No menu items!
27.5 C
Sri Lanka
14 September,2025
Home Blog

කළු ජාතික ගැහැනියක නිරුවත් කොට ඇගේ ඇඟට මූත්‍ර කළ සුද්දන්ගේ කතාව

“ලංකාවේ ඩිජිටල් මාධ්‍ය අවකාශය තුළ වැඩිම ලාභයක් සහිත භාණ්ඩය බවට නග්න ඕපාදූප පත්ව ඇත. ඒ ඕපාදූපවලට වාචාලකමත් එක් කළ විට, ඔබට එක රැයකින් ධනවතෙකු හා තරුවක් විය හැකිය. එවැනි මාධ්‍යකරුවාට, සමාජය දැනුවත් කිරීම තවදුරටත් අදාළ නැත.”
පසුගිය සැප්තැම්බර් 24 වැනිදා මේ කොලමේ එසේ සටහන්ව ඇත. ඉන් අදහස් කෙරුණේ, අප සිතිය යුතු ආකාරය තීන්දු කරන බාහිර මාර්ගයක් අලුතෙන් විවෘතව ඇති බවයි.

‘මම සිතනවා’ කියා දෙයක් තවදුරටත් ඉතිරිව නැත. දැන් ඇත්තේ, ‘මාව සිතවනවා’ තත්වයකි. තනියෙන් සිතීම කියා දෙයක් කිසි දවසක තිබී ඇත්ද යන ප්‍රශ්නය කෙනෙකු මෙහිදී මතු කළ හැකිය. ඔව්, තනියෙන් සිතීම කියා දෙයක් කිසි දවසක පැවතී ඇති බවට සාක්ෂි නැති බව ඇත්ත. හැමදාමත් අප සිතා ඇත්තේ, සිතීමට බල කෙරෙන බාහිර කොන්දේසි යටතේ ය.

උදාහරණයක් වශයෙන්, බඩගින්න යන හැඟීම කායිකව දැනෙන විට, සතෙකු දඩයම් කරගත යුතුව ඇතැයි යන අදහස ආදි-මානවයාගේ හිතට ආවේය. ඊළඟට, ඌව දඩයම් කරගන්නේ කෙසේද යන කාරණය ඔහු සිතන්නේද, ඔහු වටා ඇති බාහිර තත්වයන් සැලකිල්ලට ගැනීමෙනි. සතාගේ රෞද්‍ර බව, ගල් කෑල්ලක මුවහත, ඒ ගල් කෑල්ලෙන් සතා මරාගැනීමට ඇති හැකියාව, ඒ ගල් කෑල්ල සතා දෙසට දමා ගැසීමට තමාට ඇති ශක්තිය ආදී බාහිර කරුණු රාශියක්, ආදි-මානවයාගේ ‘චින්තනය’ වර්ධනය කිරීමට දායක වූවාට සැකයක් නැත.

මේ නිසා, සිත යනු, බාහිර ලෝකයේ ප්‍රක්ෂේපණයක් යැයි සැලකිය හැකිය. ඒ මූලික සාධකයේ වෙනසක් සිදුව නැතත් එහි ස්වරූපයේ සහ ආකෘතියේ බරපතළ වෙනසක් ඇතිව තිබේ. මිනිසාට පිටස්තරින් ඇති බාහිර සැබෑව හෙවත් ස්වභාවය සමග මෙතෙක් හැඩගැසුණු ඔහුගේ ඒ සිතීම, අද වන විට, යාන්ත්‍රිකව වෙනස් කරනු ලබන ‘කෘත්‍රිම ස්වභාවයක්’ විසින් හැඩගස්වමින් සිටින බව එහි අදහසයි. එනම්, ඉස්සර දවසක කැලෑව විසින් ස්වභාවයෙන් සකස් කළ අපේ සිතීම, නූතන ලෝකය තුළ, ‘තථ්‍යසමාන’ නූතන යාන්ත්‍රණයන් විසින් කෘත්‍රිමව සකස් කරනු ලැබෙන බවයි.

තථ්‍ය-සමාන යනු, සැබෑවට සමාන බවයි. එහෙත්, සැබෑව නොවන බවයි. චිත්‍රපටයක් ගන්න. එය සැබෑවට සමානයි. එහෙත් සැබෑව නොවේ. යම් චිත්‍රපටයක එළාර ඝාතනය කළ නළුවා හැබෑවටම එළාර ඝාතනයකොට ඇතැයි සිතා පාර්ලිමේන්තු යැවූ මිනිසුන් සිටින බව ඇත්ත. එහෙත්, සමස්ත ජනතාව එසේ නොවේ. තථ්‍ය සහ තථ්‍ය-සමාන බව අතර වෙනස හඳුනන මිනිස්සු තවමත් වෙසෙති. එහෙත් එවැනි මිනිසුන් ප්‍රමාණය දිනෙන් දින හීන වෙමින් යාමේ අවදානමක සිටින බව පෙන්වා දීම මේ ලිපියේ අරමුණයි.

චිත්‍රපටයක් නැරඹීමට අප යන්නේ, සත්‍යය දැනගැනීමට නොවේ. ‘ගොළු හදවතේ’ අනුලා කරුණාතිලක සහ වික්‍රම බෝගොඩ සත්‍ය පෙම්වතුන් නොවුණු බව අපි දනිමු. ඒ, කාල්පනික ලෝකය සහ තථ්‍ය ලෝකය වෙන්කොට හඳුනාගැනීමට අපට හැකියාව ඇති බැවිනි. එහෙත්, තථ්‍ය ලෝකයේ ප්‍රක්ෂේපණයක් වශයෙන් සැලකෙන ප්‍රවෘත්ති ඇසීම හෝ දැකීම ඊට වෙනස් ය. ප්‍රවෘත්ති තුළින් අප සොයන්නේ තථ්‍ය-සමාන දෙයක් නොව, තථ්‍යයමයි.

රූපවාහිනිය ඉදිරියේ රාත්‍රී ප්‍රවෘත්ති ඇසීමට කෙනෙකු වාඩි වෙන විට ඔහුගේ/ඇගේ හිතේ ඇත්තේ, ‘සත්‍යය’ දැනගැනීමට ඒ විනාඩි කිහිපය තුළ තමාට හැකි වන බවයි. ඒ නිසා, ‘ගොළු හදවත’ චිත්‍රපටය නැරඹීමට වඩා වෙනස් අරුතක් සහ අපේක්ෂාවක්, රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති ‘නැරඹීම’ තුළ තිබේ.

ඒ වෙනස අපි මෙසේ හඳුනාගනිමු: රාජපක්ෂලා සොරකම් කළ බව, ප්‍රවෘත්ති රාශියකින් කියැවෙයි. ඒ සඳහා, අප්‍රමාණ සාක්ෂි ඉදිරිපත් කෙරේ. උදාහරණයක් වශයෙන්, හම්බන්තොට සම්මන්ත්‍රණ ශාලා සහ කොළඹ නෙලුම් කුලුනු වැනි ව්‍යාපෘති පටන්ගැනීමේ පටන්, චීන රජයෙන් රාජපක්ෂලාට ලැබුණු පාරිතෝෂික ධනය තැන්පත් කරන ලද බැංකු ගිණුම් පවා ඉදිරිපත් කෙරේ. ඒ සියල්ල, අවශ්‍ය කෙනෙකුට, ඒ ව්‍යාපෘතිවල ස්වභාවය සහ බැංකු ගිණුම්වල තොරතුරු ආදිය ආශ්‍රයෙන් පිරික්සා බැලිය හැකිය.

ඒ සියලු කරුණු සමග, ඔවුන් දූෂිතයන් ය යන කාරණය දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ සමාජගත කෙරුණි. එසේ තිබියදී, ලෝකයේ සිටින ධනවත්ම පුද්ගලයන් අතරින් තුන්වැනි ස්ථානය ලබා සිටින්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ බවට ප්‍රවෘත්තියක් හිටිහැටියේ පළ විය. රාජපක්ෂලා දූෂිතයන් බවට අනුමිතීන් ඇති කරගෙන සිටි පිරිස එම ප්‍රවෘත්තියෙන් පිනාගියහ. “අපි කිව්වෙ ඕක තමයි” ඔවුහූ කීහ.

රාජපක්ෂලා බලයේ සිටියේ අවුරුදු 12කි. ඒ කාලය තුළ, අර කියන සියලු ව්‍යාපෘතිවලින් සියයට පනහක් ගසාකෑවත්, ඒ කියන ලෝක ධනවතුන්ගේ ලැයිස්තුවේ එතරම් ඉහළින් සිටීමට එය ප්‍රමාණවත් නොවන බව වටහාගැනීමට කෙනෙකුට සාමාන්‍ය තර්ක ඥානය ඉවහල් කරගත හැකිය. නැත, ඒ වෙනුවට, තමන්ගේ සිත පිනවන ප්‍රවෘත්තියේ ආස්වාදය විඳගැනීමට යොමු වීම වඩාත් පහසු ය. ඕනෑම සත්‍යයක් අතිශයෝක්තියට නැඟෙන තරමට, ඒ සත්‍යය අසත්‍යයක් වශයෙන් කෙළවර වන බව ඒ මොහොතේ අපට අමතක වෙයි. රූප මාධ්‍ය, පරිභෝජන භාණ්ඩයක් වූ විට එය ගිලීමට අපව පුහුණු කෙරේ.

කතාව මෙතැනින් ඉවර නැත. ඊළඟට තවත් ප්‍රවෘත්තියක් පැළ කෙරෙයි. ඊට අනුව, අනුර කුමාර දිසානායක ඒ ධනපතියන්ගේ ලැයිස්තුවේ හත්වැනි ස්ථානයේ සිටී. මේ දෙවැනි ප්‍රවෘත්තිය නිර්මාණය කරන්නේ රාජපක්ෂවරුන් හෝ ඔවුන්ගේ හිතවාදීන් විසිනි. එම ප්‍රවෘත්තියෙන් සිදු කරන්නේ කුමක්ද? කලින් ප්‍රවෘත්තියේ, එනම් නෙලුම් කුලුනු පිළිබඳ රාජපක්ෂලාගේ ප්‍රවෘත්තියේ නග්න සත්‍යය පවා, පට්ටපල් බොරුවක් සහ ප්‍රබන්ධයක් විය හැකිය යන සැකය සහ අඩමානය ජන මනස තුළ ජනිත කිරීමයි. කරන ලදැයි කියන අපරාධය පිළිබඳ කිසියම් හෝ සැකයක් ජනිත කළ පමණින් විත්තිකරුවා නිදහස් කිරීම අධිකරණමය මූලධර්මයකි. ඉතිං, අනුර කුමාර දිසානායකගේ කතාව බොරුවක් නම් මහින්ද රාජපක්ෂලාගේ කතාවත් බොරුවක් විය හැකි යැයි සිතීමට පෘථග්ජන මනස තල්ලු වෙයි.

සමාජ මාධ්‍ය පැමිණීමත් සමග මේ කර්තව්‍යය වඩාත් සංකීර්ණ විය. ඒ තරමටම, එය වඩාත් සාර්ථක විය. යූ ටියුබර්ස්ලා නමින් හැඳින්වෙන බොහෝ දෙනාද, වෙනත් සමාජමාධ්‍ය අවකාශයන්ද දිනපතා ප්‍රවෘත්ති ‘මවති’. ඒ ප්‍රවෘත්ති, අර කියන අතිශයෝක්තිය ආත්මය කොට පවතී. විශ්මය, ආන්දෝලනය, භාවාතිශය වීම සහ තිගස්සවනසුළු වීම, ඒ අතිශයෝක්තිය තුළ නිදහසේ සැරිසැරීමට පටන්ගනී. ශ්‍රාවකයා, ප්‍රේක්ෂකයා සහ පාඨකයා මේ ක්‍රියාවලිය තුළ, අප ඉහතින් කී ‘සිතීමට නිදහසක් නැති’ සත්ව විශේෂයක් බවට ඉබේම පත්කෙරේ.

ඇත්තෙන්ම සිදු විය යුතුව ඇත්තේ එහි අනිත් පැත්තයි. එනම්, ප්‍රවෘත්ති රාශියක් ඇති විට, විවිධ කෝණයන්ගෙන් ප්‍රශ්නයක් ඉදිරිපත් කෙරෙන විට, තෝරාගැනීමේ පරාසය පුළුල් වන නිසා, වඩාත් සබුද්ධික වීමේ අවස්ථාව ග්‍රාහකයාට ලැබිය යුතුය. එහෙත් ඛේදය වන්නේ, එසේ වීමට තරම් ‘පෙනේර හැකියාවෙන්’ (පෙරාගැනීමේ හැකියාවෙන්) මුහුකුරා නොගිය සමාජයක, ප්‍රවෘත්තියක් නිවැරදි දිසාවට මෙහෙයවීමට වඩා, රැවටිලිකාරී දිසාවකට මෙහෙයවීමට දුෂ්-ප්‍රවෘත්ති නිෂ්පාදකයාට අවස්ථාව සැලසීමයි.

පසුගිය දිනවල අන්තර්ජාලයේ වීඩියෝ දර්ශනයක් සංසරණය විය. කළු ජාතික ගැහැනියක නිරුවතින් බිම දණගසාගෙන, ඔළුව බිමට හොවාගෙන සිටී. සුදු ජාතික පිරිමියෙකු ඇවිත් මේ ගැහැනියගේ ඇඟට මූත්‍ර කරයි. ඊළඟට තවත් සුදු ජාතික පිරිමියෙකු ඇවිත් මූත්‍ර කරයි. අවසානයේ සුදු ජාතික ගැහැනියක්ද ඇවිත් ඒ දේම කරයි. මේ දර්ශනය දෙස, තවත් සුදු ජාතිකයෝ පිරිසක් ඒ අසළින් බිම වාඩි වී බලා සිටිත්.

මේ දර්ශනය පිළිබඳ විස්තරයක් ඊට පහළින් ලියා තිබේ. එයින් කියැවෙන්නේ මෙවැන්නකි: මෙය බටහිර ශිෂ්ටාචාරයේ හෙලුව පෙන්වන්නකි. දණගසා සිටින්නේ, ප්‍රංශයේ ගමක වෙසෙන, අප්‍රිකානු සම්භවයක් ඇති කළු තරුණියකි. ඇගේ ඇඟට මූත්‍ර කරන තිදෙනා ප්‍රංශයේ සුදු ජාතිකයන් ය. මේ ජඩ, අස්වාභාවික ක්‍රියාව දෙස බිම වාඩි වී බලා සිටින සියල්ලන්ද ප්‍රංශයේ සුදු ජාතිකයන් ය. ඒ කිසිවෙක් අර ම්ලේච්ඡ ක්‍රියාව නතර කිරීමට ඉදිරිපත් නොවෙයි. මෙය, 21 වැනි සියවසේ අප දකින තුච්ඡතම සිද්ධියක් බව ලේඛකයා කියයි.

අප්‍රිකාවේ කළු ජාතිකයන් වෙසෙන මාලි නමැති රටේ සිටි ප්‍රංශ තානාපතිවරයාව එරටින් පිටුවහල් කිරීමට පළිගැනීමක් වශයෙන් මේ ප්‍රංශ ජාතිකයන් ඒ නොහොබිනා ක්‍රියාව තම රටේදී සිදු කළ බව ඉහත කී විස්තරයේ සඳහන් වෙයි. විස්තරය ලියූ තැනැත්තා අවසානයේ අපට සිතීමට ප්‍රශ්න දෙකක් මතු කරයි. එකක් වන්නේ, උසස් යැයි අප කියන්නේ මෙවැනි තිරශ්චීන ශිෂ්ටාචාරයකටද යන්නයි. දෙවැන්න වන්නේ, ඊනියා මානව හිමිකම් ක්‍රියාධරයන්ට මේවා නොපෙනෙන්නේද යන්නයි.

මෙය දුටු සැණින් එය සැබෑවක් විය නොහැකි බව මගේ හිත කීවේය. ඊට හේතු කිහිපයකි. මුලින්ම, ළඟදී හමුදා කුමන්ත්‍රණයක් සිදු වූ මාලි රටේ ඉතා තදබල ප්‍රංශ-විරෝධයක් ඒ මොහොතේ දලුලමින් තිබුණු බව මා දැන සිටියේය. දෙවැනුව, මේ දර්ශනය තුළ කිසි බලහත්කාරයක් හෝ ප්‍රචණ්ඩත්වයක් ඇති බවක් නොපෙනුණි. දණගසාගෙන සිටින නිරුවත් කළු තරුණිය සෙලවීමකින්වත් ඊට විරෝධය පාන ගතියක්ද නොපෙනුණි. ඇගේ ඇඟට මූත්‍ර කරන කිසිවෙකුගේ මුහුණේ හෝ වෙනත් අංගචලනයක, කෝපයක් ගැබ්ව නොතිබුණි. ඒ සියල්ලටමත් වඩා, තව පිරිසක් කිසිවක් නොකර එදෙස බලා සිටීම, දශක තුනකට ආසන්න කාලයක් ප්‍රංශයේ ජීවත්ව සිටි සහ තවමත් එරට සමග සම්බන්ධතා ඇති මට අදහාගත නොහැක්කක් විය.

මම විද්‍යාවේ සරණ ගියෙමි. ඒ සඳහා තාක්ෂණික මෙවලම් තිබේ. සත්‍යය මෙයයි: එතැන සිටි කිසිවෙකු ප්‍රංශ ජාතිකයන් නොව, ගෝතමාලාව නමැති ලතින් ඇමරිකානු රටේ වැසියන් ය. ලතින් ඇමරිකානු සමාජයේ වෙසෙන ගැහැනියගේ විඳවීම සහ ඇගේ සිරුරට එරෙහිව මුදාහැරෙන සමාජ ප්‍රචණ්ඩත්වය විදහාපෑම සඳහා 2013 දී එක් රැඩිකල් සිනමා කණ්ඩායමක්, සමාජය දැනුවත් කිරීම සඳහා රූගත කළ වැඩසටහනක මෙය එක දර්ශනයකි.

ඊට වසර 10 කට පසු, වර්තමාන ප්‍රංශ-විරෝධය ප්‍රකාශයට පත්කිරීම සඳහා යම් පිරිසක් විසින් මෙය අලුතෙන් පාවිච්චියට ගෙන තිබේ. ඒ, සහමුලින්ම එය විකෘති කරමිනි. එනම්, එය සත්‍යයක් සේ ප්‍රේක්ෂකයාට ඉදිරිපත් කිරීමෙනි. ඊට යටින් අර විස්තර ලියූ පුද්ගලයා, ප්‍රංශය ඇතුළු බටහිරට වඩා අපේ ශිෂ්ටාචාරය මොන තරම් උතුම්ද යන අදහසත් ගම්‍ය කිරීමට බැලීම එහි ඇති ලොකුම විහිළුවයි.

දැන් මගේ ප්‍රශ්නය මෙයයි: මෙය, ලංකාවේ සමාජ මාධ්‍යයට මුදාහැරිය හෝ එය බෙදාහැරිය පුද්ගලයන්ට විරුද්ධව පියවර ගත යුතුද? මගේ උත්තරය නැත යන්නයි. මන්ද යත්, එය ඉතා පැහැදිලිවම මිනිසුන් නොමග යැවීම සඳහා පාවිච්චියට ගෙන ඇති දුෂ්-ප්‍රවෘත්තියක් බව පැහැදිලි වෙතත්, ඒ මගින් මෙරටේ වෙසෙන ප්‍රංශ ජාතිකයෙකුට හෝ සුදු ජාතිකයෙකුට කිසි හානියක් සිදුවීමේ ඉඩක් නැති බැවිනි. එහෙත් මේ වීඩියෝව කළු ජාතිකයන් වෙසෙන මාලි රටේදී සංසරණය වීමේදී, එහි වෙසෙන ප්‍රංශ ජාතිකයන්ට යම් හානියක් පැමිණීමේ ඉඩකඩ බැහැර කළ නොහැක. එබැවින් ඒ රටේදී ඊට විරුද්ධව නීතිමය පියවර ගැනීම අයුතු නැත.

මේ වීඩියෝව මට එවූ මිතුරන් කිහිප දෙනා, විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය ලත් වැඩිමහල්ලන් ය. මගේ සිතට කනගාටුවක් සේම බියක්ද දැනෙන්නේ එබැවිනි.

විධායකය අහෝසියට බැසිල් – රනිල් සාකච්ඡා

0

ආර්ථික වැඩපිළිවෙළ සාර්ථක කරගනිමින් ඒ හරහා රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා කෙරෙහි ජන ප්‍රසාදය ඉහළ නංවාගෙන ජනාධිපතිවරණයකට යාමට නොහැකි තත්ත්වයක් උදා වන්නේ නම් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම වෙනුවෙන් ජනමත විචාරණයක් කැඳවීමට බැසිල් රාජපක්ෂ පාර්ශ්වය විසින් රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයාට යෝජනාවක් කර ඇතැයි පොදුජන පෙරමුණු ආරංචි මාර්ගවලින් දැනගන්නට ලැබේ.

පසුගිය දිනෙක රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා සහ බැසිල් රාජපක්ෂ අතර හමුවක් පැවතී ඇතැයි ද එහිදී ජනාධිපති වික්‍රමසිංහට සහාය නොදෙන පොහොට්ටු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ සහාය ලබාගන්නා ආකාරය පිළිබඳව මෙන්ම අමාත්‍ය ධුරයන් පිළිබඳව සාකච්ඡා වී ඇතැයිද දැනගන්නට ලැබෙන අතර මෙහිදී එළඹෙන ජනාධිපතිවරණය පිළිබඳව ද සාකච්ඡා සිදුවී ඇත.

පොහොට්ටුව ඇතුළුව පුළුල් සන්ධානයකින් සහ ජනාධිපතිවරයාට වාසි සහගත වාතාවරණයක් යටතේ ජනාධිපතිවරණයට යා නොහැකි නම් විධායක ජනාධිපති ධුරය අහෝසි කිරීම සඳහා ජනමත විචාරණයක් කැඳවා ඊළඟට මහා මැතිවරණයකට යාම පිළිබඳව මෙහිදී සාකච්ඡා සිදුව ඇත. එහිදී උතුරු නැගෙනහිර දේශපාලන පක්ෂ එකතුකර ගන්නේ කෙසේද යන්න ගැන සිතිය යුතු බව ජනාධිපති වික්‍රමසිංහගේ පාර්ශ්වයෙන් අදහස් ඉදිරිපත්වී ඇත.

මේ අනුව මුලින්ම විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම සඳහා කැමතිද අකමැතිද යන්න ජනමත විචාරණයක් පවත්වා එය ජයග්‍රහණය කර පසුව පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය කැඳවා නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරගැනීම සඳහා කටයුතු කළ යුතු බව ද, එහිදී නව ව්‍යවස්ථාවට ඇතුළත් කරනු ලබන වගන්තියක් හරහා වර්තමාන ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ තව යම් කාලයකට රටේ රාජ්‍ය නායකයා ලෙස තවදුරටත් කටයුතු කළ යුතු බවද අදහස් පළවී ඇත.

ඉතිහාසය, කාගෙද? තිසරණි ගුණසේකර

බර්ටෝල්ඩ් බ්‍රෙෂ්ට් මහා කවියාගේ Questions from a worker who reads (කියවන කම්කරුවකුගේ ප්‍රශ්න) නම් කවිය ඉතිහාසයේ සාම්ප්‍රදායික දෘෂ්ටිකෝණය ප්‍රශ්න කිරීමක් ලෙස සැලකේ. ඇලෙක්සැන්ඩර් ඉන්දියාව ජයගත්තේ තනිවමද? බයිසන්තියානු පුරවරයේ සියලු වැසියන් ජීවත්වුණේ මාලිගාවලද? චීන මහා ප්‍රාකාරය නිමාවූ පසු මේසන්වරුන් ගියේ කොහිද? ඉතිහාසයේ ජයග්‍රාහකයන් ජය සමරන උත්සවවල කෑම ඉව්වේ කවුද? මේ බ්‍රෙෂ්ට්ගේ කම්කරුවා මතුකරන ප්‍රශ්න කීපයකි. සාම්ප්‍රදායික ඉතිහාසය රජුන්, නායකයන්ගේ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් නිර්මාණය වූ වෘත්තයන් වීම බ්‍රෙෂ්ට්ගේ කියවන කම්කරුවා අභියෝගයට ලක්කරයි.

ඇමරිකානු ඉතිහාසඥයකු හා දේශපාලන විද්‍යාව පිළිබඳ මහාචාර්යවරයකු වන හවර්ඩ් සින්  පොත කියවීමට බ්‍රෙෂ්ට්ගේ කියවන කම්කරුවාට හැකිවූවා නම් තමන් මතු කළ ප්‍රශ්නවලට ඒ පොත තුළින් යම් පමණකින් පිළිතුරු සැපයෙන බව ඔහු සිතනු ඇත. කම්කරුවන්ගේ, කාන්තාවන්ගේ, අප්‍රිකානු ඇමරිකානුවන්ගේ, ස්වදේශීය ඇමරිකානුවන්ගේ , වැඩ කරන දුප්පතුන්ගේ හා සංක්‍රමණික කම්කරුවන්ගේ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් ඇමරිකානු ඉතිහාසය යළි කියවීමට දැරුණු උත්සාහයක් ලෙස මෙම පොත හැඳින්වේ. ප්‍රශංසාවට මෙන්ම විවේචනයටද පාත්‍ර වූ (හා වන) මෙම පොත අදටත් ජනප්‍රිය වන අතර, බොහෝ ඇමරිකානු පාසල්වල කියවීම සඳහා නිර්දේශිත ග්‍රන්ථයකි. ඇමරිකානු ඉතිහාසයේ අත්‍යවශ්‍ය යළි කියවීමක් ලෙස සැලකෙන මෙම පොත ඇමරිකානු විරෝධී හා දේශද්‍රෝහී ග්‍රන්ථයක් ලෙස ඇතැම් දක්ෂිණාංශික පිරිස්වල දැඩි විරෝධයට ලක් වේ.

ඉතිහාසය යනු ගලේ කෙටූ අකුරු නොවේ. එය දෘෂ්ටිකෝණයන් අනුව පමණක් නොව පුරාවිද්‍යාත්මක හා අතීතය පිළිබඳ නව සොයාගැනීම් අනුව වෙනස් වන ක්ෂේත්‍රයකි. ලොව බොහෝ රටවල ඉතිහාසය අතිශයින්ම විවාදාත්මක මාතෘකාවක් වන්නේ එබැවිනි.

ලංකාවේදීද මේ දිනවල ඉතිහාසය අතිශයින්ම විවාදාත්මක මාතෘකාවක් බවට පත්ව ඇත. වත්මන් ආණ්ඩුවේ අධ්‍යාපන ප්‍රතිසංස්කරණ යෝජනාවලට අනුව, වසර 11 දක්වා ඉතිහාසය ඉගෙනීම අනිවාර්ය වුවද සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයට ඉතිහාසය අනිවාර්ය විෂයක් නොවේ. මෙම යෝජිත වෙනස පිළිබඳව සිදු වන කතාබහ තුළ දැනට ළමුන්ට උගන්වන්නේ කවර නම් ඉතිහාසයක්ද යන කාරණයට ලැබී ඇත්තේ ඉතාමත් අඩු අවධානයකි.

දැනට භාවිත වන ඉතිහාස පෙළපොත් දෙස බලන විට පෙනීයනුයේ ඒවාත් මෙයට දශක පහකට පමණ පෙර පාසලේදී මා උගත් ලංකා ඉතිහාසයත් අතර එතරම් වෙනසක් නොමැති බවය. එදා මෙන්ම අදත් ලංකාවේ පුරාතන ඉතිහාසයේ ප්‍රධාන මූලාශ්‍රය මහාවංශයයි. උදාහරණයක් ලෙස එදා මා උගත් විජය-කුවේණි කතාව හා වත්මන් පෙළපොතේ ඇති විජය- කුවේණි කථාව අතර විශාල වෙනසක් නැත. මෙම කථාව සනාථ කරන පුරාවිද්‍යාත්මක සාක්ෂි ඉන්දියාවෙන් හෝ ලංකාවෙන් ලැබුණු හෝ නොලැබුණු බවක් එදා මෙන්ම අද පෙළපොත්වලද සඳහන් නොවේ. මෙම කථාවට පාදක වූ මහාවංශය ලියවුණේ විජය පැමිණියායැයි විශ්වාස කෙරෙන 544 ඊක්‍ෑ සිට වසර 1000ක් පමණ පසුව බවටද (5 ක්‍ෑ) සටහනක් නොමැත.

