කේ. සංජීව
ආසියාවේ ලොකුම වන සත්ව ජාවාරම ක‍්‍රියාත්මක වූ රට සහ එම ජාවාරමට සම්බන්ධ පුද්ගලයන්ට තවම නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට නොහැකිවූ රට, වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්වූ ශාක සහ සතුන් සුරක්ෂා කරගැනීම අරමුණු කරගත් ලෝකයේ ලොකුම සමුළුවක් වන සයිටීස් (CITES 2019 සමුළුව මේ වනවිට සංවිධානය කරමින් සිටීම එක පැත්තකින් ලොකුම විහිළුවක් වන අතර අනෙක් පැත්තෙන් රට ආර්ථික වශයෙන් ඉතාමත් අසීරු අඩියක සිටින විට ලැජ්ජා සහගතය. ලෝකයේ වනසත්ව සහ තුරුලතා ආරක්ෂා කරගැනීම අරබයා වාර්ෂිකව පැවැත්වෙන සමුළු ප‍්‍රමාණය විශාලය. එම සමුළු අතර වසර තුනකට වරක් පැවැත්වෙන්නේ යැයි සයිටීස් සුවිශේෂය. ඒ එක්සත් ජාතීන්ගේ පාරිසරික ප‍්‍රතිපත්තිය හා සමාන්තරව මෙය ලෝකය පුරා තම වැඩකටයුතු කිරීම නිසාය. වඳවීගෙන යන ශාක හා සතුන් සුරක්ෂා කිරීම සදහා විශාල කාර්යභාරයක් මේ සංවිධානය විසින් ලෝකය පුරා කරමින් සිටියි. එහි රටවල් 183ක් සාමාජිකයෝ ය. ශ‍්‍රී ලංකාවත් මෙහි සාමාජිකයෙකු වන අතර එහි ශ‍්‍රී ලංකා නියෝජිතයා වන්නේ වනජීවී දෙපාර්තමේන්තුවයි. ගැටලූ‍ව මේ කතා නොව මෙම සමුළුව ලංකාව තුළ පැවැත්වීමෙන් අපට ලැබෙන ප‍්‍රතිලාභ සහ අප ඒ සඳහා කෙතරම් මුදලක් වියදම් කරන්න අවශ්‍යද යන්නයි. දැනගන්නට ලැබෙන ලෙස නියෝජිතයන් 4000ක් පමණ සහභාගිවෙතැයි ගණන් හදන මේ සමුළුව ලංකාව තුළ පැවැත්වීම තුළින් එතරම් ප‍්‍රතිලාභයක් රටට හිමි නොවේ. එහෙත් අප මෙහි සංවිධාන කටයුතු සඳහා රුපියල් මිලියන 350ක් වියදම් කළ යුතු බව කියන්නේ වනජීවී නිලධාරීන්ය. එම මුදල ඇස්තමේන්තුගත සහ දැනට මේ සඳහා වනජීවී අමාත්‍යාංශය තුළින් වෙන්කර තිබෙන මුදල් ප‍්‍රමාණයයි.
මේ ලියුම්කරු මේ පිළිබඳව වනජීවී නිලධාරියෙකු ඇමතුවේය. ඔහු කීවේ මෙබඳු දෙයකි. ‘‘මේක අපිට දරන්න පුළුවන් සමුළුවක් නෙවෙයි. මේක ලොකු වැඩක්. අනික් පැත්තෙන් මේක කළා කියලා ලොකු දෙයක් රටක් විදියට අපිට ලැබෙන්නේ නැහැ. ටුවරිසම්වලට ටිකක් හොඳවෙයි ඒ කාලෙට. මොකද 4000ක් විතර සහභාගි වෙන නිසා. මේකේ අන්තිම සමුළුව තිබුණේ 2016 අවුරුද්දේ දකුණු අප‍්‍රිකාවේ ජොහැන්නස්බර්ග් වල. අපේ එවකට හිටපු ඇමතිතුමා, දැන් බුද්ධ ශාසන ඇමතිතුමා, ගාමිණි ජයවික‍්‍රම පෙරේරා මහත්තයා ඒකට අපේ රටේ නියෝජිතයා විදිහට සහභාගිවෙලා ඊළගට සමුළුව අපිට දෙන්න කියලා ඉල්ලීමක් කරලා තිබුණා. ඒ ඉල්ලීම සලකලා තමයි මේක ලැබුණේ. වනජීවී දෙපාර්තමේන්තුව මේකට මුල ඉඳලාම විරුද්ධ වුණා. හැබැයි ඇමතිතුමා හිතුමතේට මේක දිගටම කරගෙන ගියා. අන්තිමට ඇමතිතුමා අමාත්‍යාංශයෙන් යනකොට මේකත් විශේෂ කාර්යයක් විදිහට බුද්ධ සාසන එකට අරගෙනයි ගියේ. දැන් ඒ අමාත්‍යාංශයේ පිහිටුවලා තියෙන විශේෂ ලේකම් කාර්යාලයක් හරහා මේක සංවිධානය වෙනවා”.
මේ ප‍්‍රකාශයෙන් පෙනෙන්නේ හිටපු වනජීවී අමාත්‍යවරයාට මේ මිලියන 350 වියදම් කර මේ සමුළුව සතුන් වෙනුවෙන් පැවැත්වීමට තිබෙන උවමනාවක මහතය. එහෙත් මේ ඇමතිවරයාට තමන්ගේ ධුර කාලයේදී අලි හොරුන්ට ද`ඩුවම් ලබාදී වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්වී සිටින ලංකාවේ අලි පරපුර පිළිබඳව හොඳ පරිසරයක් ලංකාව තුළ ඇති කිරීමට මෙතරම් උනන්දුවක් තිබුණාදැයි සැක සහිතය. අනෙක් පැත්තෙන් වන අලි ගම් වැදීම විශාල ප‍්‍රශ්නයක් වී තිබෙන පරිසරයක සහ වන අලින් ගම් වැදීම නතර කර මිනිසුන්ගේ සහ අලි යන දෙකොටසේම ජීවිත රැුකගන්නට වියදම් කරන්නට මුදල් මේ වනජීවී හිටපු අමාත්‍යවරයාට තිබුණේ නැත. ඔහු එවැනි ව්‍යාපෘතියක් සඳහා සල්ලි ඉල්ලා අරගල කළ තත්ත්වයක්ද අසන්නට නැත. එහෙත් දැන් තමන්ගේ අමාත්‍යාංශය මාරු වෙනවිට ඒ අලූත් අමාත්‍යාංශයට ද මේ ව්‍යාපෘතිය ගෙනයෑමට තරම් වුවමනාවක් තිබීම අපි තේරුම් ගන්නේ කෙසේද? එය අප තේරුම් ගත යුත්තේ ඇමති ගාමිණීගේ සත්ව කරුණාවේ මහිමය ලෙසද?
මේ සමුළුව පිළිබඳව අදහස් දැක්වූ බුද්ධ ශාසන අමාත්‍යංශයට යාව පිහිටුවා තිබෙන සයිටීස් ලේකම් කාර්යාලයේ නිලධාරියෙකු ප‍්‍රකාශ කළේ, මෙම සමුළුව 2019 මැයි 23 වැනිදා සිට ජූනි 3 වැනිදා දක්වා බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත‍්‍රණ ශාලාවේ පැවැත්වීමට මේ වනවිට මූලික කටයුතු ආරම්භ වී අවශ්‍ය මුදල් ද වෙන්වී ඇති බවය. මෙය විශාල කාර්යයක් බව සදහන් කරන ඔහු කියන්නේ එළඹෙන සතියේ ජිනීවාහි සයිටීස් ප‍්‍රධාන ලේකම් කාර්යාලයෙන් පැමිණෙන උසස් නිලධාරීන් තුන්දෙනා සමග සාකච්ඡුාවෙන් අනතුරුව අදාළ වැඩසටහන පිළිබඳව මාධ්‍ය දැනුවත් කරන බවය. ඔහු නම් කියන්නේ මෙම සමුළුව සංචාරක කර්මාන්තයේ ප‍්‍රවර්ධනය සඳහා බෙහෙවින් හිතකර වියහැකි බවය. වනජීවී විෂයට වැටෙන වැඩක් බුද්ධ ශාසන අමාත්‍යාංශයෙන් සංවිධානය වන්නේ මන්දැයි මේ ලියුම්කරු ඔහුගෙන් කරුණු විමසූ විට ඔහු ප‍්‍රකාශ කළේ, මෙය සෑහෙන්න කාලයක සිට හිටපු වනජීවී අමාත්‍ය ගාමිණි ජයවික‍්‍රම පෙරේරාගේ සිහිනයක් බවය. ඔහුම ඉල්ලාගත් මේ සමුළුව සාර්ථක කරගැනීම ඔහුගේ මූලිකම අරමුණ නිසා ඔහු තමන් යටතට මෙය ලබා ගන්නට ඇති බවය.
සයිටීස් ප‍්‍රධාන කාර්යාලය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් මේ සමුළුව පැවැත්වීමට ලංකාව තෝරාගැනීමට හැකිවීම සන්තෝෂයට කරුණක් බව සඳහන් කරයි. එහිදී ඔවුන් කියන්නේ හොඳ ස්වාභාවික පරිසරයක් ඇති ¥පතක් වන ලංකාව මේ සමුළුව සදහා බෙහෙවින් සුදුසු බවය. ඔවුන්ගේ කතා මෙසේ වුවත් මේ සඳහා යන වියදම් ලංකාව දැරිය යුතුය. එය දැනට මිලියන 350කි. එහෙත් මේ වියදම තවත් ඉහළ යා හැකිය. අනෙක් පැත්තෙන් මේ අමාත්‍යාංශ දෙකේම නිලධාරීන් කියන්නේ දැන් තිබෙන තත්ත්වය තුළ මෙය ලංකාවට සාර්ථකව කරන්නට පුළුවන් වේදැයි සැක සහිත බවය. එයට විශාලම හේතුව මේ සඳහා මේ අමාත්‍යාංශ දෙකෙන්ම නැගෙන විරෝධයයි. අනෙක් පැත්තෙන් මෙතරම් විශාල මුදලක් වියදම්කර මේ සමුළුව අසාර්ථක වුවහොත් එය ලංකාවට අපකීර්තියක් ගෙනෙනවා නිසැකය. මීට ප‍්‍රථම ආසියාව තුළ ජපානයේ සහ ඉන්දියාවේ මේ සමුළුව පවත්වා ඇති අතර ලංකාව මේ සමුළුව පවත්වන දකුණු ආසියාවේ දෙවැනි රට බවද දැනගන්නට ලැබේ.
වනසතුන් සහ තුරුලතා ආරක්ෂා කරගැනීම සදහා මෙවැනි සමුළු අතිශය වැදගත් වුවත් මෙවැනි සමුළුවක් පැවැත්වීමට ලංකාව තවමත් ශක්තිමත් නැති බව කිව යුතුය. අප ශක්තිමත් බව පෙන්වීමට මීට කලින් සිටි පාලකයන්ද නොයෙකුත් ලොකු ලොකු සමුළු සංවිධානය කළ අතර ඒවා මගින් ලංකාවේ ආර්ථිකය ප‍්‍රසාරණය වන බව කටමැත දෙඩෙව්වත් සිදුවුණේ ආර්ථික පරිහානියකි. රට තවතවත් ණය බරක ගිලීම පමණකි. එනිසා එක ඇමතිවරයෙකුගේ ආසාවක් වෙනුවෙන් රටේ සල්ලි මිලියන 350ක් වියදම් කරනවාදැයි ජනාධිපති අගමැති කල්පනා කළ යුතුය. ලංකාව තුළ වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්වී තිබෙන ශාක සහ සතුන් ආරක්ෂා කරගන්නට ප‍්‍රයෝගික වැඩ පිළිවෙළක් හදනවා වෙනුවට මෙවැනි සංදර්ශන සදහා මුදල් වියදම් කිරීම විහිළුවට කරුණකි.
මේ පිළිබඳව කරුණු විමසීමට බුද්ධ ශාසන අමාත්‍යංශයේ ලේකම්වරයා දුරකථනයෙන් සම්බන්ධ කරගැනීමට උත්සාහ කළද එය අසාර්ථක විය.
ඇමති ජයවික‍්‍රමගේ මිලියන 350ක නාඩගම, සයිටීස් සමුළුව
රාජපක්ෂ මහතාණෙනි, ගාමිණී සෙනරත් බබෙක්ද?
ලසන්ත රුහුණගේ
කන්තලේ සීනි සමාගම සතු යකඩ ඉන්දීය ජාතිකයෙකුට විකිණීම සඳහා ඉල්ලූ අල්ලස් මුදලක් ලබාගනිද්දී ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානී කේ. මහානාම සහ රාජ්‍ය දැව සංස්ථාවේ සභාපති පී. දිසානායක අත්අඩංගුවට පත්වූයේ පසුගිය මැයි 03 වැනිදාය. එම අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් පසුව එම නිලධාරීහු දෙදෙනා මේ වනවිට රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාරයේ පසුවෙති.
මෙම සිදුවීම ආශ‍්‍රයෙන් දේශපාලන ක්ෂේත‍්‍රයේ කතාබහ තවම නිමවී නැත. ඒ පිළිබඳව විවිධ අර්ථකථන දේශපාලනඥයන් විසින් ලබාදෙනු ලබන අතර ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ සමහරුන් එම අල්ලස් සිදුවීම හඳුන්වන්නේ ජනාධිපතිවරයා අපහසුවට පත්කිරීම සඳහා අගමැතිවරයා විසින් සකස් කළ සැලසුමක් බවය. කෙසේ වෙතත් ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන නම් ඒ ගැන කියන්නේ තමාගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානියා මෙන්ම, හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානී ගාමිණී සෙනරත් ද, හිටපු ජනාධිපතිනි චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානී පී. දිසානායකද (අත්අඩංගුවට පත්වූ රාජ්‍ය දැව සංස්ථාවේ සභාපති ඔහුය.) එවන් දුෂණ සම්බන්ධයෙන් රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාරයට පත්වූවන් බවය.
එහෙත් මාධ්‍ය කරන ලද විමසීමේදී හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ වත්මන් ජනාධිපතිවරයාගේ එම ප‍්‍රකාශය ප‍්‍රතික්ෂේප කරමින් ඔහුගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානියාට විරුද්ධව පොදු දේපල පනත යටතේ චෝදනා නොමැති බව පවසා ඇත. ඔහු ඇප මත නිදහස්ව සිටින්නේ ඒ නිසා බව ඔහු කියා ඇත. මේ වූ කලි තමාගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානියා වූ ගාමිණී සෙනරත් රාජ්‍ය සම්පත් හෝ පොදු දේපල අවභාවිත නොකරන ලද වංචාවට, දුෂණයට ගෑවිලාවත් නැති සුදනෙකු බව පෙන්වීමට මහින්ද රාජපක්ෂ කරන ලද ප‍්‍රකාශයකි. එහි සත්‍යතාවක් නැත.
ගාමිණී සෙනරත් රිමාන්ඞ් භාරයට පත්වන්නේ හම්බන්තොට හෝටල් ව්‍යාපෘතියට අදාල රාජ්‍ය මුදල් අවභාවිත කිරීම සම්බන්ධයෙන්ය. ඔහු සමඟ එහිදී රාජපක්ෂ සමයේදී ගාමිණි සෙනරත් සමග කටයුතු කළ පියදාස කුඩාබාලගේ හා නීල් බණ්ඩාර හපුහින්නද රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාරයට පත්වෙති. මෙම ව්‍යාපෘතිය සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණ සිදුකරනු ලබන්නේ පොලිස් මූල්‍ය අපරාධ කොට්ඨාසය හෙවත් එෆ්සීඅයිඞීයය. ඒ සම්බන්ධයෙන් ප‍්‍රකාශයක් ලබාදෙන්නට ගාමිණි සෙනරත්ට එෆ්සීඅයිඞීයට එන්නැයි කියන සෑම අවස්ථාවකදීම ඔහු එය මඟහරින්නේය. අධිකරණය හරහා ප‍්‍රකාශ ලබාදෙන්නැයි කරන ඉල්ලීම්ද මඟහරියි.
ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීම වළක්වන ලෙස ඉල්ලමින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය හමුවේ මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් පවා ගොනුකරයි. එය හරියටම ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ රංගනයටම සමානකම් දක්වයි. ගෝඨාභය රාජපක්ෂද රටේ හැම අධිකරණයටම ගොස් ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීම වළක්වන නියෝග ලබාගනිමින් වියත් මඟ දේශන තබමින් රට වටේ යයි. ඔහුගේ නිකැළැල් පාරිශුද්ධභාවය පිළිබඳව චරිත සහිතක ඔහුම ඉදිරිපත් කරයි. වෙනස ඇත්තේ ගාමිණී සෙනරත් වෙනුවෙන් චරිත සහතික ඔහුගේ හාම්පුතා මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් ලබාදීම පමණය.
මේ හම්බන්තොට හෝටල් ව්‍යාපෘතිය කුමක්ද? හම්බන්තොටට එන්නට පෙර එහි නිදාන කතාවක් තිබේ. එය මෙසේය.
ගෝල්ඩන් කී මූල්‍ය අර්බුදයත් සමඟ සෙලින්කෝ සමූහය අර්බුදයට යමින් තිබෙන අවස්ථාවේ සෙලින්කෝ සමූහය විසින් කොළඹ ගාලූ‍පාරේ සුපිරි නිවාස ව්‍යාපෘතියක් ක‍්‍රියාත්මක කරමින් සිටියේය. එය සත් ගුණවත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් ඔහු යටතේ තිබූ නාගරික සංවර්ධන අධිකාරියට පවරාගත්තේය. (පවරාගැනීමේ නිල බලය ඇත්තේ මහින්ද රාජපක්ෂ නම් වූ ඔහුගේ සොහොයුරාට බව සලකන්න. )
ඉන්පසු එම සෙලින්කෝ ඉදිකිරීම තරු හෝටලයක් බවට පත් කරන්නට රාජපක්ෂ පාලනය තීරණය කරනු ලැබීය. එහි ඉදිකිරීම් වැය ශ‍්‍රී ලංකාව විසින් දැරීමටත්, ඉදිකිරීමෙන් පසු හෝටලයේ කළමනාකාරීත්වය හයට් ජාත්‍යන්තරයට පැවරීමටත් තීරණය විය.
