No menu items!
22 C
Sri Lanka
22 August,2025
Home Blog Page 399

මහවැලියේ ඛේදවාචකය

‍විගණකාධිපති දෙපාර්තමේන්තුව පසුගිය කාලසීමාවේදී 2017 වර්ෂයට අදාලව ලංකාවේ ප්‍රධාන ආයතන ගණනාවක වාර්ෂික වාර්තා නිකුත් කර තිබුණි. ලංකාවේ කිසිදු රාජ්‍ය ආයතනයක් ගැන සම්පූර්ණයෙන්ම අගය කළ හැකි අන්දමේ කාර්යසාධනයක් නැති බව එම වාර්තා පරිශීලනය කරද්දී පෙනීයන කරුණයි. ඇතැම් ආයතන කාර්ය මණ්ඩලවලට වැටුප් ගෙවමින් ඔහේ ක්‍රියාත්මක වෙයි.


එවැනි වාර්ෂික වාර්තා ගණනාවක් පරිශීලනය කරද්දී වසරේ අසාර්ථකම ආයතනයක් ලෙස මහවැලි සංවර්ධන අධිකාරිය දැකිය හැකිය. එම ආයතනයේ ව්‍යාපෘති ගණනාවක අඩුපාඩු පිළිබඳව වාර්ෂික වාර්තාවෙන් විස්තර කර ඇත.


ඉතා නිවැරදිව කිවහොත් මහවැලි අධිකාරිය පාලනයක් නැතිව ඔහේ ක්‍රියාත්මක වන අවුල් ජාලයකි. මහවැලි අධිකාරියෙන් පාලනය කරන්නේ ලංකාවේ දිගුකාලීන හා දැවැන්තම ව්‍යාපෘතිය වන මහවැලි ව්‍යාපාරයයි. ලංකාවේ අනෙකුත් සියලු ව්‍යාපෘති ලිලිපුට්ටන් බවට පත්කරවන දැවැන්ත හා දිර්ඝකාලීන ව්‍යාපෘතිය මහවැලියයි. ලිඛිත සැලසුමක් ලෙස ගතහොත් එය ඉතා යහපත් ව්‍යාපෘතියක් බවත් කිව යුතුය.

මහවැලි ව්‍යාපෘතියෙන් සංවර්ධනය කරන්නට බලාපොරොත්තුවෙන පළවැනිම ක්ෂේත්‍රය කෘෂිකර්මාන්තයයි. ජල විදුලිය අනෙක් ප්‍රධාන ක්ෂේත්‍රයක් වෙයි. එහෙත් ඒ ක්ෂේත්‍ර කිහිපයට මහවැලිය සීමා වන්නේ නැත. මහවැලි නදී නිම්නය කලාප ගණනාවකට බෙදා, ඒවායේ තිබෙන නොයෙකුත් සම්පත් ආශ්‍රිතව ආයෝජන සිදුකිරීම මහවැලියෙන් සිදුකරයි.


මහවැලි ජනපදවල පදිංචිව සිටින පුද්ගලයන් ගැන කල්පනා කරද්දී ඉතා පැහැදිළිව තේරුම්ගත යුතු කාරණයක් ඇත. මහවැලිය නව යුගයට ගැලපෙන ලෙස වෙනස්විය යුතුය. මහවැලි කලාපවල සිදුකරන නිෂ්පාදන නවීන විය යුතුය. රටේ අවශ්‍යතා හා සමපාත විය යුතුය. අදටත් මහවැලිය යනු දැවැන්ත ආයෝජන ගණනාවක් සිදුකළ හැකි, නිෂ්පාදන ඕනෑ තරම් කළ හැකි වටිනා ව්‍යාපෘතියක් ලෙස විශ්වාස කළ හැකිය. ලෝකයේ නවීන තාක්ෂණයට ගැලපෙන ලෙස සැලසුම් සකස්කොට ඒවා ක්‍රියාත්මක කිරීමට සැලසුම් සකස් කළ යුතුය. එහෙත් මහවැලි අධිකාරියේ වාර්ෂික ක්‍රියාකාරකම් බලද්දී ඒවා කිසිවක් සිදුවී නැත. ඒ වෙනුවට ඔහේ ක්‍රියාත්මක වෙන තවත් ආයතනයක් ලෙස එය පවතී. 2017 විගණකාධිපති වාර්තාවෙන් පෙනෙන්නට ඇත්තේද එයයි.


එම වාර්තාවෙහි ඇති කරුණු එකිනෙක මෙහි දක්වන්නට අපි උත්සාහ නොකරමු. දීර්ඝ වශයෙන් විස්තර කර ඇති එම කරුණුවලින් පැහැදිළි වෙන්නේ පාලනයක් නැතිව ඔහේ සිදුකරන අසාර්ථක ව්‍යාපෘති ගණනාවක් ගැනය. ඇතැම් ව්‍යාපෘති ගැන විගණකාධිපති දෙපාර්තමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන්නටවත් තොරතුරු මහවැලි අධිකාරිය සතුව තිබී නැත.
මහවැලි අධිකාරිය යටතේ පාලනය වන සමාගම් 05 ක් ඇත. ඒවායේ සිදු කර තිබුණු රු 439,000,000 ආයෝජකයන් සදහා කිසිදු ප්‍රතිලාභයක් 2017 දී ලැබී නැත.

සැලසුම් නෑ


ඕනෑම ව්‍යාපාරයක් වැඩකටයුතු කරගෙන යෑම සඳහා සැලැස්මක් සකස් කරගත යුතුය. එය අපේ සාමාන්‍ය දැනුම අනුවද අප දන්නා කාරණයකි. සාමාන්‍ය දැනුම පසෙකින් තැබුවත් 2003 ජුනි 02 දිනැති අංක පීඊඩී/12 දරණ රාජ්‍ය ව්‍යාපාර චක්‍රලේඛයේ 5.1.1 වගන්තිය අනුව අවම වශයෙන් වර්ෂ තුනක කාලයක් සදහා රාජ්‍ය ව්‍යාපාරයකට සංයුක්ත සැලැස්මක් පිළියෙල කළ යුතුය.
ඒ සංයුක්ත සැලැස්ම අනුව ඉලක්කයක් තබාගත යුතුය. ඒ ඉලක්කයට ලඟාවීමේ අරමුණෙන් ව්‍යාපාරය මෙහෙවිය යුතුය. එහෙත් ශ්‍රී ලංකා මහවැලි අධිකාරියට එවැනි සංයුක්ත සැලැස්මක් නැත. අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලයටද එවැන්නක් ඕනෑ වී නැත. ජනාධිපතිවරයාටද ඒ ගැන වගේ වගක් තිබී නැත. ක්‍රියාකාරී සැලැස්මක් නම් 2017 දෙසැම්බර් 21 වන දින අධ්‍යක්ෂක මණ්ඩල අනුමත කර තිබුණි. එහෙත් ක්‍රියාකාරී සැලසුමට අනුව සකස් කළ ප්‍රගති වාර්තා 2018 සැත්තැම්බර් 31 වන දින වන විටත් විගණනයට ලබාදී නැත. අප පෙර කී පරිදි මහවැලි ජනපදවල පදිංචිව සිටින ජනතාව නවීන තාක්ෂණය පාවිච්චි කරමින් නිෂ්පාදන සිදුකරන තැනට ගෙන ඒමට සැලසුම් සකස් කළ යුතුය. එහෙත් එවැනි සැලසුම් සකස් කර නැත.

අසම්පූර්ණ ව්‍යාපෘති


එම වාර්තාවෙහි අසම්පූර්ණ ව්‍යාපෘති විශාල සංඛ්‍යාවක් පිළිබඳ තොරතුරු ඇත. ඒ ව්‍යාපෘති ගත්තද දීර්ඝකාලීන වැදගත්කමක් ඇති ඵලදායී ව්‍යාපෘති ලෙස සැලකිය නොහැකිය. එය එක් අඩුපාඩුවකි. එහෙත් ඒ ඵලදායී නොවන ව්‍යාපෘති පවා සම්පූර්ණ නොකිරීම ඊටත් වඩා අඩුපාඩුවකි.
උදාහරණයක් දෙකක් මෙසේ කිව හැකිය. අධිකාරියෙන් 50%ක දායකත්වයක් ලබාදී ජනපදිකයන් වෙත කුකුළු පැටවුන් බෙදාහැරීමේ ව්‍යාපෘතිය සම්පූර්ණ කර තිබී නැත. කිරි ගොවීන්ගේ සතුන්ව රක්ෂණය කිරීමට ප්‍රතිපාදන වෙන්කර තිබුණත් ඒ කටයුතු අවසන් කර නැත. සුරතල් මත්ස්‍ය අභිජනනය සඳහා සතුන් බෝකිරීමේ ඒකක පිහිටුවීමේ ව්‍යාපෘතියක් තිබී ඇත. එහෙත් එය සම්පූර්ණ කර නැත.


මුදල් අය නොවීම


අනෙක් දැවැන්ත ප්‍රශ්නය වන්නේ මහවැලි අධිකාරිය තමන්ට අය විය යුතු මුදල් අය නොකළ අවස්ථා විශාල ප්‍රමාණයක් තිබීමය. මහවැලි කලාපයේ සිදුකරන විවිධාකාර ආයෝජනවලින්, කුඩා පරිමාණ ජල විදුලි ව්‍යාපෘතිවලින් ආදී ලෙස මුදල් අයවිය යුතු අවස්ථා ගණනාවක් අමතක කර දමා ඇත. එමගින් රජයට අය විය යුතු මිලියන ගණනක මුදල් අහිමි කරගෙන ඇත.
උදාහරණයක් දෙකක් මෙසේය. එක් අවස්ථාවක ආයෝජකයන් 28 දෙනෙකුගෙන් රුපියල් 21,194,183ක කුලී අය කරගෙන නැත. ඉඩම් බදුදීමේ ව්‍යාපෘතියක හිඟ ශේෂ 6,891,708ක් අය කර නැත. අන්සතු, අවසරකරුවන් ව්‍යාපාර කරනු ලබන වසා ඇති, නවතා ඇති , ව්‍යාපාර ආරම්භ කර නැති , සංවර්ධනය වෙමින් පවතින ව්‍යාපාර 60 කින් ව්‍යාපාර 20ක් සදහා අයවිය යුතු හිඟ බදු මුදල රු 1,509,893ක් ක් වෙයි.

ණය


අප පෙර කී පරිදි මහවැලියට නවීන තාක්ෂණය ගෙනැවිත්, එය නූතනයට ගැලපෙන නිෂ්පාදන ක්‍රියාවලියකට යෙදවීම අත්‍යාවශ්‍ය කාරණාවකි. එහෙත් ඒ සඳහා සැලසුමක්වත් නැති, සුදුසු ව්‍යාපෘතිත් නැති මහවැලි අධිකාරිය පසුගිය වසර ගණනාවක් තිස්සේ වැඩිපුරම කර ඇති කටයුත්තක් වන්නේ ජනපදවල පදිංචිකරුවන් වෙනුවෙන් විවිධාකාර ණය වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කිරීමය. එය දරිද්‍රතාවයෙන් පෙලෙන ජනපදිකයන්ට අල්ලස් ගෙවීමට හොඳ උපක්‍රමයකි. එහෙත් එවැනි ණය ව්‍යාපෘතියකට වුව සැලසුමක් හා පිළිවෙලක් තිබිය යුතුය. සැලසුම් හා පිළිවෙල යනු මහවැලි අධිකාරියට වහකදුරු විය හැකිය.


මහවැලි සවිය නම් ණය වැඩසටහනක් ආරම්භ කර තිබුණේ 2010 දීය. එහෙත් එම ණය මුදල්වල පොලී අය නොකර තිබී, රුපියල් 333,850,225ක් සඳහා කිසිදු පොලියක් අය කර නොතිබුණි.
මහජන බැංකුව සමඟ මහවැලි අරුණ නම් ණය ව්‍යාපෘතියක් ආරම්භ කර තිබේ. ඒ 2013 දීය. එහි පොලියෙන් යම් කොටසක් මහවැලි අධිකාරිය දරයි. එහෙත් මේ ණය ව්‍යාපෘතියේ ණය ගෙවීමේ ප්‍රගතිය සොයාබලා නැත. ණය මුදල් හරිහැටි ක්‍රියාත්මක කර ඇතිදැයි සොයාබලා නැත.
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා බලයට පත්වීමෙන් පසුව 2015 දී මහවැලි දිරිය නම් ණය යෝජනා ක්‍රමයක් ක්‍රියාත්මක කර ඇත. එක් එක් කලාපවල ගොවි සංවිධාන සාමාජිකයන්ගේ ජීවන තත්වයන් නගා සිටුවීම එහි අරමුණ බව කියා ඇත. රුපියල් 15,435,000 ක් කලාප දෙකකට ණය වෙනුවෙන් නිදහස් කර ඇත. එහෙත් කලාප 08 ක මෙම වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක කර නොතිබුණි.


ඉහත කී සියලු ණය ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කරද්දී නියමිත ක්‍රමවේදයට පිටින් ගිය අවස්ථා ඇත. මහවැලි අධිකාරියේ සේවකයන්ට ණය ලබාදුන් අවස්ථාද, ඇතැම් වෙලාවට ලබාදිය හැකි සීමාව ඉක්මවමින් ණය ලබාදුන් අවස්ථාද ඇත.

වකුගඩු රෝගීන්


මහවැලිය අවධානය යොමු කළ යුතු තවත් ක්ෂේත්‍රයක්ව තිබුණේ වකුගඩු රෝගයයි. මහවැලි කලාපවල ඉතා බරපතල ලෙස වකුගඩු රෝගය ඇත. එහෙත් ඒ සම්බන්ධයෙන්ද මහවැලියෙන් ප්‍රමාණවත් දේ සිදුවී නොමැත. එක් ව්‍යාපෘතියකට අත්ව තිබෙන ඉරණඹ මෙසේය.
වකුගඩු රෝගයෙන් පිඩාවට පත් මහවැලි ජනපදිකයින්ට අවශ්‍ය පිරිසිදු පානීය ජලය ලබා දීම සදහා රු මිලියන 80 ක මුදලක් වියදම් කර වසර තුනකට ආසන්න කාලයක් ගතවී තිබේ. එහෙත් එම ආයෝජිත මුදලේ ප්‍රතිලාභ අදාල ගම්මානවල ජනපදිකයින්ට ලැබි තිබේද, එහි ප්‍රගතිය කුමක්ද යන්න සොයා බැලීමට පසුවිපරම් අධිකාරිය විසින් සිදු කර නැත. කෙසේ වුවද වැලිඔය කලාපයේ සවිකර තිබුණු ජල පිරිපහදු යන්ත්‍ර 12 න් 03 ක් අක්‍රිය වී තිබුණු අතර පිරිපහදු යන්ත්‍ර 09 කින් ජලය නිකුත් කර තිබුණද ජලය සුදුසු තත්වයේ පවතීද යන්න මාසීකව පරීක්ෂා කර නොතිබුණි. වැලිකන්ද කලාපයේ ඉදිකර තිබුණු පිරිපහදු යන්ත්‍ර 18 න් යන්ත්‍රාගාර 14ක් ක්‍රියාත්මක තත්වයේ නැත.

වැඩ කිරීම


ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන තමන්ට ‘වැඩ කරන්නට‘ ඉඩ නොදුන් විවිධ බලවේග ගැන නාහෙන් අඬමින් සිටියි. ඒ ගැන කියන්නට ඇති එක් කාරණාවක් වන්නේ කවුරුත් ජනාධිපතිවරයාව බලයට පත්කළේ ඔහුට වැඩ කරන්නැයි යෝජනා කරමින් නොවන බවයි. සරලව විස්තර කළොත් ඔහුට කවුරුත් ‘වැඩ කරන්න‘ කියා නොකියූ බවයි. ‘වැඩි කරන්නට‘ තියෙන හැකියාව මත 2015 ජනාධිපතිවරණයට අපේක්ෂකයෙක් ඉදිරිපත් කළානම් ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනව සලකා බලන්නටවත් සුදුස්සෙක් නොවේ. එදා ඔහුව අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් කළේ තනි පුද්ගලයන් ලවා ‘වැඩ කරවාගන්නට‘ අවුරුදු තිහක් තිස්සේ ගත් උත්සාහයන් ගැන ජනතාව තුළ කළකිරීමක් ඇතිවූ නිසාය. ඔහුගෙන් බලාපොරොත්තු වුණේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමය. කුමන හෝ හේතුවකට ඒ කටයුත්ත මඟහැර ඔහු ‘වැඩ කරන්නට‘ උත්සාහ කළායැයි සිතමු. එසේනම් ඔහුට රටේම දැවැන්ත වෙනසක් ඇති කරන්නට මහවැලි අධිකාරිය නම් තනි ආයතනය පමණක් වුව ප්‍රමාණවත්ය. එහෙත් ජනාධිපතිවරයා එවැන්නක් කළේ නැත.■

පොලිස් කාරයෙක් හා පාතාලයෙක් මුම්බායි බේරාගැනීම හෙවත් සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස්


මුම්බායි පොලීසියේ සික් ජාතික පොලිස් නිලධාරියෙකු වන සර්තාජ් සිංට (සයිෆ් අලි ඛාන්* හදිසියේ ¥රකථන ඇමතුමක් එනවා. ඇමතුම එන්නේ ගනේෂ් ගයිතොන්ඬේ (නවාසුදීන් සිද්දිකී* නම් පාතාල නායකයෙකුගෙන්. ගයිතොන්ඬේ අනතුරු හඟවන්නේ දින 25ක් ඇතුළත මුම්බායි විනාශ විය හැකි බව. ඊට පෙර නගරය බේරාගන්නා ලෙස ගයිතොන්ඬේ කියනවා.


ගනේෂ් ගයිතොන්ඬේ වසර විස්සකට පෙර ක‍්‍රියාකාරීව සිටි මුම්බායිහි පාතාල රජෙක්. එහෙත් වසර විස්සකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ ඔහු මුම්බායිවල ක‍්‍රියාකාරී වී නැහැ. ඒ තරම් කලකට පසුව නැවත හදිසියේ එන ගයිතොන්ඬේ අනතුරු හඟවන්නේ කුමන අනතුරක් ගැනද? ගයිතොන්ඬේ සර්තාජ් සිංම තෝරාගන්නට හේතුව ගයිතොන්ඬේ කියනවා. සර්තාජ්ගේ පියා ගයිතොන්ඬේ දැනසිටියාලූ. තමන්ගේ පියාට පාතාල නායකයෙකු සමඟ තිබුණු සම්බන්ධය මොකක්ද?


‘නෙට්ෆ්ලික්ස්’ වෙබ් අඩවියෙන් නැරඹිය හැකි සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවේදී මූලිකව කතාකරන්නේ ඔය මාතෘකාවයි. ගයිතොන්ඬේ තමන්ගේ ඉතිහාස කතාව සර්තාජ්ට ¥රකථනයෙන් කියන්නට පටන්ගන්නවා. අනෙක් පැත්තෙන් සර්තාජ් නගරයට තිබෙන අනතුර හඳුනාගැනීමේ මෙහෙයුමකට එළැඹෙනවා. අනූ ගණන්වල සිදුවූ ගයිතොන්ඬේගේ කතාවත්, වර්තමානයේ සිදුවන සර්තාජ්ගේ මෙහෙයුමත් යන ගලායෑම් දෙකකින් සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාව දිවෙනවා. කතාව ගලායද්දී සැඟවී ඇති අබිරහස ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් නිරාවරණය වෙනවා. ගයිතොන්ඬේ හා සර්තාජ් අතර ඇති සම්බන්ධය හෙළිවෙද්දී නගරය පසුපස ඇති අනතුර කුමක්දැයි පෙනෙන්නට පටන්ගන්නවා.


වෙබ් සහ රූපවාහිනී ටෙලි කතාමාලා යනු මේ වෙද්දී සිනමාව ඉක්මවූ සිනමාවක් බවට පත්ව හමාරයි. දශක ගණනාවක සිට ඇමෙරිකානු ටෙලි කතාමාලාවලින් සිනමාවට යා නොහැකි සීමාවන් ස්පර්ශ කළා. එක් චිත‍්‍රපටියකට වඩා කතාවක් කියන්නට ඇති තරම් කාලවේලාව ටෙලි කතාමාලාවකට තියෙනවා. ඇතැම් චරිත සමඟ ගැඹුරින් පේ‍්‍රක්ෂකයාට බද්ධ වෙන්නට ඇති තරම් ඉඩකඩ එවැනි කතාමාලාවකදී ලැබෙනවා. දැන් නිවෙස්වලම ඇති ඉහළම තාක්ෂණයෙන් යුත් රූපමය හා ශබ්දමය තාක්ෂණික උපකරණවලින් නරඹද්දී එවැනි කතාමාලාවල තිබෙන සිනමාත්මක ගුණය විඳගැනීමත් දැන් කළ හැකියි.


එහෙත් ඉන්දියාවට එතරම් දියුණු ටෙලි කතාමාලා සංස්කෘතියක් තිබුණේ නැහැ. කිසිදු සිනමාත්මක ගුණයක් නැති, වැල් මෙන් ඇදී යන ‘සෝප් ඔපෙරා’ වර්ගයේ බාල ටෙලිනාට්‍ය ඉන්දියාවේ තිබුණා. රාත‍්‍රී ආහාරය උයන මොහොතක හෝ කෑමට ගන්නා මොහොතක පුංචි ටීවී පෙට්ටිවලින් ටෙලිනාට්‍ය බලන සංස්කෘතියකට ඉහළ සිනමාත්මක ගුණාංග ඇති ටෙලි කතාමාලාවකින් වැඩක් නැහැ.


