No menu items!
22.3 C
Sri Lanka
15 June,2025
Home Blog Page 96

චමුදිතගේ නිවසට පහරදුන් අය
තවම හඳුනාගෙන නෑ
පොලිසිය කියයි

0

කිසිම ආරක්‍ෂක විධිවිධානයක් අපට නැහැ
මාධ්‍යවේදී චමුදිත සමරවික්‍රම

මම තමයි පිළියන්දල පොලිසියට යෝජනා කළේ සිදුවීම වුණු දවසේ විතරක් නෙවෙයි ඊට කලින් සීසීටීවී දර්ශනත් පරීක්ෂා කරලා මේ ප්‍රහාරකයන් මීට පෙරත් ඇවිත් ගිහින් තියෙනවාද බලන්න කියලා. බොරැල්ල බෝම්බ සිද්ධියේදීත් කාදිනල්තුමා කියනකන් පොලිසිය උදේ සීසීටීවී දර්ශන පරීක්ෂා කළේ නෑ. ඒ මැදිහත් වීම නිසා තමයි බොරැල්ල පල්ලියේ හරි පරීක්ෂණයක් කෙරුණේ. ඒ කරුණු අපි ද පොලිසියට මතක් කරලා දෙන්න ඕනෑ?

■ අමන්දිකා කුරේ

පවතින රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය විසින් මාධ්‍ය මර්දනය කිරීම යනු ශ්‍රී ලංකාව වැනි රටක නිතරම කතා කරන්නට සිදුව ඇති මාතෘකා වී තිබීම කනගාටුවට කරුණකි. කලින් කලට අසන්නට ලැබෙන මාධ්‍යවේදීන් පැහැරගෙන යාම, අතුරුදන් කිරීම, ඝාතනය කිරීම, මාධ්‍යවේදීන්ගේ නිවෙස්වලට පහර දීම ඇතුළු සිදුවීම් ගණනාවක් නොවිසඳුණු කාරණා ලෙසින් තවමත් කෙළවරක් නොමැතිව පවතියි.


වර්තමාන ආණ්ඩුව බලයේ සිටි 2015ට පෙර කාලවකවානුව තුළ දී මෙවැනි සිදුවීම් රාශියක් සිදු වූ අතර යුක්තිය ඉටුවූවෙකු සොයාගැනීම නොමළ ගෙයකින් අබ සෙවීමක් වී ඇත. එවැනි මාධ්‍ය මර්දනයක් තිබ්විය දී ආරක්ෂක ලේකම්ව සිටි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා වර්තමාන ජනාධිපතිවන අතර එවකට ජනාධිපතිවරයා වර්තමාන අගමැතිවරයායි. වර්තමාන ආණ්ඩුව බලයට පැමිණි කාලයේ සිට මේ දක්වාම මාධ්‍යවේදීන්ට යම් යම් අපහසුතාවන්ට මුහුණ දෙන්නට සිදු වූ අතර මාධ්‍යවේදීන් ගණනාවක් ම විවිධ කරුණු මත පදනම් ව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට කැඳවූ අවස්ථා ද රැසකි.


මෙවැනි වටපිටාවක් තුළ පසුගිය පෙබරවාරි 14 වන දින අලුයම් කාලයේ දී මාධ්‍යවේදී චමුදිත සමරවික්‍රමගේ පිළියන්දල පිහිටි නිවසට ගල් මුල් හා අශූචි ප්‍රහාරයක් එල්ල වී තිබුණි.


පිළියන්දල, වෑවල, කේම්බි්‍රජ් කෝර්ට් නිවාස සංකීර්ණයේ පිහිටි ඒ මහතාගේ නිවසට මෙම ප්‍රහාරය එල්ල කර තිබුණේ සුදු පැහැති කුඩා ප්‍රමාණය වෑන් රථයකින් පැමිණි හිස් ආවරණ යොදාගත් සිවුදෙනෙකුගේ කණ්ඩායමකි. නිවාස ආශ්‍රිතව සිටි ආරක්ෂක නිලධාරියා පිස්තෝලයක් පෙන්වා බිය කර මෙම පුද්ගලයන් නිවාස සංකීර්ණයට ඇතුළු වී චමුදිත මහතාගේ නිවසට පහර දෙන ආකාරට සීසීටීවී දර්ශනවල ඇතුළත්ව තිබුණි.


මේ සම්බන්ධයෙන් පක්ෂ විපක්ෂ දේශපාලනඥයන්ගේ අවධානය යොමු වූ අතර ජනමාධ්‍ය ඇමති ඩලස් අලහප්පෙරුම ඇතුළු දේශපාලනඥයන් විශාල ප්‍රමාණයක් ද පැමිණ ඒ පිළිබඳ තොරතුරු විමසා තිබුණි.


චමුදිත සමරවික්‍රම මහතාගේ මාධ්‍ය භාවිතාව සම්බන්ධයෙන් ප්‍රශ්නකාරී තත්වයන් තිබෙන නිසා මෙම තත්වය නොසලකා හැරිය යුතු බවට ඇතැම් පාර්ශ්ව අදහස් දක්වා තිබුණ ද මාධ්‍ය භාවිතය සම්බන්ධ ප්‍රශ්නයක් තිබුණත් මාධ්‍යවේදියෙකු වශයෙන් ඔහුට එල්ල වූ ප්‍රහාරය පිළිබඳව නිසි පරීක්ෂණයක් සිදු කර එයට අදාළ යුක්තිය ඉටු කළ යුතු ය.


චමුදිත සමරවික්‍රම මහතා පසුගිය කාලය පුරාවට ම විවිධ මාතෘකා ඔස්සේ කලින් කලට සාකච්ඡාවට බඳුන් වූ පුද්ගලයෙකු වූයේ ඔහුගේ වැඩසටහන්වල දී සිදු සිදු වූ යම් යම් සිදුවීම් හේතුවෙනි.


සමරවික්‍රම මහතාගේ නිවසට මෙම ප්‍රහාරය එල්ල කිරීමට ප්‍රථමව දින කිහිපයකට පෙර ඩේලි මිරර් ආයතනයේ මාධ්‍යවේදියෙකු වන ධනූ ඉනසිතම්බි මහතාට ද දුරකථන ඇමතුමක් හරහා තර්ජනයක් එල්ල වී තිබුණි. ඒ පසුගිය දිනවල පැවති ලෝක විවාහක රූ රැජින තරගය පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකාව නියෝජනය කරමින් සහභාගි වූ පුෂ්පිකා ද සිල්වා මහත්මිය ඉදිරිපත් කළ විවාදසම්පන්න කරුණු පිළිබඳව ධනූ ඉනසිතම්බි හා ලෝක විවාහක රූ රැජින සංවිධායිකාවක අතර සිදු කළ සාකච්ඡාව ඩේලි මිරර් වෙබ් අඩවියේ පළ කිරීමෙන් අනතුරුවයි.


මෙම සිදුවීමට අදාල පුෂ්පිකා ද සිල්වා මහත්මිය විසින් සිදු කළ ආන්දෝලනාත්මක ප්‍රකාශ සිදු කළේ චමුදිත සමරවික්‍රම මහතා සමග සිදු කළ සම්මුඛ සාකච්ඡාවක දීයි. ඉන්පසුව ධනූ ඉනසිතම්බි සමග ලෝක විවාහක රූ රැජින තරගාවලියේ සංවිධායකවරියක සිදු කළ සම්මුඛ සාකච්ඡාව පළ කිරීමෙන් පසුව පුෂ්පිකා ද සිල්වා මහත්මිය තමා දුරකථනයෙන් අමතා තර්ජනය කළ බවට පවසමින් ධනූ ඉනසිතම්බි රුපියල් මිලියන 200ක වන්දියක් පුෂ්පිකාගෙන් ඉල්ලා එන්තරවාසියක් ද යොමු කරන ලදි. චමුදිත සමරවික්‍රම මහතාගේ නිවසට ප්‍රහාරය එල්ල වීමට දින කිහිපයකට පෙර මෙම ගැටලුව පිළිබඳව ලෝක විවාහක රූ රැජින තරගාවලියේ ශ්‍රී ලංකාවේ සංවිධායකයා වන චන්දිමාල් ජයසිංහ සමග චමුදිත සමරවික්‍රම මහතා සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් ද පවත්වා තිබුණි. එම සාකච්ඡාව තුළ දී පුෂ්පිකා මහත්මිය කලින් ප්‍රකාශ කළ කරුණු සාවද්‍ය කරුණු බවටත් ඇය දේශපාලනඥයෙකු විසින් හසුරුවන බවටත් චන්දිමාල් ජයසිංහ මහතා පැහැදිලිවම ප්‍රකාශ කළේ ය. මෙම ප්‍රහාරය එල්ල වූයේ එවැනි පසුබිමක් ද තිබූ මොහොතක ය.
මෙම සිදුවීම සම්බන්ධයෙන් සිදුකරනු ලබන පරීක්ෂණවල ප්‍රගතිය පිළිබඳව අපි පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක නිහාල් තල්දූවගෙන් විමසීමක් ද සිදු කළෙමු.


‘මෙම සිදුවීම සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණ තවමත් ක්‍රියාත්මකයි. දැනට 26 දෙනෙකුගෙන් ප්‍රකාශ සටහන් කරගෙන තියෙනවා. ඒ වගේ ම සීසීටීවී දර්ශන 91ක් පරීක්ෂා කරලා තියෙනවා. දැනට සැකකටයුතු පුද්ගලයෙකු හඳුනාගෙන හෝ අත්අඩංගුවට ගැනීමක් නම් සිදු වෙලා නෑ. නමුත් මෙම වාහනය බොරලැස්ගමුව ප්‍රදේශයේ සිට පිළියන්දලට පැමිණි බවට සීසීටීවී දර්ශන අධ්‍යයනය කිරීමේ දී පෙනී යනවා. වැඩිදුර පරීක්ෂණ තවදුරටත් ක්‍රියාත්මකයි.’


පොලිසිය භාර ඇමති සරත් වීරසේකරයේ පුත්‍රයා ද මුහුණු පොතේ මෙම සිදුවීම පිළිබඳව අදහසක් පළ කර තිබූ අතර එය එම ප්‍රහාරය සාධාරණය කරන ලද ප්‍රකාශයක් බවට විවේචන එල්ල වී තිබුණි. එම පුත්‍රයා ද පොලිසියේ වෛද්‍ය අංශයේ සේවයේ නිරත වන අයෙකු වන අතර එම අදහසට විවේචන එල්ල වීමත් සමග ඔහු සිය අදහස ෆේස්බුක් වෙතින් ඉවත් කරගෙන තිබේ.


මෙම සිදුවීම සම්බන්ධයෙන් සහ පරීක්ෂණ කටයුතු සම්බන්ධයෙන් තමාට පවතින අදහස කුමක්දැයි අප චමුදිත සමරවික්‍රම මහතා අමතා විමසා සිටියෙමු.


‘ලංකා ඉතිහාසයේ මාධ්‍යවේදීන්ට එල්ල වුණු ප්‍රහාර ගැන පරීක්ෂණ කටයුතු සිදුවෙනවා අපි දැකලා නෑ. ඒ නිසා අපි සාධාරණ පරීක්ෂණයක් බලාපොරොත්තු වෙනවා. මේ ප්‍රහාරය කෙනෙක්ට සුළුවෙන් තකන්නත් පුළුවන් අශූචි ටිකක්නෙ ගැහුවේ ගල් කෑල්ලක්නේ ගැහුවේ කියලා. එහෙම නැතිනම් මේක අනතුරු ඇඟවීමක් හැටියට හිතන්නත් පුළුවන්. මේක පළමු ප්‍රහාරය. දෙවනි ප්‍රහාරයකින් අපි ජීවතුන් අතර නැතිවෙන්නත් පුළුවන්. අපි දන්නේ නෑ මේ ප්‍රහාරය එල්ල කළ පුද්ගලයාගේ අරමුණ. ඒ නිසා අපිට මෙතන දී වැදගත් වෙන්නේ මේ පරීක්‍ෂණ කරන්න දාලා ඉන්න පොලිස් කණ්ඩායමක් ගැනවත්, නිලධාරීන් ගැනවත් නෙවෙයි. අපට අවශ්‍ය යුක්තියක් සාධාරණත්වයක් ඉටුවීම කියන ප්‍රතිඵලයයි.


අද අපි ඉන්නේ බරපතළ අනාරක්ෂිත තත්වයක. මට අවුරුදු 13ක දරුවෙක් සහ මගේ නිවසේ මගේ බිරිඳ ඉන්නවා. අද වෙනතෙක් කිසිදු ආරක්ෂක විධිවිධානයක් අපට ලබා දීලා නෑ. අපිව සතුරා සඳහා නිරාවරණය කර තිබෙන තත්වයක් තමයි දැනට පෙනෙන්නට තිබෙන්නේ. විවිධ අය විධ අයව සැක කරනවා. නමුත් මට කිසිවෙක් සැක කරන්න බෑ. පරීක්ෂණ කණ්ඩායම්වල වගකීම තමයි අංග සම්පූර්ණ පරීක්ෂණයක් සිදු කරලා සත්‍යය හෙළිදරවු කරන එක.


එහෙම අංග සම්පූර්ණ පරීක්ෂණයක් සිදු කෙරුණේ නැතිනම් ඩලස් අලහප්පෙරුම ඇමතිවරයා කියන විදිහටම මේ සිදුවීමට ආණ්ඩුවට ඇඟිල්ල දිගුවීම වළක්වන්න බැරි වෙනවා. මොකද ප්‍රහාරය එල්ල කළේ කවුරු වුණත් පරීක්ෂණ පවත්වන්න අවශ්‍ය උපදෙස් දෙන්න ඕනෑ ආණ්ඩුව විසින්. ඒ නිසා ඩලස් අලහප්පෙරුම අමාත්‍යවරයාම කියන කතාවට අනුව චුදිතයෙක් සොයාගන්න බැරි වුණොත් එහි වගකීම ආණ්ඩුවට යන එක වළක්වන්න බෑ.


