No menu items!
30.6 C
Sri Lanka
7 June,2025
Home Blog Page 39

රතන, ඥානසාර සහ දේශපාලනය කැලතුණු බෙලිඅත්තේ ඝාතනය

0

පසුගිය 22 දා උදෑසන අපේ ජනබල පක්ෂයේ නායක සමන් පෙරේරා ඇතුළු පුද්ගලයන් පස් දෙනෙකු සුදු පැහැ ඩිෆෙන්ඩරයක කුරුඳුගහ පිවිසුමෙන් දක්ෂිණ අධිවේගී මාර්ගයට පිවිස බෙලිඅත්ත පිවිසුම වෙත පැමිණ ඇත්තේ එම පිවිසුමෙන් එළියට ගොස් නඩු කටයුත්තක් සඳහා තංගල්ල උසාවිය වෙත යාමටය. එහෙත් ඔවුන්ට වැඩිදුරක් යන්නට සිදුවන්නේ නැත. බෙලිඅත්ත පිවිසුමට ආසන්න බෙලිඅත්ත වළස්මුල්ල මාර්ගයේ කහවත්ත ප්‍රදේශයේදී එම ඩිෆෙන්ඩරය වෙඩි වර්ෂාවකට ලක්වෙයි. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස එම ස්ථානයේදීම පුද්ගලයින් හතර දෙනෙක් ජීවිතක්ෂයට පත්වෙන අතර තවත් අයෙකු බෙලිඅත්ත රෝහල වෙත ගෙනියන අතරතුරදී ජීවිතක්ෂයට පත්වී ඇත.

මෙම පස්-පුද්ගල ඝාතනය රටේ විශාල කතාබහක් ඇති කර ඇත. එයට හේතු දෙකක් ඇත. පළමු හේතුව ‘යුක්තිය’ නමින් පාතාලය සහ මත්ද්‍රව්‍ය මර්දනය සඳහා විශාල පොලිස් මෙහෙයුමක් සිදුවෙන අතරතුර මෙවැනි සමූහ ඝාතනයක් සිදුවීමය. දෙවෙනි හේතුව මෙම වෙඩි ප්‍රහාරයේ ප්‍රධාන ඉලක්කය අපේ ජන බල පක්ෂයේ නායකයා වන සමන් පෙරේරා වීමය. ඩිෆෙන්ඩරයෙන් බැස වෙඩි වරුසාව අතරතුර හෝටලය තුළට දිවයන විට හඹාගොස් ඔහු හෝටලය ඇතුළේදීම ඝාතනය කිරීම, මෙම ඝාතකයින් ඔහුම සොයා පැමිණියා යන්නට හොඳ හෝඩුවාවක් ය.

දැන් පොලීසිය ප්‍රකාශ කරන්නේ බොහෝ වේලාවක සිට ඝාතකයන් පැමිණි ප්‍රාඩෝ වර්ගයේ ජීප් රථය ඩිෆෙන්ඩරය පසුපස පැමිණ ඇති බවය. ඊට ප්‍රථම කොස්ගොඩ සිට කුරුඳුගහ හැතැක්ම දක්වාද, එයින් අනතුරුව දක්ෂිණ අධිවේග මාර්ගයේදී ද සමන් පෙරේරාගේ ඩිෆෙන්ඩර් රථය පසුපස තවත් රථයක් තොරතුරු ලබාදෙමින් පැමිණ ඇති බවට තොරතුරු වාර්තා වෙයි. මෙම ඝාතනය සිදුවූ ස්ථානයේ හිස් පතුරම් කොපු 37ක් විසිරී තිබුණ බවත් ඩබල් ෂොට්ස් ආකාරයට වෙඩි තබා ඇති බවත්, තුවක්කුකරුවන් දෙදෙනෙකු මෙම වෙඩි ප්‍රහාරය එල්ල කර ඇති බවත් කරුණු වාර්තා වෙයි.

පසුගිය 24 දා හවස වනවිට මෙම ඝාතනය සඳහා භාවිත කළ පැජරෝ රථය ගාල්ල විද්‍යාලෝක පිරිවෙනේ රථ ගාලේ නවතා තිබියදී සොයාගන්නට පොලීසිය සමත්වූ අතර ඒ සමග එක සැකකරුවෙකු අත්අඩංගුවට ගත් බවත් පොලීසිය ප්‍රකාශ කරයි. සමන් කුමාර නමැති 55 හැවිරිදි මෙම සැකකරු අකුරැස්ස බංගම ප්‍රදේශයේ පදිංචි අයෙකු බවත් ඔහු පැජරෝ රථයේ රියැදුරු සේ කටයුතු කර ඇති බවත් දැනගන්නට ලැබෙයි.

පොලීසිය ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙම ඝාතනයේ සැලසුම්කරුවාත් ඔහු බවය. ඔහු ඩුබායි සිට පැමිණි උපදෙස් අනුව තවත් තිදෙනෙකු යොදාගනිමින් මෙම ඝාතනය සැලසුම් කර ඇති බවය. කොස්ගොඩ සුජීගේ උපදෙස් මත බූස්සේ හර්ෂ විසින් විදේශයක සිට මෙම සමූහ ඝාතන මෙහෙයුම ක්‍රියාත්මක කර ඇති බවත්, ඒ සඳහා ශ්‍රී ලංකා යුද්ධ හමුදාවේ විශේෂ බලකායේ හිටපු පළපුරුදු වෙඩික්කරුවෙකු යොදවාගෙන ඇති බවටත්, ඔහුට කුලී මිනීමැරුම් පිළිබඳව චෝදනා තිබෙන බවටත් පොලීසිය සැක පළකරයි.

මේ සියලු කරුණු එකමිටට ගත්විට පොලීසිය ප්‍රකාශ කරන්නේ, මෙම ඝාතනය කොස්ගොඩ සුජී නැමති පාතාල නායකයාගේ මෙහෙයවීමෙන් සිදුව ඇති බවයි.
ඒ පොලීසිය කියන කතාවය. ඊට අමතරව තවත් කතාවක් අපටද කියන්නට ඇත. ඒ පිළිබඳවද පරීක්ෂණ සිදුකරනවා නම් හොඳය.

රෝයල් බීච් සමන්

ඝාතනයට ලක්වූ වැලිසරගේ සමන් ප්‍රසන්න පෙරේරා, අලුත්ගම බෙන්තොට ඉඳුරුව වැනි ප්‍රදේශවල පුද්ගලයන් හඳුනන්නේ ‘රෝයල් බීච් සමන්’ ලෙසය. ඔහු කලින් බෙන්තොට මුහුදු වෙරළට එන විදේශිකයන්ට සේවාවන් සැපයූ බීච් බෝයිවරයෙක් ය. 1998 දී පමණ ඔහුට බෙන්තොට වෙරළේ දී විදේශිකයෙකු මිතුරු වෙන අතර එහි ප්‍රතිඵලය ඔහුට ඉඳුරුවේ රෝයල් බීච් හෝටලය හිමිවීම යි. මෙසේ දකුණු වෙරළේ සමන් ප්‍රසන්න පෙරේරා නාමය රෝයල් බීච් සමන් ලෙස පැතිරෙන අතර එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඔහු රත්ගම විදුර නැමති පාතාල කල්ලි නායකයා සමග සමීප සම්බන්ධතා ගොඩනගාගෙන ඇත. බලපිටිය හිටපු ප්‍රදේශීය සභා සභාපති ස්ටැන්ලි තාබෲ, ඔහුගේ පුත් ටෙරී තාබෲ, ඉඳුරුව සමන් වැනි පාතාල සාමාජිකයන්ගේ ඝාතනවලට අපේ ජනබල පක්ෂයේ නායකයාගේ සම්බන්ධයක් ඇති බව ද කියවෙයි.

2022 ජුනි 05 තංගල්ල කතරගම පාරේ මොරකැටි ආර ප්‍රදේශයේදී වෙඩිතබා ඝාතනය කළ තංගල්ල කුඩාවැල්ලේ අසුන් චාමරගේ ඝාතනයට සම්බන්ධ වූ වෙඩික්කරුට ඒ සඳහා සහාය දුන්නා යැයි කියන සමීර මදුසංඛ හෙවත් සුරතලා යන අයට රැකවරණය දුන්නා යැයි, අපේ ජනබල පක්ෂයේ නායක සමන් පෙරේරා අත්අඩංගුවට පත්වෙන අතර ඊට අදාළ නඩුව සඳහා මෙම පිරිස මෙසේ තංගල්ල බලාගොස් ඇත.

මෙසේ ඩිෆෙන්ඩරයේ ගිය පස් දෙනා අතර සමීර මදුසංඛ නොහොත් සුරතලා යන අයත් සිට ඇති අතර ඔහුද මෙහිදී ඝාතනයට ලක්විය. ඒ අනුව මෙම ඝාතනය අසුන් චාමරගේ ඝාතනයට පළිගැනීමක් විය හැකි බවත් පොලීසිය ප්‍රකාශ කරයි. මේ සියලු තොරතුරු සමග බලනවිට බුදුදහම සහ බෞද්ධයා ආරක්ෂා කරගන්නට රට ආරක්ෂා කරගන්නට පක්ෂයක් හදාගෙන ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමි, අතුරලියේ රතන හිමි වැනි භික්ෂූන් පෙරටුකරගෙන දේශපාලනය කර ඇත්තේ පාතාලය සමග බැඳීමක් තිබූ පුද්ගලයෙක් ය.

මෙම වෙඩි තැබීමෙන් සමන් ප්‍රසන්න පෙරේරා සහ ඉලේකුට්ටිගේ සමීර මදුශංඛට අමතරව ඉඳුරුව ප්‍රදේශයේ පදිංචිව සිටි හසිත චින්සුක, කුරුණෑගල පදිංචිව සිට ඇති බුද්ධික රාජපක්ෂ සහ දෙමටගොඩ පදිංචි නලීන් චම්පික ජයතිලක මරණයට පත්වී ඇත. මෙම ඝාතනය උදෑසන 8.30ත් 9.00ත් අතර සිදුවූ අතර එදිනම හවස සමන් ප්‍රසන්න පෙරේරාගේ කුරුණෑගල පිහිටි නිවස පොලිස් පරීක්ෂාවට ලක්විය. පොලිස් සුනඛයන් යොදාගෙන සිදුකළ එම පොලිස් මෙහෙයුමට අණ දුන්නේ කවුද යන්නත්, එසේ මෙම මරණයේ උණුසුම යන්නටත් ප්‍රථම එම නිවස පරීක්ෂාවට ලක්කළේ ඇයි ද යන්නත් දැන් පොලීසිය තුළම විශාල කතාබහක් ඇති කර ඇත.

දේශපාලන ගැටුම

අපේ ජනබල පක්ෂය පසුගිය පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වූ අතර එහිදී එම පක්ෂයට ජාතික ලැයිස්තු මන්ත්‍රී ධුරයක් හිමිවිය. එසේ හිමිවූ ජාතික ලැයිස්තු මන්ත්‍රී ධුරයෙන් පාර්ලිමේන්තු යන්නේ කවුද යන්න යන්න විසඳා ගැනීම සඳහා එම පක්ෂයට සෑහෙන්න කාලයක් ගිය අතර එහිදී මුලින්ම සමන් ප්‍රසන්න පෙරේරාගේ මතය වී ඇත්තේ එම පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී ධුරය ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමියන් වෙත ලබාදිය යුතු බවයි. ඒ සමග ඇතිවූ අර්බුදය උග්‍ර තත්ත්වයට පත්වූ පසුව මන්ත්‍රී ධුරය සඳහා තමන් වහන්සේ පත්වෙන බව එම පක්ෂයේ එවක ලේකම් වේදිනිගම විමලතිස්ස හිමි ප්‍රකාශ කළ අතර ඒ සමග අර්බුදය තවත් උත්සන්න වී ඇත.

ඉන්පසුව කූඨ ලේඛනයන් නිර්මාණය කිරීම, පොලීසිය යොදාගෙන තර්ජනය කිරීම සහ අවසානයේදී හිටපු ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ නිවසේදී තමන් වහන්සේ පැහැරගෙන යාම දක්වා සිදුවීම්වලට තමන්ට මුහුණ දෙන්නට සිදුවුණ බවත් ඒ අනුව අවසානයේ හිස් කොළවලට අත්සන් ලබාදීම මගින් මෙම ප්‍රශ්නයෙන් තාවකාලිකව ගැලවුණ බවත් වේදිනිගම විමලතිස්ස හිමි ප්‍රකාශ කරයි. මෙම සිදුවීම් සියල්ල පිටුපස වැඩබලන පොලිස්පතිවරයා මෙන්ම මහජන ආරක්ෂාව භාර අමාත්‍යවරයාත් සිටි බවට ප්‍රකාශ කරන විමලතිස්ස හිමියන් ඒ පිළිබඳව නොයේක් අවස්ථාවල පොලීසියට පැමිණිලි කළත්, කිසිදු දෙයක් සිදු නොවුණ බව ප්‍රකාශ කරයි.

මෙම සමූහ ඝාතනයෙන් පසුව මාධ්‍ය වෙත අදහස් දක්වන වේදිනිගම හිමි ප්‍රකාශ කරන්නේ තමන්ට මුහුණ දෙන්නට සිදුවූ සිදුවීම්වලට අදාළව සහ අතුරලියේ රතන හිමියන්ගේ මන්ත්‍රී ධුරයට පත්වීමේ ක්‍රියාවලිය සම්බන්ධයෙන් සමන් පෙරේරා සමග එකතුව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ නඩුවක් ගොනුකරන්නට කටයුතු සිදුකරමින් සිටින අතරතුර මෙම ඝාතනය සිදුව ඇති බවය. එහිදී තමන්ට සිදුවූ සියලු දේවල් ඇතුළත් කරමින් නීතිඥවරයෙකු හරහා ලිපියක් ලියූ බවත් එම ලිපියේ සියලු කරුණු අන්තර්ගත බවත් ප්‍රකාශ කරන වේදිනිගම හිමියන් එම ලිපිය තමන්ගේ අනුදැනුමකින් තොරව මාධ්‍ය වෙත සහ නොයෙක් පුද්ගයන් වෙත ලබාදෙන්නට සමන් පෙරේරා කටයුතු කර ඇති බවත් ඒ හරහා මෙම නඩු කටයුත්ත පිළිබඳව කරුණු එළියට ගිය බවත් ය.

ඒ අනුව මෙම ඝාතනය සහ අතුරලියේ රතන හිමියන්ගේ මන්ත්‍රී ධුරය අතර යම් සම්බන්ධයක් පවතීද? ඒ දේශපාලන ආරවුල මෙම ඝාතනය සඳහා හේතුවක් වී ඇත්ද? විමර්ශන කණ්ඩායම් ඒ පිළිබඳව සොයා බැලිය යුතුය. අනෙක් පැත්තෙන් මෙම දේශපාලන ආරවුල සහ එය අතරට සම්බන්ධවී කටයුතු කළ බවට චෝදනා එල්ලවෙන අමාත්‍ය ටිරාන් අලස් සහ වැඩබලන පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් මේ චෝදනාවලට පිළිතුරු දිය යුතුය.

මරණ තර්ජනයන් පිළිබඳ චෝදනා මෙන්ම පැහැරගෙන ගොස් තර්ජනය කිරීම්, බලහත්කාරයෙන් අත්සන් ලබාගැනීම් වැනි සිදුවීම් බොහෝමයක් පොලීසියේ සහ පොලිස් නිලධාරීන්ගේ මැදිහත්වීමෙන් සිදුව ඇති බවට චෝදනා එල්ලවෙන අතර එම චෝදනාවන්ද බරපතළ චෝදනා බව කිව යුතුය. ඒවා පිළිබඳවද පරීක්ෂණ සිදුවිය යුතුය.

රෝහල්වල බෙහෙත් නැති රටේ සති දෙකට රු.මි. 250ක් වියදම් කරමින් රතු මුහුදට යෑම

ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ ප්‍රකාශ කළ පරිදි රතු මුහුදේ මෙහෙයුම් සඳහා ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාව සූදානම් බව එහි මාධ්‍ය ප්‍රකාශක කපිතාන් ගයාන් වික්‍රමසූරිය මාධ්‍යයට කියා ඇති අතර අප කළ විමසුමේදීද ඔහු ඒ බව තහවුරු කළේය. කොළඹ සිරිමා බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත්‍රණ ශාලාවේ පැවති ‘ශිල්ප අභිමානි 2023’ ජනාධිපති හස්ත කර්මාන්ත සම්මාන උළෙලට සහභාගි වෙමින් ජනාධිපතිවරයා ඒ බව මුලින්ම කියා තිබුණි. එම මෙහෙයුම් සඳහා දෙසතියකට රුපියල් මිලියන 250ක පමණ මුදලක් වැයවන බවද කියා තිබුණි.

රතු මුහුදේ මෙහෙයුම්වලට යුද නැවක් යැවීමේ ජනාධිපතිවරයාගේ එම තීරණය විවේචනය කරමින් විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස මෙන්ම ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායකද කියා තිබුණේ ආර්ථික වශයෙන් දැඩි අර්බුදයකට ලක්වී සිටින ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රමුඛතා අතර මෙම අවස්ථාවේ රතු මුහුදේ මෙහෙයුමක් තිබිය නොහැකි බවත්, එවැනි වියදමක් මෙම අවස්ථාවේ කෙසේවත් සාධාරණීය කළ නොහැකි බවත්ය.

ගාසා තීරයේ ඊශ්‍රායලය විසින් සිදුකරන පහරදීම්වලට එරෙහිව රතු මුහුද හරහා ගමන් කරන ඊශ්‍රායල හා එයට සම්බන්ධ වාණිජ නැව්වලට හුති කැරලිකරුවන් විසින් මිසයිල හා ඩ්‍රෝන යානා යොදා ගනිමින් පහරදීම් සිදුකරයි. ඒ සඳහා ප්‍රතිප්‍රහාරයන් එල්ල කිරීම සඳහා ඇමරිකා හා බි්‍රතාන්‍ය යුද නැව් එම ප්‍රදේශයට මුලින්ම ගිය අතර ලෝකයේ තවත් බලවත් රටවල්ද දැන් එම මෙහෙයුම් සඳහා එක්වී තිබේ. හුති කැරලිකරුවන් අන්තර් මහද්වීපික බැලසිටික් මිසයිල පවා එල්ල කරමින් සිටියි. ඒ යේමනයේ සිටය. හුති කැරලිකරුවන්ට යේමනයට අමතරව ඉරානයේ මෙන්ම ඇමරිකානු කඳවුරට ප්‍රතිවිරුද්ධ රටවල සහාය ලැබෙන බවද කියවේ.

ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ එම රකු මුහුදේ ගැටුම සම්බන්ධයෙන් මෙම වසරේ මුල අදහස් දක්වමින් කීවේ රතු මුහුද හරහා ගමන් කරන නැව්වලට බාධා ඇති වුවහොත් එමගින් ශ්‍රී ලංකාවට සිදුකරන ආනයනවලට බලපෑමක් එල්ල විය හැකි බව හා ඒ නිසා ශ්‍රී ලංකාවේ ආනයන වියදම් වැඩිවිය හැකි බවයි. ඒ නිසා එම රතු මුහුදේ මෙහෙයුම්වලට ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ නැවක් යැවීමට තමා තීරණය කර ඇති බවද, ඒ සඳහා සති දෙකක පමණ කාලයකට රුපියල් මිලියන 250ක මුදලක් වැයවිය හැකි බවද ඔහු කියා තිබුණි.

ඉන්පසු ඔහු ඇමති මණ්ඩල සාමාජිකයන් පිරිසක් හමුවෙමින් කියා තිබුණේ රතු මුහුදේ ගමන් කරන නැව්වලට ආරක්ෂාව නොදුන්නොත් ඒ මගින් කොළඹ ඇතුළු ශ්‍රී ලංකාවේ වරායවලට දැඩි තර්ජනයකට මුහුණ දීමට සිදුවනු ඇති බවත්, ශ්‍රී ලංකාවේ නැව් යවන්නේ රතු මුහුදේ හරහා භාණ්ඩ ප්‍රවාහනය කරන නැව්වලට ආරක්ෂාව ලබාදීමට මිස රටවල් අතර යුද්ධයකට නොවන බවත්ය. එමෙන්ම මහ පරාක්‍රමබාහු රජ සමයෙන් පසු ජාත්‍යන්තර මුහුදේ ආරක්ෂාවට ශ්‍රී ලංකාවෙන් නැව් යවන පළමු අවස්ථාව මෙය බවද, රතු මුහුදට නැව් යැවීමට වැයවන මුදල දෙස බලා එම කටයුත්තෙන් ඉවත් වුවහොත් ශ්‍රී ලංකාවට නැව් නොපැමිණීමෙන් ඊට වඩා පාඩුවක් සිදුවන බවද ඔහු එම ඇමතිවරුන්ට කියා තිබුණ බව මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණි.

එමෙන්ම එම ප්‍රකාශයෙන් දින කිහිපයකට පසු ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මැද පෙරදිග හා මුස්ලිම් රටවල තානාපතිවරුන් කැඳවමින් ඊශ්‍රායල හමාස් ගැටුම සම්බන්ධයෙන් සිය ස්ථාවරය පැහැදිලි කරමින් කළ සාකච්ඡාවේදී අවධාරණය කර තිබුණේද රතු මුහුදේ හුති කැරලිකරුවන් සිදුකරමින් පවතින ප්‍රහාර හමුවේ ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට සිදුවන අහිතකර බලපෑම් අවම කර ගැනීම සඳහා හා නාවික ගමනාගමනයේ නිදහස ආරක්ෂා කිරීම වෙනුවෙන් රතු මුහුදේ ආරක්ෂක මෙහෙයුම්වලට ශ්‍රී ලංකාව සම්බන්ධ වන බවයි. එමෙන්ම එම සාකච්ඡාවේදී ඊශ්‍රායල පලස්තීන ගැටුම සම්බන්ධයෙන් රටවල් දෙකක විසඳුම තමා පිළි ගන්නා බවද ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිටින බවද ජනාධිපතිවරයා කියා තිබුණි.

පසුගිය සතියේ උගන්ඩාවේ කම්පාලා නුවර පැවති නොබැඳි ජාතීන්ගේ රාජ්‍ය නායක සමුළුවේදීද ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ පවසා තිබුණේ ඊශ්‍රායලය හා පලස්තීනය යන රටවල් දෙකක විසඳුමක් අවශ්‍ය බවත් ඔහු ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිටින බවත්ය. එමෙන්ම ගාසා තීරයද, බටහිර ඉවුරද, නැගෙනහිර ජෙරුසලමද පලස්තීනයට අයත් බවය.