එහෙත් ගෙවුණු වසර කිහිපය ඇතුළත ඉන්දියාවේ නැරඹීම් සංස්කෘතිය දියුණු වුණා. ඉන්දියාවේ සාමාන්‍ය මධ්‍යම පන්තික නිවෙස්වලටත් ඉහළම තාක්ෂණික උපකරණ ලැබුණා. ඔවුන් ලෝක සිනමාව දකින්නට පටන්ගනිද්දී ප‍්‍රමිතියෙන් යුත් නිර්මාණ ඔවුන්ටත් ඕනෑ වුණා.


එවැනි පසුබිමක ඉන්දීය සිනමාවේ සිටි දැවැන්ත චරිත අතිවිශිෂ්ට ටෙලි කතාමාලා නිෂ්පාදනය කරන්නට පටන්ගෙන තිබුණා. එය නව රැුල්ලක් ලෙසත් හැඳින්විය හැකියි. සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් යනු ඒ නව රැුල්ලේ විශිෂ්ටම නිර්මාණයක්. 2018 දී ‘නෙට්ෆ්ලික්ස් ඔරිජිනල්’ කතාමාලාවක් ලෙස සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවේ පළවැනි කොටස් මාලාව එළිදැක්වුණා. පළවැනි කොටස් මාලාව කොටස් අටකින් සමන්විතයි. දෙවැනි කොටස් මාලාව එළිදැක්වුණේ 2019 අගෝස්තු 15 වැනිදායි. එනම්, පසුගිය සතියේදීයි.


නිෂ්පාදනය


මෙම ටෙලි කතාමාලාව නෙට්ෆ්ලික්ස් ආයතනයේ මැදිහත්වීමෙන්ම නිෂ්පාදනය කළ එකක්. 2006 වර්ෂයේදී ලියැවුණු වික‍්‍රම් චන්ද්‍රා නම් ලේඛකයාගේ ‘සේක‍්‍රඞ් ගේ‍්‍රම්ස්’ නවකථාව ඇසුරෙන් ටෙලි කතාමාලාවක් නිෂ්පාදනය කිරීමේ අදහස නෙට්ෆ්ලික්ස් ආයතනය පැත්තෙන් ඉදිරිපත් කර තිබූ එකක්. එසේ වුව, කතාමාලාව බටහිර නිෂ්පාදන සමාගමක් ලවා නිෂ්පාදනය කරවීම වෙනුවට ඉන්දියාවේ පැන්තම් නිෂ්පාදන සමාගමට කටයුත්ත බාරදී තිබුණා.


පැන්තම් සමාගම ක්වීන්, ලූටෙරා, බොම්බේ වෙල්වට්, අග්ලි, එන්එච් 10, රමන් රාගව් 2.0 වැනි අතිවිශිෂ්ට චිත‍්‍රපටි නිෂ්පාදනය කළ සමාගමක්. අනුරාග් කාශ්‍යප්, වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි, මධු මන්ටෙනා, විකාස් බාල් යන විශිෂ්ටයන් එක්ව ආරම්භ කළ එකක්.


සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් පළවැනි කොටස් මාලාවේ අධ්‍යක්ෂවරුන් දෙදෙනා ලෙස වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි සහ අනුරාග් කාශ්‍යප් යන අතිදක්ෂ දෙදෙනා කටයුතු කළා. අනුරාග් කාශ්‍යප් ගනේෂ් ගයිතොන්ඬේගේ අතීත කතාව අධ්‍යක්ෂණය කළා. ගැන්ග්ස්ටර් ආකෘතියෙන් යුතු වීමත්, ගයිතොන්ඬේගේ චරිතය අනුරාග්ගේ අපූරු මිත‍්‍රයා වන නවාසුදීන් සිද්දිකී රඟපෑමත් නිසා ඒ කොටස කතාවේ සුන්දරම කොටස වීම ගැන අහන්නට දෙයක් නැහැ. සර්තාජ් සිංගේ වර්තමාන කතාව අධ්‍යක්ෂණය කළේ වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි.


ගයිතොන්ඬේගේ කතාව පාතාල නායකයෙකුගේ ජීවිතය පදනම් කරගනිමින් අපරාධ, සංත‍්‍රාස හැඩයේ ගලායෑමකින් යුතු වුණා. සර්තාජ්ගේ කතාව කුමන්ත‍්‍රණ, සංත‍්‍රාස, ක‍්‍රියාදාම අකෘතියකින් යුත් පොලිස් කතාවක් බඳුයි.
දෙවැනි කතාමාලාවේ අධ්‍යක්ෂණයෙන් වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි ඉවත්ව නිෂ්පාදන කටයුතුවලට අවධානය යොමුකළා. වික‍්‍රමාධිත්‍ය වෙනුවට අනුරාග් කාශ්‍යප් හා සමඅධ්‍යක්ෂණයෙන් දෙවැනි කතාමාලාවට එක්වුණේ නීරාජ් ගායිවාන්. ඔහු මසාන් චිත‍්‍රපටිය අධ්‍යක්ෂණය කොට සම්මාන ලැබූ විශිෂ්ටයෙක්.


අධ්‍යක්ෂවරුන් ලෙස මෙහි කටයුතු කළ සායිෆ් අලි ඛාන්, නවාසුදීන් සිද්දික්, රාධිකා ආප්තේ, කල්කි කොචින්, පන්කජ් ත‍්‍රිපති, රන්වීර් ෂොරේ ඇතුළු ඉන්දීය සිනමාවේ නම රැුන්¥ බොහෝදෙනෙකු සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවට රංගනයෙන් සම්බන්ධ වුණා.


තේමාව


සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් ඉහළම පේ‍්‍රක්ෂක ප‍්‍රතිචාර ලබන්නට හේතු වුණේ අතිවිශිෂට ලෙස පේ‍්‍රක්ෂකයා තුළ සංත‍්‍රාසය මැවීමට තිබුණු හැකියාව නිසායි. එහෙත් එය විචාරක ඇගයීම ලබන්නට ප‍්‍රධානම හේතුවක් වුණේ මුම්බායි නගරයත්, එය අද මුහුණදෙන අභියෝගත් අපූරුවට ග‍්‍රහණය කරගෙන එක මිටට ඉදිරිපත් කරන්නට සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් සමත්වීමයි. පළවැනි කොටස්මාලාවේදී උපරිමයෙන්ම තිබුණු සංත‍්‍රාසය දෙවැනි කොටස්මාලාවේදීත් ගෙන එන්නට නිර්මාණකරුවන් සමත්වී තියෙනවා.


මුම්බායි නගරය මෙන්ම මුළු ඉන්දියාවම මේ වෙද්දී මුහුණදෙන හින්දු – මුස්ලිම් අර්බුදය ගැනත්, ඉන්දීය පාකිස්ථානු අර්බුදය ගැනත් සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවෙන් කතාකරනවා.


අනෙක් අතට ඉන්දියාව ගිලී සිටින දේශපාලන හා සමාජීය ගොහොරුව ගැන එහි කතාකරනවා. දේශපාලනඥයන්, නිලධාරීන්, ආරක්ෂක අංශ, පාතාලය, සිනමා තරු, ව්‍යාපාරිකයන්, ආගමික නායකයන්, අන්තවාදීන් මෙන්ම ත‍්‍රස්තවාදීන් මේ දේශපාලන ගොහොරුවෙහි කටයුතු කරන අන්දම එයින් පෙන්වනවා. ඒ සියලූ සිදුවීම් සමාජය විනාශය කරා ගෙනයන අන්දම එහි කතාකරනවා.


ඒ සියල්ල මැද සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාවේ පෙන්වන්නේ ඉහත කී සියලූ බලවේග අතර තියෙන අන්තර් සම්බන්ධයයි. ඒ එකිනෙකා අතර තියෙන අශුද්ධ සන්ධානය ගැනයි. එකිනෙකාගේ අන්තර් පැවැත්ම ගැනයි.


සිනමාව


සියල්ලට වඩා සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස්හි වටිනාකම වැඩි කරන්නේ එහි විශිෂ්ට සිනමාත්මක හැඩතලයි. රූපයට හැමවිටම කතාකරන්නට ඉඩ සලසන්නේ පේ‍්‍රක්ෂකයාගේ බුද්ධියට වටිනාකමක් දෙමින්. එක් එක් සිදුවීම් අතර සම්බන්ධය ගලවාගෙන තමන්ම තර්ක කොට සිදුවීම් තේරුම් ගැනීමට පේ‍්‍රක්ෂකයාට ඉඩ ලබාදෙන අවස්ථා ගණනාවක් තියෙනවා. කතාමාලාවේ අවසානයේදී පවා නිශ්චිත යමක් කියන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට පේ‍්‍රක්ෂකයාගේ ප‍්‍රහේලිකාවක් ඉතිරි කොට එය විසඳාගන්නට පේ‍්‍රක්ෂකයාටද ඉඩහසර විවෘත කරමින් කතාව අවසාන වෙනවා.


අප මේ කියන කාරණා ගැන වැඩිදුර අවබෝධ වෙන අන්දමට විස්තර සහිතව කතාකරන්නට නම් කතාමාලාවේ සිදුවීම් මෙහි සටහන් කරන්නට වෙනවා. එහෙත් එයින් කතාව නරඹා නැති කෙනෙකුගේ කතා රසය විනාශ විය හැකියි. ඒ නිසා අපි සිදුවීම් එකිනෙක විස්තර කරන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට කතාව නරඹන ලෙස යෝජනා කරනවා.


ඉන්දියාවේ සිනමාවට කැමති වුණත්, නැතත් සිනමාවට යන්තමින් හෝ ආදරය කරන කෙනෙකු අනිවාර්යයෙන්ම නැරඹිය යුතු වෙබ් කතා මාලාවක් ලෙස සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් නම් කළ හැකියි.

පොලිස් කාරයෙක් හා පාතාලයෙක් මුම්බායි බේරාගැනීම හෙවත් සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස්


මුම්බායි පොලීසියේ සික් ජාතික පොලිස් නිලධාරියෙකු වන සර්තාජ් සිංට (සයිෆ් අලි ඛාන්* හදිසියේ ¥රකථන ඇමතුමක් එනවා. ඇමතුම එන්නේ ගනේෂ් ගයිතොන්ඬේ (නවාසුදීන් සිද්දිකී* නම් පාතාල නායකයෙකුගෙන්. ගයිතොන්ඬේ අනතුරු හඟවන්නේ දින 25ක් ඇතුළත මුම්බායි විනාශ විය හැකි බව. ඊට පෙර නගරය බේරාගන්නා ලෙස ගයිතොන්ඬේ කියනවා.


ගනේෂ් ගයිතොන්ඬේ වසර විස්සකට පෙර ක‍්‍රියාකාරීව සිටි මුම්බායිහි පාතාල රජෙක්. එහෙත් වසර විස්සකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ ඔහු මුම්බායිවල ක‍්‍රියාකාරී වී නැහැ. ඒ තරම් කලකට පසුව නැවත හදිසියේ එන ගයිතොන්ඬේ අනතුරු හඟවන්නේ කුමන අනතුරක් ගැනද? ගයිතොන්ඬේ සර්තාජ් සිංම තෝරාගන්නට හේතුව ගයිතොන්ඬේ කියනවා. සර්තාජ්ගේ පියා ගයිතොන්ඬේ දැනසිටියාලූ. තමන්ගේ පියාට පාතාල නායකයෙකු සමඟ තිබුණු සම්බන්ධය මොකක්ද?


‘නෙට්ෆ්ලික්ස්’ වෙබ් අඩවියෙන් නැරඹිය හැකි සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවේදී මූලිකව කතාකරන්නේ ඔය මාතෘකාවයි. ගයිතොන්ඬේ තමන්ගේ ඉතිහාස කතාව සර්තාජ්ට ¥රකථනයෙන් කියන්නට පටන්ගන්නවා. අනෙක් පැත්තෙන් සර්තාජ් නගරයට තිබෙන අනතුර හඳුනාගැනීමේ මෙහෙයුමකට එළැඹෙනවා. අනූ ගණන්වල සිදුවූ ගයිතොන්ඬේගේ කතාවත්, වර්තමානයේ සිදුවන සර්තාජ්ගේ මෙහෙයුමත් යන ගලායෑම් දෙකකින් සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාව දිවෙනවා. කතාව ගලායද්දී සැඟවී ඇති අබිරහස ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් නිරාවරණය වෙනවා. ගයිතොන්ඬේ හා සර්තාජ් අතර ඇති සම්බන්ධය හෙළිවෙද්දී නගරය පසුපස ඇති අනතුර කුමක්දැයි පෙනෙන්නට පටන්ගන්නවා.


වෙබ් සහ රූපවාහිනී ටෙලි කතාමාලා යනු මේ වෙද්දී සිනමාව ඉක්මවූ සිනමාවක් බවට පත්ව හමාරයි. දශක ගණනාවක සිට ඇමෙරිකානු ටෙලි කතාමාලාවලින් සිනමාවට යා නොහැකි සීමාවන් ස්පර්ශ කළා. එක් චිත‍්‍රපටියකට වඩා කතාවක් කියන්නට ඇති තරම් කාලවේලාව ටෙලි කතාමාලාවකට තියෙනවා. ඇතැම් චරිත සමඟ ගැඹුරින් පේ‍්‍රක්ෂකයාට බද්ධ වෙන්නට ඇති තරම් ඉඩකඩ එවැනි කතාමාලාවකදී ලැබෙනවා. දැන් නිවෙස්වලම ඇති ඉහළම තාක්ෂණයෙන් යුත් රූපමය හා ශබ්දමය තාක්ෂණික උපකරණවලින් නරඹද්දී එවැනි කතාමාලාවල තිබෙන සිනමාත්මක ගුණය විඳගැනීමත් දැන් කළ හැකියි.


එහෙත් ඉන්දියාවට එතරම් දියුණු ටෙලි කතාමාලා සංස්කෘතියක් තිබුණේ නැහැ. කිසිදු සිනමාත්මක ගුණයක් නැති, වැල් මෙන් ඇදී යන ‘සෝප් ඔපෙරා’ වර්ගයේ බාල ටෙලිනාට්‍ය ඉන්දියාවේ තිබුණා. රාත‍්‍රී ආහාරය උයන මොහොතක හෝ කෑමට ගන්නා මොහොතක පුංචි ටීවී පෙට්ටිවලින් ටෙලිනාට්‍ය බලන සංස්කෘතියකට ඉහළ සිනමාත්මක ගුණාංග ඇති ටෙලි කතාමාලාවකින් වැඩක් නැහැ.


එහෙත් ගෙවුණු වසර කිහිපය ඇතුළත ඉන්දියාවේ නැරඹීම් සංස්කෘතිය දියුණු වුණා. ඉන්දියාවේ සාමාන්‍ය මධ්‍යම පන්තික නිවෙස්වලටත් ඉහළම තාක්ෂණික උපකරණ ලැබුණා. ඔවුන් ලෝක සිනමාව දකින්නට පටන්ගනිද්දී ප‍්‍රමිතියෙන් යුත් නිර්මාණ ඔවුන්ටත් ඕනෑ වුණා.


එවැනි පසුබිමක ඉන්දීය සිනමාවේ සිටි දැවැන්ත චරිත අතිවිශිෂ්ට ටෙලි කතාමාලා නිෂ්පාදනය කරන්නට පටන්ගෙන තිබුණා. එය නව රැුල්ලක් ලෙසත් හැඳින්විය හැකියි. සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් යනු ඒ නව රැුල්ලේ විශිෂ්ටම නිර්මාණයක්. 2018 දී ‘නෙට්ෆ්ලික්ස් ඔරිජිනල්’ කතාමාලාවක් ලෙස සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවේ පළවැනි කොටස් මාලාව එළිදැක්වුණා. පළවැනි කොටස් මාලාව කොටස් අටකින් සමන්විතයි. දෙවැනි කොටස් මාලාව එළිදැක්වුණේ 2019 අගෝස්තු 15 වැනිදායි. එනම්, පසුගිය සතියේදීයි.


නිෂ්පාදනය


මෙම ටෙලි කතාමාලාව නෙට්ෆ්ලික්ස් ආයතනයේ මැදිහත්වීමෙන්ම නිෂ්පාදනය කළ එකක්. 2006 වර්ෂයේදී ලියැවුණු වික‍්‍රම් චන්ද්‍රා නම් ලේඛකයාගේ ‘සේක‍්‍රඞ් ගේ‍්‍රම්ස්’ නවකථාව ඇසුරෙන් ටෙලි කතාමාලාවක් නිෂ්පාදනය කිරීමේ අදහස නෙට්ෆ්ලික්ස් ආයතනය පැත්තෙන් ඉදිරිපත් කර තිබූ එකක්. එසේ වුව, කතාමාලාව බටහිර නිෂ්පාදන සමාගමක් ලවා නිෂ්පාදනය කරවීම වෙනුවට ඉන්දියාවේ පැන්තම් නිෂ්පාදන සමාගමට කටයුත්ත බාරදී තිබුණා.


පැන්තම් සමාගම ක්වීන්, ලූටෙරා, බොම්බේ වෙල්වට්, අග්ලි, එන්එච් 10, රමන් රාගව් 2.0 වැනි අතිවිශිෂ්ට චිත‍්‍රපටි නිෂ්පාදනය කළ සමාගමක්. අනුරාග් කාශ්‍යප්, වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි, මධු මන්ටෙනා, විකාස් බාල් යන විශිෂ්ටයන් එක්ව ආරම්භ කළ එකක්.


සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් පළවැනි කොටස් මාලාවේ අධ්‍යක්ෂවරුන් දෙදෙනා ලෙස වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි සහ අනුරාග් කාශ්‍යප් යන අතිදක්ෂ දෙදෙනා කටයුතු කළා. අනුරාග් කාශ්‍යප් ගනේෂ් ගයිතොන්ඬේගේ අතීත කතාව අධ්‍යක්ෂණය කළා. ගැන්ග්ස්ටර් ආකෘතියෙන් යුතු වීමත්, ගයිතොන්ඬේගේ චරිතය අනුරාග්ගේ අපූරු මිත‍්‍රයා වන නවාසුදීන් සිද්දිකී රඟපෑමත් නිසා ඒ කොටස කතාවේ සුන්දරම කොටස වීම ගැන අහන්නට දෙයක් නැහැ. සර්තාජ් සිංගේ වර්තමාන කතාව අධ්‍යක්ෂණය කළේ වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි.


ගයිතොන්ඬේගේ කතාව පාතාල නායකයෙකුගේ ජීවිතය පදනම් කරගනිමින් අපරාධ, සංත‍්‍රාස හැඩයේ ගලායෑමකින් යුතු වුණා. සර්තාජ්ගේ කතාව කුමන්ත‍්‍රණ, සංත‍්‍රාස, ක‍්‍රියාදාම අකෘතියකින් යුත් පොලිස් කතාවක් බඳුයි.
දෙවැනි කතාමාලාවේ අධ්‍යක්ෂණයෙන් වික‍්‍රමාධිත්‍ය මොට්වානි ඉවත්ව නිෂ්පාදන කටයුතුවලට අවධානය යොමුකළා. වික‍්‍රමාධිත්‍ය වෙනුවට අනුරාග් කාශ්‍යප් හා සමඅධ්‍යක්ෂණයෙන් දෙවැනි කතාමාලාවට එක්වුණේ නීරාජ් ගායිවාන්. ඔහු මසාන් චිත‍්‍රපටිය අධ්‍යක්ෂණය කොට සම්මාන ලැබූ විශිෂ්ටයෙක්.


අධ්‍යක්ෂවරුන් ලෙස මෙහි කටයුතු කළ සායිෆ් අලි ඛාන්, නවාසුදීන් සිද්දික්, රාධිකා ආප්තේ, කල්කි කොචින්, පන්කජ් ත‍්‍රිපති, රන්වීර් ෂොරේ ඇතුළු ඉන්දීය සිනමාවේ නම රැුන්¥ බොහෝදෙනෙකු සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවට රංගනයෙන් සම්බන්ධ වුණා.


තේමාව


සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් ඉහළම පේ‍්‍රක්ෂක ප‍්‍රතිචාර ලබන්නට හේතු වුණේ අතිවිශිෂට ලෙස පේ‍්‍රක්ෂකයා තුළ සංත‍්‍රාසය මැවීමට තිබුණු හැකියාව නිසායි. එහෙත් එය විචාරක ඇගයීම ලබන්නට ප‍්‍රධානම හේතුවක් වුණේ මුම්බායි නගරයත්, එය අද මුහුණදෙන අභියෝගත් අපූරුවට ග‍්‍රහණය කරගෙන එක මිටට ඉදිරිපත් කරන්නට සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් සමත්වීමයි. පළවැනි කොටස්මාලාවේදී උපරිමයෙන්ම තිබුණු සංත‍්‍රාසය දෙවැනි කොටස්මාලාවේදීත් ගෙන එන්නට නිර්මාණකරුවන් සමත්වී තියෙනවා.