එම තරු හෝටලය ඉදිකිරීම සහා වැය වන මුදල වශයෙන් රුපියල් බිලියන 18.5ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 1850ක් වැය කිරීමට නියමිතව තිබුණි. එම මුදල් ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාව, ලිට්රෝ ගෑස් ලංකා සමාගම හා සේවක අර්ථසාධක අරමුදල විසින් ආයෝජනය කර තිබුණි. ඒ ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාව රුපියල් බිලියන 8.5ක්, ලිට්රෝ ගෑස් සමාගම රුපියල් බිලියන 5ක් සහ සේවක අර්ථසාධක අරමුදල රුපියල් බිලියන 5ක් වශයෙනි. ඒ ආයෝජනය සඳහා ශ‍්‍රී ලංකා ආණ්ඩුවට සම්පූර්ණ අයිතිය ඇති සමාගමක් පිහිටුවා තිබුණු අතර එය කැන්විල් හෝල්ඩින්ස් (Canwill Holdings )PVT( LTD) පුද්ගලික සමාගම වශයෙන් ලියාපදිංචි කර තිබුණි. එහි අයිතියෙන් 46%ක් ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාව සතුවූ අතර ඉතිරිය 27% බැගින් ලිට්රෝ ගෑස් සමාගමට සහ සේවක අර්ථසාධක අරමුදලට හිමිව තිබුණි. මේ සමාගමේ සභාපතිවරයා වශයෙන් එවක හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානියා වශයෙන් කටයුතු කළ ගාමිණී සෙනරත්ද, කළමනාකරණ අධ්‍යක්ෂවරයා වශයෙන් පියදාස කුඩාබාලගේද, අධ්‍යක්ෂවරයෙකු වශයෙන් නීල් බණ්ඩාර හපුහින්න ද පත්කර තිබුණි.
මේ ප‍්‍රධාන රාජ්‍ය සමාගම යටතේ තවත් අනුබද්ධ රාජ්‍ය සමාගම් දෙකක් පිහිටුවා තිබූ අතර එකක් වූයේ කොළඹ හයට් හෝටලය ඉදිකිරීම සඳහා පිහිටුවා තිබූ සිනෝ ලංකා හොටෙල්ස් ඇන්ඞ් ස්පා පුද්ගලික සමාගමය. අනෙක වූයේ හයට් රිජන්සි වශයෙන් තවත් තරු හෝටලයක් හම්බන්තොට ඉදිකිරීම සඳහා පිහිටුවා තිබූ හෙලන්කෝ හොටෙල්ස් ඇන්ඞ් ස්පා පුද්ගලික සමාගමය. මේ හෙලන්කෝ සමාගමේ සභාපතිවරයා වශයෙන් ගාමිණි සෙනරත් කටයුතු කර ඇති අතර කළමනාකාර අධ්‍යක්ෂ සහ ප‍්‍රධාන විධායක නිලධාරියා වශයෙන් පියදාස කුඩාබාලගේ කටයුතු කර ඇත. අනෙක් අධ්‍යක්ෂවරයා වශයෙන් නීල් බණ්ඩාර හපුහින්න කටයුතු කර ඇත.
මෙම හෝටල් ව්‍යාපෘතිය ගැන වත්මන් ආණ්ඩුව බලයට පත්වීමෙන් පසු විපරමක් සිදුකර ඇති අතර ඒ අනුව කැබිනට් මණ්ඩල තීරණයක්ද ගෙන ඇත. ඒ 2016.08.16 දින රැුස්වූ කැබිනට් මණ්ඩලයේදීය. එම කැබිනට් මණ්ඩල තීරණය මෙබඳුය.
‘රුපියල් බිලියන 18.5ක් ආයෝජනය කරමින් ග‍්‍රෑන්ඞ් හයට් කොළඹ හෝටලය 2012 ආරම්භ කරන ලදි. එම ඉදිකිරීම් කටයුතු කරන අතරතුර එකී සමාගමට අනුබද්ධ ආයතනයක් වන හෙලන්කෝ හොටෙල්ස් ඇන්ඞ් ස්පා පුද්ගලික සමාගම යටතේ හම්බන්තොට ප‍්‍රදේශයේ හයට් රීජන්සි නම් තවත් හෝටලය ඉදිකිරීම පිණිස රුපියල් බිලියන 4ක මුදලක් ආයෝජනයට තීරණය කර රුපියල් බිලියන 315ක් ඒ සඳහා වියදම් කර ඇතත් අදාල හෝටලය ඉදිකිරීම් කටයුතු සිදු කරනු ලැබ නොමැත. ඒ අනුව එකී හයට් රීජන්සි හෝටලය ඉදිකිරීම් සඳහා වෙන්කර ඇති අරමුදල ග‍්‍රෑන්ඞ් හයට් කොළඹ ඉතිරි ඉදිකිරීම් සඳහා ආයෝජනය කරන්නට රාජ්‍ය ව්‍යවසාය සංවර්ධන අමාත්‍ය කබීර් හෂීම් ඉදිරිපත් කළ අමාත්‍ය මණ්ඩල අනුමත කරන ලදි. රාජ්‍ය ආයතනවල මුදල් තම මූලික අරමුණුවලින් පරිබාහිරව වාණිජ ව්‍යාපාරවල යෙදවීම පිළිබඳව සොයා බැලීමටද තීරණය කරන ලදි.’
එම කැබිනට් මණ්ඩල තීරණය අනුව පැහැදිලි කරුණ වන්නේ රාජ්‍ය ආයතන සතු රුපියල් මිලියන 315ක මුදලක් කිසිදු ඉදිකිරීමක් නොකර හම්බන්තොට හයට් රිජන්සි හෝටලය වෙනුවෙන් කාගේ හෝ සාක්කුවට ගොස් ඇති බවය. බොහෝ විට එම සාක්කුවේ හිමිකරු අදාල සමාගමේ ප‍්‍රධානීන් නොවිය හැකිය. ගාමිණි සෙනරත් පොදු දේපල හෙවත් රාජ්‍ය දේපල අවභාවිත කර නැතැයි සහතික ලැබෙන්නේ ඒ නිසා විය හැකිය.
කෙසේ වෙතත් එම කැබිනට් මණ්ඩල හඳුනාගැනීමෙන් පමණක් හම්බන්තොට හයට් රීජන්සි හෝටලයට අදාල හෙලන්කෝ හොටෙල්ස් සමාගමේ ක‍්‍රියාකාරකම් නවතින්නේ නැත. මේ හෙලන්කෝ හොටෙල්ස් ඇන්ඞ් ස්පා පුද්ගලික සමාගම 2014 ඔක්තෝබර් මස 13 දින සහිතව සමාගම් ලිපි ශීර්ෂයකින් ලංකා බැංකුවේ කොළඹ කෝපරේට් ශාඛාවේ කළමනාකරු අමතා සඳහන් කරන්නේ එම සමාගමේ ගිණුමේ ඇති මුදලින් රුපියල් මිලියන 40ක මුදලක් Jaysons Reality (pvt) LTD ආයතනයට බැර කරන ලෙසයි. එදිනම තවත් ලිපියකින් දන්වන්නේ එම ආයතනයටම තවත් රුපියල් මිලියන 8ක මුදලක් බැර කරන ලෙසයි.
මේ මූල්‍ය අවභාවිතාව පිළිබඳව පොලිස් මූල්‍ය අපරාධ කොට්ඨාසය සිදුකරන විමර්ශනයේදී සමාගම් ලේකම්වරුන් වශයෙන් කටයුතු කරන පී.ආර්. කෝපරේට් සර්විසස් පුද්ගලික සමාගම 2018 මාර්තු 29 දින සහිතව පොලිස් මූල්‍ය අපරාධ කොට්ඨාසය ලිඛිතව අමතමින් සඳහන් කරන්නේ ඔවුන් සමාගම් ලේකම්වරුන් වශයෙන් කටයුතු කළ කැන්විල් හෝල්ඩින්ස් පුද්ගලික සමාගම, සිනෝලංකා හොටෙල්ස් ඇන්ඞ් ස්පා පුද්ගලික සමඟම, හෙලන්කෝ හොටෙල්ස් ඇන්ඞ් ස්පා පුද්ගලික සමාගම, නිල්යාස් හොටෙල්ස් ඇන්ඞ් ස්පා පුද්ගලික සමාගම යන කිසිදු සමාගමක් 2013 වර්ෂයේ සිට 2015 වර්ෂය දක්වා කාලයේදී සිය අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල රැුස්වීම්වලදී ජේසන් රියැලිටි පුද්ගලික සමාගමට රුපියල් මිලියන 48ක මුදලක් ගෙවීමට කිසිදු තීරණයක් ගෙන නොමැති බවත්ය.
හම්බන්තොට හයට් රීජන්සි හෝටලය වෙනුවෙන් පිහිටවූ සමාගම එම හෝටලයේ ඉදිකිරීම් සම්බන්ධයෙන් කිසිදු සම්බන්ධයක් නැති ජේසන් රියලිටි පුද්ගලික සමාගමට මේ ආකාරයට මුදල් ගෙව්වේ ඇයි? එය සමහරවිට ගාමිණී සෙනරත් ඇතුළු එම සමාගමේ ප‍්‍රධානීන් නොදන්නවා වූවාට ඔවුන්ව මෙහෙයවන ඔවුන්ට සුදු සළුපිළි අන්දවන පිරිස් නම් නොඅනුවම දන්නවා ඇත.
මේ වූ කලි ගාමිණී සෙනරත්ලා යොදා ගැසූ එක් ගේමක් පමණය. එවැනි ගේම් බොහොමයක් තව ඇත්තේය. ඒවායින් කිහිපයක්ම පැමිණිලි වශයෙන්ද ගොස් ඇත්තේය. ඒ ආකාරයට පැමිණිල්ලක් වශයෙන් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ගොස් ඇති එක් කරුණක් වන්නේ ලංකා ඛණිජතෙල් නීතිගත සංස්ථාව හා සිලෝන් පෙට්‍රෝලියම් ස්ටෝරේජ් ටර්මිනල් ලිමිටඞ් යන ආයතනවලට අයත් රටේ හදවත බඳු වත්කම් හා දේපල ප‍්‍රතිරක්ෂණයේදී සිදුකරන ලද වංචාවය. මේ සම්බන්ධයෙන් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ පිළිතුර වී ඇත්තේ නඩු ගොනු කිරීම සඳහා නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට ලිපිගොනුව යොමුකර ඇතත් වසර දෙකකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ ඉන් පිළිතුරක් ලැබී නැති බවය.
එවක ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාවේ සභාපති වූයේ හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානී ගාමිණී සෙනරත්ය. පියදාස කුඩාබාලගේ එහි අධ්යක්ෂවරයෙක් විය, ධම්මික පෙරේරා ද එහි අධ්යක්ෂවරයෙක් විය.
ඉහත කී ලංකා ඛණිජතෙල් නීතිගත සංස්ථාවේ හා සිලෝන් පෙට්‍රෝලියම් ස්ටොරේජ් ටර්මිනල් ලිමිටඞ්හි වත්කම් හා දේපලවල රක්ෂණය බාරවී තිබුණේ ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාවටය. ඊට සපුගස්කන්ද පිරිපහදුව, එහි තෙල් තොග, සපුගස්කන්ද පර්යන්තය, පර්යන්තයේ තෙල් තොග හා බොයිලේරුවද, ඔරුගොඩවත්ත පර්යන්තය හා එහි තෙල් තොගද, කටුනායක පිරිපහදුව, තෙල් තොග හා ඩිපෝවද, මුතුරාජවෙල තෙල් තොගද, කොළොන්නාවේ පිහිටි දේපල සහ තෙල් තොගද අයත් වී තිබුණි. 2009 වර්ෂයේදී මේවායේ වටිනාකම තක්සේරු කර තිබුණේ රුපියල් මිලියන 75397ක් ලෙසය. මේ රක්ෂණයේ ප‍්‍රතිරක්ෂණ ගාස්තු වශයෙන් 2009 / 2010 වර්ෂය සඳහා රුපියල් මිලියන 92ක්ද 2010 / 2011 වර්ෂය සඳහා රුපියල් මිලියන 110ක මුදලක්ද රටෙන් පිටට ගොස් තිබුණි. ඒ ලෝකයේ අංක එකේ ප‍්‍රතිරක්ෂණ සමාගම්වල මේ ප‍්‍රතිරක්ෂණය සිදුකරන බව සඳහන් කරමින්ය. ඒ සඳහා බ්‍රෝකර්වරයා වශයෙන් තෝරාගෙන තිබුණේ සුරේෂ් බාලචන්ද්‍රන් නම් පුද්ගලයෙක්ය. ඔහු ඉන්දියාව විසින් රක්ෂණ සඳහා තහනම් කර තිබූ පුද්ගලයෙකි.
බරපතළම ප‍්‍රශ්නය ඇත්තේ එහි නොවේ. කියූ ලෙස ලෝකයේ අංක එකේ ප‍්‍රතිරක්ෂණ සමාගම්වල තබා කිසිදු ප‍්‍රතිරක්ෂණ සමාගමක මේ ප‍්‍රතිරක්ෂණ කටයුතු සිදු නොවී තිබීමය.
එය ලියුම්කරු විසින් එම දිනවල හෙළිදරව් කරනු ලැබීය. එම හෙළිදරව් කිරීමට අදාලව කරුණු විමසූවිට ගාමිණි සෙනරත් උපරිම උත්සාහ කළේ එම හෙළිදරව් කිරීම වැළැක්වීම සඳහාය. හෙළිදරව්ව පළ නොකර ලියුම්කරු ගෙන්වාගෙන සාකච්ඡුාවකට ඔහු උත්සාහ කළේය. හෙළිදරව්ව නතරකරන්නේ නම් එවක මා සේවය කළ පුවත්පතට රක්ෂණ සංස්ථාවේ දැන්වීම් ලබාදෙන බවට බාහිර පුද්ගලයෙකු මාර්ගයෙන් නියෝජ්‍ය කර්තෘවරයාට දැනුම් දී තිබුණි. කර්තෘවරයාගේ පුත‍්‍රයාගේ යහළුවෙකු මාර්ගයෙන්ද එම දැන්වීම් කථාවම කර්තෘවරයාට සන්නිවේදනය කර තිබුණි.
එම හෙළිදරව්වෙන් පසු කර්තෘවරයා මා අමතා කීවේ මාගේ එම හෙළිදරව්ව එවැනි ආකාරයේ ගනුදෙනු සිදුකරන ඉහළ තලයේ මාෆියාව තුළ දැඩි කතාබහට ලක්වී ඇති බවත්, එම මාෆියාවේ කටයුතු පිළිබඳව හෙළිදරව් කරන්නන්ගේ ජීවිත පවා විනාශ කිරීමට එම මාෆියාව සමත් බවත් මට ඇති තොරතුරු මාර්ගවලින් එම මාෆියාවේ ප‍්‍රධානියා කවුදැයි සොයා බලන ලෙසත් මට ප‍්‍රවේශමෙන් සිටින ලෙසත්ය. එමෙන්ම කර්තෘවරයා කීවේ ඔහුගේ මිතුරෙකුගේ මිතුරෙකුගේ බිරිඳක් අදාල මාෆියා කටයුතු මෙහෙයවන කාර්යාලයේ සේවය කරන බත් ඒ මාර්ගයෙන් එම තොරතුරු දැනගැනීමට ලැබුණ බවත්ය.
කෙසේ හෝ ඊළඟ සතිය තුළ අදාළ මාෆියාව මෙහෙයවන්නේ කවුද යන්න සහ එහි කාර්යාලය පවත්වාගෙන යන්නේ කොතැනද යන්න පිළිබඳව යම් තොරතුරු ප‍්‍රමාණයක් දැනගැනීමට මට හැකිවූ අතර ඒ පිළිබඳව කර්තෘවරයා දැනුවත් කරමින් මා කීවේ එම මාෆියාවේ ප‍්‍රධානියා අහවල් රාජපක්ෂ බවය. එය ප‍්‍රතික්ෂේප නොකළ කර්තෘවරයා එය පිළිගත්තේය.
එම කාලයේ ප‍්‍රතිරක්ෂණ කටයුතු වැනි ඉහළ තලයේ සිදුවූ ගනුදෙනු සියල්ලම පාහේ එසේ මාෆියාවක් විසින් කූට ලෙස මෙහෙයවනු ලැබුවත් ඒවා බොහෝ විට රට තුළ සිදුවූ සාමාන්‍ය ගනුදෙනු ආකාරයෙන් හෙළිදරව් වුණේ නැත. උතුරු නැගෙනහිර යුද්ධය පැවති එසමයේ ලංකා ඛණිජතෙල් නීතිගත සංස්ථාවේ දේපලකට ත‍්‍රස්තවාදී ප‍්‍රහාරයක් එල්ලවූයේ නම් ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාව දැඩි මූල්‍ය අර්බුදයකට ලක්වන්නට ඉඩ තිබුණි. ඒ එම දේපල සැබෑ ලෙසම ප‍්‍රතිරක්ෂණය නොකර එම ප‍්‍රතිරක්ෂණ මුදල් කාගේ හෝ සාක්කුවකට ගිය බැවිනි. ඉතිං රාජපක්ෂ පාලන සමයේ ඔහුගේ කාර්ය මණ්ඩල ප‍්‍රධානියා රක්ෂණ සංස්ථාවේද සභාපතිවරයා වශයෙන් සිටිමින් සැබෑ ලෙසම රට ආරක්ෂා කළේ ඒ ආකාරයටය.
එවන් හපන්කම් කළ ගාමිණි සෙනරත් හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ දකින්නේ කිසිවක් නොකළ බබෙක් ලෙසද?
ව්‍යවස්ථාව නැත්නම් අන්තවාදය මතුවේවි දෙමළ ජාතික සන්ධානය
තරිඳු උඩුවරගෙදර
වත්මන් පාර්ලිමේන්තුව හරහා කෙසේ හෝ උතුරු නැගෙනහිරට දේශපාලන විසඳුමක් ලැබෙන අන්දමේ ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් සම්මත කළ යුතු බවත්, එසේ සිදු නොකළහොත් දෙමළ ජාතික සන්ධානය සතු දේශපාලන ආධිපත්‍යය ගිලිහී ගොස් අන්තවාදී බලවේග ඉදිරියට එනු ඇති බව දෙමළ ජාතික සන්ධානය ජනාධිපතිවරයාට සහ අගමැතිවරයාට තදින් අවධාරණය කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බව වාර්තා වෙයි.
