මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවේ සභාපති
මහින්ද දේශප්‍රිය

පළාත් පාලන මැතිවරණය අවුරුදු කිහිප යක්ම කල්ගි හින් තිබුණු පසුබිමක පළාත් සභා මැති වරණයත් කල් දමමින්, නව මැතිවරණ ක්‍රම යක් යෝජනා කිරීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුව විසින් 2017 / 17 පනත සම්මත කරගත්තා. ඒ පනත සම්මත කරගත් ආකාරයම ගැටලු‍ සහගතයි නේද?
මුලින්ම මැතිවරණ ක්‍රමය වෙනස් කිරීමට 20 සංශෝධන යෝජනාවක් තිබුණා. ඒත් ඒක ඉදිරියට ගියේ නැහැ. ඉන්පසුව ලංකාවේ පළාත් සභා සියල්ලම එකට පැවැත්විය යුතුයි කියලා කාලයක පටන් යෝජනාවක් තිබුණානේ. මං හිතන්නෙ සියලු පළාත් සභා එක දිනයක පැවැත්වීම මිරිගුවක්. කොහොම වුණත් මේ සංවාද මැද්දේ පාර්ලිමේන්තුවට දැම්මා පළාත් සභාවලට කාන්තා නියෝජනය හඳුන්වාදීම සඳහා පනතක්. ඒක පොඩි, පිටු දෙකක පනතක්. ඒත් පාර්ලිමේන්තුවේ කාරක සභා අවස්ථාවේදී එය නව මැතිවරණ ක්‍රමයක් හඳුන්වාදුන්න පනතක් බවට පත්කළා. ඒක කොළේ වසා ගැසීමක් කියලා ගොඩක් අය චෝදනා කරනවා. ඒත් මම ඒ ගැන ඍජුව කිසිවක් කියන්නෙ නැහැ. මොකද මට ආණ්ඩුවේ තීරණ විවේචනය කරන්න බැහැ. මොකද මේ යෝජනාවට 153 දෙනෙක් පක්ෂව ඡන්දය දුන්නා.

මේක වුණේ 2017 සැප්තැම්බර් මාසයේදී. ජවිපෙ පවා මේ පනතට පක්ෂව ඡන්දය දුන්නේ 2018 මැයි වෙද්දී මැති වරණය පැවැත්විය හැකි බව විශ්වාස කරමින්…
මේ පනතෙන්, කාලරාමුවක් නියම කරලා තිබුණා. ඒ අනුව නව මැතිවරණ ක්‍රමයට අදාළ සීමා නිර්ණය සඳහා මාස හතරක කාලරාමුවක් නියම කළා. හැබැයි ඒ කාල රාමුව අවසාන වුණාට පස්සෙ පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකකින් සම්මත වෙන්න ඕනෑ. සම්මත නොවුණොත් සමාලෝචනයට කමිටුවක් පත් කරන්න ඕනෑ. සමාලෝචන කමිටුව මාස දෙකක් ඇතුළත වාර්තාව දෙන්න ඕනෑ. ජනාධිපතිවරයා ඒ අනුව සීමා නීර්ණය වාර්තාව ගැසට් කරන්න ඕනෑ. මේ කටයුතු සියල්ල සඳහා සමස්ථයක් විදියට ගණන් හැදුවොත්, මාස හතක් හෝ අටක් පාර්ලිමේන්තුවට වැය වෙන්න ඉඩ තිබුණා. ඒ කියන්නෙ මේ කාල රාමුවට අනුව ගියානම් 2018 ජුනි වෙද්දී වැඩ කටයුතු අවසාන කරන්න තිබුණා. මාස දෙකහමාරක් ඇතුළත ඡන්ද ක්‍රමයට ගැලපෙන විදියට අපට සියල්ල සූදානම් කරලා අගෝස්තු මාසයේ පළාත් සභා ඡන්දය පවත්වන්න තිබුණා. එහෙම වුණානම් පළාත් සභා තුනක ඡන්දය පමණක් මාස අටක කාලයක් දක්වා කල් යන්න ඉඩ තිබුණා.

ඒ කාල රාමුවට අනුව වැඩ සිද්ධ නොවුණේ ඇයි?
මාස හතරෙන් සීමා නිර්ණය අවසාන වුණා. 2018 පෙබරවාරි විතර වෙද්දී. ඒ දිනවල පළාත් පාලන මැතිවරණය නිසා යම් කලබලයක් තිබුණා. ඒත් 2018 මාර්තු අග හෝ අප්‍රේල් මාසයේ මුල මේක පාර්ලිමේන්තුවට දාන්න පුලු‍වන්කම තිබුණා. ඒත් ඒක සිද්ධවුණේ නැහැ. කල්ගිය පළවැනි අවස්ථාව ඒක. ඒ වෙලාවේ බොහෝ අය කතාකළ යුතුව තිබුණා. ඒත් කතාකළේ නැහැ. ඒ වෙලාවේ මැතිවරණ කොමිෂම විසින් යවපු ලියුම විතරයි ඒ ගැන කතාකිරීමක් විදියට සලකන්න පුලු‍වන් වෙන්නෙ. අප්‍රේල් 23 මැතිවරණ කොමිෂම පක්ෂ නායකයන්ට හා පාර්ලිමේන්තුවට ලියුමක් යැව්වා. ඉන්පස්සේ මැයි මාසයේදී මැතිවරණ කොමිෂමට පක්ෂ ලේකම්වරුන්ව කැඳෙව්වා. ජුනි මාසයේදී නැවත ලියුමක් යවලා කතානායකවරයාව අපි මුණගැහුණා. ඒ වෙද්දී අවසන් කරල තිබුණ සීමා නිර්ණය වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුවට දාලා සමාලෝචනයක් කරන්න ඕනෑ බව අපි කිව්වා.
ඒත් ඒ වෙලාවෙ කතානායකවරයා කළේ මාවත් ඇතුළත් කරලා කමිටුවක් පත් කරපු එක. මම කිව්වා, ඒකට සහභාගී වෙන්න බැරි බව. විය යුත්තේ ඒක නෙවෙයි. පනත අනුව කරන්න ඕනෑ සීමා නීර්ණය කමිටු වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුවට දාන එක. ඉන්පස්සේ තමයි පාර්ලිමේන්තුව විසින් කමිටුවක් පත් කරන්න ඕනෑ. මමත් ගරු නීතිපතිතුමාත් පෙන්වුවා මේක පාර්ලිමේන්තුව නොදැම්මොත්, ඒක කතානායකවරයා කරන වරදක් බව. මොකද ඡන්ද කල් දැමීම මූලික අයිතිවාසිකම් කඩකිරීමක්යැයි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය කියා තියෙනවා. මේ වෙලාවේ මූලික අයිතිවාසිකම් කඩකිරීම ගැන කතානායකතුමා වගකියන්න ඕනෑ.

