No menu items!
29.5 C
Sri Lanka
9 July,2025
Home Blog Page 68

අනුන්ගේ ඉඩමකින් තමන්ට මුදලක් ගන්න ප්‍රසන්න බලය අවභාවිත කළ හැටි

මේ ලියාපදිංචි අපරාධකරුට ඇමතිකමක් දැරිය හැකිද?

ප්‍රසන්නගේ විංචනික වැඩ ගැන නඩු තීන්දුවේ තිබෙන කරුණු

■ නිල ලිපි ශීර්ෂවල බොරු කියලා
■ කුණුහරුපෙන් තර්ජනය කරලා
■ කළේ නැති ආයෝජනයක් ගැන බොරු කියලා

නාගරික සංවර්ධන හා නිවාස අමාත්‍ය සහ පාර්ලිමේන්තුවේ ආණ්ඩු පක්‍ෂයේ ප්‍රධාන සංවිධායක ප්‍රසන්න රණතුංගට අවුරුදු දෙකක බරපතළ වැඩ ඇතිව සිරදඬුවමක් ගිය සතියේ නියම කළ කොළඹ මහාධිකරණ විනිසුරු මංජුල තිලකරත්න, එම සිරදඬුවම වසර 5ක් දක්වා අත්හිටුවීය. ඊට අමතරව මිලියන 25ක හෙවත් කෝටි දෙකහමාරක දඩයක්ද රජයට ගෙවන ලෙස ඔහුට නියම කෙරිණ.


මේ වරදකරු කිරීම නිසා, දැන් ප්‍රසන්න රණතුංග යනු ‘ලියාපදිංචි අපරාධකරුවකු’ හෙවත් Registered criminal තත්වයේ සිටින කෙනෙකි. ඔහු මහාධිකරණ තීන්දුවට විරුද්ධව අභියාචනයක් ගොනු කළ නිසා, ඇප පිට නිදහස් වීමට හැකිවිය. එහෙත්, අභියාචනයෙන් ඔහු නිදොස් කරන තුරු නීතියෙන් සැලකෙන්නේ වරදකරුවකු හැටියටය.


මේ ‘ලියාපදිංචි අපරාධකරු’ රජයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ ඇමතිවරයෙකි. එමෙන්ම පාර්ලිමේන්තුවේ ආණ්ඩු පක්‍ෂ ප්‍රධාන සංවිධායකවරයාය. දේශපාලකයන්ට විරුද්ධව වංචා, දූෂණ හෝ වෙනයම් අපරාධ චෝදනා නැගෙන විට ලැබෙන පොදු පිළිතුර වන්නේ, ඒවා හුදු චෝදනා පමණක් බවත්, චෝදනා වලංගු වන්නේ අධිකරණයකින් වරදකරු වුවහොත් පමණක් බවත්ය. දැන් ප්‍රසන්න රණතුංග අපරාධ වරදකට වරදකරු කර තිබේ. එහෙත් ඔහු තවමත් කැබිනට් ඇමතිකම සහ පාර්ලිමේන්තු තනතුර දරයි.


මෙවැනි ලියාපදිංචි අපරාධකරුවකු සිය ඇමති මණ්ඩලයේ සිටීම, රටේ සදාචාරමය දේශපාලනයක් ඇතිකිරීමට හා සිස්ටම් චේන්ජ් එකක් කිරීමට ආ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාට අපුලක් දනවන බවක් නොපෙනේ. අපරාධ අඩුකරන්නට බලයට ආ ගෝඨාභය අපරාධකරුවකු ඇමතිවරයකු ලෙස තබාගෙන සිටියි. අගමැතිවරයාටද එහි වරදක් පෙනෙන්නේ නැත. ප්‍රසන්න රණතුංග මහතාටද, අපරාධකරුවකු වන තමා මෙවැනි වැදගත් මහජන තනතුරු දැරීම ගැන හිරිකිතක් ලජ්ජාවක් තිබෙන බවක් පෙනෙන්නේ නැත.
ප්‍රසන්න රණතුංග වරදකරු කරන ලද්දේ, එච්සී8264/16 දරන මහාධිකරණ නඩුවේදී ජුනි 6 වැනිදා, විනිසුරු මංජුල තිලකරත්නය.


නඩු තීන්දුව සැලකිල්ලෙන් කියවන විට, නීතිපතිවරයා විසින් ගොනුකරන ලද චෝදනා 15ක් අතුරෙන් 13වැනි චෝදනාවට පමණක් වරදකරු වන ප්‍රසන්න රණතුංග ගැන, විනිසුරුවරයා කරන නිරීක්‍ෂණ ඉතා වැදගත්ය. එම නිරීක්‍ෂණවලින්, 13 වැනි චෝදනාවට අමතරව, ප්‍රසන්න රණතුංගගේ දූෂිත හැසිරීම් සහ වංක ක්‍රියා පිළිවෙත ගැන මැනැවින් පැහැදිලි වෙයි.
මෙතැන් සිට පළවන්නේ මහාධිකරණ තීන්දුවේ අඩංගු දෑවල වැදගත් කරුණු, යම් සංස්කරණ සහිතවය.

නඩුවේ සිදුවීම


පැමිණිලිකරු වන ක්‍රිස්ටියන් ගිහාඩ් මෙන්ඩිස්, සිලිකොන් ටෙක්නොලොජීස් සමාගමේ විධායක අධ්‍යක්‍ෂවරයාය. එය ඔහුගේම ව්‍යාපාරයකි.


2013 සැප්තැම්බර් 20 දින ඔහු අජිත් පැස්කුවල් නැමැත්තාගෙන් මීතොටමුල්ලේ පිහිටි ඉඩමක් මිලදී ගත්තේය. එය අක්කර 2, පර්චස් 2.8ක ඉඩමකි. මෙම ඉඩම මිලදී ගත් කාලයේ ඉඩමට ඇතුළුවන මාර්ගයේ අනවසර පදිංචිකරුවෝ පිරිසක් පදිංචිව සිටියහ. ඔවුන් එම ස්ථානයෙන් ඉවත් කරවාගැනීම සම්බන්ධයෙන් ප්‍රසන්න රණතුංගගේ නිල නිවසේ සාකච්ඡාවක් පැවැත්විණි. ඒ පැමිණිලිකරු ඉඩම මිලට ගැනීමට මාස 6කට පමණ පෙරය. පැමිණිලිකරු ප්‍රසන්න රණතුංගව හඳුනාගන්නේ එම සාකච්ඡාවේදීය. ඒ 3 වැනි චුදිත, නරේෂ් කුමාර් ෆාරික් හරහාය. ෆාරික්, ඊට පෙර සිටම පැමිණිලිකරු හඳුනන්නෙකි.


අනවසර පදිංචිකරුවන්ට විකල්ප පදිංචි ස්ථාන දීමෙන් පසුව ඔවුන් ඉඩමෙන් ඉවත්වී ඇත. ඉඩම මිලදී ගත් පසු එහි බස්නාහිර පළාත් සභාව සඳහා ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමට පැමිණිලිකාර ගිහාඩ්, ප්‍රසන්න රණතුංග සමග සාකච්ඡා කර ඇත. ඒ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රසන්න සහ පැමිණිලිකරු අතර ලියුම් දෙකක්ද හුවමාරු වී ඇත. කෙසේ නමුත් මුදල් අපහසුතා නිසා එම ගොඩනැගිල්ල ඉදිකිරීමට ගිහාඩ්ට නොහැකි විය.

අවබෝධතා ගිවිසුමක්


ඉන්පසු මෙම ඉඩම විවිධාකාරයෙන් සංවර්ධනය කිරීම සඳහා (පසංැා ාැඩැකදචපැබඑ) අවබෝධතා ගිවිසුමක් අත්සන් කරන ලදි. ඒ 2014.01.17 දිනදීය. මෙම අවබෝධතා ගිවිසුමේ පාර්ශ්වකරුවන් වුණේ, පැමිණිලිකරු, 3 වන චුදිතගේ බිරිඳ වන ෂෙවන්ති වනිගසේකර, ප්‍රසන්න රණතුංගගේ බිරිඳ වන මොරීන් ස්ටෙලා රණතුංග (ඇය 2වැනි චුදිතය.) සහ අජිත් පැස්කුවල් (ඉඩමේ මුල් හිමිකරු)ය.


ගිවිසුම අනුව, ඉඩමෙන් පර්චස් 191.7ක ප්‍රමාණයක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 59%ක් පැමිණිලිකරුට හිමිවෙයි. ඉඩමෙන් පර්චස් 53.7ක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 17%ක් හිමිවෙන්නේ 3වන චුදිතගේ බිරිඳටය. ඉඩමෙන් පර්චස් 43.7ක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 14%ක් ප්‍රසන්න රණතුංගගේ බිරිඳටය. පර්චස් 33.7ක් සහ සම්පූර්ණ ලාභයෙන් 10%ක් අජිත් පැස්කුවල්ටය.


අවබෝධතා ගිවිසුම ක්‍රියාත්මක කිරිමේදී ගැටලුවක් ඇතිවුණොත් සුහදව සාකච්ඡා කර විසඳාගැනීමටද පාර්ශ්වකරුවෝ එකඟ වූහ.

ඉඩම විකුණයි


ඉන්පසුව ඉඩම පැමිණිලිකරු විසින් ටෝකියෝ සිමෙන්ති සමාගමට විකුණන ලදි. ඒ 2015.04.07 වැනි දිනය. මේ ගනුදෙනුවේ තැරැව්කරුද, ප්‍රසන්න රණතුංග විසින් පැමිණිලිකරුට හඳුන්වා දුන් ගුණරත්න නමැත්තෙකි. ඉඩම විකුණුවේ රුපියල් 204,820,000ක් හෙවත් මිලියට 204.8ක පමණ මුදලකටය.


එහෙත් පැමිණිලිකරුට එම මුදල් අතට නොලැබිණි. හේතුව ඔහු කොමර්ෂල් ලීසිං ආයතනයට සහ එල්ඒඑල්සී ආයතනයට ගෙවිය යුතු ණය වෙනුවෙන්, එම මුදල චෙක්පත් දෙකක් මගින් ලබාදුන් නිසාය.

චෙක්පත් ලියයි


2015.04.10 වැනිදා පෙරවරුවේ දූරකථනයෙන් පැමිණිලිකරු අමතා ඇති 3 වැනි චුදිත, ඔහුට දැනුම් දී ඇත්තේ, චෙක්පොතද රැගෙන ප්‍රසන්න රණතුංගගේ ප්‍රධාන ඇමති නිල නිවෙසට පැමිණෙන ලෙසයි. ඒ අනුව පැමිණිලිකරු සහ බිරිඳ එදින සවස ප්‍රසන්නගේ නිල නිවෙසට ගියෝය. ඒ අවස්ථාවේදී ප්‍රසන්න, ඔහුගේ බිරිඳ සහ 3 චුදිත එහි සිටියෝය. ආරක්‍ෂක නිලධාරීහු දෙදෙනෙක්ද සිටියහ. චෙක්පත් ලිවීම සඳහා කෑම මේසයට එන ලෙස 3 චුදිත කීවේය. ගණන් හිලව් ඉවර කරගන්නා ලෙස ප්‍රසන්න පැවසුවේය. ඒ සුහදවය. පැමිණිලිකරු චෙක්පත් 11ක් ලියා 3 වැනි චුදිතට දුන්නේය. ඒ අතර, රුපියල් මිලියන 5 සහ 3 චෙක්පත් දෙකකි.

ප්‍රසන්නගේ බිරිඳගේ නමට ලියූ චෙක්පත් 4කි. 3 චුදිතගේ නමට ලියු චෙක්පත් 5කි. ඒවායේ සම්පූර්ණ වටිනාකම මිලියන 64කි. එම මුදල ගණනය කර ඇත්තේ මුලින් කී අවබෝධතා ගිවිසුම මගින් ප්‍රසන්නගේ බිරිඳට සහ 3 චුදිතගේ බිරිඳට හිමි 31%ක (පිළිවෙළින් 14% සහ 17% ලෙස) ප්‍රතිශතයට සමානුපාතිකවය. ඉඩම විකිණූ මිලියන 204.8න් 31%ක් යනු ආසන්න වශයෙන් මිලියන 64කට ආසන්න මුදලකි. එම චෙක්පත්වලට පැමිණිලිකරු හා බිරිඳ අත්සන් කර තිබුණු අතර, හැටන් නැෂනල් බැංකුවෙන් ගිණුමකට අදාළ ය.


ඉහත චෙක්පත් අතරින් ප්‍රසන්නගේ බිරිඳට ලියූ මිලියන 5ක චෙක්පත අගරු විය. අගරු වීමට හේතුව පැමිණිලිකරු ගෙවීම නැවැත්වීමයි. රුපියල් මිලියන 5ක අනෙක් චෙක්පතක් එදිනම මුදල් කරගෙන ඇත. චෙක්පත් 11 අතරින් මුදල් කරගැනීමට හැකිවී ඇත්තේ මිලියන 8ක් පමණකි.


2015 .04.10ට පසු (සතියක් හෝ දෙකක් ඇතුළත) නැවත වතාවක් ප්‍රසන්නගේ කාර්යාලයට පැමිණෙන ලෙස 3 චුදිත පැමිණිලිකරුට දැන්වීය. ඒ අනුව පැමිණිලිකරු හා බිරිඳ එහි ගොස් ප්‍රසන්න හමුවූහ. එහිදී මුලින් ලබාදුන් චෙක්පත් මගින් ගෙවන ලද (මුදල් කරගන්නා ලද) මිලියන 8ක මුදල සහ ඉඩම සංවර්ධනය කිරීම සඳහා පැමිණිලිකරු විසින් වියදම් කරන ලද මුදල අඩුකර, මිලියන 34ක පමණ මුදලක් ගෙවන ලෙස ප්‍රසන්න රණතුංග පැමිණිලිකරුට දැන්වීය. 3 චුදිතද එහි සිට ඇත.


අප්‍රේල් 10 පැමිණිලිකරු ප්‍රසන්නගේ කාර්යාලයේදී ප්‍රසන්න හමුවිය. ඊට පෙර ඔවුහු දූරකථන සංවාදයකද යෙදුණහ. ඒ දෙකම සුහදශීලී විය.

චෙක්පත් 8ක් ගෙදරට යවයි


ඉන්පසු පැමිණිලිකරු සිය සමාගමේ සාමාන්‍යාධිකාරි බිමල් ප්‍රනාන්දු මගින් චෙක්පත් 8ක් චුදිතගේ නිල නිවෙසට යවා ඇත. චුදිතයන් නිවසේ නොසිටි බැවින් බාරදී ඇත්තේ ආරක්‍ෂක නිලධාරීන්ටය. ඒවායේ සම්පූර්ණ වටිනාකම මිලියන 34කි. එයින් චෙක්පත් 4ක් ප්‍රසන්නගේ බිරිඳ නමට ලියා ඇත. අනෙක් චෙක්පත් 4, 3 වන චුදිතගේ නමටය. පැමිණිලිකරු සියලු චෙක්පත්වල ගෙවීම් අත්හිටුවීම නිසා චෙක්පත් අටම මුදල් කරගැනීමට නොහැකි විය.
එම චෙක්පත් 8 යවන විට, ප්‍රසන්න රණතුංග සහ පැමිණිලිකරු අතර එකඟතාව වුණේ, මීට පෙර පැමිණිලිකරු ලබාදුන් චෙක්පත්වලින් බැංකුගත නොකර තිබුණු චෙක්පත් පැමිණිලිකරුට ආපසු ලබාදීමයි. (මුදල් කරගත් මිලියන 8ට අයත් චෙක්පත් සහ අගරුවූ චෙක්පත හැර අනෙක් චෙක්පත්). ප්‍රසන්න රණතුංග එම චෙක්පත් පැමිණිලිකරුට ආපසු ලබාදුන්නේ නැත.

සංවාද පටිගත කෙරෙයි


2015 මැයි 12 දින පැමිණිලිකරු සහ ප්‍රසන්න රණතුංග අතර දූරකථන සංවාදයක් සිදුවිය. එම සංවාදය පැමිණිලිකරු පටිගත කළේය. එයද සුහදව සිදුවූවකි.


2015 මැයි 29 දිනද ප්‍රසන්න සහ පැමිණිලිකරු අතර දූරකථන සංවාදයක් සිදුවෙයි. එයද පැමිණිලිකරු පටිගත කළේය. එහිදී ප්‍රසන්න රණතුංග පැමිණිලිකරුට තර්ජනාත්මකව පවසා සිටියේ ‘පැමිණිලිකරුට පැමිණිය නොහැකි වුණොත්, තමාගේ වැඩේ කර ගැනීම සඳහා තමා පැමිණිලිකරු හමුවීමට එන බවත්, තමා නරක මිනිහා කර නොගන්නා ලෙසත්, පළමුව තමාගේ ප්‍රශ්නය විසඳන ලෙසත්’ය. මෙහිදී ප්‍රසන්න අසභ්‍ය වචනද පාවිච්චි කළේය. ‘තමුසෙ ’යනුවෙන්ද පැමිණිලිකරු අමතා ඇත.


එදිනම සවස 5-5.30ට පමණ ප්‍රසන්න රණතුංග පිටකෝට්ටේ පිහිටි පැමිණිලිකරුගේ කාර්යාලයට ආවේය. පැමිණිලිකරු තමාගේ වාහනය අසලට කැඳවා නැවත ඔහුට තර්ජනය කෙළේය. ‘මාත් එක්ක දඟලන්න එන්න එපා. මගේ හැටි තමුසෙ දන්නවානේ. (අසභ්‍ය වචන කිහිපයක්). අද දවස ඇතුළත මගේ ප්‍රශ්නේ විසඳනවා. නැතිනම් තමුසෙ මම වැරදි මිනිහා කියන්න එපා.’ යනුවෙනි. ඒ අවස්ථාවේදී පැමිණිලිකරුට බියක් ඇතිවිය.


2015 ජුනි මස දිනයක තම නිවසට පැමිණ තමා හමුවන ලෙස ප්‍රසන්න රණතුංග පැමිණිලිකරුට දූරකථනයෙන් දැන්වීය. පැමිණිලිකරු බිමල් ප්‍රනාන්දුද සමග ප්‍රසන්නගේ නිවසට ගියේය. එහිදි පොරොන්දු නෝට්ටු 5කට අත්සන් කරන ලෙස ප්‍රසන්න පැමිණිලිකරුට පැවසීය. පැමිණිලිකරු ඊට අවනතවී ඒවාට අත්සන් කළේය.