මුම්බායි නගරය මෙන්ම මුළු ඉන්දියාවම මේ වෙද්දී මුහුණදෙන හින්දු – මුස්ලිම් අර්බුදය ගැනත්, ඉන්දීය පාකිස්ථානු අර්බුදය ගැනත් සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාමාලාවෙන් කතාකරනවා.


අනෙක් අතට ඉන්දියාව ගිලී සිටින දේශපාලන හා සමාජීය ගොහොරුව ගැන එහි කතාකරනවා. දේශපාලනඥයන්, නිලධාරීන්, ආරක්ෂක අංශ, පාතාලය, සිනමා තරු, ව්‍යාපාරිකයන්, ආගමික නායකයන්, අන්තවාදීන් මෙන්ම ත‍්‍රස්තවාදීන් මේ දේශපාලන ගොහොරුවෙහි කටයුතු කරන අන්දම එයින් පෙන්වනවා. ඒ සියලූ සිදුවීම් සමාජය විනාශය කරා ගෙනයන අන්දම එහි කතාකරනවා.


ඒ සියල්ල මැද සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් කතාවේ පෙන්වන්නේ ඉහත කී සියලූ බලවේග අතර තියෙන අන්තර් සම්බන්ධයයි. ඒ එකිනෙකා අතර තියෙන අශුද්ධ සන්ධානය ගැනයි. එකිනෙකාගේ අන්තර් පැවැත්ම ගැනයි.


සිනමාව


සියල්ලට වඩා සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස්හි වටිනාකම වැඩි කරන්නේ එහි විශිෂ්ට සිනමාත්මක හැඩතලයි. රූපයට හැමවිටම කතාකරන්නට ඉඩ සලසන්නේ පේ‍්‍රක්ෂකයාගේ බුද්ධියට වටිනාකමක් දෙමින්. එක් එක් සිදුවීම් අතර සම්බන්ධය ගලවාගෙන තමන්ම තර්ක කොට සිදුවීම් තේරුම් ගැනීමට පේ‍්‍රක්ෂකයාට ඉඩ ලබාදෙන අවස්ථා ගණනාවක් තියෙනවා. කතාමාලාවේ අවසානයේදී පවා නිශ්චිත යමක් කියන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට පේ‍්‍රක්ෂකයාගේ ප‍්‍රහේලිකාවක් ඉතිරි කොට එය විසඳාගන්නට පේ‍්‍රක්ෂකයාටද ඉඩහසර විවෘත කරමින් කතාව අවසාන වෙනවා.


අප මේ කියන කාරණා ගැන වැඩිදුර අවබෝධ වෙන අන්දමට විස්තර සහිතව කතාකරන්නට නම් කතාමාලාවේ සිදුවීම් මෙහි සටහන් කරන්නට වෙනවා. එහෙත් එයින් කතාව නරඹා නැති කෙනෙකුගේ කතා රසය විනාශ විය හැකියි. ඒ නිසා අපි සිදුවීම් එකිනෙක විස්තර කරන්නේ නැහැ. ඒ වෙනුවට කතාව නරඹන ලෙස යෝජනා කරනවා.


ඉන්දියාවේ සිනමාවට කැමති වුණත්, නැතත් සිනමාවට යන්තමින් හෝ ආදරය කරන කෙනෙකු අනිවාර්යයෙන්ම නැරඹිය යුතු වෙබ් කතා මාලාවක් ලෙස සේක‍්‍රඞ් ගේම්ස් නම් කළ හැකියි.

කැමැත්ත නිෂ්පාදනය කිරීම සහ විකිණීම

0

ඡන්දයක් කියලා මට ඈත ම මතකය තියෙන්නේ 70 ඡුන්දෙ. අපේ තාත්තා ඡුන්ද රාජකාරීවලට ගිහින් ගෙදර එනකොට පාන්දර වෙලා. පුංචි අපිත් එතකොටත් අවදියෙන්. ගෙදර සෙනඟ. ඒ කාලේ ඡුන්දෙ අහනවා කියන්නේ විනෝදයක්. 1956 ඉඳලාම තාත්තලාගේ පවුලේ අය ශ‍්‍රී ලංකා (ශ‍්‍රීලනිප. ඒ නිසා අපේ තාත්තත් ඒ පක්ෂෙ. අම්මාගේ පවුලේ අය යූඑන්පී. ඒ නිසා අපේ අම්මා යූඑන්පී. ගෙදර ඡන්දෙ අහන එක හරියට අද මැච් එකක් බලනවා වගේ ජොලි වැඩක්. එකම නෑදෑයෝ යාළුවෝ සෙට් එක පක්ෂ දෙකට බෙදිලා ප‍්‍රතිඵල අහනවා. 56 ඉඳලා දිගටම ශ‍්‍රීලංකා තාත්තා, 77 වැඩ කළේ යූඑන්පී එකට. ඡන්ද රැස්වීම් බලන්න කොළපාට තොප්පි දාගන අපිත් ගියා. දෙනවක ඇන්ටී පොල් බෑ දෙකක් අත් දෙකට අරගන නටනවා තාම මතකයි. 77 ඡන්ද ප‍්‍රතිඵල අහනකොට මම ඕලෙවල් කරලා ඉවරයි. පස්සේ කාලෙක අම්මාගෙන් ඇහුවා ඇයි අම්මලාගේ පැත්තේ අය යූඑන්පී කියලා. එයා කිවුවේ කොළඹ – නුවර පාර අයින දිගේ ගලන ඔයට උඩින් පාලමක් දාලා, අම්මලා ඉස්කෝලේ යනකාලේ අම්මගේ ගමට පාර හදලා දුන්නේ ඩඞ්ලි කියලා. ඒකට මූලික වෙලා තියෙන්නේ අම්මගේ තාත්තා. අපේ අත්තා. අත්තා ද ඇතුළු ගමේ කට්ටියක් එක්ක ඩඞ්ලි පාලම විවෘත කරන ෆොටෝ එකකුත් ඒ දවස්වල රාමු කරලා අම්මගේ මහා ගෙදර තිබුණා.

අම්මගේ ගමට යාබදව තමයි තාත්තගේ ගම තියෙන්නෙත්. ඒ ගමයි නුවර පාරයි වෙන් කරන්නෙත් ඒ ඔය ම තමයි. තාත්තගේ තාත්තා ගොවියෙක්, ගුරුවරයෙක් සහ වෙද මහත්තයෙක්. එයා (සඟ, වෙද, ගුරු, ගොවි, කම්කරු පංච මහා බලවේගේ පාර්ශ්ව තුනක් තනියම නියෝජනය කරනවා. ඉතින් එයා ශ‍්‍රී ලංකා නොවී කොහොමද? ඒ අත්තත්, අපේ තාත්තත් 56 ඉඳලම ශ‍්‍රී ලංකා එකට වැඩ කරලා තියෙන්නේ ගම පැත්තට යන්න, ඔයට උඩින් පාලම දාලා පාර හදා ගන්න. 77 වෙනකල්මත් වැඩකළාට ඒක කරගන්න තාත්තලාට බැරි වුණ නිසා 77දී යූඑන්පී එකට මාරු වුණා. ඒත් 94 ඡන්දෙ වෙනකලූත් ඒ වැඬේ වුණේ නැහැ. දැන් ඒ ඔය, හීනි ඇළක් තරම් පටුයි. ඒත් තාමත් ඒ ගම ඇතුළට වාහනයක් ගෙනියන්න පාරක් නැහැ. 77න් පස්සේ තාත්තා කොයි පක්ෂෙකට වත් වැඩකළේ නැහැ. (දැන් තාත්තත් නැහැ.*


ඒ කාලේ මිනිස්සු ඡන්දෙට වැඩ කළේ, තමන්ගේ ගමට, පළාතට පොදු වැඩක් කරගන්න. ‘ජාතික ආරක්ෂාව තහවුරු කරන්න’ කියලා කවුරුත් ඡුන්දෙ දුන්නේ නැහැ. ජාතික ආරක්ෂාව කියලා යෙදුමක් තිබුණේ වත් නැහැ.
අපි හමුදා යුනිෆෝර්ම් එකක් දැක්කේ 70 කැරැල්ල කාලේ. ඒත් ඒ හමුදාව බැරැක්කවලින් එළියට ඇවිත් රාජකාරී කළේ ‘තරුණ සන්නද්ධ නැගිටීමක්’ මර්දනය කරන්න. ආණ්ඩුව ආරක්ෂා කරගන්න. පිට රටකින් ආව ආක‍්‍රමණයකින් රට ආරක්ෂා කරගන්න නෙවෙයි.

කැරැුල්ල මර්දනය කළාට පස්සේ ආයෙත් හමුදාව බැරැක්කවල. 77 ඡුන්දෙ ප‍්‍රධාන සටන් පාඨය වුනේ ‘පෝලිම් යුගය අවසන් කිරීම’. 70- 77 කාලේ තිබුණු සංවෘත ආර්ථික ප‍්‍රතිපත්තිය නිසා ඇතිවුණු ‘අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හිඟය‘ ජනතාවට ආණ්ඩුව එපා කරවපු ප‍්‍රධාන හේතුව. ඒක බඩට, ඇඟපතට දැනුණු හේතුවක්. ජේආර් ‘ඇට අටක් නිකං දෙනවා’ කිවුවට පස්සේ පාරම්පරික ශ‍්‍රී ලංකාකාරයොත් ගිහින් පෝලිමේ ඡුන්දෙ දැම්මා. අටක් තියා ඇට දෙකක් වත් නිකං හම්බ වුණේ නැහැ.


‘ජාතික ආරක්ෂාව’ ප‍්‍රධාන ඡුන්ද සටන් පාඨයක් වුණේ යුද්ධෙත් එක්ක. ඒ යුද්ධය වුණත් විදේශික හමුදාවකට එරෙහිව කෙරුණු යුද්ධයක් නෙවෙයි. ලංකාවේම ජනකොටසකට එරෙහිව කෙරුණු එකක්. අභ්‍යන්තර දේශපාලන ගැටලූවකට, දේශපාලනිකව විසඳුම් සොයනවා වෙනුවට දෙපාර්ශ්වයේම අවස්ථාවාදී දේශපාලනය හරහා යුද්ධයකට තල්ලූ වීමේ ප‍්‍රතිඵලයක්. 2009 යුද්ධය අවසන් වුණාට පස්සේවත් හරි නම් ‘ජාතික ආරක්ෂාව’ කියන එක ඡුන්ද දේශපාලන භාවිතාවෙන් ඉවත් වෙන්න තිබුණා. ඒත් එහෙම වුණේ නැහැ. රටේ ආර්ථිකයත්, සමාජයත් ඇතුළතින් කා දමන අභ්‍යන්තරික යක්ෂයා නසන්න ප‍්‍රතිපත්තිමය විසඳුම් ඉදිරිපත් කරනු වෙනුවට මවා ගත් යක්ෂයෙකු සමඟ සටන් වැදීම දේශපාලන පක්ෂවල ශරීර සෞඛ්‍යයට සුවදායක යි.


දේශපාලන පක්ෂ වෙනුවෙන් මේ යක්ෂයා මැවීමේ වගකීම ඉටුකරන්නේ මාධ්‍යයි.


ලංකාවේ ජනමාධ්‍ය දුවන්නේ ත‍්‍රාසජනක නිවුස්වලින්. දවස පටන් ගන්නේම අඩුම ගානේ හරකෙක් වාහනේක යටවෙලා හරි මැරුණ නිවුස් එකකින්. පත්තරවල මුල් පිටු පිරෙන්නේ ලේ වැකුණු පුවත්වල ඡායාරූපවලින්.

කුඩුපට්ටම් වුණුු වාහනවලින්. ඉතින් භීතිය තමයි දවස පුරාම අහන්න දකින්න විඳින්න ලැබෙන්නේ. දිනපතා භීතිය විඳින ජනතාවක ගේ ඔලූව ඇතුළේ අනතුරක බලාපොරොත්තුව පැල කරන්න ලේසියි. විදේශීය ආයෝජකයෙකු මෙහෙ ආයෝජනය කරන්න ආවත්, වෙළඳ ගිවිසුමක් ගැන යෝජනාවක් ආවත් එහි ආර්ථික වාසි අවාසි වෙනුවට හැම විටම ඒ සමඟ ගැට ගැසුණු අනතුරක් පිළිබඳ බියක් මිනිසුන්ගේ සිත් තුළට එනවා.


අද අපේ අය හිතන විදිය වෙනස් වෙලා. හැම වෙලේම ඉන්නේ හීනෙන් බය වෙලා වගේ. තල් අත්තකට කඩා වැටුණු බෙලි ගෙඩියකට බිය වී ‘අහස කඩා වැටෙනවා‘ යයි දිව ගිය හාවා වගේ රටේ ප‍්‍රධාන මාධ්‍යය ‘ජාතික ආරක්ෂාව අනතුරේ‘ කියන භීතිකාව දිවා ? පතුරුවමින් තිබෙනවා. මේ හතුරා ‘සිංහල ජාතිය’ වඳ කරන්නත් ‘බුද්ධ සාසනය‘ විනාශ කරන්නත් බලා සිටින යක්ෂයෙක්. ජාතික ආරක්ෂාව කියන්නේ සිංහල ජාතියේ, බුද්ධ සාසනයේ ආරක්ෂාව යැයි සිතෙන තරමටම ජාතියේ පරාසය හැකිලිලා. සිංහල නොවන බෞද්ධ නොවන හැමෝම ජාතික ආරක්ෂාවට තර්ජනයක්.! ඉතින් මේ ආරක්ෂාව තහවුරු කරන්න මොන ‘යකා’ ආවත් කමක් නැහැ.


”ඒකාධිපති රාජ්‍යයක, මිනිසුන් සිතන දේ වැදගත් නැහැ. හේතුව, ආණ්ඩුවට පුළුවන් ආයුධයකින් මිනිස්සුන්ව බලහත්කාරයෙන් පාලනය කරන්න. එහෙත් බලහත්කාරයෙන් මිනිසුන් පාලනය කරන්න බැරි (ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී* වාතාවරණයක් තුළ ඔවුන්ව පාලනය කළ හැකි සම්මත ක‍්‍රමය වෙන්නේ ‘ප‍්‍රචාරණය’ මගින් ඔවුන්ව ‘හිතන විදිය’ වෙනස් කිරීමෙන්.”


මෙහෙම කියලා තියෙන්නේ නෝම් චොම්ස්කි කියන චින්තකයා. නෝම් චොම්ස්කි කියන්නේ ඇමෙරිකානු වාග් විද්‍යාඥයෙක්, දාර්ශනිකයෙක්, ඉතිහාසඥයෙක්, සමාජ විචාරකයෙක් සහ දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිකයෙක්.
එඞ්වර්ඞ් එස්. හර්මන් සමඟ එකතුව චොම්ස්කි පළකළ ‘කැමැත්ත නිෂ්පාදනය කිරීම: ජනමාධ්‍යයේ දේශපාලන ආර්ථිකය ( Manufacturing Consent : The Political Economy of the Mass Media ) කියන පොතේ පළමු වරට හඳුන්වා දෙන ‘ප‍්‍රචාරක ආකෘතිය’ ( Propaganda Model ) කියන සංකල්පනීය මොඩල් එක ඇතුළේ පුද්ගලික මාධ්‍යය මිනිස්සුන්ගේ කැමැත්ත (එකඟතාව) නිෂ්පාදනය කරන හැටිත් එය වෙනත් ව්‍යාපාරික ඒකකයකට (අපේක්ෂකයන්) විකුණන විදියත් විස්තර කෙරෙනවා. අද වෙනකොට ජන මතය කියන්නේ ජනමාධ්‍ය විසින් නිෂ්පාදනය කළ එකක්.


දැවැන්ත පුද්ගලික මාධ්‍ය ජාලා කිහිපයක් ක‍්‍රියාත්මක වෙන ලංකාවේ, ඡුන්ද ප‍්‍රතිඵලය තීරණය වෙන්නේ ජනතාවගේ කැමැත්ත නිෂ්පාදනය කරන මාධ්‍ය ජාල අතර තරගය ජයග‍්‍රහණය කරන්නේ කවුද කියන එක මත. යූඑන්පියෙන් තරගයට නම් කරන අපේක්ෂකයා අනුව, එළඹෙන ජනපතිවරණය බොහෝ දුරට දිලිත්, රෙනෝ පෙරමුණට එරෙහිව මහාරාජා පෙරමුණ අතර සටනක් විය හැකියි.


මේ ජනමතය හැසිරවීම වෙනුවෙන් උපාය මාර්ගිකව ප‍්‍රතිරූප ගොඩ නැංවීමත් ඇසට කනට හොරා සිදුවෙනවා. උදාහරණයකට ‘බුද්ධ ශාසනය අනතුරේ‘ කියන එක භීතිකාවක්. ඒ භීතිකාව ඇතිකරන්නේ දුෂ්ට රෞද්‍ර බලවේගයක්. ඊට එරෙහිව සටන් වදින්නට නම් සටන්කාමී දැඩි නායකතත්වයක් අවශ්‍යයි. විනයගරුක, සිල්වත් භික්ෂුවකට එය කරන්න බැහැ. ඒ මෙහෙයුමේ දී සංඝ විනය කැඩුණාට කමක් නැහැ. බණ දේශනා කළයුතු මුවින් පරුෂ වචන කියවුණාට කමක් නැහැ. මැරකමක් දෙකක් කළාට කමක් නැහැ. මත්පැන් ටිකක් සප්පායම් වුණාට කමක් නැහැ. පොඩි සාදු කෙනෙකුගේ පස්ස පැත්ත ටිකක් තුවාල වුණාට කමක් නැහැ. අනතුරක වැටිලා තියෙන සාසනේ රැුකගන්න ඕනේ. ඉතින් මාධ්‍ය ඇතුළේ සිල්වත්, විනයධර ගල්කන්දේ හාමදුරුවෝ ලොකුවට පෙන්නලා වැඩක් නැහැ. උන්වහන්සේ දේශනා කරන බුදු බණ වැඩක් නැහැ. ලොකු කරලා පෙන්නන්න ව්‍යාජ සංඝ ප‍්‍රතිරූප මාධ්‍යයට ඕන තරම් තියෙනවා.


මාටින් වික‍්‍රමසිංහගේ ‘ගම් පෙරළිය’ නවකතාවේ එන කයිසාරුවත්තේගේ වලවුව ගරා වැටෙන එකක්. වැඩවසම් සමාජ සම්බන්ධකම් සහ හර පද්ධතීන් බිඳවැටිලා නව ධනේශ්වර පංතියක නැගීම පෙන්වන නවකතාවේ, වලව්ව වැඩවසම් ක‍්‍රමයේ රූපකයක්. පසුගාමී සංකේතයක්. සමාජ ප‍්‍රගමනයක සංකේතයක් නෙවෙයි. එහෙත් ‘ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය’ නිසා දුර්වල වෙලා තියෙන ‘ජාතික ආරක්ෂාව’ තහවුරු කරන්න නම් ඕන කරන්නේ වලවුවේ හාමු කෙනෙකුටත් එහා ඈතට ගිය රජෙක්. 20 වෙනි සියවසේ දී වල දැමුණු පීඩක වලවූ සංකේතය 21 වෙනි සියවසේ දේශපාලන වේදිකාවක සැරසිල්ලක් වුණාම, උගතුන්, වියතුන්, ගොවියන්, කම්කරුවන්, පූජකයන් එක රොත්තට හුරේ දමන්නේ ඒකයි. තමන් විසින් තමන්ව ශික්ෂණය වෙන්න ආත්ම ශක්තියක් නැති ජනතාවක් තමන්ව බියවද්දන්න, බිය වද්දා පාලනය කරන්න පුළුවන් ක‍්‍රෑරත්වයක් දෙසට නැඹුරු වෙනවා. අන්ධ විශ්වාසයේ යදම් කියන්නේ අතිභයානක යමක්. අපේ මිනිසුන් හරියට තමන් බැඳ දමා සිටින ‘රත්තරං පාට ගාපු යකඩ දම්වැල’ට පේ‍්‍රම කරන වහලූන් වගේ. x

x අශෝක හඳගම

අනෙක් අයට නොපෙනෙන ආශ්චර්යයක්

0


ඉතාලියේ වෙරෝනා නගරය තවමත් නූතන රෝමියෝලාගේ සහ ජූලියට්ලාගේ පැතුම් සහ හසුන්වලින් වැසී යයි. ජූලියට් හමුවීමට රෝමියෝ රාත‍්‍රියේ පිවිසුණු ඉහළ මාලයේ ඇතුළු ගෘහ සඳළුව දෙස ඇතැම් පෙම්වතෙකු හෝ පෙම්වතියක හෝ අද පවා කඳුළු පිරි දෙනෙතින් යුතුව බලා සිටින්නේ මානව පේ‍්‍රමයේ පූජාසනය එය යැයි විශ්වාස කරන්නාක් මෙනි. ශේක්ෂ්පියර් අතින් ”රෝමියෝ සහ ජූලියට්” නාට්‍යමය ශෝකාන්තය ලියැවුණේ වසර තුන්සිය විස්සකට පමණ ඉහතදී ය. ඊට පාදක වූයේ යැයි සැලකෙනුයේ 1562දී ආතර් බෲක් විසින් ” The Tragical History of Romeus and Juliet˜ ” නමින් කාව්‍යයකට නැගූ වෙරෝනා නගරය පසුබිම් කරගත් පුරාණ රොමියස්-ජූලියට් ඓතිහාසික කතා පුවතයි. 1567 විලියම් පේන්ටර් විසින් මේ කතා පුවත ම ගද්‍යයෙන් සටහන් කළ ” —Palace of Pleasure˜ ” නම් කෘතිය ද ශේක්ෂ්පියර්ගේ අවධානයට ලක්ව තිබිණි. කෙසේ වෙතත් කලා ඉතිහාසයේ නොයෙක් වර ප‍්‍රතිනිර්මාණය වූයේ රෝමියෝ ද, ජූලියට් ද තම පේ‍්‍රමය වෙනුවෙන් සිය ජීවිත අත්හැර දමනයුරු ශේක්ෂ්පියර් නාට්‍යානුරූපීව ලියා තැබීමෙන් පසුව ය.

සිය දහස් ගණනක් වූ ඒ ප‍්‍රතිනිර්මාණ අතරින් 1968 දී ෆ‍්‍රැන්කෝ සෙෆිරෙලි විසින් නිර්මාණය කළ ” Romeo and Juliet˜ චිත‍්‍රපටයේ දර්ශනයකින් මෙම ලිපිය හැඩ කරන්නට අදහස් කළෙමි.


රෝමියෝ සහ ජූලියට් ගැන කියත් ම මට මතක් වන්නේ ප‍්‍රමිලා බිසවට පේ‍්‍රම කර මරණ දඬුවමට ලක් වූ දස්කොන් ය. නැතහොත් කොනේස්වරම් දෙවොල අසළ ”ලවර්ස් ලීප්” ලෙස දැන් හැඳින්වෙන ස්ථානයෙන් පහළට පැන මිය ගියේ යැයි කියන ෆ‍්‍රැන්සිනා වැන් රීඞ් ය. සෑම ඉතිහාසයක ම මෙන් ම සෑම වර්තමානයක ම මෙවැනි දෑ සිදු වේ. පේ‍්‍රමය එවැනි දෙයකි. එය එලෙස මිනිස් ජීවිතවලත්, හැඟුම්වලත් ගැඹුරු ම කලාපයන් සමග මෙන් ම ඇතැම් විට මරණය සමග පවා ගනුදෙනු කරන්නකි.


ඕනෑම කලා මාධ්‍යයක සුලබ තේමාව ද පේ‍්‍රමයයි. පේ‍්‍රමයෙන් තොර කලාවක් ද, පේ‍්‍රමයෙන් තොර ජීවිතයක් ද, පේ‍්‍රමයෙන් තොර සෞන්දර්යයක් ද තිබිය නොහැකි යැයි මට සිතෙන අතරේ පේ‍්‍රමය ගැන ප‍්‍රකට ලේඛකයන් ලියා ඇති අකුරු සාගරයෙන් සුළු තෙතමනයක් පමණක් මෙහි ගෑවී ගියාවේ.
”ඔබේ හදෙහි පේ‍්‍රමය රඳවා ගන්න. එය නොමැති ජීවිතයක් හිරු රැුස් නොවැටෙන, මල් මියැදී ගිය උද්‍යානයක් මෙනි.” (ඔස්කාර් වයිල්ඞ්*
”සැබෑ පේ‍්‍රමයන් අවතාරයන් වැනි ය. සැම දෙනා ම ඒ ගැන කතා කරන නමුත් එය දැක ඇත්තේ කිහිප දෙනෙකු පමණි.” (ෆ‍්‍රැන්කොයිස් ඩෙ ලා රොච්ෆොකොල්ඞ්*


”කිසිදා සෑහෙන තරමට නොලැබෙන දෙයත්, කිසිදා සෑහෙන තරමට ලබා දිය නොහැකි දෙයත් ආදරය නම් වේ.” (හෙන්රි මිලර්*
”අනෙක් අයට නොපෙනෙන ආශ්චර්යයක් දකින්නට නම් යමෙකුට ආදරය කරන්න.” (ෆ‍්‍රැන්කොයිස් මොරියැක්*


පේ‍්‍රමයෙන් උමතු වීම, මුසපත් වීම, ආතුර වීම හෝ මෝහනය වීම කලාකරුවන් වෙතින් වඩාත් සුලබව දැකිය හැකි වේ දෝයි සිතේ. ඇතැම් විට ඔවුන් තුළ දිලිසෙන පේ‍්‍රමය ඔවුන්ගේ ලියුම් කියුම් හෝ කලා නිර්මාණ ඔස්සේ නොවැළහී ප‍්‍රකාශ වන බැවින් කෙනෙකුට එසේ පෙනී යනවා විය හැකි ය. කවියකින් ගීතයකින්, සිතුවමකින් හෝ සංවේදී අකුරු වැලකින් ප‍්‍රකාශ කර ගත නොහැකි කොතෙක් නම් සුවහසක් ගැඹුරු පේ‍්‍රමයන්, මතකයන්ගේ සිතුම් වැලි තලා යට සැඟව යනවා ඇත් ද?


විශිෂ්ට ලේඛක මාක් ට්වේන් සිය පෙම්වතිය වූ ඔලිවියා ලැන්ඩන්ට ලියූ ලිපියක කොටසක් මෙසේ ය.


”…දිවි ඇති තෙක් මා තුළ රැඳෙන ඔබේ අමිල සෙනෙහස වෙනුවෙන් මගෙ සතුටු හදවත පතුලෙන් පේ‍්‍රමයේ සහ ආයාචනාවේ දිය ප‍්‍රවාහයක් උනා හැළේ. එය ඔබ දෙසට ගලා එන මුත් එහි ස්පර්ශ කළ නොහැකි රැුලි ඔබට නොපෙනෙනවා ඇති. සොඳුරිය! නමුත් මේ වදන් පේළි තුළින් එය රළ නගන දුරස්ථ හඬ ඔබට ඇසේවි.”


නැපොලියන් විසින් ජොසෆින්ටත්, ඇල්බට් කුමරු විසින් වික්ටෝරියා රැුජිනටත්, ස්කොට් ෆිට්ස්ජෙරල්ඞ් විසින් සෙල්ඩාටත්, බීතෝවන් විසින් ඔහුගේ සදාතනික පෙම්බරියටත් ආදි වශයෙන් ප‍්‍රකට පුද්ගලයන් ලියූ අතිශය පේ‍්‍රමනීය පෙම් හසුන් දහස් ගණනක් මානව පේ‍්‍රමයේ ස්වභාවය අපට පසක් කරයි. දිළිඳු බවට පත්ව සිටි ජෝන් කීට්ස් කවියා පේ‍්‍රමයෙන් ම ආතුරව යොවුන් වියේදී ම මිය යන්නට පෙර ඔහුට කිසිදා හිමි කර ගත නොහැකි වූ ෆැනී බ‍්‍රවුන් නම් අසල්වැසි තරුණියට සිය දිවියේ අවසන් වසර තුන පුරා ම පෙම් හසුන් සිය ගණනක් ලියන්නට ඇත්තේ කවියෙන් පවා සිය පේ‍්‍රමය නිසි ලෙස පළ කළ නොහැකි බව වැටහී යාමෙන් විය හැකි ය. ඔහු එක් ලිපියකින් හමු වූ පණ ගැහෙන තීන්ත බිඳු ටිකක් මෙසේ ය.


”ආදරය මා ආත්මාර්ථකාමියෙකු බවට පත් කර ඇත. ඔබ නොමැතිව මා පවතින්නේ කෙසේ ද?. ඔබව නැවත දැකීමේ වුවමනාව හැර අනෙක් සියලූ දේ මට අමතකව ගොසින්. මගේ දිවිය එතැන නැවතී ඇතුවාක් මෙනි. ඉන් එපිටට මට නෙත් හෙළිය නොහැක. ඔබ මා ඔබ තුළට උරාගෙන අවසන් ය. මේ ආගම වෙනුවෙන් මම දිවි පුදමි. පේ‍්‍රමයයි මගේ ආගම!”


ඔව්, පේ‍්‍රමය එවැනි ය….. ඒ ආදි වශයෙනි. නිමාවක් කළ නොහැකි විස්තරයක සිර වන්නට පෙර වහා සිහි එළවාගෙන ගී හඬක් ඔස්සේ මම පිටව යමි. රෝමියෝ-ජූලියට් කතාව අයිති ඉතාලියෙන් ම ගලා එන මේ ගීතය ගයන්නේ ඉල් ඩිවෝ ( Il Divo& h’ — Til Amero ” හෙවත් ”මං ඔබට ආදරෙයි” යනු එහි නමයි.

”රාත‍්‍රිය ලොව මතින් ලිස්සා යයි
එය නිදයි
චන්ද්‍රයා රිදී පාටින් සැරසෙයි
මුහුද සහ නගරයත් ඒ වගෙයි

ඔබට මාව තව තවත් මතක් වෙයි
ඔබ නොදත් දේ කොතරම් ද?

ඔබ මා අසළ නැති වුණත්
මං තාම විශ්වාස කරන්නේ
හැමදා ම මං ඔබට ආදරය කරනු ඇති
මා දකින සිහිනවල
හිරු එළියෙ සඟවගෙන
මම ඔබව මා සමග රැුගෙන යමි

උදෑසන වර්ණයන් සොරකම් කරමි
එයින් මම පැහැදිලි අහස මත
ඔබෙ මුහුණ සිතුවම් කරමි
ඉන් පසුව මම සිනාසෙමි

මං තාම විශ්වාස කරන්නේ
අපි එක ම ආත්මයක්
දෙතැනක හිටියත් දෙන්නෙක් නම් නෙවෙයි.”

ලක්ෂාන්ත අතුකෝරල

‘වැඩකාරයාගේ නමත් සිරිසේන’ කියලා හිනාවුණා

ප්‍රසව හා නාරිවේද විශේෂඥ වෛද්‍ය
එල්.ඒ.ඩබ්ලිව්. සිරිසේන

ඔහු බොහෝ අය දන්නේ ‘වීඕජී සිරිසේන‘ යන කෙටි නාමයෙනි. ඔහු ලංකාවේ මෑත ඉතිහාසයේ සිටි ගෞරවනීයම ප්‍රසව හා නාරිවේද විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස ප්‍රකටය. ඔහු ප්‍රසිද්ධ වී සිටින්නේ පෞද්ගලික රෝහල්වල සිටින ඉහළ මිලක් අයකරන වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස නොවේ. අදටත් ඔහු අනෙකුත් ප්‍රසව හා නාරිවේද විශේෂඥ වෛද්‍යවරුන්ට වඩා පෞද්ගලික සේවයේදී ඉතා අඩු මිලක් අය කරන වෛද්‍යවරයෙකි. ඒ වෙනුවට ඔහු ප්‍රසිද්ධව සිටින්නේ රජයේ රෝහල්වලදී කර ඇති සේවය නිසාය. නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවාව ලබාගැනීමට කාසල් වීදියේ කාන්තා රෝහල ඇතුළු රජයේ රෝහල්වලට පැමිණෙන රෝගීන්ට ඉහළම සේවයක් සැපයූ වෛද්‍යවරයෙකු ලෙස ඔහු ප්‍රකටය.


‘සුවනාරි සායන සේවය’ ආරම්භ කිරීමට මැදිහත්වූ විශේෂඥ වෛද්‍යවරයා ඔහුය. මහරගම පිළිකා රෝහලට ගර්භාෂයේ පිළිකා පිළිබඳ අංශයක් ආරම්භ කිරීමට ඔහු මැදිහත්විය. අතීතයේදී ලංකාවේ රජයේ රෝහලකදී කාන්තාවක දරුවෙකු බිහි කරද්දීත්, කාන්තාව සායනවලට සහභාගී වෙද්දීත් පියවරුන්ට පැත්ත පළාතකට එන්නට ඉඩ දී නොතිබුණි. ඒ වෙනුවට පියවරුන් සායනයට ගෙන්වීමේ හා දරුවා බිහිකරන අවස්ථාවේදී ඇඳ ළඟ සිටීමට අවස්ථාව දීමේ සංස්කෘතියක් ලංකාවේ ආරම්භ කර තිබුණේ වෛද්‍ය සිරිසේනගේ උනන්දුව නිසාය. රජයේ සේවයෙන් විශ්‍රම ගත්තද ඔහු අදටත් විවිධාකාර බාධා මැද කාසල් වීදියේ කාන්තා රෝහලේ රෝගීන් වෙනුවෙන් උපදෙස් ලබාදීම සඳහා මාසික වැඩමුළුවක් පවත්වයි. අදටත් ඔහු කාර්යබහුලය. අප ඔහු මුණගැහුණේ ඒ අස්සේය.

■ ■ ■ ■ ■

‘මම ඉපදුණේ බෙලිඅත්තේ පල්ලත්තර කියන ගමේ. තාත්තා ඒ කාලයේ පල්ලත්තර ඉස්කෝලේ ප්‍රධාන ගුරුතුමා. අම්මා උපගුරුවරියක්. මම හැදුණේ ඉස්කෝලේ ගුරු නිවාසයේ. ඒ කාලයේ ගුරු නිවාස අද වගේ නෙවෙයි. පොඩි ගොඩනැගිල්ලක්. මම තුන්වැනි පන්තියට යනතුරු තාත්තාගේ ඉස්කෝලෙටම ගියා. ඒත් මගේ අයියා 1950දී විභාගෙකින් පාස්වෙලා ගාල්ලේ රිච්මන්ඞ් එකට තේරුණා. අයියා ගියාට පස්සේ මට තනිකමක් දැනුණා. මම අඬන්න පටන්ගත්තා. මටත් එතැනට යන්න ඕනෑ කියලා කිව්වා. තාත්තා මට කිව්වා පුතාව ඊටත් වඩා හොඳ ඉස්කෝලෙකට දාන්නම් කියලා. මගේ හිතේ ඒක තිබුණා.


අපේ තාත්තා ඉස්කෝලේ ගුරුවරයා නිසා ගෙදර පත්තර තිබුණා. මම දැක්කා සිළුමිණ පත්තරේ දැන්වීමක්. කොළඹ රාජකීය ප්‍රාථමික පාසලේ තුන්වැනි පන්තියේ පුරප්පාඩු පහක් තියෙන බවයි දැන්වීමේ තිබුණේ. ඒ සඳහා අහවල් වයස් සීමාවේ සිසුන් පස්දෙනෙක්ව බඳවාගන්නවා, ඉල්ලුම් කරන්න පුළුවන් කියලා දැන්වීමේ තිබුණා. අයදුම් කරන සිසුන්ට තරග විභාගයක් තියෙනවා. මම ඒ විභාගයට ඉඳගත්තා. පාසලේ පුරප්පාඩු 5 වෙනුවෙන් ළමයි 196 ක් විභාගයට මුහුණදුන්නා. මට පුළුවන් වුණා තෝරාගත් පස්දෙනා අතරට එකතුවෙන්න.


එදා මාව රාජකීය ප්‍රාථමිකයට තෝරාගත් නිසා තමයි මේ දක්වා එන්න පුළුවන් වුණේ. එදා මාව ගත්තේ සමාජ සාධාරණත්වය නිසායි. එයාලා කළේ පුරප්පාඩු පහක් පුරවන්නට පත්තරේ දැන්වීමක් දාපු එක. ඒක අද කොහෙත්ම වෙන්නේ නැති දෙයක්නේ. අද පුරප්පාඩු පහක් තිබුණොත් ඒක පුරවන්නේ පිටිපස්සේ දොරෙන්. එදා මම ලබපු සමාජ සාධාරණත්වය අද වෙනතුරු මගෙන් සේවය ලබාගන්නා අයට ලබාදෙන්නට මම උත්සාහ කරනවා.‘
ඔහුට රාජකීය විද්‍යාලයේදී මුහුණදෙන්නට සිදුව තිබුණේ ලෙහෙසි පහසු අත්දැකීම්වලට නම් නොවේ.


‘රාජකීය විද්‍යාලය කියන්නේ දළකාරයෝ යන ඉස්කෝලයක්. පළවැනිම දවසේ මම පන්තියට යද්දී ඩෙස්ක් එකක් තිබුණේ නැහැ. ඩෙස්ක් එකක් ගේනතුරු එතැන හිටපු තවත් ශිෂ්‍යයෙක් එක්ක මට ඩෙස්ක් එක බෙදාගන්න කියලා කිව්වා. ඉන්ටර්වල් එකේදී මාත් එක්ක ඩෙස්ක් එක බෙදාගත්ත ශිෂ්‍යයා මගේ නම ඇහුවා. මම කිව්වා සිරිසේන කියලා. එතකොට ඒ ළමයා හයියෙන් හිනාවුණා. ‘අලුත් ළමයාගේ නම සිරිසේන. අපේ ගෙදර වැඩකාර ළමයාගේ නමත් සිරිසේන.’ ඔහු අනෙක් ළමයි එක්ක එහෙම කියලා හිනාවුණා. එතැන් පටන් මට බොහෝවිට ඒ සමාජයේ කොන්වෙන්න සිද්ධවුණා. ඒ කාලයේ හැම ශිෂ්‍යයෙක්ම වගේ ධනවත් පවුල්වල ළමයි. ඒ අයත් එක්ක මුහුවුණේ හරිම අමාරුවෙන්.


රාජකීය ප්‍රාථමික පාසලට නේවාසිකාගාරයක් නැහැ. මම හිටියේ වැල්ලවත්තේ විහාර ලේන් එකේ ගුරුවරයෙකුගේ ගෙදර. ඒ ගුරුවරයා තාත්තා එක්ක ගුරු අභ්‍යාස විද්‍යාලයේ ඉගෙනගත් මහත්මයෙක්. මම එතැනට එද්දී මගේ වයස අවුරුදු 7යි මාස 10යි. ඒත් මම තනියම හැමදේම කරගත්තා. හැමදාම උදේට මම ගාලු පාර පැනලා, ආරියසිංහ එකෙන් රෝස්පාන් එකක් අරගන්නවා. ඒක අරගෙන ඇවිත් කාලා ඉස්කෝලෙට යනවා. ඒ කාලේ ඉස්කෝලේ වරු දෙකක් තිබුණා. 8.45 ඉඳන් 11.45 දක්වා උදේ වරුව. 12.45 ඉඳන් 3.45 දක්වා දවල් වරුව. අතරමැද්දේ පැයක කෑම විවේකයක් තිබුණා. බොහෝ අය ඒ පැයේදී ගෙදර යනවා. මම ඉන්නවා. ඉස්කෝලේ ටක්ෂොප් එකක් තිබුණා. ඒකේ කෑම එක සත 50යි. ඒක කන්න මගේ ළඟ සල්ලි තියෙනවා. ඒත් මට වෙනම ප්‍රශ්නයක් තිබුණා. කෑම පැයට අමතරව ඉස්කෝලේ උදේ සහ හවස විනාඩි 10ක පුංචි විවේකයන් දෙකක් තියෙනවා. ඒකෙදී අනෙක් ළමයි කරන්නේ ටක්ෂොප් එකෙන් ලයිම් එකක් බොනවා, පැටිස් එකක් කනවා වගේ දේවල්. මට ඒකට සල්ලි මදි. දවසක් මට තර්ස්ටන් රෝඞ් එකේ තෝසේ කඩයක් හම්බවුණා. තෝසේ එකක් සත 5යි. තෝසේ දෙකක් සත 10ට කන්න පුළුවන්. බඩ පිරෙනවා. මම එතැනට ගිහින් තෝසේ කාලා සත 40ක් ඉතුරු කරගන්න පටන්ගත්තා. ඒ සත 40න් විනාඩි 10 ඉන්ටර්වල්වලදී අනෙක් යාලුවෝ එක්ක ටක්ෂොප් එකට ගිහින් සත 20ක මොනවාහරි කෑවා.


ඒ කාලයේ රාජකීය ප්‍රාථමික විද්‍යාලයට යන හැම ශිෂ්‍යයෙකුම රාජකීය විද්‍යාලයට යන්නේ නැහැ. 5 වැනි වසරේදී විභාගයකට පෙනී ඉන්න ඕනෑ. සමත් වෙන අය රාජකීය විද්‍යාලයට යනවා. අසමත් වෙන අය තර්ස්ටන් විද්‍යාලයට යනවා. ඒ කාලයේ තර්ස්ටන් විද්‍යාලය තිබුණේ ඒ කටයුත්ත වෙනුවෙනුයි. පස්වැනි පන්තියේ හිටපු ගුරුවරයා දෙවැනි වාරයේදී පන්තිය දෙකට බෙදුවා. අනිවාර්යයෙන්ම පාස් වෙන අය හා අනිවාර්යයෙන්ම ෆේල් වෙන අය විදියටයි බෙදුවේ. පුදුම වෙන්න දෙයක් නැහැ. මාව දැම්මා අනිවාර්යයෙන්ම ෆේල් වෙන ගොඩට. අන්තිමේ විභාගය අවසන් වුණාම මම රාජකීය විද්‍යාලයට සමත්වුණා.’

■ ■ ■ ■ ■

‘රාජකීය විද්‍යාලයේ නේවාසිකාගාරයක් තියෙනවා. මම නේවාසිකාගාරයට ගියා. බාහිර ක්‍රියාකාරකම් ගොඩක හිටියා. ශිෂ්‍ය භට බලකාය, බාලදක්ෂ සංගමය, සමාජ සේවා සංගමය ආදි නොයෙකුත් සංගම්වලට බැඳුණා. බොක්සිං, රගර් වගේ ක්‍රීඩා කළා. ඒවායින් ඉදිරියට ගියා. ඔරු පැදීමේ කණ්ඩායමට සම්බන්ධ වුණා. රාජකීය විද්‍යාලයීය ඔරු පැදීමේ කණ්ඩායමේ නායකයා වුණා. ඇත්තටම කිව්වොත් පහු කාලෙක මම ලංකාවේ ඔරු පැදීමේ ජාතික කණ්ඩායමත් නියෝජනය කළා.


