No menu items!
24.6 C
Sri Lanka
7 May,2025
Home Blog Page 473

මම සිංදු හදන්නෙ මට අහන්න


ඔහු ලංකාවේි විකල්ප සංගීතය’ ලෙස හඳුන්වන සංගීත සංස්කෘතියේ ජනප්‍රියම රොක් තරුවකිග විකල්ප අවකාශයේ ජනප්‍රියම ගීත රැසක සංගීතය නිර්මාණය කළේ ඔහුයග ස්කිට්සෝ සංගීත කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙක්ව සිටි ඔහුල මේ වෙද්දී ලෝකල් සංගීත කණ්ඩායමේ කටයුතු කරයි


තිළිණ බාලසූරිය

ගොඩක් අය ඔබව දන්නෙ විකල්ප සංගීතයට අයිති කලාකරුවෙක් විදියටග ඒත් ඔබ සංගීතය කරපු බොහෝ ගීත විකල්ප ගීත කියලා හඳුන්වන්න විශේෂ හේතුවක් නැහැගගග
විකල්ප කියලා එකක් ගැන මම කවදාවත් හිතුවෙ නෑග හැබැයි හැමතැනම නැති සිංදු ටිකක් හදන්න ඕනෑ බව හිතුවාග මට හිතුණා මට අහන්න සිංදු නැහැ කියලාග ඒ පාර මම මට අහන්න සිංදු හදන්න පටන්ගත්තාග තාමත් එහෙම තමයිග මම සිංදු හදන්නෙ මට අහන්නග අපි කරන්නෙ සංගීතයටත් වඩා ශබ්ද ශක්තිය සමඟ කරන ගණුදෙනුවක්ග සංගීතය කියන්නෙ ටිකක් සුමුදු දෙයක් වගේග ශබ්දයට තියෙන්නෙ ඊට වඩා පුළුල් අර්ථයක්’.


ස්කිට්සෝ හැදුණෙ කොහොමද?


මට සුදන්ත මාධව අහම්බෙන් හම්බවුණාග ඒ මට අවුරුදු 26 දී විතර එතකොටත් මම කරපු ගීත කිහිපයක් තිබුණාග මට තේරුණා කරපු සිංදුවල වචනවල අවුලක් තියෙනවා කියලාග ඒ නිසා මම ලස්නනට සිංදු ලියන්න පුලුවන් අයව හොය හොය හිටියෙග එතකොට මාධව මට චාමර ගුරුගේ ලියපුිඔබ හිනාවෙන්නෙ කොහොමද’ කියන සිංදුව ගෙනැත් දුන්නාග ඒකට සංගීතය නිර්මාණය කිරීමෙන් තමයි වැඩේ පටන්ගත්තෙ‍ග අපි ඒ බෑන්ඩ් එකට නම දානකොටත් සිංදු විස්සක් විතර කරලා තිබුණෙ.


මාධව මියුසික් ඉගෙනගත්ත කෙනෙක් නෙවෙයි නේද? එයා සිංදු කියන්න පටන්ගත්තෙ කොහොමද?

මමයි මාධවයි ඉන්නකොටල මම ගිටාර් ගහන ගමන් සිංදුව කියන්න කියලා මාධවට කිව්වාග මාධවට ලස්සන වොයිස් එකක් තිබුණාග මම ආසයි ඒ වොයිස් එකටග එහෙම වැඩේ පටන්ගත්තාග දැන් වගේ ඒ කාලයෙ අපට සිංදු ප්ලේ කරන්න තැන් තිබුණෙ නැහැග අපි 2006 වගේ බෑන්ඩ් එක පටන් අරගෙන අවුරුදු තුනකට විතර පස්සේ තමයි ෂෝ එකක් කළේග බෑන්ඩ් එකට කට්ටිය එකතු කරගන්නත් අමාරු වුණා.


ස්කිට්සෝ කණ්ඩායමෙන් ඉවත්වෙලා ලෝකල් කණ්ඩායම නිර්මාණය කිරීමෙන් පස්සෙල ඔබේ සංගීතය වෙනස් වුණාද?


අපට ස්කිට්සෝ කණ්ඩායමෙන් කරන්න බැරිවුණ දේවල් තමයි ලෝකල් කණ්ඩායමෙන් කරන්න බලාපොරොත්තු වුණේග විශේෂයෙන්ම මම සංගීතය කරන කෙනෙක් විදියට බලාපොරොත්තු වුණ ප්‍රමිතියක් තියෙනවාග අපි උත්සාහ කරනවා ඒ වගේ වැඩ කරන්නග අපේ බෑන්ඩ් එකේ හතරදෙනෙක් හිටියාග ඒත් එක්කෙනෙක් ඉවත් වුණාග අපි කතාකරගත්තේ ඉදිරියටත් තුන්දෙනෙක් විදියට වැඩ කරමු කියලාග දැන් රොක් බෑන්ඩ්වල තියෙනවා පවර් රොක් බෑන්ඩ් කියලා එකක්ග එහෙම බෑන්ඩ්වල තුන්දෙනෙක් විතරයි ඉන්නෙග බේස් ගිටාර් එකයිල ගිටාර් එකයිල ඩ්‍රම් එකයිග අපේ බෑන්ඩ් එකත් ඒ ක්‍රමයට තමයි වැඩ කරන්නෙ.


ඔබ සංගීතයෙන් මුදල් උපයන්නෙ නැහැග රැකියාවක් කරන්නෙත් නැහැග ඉතින්ල ජීවත්වීම අමාරු නැද්ද?


මම විශ්වාස කරනවා තවමත් කලාකරුවෙක් හැදෙනකොට එයාට සංගීත ක්ෂේත්‍රයේ හෝ වෙනත් ක්ෂේත්‍රයක වෘත්තිකයෙක් වෙලා මුදල් ඉපැයීමේ සටනක් කරන්න ඕනෑ නැහැග ඔහුව සමාජය විසින් නඩත්තු කරනවාග ඉස්සර ඒක බොහෝදුරට තිබුණාග එ්ත් දැන් ධනවාදයල ගෝලීයකරණය වගේ ආකෘති නිසා ඒ නඩත්තු කිරීම සිද්ධවෙන්නෙ නැහැග මාව ගොඩක් මිනිස්සු බලාගන්නවාග ඒ නිසා මට ආයෙමත් රස්සාවක් කරගෙන වැඩකරන්න අවශ්‍යතාවයක් නැහැග මම කාලයක් වෙන රස්සාවක් කළාග තාමත් ඉඳහිට ග්‍රැෆික් ඩිසයින් වැඩ කළාග ඒත් මම හිතුවා මට තියෙන නිර්මාණශිලීත්වය එ් වැඩවලට පාවිච්චි කරන්නෙ නැහැ කියලා’.


ලෝකල්ල ස්කිට්සෝ වගේ සංගීත කණ්ඩායම් වටේට කාලයකට කලින් හිටියාට වඩා ආදරයෙන් බැඳුණුල තිලිණලාව රොක් තරු විදියට පිළිගන්නා රසිකයො පිරිසක් දැන් එකතුවෙලා ඉන්නවා. ඒත් ජනප්‍රිය අවකාශයේ ඔබට ඉඩක් ලැබෙන්නෙ නැහැග ඒ ගැන මොනාවත් හිතෙන්නෙ නැද්ද?

මගේ පැත්තෙන් දැක්ක දෙයක් තියෙනවාග අපි කරන්න ඕනෑ සංස්කෘතියක් හදන එකග අපටම කියලා සංස්කෘතියක්ග අපේ ජීවන ශෛලිය දැක්කාම තමයි කාන්දමකට වගේ මිනිස්සු ඇදිලා එන්නෙග ඒක ගැන අපට සතුටුයිග ජනප්‍රියත්වය මට මුකුත් හිතෙන්නෙ නැහැග මට ඒක අවුලක් නැහැග මගේ ලෝකයේ මම ජනප්‍රියයිග මම හිතන්නෙ එතැනින් එහා ලෝකයට මේක ගියොත් මට ඒක කරදරයක් වේවිද කියලාග ඊට වඩා රසිකයො හිටියොත් දරාගන්නත් බැරිවේවිග මුදල් හා බලය වැඩිවෙද්දී මිනිස්සු වෙනස් වෙන විදිය පේනවා නේදග මට ඔය සල්ලියි බලයයි තියෙන අයගෙ මුහුණු දැක්කාම තේරෙනවා එතැනට ගියොත් මාව කොහොම වෙනස් වේවිද කියලා.


එදා තිබුණාටත් වඩාිවිකල්ප රොක් සංගීතය’ කියන අවකාශයේ සංගීත කණ්ඩායම් අද වැඩියි නේද?


මේ වෙද්දී සෑහෙන දියුණුයිග සිංහලෙන් ප්ලේ කරන රොක් මීඩියම් එකේ බෑන්ඩ් පහක් හයක් තියෙනවාග ඒක ලොකු දියුණුවක්ග ඉස්සර සිංහල රොක් බෑන්ඩ් එකක වුණත් බටහිර හැඩයේ මියුසික් තමයි තිබුණෙග ඒත් දැන් දේශීය ගතියක් තියෙන රොක් සිංදු තියෙනවාග ආසාවෙන් එකම එක සිංදුවක් කරපු කෙනෙක් ඉන්නවානම්ල ඒ හැමෝටම ඒ ගෞරවය අයිතියිග මේ වෙද්දී ගොඩක් අය වැඩ කරලා තියෙනවාග ඒකත් එක්ක සංස්කෘතියක් ගොඩනැඟිලා තියෙනවාග ඒක හොඳයිනෙග ඉන්ඩස්ට්‍රි එකක් හදන්න ඕනෑග තනියෙන්ම බෑන්ඩ් එකකට හැදෙන්න බැහැග අපේ ධාරාවේ බෑන්ඩ් හතළිහක්වත් හැදෙන්න ඕනෑග මොකද බෑන්ඩ් වැඩිවුණාට කරන්න වැඩ තියෙනවාග ප්‍රසංග කරන්න තැන් තියෙනවාග ඇමෙරිකාවේල ඕස්ට්‍රේලියාවේ වගේ රටවල පවා ඉන්නවා අපේ ගීත ඉල්ලන පිරිසක්ග අපට පුළුවන් එකතුවෙලා මුළු අවුරුද්ද තිස්සේම තැනින් තැනට ගිහිල්ලා වැඩ කරන්නග අපට තියෙන ප්‍රශ්ණය තමයි මේවා සංවිධානය කරන්න කෙනෙක් නැතිවීමග වෘත්තිමය විදියට ඒවා සංවිධානය කරන්න කවුරුහරි ඉන්නවානම් වැඩ කරන්න මිනිස්සු ඉන්නවා’.


