‘ජනාධිපතිවරයා විසින් ප්‍රකාශනයක් මගින් වැඩිදුර කාලයක් සඳහා තමා තෝරා පත්කර ගැනීමෙන් ධුරය දැරීම පිණිස වරමක් ලබාගැනීම සඳහා ජනතාව වෙත ආයාචනය කිරීමේ තම අභිලාෂය, තම ප්‍රථම ධුර කාලය ආරම්භ වී අවුරුදු හතරක් ඉකුත්වීමෙන් පසු යම් අවස්ථාවක ජනාධිපතිවරයා විසින් ප්‍රකාශ කළ හැක්කේය.’ යනුවෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් වෙයි. එහි තේරුම, තමාගේ පළමු ධුර කාලයෙන් අවුරුදු හතරක් ඉක්ම ගිය තැන, තවත් ධුර කාලයක් සඳහා තමාම නැවත තරග වැදීම සඳහා ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වීමට කැමැත්ත ජනාධිපති විසින් ප්‍රකාශ කරනු ලැබිය හැකි බවය.
මේ අවුරුද්දේ ජනවාරි 9න් පසු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට මීළඟ ජනාධිපතිවරණයක් සඳහා එසේ සිය අභිලාෂය ප්‍රකාශ කිරීමට අවස්ථාව ලැබේ.
මහින්ද රාජපක්ෂ 2015දී සිය ධුර කාලයෙන් අවුරුදු දෙකක් ඉතිරිව තිබියදී ජනාධිපති අසුනෙන් බැස ගියේ මේ විධිවිධානය යටතේ කටයුතු කරමින්ය.
18 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් පසු, කැමති ඕනෑම වාර ගණනක් ජනාධිපතිවරණයකට තරග කිරීමේ බලය ලබාගත් මහින්ද රාජපක්ෂ, ඒ සෑම ධුර කාලයකදීම අවුරුදු හතරක් ඉක්ම ගිය තැන ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවීමේ බලයද ලබාගත්තේය. ඔහු සිතුවේ, තමාගේ බල පරාක්‍රමය නිසා, ජීවිතාන්තය දක්වා මේ ප්‍රතිපාදන භාවිත කරමින් ජනාධිපති ධුරයේ රැඳී සිටිය හැකි බවය.
2015 දී ඔහු ජනාධිපතිවරණයට ගියේ, එය ජයගත හැකි බව බලවත් ලෙස විශ්වාස කරමිනි. ඔහු ජයගත්තේ නම්, මේ වන විට ලංකාව මීට වඩා බොහෝ වෙනස් විදියට අපට දකින්නට හැකිවනු ඇති අතර, 2015න් පසු රට අත්කර ගත් වෙනස, කුමන අඩුපාඩුකම් තිබුණා වුණත්, කෙතරම් සහනදායීද යන්න සිතෙන්නේ ඒ සංසන්දනයේදීය.
19වැනි සංශෝධනයෙන්, ජනාධිපති ධුර කාලය වාර දෙකකට සීමා කැරුණු අතර, පළමු ධුර කාලය අවසානයේ අවුරුදු හතරක් ගතවුණු පසු ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවීමේ මුල් විධිවිධානය යළි බලගන්වනු ලැබිණ.
ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා, ව්‍යවස්ථා කුමන්ත්‍රණය නිසා මහත් අවමානයට පත්වුණු ජනාධිපති සිරිසේන තමා වෙත තිබුණු මහජන වරමේ අවසාන අංශුමාත්‍රයද තමාම අහිමිකරගත්තේය. දැන් ඔහු ජනාධිපති පුටුවේ වාඩිවී හිටියත්, ඒ සඳහා කිසිදු ජනවරමක්, අනුමැතියක් ඔහුට නැත. 2015 ඔහු සමග සිටි කිසිදු ප්‍රගතිශීලී බලවේගයක් දැන් ඔහුත් සමග නැත. මේ නිසා, ජනාධිපතිවරයා ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවා මහජනතාවගෙන් යළි ජනවරමක් ඉල්ලිය යුතුයැයි කියන හඬ නැගිණ. ඊට ප්‍රතිචාර දක්වමින් ඔහු කිව්වේ, නියමිත කාලයට පෙර ජනාධිපතිවරණයකට යන්නට තමාගේ සූදානමක් නැති බවය.
එහෙත්, දැන් දැන් ජනාධිපතිවරයා වැඩකරන ආකාරයෙන් පෙනෙන්නේ, ඉක්මන් ජනාධිපතිවරණයක ඉඟිය. මේ අවුරුද්දේ මාර්තු වන විට ඔහු ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවීමට ඉඩ තිබෙන බව සමහර දේශපාලන ආරංචි මාර්ග කියයි.
ජනාධිපතිවරණයකට යන්නට නම්, තමාට නැවතත් තරග කර ජයගත හැකියැයි විශ්වාසයක් ජනාධිපති සිරිසේනට තිබිය යුතුය. සාමාන්‍යයෙන් තමාගේ දේශපාලන පළපුරුද්ද ගැන අධිමානයක සිටින ජනාධිපතිවරයා, පවතින තත්ත්වයන් මත තමාට යළි ජයගත හැකියැයි උපකල්පනය කළොත් එය පුදුමයක් නොවේ. ජනවාරියේ ඔහු කළ බොහෝ පත්කිරීම් ඒ උපකල්පනය මත පිහිටා කරනවාදැයි සාධාරණ සැකයක් කිසිවකුට ඇතිවිය හැකිය.
යුද හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානි ධුරයට මේජර් ජෙනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා පත්කිරීම ඒ සැකය තහවුරු කරන එක් සාධකයකි. යුද බිමේදී පෙරමුණේ සිටි දක්ෂ නිලධාරියකු ලෙස, ක්‍රියාන්විතවල යෙදුණු හමුදා සාමාජිකයන් අතර නොසැලකෙන ශවේන්ද්‍ර සිල්වා, මුළුමනින්ම මාධ්‍යවල ජනප්‍රිය නිර්මාණයකි. මාධ්‍ය සමග නිරන්තර සම්බන්ධකම් පැවැත්වීම හේතුවෙන් එක පැත්තකින් ඔහුගේ බියසුලුකම් නොසලකා හමුදා වීරයකු බවට ඒ මාධ්‍යවලින් ඔසොවා තබනු ලැබිණ. අනෙක් අතට රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ සුවච කීකරු ගෝලයකු නිසා රාජපක්‍ෂවාදී මාධ්‍යවල ඉහළ තැනක් ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට හිමිවී තිබිණ. ඒ සමගම, සිංහල ජාතිකවාදී හමුදා නිලධාරීන් අතර මුල් තැනක් ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට ලැබිණ. මේ වන විට ඔහු විශ්‍රාම ගෙන සිටියේ නම්, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂගේ වියත්මග හෝ එළිය වේදිකාවල ඔහුද බැබැළෙන තරුවක් වීම බලාගන්නට හැකිව තිබිණ.
මෙවැනි පුද්ගලයකු යුද හමුදාවේ මාණ්ඩලික ප්‍රධානී තනතුරට පත්කිරීමෙන් ජනාධිපතිවරයා බලාපොරොත්තු වන දේ පැහැදිලිය. එනම්, ‘රණවිරු’ ඡන්ද තමා වෙත හරවා ගැනීමයි. අනෙක, රාජපක්‍ෂවරුන්ට තමාගේ හිතේෂිවන්තභාවය දැක්වීමයි.
එජාප ආණ්ඩුව රණවිරුවන්ට හිරිහැර කරන බව ජනාධිපති සිරිසේන දිගින් දිගටම සිතුවේය. ඔහුගේ ගණන් බැලීම වුණේ, මේ ‘ඊනියා රණවිරුවන්’ අත්අඩංගුවට ගැනීම්, බන්ධනාගාරගත කිරීම්, නඩු පැවරීම් වැනි කාරණා නිසා, තමාට ලක්ෂ දහයක පමණ ඡන්ද අහිමි විය හැකි බවයි. ඒ නිසා, හමුදා සාමාජිකයන් කළ අපරාධ සම්බන්ධයෙන් කෙරෙන විමර්ශනවලට ජනාධිපතිවරයා ඍජුවම බාධා කළේය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, වසන්ත කරන්නාගොඩ, අමල් කරුණාසේකර, රවි විජේගුණරත්න, ශම්මි කුමාරරත්න ඇතුළු හමුදා සාමාජිකයන් අත්අඩංගුවට ගැනීමට, රිමාන්ඞ් කිරීමට ඔහු විරෝධය පෑවා පමණක් නොව, ඝාතන, පැහැරගෙන යෑම් ආදි අපරාධවලට අදාළ කිසිම තොරතුරක් අධිකරණයටවත් නොදෙන ලෙස හමුදා ප්‍රධානීන්ටද නියම කළේය.
ආරංචි වන හැටියට, ජනවාරි අගදී, ශවේන්ද්‍ර සිල්වා, යුද හමුදාපති හැටියට පත්කිරීමට නියමිතය. ඒ, දැන් ජනාධිපතිවරයා සන්ධානගතවී සිටින රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ වුවමනාව අනුවය. සාමාන්‍යයෙන් යුද හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානී, ඊළඟට හමුදාපති ලෙස පත්කෙරන සම්ප්‍රදායක් පවතියි. (හැමවිටම එසේ නොවන බවද කිව යුතුය.) වර්තමාන හමුදාපතිවරයාගේ දික්කරන ලද ධුර කාලය ගෙවෙන්නට නියමිතව ඇත්තේ අගෝස්තු මාසයේය. ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට හමුදාපති ධුරයට උසස්වීමක් නොලැබුණහොත්, මේ වසරේ ජුනි මාසය වන විට හමුදා සේවයෙන් විශ්‍රාම ගැනීමට ඔහුට සිදුවෙයි. ඒ නිසා, එක්කෝ ඔහුට සේවා දිගුවක් දී වත්මන් හමුදාපතිවරයාගේ ධුර කාලය අවසන් වන තුරු තබාගත යුතුය. නැතිනම්, වත්මන් හමුදාපතිගේ ධුර කාලය කෙටි කර ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට හමුදාපති ධුරය පිරිනැමිය හැකිය. මේ කුමන ආකාරයෙන් වුවද සිදුවන්නේ රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ සුරතලකු හමුදාපති පදවියට පත්වීමයි.
වත්මන් හමුදාපති එම තනතුරට පත්වුණු වහාම කිව්වේ, රණවිරුවන් හා මිනීමරුවන් යනු දෙවර්ගයක් බවත්, රණවිරුවන් මිනීමරුවන් වන්නේත්, මිනීමරුවන් රණවිරුවන් වන්නේත් නැති බවත්ය. එහෙත්, අද වන විට ඔහුද තමාගේ වචන ක්‍රියාත්මක නොකළ තවත් හමුදා නායකයකු බවට පත්වී තිබේ. රාජපක්ෂ ආණ්ඩු කාලයේ ඝාතන ඇතුළු අපරාධවලට වගකිව යුතු යුදහමුදා සාමාජිකයන් සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමට අද නොහැකිව ඇත්තේ, යුද හමුදාව තොරතුරු රාශියක් වසං කරගෙන සිටින නිසාත්, එම විමර්ශන කෙරෙහි කිසිදු සහායක් නොදක්වන නිසාත්ය. රණවිරු-මිනීමරු ප්‍රකාශය කළ මහේෂ් සේනානායකද කිසිම සහායක් ඒ විමර්ශනවලට දුන්නේ නැත. එහෙත්, යුද හමුදාව, රටේ වර්තමාන තත්ත්වයන්ට ගැළපෙන ලෙස ප්‍රතිසංවිධානය කිරීමද, හමුදාව අත්පත් කරගෙන සිටි පෞද්ගලික ඉඩම් විශාල ප්‍රමාණයක් මුදාහැරීමද ඇතුළු වෙනස්කම් ගණනාවක් මහේෂ් සේනානායක විසින් ඉටුකෙරෙමින් තිබුණු බව වාර්තා වෙයි.
ශවේන්ද්‍ර සිල්වා හමුදාපති වේ නම්, හමුදා සාමාජිකයන් සම්බන්ධ අපරාධ පිළිබඳ විමර්ශන කටයුතුවලට දෙවියන්ගේ පිහිට අත්වන බව අලුතෙන් කිවයුතු නැත. හමුදාවට යළිත් රණවිරුවන් උත්කර්ෂයට නංවන, සිංහල බෞද්ධ හමුදාවක් පිළිබිඹු කරන කාලයක් ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ නායකත්වය යටතේ ලැබෙනු ඇත. අනෙක් වැදගත් කාරණය වන්නේ, ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට එරෙහිව එල්ලවී ඇති ජාත්‍යන්තර විරෝධයයි. උතුරේ ගැටුම් සමයේ මානව හිමිකම් උල්ලංඝනයන් පිළිබඳ චෝදනා එල්ලවූ එක් අයකු වන්නේ ඔහුය. මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කළායැයි චෝදනා ලත් විවිධ හමුදා නායකයන්ට පසු ගිය කාලය තුළ විවිධ රටවලින් විවිධ බාධාවන් එල්ලවුණු අතර, ශවේන්ද්‍ර සිල්වා හමුදාපති වීමෙන් ඒ ක්‍ෂෙත්‍රයේ ඇතිවිය හැකි තත්ත්වය තවමත් පැහැදිලි නැත.
අනෙක් අතට ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ පත්කිරීමෙන් ජනාධිපතිවරයා යළිත් පෙන්වන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට වඩා තමාගේ ඇල්ම ඇති වෙන පැත්තක් ගැනය. හෙවත් තවදුරටත් ඔහු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයෙන් වියෝවෙමින් සිටින බවය. හමුදාවට සැලකීමෙන් ඡන්ද ලක්ෂ දහයක් තමාට හිමිවනු ඇතැ’යි මෙන්ම, හමුදාවේ ශක්තිය තමාගේ අර්බුදකාරී පාලනයට පිටුබලයක් වේයැ’යිද ඔහු සිතනවා වන්නට පුළුවන.
ජනාධිපතිවරයා පසුගිය කාලයේ තවත් වේගවත් ක්‍රියාකාරිත්වයක් පෙන්වූ ක්‍ෂෙත්‍රය වනුයේ බුද්ධාගමයි. ත්‍රිපිටකය ජාතික උරුමයක් හැටියට නම් කිරීම ඒ සඳහා ගත් එක් පියවරකි. දියුණු හා ප්‍රගතිශීලී රටක් ගැන සිතන කිසිවකුට. ත්‍රිපිටකය ජාතික උරුමයක් හැටියට නම් කිරීමේ කිසිම වැදගත්කමක් පෙනෙන්නේ නැත. පෙනෙන්නේ ඡන්ද සොයමින් ඉන්නා දේශපාලකයකු ඡන්ද ගරා ගැනීම සඳහා කරන විකාර වැඩක් හැටියටය. ඊට අමතරව ජනාධිපතිවරයා කියූ විදියට, ‘මින් පසු ත්‍රිපිටකය ඕනෑ ඕනෑ කෙනකුට, ඕනෑ විදියට අර්ථ දක්වන්නට තිබෙන අවකාශය මේ ජාතික අරුම සිද්ධියෙන් පසු නැතිවේ’ නම්, එය ප්‍රකාශන නිදහස පිළිබඳ නරක තත්ත්වයකි. බුදුන්ගේ ධර්මය ධාතු කරඬුවක් නොවේ. තමා ජීවමාන කාලයේ ගෞතම බුදුන් තම ධර්මය අනෙකුන්ට සංවාද විවාද සඳහා විවෘත කළා පමණක් නොව, විචාරාත්මක බව තම දහමේ මූලයක් හැටියටද තබාගත්තේය. දැන් ජනාධිපති සිරිසේන ඒ ධර්මය අඩංගු ත්‍රිපිටකය ධාතු කරඬුවක් කොට, මහජන සංවාදයට විවාදයට දුරස්ථ කරන්නට සැරසෙයි.
රනිල් වික්‍රමිසංහ යළි අගමැතිධුරයට පත්කළ අවස්ථාවේදී ඔහු කළ කතාවෙන් භික්‍ෂූන් නීතියට ඉහළින් සිටින බව අවධාරණය කළේය. මව් කෙනෙරගෙන් බලහත්කාරයෙන් ඉවත්කර අලිපැටවුන් අල්ලාගෙන විත්, පන්සල්වලට හා සල්ලිකාරයටන්ට විකිණීමේ ජාවාරමට එදිරිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම මේ ජනාධිපතිවරයා දකින්නේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට විරුද්ධවීමක් ලෙසය. පන්සල්වල පෙරහැර කරන්නට අලි නැති නිසා යැයි කියමින් මේ නීති විරෝධී අලි ජාවාරම ඔහු සාධාරණය කළේය. ඒ අපරාධ සම්බන්ධයෙන් නඩුවලට මුහුණ දී සිටින ජාවාරම්කාර භික්‍ෂූන් ආරක්ෂා කළේය. මේ හැරෙන්නට දිනපතා මල්වට්ටි හිස තබාගෙන, ‘වන්දනීය පුජනීය’ සංඝරත්නය පසුපස යමින්ද ජනාධිපති සිරිසේන කරමින් සිටින්නේ සිංහල බෞද්ධ ඡන්ද ටික එක්කාසු කිරීමකි.
මෙවැනි ක්‍රියාවන් හරහා සිංහල බෞද්ධ ඡන්ද තමාට ලැබේයැයි ජනාධිපතිවරයා බලාපොරොත්තු වුණත්, ඒ ක්‍රියාමාර්ග විසින් රටක් හැටියට අප යවමින් තිබෙන්නේ ආපස්සට බව තේරුම් ගත යුතුය. එහි භයානකකම වන්නේ, මීට අවුරුදු හතරකට පෙර මේ සියලු අන්තවාදයන් ප්‍රතික්‍ෂෙප කර, නිදහස්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී, සහජීවනයෙන් යුක්ත හා නීතියේ පාලනය පවතින රටක් ඇතිකරගැනීම සඳහා පොදු අපේක්‍ෂකයා හැටියට ඉදිරිපත්වුණු සිරිසේන මහතා, අද වන විට ඒ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයෙන්ද, ජාතික සහජීවනයෙන්ද, නීතියේ පාලනයෙන්ද සපුරා වියෝවෙමින් මහජාතික අන්තයට පසුබසිමින් සිටීමයි. ඒ මාර්ගය හොඳින්ම ප්‍රගුණ කළේ මහින්ද රාජපක්ෂ වන අතර, ඒ සඳහා ඔහු තරම් සමතෙක් රටේ තවත් නැත. ඒ නිසා, මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට. ඒ අතින් නම් මහින්ද රාජපක්ෂට කිට්ටුවන්නටවත් ඉඩ නොලැබෙන බව පැහැදිලිය.