අද උගන්වන ඉතිහාසයේ ස්වභාවය පිළිබඳ වටහාගැනීමට හොඳම උදාහරණයක් වනුයේ 11 ශ්‍රේණියේ ඉතිහාස පෙළපොතේ නිදහසින් පසු ලංකාව පිළිබඳ කොටසයි.

මෙම කොටසේ ප්‍රධාන තැනක් හිමිවනුයේ 1956 මැතිවරණය හා සමාජ පෙරළිය යන උප මාතෘකාවටය. එහි ‘සිංහල පමණයි’ පිළිවෙත හා එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඇතිවූ අර්බුද හා ගැටුම් පිළිබඳ ඉතිහාසය ලියනුයේ මෙලෙසය.
“1956 මැතිවරණ වේදිකාවේ ප්‍රධාන මාතෘකාවක් බවට පත්වූයේ සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියයි. නිදහසෙන් පසුව වුවද ඉංග්‍රීසි භාෂාවට විශේෂ තැනක් ලැබීම නිසා ස්වභාෂා උගත්තු බොහෝ ගැටලුවලට මුහුණ දුන්හ. මේ නිසා මහජන එක්සත් පෙරමුණ වටා එකතුවූ බලවේග මැතිවරණයට පෙර සිටම සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව විය යුතුයැයි ප්‍රතිපත්තියක් වශයෙන් පිළිගෙන තිබුණි. එක්සත් ජාතික පක්ෂයද මැතිවරණය ආසන්නයේදී එම ප්‍රතිපත්තියට එකඟ විය” (අවධාරණය මගේ.)

මෙම ‘ඉතිහාසයට’ අනුව ලංකාවේ ඇත්තේ එකම ස්වභාෂාවකි. එනම් සිංහලය. මන්ද ඉංග්‍රීසියෙන් ගැටලුවලට මුහුණ දුන් ‘ස්වභාෂා උගතුන්’ ඉල්ලා සිටියේ සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කිරීමටය. ඔවුන් බණ්ඩාරනායක මහතා හා මහජන එක්සත් පෙරමුණ වටා එක්වූයේ ඒ වෙනුවෙනි.

ලංකාවේ ‘ස්වභාෂා උගතුන්ගේ’ ස්වභාෂාව සිංහල නම් එයින් ගම්‍ය වනුයේ ලංකාවේ එකම ‘ස්වභාෂාව’ සිංහල පමණක් බවත්, දෙමළ බස (ඉංග්‍රීසිය මෙන්ම) ස්ව- නොවන එනම් පර භාෂාවක් බවත් නොවේද? මේ තවමත් මෙරට ළමුන්ට උගන්වන ඉතිහාසයයි.

මෙම ඉතිහාස පෙළපොතේ සිංහල- දෙමළ භාෂා දෙකටම සම තැන දෙන ලෙස වූ ඉල්ලීම පිළිබඳ වචනයක් හෝ නොමැත. එජාපය සිංහල පමණයි ඉල්ලීමට පසුව අනුගත වූ බව සඳහන් කළද එසේ අනුගත වූයේ සිංහල- දෙමළ භාෂා දෙකටම සම තැන දීමේ ඩීඑස් සේනානායක පිළිවෙත් අත්හරිමින් බවද මෙහි නොකියවේ. ‘සිංහල පමණයි’ පිළිවෙතට උතුරෙන් මෙන්ම දකුණේ වාමාංශික හා ලිබරල් පිරිස්වලිනුත් වූ විරෝධය ගැන සඳහනක් මෙහි නොමැත. 1958 ගැටුම, බණ්ඩාරනායක- චෙල්වනායගම් ගිවිසුම ගැන කිසිත් ද මෙම ඉතිහාසයට අයත් නැත.

අදත් ලංකාවේ සිසුන්ට උගන්වන ඉතිහාසය අනුව දෙමළ භාෂා ප්‍රශ්නයක් හටගෙන නොමැත. සිංහල පමණයි නිසා වූ දෙමළ සිත් රිදීම මෙන්ම සිංහල දෙමළ දූරස්ථ වීම මෙම ඉතිහාසයට අයත් නොවේ. එදාත් අදත් මෙරටට විදෙස් ධනය උපයන දෙමළ වතු කම්කරු ජනතාව තමන් උපන් බිමේම ආගන්තුකයන්, විදේශිකයන් බවට පත්කළ 1948 පුරවැසි පනතද මෙම ඉතිහාසයට අයත් නොවේ.

අද සිංහල හා දෙමළ දෙකම රාජ්‍ය භාෂාවන්ය. ඉංග්‍රීසි ඉගෙන ගැනීමේ අවශ්‍යතාව පක්ෂ විපක්ෂ දේශපාලකයන් මෙන්ම ජනතාවද පිළිගනී. 1956දී සිංහල පමණක් පිළිවෙතින් ජාතික සමගියට මෙන්ම අධ්‍යාපනයටද හානියක් වූ බව නොපිළිගන්නේ අන්ත සිංහල-බෞද්ධ අධිපතිවාදීන් අතලොස්සක් පමණි. නමුත් 11 ශ්‍රේණියේ ඉතිහාසය පෙළපොතේ අඩංගු 1956 පරිවර්තනයක් පිළිබඳ ඉතිහාසය ලියා ඇත්තේ මෙම අධිපතිවාදී දෘෂ්ටිකෝණයෙනි; එයින් නියෝජනය වනුයේ මෙම අධිපතිවාදී මතයයි.

ඉතිහාසය උසස් පෙළ විභාගයට අනිවාර්ය කළ යුතු බවට වන කතාබහ තරමටම උගැන්විය යුත්තේ කවර ඉතිහාසයක්ද යන්නටද අවධානය යොමු විය යුතු නොවේද?

ස්වදේශීය යනු කුමක්ද?

1840 වසරේදී එවකට 20 හැවිරිදි බි්‍රතාන්‍යයේ වික්ටෝරියා රැජිණ විවාහ වූවාය.
තම මංගල ඇඳුම තෝරාගැනීමේදී වික්ටෝරියා තීරණය ගත්තේ මනාලියක නොව අධිරාජිණියක ලෙසය. තම මංගල ඇඳුම තුළින් බි්‍රතාන්‍යයේ ලේස් කර්මාන්තය ප්‍රවර්ධනය කිරීමට ඇය තීරණය කළාය. ඇගේ මංගල ඇඳුම මුළුමනින්ම හැඩගැන්වුණේ බි්‍රතාන්‍යයේ ඩෙවොන් ප්‍රදේශයේ හොනිටොන් (්‍යදබසඑදබ) ග්‍රාමයේ නිෂ්පාදිත බොබින් ලේස් වර්ගයක් වූ හොනිටොන් ලේස්  වලිනි.

හොනිටන් ලේස්වල වර්ණය සුදු විය. ඊට ගැළපෙන ලෙස ඇගේ මඟුල් ඇඳුමද සුදු විය. මනාලියන් සුදු අඳින සම්ප්‍රදාය බි්‍රතාන්‍යයේ බිහිවූයේ එසේය. පසුව මෙම සම්ප්‍රදාය බි්‍රතාන්‍ය යටත්විජිතවලටත්, ලොව පුරාමත් පැතිරිණි.

උඩරට නිලමේ ඇඳුම හැඳින්වෙනුයේ ‘මුල් ඇඳුම’ යනුවෙනි. නමුත් මෙය පෘතුගීසි හා ලන්දේසි ආභාසයෙන් බිහිවූවක් බව 16 හා 17 සියවස්වල යුරෝපියානු විලාසිතා අධ්‍යයනය කිරීමෙන් පැහැදිලි වේ. කන්ද උඩරට රාජධානියේ පළවන විමලධර්මසූරිය රජු, රාජ්‍යත්වයට පෙර පෘතුගීසීන් සෙවණේ විසූ නිසා ඔවුන්ගේ ආභාසය ඔහුට ලැබුණු බව පැහැදිලිය. කතෝලිකයකු ලෙස බෞතීස්ම ලැබ නම පවා වෙනස් කළායැයි කියවෙන ඔහු පෘතුගීසි විලාසිතා වැළඳ ගැනීමත් එයින් ඇතැම් ඒවා කන්ද උඩරටට හඳුන්වා දීමත් සිදුවන්නට ඇත.

ඉතිහාසය මෙන්ම සංස්කෘතියද සදා නොවෙනස් වන දෙයක් නොවේ. විශේෂයෙන්ම දූපතක් වූ අප මෙරටට පැමිණි සියලු ජනවාර්ගික හා ආගමික පිරිස්වලින් යමක් ඉගෙන එය අපේම කරගත්තා නිසැකය. ඕනෑම රටක සංස්කෘතියක් පුළුල් වනුයේ, විකාශනය වනුයේ මෙලෙසය. ලංකාවේ රණවරා, බෙලිමල් වැනි පානයන් අතහැර තේ අපේ ජාතික හා ජනප්‍රියම පානය හා අපේ සංස්කෘතික හා සමාජ අනන්‍යතාවේ තීරණාත්මක අංගයක් බවට පත්කිරීම මෙයට හොඳම උදාහරණයකි. බි්‍රතාන්‍ය පාලකයන් තේ බොන්නැයි නීති පැනවූයේ හෝ බලහත්කාරකම් කළේ හෝ නැත. පාලකයන්ගේ සිරිත් විරිත් සමාජයට කාන්දු වීම ‘තේ පුරුද්දට හා සම්ප්‍රදායට’ හේතු විය. (වංචාව හා දූෂණය රාජපක්ෂ පාලනය යටතේ සාමාන්‍යකරණය වූයේද මේ අයුරිනි).
මේ පරිවර්තනයන් පිළිබඳ කදිම සංවාදයක් සමරවීර විජයසිංහ සූරීන්ගේ ස්වර්ණ පුස්තක සම්මානය දිනූ ස්වයංජාත නවකතාවේ දැක්වේ. කතාවේ ප්‍රධාන චරිතයක් වූ මන්ද්‍රි එක් අවස්ථාවකදී මෙසේ කියයි. “අපට හොඳ ඉතිහාසයක්, ආගමක්, භාෂාවක්, සංස්කෘතියක් තියෙනවා. ඔය නගරෙ අය වගේ සංකර වෙන්න ඕනෑකමක් අපට නැහැ.” එයට ප්‍රතිචාර දක්වමින් ඇගේ හිතවතකු වූ සුමින්ද මෙසේ කියයි. “…. මේ සංකර වෙන කතාව මහ මෝඩ කතාවක්. මේ කතාවට අපේ ආනන්ද අයියා නම් හිනාවෙනවා… එයා කියන්නේ සංකර වෙන එක නවත්තන්න බැහැ කියලයි. නාගරික මිනිස්සු ඉක්මනට සංකර වෙනවා. පිටිසර අය හෙමින් හෙමින් සංකර වෙනවා. අයියා කියන්නේ සිංහලයෝ සංකර වෙන්න පටන් ගන්නේ දහවැනි සියවසේ චෝල ආක්‍රමණයෙන් පස්සේ කියලයි… ඒ කාලේ සුද්දෝ නොහිටියට හින්දු බමුණෝ හිටියා. දැන් බටහිර සිරිත් විරිත් පැතිරෙනවා වගේ ඒ කාලේ බමුණු සංස්කෘතිය පැතිරුණා…”

විදෙස් භීතිකාවෙන් පෙළෙන්නෝ මෙම වෙනස්වීම් පිළිනොගනිති. ඔවුන් සිතනුයේ ඉතිහාසය, ආගම, භාෂාව හා සංස්කෘතිය නොවෙනස් වන, නොවෙනස් විය යුතු දේ ලෙසය.

අද අප අදහනුයේ බුදුන් දෙසූ, මිහිඳු හිමියන් මෙරටට ගෙනා ධර්මයද? එසේ නම් ලංකාවේ සංඝ සාසනය කුල පදනමින් නිකාය ලෙස බෙදී තිබෙනුයේ කෙසේද? බුදුන් වහන්සේ සඟ සසුනෙන් බැහැර කළ කුලය, ලාංකීය සඟ සසුනේ තීරක සාධකයක් බවට පත්කළේ කන්ද උඩරට රජ කළ කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහයි. ඒ 18 වන සියවසේය. බුදු බණ පරයා රජ අණ නැගී සිටියේය. අදත් එය එසේමය. සියම් නිකායට අයත් නොවන (එනම් ගොවිගම නොවන) භික්ෂුවකට දළදා තේවාවට ඉඩ තිබේද? අටමස්ථානාධිපතිවරයකු විය හැකිද? ලංකාවේ බුද්ධාගම සියවස් ගණනාවක් පුරා කෙතරම් නම් වෙනස් වීද යන්න වටහාගැනීමට මේ ප්‍රශ්න ප්‍රමාණවත්ය.

මැල්කම් රංජිත් කාඩිනල්තුමා මෑතකදී සමලිංගික විවාහයන් පිළිබඳව දැඩි විවේචනයක් කළේය. සමලිංගික-විරෝධය අපට ලැබුණේ යුරෝපීයයන්ගෙන් බවත්, සමලිංගික සේවනය මෙරට අපරාධ වරදක් බවට පත් කළේ බි්‍රතාන්‍ය පාලකයන් බවත් බොහෝ දෙනා නොදනිති. ඒ ‘සම්ප්‍රදාය’ අපට ලැබුණේ බුදුදහමින් නොව, කතෝලික හා ප්‍රොතෙස්තන්ත පල්ලිවලිනි; අද එය සිංහල-බෞද්ධ හරයකි.

නොවෙනස් වන ඉතිහාසය මෙන්ම නොවෙනස් වන භාෂාව, ආගම හා සංස්කෘතිය හුදු මිථ්‍යාවන්ය.
11 ශ්‍රේණියේ ඉතිහාසයේ පෙළපොතේ එක් චින්තනමය පදනමක් වනුයේ ස්වාභාවිකව හා ස්වයංවම වෙනස් නොවන සංස්කෘතියක් පිළිබඳ මිථ්‍යාවයි. අනෙක නම් ‘දේශීය’ සංස්කෘතිය හා ‘සිංහල-බෞද්ධ සංස්කෘතිය’ එකක් ලෙස සැලකීමයි.
‘පිරිවෙන් හා බෞද්ධ පාසල් ආරම්භ වීම නිසා දේශීය සංස්කෘතිය අගය කරන සමයමාමක තරුණ පරම්පරාවක් බිහිවිය. එම තරුණ පිරිස් අතර දේශීය සංස්කෘතියේ උසස්කම හුවාදැක්වූ නව සමාජ සුධාරකයන් පිරිසක් හා ජාතික ලේඛක පරපුරක් දක්නට ලැබුණි. මේ පිරිසට අයත් අනගාරික ධර්මපාලතුමා, වලිසිංහ හරිශ්චන්ද්‍රතුමා, පියදාස සිරිසේන මහතා හා ජෝන් ද සිල්වා වැනි නායකයෝ විවිධ මාධ්‍ය ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් දේශීය ජනතාව තුළ දේශානුරාගය හා ජාත්‍යාලය වර්ධනය කිරීමට ක්‍රියාකළහ. එම නිසා 20වන සියවස ඇරඹෙන විට බෞද්ධ පුනරුද ව්‍යාපාරය තුළින් ස්වදේශිකයන් තුළ දේශානුරාගය දැනවීමේ ව්‍යාපාරයක්, බෞද්ධ පූජනීය ස්ථාන රැකගැනීමේ ව්‍යාපාරයක් හා අමද්‍යප ව්‍යාපාරයක් ඇරඹිණි.” (අවධාරණය මගේ).

දැනට 11 වන ශ්‍රේණියේ ළමුන්ට උගන්වන ඔවුන් ඉගෙන ගන්නා ඉතිහාසයට අනුව දේශීය සංස්කෘතිය යනු සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියයි. ජාතික ලේඛකයන් යනු සිංහල ලේඛකයන්ය. දේශීය ජනතාව යනු සිංහල-බෞද්ධ ජනතාවයි. දේශානුරාගය යනු සිංහල-බෞද්ධ ලංකාවකට ඇති ආලයයි. ජාත්‍යාලය යනු සිංහල-බෞද්ධ ජාතියට ඇති ආලයයි. ස්වදේශිකයන් යනු සිංහල බෞද්ධ ජනතාවයි.

මෙවන් මතවාදීමය දෘෂ්ටිකෝණයක් සහිත ඉතිහාසයක්, සිංහල පමණයි පිළිවෙත ජයග්‍රහණයක් ලෙස හුවා දැක්වීම පුදුමයක්ද? දෙමළ ජනතාවගේ විරෝධය මෙන්ම එම විරෝධයට ලැබුණු ප්‍රචණ්ඩ ප්‍රතිචාරය ඉතිහාසයෙන් මකාදැමීම පුදුමයක්ද? වතු දෙමළ ජනතාවගේ පුරවැසිකම අහිමිකිරීම ඉතිහාසයෙන් ඉවත් කිරීම පුදුමයක්ද?
මේවා අත්වැරදි නොව ඉතිහාසය දකින, ඉතිහාසය ලියන අගතිගාමී දෘෂ්ටිකෝණයේ අනිවාර්ය ප්‍රතිඵලයන්ය.

ලාංකිකත්වයක් නැති ඉතිහාසයක්

ගාසා තීරයේ තමන් ගෙනයන පලස්තීන ජන ඝාතක යුද්ධය 2023 ඔක්තෝබර් 7 වෙනිදා හමාස් සංවිධානය එල්ල කළ ම්ලේච්ඡ ප්‍රහාරයට ප්‍රතිචාරයක් පමණක් බවට පෙන්වන්නට ඊශ්‍රායලය උත්සාහ කරයි. නමුත් මෙම ජන සංහාරය 1948 ඊශ්‍රායල් හමුදාව විසින් 750,000කට අධික පලස්තීන ජනතාවක් තම ගෙවල් හා ගම්බිම්වලින් ප්‍රචණ්ඩකාරී ලෙස පලවාහැරීමෙන් ඇරඹි ‘මහා ඊශ්‍රායලයක්’ බිහිකිරීමේ ව්‍යාපෘතියේ නවතම පියවරක් පමණි.

තමන් උපන්බිම්වලින් තමන් පළවා හැරීම පලස්තීන ඉතිහාසයට එක්ව ඇත්තේ නක්බා (භ්නඉ්) යන නමිනි. එහි තේරුම විනාශය යන්නයි. පලස්තීන ජනතාව කැමැත්තෙන් තම ගම්බිම් අත්හැර සරණාගත කඳවුරුවලට නොගිය බවත්, ස්ත්‍රී දූෂණය හා කාන්තාවන් හා ළමුන් ඝාතනය කිරීම වැනි යුද්ධ අපරාධ සිදුකරමින් ඊශ්‍රායල් හමුදාව පලස්තීන ජාතිකයන් තම උපන් බිමෙන් පන්නා දැමූ බවත් ප්‍රකට ඊශ්‍රායල් ඉතිහාසඥයකු වූ බෙනි මොරිස් 2002 ජනවාරි 8 වෙනිදා ඊශ්‍රායලයේ හාරෙට්ස් (්‍ය්.්රුඑ‘) පුවත්පත සමග පැවති සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී කියා සිටියේය. (ඔහු මෙම පළවා හැරීම අනුමත කරයි).

නමුත් ඊශ්‍රායලයේ යුදෙව් ළමුන් ඉගෙනගනුයේ, ඔවුන්ට උගන්වනුයේ මේ අවලස්සන ඇත්ත නොවේ. පලස්තීනය යනු ජනශුන්‍ය කාන්තාරයක් බවය; එහි සිටි අරාබිවරුන් උදාසීන, නොදියුණු, අව-මිනිසුන්  බවය. වත්මන් ඊශ්‍රායලය පමණක් නොව බටහිර ඉවුර, ගාසා තීරය හා ජෝර්දානයත්, ලෙබනනයේ ඊජිප්තුවේ හා සිරියාවේ කොටසුත් දෙවියන් වහන්සේ විසින් යුදෙව් ජාතිකයන්ට දුන් භූමිය බවය. මෙම භූමියේ මහා ඊශ්‍රායලයක් බිහි කිරීම දේව කැමැත්ත බවය.

1953දී ඊශ්‍රායල් හමුදාවේ 101 ඒකකය (පසු කලක ඊශ්‍රායල් අගමැතිවරයා වූ ඒරිල් ෂෙරොන්ගේ නායකත්වය යටතේ) කිබ්යා නම් පලස්තීන ගමට කඩාවැදී සිවිල් වැසියන් 69කට අධික පිරිසක් ඝාතනය කළහ. මෙයින් තුනෙන් දෙකක් පමණ කාන්තාවෝ හා ළමෝ වූහ.

මෙම ක්‍රෑර සංහාරය ලොව පුරා රටවල හා ජනතාවන්ගේ මෙන්ම මානවවාදී ඊශ්‍රායල් යුදෙව්වන්ගේද දැඩි විවේචනයට ලක්විය. සුප්‍රකට ඊශ්‍රායල්-යුදෙව් දර්ශනවාදියකු වූ යෙෂායු ලයිබොවිට්ස්  මේ අතර ප්‍රමුඛ විය. මෙවන් සාහසික අපරාධයක් සිදු කිරීමට මැලි නොවන තරුණයන් පිරිසක් නිර්මාණය වූයේ කෙසේදැයි ඔහු ප්‍රශ්න කළේය. මේ අපරාධයට පදනම් වූ මානසිකත්වය ඔහු හැඳින්වූයේ යුදෙව්-නට්සිවාදය  ලෙසය.

මෙම ප්‍රශ්නයට එක් පිළිතුරක් නම්, යුදෙව් වාර්ගික- ආගමික අධිපතිවාදී දෘෂ්ටිකෝණයකින් ලියවුණු ඉතිහාසයක් බවය.
ලංකාවේ අපිද 25 වසරක යුද්ධයක් අත්දුටුවෙමු. වේලුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන් හෝ කොටි සංවිධානය ඉබේ පහළ වූයේ නැත. ඊලාම් යුද්ධයට මෙන්ම ඉල්ලීමට ඉතිහාසයක් විය. 1956 සිංහල පමණයි පනත මෙම ඉතිහාසයේ තීරණාත්මක කඩඉමකි.

නමුත් දැනට 11 වන ශ්‍රේණියේ උගන්වන ඉතිහාසය තුළ මේ ඉතිහාසය අඩංගු නැත. 1956 ගැන ඉතිහාස පෙළපොත කියන්නේ මෙවන් කතාවකි. “නිදහසෙන් පසුව අඛණ්ඩව බලයේ සිටි එක්සත් ජාතික පක්ෂය පරදවා 1956 වර්ෂයේදී එස් ඩබ්ලිව් ආර් ඩී බණ්ඩාරනායක මහතා යටතේ අලුත් ආණ්ඩුවක් බලයට පත්විය. නව බලවේග රැසක් බණ්ඩාරනායක මහතා වටා ඒකරාශි වී තිබීමත්, දේශීය භාෂාව, ආගම හා සංස්කෘතිය අගය කළ ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කිරීමත්, එතෙක් නොවිසඳුණු සමාජ ආර්ථික ගැටලු රැසකට විසඳුම් දීමට ප්‍රයත්න දැරීමත් වැනි හේතු නිසා එම රජය යටතේ සමාජ පෙරළියක් සිදු විණැයි මතයක් තිබේ… එතුමාගේ පාලන කාලයේදී දේශීයත්වය අගය කළ ප්‍රතිපත්තියක් ක්‍රියාත්මක කිරීමත්, එතෙක් නොවිසඳුණු පොදු ජන ගැටලු කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමත් කැපීපෙනෙන ලක්ෂණයකි” (අවධාරණය මගේ)

බණ්ඩාරනායක අගමැතිවරයාගේ පාලන කාලය තුළ සිංහල භාෂාව, බෞද්ධ ආගම හා සිංහල-බෞද්ධ සංස්කෘතිය අගය කළ ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කළ බව, සිංහල-බෞද්ධත්වය අගය කළ ප්‍රතිපත්තියක් ක්‍රියාත්මක කළ බව කීවා නම් එහි වරදක් නොමැත. මන්ද එය තරමක් දුරට හෝ සත්‍යය වන හෙයිනි. නමුත් 11 වන ශ්‍රේණියට උගන්වන ඉතිහාසය, දේශීය හා සිංහල/ සිංහල-බෞද්ධ සමාන පද ලෙස සලකයි. වසර කිහිපයකින් ඡන්ද හිමි පුරවැසියන් බවට පත්වන 11 ශ්‍රේණියේ ළමුන්ට උගන්වන ඉතිහාසයට අනුව එකම දේශීය භාෂාව සිංහලයි; එකම දේශීය ආගම බුද්ධාගමයි; එකම දේශීය සංස්කෘතිය සිංහල-බෞද්ධ සංස්කෘතියයි.

මේ ඉතිහාසය අයත් වනුයේ හා ප්‍රවර්ධනය කරනුයේ සිංහල-බෞද්ධ දේශයක් විනා මෙරට උපන් සියල්ලන්ටම සමාන හිමිකමක් ඇති ලංකාවක් නොවේ.

ඉතිහාසය ඉගැන්විය යුතුය; ඉතිහාසය උගත යුතුය.

නමුත් ඊට කලින් ඇසිය යුතු ප්‍රශ්නයක් ඇත; එනම් ඉගැන්විය යුත්තේ, උගත යුත්තේ කාගේ කවර ඉතිහාසයක්ද යන්නයි.
මෙම පෙළපොත මුලින්ම මුද්‍රණය කර ඇත්තේ 2015දීය. එහි පෙරවදන ලියා ඇත්තේ සිරිසේන-වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුවේ අධ්‍යාපන ඇමතිවූ අකිල විරාජ් කාරියවසම් මහතාය. නමුත් මෙම පොතේ අන්තර්ගතය සකස් වූයේ රාජපක්ෂ පාලන සමයේද යන ප්‍රශ්නය පැනනගිනුයේ එහි අඩංගු ඉතිහාසය රාජපක්ෂ දෘෂ්ටිකෝණයට ගැළපෙන, රාජපක්ෂ ව්‍යාපෘතියට ආධාර වන ඉතිහාසයක් වන බැවිනි.

ඉතිහාසයේ අනාගතය ගැන බොහෝ වාද විවාද වන වත්මනේ, අධ්‍යාපන ඇමතිනි හරිනි අමරසූරිය මහත්මිය ඉතිහාස පෙළපොත් කියෙව්වාදැයි මම නොදනිමි. ඇය අගමැතිධුරය දරන ආණ්ඩුවත් සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාගේ සජබත් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ එජාපයත් කියනුයේ තමන් පෙනී සිටිනුයේ ලාංකීය අනාගතයක් වෙනුවෙන් බවය. නමුත්, සිංහල බෞද්ධ අධිපතිවාදී දෘෂ්ටිකෝණයකින් ලියූ ඉතිහාසයක් විසින් පෝෂණය කෙරෙනුයේ සිංහල-බෞද්ධ අනාගතයක් විනා ලාංකීය අනාගතයක් නොවේ.

11 ශ්‍රේණියේ පෙළපොතේ හින්දු හා මුස්ලිම් පුනරුදය ගැන, දෙමළ මුස්ලිම් ජනතාව ගැන යම් සඳහනක් ඇත. නමුත් දේශීය යන පට්ටම මේ ජනතාවන්ට, ඔවුන්ගේ භාෂාවට ආගමට හෝ සංස්කෘතියට නොලැබේ. වත්මන් පාසල් ඉතිහාස පොතට අනුව, දේශීයත්වය මුළුමනින්ම සිංහල බෞද්ධයාගේ උරුමයකි.

ඉතිහාසය සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයට අනිවාර්ය කිරීම හෝ නොකිරීම පිළිබඳ තීරණයක් ගැනීමට පෙර පාසල්වල උගන්වන්නේ කවර ඉතිහාසයද යන්න තීරණය කළ යුතුය.

හිටපු නාවික හමුදාපති උළුගේතැන්න.. ත්‍රිකුණාමලයේ ටැංජන් හා ගන්සයිඩ් භූගත සිරමැදිරිවල නීති විරෝධීව රඳවා සිටි අය ගැන දැනසිටලා..

පුද්ගලයකු පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් ජූලි 28 දින අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව විසින් අත්අඩංගුවට ගෙන පොල්ගහවෙල මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසු ජූලි 30 වැනිදා දක්වා රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කරන ලද හිටපු නාවික හමුදාපතිවරයකු වූ විශ්‍රාමික අද්මිරාල් නිශාන්ත උළුගේතැන්න නැවත අගෝස්තු 13 දක්වා රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කර තිබේ.

ඒ ඔහුව නැවත ජූලි 30 වැනිදා පොල්ගහවෙල මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසුය.

අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ එම විමර්ශනයට පාදක වී තිබුනේ කෑගල්ල මහාධිකරණය විසින් ලබාදුන් නියෝගයක් වන අතර එම නියෝගයට හේතු වී තිබුනේ අලව්ව පොලිස් ස්ථානයේ අත්අඩංගුවේ අලව්ව රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ලබමින් සිටියදී 2010.07.26 දින අලුයම 1.30ට පමණ අතුරුදහන් වූ කෑගල්ල, ඇකිරියගල, මල්වත්ත කන්ද ලිපිනයේ පදිංචි ගනේරාළලාගේ ශාන්ත සමරවීර අතුරුදහන් වීමේ සිදුවීමයි.

එම අතුරුදහන්වීමෙන් පසු ශාන්ත සමරවීර ත්‍රිකූණාමලය නාවික හමුදා කඳවුරේ ටැංජන් හා ගන්සයිඩ් යන භූගත සිරමැදිරිවල රඳවා සිටි බව අනාවරණය වී ඇති අතර හිටපු නාවික හමුදාපති නිශාන්ත උළුගෙතැන්න 2010.10.01 දින සිට 2013.12.25 දින දක්වා නාවික හමුදාවේ බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ වශයෙන් කටයුතු කිරීම ඒ සඳහා හේතුවයි. එසේ හිටපු නාවික හමුදාපති උළුගේතැන්න නාවික හමුදා බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ වශයෙන් කටයුතු කිරීමේදී 2010 හෝ 2011 වර්ෂවලදී එම භූගත කඳවුරු වෙත ගොස් එම කඳවුරු පරික්ෂාවට ලක්කර ඇති බව හා එහි සිටි පුද්ගලයින් සමග කතාබස් කර ඇති බවද, ඊට අමතරව එම සිරමැදිරිවල සේවය කළ නිලධාරීන් සමගද කතාබස් කර ඇති බව සිය විමර්ශනයේදී අනාවරණය වූ බව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව ජූලි 18 දින පොල්ගහවෙල මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර ඇති වැඩිදුර වාර්තාවේ සඳහන් කරයි.

එම භූගත කඳවුරු පරික්ෂාවට ලක්කිරීමේදී ඒවායේ 40-50ක පමණ පිරිසක් සිට ඇත. ඒ එල්ටීටීඊ සැකකරුවන්, නාවික හමුදා සාමාජිකයන් හා එසේ නොවන සිවිල් වැසියන් වශයෙනි.

මේ සම්බන්ධයෙන් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව එම භූගත සිරමැදිරිවල රඳවා සිටි එල්ටීටීඊ සංවිධානයට බැඳී කටයුතු කර ඉන් ඉවත් වීමෙන් පසු ස්වෙච්ඡා නාවික සෙබලෙකු ලෙස නාවික හුමදාවේ බුද්ධි අංශයට බැඳී සේවය කළ බස්නායක මුදියන්සේලාගේ විජේකාන්ත නොහොත් පොඩි මල්ලී, එල්ටීටීඊ සංවිධානයේ හිටපු ත්‍රිකුණාමලය බුද්ධි අංශ නායක සෙල්වතම්බි මහේන්ද්‍රන් නොහොත් භාරති, හිටපු එල්ටීටීඊ සමාජික ඥානසේකරම් රොබට් නොහොත් මුරලි යන පුද්ගලයන්, එම භූගත සිරමැදිරිවලට විවිධ අවස්ථාවලදී ගෙනගොස් ඇති හිටපු එල්ටීටීඊ සාමාජිකයකු වූ හා නාවික හමුදාවටද තොරතුරු සැපයූ ක්‍රිෂ්ණදාස් දේවමනෝහරන්, ගන්සයිඩ් භූගත සිරමැදිරිවල රාජකාරි කළ නාවික නැවි හැවනේ කුඹුරේ ගෙදර සමන් කුමාර අබේකෝන් හා ත්‍රිකුණාමලය නාවික හමුදා කඳවුරේ විශේෂ බුද්ධි ඒකකය භාරව කටයුතු කළ රණසිංහ ප්‍රේඩිගේ සුමිත් රණසිංහ යන අයගේ ප්‍රකාශ අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර ඇත.

එහිදී එම ප්‍රකාශ ලබාදුන් භූගත සිරමැදිරිවල රඳවා සිටි රැඳවියන් ඇතුළු සියලු දෙනා ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ එම භූගත සිරමැදිරිවල 40ත් 50ත් අතර පිරිසක් රඳවා සිටි බව හා ඉහළ නාවික හමුදා නිලධාරීන් පැමිණ ඔවුන් පිළිබඳ පරික්ෂා කිරීම් හා ඔවුන් සමග කතාබස් පවා කළ බවයි. එමෙන්ම මෙම විමර්ශනයට අදාළ ශාන්ත සමරවීර යන අය එම භූගත සිරමැදිරිවල රඳවා සිටි බවයි. යම් අවස්ථාවක ඔහුව එයින් රැගෙන ගිය බවයි.

ත්‍රිකුණාමලය නාවික හමුදාවේ විශේෂ බුද්ධි ඒකකය භාරව කටයුතු කළ රණසිංහ ප්‍රේඩිගේ සුමිත් රණසිංහ සිය ප්‍රකාශය මගින් තහවුරු කර ඇත්තේ 2010 වර්ෂයේදී නාවික හමුදා බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ ලෙස වැඩ බාර ගන්නා ලද හිටපු නාවික හමුදා හමුදාපති නිශාන්ත උළුගේතැන්න ත්‍රිකුණාමලය නාවික හමුදා කඳවුරට පැමිණ ටැංජන් හා ගන්සයිඩ් නැමැති භුගත සිරමැදිරි පරික්ෂා කර එහි රඳවා සිටි සැකකරුවන් සමග කතාබස් කළ බවයි. එමෙන්ම එම අවස්ථාව වනවිට එම සිරමැදිරිවල 40ත් 50ත් අතර සිරකරුවන් රඳවා සිටි බවයි.

හිටපු නාවික හමුදාපති නිශාන්ත උළුගේතැන්න ඔහුගේ ප්‍රකාශයේදී කියා ඇත්තේ ඔහු නාවික හමුදාවේ බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ ලෙස වැඩ බාර ගැනීමෙන් පසු ත්‍රිකුණාමලය නාවික හා සාගරික විද්‍යාපීඨ පරිශ්‍රයේ පිහිටා ඇති ගන්සයිඩ් නැමැති භූගත සිරමැදිරි බුද්ධි නිලධාරීන් වශයෙන් සිටි ලුතිනන් කමාන්ඩර් රණසිංහ සමග ගොස් පරික්ෂා කළ බවත්, එම සිර මැදිරි පෙන්වා සිටියේ රණසිංහ නිලධාරියා බවත්, රණසිංහ නැමැති නිලධාරියා එම සිරමැදිරිවල 40ත් 50ත් අතර සිරකරුවන් සිටින බව පෙන්වා සිටි බවත්, විජේකාන්තන නැමැති රැඳවියා එම අවස්ථාවේ හමු නොවූ බවත්, පසුව විජේකාන්ත යන රැඳවියා සිරමැදිරියේ සිටි බව හඳුනාගත් බවත්ය.

එම ප්‍රකාශ සහිත වැඩිදුර වාර්තාව අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරමින් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව සඳහන් කරන්නේ ‘ඒ අනුව මෙම සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන සිදුකිරීමේදී එවකට බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ වශයෙන් කටයුතු කළ දැනට විශ්‍රාම ගොස් සිටින අද්මිරාල් හිටපු නාවික හමුදාපති දමිත් නිශාන්ත සිරිසෝම උලුගේතැන්න යන අය 2010 අවසන් කාලයේදී ත්‍රිකුණාමලය නාවික හමුදා කඳවුර වෙත ගොස් විශේෂ බුද්ධි අංශය බාරව සිටි මෙම නඩුවේ 08 වන සැකකරු වන සුමිත් රණසිංහ සමග ටැංජන් හා ගන්සයිඩ් නැමැති සිරමැදිරි පරික්ෂා කර එහි රඳවා සිටි සැකකරුවන් පරික්ෂා කර ඔවුන් සමග කතාබස් කර ඇති බවට, ඒ වනවිට අයුතු ලෙස රඳවා සිටි සිරකරුවන් 40ක් 50ක් රඳවා සිටි බවට විමර්ශනයේදී අනාවරණය වී ඇති බැවින් එහිදී ගනේරාළලාගේ ශාන්ත සමරවීර යන අය ටැංජන් නැමැති සිර මැදිරියේ අයුතු ලෙස සිරකර තබා ගැනීම හා ඉන්පසු අතුරුදහන් කිරීමට සෘජුවම ආධාර අනුබල දීම සම්බන්ධයෙන් 2025.07.28 වන දින ලංකා දණ්ඩ නීති සංග්‍රහ පනතේ 32 සමග කියවෙන 102, 113 ආ, 147, 337, 359 හා 296 යටතේ ලැබිය හැකි වැරදි යටතේ අත්අඩංගුවට ගෙන අද දින ගරු අධිකරණය වෙත ගෞරවයෙන් ඉදිරිපත් කරමි’ යන්නය.

මෙම විමර්ශනය සම්බබන්ධයෙන් ජූලි 30 දින අධිකරණයට වැඩිදුර වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරමින් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව සඳහන් කරන්නේ, සිද්ධියට අදාළව එම දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් කණ්ඩායමක් විමර්ශන රාජකාරි කටයුත්තක් සඳහා 2025.01.18 දින පේදුරුතුඩුව පොලිස් වසමේ දී නාවික හමුදාවේ නිලධාරියකු සමග සාක්ෂිකරුවකුගේ ලිපිනයක් පරික්ෂා කිරීමට යෑමේදී එදින පේදුරුතුඩුව නාවික අනුඛන්ඩයේ බුද්ධි නිලධාරින් විසින් අංක 6969 හා ඵශ 5426 දරන යතුරුපැදිවලින් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් කණ්ඩායම ගමන්ගත් ජීප් රථය හඹා යෑම සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනයක් සිදුකළ බවයි. එහිදී යතුරු පැදිවල ගමන්ගත් නාවික හමුදාවේ බුද්ධි නිලධාරීන්ගේ ප්‍රකාශ සටහන් කරගෙන ඇති අතර ඔවුන් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ එම ලුහුබැදීමේ නියෝගය ඔවුන්ට ලබාදුන්නේ පේදුරුතුඩුව නාවික හමුදා බුද්ධි අංශය භාර ලුතිනන් කමාන්ඩර් රූපසිංහ නිලධාරියා බවයි. එම නිලධාරියාගෙන්ද ප්‍රකාශයක් සටහන් කරගත් බවත් එම සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් වැඩිදුර විමර්ශන සිදුකරන බවත් වාර්තා කර ඇත.

එමෙන්ම හිටපු නාවික හමුදාපති උළුගේතැන්න විසින් ලබාදෙන ලද තොරතුරු අනුව ටැංජන් හා ගන්සයිඩ් සිරමැදිරි පරික්ෂා කරන ලද නාවික හමුදාවේ නිලධාරීන් හා කඳවුර භාරව සිටි නිලධාරින් සම්බන්ධයෙන් වැඩිදුර විමර්ශන කටයුතු සිදුකර අධිකරණයට වාර්තා කරන බවද සඳහන් කර ඇත.

කප්පම් ලබා ගැනීම සඳහා කොළඹ සහ ඒ අවට තරුණයින් ඇතුළු පුද්ගලයන් 11 දෙනෙකු පැහැරගෙන යෑම සම්බන්ධයෙන් මීට පෙර අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව සිදුකළ විමර්ශනයේදී හෙළි වී තිබුනේද එම 11 දෙනාවද ත්‍රිකුණාමලය නාවික හමුදා කඳවුරේ ගන්සයිඩ් භූගත කඳවුරේ රඳවා සිටි බවයි.

හිටපු නාවික හමුදාපති නිශාන්ත උළුගෙතැන්නට චෝදනා එල්ල වී ඇති නිශාන්ත සමරවීර ත්‍රිකුණාමලය ගන්සයිඩ් භූගත කඳවුරේ රඳවා සිටි සමයේම කප්පම් ලබා ගැනීම සඳහා කොළඹ ඇතුළු ඒ අවට ප්‍රදේශවලින් තරුණයින් ඇතුළු 11 දෙනෙකු ලෙස පැහැරගෙන ගිය පිරිස් ද රඳවා සිටි බව එහි රඳවා සිටි නාවික හමුදා සාමාජිකයන්ගෙන් හා වෙනත් පුද්ගලයින්ගෙන් විමර්ශනයේදී කරුණු අනාවරණය කරගෙන තිබුණි. තරුණයින් ඇතුළු 11 දෙනෙකු පැහැරගෙන යෑම සම්බන්ධයෙන් මීට පෙර හිටපු නාවික හමුදාපතිවරයකු වූ වසන්ත කරන්නාගොඩ ඇතුළු නාවික හමුදා සාමාජිකයන් පිරිසකට චෝදනා එල්ල වී තිබුණි. හිටපු නාවික හමුදාපතිවරයකු වූ වසන්ත කරන්නාගොඩට ඒ සම්බන්ධයෙන් චෝදනා එල්ල වූයේ ත්‍රිකුණාමලය නාවික හමුදා කඳවුරේ ගන්සයිඩ් භූගත කඳවුරේ පැහැර ගන්නා ලද පුද්ගලයින්ව නීති විරෝධිව රඳවාගෙන එය වද කඳවුරක් වශයෙන් භාවිතා කරන බව ඔහු දැනුවත්ව සිටි බව කියමිනි.

මේ අනුව පුද්ගලයන් පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා එල්ල වූ දෙවන නාවික හමුදාපතිවරයා ලෙස හිටපු නාවික හමුදාපති නිහාන්ත උළුගේතැන්න හැදින්විය හැකිය. පුද්ගලයන් පැහැරගෙන ගොස් අතුරුදහන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් වන මෙවැනි චෝදනා හිටපු යුද හෝ ගුවන් හමුදාපතිවරුන්ට එරෙහිව තවමත් එල්ල වී නැත. එහෙත් ඔවුන්ට වෙනත් චෝදනා නම් එල්ල වී ඇත.

මෙම නඩුවේ විමර්ශන අනුව නීති විරෝධිව පැහැරගෙන යන ලද පුද්ගලයින්ව ත්‍රිකුණාමලය නාවික හමුදා කඳවුරේ ටැංජන් හා ගන්සයිඩ් යන භූගත සිරමැදිරිවල රඳවා තබා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් නාවික හමුදාවේ විශ්‍රාමික හා සේවයේ යෙදෙන තවත් ඉහළ නිලධාරීන් ප්‍රකාශ ලබා ගැනීම සඳහා ඉදිරියේදී කැඳවෙනු ඇතැයි සිතිය හැකිය. එසේම ඔවුන්ව අත්අඩංගුවට ගැනීම, අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීම හා සමහරවිට රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කිරීමද සිදුවිය හැකිය. ඒ මගින් මීට වසර ගණනාවකට පෙර සිදුකර තිබූ තවත් අපරාධ රැසක තොරතුරු හෙළිවීමද සිදුවනු ඇත.

පාස්කු ප්‍රහාර විමර්ශනය: පිල්ලෙයාන්ට, සලේට රට යෑම තහනම්

පොලිස් බුද්ධි අංශයේ අයෙක් රැඳවුම් භාරයේ
හමුදා බුද්ධි අංශයේ වාර්තා දෙන්න නියෝගයක්
හච් සිම්කාඩ් විස්තර දෙන්න නියෝගයක්

පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් චැනල් ෆෝ නාලිකාවේ විකාශය වූ අසාත් මව්ලානාගේ ප්‍රකාශයේ සඳහන් හිටපු යුද හමුදා බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ විශ්‍රාමික මේජර් ජෙනරාල් සුරේෂ් සලේ හා නැගෙනහිර පළාතේ හිටපු මහ ඇමති හා රාජ්‍ය ඇමති සිවනේසතුරේ චන්ද්‍රකාන්තන් හෙවත් පිල්ලෙයාන් පිළිබඳව වන හෙළිදරව්කිරීම් සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණයක් සිදුකරන ලෙස සමාජ හා සාමයික කේන්ද්‍රයේ විධායක අධ්‍යක්ෂ රොහාන් සිල්වා පියතුමා මහජන ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයාගෙන් කරන ලද ඉල්ලීමක් අනුව ඒ සම්බන්ධයෙන් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව විමර්ශනයක් ආරම්භ කර තිබුණි.

ඒ සම්බන්ධයෙන් කොළඹ කොටුව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට පළමු කරුණු වාර්තා කිරීම 2024.11.11 දින සිදුකර තිබූ අතර වැඩිදුර වාර්තාවක් 2024.11.15 වැනිදා ඉදිරිපත් කර තිබුණි. ඒ ඥානාර්ථ ප්‍රදීපය පුවත්පතේ ප්‍රධාන සංස්කාරක හා කොළඹ අගරදගුරු කාදිනල් පියතුමාගේ මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ලෙස සිරිල් ගාමිණී පියතුමා 2024.11.10 දින අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව වෙත පැමිණ ප්‍රකාශයක් ලබාදීම සම්බන්ධයෙනි.

එහිදී සිරිල් ගාමිණී පියතුමා කියා ඇත්තේ අසාත් මව්ලානා චැනල් ෆෝ නාලිකාව මගින් විකාශනය කළ වැඩසටහනේදී පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් මෙතෙක් හෙළි නොවූ තොරතුරු ඉදිරිපත් කර ඇති බවයි. දැනට අවුරුදු 02කට ඉහතදී ඔහුගේ විද්‍යුත් ලිපිනයට ලැබුණ ලේඛනයක් ඉදිරිපත් කරමින් ප්‍රකාශයක් ලබාදෙමින් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ චැනල් ෆෝ නාලිකාවේ අසාද් මව්ලානා සිදුකර ඇති ප්‍රකාශයේ සඳහන් කරුණු හා එම ලේඛනයේ ඇති කරුණු අතර සම්බන්ධතාවක් ඇති බවයි.

ඒ අනුව රොහාන් සිල්වා පියතුමා පැමිණිලි කර සිටින චැනල් ෆෝ නාලිකාවේ විකාශය වූ වැඩසටහනේදී අසාත් මව්ලානා අනාවරණය කළ කරුණු හා සිරිල් ගාමිණී ප්‍රනාන්දු පියතුමා විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද අසාත් මව්ලානා ජිනීවා මානව හිමිකම් කවුන්සලය වෙත ඉදිරිපත් කළ බවට සඳහන් විමර්ශන කටයුතු සඳහා බාරදෙන ලද අසාත් මවුලානාගේ ප්‍රකාශය පරිශීලනයේදී 2019.04.21 දින සිදුවූ පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය පිළිබඳ යම් තොරතුරක් සිවනේසතුරෙයි චන්ද්‍රකාන්ත හෙවත් පිල්ලෙයාන් හා හිටපු යුද හමුදා බුද්ධි ප්‍රධානී සුරේෂ් සලේ දන්නා බවට අධිකරණයට කරුණු වාර්තා කර ඇති අතර ඔවුන් සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන සිදුකර ප්‍රකාශ සටහන් කර ගන්නා තෙක් ඔවුන් දිවයිනෙන් බැහැරව යාම වැළැක්වීම සඳහා නියෝගයක් ඉල්ලා තිබේ. අධිකරණය එම නියෝගය ලබාදී තිබේ. ඒ අනුව සුරේෂ් සලේට මෙන්ම පිල්ලෙයාන්ටද අධිකරණ අවසරයකින් තොරව රටින් බැහැරවීම තහනම්ය.

ඒ සම්බන්ධයෙන් 2025.02.18 දින අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළ වැඩිදුර වාර්තාවේ සඳහන් කරන්නේ පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරයෙන් පසු 2019.04.26 කල්මුණේ සයින්දමරුදු බොලිවේරියන් ග්‍රාමයේදී බෝම්බ පුපරුවාගෙන මියගිය පුද්ගලයින් සමග සිට ජීවත්ව සිටින අබ්දූල් කාදර් ෆාතිමා හාදියාගේ ප්‍රකාශය මගින් ඔවුන් සමග එම ස්ථානයේ මහේන්ද්‍රන් පුලස්තිනී නොහොත් සාරා ජෙස්මින් නැමැත්තිය සිටි බවට කරුණු අනාවරණය වන බවයි. එහෙත් සිදුකර ඇති විමර්ශනයේදී මහේන්ද්‍රන් පුලස්තිනී නොහොත් සාරා ජෙස්මින්ගේ මළ සිරුරක් එම ස්ථානයේ තිබී හමුවී නොමැති බවයි.

අපරාධ ස්ථානයේ තිබූ මළ සිරුරු හඳුනා ගැනීම සඳහා අවස්ථා තුනකදී ඩීඑන්ඒ පරීක්ෂණ සිදුකර ඇති බවත් මුල් අවස්ථා දෙකෙහිදී ලබා ගන්නා ලද මෘත ශරීර කොටස්වලින් කරන ලද ඩීඑන්ඒ ගැළපීමේදී මහේන්ද්‍රන් පුලස්තිනී නොහොත් සාරා ජෙස්මින් නැමැත්තියගේ ඩීඑන්ඒ සාම්පල් ගැළපී නැත. එහෙත් තෙවන අවස්ථාවේදී මියගිය පුද්ගලයින්ගේ මෘත කොටස් සමග වෙන්ව වළ දමා තිබූ ශරීර කොටස්වල කුඩා අස්ථි කොටස් කිහිපයක ඩීඑන්ඒ රටාව මහේන්ද්‍රන් පුලස්තිනී නොහොත් සාරා ජෙස්මින්ගේ මවගේ ඩීඑන්ඒ රටාව සමග ගැළපී ඇත. ඒ අනුව පුලස්තිනී මහේන්ද්‍රන් නොහොත් සාරා ජෙස්මින් යන ඇය ඇයගේ මවගේ ගැහැනු දරුවකු බව අධිකරණයට වාර්තා කර ඇත.

විමර්ශනයේදී අනාවරණය වී ඇති කරුණු අනුව කල්මුණ සයින්දමරුදු බොලිවේරියන් ග්‍රාමයේ බෝම්බ පුපුරුවා ගැනීමේ සිද්ධියේදී පුද්ගලයින් මියගොස් සිටි ස්ථානයේ තිබූ බවට පුලස්තිනී මහේන්ද්‍රන් නොහොත් සාරා ජෙස්මින්ගේ ජාතික හැඳුනුම්පත සහිත මුදල් පසුමිබියක් සහ එහි තුළ තිබූ බැංකු කාඩ්පත් සහ තවත් ලේඛන කිහිපයක් එවකට අම්පාර කොට්ඨාසය බාර පොලිස් අධිකාරි බාරයට ගෙන අම්පාර පොලිස් ස්ථානයේ නඩු භාණ්ඩයක් වශයෙන් ඉදිරිපත් කර ඇති බවද සඳහන් කරයි.
විමර්ශනයේදී අනාවරණය වූ එම සැක කටයුතු කරුණු පිළිබඳ තහවුරු කර ගැනීම සඳහා එම අපරාධය සිදුවී කෙටි කාලයක් තුළ එම අපරාධ ස්ථානය ඡායාරූප ගත කරන ලද පොලිස් නිලධාරීන් වන අම්පාර කොට්ඨාස අපරාධ විමර්ශන කාර්යාංශයේ පොලිස් සැරයන් බෝධිපක්ෂ ජයසිංහ චේතිය රුවන්මල් ජයම්පති හා රත්නායක මුදියන්සේලාගේ රංජිත් පියසේන සහ අම්පාර ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදී චන්දන ලියනාරච්චි විසින් ඡායාරූප ගතකරන ලද හා වීඩියෝ ගතකරන ලද ඡායාරූප හා දර්ශන ඇතුළත් පරිගණක යන්ත්‍රයේ දත්ත ගබඩාව (හාඩ් ඩිස්ක්) ලබා ගැනීමට ඉල්ලීමක් කර ඇත. ඒ සඳහා අධිකරණයේ අවසරය ලැබී ඇති අතර එම පොලිස් නිලධාරීන්ගෙන් හා ප්‍රාදේශීය වාර්තාකරුගෙන් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව ප්‍රකාශ සටහන් කර අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර ඇත. එහිදී ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදී චන්දන ලියනාරච්චි කියා ඇත්තේ සිද්ධිය වූ 2019.04.26 දින රාත්‍රි කාලයේදී යුද්ධ හමුදා නිලධාරීන්ද සමග ගොස් එම නිවස අසල වීඩියෝ ගත කිරීම් ඔහු සිදුකළ බවයි.

එම දත්ත ගබඩා බාරයට ගෙන විමර්ශන ප්‍රගතිය වාර්තා කරන තෙක් නඩු ගොනුව අධිකරණයේ ආරක්ෂිත සේප්පුවේ සුරක්ෂිතව තබන ලෙසද අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව එම දිනයේදී අධිකරණයෙන් ඉල්ලීමක් කර ඇත.

2025.04.12 දින නැවතත් වැඩිදුර වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරමින් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව සඳහන් කරන්නේ පාස්කු ප්‍රහාරය හා සම්බන්ධිත පාස්කු ප්‍රහාරයේ අපරාධකරුවන් වන මොහොමඩ් කාසිම් මොහොමඩ් සහරාන් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදීන් විසින් සිදුකළ පූර්ව අපරාධයක් වන 2018.11.30 දින අලුයම් කාලයේ වව්නතිව් පොලිස් ස්ථානයට අනුයුක්තව වව්නතිව් පොලිස් මාර්ග බාධකයේ රාජකාරියේ නිරතවී සිටියදී තියුණු ආයුධවලින් පහරදී ස්වයංක්‍රිය ගිනි අවිවලන් වෙඩි තබා පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු ඝාතනය කර රාජකාරි ගිනි අවි පැහැර ගැනීමේ අපරාධය එල්ටීටීඊ සංවිධානයේ හිටපු සාමාජිකයන් විසින් සිදුකළ ක්‍රියාවක් බවට ඒත්තු ගැන්වීමට කටයුතු කළ බවට කරුණු අනාවරණය වී ඇති බවයි.

එම අපරාධයට හිටපු එල්ටීටීඊ සාමාජිකයා අත්අඩංගුවට පත්වීමෙන් පසු එම සැකකරුට අයත් කබායක් අපරාධ ස්ථානයට ආසන්න කන්නන්කුඩා ප්‍රදේශයේ බෝක්කුවක් අසලට දමා එම සැකකරු විසින්ම එම අපරාධය සිදුකළ බව වැඩිදුරටත් තහවුරු කිරීමට කටයුතු කර ඇති බවට විමර්ශනයේදී අනාවරණය වී ඇති බවයි.

ඒ අනුව පාස්කු ප්‍රහාරය හා සම්බන්ධ අපරාධකරුවන් සිදුකළ පූර්ව අපරාධයක් වන 2018.11.30 දින වව්නතිව් පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනා ඝාතන සිද්ධියේ විමර්ශන නොමග යැවීමට කටයුතු කිරීම තුළින් නියම අපරාධකරුවන් අනාවරණය නොවීම සහ එම නියම අපරාධකරුවන්ට පාස්කු ප්‍රහාරය දක්වා අපරාධ සිදුකිරීමට අවකාශය සැලසීමට සහ මෙම ප්‍රහාරය මෙහෙයවීමට සම්බන්ධිත පුද්ගලයින් පිළිබඳ තොරතුරු වසන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් 2025.04.08 දින රාජ්‍ය බුද්ධි සේවයේ කරදියනාරු දිසා බුද්ධි කාර්යාංශයට අනුයුක්ත පොලිස් කොස්තාපල්වරයෙකු වශයෙන් කටයුතු කරන ලද යාසින්බාවා ජෙගිල් පාස් අත්අඩංගුවට ගෙන ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත යටතේ රැඳවුම් භාරයට පත්කර ඇති බව දැනුම් දෙයි.
ඉන්පසු 2025.04.22 අධිකරණයට කරුණු වාර්තා කරමින් දැනුම් දී ඇත්තේ එම විමර්ශනයට අදාළව අධිකරණයේ පෙනී සිට ස්වෙච්ඡාවෙන් ප්‍රකාශයක් ලබාාදීමට කලීල් මොහොමඩ් ඉර්පාන් නැමැත්තෙකු ඉදිරිපත් වී ඇති බව හා ඒ සඳහා දිනයක් හා වේලාවක් වෙන්කර ලබාදෙන ලෙසයි.

