No menu items!
26.3 C
Sri Lanka
2 May,2025
Home Blog Page 445

වැටලීම්වලින් ත්‍රස්තවාදයක් මැවූ මාධ්‍ය සෙබළු

පාස්කු ඉරිදා ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයෙන් පසුව මාධ්‍ය කටයුතු කළ ආකාරය සම්පූර්ණයෙන්ම ආචාරධර්ම විරෝධී මෙන්ම වගකීම් විරහිත බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. මෙම ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයෙන් පසුව සටහන ලියැවෙන මොහොත වෙද්දී විවිධ හේතු මත අත්අඩංගුවට ගැනුණු සිය ගණනකි. එහෙත් ත්‍රස්ත ක්‍රියාවට සම්බන්ධ බව තහවුරු වී සැකපිට ප්‍රශ්න කරන්නේ 73 දෙනෙකු පමණි.


එහෙත් පසුගිය කාලයේදී රාත්‍රී ප්‍රවෘත්ති හෝ දිනපතා පුවත්පත් නැරඹූ අය දිනකට පමණක් ත්‍රස්තවාදීන් පණහක් හැටක් හසුවෙන බව විශ්වාස කරනු ඇත. ලංකාව පුරාවට ත්‍රස්තවාදීන් සිටින බව සැක කරන්නට සිදුවෙන අන්දමේ තොරතුරු දකින්නට ලැබෙනු ඇත. ප්‍රවෘත්ති නරඹන්නෙකු අද ඉන්නේ දැඩි බියකිනි. ඒ මාධ්‍යවලින් දුටු වැටලීම් සංදර්ශන නිසාය.


ආරක්ෂාව වඩාත් තහවුරු කිරීම සඳහා දිවයින පුරා මුස්ලිම් ජාතිකයන් ඉලක්ක කරගනිමින් සෝදිසි මෙහෙයුම් මාලාවක් සිදුකර තිබුණි. සාමාන්‍ය ජනතාව බියට පත්වෙන තොරතුරු ආවේ ඒ වැටලීම් මාධ්‍යවලින් වාර්තා කළ ආකාරය නිසාය. මෙසේ සෝදිසි මෙහෙයුම් කිරීම යහපත් තත්වයකි. එස්.ටී.එෆ්. හා හමුදා කණ්ඩායම් විසින් මෙවැනි මෙහෙයුම් වැඩි වශයෙන් සිදුකර තිබුණි. එම කණ්ඩායම් අත්අඩංගුවට ගත් පුද්ගලයන් අදාල ප්‍රදේශවල පොලිස් ස්ථානවලට බාරදීම සිදුකරයි. එලෙස අත්අඩංගුවට ගත් පුද්ගලයන්ගෙන් සැලකිය යුතු පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගත් දිනයේම නිදහස් කර තිබුණි. එයට හේතුව ඔවුන් සැක කිරීමට හේතු නොවීමයි.


එලෙස අත්අඩංගුවට ගත් පුද්ගලයන් අතර අනන්‍යතාව තහවුරු කළ නොහැකි පුද්ගලයෝ, පුපුරන ද්‍රව්‍ය ළඟ තබාගත් පුද්ගලයෝ, විවිධ පොත්පත් ආදිය ළඟ තබාගත් පුද්ගලයෝ සිටිති. ඊට අමතරව හමුදා ඇඳුමට සමාන ඇඳුම්, සුදු ඇඳුම් හා චීවර ළඟ තබාගත් පුද්ගලයන්ද අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. සිම් කාඞ්පත් කිහිපයක් ළඟ තබාගත් අය, දුරකථන කිහිපයක් තබාගත් අය පවා අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. ඇඳිරි නීතිය බලපැවැත්වූ අවස්ථාවේ පොදු ස්ථානවල රැඳී සිටි පුද්ගලයෝ සිටිති. එවැනි අය තමන්ගේ අනන්‍යතාව හා තමන් ළඟ තිබුණු බඩුභාණ්ඩවලට අදාළ ලියකියවිලි ඉදිරිපත් කිරිමෙන් පසු බොහෝදෙනෙකු නිදහස් කර තිබුණි.

මෙලෙස පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට ගෙන නිදහස් කිරීම සාමාන්‍ය තත්වයකි. හදිසි තත්වය නිසා සැකපිට අත්අඩංගුවට ගැනීම් කරන්නට සිදුවෙයි. එහෙත් ගැටලුව වුණේ මේ වැටලීම්වලින් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදීන්ගේ කැමරා සමඟ කිරීමය. ඒ ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදීන් පුද්ගලයන්ගේ පෞද්ගලිකත්වයත්, ආරක්ෂාවත් ආක්‍රමණය කරමින් මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණේ, ඒ පුද්ගලයන් පසුව නිර්දෝෂී බව තහවුරු වුවද ඔවුන්ගේ ජීවිත විනාශ වෙන ආකාරයටය. විවිධ ප්‍රදේශවල ජීවත්වෙන පුද්ගලයන්ට තම ප්‍රදේශයේ ජීවත්වීමට බිය හිතෙන අන්දමටය. එවැනි වාර්තා ගණනාවක් ඇතත්, සිදුවීම් කිහිපයක් මෙසේය.


අප්‍රේල් 22 වැනිදා හිරු ටී.වී. ඇතුළු ප්‍රවෘත්ති නාලිකා කිහිපයකින්ම කොච්චිකඬේ පුපුරවාගැනීම කළ පුද්ගලයා වසර කිහිපයකට පෙර මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක පෙනී සිටි බව කියමින් පුද්ගලයෙකුගේ වීඩියෝවක් විකාශය කර තිබුණි. කෙසේ වෙතත් ඒ වීඩියෝව මොහොමඞ් ෆර්සාන් නම් පුද්ගලයෙකුගේ විය. ඒ නිසා ඔහු දැඩි අපහසුතාවකට පත්වී තිබුණු අතර ත්‍රස්ත ක්‍රියාවට කිසිදු සම්බන්ධයක් නැති, ජීවතුන් අතර සිටින්නෙකු වූ ඔහු දැඩි පීඩාවකට ලක්වී තිබුණි.


අප්‍රේල් 26 වැනිදා කොම්පඤ්ඤ වීදියේ පල්ලියක නවාතැන් ගෙන සිටි තරුණයෙකු යුද හමුදා නිලඇඳුම් සමඟ අත්අඩංගුවට ගත් බව මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණද, එම තරුණයා එම ඇඳුම් සිය පියාගේ වෙළඳසැලෙහි අලෙවි කිරීම පිණිස තවත් වෙළඳසැලකින් මිලදී ගත් ඇඳුම් තොගයකි. එම තරුණයාගේ මුහුණ සම්පූර්ණයෙන්ම මාධ්‍යවලින් පෙන්වා තිබුණි. එහෙත් පසුව එම තරුණයා නිදහස් කර තිබේ.


මාතර හක්මන ප්‍රදේශයේදී සිංහල භාෂාවෙන් ලියැවුණු ඉස්ලාම් ධර්මය ගැන තවුහිත් ජමාත් මතවාදය රැගත් පොත්පත්, පැරණි ගුවන් බලපත්‍රයක් ආදිය ගිනි තබමින් සිටියදී පුද්ගලයන් හතරදෙනෙකු හා කාන්තාවක අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. මේ පුද්ගලයන් එම භාණ්ඩ ගිනි තබා තිබුණේ අත්අඩංගුවට පත්වේයැයි බියෙනි. එහෙත් ඔවුන් ත්‍රස්ත ක්‍රියාවකට සම්බන්ධ වී තිබුණේ නැත. එහෙත් ඔවුන් නිවෙස් තුළට කඩාවැදුණු කැමරාකරුවන් ඔවුන්ව ත්‍රස්තවාදීන් බවට පත්කර තිබුණි.


අප්‍රේල් 28 වැනිදා රත්මලානේදී වෝකිටෝකි තොගයක් එස්.ටී.එෆ්. කණ්ඩායමකින් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. එහෙත් එම තොගය හවස් වරුව වෙද්දී පොලීසියේදී නිදහස් කර තිබුණේ ඒවා නීත්‍යනුකූලව බලපත්‍ර සහිතව තබාගත් ඒවා නිසාය. එහෙත් වැටලීම් සජීව පටිගත කළ මාධ්‍යවේදීන් මාධ්‍ය ආයතනවලට ප්‍රවෘත්තිය යවා තිබුණු අතර හවස් වරුවේ නිදහස් කළ වෝකිටෝකි ගැන රාත්‍රී ප්‍රවෘත්තිවල විකාශය විය.


සයින්දමරුදු ප්‍රදේශයේ පිපිරීම්වලින් පසුව අප්‍රේල් 29 වැනිදා පන්සල්වලට පහරදීමේ ඉඩක් ගැන මාධ්‍යවලින් වාර්තා කර තිබුණි. සැබෑ ලෙසම ඉහත කී ත්‍රස්තවාදී කණ්ඩායමට එවැනි සැලසුමක් තිබී ඇතැයි සයින්දමරුදු ප්‍රදේශයේ වැටලීමෙන් පසුව ආරක්ෂක අංශවලින් පවසයි. එම වැටලීම්වලදී සුදු ඇඳුම් කිහිපයක් හමුවීම සැකයට හේතුව වී තිබුණි. එහෙත් ත්‍රස්තවාදී කල්ලිය අත්අඩංගුවට පත්වෙද්දී එවැනි පිපිරීමක් සිදුකිරීමට හැකියාවක් ත්‍රස්තවාදී කණ්ඩායමට තිබුණේ නැත. එසේ වුව අප්‍රේල් 29 වැනිදා ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමි පන්සල් 50කට පහරදීමේ සැලැසුමක් ඇතැයි කරන ලද ප්‍රකාශයක් මාධ්‍යවලින් වාර්තා කර තිබුණි. ඉන්පසුව පන්සල් පහරදීමේ සැකය ගැන සාමාන්‍ය ජනතාව අතර බියක් ඇතිකිරීමේ පැහැදිලි සැලසුමක් මාධ්‍ය ආයතනවලට තිබුණි. අප්‍රේල් 30 වැනිදා ප්‍රවෘත්ති විකාශවලදී හිරු ප්‍රවෘත්ති ඇතුළු මාධ්‍ය ආයතන තුවක්කු, උණ්ඩ ආදිය හමුවීම ගැන ප්‍රවෘත්ති වාර්තා කරද්දී, ස්ථාන හැඳින්වුවේ අනුරාධපුර ශ්‍රාවස්තිපුර විහාරස්ථානය අසල, ගොඩගම නාරම්මල විහාරස්ථානය අසල ආදි වශයෙන් අසල ඇති පන්සල් ඉදිරියට දමමිනි.


මෙලෙස හමුවූ කඩු, බෝර 12 තුවක්කු, රිවෝල්වර්, යුද හමුදාව පාවිච්චි කරන ආයුධවල උණ්ඩ හා බෝම්බ ආදිය ළඟ තබාගැනීම නීති විරෝධීය. එහෙත් එවැනි ආයුධ ලංකාවේ ඕනෑ ජනවර්ගයකට අයත් පුද්ගලයන් නීතිවිරෝධීව සඟවා තබාගන්නා බව නොරහසකි. මෑතක දියතලාවේදී එවැනි බෝම්බයක් පුපුරා ගිය බවද මතක තබාගත යුතුය. නීති විරෝධී එවැනි ආයුධ ළඟ තබාගත් අයට නීතිය ක්‍රියාත්මක වනු ඇත. එහෙත් ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාව සමඟ ඒවා පටලවමින් සාමාන්‍ය ජනතාව බිය වැද්දීමේ මාධ්‍ය ආයතන න්‍යාය පත්‍රවලට හසුවිය යුතු නැත.


ජනප්‍රිය වීමේ ආශාවෙන් වැටලීම් සිදුකළ හමුදා සහ පොලිස් නිලධාරීන්ද මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන වැටලීම්වලට යන බව පැහැදිලිව දකින්නට ලැබුණි. එහෙත් හමුදාව මෙන්ම පොලීසියද කියන්නේ මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන නොයන ලෙස උපදෙස් දුන් බවය.


යුද හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක බි්‍රගේඩියර් සුමිත් අතපත්තු අප සමඟ ප්‍රකාශ කළේ හමුදාව සිදුකරන වැටලීම්වලදී මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන නොයන ලෙස පැහැදිලිව උපදෙස් දී තිබෙන බවය. තමන් දන්නා පරිදි එවැනි සිදුවීම් කිසිවක් සිදු වී නොමැති බවද ඔහු කීය. හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශකවරයා එසේ පැවසුවද, හමුදාවේ ඉහළ නිලධාරීන්ගේ උපදෙස් පිළිපදිමින් හෝ නැතිව හමුදා නිලධාරීන් සිය මෙහෙයුම්වලට මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන ගොස් තිබුණි. අප්‍රේල් 30 වැනිදා රාත්‍රී ප්‍රවෘත්ති විකාශවලින් අම්පාර ප්‍රදේශයේ ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදියෙකු වන වසන්ත චන්ද්‍රපාල හමුදා ට්‍රක් රියක නැඟී, මයික්‍රෆෝනය අතැතිව හමුදා මෙහෙයුම් පිළිබඳව විස්තර කරන අන්දමේ වීඩියෝවක්ද පෙන්වීය. වසන්ත චන්ද්‍රපාල දිගින් දිගටම හමුදාව සමඟ හමුදා සෙබළෙකු මෙන් වැටලීම්වලට සහභාගී වූ මාධ්‍යවේදියෙකි. ඔහු පැහැදිලිවම එම වැටලීම්වලට ගියේ හමුදා සෙබලුන්ගේ සහයෝගය මතය.


පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක රුවන් ගුණසේකර පැවසුවේද පොලිස් ස්ථානවලට මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන නොයන ලෙස පැහැදිලිව උපදෙස් දී ඇති බවය.