රාජකීය විද්‍යාලයේදී මම ඉහළම තැනට ගියා. ගමෙන් ආපු සිරිසේන රාජකීය විද්‍යාලයේ ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායකයා වුණා. එතැනට පැමිණීම සෑහෙන සටනක්.


ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායකයා විදියට හිටපු කාලයේදී වතාවක් මොකක් හරි වරදක් කරපු පන්තියක සිසුන් හැමෝටම පාසල ඉවරවෙලා තවතින්න කියලා කිව්වා. ඒ පන්තියේ හිටපු ළමයෙක් ඇවිත් කිව්වා එයා දන්ත වෛද්‍යවරයෙක්ව මුණගැහෙන්න කලින් වෙලාව වෙන් කරගෙන තියෙන බව. ඒ නිසා හවස ඉන්න බැරි බව. මම කිව්වා එහෙනම් යන්න කියලා. ඒත් දන්ත වෛද්‍යවරයාගේ කතාව ඇත්ත බව ඔප්පු කරන්නට දෙමාපියන්ගෙන් ලියුමක් අරගෙන එන්න ඕනෑ, පහුවදා හවස ඉන්නත් ඕනෑ කියලා මම කිව්වා. පහුවදා ඔහු ලියුමක් අරගෙන ආවා. ලියුම ලියා තිබුණේ අග්‍රාමාත්‍ය සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක. ශිෂ්‍යයා තමයි අනුර බණ්ඩාරනායක. අද කාලේ මේ වගේ බලවතෙකුගේ පුතෙක්ට ශිෂ්‍ය නායකයෙක් ඒ වගේ දෙයක් කීවොත් මොනවා වෙයිද?
අනුර බණ්ඩාරනායක, දිනේෂ් ගුණවර්ධන, රනිල් වික්‍රමසිංහ, ලක්ෂ්මන් කිරිඇල්ල වගේ අය රාජකීය විද්‍යාලයේ ඉගෙනගත් මට වඩා බාල සිසුන්. ඉන්දික ගුණවර්ධන, ටිරෝන් ප්‍රනාන්දු වගේ අය අපේ සමකාලීන සිසුන්. ඒ වගේ බලවතුන්ගේ පුතුන් පාසලේ සාමාන්‍ය විදියට අධ්‍යාපනය ලැබුවා’

■ ■ ■ ■ ■

වෛද්‍ය සිරිසේනගේ ප්‍රේම කතාව ඇරඹෙන්නේ වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදීය.
‘මගේ ප්‍රේමකතාව තමයි මගේ බිරිඳ. ඇයත් වෛද්‍යවරියක්. මම රාජකීය විද්‍යාලයේ ඉගෙනගත්ත කෙනෙක්නේ. ඒක පිරිමි පාසලක්. ඉතින්, ගැහැනු ළමයින්ව වැඩිපුර ආශ්‍රය කරන්න ලැබෙන්නේ නැහැ. බිරිඳව මම දැක්කේ වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී. වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී වුණත් අපි එකිනෙකා ආශ්‍රය කළේ නැහැ. ඇගේ අංකය 1. ඇගේ නම අබේසිංහ. මගේ අංකය 149. ඒත් ඈතින් මම ඇයව දැක්කා. දැකපු ගමන් මම දැනගත්තා මෙයා තමයි කෙනා කියලා. ඇය එක්ක කතාකරන්නත් මට අවුරුදු එකහමාරක් ගියා. සියල්ල හිතේ තියාගෙන මම කතාකරන්න උත්සාහ කරමින් ඉඳලා කතාකළා. මුලින්ම හිනා වුණා. පස්සේ ටික ටික කතාකළා.‘


ඇය අදටත් ඔහු සමඟ ජීවිතය බෙදාගන්නීය. ඔවුන් දෙදෙනාට එක් දියණියකි.
‘දුව මේ වෙද්දී ඔස්ටි්‍රයාවේ ලංකා තානාපතිය. ඇය උඩින් පාත්වුණ තානාපතිවරියක් නෙවෙයි. අවුරුදු 21ක් තිස්සේ ඇය විදේශ සේවයේ කටයුතු කරනවා. ඉන්දීය කොන්සල් ජෙනරාල් ලෙසත් ඇය හිටියා. ඇය එකම දුව. ඇය එතරම් ඉහළට යෑම ගැන මට හරිම සතුටුයි.‘

■ ■ ■ ■ ■

ඔහු වෛද්‍ය විද්‍යාලයෙන් පසුව 1968දී වෛද්‍ය නිලධාරියෙකු ලෙස විවිධ ප්‍රදේශවල සේවය කරන්නට පටන්ගත්තේය. ගාල්ලෙන් පටන්ගත් ඔහුගේ වෘත්තිය ජීවිතය කුරුණෑගල, අම්බලන්තොට, නුවරඑළිය, බදුල්ල, කාසල් වීදිය කාන්තා රෝහල ආදි රෝහල් ගණනාවක සේවය කරමින් ගෙවී ගියේය. හැකි උපරිමයෙන් රාජකාරී කිරීමේ පුරුද්ද ඔහුට තිබුණි. ඔහු විවිධාකාර රෝහල්වල ආරම්භ කළ අමතර වැඩසටහන් බොහෝය. ඒ හැම වැඩසටහනක්ම අරඹද්දී ඔහුට මුහුණදෙන්නට වූ විශේෂ අත්දැකීම් ඇත. ලංකාවේ නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවයේ ඛේදවාචකය කියාපාමින් ඔහුගේ එම ස්වෙච්ඡා වැඩවලට බාධා එල්ලවී තිබුණි. එහෙත් ඇතැම් ඒවා අදටත් ක්‍රියාත්මක වෙයි. ඒ අතර ඉදිරියෙන්ම ඇති සුවනාරි සායන වැඩසටහනත් ඔහුගේ සංකල්පයකි.


‘සුවනාරි සායන වැඩසටහන මේ වෙද්දී සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය ක්‍රියාත්මක කරන අතිශය ප්‍රසිද්ධ වැඩසටහනක්. කාන්තාවන්ගේ ගැබ්ගෙල පිළිකා හා පියයුරු පිළිකා සම්බන්ධයෙන් කලින් පරීක්ෂා කරවාගැනීම ආදි කටයුතු සඳහා එය ජාතික මට්ටමෙන් ක්‍රියාත්මක කරනවා. එය මම 1980දී ගාල්ලේ පුංචියට පටන්ගත් වැඩටසටහනක්. සුවනාරි සායනය කියන නම දැම්මේත් මමයි. පසුව එය ජාතික මට්ටමෙන් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයෙන් ක්‍රියාත්මක කළා. අවසානයට කාසල් වීදියේ කාන්තා රෝහලට ඇවිල්ලා අවුරුදු අටහමාරක් වැඩ කරලා මම විශ්‍රාම ගත්තා. විශ්‍රාම ගත්තේ 2002 දී. මගේ වයස අවුරුදු 77යි.‘

■ ■ ■ ■ ■

ජාතික ඔරු පැදීමේ කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙකුව සිටීමට අමතරව ඔහු ගැන අනෙක් අපූරු කරුණ වන්නේ ඔහු සංගීත විශාරදයෙකු වීමයි.
‘මම 87දී ගායන විශාරද උපාධිය කළා. භාත්කණ්ඬේ. වික්ටර් පෙරේරා සර් ළඟ ඉගෙනගත්තේ. ඉගෙනගත්තේ මම බදුල්ලේ හිටපු කාලයේ. මම බස් එකේ කොළඹ ඇවිත් ක්ලාස් එකට ඉන්නවා. ඉන්පස්සේ රාගයක් ඉගෙනගන්නවා. බස් එකේ යන අතරේ රාගය මුමුණමින් යනවා. යද්දී ඒක මතක හිටිනවා.


විශ්‍රාම ගත්තාට පස්සේ වයලීන් උපාධිය පටන්ගත්තා. 2011දී වයලීන් වාදනය සඳහා විශාරද උපාධිය ගත්තා. මේ වෙද්දී මම කර්ණාටක සංගීතය ඉගෙනගනිමින් ඉන්නවා. ඔබව මුණගැහෙන්න කලිනුත් මම සංගීත පංතියට ගිහිල්ලායි ආවේ. සංගීතය ඉගෙනගැනීම හරිම මානසික සුවයක්. මැරෙන තුරු ඉගෙනගන්න මම ආසයි. සංගීතය විතරක් නෙවෙයි. මම දෙමළ භාෂාවත් ඉගෙනගන්නවා. දැනටත් සමහර වෙලාවක මම දෙමළෙන් කතා පවත්වන්නත් උත්සාහ කරනවා. පුංචි දෙමළ ගීත කොටසක් දාලා කලින් කතාවක් හදාගෙන මම කතාව කරනවා.‘
ඔහු බෞද්ධ ධර්මයට ළැදි පුද්ගලයෙකි. අදටත් ඔහු මසකට වතාවක් සිය උපන් ගම වූ පල්ලත්තරට ගොස් සිල් සමාදන් වෙයි. බුදුදහම ගැන සාකච්ඡාවලට සම්බන්ධ වෙයි. ඔහුගේ ධන පරිත්‍යාගයෙන් ඉදිවූ භාවනා මධ්‍යස්ථාන හා විවේකාශ්‍රම පවා ඇත. එහෙත් ඔහු බෞද්ධගාමට මුවාවී පතුරවන අන්තවාදී අදහස්වලට එරෙහිය. මෑත දිනවල වෛද්‍ය ෂියාබ්දීන් සාෆිට එරෙහිව අන්තවාදී අදහස් පැතිරෙද්දී ඔහු විවෘතව සත්‍යය වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේය.


‘මගේ සේවා කාලය ඇතුළේ ජාතීන් හා ආගම් අතර සංහිඳියාව ගැන මම නිතර කල්පනා කළා. මම හිටපු හැම රෝහලේම සියලු ආගමික උත්සව සැමරුවා. 1994දී කාසල් රෝහලේ වැඩට ඇවිත් දවස් කිහිපයක් ඇතුළත තෛපොංගල් උත්සවය ආවා. මම උත්සවය සමරන්න ලෑස්තිවුණා. එතකොට ඒ ගැන ඇතුළේ විවිධාකාර කසුකුසු මතුවෙලා තිබුණා. අපි උත්සවයට කලින් දවසේ රෑ හොඳ කෝලම් රටාවකුත් හදලා තිබුණා. ඒත් පහුවදා පාන්දර ආරංචිවුණා කවුදෝ සිංහල වීරයෙක් කෝලම කඩලාලු. ඒකෙන් අපි නැවතුණේ නැහැ. ඉක්මනින්ම තවත් පුංචි කෝලම් රටාවක් හැදුවා. උත්සවය කළා. ඒකට ෆවුස් ඇමතිතුමාත් ආවා. ඒ නිසා ඒක රූපවාහිනියේත් විකාශය කළා. එතැන් පටන් බාධාවක් වුණේ නැහැ. කාසල් රෝහලේ එක මුස්ලිම් ජාතිකයෙක්වත් නොහිටපු අවුරුද්දක අපි රාමසාන් උත්සවය පවා සමරපු බව මතකයි. බෞද්ධ උත්සවවලදී ඒ වැඩසටහන් කළා.


මගේ ලෙඞ්ඩු අතර මුස්ලිම් අය ගොඩක් ඉන්නවා. මම මුණගැහෙද්දී අසලාම් අලෙයිකුම් කියලා පිළිගන්නවා. සමුගනිද්දී අල්ලාඩ කාවල් කියලා කියනවා. එහෙම කීවාම අපි හදවතින් එකිනෙකා සම්බන්ධ වෙනවානේ. මම ජනප්‍රිය ඒ නිසායි. සමහරුන්ට මගේ ඔය ගතිලක්ෂණ පේන්න බැහැ.‘

හෙද්දී අසලාම් අලෙයිකුම් කියලා පිළිගන්නවා. සමුගනිද්දී අල්ලාඩ කාවල් කියලා කියනවා. එහෙම කීවාම අපි හදවතින් එකිනෙකා සම්බන්ධ වෙනවානේ. මම ජනප්‍රිය ඒ නිසායි. සමහරුන්ට මගේ ඔය ගතිලක්ෂණ පේන්න බැහැ.‘

■ ■ ■ ■ ■

මේ වෙද්දීත් ඔහු කාර්යබහුලය. පෞද්ගලික රෝහල් දෙකකදී ඔහු රෝගීන් හමුවෙයි. ඊට අමතරව ස්වෙච්ඡාවෙන් නොමිලේ ලබාදෙන සේවාවන්ද ඇත. අප පෙර කී වැඩමුළුව ඉන් එකකි. ඒ වැඩමුළුවලට අදටත් ශාලා පිරෙන්නට රෝගීන් පැමිණෙයි.
‘මම මේ වැඩ කරන්නේ සල්ලි හම්බ කරන්න නෙවෙයි. මම විශ්‍රාමික වෛද්‍යවරයෙක් විදියට යම්කිසි විශ්‍රාම වැටුපක් ලබනවා. මගේ වියදම්වලට ඒ විශ්‍රාම වැටුප ඇති. මගේ දැනුමෙන් සේවයක් කරන්න කැමති නිසා තමයි තවමත් පෞද්ගලික වෛද්‍ය සේවයේ යෙදෙන්නේ. මිනිහෙක් හිතට එකඟව, සමාජ සාධාරණත්වය වෙනුවෙන් වැඩ කරලා ලබන තෘප්තිය කවදාවත් සල්ලි උපයලා ලබන්න බැහැ.‘■

තවත් පක්ෂයකකොටසක් වෙන්න බැහැ


ශ්‍රීලනිප ජාතික සංවිධායක දුමින්ද දිසානායක

ඉදිරි ජනාධිපතිවරණය වෙනුවෙන් ශ්‍රීලනිපය තීරණාත්මක තීන්දුවක් ගැනීමට සූදානම් වෙන බව කියනවා. මේ වෙද්දී ශ්‍රීලනිපය තීන්දුවක් අරගෙන අවසානද?
ජනාධිපතිවරණයටත් තව යම් කාලයක් ඉතිරිවෙලා තියෙනවානේ. සැප්තැම්බර් තුන්වැනිදා සියලු දේවල් කියන්නම්. සැප්තැම්බර් තුන්වැනිදා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ ජාතික සම්මේලනය තියෙනවා. එක් කාරණයක් පැහැදිළියි. මීළඟ ජනාධිපතිවරයා තීන්දු කරන්නේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයෙනුයි.

ශ්‍රීලනිපය තවත් පක්ෂයක් සමඟ සන්ධානගතවීමේ ඉඩක් තියෙනවාද?
අපි යම් පක්ෂයක් එක්ක සන්ධානගත වෙනවාද නැද්ද කියන එක ගැන දැන්ම කියන්න බැහැ. ඒත් සන්ධානගත වීම ගැන අපි සලකා බලමින් ඉන්න බව කියන්න පුළුවන්. ජනාධිපතිවරණය වෙනුවෙන් පොදුජන පෙරමුණ සාමාජිකත්වය දරන සන්ධානයේ පාර්ශ්වකරුවෙක් වෙන්නත් අපි කැමතියි. ඒත් ඒක නිසි ක්‍රමවේදයට වෙන්න ඕනෑ. අපිත් පක්ෂයක් විදියට ඒ සන්ධානයේ පාර්ශ්වකරුවෙක් වෙන්න ඕනෑ. අනෙක් පක්ෂවලටත් ඒ සන්ධානයේ පාර්ශ්වකරුවන් විදියට ඉන්න පුළුවන්. ඒත් අපි ප්‍රශ්නය විදියට පෙන්වුවේ ශ්‍රීලනිපයට තවත් පක්ෂයක කොටසක් වෙන්නට බැරි බවයි. එවැනි ක්‍රියාවලියක් තුළ ශ්‍රීලනිපය දිය කරන්න හෝ විනාශ කරන්න අපි ඉඩ දෙන්නේ නැහැ.

ශ්‍රීලනිපය තීන්දුවක් ගනිද්දී වැඩිපුරම සලකා බලන කාරණාව මොකක්ද?
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ අනන්‍යතාව ආරක්ෂා කරන්න ඕනෑ. අපේ පක්ෂයේ මන්ත්‍රීතුමන්ලාගේ හා ආසන සංවිධායකවරුන්ගේ අනන්‍යතාව ආරක්ෂා කරන්න ඕනෑ. ගෞරවය ආරක්ෂා කරන්න ඕනෑ. ඒ නිසා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය දිය කරන්න හෝ විනාශ කරන්න අපි ඉඩ දෙන්නේ නැහැ. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ අනන්‍යතාව ආරක්ෂා කරගනිමින් අපේ ඉන්න සංවිධායකයන්ගේ හා මන්ත්‍රීවරුන්ගේ තත්වය රැකගනිමින් තීන්දුවක් ගන්නට අපි සියලුම දේ කරන්න ඕනෑ.

ශ්‍රීලනිපය ආවත් නොආවත් මේ වෙද්දී ශ්‍රීලනිපය ඉන්නේ තමන් ළඟ බව ඇතැම් පොදුජන පෙරමුණු මන්ත්‍රීවරුන් කියා තියෙනවා. ඔවුන් කියන්නේ ඩාලි පාරේ කාර්යාලයත්, පක්ෂ ලකුණත් හැර සම්පූර්ණ ශ්‍රීලනිපයම දැන් ඉන්නේ පොහොට්ටුවේ බවයි.
අපි දේශපාලන අඳබාලයන් කියන දේවල්වලට උත්තර දෙන්න ඕනෑ නැහැ. ඔය සංවාදය අපේ මට්ටමේ තියෙන එකක් නෙවෙයි. ඔය කතාව කීවේ හරියටම කවුද කියලා බලන්නකෝ. ඒවා සැලකිල්ලට ගන්නවාද කියා එතකොට වැටහේවි. වගකීමක් තියෙන අය ඔය කතා කියන්නේ නැහැ. ඒ පක්ෂයේ නායකයන් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ වැදගත්කම දන්නවා. ඒ පක්ෂයෙන් නම් කරලා තියෙන ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයාත් ඒක දන්නවා. ඔවුන් උත්සාහ කරන්නේ කෙසේ හෝ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය තම කණ්ඩායමට එකතු කරගන්නයි. ඒත් මේ කිසිදෙයක් නොදන්න අය ඉන්නවා. ඇත්තටම කිව්වොත් අපේ කරුමෙට පාර්ලිමේන්තුවට තේරීපත්වූ කිහිපදෙනෙක් ඉන්නවානේ. එයාලා පාර්ලිමේන්තුවටවත් එන්නේ නැහැ. හදිසියේ ඕක මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා හෝ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයා කීවා නම් අපට පුළුවන් උත්තර දීම ගැන සලකලා බලන්න. අඩුම තරමේ විපක්ෂයේ ප්‍රබලයෙක් කීවා නම් අපට ඕක බරපතළ ප්‍රකාශයක් විදියට සලකන්න පුළුවන්.

ශ්‍රීලනිපයත් පොහොට්ටුවත් අතර සන්ධානයක් ඇතිකර ගැනීම පිළිබඳ දැන් තත්වය මොකක්ද?
ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමායි විපක්ෂ නායක මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමායි සාකච්ඡා කරන්න ඕනෑ. ඒ කටයුත්ත තමයි දැන් ඉතිරිවෙලා තියෙන්නේ. අපි බලාගෙන ඉන්නවා ඔවුන් සාකච්ඡා කරනතුරු. ඔවුන්ට පුළුවන් වේවි එකඟතා සඳහා පදනමක් ඇති කරගන්නට. ඒ සාකච්ඡාවලින් පසුව අපි සලකා බලනවා ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ එක්ක අපට සන්ධානගත වෙන්න පුළුවන්ද කියලා.

එතකොට පක්ෂ දෙකේ නියෝජිත කණ්ඩායම් අතර සාකච්ඡාවලට වෙන්නේ මොකක්ද?
ජනාධිපතිතුමා එතුමාගේ සාකච්ඡාවල ප්‍රතිඵල අපට කියාවි. අනෙක් පැත්තෙන් විපක්ෂනායකතුමා ඒ පැත්තේ කණ්ඩායම සමග කියාවි. ඉන් පස්සේ තාක්ෂණික කාරණා ගැන අපේ කණ්ඩායම්වලට සාකච්ඡා කරන්න සිද්ධවේවි.

පොදුජන පෙරමුණ බොහෝ තීන්දු ගනිද්දී, මහින්ද රාජපක්ෂට තීන්දුව ගැනීම බාරදෙනවා. ශ්‍රීලනිපයත් කරන්න උත්සාහ කරන්නේ ඒ වගේම ජනාධිපතිවරයාට තීන්දු ගන්න දීලා බලාගෙන ඉඳීමද?
මෙතැන වෙන්නේ එහෙම දෙයක් නෙවෙයි. සාකච්ඡා සඳහා මධ්‍යම කාරක සභාවෙන් විධිමත් විදියට ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමාට බලය දුන්නා. එහෙම කළේ සාකච්ඡා අවසානයක් දක්වා ගෙනයෑමට ඒක පහසුවක් වෙන හින්දා පමණයි. එහෙත් තීන්දුව ගැනීම සිද්ධවෙන්නේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාවෙනුයි. අපේ පක්ෂයේ අභ්‍යන්තර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තියෙනවා.