මට ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා ඇයි අපිට තවම කිසිම ආරක්ෂක විධිවිධානයක් ලබා දීලා නැත්තේ කියන එක ගැන. ඒ වගේ ම මම තමයි පිළියන්දල පොලිසියට යෝජනා කළේ සිදුවීම වුණු දවසේ විතරක් නෙවෙයි ඊට කලින් සීසීටීවී දර්ශනත් පරීක්ෂා කරලා මේ ප්‍රහාරකයන් මීට පෙරත් ඇවිත් ගිහින් තියෙනවාද කියලා බලන්න කියලා. බොරැල්ල බෝම්බ සිද්ධියේදීත් කාඩිනල්තුමා කියනකන් පොලිසිය උදේ සීසීටීවී දර්ශන පරීක්ෂා කළේ නෑ. ඒ මැදිහත් වීම නිසා තමයි බොරැල්ල පල්ලියේ හරි පරීක්ෂණයක් කෙරුණේ. ඒ කරුණු අපි ද පොලිසියට මතක් කරලා දෙන්න ඕනෑ? පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවේ ඕනෑ තරම් වෘත්තීයමය හා දක්ෂ විමර්ශකයන් ඉන්නවා.


සමහර අය කියනවා මම දේශපාලන රැකවරණය ලබා ගන්න මම විසින් ම සිදුකරගත්ත දෙයක් කියලා. එහෙම නම් මාව වැරදිකරුවෙක් කියලා හෙළි වෙන්න හරි මේ විමර්ශනය කරන්න. තරුණියගේ හිස නැති මළ කඳක් හමුවුණ වෙලාවේ දී කොළඹ සිට බඩල්කුඹුර වෙනකන් සීසීටීවී බලලා සිද්ධියේ අග මුල ඉතාම ඉක්මනින් හොයාගත්තානේ. මේ සිදුවීමේ අග මුලත් ඒ විදිහට හොයාගන්න පුළුවන් කියලා තේරෙනවා. ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරි මංගල දෙහිදෙණිය අයටතේ තමයි පරීක්ෂණය සිදු කරන්නේ.


අගමැතිවරයාත් කතා කරලා අහනවා මට සැක අය කවුද කියලා. මම කරන වැඩසටහන් ඇතුළේ දේශපාලනඥයො, ජාවාරම්කාරයො, අන්තවාදීන්, ආගමික නායකයන්, කිරුළු සඳහා තියන තරඟවල ප්‍රශ්නවලට මැදිහත් වුණු අය තරහ වෙන්න පුළුවන්. ඒ නිසා මට මේ කෙනා මේ කෙනා කියලා කියන්න බෑ. ඒ නිසා මම හිතනවා සාධාරණ පරීක්ෂණයක් සිදුකරලා වහාම මෙම සිදුවීමට අදාළව අපට යුක්තිය ඉටු කළ යුතුයි කියලා.”


චමුදිත සමරවික්‍රම මහතා පෙන්වා දෙන අන්දමට ම තවමත් කිසිදු සැකකරුවෙකු හෝ හඳුනාගෙන නොමැතිවීම ද ප්‍රශ්න සහගත කාරණයකි. එමෙන් ම එය ඔහුව තවදුරටත් අනාරක්ෂිතභාවයකට ඇද දැමීමක් වන්නේ මෙය සිදු කළ පුද්ගලයා කුමන අරමුණකින් සිදු කළා ද යන්න පවා දැන ගැනීමට නොහැකි නිසාය. කෙසේවුවත් මීට පෙර ද මාධ්‍යවේදීන්ගේ නිවෙස්වලට මාධ්‍යා ආයතනවලට එල්ල වූ ප්‍රහාර සම්බන්ධයෙන් මෙතෙක් කිසිදු පරීක්ෂණ ප්‍රතිඵලයක් ලබා දී නැත.


කලක් මාධ්‍යවේදියෙකු වශයෙන් කටයුතු කළ ඩලස් අලහප්පෙරුම මහතා වර්තමාන ජනමාධ්‍ය ඇමතිවරයා ය. මාධ්‍යවේදීන් සම්බන්ධයෙන් ඔහුට යම් සහකම්පනයක් තිබේදැයි බලාසිටිය යුතු කාලය එළැඹී තිබේ.■

‘එදා වේල’ ආණ්ඩුවේ
මහා කුමන්ත්‍රණයක්?

ඔබ කෙනෙකුව වැඩියෙන් පුම්බන තරමට, ඒ පුද්ගලයාගේ අසාර්ථකත්වය ඔබටත් වඩා ඒ පුද්ගලයාට බරක් වන්නේය. ඒ පුද්ගලයා, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සම්මුතිය වෙනුවට, මිලිටරිවාදය සහ සැහැසි භාවය කෙරෙහි ආශක්ත කෙනෙකු නම්, ඒ අසාර්ථකත්වයේ බර ඒ පුද්ගලයාට කොහෙත්ම දරාගත නොහැකි වන්නේය.

බෙහෙත් පෙත්ත, ගෑස් සිලින්ඩරය සහ කිරිපිටි පැකට්ටුව වැනි අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ ගණනාවක් සොයාගැනීමට නොහැකි වී ඇති හෝ පෝලිම් ගානේ රස්තියාදු වීමට සිදුව ඇති තත්වයකට අද අප වැටී සිටී. බෙහෙත් පෙත්ත හැරුණු විට ඉතිරි දේවල්වල හිඟයට හිත හදාගැනීමට අකමැත්තෙන් වුවත් මිනිස්සුන්ට පිළිවන. එහෙත්, බෙහෙත් පෙත්ත ගැන හිත හදාගැනීම කෙනෙකුගේ කැමැත්ත/අකමැත්ත උඩ කළ හැකි දෙයක් නොවේ. ඒ නිසා, වෙන ඕනෑම දෙයක් සීමා කරගෙන, අත්‍යවශ්‍ය සහ හදිසි බෙහෙත් වර්ග වෙළෙඳපොළට සැපයීමට තරම්වත් මොළයක් සහ මානුෂිකත්වයක් පාලකයන්ට තිබිය යුතුය. එය, පාලකයෙකුගෙන් බලාපොරොත්තු විය හැකි අවමයි.


1970-77 කාලයේ මේ රටේ ආර්ථිකයේ මහා හිඟයක් තිබුණි. ඒ මන්දැයි කවුරුත් දැන සිටියහ. එදා පාලකයෝ තමන්ගේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය ගැන කරුණු නොසඟවා රටට ප්‍රකාශ කරමින්, ජනතාවගේ පැත්තෙනුත් ඒ සඳහා කැප කිරීමක් කළ යුතුව ඇති බව පෙන්වා දුන්හ. ඒ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳ කෙනෙකුගේ කැමැත්ත/අකමැත්ත වෙනම කාරණයකි. එසේම, එකී ප්‍රතිපත්තිය මගින් රටක ආර්ථිකයක් තිරසාර වශයෙන් සංවර්ධනය කිරීමට හැකිද/නොහැකිද යන්නත් වෙනම කාරණයකි. එහෙත්, අඩු වශයෙන් එදා පාලකයෝ තමන්ගේ ප්‍රතිපත්තිය ගැන තමන් තුළ ඇති විශ්වාසය ජනතාවට ඒත්තු ගැන්වීමට හැම උත්සාහයක්ම ගත්හ. කොටින්ම, ඔවුන් කරුණු සැඟවූයේ නැත. හේතුව, ඒ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියෙන් කිසිවෙකුට විශේෂ වාසියක් සැලසීමේ චේතනාවක් එදා නායකයන් තුළ නොතිබුණු බැවිනි.


අද ඇති වී තිබෙන්නේ එහි අනිත් පැත්තයි. 2019 දී බලයට පත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව, බලයට පත්වූ දා සිටම බොරු කීවේය. සංදර්ශනාත්මකව ජනතාව රැවටුවේය. ඇත්ත කතා කිරීම, ‘ජාතික ආරක්ෂාවට තර්ජනයක්’ වශයෙන් උරුක් කරන ප්‍රතිපත්තිය, හමුදා චින්තනය සමග ජාතිකවාදී චින්තනය මිශ්‍ර කරගන්නා කෙනෙකුගේ චරිත ලක්ෂණයකි.

ජාතිකවාදය සහ ජාතික සමෘද්ධිය


එහෙත් මේ දෙක අතර මාරක නොපෑහීමක් තිබේ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ හමුදා චින්තනය, ජාතියේ සමෘද්ධිය අත්කරගැනීමේ අත්‍යවශ්‍ය දෙයක් වශයෙන් දුටු ජාතිකවාදී කොටස්, වර්තමාන ලෝකය පුරා පිළිගැනෙන සහ අපේක්ෂා කරන සමෘද්ධිය යනු, ඈතින්වත් ජාතිකවාදයක් සමග එකට තැබිය හැකි දෙයක් නොවන බව නොදකිති. නොදනිති. බටහිර බෙහෙත් නැතිව ආයුර්වේදයෙන් නිරෝගී විය හැකි, බටහිරින් ගෙන්වන ගෑස් වෙනුවට ලිප්ගල් තුනක් මැද දර මොලවා උයාපිහාගත හැකි, බටහිර අධ්‍යාපනය වෙනුවට පිරිවෙන් අධ්‍යාපනයක් ඇති කරගත හැකි, රෝද හතරේ වාහනයකින් වෙනුවට ගොන් කරත්තයකින් ගමන්බිමන් ගොස් ‘අපේ කම’ රැකගත හැකි ජාතියක් අද කොහේවත් ඉතිරි වී නැත.


මෙය, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ බැසිල් රාජපක්ෂ නොදන්නා දෙයක් නොවේ. එහෙත්, බලය ගැනීම සඳහා තමන් විසින්ම රෝපණය කරන ලද ජාතිකවාදී කොටස්වලින් එල්ල වන තර්ජන ගර්ජන සහ චෝදනා ඉදිරියේ බොරු කීමට සහ බොරු කිරීමට ඔවුන්ට සිදු වෙයි. (ඇමති මණ්ඩලයටත් නොදා හොර රහසේ මහ රෑ ගිවිසුම් අත්සන් කරන්නේ එබැවිනි). 1970-77 කාලයේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය සහ එදා පාලක පංතියේ සැබෑ චින්තනය අතර ගැටගසා ගත් ශක්තිමත් හුය, වර්තමානයේ අපේක්ෂිත ජාතිකවාදී ප්‍රතිපත්තිය සහ රාජපක්ෂ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය එකට ගැටගසා ගැනීම සඳහා සොයාගත නොහැකි වී ඇත්තේ එබැවිනි.


ඉතිං, ඔවුන් කරන්නේ මිනිසුන් ව්‍යාකූල කිරීමයි. ඒ අනුව, මේ වන විට අර්බුදය ගැන නිශ්චිත, ස්ථිර අදහසක් ඇති කරගැනීමට ජනතාවට නොහැකි තත්වයක් ඇති වී තිබේ. ආණ්ඩුවක් මෙතරම් අසාර්ථක වන විට, එම ආණ්ඩුවේ ගැලවීමක් ගැන යම් අපේක්ෂාවක් හෝ තබාගත හැක්කේ, එසේ ජනතාව ව්‍යාකූල කිරීමෙනි. තමන්ගේ අසමත් භාවය පිළිබඳ සරල කාරණය, අදාළ ප්‍රශ්නය හැකිතාක් සංකීර්ණ කිරීමෙන් වසා ගත හැකිය. මෙය, ඉතා සූක්ෂ්ම දේශපාලනික ක්‍රමෝපායකි. රාජපක්ෂ කඳවුර ඒ අංශයෙන් ප්‍රවීණයි.


එක අතුරු පැහැදිලි කිරීමක් මෙහිදී අවශ්‍ය කෙරේ. රාජපක්ෂ කඳවුර යනු, රාජපක්ෂ වාසගම සහිත කිහිප දෙනාගේ කඳවුර වශයෙන් නොගත යුතුය. තත්වය ඒ තරම් සරල නම් අප ඉතා වාසනාවන්තයි. නැත, රාජපක්ෂ කඳවුර යනු, දෘෂ්ටිවාදීමය වශයෙන් ජාතිකවාදය කෙරෙහි විශ්වාසය තබන, ඊනියා බටහිර-විරෝධය සටන්පාඨයක් කරගත්, පුද්ගල උන්නතිය පළමු තැන්හි ලා සලකන, මහජාතිවාදී සහ මහආගම්වාදී මනෝභාවයෙන් යුත්, එක්තරා චින්තන ධාරාවකි. ඒ කුලකයට, රාජපක්ෂ වාසගම සහිත පිරිස සේම, ඒ වාසගම වෙනුවට වාසුදේව, ගම්මන්පිල, වීරවංශ ආදි වාසගම් සහිත පිරිස්ද අයත් වෙති. වර්තමාන අර්බුදයට අනාගත විසඳුමක් සෙවීමේදී වඩාත් අනතුරුදායක වන්නේ රාජපක්ෂලාට වඩා මේ දෙවැනුව කී පිරිසෙන් සමන්විත වන රාජපක්ෂ චින්තනයයි. රාජපක්ෂ-විරෝධී ඕනෑම අනාගත සැලසුමක් දියාරු කිරීමේ ඉත්තන් වනු ඇත්තේ මේ ඇත්තන් බව දැන් තියාම කල්පනාවේ තබාගෙන සිටීම වැදගත් ය. අතුරු පැහැදිලි කිරීම, දැනට එතැනින් අවසන්.

බොරුව නිසා ඇති වන පරස්පරය


අද පාලක කණ්ඩායමේ එක් අයෙකු කියන දෙයට සපුරා පටහැනි දෙයක් තවත් අයෙක් කියයි. ආණ්ඩුවේ එක නායකයෙකු පමණක් සම්බන්ධයෙන් ගත්තත් අද කියන දෙයට සපුරා වෙනස් දෙයක් ඔහුම හෙට කියයි. මහබැංකු අධිපති අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් විදේශ විනිමය හිඟයක් නැතැයි කියයි. වරායේ කන්ටේනර් 1000 ක් තවමත් විදේශ විනිමය නැතිකම නිසා හිර වී තිබෙන බව වෙළෙඳ ඇමති කියයි. එම වෙළෙඳ ඇමතිම වෙළෙඳපොළේ භාණ්ඩ හිඟයක් නැතැයි ඊළඟට කියන විට, තාවකාලික භාණ්ඩ හිඟයක් පමණක් ඇතැයි බැසිල් රාජපක්ෂ කියයි. විදුලිබල අමාත්‍යාංශය විදුලිය නොකපන බව උදේට කියා, හෙට සිට විදුලිය කැපීමේ කාල සටහන් අද හවසට ඉදිරිපත් කරයි. විදුලි බලය සැපයීම සඳහා ඉන්ධන සැපයීමට නම්, ඩොලර්වලින්ම ඒ සඳහා ගෙවිය යුතු බව තෙල් ඇමති කියන විට, විදුලි ඇමති කියන්නේ ඩොලර් ඇතිව හෝ නැතිව විදුලිය අඛණ්ඩව සැපයීමට තමන්ට හැකියාව ඇති බවයි. තෙල් මිල ඉහළ දැමීමට අවසර දිය නොහැකි යැයි උදේට කියන පාරිභෝගික සේවා අධිකාරිය, හවස් වරුව වන විට තෙල් මිල වැඩි කිරීම සඳහා අවසර දීමට තමන්ට අකමැත්තෙන් වුවත් සිදුවනු ඇතැයි කියයි.