‘මම මේ වෙද්දී එස්.ටී.එෆ්., යුද හමුදාව හා පොලිස් ස්ථානවලින් සිදුකර තිබෙන අත්අඩංගුවට ගැනීම් පිළිබඳ සංඛ්‍යාලේඛන ප්‍රසිද්ධ කරන්නේ නැහැ. මොකද එහෙම දත්ත ප්‍රකාශ කරද්දී වරදින්නට ඉඩ තියෙනවා. හමුදාව හා එස්.ටී.එෆ්.වලින් අත්අඩංගුවට ගන්නා අයවත් එවන්නේ පොලිස් ස්ථානවලට. එතකොට එකම පුද්ගලයාව දෙවරක් ගණනය වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. ඒ වගේම අත්අඩංගුවට ගන්න සියලුදෙනාම ත්‍රස්ත ක්‍රියාවලට සම්බන්ධ බව කියන්න බැහැ. ඒ නිසා සාමාන්‍ය ජනතාව බියට පත් නොකළ යුතු නිසා මම සංඛ්‍යා දත්ත කියද්දීත් පරෙස්සම් වෙනවා.
මේ වෙද්දී බෝම්බ ප්‍රහාරයට සැකපිට අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් 54 දෙනෙක්ව ප්‍රශ්න කරමින් සිටිනවා. ත්‍රස්ත විමර්ශන කොට්ඨාසය 19 දෙනෙක්ව ප්‍රශ්න කරමින් සිටිනවා. එතකොට සමස්තයක් විදියට 73 දෙනෙකු ඉන්නවා. ඒ අය තමයි මේ ත්‍රස්ත ක්‍රියාවට සම්බන්ධ ප්‍රධාන සැකකරුවන්. එහෙත් පොලිස් ස්ථානවල ඇතැම් නිලධාරීන් වගකීම් විරහිත ලෙස මාධ්‍යවේදීන්ද රැගෙන මෙහෙයුම් කරන බව පේනවා. මෙතැනදී පොලීසිය පැත්තෙන් ලොකු ප්‍රශ්නයක් වෙනවා. මේ විදියට අත්අඩංගුවට ගැනීම්වලදී වීඩියෝ කිරීම පැමිණිලි පාර්ශ්වයට ලොකු අවාසියක්. ඒ නිසා පරීක්ෂණ ඉදිරියට ගෙනයන්න අමාරුයි. අනෙක් පැත්තෙන් අත්අඩංගුවට පත්වෙන අයගේ පෞද්ගලිකත්වයට ලොකු ප්‍රශ්නයක්. මිනිස්සු නිවෙස්වලට අඳින ඇඳුම්වලින් ඉන්නේ. ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ජීවිත අනවසරයෙන් කැමරා වෙනවා. සමහර සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට ගනිද්දී සිටියේ යට ඇඳුම් පිටිනුයි. ඒ දර්ශන පවා මාධ්‍යවලින් වාර්තා කළා. ඔවුන් අත්අඩංගුවට පත්වුණත් ඔවුන් තවම සැකකරුවන්. ඒ නිසා අපි උපදෙස් දීලා තියෙන්නේ කැමරා කණ්ඩායම් රැගෙන යන්න එපා කියලයි. ඒ උපදෙස් කඩකරලා කටයුතු කරන්න ගිහින් ප්‍රශ්නයක් ඇතිවුණොත් අදාල ප්‍රදේශවල පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරුන් වගකියන්න ඕනෑ.’ ■

අන් සියලුදෙනා මෙන්ම මුස්ලිම්වරුන් ඉන්නේද බියෙනි

A Sri Lankan Muslim woman looks out on the street, in Aluthgama, town, 50 kilometers (31.25 miles) south of Colombo, Sri Lanka, Monday, June 16, 2014. At least three Muslims were killed after a right-wing Buddhist group with alleged state backing clashed with Muslims in southwestern Sri Lanka, a government minister said Monday. Dozens of shops were burned, homes looted and some mosques attacked in the violence Sunday night in the town of Aluthgama, local residents said. (AP Photo/Eranga Jayawardena)

අප්‍රේල් 21 වැනිදා මරාගෙන මැරෙන ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය ලංකාවම කම්පනය කළේය. ඒ ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයෙන් පසුව ලංකාවේ මුස්ලිම් ජනතාව කෙරෙහි දැවැන්ත කෝපයක්, වෛරයක් හා සැකයක් එල්ලකරමින් සමාජ මාධ්‍යවල මෙන්ම ප්‍රධාන මාධ්‍යවලද අදහස් පළවෙනු දකින්නට ලැබුණි. එහෙත් ඒ අදහස්, මුස්ලිම් ජනතාවට එරෙහිව සිදුකරන ශාරීරික හිංසනයක් දක්වා වර්ධනය වී තිබුණේ නැත. සංවිධානය වී මුස්ලිම් කඩ ගිනි තැබුවේ නැත. මුස්ලිම් මිනිසුන්ට පන්න පන්නා පහරදුන්නේ නැත. එය කුරිරුම ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයකින් පරාජයට පත්වූ ලංකාව, එම පරාජයන් පසුව ලද මහා ජයග්‍රහණයකි. ශ්‍රී ලංකාවේ මුස්ලිම් සිවිල් ක්‍රියාකාරිකයන්ද, විද්වතුන්ද එම ජයග්‍රහණය පිළිබඳව ස්තූතිය ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කර තිබුණි.


එහෙත් මුස්ලිම් ජනතාව අපහසුතාවට පත්වෙන අන්දමේ හුදෙකලා සිදුවීම් ගණනාවක් සිදුවී තිබුණි. අප මෙහි සඳහන් කරන්නේ ආරක්ෂක අංශවලින් සිදුකරන සාධාරණ පරීක්ෂණවලදී අපහසුතාවට පත්වෙන මුස්ලිම් ජාතිකයන් ගැන නොවේ. මෙවැනි මොහොතක පරීක්ෂණ සිදුකිරීම සාමාන්‍ය තත්වයකි. එහෙත් අසාධාරණ ලෙස කිසිදු පදනමක් නැතිව මුස්ලිම් වීම නිසාම පුද්ගලයන්ට අපහසුතාවට පත්වීමට සිදුවූ අවස්ථා ගණනාවකි. ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කවුන්සිලයේ සභාපති එන්.එම්. අමීන් ප්‍රකාශ කළ අන්දමට සැලකිය යුතු අන්දමේ සිදුවීම් 180කට වැඩි ප්‍රමාණයක් සිදුවී තිබේ.

පහරදීම්


එන්.එම්. අමීන් පසුගිය කාලසීමාව තුළ මුස්ලිම් ජනතාව ඉලක්ක කරමින් සිදුවූ සිදුවීම් කිහිපයක් ගැන විස්තර කළේ මෙසේය. ‘කුලියාපිටියේ ඒදණ්ඩවල ගම්මානයේ මුස්ලිම් පල්ලියකටත් ඒකට එහා පැත්තේ තිබ්බ ඉස්කෝලෙකට හානි කරලා තිබුණා. ඒ කවුද කියලා අපි දන්නේ නැහැ.

වැල්ලවාය බස් ස්ටෑන්ඞ් එකේ සුපර්වයිසර් වැල්ලවාය නගරයේ තිබුණු මුස්ලිම් හෝටල් දෙකකට අලාභ හානි කරලා තිබුණා. ඔහුව අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණා. ඊට අමතරව මොනරාගල හා ගම්පහ ප්‍රදේශයේ පල්ලි කිහිපයකට ගල් ප්‍රහාර එල්ලකරලා තිබුණා. මාවනැල්ලේ සිටි කොලේජ් නම් පෞද්ගලික පන්ති පවත්වන ස්ථානයක් සම්පූර්ණයෙන්ම ගිනිබත් කරලා තිබුණා. මේ වෙද්දී මුස්ලිම් අය කුරාණයවත් ගෙදර තියා ගන්න බයයි. පල්ලි හරහා අපට තොරතුරු දන්වලා තියෙන තියෙන විදියට ඒ බිය හින්දා කුරාන් 15,000 කට වැඩිය මේ වෙනකොට ගිනි තියලා තියෙනවා.

පොදු ප්‍රවාහනයේදී මුස්ලිම් කාන්තාවන් ඇඳගෙන ඉන්න ඇඳුම් ගලවන්න ගිහින් තියෙනවා.‘
මවුලවි මුනීර්ද එවැනි සිදුවීම් කිහිපයක් ගැන මෙසේ කීය. ‘වතුපිට රෝහලට ගැබිණි කාන්තාවක් ගියාම ඒ කාන්තාව බඬේ බෝම්බ බැඳගෙන එනවා කියලා ඇයව පරික්ෂා කරන්න උත්සාහ කරලා. අවුරුදු 65 ක් විතර පියයුරු පිළිකාවක් හැදුණු මවක් ගිහින් තියෙනවා බෙහෙත් ගන්න. ඒ අම්මා සාරියක් ඇදලා ජැකට් එකක් දාගෙන ගිහින් තියෙන්නේ. ඒ රෝහලේ වැඩ කරන සේවකයෙක් අනෙක් සේවකයන්ට කියලා තියෙන්නේ ත්‍රස්තවාදියෙක් එනවා මෙයාවත් පරික්ෂා කරන්න කියලා. මේ වෙද්දී මුස්ලිම් කෙනෙක් බස් රියකට අත දැම්මාම බස් එකට නග්ගාගන්නේ නැති බව කියනවා. ත්‍රීවීලර් පවා මුස්ලිම් අයව අරගෙන යන්නේ නැහැ’.

බුර්කාව හා හිජාබය


මුහුණ ආවරණය කෙරෙන අන්දමේ ඇඳුම් පැළඳුම් හැඳීම තහනම් කරමින්, ගැසට් නිවේදනයක් ඉදිරියේදී ගැසට් නිවේදයකින් ප්‍රසිද්ධ කරනු ඇත. එහෙත් දැනටමත් බුර්කාව තහනම් කර ඇතැයි විශ්වාස කරන පුද්ගලයන්ද සිටින බව ප්‍රසිද්ධ ස්ථානවලදී බුර්කා ගලවන ලෙස කාන්තාවන්ට බලකරන ලද පුද්ගලයන් සම්බන්ධ සිදුවීම්වලින් පැහැදිලි වෙයි. මේ බුර්කා තහනම් කිරීමේ කතාව පාවිච්චි කරමින් මුහුණු ආවරණය නොකොට හිජාබ් පැළඳ සිටි මුස්ලිම් කාන්තාවන්ටද පීඩාවන්ට මුහුණදෙන්නට සිදුවී තිබීම බරපතළම තත්වයයි. නිශ්චිතව හිජාබ් යනුවෙන් හඳුන්වන්නේ කාන්තාවන්ගේ හිස් ආවරණය කරන ඕනෑම ඇඳුමකි. එහෙත් සාමාන්‍යයෙන් හිජාබය ලෙස හඳුන්වන්නේ මුහුණ ආවරණය නොකරන, හිසකෙස් පමණක් ආවරණය කරන හිස් ආවරණයකි. හිජාබය තහනම් ඇඳුමක් නොවන අතර හිජාබය පැළඳ අපරාධ කළ බවට වාර්තාවක්ද නැත. අඩුම තරමේ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාර එල්ලකළ පුද්ගලයන්ගෙන් බහුතරය බැලූ බැල්මට මුස්ලිම් අනන්‍යතාව පෙනෙන අන්දමට හැඳ පැළඳ සිටි අය නොවේ. ඔවුන් සිටියේ කලිසම් හා ටී ෂර්ට් හැඳය. කෙසේ වෙතත් බුර්කාව වැනි ඇඳුම් පැළඳුම් අඳින අයත්, මුස්ලිම්වරුන්ගේ සාම්ප්‍රදායික ඇඳුම් හැඳ සිටි පිරිමි මුස්ලිම්වරුන්ටත් පොදු තැන්වලදී අපහසුතාවන්ට මුහුණදීමට සිදුවී තිබුණි.


පුවක්පිටිය දෙමළ මහා විද්‍යාලයේ ගුරුවරියකට මුහුණදීමට සිදුවී තිබුණේ බුර්කාව හා හිජාබය දැන නොසිටීම නිසා පාසලට ඇතුළුවීමට ඉඩ නොදීමේ අත්දැකීමකටය. පුවක්පිටිය දෙමළ මහා විද්‍යාලයේ ගුරුවරු 40 ක් සේවය කරති. ඔවුන් හතලිස් දෙනාගෙන් ගුරුවරු 12 ක් මුස්ලිම් ගුරුවරියෝය. එම ගුරුවරියන් මැයි 07 වැනිදා පාසලට හිජාබය ඇඳගෙන ඇතුළු වෙද්දී විදුහල්පතිවරයා ගුරුවරියන්ට පාසලට ඇතුල්වන්න නොදී වළක්වා ඇත. ගුරුවරියන් ඇතුල්වන්නට නොදෙන්නේ ඇයි දැයි හේතුව විමසූ විට විදුහල්පතිවරයා විශේෂ කාර්ය බලකායේ නිලධාරීන් තමන්ට දැනුම් දී ඇත්තේ හිජාබය ඇඳගෙන එන පුද්ගලයන් පාසල තුළට ඇතුල් කර නොගන්නා ලෙසටයැයි පවසා ඇත. එම ගුරුවරියන් පාසලට ඇඳගෙන විත් තිබුණේ හිජාබය වුව, මේ සිද්ධිය පිළිබඳව ‘මව්බ්ම’ පුවත්පත මැයි 08 වැනිදා වාර්තා කර ඇත්තේ ගුරුවරියන් නිකාබය හැඳ පාසලට පැමිණි බවය.


මුස්ලිම් ජාතික කාන්තාවක ඇයට මුහුණ දෙන්නට සිදු වු සිදුවීමක් පිළිබඳව අප සමඟ දැක්වූ අදහස් මෙසේය.


‘මම කිරුළ පාරේ තියෙන පෞද්ගලික රෝහලකට අප්‍රේල් 27 වෙනිදා ගියා. ඇතුල්වීමේ දොරටුව ගාවදී ආරක්ෂක අංශ මගේ බෑගය පරික්ෂා කළා. බෑගය පරීක්ෂා කිරීමෙන් අනතුරුව එයාලා මට කිව්වේ ඇතුළට යන්න ඕනෑ නම් මගේ හිජාබය ගලවලා ඇතුල් වෙන්න කියලා. මම ආරක්ෂක අංශවලට කිව්වා ඔයාලාට ඕනෑ නම් මම මගේ හිජාබය ගලවලා ඔයාලාට පෙන්වන්නම්. ඊට පස්සේ මම ඒක දාගෙන ඇතුළට යන්නම් කියලා. නමුත් එයාලා මට ඒකට ඉඩ දුන්නේ නැහැ. ඉන්පස්සේ මම රෝහලට ඇතුල්වෙන්නේ නැතිවම ගෙදර ගියා. ශ්‍රී ලංකික ජාතිකයෙක් හැටියට එදා මම සෑහෙන්න අසරණ වුණා.’ ඇය මෙතෙක් කාලයක් නිකාබය හැඳි කාන්තාවකි. ඇගේ විශ්වාසය මත ඇය නිකාබය හැඳ තිබුණු නමුත්, ආරක්ෂක පසුබිම නිසා හිජාබය හැඳීමට තීරණය කර තිබුණි.

