රටේ ජනතාවට දැන් ප්‍රබල විපක්ෂයක් අවශ්‍ය වෙලා තිබෙනවා. එය බලාපොරොත්තුවක් පමණක් වෙයිද?
සංඛ්‍යාත්මකව හිස්ගෙඩි ගණනින් ශක්තිමත් ආණ්ඩුවක් දැන් රටේ තිබෙනවා. ශක්තිමත් එවැනි ආණ්ඩුවකට මුහුණ දෙන්න, ශක්තිමත් විපක්ෂයක් තිබෙනවාද යන ප්‍රශ්නය අපට තිබෙනවා. පසුගිය මැතිවරණයේදී එක්සත් ජාතික පක්ෂය කඩාගෙන වෙනම පක්ෂයක් හැදීමට එක්සත් ජාතික පක්ෂයේම පුද්ගලයෙක් කටයුතු කළා. ඒ නිසා වඩා වැඩි පිරිසක් සමඟ පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්ෂයක් පවත්වාගෙන යාමට තිබුණු අවකාශය නැතිව ගියා. ඒ අවස්ථාවේ විපක්ෂයට ඡන්දය භාවිත කිරීමට අපේක්ෂාවෙන් සිටි විශාල පිරිසක් ජනතාව ඡන්දය භාවිත කිරීමෙන් වැළකී සිටියා. තවත් සමහර අය තමන්ගේ ඡන්දය අවලංගු කළා. මේ නිසා ආණ්ඩුවේ සංඛ්‍යාව වැඩි වුණා. විපක්ෂයේ සංඛ්‍යාව අඩු වුණා. මේ අඩුවීම ම විපක්ෂයේ ශක්තිමත්භාවය අඩු කිරීමටත්, ආණ්ඩුවේ ශක්තිමත්භාවය වැඩි කරන්නටත් හේතු වුණා. මෙවැනි තත්ත්වයක් තුළ මේ ආණ්ඩුවට එරෙහිව ප්‍රබල සටනක් පාර්ලිමේන්තුව තුළත් ඉන් පිටතත් ගොඩනැඟුණේ නැහැ.
විසිවන සංශෝධන සිදුවන අවස්ථාවේදී විපක්ෂයේ කොටසක් ආණ්ඩුවේ පාර්ශ්වය නියෝජනය කළානේ..
විපක්ෂයේ අය 20 වන සංශෝධනය පැමිණි අවස්ථාවේ ආණ්ඩුවට එකතු වී එය සම්මත කර ගැනීමට උදව් වුණා. විපක්ෂයට බැරිවුණා තමන්ගේ කණ්ඩායම පාලනය කර ගන්න. මෙවැනි තත්ත්වයන් තුළ රටේ ශක්තිමත් විපක්ෂයක් නිර්මාණය වෙනවාද කියන දේ ප්‍රශ්නයක්. ජනතාවගේ ප්‍රබල විපක්ෂයක් සම්බන්ධයෙන් ඇති අපේක්ෂාව, භංගත්වයට පත්වන බවක් තමයි අප දකින්නේ. ශක්තිමත් ආණ්ඩුවක් සකසා, විශාල බලාපොරොත්තු ඇති කරගෙන ඒ බලාපොරොත්තු ඉටු කර ගැනීමට බලා සිටි අය දැන් බලාපොරොත්තු කඩ වී තිබෙනවා. ඒ වගේම අනෙක් පැත්තෙන් ප්‍රබල විපක්ෂයක් පිළිබඳ බලාපොරොත්තු තබාගෙන සිටි අයටත් එම බලාපොරෙත්තුව බිඳවැටී තිබෙනවා.
කවුද වගකියන්න ඕනෑ?
කාරණා දෙකටම වගකිව යුත්තෝ අප අතරම සිටිනවා. ශක්තිමත් විපක්ෂයට බාධා පැමිණවීම, ජනාධිපතිවරණයකින් පසුව විරුද්ධ පක්ෂය දෙකට බෙදීමට පියවර ගත්තේ කවුද, ඒ අය අද මේ රට, මේ තත්ත්වයට පත්වීම ගැන සම්පූර්ණයෙන් වගකිව යුතුයි.
රනිල් වික්‍රමසිංහ පසුගිය සතියේ පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණියා. ඒ ගැන ඉදිරි බලාපොරොත්තුවක් මොනවාද?
