ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක ඇතුළු නියෝජිතයන් කණ්ඩායමේ ඉන්දීය සංචාරය, ලංකාවේ දේශපාලනය තුළ යම් කැළඹිල්ලක් මේ මොහොතේ ඇති කර තිබේ. එය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හා ජාතික ජන බලවේගය විසින් හා ඔවුන්ගේ සමාජ මාධ්‍ය දායක සභා විසින් සැලසුම් සහගතව ඇතිකරන ලද කැළඹිල්ලකි. ඒ කැළඹිල්ල තුළ දේශපාලන මනසක් ඇතියවුන්ට සතුටු විය හැකි විවිධ තර්ක, විතර්ක, විවේචන රැසක් හුවමාරු වනුද දක්නට ලැබේ.
දිසානායක මහතා ඉන්දියාවට යාම, එම පක්‍ෂය අත්පත් කරගත් මහා ජයග්‍රහණයක් ලෙස දකින ජවිපෙ/ජාජබ අනුගාමී පිරිස සමාජ මාධ්‍යවල විශාල ඉඩක් අල්ලාගෙන සිටිති. අනුර කුමාර නායකයාත්, ජාජබ පක්‍ෂයත් ඉන්දියාවට ගෙන්වා ගෙන ඇත්තේ ඊළඟ මැතිවරණවලදී ජයගෙන ආණ්ඩුව පිහිටුවන්නේ ඔවුන් බවට තක්සේරුවක් ඉන්දියාවට ඇති නිසා බව ඔවුන් ප්‍රචලිත කරන ප්‍රවාදයයි. ඊළඟ ආණ්ඩුවෙන් රට ගොඩනැගීමේ ජාජබ කාර්යයට මේ ඉන්දියානු සංචාරයෙන්, විශාල පිටිවහලක් ලැබන බව ඔවුහු පෙන්වා දෙති. ‘ඉන්ටර්නැෂනල් හෙල්ත් පොලිසි’ (අයිඑච්පී) නමින් යුක්ත ලංකාවේ මාසික ජනමත සමීක්‍ෂණ වාර්තාවේ 2023 දෙසැම්බර් ප්‍රතිඵලවලට අනුව, අනුර කුමාර දිසානායක ඡන්දදායක පර්ෂදයෙන් 50%ක කැමැත්ත ලබාගනිමින් අංක එකේ ම සිටින නිසා, (සජිත් 33%කි. රනිල් වික්‍රමසිංහ 9%කි. පොහොට්ටුව 8%කි.) ඔහු ඊළඟ ජනාධිපති වන බව දැනගෙන ඉන්දීය සංචාරය සඳහා ආරාධනා කරන ලදැයිද ඔවුහු කියති.
සමීක්‍ෂණයෙන් අනුර පහළට
අයිඑච්පී ආයතනයේ 2023 දෙසැම්බර් මාසයට අදාළ සමීක්‍ෂණ වාර්තාවේ 50%ක් ලබමින් අනුර කුමාර දිසානායක ඉහළින්ම සිටින බව ඇත්තය. එහෙත්, මීට මාසයකට පෙර, එනම් 2023 නොවැම්බරයේදී අනුර දිසානායකගේ ප්‍රතිශතය 52%කි. ඒ අනුව, ඔහු 2%ක පසුබැස්මක් දෙසැම්බර්වලදී පෙන්නුම් කරයි. ජාජබ සිය මුළු වැර යොදා ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරය පවත්වාගෙන යන අතරතුර 2%කින් ජනප්‍රියත්වය පහළ යාම ජාජබ බැතිමත් ජනතාව පැහැදිලි කරන්නේ කොහොමද? ඒ අතර, ගිය අවුරුද්දේ සැප්තැම්බර්, ඔක්තෝබර් මාසවල 30%හි සිටි සජිත් ප්‍රේමදාස, නොවැම්බරයේදී 32%ක්ද, දෙසැම්බරයේදී 33%ක්ද ලෙස ඉදිරියට පැමිණ තිබේ. ඒ අනුව සජිත් ඉහළටත්, අනුර කුමාර පහළටත් ගමන් කර ඇත. උත්කර්ෂවත් ජාජබ අනුගාමිකයන්ට නොපෙනී ඇති, නැතිනම් නොදැක්කා වාගේ සිටින ඇත්ත එයයි. තමන්ගේ දේශපාලන ජනප්‍රියභාවය තහවුරු කරන්නට අයිඑච්පී සමීක්‍ෂණ ප්‍රතිඵල නිතර නිතර හුවා දක්වන ජාජබ අනුගාමිකයන්, දෙසැම්බර් මාසයේදී තම ජනප්‍රියත්වය 2%කින් අඩුවී ඇති බවද පිළිගත යුතුය. මේ අනුව බලන කල, 50%ක් ගන්නා නිසා අනුර කුමාරට ඉන්දියාව ආරාධනා කළැයි කීම සතුටෙන්ම සිටිනවුන්ට හොඳ උත්තේජකයකි. එහෙත්, විචාරශීලීව බලන්නන්ට හොඳ නිරීක්‍ෂණයකි.
ජාජබට කළ ආරාධනය
අනුර කුමාර ඇතුළු කණ්ඩායමට ඉන්දියාවට එන්නටයැයි ආරාධනා කළේ, ඉන්දියාවේ ෂක්‍ක්‍ඍ හෙවත් ඉන්දියන් කවුන්සිල් ඔෆ් කල්චරල් රිලේෂන්ස් ආයතනයයි. එය ඉන්දියාවේ විදේශ අමාත්‍යාංශය යටතේ පවතින ස්වාධීන ආයතනයකි. ඉන්දියාව වටා පිහිටි සහෝදර රටවල දේශපාලන හා අනෙකුත් නායකයන් සමග සම්බන්ධතා සංවිධානය කිරීම එම ආයතනයේ එක් අතිශය සාමාන්‍ය කාරියකි. යම් නියෝජිතයකුට ඉන්දියාවට එන්නට ආරාධනා කළා නම්, ඔහු හෝ ඇය හමුවන ඉන්දීය නියෝජිතයන් කවුද, ඔවුන්ට අදාළ වැඩසටහන කුමක්ද යන්න සැලසුම් කිරීම බාරවී ඇත්තේ මෙම අයිසීසීආර් ආයතනටය. අනුර ඇතුළු නියෝජිත පිරිසට, ඉන්දියාවේ දිල්ලිය, අහමදාබාද් හා ත්‍රිවේන්ද්‍රම් යන ප්‍රදේශවල සංචාර සැලසුම් කොට තිබිණ. ව්‍යාපාරිකයන්, කර්මාන්තකරුවන්, චින්තන පර්ෂද, කාර්මික හා කෘෂිකාර්මික මධ්‍යස්ථාන, රාජ්‍ය ආයතන ආදි විවිධ සංචාර හා හමුවීම් මේ පිරිස වෙනුවෙන් සංවිධානය කර තිබිණ.
අනුර කුමාර දිසානායකගේ සංචාරය කිසියම් දේශපාලන පසුබිමක් සහිතව වූවක්දැයි මෙරට ඉන්දීය මහකොමසාරිස් කාර්යාලයෙන් විමසූ විට, එහි ප්‍රකාශකයකු මනුවර්ණට දැනුම් දුන්නේ එහි කිසිම දේශපාලන සම්බන්ධයක් නැති බවයි. එය අයිසීසීආර් ආයතනයේ සාමාන්‍ය කටයුතුවල අංගයක් ලෙස පමණක් සිදුවූ බවයි.