පොදු සේවා


මේ වෙද්දී මුස්ලිම් ව්‍යාපාරික ස්ථානවලට ඇතුළු නොවීම, මුස්ලිම් ජාතික සේවා සපයන්නන්ගෙන් සේවා ලබා නොගැනීම හා මුස්ලිම් ජනතාවට සේවය සැපයීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම ආදි සිදුවීම් විශාල ප්‍රමාණයක් තැනින් තැන වාර්තා වී තිබේ. එම සිදුවීම් පිළිබඳව සමාජ මාධ්‍යවල බොහෝ දෙනෙකු අදහස් දක්වා තිබුණි. බේකරියකට ලබාදුන් උත්සවයක් සඳහා ආහාර සැපයීමේ ඇණවුමක් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම නිසා විශාල පාඩුවක් ලැබූ පුද්ගලයෙකුද සිය ඇත්දැකීම සටහන් කර තිබුණි. මෙවැනි සිදුවීම් ගණනාවකි. අප සමඟ අදහස් දැක්වූ මුස්ලිම් ජාතික උබර් ටැක්සි රියැදුරෙක් මෙසේ කීය. ‘මම මුස්ලිම් කියලා දැනගත් ගමන් මගේ ගමන් කැන්සල් කරනවා. ඒ හින්දා කවුරුහරි නොදැන මගේ වාහනය ඇණවුම් කළොත් මම කතාකරලා අහනවා. මම මුස්ලිම් රියැදුරෙක්, ආවාට කමක් නැද්ද කියලා.’ ඔහු සිටියේ දැඩි අසරණභාවයකිනි. මෙලෙස පොදු ස්ථානවලදී දැඩි වේදනාවට හා අසරණභාවයට පත්වූ පුද්ගලයන් පිළිබඳ අත්දැකීම් බොහෝය.
අප සමඟ අදහස් දැක්වූ ඉස්ලාම් ජාතික කාන්තාවක් තමන්ගේ දරු ප්‍රසූතිය පිළිබඳව සංවේදී කතාවක් කීවාය. තමන් මාතෘ රෝහලක පසුගිය සතියේ රෝහල්ගත වූ බවත් තම ප්‍රසූතිය අවසානයේදී එම රෝහලේ සේවය කරනා හෙදියක තමන්ගේ අතට මුල්ම අවස්ථාවේදී දරුවා ලබා දෙන විට, ‘ලොකුවෙලා අපව මරයිද දන්නේ නැහැ’යි කී බවත් ඇය කීවාය.

වැටලීම්


ඊට අමතරව දිවයින පුරා සිදුවන වැටලීම් හා අත්අඩංගුවට ගැනීමේ සිදුවීම් නිසා මුස්ලිම් ජනතාව ඉන්නේ දැඩි බියකිනි. පසුගිය සතිවලදී ඉදිකිරීම් කටයුත්තක් සඳහා වෝකිටෝකි ළඟ තබාගැනීම, පියාගේ වෙළඳසැලක කැමා වර්ගයේ රෙදි තොගයක් තබාගැනීම, තමන්ගේම පැරණි හැඳුනුම්පත බියට පත්ව ගිනිතැබීම ආදි ක්‍රියා හේතුවෙන් පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට පත්ව තිබුණි.


ඊට අමතරව පොත්පත් ළඟ තබාගැනීම නිසාද පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබේ. එවැනි සිදුවීමක් ගැන ලේඛකයෙකු හා පරිවර්තකයෙකු වන අසීස් නිසාර්දීන් අප සමඟ මෙසේ කීය. ‘අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ සහකාර අධ්‍යක්ෂවරයෙකු ලෙස සේවය කළ අයි.එස්. සංවිධානය විවේචනය කළ කෙනෙක් ඉන්නවා. දෙමළ භාෂාවෙන් අයි.එස්. සංවිධානය ගැන විවේචනය කරමින් ලිපි පවා ලියපු කෙනෙක්. ගූග්ල් සර්ච් කළොත් ඔහු අයි.එස්. සංවිධානයට විරුද්ධව ලියූ ලිපි ඉහළින්ම හමුවෙනවා. ඒත් එයා අයි.එස්. ගැන ලියලා තියෙනවාය කියන පදනම මත එයාව අත්අඩංගුවට මැයි 20 දක්වා රඳවා තියෙනවා.’


මෙවැනි මොහොතක සුළු දෙයක් මත වුව සැකපිට අත්අඩංගුවට ගැනීම් සිදුවීම ගැන අපට විවේචනයක් නැත. එවැනි සැකකිරීම් ගැන අපට තේරුම් ගත හැකිය. කෙසේ වෙතත් ඒ සැකකිරීම්වලින් නිර්දෝෂී මුස්ලිම් ජාතිකයන් අපහසුතාවට පත්වූ බවද අප සිහිතබාගත යුතුය.
කථිකාචාර්ය ලරීනා අබ්දුල් හක් ප්‍රවීණ පරිවර්තිකාවකි. ඇය සැකයට ලක්වීම පිළිබඳ අත්දැකීමකට මුහුණදීමට සිදුවී තිබුණි.


‘මම වල්පොල රාහුල මධ්‍යස්ථානයත් එකක් සංහිඳියාව පිළිබඳව වැඩසටහන් අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ ඉඳලා කරනවා. වල්පොල රාහුල මධ්‍යස්ථානයේ අපිත් එක්ක එකතු වෙලා වැඩ කරන කිහිපදෙනෙකුයි, ගල්කන්දේ ධම්මානන්ද හාමුදුරුවොයි අපේ ගෙදර ආවා. ඒ වෙලාවේ හාමුදුරුවෝ මගේ ළමයින්ට කන්න බිස්කට් එහෙම බෑග් එකක් ඇතුළු භාණ්ඩ කිහිපයකුත් අරගෙන ආවා. ඒ වෙලාවේ අහළ පහළ අය 1919ට කතා කරලා කියලා තිබුණා, සිවුරක් ඇඳගත්තු ගැහැනු කෙනෙක් සැක කටයුතු පාර්සලයක් එක්ක මුස්ලිම් ගෙදරකට ගියා කියලා. ඉන්පස්සේ අපේ ගෙදරට පොලිස් නිලධාරීන් දෙන්නෙක් ආවා. ඒ නිලධාරීන් බොහෝම සුහදව අපෙන් ප්‍රශ්න කළා. මම මගේ විශ්වවිද්‍යාලයේ හැඳුනුම්පතත් පෙන්නුවා. හාමුදුරුවොයි, අනෙක් අයයි මේ වෙලාවේ අපේ ගෙදර ආවේ ඇයි කියලාත් හාමුදුරුවෝ ඒ නිලධාරීන්ට පහදලා දුන්නා. ඒ නිලධාරීන් දෙන්නා කිව්වේ පොලිසියට ඇවිල්ලා ස්ථානාධිපතිවරයාවත් මේ ගැන දැනුවත් කරන්න කියලා. අපි පොලිසියටත් ගියා.’


මේ සටහනේදී අප උපුටාගත්තේ අප සමඟ හිතවත්කමක් ඇති, සමාජ ක්‍රියාකාරිකයන් ලෙස කටයුතු කරන පුද්ගලයන්ගේ හා ඔවුන්ගේ හිතවතුන්ගේ අත්දැකීම්ය. මීටත් වඩා බරපතළ සිදුවීම්වලට මුහුණදුන් සාමාන්‍ය ජනතාවද සිටින බව සිහිතබාගත යුතුය. කෙසේ වෙතත් මේ සිදුවීම්වලින් පැහැදිලි වෙන්නේ බියෙන් සිටින්නේ අනෙකුත් ජනවර්ගවල අය පමණක් නොවන බවය. ශ්‍රී ලංකාවේ මුස්ලිම් ජනතාවද මේ මොහොතේ ඉන්නේ බියෙන් හා අවිනිශ්චිත හැඟීමකිනි. මේ හැඟීම පරාජය කළ යුත්තේ සියලුදෙනා එක්වය. වෙන් වෙන්ව නොවේ. ■

කාදිනල්ට ඇත්තේ වෙනම නීතියක්ද?


පාස්කු ඉරිදා ඉස්ලාම් අන්තවාදී ප්‍රහාරයට ලක්වූ කොළඹ කොච්චිකඬේ ශාන්ත අන්තෝනි දේවස්ථානය බැතිමතුන් සඳහා මැයි හත් වැනි අඟහරුවාදා විවෘත විය. එම සිද්ධස්ථානයේ පියනම පණිවිඩයක් තබමින් නිවේදනය කර තිබුණේ බැතිමතුන් බෑග් රහිතව පැමිණිය යුතු බවත්, නාවික හමුදාව හා පොලීසිය බැතිමතුන් පරීක්ෂාවට ලක් කිරීමෙන් පසුව සිද්ධස්ථානයට ඇතුල් කරගන්නා බවත්ය. එය එසේ වෙද්දී පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසු මැයි 6 වැනිදා ආරම්භ වූ රජයේ පාසල්වල (6 ශ්‍රේණියෙන් ඉහළ සිසුන්ගේ) පැමිණීම එතරම් සාර්ථකත්වයක් ගෙන තිබුණේ නැත. එදින රාත්‍රි ඒ පිළිබඳව වාර්තා කළ පෞද්ගලික රූපවාහිනී නාලිකා සියල්ලම වාර්තා කර තිබුණේ එදින ළමුන්ගේ පැමිණීම අඩුවීම තවදුරටත් දිරිගන්වන ස්වරූපයෙන්ය. මැයි 7 වැනිදා පටන් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් වූ පාර්ලිමේන්තුව කල් තැබීමේ විවාදයේදී ද එම පෞද්ගලික රූපවාහිනී නාලිකා අනුව යමින් සමහර විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන් අධ්‍යාපන අමාත්‍යවරයාගෙන් විමසා සිටියේ ඔබගේ දරුවන් පාසැල් ගියාද යන්නය. ඊට අපූරු පිළිතුරක් ලබා දෙමින් අමාත්‍යවරයා කියාසිටියේ පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණීමට පෙර පාසල් නොගිය අය පාසල් වසා තැබීමට කැමති බවය. සතියක් පාසල් වසා තැබුවහොත් එයින් ළමයින්ට වන හානිය ඉතා ප්‍රබල එකක් බවය. කෙසේවෙතත් දෙවන දින වූ මැයි හත්වැනිදා ළමයින් පාසල්වලට පැමිණීම පළමු දිනට වඩා සාර්ථක වී තිබුණි. විශේෂයෙන් නගරයෙන් බැහැර පාසල්වල ළමුන්ගේ පැමිණීම සාර්ථක වී තිබුණි. බිල්ලකු නොවේ නම් දින ගණනාවක් යන විට පාසල්වල තත්ත්වය සාමාන්‍ය අතට හැරෙනු නොඅනුමානය.


පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයට පෙර සියලුම රජයේ පාසල්වල, රජයේ ආධාර ලබන සහ රජයේ අනුමත පෞද්ගලික පාසල්වල දෙවන පාසල් වාරය ආරම්භ වීමට නියමිතව තිබුණේ අප්‍රේල් 22වැනිදාය. එහෙත් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයත් සමග කතෝලික පෞද්ගලික පාසල් පිළිබඳ සාමාන්‍ය අධිකාරි අයිවන් පෙරේරා පියනමගේ නිවේදනයක් අනුව කියවුණේ එම කතෝලික පෞද්ගලික පාසල් අප්‍රේල් 29 වැනිදා සිට විවෘත වන බවයි. ඊට පසුව ඒ අනුව අධ්‍යාපන අමාත්‍ය අකිල විරාජ් කාරියවසම් නිවේදනය කළේ දෙවන පාසල් වාරය සඳහා පාසල් අප්‍රේල් 29 වැනිදා විවෘත වන බවයි.


එහෙත් එම දිනයද නැවත කල් ගියේ කොළඹ අගරදගුරු මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමියන් පෞද්ගලික කතෝලික පාසල් මැයි 6 වැනිදා විවෘත කරන බව දැනුම් දීමත් සමඟය. ඊට සමගාමීව ආරක්ෂක මණ්ඩලය ගත් තීන්දුවක් අනුව යැයි කියමින් සියලුම පාසල්ද, විශ්වවිද්‍යාලද මැයි 6 වැනිදා විවෘත කරන බව රජය විසින් නිවේදනය කරනු ලැබීය. එහෙත් කාදිනල් හිමියන් මැයි දෙවෙනිදා නැවත දැනුම් දෙන තුරු පෞද්ගලික කතෝලික පාසල් විවෘත නොකරන ලෙස පැවසීය.


ඒ සඳහා හා ඒ හිමියන් නිකුත් කළ නිවේදනයේ එම කරුණ සඳහන් වූයේ මේ ආකාරයටය.
‘අතිවිශ්වසනීයව ලැබුණු විදේශීය ආරංචි මාර්ගයකට අනුව අප සතු සුප්‍රසිද්ධ දෙව්මැදුරකට සහ අපෝස්තලික සේවා ආයතනයකට පහර දීමට මේ සති අග මාන බලන බවට අපට තොරතුරු ලැබී ඇත. එම නිසා ඔබගේ යහපත වෙනුවෙන් මෙම ස්ථාන දැනට වසාදැමීමට තීරණය කළෙමු. කෙසේ වෙතත් සියලුම දෙව්මැදුරුවල ලබන ඉරිදා පවත්වන්නට සැලසුම් කළ දේව මෙහෙයන් හා අනෙකුත් දිව්‍ය පූජා යාගයන් නැවත දැනුම් දෙන තුරු නවත්වා දැමීමට තිරණය කළෙමු. මෙම තොරතුරු මත පදනම්ව ලබන සතියේ දී සියලුම කතෝලික පෞද්ගලික පාසල් නැවත දැනුම් දෙන තුරු වසා තබන ලෙස ඉල්ලා සිටිමු’.