එහෙත් පසුගිය සතියේ නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය කියා තිබුණේ රතු මුහුදේ අර්බුදකාරී තත්වය මත එම මුහුදු කලාපයෙන් නැව් ගමන් නොකර දකුණු අප්‍රිකාව හරහා ගමන් කිරීම නිසා ශ්‍රී ලංකාවේ කොළඹ වරාය අනිවාර්ය නැව් ගමනාන්තයක් බවට පත්වී ඇති බවත්, ඒ නිසා ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියේ ආදායම සියයට 80කින් වැඩිවී ඇති බවත් හා කොළඹ වරාය තුළ නැව් තදබදයක් ඇති වී ඇති බවත්ය.
ඒ අනුව රතු මුහුදේ අර්බුදය නිසා ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට සිදුවිය හැකි බලපෑම ගැන ජනාධිපතිවරයා කියන දෙය හා ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය කියන දෙය අතර පරස්පරයක් තිබේ. කොළඹ වරායට වැඩිපුර නැව් ඒම යනු රටේ ආර්ථිකයට ලැබෙන අමතර දායකත්වයකි. අනෙක් පැත්තෙන් සිදුවිය හැක්කේ රටට ආනයනය කිරීම් සිදුකිරීමේදී මුහුදු ගමන් මාර්ගය දිගුවීම නිසා නැව් ගාස්තුවේ වැඩි වීමකි. එහිදී විමසා බැලිය යුත්තේ අප රටට කරන වැඩිම ආනයනයන් ඇත්තේ රතු මුහුද හරහා ගමන් කරන නැව්වලින්ද යන්නය. සහල්, අල, ළුෑණු, මිරිස් ආදිය අප ආනයනය කරන්නේ ඉන්දියාව, පාකිස්ථානය වැනි අසල්වැසි රටවලිනි. අනෙකුත් ආනයනයන්ගෙන් වැඩි හරියක් සිදුකරන්නේ චීනයෙනි.

එසේම කොළඹ වරාය යනු අප රටේ ආනයන හා අපනයන නිසා කාර්යක්ෂමතාවක් තිබෙන වරායක් නොවේ. කොළඹ වරායේ ප්‍රධාන කාර්යයය වන්නේ ප්‍රති අපනයන කටයුතුය. විශේෂයෙන්ම ප්‍රධාන නැව් ගමන් මාර්ගයට දුරින් පිහිටි ඉන්දියාවේ වරායන්වලට ප්‍රතිඅපනයන සේවා සැපයීමය. ප්‍රධාන නැව් ගමන් මාර්ගයේ විශාල නැව් මගින් එන භාණ්ඩ එම ඉන්දීය වරායන්වලට වෙනත් නැව් මගින් යැවීමත්, එම ඉන්දීය වරායන්වලින් එන භාණ්ඩ කොළඹ වරායෙන් ප්‍රධාන ගමන් මාර්ගයේ නැව්වලට ලබාදීමත් මෙහිදී සිදුකෙරේ. ඒ නිසා ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ කියන ආකාරයට රතු මුහුදේ ප්‍රශ්නයට අනිවාර්යෙන්ම සම්බන්ධ වීමේ අවශ්‍යතාවක් ශ්‍රී ලංකාවට ඇතිද යන්න ප්‍රශ්නාර්ථයකි. මන්ද බලවත්කම අතින් ගතහොත් අපට පෙර අසල්වැසි ඉන්දියාව ඒ සඳහා මැදිහත් විය යුතුව ඇති හෙයිනි.

අනෙක් පැත්තෙන් ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහම කියා ඇති පරිදි හා කියන ආකාරයට රට ඇත්තේ ආර්ථික වශයෙන් ඉතාමත් අසීරු තත්වයකය. රටේ රෝහල් පද්ධතියේ අත්‍යවශ්‍ය බෙහෙත් හා උපකරණවත් මිලදී ගැනීමට හැකි තත්වයක දැන් ශ්‍රී ලංකාව නැත. රෝහල් පද්ධතියේ අඩුපාඩු මෙන්ම ඖෂධ හිගය ගැන අපට අසන්නට ලැබෙන්නේ ඒ නිසාය. පසුගිය කාලයේත් රජයේ රෝහල් පද්ධතිය යන්තම් ගැටගසා ගත්තේ ඉන්දීය ණය ආධාරය යටතේ ඉන්දියාවෙන් ලබාගත් ඖෂධ හා අනෙකුත් ද්‍රව්‍ය නිසාය.

එවැනි තත්වයක් තුළ මෙම රතු මුහුදේ මෙහෙයුම් සඳහා ශ්‍රී ලංකාවට සති දෙකක කාලයකට වැය වෙතැයි ජනාධිපතිවරයා කියූ රුපියල් මිලියන 250ක මුදලක් යනු සැලකිය යුතු මුදලකි. රතු මුහුදේ මෙහෙයුම් සඳහා ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ නැවක් එක්කිරීම යනු සති දෙකක කාලයකින් අවසන් වන්නක් නොවේ. නාවික හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක කපිතාන් ගයාන් වික්‍රමසූරියගෙන් අප කළ විමසීමේදී ඔහු ප්‍රකාශ කළේද දීර්ඝ කාලයක් මුහුදේ සිටිය හැකි විශාල නැවක් ඒ සඳහා යෙදිය යුතු බවයි. ඒ අනුව මාස දෙකක කාලයක් ශ්‍රී ලංකාව එම මෙහෙයුමට සම්බන්ධ වුවත් ඒ සඳහා රුපියල් බිලියනයක මුදලක් වැය කිරීමට සිදුවේ. නමුත් රතු මුහුදේ වත්මන් අර්බුදයද සති කිහිපයකින් අවසන් වෙතැයි කිව නොහැකිය. මන්ද එය ඊශ්‍රායල හමාස් ගැටුමට වෙළී ඇති එකක් නිසා එම ගැටුම පවතින තාක් එයද පවතිනු ඇතැයි අපට අනුමාන කළ හැකි නිසාය.

රතු මුහුදට තවම ගොස් නැතත් රතු මුහුදට ගොස් කරන්නට බලාපොරොත්තු වන කාර්ය පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ මාධ්‍ය ප්‍රකාශක කපිතාන් ගයාන් වික්‍රමසූරිය කරන ප්‍රකාශ අනුවත්, හුති කැරලිකරුවන් සමග ඇමරිකාව ඇතුළු රටවල් එම මුහුදේ මේ වනවිට කරමින් සිටින කාර්යය සමග ගත් කලත් විශේෂ කාර්යයක් කිරීමට අප එහි යන්නේ නැත. අඩුම තරමේ හුති කැරලිකරුවන් ප්‍රහාර එල්ල කරන කලාපයටවත් යන්නට අපේ සූදානමක් නැති බව නාවික හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශකවරයා කියයි. එකක් ඒ සඳහා නවීන නාවික යුද බලයක් අපට නැතිකම නිසා විය හැකිය. කොහොමටවත් මිසයිලවලින් ආරක්ෂා වීම සඳහා මිසයිල ආරක්ෂණ පද්ධතියක්වත් අපේ යුද නැව්වලට නැත. ඒ නිසා මේ මොහොතේ රටක් වශයෙන් කෙසේවත් දැරීමට නොහැකි අති විශාල වියදමක් දරමින් තීරණාත්මක කාර්යභාරයක්වත් නොමැතිව රතු මුහුද ප්‍රදේශයට යුද නැවක් යවනවා යන්නම ජනාධිපතිවරයාගේ උද්දච්ඡ තීන්දුවක් මිස වෙනකක් නොවේ. මන්ද රතු මුහුදු කලාපයේ පවතින තත්වය අනුව සහ අපේ යුද නැව්වල තත්වය අනුව හා ඇමරිකාව ඇතුළු රටවල් එහි කරමින් සිටින දෙය අනුව අපට කරන්නට දෙයක් එහි නැති බව පෙනෙන නිසාය.

අපි රතු මුහුදේ යුද කලාපයට යන්නේ නෑ – නාවික හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක කපිතාන් ගයාන් වික්‍රමසූරිය

  • ප්‍රශ්නය – රතු මුහුදේ මෙහෙයුම්වලට යෑමට සූදානමින් සිටින බවට මාධ්‍ය වාර්තා පලවෙනවා එය ඇත්තක්ද
  • පිළිතුර -අපි යන්න සූදානමින් ඉන්නේ. තවම යන දවසක් ගැන තීරණය කරලා නෑ. අපි යන්නේ වෙළඳ නැව්වලට ප්‍රශ්නයක් වුනොත් ඒවා බේරා ගන්න.
  • ප්‍රශ්නය – එම ආරක්ෂාව ලබාදෙන්න යන්නේ කොහොමද, නැව්වලට නැගලා ආරක්ෂාව දෙනවද?
  • පිළිතුර – අපි වෙළඳ නැව්වලට නගින්නේ නෑ. සන්නිවේදනය මගින්, තොරතුරු ලබාදීම මගින්, තොරතුරු බෙදාගැනීම මගින් අපිට එම කටයුතු කරන්න පුළුවන්. අපි කා එක්කවත් යුද්ධ කරන්න යන්නේ නෑ. මොනම හේතුවකටත් හුති කැරලිකරුවන් සමග සටන් කරන්න යන්නේ නෑ.
  • ප්‍රශ්නය – හුති කැරලිකරුවෝ මිසයිල් හා ඩෝන වලින් ප්‍රහාර එල්ල කරන්නේ, අපේ නැව්වලට මිසයිල ආරක්ෂණ පද්ධතියක් තියෙනවද?
  • පිළිතුර – රතු මුහුදු කලාපය කියන්නේ විශාල ප්‍රදේශයක්. හුති කැරලිකරුවන්ට මිසයිල් ගහන්න පුළුවන් දුරක් තියෙනවා. අපි රතු මුහුද ඇතුලට ගිහින් යුද කලාපයට යන්නේ නෑ. එයට සම්බන්ධ අරාබි මුහුද ආදිය තියෙනවා.
  • ප්‍රශ්නය – අපේ නැව්වලට දැනට මිසයිල් ආරක්ෂණ පද්ධතියක් නැහැනේ
  • පිළිතුර – අපි ඒ ගැන සාකච්ඡා කරමින් ඉන්නේ. අපිට නැති වුනාට ගුවන් හමුදාවට තියෙනවනේ. ඒක අපිට ෂෙයා කරගන්න පුළුවන්.
  • ප්‍රශ්නය – මේ සඳහා දැනට නාවික හමුදාව සතුව ප්‍රතිපාදන තියෙනවද?
  • පිළිතුර – දැනටත් අපි සෝදීසි මෙහෙයුම්වලට (පෙට්රෝල්) යනවා. ලංකාවේ මුහුදු සීමාවේ පමණක් නෙමේ. කිලෝ මීටර් දාහක් විතර ජාත්‍යන්තර මුහුද දක්වා ගිහින් කුඩු බෝට්ටු අල්ලා ගන්නවා. කොහොමත් නැවක් මුහුදට යනකොට වියදමක් තියෙනවා. ඒක අතිරේක වියදමක් නෙමේ.

2024 දේශපාලනය : ‘ස්ථාවරත්වය’ හා ‘විපර්යාසය’ අතර ගැටුමක් ලෙස

0

අර්බුද අවස්ථාවක් යනු විශේෂිත අවස්ථාවකි. අර්බුදයක් යනු, කලින් හුරුපුරුදුව පැවැති සාමාන්‍ය ආකාරයට තවදුරටත් දේවල් සිදු නොවන තත්වයකි. විශේෂිත අවස්ථාවල විශේෂිත හැඩගැසීම් සිදු වෙයි. සාමාන්‍ය කාලයක වෙතැ’යි අපේක්ෂා නොකළ හැකිව තිබූ අසාමාන්‍ය දේවල් හදිසියේම යථාර්තයන් ලෙස මුණ ගැසෙයි.

2024 වර්ෂයේ ලංකාවේ දේශපාලනය කවරක් විය හැකිද යන ප්‍රශ්නයට අපට ප්‍රවේශ වන්ට සිද්ධ වන්නේ අර්බුදයක පවතින මෙම පෙරළිකාරී විභවය ගැන අවබෝධයක් සහිතවය. 2022 දී මතු වූ ආර්ථික අර්බුදය, 2009ට පසුව ඇති වූ ලංකාවේ දේශපාලන ගමන් පථයේ තීරණාත්මක ඛණ්ඩනීය මොහොතක් ලෙස සැලකිය හැක. ආර්ථික අර්බුදය සහ ඊට ප්‍රතිචාර ලෙස ඇති වූ 2022 මාර්තු-ජූලි ජනතා උද්ඝෝෂණ පෙළ සිදුකළ විශාලතම වෙනස නම් 2009ට පසුව දකුණු ලංකාවේ අනභිභවනීය දේශපාලන ව්‍යාපෘතිය ලෙස ස්ථාපිත වී තිබූ රාජපක්ෂවාදී ව්‍යාපෘතියේ අධිකාරිය අවසාන කිරීමයි. රාජපක්ෂවාදී ව්‍යාපෘතිය යනු මෙරට සිංහල සමාජයේ පොදුජන අනුමැතිය විවිධ ක්‍රමවේද තුළින් සාක්ෂාත් කරගත්, බෙහෙවින් ප්‍රබලව පැවැති කතිකාවකි. එය මේ වනවිට බරපතළ ලෙස අර්බුදයට ගොස් ඇත; මේ අර්බුදය නිසා ජනිත වූ දේශපාලන සංක්‍රමණීය යුගයකට ලංකාව පිවිස ඇත. මැතිවරණ වර්ෂයක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කොට ඇති 2024 වර්ෂය යනු මෙම සංක්‍රමණය කවර අතකට සිදුවේදැ’යි තීරණය කෙරෙන සංධිස්ථානාත්මක මොහොතක් වීමට නියමිත එකකි.

ආර්ථික අර්බුදය හා කම්පන ප්‍රතිකර්මය

2022 ආර්ථික අර්බුදයත් සමග ඊට විසඳුම ලෙස මතු වී ආවේිෂඵත්‍ දෘෂ්ටිවාදය’ ලෙස නම් කළ හැකි, තවදුරටත් ලංකාවේ ආර්ථිකය ලිබරල්කරණය කිරීම මිස මීට විසඳුමක් නැති බවට වූ මතවාදයයි. මහජන උද්ඝෝෂණවල නියුක්තව සිටි ඇතැම් මධ්‍යම පන්තික කණ්ඩායම් අතරින්ම එකල අර්බුදයට විසඳුම වහ වහා ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ සහයෝගය ලබා ගැනීම බවට වූ ඉල්ලීම මතු විය.

මේ අනුව ලංකාවේ ආණ්ඩුව බංකොලොත්භාවය ප්‍රකාශයට පත් කොට, සහයෝගය පිණිස ජා.මූ. අරමුදල වෙත හැරුණි. මෙබඳු අවස්ථාවල ජා.මූ. අරමුදල ඔවුන් අනුදකින නව සම්භාව්‍ය ආර්ථික විද්‍යාවේ රාමුව තුළ නිර්දේශ කරන කප්පාදු පිළිවෙත් නිසා වෙනත් රටවල ඇති වූ සමාජ අර්බුදයන් ද සැලකිල්ලට ගෙන, එවකට සුළුතරයක් වූ විසම්මුතික මතධාරීන් යෝජනා කළේ ආර්ථිකය සංකෝචනය කරන්ට හේතු වන කප්පාදු ප්‍රතිපත්ති නිසා ආර්ථිකය තවත් අර්බුදයට යාමට නියමිත බවත්, විශේෂයෙන් සමාජයේ පහළ පන්තික ජනතාව මත බරපතළ ලෙස පීඩනයක් ඇති වීමට හේතු වනු ඇති බවත්ය.

2024 වර්ෂය එළැඹෙන්නේ තවදුරටත් ජා.මූ. අරමුදලේ කප්පාදු පිළිවෙත හුදු සංකල්පයක් නොව, මෙරට පොදු ජනතාව මුහුණ දෙන දෛනික යථාර්ථයක් බවට පත්ව තිබෙන තත්වයක් යටතේය. ජා.මූ. අරමුදලේ නිර්දේශ අනුව කම්පන ප්‍රතිකර්මයකට 2023 වර්ෂය පුරාවට ලාංකීය සමාජය ගොදුරු විය. මෙම ප්‍රතිකර්මයේ කම්පනය ද දරාගෙනය 2024 වර්ෂය එලැඹ තිබෙන්නේ. නව වසර ආරම්භ වූයේ එකතු කළ අගය මත බද්ද ඉහළ නැංවීමේ තීරණයත් සමගය. 2022 වර්ෂයේ දී සියයට 8ක් වූ වැට් බද්ද, 2022 වර්ෂය තුල සියයට 12 සහ පසුව 15 දක්වා ඉහළ නංවන ලද අතර, දැන් එය 18 දක්වා නංවා ඇත.

ජා.මූ. අරමුදලේ තවත් නිර්දේශයක් වූ කවර තත්වයක් යටතේ හෝ තෙල් හෝ විදුලිය සඳහා සහනාධාර නොදිය යුතුය යන්න ද පසුගිය කාලයේ ක්‍රියාත්මක විය. මේ අනුව විදුලි බිල 2022 අගෝස්තු මස සියයට 75කින් ද, 2023 පෙබරවාරි මස සියයට 66කින් ද, යළිත් වරක් 2023 ඔක්තෝබර් මස සියයට 18කින් ද ඉහළ නංවන ලදි. විදුලි බල මණ්ඩලයේම වාර්තා පවසන ආකාරයට, විදුලි බිල නොගෙවීම නිසා 2023 වර්ෂයේ මුල් මාස දහය තුළ විසන්ධි කරන ලද සම්බන්ධතා ගණන ලක්ෂ පහ ඉක්මවයි. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවර්ධන අරමුදල කළ සමීක්ෂණයක් අනුව ලංකාවේ සෑම දහ දෙනෙකුගෙන් හය දෙනෙකුම, බහුමානීය අස්ථායීතාවන්ට මුහුණ දී සිටිති. 2021 දී සියයට 11ක් වූ දරිද්‍රතා අනුපාතය, 2022දී සියයට 25 දක්වා ඉහළ නැංග අතර, 2023දී තවත් ඉහළ ගොස් ඇති බවට ගණනය වී ඇත.
කෙසේ වුවද, ආර්ථික කම්පන ප්‍රතිකර්මයේ විපාක සමාජයේ විවිධ සමාජ කණ්ඩායම් භාර ගෙන තිබෙන්නේ විවිධාකාර බවට ද පෙනෙන්ට තිබේ.

දුගී ජන කොටස් තවත් ආන්තික කිරීමට සහ පහළ මධ්‍යම පන්තිය දුගීකරණයට ලක් වීමට මෙම කම්පන ප්‍රතිකර්මය හේතු වී තිබුණත්, සමාජයේ ඇතැම් ධනවත් ස්තර හා ඉහළ මධ්‍යම පන්තියේ ඇතැම් කොටස් ආර්ථිකය තුළ සිදුවෙමින් තිබෙන වෙනස්කම් දෙස යම් සුබවාදී ඇසකින් බලන බවක් පෙනෙයි. 2022 නොවැම්බර් මස, රජයේ මර්දන ප්‍රතිපත්තිවලට එරෙහිව මෙරට සිවිල් සමාජ කණ්ඩායම් හා ඇතැම් වෘත්තීය සමිති උද්ඝෝෂණයක් සංවිධානය කිරීමට තැත් කළ අවස්ථාවේ, නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ලංකා වාණිජ මණ්ඩලය කියා සිටියේ ආර්ථික ස්ථාවරත්වයක් ඇති වෙමින් පවතින මොහොතක එබඳු විරෝධතා කිරීම නොහොබිනා බවයි. මෙය එක්තරා සමාජ තීරුවක සිතීම පිළිබඳ කදිම නිදර්ශනයක් වෙයි.

ස්ථාවරත්වයේ තර්කය හා විපර්යාසයේ තර්කය

මෙම පසුබිම තුළ, නව වසරේ දේශපාලනය තීරණය කෙරෙන ප්‍රධාන ප්‍රතිවිරෝධය ආර්ථික ප්‍රශ්නය බවට පත්ව තිබෙන බව පැහැදිලිය. පසුගිය කාලයේ මෙම ආර්ථික අර්බුදයෙන් ජනතා අවධානය වෙනතක යොමු කිරීම සඳහා ආණ්ඩුව විවිධ උපක්‍රම භාවිතා කළේය ; කුරුන්දි විහාරය ආශ්‍රිතව ගැටුම් අවුලන්ට, නතාශා එදිරිසූරිය ආදි අය සම්බන්ධ කරගෙන ජාතිමාමක හැඟීම් මත කැම්පේන් සංවිධානය කරන්ට නොයෙක් උපමාරු යෙදීය. මේ දිනවල රඟ දැක්වෙමින් තිබෙන ඊනියා මත්ද්‍රව්‍ය විරෝධී යුද්ධය ද එබඳු තවත් ව්‍යාපාරයකි. මේ කිසිවකට ආර්ථික අර්බුදය නිසා බහුජනයා මුහුණ දෙන අතිමහත් පීඩනයෙන් අවධානය වෙනතක හැරවීමට නොහැකි වී ඇත.

දේශපාලනය භ්‍රමණය වන්ට නියමිත ආර්ථික ප්‍රශ්නය වටා නම්, ඒ ආශ්‍රිතව ඇති විය හැකි පෙළගැසීම්වල ස්වරූපය කවරේද? නව වසර සම්බන්ධව පුරෝකථනය කිරීමට නම්, වත්මන් දේශපාලන තත්වය ඇති වීම කෙරෙහි බල පෑ තීරණාත්මක හැරවුම් ලක්ෂ්‍යය වූ 2022 මහජන උද්ඝෝෂණ පෙළ හා ඒ තුළ වූ ප්‍රතිවිරෝධතා දෙස අවධානය යොමු කළ යුතුය. වත්මන් දේශපාලන පෙළගැසීම්වල මුල එම මහජන උද්ඝෝෂණවල වූ ප්‍රතිවිරෝධයන් තුළ ගැබ් ව තිබෙන බව මෙම ලියුම්කරුගේ යෝජනාවයි.

2022 මාර්ත -ජූලි උද්ඝෝෂණ තුළ මනෝභාවයන් දෙකක් සමාන්තර ලෙස අන්තර්ගතව පැවැති බව සැලකිල්ලෙන් බලන විට හඳුනාගත හැක. පළමු මනෝභාවය, ජනතාවට මුහුණ දෙන්ට වූ අත්‍යාසන්න ආර්ථික දුෂ්කරතා වන භාණ්ඩ හිඟය, විදුලිය කැපීම, ගෑස් නැතිවීම හා තෙල් පෝලිම් නිසා මතු වූ ක්ෂණික කෝපයයි. මෙය නාගරික මධ්‍යම පන්තික කොටස් අතර තරමක ප්‍රබල ලෙස පැවැති මනෝභාවයකි. 2022 වන තෙක් ජීවිතය සාමාන්‍ය ලෙස ගත විය. තෙල් ගන්ට පෝලිම්වල ටැග්ගැසීමට උවමනා නොවීය, විදුලිය පැය විසි හතරේම ලැබුණි. ක්ෂණිකව මුහුණ දෙන්ට සිදු වූ ජන ජීවිතයේ බිඳ වැටීම අබියස ස්ථාවරත්වය සම්බන්ධව ඉල්ලීමක් සමාජය තුළ විය. මෙය අපි ස්ථාවරත්වයේ තර්කය ලෙස නම් කරමු.