එහෙත්, ජාජබ ප්‍රචාරක අංශය, එය තම දේශපාලනයට ඉතා වාසිදායක වන ලෙස සූක්‍ෂ්මව යොදාගත්තාය යන්න අවිවාදිතය. අනුරට ඉන්දියාව එන්න කිව්වේ, ඊළඟ ජනාධිපති ඔහු නිසාය යන ප්‍රවාදය ශක්තිමත්ව ජනගත කරන්නට ඔවුන්ට හැකිවීම ඔවුන්ගේ ප්‍රචාරණ දක්‍ෂතාවේ ජයග්‍රහණයකි.
යූ ටර්න් එක
කෙසේ වෙතත්, අනුර ඇතුළු ජාජබ නායකයන් ඉන්දියාවට යාම, එම පක්‍ෂයේ දේශපාලන ජයග්‍රහණයක් ලෙස දකින අයට වෙනස්ව, ඒ ගමන ජවිපෙ දේශපාලනයේ ‘යූ හැරවුමක්’ ලෙසද දකින්නට හැකිය. එහෙත්, ඒ ගැන පසුවිපරමක් ජාජබයේ බුද්ධි ස්තරවලින් හෝ ඔවුන්ට සහාය දෙන දේශපාලන විචාරවලින් නොපෙනෙන්නේ, ඔවුන්ද ජාජබ සාමාන්‍ය සාමාජිකයන් තත්වයෙන්ම මේ ‘ජයග්‍රහණය’ ගැන ගිනි කන වැටී සිටින නිසා බව සිතන්නට හැකිය. නැතිනම්, මේ දවස්වල ප්‍රසිද්ධ වී තිබෙන ආකාරයට, ‘පොඩි පොඩි දේවල් ඇදගෙන රටේ පාලනයේ ඇතිවෙන්නට යන මහා වෙනසට බාධා කරන්නට හොඳ නැහැ’ කියන අදහසට යටත් වීම නිසාය.
ජවිපෙ උපතේ සිටම දැඩි ඉන්දියානු විරෝධී පක්‍ෂයකි. ජවිපෙ කුප්‍රකට දේශපාලන පන්ති පහෙන් එකක නම ‘ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය’යි. පක්‍ෂයේ උපතේ සිට, මේ දිනවල ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ආණ්ඩුව, ලංකාවේ විවිධ රාජ්‍ය ආයතන හා ව්‍යාපෘති ඉන්දියාවේ සමාගම්වලට පවරන්නට ගන්නා උත්සාහයන් දක්වාම ජවිපෙ/ජාජබ සිටියේ දැඩි ඉන්දියානු විරුද්ධ ස්ථාවරයකය. ජාජබ නායකයා, එවැනි රාජ්‍ය ආයතන ‘ඉන්දියාවට විකිණීම’ දැඩි ලෙස විවේචනය කරන අන්දම දැක්වෙන කතා සමාජ මාධ්‍යවල යහමින් තිබේ. පසුගිය කාලයේ අත්සන් කරන්නට ගිය එට්කා ගිවිසුමට විරුද්ධව ජවිපෙ කළ අදහස් දැක්වීම් පක්‍ෂයේ වෙබ් අඩවියේ ප්‍රකාශන ලෙස අදත් දැකිය හැකිය. අනුර කුමාර, ජවිපෙ නායකයා, ඉන්දියාවට යන විට, ලංකාව හා ඉන්දියාව අතර හිතවත්කම කෙබඳු තත්වයක පවතින්නේද?
