වෙන්නප්පුව ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ සභාපති කේ.වී. සුසන්ත ජනාධිපතිවරයාටත් නැති බලයක් තමන්ට ඇතැයි සිතමින් ලිපියක් ලියා ඇති බව අපි ප‍්‍රවෘත්තිවලින් දුටුවෙමු. ජුනි 24 වැනිදා ඔහු ලිපියකින් දංකොටුව පොලිස් ස්ථානයේ පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා වෙත ලිපියක් මගින් දැනුම් දී තිබුනේ වෙන්නප්පුව ප‍්‍රාදේශීය සභා බල ප‍්‍රදේශයේ ඇති දංකොටුව සතිපොළ භූමියෙහි වෙළඳාම් කිරීම මුස්ලිම් ජනයාට තහනම් කරන ලෙසය.

එලෙස නියෝග කරන්නට රටේ බලවත්ම රාජ්‍ය පාලන තනතුර ලෙස සලකන ජනාධිපතිවරයාටවත් බලයක් නැත. එය පැහැදිළිවම ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කිරීමකි. මේ වන විට දංකොටුව සතිපොළ භූමියට පැමිණෙන වෙළඳ ප‍්‍රජාව අතර මුස්ලිම් ජනතාවද සිටින බැවින් ප‍්‍රදේශවාසීන්ගේ හා වෙළඳ ප‍්‍රජාවගේ දැඩි විරෝධය තමා වෙත ප‍්‍රකාශ කර ඇති බව ඒ ලිපියෙහි සඳඳහන්ව තිබී ඇත. මුස්ලිම් ජනතාවව පැමිණීමෙන් සතිපොළෙහි සාමකාමී වාතාවරණයට බලපෑමක් සිදුවිය හැකි බවත් එහි තිබී ඇත.

සාමකාමී වාතාවරණයට බලපෑම ලෙස හඳුන්වන්නට ඇත්තේ වෙළඳාමට එන මුස්ලිම් අයට එරෙහිව වෙනත් යම්කිසි ජනවර්ගයක පිරිසක් ප‍්‍රචණ්ඩත්වය ක‍්‍රියාත්මක කිරීම විය යුතුය. එසේනම් විය යුත්තේ එලෙස ප‍්‍රචණ්ඩත්වය ක‍්‍රියාත්මක කරන අයට නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමය. ජනවර්ග අතර ගැටුම් ඇතිකරන අයට එරෙහිව දැඩි නීති ලංකාවේ ඇත. එහෙත් කේ.වී. සුසන්ත ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයාට කැකිල්ලේ ක‍්‍රමය ප‍්‍රිය කරන්නෙකි. අතට මදුරුවෙක් දෂ්ඨ කරද්දී මදුරුවාව මැරීම වෙනුවට අතකපාදැමීමේ ක‍්‍රමයක් ඔහු අනුගමනය කර තිබුණි. අතක් නැත්නම් මදුරුවා කන්නේ නැතැයි සිතනවාක් මෙන්, මුස්ලිම් අය සතිපොළේ වෙළඳාම් නොකළොත් ගැටලූවක් නැතැයි ඔහු සිතුවා විය හැකිය.

ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයා නිකුත් කර තිබුණු එම ලිපිය පිළිබඳව විශාල සංවාදයක් මතුවී තිබුණි. ඔහු කළ ක‍්‍රියාව කිසිසේත්ම අනුමත කළ නොහැකි ක‍්‍රියාවකි. එමෙන්ම කිසිදු ප‍්‍රයෝජනයක් නැති බලරහිත ක‍්‍රියාවකි. එය සරලවම මෝඩ ක‍්‍රියාවක් ලෙස සැලකීමේ වරදක් නැත. කෙසේ වෙතත් ඒ අප ඒ සිදුවීම දෙස බලන ආකාරයයි. ඔහු තමන්ගේ ක‍්‍රියාව දකින්නේ කෙසේදැයි අපි විමසුවෙමු.

‘මගේ මේ ක‍්‍රියාව ගැන හැමෝම කතා කරන්නේ ඒකපාර්ශවිකව. දංකොටුව සතිපොළෙහි මුස්ලිම් ප‍්‍රජාව ව්‍යාපාර කිරිම ගැන පන්සලේ නායක හාමුදුරුවෝ සහ සතිපොලේ ව්‍යාපාරික ප‍්‍රජාවයි මාව හමුවෙලා දිගටම විරෝධය දැක්වුවා. මේ සතිපොළේ සිංහල වෙළෙන්දන් 700 ක් විතර ඉන්නවා. මුස්ලිම් වෙළෙන්දන් කිහිපදෙනයි ඉන්නේ. දංකොටුව නගරයේ පසුගිය කාලේ දිගින් දිගටම හාමුදුරුවරු සහ ප‍්‍රදේශයේ බොහෝ අය එකතුවෙලා පෙළපාලි ගියා මුස්ලිම් අයව මේ පොළෙන් ඉවත් කරන්න කියලා. ඉන්පසුව දංකොටුව නගරයේ ප‍්‍රාදේශීය සභාව යටතේ පවත්වා ගෙන යන දංකොටුව පොලිසියේ සහන මැදිරියකටත් පැමිණිලි ඇවිත් තිබුනා මේ වෙළදුන්ව ඉවත් කරන්න කියලා.

