විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම සම්බන්ධයෙන් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ පෞද්ගලික මන්ත්‍රී යෝජනාවක් ලෙස පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර ඇති 20 වන සංශෝධන යෝජනාව පාර්ලිමේන්තු විවාදයකට ලක් කර සම්මත කිරීම සඳහා ඊට අග්‍රාමාත්‍යවරයාගේ හෝ අධිකරණ ඇමතිවරයාගේ වාර්තාවක් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ යුතුව ඇතැයි පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී නලින්ද ජයතිස්ස පැවසීය.
පාර්ලිමේන්තුවේ විවාදයට ලක් කොට, පාර්ලිමේන්තුවේ නොපැමිණි මන්ත්‍රීවරුන්ද ඇතුළුව තුනෙන් දෙකක මන්ත්‍රීවරුන් ප්‍රමාණයක් 20 වන සංශෝධනයට පක්ෂව ඡන්දය ලබාදුනහොත් ඒ සම්බන්ධයෙන් ජනමත විචාරණයක් පැවැත්විය යුතු බව ඔහු පැවසීය. ජනමත විචාරණයකින් සම්මත වුවහොත් 20 වන සංශෝධනය නීත්‍යනුකූල බවට පත්වෙයි.
ජනමත විචාරණය ජයගත හැකි බවට තම කණ්ඩායමට කිසිදු සැකයක් නොමැති නමුත්, පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක මන්ත්‍රීවරුන් ප්‍රමාණයකින් සම්මත කරගැනීමට හැකිවේදැයි අවිනිශ්චිතභාවයක් ඇතැයි ඔහු පැවසීය. කෙසේ වෙතත් ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ඇතුළු 20 වන සංශෝධනය පිළිබඳ විවේචන ඇති කණ්ඩායම් විසින් ඉදිරිපත් කරන වෙනස්කම්ද ඇතුළත් කරගැනීමට බලාපොරොත්තු වන බව ඔහු කීය.
මේ අතර 20 වන සංශෝධන යෝජනාවට ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ සැලකිය යුතු පිරිසක් එකඟ වුවද වත්මන් ජනාධිපතිවරයාගේ ධුර කාලය තුළදී විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම සම්බන්ධයෙන් විරෝධයක් ඇතැයි ඒකාබද්ධ විපක්ෂ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී වාසුදේව නානායක්කාර පවසයි.
වත්මන් ජනාධිපතිවරයාගේ ධුර කාලය අවසන් වෙනතුරු ක්‍රියාත්මක වී ඉන්පසුව විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි වී යන ලෙස 20 වන සංශෝධනයට වගන්ති ඇතුළත් කිරීමට යෝජනා වී ඇතත් එයට එකඟ නොවන බව ඔහු කීය. එසේ වුවහොත් ඉන්පසුව පවත්වන මහ මැතිවරණයක් රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැතිවරයා යටතේ පැවැත්වීමට සිදුවන නිසා එකඟ නොවන බවද පැවසීය. එවැනි තත්වයක් ඇති නොවන ආකාරයට ප්‍රතිපාදන ඇතුළත් කරන්නේ නම් 20 වන සංශෝධනයට සහයෝගය ලබාදිය හැකි බව ඔහු පෙන්වාදුන්නේය.
තම කණ්ඩායමේ සිටින ‘ඒකීයවාදීන්’ කිහිපදෙනෙකු පමණක් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමට එකඟ නැතත්, බහුතර පිරිසක් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමට පක්ෂ බව ඔහු කීය.■
20ට වාර්තාවක් ඕනෑ පක්ෂයි දැන්ම බැහැ : වාසු
ජාතික ආණ්ඩුවකට සැලසුම්
ජනාධිපති සිරිසේනගේ වර්තමාන ක්‍රියාකලාපය නිසා පාර්ලිමේන්තුව තුළ සැලකිය යුතු බහුතර බලයක් නොමැතිව ආණ්ඩුව කරගෙන යෑමේ අවදානමක් පවතින බැවින් ඉදිරි කාලයේදී ජාතික ආණ්ඩුක් බිහිවනු ඇතැයි එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ අමාත්‍යවරයෙක් අනිද්දා වෙත පැවසීය.
එක්සත් ජාතික පක්ෂය ප්‍රමුඛව මේ දිනවල ගොඩනගමින් සිටින ජාතික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණ නම් සන්ධානය බිහිවූ පසුව බොහෝ දුරට මෙම ජාතික ආණ්ඩුව පිහිටුවනු ඇතැයි ඔහු පැවසීය.
එලැඹෙන නොවැම්බර් මස පවත්වන්නට නියමිත ජනාධිපතිවරණය තෙක් මෙම ආණ්ඩුව රැක ගැනීම අවශ්‍ය නිසා අමාත්‍ය ධුර සංඛ්‍යාව වැඩිවුණත් ජාතික ආණ්ඩුවක් බිහිකළ යුතුව ඇතැයි ඔහු පැවසීය. එම ජාතික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණ බිහිකළ පසුව ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ බොහෝ මන්ත්‍රීවරුන් එම පෙරමුණට එකතුවන බවට එකගවී ඇතැයි ප්‍රකාශ කළ ඒ මහතා වැඩිදුරටත් ප්‍රකාශ කළේ එම තත්ත්වය තුළ ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසය සමග හෝ ජාතික ආණ්ඩුවකට එක්සත් ජාතික පෙරමුණ යනු ඇති බවය.■
දෝෂාභියෝගයකට ජවිපෙ ලෑස්තියි
ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට එරෙහිව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන ඒමට ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සූදානම් බවත්, පාර්ලිමේන්තුවේ අනෙක් දේශපාලන පක්ෂවල සහයෝගයක් ලැබෙන්නේ නම් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ දෝෂාභියෝග යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බවත් ජ.වි.පෙ. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී නලින්ද ජයතිස්ස අනිද්දාට පැවසීය. නලින්ද ජයතිස්ස මන්ත්‍රීවරයා ප්‍රකාශ කළේ ජනාධිපතිවරයාට එරෙහිව දෝෂාභියෝග යක් ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා පැහැදිලි හේතු තිබෙන බවයි. එසේ වුව, එක්සත් ජාතික පක්ෂය ඇතුළු පාර්ලිමේන්තුවේ අනෙක් පක්ෂවල සහයෝගය ඒ සඳහා ලැබිය යුතු බවයි.
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් අතරින් තුනෙන් දෙකකට නොඅඩු සංඛ්‍යාවක් අත්සන් කොට දෝෂාභියෝග යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කළහොත් කථානායකවරයා එම යෝජනාව භාරගත යුතුය. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගෙ න් හරි අඩකට නොඅඩු සංඛ්‍යාවක් අත්සන් කළහොත් දෝෂාභියෝග යෝජනාවක් බාර ගැනීම හෝ නොගැනීම කථානායකවරයාට තීරණය කළ හැකිය.
මේ අතර ජනාධිපති සිරිසේන එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුවට ක්‍රියාත්මක වීමට ඉඩ නොදී බාධා එල්ල කළහොත් දෝෂාභියෝග යෝජනාවක් ගෙන ඒමට බලාපොරොත්තුවක් ඇතැයි එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආරංචිමාර්ග පවසයි.
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාට එරෙහිව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන ඒමට කටයුතු කළහොත්, ඒකාබද්ධ පොදුජන පෙරමුණ නියෝජනය කරන මන්ත්‍රීවරුන් පිරිසක්ද එයට සහයෝගය දැක්වීමේ ඉඩකඩක් ඇතැයි තවදුරටත් අනිද්දාට වාර්තා වෙයි. අනිද්දා සමග අදහස් දැක්වූ පොදුජන පෙරමුණේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු ප්‍රකාශ කළේ ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන නිසා ඒකාබද්ධ විපක්ෂය විසින් ගොඩනැඟූ සියලු දේ විනාශ වූ බවයි.
ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට එරෙහි දෝෂාභියෝගයක් පැමිණියහොත් ගන්නා තීරණය පිළිබඳව ඉදිරියේදී සාකච්ඡා කළ යුතු නමුත්, මේ වෙද්දී ඔහුගේ ක්‍රියා සම්බන්ධයෙන් තිබෙන කලකිරීම නිසා තම කණ්ඩායමේ සිටින මන්ත්‍රීවරුන් රැසක් දෝෂාභියෝගයකට පක්ෂව කටයුතු කිරීමේ ඉඩකඩක් පවා තිබෙන බව ඔහු පැවසීය.
පොහොට්ටුවට ගිය අයගේ මන්ත්‍රීකම් අනතුරේ
නොවැම්බර් 11 දිනයේ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගත් මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් 30 දෙනෙකුගේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීධුර අහෝසි වීමේ අවදානමක් ඇතැයි වාර්තා වෙයි.
එම මන්ත්‍රීවරුන් සම්බන්ධයෙන් තේරීම් කාරක සභාවක් පත් කරන ලෙස මන්ත්‍රීවරුන් නව දෙනෙකු විසින් කථානායකවරයාගෙන් ඉල්ලීමක් කර ඇත. එම ඉල්ලීම අනුව ඉදිරියේදී තේරීම් කාරක සභාවක් පත් කරනු ඇතැයි පාර්ලිමේන්තු ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරයි.
තම කණ්ඩායම ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය නොගත් බව මේ වනවිට එම මන්ත්‍රීවරුන් විසින් ප්‍රකාශ කර ඇතත්, ජනාධිපතිවරයාගේ පාර්ලිමේන්තුව විසිරවීමේ ගැසට් පත්‍රය නිකුත් කිරීමෙන් පසු නොවැම්බර් 11 වැනිදා ඔවුන් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගත් බවට මාධ්‍ය මඟින් වාර්තා කර තිබුණු අතර එම පුවත කිසිවෙකු ප්‍රතික්ෂේප කර තිබුණේ නැත.
මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු මන්ත්‍රීවරුන් 30 දෙනා නොවැම්බර් 11 දින ප්‍රසිද්ධ උත්සවයක් පවත්වා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ලබාගත් අතර ඉන්පසුව මහින්ද රාජපක්ෂ, නාමල් රාජපක්ෂ ඇතුළු මන්ත්‍රීවරුන් විසින් ඔවුන් පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ලබාගත් බව ට්විටර් ගිණුම්වලද සටහන් කර තිබුණි. නොවැම්බර් 11 වැනිදා ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගැනීමෙන් පසුව බත්තරමුල්ලේ පොදුජන පෙරමුණ කාර්යාල පරිශ්‍රයේදී ලක්ෂ්මන් යාපා අබේවර්ධන මන්ත්‍රීවරයා මාධ්‍ය වෙත අදහස් දක්වමින් මෙසේ පවසා තිබුණි. ‘අපි පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගත්තා. පොදුජන පෙරමුණ මේ රටේ පල්ලෙහා මට්ටමේ ඉඳලා බලය අල්ලාගෙන තියෙනවා. ඒ නිසා අපි ශක්තිමත් ලෙස අපේ ආණ්ඩුවක් නිර්මාණය කරන්නයි අද සාමාජිකත්වය ගත්ත එකේ බලාපොරොත්තුව. අපි සාමාජිකත්වය නොගත්තොත් හිතන්න පුළුවන් වෙන වෙන දේශපාලන පක්ෂවල ඉන්නේ, වෙන වෙන දේශපාලන පක්ෂවල සාමාජිකත්වය තියෙන්නේ කියලා. කොහොමද මේ මැතිවරණයට තරග කරන්නේ මේ විදියට කියලා. ඉන්නේ මොන පැත්තේද කියන එක අද පැහැදිලි වුණා.’