ළදරු දේශපාලනඥයින්ට වඩා මුහුකුරා ගිය නායකත්වයක් මෙවැනි අර්බුදකාරී අවස්ථාවන්වලදී ප්‍රයෝජනයට ගත හැකිනම් එය වඩාත් හොඳයි. අවුරුද්දක් පමණ කාලයක් තුළදී මේ පවතින පාර්ලිමේන්තුවේ විවිධාකාරයේ වාද විවාද තිබුණා. නමුත් පසුගිය ජූනි 25 වනදා අපට අහන්න දකින්න ලැබුණු විනාඩි 07ක කතාවේ පරිණත නායකත්වයේ ලක්ෂණ මැනැවින් පිළිබිඹු වුණා. පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන මන්ත්‍රීතුමන්ලා ආණ්ඩුව ගෙන යන මෙම ක්‍රියාදාමයට විරුද්ධ නම් සැබැවින්ම ජනතාවාදී නම් දැන් කළ යුත්තේ ඒ පරිණත නායකත්වයත් සමඟ පෙළගැසීමයි. ඒ වගේම මුළු රට පෙළගැස්වීමයි. බලයට ඇති කෑදරකම මත කීදෙනෙක් මේ අදහසට ගරු කරයිද කියන්න මා දන්නේ නැහැ.
ජනාධිපතිවරයා පසුගිය සතියේ ජාතිය ඇමතුවා. ඔබේ අදහස මොකක්ද?
තමන්ගේ අසාර්ථකත්වය තමන් විසින්ම රටට ලෝකයට පෙන්වීමට ගත් ක්‍රියාවක් තමයි එතුමාගේ ජාතිය ඇමතීම. ඉන් තමන් සාර්ථක අයෙක්ය යන්න පෙන්වන්න උත්සාහ කළත් විදහා දැක්වුණේ තමන්ගේ අසාර්ථකත්වයයි. ජනාධිපතිවරයාට ලෝකය හමුවේ ඇති විශ්වාසය සහ මුදල් මගඩියක් පිළිබඳ එළිදරව් වුණා. ජාතිය ඇමතීමේදී ජනාධිපතිවරයා කිව්වා, කොවිඩ් එන්නත ලබා ගැනීම සඳහා ජාත්‍යන්තර නායකයන්ට ඍජුව කතා කළා සහ ලිපි ලිව්වා කියලා. එහෙත් ඒ විදියට ඍජුවම කතා කරලාත් ලිඛිතව ඉල්ලලාත් රටට එන්නත් ලැබුණේ මිලියනයක් පමණයි. මිලියන 22 ක් ජනගහනයක් සිටින රටක මිලියනයක් එන්නත් ලැබෙනවා. අපේ රටේ රාජ්‍ය නායකයාට ජාත්‍යන්තරය ලබාදී ඇති පිළිගැනීම සහ විශ්වාසය කෙතරම් පහත් මට්ටමක තිබෙනවාද යන්න එයින් අපි දැක්කා.
ආණ්ඩුවේ තවත් මුදල් මගඩියක් මතුවුණා කිව්වේ මොකක්ද?
ජනාධිපතිවරයා ජාතිය ඇමතීමේදී කිව්වා රුපියල් බිලියන 90ක් දුප්පතුන්ට එනම් පවුලකට රුපියල් 5000ක බැගින් මුදල් ආධාරය දෙන්න වැය කළා කියලා. මෙය වට තුනක් වැය කළ බවත් කිව්වා.
අග්‍රාමාත්‍ය කාර්යාලය පසුගිය අප්‍රේල් මාසයේදී එළිදැක්වූවා රටේ දෛනික වැටුප් ලබන පවුල් සංඛ්‍යාව මිලියන 1.5 ක් බව. රුපියල් 5000ක දීමනාව දුන්නේ දෛනික වැටුප් ලබන අයටයි. මිලියන 1.5 සංඛ්‍යාව රුපියල් 5000න් වැඩි කරද්දී ගණන බිලියන 9.5ක් වනවා. රු. 5000 ආධාරය තුන් වතාවක් ඒ පවුල්වලට ලබා දුන්නා. බිලියන 9.5 තුන් වතාවෙන් වැඩි කරද්දී ගණන බිලියන 28.5 යි. බිලියන 90ක් වැය කළා නම් ඉතිරි බිලියන 61.5 මුදල වියදම් කළේ මොනවාටද? මේ මුදල්වල වගකීම කාටද? ආධාරය ලැබුණු පවුල්වල ලැයිස්තුව කුමක්ද? විපක්ෂය ප්‍රබල නම් මේ ප්‍රශ්න පාර්ලිමේන්තුවේ සාකච්ඡා කළ යුතුයි. මූල්‍ය බලය තිබෙන්නේ පාර්ලිමේන්තුවටයි. එහි විනිවිදභාවය කෝ? ජනාධිපතිගේ කතාව තුළ රුලියල් මිලියන 61.5කට කරපු දේ මොකක්ද යන්න මතුවුණා. පොඩිඑකාගේ ලියුම වගේ, ජනාධිපතිවරයා එහිදී විනාඩි 69 ක් කතා කළා. 69 ලක්ෂයක් දෙනාගේ කැමැත්තෙන් එතුමාව පත්කර ගත්තා. ලක්ෂයකට විනාඩියක් ජනාධිපති වැය කර තිබුණා.