පාර්ලිමේන්තුවට සීමා නිර්ණය වාර්තාව ඉදිරිපත් කළා. ඒක සම්මත නොවී, පරාජයට පත්වුණා..
ඉන්පස්සේ අගමැතිවරයාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් සමාලෝචන කමිටුවක් පත් කළා. ඒ අගෝස්තු 28. මේ වාර්තාව මාස දෙකක් ඇතුලත ඉවර කරන්න ඕනෑ. 2018 ඔක්තෝබර් 28 වෙද්දී අවසන් කරන්න ඕනෑ. මේ කාලසීමාව දීර්ඝ කරගන්නට උත්සාහ කළා. ඒත් සිවිල් සංවිධාන, මැතිවරණ කොමිෂම ආදී ආයතන විසින් පෙන්වාදුන්නා සමාලෝචන කමිටුවේ කාලය දීර්ඝ කරන්න බලයක් නැති බව. ඉතින්, මේ කමිටුව රැස්වෙලා, සීමා නිර්ණය ගැන සමාලෝචනය කරන්න ඕනෑ. ඒත් මේ කමිටුව රැස්වෙලා තියෙන්නේ දෙවතාවක් විතරයි. ඔක්තෝබර් මාසයේ රැස්වෙලා නැහැ. සමාලෝචනයක් කරලාම නැහැ. මේ කමිටුවේ නිල කාලය අවසන් වෙන්නට දවස් දෙකකට කලින් අගමැතිවරයා මාරු වුණා. ඒත් සමාලෝචන කමිටුව සමාලෝචනයක් කරලා, වාර්තාවක් හදලා තිබුණේත් නැහැ.

ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා සිදුවීමෙන් මේ සියල්ල උඩු යටිකුරු වුණා නේද?
ඔව්. ආණ්ඩුව වෙනස් වුණා. ඔක්තෝබර් 30 හෝ 31 වැනිදා කොමිෂන් සභාව ජනාධිපතිතුමාව මුණගැහුණා. විජේදාස රාජපක්ෂ ඇතුළු ඇමතිවරු හිටියා. මේක කලින් පවත්වන්න ඕනෑ බව කතාකළා. පනතේ තිබුණු හැටියට අර අගමැතිවරයාගේ කමිටුවෙන් සමාලෝචනයක් කළාට පස්සේ සීමා නීර්ණය ගැසට් කරන්න ඕනෑ. ඒත් දැන් සමාලෝචනයක් නැති නිසා ගැසට් කරන්න බැහැ. සමහරු කියනවා දැනට තියෙන වාර්තාව ගැසට් කරන්න පුලු‍වන් කියලා. එහෙත් ඒක පාර්ලිමේන්තුවේදී ප්‍රතික්ෂේප වුණ සීමා නීර්ණය වාර්තාවක්. ඒක ගැසට් කරන්න බැහැ. ඉතිරිවෙන විසඳුම තමයි අලු‍ත් පනත වලංගු කරන එක කල් දාලා පරණ පනතට යන එක. ඒ ආණ්ඩුවේ හිටියේත් ෆයිසර් මුස්තාෆා ඇමතිවරයාමයි. එතැනදී එකඟවෙලා තිබුණා කාන්තා නියෝජනය 25%ක් කරලා, පරණ ක්‍රමයටම මැතිවරණ ක්‍රමය පැවැත්වීමට. ඒ සඳහා පුංචි පනතකට දින 52 කැබිනට් මණ්ඩලයේ අනුමැතිය ලබාදීලා තිබුණා.

අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ නැවත දිවුරුම් දීමෙන් පසුව සිද්ධ වුණේ මොකක්ද?
නැවත රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා, අගමැතිවරයා ලෙස පත්වීමෙන් පසුව මම ජනවාරි 04 වැනිදා ජනාධිපතිතුමාව මුණගැහුණා. මම කිව්වා මැතිවරණය පවත්වන්නට නම්, එක්කෝ දැන් පවතින පනත වලංගු නැති බවට නඩුවක් දාන්න ඕනෑ. නැත්නම් පාර්ලිමේන්තුවට යන්න ඕනෑ. ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය, අධිකරණය කියන ආයතන තුන විසින් තමයි නීති හැදීම සහ ඒවා ක්‍රියාත්මක කරන්න ඕනෑ. නීතිය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් විසඳගන්න තියෙන හොඳම තැන තමයි පාර්ලිමේන්තුව. ඉතින්, පාර්ලිමේන්තුව හරහා ප්‍රශ්නය විසඳලා දෙන්න කියලා ජනාධිපතිවරයාගෙ න් ඉල්ලු‍වා. ඊට පස්සෙ මම පාර්ලිමේන්තුවේදී ජනවාරි අටවැනිදා අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහව මුණගැහුණා. අගමැතිතුමා කිව්වා පක්ෂ නායකයන්ගේ රැස්වීමක් තියලා තීන්දුවක් ගන්නවා කියලා. ඒ අතරේ ජනාධිපතිතුමා කැබිනට් පත්‍රිකාවක් ඉදිරිපත් කරලා තිබුණා. ඒ පැරණි මැතිවරණ ක්‍රමයට යන්නට.

කොහොම වුණත්, තවමත් මැතිවරණය පැවැත්වීම කොළ එළියක් නැහැ නේද?
දැන් හිටපු මහඇමතිවරුන් කිහිපදෙනෙක් උසාවියට යන්න උත්සාහ කරනවා. ඊට අමතරව සංවිධාන කිහිපයක් උසාවියට යන්න ඉඩ තියෙනවා. තවත් පිරිසක් අපට ලියුමක් භාරදීලා තියෙනවා, අර්ථනිරූපන ආඥා පනත අනුව දැන් මැතිවරණ පනත ක්‍රියාත්මක තත්වයේ නැති නිසා කොමිෂන් සභාව අධිකරණයට ගිහින් මැතිවරණය පැවැත්වීම ගැන විමසන්න ඕනෑ බව. ඒ ලියුම කොමිෂන් සභාවේ සාකච්ඡාවකට ඉදිරිපත් කරලා, අපි අධිකරණයට යනවාද නැද්ද කියලා තීන්දුවක් ගන්න ඕනෑ. එහෙත් මේ වෙද්දීත් කොමිෂමේ තීන්දුවක් තියෙනවා. කවුරුන් හෝ අධිකරණයට ගිහින්, අපට අධිකරණය ඉදිරියේ පෙනී ඉන්න සිද්ධවුණොත් අපේ මතය කියනවා. 2017 / 17 කියන අලු‍ත් පළාත් සභා මැතිවරණ පනත මියගිහින් තියෙන නිසා පැරණි ක්‍රමයට පවත්වන්න ඕනෑ කියලා අපි පැහැදිළි මතයක ඉන්නවා. ඒත් ඒක පාර්ලිමේන්තුවෙන් හෝ අධිකරණය විසින් තීන්දු කරන්න ඕනෑ.

අලු‍ත් පනතේ කාලරාමුවට අනුව කටයුතු සිද්ධවෙලා නැති නිසා, ඒක ඉබේම අවලංගු වී ඇති බව අර්ථකතනය කරමින් මැතිවරණය පවත්වන්න කොමිෂමට බැරිද?
කොමිෂමට නීතිය අර්ථ දැක්වීමේ බලයක් නැහැ. ඇතැමෙක් අහනවා එහෙනම් කොමිෂන් සභාවක් මොකටද කියලා. ඒක අපභ්‍රංශ කතාවක්. මරණ දඬුවම නියම කිරීමේ බලය විනිසුරුවරුන්ට තියෙනවා. ඒත් මරණ දඬුවම ක්‍රියාත්මක කිරීමේ බලය තියෙන්නේ ජනාධිපතිවරයාට. විනිසුරුවරුන් එල්ලන්න යන්නේ නැහැ. ඒ වගේ තමයි. රටේ ජනතාවගේ බලය දීලා තියෙන්නෙ පාර්ලිමේන්තුවටත්, අධිකරණයටත්, ජනාධිපතිවරයාටත්. අපට එහෙම බලයක් ලැබිලා නැහැ. ඒ යෝජනාව කරන බොහෝ දෙනෙක් විපක්ෂයේ අය. මැතිවරණ කොමිෂමට ඡන්දය පවත්වන්න පුලු‍වන් බව ඔවුන් කියනවානම්, ඔවුන්ගේ කැබිනට් මණ්ඩලය තිබුණු කාලසීමාවේදී පරණ ක්‍රමයට මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා පනතක් සම්මත කරගැනීමට කැබිනට් යෝජනාවක් දැම්මෙ ඇයි.