ඉන්පස්සේ දංකොටුව පොලිසියේ ස්ථානාධිපතිවරයා සහ දිසාව භාර පොලිස් අධිකාරිවරයාත් මගෙන් ඉල්ලීමක් කලා මේ වෙළදුන්ව ඉවත් කරලා නගරයේ ආරක්ෂාව පවත්වා ගෙන යාමට උදව් කරනා ලෙස. ඉන්පස්සේ තමයි මම ඔය ලියුම ගැහුවේ. දැන් හැමෝම මට දොස් කියනවා. මට ඕන කලේ දංකොටුව නගරයේ ආරක්ෂාව පවත්වාගෙන යන්න විතරයි.

දංකොටුව නගරයේ ජනතාව පසුගිය සතිය වෙනකම්ම සාමකාමීව කටයුතු කරගෙන ගියා. ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයෙන් පසුවත්. එහෙත් කාදිනල්තුමා ඉතාලියේ ගිහින් කරපු ප‍්‍රකාශයත්, මහා නායක හාමුදුරුවන් කරපු ප‍්‍රකාශයත් නිසා ජනතාව ආපහු බිය වෙලා ඉන්නේ. ඒ නිසා තමයි මේ විදියට හැසිරෙන්නේ. අනෙක ඉන්දියාවෙනුත් කියලා තියෙනවා තවම අනතුර ඉවර වෙලා නැහැ කියලා. ඒවායින් මිනිස්සු කලබල වුණා.’

ඒ ඔහුගේ පැත්තේ කතාවයි. කෙසේ වෙතත් මෙවැනි නියෝගයක් කරන ලෙස තමන් කිසිදිනෙක වෙන්නප්පුව ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයාගෙන් ඉල්ලා නොමැති බව දංකොටුව පොලිස් ස්ථානාධිපති තිලිණ හෙට්ටිආරච්චි පැවසීය. සභාපතිවරයාගේ ලිපිය නිත්‍යානුකූල නොමැති බව ලිපිය ලද මොහොතේ තමන් ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයාට දැන්වූ බවත් පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා කීය. අදාල ලිපිය ලැබීමෙන් පසුව එම සතිපොළෙහි වෙළදාම් කරනා මුස්ලිම් ජනතාව දංකොටුව පොලිසියෙන් පවත්වාගෙන යන සහන මැදිරියට පැමිණ සභාපතිවරයාගේ ක‍්‍රියා කලාපය පිලිබදව පැමිණිල්ලක් කල බව ස්ථානාධිපතිවරයා වැඩිදුරටත් ප‍්‍රකාශ කළේය. දංකොටුව පොලීසිය මුස්ලිම් වෙළෙඳුන්ගේ පැමිණිල්ල සම්බන්ධයෙන් ඉදිරියේදී ගන්නා පියවර මොනවාදැයි අප බලා සිටිය යුතුය. විශේෂයෙන්ම මෙය ජාතීන් අතර කලබල ඇතිවිය හැකි සංවේදී සිදුවීමක් නිසා දැඩි පියවරක් ගත යුතුය.

දිසාව භාර පොලිස් අධිකාරිවරයා ගැනත් ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයා කියා ඇත. කෙසේ වෙතත් අප දිසාව භාර පොලිස් අධිකාරීවරයාව සම්බන්ධ කරගැනීමට ගත් උත්සාහයද අසාර්ථක විය. ඒ නිසා එය ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයාගේ පැත්තෙන් පමණක් කී කතාවකි.

ඒ කරුණු කෙසේවතුදු ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයා කියන කතාවටද අපේ අවධානය යොමු කළ යුතුය. ඔහුගේ කැකිල්ලේ විසඳුමට අප එකඟ නැතත්, කාදිනල් හිමිගේ හා මහානායක හිමිවරුන්ගේ කතාවලින් මහජනතාව ඇවිස්සී ඇති බවට කියන කතාව ගැන අවධානය යොමුකිරීම වටින්නේය. සතිපොළේ සිටින මුස්ලිම් වෙළෙන්දන්ව ඔහු උත්සාහ කළේ යම්කිසි බාහිර කණ්ඩායම්වලින් ආ යෝජනා නිසා බවට කරන ප‍්‍රකාශයත් විශ්වාස කළ නොහැකි එකක් නොවේ. බොහෝ ආයතන පසුගිය කාලසීමාව ඇතුලත සුළුජනවර්ග හිංසනයට ලක් කරන තීන්දු ගෙන තිබුණේ එවැනි බලපෑම් නිසාය. විශේෂයෙන්ම බෞද්ධ හිමිවරුන්ගේ බලපෑම් නිසාය. වෙන්නප්පුවේදීත් සිදුවූයේ එයම දැයි අප කල්පනා කළ යුතුය. රාජ්‍ය ආයතන හා මහජන නියෝජිත ආයතන සුළුජනවර්ග පීඩාවට පත්කරන තත්වය වෙනස් කළ යුතුය.

හැටන් ප‍්‍රදේශයේ සිට විනෝද චාරිකාවක් යෑම සඳහා පැමිණි 20 දෙනෙකු පමණ පිරිසගෙන් කණ්ඩායමක් උදෑසන දිය නෑම සඳහා කිරින්ද වෙරළ තීරයට ගොස් ඇත. ඒ අනතුරු ඇඟවීම් ද නොතකාය. මෙම පිරිස මහා රළ පහරකට හසුව මුහුදට ගසාගෙන යන අතර එහිදී එකම පවුලේ පියා සහ දියණියන් දෙදෙනා මියගොස් මව රෝහල් ගත කරන්නීය.