විත්තියේ සාක්‍ෂි සහ නඩුව


ප්‍රසන්න, ගිහාඩ් මෙන්ඩිස් හඳුනාගෙන ඇත්තේ නරේෂ් කුමාර් මගිනි. ඉඩමේ අනවසර පදිංචිකරුවන් ඉවත්කිරීමට බස්නාහිර ප්‍රධාන ඇමතිවරයා වූ ඔහු මැදිහත්වී ඇත.


ප්‍රසන්න සහ ගිහාඩ් අතර හුවමාරුවුණු ලිපි දෙක නිකුත් කෙළේ, ‘ඉඩම සංවර්ධනය කිරීම සඳහා ගිහාඩ් ලබාගැනීමට බලාපොරොත්තු ණය මුදලක් ලබාගැනීම පහසු කරවීම පිණිස ඔහුට කළ උදව්වක් ලෙස’ බව ප්‍රසන්නගේ ස්ථාවරයයි. එම ලිපිවල සඳහන් විදියට බස්නාහිර පළාත් සභාව සඳහා ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමට ප්‍රසන්න සහ ගිහාඩ් අතර ඇත්ත වශයෙන්ම එකඟත්වයක් ඇතිවී නැති බව ප්‍රසන්න අධිකරණයට කීවේය. ප්‍රසන්න වැඩිදුරටත් කියා ඇත්තේ, එම ලිපි දෙක නිකුත් කර ඇත්තේ තමාගේ ‘පෞද්ගලික’ ලිපි ශීර්ෂවල බවයි.


නරේෂ් කුමාර්ගේ දැන්වීම මත මොරින් ස්ටෙලා රණතුංග මිලියන 5ක් ඉඩම සඳහා ආයෝජනය කළාය. එසේ කළේ ඉඩම සංවර්ධනය කර විකිණීමේ බලාපොරොත්තුවක් පිළිබඳව සහ ඒ සඳහා ගිහාඩ් සතුව මුදල් නොමැතිය යන කාරණය ගැන නරේෂ් කුමාර් කී නිසා බව ප්‍රසන්න කියා ඇත.


තමන් ආයෝජනය කළ මුදල සඳහා යම් තහවුරු කිරීමක් අවශ්‍ය බව තමා විසින් නරේෂ් කුමාර්ට දැන්වූ බවත්, ඒ අනුව අවබෝධතා ගිවිසුමක් සකස් කළ බවත්, ඉඩම විකුණා එකඟවූ විදියට ලාබ බෙදාගැනීමට ගිහාඩ් තමන්ට යෝජනා කළ බවත්, ඒ සඳහා තමා විසින් ගුණරත්න නමැති තැරැව්කරුවකුද ගිහාඩ්ට හඳුන්වා දුන් බවත්, ඉඩම ටෝකියෝ සිමෙන්ති සමාගමට විකිණූ බව තමා දැනගත් බවත්, ඉඩම විකිණුවේ තමාගේ සහ බිරිඳගේ අනුමතිය මත බවත් ප්‍රසන්න රණතුංග විත්ති කූඩුවේ සිට ප්‍රකාශ කළේය.


ඉඩම විකිණීමෙන් පසු, ප්‍රසන්න, ස්ටෙලා, නරේෂ් කුමාර් සහ ඔහුගේ බිරිඳ, ගිහාඩ් සහ ඔහුගේ බිරිඳ ප්‍රසන්න රණතුංගගේ නිවසේදී හමුවී ඇත. ඒ අවස්ථාවේ ගිහාඩ් සුහදශීලී ලෙස චෙක්පත් කිහිපයක් ලබාදී ඇත. එයින් මිලියන 5ක චෙක්පතක් එදිනම මුදල් කරගෙන ඇත. එම චෙක්පත් අතරින් එක් චෙක්පතක් බැංකුගත කළ විට අගරු වී ඇත.


ඉන්පසු ගිහාඩ් විසින් ඉඩම සංවර්ධනය සඳහා වියදම් කළ මුදල අඩුකර ඉතිරි මුදල බෙදාගැනීමට සියලු දෙනා එකඟ වී ඇත.


අනතුරුව ගිහාඩ් තම සාමාන්‍යාධිකාරිවරයා මගින් තවත් චෙක්පත් කිහිපයක් ප්‍රසන්නගේ නිවෙසට එවා ඇත. ඒ වන විට ප්‍රසන්න සහ ගිහාඩ් අතර ආරාවුලක් තිබී නැත. චෙක්පත් දෙන අවස්ථාවේදී කිසිදු බලපෑමක් හෝ තර්ජනයක් තිබී ද නැත.


එම චෙක්පත් අතරින් එක් චෙක්පතක් බැංකුගත කළ බවත්, එය අගරු වූ බවත්, පැමිණිලිකරු මුදල් ගෙවීම මගහරින බව ඒ අවස්ථාවේ තමාට වැටහුණු බවත් ප්‍රසන්න රණතුංග අධිකරණයට කියා ඇත.


ඉන්පසු අවස්ථා කීපයකදී දූරකථන ඇමතුම් මගින් තමා ගිහාඩ්ගෙන් මුදල් ඉල්ලා සිටි බවත්, පොරොන්දු නෝට්ටුවලට අත්සන් කිරීමට පැමිණෙන ලෙස තමා පැමිණිලිකරුට දැන්වූ බවත්, ඔහු එය දින කිහිපයක්ම මගහැරි බවත් ප්‍රසන්න කියා ඇත.


දිනක ගිහාඩ් සහ ඔහුගේ සාමාන්‍යාධිකාරි නිවෙසට පැමිණි බවත්, ඒ අවස්ථාවේදී ගිහාඩ් පොරොන්දු නෝට්ටුවලට අත්සන් කළ බවත් ප්‍රසන්න කියා ඇත.


ප්‍රසන්න අධිකරණයට කීවේ, තමා කිසිම අවස්ථාවක තර්ජනය කිරීමක් හෝ බිය වැද්දීමක් නොකළ බවයි.

ස්ටෙලා රණතුංගගේ ආයෝජනය


ස්ටෙලා රණතුංග විත්තිකූඩුවේ සිට ප්‍රකාශයක් කළාය. ඇය කිව්වේ, ඉඩම සඳහා තමා රුපියල් මිලියන 5ක් ආයෝජනය කළ බවයි. තම පවුලේ ඉන්ධන පිරවුම්හල් ව්‍යාපාරයට අදාළ ගිණුමෙන් මිලියන 10ක් ගෙන ඉන් 5ක් මේ ලෙස ආයෝජනය කළ බව ඇය කියා ඇත.
තමා නිවසේ නොසිටි අවස්ථාවක ගිහාඩ් සහ බිමල් ප්‍රනාන්දු නිවසට පැමිණ තිබූ බවත්, ඔවුන් නිවසෙන් බැහැර යාමේදී තමා සමගද කතා කළ බවත්, ඔවුන් පැමිණි හේතුව ප්‍රසන්නගෙන් විමසීමේදී පොරොන්දු නෝට්ටු කිහිපයකට අත්සන් කළ බව ප්‍රසන්න තමා සමග කී බවත්, ඒවා තමා විසින් සුරක්‍ෂිතව තැබූ බවත් ස්ටෙලා රණතුංග උසාවියට කිව්වේය.

සාක්‍ෂි විශ්ලේෂණය


පැමිණිල්ලේ නඩුව සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ පවතින්නේ පැමිණිලිකරුගේ සාක්‍ෂිය මතය. නඩුවට අදාළ සම්පූර්ණ සිද්ධිමාලාව ගැන පැමිණිලිකරු විස්තරාත්මකව පිළිතුරු දී ඇත.


පැමිණිලිකරුගෙන් විත්තිය විසින් දීර්ඝ ලෙස හරස් ප්‍රශ්න කර ඇත. චුදිතට එරෙහිව පැමිණිල්ල ගොනුකලේ ද්වේෂ සහගතව යැයි විත්තියෙන් කළ යෝජනාව ඔහු ප්‍රතික්‍ෂෙප කර ඇත.
විත්තියෙන් ඔහුට කළ තවත් යෝජනාවක් නම් බස්නාහිර පළාත් සභාවේ ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමට එකඟත්වයක් නොතිබූ බවයි. එහෙත් ප්‍රසන්න රණතුංග සහ ගිහාඩ් අතර හුවමාරුවී ඇති ලිපි දෙකෙන් පෙනීයන්නේ එවැනි එකඟත්වයක් තිබී ඇති බවයි. ඉඩම සංවර්ධනය සඳහා නරේෂ් කුමාර්ගේ ඉල්ලීම මත ස්ටෙලා රණතුංග මිලියන 5ක් ආයෝජනය කළ කතාව ගිහාඩ් (පැමිණිලිකරු) ප්‍රතික්‍ෂෙප කර ඇත.


ස්ටෙලා මිලියන 5ක් ඉඩම සඳහා ආයෝජනය කළ බව දිගින් දිගටම යෝජනා කර ඇති නමුත්, එම මුදල පැමිණිලිකරු වෙත ලබාදුන් ආකාරය නිශ්චිතව යෝජනා කර නැත. ඒ මුදල ලබාදුන්නේ ගිහාඩ්ටද, නරේෂ් කුමාර්ටද යන්න පවා නිශ්චිතව වටහාගත නොහැකි ආකාරයේ අවිනිශ්චිත යෝජනාවක් ලෙස විත්ති පාර්ශ්වය මේ යෝජනාව මුලින් ඉදිරිපත් කෙළේය. එය දිගින් දිගටම පැමිණිලිකරු ප්‍රතික්‍ෂෙප කළ පසු, අවසානයේ එම මුදල ‘ස්ටෙලා විසින් පැමිණිලිකරුට’ ලබාදුන් බවට නිශ්චිත යෝජනාවක් කළේය. ඒ යෝජනාවද පැමිණිලිකරු ප්‍රතික්‍ෂෙප කළේය. ස්ටෙලා එම මුදල ලබාදුන්නේ පැමිණිලිකරුට නම්, මුලින්ම ඒ බව නිශ්චිතව යෝජනා කිරීමට විත්තියට තිබූ අපහසුව කුමක්දැයි වටහාගත නොහැකිය.


අවස්ථා දෙකකදී චෙක්පත් සහ පසුව පොරොන්දු නෝට්ටු ලබාදෙන්න සිදුවුණේ එම ආයෝජනය සම්බන්ධයෙන් බවට විත්තියෙන් කළ යෝජනාවද පැමිණිලිකරු ප්‍රතික්‍ෂෙප කළේය. විත්තියේ එම යෝජනාව පදනම් විරහිත වන්නේ, චෙක්පත් හා පොරොන්දු නෝට්ටුවල සඳහන් මුදල් ප්‍රමාණය මිලියන 5ට බෙහෙවින් වැඩි නිසාය.


පොරොන්දු නෝට්ටු අත්සන් නොකර ප්‍රසන්න රණතුංගගේ නිවෙසින් පිටව යාමට තිබුණු බවට විත්තියෙන් කළ යෝජනාව ප්‍රතික්‍ෂෙප කරමින් පැමිණිලිකරු කියා ඇත්තේ එම සිද්ධි මාලාව තර්ජනාත්මකව සිදුවුණු බවයි.


පැමිණිලිකරුට අනුව නඩුවේ සිද්ධිදාමය අවසන් වී ඇත්තේ 2015 ජුනි 2 දිනය. පැමිණිලිකරු මේ සම්බන්ධයෙන් දූෂණ මර්දන කමිටු ලේකම් කාර්යාලයට පැමිණිලි කළේය. එම පැමිණිල්ල පොලිස්පතිවරයා විසින් පොලිස් මූල්‍ය අපරාධ කොට්ඨාසයට යොමුකරන ලදුව එම කොට්ඨාසය විමර්ශනය ආරම්භ කර ඇත. ඒ පොලිස්පතිවරයාගේ නියෝගයක් මතය. පැමිණිලිකරු මැයි 24 දින මූල්‍ය අපරාධ පොලිස් කොට්ඨාසයට ප්‍රකාශයක් කර ඇත්තේ මේ පසුබිම තුළය. සිද්ධි මාලාවකින් යුක්ත සංකීර්ණ සිද්ධියක් වූ මේ ගැන ඔහු අප්‍රමාදව පොලිසියට ප්‍රකාශයක් කර තිබෙන බව පෙනේ.


පැමිණිලිකරු සිය සාක්‍ෂියේදී ගත් බොහෝ ස්ථාවරයන් ලේඛන මගින්ද තහවුරු වී ඇත.

විත්තියෙන් චෝදනා


පැමිණිලිකරු මුලින්ම දූෂණ මර්දන කමිටු ලේකම් කාර්යාලය වෙත පැමිණිලි කිරීම, එෆ්සීඅයිඩීය මගින් නඩුවේ විමර්ශනය පැවැත්වීම යම් ආකාරයකින් විත්තියේ දෝෂ දර්ශනයට ලක්වී තිබේ.


පැමිණිලිකරු පැමිණිල්ල ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ එවකට බස්නාහිර පළාතේ ප්‍රධාන අමාත්‍යවරයාට, ඔහුගේ බිරිඳට හා තවත් තැනැනත්තකුට එරෙහිවය. පළාත් ප්‍රධාන අමාත්‍ය තනතුර සැලකිය යුතු බලයක් සහිත තනතුරකි. එවන් බලයක් සහිත තැනැත්තකුගෙන් එල්ලවූ තර්ජනයක් ගැන ඔහුට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වීමේදී සැම තැනැත්තෙකම පැකිළීමකින් තොරව ළඟම පිහිටි පොලිසිය වෙත ක්‍ෂණිකව ගොසින්, ඒ පැමිණිල්ල කරනු ඇතැයි හැමවිටම බලාපොරොත්තු විය නොහැක. එය පුද්ලයාගේ මානසික මට්ටම, දරාගැනීමේ ශක්තිය සහ වෙනත් අවස්ථානුගත කරුණු අනුව එකිනෙකාගෙන් වෙනස්විය හැකිය.

විමර්ශනය නීතියට අනුකූලයි


ඇත්තෙන්ම අධිකරණය බැලිය යුත්තේ අදාළ විමර්ශනය අපරාධ නඩු විධාන සංග්‍රහයේ ප්‍රතිපාදනවලට අනුකූලව සිදුකර තිබේද යන්නයි. එය එම ප්‍රතිපාදනවලට අනුකූලව කර ඇති බව පැහැදිලිය. එම විමර්ශනයේදී අනාවරණය වූ කරුණු සැලකිල්ලට ගෙන චුදිතයන්ට එරෙහිව මහාධිකරණයේ නඩු පැවරීමට ප්‍රමාණවත් සාක්‍ෂි ඇති බව තීරණය කර ඇත්තේ නීතිපතිවරයාය. ඒ අනුව එමගින් චුදිතයන්ට කිසිදු අගතියක් සිදුවී ඇති බවක් මට නොපෙනේ.

ලිපි ශීර්ෂ පෞද්ගලික නැත


ප්‍රසන්න රණතුංග විත්තිකූඩුවේ සිට කළ ප්‍රකාශයෙන් කිව්වේ බස්නාහිර පළාත් සභාවට ගබඩා සංකීර්ණයක් මේ ඉඩමේ ඉදිකිරීමට තමා සහ පැමිණිලිකරු අතර කිසිම එකඟත්වයක් නොතිබුණු බවයි. ඉහත කී ලිපි දෙක නිකුත් කළේ තමාගේ පෞද්ගලික ලිපි ශීර්ෂවල බවයි. නමුත් එම ලිපි දෙකේ අන්තර්ගතය සලකා බැලීමේදී පෙනී යන්නේ ගබඩා සංකීර්ණයක් ඉදිකිරීමේ එකඟත්වය එම ලිපිවලින් මැනැවින් පිළිබිඹු වන බවයි. දෙවැනි ලිපියේ අපේක්‍ෂිත ගබඩා සංකීර්ණයේ වර්ග අඩි ප්‍රමාණය, ගෙවීමට අපේක්‍ෂිත මාසික කුලිය සහ එය ගණනය කරන ආකාරය පවා විස්තරාත්මකව සඳහන් කර ඇත. එම ලිපි ශීර්ෂවල ඉහළින්ම රාජ්‍ය ලාංඡනය, ප්‍රසන්නගේ නම, ඔහු දැරූ ප්‍රධාන අමාත්‍ය දුරය, ඊට අමතරව ඔහු ඇමතිකෙනකු ලෙස ක්‍රියාකළ නිලයන්, රාජකාරි ලිපිනය, දූරකථන අංකය, නිල මුද්‍රාව යනාදි කරුණු ඇතුළත් වේ. ඒ අනුව ඒවා ප්‍රසන්නගේ පෞද්ගලික ලිපි ශීර්ෂ ලෙස සලකන්නට කිසිම හැකියාවක් නැත. ඒවා ප්‍රධාන ඇමතිධුරයට අදාළ ලිපි ශීර්ෂ බවට කිසිම සැකයක් නැත.

පැමිණිලිකරු ගිහාඩ්ය. එම ඉඩමේ කිසිම නීත්‍යනුකූල අයිතියක් කිසිම අවස්ථාවක ප්‍රසන්න රණතුංග හෝ ඔහුගේ බිරිඳ ඇතුළු චුදිතයන්ට තිබී නැත. ඒ අනුව ප්‍රසන්න රණතුංග ක්‍රියාකර ඇත්තේ පැමිණිලිකරු ඔහු සතු ඉඩම විකිණීමෙන් ලද මුදලෙන් කොටසක් කෙසේ හෝ ලබාගැනීමටයි. අවබෝධතා ගිවිසුමෙහි කුමක් සඳහන් වුවද සත්‍ය වශයෙන් සිදුවී ඇත්තේ එය බව ප්‍රායෝගික බුද්ධිය මෙහෙයවමින් සිද්ධි මාලාව දෙස බලද්දී පෙනේ.