කෙසේ වෙතත් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ ලේකම් සාගර කාරියවසම්ගෙන් කළ විමසීමකදී ඔහු පැවසුවේ පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය පිළිබඳව මෙම අවස්ථාවේ අදහස් පළකළ නොහැකි බවයි.
අනිද්දා සමග නිර්නාමිකව අදහස් දැක්වූ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ මන්ත්‍රීවරයෙකු ප්‍රකාශ කළේ තම කණ්ඩායම පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරින තෙක් නිල වශයෙන් ශ්‍රීලනිප සාමාජිකයන් ලෙස කටයුතු කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බවත්, ඉන්පසුව ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගන්නා බවත්ය.
මේ අතර පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගත් මන්ත්‍රීවරුන් සම්බන්ධයෙන් විනය පියවර ගත යුතු බව දුමින්ද දිසානායක, දයාසිරි ජයසේකර ඇතුළු ශ්‍රීලනිප මධ්‍යම කාරක සභිකයන්ගේ මතය වී ඇත.
ඒ සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රීලනිප මධ්‍යම කාරක සභාව වෙත දුමින්ද දිසානායක මන්ත්‍රීවරයා විසින් ඉදිරිපත් කළ යෝජනාව ප්‍රතික්ෂේප කර නොමැති බවත්, ඉදිරියේදී සාකච්ඡාවට ගත යුතුයැයි යෝජනා කර ඇති බවත් අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක්වූ ශ්‍රීලනිප මධ්‍යම කාරක සභිකයෙක් කීය.
එම මන්ත්‍රීවරයා වැඩිදුරටත් ප්‍රකාශ කළේ මන්ත්‍රීවරුන් පිරිසක් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගත් බවට සැකයක් නොමැති බවත්, එය ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට කළ බරපතළ අසාධාරණයක් බවත්ය.
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මෛත්‍රී යළි කඩයි
නව කැබිනට් මණ්ඩලය පත්කිරීමේදී පොලීසිය අයත් නීතිය හා සාමය අමාත්‍යාංශය තමා යටතේ තබාගැනීම මඟින් නැවත වරක් ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කර ඇත.
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 19 වැනි සංශෝධනයේ අන්තර්කාලීන විධිවිධාන යටතේ ජනාධිපතිවරයාට තබාගත හැකි අමාත්‍යාංශ සංඛ්‍යාව තුනකට සීමාවන්නේය. එම අන්තර්කාලීන විධිවිධානවල 51 වැනි අන්තර්කාලීන විධිවිධානය මෙසේය.
‘ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ පටහැනිව කුමක් සඳහන් වුව ද මේ පනත ආරම්භ වන දිනයේදී ජනාධිපතිවරයා ලෙස ධුරය දරන තැනැත්තා එසේ ජනාධිපති ධුරය දරන තාක් කල් රාජ්‍ය ආරක්ෂාව, මහවැලි සංවර්ධනය සහ පරිසරය යන විෂය සහ ඒවායේ කර්තව්‍ය තමන්ගේ භාරය වෙත පවරා ගැනීම ද එකී කාර්යය සඳහා ඔහු වෙත පවරා ගත යුතු අමාත්‍යාංශ තීරණය කරනු ලැබීම ද කළ හැකි අතර ඒ අනුව එකී විෂය හෝ කර්තව්‍ය පවරනු ලැබ ඇති අමාත්‍යවරයාට යම් ලිඛිත නීතියක කරනු ලබන යම් සඳහනක්, ජනාධිපතිවරයාට කරනු ලබන සඳහනක් ලෙස කියවා තේරුම්ගනු ලැබිය යුත්තේය.’
19 වැනි සංශෝධනය අනුව ජනාධිපතිවරයා යටතේ තබාගත හැක්කේ ඉහත විෂයන්ට අදාළ ආයතන වන අතර පොලීසිය යනු 19 සංශෝධනයට පෙර හා පසු වෙනම අමාත්‍යංශයක් යටතේ පැවතුණකි. පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුව රාජ්‍ය ආරක්ෂාවට අයත් ආයතනයක් ලෙස නොසැලකෙන අතර එය හමුදාමය නොවන සිවිල් කටයුතුවලට අදාළ දෙපාර්තමේන්තුවකි.
2015 ජනවාරි ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු පොලීසිය අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍යාංශය යටතට පත්කරනු ලැබූ අතර 19 වැනි සංශෝධනයෙන් පසු පොලීසිය නීතිය හා සාමය අමාත්‍යාංශය යටතට පත් කරනු ලැබීය.
මහින්ද රාජපක්ෂ නීතිවිරෝධීව අග්‍රාමාත්‍යධුරයට පත් කිරීමේ කුමන්ත්‍රණයේදී පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමේ නීතිවිරෝධී ගැසට් නිවේදනයට පෙර, ජනාධිපතිවරයා පොලීසිය ඇතුළු වෙනත් අමාත්‍යංශ කිහිපයකට අයත් විෂයන් ඔහු යටතට පත් කරගනු ලැබීය.
කේ.සංජීව / තරිඳු උඩුවරගෙදර
දුක් ගලනා කවි ලෝකේසරාගයේ සඳරේඛා
සිය ජීවිතයේ සිය වන වසර ගෙවමින් සිටින ප්‍රකට ඇමරිකානු කිවියර ලෝරන්ස් ෆර්ලින්හෙටි, “කැරලිකාර කලාවක් ලෙස- කවිය” නම් කෘතියෙහි කදිම අදහසක් සටහන් කරයි. “කවිය යනු නිරුවත් ගැහැණියකි; නිරුවත් පිරිමියෙකි; එසේම ඒ දෙදෙනා අතර ඇති පරතරයයි”. එලිසබෙත් බැරට් බ්‍රවුනින්ග් කිවිඳිය වරක් ‘ආදරය’ හඳුන්වා ඇත්තේ ‘ජීවිතයේ ඉදිරිපස, මරණයේ පසුපස, නිර්මාණයේ අරඹුම සහ ජීවන හුස්මේ පෙළඹුම’ වශයෙනි. මනුෂ්‍ය ජීවිතය හා බැඳුණු අන්‍යොන්‍ය ආකර්ශනය, ප්‍රේමය සහ අනුරාගය යනාදිය පොදු හැඟීම් කලාපයක සාමාන්‍ය ලක්ෂ්‍යයන් වුවද, කවියෙකුගේ මේසය මතදී ඒවා පෙර නොවූ විරූ මනරම් සන්දර්භයන් බවට පත් වේ. බොහෝ ප්‍රකට කවි කිවිඳියන් අතින් ප්‍රේම රාග උත්තේජනයන් සහ අනුරාග කල්පනාවන් රමණීය ලෙස කවියට නැගී ඇත. නිර්මාණාත්මක පාර්ශවය නොසලකන සෘජු කාමුක ලියවිලි මෙන්ම හුදෙක් ලිංගිකත්වයම හුවා දක්වන සරාගී (Erotic) සාහිත්‍යයක් ද ලොව පුරා විවිධ රසික ජන පර්ෂදයන් අතර කියවීමට ලක් වන නමුත් කවියන් තම අනුරාග ලෝකය බොහෝ විට නිර්මාණයන්ට ඇතුළත් කරනුයේ සභ්‍යතා සීමාවේ රැඳෙමින් සරාගයේ වසන්ත වනපෙතට චිත්ත කිරණ විහිදුවන පරිද්දෙනි. සමස්තයක් ලෙස ගත් විට වියෝගය, හුදකලාව සහ වේදනා පීඩා කම්පනයන් බහුල වන කවියන්ගේ ලෝකය ප්‍රේම රාග සඳරැසින් නැහැවෙන ආකාරය නිරීක්ෂණය කිරීම සිතන තරම් ලෙහෙසි කටයුත්තක් නොවේ. එය අවසානය දක්වා ඇවිද යා නොහැකි දීර්ඝ සාහිත්‍ය මංතලාවකි.
මහගම සේකරගේ “හෙට ඉරක් පායයි” කවි පොතෙහි ඇතුළත් කවියක් මෙසේය. සිපගැනීමක සෞන්දර්යය, ආලිංගනාශ්‍රිත ශාරීරික වෙනස්කම් ද අඟවමින් කවියකට නැගී ඇති අයුර පාඨකයාට ද ඊර්ෂ්‍යා උපදවන සෙයකි.
මා ඔබගෙරත් අදර උරන විට තනපුඩුව ඊර්ෂ්‍යාවෙන් බරව කළු පැහැව උඩුහුරුව එ දෙස බලමින් සිටී
සේකරලා මෙන්ම තිලකසේනලා, සමන් කුමාරලා සහ මහබෙල්ලනලා ද සිංහලෙන් එවැනි සරාග කවි ලියූහ. ලොව විවිධ දේශ-සාහිත්‍ය කලාපයක වෙසෙන කවි කිවිඳියෝ ප්‍රේමයත්, එහි දිගුවක් ලෙස අනුරාග සිතිවිලි ධාරාවත් නිරායාසයෙන් මෙන්, එහෙත් ළගන්නා අයුරින් කවි කළෝය. පුරාතණ ග්‍රීක කිවිඳිය, සැපෝ ගේ සිට ශේක්ෂ්පියර්, ඛයියාම්, රුමී,ෂෙලී, විට්මන්, ලෝරන්ස්, එලියට්, ගින්ස්බර්ග් සහ නෙරුදා ආදීන් දක්වාත්, ඉන් මෙපිටටත් ගලන කවියේ සරාග නදියෙන් මේ ලිපියට ගත හැක්කේ බිඳුවක් දෙකක් පමණි.
පෙම් පෑන දැරූ චිලී රටේ පැබ්ලෝ නෙරුදාගේ “Love Sonnet IX” කවියෙන් කොටසක් මෙහි ලිවිය යුතුමය.
ඔබේසුන්දර සිරුරෙ ඇවිලෙන ඉර එළිය අනුභව කරමි මාන්නක්කාරමුහුණේ රාජකීය නහයත්
ඇහි පිය යට සෙලවෙන සෙවනැලිත් අනුභව කරමි.
අනුරාගය මානව හැඟීමකි. එයට ලිංග භේදයක් නැත. සිල්වියා ප්ලාත්, සාරා ටෙස්ඩේල්, ක්‍රිස්ටීන් රොසෙටි, එඩ්නා මිලේ වැනි කිවිඳියන් ඔවුන්ගේ ආදර හැඟීම් සරාගයෙන් පාට කළහ. එමිලි ඩිකින්සන්ගේ කවියක් මෙබඳුය.
ආදම් හෙමින් එන්න අභාවිත විළිබර මේ තොල් ඔබට
ඔබේ පිච්ච කැකුළු උරා බොන්න මුසපත්මී මැස්සෙකු ලෙස
රස වාදයේ ඇතුළත් පළමු රසය ශෘංගාර රසයයි. වියෝගසෝකය පදනම් කරගත් කලා නිර්මාණයකින් නිකුත් වනුයේ විප්‍රලම්බ ශාංගාරයයි. ඉතිහාසයේපටන්ම කවිය තුළ එබඳු විඳීම් අපට හමුවේ. සැපෝ මෙසේ ලියන්නීය.කාමාශාවමහද සූරයි චණ්ඩ සුළඟ හුදකලාකඳුවලට කස පහරදෙයි ඕක් ගස් උගුල්ලයි
පැරණි ඊජිප්තු ආදර කවියකින් කොටසක් පරිවර්තනය කරන්නට උත්සාහ කරමි. පරිවර්තනයේදී හැලී යන සරාග සුණු ගැන මට කරන්නට දෙයක් නැත. මෙහි ඇත්තේ යම්තම් ඉතිරි වූ ටික පමණකි.
