පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී බිමල් රත්නායක
මේ වෙද්දී ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍යවලින් පවා ලියනවා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවට ජනාධිපතිවරයා කියන දේවල් අහන්න බැරි මොකද කියලා. මේ සංවාදය ගැන ව්‍යවස්ථා සභාවේ සාමාජිකයෙකු ලෙස ඔබේ අදහස මොකක්ද?
ව්‍යවස්ථා සභාවට බලය ලැබිලා තියෙන්නෙ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන්. ජනතා පරමාධිපත්‍යයේම කොටසක් තමයි ව්‍යවස්ථා සභාව ඉටු කරන්නෙ. මේක ජනාධිපතිගෙ කොන්ත‍්‍රාත් ක‍්‍රියාත්මක කරන තැනක් නෙවෙයි. මේ රාජ්‍ය බලය නියෝජනය කරන ආයතන වන පාර්ලිමේන්තුව, ජනාධිපතිධූරය, අධිකරණය ආදී ආයතන යම් එකඟතාවයකින් වැඩ කරන්න ඕනෑය කියන දේශපාලන සම්මුතිය තමයි පිළිගන්නෙ. ජනාධිපති කියන ඒවා අහන්න ඕනෑ කියලා එකක් නැහැ. ප‍්‍රධාන ධාරාවේයැයි කියන මාධ්‍ය දේශපාලන පක්ෂගත මාධ්‍ය. ඒවා ප‍්‍රධාන ධාරාවේ කියලා කියන්න බැරි තරම්. මම රූපවාහිනී නාළිකා බලන්නෙ නැහැ. මොකද රාජපක්ෂලාගේ කතාවක් ඇහුවොත් ඒ චැනල්වල තියෙන ඒවා දැනගන්න පුළුවන්. ඒ නිසා ඔවුන් කියන දේවල් ගැන කල්පනා කළ යුතු නැහැ. රාජපක්ෂලාගේ වුවමනාවට වැඩ කරන කළු මාධ්‍ය ජාලයක් තියෙනවා. ඒ කළු මාධ්‍ය ජාලය විසින් තමයි ඔයවගේ අර්බුදයක් මවා පෙන්වලා තියෙන්නෙ. නැත්නම් මීට කලින් ව්‍යවස්ථා සභාව ගැන අර්බුදයක් තිබුණෙ නැහැ.
ව්‍යවස්ථා සභාව ජනාධිපතිවරයා කියන දේවල් අහන්න ඕනෑද?
ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ මූලධර්මයක් තමයි ජනතා පරමාධිපත්‍යය අධිකරණය, ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය විසින් සමබර කරන්න ඕනෑ බව. මේ සමබරතාවය විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය විසින් අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරලා. ඒ නිසා තමයි නිදහස ලැබීමෙන් පස්සේ 1978 දක්වා කාලයට සාපේක්ෂව 1978 ඉඳන් මේ දක්වා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ කඩාවැටීමත්, සමාජ ආර්ථිකයට සිද්ධවෙච්ච තුවාලයත් අතිවිශාල වෙන්නෙ. මේවාට පළවැනි හේතුව වෙන්න පුළුවන් විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය. ඒ නිසා තමයි ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල අයින් කරලා ව්‍යවස්ථා සභාව කියන ආයතනයට බාරදීලා තියෙන්නෙ. ව්‍යවස්ථා ආයතනයේ විවිධ දේශපාලන බලවේගවල බල තුලනයක් තියෙන්නෙ.