2025.04.29 දින වැඩිදුර වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරමින් සඳහන් කරන්නේ, වව්නතිව් පොලිස් මාර්ග බාධකයේ රාජකාරියේ නිතරතව සිටි පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනෙකුට තියුණ ආයුධවලින් පහරදී ස්වයංක්‍රිය ගිනි අවිවලින් වෙඩි තබා ඝාතනය කිරීමේ අපරාධය සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදීන් විසින් සිදුකරන ලද අපරාධයක් බවට ශ්‍රී ලංකා යුද්ධ හමුදාවේ 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකායේ මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක සමූහය වෙත තොරතුරු ලබාදී ඇති බවටත්, ඊට අමතරව සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදීන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධයෙන් පාස්කු ප්‍රහාරයට පෙර විවිධ අවස්ථාවන්වලදී ශ්‍රී ලංකා යුද්ධ හමුදාවේ 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකායේ මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක සමූහය වෙත තොරතුරු ලබාදුන් බවටත්, එම තොරතුරු සම්බන්ධයෙන් යුද්ධ හමුදාවේ 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකායේ මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක සමූහයේ අණදෙන නිලධාරි ඇතුළු බුද්ධි නිලධාරීන් හා සාමාජිකයන් විසින් නිසි පියවර නොගත් බවටත්, 2014 වර්ෂයේ සිට ලබාදුන් බුද්ධි තොරතුරු ඇතුළත් වාර්තා මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක සමූහයේ පවත්වාගෙන ගිය ගොනුවෙන් මේ වනවිට ඉවත්කර ඇති බවටත්, එම තොරතුරු අනුව යුද්ධ හමුදා බුද්ධි අංශ ක්‍රියා කළේ නම් පාස්කු ප්‍රහාරය වළක්වා ගැනීමට හැකියාව තිබූ බවටත් මොහොමඩ් කලීල් මොහොම්මදු මස්ෆි නොහොත් නසීර් යන තොරතුරුකරු විසින් එම විමර්ශනයට අදාළව ප්‍රකාශයක් ලබාදී ඇති බවයි.

ඒ අනුව විමර්ශන කටයුතු සිදුකරමින් ශ්‍රී ලංකා යුද්ධ හමුදාවේ 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකායේ එවකට අණදෙන නිලධාරි වශයෙන් කටයුතු කළ කර්නල් කැළුම් සිරිපති මද්දුමගේ හා මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක සමූහයේ සමූහ නායක ලෙස කටයුතු කළ මේජර් කොහිලමුල්ල ආරච්චිගේ චාමර ප්‍රසාද් කමලවර්ණ, බුද්ධි නිලධාරි කපිතාන් පොල්වත්තේ ලේකම්ලාගේ සුමිත් නිශාන්ත දිසානායක හා යුද්ධ හමුදා බුද්ධි අංශ සෙසු නිලයන් වන සැරයන් සිරිවර්ධනගේ ගයාන් ප්‍රසාද් සිරිවර්ධන, කෝප්‍රල් මුහන්දිරම් මුදියන්සේලාගේ ගුණසේකර යන අයගෙන් ප්‍රකාශ සටහන් කර ගැනීම සිදුකර අපරාාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව සිදුකර ඇත.

ඔවුන්ගේ ප්‍රකාශ අනුව ඔවුන් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ මොහොමඩ් කලීල් මොහොම්මදු මස්ෆි නොහොත් නසීර් නැමැති පුද්ගලයා 2019 පෙබරවාරි මාසයේ තොරතුරුකරුවකු ලෙස බඳවා ගත් බවත්, ඔහු විසින් සහරාන් හෂීම් පිළිබඳව තොරතුරු ලබාදීම් සිදුකරන ලද්දේ 2019 අප්‍රේල් මාසයේ මැද භාගයේ සිට බවටත්ය.

එහෙත් තොරතුරුකරු විසින් ලබාදුන් ප්‍රකාශය අනුව වව්නතිව් පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනා ඝාතනය කිරීම සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදීන් විසින් සිදුකළ බවට එම සිද්ධිය වූ දිනයේදීම වාචිකවත්, එයින් දින 03ක් ඇතුළත ලිඛිතවත් තොරතුරු ලබාදුන් බවට අනාවරණය වී ඇත.

විමර්ශනයට අදාළව ශ්‍රී ලංකා යුද්ධ හමුදාවේ බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය භාරයේ ඇති මොහොමඩ් කලීල් මොහොම්මදු මස්ෆි නොහොත් නසීර් විසින් ලබාදුන් තොරතුරු ඇතුළත් තොරතුරු ගොනුවේ පිටපතක් ගෙන්වාගෙන පරික්ෂා කිරීමේදී එම පිටපත් ගොනුවට අනුව 2015 වර්ෂයේදීද එම තොරතුරුකරු විසින් ශ්‍රී ලංකා යුද්ධ හමුදාවේ 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකාය වෙත තොරතුරු ලබාදී ඇති බව අනාවරණය වූ බව අධිකරණයට කළ වාර්තා කිරීම්වල සඳහන් වේ.

ඒ අනුව මොහොමඩ් කලීල් මොහොමම්දු මස්ෆි නොහොත් නසීර් නැමැති තොරතුරුකරු විසින් සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදීන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධයෙන් දීර්ඝ කාලයක සිට 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකාය වෙත ඉතා වැදගත් තොරතුරු ලබා දුන්නා යැයි සඳහන් කිරීමත්, එම තොරතුරු ලබාගත් 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකායේ අණදෙන නිලධාරි, බුද්ධි නිලධාරි හා අනෙකුත් සෙසු නිලයන් එම තොරතුරු සම්බන්ධයෙන් නිසි පියවර ගෙන නොමැති බවටත්, එම තොරතුරු සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියාත්මක වූවා නම් පාස්කු ප්‍රහාරය වැළකෙන බවටත්, මොහාමඩ් කලීල් මොහාම්මදු මස්ෆි නොහොත් නසීර් විසින් කර ඇති ප්‍රකාාශයේ සත්‍යතාවයක් ඇති බව නිරීක්ෂණය වන බවත් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව අධිකරණයට කරුණු වාර්තා කරමින් වැඩිදුරටත් සඳහන් කර ඇත.

තොරතුරුකරුගේ ප්‍රකාශය අනුව එම තොරතුරු වාර්තා අදාළ ගොනුවෙන් ඉවත් කිරීමට කටයුතු කර ඇති බවටත්, එම තොරතුරු වසන් කරමින් සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදීන්ට පාස්කු ප්‍රහාරය දක්වා අපරාධ සිදුකිරීමට අවකාශය සැලසෙන ආකාරයෙන් එම හමුදා බුද්ධි අංශ නිලධාරීන් හා සෙසු නිලයන් ක්‍රියාකර ඇති බවටත්, ඒ අනුව 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකායේ එවකට අණදෙන නිලධාරියා, මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක සමූහයේ එවකට සමූහ නායකයා වශයෙන් කටයුතු කළ නිලධාරියා, මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක අංශයේ බුද්ධි නිලධාරියා හා තොරතුරුකරු මෙහෙයවූ මඩකලපුව බුද්ධි හා ආරක්ෂක සමූහයේ සෙසු නිලයන් විසින් පාස්කු ප්‍රහාරයට පූර්වයෙන් එවැන්නක් සිදුවිය හැකි බවට සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදීන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් පිළිබඳව තමන් වෙත ලැබී තිබූ තොරතුරු සම්බන්ධයෙන් නිසි පරිදි ක්‍රියා නොකිරීම, තොරතුරු වසන් කිරීම හා ඒ තුළින් අපරාධකරුවන්ට පාස්කු ප්‍රහාරය දක්වා අපරාධ සිදුකිරීමට අවකාශ සැලසීම යන කරුණු පිළිබඳව වැඩිදුරටත් විමර්ශන සිදුකරගෙන යන බව අධිකරණයට දැනුම් දී ඇත.

ඒ අනුව ඉහත සිද්ධිමය කරුණු දැනසිටි බවට විමර්ශනයේදී අනාවරණය වී ඇති පුද්ගලයින් එම විමර්ශන මඟහරිමින් විදේශගතවීමේ සූදානමක් පවතින හෙයින් හා විමර්ශනයට බරපතළ අගතියක් ඇතිවිය හැකි හෙයින් විදේශ ගමන් තහනමක් පහත සඳහන් හමුදා සාමාජිකයන් සම්බන්ධයෙන් ඉල්ලා ඇත.

ඒ මුහන්දිරම් මුදියන්සේලාගේ ගුණසේකර, සිරිවර්ධනගේ ගයාන් ප්‍රසාද් සිරිවර්ධන, කැළුම් සිරිපති මද්දුමගේ, කොහිලමුල්ල ආරච්චිගේ චාමර ප්‍රසාද් කමලවර්ණ, පොල්වත්තේ ලේකම්ගේ සුමිත් නිශාන්ත දිසානායක යන අය සම්බන්ධයෙනි. අධිකරණය ඔවුන් විදේශගතවීම වළක්වමින් නියෝගයක් නිකුත් කර ඇත.

එමෙන්ම සිදුකරගෙන යන විමර්ශනවලට අදාළව පරිශීලනය කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා යුද්ධ හමුදාවේ 03 වන සන්නද්ධ බුද්ධි බලකායේ හා මඩකලපුව බුද්ධි සහ ආරක්ෂක සමූහය සහ බුද්ධි අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය භාරයේ ඇති මෙහොමඩ් කලීල් මොහාම්මදු මස්ෆි නොහොත් නසීර් යන තොරතුරුකරු විසින් ලබාදුන් සියළු තොරතුරු ඇතුළත් මුල් ගොනු ලබා ගැනීමට අධිකරණයෙන් අවසර ඉල්ලා ඇත. එයටද අධිකරණය නියෝගයක් ලබාදී ඇත.

එමෙන්ම වැඩිදුර විමර්ශන සිදුකර වාර්තා කරන තෙක් එම නඩුවේ ඇති රහස්‍යභාවය හා සංවේදී භාවය සැලකිල්ලට ගෙන නඩු ගොනුව මහේස්ත්‍රාත්වරියගේ පෞද්ගලික භාරයේ තබා ගන්නා ලෙස ඉල්ලීමක්ද කර ඇත.

වව්නතිව් පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනාගේ ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන වැඩිදුරටත් සිදුකරමින් පොලිස් නිල සුනඛ කොට්ඨාශයට අනුයුක්තව රාජකාරි කළ ගයාන් චන්දන විජේනායක නැමැති පොලිස් සැරයන්වරයාගෙන් ප්‍රකාශයක් ලබාගෙන ඇති අතර එහිදී ඔහු කර ඇත්තේ පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු ඝාතනය වීමේ සිද්ධිය වූ අපරාධ ස්ථානයට එදින දහවල් 12ට පමණ බෝරිස් නැමැති නිල සුනඛයාද රැගෙන පරීක්ෂණ කටයුතු සඳහා ගිය බවත්, ඒ වනවිට අපරාධ ස්ථානයෙන් මළ සිරුරු ඉවත්කොට සොකෝ නිලධාරීන් විසින් නඩු භාණ්ඩ ඉවත්කොට තිබූ බැවින් ආගන්තුක යමක් අපරාධ ස්ථානයේ නොතිබූ බැවින් විමර්ශන සඳහා නිල සුනඛයාගේ සහාය ලබා ගැනීමට නොහැකි වූ බවයි.

වව්නතිව් පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනා ඝාතනය කිරීමේ සිදුවීම හිටපු එල්ටීටීඊ සාමාජිකයන් විසින් සිදුකළ අපරාධයක් බවට සැකපිට කරෙයක්කන්තිව් කන්නන්කුඩා පදිංචිව සිටි කදිරගාමතම්බි රාසකුමාර් නොහොත් අජන්තන් එම අවස්ථාවෙදී අත්අඩංගුවට ගෙන තිබේ. ඔහුව අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති බව දැන ගැනීමෙන් පසු ඔහුගේ බිරිඳ පොලීසියට ගොස් ඇති අතර අජන්තන් සතු ජැකට්ටුව ගෙදර ගෙන ගොස් ඇත. ඇය නිවසේ නැති අවස්ථාවේ පොලිස් නිලධාරීන් පිරිසක් නිවසට පැමිණි බව ඇයගේ ඥාතියකු පවසූ බව, ඇය නිවසට යන විට පොලිස් නිලධාරීන් මිදුලේ සිටි බව හා පසු අවස්ථාවක පොලිස් නිලධාරීන් එහි පැමිණි බව අජන්තන්ගේ බිරිඳ ප්‍රකාශයක් ලබාදෙමින් කියා ඇත.

එම අපරාධය පොලිස් අත්අඩංගුවේ සිටි හිටපු එල්ටීටීඊ සාමාජිකයකු වන අජන්තන් විසින් සිදුකළ බවට ඒත්තු ගන්වමින් ඔහු වෙත එම අපරාධයේ වගකීම පැවරීමට සලස්වමින් එම සැකකරුගේ නිවසේ තිබූ කබායක් (යතුරු පැදි ජැකට්ටුවක්) කන්නන්කුඩා ප්‍රදේශයේ බෝක්කුවක් යටට රැගෙනවිත් දමා ඇති බවටත්, එම කබායේ ඉව ඔස්සේ පොලිස් නිල සුනඛයා අජන්තන් නැමැති සැකකරුගේ නිවසට ගමන් කිරීම තුළින් පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනා ඝාතනය කළ අපරාධය ඒ වනවිට අත්අඩංගුවේ සිටි අජන්තන් යන සැකකරු විසින්ම සිදුකර ඇති බවට වැඩිදුරටත් ඒත්තු ගැන්වීමේ අරමුණ ඇතිව සිදුකර ඇති බවටත්, ඒ තුළින් එම අපරාධයට සම්බන්ධිත නියම සැකකරුවන් වන සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදී කල්ලිය කෙරෙහි විමර්ශන නිලධාරීන්ගේ සැකය එල්ලවීමේ අවධානම බැහැරවී විමර්ශන වෙනස් කිරීම තුළින් සහරාන් ඇතුළු ඉස්ලාම් අන්තවාදී කල්ලියට පාස්කු ප්‍රහාරය දක්වා අපරාධ සිදුකිරීමට අවකාශය සැලසී ඇති බව අනාවරණය වන බවටත් අධිකරණයට කරුණු වාර්තා කර ඇත.

සැකකරුගේ කබායක් කන්නන්කුඩා බෝක්කුවක් යට ඇති බවට තොරතුරු හෙළිකරන ලද නිලධාරියා රාජ්‍ය බුද්ධි සේවයේ කරදියනාරු දිසා බුද්ධි කාර්යංශයට අනුයුක්තව සිටි පොලිස් කොස්තාපල් යාසීන් බාවා ජෙගීල් පාස් ලෙස අනාවරණය වී ඇත. ඔහු කියා ඇත්තේ එම තොරතුරු ලබාදෙන ලද්දේ වට්ස්ඇප් හෝ ඉමෝ නැමැති අන්තර්ජාල සන්නිවේදන ක්‍රම ඔස්සේ බවයි. තොරතුරු දුන් දූරකතන අංක හෝ පුද්ගලයන් පිළිබඳ විස්තර නොදන්නා බවත් එම තොරතුරු සම්බන්ධයෙන් තොරතුරු පොතෙහි හෝ පොලිස් සටහන් පොතෙහි සටහන් යෙදීමක් සිදුනොකළ බවත් ඔහු දිගින් දිගටම ප්‍රකාශ කර ඇත.

එමෙන්ම පොලිස් කොස්තාපල් යාසින් බාවා ජෙගිල් පාස්ගෙන් ප්‍රශ්න කිරීමේදී හෙළිවූ කරුණු ඔහුගේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරියා වන පොලිස් පරීක්ෂක විජේනායක විසින් යොදා ඇති සටහන් සමග පරස්පර බව නිරීක්ෂණය වී ඇත. ප්‍රශ්නගත කබාය එම බෝක්කුව යට තිබීම එම නිලධාරීන් දෙදෙනාම මුල්වරට දුටු බවට එම සටහන් අනුව නිරීක්ෂණය වී ඇත. එමෙන්ම පොලිස් කොස්තාපල් ජෙගීල් පාස්ට ලැබුන දූරකතන ඇමතුමක් අනුව එම කබාය කන්නන්කුඩා බෝක්කුවක් යට ඇති බවට දැනුම් දීමක් සිදුකළ බවක් පොලිස් පරීක්ෂක විජේනායකගේ සටහනේ ඇතුළත් වී තිබී නැත.

අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව ඒ සම්බන්ධයෙන් අධිකරණයට වාර්තා කරන්නේ පොලිස් කොස්තාපල් ජෙගිල් පාස් නාදුනන පුද්ගලයකු විසින් ඔහුගේ වට්ස්ඇප් හෝ ඉමෝ නැමැති අන්තර්ජාල යෙදවුම මගින් ඇමතුමක් ලබාගෙන එම තොරතුර ලබාදුන් බවට කරන ප්‍රකාශ කිරීම සත්‍ය කරුණු වසන් කිරීමට කටයුතු කරන බවට නිරීක්ෂණය වන බවයි. ඒ අනුව ජෙගිල් පාස් සම්බන්ධයෙන් රැඳවුම් නියෝග ඉල්ලා ඇති අතර අධිකරණය ඊට අවසර ලබාදී තිබේ.

ජෙගිල් පාස් භාවිත කර ඇති ජංගම දූරකතන සම්බන්ධයෙන් වාර්තා ලබාගෙන ඇති අතර එම ජංගම දූරකනවලට යොදා ඇති සිම්කාඩ්පත් අතරින් කිහිපයක් වෙනත් පුද්ගලයින්ගේ නමින් ලියාපදිංචි වී ඇති බව අනාවරණය වී ඇත. සැකකරු එම සිම්කාඩ් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ භාවිත කර ඇති බවත්, එහෙත් සිම්කාඩ් හිමි පුද්ගලයින් කවුරුන්ද යන්න නොදන්නා බවත් ප්‍රකාශ කර ඇත. එමෙන්ම එම සිම්කාඩ්වල ලියාපදිංචි හිමිකරුවන්ගෙන් ගත් ප්‍රකාශ අනුව ඔවුන් කියා ඇත්තේ යාසින් බාවා ජෙගිල් පාස් යන පුද්ගලයකු ඔවුන් නොහඳුනන බව හා ඔවුන් එවැනි පුද්ගලයකුට සිම්කාඩ් ලබාගැනීමට කටයුතු සිදුකර දී නොමැති බවයි.
2025.07.07 දින සිදුකර තිබූ වැඩිදුර කරුණු වාර්තා කිරීමකදී හච් ටෙලිකොමියුනිකේෂන් ලංකා පුද්ගලික සමාගමේ ප්‍රධාන විධායක නිලධාරි වෙත අධිකරණ නියෝගයක්ද නිකුත් කර ඇත. ඒ පාස්කු ප්‍රහාරය සහ පාස්කු ප්‍රහාරයට පෙර සිදුකරන ලද අපරාධ සහ පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් පසු සිදුකරන ලද ප්‍රහාර පිළිබඳව හා එම අපරාධ සිදුකිරීම සඳහා සූක්ෂමව ඉස්ලාම් අන්තවාදී කල්ලිය වෙත ආධාර අනුබල දෙමින් කටයුතු කරන ලද පුද්ගලයින් එම අපරාධමය ක්‍රියාකාරකම් සිදුකිරීමට රහසිගත සන්නිවේදන කටයුතු සඳහා සිම්කාඩ්පත් සක්‍රිය කිරීමේදී යොදාගත් ෂඪඍ අංකයකට අදාළ තොරතුරු ලබාදෙන ලෙස ඉල්ලමින්ය. ඒ සඳහාද අධිකරණ නියෝග ලැබී තිබේ.

ඉහත සඳහන් කරණ ලද අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව පාස්කු ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් අධිකරණයට වාර්තා කර ඇති තොරතුරු හා අධිකරණය ලබාදී ඇති නියෝග අනුව පාස්කු ප්‍රහාරයේ සඟවා ඇති රහස් රැසක් ඉදිරියේදී හෙළිවිය හැකි බබවට අනුමාන කළ හැකිය.

 

යුක්තිය ගැන විශ්වාසය

0

යුක්තිය පසිඳලීම සම්බන්ධයෙන් මේ දිනවල රටේ අලුත් පිබිදීමක් ඇතිවී තිබෙන බව පෙනේ. ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුවේ මුල් කාලයේ එවැනි පිබිදීමක් ඇතිවීම ආණ්ඩුවේ පැත්තෙන් හොඳ ය.

මහජනතාවගේ පැත්තෙන් ද යුක්තිය ඉටුවීම පිළිබඳ පිබිදීමක් ඇතිවීම ඉතා හොඳ ය. මක් නිසා ද යත්, කාලයක් මුළුල්ලේ ලංකාවේ පැවැතියේ යුක්තිය ඉටුවීමට වඩා ඉටුනොවීම පිළිබඳ අවලස්සසන සම්ප්‍රදායක් නිසා ය.

මේ යුක්තිය ඉටුකිරීමේ ක්‍රියාදාමයේ සම්පූර්ණ ගෞරවය හිමි විය යුත්තේ අධිකරණයට බව පැහැදිලිව කිව යුතු ය. අධිකරණයෙන් ‘නිර්භීතව’ තීන්දු දෙන්නේ අපේ ආණ්ඩුව බලයේ සිටින නිසා යැයි කීමෙන් එම ගෞරවය අධිකරණයෙන් උදුරා ගත යුතු නැත.

මේ සතියේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය, හදිසි නීතිය පැනවීම ගැන දුන් තීන්දුව ද ඉතාම වැදගත් එකකි. වැඩබලන ජනාධිපති ලෙස රනිල් වික්‍රමසිංහ පත් වූ විගස ම කළේ, තමාට එම තනතුරට පත්වීමට මග හසර පාදා දුන් ගෝල්ෆේස් අරගලකරුවන්ට මහ රෑ හමුදාව, පොලිසිය හා කුලී හමුදාව යොදා පහරදීමයි. ඒ කාලයේ ඔහුගේ හිතවතුන් ඒ ගැන පැහැදිලි කළේ එය රටේ නීතියේ ආධිපත්‍යයට හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය නැවත පිහිටුවීම සඳහා ගත් නිර්භීත පියවරක් හැටියට ය. ඒ වන විට, ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ නික්ම යාමෙන් පසු, ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය ඇතුළු තවත් පොදු ස්ථාන කිහිපයක් පැවතුණේ අරගලකරුවන්ගේ බලය යටතේ ය. ඒ වන විට අත්පත් කරගෙන සිටි එම පොදු අවකාශවලින් ඉවත් වන ලෙස ශ්‍රී ලංකා නිතිඥ සංගමය ද අරගලකරුවන්ගෙන් ඉල්ලා තිබිණි. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිධුරයෙන් ඉවත්ව ගිය පසු, ක්‍රමයෙන් ගෝල්ෆේස් අරගල භූමියෙන් ඉවත් වන්නට අරගලකරුවන් සැලසුම් කර තිබිණි. ඒ අතර ය, මේ නිර්ලජ්ජිත පහර දීම සිදුවුණේ.

එහි අවලස්සන ම කාරණාව වුණේ, ඊට පෙර අගමැති හැටියට පත්වුණු අවස්ථාවේ ගොල්ෆේස් අරගලකරුවන්ට අවශ්‍ය පහසුකම් ලබා දී ඔවුන්ට තවදුරටත් අරගල කරනනට ඉඩ සලසන බවට, අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ කියා තිබීමයි. ඒ මොහොතේ ඔහු අගමැති වුණේත්, පසුව වැඩ බලන ජනාධිපති වුණේත්, ඊටත් පසු ජනාධිපති වුණේත් අරගලය පාදා දුන් මාර්ගය ඔස්සේ බව බලයට ආ පසු රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට අමතක වී තිබිණ.

ඒ අනුව ලංකාවේ මෑත කාලීන ජනාධිපතිවරුන් හතර දෙනකු ම රටේ මහජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකම් කඩ කළ අය හැටියට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය වරින් වර නම් කර තිබේ. ඒ මහින්ද රාජපක්ෂ, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හා රනිල් වික්‍රමසිංහ ය. රජය යනු රටේ පුරවැසියන්ගේ මූලික අයිතිවාසිකම් නිසර්ගයෙන් ම ආරක්ෂා කළ යුතු ආයතනය බවට පිළිගැනී තිබිය දී, එම රජයේ නායකයන් සිවු දෙනකු ම, පුරවැසියන්ගේ මූලික අයිතිවාසිකම් කඩකිරීම ගැන මේ රටේ පුරවැසියන් හැටියට අප භාරගත යුත්තේ කෙසේ ද?

\
ඒ සියල්ලට ම වඩා, වැදගත් කාරණය එවැනි තීන්දු දීමට අපේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය හා සමහර විට අභියාචනාධිකරණය දක්වා ඇති යුක්තිය පසිඳලීම කෙරෙහි කැප වී කටයුතු කිරීමේ වගකීමයි. වගවීමයි.

ඊට අමතරව, මේ ආණ්ඩුව පවතින කාලයේ අල්ලස් හා් දූෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිසම හා පොලිසිය ඇතුළු නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන ආයතන විසින් අලුතෙන් පවරා තිබෙන නඩු ද කිහිපයක් තිබේ. ඒවායේ විත්තිකරුවන් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කෙරෙනු ද, සමහරුන් අත්අඩංගුවට ගෙන රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කෙරෙනු ද දකින්නට ලැබේ. ඒවා දකින මහජනතාව අතර, දැන් රටේ යුක්තිය ඉටුවන බවට විශ්වාසයක් ගොඩනැගී තිබීම යහපත් ලක්ෂණයකි. සියල්ලටම වඩා යුක්තිය ඉටුවන බවට මහජනතාව තුළ ඇතිවන විශ්වාසය වැදගත් බැවිනි.

එහෙත්, ලංකාවේ සාමාන්‍ය අපරාධ නඩුවක් මුල් පැමිණිලි අවස්ථාවේ සිට අවසන් අභියාචනය ඉවර වන තුරු අවුරුදු 17ක පමණ කාලයක් ඇදී යමින් පවතින බව පාර්ලිමේන්තු ආංශික අධීක්ෂණ කාරක සභා වාර්තාවක ම සඳහන් කොට තිබේ. ඒ නිසා අද පටන්ගන්නා නඩුවල, යුක්තිය ඉටුවීම තවත් බොහෝ කාලයකින් සිදුවන බව ද මතක තබා ගත යුතු ය.
මේ කාලය කෙටි කිරීමට නම්, නැතිනම් ඉක්මනින් යුක්තිය ඉටු වීමට නම්, ආණ්ඩුවත්, වෙනත් අයත් ඉටු කළ යුතු වගකීම් නම් බොහෝ ය.

රු. මිලියන 527ක.. ජාත්‍යන්තර රියැදුරු බලපත් වංචාව ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමයට දඬුවම් නැද්ද?

රජයේ ගිණුම් පිළිබඳ කාරක සභාව හෙවත් කෝපා විසින් 2025.03.10 සහ 2025.03.21 යන දෙදින මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තුවේ 2020, 2021, 2022 සහ 2023 මූල්‍ය වර්ෂයන් සඳහා විගණකාධිපති වාර්තාවන් සලකා බැලීම සහ වර්තමාන කාර්ය සාධනය පිළිබඳ විමර්ශනය කර ඇති අතර ඒ සඳහා ප්‍රවාහන, මහාමාර්ග වරාය සහ සිවිල් ගුවන් සේවා අමාත්‍යාංශයේ හා මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් කාරක සභාව හමුවට කැඳවා තිබුණි.
එම විමර්ශනයන් සඳහා එම විගණන වාර්තා මගින් අනාවරණය කරන ලද පහත සඳහන් කරුණ ද පාදක කරගෙන තිබුණි.
‘ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍ර නිකුත් කිරීමේදී ශ්‍රී ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමය විසින් ඉදිරිපත් කරනු ලබන අයදුම්පත් සඳහා ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍ර ලබාදීමේදී අයකළ යුතු ගාස්තුවලට පරිබාහිරව, 2023 සහ 2024 වසර වලදී රුපියල් මිලියන 527.3ක මුදලක් අනීතිකව අයකරගෙන තිබීම සහ කිසිදු නෛතික පදනමකින් තොරව මෙරටට පැමිණෙන ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසරපත් හිමියන්ගෙන් රු. 8466ක මුදලක් අයකර “ රෙකග්නිෂන් පර්මිට්” නමින් අනීතික රියැදුරු අවසර පත්‍රයක් නිකුත් කිරීමට කටයුතු කර තිබීම’

ඒ අනුව ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍ර නිකුත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් කෝපා කමිටුව පහත සඳහන් කරුණු අනාවරණය කරගෙන තිබුණි.

1. ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍රයක් නිකුත් කිරීමට පෙර කොමසාරිස් ජනරාල්වරයා විසින් තත්කාර්ය සඳහා පත් කරනු ලබන බලයලත් නිලධාරියෙකු විසින් ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍රයක් සඳහා ඉල්ලුම් කරන සෑම තැනැත්තෙකුම පරීක්ෂා කළ යුතු බව දක්වා ඇති නමුත්, රියැදුරු කාර්යය සඳහා අත්‍යාවශ්‍ය වන අයදුම්කරුවන්ගේ භෞතික ශරීර අවයව නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක වන්නේ ද යන්න හෝ (උදා අත්, කකුල්, ඇස් නිසි ක්‍රියාකාරිත්වයෙන් යුක්තද යන්න) පරීක්ෂාවකින් තොරව, අයැදුම්කරු රහිතව ශ්‍රී ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමය විසින් ඉදිරිපත් කරන අයැදුම්පත් සඳහා ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍ර ලබාදී තිබීම.

2. ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාතාන්ත්‍රික සමාජවාදී ජනරජයේ අංක 2301/17 හා 2022.10.10 දිනැති අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රය මගින්, මෝටර් වාහන පනතේ 203 අධිකාරය සඳහා වූ නියෝග අනුව, ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍රයක් නිකුත් කිරීමේ සාමාන්‍ය සේවා ගාස්තුව රු. 3000ක් හා එක්දින සේවා ගාස්තුව රු.3500ක් වන අතර, එකී ගාස්තු මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තුව විසින් අය කළ යුතුවේ. එහෙත් එකී නියෝගයන්ට පටහැනිව, එක් ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍රයක් වෙනුවෙන් රු. 10,394ක මුදලක් ශ්‍රී ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමය විසින් අයකර ගෙන ඇති අතර ඒ අනුව එක් රියැදුරු අවසර පත්‍රයක් වෙනුවෙන් රු. 7394ක නීත්‍යනුකූල නොවන ගාස්තු අයකිරීමක් සිදුකර ඇති බව නිරීක්ෂණය කර ඇත. විගණනයට ඉදිරිපත් වූ තොරතුරු අනුව 2023 හා 2024 වර්ෂයන්හි දී එලෙස රු. 527,305,864ක මුදලක් අනීතිකව අයකරගෙන ගැනීම.

3. මෝටර් වාහන පනතේ 132 (ආ) වගන්තිය අනුව, වියානා සම්මුතියේ ගිවිසුම් රාජ්‍යවලින් නිකුත් කරන ලද වලංගු ජාත්‍යන්තර රියදුරු අවසර පත්‍රයක්, පනතේ විධිවිධාන යටතේ නිකුත් කරන ලද රියදුරු අවසර පත්‍රයක් ලෙස සලකනු ලැබිය යුතුවේ. ජාත්‍යන්තර රියැදුරු පත්‍රයක් හිමි තැනැත්තෙකුට මෝටර් වාහන පනත ප්‍රකාරව කිසිඳු බාධාවකින් තොරව ශ්‍රී ලංකාව තුළ බලපත්‍රලාභී පංතියට අදාළ මෝටර් වාහන පැදවිය හැකිවේ. එහෙත්, ශ්‍රී ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමය කිසි නෛතික පදනමකින් හෝ බලයකින් තොරව, ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණෙන ජාත්‍යන්තර රියදුරු අවසර පත්‍ර හිමි ආගන්තුකයන්ගෙන් රු. 8466ක මුදලක් අයකර, ඍැජදටබසඑසදබ චැරපසඑ නමින් අනීතික රියැදුරු අවසර පත්‍රයක් නිකුත් කිරීමට කටයුතු කිරීම.
ඉහත කරුණ සම්බන්ධයෙන් මෙන්ම විමර්ශනයට ලක්වූ අනෙකුත් කරුණු පිළිගත හැකි පිළිතුරු සැපයීමට මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් අපොහොසත් වී ඇති අතර එම දෙපාර්තමේන්තුවේ ක්‍රියාකලාපය සහ කාර්ය සාධනය කාරක සභාව සිය වාර්තාව මගින් දැඩි ලෙස දෝෂ දර්ශනයට ලක්කර ඇත. ඉදිරිපත් වූ කරුණු සියල්ලෙහි බරපතළකම සලකා බලා, මෙම අක්‍රමිකතාවලට සම්බන්ධ නිලධාරීන් සම්බන්ධයෙන් විනය ක්‍රියාමාර්ගයන් දෙපාර්තමේන්තුවේ විමර්ශන කමිටු හරහා අනිවාර්යෙන්ම ගත යුතු බවත්, එකී විමර්ශනයන්හි ප්‍රගතිය මාසිකව කාරක සභාවට වාර්තා කළ යුතු බවත්, දෙපාර්තමේන්තුවේ කාර්ය සාධනයේ ප්‍රගතිය පරීක්ෂා කිරීමට මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තුව මාසිකව කාරක සභාව හමුවට කැඳවිය යුතු බවත්, ජාත්‍යන්තර රියදුරු අවසර පත්‍ර නිකුත් කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමය වෙතින් අයදුම්පත් භාර ගැනීම සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනයක් පවත්වා එහි ප්‍රගතිය මාසයක් තුළදී කාරක සභාවට වාර්තා කරන ලෙසත් අදාළ පාර්ශ්වයන් වෙත නිර්දේශ ලබාදී තිබේ.

එමෙන්ම එම වාර්තාවේ සඳහන් වංචා සහ දූෂණ හා සම්බන්ධ අපරාධමය වැරදි සම්බන්ධයෙන් රටේ පවතින නීතියට අනුව අධිකරණමය ක්‍රියාදාමයක් හරහා දඬුවම් පැමිණවීම් සිදුකළ යුතු බවත්, ඒ සඳහා එම වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර, පාර්ලිමේන්තුවේ යෝජනා සම්මුතියක් මගින් නීතිය බලාත්මක කරන ආයතන හරහා දූෂිත නිලධාරීන්ට එරෙහිව අපරාධ නීතිය ක්‍රියාත්මක කළ යුතු බවටත් වැඩිදුරටත් තීරණය කර ඇත.

එමෙන්ම කෝපා කාරක සභාව එම වාර්තාව මගින් වැඩිදුරටත් මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තුවේ ගණන්දීමේ නිලධාරි වෙත නිර්දේශ කර ඇත්තේ, ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍ර නිකුත් කිරීමේදී මෝටර් රථ වාහන පනතට අනුකූල නොවන ලෙස කටයුතු කර ඇති බව නිරීක්ෂණය වී ඇති බැවින්, ජාත්‍යන්තර රියැදුරු අවසර පත්‍ර නිකුත් කිරීම පිළිබඳව පරීක්ෂණයක් පවත්වා කාරක සභාව වෙත මාසයක් ඇතුළත වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරන ලෙසයි.

ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණෙන විදේශිකයන්ට කටුනායක ගුවන් තොටුපලේදීම ජාත්‍යන්තර රියැදුරු බලපත්‍ර නිකුත් කිරීමේ මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තතු කවුළුවක් විවෘත කිරීම ප්‍රවාහන, මහාමාර්ග වරාය හා සිවිල් ගුවන් සේවා ඇමති බිමල් රත්නායක විසින් පසුගිය දිනෙක සිදුවිය. එය ඇත්තෙන්ම සිදුවිය යුත්තකි. ඒ මගින් රස්තියාදු වීමකින් තොරව හා ගසා කෑමකින් තොරව විදේශිකයන්ට ඔවුන්ට හිමි ජාත්‍යන්තර රියැදුරු බලපත්‍ර ලබා ගැනීමට හැකිවනු ඇත.

එහෙත් කෝපා කමිටුව මගින් හෙළිකර ඇති ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමයේ මහා පරිමාණ මූල්‍ය වංචාවට ඒ මගින් විසඳුම් ලැබෙන්නේ නැත. අනිවාර්යෙන්ම සිදුවිය යුත්තේ කෝපා කමිටුව නිර්දේශ කර ඇති පරිදි ඒ පිළිබඳව තවදුරටත් පරීක්ෂණ පැවැත්වීම හා පාර්ලිමේන්තුවේ යෝජනා සම්මතයක් මගින් අවශ්‍ය නෛතික පියවර ගැනීම සඳහා නීතිපතිවරයා ඇතුළු බලධාරීන්ට යොමු කිරීමයි.

මේ සම්බන්ධයෙන් මෙම විමර්ශනය සිදුකළ අවස්ථාවේ කෝපා කමිටුවේ සභාපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී අරවින්ද සෙනරත්ගෙන් කළ විමසීමේදී ඔහු ප්‍රකාශ කළේ එම කමිටුව ලබාදුන් නිර්දේශ අනුව මෝටර් රථ ප්‍රවාහන දෙපාර්තමේන්තුව මාසයක් ඇතුළතදී එම වාර්තාව ලබානොදුන් බවත්, ඒ සඳහා තවත් කාලයක් ඉල්ලා ඇති බවත්ය. එමෙන්ම කෝපා කමිටු සභාපතිවරයා ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමයේ එම වංචාව හැඳින්වූයේ කාලයක් තිස්සේ කරන ලද ජාවාරමක් වශයෙනි.

ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමයේ 2025 වසරට අදාළ නිලවරණය පසුගිය ජූලි මාසයේදී පැවති අතර වෙන කවරදාකවත් නොවන ආකාරයට එහි ඉදිරි වසර 4ක කාලය සඳහා පත්වූ සභාපතිවරයා වූ දම්මික ආටිගල පිළිබඳ ප්‍රදර්ශනාත්මක මාධ්‍ය වාර්තා පළවිය. එවන් වාර්තා කිරීමක් සමහරවිට වුවමනා වන්නට ඇත්තේ කෝපා කමිටු වාර්තතාවෙන් අනාවරණය වූ එම සංගමයේ මෙම මූල්‍ය වංචාව නිසා විය හැකිය.

ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමයේ සභාපතිවරයා ලෙස දම්මික ආටිගල පත්ව ඇත්තේ 2009 වසරේදී වන අතර මෙම මූල්‍ය වංචාව සිදුකරන කාලයේදීත් සභාපතිවරයා ලෙස සිට ඇත්තේ ඔහුය. මේ වනවිට ඔහුගේ ධුර කාලයට අවුරුදු 16ක් වන අතර ඉදිරි අවුරුදු 4ත් සමග එය අවුරුදු 20ක් බවට පත්වේ. වෙන කිසිම පුද්ගලයකු එවන් දීර්ඝ කාලයක් එම සංගමයේ සභාපති ධුරය දරා නැත.

දම්මික ආටිගල මහතා උපාලි සමූහයේ අධ්‍යක්ෂවරයකු වශයෙන් කටයුතු කරන අතර ඔහු හිටපු ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ඥාතියෙකි. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ රජයන් යටතේ රාජ්‍ය ආයතනවල ඉහළ තනතුරු දරා ඇති තැනැත්තෙකි. ඒ නිසා ඔහු බලවන්තයෙකු බව පෙනේ. මෙවර ලංකා ඔටෝ මොබයිල් සංගමයේ නිලවරණයේදී කෝපා කමිටු වාර්තාව පදනම් කරගෙන ඔහුට එරෙහිව චෝදනා එල්ල වුවද ඒවා පරාජය කිරීමට හැකි වූයේ එම බලවත්කම නිසා බව පෙනේ. ඒ අනුව අපට පැන නඟින ප්‍රශ්නය වන්නේ මෙම ප්‍රමාදයන් හේතුවෙන් කෝපා කමිටුවත් එම බලවන්තකමට යටවේද යන්නයි.

වරප්‍රසාද පනත අහෝසි කිරීමෙන් හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ට සිදුවන්නේ කුමක්ද?

  • නිවස, වාහන හා ලක්ෂ 8ක පමණ දීමනා අහිමි වේ
  • විශ්‍රාම වැටුප් අහිමි නොවේ

අහෝසි කිරීම සඳහා ඉදිරිපත් කර ඇති ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනත ගැන හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ගේ විරෝධය පළවී ඇති බව මේ වනවිට ඉතා ඉහළ ප්‍රසිද්ධියක් ලබාදෙමින් මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබේ. එම මාධ්‍ය වාර්තාවලට අනුව හිටපු ජනාධිපතිවරුන් කිහිප දෙනෙකු හමුවී ඒ සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡා කර ඇති අතර එම හිමිකම් පනත අහෝසි කිරීමට අදාළ පනත් කෙටුම්පත අධිකරණය හමුවේ අභියෝග කිරීමටද තීරණය කර ඇත. එහිදී වෙනත් රටවල හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ට ලබාදෙන පහසුකම් හා වරප්‍රසාද පිළිබඳව අධිකරණයට කරුණු ඉදිරිපත් කිරීමටද තීරණය කර ඇත.

මේ සම්බන්ධයෙන්ම හිටපු ජනාධිපතිවරයෙකු නිර්නාමිකව උපුටා දක්වමින් දිවයින පුවත්පත වාර්තා කර ඇත්තේ ‘අපි විශ්‍රාම වැටුප හෝ වෙනත් හිමිකම් බලෙන් ඉල්ලා ගත්තු ඒවා නොවේ. ඒවා ව්‍යවස්ථානුකූලව ජනාධිපති ධුරයට හිමිවූ දේවල්. අප ජීවත් වන්නේ සුඛෝපභෝගී මාලිගාවල හෝ නිවාසවල නොවෙයි. අපි ජීවත්වෙන හැටි ගැන වැරදි චිත්‍රයක් ජනතාවට දෙන්න ආණ්ඩුව උත්සාහ කරනවා.’

‘අපට ජීවත් වෙන්න සමහරුන්ට වගේ පක්ෂ කාර්යාලවලින් මුදල් ලැබෙන්නේ නැහැ. ලැබෙන විශ්‍රාම වැටුපත් එදිනෙදා වියදමට ගියාම ප්‍රමාණවත් නැහැ. අපි වෙනත් මුදලක් ඉල්ලන්නේ නැහැ. ටික කලකට බලය අරගත්තු උදවිය අපට හිමි අයිතිය හිතුමතේ ගන්නා මෙවන් තීරණවලින් කපා හැරීම යට ඇත්තේ වෛරය මිස අන් කිසිවක් නොවේ.’

හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ගේ හිමිකම් පනත අහෝසි කිරීම මගින් හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප අහෝසි වන්නේ නැත. මන්ද ඔවුන්ට එම විශ්‍රාම වැටුප ලබාදී ඇත්තේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ඇති ප්‍රතිපාදනයක් යටතේ වන නිසාය. එහෙත් හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ගේ වැන්දඹුවන්ට හිමි විශ්‍රාම වැටුප නම් ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනත අහෝසි කිරීම මගින් අහෝසි වේ. ඒ හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ගේ වැන්දඹුවන්ට එම විශ්‍රාම වැටුප් හිමිකම ලබාදී ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනත යටතේ වන නිසාය. ජනාධිපතිවරුන්ගේ වැන්දඹුවන්ට හිමි විශ්‍රාම වැටුපක් පිළිබඳ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ කිසිඳු ප්‍රතිපාදනයක් නැත.
ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනත යටතේ හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ට වාසය සඳහා සුදුසු නිවසක් නිවාස කුලියෙන් තොරව ලබාදිය යුතු අතර එසේ නිවසක් ලබානොදෙන අවස්ථාවලදී මාසික විශ්‍රාම වැටුපෙන් තුනෙන් එකක දීමනාවක් නිවාස කුලිය වශයෙන් ලබාදිය යුතුය. එය හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ගේ වැන්දඹුවන් සඳහා ද අදාළ වන එකකි.

එමෙන්ම හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ට ජනාධිපතිවරයාගේ පෞද්ගලික ලේකම්වරයාට තත් කාලයේ ගෙවන මාසික වැටුපට සමාන මාසික ලේකම් දීමනාවක් ගෙවනු ලැබිය යුතු අතර හිටපු ජනාධිපතිවරයකුගේ වැන්දඹුවකට ගෙවිය යුත්තේ අමාත්‍යවරයකුගේ පෞද්ගලික ලේකම්වරයකුට තත් කාලයේ ගෙවනු ලබන මාසික වැටුපට සමාන මාසික ලේකම් දීමනාවකි.

ඊට අමතරව හිටපු ජනාධිපතිවරයකුට හා හිටපු ජනාධිපතිවරයකුගේ වැන්දඹුවකට අමාත්‍යවරයකුට තත් කාලයේ සපයනු ලබන නිල ප්‍රවාහන හා වෙනත් සියලු පහසුකම් සැලසිය යුතු යන්න ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනතේ සඳහන් කර ඇත.
හිටපු ජනාධිපතිවරයකු කියා ඇති ඉහත උපුටා දැක්වූ කරුණු අනුව ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනත අහෝසි කිරීම මගින් ඔවුන්ට ජීවත් වීමට නොහැකි තත්වයක් උදාවේ. ඒ නිවසක් නැතිකම හා අනෙකුත් පහසුකම් නොලැබීම නිසාය. ඔවුන්ට ලැබෙන විශ්‍රාම වැටුප පමණක් ඒ සඳහා ප්‍රමාණවත් නැති අතර එය එදිනෙදා වියදමටවත් ප්‍රමාණවත් නොවන බව එම කරුණු දැක්වීමේ අදහසය.

එහෙත් හිටපු ජනාධිපතිවරුන් සම්බන්ධයෙන් ගත්කළ චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග හැරුණු විට අනෙක් හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ට විශ්‍රාම වැටුප් දෙකක හිමිකම ලැබේ. ඒ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව හිටපු ජනාධිපතිවරයකුගේ විශ්‍රාම වැටුප වෙනත් විශ්‍රාම වැටුපක් හිටපු ජනාධිපතිවරයාට ලැබුණද, එ අගතියක් නොවී අතිරේකව එම විශ්‍රාම වැටුප ලැබෙන නිසාය.
ඒ අනුව මහින්ද රාජපක්ෂට ජනාධිපති විශ්‍රාම වැටුපට අමතරව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් ගතකළ කාලයට අදාළව තවත් විශ්‍රාම වැටුපක් ලැබේ. පාර්ලිමේන්තු විශ්‍රාම පනත අනුව එම විශ්‍රාම වැටුප ලැබෙන්නේ යම් මන්ත්‍රීවරයෙක් කථානායක, විපක්ෂ නායක, ඇමති, නියෝජ්‍ය ඇමති, රාජ්‍ය ඇමති, නියෝජ්‍ය කථානායක, නියෝජ්‍ය කාරක සභා සභාපති යන තනතුරු දැරුවේ නම් එම තනතුරුවල වැටුප් වලට සාපේක්ෂවය. මන්ත්‍රීවරුන්ගේ වැටුප්වලට වඩා එම තනතුරු සඳහා ලැබෙන වැටුප් වැඩිය.

මේ අනුව මෛත්‍රීපාල සිරිසේන, රනිල් වික්‍රමසිංහ යන හිටපු ජනාධිපතිවරුන් දෙදෙනාටද හිටපු ජනාධිපති හා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් වශයෙන් විශ්‍රාම වැටුප් දෙකක් හිමිවේ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂටද විශ්‍රාම වැටුප් දෙකක් හිමිවුවද ඒ ඒ ආකාරයට නොවේ. එකක් හිටපු ජනාධිපති වශයෙන්ය. අනෙක් විශ්‍රාම වැටුප ඔහුගේ හමුදා රැකියාවට අදාළව හෝ අමාත්‍යාංශ ලේකම් තනතුරට අදාළවය. හිටපු ජනාධිපතිවරුන්ට වෙනත් විශ්‍රාම වැටුපකට බාධාවක් නොවන ආකාරයට ලබාදෙන විශ්‍රාම වැටුප ලබාගත හැකි වුවද, රජයේ විශ්‍රාම වැටුප් ලබාගත හැක්කේ එකක් වන නිසා ඉන් වැඩි ප්‍රතිලාභය ලැබෙන විශ්‍රාම වැටුප ලබා ගැනීම සිදුකරයි. ඒ නිසා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ලබා ගන්නේ හමුදා විශ්‍රාම වැටුපද, නැතහොත් අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයකු සඳහා වන විශ්‍රාම වැටුපද යන්න නිශ්චිත නැත.

හිටපු ජනාධිපති චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංගට විශ්‍රාම වැටුප් දෙකක් හිමි නොවන්නේ ඇයට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු ලෙස විශ්‍රාම වැටුපක් නොලැබෙන නිසාය. ඒ ඇය 1994 පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරියක ලෙස තේරී පත්වී අගමැති ධුරය දරමින් කටයුතු කළේ මාස දෙකකට ටිකක් වැඩි කාලයක් වන නිසාය. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විශ්‍රාම වැටුප ලබාගැනීම සඳහා අවමය අවුරුදු පහක පාර්ලිමේන්තු කාලයක් ගතකළ යුතුය. එහි ව්‍යාතිරේකයක් ඇත්තේ යම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවක් ලෙස හඳුනාගන්නා සිදුවීමකින් මරණයට පත්වූවේ නම් එම කාලය නොසලකා විශ්‍රාම වැටුප් හිමිකම ලබාදීම සම්බන්ධයෙන් පමණක් වන නිසාය.

හිටපු ජනාධිපති වැන්දඹු හේමා ප්‍රේමදාසට ද රජයේ වෙනත් විශ්‍රාම වැටුපක් නැති නිසා හිමිවන්නේ හිටපු ජනාධිපති වැන්දඹු විශ්‍රාම වැටුප පමණය. ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනත යටතේ ලැබෙන එම විශ්‍රාම වැටුප එම පනත අහෝසි කිරීම මගින් අහෝසි වීම සිදුවේ.

හිටපු ජනාධිපතිවරුන් ජනාධිපතිවරයන්ගේ හිමිකම් පනත අහෝසි කිරීමට විරුද්ධ වන්නේ ඔවුන්ට ලැබෙන විශ්‍රාම වැටුපට වඩා වැඩි වරප්‍රසාද ප්‍රමාණයක් එම පනත අහෝසිය මගින් ඔවුන්ට නොලැබෙන නිසාය.

තොරතුරු දැන ගැනීමේ පනත් යටතේ ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයට ඉදිරිපත් කළ තොරතුරු ඉල්ලීමක් අනුව සිලෝන් ටුඩේ පුවත්පත 2023 වසරේ නොවැම්බර් මාසයේදී වාර්තා කර තිබුණේ හිටපු ජනාධිපතිවරයකුට රුපියල් 97,500ක විශ්‍රාම වැටුපක් ලැබෙන බවයි. එමෙන්ම රුපියල් 100,000ක ලේකම් දීමනාවක් ලැබෙන බවය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂට, මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට හා මහින්ද රාජපක්ෂට රුපියල් 679,950ක ඉන්ධන දීමනාවක් ලැබෙන බවයි.

එහෙත් හිටපු ජනාධිපති චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංගට රුපියල් ලක්ෂ 5ක ඉන්ධන දීමනාවක් ලැබෙන බව වාර්තා කර තිබූ අතර හිටපු ජනාධිපති වැන්දඹු හේමා ප්‍රේමදාසට රුපියල් ලක්ෂයක ඉන්ධන දීමනාවක් ලැබෙන බව වාර්තා කර තිබුණි.
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුපද අහෝසි කරන බවට ආණ්ඩුව පාර්ශවයෙන් මේ වනවිට නිවේදනය කර ඇති අතර එම යෝජනාව ඒමට කලින්ම ජනතතා විමුක්ති පෙරමුණේ හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වූ හා ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයකු වූ නන්දන ගුණතිලක සිට ෆේස්බුක් ගිණුමේ සටහනක් තබමින් කියා තිබුනේ ඔහුට වෙනත් ආදායමක් නැති බවත්, ඒ නිසා එම විශ්‍රාම වැටුප අහිමි කිරීමට එරෙහිව දැඩි ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා බවයි. එම අදහස් දැක්වීම තුළ ඇති වැදගත්ම කරුණ වන්නේ ඔහුට මාසිකව රුපියල් 68,000කට වැඩි විශ්‍රාම වැටුපක් ලැබෙන බව සඳහන් කර තිබීමයි.

එම මුදල පිළිගත හැකි එකක් නොවන අතර එවන් ප්‍රමාණයක මන්ත්‍රී විශ්‍රාම වැටුපක් ඔහුට ලැබෙනවා නම් එය ෂලකා බැලිය යුතු තත්වයකි. ඒ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ මාසික වැටුප රුපියල් 54,285ක් වන නිසාය. පාර්ලිමේන්තතු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් පනතත අනුව පාර්ලිමේන්තුවේ අවුරුදු 5ක් සම්පූර්ණ කළ මන්ත්‍රීවරයකුට විශ්‍රාම වැටුප ලෙස හිමිවන්නේ එම වැටුපෙන් තුනෙන් එකක් වන අතර පාර්ලිමේන්තුවේ ධුර කාලය අවුරුදු 5ත් 15ත් අතර මන්ත්‍රීවරයකුට විශ්‍රාම වැටුප ලෙස හිමිවන්නේ වැටුපෙන් තුනෙන් දෙකක් වන නිසාය. එමෙන්ම පාර්ලිමේන්තුවේ ධුර කාලය අවුරුදු 15ට වැඩි මන්ත්‍රීවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප කථානායකවරයා විසින් තීරණය කරනු ලබන බව එම පනතේ සඳහන් වන අතර එහෙතත් එය සියයට සියයක විශ්‍රාම වැටුපක් වුවද රුපියල් 54,285 ඉක්මවා යා නොහැකිය.

මේ නිසා මන්ත්‍රීවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුපට අදාළ පනතේ ඇති ප්‍රතිපාදනයන්ට පටහැනිව ඔවුන්ට විශ්‍රාම වැටුප් ගෙවා ඇති ද යන අලුත් ප්‍රශ්නයක්ද මේ මගින් මතුවේ. එය අනිවාර්යෙන්ම සෙවිය යුතු කරුණකි.

දේශබන්දු අද තනියම වෙල මැද්දේ.. ගමන් සගයා ටිරාන් අලස් කොහෙද?

දේශබන්දු තෙන්නකෝන් පොලිස්පති තනතුරෙන් ඉවත් කරන යෝජනාව පාර්ලිමේන්තුවේදී සම්මත කෙරුණේ, අගෝස්තු 5 වැනිදාය. යෝජනාවට පක්ෂව ඡන්ද 177ක් ලැබුණි. විරුද්ධව කිසිවෙක් නැත.

ඉන්පසු තිබුණේ එවැනි යෝජනාවක් සම්මත වූ බව කථානායක ජනාධිපතිට දන්වා යැවීමය. අගෝස්තු 6 වැනිදා එය සිදුවුණු බව මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබිණ.

ඒ අනුව, මේ වන විටත් තෙන්නකෝන් මහතා ජනාධිපතිවරයා විසින් පොලිස්පතිධුරයෙන් ඉවත්කරනු ලැබ තිබෙනවා වන්නට පිළිවන. ඊළඟ පොලිස්පති ධුරයට ජනාධිපති නම්කරන නිලධාරියාගේ නම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට යොමුකර තිබෙන්නටත් පිළිවන.

මේ ලංකා ඉතිහාසයේ පළමුවැනි වරට, පොලිස්පතිවරයකු පාර්ලිමේන්තුව විසින් ඉවත් කරන ලද අවස්ථාවයි. එය සිදුකළේ, 2002 අංක 5 දරන නිලධරයන් ඉවත් කිරීමේ (කාර්ය පටිපාටිය) පනතේ 17 වන වගන්තිය අනුවය. එම පනත අනුව, නීතිපතිවරයා හා පොලිස්පතිවරයා පමණක් ධුරවලින් ඉවත් කළ හැකිය. පනත අනුව, පොලිස්පතිවරයාට තිබෙන චෝදනා මොනවාදැයි විස්තර කොට පාර්ලිමේන්තුවට මන්ත්‍රීවරුන්ගේ යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කළ යුතු අතර, කථානායක එය පිළිගෙන, එම චෝදනා විමර්ශනය කරන්නට කමිටුවක් පත්කළ යුතුය. ඒ අනුව ජාතික ජන බලවේගයේ මන්ත්‍රීවරුන් 115කගේ අත්සන් සහිත යෝජනාවක් 2025 මාර්තු 25දා, කථානායක ජගත් වික්‍රමරත්න වෙත ඉදිරිපත් කරන ලදි.

ඉන්පසු දේශබන්දුගේ විමර්ශනය සම්බන්ධයෙන් පත්කළ කමිටුවේ සභාපති වුණේ, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු ප්‍රීති පද්මන් සූරසේනය. අභියාචනාධිකරණ විනිසුරු නීල් ඉද්දවෙල සහ ජාතික පොලිස් කොමිසමේ සභාපති ලලිත් ඒකනායක සෙසු සාමාජිකයෝ වූහ.