පසුගිය මැයි පළමුවැනිදා සමස්ත ලංකා දෙමළ කොංග‍්‍රසය ඇතුළු කණ්ඩායම් කිහිපයක් ශක්තිමත් මැයි රැුළියක් සංවිධානය කිරීමත්, පසුගිය පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී දෙමළ ජාතික සන්ධානය ලද ඡුන්ද ප‍්‍රතිශතය සැලකිය යුතු ලෙස අඩු වීමත්,
ව්‍යවස්ථාව නැත්නම්
සී.වී. විග්නේශ්වරන් මහතා ඇතුළු කණ්ඩායමක් නව දේශපාලන බලවේගයක් ලෙස උතුරු පළාත් සභා මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමට සූදානම් වීමත් පෙන්වාදෙමින් දෙමළ ජාතික සන්ධානය මෙම කරුණු දැක්වීම සිදුකිරීමට නියමිතය.
සාධාරණ බලතල බෙදීමක් ඇති සංශෝධනයක් සිදු කිරීම අන්තවාදී කණ්ඩායම්වල නැඟීඒම වැළැක්විය හැකි එකම ක‍්‍රමය බව පෙන්වාදීමටත්, අන්තවාදී කණ්ඩායම් තවත් ශක්තිමත් වුවහොත් එහි වගකීම ජනාධිපතිවරයාට සහ අගමැතිවරයාට බාරගැනීමට සිදුවනු ඇති බව එහිදී අවධාරණය කිරීමටත් දෙමළ ජාතික සන්ධානය බලාපොරොත්තු වෙයි. මධ්‍යස්ථ මතයක් දරමින් ආණ්ඩුව සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කළ දෙමළ ජාතික සන්ධානය දුර්වල වුවහොත් එය දෙමළ ජාතික සන්ධානය ආණ්ඩුව විශ්වාස කිරීමෙහි අනිවාර්ය ප‍්‍රතිඵලයක් බව දෙමළ ජාතික සන්ධානයෙහි මතය වී ඇත.
ජනාධිපතිවරයා සහ අගමැතිවරයා විශ්වාස කරමින් දෙමළ ජාතික සන්ධානය දෙමළ ජනතාවට ලබා දී ඇති පොරොන්දු ඉටු කිරීම ජනාධිපතිවරයා සහ අගමැතිවරයා සතු වගකීමක් බව දෙමළ ජාතික සන්ධානය වැඩිදුරටත් පෙන්වාදීමට බලාපොරොත්තු වෙයි.
ෆෙඩරල් ක‍්‍රමයක් වෙනුවට දහතුන්වැනි සංශෝධනයේ අඩුපාඩු නිවැරදි කරගෙන වත්මන් පළාත් සභා ක‍්‍රමයම ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අනෙක් පක්ෂ එකඟ වන්නේ නම් දෙමළ ජාතික සන්ධානයද එකඟතාව පළ කරන බව මීට පෙර දෙමළ ජාතික සන්ධානය නිල වශයෙන් අදහස් දක්වා තිබුණු අතර වාර්තාවන ආකාරයට දෙමළ ජාතික සන්ධානය ආණ්ඩුවෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ එම යෝජනාව ක‍්‍රියාත්මක කරන ලෙසයි.
සී.වී. විග්නේශ්වරන් මහතා ඇතුළු කණ්ඩායමක් නව දේශපාලන බලවේගයක් ලෙස උතුරු පළාත් සභා මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමට සූදානම් වීමත් පෙන්වාදෙමින් දෙමළ ජාතික සන්ධානය මෙම කරුණු දැක්වීම සිදුකිරීමට නියමිතය.
සාධාරණ බලතල බෙදීමක් ඇති සංශෝධනයක් සිදු කිරීම අන්තවාදී කණ්ඩායම්වල නැඟීඒම වැළැක්විය හැකි එකම ක‍්‍රමය බව පෙන්වාදීමටත්, අන්තවාදී කණ්ඩායම් තවත් ශක්තිමත් වුවහොත් එහි වගකීම ජනාධිපතිවරයාට සහ අගමැතිවරයාට බාරගැනීමට සිදුවනු ඇති බව එහිදී අවධාරණය කිරීමටත් දෙමළ ජාතික සන්ධානය බලාපොරොත්තු වෙයි. මධ්‍යස්ථ මතයක් දරමින් ආණ්ඩුව සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කළ දෙමළ ජාතික සන්ධානය දුර්වල වුවහොත් එය දෙමළ ජාතික සන්ධානය ආණ්ඩුව විශ්වාස කිරීමෙහි අනිවාර්ය ප‍්‍රතිඵලයක් බව දෙමළ ජාතික සන්ධානයෙහි මතය වී ඇත.
ජනාධිපතිවරයා සහ අගමැතිවරයා විශ්වාස කරමින් දෙමළ ජාතික සන්ධානය දෙමළ ජනතාවට ලබා දී ඇති පොරොන්දු ඉටු කිරීම ජනාධිපතිවරයා සහ අගමැතිවරයා සතු වගකීමක් බව දෙමළ ජාතික සන්ධානය වැඩිදුරටත් පෙන්වාදීමට බලාපොරොත්තු වෙයි.
ෆෙඩරල් ක‍්‍රමයක් වෙනුවට දහතුන්වැනි සංශෝධනයේ අඩුපාඩු නිවැරදි කරගෙන වත්මන් පළාත් සභා ක‍්‍රමයම ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අනෙක් පක්ෂ එකඟ වන්නේ නම් දෙමළ ජාතික සන්ධානයද එකඟතාව පළ කරන බව මීට පෙර දෙමළ ජාතික සන්ධානය නිල වශයෙන් අදහස් දක්වා තිබුණු අතර වාර්තාවන ආකාරයට දෙමළ ජාතික සන්ධානය ආණ්ඩුවෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ එම යෝජනාව ක‍්‍රියාත්මක කරන ලෙසයි.
දිනේෂ් වාසු තිස්ස ගෝඨාට විරුද්ධයි
තරිඳු උඩුවරගෙදර
ඒ කාබද්ධ විපක්ෂයේ සිටින වාසුදේව නානායක්කාර, තිස්ස විතාරණ, දිනේෂ් ගුණවර්ධන ඇතුළු පැරණි වමේ පක්ෂ නායකයන් සහ මැද මාවතේ අදහස් දරන කණ්ඩායම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වැනි දැඩි අදහස් දරන පුද්ගලයෙකු ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අකැමැත්තෙන් සිටින බව ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ පක්ෂ නායකයෙක් අනිද්දා සමඟ පැවසීය.
දැඩි මිලිටරිවාදී අදහස් හේතුවෙන් ගෝඨාභය පිළිබඳව එම නායකයන් අතර අකැමැත්තක් ඇතැයි ඔහු පෙන්වාදුන්නේය.
ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ සිටින ඇතැම් පක්ෂ පමණක් නොව ශ‍්‍රීලනිපයේ ඉහළ පෙළේ සාමාජිකයන් අතර පවා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පිළිබඳ අකැමැත්තක් තිබෙන බවද ඔහු කීය. ජාතිකවාදී කණ්ඩායම් අතරින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ නම යෝජනා වුවත් ඇතැම් ජාතිකවාදී කණ්ඩායම් පවා ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ මිලිටරිවාදයට අකැමැත්තක් දක්වන බව වැඩිදුරටත් පැවසීය.
මෙම කාරණය තවමත් පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ සාකච්ඡුාවට ලක්වී නැති නිසා එම අදහස දරන පුද්ගලයන් පිළිබඳව නිවැරදිවම කිව නොහැකි වුවද සැලකිය යුතු පිරිසක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට කැමැත්තක් නොදක්වන බවද එම ප‍්‍රකාශකයා පැවසීය.
රාජපක්ෂ පාලන පාලන සමයේදී ජනාධිපතිවරයා ලෙස වුව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පාලනය කරගැනීමට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට නොහැකි වූ බව ජනාධිපතිවරයාට සමීපව කලක් දේශපාලනය කළ තම කණ්ඩායමට අත්දැකීම් ඇති බවත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාද එය හොඳින් දන්නා බවත් එම ප‍්‍රකාශකයා පැවසීය. තමන්ට පාලනයක් නැති පුද්ගලයෙකුට ජනාධිපති ධුර අපේක්ෂකත්වය ලබාදීමට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා එකඟ වේදැයි සැක සහිත බවද ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසීය.
තවමත් ජනාධිපති අපේක්ෂකයා පිළිබඳව ඒකාබද්ධ විපක්ෂය සාකච්ඡුා කර නොමැති නිසා සමාජය තුළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පිළිබඳව සංවාදයක් ඇතිව තිබුණත් ඒ පිළිබඳව පක්ෂ අභ්‍යන්තර සාකච්ඡුා ආරම්භ වූ පසුව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වෙනුවට වෙනත් නමක් යෝජනා වීමේ ඉඩක් ඇතැයි ඔහු කීය.
කැන්ටාටාව බිහිවෙන්නේ මිනිස් කටහඬෙ ගැඹුරුම තැනින් ගයතී‍්‍ර කේමදාස
නිර්මාණාත්මක සංගීතය තුළ කැන්ටාටාවක් යනු කුමක්ද?
කැන්ටාටා කියන වචනය බිහිවෙන්නේ ගායනය කියන අදහස එක්කමයි. හැබැයි එම ගායනය කිසිසේත්ම සාමාන්‍ය ගායනයක් නෙමෙයි. එය සාමාන්‍ය ගායනය ඉක්මවා ගිය ඉතා දියුණු ගායනා ප‍්‍රවර්ගයක්. එය මිනිස් කටහඬෙහි ගැඹුරුම තැන්වලින් බිහිවෙන්නක්. ඒ නිසා කැන්ටාටාවක ගායනය ඉතා ගැඹුරුයි. එය ඉතා පළපුරුදු ගායන වෘන්දයන් ඇසුරෙහි බිහිවන්නක් විනා සාමාන්‍ය ගායන වෘන්දයක් ඇතුළේ සිදුවන කාර්යයක් නෙමෙයි. ඒ සඳහා දීර්ඝ ඉතිහාසයක් තියෙනවා. 1600- 700 ගණන්වල ආරම්භවුණු කැන්ටාටා ගායනය මුලින්ම වර්ධනය වුණේ 1500 ගණන්වල ඉඳන් ඉතාලියේ ආරම්භ වුණු මැඞ්රිගල් (Madrigal) කියන ගායන විශේෂයෙහි හමුවන එක්තරා නාද මාලාවක් ඇසුරිනුයි. ඒ ගායනය, එහෙම නැත්නම් ඒ නාද මාලාව සංගීත භාණ්ඩයක් ඇතුව හෝ නැතුව තමයි මුලින්ම බිහිවුණේ. ඒ කියන්නේ එහි හඬ තමයි මූලික වුණේ. බොහෝවිට සීමිත හඬ ප‍්‍රමාණයක් ඇසුරෙහි වාදන භාණ්ඩයක් ඇතුව හෝ නැතුව එම ගායන විශේෂය බිහිවුණත් පසු කාලය වන විට එයට තව හඬවල් එකතුවුණා. එයට අපි Polyphonic music කියලා කියනවා. මේ Polyphonic ගායනා එක්කම තමයි කැන්ටාටාව බිහිවුණේ. කැන්ටාටාව බිහිවුණේ පල්ලිය ආශ‍්‍රයෙන්. කි‍්‍රස්තුස් වහන්සේගේ ජීවිතය ගැන තමයි එතැනදී කියවෙන්නේ. එහෙත් අද රටින් රටට ඒ ඒ රටවල සංස්කෘතික පසුබිම්වලට අනුව මෙය වෙනස් වෙලා තියෙනවා. ඒ නිසා අද හැම කැන්ටාටාවකම කි‍්‍රස්තුස් වහන්සේගේ ජීවිතය පිළිබඳ කියවෙනවා කියලා කියන්න බෑ. හොඳම උදාහරණය තමයි අපේ ‘පිරිනිවන් මංගල්‍යය’ කැන්ටාටාව එහි කියැවෙන්නේ බුදුන් වහන්සේගේ පිරිනිවීම ගැන. ඒ අනුව අද වෙනකොට කැන්ටාටා සංගීත සම්ප‍්‍රදාය ඇතුළේ ගායනා කරන ප‍්‍රස්තුත වෙනස් වෙලා තියෙනවා. ඒ කොහොම වුණත් කැන්ටාටාවෙහි තියෙන්නේ ආගමික පසුබිමක්.
කැන්ටාටාවක තියෙන්නේ සංගීත භාණ්ඩ සමග ගායනා වෘන්දයක් කරන සංවාදයක්. එම සංවාදය සාමාන්‍ය සංවාදයක් නෙමෙයි. සාමාන්‍ය සංගීත නිර්මාණයක් තුළ දක්නට නොලැබෙන විවිධ පැතිවලට හඬ විදාරණය කරමින් කරනු ලබන ගීතමය සංවාදයක්. සංගීත භාණ්ඩ පාවිච්චි කරන්නේ හඬෙහි තියෙන ශක්තිය වැඩි දියුණු කරගැනීමට අවශ්‍ය ආධාරකයක් ලෙස විතරයි. මුල් තැන දෙන්නේ විවිධ පැතිවලට පැතිරී යන ගායන වෘන්දයටයි. ඒ නිසා එහි සංගීතමය පක්‍ෂයෙහිත් අලූත් ගතියක් දකින්න පුළුවන්. ඒ අනුව කැන්ටාටාවක සංගීතයක් අපිට සාමාන්‍යයෙන් ඇහෙන සංගීත රචනාවලට වඩා වෙනස් තලයක් බිහිවෙන්නක්. එහි ගායනය පුරාම දකින්න ලැබෙන්නේ එකම එක් කතාවක්. ඒ අනුව කැන්ටාටාවක විශේෂ වෙන්නේ ඒ ගායනයත් ඒ සමග බිහිවන සංගීතයත් කියන ප‍්‍රධාන ලක්‍ෂණ දෙකයි. ඒ නිසා එය අනිකුත් සංගීත සම්ප‍්‍රදායන් තුළ වෙනස්ව කැපීපෙනෙනවා.
පැහැදිලි කරන්න..
උදාහරණයක් ලෙස සිම්ෆනි එකක් ගන්න. සිම්ෆනි එකක් කැන්ටාටාවකින් වෙනස් වෙනවා. එහි මූලික වෙන්නේ වාදන භාණ්ඩ ඇසුරින් සංගීතඥයා රසිකයන් සමග කරන සංවාදයයි. එහෙත් කැන්ටාටාවක සංවාදය නිර්මාණය වෙන්නේ වාදන වෘන්දය හා ගායන වෘන්දය අතරෙයි. සිම්ෆන් කියන සංගීත සම්ප‍්‍රදාය බිහිවෙන්නේ ඔපෙරාවලින් පසුවයි. එහෙත් ඒ අතරේ පැහැදිලිව ඉරක් ගහලා වෙන්කරන්න බැරිකමට ඒ දෙක සමීපයි. 1597දී තමයි පළවෙනි ඔපෙරාව බිහිවෙන්නේ. එහෙත් 1605 වෙනකොට සිම්ෆනි එකකුත් ලියවුණා. ඔපෙරාවක Overturo ( ඕවචර්) එකක් තියෙනවා. එයින් කෙරෙන්නේ ඔපෙරාවෙහි එන කතාවෙහි සංක්‍ෂිප්තය වාද්‍ය භාණ්ඩවලින් පමණක් හදුන්වා දීමයි. සාමාන්‍යයෙන් එහි ගායනයක් නැහැ. එහිදී කෙරෙන්නේ සංගීතඥයා සිය ඔපෙරාව තුළ කුමන ආකාරයේ කතාවක් ද කෙරෙන්නේ කියලා සංගීත භාණ්ඩ ඇසුරෙන් පමණක් පේ‍්‍රක්‍ෂකයාට අදහසක් ලබාදීමයි. ඉතාලිය ඇසුරෙන් ඔපෙරාව ඇවිත් එය ජර්මනිය තුළදී උපරිම තත්ත්වයට පත්වුණා. 1600 ගණන්වන විට සිම්ෆනි එකක භාවිත වුණේ සීමිත වාදන භාණ්ඩ කිහිපයක් පමණයි. එහෙත් බීතෝවන් ඇතුළු අනිකුත් සම්භාව්‍ය සංගීතඥයන්ගේ කාලේ වන විට එයට විශාල ප‍්‍රමාණයේ සංගීත භාණ්ඩ රාශියක් යොදාගත්තා. ඉන් පස්සේ මුලදී සංගීතය පමණක් තිබුණ සිම්ෆනිවලට ගායන වෘන්දයකුත් එකතු වුණා. හැබැයි එහි මූලික වෙන්නේ වාදන භාණ්ඩ.
ඇත්තටම සිම්ෆනි එක බිහිවුණේ අර අපි මුලින් සඳහන් කළ ඔපෙරාවල එන Overturo කියන අංගය වර්ධනය වෙලා කියන එක සංගීතඥයන් විසින් පිළිගන්න මතයක්. ඒ වගේම සිම්ෆනි එකක් තුළ Symphonic Poemප කියලා කොටසක් හඳුනාගන්න පුළුවන්. එයින් අදහස් වෙන්නේ නිර්මාණාත්මක සංගීතඥයා සිය සිම්ෆනි එක මගින් සන්නිවේදනය කිරීමට බලාපොරොත්තු වන අදහස වාදන භාණ්ඩ ඇසුරින් බිහිකිරීමයි. ඒ අනුව සංගීතඥයා මුල් කරගත් තේමාව අපිSymphonic Poem එකක් විදියට හඳුනාගන්නවා. හැබැයි සංගීතඥයාගේ අර්ථකථනය ඒ ආකාරයටම රසිකයා භාරගත යුතුයැයි අදහසක් නැහැ. රසිකයාට තමන්ට අවශ්‍ය ආකාරයට එය අර්ථකථනය කරගත හැකියි. කැන්ටාටාවක බොහෝ විට හමුවෙන්නේ ආගමික වටපිටාවක් නිසා එය සමග ඒකාත්මික වීමට රසිකයාට පහසුයි.