ඇත්තටම සීමා නිර්ණය වාර්තාව සමාලෝචනයට පත්කළ අගමැතිවරයාගේ කමිටුව ක්‍රියාත්මක නොවීම නිසා නව පනත අර්ථ විරහිත වුණ බවක් පේනවා නේද?
අගමැතිවරයාගේ කමිටුව විසින් ඔක්තෝබර් මාසයේදී මොනාවත් නොතිබුණු නිල් වාර්තාවක් හෝ ඉදිරිපත් කළානම් ජනාධිපතිතුමාට තිබුණු සීමා නිර්ණය වාර්තාව ගැසට් කරන්නවත් තිබුණා. දැන් මෙතැන තියෙන්නේ උගුලක්. නව පනත ක්‍රියාත්මක කරන්න හරිම අමාරුයි. අනෙක් අතට ඒ පනත හදිසියේ හදපු එකක් නිසා තව අඩුපාඩුත් තියෙනවා. ඒ නිසා මේ වෙලාවේ කළ හැකි හොඳම දේ තමයි පරණ ක්‍රමයට යන එක.

මැතිවරණය පවත්වන්න බැරිවුණොත් ඉල්ලා අස්වෙන බව කීවේ ඇයි?
කොමිෂම විදියට මම කියන්නේ ඡන්දයක් ප්‍රමාද වීම හොර ඡන්දයකට කිසිසේත්ම දෙවැනි නැහැ. මගේ මතය තමයි හොඳම නිලධාරියා නරකම දේශපාලඥයාටත් වඩා හොඳ බව කියන්න බැහැ. මොකද නිලධාරීන් ජනතාවගේ ඡන්දයට ලක්වෙන්නෙ නැහැ. ඒ නිසා නිලධාරීන්ගේ පාලනය ඒකාධිපති පාලනයකට සමානයි. මැතිවරණයක් නොපැවැත්වීම හොර ඡන්දයකට සමානයි. ඒ නිසා තමයි මම ඉල්ලා අස්වෙන බව කීවේ.

මේ සම්බන්ධයෙන් යම් පාර්ශ්වයකට අධිකරණයට ඉදිරිපත් වෙන්න පුලු‍වන් නේද?
ලංකාවේ ඡන්ද අයිතිය පිළිබඳ වැදගත් නීති ගොඩක්, අධිකරණයට ඉදිරිපත් වී ලබාගත්ත ජයග්‍රහණ ලෙස සැලකිය හැකියි. වරුණ කරුණාතිලක සහ සුනන්ද දේශප්‍රිය ඡන්ද බලය කියන එක මූලික අයිතිවාසිකමක් බවට. ජයන්ත අධිකාරී එගොඩවෙල කියලා එජාප අපේක්ෂකයෙකු විසින් තීන්දුවක් ගත්තා. ඒ අනුව ඕනෑම ඡන්ද විමසීමක් ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යයට සම්බන්ධ බවට තීන්දුවක් ගත්තා. එතෙක් පරමාධිපත්‍යයට අදාලව සැලකුවේ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය, ජනාධිපතිවරණය හා ජනමත විචාරණය විතරයි. මීට අමතරව අර්ජුන පරාක්‍රම, රෝහණ හෙට්ටිආරච්චි, කැෆේ ආදී අය විවිධ වැදගත් තීන්දු අරන් තියෙනවා. යම් පුද්ගලයන් විසින් අධිකරණයට ඉදිරිපත් වන බව කියා තියෙනවා.

මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට නීතිපතිවරයාගෙන් උපදෙස් ගත හැකියි. අපට ලැබී ඇති තොරතුරු අනුව මැති වරණ කොමිෂමට පරණ ක්‍රමයට මැතිවරණය පැවැත්විය නෙ ාහැකි බව නීතිපතිවරයා විසින් මැතිවරණ කොමිෂමට උපදෙස් දීලා තියෙනවා..
මෙහෙමයි, මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට උපදෙස් ගන්න පුලු‍වන් නීතිපතිවරයාගෙන්. ඒ මතයට පිටින් අපි නඩු දානවානම් නීතිපතිවරයාට එරෙහිව තමයි නඩු පවරන්න වෙන්නේ. ඒත් මේ ගැටය ලිහන්න පුලු‍වන් පාර්ලිමේන්තුවට. කපන්න පුලු‍වන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට. මම අහන්නේ සිවිල් සංවිධාන අධිකරණය නොයන්නේ ඇයි. අධිකරණයට ගියත් නැතත්, මැතිවරණය ඉල්ලා පුළුල් මහජන සංවාදයක් ඇති නොවෙන්නේ ඇයි. අපි තවත් උත්සාහයක් ගන්නවා. ජනාධිපවතිරයාගේ වගකීමක් තමයි මැතිවරණය පවත්වන්න කොමිෂන් සභාවට වාතාවරණය හදලා දෙන එක. එතකොට ජනාධිපතිවරයාට පුලු‍වන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසන්නට. අපි ඒ සඳහා ජනාධිපතිවරයාට යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කරන්නත් බලාපොරොත්තු වෙනවා.