ආණ්ඩුව මෙවැනි කරකියාගත නොහැකි අන්දමන්ද තත්වයකට පත්වීම ඉතා භයානකයි. එය, හෙට අනිද්දා වන විට, මීටත් වඩා මහා හිඟයක් සහ සාගත තත්වයක් ඇති වීමේ ඉඩකඩක් ඇති නිසාම නොවේ. එවැනි තත්වයකින් ගොඩඒමට රටකට යම් හැකියාවක් තිබේ. එහෙත්, ඊට වඩා භයානක වන්නේ, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලන ක්‍රමයක් තුළ මෙවැනි අසාර්ථකත්වයන් ඇස්පනාපිට ඇති වන මොහොතේ එරටේ බලය හොබවන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අප්‍රිය කරන සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නොවන මාර්ග කෙරෙහි හුරතල් විශ්වාසය තබන පාලකයෙකු නම්, ඔහු ආපස්සට හැරෙන්නේ, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තුළින්ම සොයාගත යුතු විසඳුම් මාර්ග කෙරෙහි නොව, ප්‍රජාතන්ත්‍ර-විරෝධී සහ ඒකාධිපතිවාදී හමුදා විසඳුම් මාර්ග කෙරෙහි ය. අප ඉදිරියේ අද තිබෙන විශාල අවදානම එයයි. පසුගිය දා ජනාධිපතිවරයා අනුරාධපුරයේදී ඒ තරම් ගිරිය පුප්පාගෙන කෑගැසුවේ මන්ද යන්න විශාල ගැටලුවකි. බිත්තියට හේත්තු වන විට තමන්ට සුපුරුදු ක්‍රමවලින් ප්‍රති-ප්‍රහාර එල්ල කිරීමේ අභිනයක්ද එය?

නිකුත් වන සංඥා බරපතළය


එක පැත්තකින් කුඹුරුවලට පවා හමුදාව යෙදවීමේ කතා අද අපට අසන්නට ලැබේ. වැදගත් අමාත්‍යාංශවල මුල් පුටුවල අද ඉන්නේ හමුදා නිලධාරීන් ය. තවත් පැත්තකින්, ආණ්ඩුව කෙරෙහි තත්කාලීන විවේචන ඉදිරිපත් කරන මාධ්‍යවේදීන්ගේ ගෙවල්වලට අසූචි ගැසීම සහ අපහාසයට පත්කිරීම දක්නට ලැබේ. අසූචි ගැසීමේ සිද්ධිය දෙස හුදෙක් භාවාතිශයව බැලිය යුතු නැත. ඇත්තෙන්ම තනි සිද්ධියක් වශයෙන් ගත් විට එහි බරපතළකමක් නැත. මීට කලින්, තමන් විවේචනය කළ මාධ්‍යවේදීන්ට (ලසන්ත වික්‍රමතුංග) ජීවත් වීමට පවා ඉඩ නොදුන් ඉතිහාසයක් අපට තිබුණි. තවත් මාධ්‍යවේදීන්ගේ (පෝද්දල ජයන්ත, කීත් නොයාර්) අතපය කැඩූ ඉතිහාසයක් අපට තිබුණි. තවත් මාධ්‍යවේදීන් (එක්නැලිගොඩ) සදහටම අතුරුදහන් කළ ඉතිහාසයක් අපට තිබුණි. තවත් මාධ්‍යවේදීන්ට (ෆෙඩරිකා ජෑන්ස්ට, සඳරුවන්ට) රට හැර යාමට සිදු වූ තත්වයක් අපට තිබුණි. ඒ නිසා, මාධ්‍යවේදියෙකුගේ නිවසට අසූචි ගැසීම හෝ පක්ෂ නායකයෙකුට කුණු බිත්තර ගැසීම, තුවාල ඇති කරවන දෙයක් නොවන බව අපි දනිමු. එහෙත්, සංඥාව ඉතා භයානකයි. අප කිරා බැලිය යුත්තේ ඒ සංඥාවයි.


(මෙහිදී අතුරු ප්‍රශ්නයක් මතු කිරීමට කැමැත්තෙමි: මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කිරීම, අතුරුදහන් කිරීම සහ මාධ්‍ය ආයතනවලට පහරදීම ආදි අතීත ක්‍රියාකාරකම්ද, විරුද්ධවාදීන්ගේ නිවෙස්වලට අසූචි ගැසීම සහ පක්ෂ නායකයන්ට කුණු බිත්තර ගැසීම වැනි වර්තමාන සිදුවීම්ද එකට ගත් විට, ඒවා කිසිවකට ඈතින්වත් සමාන එක සිද්ධියක්වත් පසුගිය යහපාලන ආණ්ඩුව කාලයේ සිදු වී ඇතැයි කෙනෙකුට පෙන්වා දිය හැකිද? මොකක්ද ඒ වෙනස? එක ආණ්ඩුවක් අර්බුද මැද්දේ පවා ප්‍රචණ්ඩත්වයට යොමු නොවී සිටීමත්, තවත් ආණ්ඩුවක් බලයට පත්වූ හැම අවස්ථාවකදීම, ඔව් හැම අවස්ථාවකදීම, විරුද්ධවාදීන් කෙරෙහි ප්‍රචණ්ඩ ආකාරයෙන් ප්‍රතිචාර දැක්වීමට පෙළඹීමත් අතර ඇති එකී අර්ථය අප තේරුම්ගන්නේ කෙසේද?)


‘එදා වේල’ ක්‍රමයට අද ඇදවැටී ඇත්තේ මහා වැඩකාරයෙකි. අසාර්ථකත්වයේ පාඨ ග්‍රන්ථයක් බවට පත්ව ඇත්තේ මහා වැඩකාරයෙකි.


භයානක වන්නේ අසාර්ථකත්වය නොව, ඒ කියන මහා වැඩකාර භූමිකාවයි. ඔබ කෙනෙකුව වැඩියෙන් පුම්බන තරමට, ඒ පුද්ගලයාගේ අසාර්ථකත්වය ඔබටත් වඩා ඒ පුද්ගලයාට බරක් වන්නේය. ඒ පුද්ගලයා, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සම්මුතිය වෙනුවට, මිලිටරිවාදය සහ සැහැසි භාවය කෙරෙහි ආශක්ත කෙනෙකු නම්, ඒ අසාර්ථකත්වයේ බර ඒ පුද්ගලයාට කොහෙත්ම දරාගත නොහැකි වන්නේය. වර්තමානයේ අප මුහුණදී සිටින ප්‍රශ්න ඉදිරියේ අප වඩාත් විමසිලිමත් විය යුත්තේ ඒ කාරණය ගැනයි. මන්ද යත්, එය ගෑස් සහ කිරිපිටි නැතිකමට වඩා භයංකාර තත්වයක් විය හැකි බැවිනි.


කරුණු එසේ වෙතත්, කෙනෙකුට වෙනත් ආකාරයකින්ද මේ දෙස බැලිය හැකිය. නිදහසේ පටන් බලයට පත් සෑම පාලක පක්ෂයක්ම මේ අවාසනාවන්ත කතාවේ පංගුකාරයන් විය යුතු බව පිළිගනිමින්, වර්තමාන පාලකයන් කෙරෙහි මහජනතාව තැබූ විශ්වාසයත් ආරක්ෂා කරගත හැකිව තිබුණු බව කෙනෙකු කිව හැකිය. එහෙත් ඒ සඳහා අත්‍යවශ්‍ය කොන්දේසි කිහිපයක් තිබේ. මුලින්ම, මීට පෙර සිටි පාලකයන්ගෙන් තමන් වෙනස් බව වර්තමාන පාලකයන් පෙන්විය යුතුව තිබුණි. එහිදී, තමන්ගේ ආණ්ඩුව යටතේ (සුදුලූනු, සීනි, තෙල්, පොහොර නැව්) දූෂණ, වංචා සිදු නොවන බවත්, නීතිය තමන්ගේ අයට එක ආකාරයකිනුත්, තමන්ගේ නොවන්නන්ට තවත් ආකාරයකිනුත් ක්‍රියාත්මක නොකරන බවත් (පේළියට තමන්ගේ නඩු ඉල්ලා අස්කර ගැනීම සහ විරුද්ධවාදීන්ගේ නඩු පවත්වාගෙන යාම/තමන්ගේ අපරාධකරුවන්ට සමාව දීම සහ රන්ජන් රාමනායකට සමාව නොදීම), රටේ සංවර්ධනය සම්බන්ධයෙන් වන දැක්ම, නූතනත්වයට අනුගත කරගන්නා බවටත් (කාබනික පොහොර) පෙන්නුම් කළ යුතුව තිබුණි. එහෙත් ඒ කිසි ක්ෂේත්‍රයකදී ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පාලනය මේ දක්වා කිසි සාර්ථකත්වයක් පෙන්වා නැතිවා පමණක් නොව, මෙතෙක් කල් පැවති අවම යුක්තිය සහ සාධාරණත්වය පවා ආපස්සට හරවන පියවර රාශියක් ඔහු ගෙන තිබේ. එහි අලුත්ම අවස්ථාවන් වන්නේ, ‘ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත’ මුළුමණින් අහෝසි කර දමනවා වෙනුවට, ඒ සඳහා වන ඊනියා සංශෝධන මල්ලක් ගෙන ඒමත්, ඉතා අමාරුවෙන් දිනා ගත් ‘තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතියට’ තිරිංග දැමීම සඳහා පාවිච්චියට ගත හැකි, ‘දත්ත ආරක්ෂා කිරීමේ පනතක්’ අලුතෙන් ගෙන ඒමට යෑමත් ය.


එදා වේල පිරිමසා ගැනීමටත් බැරි වන මොහොතක් යම් හෙයකින් ඉදිරියේදී එළැඹුණොත්, රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව මැතිවරණයකට යතියි සිතිය නොහැක. එහිදී වෙනත් විකල්ප කෙරෙහි ඔවුන්ගේ කල්පනාව යොමු වීමට බොහෝවිට ඉඩ තිබේ. එය, ඔවුන් කිරා බලතියි සිතිය හැකි එක විකල්පයකි.


යම් හෙයකින් ඔවුන් මැතිවරණයකට යතොත්, එය ජයගැනීමේ සහතිකයක් ඔවුන්ගේ අතේ තිබිය යුතුය. මේ වන විට, විපක්ෂයේ කණ්ඩායම් අතරේ ඒකරාශී වීමක් වෙනුවට, විවිධ නායකත්වයන් යටතේ කල්ලි ගැසී විමුක්තිය සොයන විවිධ ජවනිකා දක්නට ලැබේ. අද පුවත්පත් (17) වාර්තා කරන පරිදි, ආණ්ඩුව ඇතුළේමත් ඇතැම් කොටස්, මේ විරුද්ධ පක්ෂ කණ්ඩායම් සමග දැනටමත් සාකච්ඡා පටන්ගනිමින් සිටීලු.


මතුපිටින් පෙනෙන්ට ඇති මේ ජොලිය ගැන හොඳටම පරිස්සම් වන්න. ඒ පරිස්සම තදින් ධාරණය කර නොගත්තොත්, අතීතය සහ වර්තමානයටත් වඩා කාලකණ්ණි අනාගතයක් ඇති වන්නට බැරිකමක් නැත. ■

හම්බන්තොට ආරබොක්ක ඉඩමේ කෝටි පනහකට වැඩි ගල්
වරාය අධිකාරිය කෝටියකට විකුණලා

0

■ ඉඩම ජනාධිපති යටතේ ඇති ආයෝජන මණ්ඩලයට අයත් එකක්

■ ටෙන්ඩරය ලැබී ඇත්තේ හලාවත, ඉලිප්පදෙනිය, මුංගන් දළුව,
ගල්වාන වත්ත ලිපිනයැති නිර්මලා ජයන්තිට

‘ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයට අයත් ආරබොක්ක නැමැති ඉඩම තුළ ඇති කළුගල් සහ සමාහාර ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියේ නිලධාරීන්ගේ අනුදැනුම හා උපදෙස් මත එම භූමියෙන් ඉවතට ප්‍රවාහනය කිරීමේ කටයුතු යම් පාර්ශ්වයක් විසින් 2021.10.07 දින ආරම්භ කරන ලද අතර එය අපහට ආරම්භයේදීම නිරීක්ෂණය විය.


ඉන්පසු ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ විසින් නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් (පරිපාලන) හා එවකට අධ්‍යක්ෂ (කා/සේ) දූරකථනයෙන් අමතා ලද උපදෙස් මත ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියේ ප්‍රදීප් නිශාන්ත මහතා අමතා ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ ඉහළ කළමනාකාරිත්වය වෙත මෙම ගල් ප්‍රවාහනය සම්බන්ධව දැනුවත් කොට එම ප්‍රවාහන කටයුතු විධිමත් ලෙස කිරීමට කටයුතු කරන තෙක් අදාළ ප්‍රවාහන කටයුතු තාවකාලිකව නතර කරන මෙන් ඔහු වෙත දන්වා සිටින ලදි.


එහෙත් ඔහු විසින් ඒ සම්බන්ධයෙන් කිසිදු සුදුසු පියවරක් ගැනීමට කටයුතු නොකළ බැවින් අප විසින් පොලිස් හදිසි ඇමතුම් 119 වෙත පැමිණිලි කර එම ප්‍රවාහන කටයුත්ත නතරකර දෙන ලෙස දන්වා සිටින ලදි.


ඉන්පසුව 2021.10.08 වන දින උදෑසන අදාළ පැමිණිල්ල සම්බන්ධ විමර්ශන සිදු කිරීම සඳහා පොලිස් නිලධාරීන්ද සමඟ අප අදාළ ස්ථානය වෙත යන ලදි. එම අවස්ථාවේදී විධායක අධ්‍යක්ෂ (කලාප) ගෙන් ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ වෙත ලද දූරකථන ඇමතුම මගින් ලබාදෙන ලද උපදෙස් අනුව, එම පැමිණිල්ලට අදාළ ඉදිරි කටයුතු තවදුරටත් කරගෙන යෑම අවශ්‍ය නොවන බවත් අදාළ ගල් ප්‍රවාහන කටයුත්ත ඔවුන්ට කරගෙන යෑමට අවස්ථාව ලබාදෙන ලෙසත් දන්වා සිටින ලදි.