කමිටුවේ වාර්තාව ලබාදුන් පසු සූරසේන විනිසුරුවරයා අගවිනිසුරුධුරයට නම් කර ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව වෙත යවන ලද්දේ ජනාධිපතිවරයා විසිනි. දැන් ඔහු රටේ අගවිනිසුරුය.

එම පරීක්ෂණ කමිටුව දේශබන්දු තෙන්නකෝන් වරදකරු කර තිබුණේ ඒකමතිකවය. විෂමාචාරය සහ ධුරයේ බලතල අනිසි ලෙස භාවිත කිරීම ඇතුළු චෝදනා 23ක් දේශබන්දුට විරුද්ධව එල්ල කර තිබිණි. එම චෝදනාවලින් වැඩිම ප්‍රමාණයක්, 2023 දෙසැම්බර් 31 වැනිදා රාත්‍රියේ වැලිගම ඩබ්ලිව්15 හෝටලයට වෙඩිතැබීම සඳහා පොලිස් නිලධාරීන් යැව්වේය කියන කතාව මත ගොඩනැගුණු ඒවාය.

ඒ හැරෙන්නට තෙන්නකෝන්ගේ සමස්ත පොලිස් භාවිතය තුළ සිදුවුණු විෂමාචාර ක්‍රියා ගැන සඳහනක් චෝදනා අතර නොවිණි. එම තත්වය පිළිගත හැක්කේ, අනෙක් චෝදනා ඔප්පු කරන්නට ගියා නම්, දීර්ඝ කාලයක් කමිටුව පවත්වන්නට සිදුවීමත්, විමර්ශනය සංකීර්ණ වීමට ඉඩ තිබීමත් නිසාය. පහසුවෙන් කරුණු ඉදිරිපත් කළ හැකි චෝදනා, ඒ අනුව ආණ්ඩුව සලකා බලන්නට ඇත.

හිටපු අගවිනිසුරු මුර්දු ප්‍රනාන්දු විශ්‍රාම යාමෙන් පසුව, අගවිනිසුරු ධුරයට පත්වීමට වඩාත්ම සුදුසුකම් ලබා සිටි සූරසේන මහතාට, දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ගේ චෝදනා පිළිබඳ විමර්ශන කමිටුවේ සභාපති තනතුර ලබානොදුන්නා නම් හොඳය. ඒ වගේම විනිසුරු සූරසේන මහතා එම වගකීම භාර නොගත්තා නම් තවත් හොඳය. නමුත් එය සිදු නොවීය.
දේශබන්දු තෙන්නකෝන්, වැඩබලන පොලිස්පති තනතුරට ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ නම් කළේ 2023 නොවැම්බර් 29 වැනිදාය.

වැඩබලන පොලිස්පති තනතුරේ සිට පොලිස්පති තනතුර දක්වා ගොස්, පසුව එම තනතුරේ රාජකාරි කිරීමට බැරිවන පරිදි අධිකරණ තහනමකට මුහුණදී, ඉන්පසු පාර්ලිමේන්තු කමිටුවක් හමුවේ චෝදනා විභාගයකටද මුහුණදී, අවසානයේ පාර්ලිමේන්තු යෝජනා සම්මතයක් නිසා පොලිස්පති තනතුරෙන් ඉවත් වන්නට සිදුවුණු දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ගේ මේ අපකීර්තිමත් චාරිකාව පුරාම ඔහු සමග සිටි ප්‍රධානියා හිටපු ඇමති ටිරාන් අලස්ය. තකට තක ලෙස ටිරාන් අලස් සිටියේ නැතිනම්, සමහර විට දේශබන්දුට මෙවැනි ඛේදවාචකයකට මුහුණ දෙන්නට සිදු නොවන්නටද ඉඩ තිබිණ.

පුදුමයකට මෙන් දේශබන්දු ඉවත් කිරීම පිළිබඳ යෝජනාව අගෝස්තු 5 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවේදී විවාද වන විට, ආණ්ඩුවේ කිසිම ඇමතිවරයකු, මන්ත්‍රීවරයකු ටිරාන් අලස්ගේ නම සඳහන් කරනු දකින්නට නොලැබිණි.

දේශබන්දු තෙන්නකෝන් පොලිස්පති කරවන්නට වුවමනා වුණේ රනිල් වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුවේ මහජන ආරක්ෂාව බාර ඇමති හැටියට ටිරාන් අලස්ටය.

හිටපු පොලිස්පති සීඩී වික්‍රමරත්නගේ විශ්‍රාම වයස එළඹුණු විට, දේශබන්දු තෙන්නකෝන් පොලිස්පති ධුරයට පත්කරන ලෙස ජනාධිපති වික්‍රමසිංහට බලපෑම් කළේ ටිරාන් අලස්ය. ඒ වන විට දේශබන්දු සතියකට දවස් දෙක තුනක් කොළඹ හත රොස්මීඩ් පෙදෙසේ ටිරාන් අලස්ගේ කන්තෝරුවට යන එන මිත්‍රයකු වී සිටියේය.

එහෙත් මුල් අවස්ථාවේදී වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා අලස්ගේ ඉල්ලීමට කැමති වුණේ නැත. තෙන්නකෝන් පොලිසිය තුළ හොඳ නමක් නැතිව සිටීම ඊට හේතුව වන්නට ඇත. මේ නිසා ජනාධිපතිවරයා කළේ, සීඩී වික්‍රමරත්නට මාස 3ක සේවා දිගුවක් ලබාදීමයි. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව එම සේවා දිගුව අනුමත කළේය.

ඒ මාස තුනට පසුව, වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා කළේ නැවතත් සීඩී වික්‍රමරත්නට සේවා දිගුවක් දෙන්නට උත්සාහ කිරීමයි. එහෙත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව ඊට විරෝධය දක්වා කීවේ, අලුත් නමක් පොලිස්පති හැටියට යෝජනා කරන ලෙසයි. ඒ අනුව, 2023 නොවැම්බර් මාසයේදී වැඩ බලන පොලිස්පති (පොලිස්පති නොවේ) හැටියට දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ගේ නම ජනාධිපතිවරයා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට යැවීය. ඒ බලවත් ලෙස බලපෑම් කළ ඇමති ටිරාන් අලස්ට අවනත වීමෙනි.
ව්‍යවස්ථා සභාවේ, එවකට සිටි ආණ්ඩු පක්‍ෂයේ නියෝජිත පිරිස, එනම් අගමැති දිනේෂ් ගුණවර්ධන, නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා, සාගර කාරියවසම් මේ නම අනුමත කළෝය. විරුද්ධ පක්‍ෂයේ අය නම අනුමත නොකළ අතර, සමහරු නිශ්ශබ්දව සිටියහ. ප්‍රතිඵලය වුණේ වැඩි ඡන්දයෙන් තෙන්නකෝන්ගේ නම අනුමත වීමය. පත්වීම දුන්නේ මාස තුනකට වැඩ බලන්නටය.

වැඩ බලන පොලිස්පති දේශබන්දු හා ටිරාන් අලස් රටේ මත්ද්‍රව්‍ය පාලනයට, සංවිධානාත්මක අපරාධකරුවන් මර්දනයට පමණක් නොව, බස් රථවල කාන්තාවන්ට සිදුවන ලිංගික අපයෝජනයන්ට විරුද්ධවද මහා ක්‍රියාන්විතයක් ඇරඹුවෝය. එය දිනපතා විවිධ ප්‍රදර්ශනාත්මක අංග ඇතුළත් මහා සංදර්ශනයක් විය. නම ‘යුක්තිය මෙහෙයුම’ය. වැබ පොලිස්පතිත්, ඇමතිත් රට වටා යමින් පොලිස් ප්‍රජාසේවා නිලධාරීන් අමතන ව්‍යාජයෙන් තමන්ගේ නම් උත්කර්ෂයට නැංවෙන වැඩපිළිවෙළක් දියත් කළෝය. දෙදෙනාටම අනාගත දේශපාලන වශයෙන් වාසි අත්වන අන්දමට එය සිදුකෙරෙන බව බැලු බැල්මට පෙනෙන්නට තිබිණ. එහෙත් මුදල් වැයකෙරුණේ පොලිසියේ අරමුදල්වලිනි.

යුක්තිය මෙහෙයුම මුළුමනින්ම මහජනතාව පීඩාවට පත්කරන සංදර්ශනයකි. පොලිසිය මාධ්‍ය පිරිවරාගෙන, පොලිස් සුනඛයන් ගෙන ගෙවල්වලට කඩාවදිති. ඒවායේ පුටු යට, මෙට්ට යට, කුස්සියේ ගෑස් සිලින්ඩරය යට, බුදු පහන යට මත්ද්‍රව්‍ය ඇත්දැයි පරීක්ෂා කරති. ගෙදරට අඳින ඇඳුම් පිටින්ම කාන්තාවෝ ටෙලිවිෂන්වල ප්‍රවෘත්ති මගින් ප්‍රදර්ශනය කෙරෙති. මත්ද්‍රව්‍ය පාවිච්චි කරන පහල මට්ටමේ තරුණයන් අල්ලා කුඩු පැකට් ඔවුන්ගේ සාක්කුවට දමා අද දවසේ මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්කාරයන් මෙපමණ ඇල්ලුවායැයි පෙන්වමින් සංඛ්‍යා ඉදිරිපත් කරති.

ඒ අතර, සංවිධානාත්මක අපරාධකරුවන් මර්දනයට යොදාගත්තේ ආයුධ පෙන්වන්නට ගොස් ඝාතනය කිරීමේ පරණ ක්‍රමයයි. එක දිගට සැකකරුවෝ මෙලෙස ඝාතනය කරන ලදහ. පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක පරණ තිරනාටකය නැවත නැවත කියෙව්වේය. මේ පොලිස් ඝාතන ගැන ප්‍රශ්න කරන්නවුන් ටිරාන් අලස් හැඳින්වූයේ දේශද්‍රෝහීන් ලෙසය. ඒ අනුව ඔහුට නීතිඥවරුන්ද දේශද්‍රෝහීන් විය. ශ්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමයද දේශද්‍රෝහී සංගමයක් විය.

තෙන්නකෝනගේ වැඩ බලන කාලය අවසන් වන්නට නියමිතව තිබුණේ 2024 පෙබරවාරි 29 වැනිදාය. ඒ අතර, 2023 දෙසැම්බර් 14 වැනිදා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඓතිහාසික තීන්දුවක් දුන්නේය.

මිරිහාන පොලිසියේ සැකකරුවකු ලෙස රඳවා සිටි පුද්ගලයකු නිරුවත් කොට, ඔහුගේ ලිංගේන්ද්‍රියේ සිද්ධාලේප ගල්වන්නට නියම කර, ත්‍රීවිලරයක පටියකින් ඔහුට පහර දුන්නේයැයි කියන චෝදනා යටතේ, දේශබන්දු තෙන්නකෝන් මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය කර ඇතැයි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය එම තීන්දුවෙන් ප්‍රකාශ කළේය.

ඒ අනුව, දේශබන්දුට රුපියල් ලක්‍ෂ පහක වන්දියක් ගෙවන ලෙස නියම කළ එස් තුරෙයිරාජා, කුමුදිනි වික්‍රමසිංහ හා ප්‍රියන්ත ප්‍රනාන්දු විනිසුරුවරු, ඔහු සම්බන්ධයෙන් පියවර ගන්නා ලෙස ජාතික පොලිස් කොමිසමටද, අනෙකුත් රාජ්‍ය බලධාරීන්ටද නියම කළෝය.

එම නඩුවේ, එනම් අංක 107/2011 නඩුවේ තීන්දුවේ උපුටා දක්වා ඇති පරිදි, දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ගේ වධක හැසිරීම ගැන පෙත්සම්කරු දිවුරුම් පෙත්සමෙන් කියන්නේ මෙසේය.

‘..නැවතත් අර බිල්ඩිමට රැගෙන ගිහින් මාංචු දාලා මේසවල් යට වාඩිකර තැබුවා. එදා දවසේ අපට කන්න බොන්න කිසිම දෙයක් දුන්නේ නැහැ. පැනඩෝල් පෙත්ත ගානේ විතරක් දුන්නා. එදා රෑත් අපි මේස යටට වෙලා හිටියා. එසේ සිටින විට උසස් නිලධාරියෙකු අපි සිටි තැනට ආවා. ඔහු එම නිලධාරීන්ගෙන් මොවුන් කව්ද කියා විමසා සිටියා. එවිට එම නිලධාරීන් කිව්වා, ‘සර් මේ අර සාජන් මේජර්ගේ කේස් එකේ එවුන්. මෙතන හරක් හොරෙකුත් ඉන්නවා’ කියලා.

එවිට එම නිලධාරියා අපිව නිරුවත් කොට එකා පිටුපස එකා තියා ත්‍රීවීල් රබර් පටියකින් අපි හතරදෙනාටම ඇඟ පුරාවටම පහරදුන්නා. එසේ පහරදෙන ගමන් සිද්ධාලේප අපේ ලිංගේන්ද්‍රියවල ගාගන්නා ලෙස අණ කළා. අපි අපහසුවෙන් ගාගත්තා. පසුව ඔහු නැවත නැවතත් පහර දුන්නා. දැවිල්ලත් සමග වේදනාවෙන් සිටින විට ඔහුට දුරකථන ඇමතුමක් ආවා. ඔහු කිව්වා මුන්ට ඇඳගන්න දෙන්න එපා. පැය 2ක් විතර මෙහෙම තියන්න. මම ආයෙත් එනවා කියා ඔහු ගියා… එම නිලධාරියා පොලිස් අධිකාරි දේශබන්දු තෙන්නකෝන් බව පසුව මම දැනගත් බවත් ප්‍රකාශ කර සිටිමි.’

යුක්තිය මෙහෙයුම ජයට පැවැත්විණි. ඇමතිත්ත වැබ පොලිසස්පතිත් රට වටා යමින් රටේ නීතියේ පාලනය වනසන යුක්තියට විරුද්ධ වන පාර්ශ්වයන්ට තර්ජනය කරමින් සිටියෝය.

දෙසැම්බර් 16 වැනිදා අම්බලන්ගොඩ පැවැති ප්‍රජා පොලිස් නිලධාරීන් හා මහජනතාව රැස්වූ රැස්වීමකදී මහජන ආරක්ෂක ඇමති ටිරාන් අලස් මෙසේ කීවේය.

‘..කුඩු විකුණන අයටත් මට පණිවිඩයක් දෙන්න තියෙනවා. කරුණාකරලා මේ දේ නවත්තන්න. අද ඉඳලා කුඩු විකුණන එක්කෙනෙක් හරි අහුවුණොත් මම නං කියලා තියෙන්නේ ඉතුරු කරන්න එපා කියලා. පාතාලේ අයට මට දෙන්න තියෙනවා පණිවිඩයක්. ලොකු චණ්ඩි අන්තිමේට මැරෙනවා. මැරෙන්නෙත් කොහොමද, එක්කෝ පොලිසියෙන් මැරුම් කනවා. එක්කෝ විරුද්ධවාදීන්ගෙන් මැරුම් කනවා. මේ පාතාලේ නායකයන් දන්න කවුරුහරි ඉන්නවනං තේරුම් කරලා දෙන්න, තමුසෙල මොනව කෙරුවත් අන්තිමට තමුසෙලාට මෙච්චරයි වෙන්නේ.. මම දෙන පණිවිඩය තමයි ඒක නැවැත්තුවේ නැත්තං අපි ඒගොල්ලන්ව හොයාගෙන එනවා. හොයාගෙන ඇවිල්ලා වෙඩි හුවමාරු වෙනවා. ඒගොල්ලන් මැරෙනවා. ඒක නවත්තන්න බෑ. එහෙනං මැරුම් කනවට වඩා හොඳ නැද්ද මේ වැඩේ නවත්තලා තමංගෙ ළමයි පවුල අයත් එක්ක ඉන්න එක.’
එදිනම මාතරදී එවැනිම පිරිසක් අමතමින් කීවේ මෙසේය.

‘රහසක් නෙවෙයි හිටපු පොලිස්පතිතුමා යනකොට මාධ්‍යවල ගියා මම තමයි මේ දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ව පොලිස්පති කරන්න හදන්නේ කියලා. ඔව්. මං ඒක කෙරුවා. ඒ මොකෝ අපට ඕනකම තිබුණා රටේ ප්‍රශ්න විසඳන්න. මං හිතුවා ඒක මෙතුමා එක්ක කරන්න පුළුවන් කියලා. නැතුව දේශබන්දු තෙන්නකෝන් පොලිස්පති කරලා මං ගෙදර ගෙනියන්න නෙවෙයිනේ. ඒකටත් සමහර ආගමික නායකයන්, හුඟාක් නීතිඥවරු විරුද්ධයි. දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ව පොලිස්පති කරන්න මම කියන වෙලාවේ ඒකට විරුද්ධ වෙච්ච නීතිඥවරු තමයි පස්සේ බලනකොට මිලියන බිලියන ගණන්වලින් සල්ලි අරගෙන මේ කුඩු ජාලයේ ඉන්න ඔක්කොටම පෙනී හිටින්නේ. සමාජ මාධ්‍ය ජාලාවල ප්‍රෙස් කොන්ෆරන්ස් තියන ඔය ලොකු ලෝයර්ස්ලා ඉන්නේ, ඒ ලෝයර්ස්ලා තමයි ඇපිල් කෝට් එකේ කොටුවේ උසාවියේ පෙනී ඉන්නේ කුඩුකාරයො වෙනුවෙන්.’
යුක්තිය ගැන ටිරාන් අලස්ගේ වහසිබස් එසේ විය.

2024 අප්‍රේල් 27 වැනිදා පැවැති ශ්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමයේ විධායක සභා රැස්වීමේදී, මහජන ආරක්ෂක ඇමති ටිරාන් අලස්, එම ඇමති ධුරයෙන් ඉල්ලා අස්විය යුතුයැයි යෝජනාවක් ඒකමතිකව සම්මත කර ගන්නා ලදි. ඔහු ඉල්ලා අස්වෙන්නේ නැතිනම්, ජනාධිපතිවරයා ඔහු එම තනතුරෙන් ඉවත් කළ යුතුයැයි ජනාධිපතිවරයාගෙන් ඉල්ලා සිටීමටද නීතිඥ සංගමයේ විධායක සභාව ඒකමතිකව තීරණය කළේය. ඊට පසු එම තීරණය සම්බන්ධ මාධ්‍ය ප්‍රකාශයක් සංගමය විසින් මාධ්‍ය වෙත නිකුත් කරන ලදි.

ශ්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමය මේ තීරණය ගත්තේ අප්‍රේල් 25 වැනිදා කළුතර කටුකුරුන්ද විශේෂ කාර්ය බළකායේ ක්ෂණික විහිදුම් යතුරුපැදි පාඨමාලාව හැදෑරූ පොලිස් නිලධාරීන්ගේ විසිරයෑමේ උත්සවයේදී ඇමති ටිරාන් අලස් කළ භයානක ප්‍රකාශයකට දැඩි සේ විරෝධය පාන්නටය. ඇමතිවරයා එම විසිරයාමේ උත්සවයේදී කතාකරමින් මෙසේ කීවේය. ‘අපරාධකරුවන් මේ රටින් තුරන් කිරීම පවක් නොවෙයි. අතේ තිබෙන වෙපන් එක පාවිච්චි කරන්න බය වෙන්න එපා.’

‘මම අමාත්‍යාංශය භාර ගන්නකොට ඔබ සියලු දෙනාම දන්නවා ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය වැටිලා තිබුණු තත්ත්වය. අරගලය කාලෙ පොලිස් නිලධාරීන්ට මුහුණ දෙන්න සිදුවී තිබුණු දේවල්. අපි රූපවාහිනියේ දැක්කා. මගේ වගකීම තිබුණේ ඒ වෙලාවේ ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය නඟා සිටුවන්න. මම ඒ වෙලාවේ විශ්වාස කෙරුවා ඔබලා වෙනුවෙන් අපි කෙළින් පෙනී සිටිනවා නම් ඔබ සියලු දෙනාට විශාල වැඩ කොටසක් මේ රටේ කරන්න පුළුවන් කියලා. ඉතින් මම ඒ වෙලාවේ තීරණය කළේ මගේ පැත්තෙන් කළ යුතු දේ ශ්‍රී ලංකා පොලිසියට කරනවා කියලා. දෙන්න තිබෙන දේවල් දෙන්න. අපි එකපාරක් බටා වැඩි කෙරුවා. ආහාර හා නවාතැන් දීමනාවක් දුන්නා. වාහන දුන්නා.

ඒ සියලු දේ දෙනකොට මට විශ්වාසයක් තිබුණා ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය දැන් තිබෙන තත්ත්වයට නඟා සිටුවන්න පුළුවන් වෙයි කියලා. යුක්තිය මෙහෙයුම පටන් ගන්න හේතුව අපේ රට කුඩුවලින් හා පාතාලයෙන් බේරගන්න. අපේ දරු පරපුර බේරගන්න. යුක්තිය මෙහෙයුම පටන් ගන්න කලින් අපි මේක අධ්‍යයනය කළා. වැඩ බලන පොලිස්පති පොලිස්පති කරන්න යම් වෙහෙසක් ගන්න සිදුවුණා. මා දැනගෙන සිටියා එතුමාට කරන්න පුළුවන් මොකක්ද කියලා. ඒ අනුව අපි මෙහෙයුම පටන් ගත්තා.

අපි ඔබලා වෙනුවෙන් හරි දේට පෙනී සිටිනවා. මම මෙතැන වැඩිය කතා කරන්න ඕනෑ නැහැ. මෙතැන ඉන්න අය මොකක්ද කරන්න ඕනෑ කියා දන්නවා. ඔබ සැම දන්නවා මේ මෝටර් සයිකල් කණ්ඩායමේ අවශ්‍යතාව මොකක්ද කියලා. මේ කණ්ඩායම මදි වුණොත් තව පොලිස් යතුරුපැදි කණ්ඩායමක් පිහිටුවනවා. අපට ඉලක්කයක් තිබෙනවා. ඒ ඉලක්කය මොකක්ද කියා සියලු පොලිස් නිලධාරීන් දන්නවා. මට අවශ්‍ය ඒ ඉලක්කයට යන්න පමණයි. ඔබලා සියලු දෙනාටම පඩි වැඩි කිරීම් ඇතුළු හැමදෙයක්ම කළා. මම ඔබගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඉලක්කයට යෑම පමණයි.

මං අද මේ මෝටර් සයිකල් කණ්ඩායමේ සියලු දෙනාගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ කරුණා කරලා බය නැතිව අපට යා යුතු ඉලක්කයට යන්න. ඕනෑම හදිස්සි වෙලාවක තමන් අතේ තිබෙන වෙපන් එක පාවිච්චි කරන්න වෙනවා නම් හරිදේට පාවිච්චි කරන්න. අපි ඔබලා වෙනුවෙන් හරි දේට පෙනී සිටිනවා. ඒ වගේම වැරදි දේවල් කරන අයට විරුද්ධව තදින් ක්‍රියාත්මක වෙනවා.’

ඇමතිවරයාගේ මේ ප්‍රකාශය, නීතියේ පාලනයට දැඩි ලෙස එරෙහිව යන්නක් බව ශ්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමය සිය නිවේදනයෙන් කීවේය. නිවේදනයෙහි අත්සන් කළ නීතිඥ සංගමයේ සභාපති ජනාධිපති නීතිඥ කෞශල්‍ය නවරත්න හා ලේකම් චරිත් ගල්හේන කියන්නේ, අමාත්‍යවරයා විසින් කරන ලද මිනීමැරුම්, මත්ද්‍රව්‍ය අලෙවිය සහ මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්වලට සම්බන්ධ අය තුරන් කිරීම ‘පාපයක් නොවේ’ යන ප්‍රකාශය තරයේ හෙළා දකින බවයි.

මව්බිම සහ සිලෝන් ටුඩේ යන ටිරාන් අලස් මහතාගේ පුවත්පත් දෙකේම, ආණ්ඩුවේ පුවත්පතකවත් පළවූයේ නැති මුල් පිටුවේ ප්‍රධාන ප්‍රවෘත්ති දෙකක්, පෙබරවාරි 20 වැනිදා පළකර තිබුණි. එහි කියන්නේ, යුක්තිය මෙහෙයුම නොනවත්වා පවත්වාගෙන යාම නිසා, ඇමති ටිරාන් අලස්ටත්, වැඩ බලන පොලිස්පතිටත් ජීවිත තර්ජන ඇතිවී තිබෙන බවයි. එම ප්‍රවෘත්තිවල තිබුණු එක අනුශීර්ෂයක් වැදගත් කතාවක් කියයි. එය නම් ‘වැඩබලන පොලිස්පති ඉවත් කිරීමටත් බලපෑම්’ යන්නයි.

ඊට පෙර පෙබරවාරි 29 වැනිදා වන විට, මාස තුනකට පමණක් පත්කරන ලද වැඩබලන පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ගේ ‘වැඩ බලන කාලය’ අහවර වෙයි. එවිට අලුත් පොලිස්පතිවරයකු පත්කරන්නට සිදුවෙයි. ටිරාන් අලස් පෙන්වන්නට හැදුවේ, වැඩබලන පොලිස්පතිවරයා පොලිස්පතිකමෙන් ඉවත් කරන්නට මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්කාරයන්ගේ බලපෑමක් තිබෙන බවටයි. නැවත වරක් පත්නොකළොත්, මාසය අන්තිමේදී වැඩබලන පොලිස්පති තනතුරෙන් දේශබන්දු ඉවත් වෙයි.
යුක්තිය අයුක්තිය දන්නා කවුරුත් සිතුවේ, පෙබරවාරි 29න් පසු, දේශබන්දුගේ ධුරකාලය ජනාධිපතිවරයා අවසන් කරනු ඇත කියාය. වධහිංසාව සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවකු කරන ලදුව රුපියල් ලක්‍ෂ පහක වන්දියක් ගෙවන්නට නියම වුණු පුද්ගලයකු රටේ පොලිස්පති හැටියට නම් කරන්නේ කොහොමද? ජනාධිපති ටිරාන් අලස්ගේ බලපෑමට තවදුරටත් යටත්වී, පොලිස්පති හැටියට ඔහුගේ නම යෝජනා කරනු ඇත්ද? ජනාධිපති යෝජනා කළත්, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව එවැනි අයිතිවාසිකම් කළකළ අයකු පොලිස්පති තනතුරට පත්කිරීම අනුමත කරාවිද?

එහෙත්, ජනාධිපති තෙන්නකෝන්ගේ නම පොලිස්පති ලෙස ව්‍යවස්ථා සභාවට යැවීය. ව්‍යවස්ථා සභාවේ සිදුවුණේ කුමක්ද?
දේශබන්දු පිළිබඳ ජනාධිපතිගේ නාමයෝජනාව, 2024 පෙබරවාරි 26 වැනිදා පැවැති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභා රැස්වීම වෙත ඉදිරිපත් කරන ලදි. රැස්වීමට සාමාජිකයෝ නව දෙනෙක් සහභාගි වූහ. ඒ, සභාපති මහින්ද යාපා අබේවර්ධන, අගමැති දිනේෂ් ගුණවර්ධන, විපක්‍ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස, ඇමති නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කබීර් හෂීම් සහ සාගර කාරියවසම් මෙන්ම සිවිල් සමාජය නියෝජනය කරමින් සභාව තුළ සිටින විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුලා විජේසුන්දර, ආචාර්ය ප්‍රතාප් රාමනුජන් හා ආචාර්ය දිනේෂා සමරරත්නය.

සභාවේ සභාපති කථානායක මහින්ද යාපා අබේවර්ධනය. අනෙකුත් සාමාජිකයන් වන්නේ, අගමැති දිනේෂ් ගුණවර්ධන, විපක්‍ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස, ඇමති නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කබීර් හෂීම් සහ සාගර කාරියවසම් මෙන්ම සිවිල් සමාජය නියෝජනය කරමින් සභාව තුළ සිටින විශේෂඥ වෛද්‍ය අනුලා විජේසුන්දර, ආචාර්ය ප්‍රතාප් රාමනුජන් හා ආචාර්ය දිනේෂා සමරරත්නය.

දේශබන්දුගේ නාමයෝජනාවට හතර දෙනෙක් පක්‍ෂ වූහ. දිනේෂ් ගුණවර්ධන, නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා, සාගර කාරියවසම් හා අනුලා විජේසුන්දරය. දෙදෙනෙක් විරුද්ධ වූහ. සජිත් ප්‍රේමදාස හා කබීර් හෂීම්ය. දෙදෙනෙක් ඡන්දය දීමෙන් වැළකුණහ. දිනේෂා සමරරත්න හා ප්‍රතාප් රාමනුජන්ය.