මෙම සිද්ධිය වාර්තා කිරීම සඳහා දෙරණ ටීවී මාධ්‍යවේදියෙක් මියගිය හැටන් ප‍්‍රදේශයේ පදිංචි නුවන් ජයසූරියගේ නිවස සොයා යන්නේය. දෙරණ කණ්ඩායම එහි යනවිට මරණයට පත්වූ පුද්ගලයාගේ මව එම නිවසේ රැුඳී සිටින අතර දෙරණ මාධ්‍යවේදියා සහ මව අතර ඇතිවන්නේ මෙවැනි සංවාදයකි.

මව- සිකුරාද හවස ගියේ
මාධ්‍යවේදියා- කොහේ යනවා කියලද ගියේ?
මව- යාල
මාධ්‍යවේදියා- කවුරු කවුරුද ගියේ?
මව- ලේලියි, බබාලා තුන්දෙනයි පුතයි

මෙම ප‍්‍රශ්න උත්තර සැසියෙන් පසුව පෙන්වන්නේ එම මව පපුව අල්ලාගෙන හඬන අයුරුය. එයින් පැහැදිලි වන්නේ දෙරණ සිය නිවසට පැමිණෙන්නට ප‍්‍රථම මෙම මව ඇයගේ පුතාට සහ පිරිසට වී තිබෙන අනතුර නොදැන සිට ඇති බවය. එය නොදැන සිටියානම් ඒ ආරංචිය එම නිවසට ලබාදීම දෙරණ කළ හොඳ දෙයක් වන්නට පුලූවන් වන්නේ එම දැනුම් දීමෙන් පසුව නිවසේ ඇතිවුණ තත්ත්වය විකාශය නොකළානම් ය. එහෙත් අම්මාගේ කුතුහලය අවුස්සමින් පසුව එම මව වේදනාවට පත්කරමින් ඒ වේදනාව රහකර විකිණීම මොන මාධ්‍ය දැයි ප‍්‍රශ්න කළ යුතුය. එහි ආචාරධර්මය කුමක් දැයි ප‍්‍රශ්න කළ යුතුය. මෙම තොරතුරෙන් පසුව එම මවට පපුවේ අමාරුව සැදී ඇතැයි කියවේ. රස කර කර කුතුහලය රඳවමින් යටි වෙළඳ අරමුණක් සඳහා එම මව හිතාමතාම වේදනාවට පත් කරමින් හඬනකම් කැමරාව අටවාගෙන සිටීම ජඬ මාධ්‍ය නොවන්නේද?.. මවකට තමන්ගේ පුතාගේ මරණය කෙතරම් වේදනාවක් ද? එම වේදනාව වෙළඳ අරමුණු වෙනුවෙන් දැන දැනම මෙලෙස ඉලක්ක කිරීම පෙන්වන්නේ පිළිලයක් සේ උඩු දුවා ඇති දිලිත්_ රෙනෝ මාධ්‍යකරණය කුණුවී ඇති තරමය. තවත් කෙනෙකුගේ වේදනාවක් තමන්ගේ වේදනාවක් කරගැනීම මිනිස් ස්භාවයයි. එය අබියස සල්ලි ගරන මාධ්‍ය ආයතනයක් කැමරාවක් අටවා එම මිනිස් ස්භාවය විකුණීම අජූතය.

ඇසෝසියේටඞ් නිව්ස්පේපර්ස් ඔෆ් සිලෝන් ලිමිටඞ් සමාගම අප එදිනෙදා භාෂාවෙන් හඳුන්වන්නේ ලේක්හවුස් යන නමින්ය. දිනමිණ, සිළුමිණ, ඬේලි නිව්ස්, ඔබ්සර්වර්, රැුස ඇතුලූ පුවත්පත් ගණනාවක් මේ සමාගමෙන් මුද්‍රණය කරයි. ආණ්ඩුවේ පත්තර කන්තෝරුව ලෙසද හැඳින්විය හැකි මෙම පුවත්පත් ආයතනය ගැන තව තවත් අටුවා ටීකා ඉදිරිපත් කළ යුතු නැත.

ආණ්ඩුවේ මාධ්‍ය ආයතන සම්බන්ධ අවනඩුව ගැනත් අලූතෙන් ලියන්නට ඕනෑ නැත. මහජනතාවට අයත් දේපළ වන මේ ආයතන තම තමන්ගේ පෞද්ගලික දේපළ ලෙස සලකමින්, ඒ ඒ ආණ්ඩුවල දේශපාලන න්‍යායපත‍්‍රවලට වුවමනා ලෙස මේ ආයතන හසුරවමින් සිටියි. ඒ තත්වය වෙනස් කළ යුතු නමුත්, කිසිවෙක් ඒ ගැන උනන්දුවක් දක්වන්නේ නැත. විගණකාධිපති දෙපාර්තමේන්තුව රාජ්‍ය ආයතවලට අදාලව වාර්ෂිකව කරන විගණන වාර්තාවල දිගුවක් ලෙස 2017 වර්ෂයට අදාල විගණන වාර්තා පසුගිය සමයේදී නිකුක් කර තිබුණු අතර මේ සමාගම පිළිබඳවද විගණන වාර්තාවක් නිකුත් කර තිබේ. ඒ විගණන වාර්තාවලදී හෙළිවී තිබුණු කරුණු කිහිපයක් ගැන අපි අවධානය යොමු කළෙමු.