ඔබ ළඟාවේනම් ඔබ මගෙ වටොරේ හුරතලයට පියවුරකුත්මම පිරිනමමි මෘදු ය එය, අනින්නේ නැත ඔබට රිදවන්නේනැත
ඔබේආදරයේ ප්‍රහර්ශය මගේ සිරුරේ පැතිරෙයි දියෙහි වට පැණියක් මෙන් කුළුබඩු කුඩක මුසු වූ මත් කුඩක් මෙන් වතුරෙහිමිශ්‍ර වන වයින් බිඳු මෙන්
ඊළඟට පර්සි බයිෂ් ෂෙලී ගේ “ආදරයේ දර්ශනය” නමැති කවියේ කොටසක් පහත දක්වමි. ඊ. ඊ. කමින්ස් කවියා බොහෝවිට තම කවි තුළට ප්‍රේමාලිංගන ආස්වාදයන් සහ සම්භෝග සුවයන් විෂය කර ගත්තේය. ඒ මදිවාට ඔහු ඒවා සිතුවම් මගින් ද නිරූපනය කළේය. මේ ලිපිය සරසන්නට ඔහුගෙන් කවියක් නොගෙන සිතුවමක් පමණක් ගනිමි.
දිය රළකිතවෙකකට හාදු දෙන බලන් අර කඳු ද දෙව් ලොව ඉඹින සිපගනියි සයුරු බඳ සඳ පැමිණ මිහිතලයබදා ගෙන හිරු කිරණ ඒසියලු හාදුවල ඵල කවර ? ඔබ මාව සිප නොගතහොත් සොඳුර
අනුරාගය සිය රචනාවලට නුහුරු මාතෘකාවක් කර නොගත් ඉන්දීය කිවිඳිය කමලා දාස්ගේ “Stone Age” නමැති කවියෙන් කොටසක් ද උපුටා ගනිමි.
මගේඉඟතුර ඩැහැ ගන්න පෙර නාග පෙණයක් මෙන් ඔහුගෙ අත පැද්දුණේඇයිදැයි මගෙන් අහන්න මහගසක් මෙන් ඔහු මගේපියයුරු මත පෙරළී නිදන්නටවූයේ ඇයිදැයි අහන්න
මෙබඳු කවි අනවශ්‍ය යැයි හෝ නොවැදගත් යැයි හෝ අපට කිව නොහැක. සෑම ජීවිතයකටම අදාළ වන යම් හැඟුම් කොට්ඨාසයක් වේද එය කලාවට විෂය භූමි කර ගත යුතුය. පාඨක සිත්සතන් හා සමාජානුයෝජනය වන පරිදි තම සරාගී සිතුවිලි කැටියක් කවියක් කොට ලිවීමට හැකි නම් සඟවා තැබිය යුතු පුද්ගලික අකුරු ටිකක් නොවිය යුතු ඒ කවිය කියවීම් ලෝකයට මුදා හැරිය යුතුය. ඇඳුම් ආයිත්තම් සහ විලාසිතා තිබිය යුතු බව සැබෑය. එහෙත් නිරුවතෙහි සුන්දරත්වය කිසිදා අහෝසි වන්නේ නැත.
ලිපිය නිමවීමට නියම වන්නේ විලියම් කැරොල්විලියම්ස් කවියාගේ “Arrival”නමැති කවියටයි . එම සම්පූර්ණ කවියම මෙහි බහාලන්නේ කාව්‍යරසිකයෙකු වන “හැන්දෑව”සංස්කාරකවරයා අද ලිපිය මඳක් දිගු වීමට හේතුව තේරුම් ගනු ඇතිය යන විශ්වාසයෙනි.
එහෙත්කෙනෙකු ළං වී කෙසේ හෝ නුපුරුදුනිදන කුටියකදී හමුවී සරත් සෘතුව මුදවලාකොකු ඇගේ ඇඳුමේ හෙලා ඇගෙ සේද සහ ලිනන් පත් පාවළලුකර දක්වා නාරටි සහිත දිලිසෙන සිරුරහෙළිදරව් කරගෙන එතුණාඒ වටා ශීතකාලයේ මාරුතයක් සේ
ලක්ශාන්ත අතුකෝරල
ෆෙලික්ස් හෙවත් යූටියුබ්හි අග රජු
යූටියුබ් වෙබ් අඩවියේ මේ වෙද්දී අති දැවැන්ත යුද්ධයක් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. එය අතිශය රසවත් වුව, කිසිදු තේරුමක් නැති සටනක්. එහෙත් ලොව දෙවැනි විශාලතම සෙවුම් වෙබ් අඩවිය මෙන්ම ලොව දැවැන්තම වීඩියෝ ගබඩාව වන යූටියුබ් වෙබ් අඩවියෙහි සිහසුන වෙනුවෙන් කරන සටනක් නිසා එය නොවැදගත් සටනක් නොවෙයි.
සටන තිබෙන්නේ ‘පීව් ඩි පයි’ නම් යූටියුබ් චැනලය සහ ‘ටී සීරීස්’ නම් යූටියුබ් චැනලය අතර. ලොව වැඩිම රසිකයන් පිරිසක් සිටින යූටියුබ් චැනලය සඳහායි මේ සටන ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ.ිටී සීරීස්’ යනු ඉන්දියාවේ දැවැන්තම සංගීත ලේබලයක්. ඉන්දියාවේ සියලු සිනමා කර්මාන්තයන්හි සංගීත ලේබල් අතරින්, අංක එකේ සිටින සංගීත ලේබලය ටී සීරීස්. එය ඉන්දියාවේ දැවැන්තම සමාගම් අතරින් එකක්. දැවැන්තම ව්‍යාපාර අතරින් එකක්. ටී සීරීස් යූටියුබ් චැනලයේ පළවෙන්නේ ඔවුන් විසින් නිෂ්පාදනය කරන චිත්‍රපටිවල පූර්ව ප්‍රචාරක පට සහ ඔවුන් නිෂ්පාදනය කරන ගීත.
‘පීව් ඩි පයි’ කියන්නේ එකම එක පුද්ගලයෙක්. ඔහුගේ සැබෑ නාමය ෆෙලික්ස් අර්විඞ් උල්ෆ් ක්ජෙල්බර්ග්. ඔහු ස්වීඩන් ජාතිකයෙක්. ඔහු විසින් තනිව පවත්වාගෙන යූටියුබ් චැනලය වැඩිම රසිකයන් පිරිසක් සිටින යූටියුබ් චැනලයට හිමි ගිනස් වාර්තාවට හිමිකම් කියනවා. මිලියන 50, 60 හා 70 සීමා මුලින්ම පසු කළ යූටියුබ් චැනලයේ හිමිකරුවාත් ඔහුයි. ඔහුගේ යූටියුබ් චැනලය පරිගණක ක්‍රීඩා වලට සම්බන්ධ එකක් ලෙස ආරම්භ කළ එකක්. මේ වෙද්දී ඔහු විවිධාකාර හාස්‍යමය ව්ලොග් වැඩසටහන් තනිවම නිෂ්පාදනය කරනවා. ඔහුගේ වයස අවුරුදු 29ක්.
සටහන ලියන මොහොත වෙද්දී පීව් ඩි පයි යූටියුබ් චැනලයේ රසිකයන් ප්‍රමාණය 75,954,904 ක් වුණා. ටී සීරීස් චැනලයේ රසිකයන් ප්‍රමාණය 75,020,437ක් වුණා. දැන් පැහැදිළිවම ලක්ෂ නවයක් පමණ ඉදිරියට එන්නට පීව් ඩි පයි සමත් වී තිබෙනවා. එයට හේතු වුනේ පීව් ඩි පයි චැනලය වෙනුවෙන් ලොව පුරා සිටින තනි පුද්ගල යූටියුබ් චැනල් බොහොමයක් එක වර පෙනී සිටීම. එය තනි පුද්ගලයන්ගේ යුටියුබ් චැනල් සහ දැවැන්ත සමාගම් අතර සටනක් බවට පත්ව තිබුණා.
පීව් ඩි පයිගේ සහයෝගය පිණිස ඇතැම් අයෙක් එකදිගට පැය ගණන් යූටියුබ් ලයිව් තාක්ෂණයෙන් සජීවීව ගිටාර් වාදනය කළා. තවත් අයෙක් පියානෝ වාදනය කළා. තවත් පුද්ගලයන් මහා නගර මැද්දේ දැවැන්ත දැන්වීම් පළ කර තිබුණේ පීව් ඩි පයිට සහයෝගය දක්වන ලෙස ඉල්ලමින්. පීව් ඩි පයි හෙවත් ෆෙලික්ස් විසින්ද ටී සීරීස්ට එරෙහි සටන තමන්ගේ සටනක් ලෙස සලකන්නට පටන්ගත්තා. ටී සීරීස් ආයතනයට අභියෝග කරමින් ගීතයක් නිර්මාණය කළ ඔහු, වරින් වර වීඩියෝ පළ කරමින් තමන්ගේ රසිකයන් ප්‍රමාණය වැඩි කරගැනීමේ සටනක නිරත වුණා. ටී සීරීස් ආයතනයෙන් පීව් ඩි පයි චැනලයට අභියෝග කරමින් කිසිවක් පළ නොකළත්, ඉන්දියානුවන් රැ සක් ටී සීරීස් චැනලය වෙනුවෙන් පෙනී සිටියා. ඒ නිසා මෙය දැවැන්ත සටනක් බවට පත්වුණා.
ගායකයෙක්, රංගන ශිල්පියෙක්, වැඩසටහන් ඉදිරිපත් කරන්නෙක් නොවී, දැවැන්ත සමාගමක් නොමැතිව ෆෙලික්ස් මේ තරම් දැවැන්ත යූටියුබ් තරුවක් වුණේ කෙසේද යන ප්‍රශ්ණයට ඔහුටවත් පිළිතුරක් නැතිව ඇති. එහෙත් කතා කරන්නට වටිනා මාතෘකාව එයයි. යූටියුබ් යුද්ධය නිසා රසිකයන් මිලියන 75 ඉක්මවමින් ටී සීරිස් සහ පීව් ඩි පයි චැනල් දෙක වර්ධනය වී තිබුණත් ඊළඟට වැඩිපුරම රසිකයන් සිටින චැනල් දෙක වෙන්නේ රසිකයන් මිලියන 43ක් සිටින චැනලයක්. ජස්ටින් බීබර්, ඩබ්ලිව්. ඩබ්ලිව්. ඊ. , එමිනම් ආදී දැවැන්ත පුද්ගලයන් ඔවුන්ට පසුපසින් සිටිනවා.
පීව් ඩි පයි යූටියුබ් චැනලයට සිටින රසිකයන් ප්‍රමාණය එක කලෙක ටේලර් ස්විෆ්ට්, බියොන්සේ සහ ඇඩෙල් යන තිදෙනාගේම යූටියුබ් චැනල්වල සිටින රසිකයන් ප්‍රමාණය එකට එක් කළත් පසු කළ නොහැකි තත්වයක තිබුණා. අද වුව ලොව ජනප්‍රියම තරු යැයි සැලකෙන ගායන තරු බොහොමයකට පීව් ඩි පයි තරම් යූටියුබ් රසිකයන් ප්‍රමාණයක් ලබාගැනීම කළ නොහැක්කක්ව තිබෙනවා.