අවබෝධතා ගිවිසුම චුදිතයන්ගේ අවශ්‍යතාව මත සකස් කළ ලේඛනයක් බව පැමිණිලිකරුගේ සාක්‍ෂියෙන් අනාවරණය වේ. එය සකස් කළේ තමා විසින් බව ප්‍රසන්න විත්තිකූඩුවේ සිට කළ ප්‍රකාශයේද සඳහන් කර ඇත. ඒ අනුව ඉඩමේ භූමි ප්‍රමාණය පාර්ශ්වකරුවන් වෙත බෙදී යන ආකාරය ගැන ගිවිසුමේ ඇති ප්‍රතිශත නීත්‍යනුකූල පදනමක් මත යොදන ලද සේ සැලකීම අසීරුය. ඉඩමේ එකම අයිතිකරු පැමිණිලිකරු වන විට, ප්‍රසන්න රණතුංග කර ඇත්තේ තමාට නීත්‍යනුකුලව හිමි නැති දෙයක් නීති විරෝධී ලෙසද ලබාගැනීමයි.


ඉඩම සංවර්ධනය කිරීමෙන් කිසි ලාභයක් ගත නොහැකි විය. පැමිණිලිකරු මුහුණ දී සිටි ආර්ථික දුෂ්කරතා හේතුකොටගෙන පළාත් සභාව සඳහා යෝජිතව තිබුණු ගබඩා සංකීර්ණය හැදීමටද අපොහොසත් විය. ප්‍රසන්නගේ බිරිඳ මිලියන 5ක් ආයෝජනය කළ බව පිළිගත්තද, ප්‍රසන්න කටයුතු කර ඇත්තේ පැමිණිලිකරුගෙන් ඊට වඩා බෙහෙවින් වැඩි මුදලක් ලබාගැනීමටයි. ඒ වන විට ඔහු පැමිණිලිකරු විසින් ලබාදුන් මිලියන 5ක චෙක්පතද මුදල් කරගෙන අවසන්ය. මේ කෝණයෙන්ද සිද්ධිය දෙස බලන විට පෙනීයන්නේ ප්‍රසන්න රණතුංග කර ඇත්තේ තමාට නීත්‍යනුකුලව හිමි නැති දෙයක් නීති විරෝධී ලෙස ලබාගැනීමයි.
ඉහත කරුණු අනුව තමා වෙත පොරොන්දු නෝට්ටු භාරදීමට ප්‍රසන්න රණතුංග විසින් පැමිණිලිකරු වංක ලෙස පොළඹවා ඇති ලෙස තීරණය කරමි.


ඉහත හේතු අනුව 1 චුදිතට එරෙහිව නගා ඇති 13 චෝදනාව පැමිණිල්ල විසින් සාධාරණ සැකයෙන් ඔබ්බට ඔප්පු කර ඇති බව තීරණය කරමි. ඔහුට විරුද්ධව නගා ඇති අනෙක් චෝදනා සාධාරණ සැකයෙන් ඔබ්බට ඔප්පු කිරීමට පැමිණිල්ල අපොහොසත් වී ඇත. ■

දේශපාලන ආයතන යළි ගොඩනැඟීමේ කතිකාවක් ද අවශ්‍යය

දේශපාලන වශයෙන් බිඳ වැටී තිබෙන ලංකාව වැනි සමාජයක් දේශපාලන වශයෙන් යළි ගොඩ නැඟීමේ න්‍යාය පත්‍රයක තිබිය යුතු එක් ප්‍රධාන අංගයක් වන්නේ දේශපාලන සහ ආණ්ඩුකරණ ආයතන ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීම සහ යළි ගොඩ නැඟීමයි. ආණ්ඩුක්‍රම ප්‍රතිසංස්කරණ ඒ සඳහා ඇති එක් ප්‍රවේශයකි. ‘ක්‍රමයේ වෙනසක් ඕනෑ’ යනුවෙන් අප රටේ දැනට පවත්නා කතිකාවේද දේශපාලන හා ආණ්ඩුකරණ ආයතන දැනට පත්වී ඇති පරිහානිය සහ අර්බුදය අවධානයට යොමු කෙරේ. එම සාකච්ඡාව වඩාත් ක්‍රමානුකූලව ඉදිරියට ගෙන යෑමේ අවශ්‍යතාව ද මතුවී තිබේ.


අප රටේ දේශපාලන ආයතන පිළිබඳ කරුණ තවත් තේමාවක් සමග ද සම්බන්ධ වී තිබේ. එය නම්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යළි ගොඩ නැඟීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නයයි. ලංකාවේ නූතන දේශපාලන ආයතන, 1930 ගණන්වලින් පසුව ගොඩ නැඟුණේ ලිබරල්, පාර්ලිමේන්තු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සමග සම්බන්ධවය. පාර්ලිමේන්තුව, කැබිනට් මණ්ඩලය, මැතිවරණ ක්‍රියාවලිය, නිලධර තන්ත්‍රය, අධිකරණය හා යුක්තිය පසිඳලීමේ ආයතන, දේශපාලන පක්ෂ, පුරවැසි සංවිධාන යන මේවා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සමඟ ඍජුවම සම්බන්ධ දේශපාලන ආයතනයි.


නිදහසින් පසු ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිබඳව ඇත්තේ පරිහානිය පිළිබඳ ක්‍රියාවලීන් කිහිපයක් ද වෙයි. ඒවායින් ප්‍රධාන ඒවා තුනක් නම්, සිංහල ජාතිකවාදය විසින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රියාවලිය ග්‍රහණයට ගනු ලැබීම, දේශපාලන ප්‍රභූතන්ත්‍රය සහ දේපළ හිමි සමාජ පන්තීන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රියාවලිය ග්‍රහණයට ගැනීම සහ දේශපාලන අධිකාරවාදය, ලිබරල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අබිබවා ඉදිරියට පැමිණීමයි. දේශපාලන ආයතනවලට මේවා විසින් කරන ලද බලපෑම දීර්ඝ ලෙස සාකච්ඡා කළ යුතු තේමාවකි. ඒ ගැන කෙටියෙන් පමණක් දැනට හඳුනා ගනිමු. ඒ සඳහා ප්‍රධාන දේශපාලන ආයතන කිහිපයක් නිදසුන් ලෙස ගෙන විමසා බලමු.

පාර්ලිමේන්තුවේ ආයතනික පරිහානිය


පාර්ලිමේන්තුව යනු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජයක ඇති ප්‍රධානතම දේශපාලන ආයතනයයි. ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තුවේ ආයතනික පිරිහීම, වර්තමානය වන විට උපරිම මට්ටමකට ළඟාවී තිබෙන බව පෙනේ. වර්තමානයේ පුරවැසියන් මතු කරන ප්‍රශ්නයක් වන්නේ පාර්ලිමේන්තුව ජනතාව නියෝජනය කරන ව්‍යවස්ථාදායකයක්ද යන්නයි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්, තමන් විසින් තෝරා පත් කරනු ලැබුවද ඔවුන් තමන් නියෝජනය නොකරන බව මහජනයා සිතති. මෙය වනාහී අප රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, දේශපාලන ප්‍රභූ පන්තියටද, දේපළ හිමි ධනපති පන්ති ස්තර විසින් ද අල්ලා ගනු ලැබීමේ ප්‍රතිඵලයකි. මන්ත්‍රීවරුන් ඇත්තටම ක්‍රියා කරන්නේ එම බලවේගවල නියෝජිතයන් ලෙස මිස පුරවැසි නියෝජිතයන් ලෙස නොවේ.


පාර්ලිමේන්තුව සිංහල ජාතිකවාදී දේශපාලන ව්‍යාපෘතියේ ප්‍රධාන ආයතනික උපකරණය වීම, එහි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පරිහානියේ අනෙක් ප්‍රවණතාවයයි. 1947 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට වරය ලැබුණේ, ලංකාවේ කිසිදු ජනකොටසකට විශේෂ වාසි හෝ අවාසි නොවන පරිදි නීති සම්පාදනයටය. එහෙත් පාර්ලිමේන්තුවේ බලය ලැබූ සිංහල පාලක පන්තිය කෙළේ, පාර්ලිමේන්තුවේ ව්‍යවස්ථාදායකයට තිබූ සීමා නොතකා, එය සිංහල නොවන සුළු ජන ප්‍රජාවන්ගේ පුරවැසි, ඡන්ද, භාෂා සහ සංස්කෘතික සමානත්වය පිළිනොගැනීම මත පදනම් වූ නීති පැනවීමයි. මෙම නීතිවලට හා පාර්ලිමේන්තුව පත්වූ වාර්ගිකවාදී පරිවර්තනයට සිංහල සමාජයේ බහුතරයකගේ සහයෝගය ලැබුණද, දෙමළ, මුස්ලිම්, බර්ගර් යනාදි සුළු ජන ප්‍රජාවන් අතර පාර්ලිමේන්තුව පිළිබඳ විශ්වාසයත්, සුජාතභාවයත් බිඳ වැටීමට එය තුඩු දුන්නේය. සුළු ජන ප්‍රජාවන්ට වෙනස්කම් කරන නීති සහ රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයේ ප්‍රධාන ආයතනය වීමෙන් ගැලවීමට අප රටේ පාර්ලිමේන්තුවට තවමත් හැකිවී නැත. රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආයතනයක් හැටියට තමන්ගේම කර අඹා ගැනීමට, ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තුව, එහි මන්ත්‍රීවරුන් අති බහුතරයක උදයෝගවත් කැමැත්තෙන් තුන්වරක්ම -1978දී, 2010දී සහ 2020දී- ඉදිරිපත්වීම, ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තුවේ ඇති අති දරුණු පරිහානිය ප්‍රකාශ කරන්නකි.
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේත්, පක්ෂ නායකයන්ගේත් සමහර කතානායකවරුන්ගේත්, ඇමතිවරුන්ගේත් චර්යාව පාර්ලිමේන්තුවේ ආයතනික පරිහානියේ තවත් පැත්තකි. මේ සියලුදෙනාම පාර්ලිමේන්තුවේ සිටින මහජන නියෝජිතයන්ය. එයින් බොහෝ දෙනා ‘මේ අයද අපේ නියෝජිතයින්?’ යැයි පුරවැසියන් විසින් අසනු ලැබීමට පාත්‍රවන, මෙවැනි අය පාර්ලිමේන්තුවට පත් කිරීම පිළිබඳව පුරවැසියන් ලැජ්ජාවට පත් කරවන පිරිසකි. සරදමකට මෙන්, අප රටේ මන්ත්‍රීවරුන් අතරින් මෙම ගුණාත්මක පරිහානියට වැඩියෙන්ම ලක්වී තිබෙන්නේ සාමාන්‍ය සහ නිර්ප්‍රභූ සමාජ පසුබිම්වලින් දේශපාලනයට පැමිණි අයයි. දූෂණය, බලය අයුතු ලෙස ප්‍රයෝජනයට ගැනීම, පාර්ලිමේන්තුවට ආයතනික වශයෙන් හානි කිරීම සම්බන්ධයෙන්, ඔවුන් ප්‍රභූ පන්තියේ දේශපාලකයින්ගෙන් වෙනස් වන්නේ නැත. මෙම චෝදනාවට හසු නොවන්නේ, වාමාංශික පක්ෂවලට සම්බන්ධ මන්ත්‍රීවරුන් පමණය.

දේශපාලන පක්ෂවල පරිහානිය


ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමයක් තුළ දේශපාලන පක්ෂ සැලකෙන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජන ජීවිතයේත්, ආණ්ඩුකරණයේත් ඉතා වැදගත් ආයතනික පුරුකක් වන දේශපාලන පක්ෂයි. දේශපාලන පක්ෂ පැවතීම හෝ නොපැවතීම, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේද පැවතීම හෝ නොපැවතීම පිළිබඳව මිනුම් දණ්ඩක් වන්නේද ඒ නිසාය. එහෙත් ලංකාව වැනි පිරිහුණු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයකට තිබිය හැක්කේ, දේශපාලන පක්ෂවලින් බහුතරය පිරිහුණු ඒවා බවට පත්වීමයි. ලංකාවේ ප්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂ දෙකද, ඒවායේ හවුල්කාර කුඩා පක්ෂද ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ පරිහානියට කර්තෘකයන් මෙන්ම එහි ප්‍රතිඵලද වී තිබෙන බව අපට පිළිගත යුතුව තිබේ.


දේශපාලන පක්ෂ ඇත්ත වශයෙන්ම නියෝජිතයන් වී සිටින්නේ පුරවැසියන්ගේද, නැත්නම් ඒවාට ආධාර කරන ව්‍යාපාරිකයන්ගේද, ඒවායේ නායකයන් අයත් වන ධනපති, ඉඩම් හිමි සහ ප්‍රභූ පන්තියේද යන්න පුරවැසියන් තමන්ගෙන්ම අසන ප්‍රශ්නයකි. එම තත්ත්වයේම තවත් පැත්තක් නම්, දේශපාලන පක්ෂ පුරවැසියන්ගෙන් ඈත්වීමයි. පෙරදී පැවති ආකාරයට අද දේශපාලන පක්ෂ, සාමාජීක මුදල් ගෙවා සාමාජිකත්වය දරන පුරවැසියන්ගේ දේශපාලන සංවිධාන නොවේ. දේශපාලන පක්ෂ පුරවැසියන් සමග සම්බන්ධතා පවත්වන්නේ, මහජන සුබ සාධනය සඳහා අවශ්‍ය රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති හා තීරණ ගැනීමේ ක්‍රියාවලිය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෙස සිදු කිරීම සඳහා නොවේ. දේශපාලන පක්ෂ සහ පුරවැසියන් අතර සම්බන්ධතා තීරණය කරන ප්‍රධාන සාධකය වී තිබෙන්නේ අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් ලැබෙන ද්‍රව්‍යමය වාසියයි. එය හුදෙක් සේවා යෝජක-සේවාදායක සම්බන්ධයකි. මුදලට රජයේ රැකියා විකිණීම මන්ත්‍රීවරුන්ගේත්, පක්ෂ සංවිධායකවරුන්ගේත්, දේශපාලන පක්ෂවලත් ප්‍රධාන කාර්යයක් වී තිබෙන්නේ ඒ නිසාය. දේශපාලන පක්ෂ යනු දේශපාලන දූෂණයේ මාධ්‍යයක් වී තිබෙන්නේද ඒ නිසාය.


ලංකාවේ දේශපාලන පක්ෂවල පරිහානිය විශේෂයෙන් 1978න් ආරම්භ වී, පසුව වේගවත් වූ ක්‍රියාවලියකි. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයේ නැඟීම, පාර්ලිමේන්තු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ වැටීම සහ සිවිල් යුද්ධ හා දේශපාලන ප්‍රචණ්ඩත්වය පැතිරීම සහ වෙළෙඳපොළ ආර්ථිකය පැතිරීම එම ක්‍රියාවලියට තුඩු දුන් ප්‍රධාන සාධක හතරකි. මෙම පසුබිම තුළ සිදුවූයේ දේශපාලන පක්ෂ පුරවැසි නියෝජිත ආයතන වීමට වඩා, සමාජයේ බිහිවූ නව බල කල්ලි (cartel)වල සන්ධාන බවට පත්වීමයි. විශේෂයෙන්ම මෙම ඉරණමට පාත්‍ර වූයේ එජාපය සහ ශ්‍රීලනිපයයි. කුඩා පක්ෂ ද එම ඉරණමට ගොදුරු වී ඇත. මන්ත්‍රීවරුන්ට ඉතා පහසුවෙන්, කිසිදු ලැජ්ජා බියකින් හෝ පැකිළීමකින් තොරව පක්ෂ මාරු කිරීමට හැකිවී තිබෙන්නේ, පැරණි පක්ෂ ක්‍රමයේ මූලික පදනම්ද දෙදරා තිබෙන නිසාය. පක්ෂවලට අයත් මන්ත්‍රීවරුන්ද, දේශපාලනඥයින්ද අතර ඇත්තේ දෘෂ්ටිවාදීමය, දේශපාලන දැක්ම, මහජන කෝපය වැනි අභිමතාර්ථ මත පදනම් වූ බැඳීම් නොවේ. ආර්ථික, ද්‍රව්‍යමය හා තනතුරු ලාභ සහතික කරන, ඒවා වෙතින් පමණක් මනිනු ලැබෙන පලප්‍රයෝජනයකි.

අමාත්‍ය මණ්ඩලය


පාර්ලිමේන්තුවට සමාන්තරව පරිහානියට පත්වී ඇති අනෙක් ඉහළ දේශපාලන ආයතනය වන්නේ අමාත්‍ය මණ්ඩලයයි. එයද පාර්ලිමේන්තු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ පරිහානිය සහ විධායක අධිකාරවාදයේ නැඟීමට සමාන්තරව සිදු වූවකි. කැබිනට් සහ කැබිනට් නොවන අමාත්‍යවරුන් පාර්ලිමේන්තුවට වග කියන ගමන්ම විධායක ජනාධිපතිවරයාගේ ඍජු සහ දැඩි පාලනයට යටත්ව සිටිති. රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති තීරණ ගැනීමේ සම්පූර්ණ බලය තිබෙන්නේ ජනාධිපතිවරයාට සහ ඔහුගේ/ඇයගේ උපදේශකවරුන්ටය. සංඛ්‍යාවෙන් විශාල ඇමති මණ්ඩල තිබුණද, රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති තීරණ ගැනීම සම්බන්ධව බලය තිබෙන්නේ, ජනාධිපතිවරයාට පුද්ගලිකව සහ දේශපාලන වශයෙන් කිට්ටු ඇමතිවරුන් කිහිප දෙනකුටය. 1978 සිට ඇතිවී තිබෙන ප්‍රවණතාවක් වන්නේ කැබිනට්, නියෝජ්‍ය සහ කැබිනට් නොවන ආදි වශයෙන් විශාල අමාත්‍යවරුන් සංඛ්‍යාවක් සිටියද, ඔවුන්ගේ ආණ්ඩුකරණ වගකීම් සීමා වීමයි. එමෙන්ම ‘අමාත්‍ය ධුරය’ යන්න දේශපාලන දූෂණය සඳහා වන නිල අවසරයක් බවට පත්වීමයි. ‘අමාත්‍යවරුන්’ යන පිරිස මහජනතාවට බරක් වීමත්, රටේ දේශපාලන දේහයේ පිළිකාවක් වී තිබෙන දූෂණයේ සහ බලය අයුතු ලෙස ප්‍රයෝජනයට ගැනීමේ මාධ්‍යයක් වීමත්ය.