එම නිවේදනය අනුව යමින් එම නිවේදනයට අදාළ මැයි 05 වැනි දා ද, ඊට පෙර ඉරිදා වූ අප්‍රේල් 28වැනිදා ද, කතෝලික දේවස්ථානවල ඉරිදා දේවමෙහෙයන් පැවැත්වූයේ නැත. කොළඹ අගරදගුරු මැදුර දේවස්ථානයේ සිට කාදිනල් හිමියන් විසින් පැවැත්වූ දේව මෙහෙය රූපවාහිනි නාළිකා මඟින් සජීවීව විකාශනය කරනු ලැබීය. එසේ වුවද සමහර කතෝලික දේවස්ථානවල ඉරිදා දේව මෙහෙයන් පැවැත්වූ බවද විවාහ උත්සවවලට අදාල දිව්‍ය පූජා පැවැත්වූ බව ද වාර්තා විය.
තහනම් කිරීම් සහ තහනම නොතකා සිදුකරන පාසල් යෑම සහ දිව්‍ය පූජා පැවැත්වීම ආදියෙනුත් පෙනී යන්නේ ආරක්ෂාව පිළිබඳ නිසි සුපරික්ෂාකාරීත්වයක් යටතේ එම කටයුතු සාමාන්‍ය පරිදි පවත්වාගෙන යා හැකි බවයි. පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසු රාජ්‍ය සහ පෞද්ගලික අංශයේ කාර්යාල හා වෙළඳ කටයුතු නිසි සුපරික්ෂාකාරීත්වයක් යටතේ සාමාන්‍ය පරිදි පවත්වාගෙන යන්නාක් මෙන්ය.
ඒ සඳහා ද බිල්ලෙකු මැව්වේ නම් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයේ සිට මේ දක්වා රාජ්‍ය හා පෞද්ගලික අංශයේ කිසිදු කටයුත්තක් සිදු වන්නට ඉඩ තිබුණේ නැත. පොලීසිය හා ත්‍රිවිධ හමුදාපතිවරුන් කිහිප විටක් ප්‍රකාශ කර ඇති පරිදි සුපරික්ෂාකාරී වීම හැර ආරක්ෂක තත්ත්වය පිළිබඳ මහා බියක් ඇතිකර ගැනීමට හේතුවක් නැත. ඉස්ලාම් අන්තවාදී ත්‍රස්තවාදී කල්ලියේ නායකයන් සියල්ලම වාගේ මියගොස් හෝ අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. ඔවුන් සතු පුපුරන ද්‍රව්‍ය ඇතුළු අනෙකුත් දෑ අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. ඇත්තේ ජනතාව බියට පත් කරන ආකාරයේ වැටලීම්වලට අදාළ මාධ්‍ය වාර්තාකරණයන්ය. ඒ ආශ්‍රිතව බිල්ලකු මැවීම සිදු කරන විපක්ෂයේ දේශපාලන සංදර්ශනයත් පමණය. පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසු දිනවල ආරක්ෂක අංශ ප්‍රකාශයට පත් කළ සැක සහිත වාහන පිළිබඳ තොරතුරු, අලුත් තොරතුරු ලෙස නැවත ප්‍රකාශයට පත් කරමින් වගකීම් විරහිතව කටයුතු කරන මාධ්‍ය වාර්තාකරණයන් පමණය. එසේ නොමැති නම් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසු මේ දක්වා රාජ්‍ය සහ පෞද්ගලික අංශයේ සියලු වැඩකටයුතු ඇනහිටින තත්ත්වයක් තිබිය යුතුය. කාදිනල් හිමියන්ගේ තහනම පවතිද්දීත් දිව්‍ය පූජා පවත්වන්නට හැකිකමක් තිබිය නොහැකිය. රජයේ පාසල්වල හෝ 6 ශ්‍රේණියෙන් ඉහළට පාසල් පවත්වන්නට හැකියාවක් තිබිය නොහැකිය. විශේෂයෙන්ම කොළඹ කොච්චිකඬේ ශාන්ත අන්තෝනි වැනි සිද්ධස්ථානයක් බැතිමතුන්ට විවෘත වන්නට නොහැකිව තිබුණි.


මෙහිදී අප මතක තබා ගත යුතු කරුණ වන්නේ ගමක හෙවත් කතෝලික සභාවේ බෙදීම් අනුව කියනා ලෙස මීසම මත ඇති දේවස්ථානයකට වඩා කොච්චිකඬේ ශාන්ත අන්තෝනි වැනි සිද්ධස්ථානයක තත්ත්වය වෙනස් බවය. ගමක හෙවත් මීසමක ඇති දේවස්ථානයක දිව්‍ය පූජාවට සහභාගිවන්නෝ, දේවස්ථානයට පැමිණෙන ගම්වැසියෝය. ඔවුන් බොහෝ විට මුළු ගමම දනිති. පිටස්තරයෙකු ලේසියෙන්ම හඳුනාගත හැකිය. ඒත් සිද්ධස්ථානයක් යනු එය පිහිටි ගමේ කතෝලිකයන් පමණක් වන්දනාමාන කරන තැනක් නොවේ. රට පුරාම වෙසෙන කතෝලික බැතිමතුන්ගේ වන්දනාවට ලක්වන ස්ථානයකි. එපමණක් නොව කතෝලික නොවන වෙනත් ආගමිකයන්ගේ ද වන්දනාවට හා ගෞරවයට ලක් වන ස්ථානයකි.


එවන් තැනක ගම් වැසියන් හා එසේ නොවන්නන් කියා පුද්ගලයන් හඳුනාගැනීම අසීරුය. ශ්‍රී පාදය, කතරගම, අනුරාධපුරය වැනි පොදු වන්දනාව ගෞරවයට ලක් වන ආගමික ස්ථාන මීට සමාන ලෙස දැක්විය හැකිය. ඉස්ලාම් අන්තවාදී ත්‍රස්තවාදීන්ගේ මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරයට ලක් වූ ජීවිත ගණනාවකින් වන්දි ගෙවා දැඩි අලාභ හානියකට ලක්වූ ප්‍රධාන පාරක් අයිනේ ඇති කොච්චිකඬේ ශාන්ත අන්තෝනි සිද්ධස්ථානයට හැකි දේ වෙන ස්ථාන සම්බන්ධයෙන් නොහැකි වන්නට බැරිකමක් නැත.


කොළඹ අගරදගුරු මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමියන්ගේ ඉහත සඳහන් කළ නිවේදනය අනුව නම් කොච්චිකඬේ ශාන්ත අන්තෝනි සිද්ධස්ථානය මැයි 7 වැනිදා අඟහරුවාදා බැතිමතුන් සඳහා විවෘත කිරීමට හේතුවක් නැත. ඉරිදා ප්‍රහාර පිළිබඳ කල් තියා ලැබුණු බුද්ධි අංශ තොරතුරු සම්බන්ධයෙන් තමා දැනුවත් කළේ නම් සිදුවූ ජීවිත හානි වළක්වා ගන්නට හැකියාව තිබූ බව හා කාදිනල් හිමි ප්‍රකාශ කළේය. එය ඇත්තකි. ආරක්ෂාව භාරව කටයුතු කළ දේශපාලන බලධාරීන් හා රාජ්‍ය නිලධාරි වගකිවයුත්තන් ඔවුන්ගේ වගකීම ඉටු කරමින් එවැනි දැනුම් දීමක් කළේ නම් ඒ මහා විනාශය වළක්වා ගන්නට හෝ අවම කරගන්නට ඉඩ තිබුණි.


එහෙත් දැන් කාදිනල් හිමියන්ට සෘජුවම බුද්ධි තොරතුරු ලැබෙන බව ඔහුගේ නිවේදනය අනුව පෙනී යයි. නිවේදනය දැක්වෙන ආකාරයට ඒවා විදේශීය බුද්ධි තොරතුරුය. එම තොරතුරු විශ්ලේෂණය කිරීමටත්, අවදානම තක්සේරු කිරීමටත්, එම අවදානම මගහැරීම සඳහා ගත යුතු ක්‍රියාමාර්ග තීරණය කිරීමටත් කාදිනල් හිමියන් සතු ආරක්ෂක දැනුම් හැකියාවක් නැති බව අපට සිතන්නට පුළුවන. මේ විදේශීය බුද්ධි තොරතුරු ගැන කාදිනල් හිමියන් ආරක්ෂක අංශ දැනුවත් කළාද යන්න අපි නොදනිමු. එවැනි දැනුවත්වීමක් කළා හෝ නොකළා වුවත් එවැනි අනතුරක් ගැන ආරක්ෂක අංශ අනතුරු අඟවා නැත.


මෙහිදී විපිළිසර වන්නේ රටේ පොදු මහජනතාව ය. ඔවුන් පිළිගන්නේ ආරක්ෂක අංශ කියන කතාව ද? නැතහොත් කාදිනල් හිමියන් කියන කතාව ද? ඊට අඩු වැඩිය සපයන්නේ බෞද්ධ නායක හිමිවරුන්ය. අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ මහනායක වරකාගොඩ ඥානරතන නා හිමියන් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ සියලුම පාසල් තවත් සති දෙකක කාලයක් වසා තැබිය යුතු බවයි. උන්වහන්සේලා ආරක්ෂාව සඳහා පන්සල් වසා තබනැයි තවම නිවේදනය කර නැත.


මෙහිදී අප තේරුම් ගත යුතු සත්‍යය වන්නේ එල්ටීටීඊ සංවිධානය සක්‍රියව පැවති කාලයේ එම සංවිධානය පරාජය කරන තුරු රටේ සියලුම කටයුතු නවත්වා මිනිසුන් ගෙවල්වලට ගාල් කර නොසිටි බවයි. ඒ නිසාම මේ අවස්ථාවේදී අවශ්‍ය වන්නේ ආරක්ෂක අංශ උපදේශ පරිදි රට සාමාන්‍ය පරිදි ඉදිරියට ගෙන යාමය. එහිදී අන්ත දෙකක් තිබිය නොහැකිය.


කතෝලික පෞද්ගලික පාසල් යන නාමයෙන් හඳුන්වන පාසල් ද ක්‍රියාත්මක වන්නේ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ අනුමැතිය අධීක්ෂණය හා මෙහෙයවීම යටතේය. අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ චක්‍රලේඛවලට අනුකූලවය. මේ පාසල්වල විභාග යනු අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය පවත්වන විභාගය. එම විභාග සඳහා ප්‍රශ්න පත්‍ර සැකසීමේදී සලකා බලන්නේ පාසල් පැවැත්වූ කාලසීමාවත්, එම කාලසීමාවේදී ආවරණය කරනු ලැබූ විෂය නිර්දේශයත් පමණක්ය. පෞද්ගලික පාසල් ඊට වඩා අඩු දින ගණනක් පවත්වා අඩු විෂය නිර්දේශ ප්‍රමාණයක් ආවරණය කළා යැයි එහිදී බොහෝ විට සලකා බලන්නේ නැත. අධ්‍යාපන අමාත්‍ය අකිල විරාජ් කාරියවසම් පාර්ලිමේන්තුවේදී කී පරිදිම සතියක කාලයක් පවා ළමයෙකුට විශාල කාලයකි. එමෙන්ම අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ අනුමත පෞද්ගලික පාසල් යන්න කතෝලික සභාවට පමණක් අදාළ වූවක් නොවේ. මේ ගණයට වැටෙන කතෝලික නොවන වෙනත් ක්‍රිස්තියානි ඒවාත් ඇංග්ලිකානු හා මෙතෝදිස්ත පාසල්ද, මුස්ලිම් පාසල් ද තිබේ. ඇංග්ලිකානු පෞද්ගලික පාසලක් වන කොල්ලුපිටියේ සාන්ත තෝමස් ප්‍රාථමික විදුහල දැනගන්නට ඇති පරිදි මැයි 6 වැනිදා සිට පාසල් කටයුතු ආරම්භ කර තිබේ.


අනෙක් කරුණ වන්නේ කතෝලික පෞද්ගලික පාසල් යනුවෙන් හැඳින්වුවද ඒවා අතරින් බහුතරය රජයේ ආධාර ලබන පාසල් හෙවත් අර්ධ රාජ්‍ය පාසල් වශයෙන් කටයුතු කරන බවය. ඒවායේ අනුමත ගුරු මණ්ඩලයට හිමි වැටුප්ද පෙළපොත් ද ළමයින්ට ලබාදෙන නිල ඇඳුම් ආධාරය ද රජයෙන් සපයනු ලැබේ. උදාහරණයකට කොළඹ නගරය ගතහොත් පූර්ණ පෞද්ගලික කතෝලික පාසලකට ඇත්තේ ශාන්ත බි්‍රජට් කන්‍යාරාමය පමණි. ශාන්ත පීතර විදුහල, ශුද්ධවූ පවුලේ කන්‍යාරාමය, ශාන්ත ජෝසප් විදුහල, සාන්ත බෙනඩික් විදුහල හා යහපත් එඬේරාගේ කන්‍යාරාමය යන කතෝලික පාසල් අර්ධ රාජ්‍ය පාසල්ය.


නින්දිත පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය එල්ල වීමෙන් පසු කොළඹ අගරදගුරු මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමි දැක්වූ නායකත්වය ප්‍රශංසනීය ය. එහි විවාදයක් නැත. නීතිය අතට නොගන්නා ලෙසත් නීතිය පසිඳලන ආයතනවලට එම කටයුතු සිදු කිරීමට ඉඩ ලබා දෙන ලෙසත් එහිමියන් කතෝලික ප්‍රජාව හා අනෙකුත් ජන කොටස්වලින් කරන ලද ආයාචනය හා ඉල්ලීම ඉන්පසුව ඇතිවීමට හැකි මහා විනාශයක් වළක්වා ගනු ලැබීය. එමෙන්ම මීට දින කිහිපයකට පෙර මීගමුව පෝරුතොට දී දෙපිරිසක් අතර ඇතිවූ ගැටුම තව දුර නොයා සමනය කිරීම සඳහා මුස්ලිම් ආගමික ප්‍රජාව හමුවී උන්වහන්සේ දැක්වූ කැපවීම අගය කළ යුතුය.