අපේ පිරිතෙන් කැන්ටාටාවක ලක්‍ෂණ හඳුනා ගත හැකියි.
ඔව්. අපේ පිරිත් ගායනාවල කැන්ටාටා ලක්‍ෂණ තියෙනවා. එක හාමුදුරුනමක් එක් ආකාරයකට ගායනා කරනකොට තවත් කණ්ඩායමක් ඒ තුළ වෙනස් තාලයක ගායනා කරනවා. ඒ සමස්ත පිරිත් ගායනය තුළ හඬවල් උස් පහත් වීම ඉතාම සංගීතාත්මකයි. එක වෙනසකට තියෙන්නේ අපේ පිරිත් සක්‍ධ්ජායනය තුළ වාදන භාණ්ඩ පාවිච්චි වෙන්නේ නැහැ. අනික් එක තමයි මේක මුල් කාලේ ඉඳලම ගායනා කළේ ගායන ශිල්පීන් විසින් පමණයි. ඒ සඳහා ලොකු පුහුණුවීමක් අවශ්‍යයි. හුරුපුරුදු ගායන ශිල්පීන්ට වුණත් විශාල පුහුණුවක් නැතුව කැන්ටාටාවක ගායනය කරන්න බැහැ. අපේ පුරුදුපුහුණු වුණු හාමුදුරුවරු පිරිත් කියනකොට එය ඉතා රසවත්. ඒ නිසා අපේ පිරිත් ගායනයට විශේෂ නමක් නැති වුණාට ඒ ඇසුරින් අපට ලබාගත හැකි ප‍්‍රයෝජනය අතිවිශාලයි. ‘පිරිනිවන් මංගල්‍යය’ කැන්ටාටාව පුරාම ඇහෙන්නේ පිරිතෙහි ආභාසයයි. එහෙත් අපේ සංගීත සම්ප‍්‍රදාය තුළ පිරිතෙන් ලබා ගත හැකි විපුල ප‍්‍රයෝජනය ලබාගෙන නැහැ.
කැන්ටාටාවක්, සිම්ෆනියක්, ඔපෙරාවක් වැනි දේ රසවිඳීමට රසිකයා සතුව සංගීත ඥානයක් තිබීම අවශ්‍යද?
විශේෂ දැනුමක් අවශ්‍ය නැහැ. හැබැයි ඔහු විවෘත මනසකින් ඒ දිහා බැලිය හැකි කෙනෙක් විය යුතුයි. ඔහු තුළ කුතුහලයක් තිබිය යුතුයි. ඒ වාගේම සංගීතඥයා ඒ නිර්මාණ ඔස්සේ කතා කරන්නේ මොකක්ද යන්න පිළිබඳ අවධානයක් තිබිය යුතුයි. සංගීතඥයාගේ අර්ථකථනය හොයායෑමට උනන්දු කෙනෙක් විය යුතුයි. ඒ ඇරුණු කොට වෙනත් ගැඹුරු දේවලට යායුතු නැහැ. මම බොහෝ බටහිර සංගීත නිර්මාණ සඳහා සජීවිව සහභාගිවුණු කෙනෙක්. එහෙත් එතැනට එන්න සෑහෙන්න කැපකිරීමක් කරන්න සිද්ධවුණා. මුල් කාළේ මම නරඹපු කොන්සර්ට් එකක් මුළු විනාඩි හතළිස් පහටම වාදනය කළේ ස්වර දෙකක් පමණයි. අහන් ඉන්න බැහැ. මගේ කාලේ නාස්තිවුණා කියන හැ`ගීමක් මට ඇතිවුණා. එහෙත් අවුරුදු 2-3කට පස්සේ එය නැවත අහනකොට තමයි මට අවබෝධ වුණේ ඒ ස්වර දෙකෙන් සංගීතඥයාගේ අර්ථකථනය මොන මොන විදියට කියවන්න පුළුවන්ද කියලා. ඒ අවුරුදු කිහිපය ඇතුළත මගේ කන වෙනස් වෙලා. මම අහන දේ වෙනස් වෙලා. එහෙත් මුලදී මම එයට විවෘත වෙලා හිටියේ නැහැ. ඒ අනුව ඕනෑම සංගීත සම්ප‍්‍රදායක් වීමට රසිකයාගේ විවෘතභාවය අත්‍යවශ්‍යයි. සාමාන්‍යයෙන් බටහිර රටවල කුඩා දරුවෝ පවා සම්භාව්‍ය සංගීතය රස විඳිනවා. අපේ රටේ එහෙම කිසි දෙයක් නැහැ. අපේ රටේ මව්පියන්ට අවශ්‍ය ළමයාට හොඳ සංගීත රසඥතාවක් ලබා දෙන්න නෙමෙයි. සංගීත විභාග සමත් කරවන්න. ලොකු ලොකු විභාග සමත් වෙන්න ඕනෑ වුණාට සමහර ළමයින්ට විනාඩි දහයක් පියානෝ එක ළඟ ඉන්න බැහැ. එච්චරවත් ඉවසීමක් නැහැ.
විශ්ව ගම්මානය තුළ ආසියානු සංගීතය බටහිරට බලපෑමක් කර ඇද්ද?
බලපෑමක් කරලා තියෙනවාද නැද්ද කියන එක එතරම් අවශ්‍ය දෙයක් නෙමෙයි. එහෙත් බටහිර සංගීත නිර්මාණ තුළ ආසියානු රටවල නාදමාලා යොදා ගන්නවා. උදාහරණයක් වශයෙන්Philip Glass ගන්න. ඔහු ඉන්දියානු රාගධාරි සංගීතය හැදැරූ කෙනෙක් ඔහුගේ. නිර්මාණ තුළ රාගධාරි සංගීතයේ ලක්‍ෂණ තියෙනවා. එහෙම වුණා කියලා ඔහු ඉන්දියානුවෙක් වෙන්නේ නැහැ. ඔවුන් කතා කරන්නේ සංගීතය කියන විශ්ව භාෂාව එක්ක. ඒ.ආර්. රහුමාන් වගේ සංගීතඥයෙක් බටහිර සංගීතයෙන් ආභාසය ලබනවා. එහෙම වුණා කියලා ඔහු ඉන්දියානුවෙක් නොවෙන්නෙත් නැහැ. අනුෂ්කා ශංකර් වගේ කෙනෙක් වුණත් එහෙමයි. එහෙත් ඒ හැම කෙනෙකුටම තමන්ගේ කියලා අනන්‍යතාවකුත් තියෙනවා. මම වැඩකළ බොහෝ සංගීතඥයන් ඇසුරෙහි විවිධ රටවල නාදමාලා එක්රොක් වෙලා තිබුණා. ඔවුන් ඒ නාද මාලා නිර්මාණාත්මක ලෙස යොදාගත්තා. ඉන්දුනීසියානු සංගීතයටද ඒ අතර තිබුණා. එහෙම යොදාගත්තා කියලා බටහිර සංගීතයට අවැඩක් වුණේ නැහැ. ඇත්තටම ඒවා තවත් රසවත් වුණා. එහෙත් අපේ රටේ තවමත් එවැනි විවෘතභාවයකට ඉඩක් නැහැ. සංගීතය දියුණු වෙන්න නම් සංගීතඥයා මෙන්ම රසිකයාද විවෘත විය යුතුයි.
ඔබ සමග වැඩකළ බටහිර සංගීතඥයන් කුමන මොහොතක හෝ අපේ ජන සංගීතය තම නිර්මාණ සඳහා යොදාගෙන තිබෙනවාද?
මම වැඩකළ අය අතරේ එහෙමම කෙනෙක් නැහැ. එහෙත් ඔවුන් අපේ ජන සංගීතය ගැන ඉතාම උනන්දුයි. මම අපේ ‘සිංහල අවුරුද්ද’ සංධ්වනිය විවිධ රටවල සංගීතඥයන්ට ඇසීමට සැලැස්සුවා. ඔවුන් ඒ ගැන ඉතා සතුටට පත්වුණා. එහෙත් වැඩි දුරට අපේ ජන සංගීතය ගැන දැනගන්න ඔවුන්ට තියෙන ඉඩප‍්‍රස්ථා බොහොම අඩුයි. විශේෂයෙන් ඔවුන්ට ඒ සම්බන්ධ ඉංගී‍්‍රසියෙන් ලියවුණු පොත පත නැහැ. ජන ගීවල ස්වර ප‍්‍රස්ථාර බටහිර ස්වර ප‍්‍රස්ථාර අනුව ලියවිලා නැහැ. එහෙත් ඉන්දියානු රාගධාරී සංගීතය හෝ ඔවුන්ගේ ජන නාද රටා සම්බන්ධ ලියැවුණු පොත්පත් අතිවිශාල සංඛ්‍යාවක් තියෙනවා. බටහිර ස්වර ප‍්‍රස්ථාර අනුව ලියැවුණු පොත් රාශියක් තියෙනවා. මම ඇමරිකාවේදී පුලාන් දේවි ඔපෙරාව කරන කොට ඒ සම්බන්ධව අධ්‍යයනය කරන්න ඉන්දියානු රාගධාරී සංගීතය ගැන ලියවුණු පොත් රාශියක් මට හොයාගන්න පුළුවන් වුණා. ඉංගී‍්‍රසියෙන් ලියවුණු ස්වර ප‍්‍රස්ථාර විශාල සංඛ්‍යාවක් හොයාගන්න පුළුවන් වුණා. එහෙත් ලංකාවේ ජන සංගීතය ගැන එහෙම දේවල් හොයා ගන්න බටහිරට බැරිවෙලා තියෙනවා. ඒකත් එක් ප‍්‍රධාන හේතුවක් අපේ ජන සංගීතය බටහිරට නොයාමට.
අනික තමයි අපේ දේශීය සංගීත සම්ප‍්‍රදාය ගැන පුළුල් වශයෙන් පර්යේෂණයක් ලංකාව තුළදීවත් නොමැති වීම. මම මේ රටේ සංගීතය හදාළ කෙනෙක් නෙමෙයි. මම ඉගෙන ගත්තෙත් බටහිර සංගීතය. හැබැයි මම අපේ ජනමූලාශ‍්‍ර ගැන අවදියෙන් ඉන්නවා. ඒ සම්බන්ධව හොයනවා. මං ගාවට සංගීතය ඉගෙනගන්න එන ළමයින්ට ජන ගීයක් කියන්න කිව්වාම ඒක දන්නේ නැහැ. සමහරු දන්නවා. හැබැයි කියන්න ලැජ්ජයි. මම දේශීය මූලාශ‍්‍ර ඇසුරින් යම් නිර්මාණාත්මක කාර්යයක් කිරීමට සැලසුම් කරගෙන යනවා. එහෙත් මෙවැනි දේ සම්බන්ධව අනුග‍්‍රාහකයන් සොයා ගැනීම ඉතා අපහසුයි. පුහුණු වෙන්න තැනක් නැහැ. මම පුහුණුවීමේ කරන්නේ අපේ ගෙදර කාමරයක් ඇතුළේයි.
සුලෝචන වික‍්‍රමසිංහ
කසළ කුටියෙන් ගලා ආ පිටස්තර කලාව
විශිෂ්ට කලා නිර්මාණ සඟවා තබා අප‍්‍රකටව මිය ගිය එමිලිලා සහ වැන් ගෝලා ගැන පසුගිය සතියේ ලියන විට, එවැන්නකුගේ නමක් වුවමනාවෙන්ම නොලියා සිටියේ ඔහු ගැන විස්තර සහිතව ලිවීමේ අපේක්‍ෂාවෙනි. අනාථ නිවාසයක හැදී, රෝහලක පිරිසිදු කරන්නකු ලෙස රැුකියාව කර, වැරහැලි හමුදා ඇඳුමක් හැඳ ඉබාගාතේ ඇවිදිමින්, කසළ අහුලා රැුස් කරමින් ජීවත් වූ හෙන්රි ඩාගර්, 1973දී මිය ගියේ සිය අසූ එක් වැනි ජන්ම දිනයත් පසු කර සිටියදීය. ඔහු මරණාසන්නව සිටියදී ඔහුගේ විශාල පාළු කාමරය පිරිසිදු කිරීමට ගිය තැනැත්තාට හමු වූයේ මොනවාද? පාදමේ සිට සීලිම දක්වා ගොඩගසා තිබුණු පරණ පත්තර, කැඩුණු ඇස් කන්නාඩි, නූල් බෝල, හිස් බෝතල්, සෙල්ලම් බඩු කෑලි යනාදි එකතු කළ කුණුකන්දල් අතර සඟවා තිබුණු, ටයිප් පිටු 15,000ක සුවිසල් මනෝරාජික නවකතාවක්, දියසායම්, පැන්සල්, කොලාජ් සහ කාබන් මුද්‍රා යොදාගෙන කළ 350කට අධික විචිත‍්‍ර සිතුවම් එකතුවක් සහ ඩාගර් විසින් ජීවිත කාලය පුරා ලියන ලද සටහන් රාශියකි.
අද වන විට ඔහුගේ අමුතු සිත්තම් සියල්ලම ලොව ඉහළ පෙළේ කෞතුකාගාරවල විශිෂ්ට චිත‍්‍ර එකතුවලට ඇතුළත්ව ඇත. ඔහු විසින් වසර 65ක් තිස්සේ ලියනු ලැබ ඇතැයි සැලකෙන, බැඳි-නොබැඳි වෙළුම් පහළොවකින් සමන්විත නවකතාවද, ඔහු මෙන්ම අසාමාන්‍යය. ළමා වහල් සේවය අනුදත් පාලකයකුට එරෙහිව පැන නගින කැරැුල්ලකට සහාය දෙන දැරියන් සත්දෙනකු හා කුමාරිකාවන් කිහිප දෙනකු වටා ගෙතුණු එයට දී තිබුණු අමුතු නම වූයේ, ‘ළමා මෙහෙකාරියන්ගේ කැරැුල්ලෙන් බිහිවූ ග්ලැන්ඩිකෝ-ඇන්ග්ලිනියන් යුද කුණාටුව හා සම්බන්ධ මනඃකල්පිත රාජ්‍යයන් හෙවත් විවියන් දැරියන්ගේ කතාව’ යන්නයි. එය මෙන්ම ඔහුගේ ස්වයංලිඛිත චරිතාපදානයත්, වෙනත් විවිධ ලේඛනත් අපූර්ව රචනා ලෙස පිළිගැනෙන අතර, අද වන විට ඩාගර් ලොව පහළ වූ දුර්ලභ ගණයේ විශිෂ්ට ලේඛකයකු සහ චිත‍්‍ර ශිල්පියකු බව අවිවාදිතය. විශේ්ෂයෙන් පිටස්තර කලාව (ධමඑිසාැර ්රඑ* විෂයෙහි ලා ඔහුගේ නාමය ඉහළින්ම සඳහන් වේ. ‘පිටස්තර කලා’ වශයෙන් සැලකෙන්නේ ස්වශක්තියෙන් ඉගෙනීමෙන් හෝ ස්වභාවයෙන්ම නිර්මාණකරණයෙහි යෙදුණු, මූලික ධාරාවේ කලාව සමග කිසිදු සම්බන්ධයක් නොපැවැත්වූ අයගේ නිර්මාණයන්ය.
ඩාගර්ගේ අසාමාන්‍ය පැවතුම් සලකන විට ඔහුත් විසන්සන්ට් වැන් ගෝ සේම කිසියම් මානසික රෝගී තත්ත්වයකින් පසුවන්නට ඇතැ’යි සිතේ. යම් මානසික විකෘතියක් තිබීම අග‍්‍රගණ්‍ය කලා හැකියාවන්ට බාධාවක් නොවන බවද මෙහිදී පිළිගත යුතුය. අයිසැක් නිව්ටන්, බීතෝවන්, ජෝන් නෑෂ්, අර්නස්ට් හෙමින්ග්වේ, ටෙනසි විලියම්ස්, ඒබ‍්‍රහම් ලින්කන් වැනි විශිෂ්ටයන්ටද මානසික රෝග වැළඳී තිබුණු බව ප‍්‍රකට කරුණකි. රොතේ, නීට්ෂේ, ටෝල්ස්ටෝයි, ඩිකන්ස්, ඩාවින්, චර්චිල්, සිල්වියා ප්ලාත්, වික්ටෝරියා වුල්ෆ්, එස්රා පවුන්ඞ්, රොබට් ලොවෙල්, ජෝන් කැරී යනාදි තවත් නම් ඇතුළත් වන මේ ලැයිස්තුව බෙහෙවින් දිග එකකි. එහෙයින් මෙය දේශය හෝ ජාතිය නොතකා ලොව පුරා මානව ප‍්‍රජාව අතරින් ගැළපුම් යාකොට සමරේඛාවක් ඇඳිය හැකි තවත් මාතෘකාවකි. ඕනෑම පුද්ගලයකුට මානසික අසමතුලිතතාවන් තිබේය යන කරුණ බෞද්ධ දර්ශනයෙනුත්, නවීන විiාවෙනුත් තහවුරු කරන ලද්දකි. කලාව සහ නිර්මාණකරණය සිතුවිලි ලෝකය තුළ උපදින බැවින් මානසික විකෘතිතාවන් තුළින්ම කලා නිර්මාණ පැන නගින්නේද යන සාධාරණ සංශයද හෙන්රි ඩාගර්ගේ ජීවිතය ඔස්සේ අප සිතට ඇතුළු වේ.
ඩාගර්ගේ පාළු ජීවිතය ගැඹුරෙහිම විශිෂ්්ට කලා හැකියාවන් සැඟවී තිබුණේයැ’යි ඔහු ජීවත් වන සමයේ කිසිදු මනුෂ්‍ය ප‍්‍රාණියකු විසින් අනුමාන කළේවත් නැත. ඩාගර්ගේ රහසිගත උමතු සාහිත්‍ය ව‍්‍රතයට කවර හේතු පදනම් වීද යන්නත් තවමත් අබිරහසකි. ඇතැම් විට ළමා වියේ පීඩාකාරී ළමා නිවාසයක රැුඳවියෙකු ලෙස හෝ යොවුන් වියේ හමුදා සෙබලෙකු ලෙස ලද අත්දැකීම් ඔහුගේ මනැසට බලපෑවා විය හැකිය.