අමාත්‍ය ධුර සහ දේශපාලන දූෂණ අතර ඇති ඍජු සම්බන්ධය ප්‍රකාශයට පත්වන ප්‍රකට නිදසුන් වන්නේ, බලයේ සිටින ආණ්ඩුවල ජනාධිපතිවරුන්, තමන්ගේ පාර්ලිමේන්තු බලය තහවුරු කර ගැනීම සඳහා, විපක්ෂයේ සිටින මන්ත්‍රීවරුන්ට ඇමති ධුර ප්‍රදානය කිරීමයි. මන්ත්‍රීවරුන් තමන් පත් කළ ඡන්දදායකයින්, තමන් අයත්ව සිටි දේශපාලන පක්ෂය, අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ ගොඩ නඟා ගෙන ඇති දේශපාලන බැඳීම් ආදිය නොතකා, හුදෙක් පුද්ගලික ප්‍රතිලාභ මුල් කරගෙන පක්ෂ මාරු කිරීම සහ විරුද්ධ පක්ෂයේ සිට ආණ්ඩු පක්ෂයට මාරුවීම සඳහා වූ ප්‍රදානය වන්නේ අමාත්‍ය ධුරයයි. එවැනි අමාත්‍යවරුන් සහිත අමාත්‍ය මණ්ඩල පිළිබඳ මහජන විශ්වාසය බිඳ වැටීම, දේශපාලන ආයතනයක් ලෙස අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ පරිහානියේද එක් ප්‍රධාන පැතිකඩකි. එය අප රටේ දේශපාලන සංස්කෘතියේද පරිහානිය පිළිබඳව ඇති සාක්ෂියක් ලෙස මහජනතාව සලකන්නේද එබැවිනි.


ආයතන යළි ගොඩ නැඟීම


ඉහත නිදසුන් කිහිපයෙන් පෙනෙන්නේ ලංකාවේ ජනතාව ඉදිරියේ අද ඇති එක් ඓතිහාසික අභියෝගයක් වන්නේ රටේ දේශපාලනයද යළි ගොඩනැඟීම බවයි. එය රටේ දේශපාලනය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෙස සහ එහි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ස්වභාවයද යළි ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කිරීමේ කාර්යයක් ද වේ.


ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා ශක්තිමත් දේශපාලන ආයතන තිබීම වැදගත් වන්නේ, ඇයිද? යන කරුණද මෙතැනදී අපගේ විමසිල්ලට ලක්විය යුතුය. දේශපාලනයේ, නැතහොත් රාජ්‍ය බලයේ ඇති එක් නිසර්ග ප්‍රවණතාවක් වන බලය අයුතු සහ අසාධාරණ ලෙසද, ප්‍රජා පීඩක ලෙසද අවභාවිත කිරීම වැළැක්වීමේ ප්‍රධාන මාර්ග දෙකක් වන්නේ නීතියේ ආධිපත්‍යය සහ දේශපාලන ආයතනයි. ඒ මගින් සහතික වන්නේ, රටේ තිබෙන්නේ මිනිසුන්ගේ අත්තනෝමතික පාලනයක් නොව, නීතියට අනුකූල සහ ආයතන විසින් සංවරණ සහ තුලන සහිතව සිදු කරන පාලනයක්ය යන්නයි. මෙය රෝම සමූහාණ්ඩු සමයේ සිට විකාශනය වූ, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යටතේ ශක්තිමත් වී ඇති දේශපාලන මූලධර්මයකි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවලින් සාමාන්‍යයෙන් කෙරන්නේ රටක දේශපාලන හා ආණ්ඩුකරණ ක්‍රියාවලියට මේ සඳහා අවශ්‍ය ආයතනික රාමුවද, මූලධර්මද හඳුන්වා දීමයි.


මේ පසුබිම තුළ ලංකාවේ ආණ්ඩුක්‍රම ප්‍රතිසංස්කරණ පිළිබඳ වර්තමාන කතිකාව තුළ ශක්තිමත් කළ යුතු උප තේමාවක් වන්නේ, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලන ආයතන ගොඩ නැඟීම සහ ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමයි.■

ඉන්දීය ණය යටතේ එන්නේ ප්‍රමිතියට බාල යූරියාද?

රටේ වී ගොවිතැන ඇතුළු කෘෂිකර්මය සඳහා රසායනික පොහොර යනුවෙන් හඳුන්වන පොහොර යළි ලබාදීමට තීරණය කිරීමෙන් පසු යළ කන්නය සඳහා ලබාදීමට නියමිත පොහොර ගැන මහත් ආන්දෝලනයක් ඇතිවී තිබේ. ඒ ඉන්දියානු ණය ආධාර යටතේ ලබාදීමට නියමිත මෙටි්‍රක් ටොන් 65,000ක් යැයි කියන එම පොහොරවල බයි යුරේට් යනුවෙන් හඳුන්වන අපද්‍රව්‍ය ප්‍රතිශතය ඉහළ අගයක් ගන්නා බවට එල්ලවන චෝදනාව නිසාය.


යළ කන්නය සඳහා මෙසේ මුලින් ලබාදීමට යන්නේ යූරියා පොහොර වන අතර යූරියා සඳහා ශ්‍රී ලංකා ප්‍රමිති ආයතනය සකස් කරන ලද ප්‍රමිතියක් තිබේ. එය හඳුන්වන්නේ එස්එල්එස් 618 යනුවෙන්ය. එම ප්‍රමිතිය මගින් කියවෙන ප්‍රධානම දේ වන්නේ යූරියා පොහොර තුළ තිබිය යුතු බයියුරේට් හෙවත් අපද්‍රව්‍ය ප්‍රතිශතයයි. ශ්‍රී ලංකා ප්‍රමිතියේ ඇත්තේ යූරියා තුළ සියයට 1කට වඩා බයියුරේට් ප්‍රතිශතයක් අඩංගු විය නොහැකි බවය. ඒ අනුව ශ්‍රී ලංකාවට ගෙන්වන සියලුම යූරියා පොහොරවල බයියුරේට් ප්‍රතිශතය සියයට 1කට වඩා අඩු අගයක තිබිය යුතු අතර බයියුරේට් ප්‍රතිශතය ඊට වඩා වැඩි යූරියා පොහොර ශ්‍රී ලංකාවට ගෙන්වීම සහ රටේ කෘෂිකර්මාන්තය සඳහා භාවිත කිරීම තහනම්ය.


යූරියා පොහොර සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියාවේ බයියුරේට් ප්‍රතිශතය සියයට 1.5ක් වන අතර ඒ අනුව ඉන්දියාව විසින් නිෂ්පාදනය කරනු ලබන හා ආනයනය කරනු ලබන යූරියා පොහොර බොහෝ විට එම ප්‍රතිශතයේ පැවතීම මෙම ආන්දෝලනයට හේතු වී තිබේ. ලෝකයේ යූරියා පොහොර නිෂ්පාදනය කරන රටවල් අතර දෙවන ස්ථානයට පත්වීමට ඉන්දියාවට හැකිවී ඇතත් එම නිෂ්පාදනය ඔවුන්ගේ රටේ අවශ්‍යතාවට සෑහෙන්නේ නැත. ඒ නිසාම ඉන්දියාව සිය අවශ්‍යතාවේ ඉතිරිය ආනයනය කරනු ලබයි. ශ්‍රී ලංකාවට ඉන්දියාව ලබාදෙනවා යැයි කියන්නේ එසේ ඕමානයෙන් ආනයනය කරන යූරියා තොගයක් බවද කියනු ලැබේ.


යූරියාවල බයියුරේට් සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියාවේ ප්‍රමිතිය සියයට 1.5 නිසා ඔවුන් ඕමානයෙන් ආනයනය කරන යූරියා පොහොරවල එම ප්‍රතිශතයේ බයියුරේට් ප්‍රමාණයක් තිබීම ඉන්දියාව තුළ ප්‍රශ්න සහගත තත්වයක් ඇති කරන්නේ නැත. එහෙත් එවැනි ප්‍රතිශතයක බයියුරේට් ඇති යූරියා පොහොර ශ්‍රී ලංකාවට ආනයනය කිරීමට ඉඩ දුනහොත් එහි ප්‍රශ්නය ඇති කරන්නේ ශ්‍රී ලංකාවටය. ඉන් එකක් වන්නේ පෞද්ගලික අංශයේ යූරියා ආනයනයකරුවන්ටද එම ප්‍රතිශතයේ බයියුරේට් අඩංගු යූරියා ආනයනයට ඉඩදීමට ශ්‍රී ලංකාවට සිදුවීමය. එසේ නොවුණහොත් එය දෙයාකාරයකට සැලකීම හෙවත් ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් කඩකිරීමක් වනු ඇත.


යූරියා ආනයනයේදී එම ආනයනය කරන යූරියා තොගය සම්බන්ධයෙන් ජාතික පොහොර ලේකම් කාර්යාලයට රසායනාගාර පරීක්ෂණ වාර්තාවක් ලැබිය යුතුය. එම වාර්තාවේ සඳහන් බයියුරේට් ප්‍රමාණය ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රමිතියේ ප්‍රතිශතය ඉක්මවන්නේ නම් සාමාන්‍ය ක්‍රමය වන්නේ ඒ සඳහා ආනයනයට අවසර නොලැබීමය. මෙතෙක් ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය අවශ්‍යතාව සඳහා පවා පෞද්ගලික අංශයේ සැපයුම්කරුවන් පොහොර ලබාදුන්නද, එම රසායනාගාර වාර්තා සම්බන්ධයෙන් යම් අක්‍රමිකතා මධ්‍යයේ වුවත් එම ප්‍රමිතිය රැකගැනීම සිදුවී තිබුණි. (මෙහිදී අප සිහි තබාගත යුත්තේ ජාතික පොහොර ලේකම් කාර්යාලය තුළ සිදුවී ඇති රසායනාගාර වාර්තා වෙනස් කිරීම් හා රසායනාගාර වාර්තා සැඟවීම් ආදි කටයුතු සම්බන්ධයෙන් විගණකාධිපතිවරයාගේ විශේෂ විගණනයක්ද තිබෙන බවය.)


රසායනාගාර වාර්තා මත පදනම්ව පමණක් ආනයනය කරන පොහොරවල ප්‍රමිතිය මැනීම අවසන් නොවන අතර එම පොහොර ශ්‍රී ලංකාවට ගොඩබෑමට පෙර අහඹු ලෙස ලබාගන්නා සාම්පල් මගින්ද ප්‍රමිතිය පරීක්ෂා කරනු ලැබේ. ආනයනයට පෙර ලබාදුන් රසායනාගාර වාර්තාවට වෙනස් ලෙස එම අවස්ථාවේ ලබාගත් සාම්පල්වල වාර්තාව තිබුණහොත් සිදුවන්නේ ද රට තුළට ගොඩබෑමට ඉඩ නොදී එම පොහොර ප්‍රතික්ෂේප කිරීමය.


බයියුරේට් හෙවත් අපද්‍රව්‍ය ප්‍රතිශතය ඉහළ යෑම මත එම පොහොරවල මිල පහළ යෑම ලෝක වෙළඳපොළ තුළ සිදුවන අතර එම බයියුරේට් ප්‍රතිශතය පහළ යෑම මත මිල ඉහළ යෑම සිදුවේ. එමෙන්ම යූරියා නිෂ්පාදනාගාර පැරණි වීම හා තත්වයෙන් බාලවීම මත ඒවායින් නිෂ්පාදනය කරන යූරියාවල බයියුරේට් ප්‍රතිශතය වැඩිවන බව ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රවීණයන්ගේ මතයයි. ඔවුන්ගේ අදහස් දැක්වීම්වලට අනුව මැද පෙරදිග කලාපයේ නිෂ්පාදනය කරනු ලබන බොහෝ යූරියාවල බයියුරේට් ප්‍රතිශතය වැඩිය. ඒ එම නිෂ්පාදනාගාර පැරණි වීම හා තත්වයෙන් බාලවීම නිසාය.
එහෙත් ඕමාන යූරියා සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියාවට ලැබී ඇති රසායනාගාර වාර්තා සහ එම වාර්තා ශ්‍රී ලංකාවට ලැබී ඇත්නම් එහි සඳහන් බයියුරේට් ප්‍රතිශතයන් තවම අප්‍රකාශිතය.


මේ මොහොතේ සිහියට එන්නේ චීනයෙන් ඝන කාබනික පොහොර ගෙන්වීමට ශ්‍රී ලංකාව ගත් උත්සාහයය. එහිදී රසායනාගාර පරීක්ෂණවලදී හෙළිවුණේ ඝන කාබනික පොහොර සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින ප්‍රමිතියට එම පොහොර නොමැති බවයි. ඒ සම්බන්ධයෙන් ඇතිවූ අධිකරණ ආරවුල්වලින් පසු අවසානයේ ශ්‍රී ලංකාවට සිදුවූයේ ඩොලර් මිලියන 6.7ක මුදලක් ලබා නොගත් පොහොර වෙනුවෙන් චීනයේ සමාගමට ගෙවන්නට සිදුවීමය.


ඉන්දියානු ණය ආධාර යටතේ ලැබෙනවා යැයි කියන යූරියා පොහොර සම්බන්ධයෙන් එල්ල වී ඇති චෝදනා සමග එන තවත් කරුණක් වන්නේ එම පොහොර ශ්‍රී ලංකාවට ලබාගැනීම සඳහා ඒ සඳහා වූ ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රමිතිය වෙනස් කිරීමේ උත්සාහයක් පවතින බවයි. එම කරුණද බැහැර කළ නොහැකි එකකි. මන්ද චීන ඝන කාබනික පොහොර අර්බුදය අවස්ථාවේදී එම පොහොර රටට ගෙන්වා ගැනීම සඳහා විශේෂ පොහොර යනුවෙන් වූ ශ්‍රී ලංකා ප්‍රමිතියක්ද සෑදීමට ගත් උත්සාහයක්ද තිබෙන නිසාය. එම උත්සාහය මේ වනවිට පසුපසට ගොස් ඇත්තේ කාබනික පොහොර පමණක් යන ඔලමොට්ටල තීරණය ආපස්සට හරවා රසායනික පොහොර සඳහා අනුමැතිය රජය විසින්ම යළි ලබාදී ඇති තත්වය තුළ බව පැහැදිලිය. එමෙන්ම ඉන්ධනවල ඔක්ටේන් අගය සම්න්ධයෙන් එතෙක් තිබුණ ප්‍රමිතිය වෙනස් කර එය ඉන්දියාව විසින් භාවිත කරන ඔක්ටේන් අගය දක්වා පහත හෙළමින් අපගේ ප්‍රමිතිය වෙනස් කිරීමේ අවස්ථාවක්ද සිදුවූ නිසාය. එයද ඉන්දියාවෙන් ඉන්ධන ලබාගැනීම සඳහා කරන ලද්දක් බව වාර්තා විය. එසේ නම් ඉන්දියාවෙන් යූරියා ලබාගැනීමට ප්‍රමිතිය වෙනස් කිරීමක් සිදුනොවෙතැයි අපට ස්ථීර වශයෙන්ම කිව නොහැකිය.


යූරියාවල බයියුරේට් ප්‍රතිශතය ඉන්දියාවේ එසේ තිබියදී ශ්‍රී ලංකාවේ එම ප්‍රතිශතය වෙනස් අගයක් ගන්නේ ඇයි? එය සිදුවී ඇත්තේ පසේ ඇති වෙනස්කම් මත බව මේ සම්බන්ධයෙන් කළ විමසීමකදී නිර්නාමිකව පෙනී සිටීමට කැමති කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශයේ හිටපු නිලධාරියෙක් පැවසීය. ශ්‍රී ලංකාවේ වී වගා කරන හා අනෙකුත් භෝග වගා කරන පස සම්බන්ධයෙන් කරන ලද පර්යේෂණවලින් පසු යූරියාවල බයියුරේට් ප්‍රතිශතය තීරණය වූ බව ඔහුගේ අදහසයි. ඔහුගේ මතය වන්නේ වී වගාවට අමතරව අනෙකුත් වගාවන්ටද සියයට එකකට වඩා වැඩි ප්‍රතිශතයක බයියුරේට් ඇති යූරියා දැමුවහොත් එම වගාවන්ටද විෂ සහිත තත්වයක් ඇතිවිය හැකි බවයි.
ඉහළ ප්‍රතිශතයක් සහිත බයියුරේට් භාවිත කිරීම සම්බන්ධයෙන් මහාචාර්ය බුද්ධි මාරඹේගෙන් කරන ලද විමසීමකදී ඔහු පැවසුවේ වී වගාව ආරම්භ කරන අවස්ථාවේ එම ප්‍රතිශතයේ යූරියා යෙදීම ගොයමට හානිදායක බවයි. අපේ ගොවීන් වගාව මුල් අවස්ථාවේ යොදන මඩ පොහොර සමග යූරියා මිශ්‍ර කර යෙදීම මේ සඳහා හේතුව බව ඔහු පවසයි. වගාවෙන් සති කිහිපයකට පසු එවැනි ප්‍රතිශතයක යූරියා යෙදීම එතරම් බලපෑමක් ඇති නොකරනු ඇති බවත්, යළ කන්නය බොහෝ ප්‍රදේශවල දැනට ආරම්භ වී ඇති නිසා එසේ ආරම්භ කර ඇති වගාවන්ගේ ඊළඟ අවස්ථාවලට එවැනි ප්‍රතිශතයක යූරියා බලපෑමක් ඇති නොකරනු ඇති බවත් ඔහුගේ මතයයි. එහෙත් පොහොර ලැබීමේ තත්වය තුළ අලුතින් වගා කරන්නට යම් පිරිසක් පෙළඹුණහොත් ඔවුන් මඩ පොහොර සමග මුල් අවස්ථාවේ යූරියා යෙදීමට උත්සාහ කළහොත් වගාවට ඉන් බලපෑමත් විය හැකි බව ඔහු අවධාරණය කරයි.


