No menu items!
26.1 C
Sri Lanka
28 March,2024

මේ ක්‍රමය හොඳටම ඇතිෟ
ආණ්ඩුක්‍රමයේ සුසමාදර්ශ වෙනසකට යමු

Must read

මේ ක්‍රමය, අපට උරුම කර දෙන්නේ යහපත් නායකයන්ට වඩා අයහපත් නායකයන්ය. මේ අය ජනාධිපති ධුරයේ වැඩ
භාරගනිද්දී යහපත්, අවංක වුණත් ධුරය හැර යන අවසානය වන විට අයහපත් වීම කැපීපෙනෙන නෛසර්ගික ලක්‍ෂණයකි.

1978 සම්මත කරගත් ලංකාවේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව දැන් ගෙවන්නේ එහි 43 වැනි වසරයි. ඒ ව්‍යවස්ථාව යටතේ පත්වුණු මුල් රාජ්‍ය නායකයන් දෙදෙනා එනම් ජේආර් ජයවර්ධන හා ආර් ප්‍රේමදාසත්, අතරමැදදී මහින්ද රාජපක්‍ෂත් (2015දී) හැරුණු විට ඉතිරි සියලුම ජනාධිපතිවරුන් පත්වුණේ එම ව්‍යවස්ථාව අවලංගු කර දමන බවට පොරොන්දු වෙමිනි. ඒ අරමුණ ඔස්සේ යමින් චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක, අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් සම්පූර්ණයෙන් කෙටුම්පත් කර පාර්ලිමේන්තුවටද ඉදිරිපත් කළාය. මෙතෙක් අප දුටු සාපේක්‍ෂව වඩාත්ම ප්‍රගතිශීලී ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතද එයයි. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන, ජන සහභාගිත්ව අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කිරීමේ මාර්ගයේ සෑහෙන දුරක් ගියේය. වර්තමාන රාජ්‍ය නායකයා වන ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂත් අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් කෙටුම්පත් කරන බව කියතත්, එහි අඩංගුව දන්නේ දෙවියන් පමණකි. අඩු ගණනේ අලුත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සඳහා තමා අනුදක්නා මූලික රාමුවක්වත් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මෙතෙක් හෙළිකර නැත.


මේ කුමන ප්‍රයත්නයන් තිබුණත්, සම්මත කරගත් 1978 සැප්තැම්බරයේ සිට අද දක්වාම වර්තමාන ව්‍යවස්ථාව නොවෙනස්ව පවතියි. සමහර සංශෝධනද, සංශෝධන හා ඒවා ආපසු හැරවීම්ද ආදි වශයෙන් සුළු වෙනස්කම් කිහිපයක් පමණක් පසුගිය කාලයේ කර තිබේ.


එම කාලය තුළ, 1978 ව්‍යවස්ථාව නිසා රටක් වශයෙන් අප අත්පත් කරගෙන ඇත්තේ යහපතට වඩා අයහපතය. ඒවා ලැයිස්තුගත කරතොත් ඉතා දිගය. මේ ව්‍යවස්ථාව යටතේ ඒ ඒ ජනාධිපතිවරණවලදී එක් පුද්ගලයකුට රටේත් ජනතාවගේත් ඉරණම වරින් වර බාරකෙරුණු අතර, ඒ හැම වාරයකම අවසන් ප්‍රතිඵලය වුණේ, ඒ වගකීම බාරගත් පුද්ගලයා එක්කෝ එයට පරස්පරව හැසිරීමයි. නැතිනම්, තමාගේ වගකීම ගැන වගේවගක් නැතිව රාජ්‍ය පාලනය යැයි කියා මොකක් හෝ දෙයක් කර ගෙදර යාමයි. පසුගිය කාලයේ ජනාධිපතිවරණයෙන් තේරී පත්වුණු ජනාධිපතිවරුන් හයදෙනා අතරින්, ‘සාපේක්‍ෂව’ අඩු හානියක් ඇතිව රට පාලනය කෙළේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා විතරය. ඒකටත් හරියන්නට, ඔහු දින 52 ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත්‍රණ ආණ්ඩුව පිහිටුවීමෙන් තමන් කළ යම් තරමක් හොඳ සියල්ලද විනාශ කරගත්තේය. ඒ හැරුණු විට ජනාධිපතිවරණයකින් පත්නොවුණු ඩීබී විජේතුංග අඩුවෙන්ම පදවියේ බලතල පාවිච්චි කළ පුද්ගලයාය.