ඔය කියන විදියට ජනාධිපතිවරයාගේ මතයට වෙනස් වූ තීන්දුවක් ගැනීමේ හැකියාවක් වුව මධ්‍යම කාරක සභාවේ තියෙනවා නේද?
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය බොහොම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂයක්. අපි මධ්‍යම කාරක සභාව එක්ක සාකච්ඡා කරනවා. සාකච්ඡාවෙන් පස්සේ තමයි තීන්දුව ගන්නේ. ජනාධිපතිතුමාගේ අදහස්වලට අපි වැදගත් තැනක් දෙනවා. ඒ වගේම එතුමා අපේ අදහස්වලටත් වැදගත් තැනක් දෙනවා.

මේ වෙද්දී පොදුජන පෙරමුණෙන් අපේක්ෂකයෙක් නම් කර තිබීම සාකච්ඡාවලට ප්‍රශ්නයක් වේවිද?
අපට ඒක ප්‍රශ්නයක් නැහැ. ශ්‍රීලනිපයෙනුත් අපේක්ෂකයෙක්ව නම් කරලා තියෙනවානේ. අපේ මධ්‍යම කාරක සභාව තීරණය කරලා තියෙනවා අපේ පක්ෂයෙන් ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක් ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ කියලා. ඒ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිතුමා වෙන්න ඕනෑ කියලත් අපි එකඟ වෙලා තියෙනවා. ඉතින්, අපට පුළුවන් ඒ පැත්තේ අපේක්ෂකයා සහ අපේ පැත්තේ අපේක්ෂකයා ගැන සාකච්ඡා කරන්නට. ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණෙන් ගෝඨාභය රාජපක්ෂව නම් කළා. සමහරවිට දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතාගේ පක්ෂයෙන් අපේක්ෂකයෙක්ව නම් කරන්නත් ඉඩ තියෙනවා. විමල් වීරවංශලාගේ පක්ෂයෙන් තවත් අපේක්ෂකයෙක්ව නම් කරන්න ඉඩ තියෙනවා. එතකොට අපට පුළුවන් ඒ ඒ අපේක්ෂකයන් ගැන සාකච්ඡා කරන්න. අන්තිමේදී තෝරාගන්නේ ශ්‍රීලනිපයේ අපේක්ෂකයා නොවෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ නොවෙන්නත් පුළුවන්. දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතාගේ පක්ෂයේ අපේක්ෂකයාව තෝරාගන්නත් ඉඩක් තියෙනවා. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රාමුවක් ඇතුළේ සාකච්ඡා සිද්ධවෙනවා නම් වෙන්න ඕනෑ ඒකයි. අපි බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඒ විදියට සාකච්ඡා කරන්නයි.

ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ පුරවැසිභාවය පිළිබඳ තිබෙන ප්‍රශ්න ගැන සලකනවාද?
ඒ ගැන සලකන්න ඕනෑ අපි නෙවෙයිනේ. මේ රටේ ජනාධිපතිවරණයට ඉල්ලන්න අවශ්‍ය මූලික සුදුසුකම් ටික අපේ රටේ ව්‍යවස්ථාවේ තියෙනවානේ. යම්කිසි පුද්ගලයෙක් ඒ සුදුසුකම් නැතිව ජනාධිපතිවරණයට ඉල්ලීමට බලාපොරොත්තු වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. එහෙම වෙන්න පුළුවන්. ඒත් එහෙම කෙනෙක් තමන්ගේ නුසුදුසුකම් ඉවත් කරගන්න ඕනෑ. නුසුදුසුකම් ඉවත් කරගැනීම විතරක් ප්‍රමාණවත් වෙන්නේත් නැහැ.
ඔහු මුළු ලංකාවේම ජනාධිපති වෙන්නයි යන්නේ. ඔහු එක් පක්ෂයක ජනාධිපති වෙන්න නෙවෙයිනේ උත්සාහ කරන්නේ. ඔහුට ඡන්දය දෙන උදවිය ඔහු සුදුසු කෙනෙක් බව විශ්වාස කරන්න ඉඩ තියෙනවා. ඒත් ඒ බව විශ්වාස නොකරන පිරිසකුත් ඉන්නවානෙ. තමන්ට ඡන්දය නොදෙන අයව පවා සෑහීමට පත් කිරීමේ වගකීමක් ඔහුට තියෙනවා. ලංකාවේ පුරවැසියන් ඉදිරියේ තමන් මූලික සුදුසුකම් සපුරා තියෙන අපේක්ෂකයෙක් බව ඔප්පු කරන එක ඕනෑම අපේක්ෂකයෙකුගේ වගකීමක්.

තමන් සුදුසු බව අවශ්‍ය වෙලාව මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට පෙන්වන බව ගෝඨාභය රාජපක්ෂලා කියනවා නේද?
යම්කිසි අපේක්ෂකයෙක් සුදුසු නැතැයි චෝදනා එල්ලවෙලා තියෙනවා නම් එහෙම කෙනෙකුට රටේ ජනතාවට තමන් සුදුසු කෙනෙක් බව ඔප්පු කරන්නට විශේෂම වගකීමක් තියෙනවා. ඒක මැතිවරණ කොමිසමට විතරක් පෙන්වන බව කියලා හරියන්නේ නැහැ. තමන්ගේ කණ්ඩායමට විතරක් හෝ කෑගහන අයට විතරක් පෙන්වන එක ප්‍රමාණවත් නැහැ. රටේ කෝටි ගණනක ජනතාවගේ නායකයා වෙන්න උත්සාහ කරනවා නම් ඒ සියලුදෙනාටම ඔබේ නායකයා වෙන්න මා සූදානම් බව පෙන්වන්න ඕනෑ. ඔහු තේරුම් ගන්න ඕනෑ තමන් රාජ්‍ය නායකයා වෙන්නට උත්සාහ කරන බව. තවමත් එතුමා තමන්ගේ සියලු ලිපිලේඛන ජනතාවට ඉදිරිපත් කරලා නැත්තේ ඇයිද කියන එක ප්‍රශ්නයක්. පුරවැසිභාවය ගැන මටත් සැකයි. තවම එතුමාට සියලු ලිපිලේඛන ලැබිලා නැතිද, ඒවා ලැබෙන්නට නියමිත තත්වයේ තියෙනවාද වගේ ප්‍රශ්න මට විතරක් නෙවෙයි තියෙන්නේ. රටේ අතිබහුතරයක් ඒ සැකයෙන් ඉන්නවා. ඒත් ඒක ගැන සත්‍යය ඔප්පුකිරීම අපේ වගකීමක් නොවෙයි. ඒක ඔහුගේම වගකීමක්.

චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක මැතිනිය පසුගිය සතියේ ඩාලි පාරේ ශ්‍රීලනිප කාර්යාලයට ආ බව ප්‍රවෘත්ති පළවුණා. ඇය ඉදිරි තීන්දුවලට සම්බන්ධ වේවිද?
එතුමියට ඩාලි පාරට ඕනෑම වෙලාවක එන්න පුළුවන්. ඒක විශේෂ සිද්ධියක් නෙවෙයි. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ කාර්යාලයට එන්නට ඕනෑම නිදහස් පාක්ෂිකයෙක්ට අයිතිය තියෙනවා. හිටපු ජනාධිපතිතුමියක් හා හිටපු නායිකාවකට විතරක් නෙවෙයි, සාමාන්‍ය පාක්ෂිකයෙකුට පවා ඒ අයිතිය තියෙනවා. ඒක මහා ලොකු සිද්ධියක් විදියට සැලකිය යුතු නැහැ. එතුමිය පක්ෂයේ තමන්ට හිමි බලය අනුව තීන්දු ගැනීමේ ක්‍රියාවට අඩු වැඩි වශයෙන් සම්බන්ධ වීමත් පුදුමයක් නොවෙයි.

එහෙත් ඇය අමනාප වී සිටි බව ප්‍රවෘත්ති පළවුණා නේද?
එතුමිය කුමන වෙලාවකවත් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයත් එක්ක අමනාප වෙලා හිටියේ නැහැ. එතුමිය ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය සමඟ හැමදාම හිටියා. අදත් ඉන්නවා.

ඇගේ නම ශාන්ත බණ්ඩාරගෙන් පුරප්පාඩු වූ ජාතික ලැයිස්තු මන්ත්‍රීධුරයට යෝජනා කළ බවට ප්‍රවෘත්ති පළවෙනවා..
අපිත් එක්ක එහෙම දෙයක් ගැන කවුරුවත් කතාකරලා නැහැ.

මේ වෙද්දී අපට තොරතුරු ලැබෙන විදියට ශ්‍රීලනිපය වෙනම ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක් ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා සැලසුම් සකස් කරමිනුයි ඉන්නේ. ශ්‍රීලනිපය කැරැල්ලක් ගැසීමේ සූදානමෙන් ඉන්න බව ආරංචියි. එහෙම තත්වයක් තියෙනවාද?
ඔව්, ඒ ආරංචි හා තොරතුරු පරෙස්සමෙන් තබාගන්න. සිද්ධවෙන්නේ මොකක්ද කියලා අපි ඔබතුමාලාට තුන්වැනිදාට කියන්නම්. එදාට ඔය සේරටම උත්තර ලැබෙනවා.

සමහරු කියන්නේ ශ්‍රීලනිපයට පොහොට්ටුව හා එක්වීම හැර වෙන කිසිදු විකල්පයක් නැති බව නේද?
ශ්‍රි ලංකා නිදහස් පක්ෂයට තමයි සියලුම තෝරාගැනීම් තියෙන්නේ. අපි නැතිව කාටවත් ඡන්දවලට එන්න බැහැ. අපට තියෙන ඡන්ද ප්‍රමාණය ගැන දැනටමත් දන්නවානේ. ඒ ඡන්ද ප්‍රමාණය නැතිව බැරි බවත් දන්නවානේ. ඒ නිසා අපේ තෝරාගැනීම හරිම වැදගත්. හැමෝම බලාගෙන ඉන්නේ අපේ තෝරාගැනීම දිහායි.■

සිරිසේන මහත්තයාගේ කාලෙ ඉවරයි


පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කුමාර වෙල්ගම

ගෝඨාභය රාජපක්ෂව ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා ලෙස නම් කිරීමට එරෙහිව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කුමාර වෙල්ගම මුල සිටම විරෝධය දැක්වීය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පොදුජන පෙරමුණේ අපේක්ෂකයා ලෙස නම් කිරීමෙන් පසුව කුමාර වෙල්ගම මන්ත්‍රීවරයා විශේෂ තීන්දුවක් ගැනීමට බලාපොරොත්තු වෙයි. මේ ඒ පිළිබඳව ඔහු අනිද්දා වෙත ලබාදුන් විශේෂ සාකච්ඡාවකි.

ඔබ දිගටම කීවා ගෝඨාභය රාජපක්ෂට සහයෝගය දෙන්නේ නැති බව. ගෝඨාභය අපේක්ෂකයා විදියට නම් කළාට පස්සේ ඔබ කරන්නේ මොකක්ද?
මගේ මතය වෙනස් වෙලා නැහැ. මම දැනුත් ඉන්නේ එතැනමයි. කලින් කියපු දේවල්ම මම දැනුත් කියනවා. මම ඔහුට සහාය දෙන්නේ නැහැ. මම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විවේචනය කළේ ඇයිද කියලා තවදුරටත් කියන්නේ නැහැ. ඒක මුළු ලංකාවම දන්නවා. අවුරුද්දක් තිස්සේ මම හැමදාම කිව්වා. එතුමා ආවොත් මම ගන්න තීන්දුව කිව්වා. එතුමාගෙන් රටට විශාල පාඩුවක් වෙන බව මම කිව්වා. ඒ පාඩුව මොකක්ද කියලා මුළු රටම දන්නවානේ.

පොදුජන පෙරමුණේ ඔබත් එක්ක හිටපු වාසුදේව නානායක්කාර ඇතුළු නායකයන් ගෝඨාභය රාජක්ෂ ගැන අකැමැත්තක් පෙන්නුවා. ඒත් දැන් ඔවුන් ගෝඨාභයට සහාය දෙනවා නේද?
ඔවුන් ගැන දන්නේ නැහැ. මට කියන්න පුළුවන් මා ගැන. මම අවස්ථාවාදී දේශපාලනයක යෙදෙන්නේ නැහැ. යම් ප්‍රතිපත්තියක් උඩ තමයි මම වැඩ කරන්නේ. යම් ප්‍රතිපත්තියක් කීවාම ඒක වෙනස් කරන්නේ නැහැ. අනෙක් අය මුලින් දොස් කියලා පස්සේ කැමැත්ත දක්වලා තියෙයි. මම කෙළින් කතාකරනවා. මහජනතාව මට කැමති ඒකයි.

ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ඉතිහාසය අනුව ඔහුව විවේචනය කරලා තවදුරටත් පොදුජන පෙරමුණේ ඉන්න ඔබට පුළුවන්ද?
මම පොදුජන පෙරමුණේ කවදාවත් හිටියේ නැහැ. මම ඉන්නේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ. මම ඒකාබද්ධ විපක්ෂ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායමේ හිටිය බව ඇත්ත. ඒත් මම ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සාමාජිකත්වය අහෝසි කරගත්තේ නැහැ. පොදුජන පෙරමුණ හදන වැඬේට මම සම්බන්ධ වුණේත් නැහැ. මගේ සාමාජිකත්වය එහෙමම තියාගත්තා. මම අවුරුදු අටක් තිස්සේ ශ්‍රීලනිපයේ ඉන්නවා. මම කවදාවත් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගත්තේ නැහැ.

ගෝඨාභයට අකැමති නිසා ඔහුගේ පැත්තෙන් ඔබට තර්ජන එල්ලවූ බවත් මාධ්‍ය වාර්තා පළවුණා නේද?
එහෙම තර්ජනයක් දැනට නැහැ. ඒත් ඒවා අනිවාර්යයෙන්ම ඒවි. වැරදිලාවත් ඔවුන්ට ආණ්ඩුවක් ආවොත් ඒක සිද්ධවේවි. ඒක පුදුමවෙන්න දෙයක් නැහැ. ඔහුගේ ඉතිහාසය ගැන අපි දන්නවානේ. එක්නැළිගොඩලාට, ලසන්තලාට වෙච්ච මටත් ඉදිරියේදී සිද්ධවෙයි.

ඔබ ශ්‍රීලනිප මධ්‍යම කාරක සභාවේ තවමත් ඉන්නවාද?
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාව විවේචනය කරද්දී එතුමාගේ මැදිහත්වීමෙන් මාව අයින් කළා. ඒ නිසා මම මධ්‍යම කාරක සභාවේ නැහැ. ඒත් මම සාමාජිකයෙක් හැටියට ඉන්නවා. මගේ සාමාජික මුදල් හැම මාසෙකම මගේ පඩියෙන් කැපෙනවා.

එතකොට ඔබ මින් ඉදිරියට ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කණ්ඩායම වෙනුවට ශ්‍රීලනිප කණ්ඩායමේ කටයුතු කරනවාද?
ඔව්. මම හුඟක් කල් ඉඳලා එහෙමයි. මම හැමදාම ශ්‍රීලනිප කණ්ඩායමේ තමයි කටයුතු කරන්නේ.

ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනව විවේචනය කළ නිසා ඔහු ඔබත් එක්ක අමනාපද?
මම විවේචනය කළා. ඒත් ඒ එක්සත් ජාතික පක්ෂයත් එක්ක එකතු වූ නිසා. මම ඒ තීන්දුව විවේචනය කළා. මම විවේචනය කළේ තීන්දුවක් මිසක් පුද්ගලයෙකු නෙවෙයිනේ. අනෙක මම විවේචනය කළේ පක්ෂය නෙවෙයිනේ. දැන් සිරිසේන මහත්තයා යූඇන්පී එකත් එක්ක නැහැ. ඒ නිසා මට දැන් බය නැතිව කටයුතු කරන්න පුළුවන්. මම 2015 ජනවාරි මාසයේ 09 වැනිදා තමයි ඒක ප්‍රසිද්ධියේ කියලා එළියට බැස්සේ. ඒක මුළු රටම දන්නවානේ.

මේ වෙද්දී ශ්‍රීලනිපය ඇතුළේ ඔබේ ඉදිරි සැලසුම් මොනවාද?
මට තියෙන්නේ ශ්‍රීලනිපය ආරක්ෂා කිරීම සහ ශ්‍රීලනිප සාමාජිකයන්ව ආරක්ෂා කිරීම සහ පක්ෂයේ සාමාජිකයන්ව ආරක්ෂා කිරීම. සාමාජිකයන්ට නව පණක් ලබාදීම. සාමාජිකයන්ට බය නැතිව ඉස්සරහට එන්න පුළුවන් වාතාවරණයක් ලබාදීම. ශ්‍රීලනිපය මොනවගේ තීන්දු ගත්තත් මම මගේ පක්ෂයේ සාමාජිකත්වය නැති කරගන්නේ නැහැ. අනෙක රට පුරා ඉන්න සාමාජිකයන්ව ආරක්ෂා කරන්නත් මම බැඳිලා ඉන්නවා.

ඔබ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය එක්ක හිටගන්නවා. ඒත් ඒ පක්ෂය පොදුජන පෙරමුණත් එක්ක එකතුවෙලා සන්ධානයක් හැදුවොත් මොකද කරන්නේ?
එහෙම ගියොත් මම ඔවුන් එක්ක යන්නේ නැහැ. මම සහාය දෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසයි මම කිව්වේ ශ්‍රීලනිපයට ගරු කරන යම් පිරිසක් ඉන්නවා, ඒ අයව ආරක්ෂා කරගෙන හොඳ තීන්දුවක් ගන්නවා. ඉදිරිගාමී තීන්දුවක් ගන්නවා. ශ්‍රීලනිපය ආරක්ෂා කරන තීන්දුවක් මම ගන්නවා.

මීළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්වීමේ බලාපොරොත්තුවක් තිබුණු බව ඔබ කීවා. තවමත් ඒ බලාපොරොත්තුව තියෙනවාද?
ශ්‍රීලනිපය මා ඉදිරිපත් විය යුතු බවට තීන්දු කළොත් ඉදිරිපත් වෙනවා. ශ්‍රීලනිපය මට ආරාධනා කළොත් ඉදිරිපත් වෙනවා. ඕනෑම දේශපාලනඥයෙක් ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක් වෙන්නට බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒත් ඒකට වෙලාව එන්න ඕනෑ. මහජනතාවගේ කැමැත්ත තියෙන්න ඕනෑ. සහයෝගයක් ඕනෑ. ඉතින්, ඒ සහයෝගය ලැබුණොත් මම එනවා. මම කලින් කීවානේ ශ්‍රීලනිපය ගෝඨාභය මහත්තයා එක්ක යන්න තීන්දු කළත් මම ඒකට එකඟ වෙන්නේ නැති බව. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාව තීන්දු කරලා පොදුජන පෙරමුණ සමඟ සන්ධානයකට ගියත් ශ්‍රී ලංකාකාරයන් වෙනුවෙන් මම වෙනම ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා. මොකද ශ්‍රීලංකාකාරයෝ පොහොට්ටුවට යන්න කැමති නැහැ. මම එයාලා වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් වෙන්න ඕනෑ.

සමහරු කියන්නේ දැන් ශ්‍රීලනිපය කියලා එකක් නැති බවයි. පක්ෂ ලකුණත්, කාර්යාලයත් හැර සියලු දේ පොදුජන පෙරමුණ පැත්තට ගිය බවයි. ඒ ගැන අදහස මොකක්ද?
මම අහන්නේ එක ප්‍රශ්නයක්. පොහොට්ටුව අතිවිශාල ජයග්‍රහණයක් කරනකොට ශ්‍රීලනිපය දුර්වලම වෙලා තිබුණු වෙලාවක පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ශ්‍රීලනිපයට ලක්ෂ 14ක් විතර ඡන්ද ලැබුණේ කොහොමද. ඒ අය කොහේද ඉන්නේ. ශ්‍රීලනිපයේ නෙවෙයිද. ඒ අය තමයි ශ්‍රීලංකාකාරයෝ.

ශ්‍රීලංකාකාරයන් හා පොහොට්ටු හිතවාදීන් අතර වෙනස මොකක්ද?
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය කියන්නේ නිදහසේ හැදුණු පක්ෂයක්. ශ්‍රීලංකාකාරයෝ කියන්නේ ඒ නිදහසට පුරුදුවෙච්ච උදවිය. මුලින්ම බණ්ඩාරනායක මහත්තයා මේ පක්ෂය හැදුවේ එතුමාට ඩී.එස්. සේනානායක මහත්තයා මැරිච්ච වෙලාවේ තමන්ට හිමි ජ්‍යෙෂ්ඨත්වයට නොසලකපු හින්දයි. මහින්ද මහත්තයාගේ තාත්තාත් එදා ගියා. පස්සේ බණ්ඩාරනායක පවුලෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා ශ්‍රීලනිපය ගලවාගත්තා. ඊට පස්සෙ එතුමාගෙන් සිරිසේන මහත්තයා පක්ෂය ගලවාගත්තා.