ලේක්හවුස් පුවත්පත් සමාගමේ අරමුණ පුවත්පත් අලෙවි කර ආදායමක් ඉපැයීමය. සාමාන්‍ය ජනතාවගේ අයිතියක් වන නිවැරදි තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිය සම්පූර්ණ කිරීම ගැන මේ පුවත්පත් ආයතනය සතපහක තැකීමක් නොකර ආණ්ඩුවේ වුවමනාවට ලියන බව ඇත්තය. මිත්‍යාව, අවිද්‍යාව, අසත්‍යය, ජාතිවාදය, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී ආකල්ප පරාජය කිරීමට මේ ආයතනයට නිර්මාණශීලී සැලසුම් නැති බවත් ඇත්තය. අඩු තරමේ ඒ ලියන දේවල් අලෙවි කොට වාර්ෂිකව මහජනතාවට සතුටු විය හැකි අන්දමේ ලාභයක් උපයාදෙන්නටවත් මේ ආයතනවලින් උනන්දුවක් නැත.

2015 ට සාපේක්ෂව මේ සමාගම මුද්‍රණය කළ පුවත්පත් අලෙවි කිරීමෙන් ලැබූ සමස්ථ විකුණුම් ආදායම 2016 වෙද්දී 47,582,000කින් අඩුවී තිබුණි. ඒ අඩුවීම එතැනින් නැවතී තිබුණේ නැත. 2016ට සාපේක්ෂව 2017 දී ලද ආදායම විකුණුම් ආදායම රුපියල් 22,596,000කින් අඩුවී තිබේ. ඒ පුවත්පත්වලින් අඩුවී ඇති ආදායමයි. සඟරාවලින්ද සැලකිය යුතු තරම් ආදායම් අඩුවී තිබේ. තරුණි සඟරාවෙන් 7,489,000 ක ආදායමක් අඩුවී තිබුණි. සරසවිය සඟරාවෙන් රුපියල් 276,000 ක ආදායමක් අඩුවී තිබේ. බුදුසරණ සඟරාවෙන් රුපියල් 309,000ක ආදායමක් අඩුවී තිබේ. මේ සඟරා හා පුවත්පත්වල වාර්ෂිකව මුද්‍රණය කරන පිටපත් සංඛ්‍යාවද 2017 දී විශාල වශයෙන් අඩුවී ඇත.

ඊට අමතරව වාණිජ මුද්‍රණ අංශයේ ආදායම රුපියල් 6,454,000කින් අඩුවී තිබේ. විශේෂ ප‍්‍රකාශනවල ආදායම රුපියල් 1,354,000කින් අඩුවී තිබේ. ඩිජිටල් මුද්‍රණයන්ගේ ආදායම රුපියල් 1,583,000කින් අඩුවී තිබේ.ෙ ඊට අමතරව සමස්ථ දැන්වීම් ආදායම රුපියල් මිලියන 45.56කින් අඩුවී තිබේ. ඉහතින් සඳහන් කළ ගණන් හිලව් එකතු කළ විට 2017 වර්ෂයේදී මිලියන 85කින් ක්ෂේත‍්‍ර කිහිපයක ආදායම පහත වැටී ඇතැයි පෙනෙන්නට ඇත. මේ කලින් වසරේදී ලද ආදායම්වල අඩුවීම පමණි. ඇත්තෙන්ම හරියාකාරව පවත්වාගෙන යන පුවත්පත් ආයතනයකින් ලැබිය හැකි ආදායම මීට වඩා බොහෝ වැඩි බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.

මේ පුවත්පත්වලින් බොහෝ ඒවාට සාමාන්‍ය ජනතාවගේ තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිය සම්පූර්ණ කිරීමේ වුවමනාවක් නැති බව අපි කීවෙමු. බාහිර පාර්ශ්වයන් මෙම සමාගමට අයත් පුවත්පත් වෙද අපහාස නඩු 05ක් විභාගයට ගෙන ඇත. උසාවි වලින් පැමිණිලිකරුවන්ට ගෙවන ලෙස නියම කළ වන්දි වල එකතුව රුපියල් මිලියන 519කි. සත්‍ය තොරතුරු ප‍්‍රචාරය කිරීමට ඇති වුවමනාව ඒ අපහාස නඩු ප‍්‍රමාණයෙන් පැහැදිළි වනු ඇත.

මේ ආයතනයේ සිටින අතිරික්ත සේවකයන් සංඛ්‍යාව මොහොතකට අනුමාන කරන ලෙස අපි ඉල්ලා සිටිමු. අතිරික්ත සේවකයන් දහයක් විස්සක් නොව, සීයක් දෙසීයක් නොව, 522ක් මේ ආයතනයේ සිටියි. මාධ්‍යවේදීන් අතර ප‍්‍රකටව ඇත්තේ රාජකාරියක් නොකර ප්ලේන්ටි බොමින් කාලය කා දැමිය හැකි තැනක් ලෙසය.

2017 වර්ෂයේදී මාධ්‍යවේදීන් 4 දෙනෙකු, සහකාර කර්තෘවරයෙකු, කළමණාකරණ කර්තෘවරයෙකු, සහකාර සාමාන්‍යාධිකාරී – කාර්මික, ඡුායාරූප ශිල්පියෙකු, සෝදුපත් කියවන්නෙකු, සහකාර කළමණාකාරවයෙකු හා සාමාන්‍ය සහකාරවරයෙකු ඇතුලූ නිලධාරීන් 11 දෙනෙකු වෙනත් රජයේ ආයතනවල සේවය සඳහා මුදාහැර තිබී ඇත. මෙය සම්පූර්ණයෙන්ම නීතිවිරෝධී ක‍්‍රියාවකි. ඔවුන් වෙනුවෙන් වැටුප්, වේතන හා දීමනා ලෙස රුපියල් 9,751,458ක මුදලක් 2017 වර්ෂයේදී පමණක් වියදම් කර තිබුණි. එසේ මාධ්‍යවේදීන් වැඩි බව කියමින් මුදාහැර ඇති මේ ආයතනය මාධ්‍යවේදීන් 13 දෙනෙකු ඒ වර්ෂයේදී කොන්ත‍්‍රාත් පදනම මත බඳවාගෙන තිබේ.