ඔබ ඉල්ලා අස්වෙන බවට කළ ප්‍රකාශයෙන් පස්සේ ආණ් ඩුවේ නායකයන් සමඟ සාකච්ඡා කළේ නැද්ද?
අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ සමග පහුගිය දවසක කතා කළා. අගමැතිතුමා කියන්නේ අපට මාස දෙකකින් මේ ප්‍රශ්නය ඉවර කරලා, මැයි මාසයේ 31 වෙද්දී සියලු කටයුතු අවසන් කරලා, මැතිවරණය පරණ ක්‍රමයට තියන්න පුලු‍වන්ද කියලා. මගේ බලාපොරොත්තුව තමයි අගෝස්තු මාසයේ මුල් සතිය වෙද්දී මැතිවරණය පැවැත්වුවේ නැත්නම්, ඉන්පස්සේ මැතිවරණය පැවැත්වීම අපහසු බව. මොකද ඔක්තෝබර් වෙද්දී ජනාධිපතිවරණයට නාමයෝජනා කැඳවන්න ඕනෑ. සැප්තැම්බර් වල ඉඳලා වැඩ පටන්ගන්න ඕනෑ. මොකද අපි ගාව ඉන්නෙත් අලු‍ත් නිලධාරීන්. කොමිෂන් සභාවේ 2015 ඉඳලා, මාර්තු වෙද්දී ජ්‍යෙෂ්ඨත්වයෙන් වැඩිම නිලධාරීන් විශ්‍රාම ගිහිල්ලා. අවුරුදු විස්සකට වඩා කොමිෂන් සභාවේ සේවා කාලයක් තියෙන නිලධාරීන් කවුරුත් නැහැ. එකම ඡන්දයකටවත් මුහුණ නොදුන් සහකාර කොමසාරිස්වරු කිහිපදෙනෙක්ම ඉන්නවා. දිසාපතිවරුන් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් අලු‍ත්. අලු‍ත් නිලධාරීන්ව පුහුණු කරන්න ඕනෑ, අගෝස්තු මාසයේ මැද උසස්පෙළ විභාගය එනවා. ඒ සියල්ල නිසා අගෝස්තු මාසයේ 10 වෙද්දීවත් මැතිවරණය පවත්වන්න ඕනෑ. අපි දැන් කතාකරන්නෙ පෙබරවාරි පළවැනි සතියේ. දැන්ම වැඩ පටන් අරගෙන ෆුල් රේස් එකේ දිව්වත්, පනත සම්මත කරගන්න මාර්තු මාසය දක්වා කල් ඇදෙනවා. මාර්තු මාසයේදී අයවැය ඉදිරිපත් කරන්නත් ඕනෑ. යම් විශේෂ වැඩපිළිවෙලක් යටතේ මාර්තු 31 වෙද්දීවත් සම්මත කරගත්තොත්, එතැනින් පසුව දවස් හැත්තෑවක් අපට ඕනෑ. එතකොට මැයි අග හෝ ජුනි මුල සියල්ල අවසන් කරන්න පුලු‍වන් වේවි. කොහොම වුණත්, අගෝස්තු 10 වෙන්න කලින් මැතිවරණය පවත්වන්න නම් දැන්ම වැඩ පටන්ගන්න ඕනෑ.■

එක්සත් ජාතික පක්‍ෂ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී
ජේ සී අලවතුවල

එජාපයේ පසුපෙළ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ දුක්ගැනවිලි සම්බන්ධයෙන් සොයාබලා නිර්දේශ පක්ෂ කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කරන්න කමිටුවක් පත්කළා. ඔබ තමයි ඒ කමිටු ප්‍රධානියා. ඒ කමිටු නිර්දේශ කොපමණ ප්‍රමාණයක් මේ වනවිට ක්‍රියාත්මක කරලා තිබෙනවාද?
මම හිතන්නේ 50%ක් විතර. ඇත්තටම රනිල් වික්‍රමසිංහ අපේ නායකතුමාට විරුද්ධව පාර්ලිමේන්තුවට විස්වාසභංගයක් පැමිණි වෙලාවේ ඔබ දන්නවා පක්ෂයේ ප්‍රතිසංවිධානය අරමුණු කරලා, ඒ අවශ්‍ය නිර්දේශ ඉදිරිපත් කරන්න කමිටු කිහිපයක් පත්කළා. ඒ එක කමිටුවක් පිළිබඳව තමයි ඔබ මේ මගෙන් විමසන්නේ. එතැනදී ඇත්තටම පසුපෙළ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ නැතිනම් ඇමති ධුර නියෝජ්‍ය ඇමති ධුර නොදැරූ අපේ පක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ දුක්ගැනවිලි පිළිබඳව තමයි මේ කමිටුවෙන් සොයා බැලු‍වේ. මන්ත්‍රීවරුන්ගේ දුක්ග ැන්විලි කිව්වාට මෙතන තිබුණේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ පුද්ගලික ප්‍රශ්න නෙවෙයි. මෙතන තිබුණේ ඔවුන් තමන්ගේ ජනතාවට වැඩකරනකොට පැනනග ින ප්‍රශ්න නිරාකරණය කරලා දෙන්න කියන කාරණය. මොකද මන්ත්‍රීවරයෙක්ට තමන්ගේ පාක්ෂිකයෙක්ගේ අවශ්‍යතාවක් ඉටුකරලා දෙන්න ඇමතිවරයා ළඟට ආවට ඔහු මුණ ගැහෙන්න වෙලාවක් ගන්න බැහැ. ඔවැනි ප්‍රශ්න. ඉතිං ඒ ප්‍රශ්න ගොඩකට නායකතුමා මේ වෙනකොට විසඳුම් ලබා දී තිබෙනවා. ඇත්තටම ගම්පෙරළිය කියන්නෙත් අපේ කමිටු නිර්දේශයක් ක්‍රියාත්මක කිරීමක්.

එජාපයේ නායකත්ව මට්ටමින් සිදුවිය යුතු ප්‍රතිසංවිධා නයන් පිළිබඳව නිර්දේශ ඉදිරිපත් කරන්න පත්කළ රුවන් විජේ වර්ධන කමිටු වාර්තාවට එතකොට මොකද වුණේ?
ඒකත් යම්‍ මට්ටමකට දේවල් සිද්ධ වෙලා තිබෙනවා. කිසිදෙයක් වුණේ නෑ කියලා කියන්න බෑ. ඒත් මන්ත්‍රීවරුන් පක්ෂය තුළ බලාපොරොත්තු වූ ප්‍රතිසංස්කරණයන් ඒ තුළින් කරගන්න බැරිවුණා. ඒක මම පිළිගන්නවා. ඊට පස්සේ පසුගි ය දින 51 ක තුළ අපි මන්ත්‍රීවරු නිරන්තරව හමුවෙනකොට යම් යම් දේවල් සාකච්ඡා කළා. ඒත් දැන් මාස එකහමාරක් විතර ගතවෙලා නිසා, අමතකවීම් වගේ දේවල් නිසා නැවත හිටපු තැනටම ඇවිත් කියලා කෙනෙකුට හිතෙන්නත් පුළුවන්.

ඔබ ඔය කියන කාරණය නිසා වෙන්න ඇති හේෂා විතානගේ වගේ මන්ත්‍රීවරුන් කියනවා අපි අයවැයේ යම්‍ යම් වැය ශීර්ෂයන් වලට ඡන්දය දෙන්නේ නෑ කියලා. තමන්ට ඒ සඳහා සහාය දෙන පසුපෙළ කණ්ඩායමක් ඉන්නවා කියලා…
ඔව්, එහෙම කියනවා. කණ්ඩායමේ මෙච්චර ඉන්නවා කියලා ගණන් මිනුම් කියනවා. මෙහෙම හිතන්න. දින 51 සිද්ධිය වුණේ ඇයි? ජනාධිපති සිරිසේන ඔවැනි තීරණයක් ගත්තේ ඇයි? හේතුව තමයි අපේ පක්ෂයේ සමහර නායකයින් මම විස්සක් අරං එන්නම් සර් තිහක් අරං එන්නම් සර් කියලා ජනාධිපතිට ලණු දීම. එතකොට මොකද වුණේ අන්තිමට, එහෙම අරං එන්න කතාකරපු අයත් ගියේ නෑ. නතර වුණා. ඒ නිසා ඔය කතාකරන දේවල් අපි එතරම් ගණන් ගතයුතු නෑ. මොකද මේ පක්ෂයෙන් කැඩිලා ගියොත් ඒ පුද්ගලයාට දේශපාලන අනාගතයක් නෑ. ඉතිං එහෙම කියෙව්වට කවුරුත් යන්නේ නෑ.