මරණාසන්නව සිටියදී අසල්වැසියකු පැමිණ ඩාගර්ගේ රහස්‍ය සාහිතය චිත‍්‍රාදිය සෙයාගැනුණු බව සැල කළ විට ඔහු මොහොතකට නෙත් හැර මෙසේ කියූ බව සඳහන් වේ. ‘දැන් ප‍්‍රමාද වැඩියි.’ ඩාගර් සිය දිනපොත්වල තබන ලද අවසාන සටහන මෙවැනිය. ‘මට ඉතා දුප්පත් මට්ටමේ නත්තලක්වත් ලැබී නැත. මුළු ජීවිත කාලයටම එකුදු නව වසරක්වත් සමරන්නට හැකි වී නැත.’
ලක්ශාන්ත අතුකෝරල
සංගීතය තුළ දේශපාලනයක් කරන්න උත්සාහයක් නෑ තරුණ ගායක මිහිඳු ආරියරත්න
ඔහුගේ ගැඹුරු කටහඬ මවන්නේ අපූරු පෞරුෂයක්. විරහවේ වේදනාව සියුම් ලෙස කී ‘යන තැනක’ ගීතයේදී මෙන්ම විරහවේ වේදනාව කෑ ගසා කී ‘චකිතය’ වෙනුවෙන්ද ඒ ගැඹුරු කටහඬ මැනවින් ගැළපුණා. වත්මන් තරුණ පරපුරේ ඇති බරසාරම කටහඬ ඔහු සතු වුවත් එය ‘මිසිස් පෙරේරා’ වැනි රෙගේ ආභාසයක් ඇති හාස්‍යමය ගීයකට ගළපාගන්නටත් ඔහුට ප‍්‍රතිභාව තිබුණා.
කොළඹ ප‍්‍රධාන පෙළේ පාසලක අධ්‍යාපනය ලැබූ ඔහු කුඩා කල සිට අගනගරයේම හැදී වැඩුණු කෙනෙක්. උසස්පෙළ අවසාන වෙද්දී නෙමෙසිස් නම් සංගීත කණ්ඩායම සමඟ එක්වෙනවා. ‘චකිතය’ නම් ගීතය කරන්නේ ඒ කාලයේදීයි. ඔහු නෙමෙසිස් සමඟ කටයුතු කරන්නේ අධ්‍යාපන කටයුතු කරන අතරේයි. ගණිතය හා සංඛ්‍යානය වෙනුවෙන් කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ උසස් අධ්‍යාපනය හදාරන්නට පටන්ගත් ඔහු උපාධියෙන් පසුව වසර දෙකක් මාස් හෝල්ඩින්ස් ආයතනයේ වෘත්තියක යෙදුණා. විශ්වවිද්‍යාල සමයේදීම නෙමෙසිස් කණ්ඩායම විසිර ගියා. එහෙත් 2015 පමණ කාලයේදී ඔහු ඒ වෘත්තියෙන් ඉවත්වුණේ ඒ වනවිටත් ජනප‍්‍රියවී සිටි ‘වායෝ’ සංගීත කණ්ඩායමේ අවස්ථාවක් ඔහුට ලැබුණු නිසා. 2018 අපේ‍්‍රල් මාසයේදී ඔහු වායෝ සංගීත කණ්ඩායමෙන්ද ඉවත්වුණේ සංගීතය පිළිබඳව උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්නට ඔහුට ඇති ආශාව නිසායි. ඔහු අතිදක්ෂ ගායකයෙක් බව දැනටමත් පෙන්වා ඇතත් ඔහු තමන්ගේ කටහඬ තවත් දියුණු කරගන්නට කැමතියි. ඒ නිසාම ඔහු ඇමෙරිකාවේ සංගීතය පිළිබඳ අධ්‍යාපනය ලැබීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් සිටිනවා. කලාව සහ දේශපාලනය ගැන ඔහුගේ අදහස්වලින් බිඳක් මේ සංවාදයෙහි එනවා.
තරිඳු උඩුවරගෙදර
ලංකාවේදී යම් විශේෂ හැකියාවක් ඇති දරුවෙකුට ඉදිරියට එන්න ලැබෙන අවස්ථාව ගැන ඔබ හිතන්නේ මොකක්ද? ඔබේ ගායන හැකියාව අඳුනගන්න ඔබට අවස්ථාවක් ලැබුණාද?
ඒ සම්බන්ධයෙන් මට තියෙන්නෙ අපූරු අත්දැකීමක්. අපි ඉස්කෝලෙ හයවැනි ශ්‍රේණියේදී සියලූ සෞන්දර්ය විෂයන් ඉගෙනගත්තා. ඒත් හත්වැනි ශ්‍රේණියට යනකොට අපි එක් විෂයක් තෝරගන්න ඕනෑ. අපට හිටපු පෙරදිග සංගීත ගුරුවරිය සියලූ සිසුන්ට කිව්වා ශ‍්‍රී ලංකා ජාතික ගීය ගයලා පෙන්වන්න කියලා. ගායනය අහලා ඇය නම් කළා පෙරදිග සංගීතය කරන්න සුදුසු සිසුන් කවුද කියලා. අර ගීතය ගායනා කළ විදිය අනුව. එතකොට මම වැටුණේ සිංදු කියන්න බැරි කණ්ඩායමට. ඒ වෙද්දී පුංචි මම හිතාගෙන හිටියා මට යම් තරමකට සිංදු කියන්න පුළුවන් කියලා. ඉස්කෝලෙ සංගීත ගුරුවරිය කියන්නෙ මගේ හැකියාව ගැන නිවැරදිම තීන්දුව දෙන්න පුළුවන් කෙනානේ. ඉතින්, මම හිතුවා අනෙක් අයට වඩා ටිකක් හොඳට සිංදු කිව්වත් මම හොඳ ගයන්නෙක් නෙවෙයි කියලා. මම ආසාවෙන් හිටපු පෙරදිග සංගීතය මම ඉගෙනගත්තේ නෑ. මට සිංදු කියන්න පුළුවන්ද බැරිද කියන සැකය හැමදාම මගේ හිතේ තිබුණා. උසස්පෙළ කරද්දී මට ආසාවක් ආවා ගිටාරයක් වයමින් ගීත ගයන්න. ඒ ආසාව නිසා තමයි මම ගිටාර් වාදනය ඉගෙනගන්න ක්ලාස් එකකට ගියේ. ඒ ක්ලාස් එකේ සම්බන්ධතා හරහා තමයි මම ‘නෙමෙසිස්’ බෑන්ඞ් එකට ගියේ. ඒ ගිටාර් වාදකයෙක් වෙන්න බලාගෙන. බෑන්ඞ් එකේ අය තමයි මගේ කටහඬ අහලා මාව ගායකයෙක් කළේ. මම අදත් දන්න අයට කියන්නෙ, කිසි වෙලාවක පොඩි දරුවෙකුට කියන්න එපා ඔයාට අහවල් දේ කරන්න බැහැ කියලා.
ලංකාවේ මිනිස්සු ගැන ඔබට තියෙන අවංක අදහස මොකක්ද?
අපේ මිනිස්සුන්ගේ චින්තනය ගැන මම ගොඩක් සතුටු වෙන්නේ නෑ. මම ඒක කියන්නේ වෛරයෙන් නෙවෙයි. සරලවම හිතලා බලන්න. ලංකාවෙ පාරක ගෑනු ළමයෙක් කොට කලිසමක් ඇඳගෙන ගියොත් මොන තරම් කතා අහන්න වෙනවාද. අපේ චින්තනය පුළුල් වෙන්න ඕනෑ. තමන් කැමති ආගමක් අදහන්න, කැමති විශ්වාසයක් කරන්න, කැමති පෞද්ගලික හැසිරීමක් පවත්වාගෙන යන්න පුළුවන් වෙන්න ඕනෑ. එතකොට තමයි හොඳ කලාවක් වුණත් ඇතිවෙන්නේ. අපේ මිනිස්සු හොඳයි. ඔවුන්ට පුළුවන් ඒ තත්වයට ළං වෙන්න. සංස්කෘතිය කියන්නෙ වෙනස් වෙන්න ඕනෑ දෙයක්. ඒ නිසා තමයි පටු ගීත රැුල්ලක් එන්නේ.
ලංකාවේ පහුගිය කාලයේ ඇතිවුණ ගීත බොහොමයක කාන්තාවන් අපහාසයට සහ අවතක්සේරුවට ලක් කළා. සමාජයේ පවා නීතිරීති පවා බලාත්මක වුණා කාන්තාවන්ව සීමා කරන. එක් නිශ්චිත කාරණයක් ඇහුවොත් කාන්තාවන්ට මධුවිතක් සඳහා තියෙන අයිතිය ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද?
මම පෞද්ගලිකව ලොකුවට මත්පැන්, මත්ද්‍රව්‍ය පාවිච්චි කරන කෙනෙක් නෙවෙයි. හැබැයි යම් මත්ද්‍රව්‍යයක් පිළිබඳ හෝ අනෙක් ඕනෑම දෙයක් කිරීම සඳහා අයිතියක් පිරිමි කෙනෙක්ට තියෙනව නම් ඒ අයිතිය කාන්තාවන්ටත් තියෙන්න ඕනෑ. ඒක යම් විදියකට සීමා කරන්න අයිතියක් නෑ. එහෙම පරණ නීති තියෙනවා නම් ඉවත් කළ යුතුයි.
පරණ නීති ගැන කියද්දී සුළුතර ලිංගික ප‍්‍රජාවන් ගැනත් ඔබේ අදහස විමසන්න හිතෙනවා. ලංකාව ඇතුළු ලෝකයේ රටවල් ගණනාවක් තවම අපරාධ නීති අතර සුළුතර ලිංගික ප‍්‍රජාවන්ගේ ලිංගික ක‍්‍රියා අපරාධයක් විදියට නීතිගත කරලා තියෙනවා. ඒ වගේ දේවල් ගැන ඔබ හිතන්නේ කොහොමද?
හැම ආගමකින්ම වගේ සුළුතර ලිංගික ප‍්‍රජාවන් හෙළා දැකලා තියෙනවා. ඒකට හේතුව ඒ කාලයෙ තිබුණු විශ්වාසයන්. හැබැයි නවීන විද්‍යාව එක්ක තේරුම් අරගෙන තියෙනවා මේවා උපතින් එන දේවල් කියලා. ඇත්තටම ඒවා උපතින් ආවේ නැතත් වැඩිහිටියෙක් පෞද්ගලික තැනක, තව කෙනෙක්ට හානියක් නොවන විදියට කරන කිසිම දෙයක් පිළිබඳව නීති දාන්න අයිතියක් නෑ. මේ වගේ සංකල්ප රැුසක් තියෙනවා. කන්‍යාභාවය පිළිබඳ සංකල්පයත් ඒ වගේ. ඒවා යල්පැන ගිය ඒවා. අපි ඊට වඩා විවෘතව දැන් හිතන්න ඕනෑ.
මිහිඳු ගීතයක් ගයන්නෙ කවුරු වෙනුවෙන්ද? ඔබට ගායනය ගැන තියෙන දේශපාලන අදහස මොකක්ද?
මිනිස්සුන්ට අහන්නයි මම ගීත ගයන්නේ. හැබැයි ගීත තෝරගනිද්දී මගේ නිර්ණායකයන් ටිකක් තියෙනවා. මුලින්ම මට ලැබෙන වචන ටික සහ තනුව මට විඳින්න පුළුවන්ද කියලා බලනවා. මට විඳින්න පුළුවන් නම් මම වැඬේ කරනවා. තව කාරණා දෙක තුනක් තියෙනවා. මම කරන ගීතය මට ගයන්න පුළුවන් වෙන්න ඕනෑ. මගේම අනෙක් නිර්මාණ සහ සමාජයේ තියෙන නිර්මාණවලට වඩා වෙනසක් තියෙන ගීතයක් ගයන්න මම කැමතියි. හැබැයි එහෙම වෙන්නම ඕනෑ නැහැ. කිසිම ජනවර්ගයකට, ලිංගික ප‍්‍රජාවකට, කුලයකට, දේශපාලන පක්ෂයකට කෙළින්ම අපහාසයක් හෝ හිංසාවක් වන විදියෙ ගීත මම ගායනා කරන්නේ නෑ. මම සංගීතය ඇතුළේ ලොකු දේශපාලනයක් කරන්න උත්සාහ කරන්නේ නෑ. හැබැයි මම දේශපාලනිකව වැරදි දේවල් කරන්නේ නෑ.
මම ලොකු දේශපාලනික අර්ථයක් තියෙන ගීත ගායනා කරලා නෑ. දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිකයෙක් විදියට වැඩ කරලාත් නෑ. හැබැයි මට දේශපාලන අදහස් තියෙනවා. තවත් දේශපාලනිකව වැරදි නිර්මාණ කරන කිසිකෙනෙකුව වර්ණනා කරන්න හෝ අගය කරන්න කැමති නැහැ. ඒ වගේමයි හොඳ දේශපාලනයක් කරන කෙනෙකුව ෆෙස්බුක් පිටුවෙන් හෝ වෙනත් තැනක අගය කරන්නත් මම පසුබට වෙන්නේ නෑ. මම දේශපාලනය ගැන හරි වැරැුද්ද කියන්න තරම් පුළුල් දේශපාලන දැනුමක් තියෙන කෙනෙක් නෙවෙයි. ඉතින් මම ඒක තීරණය කරන්න හෝ මගේ පෞද්ගලික අදහස් නිතර ප‍්‍රසිද්ධියේ බෙදාගන්න යන්නේ නෑ. මේ සංවාදයේදී ඒවා විවෘතව කතා කළත් ඒවා මගේ විශ්වාසයන්. මගේ කාර්යභාරය ඒවා අනෙක් අය මත පැටවීම නෙවෙයි. ඒක මට වඩා හොඳින් කරන අය ඉන්නවා. මගේ වැඬේ හොඳ රසවත් ගීත ටිකක් කරන එක. මම ඉදිරියටත් ඒක කරනවා.
නඩුගොනු 164කට යුක්තිය අහිමි කළ ඇපැල් විනිසුරු නවාස්
අභියාචනාධිකරණ විනිසුරු ඒ එච් එම් දිලිප් නවාස් අවසානයක් නොකර, තමාගේ සන්තකයේ නඩු ගොනු 164ක් තබාගෙන තිබෙන බව ‘අනිද්දා’ට දැනගන්නට ලැබේ. මේ තොරතුරු ලැබෙන්නේ, 2016 අංක 12 දරන තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිය පනතේ 3(1* වගන්තිය යටතේ අනිද්දා ප‍්‍රධාන සංස්කාරකවරයා, අභියාචනාධිකරණයේ තොරතුරු නිලධාරී පීවී කිඳෙල්පිටියගෙන් කරන ලද ඉල්ලීමකට ඔහු ලබා දුන් පිළිතුරෙනි. අනිද්දා ප‍්‍රධාන සංස්කාරකවරයා 2018 පෙබරවාරි 27 දින අභියාචනාධිකරණ තොරතුරු නිලධාරියාගෙන් මේ ලිඛිත ඉල්ලීම කළ අතර, 2018 මාර්තු 15 වැනි දින ඔහු අදාළ තොරතුරු ලබාදුන්නේය.
මේ තොරතුරුවලින් හෙළිවන භයානක තත්ත්වය නම්, එක් අභියාචනාධිකරණ විනිසුරුවරයකු එනම් දිලිප් නවාස් මහතා නඩු ගොනු 164ක් තමා සන්තකයේ තබාගෙන, ඒවායේ වැඩ කටයුතු අවසන් කරන්නේ නැතිව සිටින බවයි.
දිලිප් නවාස් විනිසුරුවරයා, ඒ නඩුගොනු 164න් නඩු 35ක තීන්දුව විවෘත අධිකරණයේදී ප‍්‍රකාශ කර ඇත. එහෙත්, ඒ ඒ නඩුගොනුවේ තීන්දුවක් ඇතුළත් නොවේ. උදාහරණයක් හැටියට, ඞීසී 916/00 නඩුවේ තීන්දුව ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ 2016 පෙබරවාරි 10 දිනය. එහෙත්, (අනිද්දා සංස්කාරකවරයාට තොරතුරු ලැබුණු* 2018 මාර්තු 15 දින වනතෙක් තීන්දුවක් නඩු ගොනුවේ නැත. ඞීසී 527/00 නඩුවේ තීන්දුව 2016 අපේ‍්‍රල් 28 දී ඇති නමුත් තීන්දුවක් ගොනුවේ නැත. ඞීසී 671/00 නඩුවේ තීන්දුව 2016 මැයි 11 දී ඇති නමුත් තීන්දුව ගොනුවේ නැත. ඞීසී 1105/96 නඩුවේ තීන්දුව 2017 ජනවාරි 19 දී ඇත. තීන්දුවක් ගොනුවේ නැත. මෙවැනි නඩුගොනු 35කි.
සාමාන්‍යයෙන් විනිසුරුවරයකු කරන්නේ, නඩුවේ තීන්දුව විස්තරාත්මකව ලියා, විවෘත අධිකරණයේදී තීන්දුව කෙටියෙන් ප‍්‍රකාශ කිරීමයි. එවිට, පාර්ශ්වකාරයන්ට තමන්ගේ නඩුවේ තීන්දුවේ සහතික පිටපතක් අධිකරණයෙන් ලබාගෙන ඉදිරි කටයුතු කළ හැකිය. නවාස් විනිසුරුවරයා මෙලෙස තීන්දුව ප‍්‍රකාශ කර ඇති නමුත්, අදාළ නඩුගොනුවල තීන්දුවක් ඇතුළත් කර නොමැති නිසා පාර්ශ්වකරුවන්ට සිදුවන්නේ මහත් අසාධාරණයකි.