ෆෙලික්ස් විසින් යූටියුබ් අඩවියේ ලද සාර්ථකත්වයට ප්‍රධානම හේතුව වී තිබුණේ ඔහුගේ අසාමාන්‍ය කැරිස්මාවයි. එය අද දිනයේ එකවර ගොඩනැඟු‍ණු කැරිස්මාවක් නොවෙයි. ඔහු තමන්ගේම වැරදි යළි යළිත් දකිමින් ගොඩනඟාගත් කැරිස්මාවක්. ඔහුගේ වීඩියෝවක් නරඹන අයෙක්ව වහා අල්ලා තබාගන්නට ඔහු සමත් වෙනවා. ක්ෂණික විහිළු, ප්‍රබල හැඟීම් හරහා ඔහු අපව අල්ලාගන්නවා.
ඔහු එන්නට පෙර යූටියුබ් අඩවියේ තිබුණු පරිගණක ක්‍රීඩා සඳහා වූ යූටියුබ් චැනල්වල තිබුණේ පරිගණක ක්‍රීඩාවක හොඳ නරක පිළිබඳ විචාරයක් සහ සාර්ථකව පරිගණක ක්‍රීඩාවක් ක්‍රීඩා කරන අන්දම ගැන උපදෙස් පමණයි. එහෙත් ඔහු විසින් වැඩි අවධානයක් යොමු කර තිබුණේ තමන් පරිගණක ක්‍රීඩා කරන අන්දම වීඩියෝව හරහා බෙදාගැනීම ගැනයි. ඔහු තමන්ගේ වීඩියෝව නරඹන්නා සමඟ ගණුදෙනු කළේ ඔහු ලඟ සිටින මිතුරෙක් සමග වගෙයි. නරඹන්නාද ඔහුගේ වීඩියෝ නැරඹුවේ මිත්‍රයෙක් ක්‍රීඩා කරන අන්දම නරඹන ආකාරයෙන්. ඔහු වෙනත් කිසිම යූටියුබ් චැනලයකට එහා ගොස් ප්‍රේක්ෂකයා සමග සමීප බැඳීමක් නිර්මාණය කරගන්නට සමත් වුණා.
එහෙත් ඔහු මුල් කාලයේදී තමන්ගේ චැනලයට පැමිණෙන රසිකයන් ප්‍රමාණය වැඩි කරගැනීමේ අරමුණෙන් බාල අන්දමේ වීඩියෝ පළ කර නැහැ. අද ලංකාවේ යූටියුබ් චැනල විශාල ප්‍රමාණයක් තිබෙනවා. ඔවුන් තම වීඩියෝවක් මත ක්ලික් කරවාග නු පිණිස විවිධාකාර උපක්‍රම යොදනවා. ප්‍රේක්ෂකයන්ගේ කුතුහලය ඇවිස්සීම පිණිස විවිධාකාර ව්‍යාජ ප්‍රවෘත්ති රැගත් වීඩියෝ පළ කරනවා. වීඩියෝ ජනප්‍රිය කරවාගැනීම පිණිස හැකි සියලු‍ම දේ කරනවා. එහෙත් ෆෙලික්ස් ව්‍යාජ ප්‍රවෘත්ති, ව්‍යාජ කරුණු නැතිව පහසුවෙන්ම එය කරනවා. ඔහු වහා ආකර්ශණීය මුහුණතක් සහිත වීඩියෝවක් නිර්මාණය කරන්නේ අනායාසයෙන්. ඔහු තමන්ගේ ආකර්ශණය රඳවාගන්නේ තමන්ගේ නිර්මාණශීලීත්වය සමගයි.
ඔහු කියන අන්දමට කුඩා කාලයේ ඔහු සිරුරෙන් කුඩා දරුවෙක්ව සිටියා. ඔහු නිතරම අසනීප වූ අයෙක්. ඔහු අසනීප වූ විට ඔහුගේ මව විසින් ඔහුට පරිගණක ක්‍රීඩා ලබා දී තිබෙනවා. වැඩි මිතුරන් නොසිටීමත්, අසනීප වී කාමරයේ රැඳීමට සිදුවීමත් නිසා ඔහු නිතරම පරිගණක ක්‍රීඩාවල යෙදුණු කෙනෙක්. පාසැලේ අධ්‍යාපනයටද ඔහු එතරම් දක්ෂයෙක් වී නැහැ. ඒ නිසා ඔහු සමාජශීලී අයෙක් නොවෙයි.
ඔහුගේ මුල්ම වීඩියෝ නරඹන අයෙකුට ඔහු මඳක් ලැජ්ජාශීලී වූ බව දැකිය හැකියි. එහෙත් ඔහු ක්‍රමයෙන් තමන්ගේ අඩුපාඩු නිවැරදි කරගන්නට පටන්ගෙන තිබුණා. එසේ වුව ඔහු හැමවිටම කර තිබුණේ තමන් කැමති දේ පමණයි. ජනප්‍රියත්වය පිණිස ප්‍රේක්ෂකයන් කැමති දේ කරන්නට ඔහු කැමැත්තක් දක්වා තිබුණේ නැහැ. වෙනත් රැකියා කරමින්, ඒවායින් ලැබෙන ආදායම පාවිච්චි කරමින් වරින් වර යූටියුබ් වීඩියෝ පළ කළ ඔහුට වේගයෙන් ලැබුණු ජනප්‍රියත්වය නිසා ඔහු පූර්ණකාලීන යූටියුබ් තරුවක් බවට පත්ව තිබුණා. 2016 සිට ඔහු ටයිම් සඟරාවේ ලොව බලවතුන් සිය දෙනා අතරට එක්ව සිටිනවා. ඔහු මේ තරම් සාර්ථකත්වයක් ලබන්නට ප්‍රධාන හේතුව වන්නේ ඔහු කරන සියලු දේ විනෝදාංශයක් ලෙස කිරීමයි.
ෆෙලික්ස් කිහිපවතාවක්ම ජාතිවාදී ප්‍රකාශ කර තිබෙන නිර්මාණකරුවෙක්. ඔහු එවැනි අදහස් දැක්වීම් ගැන පසුව සමාව ඉල්ලා තිබුණත්, ඔහු කර තිබෙන ජාතිවාදී ප්‍රකාශ සැහැල්ලු‍වෙන් ගත නොහැකියි. එසේ වුව තමන් කැමතිම දේ නිර්භයව කිරීමේ වැදගත්කම ෆෙලික්ස්ගේ සාර්ථකත්වය දෙස බැලූ බැල්මට පෙනී යනවා. යූටියුබ් අධිරාජ්‍යයා බවට පත්වීමත්, 2017 වර්ෂයේදී ඇ.ඩො. මිලියන 12ක් යූටියුබ් දැන්වීම් හරහා ඉපැයීමට හැකිවීමත් සුළු පටු සාර්ථකත්වයක් නොවන බව පැහැදිළියි.■
හෙට දවස: ආදරයේ අනාගතය ද? ආත්මාරක්ෂාවේ අනාගතය ද?
පාසල් අවධියේ පටන් එකට උන් මිතුරෙකු කලකට පසු හමුවීමේ අවස්ථාව මෑතකදී මට ලැබිණ. පාසල් සමයේත්, ඉන්පසු වසර කිහිපයකුත් ඉතා සමීපව ඇසුරු කළ මිතුරා, මගේ විශ්වවිද්‍යාල ගමනත්, ඔහුගේ රැකියාවත් විසින් ක්‍රමයෙන් දුරස් කරනු ලැබුව ද ඉඩ ලද විටක, ඉඳහිට මුණගැසෙමින් යළිත් මිතුදම් අලුත් කරගැනීමේ සිරිතක් අප අතර පැවතින. ඒ අයුරින් මෙවර ඔහු මට හමුවූයේ වසර ගණනක ඇවෑමෙනි. පෙර හමුවේ දී ළදරු පාසල් අවදියේ වූ ඔහුගේ පුතු දැන් දොලොස් වැනි වියට ළඟා වෙමින් උන් අතර දියණිය ද පාසල් ගමන ආරම්භ කොට තිබුණා ය. සතුටු සාමීචිය අතරතුර සිය පුතු ළඟට ගත් මා මිතුරා ඔහුගේ දස්කම් මවෙත පහදමින් මෙසේ කීවේ ය.
“දැං ඔරෙන්ජ් බෙල්ට් එකත් අරන් ඉන්නෙ. මෙහෙම හිටියට හොඳ ශක්තියක් තියෙනව. මාස්ටරුත් කැමතියි මෙයාට!”
පුතුගේ ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාවේ දක්ෂතා ගැන මූලික පැහැදිලි කිරීමෙන් පසු ඔහු කීවේ, මේ ලිපියේ නිමිත්තට ද මා මෙහෙයවූ පහත ප්‍රකාශයයි.
“එන්න එන්නම රට අගාධෙට යනවනෙ මචං. ඉස්සරහට එන්නෙ මහ නරුම කාලයක්. අපිත් කොයි වෙලේ මැරෙයිද කවුද දන්නෙ. මුංට මෙහෙම දෙයක් උගන්නල තිබ්බම හිතට හොඳයි. අඩු තරමෙ නංගිව හරි බලාගනීනෙ!!”
මගේ මිතුරා තමන්ගේ මරණින් මතු සිය දරුවන්ගේ අනාගතය පිළිබඳව ද සිතා බලා තිබුණු අතර පිරිහෙන සමාජය හමුවේ ඔහු තෝරාගෙන තිබුණු පිළිවෙත නම් බාල දියණියගේ ද ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් පුතුට කරාටේ උගැන්වීමයි!
ආත්මාරක්ෂාව පිණිස හෝ ඇතැම් විට ක්‍රීඩාවක් විලසින් හෝ සටන් කලාවන් ප්‍රගුණ කිරීම යහපත් ප්‍රවේශයකි. එහෙත් රටක අපැහැදිලි අනාගතය හමුවේ වඩාත් සුරක්ෂිතව ස්වකීය දරුවන්ගේ ආරක්ෂාව උදෙසා ඔවුන්ට ආත්මාරක්ෂක සටන් ප්‍රගුණ කරවීම පසුපස වන සමාජ දැක්ම කවරාකාරදැයි යළි විමසීම වටී. සමස්ථයක් ලෙස රටේ සමාජ විඥාණය ප්‍රකට කරවන මගේ මිතුරාගේ ක්‍රියාව හුදු පුද්ගලබද්ධ කලාපය ඉක්මවන කරුණක් බැවින් පොදු සාකච්ඡාවකට කැඳවීම වඩාත් උචිත බව මම කල්පනා කළෙමි.
මිතුරාටද පෙනී ගොස් ඇති පරිදි අපගේ රටේ ඉදිරි අනාගතය සුභ සිහින දකින්නට අවකාශ අවම වපසරියක් බව පැහැදිලි ය. මූලිකව දේශපාලනඥයින්ට වගකීම පවරා හිත හදාගන්නට බොහෝ පිරිසක් කල්පනා කළත් පුරවැසියන් ලෙස ඒ පිළිබඳ අප සියල්ල තුළ වන පොදු වගකීම ඉන් ඔබ්බෙහි පවතින්නක් බව මගේ යෝජනාවයි. ඒ කෙලෙසකින් ද?