ඔබ කොහොම කීවත් එජාපය තුළ නැවත ඇතිවී තිබෙන මේ පක්ෂ ප්‍රතිසංවිධාන ගැටලු‍ව නිසා දින 51 අරගලයෙන් පසුව නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ ගොඩනගනවා කිව්ව පුළුල් සන්ධාන කතාවත් දැන් නිකං කතාවක් විතරක් වෙලා නේද?
අපි කවුරුත් දන්නවා එජාපය පහුගිය ඔක්තෝබර් 26 වෙනකොට ජනතාව අතර පසුබෑමකට ලක්වෙලා තමයි හිටියේ. ඒක තමයි පැහැදිලි ඇත්ත. ඒත් සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා කරපු මේ වැඬේ නිසා ගමේ එජාප පාක්ෂිකයා පිබිදුණා. ඊළඟට 2015 ජනවාරි 08 ජයග්‍රහණයට අපි එක්ක එකතුවුණ, පසුව අප අතහැර ගොස් සිටි බොහෝ දෙනෙක් අපි එක්ක එකතුවුණා. ඒ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය රැකගන්න. මධ්‍යස්ථ කණ්ඩායම් නොයෙකුත් සිවිල් සංවිධාන පක්ෂ මේ කණ්ඩායම අස්සේ හිටියා. ඉතිං ඉදිරි දේශපාලන ජයග්‍රහණ සඳහා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජයග්‍රහණ සඳහා මේ පිරිස එක්ක ඉස්සරහට යෑමේ උවමනාවක් අපිට මේ පක්ෂයට තිබෙනවා. ඒ නිසා තමයි ඔය පුළුල් සන්ධාන කතාව එන්නේ. තවමත් ඒ සඳහා සාකච්ඡා සක්‍රියයි. ඒවා ඉදිරියට යනවා. ඒකෙම කොටසක් විදිහට පාර්ලිමේන්තුවේ දැනට අපි සමග නැති එහෙත් අපිත් එක්ක එකට ගමනක් යන්න කැමති බොහෝ දෙනෙක් එක්කත් සාකච්ඡා මේ වනවිට සාර්ථකව සිදුවෙනවා. ඒ නිසා මේ පුළුල් සන්ධානය ඉදිරියේදී අනිවාර්යයෙන්ම ගොඩනැගෙනවා.

ඔබ කියනවා වැටිලා හිටපු පක්ෂය දින 51 අරගලයෙන් නැගිට්ටා කියලා. මම කිව්වොත් දැන් නැවත හිටිය තැනටම පල්ලම් බැහැලා කියලා…
නැහැ මම ඒක පිළිගන්නේ නෑ. මම ජනතාව අතර ඉන්න කෙනෙක්. ජනතාවගෙන් ලැබෙන ප්‍රතිචාරය හොඳටම හොඳයි. ගම්පෙරළිය එන්ටර්ප්‍රයිසස් ශ්‍රී ලංකා වගේ වැඩසටහන් නිසා ජනතාවගේ එජාපය කෙරෙහි උනන්දුව වැඩිවෙලා.

ඒ කියන්නේ ගම්පෙරළිය කියන්නේ එජාපයට ඡන්ද දිනාගන්න ගමට නාස්තිකාර විදිහට සල්ලි පොම්පකරන වැඩසටහනක්.
නැහැ එහෙම නෙවෙයි. මම මුලින් කිව්වා වගේ මේ වැඩසටහනත් නිර්මාණය වෙන්නේ මගේ කමිටු නිර්දේශයකට අනුව. මොකද ගම දියුණු කරන්න ගමට සල්ලි යන්නේ නැහැ කියලා ලොකු කනස්සල්ලක් අපේ මන්ත්‍රීවරුන්ට තිබුණා. ගමට අඩුපාඩුවක් වුණ පාර, ජල පහසුකම, වැව වගේ දේවල් හදාගන්න සංවර්ධනය කරන්න ඒ අවශ්‍ය මුදල් පහුගිය කාලේ නියමිත විදිහට නියමිත ප්‍රමාණයට ආවේ නෑ. මුල් වටයේදී ගම්පෙරළිය සඳහා ලක්ෂ 1000ක් වෙන්කළා. ඒත් හොර ආණ්ඩුව ආවාට පස්සේ ඒක අසාර්ථක කළා. දැන් අලු‍ත් ආණ්ඩුව පත්වුණාට පස්සේ පළමු කැබිනට් එකෙන්ම ලක්ෂ 3000ක් පාස් කරලා තිබෙනවා. එක ප්‍රාදේශීය ලේකම් බල ප්‍රදේශයක් දියුණු කරන්න. ඉස්සර සංවර්ධන වැඩවලට අවශ්‍ය මුදල් එනකොට අවුරුද්දේ මැදක් ගිහිං. එතකොට අවුරුද්ද අවසන් වෙනකොට කරගන්න බෑ. සමහර වෙලාවට සල්ලි ආපහු යනවා. මේ ගමන එහෙම නෑ. දැනට ආසන 160න් 100ක් පිළිබඳ යෝජනා ඇවිත් ඒවා දිස්ත්‍රික් ලේකම් හරහා ප්‍රාදේශීය ලේකම් දක්වා ගිහිං තිබෙනවා. අපිට තිබෙන වාර්තා අනුව පෙබරවාරි මාර්තු වෙනකොට 50%ක් වැඩ පටංගන්න පුළුවන්. ජූනි, ජූලි වෙනකොට ඒවා ඉවරකරන්න පුළුවන් වෙයි.

පළාත් සභා මැතිවරණය එකඑක හේතු ඉදිරියට දමමින් ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකම කල් දමමින් සිටින බව පෙනෙනවා..
මෙහෙමයි මුලින්ම කියන්න ඕනෑ මෙහෙම දෙයක්. දැන් රටට මුලින්ම අවශ්‍ය මැතිවරණය මොකද්ද? මට නම් හිතෙන්නේ දැන් රට තුළ උද්ගතවෙලා තිබෙන දේශපාලන ව්‍යාකූලභාවය අවසන් කරන්න නම් මුලින්ම ජනාධිපතිවරණයකට අපි යන්න ඕනෑ. ඒකට දැන් ජනාධිපතිට ඕනෑ නම් අවස්ථාව තිබෙනවා. ඒත් ඒ පාර්ශ්වය ඒ කරුණ මගහරිමින් පළාත් සභා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ ඉල්ලනවා. අපි ජනවාරි 8 ජයග්‍රහණයට පෙර මැතිවරණ ප්‍රකාශයේ මොකද්ද කිව්වේ? අපි කිව්වේ පළාත් සභා මැතිවරණය සියලු පළාත් සභා සඳහා එකම දිනයකදී තියන්න ඕනෑ කියලා. ඒ අනුව බැලු‍වොත් අපිට ලබන නොවැම්බරය වෙනකොට තමයි තියන්න වෙන්නේ. එහෙනම් මොකද්ද කරන්න පුළුවන්. අපිට ඕනෑ නම් පළාත් සභා මැතිවරණය සහ ජනාධිපතිවරණය එකට තියන්න පුළුවන්. මේ තාක්ෂණික දියුණුවත් එක්ක ඒක එහෙම බෑ කියලා කවුරු හරි කියනවා නම් විහිළුවක්.