ඉන්දියානු ණය ක්‍රමය යටතේ අපට ලැබෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රමිතිය ඉක්මවා ගිය බයියුරේට් ප්‍රතිශතයක් ඇති යූරියා පොහොර බව ඉහත කරුණු සැලකිල්ලට ලක්කිරීමේදී සෘජුවම කිව නොහැකිය. මන්ද ඕමානයෙන් ලැබෙනවා යැයි කියන යූරියා පොහොරවල බයියුරේට් ප්‍රතිශතය සම්බන්ධයෙන් නිශ්චිත තොරතුරු තවමත් අපට නොලැබී ඇති නිසාය. ඒ නිසාම අපට සිතිය හැක්කේ වැඩි බයියුරේට් ප්‍රතිශතයක් ඇති යූරියා ලැබීමේ අවදානමක් තිබිය හැකි බවය. කොහොමත් එය තීරණය වනු ඇත්තේ ඉදිරියේදීය.


එමෙන්ම මෙම කරුණු මගින් අපට එළඹිය හැකි එක් නිගමනයක් වන්නේ ප්‍රතිශතය බයියුරේට් සියයට 1.5කට වඩා ඇති යූරියා යන්න කෙතරම් පොහොර අගහිඟයක් ඇතත් වගාවට අවදානමක් සහිත යෙදවීමක් බවයි. එම අවදානම යම් පමණකින් හෝ අඩුකර ගත හැක්කේ වගාවේ මුල් අවස්ථාවේදී එම බයියුරේට් ප්‍රතිශතයේ පොහොර නොයෙදීම සඳහා වගබලා ගැනීම මගින්ය. එය ගොවීන්ගේ මෙන්ම කෘෂිකර්ම නිලධාරීන්ගේද වගකීමකි.


රටේ කෘෂිකර්මාන්තය සම්බන්ධයෙන් රසායනික පොහොර එපා යන මතය නිර්මාණය වීමටද එක හේතුවක් වූයේ එම පොහොර භාවිතය සම්බන්ධයෙන් ගොවීන්ගේ හා නිලධාරීන්ගේද වගකීම කාලාන්තරයක් තිස්සේ ඉටු නොවීමය. අපේ ප්‍රශ්නය ඇත්තේ රසායනික පොහොරවල නොව එය භාවිතා කිරීමේ කාල වේලාව හා මාත්‍රාව සම්බන්ධයෙන්ය. අපගේ අවධානය යොමු විය යුත්තේ එතැනටය.■

හාල් හිඟයක් එනවා: ඇමති කිව්වා
මෝල් හිමියෝ හාල් හංගුවා

0

■ අමන්දිකා කුරේ

ආහාර හිඟයක් පිළිබඳව මේ වන විට භීතිකාවක් මතුව තිබේ. මීට පෙර ඒ පිළිබඳව විවිධ පාර්ශ්ව විසින් මත ඉදිරිපත් කළ ද මේ වන විට ඒවා සැබෑ වන ලකුණු පෙනෙමින් පවතියි. බොහෝ වෙළඳසැල්වල සහල් වර්ග නොමැති අතර ඒවායේ තිබෙන සහල් වර්ග ද පාරිභෝගිකයන්ට විකුණන්නේ සීමිත ප්‍රමාණයකි. අප පරීක්ෂා කර බැලූ සිල්ලර වෙළඳසැල් ගණනාවකම සහල් නිකුත් කරන්නේ උපරිම කිලෝ ග්‍රෑම් දෙකකි.


ආහාර පිස ගැනීමට අවශ්‍ය ගෑස් භූමිතෙල් හිඟයකින් ආරම්භ වූ මේ අර්බුදය ආහාර ද්‍රව්‍යවල මිල ගණන් ඉහළ යාම සහ හිඟවීමත් සමග තීව්‍ර තත්වයකට පැමිණ තිබේ.


ශ්‍රී ලංකාවේ ආහාර අවශ්‍යතා අතරින් ප්‍රමුඛ ස්ථානය හිමිවන්නේ සහල්වලටයි. සහල් මිල ගණන් ද පසුගිය කාලයේ එක්වරම ඉහළ යාමක් දක්නට ලැබුණි.


රසායනික පොහොර තහනමත් සමග පසුගිය වසරේ සිට වී අස්වැන්න විශාල ප්‍රමණයකින් අඩු වූ අතර සාමාන්‍යයෙන් වී අස්වැන්න පෙර අවස්ථාවන්වලට සාපේක්ෂව 50%ක් පමණ විය. මේ නිසා වෙනදා වෙළඳපොළට නිකුත් කරන වී ප්‍රමාණය 50%කින් ම අඩු වූ අතර එය දැන් වසරකට ආසන්න කාලයක සිට පවතින තත්වයකි. සහල් ආනයනයට ද ඩොලර් අර්බුදය බලපා ඇති නිසා අවශ්‍ය සහල් ආනයනය කිරීමේ ද ගැටලුවක් පවතියි.


මීට වසරකට පමණ පෙර පැවති මිල ගණන්වලට වඩා දෙතුන් ගුණයකින් සහල් මිල මේ වන විට ඉහළ ගොස් තිබේ. ජනතාවට මිල දී ගැනීමට අපහසු ප්‍රමාණයට මේ වන විට හාල් මිල ඉහළ ගොස් ඇති අතර බොහෝ එදිනෙදා කුලී වැඩවල යෙදෙන ජනතාව දිනපතා අවශ්‍ය සහල් ගෑම් 500, කිලෝග්‍රෑමය බැගින් වෙළඳසැල්වලින් මිලදී ගන්නා ආකාරය නිරීක්ෂණය විය.
කෙසේවෙතත් මේ වන විටත් එම මිල ගණන් ගෙවා හෝ සහල් මිල දී ගැනීමට නැති සහල් හිඟ වීමක් වෙළඳපොළේ දක්නට ලැබේ. බොහෝ වෙළඳසැල්වල සාමාන්‍යයෙන් එදිනෙදා පරිභෝජනයට ගනු ලබන සහල් වර්ග වන නාඩු, කැකුළු හා සම්බා වර්ගවල සහල් හිඟයක් තිබේ. සහල් තිබෙන වෙළඳසැල්වලත් ඒවා නිකුත් කරන්නේ උපරිම කිලෝග්‍රෑම් 2කි. සමහර වෙළඳසැල්වල නිකුත් කරන්නේ උපරිම කිලෝග්‍රෑමයකි. ඇතැම් වෙළඳසැල්වල එම සහල් ප්‍රමාණය මිල දී ගැනීමට නම් වෙනත් භාණ්ඩ ද මිල දී ගත යුතුය.


කුරුණෑගල ප්‍රදේශයේ සිල්ලර බඩු වෙළඳසැලක ප්‍රදර්ශනය කර තිබූ පුවරුවක් පසුගිය දිනවල සමාජ මාධ්‍ය හරහා ප්‍රචාරය විය. එහි දැක්වුණේ හාල් කිලෝ 2ක් මිලදී ගැනීමට නම් රුපියල් 2500ක භාණ්ඩ මිල දී ගත යුතු බවත් හාල් කිලෝ 5ක් මිල දී ගැනීමට නම් රුපියල් 5000ක භාණ්ඩ මිල දී ගත යුතු බවත් ය. සාමාන්‍ය එදිනෙදා කුලී වැඩ කිරීම හරහා අදායම් ලබා ගන්නා පුද්ගලයාගේ සිට මාසික වේතන ලබා ගන්නා අය දක්වාම මේ වන විට ඒ අකාරයෙන් භාණ්ඩ මිල දී ගැනීමට හැකියාවක් නොමැති බව පැහැදිලි කරුණකි. මේ වන විට සියලු වියදම් ඉහළ ගොස් ඇති නිසා තවදුරටත් මෙවැනි ආකාරයේ මිල දී ගැනීම්වලට ද වියදම් කිරීමට තරම් මුදල් මේ වන විට ඔවුන් සතුව නොමැත.


වෙළඳපොළේ මෙවැනි තත්වයක් පවතිද්දී පාරිභෝගික සේවා අධිකාරිය විසින් සහල් මිල පාලන ගැසට්ටුවක් නිකුත් කරන ලද්ද පසුගිය ජුනි 10 වන දා ය. අංක 2283/43 දරන අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රය මගින් දේශීය සුදු හා රතු කැකුළු සහල් කිලෝග්‍රෑමයක උපරිම මිල රුපියල් 210කට අලෙවි කළ යුතු බව සඳහන් කර තිබේ. ඒ අනුව එම සහල් වර්ග දෙක සඳහා උපරිම සිල්ලර මිල වශයෙන් එම මිල භාවිත කිරීම සිදු කළ යුතුවේ. කෙසේවෙතත් පාලන මිල ප්‍රකාශයට පත් කිරීමත් සමග වෙළඳපොළේ සහල් හිඟය උග්‍ර මට්ටමකට පැමිණ තිබෙන අතර මේ වන විට සතොස හරහා ද සහල් ලබා ගැනීමේ අපහසුතාවක් පවතියි.


පාලන මිල ගැසට් කිරීමෙන් අනතුරුව අගමැතිවරයා ප්‍රකාශ කළේ ජනතාවට බාධාවකින් තොරව පාලන මිලට සතොස ශාඛාවන් හරහා සහල් ලබා ගත හැකි බවයි. කෙසේවෙතත් මේ වන විට සතොස ශාඛාවලද ප්‍රමාණවත් තොග නොමැති බවක් පෙනෙන්නට තිබේ. බොහෝ සතොස අලෙවි සැල්වල සුදු කැකුළු සහල්වල හිඟයක් පවතින බව නිරීක්ෂණය විය. ඇතැම් සතොස අලෙවි සැල්වලින් සහල් මිලදී ගැනීමේ දී සහල්වලට අමතරව තවත් භාණ්ඩ ද මිල දී ගැනීමට සිදු වී තිබේ.


හැටන් සතොස ශාඛාවෙන් සහල් මිල දී ගත් පාරිභෝගිකයන්ට ඊට අමතරව තිරිඟු පිටි කිලෝග්‍රෑම් තුනක් සහ පරිප්පු ග්‍රෑම් 500ක් ද මිලට ගැනීමට සිදුව තිබේ. සහල් උපරිම නිකුත් කරන්නේ ද කිලෝ 5කි. ඇතැම් ස්ථානවල නිකුත් කරන්නේ සහල් කිලෝග්‍රෑම් 3කි. සහල් කිලෝග්‍රෑම් 3ක මිල රුපියල් 630ක් වන අතර එය මිලදී ගැනීමට නම් හැටන් සතොසෙන් බඩු මිලදී ගන්නා ජනතාවට පරිප්පු සඳහා රුපියල් 310ක් ද පාන්පිටි සඳහා රුපියල් 1050ක්ද වශයෙන් සහල් මිලට අමතරව 1360ක් වැය කිරීමට සිදුව තිබේ. දිවයිනේ බොහෝ ස්ථානවල තත්වය මෙයයි.


පිටකොටුව තොග වෙළඳසැල් ආශ්‍රිතව නිරීක්ෂණය කිරීමේ දී අපට එම වෙළඳුන් පෙන්වා දුන්නේ මේ වන විට සහල් සැපයුම 50%කටත් වඩා වැඩි ප්‍රමාණයකින් අඩු වී ඇති බවයි. තොග වෙළඳසැල්වලට දිනපතා පැමිණෙන සහල් තොග විශාල වශයෙන් අඩුවී ඇති බව ඔවුන් පෙන්වා දෙති. එමෙන් ම රුපියල් 210ට සහල් ලබා දීමේදී තමාට දරන්නට සිදු වූ වියදමවත් සහල් සඳහා නොලැබෙන බවට ඔවුන් චෝදනා කරති. මෙලෙස සහල් සැපයුම අඩාල වී ඇති නිසා වෙළඳපොළට සහල් නිකුත් කිරීමේ දී හිඟයක් මතුව ඇති බව ඔවුහු පෙන්වා දෙති.
සහල් සැපයුමේ හිඟයක් මතු වූයේ කෙසේද යන කාරණය පිළිබඳව අප කළ විමසීමක දී එක්සත් සහල් නිෂ්පාදකයන්ගේ සංගමයේ සභාපති මුදිත පෙරේරා පෙන්වා දෙන්නේ මේ වන විට පවතින ඩීසල් හිඟය නිසා ඇති වී තිබෙන ප්‍රවාහන අර්බුදය සහ මහා පරිමාණ සහල් නිෂ්පාදකයන් විසින් සහල් තොග සඟවා සිටීම නිසා මේ හිඟය කෘත්‍රිමව ඇති වී තිබෙන එකක් බවයි.


”හදිසියේ ම මිල ඉහල් යාම පටන් ගන්නේ ජුනි 1 සිට. සත්‍ය වශයෙන් ම වී මිල ඉහළ යන්න පටන් ගත්තේ වී හිඟයකටත් වඩා ඩීසල් අර්බුදයත් සමග හාල් සහ වී තොග ප්‍රවාහනය කිරීමේ ගැටලුවක් මතු වුණ එක. පුද්ගලික බස් සඳහා ආණ්ඩුවෙන් වෙනම ඉන්ධන පිරවුම්හල් දීලා තියෙනවා. ඒ වගේ පොළොන්නරුව, අනුරාධපුර වගේ ප්‍රධාන දිස්ත්‍රික්කවල සහල් මෝල් වෙනුවෙනුත් ඉන්ධන පිරවුම්හල් කිහිපයක් වෙන් කරලා දුන්නා නම් මේ ප්‍රශ්නය ඇතිවන්නේ නෑ. ආණ්ඩුව මේ තත්වය අවබෝධයකින් තොරව තමයි තීරණ ගත්තේ”


මුදිත පෙන්වා දෙන්නේ මහින්ද අමරවීර ඇමතිවරයා කෘෂිකර්ම ඇමතිධුරයේ දිවුරුම් දුන් අවස්ථාවේ දී සිදු කළ ප්‍රකාශය ද මෙම සහල් මිල ඉහළ යාමට බලපා ඇති බවයි.


”ඇමතිවරයා වැඩ භාරගන්න විට කිව්වා සහල් මිල සෑහෙන්න වැඩි වෙනවා සහල් හිඟයක් එනවා කියලා. ඒ ප්‍රකාශය දඩමීමා කරගෙන තමයි මහා පරිමාණ සහල් මෝල් හිමියන් දැන් වැඩ කරන්නේ. ඒකත් එක්ක ඔවුන් දිනපතා සහල් නිකුත් කරන ප්‍රමාණය 50%කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණායකින් කපලා තියෙන්නේ.”


මෙම සහල් හිඟය කෘත්‍රිමව ඇති වූ එකක් බවට පෙන්වා දෙන මුදිත වැඩිදුරටත් පවසන්නේ එම සහල් හිඟයට ප්‍රධාන හේතුවක් වී ඇත්තේ ප්‍රධාන මෝල් හිමියන් විසින් සහල් තොග වෙළඳපොළට නිකුත් කිරීම සිතා මතා නවතා තිබීම බවයි.


”දවසකට ලංකාවට සහල් කිලෝ ලක්ෂ 60ක් අවශ්‍යයි. එයින් ලක්ෂ 20ක සැපයුම සිදුවන්නේ ප්‍රධාන සහල් මෝල් තුනකින්. නමුත් මේ ප්‍රධාන සහල් මෝල් තුනම ඔවුන්ගේ සැපයුම කපා හැරලා තිබෙනවා. දැනට ඔවුන් වෙළඳපොළට නිකුත් කරන්නේ ලක්ෂ 20න් ලක්ෂ 7ක් පමණ. ඒ හරහා වෙළඳපොළේ විශාල සහල් හිඟයක් ඇති වෙලා විකෘතියක් ඇති වුණා.”


ඔහු පෙන්වා දෙන්නේ මේ ක්ෂණික මිල ඉහල යාම සහ සහල් හිඟයට ප්‍රධාන හේතුව පොහොර අර්බුදය නොවන බවයි. මෙම තත්වය ඇති වී තිබෙන්නේ මහ කන්නයේ අස්වැන්න අගෝස්තු මාසය දක්වා ප්‍රමාණවත් අන්දමින් ලැබී තිබිය දී බවයි.


”හැමෝම දැන් මේ සහල් මිල ඉහල යාමට සහ හිඟයට දඩමීමා කරගෙන ඉන්නේ පොහොර නෑ කියන එක. නමුත් මහ කන්නයේ වී අස්වැන්න මෙටි්‍රක් ටොන් ලක්ෂ 15ක් ලැබුණා. එය මාස පහකට පමණ ප්‍රමාණවත් වී තොගයක්. මහ කන්නයේ වී පාවිච්චි කරන්න පටන් ගත්තේ අප්‍රේල් මාසයේ සිට. ඒ නිසා අගෝස්තු දක්වා ඒ වී ප්‍රමාණය රටේ පරිභෝජනයට ප්‍රමාණවත්. යල කන්නය පසුගිය මාසයේ ආරම්භ කළා. මේ වන විට හෙක්ටයාර ලක්ෂ 5ක් පමණ වගා කරලා තිබෙනවා. මේ වෙද්දි හොඳට වැස්ස ලැබෙන නිසා වතුර ප්‍රශ්නයක් ඇත්තේත් නෑ. වෙළඳපොළේ මිල ඉහළ ගියාට මේ වන විට යූරියා මිල දී ගන්න තිබෙනවා. ඒ නිසා මේ යල කන්නය සාමාන්‍ය විදිහට බොහෝ දුරට අස්වැන්න ගන්න පුළුවන් බව දැනට පෙනෙන්නට තිබෙනවා. කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුව කිව්වේ යල කන්නයේ අපේක්ෂිත වී අස්වැන්න මෙටි්‍රක් ටොන් ලක්ෂ 6ක් කියලා වුණත් අපි අපේක්ෂා කරනවා වී මෙටි්‍රක් ටොන් ලක්ෂ 12ක් විතර අස්වැන්න අපට ලැබේවි කියලා. ඒ ප්‍රමාණය මාස 4කට ප්‍රමාණවත්. දෙසැම්බර් දක්වා ප්‍රමාණවත්. එවැනි තත්වයක් තිබියදී තමයි එක්වරම සහල් හිඟයක් මතුවෙලා තිබෙන්නේ. සහල් හිඟයක් ආවත් එන්න ඉඩ තිබුණේ යල කන්නයේ සහල් ටික අවසන් වෙන දෙසැම්බර් 15 විතර සිට ජනවාරි 15 දක්වා කාලය තුළ. ඒ ප්‍රමාණයටත් රජයට අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය ආනයනය යටතේ සහල් ආනයනය කරන්න හැකියාවක් තිබේනවා. හාල් මෙටි්‍රක් ටොන් ලක්ෂ දෙකක් පමණ ගෙනෙන්න තියෙන්නේ. මෙතන හාල්වලට කලබල වෙන්න දෙයක් නෑ.”
ඔහු පෙන්වා දෙන්නේ සහල් පිළිබඳව ඇති අර්බුදය මහා පරිමාණ සහල් මෝල් හිමියන් විසින් ඇතිකරන ලද්දක් නිසා ඒවාට අදාල නීති ක්‍රියාත්මක කර එම සහල් කඩිනමින් වෙළඳපොළට නිකුත් කිරීමට පියවර ගත යුතු බවයි.