මේ කාලය තුළ ජනාධිපතිධුරයේ බලතල එක් එක් ජනාධිපතිවරයා විසින් ‘අවභාවිත කළ’ නිසා මේ අයහපත් ප්‍රතිඵල රටට අත්වුණේ යැයි කියන්නට බැරිය. සිදුවූයේ, ඔවුන් ඒ බලතල අවභාවිත කළා නොව ‘නියම විදියට භාවිත කිරීමකි’. වෙනත් විදියකින් කියනවා නම්, ඔවුන් භාවිත කළේ තමන්ට නීත්‍යනුකූල වශයෙන් හිමි බලතලය. ඔවුන් භාවිත කළ ව්‍යවස්ථාවෙන් හිමි බලතල, අයහපත් ප්‍රතිඵල ඇතිකළායැයි අප කියන්නේ, මහජනතාවටත්, රටටත් සාපේක්‍ෂව ඒවායින් ඇතිකළේ අයහපත් ප්‍රතිඵල නිසාය. ඒ කියන්නේ ජනාධිපතිවරුන් නීත්‍යනුකුලව සිය බලතල භාවිත කරද්දී, රට හා ජනතාව පීඩාවට පත්වුණු බවය. ඒ නිසා ධුරයේ කටයුතු කළ හැම ජනාධිපතිවරයකුගේම/වරියකගේම අවසාන ශේෂ පත්‍රය වනාහි ජනතාව පීඩාවට පත්කළ එකකි. මහජන විරෝධී එකකි.


මේ විදියට, අවුරුදු 43ක් ගෙවෙන අද වන තුරුත්, මේ ජනාධිපතිධුරයට ‘යහපත්’ කෙනකු පත්කරගන්නට ලංකාවේ ඡන්දදායකයෝ අසමත්වී ඇත්තාහ. අවුරුදු පනහකට ආසන්න වන තුරුත් හරිහමන් කෙනකු ජනාධිපති තනතුරට පත්කරගන්නට නොහැකි වීමෙන් පෙනෙන්නේ එක පැත්තකින් රටේ එවැනි පුද්ගලයන් නැති බව පමණක් නොවේ. සාපේක්‍ෂ වශයෙන් යහපත්යැයි ජනතාවට පෙනෙන පුද්ගලයන් පවා, මේ තනතුරේ බලතල හසුරුවන්නට ගත්විට මුළුමනින්ම ඊට පරස්පර චරිතයකට ආරූඪ වන බවයි. මේ සඳහා ඉතාමත් ගැළපෙන උදාහරණ දෙකක් හැටියට චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක ජනාධිපතිනියත් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාත් පෙන්වා දිය හැකිය.


තේරෙන භාෂාවෙන් කියතොත් මේ ක්‍රමය, අපට උරුම කර දෙන්නේ යහපත් නායකයන්ට වඩා අයහපත් නායකයන්ය. මේ අය ජනාධිපති ධුරයේ වැඩ භාරගනිද්දී යහපත්, අවංක වුණත් ධුරය හැර යන අවසානය වන විට අයහපත් වීම කැපීපෙනෙන නෛසර්ගික ලක්‍ෂණයකි. එහි තේරුම ප්‍රශ්නය ඇත්තේ පුද්ගලයාගේ නොව ක්‍රමයේ බවයි. යහපත් පුද්ගලයකු අයහපත් බවට පත්කිරීමට හැකි බලයක් මේ ක්‍රමයේ තිබෙන බවයි. ජනාධිපති ධුරයට කේන්ද්‍රගත කර ඇති අතිවිශාල බලයත්, එම තනතුර නීතියට උඩින් සිටීමේ ස්වභාවයත්, රාජ්‍ය පාලනයේ තිබිය යුතු සංවරණ හා තුලනයන් ජනාධිපති පදවිය කෙරෙහි ක්‍රියාත්මක නොවීමත්, ජනාධිපති හැරුණු විට අගමැතිගේ සිට රටේ සාමාන්‍ය පුරවැසියන් දක්වා සෑම ස්තරයකම පුද්ගලයන් මේ ක්‍රමය හරහා පුරවැසියන් වෙනුවට ‘දේවල්’ ටිකක් පමණක් බවට පත් කිරීමේ බලයත් යනාදි සියල්ල විසින්, මේ නරක ප්‍රතිවිපාකය අපේ රටේ දේශපාලනයට අත්පත් කර දී තිබේ.