එහෙත් ආරක්ෂාව පිළිබඳ කාරණයේදී තවම රටට තොරතුරු සහිතව ප්‍රසිද්ධියේ කියා නැති හා හා ආරක්ෂක අංශවලට කීවාදැයි අප නොදන්නා කාරණයකින් හිමියන් පෙළෙන බව පෙනේ. ඒ පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් දින කිහිපයකට පසු එහිමියන් දේශීය හා විදේශීය මාධ්‍යයට කරන ලද ප්‍රකාශයක් හේතුවෙන්ය. එහි දී හිමියන් කීවේ මෙවැන්නකි. ‘ආරක්ෂක කටයුතු සිදුවන ආකාරය ගැන අපට සෑහීමකට පත්වෙන්න බැහැ, මේක පිටිපස්සේ කවුද ඉන්නේ කියලා හොයන්න ඕනෑ. ප්‍රශ්න කිරීමක් කරලා සමහර අය රට අතහැරලා යන්න පුළුවන්. අපට සැකයක් තියෙනවා. මේ පිටිපස්සේ ඉන්න උදවිය මේ වනවිටත් රටින් පිටවෙලා ගිහින් කියලා. බඩුබාහිරාදිය කොහෙන්ද ගෙනාවේ? කවුද කියලා හොයන්න අවශ්‍ය වෙනවා.


ජනාධිපතිතුමා කොමිසමක් පත්කළා කිව්වා. මේවාට අදාළ අයගේ සාක්ෂි ලබා ගත්තාද මම දන්නේ නෑ. මට සැකයක් තියෙනවා මේවා අර ඉස්සර කරපු කොමිෂන් සභා වගේ වේවිද කියලා. මේවාට සම්බන්ධ යම් යම් උසස් උදවිය රටින් පැන යනවා කියලා ආරංචියකුත් අපට ලැබෙනවා. මේක කළේ නැත්නම් අපිට පාරට බහින්න වෙනවා. අපිත් ඉස්සරහින් යනවා. අපට නීතිය අතට ගන්න නොදී ඔබ නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්න සෑම අංශයකම.’


මේ නිසාම නීතිය අතට නොගන්නැයි දේශනා කළ කාදිනල් හිමියන්ම පසුව කී ලෙසම පෙළපාලිවල පෙරමුණේ නොගොස් නීතිය අතට ගෙන දැයි අපට සිතෙන්නේ පාසල් සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කරන ආකාරයෙන්ය. ඒ විශේෂයෙන් ම කතෝලික පුද්ගලික පාසල් යන නාමයෙන් හඳුන්වනු ලබන පාසල්වලින් අතිබහුතරයක් රජයේ ආධාර ලබන අර්ධ රාජ්‍ය පාසල් වශයෙන් කටයුතු කරන බැවින්ය.


විශේෂයෙන්ම ප්‍රහාරයට ලක්වූ කොච්චිකඬේ ශාන්ත අන්තෝනි සිද්ධස්ථානය බැතිමතුන්ට විවෘත කළ හැකි නම් පාසල් විවෘත කිරීමට ඇති බාධාව කුමක්ද යන සාධාරණ පැනය අප තුළ මෙහිදී පැන නගින බව කිවයුතුය. ■

බොහෝ දෙනාට එරෙහි කිහිප දෙනෙකුගේ ත්‍රස්තවාදය

0

■ කිෂාලි පින්තෝ ජයවර්ධන

පසුගිය මාසයේ පාස්කු ඉරිදා මහා විනාශයෙන් පසු ඉස්ලාම් ජිහාඞ්වාදී සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට ගැනීම් සම්බන්ධ වාර්තා, පැයෙන් පැයට නොවේ නම් දිනපතාමවත් ශ්‍රී ලාංකිකයන් වන අප වෙත සන්නිවේදනයේ කෙරෙමින් තිබෙන මොහොතක, කිහිප දෙනෙකුගේ ම්ලේච්ඡ ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවක් සමස්ත මුස්ලිම් ප්‍රජාවගේ නාමයට කැළලක් වීමට ඉඩ නොදිය යුතු බව අප වටහා ගැනීම ඉතා වැදගත් ය. කණගාටුවට කාරණය වන්නේ, මේ තුච්ඡ ප්‍රහාරයන් පිළිබඳව සිංහල සහ දෙමළ අසල්වැසියන් තරමටම කම්පාවට පත්වන ශ්‍රී ලාංකික මුස්ලිම්වරුන්ට එරෙහිව, නොදැනුවත්කවම නිසා හෝ ජාතිවාදය නිසා අවුස්සවනු ලබන ප්‍රහාරයන්ට එම ජනතාව ලක්විය හැකි බවයි. එය, කොන්දේසි විරහිතව එකහෙලා හෙළාදැකිය යුතු තත්වයකි.

නීතිය ‘ප්‍රමාණවත් නොවීම’ පිළිබඳ රැවටිලිකාරී තර්කය


මෙවර අප මුහුණදෙමින් සිටින ප්‍රශ්නය වන්නේ, මීට පෙර දශක ගණනාවක් තිස්සේ භූමිය සහ බලය උදෙසා ඇති වූ ගැටුමට වෙනස්ව, ආගමික දෘෂ්ටිවාදයක් පිළිබඳ ගැටුමකට ය. එය, ඉස්ලාම් දහමේ මූලික ප්‍රතිපදාවන්ම දූෂ්‍ය කෙරෙන සහ උල්ලංඝණය කෙරෙන දෘෂ්ටිවාදයකි. වෙනත් වචනවලින් කිවහොත්, මෙය ශ්‍රී ලාංකීය චින්තන භූමි ප්‍රදේශය අළලා කෙරෙන සටනකි. තවත් නිවැරදිව කිවහොත්, අතිශය අධම දේශපාලනික ප්‍රචාරණයන් මගින් තලාපෙලා දැමීමෙන් පසු ශේෂව ඇති චින්තන භූමි ප්‍රදේශය නතු කර ගැනීම සඳහා කෙරෙන සටනකි. එබැවින්, වෛරයම හරය කර ගත් ජිහාඞ්වාදී න්‍යායට ප්‍රතිපක්ෂව අප ගොඩනගන ප්‍රතිකථනය, ස්වයං-විනාශකාරී වන ‘ත්‍රස්ත මානසික’ හබකට හසු නොවන තැනට වගබලා ගැනීම බෙහෙවින් වැදගත් ය. ඒ සන්දර්භය තුළ, ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනත පාර්ලිමේන්තුව තුළ සම්මත කරගෙන තිබිණි නම්, පාස්කු ඉරිදා ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය වළක්වා ගත හැකිව තිබුණු බවට අගමැතිවරයා කළ ප්‍රකාශය ඉතා භයානක මෙන්ම සටකපට කතාවක් බව කිව යුතුය.


අගමැතිවරයාගේ එම ප්‍රකාශය පසුපස ඇත්තේ මුළුමණින්ම ජනතාව නොමග යවනසුළු හේතු දැක්වීමකි. දේශපාලනික සහ නිලධර තන්ත්‍ර නායකත්වයේ කමා කළ නොහැකි අසාර්ථකත්වයේ බර, ජාත්‍යන්තර ත්‍රස්තවාදී කල්ලිවලට සම්බන්ධ ජිහාඞ්වාදීන් ගැන කටයුතු කිරීමට පවතින ‘නීති ප්‍රමාණවත් නැතැ’ යි යන මතුපිටින් සැබැවක් සේ පෙනෙන කුතර්කය මත පැටවීමට යත්න දැරීම, මේ ආණ්ඩුව දැන් පුරුද්දක් කරගෙන ඇති ‘බෝලය පාස් කිරීමේ’ තවත් එක් අවස්ථාවකි. ශ්‍රී ලාංකිකයන්ව තදබල අපහසුවට පත්කරමින්, සිද්ධිය ඇති වු වහාම අගමැතිවරයා විදේශ මාධ්‍යවේදීන්ට කියා සිටියේත් මේ කතාවම ය. එම තර්කයේ වඩාත් හිනාවට කාරණය හමුවන්නේ කතාවේ දෙවැනි කොටසේ ය. අපරාධකරුවන් එම හිඩැස පාවිච්චියට ගෙන ඇතැයි පෙනෙන නිසා දැන්වත් ‘පොල් ගාන්නේ නැතිව’ ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනත වහා සම්මත කර ගත යුතුව ඇතැයි ඔහු කීය.


මුලින්ම, ‘නීතිය ප්‍රමාණවත් නැතැ’ යි යන්න අමූලික බොරුවකි. පාවිච්චියට ගත හැකිව තිබූ නීති ගණනාවක්ම අපට තිබේ. ඒවා නම්, ‘ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත’ (1979), ‘සිවිල් සහ දේශපාලන අයිතීන් පිළිබඳ විශ්ව ප්‍රඥප්තිය’ (2007) සහ වඩාත් වාස්තවික මට්ටමකින් සැලකිය හැකි, ‘දණ්ඩනීති සංග්‍රහයයි.’


දෙවැනුව, මේ ප්‍රහාරය ඇති වු දා පටන් ආණ්ඩුව ගෙන ඇති පියවර මගින්ම අගමැතිවරයාගේ ප්‍රකාශය බොරුවක් බවට පත්කෙරේ. දැනට කෙරී ඇති පරීක්ෂණ අනුව, පාස්කු ප්‍රහාරය දියත් කළ ඉස්ලාම් ජිහාඞ්වාදීන් සහ මාවනැල්ලේ බුද්ධ ප්‍රතිමා විනාශ කළ පිරිස සහ වව්වනතිව් ප්‍රදේශයේ පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු ඝාතනය කළ පිරිස අතර සම්බන්ධතාව සොයාගෙන ඇත. ඒ සම්බන්ධතාව මීට කලින් නිසියාකාරව සොයා නොබැලුවේ මන්ද? එසේ වුණේ, නැගෙනහිර ඡන්ද පදනමේ වාසිය සහ මුස්ලිම් දේශපාලඥයන්ගේ හොඳ හිත ගැන සිතා බැලීමට සිදු වු නිසා ද? විකාර කුමන්ත්‍රණ න්‍යායන්ට වඩා, පිළිගත හැකි හේතුව විය හැක්කේ එයයි.

මුස්ලිම් ප්‍රජාව කෙරෙහි වන එදිරිවාදී බව ප්‍රතික්ෂේප කිරීම


පුපුරන ද්‍රව්‍ය, කඩු, තුවක්කු සහ පිහි වැනි දේවල් කෙළවරක් නැතිව සොයා ගැනීම පිළිබඳවත් එම කාරණයම අදාළ වෙයි. දැනට දැන ගැනීමට ඇති පරිදි, හඳුනාගත් ත්‍රස්තවාදීන්ගේ සහ ඔවුන්ගේ පවුල්වල දේපළ සහ වත්කම් තහනම් කිරීමාදිය, දැනට පවතින නීති යටතේ කළ හැකි නම්, එය මීට කලින් කළ නොහැකි වුයේ මන්ද? එයින් පෙනී යන්නේ, නීතිවල අඩුවක් තිබී නැති බවයි. බිම් මට්ටමේ තත්වය පිළිබඳ වැටහීමක් බුද්ධි නිලධාරීන්ට තිබුණත්, දේශපාලන නායකයන් සහ නිලධාරීන් කටයුතු කොට ඇත්තේ ඒ පිළිබඳ කිසි ආතක්පාතක් නැතිව ය.


මේ ගැන දැන සිට ‘කිහිප දෙනා’ පවා තීරණයක් ගත නොහැකිව වැනි වැනී සිට ඇත. ඔවුන්, හිටපු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයා මෙන් සිතා ඇත්තේ, යමක් සිදුවුවත්, එය ‘පුංචි පහේ’ දෙයක් වෙතැයි කියා ය. මේ තොරතුරු ගැන වඩාත් අවධානයෙන් සිටිය යුතුව තිබුණු කාලයේ බලධාරීන් ‘පොල් නොගා’ සිටියේ නම්, ශ්‍රී ලංකාවේ කතෝලිකයන්ගේ ලේ මස් ඔවුන්ගේ දේවස්ථානවල බිත්තිවල ඇලී තිබෙනු දැකීමේ පිළිකුල ඔවුන් අත්නොවිඳ සිටින්නට තිබුණි. එසේම, මුස්ලිම් ජනතාව අද බියෙන් ජීවත් වන තත්වයට ඔවුන් පත්නොවී සිටින්නට තිබුණි.


මේ අතර, තමන්ගේ ආසනවල මුස්ලිම් අන්තවාදය උසිගැන්වීම සම්බන්ධයෙන් මුස්ලිම් දේශපාලඥයන්ගේ වගකීමත් මෙහිදී බැහැර කළ නොහැකි තරමට පැහැදිලි ය. ජිහාඞ්වාදය තමන්ගේ සෙවණේම ඇතිදැඩි වන තෙක් විශේෂයෙන් නැගෙනහිර මුස්ලිම් ඇමතිවරු නිහඬව සිට ඇත. ඒ විනාශකාරී බලවේගයට අනෙක් අය සක්‍රීය සහාය පළ කොට තිබීමත් මෙහිදී කැපී පෙනේ. මේ අන්තවාදී කොටස් ඔවුන්ගේම ප්‍රජාවන් විනාශ කරවන ක්‍රියාකාරීත්වයන් කෙරෙහි යොමුවෙමින් පැවතීම, දෙමළ සහ සිංහල දේශපාලඥයන්ටත් වාසියක් වී ඇති සැටියකි පෙනෙන්නේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, මෙය දේශපාලනික සාපරාධීත්වයටත් එහා යන තත්වයකි.