දෙවන මනෝභාවය, ස්ථාවරත්වය පිළිබඳ අත්‍යාසන්න වැටහුමෙන් ඔබ්බට ගිය එකකි. අපට මෙලෙස සිදු වූයේ ඇයිද? යන ප්‍රශ්නය ද ආර්ථික අමාරුකම්වලට සමගාමීව ජනයා අතර මතු විය. එතෙක් කල් පෙනී ගියේ අප ජීවත් වූ ආකාරය එතරම් ගැටලු සහගත නොවන බවය. එහෙත් නොසිතූ විරූ ලෙස, ලංකාවේ ආර්ථිකය නතර විය. මෙන්න මේ භවසත්තාමය නිමේෂය අබියස, මෙබඳු ඉරණමකට අප ගොදුරු වූයේ ඇයි යන තරමක බැරැරූම් ප්‍රශ්නය ද පොදු ජන මනස තුළ වර නැගුණි. මේ සඳහා ලැබුණු ජනප්‍රියවාදී පිළිතුර නම් ‘පාලක පන්තියේ දූෂිත චර්යාව නිසා’ පොදු ජනයා දුක්ඛිත ඉරණමකට මුහුණ දුන් බවයි.

ජනතාව අතර මතු වූ භවසත්තාවාදීමය සාංකාවට ආසන්න පිළිතුර සපයනු ලැබුවේ කාලයක් තිස්සේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විසින් ජනතාව අතර ජනප්‍රිය කරමින් සිටි කතිකාව ; එනම් මෙරට පාලනය කල ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකම දූෂිතයන් හා හොරු බවත්, ඔවුන්ගේ අවකල් චර්යාව නිසා ජනතාව දුක්ඛ දෝමනස්සයන්ට ගොදුරු වූ බවත් යන කතිකාව විසිනි. ‘සොරා කාපු සල්ලි දියවු’ බඳු වූ සටන් පාඨ මහජන උද්ඝෝෂණ අතරට පිවිසියේ මහජන අතෘප්තිය සහ දේශපාලන ප්‍රභූ තන්ත්‍රයේ දූෂිත චර්යාව පිළිබඳ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ එවකට ගොඩ නගා තිබූ ජනප්‍රිය සාකච්ඡාව අතර සිදු වූ මෙම සන්ධි වීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙසටය.

මෙම මනෝභාවය විසින් මේ නිසා යම් ‘වෙනසක්’ ; මෙතෙක් කල් රට පාලනය කළ ආකාරයේ පරිවර්තනයක් ඉල්ලා සිටියේය. මෙය අපට විපර්යාසයේ තර්කය ලෙස නම් කළ හැක.
2022 මහජන උද්ඝෝෂණ තුළ මෙම තර්කයන් දෙකම ; එනම් ස්ථාවරත්වයේ තර්කය හා විපර්යාසයේ තර්කය යන දෙකම ක්‍රියාත්මක වෙන ආකාරය අපට දැකගත හැක. ජනතාවට ස්ථාවරත්වයක් අවශ්‍ය විය, තෙල් පෝලිම්වල නොලගින, ලයිට් නොකපන, ආර්ථික වශයෙන් තෘප්තිමත් ජීවිතයක් ගත කළ හැකි වටපිටාවක් අවශ්‍ය විය. ඒ වාගේම, රට අයහපත් ඉරණමකට ඇද දැමූ පිරිස් වෙත දඬුවම් පමුණුවන්ට, එවැන්නක් යළි ඇති නොවන ලෙස රට වෙනස් කරන්ට, වඩා හොඳ දේශපාලනයක් රට තුළ ඇති කරන්ට ආදි වූ ලෙස ද ජනයා අතර අභිලාෂයක් මතු විය.

අරගල සමය තුළ එකට වෙලී තිබූ මෙම තර්කණයන් දෙක, 2022 ජූලි මාසයෙන් පසුව එකිනෙක වෙන් වී, වෙන් වූ තර්කයන් දෙකක් ලෙස විරුද්ධ දිශාවන් වෙත වර්ධනය වෙමින් තිබෙන ආකාරය අපට දැකගැන්මට පුළුවන. ස්ථාවරත්වය නියෝජනය කරන අය රටට කියන්නේ 2022 ජූලි මාසයේ සිට ක්‍රියාත්මක ආර්ථික වැඩපිළිවෙළ රට ස්ථාවර කරන එකම මාර්ගය බවත්, එය කඩාකප්පල් නොකිරීමට ප්‍රවේශම් විය යුතු බවත්ය. ජන ජීවිතයේ ප්‍රකටව පෙනෙන්ට සිදු වූ බිඳ වැටීම් වන තෙල් පෝලිම්, විදුලිය කැපීම් ආදිය නතර වී තිබෙන නිසා ස්ථාවරත්වය වෙත රට යමින් තිබෙන බවට වූ අදහසට යම් පිළිගැනීමක් ද යම් යම් සමාජ තීරු අතර ලැබී තිබේ.

දේශපාලන පෙළගැසීම

ස්ථාවරත්වයේ තර්කය සඳහා අදාළ දේශපාලන ප්‍රකාශනය ලැබෙන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුවෙන් බව පැහැදිලිය. ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට මේ වනවිට තමාගේම වූ ස්වාධීන භූමිකාවක් නොමැත. විවිධ පැමිණිලි කරමින් වුව ස්ථාවරත්වය පිළිබඳ තර්කයේම එල්ලී සිටීමේ තත්වයට ඔවුන්ගේ භූමිකාව ලඝු වී තිබේ. කෙසේ වුවද, මෙම දේශපාලන තර්කයට මුහුණ දෙන්ට සිදුව තිබෙන විශාලතම අභියෝගය නම්, ස්ථාවරත්වය පිළිබඳ ඔවුන් ඉදිරිපත් කරන අදහසේ තිබෙන පාර්ශ්වීයත්වයයි; නැතහොත් අසම්පූර්ණත්වයයි. මෙම ලිපිය ආරම්භයේ සඳහන් කළ ලෙස, ස්ථාවරත්වය තමන්ගේ දෛනික ජීවන අත්දැකීමක් ලෙස බහුතරයක් වූ ජනතාවට දැනෙන්නේ නැත. ව්‍යාපාරික පන්තියේ ඇතැම් කොටස්වලට හා ඉහළ මධ්‍යම පන්තියේ සමහර ශ්‍රේණිවලට මෙම ආඛ්‍යානය ඒත්තු ගැන්වෙනසුලු එකක් වුවත්, විදුලි බිල විසන්ධි වීමට, සමෘද්ධිය කැපීමට, බඩු මිල ඉහල යාම නිසා සිදු වූ සියලු ආකාරවල ආර්ථික පීඩනයන්ට ගොදුරුව සිටින පහළ පන්තික හා පහළ මධ්‍යම පන්තික ජනතාවට එය ආකර්ෂණීය තර්කයක් ලෙස දිස් වන්ට ඇත්තේ අඩු සම්භාවිතාවකි.

මෙන්න මේ අසහනකාරී වාතාවරණය විපර්යාසයේ තර්කයේ වැඩීම සඳහා සරු පසක් සපයා ඇත. එම තර්කයේ දේශපාලන නියෝජනය බවට මේ මොහොතේ පත්ව තිබෙන්නේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ප්‍රමුඛ ජාතික ජන බලවේගය බව පැහැදිලිය. මෙතෙක් කල් ලාංකීය දේශපාලනයේ අප්‍රධාන බලවේගයක් ලෙස සිටි එම බලවේගය, එක් වරම විශාල සමාජ ආකර්ෂණයක් සහිත නැගී එන ව්‍යාපාරයක් බවට පත්ව තිබෙන්ට බල පා ඇති හේතුව වන්නේ එය විසින් විපර්යාසයේ ; එනම් වෙනසක හා පරිවර්තනයක මනෝභාවය නියෝජනය කරන නිසාය. දේවල් සාමාන්‍ය විධියට සිද්ධ වෙන කාලයේ ජනතාවට වෙනසක් හෝ පරිවර්තනයක් සඳහා ඉල්ලීම එතරම් ගෝචර වන්නේ නැත. එහෙත් බිත්තියටම හේත්තු වී, අසරණ වී සිටින මොහොතක පරිවර්තනයක් සඳහා වූ ආයාචනය ක්‍රියාත්මක වීම සඳහා බෙහෙවින් ප්‍රබල උත්තේජනයක් සලසයි. දැනට ක්‍රියාත්මක ආර්ථික කම්පන ප්‍රතිකර්මය කෙරෙහි විවේචනාත්මක ඔවුහු, දුර දිග යන දේශපාලන ප්‍රතිසංස්කරණවල ඉල්ලීම සමග ආර්ථික ප්‍රශ්නය සහසම්බන්ධ කරති.

මෙම පෙළගැසීම තුළ ප්‍රධාන විපක්ෂය වන සමගි ජන බලවේගය ස්ථානගතව තිබෙන්නේ කොතැනද? මාගේ තර්කය නම්, ලංකාවේ දේශපාලන පක්ෂ අතුරින් බලවත්ම උභතෝකෝටිකයට මේ මොහොතේ මුහුණ දී සිටින්නේ සමගි ජන බලවේගය බවයි. මෙම උභතෝකෝටිකය පැන නගින්නේ සමගි ජන බලවේගයේ දේශපාලන-දෘෂ්ටිවාදීමය ආමන්ත්‍රණයේ තිබෙන විපරිත ස්වභාවය තුළින්ය. ආණ්ඩුවක් අප්‍රසාදයට පත්වන විට, සාමාන්‍යයෙන් විපක්ෂයේ පක්ෂයක් කරන්නේ ජනතාව අතර ඇති වන විරෝධාකල්පීය මනෝභාවයට ආමන්ත්‍රණය කිරීමය. ඒ ඔස්සේ ජනතාව සංවිධානය කිරීමය. මේ අනුව, විපක්ෂයේ පක්ෂයක් ලෙස සමගි ජන බලවේගය ජනතාවගේ විරෝධාකල්පික මනෝභාවය වෙත ආයාචනා කළ යුතුය.

එහෙත් අනිත් අතට, දේශපාලන-දෘෂ්ටිවාදය සම්බන්ධව ගත්කල, සමගි ජන බලවේගය ස්ථානගත වන්නේ වත්මන් ආණ්ඩුව ක්‍රියාත්මක වන නව ලිබරල් කම්පන ප්‍රතිකර්මයේ රාමුව තුළය. එම පක්ෂයේ ආර්ථික විශේෂඥයන් වන හර්ෂ ද සිල්වා, ඉරාන් වික්‍රමරත්න හා කබීර් හෂීම් යනාදිහු මේ ගැන කිසිදු හෝ සැකයක් ඉතිරි කොට නැත ; රනිල් කරන දේ මූලධාර්මිකව නිවැරදි බව ඔවුහු අදහති. විසංවාදයක් ඇත් නම්, ඒ එක් හෝ තවත් ප්‍රතිපත්තියක තාක්ෂණික කරුණු සම්බන්ධවය.

2024 වර්ෂය ගැන අදහස් දක්වමින් මෑතක දී හර්ෂ ද සිල්වා පවසා තිබුණේ මෙම වසරේ දේශපාලනය අදහස් අතර ගැටුමක් බවට පත්වීමට නියමිත බවයි. ජාතික ජන බලවේගය යල්පිනූ, වාමාංශික, රාජ්‍යවාදී අදහසක් නියෝජනය කරන බවත්, ලෝකයට විවෘත වූ මතවාදය නියෝජනය කරන්නේ තමුන් බවත් ඔහු පවසයි. ප්‍රශ්නය නම්, හර්ෂ ද සිල්වා කියන මේ දේ අලුත් දෙයක් නොවීමයි ; රනිල් වික්‍රමසිංහ ද කියන්නේ එයමය. රනිල් සමග තමුන්ට ඇති ප්‍රශ්නය ඔහු පොහොට්ටුව සමග සන්ධානගතව සිටීම බව හේ තවත් තැනක ප්‍රකාශ කොට තිබුණි. සියලු දෙනාට පෙර ජා.මූ. අරමුදල වෙත යා යුතු බව කීවේ තමුන් බව සජබ දේශපාලකයන් තවමත් කියන්නේ මහත් අභිමානයෙනි.

දේශපාලනයේ ප්‍රධාන ප්‍රතිවිරෝධය ආර්ථිකය බවට පත්ව තිබෙන පසුබිමක, ආණ්ඩුවේ කම්පන ප්‍රතිකර්මයට මතවාදීමය ලෙස පක්ෂ බලවේගයකට තමුන්ගේ ප්‍රතිපත්තිය ද එම කම්පන ප්‍රතිකර්මයම වේ යැයි කියා සිටින පක්ෂයකට, ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්තිය නිසා අසහනයට පත්ව සිටින ජනතාවගේ විරෝධාකල්පීය මනසට කථා කළ හැකිද? නව ලිබරල් ආර්ථික චින්තනයට දෘෂ්ටිවාදීමය ලෙස ඇලී සිටීම නිසා සමගි ජන බලවේගයට විපර්යාසයේ තර්කය නියෝජනය කිරීමට නොහැකි වී තිබේ. අනෙක් අතට, එය ආණ්ඩු පක්ෂය නොවන නිසා ස්ථාවරත්වයේ තර්කය ද හරියට නියෝජනය කරන්ට නොහැකි වී ඇත. දෙලොවක් අතර සිර වී සිටින එම පක්ෂය, එම උභතෝකෝටිකයෙන් ගැලවීමට ඉදිරියේදී කවරක් කරනු ඇද්ද යන්න බලා සිටීම සිත් ගන්නාසුලු නිරීක්ෂණයක් වනු ඇත.

රමිඳු පෙරේරා

ජනතාව සාගින්නේ සිටියදී පොහොට්ටුවෙන් ඩේ‍රජර් යාත්‍රා සාදයක්

වරාය හා නාවික රාජ්‍ය ඇමති ප්‍රේමලාල් ජයසේකර හෙවත් චොකා මල්ලීගේ ආරාධනයෙන් මැති ඇමතිවරුන් සඳහා ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියට අයත් හංසකාවා නම් ඩේ‍රජර් යාත්‍රාවක් තුළ ජනවාරි 09 දින පැවැත් වූ සාදය මේ වනවිට දැඩි කතා බහට ලක්වී තිබේ. ඒ කරුණු කිහිපයක් නිසාය. එකක් එම ඩේ‍රජර් යාත්‍රා සාදය සඳහා ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය නම් වූ රාජ්‍ය ආයතනයේ සම්පත් භාවිත කිරීමය. අනෙක රටේ ජනතාව ආර්ථික අතින් ඉතා අසීරු මොහොතක දිවි ගෙවද්දී ජනතාවගේ එම අසීරුතාවට වගකිව යුතු පාලක පක්ෂයක් මහ මුහුදේ පාටි දැමීමය.

ඩේ‍රජර් යාත්‍රාවක් තුළ මහ මුහුදේ දැමූ මෙම පාටිය සම්බන්ධයෙන් වීඩියෝ පටයක් පවා මේ වනවිට සංසරණය වෙමින් පවතින අතර එහි එම ඩේ‍රජර් යාත්‍රාවට මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණ සමග කටයුතු කරන මැති ඇමතිවරු ගොඩවන ආකාරයද, එම යාත්‍රාව තුළ හිඳ සතුටු සාමීචියේ යෙදෙමින් විනෝද වන අයුරුද පෙන්නුම් කරයි.
එහෙත් ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියේ මාධ්‍ය අංශය නිල නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් සඳහන් කර ඇත්තේ ‘ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය විවිධ අවස්ථාවලදී විවිධ රාජ්‍ය නායකයින්, ප්‍රභූවරුන්, වෘත්තිකයන්, සේවාලාභීන්, නැව් සමාගම්වල විදේශීය නියෝජිතයින්, මාධ්‍යවේදීන් සඳහා වරාය නැරඹීමටත්, වරාය තුළ සිදුවන සංවර්ධන කටයුතු සම්බන්ධයෙන් වඩාත් නිවාරදි තොරතුරු ලබාදීමත්, තොරතුරු ලබාදීම සඳහා ඇතුළත හා පිටත වරායන්හී නිරීක්ෂණ චාරිකාවන් සංවිධානය කරනු ලබයි.’ බවයි.

ඒ අනුව රාජ්‍ය අමාත්‍ය ප්‍රේමලාල් ජයසේකර විසින් අමාත්‍ය නිමල් සිරිපාල ද සිල්වාගෙන් කරන ලද ඉල්ලීමක් පරිදි ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය මගින් අමාත්‍යවරුන් හා මන්ත්‍රීවරු පිරිසක් සඳහා කොළඹ වරායේ සිදුවන සංවර්ධන කටයුතු විශේෂයෙන්, වරාය අධිකාරිය මගින් වරාය අධිකාරියේ මුදල් යොදවා ඉදිවන නැගෙනහිර පර්යන්තයේ දැවැන්ත සංවර්ධනයත්, ජේසීටී පර්යන්තයේ සංවර්ධන කටයුතුත්, බටහිර පර්යන්තයේ සංවර්ධන කටයුතු හා අධිවේග මාර්ග පද්ධතියේ සිදුවන සංවර්ධන කටයුතු පිළිබඳ විශේෂ නිරීක්ෂණ චාරිකාවක් මගින් දැනුවත් කිරීමක් සිදුකරන ලද බව හා එයින් පසු ‘හංසකාවා ඩේ‍රජරයෙන්’ පිටත වරාය නිරීක්ෂණ චාරිකාවක් සිදු කෙරුණ බවයි.

මුද්‍රිත හා වි්‍යුත් මාධ්‍ය මගින් මුහුද මැද පාටියක් යනුවෙන් හෙවත් විනෝද සවාරියක් යනුවෙන් එය නිර්වචනය කිරීම වැරදි අර්ථකථනයක් සමාජය වෙත ලබාදීමට උත්සාහ කර ඇති බවත්, ඒ සඳහා ආහාර හෝ වෙනත් කිසිදු වියදමක් ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය මගින් සිදුකර නොමැති බවත් එම මාධ්‍ය නිවේදනයේ වැඩිදුරටත් සඳහන් වේ.

ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියේ මාධ්‍ය අංශය එසේ සිය රාජ්‍ය ඇමතිවරයා ආරක්ෂා කිරීමේ දේශපාලන කොන්ත්‍රාත්තුවක් බාරගෙන තිබුණද, රාජ්‍ය ඇමති ප්‍රේමලාල් ජයසේකර මාධ්‍ය කළ විමසීම්වලදී ඒ සම්බන්ධයෙන් අදහස් ප්‍රකාශ කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කර තිබුණි. එසේ ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට හේතුව වෙන කිසිවක් නොව එම සාදය සාධාරණීය කිරීමට ඔහුට කිසිදු හේතුවක් නැති කමය.

රාජ්‍ය ඇමති ප්‍රේමලාල් ජයසේකර මෙම ඩේ‍රජර් යාත්‍රා සාද අවස්ථාව සඳහා සියලු පක්ෂ නියෝජනය කරන සියලුම මැති ඇමතිවරුන්ට ආරාධනා කළාද නැද්ද යන්න පැහැදිලි නැතත්, ඒ සම්බන්ධයෙන් සංසරණය වන වීඩියෝ දර්ශන අනුව පැහැදිලි වන්නේ රාජපක්ෂවරුන් සමග සිටින ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ මැති ඇමතිවරුන් ඒ සඳහා සහභාගි වී සිටි බවයි. අඩුම තරමේ වරාය අධිකාරිය විෂය අයත් වරාය, නාවික හා ගුවන් සේවා ඇමති නිමල් සිරිපාල ද සිල්වාවත් එහි දක්නට සිටියේ නැත.

වරාය අධිකාරියේ මාධ්‍ය අංශය කියනා ආකාරයට එම වරාය නැරඹුම් අවස්ථාව එකී කොටස් සඳහා සිදුකරන්නක් නම් ඒ සඳහා මැති ඇමතිවරුන්ට ඇරයුම් කළ යුත්තේ රාජ්‍ය ඇමතිවරයා නොව ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියයි. නොඑසේ නම් විෂය භාර ඇමති නිමල් සිරිපාල ද සිල්වායි. එහෙත් මාධ්‍ය නිවේදනයේ පිළිගෙන ඇති ආකාරයටම ඒ සඳහා විෂය භාර ඇමතිවරයාගෙන් රාජ්‍ය ඇමතිවරයා අවසර ගෙන තිබේ. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සාමාජිකයෙක් වන ඇමති නිමල් සිරිපාල ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකයන්ට පාටියක් දා ගැනීම සඳහා අවසර ලබාදී ඇති බව ඒ අනුව පෙනේ.

කොහොමත් රාජ්‍ය ඇමති ප්‍රේමලාල් ජයසේකර මාධ්‍ය සංදර්ශන පවත්වමින් කියමින් සිටියේ ඔහුට ලැබී ඇති රාජ්‍ය ඇමති ධුරයට කිරීමට කිසිවක් නැති බවත්, රාජ්‍ය ඇමති ධුරයේ වරප්‍රසාද ලබමින් ඔහු නිකම් සිටින බවත්, එම අමාත්‍යාංශය වංචා දූෂණවලින් ඉවහා ගිය තැනක් බවත්, ඒ සම්බන්ධයෙන් ඉදිරියේදී හෙළිදරව් කිරීමට ඔහු බලාපොරොත්තු වන බවත්ය. ඇමති නිමල් සිරිපාල ද සිල්වාද නොසිටි මෙම මහ මුහුදේ ඩේ‍රජර් යාත්‍රා සාදය ඔහු මහජනතාවට පෙර සිය පක්ෂයේ නායකයා ඇතුළු පිරිසට එම කරුණු හෙළිදරව් කිරීමේ අවස්ථාවක් බවට පත්කර ගත්තාද යන්න දන්නේ නැත.

වරාය අධිකාරියේ මාධ්‍ය නිවේදනයෙන් මෙම ඩේ‍රජර් යාත්‍රා සාදය සඳහා එම අධිකාරියෙන් කිසිදු මුදලක් වැය නොවූ බව කියමින් සාධාරණීකරණය කර තිබුණත් ඩේ‍රජර් යාත්‍රාවක් පණගන්වා යාත්‍රා කිරීමම යනු ඉන්ධන වැයවන ඒ සඳහා මුදල් වැයවන වන කටයුත්තකි. මෙම ඩේ‍රජර් යාත්‍රා යොදා ගන්නේ වරාය තුළ හා වරායෙන් පිටත නැව් එන මාර්ගයේ නියමිත ගැඹුර පවත්වා ගැනීම සඳහා වැලි හා මඩ ඉවත් කිරීමේ කටයුතු සඳහා වන අතර නැව්වල මෙන් ඒවාහී විශාල පිරිසකට එක්වී සාද පැවැත්වීම සඳහා පහසුකම් නිර්මාණය කර නැත. මෙම ඩේ‍රජර් යාත්‍රා සාදය සම්බන්ධයෙන් සංසරණය වන තොරතුරු අනුව එම සාදයට අවශ්‍ය කෑම බීම පමණක් නොව පුටු මේස පවා වරාය අධිකාරියෙන් රාජ්‍ය ඇමතිවරයාගේ නියෝග පරිදි ඇණවුම් කර තිබේ. එහි තේරුම වන්නේ එම සාදය පැවැත්වීම සඳහා පුටු මේස යාත්‍රාවේ අවශ්‍ය ලෙස සකස් කර ඇති බවයි.