මේ කියන ජනාධිපති ධුරයට එදාමෙදා තුර පත්විය හැකි, පත්විය යුතු හොඳම පුද්ගලයා හැටියට උඩ දමන ලද්දේ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂය. ඒ සඳහා ඉස්මත්තට ගෙනා කාරාණාකාරණ අලුතෙන් පෙන්වාදීම අනවශ්‍යය. එහෙත්, අවුරුදු දෙකක් ධුරයෙහි පවතින විට අද ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ පත්වී ඇති තත්වය, අර කී හොඳම, සුදුසුම පුද්ගලයාට පවා මේ ජනාධිපතිධුරය විසින් අත්කර දෙන්නේ යහපත් ඉරණමක් නොවන බව පෙන්නුම් කරයි. අද ඔහු සියලු අතින් අසමත් පාලකයකු බවට පත්වී තිබේ. තමාට පසුබාන්නට සිදුවී ඇති බව පිළිගන්නා අතරේ, එහි වරද අන් අය තමාට සහයෝගය නොදීම යැයි කියන අයුක්තිසහගත විත්තිවාචකයක්ද නිර්මාණය කිරීමට ජනාධිපතිවරයා දැන් උත්සාහ ගනිමින් සිටියි. එහි නරක කාරණය නම්, තමාම පිළිගන්නා එවැනි අසමත්, අවුල් නායකයකු යටතේ පවා තවත් අවුරුදු අඩු ගණනේ දෙකක් පාලනය වන්නට රටේ ජනතාවට සිදුවී තිබීමයි.


මේ සියල්ලෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ කුමක්ද? ජනාධිපති ක්‍රමයේ පාලනයක් සමග තවදුරටත් රටට ඉදිරියට යන්නට නොහැකි බවයි. ඒ යටතේ මහජනතාවට කළ හැක්කේ අවුරුදු පහකට වරක් කිසිවකුට රැවටී, රට භාරදී ඔහු අසමත් වන තෙක් බලා සිට ඉන්පසු තවත් එවැනිම කෙනකු ධුරයට පත්කර අවසානයේ රැවටීම පමණක් බවයි. ඒ නිසා, මේ ක්‍රමය වෙනුවට වෙනත් ක්‍රමයක් රාජ්‍ය පාලනය සඳහා තෝරාගත යුතුයැයි සිතන්නට දැන් වඩාත්ම සුදුසු අවස්ථාව එළැඹ තිබේ.


රටේ ආණ්ඩුක්‍රමයේ සුසමාදර්ශීය වෙනස්කමකට නොයා, පවතින ක්‍රමය හා ජනාධිපති ධුරය යම් වෙනස්කම්වලට භාජනය කර, ඒ ජනාධිපති ධුරයේ තවත් පුද්ගලයකු වාඩිකරවීමෙන් ඉදිරියට සිදුවන කිසිම යහපතක් නැත. වෙනත් විදියකට කියතොත්, එසේ පත්වන පුද්ගලයා පවා පත්වන අවස්ථාවේ මහජනතාවගේ එකම ගැලවුම්කාරයා හැටියට කෙතරම් ජන ප්‍රසාදයට පත්ව සිටියත්, කෙටි කාලයක් තුළදී මේ විදියටම ‘ජන හතුරන්’ බවට පරිවර්තනය වීමේ අවදානම අඛණ්ඩව ඉදිරියේදීද පවතින බවයි. 2024 ජනාධිපතිවරණයේදී අපේක්‍ෂකයන් හැටියට ඉදිරිපත් වීමට සූදානම් වෙමින් සිටින ආණ්ඩුවේ සහ විපක්‍ෂයේ සියලුම දේශපාලන නායකයන්ගේ ස්වභාවය හා ඔවුන්ගේ පක්‍ෂ පසුබිම් හා ව්‍යුහයන් සලකා බලන කලද ඒ බව අනුමාන කළ හැකිය. මේ තත්වය රටටත් ජනතාවටත් ඉතාමත් අයහපත් බවත්, එවැනි තත්වයක් තුළ රටේ වෙනස් කළ යුතු වැදගත් වෙනස්කම් කිසිවක් කිරීමට නොහැකි වන බවත් අලුතෙන් කිවයුතු නැත.
දැන් මේ ආණ්ඩුක්‍රමයෙහි සුසමාදර්ශීය වෙනසක් ඇතිකරගැනීමට සුදුසු කාලය එළැඹ නැතිද? ඒ සඳහා, ප්‍රමාණවත් කාලයක්, සුදුසු දේශපාලන පසුබිමක් ඒ වාගේම නැගීඑමින් පවතින දේශපාලන උනන්දුවක්ද දැන් රටෙහි දකින්නට ලැබීම සතුටුදායක කාරණයකි.
අවුරුදු 43කට පසු රටේ ආණ්ඩුක්‍රමයේ එම ඓතිහාසික වෙනස්කම කිරීම සඳහා අවස්ථාවක් මෙන්ම වගකීමක්ද, දේශපාලන පක්‍ෂවලට මෙන්ම දේශපාලන නායකයන්ටද පැවරී තිබේ. ආණ්ඩුක්‍රමයේ ටින්කරින් වැඩ නොව, සමස්තයක් ලෙස ගෙන අවශ්‍ය සියල්ල වෙනස්කිරීම මේ මොහොතේ පැවරී තිබෙන වගකීම හැටියට ජනතාවගේත් දේශපාලන පක්‍ෂ නායකයන්ගේත් උර මත පැට වී තිබේ. 2024දී ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්වන ප්‍රගතිශීලී අපේක්‍ෂකයකු එකී සුසමාදර්ශ වෙනසක් ඇතිකිරීමේ වගකීම තමා වෙත පවරාගත යුතුය. වෙන විදියකට කියනවා නම්, එවැනි වෙනසක් සඳහා කැපවන දැක්මක් සහ වැඩපිළිවෙළක් ඇති නායකයකු මිස පවතින ක්‍රමයම අඩු වැඩි වශයෙන් පවත්වාගෙන යන්නට අදහස් කරන අන් කෙනකු ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයේදී ජයග්‍රහණය නොකරවිය යුතුය.