වංක කතාවක් කරට ගැනීම


2015 න් පසු හිතාමතාම වංක කතාවක් ගොඩනැගුණි. ඊට අනුව, හුදෙක් යුද්ධයෙන් පසු රාජපක්ෂලාගේ විජයග්‍රාහී ක්‍රියාකාරකම් මගින් තීව්‍ර කෙරුණු සිංහල-බෞද්ධ බහුතරවාදයට ප්‍රතිචාරයක් වශයෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ මුස්ලිම් අන්තවාදය හිස එසැවූ බව කියැවෙයි. ශ්‍රී ලංකාවේ ‘සංහිඳියාවට’ සහ ‘සංක්‍රාන්ති යුක්තිය’ පිළිබඳ ක්‍රියාවලියට අවැඩක් සිදුවෙතැ යි සිතා, තමන්ගේ සමාජ කොටස් අතරේ ඇති වෙමින් පැවති ඒ අයහපත් වෙනස්කම් කෙරෙහි සැලකිලිමත් වීමට ශ්‍රී ලංකාවේ මධ්‍යස්ථ මුස්ලිම් ප්‍රජාව අදිමදි කළෝය. දැන් සංහිඳියාව ගැන අප තැබූ අපේක්ෂා පමණක් නොව, සාමාන්‍ය ජීවිතයේ පැවැත්ම පවා අනතුරට පත්ව ඇති මොහොතක, අපට මගහැරුණු ඇතැම් සත්‍යයන් අප අවබෝධ කර ගත යුතුව තිබේ. මුස්ලිම් ප්‍රජාව කොන් කරනු ලැබීම පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයන්ට දායක වී තිබිය හැකි වෙතත්, මුස්ලිම් විරෝධී රැඩිකල් භික්ෂූන්ගේ වාගාලාප නිසා මේ ප්‍රහාරය උත්සන්න වී යැයි අප සිතිය යුතු නැත. හේතුඵල සම්බන්ධතාව එසේ විණි නම්, ප්‍රහාරයට ලක්විය යුතුව තිබුණේ කතෝලික දේවස්ථාන නොව. අඩු වශයෙන් දැන්, මුස්ලිම් තරුණ ලේඛකයන් ස්වකීය ප්‍රජාවේ, ආගමේ, හිංසනයේ සහ රැඩිකල්වාදී වීමේ උභතෝකෝටික ගැන කතා කිරීමට පටන්ගෙන තිබේ.


කෙසේ වෙතත්, දේශපාලනික වගවීම නැමැති වඩාත් පෘථුල ප්‍රශ්නය එයාකාරයෙන්ම තිබේ. මේ සමස්ත ක්‍රියාවලිය තුළ, වගවිය යුතු දේශපාලඥයන් නිදැල්ලේ සිටියදී ඔවුන්ගේ ඉත්තන් පමණක් අල්ලා ගැනෙන්නේ කෙසේද? අතන මෙතන නාගරික මන්ත්‍රීවරයෙකු, ඉහළ දේශපාලනඥයන්ගේ රියැදුරන්, ලේකම්වරුන් සහ වෙනත් අයවළුන් අත්අඩංගුවට ගැනීමේ වරදක් නැතත්, දේශපාලන හිණිමගේ මුදුනේ සිටින පුද්ගලයන් වගවීමට බැඳ ගත යුතුව තිබේ. එසේ නොකොට, ජනතාව අතරේ විශ්වාසය ගොඩනැගිය නොහේ. එබැවින්, මේ ආණ්ඩුවේ හුරතල් ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනත් වගාදිගා කිරීම වෙනුවට, මේ සමස්ත සෙල්ලම ගැන සැක සිතින් පසුවන ජනතාවට, අගමැතිවරයා සහ මැති ඇමතිවරුන්, ස්වකීය අමන අවසර පසෙක තබා, තමන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් ගැන රටට පැහැදිලි කළ යුතුව තිබේ.


සීමිත කාලයකට පමණක් පනවා ගන්නා, පාර්ලිමේන්තුවේ පාලනයට සහ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ විමර්ශනය යටත් හදිසි අවස්ථා රෙගුලාසි, දැන් අප ඉදිරියේ ඇති අර්බුදයට මුහුණදීමට වඩාත් යෝග්‍ය ය. එසේ නොමැතිව, සදාකාලික ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනතක් කතානායකවරයාගේ අත්සන සහිතව නීතියක් බවට පත්වූ පසු එය ප්‍රශ්න කිරීමට අධිකරණයට පවා නොහැකි වන්නේය. එවැනි පනතක් යටතේ සාධාරණ විවේචන පවා මර්දනයට ලක්කෙරේ.


ඉදිරි මැතිවරණයකින් තමන් ජයග්‍රහණය කරති ය යන එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ විකාර සෙල්ලම යටතේ ඇති කර ගැනීමට නියමිත, සිවිල් නිදහස නැති කෙරෙන වර්තමාන වර්ගයේ ප්‍රති-ත්‍රස්ත කෙටුම්පතක්, සන්තෝසෙන් පුල පුලා බලා සිටින බාහු බලැති රාජපක්ෂ මහත්වරුන්ගේ අනාගත ‘ආරක්ෂක රාජ්‍යයට’ මාර්ගය සකසා දෙනු ඇත. එවිට, ජාත්‍යන්තර සහ කලාපීය ප්‍රති-ත්‍රස්ත චෙස් ක්‍රීඩාවේ මහා උපද්‍රවකාරී තත්වයකට අප ඇද වැටෙනු ඇත. ඒ මගින්, මෙතෙක් අප උපායශීලීව දිනාගෙන සිටින නීතියේ ආධිපත්‍යයේ ජයග්‍රහණයන් සියල්ල ආපසු හැරවෙනු ඇත. ඊළඟට ඇති විය හැකි විපත මොන වගේ ද? මූලධර්මවාදී කිතුණුවන්, නවසීලන්තයේදී සහ ඇමරිකාවේදී මෙන්, තුවක්කු අතින් ගෙන මුස්ලිම් පල්ලිවලට හෝ පන්සල්වලට කඩා වදින තත්වයක්?
ඉතා පමා වී ඇති මේ මොහොතේ පවා නිසි සැලකිල්ලෙන් කටයුතු නොකළොත්, 2015 යහපාලන ජයග්‍රහණයෙන් අවසානයේ ඉතිරි වන එකම සහ අඳුරු උරුමය වනු ඇත්තේ, රට පුරා බෝ වෙන ඒකාන්ත සහ අපාලිත භීෂණයයි.■

(2019 මැයි 05 වැනි දා ‘ද සන්ඬේ ටයිම්ස්’ පුවත්පතේ පළවූ The Fiendish Terrorism of a “Few” over the “Many” , ලිපියේ පරිවර්තනය ‘යහපාලනය ලංකා’ අනුග්‍රහයෙනි.)

ඉස්සර හිටපු විදියට ආයෙත් යන්න තියෙයි නම්.. නැගෙනහිර වෙරළෙන් ඇසෙන කතාව

0


‘අපි කවදාවත් හිතුවේ නෑ මෙහෙම කාලයක් එයි කියලා. යුද්දේ කාලෙත් අපි බයෙන් හිටියේ. කාන්තන්කුඩි පල්ලිවලට සංවිධානේ ගැහුවාට පස්සේ අපි හොඳටම බය වුණා. දැන් ආයිත් බය. මේ යක්කු තැන තැන දේශන තියනකොට අපි හිතුවේ නෑ කෙළවර මේක කියලා.’


ගංවතුරක් ආවත් සුනාමියක් ආවත් මොන ව්‍යසනය ආවත් ඇවිද යායුතුය. තොරතුරු සෙවිය යුතුය. වාර්තා කළ යුතුය. ඉතිං මම ඇවිදිමින් සිටියෙමි. මේ ඒ සංසාරික ඇවිදීම් ඇබ්බැහියේ තවත් එක ඇවිදීමක් ය. බක්මහේ පහුගිය 4 වැනිදා සෙනසුරාදාවේ ඒ4 මාර්ගයේ ධාවනය වන අක්කරෙයිපත්තුව බස් එකකට ගොඩවැදුණේ කඳුළු පාස්කුවට පසු නැගෙනහිර මුස්ලිම් ජනපදවල තත්ත්වය කුමක්දැයි සොයා බැලීමටය. මගේ පොරොන්දුකාර මගපෙන්වන්නා කාලයක් මා දන්නා හඳුනන මුස්ලිම් තරුණයෙක් ය. නිරන්තරව පානම යනෙන විට පොතුවිල නගරයේදී මහා සදය සංවාදයට ඇතුළාන්තය විවර කළ මිත්‍ර සම්පත ඔහුය. කඳුළු පාස්කුවට පසුදිනම ඔහු මා අමතා සෑහෙන්න වේදනාවකින් සිටින බව පවසා සිටියේය. ඔහුත් මොහොමඞ් කෙනෙක්ය.

මොහොමඞ් රිස්වාන් මම දන්නා ඔහුගේ නමේ මැද්දෑවය. අපි දෙදෙනා අක්කරෙයිපත්තුවටද, එතැනින් සයින්දමරුදුවටද, එතැනින් කාත්තන්කුඩියටද, වෙලාවක් තිබුණොත් සිංදු කියන මාළුවන්ගේ හඬට කන්දෙන්නට මඩකලපුවටද යන්නට කතිකා කරගතිමු. ඒ කතිකාමය සෙනසුරාදාවේ සන්ධ්‍යා කාර්තුවේ අග මම පොතුවිලෙන් බසින විට ඔහුගේ දූරකථනය වැඩකළේ නැත. ආයි ආයි ගත්තත් එකම පිළිතුරය. මේ පිළිතුර තත්ත්වය දරුණු බව හැඟවීමය. එහෙත් බිය සඟවා ගත යුතුය. කරන්නට දෙයක් නැත. අවසන ඒ වේදනාබර සෙනසුරාදාව ‘කෝ කුමාරි’ යැයි ඇසූ කෝමාරියෙන් අහවර කළෙමි. පසුදා ශීඝ්‍ර ගමනකි.


සයින්දමරුදු සුනාමි ගම්මානය


සයින්දමරුදු සුනාමි ගම්මානය බියෙන් ඇළලී ගොසිනි. තැනින් තැන සිටින හමුදා සෙබල කැළ ආයිත් ආ අලුත් යුද්ධයක තතු කියයි. තැනක තැනක ගෙවල් වසා මිනිසුන් ජීවිතය ගසාබසා ඔහේ කරබාගෙනය. අකාරුණික සුළඟට මුසුව නටන මුහුලස පර්දාවෙන් වසාගන්නට තතනන පාතිමාලා දැන් පේන ඉසව්වේ අඩුය. බෝම්බ පුපුරවා ගත් සහරාන් අනුගාමික මූලධර්මවාදීන් ගැනද ඒ බෝම්බ පිපිරී මස් කැබලි විසිරී අපවිත්‍ර වූ පොළවද දකිනු හැකි!!. එහෙත් කිසිත් ලියා කිම!!


‘අපි කවදාවත් හිතුවේ නෑ මෙහෙම කාලයක් එයි කියලා. යුද්දේ කාලෙත් අපි බයෙන් හිටියේ. කාන්තන්කුඩි පල්ලිවලට සංවිධානේ ගැහුවාට පස්සේ අපි හොඳටම බය වුණා. දැන් ආයිත් බය. මේ යක්කු තැන තැන දේශන තියනකොට අපි හිතුවේ නෑ කෙළවර මේක කියලා.’ සයින්දමරුදු වැසියෙකු අමාරුවෙන් සොයාගත් සිංහල වචන මාලයකට ඇමිණුවේ එහෙමය. උදාවී ඇති අඳුරු දසාව ගැන මීඩියාවලට කතාකරන්න ඔවුන් දැන් හොඳටම බයය. ‘සහරාන්ගේ නංගි ඇරෙස් කළෙත් මීඩියාවලට කතා කළාට පස්සේ.’ කෙනෙක් කියන්නේය.


කෝමාරියට පසු අඞ්ඩාලච්චේනෙයි, ඔලුවිල්, නින්දවූර් පසුකළ පසු සයින්දමරුදුය. වියලි වැලි සුළඟ ඇඟ වියලමින්ද දුහුවිල්ල තවරමින් ද තාවරවෙයි. සයින්දමරුදු වෙනදා මෙන් නැතත් පිබිිදෙන්නට උත්සාහ ගනිමින් සිටියි. ‘හෙට මොනාවෙයිදෝ, අපිව කුදලාගෙන යයිදෝ, ගෙවල්වලින් අපිව එළියට ඇදදමා පරීක්ෂා කිරීම් කරයිදෝ..’ බොහෝ මුස්ලිම් සිත්සතන් අවිනිශ්චිතතාවකය. තවත් දෙනෙකු මුසල්මානුවන් ‘අනේ අපොයි අපි කරගත් දෙයක් යැ’යි සිතමින් සිටින සෙයකි. එහෙත් තාරුණ්‍යය ඊට වෙනස්ව සිතන බව ඔවුන් සිංහල අපිට මුහුණ දෙන සෙයියාවෙන් සිතෙයි.


‘යුද්දෙන් පස්සේ සේරම වෙනස් වුණා. සෞදිය, කටාර් අපිට ගෙවල් හදලා දුන්නා. මුදල් ආධාර දුන්නා. ඒවා අරගෙන සහරාන් අපිට, අපේ ජනතාවට ගොඩාක් උදව් කළා. ඊට පස්සේ මේ විසිකරන සල්ලිවලට ගොඩාක් අය සහරාන්ගේ මතවාදය එක්ක එකඟවුණා, නැතුවා වැඩ කළා. දේශනවලට ගියා. පල්ලි හැදුවා. සහරාන්ලා කියන විදිහට ආගමානුකූලව ජීවත් වුණා. අන්තිමට අනෙකුත් ආගම්, ජාතීන් අපිට පෙන්නන්න බැරුව ගියා. දැන් ඉතිං ගෙදරින් එළියට බහින්න බෑ. වෙළඳාමක් කරගන්න බෑ. ඉස්සර හිටපු විදිහට ආයෙත් යන්න තියෙයි නම් කියලා හිතෙනවා. ඒත් ඒක අපි හිතන තරම් ලේසි නෑ.’ මා සයින්දමරුදු පසුකර කල්මුණේට පැමිණි විට, එහිදී මුණගැසුණු සාම්ප්‍රදායික මුසල්මානුවෙකු වුණ අබු අබ්දුල් කාමිල් මොහොතකට මා අසළ නතරවී ගිරවෙකු සේ වචන තේරුවේ එලෙසින්ය. මෙය ආරූඪ නාමයක් බව මතක තබාගන්න. අපි දකුණේ කොළඹදී මුසල්මානුවෙකු දෙස බලන නුහුරු බැල්මෙන්, මේ නැගෙනහිරදී මුසල්මානුවන් මදෙස බලන’යුරු පෙනෙයි. අප සියල්ලන්ම මනුෂ්‍යයන් බව මම හඟිමි. බොහෝ දේ කතාකරන්නට සිතාගෙන ආවත් හැමතැනම තිබෙන්නේ නිහඬ මගහැරීම්ය. මේ කාලය මගහැර වෙනත් කාලයකදී සාකච්ඡා කරන්නට මේ ප්‍රශ්න මගහැරීම අදට වඩා ව්‍යසනයකට අත වැනීමක් බව මතක් කළ යුතුය.