එහෙත්, ජනාධිපතිවරණයකට යන්නේ නම්, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මතක තබාගත යතු දෙයක් තිබේ. මහින්ද රාජපක්ෂ 2015දී ඡන්දයට ගියේ, මේ කියන සියලුම ආන්තික බලවේග එක පෙළට සිටුවාගෙන ඔවුන් සියල්ලන්ගේම ශක්තියෙන් හා ආධාරයෙන් බවය. ඊට අමතරව යුද්ධය දිනාගත් පියායැයි ප්‍රවාදද ඔහු වටා නිර්මාණය කර තිබිණ. රටේ සියලු රාජ්‍ය සම්පත් රිසි සේ ඡන්ද ගරාගැනීම සඳහා යොදාගන්නා ලදි. සිංහල බෞද්ධ මහජාතියේ එකම ප්‍රකාශකයා හැටියට ඒ ඡන්ද ගොඩ සහතික කරගැනීමෙන් යළිත් ජනාධිපති විය හැකියැයි මහින්ද රාජපක්ෂ විශ්වාස කළේය. එහෙත්, සුදුවුණේ කුමක්දැයි රටම දනියි. අවාසනාව නම්, අන්තවාදය පරාජය කරන්නට මූලිකත්වය දුන් මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට, එදා මහින්ද පැරදුණේ හා තමා දිනුවේ කෙසේද යන්න අමතක වී තිබීමය.■
ජනාධිපතිවරණය සඳහා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයෙන් වියෝවන ජනාධිපති
ට්‍රම්ප් ඇමරිකාව වසා දමයි
අමෙරිකාවේ පොදු උද්‍යානවල වැසිකිළි පිරිසිදු නොකිරීම නිසා ඇමෙරිකානුවන් එවැනි උද්‍යානවල මළපහ කරන තත්ත්වයක් ඇතිවී තිබේ. පොදු ස්ථානවල කුණු කඳු ගොඩගැසී ඇත. ඒ සියල්ලට හේතුව වන්නේ එක් හිතුවක්කාර ජනාධිපතිවරයෙකි. ඒ හිතුවක්කාර ජනාධිපතිවරයා නිසා ඇමෙරිකානු රජය අක්‍රිය වී ඇත. ලක්ෂ අටක ෆෙඩරල් ආණ්ඩුවේ සේවකයන්ට වැටුප් ගෙවීමට නොහැකි වී තිබේ. රජයේ එදිනෙදා කටයුතුවලින් 25%ක් ඉටු කිරීමටය මුදල් නැත. කෘෂිකර්ම, වාණිජ, රාජ්‍ය, අභ්‍යන්තර ආරක්ෂක, නිවාස හා නාගරික සංවර්ධන, අධිකරණ, ප්‍රවාහන, භාණ්ඩාගාරය, නාසා ඇතුළු ආයතන රැසක් මුදල් නැති නිසා අක්‍රීය තත්ත්වයට පත්ව තිබේ.
ඒ සියල්ල ගැන කිසිදු තැකීමක් නැතිව, ලොව බලවත්ම ජනාධිපති තනතුරේ බලතල අවභාවිත කරමින් හිතුවක්කාර දරුවෙකු මෙන් හැසිරෙන්නට ට්‍රම්ප් පටන්ගෙන තිබේ. ලංකාවේ හිතුවක්කාර ජනාධිපතිවරයා නිසා 2018 ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා සිට ලංකාව මුහුණදුන්නේ බරපතල අර්බුදයකටය. ඇමෙරිකාවේ හිතුවක්කාර ජනාධිපතිවරයා නිසා ඇමෙරිකාව බරපතල තත්වයකට මුහුණදෙමින් සිටියි.
අර්බූදය
ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ ආකර්ශණීයම හා ප්‍රබලම පොරොන්දුව වී තිබුණේ අමෙරිකාව හා මෙක්සිකෝව අතර දැවැන්ත, සුන්දර තාප්පයක් නිර්මාණය කරන බවයි. ට්‍රම්ප්ගේ තාප්ප පොරොන්දුව සමඟ දැවැන්ත, සුන්දර යන වචනවලට අමතරව තවත් අතුරු පොරොන්දුවක් තිබුණි. ඒ ‘මෙක්සිකෝව තාප්පයට ගෙවනු’ ඇති බවයි. මෙක්සිකෝව තාප්පයට ගෙවන්නේ කෙසේදැයි ට්‍රම්ප් පෙන්වා තිබුණේ නැත. ඒ ගැන ට්‍රම්ප්ට ඡන්දය දුන් අය ප්‍රශ්ණ කළේද නැත. ඔවුන් ට්‍රම්ප්ගේ සුන්දර වචන ගැන මිස, කරුණු ගැන සැලකුවේ නැත.
දෙසැම්බර් 22 වැනිදා සිට ඇමෙරිකානු ෆෙඩරල් ආණ්ඩුව අක්‍රිය විය. 2019 වර්ෂය සඳහා මුදල් පනත සම්මත කිරීමට නොහැකි වීම එයට හේතුවයි. තාප්පය ඉදිකිරීම වෙනුවෙන් ඩොලර් බිලියන 5.6ක් මුදල් පනතට ඇතුළත් කළ යුතු බව ට්‍රම්ප් යෝජනා කර තිබුණි. ඒ සඳහා ඇමෙරිකානු ව්‍යවස්ථාදායකය වන කොංග්‍රසයේ මන්ත්‍රී මණ්ඩල දෙකේ අනුමැතිය ලබාගැනීමේ අවශ්‍යතාවයක් තිබුණි.
ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තුවේ තිබෙන්නේ එක් සභාවක් පමණි. එහෙත් ඇමෙරිකානු කොංග්‍රසයේ සභා දෙකක් ඇත. එකක් සෙනෙට් සභාවය. අනෙක නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලයයි. සෙනෙට් සභාවේ බහුතරය ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප්ගේ රිපබ්ලිකන් පක්ෂයට හිමිය. නියෝජිත මන්ත්‍රි මණ්ඩලයේ බහුතරය ඩිමොක්‍රොටික් පක්ෂයට හිමිවේ. ට්‍රම්ප්ගේ මුදල් අවශ්‍යතාවය සම්පූර්ණ කරගැනිමට නම් මන්ත්‍රී මණ්ඩල දෙකේම ඩිමොක්‍රොටික් පක්ෂ සාමාජිකයන්ගේ ඡන්ද අවශ්‍ය වේ.
සෙනෙට් සභාවේ ඩිමොක්‍රොටික් පාක්ෂිකයන්ගේ නායකත්වය දරන්නේ චක් ෂුමර්ය. නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලයේ ඩිමොක්‍රොටික් පාක්ෂිකයන්ගේ නායකත්වය දරන්නේ නැන්සි පෙලොසිය.
චක් ෂුමර් හා නැන්සි පෙලොසි යන දෙදෙනාම තාප්පයේ යෝජනාවට එකඟ නැත. එපමණක් නොව මන්ත්‍රී මණ්ඩල දෙකේම සිටින රිපබ්ලිකන් පක්ෂයේ ඇතැම් නියෝජිතයන්ද තාප්ප කතාවට විරුද්ධය. ඒ නිසා ට්‍රම්ප් විසින් යෝජනා කළ අයවැය යෝජනාවට මේ මන්ත්‍රී මණ්ඩල දෙකේ අනුමැතිය ලබාගැනීමට නොහැකි වී ඇත. තාප්ප යෝජනාව නැතිව අයවැයක් මන්ත්‍රී මණ්ඩල දෙකෙන් අනුමත කර ඇතත්, හිතුවක්කාර ජනාධිපතිවරයා වන ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් එම යෝජනාවට අත්සන් කිරීමට අකැමතිය. ලංකාවටත් වඩා බලතල ඇති ඇමෙරිකානු ජනාධිපතිවරයා අත්සන් නොකළහොත් මුදල් පනතක් වලංගු වන්නේ නැත. ඒ අනුව ජනාධිපතිවරයාට සහ කොංග්‍රසයේ මන්ත්‍රී මණ්ඩල දෙකට මුදල් පනත පිළිබඳ එකඟතාවයකට පැමිණීමට නොහැකි වීම නිසා මේ අර්බුදය ඇතිවී තිබෙන්නේය.
කෙසේ හෝ තාප්පයට අනුමැතිය ගන්නා බව ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් කියයි. අවුරුදු ගණන් රජය අක්‍රිය වී තිබුණත් තමන්ගේ ස්ථාවරය වෙනස් නොවෙන බව ඔහු කියයි. 225ම කීවත් රනිල් වික්‍රමසිංහට අගමැතිධූරය නොදෙන බවට ලංකාවේ ජනාධිපතිවරයා කී කතාවට ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප්ගේ කතාව එක්තරා දුරකට සමානය.
බිය
ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් ඉල්ලන තාප්පයට ඩිමොක්‍රොටික් පක්ෂය එකඟ නොවෙන්නේ හේතු ගණනාවක් නිසාය. දේශසීමාවල ආරක්ෂාව පැවතිය යුතු බවට තම පක්ෂය සම්පූර්ණයෙන්ම එකඟ බව ඩිමොක්‍රොටික් පක්ෂය කියයි. නැන්සි පෙලෝසි ජනවාරි 08 වැනිදා මෙසේ කීය. ‘දේශසීමාව ආරක්ෂා කිරීමේ යෝජනාවට අපි හැමෝම එකඟයි. එහෙත් ඒ අපේ වටිනාකම් වලට ගරු කරන අතරේයි. මත්ද්‍රව්‍ය ගැන පරීක්ෂා කරන්නට නවීන තාක්ෂණය පාවිච්චි කළ හැකියි. ඒ සඳහා වඩා දියුණු හා බුද්ධිමත් උපක්‍රම පාවිච්චි කළ හැකියි. අනෙක් කාරණය තමයි කාන්තාවන් හා ළමයින් දේශසීමා ආරක්ෂා කිරීමට තර්ජනයක් නෙවෙයි. ඔවුන් මානුෂීය අභියේගයක්. ජනධිපතිවරයා ඇමෙරිකානුවන්ව ඇපයට තබාගැනීම නතර කළ යුතුයි. නව ප්‍රශ්ණ නිර්මාණය නොකළ යුතුයි. ආණ්ඩුව නැවත විවෘත කළ යුතුයි.’
මෙක්සිකානුවන් රටට අපරාධ, මත්ද්‍රව්‍ය ගෙනෙන බව ට්‍රම්ප් කියයි. එහි අර්ධ සත්‍යයක් ඇත. ඇමෙරිකාවේ දකුණු දේශසීමාවේ මත්ද්‍රවය පැමිණෙයි. නීතිවිරෝධීව දේශසීමා උල්ලංඝනය කරන අවස්ථා බොහෝ ඇත. එහෙත් තාප්පයක් බැඳීම ඒ ප්‍රශ්නවලට කිසිදු උත්තරයක් වන්නේ නැත. එක් අතෙකින් දකුණු දේශසීමාව පුරාවට පුද්ගලයෙක්ට උඩින් පනින්නට බැරි තරම් උස තාප්පයක් බැඳීම ඩොලර් බිලියන 5.6 ක් වියදම් කිරීමෙන් වුව කළ නොහැක්කකි. උසෙන් අඩු තාප්පයක් බැඳීමෙන් කිසිදු ප්‍රයෝජනයක් නැත. උසැති තාප්පයක් නිර්මාණය කළත්, දේශසීමා තරණය කිරීමට උමං මාර්ග භාවිත කළ අවස්ථා බොහෝ වෙයි.
අනෙක් අතට ඇමෙරිකාව ලොකයේ ශ්‍රේෂ්ඨ රටක් බවට පත්වෙන්නට ප්‍රධානම හේතුවක් වන්නේ විදෙස් රටකින් පැමිණෙන සංක්‍රමණිකයන්ට දේශසීමා විවෘත වීමයි. විශේෂයෙන්ම දේශපාලන සංක්‍රමණිකයන්ට ඇමෙරිකාවේ ගේට්ටු විවෘත වී තිබුණි. නැන්සි පෙලෝසි ඇමෙරිකානු වටිනාකම් ආරක්ෂා කළ යුතු බව කියන්නේ ඒ නිසායි.
හදිසි තත්ත්වයක්
මේ සියල්ල තවත් දරුණු වී තිබුණේ ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් විසින් හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන බවට තර්ජනය කර තිබුණු නිසාය. ‘අපට හදිසි තත්ත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන්න පුලු‍වන්. රටේ ආරක්ෂාවට ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. මම ඒක කරන්න ඉඩ තියෙනවා….. මම කරන්න ඉඩ තියෙනවා.’
ඇමෙරිකානු ව්‍යවස්ථාවෙන් ජනාධිපතිවරයාට හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශ කිරීමේ බලතල පවරා ඇත. ඒ අනුව කොංග්‍රසයේ අනුමැතිය නැතිවම බරපතල තීන්දු රැසක් ගැනීමේ හැකියාවක් ඇමෙරිකානු ජනාධිපතිවරයාට ලැබෙයි. මීට පෙර ඇමෙරිකානු ජනාධිපතිවරුන් හදිසි තත්ව ප්‍රකාශයට පත් කර තිබුණේ අත්‍යාවශ්‍ය අවස්ථාවලදී පමණි. හදිසි වසංගත, ප්‍රාණ ඇපකරුවන් තබාගැනීමේ සිදුවීම් නිසා හදිසි තත්වයන් ප්‍රකාශයට පත් කර තිබුණි. ප්‍රතිපත්තිමය කාරණයකට කොංග්‍රසය එකඟ කරවාගත නොහැකි වූ පළියට හදිසි තත්වයන් ප්‍රකාශයට කළ අවස්ථා ඇමෙරිකානු ඉතිහාසයේ නැත. ජනාධිපතිවරයාට සන්නිවේදනය සම්පූර්ණයෙන්ම නැවැත්වීම, බැංකු ගිණුම් නැවැත්වීම, අවශ්‍ය තැන්වලට හමුදාව යෙදවීම වැනි බොහෝ දේ කිරීමේ අවස්ථාව ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප්ට ලැබෙයි.
කොංග්‍රසය විසින් ව්‍යවස්ථාවට අනුව හදිසි තත්වයක් පිළිබඳ බලතල ලබාදිමේදී හදිසි තත්වය යන්න හිතාමතාම විග්‍රහ කර තිබුණේ නැත. එසේ කර තිබුණේ අනාගතයේ ඇතිවිය හැකි හදිසි තත්වයන් පිළිබඳව කලින් අනුමාන කළ නොහැකි නිසාය. කෙසේ වෙතත් ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් වැන්නෙක් ජනාධිපති පුටුවේ ඉඳගනීවියැයි කොංග්‍රසය කිසිදා කල්පනා නොකරන්නට ඇත. කල්පනාකාරී, වගකීම් සහගත පුද්ගලයන් ජනාධිපති පුටුවේ ඉඳගනීවියැයි ඔවුන් කල්පනා කරන්නට ඇත.■
■ අනුරංග ජයසිංහ
ශ්‍රීලනිපය ජාතිවාදයෙන් ගැලවෙන්න ඕනෑ
ශ්‍රීලනිප මහලේකම්
දයාසිරි ජයසේකර
ශ්‍රීලනිප මහලේකම්වරයා විදියට, පක්ෂ යාන්ත්‍රණයේ වෙනසක් කරන්නට බලාපොරොත්තු වෙනවාද?
මුලින්ම පක්ෂයේ ප්‍රතිසංවිධානය ශක්තිමත් කරන යාන්ත්‍රණයක් ඇති කරන්න ඕනෑ. ග්‍රාමීය මට්ටමෙන් හා දිස්ත්‍රික් මට්ටමෙන් පූර්ණ ප්‍රතිසංවිධානයක් කරන්න වැඩපිළිවෙලක් සකස් කරනවා. මධ්‍යම කාරක සභාවට උඩින් දේශපාලන මණ්ඩලයක් ස්ථාපිත කරනවා. ඒක 15 දෙනෙකුගෙන් යුතු උපදේශක මණ්ඩලයක්. මේ දේශපාලන මණ්ඩලය තමයි පක්ෂයේ උත්තරීතර ආයතනය බවට පත්වෙන්නේ.
ශ්‍රීලනිපයේ හිටපු අය පොදුජන පෙරමුණට ගියා. දැන් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීධූරය ආරක්ෂා කරගන්නට ඔවුන් ශ්‍රීලනිප සාමාජිකයන් විදියට පෙනි හිටියත්, ඔවුන් ඉදිරියේදි පොදුජන පෙරමුණ සමඟ එක්වේවි…..
අපි ඒ අයට ආරාධනා කරනවා අපි එක්ක වැඩ කරන්න. සමහර අය අපෙන් ඉවත්වුණ අය. ඒ අයව අපේ පක්ෂයෙ සංවිධායක තනතුරුවලිනුත් ඉවත් කරලා තියෙන්නෙ. එහෙත් අපි ඔවුන්ට ආරාධනා කරනවා නැවත ඇවිත් අපේ පක්ෂයෙ සංවිධායක තනතුරු බාරගන්න කියලා. ඒ වගේම ඔවුන් ඉවත් වූ මොහොතේ පත් කරපු සංවිධායකවරුන්ටත් සාධාරණයක් ඉටු වෙන විදියට වැඩපිළිවෙලක් හදනවා.
ඔවුන් අතර ඉන්නේ ශ්‍රීලනිපයේ බලවත් නායකයන්. ඔවුන් වෙනත් පක්ෂයකට යෑම ශ්‍රීලනිපය පැත්තෙන් අවදානමක් නොවෙයිද?