ඒ සියලු කටයුතු සඳහා වියදම් කර ඇත්තේ හෝ වියදම් වී ඇත්තේ රාජ්‍ය ඇමති ප්‍රේමලාල් ජයසේකරගේ පෞද්ගලික මුදල් නොව වරාය අධිකාරියේ හෙවත් මහජනතාවගේ මුදල් බව පැහැදිලිය. එසේ නොවේ නම් රාජ්‍ය ඇමතිවරයාද, ඔහු වෙනුවෙන් ස්වෙච්ඡාවෙන් පෙරට පැමිණ ඇති වරාය අධිකාරියේ මාධ්‍ය අංශයද කියනුයේ ඒ සඳහා වැය වූ මුදල් රාජ්‍ය ඇමතිවරයා ගෙවූ බව හෝ ඔහු පසුව ගෙවීමට නියමිත බවයි.

අපට දැන ගන්නට ඇති පරිදි මෙම යාත්‍රාවේ ගමන සඳහා ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ ආරක්ෂාව එහි යාත්‍රා මගින් සපයා ඇත. එයද පෞද්ගලික කටයුත්තක් සඳහා රාජ්‍යයේ සම්පත් භාවිත කිරීමකි. පෞද්ගලිකව වෙන්කර යන ගමන් සඳහාද මෙම දේශපාලකයින් මුදල් ගෙවන්නේ නැති බවට ඕනෑ තරම් උදාහරණ පසුගිය කාලයේ තිබේ. ඒ සඳහා හොඳම උදාහරණය වන්නේ ශ්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාවේ හෙළිකොප්ටර් ඇතුළු ගුවන් යානා ගමන් වෙනුවෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු රාජපක්ෂවරුනුත්, ඔවුන්ගේ නඩයත් ගෙවීමට ඇති මුදල්ය. අනෙක ඔවුන්ගේ පක්ෂයේ මැතිවරණ කටයුතු වෙනුවෙන් මිනිසුන් ඇද්දවීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා ගමනා ගමන මණ්ඩලයට ගෙවීමට ඇති මුදල්ය. තවත් එකක් වන්නේ මැතිවරණ ප්‍රචාරක කටයුතු වෙනුවෙන් විකාශය කළ දැන්වීම් සඳහා ශ්‍රී ලංකා රූපවාහිනී සංස්ථාවට ගෙවීමට ඇති මුදල්ය.

ඒ අනුව ගත් කල තමන්ගේම නොවන තමන්ගේ අනුගාමිකයෙකුගේ මෙම මහ මුහුදේ යාත්‍රා සාදය රටට කෙසේ වෙතත් රාජපක්ෂවරුන්ට නම් සොච්චම් දෙයක් බව පැහැදිලිය.
ඒ නිසා අවශ්‍ය වන්නේ රාජ්‍ය සම්පත් සිය පෞද්ගලික අභිලාෂයන් සඳහා අවභාවිතා කරන මෙම දූෂිත දේශපාලන සංස්කෘතිය අවසන් කිරීමේ පමණක් නොව එම දූෂිත සංස්කෘතිය යළි ඇති වීමට නොහැකි ලෙස තිත තැබීමේ සමාජ දේශපාලන ව්‍යාපාරයක්ය. එය ඇති කිරීමේ හැකියාව ඇත්තේද මේ රටේ මහජනතාවටමය.

අධිකරණ නියෝග ඕනෑ නෑ – අපි කඩන්නේ අපිට ඕනෑ වෙලාවට

0
  • අධිකරණ නියෝග ඕනෑ නෑ – අපි කඩන්නේ අපිට ඕනෑ වෙලාවට
  • වෙරළ සංරක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව කියයි.
  • ඒත් දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තු ඉඩමේ ඉදිකිරීමත් කැඩුවේ ඇයි?
  • කඩන්න ඕනෑ සෝල් බීච් විතරද?

දෙහිවල මුහුදු මාවතේ පිහිටි සෝල් බීච් හෝටලය කඩා ඉවත් කරන්නේ 2024 අලුත් අවුරුද්දේ ජනවාරි පළමුවෙනිදා රටම කතා වන ප්‍රධාන පුවත කරමිනි. උදෑසන 8.45 පමණ වන විට බැකෝ යන්ත්‍ර යොදා ගනිමින් කඩා ඉවත් කිරීමට කටයුතු කළ එම හෝටලය කුඩු බාසික් නැමැත්තෙකුගේ බවත් එය යුක්තිය මෙහෙයුමේම කොටසක් බවත් රූපවාහිනී නාලිකා සියල්ලම පාහේම වාර්තා කළේය. නමුත් ‘අනිද්දා’ කළ විමසීමක දී පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක නිහාල් තල්දූව පැවසුවේ එය යුක්තිය මෙහෙයුමට සම්බන්ධ නොමැති බවත් ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය එම ස්ථානයට පැමිණියේ වෙරළ සංරක්ෂණ හා වෙරළ සම්පත් කළමනාකරණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් කළ ඉල්ලීමකට අනුව ආරක්ෂාව සැපයීමට බවත්ය.

සෝල් බීච් හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීම පිළිබඳව වෙරළ සංරක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව මාධ්‍ය වෙත පැවසුවේ සෝල් බීච් හෝටලය කඩා බිඳ දැමුවේ නීත්‍යනුකූලව තමන්ට පැවරී ඇති බලතල අනුව බවයි. නමුත් සෝල් බීච් ආයතනයේ කළමනාකාර අධ්‍යක්ෂවරයෙකු වන මීපේ අත්තටගේ චන්දන සම්පත් අප වෙත ප්‍රකාශ කළේ සෝල් බීච් හෝටලය නීත්‍යනුකූල ලෙස අවසර ලබා ගනිමින් පවත්වාගෙන ගිය හෝටලයක් බවයි. මේ නිසා මෙහි සත්‍ය අසත්‍ය කුමක්දැයි රටේ ජනතාව දැනගත යුතුය. අපට මින් කිසිම පාර්ශ්වයකට පහරක් ගැසීමට හෝ ආරක්ෂා කිරීමට අවශ්‍ය නොවේ. එහෙත්, සෝල් බීච් හෝටලය කඩා ඉවත් කර දැමුවේ නීතියට අනුවද නැද්ද යන්න රටේ ජනතාව දැනගත යුතුය.

සෝල් බීච් පුද්ගලික සමාගම 2022 දෙසැම්බර් 8 වන දින 2007 අංක 07 දරන සමාගම් පනත යටතේ ලියාපදිංචි කරන ලද සමාගමකි. සෝල් බීච් හෝටලය ඉදිකර තිබූ බිම් කොටස 2023 මාර්තු පළමුවන දින සිට 2028 පෙබරවාරි මස 28 දක්වා වසර පහක කාල සීමාවක් සඳහා බදු වශයෙන් ලබා ගෙන තිබේ. හෝටලයේ ඉදිකිරීම් කටයුතු සඳහා වෙරළ සංරක්ෂණ හා වෙරළ සම්පත් කළමනාකරණ දෙපාර්තමේන්තුව කොන්දේසි මත වසරක කාලයක් තුළ ඉදිකිරීම් කිරීමට අවසර පත්‍රයක් ද ලබා දී ඇත. හෝටලයේ ඉදිකිරීම් කටයුතු හා පවත්වාගෙන යාම සඳහා ශ්‍රී ලංකා දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවේ රක්ෂිත ඉඩම පරිහරණය කිරීම සඳහා වසරක කාලසීමාවක් සඳහා අවසර ලබාගෙන ඇත. ශ්‍රී ලංකා සංචාරක සංවර්ධන අධිකාරියෙන් හෝටලය පවත්වාගෙන යාම සඳහා අවසර පත්‍රයක් ලබාගෙන ඇත.

සුරාබදු දෙපාර්තමේන්තුවෙන් දේශීය හා විදේශීය මත්පැන් අලෙවි කිරීම සඳහා බලපත්‍රයක් ලබාගෙන ඇත. විදුලිබල මණ්ඩලයෙන් ත්‍රී පේස් විදුලිබලය ලබාගෙන ඇත. ශ්‍රී ලංකා මගින් ස්ථාවර දුරකථන සේවා සැපයුමක් ලබාගෙන ඇත. ජාතික ජල සැපයුම් හා ජලපවාහන මණ්ඩලයෙන් ජල සැපයුම ලබාගෙන ඇත. ව්‍යාපාර පරිශ්‍රයට අදාළ වරිපනම් බදු දෙහිවල ගල්කිස්ස මහනගර සභාව වෙත ගෙවා ඇත. සෝල් බීච් හෝටලය ආරම්භ කිරීමේ දී මුදල් ආයෝජනය කර ඇත්තේ එහි ගිවිසුමේ පරිදි මීපේ අත්තටගේ සම්පත් චන්දන රුපියල් මිලියන 90 ක්ද මොහොමඩ් අබ්දුල් කාදර් මොහොමඩ් රීෆා රුපියල් මිලියන 180ක් ද නලින් චමින්ද වික්‍රමරත්න රුපියල් මිලියන 25ක් ද මොහොමදු ෆාරීක් මොහොමදු ඉෂාක් රුපියල් මිලියන 05ක් ද වශයෙනි.

සෝල් බීච් හෝටලයේ ඉදිකිරීම් අවසන් කොට හෝටලයේ කටයුතු ආරම්භ කරන්නේ 2023 වර්ෂයේ සැප්තැම්බර් 24 වන දිනයේ ය. එදින හෝටලය විවෘත කිරීමේ උත්සවයට සරත් වීරසේකර, ඒඑච්එම් ෆවුසි, එරන්දික ප්‍රනාන්දු, මධුර විතානගේ, රේණුක පෙරේරා යන මැති ඇමතීන්ද පක්ෂ විපක්ෂ භේදයකින් තොරව සහභාගී වී ඇත. හෝටල් පාර්ශ්වය පෙන්වා දෙන ආකාරයට ආරම්භ කළ දිනයේ සිට හෝටලය පවත්වාගෙන ගිය මාස තුනක ආදායම රුපියල් අනූ තුන් ලක්ෂ අසූ පන් දහස් හත්සිය අසූ නවයකි. (රු 9385789.00). එහි ස්ථාවර සේවක මණ්ඩලය 92ක් වන අතර අර්ධකාලීන සේවකයෝ නම දෙනෙක්ද වෙති.

සෝල් බීච් හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීමට පෙර 2023 දෙසැම්බර් මාසයේ 23 හෝ ඊට ආසන්න දිනක හෝටලයේ කළමණාකාර අධ්‍යක්ෂ සම්පත් චන්දන හෝටලයේ සිටින් අවස්ථාවක දෙහිවල සහ ගල්කිස්ස පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරුන් එහි පැමිණ වෙරළ සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් හෝටලය ඉදිකිරීම සඳහා ලබා දුන් අවසර පත්‍රයේ මුල් පිටපත පරීක්ෂා කිරීමට ඉල්ලූ බවත් පසුව පොලීසිය එම අවසර පත්‍රය රැගෙන යාමට උත්සාහ කළ බවත් ඔවුගේ සහ හෝටල් සේවකයන්ගේ විරෝධය මත මුල් පිටපත භාරගත බවට පිටසනක් යොදා එහි ඡායා පිටපතක් ලබා දුන් බවත් ඔහු අප වෙත පැවසුවේය. තවද දෙසැම්බර් මාසයේ හෝටල් පරිශ්‍රයේ පවත්වන රාත්‍රී උත්සව අවස්ථාවල දී වරින් වර පොලිස් බාධා පැමිණි බව ඔහු අප සමග පැවසුවේය.

හෝටලයේ කළමනාකරණ අධ්‍යක්ෂ සම්පත් චන්දන තවදුරටත් පැවසුවේ, හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීමට පෙර හෝ කඩා ඉවත් කිරීම සිදු වූ ජනවාරි පළමුවෙනිදා හෝ සෝල් බීච් හෝටලය නීති විරෝධී බවට කිසිදු නෛතික ලියවිල්ලක් හෝ දැනුම් දීමක් සිදු නොවූ බවයි. හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීම සඳහා පොලීසියේ විශාල පිරිසක් පැමිණි බවත් ඒ අතර සිවිල් ඇඳුමින් සැරසුණු පිරිසක් ද පොලීසිය සමග පැමිණ හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීම්වලට සම්බන්ධ වූ බවත් ඔහු කියයි. බැකෝ යන්ත්‍ර හතරක් යොදා ගනිමින් හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීමට කටයුතු කළ බවද එම බැකෝ යන්ත්‍රවල අයිතිකාරත්වය පෙන්වන දුරකථන අංක සහ ලිපිනයන් නොපෙනෙන ලෙස යමක් අලවා තිබූ බවද පැවසුවේය.
මේ එදින හෝටලයේ සේවයේ නිරත වූ ආරක්ෂක නිලධාරියෙකුගේ අත්දැකීමයි.

“මගේ නම අසංක පුංචිහේවා. මම සෝල් බීච් හෝටලයේ ආරක්ෂක නිලධාරියෙක්. හෝටලය කඩන්න ආව සියලුම දෙනා ෆේස් මාස්ක් දාලා හිටියේ. ඒ ආව ජේසීබී හතරෙම එඩ්‍රස් ඔප්පු කර ගන්න බැරි වෙන්න සෙලෝටේප් ගහලා වහලයි තිබ්බේ. මුලින්ම එයාලා ඇවිල්ලා දොරට තට්ටු කරලා කියනවා දැන් කවුරුත් නැහැ කඩපල්ලා කියලා. පොලීසියේ නිලධාරීන් තමයි එහෙම කියන්නේ. ඊට පස්සේ තමයි රේල් පාරෙන් ජේසීබී හතර පන්නන්නේ. ඉස්සෙල්ලම කඩන්නේ අපේ එන්ට්‍රන්ස් එක. එතන තාප්ප ටිකත් කඩලා ඊට පස්සේ තමයි අපේ අල්මාරි ටිකයි, ලිකර් බාර් එකයි කඩන්නේ. විස්කි බෝතල් හොය හොයා ගිහිල්ලා පොළොවේ ගැහුවා. ජේසීබී එකෙන් එළියේ කඩන ගමන් ඇතුළට පැනලා සෙට් එකක් හෝටලයේ තියෙන දේවල් පොළොවෙ ගගහා කැඩුවා.”

හෝටලය කඩා ඉවත් කරන දිනයේ ද එම හෝටලයේ විවාහ උත්සව දෙකක් පැවත්වීමට නියමිතව තිබූ බව චන්දන සම්පත් පැවසුවේය. කඩා ඉවත් කරන මොහොතේ හෝ කිසිදු අධිකරණ නියෝගයක් හෝ කිසිදු ලියවිල්ලක් ඉදිරිපත් නොකොට හිතාමතාම හෝටලයේ නාම පුවරුව සහ පිවිසුම විනාශ කළ බව තවදුරටත් අප සමග පැවසුවේය. මේ අවස්ථාවේ හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීම සිදු කළේ වෙරළ සංරක්ෂණ අධිකාරිය නිසා හෝටල් පාර්ශ්වයෙන් පෙන්වා දෙන්නේ හෝටලයේ නාම පුවරුව, පිවිසුම හා තාප්පය ඉදිකර තිබෙන්නේ දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවට අයිති කොටසක බැවින් ඒ සඳහා කිසිදු නෛතික බලයක් නොමැතිව තමන්ට අයිති නැති භූමියක පවා අනීතිකව හැසිරී ඇති බවයි.

හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීම ආරම්භ කළ පසු එම ස්ථානයට පැමිණෙන සෝල් බීච් හෝටලයේ සම්පත් චන්දන මුහුණ දුන් අත්දැකීමයි මේ.
“හෝටලය කඩනවා කියලා දැනගත්ත ගමන්ම මම එතැනට ගිහින් ඒකට විරුද්ධ වුණා. කඩන්න තියෙන නීතිමය අවසරය මොකද්ද? කොහොමද එහෙම කඩන්නේ? කියලා මම නීතිමය පැත්ත ඇහුවා. ඒ වෙලාවේ රාජකාරියට බාධා කිරීම කියලා මාව රැගෙන ගියා. මාව පොලීසියේ තියාගෙන හිටියා එදා දවසම. මම ඉන්න තැනට ඕඅයිසීගේ කාමරය පේනවා. මම ඒ කිට්ටුව හිටගෙන හිටියේ කූඩුවට දැම්මේ නැහැ. හෝටලය කඩන්න බැකෝ යන්ත්‍ර පදවපු හතර දෙනාම ආවා. එතකොට ඕඅයිසී නෙමෙයි වෙනත් උසස් නිලධාරියෙක් වාඩිවෙලා හිටියේ. බැකෝ යන්ත්‍ර පැද්ද හතර දෙනාම විනාඩි 45ක් විතර පොලීසියේ හිටියා. ඊට පස්සේ ඕඅයිසීගේ කාමරේ හිටපු ඕඅයිසීටත් වඩා උසස් නිලධාරියා ඒ හතර දෙනාටම යමක් සල්ලි දුන්නා. ඒක මම හොඳටම දැක්කා.”

සෝල් බීච් හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීමේ සිදුවීමේ නීතිමය තත්වය පිළිබඳව හෝටල් පාර්ශ්වය වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනා නීතිඥ තමාරා අබේරත්නගෙන් අප කළ විමසීමේ දී ඇය දැක් වූ අදහසයි මේ. “හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීම සඳහා කිසිදු නීතිමය තත්වයක් අනුගමනය කොට නැහැ. මේ හෝටලය වෙරළ රක්ෂිතයේ ඉදිකරන්න කලින් වෙරළ සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිසි අවසර අරගෙන තියෙනවා. වසරක් ඇතුළත ඉදිකිරීම් කටයුතු නිම කරන්න සහ තවත් කොන්දේසි දාලා තියෙනවා. ඒ කොන්දේසි අනුව ක්‍රියා කරලා තියෙනවා. වෙරළ සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ කොන්දේසි උල්ලංඝනය කරලා තියෙනවා නම් හෝ අවසර ගන්නේ නැතිව ඉදිකිරීම් කරලා තියෙනවා නම්, වෙරළ සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යක්ෂට ඒ සම්බන්ධයෙන් සුදුසු නියෝගයක් නිකුත් කරන්න පුළුවන්. හැබැයි කඩා ඉවත් කිරීමට නියෝග දෙන්න බැහැ. ඒ සඳහා අධිකරණ නියෝගයක් ගන්න ඕනෑ. ඒ කඩා ඉවත් කිරීමේ නියෝගය ගන්න කලින් අදාළ පාර්ශ්ව වෙත එම නියෝගය ලිඛිතව භාර දෙන්න ඕනෑ. එහෙම බැරි නම් අදාළ ස්ථානයේ දොරේ අලවන්න ඕනෑ. ඒ විදියට කටයුතු කළාට පසුව දින තුනක් ඇතුළත අදාළ පාර්ශ්වයට අභියාචනාධිකරණයට යෑමේ අයිතියත් තියෙනවා. නමුත් කිසිදු ආයතනයකින් මේ පාර්ශ්වය දැනුවත් කරලා නැහැ.”

හෝටල් පාර්ශ්වයෙන් කියන විදියට ඔවුන්ගේ තක්සේරුව අනුව හෝටලයේ ගබඩා කර තිබූ කෝටි දෙකක පමණ ආහාරපාන ද සේවා සැපයීමට තිබූ උපකරණ ද කෝටි දෙකක දේශීය හා විදේශීය මත්පැන් ද විනාශ වී ඇති අතර ගොඩනැගිලි කඩා ඉවත්කිරීම නිසා සිදු වූ අලාභය රුපියල් කෝටි 20ක් පමණ වෙයි. හෝටලය කඩා ඉවත් කිරීම පිළිබඳව වෙරළ සංරක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් අප කළ විමසීමක දී එහි නිලධාරියෙකු පැවසූවේ මෙවන් අදහසකි.

“අපි කටයුතු කළේ පනත අනුව. අනවසර ඉදිකිරීමක් කඩා ඉවත් කරන්න අධිකරණ නියෝග අවශ්‍ය නැහැ. අපිට ඒ සඳහා බලය තියෙනවා. අනවසරයෙන් ඉදිකරලා තියෙන ඕනෑම ගොඩනැගිල්ලක් අපිට කඩන්න පුළුවන් අපේ සීමාවට යටත්ව. අපි කඩන්නේ අපිට ඕනෑ දවසක. සෝල් බීච් හෝටලය අනවසර ඉදිකිරීමක් ඒ නිසා අපි ඒක කැඩුවා. ඒකට දැනුවත් කිරීමක් අවශ්‍ය නැහැ. සමහර ඒවා අවසර අරගෙන තියෙනවා සමහර ඒවා අවසර අරගෙන නැහැ. සමහර තැන් බලපුළුවන්කාරකමෙනුත් කරගෙන යනවා.”

ගල්කිස්ස සිට ගෝල්ෆේස් දක්වා වෙරළ රක්ෂිතයේ දේශීය සහ විදේශීය සංචාරකයන් සඳහා හෝටල් විශාල සංඛ්‍යාවක් පවත්වාගෙන යන අතර සෝල් බීච් හෝටලයේ සිට දෙපසට කිලෝ මීටර 5 බැගින් වෙරළ තීරයේ හෝටල් 15කට අධික සංඛ්‍යාවක් විහිදී ඇත. නමුත් ඉන් කිසිදු ගොඩනැගිල්ලක් තවමත් වෙරළ සංරක්ෂණ අධිකාරිය මඟින් ඉවත් කිරීමට කටයුතු කොට නැත.

-ඇන්තනී වෙරංග පුෂ්පික-

ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ගැටලුවට විසඳුමක් නැති ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය පනතක් පාර්ලිමේන්තුවට

0

මෙරට ක්‍රියාත්මක ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය සමාගම් නියාමනය කරමින් ඒවායේ සේවාවන් විධිමත් කිරීමේ අරමුණෙන් ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය සහ ණය නියාමන අධිකාරී පනත් කෙටුම්පත පසුගිය ජනවාරි 09 දා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ බව මුදල් රාජ්‍ය අමාත්‍ය ශෙහාන් සේමසිංහ ප්‍රකාශ කරයි. ඔහුට අනුව ගනුදෙනුකරුවන්ගේ ආරක්ෂාව තහවුරු කිරීම මෙම පනතේ මුඛ්‍ය අපේක්ෂාවයි. ඇතැම් ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ආයතන 300% ඉක්මවා ගිය වාර්ෂික පොලී අනුපාත අයකරනු ලැබූ අවස්ථා පිළිබඳව වාර්තාවී තිබූ බව ප්‍රකාශ කරන අමාත්‍යවරයා මේ හේතුවෙන් සිය දිවි නසා ගැනීම්, පවුල් ආරවුල් වැනි තත්ත්වයන් පවා වර්ධනය වූ බව සඳහන් කරයි.