පුරවැසියන් වඩාත් සබුද්ධික හා සංවේදී ප්‍රජාවක් බවට පත්වන්නට සියලු පසුබිම සළසන්නේ කුඩා අවදියේ පටන් ඔවුන් හමුවේ මුණගැසෙන සමාජ සංවිධාන පද්ධතියයි. මූලිකව ස්වකීය නිවස, දෙවනුව පාසැල, තෙවනුව ආගමිකස්ථානය සහ ඒ හා සමගාමීව ජන මාධ්‍යය යනාදී වශයෙන් මෙය අපිට ලේඛණගත කළ හැකි ය. මේ සියලු කුඩා සහ විශාල, සාපේක්ෂව පෞද්ගලික හා පොදු සංවිධාන මූලිකව පුරවැසියා යනු කවරකු ලෙස විග්‍රහ කොට ඇත් ද?
තරමක් විතැන් වූ අඩවි ඉඳහිට හමුවිය හැකි වෙතත්, දරුවන්ගේ ළමා අවදිය ගෙවෙන්නට සළස්වන ආකාරය දෙස විමසා බලන විට පවුල තුළ දරුවා පිහිටුවන ආකාරය හඳුනාගැනීම අපහසු නැත. දරුවන් සිය නව යොවුන් වියට පිවිසෙන්නේම අති වෙහෙසකර, ස්වකීය අවශ්‍යතාවට ඔබ්බෙන් වූ, (ශිෂ්‍යත්ව) තරග විභාග මානසිකත්වයක් සමග ය. ඇතැම් විට අනෙකා නොතකා දිවීමෙන් ලද ජයෙන් උද්දාමයට පත්වීමෙන් ඔද්දල් වූ හෝ දැඩි වෙහෙසකින් පසු ලද පරාජයකින් බිඳවැටීමෙන් වේදනාවට පත් වූ හෝ මනසක් එම දරුවන්ගේ උරුමය වී ඇතුවාට සැක නැත. සමානව පාසල් ද ජයග්‍රාහකයින්ගේ මුහුණු සිය තාප්පවල ගසා, පරාජිතයින් යළි යළිත් ආන්තික සීමා වෙතම තල්ලු කර හරිමින් යට කී පවුල හමුවේ ආරම්භ වුණු තත්වයන් තව දුරටත් පෝෂණය කරයි. දරුවන් හමුවේ පාසැලත් මාධ්‍යයත් ඇතුළු සියලු කලාප ඉන් ඉදිරියට මුණ ගස්වන්නේ තරගයයි. කිසිදු සීමා මායිමක් (හෝ ප්‍රමිති සහතිකයක්) නොමැති ටියුෂන් පන්ති, තරගකාරීත්වයේ මූලික අදහස හෝ මුණ නොගස්වන, ජයම පමණක් ලැබිය යුතු බව සඳහන් වන ක්‍රීඩා, රියැලිටි තරග ඇතුළු මෙකී නොකී සියල්ල නිදහස් සිතුවිල්ලෙන් සපිරි, විවේක බුද්ධියෙන් ස්වකීය මනස මෙහෙයවන්නට සමත් පුරවැසියකු නිර්මාණය කරනු වෙනුවට, වෛද්‍යවරයකු, ඉංජිනේරුවකු ඈ, කරණීය තර්කනයෙන් යුතු, එනම් වඩාත් ඉහළ ආදායමක් ලැබිය හැකි රැකියාවක් සඳහා ඉලක්ක කරගත් තරග මානසිකත්වයකින් පමණක් හෙබි මනුෂ්‍ය ප්‍රාණියකු නිර්මාණය කෙරෙනු ලබයි. වෛද්‍ය හෝ ඉංජිනේරු ආදී වෘත්තීන් මෙහිලා අව තක්සේරු කිරීමට මා අදහස් නොකළත් එම අඩවි කරා යන වැඩි පිරිසකගේ (හෝ දෙමව්පියන්ගේ) මූලික ඉලක්කය වඩාත් තිරසාර ආදයමක් හා “හොඳ ජීවන තත්වයක් සහ පිළිගැනීමක්” මිස සමාජ පුරවැසියකු ලෙස සිය සක්‍රීය දායකත්වය රට හමුවේ තැබීම නොවන බව හඳුනාගැනීම අපහසු නැත.
දිගින් දිගටම මග හැරෙන සංවේදී සහ සංස්කෘතික මිනිසා බිහි කිරීමේ ක්‍රියාදාමය පාසලේ පටන් ආගමික ස්ථානය හා ජන මාධ්‍යය යනාදිය හරහා යළි යළිත් අමතකව යද්දී හෝ අමතක කෙරෙද්දී ඒ වෙනුවට අපට නිරතුරුව මුණගස්වන්නේ අධික වේගයකින් දිවයන, තරගයම ජය සඳහා එකම මාවත ලෙස දකින, සාහිත්‍යය, කලාව, සෞන්දර්යය ආදී කලාප මග හැර දමන ඒකාකෘතික මිනිසකු බිහි කිරීමේ යාන්ත්‍රණයකි. බිඳ වැටීම් හමුවේ දිවි නැසීම හෝ නසා ගැනීම පිළිතුර වීම එවන් ඒකාකෘතික මිනිසකු හමුවේ අවසන් පිළිතුර වීම වටහා ගැනීමට මනෝ විද්‍යාවේ කෙළ පැමිණි ප්‍රාඥයකුගේ විමසීම් අත්‍යාවශ්‍ය නැත. ඉදින්, එවැනි කලාපයක දී ස්වකීය ආත්මාරක්ෂාව සඳහා දරුවකු කරාටේ ප්‍රගුණ කළ යුතු බවට මගේ මිතුරා (හෝ සමාන පුරවැසියා) සිතීම අරුමයක් නොවේ.
එහෙත් වඩාත් ඉදිරිගාමී සිතීමකදී මෙය තව දුරටත් අප අර්බුදය තුළම සිරකිරීම සිදු කරන බව වටහාගැනීම අසීරු නැත. අපගේ දරුවාගේ කරාටේ පහරට ලක් වන අනාගත අනෙකා කවු ද? ඔහු අපේ දරුවාගේ පහර ඉවසමින් පසෙකට වෙයි ද? ඔහු අත කරාටේ සටන් කලාව ප්‍රගුණ කළ කවරෙකු හෝ නැසිය හැකි අවියක් නොපැවතීමේ සම්භාවිතාව කුමක් ද? එය භාවිත කිරීමට හෝ නොකිරීමට ඔහු තුළ ඇති ඉවසීමේ සීමාව අප හඳුනාගන්නේ කෙසේ ද?
මෙම ප්‍රශ්න මාලාව තව දුරටත් දිගු කළ හැකි වුවත්, මාගේ මූලික තර්කය වටහා ගැනීමට ඔබ සමත්ව ඇතැයි මම සිතමි. අසීරු වුවත් අප වහා තෝරාගත යුත්තේ අනෙත් මාර්ගයයි!
කිසිදු අයුරකින් සමාජයේ සෙසු පුරවැසියන් ප්‍රතිවාදීන් ලෙස නොදකින සමාජයක් නිර්මාණය කිරීම, මානව පැවැත්ම අගයන, අනෙකාට ගරු කරන සමාජයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා කටයුතු කිරීම එම මාර්ගයයි. ඒ සඳහා සමාජ ඇගයුම් හා ප්‍රතිමාන ලෙස අප හඳුනාගෙන ඇති දේ යළි විමසමින්, අධ්‍යාපනය, සන්නිවේදනය, ආගම ආදිය වඩාත් දියුණු පුරවැසි සමාජයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා භාවිත කළ හැකි ස්වරූප විමසා බැලිය යුතු ය. සාමූහික විඥාණය යන්නෙහි අරුත පුළුල්ව විමසමින්, සාමූහික වගකීම් හා වගවීම් පිළිබඳ සාකච්ඡාව අරඹමින් අපට මෙම කටයුත්තට මුල් පියවර තැබිය හැකි ය.■
■ ප්‍රියන්ත ෆොන්සේකා
සමනලු‍න්ට පාර කියමු
ලොව විවිධත්වයෙන් සැදුම් ලද්දේ වෙයි. එය ජාති, ආගම්, භාෂා, ජනවර්ග, කළු සුදු වශයෙන් විවිධ වන්නා සේම ලිංගි කත්වයෙන් ද වෙනස් වෙයි. ඉහත සඳහන් සියලු වෙනස්කම් ගෞරවයෙන් පිළිගැනීම සඳහා අනාදිමත් කාලයක පටන් ලෝකයේ විවිධ දැනුම් පද්ධති ඔස්සේ නිපදවනු ලැබූ දැනුම මිනිසාට මඟ කියූ අතර ලිංගි ක ආශයන් පිළිබඳ ඇති වෙනස කෙරෙහි එවැනි ගෞරවනීය පිළිගැනීමකට මිනිස් මනස මෙහෙයවීමට අදාළ දැනුම නිර්මාණය වීමේ දී සමස්ත ලෝකයම සැලකිය යුතු පසුගාමී බවක් ප්‍රකට කරයි. සමලිංග ිකයන් කෙරෙහි විරෝධාකල්ප සහිත විරුද්ධ ලිංගික බහුතරයකගේ ආධිපත්‍යයක් ලෝකය තුළ නිර්මාණය වන්නේ එබැවිනි. එහෙත් ශතවර්ෂ ගණනකට හෝ පසුව ලිංගික විවධත්වය කරෙහි මානුෂීය ආකල්ප වගා කිරීමට ලොව ප්‍රධාන පෙළේ බටහිර රටවල් සමත් විය. එහි ජයග්‍රාහී පියවර වන්නේ සමලිංගි ක විවාහය නීතිගත වීමය. ඉන්දියාව දැඩි සංස්කෘතික අන්තවාදී ආකල්ප සහිත රටක් වුව ද සමලිංගික විවාහය සහ මවුපිය පදවිය දැරීම කෙරෙහි සමලිංගි කයන්ට ඇති අයිතිය පිළිගෙන දකුණු ආසියාකරයම විශ්මයට පත් කළේය. ආකල්ප සහ මතවාදීමය වශයෙන් ලොවක් ඉදිරිය බලා සිටිද්දී ලංකාව තවමත් පසුපස බලමින් සමනල් ගමනේය. සමලිංග සමනලු‍න්ට ඌණනය කරන ජනාධිපති කෙනෙකු පෙරටු කොට ගෙන සිටින අපට ප්‍රගතශීලී චින්තනයක් ගැන සිතීම ම වුව ප්‍රමාණවත් ය.
සමාන ලිංගිකයන් කෙරෙහි ලිංගික ආකර්ෂණයක් සහිත පුද්ගලයන් සමලිංගිකයන් ලෙස හඳුන්වනු ලැබේ. ජානාමය හේතු, හෝමන සහ හැදී වැඩුණු පරිසරය, කුඩා කළ මුහුණ පෑ සිදුවීම් ආදී නොයෙක් හේතු සමලිංග ිකයන් නිර්මාණය වීම පිණිස හේතු සාධක වේ. කෙසේ නමුත් වර්තමානයේ සමලිංගිකත්වය යනු අසාමාන්‍ය මානසික ස්වභාවයක් ලෙස නොසලකන අතර විවිධ ලිංගික ආශා සහිත පිරිස් මිනිසුන් අතර මෙන්ම සතුන් අතර ද ඇති බවත් එය සාමාන්‍ය තත්ත්වයක් ලෙසත් සැලකේ. මේ නිසා අතීතයේ මෙන් සමලිංගිකයන් මානසික රෝහලකට පිටුවහල් කිරීම හෝ ඝාතනය කිරීම වැනි අමානුෂික වධබන්ධන පමුණුවනු නොලැබේ. විසි එක්වන සියවස වන තෙක් තම අයිතීන් දිනා ගැනීම සඳහා බටහිර වෙසෙන සමලිංගිකයන් විශාල සටනක් කළ අතර සමලිංගි ක සාහිත්‍යයක් (Gay Literature) බිහි වීම ඒ සඳහා ප්‍රබල පිටිවහලක් විය.