පොහොට්ටුව කියන්නේ ශ්‍රීලනිපය වගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී, පොඩි මිනිහාට ඉදිරියට යන්න පුළුවන් පක්ෂයක් නෙවෙයි. ශ්‍රීලනිපයේ වගේ නිදහස් ප්‍රතිපත්ති එතැන නැහැ. ඒකේ තියෙන්නේ පවුලක්. තියෙන්නේ පවුල්වාදය. පවුල තමයි පක්ෂය ඉදිරියට ගෙනියන්නේ. පවුලේ ජනප්‍රියත්වය මත තමයි පක්ෂයේ ජනප්‍රියත්වයත් පවතින්නේ. ඒකේ මහින්ද මහත්තයා ඉන්නවා. එතුමාගේ පුතාලා තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා. චමල් මහත්තයා ඉන්නවා. එතුමාගේ පුතා ඉන්නවා. ගෝඨාභය මහත්තයා ඉන්නවා. බැසිල් මහත්තයා ඉන්නවා. ශිරන්ති රාජපක්ෂ මැතිනිය ඉන්නවා. ඉතින්, පොහොට්ටුව කියන්නේ සම්පූර්ණයෙන්ම පවුලක්. පවුලට පිට කෙනෙක් පොහොට්ටුවේ දේශපාලනය කළොත් උපරිම යන්න පුළුවන් ඇමතිකමකට විතරයි. එතැනින් එහාට යන්න බැහැ.

රාජපක්ෂලාව අබිබවා පොහොට්ටුවේ කිසි කෙනෙකුට යන්න බැහැ. ඒක නිසා ඒ පක්ෂය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී එකක් නෙවෙයි. පවුලක පක්ෂයක්. පවුල වටා රාජපක්ෂ මහත්තයාට සම්බන්ධ කණ්ඩායමක් ඉන්නවා. ඒ අය ඉන්නේ රාජපක්ෂ මහත්තයා ගැන විශ්වාසයක් තියාගෙන වෙන්න ඇති.


ශ්‍රීලනිපය ඒ වගේ නැහැ. නිර්ධන පන්තියෙන් කෙනෙකුට වුණත් ඉහළට එන්න පුළුවන්. අපේ සිරිසේන මහත්තයාත් නිර්ධන පන්තියෙන් ආපු කෙනෙක්නේ. එතුමා ශ්‍රීලනිපයේ අවස්ථාවක් නොලැබෙද්දී එතැනින් ගිහින් යූඇන්පීයත් එක්ක තරග කරලාත් නැවත ශ්‍රීලනිපයට ආවා. එතුමා ගියේ නිසි තැන නොලැබුණාමයි. ඒත් එතුමා ජීවිත කාලයම ශ්‍රීලනිපය එක්කයි හිටියේ. මහින්ද මහත්තයාත් හිමි තැන නොලැබෙද්දී සටන් කරලා නායකත්වය ගත්තා. ඒත් දැන් රාජපක්ෂලාගෙන් පිට නායකත්වය දෙන්න කැමති නැහැ.

පවුලක පක්ෂයක් වන නිසා පොහොට්ටුවටත් අනාගතයක් නැතිවේවි නේද?
මම හිතන්නෑ අනාගතයක් තියේවි කියලා. ඒක බිහිකරපු බැසිල් මහත්තයා ඇවිල්ලා ඇමෙරිකන් පුරවැසියෙක්. එතුමා ද්විත්ව පුරවැසිභාවය තියෙන කෙනෙක්. එතුමාගේ වැඩි කැමැත්තක් තියෙන්නේ එහාටනේ. අපි ආණ්ඩුව පැරදුණ වෙලාවේත් බෑග් අරගෙන නෝනා එක්ක ඔහු ගියේ ඇමෙරිකාවටනේ.


ගෝඨාභය මහත්තයාත් තවම ඇමෙරිකන් පුරවැසියෙක්. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයා යුද්ධය තිබුණු කාලයේ මොකද කළේ. විජය විමලරත්න, ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව, සරත් ෆොන්සේකා වගේ අය යුද්ධය කරගෙන ලංකාවේ ඉන්නකොට ගෝඨාභය මහත්තයා ඇමෙරිකාවට ගිහින් පුරවැසිභාවය ගත්තා. මම කියපු අනෙක් නායකයොත් යුද්ධය අස්සේ ඇමෙරිකාවට ගිහින් පුරවැසිභාවය ගත්තා නම් යුද්ධ කරන්න කවුද ඉතිරිවෙන්නේ. එයාත් ඇමෙරිකන් පුරවැසියෙක්. ඔහු පුරවැසිභාවය අයින් කරගත්ත දවසක වුණත්, තවම අයින් කරගෙන නෑ, අයින් කරගත්තත් නෝනයි පුතයි ඉන්නේ ඇමෙරිකාවේ. ඉතින් එක කකුලක් එහේ. එක කකුලක් මෙහේ. ඇමෙරිකාවට ගැතිකම් කරන අය තමයි ඔය ඉන්නේ. බලන්න, ඇමෙරිකාවට විරුද්ධව එයාලා කතාකරන්නේ නැහැනේ. පහුගිය දවසක ශවේන්ද්‍ර සිල්වා මහත්තයාව හමුදාපති ධුරයට පත්කළාම ඇමෙරිකන් තානාපතිනිය ඒකට විරුද්ධව කතාකළා. ඉන්පස්සේ ඇමෙරිකන් තානාපතිට විරුද්ධව විවිධ අය අදහස් දැක්වුවා. ඒත් රාජපක්ෂ පවුලේ අය ඒකට විරුද්ධව කතාකළේ නැහැනේ. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහත්තයා වගේම ඒ ඔක්කෝම ඇමෙරිකන්වාදියෝ. නැත්නම් ප්‍රසිද්ධියේ ඇමෙරිකාවට බැනලා ශවේන්ද්‍ර වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්න තිබුණානේ.

ශ්‍රීලනිප පොහොට්ටු එකතුව ගැන ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂ අතර සාකච්ඡා පැවැත්වෙන බව කියනවා. ජනාධිපතිවරයා සන්ධානගත වෙන්න තීන්දු කළොත්, ශ්‍රීලනිපයේ අනෙක් නායකයෝ ඒකට එකඟ වේවිද?
අපේ දුමින්ද දිසානායක මහත්තයා වගේ අය වැරදි තීන්දුවකට යාවි කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. මේක ජනාධිපතිතුමාගේ අවසන් කාලසීමාවනේ. දැන් සිරිසේන මහත්තයාගේ කාලේ ඉවරයි. දැන් එතුමා තමන්ගේ ආරක්ෂාව වගේ දේවල් ගැන හිතනවා ඇති. ඒ නිසා එතුමා පක්ෂයට වැඩිය තමන්ගේ ඉදිරි පැවැත්ම හා ආරක්ෂාව ගැන බලනවා වෙන්න පුළුවන්. ඒත් මම එහෙම නෙවෙයි. මම බලන්නේ පක්ෂය ගැන. මම තනතුරු අත්හරින ජාතියේ මිනිහෙක්. නැත්නම් මට 2015 දී පක්ෂයේ උපසභාපතිවරයෙක් විදියට ඇමතිකමක් බාරගන්න තිබුණා. ගිය අවුරුද්දේ දින 50 ආණ්ඩුව වෙලාවේ මම ඒකට විරුද්ධ වුණා. ආණ්ඩුව ගන්න එපා කියලා කිව්වා. ඒත් ආණ්ඩුව බාරගත්ත නිසා මම කිව්වා එහෙනම් මම ඇමතිකම් ගන්නේ නැති විත්තිය. අද වුණත් මම කට වහගෙන පක්ෂය ඇතුළේ හිටියා නම් හොඳ ජ්‍යෙෂ්ඨ ඇමතිකමක් ගන්න තිබුණා. මම ඒකට යන්නේත් නැහැ. මට තනතුරුවලට වැඩිය අවුරුදු ගාණක් නියෝජනය කරපු පක්ෂය වටිනවා. 1981 දී මගේ අතට පක්ෂ සාමාජිකත්වය දුන්නේ සිරිමාවෝ මැතිනිය. ඒ නිසා මම කල්පනා කරන්නේ පක්ෂය ආරක්ෂා කරගෙන මේක ජයග්‍රහණ කණුව දක්වා ගෙනියන්නේ කොහොමද කියලා.

ශ්‍රීලනිපය ඇතුළේ වෙනත් ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක්ව ඉදිරිපත් කිරීමේ සාකච්ඡාවක් තියෙන බව ආරංචියි. ඒ සාකච්ඡාවල තත්වය ගැන දන්නවාද?
තවම මම ඒ ගැන දැනුවත් වෙලා නැහැ. ඒ නිසයි මම කිව්වේ පක්ෂයක් ඉල්ලීමක් කළොත් මම ඉදිරිපත් වෙන බව. එහෙම නැතිව ඔවුන් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ එක්ක එකතුවුණොත් පක්ෂයේ ඉතිරි ශ්‍රී ලංකාකාරයන්ව ඉදිරියට ගෙනියන්න වැඩසටහනක් ගෙනියන බව මම කීවේ ඔවුන් කරන්නට යන දේ දන්නේ නැති හින්දයි.■

සිරිසේන මහත්තයාගේ කාලෙ ඉවරයි


පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කුමාර වෙල්ගම

ගෝඨාභය රාජපක්ෂව ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා ලෙස නම් කිරීමට එරෙහිව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කුමාර වෙල්ගම මුල සිටම විරෝධය දැක්වීය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පොදුජන පෙරමුණේ අපේක්ෂකයා ලෙස නම් කිරීමෙන් පසුව කුමාර වෙල්ගම මන්ත්‍රීවරයා විශේෂ තීන්දුවක් ගැනීමට බලාපොරොත්තු වෙයි. මේ ඒ පිළිබඳව ඔහු අනිද්දා වෙත ලබාදුන් විශේෂ සාකච්ඡාවකි.

ඔබ දිගටම කීවා ගෝඨාභය රාජපක්ෂට සහයෝගය දෙන්නේ නැති බව. ගෝඨාභය අපේක්ෂකයා විදියට නම් කළාට පස්සේ ඔබ කරන්නේ මොකක්ද?
මගේ මතය වෙනස් වෙලා නැහැ. මම දැනුත් ඉන්නේ එතැනමයි. කලින් කියපු දේවල්ම මම දැනුත් කියනවා. මම ඔහුට සහාය දෙන්නේ නැහැ. මම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විවේචනය කළේ ඇයිද කියලා තවදුරටත් කියන්නේ නැහැ. ඒක මුළු ලංකාවම දන්නවා. අවුරුද්දක් තිස්සේ මම හැමදාම කිව්වා. එතුමා ආවොත් මම ගන්න තීන්දුව කිව්වා. එතුමාගෙන් රටට විශාල පාඩුවක් වෙන බව මම කිව්වා. ඒ පාඩුව මොකක්ද කියලා මුළු රටම දන්නවානේ.

පොදුජන පෙරමුණේ ඔබත් එක්ක හිටපු වාසුදේව නානායක්කාර ඇතුළු නායකයන් ගෝඨාභය රාජක්ෂ ගැන අකැමැත්තක් පෙන්නුවා. ඒත් දැන් ඔවුන් ගෝඨාභයට සහාය දෙනවා නේද?
ඔවුන් ගැන දන්නේ නැහැ. මට කියන්න පුළුවන් මා ගැන. මම අවස්ථාවාදී දේශපාලනයක යෙදෙන්නේ නැහැ. යම් ප්‍රතිපත්තියක් උඩ තමයි මම වැඩ කරන්නේ. යම් ප්‍රතිපත්තියක් කීවාම ඒක වෙනස් කරන්නේ නැහැ. අනෙක් අය මුලින් දොස් කියලා පස්සේ කැමැත්ත දක්වලා තියෙයි. මම කෙළින් කතාකරනවා. මහජනතාව මට කැමති ඒකයි.

ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ඉතිහාසය අනුව ඔහුව විවේචනය කරලා තවදුරටත් පොදුජන පෙරමුණේ ඉන්න ඔබට පුළුවන්ද?
මම පොදුජන පෙරමුණේ කවදාවත් හිටියේ නැහැ. මම ඉන්නේ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ. මම ඒකාබද්ධ විපක්ෂ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායමේ හිටිය බව ඇත්ත. ඒත් මම ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සාමාජිකත්වය අහෝසි කරගත්තේ නැහැ. පොදුජන පෙරමුණ හදන වැඬේට මම සම්බන්ධ වුණේත් නැහැ. මගේ සාමාජිකත්වය එහෙමම තියාගත්තා. මම අවුරුදු අටක් තිස්සේ ශ්‍රීලනිපයේ ඉන්නවා. මම කවදාවත් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ගත්තේ නැහැ.

ගෝඨාභයට අකැමති නිසා ඔහුගේ පැත්තෙන් ඔබට තර්ජන එල්ලවූ බවත් මාධ්‍ය වාර්තා පළවුණා නේද?
එහෙම තර්ජනයක් දැනට නැහැ. ඒත් ඒවා අනිවාර්යයෙන්ම ඒවි. වැරදිලාවත් ඔවුන්ට ආණ්ඩුවක් ආවොත් ඒක සිද්ධවේවි. ඒක පුදුමවෙන්න දෙයක් නැහැ. ඔහුගේ ඉතිහාසය ගැන අපි දන්නවානේ. එක්නැළිගොඩලාට, ලසන්තලාට වෙච්ච මටත් ඉදිරියේදී සිද්ධවෙයි.

ඔබ ශ්‍රීලනිප මධ්‍යම කාරක සභාවේ තවමත් ඉන්නවාද?
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාව විවේචනය කරද්දී එතුමාගේ මැදිහත්වීමෙන් මාව අයින් කළා. ඒ නිසා මම මධ්‍යම කාරක සභාවේ නැහැ. ඒත් මම සාමාජිකයෙක් හැටියට ඉන්නවා. මගේ සාමාජික මුදල් හැම මාසෙකම මගේ පඩියෙන් කැපෙනවා.

එතකොට ඔබ මින් ඉදිරියට ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කණ්ඩායම වෙනුවට ශ්‍රීලනිප කණ්ඩායමේ කටයුතු කරනවාද?
ඔව්. මම හුඟක් කල් ඉඳලා එහෙමයි. මම හැමදාම ශ්‍රීලනිප කණ්ඩායමේ තමයි කටයුතු කරන්නේ.

ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනව විවේචනය කළ නිසා ඔහු ඔබත් එක්ක අමනාපද?
මම විවේචනය කළා. ඒත් ඒ එක්සත් ජාතික පක්ෂයත් එක්ක එකතු වූ නිසා. මම ඒ තීන්දුව විවේචනය කළා. මම විවේචනය කළේ තීන්දුවක් මිසක් පුද්ගලයෙකු නෙවෙයිනේ. අනෙක මම විවේචනය කළේ පක්ෂය නෙවෙයිනේ. දැන් සිරිසේන මහත්තයා යූඇන්පී එකත් එක්ක නැහැ. ඒ නිසා මට දැන් බය නැතිව කටයුතු කරන්න පුළුවන්. මම 2015 ජනවාරි මාසයේ 09 වැනිදා තමයි ඒක ප්‍රසිද්ධියේ කියලා එළියට බැස්සේ. ඒක මුළු රටම දන්නවානේ.

මේ වෙද්දී ශ්‍රීලනිපය ඇතුළේ ඔබේ ඉදිරි සැලසුම් මොනවාද?
මට තියෙන්නේ ශ්‍රීලනිපය ආරක්ෂා කිරීම සහ ශ්‍රීලනිප සාමාජිකයන්ව ආරක්ෂා කිරීම සහ පක්ෂයේ සාමාජිකයන්ව ආරක්ෂා කිරීම. සාමාජිකයන්ට නව පණක් ලබාදීම. සාමාජිකයන්ට බය නැතිව ඉස්සරහට එන්න පුළුවන් වාතාවරණයක් ලබාදීම. ශ්‍රීලනිපය මොනවගේ තීන්දු ගත්තත් මම මගේ පක්ෂයේ සාමාජිකත්වය නැති කරගන්නේ නැහැ. අනෙක රට පුරා ඉන්න සාමාජිකයන්ව ආරක්ෂා කරන්නත් මම බැඳිලා ඉන්නවා.

ඔබ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය එක්ක හිටගන්නවා. ඒත් ඒ පක්ෂය පොදුජන පෙරමුණත් එක්ක එකතුවෙලා සන්ධානයක් හැදුවොත් මොකද කරන්නේ?
එහෙම ගියොත් මම ඔවුන් එක්ක යන්නේ නැහැ. මම සහාය දෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසයි මම කිව්වේ ශ්‍රීලනිපයට ගරු කරන යම් පිරිසක් ඉන්නවා, ඒ අයව ආරක්ෂා කරගෙන හොඳ තීන්දුවක් ගන්නවා. ඉදිරිගාමී තීන්දුවක් ගන්නවා. ශ්‍රීලනිපය ආරක්ෂා කරන තීන්දුවක් මම ගන්නවා.

මීළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්වීමේ බලාපොරොත්තුවක් තිබුණු බව ඔබ කීවා. තවමත් ඒ බලාපොරොත්තුව තියෙනවාද?
ශ්‍රීලනිපය මා ඉදිරිපත් විය යුතු බවට තීන්දු කළොත් ඉදිරිපත් වෙනවා. ශ්‍රීලනිපය මට ආරාධනා කළොත් ඉදිරිපත් වෙනවා. ඕනෑම දේශපාලනඥයෙක් ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක් වෙන්නට බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒත් ඒකට වෙලාව එන්න ඕනෑ. මහජනතාවගේ කැමැත්ත තියෙන්න ඕනෑ. සහයෝගයක් ඕනෑ. ඉතින්, ඒ සහයෝගය ලැබුණොත් මම එනවා. මම කලින් කීවානේ ශ්‍රීලනිපය ගෝඨාභය මහත්තයා එක්ක යන්න තීන්දු කළත් මම ඒකට එකඟ වෙන්නේ නැති බව. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාව තීන්දු කරලා පොදුජන පෙරමුණ සමඟ සන්ධානයකට ගියත් ශ්‍රී ලංකාකාරයන් වෙනුවෙන් මම වෙනම ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා. මොකද ශ්‍රීලංකාකාරයෝ පොහොට්ටුවට යන්න කැමති නැහැ. මම එයාලා වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් වෙන්න ඕනෑ.

සමහරු කියන්නේ දැන් ශ්‍රීලනිපය කියලා එකක් නැති බවයි. පක්ෂ ලකුණත්, කාර්යාලයත් හැර සියලු දේ පොදුජන පෙරමුණ පැත්තට ගිය බවයි. ඒ ගැන අදහස මොකක්ද?
මම අහන්නේ එක ප්‍රශ්නයක්. පොහොට්ටුව අතිවිශාල ජයග්‍රහණයක් කරනකොට ශ්‍රීලනිපය දුර්වලම වෙලා තිබුණු වෙලාවක පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ශ්‍රීලනිපයට ලක්ෂ 14ක් විතර ඡන්ද ලැබුණේ කොහොමද. ඒ අය කොහේද ඉන්නේ. ශ්‍රීලනිපයේ නෙවෙයිද. ඒ අය තමයි ශ්‍රීලංකාකාරයෝ.

ශ්‍රීලංකාකාරයන් හා පොහොට්ටු හිතවාදීන් අතර වෙනස මොකක්ද?
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය කියන්නේ නිදහසේ හැදුණු පක්ෂයක්. ශ්‍රීලංකාකාරයෝ කියන්නේ ඒ නිදහසට පුරුදුවෙච්ච උදවිය. මුලින්ම බණ්ඩාරනායක මහත්තයා මේ පක්ෂය හැදුවේ එතුමාට ඩී.එස්. සේනානායක මහත්තයා මැරිච්ච වෙලාවේ තමන්ට හිමි ජ්‍යෙෂ්ඨත්වයට නොසලකපු හින්දයි. මහින්ද මහත්තයාගේ තාත්තාත් එදා ගියා. පස්සේ බණ්ඩාරනායක පවුලෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා ශ්‍රීලනිපය ගලවාගත්තා. ඊට පස්සෙ එතුමාගෙන් සිරිසේන මහත්තයා පක්ෂය ගලවාගත්තා.


පොහොට්ටුව කියන්නේ ශ්‍රීලනිපය වගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී, පොඩි මිනිහාට ඉදිරියට යන්න පුළුවන් පක්ෂයක් නෙවෙයි. ශ්‍රීලනිපයේ වගේ නිදහස් ප්‍රතිපත්ති එතැන නැහැ. ඒකේ තියෙන්නේ පවුලක්. තියෙන්නේ පවුල්වාදය. පවුල තමයි පක්ෂය ඉදිරියට ගෙනියන්නේ. පවුලේ ජනප්‍රියත්වය මත තමයි පක්ෂයේ ජනප්‍රියත්වයත් පවතින්නේ. ඒකේ මහින්ද මහත්තයා ඉන්නවා. එතුමාගේ පුතාලා තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා. චමල් මහත්තයා ඉන්නවා. එතුමාගේ පුතා ඉන්නවා. ගෝඨාභය මහත්තයා ඉන්නවා. බැසිල් මහත්තයා ඉන්නවා. ශිරන්ති රාජපක්ෂ මැතිනිය ඉන්නවා. ඉතින්, පොහොට්ටුව කියන්නේ සම්පූර්ණයෙන්ම පවුලක්. පවුලට පිට කෙනෙක් පොහොට්ටුවේ දේශපාලනය කළොත් උපරිම යන්න පුළුවන් ඇමතිකමකට විතරයි. එතැනින් එහාට යන්න බැහැ.