ඉන්පසුව, ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ වෙත ලද උපදෙස් අනුව සුදුසු පියවර ගැනීම සඳහා අදාළ පොලිස් නිලධාරීන් වෙත දන්වා සිටින ලදි.


ඒ අනුව එම පැමිණිල්ලට අදාළ විමර්ශන කටයුතු සමථයකට පත්කරන ලදි. (එම පැමිණිල්ලට අදාළ වාර්තාවේ සත්‍ය පිටපතක් මේ සමඟ ඔබ වෙත යොමු කරමු)


ඉන්පසුව එම ගල් ප්‍රවාහන කටයුත්ත සම්බන්ධයෙන් අදාළ අපගේ සියලුම නිලධාරීන්ගේ සහභාගිත්වයෙන් සාකච්ඡාවක් 2021.12.31 සහ 2022.01.05 වන දිනයන්හිදී virtual meeting පහසුකම යටතේ පැවැත්වීමට කටයුතු කළ අතර එහිදීද අවසන් තීරණයකට එළඹීමට නොහැකි විය.


නමුත් මේ වනවිටද අදාළ පාර්ශ්වයන් විසින් ආරබොක්ක ඉඩම තුළ ඇති කළුගල් හා සමාහාර විශාල යන්ත්‍ර සූත්‍ර සංඛ්‍යාවක් හා ටිපර් රථ යොදා ගනිමින් එම භූමියෙන් ඉවතට රැගෙන යෑමේ ක්‍රියාවලිය සිදු කරමින් පවතින අතර ඊට අදාළ කිසිදු කටයුත්තක් සඳහා අපගේ අවසරයක් හෝ කිසිදු මැදිහත්වීමක් නොමැත.


එබැවින් අවශ්‍ය ඉදිරි උපදෙස් හා සුදුසු පියවර සඳහා ඔබ වෙත කාරුණිකව යොමු කරමු.’
ඉහත සඳහන් කරුණු ඇතුළත් ලිපිය ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ සේවකයන් හතර දෙනෙකුගේ අත්සනින් යුතුව එහි අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් වෙත ‘ආරබොක්ක ඉඩම තුළ ඇති කළුගල් හා සමාහාර එම ඉඩමෙන් පිටතට රැගෙන යෑම’ යනුවෙන් 2022.01.18 දින සහිතව යොමු කරන ලද්දකි.


මෙම ලිපිය මගින් සරලව කියන්නේ ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයට අයත් හම්බන්තොට ආරබොක්ක ප්‍රදේශයේ ඉඩම තුළ ඇති රුපියල් කෝටි ගණනක් වටිනා විශාල කළුගල් තොගයක් එම මණ්ඩලයේ අවසරයකින් තොරව ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියේ අනුමැතියෙන් ඉවත් කරමින් පවතින බවය.


හම්බන්තොට වරායට මායිම්ව ඇති මෙම ආරබොක්ක නම්වූ ඉඩම තුළ මේ වනවිට ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයේ ආරක්ෂක අංශයක්වත්, කාර්යාලයක්වත් නැති අතර ආයෝජන මණ්ඩලය මේ වනවිට කටයුතු කරන්නෙ හම්බන්තොට මිරිජ්ජවිල ආයෝජන සැකසුම් කලාපයේය. ඉහත සඳහන් ලිපිය ලියා ඇත්තෙත්, එම ලිපියේ සඳහන් පැමිණිලිවලට සම්බන්ධ වී ඇත්තෙත් මිරිජ්ජවිල අපනයන සැකසුම් කලාපයේ සේවකයන්ය. ආරබොක්ක ඉඩම තුළ ආයෝජන මණ්ඩලයේ කිසිවකු නැති නිසා එහි ඇති කළුගල් අනුමැතියකින් තොරව ඉවත් කිරීම ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය සිදුකරන බව මේ අනුව පැහැදිලිය.


දැන් මෙහිදී පැන නඟින ප්‍රශ්නය වන්නේ ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියට හෝ වෙනත් රාජ්‍ය ආයතනයකට හෝ වේවා මේ ආකාරයට තවත් රාජ්‍ය ආයතනයක් යටතේ ඇති ඉඩමක ඇති දේපල අවසරයකින් තොරව ඉවත් කරගත හැකිද යන්නය.


ඉහත ලිපියේ සඳහන් සමථය සම්බන්ධයෙන් හම්බන්තොට පොලිස් ස්ථානයේ මූලස්ථාන ප්‍රධාන පොලිස් පරීක්ෂකවරයා 2021.12.30 දින සහිතව මිරිජ්ජවිල අපනයන සැකසුම් කලාපයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය අධක්ෂ එස් එස් එම් අබේසේකරට ලිඛිත දැනුම් දීමක් කර ඇති අතර ඔහු එසේ දැනුම් දී ඇත්තේ පොලිස් හදිසි ඇමතුම් අංශය මගින් ඒ සම්බන්ධයෙන් වාර්තාවක් ඉල්ලීම පදනම් කරගනිමින්ය.


කෙසේ හෝ ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය කළුගල් ඉවත් කරන ආරබොක්ක නම්වූ අක්කර 959, රූඩ් 03, පර්චස් 7.52ක් වන මෙම ඉඩමෙන් අක්කර 400ක කොටසක් ඖෂධ නිපදවීමේ කර්මාන්ත ශාලාවක් සඳහා පසුගිය වසරේදී ආයෝජන මණ්ඩලය ලබාදී තිබීමෙන් මෙන්ම ඒ සම්බන්ධයෙන් කර ඇති පොලිස් පැමිණිලිවලින්ද එහි අයිතිය ඇත්තේ එම මණ්ඩලයට බව පැහැදිලිය.


මෙම ඉඩම ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයට පැවරීමට පෙර හම්බන්තොට වරාය ඉදිකිරීමේදී අතිරික්ත වූ කළුගල් එම ඉඩමේ දමා තිබුණද එම අයිතිය ඉවත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් ආයතන දෙක අතර නීත්‍යනුකූල අනුමැතියක් අවසරයක් තිබිය යුතුය. එහෙත් මෙහිදී එවැන්නක් තිබී නැති බව ඉහත සඳහන් කළ පොලිස් පැමිණිලිවලින් හා දැනුම් දීම් මගින් සනාථ වේ. එසේ නම් එම ඉඩම ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලයට හිමිවීමෙන් පසු එහි ඇති කළුගල් ඉවතට ගෙනයමින් පවතින්නේ නීත්‍යනුකූල අවසරයකින් තොරවය. ඉහළින් ආ දූරකථන ඇමතුමක් මගින් පොලිස් පැමිණිල්ල සමථයකට පත්කර ගැනීමෙන්ද පෙනෙන්නේ වාචික එකඟතාව මත සිදුවන දේශපාලන ගනුදෙනුවක් මේ පිටුපස තිබෙන බවය.


එය තේරුම් ගැනීම සඳහා අපට අවධානය යොමු කිරීමට සිදුවන්නේ මෙම ඉඩමේ කළුගල් ඉවත් කරන ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරිය ඒ සම්බන්ධයෙන් ගෙන ඇති පියවර ගැනය.


ශ්‍රී ලංකා වරාය අධිකාරියේ සභාපති හා කළමනාකාර අධ්‍යක්ෂ වෙත අධ්‍යක්ෂ සේවා සැපයුම් එච්එම් ප්‍රභාත් ජයන්ත 2021.06.20 දින සහිතව හම්බන්තොට වරායේ තිබෙන ඛනිජ ද්‍රව්‍ය විකිණීම සම්බන්ධයෙන් දැනුම් දෙමින් කරුණු කිහිපයක් සඳහන් කර ඇති අතර ඊට අනුව හම්බන්තොට වරාය ඉදිකිරීමෙන් පසු ඉතිරිව තිබූ ඛනිජ ද්‍රව්‍ය මුලින්ම 2021.01.21 දින ප්‍රසිද්ධ පුවත්පත් මගින් දැන්වීම් පළකර 2021.01.29 දින ටෙන්ඩර් මගින් විකිණීමට කටයුතු කර ඇත. එම විකිණීමට පෙර කළ සමීක්ෂණයේදී දළ වශයෙන් හඳුනාගෙන ඇත්තේ කළු ගල් කුට්ටි කියුබ් 115,921ක්ද, පස් මිශ්‍ර කළු ගල් කුඩු කියුබ් 159,205ක්ද, කැට ගල් කියුබ් 10,928ක්ද එම ඉඩමේ ඇති බවය.


ඉහත සඳහන් කරන ලද පළමු ටෙන්ඩරයේදී මාස 06ක කාලයකදී සියලුම ඛනිජ ද්‍රව්‍ය ඉවත් කිරීම සිදුකළ යුතු බව දන්වා තිබුණද එම මාස 06ක කාලය අවසන් වනවිටත් එය හරියාකාරව සිදුවී නැත. එම කාලයේදී මුල් ටෙන්ඩර් ලැබූ කොන්ත්‍රාත්කරුවන් එම භූමියෙන් ඉවත් කරගෙන ඇත්තේ ගල් කුට්ටි කියුබ් 1826ක්, පස් මිශ්‍ර කළු ගල් කුඩු කියුබ් 362.75ක් හා කැට ගල් කියුබ් 227.5ක ප්‍රමාණයක්ය. ඒ අනුව මුල් ටෙන්ඩරයෙන් පසු ඇස්තමේන්තුගත කරන ලද ප්‍රමාණයෙන් අතිවිශාල ගල් හා ගල් කුඩු ප්‍රමාණයක් එහි ඉතිරි වී තිබී ඇත.


ඉහත සඳහන් වරාය අධිකාරියේ සේවා සැපයුම් අධ්‍යක්ෂවරයාගේ ලිපියේ ඇති කරුණු අනුව 2020.12.08 වන දින වරාය අමාත්‍ය රෝහිත අබේගුණවර්ධන හම්බන්තොට වරාය පරිශ්‍ර සංචාරයක යෙදී ඇත. වරායේ ඛනිජ ද්‍රව්‍ය තිබෙන මෙම ඉඩම මහවැලි අධිකාරියට අයත් ඉඩමක් බැවින් එය ආයෝජන මණ්ඩලය වෙත ලබාදීමට තීරණය කර ඇති බව ගුවන් සේවා හා අපනයන කලාප සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය ඩීවී චානක එම සංචාර අවස්ථාවේදී දන්වා ඇති අතර වරාය අධිකාරියට අයත් දේපලක් ඇත්නම් හැකි ඉක්මණින් ඉවත් කළ යුතු බවද දන්වා ඇත. (ශ්‍රී ලංකා ආයෝජන මණ්ඩලය ජනාධිපතිවරයා යටතේ ඇති අතර රාජ්‍ය ඇමතිවරයාට එහි අධීක්ෂණ කටයුතු පවරා තිබේ.)


එම ලිපියේ සේවා සැපයුම් අධ්‍යක්ෂවරයා වැඩිදුරටත් සඳහන් කරන්නේ එම පළමු ටෙන්ඩරයේ ඉවත් කිරීම් සඳහා ලබාදුන් මාස 06ක කාලය ඉක්ම ගොස් ඇති බැවින්ද, ඔවුන් සෙමින් එම කටයුතු කර ඇති බැවින්ද, මෙම ඉඩම මහවැලි අධිකාරිය කඩිනමින් ලබා ගතහොත් වරාය අධිකාරියට ලැබීමට නියමිත විශාල මුදලක් අහිමිවී යෑමේ අවදානමක් පවතින බැවින්ද, සියලුම ඛනිජ ද්‍රව්‍ය එක ගොඩක් ලෙස විකිණීමට අවශ්‍ය ලෙස ටෙන්ඩර් කැඳවීමෙන් වරාය අධිකාරියට විශාල මුදලක් එකවර ලබා ගැනීමටත්, ඉක්මණින් ඛනිජ ද්‍රව්‍ය ඉවත්කර භූමිය ආයෝජන මණ්ඩලයට ලබාදීමටත් හැකි බවය.


රාජ්‍ය ඇමති ඩිවී චානක කීවේ යැයි කියන ඉහත තොරතුරු වැරදිය. මන්ද මහවැලි අධිකාරියට හා තවත් අයට අයත් මෙම ආරබොක්ක ඉඩම ඔවුන්ගෙන් පවරා ගැනීම 2019 ජුනි 13 වැනි දින අංක 2127/25 දරන අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රය මගින් එවක ඉඩම් විෂයභාර අමාත්‍ය ගයන්ත කරුණාතිලක විසින් කර ඇති බැවින්ය. එම සංචාරක දිනය වනවිටත් එහි අයිතිය මහවැලි අධිකාරියට තිබී නැති අතර එය තිබී ඇත්තේ ආයෝජන මණ්ඩලය සතුව හෝ එම මණ්ඩලයට ලබාදෙන තෙක් ඉඩම් අමාත්‍යාංශය බාරයේ හෝ ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරයා බාරයේය.


කෙසේ වෙතත් මේ වනවිට ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතින ආයෝජන මණ්ඩලයේ පැමිණිල්ලට හේතු වී ඇති එම කළුගල් සහ කුඩු එක තොගයක් ලෙස විකිණීමේ ටෙන්ඩරය සඳහා දැන්වීම 2021.09.11 දින සහිතව පුවත්පත් දැන්වීමක් ලෙස පළකර ඇති අතර ටෙන්ඩරය එම සැප්තැම්බර් 22 දින අවසන් කර ඇත.


එහිදී ලැබුණ ලංසු අනුව මුළු තොගයම ඉවත් කිරීමේ ටෙන්ඩරය වැඩිම ඉල්ලුම වන රුපියල් 10,001,000ක් ඉදිරිපත් කළ හලාවත, ඉලිප්පදෙනිය, මුංගන් දළුව, ගල්වාන වත්ත ලිපිනයැති නිර්මලා ජයන්ති නැමැතිතියට ලබාදී ඇත. ඒ එම මුදලට අමතරව වැට් සහ අනෙකුත් රජයේ බදු ගෙවීමේ පදනම මතය.