බටහිර රටවල සමලිංගික සාහිත්‍යය යන්න නූතන සාහිත්‍යයේ තවත් එක් ශානරයක් ලෙස පිළිගෙන අවසානය. අතීත ග්‍රීසියේ පටන් කළ විවිධ නිර්මාණ තුළ සමලිංගි කයන් පිළිබඳ තොරතුරු අනාවරණය වන බව ප්‍රචලිත කරුණක් වුවත් කතෝලික ධර්මයේ බලපෑමත් සමඟ 18 වන සියවසේ මැද භාගය වන විට යුරෝපයේ සමලිංගිකයන් පිළිබඳ සාහිත්‍ය නිර්මාණ බිහි කිරීම වාරණයට ලක්වන අතර සමලිංගික සාහිත්‍යය අතු ඉති ලා වැඩිම ආරම්භ වනුයේ විසිවන සියවසෙහි වන බැවින් එය නූතන සාහිත්‍යයේ එක් ශානරයක් ලෙස සැළකීම නිවැරදිය.
ලෝකයේ දියුණු රටවල සමලිංගිකත්වය ප්‍රසිද්ධ සමාජය තුළ කතාබහට ලක්වන තේමාවක් වන්නේ එරටවල සමලිංගිකයන් උදෙසා සාහිත්‍යයක් බිහිවීමත් සමගය. සමලිංගික සහ සමලිංගික නොවන නිර්මාණකරුවන් ස්වකීය අත්දැකීම් හෝ සමාජ නිරීක්ෂණය ඇසුරෙන් උකහාගත් අත්දැකීම් අනුසාරයෙන් සමලිංගිකයන් පිළිබඳ නිර්මාණ බිහි කළ අතර මේ ඔස්සේ සමලිංගිකත්වය සහ සමලිංගි ක ගැටලු පිළිබඳ කතිකාවක් වෙත සමාඡය නම්‍යශීලී කර ගැනීමට ඔවුන්ට හැකි විය. සමරිසි කාමය හෙවත් සමලිංගි කත්වය අසාමාන්‍ය මානසික ස්වභාවයක් නොව එය සාමාන්‍ය තත්ත්වයක් බව සමාජගත කිරීමට හැකිවීම ම ඔවුන් ලද ජග්‍රහණයක් ලෙස සැළකිය හැකිය. එහෙත් අප රටේ සමලිංගිකයන් පිළිබඳ තවමත් ඇත්තේ සැඟවුණු මන්ත්‍රණ වේ. සාහිත්‍ය කලාව තුළ මෙය වැඩිවශයෙන් කතාබහට ලක්වන තෙක් තම අයිතීන් වෙනුවෙන් පෙනීසිටින සමරිසි ජනතාවක් බිහි කිරීම උගහටය. අප රට තුළ සමරිසි කාමය පිළිබඳ නිර්භයව කීමට ලීමට ඇත්තේ ලැජ්ජාවකි, බියකි. බහුතරයක් වන විරුද්ධ ලිංගිකයන්ගේ නින්දාවට සහ ප්‍රතික්ෂේප වීමට ඇති බිය හේතුවෙන් සමලිංගිකයන් ඇත්තේ සැඟවීය. මේ තත්වය වෙනස් කළ හැක්කේ ද ඔවුන්ටම ය.
සමලිංගිකත්වය සහ නිර්මාණකරණය අතර ඇත්තේ කවරාකාර සම්බන්ධතාවක් ද යන්න විමසා බැලීම වටී. සිග්මන් ෆ්‍රොයිඞ්ට අනුව සමලිංගිකත්වය සහ නිර්මාණාවේශය අතර සබඳතාව ගොඩනගන්නේ ප්‍රාථමික නාසිස්ම අවස්ථාවේ දී මනෝලිංගික වර්ධනය අඩාල කිරීම හේතුවෙන් පසුව උත්කර්ෂණය සඳහා වන දැඩි පෙළඹවීම හේතුවෙනි. සමාඡ විද්‍යාඥයෙකු වන කොලින්. ජේ විලියම්ස්ට අනුව සමලිංගිකත්වය සහ නිර්මාණශීලීත්වය අතර ඇති සබඳතාව වන්නේ සමලිංගිකයන් ස්වාභාවිකවම කලාත්මක සහ නිර්මාණශීලී නොවීම හේතුවෙන් සමලිංගික නිර්මාණකරුවන් සහ ඔවුන්ගේ නිර්මාණ කලාව තුළ හමුවන බවය. ඒ කොලින්ස්ට අනුව සමලිංගිකයන් තුළ ආර්ථික සහ සමාඡිය සංසිද්ධීන් කෙරෙහි වන අල්ප අවධානය නිසාය. නමුත් සමලිංගිකත්වය සහ නිර්මාණශීලීත්වය පිළිබඳ ප්‍රගතශීලී මත දැරූවන් හමු වෙති. ඇල්බර්ට් රෝතන්බර්ග් පවසන පරිදි සමලිංගිකයන් සෙසු සමාජයට ආන්තික වීම හේතුවෙන් එම ව්‍යාකූලත්වය ඉවසීමට, සමලිංගිකත්වය පිළිබඳ වන අනෙකුත් මතවලට අභියෝග කිරීමට සහ ඔවුන් සඳහා වන නියෝග, නිර්දේශ ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට නිර්මාණකරණය අගනා අවස්ථාවක් බැවින් සමලිංගිකයන් සාහිත්‍යය සහ කලාවට යොමු වේ. බාහිර සමාජයෙන් සමත් වනු පිණිස ඇති හොඳම අවස්ථාව සාහිත්‍ය සහ කලාව බැවින් සමලිංගිකයන් නිර්මාණකරණයට යොමු වන බව ඇමරිකානු සමාඡ විද්‍යාඥයෙකු වන ලෞඞ් හම්ප්‍රීස්ගේ අදහසයි. සමලිංගි කයන් උපසංස්කෘතික ඒකකයක් තුළ දිවි ගෙවීමේ දී මහා සස්ංකෘතිය තුළ තමන්ට අත්විඳීමට වූ අධික වේදනාවන්ගෙන් උත්තේජනය ලබමින් නිර්මාණකරණයෙහි යෙදීමට ඔවුන්ට හැකි බැවින් කලාත්මක ජයග්‍රහණ අත්කරගැනීම කෙරෙහි ප්‍රබල ශක්‍යතාවක් ඔවුන්ට වන බව ද හම්ප්‍රීස් පිළිගනියි. මේ අනුව සමලිංගිකත්වය සහ නිර්මාණශීලීත්වය, නිර්මාණකරණය අතර යහපත් සබඳතාවක් පවතින බැවින් සාහිත්‍ය කලාව ඔස්සේ තම අභිමානය ගොඩනගා ගැනීමට ද, තම අයිතීන් දිනාගනු පිණිස ද, මහා සංස්කෘතිය තුළ තම අනන්‍යතාව තහවුරු කර ගැනීම සඳහා ද සමරිසි ප්‍රජාව උත්සුක වන්නේ නම් මැනවි.
සමලිංගික සාහිත්‍ය ඔස්සේ සමරිසි ජනතාව පිළිබඳ කලාවට නැගීමට ඇති දෑ බොහෝය. මන්ද විරුද්ධ ලිංගි ක ආශාවන් සහිත බහුතරයක් අතර සමාන ලිංග ික ආශා සහිත සුළුතරයක් ලෙස දිවි ගෙවීමට වීමේ දී මුහුණ පෑමට වන කම්කටොලු අධික බැවිනි. සමරිසිබව ලාංකික සමාඡය තුළ අනුමත නොකිරීම හේතුවෙන් බාලවයස්කාර සමලිංගි කයන් ලෙස හඳුනා ගැනීම පාසලින් නෙරපීමට හේතු වීම එවැනි එක් අවස්ථාවකි. තම පවුලෙන් පිටමන් කිරීම හෝ පවුල තුළ අල්ප අවධානයට ලක්වීම, ස්ථිර රැකියා ලබාගැනීමට ඇති දුෂ්කරතාව, තම ආගමෙන් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම, දෙමාපිය බලපෑම මත විරුද්ධ ලිංගි කයන් හා විවාහ වීමට සිදු වීම සහ පසුව දික්කසාද වීමට යොමු වීම, සමාජය තුළ නොසලකා හැරීමට ලක් වීම හේතුවෙන් පිළිග ැනීම සහ ආරක්ෂාව උදෙසා රට හැර යාමට සිදුවීම සහ අවසානයේ සියදිවි හානි කර ගැනීමට යොමු වීම සමලිංගිකයන් මුහුණ පාන ගැටලු‍වලින් අතලොස්සකි. ලංකාව තුළ නම් රටේ ඡනාධිපති ප්‍රමුඛ පාලන තන්ත්‍රයේ බහුතරයක් සහ ඔවුන්ගේ අනුගාමිකයන් විසින් ද ප්‍රතික්ෂේප වීමට සිදුවීම ද තවත් දරුණු ඛේදවාචකයකි. මේ සියල්ලට ම වැඩියෙන් ලංකාව වැනි රටක සමලිංග ිකත්වය යනු අසාමාන්‍ය මානසික ස්වභාවයක් බවට වන එළැඹුම ම ගැටලු‍වකි.