මෙවැනි බෙදීමක් ඇතිවිට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට කිසිම තීන්දුවක් ගත නොහැකිය. මන්ද යත්, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් පරිදි, ව්‍යවස්ථා සභාව යම් කාරණයක් ගැන නාමයෝජනා කිරීමක් හෝ, නාමයෝජනාවක් පිළිගැනීමක් හෝ ප්‍රතික්‍ෂෙපයක් කළ යුත්තේ අනිවාර්යයෙන්ම එම තීරණයට සාමාජිකයන් ‘පස් දෙනකු’ එකඟ නම් පමණක් නිසාය. එනම්, සාමාජිකයන් පස් දෙනකු ඡන්දය නොදුන්නොත් කිසිම තීරණයක් ගත නොහැකිය. ඒ අනුව දේශබන්දුගේ නම සභාවෙන් අනුමත වුණේ නැත. එවිට කථානායක කළ යුතුව තිබුණේ දේශබන්දුගේ නම අනුමත නොවුණු බව ජනාධිපතිට දන්වා යැවීමය. එවිට ජනාධිපති වෙනත් නමක් එවිය යුතුය.

රැස්වීම අවසන් වූ පසුව, සාමාජිකයන් පිටව ගිය ඉක්බිති, කථානායකවරයා සිය ‘තීරක ඡන්දය’ දේශබන්දුගේ පැත්තට පාවිච්චි කර තිබේ. එවිට දේශබන්දුට පක්‍ෂව ඡන්ද 5කි. වැළකී සිටි ඡන්ද දෙක යෝජනාවට විපක්ෂ ඡන්ද ලෙස සකා, 4:4 බැගින් සමාන ඡන්ද දෙපැත්තටම තිබෙන නිසා, තමා තීරක ඡන්දය පාවිච්චි කළ බව කථානායක මහින්ද අබේවර්ධන, ජනාධිපතිවරයාටම ලියුමක් යවමින් පැවසිය.

එලෙස ලංකා ඉතිහාසයේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවක තීරණයක් පිළිබඳ ලජ්ජාසහගතම අවස්ථාව එළැඹිණි.
අසරණ කථානායකවරයා, ජනාධිපතිට යැවූ ලියුමේ මෙසේ සඳහන් වෙයි.

‘2024 පෙබරවාරි මස 29 වැනි දින සිට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති ටීඑම්ඩබ්ලිව්ඩී තෙන්නකෝන් මහතා පොලිස්පති ධුරයට පත් කිරීම සඳහා උක්ත ලිපිය මගින් ඔබතුමන් (ජනාධිපති) විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද නිර්දේශය අද දින පැවති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභා රැස්වීමේදී සලකා බලන ලදී. එහි දී ඔබතුමන් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද නිර්දේශය අනුමත කරමින් සාමාජිකයින් සිව් දෙනෙකුද, එම නිර්දේශය අනුමත නොකරමින් සමාජිකයින් දෙදෙනෙකු ද ඡන්දය ප්‍රකාශ කරන ලද අතර අනෙකුත් සාමාජිකයින් දෙදෙනා ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමෙන් වැලකී සිටින ලදි.’

‘ඒ අනුව, ඔබතුමන් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද නිර්දේශය අනුමත කිරීම හෝ අනුමත නොකිරීම ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාතාන්ත්‍රික සමාජවාදී ජනරජයේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 41 (ඉ) (4) ව්‍යවස්ථාවේ දක්වා ඇති පරිදි අවම සාමාජිකයන් පස් දෙනෙකු විසින් සනාථ නොකරන ලදි.’

‘කෙසේ වුවද, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 41 (ඉ) ව්‍යවස්ථාව අනුව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභා රැස්වීමකදී ඡන්දය දීමෙන් වැළකී සිටීමක් සම්බන්ධයෙන් ප්‍රතිපාදන සලසා නොමැති බැවින් නීතිය ඉදිරියේ ඡන්දය දීමෙන් වැළකී සිටීම විපක්ෂ වීමක් ලෙස සලකනු ලබන්නේ නම් හා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 41 (ඉ) (5) ව්‍යවස්ථාව අනුව උක්ත ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් සම සමව ඡන්දය ලැබුණා සේ සලකන්නේ නම් සභාපතිවරයා වශයෙන් මාගේ තීරක ඡන්දය ද පක්ෂව ලබාදෙන බව කාරුණිකව දන්වමි.’
මෙලෙස පොලිස්පති ධුරයට බැලු බැල්මට පෙනෙන නීති විරෝධී ආකාරයෙන් දේශබන්දු පත්කිරීමට එරෙහිව පාර්ශ්ව 9ක් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියට ගියෝය.

යසන්ත කෝදාගොඩ, මහින්ද සමයවර්ධන හා අචල වෙංගප්පුලි යන විනිසුරුවරුන්ගෙන් සැදුණු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු මඬුල්ල, 2024 ජුලි 24 වැනිදා, පෙත්සම් අසා නිමවන තුරු, පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් එම තනතුරේ රාජකාරි කිරීම වළක්වාලමින් අතුරු තහනම් නියෝගයක් නිකුත් කළේය. ඒ අනුව, පොලිස්පතිධුරයේ කටයුතු කිරීම, බලතල ක්‍රියාවේ යෙදවීම, රාජකාරි ඉටුකිරීම යනාදි සියලුම දේ ඔහුට තහනම් කරන ලදි. ඉදිරිපත් කරන ලද මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සම් 9 විභාග කිරීමටද තීරණය කළේය. පෙත්සම් පිළිබඳ විභාගය මේ වසරේ නොවැම්බරයට නියමිතව තිබේ.

දැන් දේශබන්දුට සිදුවී ඇති දේ සියල්ලෝම දනිති. එහෙත්, ඔහුට මේ ඉරණම පිළිගන්නට සිදුවී ඇත්තේ ඔහුගේ අපාය සහාය ප්‍රධානියා සුවසේ සනීපයෙන් සිටිද්දීය. දේශපාලකයන්ට වුවමනා පරිදි තම ආත්මය පාවාදෙමින් වැඩ කරන පොලිස් නිලධාරීන්ටද, තමන්ගේ බලයෙන් හිස උදුම්මවාගෙන ඕනෑම අපරාධයක් පොලිස් නිල ඇඳුමට මුවා වී කළ හැකියැයි සිතන පොලිස් නිලධාරීන්ටද, දේශබන්දු ආ මාවත පාඩම් රැසක් කියා දෙන්නේය. ඉන් එකක් වන්නේ, තමන්ට තනියෙන් සියලු දුර්විපාකවලට මුහුණ දෙන්නට සිදුවන දවසක් හැමෝටම එන බවයි.

සම්මුති විසම්මුති දූෂණය, භීෂණය සහ නීතියේ පාලනය – සුනන්ද දේශප්‍රිය

0

ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුවේ දෙවන කාර්තුවෙන් පටන් ගෙන සියලුම වර්ණයන්හි රාජපක්ෂවරුන්ට සහ ඔවුන්ගේ දේශපාලන බලකායට ස්වයං අතුරුදහන්වීමේ සහ උසාවි බඩගෑමේ දුක්ඛිත වකවානුවක් උදා වී තිබේ.

මේ එහි අසම්පූර්ණ ලැයිස්තුවකි.කටින් වෙඩි තැබීමේ වීරයකු වූ හිටපු ඇමති ප්‍රසන්න රණවීර 2025 මාර්තුවේදී පොලිසියට බියේ අතුරුදහන් වී මාස ගණනාවකට පසු මතු විය. කිරිබත්ගොඩ ප්‍රදේශයේ ඉඩම් වංචා කිරීමේ සිදුවීමකට අදාළව ඔහුට චෝදනා එල්ල වී තිබේ.

තවත් කටකාරයකු වූ හිටපු ඇමැති රාජිත සේනාරත්න ද අතුරුදහන් වූයේ දින කිහිපයක් හෝ කල්දේරම් බත කෑමට බිය නිසාය. ඔහු තවම ස්වයං අතුරුදහන්වීමේය.

හිටපු අමාත්‍ය රෝහිත බෝගොල්ලාගමද තමාට එරෙහිව දූෂණ චෝදනාවක් සම්බන්ධයෙන් ගොනුකර තිබෙන දූෂණ නඩුවට පැමිණයේ නැත. තවත් ස්වයං අතුරුදහන්වීමකි. ඔහු නොමැතිව එම නඩුව ඔක්තෝබර් මස 30 කැඳවනු ඇත.
තවත් රාජපක්ෂ රෝහිතවරයකු වන රෝහිත අබේගුණවර්ධනගේ දුව සහ බෑනා අධිකරණය මඟ හැරීමට නිවස වසා පලා ගියේ කොටස් එකලස් කරන ලද ජීප් රථයක් සම්බන්ධව සිදු කරන විමර්ශනයකට බියෙනි.

සිය ලේකම් සහ සහෝදරයා දූෂණ චෝදනා යටතේ අත්අඩංගුවට ගැනීමට සෙවූ කාලයේ හිටපු බල්ටි ඇමතියකු වූ මනූෂ නානායක්කාරද අතුරුදහන් වී තිබුණි. පසුව ඔහු ද මතු විය.

2025 ජූනි 23 දා මාතර මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ පැවැති දූෂණ නඩුවකට සහභාගි වීමට 10%යේ රාජපක්ෂ වූ බැසිල් ඇමෙරිකාවේ සිට නාවේ බෙල්ලේ උළුක්කුවක් නිසාය! තවත් අතුරුදහන්වීමකි. ඒ නීති විරෝධී ලෙස ඉපැයූ රුපියල් ලක්ෂ 500ක් යොදවා මිලදී ගත් ඉඩමකට අදාළ නඩුවකටය.

අතුරුදහන්වීම් වාර්තාව තැබූයේ නාමල් රාජපක්ෂ රැකගැනීමට උත්සාහ කළ දූෂිත දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ය.
2025 මාර්තු 27 දා පා.ම. චාමර සම්පත් දසනායක පළාත් සභාවට රුපියල් ලක්ෂ 173කට අධික පාඩුවක් කළේ යැයි සැකපිට අත්අඩංගුවට ගෙන රක්ෂිත බන්ධනාගාර ගත කරන ලදි. පසුව ඔහුට ඇප නියම විය.

2025 ජූලි මාසයේ දී හිටපු ඇමති එස්.එම්. චන්ද්‍රසේන දිළිඳු ගොවීන්ට බෙදා දීමට රුපියල් මිලියන 25ක් මුදලක් වැයකර මිලදී ගනු ලැබූ බඩ ඉරිඟු‍ බීජ අවභාවිත කිරීම සම්බන්ධයෙන් රක්ෂිත බන්ධනාගාර ගත කරන ලදුව පසුව ඇප නියම විය.
තමන් සහ සිය පවුල සතු රුපියල් ලක්ෂ 946ක පමණ වටිනාකමකට ආසන්න මුදලක් උපයාගත් ආකාරය පෙන්වීමට නොහැකි වූ හිටපු ඇමති කෙහෙළිය රඹක්වැල්ල සහ පවුලේ සමාජික සාමාජිකාවෝ සිරගත වී ඇප ලබා නඩු පිට නඩු වැටී සිටිති.
හිටපු ඇමති ලක්ෂ්මන් යාපා අබේවර්ධන සහ ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ හිටපු අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් ජයන්ත එදිරිසිංහ යන අයට දූෂණ චෝදනා උඩ අධිචෝදනා භාර දෙනු ලැබුවේ ජූනි 30 වන දාය.

2016 වසරේ මුදල් අමාත්‍යවරයා වශයෙන් “මොනාර්ක් නිවාස සංකීර්ණයේ”‍ පිහිටි නිවසක පදිංචිව සිටීම සහ බැඳුම්කර මගඩියට ආධාර අනුබල දීම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා කර හිටපු මුදල් අමාත්‍ය රවී කරුණානායක සහ අර්ජුන් ඇලෝසියස් යන අයට එරෙහිව අල්ලස් කොමිසම නඩුවක් ගොනු කර තිබේ.

සිය නීත්‍යනුකූල ආදායම අබිබවා රුපියල් කෝටි ගණනක දේපළ, යාන වාහන සහ බැංකු ගිණුම් පවත්වාගෙන යාම තුළින් අල්ලස් පනත යටතේ වරදක් කළේ යැයි හිටපු වාචාල ඇමති මර්වින් සිල්වාට අධිචෝදනා භාර දී තිබේ.

හිටපු අමාත්‍ය ජෝන්ස්ටන් ප්‍රනාන්දුට විරුද්ධව අල්ලස් කොමිසම කොළඹ මහාධිකරණය හමුවේ නඩු පහක් ගොනු කර තිබේ.
එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරියක වන චන්ද්‍රානි බණ්ඩාරට එරෙහිව අල්ලස් හෝ දුෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිෂන් සභාව විසින් අධිචෝදනා ගොනු කරනු ලැබීය.

හිටපු අමාත්‍ය පියංකර ජයරත්නට එරෙහිව දූෂණය චෝදනා මත නඩු ත්‍රිත්වයක් පවරනු ලැබුවේ ජනවාරි 8 වන දා ය.
2015 වසරේ ජනාධිපතිවරණය පැවැති සමයේ කුප්‍රසිද්ධ කැරම් බෝඩ් නඩුවට වරදකරු වූ හිටපු අමාත්‍ය මහින්දානන්ද අලු‍ත්ගමගේට සහ හිටපු අමාත්‍ය නලින් ප්‍රනාන්දුට දීර්ඝ සිර දඬුවම් නියම විය.

මේ සියල්ල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී බලවේගයන්ගේ සතුටට හේතු වන බව නිසැකය. එමෙන්ම මෙම ලැයිස්තුව තව බොහෝ දිගු වන බවද නිසැකය.

2024 ජාජබ ආණ්ඩුව මෙන්ම2015 යහපාලන ආණ්ඩුවද බලයට පැමිණියේ දූෂණය සහ වංචාව පිටු දැකීමේ සටන් පාඨය පෙරදැරි කර ගනිමිනි. යහ පාලන ආණ්ඩුව වංචා දූෂණ පිටු දැකීමට ගත් විධිමත් සහ ඍජු පියවර පසුව දිය වී ගියේ ආර්ථික දූෂණය පිටු දැකීමට සමාන්තරව දේශපාලන දූෂණය පිටු දැකීමට පියවර නොගත් නිසාත්ය.

අද ජාජබ ආණ්ඩුව මුහුණ දී සිටින අභියෝගයත් එයයි. යහ පාලන ආණ්ඩුව වසරකටත් වඩා කාලයක් පාරදෘශ්‍ය පාලනයක් ගෙන ගියේය. එය කඩාකප්පල් වූයේ බැඳුම්කර වංචාව යටපත් කිරීමටත් ජනාධිපති සිරිසේන නොසලකා හැරීමටත් අගමැති වික්‍රමසිංහ කූටෝපා දියත් කළ නිසාය.

ජාජබ ආණ්ඩුවට තවම වසරක්වත් නැත. එනමුත් දේශපාලන දූෂණය අතින් එය සිටින්නේ නරක තැනකය. රාජ්‍යතාන්ත්‍රික පත්වීම් අනුර කුමාර ආණ්ඩුව විසින් දේශපාලනීකරණය කර ඇත්තේ රාජපක්ෂ අඩිපාරේ යමිනි. රජයේ ප්‍රධාන සිවිල් තනතුරු පුරවා ඇත්තේ ජනාධිපති අනුර කුමාරගේ හිතවතුන්ගෙනි.

රේගුව, ආදායම් බදු දෙපාර්තමේන්තුව සහ සුරා බදු දෙපාර්තමේන්තුව යන වැදගත්ම ආයතන ප්‍රධානීන් ලෙස දේශපාලන හිතවතුන් පත් කර තිබේ. ජාජබ අපේක්ෂක ලැයිස්තුවේ සිටි ආචාර්යවරුන් දෙදෙනෙකු විශ්වවිද්‍යාල උපකුලපතිවරයකු සහ වරියක ලෙස පත් කර තිබේ. මුදල් අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් අනුර කුමාරගේ හිටපු නියෝජ්‍ය ඇමතිවරයාය.

මේ රාජපක්ෂවාදයයි. විධායක දේශපාලන දූෂණය අතින් ජනාධිපති අනුර කුමාර රාජපක්ෂවරුන් ලැජ්ජාවට පත් කරයි. ප්‍රබල සිවිල් සමාජ පිරිස් සහ නීතිඥ සංගමය වැනි ආයතනයන්හි ඉල්ලීම නොසලකා අනුර කුමාර සය මසක් ගතවීත් තොරතුරු කොමිසමට සභාපතිවරයකු පත් නොකරන්නේ ඔහුගේ සිතැඟි පරිදි දූෂිතයකු පත් කර ගැනීමට නොහැකි වූ නිසාය. එය විධායක අහංකාරකමයි.

මේ අහංකාරකමේ තවත් විපාකයක් වූයේ විගණකාධිපති ලෙස සිය සිතැඟි අනුව බාහිර පුද්ගලයකු පත් කිරීමට ඔහු දැරූ අසාර්ථක ප්‍රයත්නයයි.

මාධ්‍ය වාර්තා කරන්නේ ව්‍යවස්ථා සභාවෙහි ස්වාධීනත්වය දුර්වල කිරීමට අනුර කුමාර ආණ්ඩුව කැස කවන බවයි.
සිය ජනපති කාර්යාලයේ මාධ්‍ය ඒකකයේ සිටින පුද්ගලයින්ගේ ලැයිස්තුවක් දීම අනුර කුමාරගේ ලේකම් ප්‍රතික්ෂේප කළේ එය රාජ්‍ය රහසක් නිසා විය හැක. මෙම ලේඛකයා විසින් ඔහුගේ කාර්යාලයට යවන ලද තොරතුරු ඉල්ලීම් දෙකකටද අත් වූයේ එම ඉරණමය.

මේ දේශපාලන දූෂණය කොතෙක් ද යන්න පෙන්වන කැත නිදසුනක් වන්නේ යෞවන සමාජ ජවිපෙ යටතට ගැනීමට දරන උත්සාහයයි.

පසුගියදා අධ්‍යපන ප්‍රතිසංස්කරණ ගැන සාකච්ජා කිරීමට ගිය සිවිල් සමාජ කණ්ඩායමකට අදාළ මන්ත්‍රීවරයකු කියා ඇත්තේ ‘ටිල්වින් සහෝදරයා’ සමග සකච්ඡා කර බලන ලෙසය!

රාජ්‍ය සේවයේ විශිෂ්ට පිළිගැනීමක් ඇති ජාජබට දර දිය ඇදි වයෝවෘද්ධයකුට ලැබෙන්නට තිබූ පළාත් පාලන ආයතනයක සභාපති තනතුරක් ගැස්සී ගියේ වැරදීමකිනි. පසුව ඔහු කියා තිබුණේ තනතුර ලැබුණේ නම් තමාට දිවි නසා ගැනීමට සිදුවන්නට තිබූ බවයි. ඒ සභාපතිවරයා වෙනුවට තීරණ ගැනීමට ජවිපෙ ක්‍රියාකාරිකයකු ඔහුගේ කාර්යාලයට අනුයුක්ත කර ඇති නිසාය. රට පුරාම සිදුවෙමින් ඇති දේශපාලන දූෂණයට එය අපූරු නිදසුනකි.

බස්නාහිර පළාත් සභාවෙහි ඉතා දක්ෂ ලේකම්වරියක් සිටියාය. ඇය පත් කරනු ලැබූයේ වික්‍රමසිංහ ජනාධිපති සමයේ බැවින් ඇය ඉවත් කර ජවිපෙ හිතවතෙක් පත් කරන ලදි. ඔහු කොතරම් කාර්යක්ෂමද යත් ඔහුට ලැබෙන ඊ මේල් ලිපි මුදුණය කර දිය යුතුය! දෙහිවල සහ නගර සභාවෙහි සිටි ජවිපෙ මන්ත්‍රීවරියකගේ අවභාවිතයන් වාර්තා කළ එහි ලේකම් පළවා හැර පත් කරන ලද්දේ ද අර ජාතියේම අයෙකි.

කථානායකගේ බිරිඳට ෂොපින් යෑමට ආණ්ඩුවේ වාහනයක් දී ඇත්තේ ජනාධිපති ලේකම්වරයකුගේ අත්සනිනි. හිටපු කථානායකගේ ආචාර්ය උපාධි කොළය තවම නැත.

දූෂණයට විරුද්ධ සටන නීතියේ පාලනය සහ පාරදෘශ්‍ය බව සමග ඒකාබද්ධ නොවූ කල එය භීෂණයක් බවට පත් වීමට ඇති ඉඩ වැඩිය.

මෙම දේශපාලන දූෂණය නතර කර පාරදෘශ්‍යබව සහ නීතියේ පාලනය තහවුරු කිරීමට පියවර ගැනීමට අනුර කුමාර ආණ්ඩුවට තවම අවස්ථාව තිබේ.

ප්‍රමාදය මරණයේ මග බව ඉන්දීය ශාස්තෘවරුන් පෙන්වා දී ඇති පරම සත්‍යයක් බව අවසාන වශයෙන් ලියා තබමි.

ටෙලිවිෂන්වලින් පත්තර කියවීම නතර කළ යුතුය.. එය බුද්ධිමය දේපළ සූරාකෑමකි, සදාචාරාත්මක වරදකි.

0

දිනපතා හා සතිපතා පුවත්පත්වල පළවන ප්‍රවෘත්ති හා විශේෂාංග, ටෙලිවිෂන් නාලිකාවල උදේ පත්තර කියවීමේ වැඩසටහන්වල, එම පත්තරවල නම් ද සහිතව කියවීම පිළිබඳව කතාබහක් ඇතිවී තිබේ. පුවත්පත්වල වැඩ කරන තරුණ ජනමාධ්‍යවේදීන් කිහිප දෙනකු මේ ගැන තම පුරෝගාමී අදහස් සමාජ මාධ්‍යවල දැනටමත් දක්වා තිබේ. ඔවුන්ගේ අදහස, ටෙලිවිෂන්වල පුවත්පත් කියවීම නැවැත්විය යුතු බවය.

පළමුව කිව යුත්තේ, පුවත්පත්වල පළවන ප්‍රවෘත්ති හා ලිපි එම පුවත්පත්වල නම් උපුටා දක්වමින් ටෙලිවිෂන්වල කියවීම, පුවත්පත් ජනමාධ්‍යවේදීන්ගේ බුද්ධිමය දේපළ සූරාකෑමක් බවයි. එය කරන්නාත්, ‘වර්තමාන ඩිජිටල් ලෝකයේදී පුවත්පත්ද වෙන අතක් බලාගත යුතු බව’ නිතර මතුරන විචාරකයනුත්, එම කාරිය සාධාරණ කිරීමට කුමන හේතු දැක්වුවද, මේ නීති විරෝධී හා සදාචාර විරෝධී බුද්ධිමය දේපළ සූරාකෑමේ අවලස්සන ඒ කිසිවකින් වැසිය නොහැකිය.

මේ කියන්නේ, පත්තරවල නම් උපුටා දක්වමින්, පත්තර අතට ගෙන ඒවායේ අන්තර්ගතයන් කියමින්, ටෙලිවිෂන්වල උදේට කරන වැඩසටහන් ගැනය. නැතිව, ටෙලිවිෂන්වල ප්‍රවෘත්ති කියවීම ගැන නොවේ. ටෙලිවිෂන් හෝ වෙනත් අය තමන්ගේ වියදමෙන්, තමන්ගේ මහන්සියෙන් සොයාගන්නා ප්‍රවෘත්ති කීවාට කාටවත් ප්‍රශ්නයක් නැත.

ටෙලිවිෂන්වල පුවත්පත් කියවීම පටන්ගත්තේ අභාවප්‍රාප්ත බන්දුල පද්මකුමාර මහතා 2003 මැදභාගයේ පමණය. අද ටෙලිවිෂන් පුවත්පත් කියවීමත් එය වැටී ඇති පහත් තත්වයටත් වගකිවයුතු පළමුවැන්නා ඔහුය. ‘බන්දුල පද්මකුමාර නම් හරියට වැඩේ කළා. ඔහු කියෙව්වේ පත්තරවල හෙඩ්ලයින් විතරයි’ යනුවෙන් සමහරුන් කීවද, බන්දුලද කීවේ ‘හෙඩ්ලයින්’ පමණක් නොවේ. ප්‍රවෘත්තියක මූලික අන්තර්ගතයේ සියලුම දේ කී ඔහු, විශේෂාංග ලිපිවලින් තමා කැමති තැන් උපුටාගෙන කියවූයේය. දේශපාලන විචාර ලිපිවල, තමන්ගේ දේශපාලන හාම්පුතුන්ගේ වුවමනාවන්ට ගැළපෙන කොටස් පමණක් උපුටා කියෙව්වේය. එපමණක් නොවේ, යම් පුවත්පතක ප්‍රවෘත්තියක හෝ ලිපියක පළවී ඇති දෙයකින් තම දේශපාලන හාම්පුතුන්ට හානිවී ඇතැයි සිතෙන වේලාවක, ප්‍රවෘත්තිය හෝ ලිපියේ කොටස් කියවා, ඒ ගැන තම දේශපාලන හාම්පුතුන්ගෙන් ටෙලිෆෝනයෙන් ලබාගත් පිළිතුරු හෝ ප්‍රතිචාරද එවේලේම කියුවේය. පුවත්පත් කාටුන් ශිල්පීන් හීනෙකින්වත් නොසිතූ තේරුම් ඔහු කාටුන්වලට දුන්නේය.

බන්දුල පද්මකුමාර මහතාට ඒ කාලයේ කවුරුත් විරුද්ධ වුණේ නැත. ටෙලිවිෂන් වැඩසටහනක පළමුවැනි වරට තම පුවත්පත්වල නම කියවීම නිසා පත්තර අයිතිකාරයෝද, කර්තෘවරුද, ප්‍රවෘත්තිය හා ලිපිය සමග ලේඛකයාගේ නමත් කාටුන්ශිල්පීන්ගේ නමත් කියන නිසා ජනමාධ්‍යවේදියෝද කාටුන් ශිල්පියෝද, අමන්දානන්දයට පත්ව, පද්මකුමාරගේ අනාගත ව්‍යසනකාරී ‘මුල පිරීම’ ඉවසා වදාරා සිටියෝය. අද ව්‍යසනයක්ව ඇත්තේ ඒ මුල පිරීමය. අවසානයේ බන්දුල පද්මකුමාර එය ටෙලිවිෂන් නාලිකාවට පමණක් නොව, තමන්ටද ‘ඇඩ්වටීස්මන්ට්වලින් නිශ්චිත ප්‍රතිශතයක් කොමිස්’ ලැබෙන ආකාරයේ ජනප්‍රිය ලාභදායී වැඩසටහනක් බවට පත්කළේය. ඔහු ස්වර්ණවාහිනියෙන් ඉවත් වී වෙනත් නාලිකාවලට යන විට තම මුල් පිටුව වැඩසටහනද ගෙන ගිය අතර, එම නාලිකා සමග කේවෙල් කළේ, වැඩසටහනට ලැබෙන ප්‍රචාරක දැන්වීම් ආදායමෙන් අහවල් ප්‍රතිශතය තමන්ට ලැබිය යුතුයැයි කියාය. ඒ නිසා, බන්දුල පද්මකුමාරගේ ‘විනයවත්, ලස්සන’ වැඩසටහන මාසයකට දසලක්ෂ ගණන් මුදල් ඔහුටම ලැබෙන කප්රුකක් බවට පත්විය. එහිදී සිදුවුණේත්, පත්තරකාරයන්ගේ බුද්ධිමය දේපළ මංකොල්ලකෑමකි.

පද්මකුමාරගේ වැඩසටහන ජනප්‍රිය වීමත්, ඉන් නාලිකාවල රේටිංග්ස් වැඩිවීමත්, එයින් විශාල ආදායමක් ගලාඒමත් දුටු අනෙක් හැම නාලිකාවක්ම, කල් යන්නට පෙරම තරගයට පත්තර කියවීමට පටන්ගත්තේය. පසුව එය ගුවන්විදුලි නාලිකාවලටද බෝවිය. ‘අපි නං ඕක කළේ ආචාරධාර්මිකව’ කියමින් පුරසාරම් හැටියට ක්ෂමාලාප fදාඩන රේඩියෝ ‘මල්ලිලා’ද, කළේ එකම වැරදි දේ, එකම අපරාධය, එක එක ආකාරයටය. අද එය මංකොල්ලයේ උපරිමය කරාත්, දුරාචාරයේ මස්තකය දක්වාත් ගොස් තිබේ.