‘නබිතුමාණනි, ඊමාන්ධාරී වූ කාන්තාවන්හට පවසන්න, ඔවුන් තමන්ගේ බැල්ම පහත හෙළිය යුතුයි, තමන්ගේ රහසඟද රැකගත යුතුයි, තමන්ගේ දේහ අලංකාරය (සාමාන්‍යයෙන් පිටත පෙනෙන දේ හැර) නොපෙන්විය යුතුයි. තවද, තමන්ගේ පයෝදර උතුරු සළුවකින් ආවරණය කරගත යුතුයි” (අල් කුර්ආන් 24:31)


”කවරෙකු ලෞකික ආශාව ඇති කරන ඇඳුම් අඳින්නේද, ඔහුට අල්ලාහ් මරණින් මතු ජීවිතයෙහි නින්දා සහගත ඇඳුම් අන්දවන්නේය, පසුව, ඔහු ගින්නෙහි දමනු ලැබේ”:නබිතුමා
මෙම කුරාන වැකි දෙක එකට ගෙන කියවන බොහෝ ගැහැනු ගෙවල්වලට වී දොරවල් වසාගන්නෝය. පිරිමින්ද, අප ජාතීන් දෙකක් ලෙස කොතරම් දුරස්ථදැයි පෙන්වමින් සිනහවක්වත් නැතුව කරබා ගන්නෝය. හමුදාව තැන තැන මුර සංචාරයේද, අතුරු මගෙහි තවමත් ගෙවල් පරීක්ෂාවේද සිටින බව පෙනේ. සැලවේ.


කාත්තන්කුඩි


රටඉඳි ගස් නගරයට මා ඇතුල් වුණේ හමුදා රථයක නැගී මග තරණය කරමින් ය. ‘ඔපරේෂන් නම් 80%ක් ඉවරයි. දැන් තියෙන්නේ සාමන්‍ය දේවල්. මෙහේ මිනිස්සු දැන් උදව් කරනවා. සමහර තැන්වල ප්‍රශ්න එනවා. ඒත් අපි ඒවා ගණන් ගන්නේ නෑ’ සොල්දාදුවෝ කියන්නෝය. කාත්තන්කුඩි නගරය එක පැත්තකින් මුහුදෙන්ද අනෙක් පැත්තෙන් සින්දු කියන මාළුවන් ඉන්න මඩකළපුව කළපු දියවරින්ද වට වුණ පටු ගොඩබිම් පටියක්ය. ලංකාවේ විශාලම ජනඝනත්වය මෙහි බව සමීක්ෂකයෝ පවසති. එක හුස්මට යාවූ නිවෙස්ද කඩද පල්ලිද ඒ බව ඇසට හසුකරන්නේය. එල්ටීටීඊ කාලයේද නේක පීඩා විඳි මේ නගරය සුනාමියෙන් ද බොහෝ බැටකෑවේය. එහෙත් මිනිස්සු නැගිට්ටෝය. වෙළෙඳාමට කවදත් දක්ෂ මුසල්මානුවෝ නැගෙනහිර දියුණුම නගරය ලෙස මේ නගරය දියුණු කළෝය. මෙම ජනඝනත්වයට පිංසිදුවන්නට සෞදියෙන් සහ කටාරයෙන් යහමින් මුදල් පොම්පකර ව්‍යාප්ත කරන මුස්ලිම් වහාබිකරණයට මේ නගරය ශීඝ්‍රයෙන් යටවුණා කීවොත් නිවැරදිය. මෙහේ මිනිස්සු දැන් එම තත්ත්වය පිළිගනිමින් එහි අනිටු විපාක ගැන කම්පනයෙන් පසුවෙන්නෝය. කල්මුණේදී දමිළ බසින් අප ඇමතූ එක් යුවතියක් එය වචනවලට හැරෙව්වාය. මා අසළ සිටි මුස්ලිම් මිතුරා ඒ දමිළ වැකි සිංහල පෙරණයකින් පෙරුවේ මෙලෙසය. ‘අපිට ඔයාලට මුහුණ දෙන්න ලැජ්ජයි. ඔයා මේක හරියට කොළඹට කියන්න. හැබැයි මේක කියලා මටත් ලේසි වෙන්නේ නෑ. මේ තත්ත්වය එච්චර සීරියස්. හැබැයි සිංහල සමාජයට මේකට කරන්න කිසිම දෙයක් නෑ. මුස්ලිම් සමාජය අපි ඉක්මනින් ඇතුළින් ප්‍රතිසංස්කරණය වෙන්න ඕනෑ. ඒක කරන්න පුළුවන් මවුලවිතුමන්ලාට, අපේ දේශපාලක නායකයන්ට.

ඒත් මේ එන සල්ලි කන්ද නැතිකරගන්න කවුද කැමති. ඒ හින්දා ගොඩාක් මුස්ලිම් උගතුන්, නායකයෝ මොනවා හරි ටිකක් කරලා මේ දුෂ්කර කාලය ගෙවාගන්න තමයි හදන්නේ. නීති හදන්න ඕනෑ. ඒත් නීතිවලට කරන්න පුළුවන් දේවල් ටිකයි’ මේ කාන්තන්කුඩි සමහර තරුණියන් සිතන ආකාරයයි. මේ ප්‍රහාරය සමහරෙකු තමන් මෙතුවක් කාලයක් රිංගාගෙන සිටි ගුහාවලින් එළියට එන්නට තරම් නිර්භීත කර තිබීම සැනසිලිදායක හැඟීමක් සාදයි. එහෙත් ඔවුන්ද සිටින්නේ බිය ගැන්වීගත් ගමන්ය. අන්තවාදය එතරම්ම ශක්තිමත්ය. ලංකාවේ මුස්ලිම් ජනගහනය මිලියන දෙකකට ඔන්න මෙන්නය. එයින් 98%ක් වූ බහුතරය සුන්නි නිකායිකය. එම 98%ක ප්‍රමාණයෙන් 2%ක් තරම් වන මේ තව්හිඞ් ජමාත් අන්තවාදී කල්ලිය කුඩාය. එහෙත් දැඩි ආගමික ප්‍රජාවක් වන මුසල්මානු සමාජය තුළ මේ වහාබිවාදී සුළුතරයට ලොකු බලයක් තිබෙන්නේය.
මෙම ආගමික අන්තවාදය නිසා කාත්තන්කුඩියේ සුළුතරයක් බොහෝ පොහොසතුන් වූ බව බොහෝ මුස්ලිම් මිනිස්සු කියති. ඔවුන් සතුව ව්‍යාපාරද බොහෝ ඇති බව දැනගන්නට ලැබේ. මේවා ඉක්මනින් හඳුනාගෙන කටයුතු කළහොත් මේ අන්තවාදය ඉක්මනින් පැතිරීම අවසන් කළ හැකිය. එහෙත් සහමුලින් අතුගා දමන්නට තව බොහෝ දේ කළ යුතුය. මේ මිනිසුන් සමහරෙකු කියන්නේ, මෙහෙ තිබෙන බොහෝමයක් මද්‍රසා මුස්ලිම් අධ්‍යාපන ආයතන දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය ආගම ඉගෙනගැනීමට පමණක් සීමා කර ඇති බවය. නැතිනම් අනෙකුත් විෂය ක්ෂේත්‍ර ඉගෙනගැනීම දරුවාගෙන් දුරස්ථ කර ඇති බවය. මෙය එසේ වී නම් බරපතළ තත්ත්වයක්ය. රජය මෙවැනි ආයතන නියාමනය කළ යුතුය. ආගම ඉගැන්වීම තහනම් කරන්න යැයි මේ ලියුම්කරු නොකියයි. එහෙත් හැම ආගමක්ම නියෝජනය වෙන මිශ්‍ර පාසල් තුළට දරුවන් යොමුකර ලීමට පාලකයන් ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය කළ යුතුය. එය සිංහල දෙමළ මුස්ලිම් ඒකීයව බැඳුණු රටක් හදාගන්න කළ යුතුම දෙයකි.


මඩකළපුව විශ්වවිද්‍යාලය


ඒ4 මාර්ගයේ කල්අඩි පාලම පැන වාලච්චේනය පසුකළ විට පූනානිහිඳී හමුවෙන මඩකළපු කැම්පස් නම් අධ්‍යාපන ආයතනය ගැනද පොඩි විස්තරයක් ලියා මේ ලියවිල්ල හමාර කළ යුතුය. මේ ලියුම්කරු මඩකළපු යන බොහෝ වාර ගණනකදී මෙය දැක ඇත. එහෙත් මිනිසුන්ට ඇස් පාදන අධ්‍යාපන ආයතනයකට විරුද්ධවන්නට කාටද පුළුවන් කියා ඒ බොහෝ අවස්ථාවල මේ පිළිබඳව කතා නොකර සිටියෙමි. එහෙත් දැන් දැන් එළියට එන තොරතුරු සිංහල සාමන්‍ය මිනිසාගේ මුසල්මානුවා කෙරෙහි කැකෑරෙන අවිශ්වාසය දියුණු කරන නිසා මේ ගැන ලිවිය යුතුය. 2013 අවුරුද්දේ එවකදී වෘත්තීය පුහුණු ඇමති ඩලස් අලහප්පෙරුම සහ වර්තමාන නැගෙනහිර ආණ්ඩුකාර එම්. ඒ. එල්. එම්. හිස්බුල්ලා අතර ගිවිසුමකින් මෙම අධ්‍යාපන ආයතනය අරඹා ඇත. දැනට මෙම අධ්‍යාපන ආයතනයේ නම තුන් සැරයක් වෙනස් කර ඇත. මේ ආයතනය සඳහා මුදල් ආධාර දුන්නායැයි කියන්නේ සෞදි අරාබියේ ජෙඩාහි සිටින ධනවතෙකුයැයි කියන අලී අබ්දුල්ලා අලීය. ඔහු ප්‍රදානය කළ මුදල රුපියල් මිලියන 3600ක් බව දැනගන්නට ඇත. එම මුදල ‘හිරා’ නම් පදනමකට දුන් බවද දැනගන්නට ඇත. එම පදනමේ අධ්‍යක්ෂකවරුන් සේ කටයුතු කරනවා යැයි කියන්නේ ඉහත නම සඳහන් කළ හිස්බුල්ලා සහ ඔහුගේ පුතාය. මෙම මුදල් ගනුදෙනුවද බැලූබැල්මට සැක බව කිව යුතුය. මෙය විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිසමේ හෝ වෙනයම් තැනක හෝ ලියාපදිංචි කර නැති බවද දැනගන්නට ඇත. එනිසා මේ පිළිබඳව සොයා බැලීම ආණ්ඩුවේ පැවැත්මට මෙන්ම රටේ යහපැවැත්මටද හොඳය.


දැන් ඉතිං නැගෙනහිරට සමුදිය යුතුය. යහපත් සහ සමගි සම්පන්න දියුණු රටක් වෙනුවෙන් අපි සියලු අන්තවාදයන්වලටද සමුදිය යුතුය. ■

රනිල් එපා යළි කැරැල්ලක්

0

එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකත්වයෙන් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ඉවත් වියයුතු බවත්, ඔහු මීළඟ ජනාධිපතිවරණයේදී එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ අපේක්ෂකයා නොවිය යුතු බවත් ප්‍රකාශ කරන මතයක් ශීඝ්‍රයෙන් නැවත එම පක්ෂය තුළ ගොඩනැගෙමින් ඇතැයි වාර්තා වේ.

මෙම තත්ත්වය තුළ පසුගිය කාලයේ එක්සත් ජාතික පක්ෂය ප්‍රතිසංස්කරණය විය යුතුයැයි මතයක සිටි පිරිස, නායකයා තමන්  රැවැටූ බවත්, එනිසා මෙවර ඒ උප්පරවැට්ටිවලට හසුනොවෙන බවත් ප්‍රකාශ කරන බව එජාපයේ ප්‍රබලයෙක් පැවසීය. පසුගිය 29 වෙනිදා අරලියගහ මන්දිරේ පැවති එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායමේ රැස්වීමේදී අමාත්‍ය නවීන් දිසානායක, පොලිස්පති පූජිත් ජයසුන්දර පිළිබඳව අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ සමඟ වාදයක පැටලී ඇත. එහිදී රනිල් වික්‍රමසිංහගේ මතයට විරුද්ධව යමින් නවීන් දිසානායක මහතා කියා ඇත්තේ එජාපයේ කිසිවෙකු මෙවර පූජිත් ජයසුන්දර වෙනුවෙන් පෙනී නොසිටිය යුතු බවය. මෙම වාදයේ විඩියෝ පටයක් නවීන් දිසානායක තමන්ගේ ෆේස්බුක් ගිණුමට පසුදාම එකතු කර තිබුණු අතර මේ පිළිබඳව අදහස් දැක්වූ එජාප අමාත්‍යවරයෙකු කියා සිටියේ, මීට පෙර මෙවැනි වීඩියෝ පට ප්‍රසිද්ධ වීම හෝ මෙවැනි සංවාද හෝ ඇති නොවුණ බවය. නවීන් දිසානායක ප්‍රමුඛ මන්ත්‍රී කණ්ඩායමක් කරූ ජයසූරිය පක්ෂයේ මීළඟ නායකයා සහ එජාපෙ මීළඟ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා කිරීම සඳහා වැඩපිළිවෙළක් දියත් කරමින් ඇති බව ප්‍රකාශ කරන ඒ මහතා කියා සිටින්නේ, එජාප උපනායක රවී කරුණානායකද කරූ ජයසූරිය පාර්ශ්වයට එකතුවී ඇති බවය.