බටහිර රටවල සමලිංගික සාහිත්‍ය ඇසුරෙන් සමලිංගි ක විචාර කලාවක් ද බිහි වී අවසාන ය. සමලිංගි ක විචාර කලාව සාහිත්‍ය කලාව තුළ නිරූපණය වන සමලිංග ිකත්වය පිළිගන්නා සේම සමලිංගික සාහිත්‍යය ද පිළිගනියි. එසේම සමලිංගික සාහිත්‍ය විචාරය, සමලිංගිකතාවය ලිංගික සංසිද්ධියක් වශයෙන් ද, සමලිංග ිකතාවයන් සාහිත්‍යමය සංසිද්ධියක් වශයෙන් ද ප්‍රභේද කරයි. ඒ ඔවුන් විරුද්ධ ලිංගිකතාව අනුමත කරන සාහිත්‍ය නිර්මාණ මෙන්ම විචාරකයන් සහ ඔවුන්ගේ විචාරයන් සමග ගනුදෙනු කළ හැකි වඩාත් ප්‍රමිතිගත ආකාරය එය වන බව අවබෝධ කොට ගෙන ඇති බැවිනි. සමලිංග ික විචාරය ඔස්සේ නූතන සාහිත්‍ය නොව වැඩි වශයෙන් විචාරයට ලක් වී ඇත්තේ සම්භාව්‍ය සාහිත්‍යයි. ඒ සාහිත්‍ය දේශපාලන සහ ආගමික තහංචිවලින් විනිර්මුක්ත කාලය තුළ සමලිංග ිකයන් පිළිබඳ කළ උසස් නිර්මාණ හමුවන බැවිනි. ලංකාව තුළ ද සමලිංගික සාහිත්‍යක් ගොඩ නැගී, එයින් සමලිංගික විචාර කලාවක් බිහිවන්නේ නම් ‘අතීත ලිංගික නිදහස සහ එම නිදහස පිටුපස පැවති ලිබරල් චින්තනය කවරාකාර ද’ වැනි කතිකාවන් සිංහල බෞද්ධ සමාජය තුළ සාරවත් කතිකාවන් ඇති කරනු ඇත. සමලිංගි ක සාහිත්‍ය විචාර කලාව මතු කරන වැදගත්ම තර්කය වන්නේ සමලිංගික සාහිත්‍ය සහ විචාර කලාව යනු සුළුතරයක් වන සමලිංගි කයන්ගේ ජයක්ග්‍රහණයක් පමණක් නොව බහුතර සමාජය විසින් ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට යෙදුණු ඕනෑම සුළුතරයක ජයක්ග්‍රහණයක් බවය. ඒ අනුව මෙරට සමලිංගි ක සාහිත්‍ය ඇසුරෙන් සමරිසි ජනයා තම අභිමානය ගොනගා ගනිමින් ද, තම අයිතීන් දිනා ගනිමින් ද බහුතරයේ පිළිගැනීමට ලක්වීම මෙරට වෙසෙන අනේකාකාර වූ වාර්ගික, ආගමික, භාෂාමය හෝ ස්ත්‍රී පුරුෂ වශයෙන් වන ඕනෑම සුළුතර කණ්ඩායමක් බහුතරයේ පිළිගැනීමට ලක්වීමය. එය සමරිසි ජනයා විසින් ද අනෙකුත් සුළුතරයන් විසින් ද එමතු නොව සුළුතරයේ අභිවෘද්ධිය පතන බහුතරය තුළ වෙසෙන ඕනෑම ප්‍රගතශීලී සාහිත්‍යධරයෙකු, කලාකරුවෙකු විසින් සිතා බලනු වටින අදහසකි.
සමලිංගික සාහිත්‍ය විචාරය පිළිබඳ ලියා දැක්වූයේ ලෝකය තුළ සමලිංගි ක සාහිත්‍ය ඇසුරෙන් ගොඩනැගුණු න්‍යායාත්මක දැනුමේ පෘථුල බව දැක්වීමටය. තම මානුෂික හැඟීම් සහ ආශාවන් සමනල හැඟීමකට ඌණනය නොකරන ශිෂ්ටසම්පන්න මානුෂීය සමාඡයක් උදෙසා සාහිත්‍ය සහ කලාව මාධ්‍යක් කරගත යුතු යුගයක ලාංකේය සමරිසි ජනයා මෙන්ම ප්‍රගතශීලී සාහිත්‍යකරුවන් ද පසුවන බව අවබෝධ කරගැනීම අගනේය.■
■ හිරුණි කුරුප්පුආරච්චි
අපේ සැබෑ ස්වරූපය තියෙන්නේ ඉතිහාසය තුළයි
පද්මිනී සෙනෙවිරත්න
නවකතාව සමග ඔබේ ඇති ගනුදෙනුව ඔබ හඳුනාග න්නේ කෙසේද?
නව කතාව සම්බන්ධව ලොකු ගනුදෙනුවක් මට තිබුනේ නැහැ. ඇත්තටම කියනවානම් ඒ සම්බන්ධව මම කවදාවත් හදාරලවත් ඒ ගැන ලොකුවට හිතලවත් තිබුණේ නැහැ. ගුරුවරියක් වශයෙන් පවා මම ඉගැන්නුවේ ආර්ථික විද්‍යාව හා දේශපාලන විද්‍යාව. හැබැයි මම කියෙව්වා. කියවීම මගේ ජීවිතේ එක අංගයක් වෙලා තිබුණේ. නවකතා වගේම වෙනත් බොහෝ මාතෘකා යටතේ ලියවුණ බොහෝමයක් පොත්පත් මම කියෙව්වා. ඒ නිසා ග්‍රන්ථකරණය පිළිබඳව දළ වැටහීමක් විතරයි තිබුණේ. හැබැයි මගේ ලේඛන කලාවට කිසිම කෙනෙක් පූර්වාදර්ශයක් වුණේ නැහැ. කිසිම ලේඛකයෙක් හෝ ලේඛිකාවක් මට බලපෑවේ නැහැ. ඒ නිසා මට කාගෙවත් ආභාෂයක් ලැබුණේ නැහැ. එහෙම ලබාගන්න මම උත්සාහ කරෙත් නැහැ.
මම නවකතා කරණයට පිවිසිලා තාම වසර දෙකයි. මගේ පළවන නවකතාව බිහිවන්නේ 2016 දී. ඒ කියන්නේ දැනට අවුරුදු දෙකකට ඉස්සෙල්ලා. ඒකෙටි කාලය තුළ මම ලබපු අත්දැකීම් එක්ක බලනකොට නවකතාව තුළ හරවත් සිද්ධිදාමයක් තියෙන්න ඕන කියලා මම හිතනවා. ඒ වගේම එහි අලුත් බවක් තියෙන්න ඕන කියන අදහසද මම දරනවා. හැමදාම අපි අහන කතන්දරයට වඩා එහා ගිය යම්කිසි නැවුම් අදහස් මාලාවක් එහි චරිත නිරූපනය හරහා ඉදිරිපත් වෙන්න ඕන කියලා මම දැඩි ලෙස හිතනවා. එහෙම වුණොත් විතරයි පාඨකයන් හට එය වැදගත් කෘතියක් ලෙස තේරෙන්නේ. එවැනි කෙටි ගනුදෙනුවක් විතරයි නව කතාව සම්බන්ධව මගේ තියෙන්නේ. එහෙම නැතුව ගැඹුරු දෙවල් ගැන හිත හිතා මම ලියන්නේ නැහැ. නමුත් ලියන දෙය හරහා ගැඹුරක් ඇති කරන්න මම හැම විටම උත්සාහ කරනවා. ඒ උත්සාහය සාර්ථක වෙලා තියෙනවා කියලා පාඨක ප්‍රතිචාරවලින් මට දැනෙනවා.
ඉතිහාස ගත ප්‍රවෘත්ති ඇසුරෙහි නවකතා බිහි කිරීමට ඔබ වැඩි රුචියක් දක්වන්නේ මන්ද?
මම ඉතිහාසය හදාරමින් එය නැවත කියවීමට ලක් කරන්න ආසයි. ඕනම ලේඛකයෙකුට තමන් රුචි කරන දැනුම් කලාපයන් තියෙනවා. ඒ දැනුම් කලාපවලින් ඔවුන් ප්‍රයෝජනය ගන්නවා. මම කරන්නෙත් ඒ ටිකම තමයි.
ඉතිහාසය පිළිබඳ මගේ විපරම නිසා දිවයින බදාදා අතිරේකයට මහනුවර රාජධානිය පිළිබඳ ලිපි මාලාවක් මම ලියුවා. එතැනදී මම අලුත් අලුත් දේ සෙව්වා. ඒ නිසා ඒ ලිපි පෙළ රාජධානිය පිළිබඳ කෙරෙන ලිපි මාලාවකට වඩා මහනුවර රාජධානියේ අප නොදැක තිබුණු තැන් ඉස්මතු කරපු ලිපි මාලාවක් වුණා. ඒ නිසාම එය පාඨකයන් අතර ප්‍රසාදයට ලක් වුණා. ඊට පස්සේ එය නැවත්තුවා. ඔය අතරෙදී තමයි ගුරුවෘත්තියෙන් විශ්‍රාම ගන්නේ. ඊට පස්සේ මට කාලයක් ගෙවා ගන්න විදියක් තිබුනේ නැහැ. ඒ නිසා මම අධ්‍යයනය කරපු දේවල් සමග මගේ පරිකල්පනය මුසු කරලා නවකතාවක් ලියන්න ඕන කියලා, මම එය පටන් ගත්තා. හැබැයි මට මං ගැන දැඩි විශ්වාසයක් තිබුණේ නැහැ. ඔය අතරෙදි තමයි මගේ දුව සුමුදු නිරාගිගේ “දූල්වල අලංකාරේ” පොත පිටවෙන්නේ. ඒ පොත ලියනකොට මුල ඉඳන්ම වගේ මම ඇයට සහයෝගය දුන්නා. එතකොට තමයි මම හිතුනේ මටත් ලියන්න පුළුවන් කියලා. ඒකේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස තමයි මගේ න ගච්ඡති” කියන පළවන නව කතාව ලියවුණේ. ඊට පස්සේ ගිය අවුරුද්දේ “වරණ” ලියවුණේ. ඒ දෙකටම පදනම් වෙලා තියෙන්නේ මහනුවර රාජධානියයි.
අනිකුත් රාජධානි අතර ඔබ, මහනුවර රාජධානියට වැඩි ඇල්මක් දක්වන්නේ ඇයි?
එයට බලපාන මූලික කරුණු දෙකක් තියෙනවා. පළමු කාරණය තමයි මහනුවර රාජධානිය සම්බන්ධව දිවයින පත්තරේට ලියනf කාට ඒ සම්බන්ධව මම එකතුකරගත්ත අලුත් කරුණු සමුදාය. අනික් කාරණය තමයි ඒ. සී ලෝරිගේ ඔයැ ට්The gazzetter of the central province of ceylon කියන කෘතියට මගේ තියෙන ආසාව. මේ කාරනා දෙක නිසා තමයි මම මහනුවර රාජධානිය මගේ නවකතා දෙකේම පසුබිම කරගන්නේ. එයට අමතරව පෝල්.ඊ.පිරිස්, රාසනායගම් මුදලිතුමා, ඇතුළු විශාල පිරිසකගේ කෘති පරිශීලනය කරනකොට ප්‍රබන්ධ කරණය සඳහා මහනුවර රාජධානිය හොඳ තෝතැන්නක් බවට හැඟී ගියා. හැබැයි මගේ තුන්වන නවකතාවේදී මම මහනුවරින් සබරගමුවට මාරු වෙනවා.
ඉතිහාස ගත තොරතුරු ඇසුරෙහි නවකතා ලියවෙන එක සම්බන්ධව යම් විවේචනයක් සමහරු අතරේ තියෙනවා. සමකාලීන සමාජ ප්‍රශ්න නවකතාවෙන් ඉදිරිපත් විය යුතුයි කියන අදහසේ ඉන්න පිරිසක් ඉන්නවා. එහි වරදක් නැහැ. නවකතාව තුළ සමකාලීන සමාජ ප්‍රශ්න අනිවාර්යෙන්ම සාකච්ඡා විය යුතුයි. ඒක ගැන තර්කයක් නැහැ. හැබැයි හැමෝම එහෙම කරන්න ඕන කියලා කියන්න බැහැ. එක එක ලේඛකයෝ ප්‍රියකරන ප්‍රස්තුත තියෙනවා. ඒ වගේම තමයි පාඨකයෝ. ඔවුනුත් විවිධ විවිධ ප්‍රස්තුතවලට කැමතියි. සමකාලිකන ප්‍රශ්න ගැන කතා කරන්න වැඩි ආසාවක් තියෙන අය එහෙම ලියයි. ඵෙතිහාසික තොරතුරු ඇසුරෙහි ලියන්න කැමති අය එහෙම ලියයි. ඔය කොයි එකත් අපිට ඕන. ඒවගේම තමයි පාඨකයෝ. සමකාලින ප්‍රශ්න ගැන උනන්දුවන අය ඒ පොත් කියවයි. ඵෙතිහාසික තොරතුරු ගැන ලියවෙච්ච පොත් කියවන්න කැමති අය ඒ පොත් කියවයි. එහෙම නැත්නම් මේ වන කොට “වරණ” නව කතාවේ පිටපත් මුද්‍රණවාර කිහිපයකින් පිටවෙන්නේ නැහැනේ. “වරණ” නවකතාවට විශාල පාඨක ආකර්ශනයක් තියෙන කරුණෙන්ම පෙනෙනවා එවැනි කෘති කියවන්න පාඨකයෝ විශාල කැමැත්තක් දක්වනවා කියලා.