අනෙක් කාරණය තමයි ව්‍යවස්ථා සභාවට තියෙන විවේචනය ඔක්තෝබර් 26 ට කලින් තිබුණේ නැහැ. මේ තියෙන්නෙ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂගේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණය පරාජයට පත් කිරීමේදී අධිකරණය යම්කිසි කාර්යභාරයක් කරපු නිසා, ඇතිවුණ තත්වයක්. අධිකරණය ඒ මොහොතේ විධායකයේ වුවමනාවට යටත්වුණේ නැහැ. පැහැදිළිව ගත්තොත් අධිකරණය ඒ වෙලාවේ කළේ විශේෂ කාර්යභාරයකට වඩා ඔවුන්ට පැවරිලා තිබුණු කාර්යභාරය. මොකද ඒ මොහොතේ අධිකරණය ඊට වඩා වෙනස් තීන්දුවක් දුන්නානම් එතැනින් එහාට අධිකරණයට තියෙන වටිනාකම නැතිවෙලා යනවා. ඒ නිසා දැන් රාජපක්ෂලාට හා මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනලාට ඕනෑ වෙලා තියෙනවා තමන්ගෙ හෙංචයියන්ගෙන් අධිකරණය පුරාවගන්න. තමන්ගෙ ඉදිරි කටයුතුවලට අධිකරණයෙන් තියෙන බාධා නවත්වාගන්න. ඒ නිසයි තමන්ගෙ කළු මාධ්‍ය ජාලය පාවිච්චි කරලා ව්‍යවස්ථා සභාවට පහරදෙන්නෙ.
උසස්වීම් ලබාදීමේදී ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය නොසලකා තනතුරු ලබාදෙන බවට ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථා සභාවට චෝදනා කරනවා නේද?
මේවා අතිශය පසුගාමී හා නූගත් තර්ක. ලෝකය ඔය තර්කවලට වඩා අවුරුදු 50ක් විතර ඉස්සරහට ඇවිත් තියෙන්නෙ. ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය බලනවානම් ව්‍යවස්ථා සභාවක් ඕනෑ නැහැනේ. ජනාධිපති ඕනෑත් නැහැ. පරිගණක මෘදුකාංගයක් හැදුවානම් හරි. නඩුකාරයන්ගෙ සේවා කාලය අවසන් වුණාට පස්සෙ ඉබේම ලියුමක් යැවෙන විදියට. ඉන්පස්සෙ, ඊළඟට ජ්‍යෙෂ්ඨ නඩුකාරයාට පත්වීමේ ලිපිය යැවෙන විදියට. එතකොට සෑහෙන කාලයක්, ධනයක් හා ශ‍්‍රමයක් ඉතිරියි. ලෝකයේ තියා ලංකාවේදීවත් පහුගිය අවුරුදු විස්සක විතර කාලයේදී අපි කවුරුවත් ඔය ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය කියන එක පත්වීම් හා උසස්වීම් සඳහා පාවිච්චි කරලා නැහැ. රාජ්‍ය නිලධාරීන්ට තනතුරු ලබාදීමේදී, අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරු පත්කිරීමේදී, ඇමතිවරු පත් කිරීමේදී, ක‍්‍රිකට් නායකයන් පත් කිරීමේදී ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය එකම සාධකය විදියට සලකලා බැලූවෙ නැහැ. අපි කියන්නෙ නැහැ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය නොසලකා හරින්න ඕනෑ කියලා. ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය කියන්නෙ එක සුදුසුකමක්. ඒත් ඊට අමතරව පුද්ගලයෙකුගෙ කාර්යශූරභාවය, දක්ෂතාවය ආදී කරුණු රැුසක් සලකා බලනවා. ලංකාවෙ රාජ්‍ය ආයතන හෝ පෞද්ගලික ආයතන කිසිවක් ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය විතරක් සලකා බලන්නෙ නැහැ. කොහෙවත් නැහැ. මම හිතන්නෙ වත්මන් ලංකාවෙ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය විතරක් සලකා බලන්නෙ මහානායක හිමිවරුන්ව පත් කිරිමේදී විතරයි.