ඔබ කුමන තර්ක ඉදිරිපත් කළත් මෙතන ව්‍යවස්ථා අවුලක් තිබෙනවා නේද? පළාත් සභා මැතිවරණය පවත්වන්නේ කුමන ක්‍රමයටද කියන එක මුලින්ම දේශපාලන පක්ෂ තීරණය කළ යුතුයි..
ඔව් ඒක ඇත්ත. සීමානිර්ණය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් තිබෙන නිසා ප්‍රායෝගිකව නව ක්‍රමයට මැතිවරණය පවත්වන්න බෑ. ඒත් දේශපාලන පක්ෂවලට ඉක්මනින් මැතිවරණයක් අවශ්‍ය නම් පාර්ලිමේන්තුවට එය තීරණය කළ හැකියි. මේ දේත් කිව යුතුයි. නව ක්‍රමය කියන්නේ ප්‍රශ්න ගොඩක්. මේක අද, හදපු අයවත් පිළිගන්නේ නෑ. ඒ නිසා මේක නිවැරදි විය යුතුයි. නැතිනම් පළාත් පාලන ආයතනවලට වුණ දේ තමයි පළාත් සභාවටත් වෙන්නේ. දැන් බලන්න පළාත් පාලන ආයතනවල හිටපු සභිකයෝ සංඛ්‍යාව දෙගුණයක් වෙලා. කවුරුත් කතාකරනවාද මේ ගැන. නෑ.. වියදම, අවශ්‍ය සම්පත් ප්‍රමාණය, සේරම දෙගුණයක් වෙලා. කොට්ඨාසයකට නියෝජිතයෙක් දෙන්න ඕනෑ කියන දේ විතරයි මේ ක්‍රමය නිර්මාණය කරපු අය සලකා බලලා තිබෙන්නේ. ඒ නිසා මේක කලබලෙන් කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි.

හදිසි ජනාධිපතිවරණයක් පැමිණියහොත් එජාපය තුළ පක්ෂ ප්‍රතිසංස්කරණයන් සිදු නොවූ නිසා, නැවත නායකත්වය සඳහා කැරැල්ලක් ඇතිවෙයි කියා මත පළවෙනවා…
එහෙම මත ඕනෑ කෙනෙකුට තිබෙන්න පුළුවන්. ඒත් දැනට පක්ෂ ඇතුළේ එහෙම කිසිම ගැටලු‍වක් නැහැ. ජනාධිපතිවරයා ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවුවහොත් අපි ඒ සමගම අපේ අපේක්ෂකයා කවුද කියලා කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩලය සහ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායම රැස්වී තීරණය කරනවා. දැනට කියන්නට තිබෙන්නේ අපේ මීළඟ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා අපේ පක්ෂයේම කෙනෙක් කියන එක විතරයි. ඒක අපි දැනටම කෘත්‍යාධිකාරී මණ්ඩලය තුළ සාකච්ඡා කරලා තීරණය කරලා තිබෙන්නේ.
ඔය මොන කතා තිබුණත් එකක් මතක තබා ගන්න. අපේ පක්ෂය අපි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහත්තයාට අපේක්ෂකත්වය දෙන්න තීරණය කළාට පස්සේ පක්ෂේ නායකයෝ පාක්ෂිකයෝ සියලු දෙනාම ඒ තීරණය පිළිගත්තා. ඒ අපේක්ෂකයා දිනවන්න වැඩකළා. යුඑන්පීය කියන්නේ ඒ වගේ පක්ෂයක්. ඒනිසා කවුරු අපේක්ෂකයා ගැන මොනවා කිව්වත් අන්තිමට පක්ෂය කියන්නේ කවුද එයා සමග පෙළගැහෙනවා. ඒ නිසා ඔය ආරවුල් කතා ගැන, අපි එච්චර කලබල වෙන්නේ නෑ. පක්ෂය තුළ එහෙම අර්බුදයක් නෑ.■

ශ්‍රීලනිප ජාතික සංවිධායක
දුමින්ද දිසානායක

ඔක්තෝබර් 26 සිදුවීමට දින කිහිපයකට කලින් ඔබ අනිද්දා සමග සාකච්ඡාවකට එකතුවෙමින් කීවා, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට කවදාවත් රාජපක්ෂලා සමඟ එකතුවෙන්න බැරි බව.
ඒ ප්‍රකාශයට හේතුවක් තිබුණා. 2015 ජනාධිපතිවරණයේදී රාජපක්ෂ විරෝධී කඳවුරට නායකත්වය ගත්තේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහත්තයා. ඇත්තටම ඒ දක්වාම මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා ගැන කතාකරන්න ගොඩක් අය බයවුණා. අපි වේදිකාවක් ගානේ ගිහින් කිව්වා මහින්ද රාජපක්ෂගේ පවුල මෙහෙම පවුලක්, ඔහු පක්ෂයට සැලකුවේ මේ විදියට, අපි හිටියේ මේ විදියේ පීඩනයක කියලා. ඒකට නායකත්වය දුන්නේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන. ඉතින් අපට ඒක අමතක කරන්න බැහැ. ඒ මිම්මෙන් අපි හිතුවේ. මෙහෙම කතාකරපු, මෙහෙම ප්‍රශ්න තියෙන කෙනෙක්ට නැවත එකතුවෙන්න බැහැ කියලා අපි හිතුවා. ඒ මට පෙනෙන විදිය. ඒත් ජනාධිපතිතුමාට ඒක එහෙම නොපෙනෙන්න පුළුවන්. දේශපාලනයේ හැමදාම හතුරන් නැහැ, මිතුරනුත් නැහැ කියලා ඔහු හිතන්න පුළුවන්. ඔහු හිතනවා ඇති මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා දැන් වෙනස් වෙලා ඇති කියලා. මගේ යටතට ගත්තොත් මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය කරන්න පුළුවන් වේවි කියලා හිතනවා ඇති.
ඒත් ඒ එකඟතාවට දින 52යි යන්න පුළුවන් වුණේ. අපි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමාගේ පැත්තෙන් හිතුවොත්, ඔහු ලොකු පරිත්‍යාගයක් කළා. ඒක එතුමාගේ පෞද්ගලික අරමුණු වෙනුවෙන් කළ කැපකිරීමක් වෙන්න පුළුවන්. රට වෙනුවෙන් ගත්ත තීන්දුවක් වෙන්නත් පුළුවන්. මෙච්චර කැපකිරීම් කරලා, රටේ ජනතාවගෙන් අවලාද අහලා ජනාධිපතිතුමා යම් එකඟතාවක් ඇති කරගත්තානේ. සියල්ල සැලසුම් කළ විදියට සිද්ධවුණේ නැතත් දෙපාර්ශ්වය එකතු කළානේ. ඒත් ඒකට ඔවුන්ගේ පැත්තෙන් ගරු කරනවාද. ඒ එකඟතාව ඉදිරියට ගෙනයන්නට ඔවුන්ගේ පැත්තෙන් ඕනෑකමක් තියෙනවාද කියන එක දැන් ප්‍රශ්නයක්. ඔවුන් දැන් කියනවා මීළඟ ජනාධිපතිවරණයේ අපේක්ෂකයා මෛත්‍රීපාල සිරිසේන නොවන බව. මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා අවසාන මොහොතේ අපේක්ෂකයා හෙළි කරනු ඇති බව කියනවා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ නම තවත් අය කියනවා.