කොවිඩ් වසංගතය ආණ්ඩුව හිඟන්නාගේ තුවාලය බවට පත්කරගෙන බවට චෝදනා තිබෙනවා. කොවිඩ් එන්නත්කරණ ක්‍රියාවලිය ගැන ඔබගේ අදහස කුමක්ද?
පීසීආර් සහ ඇන්ටිජන් පරීක්ෂණ ප්‍රමාණය වැඩිකරලා ආසාදිතයන් ප්‍රමාණය නියමාකාරව හඳුනාගැනීම පළමුව කළ යුතුයි යන්න කොවිඩ් පළමුවරට පැතිරෙන්න පටන්ගද්දීම පැවති සාකච්ඡාවේදී යෝජනා වුණා. ධීවර ජනතාවට, වතු ජනතාවට සහ ඇඟලුම් කර්මාන්තශාලාවල රාජකාරි කරන අයට කොවිඩ් වෛරසය යා නොදී ඔවුන් ආරක්ෂා කරගන්නේ කෙසේද යන්න සාකච්ඡා කළා. මීළඟට කොවිඩ් මර්දන එන්නත් ලංකාවට ආනයනය කිරීම සිදු කිරීම, ඔක්සිජන් දෙන ක්‍රමවේදය වැඩි කිරීම කරන්නේ කෙසේද, මුහුණු ආවරණ ලබා ගන්නේ කොහෙන්ද, රෝහල් පහසුකම් වැඩිදියුණු කරන්නේ කෙසේද, දැඩි සත්කාර ඇඳන් සංඛ්‍යාව වැඩි කිරීමේ ක්‍රමවේද කතා කළා. මේ සෑම දෙයක්ම කතා කළත් අවුරුද්දක් ගත කරලාත් ආණ්ඩුවට හැකි වුණේ අයිසීයූ ඇඳන් 12ක් වැඩි කරගන්න පමණයි. එන්නත කල්වේලා ඇතිව ඇණවුම් කරගන්න බැරි වුණා. ආණ්ඩුවේ මූල්‍ය කළමනාකරණයේ ඇති දුර්වලකම හේතුවෙන් ලෝකයේ අනෙක් රටවල් මිලදී එන්නත් ගනිද්දී අපි නොමිලේ ගන්නවා. මිනිසුන්ගේ ආරක්ෂාව තහවුරු කිරීම වෙනුවට කොවිඩ් වෛරසය පැතිරවීමට ආණ්ඩුව සමත්වී තිබෙනවා. ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන් ගෙනාවා. ඔවුන් ආසාදිතයන් බව තහවුරු වුණා. යුක්රේනයෙන් සංචාරකයන් ගෙනවිත් උදයංග පොකුර ඇතිකළා. මීළඟට ඉන්දියානු සංචාරකයන් ගෙනාවා. ඔවුන්ගෙනුත් කොවිඩ් ආවා. මේ නිසා ලෝකයේ තිබෙන සෑම කොවිඩ් වෛරස් ප්‍රභේදයක්ම ලංකාවේ තිබෙනවා. ලැබුණු එන්නත් ප්‍රමාණයත් ජනතාවට බෙදාදීම වෙනුවට දේශපාලනඥයන්ගේ මැදිහත්වීම සිදුවෙලා එය අක්‍රමවත් කළා. එය ඉතාමත් බැරූරුම් විදියට අප දැක්කා මොරටුව, කුරුණෑගලදී. එන්නත්කරණය දේශපාලනඥයන්ගේ ක්‍රියාවක් බවට පත්කර ගත්තා. අදටත් එය ඒ ආකාරයෙන්ම ක්‍රියාත්මක වනවා. දැන් මහජනතාව මත ආණ්ඩුව වරද පටවනවා. ජනතාවගේ හැසිරීම ගැන චෝදනා කරනවා. මහජනතාව හැසුරුනා හොඳ නැත්නම් පාලකයෝ හැසිරුනා හොඳද? නුවරඑළියෙ වසන්න සැණකෙළියේ විවිධ දේවල් විවෘත කරන්න ගියේ රජ පවුලේ අයමයි. පාලකයෝ නිසි ආදර්ශය නොදීම නිසා ජනතාව සැහැල්ලුවෙන් කටයුතු කරන්න ඇති. එහිදී ජනතාවට දොස් කීම වැරදියි.