ලෝකයෙ මේ වෙද්දී යම් නඩුකාරවරුන් ලබාදුන් නඩු තීන්දුවල නිරවද්‍යභාවය සලකා බලමින්, ඒ මත ලකුණු දෙනවා. යම් නඩුකාරයෙකුගේ තීන්දු කීයක් ඉහළ අධිකරණයකින් ආපස්සට හරවලා තියෙනවාද කියලා බලනවා. ඒ වගේම මේ වෙද්දී සලකා බලන ප‍්‍රධාන සාධකයක් තමයි ඉන්ටග‍්‍රිටි හෙවත් සුපිළිපන්භාවය කියන්නෙ. මාධ්‍ය ආයතනයකට හෝ සමාගමකට හෝ වෙනත් ඕනෑ තැනක පත්කිරීම් කරද්දී ඒක සලකා බලනවා. මේ වෙද්දී ලෝකයේ සුපිළිපන්භාවය මනින දර්ශකයක් තියෙනවා. නිලධාරියෙකුගේ සුපිළිපන්භාවය මනින්න පුළුවන්. මම ව්‍යවස්ථා සභාවට යෝජනා කළා මේ වගේ මෝඩම මෝඩ අදහස් ගැන කතාකරන්න වැය කරන වෙලාව පාවිච්චි කරලා සුපිළිපන්භාවය සලකා බැලීම දක්වා යන්න ඕනෑ බව. ලෝකය සුපිළිපන්භාවය මනින කාලයක මේ පසුගාමී දේශපාලඥයෝ අවුරුදු 500කට විතර කලින් තිබුණු ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය, ස්ත‍්‍රී පුරුෂභාවය මත පත්වීම් දෙන්න කතාකරනවා.
මමනම් හිතන්නෙ ඔයවගේ පසුගාමී කතා කියමින් ඉන්නවාට වඩා මම කැමති හෙංචයියෙක්ව පත් කරගන්න මට ඉඩ දෙන්න කියලා කිව්වානම් ඒකට තර්කයක් තියෙනවා. මොකද ඔය පරණ දර්ශක පිළිගන්න කියලා අපට බලපෑම් කරනවාට වඩා ඇත්ත කියලා තමන්ට ඕනෑ කෙනාව පත් කරන්න උත්සාහ කරන එක ටිකක් හරි හොඳයි. අඩු තරමෙ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය ගැන කතාවට වඩා ඒක අවංක ඉල්ලීමක් විදියට සලකා බලන්න පුළුවන්.
කෙසේ වෙතත් මේ අර්බුදය අවසන් කරන්නට නම් එකම පුද්ගලයෙක්ව අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිධූරයට නම් කිරීමට ජනාධිපතිවරයා සහ ව්‍යවස්ථා සභාව එකඟ විය යුතුයි. ව්‍යවස්ථා සභාව ජනාධිපතිවරයා යෝජනා කරන නමට එකඟ වෙනවාද?
දැන් ජනාධිපතිවරයා අමු අමුවේ ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කරලා තියෙනවා. අභියාචනාධිකරණයට සභාපතිවරයෙක්ව නම් නොකරන එක තමයි ප‍්‍රශ්ණය. ඔහු එක් පුද්ගලයෙක්ව නම් කරලා එව්වා. ඒක ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව විසින් ප‍්‍රතික්ෂේප කළා. ඒ වගේම ඒ පුද්ගලයා මේ තනතුරට නුසුදුසු බව අගවිනිසුරුවරයා ව්‍යවස්ථාවෙන් ඔහුට තිබෙන බලතල අනුව දන්වා එව්වා. ඒ අනුව ජනාධිපතිවරයා සුදුසු පුද්ගලයෙක්ව නම් කළ යුතුයි. ඒ වෙනුවට ජනාධිපතිවරයා දැන් කරලා තියෙන්නෙ අභියාචනාධිකරණයට වැඩබලන සභාපතිවරයෙක්ව පත්කිරීම. එහෙත් වැඩබලන විනිසුරුවරයෙක්ව පත් කරන්නට ජනාධිපතිවරයාට ව්‍යවස්ථාවෙන්ම බලයක් නැහැ. ව්‍යවස්ථාවේ පැහැදිළිව තියෙනවා වැඩබලන විනිසුරුවරයෙක්ව පත් කරන්න පුළුවන් වෙන්නෙ ඒ තනතුරෙහි නිල බලයෙන් කෙනෙක් ඉන්නවානම් විතරයි. උදාහරණයකට කිව්වොත්, නිල බලයෙන් ඉන්න අභියාචනාධිකරණ සභාපතිවරයා අසනීප වුණොත් හෝ විදේශගත වුණොත් ඒ සභාපතිවරයා නැවත එනතුරු වැඩබලන කෙනෙක්ව පත් කරන්න පුලූවන්. දැන් අභියාචනාධිකරණයට ස්ථීර සභාපතිවරයෙක් නැහැ. ඉතින්, දැන් තාවකාලික කෙනෙක්ව පත් කරන්නත් බැහැ. ඒ නිසා පැහැදිළිවම ජනාධිපතිවරයා ව්‍යස්ථාව අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරලා තියෙනවා.