මේ වාර්ෂික විගණකාධිපති වාර්තාවෙන් කියැවුණු ඉහත කී තොරතුරු ස්වල්පය දෙස බලද්දීත් පෙනෙන්නේ රටේ මහජනතාවට අයත් මාධ්‍ය ආයතනයෙහි කෙරුවාවයි. ආණ්ඩු මාරුවෙද්දී කණ්ඩායම් පිටින් මේ මාධ්‍ය ආයතන වටලා, චණ්ඩි බලයෙන් පත්තර මුල්පිටු වෙනස් කරන අන්දමත් අපි දනිමු. ඒ ඒ ආණ්ඩුවලින් මාධ්‍යවේදීන්ව බඳවාගෙන ගොටගසන අන්දමත් දනිමු. මේ ආයතන කවදා වෙනස්වේදැයි නොදනිමු.

අනුරංග ජයසිංහ

වෛරය, අවිද්‍යාව, හිංසනය පතුරුවන පුවත් වසර ගණනාවක් තිස්සේ දිවයිනෙහි දැක ඇති අපට එය එදිනෙදා දෙයක් පවට පත්ව ඇති බව සැබෑය. එහෙත් මොහොතකට දිවයින හැමදා මෙවැනි පුවත් පළකරන සන්දර්භයෙන් පිටට ඇවිත් පියවි සිහියෙන් හා විචාර බුද්ධියෙන් කල්පනා කළහොත් දිවයිනේ භාවිතාව ගැන පුදුමාකාර විමතියක් දැනෙනු ඇත. ඇත්තෙන්ම දිවයින දැන් පළකරමින් ඉන්නේ වගකීමක් ඇති මාධ්‍ය ආයතනයකට කිසිදා පළ කරනු ඇති සිතිය නොහැකි තරම් උමතු පුවත්ය. දිවයින මාධ්‍යවේදීන් ඉන්නේ උමතුවෙනි. සමාජය උමතුවට පත්කරමිනි.

ජුනි මස 22 වැනිදා දිවයින පුවත්පත වඳබෙහෙත් යෙ¥ කෑම ගැන කතාවක් පළකර තිබුණේ ඒ උමතුවේ දිගුවක් ලෙසය. අබැටක තරම් විචාරයක් හා ජීව විද්‍යාත්මක දැනුමක් ඇති අයෙකු වඳබෙහෙත් කතා පිළිගන්නේ නැත. පෙනෙන ආකාරයට දිවයිනේ මේ පුවත් පළකරන කතුවරුන්ට හා පුවත් කතුවරුන්ට අබැටක තරම්වත් විචාර බුද්ධියක් නැත.

ගාමිණි ලොකුගේ අමාත්‍යවරයා පැවසුවායැයි ප‍්‍රදීප් ප‍්‍රසන්න සමරකෝන් යන නමින් ලියා තිබුණු එම පුවතෙහි සිරස්තලය වුණේ ‘රෝහල් ළඟ නොමිලේ කන්න දෙන මුස්ලිම් සංවිධාන ගැන සොයන්න’ යන්නය. ප‍්‍රවෘත්තියෙහි සංක්ෂිප්තය මෙසේය.

එම පුවත අනුව කොළඹ ජාතික රෝහල කළුබෝවිල පිළිකා වැනි රෝහල්වල සායනවලට එන ජනතාවට නොමිලේ බුෆෙ කෑම කන්න දෙන මුස්ලිම් සංවිධානය ගැන වහාම අවධානය යොමු කරන්න යෑයි බලධාරීන්ගෙන් ඉල්ලා සිටින බව පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී ගාමිණී ලොකුගේ මහතා දිවයිනට පවසා ඇත.මොවුන් මෙම ආහාර වසර 4 කට අධික කාලයක සිට ජනතාවට නොමිලේ ආහාර ලබා දෙනුයේ කුමන පදනමකින්දැයි මන්ත‍්‍රීවරයා දිවයිනෙන් විමසා ඇත. ඒ ආහාර හරහා කාන්තාවන් වඳභාවයට පත්කරනවා ද කියලත් සැකයක් ඇති බවත් මොවුන්ගේ මේ තරම් ජනතාවට ආහාර ලබා දීමට උනන්දුව ඇයි දැයි සෞඛ්‍ය බලධාරීන් වහා සොයා බලන්න ඕනෑ බවත් පවසා ඇත. රජයේ රෝහල්වල සායනවලට පැමිණෙන බෞද්ධ ජනතාව අසලට ගොස් එම දන්සලෙන් ආහාර ලබා ගන්නා ලෙස පවසන බවත් කාන්තාවන්ව විශේෂයෙන් ඉලක්ක කරන බවත් මන්ත‍්‍රීවරයා කියූ බව එහි සඳහන්ය.