ලංකාව ගැන ඉන්දියාව
රනිල් වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුව ශීඝ්‍රයෙන් රටේ රාජ්‍ය ආයතන හා විවිධ ව්‍යාපෘති ඉන්දීය සමාගම් හා ව්‍යාපාරිකයන්ට විකුණමින් සිටියි. මිල්කෝ කිරි නිෂ්පාදන සමාගම, ඉන්දියාවේ අමුල් සමාගමට පවරන්නට සියලු කටයුතු සූදානම් කරමින් තිබේ. (අමුල් ඉන්දියාවේ සුප්‍රකට සමුපකාර සහභාගිත්ව ආයතනයකි.) ශ්‍රී ලංකා ටෙලිකොම්හි ඉතිරිව තිබෙන ආණ්ඩුවේ 29%ක කොටස් මුළුමනින්ම ලබාගැනීමට ඉන්දියාවේ අදානි සමාගමද තරග වදියි. අදානි යනු ඉන්දීය අගමැති මෝදිගේ සමීපතමයෙකි. අගමැතිවරයා ඉන්දියාව තුළ අදානි සමාගම වුවමනාවෙන්ම ප්‍රවර්ධනය කරයි. කොළඹ වරායේ නැගෙනහිර ජැටිය අදානි වෙත පවරා දෙන්නට මැදිහත්කාරයා වුණේ අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදිය. නැගෙනහිර සූර්ය බල පද්ධතියද හෙටානිද්දා වන විට අදානිලාටම පවරන්නට තිබෙන ඉඩ වැඩිය. මේ වන තෙක්, භාණ්ඩවලට පමණක් සීමාවී තිබුණු ඉන්දීය නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුම, භාණ්ඩ, සේවා, ආයෝජන, ආර්ථික සහයෝගිතාව ආදි ක්‍ෂෙත්‍ර ඇතුළත් වන විස්තීරණ ගිවිසුමක් හැටියට පුළුල් කර මාර්තු මාසය තුළ අත්සන් කරන්නට ඉන්දියාව සහ ලංකාව සූදානම් වෙමින් සිටියි.
ඒ අනුව, ශ්‍රී ලංකාව සහ ඉන්දියාව අතර 2018 වසරේ සිට අත්හිටුවා තිබූ ආර්ථික හා තාක්ෂණ සහයෝගිතා ගිවිසුම (The Economic and Technology Co-operation Agreement හෙවත් එට්කා) නැවත ආරම්භ කරමින් එහි 12 වැනි සාකච්ඡා වටය 2023 ඔක්තෝබර් මාසයේ කොළඹදී පැවැත්වුණේය. අත්හිටුවා තිබූ එට්කා පිළිබඳ සාකච්ඡා නැවත ආරම්භ කිරීමට දෙරටේම රාජ්‍ය නායකයන් එකඟ වුණේ, 2023 ජූලි 29 දා ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ඉන්දීය සංචාරයේදීය. එට්කා ගිවිසුමට විරෝධය පාමින් හා රාජ්‍ය ආයතන විකුණා දැමීමට එරෙහිව 2016 සැප්තැම්බර් මාසයේදී ජවිපෙ නායක අනුර කුමාර දිසානායක කළ දීර්ඝ කතාවක් ‘විකිණීම, බිලිදීම සහ එට්කා’ නමින් ජවිපෙ වෙබ් අඩවියේ තිබේ. ඒ සියල්ලටමත් වඩා ඉන්දියාව, 13 වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්පූර්ණයෙන්ම ක්‍රියාත්මක කිරීම වෙනුවෙන් කැපවී සිටියි. ජාජබ නායකයා ඇතුළු කණ්ඩායම ඉන්දියාවේදී විශේෂයෙන් හමුවුණු ඉන්දීය විදේශ අමාත්‍ය එස් ජයිශංකර් ලංකාවට එන සෑම වාරයක් පාසාම, අපේ දේශපාලකයන්ට මතක් කරන්නේ 13 වැනි සංශෝධනය සම්පූර්ණයෙන් ක්‍රියාත්මක කරවීමේ අවශ්‍යතාවයි.