පරණ නායකයන් යද්දී අලුත් නායකයන් පක්ෂයකට එන්න ඕනෑ. අවුරුදු ගාණක් එකම නායකයා ආසන සංවිධායකයෙක් විදියට ඉන්නකොට අලුත් නායකයන් හැදෙන්නෙ නැහැ. පරණ අය ගියාම අලුත් නායකයන් හදාගන්නට අපට වැඩපිළිවෙලක් තියෙන්න ඕනෑ. පරණ අය ගියාට පස්සේ අලුත් නායකයන් ගණනාවක් බිහිවෙලා තියෙනවා. ඔවුන්ව ශක්තිමක් කරමින්, ආරක්ෂා කරගන්නට වැඩපිළිවෙලක් තියෙන්න ඕනෑ.
ගෙවුණු අවුරුදු හතරේදී පක්ෂය අලුත් සංවිධායකවරු න් බොහොමයක් පත් කරලා තියෙනවා. ඔවුන් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාගේ උපදෙස් මත රාජපක්ෂ පිළට විරුද්ධව පෙනී හිටි අය. ශ්‍රීලනිපය මහින්ද රාජපක්ෂලාට එකවර ළංවීම ඔවුන්ව පාවාදීමක් නෙවෙයිද?
අපි යහපාලන ආණ්ඩුවට ගියේ අවුරුදු දෙකකට. ඒ සඳහා මධ්‍යම කාරක සභාවේ අනුමැතිය අරගෙන. එතැනින් පස්සේ අවුරුදු තුනක් යනතුරුත් අපි හිටියා. හතරවැනි අවුරුද්දටත් ඒක යනවාද කියලා තීරණයක් ගත යුතු වුණා. ඒ අනුව ඉවත්වෙන්න අපි තිරණය කළා. ජනාධිපතිතුමා තමයි ඒ තීරණය ගත්තෙ. ඒ ඉවත්වීමෙන් පස්සේත් අපි හවුල් ආණ්ඩුවේ ඉන්න ඕනෑ කියලා හිතනවානම්, ඔවුන්ට එජාපයට යන්න පුලු‍වන්. අපි දිගටම එජාපයේම හිටියොත් අපේ පක්ෂයට අත්වෙන ඉරණම මොකක්ද. එජාපය එක්ක ආණ්ඩුවේ හිටපු නිසා අපේ පක්ෂයෙන් වාමාංශික ප්‍රගතිශිලී බලවේග බොහොමයක් ඈත්වුණා. දැන්වත් ඒක තේරුම් ගන්න ඕනෑ. බලය වෙනුවෙන් එජාපය එක්ක ඉන්න බලාපොරොත්තු වෙනවානම්, ඔවුන්ට ශ්‍රීලනිපයෙන් ඉවත් වෙන්න පුලු‍වන්. ශ්‍රීලනිපය වාමාංශික ව්‍යාපාර එක්ක එකතුවෙන්න ඕනෑ.
පෙනෙන විදියට ඔවුන්ගේ ප්‍රශ්නය ශ්‍රීලනිපය එජාපයෙන් ඈත්වීම නෙවෙයි. මහින්ද රාජපක්ෂට ළංවීම…
මහින්ද රාජපක්ෂ භීතීකාව හදාගෙන තියෙන්නෙ එජාපය එක්ක ඉන්න වුවමනා අය. මහින්ද රාජපක්ෂ භිතිකාවක් ඇති කරගත යුතු නැහැ. අපි ඉන්නෙ ශ්‍රීලනිපයේ. ශ්‍රීලනිප නායකයා විදියට මහින්ද රාජපක්ෂ පත්වුණානම් ඔය කතාව කිවාට කමක් නැහැ. එහෙත් ශ්‍රීලනිප නායකයා විදියට ඉන්නෙ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන. මහින්ද රාජපක්ෂලා සමග අපි එකතුවෙලා ගමනක් යනවා විතරයි. මහින්ද රාජපක්ෂ ශ්‍රීලනිපය පාලනය කරන්න එන්නේ නැහැ.
පොදුජන පෙරමුණට ගිය කණ්ඩායම ගැන විනය පියවර ගන්නේ නැද්ද?
අපෙන් ඈත් වෙලා පහුගිය අවුරුදු තුනහමාරේ පොදුජන පෙරමුණ එක්ක වැඩ කරපු අයට විනය පරීක්ෂණ ගන්න ඕනෑ කියලා මම දැඩිව කීවා. මුල ඉඳන්ම මම ඒ ස්ථාවරයේ දැඩිව ඉඳිමින් අභ්‍යන්තර වාද විවාද කළා. පක්ෂයට විනයක් තියෙන්න ඕනෑ බව මම කීවා. ශ්‍රීලනිපයට විරුද්ධව මුලින්ම නැගිට්ට ශ්‍රීලනිප මන්ත්‍රීවරයා තමයි දිලු‍ම් අමුණුගම. එදා ඔහුට එරෙහිව හරියට පියවර ගත්තානම් ඔය 56 දෙනාගෙන් බොහෝ අය ඒ පැත්තට යන්නේ නැහැ. එදා ඒක කරගන්න බැරිව ගියා. ඒත් දැන් අපි ඔවුන් එක්ක එකතුවෙලා ඉන්නෙ. ඉතිහාසයේ පියවර නොගත්ත අයට එරෙහිව දැන් පියවර ගන්න බැහැ. දැන් අපි හැමෝම එක පෙළට ඉන්නෙ. අද ඔවුන් අපේ හතුරන් නෙවෙයි. විනය පියවර ගැනීම එදත් අදත් එක සමාන වෙන්නෙ ඒ කාරණය තුළ.
එජාපයට ගිය අයට විනය පියවර ගන්නවාද?
ඒ අයට පොඩි කාලයක් දෙන්න වෙයි. අපි ඔවුන්ට ගෞරවයෙන් ආරාධනා කළා එකතුවෙන්න කියලා. එකතුවුණේ නැත්නම් ඔවුන්ට එරෙහිව විධිමත් පියවරක් ගන්නවා. අපි නිශ්චිත පනත් වලට විරුද්ධව පාර්ලිමේන්තුවේදී ඡන්දය දෙන්න කියලා මධ්‍යම කාරක සභාව විදියට ශ්‍රීලනිප මන්ත්‍රීවරුන්ට ඉදිරියේදී උපදෙස් දෙනවා. යම් මන්ත්‍රීවරයෙක් හෝ මන්ත්‍රීවරුන් කණ්ඩායමක් ඒ පනත්වලට පක්ෂව ඡන්දය දුන්නොත් මධ්‍යම කාරක සභාවේ තීරණයට පිටින් ගිය අය ලෙස සලකලා විනය පියවර ගන්නවා. ඒක දැන්ම හදිසියේ කරන්නේ නැහැ.
ශ්‍රීලනිපය චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරණායකව නොතකා හැරීම සුදුසුද?
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමාව ජයග්‍රහණය කරවන්නට මූලිකත්වය අරගෙන ක්‍රියා කළේ චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග මැතිණිය. ඒ 2015 දී. එහෙත් එදා මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමා එජාප සාමාජිකත්වය ගත්තෙ නැහැ. ඉන්පස්සේ එතුමා ශ්‍රීලනිප සභාපතිධූරය බාරගත්තා. ඉන්පස්සේ චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග මැතිණියත් පක්ෂය එක්ක වැඩ කළා. ශ්‍රීලනිපය එජාපය එක්ක හිත හොඳින් ඉන්නකොට එතුමියට ගැටලු‍වක් තිබුණේ නැහැ. මම දන්නේ නැහැ ඊළඟට අපි කරන්නේ මොනවද කියලා. අපි එජාපය එක්ක දිගටම ඉන්න ඕනෑද. අපි එජාපය එක්ක හිටපු නිසා අපේ ඡන්ද පදනම කඩා වැටුණා. 15%ක තත්වයට වැටුණා. සම්පූර්ණයෙන්ම අපි දියවුණා. ඒ නිසා වෙන බලවේගයක් ඉස්සරහට ආවා. ශ්‍රීලනිප සාමාජිකයන් එතැනට ඇදිලා ගියා. ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයකදී වැඩ කරන්නත්, තව තවත් එජාපය එක්ක හවුල් ආණ්ඩුවක ඉන්නත් බැහැ. එහෙම වුණොත් ශ්‍රීලනිපය තවත් පුංචි වෙනවා. එජාපය එක්ක ඉන්න වෙනත් කුඩා පක්ෂවල තත්ත්වයට ශ්‍රීලනිපයක් වැටෙයි. අපි එතැනින් එළියට එන්න ඕනෑ.
එජාපය ළඟ දියවීම වෙනුවට පොහොට්ටුව ළඟ දියවීම හොඳ තෝරා ගැනීමක්ද?
නැහැ. එජාපයෙන් එළියට ආ පළියට අපි පොහොට්ටුවට යටවෙන්න ඕනෑ නැහැ. අපි වෙනම මතවාදයක් සහිතව වැඩ කරන්න ඕනෑ. බණ්ඩාරනායක මහත්තයා මුලින්ම කළේ ඒක. ඒ කාලයේ සම සමාජය හිටියා වාමාංශික පක්ෂයක් විදියට. එජාපය හිටියා ලිබරල්වාදී ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති සහිත පක්ෂයක් විදියට. බණ්ඩාරණායක මහත්තයා ශ්‍රීලනිපය හැදුවේ ඒ බලවේග දෙක අතර මධ්‍යම ප්‍රතිපදාව අනුගමනය කරන පක්ෂයක් විදියට. අදත් එජාපය එක්ක හවුල් ආණ්ඩුවෙන් ඉවත් වෙලා, ශ්‍රීලනිපයට තෝරාගන්න වෙන්නේ එවැනි මාර්ගයක්. අද එජාපය කියන්නේ අන්ත ලිබරල් ධනවාදී පක්ෂයක්. එතැන අපට කොහොමත් සුදුසු නැහැ. අනෙක් පැත්තෙන් පොහොට්ටුව ජාතිවාදී ලක්ෂණ ගණනාවක් සහිත පක්ෂයක් බවට පත්වෙලා. ඒ නිසා ජාතිවාදයත්, ලිබරල්වාදරයත් අතරමැද ප්‍රතිපත්ති තියෙන ජාතිකවාදී – වාම පක්ෂයකට හොඳ රික්තකයක් තියෙනවා. අද මිනිස්සු ඉන්නේ අපට දෙපැත්තේ ඉන්න කණ්ඩායම් දෙකේම දේශපාලනඥයන් කරපු දේවල් ගැන කම්පාවෙන්. අපි මේ දෙකටම යටවෙන්න ඕනෑ නැහැ. අලුත් බලාපොරොත්තුවක් මිනිස්සුන්ට දෙන්න ඕනෑ.
එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය මහින්ද රාජපක්ෂ කාලයේදී ජාතිවාදය පැත්තට බරවුණා.. එතැනින් මිදෙන්න අදහසක් තියෙනවාද?
ඔබේ චෝදනාව අර්ධ සත්‍යයක්. සන්ධානයේ දෙපැත්තක් හිටියා. ජාතිවාදී කණ්ඩායම් හිටියා. එහෙත් කොමියුනිස්ට් පක්ෂය, වාසුදේව නානායක්කාර මහතාගේ පක්ෂය, සමසමාජ පක්ෂය වගේ පක්ෂත් හිටියා. ඔවුන් අර්බුදවලදී කතා කළා. ඒත් සමහර ජාතිවාදී අදහස් ඊට වඩා බලවත් වුණා. සිංහල බෞද්ධ බලවේගවල ආශිර්වාදය නිදහස් සන්ධානයට ලැබුණා. එහෙත් නිදහස් සන්ධානය සම්පුර්ණයෙන්ම ජාතිවාදී බලවේගයක් කියලා කියන්න බැහැ.
ශ්‍රීලනිපයේ අපට ජාතිවාදී වෙන්න බැහැ. ශ්‍රීලනිපය සිංහල ජාතිවාදයෙන් ගැලවෙන්න ඕනෑ. දෙමළ මුස්ලිම් බලවේගත් අපේ පක්ෂයට එකතු කරගන්න ඕනෑ.
එහෙත් මෑත කාලයේ ආණ්ඩු කරපු දේශපාලන පක්ෂ දෙමළ, කඳුරට දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව ඍජුව නියෝජනය කරලා නැහැ. සුළු ජනවර්ග නියෝජනය කරපු වෙනම පක්ෂ එක්ක සන්ධාන ඇති කරගත්තා විතරයි…
ප්‍රධාන පක්ෂවල අය තමන්ගේම නායකයන්ව ඒ ප්‍රදේශවලින් බිහිකළේ නැහැ. ඒ වෙනුවට ඒ ප්‍රදේශවල ඉන්න නායකයන්ගෙන් යැපෙන්න පුලු‍වන් බව හිතුවා. දැන් ඇතිවෙලා තියෙන්නෙ කුඩා පක්ෂවල නායකයන් එක්ක ගණුදෙනු කරන ක්‍රමයක්. මම උත්සාහ කරනවා ශ්‍රීලනිපයට මුස්ලිම්, දෙමළ හා කඳුරට දෙමළ නායකයන්ව බිහිකරගන්න.
ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවන්න ඉඩක් තියෙනවාද?
කොයිවෙලේ හරි පළාත් සභා මැතිවරණයක් එන්න පුලු‍වන්. ජනාධිපතිවරණයටත් වැඩියෙන් ඉඩ තියෙන්නෙ එවැනි මැතිවරණයකට.
ජනාධිපතිවරණයක් නැති බව නිශ්චිතව කියන්න පුලු‍වන්ද?
නිශ්චිතව කියන්න බැහැ.
පොදුජන පෙරමුණ එක්ක ශ්‍රීලනිපය එක්ව සන්ධානයක් බිහිකිරීම ගැන තත්ත්වය කොහොමද?
තවමත් ඒ ගැන සාකච්ඡා කරමින් යනවා. අනාගතයේ ඒක සිද්ධවෙන්නෙ කොහොමද කියලා බලමු.
ශ්‍රීලනිපය පැත්තෙන් සන්ධානයකට ඉදිරිපත් කරන කොන්දේසි තියෙනවාද?
කොන්දේසි නැහැ. තවමත් අපි සාකච්ඡා කරගෙන යනවා.
පොදුජන පෙරමුණේ නමින්, පොහොට්ටුව ලකුණින් පමණක් ඡන්දය ඉල්ලන්න ඕනෑ බවත්, ශ්‍රීලනිපය ඒ සන්ධානය සමග එකතුවෙන්න ඕනෑ බවත් පොහොට්ටුවේ ඇතැම් අය යෝජනා කරලා තිබුණා නේද?
ඒක ඉතින් දැන් තීරණය කරන්න පුලු‍වන් දෙයක් නෙවෙයි. අනාගතයේදී තීරණය කරන්න ඕනෑ දෙයක්. ඔයවගේ අන්තවාදී අදහස් තිබුණු අය දෙපැත්තේම ඉන්නවා. සන්ධාන හදනකොට ඔයවගේ කතා හැමදාම තිබුණා. ඒත් දැන් වැදගත් වෙන්නෙ ඔයවගේ අන්තවාදී කාරණා අල්ලගෙන දඟලන එක නෙවෙයි. සන්ධානයක් ඇති කරගන්නෙ කොහොමද කියන එක. හැබැයි අපේ පක්ෂයේ අනන්‍යතාවය අපි ආරක්ෂා කරගන්න ඕනෑ.
එසේ වුණත්, පොහොට්ටුවේ ජාතිවාදී ආකල්පවලින් ගැලවෙන්න බැරි වේවි. විශේෂයෙන්ම ප්‍රතිපත්ති තනාගනිද්දී..
ඒවා අනාගතයේදී තීරණය වේවි. ශ්‍රීලනිපය විදියට අපි ජාතිවාදී නොවන ස්ථාවරයක ඉඳලා ඒවා ගැන සාකච්ඡා කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා.
දෙමළ ජාතික සන්ධානය ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කරගන්න උත්සාහ කරන බවට ප්‍රචාරයක් ගියත්, ඇත්තටම ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් නැති බවයි කියන්නේ. ආ ණ් ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ විද්වතුන්ගේ කමිටුව විසින් සකස් කළ දළ වාර්තාවක් පමණයි තිබෙන්නේ. ඒක ෆෙඩරල් ක්‍රමයක් යෝජනා කරන කෙටුම්පතක් නොවෙයි…..
දෙමළ ජාතික සන්ධානය හා ජයම්පති වික්‍රමරත්න ඇතුළු කණ්ඩායමක් කරගෙන යන වැඬේ සම්පූර්ණයෙන්ම වැරදියි. 2016 ජනවාරි 06 වැනිදා ඉදිරිපත් කරපු අග්‍රාමාත්‍යවරයාගේ නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් පිළිබඳ විධිවිධානවලට අනුව බොහොම පැහැදිළියි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් සම්පාදනය කරන්නට විද්වතුන්ගේ කමිටුවට බැරි බව. කෙටුම්පතක් සම්පාදනය කරන්න ඕනෑ මෙහෙයුම් කමිටුවට. ඒත් දැන් වෙලා තියෙන්නෙ සුමන්දිරන් මහත්තයයි ජයම්පති වික්‍රමරත්න මහත්තයායි තව කිහිපදෙනෙකුයි එකතුවෙලා හදන ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් පාර්ලිමේන්තුවට ගේන්න උත්සාහ කිරීම. ඒකට අපි එකඟ නැහැ.
එහෙත් මේක කෙටුම්පතක් නෙවෙයි, විද්වත් කමිටුවේ එකඟතාවයක් සහිත දළ වාර්තාවක් පමණයි..
සුමන්දිරන් මන්ත්‍රිවරයා තමයි පාර්ලිමේන්තුවට ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් ඉදිරිපත් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන බව කිව්වේ. විද්වතුන්ගේ කමිටුවේ යෝජනාව කෙටුම්පතක් ලෙස සලකන්න බැරි බව තමයි අපිත් කියන්නේ. මෙහෙයුම් කමිටුවේ තුන්දෙනෙක් ඒ යෝජනාවලට විරුද්ධයි. දෙන්නෙක් ඒ ගැන නිරීක්ෂණ යවලා තියෙනවා. ඒ නිසා ඒ වාර්තාව මෙහෙයුම් කමිටුවේ අනුමැතිය තියෙන එකක් විදියට සලකන්න බැහැ.