ඉතිරි නඩු ගොනු 129කට අදාළ නඩු අසා අවසන්කොට ඇති අතර තීන්දුව ප‍්‍රකාශ කර නැත. එහි තේරුම තීන්දුව ලියා නැති බවයි. විනිසුරුවරයා තීන්දුව අවසන්කොට නැති නිසා සිදුවන්නේ දිගින් දිගටම නඩුව කැඳවමින් තීන්දුවේ දිනය කල්යෑමයි. උදාහරණයක් හැටියට ඞීසී366/00 නඩුවේ තීන්දුවට නියම කර ඇති දිනය 2015 දෙසැම්බර් 2වැනිදාය. එහෙත්, තවමත් තීන්දුව දී නැත. ඉදිරියට දී ඇති දිනය වන්නේ 2018 මැයි මස 4වැනිදාය. මේ වන තෙක් තීන්දුව සඳහා පමණක් කල් ගිය වාර ගණන 13කි. ඞීසී938/99 නඩුවේ තීන්දුව සඳහා දුන් මුල්ම දිනය 2015 ඔක්තෝබර් 29ය. එහෙත් පසුගිය කාලය තුළ වාර 18ක් ඒ දිනය කල් දමා තිබේ. ඉදිරි දිනය 2018 මැයි 24ය. ඞීසී 849/00 නඩුවේ තීන්දුවට දුන් මුල්ම දිනය 2015 ඔක්තෝබර් 21ය. එහෙත් තීන්දුව නොදී වාර 19ක් එය කල්දමා තිබේ. පසුගිය මාර්තු 29 ද නඩුව කැඳවුණි. මෙවැනි නඩු ප‍්‍රමාණය 129කි.
මේ දෙයාකාරයට නඩුවක වැඩ අවසන් නොකර නවාස් විනිසුරුවරයා තමා සන්තකයේ තබාගෙන ඇති මුළු නඩු ගොනු ප‍්‍රමාණය 164කි.
මේ නඩු බොහොමයක් සිවිල් නඩු වෙයි. ඉඩම්, දික්කසාද, බෙදුම්, අතුරු නියෝග ලබාගැනීම සඳහා පවරන ලද නඩු මේ නඩු ගොනු 164 තුළ තිබේ. එසේම ඒවා අතර, දිසා අධිකරණයෙන් අභියාචනාධිකරණයට ආ අභියාචනාද, පළාත්බද මහාධිකරණවලින් අභියාචනාධිකරණයට ආ අභියාචනාද, රිට් ආඥා ඉල්ලා පවරා ඇති නඩුද, දිසා අධිකරණවල අතුරු තීන්දු වෙනස් කරවාගැනීම සඳහා ඉදිරිපත් කරන ලද අභියාචනාද වෙයි. එසේම, මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයෙන් අභියාචනාධිකරණයට ආ ප‍්‍රතිශෝධනද, අපරාධ අභියාචනාද වෙයි.
මේ එක් නඩුවක අවම වශයෙන් පාර්ශ්වකරුවන් දෙදෙනෙකුවත් සිටින බව පැහැදිලි කරුණකි. ඒ අනුව බැලූවත්, මේ නඩු 164ක වැඩ අවසන් නොවීම නිසා අගතියට පත්ව ඇති පාර්ශ්වකරුවන්ගේ අවම සංඛ්‍යාව 328කි. එහෙත්, ඇත්ත නම්, බොහෝ නඩුවල පාර්ශ්වකරුවන් සංඛ්‍යාත්මකව ඊටත් වඩා වැඩි බවයි. උදාහරණයක් ලෙස ඉඩම් බෙදුම් නඩුවක සාමාන්‍ය පාර්ශ්වකරුවන්ගේ ප‍්‍රමාණය විශාලය. මේ නඩු ප‍්‍රමාදය නිසා අතිවිශාල පිරිසක් අගතියට පත්වී ඇති බව අලූතෙන් කිව යුතු නැත. ඉහළ අධිකරණවල ගොඩගැසී ඇති පරණ නඩු ගොඩ විසඳීම බරපතළ ගැටලූවක් වන විට, සිවිල් අභියාචනා මහාධිකරණ ඒ ඒ පළාත්බදව පිහිටුවන ලද්දේ ද ඒ ගැටලූවට විසඳුම් දීමටය. එහෙත්, අභියාචනාධිකරණයේ එක් විනිසුරුවරයකු පමණක් මේ තරම් නඩු ප‍්‍රමාණයක් ගොඩගසා ගෙන සිටින විට තත්ත්වය කුමක් වේද?
තමන්ගේ නඩුවක තීන්දුවකින් අතෘප්තියට පත්වන තැනැත්තකුට ඊට ඉහළ අධිකරණයක් වෙත අභියාචනා කරන්නට තිබෙන අයිතිය ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන්ම සහතික කර ඇති අයිතියකි. අභියාචනාධිකරණය මුල් අවස්ථා අධිකරණයක් නොවන බැවින් එය ඉදිරියට එන්නේ පහළ අධිකරණයන්හි විසඳන ලද, නමුත් එම තීන්දුවලින් සෑහීමට පත් නොවන පාර්ශ්වකරුවන් ඉදිරිපත් කරන අභියාචනාය. මේ නඩු කියන්නන්ගේ අභියාචනා අයිතිය පැහැර හැරීමෙන් දිලිප් නවාස් විනිසුරුවරයා, ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවද උල්ලංඝනය කරමින් සිටියි.
ඉහත තොරතුරු අනුව, විනිසුරු නවාස් නඩු 35ක තීන්දුව විවෘත අධිකරණයේදී ප‍්‍රකාශයට පත්කර ඇත. එහෙත්, ඊට අදාළ තීන්දුව නඩුගොනුවට ඇතුළත් කර නැත. එනම්, නඩුගොනුවේ තීන්දුවක් නැත. මෙවැනි විටෙකදී, අභියාචනාධිකරණ තීන්දුවෙන් වාසිය ලැබු පාර්ශ්වයට මෙන්ම, අවාසිය ලැබූ පාර්ශ්වයටද සිදුවන්නේ බලවත් හානියකි. වාසිය ලද පාර්ශ්වයට වුවද තමන් වාසි ලැබූ නඩු තීන්දුවේ පිටපතක් ලබාගත නොහැකිය. ඒ නිසා, එම තීන්දුව ක‍්‍රියාත්මක කරවා ගන්නට නොහැකිවෙයි. අභියාචනාධිකරණ තීන්දුවෙන් අවාසිය ලැබූ පාර්ශ්වයටද, ඉන් එහාට අභියාචනයක් කරන්නට අවශ්‍ය නම්, ඒ සඳහා අත්‍යවශ්‍ය මූලික දෙයක් වන තීන්දුවේ පිටපතක් ලබාගත නොහැකි වෙයි. දික්කසාදයක් වැනි නඩුවක අභියාචනයකදී එම තීන්දුව ක‍්‍රියාත්මක කරගන්නට නොහැකිවීමෙන්, දික්කසාද වුණත්, එය නොවුණාක් වැන අපහසු තත්ත්වයකට පාර්ශ්වකරුවන් පත්වන බව අලූතෙන් කිවයුතු නැත.
එක් උදාහරණයක් දැක්විය හැකිය. එච්සීසීඒ 671/95 දරන අභියාචන නඩුව විභාග කරන ලද්දේ දිලිප් නවාස් විනිසුරු හා මඩවල විනිසුරුවරිය විසිනි. අභියාචනාධිකරණ තීන්දුව දුන් නමුත්, පාර්ශ්වකරුවන්ට තීන්දුවේ පිටපතක් ලැබී නැත. අභියාචනාධිකරණ තීන්දුවෙන් අතෘප්තියට පත් පාර්ශ්වය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය හමුවේ අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කළේය. එහි අංකය, එස්සීඑස්පීඑල්ඒ/29/17ය. අභියාචනය කැඳවූ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය, අභියාචනාධිකරණ තීන්දුවේ පිටපතක් ඉදිරිපත් කරන ලෙස අභියාචකට නියම කළේය. අභියාචක තීන්දුවේ පිටපතක් ඉල්ලූ විට අභියචනාධිකරණ රෙජිස්ට‍්‍රාර් කීවේ, පිටපතක් නිතුත් කළ නොහැකි බවත්, මඩවල විනිසුරුවරිය තීන්දුවට අත්සන් කර නොමැති බවත්ය. දැන් කොහෙත්ම මඩවල විනිසුරුවරියගෙන් අත්සනක් ලබාගත නොහැක්කේ, මේ වන විට ඇය මියගොස් බැවිනි. මෙහිදී සිදුවී ඇති බව පෙනෙන්නේ නවාස් විනිසුරුවරයා මඩවල විනිසුරුවරියගේ අත්සන නොගෙනම තීන්දුව ප‍්‍රකාශයට පත්කර ඇති බවයි.
විනිසුරු දිලිප් නවාස්ගේ මේ වැඩකිරීමේ ප‍්‍රතිපත්තිය හුදෙක් ඔහුගේ අකාර්යක්‍ෂමතාව, නොසැලකිල්ල වැනි දේ නිසා සිදුවන්නක් හැටියට පිළිගෙන නොසලකා හරින්නට බැරිය. එකක්, ඔහු නිසා නඩුවල පාර්ශ්වකරුවන් වන ජනතාවට අතිවිශාල අපහසුතා ගොන්නකට මුහුණ දෙන්නට සිදුවෙයි. එවැන්නකදී සිදුවන අපහසුතාව ගැන රටේ දෙවැනි ඉහළම අධිකරණය වන අභියාචනාධිකරණයේ විනිසුරුවරයකු නොදැන සිටිනවා වෙන්නට බැරිය. දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ සේවය කළ දිලිප් නවාස් මහතා නඩු තීන්දු ප‍්‍රමාද වීමෙන් නඩු කියන්නන්ට සිදුවන හානි ගැන තවත් හොඳින් දන්නවා ඇත. සාමාන්‍යයෙන් නඩු ප‍්‍රමාද වීමට විවිධාකාර පාර්ශ්වයන්ගේ දායකත්වය බලපාන නමුත්, මෙතැනදී නඩු තීන්දු ප‍්‍රමාද වන්නේ හුදෙක් විනිසුරු නවාස්ගේම ක‍්‍රියාකලාපය මතය. එක් පුද්ගලයකුගේ ක‍්‍රියාකලාපය හේතුවෙන් දහස් ගණනක් මිනිසුන්ට යුක්තිය ඉටුනොවී අයුක්තියක්ම ඉටුවේ නම් තත්ත්වය ඉතා බරපතළය.
මේ වන විට විනිසුරු නවාස් විනිශ්චයාසනයේ වාඩිවෙන්නේ නැත. ඒ, අල්ලස් හෝ ¥ෂණ පිළිබඳ කොමිසම විසින් ඔහුට එරෙහිව ඉදිරිපත් කරන ලද චෝදනා නිසාත්, මේ නඩු ප‍්‍රමාද කිරීමේ චෝදනා නිසාත් අභියාචනාධිකරණ සභාපති විනිසුරුවරයා ඔහුට විනිසුරු මණ්ඩලවල අසුන්ගන්නට අවසර නොදෙන නිසාවෙනි. ය. ඔහු හා හිටපු අගවිනිසුරු මොහාන් පීරිස් අල්ලස් කොමිසම පැවරූ නඩුවේ විත්තිකාරයෝය. යම් හෙයකින් ඔහු විනිසුරු අසුනෙහි වාඩිවුණොත්, එහි සිටින අනෙක් විනිසුරුවරයාටද (අභියාචනාධිකරණයේදී සාමාන්‍යයෙන් විනිසුරු මඬුල්ලේ විනිසුරුවරු දෙදෙනෙකි.) අපහසුතාවලට මුහුණ දෙන්නට සිදුවීම වැළැක්විය නොහැකිය. එහෙත්, ශී‍්‍ර ලංකා නීතිඥ සංගමය, නවාස් විනිසුරුවරයාට නඩු අසන්නට නොදීම ගැන අභියචනාධිකරණයේ සභාපති විනිසුරුවරයාට සිය අසතුට ප‍්‍රකාශකර ඇති බව දැනගන්නට ලැබේ. විනිසුරු අසුනේ හිඳ නඩු නොඇසූවත් නවාස් විනිසුරු තවමත් අභියාචනාධිකරණයේ සිටින විනිසුරුවරුන් 13 දෙනාගෙන් එක්කෙනෙකි.
අභියාචනාධිකරණ විනිසුරුවරුන් ඇතුළු අධිකරණ ක්‍ෂෙත‍්‍රයේ සියලූ විනිසුරුවරුන්ගේ වැටුප් මේ ආණ්ඩුව විසින් වැඩි කළේ පසුගියදාය. ඒ රුපියල් දහස් ගණනින් නොව ලක්ෂ ගණනිනි. විනිසුරුවරුන්ට එලෙස වැටුප් වැඩිකළේ, අධිකරණය කාර්යක්‍ෂම කොට, ජනතාවට යුක්තිය ඉෂ්ටකරවා දීමට දිරිගන්වන්නටය. වැටුපට අමතරව අභියාචනාධිකරණ විනිසුරුවරුන්ට ලැබෙන පහසුකම් හා දීමනාද සුළුපටු නොවේ. මේ සියල්ල ආණ්ඩුව වැඩි කළත්, ජනතාව සිය බදු මුදලෙන් ඒ බර දරන්නේ, තමන් වෙනුවෙන් අධිකරණය යුක්තියක් ඉෂ්ට කරනු ඇතැ’යි කියන බලවත් විශ්වාසයකිනි. එහෙත්, රටේ දෙවැනි ඉහළම අධිකරණ විනිසුරුවරයකුගේ තත්ත්වය මෙසේ නම්, ජනතාව බලාපොරොත්තු වන යුක්තිය ඉටුවන්නේ කෙලෙසද?
සියලූ කරුණුවලින් පෙනෙන්නේ විනිසුරු නවාස් අභියාචනාධිකරණයේ විනිසුරුවරයකු හැටියට කටයුතු කිරීමට සුදුස්සකු නොවන බවයි. එහෙත් ඔහු ඉල්ලා අස්නොවේ. විනිසුරු අසුනට ගොඩ නොවැදී, සියලූම ආර්ථික හා වෙනත් පහසුකම් භුක්තිවිඳිමින් නඩු නොඅසා සිටියි. මේ තත්ත්වය අධිකරණයේ කීර්තිනාමයට කැළලක් මෙන්ම මහජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනයක්ද වෙයි. ඉල්ලා අස් නොවන තත්ත්වයක් යටතේ අභියාචනාධිකරණ විනිසුරකු ධුරයෙන් ඉවත්කිරීමේ බලය පැවරෙන්නේ පාර්ලිමේන්තුවටය. පාර්ලිමේන්තුව ඊට සූදානම්ද?
කේ.ඩබ්ලිව්.ජනරංජන
බෞද්ධයා
අයිතිය ඇල්ලීමේ මෙහෙයුම
මුහුන්දන් කනගෙයි නමැති ව්‍යාපාරිකයෙක් 2006 පමණ කාලයේදී ලංකාවේ සී.බී.එන්. සැට් නමින් සැටලයිට් රූපවාහිනී සේවයක් (ඩයලොග් ටීවී, ඩිෂ් ටීවී වැනි * ආරම්භ කරන්නට අවශ්‍ය උපකරණ ලංකාවට ගෙන්වා ඇත. ඒ උපකරණ එල්.ටී.ටී.ඊ.යට සම්බන්ධයැයි සැකපිට රේගුවෙන් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. ඒ උපකරණ නිදහස් කරවාගන්නට අතුරු නියෝගයක් නිකුත් කරවාගනු පිනිස කනගෙයි මහතා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය වෙත පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කර ඇත. එවකට අගවිනිසුරුවරයාව සිටියේ අගවිනිසුරු සරත් එන් සිල්වාය. ඔහු නියෝග කරන්නේ මෙසේ ගෙන්වූ උපකරණ අලෙවි කරන ලෙසයි. එම උපකරණ ඩයලොග් ආයතනයෙන් මිලදී ගන්නා අතර ඩයලොග් ටී.වී. ඇරඹෙන්නේ ඉන් පසුවය. කෙසේ වෙතත් එසේ ඩයලොග් ටීවී ආයතනය ආරම්භ වෙද්දී මුහුන්දන් කනගෙයි මහතා එම සැටලයිට් රූපවාහිනී සේවයේ අංක 69 නාලිකාව එවකට කුරුඳුවත්ත ශ‍්‍රී සම්බෝධි විහාරයේ විහාරාධිපතිව සිටි දරණාගම කුසලධම්ම හිමියන්ට පවරන්නේය. රුපියල් මිලියන 65ක දැවැන්ත මූල්‍යාධාරයක්ද එහිමියන්ට පූජා කරන්නේ බෞද්ධ රූපවාහිනී නාළිකාවක් අරඹනු පිණිසය.
ඒ මූල්‍යාධාරය තමන්ගේ මැදිහත්වීම නිසා සිදු නොවූවක් බව හිටපු අගවිනිසුරුවරයා දැඩිව කියන නිසා අපට සිදුවන්නේ සරත් එන් සිල්වා අගවිනිසුරුවරයා නිතර ආ ගිය පන්සලටම මේ පරිත්‍යාගය කරන්නට කනගෙයි මහතා පෙළඹුණේ අහම්බයකින් කියා විශ්වාස කරන්නටය. හින්දු භක්තිකයෙකු වන කනගෙයි වෙහෙස වී ගෙන ආ දේපල විකුණා දමන්නට සිදුවූ මොහොතක මේ තරම් පරිත්‍යාගයක් කළේ දැඩි භක්තිය නිසාම බව විශ්වාස කරන්නටය.
කෙසේ හෝ 2007 දී එවකට ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ, එවකට අගවිනිසුරු සරත් එන් සිල්වා ඇතුළු පිරිසකගේ ආරාධිත සහභාගිත්වයෙන් පැවති උත්සවයකින් බෞද්ධයා නාළිකාව ආරම්භ විය. මේ වෙද්දී එය සැටලයිට් ටීවී හරහා පමණක් නොව රූපවාහිනී තරංග හරහාද විකාශය වන අතර ඔවුන් වෙනත් පාර්ශ්වයක් සතු තරංගමාලා මාසික මුදලක් ගෙවමින් ලබාගෙන එලෙස නාළිකාව ක‍්‍රියාත්මක කරයි. දිවයින පුරා ලක්ෂ ගණනක් බෞද්ධ පේ‍්‍රක්ෂකයෝ මේ රූපවාහිනී නාළිකාව නරඹන්නෝය. දහස් ගණන් ජනතාව මේ රූපවාහිනී නාලිකාව පවත්වාගෙන යෑමට ඇති හැකි පමණින් ආධාර කරන්නෝය. කුප‍්‍රකට ‘අලි ප‍්‍රශ්නය’ වැනි අවස්ථා කිහිපයකදී පමණක් දේශපාලනයට මැදිහත් වුණත් මේ නාලිකාව දේශපාලනයට ඍජුව මැදිහත් නොවීය. ආගමික කටයුතුවලට පමණක් මැදිහත් විය.