නමුත් ගාමිණි ලොකුගේ මන්ත‍්‍රීවරයා පාර්ලිමේන්තුවේ කතාවක් පවත්වමින් කියා තිබුණේ තමන් පැවසුවායැයි දිවයින පුවත්පත වාර්තා කළ පුවත තමන් කිසිම වේලාවකවත් දිවයින පුවත්පතට පවසා නැති බවත් කිසිම අවස්ථාවක රැුස්වීමක හෝ කිසිදු ස්ථානයක එවැනි ප‍්‍රකාශයක් සිදු නොකළ බවත්ය. දිවයින පුවත්පත වාර්තා කර ඇති අදාල පුවත දුටු විට තමන් කණගාටුවට පත් වුණ බව ඔහු කියා තිබුණි. රෝහල් වලට පැමිණෙන ජනතාවට ආහාර ලබා දීමේ වැඩසටහන ඉතාම වැදගත් එකක් බවත් එහි යම් කිසි දුර්වලතාවයක් ඇති නම් එය පරික්ෂා කළ යුත්තේ තමන් නොව සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශය බවය.අදාල පුවතින් අදාල ආහාර සැපයීම් කරනා කණ්ඩායමට හිත් රිදීමක් සිදු වී ඇත්නම් එයට තමන් කණගාටුව පළ කරන බවත් ඔහු පවසා තිබුණි.

ඇත්තටම ඒ පුවත ලිවීමේදී සිදුවී ඇත්තේ කුමක්දැයි අප දන්නේ නැත. දිවයින මන්ත‍්‍රීවරයා එසේ කීවායැයි ලියන්නට හේතුව හොයන්නට ඕනෑ නැත. දිවයින කියන අන්දමේ කතාවක් නොනිල වශයෙන් හෝ මන්ත‍්‍රීවරයා දිවයිනට කියා තිබුණත්, එය ලියා දැමීම වගකීම් සහගත මාධ්‍යකරණයක කොටසක් නොවේ.
පාසැල් ගුරුමේසයක් ඇද එහි මයික් තබා, පසුපසින් කිසිදා අසා නැති සංවිධානයක නාමයක් සහිත මුද්‍රිත බැනරයක් එල්ලාගෙන නාමල් කුමාර නමැත්තෙක් කී බොරු කතාවකට ප‍්‍රචාරයක් දී රටම ගිනිගත්තේ මාධ්‍යවලට ඒ වගකීම නැති නිසාය. දැන් වඳ සැත්කම් ගැන ඞීඅයිජී කෙනෙකු කීවායැයි කියන කතාවක් විචාරයෙන් තොරව ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවෘත්තිය සේ පළකොට ඒ කතාවේ බොරුව හෙළිවෙද්දී දිවයින පුවත්පත හත්පොළේ ගාගනිමින් සිටියි.

සැබෑවක්යැයි විශ්වාස කරන්නට තරම් තඹයක පදනමක් නැති මේ ප‍්‍රවෘත්තිය පළකර තිබුණේ ජනපෝෂ පදනම නම් ආයතනයක් ඉලක්ක කරගනිමින්ය. එය ආරම්භ කර ඇත්තේ මුස්ලිම් ව්‍යාපාරිකයන්ගේ මැදිහත්වීමෙන් බව සැබෑය. එහෙත් ඒ ආයතනය කොළඹ ජාතික රෝහල, කළුබෝවිල ශික්ෂණ රෝහල හා මහරගම පිළිකා රෝහල යන රෝහල්වලට පැමිණෙන අසරණ රෝගීන් වෙනුවෙන් 2012 නොවැම්බර් මස 07 වැනිදා ආරම්භ කළ ඉතා යහපත් සේවාවක් සැපයූ එකකි.

කොටින්ම කීවොත් 2012 දෙසැම්බර් 22 දා දිවයින පුවත්පතේ පවා ජනපෝෂ පදනම අගයමින් පුවතක් පළවී ඇත. ඒ පුවත් පළවුණේ දිවයින දෙමළ ජනතාවට එරෙහිව ව්‍යාජ පුවත් ලියමින් දෙමළ ලේවලට ඉව ඇල්ලූ කාලයකය. ඒ වෙද්දීත් මුස්ලිම් විරෝධය යාන්තමින් සමාජයට එන්නත් කරමින් සිටියද, මූලික වශයෙන් එකල මුස්ලිම් දේශපාලන පක්ෂ රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවේ කොටසක්ව සිටියේය. ඒ නිසා කීකරු සුළුජාතිය ලෙස මුස්ලිම් විරෝධයට දිවයිනෙන් දැවැන්ත තල්ලූවක් ලැබුණේ නැත. ඒ වෙනුවට මුස්ලිම් සිංහල සංහිඳියාවට තැන ලැබුණි. ජනපෝෂ අගයමින් එකල ප‍්‍රවෘත්ති පළවුනේ ඒ හින්දාය.

එහෙත් දැන් දිවයින දෙමළුන්ව අත්හැර මුසල්මානුවන් දෙසට සම්පූර්ණයෙන් හැරී සිටියි. ඒ නිසා ජනපෝෂ පදනම කාන්තාවන් වඳකරන ආයතනයක් බවට පත්ව ඇත. දිවයින ඒ ප‍්‍රවෘත්තිය පළකරමින් සිදුකරන ලද වීරක‍්‍රියාවේ ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස ජනපෝෂ පදනම ජුනි 25 වැනිදා සිට එම දන්සල් නවත්වා ඇත. සතියේ දින පහේම දුරබැහැර සිට පැමිණෙන රෝගීන් වෙනුවෙන් ඒ සේවාව ක‍්‍රියාත්මක වී තිබුණි. ජනපෝෂ පදනමේ සාමාජිකයෙකු වන හුසේන් සාකීර් මහතා අනිද්දාට අදහස් දක්වමින් මෙසේ කීය.