ඉන්දීය ජාතික ආරක්‍ෂක උපදේශක අජිත් කුමාර් දොවාල්ද ජාජබ නියෝජිතයන් හමුවුණු අතර, ඔහුද සම්පූර්ණයෙන්ම පෙනී සිටින්නේ, ඉන්දියාවේ ජාතික ආරක්‍ෂක සැලසුම් තුළ ලංකාව සිටිය යුතු ස්ථානය ගැන සලකුණු කර දීම වෙනුවෙනි. එහෙත් ජාජබ, 13 වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්පූර්ණයෙන්ම ක්‍රියාත්මක කිරීමට සපුරා විරුද්ධය. පළාත් සභා පවත්වාගෙන යාම සම්බන්ධයෙන් පවා ඔවුන්ගේ අදහස ඉන්දියාවට පරස්පරය. ඔවුන්ට අනුව, දෙමළ ජනතාවට විශේෂ බලයක් දිය යුතු නැති අතර, රටේ නීතිය සැමට සමානව ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන් ජනවාර්ගික ප්‍රශ්නය විසඳිය හැකිය.
මේ කී නොකී සියලුම අවස්ථාවලදී ජාජබ සිටින්නේ ඉන්දීය ස්ථාවරයන්ට එරෙහිව බව අමුතුවෙන් කිවයුතු නැත. එවැනි තත්වයක් යටතේ, ජවිපෙ ඉන්දියාට ගොස්, ඉන්දියාවේ ස්ථාවරයන් ගැන තමන්ගේ වෙනස් අදහස කියා ආවාදැයි තවමත් පැහැදිලි නැත. නැතිනම්, තමන්ගේ ආණ්ඩුවක් පත්වුණු පසුව, ඉන්දියාවේ වුවමනාවන් වෙනුවෙන් සහයෝගය ලබාදෙන්නේ කෙසේදැයි ඔවුන් සමග සාකච්ඡා කළාදැයි කියාද පැහැදිලි නැත. ඒ අනුව බලන කල, ඉන්දියාව සමග ජාජබ නියෝජිතයන් හමුවීම, ජාජබ අනුගාමිකයන් කියන ආකාරයෙන්, මහා ප්‍රාතිහාර්යයක් නොවේ. ඊට වඩා සංකීර්ණ ප්‍රතිඵල ජවිපෙටද, ජාජබටද අත්කර දෙන කාරණයකි. (රටට යහපත් ප්‍රතිඵල අත්කර දෙන කාරණයකි.)
ජවිපෙ ගැන භක්තිමත් ස්ථාවරයක සිටින ජාජබ බුද්ධිමත් හා කලාකාර ස්තරයන් එහි ප්‍රශ්නයක් ඇති බවක් නොදකිනවා වුණාට, ‘ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය’ යනුවෙන් පන්ති පහෙන් එකකට සහභාගි වී ඇති ජවිපෙ කේඩරයන්ට නම් ප්‍රශ්න නැතිවා වන්නට නුපුළුවන. ඒ ප්‍රශ්නය විසඳා ගැනීම ජවිපෙහි වගකීමකි.
එහෙත්, ජාජබ සිටින්නේ ඉන්දියාව සමග සහයෝගයෙන් තමන්ගේ ඊළඟ ආණ්ඩුවකදී කටයුතු කරන්නට ඕනෑය කියන ස්ථාවරයේ නම්, එය මෙතෙක් කාලයක් තිස්සේ ජවිපෙ සිටි අන්තවාදී ගුහාවෙන් එළියට ඒමකි. ඇවිත්, කලාපීය බලවතා සහ ලංකාවේ සදාකාලික අසල්වැසියා වන බලවත් රටේ බලපෑම් සාධකය හොඳින් තේරුම් ගැනීමකි. විය යුතුව තිබෙන්නේ එයයි. ඒ අනුව සිතන කල ‘ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය’ යන්න අලුතෙන් සැකසිය යුතු පන්තියක් බව ඔවුන්ට පැහැදිලි වෙනවා ඇත. ලෝකයේ විශාලතම ආර්ථිකයක් බවටත්, ලෝක බලවතකු බවටත් ශීඝ්‍රයෙන් පත්වෙමින් සිටින ඉන්දියාව, තවත් සැලකිය යුතු කාලයක් අගමැති මෝදි ප්‍රමුඛ බීජේපී පාලනය යටතේ පවතින බවත්, එම බලවත් අරමුණු මුදුන්පත් කර ගැනීමට අවශ්‍ය ආක්‍රමණශීලී බලපෑම් ආර්ථික, දේශපාලනික, සමාජ හා සංස්කෘතික වශයෙන් ලෝකය පුරා පතුරන බවත්, ලංකාව ඒ බලපෑමට අනිවාර්යයනේම හසුවන අසල්වාසී දුර්වල, කුඩා දූපත් රාජ්‍යයක් බවත් තේරුම් ගන්නවා ඇත. ඉන්දියාව මේ දවස්වල වැඩ කරන්නේ අමෙරිකාව සමග යහළුකමෙන් බවත් ඔවුන් තේරුම් ගන්නවා ඇත.