”පාරිභෝගික අයිතිවාසිකම් පනතට අනුව සහල් සඟවා ගෙන සිටීම වරදක්. එහෙම නීති ප්‍රමාණවත් නැති නම් අලුත් නීති හදලා හරි මේ මහා පරිමාණ මෝල් හිමියන් සහල් සඟවාගෙන ඉන්න එකට නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග අරගන්න ඕනෑ. සහල් ප්‍රමාණවත් තරම් මේ වෙද්දි රට තුළ තිබෙනවා. චීනයෙන් ආධාර වගයක් එන්න නියමිතයි. ඉන්දියාවෙන් ආධාර ලැබුණා. ඉන්දියානු ණය ආධාරයෙත් සහල් ගෙන එන්න අවශ්‍ය මුදල් තවම තිබෙනවා. එහෙන්ම තත්වයක් තියෙද්දි මේ වගේ සහල් හිඟයක් මවපු මෝල් හිමියන්ට දැඩි දඬුවම් ලබා දිය යුතුයි. ඒ වගේ ම ඒ මෝල් පරීක්ෂාවට ලක් කළ යුතුයි.”


සමස්ත ලංකා ගොවිජන සම්මේලනයේ කැඳවුම්කරු නාමල් කරුණාරත්න පෙන්වා දෙන්නේ ද මෙම පාලන මිල ගැසට් කිරීමත් සමග මහා පරිමාණ මෝල් හිමියන් විසින් සහල් සඟවා ඇති බවයි.


”මහ කන්නයෙන් වී මෙටි්‍රක් ටොන් ලක්ෂ 30ක අස්වැන්නක් අපි මීට පෙර ලැබුවත් මෙවර ලැබුණේ වී මෙටි්‍රක් ටොන් 15යි. ඒ වී ටික කළමනාකරණය කරගන්න ආණ්ඩුවට වැඩපිළිවෙළක් තිබුණේ නෑ. ආණ්ඩුව වී ගබඩා කරගත්තේ නෑ ප්‍රමාණවත් තරමට. හාල් මිල පාලනයට මේ ආණ්ඩුව ආවට පස්සේ ගහපු දොළොස්වන ගැසට් එක ඒ ගැහුවේ. හැම වතාවෙම වගේම පාලන මිල දැම්මාට පස්සේ මේ වෙලාවේත් සහල් හිඟයක් මතුවෙලා තිබෙනවා. මහා පරිමාණ මෝල් හිමියන් සහල් වෙළඳපොළට නිකුත් කරන්නේ නෑ. ඔවුන්ගේ ගබඩා පරීක්ෂා කරන්නේ නැත්තේ ඇයි. අගමැතිවරයා ඇවිල්ලා කිවා දවසට වේල් දෙකක් කන්න වෙයි සහල් නැතිවෙයි කියලා. කෘෂිකර්ම ඇමතිත් ඒකම කිව්වා. ඒ ප්‍රකාශ තමයි අද මේ ඇතිවෙලා තිබෙන තත්වය සාධාරණය කරගන්න මෝල් හිමියන් පාවිච්චි කරන්නේ”


කෙසේවෙතත් මේ වන විට සහල් සඳහාද පෝලිම් යුගයක් නිර්මාණය වෙමින් පවතින බවක් දැකිය හැකිය. මේ වන විටත් සතොස අලෙවි සැල් ආසන්නයේ සහල් මිලදී ගැනීමට කුඩා පෝලිම් පවතින අතර මෙම හිඟය දිගටම පැවතියහොත් අනිවාර්යයෙන් ම අනෙකුත් අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩවලට මෙන් ම සහල් සඳහා ද විශාල පෝලිම් යුගයක් ඇතිවීම වළක්වා ගැනීමට නොහැකි වනු ඇත.■

පෝලිම් අහිංසකයි කැරලි තමයි භයානක

ඊයේ කොළඹ ඉන්ධන පිරවුම්හලක පෝලිමක් කිලෝමීටර් තුනකට ආසන්න දුරක් දිග්ගැස්සී තිබුණි. තවත් තැන් දෙකක ඉන්ධන පිරවුම්හල් දෙකක පෝලිම් අතරමැදකදී එකිනෙකට පැටලී තිබුණි. මොන පෝලිම මොන පිරවුම්හල සඳහාදැයි දැනගැනීමට, පෝලිමේ මුලට ගොස් පරීක්ෂා කරගත යුතු තත්වයක් උද්ගතව තිබුණි.


මෙතෙක් අප දැන සිටි නගරබද වාහන තදබදය සිදුවුණේ, පාරේ යනෙ’න වාහන ප්‍රමාණයේ අධිකතාව නිසා ය. දැන් පාරේ දිවෙන වාහන අඩුයි. අද වාහන තදබදය ඇතිවන්නේ, ඉන්ධන සඳහා පාරවල් අරක්ගත් මේ වාහන පෝලිම් නිසා ය. අපේ ජීවිත කාලයේ ප්‍රථම වතාවට, දුවන වාහන නිසා නොව, නොදුවන වාහන නිසා වාහන තදබදය ඇති කෙරුණු අවස්ථාව මෙයයි.
පෝලිමක් යනු, භාණ්ඩයක හිඟයක් සහ එම භාණ්ඩය මිලදී ගැනීමට ඇති හැකියාවක් යන සාධක දෙක එක්තැන් වන ස්ථානයයි. ඉන්ධන හෝ ගෑස් මිලදී ගැනීම සඳහා පෝලිම් ගැසෙන්නේ, ඒ භාණ්ඩය මිලදී ගැනීමේ හැකියාව ඇති මිනිසුන් ය. එනම්, මේ පාරිභෝගිකයා, එක්තරා අර්ථයකින් ‘පොහොසතෙකු’ වන බවයි. ඔහුගේ/ඇගේ අතේ, අවශ්‍ය කරන භාණ්ඩය මිලදී ගැනීම සඳහා සල්ලි තිබේ. එසේම, ඒ භාණ්ඩය තව පැයකදී හෝ වරුවකදී හෝ දින දෙක තුනකදී හෝ ලැබෙතැයි යන විශ්වාසයක් ඔහුට/ඇයට තිබේ. මේ කාරණා දෙක නිසා, පෝලිම යන ස්ථානය සාමකාමී වන්නේය. විනයගරුක වන්නේය. හේතුව, අපේක්ෂාභංගත්වය වෙනුවට අපේක්ෂාව තවමත් ඉතිරිව තිබෙන නිසා ය.


අද අප ගත කරන මේ මොහොත දෙස අනාගතේ දවසක ආපසු හැරී බැලීමේදී අප සතුටු වන්නට ඉඩ තිබේ. මන්ද යත්, ඊළඟට එළැඹීමට ඉඩ ඇති හෙට දවස, මීට වඩා භයානක දවසක් වීමට හොඳටම ඉඩ ඇති බැවිනි. එය භයානක වන්නේ, අගමැතිවරයා සහ මහබැංකු අධිපතිවරයා වැනි බලධාරීන් දැන් දිනපතාම පාහේ අපට මතක් කර දෙන පරිදි, මීටත් වඩා දුෂ්කර භාණ්ඩ හා සේවා හිඟයක් ඉදිරියේදී ඇති විය හැකි නිසා පමණක්ම නොවේ. එක සමාජ ස්තරයක් (ඉන්ධන-ගෑස්) පීඩාවට පත්කරන වර්තමාන මොහොත, සමස්ත සමාජය අහේනියට පත්කරවන මොහොතක් දක්වා, ගුණාත්මක වශයෙන් පහළට කඩාවැටිය හැකි බැවිනි. ඉහත කී පෝලිමේ සිටි, ඉන්ධන ලබාගැනීමට අතේ සල්ලි තිබූ ‘පොහොසත්’ පාරිභෝගිකයා වෙනුවට, ඊළඟට අපට මුණගැසෙනු ඇත්තේ, දවසේ එක වේලක්වත් බඩගින්න නිවාගැනීමට තරම් පිච්චියක් අතේ නැති, හිඟන පාරිභෝගිකයෙකි. පෝලිමක සිටින කෙනාට තිබෙන ක්‍රය ශක්තිය (මිලදී ගැනීමේ හැකියාව) මේ කියන පාරිභෝගිකයාට නැත. එනම්, පෝලිම කියා දෙයක් එදාට නැති වන බවයි. පෝලිම එසේ නැති වීම යනු, ඉහතින් කී පෝලිමේ අර්ථකථනය අනුව, අපේක්ෂාවද නැති කරවන්නකි. ඒ අපේක්ෂාභංගත්වය, කෙලින්ම ගැටගැසෙන්නේ, මිනිස් පැවැත්මේ අවම අවශ්‍යතාව වන කුසගිනි නිවාගැනීමේ තරගය සඳහා ය. එහිදී ඉවසීම නැති වන්නේය. කැරලි ඇති වන්නේය.


උදාහරණයක් ගන්න: දවසම පෝලිමේ සිටියත් අවසානයේ ඉන්ධන බවුසරය නොපැමිණියොත් හෝ පිරවුම්හලේ ඉන්ධන අවසන් වුණොත්, දත්මිටි කාගෙන ඔබට ආපසු ගෙදර යා හැකිය. එහෙත්, උදේ කෑමක් ගෙන නැති, දවල් කෑමත් යාන්තමට පිරිමසාගෙන ඇති දරුවන් තුන් හතර දෙනෙකු සිටින පියෙකුට හෝ මවකට, ඒ දරුවන් රෑටත් කෑමක් නැතිව නින්දට වැටෙන විට ඇති වන අන්ත අපේක්ෂාභංගත්වය, ඔහුගේ/ඇගේ ඉවසීමේ සීමාව ඉක්මවනු ඇත.
මෙසේ කියන විට ඔබේ හිතේ ඇඳෙනු ඇත්තේ, ඔබ දැක පුරුදු, මාර්ග පාලන සංඥා එළි සහිත මංසන්ධිවල හිඟාකන මිනිසුන්ගේ චිත්‍රයකි. නැත, මේ කියන්නේ එවැනි මිනිසුන් ගැන නොවේ. ඇත්තෙන්ම ඔවුන්ගේ තත්වය මෙතරම් අසරණ වන එකක් නැත. මේ අදහස් කරන්නේ, නිත්‍ය රැකියාවක් කරන, නිත්‍ය වැටුපක් ඇති මිනිසුන් ය. ඉදිරියේ එළැඹෙන අධි-උද්ධමනය විසින් මේ සියල්ලන්, හිඟන්නන් බවට පත්කරනු ඇත.

උද්ධමනය සහ ආහාර හිඟයට වගකිව යුතු අපරාධකරුවෝ


මෙහිදී අවධාරණය කෙරෙන මුඛ්‍ය කාරණය වන්නේ, වර්තමාන අර්බුදයේ භයානක අදියර එළැඹෙන්නේ ගෑස් සහ ඉන්ධන පෝලිම් සමග නොව, ඊට වෙනස් පරිමාවකින් නිර්මාණය කෙරුණු, මහබැංකුව සහ භාණ්ඩාගාරය කෙලින්ම වගකිව යුතු, රටේ මූල්‍ය කළමනාකරණයේ අපරීක්ෂාව සහ ෆිස්කල් ප්‍රතිපත්තියේ අදූරදර්ශී තීරණ නිසා ඇති කෙරී තිබෙන විකෘතිය නිසා ය යන්නයි. තවත් විදිහකින් කිවහොත්, භාණ්ඩ හිඟයට අමතරව, මුදල් අතිරික්තයක්ද නිසා ඇති කෙරුණු, අධි-උද්ධමනය නමැති අර්බුදයක් අප ඉදිරියේ දිගහැරෙමින් තිබෙන බවයි. ඉදිරි කාලයේ ඉන්දියාවෙන් හෝ වෙනත් තැනකින් ඩොලර් බිලියන දෙකක් ලැබුණොත්, ඉන්ධන පෝලිම් සහ ගෑස් පෝලිම් පාරෙන් ඉවත් කළ හැකිය. එහෙත්, මහබැංකුවේ අසීමිත මුදල් අච්චු ගැසීම සහ භාණ්ඩාගාරයට ලැබිය යුතුව තිබුණු බදු ආදායම් කපාහැරීම නිසා ඇති කොට තිබෙන අධි-උද්ධමනය (උදා: සියයට තුන්හාරසීයකින් භාණ්ඩ/සේවා මිල ඉහළ යාම) ඉදිරියේදී තවත් උග්‍ර වනු ඇත. පෝලිම් නැති, ආහාර කැරලි ඇති විය හැක්කේ එවැනි තත්වයක් තුළයි.
මේ කාරණයේදී, දේශපාලනඥයන්ට එපිටින් සිටින සමාජ කොටසක් ගැන අවධානය යොමු කළ යුතුය. වර්තමාන ආර්ථික අගාධය ගැන, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හැරුණුකොට විත්තිකූඩුවේ මුලින්ම සිටිය යුත්තේ, ඉහළ පෙළේ සිවිල් පුද්ගලයන් කිහිප දෙනෙකි. කලක් මහාචාර්යවරයෙකු වශයෙන් සිට මහබැංකුවේ අධිපති තනතුරට පත් ඩබ්ලිව්. ඩී. ලක්ෂ්මන්, ඔහුගෙන් පසු දෙවැනි වරටත් මහබැංකුවේ අධිපති තනතුරට පත් අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් සහ දීර්ඝ කාලයක් ජනාධිපති උපදේශකයෙකු වශයෙන් කටයුතු කළ පී.බී. ජයසුන්දර වැනි නිලධාරීහු එහි පෙරමුණේ සිටිති. ඔවුන්ට පසුපසින්, වෛද්‍යවරයෙකු වන අනුරුද්ධ පාදෙනිය සහ භික්ෂුවක් වන අතුරලියේ රතන වැනි කිහිප දෙනෙක් සිටිති. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඒ ආර්ථික අපරාධයේ විත්තිකරුවෙකු වන්නේ, මෙකී කේවට්ටයන්ගේ උපදෙස් සහ ක්‍රියාන්විතයන් කිරා බැලීමට තරම් සාමාන්‍ය බුද්ධියක් ඇති පුද්ගලයෙකු නොවීම නිසා ය.


නූතන සමාජයක් යනු, ශ්‍රම විභජනය නමැති ක්‍රමවේදය උඩ සංවිධානය වූ මිනිස් සමූහයකි. එම සංවිධාන ජාලයේ වෙසෙන විවිධ ජන කොටස්, විවිධ කාර්යයන්හි නිරත වෙති. ගොවියෝ වවති, ව්‍යවසායකයෝ ව්‍යාපාර කරති, ඉංජිනේරුවෝ ගොඩනැඟීම් කරති, වෛද්‍යවරු ප්‍රතිකාර කරති, ගුරුවරු උගන්වති ආදී වශයෙනි. මුළු රටටම ආහාර සැපයූ ගොවියන් කුඹුරුවලින් එළියට ඇද දැමූ බලධාරීන් දැන් කියන්නේ, අප විසින් අපේ ආහාර අපේ ගෙවත්තේම වගා කරගත යුතු බවයි. වඩුවෙකුගේ නියන, කියත සහ බුරුමය වැනි උපකරණ පැහැරගෙන, ඉන්පසු තමාගේ ඇඳ පුටු මේස තමාගේම නිවසේ තනාගන්නැයි සියලු පුරවැසියන්ගෙන් ඉල්ලා සිටීමට මේ තත්වය සමානයි.


මේ ආකාරයෙන් සමස්ත රටම දණින් වට්ටවා ඇති තත්වයක, රජයේ සේවකයන්ට සිකුරාදා නිවාඩු දීමට යන බව කියැවෙයි. ඒ නිවාඩුව, නිවසේ සිට ගොවිතැන්බතක් කරගැනීමටලු. (හිනා නොවන්න: මේ නිවාඩු දවස, විදේශ භාෂා උගෙනීම සඳහාත් යොදාගත හැකිලු!) ඊට අමතරව, දරුවන්ගේ පාසල්, සතියට දින තුනකට සීමා කිරීමට යන බවත් කියැවෙයි. ශ්‍රමිකයන් සතියේ වැඩ කරන පැය ගණන අඩු වන්නේ රටක ආර්ථික සංවර්ධනය හේතුවෙනි. ඉස්සර දවසට පැය 18 ක් වැඩ කළ කම්කරුවන් දැන් දවසට පැය 8 ක් පමණක් වැඩ කරන්නේත්, ඉස්සර සතියට දින 6/7 ක් වැඩ කළ සේවකයන් දැන් සතියට දින 5 ක් පමණක් වැඩ කරන්නේත් ආර්ථික සහ සමාජ සංවර්ධනයේ හේතුවෙනි. එහෙත් ලංකාවේ ඒ වැඩ කරන පැය සහ දින ගණන් දැන් අඩුවන්නේ, සංවර්ධනයේ නොව අගාධයේ හේතුවෙනි. ඊට හේතුව ඉන්ධන හිඟය යැයි කියැවේ. එතකොට, ඉන්ධන හිඟයේ හේතුව කුමක්ද?