මේ අනුව මෙම පනත සම්මත වූ පසු දැනට ක්‍රියාත්මක 2016 අංක 6 දරන ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය පනත අහෝසි වනු ඇත. අමාත්‍යවරයා ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට මෙම නව පනත පසුගිය කාලයේ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශවල දුප්පතුන්ගේ අඳෝනාවන්ට සාධනීය ප්‍රතිචාරයක් ය.
ඇත්තටම මෙම පනත මගින් අමාත්‍යවරයා ප්‍රකාශ කරන අරමුණ ඉටුවෙයිද? සොයා බැලිය යුතුය. ඊටත් ප්‍රථම ලංකාව තුළ පිළිකාවක් සේ වර්ධනය වී තිබෙන ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ගැටලුව පිළිබඳව සාකච්ඡා කළ යුතුය.

ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය යනු කුමක්ද?

දිළින්දන්ට සහයෝගීතාව දැක්වීමේ උපදේශාත්මක සමූහයට CGAP-Consultative Group to Assist the Poor අනුව “ක්ෂුද්‍රමූල්‍ය” යනු අඩු ආදායම්ලාභීන්ට මූල්‍ය සේවා සැලසීමයි. ප්‍රධාන වශයෙන්ම, ප්‍රමාණවත් ඇපකර ඉදිරිපත් හැකියාවක් නොමැතිකම නිසා විධිමත් බැංකු හරහා තම මූල්‍ය පහසුකම් සපුරාගත නොහැකි දිළිඳු පුද්ගලයින් වෙත ණය පහසුකම් සැපයීම, ඉතිරිකිරීමේ පහසුකම් සැපයීම සහ වෙනත් මූල්‍ය පහසුකම් සැපයීම මෙම ක්‍රමය මගින් සිදුවෙයි.

මෙම ක්‍රමය ලෝකය පුරා ජනප්‍රිය ක්‍රමයක් බවට පත්වුණේ බංගලිදේශයේ ආර්ථික විශේෂඥයෙකු වන මොහොමඩ් යූනුස්ගේ ග්‍රාමීන් බැංකු සංකල්පය නිසා ය. මෙමගින් දිළින්ඳදන්ගේ ජීවන තත්ත්වය නඟාසිටුවීම ප්‍රථම අරමුණ වුණත් මූල්‍ය සමාගම් මෙම ණය දෙන කාරිය සිය භාරයට ගත් පසුව තත්ත්වය වෙනස් විය. ඒ අනුව දිළින්දන් තවත් දිළින්දන් බවට පත්වූ අතර ඉන්දියාවේ සමහර ප්‍රදේශ මෙන්ම ලංකාවේ සමහර ප්‍රදේශ තුළද මෙම ණය අර්බුදය ව්‍යසනයක් බවට පත් විය. ඒ අතරතුරේ මෙම ණය මගින් ජීවිතය ජයගත් පුද්ගලයන්ද දුරාවාරයේ හමුවෙයි.

ලංකාවේ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ තුළ සීට්ටු ක්‍රමය වැනි ක්‍රමයන් අතීතයේ සිට පැවතියත් කණ්ඩායම් ක්‍රමයට සහ කණ්ඩායම් වගවීමේ ක්‍රියාවලියක් මතින් ක්‍රියාත්මක වූ මෙම ණය දීමේ වැඩසටහන් නිසා බරපතළ සමාජ ප්‍රශ්න ඇති වන්නට විය. යුද්ධයෙන් බැටකෑ උතුරු නැගෙනහිර දුප්පත් ජනතාව මෙම ණය ක්‍රමය නිසා කබලෙන් ළිපට වැටුණ අතර කාන්තාවන් සිය දිවි හානි කරගැනීමේ ප්‍රවනතාවක් වර්ධනය විය. වැලිඔය, වැලිකන්ද, අනුරාධපුර, පොළොන්නරුව වැනි සිංහල ජනතාව බහුලව ජීවත්වෙන ප්‍රදේශ තුළද මෙම ප්‍රශ්නය එන්න එන්නම උග්‍ර අතට හැරුණ අතර සියදිවි හානිකරගැනීම් වාර්තාගත ලෙස ඉහළ යන්නට විය.

2021 වර්ෂය වනවිට මෙම ණය උගුලට හසුවුණ පුද්ගලයන් ලක්ෂ 28ක් රටේ සිටි අතර එයින් ලක්ෂ 2438000ක් කාන්තාවෝ ය. මේ කාලය වනවිට මූල්‍ය ආයතනයන් 15000ක් පමණ ගම් වැදී දුප්පතුන්ට හෝල්සේල් ක්‍රමයට ණය ලබාදුන් අතර එම ණය මඟඩියේ ප්‍රතිඵල ලෙස 2021 වර්ෂය වනවිට ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ගනුදෙනු පියවාගත නොහැකිව කාන්තාවන් 200ක් පමණ සියදිවි හානිකරගෙන ඇත. මෙම කාලය වනවිට මෙම ණය දෙන ආයතනයන් වාර්ෂිකව 220%ක පමණ පොලියක් අයකරගෙන තිබුණ අතර සමහර ආයතන දින පොලිය නම් පොලී ක්‍රමයක් හඳුන්වා දෙමින් දිනකට රුපියල් සියයක් සඳහා රුපියලක මුදලක් අයකර තිබුණි.

මෙම ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ක්‍රමය නිසා ගොඩනැගුණු ව්‍යසනය කොවිඩ් උවදුර සමග තවත් දරුණු වූ අතර මිනිසුන් සහ සිවිල් සංවිධාන මෙම ණය ක්‍රමයට විරුද්ධව විශාල හඬක් අවදි කරන්නට විය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ණය ගත් දුප්පත් ජනතාවෙන් සැලකිය යුතු කොටසක් ණය ගෙවීම අතහරින්නට කටයුතු කළේය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස බිම්පුත් වැනි මූල්‍ය ආයතනයන් වසාදමන්නට සිදුවිය. මෙම සංවාදය සහ සිවිල් සමාජයේ අරගලය නිසා ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය සේවාවන් සපයනු ලබන ආයතනයන් නියාමනය කළ යුතු බවට දීර්ඝ කාලයක් විශාල හඬක් රට තුළ ඇතිවිය. එහි ප්‍රතිඵලය ලෙස ශ්‍රී ලංකා ක්ෂුද්‍රමූල්‍ය සහ ණය නියාමන අධිකාරී පනත කෙටුම්පත් වී අද වෙනවිට එය පාර්ලිමේන්තුවේ සභාගත කර ඇත. ඒ අනුව එම පනත හෙට අනිද්දා වනවිට සම්මත වී නීතියක් බවට පත්වෙනු ඇත.

පනතේ හැඩහුරුව

‘ශ්‍රී ලංකා ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය සහ ණය නියාමනය අධිකාරිය පිහිටුවීම සඳහා විධිවිධාන සැලැස්වීම සඳහා ද මුදල් ණයට දීමේ ව්‍යාපාරය සහ ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ව්‍යාපාරය නියාමනය කිරීම සඳහා ද මුදල් ණයට දීමේ ව්‍යාපාරයේ සහ ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ව්‍යාපාරයේ ගනුදෙනුකරුවන්ට ආරක්ෂාව සැලසීම සඳහා ද 2016 අංක 06 දරණ ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය පනත අහෝසි කිරීම සඳහා සහ ඒ හා සම්බන්ධ හෝ ඊට අනුෂාංගික කරුණු සඳහා විධිවිධාන සැලැස්වීම පිණිස වූ පනතකි‘ යනුවෙන් සඳහන් මෙම පනත තුළින් සමාජය ඉල්ලා සිටි ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය සමාගම් නියාමනය සිදුවෙයිද? ප්‍රධානම ගැටලුව එයයි.

මහබැංකුව ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට ‘ශ්‍රී ලංකාව තුළ බලපත්‍රලාභී බැංකු, බලපත්‍රලාභී මුදල් සමාගම්, සමුපකාර ග්‍රාමීය බැංකු, සකසුරුවම් හා ණය ගනුදෙනු පිළිබඳ සමුපකාර සමිති, දිවිනැගුම බැංකු සහ අනෙකුත් ප්‍රජා මූලික සංවිධාන, ක්ෂුද්‍රමූල්‍ය සමාගම්, ක්ෂුද්‍රමූල්‍ය ව්‍යාපාරවල නිරත වන රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන වැනි ආයතන රාශියක් ක්ෂුද්‍රමූල්‍යකරණයේ නිරත වේ. මින් සමහරක් ආයතන, විවිධ අධිකාරීත්වයන් යටතේ නියාමනය වේ. බලපත්‍රලාභී බැංකු සහ බලපත්‍රලාභී මුදල් සමාගම්, ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව යටතේ නියාමනය වේ. සමුපකාර ග්‍රාමීය බැංකු සහ සමුපකාර සහ ණය ගනුදෙනු පිළිබඳ සමිති සමුපකාර සංවර්ධන දෙපාර්තමේන්තුව යටතේද, දිවිනැගුම බැංකු දිවිනැගුම සංවර්ධන දෙපාර්තමේන්තුව යටතේද, නියාමනය කෙරේ. කෙසේ වෙතත්, කවර ආකාරයක හෝ නියාමන රාමුවකට යටත් නොවත ක්ෂුද්‍රමූල්‍ය සම්පාදකයින්ද ශ්‍රී ලංකාව තුළ බොහොමයක් පවතී‘

ගැටලුව වන්නේ පහුගිය කාලයේ ව්‍යසනයක් බවට පත්වූ මෙම ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ගැටලුවට මේ කියන ආකාරයේ කවර හෝ නියාමනයට යටත් ආයතනයන් වගකිවයුතු වීමයි. ගමේ පුංචිපහේ ණය දෙන සමිති මරණාධාර සමිති මුදල් ණයට දී හිලව්වට ගේදොර ඉඩම් හරකාබාන හෝ අවසන ලිංගික ශ්‍රමය හෝ ඉල්ලුවේ නැත. ඒවා ඉල්ලමින් කාන්තාවන් සියදිවි හානි කරගන්නා මට්ටමට ගෙනගියේ ප්‍රකට නම් රැඳි ව්‍යාපාරික ආයතනයි. මෙම නව පනත මගින් ඔවුන් නියාමනයට යටත් නොකිරීම බරපතළ ප්‍රශ්නයක් ය.

මෙම පනතේ හතරවෙනි කොටසේ 20 (3)ට අනුව ලංකාව තුළ මූල්‍ය ගනුදෙනු සිදුකරන කිසිඳු ප්‍රධාන දහරාවේ ආයතනයක් මූල්‍ය සමාගමක් මෙම පනතෙන් බලාත්මක කරනු ලබන නියාමනයට යටත් වන්නේ නැත. ඒ අනුව මෙම පනත තුළින් පිහිටුවනු ලබන නියාමන අධිකාරියේ නියාමනයට බැංකු, මූල්‍ය කොම්පැනි, සමුපකාර සමිති, සමෘද්ධි සමිති, ගොවිජන සේවා දෙපාර්තමේන්තුව යටතේ ලියාපදිංචි සමිති, උකස් ගැනීමේ පනත යටතේ ලියාපදිංචි සමාගම් හෝ ආයතන ආදි කිසිවක් යටත් වන්නේ නැත. ඒ අනුව මෙම පනතේ ඉලක්කය කුමක්ද? මෙම පනතේ ඉලක්කය වනු ඇත්තේ මෙම ණය ව්‍යසනය නිසාම නිපන් මෙම ණය ව්‍යසනයෙන් ග්‍රාමීය දුප්පතුන් ගලවා ගැනීම වෙනුවෙන්ම ආරම්භ කර මේ වනවිට සාර්ථකව පවත්වාගෙන යනු ලබන ග්‍රාමිය ණය දෙන සමිති වැනි කුඩා ආයතනයන් ය. මරණාධාර සමිති ග්‍රාමීය සුබසාධාන සමිති සමාගම් වැනි ආයතන ව්‍යුහයන් ය.

ඒකාබද්ධ ප්‍රජා සංවර්ධන කාන්තා මහා සංගමය – වැලිගෙපොල, ඌව වෙල්ලස්ස කාන්තා සංවිධානය- වැල්ලවාය, ගැමි සරණ – හ`ිගුරක්ගොඩ, ගැමි ශක්ති සම්මේලනය – මැදමුලන, කාන්තා සංවර්ධන සංගමය – හම්බන්තොට, තංගල්ල ජනතා සංවර්ධන පදනම – තංගල්ල, ප්‍රජා සංවර්ධන පදනම – මරදන්කඩවල, වැනි සාර්ථකව මේ වනවිට මෙම ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය අර්බුදයට විසඳුම් සේ දකුණේ ක්‍රියාත්මක පුරවැසි සංවිධානයන් මෙම පනතට සිය විරෝධය දක්වන්නේ ඒ නිසා ය.

මෙවැනි සුබසාධන සමිති සමාගම් මගින් ගොවියාට කම්කරුවාට ශ්‍රමිකයාට ඉතාමත් අඩු පොලී අනුපාතයක් සහ සරල ගෙවීමේ කොන්දේසි යටතේ කුඩා පරිමාණව ණය ලබාදීම නිසා පසුගිය කාලයේ ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ක්ෂේත්‍රය හරහා විශාල වශයෙන් ලාභ ලැබූ ආයතනයන්ගේ එම ලාභාංශයන් අඩුවීම මෙම පනතට හේතුව බව මෙම පනතට විරෝධය දක්වන්නන්ගේ ප්‍රධාන තර්කය යි. මෙම පනත හරහා මෙම ප්‍රශ්නය ඇති කළ මූල්‍ය සමාගම් නියාමනය කිරීම සිදුනොකරන තත්ත්වය තුළ ඔවුන් නඟන එම තර්කය සාධාරණ බව කිවයුතුය.

මෙම නව පනත බලාත්මක වූ පසුව ණය අධිකාරිය යටතේ ලියාපදිංචි නොවූ සංවිධානයන්ට ණය ගනුදෙනු සිදුකළ හැකි නොවෙන අතර 2007 අංක 07 දරන සමාගම් පනත යටතේ ලියාපදිංචි වී සිටින, 1981 අංක 31 දරන ස්වේච්ඡා සංවිධාන පනත යටතේ ලියාපදිංචි වී සිටින සිවිල් සංවිධාන වැනි සියලුම ආයතන සහ සුබසාධක සමිති මෙම අධිකාරිය යටතේ ලියාපදිංචි විය යුතුය. ඒ අනුව ගමේ මුදල් පොලියට දෙනු ලබන පුද්ගලයාගේ සිට කුඩාවට ණය දෙන මරණාධාර සමිතියද මෙම අධිකාරිය යටතේ ලියාපදිංචි විය යුතුය. මිනිසුන්ගේ ජන ජීවිතය නඟාසිටුවීම වෙනුවෙන් ණය සහන ව්‍යාපාරයන් ක්‍රියාත්මක කරනු ලබන රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ද මෙම පනත යටතේ මෙම අධිකාරිය තුළ ලියාපදිංචි විය යුතුය සහ අධිකාරිය විසින් බලාත්මක කරනු ලබන නියාමනයන්ට යටත් විය යුතුය.

මෙම පනත තුළින්, ණය ලබන්නට අපේක්ෂා කරන්නා හෝ කරන්නියට අදාළව ඔහුගේ හෝ ඇයගේ මාසික වැටුප දෙස බලා දිය යුතු උපරීම ණය මුදල තීරණය කිරීම, ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ව්‍යාපාරයක් සඳහා යොමුවීමට අවශ්‍ය අවම ප්‍රාග්ධනය කොපමනද යන්න තීරණය කිරීම, ණය ඇපකරයක් සඳහා තැන්පතු ලබාගන්නේ නම් තබාගත හැකි උපරිම කාලය, එම තැන්පතු ආයෝජනය කරන්නේ නම් එහි උපරිම පොලිය තීරණය කිරීම, එම තැන්පතු ආයෝජනය කරන්නේ නම් ඒ සඳහා කොන්දේසි තීරණය කිරීම, ණය ඇපකරයන් ලබා ගැනීම ණය අයකරගැනීම ණය පොලිය තීරණය කිරීම, ණය වාරිකයන් තීරණය කිරීම ණය නැවත අයකරගැනීම, පාරිභෝගිකයාගේ පැමිණිලි වෙනුවෙන් මැදිහත්වීම, පැමිණිලි විභාග කිරීම, සහන නිර්දේශ කිරීම වැනි කරුණුවලට අදාළව ඉතාමත් හොඳ සහ සාධනීය යෝජනාවන් මෙම පනත තුළ අන්තර්ගතය. එහෙත් ගැටලුව වන්නේ මෙම ප්‍රශ්නයට වගකිව යුතු තෝරු මෝරු මෙම පනතට අදාළ කර නොගැනීමය. එම තත්ත්වය තුළ ග්‍රාමීය ජන ජීවිතයට තදින් බල නොපාන පුද්ගලයින්ට සහ සංවිධානවලට පමණක් නියාමනය අදාළ වෙනු ඇත.

මෙම පනත හරහා ග්‍රාමීය ප්‍රජාව සවිබල ගැන්වීම සහ සුබ සාධනය අරබයා ඔවුන් විසින්ම ගොඩනගාගෙන පවත්වාගෙන යනු ලබන සංවිධාන ව්‍යුහයන් විනාශවී යාම සිදුවිය හැකිය. ඒ අනුව ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ලබාදීම ඉහළ ලාභ ලැබීමේ ව්‍යාපාරයක් සේ කරගෙන යන මූල්‍ය සමාගම් මෙම පනත හරහා නව ජවයක් සමගින් නැවත තමන්ගේ සුපුරුදු වැඩේට බසිනු ඇත. මහබැංකුව යටතේ ලියාපදිංචි වී සිටියත් වෙනයම් රාජ්‍ය මූල්‍ය අණපනත් යටතේ ලියාපදිංචි වී බැඳී සිටියත් මෙම මූල්‍ය ආයතනයන් පසුගිය කාලයේ හැසිරුණ ආකාරය දෙස බලනවිට පෙනෙන්නේ ඔවුන් කිසිම රැහැනකින් බැඳ නැති බවය. කිසිදු නීතියකට යටත් නැති බවය.

මෙම තත්ත්වය යටතේ යෝජිත මෙම පනත සම්මත කරගෙන එය සාර්ථකව ක්‍රියාත්මක කරගන්නට නම් හෝ මෙම පනත මෙසේ බලාත්මක කරගන්නට අවශ්‍ය නම් ආණ්ඩුවට හෝ බලධාරීන්ට කළ හැකි හොඳම දේ වන්නේ රටේ ප්‍රධාන බැංකු සහ ප්‍රධාන මූල්‍ය ආයතනයන්ට ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය සේවාවන් සැපයීම තහනම් කිරීමය. එසේ කරන්නට බැරිනම් ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය පහසුකම් සහ සේවාවන් සපයන ලොකු කුඩා සියලු ආයතනයන් මෙම අධිකාරියේ බල සීමාව තුළට යටත් කළ යුතුය. එය එසේ නොවෙන තාක් මෙම ගැටලුව මෙසේම පවතිනු ඇත. අනෙක් පැත්තෙන් මෙම ණය ව්‍යසනයෙන් ගොඩ ඒමට එම ජනතාවම ගොඩනගාගත් පුරවැසිය යාන්ත්‍රණයන් මෙම නව පනතින් බලාත්මක වෙන අධිකාරිය හරහා අකර්මණ්‍යභාවයට පත් කරන්නේ නම් එය මෙම ගැටලුව තවත් උග්‍ර මට්ටමට ගෙන යනු ඇත.

කාලයක් තිස්සේ ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ව්‍යසනයට විරුද්ධව සටන් කරමින් සිටින සිවිල් සංවිධාන සහ ප්‍රජා කණ්ඩායම් මෙම පනත දෙස බලන්නේ එය හකුලා ගත යුතු හෝ කල් ගෙන සංශෝධනයට ලක්කර පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ යුතු පනතක් ලෙසය. මෙවැනි පනතක් කඩිමුඩියේ ගෙනවිත් සම්මත කරන්නට යෑම නිසා මෙම ප්‍රශ්නය උග්‍ර වෙනු ඇති බව ඔවුහු ප්‍රකාශ කරති. ඔවුන් ප්‍රකාශ කරන්නේ ණය විගණනයක් පවත්වා අසාධු ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය අවලංගු කිරීම සිදු කළ යුතු බවය. අනෙක් පැත්තෙන් ප්‍රජාමූලික මූල්‍ය සංවිධාන ශක්තිමත් කිරීම සිදු කළ යුතු බවය. ප්‍රජාමූලික මූල්‍ය සංවිධාන සඳහා මූල්‍ය ප්‍රතිපාදන සැපයීම සඳහා තිබූ ශ්‍රී ලංකා ඉතිරි කිරීමේ බැංකුව සක්‍රිය කිරීම කළ යුතු බවද ණය අපරාධයක් කිරීම වැළැක්වීම සඳහා පියවර ගත යුතු බවද ප්‍රකාශ කරන ඔවුන් තවදුරටත් පවසන්නේ ගෙවීමට නොහැකි ණය අයකරගැනීමේදී අධිකරණය අවභාවිතාවේ යෙදවීම වැළැක්වීම සඳහා පියවර ගත යුතු බවය.

අලුත් අවුරුද්දේ බලාපොරොත්තුවට එරෙහි බලාපොරොත්තු

0

අලුත් අවුරුද්ද උදාවූයේ සාමාන්‍ය බලාපොරොත්තුවේ ස්වරූපයෙන් නොව, බොහෝදෙනකුට චකිතය අත්කර දෙමින් සහ බලාපොරොත්තු සුන්කරවමිනි. පසුගිය සති කිහිපය තුළ සාකච්ඡාවේ සහ අවධානයේ ප්‍රධාන මාතෘකාව වී තිබුණේ සියයට 18ක එකතු කළ අගය මත බද්දේ (වැට්) බලපෑම වන අතර, එය අයිතම කිහිපයක් හැර අනෙකුත් සියලුම භාණ්ඩ සඳහා ව්‍යාප්ත කර තිබේ. අපේක්ෂා කරන මිල ඉහළ යෑම, කලක් භුක්ති විඳි ජීවන රටාව තවදුරටත් පවත්වාගෙන යෑම සඳහා ආදායම් නොලැබෙන ජනතාවට බරපතළ බලපෑමක් ඇතිකරනු ලබයි. මිල වැඩිවීම විසින් දුෂ්කර තත්ත්වය තවත් නරක අතට හරවනු ඇත. අන්තර්ජාතික ආයතන සහ රජය විසින්ම ඉදිරිපත් කරන ලද මෑත කාලීන තොරතුරු ගැටලුවේ සැබෑ ස්වරූපය පෙන්නුම් කරයි.