කෙසේ වෙතත් අප දන්නා විදියට දැනට යෝජනා වී තිබෙන්‍ න‍ේ ෆෙඩරල් ක්‍රමයක් සහිත යෝජනාවක් නෙවෙයි. 13 වැනි සංශෝධණයේදී මූලික වශයෙන් බලාපොරොත්තු වූ සීමා වල ඉඳගෙන බලය බෙදීමේ යෝජනාවක්. ඒ ගැන ශ්‍රීලනිපයේ මතය මොකක්ද?
ශ්‍රීලනිපය විදියට පැහැදිළිවම අපි ඉන්නෙ 13 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මුළුමනින්ම ක්‍රියාත්මක කරන්න ඕනෑය කියන අදහසේ. අපි හිතන විදියට ඒක තමයි පළවැනි පියවර. ඊළඟට බලය බෙදනවාද නැද්ද කියන ප්‍රශ්නයට විසඳුම් ලැබෙන්නේ 13 වැනි සංශෝධනය හරිහැටි ක්‍රියාත්මක කිරීම මත. මෙතෙක් කල් කාටවත් ඒක කරන්න බැරිවුණා. ඒත් දැන් එජාපය උත්සාහ කරන්නෙ ඒක කරන්න නෙවෙයි. මෙයාලාට ඕනෑ බලය බෙදන්න නෙවෙයි. දෙමළ ජනතාවගේ ඡන්දය ගැනීමේ ව්‍යාපෘතියක් මේක. අද වෙනතුරුත් එජාපය ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ එක ලියැවිල්ලක්වත් හදලා නැහැ. අද කරන්නේ කවදාවත් නොතිබුණු විදියට සුමන්දිරන්ට ඕනෑ විදියේ ව්‍යවස්ථාවක් ගේන්න උත්සාහ කිරීම. ඉන්පස්සේ අපි පාර්ලිමේන්තුවේදී ඒකට විරුද්ධ වුණාම අපට ජාතිවාදී චෝදනාව එල්ල කරයි. ඒකෙන් ජනාධිපතිවරණයකදී ඡන්දය ගන්න පුලු‍වන් වේවි. එයාලාගේ බල දේශපාලන වැඩවලට ව්‍යවස්ථාවක් හැදීමේ උත්තරීතර කටයුත්ත පාවිච්චි කරන්න එපා කියලයි අපි කියන්නෙ. අපි බලය බෙදිමට විරුද්ධ නැහැ. අපි කියන්නේ උතුරට විතරක් නෙවෙයි දකුණටත් බලය බෙදීම ඕනෑ කියලයි.■
එජාපය සහ දේශපාලන නිද්‍රාව
දේශපාලන පිබිදීම සහ දේශපාලන නිද්‍රාව යනු එකම ක්‍රියාවලියක අවස්ථා දෙකක්ද යන ප්‍රශ්නය මේ දිනවල මගේ සිතේ මතුවේ. එයට පසුබිම වන්නේ ඔක්තෝබර් 26 දායින් පසු අප රටේ පිබිදුණු මහජන සහ දේශපාලන පක්ෂ කණ්ඩායම්වල දේශපාලන ක්‍රියාකාරිත්වය, දෙසැම්බර් අග සතියේ සිට පසුබැස, විවේක ගනිමින් නැතහොත් නිද්‍රාවට පත්වී තිබෙන බව පෙනීමයි.
ඔක්තෝබර් 26 දා ඇතිවූ “ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා කුමන්ත්‍රණයක්” ලෙස විසම්මුතික මාධ්‍යයෙන් හඳුන්වාදී තිබෙන සිද්ධියට එල්ල වූ ප්‍රතිචාරය, මීට පෙර නොවූ විරූ ආකාරයේ හදිසි දේශපාලන පිබිදීමක් මෙන්ම ක්‍රියකාරිත්වයක්ද පෙන්නුම් කරන්නකි. එහි විශේෂත්වය නම් එම ක්‍රියාකාරිත්වය, නිරායාසයෙන්, ස්වයංසිද්ධව සහ වහා ඇතිවුණ දේශපාලන සංසිද්ධියක් වීමයි. මහජනයාගේ හදිසි දේශපාලන පිබිදීමේ හා ක්‍රියාකාරිත්වයේ අවස්ථා ගැන, ලෙනින් සහ ට්‍රොට්ස්කි වැනි මාක්ස්වාදී න්‍යාධරයන් බොහෝ උනන්දුවෙන් කථාකර තිබෙන්නේ, ඒ මඟින් සමාජයේ දේශපාලන ගතිකත්වය ගැනද ප්‍රබල ලෙස ඉඟි ලැබෙන නිසාය. 2015 ජනවාරි 8 දා සලකුණු කළ දේශපාලන පරිවර්තනය ගැන ප්‍රබල ඇස්තමේන්තුවක් කිරීමටද ඒ මඟින් අවකාශ ලැබේ. එම පරිවර්තනයේ දේශපාලන නියෝජිතයන් ලෙස ඉදිරියෙන්ම සිටි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන සහ රනිල් වික්‍රමසිංහ යන නායකයන් දෙදෙනාම, එම පරිවර්තනයේ අර්ථයට සහ පොරොන්දුවට දැන් පිටුපා සිටියත්, එය විසින් ඇති කරන ලද වෙනස, තවමත් අප රටේ දේශපාලනයේ සාධකයක්ව පවතින බව එයින් කියැවේ.
ප්‍රතිමානීය සාධක
එම සතිහතේ කාලය තුළ දෛනිකව ජීවගුණය අඩු නොවී ඉදිරියට ගිය විරෝධතාවේ දේශපාලනය තුළ ගැබ්වී තිබුණු ප්‍රධාන ප්‍රතිමානීය සාධක දෙකක් තිබිණ. ඒවා නම් නිදහස සහ දේශපාලන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයයි. “නිදහස” යනු බොහෝ සංකීර්ණ දේශපාලන සංකල්පයක් මෙන්ම මනුෂ්‍ය හැඟීමක්ද වෙයි. දේශපාලන න්‍යාය තුළ එහි අර්ථය පිළිබඳ ප්‍රධාන සම්ප්‍රදාය තුනක් තිබේ. පළමුවැන්න සහ පැරණිම අර්ථය, “යටපත් කරගනු ලැබීමෙන් තොර වීමේ සහ තොරව ජීවත් වීම” යන අදහස දෙන සමූහාණ්ඩුවාදී සංකල්පයයි. දෙවැන්න, බාහිර බාධාවලින් තොර වීමේ සහ තොරව ජීවත් වීමේ පුද්ගල නිදහස යන ලිබරල් අර්ථ සම්ප්‍රදායයි, තුන්වැන්න, සමානාත්මතාවෙන් යුතුව සහ සූරාකෑමට පාත්‍රවීමෙන් තොරව ජීවත්වීමේ අයිතිය යන සමාජවාදී අදහසයි.
පසුගිය මාස දෙක තුළ ලංකාවේ විරෝධතාවේ දේශපාලනය තුළ මේ අර්ථ තුනම පිබිදෙනු අපි දුටුවෙමු. පළමුවැනි සහ දෙවැනි අර්ථ අප දුටුවේ දේශපාලන නිදහස සහ දේශපාලන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අනතුරට පත් වූ මොහොතක ඒවාට එරෙහිව මතුවූ ස්වයංසිද්ධ ප්‍රතිචාරයෙහිය. තෙවැන්න අප දුටුවේ, මාධ්‍ය ප්‍රචාරය සහ අප බොහෝ දෙනාගේ අවධානය අඩුවෙන් ලැබුණු, ජීවත් වීමට ප්‍රමාණවත් වැටුප් ඉල්ලමින් වතු කම්කරු ප්‍රජාව වෙනුවෙන් දියත් වූ අරගලයයි. මේ සියල්ල වනාහි ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා වූ අරගල තුළ කලාතුරකින් සිදුවූ සහසිද්ධියකි. Coincidence එකකි.
සීතල කාලයක්
දුරුත්තේ සීතල කාලය දේශපාලන වශයෙන්ද සීතල කාලයක් වී තිබෙන බව පෙනේ. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නඩු තීන්දුවෙන් පසු ආණ්ඩු බලය ලබාගත් එජා පෙරමුණ දැන් තරමක් විවේක ගනිමින් සිටින බවද අපට නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. මෙය වනාහි එජාපයේ දේශපාලන නිද්‍රාශීලිත්වය ප්‍රබල ලෙස ප්‍රකාශ කරන මෑත කාලයේ සිදුවූ දෙවන අවස්ථාවයි. ඉන් පළමුවැන්න, අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහට විරුද්ධ විශ්වාස භංග යෝජනාව පරාජය කිරීමෙන් ලැබුණු ජයග්‍රහණයෙන් පසු එජාපය වැටුණු දේශපාලන නින්දයි. බොහෝ දෙනා සිතුවේ, සිදුවන්නට ගිය මහා පරාජයෙන් අනූනවයෙන් බේරුණ එජා පෙරමුණ සහ අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ, එයින් දේශපාලන පාඩම් ඉගෙන ගෙන, ආණ්ඩුව තුළත්, පක්ෂය තුළත් රැඩිකල් ප්‍රතිසංස්කරණ සිදුකිරීමේ අවධියකට පා තබනු ඇත යන්නයි. එවැන්නක් සිදුනොවීය. අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ සහ ආණ්ඩුවේ නායකයන් ක්‍රියා කළේ සිදුවෙන දේ ඔහේ සිදුවන ආකාරයට, කිසිදු නව නිර්මාණාත්මක දේශපාලන පියවරක් නොගැනීමයි.
එජාප ආණ්ඩුවේ මේ දේශපාලන නිද්‍රාව ඔක්තෝබර් 26දා වන විටත් කොතරම් තදබලව තිබිණිද යත්, රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැති ධුරයෙන් ඉවත් කර ආණ්ඩුවද වෙනස් කිරීමේ ජනාධිපතිතුමාගේ සැලැස්ම, එජා පෙරමුණු ආණ්ඩුවේ සියලු දෙනාම මවිතයට සහ තිගැස්සීමට පත් කළේය. එහෙත් ඊට පෙර සති දෙකේ සිදුවීම් දෙස බලා සිටි පුරවැසියන්ට නම් පෙනුණේ, දින කිහිපයක් ඇතුළත මහා දේශපාලන වෙනසක් කිරීමට ජනාධිපතිතුමා පියවර ගන්නා බවට නිශ්චිත ලකුණු පහළ වෙමින් තිබුණු බවයි. ඒ කිසිවක් දැකීමටවත්, සිදුවෙන්නට යන ව්‍යාකූලත්වය වැළැක්වීමට පියවර ගැනීමටවත්, අගමැති රනිල් හෝ ඔහුගේ ටීම් එකට නොහැකි විය. ජනාධිපතිතුමා ආණ්ඩුව තම අතට ගැනීමේ සැලැස්ම එජාපයේද සෑහෙන පිරිසක් දැන සිටින්නට ඇත. ඔවුන්ගේ සමහරුන්ට අගමැතිකම, ඇමති ධුර සහ විශාල මුදල් ප්‍රදානය කිරීමේ සාකච්ඡා පැවතුණාය යන්න විවිධ මාධ්‍ය වාර්තාවල පළවිය. රනිල් වික්‍රමසිංහගේ විශ්වාසවන්ත ඇමතිවරුන් මේ දිගහැරෙන කුමන්ත්‍රණය ගැන දැන නොසිටියා යැයි කිව නොහැකිය. තමන්ට 113ක බහුතරයක් ලැබෙන බව ජනාධිපති සහ මහින්ද රාජපක්ෂ යන දෙදෙනාම සති දෙකක් පමණ යන තුරු පුදුම විශ්වාසයකින් සිටියේ නිකම්ම නොවේ. දැන් අපට පෙනෙන ලෙස, ඔක්තෝබර් 26දා සිදුවූයේ රහස් කුමන්ත්‍රණයක්ම නොවේ. එජාපයේ නායකත්වයේ කිහිප දෙනෙකුද දැන සිටි, සමහර විට හවුල්කරුවන්ද වූ දේශපාලන කුමන්ත්‍රණයකි. ඒ සමගම අපට පෙනෙන්නේ එක්කෝ අගමැති වික්‍රමසිංහ සහ ඔහුගේ ටීම් එක ඒ ගැන විස්මයජනක ලෙස නොදැන සිටි බවයි, නැතහොත් දැනගත්තේ, දේශපාලන නිද්‍රාවේ සිටි එජාප නායකයන් ‘ඔහේ’ සිටි බවයි.
විරෝධය
මේ අතර වැදගත් දෙය නම් එජාපයේ දේශපාලන කුම්භකර්ණ නිද්‍රාවෙන් ඇහැ ඇරවීමට, මෛත්‍රී- මහින්ද යන දෙදෙනාත්, ඔවුන්ගේ හවුල්කරුවන් වන එස්.බී. දිසානායක ඇතුළු කණ්ඩායම සමත් වීමත්ය. ඇහැ ඇරුණ එජාපය, සිරිසේන, මහින්ද සන්ධානයට විරෝධය දැක්වීමේ ප්‍රතිචාරය ඉතා සාර්ථකව සංවිධානය කළේය. මේ අතර, සිවිල් සමාජ, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කණ්ඩායම්ද, මධ්‍යස්ථ පුරවැසියන්ද නිද්‍රාවෙන් පිබිදී විශාල විරෝධතා සටනක් දියත් කළහ. 2015 ජනවාරි මාසය වන විට පිබිදී තිබුණු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා වූ අරගලය පුනරුජ්ජීවනය කිරීම ගැන ජනාධිපති සිරිසේන මහතාට වක්‍ර ස්තුතියක්වත් මෙරට පුරවැසියන් පුද කළ යුතුව තිබේ.
දැන් අප දකින්නේ අවදිවීමේ සහ නින්දට යෑමේ දේශපාලන චක්‍රය කැරකීගොස්, දැන් නැවතත් නින්දට යෑම ආරම්භ වී තිබෙන බවයි. මෙය ඒ තරම් සුබ ලකුණක් නොවේ. ‘කුමන්ත්‍රණ’ යන වචනයෙන් හැඳින්විය හැකි දේශපාලන මැදිහත්වීම් ඉදිරි කාලයේදීද මතුවීමට හොඳටම ඉඩ තිබේ. දැනට නිද්‍රාවට වැටී සිටින එජාප නායකත්වය, නැවත වරක් තිගැස්සී නපුරු සිහිනයක් ඇත්ත වෙනු දකින්නට පමණක් ඇහැ අරින්නට හොඳටම ඉඩ තිබේ. මේ බව කෙනෙකුට කල් තියා කිවහැක්කේ, වර්තමාන ලංකාවේ දේශපාලනයේ ඇති එක්තරා සුවිශේෂ ප්‍රවණතාවක් නිසාය. එය නම් දේශපාලන බල අරගලය කොතරම් තියුණුව පවතින්නේද යත්, එම ප්‍රතිරෝධතා විසඳාගැනීමේ විකල්පය බව පෙනෙන්නේ “කුමන්ත්‍රණය” යන වචනයෙන් හැඳින්විය හැකි, විස්මය සහ තිගැස්සීම් ඇතිකරන ක්‍රියාමාර්ගවලින් පමණක් වීමයි.
මේ අතර පසුගිය සති දෙක, තුනක කාලය තුළ අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ දේශපාලන චර්යාව බලන විට ඒ ගැන ඉතා දැඩි විවේචනයක් කළ යුතුව තිබේ. ඔක්තෝබර් 27 සිට මේ රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අරගලය පුනරුජ්ජීවනය කිරීම ගැන එජා පෙරමුණට සම්බන්ධ නැති ස්වාධීන කණ්ඩායම්, ක්‍රියාකාරකයන් සහ නිර්පාක්ෂික තරුණ පුරවැසියන් ඉටු කළ වීරෝදාර වැඩ කොටස ගැන නිසි සහ ප්‍රමාණවත් ලෙස කෘතගුණ ප්‍රකාශකිරීමක්, තවමත් එතුමාගෙන් සිදුවී නැත. එතුමා සිතන බව පෙනෙන්නේ පුරවැසියන් එසේ කරන කැපකිරීම්, කොළඹ පාලක පවුලක ප්‍රධානියකු හැටියට ඔහු සතු ජන්ම අයිතියක් බවත්, එය පුරවැසියන් ඔහු වෙත ඉටුකළ යුතු සේවා වගකීමක් පමණක් ද වන බවයි. මෙම අතිශයින්ම ප්‍රභූවාදී මානසිකත්වයෙන් නොමිදෙන තාක් කල් ඉදිරි කාලයේදීද එජාපයට සිදුවනු ඇත්තේ නිරන්තර දේශපාලන නිද්‍රාවල යෙදීමයි.■
ෆෙඩරල් බිල්ලා යළිත්..
මේ දවස්වල රාජපක්ෂ පාර්ශ්වයේ මතවාදී පිරිසේ මුවග නිතර රැඳෙන යෙදුම් දෙකක් තිබේ. එකක් ‘මහ මැතිවරණයක්’ යන්නය. දෙක, ‘ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථාව’ යන්නය.