ඔබ කරලා තියෙන ගීත හැට හැත්තෑවක් අතරින්ල යූටියුබ් වගේ ජනප්‍රිය අවකාශයක තියෙන්නෙ කිහිපයක් විතරයි. ඒ ගීත කිහිපයටත්ල වැඩි ප්‍රචාරයක් කරලා ජනප්‍රිය කරවන්න වුවමනාවක් නැති බව පේනවා.
බොහෝවිට අපි ස්වාභාවික විදියට සිංදුවක් සාමාන්‍ය සමාජයට යන්නෙ කොහොමද කියලා බලාගෙන ඉන්නවාග කවුරුහරි කෙනෙක් සිංදුවකට කැමතිනම් තමයි ඒක තව කෙනෙක් එක්ක බෙදාගන්නෙග අපි කරන ගීත සැඟවුණු දොරවල් වගේග සාමාන්‍ය රසිකයෙක් ඇතුළුවෙන සාමාන්‍ය දොරවල් තියෙනවාග ඒ අතරෙ කවුරුහරි පෙන්වනවා මෙන්න මෙහෙම දොරක් තියෙනවාල ඇරලා බලන්න කියලාග ඒ දොරටුව ඇරලා ඇතුළුවෙන කෙනෙක් ආසාවෙන් එතැන රැඳිලා ඉන්නවාග ඔය අස්සෙ මට මෑත කාලයේ කෙනෙක් අපූරු කතාවක් කීවාග අපේ සිංදු ඇහුවාම ඒවා තවත් කෙනෙක් එක්ක බෙදාගන්න හිතෙන්නෙ නැහැල කාටවත් අහන්න දෙන්නෙ නැතිව තමන්ගේම කරගෙන තියාගන්න හිතෙනවා කියලාග ඒ වෙනතෙක් එහෙම දෙයක් ගැන මම හිතලාවත් තිබුණෙ නැහැ.
තිලිණ නිර්මාණය කරපු ඇතැම් ගිටාර් සංගීත කොටස් ලෝකයේ ජනප්‍රියම ගීතවල තියෙන සංගීත කොටස් තරම්ම ශ්‍රේෂ්ඨ බව රසිකයන් විශ්වාස කරනවාගිඑක දවසක්’ලිඔබ හිනාවෙන්නෙ කොහොමද’ වගේ ගීතවල තියෙන සංගීත කොටස් ඒ වගේග ඒවා හැදුණේ කොහොමද?


කාලයක් තිස්සෙ ගිටාර් එක ගහන්න පුරුදුවුණ නිසා බොහෝ සංගීත කොටස් මට ඉබේම ආපු ඒවාග සැලසුම් කරලා කාලයක් තිස්සේ වෙනස්කම් කරලා කරපු ඒවා නෙවෙයිග මම ගෙදර හදපු නිර්මාණ ගොඩක් තියෙන්නෙග හදිසියේ කරපු ඒවාග වැඩක් විදියට සම්පූර්ණ කරනවානම් තව ගොඩක් දේවල් කරන්න තියෙනවාග ඒ නිසා මට එක වෙලාවකට හිතෙනවා මම හදන වැඩ මගේම කියලා කියන්න බැරි බවග මොකද ඒවා එක්වරම ආපු හින්දාග මම ප්ලෑන් කරලා සිංදු කළානම් ඒවා මගේ කියලා කියන්න පුළුවන් කියලා.



දකුණු ආණ්ඩුකාරවරයාගේ ක්‍රියාව හෙළා දකිනවා

 ලංකා ගුරු සංගමය

දකුණු පළාතේ ආණ්ඩුකාර රජිත් කීර්ති තෙන්නකෝන්  තම රියදුරුගේ දරුවා ගාල්ල ප්‍රදේශයේ ජනප්‍රිය පාසලක් වන අනුලා විද්‍යාලයට ඇතුළත් කර ගන්නට යැයි ගාල්ල කලාප අධ්‍යාපන අධ්‍යක්ෂිකාවට බල කිරීම හෙළා දකින බව ලංකා ගුරු සංගමයේ ලේකම් ජෝසප් ස්ටාලින් අනිද්දාට පැවසීය.

පන්ති කාමරයක සිටිය යුතු උපරිම සිසුන් සංඛ්‍යාව 32ක් බවද, ඒ සඳහා  ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නියෝගයක් 2016 වසරේ ලැබී ඇති නමුත් අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශය අදාළ නියෝගය කඩ කරමින් 2011 සිට වසරින් වසර පංති කාමරවල සිසුන්ගේ ඉහළ දමා ඇති බවත් ඔහු පැවසීය.

ඒ මහතා පවසන්නේ මෙවැනි ආකාරයේ බලපෑම් කිරිම් දකුණු පලාත් ආණ්ඩුකාරවරයා පමණක් නොව තවත් රජයේ ඉහල තනතුරු දරන නිලධාරින් විසින්ද කරන බවයි.

දකුණු ආණ්ඩුකාරවරයාගේ ක්‍රියාව හෙළා දකිනවා

 ලංකා ගුරු සංගමය

දකුණු පළාතේ ආණ්ඩුකාර රජිත් කීර්ති තෙන්නකෝන්  තම රියදුරුගේ දරුවා ගාල්ල ප්‍රදේශයේ ජනප්‍රිය පාසලක් වන අනුලා විද්‍යාලයට ඇතුළත් කර ගන්නට යැයි ගාල්ල කලාප අධ්‍යාපන අධ්‍යක්ෂිකාවට බල කිරීම හෙළා දකින බව ලංකා ගුරු සංගමයේ ලේකම් ජෝසප් ස්ටාලින් අනිද්දාට පැවසීය.

පන්ති කාමරයක සිටිය යුතු උපරිම සිසුන් සංඛ්‍යාව 32ක් බවද, ඒ සඳහා  ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නියෝගයක් 2016 වසරේ ලැබී ඇති නමුත් අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශය අදාළ නියෝගය කඩ කරමින් 2011 සිට වසරින් වසර පංති කාමරවල සිසුන්ගේ ඉහළ දමා ඇති බවත් ඔහු පැවසීය.

ඒ මහතා පවසන්නේ මෙවැනි ආකාරයේ බලපෑම් කිරිම් දකුණු පලාත් ආණ්ඩුකාරවරයා පමණක් නොව තවත් රජයේ ඉහල තනතුරු දරන නිලධාරින් විසින්ද කරන බවයි.

ව්‍යවස්ථා සභාවට තියෙන විවේචනය ඔක්තෝබර් 26 ට කලින් තිබුණේ නැහැ.

පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී බිමල් රත්නායක

මේ වෙද්දී ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍යවලින් පවා ලියනවා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට ජනාධිපතිවරයා කියන දේවල් අහන්න බැරි මොකද කියලා. මේ සංවාදය ගැන ව්‍යවස්ථා සභාවේ සාමාජිකයෙකු ලෙස ඔබේ අදහස මොකක්ද?

ව්‍යවස්ථා සභාවට බලය ලැබිලා තියෙන්නෙ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන්. ජනතා පරමාධිපත්‍යයේම කොටසක් තමයි ව්‍යවස්ථා සභාව ඉටු කරන්නෙ. මේක ජනාධිපතිගෙ කොන්ත‍්‍රාත් ක‍්‍රියාත්මක කරන තැනක් නෙවෙයි. මේ රාජ්‍ය බලය නියෝජනය කරන ආයතන වන පාර්ලිමේන්තුව, ජනාධිපතිධූරය, අධිකරණය ආදී ආයතන යම් එකඟතාවයකින් වැඩ කරන්න ඕනෑය කියන දේශපාලන සම්මුතිය තමයි පිළිගන්නෙ. ජනාධිපති කියන ඒවා අහන්න ඕනෑ කියලා එකක් නැහැ. ප‍්‍රධාන ධාරාවේයැයි කියන මාධ්‍ය දේශපාලන පක්ෂගත මාධ්‍ය. ඒවා ප‍්‍රධාන ධාරාවේ කියලා කියන්න බැරි තරම්. මම රූපවාහිනී නාළිකා බලන්නෙ නැහැ. මොකද රාජපක්ෂලාගේ කතාවක් ඇහුවොත් ඒ චැනල්වල තියෙන ඒවා දැනගන්න පුළුවන්. ඒ නිසා ඔවුන් කියන දේවල් ගැන කල්පනා කළ යුතු නැහැ. රාජපක්ෂලාගේ වුවමනාවට වැඩ කරන කළු මාධ්‍ය ජාලයක් තියෙනවා. ඒ කළු මාධ්‍ය ජාලය විසින් තමයි ඔයවගේ අර්බුදයක් මවා පෙන්වලා තියෙන්නෙ. නැත්නම් මීට කලින් ව්‍යවස්ථා සභාව ගැන අර්බුදයක් තිබුණෙ නැහැ.


ව්‍යවස්ථා සභාව ජනාධිපතිවරයා කියන දේවල් අහන්න ඕනෑද?
ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ මූලධර්මයක් තමයි ජනතා පරමාධිපත්‍යය අධිකරණය, ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය විසින් සමබර කරන්න ඕනෑ බව. මේ සමබරතාවය විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය විසින් අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරලා. ඒ නිසා තමයි නිදහස ලැබීමෙන් පස්සේ 1978 දක්වා කාලයට සාපේක්ෂව 1978 ඉඳන් මේ දක්වා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ කඩාවැටීමත්, සමාජ ආර්ථිකයට සිද්ධවෙච්ච තුවාලයත් අතිවිශාල වෙන්නෙ. මේවාට පළවැනි හේතුව වෙන්න පුළුවන් විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය. ඒ නිසා තමයි ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල අයින් කරලා ව්‍යවස්ථා සභාව කියන ආයතනයට බාරදීලා තියෙන්නෙ. ව්‍යවස්ථා ආයතනයේ විවිධ දේශපාලන බලවේගවල බල තුලනයක් තියෙන්නෙ.


අනෙක් කාරණය තමයි ව්‍යවස්ථා සභාවට තියෙන විවේචනය ඔක්තෝබර් 26 ට කලින් තිබුණේ නැහැ. මේ තියෙන්නෙ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂගේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණය පරාජයට පත් කිරීමේදී අධිකරණය යම්කිසි කාර්යභාරයක් කරපු නිසා, ඇතිවුණ තත්වයක්. අධිකරණය ඒ මොහොතේ විධායකයේ වුවමනාවට යටත්වුණේ නැහැ. පැහැදිළිව ගත්තොත් අධිකරණය ඒ වෙලාවේ කළේ විශේෂ කාර්යභාරයකට වඩා ඔවුන්ට පැවරිලා තිබුණු කාර්යභාරය. මොකද ඒ මොහොතේ අධිකරණය ඊට වඩා වෙනස් තීන්දුවක් දුන්නානම් එතැනින් එහාට අධිකරණයට තියෙන වටිනාකම නැතිවෙලා යනවා. ඒ නිසා දැන් රාජපක්ෂලාට හා මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනලාට ඕනෑ වෙලා තියෙනවා තමන්ගෙ හෙංචයියන්ගෙන් අධිකරණය පුරාවගන්න. තමන්ගෙ ඉදිරි කටයුතුවලට අධිකරණයෙන් තියෙන බාධා නවත්වාගන්න. ඒ නිසයි තමන්ගෙ කළු මාධ්‍ය ජාලය පාවිච්චි කරලා ව්‍යවස්ථා සභාවට පහරදෙන්නෙ.