රජයේ සහ ව්‍යාපාරවල ඉහළ මට්ටම්වල සිටින සහ අනුමාන වශයෙන් තොරතුරු දන්නා අය අතර පවතින සාමාන්‍ය අවබෝධය වන්නේ, මෙම තත්වයට පිළියමක් සඳහා වැඩි යමක් කළ නොහැකි බවයි. අන්තර්ජාතික මූල්‍ය අරමුදලේ සහාය දිගටම පැවැතීමට නම්, ආර්ථික ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය කිරීමේ වත්මන් මාවත අනුගමනය කළ යුතු බවත්, අන්තර්ජාතික මූල්‍ය අරමුදලේ සහාය නොමැතිව රට වඩාත් දරුණු විපතකට මුහුණදෙන බවත් මහ බැංකු අධිපතිවරයා පැහැදිලි කර ඇත. ඔහු පවසන්නේ, “ඉදිරි වසර හතර සඳහා කුමන ආණ්ඩුවක් බලයේ සිටියත්, නියමිත වේලාවට ප්‍රතිපත්ති වෙනස් කිරීම නැවත සාකච්ඡා කිරීමේ අඛණ්ඩ ක්‍රියාවලියක් වනු ඇත. ඒ සඳහා සීමාවන් නොමැත. එහෙත්, ප්‍රධාන අංගය වන්නේ අන්තර්ජාතික සහයෝගය ලබාගැනීම සඳහා අප වැඩසටහන සමඟ ඉදිරියට යා යුතු බවයි.” යනුවෙනි. කෙසේවෙතත්, අන්තර්ජාතික මූල්‍ය අරමුදලේ කොන්දේසි සපුරාලීමේදී ආර්ථිකයේ බර බෙදාහැරීම පිළිබඳ ගැටලුව පිළිබඳව එතරම් සාකච්ඡා නොකෙරේ.

එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවර්ධන වැඩසටහනේ වාර්තාවක් පවසන්නේ, ශ්‍රී ලාංකිකයන්ගෙන් ඉහළම සියයට 01ට රටේ සමස්ත පෞද්ගලික ධනයෙන් සියයට 31ක් හිමි වන අතර, පහළ සියයට 50ට හිමිවන්නේ ඉන් සියයට 04කට අඩු ප්‍රමාණයක් බවයි. ජනගහනයෙන් සියයට 33.4ක් ණයෙන් මිරිකීම හේතුවෙන් අවදානම් සහ අහිමිවීම් සමඟ පොරබදමින් සිටින බව ද එම වාර්තාව පවසයි. මෙම වාර්තාවේ ඇති කරුණු සහ සංඛ්‍යාලේඛන පෙන්වාදෙන්නේ, වත්මන් ආණ්ඩුව හිතාමතාම වැඩකරන සහ දේපළ නොමැති ජනතාව මත පැටවීමට තෝරාගෙන ඇති ආර්ථික බර බෙදාගැනීම වෙනුවට විකල්ප තෝරාගෙන ඇති බවයි. රජය, රාජ්‍ය හා වාණිජ බැංකුවලට ගෙවිය යුතු ණයවලට වඩා සේවක අර්ථසාධක අරමුදල සහ සේවක භාරකාර අරමුදල ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය කිරීම තෝරාගත්තේය. වෙනස සිදුකළ යුතු ස්ථානය මෙයදැයි යන්න සම්බන්ධයෙන්, කරුණු මත පදනම්ව සිදුකෙරුණු විශ්ලේෂණ දැකගත නොහැකිය.

ආර්ථික ප්‍රකෘතියේ බර පැටවීම සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුව තෝරාගෙන ඇති විකල්පවල ප්‍රතිවිපාක ජනලේඛන හා සංඛ්‍යාලේඛන දෙපාර්තමේන්තුවේ නවතම සමීක්ෂණයෙන් පැහැදිලිව දැකගත හැකිය. එය හෙළිදරව් කරන්නේ සියයට 60.5ක පවුල්, ඔවුන්ගේ මුළු සාමාන්‍ය මාසික ආදායමේ පහත වැටීමක් අත්විඳ ඇති බවයි. ආසන්න වශයෙන් සියයට 97.2ක් පමණ පවුල් තම පවුලේ වියදම් කළමනාකරණය කිරීම සඳහා අවම වශයෙන් එක් වෙනත් උපාය මාර්ගයක් හෝ භාවිත කර ඇත. සියයට 75.2 ක් ආහාර වේලෙහි වෙනසක් සිදුකර ඇති අතර, සියයට 46.4 ක් ඉතුරුම් හෝ ඔවුන්ගේ අනෙකුත් වියදම් අඩුකර ඇති බව සඳහන් කර තිබේ. සමීක්ෂණය සඳහා ප්‍රතිචාර දැක්වූවන්ගෙන් සියයට 21.3 ක් ණය ලබාගෙන, වත්කම් විකුණා හෝ දේපළ උකස් කර ඇත. තමන් වෙහෙස මහන්සිවී වැඩ කළත්, තම පවුලට අවශ්‍ය පහසුකම් සපයාගත නොහැකි බව අවබෝධ කරගන්නා මිනිසුන් තුළ පවතින බලාපොරොත්තු සුන්වීම සමනය කළ යුතුය.

පළමු බලාපොරොත්තුව

මීට වසර දෙකකට පෙර, අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය හිඟය සහ මිල ඉහළ යෑම තවදුරටත් දරාගත නොහැකිවූ රටේ ජනතාව තවදුරටත් ඉවසිය යුතු නැතැයි තීරණය කර, පාරට බැස, රට ආර්ථික ව්‍යසනයකට ගෙන යෑමට වගකිව යුතු පුද්ගලයන් ඉවත්විය යුතුයැයි බලකර සිටියහ. මාස හතරක් වැනි කෙටි කාලයක් තුළ ශ්‍රී ලංකා විරෝධතා ව්‍යාපාරයවූ ‘අරගලය’ ලොව පුරා ප්‍රධාන පුවත බවට පත්විය. මිනිසුන් විසින් පොළඹවනු ලැබූ කල වෙනසක් සිදු විය හැකි බවත්, දූෂිත හා අසාර්ථක ආණ්ඩු සාමකාමීව බලයෙන් ඉවත්කළ හැකි බවත්, ශ්‍රී ලංකාව පෙන්වාදුන් බවට බලාපොරොත්තු සහගත පණිවිඩයක් ද ඒ සමඟ විය.

කෙසේවෙතත්, ආගමේ සඳහන් පරිදි, නපුරේ මූලධර්ම ගැඹුරින් මුල්බැස ස්ථාපිතවී ඇත. ආත්මාර්ථකාමී, දූෂිත සහ දැඩි හදවත් ඇති පුද්ගලයෝ, බිඳදැමිය නොහැකි තරම් බල හා වරප්‍රසාද සහිත පද්ධතිවල මුල්බැස ගනිති. නපුරේ මූලධර්ම තුළ, නීතියේ නාමය පවතින තැන පවා ආත්මය නොපවතින බව සහතික කිරීම සඳහා, නීති අනිසි ලෙස භාවිත කර, වැරදි ලෙස ක්‍රියාත්මක වේ. ආණ්ඩුවේ නායකයන් වගවීම් දැරිය යුතු බවටත්, වධහිංසා පැමිණවීම හා ඒ ආශ්‍රිත බලය අයුතු ලෙස භාවිත කිරීම සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවන් වූ පොලිස් නිලධාරීන් ඉවත් කළ යුතු බවටත් මෑත කාලීන නඩුවලදී ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ලබාදුන් තීන්දුවලින් කිසිදු බලපෑමක් සිදුවී නැත.

මැතිවරණ සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේම සටහන් කර ඇති නීතිය මගින්, ජනවරම මත නව පාලනයක් පිහිටුවීමට හැකිවීම අලුත් අවුරුද්දේ එක් බලාපොරොත්තුවක් වනු ඇත. ජනාධිපතිවරණය මේ වසරේ පවත්වන බව ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ ප්‍රකාශ කර ඇති අතර, ඉන් අනතුරුව මහ මැතිවරණ සහ කල්දැමූ පළාත් සභා සහ පළාත් පාලන මැතිවරණ ද පවත්වන බව සඳහන් කර තිබේ. අරගලය නම් වූ ජනතා ව්‍යාපාරයට ආණ්ඩු වෙනසක් ඇතිකර ගැනීමට නොහැකි විය. නීතියේ ආධිපත්‍යය සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන්, මහජන ව්‍යාපාරයට අත්කර ගැනීමට නොහැකි වූ දේ සාක්ෂාත් කරගත හැකිය. කෙසේවෙතත් මෙම මැතිවරණ සම්බන්ධයෙන් යම් අවිනිශ්චිතභාවයක් පවතී. එම කනස්සල්ලට හේතුව වන්නේ, මේ වසරේ මැතිවරණයක් පැවැත්වීමේ අවශ්‍යතාව මඟහරවා ගැනීම සඳහා ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කිරීමටත්, ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමටත් ඉඩ තිබීමයි.

එහෙත් අලුත් අවුරුද්දේ විශාල බලාපොරොත්තුවක් ද ඇත. එය නරක දේට වඩා හොඳ දේ මත පදනම් වේ. සිවිල් සමාජයේ කුඩා කොටසක් සහ දෙමළ ඩයස්පෝරාවේ තවත් කුඩා කොටසක් එක්ව, රට තුළ ස්ථාවරව සිටින බෞද්ධ භික්ෂූන් වහන්සේලා සමඟ සංවාදයේ යෙදෙමින්, එම කණ්ඩායමේ නායකත්වය සපයන ජාතික සංහිඳියාව කරා යන ගමනක් පසුගිය කාලයේ දක්නට ලැබිණි. දිගුකාලීන ගැටුම් නිමාකිරීමේ මූලික අවශ්‍යතා සහිත එවැනි ක්‍රියාවලියකදී, සමහරුන්ට ප්‍රතිලාභ ලැබෙනු ඇති අතර අනෙක් අය ඉවත් වනු ඇතැයි යන කනස්සල්ල වැඩිවන විට, නිරන්තරයෙන් සැකය සහ ඊර්ෂ්‍යාව ඇති කරයි. ‘හිමාලයා’ ප්‍රකාශනයට මේ වන විටත් පවතින විවෘත හා කටුක විරෝධය දෙපාර්ශ්වයෙන්ම තවදුරටත් පැමිණීමට නියමිතය. එහෙත් එය විසින් සාමය ගොඩනැගීමේ ක්‍රියාවලිය අඩපණ නොකළ යුතුය.

විශාල බලාපොරොත්තුව

සාමයේ ඉදිරි ගමනකට අඩිතාලම දැමීමට වර්තමාන කාලය සුදුසු වේ. පවතින ආර්ථික අර්බුදය විසින් ජනතාව එකිනෙකාගේ සතුරන් නොවන බව පෙන්වා දී ඇති අතර, එහිදී වෙනත් සාධක ක්‍රියාත්මක වේ. විරෝධතා ව්‍යාපාරයේ උච්චතම අවස්ථාව වන විට බොහෝ විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයන් වූ තරුණ තරුණියන්, ජාති භේද අවුළුවන දේශපාලකයන්ට තමන් රැවටී ඇති බවට සටන් පාඨ කියූ අතර, මේ තරුණ පිරිසට අවශ්‍ය වූයේ සැමට සමානාත්මතාවෙන් හා ගෞරවයෙන් සලකන අලුත් රටකි.

හිටපු ජනාධිපතිනි චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග ප්‍රධාන කථිකයා වූ සාමය සඳහා වූ ශ්‍රී ලංකා ආගමික සභාව විසින් සංවිධානය කරන ලද සම්මන්ත්‍රණයකින් ද එවැනිම පණිවිඩයක් ලැබිණි. ඇය සියලු වාර්ගික සහ ආගමික ප්‍රජාවන් සඳහා යුක්තිය සඳහා කැපවීමේ ජීවමාන ප්‍රතිමූර්තියක් ලෙස සිටින්නීය; ඇයට එක ඇසක පෙනීම අහිමි කළ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාරයට වෛරයක් හෝ සතුරුකමක් නොපෙන්වීමට හෝ සමස්ත ප්‍රජාවක්ම ඊට වගකිව යුතු නැති බව පෙන්වීම සහ සමාව දීමට ඇති හැකියාව හා කැමැත්ත, ශ්‍රී ලංකාවේ අපට නෙල්සන් මැන්ඩෙලා ගැන වැඩිදුරක් සොයා බැලිය යුතු නැති බවට සාක්ෂියකි.

ශ්‍රී ලාංකීය ජනතාව ජාතිවාදී නොවන නමුත් දේශපාලකයන් විසින් ප්‍රකෝප කරන ලද ජනතාවක් බව හිටපු ජනාධිපතිවරිය මෙහිදී සඳහන් කළාය. ඇය පවසන ලද්දේ, ඇගේ කාලයේ දී, පැවැති යුද්ධය නොතකා, නායකත්වය සහ මහජන දැනුවත් කිරීමේ වැඩසටහන් හේතුවෙන්, වසර දෙකක් ඇතුළත සියයට 23 සිට සියයට 68 දක්වා, පළාත් මට්ටමට අන්තර් වාර්ගික බලය බෙදාගැනීම සහ බලය බෙදීම පදනම් කරගත් දේශපාලන විසඳුමකට මහජන මතය හිතකර වී තිබුණු බවයි.

දේශපාලන විසඳුම ගිවිසුම්ගත කිරීම සහ එය ව්‍යවස්ථාවට ඇතුළත් කිරීම කෙසේවෙතත්, අවම වශයෙන් බහු-පක්ෂ එකඟතාවකින් ඊට පදනම සකස් කිරීමට, මෙම වසර සාමයේ ඉදිරි ගමනක හොඳම අවස්ථාව නිර්මාණය කරදී තිබේ. අලුත් අවුරුද්දේ පිළිතුරු දිය යුතු ප්‍රශ්නය නම් සාමය සහ සංහිඳියාව යථාර්ථයක් බවට පත්කර ස්වයංපෝෂිත සංවර්ධනයක් කරා රට නැඟීමට ඇති එක් විශාල බාධාවක් (බොහෝ දේ අතරින්) ඉවත් කිරීමට නායකත්වය දෙන්නේ කවුරුන්ද යන්නයි. සෑම අර්බුදයක් සමඟම අවස්ථාවක්ද පැමිණේ. සැමට යුක්තිය සහ සියල්ල ඇතුළත් සංවර්ධනය ප්‍රවර්ධනය කරන දූරදර්ශී හා බහු-පාක්ෂික නායකත්වය සමඟ රටේ ඉරණම වෙනස් කිරීම සඳහා, 2024 වර්ෂය ශ්‍රී ලංකාවට තීරණාත්මක අවස්ථාවක් ලබාදී ඇත.

-ජෙහාන් පෙරේරා-

කිසිම පක්‍ෂයක් අයිඑම්එෆ් වැඩපිළිවෙළින් ඉවත් වන්නේ නැත

0

ආණ්ඩුව පෙන්වන්නට හදන්නේ, ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයකදී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට ජනාධිපතිකමත්, මහමැතිවරණයකදී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ ආණ්ඩුවත් අහිමි වුණොත්, ‘රට ඉවරය’ කියාය. සමහර ඇමතිවරුන් කියන්නේ ඒ වැඩපිළිවෙළින් ඉවත් වුණොත් සති දෙකකින් රට ඉවර වන බවයි. මෙය වනාහි ඉදිරි මැතිවරණ අබිමුවේ මිනිසුන් බය කිරීමට ආණ්ඩුව දැනුවත්ව පාවිච්චි කරන කිළිටි උපායකි.
රනිල් වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුවේ එකම දිව්‍ය මන්ත්‍රය අයිඑම්එෆ්ය. වෙනත් කිසිම ඉසව්වකින් ආණ්ඩුව ඉදිරියට පැමිණ නැතිවා පමණක් නොව, සිය මර්දනකාරී බලය යොදවමින් ජන ජීවිතය පීඩාවට පත්කිරීමද යහමින් කරමින් සිටියි. ආණ්ඩුව හදන්නේ ඒ එකම දිව්‍ය මන්ත්‍රය ජප කර, ජනතාව බය කර, නැවත බලයට පත්වන්නටය.

ලංකාව 17 වැනි වතාවට අයිඑම්එෆ් යන්නට තීරණය කළේ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිගේ කෙටි පාලනය අවසානයේය. ඒ වන තෙක් ගෝඨාභය ජනාධිපති සිටියේ, අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් හා පීබී ජයසුන්දර යන ඊනියා ආර්ථික විශේෂඥයන්ගේ අත්අඩංගුවේය. ඔවුන් ජනාධිපතිට කියාදී තිබුණේ කුමන හේතුවක් නිසාවත් අයිඑම්එෆ් වෙත නොයා යුතු බවත්, දේශීය යාන්ත්‍රණයක් හරහා ආර්ථික අර්බුදය විසඳාගත හැකි බවත්ය. එහෙත් ආර්ථික අර්බුදය උග්‍ර වෙත්ම, මුදල් ඇමතිකම හා භාණ්ඩාගාර, මහබැංකු තනතුරුද වෙනස් කර අයිඑම්එෆ් වෙත යන්නට ගෝඨාභය ආණ්ඩුව තීරණය කළේය. නන්දලාල් වීරසිංහ මහබැංකුවේ අධිපතිකමට පත්කරන ලද අතර, අලි සබ්රි අලුත් මුදල් ඇමතිවරයා ද සමග කණ්ඩායමක් අයිඑම්එෆ් හමුවීම සඳහා පිටත් කර හරින ලදි.

එහෙත්, ඒ වැඩපිළිවෙළ දුරදිග යන්නට පෙර ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂට තනතුර අතහැර යන්නට සිදුවිය. ඉන්පසු අයිඑම්එෆ් බැට්න්එක අතට ගත්තේ ජනාධිපති වික්‍රමසිංහය. ඒ යටතේ මේ වන විට ඩොලර් මිලියන 600කට ටිකක් වැඩි ණය වාරික දෙකක් ලංකාවට ලැබී තිබේ. ආණ්ඩුව කියන්නේ වෙනත් අයිඑම්එෆ් ව්‍යාපෘතිවලදී, මෙලෙස ලැබෙන මුදල් රජයේ සංචිත වැඩිකිරීම සඳහා තැන්පත් කර තැබිය යුතුයැයි නියම කරන නමුත්, ලංකාවට ණය දුන්නේ අයවැය වියදම් වෙනුවෙන් හා ඕනෑ දෙයක් වෙනුවෙන් පාවිච්චි කරන්නට කියා බවය. ඒ අනුව, අයිඑම්එෆ් වාරික දෙකම යොදාගෙන ඇත්තේ රාජ්‍ය සේවක වැටුප් ගෙවීම, විශ්‍රාම වැටුප් ගෙවීම, සමාජ සුරක්‍ෂණ අරමුදල් ගෙවීම වැනි පුනරාවර්තන වියදම්වලටය.

අයිඑම්එෆ් ණය ලැබීමත් සමග විදේශ ආයෝජන ක්‍ෂෙත්‍රයේ පුනරුදයක් ඇරඹෙන බව මුලින් කී ආණ්ඩුව, දැන් කියන්නේ තවමත් එවැනි දෙයක් සිදුවී නොමැති බවයි. අයිඑම්එෆ් ණය නිසා එවැන්නක් සිදුවීමට ඉඩක් නැත්තේ, ඒවා පෙර කී පරිදි පුනරාවර්තන වියදම් වෙනුවෙන් දිය කෙරෙන නිසාය. ඒ ගැන ආණ්ඩුවේ ආර්ථික විද්‍යාඥයන්ගේ සැලසුම් මොනවාදැයි සාමාන්‍ය ජනයා නොදනියි.

කෙසේ වෙතත්, 2022ට වඩා 2024 වන විට ජනජීවිතය පහසු වී තිබෙන බව පැහැදිලිය. (ඉසිලිය නොහැකි බදු බර වෙනම කතාවකි.) ආණ්ඩුව පෙන්වන්නේ, මේ පහසුව තමන්ගේ ආර්ථික සැලසුම්වල ප්‍රතිඵලයක් බවයි. එය විය හැකිය. බලයේ සිටින්නේ මේ ආණ්ඩුව බැවින්, එය ආණ්ඩුවේ වගකීමකි. එහෙත් ජනාධිපතිවරයා ඇතුළු ආණ්ඩුව ඊට පසුපසින් මවන බිල්ලා මිනිසුන් බිය කරයි. එනම්, මේ වැඩපිළිවෙළ අත්හළොත්, රට සති දෙකකින් විනාස වන බවය. එනිසා ‘මේ වැඩපිළිවෙළ ඉදිරියට පවත්වාගන යා යුතුය. එය කළ හැකි පුද්ගලයා රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිය. ඔහුට සහායට වත්මන් පොහොට්ටු ආණ්ඩුවේ සහායද තවදුරටත් ලබාගත යුතුය. වෙන ඕනෑම කෙනකු බලයට පත්වුණොත්, අයිඑම්එෆ් වැඩසටහනෙන් ඉවත්වීමෙන් රට අවසන් වනු ඇත.’ ආණ්ඩුවේ පැහැදිලි කිරීම එයයි.

2022 රට වැටී තිබුණු ආර්ථික අවුලෙන් ගොඩ එන්නට තිබුණු එකම මාර්ගය වුණේ අයිඑම්එෆ් වැඩසටහනට ඇතුළු වීමය. ඒ හැර ඵලදායක වෙනත් ක්‍රමයක් කිසිවකු කීවේ නැත. අසරණ වාමාංශික පක්‍ෂ, සුපුරුදු ලෙස ‘ණය ගෙවන්නේ නැහැ, අයිඑම්එෆ් යන්නේ නැතුව රට බේරාගත හැකි ක්‍රම තිබෙනවා’ වැනි කතා කිව්වද ඒවා පිළිගැනීමට ඒ ඒ අයම මිස අන් කිසිවෙක් අලුතෙන් එකතු නොවූහ.

ලංකාව අයිඑම්එෆ් යන්නේ රටේ බංකොලොත්භාවය ප්‍රකාශයට පතකර තිබෙන පසුබිමක, දනින් වැටීගෙනය. ඒ තත්වය යටතේ අයිඑම්එෆ් සමග එකඟතා ඇතිකරගන්නටත්, එම එකඟතා කොයිතරම් තිත්ත වුණත් ක්‍රියාත්මක කරන්නටත් ලංකාවට සිදුවිය. ඒ වන තෙක් කිසිම පිළිවෙළකට, සම්ප්‍රයුක්ත උපාය මාර්ගයකට වැඩ නොකළ ලංකාව, පිළිවෙළකට වැඩ කරන්නට වුණේ, අයිඑම්එෆ් අධීක්‍ෂණයෙන් මුවා වුණොත් එහි ණය වාරික අහිමිවී අර්බුදය වර්ධනය වෙනවායැයි කියන බිය නිසාය.