‘අවුරුදු 07 ක් තිස්සේ අපි අපේ කාර්යය නිහඬව කරගෙන ගියා. අපි මුලින්ම පටන් ගත්තේ කොළඔ මහ රෝහල ළඟ. ඉන්පස්සේ අපි 2016 අවුරුද්දේ කළුබෝවිල රෝහල ළඟත් ඉන්පස්සේ 2017 අවුරුද්දේ මහරගම පිලිකා රෝහල ළඟත් පටන් ගත්තා. අපි දවසට කෑම පිඟන් 1250 ක් දෙනවා. සතියේ දින දවස් 5 ක් සෙනසුරාදා ඉරිදා දිනවල හැර. කොළඔ මහ රෝහල ගාව විතරක් උදේ ආහාරය ලබා දුන්නා. උදේට ලේ දෙන්න එන අය ඉන්න නිසා. ඒ අයට උදේ ආහාරයක් විධියට අපි පාන් , පරිප්පු , පොල්සම්බෝල දුන්නා. දවල්ත් අපි එතන කෑම දුන්නා. අනෙක් තැන් වල දවල් ආහාරය විතරයි අපි ලබා දුන්නේ.

දිවයින පුවත්පතේ පල වූ ප‍්‍රකාශය අපිට ගොඩක් බලපෑවා. දිවයින කියන්නේ ඉතා ප‍්‍රසිද්ධ පුවත්පතක්. ඒ පුවත්පතේ පලවුණ පුවත නිකං පළවුණ ප‍්‍රවෘත්තියක් නෙවෙයි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයෙක් කළ ප‍්‍රකාශයක් විදියටයි එය පළවුණේ. අනෙක් කාරණය ඒ ප‍්‍රවෘත්තියේ සදහන් වුණ කාරණා වලට අපේ හිත් රිදුණා. අපි මේ තරම් සේවයක් ස්වේච්චාවෙන් කරලා තිබුණත් අපිට චෝදනා කරලා තිබුණේ අපි කාන්තාවන් වඳ භාවයට පත් කරනවා කියලා.
ඒ නිසා අපි කල්පනා කළා මේ පුවත නිසා රට තුල කලබලකාරි තත්වයක් ඇති විය හැකි බව. අපේ පදනම නිසා ඒ වගේ තත්වයක් ඇති වෙන එක වළක්වාන්න අපි තීරණය කළා මේ කෑම දෙන එක නවත්වලා දාන්න. අපි හොද දෙයක් කරලා අපිට බැනුම් අහන්න සිද්ධවෙලා තියෙන්නේ දැන්. අපි මේ ආයතයෙන් මිනිස්සුන්ට කෑම ලබා දෙන්නේ අපේ පෞද්ගලික මුදල්වලින්. අපි 10 දෙනෙක් එකතුවෙලා තමයි මේ ආයතනය කරන්නේ. අපේ ව්‍යාපාරවලින් එන ලාභය තමයි මේ ආහාර ලබා දෙන්න වියදම් කරන්නේ.

දිවයින පත්තරේ තියෙනවා අපි සිංහල කාන්තාවන් ඉලක්ක කරගනිමින් මේ ආහාර ලබා දෙනවා කියලා. එහෙම කිසි දෙයක් එතන වෙන්නේ නැහැ. අපි කාවවත් ඉලක්ක කරගෙන කෑම බෙදන්නේ නැහැ. සිංහල,මුස්ලිම් , දෙමළ හැමෝටම අපි බෙදන්නේ එකම හැන්දෙන් , එකම වළං වලින්. එකම බුෆෙ එකෙන්. අපෙන් කෑම කාපු අය ඒ ගැන දන්නවා. අපිත් අවුරුදු 7ක් කෑවේ ඒ කෑමම තමයි. අනෙක් කාරණය මේ කෑම උයන්න 38 දෙනෙක් ඉන්නවා. ඒ 38 දෙනාගෙන් බාගයක්ම සිංහල බෞද්ධ අය. අපි හැමෝම සහෝදරයෝ වගේ තමයි මේ තරම් කාලයක් වැඩ කළේ.’

හුසේන් සාකීර් මහතාගේ අදහස් දැක්වීමෙන් පසුව අපට අමුතුවෙන් කියන්නට දෙයක් ඉතිරි වී නැත. කවුරුන් හෝ දිවයිිනේ සිටින බාලාංශයේ මාධ්‍යවේදීන්ට හා කතුවරුන්ට කෑමවලින් මිනිසුන්ව වඳකළ නොහැකි බව කියාදිය යුතුය. දැන් මේ බාලාංශයෝ තාවකාලිකව ගැබ්ගැනීම වැළැක්වීමට ෆාමසි වල අලෙවි කරන පෙතිවර්ග පෙන්වමින් වඳපෙති කියා ජාතියක් ඇතැයි කියන බව අපි දනිමු. මෑත කාලයේදී ඒ අදහස අප දැක ඇත. එහෙත් තාවකාලිකව ගැබ්ගැනීම වළක්වන පෙතිවලින් සදාකාලිකව වඳ කළ නොහැක. ඒ නිසා මේ කතාව සම්පූර්ණයෙන්ම අතාත්වික හා අභව්‍ය එකකි. එවැනි අතාත්වික පුවතක් පළකරනවානම්, එයට නිකන්ම මන්ත‍්‍රීවරයෙකුගේ ප‍්‍රකාශයක් උපුටා දැක්වීමෙන් එහාට යන්නට සිදුවනු ඇත.