උසස්වීම් ලබාදීමේදී ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය නොසලකා තනතුරු ලබාදෙන බවට ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථා සභාවට චෝදනා කරනවා නේද?
මේවා අතිශය පසුගාමී හා නූගත් තර්ක. ලෝකය ඔය තර්කවලට වඩා අවුරුදු 50ක් විතර ඉස්සරහට ඇවිත් තියෙන්නෙ. ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය බලනවානම් ව්‍යවස්ථා සභාවක් ඕනෑ නැහැනේ. ජනාධිපති ඕනෑත් නැහැ. පරිගණක මෘදුකාංගයක් හැදුවානම් හරි. නඩුකාරයන්ගෙ සේවා කාලය අවසන් වුණාට පස්සෙ ඉබේම ලියුමක් යැවෙන විදියට. ඉන්පස්සෙ, ඊළඟට ජ්‍යෙෂ්ඨ නඩුකාරයාට පත්වීමේ ලිපිය යැවෙන විදියට. එතකොට සෑහෙන කාලයක්, ධනයක් හා ශ‍්‍රමයක් ඉතිරියි. ලෝකයේ තියා ලංකාවේදීවත් පහුගිය අවුරුදු විස්සක විතර කාලයේදී අපි කවුරුවත් ඔය ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය කියන එක පත්වීම් හා උසස්වීම් සඳහා පාවිච්චි කරලා නැහැ. රාජ්‍ය නිලධාරීන්ට තනතුරු ලබාදීමේදී, අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරු පත්කිරීමේදී, ඇමතිවරු පත් කිරීමේදී, ක‍්‍රිකට් නායකයන් පත් කිරීමේදී ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය එකම සාධකය විදියට සලකලා බැලූවෙ නැහැ. අපි කියන්නෙ නැහැ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය නොසලකා හරින්න ඕනෑ කියලා. ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය කියන්නෙ එක සුදුසුකමක්. ඒත් ඊට අමතරව පුද්ගලයෙකුගෙ කාර්යශූරභාවය, දක්ෂතාවය ආදී කරුණු රැුසක් සලකා බලනවා. ලංකාවෙ රාජ්‍ය ආයතන හෝ පෞද්ගලික ආයතන කිසිවක් ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය විතරක් සලකා බලන්නෙ නැහැ. කොහෙවත් නැහැ. මම හිතන්නෙ වත්මන් ලංකාවෙ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය විතරක් සලකා බලන්නෙ මහානායක හිමිවරුන්ව පත් කිරිමේදී විතරයි.


ලෝකයෙ මේ වෙද්දී යම් නඩුකාරවරුන් ලබාදුන් නඩු තීන්දුවල නිරවද්‍යභාවය සලකා බලමින්, ඒ මත ලකුණු දෙනවා. යම් නඩුකාරයෙකුගේ තීන්දු කීයක් ඉහළ අධිකරණයකින් ආපස්සට හරවලා තියෙනවාද කියලා බලනවා. ඒ වගේම මේ වෙද්දී සලකා බලන ප‍්‍රධාන සාධකයක් තමයි ඉන්ටග‍්‍රිටි හෙවත් සුපිළිපන්භාවය කියන්නෙ. මාධ්‍ය ආයතනයකට හෝ සමාගමකට හෝ වෙනත් ඕනෑ තැනක පත්කිරීම් කරද්දී ඒක සලකා බලනවා. මේ වෙද්දී ලෝකයේ සුපිළිපන්භාවය මනින දර්ශකයක් තියෙනවා. නිලධාරියෙකුගේ සුපිළිපන්භාවය මනින්න පුළුවන්. මම ව්‍යවස්ථා සභාවට යෝජනා කළා මේ වගේ මෝඩම මෝඩ අදහස් ගැන කතාකරන්න වැය කරන වෙලාව පාවිච්චි කරලා සුපිළිපන්භාවය සලකා බැලීම දක්වා යන්න ඕනෑ බව. ලෝකය සුපිළිපන්භාවය මනින කාලයක මේ පසුගාමී දේශපාලඥයෝ අවුරුදු 500කට විතර කලින් තිබුණු ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය, ස්ත‍්‍රී පුරුෂභාවය මත පත්වීම් දෙන්න කතාකරනවා.


මමනම් හිතන්නෙ ඔයවගේ පසුගාමී කතා කියමින් ඉන්නවාට වඩා මම කැමති හෙංචයියෙක්ව පත් කරගන්න මට ඉඩ දෙන්න කියලා කිව්වානම් ඒකට තර්කයක් තියෙනවා. මොකද ඔය පරණ දර්ශක පිළිගන්න කියලා අපට බලපෑම් කරනවාට වඩා ඇත්ත කියලා තමන්ට ඕනෑ කෙනාව පත් කරන්න උත්සාහ කරන එක ටිකක් හරි හොඳයි. අඩු තරමෙ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය ගැන කතාවට වඩා ඒක අවංක ඉල්ලීමක් විදියට සලකා බලන්න පුළුවන්.


කෙසේ වෙතත් මේ අර්බුදය අවසන් කරන්නට නම් එකම පුද්ගලයෙක්ව අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිධූරයට නම් කිරීමට ජනාධිපතිවරයා සහ ව්‍යවස්ථා සභාව එකඟ විය යුතුයි. ව්‍යවස්ථා සභාව ජනාධිපතිවරයා යෝජනා කරන නමට එකඟ වෙනවාද?


දැන් ජනාධිපතිවරයා අමු අමුවේ ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කරලා තියෙනවා. අභියාචනාධිකරණයට සභාපතිවරයෙක්ව නම් නොකරන එක තමයි ප‍්‍රශ්ණය. ඔහු එක් පුද්ගලයෙක්ව නම් කරලා එව්වා. ඒක ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව විසින් ප‍්‍රතික්ෂේප කළා. ඒ වගේම ඒ පුද්ගලයා මේ තනතුරට නුසුදුසු බව අගවිනිසුරුවරයා ව්‍යවස්ථාවෙන් ඔහුට තිබෙන බලතල අනුව දන්වා එව්වා. ඒ අනුව ජනාධිපතිවරයා සුදුසු පුද්ගලයෙක්ව නම් කළ යුතුයි. ඒ වෙනුවට ජනාධිපතිවරයා දැන් කරලා තියෙන්නෙ අභියාචනාධිකරණයට වැඩබලන සභාපතිවරයෙක්ව පත්කිරීම. එහෙත් වැඩබලන විනිසුරුවරයෙක්ව පත් කරන්නට ජනාධිපතිවරයාට ව්‍යවස්ථාවෙන්ම බලයක් නැහැ. ව්‍යවස්ථාවේ පැහැදිළිව තියෙනවා වැඩබලන විනිසුරුවරයෙක්ව පත් කරන්න පුළුවන් වෙන්නෙ ඒ තනතුරෙහි නිල බලයෙන් කෙනෙක් ඉන්නවානම් විතරයි. උදාහරණයකට කිව්වොත්, නිල බලයෙන් ඉන්න අභියාචනාධිකරණ සභාපතිවරයා අසනීප වුණොත් හෝ විදේශගත වුණොත් ඒ සභාපතිවරයා නැවත එනතුරු වැඩබලන කෙනෙක්ව පත් කරන්න පුලූවන්. දැන් අභියාචනාධිකරණයට ස්ථීර සභාපතිවරයෙක් නැහැ. ඉතින්, දැන් තාවකාලික කෙනෙක්ව පත් කරන්නත් බැහැ. ඒ නිසා පැහැදිළිවම ජනාධිපතිවරයා ව්‍යස්ථාව අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරලා තියෙනවා.


මේ තත්වය මේ විදියට ඉදිරියට ගියොත් මොනවා වේවිද?


විශ‍්‍රාමික විනිසුරුවරුන් දෙදෙනෙක්ම මා සමඟ කීවා, දැන් අභියාචනාධිකරණයේ තීන්දු වලංගු නොවන බවට තර්ක කිරීමේ හැකියාවක් පවා තිබෙන බව. මොකද නිත්‍යානුකූලව පත්වුණ සභාපතිවරයෙක් නෙවෙයි අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිත්වය දරන්නෙ. ඒ නිසා අභියාචනාධිකරණයට වලංගුතාවයක් තියෙනවාද කියලා ප‍්‍රශ්ණයක් තියෙනවා. ඒ නිසා මේක විසඳාගන්න තියෙන්නෙ ව්‍යවස්ථානුකූල ක‍්‍රමවේදයට අනුව. ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථාව පිළිගන්නේ නැත්නම්, ඒකට පියවරක් ගන්න වෙනවා. මීට කලින් ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියා. ඊට පස්සෙ තර්කයක් ආවා දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නැහැ, ඒකත් එක්ක සම්මුතියකට එන්න කියලා. ඡුන්දයට ලෑස්තිවෙන්න කියලා. ඒත් ඒක වුණේ නැහැ. දැනුත් මෛත‍්‍රී පිස්සු කෙළිනවා, ඊට පස්සෙ කියනවා කරන්න දෙයක් නැහැ එයා එහෙම තමයි සම්මුතියකට එන්න කියලා. ඒක වෙන්නෙත් නැහැ. අපිනම් කිසිසේත්ම මේකට එකඟ වෙන්නෙ නැහැ. කරන්න පුළුවන් එකම දේ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසෙන ව්‍යස්ථාවට අනුව කටයුතු කරන එක. සමහරවිට රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඞීල් එකක් දාන්න උත්සාහ කරයි. ඒක වෙන්න පුළුවන්. දැනුත් අපට පේනවා සමහර නොවැදගත් තනතුරුවලදී ව්‍යවස්ථා සභාවේ ඇතැම් සාමාජිකයන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට ඕනෑ කෙනාව පත් කරලා එයාටත් පොඩි පගාවක් දෙන්න ඕනෑ වගේ අදහසක ඉඳන් කටයුතු කරන්න ඉඩ තියෙන බව. දැනට එහෙම වෙලා නැහැ. ඒත් මේ සිදුවීමේදී නම් ෂෝට් කට් නැහැ. ඞීල් නැහැ.


20 වන සංශෝධනය ගැන ආණ්ඩුවේ නිරීක්ෂණ ඉදිරිපත් කළේ නැහැ. ඒ සඳහා වෙන්කරපු කාලසීමාවත් ඉවරයි. ඒ කියන්නෙ ආණ්ඩුව තමන්ගේ යෝජනාවක් විදියට 20 වන සංශෝධනය ඉදිරිපත් කරන්නේ නැහැ. 20 සංශෝධනයට ඉදිරියේදී මොනවා වේවිද?
20 සංශෝධනය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළේ සැප්තැම්බර් 05 වැනිදා. මාර්තු 05 වැනිදා වෙද්දී මේ පනත ගැන ආණ්ඩුවේ නිරීක්ෂණ ලබාදීමට ලබාදී තිබුණු මාස හයක කාලසීමාව අවසන් වෙනවා. මාස හයක් ඇතුලත පෞද්ගලික මන්ත‍්‍රී යෝජනාවකට අදාල අමාත්‍යාංශය විසින් වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. මේක ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් නිසා අගමැතිවරයා විසින් මාස හයක් තුළ වාර්තාව ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. අපි හිතන්නෙ නැහැ ඉදිරියේදී ආණ්ඩුව වාර්තාව ගෙනෙයි කියලා. මාර්තු 05 වැනිදායින් පස්සෙ 20 සංශෝධනය න්‍යායපත‍්‍රයට ඇතුළුවෙනවා.