ඔක්තෝබර් 26 දා තින්දුව ගන්න කලින් ජනාධිපතිවරයා ශ්‍රීලනිපය සමඟ සාකච්ඡා කළාද?
මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයේ දිවුරුම් දෙන්න කලින් ඒ බව දැනගත්තේ මමත්, මහින්ද අමරවීර මන්ත්‍රීතුමාත් විතරයි. ඒ විනාඩි දහයකට කලින්. අපි එතැනට ආවේ වෙනත් සාකච්ඡාවක් සඳහා. මම දන්න විදියට ඊට කලින් මේ ගැන දන්නේ මෛත්‍රී මහත්තයායි, මහින්ද මහත්තයායි විතරයි. ඒ වෙලාවෙ පොහොට්ටුවේ කට්ටිය ඇවිල්ලා හිටියේත් ජනාධිපතිතුමා ගැන සාකච්ඡාවකට පමණයි. ඒ වගේම ශ්‍රීලනිප කණ්ඩායම දැනනගත්තේත් ප්‍රවෘත්තිවලින්.

දින 52 රාජපක්ෂලා ආණ්ඩුව ගෙනගිය ආකාරය අනුව, එදා ඔබ විවේචනය කළ මහින්ද රාජපක්ෂ වෙනස් වී සිටි බව පෙනුණාද?
ඇත්තටම ලංකාවේ අපි පුරුදුවෙලා හිටියේ ජනාධිපති යටතේ පවතින ආණ්ඩුවලට. අගමැතිවරයා යටතේ තිබුණු ආණ්ඩුවලට නෙවෙයි. රටේ හොඳ දෙයක් සිද්ධවුණොත් අගය කරන්නෙ ජනාධිපතිතුමාව. නරක දෙයක් සිද්ධවුණොත් බනින්නේ ජනාධිපතිතුමාට. ඒ නිසා ආණ්ඩුවක නායකයා ජනාධිපති. අපේ සම්ප්‍රදාය ඒක. ඒ නිසා දින 52 ආණ්ඩුව ජනාධිපතිතුමාගේ ආණ්ඩුවක්. කොහොමවුණත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා යහපාලන ආණ්ඩුවේ විවිධ තීන්දු විවේචනය කළා. ඒත් දින 52 දී විවේචනයට ලක් කළ තීන්දු වෙනස් කළේ නැති බව කියන්න ඕනෑ.

ජනාධිපතිවරයාගේ පැත්තෙන් ඔහුට, ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා ගත්ත තීන්දුව සඳහා සාධාරණ විදියට බලපෑව හේතු තිබු ණාද?
ඒක මට කියන්න බැහැ. මගේ පැත්තෙන් යමක් කියන්න පුළු‍වන්. මම නම් පුද්ගලිකව ඇති කරගන්නා ගනුදෙනු මත රට ගැන තීන්දු ගන්න එකට විරුද්ධයි. ඉදිරිපත් වුණ එක හේතුවක් සැලකිල්ලට ගනිමු. ජනාධිපතිතුමාව මරන්න ඉන්න බවට දැවැන්ත භීතිකාවක් ඇති කළානේ. දැන් කෝ ඒක. දැන් ආයෙමත් ඒ කණ්ඩායමම ඉන්නවා. ඒ අගමැතිතුමාම ඉන්නවා. ඒ පොලිස්පතිතුමාම ඉන්නවා. ජනාධිපතිතුමා පොලීසිය බාරගත්තා. දැන් ඒ කුමන්ත්‍රණය අවසානද. මරන්න හිටපු කෙනාව ඇල්ලු‍වාද. මරන්න ඉන්නවාය කියලා හෙළිදරව් කළ මිනිහා තාම එළියේ. ඒ මිනිහා ප්‍රෙස් කොන්ෆරන්ස් තිය තිය තමයි රටේ ජනාධිපතිතුමාව මරන්න ඉන්නවාය කියලා සතියෙන් සතිය කියන්නේ. මහා විහිළුවක්නේ මේක. මම නම් මුලින්ම අත්අඩංගුවට ගන්නේ ඝාතන කුමන්ත්‍රණයක් ගැන කියන එකාව. එයාගෙන් තමයි මුලින්ම අහන්නේ මොකක්ද මේ සැලසුම කියලා. මේක නිකන් ටෙලිඩ්‍රාමා එකක් වගේනේ. සතියෙන් සතිය ප්‍රෙස් තියලා කියනවා අරයාත් සම්බන්ධයි, මෙයාත් සම්බන්ධයි කියලා. තව ටික දවසකින් කියයි දුමින්දත් මේකට සම්බන්ධයි කියලා. මේවා සුරංගනා කතා. ඕනෑම කෙනෙක් එක්ක පුද්ගලික ප්‍රශ්න තියෙන්න පුළුවන්. ඒවා මත පදනම් වෙලා රටේ ජනතාවට පාඩු කරන එකට මම විරුද්ධයි.

ශ්‍රීලනිපය සහ පොදුජන පෙරමුණ අතර සන්ධානයක් ඇතිකරගන්න පුළුවන් වේවිද?
අපි ශ්‍රීලනිපය විදියට හැමදාම කිව්ව කාරණයක් තියෙනවා. අපි හැමදාම ජයග්‍රහණය කරලා තියෙන්නේ අනෙක් පක්ෂ එක්ක සන්ධානගත වෙලා. අපි කාත් එක්ක සන්ධානගත වෙනවාද කියන එක ප්‍රශ්නයක් නෙවෙයි. ඒත් අපේ මතවාදයට එකඟ විය හැකිද කියලා බලන්න ඕනෑ. අපි විශ්වාස කරනවා පොහොට්ටුවේ ඉන්නෙ ශ්‍රීලනිපයේ හිටපු අය කියලා. ඔවුන්ට ආයෙමත් මහගෙදරට එකතුවීමේ ප්‍රශ්නයක් නැහැ. ඒත් ඔය කියන පොහොට්ටුව තුළ, ශ්‍රීලනිපයේ අභ්‍යන්තර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට නරකම කාලයේ තිබුණු දේවල් ක්‍රියාත්මක වෙනවා නම්, ඒක ගැටලු‍වක්. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමාම කීවා ශ්‍රීලනිපයේ පවුල්වාදය නතර වෙන්න ඕනෑ බව. දැන් පොහොට්ටුවේ අය රාජපක්ෂලා ගැනම කතාකරනවා. ජනාධිපතිවරණය ගැන කතාකළත් ඒ තීන්දුව ගැනීම එක රාජපක්ෂ කෙනෙක්ට බාරදීලා. තොරාගන්න තියෙන්නේත් රාජපක්ෂලා අතරින් එක්කෙනෙක්ව. ඉතින්, ඔය ප්‍රශ්නය නිසා ගැටලු‍වක් එයි. එහෙනම් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා 2015 දී කරපු වෙනසෙන් තේරුමක් නැහැ. එතැනට යන්න දෙන්න බැහැනේ.