මේ තත්වය මේ විදියට ඉදිරියට ගියොත් මොනවා වේවිද?
විශ‍්‍රාමික විනිසුරුවරුන් දෙදෙනෙක්ම මා සමඟ කීවා, දැන් අභියාචනාධිකරණයේ තීන්දු වලංගු නොවන බවට තර්ක කිරීමේ හැකියාවක් පවා තිබෙන බව. මොකද නිත්‍යානුකූලව පත්වුණ සභාපතිවරයෙක් නෙවෙයි අභියාචනාධිකරණයේ සභාපතිත්වය දරන්නෙ. ඒ නිසා අභියාචනාධිකරණයට වලංගුතාවයක් තියෙනවාද කියලා ප‍්‍රශ්ණයක් තියෙනවා. ඒ නිසා මේක විසඳාගන්න තියෙන්නෙ ව්‍යවස්ථානුකූල ක‍්‍රමවේදයට අනුව. ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථාව පිළිගන්නේ නැත්නම්, ඒකට පියවරක් ගන්න වෙනවා. මීට කලින් ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියා. ඊට පස්සෙ තර්කයක් ආවා දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නැහැ, ඒකත් එක්ක සම්මුතියකට එන්න කියලා. ඡුන්දයට ලෑස්තිවෙන්න කියලා. ඒත් ඒක වුණේ නැහැ. දැනුත් මෛත‍්‍රී පිස්සු කෙළිනවා, ඊට පස්සෙ කියනවා කරන්න දෙයක් නැහැ එයා එහෙම තමයි සම්මුතියකට එන්න කියලා. ඒක වෙන්නෙත් නැහැ. අපිනම් කිසිසේත්ම මේකට එකඟ වෙන්නෙ නැහැ. කරන්න පුළුවන් එකම දේ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසෙන ව්‍යස්ථාවට අනුව කටයුතු කරන එක. සමහරවිට රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඞීල් එකක් දාන්න උත්සාහ කරයි. ඒක වෙන්න පුළුවන්. දැනුත් අපට පේනවා සමහර නොවැදගත් තනතුරුවලදී ව්‍යවස්ථා සභාවේ ඇතැම් සාමාජිකයන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට ඕනෑ කෙනාව පත් කරලා එයාටත් පොඩි පගාවක් දෙන්න ඕනෑ වගේ අදහසක ඉඳන් කටයුතු කරන්න ඉඩ තියෙන බව. දැනට එහෙම වෙලා නැහැ. ඒත් මේ සිදුවීමේදී නම් ෂෝට් කට් නැහැ. ඞීල් නැහැ.
20 වන සංශෝධනය ගැන ආණ්ඩුවේ නිරීක්ෂණ ඉදිරිපත් කළේ නැහැ. ඒ සඳහා වෙන්කරපු කාලසීමාවත් ඉවරයි. ඒ කියන්නෙ ආණ්ඩුව තමන්ගේ යෝජනාවක් විදියට 20 වන සංශෝධනය ඉදිරිපත් කරන්නේ නැහැ. 20 සංශෝධනයට ඉදිරියේදී මොනවා වේවිද?