දේශපාලනිකව 20 සංශෝධනය සම්මත වීමට ඉඩකඩක් තියෙන බව විශ්වාස කරනවාද?
පැහැදිළි දේශපාලන වටපිටාවක් නිර්මාණය වෙලා තියෙනවා. ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වුවොත් කිසිම අපේක්ෂකයෙක්ට පාවිච්චි කරන ඡුන්ද සංඛ්‍යාවෙන් 50ක් ගන්න බැහැ. රාජපක්ෂ වගේ කෙනෙක්ට ඉදිරිපත් වෙන්න බැහැ. ඒ නිසා දැනට අපට පේන්න තියෙනවා විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමට පැහැදිළි දේශපාලන තත්වයක් ගොඩනැගෙමින් තියෙන බව. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීම පිළිබඳ දේශපාලන ඉඩකඩ පසුගිය සති දෙක ඇතුලේදී පුළුල්වෙලා තියෙනවා. ඒ නිසා විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීම සම්බන්ධයෙන් වැඩි මැදිහත්වීමක් කරන්නත් ජවිපෙ මධ්‍යම කාරක සභාව විසින් තීන්දු කරලා තියෙනවා.


පහුගිය සතියේදී ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂ අතර විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමට අදාලව සාකච්ඡුාවක් සිද්ධවෙලා තිබුණු බවට ආරංචිමාර්ග වලින් වාර්තා වෙනවා..
අපි හිතනවා ඒ කතාවේ යම් පදනමක් තියෙන බව. අපටත් තොරතුරු ලැබුණා එහෙම සාකච්ඡුාවක් වුණ බවට. ඒක තේරුම් ගන්න අමාරු දෙයක් නෙවෙයි. ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට ජනාධිපතිවරණයක් ජයගන්න බැහැ. අනෙක් පැත්තෙන් මහින්ද රාජපපක්ෂට ඉල්ලන්නත් බැහැ. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පැහැදිළි ස්ථාවරයක ඉන්නවා ගෝඨාභය රාජපක්ෂට හෝ වෙන කෙනෙක්ට මේක දෙන්නෙ නැති බව. අනෙක් පැත්තෙන් රනිල් වික‍්‍රමසිංහටත් ජයගන්න බෑ. අපි පුද්ගලබද්ධ ප‍්‍රශ්ණ දිහා බලන්නෙ නැහැ. අපි බලන්නෙ මේ තනතුර දිහා. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි වෙලා පාර්ලිමේන්තු ක‍්‍රමයක් හැදෙනවානම් මේ ප‍්‍රශ්ණ සුබදායී විදියට අපි දකිනවා. මේක දීර්ඝකාලීන අරගලයක ප‍්‍රථිපලයක් ලෙසත්, මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා විසින් පසුගිය කාලයේදී නටපු දේශපාලන විගඩම නිසාත් මේ වෙද්දී විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කරන්නට පොදු මතයක් තියෙනවා.

ව්‍යවස්ථා සභාවට තියෙන විවේචනය ඔක්තෝබර් 26 ට කලින් තිබුණේ නැහැ.

පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී බිමල් රත්නායක

මේ වෙද්දී ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍යවලින් පවා ලියනවා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට ජනාධිපතිවරයා කියන දේවල් අහන්න බැරි මොකද කියලා. මේ සංවාදය ගැන ව්‍යවස්ථා සභාවේ සාමාජිකයෙකු ලෙස ඔබේ අදහස මොකක්ද?

ව්‍යවස්ථා සභාවට බලය ලැබිලා තියෙන්නෙ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන්. ජනතා පරමාධිපත්‍යයේම කොටසක් තමයි ව්‍යවස්ථා සභාව ඉටු කරන්නෙ. මේක ජනාධිපතිගෙ කොන්ත‍්‍රාත් ක‍්‍රියාත්මක කරන තැනක් නෙවෙයි. මේ රාජ්‍ය බලය නියෝජනය කරන ආයතන වන පාර්ලිමේන්තුව, ජනාධිපතිධූරය, අධිකරණය ආදී ආයතන යම් එකඟතාවයකින් වැඩ කරන්න ඕනෑය කියන දේශපාලන සම්මුතිය තමයි පිළිගන්නෙ. ජනාධිපති කියන ඒවා අහන්න ඕනෑ කියලා එකක් නැහැ. ප‍්‍රධාන ධාරාවේයැයි කියන මාධ්‍ය දේශපාලන පක්ෂගත මාධ්‍ය. ඒවා ප‍්‍රධාන ධාරාවේ කියලා කියන්න බැරි තරම්. මම රූපවාහිනී නාළිකා බලන්නෙ නැහැ. මොකද රාජපක්ෂලාගේ කතාවක් ඇහුවොත් ඒ චැනල්වල තියෙන ඒවා දැනගන්න පුළුවන්. ඒ නිසා ඔවුන් කියන දේවල් ගැන කල්පනා කළ යුතු නැහැ. රාජපක්ෂලාගේ වුවමනාවට වැඩ කරන කළු මාධ්‍ය ජාලයක් තියෙනවා. ඒ කළු මාධ්‍ය ජාලය විසින් තමයි ඔයවගේ අර්බුදයක් මවා පෙන්වලා තියෙන්නෙ. නැත්නම් මීට කලින් ව්‍යවස්ථා සභාව ගැන අර්බුදයක් තිබුණෙ නැහැ.


ව්‍යවස්ථා සභාව ජනාධිපතිවරයා කියන දේවල් අහන්න ඕනෑද?
ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ මූලධර්මයක් තමයි ජනතා පරමාධිපත්‍යය අධිකරණය, ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය විසින් සමබර කරන්න ඕනෑ බව. මේ සමබරතාවය විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය විසින් අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරලා. ඒ නිසා තමයි නිදහස ලැබීමෙන් පස්සේ 1978 දක්වා කාලයට සාපේක්ෂව 1978 ඉඳන් මේ දක්වා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ කඩාවැටීමත්, සමාජ ආර්ථිකයට සිද්ධවෙච්ච තුවාලයත් අතිවිශාල වෙන්නෙ. මේවාට පළවැනි හේතුව වෙන්න පුළුවන් විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය. ඒ නිසා තමයි ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල අයින් කරලා ව්‍යවස්ථා සභාව කියන ආයතනයට බාරදීලා තියෙන්නෙ. ව්‍යවස්ථා ආයතනයේ විවිධ දේශපාලන බලවේගවල බල තුලනයක් තියෙන්නෙ.


අනෙක් කාරණය තමයි ව්‍යවස්ථා සභාවට තියෙන විවේචනය ඔක්තෝබර් 26 ට කලින් තිබුණේ නැහැ. මේ තියෙන්නෙ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂගේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණය පරාජයට පත් කිරීමේදී අධිකරණය යම්කිසි කාර්යභාරයක් කරපු නිසා, ඇතිවුණ තත්වයක්. අධිකරණය ඒ මොහොතේ විධායකයේ වුවමනාවට යටත්වුණේ නැහැ. පැහැදිළිව ගත්තොත් අධිකරණය ඒ වෙලාවේ කළේ විශේෂ කාර්යභාරයකට වඩා ඔවුන්ට පැවරිලා තිබුණු කාර්යභාරය. මොකද ඒ මොහොතේ අධිකරණය ඊට වඩා වෙනස් තීන්දුවක් දුන්නානම් එතැනින් එහාට අධිකරණයට තියෙන වටිනාකම නැතිවෙලා යනවා. ඒ නිසා දැන් රාජපක්ෂලාට හා මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනලාට ඕනෑ වෙලා තියෙනවා තමන්ගෙ හෙංචයියන්ගෙන් අධිකරණය පුරාවගන්න. තමන්ගෙ ඉදිරි කටයුතුවලට අධිකරණයෙන් තියෙන බාධා නවත්වාගන්න. ඒ නිසයි තමන්ගෙ කළු මාධ්‍ය ජාලය පාවිච්චි කරලා ව්‍යවස්ථා සභාවට පහරදෙන්නෙ.


උසස්වීම් ලබාදීමේදී ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය නොසලකා තනතුරු ලබාදෙන බවට ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථා සභාවට චෝදනා කරනවා නේද?
මේවා අතිශය පසුගාමී හා නූගත් තර්ක. ලෝකය ඔය තර්කවලට වඩා අවුරුදු 50ක් විතර ඉස්සරහට ඇවිත් තියෙන්නෙ. ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය බලනවානම් ව්‍යවස්ථා සභාවක් ඕනෑ නැහැනේ. ජනාධිපති ඕනෑත් නැහැ. පරිගණක මෘදුකාංගයක් හැදුවානම් හරි. නඩුකාරයන්ගෙ සේවා කාලය අවසන් වුණාට පස්සෙ ඉබේම ලියුමක් යැවෙන විදියට. ඉන්පස්සෙ, ඊළඟට ජ්‍යෙෂ්ඨ නඩුකාරයාට පත්වීමේ ලිපිය යැවෙන විදියට. එතකොට සෑහෙන කාලයක්, ධනයක් හා ශ‍්‍රමයක් ඉතිරියි. ලෝකයේ තියා ලංකාවේදීවත් පහුගිය අවුරුදු විස්සක විතර කාලයේදී අපි කවුරුවත් ඔය ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය කියන එක පත්වීම් හා උසස්වීම් සඳහා පාවිච්චි කරලා නැහැ. රාජ්‍ය නිලධාරීන්ට තනතුරු ලබාදීමේදී, අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරු පත්කිරීමේදී, ඇමතිවරු පත් කිරීමේදී, ක‍්‍රිකට් නායකයන් පත් කිරීමේදී ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය එකම සාධකය විදියට සලකලා බැලූවෙ නැහැ. අපි කියන්නෙ නැහැ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය නොසලකා හරින්න ඕනෑ කියලා. ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය කියන්නෙ එක සුදුසුකමක්. ඒත් ඊට අමතරව පුද්ගලයෙකුගෙ කාර්යශූරභාවය, දක්ෂතාවය ආදී කරුණු රැුසක් සලකා බලනවා. ලංකාවෙ රාජ්‍ය ආයතන හෝ පෞද්ගලික ආයතන කිසිවක් ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය විතරක් සලකා බලන්නෙ නැහැ. කොහෙවත් නැහැ. මම හිතන්නෙ වත්මන් ලංකාවෙ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය විතරක් සලකා බලන්නෙ මහානායක හිමිවරුන්ව පත් කිරිමේදී විතරයි.


ලෝකයෙ මේ වෙද්දී යම් නඩුකාරවරුන් ලබාදුන් නඩු තීන්දුවල නිරවද්‍යභාවය සලකා බලමින්, ඒ මත ලකුණු දෙනවා. යම් නඩුකාරයෙකුගේ තීන්දු කීයක් ඉහළ අධිකරණයකින් ආපස්සට හරවලා තියෙනවාද කියලා බලනවා. ඒ වගේම මේ වෙද්දී සලකා බලන ප‍්‍රධාන සාධකයක් තමයි ඉන්ටග‍්‍රිටි හෙවත් සුපිළිපන්භාවය කියන්නෙ. මාධ්‍ය ආයතනයකට හෝ සමාගමකට හෝ වෙනත් ඕනෑ තැනක පත්කිරීම් කරද්දී ඒක සලකා බලනවා. මේ වෙද්දී ලෝකයේ සුපිළිපන්භාවය මනින දර්ශකයක් තියෙනවා. නිලධාරියෙකුගේ සුපිළිපන්භාවය මනින්න පුළුවන්. මම ව්‍යවස්ථා සභාවට යෝජනා කළා මේ වගේ මෝඩම මෝඩ අදහස් ගැන කතාකරන්න වැය කරන වෙලාව පාවිච්චි කරලා සුපිළිපන්භාවය සලකා බැලීම දක්වා යන්න ඕනෑ බව. ලෝකය සුපිළිපන්භාවය මනින කාලයක මේ පසුගාමී දේශපාලඥයෝ අවුරුදු 500කට විතර කලින් තිබුණු ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය, ස්ත‍්‍රී පුරුෂභාවය මත පත්වීම් දෙන්න කතාකරනවා.