7 වැනි සඳුදා පැවැති එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ විධායක කමිටු රැස්විමේදීද ජනාධිපතිවරයා කියා තිබුණේ, කොහොම හරි කෑගසා මේ අවුරුද්දේ මහ මැතිවරණයක් ලබාගත යුතු බවයි. එහෙත්, වර්තමාන ආණ්ඩුවට අවුරුදු හතරහමාරක් ගතවන තුරු මහ මැතිවරණයක් පැවැත්විය නොහැකිය. එය කළ හැක්කේ, පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරුන්ගෙන් තුනෙන් දෙකක අනුමැතිය ලබා යෝජනාවක් සම්මත වුවහොත් පමණෙකි. ආණ්ඩුවේ ප්‍රධානියා හැටියට ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ කුමන්ත්‍රණකාරී වෑයම වන්නේ, ආණ්ඩුව දිගට කරගෙන යන්නට නොහැකි වන ලෙස හැකි තරම් බාධා ආණ්ඩුව ඇතුළතින්ම එල්ල කොට, ආණ්ඩුවේ වැඩ අවුල්කොට, ආණ්ඩුව ගෙනයන්නට නොහැකි බවක් ඒත්තු ගන්වා මහ මැතිවරණයකට යොමුවන්නට එක්සත් ජාතික පෙරමුණ පොළඹවාගැනීමටය. මහ මැතිවරණයක් ආවොත්, පොදුජන පෙරමුණ ආණ්ඩු බලය දිනා ගනු ඇතැ’යි මෙපමණ කාලයක් සිතා සිටි ජනාධිපති සිරිසේන, දැන් එතැනට තමා සභාපතිත්වය දරන ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්‍ෂයේද ඉතුරුබිතුරු ටික එකතු වූ විට ජයග්‍රහණය ගැන අධිතක්සේරුවක සිටියි. ‘පොදුජන පෙරමුණ ජය ගත්තොත්, ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයා තමාය.’
ඒ කොහොම වුණත්, මේ මොහොතේ මහමැතිවරණයකට යන්නට එජාපෙය සූදානම් නැත. ඒ අනුව, පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක අනුමැතිය ලැබෙන්නේද නැත. ඒ නිසා මේ අවුරුද්දේ (ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව දේවල් සිදුවුණොත් පමණක්) මහ මැතිවරණයක් නම් නොඑනු ඇත.
රාජපක්‍ෂවාදීන්ගේ ඊළඟ මන්ත්‍රය ‘ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථාව’ය. දැන් යළිත් හැම පැත්තකින්ම ‘ෆෙඩරල්, ෆෙඩරල්’ කියනු අසන්නට ලැබේ. මේ අයට අනුව, ආණ්ඩුව ගෙනඑන්නට හදන්නේ ‘රට බෙදන’ ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථාවකි. එහෙත්, ෆෙඩරල් නමැති ක්‍රමයක් හැදී තිබෙන්නේත්, ‘රටවල් බෙදීමට නොව, බෙදෙන්නට උත්සාහ කරන රටවල් එකට තබාගැනීමටය’ කියන මූලික දැනුමවත් මේ අයට නැති බව පෙනෙයි. ‘පාර්ලිමේන්තුවේ බලය තබාගන්නට දෙමළ ජාතික සන්ධානය එජාපෙට උදව් කළ නිසා, දැන් ඔවුන්ට දොළපිදේනි දීමට එජාපෙට සිදුවී තිබේ. ඒ දොළ පිදීම නම්, රට දෙකට කඩා කෑල්ලක් ඔවුන්ට ලැබෙන පරිදි ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කිරීමයි. දැන් සිදුවෙන්නේ ඒ ටිකය.’ මේ ඔවුන් සමාජගත කරන ප්‍රවාදයයි.
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂට අනුව, තමා යුද්ධයක් කර කැඩෙන්නට නොදී බේරා ගත් රට ව්‍යවස්ථාවක් තුළින් බෙදා ගැනීමට කොහෙත්ම ඉඩ තැබිය නොහැකිය. ඔහු මේ දවස්වල කැපවී වැඩ කරන්නේ රට කැඩීම වළක්වන්නටය.
මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ එකම අරමුණ තමාගේ පුත්‍රයා ජනාධිපති පුටුවට නැංවීමය. ඒ අරමුණ ඉටුකරගැනීම සඳහා ඕනෑම කැත වැඩක් කිරීමටත්, ඕනෑම යක්‍ෂයකු සමග එකතුවීමටත් මහින්ද රාජපක්ෂ දෙවරක් හිතන්නේ නැත. මේ දවස්වල ෆෙඩරල් බිල්ලා මවන තවත් පිරිසක් නම්, යුතුකම සංවාද කවය ඇතුළු අන්ත ජාතිකවාදී කුඩා කුලකයි. මේ පිරිස කරන්නේ, බල ලෝභය මිස අන් කිසිවක් නොදන්නා මහින්ද රාජපක්ෂට, සිංහල බෞද්ධ ජාතික චින්තනයේ සළුපිළි පොරවා ඔහු ජාතියේ පියා ලෙස ආරූඪ කරවීමය. මහින්ද රාජපක්ෂ, බලය සඳහා තමන්වත් පාවිච්චි කරන බව විසිහතර පැයේම ජාතිවාදයෙන් ඇඟේ ලේ රත්වී සිටින මේ කුලකවල අයටද නොතේරෙයි.
මහින්ද හිතවාදී සියලු මාධ්‍ය, අලුත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව හැඳින්වීමේදී ‘ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථාව’ යනුවෙන් හැඳින්වීමට හිතාමතාම කටයුතු කරයි. මේ හැමෝගේම සාමූහික උත්සාහය, ගෙනෙන්නට හදන ව්‍යවස්ථාව රටේ ෆෙඩරල් රාජ්‍යයක් ඇතිකිරීමට හේතුවනු ඇතිය යන්න සමාජගත කිරීමටය. එහෙත්, ඒ වෑයම ගොඩනගා ඇත්තේ බරපතළ බොරු කිහිපයක් මතය.
එක බොරුවක් නම්, ‘ෆෙඩරල් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක්’ ගැන කතාකිරීමයි. ෆෙඩරල්ද නැද්ද කෙසේ වෙතත්, මේ වන තෙක්ම අලුත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් එළිදැක නැත. ව්‍යවස්ථාවක් තබා කෙටුම්පතක් වත් නැතිව එය ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථාවක් යැයි කියන්නේ කෙසේද? මුළු පාර්ලිමේන්තුවම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක මණ්ඩලයක් හැටියටත්, පාර්ලිමේන්තුවේ පක්ෂ නියෝජිතයන් මෙහෙයුම් කමිටුව හැටියටත් සංවිධානය වී අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් ඇතිකර ගැනීමේ ක්‍රියාවලිය යම් තරමක් දුරට ඉදිරියට ගෙනගොස් ඇති බව ඇත්තය. විෂයයන් හයක් යටතේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගෙන් සමන්විත කමිටු පිහිටුවා, ඒවායෙන් අදාළ විෂයයන් ගැන යෝජනා හා අදහස් ලබාගෙන ඇත. මහජනතාවගේ අදහස් ව්‍යවස්ථාවට ලබා ගැනීමට, ලාල් විජේනායක කමිටුව පිහිටුවා එම අදහස්ද ගොනුකර තිබේ. දැන් ඇත්තේ ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් සකස් කිරීමයි. ඊට පෙර ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා විශේෂඥ මණ්ඩලයකට ලබාගත් යෝජනා ඉදිරිපත් කර කෙටුම්පතක් සකස්කිරීම සිදුවනු ඇත. එවැන්නක් තවමත් සිදුවී නැති නිසා මරාගෙන මැරෙන්නට තරම් කෝප වීමට ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් තවමත් නැත. ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතක් ආවත්, එය රටේ ව්‍යවස්ථාව බවට පත්වන්නට පෙර අවධීන් කිහිපයක් පසු කළ යුතුය. කැබිනට් මණ්ඩලය එය අනුමත කර පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර, පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක අනුමැතිය ලබාගත යුතුය. ඒ අතර, කෙටුම්පතට විරුද්ධ කවුරු හරි සිටියි නම් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියේ කෙටුම්පත අභියෝග කරන්නට ඔවුන්ට පුළුවන. ඉන්පසු කෙටුම්පත ජනමත විචාරණයකට ඉදිරිපත් කර සියයට 50කට වැඩි ඡන්දයෙන් අනුමත කරවා ගත යුතුය. මේ සියලු කඩඉම් පැන්න විටෙක පමණකි, එය රටේ ව්‍යවස්ථාව වනුයේ. එය හැංගිහොරා කළ හැකි දෙයක් නොවේ. ජනතාව ඉදිරියේ සංවාද කරමින් කළ යුතු දෙයකි. ඒ නිසා එන කෙටුම්පතෙන් රට බෙදේද නැද්ද යන්න වාදකිරීම ඉදිරියට ඕනෑ තරම් කළ හැකිය.
‘ෆෙඩරල් පාලනයක් මගින් රට දෙකඩ කිරීම’ අලුත් ව්‍යවස්ථාවෙන් කෙරෙන බව කීම අනෙක් බොරුවයි.
පෙර කීවාක් මෙන්, ලෝකයේ ෆෙඩරල් ක්‍රම (ෆෙඩරල් යැයි කියන සදා නිම කළ එක අච්චුවක්ද නැත.) ඇතිවී තිබෙන්නේ රටවල් බෙදීම සඳහා නොව, බෙදෙන්නට නැඹුරුවක් ඇති රටක් එක්කොට තබා ගැනීමටය. වෙන විදියකට කිවහොත්, තමන්ගේ වාසී ප්‍රදේශවලට වැඩි බලයක් දෙන්නට යැයි කියන ජනතාව වෙසෙන ලෝකයේ රටවල, ඔවුන් රටෙන් වෙන්ව යන්නට ඉඩ නොතබා, එකට තබාගැනීමේ ක්‍රමය හැටියට ෆෙඩරල් පාවිච්චි වෙයි. එහිදී කරන්නේ එක් රටක් ලෙස සිටින අතර හැකි තාක් දුරට බලය පරිධියට බෙදාහැරීමයි. එවිට තමන්ට පාලන බලය ඉල්ලන ප්‍රදේශවලට, ජනකොටස්වලට එම බලය ලැබෙන අතර, නමුත් නොබෙදී එක් රටක් හැටියට තවදුරටත් සිටීමටද හැකියාව ඇතිවේ. ලෝකයේ බොහෝ රටවල සිදුවී ඇත්තේ එයයි.
අලුත් ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතකින් ෆෙඩරල් පාලනයක් ලබාදෙන බව කියන්නට කිසිම පදනමක් නැත. එහෙත් අලුත් ව්‍යවස්ථා කෙටුම්පතකින් ජනතාව අතරට බලය බෙදීමක් නම් කළ යුතුය. ඒ බෙදීම වර්තමාන ව්‍යවස්ථාවේ තිබෙන 13වැනි සංශෝධනයට වඩා එහා ගිය බෙදීමක් වන්නේ නම් ඉතා හොඳය. එහෙත්, ඒ වාගේම එවැනි බලය බෙදීමක් උතුරට නැගෙනහිරට පමණක් සීමා නොවේ. එය රටේ සියලුම පළාත්වලට සමාන ලෙස බෙදී යන බලයකි. රටක තිබෙන හැම බලය බෙදාහදා ගැනීමක්ම ෆෙඩරල් ආකෘතියකට අයත් වෙයි. දැනට අපේ තිබෙන 13වැනි සංශෝධනය යටතේද බලය බෙදා තිබේ. ඒකීය හා ෆෙඩරල් කියන ක්‍රම දෙක සරල රේඛාවක අන්ත දෙකක තැබුවහොත්, ඒ ඒ රටවල බල බෙදාහදා ගැනීමේ ක්‍රම මේ අන්ත දෙක අතර සරල රේකඛව මත විවිධ තැන්වල පිහිටයි. බලය බෙදන තරම අනුව, එය ඒකීය පැත්තටද, ෆෙඩරල් පැත්තටද යන්න තීරණය වේ. එහෙත්, ෆෙඩරල් යනු රට බෙදන ක්‍රමයක් නොවේ. එසේ නම් අද අමෙරිකාව, ජර්මනිය, චීනය වැනි රටවල් පවා බෙදී කැඩී ගොස් තිබිය යුතුය. ඒ රටවලද ෆෙඩරල් ක්‍රමයට බලය බෙදා ඇති හෙයිනි.■
නාමල් කුමාර හා මෛත්‍රීපාල සිරිසේන
පසු ගිය සැප්තැම්බරයේ සිට හිටි හැටියේ ම රටේ මාධ්‍ය තාරකාවක් වුණු නාමල් කුමාරට, තව දුරටත් මාධ්‍ය ඇමතීම තහනම් බවට අධිකරණය වාරණයක් පනවා තිබේ. පසුගිය සතියේ, නාමල් කුමාරගේ ජනාධිපති ඝාතන කුමන්ත්‍රණ කතාව අමූලික බොරුවක් යැ’යි අප පුවත්පතේ පළ වූ ලිපියෙන්, නාමල් කුමාර දිගින් දිගට ම මාධ්‍ය හමුවල දී දක්වන අදහස් පරීක්‍ෂණවලට බාධාවක් නිසා, ඊට එරෙහි ව පියවර ගත හැකි යැ’යි දක්වා තිබිණ. ඔහුට එවැනි ප්‍රකාශ කිරීම තහනම් කිරීමට මහේස්ත්‍රාත්වරයාට බලය තිබෙන බව ද එහි දැක්විණ. දැන් ඒ තත්ත්වය යථාර්ථයක් වී තිබේ. මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය විසින් නාමල් කුමාරට එලෙස මාධ්‍යවලට අදහස් දැක්වීමේ තහනමක් පනවා තිබේ.
නාමල් කුමාර යනු, ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විසින් රට අගාධයට ගෙන යන ලද අඳුරු දවස් 51 නිර්මාණය කරන්නට, ඔහුට මූල බීජය සැපයූ තැනැත්තා ය. ජනාධිපතිවරයා හිතු මතේ විකාර කරමින්, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව නොසලකා හරිමින්, නීත්‍යනුකූල අගමැතිවරයකු ධුරයෙන් පහ කර, නීත්‍යනුකූල ආණ්ඩුවක් විසුරුවා හැර, රට මහත් විනාශයකට ගෙන ගියේ, මේ නාමල් කුමාරගේ කුමන්ත්‍රණ කතා වස්තුව උපයෝගි කර ගෙන ය. ආණ්ඩුව බලයෙන් පහ කළේ, තමා ඝාතනයට කුමන්ත්‍රණය කිරීම නිසා බවට ජනාධිපතිවරයා ප්‍රසිද්ධියේ හේතු දැක්වී ය.
මේ වන විට නාමල් කුමාරගේ කුමන්ත්‍රණ කතාව අමූලික බොරුවක් බවට පැහැදිලි වී ඇත.
දූෂණ විරෝධියකු හැටියට මහජන දැක්මට ආ මේ පුද්ගලයා, යුද හමුදාවට හා නාවික හමුදාවට බැඳී ඇත්තේ ව්‍යාජ අධ්‍යාපන සහතික ඉදිරිපත් කරමින් බව හෙළිදරව් වී තිබේ. තමාට රස්සාවක් ගන්නට හොර සහතික ඉදිරිපත් කරන්නකු දූෂණ විරෝධියකු හැටියට තවමත් මේ රටේ සැලකෙන්නේ කෙසේ දැ’යි තේරෙන්නේ නැත. එපමණක් නොවේ, ඔහු යුද හමුදාවෙන් පැන ගිය පුද්ගලයෙකි. විහිළුව නම්, මේ ලෙස හමුදාවෙන් පැන ගිය පුද්ගලයකුගේ නිවෙසට ද පොලිසියෙන් ආරක්ෂාව සපයන තත්ත්වයකට වැටීම යි.
ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන හා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඝාතනය කිරීමේ කුමන්ත්‍රණයක් තිබුණා ම යැ’යි කියන්නට විවිධ අවස්ථාවල ඔහු විවිධ විකාර මාධ්‍ය හමුවේ කීවත්, එවැනි කුමන්ත්‍රණයක් ගැන වචනයක් වත්, ඔහුගේ දූරකථන සංවාදවල අඩංගු ව නැත. එවැනි කුමන්ත්‍රණයක් තහවුරු කරන්නට වෙනත් කිසි ම සාක්‍ෂියක් ද ඔහු ඉදිරිපත් කර නැත.
එහෙත්, ඔහු ම ලබා දුන් දූරකථන සංවාදවලට අනුව, විශේෂ කාර්ය බලකායේ අණ දෙන නිලධාරි, නියෝජ්‍ය පොලිස්පති, එම් ආර් ලතීෆ් ඝාතනය කිරීමට නාමල් කුමාර කුමන්ත්‍රණය කර ඇති බව දැන් හෙළි වී තිබේ. ජ්‍යේෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරි ප්‍රසන්න අල්විස් ඝාතනය කරන්නට කුමන්ත්‍රණය කළා ය කියන චෝදනාවට නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නාලක සිල්වා අත්අඩංගුවට ගෙන තිබේ නම්, ඒ නීතිය ම නාමල් කුමාර වෙනුවෙන් ද සමාන ව ක්‍රියාත්මක විය යුතු ය. එහෙත්, කාගේ හෝ බලපෑම් මත තවමත් එය සිදු වී නැත.
ප්‍රශ්නය නාමල් කුමාර ගැන නොවේ.
එවැනි, බැලූ බැල්මට ම අවිශ්වාසවන්ත විකාරකාරයකු උඩ දමමින් තොරොම්බල් කළ මාධ්‍ය ගැන ද නොවේ.
නාමල් කුමාරගේ ව්‍යාජ ඝාතන කුමන්ත්‍රණ කතාව හිස උඩ තබාගෙන, මුළු රටක් ම මහා විනාශයක හෙළුෑ ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ගැන ය. අගමැතිවරයකු පහ කරන්නට, ආණ්ඩුවක් විසුරුවා හරින්නට තමා පදනම් කර ගත් මේ ඝාතන කුමන්ත්‍රණ කතාව, ඇස් ඉදිරිපිට බොරුවක් බවට හෙළ වී තිබෙන තත්ත්වයක් යටතේ, අඩු ගණනේ තමා ගත් වැරදි තීරණ ගැන, වැරදි පියවර ගැන වචනයකින් වත් පසුතැවිලි වන බවක් ජනාධිපති සිරිසේන පෙන්වා නැත. ඇත්ත වශයෙන් ම නම් ඔහු කළ යුත්තේ, සියලු මාධ්‍ය කැඳවා ජාතිය අමතා, තමා කළ වරද ගැන ජාතියෙන් සමාව අයැදීම ය.
වෙනත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක මෙවැන්නක් සිදු වූවා නම්, එය හෙළිදරව් වීමත් සමග පළමුව දැකිය හැකි වනු ඇත්තේ, අදාළ දේශපාලනඥයා ජනතාවගෙන් සමාව අයැද, ජනාධිපති ධුරය අතහැර ගෙදර යෑම යි.