රටේ ගොවිතැන සම්පූර්ණ වශයෙන් කාබනික කිරීම ගැන වන්දනා ශිවා වැනි අයගේ ප්‍රසාදයට ලක්ව තිබෙනවා.
රසායනික ගොවිතැන හේතුවෙන් ගොවීන් නොයෙක් සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්නවලට මුහුණ දී තිබෙනවා. යහපාලන ආණ්ඩු කාලයේ රටට බෙර ගහලා නොකෙරුවාට කාබනික පොහොර නිෂ්පාදනය කරන කර්මාන්තශාලා 10 ක් හැදුවා. වස විස නැති ගොවිතැන නමින් ව්‍යාපෘතියක් ආරම්භ කළා. මිනිස්සු හුරුවෙලා ඇති දේවල් ක්ෂණිකව වෙනස් කරන්න බැහැ. ක්‍රමානුකූලව එය සිදුකළ යුතුයි. රසායනික පොහොර ප්‍රතික්ෂේප කරන විට, ඊට විකල්පය සූදානම් කර තැබිය යුතුයි. ආණ්ඩුවට තවමත් කාබනික පොහොර විකල්පය සූදානම් කර තබන්න බැරිවී තිබෙනවා. මේ තත්ත්වය තුළ බරපතළ සමාජමය ප්‍රශ්න ගණනාවක් ඇතිවී තිබෙනවා. ගොවියා ණයකරුවෙක් වශයෙන් තමයි යැපුම් කෘෂිකර්මාන්තයේ යෙදෙන්නේ. දැනට තිබෙන තත්ත්වය නැත්නම් හුරුවී ඇති තත්ත්වය තුළ ගොවියා පොහොර සහ රසායනික ද්‍රව්‍ය මත ගොවිතැනේ නියැළෙනවා. ඉදිරි තත්ත්වය තුළ පෙර ලැබූ අස්වැන්න ලබාගන්න බැරි වෙනවා. ගොවියාට මේ අනුව ආදායම අඩුවීම සහ ආදායම අහිමි වීම තුළ ඉදිරියේදී විශාල සමාජ බිඳවැටීමක් ඇතිවනවා. ඉදිරියේදී ගොවීන් ජීවිත හානි කරගැනීමට වුණත් පෙළඹෙන්න පුළුවන්. එනිසා පාලකයෝ දුර හිතලා, විකල්ප සූදානම් කරලා කටයුතු කරනවා නම් කාබනික ගොවිතැන වරදක් නැහැ.
ජාතික ආරක්ෂාව පවතින ආණ්ඩුවේ ප්‍රධානතම සටන් පාඨයයි. ඒත් දැන් රටේ ජාතික ආරක්ෂාව අනතුරක නේද?