මමනම් හිතන්නෙ ඔයවගේ පසුගාමී කතා කියමින් ඉන්නවාට වඩා මම කැමති හෙංචයියෙක්ව පත් කරගන්න මට ඉඩ දෙන්න කියලා කිව්වානම් ඒකට තර්කයක් තියෙනවා. මොකද ඔය පරණ දර්ශක පිළිගන්න කියලා අපට බලපෑම් කරනවාට වඩා ඇත්ත කියලා තමන්ට ඕනෑ කෙනාව පත් කරන්න උත්සාහ කරන එක ටිකක් හරි හොඳයි. අඩු තරමෙ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය ගැන කතාවට වඩා ඒක අවංක ඉල්ලීමක් විදියට සලකා බලන්න පුළුවන්.


කෙසේ වෙතත් මේ අර්බුදය අවසන් කරන්නට නම් එකම පුද්ගලයෙක්ව අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිධූරයට නම් කිරීමට ජනාධිපතිවරයා සහ ව්‍යවස්ථා සභාව එකඟ විය යුතුයි. ව්‍යවස්ථා සභාව ජනාධිපතිවරයා යෝජනා කරන නමට එකඟ වෙනවාද?


දැන් ජනාධිපතිවරයා අමු අමුවේ ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කරලා තියෙනවා. අභියාචනාධිකරණයට සභාපතිවරයෙක්ව නම් නොකරන එක තමයි ප‍්‍රශ්ණය. ඔහු එක් පුද්ගලයෙක්ව නම් කරලා එව්වා. ඒක ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව විසින් ප‍්‍රතික්ෂේප කළා. ඒ වගේම ඒ පුද්ගලයා මේ තනතුරට නුසුදුසු බව අගවිනිසුරුවරයා ව්‍යවස්ථාවෙන් ඔහුට තිබෙන බලතල අනුව දන්වා එව්වා. ඒ අනුව ජනාධිපතිවරයා සුදුසු පුද්ගලයෙක්ව නම් කළ යුතුයි. ඒ වෙනුවට ජනාධිපතිවරයා දැන් කරලා තියෙන්නෙ අභියාචනාධිකරණයට වැඩබලන සභාපතිවරයෙක්ව පත්කිරීම. එහෙත් වැඩබලන විනිසුරුවරයෙක්ව පත් කරන්නට ජනාධිපතිවරයාට ව්‍යවස්ථාවෙන්ම බලයක් නැහැ. ව්‍යවස්ථාවේ පැහැදිළිව තියෙනවා වැඩබලන විනිසුරුවරයෙක්ව පත් කරන්න පුළුවන් වෙන්නෙ ඒ තනතුරෙහි නිල බලයෙන් කෙනෙක් ඉන්නවානම් විතරයි. උදාහරණයකට කිව්වොත්, නිල බලයෙන් ඉන්න අභියාචනාධිකරණ සභාපතිවරයා අසනීප වුණොත් හෝ විදේශගත වුණොත් ඒ සභාපතිවරයා නැවත එනතුරු වැඩබලන කෙනෙක්ව පත් කරන්න පුලූවන්. දැන් අභියාචනාධිකරණයට ස්ථීර සභාපතිවරයෙක් නැහැ. ඉතින්, දැන් තාවකාලික කෙනෙක්ව පත් කරන්නත් බැහැ. ඒ නිසා පැහැදිළිවම ජනාධිපතිවරයා ව්‍යස්ථාව අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරලා තියෙනවා.


මේ තත්වය මේ විදියට ඉදිරියට ගියොත් මොනවා වේවිද?


විශ‍්‍රාමික විනිසුරුවරුන් දෙදෙනෙක්ම මා සමඟ කීවා, දැන් අභියාචනාධිකරණයේ තීන්දු වලංගු නොවන බවට තර්ක කිරීමේ හැකියාවක් පවා තිබෙන බව. මොකද නිත්‍යානුකූලව පත්වුණ සභාපතිවරයෙක් නෙවෙයි අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිත්වය දරන්නෙ. ඒ නිසා අභියාචනාධිකරණයට වලංගුතාවයක් තියෙනවාද කියලා ප‍්‍රශ්ණයක් තියෙනවා. ඒ නිසා මේක විසඳාගන්න තියෙන්නෙ ව්‍යවස්ථානුකූල ක‍්‍රමවේදයට අනුව. ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථාව පිළිගන්නේ නැත්නම්, ඒකට පියවරක් ගන්න වෙනවා. මීට කලින් ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියා. ඊට පස්සෙ තර්කයක් ආවා දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නැහැ, ඒකත් එක්ක සම්මුතියකට එන්න කියලා. ඡුන්දයට ලෑස්තිවෙන්න කියලා. ඒත් ඒක වුණේ නැහැ. දැනුත් මෛත‍්‍රී පිස්සු කෙළිනවා, ඊට පස්සෙ කියනවා කරන්න දෙයක් නැහැ එයා එහෙම තමයි සම්මුතියකට එන්න කියලා. ඒක වෙන්නෙත් නැහැ. අපිනම් කිසිසේත්ම මේකට එකඟ වෙන්නෙ නැහැ. කරන්න පුළුවන් එකම දේ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසෙන ව්‍යස්ථාවට අනුව කටයුතු කරන එක. සමහරවිට රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඞීල් එකක් දාන්න උත්සාහ කරයි. ඒක වෙන්න පුළුවන්. දැනුත් අපට පේනවා සමහර නොවැදගත් තනතුරුවලදී ව්‍යවස්ථා සභාවේ ඇතැම් සාමාජිකයන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට ඕනෑ කෙනාව පත් කරලා එයාටත් පොඩි පගාවක් දෙන්න ඕනෑ වගේ අදහසක ඉඳන් කටයුතු කරන්න ඉඩ තියෙන බව. දැනට එහෙම වෙලා නැහැ. ඒත් මේ සිදුවීමේදී නම් ෂෝට් කට් නැහැ. ඞීල් නැහැ.


20 වන සංශෝධනය ගැන ආණ්ඩුවේ නිරීක්ෂණ ඉදිරිපත් කළේ නැහැ. ඒ සඳහා වෙන්කරපු කාලසීමාවත් ඉවරයි. ඒ කියන්නෙ ආණ්ඩුව තමන්ගේ යෝජනාවක් විදියට 20 වන සංශෝධනය ඉදිරිපත් කරන්නේ නැහැ. 20 සංශෝධනයට ඉදිරියේදී මොනවා වේවිද?
20 සංශෝධනය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළේ සැප්තැම්බර් 05 වැනිදා. මාර්තු 05 වැනිදා වෙද්දී මේ පනත ගැන ආණ්ඩුවේ නිරීක්ෂණ ලබාදීමට ලබාදී තිබුණු මාස හයක කාලසීමාව අවසන් වෙනවා. මාස හයක් ඇතුලත පෞද්ගලික මන්ත‍්‍රී යෝජනාවකට අදාල අමාත්‍යාංශය විසින් වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. මේක ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් නිසා අගමැතිවරයා විසින් මාස හයක් තුළ වාර්තාව ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. අපි හිතන්නෙ නැහැ ඉදිරියේදී ආණ්ඩුව වාර්තාව ගෙනෙයි කියලා. මාර්තු 05 වැනිදායින් පස්සෙ 20 සංශෝධනය න්‍යායපත‍්‍රයට ඇතුළුවෙනවා.


දේශපාලනිකව 20 සංශෝධනය සම්මත වීමට ඉඩකඩක් තියෙන බව විශ්වාස කරනවාද?
පැහැදිළි දේශපාලන වටපිටාවක් නිර්මාණය වෙලා තියෙනවා. ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වුවොත් කිසිම අපේක්ෂකයෙක්ට පාවිච්චි කරන ඡුන්ද සංඛ්‍යාවෙන් 50ක් ගන්න බැහැ. රාජපක්ෂ වගේ කෙනෙක්ට ඉදිරිපත් වෙන්න බැහැ. ඒ නිසා දැනට අපට පේන්න තියෙනවා විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමට පැහැදිළි දේශපාලන තත්වයක් ගොඩනැගෙමින් තියෙන බව. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීම පිළිබඳ දේශපාලන ඉඩකඩ පසුගිය සති දෙක ඇතුලේදී පුළුල්වෙලා තියෙනවා. ඒ නිසා විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීම සම්බන්ධයෙන් වැඩි මැදිහත්වීමක් කරන්නත් ජවිපෙ මධ්‍යම කාරක සභාව විසින් තීන්දු කරලා තියෙනවා.


පහුගිය සතියේදී ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂ අතර විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමට අදාලව සාකච්ඡුාවක් සිද්ධවෙලා තිබුණු බවට ආරංචිමාර්ග වලින් වාර්තා වෙනවා..
අපි හිතනවා ඒ කතාවේ යම් පදනමක් තියෙන බව. අපටත් තොරතුරු ලැබුණා එහෙම සාකච්ඡුාවක් වුණ බවට. ඒක තේරුම් ගන්න අමාරු දෙයක් නෙවෙයි. ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට ජනාධිපතිවරණයක් ජයගන්න බැහැ. අනෙක් පැත්තෙන් මහින්ද රාජපපක්ෂට ඉල්ලන්නත් බැහැ. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පැහැදිළි ස්ථාවරයක ඉන්නවා ගෝඨාභය රාජපක්ෂට හෝ වෙන කෙනෙක්ට මේක දෙන්නෙ නැති බව. අනෙක් පැත්තෙන් රනිල් වික‍්‍රමසිංහටත් ජයගන්න බෑ. අපි පුද්ගලබද්ධ ප‍්‍රශ්ණ දිහා බලන්නෙ නැහැ. අපි බලන්නෙ මේ තනතුර දිහා. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි වෙලා පාර්ලිමේන්තු ක‍්‍රමයක් හැදෙනවානම් මේ ප‍්‍රශ්ණ සුබදායී විදියට අපි දකිනවා. මේක දීර්ඝකාලීන අරගලයක ප‍්‍රථිපලයක් ලෙසත්, මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා විසින් පසුගිය කාලයේදී නටපු දේශපාලන විගඩම නිසාත් මේ වෙද්දී විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කරන්නට පොදු මතයක් තියෙනවා.

භාර නොගත් මුදල් රුපියල් මිලියන හතක් විදේශ සේවා නියුක්ති කාර්යාංශයේ

0

වරුණ සුරියආරච්චි

දායකයන් විසින් මේ වන තුරුත් භාර නොගත් රුපියල් මිලියන හතක මුදලක් ශ‍්‍රී ලංකා විදේශ සේවා නියුක්ති කාර්යාංශය සතුව ඇති බව එහි නියෝජ්‍ය සාමාන්‍ය අධිකාරී අනුර ලියන්වල මහතාිඅනිද්දා’ කළ විමසීමකදී පැවසීය.