වියත් ජාතිකවාදය


ඒ කතාව ආපස්සට කියවාගෙන යන විට, මෙය ස්වාභාවික විපතක් නිසා සිදු වූ තත්වයක් නොවන බව පෙනෙනු ඇත. මේ වනාහී, වියතුන් යැයි කියාගත් මිනිසුන්ගේ මුග්ධත්වය නිසා පමණක්ම ඇති කරගත් නස්පැත්තියකි. මේ වියතුන් යැයි කියාගත් සියලු මිනිසුන්ගේ එක් පොදු ලක්ෂණයක් තිබේ. එනම්, ඔවුන් සියල්ලන් විවිධ මට්ටම්වලින් ජාතිකවාදීන් වීමයි. එය අහම්බයක් නොවේ. ජාතිකවාදය යනු, දූපතක් වශයෙන් තනියෙන් අපට පැවතිය හැකිය යන මූලික අදහසයි. ඔවුන්ට අනුව, අපෙන් පිටස්තර මුළු ලෝකයාම දවසේ පැය විසිහතරේම කරන්නේ, ලංකාව විනාශ කිරීමේ ක්‍රමයක් ගැන සිතමින් සිටීමයි. ඒ නිසා, අප කළ යුත්තේ ඒ තර්ජනයට එරෙහිව තනි පයින් නැඟී සිටීමයි. ඒ අනුව, අපේ දේවල් අපම නිෂ්පාදනය කරගත යුතුය. පිටරටින් ගෙන්වන රසායනික පොහොර වෙනුවට, අපේම ගොම සහ කැලිකසල අපේ කෘෂිකර්මය සඳහා පාවිච්චියට ගත යුතුය. ඉහතින් කී පාදෙනියත්, අතුරලියේ රතනත් ජනාධිපතිවරයාට දුන් උපදෙස් ඊට සමානයි. එහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, පසුගිය කන්නයේ වී අස්වැන්න සියයට 40-50 ක ප්‍රමාණයකින් පහළ වැටී ඇති බව එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය පෙන්වා දෙයි. දැනට පවතින තත්වය තුළ 49 ලක්ෂයක් ජනතාව හෙවත් මුළු ජනගහනයෙන් සියයට 22 ක්, ආහාර අතින් අනාරක්ෂිත භාවයකට පත්ව සිටින බවත් එම මූලාශ්‍රය පෙන්වා දෙයි.


ඉහතින් කී කෘෂිකර්මය තුළ ක්‍රියාත්මක වූ ජාතිකවාදී අදහසම, ඉහතින් කී මහාචාර්ය ඩබ්. ඩී. ලක්ෂ්මන් සහ අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් විසින් රටේ මූල්‍ය පද්ධතියටත් ආදේශ කෙළේය. ලෝකයේ වෙන කොහේවත් නැති, අපේ රටේ පමණක් පාවිච්චියට ගැනෙන රුපියල් කොළ, බිලියන ගණනින් නොව, ටි්‍රලියන ගණනින් අච්චු ගැසුවත් උද්ධමනයක් ඇති නොවන බව ඔවුහූ දිවුරා කීහ. ඒ අනුව, ටි්‍රලියන පහකට ආසන්න මුදල් ප්‍රමාණයක් අවුරුදු දෙකහමාරක් වැනි කෙටි කාලයක් තුළ අප අච්චු ගසා තිබේ. එහි අවසාන ප්‍රතිඵලය වී ඇත්තේ, පසුගිය මාර්තු මාසයේ සිට රුපියලේ අගය සියයට 80 කින් පහළ වැටීමයි. අපේ දේවල් අපම නිෂ්පාදනය කරගත යුතුය යන අදහසේ කූටප්‍රාප්තිය එයයි. එකී දේශාභිමානී ආරම්භක උත්තේජනය අද වන විට අපව රැගෙන ගොස් ඇති දුර කොපමණද යත්, අප වෙනුවෙන් ලෝකයාගෙන් හිඟාකෑමට, මාලදිවයින වැනි තුට්ටු දෙකේ රටක හිටපු ජනාධිපතියෙකුගේ ගරු සේවයත් ලබාගැනීමට තරම් වන තත්වයකට අද අප ඇදවැටී සිටී.

මහාචාර්ය ස්ටීව් හැන්කෙ


ලෝකයේ විවිධ රටවල ඇති වන උද්ධමනයේ ප්‍රමාණය වඩාත් විද්‍යාත්මක මට්ටමකින් ගණනය කිරීමේ සූත්‍රය හඳුන්වා දීමේ පුද්ගලයා වශයෙන් සැලකෙන්නේ, ඇමරිකාවේ ජෝන් හොප්කින්ස් විශ්වවිද්‍යාලයේ, ව්‍යවහාරික ආර්ථික විද්‍යා මහාචාර්ය ස්ටීව් හැන්කෙ නමැත්තා ය. ලංකාවේ උද්ධමනය පිළිබඳ ඔහුගේ මුල්ම ගණන් බැලීම සිදුවුණේ පසුගිය පෙබරවාරියේ ය. ඒ වන විට අපේ උද්ධමනය සියයට 54 ක් වෙතැයි ඔහු ගණන් බලා තිබුණි. ඊළඟට මාර්තු මාසයේ නැවතත් ඔහු ගණන් බැලුවේය. ඒ වන විට එය සියයට 78 ක් විය. එම මාසය අවසානයේ (අප්‍රේල් 21) ඔහුගේ ගණන් බැලීමට අනුව එය සියයට 120 ක් දක්වා වැඩි වී තිබුණි. එදා ඔහු ට්විටර් පණිවිඩයක් නිකුත් කෙළේය. ඒ මෙසේ ය: “ජනාධිපති රාජපක්ෂ 2019 දී බලයට පත්වීමේ සිට, ශ්‍රී ලංකාවේ මුදල් සැපයුම දෝරේ ගලා ගොස් තිබේ. රුපියලේ වටිනාකම කඩාවැටී තිබේ. ඒ අතර, ආර්ථික අහේනියකින් ලංකාව ඇළලී ගොස් තිබේ.”


අද වන විට ඒ මහාචාර්යවරයාගේ ඇස්තමේන්තු පවා නැවත සකස් කිරීමට සිදු වනු ඇත. ඒ, හොඳ පැත්තට නොව, නරක පැත්තට ය. අද වෙළෙඳපොළට යන පාරිභෝගිකයන්ට, සෑම භාණ්ඩයකම මිල සියයට 200-300 අතර ප්‍රමාණයකින් ඉහළ ගොස් ඇති බව ඇඟට දැනෙනු ඇත. ඊළඟ සති කිහිපය තුළ එය තවත් වැඩි වනු මිස අඩු වනු ඇතැයි සිතීමට හේතු නැත.
කෝවිඩ් වසංගතයත්, යුක්රේන-රුසියානු යුද්ධයත් හේතුවෙන් මේ අවස්ථාවේ ලෝකයා මුහුණදෙන ආර්ථික අවපාතමය තත්වයක් ඇති බව සැබවි. එය ලංකාවටත් බලපා තිබේ. එහෙත්, අපේ කලාපයේ වෙනත් කිසි රටක් පත්ව නැති ව්‍යසනයකට ලංකාව පත්ව තිබීමෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ, එකී ලෝක අවපාතයට උඩින් ගිය මදාවි චක්‍රයක් ලංකාව ඇතුළේ ක්‍රියාත්මක වී ඇති බව ය. එසේම විවිධ අවස්ථාවල මෙවැනි අර්බුදවලට යට වූ රටවල් ඒ අහේනිවලින් ගොඩ ඇවිත් ඇති බවත් සත්‍යයකි. කිසි රටක් සදාකාලික අර්බුදයක සිටින්නේ නැත. එහෙත්, බඩ සුද්ද වෙන විට ලෙඩා මැරී සිටියොත්, සමස්තයක් වශයෙන් ජනතාවට විඳගැනීමට සිදුවන හානිය අධිකයි.


කුඩා කල මා අසා ඇති කතාවකට අනුව, කිඹුලෙකුගෙන් බේරී පලා යන මිනිසෙකුට කිඹුලා මෙසේ කීවේලු: ‘මගෙන් බේරිලා ගියාට, මගේ මල්ලි ගෙදර ඉන්නවා.’ එදා රෑ ඒ මිනිහා හූනෙකු හපාකෑමෙන් මියගියේලු. පෝලිම ජයගත හැකිය. එහෙත්, මහා සටනක් දී ගෑස් සිලින්ඩරය කරගහගෙන ගෙදර යන ඔබට, කුස්සියට ගිය සැණින් උද්ධමනය දැනෙනු ඇත.
පසුගිය මාර්තු 16 වැනිදා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජාතිය ඇමතීය. “මෙය මා නිර්මාණය කළ අර්බුදයක් නෙවෙයි” කියා ඔහු එදා කීවා ඔබට මතකද? එය ඔබට හරිහැටි නොවැටහෙතැයි සිතාගෙනදෝ, ඔහු මෙසේද කීවේය: “මම දේශපාලනයට ආවේ ඔබතුමන්ලාගේ ඉල්ලීම නිසයි”. එනම්, මගේ වරදක් ඇතොත් ඔබතුමන්ලාත් ඊට වගකිව යුතු බවයි. ගිය සතියේ ඔහුගේ මල්ලී සහ මොළ හතක් ඇතැයි කියන බැසිල් රාජපක්ෂ මෙසේ කීවේය: “මේ වර්තමාන අර්බුදයට, අපව බලයට පත්කළ 69 ලක්ෂයත් වගකිව යුතුයි”.
දැන් ඔබට කීමට ඇත්තේ කුමක්ද?■

ලංකා බැංකුවේ සභාපති පෙර සිටි සමාගමට අක්‍රිය ණය තිබියදී ණය දීලා

■ අක්‍රිය ණය ප්‍රමාණය රුපියල් මිලියන 363යි
■ අක්‍රිය ණය තිබූ ඊවිස් කලම්බුටත් ණය දීලා

ලංකා බැංකුවේ සභාපති කංචන රත්වත්තේ එම තනතුරට නුසුදුසු හෙයින් ඔහුව එම තනතුරෙන් ඉවත් කර සුදුසු පුද්ගලයකු පත්කරන ලෙස ලංකා බැංකු සේවක සංගමය මහා බැංකු අධිපති නන්දලාල් වීරසිංහගෙන් ඉල්ලා ඇත. මෙම ඉල්ලීම කර ඇත්තේ 2022 අපේ්්‍රල් 28 දින සහිත ලිපියක් යොමු කරමින්ය. මේ වූ කලී රාජ්‍ය ආයතන ප්‍රධානීන් ඉවත් කරන ලෙස ඒවායේ වෘත්තීය සමිති කරමින් යන ඉල්ලීම්වලම තවත් එකකි.


ලංකා විදුලිබල මණ්ඩලයේ ඉංජිනේරු සංගමය පසුගිය සතියේ කැඳවූ සිය වැඩ වර්ජනයේදී එක් ඉල්ලීමක් ලෙස ඉදිරිපත් කළේ එම මණ්ඩලයේ සභාපතිවරයා ඉවත් කරන ලෙසය. එම ඉල්ලීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස නොවෙතත් කෝප් කමිටුවේදී කියන ලද ඉන්දියාවේ අදානි සමාගමට මන්නාරමේ හා පුනරීන්වල සුළං හා සූර්ය බල විදුලිබල ව්‍යාපෘතිය ලබාදීමට ජනාධිපතිවරයා බලපෑම් කළ බවට කළ කතාවක් හේතුවෙන් මේ වනවිට සිය තනතුරෙන් ඉල්ලා අස්වීමට සිදුවී ඇත. එමෙන්ම වරාය අධිකාරියේ වෘත්තීය සමිතිද එහි සභාපතිවරයාව තනතුරෙන් ඉවත්කරන ලෙස ඉල්ලීමක් කර ඇති අතර ලංකා බැංකුවේ සභාපතිවරයා සම්බන්ධයෙන් වූ මෙම ඉල්ලීම වැදගත් වන්නේ විශේෂ හේතු ගණනාවක් නිසාය.


මහ බැංකු අධිපතිවරයාට යොමුකර ඇති එම ලිපියේ ලංකා බැංකු සේවක සංගමය සඳහන් කරන්නේ ලංකා බැංකුවේ සභාපතිවරයා අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙස මීට පෙර සේවය කරන ලද සමාගම රුපියල් 105,532,824.87ක බදු ගෙවීම පැහැර හැරීම ගැන දේශීය ආදායම් දෙපාර්තමෙන්තුව පවරන ලද නඩුවක් සම්බන්ධයෙන් ඔහුට සිතාසි නිකුත් කර ඇති බවයි. එම සිතාසියෙන් ඔහුට දැනුම් දී ඇත්තේ 2022 අප්‍රේල් 25 දින කොළඹ ප්‍රධාන මහෙස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ අංක 08 මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ පෙනී සිටින ලෙසය. ඒ 40326/බී/20 දරණ නඩුව සම්බන්ධයෙන්ය. ඒ අනුව බැසිල් රාජපක්ෂ ඉල්ලා අස්වීම නිසා පාර්ලිමේන්තුවට පත්කරන ලද ධම්මික පෙරේරා හා ලංකා බැංකුවේ සභාපතිවරයා අතර එම කරුණේදී වෙනසක් නැත. (බැලීස් කැසිනෝ ශාලාව තමාගේ නොව තම මල්ලීගේ යැයි ඔහු දැන් කීවද එහි සැබෑ හිමිකරු ධම්මික පෙරේරා බව රටම දනී)


බදු නොගෙවා සිටීම සම්බන්ධයෙන් වගකීම දරන පුද්ගලයකු ලංකා බැංකුව වැනි මූල්‍ය කළමනාකරණය කරන ප්‍රධාන රාජ්‍ය බැංකුවේ සභාපතිවරයා විය හැකිද? එවැනි තත්වයක් අපට තේරුම්ගැනීමට සිදුවී ඇත්තේ රට කරවන පාලකයින්ගේ ස්වරූපයෙන් මිස වෙනත් ආකාරයකින් නොවේ.


නමුත් මෙම බදු නොගෙවීමේ සිදුවීමේ ඇති විශේෂත්වය වන්නේ එසේ බදු නොගෙවා ඇති ආයතනය කුමක්ද යන්න මතය. එසේ බදු නොගෙවා ඇති ආයතනය වන්නේ East West Information System Tecnology Limited ය. එම ආයතනය වැදගත් වන්නේ මේ වනවිට ආන්දෝලනයකට ලක්වී ඇති ඖෂධ ඇණවුම් කිරීමේ දත්ත පද්ධතිය රජයට ලබාදුන්නේ යැයි කියන සමාගමත් සමග එහි ඇති සම්බන්ධතාව නිසාය. ැඅසි යනුවෙන් ව්‍යාපාර කරන සමාගම් සියල්ලම එකම ජාලයකට අයත් ඒවාය. එම නම සැදී ඇත්තේ ඉහත සඳහන් කරන ලද ඊස්ට් වෙස්ට් ඉන්ෆෝමේෂන් සිස්ටම් ටෙක්නොලොජි ලිමිටඩ් යන නමේ මුල් අකුරු එකතුවීමෙන්ය. එම සමාගම්වලට අදාල වෙබ් අඩවි පරික්ෂා කළ විට මෙම සමාගම් සියල්ල එකම ජාලයක් බවත්, එම ව්‍යාපාර පවත්වාගෙන යන්නේ එක ස්ථානයක සිට බවත් හඳුනාගත හැක. ඖෂධ දත්ත සම්බන්ධ මෘදුකාංගය රජයට සපයනු ලැබූEWIS Colombo Limited සමාගම පවත්වාගෙන යන ස්ථානයත්, ලිපිනයත්, දුරකතන අංකත්, ලංකා බැංකුවේ සභාපතිවරයා අධ්‍යක්ෂවරයකු වශයෙන් කටයුතු කළ සමාගම පවත්වාගෙන යන ස්ථානය, ලිපිනය හා දුරකතන අංකත් වෙනසක් නැත.EWIS Peripherals Pvt Ltd EWIS Solutions Pvt Ltd සමාගම්ද ඒ යටතේ ඇති ආයතනයන්ය. එම නිසාම ආණ්ඩුව කරන පවුලේ උදවියට මෙම සමාගම් සමග සමීප සබඳතා තිබෙන බවට පැතිර යන ආරංචිවලද යම් සත්‍යතාවක් තිබෙන බව බැහැර කළ නොහැක්කකි.


මහ බැංකු අධිපතිවරයාට යොමුකළ ලිපියේ ඇති අනෙක් චෝදනාව වන්නේ ලංකා බැංකුවේ සභාපතිවරයා ඊස්ට් වෙස්ට් ඉන්ෆෝමේෂන් සිස්ටම් ටෙක්නොලොජි සමාගමේ අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙස කටයුතු කරන සමයේ ලංකා බැංකුවෙන් ලබාගත් ණය මේ වනවිට අක්‍රිය තත්වයේ පවතින බවයි. ණය මුදල සහ ඒ සඳහා වූ පොලිය ලෙස දළ වශයෙන් රුපියල් මිලියන 363ක් ගෙවීමට ඇති බව අපගේ ලංකා බැංකු මූලාශ තහවුරු කරයි. එම ණය ලබාගෙන ඇත්තේ 2017 වර්ෂයේ වන අතර ණය ගෙවීම 2018 වර්ෂයේදී අවසන් වීමට නියමිතව තිබී ඇත. එසේ ණය 18ක් එම සමාගම ලබාගෙන ඇති අතර එම ණයවල මුළු එකතුව රුපියල් 205,054,470.40ක් වන අතර ඒ සඳහා පොළිය ලෙස රුපියල් 158,319,876.80ක් එකතු වී ඇත. මෙම අක්‍රිය ණය සියල්ල ලබාගෙන ඇත්තේ 2017 වර්ෂයේ වන අතර එම වර්ෂයේ පෙබරවාරි මාසයේ 21 දින ඊට අයත් මුල්ම ණය ලබාගෙන ඇති අතර ඒ ණය අංක 80450741 යටතේ රුපියල් 13,442,000කි. පෙබරවාරි මාසයේම 22 දින ණය අංක 80456027 යටතේ රුපියල් 11,474,580ක් ලබාගෙන ඇත. ඉන්පසු මැයි 02 දින ණය අංක 80815319 යටතේ රුපියල් 12,380,850ක්ද, එම මාසයේම 24 දින ණය අංක 80891520 යටතේ රුපියල් 9,501,300ක්ද ලබාගෙන ඇත. ජුනි මාසයේ 30 වන දින ණය අංක 81030167 යටතේ රුපියල් 8,587,622ක් ලබාගෙන ඇති අතර ජුලි මාසයේ 11වන දින ණය අංක 81070543 යටතේ රුපියල් 17,194,840ක් ලබාගෙන ඇත.