සමාගමක්
බෞද්ධයා රූපවාහිනී නාලිකාව, ඒ වෙද්දී ආරම්භ කර තිබුණු ගුවන්විදුලි නාලිකාව සහ ශ‍්‍රී සම්බෝධි සඟරාව ඇතුළත් වෙන බෞද්ධයා මාධ්‍ය ජාලය පවත්වාගෙන යෑම සඳහා ශ‍්‍රී සම්බෝධි ෆවුන්ඬේෂන් නමින් ලාභ නොලබන සමාගමක් අංක ජී.එල්. 2733 යටතේ ලියාපදිංචි කරන්නේ 2012 අගෝස්තු මාසයේදීය. ගරන්ටි ලිමිටඞ් හෙවත් ඇපයෙන් සීමිත ලාභ නොලබන සමාගමක් වන මේ සමාගමේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය ලෙස පත් කරන්නේ අස්ගිරි මහා විහාරයේ උඩුගම ශ‍්‍රී බුද්ධරක්ඛිත හිමියන්, දරණාගම කුසලධම්ම හිමියන් සහ යහම්පත් ආරච්චිගේ ඩොන් මහේෂ පණ්ඩුක යන අයයි. සමාගම් ලේකම් ලෙස එම්.එස්.එල්. ගාල්ලගේ පෞද්ගලික සමාගම තෝරාගෙන තිබුණි.
පසුකාලීනව එම සමාගමේ ලේකම් ලෙස පලිහේනගේ සජීව ශ‍්‍රීනාත් තිසේරා තෝරාගෙන ඇත. දැනටත් සමාගම් අධ්‍යක්ෂ ලෙස කටයුතු කරන්නේ ඔහුගේ සමාගමය.
මේ සමාගමේ අධ්‍යක්ෂවරුන් අතර සිටි බුද්ධරක්ඛිත හිමියන් වෙනුවට බොරලන්දේ වජිරඥාන හිමියන් සහ මහියංගණයේ ධම්මකුසල හිමියන් අධ්‍යක්ෂවරුන් ලෙස සමාගමට පසුව එක් කර ඇත. 2017 වෙද්දී ඒ අතරින් අධ්‍යක්ෂවරුන් ලෙස කටයුතු කළේ බොරලන්දේ වජිරඥාන හිමි, දරණාගම කුසලධම්ම හිමි සහ සුරනිමල සේනාරත්න යන තුන්දෙනා පමණි. සමාගමේ සභාපති ලෙස කටයුතු කළේ ධරණාගම කුසලධම්ම හිමියන්ය. ඒ වෙද්දීත් සමාගම් ලේකම් ලෙස කටයුතු කළේ පලිහේනගේ සජීව සෙනරත් තිසේරා ය. මේ සියලූ සමාගම් මැදුරෙහි ඇති ලේඛනවල සඳහන්ව ඇත.
කුලසධම්ම හිමි
පසුගිය 2017 වර්ෂයේ අග කාලයේදී දරණාගම කුලසධම්ම හිමියන්ට පිළිකා රෝගය වැළඳී ඇති බව සොයාගන්නේ සිංගප්පූරුවේ මවුන්ට් එළිසබෙත් රෝහලේදී කරන ලද පරීක්ෂණයකින් පසුවය. දැඩි ලෙස රෝගාතුර වන එහිමියන් 2017 අග සැප්තැම්බර් මාසයේදී ඇමෙරිකාවේ ප‍්‍රතිකාර සඳහා රැුගෙන යන්නේය. හිමියන් විදේශගත කිරීම සඳහා සහයෝගය ලබාදෙන්නේද හර්ෂ අලස් ඇතුළු පිරිසය. එහිදී එහිමියන්ගේ අසනීපය තවත් බරපතළ වන අතර තමන් ලංකාවට ගෙන්වාගන්නා ලෙස හර්ෂ අලස්, රියර් අද්මිරාල් වසන්ත කරන්නාගොඩ ඇතුළු දායකයන් පිරිසකගෙන් එහිමියන් ඉල්ලා ඇත. එහෙත් එහිමියන් ලංකාවට ගෙන්වාගැනීම ප‍්‍රමාද වෙද්දී හිමියන්ගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ද හිමියන් ලංකවට ගෙන්වාගන්නා ලෙස දැඩි ඉල්ලීම් කර ඇති බවත්, දැඩි ඉල්ලීම් නිසා එහිමියන් ලංකාවට ගෙන ඒමට ඔවුන් කටයුතු කර ඇති බවත් සමීප ආරංචි මාර්ග කියයි.
කුසලධම්ම හිමියන් විදේශගත වෙද්දී ඇටෝනි බලපත‍්‍රයක් හරහා තමන් විදේශගතව සිටින තෙක් සම්බෝධි නාළිකාවේ කටයුතු ඇතුළුව අනෙක් දේපල සම්බන්ධ කටයුතු පරිපාලනය සඳහා හර්ෂ අලස් මහතා ඇතුළු පිරිසකට බලය පවරන්නේය. එහෙත් එසේ බලය පවරන්නේ ඒ කාල සීමාවට පමණි.
විදේශගතව සිටි කුසලධම්ම හිමි අසාධ්‍ය තත්ත්වයෙන්ම ලංකාවට රැුගෙන එන්නේය. දැඩි අසාධ්‍ය තත්වයෙන් සිටි එහිමියන් තමන්ගෙන් පසුව විහාරස්ථානයේ සහ මාධ්‍ය ජාලයේ කටයුතු බොරලන්දේ වජිරඥාන හිමියන්ට පැවරීමට කටයුතු කළේය. ඒ පිළිබඳ සාක්ෂි දැක්වෙන වීඩියෝ පට කිහිපයක්ද අප සතුව ඇත. කොළඹ 02, සම්පත් බැංකු ශාඛාවේ කළමනාකාරවරිය රෝහලට කැඳවාගන්නා කුසලධම්ම හිමි තමන්ගේ බැංකු ගිණුම් සහ සම්බෝධි පදනමේ බැංකු ගිණුම්වල බලය වජිරඥාන හිමියන්ට පවරන ලෙස දැනුම් දෙන ආකාරය දැක්වෙන වීඩියෝවක්ද එහි ඇතුළත්ය. ඊට අමතරව කුසලධම්ම හිමි වජිරඥාන හිමියන්ට උපදෙස් දෙන්නේ වහාම වජිරඥාන හිමියන්ට එතෙක් නොතිබුණු උපසම්පදාව ලියාපදිංචි කරන ලෙසයි. ඒ විහාරාධිපති ධුරය ලබාගැනීමට උපසම්පදාව අවශ්‍ය වන නිසාය.
20 ලේඛනය
දරණාගම කුසලධම්ම හිමියන් ජීවත්ව සිටි කාලයේද නාළිකාවේ පරිපාලන කටයුතු සඳහා ව්‍යාපාර පිළිබඳ දැනුමක් ඇති දායකයන්ගේ මැදිහත්වීම තිබුණු බව නාළිකාවේ සේවක මණ්ඩලයේ විශ්වාසදායක ආරංචි මාර්ග පවසයි. එවැනි පුද්ගලයන් විශ්වාස කරමින් කුසලධම්ම හිමියන්ද විවිධ ලේඛනයන්ට අත්සන් තබා ඇති බව එම ආරංචි මාර්ග කියයි. කරුණු කාරණා මෙසේ වෙද්දී දරණාගම හිමියන් ජීවත්ව සිටි කාලයේදීම 2018 ජනවාරි 04 වැනිදා සමාගම් මැඳුර වෙත සමාගම් ලේකම් විසින් ලිපියක් යවා ඇත්තේ සම්බෝධි පදනමෙහි අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලයට නම් කිහිපයක් ඇතුළත් කිරීමට තීරණය කර ඇති බව දන්වමිනි. ඒ 20 ලේඛනයට බොරලන්දේ වජිරඥාන හිමියන්ගේ අත්සන ඇතුළත්ය.
පසුගිය දෙසැම්බර් 27 වැනිදා පැවති බව කියන බොරලන්දේ වජිරඥාන හිමියන් සහ සුරනිමල සේනාරත්න සහභාගී වූ රැුස්වීමකදී ගත් තීරණයක් පිළිබඳව එම 20 ලේඛනයෙහි සඳහන් කරයි. සජීව සෙනරත් තිසේරා එයට ලේකම් ලෙස සහභාගී වූ බව කියයි. ඒ රැුස්වීමේදී නව අධ්‍යක්ෂවරුන් ලෙස මෙම සමාගමට හිටපු අගවිනිසුරු සරත් නන්ද සිල්වා, වෛද්‍ය හර්ෂ කමලනාත් අලස්, හිටපු නාවික හමුදාපති වසන්ත 04 පිටුවෙන් බෞද්ධයා….
කුමාර් ජයදේව කරන්නාගොඩ, නුගගහ කපල්ලේ ඉලංගකෝන් යන අය පත් කළ බව සඳහන් කරන අතර සමාගමේ සාමාජිකයන් ලෙස දිලිත් ජයවීර සහ වෑගපිටිය යන අයද පත් කරගත් බව දැනුම් දෙයි. එහෙත් එම ලේඛනය ගැන පසුව දැනගෙන ඇති වජිරඥාන හිමියන් 2018 මාර්තු 26 වැනිදා සමාගම් මැඳුර වෙත ලිපියක් යවන්නේය. දරණාගම කුසලධම්ම හිමියන් අසනීප වූ පසුව අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය 07 දෙනෙකු දක්වා වැඩි කිරීමට යම් පිරිසක් කටයුතු කරන බවත් එය තමන්ගේ අනුදැනුමකින් හෝ දැනුවත්භාවයකින් යුතුව සිදු නොකරන්නක් බවත් 2018 ජනවාරි මස 04 වන දින ලියාපදිංචිය සඳහා සමාගම් රෙජිස්ට‍්‍රාර් කාර්යාලයට එවා ඇති 20 ලේඛනය කිසිසේත්ම නීත්‍යනුකූල නොවන බවත් තමන්ගේ අනුමැතියකින් තොරව නව සාමාජිකයන් හෝ අධ්‍යක්ෂවරුන් ඇතුළත් කිරීම, ලියාපදිංචි කිරීම හෝ වෙනස් කිරීම සිදු නොකරන ලෙසත් එම ලිපියෙන් දන්වා ඇත. ඒ පිළිබඳ විහාරයේ පැවති රැුස්වීමකදී දිලිත් ජයවීර මහතා වජිරඥාන හිමියන්ගෙන් අසා ඇත්තේ මේ ගැන නොදන්නවා නම් තීරණය සඳහන් ලේඛනයට අත්සන තැබුවේ කුමකටද කියාය. එයට පිළිතුරු ලෙස වජිරඥාන හිමියන් කියා ඇත්තේ තමන් හර්ෂ අලස් ඇතුළු පිරිස විශ්වාස කළ නිසාත්, නායක හිමියන් දැඩි ලෙස රෝගාතුරව සිටි මොහොතක මෙවන් ලේඛනයකට අත්සන් ගනු ඇතැයි විශ්වාස නොකළ නිසාත් බවයි.
වජිරඥාන හිමියන් විසින් ලියන ලද ලිපියට පිළිතුරු ලෙස අපේ‍්‍රල් 17 වැනිදා සමාගම් රෙජිස්ට‍්‍රාර් ජනරාල් ඞී.එන්.ආර්. සිරිවර්ධන මහතා දන්වා තිබුණේ සමාගමේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය වෙනස් කිරීමට එවන ලද 20 ලේඛනයේ ගැටලූවක් ඇත්නම් මහා සභා රැුස්වීමක් පවත්වා ඒ සඳහා විසඳුමක් ලබාගත යුතු බවයි.
මාර්තු 27 වැනිදා එහිමියෝ කොළඹ 02, සම්පත් බැංකු ශාඛාවටද ලිපියක් යොමු කරති. එහි සඳහන් වෙන්නේ සම්බෝධි විහාරය, බෞද්ධයා නාලිකාවට සහ දරණාගම කුසලධම්ම හිමියන්ට අයත් ගිණුම් ක‍්‍රියාත්මක කිරීම තාවකාලිකව නතර කරන බවයි. එම ගිණුම් පරිපාලනය කිරීමේ බලය දරණාගම කුසලධම්ම හිමියන්ට පැවරී තිබුණු බවත්, එහිමියන් මාර්තු 03 වැනිදා අපවත් වූ පසුව ඒවා ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ බලය වෙනත් කිසිවෙකුට පවරා නැති බවත් ඒ ලිපියේ සඳහන්ය.
රැස්වීම්
මාර්තු 26 වැනිදා සමාගම් මැදුරට මේ ලිපිය යැවූ විගස හර්ෂ අලස් ඇතුළු කණ්ඩායම විසින් වජිරඥාන හිමියන්ට අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල රැුස්වීමක් පවත්වන බව සඳහන් කරමින් ලිපියක් යවා ඇත. වජිරඥාන හිමියන් කියා ඇත්තේ එදින රැුස්වීම පැවැත්වීමට තමන් එකඟ නොවන බවත්, රැුස්වීම වෙනත් දිනයකට යොදාගත යුතු බවත්ය. එහෙත් එය නොවිමසා ඒ දිනයේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල රැුස්වීම පවත්වා ඇත. එහිදී ගැටලූ‍ව නිරාකරණය කරගැනීමට මහාසභා රැුස්වීමක් මැයි 23 වැනිදා පැවැත්වීමට නියමිතය. සමාගම පිළිබඳ අවසන් තීරණයක් ගැනෙන්නේ ඒ අවස්ථාවේදීය. මේ දෙපාර්ශ්වය එතැනදී කෙසේ ගැටලූ‍ව විසඳාගනු ඇතිදැයි අපි නොදන්නෙමු. වජිරඥාන හිමියන්ට ඉතාම සමීප ආරංචි මාර්ගයක් කියන්නේ එහිමියන් මේ ගැටලූ‍වේදී තනිවී සිටින බවත් බෞද්ධයා නාලිකාවේ සේවකයන් පවා එම ආයතනය සම්බෝධි විහාරයෙන් පිට පරිපාලනයක් යටතට පත්වීමේ කැමැත්තකින් සිටින බවත්ය.
අපේ‍්‍රල් 24 වැනිදා කුරුඳුවත්ත පොලීසියට බොරලන්දේ වජිරඥාන හිමියන් විසින් පැමිණිල්ලක්ද කර ඇත්තේ අනුදැනුමකින් තොරව විහාරස්ථානයේ රැුස්වීම් පැවැත්වීම පිළිබඳවයි. වජිරඥාන හිමියන්ට නිතර බලපෑම් කරමින් සමාගමේ බලය ලබාගැනීමට පෙර කී කණ්ඩායම උත්සාහ කිරීම මෙසේ පැමිණිලි කිරීමට හේතුව වී ඇත.
ඇයි?
සම්බෝධි පදනමේ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලයට රිංගාගැනීමට හිටපු අගවිනිසුරුවරයා ඇතුළු කණ්ඩායමටත් එහි සාමාජිකයන් ලෙස පත්වෙන්නට දිලිත් ජයවීර ඇතුළු කණ්ඩායමටත් වුවමනා වී ඇත්තේ ඇයිද යන්න අප සියුම් ලෙස කල්පනා කළයුතුය. පටිගත කර ඇති තවත් දුරකථන ඇමතුමක එම කණ්ඩායමේ එක් මහතෙකු කියා ඇති ආකාරයට නම් ඔවුන්ට මේ නාළිකාවේ බලය ලබාගෙන එහි මුදල් කොල්ලකෑමේ අරමුණක් නැත. ඔවුන්ට ඕනෑ තරම් මුදල් ඇත.
මේ කණ්ඩායමේ සිටින සරත් එන්. සිල්වා මහතා වියත් මෙඟ් ඉදිරි පෙළ සාමාජිකයෙකි. වසන්ත කරන්නාගොඩ මහතා ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ තවත් සමීප හිතවතෙකි. ඩබ්ලිව්.එච්.ඒ. වෑගපිටිය මහතාද ප‍්‍රමුඛ ව්‍යාපාරිකයෙකි. සියල්ලෝ ප‍්‍රසිද්ධ රාජපක්ෂ හිතවාදීහුය. ධනවතුන්ගේ දැවැන්ත මූල්‍ය පරිත්‍යාගයන් පමණක් නොව දහස් ගණන් දිළිඳු මිනිසුන් පිංකැටයට දැමූ මුදලින් තැනුණු බෞද්ධයා නාළිකාව ඔවුන්ට අවශ්‍ය වෙන්නේ ඇයි?
තරිඳු උඩුවරගෙදර
කිලී මහරාජාගේ ඛේදවාචකය
‘මා දක්ෂයෙක්. මා ඒ බව දන්නවා. මා සිංහලයෙක්ව උපන්නා නම් මේ රටේ ජනාධිපති පදවිය දක්වා අනිවාර්යයෙන්ම ගමන් කරනවා. මා සුළු ජාතියකට අයත් වීම නිසා එසේ කරන්ට බැරිවුණා”
කිලී මහරාජා (ආර්. රාජාමහේන්ද්‍රන්* ඉතාම හැඟු‍ම්බරව වරක් ලේඛකයාට පැවසුවේය. ලේඛකයා ඒ කීම ඒ අවස්ථාවේදී විශ්වාස කළේය. අදද විශ්වාස කරයි.
කිලී මහරජා දක්ෂයෙකි. වීර්යයෙන් වැඩ කරන්නෙකි. බුද්ධිමතෙකි. උපාය මාර්ග සැලසුම් කිරීමේ අතිදක්ෂයෙකි. සාර්ථක ව්‍යාපාරිකයෙකි. සැබෑව. සිංහලයකුව උපන්නේ නම් ඔහු රටේ ජනාධිපති විය හැකිව තිබුණේය. ඔහුගේ කර්මය නිසා ඔහු රටේ සුළු ජාතියකට අයත්ව උපන්නේය. හුස්ම ගැනීම පවා ගෝත‍්‍රික දේශපාලනයෙන් තොරව සිදු නොවන රටක, ඔහුද රටේ නායකත්වයද අතර බිඳලිය නොහැකි පවුරක් ඉදිවිය.