මෙලෙස ඉතිරිව ඇත්තේ 1988 සිට1996 දක්වා කාලය තුළ විදේශ සේවා නියුක්ති කාර්යාංශය සහ සේවා නියුක්තිකයන්ගේ භාර අරමුදල එක්ව ක‍්‍රියාත්මක කළ විගමනික ශ‍්‍රමික දායක අරමුදල සතු වූ මුදලකි. දායකයන් 3500කට අධික සංඛ්‍යාවක් සිටි මෙම අරමුදලින් මේ වන විට මුදල් ලබාගෙන ඇත්තේ දායකයන් 2000කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් පමණක් බවත් එම අරමුදලේ කටයුතු ඇණහිට වසර ගණනාවක් ගත වුවත් තවමත් ඇතැමුන් එම මුදල් ලබා ගැනීමට ඉදිරිපත් වී නැති බව ඒ මහතා පැවසීය.  

‘දැකලා පුරුදු කෙනෙක්’

ගැහැනිය කටවහගෙන ඉන්නේම නෑ
බූපති නලින් වික‍්‍රමගේ


ලස්සන ෆේ‍්‍රම්වලට අත්දැකීම යටවෙන්න දුන්නේ නැහැ
මලිත් හෑගොඩ


‘දැකලා පුරුදු කෙනෙක්’ චිත‍්‍රපටිය මාර්තු 8 වැනිදා සිට සිනමාහල්වල තිරගතවීමට නියමිතය. මෙය ‘දැකලා පුරුදු කෙනෙක්’ චිත‍්‍රපටියේ අධ්‍යක්ෂ මලිත් හෑගොඩ සහ චිත‍්‍රපටියේ තිරරචකයා වන බූපති නලින් වික‍්‍රමගේ සමඟ කළ සංවාදයකි.



ශුෂ්ක පළාත්වල පීඩිතයන්ගේ කතා රැුගත් සිංහල කලාත්මක සිනමාවට තරුණ යුවලක් පවුල පවත්වාගෙන යන්නට ගන්න උත්සාහය ගැන චිත‍්‍රපටියක් කිරීම අලූත් වැඩක් නේද?
බූපති: අපි අලූත් වැඩක් කරන්න ඕනෑ කියලා හිතුවේ නැහැ. ඒත් කරගෙන යද්දී අපටත් පොඩි ඩවුට් එකක් ආවා. ඇත්තටම මම තිරරචනය ලියලා පෙන්වුවාම ලාල් හෑගොඩ පවා කීවේ මේක නිකන් රේඩියෝ නාට්‍යයක් වගේ කියලා. මොකද සිනමාත්මක ගොඩනැංවීම අපි තිරරචනයේදී ලිව්වෙ නැහැ. පහුගිය කාලයේදී වසන්ත ඔබේසේකර, එච්.ඞී. පේ‍්‍රමරත්න වගේ සිනමාකරුවන්ගෙන් පස්සේ සිනමාවෙන් මධ්‍යම පන්තික පවුල ඉලක්ක කළේ අඩුවෙන්. හඳගමගේ චන්ද්‍ර කින්නරී වගේ චිත‍්‍රපටිවල පවා කතාකළේ අපි කතාකරන මධ්‍යම පන්තික පවුල ගැන නෙවෙයි. රජයේ සේවය කරන, ඊට වඩා පහළ මධ්‍යම පන්තික පවුලක් ගැන. අනෙක් පැත්තෙන් යුද්ධය හා දේශපාලනික කාරණා මත තමයි සිනමාව තිබුණේ. ජාත්‍යන්තර වශයෙන් පවා, ලන්ඩන් සිනමා උළෙලේ හිටපු සම්බන්ධීකාරකවරයෙක් කීවා, එයා හින්දා තමයි මේ චිත‍්‍රපටිය තෝරාගත්තේ කියලා. ඔහු ඉන්දීය ජාතිකයෙක්. ඔහු තමයි මේ චිත‍්‍රපටිය ගන්න ඕනෑ කියලා ඒ වෙනුවෙන් කතාකරලා තිබුණේ. මොකද සිනමා උළෙලවලදී දකුණු ආසියාවේ මධ්‍යම පන්තික පවුල යනු එතරම් උනන්දු සහගත නෙවෙයි. අපේ චිත‍්‍රපටියට පස්සේ නිර්මාණය කළ ‘ඇගේ ඇස අග’ චිත‍්‍රපටියෙන්, මේ වෙනස වෙනත් පරම්පරාවකට බලපෑ ආකාරය සාකච්ඡුා කරනවා. අපි කතාකරන්නේ ඒ පරම්පරාවට වඩා තරුණ පරම්පරාවකට මේ කාරණාව බලපෑ ආකාරය.
ලංකාවෙ මධ්‍යම පන්තික පවුල පහුගිය කාලයක් තිස්සේ වෙනස් වුණා. පාරේ වාහන ප‍්‍රමාණයත්, ඉදිවෙන ගෙවල් ප‍්‍රමාණයත් දැක්කාම ඒ වෙනස හඳුනාගන්න පුළුවන්. ඉදිවෙන නිවාසවල හැඩය පවා වෙනස් වුණා. යටත්විජිතවාදයෙන් අපට ආ, උඩට උල්වෙලා තියෙන වහල වෙනුවට දැන් පැතලි වහලය තියෙන්නේ. මේ කියන්නේ බාහිර වෙනසක්. අභ්‍යන්තරික වශයෙනුත් පවුලේ වෙනස්කම් සිද්දවුණා. උදාහරණයක් විදියට සමාජ මාධ්‍යවල ආගමනය සිද්ධවුණා. අපේ චිත‍්‍රපටියේ යම් තරමකට සමාජ මාධ්‍ය ගැන කතාකරනවා. ඒත් අපේ චිත‍්‍රපටිය කළේ අවුරුදු හතරකට කලින්. මේ අවුරුදු හතර ඇතුළේ සමාජ මාධ්‍ය සෑහෙන වෙනස් වෙලා තියෙනවා. ඒ වෙනස අපේ චිත‍්‍රපටියේ නැහැ.
අපි දෙන්නාට බලපෑ සිනමාකරුවෝත් ඉන්නවා. එක්කෙනෙක් තමයි එංගලන්තයේ කෙන් ලෝච්. එයාගේ සිනමා භාවිතාවට අපි ඉතාම කැමතියි. ඔහුගේ තිරකතා රචකයා පෝල් ලැවර්ටි. මේ දෙදෙනාගේ ආභාසය අපට තිබුණා. අපි මේ චිත‍්‍රපටිය ලියලා ඉවරවුණාට පස්සේ තමයි අස්ගාර් ෆර්හාදි කියන අධ්‍යක්ෂවරයාගේ ‘සෙපරේෂන්’ කියන ඉරාන චිත‍්‍රපටිය දැක්කේ. අපට ඒ චිත‍්‍රපටිවලට ළං වෙන්නවත් බෑ. ඒත් අපට ඒවායේ ආභාසය ලැබුණා. කොහොම වුණත් අපි උත්සාහ කරන්නේ, අපි බලාපොරොත්තුවෙන කතාවට අදාලව මිසක්, අපි කැමති චිත‍්‍රපටිවල තිබුණ දේවල් ආපහු නොකර ඉන්නයි.
පවුල ඇතුළේ විශ්වාසය සහ ආදරය කියන එක තමයි චිත‍්‍රපටියෙ මාතෘකාව වෙලා තිබුණේ. තනිකඩයො දෙන්නෙක් විදියට මේක ආකර්ෂණීය සිනමා කෘතියක් බවට පත්කිරීම අසීරු දෙයක් වුණේ නැද්ද?
මලිත් : සම්බන්ධතා ගැන තේරුම් ගන්නට විවාහ වෙන්න ඕනෑම නැහැ. මොකද සැමියා සහ බිරිඳ අතර විතරක් නෙවෙයි, අනෙකුත් සම්බන්ධතා ඇතුළේදීත් අනෙකාගේ ලෝකය ආක‍්‍රමණය කරන්න අපි උත්සාහ කරනවා. මේක දෛනික ජීවිතයේ හැම සම්බන්ධයක් ඇතුළේම අපි කරන හා විඳින දෙයක්. අනෙකාව පාලනය කිරීම විතරක් නෙවෙයි, අනෙකාව මොන තරම් අපි මඟහරිනවාද, රිද්දනවාද. පුංචි දේවල් නිසා අනෙක් පුද්ගලයාට මොන තරම් රිදිලා තියෙනවාද. මොන තරම් ඒ රිදීම් දුරදිග ගිහිල්ලා තියෙනවාද. සමහර විට කතාකරන්නට කොච්චර උත්සාහ කළත් ඒවා හරිගස්සා ගන්න බැහැ. ඒ ව්‍යාකූලත්වය තමයි චිත‍්‍රපටියේ චරිත හරහා මම ගන්න උත්සාහ කළේ.
බූපති කීව විදියට ලංකාවෙ මධ්‍යම පන්තිය විශාල වෙනසකට ලක්වෙලා තියෙනවා. එහෙත් සමහර ආකල්ප තවමත් වෙනස් වෙලා නොතිබීමේ අවුලත් දැකලා පුරුදු කෙනෙක් චිත‍්‍රපටියෙන් මතුවෙනවා. බටහිර සමාජයේදී නම් සැමියා සහ බිරිඳ අතරේ අවිශ්වාසය වර්ධනය වෙද්දී, දෙදෙනා වෙන්වීම කියන්නේ විසඳුමක්. ඒත් අපේ සමාජයේ තවමත් වික්ටෝරියානු සදාචාරවාදී ආකල්ප නිසා, පවුලෙන් වෙන්වෙන්නත් බැහැ..
බූපති: ඔයා කියන එක හරියටම හරි. දීප්ති ඉස්සර කියන කතාවක් තිබුණා. ‘කඳ පැජරෝ ඔළුව මනමේ’ කියලා. ඒක තවමත් සමාජයේ තදබල විදියට තියෙනවා. ගැහැනු දිහා බලන ඉතාම වික්ටෝරියානු ආකල්ප පද්ධතියක්ම තියෙනවා. මම කියන්නේ වික්ටෝරියානු සදාචාරවාදය විතරක්ම නෙවෙයි. පිරිමියාට කාන්තාව ‘පිට ගියා’ කියලා හැඟීමක් ආවොත්, ඒක ලිංගික බෙලහීනතාවක් හෝ තමන්ගේ ආත්මයම කඩා වැටෙන දෙයක් විදියට පිරිමියා සලකනවා. පිරිමියා එහෙම සිද්ධියකට ප‍්‍රතිචාර දක්වනකොට දැනට තියෙන පුරුෂ මූලික බල පද්ධතිය උපරිම ලෙස පාවිච්චි කරනවා.