ඒ අනුව ඇයට දැනුම් දී ඇත්තේ වැට් වශයෙන් රුපියල් 800,080ක් ගෙවන ලෙස හා රාජ්‍ය භාගය ලෙස භූ විද්‍යා පතල් කාර්යාංශයට කළු ගල් කුට්ටි කියුබ් එකකට රුපියල් 60ක්ද, කළු ගල් කුඩු කියුබ් එකකට රුපියල් 20ක්ද, කළු ගල් කැට කියුබ් එකකට රුපියල් 60ක්ද ගෙවන ලෙසය. ඇයට ටෙන්ඩරය පිරිනැමූ බවට වූ ලිපිය නිකුත් කළ 2021.09.27 දින සිට මාස 06ක කාලයකදී එම ඉවත් කිරීම් කරන ලෙස දැනුම් දී ඇති අතර වරාය අධිකාරිය විසින් අවශ්‍ය අනුමත ලිපි ලේඛනාදිය ලබාදෙන බවත් ප්‍රවාහනයට හා ඉවත් කිරීමට අදාළ අනුමතීන් ටෙන්ඩර් කාරිය විසින් ලබාගත යුතු බවත් එහි සඳහන් කර ඇත.


ඒ අනුව ටෙන්ඩර්කාරිය 2021.09.30 දින වරාය අධිකාරියේ ගිණුමට ටෙන්ඩර් මුදල හා වැට් මුදලේ එකතුව වන රුපියල් 10,801,080 ක (රුපියල් එක්කෝටි අට ලක්ෂ එක්දහස් අසූවක්) මුදලක් ගෙවා ඇත.


මුළු තොගයම සඳහා එම අවසන් ටෙන්ඩරය ලබාදෙන විට කළුගල් කුට්ටි කියුබ් 114,095ක්ද, කළු ගල් කුඩු කියුබ් 158,842.25ක්ද, කැට ගල් කියුබ් 10,700.5ක්ද මුල් දල ඇස්තමේන්තුව අනුව එම ඉඩමේ ඉතිරිව තිබී ඇත.


මෙම කළුගල් සඳහා අයකර ඇති රාජ්‍ය භාගය ගණනය කර ඇති වෙළඳපල වටිනාකමින් සියයට 4ක් වන අතර ඒ අනුව කළුගල් කුට්ටි සහ කැටගල් කියුබ් එකක වෙළඳ වටිනාකම රුපියල් 1500ක් ලෙස සලකා ඇත. කළුගල් කුඩු කියුබ් එකක වෙළඳ වටිනාකම රුපියල් 500ක් ලෙස සලකා ඇත.


රාජ්‍ය භාගය ගෙවීම සඳහා සලකා බලා ඇති මෙම වෙළඳ වටිනාකම් සමඟ ගණනය කිරීමේදී මෙම අවසන් ටෙන්ඩරය ලබාදෙන තෙක් ඉතිරිව තිබූ කළුගල් සහ කුඩුවල වටිනාකම රුපියල් 26 කෝටි 66 ලක්ෂ 14,375ක් වන අතර ටෙන්ඩරය පිරිනැමූ රුපියල් කෝටියක මුදල සමඟ සැසැඳීමේදී එමෙන් 26 ගුණයක කළුගල් හා කුඩු තොගයක් එහි තිබී ඇත.


එහෙත් අප දන්නා වෙළඳපල තත්වය වන්නේ රාජ්‍ය භාගය සඳහා ගණනය කර ඇති රුපියල් 1500ක මුදලට තබා එමෙන් දෙගුණයක මිලටත් කළුගල් කුට්ටි සහ කැට මිලදී ගැනීමට නැති බවය. කළුගල් කුට්ටි, කැට හා කුඩු යන සියලු ද්‍රව්‍ය මෙම ටෙන්ඩරයේදී මෙන් එක් ගොඩක් ලෙස ගෙන රාජ්‍ය භාගය අය කිරීමට සලකා බැලූ මිල මෙන් දෙගුණයක මිලකට ගණනය කළත් මෙම තොගය රුපියල් කෝටි 52කට වඩා වටිනා එකකි. රාජ්‍ය භාගය සඳහා යන සොච්චම් මුදලත්, ඉවත් කිරීමේ මෙහෙයුම් වියදම් අඩුකළ විට මෙම ගනුදෙනුවෙන් සැබෑ ටෙන්ඩර් හිමිකරුට ලබාගත හැකි ලාභය වියදම් කරන මුදල මෙන් පනස් ගුණයක් වන බව පැහැදිලිය.


එසේ අප සැබෑ ටෙන්ඩර්කරු වශයෙන් සඳහනක් කළේ, අප කළ සොයා බැලීමේදී මෙම ටෙන්ඩරය හිමිකරගත් තැනැත්තිය වශයෙන් සඳහන් හලාවත, ඉලිප්පදෙනිය, මුංගන්දළුව, ගල්වාන වත්ත ලිපිනයැති නිර්මලා ජයන්තිට රුපියල් කෝටියක මෙවැනි ටෙන්ඩර් ලබා ගැනීමේ හෝ ඉන්පසු තවත් රුපියල් මිලියන ගණනක් වියදම් කර බැකෝ හා ටි්‍රපර් රථ යොදවා මෙම ගල් ඉවත් කිරීමේ හැකියාවක් නැති බව අනාවරණය වූ නිසාය.


එහෙත් ඇය වරාය අමාත්‍ය රෝහිත අබේගුණවර්ධනගේ ගුණ වර්ණනා කරන තැනැත්තියක බව සැලවූ අතර එමෙන්ම වරාය අමාත්‍ය රෝහිත අබේගුණවර්ධනට ඇති ඥාති සම්බන්ධයක් ගැන කියන බවද සැලවිය.


ඒ නිසා මෙම ටෙන්ඩරයේ සැබෑ හිමිකරුවා ඇය නොවන වෙන කවුරුන් හෝ විය හැකිය. එය සොයා ගැනීම අල්ලස් හෝ දූෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිසමේ සැබෑ කාර්යභාරය විය යුතු අතර මෙම ටෙන්ඩරයේ හිමිකාරිය එවැනි මුදලක් උපයා ගත්තේ කෙසේද යන්න පරීක්ෂණයක් කිරීම ඒ සඳහා පළමු පියවර විය යුතුය.■

පොලිසිය, නින්දිත.

0

පාස්කු ඉරිදා මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරයේ නායකයා ලෙස කටයුතු කළ සහරාන් හෂීම්ගේ බිරිඳ වන ෆාතිමා කාදර් හාදියාගෙන් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හෙවත් සීඅයිඩීය ප්‍රශ්න කර ඇත.


ඒ පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරයට මාස දෙකකට කලින් ඇය කුලියාපිටිය නිවසේදී ප්‍රශ්න කරමින් සිටි අවස්ථාවේදී සහරාන් හෂීම් අත්අඩංගුවට ගැනීමේ අවස්ථාවක් එවක සීඅයිඩී නිලධාරීන් මඟහැරී යැයි කියන සිදුවීමක් සම්බන්ධයෙන්ය.


මෙම ප්‍රශ්න කිරීම කර ඇත්තේ වැලිකඩ බන්ධනාගාරයේදී වන අතර ඒ සඳහා කුලියාපිටිය අධිකරණයෙන් අවසර ලබා ගැනීමක් සිදුකර ඇති බව මාධ්‍ය වාර්තා කර ඇත.


සීඅයිඩීය මේ කැස කවන්නේ කුමකටද යන්න පිළිබඳ තේරුම් ගැනීම අමාරු නැත. මේ උත්සාහය වත්මන් ආණ්ඩුවට හිසරදයක් වී ඇති පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි විමර්ශනයක් කරමින් ඒ සම්බන්ධයෙන් දැනට අනාවරණය වී ඇති සියලු තොරතුරු සොයාගත් එවකට සීඅයිඩීයේ අධ්‍යක්ෂවරයා වශයෙන් කටයුතු කළ ශානි අබේසේකර ඇතුළු පිරිස යළි බොරු චෝදනාවක් යටතේ කොටු කරන්නටය.


වාස් ගුණවර්ධන සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් බොරු චෝදනාවක් මත ශානි අබේසේකරට නඩු පැවරූ බව මේ වනවිට හෙළිදරව් වී අවසන් අතර මේ සිදුකරන්නට යන්නේ එහි දෙවන නාටකය බව පැහැදිලිය.


දේශපාලන වුවමනා එපාකම් මත ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය ඉතා නින්දිත ලෙස මේ වනවිට කටයුතු කරමින් සිටින බවට පසුගිය කාලයේ එල්ල වූ චෝදනා බරපතළ වන අතර කොළඹ අගරදගුරු මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමි පොලිස්පතිවරයාට හා පොලීසියට එල්ල කරන ලද චෝදනා බරපතළය. ඒ හිමි එක් අවස්ථාවක කීවේ සිය රාජකාරිය නිසි ලෙස කිරීමට නොහැකි නම් පොලිස්පතිවරයා සිය නිල ඇඳුම ගලවා ගෙදර යායුතු බවය.


ආසන්නතම සිදුවීම් වන කතෝලික ක්‍රියාකාරිකයකු වන ෂෙහාන් මාලක අත්අඩංගුවට ගැනීමේ සිදුවීමේදී හා බොරැල්ල සියලු ශාන්තුවරයන්ගේ දේවස්ථානයට බෝම්බයක් තිබීමේ සිදුවීමේදීද පොලීසිය දේශපාලන වුවමනා එපාකම් මත කටයුතු කරන බව පෙන්නුම් කර ඇත.


පොලීසිය මෙතරම්ම දේශපාලන වුවමනා එපාකම් මත කටයුතු කරන අයුරක් මෑත කාලයේ දැක ගන්නට හැකිවී නැත.


පසුගිය යහපාලන ආණ්ඩු සමයේ ස්වාධීන පොලිස් කොමිසමක් මගින් පොලීසියට ලබාදුන් කොන්ද කෙළින් කරගෙන වැඩ කිරීමේ හැකියාව යළි එයට ළඟා කරගත යුතු බව මෙම සිදුවීම්වලින් මොනවට පැහැදිලි වේ. එදා පොලීසිය බාර ඇමතිවරයාට තබා ජනාධිපතිවරයාටවත් පොලිස් කොස්තාපල්වරයකු මාරු කිරීමේ හැකියාව තිබුණේ නැත.
පොලීසිය සන්නද්ධ හමුදාවක් නොවන ජනතාවගේ සිවිල් කටයුතු සම්බන්ධයෙන් මැදිහත් වන දෙපාර්තමේන්තුවකි. එහි සේවයේ යෙදෙන්නන්ට සංවිධානය වීමේ හා වෘත්තීය සමිති පිහිටුවීමේ අයිතිවාසිකම් තිබේ. කනිෂ්ඨ නිලධාරීන්ගේ හා පොලිස් පරීක්ෂකවරුන්ගේ සංගම් ආදිය එයට තිබුණි. එමෙන්ම ඊට ඉහළ පොලිස් නිලධාරීන්ගේ එකතු මෙන්ම විශ්‍රාමික පොලිස් නිලධාරීන්ගේ එකතුද එයට තිබේ.


ලියුම්කරුගේ අදහස වන්නේ සේවයේ යෙදී සිටින හා සේවයෙන් විශ්‍රාම ගොස් සිටින පොලීසියේ මේ සියලු අය එකට එකතුවී පොලීසිය පත්ව ඇති මේ නින්දිත තත්වයෙන් බේරා ගැනීම සඳහා යම් උත්සාහයක් ගත යුතු බවය. නැතහොත් අපට යම්කිසි හෝ ගෞරවයකින් කතාකළ හැකි පොලීසියක් ඉතුරු වන්නේ නැත.■

රන් කරඬු
එතරම් වටින්නේ නෑ

0

■ තරංග දෑලගේ


කොටවෙහෙර රජ මහා විහාරයෙන් සොරකම් කර ඇති පුරාවිද්‍යාත්මක වටිනාකමක් ඇති රන් කරඬු එතරම් වටිනාකමක් ඇති ඒවා නොවන බවත්, ලූණු සිවියක් වැනි ඒවායේ තිබෙන රත්තරන් ප්‍රමාණය පවුම් එකාමාරක්වත් නොවන බවත් එම විහාරස්ථානයේ විහාරාධිපති පුස්සැල්ලෑවේ අමරවංශ හිමි පැවසීය.


ඒ බව අමරවංශ හිමි පැවසුවේ මෙම පුරාවස්තු සොරා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් අනිද්දා කළ විමසීමකදීය.


එම පුරා වස්තු තමා අල්ලා බලා ඇති නිසා එසේ පවසන බවද අමරවංශ හිමි පැවසීය.

සොරකම් කර ඇති මෙම රන් කරඬු ආරක්ෂිතව තැන්පත් කිරීම සඳහා පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව සේප්පු ලබාදී ඇතත් එම සේප්පුවලින් ඉවත් කරන ලද රන් කරඬු හිටපු නීති ප්‍රධානියකුගෙන් ලැබුණු උපදෙස් අනුව ඔහු විසින් ලබාදුන් වීදුරු ආවරණයක තැන්පත් කර තිබී ඇති බවත් මේ වනවිට මාධ්‍ය වාර්තා කර ඇත.■

සේවක අරමුදල් නිදහස් කරනවාද?
ලිඛිතව විමසයි

0

සේවක අර්ථසාධක හා සේවක භාරකාර අරමුදල ඇතුළු සේවක අරමුදල් යෝජිත අධිභාර බද්දෙන් නිදහස් කරන බවට මුදල් අමාත්‍යවරයා කර ඇති ප්‍රකාශය විශ්වාස කළ නොහැකි නිසා ඒ සම්බන්ධයෙන් මුදල් ඇමතිවරයාගෙන් හා දේශීය ආදායම් කොමසාරිස් ජනරාල්වරයාගෙන් ලිඛිතව විමසීමට වෘත්තීය සමිති තීරණය කර ඇත.


අධිභාර බද්ද සම්බන්ධයෙන් දැනට නිකුත් කර ඇති පනත් කෙටුම්පතට අදාළ ගැසට් පත්‍රය ඒ අනුව සංශෝධනයට ලක්කරනවාද යන්න මුදල් ඇමතිවරයාගෙන් විමසීමට නියමිත අතර දේශීය ආදායම් කොමසාරිස් ජනරාල්වරයාගෙන් විමසීමට නියමිතව ඇත්තේ සේවක අරමුදල් බද්දෙන් නිදහස්

කරන්නේද යන්නය. එම කරුණු ඇතුලත් ලිපියම මුදල් අමාත්‍යාංශ ලේකම් එස්ආර් ආටිගලටත් යොමු කිරීමට නියමිතය.


එම ලිපිවල අවධාරණය කර ඇත්තේ මේ වනවිටත් එවැනි සේවක අරමුදල් සියයට 14ක බද්දක් ගෙවමින් සිටින බවය.