ඒ දෙරටම, බලවත් චීන විරෝධයක් පවත්වන බවත් තේරුම් ගන්නවා ඇත. එහෙත් ලංකාවට, අමෙරිකාවත්, ඉන්දියාවත්, චීනයත්, රුසියාවත් වැනි බලවත් රටවල් ‘බැලන්ස්’ කරන්නට සිදුවන බවත් තේරුම් ගන්නවා ඇත. ඒ නිසා රටේ එක ව්‍යාපෘතියක් චීනයට දෙන විට, තවත් ව්‍යාපෘතියක් ඉන්දියාවට දෙන්නට ප්‍රායෝගිකව සිදුවන බවද, ඉන්දියාව, කොරෝනා වසංගතයෙන් ලංකාව පැත්ත වැටී සිටින විට, (අයිඑම්එෆ් ණයටත් වැඩි) ඩොලර් බිලියන 4ක ණයක් නොපැකිළව ලංකාවට දුන් බවද, ඉන්දියාවේ මහජනතාවගේ විවේචන මැද කොරෝනා එන්නත් ලංකාවට නොමිලේ ලබාදුන් බවද මතක් කරගන්නවා ඇත. ඉන්දියාව පෙනී සිටින්නේ පළාත් සභා එහි නියම අර්ථයෙන් ක්‍රියාත්මක කිරීමට බවත්, ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ දුක්ගැනවිලි කියාපාන්නට හා අසන්නට ඇති ප්‍රධානතම රට ඉන්දියාව බවත්, ජාතික මැතිවරණ ළංවන විට, ලංකාවේ දෙමළ ජනතාව ගැන ඉන්දියාවේ උනන්දුව වැඩි වන බවත් ජාජබ තේරුම් ගන්නවා ඇත.
ජාජබ තමන්ගේ නායකයන්ගේ ඉන්දීය සංචාරය ගැනත්, අලුත් ඉන්දීය යාළුමිත්‍රකම් ගැනත් තවමත් කිසිවක් ප්‍රකාශ කර නැත. ජවිපෙ හිත රිදවන්නට අකමැති ජාජබ බුද්ධිමය ස්තරයන්ට එවැන්නක් අවශ්‍ය ද නොවනු ඇත. එහෙත්, ජවිපෙ පරණ කේඩරයන්ට නම්, පක්‍ෂය මෙතෙක් තමන්ට ඉගැන්වූ දේ සහ දැන් සිදුවන දේ ගැන තේරුම්ගන්නට එවැනි පැහැදිලි කිරීමක් අවශ්‍ය වනවා ඇත. ඊටත් වඩා ලංකාවේ දේශපාලන වෙනස්කම් සිදුවන ආකාරය ගැන උනන්දුව දක්වන අයට, ජාජබ පැහැදිලි කිරීම් ඓතිහාසික වටිනාකමක් සහිත ඇත.