ඒ වගකීම තේරුම් නොගෙන මෙන්ම තමන් වෙත පවරා නොගෙන, තවදුරටත් අවුරුදු 43ක අභාවවාචක අත්දැකීම් සහිත ආණ්ඩු පාලන ක්‍රමය පවත්වාගැනීමට උත්සාහ කරන්නන් ජනතාව සැලකිය යුත්තේ රට ආපස්සට ඇදගෙන යන්නට බලාපොරොත්තු වන්නන් පිරිසක් සහ පවතින ජනාධිපතිධුරයේ බලය සහ රැස්වළල්ල භූක්තිවිඳීමේ පෞද්ගලික ආසාව ඇතියවුන් ලෙස මිස රටට ආදරේ පිරිසක් ලෙස නොවේ.


පවතින ජනාධිපති ක්‍රමය ලංකාවේ තවදුරටත් පවත්වාගත යුත්තේ ඇයි? මේ තරම් නරක අතීත අත්දැකීම් තිබෙන තත්වයක් යටතේ පවා එය තවදුරටත් අවශ්‍ය ඇයි? වෙනත් පාලන ක්‍රමයකට (එනම් වෙස්ට්මිනිස්ටර් ක්‍රමයේ පාර්ලිමේන්තු පාලන ක්‍රමයකට) කළ නොහැකි, විධායක ජනාධිපති ආකෘතියෙන් පමණක් රටට කළ හැකි සුවිශේෂ මෙහෙය කුමක්ද? සාපේක්‍ෂව වඩාත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී බව පෙනෙන (එය 1972 ආකෘතියේම නොවිය හැකිය.) වෙස්ට්මිනිස්ටර් ආකෘතියෙන් ජයගත නොහැකියැයි පෙනෙන රාජ්‍ය පාලන හෝ වෙනත් යම් ගැටලු මොනවාද? තමන්ට පහසු ලෙස ගනුදෙනු කළ හැක්කේ විධායක ජනාධිපති කෙනකු සමග යැයි සුළුතර දේහපාලන පක්‍ෂ කියන්නේ නම්, පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමයක් තුළ ඔවුන්ට ඒ ගනුදෙනු කිරීමේ පහසුව හා නියෝජනය වීමේ අවකාශය ලබාදීමට ක්‍රම සහ විධි නිර්මාණය කරගත නොහැකිද?


පවතින ක්‍රමයම තවදුරටත් පවත්වාගෙන යන්නට උත්සාහ දරන දේශපාලන නායකයන්, ඉහත කරුණු ගැන ජනතාවට තමන්ගේ පිළිතුරු කිව යුතුයැයි අපි සිතමු.


ජනතාවගේ පැත්තෙන්, ඉස්මතු කළ යුත්තේ, මේ ක්‍රමය දැන් හොඳටම ඇතිය යන අදහසයි. ආණ්ඩුක්‍රමයේ බරපතළ වෙනසක් ඇති නොකර, ඊට අවශ්‍ය වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාමය වෙනස්කම් ඇති නොකර, ඒ වෙනස්කම් කිරීම සඳහා මේ අවස්ථාව උපයෝගි කර නොගෙන ජනාධිපති ධුරයට පත්ව මේ විදියටම හෝ වචනවලින් මෙය මතුපිට වෙනසකට භාජනය කර පවත්වාගෙන යන්නට තැත් දරන දේශපාලන පක්‍ෂ හා නායකයන් ජනතාව විසින් ප්‍රතික්‍ෂෙප කරනු ලැබිය හැකි තත්වයකට රට පත්කළ හැකිද? ■

- Advertisement -

පුවත්

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisement -

අලුත් ලිපි