‘දැකලා පුරුදු කෙනෙක්’


අනෙක් අතට කාන්තාවට කොච්චර කළත් පිරිමියාගේ ලෝකය ඇතුළේ හිරවෙන්නට සිද්ධවෙනවා නේද?
බූපති: හැබැයි අපි මේ චිත‍්‍රපටියේදී සැලකිලිමත් වුණ තවත් කාරණයක් තියෙනවා. දැන් වෙනකොට නාගරිකව පිරිමියාට වගේම අවකාශයක් ගැහැනුන්ට තියෙනවා. ධනවාදයේ අපි දැන් ඉන්න අවධිය හින්දා, වෙළඳපොළ විසින් ගැහැනුන්ටත් වෙනස් ආකාරයක බල පද්ධතියක් හදලා දීලා තියෙනවා. ලාංකික නාගරික මධ්‍ය පන්තිය අත්විඳින අලූත් තත්වයක් මේක. වික්ටෝරියානු ආකල්ප පද්ධතිය තියෙන අතරෙම, ගැහැනුන්ට කරන්න පුළුවන් දේවල් ටිකකුත් තියෙනවා. මේක විරුද්ධාභාසයක් විදියට දෙපැත්තට ඇදෙනවා. එයා එකක් කළොත් මෙයා තව එකක් කරනවා. ඒ නිසා තාර්කික අවසානයකට යන්නේ නෑ. ඒත් මේ දෙපැත්තම කසාදයෙන් මිදෙන්නට ලොකු බියක් තියෙනවා.
ඉස්සර වගේ පිරිමියා කටවහගන්නැයි නියෝග කළාට, ගැහැනිය කටවහගෙන ඉන්නේම නෑ. ඒත් පවුල කඩාගෙන යන්න බයකුත් ගැහැනියට තියෙනවා. ඒ නිසා, දැන් ඉන්නේ පරණ සාම්ප‍්‍රදායික ගැහැනියක් නෙවෙයි. ඒත් 1960න් පස්සේ ආ යුරෝපීය කාන්තාවගේ ගුණාංග තවමත් මේ කාන්තාවට ඇවිල්ලා නැහැ. මම දැකලා තියෙනවා, ඔය හොඳට ඇඳගෙන යන ගැහැනු අය අතරින් ගොඩක් අය, සෑහෙන කාලයක් යන තුරු හරි ලිංගික සම්බන්ධයක් නැති ගැහැනු. බැලූබැල්මට අපි හිතන්නේ මේ ගැහැනුන් පුදුමාකාර නිදහසකින් ලිංගික සම්බන්ධතා පවත්වාගෙන යනවා ඇති කියලා. එයාලාට වඩා, සිල් අම්මලා වගේ කියලා එදිනෙදා වචනෙන් හඳුන්වන කාන්තාවන්ට සංකීර්ණ ලිංගික අත්දැකීම් තියෙන්න පුළුවන්. කොහොම වුණත් මේ වගේ තත්වයන් විශ්ලේෂණය කරනවාට වඩා, චිත‍්‍රපටියකදී කරන්න ඕනෑ මේවායේ සංකීර්ණත්වය ඉතිරි කරන එක. තිරපිටපත ලියනකොට මම හිතුවේ ඇත්තටම අපි නොදන්න කොටසක් තියෙනවා. ඉතින්, ඒ දන්නේ නැති කොටස අපි දන්නෙ නැති විදියට තියන්න ඕනෑ කියලායි. ඒක සිනමාවට ගෙනෙනකොට, සිනමාත්මක කුතුහලයක් බවට ඒක පත්වෙනවා.
සමාධි ලක්සිරි මේ ප‍්‍රධාන කාන්තා චරිතයට ගැළපෙනම රංගන ශිල්පිනියක්. ඇය ඇතුළු නළුනිළියන් තෝරාගැනීම සිද්දවුණේ කොහොමද?
මලිත්: මම ඇය එක්ක වැඩ කරලා තියෙනවා ‘බර්නාඩෝගේ සිපිරිගෙය’ වේදිකා නාට්‍යයේදී. මම ඒ නාට්‍යයේ ප‍්‍රචාරක කටයුතුවලට සම්බන්ධවෙලා හිටියා. බූපති ඒ නාට්‍යය බලන්න ඇවිත් හිටියා. අපි අලූත් අවුරුද්දට එම්ඞී මහින්දපාල මහත්තයාගේ ගෙදර යන වෙලාවක, බූපති මාත් එක්ක චිත‍්‍රපටියෙ කතාව විස්තර කර කර හිටියා. ඒත් ඒ වෙලාවෙම සමාධිගෙ නම මම යෝජනා කළා. බූපති එකඟ වුණා. එතකොට කතාව ලියලා තිබුණේත් නැහැ. ඒත් බිමල් ජයකොඩි සහ ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස් රඟපෑ චරිත දෙකට කිහිපදෙනෙකුම යෝජනා වෙලා තිබුණ නිසා අපි සුදුසුම කෙනාව තෝරාගන්නට මහන්සි වුණා. අපි ගොඩක්ම සැලකිලිමත් වුණා මේ අයගේ බොඩි ලැන්ග්වේජ් එක වැඩ කරන්නේ කොහොමද කියලා.
මේ වෙද්දී ලෝකයේ කලාත්මක සහ බ්ලොක්බස්ටර් සිනමා ධාරාවන් දෙක අතරේ වෙනසක් හොයන්න බැරි තරම්. ජනප‍්‍රිය චිත‍්‍රපටි ඇතුළේ ගැඹුරු යටිපෙළක් තියෙනවා. කලාත්මක චිත‍්‍රපටි ගොඩක් ජනප‍්‍රිය වෙනවා. එහෙම පසුබිමක, දැකලා පුරුදු කෙනෙක් චිත‍්‍රපටිය නිර්මාණය කළේ මොන වගේ පේ‍්‍රක්ෂාගාරයකටද?
මලිත්: අපි පේ‍්‍රක්ෂාගාරය කොහොම වේවිද කියලා හිතුවේ නැහැ. අපි හිතුවේ අපේ කතාව කියන්නේ කොහොමද කියලායි. එතැනින් එහාට අනෙක් කාරණා මොකක්වත් සැලකුවේ නැහැ. අපි බැලූවේ සම්බන්ධතාවල තියෙන තීව‍්‍රතාව ගැන. මුලින්ම එක දෙයක් හිතුවා. අපි මීට කලින් චිත‍්‍රපටියක් කරන්න හිටියා. මුදල් ප‍්‍රශ්න නිසායි ඒක කරන්න බැරිවුණේ. ඉතින්, හිතුවා අඩු පිරිවැයකින් කරන්න පුළුවන් නම් හොඳයි කියලා. ඒත් චිත‍්‍රපටිය කරද්දී ඒ ප්ලෑන් එකෙනුත් සම්පූර්ණයෙන්ම පීලි පැන්නා. විවිධ ලොකේෂන්වලට යන්න සිද්ධවුණා. විවිධ චරිත ඕනෑ වුණා. කොච්චර දුර ගියාද කිව්වොත් සාප්පු සංකීර්ණයකට පවා රූගතකිරීම් ගියා.
ශබ්ද සිනමාවේදී වැදගත්ම කාරණයක්. දැකලා පුරුදු කෙනෙක් චිත‍්‍රපටියේදී ශබ්ද පාවිච්චි කළේ කොහොමද?
මලිත්: මේ චිත‍්‍රපටියේ සංගීතය තියෙන්නේ තත්පර කිහිපයකට විතරයි. මම හිතපු මූලිකම දේ තමයි අපි මේ වගේ තීව‍්‍ර අවස්ථාවකට මුහුණ දුන්නාම අවට වටපිටාවේ ශබ්ද දැනෙන්නේ කොහොමද කියලා. අපි නගරයක හිටියත්, ඒත් අපේ මානසිකත්වය නිසා නගරයේ අනෙකුත් ශබ්ද ඇහෙන්නේ නැතිවෙන්න පුළුවන්. තවත් වෙලාවක අපි නිස්කලංක පරිසරයක හිටියත්, පුංචි ශබ්දයකින් පවා ලොකු කරදරයක් දැනෙන්න පුළුවන්. ඒකට බලපාන්නේ ඒ වෙලාවෙ මානසික තත්වය. මේ චිත‍්‍රපටියේ වැඩි කොටසක් තියෙන්නේ නිස්කලංක පරිසරයක. ඒත් විවිධ ශබ්ද ඒ ඒ මානසිකත්වයත් එක්ක ගැළපෙන්නෙ කොහොමද කියන එක ගැන අපි කල්පනා කළා.
දැකලා පුරුදු කෙනෙක් චිත‍්‍රපටියේ, සිනමාව ඉගෙනගත්ත අයගේ ඇගයීමට ලක්වෙන විදියේ ලස්සන රූපරාමු, දර්ශන තල හා පසුබිම් නැහැ වාගේ..
මලිත්: අපේ අරමුණ වුණේ අපි කියන කතාවට හා ඒකේ සිද්ධිවලට ඉඩ දීම. අනෙක් අංශවලට අඩුවෙන් අවධානය දෙන්න බලාපොරොත්තු වුණා. උදාහරණයක් විදියට ලස්සන ෆේ‍්‍රම් එකක් දැක්කොත් ඒකේ ලස්සනට අවධානය යොමුවෙනවානේ. එහෙම වුණාම කතාවට තියෙන අවධානය අඩුවේවි කියලා අපි හිතුවා. ලස්සන ෆේ‍්‍රම්වලට අත්දැකීම යටවෙන්න දුන්නේ නැහැ. සම්බන්ධකම් ව්‍යාකූල වෙලා, දෙදරා යන්නේ කොහොමද කියන එකට අපේ වැඩි අවධානයක් යොමුවුණා.
බූපති කියන්නේ වාමාංශික දේශපාලන අදහස් එක්ක ඍජුව දේශපාලනය කරන කෙනෙක්. ඒත් මලිත් දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරකම්වල නැහැ. චිත‍්‍රපටිය නිර්මාණය කරද්දී දේශපාලන අදහස් බලපෑවේ කොහොමද?
බූපති: මලිත් ක‍්‍රියාකාරී දේශපාලනය ගැන වැඩි උනන්දුවක් දක්වන්නේ නැහැ. ඒත් බොහෝ අය දන්නේ නැතිවුණාට, අපි දෙන්නා පාසලෙන් ඉවත්වුණාට පස්සේ එකට චිත‍්‍රපටි බැලූවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි. අපි දෙන්නාම එකට තමයි එක්ස් කණ්ඩායමට බැඳුණේ. මලිත් කාලයක් යන තුරු එක්ස් කණ්ඩායමේ දේශපාලන වැඩවලට සම්බන්ධ වුණා. මම කියන්නේ නැහැ මලිත්ට දේශපාලනය ගැන ලොකු උනන්දුවක් තියෙන බව. ඒත් දේශපාලනික වශයෙන් අපි දෙන්නා අතර තේරුම් ගන්න තරම් බැරි පරතරයක් තිබුණේ නැහැ. අපි දෙන්නාගේ දේශපාලනික හා කලාත්මක අදහස් වෙන්වෙලා තිබුණේ නැහැ. නිරායාසයෙන්ම, චිත‍්‍රපටියක් බැලූවාට පස්සේ මලිත්ගෙ අදහස අහන්න මට ඕනෑ නැහැ. මගේ අදහස අහන්න මලිත්ට ඕනෑ නැහැ. අපි දෙන්නා එකඟ නොවෙන තැන් ගොඩක් තියෙනවා. ඒත් දෘෂ්ටිවාදීව අපි අතර ගැටුම් තිබුණේ අවම වශයෙන්.