සමාජ ආරක්ෂණ අරමුදල් සුරැකීමේ වෘත්තීය සමිති සංසදය ලෙස මෙම ලිපි මුදල් ඇමතිවරයාට හා දේශීය ආදායම් කොමසාරිස් ජනරාල්වරයාට යොමු කිරීමට නියමිත අතර ඒ සම්බන්ධයෙන් ලැබෙන පිළිතුරු මත ඉදිරි කටයුතු තීරණය කිරීමට නියමිතය.


එම ඉදිරි කටයුතු තීරණය කිරීම සඳහා වෘත්තීය සමිති නියෝජිතයින් පෙබරවාරි 23 වැනිදා නැවත රැස්වීමට නියමිත බවත් කම්කරු ඇමතිවරයා පෙබරවාරි 21 වැනිදා කැඳවා ඇති ජාතික කම්කරු උපදේශක සභාවේදී මෙම කරුණ සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡා කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බවත් ඒ සම්බන්ධයෙන් කළ විමසීමකදී නිදහස් වෙළඳ කලාප සහ පොදු සේවා සේවක සංගමයේ සම ලේකම් ඇන්ටන් මාකස් පැවසීය.■

පීටීඒ අහෝසි කරන්න
මානව හිමිකම් කොමිසම

0

අමන්දිකා කුරේ


ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත සම්පූර්ණයෙන් ම අහෝසි කළ යුතු බවට ශ්‍රී ලංකා මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාව රජයට නිර්දේශ කර තිබේ.


පෙබරවාරි 15 වන දින මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාවේ සභාපති විශ්‍රාමික ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු රෝහිණී මාරසිංහගේ අත්සනින් යුතු ලිපියක මේ බව සඳහන් තිබේ.


”ත්‍රස්තවාදය” යන්නට නිශ්චිත නිර්වචනයක් ලබා දී ”ත්‍රස්තවාදී වරද” දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ වරදක් ලෙස ඇතුළු කිරීම මගින් සාමාන්‍ය නීතිය යටතේ මෙම විමර්ශන කටයුතු සිදු කළ හැකි බව කොමිසම පෙන්වා දෙයි.


අධිකරණ නියෝග නොමැතිව සැකකරුවන් රඳවාගෙන සිටීමට ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත හරහා අවසර ලබා දී තිබීම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ දක්වා ඇති මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය කිරීමක් ද වන බව මානව හිමිකම් කොමිසම ලිපියෙන් වැඩි දුරටත් පෙන්වා දෙයි.■

ජනමාධ්‍ය මර්දනය ආයෙත්..

0

උතුරේ හැමදාම මර්දනය සිදුවෙනවා
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී ශානකියන් රාසමාණික්කම්


දකුණේ මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය වුණා වගේ ම උතුරු නැගෙනහිරත් මාධ්‍යවේදීන් විශාල ප්‍රමාණයක් ඝාතනය වෙලා තියෙනවා. මේ කිසිවකට යුක්තිය ඉටු වෙලා නෑ. චමුදිත සමරවික්‍රම මහත්තයාගෙ ගෙදර ගහපු ගමන් විශාල අවධානයක් ඒකට ලැබුණත් උතුරු නැගෙනහිර මේ වගේ මාධ්‍ය මර්දනයන් දිනපතාම ක්‍රියාත්මක වෙනවා. මාධ්‍යවේදියා මොන විදිහට තමන්ගේ මතය තියාගෙන හිටියත් අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය වෙනුවෙන් අපි පෙනීසිටිනවා. ඒ නිසා මාධ්‍යවේදීන්ට කතා කිරීමේ නිදහස තිබිය යුතුයි කියන තැන අපේ පක්ෂය ඉන්නවා.

ජීවිතවල වගකීම රාජය භාරගත යුතුයි
ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය විශාකා සූරියබණ්ඩාර


මාධ්‍යවේදීන් කියන්නේ සමාජයක වටිනාකමක් හිමිවිය යුතු චරිත. දේශපාලනීකරණය වූ මාධ්‍යවේදීන් වගේම ඇත්ත ඇති සැටියෙන් කතා කරන මාධ්‍යවේදීන්ටත් මේ මර්දනයන්වලට මුහුණ දීමට සිදුව තියෙන බව පැහැදිලියි. ඒ නිසා මාධ්‍යවේදීන්ගේ ජීවිතවල වගකීම සම්බන්ධයෙන් රාජ්‍යය මීට වඩා ක්‍රියා කළ යුතුයි. රාජ්‍ය දුර්වලයි කියලා හැඟෙනවා දිගින් දිගටම මාධ්‍යවේදීන්ගේ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට ප්‍රශ්න එන විට. ඒ වගේම මාධ්‍යවේදීනුත් ඔවුන්ගේ වගකීම හරිහැටි හඳුනාගන්න ඕනෑ.

දඩ බල්ලන් බැඳ තබන්න
නීතිඥ සුනිල් වටගල


පසුගිය ජනවාරි 30 වන දා ජාතික ජනබලවේගයේ සමුළුවකට ප්‍රහාරයක් එල්ල කළා. ඒ මොහොතේ අපි පොලිස් ඇමතිවරයාට කිව්වා සමාජ ක්‍රියාකාරීන් එල්ල කරලා ක්‍රියාත්මක වන කල්ලි නවත්වන්න කියලා. ඒ සිදුවීම වෙලා සති එකහමාරකින් පමණ චමුදිතගේ නිවසටත් එවැනි ප්‍රහාරයක් එල්ල වුණා. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් තහවුරු කළ භාෂණයේ සහ ප්‍රකාශනයේ නිදහස මට්ටු කරන්න තමයි මේ හදන්නේ. එක රටක් නීති ගොඩක් දැන් තියෙන්නේ. අපි ආණ්ඩුවට කියන්නේ වහාම ඔබලාගේ දඩ බල්ලන් බැඳලා තියන්න කියලා. ඔවුන් නඩත්තු කරන්නේ ආණ්ඩුවයි.

ස්වාධීන අයිතිය උල්ලංඝනය වෙලා
නීතිඥ නිශාම් කාරියප්පර්


මාධ්‍යවේදීන්ට වරින් වර එල්ල කරන ප්‍රහාර ජනතාවගේ කතා කිරීමේ සහ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය අවහිර කිරීමක්. පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් පස්සේ මුස්ලිම් ජනතාව අදහස් ප්‍රකාශ කළාම ඒවා මොනවාද කියලා හොයන්නේ බලන්නේ නැතිව ඒ අයව අත්අඩංගුවට ගත්තා. සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් කියලා බේදයකුත් නැතිව මාධ්‍යවේදියෝ ඇතුළුව ආණ්ඩුවට විරුද්ධව අදහස් ප්‍රකාශ කරන අයව මර්දනය කරන්න තමයි මේ කටයුතු කරලා තියෙන්නේ. චමුදිතට ප්‍රහාරයක් එල්ල කරන්නෙත් එයා ජනතාව දැනුවත් කරන ක්‍රමවේදය දැන් දැන් ආණ්ඩුවට නුරුස්සන නිසා වෙන්න පුළුවන්. දැන් කරන්නේ අදහස් දැනගැනීමේ හා ප්‍රකාශ කිරීමේ ස්වාධීන අයිතිය සම්පූර්ණයෙන් ම උල්ලංඝනය කිරීමක්.

අතීතයේ අඳුරු සේයා යළි මතුවෙනවා
මහාචාර්ය චන්ද්‍රගුප්ත තේනුවර


අතීතයේ තිබුණු යම් අඳුරු සේයාවන් දැන් දැන් මතුවෙමින් තිබෙන බවක් පෙනෙනවා. විශාල වශයෙන් ගොඩනැගිලා තිබෙන ජනතා අප්‍රසාදය එයට හේතුවක් විය හැකියි. තමා එම මතයට එකඟ නොවූවත් යමෙකුට සිය මතය ප්‍රකාශය කරන්න තියෙන නිදහස ශිෂ්ට සම්පන්න සමාජයක තිබිය යුතුම දෙයක්. පසුගිය දවස්වල සිදුවීම මාධ්‍ය ආයතන ගිනි තබපු, මාධ්‍යවේදීන් මහමග ඝාතනය කරපු අතීතය නැවත මතක් කර දීමට කළ දෙයකුත් විය හැකියි. මාධ්‍යවලට සමාජයක් තුළ නිදහස් ලබා දිය යුතුයි. විවිධ අණපනත් ගෙනැවිත් මාධ්‍යවේදීන් සිරකිරීම හෝ මෙවැනි ක්‍රියාවලින් බියගැන්වීම අයුක්තිසහගතයි.

යුක්තිය, සාධාරණය ඉටුවෙන්නේ නෑ
රංගන ශිල්පී ඩබ්ලිව්. ජයසිරි


මම කුමනාකාරයෙන් හරි මාධ්‍යවේදීන්ට තර්ජනය කිරීම් සිදුකිරීම හෝ මර්දනය කිරීමට සම්පූර්ණයෙන් ම විරුද්ධයි. එය මම ප්‍රතික්ෂේප කරනවා සහ හෙළා දකිනවා. ලංකාවේ නීතියත් යුක්තියත් සාධාරණත්වයත් ඉටු වෙන්නේ නෑ. ඒක ඉතාම තදින් මාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහිව බලපාලා තියෙනවා සහ මේ වෙලාවේත් බලපානවා. පොදුවේ ලංකාවේ ජනතාව ඉන්නේ පිළිසරණක් නැති අන්තිම අවදානම් අවස්ථාවක. එවැනි අවස්ථාවකදීත් මාධ්‍ය මර්දනයක් ක්‍රියාත්මක කරනවා නම් මම එය තදින් ම ප්‍රතික්ෂේප කරනවා.■

පළාත් පාලන ඡන්දෙට ශ්‍රීලනිප වෙනම හවුලකින්

0

ලබන අගෝස්තු මාසයේදී පැවැත්වීමට නියමිත යැයි සඳහන් පළාත් පාලන මැතිවරණය සඳහා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය වෙනම සන්ධානයකින් තරග කිරීමට අවශ්‍ය කටයුතු සූදානම් කිරීමට එහි දේශපාලන මණ්ඩලය සාකච්ඡා කර ඇත.


ඒ පෙබරවාරි 16 වැනිදා එම පක්ෂ මූලස්ථානයේ පැවති දේශපාලන මණ්ඩල සාකච්ඡාවේදීය.
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ ප්‍රධානත්වයෙන් මීට පෙර පිහිටුවන ලද එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය හා පොදුජන එක්සත් පෙරමුණ හෝ අලුතින් ඇතිකරන දේශපාලන සන්ධානයකින් ඉදිරි මැතිවරණයට තරග කිරීම සඳහා සාකච්ඡා කර ඇති අතර එහිදී වැඩිදුරටත් සාකච්ඡා කර ඇත්තේ එම සන්ධානයට අදාළ ප්‍රතිපත්ති තීරණය කළ යුතු බවය.


එමෙන්ම ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ ආසන බලමණ්ඩල ප්‍රතිසංවිධානය කිරීමටද එහිදී සාකච්ඡා කර ඇත.


දැනට වසරක කාලයක් සඳහා කාලය දීර්ඝ කරන ලද පළාත් පාලන ආයතන ඡන්ද විමසීම් අගෝස්තු මාසය පමණ වනවිට පැවැත්වීමට ආණ්ඩුව කටයුතු කරන බවට මේ වනවිට වාර්තා වෙමින් පවතින අතර පෙබරවාරි 14 වැනිදා පැවති කැබිනට් මණ්ඩල රැස්වීමේදී ලබාගෙන ඇති තීරණ රැසක් ඡන්දයක් වෙනුවෙන් ආණ්ඩුව සූදානම් වීමේ ලක්ෂණ පෙන්නුම් කර ඇත.එම කැබිනට් මණ්ඩල රැස්වීමේදී ‘ගෘහ ආර්ථික සුරක්ෂිතා සහන මල්ල’ නම් වැඩසටහනකට අනුමැතිය ලබාගෙන ඇති අතර ඒ යටතේ ජීවන වියදම ඉහළ යෑමේ පීඩනය සැහැල්ලු කිරීම වෙනුවෙන් සෑම ග්‍රාම නිලධාරි වසමකින්ම අඩු ආදායම්ලාභී පවුල් 40ක් තෝරාගෙන එම පවුල්වලට රුපියල් 2000ක් වටිනා භාණ්ඩ මිලදී ගැනීමේ කාඩ් පතක් ලබාදීමට නියමිතය.
කුඩා සුපිරි වෙළඳසැල් ආරම්භ කිරීම සඳහා රුපියල් මිලියන 15,000ක් වෙන් කිරීම, වතු කම්කරු පවුල් 115,867ක් සඳහා මාසිකව තිරිඟු පිටි කිලෝ 15ක් සහන මිලක් යටතේ ලබාදීමට ඊට අමතරව තීරණය කර ඇත. එමෙන්ම සමෘද්ධිලාභීන්ගේ සහනාධාර මුදලද සියයට 28ක මුදලකින් වැඩිකිරීමට ආණ්ඩුව තීරණය කළ බව පෙබරවාරි 14 වැනිදා රාජ්‍ය අමාත්‍ය ශෙහාන් සේමසිංහ ප්‍රකාශ කළ අතර ඒ අනුව රුපියල් 3500ක් වන සමෘද්ධි සහනාධාරය රුපියල් 4500ක් දක්වා රුපියල් 1000කින්ද, රුපියල් 2500ක් වන සමෘද්ධි සහනාධාරය රුපියල් 3200 දක්වා රුපියල් 700කින්ද, රුපියල් 1500ක් වන සමෘද්ධි සහනාධාරය රුපියල් 1900 දක්වා රුපියල් 400කින්ද වැඩි වනු ඇත.■

ඉංග්‍රීසියෙන් කෙරෙන
ලාංකේය ලියැවිලි
මහාචාර්ය
හර්ෂණ රඹුක්වැල්ල
සමග කතාබහක්

0

■ ආචාර්ය උදන් ප්‍රනාන්දු

මීට සති දෙකකට පෙර ම’විසින් ඉහත දැක්වෙන ප්‍රධාන තේමාව යටතේ ලිපියක් සම්පාදනය කළේ සතිස් ද මැල් විසින් ඉංග්‍රීසියෙන් රචිත ‘ද ගුඩ් ෆො නතින්‘ නමැති කෙටිකතා සංග්‍රහයක් ගැන කෙරෙන විචාරයක කොටසක වශයෙනි. මගේ විචාරය ස්ථානගත කළේ ලාංකීය සන්දර්භය අළලා ඉංග්‍රීසියෙන් ලියැවෙන ප්‍රබන්ධ ගැන ය. එහිදී මා මතු කළ ප්‍රධාන කරුණක් වූයේ, ලාංකීක හෝ ඒ සම්භවයක ඇති පිටරට වෙසෙන, විප්‍රවාසී හා ඩයස්පෝරික ලේඛක ලේඛිකාවන් ගැන ය. මාගේ අවධාරණය වූයේ එම පිරිස ලාංකීය යථාර්ථය කෙලෙස නිරූපණය හා ප්‍රතිනිර්මාණය කරන්නේ ද යන්නයි. මා ඒ බොහෝ නිර්මාණ සමාන කළේ ප්‍රති-අපනයනිත සාහිත්‍ය කෘති ලෙස ය; ඒවායේ යම් රටාවක් හා වට්ටෝරුවක් දක්නට ඇති බව ය. ව්‍යතිරේක කිහිපයක් ඇතත්, බොහෝ ඩයස්පෝරික සාහිත්‍ය කෘති තුළ ඇත්තේ අතීතකාමී, නොස්ටැල්ජියානු, රෝමාන්තික, එක්සොටික, කෝන්තරවාදී, බැගේජවාදී, ඇරියස්වාදී, ස්වෝත්තමවාදී හෝ හීනමානමය සම්මිශ්‍රණයකින් යුතු අන්තර්ගතයක් බව මම පැහැදිලි කළෙමි. මගේ තර්කය වූයේ ඩයස්පෝරික සිවිල් හා ඩොලර් බලය නිසා මේ කෘති ලංකාවේ ලියැවෙන ඉංග්‍රීසි කෘති අහුමුල්ලකට තල්ලු‍ කරන බවයි.