20 සංශෝධනය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළේ සැප්තැම්බර් 05 වැනිදා. මාර්තු 05 වැනිදා වෙද්දී මේ පනත ගැන ආණ්ඩුවේ නිරීක්ෂණ ලබාදීමට ලබාදී තිබුණු මාස හයක කාලසීමාව අවසන් වෙනවා. මාස හයක් ඇතුලත පෞද්ගලික මන්ත‍්‍රී යෝජනාවකට අදාල අමාත්‍යාංශය විසින් වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. මේක ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් නිසා අගමැතිවරයා විසින් මාස හයක් තුළ වාර්තාව ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. අපි හිතන්නෙ නැහැ ඉදිරියේදී ආණ්ඩුව වාර්තාව ගෙනෙයි කියලා. මාර්තු 05 වැනිදායින් පස්සෙ 20 සංශෝධනය න්‍යායපත‍්‍රයට ඇතුළුවෙනවා.
දේශපාලනිකව 20 සංශෝධනය සම්මත වීමට ඉඩකඩක් තියෙන බව විශ්වාස කරනවාද?
පැහැදිළි දේශපාලන වටපිටාවක් නිර්මාණය වෙලා තියෙනවා. ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වුවොත් කිසිම අපේක්ෂකයෙක්ට පාවිච්චි කරන ඡුන්ද සංඛ්‍යාවෙන් 50ක් ගන්න බැහැ. රාජපක්ෂ වගේ කෙනෙක්ට ඉදිරිපත් වෙන්න බැහැ. ඒ නිසා දැනට අපට පේන්න තියෙනවා විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමට පැහැදිළි දේශපාලන තත්වයක් ගොඩනැගෙමින් තියෙන බව. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීම පිළිබඳ දේශපාලන ඉඩකඩ පසුගිය සති දෙක ඇතුලේදී පුළුල්වෙලා තියෙනවා. ඒ නිසා විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීම සම්බන්ධයෙන් වැඩි මැදිහත්වීමක් කරන්නත් ජවිපෙ මධ්‍යම කාරක සභාව විසින් තීන්දු කරලා තියෙනවා.
පහුගිය සතියේදී ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂ අතර විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමට අදාලව සාකච්ඡුාවක් සිද්ධවෙලා තිබුණු බවට ආරංචිමාර්ග වලින් වාර්තා වෙනවා..
අපි හිතනවා ඒ කතාවේ යම් පදනමක් තියෙන බව. අපටත් තොරතුරු ලැබුණා එහෙම සාකච්ඡුාවක් වුණ බවට. ඒක තේරුම් ගන්න අමාරු දෙයක් නෙවෙයි. ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට ජනාධිපතිවරණයක් ජයගන්න බැහැ. අනෙක් පැත්තෙන් මහින්ද රාජපපක්ෂට ඉල්ලන්නත් බැහැ. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පැහැදිළි ස්ථාවරයක ඉන්නවා ගෝඨාභය රාජපක්ෂට හෝ වෙන කෙනෙක්ට මේක දෙන්නෙ නැති බව. අනෙක් පැත්තෙන් රනිල් වික‍්‍රමසිංහටත් ජයගන්න බෑ. අපි පුද්ගලබද්ධ ප‍්‍රශ්ණ දිහා බලන්නෙ නැහැ. අපි බලන්නෙ මේ තනතුර දිහා. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි වෙලා පාර්ලිමේන්තු ක‍්‍රමයක් හැදෙනවානම් මේ ප‍්‍රශ්ණ සුබදායී විදියට අපි දකිනවා. මේක දීර්ඝකාලීන අරගලයක ප‍්‍රථිපලයක් ලෙසත්, මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා විසින් පසුගිය කාලයේදී නටපු දේශපාලන විගඩම නිසාත් මේ වෙද්දී විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කරන්නට පොදු මතයක් තියෙනවා.