එම්.ඞී. මහින්දපාල


එම්.ඞී. මහින්දපාල ලංකාවෙ ඉන්න ප‍්‍රවීණතම කැමරා අධ්‍යක්ෂවරයා. දැකලා පුරුදු කෙනෙක් චිත‍්‍රපටියට මහින්දපාල මහත්තයා කැමරා අධ්‍යක්ෂවරයා වීම මොනවගේ අත්දැකීමක්ද?
මලිත්: මහින්දපාල මහත්තයාව අපි ගොඩක් පුංචි කාලයේ ඉඳන් ආශ‍්‍රය කළා. ඒ ඔස්සේ ඔහු එක්ක හැදුණ කතාබහක් තිබුණා. ඒත් ඔහුත් අපත් සිනමාව ගැන දැරූ අදහස් අහසට පොළොව වගේ වෙනස්. ඒත් ඔහුවත් අපවත් සම්බන්ධ කළ යම් අතාර්කික හුයක් තිබුණා. මීට කලිනුත් අපි චිත‍්‍රපටියක් ලියලා තිබුණා. ඒ පිටපත දැක්කාමත් ඔහු කිව්වේ මේක හරියන්නේ නැහැ කියලායි. ඒත් අපි ඒකේ එක දර්ශනයක් රූගත කළාට පස්සේ, ඒ දර්ශනය දැකලා ඔහු ඒ වැඬේ කරන්න එකඟ වුණා. කොහොම වුණත් ඒක සිද්ධවුණේ නැහැ. දැකලා පුරුදු කෙනෙක් චිත‍්‍රපටියේ තේමාවට ඔහු හරිම කැමති වුණා. ඔහු චිත‍්‍රපටියට ඉතාම වැදගත් වෙනසකුත් යෝජනා කළා.
බූපති: මම හිතන්නේ අපි දෙන්නාගේ පිටපතේ වෙනසක් වුණා නම්, ඒ එකම වෙනස තමයි මහින්දපාල මහත්තයා කියූ වැදගත් වෙනස. බිමල් ජයකොඩි රඟපාන ප‍්‍රධාන පිරිමි චරිතයේ වෙනසක් තමයි ඔහු යෝජනා කළේ. අපි දෙන්නා හරිම ආධානග‍්‍රාහි දෙන්නෙක්. තව අයගේ අදහස් පිළිගන්නේ අඩුවෙන්. ඒත් ඔහු කී වෙනස අපි හිස් මුදුනෙන්ම පිළිගත්තා. ඒ වෙනුවෙන් එක දර්ශනයක් අලූතෙන්ම ලිව්වා.
මලිත්: අපි වැඩ කරද්දී ආකෘතියේ සහ වයස් පරතරයේ වෙනසක් තිබුණා. ඒත් ඒ වෙනස ධනාත්මකව වැඬේට බලපෑවා. මහින්දපාල මහත්තයා කළ පළවැනි ඩිජිටල් ෆිල්ම් එක මේක. ඉතින්, මේ කරන දේ මොන තරම් පෙනේවිද කියන ප‍්‍රශ්නය ඔහුට තිබුණා. විශේෂයෙන්ම අඳුරේ කළ දර්ශන. සමහර දර්ශන අපට අඳුරේ කරන්න ඕනෑ වුණා. එහෙත් ඔහු කිව්වේ, සිනමාව කියන්නෙ නිමේෂයකට කරන රැුවටීමක්ය කියන අදහස. ඒ නිසා අඳුරේ සිද්ධවෙන සිදුවීමක්, පේ‍්‍රක්ෂකයාට පෙනෙන්න ඕනෑ නිසා යම් ආලෝකයක් එක්ක කළාට ගැටලූවක් නැති බව ඔහුගේ අදහස වුණා. ඒත් මම ඉතාම මුග්ධ ලෙස කීවා, අඳුරේම කරන්න ඕනෑ බව. ඒ වගේ මතගැටුම් තිබුණත්, ඔහුගේ වෘත්තීයභාවය සහ පරිණතභාවයට අපි ඉහළින්ම ගරු කරනවා. එකඟ නොවුණත්, ඔහුගේ දරුවන්ට වඩා බාල අපි දෙන්නාගේ අදහස්වලට අනුව වැඩ කරන්න තරම් ඔහු පරිණත වුණා.

https://www.youtube.com/watch?v=zBmrKtCSdf8

ගුවන් හමුදාවේ නීතී විරෝධි මුදල් අය කීරිම් ගැන පැමිණිල්ලක්

ත‍්‍රිකුණාමලය මාබල් බීච්  පොදු වෙරළ තීරයට ප‍්‍රවේශ වීම සදහා ගුවන් හමුදාව විසින් නීතී විරෝධි ලෙස  මුදල් අය කීරීම සම්බන්ධයෙන් විකල්ප වෙබ් අඩවියෙහි සංස්කාරවරයා ලෙස කටයුතු කරන  සම්පත් සමරකෝන් මහතා විසින් පෙබරවාරි 19 වන දින  ත‍්‍රිකුණාමලය චයිනා බේ  පොලිසිය වෙත පැමිණිල්ලක් කර  ඇත.

මේ පිලිබදව අනිද්දා කල විමසුමකදී සම්පත් සමරකෝන් මහතා ප‍්‍රකාශ කලේ මාබල් බීච් වෙරළ තීරයට ඇතුල් වීමට මීටර් 200ක් පමණ ආසන්නයේ සිටි  සිවිල් ඇදුමින් සැරසී සිටින පුද්ගලයන් පිරිසක්  විසින් එම ස්ථානයට ඇතුල් වන අයට ටිකට්පත් විකුණන බවත් අදාල ටිකට්පත් වල කිසිදු නිල මුද්‍රවක් හෝ ආයතනයක් සදහන් කර නොමැති බවත්ය.

තවද ඔහු පවසා සිටියේ මාබල් බීච් වෙරළ තීරය ආසන්නයේ ශ‍්‍රි ලංකා ගුවන් හමුදාවේ නිවාඩු නිකේතනයක් පිහිටා ඇති බවත් එම නිවාඩු නිකේතනය  ආසන්න වෙරළ තීරයේ වැටක් ගසා ඇති බවත් ඒ අසලට සාමාන්‍ය පුරවැසියන්ට යෑම තහනම් බවද පවසන බවත්ය.

මේ පිළිබදව විමසුමකදී වෙරළ සංරක්ෂණ හා වෙරළ සම්පත් කලමණාකරණ දෙපාර්තුමේන්තුවේ ඉහළ නිලධාරියෙකු ප‍්‍රකාශ කලේ ශ‍්‍රි ලංකාව අවට ඇති වෙරළ තීරය කිසිදු පුද්ගලයෙකුට දීර්ඝ කාලීනව බද්දට හෝ කුලියට පවරා දී නැති බවත් වෙරළ තීරය රජයට අයත් පොදු දේපලක් බවත්ය.

අදාල අය කර ගැනීම් පිලිබදව කිසිදු අවස්ථාවක හමුදාව විසින් වෙරළ සංරක්ෂණ හා වෙරළ සම්පත් කලමණාකරණ දෙපාර්තමේන්තුව වෙත කිසිදු දැනුම් දීමක් කර නොමැති බවත්ය.

අපට යුක්තිය අවශ්‍යයි

ආර්. සම්බන්ධන්

ආග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ විසින් යුධ සමයේ සිදු වු දේවල් අමතක කර ඒවාට සමාව දෙන මෙන් පසුගිය සතියේ ඉල්ලීමක් කළ ද දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ නායක ආර් සම්බන්ධන් මහතා විසින්  යාපනය උදයන් පුවත්පත සමග  කළ සම්මුඛ සාකච්ඡුාවකදී පවසා ඇත්තේ දෙමළ ජනතාවට අවශ්‍ය කරන්නේ සමාව දීමවත්, අතීතය අමතක කර දැමීමවත් නොව යුක්තිය බවත්ය.

රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා විසින් යුධ අපරාධ සිදු වී ඇති බව පිළිගැනීම අගය කරන බවත් අතීතය අමතක කර දමමින් සමාව දීම සම්පූර්ණයෙන්ම ප‍්‍රතික්ෂේප කරන බවත් ඒ මහතා අදාල සම්මුඛ සාච්ඡුාවේදී පවසා ඇත.

යුධ අපරාධ වලට මුහුණ දුන් පුද්ගලයන් තවමත් වන්නි ප‍්‍රදේශයේ ජීවත් වන බවත් අවතැන් වු, අබාධිත වු හා අතුරුදහන් වු  අයට යුක්තියක් අවශ්‍ය බවත් අදාල අපරාධ වලට දඩුවම් ලබා දිය යුතු බවත් ඒ මහතා පවසා ඇත. තවද ඒ මහතා ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ අවසන් යුධ සමයේදී දෙපාර්ශවයෙන්ම යුධ අපරාධ  සිදු වී ඇති බවත් ඒ සදහා සාක්ෂි ඇති බවත්ය.

සුළු පක්ෂවලට පොහොට්ටුවෙන් තර්ජන

බැසිල් රාජපක්ෂට හා ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට එරෙහිව අදහස් දැක්වූ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ සුළු පක්ෂ නායකයන් කිහිපදෙනෙක්ට නාමයෝජනා ලබානොදෙන බවට පොදුජන පෙරමුණේ ප‍්‍රබලයන් විසින් තර්ජනය කර ඇතැයි වාර්තා වේ.

විමල් වීරවංශ, උදය ගම්මන්පිළ හා වාසුදේව නානායක්කාර අතුළු මන්ත‍්‍රීවරුන් පිරිසක් විසින් පසුගිය සතියේදී බැසිල් රාජපක්ෂ ඇතුළු පොදුජන පෙරමුණේ නියෝජිතයන්ට එරෙහිව අදහස් දක්වා තිබුණි.

ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගෙන සිටින මන්ත‍්‍රීවරුන් විසින් අභ්‍යන්තර සාකච්ඡුාවලදී මේ ප‍්‍රකාශයට විරෝධය පළ කරමින්, මෙලෙස බැසිල් රාජපක්ෂට විරුද්ධව අදහස් පළ කරන පක්ෂ නායකයන්ගේ පක්ෂවලට නාමයෝජනා ලබා නොදෙන බව පවසා තිබේ.

මොරටුව නගරාධිපති සමන්ලාල් ප‍්‍රනාන්දු  හා කොළඹ නාගරික මන්ත‍්‍රී දයාකාන්ත පෙරේරා ඇතුළු පිරිසක් පෙබරවාරි 20 වැනිදා මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවක් කැඳවා පොහොට්ටුව විවේචනය කොට පොහොට්ටුවෙන් ඡුන්දය බලාපොරොත්තු නොවෙන ලෙසද අනතුරු හඟවා තිබුණි.

ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ නිල නොවන නායකයා වන බැසිල් රාජපක්ෂ අනිද්දා සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡුාවකදී ප‍්‍රකාශ කළේ උදය ගම්මන්පිළ ඇතුළු මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ ප‍්‍රකාශවලට තමන් පිළිතුරු නොදෙන බවයි. එසේ වුව පොදුජන පෙරමුණ විවේචනය කොට පොදුජන පෙරමුණේ ඡුන්දදායකයන්ගේ ඡුන්ද බලාපොරොත්තු නොවිය යුතු බවද ඔහු ප‍්‍රකාශ කළේය.