දැන් ආණ්ඩුව කියන්නේ විපක්‍ෂයේ පක්‍ෂ හා නායකයන් බලයට ආවොත්, ඔවුන් අයිඑම්එෆ් වැඩසටහනෙන් ඉවත්වීම නිසා, රට සති දෙකෙන් පරණ තත්වයටත් වඩා පහළට වැටෙනු ඇති බවයි. ආණ්ඩුවේ මේ බිල්ලා මුළුමනින්ම බොරුවකි. අයිඑම්එෆ් වැඩසටහනෙන් ඉවත් වන්නට සූදානම් වන කිසිම ප්‍රධාන පෙළේ දේශපාලන පක්‍ෂයක් ලංකාවේ මේ වන විට නැති නිසාය.
සමගි ජන බලවේගය, අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන කිසිසේත් ප්‍රතික්‍ෂෙප කර්නනේ නැත. එහි ආර්ථික මහදැනමුත්තා ලෙස පෙනෙන ආචාර්ය හර්ෂ ද සිල්වා, කොයි මොහොතක ජනාධිපති වික්‍රමසිංහ සමග එකතු වෙනවාදැයි සැකයක් හිතෙන තරමට, අයිඑම්එෆ් වැඩසටහනත්, ආණ්ඩුව කරගෙන යන වැඩසටහනත් සාධාරණය කරයි. ඒ වෙනුවෙන් පෙනීසිටියි. ‘අපි ආවත් වෙන්නේ ඕකම තමයි, හැබැයි, ඔයිට වඩා හොඳ විදියට.’ යන්න ඔහුගේ තර්කයේ පදනමයි.

විපක්‍ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස, අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන සම්බන්ධයෙන් පෙන්වන්නේ ‘මං ආවොත් ඔක්කොම කනපිට හරවනවා’ න්‍යායයි. එහෙත්, එම වැඩසටහනෙන් ඉවත් වන බවක් නම් ඔහු කොතැනකවත් නොකියයි. ඔහුත් ඔහුගේ පක්‍ෂයත් කියන එකම දේ, තමන් බලයට ආවොත් අයිඑම්එෆ් සමග නැවත කතාකරනවා, කොන්දේසි වෙනස්කරගන්නවා කියාය. එහි වරදක් නැත. හැම ණය වාරික නිකුත් කිරීමකට පසුවම අයිඑම්එෆ් වෙතින් නව ආර්ථික විමර්ශනයක් ඇරඹේ. දෙවැනි වාරිකයට පෙර අංක 16 කින් යුක්ත වැඩපිළිවෙළක් සහිත රෝග විනිශ්චය වාර්තාවක් නිකුත් කෙරුණේ ඒ අනුවය. මේ වන විටත් අයිඑම්ෆ් නියෝජිත කණ්ඩායමක් ලංකාවට පැමිණ සිටියි. ඒ දෙවැනි වාරිකය ලබාදීමෙන් පසුවය.

අයිඑම්එෆ් සමග නැවත කතාකිරීම පහසු දෙයකි. එය වැනි නූතන විවෘතභාවය පෙන්වන ලිබරල් මූල්‍ය ආයතන, හැම විටම කතාකිරීමට මුල් තැන දෙයි. ඒ අනුව සජිත් ප්‍රේමදාස හා ඔහුගේ ආණ්ඩුවකටද අයිඑම්එෆ් සමග කතාකළ හැකිය. හැබැයි, වාරික දෙකකුත් ලබාදී තිබෙන තත්වයක් යටතේ අයිඑම්එෆ් ලංකාව කියන කියන දේ ඒ ආකාරයෙන්ම පිළිගන්නට සැදී පැහැදී සිටිනවා යැයි කවුරුන් හෝ හිතුවොත් එය අසාධාරණය. ඒ නිසා සජිත් ප්‍රේමදාසට අයිඑම්එෆ් සමග කතාකර මේ එකඟතා ආපසු හරවන්නට හැකිවෙතැයි සිතීම නම් මුලාවකි.

ජාතික ජන බලවේගයද අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන පිළිගනියි. මෑතකදී ඇඩ්වොකාටා ආයතනයේ විධායක අධ්‍යක්‍ෂ ධනනාත් ප්‍රනාන්දු සමග කළ යූටියුබ් සාකච්ඡාවකදී ජාජබ ආර්ථික විද්‍යාඥ මහාචාර්ය අනිල් ජයන්ත, ඒ බව පිළිගත්තේය. ඔහු වැඩිදුරටත් කීවේ, ‘තම ආර්ථික වැඩපිළිවෙළ’ ඉදිරියට ගෙන යන්නට, අයිඑම්එෆ් හරහා ලැබී තිබෙන ‘තහවුරුවද’ සහායක් වන බවයි. ඊට අමතරව, ජාජබ කිසිම තැනක තමන් අයිඑම්එෆ් වැඩසටහනෙන් ඉවත්වන බවක්වත් එය ආපසු හරවන බවක්වත් කියන්නේ නැත. (සුනිල් හඳුන්නෙත්තිගේ ‘බැඳුම්කර ගන්නකොට පොලිය නියම කරන්නේ අවදානමටත් එක්ක.’ වැනි කතාවල ඒ තරම් ගැඹුරක් නැති බව කවුරුත් දනිති.) එහෙත්, තම අනන්‍යතාව පෙන්වීමට, අයිඑම්එෆ් සමග රීනෙගෝෂියේට් කරනවා හෙවත් නැවත සාකච්ඡා කරනවා වැනි කතාවක් ජාජබද කියයි. එයද, සජිත් ප්‍රේමදාසට මෙන්ම කළ නොහැක්කක් නොවේ.

ඊළඟට සලකා බැලිය යුත්තේ අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන හරහා දැනටමත් ගෙන ඇති පියවර මේ පක්‍ෂ දෙක ආපසු හරවනවාද යන්නයි. ඒවා ප්‍රශ්න ලෙස මෙසේ ඇසිය හැකිය. දැනට අය කෙරෙන බදු මට්ටම් පහළ දමන්නේද? පහළ දමනවා නම් ඉන් ඇතිවන රජයේ ආදායම් හිඩැස කෙටිකාලීනව පුරවාගන්නේ කෙසේද? රාජ්‍ය ආයතන ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම හා රජය යටතේ තබාගත යුතු නැති ආයතන මුළුමනින්ම විකිණීමේ යෝජනා අත්හරින්නේද? නැතිනම් නිසි සමාලා්චනයකින් පසු ඒවා ක්‍රියාත්මක කරන්නේද? ණය ලබාගත හැකි තත්වයට ආර්ථිකය පරිවර්තනය වීමෙන් පසු, විදේශීය ණය ගැනීමට යොමුවන්නේද? එසේ නම් ඒවා ලබාගන්නේ ජාත්‍යන්තර ආයතනවලින්ද? නැතිනම් ද්විපාර්ශ්වික ණය හැටියටද?

මේ ආදි ප්‍රශ්නවලට සජබෙන් හා ජාජබෙන් ලැබිය හැකි පිළිතුරුවලින් නිසැකවම ප්‍රකාශ වනු ඇත්තේ ඔවුන්ද වර්තමාන ආණ්ඩුවේ අයිඑම්එෆ් වැඩසටහනට වැඩි වෙනසක් නොකරනු ඇති බවයි.

ජාජබ ආර්ථික විද්‍යාඥයන්ට අනුව, ඔවුන් කෙටිකාලීන ආදායම් ඉලක්ක ලෙස සලකන්නේ සංචාරක ව්‍යාපාරයත්, විදේශ ප්‍රේෂණ ආදායමත්ය. මේ ක්‍ෂෙත්‍ර දෙකම සාපේක්‍ෂව ඉක්මනින් ආදායම් ලබාගත හැකි ක්‍ෂෙත්‍ර දෙකකි. ඒ නිසාම වර්තමාන ආණ්ඩුවද උපරිම ලෙස ඒ ආදායම් මාර්ග දෙක දෙස යොමුවී තිබේ. ලංකාවට එන සංචාරකයන්ගේ ප්‍රමාණයේ වර්ධනය ගැන දිනපතා සංඛ්‍යා ලේඛන නිකුත් කෙරෙන අතර, ප්‍රේෂණ ආදායම් ගෙන්වා ගැනීමට උපරිම වෑයමකද රජය යෙදෙයි. මතක තබාගත යුතු වැදගත්ම කාරණය නම්, ප්‍රේෂණ ආදායම් ලෙස ලංකාවට වැඩි මුදලක් එවිය හැකි අය වන්නේ මැද පෙරදිග හා කොරියාවේ රැකියා නියුක්තිකයන් බවයි.

මේ වන විට තොග ගණනින් විදෙස්ගත වී ඇති ඊනියා වෘත්තිකයන්ට, ඒ රටවල තම වෘත්තිකභාවයට ගැළපෙන රැකියා ලැබී නැතිවා පමණක් නොව, ලැබෙන රැකියාවලට හිමි වැටුපෙන් අධික ජීවන වියදමක් දරන්නට සිදුවෙයි. ඒ නිසා පවුල් පිටින් ගොස් සිටින ඔවුන් ලංකාවට මුදල් එවන්නට ඉඩක් නැත. ජාජබ වැනි පක්‍ෂයක් ආණ්ඩුවක් පිහිටුවූ විට, මෙතෙක් කිසිදාක නැති තරමින් සංක්‍රාම ආදායමක් ලංකාවට ලැබෙතැයි සිතාගෙන සිටීම ඒ තරම් ප්‍රායෝගික නොවේ. එවන මුදල්වලට විදුලි වාහන මිලදී ගැනීමට අවස්ථාව දීම වැනි විවිධාකාර වරදාන දෙමින් මේ ආණ්ඩුවද දැනටමත් ප්‍රේෂණවල උපරිමය වෙත ළඟාවෙමින් සිටියි. ජාජබ ආණ්ඩුවක් යටතේ වැඩි වුණොත්, ඊට වඩා සොච්චමක් පමණක් වනු ඇත. මේ වන විටත් අය කෙරෙන බදු අඩුකරමින් ඇතිකරගන්නා ආදායම් හිඩැස පිරවීමට, ඒ ආදායම කිසිසේත් ප්‍රමාණවත් නොවේ.

බදු අඩුකිරීමද ප්‍රායෝගික නැත. ආදායම් බදු ඉහල සීමාව සියයට 36 සිට 24 දක්වා අඩුකිරීමට ජාජබ දැනට යෝජනා කර ඇතත්, රට තුළ ප්‍රායෝගික ආර්ථික තත්වයන් ඊට ඉඩ දෙන්නේ නැත. අනෙක් අතට, ආදායම් බදු නමැති සමාජයේ මධ්‍යම පන්තියේ මැද ස්තරයන්ට බලපාන ඍජු බදු අඩු කරනවා නම්, වැට් වැනි පීඩිත ස්තරයන්ට බලපාන වක්‍ර බදුද අනිවාර්යයෙන්ම අඩු කිරීමට සිදුවෙයි. එය ජාජබ වැනි පක්‍ෂවල මූලික ආමන්ත්‍රණය හිමිවන පීඩිත පන්තියට ඍජු ලෙස බලපාන නිසාය. ඒ විදියට, ආදායම් බද්දත්, වැට් බද්දත් අඩුකොට ඒ හිඩැස කෙටිකාලීනව පියවන්නේ කොතැනින්ද? පෙර කී ලෙස සංචාරක ව්‍යාපාරයෙන් හා විදේශ සංක්‍රාම ආදායමෙන්ද?

අනෙක් අතට, දැනටමත් අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන සකසා ඇත්තේ මේ සියලු ආර්ථික දත්ත හා තත්වයන් සලකා බලාය. මේ බදු වැඩිකිරීම්, එහි ආනුෂංගික අංගය. ඒවායින් හිතුමතේ ඉවත් වුණොත්, එනම්, ආණ්ඩුවලට ඕනෑ විදියට බදු අනුපාත අඩු කරන්නට ගියහොත්, එහි ප්‍රතිඵලය වනු ඇත්තේ අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන අවදානමේ වැටීමයි. සමහර විට ඊළඟ වාරික නොලැබීමයි. ඒ හරහා ඉදිරි ආර්ථික සැලසුම් විශාල ප්‍රමාණයක් අත්හිටුවන්නට සිදුවුණොත් එය පුදුමයක් නොවේ.

මේ තත්වයන් තුඩු දෙනු ඇත්තේ, දැන් දුවන අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන කිසි බැරෑරුම් වෙනසකට ලක් නොකිරීමටය. කරන යම් වෙනසකින් වැඩසටහන දුර්වල වුණොත්, එහි ප්‍රතිවිපාක විඳින්නට සිදුවන්නේ මුළු රටටම බවද සියලු දේශපාලන පක්‍ෂ හා නායකයෝ දනිති. නැවතත් වරාය ආශ්‍රිත මහමුහුදේ පෙනෙන තරමේ දුරින් නැංගුරම් ලා ඇති ඉන්ධන නෞකාවේ ඉන්ධන බාගන්නට මුදල් ගෙවන්නට බැරි වන මට්ටමේ ජීවිතයක්, කුමන රැඩිකල් කතා කිව්වද, රටේ කිසිවකුත් ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ නැත.

මේ වැඩසටහන කළ හැක්කේ අපට පමණයි යනුවෙන් ආණ්ඩුව කියන කතා පුස් වන්නේ ඒ නිසාය. සජබත්, ජාජබත් කියන දෙකින් කුමක් බලයට පත්වුණත්, මේ වැඩසටහන ඉදිරියට යන නිසා කිසි බියක් ඇතිකර ගත යුතු නැත. ඒ වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක කරන්නට, වර්තමාන පොහොට්ටු ආණ්ඩුවේ සිටිනවාක් මෙන් අන්ත දූෂිත මංකොල්ලකාරී මැති ඇමතිවරුන් පිරිස වෙනුවට, වෙනත් නායකත්ව පර්ෂදයක් යොදාගන්නට මහජනයාට දැන් වුවමනාවක් තිබේ. ඒ අයිතිය ජනතාවට පාවිච්චි කරන්නට ඉඩ තිබිය යුතුය. ඒ අයිතිය නිසි ලෙස පාවිච්චි කළහොත්, ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ දේශපාලන ජීවිතය අවසන් වනු ඇති අතර දූෂිත පොහොට්ටුව දේශපාලන භූමියෙන් අතුගෑවී යනු ඇත. එහෙත් අයිඑම්එෆ් වැඩසටහන ඉදිරියට යනු ඇත.

මම ඔස්ටින් : සිවිල් සේවයේ වැදගත් අතීතය වෙත ඇරුණු කවුළුවක්

0

ලංකාවේ මෑත අතීතය සහ වර්තමානය වනාහි මඩ ගොහොරුවකි. ඒ ගොහොරුව අතීතයේ ම තාර්කික නිෂ්පාදනයකි. ඒ අවාසනාවන්ත මෑත අතීතය නිරාකරණය කර ගැනීමට ප්‍රකට සිවිල් සේවකයෙකු වන ඔස්ටින් ප්‍රනාන්දු රචිත ‘මම ඔස්ටින්’ ස්වචරිතාපදානය සැලකිය යුතු අත්වැලක් සපයයි. පසුගියදා ප්‍රමිතියෙන් තොර බෙහෙත් ගෙන්වීමට තමාට අණ කළේ විෂය බාර ඇමතිවරයා යැයි පවසන සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාගේ කටඋත්තරය වර්තමාන පරිපාලන ප්‍රධානීන්ගේ මට්ටම හා ඔවුන් ඇද වැටී සිටින තැන වටහා ගැනීමට කදිම සාක්ෂියකි. එවන් වටපිටාවක ‘මම ඔස්ටින්’ කෘතිය පරිශීලනය වනාහි ඔස්ටින් යුගයේ සිට යට කී ලේකම්වරයාගේ යුගය තෙක් වන පරිහානියේ තරම, ඒවාට හේතු වූ කාරණා වටහා ගැනීමට කදිම ප්‍රවේශයකි.

මුහුදුකරයේ හික්කඩුවේ උපත ලබා ගමේ පාසලෙන් හා ගාල්ල රිච්මන්ඩ් විද්‍යාලයෙන් මූලික අධ්‍යාපනය ලැබූ ඔස්ටින්ගේ දිවිපවත ගුරුවරයෙකු සිට ජනාධිපති ලේකම්වරයෙකු දක්වා ගිය දුර ගමන හා ඒ ගමනේ දී මුණගැසුණු අභියෝග, ඒවාට මුහුණ දුන් ආකාරය සිවිල් පුරවැසියන් වන අපටත්, විශේෂයෙන් රාජ්‍ය සේවය යළි ස්වාධීන හා අදූෂිත එකක් බවට පත්කිරීමට තැත් කරන දේශපාලනික බලවේගවලට හා එවැනි ප්‍රාර්ථනා සහිත හැමෝටමත් ඵලදායීය. මෙම කෘතියේ ඔහුගේ යහගුණයම නිරූපණය වන ආකාරයට ලියා ඇතත් ඔහු ස්පර්ශ කළ වපසරිය දේශපාලනිකව හා සමාජී ඇසකින් දැක ගැනීමට මහඟු දොරටුවක් අපට විවෘත කරයි.

කීර්තිමත් පරිපාලන නිලධාරියෙකු වූ නෙවිල් ජයවීර මහතා ඔහුගේ යාපනේ අත්දැකීම් අළලා ලියවුණු කෘතිය Jaffna Exorcising the Past and Holding the Vision කියවන අපගේ සම්මානයට පාත්‍ර වන සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක කවර තරම් ජාතිවාදී නායිකාවක් දැයි නව මතයක් සම්පාදනය කරයි. ජාතිවාදයෙන් තොර පුද්ගලයෙකු ලෙස ජයවීර පොදුවේ සම්භාවනාවට පත්වෙන්නෙකි. 1960-65 ඔහු යාපනයේ දිසාපති ලෙස කටයුතු කළ ආකාරයෙන් අභීත රාජ්‍ය නිලධාරියෙකුට කවර මට්ටමකින් වැරදි දේශපාලනයක් සමග අරගල කළ හැකිදැයි අපට යාපන අත්දැකීම් කෘතියෙන් උදාහරණ සපයයි.

“ශ්‍රී ලංකාව ගැනත් ලාංකීය සමාජය ගැනත් ඉතා තරුණ අදහස් කිහිපයක් මට ඇත. ජාතිවාදය ආගම්වාදය පිටු දකින සාධාරණ සාමකාමී සමාජයක් මගේ ජීවිත කාලය තුළ ශ්‍රී ලංකාවේ බිහිවෙනු දැකීමට කැමැත්තෙමි. ඒ සඳහා අවශ්‍ය වන සමාජ, දේශපාලනික, ව්‍යවස්ථාමය ප්‍රතිසංස්කරණ සිදුවීම අත්‍යවශ්‍යය. මගේ ජීවිත කාලය තුළ ත්‍රස්ත විරෝධී පනත අහෝසි වනු දැකීමට මම කැමැත්තෙමි. ”
430 පිටුව, මම ඔස්ටින්.

එකම පිටුවක තැනින් තැනින් උපුටා දැක්වූ එම කරුණු කිහිපයෙන් ඔස්ටින් ප්‍රනාන්දුගේ පරිපාලන රටාවට ඔහුගේ පුද්ගලභාවය මුසුකළ ආකාරය වටහා ගැනීමට ප්‍රමාණවත් සාක්ෂි සැපයේ. නැගී ආ දැන් එහි කුරිරුම වේශයෙන් පෙනී සිටින දේශපාලන බලාධිකාරිය පරිපාලන සේවයේ නීති හා රීති අතරට පැන ඒවා මැදින් සිදුරු කිරීමට කටයුතු කළ ආකාරය සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායකගේ සිට රනිල් වික්‍රමසිංහ යන සියලුම පාලකයින් දක්වාම අපට දකින්නට පුළුවන.

ඔස්ටින්ගේ වැදගත් විශ්වාසයන් හා සසඳමින් මෑත කාලයේ සිදුවීමක් මම (මේ ලියුම්කරු) මෙහි සටහන් කරමි. මේ කියන පුද්ගලයා එවකට ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයාය. කුප්‍රකට ආනන්ද කුමාරස්වාමි මාවත, නෙලුම් පොකුණ මාවත ලෙස නැවත නම් කිරීමේ ඉතිහාස විරෝධී මුග්ධ තීරණය සැබෑවක් කිරීමේ වගකීම පැවරී තිබුණේ ඔහුටය. ඔහු හමුවූ මගේ මිතුරෙකු ‘ලේකම්තුමනි, ඔය වැඩේ වැරදියි නේද? එහෙම සේවාවක් කළ පුද්ගලයෙකු වෙනුවෙන් වෙන් කරපු නමක් ඔහොම වෙනස් කරන එක හොඳද?’

‘…….. ඔයත් මේ පරදෙමළෙකු වෙනුවෙන් පෙනී හිටිනවානේ…..’ ලේකම්වරයාගේ පිළිතුර විය. ඒ පිළිතුරෙන් කියවෙන්නේ එකල පාලකයන්ගේ ජාතිවාදී දෘෂ්ටිවාදයේ ම පහසු ගොදුරක් බවට පරිපාලක නිලධාරියා පත්වුණු ආකාරය පමණක් නොව ඔහුගේ දැනුමේ තරමය. ආනන්ද කුමාරස්වාමිගේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය නොදත් ඔහුගේ ජාතිකත්වයට අවමන් කරන පරිපාලන සේවයේ ඉහළම ඇවරියේ සිටින ලේකම්වරයෙකුගේ ප්‍රකාශය කියාපාන්නේ ඔස්ටින්ලාගේ යුගයේ සිට අදාළ ලේකම්වරයා දක්වා පැමිණ ඇති නින්දනීය ගමනක කතාවයි.

ඔස්ටින් සමකාලීන ශ්‍රී ලාංකික ඉතිහාසයේ සන්ධිස්ථාන කිහිපයක දී ම සංකීර්ණ භූමිකාවල නිරත වූ සිවිල් සේවකයෙකි. සටන් විරාම ගිවිසුම ක්‍රියාත්මක වූ 2001-2003 සමයේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් ධුරයත්, 2017-2018 වකවානුවේ ජනාධිපති ලේකම් ධුරයත් ඔහු දැරුවේය. සුප්‍රකට සිදුවීමක් නම් ඔහු ජනාධිපති ලේකම් ධුරය දැරූ මෛත්‍රිපාල සිරිසේන මහතා පොළොන්නරුවේ ග්‍රාමසේවක ධුරයක් දරන කාලයේ ඔස්ටින් ඔහුගේ දිසාපතිවරයා වීමය. එය දෛවෝපගත සිදුවීමකි.