එහෙත්, ලෝකයට ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කියා දෙන නායකයන් ඉන්නා මේ රටේ එවැනි සදාචාරයක් අපේ නායකයන්ට අබමල් රේණුවක තරමින් වත් පිහිටා නැත. ■
වීදුරු ගෙවල්වල සිට ගල් ගසන වාසු හා මව්බිම
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී වාසුදේව නානායක්කාර පුවත් මවන්නට දක්ෂයකු බව ජනවාරි 08 දින ‘මව්බිම’ පුවත්පත පළකර ඇති ප්‍රධාන පුවතෙන් පෙනී යයි. ‘චන්ද්‍රිකාගේ ඉඩම් ගනුදෙනුවක් සීඅයිඩී වසර 8ක් යට ගහලා වාසුගෙන් ජනපතිට පැමිණිල්ලක්’ යන්න එහි උද්ධෘතය විය.
එම උද්ධෘතයට අදාළ පුවත් වාර්තාවට අවධානය යොමු කිරීමේදී වාසුදේව නානායක්කාර මන්ත්‍රීවරයා මව්බිම පුවත්පතට ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ කොළඹ වරායේ මැරයින් සමාගම පෞද්ගලිකරණයට එරෙහිව තමා නඩු පැවරූ බවත්, පසුව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය එම ව්‍යාපාරික ගිවිසුම අවලංගු කළ බවත් කොළඹ වරායේ අක්කර 6ක් ඉතා අඩු මුදලට ලබාදීම ඇතුළු එම ගනුදෙනුව සම්බන්ධයෙන් එවකට ජනාධිපතිව සිටි චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග මහත්මියට චෝදනා එල්ලවී තිබෙන බවත්, ඇයගේ එම සම්බන්ධවීම ගැන පරීක්ෂණ කරන ලෙසට අධිකරණය රහස් පොලිසියට දැනුම්දී තිබියදීත් වසර 8ක් තිස්සේ රහස් පොලිසිය එම පරීක්ෂණ නිසි පරිදි සිදු නොකරන නිසාත්, වර්තමානයේ පොලිසිය ජනාධිපතිවරයා යටතේ පවතින නිසා එම පරීක්ෂණ කටයුතු කඩිනම් කිරීමට පියවර ගන්නා ලෙස ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගෙන් ඉල්ලා සිටින බවය.
එමඟින් පෙනෙන්නේ වාසුදේව නානායක්කාර මන්ත්‍රීවරයා එවැනි ඉල්ලීමක් තවමත් ජනාධිපතිවරයාගෙන් ඉල්ලා නැති බවය. එවැනි ඉල්ලීමක් කළා නම් ඉල්ලීම කළ දින වකවානු එම වාර්තාවේ සඳහන් වී තිබිය යුතුය.
වාසුදේව නානායක්කාර මන්ත්‍රීවරයා කියන එම කථාව ඔහුටත් මව්බිම පුවත්පතටත් වැදගත් වී ඇත්තේ ඇයි? වාසුදේව නානායක්කාර මන්ත්‍රීවරයා ඔහු නව සමසමාජ පක්ෂයේ සිටින කාලයේ පටන්ම පෙනී සිට ඇත්තේ මහින්ද රාජපක්ෂ උත්කර්ෂයට නැංවීමේ දේශපාලනයක නිසාය. එදා ශ්‍රීලනිපයේ වම යැයි වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයා හැඳින්වූයේ මහින්ද රාජපක්‍ෂය. ශ්‍රීලනිපය හෝ මහින්ද රාජපක්ෂ වමක් නොවන බව ඔහුට තවම තේරුම් ගැනීමට හැකිවී නැත. මේ වන විට ඔහු වයස අවුරුදු 70ක් පසුකර සිටින නිසා ඉදිරියටත් ඔහුට එය තේරුම් ගැනීමට නොහැකිවනු ඇත. ඊයේත් අදත්, හෙටත් ඔහුට මහින්ද රාජපක්ෂ යනු දේවාලේ කපුවා වැනිය. කපුවා දේවාලේ කැත කළාට ඔහුට කම් නැත. කොටින්ම දේවාලයේත් එහි කපුවාගේත් ගඳ සුවඳ ඔහුට දැනෙන්නේ නැත. දේශපාලන වශයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂට අභියෝගයක් වන තැන චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග ඔහුට මතක් වන්නේ ඒ නිසාය. මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ පොහොට්ටු පක්ෂය සමග ශ්‍රීලනිපය දීග කෑමට සැරසීමත් එයට පිරිසක් විරුද්ධ වීමත්, ඒ පිටුපස චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග සිටිනවා යැයි කියන කථාවත් වාසුදේව නානායක්කාරගේ මේ නින්දෙන් ඇහැරීමට හේතු වී තිබෙනවා විය හැකිය.
මව්බිම පුවත්පත සම්බන්ධයෙන් ගත් කල එහි හිමිකරු ටිරාන් අලස්ට වුවමනා වී ඇත්තේ රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ පාලනයක්ය. ඒ උතුරේ සුනාමි නිවාස ව්‍යාපෘති ගනුදෙනුව මඟින් ඔහු වැටී ඇති අසීරූ නඩු කටයුත්තෙන් බේරීම සඳහාය. ඔක්තෝබර් 26 දිනෙන් ඇරඹී මෛත්‍රීපාල සිරිසේන, මහින්ද රාජපක්ෂ ව්‍යවස්ථා විරෝධි කුමන්ත්‍රණය සාධාරණය කරමින් සිරිසේන රාජපක්ෂලාට එරෙහි කඳු කෙඳි කරමින්ද, එම දෙපලට වාසිදායක කෙඳි කඳු කරමින්ද ඔවුන් වාර්තා කළේ ඒ නිසාය. අප සාකච්ඡා කරමින් සිටින වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයාගේ හුදු ප්‍රකාශය ඔවුන්ට වැදගත් වන්නේ චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංගට පහරදීම මේ මොහොතේ ඔවුන්ගේ කාර්යභාරය බැවින්ය. ඇය හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂට පමණක් නොව ඔහු සමග දීගයක් කන වත්මන් ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනටත් විරුද්ධව සිටගෙන සිටීම ඊට හේතුවය.
වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයා මව්බිම පුවත්පත මඟින් සමාජගත කරන්නට හදන සිදුවීම හෙවත් ලංකා මැරයින් සමාගම පිළිබඳ කථාව අලුත් එකක්ද නැත. වත්මන් ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන නොදන්නා කථාවක්ද නැත. වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයා එම කථාව සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාට දැනුම් දෙන්න යන්නේ ප්‍රථම වතාවටද? නැත. වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයා නඩු කටයුතුවලට සම්බන්ධ වූ හා නොවූ චන්ද්‍රිකා හිටපු ජනාධිපතිනියට අදාළ ඔහුගේ දුක් ගැනවිල්ල ඔහු යහපාලන ආණ්ඩුව ස්ථාපිතවීමෙන් පසු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට දැනුම් දෙන්න 2016 වර්ෂයේදීය. මේ තොරතුරු අනිද්දා පුවත්පත වාර්තා කළේ 2018.08.26 දිනය. ඒ ‘මහින්දට එරෙහි වාසුගේ මූල්‍ය චෝදනාව, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීන්දුවට මහින්ද පයින් ගැසූ හැටි’ යනුවෙන්ය. එම වාර්තාකරණයටත් අපට නිමිත්ත සැපයුවේ 2018 ජුලි 09 දින සහිතව පොලිස්පතිවරයාට, සීඅයිඩීයට, එෆ්සීඅයිඩීයට හා අල්ලස් කොමිෂමට ඔහුගේ එම දුක්ගැනවිල්ල පරීක්ෂා කරන ලෙස පැමිණිල්ල අලුත් කර තිබීමය.
එම පැමිණිල්ලේ වෝටර්ස් ඒජ් ඉඩම් ගනුදෙනුව, ලංකා මැරයින් සර්විසස් ගනුදෙනුව, රක්ෂණ සංස්ථා ගනුදෙනුව සඳහන් කර තිබූ අතර ඒවාට චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග ජනාධිපතිනිය වගකිව යුතු යැයිද කියා තිබුණි.
අපගේ ලිපියෙන් අප පෙන්වාදු න්නේ වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයා සඳහන් කරන එක් ගනුදෙනුවක් වන රක්ෂණ සංස්ථා ගනුදෙනුව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් අවලංගු කිරීමෙන් පසු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නියෝගයට පටහැනිව මහින්ද රාජපක්ෂ හිටපු ජනාධිපතිවරයා ව්‍යාපාරික හැරී ජයවර්ධනට මුදල් අමාත්‍යවරයා වශයෙන් කැබිනට් මණ්ඩල පත්‍රිකාවක් සම්මත කරගෙන රුපියල් මිලියන 6715ක මුදලක් ගෙවූ බවය. අපගේ ප්‍රශ්න කිරීම වූයේ ඒ ගැන වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයා එම නඩුවේ පැමිණිලිකරුවකු වශයෙන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට පැමිණිලි නොකරන්නේ මන්ද යන්නය.
ඒ ආකාරයේම වූ ප්‍රශ්න කිරීමක් දැන් නැවතත් අපට කරන්නට සිදුවී තිබේ. ඒ ලංකා මැරයින් සරවිසස් ගනුදෙනුව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය අවලංගු කිරීමෙන් පසු 2015 ජනවාරි 8 දක්වා මේ රටේ ආණ්ඩු කළේ වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයාගේ දේවාලයේ කපුවා වන මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු රාජපක්ෂ කණ්ඩායම වන නිසාය. රාජපක්ෂ සමයේදී පොලිසිය තිබුණේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතේය. අමාත්‍යවරයා මහින්ද රාජපක්‍ෂය. අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයා ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂය. එපමණක් නොව මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ දෙවන ධුර කාලයේ වාසුදේව මන්ත්‍රීවරයාද එම කැබිනට් මණ්ඩලයේ සිටි විධායකය හෙබවූ අයෙක්ය.
එම නිසා වාසුදේව නානායක්කාර මන්ත්‍රීවරයා ලංකා මැරයින් සර්විසස් ගැන අලුත් පැමිණිලිවලට ප්‍රථම ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ලබාදුන් තීන්දු මහින්ද රාජපක්ෂ සමයේදී ක්‍රියාත්මක නොවුණේ ඇයිදැයි රටට කිව යුතුය. රාජපක්ෂ සමයේදීත් ඔහුට අදාළ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීන්දුවලට පයින් ගසා තිබියදීත් ඔහු රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ අභියෝගවලට මෙතරම් අභියෝග කරන්නේ ඇයිද යන්නත් රටට ප්‍රසිද්ධියේ කිව යුතුය.■
අයිටීඑන්, ස්වර්ණවාහිනී, දෙරණ බිහිකළ වාලම්පුරි බොරුව
නමෝ නාරායන මධ්‍යස්ථානයේ කීර්ති දිසානායක පොලිස් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. ඒ ජනවාරි 07 වැනිදාය.
තමන්ගේ ජීවිතයට මුදල් වාසනාව, නීරෝගිකම, දරුවන්ගේ මතක ශක්තිය , ව්‍යාපාරික ආකර්ෂණය ලබා ගැනීමට තමාගේ අධීක්ෂණය මත නිවැරදිව මැණික් මුදුවක් පලදින්න ලෙසත් වාලම්පුරියක් ළඟ තබා ගැනීමෙන් ධනය, බලය, වාසනාව ලැබෙන බවත තමන්ට හා පවුලට නීරෝගීකම නුවණ, සෞභාග්‍යය උදා කර ගත හැකි බවත් ගෙදර දොර ග්‍රහ දෝෂ වාස්තු දෝෂ, භූමි දෝෂ, අපල දෝෂ මඟහැර රැකියාවේ ජය, ගේ දොර පවුලේ සමගිය, දරුවන්ට අධ්‍යාපන ජය ද ලබා ගත හැකි බවත් කීර්ති දිසානායක විසින් පොරොන්දු වී තිබුණි. පිටකෝට්ටේහි පිහිටි නමෝ නාරායන මන්දිරය නම් ආයතනයෙන් එම වාලම්පුරි, මැණික් ආදිය අලෙවි කළේ ඉහළ මිල ගණන් වලටය.
ඒ අනුව කීර්ති දිසානායකගෙන් රුපියල් ලක්ෂ හතරක වාලම්පුරියක් මිලදී ගත් හම්බන්තොට පැත්තේ ව්‍යාපාරිකයෙකුට මාස හතරක් ගතවීමෙන් පසුවද ඒ ආකාරයේ සම්පත් ලැබී තිබුණේ නැත. ඉන්පසුව ව්‍යාපාරිකයා විසින්, තමන්ව රැවටූ බව පවසමින් කීර්ති දිසානායකට එරෙහිව මිරිහාන පොලීසියේ පැමිණිල්ලක් කර තිබුණි. පොලීසියෙන් කීර්ති දිසානායකගේ වාලම්පුරි නාරා ආයතනයට යවා පරීක්ෂා කර තිබුණි. ඒ අනුව කීර්ති දිසානායක අලෙවි කර තිබුණේ දුර්ලභ වාලම්පුරි නොව, උතුරු ඇමෙරිකාවේ සුලභව දකින්නට ඇති මුහුදු බෙල්ලන් බව නාරා ආයතනය හඳුනාගෙන තිබුණි. ඒ අනුව කීර්ති දිසානායක අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි.
කීර්ති දිසානායක වංචාකරුවෙකු ලෙස අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් පසුව ඔහුට එරෙහිව විවිධ අදහස් දකින්නට ලැබුණි. එහෙත් ඔහු ඇතුළු මිථ්‍යා මත සමාජගත කරන පුද්ගලයන් ඔසවා තබන්නේ මාධ්‍ය විසින්ය. කීර්ති හිරේ ගියද සාමාන්‍ය ජනතාව රවටමින් මිථ්‍යා මත ප්‍රචාරය කිරීමේ වරදට ඒ මාධ්‍ය ආයතන හසු වන්නේ නැත. එහෙත් කීර්තිගේ වාලම්පුරි බොරුව බිහිකළේ ඒ මාධ්‍ය ආයතනවලින්ය.
කීර්ති දිසානායක ලංකාවේ රූපවාහිනී කිහිපයකම උදෑසන වැඩසටහන්වලට සහභාගිවූ අයෙකි. විවිධ මිථ්‍යා අදහස් ප්‍රචාරය කරමින් හිතූ පැතූ සම්පත් පොරොන්දු වෙන පුද්ගලයන්ගේ රූපවාහිනී වැඩසටහන් රැසක් රූපවාහිනි නාලිකාවල විකාශය විය. මෙවැනි වැඩසටහන් සඳහා සහභාගී වෙන්නට නම් මිථ්‍යා අදහස් ප්‍රචාරය කරන පුද්ගලයා විසින් රූපවාහිනී ආයතනයට මුදල් ගෙවිය යුතු බව ප්‍රධාන රූපවාහිනී නාලිකා කිහිපයකම විශ්වාස කටයුතු ආරංචිමාර්ගවලින් කියන කතාවයි. කීර්ති දිසානායක යනු එලෙස රූපවාහිනී වැඩසටහන්වලට එක්වූ එක් අයෙක් පමණි. ස්වාධීන රූපවාහිනියේ, අද දෙරණ, ස්වර්ණවාහිනියේ වැඩසටහන්වලට ඔහු සහභාගි විය.
මේ සටහන ලියන්නට පෙර අපි එවැනි වැඩසටහන් කිහිපයක්ම නැරඹුවෙමු. ස්වාධීන රූපවාහිනියේ වෙනස නම් වැඩසටහනේ නිවේදකයා තිස්තුන් කෝටියක් දෙවිවරුන් ගැන කතාවක් සමග හැඟීම්බර ලෙස කීර්ති දිසානායක අලෙවි කළේය.
ස්වර්ණවාහිනී නාලීකාවේ රූපවාහිනී වැඩසටහන්වලට එක්විය. ඔහුගේ වැඩසටහන් විකාශය වූ සීමාව තුළ ස්වර්ණවාහිනියේ ප්‍රචාරය වන වෙළඳ දැන්වීම්ද නමෝ නාරායන මධ්‍යස්ථානයේ ප්‍රචාරණ දැන්වීම් ය. ඒ අනුව කීර්ති දිසානායක සහභාගී වූ වැඩසටහන් ඔහුගේම මුදල්වලින්, ඔහු ගේම අනුග්‍රහයෙන් විකාශය වූ වැඩසටහන් විය. ආරංචි මාර්ග අනුව ස්වර්ණවාහීනි නාලිකාවට ලැබිය යුතු අදාළ දැන්විම්වල මුදල් ද මේ වන තෙක් කීර්ති දිසානායක විසින් ගෙවා නැත.
මීට අමතරව බස්නාහිර පළාත් සභාවේ මහ ඇමති ඉසුර දේවප්‍රිය විසින් කීර්ති දිසානායක බස්නාහිර පලාත් සභාවේ සංචාරක මණ්ඩලයේ සභාපතිවරයා ලෙසද කලක් පත් කර තිබුණි. කීර්ති දිසානායකට තම වංචාසහගත ව්‍යාපාරය කරගෙන යෑමට ඔහුද උදව් කර තිබුණේ ඒ ආකාරයටය.
නාරා ආයතනයේ වාර්තාවට අනුව මෙය මුහුදු බෙල්ලන් විශේෂයක් බව මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණි. ඒ අනුව මුහුදු බෙල්ලන් නොවෙන, විශේෂ බලයක් ඇති සැබෑ වාලම්පුරිද තිබෙනු ඇතැයි යමෙක් විශ්වාස කරනවා විය හැකිය. එහෙත් සැබෑව නම්, එවැනි විශේෂ වාලම්පුරි කොහේවෙත් නොමැති බවය. වාලම්පුරිය, හක්ගෙඩිය, සිප්පිකටුව ඇතුළු සියල්ල මුහුදු බෙල්ලන් විශේෂ පමණි. සියල්ලෙහි ඇත්තේ එකම කැල්සියම් කටුවය.