අවසානයේදී දිවයින තවත් වීරක‍්‍රියාවක් කර ඇත. අසරණ දිළිඳු රෝගීන් දසදහස් ගණන් ලද කෑමවේල නතර කර ඇත. එයිනුත් පසුව ලැජ්ජා නැතිව දිවයින තවතවත් වෛරය පතුරවනු ඇති බවට සැක නැත. ලෝකය යන්නේ අනාගතයටය. මේ ගෝත‍්‍රික අදහස්වලින් හෙමි හෙමින් හෝ සමාජය මිදෙනු ඇත. අපගේත් දරුවන්ගේ යුගයකදී ඉතිහාසයට අයත්වන දිවයිනේ මෙවැනි වාර්තා දෙස ඔවුන් පිළිකුලෙන් බලනු ඇත.

ශය අපිට ගොඩක් බලපෑවා. දිවයින කියන්නේ ඉතා ප‍්‍රසිද්ධ පුවත්පතක්. ඒ පුවත්පතේ පලවුණ පුවත නිකං පළවුණ ප‍්‍රවෘත්තියක් නෙවෙයි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයෙක් කළ ප‍්‍රකාශයක් විදියටයි එය පළවුණේ. අනෙක් කාරණය ඒ ප‍්‍රවෘත්තියේ සදහන් වුණ කාරණා වලට අපේ හිත් රිදුණා. අපි මේ තරම් සේවයක් ස්වේච්චාවෙන් කරලා තිබුණත් අපිට චෝදනා කරලා තිබුණේ අපි කාන්තාවන් වඳ භාවයට පත් කරනවා කියලා.

ඒ නිසා අපි කල්පනා කළා මේ පුවත නිසා රට තුල කලබලකාරි තත්වයක් ඇති විය හැකි බව. අපේ පදනම නිසා ඒ වගේ තත්වයක් ඇති වෙන එක වළක්වාන්න අපි තීරණය කළා මේ කෑම දෙන එක නවත්වලා දාන්න. අපි හොද දෙයක් කරලා අපිට බැනුම් අහන්න සිද්ධවෙලා තියෙන්නේ දැන්. අපි මේ ආයතයෙන් මිනිස්සුන්ට කෑම ලබා දෙන්නේ අපේ පෞද්ගලික මුදල්වලින්. අපි 10 දෙනෙක් එකතුවෙලා තමයි මේ ආයතනය කරන්නේ. අපේ ව්‍යාපාරවලින් එන ලාභය තමයි මේ ආහාර ලබා දෙන්න වියදම් කරන්නේ.

දිවයින පත්තරේ තියෙනවා අපි සිංහල කාන්තාවන් ඉලක්ක කරගනිමින් මේ ආහාර ලබා දෙනවා කියලා. එහෙම කිසි දෙයක් එතන වෙන්නේ නැහැ. අපි කාවවත් ඉලක්ක කරගෙන කෑම බෙදන්නේ නැහැ. සිංහල,මුස්ලිම් , දෙමළ හැමෝටම අපි බෙදන්නේ එකම හැන්දෙන් , එකම වළං වලින්. එකම බුෆෙ එකෙන්. අපෙන් කෑම කාපු අය ඒ ගැන දන්නවා. අපිත් අවුරුදු 7ක් කෑවේ ඒ කෑමම තමයි. අනෙක් කාරණය මේ කෑම උයන්න 38 දෙනෙක් ඉන්නවා. ඒ 38 දෙනාගෙන් බාගයක්ම සිංහල බෞද්ධ අය. අපි හැමෝම සහෝදරයෝ වගේ තමයි මේ තරම් කාලයක් වැඩ කළේ.’

හුසේන් සාකීර් මහතාගේ අදහස් දැක්වීමෙන් පසුව අපට අමුතුවෙන් කියන්නට දෙයක් ඉතිරි වී නැත. කවුරුන් හෝ දිවයිිනේ සිටින බාලාංශයේ මාධ්‍යවේදීන්ට හා කතුවරුන්ට කෑමවලින් මිනිසුන්ව වඳකළ නොහැකි බව කියාදිය යුතුය. දැන් මේ බාලාංශයෝ තාවකාලිකව ගැබ්ගැනීම වැළැක්වීමට ෆාමසි වල අලෙවි කරන පෙතිවර්ග පෙන්වමින් වඳපෙති කියා ජාතියක් ඇතැයි කියන බව අපි දනිමු. මෑත කාලයේදී ඒ අදහස අප දැක ඇත. එහෙත් තාවකාලිකව ගැබ්ගැනීම වළක්වන පෙතිවලින් සදාකාලිකව වඳ කළ නොහැක. ඒ නිසා මේ කතාව සම්පූර්ණයෙන්ම අතාත්වික හා අභව්‍ය එකකි. එවැනි අතාත්වික පුවතක් පළකරනවානම්, එයට නිකන්ම මන්ත‍්‍රීවරයෙකුගේ ප‍්‍රකාශයක් උපුටා දැක්වීමෙන් එහාට යන්නට සිදුවනු ඇත.

අවසානයේදී දිවයින තවත් වීරක‍්‍රියාවක් කර ඇත. අසරණ දිළිඳු රෝගීන් දසදහස් ගණන් ලද කෑමවේල නතර කර ඇත. එයිනුත් පසුව ලැජ්ජා නැතිව දිවයින තවතවත් වෛරය පතුරවනු ඇති බවට සැක නැත. ලෝකය යන්නේ අනාගතයටය. මේ ගෝත‍්‍රික අදහස්වලින් හෙමි හෙමින් හෝ සමාජය මිදෙනු ඇත. අපගේත් දරුවන්ගේ යුගයකදී ඉතිහාසයට අයත්වන දිවයිනේ මෙවැනි වාර්තා දෙස ඔවුන් පිළිකුලෙන් බලනු ඇත.