මගේ මේ ලිපියට ප්‍රතිචාර ගණනාවක ලැබුණ අතර ඉන් වඩා ප්‍රාමාණික එකක් වූයේ මහාචාර්ය හර්ෂණ රඹුක්වැල්ල මට පුද්ගලික ව සන්නිවේදනය කළ ප්‍රතිපෝෂණය ය. මහාචාර්ය රඹුක්වැල්ල විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉංග්‍රීසි පිළිබඳ මහාචාර්ය පදවිය ද එහි පශ්චාත් උපාධි ඉංග්‍රීසි ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ තනතුර ද දරයි. ද්විභාෂික හැකියාව ඇති ඉංග්‍රීසි ඇදුරන් අල්පයෙන් එකෙකු වන හර්ෂණ, සිංහල සාහිත්‍ය ගැන කාලයක් පුරා පර්යේෂණ කර ඇත. ඔහුගේ ආචාර්ය උපාධියට පාදක වන්නේ සිංහල ජාතිකවාදයේ සංස්කෘතික පෙළපත ගැන ය. දත්තමය වශයෙන් මගේ ලිපියට ප්‍රතිපක්ෂ කරුණු කිහිපයක් ඔහු මතු කළ නිසා මා හර්ෂණට යෝජනා කළේ ඔහුගේ විචාරාත්මක ප්‍රතිචාරය ලිපියක් ලෙස සම්පාදනය කරන ලෙසයි. හර්ෂණගේ කාර්ය බහුලතාව නිසා එය මග හැරුණු අතර මා ඔහු සමග කළ දීර්ඝ කතාබහේදී ඔහු විසින් කියන ලද කරුණු මා සංගෘහිත කර මෙලෙස පළ කිරීම ගැන ඔහු කැමති විය. ඒ අතින් මෙය මගේ ලිපියට එක්තරා ආකාරයකට අභියෝග කරන අතර ඊට අමතර ව ඌනපූරණයක් ලෙස ද කටයුතු කරයි. හර්ෂණගේ අදහස් ඔහු කී ලෙස ම මා පිටපත් කර ඇති අතර මෙහි කෙටුම්පතක් ඔහු විසින් පිරික්සා ඇත.

ලංකාවේ ඉංග්‍රීසි ලියැවිලි


මේ විෂය පථයට යෙදෙන යෙදුම ‘ශ්‍රී ලංකන් රයිටින් ඉන් ඉංග්ලිෂ්‘ හෙවත් ඉංග්‍රීසියෙන් කෙරෙන ශ්‍රී ලාංකේය ලියැවිලියි. ශානරයක් ලෙස ගත් කල මේ යෙදුම පිළිබඳ ගැටලු සහගත හා අර්බුදකාරී ඉතිහාසයක් තිබිලා තියෙනවා. විචාරකයන් මේ සම්බන්ධයෙන් මතු කළ ප්‍රශ්නය වුණේ ඉංග්‍රීසියෙන් ලියැවෙන සාහිත්‍ය කෘතිවලින් නියම ලාංකීය යථාර්ථය ගැඹුරින් නිරූපණය වෙනවා ද යන්නයි. ඉංග්‍රීසියෙන් ලංකාව ගැන ලියැවෙන දේ යම් බරක් හෝ හරයක් නැති බවකුත් ඉන් ඉඟිකළා. ඉංග්‍රීසි භාෂාව යටත් විජිත උරුමයේ දිගුවක් ලෙස සලකන විට ඉංග්‍රීසියෙන් සාහිත්‍ය කටයුතු කිරීම සංස්කෘතික දේශපාලනික වශයෙන් කෙතරම් ගෝචර ද යන්නත් විචාරකයන් මුල් කාලයේ මතු කළා. හැටේ දශකයේ ඉංග්‍රීසියෙන් කවි ලියූ ලක්දාස වික්‍රමසිංහගේ කවියක නම ‘ඩෝන්ට් ටෝක් ටු මී අබවුට් මතීස්‘ (මතීස් ගැන මා එක්ක කතා කරන්න එපා). ඒ කවියේ නූතනවාදී චිත්‍ර ශිල්පීන් (modernist painters) වන මතීස් හා වැන් ගෝ වැනි අය ගැන කතා කරමින් කියන්නේ ඔවුන්ගේ කලා ප්‍රකාශන ද එක්තරා අකාරයකට බිහිසුණු යටත් විජිතවාදයක් නියෝජනය වන බවයි. මේ කවිය ලියා කලකට පසු ඔහු කියනවා ඉංග්‍රීසියෙන් ලිවීම සංස්කෘතික ද්‍රෝහීකමක් නිසා මා තව දුරටත් ඉංග්‍රීසියෙන් ලියන්නේ නැහැ කියලා. මේ ප්‍රවණතාව ලංකාවට පමණක් සීමා වුණු එකක් නොවෙයි. අප්‍රිකාවෙන් බිහි වුණු විශිෂ්ටතම සාහිත්‍යකරුවෙකු වූ කෙන්යානු ජාතික න්ගුගි වා තිඔන්ගු ද ‘මා තව දුරටත් ඉංග්‍රීසියෙන් ලියන්නේ නැහැ‘ කියන ප්‍රකාශය ඒ කාලේ කරනවා. මෙය යටත් විජිත නිදහස ලැබීමෙන් අනතුරුව ඒ ඒ රටවල ඇති වූ සංස්කෘතික ප්‍රබෝධයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙසයි දක්නට ලැබෙන්නේ. හැටේ දශකයේ ම, ගොඩ්ෆ්‍රි ගුණතිලක (මාර්ග පර්යේෂණ ආයතනයේ නිර්මාතෘ හා හිටපු අමාත්‍යාංශ ලේකම්) විචාරයක කියනවා ලංකාවේ භාවිත ඉංග්‍රීසිය ‘ලැන්වේජ් විතවුට් එ මෙටෆර්‘ හෙවත් රූපකයක් නැති බසක් කියලා. ඔහු ඉන් අදහස් කළේ භාෂාවක් ලෙස ඉංග්‍රීසි ලංකාවේ හරියට මුල් බැස ගෙන නැති බව. ලාංකීය ඉංග්‍රීසි වහරේ ලාංකීය අනන්‍යතාවක් ගැබ් වෙලා නැහැ කියන බව. මේ අදහස් අපි අද කියවද්දී ඒ අදහස් මතු වූ සංස්කෘතික දේශපාලනික සංදර්භය දෙස විචාරාත්මකව බලමින් පුළුල් තැනක සිට කියවිය යුතු වෙනවා.

සංස්කෘතික ප්‍රබෝධය හා සාහිත්‍යය


හතලිස්, පනස්, හැට හා හැත්තෑව දශකය වෙන තුරු ම ලංකාවේ සංස්කෘතික ප්‍රබෝධයක් මතුවීම දක්නට ලබෙනවා. නවකතාව, කවිය, ගීතය, නාට්‍යය, චිත්‍රපටය වැනි සියලු ප්‍රකාශන මාධ්‍ය ඒ පරිවර්තනයට හසු වී පර්යේෂණ තුළින් නව මංපෙත් සොයාගෙන යනවා. අලු‍තින් නිදහස ලද දේශයට සංස්කෘතියක් ගොඩනැගීමක් එතැන වෙන්නේ. සරච්චන්ද්‍රගේ නාට්‍යය හා ලෙස්ටර්ගේ සිනමාව තුළින් සිදු වුණේ ඒකයි. ඔය සංස්කෘතික ප්‍රබෝධයේ හා ‘දේශීය‘ යනුවෙන් හඳුනාගත් අනන්‍යතාවක් සොයන ක්‍රියාදාමයේ හෙවණැල්ල යට ම තමා ලාංකීය ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍යකරණයත් දිග හැරෙන්නේ. ඒ බලපෑම හැත්තෑවේ දශකයේ ඉංග්‍රීසියෙන් ලියන අය තුළ නිරීක්ෂණය කරන්න පුළුවන්. ඒ අයට තීව්ර ලෙස දැනෙනවා ඔවුන් ලියන දේ ලාංකීය යථාර්ථය ගැඹුරින් ග්‍රහණය කර නොගෙන ඔවුන්ට ම සීමා වූ යම් සීමිත වපසරියක පමණක් ක්‍රියාත්මක වන බව. යැස්මින් ගුණරත්න ඔය අතරේ කවියක් ලියනවා, ‘දිස් ලැන්වේජ් – දිස් වුමන් – එ ලවර්ස් රිප්ලයි’ කියලා. ඈ කියන්නේ ඇයට ඉංග්‍රීසියෙන් ලියන්න අයිතියක් තියෙනවා කියලා. එහෙත් ඒ කාලයේ තිරු කන්දයියා හා රෙජී සිරිවර්ධන වගේ අය ඉංග්‍රීසි භාවිතයේ දේශපාලනය ගැන ඊට වෙනස් මතයක් දැරුවේ. ඔවුන්ගේ අදහස් ද අප ස්ථානගත කළ යුත්තේ ඉහත පැවසූ සිංහල සමාජය තුළ සිදු වූ පුළුල් සංස්කෘතික ප්‍රබෝධයේ හෙවණැල්ල යටතේ. මගේ ආස්ථානය වන්නේ ඉහත අර්ථ නිරූපණය සියයට සියයක් නිවැරදි නොවන බව. අපි කතාකරන දේශීයත්වය හෝ ‘අපේකම‘ (ඔතෙන්ටිසිටි) සරලමතික එකක් නොවන බවයි මා හිතන්නේ. සමාජයක දේශීයත්වය හෝ අපේකම එකක් නොව කිහිපයක් විය හැකියි. එසේත් නැතිනම් විවිධත්වය හෝ බහු-විධ බවයි දේශීයත්වයේ නියම ස්වභාවය. තනි දේශීයත්වයක් හෝ තනි අපේකමක් ගැන කතා කිරීම තේරුමක් නැති බවයි මා සිතන්නේ. දේශීයත්වය කියන්නේ අනන්‍යතා කිහිපයක එකතුවක් හා මුහුවීමක්. එහෙත්, විශේෂයෙන් ම සිංහල සමාජය තුළ අපි දකින්නේ මෙම දේශීයත්වය එකමානීය ලෙස අරුත් ගැන්වීමක් ලෙස සහ එම පටු දේශීය අනන්‍යතාව මත ගොඩ නැගීමට උත්සාහ කරන ජාතිකවාදී කතිකාවක් ලෙස.

ඉංග්‍රීසියෙන් පිළිබිඹු වන ගම


හැත්තෑව දශකයේ මතුවුණු අධිපති සංස්කෘතික කතිකාව තනි ජනවර්ගයක් (සිංහල) තනි ආගමක් (බෞද්ධ) හා මූලික ව ග්‍රාමීයත්වය පදනම් කරගෙන ගොඩනැඟු‍ණු එකක්. ඒ පසුබිම මතයි ඉංග්‍රීසි ලේඛකයන් පවා ‘ගමට‘ යන්න පටන් ගන්නේ තම නිර්මාණ තුළ. මහාචාර්ය රජීව විජේසිංහ මීට කිව්වේ විලේජ්-වෙල්-සින්ඩ්‍රෝමය (ගමේ-ගොඩේ-ළිඳේ-ලෙඩේ) කියලා. ගැමි පරිසරය ආගන්තුක නාගරිකයන් විසින් රෝමාන්තීකරණය කරන්නේ මේ තත්ත්වය තුළ. ජේම්ස් ගුණවර්ධන හා පුන්‍යකාන්ති විජේනායක වැනි අයගේ නිර්මාණ තුළ මේ ගතිය යම් දුරකට නිරීක්ෂණය කරන්න පුළුවන්. ලෙස්ටර්ගේ රේඛාවේ පවා සිදුවන්නේ ගම නාගරික ඇසකින් බලා වාර්තාකරණය කිරීමයි. ගමේ ඉපදුණ පළියට මේ තත්ත්වයේ අනිවාර්ය වෙනසක් වන්නෙත් නැහැ. ගමේ ඉපිද එහි කාලයක් ගත කර, පසු ව නගරය වැනි පරිසරයක ඉගෙන ගෙන රැකියාවක් කරගෙන ඉන්න කෙනා ගම දිහා බලන්නෙත් එක්තරා ආගන්තුක කෝණයකින්. එතැනත් වෙන්නෙන් රෝමාන්තීකරණයක් ගම ගැන. මෙය එක්තරා ආකාරයකට මාර්ටින් වික්‍රමසිංහගෙන් පවා සිදු වෙනවා. වික්‍රමසිංහ ලියන ගම වුණත් එක්තරා කල්පිතයක්. ඔහුගේ නිර්මාණවල එන ගම සම්පූර්ණයෙන් ඇත්ත ගමක් නොවෙයි. ‘අපේ ගම‘ කෘතියේ ඔහුගේ ළමා කාලයේ තමා ජීවත් වූ ගමක් ගැන ඔහු පරිකල්පනයෙන් නිර්මාණය කරනවා. ගුණදාස අමරසේකරගේත් මේ ලක්ෂණය අඩු වැඩි වශයෙන් දක්නට තිබෙනවා.
ලාංකීය ග්‍රාමීය සමාජය ගැන ලියැවුණු ප්‍රශස්ත ම කෘතියක් ලෙස අපට ලෙනාර්ඩ් වුල්ෆ් විසින් රචිත බැද්දේගම සැලකිය හැකියි. මා එසේ කියන්නේ සිතාමතාම යි. විදේශිකයෙකුට ලාංකීය දේශීයත්වය හඳුනාගන්න බැහැ, ඒ ගැන ලිවීමට බැහැ කියන අදහසට මා විරුද්ධයි. මෙහි නිරූපණය වන ගම ජනප්‍රිය තලයේ අපි අත්දකින වැව, දාගැබ, කෙත් යාය පදනම් කරගත් සිංහල සමාජයේ අතීත ශ්‍රී විභූතිය ලබාගත් යම් හර පද්ධතියක් මත නිර්මාණය වුණා යැයි සිතන ගම නොවෙයි. වුල්ෆ් ලියන්නේ හම්බන්තොට ශුෂ්ක කලාපයේ ගමක් ගැන. මා නගන ප්‍රශ්නය මේ ගමත් ‘අපේකමේ’ කොටසක් නොවේ ද? සයිමන් නවගත්තේගම ලියන ගමත් වුල්ෆ්ගේ ගම වගේ යම් මට්ටමකට. විශේෂයෙන් ම දඩයක්කාරයා හා දඩයම පදනම් කරගත් සෞන්දර්යක් මේ කෘතිවල අපිට දකින්න පුළුවන්. ඒත් වික්‍රමසිංහගේ ගම වුල්ෆ්ගේ සහ නවගත්තේගමගේ ගමට හාත්පසින් වෙනස්.