මුලින් කී ලෙස, ටෙලිවිෂන්වල පත්තර කියවීම, බුද්ධිමය දේපළ සූරාකෑමකි. සරලව කිවහොත්, ප්‍රාදේශීය ජනමාධ්‍යවේදීන්, මාණ්ඩලික ජනමාධ්‍යවේදීන්, උප කර්තෘවරුන් මෙන්ම සංස්කාරකවරුන්ද, දුක් මහන්සියෙන් එකතු කරන ප්‍රවෘත්ති, තොරතුරු, මතු නොව, ඔවුනගේ ලිවීමේ කුසලතාවද සූරාකෑමකි. පුවත්පතකට මිලක් තිබේ. එම මිල ගෙවා ගන්නා පුවත්පතක් තමන්ම කියවිය හැකිය. තවත් අය සමග බෙදාහදාගෙන කියවිය හැකිය. අතින් අත යැවිය හැකිය. ජන සභාවල කියවිය හැකිය. පුස්තකාලවල තැබිය හැකිය. බුද්ධිමය හා සමාජමය අවශ්‍යතා සඳහා උපුටා දැක්විය හැකිය. එය ‘ෆෙයාර් යූස්’ හෙවත් ‘සාධාරණ පරිහරණය’ ලෙස සැලකේ. බුද්ධිමය දේපළවලට එවැනි විභවතාවක් තිබේ.

ඊට සීමා නොවී, එහි අන්තර්ගත දේ වෙනත් ජන-මාධ්‍යයකට පෙරලා පුවත්පත්වල නම්ද සහිතව ප්‍රචාරය කිරීමත්, එම ප්‍රචාරයේ ප්‍රතිඵලය ලෙස මුදල් ඉපැයීමෙන් අයුතු ලාභයක් ලැබීමත්, (එම ප්‍රවෘත්ති හා ලිපිවලට විප්‍රකාර අර්ථනිරූපණ දීමත් ඇතුළුව) මුළුමනින්ම බුද්ධිමය දේපළ පිළිබඳ අයිතිය කඩකිරීමකි. පුදුමය නම්, ජනමාධ්‍ය සදාචාරය ගැන දන්නා-කියන, ටෙලිවිෂන් නාලිකාවල පුවත්පත් කියවන මහතුඟ, මේ සදාචාර සීමාව ගැන නොදන්නා සේ සිටීමය. තම දුරාචාරාත්මක කාරිය සාධාරණ කිරීමය. සමහර ටෙලිවිෂන් වෘත්තිකයන් කියන්නේ, ටෙලිවිෂන්වල පත්තර කියවීම මේ මොහොතේ ලෝක යථාර්ථය බවත්, ඉන් අතෘප්තියට පත්වන්නේ නම් පත්තර තමන්ගේ පැවැත්ම සඳහා වෙනත් මාර්ග ගවේෂණය කළ යුතු බවත්ය. එය, පත්තරකාර ශ්‍රමය සූරාකමින්, පත්තරකාරයන්ට ජිවත්වෙන්න වෙන මාර්ගයක් සොයාපල්ලා වැනි අවවාද දීමකි.

ප්‍රවෘත්ති යනු කිසිවකුගේ නිර්මාණයක් නොවන නිසාත්, ඒවා සමාජයේ සිදුවන දේ වාර්තාකිරීමක් වන නිසාත්, කාටවත් ප්‍රවෘත්තිවලට තනි අයිතියක් කියන්නට නොහැකි බව සමහරුන් කියනු ඇත. ඇත්ත, ප්‍රවෘත්ති පැනනගින්නේ සිදුවීම්වලිනි. එහෙත් සිදුවීමක් වූ පමණින් එය ප්‍රවෘත්තියක් නොවේ. එය ප්‍රවෘත්තියක් වීමට කිසියම් ක්‍රියාවලියක් සිදුවිය යුතුය. පත්තරයක ප්‍රවෘත්තියක් වීමට නම්, ඉහත කී ලෙස විශාල පිරිසකගේ දායකත්වය ඊට ලැබිය යුතුය. මේ ක්‍රියාවලිය ටෙලිවිෂන් හා ගුවන්විදුලි මෙන්ම, නව මාධ්‍ය හසුරුවන්නන්ටද කළ හැකිය. එවිට එකම සිද්ධියක් ගැන තමා විසින්ම සකසා ගැනුණු ප්‍රවෘත්තියක් තමන්ට හමුවෙයි. එය තමන්ගේ ටෙලිවිෂන්වලින් හෝ රේඩියෝවලින් හෝ යූටියුබ් ආකාරයෙන් හෝ විසුරුවා හැරියාට කිසිවකුට වරදක් කියන්නට බැරිය. පත්තරවලින්ද ඊට විරුද්ධත්වයක් පැන නගින්නේ නැත. එහෙත් ප්‍රශ්නය ඇත්තේ වර්තමාන ටෙලිවිෂන් හා යූටියුබ්, ඒ ක්‍රියාවලියට දායක නොවී, (එය මුදල් වියදම් වන, මිනිස් ශ්‍රමය යෙදිය යුතු වැඩකි.) ඉහත කී ක්‍රියාවලියට මුදල් හා සම්පත් යොදවා පත්තරවලින් එකතු කරගන්නා ප්‍රවෘත්ති, පත්තරවල නම්ද සහිතව උදේට කියවීමය. බුද්ධිමය දේපළ සූරාකෑම සිදුවන්නේ එතැනදීය.

විද්‍යුත් හෝ නව මාධ්‍යවේදීන්ට තමන්ගේ දැනුම සඳහා පත්තර කියවීම කළ හැකිය. ඒවායේ ඇති ප්‍රවෘත්ති, තමන් සොයාගත්තා සේ කියවීමටද හැකිය. ප්‍රවෘත්ති කියන්නේ කාගේවත් නිර්මාණයක් නොවන නිසා, අපට ඕනෑ තැනකින් ඒවා ලබාගත හැකිය වැනි කතාද ඇත්තය. එහෙත්, පත්තරවලින් ඉල්ලා සිටින්නේ, තමන්ගේ පත්තරයේ නම සඳහන් කරමින්, එම පත්තරවල තිබෙන ප්‍රවෘත්ති හෝ ලිපි විද්‍යුත් මාධ්‍යවල නොකියවන ලෙසය. අවශ්‍ය කෙනකුට මුදල් දී පත්තරයක් ගෙන, අවශ්‍ය දේ දැනගැනීමට සදාචාරාත්මක ඉඩක් තබවන ලෙසය.

අද පමණක් නොව හැම කාලයේම පත්තර පවත්වාගෙන යන්නේ පහසුවෙන් නොවේ. ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදීන් ජාලයක්, සංස්කාරක මණ්ඩල, දැන්වීම් අංශ, නිෂ්පාදන අංශ, විශාල මුද්‍රණ අංශ හා මුද්‍රණාල, ඒවායේ මිනිස් සම්පත් ආදිය පවත්වාගෙන යාම, ලේසි පහසු දෙයක් නොවේ. එලෙස, එක් ප්‍රධාන පුවත්පත් ආයතනයකින් ඍජුව හා වක්‍රව ජීවත් වන පිරිස අතිවිශාලය. ප්‍රවාහන කොන්ත්‍රාත්කරුවන්, පුවත්පත් අලෙවි නියෝජිතයන් මෙන්ම පත්තර ලෑල්ලක් දමාගෙන සිටින පුද්ගලයා දක්වා මේ ශ්‍රම බලකාය විහිදෙයි.

පුවත්පතක පැවැත්ම රඳා පවතින්නේ එහි අලෙවිය මතය. පුවත්පත්වලට ප්‍රචාරක දැන්වීම් ලැබෙන්නේද ඒවායේ අලෙවිය මතය. අලෙවිය අඩු පුවත්පත්වලට දැන්වීම් නොලැබේ. මේ නිසා, පුවත්පතකට එහි අලෙවිය අංක එකය. දැන්වීම් ආදායම ඒ මත රඳා පවතියි. ඒ ලාභය අයිතිකරුවන් තබාගන්නා අතර, ඉතිරියෙන් එම ආයතනයෙන් දෛනිකව ඉන් ජීවත්වන පිරිසගේ දවස්පතා භෝජනය සරිවෙයි.

පත්තරවල ප්‍රවෘත්ති දිනපතා උදේ පාන්දර ටෙලිවිෂන්වලින් කියවන විට, යම් මුදලක් දී පුවත්පතක් මිලදී ගැනීමට අවශ්‍යතාවක් ඇති නොවේ. මිනිසුන්ගෙන් ‘පත්තර කියවනවාදැ’යි අසන විට ඔවුන් කියන්නේ ඔව් කියාය. එසේ නම් මිල දී ගන්නේ මොන පත්තරදැයි ඇසූ විට කියන්නේ, ‘නෑ අපි ටෙලිවිෂන් එකෙන් බලනවා’ කියාය. පුවත්පත්වලින් උපුටාගෙන රේඩියෝවලින් උදේට ප්‍රචාරය කරන ප්‍රවෘත්ති උදේ රැකියාවට යන ගමන්, වාහනයේ රේඩියෝවෙන් අසමින් යන උදවියද, මේ සූරාකෑමේ දැනුවත් හෝ නොදැනුවත් පාර්ශ්වයකි.

ටෙලිවිෂන් නාලිකා උදේට පත්තර කියවන්නේ හුදෙක් මහජන සුබසාධනය වෙනුවෙන්වත්, මහජනයාගේ තොරතුරු දැනගැනීමේ පිපාසාව සංසිඳුවීම පිණිසවත් නොවන බව පැහැදිලි වන අනෙක් කාරණය වන්නේ එම වැඩසටහන්වල ප්‍රචාරය වන ප්‍රචාරණ දැන්වීම් කන්දරාවය. එම වැඩසටහන්වලට දැන්වීම් එකතුකර ගැනීම සඳහා එම ආයතනවල ‘සේල්ස් එග්සෙකටිව්’ උදවිය නිතිපතා මහන්සි වෙති. ඒ අනුව, ටෙලිවිෂන් නාලිකා කරන්නේ, එක් පිරිසකගේ බුද්ධිමය දේපළ සූරා කා, එම වස්තුව වෙනත් පිරිසකට විකුණා මුදල් ඉපැයීමය.

ටෙලිවිෂන් නාලිකාවලින් තම පුවත්පතේ නම කියවෙනවාද, තම නම කියවෙනවාද, තම ප්‍රවෘත්තිය හෝ ලිපිය කියවෙනවාද යනාදි ලෙස ගිනිකන වැටී බලාසිටි පුවත්පත් ක්ෂේත්‍රයේ පිරිස් දැන් ප්‍රමාද වී හෝ ඇහැරී සිටිති. අඩු ගණනේ එසේ වීමත් හොඳය. එහෙත්, ඒ වන විට ඔවුන් පිනවාගෙන සිටි ඇස්වලට යටින් තමන්ගේ ජීවනෝපාය නාය යමින් තිබේ.

ටෙලිවිෂන් අනුව යමින්, දහස් ගණන් යූටියුබ් කරන්නෝද, පුවත්පත්වල බුද්ධිමය ඥානය සූරාකමින් සිටිති. මේ චෝදනාවෙන් ගැලවීමට නම් ඔවුන් කළ යුත්තේ තමන්ගේ අතින් වියදම් කරගෙන, යූටියුබ් මධ්‍යස්ථානවල ‘නිව්ස් රූම්’ හදාගෙන, ලංකාව පුරා ප්‍රාදේශීය ජනමාධ්‍යවේදීන් පත්කරගෙන, ඒ ක්‍රියාවලිය හරහා ප්‍රවෘත්ති ගෙන්වාගෙන තමන්ගේ ප්‍රවෘත්තියැයි ආඩම්බරයෙන් කීමය. එවිට ඔවුන්ට ප්‍රවෘත්ති බවට පත්වී නැති, මුල් සිදුවීම් ම හමුවෙනවා ඇත.

ටෙලිවිෂන් එකෙන් දැක හෝ රේඩියෝවෙන් අසා, ජනතාව පුවත්පත් මිලදී නොගැනීමෙන් වන්නේ පුවත්පත්වල අලෙවිය අඩුවීමට එය එක් හේතුවක් (එකම හේතුව නොවේ, තවත් හේතු බොහොමයක් තිබේ) වීමය. අලෙවිය අඩුවීම, දැන්වීම් ආදායම් අඩුවීම, සේවකයන්ගේ රැකියාවලට අවදානමක් ඇතිකරයි. අන්තිමට සිදුවිය හැක්කේ ටෙලිවිෂන්වලට කියවන්නට පත්තර නැතිවන තරමට, පත්තර නැතිවීයාමය. (එහෙත් ඉන්පසු ටෙලිවිෂන් උදේට වෙනත් ආදායම් උපයන මාර්ගයක් පාදාගන්නවාද ඇත.)

මේ නිසා ටෙලිවිෂන්වලින් පුවත්පත් කියවීම නතර කළයුතු යැයි ඉදිරිපත් වී තිබෙන අදහස ශක්තිමත් කළ යුතුය. පුවත්පත් ආයතනවල ජනමාධ්‍යවේදීන් මෙන්ම කර්තෘ මණ්ඩල සාමාජිකයන්ද, කර්තෘවරුන්ද ඒ හඬ නොනවත්වා නැගිය යුතුය. පුවත්පත්වල හිමිකරුවන් ඊටත් වැඩියෙන් ඒ ගැන ක්‍රියාකළ යුතුය.
බුද්ධිමය දේපළ රැකගැනීමට හැම කෙනකුටම අනුල්ලංඝනීය අයිතියක් තිබෙන අතර, තමන් කරන වෙළඳ ව්‍යාපාරයට අනිසි ලෙස හානි කරමින් සිටින අයට විරුද්ධවීමට පුවත්පත් හිමිකරුවන්ටද අයිතියක් තිබේ. එම අයිතිය රැකගැනීම වෙනුවෙන් අද අදම සියල්ලන් එක් පෙරමුණකට ආ යුතුය.

නිර්දේශපාලනීකරණය සහ ආණ්ඩුවෙන් අවස්ථා ඉල්ලා බලකිරීම

0

 

ජාතික තරුණ සේවා සභාව ඉදිරිපිට උද්ඝෝෂණයක් තිබුණි. රට පුරා තැනින් තැන පැන නැගුණ විරෝධතා ගණනාවක සන්ධිස්ථානයකි. යෞවන සමාජ පිහිටුවන තරුණ සේවා සභාව එමගින් තරුණන් අතරින් කොටසක් විනෝද, අධ්‍යාපන, පුහුණු හා ප්‍රජා කටයුතුවලට යොමු කරයි. නූතන තරුණ පෙළ පොදු කටයුතුවලින් බැහැරය. ඔවුහු සමාජ මාධ්‍යවලට ඇබ්බැහි වී සිටිති. දශක ගණනකට කලින් තරුණන්ට මෙබඳු පරිසරයක් තිබුණේ නැත. ඔවුහු නිතර මුණ ගැසුණ අවස්ථා ගැන සාකච්ඡා කළ පොත පත කියවන කණ්ඩායමකි. මෙම තරුණ පිරිස සඳහා රජයේ මැදිහත්වීමෙන් සංවිධානාත්මක ක්‍රමවේදයක අවශ්‍යතාව 1960 ගණන්වල සිට මතු කර ඇත.

තරුණ සේවා සභාව පිහිටුවීම තරුණ පෙළ මුහුණ දෙන ප්‍රශ්නවලට උත්තරයක් වූයේ නැත. වරින් වර පැන නැගුණු දකුණේ කැරලි එය අවධාරණය කළේය. තරුණ අසහනයට හේතු සෙවීම සඳහා කොමිසමක් පසුව පත් කරන ලද අතර එහි නිර්දේශ පවා දැනට ක්‍රියාත්මක නොවේ. දැනට පවතින පසුබිම අනුව තරුණ තරුණියන්ගේ අවශ්‍යතා වෙනස්ය. ඔවුන්ගේ ආකල්ප, හැසිරීම හා ක්‍රියාකරන විලාසය ඉතාම සංකීර්ණය. තරුණ ජවය තුළ ආවේගශීලීභාවය තිබේ. ධෛර්යයක් ඇත. ක්‍රමය වෙනස් කර සාධාරණ අවස්ථා සඳහා පෙළ ගැසෙන සමාජය එයට සාක්ෂියකි. ශ්‍රී ලංකාවේ තරුණ පෙළ පදනම් කරගෙන අලුතින් සොාය බැලීමක් අවශ්‍ය කෙරේ. තරුණ අවශ්‍යතා සලකා බලන ජනාධිපති කොමිසමක් පත්කිරීම පමණක් නොව එහි නිර්දේශ අනුව තීරණ ගැනීම ද අරගලයකින් බලයට පත්, අරගලකාරී අදහස් සහිතව දීර්ඝ කාලයක් නියැලි දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් වගකීමකි. ස්වකීය ගැටලු සඳහා ආණ්ඩු සමග ගැටුණ අත්දැකීම් ඇති කණ්ඩායමක් බලයේ සිටින වකවානුවක එවැනි පියවරක අවශ්‍යතාව බලවත්ය.

තරුණ සේවා සභාව ආණ්ඩුවේ ආයතනයකි. එය නිර්දේශපාලනික කරන සේ බලකිරීමම අර්ථ විරහිතය. විවිධ අදහස්, විවිධ දේශපාලන පසුබිම් සහිත පිරිස් යෞවන සමාජවලට එකතු වේ. මෙම පිරිස් රට ගැන කැක්කුමක් ඇති, සාරධර්මවලින් පෝෂිත, සෞන්දර්යාත්මක වින්දනාත්මක පිරිසක් බවට පත් කළ යුතුවේ. ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වභාවය අනුව දේශපාලනය නැති තැනක් නැත. ඉතාම දක්ෂ ව්‍යාපාරිකයන්ට පවා ආණ්ඩු වෙනස් වූ පසු සබඳතා ඇති කරගන්නට සිදුවේ. අධ්‍යාපනය, ප්‍රවාහනය පමණක් නොව සෞඛ්‍ය පවා දේශපාලන අන්තර්ගතයෙන් යුක්තය. තරුණ කටයුතු ද එහි කොටසකි. කෙසේ වෙතත් ආයතනයක කටයුතු අතර ප්‍රසිද්ධියේ දේශපාලනය සුදුසු තත්ත්වයක් නොවේ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය දියුණුම නැති අතර වාසි ලබාගැනීම සඳහා දේශපාලනඥයෝ පෙළැඹී සිටිති. තමන්ගේ දේශපාලනය කරගැනීම සඳහා සූදානමක් නැති සම්පූර්ණයෙන්ම පවිත්‍ර ක්‍රමයක් අපේක්ෂා කළ යුතු නැත.

තරුණ කටයුතු ඉතාම ඉහළින් තිබුණ අවධියක තරුණ කටයුතු ඇමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ගෙන් සම්මාන ගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම එකල දේශපාලන මතාන්තරවල කොටසකි. යොවුන් පුරය, යොවුන් පාර්ලිමේන්තුව වැනි වැඩසටහන් දරුණු විවේචනයට හසුවිය. බෙල්වුඩ් ගම්මානයේ සංගීත හා නැටුම් අංග සහ ඒවායේ අභ්‍යන්තරය ගැන ද විවිධ මත පතුරුවන ලද බව මතක් කළ යුතුය. එකල සාර්ථක තරුණ වැඩසටහන්වල පිටුපස චරිත රත්වත්තෙ මහතාගේ දක්ෂ පාලනය තිබුණි. අසූව දශකයේ විවේචනයට ලක් වූ එම අංග වර්තමානයේ වෙනස්ම මුහුණුවරකින් මහත් උද්දාමයකින් ක්‍රියාත්මක වන බව ද වැදගත් කරුණකි. අනෙක එම අංශවලින් අවස්ථා ලබාගෙන ඉදිරියට පැමිණි කලාකරුවන්, දේශපාලනඥයින්, ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන් සැලකිය යුතු පිරිසක් සිටින බව ද පිළිගත යුතුය.

ශ්‍රී ලංකාවේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය නිදහස්ය. එහෙත් පාසලකට ඇතුළු කරගැනීමේ සිට දේශපාලනඥයන්ගේ සහාය අවශ්‍ය වේ. විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය තුළ අතට මුදලක් දෙන ශිෂ්‍යත්ව ක්‍රම ද ඇත. උපාධිය ලබාගැනීමෙන් පසු රජයේ රැකියා ඉල්ලා බලකරන සංස්කෘතියක් ද තිබේ. ආණ්ඩුවක් බලයට පත් කිරීම සඳහා තරුණ විරුකියාව අවස්ථාවක් කරගත් දේශපාලන පක්ෂ බලයට පත් වූ පසු ලක්ෂ ගණනින් රජයේ තනතුරුවලට බඳවාගැනීමේ ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කළහ. ඒවා ප්‍රමාණවත් නැති අවස්ථාවේ දී රාජ්‍ය බැංකුවලින් ව්‍යවසාය ණය පිරිනමා ඒවා අය කරගත නොහැකි තැනට තල්ලු කළහ. මෑත දශක ගණන තුළ කරන ලද අවිධිමත් රාජ්‍ය අංශයේ පත් කිරීම් හේතු කොටගෙන රටට බරක් සහිත රාජ්‍ය සේවයක් තිබේ. රජයේ ආදායමෙන් වැඩිම කොටසක් වැටුප් හා විශ්‍රාම වැටුප් ගෙවන්නට වැය කරන බව මහ බැංකු වාර්තා පෙන්වයි. විශේෂඥ වාර්තා අනුව රජයේ රැකියා අඩුකර ප්‍රතිසංස්කරණයක් කළ යුතු නමුත් වත්මන් ආණ්ඩුව පවා රජයේ රැකියා පසයන වැඩ පිළිවෙළ ඉදිරියට ගෙන යන සූදානමක සිටී. මෙම කරුණ සඳහන් කරන කාරණය ඉතා වැදගත්ය. තරුණ කටයුතුවල නිර්දේශපාලනීකරණය ඉල්ලා සිටින සමාජය අධ්‍යාපනය අවසන් කිරීමෙන් පසු ආණ්ඩුවෙන් රැකියා අවස්ථා බලකිරීම ගැටලුවකි.
ලෝකයේ රටවල් ගණනාවක් ව්‍යවසායකත්වය සඳහා අවස්ථා පුළුල් කරමින් සිටී. අලුතින් බිහිවන ව්‍යවසායකයන්ගේ නිෂ්පාදන හා සේවා අංශ ආර්ථිකය පෝෂණය කරන ක්‍රියාවලියකි. ශ්‍රී ලංකාවේ තරුණන්ට ව්‍යවසායකත්වය සඳහා අවකාශයක් නැත. යමක් අලුතින් කරන ධෛර්යයක් ඇති නමුත් ඒ සඳහා මුලික අවශ්‍යතා සපුරාගත නොහැක. මෙහි අවසානය වෙනත් රටකට පැන ගැනීමේ නොතිත් කැමැත්ත බව පෙනේ. රට නිර්දේශපාලනික කරන අතර වෙනත් රටකින් අවස්ථා ගැනීමට සූදානම් අනාගත පරපුරක් වෙනුවට අනන්‍ය අවශ්‍යතා වටහා ගෙන ශ්‍රී ලංකාව ඉහළට ඔසවා තබන තාරුණයක් බිහිකරන වගකීමක් බලධාරීන්ට ඇත.

තරුණ පෙළ සඳහා අවකාශයක් ගොඩනගන ක්‍රමවේද සකස් කිරීම ආණ්ඩුවකට සීමා විය යුතු නැත. ශ්‍රී ලංකාවේ සංවර්ධන ක්‍රියාවලිය තුළ පුද්ගලික අංශය ද සැලකිය යුතු කොටසකි. රජයේ ප්‍රතිපත්ති හා ආකෘතිය තුළ වැඩිම ආයෝජනයක් පුද්ගලික අංශයෙන් සිදුවේ. ශ්‍රී ලංකාවේ තරුණන් ගැන සොයාබලා අලුත් කාර්යභාරයක් ආරම්භ කිරීමේ වගකීමෙන් කොටසක් පුද්ගලික අංශයට ද ඇත. ජන හා සංඛ්‍යා ලේඛන දෙපාර්තමේන්තුවේ දත්ත අනුව මෙරට ඉහළ තරුණ විරැකියා අනුපාතිකයක් තිබේ. එය බරපතළ ප්‍රශ්නයකි. පසුගිය වසරේ පළමු භාගයේ දී අවුරුදු 15-24 අතර තරුණ තරුණියන්ගෙන් සියයට 29.5 ක් රුකියා විරහිතය. අවුරුදු 25-29 කාණ්ඩයේ තරුණ පිරිස් අතරින් සියයට 22.3 ක් විරැකියාවෙන් පෙළෙති. මෙම ඉලක්කම් ඉතාම යහපත් ලක්ෂණයක් නොවේ. තරුණ පිරිස් තෝරාගෙන ඔවුන්ට වඩා හොඳ අවස්ථා සම්පාදනය කළ යුතුය. තරුණ සේවා සභාව දේශපාලනය කරන චෝදනාව තිබිය දී එයට විකල්ප වැඩපිළිවෙළක් ආරම්භ කිරීම පුද්ගලික අංශයේ වගකීමකි.
තීල් පදනම ඇමරිකාවේ පුද්ගලික අංශයේ ආකෘතියකි. එම පදනම විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයට සුදුසුකම් ඇති තරුණ පිරිස් අතරින් කොටසකට ව්‍යවසායකත්වය සඳහා අවස්ථා සම්පාදනය කරයි. සාර්ථක ව්‍යවසායක් ගැන ව්‍යාපෘති වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරන තරුණ තරුණියන්ට උපාධි සහතිකය ප්‍රතික්ෂේප කර තීල් පදනමෙන් අරමුදල් ලබාගෙන අපේක්ෂිත ව්‍යවසාය කරගෙන යා හැකිය. සාර්ථක වූ තරුණ පිරිසක් ඇමරිකාවේ සිටී. ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන පෙළේ ව්‍යවසායකයන්ට මෙයට සමාන සැලැස්මක් රටට ඉදිරිපත් කළ හැක.

මෙරට දක්ෂ ව්‍යාපාරිකයන් නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් හෝ නිදහසට පසු ආර්ථික සමාජ පසුබිමෙන් ඉදිරියට පැමිණි කණ්ඩායමකි. ඔවුන් මෙරට අනාගත පරපුර ගැන සැලැස්මකට යෝජනා ඉදිරිපත් කළ යුතුය. තරුණන් වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ ශක්තිය හා ධෛර්යය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම සුදුසුය. කෙසේ වෙතත් මෙරට සමාගම් හා ව්‍යාපාර තරුණ ශ්‍රමය කොල්ලකන බව ද මෙහි දී දැක්විය යුතුව තිබේ. උපාධිය හදාරන සිසු සිසුවියන්ට අවුරුද්දක කාලයක් ප්‍රායෝගිකව ආයතනකය කටයුතු කළ යුතු අතර එම කාලසීමාවේ දී දීමනාවක් පවා නිසි ලෙස නොගෙවන අතර පැය අට ඉක්මවන කාලයක් ශිෂ්‍යයන්ගේ ශ්‍රමය කොල්ලකන අවස්ථා බහුලය. උපාධි සහතිකය සඳහා ආතනික නිර්දේශය අවශ්‍යම හෙයින් මෙම තරුණ පිරිස් නිහඬව කැපවන ස්වභාවයක් ද ඇත.

ආණ්ඩුවෙන් පමණක් නොව පුද්ගලික අංශයෙන් ද කෙනිහිලිකම්වලට ගොදුරුවන අතර නිදහස් නියහල් යුගයක් වෙනුවෙන් අපේක්ෂා සහිත පරපුරක උවමනාවන් ගැන සොයා බැලීමේ වගකීමක් රටට තිබේ. තරුණ අවශ්‍යතා ඔවුන්ගේ හැඟීම් හා ඔවුන්ට සමාජයේ හිමිවිය යුතු ස්ථානය ගැන සොයාබැලීමට විශේෂ පර්යේෂණයක අවශ්‍යතාව යළිත් මතු වී තිබේ. යෞවන සමාජයට දේශපාලනය එපා කියන අභ්‍යන්තරය හා සමානව අලුත් අවස්ථා තුළින් ශ්‍රී ලංකාවේ තමන්ට හිමි ස්ථානය තහවුරු කරගැනීමේ විශ්වාසයක් ද තරුණ තරුණියන්ට ලබා දිය යුතුව තිබේ.