කෙසේ වෙතත් ශ්‍රී ලංකාවේ දකුණට හැරුණු මුහුදු බෙල්ලන් සුලභය. අපි හක්ගෙඩි යැයි කියන්නේ ඒවාය. ලංකාවේදී වමට හැරුණු බෙල්ලෙකු ලැබුණොත්, එය වාලම්පුරියක් ලෙස හඳුන්වයි. අමෙරිකාවේ වමට හැරුණු බෙල්ලන් සුලභය. විද්‍යාත්මකව වමට හැරුණු බෙල්ලෙකු ලංකාවේදි මුණගැහුණත්, ඇමෙරිකාවේදී මුණගැහුණත් සුලභය. එම බෙල්ලන් ආහාරයක් ලෙස ඇමරිකානුවන් ආහාරයට ගන්නා අතර එම බෙල්ලන්ගේ කටු තොග වශයෙන් කන්ටේනර්වල දමා ලංකාව, ඉන්දියාව වැනි රටවල මිථ්‍යා අදහස් ඇති අය වෙනුවෙන් මුහුදු මාර්ගයෙන් ගෙන එනු ලබයි.
රැවටිය යුතු නැත. ලක්ෂ ගණන් වියදම් කළ යුතු නැත. අවශ්‍යම නම් පහසුවෙන්ම එවැනි බෙල්ලෙකු ගෙන්වාගෙන නිවසෙහි සාලයෙහි තබාගෙන ඥාති හිත මිතුරන්ව විස්මයට පත් කරන්නට ඔබට වැය වෙන්නේ සුළු මුදලකි. මෙවැනි ව්‍යාජ බෙල්ලන් වැඩියෙන් සාදන්නේ ඉන්දියාවේය. ඒ ප්ලාස්ට් ඔෆ් පැරිස් සැකිලිවලය. එවැනි වාලම්පුරි ඕනෑ තරම් ඔබට ඇමසන් වෙබ් අඩවිය හරහා ඔබේ ක්‍රෙඩිට් හෝ ඬේබිට් කාඞ් පතෙන් ඉන්දියානු මුදලින් රුපියල් 1200ක් ගෙවා නිවසටම ගෙන්වා ගත හැක.
අවසානයට තවත් කතාවක් කිව යුතුය. කීර්ති අත්අඩංගුවට ගැනීමේ සිදුවීම ඉතා වැදගත්ය. ඉදිරියේදී ගණදෙවියන්ගේ මිත්‍රයන්, සාත්තරකරුවන්, මෑණිවරුන් වැනි පුද්ගලයන්ට එරෙහිව නීතිමය පියවර ගැනීමේ රැල්ලක් ඇතිවිය යුතුය. තමන්ගෙන් විශාල මුදලක් අය කොට, තමාව රැවටීම ගැන නීතිය ඉදිරියට යා යුතුය. එය යහපත් ප්‍රවණතාවකි.■
හතරක් ඉවරයි. තව එකයි.
වයස අසූවක් ගියත් තරුණ ජවයෙන් යුත් මිනිස්සු සිටිති. හැට පනින්නත් කලින් වෑරෙන මිනිස්සුත් සිටිති. යහපාලන ආණ්ඩුව වනාහී, අකලට හිසකෙස් පැසුණු, හම රැළි වැටුණු, ලෙඩ ගානේ කොර ගහන මිනිසෙකු වැන්න. සමහර ලෙඩ, වැළැක්විය නොහේ. එහෙත් බොහෝ ව්‍යාධි, අවශ්‍ය පරිස්සම් වෙතොත්, වළක්වා ගත හැකිය. යහපාලන ආණ්ඩුව ව්‍යාධි දෙකකට ගොදුරු විය. එකක්, ජානගතව ආවේය. ඒ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන නමි. තව එකක්, බෝ කර ගත්තේය. එය, මහබැංකු බැඳුම්කරය නමි. රනිල් වික්‍රමසිංහ ඇතුළු යහපාලන ආණ්ඩුව එයින් බෙහෙවින් රෝගාතුර විය.
යහපාලන ආණ්ඩුවට වසර හතරක් ගෙවී ගොසිනි. ඉතිරිව ඇත්තේ තව එක වසරයි. දැන් අපට කතා කිරීමට තරම් යහපාලන ‘ආණ්ඩුවක්’ නැත. එහෙත්, 2015 ජනවාරියේ පටන් ගෙන ආ යහපාලනික ‘මතයක්’ අපට තිබේ. ඒ අදහස, පසුගිය මාස දෙක තුනේ ඇති වූ සිදුවීම් හරහා පුනර්ජීවනය විය. සමස්ත රටම- පාරතොටේ ජනතාව, රටේ නීතිය සහ අධිකරණය, පාර්ලිමේන්තුව සහ ව්‍යවස්ථා සභාව, සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් ජනවර්ග සහ සිවිල් සමාජය- එකාවන්ව නැගී සිටියහ. යහපාලන ‘ආණ්ඩුව’ මේ වන විට රෝගීව ඇතත්, ඉහත කී යහපාලන ‘මතය’ තවමත් ජවසම්පන්න බව එයින් සනාථ කෙරිණ.
ගත වූ සිව් වසරක කාලය විශේෂිතයි. වැඩියත්ම, සුදුවෑන් දකින්ට නොලැබීම විශේෂිතයි, තවත් ලසන්ත වික්‍රමතුංගලා ඒ කාලයේ අපට දකින්ට නොලැබුණි. තවත් එක්නැලිගොඩලා ඒ කාලයේ අපට දකින්ට නොලැබුණි, තවත් තාජුඩීන්ලා ඒ කාලයේ අපට දකින්ට නොලැබුණි. කප්පම් ගැනීම සඳහා පැහැරගෙන ගොස් මරා දැමෙන තවත් අහිංසක දරුවන් ඒ කාලයේ අපට දකින්ට නොලැබුණි. මරණය කිසිවෙකුගේ ගෙයි එළිපත්තට තියා ගම්දනව් අහලකටවත් ආවේ නැත.
මේ කාලය තුළ තවත් කීත් නොයාර්ලා පැහැරගෙන ගියේ නැත. තවත් පෝද්දල ජයන්තලාගේ අතපය කැඩුවේ නැත. තවත් උපාලි තෙන්නකෝන්ලාට පහරදීම් සිද්ධ වුණේ නැත. සිරස නාලිකා, සියත නාලිකා තියා, යහපාලන ආණ්ඩුව ගෙදර යැවීම සඳහාම ඇපකැපව සිටිට දෙරණ සහ හිරු ආදී නාලිකාවලට පවා කිසිවෙකු ගිනි තියනවා තියා අතක් තිබ්බේ නැත.
මේ කාලය තුළ විශ්‍රාම වැටුප් ආරක්ෂා කර ගැනීමට කටුනායක සේවකයන්ට ජීවිත පූජා කිරීමට සිද්ධ වුණේ නැත. පිරිසුදු ජලය ඉල්ලා සිටීම සඳහා රතුපස්වල ජනතාවට මැරුම්කන්න සිද්ධ වුණේ නැත. සහනදායි මිලකට භූමිතෙල් ඉල්ලා සිටීමට ගොස් හලාවත ධීවරයන්ට වෙඩි කන්න සිද්ධ වුණේ නැත.
ඒ සියල්ල, එක්තරා යහපාලනික ‘මතයක්’ සමාජගතව තිබීමත්, ඒ මතයට ගරු කිරීමට තරම් ඉවසීමක් සහ පරිචයක් තිබූ යහපාලනික ආණ්ඩුවක් බලයේ සිටීමත් නිසා ඇති වූ තත්වයකි. ඒ සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනටත්, අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහටත් රටම කෘතඥ විය යුතුය.
එහෙත් ඉහත කී කිසි අපරාධයක් යළි ඇති නොවනු වස්, සනාථන ආදර්ශයක් සමාජගත කිරීම සඳහා, එකී අපරාධකරුවන් කිසිවෙකු නීතිය ඉදිරියට පමුණුවා දඬුවම් කිරීමට ඒ යහපාලන ආණ්ඩුව අසමත් විය. එහිදී ඒ අපරාධකරුවන් හැකි සෑම ආකාරයකින්ම ආරක්ෂා කිරීමට යහපාලන ආණ්ඩුව කටයුතු කළ බවට සාක්ෂි තිබේ. ඒ සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනටත්, අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහටත් රටම ගර්හා කරති.
ඉතිරිව ඇති ඉදිරි වසර යහපාලනික ආණ්ඩුවේ අභාග්‍යමත්ම දුර්දසාව වීමට හොඳටම ඉඩ තිබේ. විශේෂයෙන් එය එසේ වන බවට තමන් වගබලා ගන්නා බව ජනාධිපතිවරයා ප්‍රසිද්ධියේම කියා සිටීම නිසා එවැන්නකට ඇති ඉඩකඩ තවත් වැඩි වෙයි. එසේ වුවහොත්, 2020 න් පසු ලංකාවේ ඇති විය හැකි අනාගතය ගැන දැන් තියාම සිතීම වැදගත් ය.
එහිදී, 2015 ආරම්භක ලක්ෂ්‍යයට යාමට සිදුවෙයි. ඒ, එක්තරා කාරණයක් නිරාකරණය කර ගැනීම සඳහා ය.
එදා, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය නමින් යමක් සමාජ කතිකාව තුළ තිබුණි. ජාතික සමගිය නමින් තවත් යමක් සමාජ කතිකාව තුළ තිබුණි. එක පැත්තකින්, රාජපක්ෂ තන්ත්‍රය, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය එහි මුල්ගල්වලින් උගුල්ලා රාජත්වයක් ආරූඪ කර ගැනීම පිළිබඳ සැබෑ අවදානමක ඉද්දරට රට තල්ලු කරමින් සිටියේය. ඒ නිසා, ‘ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය’ යන්නට, නිශ්චිත වූත්, තත්කාලීන වූත්, හදිසි වූත්, අරුතක් එදා ආරූඪ වී තිබුණි. එය අමුතුවෙන් පැහැදිළි කිරීමක් අවශ්‍ය නොකළ අදහසකි. එසේම, තවත් යමක් සමග අත්‍යන්තයෙන් කොන්දේසිගත වන දෘඨතර යමක් ද, ඒ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ අවශ්‍යතාව තුළ නොවිණ. මෙය, තවත් විදිහකින් පැහැදිළි කර ගන්නේ නම්, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විසින් ඔක්තෝබර් 26 වැනි දා දියත් කළ ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත්‍රණය අස්සේ පෙළ ගැසුණු සිද්ධි මාලාව, මේ රටේ ව්‍යවස්ථාව ඔස්සේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යන්න නිශ්චිත අර්ථකථනයකට ලක්කර ගත යුතු අවස්ථාවක් වශයෙන් මතු වූ බව ගත හැකිය. එහිදී, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිබඳ අරුත උපන්නේ, කල් දැමිය නොහැකි හදිසි අවශ්‍යතාවක් වටහා ගැනීමක් වශයෙනි. මුළු රටම, ජනතාවක් වශයෙනුත්, ආයතනික පද්ධතියක් වශයෙනුත්, යම් ‘මතයක්’ වශයෙනුත්, ස්වයංසිද්ධව එකී තර්ජනයට එරෙහිව නැගී සිටියේ එබැවිනි.
ජාතික සමගිය යන්නත්, රාජපක්ෂ තන්ත්‍රය යටතේ, නිශ්චිත අවදානමකට ලක්කොට තිබුණි. එක පැත්තකින්, යුද ජයග්‍රහණයේ ඔල්වරසන් මැද රාජපක්ෂලා යුද්ධයේ සමාජයීය සහ ජාතික හේතුකාරක අමතක කරමින් සිටියහ. අනිත් පැත්තෙන්, මුස්ලිම් ප්‍රජාව කෙරෙහි ගෙන ගිය එදිරිවාදී ප්‍රතිපත්තිය විසින්, දෙමළ ප්‍රජාව සමග පමණක් නොව, මුස්ලිම් ප්‍රජාව සමගත් ආරෝවක් වගා කර ගනිමින් සිටියහ.
මේ දෙකම, විටින් විට අපේ දේශපාලනය තුළ අපට මුණගැසී ඇතත්, රාජපක්ෂ තන්ත්‍රය තුළ ඒ දෙකම වෙනස් ස්වරූපයකින් එක විට මතු විය. ඒ නිසා, ඊට ප්‍රතිචාරයක් වශයෙන් ගොඩනැගෙන ව්‍යාපාරයක් තුළ අවශේෂ කොන්දේසි ඉදිරිපත් කිරීමක් කළ නොහැකි විය. උදාහරණයක් වශයෙන්, රාජපක්ෂ තන්ත්‍රය පරාජය කිරීම සඳහා වන අරගලයේ කොටස්කරුවන් වීම සඳහා නිශ්චිත ආර්ථික වැඩපිළිවෙලක් ඉල්ලා සිටීමේ හෝ ජාතික ප්‍රශ්නයට නිශ්චිත දේශපාලනික විසඳුමක් ඉල්ලා සිටීමේ හෝ ඉඩක් එදා නොවීය.
අද මේ ප්‍රශ්න දෙක නැවතත් අප ඉදිරියේ මතු වී තිබේ. ඒ, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා දියත් කළ කුමන්ත්‍රණය විසින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයත්, අවුරුදු හතරක කාලයක් තිස්සේ දෙමළ ජනතාවගේ ප්‍රශ්නයට නිශ්චිත ප්‍රතිචාරයක් වහා ගෙන නොඒමත් හේතුකොටගෙන ය. ඇත්ත වශයෙන්ම, යහපාලන ආණ්ඩුව බලයට පත්වූ සැණින් කළ යුතුව තිබුණේ, පුළුල් ව්‍යවස්ථා ප්‍රතිසංස්කරණ ක්‍රියාවලිය කඩිනමින් දියත් කිරීමයි. එහෙත් එය බොහෝ කොට පාර්ලිමේන්තු අභ්‍යාසයකට පමණක් සීමා කොට, ඒ පාර්ලිමේන්තු ක්‍රියාවලිය පවා යලට මහට ඇදෙගෙන ගියා විනා, ඒ වෙනුවෙන් සමාජ ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැගීමට යහපාලන ආණ්ඩුව සත්භාවයෙන් උරදුන්නේ නැත.
දැන් ඊළඟ කඩඉම ඉද්දරට අප පැමිණ තිබේ. වසරක කාලයක් ඉතිරිව ඇත. ජාතික ප්‍රශ්නයත්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයත් එක විට ඉලක්ක කරමින් ගෙනෙන පුළුල් ව්‍යවස්ථා ප්‍රතිසංස්කරණ මොහොත මේ වන විට අපෙන් මගහැරී ගොස් ඇති බව ලියුම්කරුගේ අදහසයි. ඉදිරි සති කිහිපය තුළ, නැවතත් ඒ ව්‍යවස්ථා ප්‍රතිසංස්කරණ ක්‍රියාවලිය පාර්ලිමේන්තුව තුළ දියත් කෙරෙන බව කියැවේ. එය යහපත් ය. ඒ අතර, එය රට බෙදීමේ උගුලක් ලෙස මේ වන විටමත් රාජපක්ෂලා සහ සිරිසේනලා සමාජගත කරමින් සිටිති. ඊට අභිමුඛ වීමේ හෝ ඊට අභියෝග කිරීමේ හැකියාවක් හෝ වුවමනාවක් එක්සත් ජාතික පෙරමුණු ආණ්ඩුවට ඇති බවක් පෙනෙන්ට නැත.
එහෙත් ලංකාවේ දකුණට මෙන්ම උතුරටත් එක සේ එකඟ විය හැකි අවම ප්‍රජාතන්ත්‍රීය ප්‍රතිසංස්කරණයක් ගෙන ඒමේ ප්‍රායෝගික හැකියාව අපට තිබේ. ඒ, විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයේ උවදුරින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගලවා ගැනීමයි. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විසින්ම ඒ අවබෝධය පසුගිය මාස කිහිපයක කාලය තුළ, උතුර-දකුණ භේදයකින් තොරව අපට ලබා දී තිබේ.
දැන්, එක්සත් ජාතික පෙරමුණ ප්‍රමුඛ පුළුල් සන්ධානයක් ඉදිරි වසර සඳහා ගොඩනැගෙන්ට යන බව වාර්තාගතයි. එහි එල්ලය වන බව පෙනෙන්නේ, රාජපක්ෂ-සිරිසේන අභියෝගයට මුහුණදෙමින් ඉදිරි මැතිවරණයක් ජය ගැනීම බව පෙනේ. මේ පුළුල් සන්ධානයේ ස්වභාවය පිළිබඳ පූර්ණ විස්තරයක් තවම දැන ගැනීමට නැතත්, මොන විදිහකින්වත් එය, නැවතත්, ‘ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය උදෙසා’ නැමැති දියාරු සටන් පාඨය තුළ දැවටීමට පුළුවන් කමක් නැත. මෙවැනි සටන් පාඨ අවස්ථාවාදී නායකයන්ට මාහැඟි රක්ෂාස්ථාන සපයා ගත හැකි අවකාශ වශයෙන් බොහෝ විට පාවිච්චියට ගැනෙන බව පෙනෙන්ට තිබේ. ‘ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය’ යන්න, මේ මොහොතේ අප සම්බන්ධයෙන් ගත් විට, විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය සමග විලෝම වශයෙන් ගැටගැසී තිබේ. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයෙන් තොර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් මිස, විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය සහිත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් ලංකාවේ පැවතිය නොහැක. ඒ නිසා, යමෙකු ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයකින් පසුව මේ ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කර දමන්නේ යැයි කියන විටම, එම දේශපාලඥයාව ඉඳුරා ප්‍රතික්ෂේප කළ යුතු මෝරා ගිය අවදියකට අප පැමිණ සිටින බව වටහාගත යුතුය. එය, ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයකට නොගොස්, ඊට කලින් කර ගත යුත්තකි.