“වරණ” කියන්නේ මහනුවර රාජධානියේ ආර්ථික, දේශප ාලන, සමාජ හා සංස්කෘතික හැඩරුවෙහි එක් හරස් කඩක් කීවොත් නිවැරදිද?
එය නිවැරදියි. “වරණ” කෘතියේ මූළිකම තේමාව වෙන්නේ කෝල්බෲක් කොමිසමේ යෝජනා උඩරට පවුල්වලට බලපෑවේ කොහොමද කියලයි. එතෙක් කල් තිබුණු රාජකාරි ක්‍රමය අහෝසි කරලා ඒ ඔස්සේ පෞද්ගලික දේපල ක්‍රමයක් ස්ථාපිත කරන්න අධිරාජ්‍යවාදීන් දැරූ උත්සාහය උඩරටට බලපෑවේ කොහොමද කියලා ඒ පොත පෙන්වලා දෙනවා. රාජකාරි ක්‍රමය අහෝසි කරන්න කලින් අපිට තිබුණේ සාමුහිකව භූක්ති විඳින පොදු දේපල ක්‍රමයක්. ඒ යුගයේ රජ්ජුරුවෝ කියන්නේ භූමියේ භාරකාරයා මිසක් අයිතිකරුවා නෙමෙයි. ඔහු තමන්ට ලොකු සේවයක් කරපු අයට නින්දගම් ප්‍රධානය කරනවා. ඒ නින්දගම් තුළ ඔවුන් සතුටින් කල් ගෙවනවා. සමහර ආත්මාර්ථකාමී නිළමේවරු පාලනය කරපු සමහර ප්‍රදේශවල නින්දගම් වැසියෝ කිසියම් පීඩනයකට ලක් වෙන්න ඇති වුණත් පොදුවේ ඒ හැම දෙනා නිදහසේ ජීවත් වුණා. රාජකාරි ක්‍රමය ඒ සමාජ සංවිධානය තුළ ඉතා වැදගත් හා ශක්තිමත් කාර්යභාරයක් ඉටු කළා.
අපි හිතන්නේ රාජකාරි ක්‍රමය කියලා කිව්වම එය රජ්ජුරුවන්ට කරන සේවය කියලා. ඒක එහෙම නෙමෙයි. රාජකාරි ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක වුණේ තමන් ජීවත්වන ප්‍රදේශයේ පොදු අවශ්‍යතා ඉටුකර ගැනීමේ පරමාර්ථයෙන්. අපි ඉගෙන ගත්ත විදිහට රාජකාරි ක්‍රමය බොහොම භයානක දෙයක්. නමුත් භයානකකම ඇතිවුණේ කෝල්බෲක් යෝජනා මඟින් පොදු දේපළ ක්‍රමය වෙනුවට පෞද්ගලික දේපළ ක්‍රමයක් හඳුන්වා දීමෙන් පසුවයි. ඒ ආර්ථික ක්‍රමය පිළිගන්න උඩරට කැමති වුණේ නැහැ. තමන් පොදුවේ පරිහරණය කරන ලද ඉඩම් මුදලට විකිණෙනවට ඔවුන් කැමති වුණේ නැහැ. හඟුරන්කෙත හිටපු කෝරාල කෙනෙක් ඉඩම් සුද්දන්ගේ අයිතියට පත්වෙන්න දෙන්නේ නැතුව එය රැකගන්න මුදල් පවා වියදම් කරලා තියෙනවා. මේ ආකාරයට කෝල්බෲක් ප්‍රතිසංස්කරණය මඟින් එතෙක් කල් සන්සුන්ව පැවති සමාජ ක්‍රමය දැඩි දෙදරීමකට ලක්වෙනවා. “වරණ” කෘතියට පදනම් වුණේ උඩරට දැනුනු ඒ කම්පනයයි.
ඒ යුගයේ අපේ ස්වදේශීක ජනතාව ඉතා නිදහස් ලිංගික සම්බන්ධතා පැවැත්වූ බව සාක්ෂි තියෙනවා.
පැහැදිලිවම. සුදු ජාතිකයන් එන්න කලින් අපිට ලොකු ලිංගික නිදහසක් තිබුණා. බහු පුරුෂ සේවනය, බහු භාර්යා සේවය සාමාන්‍ය දෙයක් මිසක් විශේෂිත දෙයක් නෙමෙයි. සුද්දෝ එන්න කලින් අපේ රටේ, විශේෂයෙන්ම උඩරට ස්ත්‍රී පුරුෂ සම්බන්ධන්තාවන්හී පැවැති ලිබරල් ක්‍රමය හරි විවෘතයි. උඩරට වලව්වල කුමාරිහාමිලා පුරුෂයෝ දෙතුන් දෙනෙක් එක්ක ලිංගික සම්බන්ධකම් පවත්වලා තියෙන අවස්ථා ඒ.සී. ලෝරිගේ පොතේ සඳහන් වෙනවා. ඒ වගේ ඬේවි ගේ පොතේ සඳහන් වෙනවා පුරුෂයන් හත්දෙනෙකු සමග ලිංගික සම්බන්ධකම් පැවැත්වූ කාන්තාවක් පිළිබඳව. ලිංගික වශයෙන් විවෘත භාවයක් ඒ කාලේ තිබුණා. එකගෙ යි කෑම වගේ චාරිත්‍රයක් සමාජය විසින් ද අනුමත කරලයි තිබුණේ. ඒ චාරිත්‍රයට උඩරට මිනිස්සු ගරු කලා මිසක් ඒ දිහා අපහාසයෙන් බැලුවේ නැහැ. ඇත්තටම කියනවා නම් එවැනි පසුබිමක් ඒ සමාජ සංවිධානය ශක්තිමත් කරා මිසක් එය දුර්වල කළේ නැහැ. ඒ අනුව අපිට ඒ කාලේ ලොකු ලිංගික නිදහසක් තිබුණා.
ඒ නිදහස් බව පළමුවරට නැතිවෙලා ගියේ පෘතුගී සින්ගේ පැමිණීමත් සමගයි. පෘතුගීසි ලංකාවට ගොඩ බසින කොටම ඔවුන් සමග ක්‍රිස්තියානි ආගමත් අපේ රටට එනවා. ක්‍රිස්තියානී ආගමට අනුව දෙවියන් වහන්සේ එක පුරුෂයෙකුට මවාදීලා තියෙන්නේ එක ගැහැනියන් විතරයි. අර මුලින්ම තිබුණු නිදහස නැතිවෙලා ගියා. ඒ වුණත් ඒ ආධිපත්‍යය පැවතුණේ පහත රට නිසා පහතරට මිනිස්සු එය අනුගමනය කරන්න පටන් ගත්තත් තවදුරටත් උඩරට සමාජ ක්‍රමය තුළ පරණ සම්ප්‍රදායම ක්‍රියාත්මක වුණා. සුද්දෝ සම්පූර්ණ වශයෙන්ම අපේ රට යටත් විජිතයක් බවට පත්කර ගත්තට පස්සේ තමයි ටිකෙන් ටික ඒ නිදහස නැතිවෙලා ගියේ. ඇත්තටම අපේ සැබෑ ස්වරූපය තියෙන්නේත් එය හඳුනාගත හැක්කෙත් ඉතිහාසය තුළයි. අද තියෙන්නේ කෘතිමව ගොඩ නගන ලද සමාජ ව්‍යුහයක්.
චරිත ගොඩ නැංවීමේදීත් “වරණ” තුළ ඔබ යම් යහ් අත්හදා බැලීම් සිදුකරනවා
ඔව් එහි එන සුදුබණ්ඩා කෝරාලගේ චරිතය හරහා මට ඕන වුණේ ආදරය, කරුණාව, ඇතුළු විශේෂයෙන්ම සංහිඳියාව වැනි හැමදෙයක්ම ඇතුළත් වුණ චරිතයක් ගොඩ නගන්න. ඒ හරහා පාඨකයා හට අලුත් මානයක් ගොඩනගලා දෙන්න. නව කතාව සඳහා මම නිර්මාණය කළේ අවශ්‍යම චරිත කිහිපයක් පමණයි. ඒ හරහා අලුත් දැකීමක් පාඨකයන්ට ලබා දෙන්නටයි. එය මම මගේ පළමු නවකතාව වන න ගච්ඡති තුළත් සිදු කෙරුවා.
ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ කියන්නේ මිලේච්ඡ අධම මනුස්සයෙක් කියලනේ. ඇත්තටම කියන්නේ ඉතිහාසය පරීක්‍ෂා කරගෙන යනකොට මට තේරුණා ඔහු එහෙම කෙනෙක් නෙමේ කියලා. හියු නෙවිල්ගේ කවි එකතුවක් පී.පී. දැරනියගල සංස්කරණය කරලා තියෙනවා. එහි තියෙනවා දලුමුර කවි කියලා විශේෂයක්. ඒ කවිවලින් ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජ්ජුරුවන්ව දෙවියෙක් බවට පත් කරලා තියෙනවා. රජ්ජුරුවෝ දෙවි කෙනෙක් කියලා මිනිස්සු කියන්නේ බයටයි කියලා අපි හිතනවා. ඒක එහෙම නෙමෙයි. රජ්ජුරුවෝ ගැන ආදරයක් බැඳිමක් තිබුණොත් විතරයි. ඔහුව දේවත්වයට පත් කරන්නේ. ඒ වගේම මට හම්බවුණා රුහුණේ පැරණි අත් ලිපි කියලා පොතක්. ඒ පොතේ තියෙනවා වැලිගම අග්‍රබෝධි විහාරයෙන් ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජ්ජුරුවන්ට එවපු පින් අනුමෝදනාවක්. ඒකේ තියෙනවා මෛත්‍රී බෝධි සත්වයන් බුදුවෙන කොට ඉපදිලා විවරණය ලබාගෙන මතු බුදුවෙන්න ඕන කියලා. එවැනි කෙනෙක් ම්ලේච්ඡ අධම පුද්ගලයෙක් වෙන්න බැහැනේ. මහාචාර්ය ගණනාථ ඔබේසේකරත් එය පැහැදිලිව පෙන්වා දී තිබෙනවා.
මේ හැම දෙයක් ගැනම මම සතුටුයි. මම ලොකු බලාපොරෝත්තු තියාගෙන හිටිය කෙනෙක් නෙමෙයි. මගේ නවකතා දෙකටම මම ආදරෙයි. ඒ අතර “වරණ” ලංකාවේ සාහිත්‍ය ක්‍ෂේත්‍රය තුළ විශේෂ ඇගයීමකට ලක්වුණු එක ගැන මට තියෙන්නේ නිරහංකාර ප්‍රීතියක්. දැන් මගේ ජීවිතය වෙලා තියෙන්නේ ලිවීමයි.■