ජාතික ආරක්ෂාව බෝම්බයකින් ජනතාව ආරක්ෂාව කරනවා කියන දේ පමණක් අර්ථවත් වන්නේ නැහැ. ආණුඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ආණ්ඩුවක් බැඳිලා සිටිනවා රටක මිනිස්සු ජීවිත කරවීමට. මිනිස්සු ආරක්ෂා වුවහොත් පමණයි ජාතියක් ආරක්ෂා වන්නේ. මෙහිදී රටේ ආහාර නිෂ්පාදන ක්‍රියාවලිය මැනවින් සිදුවන්නට ඕනෑ. ඒත් දැන් රටේ ආහාර ප්‍රශ්නයක් මතු වෙලා තිබෙනවා. ඉදිරියේදී එය තවත් වැඩිවෙයි. රටේ සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්නය තදින්ම බලපා තිබෙනවා. ජාතිය ජීවත් කරවන්නේ කෙසේද යන ප්‍රශ්නය ඒ අනුව දැන් ඇති වී තිබෙනවා. ආර්ථික ප්‍රශ්නය මතු වී තිබෙනවා. අනෙක් ප්‍රධානම කාරණය තමයි රටේ අධ්‍යාපනය ප්‍රශ්නයක් බවට පත්වෙමින් තිබෙනවා. අධ්‍යාපනය අද තිබෙන්නේ බරපතළ අර්බුදයකයි. හැකියාව තිබෙන අයට පමණක් අධ්‍යාපනයේ අයිතිය අද හිමිවෙලා තිබෙනවා. අතීතයේ තිබුණා වගේ වළං හදන මනුෂ්‍යයා වළංම හදනවා, කුලී වැඩ කරන අය කුලීවැඩමත්, කම්කරුවා කම්කරුවාමත් වන තත්ත්වයකට ක්‍රමානුකූලව යමින් තිබෙනවා. ආදායම අඩු පවුල්වල දරුවන්ට අධ්‍යාපනයට අයිතිය නැතිව යමින් තිබෙනවා. බාහිර එන ත්‍රස්තවාදී තර්ජනවලට එහා ගිය ජාතික විනාශයක් දැන් සිදු වෙමින් තිබෙනවා. ජාතිය අනාරක්ෂිතවී තිබෙනවා.
බාහිර තර්ජන වුණත් වර්තමානයේ නොඅඩුව තිබෙනවා නේද?
එක අතකින් චීනයත්, අනෙක් අතට, ඉන්දියාවෙනුත් බාහිර වශයෙන් තර්ජන රටට එමින් තිබෙනවා. වැවේ තිබෙන මඩ ටික ඉවත් කරන එකත් චීනය වගේ රටවල මැදිහත්වීමෙන් සිදුවනවා අප දකිනවා. කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල මාධ්‍ය ප්‍රකාශක කියනවා මා දුටුවා, ලියාපදිංචි ආයතනවලට හමුදා ඇඳුමට සමාන ඇඳුමක් ඇඳීම වරදක් නෑ කියලා. පොලිස් ආඥා පනත අනුව නිළ ඇඳුමට සමාන ඇදුමක් වෙනත් අයට භාවිත කළ නොහැකියි. හමුදා පනත අනුවත් ඊට සමාන ඇඳුමක් ළඟ තබා ගැනීම වුණත් වැරදියි. ඒ වාගේම පොලිස් නිල ඇඳුම් මහන අයට ඒ සදහා වෙනම ලයිසන්එකක් ගත යුතුයි. දැන් චීනයේ අයට වෙනම නීතියක්, අපට වෙනම නීතියක්. ලංකාවේ අපට වලංගු සමහර නීති, ලංකාවේ සිටින චීනයේ අයට වලංගු නැහැ.
ඉදිරියේදී රට ගොඩනැගීමේ සැලැස්මක් ඔබගේ පක්ෂයට තිබෙනවාද?
මේ රට වැටුණු හැම වෙලාවකම නගා සිටුවූවේ රනිල් වික්‍රමසිංහයි. 2001 වසරේ චන්ද්‍රිකා මැතිනියගෙන් රට භාර ගන්න විට ඍණ 1.5 ක ආර්ථික වර්ධනය වේගයක් තිබුණා. ඒ ලංකාවේ ප්‍රථම වතාවට ඍණ ආර්ථිකයක් ඇති වීමයි. රනිල් වික්‍රමසිංහ එවර රට නැවත ධන ආර්ථිකයක් බවට පත්කළා. 2015 දී මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගෙන් රට භාර ගත්තේත් පාලකයෝ විදුලි පුටුවට ගෙනයනවා කිවූ අවස්ථාවකයි. එහිදීත් එතුමා රට ජාත්‍යන්තරයෙන් බේරා ගත්තා. නැත්නම් එම තර්ජන අවම කර ගත්තා. ඒ වගේම මහින්ද රාජපක්ෂගේ කාලයේ ජීඑස්පී ප්ලස් අහෝසි කරලා තිබුණා. 2017 වන විට නැවත ජීඑස්පී ප්ලස් සහනය දිනා ගැනීමට සමත් වුණා. මෙය රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයෙකුගේ නායකත්වය මේ රටට අත්‍යවශ්‍ය වී තිබෙනවා. මේ නිසා අප රට පුරා යමින් ජනතාවට ඒ සඳහා පෙළගැසෙන්න ආරාධනා කරමින් සිටිනවා.■