රාජපක්ෂලා යනු දෘෂ්ටිවාදයකි. රාජත්වය එහි එක් අංගයකි. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය යනු, නූතන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමයක ඇති රාජත්වයට සමීපතම පාලන මාදිලියයි. 2019 දී හෝ 2020 දී රාජපක්ෂලාව පරාජය කිරීම යනු, එකී විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය පරාජයට පත්කිරීම හෙවත් අහෝසි කිරීමයි. යහපාලන ආණ්ඩුවට ඒ සඳහා අවුරුද්දකට ආසන්න කාලයක් තිබේ. දැනටමත් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විසින් ඒ සඳහා වන කෙටුම්පතක් ඉදිරිපත් කොට ඇති නිසා, එම කාලය ඕනෑවටවත් වඩා ප්‍රමාණවත් ය. එසේ තිබියදී, ඒ සටනට කර නොදී විවිධ අවසරයන් යටතේ සැඟවීමට තැත් කරන ඕනෑම දේශපාලන ව්‍යපාරයක් හෝ නායකත්වයක්, ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ අනාගතය සඳහා වන ව්‍යාපාරයක් හෝ නායකත්වයක් වශයෙන් පිළිගත යුතු නැත. ■
පරිසර ඇමති නිදි!! තිස්ස අප්පෝ රත්නපුරේ විනාශ කරයි
සල්ලිවලට ලංකාවේ කරන්න බැරි දෙයක් නැත. ඒකත් හරියට ජේ.අර් ජයවර්ධනගේ ව්‍යවස්ථාව වාගේමය. රත්නපුරය කියූ පමණින් මතකයට එන්නේ මැණික් ය. මෙහි හැමතැනම සල්ලි කදු ගොඩ ගසාගත්ත මැණික් වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයෝ පොකුරු ගණනින් ය. කුරුවිට පැරඩයිස් ඉසුරු පෙදෙසේ තිස්ස අප්පෝ නමින් ප්‍රකට තිස්ස ජයවර්ධනත් දෙස් විදෙස් ප්‍රකට මැණික් වෙළෙඳ ව්යාපාරිකයෙක් ය. දනට පිනට ලැදියැයි පෙන්වන දානපතියෙක් ය. අලුත් අවුරුදු කාලයට ඔහුගෙන් තෑගි මුදල් ලබාගන්නට පැමිණෙන මිනිසුන් දිගු පෝලිම් ය. මේ පුද්ගලයා අවුරුදු කාලයට මුළු අවුරුද්දේම කළ පවු සෝදාගන්නේ ලක්ෂ ගණනින් මෙලෙස මුදල් විසිකිරීමෙන්‍ ය. ඒ පවු මොනවාද? ඒ පිළිබඳව කතාව කීමට ප්‍රථම ඔහුගේ සුළමුළ සොයා බැලිය යුතුය.
මෙම පුද්ගලයා කිරිඇල්ල ප්‍රදේශයේ ඉපදී හැදී වැඩුණු පුද්ගලයෙක් ය. බිංදුවේ සිට ඉහළට නැගි දක්ෂ ව්යාපාරිකයෙක් ය. මොහුගේ මුල්ම රැකියාව මැණික් සෙවීම සඳහා කළු ගඟේ වැලි ගැරීමය. ඊළඟට මොහු කිරිඇල්ලේ සිට පැමිණ 1970 දශකයේ මුල් කාලයේ රත්නපුර දිමියාව ප්‍රදේශයේ දලන් (වටිනාකමින් අඩු මැණික්) වෙළෙඳාම් කළ පුද්ගලයෙක් ය. දැන් ඔහු රත්නපුරේ බොහෝ දෙනෙක් කියන ලෙස, රත්නපුරේ සිටින ඉහළම ධනවතාය. ඔහු දැන් බිලියනපතියෙක් ය.
දැන් අපි මේ පුද්ගලයා රත්නපුරේට කරන විනාශය පිළිබඳව කතා කරමු. රත්නපුරේ සිටින ප්‍රධානතම බැකෝ පතල් හිමියා මේ පුද්ගලයා ය. මොහු පසුගිය මහින්ද රාජපක්ෂ යුගයේ දී ද යහපාලන යුගයේ දී ද ජයටම බැකෝ ලයිසන් දමා දිගට හරහට පතල් කැපුවේය. ඔහුට ඝෘජුව හෝ වක්‍රව බැකෝ ලයිසන් සිය ගණනක් ඇති බව රත්නපුර ප්‍රදේශයේ කූප්‍රකටය. මේ පුද්ගලයා ළඟ බොහෝ දෙනෙක් පතල් කම්කරුවෝ රැකියාව කරන්නේ දෙනික සොච්චමකටය. සමහර තැනක සාම්ප්‍රදායික ගොඩපතල් අනුපාතයට සේවකයාට මැණික් ආදායම ලබා දෙන බවත් දැනගන්නට ඇත. ඒ කෙසේ වුවත් ඔහු මේ කරමින් සිටින්නේ බාගෙන කන්න තිබෙන වළ ඉහගෙන කෑමක් ය. මේ නිසා විශාල මැණික් පතල්කරුවන් ප්‍රමාණයක් අතරේ බෙදීයන්නට තිබෙන මැණික් ආදායමක් ඔහු සහ සුළු පිරිසක් අතර බෙදාගැනීමද මෙමඟින් සිද්ධ නොහොදක්ය. ඊළඟට බරපතළ පරිසර දූෂණයක් මේ බැකෝ පතල් රත්නපුරයට කරමින් තිබේ. එහි ප්‍රධාන වග උත්තර කරුවාද වෙන කවුරුත් නොව මේ මැණික් වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයාය. අද ඔහුගේ මුදලට රටේ ප්‍රධාන පුරවැසියාගේ සිට බලධාරීන් සියල්ලෝම යටය. මැණික් හා ස්වර්ණාභරණ අධිකාරිය, එහි රත්නපුර ශාඛාව ඔහුගේ ගෙදර තරමට අද ඔහුට යටහත් ය. මේ තත්ත්වය තුළ පසුගිය අවුරුද්දේ අවසාන කාලයේ මේ කියන මැණික් වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයා පොහොට්ටුවේ නිවිතිගල ප්‍රදේශිය සභා මන්ත්‍රීවරුන් සමග එකතුවී අලුත් බැකෝ සෙල්ලමක් ආරම්භ කර ඇත.
ප්‍රධාන පාරක් වසාදමා හාරයි
රත්නපුර හංගමුව මාර්ගය රත්නපුර සිට කලවානට තිබෙන ළඟම ප්‍රවේශයයි. එම මාර්ගයේ මහ කඬේ මංසන්දියේ සිට රත්නපුර සිට ඇත්ඔය හරහා නිවිතිගල දක්වා දිවෙන ප්‍රධාන පාරට අතුරු මාර්ගයක් ඇත. එය නිවිතිගල ප්‍රදේශිය සභාවට අයත් පාරකි. හංගමුව ලබුවත්ත හපුගහවෙළ නම් එම මාර්ගයයි. මෙය යටත් විජිත යුගයට දිවෙන ඉතිහාසයක් තිබෙන වතු පාරක් ය. එය බලංගොඩ වතු සමාගමට අයත් රඹුක්කන්ද වතුයාය මතින් වැටී ඇත. මෙම මාර්ගය වැටී ඇත්තේ ඉපැරණි වැවක වැව් බැම්ම හරහාය. දැන් එම වැව ක්‍රියාත්මක තත්ත්වයේ නැති අතර එහෙත් වැවට පහළින් තිබෙන අක්කර සිය ගණනක කුඹුරු යාය තවමත් ක්‍රියාත්මක තත්ත්වයේ ය. මෙම වැව අයිති ප්‍රදේශය මෙන්ම ඊට ඉහළ සහ පහළ බිම් ප්‍රදේශ ද අයිති වන්නේ සපරගමු මහ සමන් දේවාලයටය. ඒ බව සපරගමු මහසමන් දේවාලයේ කොමසාරිස් පොත සාක්ෂි දරයි. දැන් අපි මේ පාරට නැවත පැමිණෙමු. දැන් මේ වැව් බැම්මේ මීටර් 60කට වැඩි ප්‍රමාණයක් බැකෝකර විශාල ආවාටයක් නිර්මාණය කර ඇත. දහස් ගණනක් දෙනිකව තමන්ගේ ගමන් අවශ්‍යතා සපුරාගත් මේ මාර්ගය දැන් එම තත්ත්වය නිසා, මගින් වසාදමා ඇත. ඒ නිවිතිගල ප්‍රදේශිය සභාවේ නියෝග මතින් ය. මිනිසුන් බොහෝ ගණනක් භාවිතා කරන ගම් 50ක් පමණ එකිනෙකට සම්බන්ධ වන මේ මාර්ගය වසා දමා ඒ මතින් බැකෝ පතලක් දමා ඇත්තේ කවුරුන්ද? එයට බලය ලබා දුන්නේ කවුරුන්ද? රත්නපුර ප්‍රදේශයේ තිබෙන 90%ක් මහාමාර්ග යට මැණික් තිබෙන පසුබිමක එම මාර්ගත් මෙලෙස ජනතාවට අවහිර කර බැකෝ දමා හරා මැණික් ගරන්නට ජනාධිපතිවරයා හෝ රජය හෝ පොහොට්ටුව සතු පුංචි ආණ්ඩු හෝ සූදානම් ද? විමසිය යුතුය.
බැකෝ පතලේ කතාව
‘සුරංග ජයසූරිය කියලා අපේ ගමේ පුද්ගලයෙක් ඉන්නවා. මිනිහා පොහොට්ටුවේ නිවිතිගල ප්‍රදේශීය සභාවෙ මන්ත්‍රී. මිනිහා ඔය පාර අයිනේ වැව් බැම්මට කිට්ටුව කුඹුරේ තව කණ්ඩායමක් එක්ක පතලයක් කලා. එතන අනික් පැත්තේ තවත් කණ්ඩායමක් පතල් කලා. මේ දෙගොල්ලෝ අතර ආරවුලක් හැදුනා. ඒකත් එක්ක මේ සුරංග පතලෙන් අයින් වෙලා මෙතන පාර කඩනවා කියලා පාර ටෙන්ඩර් දාලා මැණික් ගරන්න දෙමු කියලා ප්‍රදේශිය සභාවේ සභාපතිට යෝජනාවක් කරලා තිබෙනවා. ඒ අනුව තමයි ප්‍රාදේශීය සභාවේ සභාපති මේක සභාවට දාලා අනුමැතියවත් ගන්නේ නැතුව මැණික් සංස්ථාවට ටෙන්ඩර් දාන්න කියලා ලියුම ගහලා තියෙන්නේ. ඒ අනුව මැණික් සංස්ථාව මේක ටෙන්ඩර් දානවා. දැම්මහම මේක ගන්නේ මේ කැනීම් ස්ථානය අයත් ඇලපාත කොට්ඨාසයේම ටී.ඕ කෙනෙක් විදිහට ඇලපාත ප්‍රාදේශිය ලේකම් කාර්යාලයේ වැඩකරන ඩිල්හාරි විරිත්තමුල්ල කියන නිලධාරිනිය.’ මේ හඬ මේ පාර සුරැකීම සඳහා ප්‍රදේශවාසීන් ගොඩනගාගෙන තිබෙන සංවිධානයේ සභාපති අනුර ගේය. මේ අනුව මැණික් හා ස්වර්ණාභරණ අධිකාරිය මෙම පාරේ මේ කියන වැව් බැම්මේ මීටර් 60ක කොටසක් ටෙන්ඩර් දමන්නේ පසුගිය 2018/08/29 වැනි දිනයේදීය. ඒ අනුව ඉහත නම සඳහන් රාජ්‍ය නිලධාරිනිය රුපියල් තුන් කෝටි විසිහය ලක්ෂ තිස්පන්දාහක මුදලට මෙම ටෙන්ඩරය මිලදී ගෙන 2018/09/03 වෙනි දින මුදල් ගෙවා ඇත. ප්‍රදේශවාසින් කියන විදිහට මේ මුදල් ලබා දී තිබෙන්නේ තිස්ස ජයවර්ධන නොහොත් තිස්ස අප්පෝ නැමති කෝටිපති මැණික් වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයාය. ලස්සනම කතාව වන්නේ මෙම ටෙන්ඩර් ගැනීමෙන් පසුව මේ පුද්ගලයා ලක්ෂ 20, ලක්ෂ 25 වැනි මුදල් යොදවමින් පාර දෙපස ඉඩම්ද යම් යම් පුද්ගලයින්ගෙන් ලබාගෙන සාංස්ථාව ලබාදුන් මීටර් 60 සීමාවද උල්ලංඝණය කරමින් විශාල ආවාටයක් නිර්මාණය කර මැණික් ගැරීමය.
දින 30කට දුන්නේ
‘මේක මේ තිස්ස අප්පෝ කියන මැණික් ව්‍යාපාරිකයා මේ දේශපාලකයෝ එක්ක එක්තුවෙලා මේ ගම්මානවල මිනිස්සුන්ට කරන බරපතළ අපරාධයක්. අපි මේගැන ජනාධිපතිගේ ඉඳලා හැම තැනක්ම දැනුවත් කලා. ඒත් කවුරුවත් ගනන් ගන්නේ නෑ. මේ ව්‍යාපාරිකයාගේ සල්ලිවලට හැවෝම යටවෙලා. හැමතැනටම සල්ලි දීලා ඒ තැන්වල ක්‍රියාකාරීත්වය නැතිකරලා දැන් තියෙන්නේ. මේ ප්‍රදේශවලට ගංවතුර ආවහම රත්නපුරේ ටවුමට යන්න තියෙන එකම ප්‍රවේශය මේක. අනික දැන් මේ විනාශ කරලා තියෙන විදිහට ගංවතුරක් ආවොත් වැව පහළ ගෙවල්, මගේ විහාරය මේ සේරම යටවෙනවා. විනාශ වෙනවා. අනික තමයි. ඊළඟට මේක ඉවර වුණාට පස්සේ පාර තිබුණ තත්ත්වයට ගන්න ප්‍රාදේශිය සභාව ඇස්තිමේන්තුකරලා තියෙන්නේ ලක්ෂ 57යි. දැන් කපලා තියෙන ආවාටේ හැටියට පාලමක් දාන්නේ නැතුව මේක හදන්න බෑ. ටෙන්ඩරෙන් ප්‍රාදේශිය සභාවට එන්නේ 40% ඒ මුදලෙන් මමනම් හිතන්නේ නෑ මේ පාර තිබුණ තත්ත්වයට ගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා.’ මේ හංගමුව ජයබෝධි විහාරයේ විහාරාධිපති හිමියන් වන මොදරවානේ ඤාණකිත්ති හිමියන්ගේ හඬට.
මේ තිබෙන තත්ත්වය මත තිස්ස අප්පෝ මැණික් ගරාගෙන යන්නට පුළුවන් ය. ඉන්පසු පාරට කුමක් වේද? එය ප්‍රශ්නාර්ථයක්මය. මිනිසුන්ට ප්‍රවේශ මාර්ග යක් නැතිවීමේ කරුමයට එතනින් පසුව කරගහන්නට වනු ඇත. මෙම කූට ව්‍යාපාරයට මූලිකත්වය ගත් පොහොට්ටුවේ නිවිතගල ප්‍රාදේශිය සභා මන්ත්‍රී සුරංග ජයසූරිය නැමැත්තා ප්‍රදේශයේ චංඩියෙක් සහ දූෂිතයෙක් සේ ප්‍රකට මිනීමැරුම් සැකකරු චොකා මල්ලී නොහොත් ප්‍රේමලාල් ජයසේකරගේ ප්‍රභල ආධාරකරුවෙක්‍ ය. ඔහු වැනිම මැරබලය අතටගත් චන්ඩියෙක් ය. ඔවුන් මැණික් වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයනුත් දැලේ දමාගෙන මේ නීතියට පිටින් නටන්නේ යහපාලන ජනාධිපතිවරයෙක් සහ එජාප ආණ්ඩුවක් යටතේ බවත් අපි අමතක නොකළ යුතුය. අනාගතයේ පොහොට්ටු ආණ්ඩුවක් පිහිටවුවහොත් වෙන්නට පුලු‍වන් දේවල් මේ අනුව සිතාගන්නට බැරි නැත.
ඒනිසා මේ මැණික් වෙළෙඳ ව්‍යාපාරිකයාගේ පරිසර සංහාරික සහ සාම්ප්‍රදායික පතල්කරුවන්ගේ ආර්ථික සංහාරික බැකෝ පතල් ක්‍රමය නැතිකර දැමීමට රජය වහාම මැදිහත් විය යුතුය. අනික් පසින් මේ මහජන දේපළක් වූ මහාමාර්ගය විනාශ කිරීමට කරයුතු කළ මේ ප්‍රාදේශිය සභා මන්ත්‍රීවරයාගේ සිට මැණික් සංස්ථා සේවකයා දක්වා අදාළ පුද්ගලයින්ට විරුද්ධව පොදු දේපළ පිළිබඳ නිතිය ක්‍රියාතමක කළ යුතුය.
ජනාධිපතිවරයා පරිසරය ආරක්ෂා කරගන්න යැයි කියමින් විශේෂ බලකා සෙබළුන් යොදවා රත්නපුර ප්‍රදේශයේ ගංගා මත පතල් කරන පතල් කම්කරුවන් දිනපතා අත්අඩංගුවට ගනිමින් සිටියි. ඔවුන් දැන් තම දරුවන් සුරක්ෂා කරන්නට කීයක් හරි මුදලක් සොයාගන්නට මැණිකක් ගරන්නට ගඟට බසින්නේ රාත්‍රී 12ට පමණය. ඒ ජනාධිපති සිරිසේන දුප්පතා ඉදිරියේ පරිසරයට ආදරය කරන විදිහය. එහෙත් තිස්ස අප්පෝ ගේ පතල් කෙරුවාව ඉදිරියේ ඔහුගේ පරිසර ප්‍රතිපත්තිය කුජීතය. අවසානයේ මෙලෙසද කිව යුතුය. පසුගිය දා ජනපතිගේ තායිලන්ත සවාරියට සියළු සත්කාර සංග්‍රහ මැණික් වෙළෙඳ ව්යාපාරිකයෙක් සැළසූ බව දැන ගන්නට ලැබුනේ පුවත්පතකින්ය.■