දැන් පොදුජන පෙරමුණ විසින් ඇති කරගන්නා සන්ධානයේ 51% එකක බලය සහ ප්‍රධාන තනතුරු සියල්ල තියෙ න්න්‍ෙ පොදුජන පෙරමුණට. ශ්‍රීලනිපය එවැනි සන්ධානයක කොට ස් කරුවෙක් විය යුතුද?
ශ්‍රීලනිපය එතැනට වැටෙන්න ඕනෑ කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. මීට කලිනුත් ශ්‍රීලනිපය දුර්වල වෙලා තියෙනවා. ශ්‍රීලනිපය වැටුණ වෙලාවේ ඒක නැති කරන්න කවුරුහරි උත්සාහ කරනවා නම්, ඒකට යටවෙන්න ඕනෑ නැහැ. අපට එකඟ වෙන්න බැරි නම් තනියෙන් ඉල්ලනවා. අපට හොඳ මිම්මක් තියෙනවා තනියෙන්ම ඉල්ලු‍වොත් අපට දිනන්න පුළුවන්ද කියලා. බැරිම නම් අපි තනියෙන් ඉල්ලනවා. පහුගිය පළාත් පාලන ඡන්දයේ ප්‍රතිඵලය විකෘති ප්‍රතිඵලයක්. මොකද ඒ ඡන්දයේදී මිථ්‍යාවක් ප්‍රචාරය කළා, ඡන්දය දින්නොත් පහුවදාම මහින්ද මහත්තයාව අගමැති කරයි කියලා. ඒත් මේ වෙද්දී මිනිස්සු ඒ බොරුවටම අහුවෙන්නේ නැහැ. එතකොට ගමෙන් ආපු ශ්‍රීලනිප අපේක්ෂකයා ඉල්ලු‍වේ මහින්ද මහත්තයාට විරුද්ධව. ඒ නිසා තමයි මහරගම වගේ තැන්වල අහසින් පාත්වුණ අය දිනන්නේ. එදා ශ්‍රීලනිපය ආණ්ඩුව ඇතුළේ ඉඳගෙන ආණ්ඩුව විවේචනය කරමින් හිටියේ. ඒත් අද අපි එළියට ඇවිත්. ඒ නිසා අපි තනියම ඉල්ලු‍වොත්, අපේ මට්ටම ගැන හරි තක්සේරුවක් කරගන්න අවස්ථාවක් ලැබෙනවා.

එජාපය සමග ජාතික ආණ්ඩුවකට එක්වීමට ඔබ
තීන්දුවක් අරන් තියෙනවාද?
එහෙම තීන්දුවක් අරන් නැහැ. මම කලිනුත් කියා තියෙනවා වගේ, දැන් තියෙන්නෙත් ජාතික ආණ්ඩුවක්. ආණ්ඩුවේ නායකත්වය දරන්නේ ශ්‍රීලනිප සභාපතිවරයා. මේ ආණ්ඩුව ගැන මගෙන් ප්‍රශ්න අහන්න එපා, ඔක්කොම තීන්දු ගන්නේ අගමැතිවරයා කියලා ජනාධිපතිතුමා කියලා නැහැනේ. ඒ වෙනුවට ජනාධිපතිතුමා ආණ්ඩුවේ නායකයා විදියට උත්සවවලට සහභාගි වෙනවා. ගැසට් නිවේදන පළ කරනවා. රාජ්‍ය ආයතන පිළිබඳවත්, කැබිනට් මණ්ඩලය පිළිබඳවත් තීන්දු ගන්නවා. ඉතින්, මේ ආණ්ඩුවේ ශ්‍රීලනිපය ඉන්නවා විතරක් නෙවෙයි. ආණ්ඩුවේ නායකත්වය දරන්නේ ශ්‍රීලනිපය. කොහොම වුණත් මගේ පෞද්ගලික දේශපාලන අනාගතය ගැන හිතලා මම තීන්දු ගන්නේ නැහැ. පක්ෂය ඇතුළේ ඉඳන් මම හඬ නගනවා.

ශ්‍රීලනිප ආසන සංවිධායකවරුන් සැලකිය යුතු කොටසක් පක්ෂයේ මෑතකාලීන තීන්දු විවේචනය කරනවා නේද? ඔවුන්ට එරෙහිව විනය පියවර ගත යුතුද?
මම එළියට බැස්සේ ශ්‍රීලනිප ලේකම්වරයාව ජනාධිපති කරන්න. ඊට පස්සේ ලේකම්වරයා ශ්‍රීලනිප සභාපතිවරයා බවට පත්වුණා. එදා මම විතරක් නෙවෙයි එළියට බැස්සේ. ශ්‍රීලනිප පාක්ෂිකයෝ ලොකු පිරිසක් හිටියා. එදා එළියට බැහැපු අයට ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා ජනාධිපතිතුමා ගත්ත තීන්දුව ගැන ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. මොනවහරි එකඟතාවක් මත ජනපති මෛත්‍රී සහ හිටපු ජනපති මහින්ද යාළුවුණාට අපි තවම යාළුවෙලා නැහැ. පහළ ඉන්න අය හිතන දෙයක් තියෙනවානේ. ඉහළින් එයාලාගේ ප්‍රශ්න බේරාගත්තා. පහළ ඉන්න අයව අමතක කළා කියලා එයාලා හිතනවා. මෛත්‍රී මහත්තයා පෙන්වූ පාරේ ගිය අය අසරණ වෙනවා. එයාලාට වේදනාවක් තියෙනවා. එදා අඩි හයක් යටට යන්න හිටියේ මෛත්‍රී මහත්තයා විතරක් නෙවෙයි. ඒ මිනිස්සුන්ගේ පවුල්වල අයත් අඩි හයක් යටට යෑමේ අවදානමක් තිබුණා. එහෙම කතාකරන අයට එරෙහිව පියවර ගන්නවා නම්, මහින්ද යුගයට වඩා වෙනසක් නැහැනේ. එයාලා සාධාරණ ලෙස තමන්ගෙ දුක ගැන කතාකරනවා. ඒ විදියට කතාකරන්න ඉඩ දෙන්න ඕනෑ. දැන් ළංවෙලා ඉන්නෙ එදා මහින්ද මහත්තයාට වැඩ කරපු අය. මෛත්‍රී මහත්තයා පක්ෂයේ සභාපති වුණාට පස්සේ තමයි එයාලා ආවේ. දැන් එයාලා උත්සාහ කරනවා මුල ඉඳන් මෛත්‍රී මහත්තයා ළඟ හිටපු අයව ඈත් කරන්න. ඔය වගේ කුහක වැඩ දේශපාලනයේ හැමදාම සිද්ධවුණානේ.

මීළඟ ජනාධිපතිවරණයට මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා ඉදිරිපත් වේවිද?
මම උදේටයි හවසටයි වචන මාරු කරන්නේ නැහැ. මම එදා ඉඳන් කියපු දේ තමයි අදත් කියන්නේ. දැන් මට මඩ ගහනවා දුමින්ද දිසානායක මෛත්‍රීපාල සිරිසේනව කන්න යනවා කියලා. අපි පක්ෂයක් විදියට අපේ පක්ෂයේ නායකයා, දැන් ඉන්න ජනාධිපතිවරයාව නැවත ජනාධිපති ධුරයට පත් කරන්න හිතන එක වැරදි නැහැනේ. පක්ෂයෙන් කොච්චර ඉල්ලු‍වත් මම එන්නේ නැහැ කියලා ජනාධිපතිතුමාම කිව්වා නම්, වෙන කෙනෙක් ගැන හිතන එකේ වැරැද්දක් නැහැ. ඒත් කවදාවත් ජනාධිපතිතුමා එහෙම දෙයක් කියලා නැහැ. එතුමා ළඟ වැඩකරපු කෙනෙක් විදියට මගේ විශ්වාසය අනුව එතුමා ඒකට සූදානම්. අකමැති නම් මම තැනින් තැන එතුමාව ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂක්ත්වයට යෝජනා කිරීමට විරුද්ධ වෙන්න එපැයි.■