ලාංකීය ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍යයේ හැරවුම් ලකුණු


ලංකාවේ ඉංග්‍රීසියෙන් පනහ හැට දශකවල ලියැවෙන කෘතිවල ප්‍රභූ පංතිය විසින් සාමාන්‍යයෙන් හසු කරගන්නා, තමන්ගේ සීමාවේ පිහිටි කතා වස්තුවලින් ඔබ්බට ගොස් නිර්මාණකරණයේ යෙදෙන අය කිහිප දෙනෙක් සිටියා. එක් කෙනෙක් ලක්දාස වික්‍රමසිංහ. ඔහු ද්විභාෂික වන අතර සේවය කළේ කළේ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉංග්‍රීසි භාෂා පුහුණු ඒකකයේ. ඔහුගේ කවිවල වෙනස් ම ගතිකයක් තියෙනවා. ඊට හාත්පසින් ම වෙනස් කවියෙක් වන්නේ පැටි්‍රක් ප්‍රනාන්දු. ප්‍රභූ පසුබිමකින් එන පැටි්‍රක් ප්‍රනාන්දු වැඩ කළේ තනිකර ම ඉංග්‍රීසියෙන්.

ඔහුගේ කවි වෙනස්. හැත්තෑව හා අසූව වගේ කාලයේ ජීන් අරසනායගම් වගේ කවියෙක් මතු වෙනවා. ඈ මධ්‍යම පන්තික පසුබිමෙන් එන ඉංග්‍රීසි ගුරුවරියක්. බර්ගර් ජාතික ජීන් විවාහ වී සිටියේ දමිළ ජාතිකයෙකු සමග නිසා ඈ බොහෝ විට සුළුතර අනන්‍යතාව නිර්මාණවලට ගෙන එනවා. එතැන කතා වෙන්නේ ප්‍රභූ සමාජ ප්‍රශ්න ගැන නොවෙයි. මෙවැනි සුළුතර ජාතික අනන්‍යතා ගවේෂණ ප්‍රවණතාවේ උච්චතම අවස්ථාවක් ලෙස කාල් මලර් හැඳින්විය හැකියි. ඔහු විසින් රචිත ‘ජෑම් ෆෘට් ටී්‍ර‘ ඇතුළු තුන්ඈඳුතු කෘතීන්වලින් නිරූපණය කරන බර්ගර් ප්‍රජාව කුමන විදිහකින්වත් ප්‍රභූ සමාජයක් නොවෙයි. එදිනෙදා ලාංකීය ජීවිතයත් සමග බද්ධ වූ යථාර්ථයක් තමයි මලර් නිරූපණය කරන්නේ. මලර් පුද්ගලික මට්ටමින් ඉතා අසීරු ජීවිතයක් ගත කළේ, ආර්ථික අපහසුතා මැද. මේ සම්බන්ධයෙන් මට අත හැරුණු නම් තව තියෙන්න පුළුවන්.

සමකාලීන ප්‍රවණතා


මෑත කාලීන ඉංග්‍රීසි නිර්මාණ ගත් කල, ඒවායේ තේමාත්මක හා ආකෘතිමය වශයෙන් විශාල වෙනසක් දක්නට පුළුවන්. ග්‍රේෂන් භාරයට සම්බන්ධ කෙනෙක් හැටියට මා දන්නවා මෑත කාලයේ වසරකට කෘති හැත්තෑවක් වගේ ප්‍රමාණයක් ලැබෙනවා සම්මාන සඳහා තරග වදින්න. මේවා කෙටිකතා නවකතා පමණක් නොවෙයි. කවි, නාට්‍ය තිරනාටක, ස්වයං-චරිතාපාදන, පුද්ගලික මතක ආදිය. පළ නොවුණු අත්පිටපත් පවා මීට ඇතුළත්. ඒවා සමහර විට පළවෙන්නේ ම නැහැ. ඒ නිසා ඒවා ජනතාව අතරට යන්නේ නැහැ. මෑත කාලයේ කෘතියක් ලෙස ‘රෝඩ් ටු එලිෆන්ට් පාස්‘ ඉතා වැදගත්. එය වාර්ගික අර්බුදය ආශ්‍රිත ව ලියැවුණු එකක්. අම්බලවානර් සිවානන්දන්ගේ ‘වෙන් මෙමරි ඩයිස්‘ තුළත් කතා කෙරෙන්නේ ප්‍රභූ සමාජය ගැන නොව කම්කරු හා පහළ පන්තිය ගැන. වාර්ගික කෝණයෙන් ලංකාව ගැන ලියැවුණු උසස් ම කෘතියක් එය. එහි දේශපාලන දර්ශනය හා නිර්මාණශීලීභාවය ඉතා ඉහළයි. තිස්ස අබේසේකරගේ කෘති ද වැදගත්. ඔහු ‘බි්‍රඟින් ටෝනි හෝම්‘ කියන කුඩා කෘතියක් ලියනවා කැලණි මිටියාවතේ ඉතිහාසය හා සන්දර්භය අළලා. ඔහුගේ පිටගම්කාරයෝ ටෙලි නාට්‍යයට ද පසුබිම් වන්නේ කැලණි මිටියාවත. එල්මෝ ජයවර්ධනගේ ‘සෑම්ස් ස්ටෝරි‘ කෘතියත් ඉතා අදාළයි මේ සාකච්ඡාවට. ජයවර්ධනගේ පසුබිමත් ප්‍රභූ එකක් නොවෙයි. සාමාන්‍ය සමාජය ගැනයි ඔහු ලියන්නේ. මේ අතර තව වැදගත් නිර්මාණකරුවෙක් ඉන්නවා ඩේවිඩ් බ්ලැකර් කියලා. බර්ගර් ජාතික බ්ලැකර් කලක් යුද හමුදාවේ ස්නයිපර් වෙඩික්කාරයෙක්. ඔහුගේ ‘අ කෝස් අන්ට්රු‘ පොත ගෙතෙන්නේ ඒ අත්දැකීම් මත. එහි ප්‍රධාන චරිතය ගැමි සිංහල බෞද්ධ පරිසරයකින් එන සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙක්. ඔහු ත්‍රිලර් ශානරය ඉතා හොඳින් හසුරනවා. කවි ගැන කතා කරනවිට වැදගත් නිර්මාණකරුවෙක් වෙන්නේ මාලින්ද සෙනෙවිරත්න. ඔහුත් ද්විභාෂිකයි. විවිමරී වැන්ඩර්පූටන්ගේ කවිත් පුළුල් පරාසයක ලියැවෙන ඒවා. ඇයගේ කවිවල නිරූපණය වන්නේ සාමාන්‍ය සමාජයේ ගැහැනුන් මිනිසුන් මුහුණ දෙන ප්‍රශ්න. තරුණ පරපුර නියෝජනය කරන විහඟ පෙරේරා හා මාලන් ආරියසිංහගේ කෘතිත් ඉතා වැදගත්.
ෂෙහාන් කරුණාතිලක වැදගත් වන්නේ ලංකාවේ සිට නිර්මාණකරණයේ යෙදෙන කෙනෙකු ලෙස මේ වන විට වැඩි ම අන්තර්ජාතික අවධානයක් දිනා ගත කෙනෙකු නිසා. ඔහුගේ ‘චයිනමන්‘ කෘතියේ එන්නේ සමාජයේ කොන් වුණු කොටස් ගැන, තැබෑරුම් වැනි අවකාශ ගැන. ඔහුගේ ‘චැට්ස් විත් ද ඩෙඩ්‘ කෘතියත් ඉතා ප්‍රශස්ත මට්ටමේ එකක්. එහි තේමාව 87-89 වකවානුවේ මාධ්‍යවේදීන් අතුරුදහන් වීම් හා ඝාතන. රිස්විනා මෝසෙත් ද අල්විස් මුස්ලිම් ජාතික ලේඛිකාවක්. ඇය ලියන්නෙත් පහළ මැද පංතිය ආශ්‍රිත තේමා යටතේ. නෙශාන්ත හරිස්චන්ද්‍ර ලේඛිකාව තවත් උදාහරණයක්. ග්‍රේෂන් සම්මානය ලද චාරුලතා අබේසේකරගේ අවධාරණය තමන් ද වාසය කළ ග්‍රාමීය පරිසරය. මධුභාෂිණී රත්නායක-දිසානායකගේ ‘අයි හැව් සම්තින් ටු ටෙල්‘ නවකතාව, විශ්වවිද්‍යාල පරිසරය ආශ්‍රිතව ලියවෙනවා. සමස්තයක් වශයෙන් ගත්තාම වත්මන් ලාංකීය ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍යය පනස් හැට ගණන්වලට සාපේක්ෂව ප්‍රමාණාත්මක, තේමාත්මක, ආකෘතිමය, ශානරමය වශයෙන් විශාල ප්‍රසාරණයක් වෙලා තියෙනවා. ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍යකරණයේ යෙදෙන අයගේ පසුබිමේ ද ලොකු වෙනසක් දක්නට ලබෙනවා. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ලාංකීය ඉංග්‍රීසි කතිකාවේ ද ලොකු වෙනසක් වෙලා තියෙනවා. ‘බ්‍රෝකන් ඉංග්ලිෂ්‘ ලෙස කලකට පෙර අවතක්සේරුවෙන් සැලකුණු වහර පවා දැන් සමාජය එක්තරා අකාරයකට පිළිඅරන් තියෙනවා. මේ සියල්ල සාධනීයයි.

ඩයස්පෝරික සාහිත්‍ය හා දේශීය සාහිත්‍ය


ලංකාවේ ප්‍රකාශිත කෘති හා ලංකාවේ වෙසෙන ලේඛක ලේඛිකාවන් ඩයස්පොරික සාහිත්‍යය සමග සංසන්දනය කළ විට ඒ තරම් පිළිගැනීමක්, ප්‍රසිද්ධියක් හා සාකච්ඡාවට භාජනය වීමක් වන්නේ නැහැ කියලා උදන්ගේ ලිපියෙන් තර්ක කළා. පොදුවේ ගත්තාම ඔහු කියන දේ හරි. පිටරට වෙසෙන ලාංකිකයෙකු ලියන පොතකට ලැබෙන ප්‍රසිද්ධිය හා අවධානය ලංකාවේ වෙසෙන කෙනෙකුට ලැබෙන්නේ නැහැ. ඒකට හේතු කිහිපයක් තියෙනවා. එක හේතුවක් වන්නේ අපේ ප්‍රකාශන කර්මාන්තයේ ඇති සීමාවන් හා දුර්වලතා. වෙළෙඳපොළ පිළිබඳ මනා අවබෝධය ඉතා වැදගත්. නිෂ්පාදනය ගුණාත්මකභාවය, ප්‍රවර්ධනය, අලෙවිකරණය, බෙදාහැරීම – මේ සියල්ල අතිශයින් වැදගත්. පිටරටක හොඳ පොතක් එළියට ගන්න නම්, ලේඛකයාට අවුරුද්දක විතර ගිවිසුමක් දීලා ඒ කාලයේ එයාව නඩත්තු කරනවා. තමන්ට ම වෙන් වුණු සංස්කාරක කෙනෙකුත් සපයනවා. මෙහෙ මේ වැඩේ කොහෙත්ම කෙරෙන්නේ නැහැ. ඒ අතින් බැලු‍වාම හැම කෙනෙක් ම ආධුනික ලේඛකයෝ; කවුරුවත් නැහැ වෘත්තීය මට්ටමේ ලේඛන කාර්යයේ නියැළෙන.


තව අලු‍ත් ප්‍රවණතාවක් තියෙනවා යුරෝපය, කැනඩාව, ඔස්ටේ්‍රලියාව ආදි රටවල වාසය කරන ලාංකිකයන් සිංහල හා දමිළ පොත් ඉංග්‍රීසියට පරිවර්තනය කරන එක. උදාහරණයක් ලෙස ඔස්ටේ්‍රලියාවේ වෙසෙන දිලිනි ඊරියාවල මංජුල වෙඩිවර්ධනගේ කෘති කිහිපයක් ම සිංහලෙන් ඉංග්‍රීසියට පරිවර්තනය කර තියෙනවා ඉතා නිර්මාණශීලී ලෙස. ඒ සඳහා ඇයට විදේශීය ප්‍රකාශන ආයතන සොයා ගන්නට පවා හැකියාව ලැබී තිබෙනවා. අශෝක් ෆෙරී (‘කොල්පෙටි පීපල්‘ ලේඛක) හා ෂෙහාන් කරුණාතිලක වගේ ලංකාවේ වෙසෙන ලේඛකයන්ට විදේශ වෙළෙඳපොළට යන්න හැකි වෙලා තියෙනවා. ඔවුන්ගේ කෘති පළ කරන්නේ පෙන්ගුවින්, හැමිෂන් හැමිල්ටන් වැනි විදේශීය ප්‍රකාශන ආයතන.■