බ්‍රිතාන්‍ය පරිපාලන සේවයට තිඹිරිගෙදර වූ ලංකා සිවිල් සේවය මිනිසෙකු කපා ඔප මට්ටම් කර නව මිනිසෙකු නිර්මාණය කිරීමට සමත් වූ බව අප අසා දැක ඇත. සිවිල් සේවයට ඇතුළත් කරගන්නාගේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම් පමණක් නොව හැසිරීම ද ඇඳුම පැළඳුමද වැදගත් සාධක ලෙස පරිපාලන සේවය එකල සැලකීය. මහාචාර්ය සරච්චන්ද්‍ර සිවිල් සේවා විභාගයෙන් ලංකාවේ පළමු වැනියා වී ඇඳුම නිසා සම්මුඛ පරීක්ෂණයෙන් අසමත්ව පරිපාලන සේවයට ඇතුළුවීමට නොහැකිවීම එක් ප්‍රකට උදාහරණයකි. ඒ තේරීම් ස්වභාවයේ හොඳ නරක දෙකම ඇත. කෙසේ වෙතත් එකල ලංකා පරිපාලන සේවයට තෝරා ගන්නා තැනැත්තා ගරු කටයුතු මිනිසෙකු ලෙස කටයුතු කිරීම අත්‍යවශ්‍ය බව රාජ්‍යය විශ්වාස කළේය. නිදහසින් පසු පරිපාලන සේවය විනාශ වීම ඇරඹුණේ ක්‍රමිකවය. කුලය වැනි සාධකද පසුකාලීන පරිපාලන සේවයට තෝරා ගැනීමට හේතු කාරක වූ බව පැවසේ.

කෙසේ වෙතත් ඔස්ටින් යනු නිදහසින් පසු පරිපාලන සේවයේ මූලධර්ම වැඩි ප්‍රමාණයක් ක්‍රියාත්මක වූ යුගයක පරිපාලන සේවයට ඇතුළු වූ පුද්ගලයෙකි. එකල සිවිල් සේවකයා මහා ද්විභාෂක උගතෙකි. සමහරු ත්‍රෛභාෂික උගතුන්ය. නෙවිල් ජයවීර එවැන්නෙකි. අද සිවිල් සේවකයන් පමණක් නොව සමහර තානාපතිවරුද ඉංග්‍රීසි බස හැසිරවීමේ නොහැකියාවෙන් පෙළෙන්නෝ වෙති.

ඔස්ටින් වනාහි සිවිල් සේවකයෙකු ලෙස සුදුසුකම් ලැබූ පුද්ගලයෙකි. මෙම කෘතියේම සඳහන් ඔහුගේ සමකාලීනයෙකු වන ලයනල් ප්‍රනාන්දු, ආචාර්ය සරත් අමුණුගම, අමරදාස ගුණවර්ධන එවැන්නෝ වෙති. අනෙක් අතට මේ නම් සඳහන් කරන කිහිප දෙනාත් ඒ යුගයට අයත් බොහෝ සිවිල් සේවකයනුත් දෘෂ්ටිවාදාත්මකව වර්තමාන සිවිල් සේවකයාට වඩා බොහෝ ඉදිරියෙන් සිටියෝ වෙති. මේ ඔස්ටින්ගේ දෘෂ්ටිවාදය හෙළිදරව් වන තැනකි.

“ඉන්දියාවේ සමහර හින්දූන් සාධාරණීකරණය කරන පරිදි, මුස්ලිම්වරුන්ට පකිස්තානයට හෝ මැදපෙරදිග රටකට යා හැකි හෙයින් ඉන්දියාව හින්දුන්ට ඉතිරි වී හින්දු රාෂ්ට්‍රය බිහිවන්නා සේ, සිංහලයන්ට පූර්ණ සිංහල දේශයක්, මුස්ලිම්වරුන් ඔවුන් මුලින් පැමිණි රටවලට යාමෙන් බිහි කරගත හැකි යයි සිතන අතලොස්සක් වුවද සිංහල පිරිස් අතර සිටිති. ප්‍රභාකරන් මරා දැමීමෙන් පසු ගැටලු ඇති නොකරතැයි සිතමින් ද්‍රවිඩයින් දැනටමත් සම පුරවැසියන් නොව යටත් දාස වැසියන් ලෙස සලකන්නා සේය.” 426 පිටුව, මම ඔස්ටින්.

පැරණි යුගයේ සිවිල් සේවයේ නිෂ්පාදනයක් වන ඔස්ටින්ගේත්, ආනන්ද කුමාරස්වාමි පර දෙමළෙකු වූ මෑත කාලීන සිවිල් සේවකයෙකුගේත් වෙනස සැසඳීමට ඔස්ටින්ගේ ඉහත ප්‍රකාශයම සෑහේ. දෙවැනි සිවිල් සේවකයා බොහෝ දුරට සමාන වන්නේ අත්අඩංගුවේ පසුවන බෙහෙත් වංචාවට සම්බන්ධ සිවිල් සේවකයාටය. මක් නිසාද යත් දෙදෙනාටම දේශපාලන අණ විනිවිදීමට ඇති අසමත්කමය. ඔස්ටින් අවම වශයෙන් රාජ්‍ය නායකයන් පස් දෙනෙකු සමග සමීපව රාජකාරි කර ඇත. ඉන් වඩාත් ඔහු සමීපව වැඩ කටයුතු කර ඇත්තේ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා සමගය. එහෙත් ඔස්ටින්ට සිය විශ්‍රාම ජීවිතයේ දී වුවත් රනිල් වික්‍රමසිංහ ද ඇතුළත් ඒ සියල්ල කෙරේම විවේචනාත්මක දෘෂ්ටියකින් බැලීමට හැකිවීමම ඔහු සැබෑ පරිපාලකයෙකු වූ බවට සාක්ෂියකි.

ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ඔහු අනුගමනය කළ ක්‍රමවේදය නිසා මේ රටට මෙම විනාශය සිදුවූ බව අපගේ විශ්වාසයයි. එහෙත් ඔහු පෞද්ගලිකව දූෂිතයෙකු නොවූ බව අපි මෙතෙක් විශ්වාස කළෙමු. එහෙත් ඔස්ටින් සිය කෘතියේ අප නිවැරදි නොවන බව සමීප සාක්ෂි සහිතව පෙන්වා දෙයි.

දියුණු රටවල (ඉන්දියාවේ පවා) නායකයන්ගේ පෞද්ගලික දෘෂ්ටිය පමණක් රාජ්‍ය පාලනයේ ක්‍රමවේදයම බවට පත් නොකර ගනී. උපදේශකයන් හා සිවිල් සේවයේ අනුදැනුම ඔවුහු ඉහළින් අගයති. අගතිගාමී ආගමිකභාවයක් සහිත ජනතාවක්, ඒවාට උඩගෙඩි දෙන දේශපාලකයින් සිටින රටක් වුවත් ඉන්දියාව නොනැවතී ලෝකයේ දියුණු රටක් ලෙස ඉදිරියට යන්නේ එරට සිවිල් සේවය ද ඇතුළත් පාලන සහායක බලකණු සිය මූලධර්මයන් අනුව වැඩකටයුතු කරන හෙයිනි.

ලංකාවේ පාලනයේ ස්වභාවය මුළුමනින්ම වෙනස් කළ යුතු යයි අන් කවරදාවත් නොවූ තරම් සාකච්ඡාවක් සමාජයේ ඇතිවී තිබෙන අවධියක ඔස්ටින් චරිතාපදානය හැදෑරීම වටින්නේ ඒ සමාජයට අදාළ පරිපාලනමය අභියෝගයන් වටහා ගැනීමටය.

-චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර-

දෙහිවල ජෙසුයිට් දේවස්ථානය – නූතන ආකිටෙක්චර් පුරාවෘත්තයේ ලාංකික පරිච්ඡෙදයක්

0

අනුරාධපුර, පොලොන්නරුව සහ නුවර යුගවලින් පස්සේ ආකිටෙක්චර් පැත්තෙන් අගයකරන්න පුළුවන් ආගමික ගොඩනැගිලි තියෙන්නේ ඉතාම සුළු ප්‍රමාණයක් විතරයි. ඒ අතරිනුත් මෑත කාලීනව ඉදිවුණු ගොඩක් පන්සල්වල විශේෂයෙන් කතාකරන්න ආකිටෙක්චර් සම්බන්ධ කරුණු අඩුයි. බොහොමයක් පන්සල් ඉතාම සාම්ප්‍රදායික අනුරූපවලින් නැත්නම් ආසියාවේ බුද්ධාගම අදහන අනෙකුත් රටවල්වල ස්තූප සහ පිළිම සම්ප්‍රදායට අනුව ඉදිකිරීම තමයි කෙරෙන්නේ. ඒ හැම දෙයක්ම පිරිසිදු බුදුදහමට නොගැළපෙන භෞතිකමය සහ පුහු ආකර්ෂණයක් සහිතව ඉදිවෙන ප්‍රවණතාවක් දකින්න පුළුවන්. බොහෝවිට පන්සල් ආශ්‍රිත ගොඩනැගිලි නිර්මාණය සඳහා ආකිටෙක්ට්ලා සම්බන්ධකරගන්න බවක් පේන්නෙත් නැහැ. එහෙම සම්බන්ධ වුණත් බොහෝවිට නායක හාමුදුරුවන්ගේ ගොඩනැගිලි ගැන දැනුම සහ අවබෝධය අතර නිර්මාණශීලී බව නතරවෙන බවක් තමයි පෙනෙන්නේ. අලුතින් ඉදිවෙන මුස්ලිම් පල්ලි සහ හින්දු කෝවිල් ආශ්‍රිතවත් කිසිම නිර්මාණශීලී නව දැක්මක් දකින්න ලැබෙන්නෙම නැති තරම්.

ඇත්තෙන්ම බුදු දහම සම්බන්ධව නම් අලුතින් ඉදි වෙන පන්සල් ඉතාම නිර්මාණශීලී සහ අර්ථාන්විත විදිහට ඉදිකරන්න සියලුම කාරණා ආගමික දර්ශනය විසින්ම ලබා දී තිබුණත් එවැනි නව ගොඩනැගිලි ඉතාම පුහු ආටෝපවලින් විතරක්ම පිරී යාම කනගාටුවට කරුණක්. අපේ පැරණි බෞද්ධ ගොඩනැගිලි ඉතාම සරල චාම් වගේම ආගමික දර්ශනයට අනුකුල විදිහට නිර්මාණය වුණු බවට උදාහරණ එමටයි. එවන් පැරණි ගොඩනැගිලි අදටත් ලංකාවේ ආකිටෙක්චවල නිර්මාණශීලී බව අධ්‍යයනය සඳහා ආකිටෙක්ච ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් විසින් හදාරන බව පුදුමයක් නෙමෙයි. ලංකාවේ පැරණි ගොඩනැගිලි සම්ප්‍රදාය විදේශිකයන් විසින් පවා අගය කෙරෙන්නේ ඒ පැරණි පන්සල් ගොඩනැගිලි හරහා තමයි. ටැම්පිට විහාර, ස්වාභාවික ගල් පර්වත ආශ්‍රිතව ඉදිවුණු පැරණි ලෙන් විහාර සහ පැරණි පිළිම ගෙවල් ඉහත තර්කයට ඔනෑ තරම් උදාහරණ සපයනවා. නමුත් එම සරු වාස්තු සම්ප්‍රදාය පසෙක ලා, චීන, බුරුම වැනි වැඩි වැඩ මෝස්තර, අතිශයෝක්තිමය පන්සල් සම්ප්‍රදායන් විසින් අපේ පන්සල් ආකිටෙක්ච බහුරූ කෝලම් තැනකට ගෙනයමින් තිබීම ඒ ඒ පන්සල්වල මූලාසනවල වැඩහිඳින අය සහ ඒවාට අනුග්‍රහය දක්වන දායක පිරිස්වල රසඥතාව ගෙනහැර පාන්නක්.

නමුත් කතෝලික හෝ ක්‍රිස්තියානි ආගමික ගොඩනැගිලි අතරින් කිහිපයක් එම සාම්ප්‍රදායික සීමාවන් අබිබවා නිර්මාණය වුණු අවස්ථා දකින්න පුළුවන්. බොහෝවිට ඒ ඒ ගොඩනැගිලි නිර්මාණය සඳහා කුමන හෝ සම්බන්ධකම් නිසා නිර්මාණශීලී ආකිටෙක්ට්ස්ලා යොදාගත්ත නිසා වෙන්න පුළුවන්. කතෝලික සහ ක්‍රිස්තියානි ආගමික දර්ශනය තුළ එහෙම නිර්මාණශීලී බවට ඉඩදෙන ඉගැන්වීම් තියෙනවා වෙන්නත් පුළුවන්. ලංකාවෙන් පිටත ලෝකය ගත්තත් කතෝලික ආගමික දේවස්ථාන ආකිටෙක්චර්මය අතින් ඉතාම විශිෂ්ට ලෙස නිර්මාණය වුණු අවස්ථා තියෙනවා. ලෙ කබුසියර් නිර්මාණය කළ ප්‍රංශයේ ‘රොන්චැම්ප් දේවස්ථානය‘, ටඩාඕ ඇන්ඩෝ නිර්මාණය කළ ජපානයේ ‘චර්ච් ඔෆ් ලයිට්’ සහ ‘චර්ච් ඔෆ් වෝටර්’, ඊ. ෆෙයි ජෝන්ස් නිර්මාණය කළ ඇමරිකාවේ ‘තොර්න්ක්‍රවුන් චැපල්’ වගේ කතෝලික ආගමික ගොඩනැගිලි නූතන ආකිටෙක්ච ඉගැන්වීම්වලදී ගොඩක් අගයකරන ගොඩනැගිලි විදිහට හඳුන්වන්න පුළුවන්.

අපේ රටේ නම්, ජෙෆ්රි බාවා සහ උල්රික් ප්ලේස්නර් නිර්මාණය කළ බණ්ඩාරවෙල යහපත් එf`ඩ්රාගේ කන්‍යාරාමයේ නසරත් දේවස්ථානය, වැලන්ටයින් ගුණසේකර නිර්මාණය කළ දෙහිවල ජෙසුයිට් චැපල්, ඔහුම නිර්මාණය කළ හොරණ ශාන්ත මාටින් ද පොරෙස් දේවස්ථානය වගේම ගොඩ්රිජ් සැමුවෙල් නිර්මාණය කළ මෑතකදී ඉදිවුණු, දකුණු පළාතේ නියාගම දේවස්ථානයත් ආකිටෙක්චර්මය වශයෙන් ඉතා වැදගත් සන්ධිස්ථාන විදිහට සටහන් කරන්න පුළුවන්.

ලංකාවේ ජීවත්වුණු ඉතා වැදගත් ගොඩනැගිලි කිහිපයක්ම නිර්මාණය කළ වැලන්ටයින් ගුණසේකර සැලසුම් කර නිර්මාණය කළ දෙහිවල ජෙසුයිට් දේවස්ථානය ඔහුගේ ගොඩනැගිලි නිර්මාණ අතර ඉතා විශේෂ තැනක් හිමිවන නිර්මාණයක්. විසිවෙනි ශතවර්ෂයේ මුල යුරෝපය තුළින් ආරම්භවී ලෝකය පුරා පැතිර ගිය ඵදාැරබ ඵදඩැපැබඑ නැතිනම් නූතන ප්‍රවාහය තුළින් ඍජු ආභාසය ලබන්නට ඇතැයි සිතෙන තරමට උදාහරණ දක්නට ලැබෙන වැලන්ටයින්ගේ ගොඩනැගිලි ඒ නූතන ප්‍රවාහයේම දිගුවක් ලෙස පමණක් සීමාකිරීම එතරම් සුදුසු නැහැ. කලාපීය දේශගුණික, සංස්කෘතික සහ පාරිසරික ලක්ෂණවලට අනුගතවන අතරම හුදු සාම්ප්‍රදායික ලක්ෂණ අබිබවා ගොස් ගොඩනැගිල්ලක් නිර්මාණය කරන්නේ කෙලෙසද යන්න වැලන්ටයින් නිතරම අත්හදා බැලුවා. එම අත්හදා බැලීම්වල ප්‍රබල සන්ධිස්ථානයක් ලෙස දෙහිවල පිහිටි ජෙසුයිට් දේවස්ථානය හඳුන්වන්න පුළුවන්.

තමන් නිර්මාණය කළ ක්‍රිස්තියානි දේවස්ථාන හරහා ‘ආධ්‍යාත්මිකත්වය හසුකරගන්නේ කෙසේද?’ යන ප්‍රශ්නයට උත්තර සොයායන්න උත්සාහ කළ බව වැලන්ටයින්ම පසුකාලීනව කියා සිටිය අදහසක්. මෙම ගොඩනැගිල්ලේ ආකෘතිය, හැඩ තල, සහ වෙනත් අංගෝපාංග හැසිරවීම තුළින් ඔහුගේ එම ප්‍රකාශය තහවුරු කරන කරුණු සොයාගැනීම අපහසු නැහැ. පිටතින් බලන විට අපට හුරු පුරුදු නැති ආකෘතියක් සහිත මෙම දේවස්ථානය ඒ අතරේම සාම්ප්‍රදායික දේවස්ථාන ආකෘතියත් බැහැර කරන බව දකින්න පුළුවන්.

ලංකාවට නුපුරුදු ස්මාරක ගොඩනැගිලි ආකෘතියක් සහිතව මෙම දේවස්ථානය නිර්මාණය කිරීම මගින් ඔහුගේ අනන්‍යතාව තහවුරු කිරීමට වැලන්ටයින් උත්සාහ ගත් බව පෙනුණත් ඒ සඳහා ඔහු ආභාසය ලැබූ ආකාරය බැහැර කිරීමත් කළ නොහැක්කක්. දෙහිවල නගරයේ මුහුදු වෙරළට ආසන්නව මෙම ඉඩම පිහිටා ඇති නිසා මුහුදු රැලිවල රිද්මය මෙම ගොඩනැගිල්ල තුළින් ප්‍රකාශ කිරීමට තමා උත්සාහ ගත් බව ඔහු පවසා තිබෙනවා. එලෙස මුහුදු රැලිවල රිද්මය තුළින් ජීවිතයට රිද්මයක් රැගෙන ඒමට තමන්ට වුවමනා වූ බව ඔහු තව දුරටත් පවසා තිබෙනවා. මෙම දේවස්ථානයේ කොන්ක්‍රීට්වලින් සැදි අර්ධ කවාකාර හැඩති වහලය ඔහු මුහුදු රළින් ලැබූ ආභාසයයි. රළු පිරියමින් සැදී සුදු පහන් වර්ණවත් වී ඇති බිත්ති මත අපිළිවෙළට පිහිටුවා ඇති ජනෙල් පෙළ නාගරික අපිළිවෙළට පිළිවෙලක් ලබාදෙන්න ගත් උත්සාහයක් ලෙස කෙනෙකුට දකින්න හැකියි. පැරණි සාම්ප්‍රදායික දේවස්ථාන ආකෘතිය බිඳිමින් වුවත් එම සංකල්පයන් වෙත අනුගත වෙමින් දේවස්ථානයේ අල්තාරය සහිත කොටස පිටතට පෙනෙන ලෙසට ඉහළට ඔසවා ඇත්තේ ඉහළට එසවෙන කවාකාර බිත්තියක් සහ ඒ මත සවිකරන ලද ඉතාම සිහින් කුරුසයක් මගිනුයි.

අලුතින් ඉදිවන බොහෝ ගොඩනැගිලි ස්මාරක ලෙස ඉහළට එසවී අහසට එබෙන්නත්, තැනක පිහිටි නිර්මිත වියමන අතික්‍රමණය කිරීමටත් ආකෘතිය තුළින්ම උත්සාහ කරන්නේ එම ගොඩනැගිලිවල අභ්‍යන්තරය එම ආකෘතිය ඉල්ලා සිටින්නේ නැතිව තිබියදීයි. නමුත් ජෙසුයිට් දේවස්ථානයේ වඩාත්ම අගය කළ යුතු ලක්ෂණයක් වන්නේ, එහි අමුතු බාහිර ආකෘතිය ගොඩනැගිල්ලේ අභ්‍යන්තරයේම දිගුවක් නිසාවෙන්. දේවස්ථානයේ රැලි සහිත වහලයත් අපිළිවෙළට ස්ථානගත කරන ලද ජනෙල් පෙළත් එලෙස සැලසුම් කර ඇත්තේ දේවස්ථානය ඇතුළතට ඉතා සෞම්‍ය සහ සිත නිවන අවකාශයක් නිර්මාණය කර දීම සඳහා බව ඒ ගැන සැලකිල්ලෙන් අධ්‍යයනය කිරීමේදී අවබෝධ කරගත හැකියි.

දේවස්ථානයට ඇතුල්වීමේදී ඔබ පිවිසෙන්නේ මනාව සකසා ඇති උද්‍යානයට මුහුණලා පිහිටි ඉඩ පහසුව ඇති වැරන්ඩාවකටයි. ඊට යාබදව ඇති ඉතා සරලව නිර්මාණය කර ඇති ලී ලැටිස් දොරටුවක් හරහා ඔබට දේවස්ථානයට ඇතුල්වෙන්න පුළුවන්. එහි සිට බැලූ විට රැලි සහිත කොන්ක්‍රීට් වහලයත් ඒ කෙළවර පිහිටි, පිටතින් ඔබ දුටු කවාකාර බිත්තියත් ඒ මත රැඳවු ජේසුස් වහන්සේගේ පිළිරුවත් දැක ගත හැකියි. එම කවාකාර බිත්තිය ඉහළ රැඳවූ කවුළුවකින් පහළට වෑස්සෙන සෞම්‍ය ආලෝකය ජේසුස් වහන්සේගේ රුව අහසින් පහළට සම්ප්‍රාප්ත වන බවක් හඟවනවා. ඒ අතරේම රැලි සහිත වහලයට කුඩා ජනෙල්වලින් පතිත වන ආලෝකය එය වළාකුළු පිරි අහසක සිතුවමක් වැනියි. පසෙක ඇති කුඩා පියගැට පෙළකින් දේවස්ථානයේ පිවිසුම ඉහළින් ඇති පටු සොල්දරයට පිවිසිය හැකියි. එම සොල්දරයත් ඉහළින් දේවස්ථානයේ අල්තාරය දෙසට විවෘත වී තිබෙන්නේ ගොඩනැගිල්ලේ සියලුම අවකාශ එක තැනකට සාමූහික කරන බවක් දනවමින්.

නගරය ආශ්‍රිතව ඉදිවන අලුත් අකීකරු කොන්ක්‍රීට් දැවැන්තයින් අතරේ කෙමෙන් සැඟව යන ජෙසුයිට් දේවස්ථානය ගොඩනැගී ඇත්තේ කුඩා ප්‍රමාණයේ දේවස්ථානයක් ලෙසයි. ප්‍රමායෙන් කුඩා වුවත්, එයටම හිමි ආවේණික ආකිටෙක්චර්මය භාෂාවකින් දෙබසක් ගොඩනගන මෙම දේවස්ථානය ඉතාම සිත්ගන්නාසුලු සම්පිණ්ඩන රීතියකින් යුතු බව කීම අතිශයෝක්තියක් නොවෙයි. දශක ගණනාවක් පුරා ආකිටෙක්ච හදාරන සිසුන් විසින් දැකබලා, අධ්‍යයනය කරන ලද මෙම දේවස්ථාන ගොඩනැගිල්ල ලාංකික නූතන වාස්තු විද්‍යා ඉතිහාසය තුළ වැඩි කියවීමකට ලක්නොවුණු පරිච්ඡෙදයක් සනිටුහන් කරන බව ලියා තැබිය යුතුයි.

-සුමුදු අතුකෝරල-