ඉන්පසු ණය 11ක්ම ලබාගෙන ඇත්තේ එම වර්ෂයේ නොවැම්බර් මාසයේදී වන අතර ඒ ණය අංක 81857726 යටතේ රුපියල් 5,089,300ක්, ණය අංක 81857879 යටතේ රුපියල් 5,089,300ක්, ණය අංක 81858039 යටතේ රුපියල් 5,089,300ක්, ණය අංක 818581114 යටතේ රුපියල් 5,079,900ක්, ණය අංක 81858288 යටතේ රුපියල් 5,011,600ක්, ණය අංක 81858367 යටතේ රුපියල් 5,011,600ක්, ණය අංක 81858399 යටතේ 5,079,900ක්, ණය අංක 81858433 යටතේ රුපියල් 5,123,800ක්, ණය අංක 81858453 යටතේ රුපියල් 5,055,400ක්, ණය අංක 81858496 යටතේ රුපියල් 5,079,900ක් හා ණය අංක 81859521 යටතේ රුපියල් 28,763,278ක් වශයෙනි. ඊට අමතරව එම වර්ෂයේ දෙසැම්බර් මාසයේ 19 දින ණය අංක 81937751 යටතේ රුපියල් 53,000,000ක් ලබාගන ඇත.


කංචන රත්වත්තේ ලංකා බැංකුවට පැමිණ ඇත්තේ 2020 ජනවාරි මාසයේදීය. එතෙක් ඔහු 2019 වර්ෂයේ දෙසැම්බර් දක්වාEast West Information System Tecnology Limited ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල සාමාජිකයකු ලෙස කටයුතු කර තිබේ. ඒ අනුව පැහැදිලි වන්නේ ලංකා බැංකුවේ සභාපති ධුරයට පැමිණීම සඳහාම ඔහු එම සමාගමේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල සමාජිකත්වයෙන් ඉල්ලා අස්වී ඇති බවය. එය ධම්මික පෙරේරා පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණීම සඳහා ඔහුගේ සමාගම්වල අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලවලින් ඉල්ලා අස්වීම වැනිය.(පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ට ව්‍යාපාර කිරීමට හෝ ඒවාහී අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල සාමාජිකයින් ලෙස කටයුතු කිරීමට බැරි කමක් නැත. එහෙත් එම සමාගම් රජය සමග යම් ගනුදෙනුවකට සම්බන්ධ වුවහොත් එය මන්ත්‍රී ධුරය අහිමි වීමට හේතුවේ. පාර්ලිමෙන්තුවට පැමිණීමේදී අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලවලින් ඉවත් වන්නේ ඒ නිසාය.)


කංචන රත්වත්තේ මහතා ලංකා බැංකුවට පැමිණීමෙන් පසු කර ඇත්තේ කුමක්ද? ඔහු අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙස කටයුතු කළ එම සමාගමට අක්‍රිය ණය තිබියදී තව ණය ලබාදීමය. ඔහු පැමිණීමෙන් පසු ලබාදුන් ණය එම සමාගම නිසි පරිදි ගෙවා ඇතත්, ඔහුගේ පැමිණීමට පෙර ලබාගත් ණයනම් ගෙවා නැත. ඒ අනුව ඔහු ණය ලබාදී ඇත්තේ ඔහුට සබඳකමක් තිබූ ඊට පෙර ණය නොගෙවූ සමාගමකටය. සාමාන්‍ය ගනුදෙනුකරුවකුට, පුංචි ව්‍යාපාරිකයකුට බැංකුවක් මේ ආකාරයට සලකනු ඇත්ද? පැහැදිලිවම නැත. බැංකුව සතු ණය නොගෙවීමේ තොරතුරු අනුවත් ඔහු අසාදු ලේඛනගත අයෙකු වන්නේය. ඉන් එහාට යමින් ක්‍රිබ් හෙවත් ණය තොරතුරු කාර්යාංශයේද අසාදු ලේඛනගත අයෙකු වන්නේය. ඒ අනුව වෙනත් බැංකුවකින්ද ණය ලබා ගැනීමේ හැකියාවක් ලැබෙන්නේ නැත.


මෙසේ ණය ලබා ගැනීම් සහ ණය නොගෙවීමේ කතාව එපමණකින් අවසන් වන්නේ නැත. ඉහතින් සඳහන් කළ ඊවිස් සමාගම් ජාලයට අයත් ලංකා බැංකුවේ සභාපතිවරයා අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙස කටයුතු කළ සමාගම සමග සබැඳියාවක් ඇතිEWIS Colombo Limitedආයතනයටද ණය ලබාදී ඇත.(පසුගිය සතිවල වෛද්‍ය සැපයුම් අංශයේ මෘදුකාංගය සම්බන්ධයෙන් චෝදනා එල්ල වූයේ මෙම සමාගමටය) සභාපතිවරයාගේ ආගමනයෙන් පසු එම සමාගමට ලබාදුන් ණය නිසියාකාරව ගෙවා ඇතත් ප්‍රශ්නය ඇත්තේ පෙර සඳහන් කළ සමාගමට මෙන්ම එම සමාගමට ණය දුන්නේ කේසේද යන්නය. ඒ සඳහා හේතුවද ඊවිස් කොළම්ඹු ලිමිටඩ් සමාගමද මීට පෙර ලංකා බැංකුවෙන් ලබාගත් ණය නොගෙවූ සමාගමක් වීමය. අපගේ ලංකා බැංකු මූලාශ තහවුරු කරන ආකාරයට එම අක්‍රිය ණය සඳහා ගෙවීමට ඇති මුදල රුපියල් 139,258,046කි.
බැංකුවක මූල්‍ය විනය හැදීමට පත්කරන ලද සභාපතිවරයකු ඔහු සමග සමීප සබඳකම් තිබූ සමාගම් සමග එසේ කටයුතු කර ඇත්නම් එකී බැංකුවේ නොවිය හැක්කේ මොනවාදැයි සිතාගත නොහැකිය. ලංකා බැංකු සේවක සංගමය නව මහ බැංකු අධිපති නන්දලාල් වීරසිංහට මෙම කරුණු සම්බන්ධයෙන් පැමිණිලි කරන්නේ ඒ නිසා විය යුතුය. එම සංගමය පෙන්වා දෙන්නේ 1988 අංක 30 දරණ සංශෝධිත බැංකු පනත අනුව බැංකුවේ තැන්පත්කරුවන්ද,

ගනුදෙනුකරුවන්ද, සේවකයින්ද හා අනෙකුත් සියලුම පාර්ශවකරුවන්ගේ අවශ්‍යතාව මත සභාපතිවරයාව වහාම ඉවත් කරන්නට මහ බැංකු අධිපතිවරයාට නීතිමය වගකීමක් ඇති බවයි. මහ බැංකුවේ අධිපතිවරයාට එවැනි බලයක් එකී පනත අනුව තිබුණද ලංකාවේ කටයුතු සිදුවන ආකාරය අනුව ලංකා බැංකුවේ සභාපතිවරයා ඉවත් කරන්නට ඔහු කටයුතු කරනු ඇතැයි සිතිය නොහැකිය. සභාපතිවරයාව ඉවත් කරන ලෙස නියෝගයක් ලැබෙනවා නම් ලැබිය යුත්තේ මෙම පත්කිරීම නිර්දේශ කරන හා ලබාදීම සිදුකරන ජනාධිපතිවරයා හා මුදල් ඇමතිවරයා වැනි අයගෙන්ය. රටේ කටයුතු සිදුවන ආකාරය අනුව මහ බැංකු අධිපතිවරයාට ඔහුගේ ස්වාධීනත්වය පෙන්නීම සඳහා අඩුම තරමේ කළ හැක්කේ මෙම ගනුදෙනු ගැන සොයා බලන ලෙස බැංකු අධීක්ෂකයා ලෙස නියෝගයක් හෝ දීමය. ඉන් එහාට ඔහුට යාහැකි නම් හොඳය. එසේ මහ බැංකු අධිපතිවරයා ලංකා බැංකු සභාපතිවරයාගේ පත්කිරීම නිර්දේශ කරන හෝ ලබාදෙන ජනාධිපතිවරයා හෝ මුදල් ඇමතිවරයා අභිබවා යනු ඇතිද?■

ණය දුන්නද කියලා මම දන්නේ නෑ

ලංකා බැංකුව සභාපති කංචන රත්වත්තේ


මම කැමති නෑ ඔය සම්බන්ධයෙන් පිළිතුරු සපයන්න. එහෙත් ඇහැව්ව නිසා කියන්නම්. ඔය උසාවියේ ප්‍රශ්නය දැන් ඉවරයි. ඒකට එකගතාවයක් ඇතිවෙලා තියෙන්නේ. කොහොමත් අපේ නමට සිතාසි නිකුත් කළාට අපි නෙමේනේ උසාවියේ පෙනී සිටින්නේ. සමාගම ඒ වෙනුවෙන් නීතිඥයකු යොමු කරනවා.


මම හිටපු සමාගමට ණය ලබාදෙනවද නැද්ද කියලා මම දන්නේ නෑ. මොකද මම ඔය ණය දෙන කමිටුවල වාඩි වෙන්නේ නෑ. මම හිතන්නේ අලුතින් ණය දීලා වෙන්න බෑ. අක්‍රිය ණය රී සෙඩුල් කරලා වෙන්න ඇති. කොහොමත් බැංකුව කස්ටර්ම කෙනෙක්ව අත්හරින්නේ නැහැනේ.


කියන විදියට අලුත් ණය නම් දීලා තියෙන්නේ මහ බැංකුවට ඒ ගැන කියලත් තියෙනවානම් පරීක්ෂණයක් කරයිනේ.■

කම්කරු නඩු 16,000ක් මහේස්ත්‍රාත් උසාවිවල

0

■ ඉඳුවර බණ්ඩාර


රටපුරා පිහිටා ඇති මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණ 80ක පමණ ප්‍රමාණයක කම්කරු ආරවුල්වලට අදාල නඩු 16,000ක් පමණ පවරා ඇතැයි අනාවරණය වේ.


මේ බව අනාවරණය වී ඇත්තේ ජුනි 10 දින රැස්වූ කම්කරු හා විදේශ රැකියා කටයුතු පිළිබඳ උපදේශක කාරක සභාවේදීය. එම කාරක සභාව එදින රැස්වී ඇත්තේ කාර්මික ආරවුල් විශේෂ විධිවිධාන පනත් කෙටුම්පත සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡා කිරීමටය.


මෙසේ අධික නඩු ප්‍රමාණයක් මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණවල ගොඩගැසීම හේතුවෙන් අගතියට පත්වන පාර්ශවයට සාධාරණයක් ඉටුකර ගැනීමට විශාල කාලයක් වැයවීම සැළකිල්ලට ගෙන රටපුරා ස්ථාපිත කම්කරු විනිශ්චය සභා 37 වෙත එම නඩු කටයුතු පැවරීමට පනත් කෙටුම්පතෙන් සිදුවන බව සාකච්ඡාවට ලක්වී ඇත.


සේවකයින්ගේ සේවය අවසන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් වූ නඩු පමණක් මේ වනවිට කම්කරු විනිශ්චය සභාවලට යොමු කෙරෙන අතර මීට පෙර කාර්මික ආරවුල් සම්බන්ධයෙන් වූ අනෙකුත් නඩුද කම්කරු විනිශ්චය සභාවල විනිශ්චය කර තිබේ.■

ඉවත්කළ මහ කළමනාකරුට ලංකා බැංකුව ලක්ෂ 302ක් ගෙවීම අභියෝගයට

ලංකා බැංකුවේ හිටපු මහ කළමනාකරු සෙනරත් බණ්ඩාරව කැබිනට් මණ්ඩල තීරණයක් මත යැයි කියමින් එම තනතුරෙන් ඉවත් කිරීමේදී ඔහුගේ ඉතිරි සේවා කාලය සඳහා රුපියල් ලක්ෂ 302ක මුදලක් අභියෝගයට ලක්කරමින් ගොනුකරන ලද පෙත්සම ජුලි 01 වැනිදා නැවත කැඳවීමට අභියාචනාධිකරණය තීරණය කර ඇත.


ඒ සීඒ රිට් 106/2022 නැමැති එම පෙත්සම ජුනි 16 වැනිදා කැඳවූ අවස්ථාවේදීය.මෙම පෙත්සම ගොනු කර ඇත්තේ ලංකා බැංකු සේවක සංගමය, එම සංගමයේ ලංකා බැංකු ශාඛාවේ සභාපති අනුරාධ පීටර් හා එහි ලේකම් ධනංජය සිරිවර්ධනය.


මෙම පෙත්සමෙන් කියා ඇත්තේ ලංකා බැංකුවේ මහ කළමනාකරු වශයෙන් සේවය කළ සෙනරත් බණ්ඩාර මහතාව හේතු විරහිතව කැබිනට් මණ්ඩල තීරණයක් යැයි කියමින් එම ධුරයෙන් ඉවත් කිරීමට බැංකුවේ සභාපතිවරයා ඇතුළු අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය තීරණය කළ බවත්, එම තනතුරෙන් ඉවත්ව යෑම සඳහා තවදුරටත් තමාට ඇති සේවා කාලය වෙනුවෙන් මහ කළමනාකරු ඉල්ලන ලද රුපියල් ලක්ෂ 302ක මුදලක් ඔහුට ගෙවූ බවත්, එවැනි මුදලක් ගෙවීමේ හිමිකමක් බැංකුවේ සභාපතිවරයා ඇතුළු අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලයට නැති බවත්ය. එසේ ගෙවූ මුදල නැවත ලංකා බැංකුවට ලබා ගැනීමට කටයුතු කරන ලෙස එම පෙත්සමෙන් ඉල්ලා ඇත.


මෙම පෙත්සමේ වගඋත්තරකරුවන් ලෙස ලංකා බැංකුවේ සභාපති ඇතුළු අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය, එහි ඉහළ කළමනාකාරිත්වය, මුදල් ඇමතිවරයා හා එම අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයා, මහ බැංකුවේ අධිපතිවරයා හා මුදල් මණ්ඩල සමාජිකයින් හා නීතිපතිවරයාය.■

ගැබිණි මවුවරුන්ගේ ඒඩ්ස් පරීක්ෂාව නවතී

0

■ අමන්දිකා කුරේ


එච්අයිවී ඒඩ්ස් හෙවත් මානව ප්‍රතිශක්තිකරණ ඌනතා වෛරස පරීක්ෂාවට අවශ්‍ය ප්‍රතික්‍රියක හා උපකරණ හිඟයක් හේතුවෙන් ගැබිණි මවුවරුන්ට සිදු කරන ඒඩ්ස් පරීක්ෂාව නැවතී තිබේ.
ලිංගාශ්‍රිතව සම්ප්‍රේෂණය වන මෙම රෝගය ආසාදිත මවකගෙන් දරුවාට ද වැළඳීමට ඉඩ ඇති නිසා සියළු ගර්භිණිී මවුවරුන්ට මෙම පරීක්ෂණය සිදු කරන බව වෛද්‍ය රසායනාගාර විද්‍යාඥ වෘත්තීයවේදීන්ගේ විද්වත් සංගමයේ සභාපති රවී කුමුදේශ් පෙන්වා දෙයි.


සාමාන්‍යයෙන් වසරකට ගැබිණි මවුවරුන් ලක්ෂ තුනකට පමණ මෙම පරීක්ෂණය සිදු කරන බව ඔහු පවසයි.


පසුගිය වසර වන විට ශ්‍රී ලංකාවේ මවගෙන් දරුවාට ඒඩ්ස් බෝවීම සම්පූර්ණයෙන් ම නවත්වා දැමූ රටක් වූ අතර ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය විසින් ඒ සඳහා සහතිකයක් ද ලබා දෙන ලදි.
මීට අමතරව අනෙකුත් ලිංගාශ්‍රිතව බෝවන රෝග හඳුනාගැනීමට අවශ්‍ය වීආර්ඩීඑල් පරීක්ෂණ සඳහා ද ප්‍රතික්‍රියක හිඟයක් පවතින බව රවී කුමුදේශ් මහතා පැවසුවේ ය.■

21 සම්මත කිරීමට පොහොට්ටු මන්ත්‍රීන් සමග ස්වාධීන මන්ත්‍රීන් සාකච්ඡා

ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල අඩුකරන හා ස්වාධීන කොමිෂන් සභා ශක්තිමත් කරන 21 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත කිරීම සඳහා ගොනු වී ඇති මන්ත්‍රීවරුන් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට සම්බන්ධ මන්ත්‍රීවරුන් සමග සාකච්ඡා කරමින් පවතින බව වාර්තාවේ.
ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ තුළ කළකිරීමට පත්ව ස්වාධීනව කටයුතු කිරීමට තීරණය කර ඇති මන්ත්‍රීවරුන් සමග මෙසේ සාකච්ඡා බවත්වන අතර 21 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට එම මන්ත්‍රීවරුන්ගේ සහයෝගය ලබා ගැනීම එම සාකච්ඡාවල අරමුණ වී ඇත.


ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ සමග දැනට ඉතිරිවී ඇති මන්ත්‍රීවරු පිරිසක් ජනාධිපතිවරයා හා ආණ්ඩුව මේ වනවිට ප්‍රසිද්ධියේම විවෙචනය කරන්නට පටන්ගෙන ඇති අතර මෙම පිරිස් 21 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට සහාය ලබා ගැනීමට එක්කර ගැනීම එහි අරමුණ වී ඇත.ජෝන් සෙනෙවිරත්න, අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා, චම්පික රණවක හා තවත් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් පිරිසක් එක්ව 21 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත කිරීම සඳහා කටයුතු කරමින් සිටින අතර එම කණ්ඩායම ජුනි 15 වැනිදා මාධ්‍ය හමුවක් පවත්වමින් ඔවුන්ගේ අරමුණ පිළිබඳ පැහැදිලි කරනු ලැබීය.■