මේ ඛේදවාචකයට මුහුණ දුන් එකම පුද්ගලයා කිලී මහරාජා නොවේ. මරණයට මාස කිහිපයකට ඉහත, එවක මහින්ද රාජපක්ෂ රජයෙහි ප‍්‍රබලම අමාත්‍ය ධුරයක් දරමින් සිටි ජෙයරාජ් ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේද ප‍්‍රසිද්ධියේ කියා සිටියේ රටේ අග‍්‍රාමාත්‍ය තනතුර පිණිස වත් තමන්ට බලාපොරොත්තුවක් නැති බවත්, සුළු ජාතිකයකුට මෙරට පැමිණිය හැකි උපරිම දුර තමන් පැමිණ ඇති බවත්ය. මේ කියා සුළු කාලයකදී ජෙයරාජ් ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේ අමාත්‍යවරයා ස්වනාශක බෝම්බකරුවකු/කාරියක විසින් ඝාතනය කෙරිණි. ඒ සම්බන්ධයෙන් විවිධ කන්ස්පිරැුසි තියරි පවතී. එයින් එකක් නම් අග‍්‍රාමාත්‍ය ධුරය හෝ ජනාධිපති ධුරය පිණිස ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේ තරගයක් වේය කල්පනා කළ ‘රැුහේම එකකු’ ඔහුට ‘වැඬේ දුන්’ බවයි. මෙය හුදෙක් පරිකල්පන ශක්තිය ටිකක් එපිටට ගෙනයාමක් පමණකැයි ලේඛකයා සිතයි. රෙජිනෝල්ඞ් කුරේ වැනි සිංහලයකුටත් තමන්ගේ කුලය කරණ කොට ගෙන මධ්‍යම පළාත් ආණ්ඩුකාර ධුරය දරන්ටත් නොහැකි තරමේ ගෝත‍්‍රික දේශපාලනයක් ක‍්‍රියාත්මක රටක ජෙයරාජ් ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේ වැන්නකුට අග‍්‍රාමාත්‍ය ධුරයට කිට්ටු කරන්ට ඉඩක් ඇතය සිතීම හේමන්තයේ සිහිනයක්ම පමණකි.
ජෙයරාජ් ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේ කිලී මහරාජාට සාපේක්ෂව වඩා ‘සිංහලීකරණය’ව සිටියේය. ඔහුගේ මලයාලම් (කොච්චි* සම්භවය දැන සිටියේ සීමිත පිරිසකි. අනෙකුන්ට ඔහු සැබෑ මහා කළු සිංහලයෙක් විය. ඔහු ව්‍යක්තව හා දෙමළ ඌරුවක් නැතිව සිංහල කථා කළේය. නීතිඥයකු සේ නඩුවලට පෙනී සිටියේ සිංහලයන් වෙනුවෙනි. දකුණෙහි ජනතාවට සේවය කළ සිංහල ළමාරෝග විශේෂඥ වෛද්‍යවරියක හා විවාපත්ව සිටියේය. දරුවන් සිංහල පන්නයට ඇති දැඩි කළේය. නෑමිතුරු කැළ සිංහලයෝ වූහ. පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්ව ආයේ සිංහල ඡුන්දවලිනි. කොටින්ම ඔහු ඉතාම සාර්ථක ලෙස තමන්ගේ සුළුතර සම්භවය සැඟැවීය. (වත්මනෙහි මේ රඟපෑමෙහිම නියැළි තවත් දේශපාලකයන් දෙදෙනකු නම් රවි කරුණානායක හා මහින්ද සමරසිංහය.* එහෙත් කවර හෝ තීරණාත්මක මොහොතක වැටිය හැකි, අස් කෙන්දකින් එල්ලී ඇති කඩුවක් තම හිසට ඉහළින් ඇති බැව් ඔහු දැන සිටියේය. ඔහු දේශපාලනයෙහි නිරත වූයේ ඒ අවබෝධය ඇතිවය. කිලී මහරාජාටද තමන්ගේ පරිසරය ගැන මේ අවබෝධය නැතුවා නොවිය හැකිය.
ගෝත‍්‍රික දේශපාලනය ලංකාවට සීමාවූවක් නොවේ. ආසියාවේ බහුතරයක් රටවල ඇත්තේ ගෝත‍්‍රික දේශපාලනයකි. නිදසුනක් ලෙස ආසියාවේ දියුණුම රටක් සේ ගිනිය හැකි සිංගප්පූරුව ගන්න. ලී ක්වාන් යූ මුල් වරට සිංගප්පුරුවේ බලයට පත් වන්නේ ඔහුද අයත් වන චීන ප‍්‍රජාවෙහි ඡුන්දවලිනි. එරට සුළුතරයක් වන දෙමළ හෝ මැලේ ජාතිකයන්ට තමන්ගේ නියෝජිතයකු අගමැති කර ගැනීමේ වරම් නොවීය. මැලේසියාවේ වන්නේ බහුතරය වන මැලේ ජාතිකයන්ගේ ඡුන්දයෙන් රටේ නායකත්වය තේරී පත්වීමයි. මේ සියලූ රටවල තම නායකයා තෝරා ගන්නේ ගෝත‍්‍රිකවය. ඔවුන්, ලංකාවේ මෙන් නොව, හොඳ නායකයන් වීම අහම්බයකි. ඒ රටවලද සුළුතර කණ්ඩායමක සාමාජිකයකුට නායකත්වයට ඇති දුර අනන්තය. ආසියාවේ ලංකාව වටකොට ඇති කිසි රටෙක සුළුතර කණ්ඩායමක සාමාජිකයකු රටේ නායකත්වය දක්වා ඡුන්ද බලයෙන් ගමන් ගත් අවස්ථා පිළිබඳ උදාහරණ නොවේ. කලාතුරෙකින් රාජ්‍ය බලය සෙලවෙන මොහොතක අහඹු ලෙස (වෙන කිසිවකු නැතිවාට* එවැන්නකු බලයට පත් වන්නේ නම් ඉතාම ඉක්මණින් ඒ පුද්ගලයා බලයෙන් පහ කෙරෙන්නේය. නායකත්වය හිමි වන්නේ අන් සියලූ සුදුසුකම් පසෙක ලා, ගෝත‍්‍රිකව බහුතරය නියෝජනය කරන්නෙකුටය. එසේ හෙයින් කිලී මහරාජා ලංකාවේ නොව සිංගප්පූරුව හෝ මැලේසියාව වැනි රටෙක පවා සුළුතරයට අයත්ව උපන්නෙහි නම් ඔහුට රටේ නායකත්වය කරා ගමනක් නැත්තේය.
මේ අවබෝධය ඇතිව අපි ප‍්‍රස්තුතයට බසිමු. සුළුතර කණ්ඩායමකට අයත් වීම නිසා රටේ නායකත්වය කරා ගමන් කිරීමේ වරම අහිමි වන, අනෙක් හැම අතින්ම ඊට නිසි, අතිදක්ෂයකු කළ යුත්තේ කුමක්ද?
මීට පිළිතුරු රැුසක් මින් පෙර එක් එක් පුද්ගලයන් දී ඇත්තේය. මොහොමඞ් අලි ජින්නා එක උත්තරයක් දුන්නේය. එස්.ජේ.වී. චෙල්වනායගම් තව උත්තරයක් දුන්නේය. වේලූ‍පිල්ලෙයි පිරභාහරන් ඊට හාත්පසින් වෙනස් තවත් උත්තරයක් දුන්නේය. අද ජීවතුන් අතර නැති මේ තිදෙනාගේම අනුගාමිකයෝ් ස්වකීය නායකයාගේ තීරණයෙහි නිරවද්‍යතාවට දෙස් දෙනු ඇත්තෝය. ඔවුන්ගෙන් කිසිවකුත් මුළුමනින් හරි හෝ මුළුමනින් වැරැුදිය ලේඛකයා නොසිතයි. ඔවුන් ප‍්‍රතික‍්‍රියා කළේ එවක පැවැති පරිසර සාධකවලටය. හැබැයි දශක ගණනාවකට පසුව යළි හැරී බලන විට ඔවුන්ගේ පිළිතුරු මුළුමනින්ම සාර්ථක වී නැති බැව් අපට පෙනේ. ඔවුන් එදා එසේ නොකළේ නම් කුමක් විය හැකිව තුබුණේද කියන ප‍්‍රශ්නයට පිළිතුරු සොයන්ට නොයමි.
කිලී මහරාජාද තමන්ටම ආවේණික ආකාරයකට මීට උත්තර දෙන්ට උත්සාහ ගත්තේය. එනම් රජු වන්ට බැරි නම් රජු තනන්ට උත්සාහ දැරීමෙනි. ඔහුගේ දැනට දශක කිහිපයක හැසිරීම නිරූපණය කරන්නේ මේ උට්ඨාන වීර්යයයි.
ඔහු ඒ සඳහා උපයෝගී කොට ගත්තේ තම සභාපතිත්වයෙන් පැවැති මහරාජා මාධ්‍ය ජාලයයි. සිරස නමින් වඩා ප‍්‍රචලිත මේ මාධ්‍ය ජාලය ඒ උත්සාහය ආරම්භයේදී අදට වඩා බෙහෙවින් ජනප‍්‍රිය තැනෙක ස්ථානගතව සිටියේය. ලංකාවට බොහෝ රූපවාහිනි ප‍්‍රවණතා හඳුන්නා දීමේ පුරෝගාමියාව සිටියේ සිරසය. එය ප‍්‍රවෘත්ති සියල්ලට පළමුව, විශ්වසනීය ආකාරයකට හා ආකර්ෂණීය ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමේ නම් දරා සිටියේය. තිස් අවුරුදු යුද්ධයේ අවසාන අවුරුදු කිහිපය වූ එකල නිවැරදි අපක්ෂපාතී ප‍්‍රවෘත්ති සැමට ඉක්මණින් දැනගන්ට නම් සිරස බැලිය යුතුය වැනි හැඟීමක් ජනතාව තුළ විය. සිරස සුපර් ස්ටාර් පළමු වටය රට දැවැන්ත ලෙස කම්පනය කොට රියැලිටි ටීවී නම් දෙයක් ඇතැයි හඳුන්නා දුන්නේය. සිරසෙහි විකාශනය කළ මෙගා ටෙලිනාට්‍ය පවා සාපේක්ෂව යම් ජනප‍්‍රියතාවක් දිනා සිටියේය. මේ ජනප‍්‍රියතාව රජුන් තැනීමේ ලා විශිෂ්ට ආයුධයක් සේ උපයෝගී ගන්ට කිලී මහරාජා කල්පනා කළේ නම් එහි වරදක් නොවේ. එය ඒ අවස්ථාවේ හොඳ උපාය මාර්ගයක් විය.
මුල් වටයේදී මේ ක‍්‍රියාවලිය ක‍්‍රියාත්මක වූයේ අදට වඩා තර්කානුකූලවය. කිලී මහරාජාට දේශපාලනිකව තමන් සිටිය යුතු තැන ගැන වඩා හොඳ අදහසක් විය. සුළුතර ජන කොටසකට අයත් ව්‍යාපාරිකයකුට එවක සහාය දිය හැකි එකම දේශපාලනික බලවේගය වූයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයයි. මේ තීරණය වඩාත් තාර්කික කළේ රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ නායකත්වයෙන් යුතු දුර්වල එජාපයට සහාය දෙන වෙනත් ඉලෙක්ට්‍රොනික ජනමාධ්‍යයක් නොවීමය. මහරාජා මාධ්‍ය ජාලය සියුම්ව රනිල් වික‍්‍රමසිංහ හා එජාපය ඔසවා තබන්ටද ඊට විරුද්ධ බලවේග, විශේෂයෙන් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හා එවක එහි නායකයකු වූ විමල් වීරවංශ අසීරුවට පත් කරන්ටද යොදා ගන්නා ලදි. මෙය සිරසෙහි ප‍්‍රකාශිත ප‍්‍රතිපත්තිය වූ ‘වී රිපෝර්ට් යූ ඩිසයිඞ්’ (අපි වාර්තා කරමු; ඔබ තීරණය කරන්න.* ඉක්මවා ගිය එකක් විය. සිරස මාධ්‍යකරුවාගේ භූමිකාවෙන් ඉවතට පැන ජනතාව දේශපාලන පෙළ ගැස්වීමකට ලක් කරමින් සිටින බැව් පැහැදිලිව පෙනුණේය. මෙහි වරදක් නොදකිමි. අපක්ෂපාතී මාධ්‍ය තියෙන්නේ එහා ලෝකයේය. හැම ජනමාධ්‍යයක්ම තම පාඨකයන්/පේ‍්‍රක්ෂකයන් යම් පමණකට පාවිච්චි කරයි; අන්දයි. ඒ ගැන සිරසට පමණක් වරද නොපවරමි.
මේ දීර්ඝ ගමනේ අපට මතක මංසලකුණු බොහොමයකි. 2005 ජනාධිපතිවරණයේදී සිරස ක‍්‍රියාත්මක කළ එස්.එම්.එස්. මාර්ගයෙන් ජනාධිපති තරගයේ අනාවැකිය පළ කිරීම රනිල් වික‍්‍රමසිංහට කොයි තරම් වාසිදායක වීද යත් එය නතර කර ගැනීම පිණිස විරුද්ධවාදියා වූ මහින්ද රාජපක්ෂට ප‍්‍රසිද්ධියේ මෘදු තර්ජනයක් කරන්ට සිදුවිය. රාජපක්ෂ රජයේ ප‍්‍රබලයකු වූ මර්වින් සිල්වා අමාත්‍යවරයා සිරස මාධ්‍යවේදියකුට ශාරීරික හානි සිදු කළේය. අවසානයේ කූටප‍්‍රාප්තිය ලෙස යුද්ධයේ නිමාව හා සමගාමීව ‘නොදන්නා පිරිසක්’ විසින් දෙපානම පිහිටි සිරස මැදිරි ගිනිබත් කරනු ලැබිණි. මේ සිද්ධියෙන් පසු දෙපානමට මුලින්ම ගිය දේශපාලකයන් අතර විපක්ෂ නායක රනිල් වික‍්‍රමසිංහද විය. කිලී මහරාජාගේ පෞද්ගලික මිතුරකු වූ මිලින්ද මොරගොඩ පවා සිද්ධිය ගැන ප‍්‍රසිද්ධ ප‍්‍රකාශයක් නොකරද්දී රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඔහු වෙනුවෙන් කථා කළේය.
මින් කලෙකට පසුව කිලී මහරාජා රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ප‍්‍රචාරණය නතර කොට ඊට අංශක එකසිය අසූවක් ආපිට හැරී වික‍්‍රමසිංහට බැට දෙන්ට පටන් ගත්තේ ඇයිද ලේඛකයා නොදනියි. සමහරවිට මෙරට බොහෝ දෙනකු මෙන් ඔහුද රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ දේශපාලන අනාගතය ගැන සැක උපදවා ගන්ට ඇත. නැතිනම් රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මේ කාලය තුළ මහරාජා බලපොරොත්තු වූ ආකාරයේ වරදාන ලබා නොදෙන්ට ඇත. එසේ නැතිනම් එය හුදෙක් පරණ ඇරියස් වෙනුවෙන් කෙරෙන දෙඤ්ඤම් බැටේ ගැහීමක් විය හැකිය. හේතුව කුමක් වුවත් අද කිලී මහරාජා නිරතව සිටින්නේ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ විනාශ කිරීමේ දේශපාලනයකය. ඔහු හැකි උපරිමාකාරයෙන් රනිල් වික‍්‍රමසිංහට ගහයි.
මෙය බැලූ බැල්මට අතාර්කික සේ පෙනෙන්නේ කිලී මහරාජා තනන්ට තනන රජෙකු නැති හෙයිනි. එක්තරා ආකාරයකට කිලී මහරාජා අද ජනාධිපති මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන වෙනුවෙන් පෙනී සිටින බවක් පෙනේ. මේ ඇයිද ලේඛකයා නොදනියි. එක්කෝ අනෙකුන්ට නොපෙනෙන දේශපාලන අනාගතයක් සිරිසේනට ඇතැයි ඔහුට පෙනෙනවා විය හැකිය. කවරක් වුවද එහි ඇති ලොකු තාර්කික බවක් නැත. සිරස පේ‍්‍රක්ෂකයෝ කොහොමත් සිරිසේන රසිකයෝ නොවෙති.
මහරාජා ජාලයෙහි වත්මන් භූමිකාව කිසිවකුට රහසක් නොවන හෙයින් දීර්ඝව නිදර්ශන සහිතව ඒ ගැන කථා කරන්ට ලේඛකයා කල්පනා නොකරයි. කෙළින්ම අවසාන නිගමනය කරා එන්නේ නම් කිලී මහරාජා අද මේ කරමින් සිටින්නේ ඔහුට තරම් නොවන දෙයකි. අද ඔහු තනන රජෙක් නැත. ඔහු කරන්නේ බොහෝ විට පෙර දවසෙක තවකකු තමන් රිදවූ ඇරියස් කවර් කර ගැනීමකි. එයින් ඔහුට හෝ වෙනකකුට ප‍්‍රයෝජනයක් නොවේ. පොඩි තාවකාලික තෘප්තියක් ලැබෙනවා පමණෙකි. කිලී මහරාජා වැනි දැවැන්තයකු මෙවැනි ළදරු වැඩ නොකර තමන්ගේ දේශපාලන ආස්ථානය නිශ්චය කර ගත යුතුය යන්න ලේඛකයාගේ අදහසයි. ඔහු වැනි දැවැන්තයකු එවැනි තාවකාලික තෘප්තියක් පිණිස තමනුත් තම මාධ්‍ය ජාලයත් විනාශ කර ගනිමින් පිස්සු නැටීම නම් ලේඛකයාට තේරුම් ගත නොහැකි සංසිද්ධියකි. එය කිලී මහරාජාගේ ඛේදවාචකයයි.
ටැබූ සබ්ජෙක්ට්ස්