මේ පිළිබඳ අදහස් දැක්වූ එජාප නියෝජනය කරන නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරයෙකු ප්‍රකාශ කළේ, එජාපය තුළ රනිල් වික්‍රමසිංහ විරෝධයක් නැවත ගොඩනැගෙමින් ඇති බව සත්‍යක් බවය. පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසුව රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ ජනප්‍රියතාව බිංදුවටම බැස ඇතැයිද, එනිසා ඔහුට ඉදිරි මැතිවරණ ජයග්‍රහණය කිරීමට නොහැකි බව එජාපෙ බොහෝ මන්ත්‍රීවරුන් දැන් දරන මතය බවද ඔහු ප්‍රකාශ කරයි. මෙම බල අරගලය නිසා රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා අබිබවා ෆීල්ඞ් මාෂල් සරත් ෆොන්සේකා පක්ෂය තුළ ඉදිරියට පැමිණ ඇතැයිද, එහෙත් පක්ෂයේ බහුතර මන්ත්‍රී ප්‍රසාදය ඔහුට අහිමි බවද දැනගන්නට ඇත. පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් පසුවත් රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපති සිරිසේන ආරක්ෂා කරන ප්‍රතිපත්තියක සිටීම එජාපේ මන්ත්‍රීවරුන් බොහොමයකගේ විරෝධයට හේතුවී ඇත. ■

ජනාධිපතිවරණයකට සැලසුම්

ත්‍රස්තවාදය මාසයකින් නිමා කළ ජනාධිපතිවරයා ලෙස හඳුන්වාගනිමින් මීළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමටත්, හැකි ඉක්මනින් ජනාධිපතිවරණය කැඳවීමටත් ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන සැලසුම් කරන බව ජනාධිපතිවරයාට සමීප ආරංචි මාර්ගවලින් වාර්තා වෙයි.

අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හා ත්‍රස්ත විමර්ශන කොට්ඨාසය ජාතික තවුහිද් ජමාත් සංවිධානයට සම්බන්ධ 73 දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති නිසාත්, එහි ප්‍රධාන සැකකරුවන් හා ඔවුන්ගේ දේපළ ආදිය පිළිබඳව තොරතුරු හෙළිදරව් කරගෙන ඇති නිසාත්, එම කල්ලිය පිළිබඳ පරීක්ෂණ කෙටි කාලයක් තුළ සාර්ථකව අවසාන වනු ඇතැයි පරීක්ෂණ අංශවල ප්‍රධානීන් දැනුම් දී තිබේ. ඒ අනුව එම මෙහෙයුම්වල තොරතුරු මාධ්‍යවලින් ප්‍රසිද්ධ කිරීමෙන් පසුව ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවීම සඳහා පසුබිම නිර්මාණය වනු ඇතැයි අනුමාන කරන බව එම ආරංචිමාර්ග පවසයි.

ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන අප්‍රේල් මාසය අවසානයේදී ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවීමට මුලින් සැලසුම් කර තිබී ඇති බවත්, අප්‍රේල් 23 වැනිදා ඒ සඳහා සුදුසු දිනය ලෙස නැකැත්කරුවන්ගෙන්ද උපදෙස් ලබාගෙන තිබෙන බවත් එම ආරංචි මාර්ග පවසයි. අප්‍රේල් මාසයේදී තිරුපති යෑමට ජනාධිපතිවරයා සැලසුම් කර තිබී ඇත්තේද ඒ අනුවය. අප්‍රේල් 21 ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය එල්ලවීමෙන් පසුව එම සැලසුම් ව්‍යර්ථ වී ඇත.

ජනාධිපතිවරයාට සමීප මාධ්‍යවේදීන්, ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශයේ සේවය කළ පුද්ගලයන් හා ජනාධිපති කාර්යාලයට සම්බන්ධ පුද්ගලයන් සිංහල අවුරුදු නිවාඩුවෙන් පසු විශේෂ පෙරළියක් බලාපොරොත්තු වන ලෙස දන්වමින් පුවත් පළ කර තිබුණේ එම ජනාධිපතිවරණ සැලසුම පිළිබඳව ඉඟි කරමින් බව එම ආරංචිමාර්ග පැවසීය. ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයට සමීප පුද්ගලයෙකුද විශේෂ පෙරළියක් බලාපොරොත්තු වන ලෙස සමාජ මාධ්‍යවල පළ කර තිබුණේ ඒ පිළිබඳව බව වැඩිදුරටත් පැවසීය.

කෙසේ වෙතත් මේ පිළිබඳව අදහස් දැක්වූ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ප්‍රබල මන්ත්‍රීවරයෙකු පැවසුවේ, ඒකාබද්ධ විපක්ෂයටද ජනාධිපතිවරණයකදී සහාය ලබාදෙන ලෙස ජනාධිපතිවරයාගෙන් වක්‍රාකාර ඉල්ලීම් ලැබී තිබුණු බවයි. ජනාධිපතිවරණය තවත් මාසයකින් පමණ කැඳවනු ඇතැයි තම කණ්ඩායමටද දැනගන්නට ලැබී තිබෙන බව ඔහු කීය. ඒ නිසාම මේ වෙද්දී ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන් ජනාධිපතිවරයා ඉලක්ක කොට විවේචන කරන්නට පටන්ගෙන ඇති බව ඔහු කීය. ■

පාසල් ඇරීමේ 50%ක ඉඩක්

කාදිනල් හිමි

කතෝලික පෞද්ගලික පාසල් මැයි මස 14 දින ආරම්භ කිරිමේ සියයට පනහක පමණ ඉඩක් පවතින බව කොළඹ අගරදගුරු මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමියන් ඇතුළු රදගුරු මණ්ඩලය ප්‍රකාශ කර ඇත. මැයි 09 වැනිදා පෙරවරුවේ කොළඹ බැල්කොම් පෙදෙසේ අගරදගුරු නිල නිවසේ පැවති මාධ්‍ය සාකච්ඡාවකට එක්වෙමින් ඒ බව ප්‍රකාශ කර ඇත. එමෙන්ම ප්‍රශ්නගත මඩකළපුව ශරියා විශ්වවිද්‍යාලය රජයේ අධීක්ෂණය යටතට ගත යුතු බවට එහිදී ඔවුන් ප්‍රකාශ කර ඇත. මෙම මාධ්‍ය සාකච්ඡාව දැනුම් දුන් වේලාවට වඩා ප්‍රමාදවී ආරම්භ වී ඇති අතර එයට හේතුව වී ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයා කාදිනල් හිමියන් හමුවීම සඳහා එහි පැමිණ සාකච්ඡා කිරීමය.

කාදිනල් හිමියන් සමඟ ජනාධිපතිවරයා පැයකට අධික කාලයක් සාකච්ඡා කර ඇති අතර එම සාකච්ඡාවේ කරුණු මාධ්‍ය හමුවේදී හෙළිකර නැත. ජනාධිපතිවරයා එකඟවූ වේලාව පසුවී කාදිනල් හිමියන් සමඟ සාකච්ඡාවට පැමිණ ඇත. ජනාධිපති පුතුගේ විවාහ උත්සවය පෙරවරුවේ කොළඹ හිල්ටන් හෝටලයේ පැවතීම ඊට හේතුවී ඇත. කාදිනල්වරයා ඇතුළු රදගුරු මණ්ඩලය ප්‍රකාශ කිරීමට නියමිතව තිබූ බොහෝ කරුණු ජනාධිපතිවරයා සමඟ පැවැත්වූ සාකච්ඡාවෙන් පසු හකුළා ගන්නට ඇතැයි එය ආවරණයට ගිය මාධ්‍යවේදීන්ගේ මතය වී ඇත. ඊට හේතුව විශේෂ යමක් කාදිනල්වරයා ඇතුළු රදගුරු මණ්ඩලය මාධ්‍ය හමුවේදී ප්‍රකාශ නොකිරීමයි.

විදේශීය  ආරංචි මාර්ගයකට අනුව ලැබුණු තොරතුරක් මත අපෝස්තලික සේවා ආයතනයකට හා කතෝලික දෙව්මැදුරකට පහරදීම් සිදු වීමට ඉඩකඩ ඇති බැවින් කතෝලික පාසල් හා සැලසුම්කර ඇති දේව මෙහෙයන් නොපවත්වන ලෙස මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමියන් මැයි 02 වන දින නිකුත් කරන ලද ලිපියකින් දැනුම් දී ඇත. එම ලිපිය පිළිබඳව කොළඔ අගරදගුරු හිමියන්ගේ සම්බන්ධීකාරක ලේකම් ඩැනිස්ටර් පියනමගෙන් අනිද්දා කළ විමසීමකදී ඔහු පැවසුවේ අදාල ලිපිය පෞද්ගලිකව ක්‍රිස්තියානි දෙව්මැදුරුවලට යැවූ ලිපියක් බවයි. එහිදී කිසියම් පියනමක් ලිපිය මාධ්‍යයට ලබා දී ඇති බවත්,  ලිපිය පෞද්ගලිකව නිකුත් කරනු ලැබූවක්  බැවින් ලිපියේ අඩංගු කරුණු පිළිබදව ආරක්ෂක අංශ දැනුවත් නොකළ බවත් ඔහු වැඩිදුරටත් කීය. ■

ලසන්ත රුහුණගේ / රේඛා නිලුක්ෂි හේරත්

වැටලීම්වලට මාධ්‍ය එපා

උපදෙස් කඩලා

පාස්කු ඉරිදා ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයෙන් පසු ආරක්ෂක අංශවලින් කරන වැටලීම්වලදී වීඩියෝ කැමරා රැගත් මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන නොයන ලෙස පොලිස් හා හමුදා වැටලීම් කණ්ඩායම්වලට උපදෙස් දී ඇතත් එය ක්‍රියාත්මක නොවන බව වාර්තා වෙයි. අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක්වූ පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක රුවන් ගුණසේකර හා යුද හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක බි්‍රගේඩියර් සුමිත් අතපත්තු ප්‍රකාශ කළේ මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන නොයන ලෙස පැහැදිලි උපදෙස් ලබා දී ඇති නමුත් එම උපදෙස් නොතකා කටයුතු කළ අවස්ථා ඇති බවයි.

පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක රුවන් ගුණසේකර පැහැදිලි කළේ මෙලෙස මාධ්‍යවේදී කණ්ඩායම් රැගෙන ගොස් වීඩියෝ කිරීම පැති කිහිපයකින් ගැටලු මතු කරන බවය. වැටලීම් වීඩියෝ කිරීම නිසා එම සැකකරුවන් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමේදී පැමිණිලි පාර්ශ්වයට බාධාවක් වන බවත්, පැමිණිලි පාර්ශ්වයට එරෙහිව එම වීඩියෝ පාවිච්චි කළ හැකි බවත් ඔහු කීය. ඊට අමතරව මෙම වැටලීම්වලදී අත්අඩංගුවට ගන්නා සියලු පුද්ගලයන් අපරාධ සැකකරුවන් පමණක් වන නිසා, ඔවුන්ගේ පෞද්ගලිකත්වයටද වීඩියෝ කිරීමෙන් ගැටලු ඇතිවන බව ඔහු කීය. උදාහරණයක් ලෙස එක් වැටලීමකදී අත්අඩංගුවට ගත් සැකකරුවන් දෙදෙනෙකු යට ඇඳුමෙන් පමණක් නිවසේ සිට ඇති බව ඔහු පෙන්වාදුන්නේය.

යුද හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක සුමිත් අතපත්තු පැවසුවේ තමා දැනුවත්ව හමුදා වැටලීම් කණ්ඩායම් මාධ්‍යවේදීන් රැගෙන ගොස් නැති බවත්, මාධ්‍යවේදීන් වැටලීම් ගැන ආරංචි වීමෙන් පසුව එම ස්ථානවලට පැමිණ වාර්තා කිරීම සිදුවී ඇති බවත්ය. එහෙත්, අප්‍රේල් 30 වැනිදා හිරු ටීවී ප්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදී වසන්ත චන්ද්‍රපාල යුද හමුදා ට්‍රක් රථයක නැගී වීඩියෝ කරමින්, යුද හමුදා සෙබලුන් කණ්ඩායමක් සමඟ වැටලීමේ මෙහෙයුම්වලට යන අයුරුද වාර්තා කර ඇතැයි අප පෙන්වාදීමෙන් පසුව බි්‍රගේඩියර්වරයා ප්‍රකාශ කළේ එවැනි සිදුවීම් කිහිපයක් තිබිය හැකි නමුත්, හමුදාව දැඩිව එසේ නොකරන ලෙස උපදෙස් දී ඇති බවය. ■

ප්‍රතිත්‍රස්ත පනත හකුළයි

0

ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ අරමුණෙන් යැයි ප්‍රකාශ කරමින් සම්මත කරගන්නට සූදානම් වෙන ප්‍රතිත්‍රස්ත පනත ආණ්ඩුව හකුළා ගන්නට තීරණය කර ඇතැයි දැනගන්නට ලැබේ.

ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය සමග මෙම පනත සම්මත කරගන්නට ආණ්ඩුව උත්සාහ කළත් ආණ්ඩුව තුළින්ම පැනනැගි විරෝධය සහ පුළුල්ව සමාජය තුළ ගොඩනැගුණු විරෝධය නිසා මෙම පනත හකුලා ගනිමින් ත්‍රස්තවාදය මැඬලීම සඳහා දැනට භාවිතයේ තිබෙන ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනතටම අවශ්‍ය සංශෝධන ගෙනඒමට ආණ්ඩුවේ අවධානය යොමුවී ඇත.

මේ පිළිබඳව අදහස් දැක්වූ නියෝජ්‍ය අමාත්‍ය කරුණාරත්න පරණවිතාන ප්‍රකාශ කළේ ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීම සඳහා දැනට රට තුළ බලාත්මක නීතියේ අඩුපාඩුකම් බොහෝ තිබෙන බවය. ඒ අනුව නීති සංශෝධනය කිරීම කාලීන අවශ්‍යතාවක් බවය. එහෙත් ගෙනඑන්නට නියමිතව තිබුණු පනතේ අහිතකර වගන්ති තිබුණ බවද ඒ නිසා එම පනත හකුලාගෙන, තිබෙන පනත සංශෝධනය කිරීම සුදුසු බව තමන්ගේත් අදහස බවය. ■