රාජපක්ෂලාව අබිබවා පොහොට්ටුවේ කිසි කෙනෙකුට යන්න බැහැ. ඒක නිසා ඒ පක්ෂය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී එකක් නෙවෙයි. පවුලක පක්ෂයක්. පවුල වටා රාජපක්ෂ මහත්තයාට සම්බන්ධ කණ්ඩායමක් ඉන්නවා. ඒ අය ඉන්නේ රාජපක්ෂ මහත්තයා ගැන විශ්වාසයක් තියාගෙන වෙන්න ඇති.


ශ්‍රීලනිපය ඒ වගේ නැහැ. නිර්ධන පන්තියෙන් කෙනෙකුට වුණත් ඉහළට එන්න පුළුවන්. අපේ සිරිසේන මහත්තයාත් නිර්ධන පන්තියෙන් ආපු කෙනෙක්නේ. එතුමා ශ්‍රීලනිපයේ අවස්ථාවක් නොලැබෙද්දී එතැනින් ගිහින් යූඇන්පීයත් එක්ක තරග කරලාත් නැවත ශ්‍රීලනිපයට ආවා. එතුමා ගියේ නිසි තැන නොලැබුණාමයි. ඒත් එතුමා ජීවිත කාලයම ශ්‍රීලනිපය එක්කයි හිටියේ. මහින්ද මහත්තයාත් හිමි තැන නොලැබෙද්දී සටන් කරලා නායකත්වය ගත්තා. ඒත් දැන් රාජපක්ෂලාගෙන් පිට නායකත්වය දෙන්න කැමති නැහැ.

පවුලක පක්ෂයක් වන නිසා පොහොට්ටුවටත් අනාගතයක් නැතිවේවි නේද?
මම හිතන්නෑ අනාගතයක් තියේවි කියලා. ඒක බිහිකරපු බැසිල් මහත්තයා ඇවිල්ලා ඇමෙරිකන් පුරවැසියෙක්. එතුමා ද්විත්ව පුරවැසිභාවය තියෙන කෙනෙක්. එතුමාගේ වැඩි කැමැත්තක් තියෙන්නේ එහාටනේ. අපි ආණ්ඩුව පැරදුණ වෙලාවේත් බෑග් අරගෙන නෝනා එක්ක ඔහු ගියේ ඇමෙරිකාවටනේ.


ගෝඨාභය මහත්තයාත් තවම ඇමෙරිකන් පුරවැසියෙක්. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයා යුද්ධය තිබුණු කාලයේ මොකද කළේ. විජය විමලරත්න, ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව, සරත් ෆොන්සේකා වගේ අය යුද්ධය කරගෙන ලංකාවේ ඉන්නකොට ගෝඨාභය මහත්තයා ඇමෙරිකාවට ගිහින් පුරවැසිභාවය ගත්තා. මම කියපු අනෙක් නායකයොත් යුද්ධය අස්සේ ඇමෙරිකාවට ගිහින් පුරවැසිභාවය ගත්තා නම් යුද්ධ කරන්න කවුද ඉතිරිවෙන්නේ. එයාත් ඇමෙරිකන් පුරවැසියෙක්. ඔහු පුරවැසිභාවය අයින් කරගත්ත දවසක වුණත්, තවම අයින් කරගෙන නෑ, අයින් කරගත්තත් නෝනයි පුතයි ඉන්නේ ඇමෙරිකාවේ. ඉතින් එක කකුලක් එහේ. එක කකුලක් මෙහේ. ඇමෙරිකාවට ගැතිකම් කරන අය තමයි ඔය ඉන්නේ. බලන්න, ඇමෙරිකාවට විරුද්ධව එයාලා කතාකරන්නේ නැහැනේ. පහුගිය දවසක ශවේන්ද්‍ර සිල්වා මහත්තයාව හමුදාපති ධුරයට පත්කළාම ඇමෙරිකන් තානාපතිනිය ඒකට විරුද්ධව කතාකළා. ඉන්පස්සේ ඇමෙරිකන් තානාපතිට විරුද්ධව විවිධ අය අදහස් දැක්වුවා. ඒත් රාජපක්ෂ පවුලේ අය ඒකට විරුද්ධව කතාකළේ නැහැනේ. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහත්තයා වගේම ඒ ඔක්කෝම ඇමෙරිකන්වාදියෝ. නැත්නම් ප්‍රසිද්ධියේ ඇමෙරිකාවට බැනලා ශවේන්ද්‍ර වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්න තිබුණානේ.

ශ්‍රීලනිප පොහොට්ටු එකතුව ගැන ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂ අතර සාකච්ඡා පැවැත්වෙන බව කියනවා. ජනාධිපතිවරයා සන්ධානගත වෙන්න තීන්දු කළොත්, ශ්‍රීලනිපයේ අනෙක් නායකයෝ ඒකට එකඟ වේවිද?
අපේ දුමින්ද දිසානායක මහත්තයා වගේ අය වැරදි තීන්දුවකට යාවි කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. මේක ජනාධිපතිතුමාගේ අවසන් කාලසීමාවනේ. දැන් සිරිසේන මහත්තයාගේ කාලේ ඉවරයි. දැන් එතුමා තමන්ගේ ආරක්ෂාව වගේ දේවල් ගැන හිතනවා ඇති. ඒ නිසා එතුමා පක්ෂයට වැඩිය තමන්ගේ ඉදිරි පැවැත්ම හා ආරක්ෂාව ගැන බලනවා වෙන්න පුළුවන්. ඒත් මම එහෙම නෙවෙයි. මම බලන්නේ පක්ෂය ගැන. මම තනතුරු අත්හරින ජාතියේ මිනිහෙක්. නැත්නම් මට 2015 දී පක්ෂයේ උපසභාපතිවරයෙක් විදියට ඇමතිකමක් බාරගන්න තිබුණා. ගිය අවුරුද්දේ දින 50 ආණ්ඩුව වෙලාවේ මම ඒකට විරුද්ධ වුණා. ආණ්ඩුව ගන්න එපා කියලා කිව්වා. ඒත් ආණ්ඩුව බාරගත්ත නිසා මම කිව්වා එහෙනම් මම ඇමතිකම් ගන්නේ නැති විත්තිය. අද වුණත් මම කට වහගෙන පක්ෂය ඇතුළේ හිටියා නම් හොඳ ජ්‍යෙෂ්ඨ ඇමතිකමක් ගන්න තිබුණා. මම ඒකට යන්නේත් නැහැ. මට තනතුරුවලට වැඩිය අවුරුදු ගාණක් නියෝජනය කරපු පක්ෂය වටිනවා. 1981 දී මගේ අතට පක්ෂ සාමාජිකත්වය දුන්නේ සිරිමාවෝ මැතිනිය. ඒ නිසා මම කල්පනා කරන්නේ පක්ෂය ආරක්ෂා කරගෙන මේක ජයග්‍රහණ කණුව දක්වා ගෙනියන්නේ කොහොමද කියලා.

ශ්‍රීලනිපය ඇතුළේ වෙනත් ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක්ව ඉදිරිපත් කිරීමේ සාකච්ඡාවක් තියෙන බව ආරංචියි. ඒ සාකච්ඡාවල තත්වය ගැන දන්නවාද?
තවම මම ඒ ගැන දැනුවත් වෙලා නැහැ. ඒ නිසයි මම කිව්වේ පක්ෂයක් ඉල්ලීමක් කළොත් මම ඉදිරිපත් වෙන බව. එහෙම නැතිව ඔවුන් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ එක්ක එකතුවුණොත් පක්ෂයේ ඉතිරි ශ්‍රී ලංකාකාරයන්ව ඉදිරියට ගෙනියන්න වැඩසටහනක් ගෙනියන බව මම කීවේ ඔවුන් කරන්නට යන දේ දන්නේ නැති හින්දයි.■

ලෝකය අතහැර ශවේන්ද්‍ර තෝරාගැනීම

0

හිටපු යුද හමුදාපති ලුතිනන් ජෙනරාල් මහේෂ් සේනානායක සිය ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගිය පසු 23වැනි යුද හමුදාපති ලෙස පැත්වීම් ලැබුවේ මහේෂ් සේනානායක යටතේ දෙවෙනියා ලෙස සිටි මේජර් ජෙනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ය. ඒ ලුතිනන් ජෙනරාල් නිළයට උසස්වීම් ලබමින් ය. මෙම පත්වීම කරන්නේ ජනාධිපතිවරයා විසින් ය. මෙහිදී අදාළ තනතුර ජේ්‍යෂ්ඨයාටම දියයුතු යැයි නියමයක් නැත. එහෙම දුන් ඉතිහාසයක්ද නැත. මේ පත්වීම මෙලෙස අප ප්‍රශ්න කරන්නේ ඇයි? මෙම තනතුර මෙම පුද්ගලයාට දෙන්නට ජනපති තීරණය කර ඇතැයි යන්න සැලවූ වහාම අපහට නැගුණු ප්‍රධාන ප්‍රශ්නය වන්නේ යුද අපරාද චෝදනා බරපතළ ලෙස, දේශීයව මෙන්ම විදේශීයවද එළ්ලවන පුද්ගලයෙකුට මෙම තනතුර ලබාදීම තුළින් 2015 ජනවාරි 08ට පසුව මානව හිමිකම් පිළිබඳව ලෝකය පුරා අප විසින් ගොඩනගාගත් ප්‍රතිරූපයට කුමන ඇබැද්දියක් වෙනු ඇතිද කියන එකය. ඊළඟ ප්‍රශ්නය වුණේ නොයෙක් කූටඋපාය උපක්‍රම මතින් ජනපති සටනට පැනගෙන තිබෙන හිටපු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ සමීපතම හමුදා නිළධාරියෙකු හමුදාපති නිළයට පත් කරන්නේ කෙසේද යන්නයි. අබමල් රේණුවක බුද්ධියක් තිබෙන පාලකයෙකු නම් කවදාවත් මෙවැනි තීරණයක් ගන්නේ නැත. කෙසේ හෝ බුද්ධියෙන් තොර මෙම තීරණය නිසා ජී එස් පී බදු සහනය ඇතුළු ලෝකයෙන් අපිට ලැබෙන බොහෝ දේ නැතිවී යාමේ අවදානමක් ඇතිවී ඇත. ඊටත් වඩා දේශීයව අප දිනාගෙන සිටි අසල්වැසි දෙමළ ජනයාගේ සිත් අප මෙම තීරණය සමගින් බිඳ ඇත. එය රට තුළ සහජීවනමය අනාගතයට හොඳ නැත.

සතර අතින් විරෝධය


මෙම පත්කිරීම පිළිබඳව මේ වන විට ලෝකයේ සතර අතින් දැවැන්ත විරෝධයක් ගලාගෙන එමින් තිබෙයි. එය බරපතළ ප්‍රශ්නයක් ය. එහෙත් අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ ද ඔහේ බලාගත් අත බලාගෙන සිටින්නේය. ඇවන්ගාඞ් චෝදනා නිසා කාලයකට කලින් ඇමති පට්ටම ගැලවී දැන් විදේශ අමාත්‍යවරයා සේ කටයුතු කරන තිලක් මාරපන නම් මේක ස්වෛරීත්වය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් යැයි ප්‍රකාශ කරමින් අන්තර්ජාතික මතය අප ගණන් ගන්නේ නැති බව ලෝකයට පෙන්වා ඇත.


මෙම පත්වීමත් සමග එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහකොමසාරිස් කාර්යාලය නිවේදනයක් නිකුත් කළේය. එහිදී එහි මහ ලේකම් මිෂෙල් බැචලේ ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙම පත් කිරීම බරපතළ ප්‍රශ්නයන් සහ මානව හිමිකම් පිළිබඳ සැකසංකා තමන් තුළ ඇති කරන බවය. එහිදී ඇය අවධාරණය කරන්නේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සාම සාධක හමුදා ක්‍රියාන්විතයන් සඳහා ලංකාවේ සන්නද්ධ හමුදා යෝදාගැනීම පිළිබඳවද මේ නිසා බරපතළ ප්‍රශ්න ඇතිවෙන බවය.
මෙම පත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් සිය දැඩි අවධානය යොමු කරන බව ප්‍රකාශ කරන ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය ප්‍රකාශ කරන්නේ, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය සහ වෙනත් රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන සංවිධාන ලේඛනගත කර ඇති ආකාරයට ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට එරෙහිව මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් පිළිබඳ බරපතළ චෝදනා ඇති බව සහ එම චෝදනා විශ්වසනීය බවය. සංහිඳියාව හා සමාජ සමගිය සඳහා වන උවමනාව අතිශය ලෙස පවතින අවස්ථාවක, මෙම පත්වීම ශ්‍රී ලංකාවේ කීර්තිනාමය, යුක්තිය සහ වගවීම ප්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහා වූ කැපවීම් හෑල්ලුවට ලක් කරන බවය.


කොළඹ ඇමරිකා එක්සත් ජනපද තානාපති කාර්්‍යාලය මෙම නිවේදනය නිකුත් කළ පමාවෙන් සිංහල බෞද්ධ විමල් වීරවංස ප්‍රමුඛ කල්ලිය එකින් එක ප්‍රකාශ නිකුත් කරන්නට විය. තවමත් යැංකි බව රැකගෙන සිටින පුද්ගලයෙකු ජනාධිපති පුටුවට ඔසවාගෙන යමින් සිටින ඔවුන් මෙවැනි විරෝධතා දැක්වීම විහිළුවක්මය.


මේ පිළිබඳව යුරෝපා සංගමයද බරපතළ නිවේදනයක් නිකුත් කළ අතර එහිදී ඔවුන් කියා සිටියේ සංහිඳියාව ඇති කිරීම සහ වගවීම යන කාරණා මෙමගින් බරපතළ ලෙස ප්‍රශ්න කෙරෙන බවය. ඉන්පසුව කැනඩාවද මෙවැනි බරපතළ ප්‍රකාශයක් කරමින් සංහිඳියාව සහ යුක්තිය වගවීම පිළිබඳව මෙරට ගෙනයන වැඩ පිළිවෙළ පිළිබඳව සිය සැකසංකා ජනිත කර ඇත. මෙම අන්තර්ජාතික තත්ත්වයන්ට ලංකාව ළදරු ලෙස ප්‍රතිචාර දක්වමින් සිටීම ප්‍රශ්නය තව තවත් උග්‍ර කරනු ඇත.

දෙමළ ජනතාව

මෙම පත් කිරීම පිළිබඳව උතුරේ දෙමළ ජනතාව තුළ සැකය ජනිත කර ඇත. අතුරුදන් වූ දෙමාපියන්, දරුවන්, නෑදෑයින් සොයා යමින් ද ඔවුන්ට යුක්තිය ඉටු කර ගැනීම උදෙසා ද නොනවතින අරගලයක නිරත උතුරේ මිනිසුන් මෙම පත් කිරීම නිසා නැවත සිංහල සමාජය දෙස කෝපයෙන් බලන තත්ත්වයක් උදාවී ඇත. ඔවුන්ගේ දේශපාලන නියෝජිතයන් වන ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය මෙම පත් කිරීමට සිය දැඩි විරෝධය, ආණ්ඩුව හමුවේ පළකර ඇත. ට්විටර් පණිවිඩයක් යොමුකරන එම සන්ධානයේ මාධ්‍ය ඒකකය, මෙම පත් කිරීම පිළිකුලෙන් යුතුව හෙලා දකිමින් ප්‍රකාශ කරන්නේ, මේ පත්වීම උතුරේ දෙමළ ජනතාවට කළ අවමානයක් සේ සලකන බවය.

මෙලෙස වර්තමාන යුද හමුදාපතිවරයාට චෝදනා ගොනුවෙන්නේ ඇයි සොයා බැලිය යුතුය. හමුදාපති තනතුරට ඔහු සුදුසු නැති බව කියන්නේ ඇයි? සොයා බැලිය යුතුය.

යුද අපරාධ චෝදනා


ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට එරෙහිව යුද අපරාධ සහ මානව වර්ගයාට එරෙහි අපරාධ සඳහා නඩු පැවරීමට ප්‍රමාණවත් සාක්ෂි තිබෙන බව දකුණු අප්‍රිකාවේ සිට ක්‍රියාත්මක ශ්‍රී ලංකාවේ සත්‍ය සහ යුක්තිය සඳහා ව්‍යාපෘතිය (ෂඔන්‍ඡ), ශවේන්ද්‍ර සිල්වා පිළිබඳ පිටු 137ක සවිස්තර වාර්තාවක් පළකරමින් කියා සිටී. ඔවුන් එම වාර්තාව ප්‍රකාශයට පත්කරන්නේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා යුද්ධ හමුදාවේ දෙවැනි නිළයට නැතිනම් හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානී තනතුරට පත් කළ පසුගිය ජනවාරියේ දීය. ලංකාවේ උසස් හමුදා නිළධාරියෙකුට එරෙහිව යුද අපරාධ සම්බන්ධයෙන් පළකරනු ලැබූ සවිස්තරම වාර්තාව සහ තොරතුරු ගොනුව මෙය බව මෙම ව්‍යාපෘතිය භාරව කටයුතු කරන අන්තර්ජාතිකව නමක් දිනාගෙන සිටින නීතිවේදිනියක වන යස්මින් සූකා මහත්මිය ප්‍රකාශ කරන්නීය. යස්මින් සූකා යනු ශ්‍රී ලංකාවේ යුද්ධයේ අවසන් අදියරේදී සිදුවූ දේවල් පිළිබඳව සොයා බැලීමට 2010දී එක්සත් ජාතීන්ගේ මහලේකම්වරයා පත් කරනු ලැබූ නීතිවේදීන් තිදෙනාගෙන් කෙනෙකි.


ඔවුන්ගේ මෙම සවිස්තර තොරතුරු ගොනුව තුළ 2008/2009 කාලයේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ අණ යටතේ 58 සේනාංකය උතුරේ ගම් සහ නගර තුළ එල්ල කළ ප්‍රහාර පිළිබඳව සාක්ෂි සහිත සවිස්තර වාර්තා පළ කරයි. කිසිදු වගවිභාගයකින් තොරව සාමාන්‍ය ජනතාවට හිතාමතාම ප්‍රහාර දියත් කිරීම, රෝහල් සහ වෛi කාර්්‍ය මණ්ඩල ප්‍රහාරවල ඉලක්ක බවට පත් කරගැනීම, තහනම් අවි යොදාගැනීම ආදී වූ වපසරීන් ගණනාවක් ආවරණය කරමින් මෙම තොරතුරු සම්පිණ්ඩනය කර ඇත. මෙහිදී ඔවුන් පවසන්නේ ජාත්‍යන්තර නීතියට අනුව මෙම යුද නිළධාරියා ඍජුව වගකීමෙන් බැඳෙන බවය. තමන් යටතේ සිටින කාර්ය මණ්ඩලයට නීති විරෝධී ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා ලෙස අණ කිරීම, ඔහු යටතේ සිටින කාර්ය මණ්ඩලයේ පුද්ගලයින් නීති විරෝධී ක්‍රියා සිදුකරන විට එයට එරෙහිව කටයුතු නොකිරීම යන ප්‍රධාන කරුණු දෙක ඔස්සේ ඔහුට මෙහිදී චෝදනා එල්ල කර ඇත.

මෙහිදී සිවිල් ජනතාවට එරෙහිව හිතාමතාම ප්‍රහාර එල්ල කළ බවට සාක්ෂි සපයන එම වාර්තාව කියන්නේ කිලිනොච්චිය රෝහල්වලට සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ ආයතනවලට දිගින් දිගටම ප්‍රහාර එල්ල කරන විට සහ කිලිනොච්චිය අල්ලා ගන්නා විට එම සේනාංකය (58) සඳහා ශවේන්ද්‍ර සිල්වා අණ දුන් බවය. පුදුකුඩුඉරිප්පු අල්ලා ගැනීමේ 58 සේනාංකයේ මෙහෙයුම පිළිබඳ තොරතුරු සහ සාක්ෂි සම්පිණ්ඩනය කරන එම වාර්තාව කියන්නේ හඳුනාගැනීම සඳහා ඕනිවාටත් වඩා හැකියාව තිබියදී හමුදා සේනාංකය රෝහල් තුළට ප්‍රහාර එල්ල කළ බවය. පුදුමාතලන්, වල්ලියාමඩම්, මුල්ලිවයිකාල් ආදී ප්‍රදේශ තුළ 58 සේනාංකය සිවිල් ජනතාවට එරෙහිව ඉවක් බවක් නොමැතිව එල්ල කළ ප්‍රහාර මාලාව සහ ඒ සඳහා ඔවුන් තහනම් අවි භාවිත කිරීම පිළිබඳව සාක්ෂි සහ තොරතුරු රාශියක් මෙම වාර්තාව ඉදිරිපත් කරයි. මෙහිදී සමහර ස්ථානවලදී මෙම ප්‍රහාර නිසා මියගිය පුද්ගලයන්ගේ සංඛ්‍යා දත්තද ඔවුන් ඉදිරිපත් කරනු ලබයි. එලෙස සඳහන් කරමින් ඔවුන් ප්‍රකාශ කරන්නේ පුදුකුඩුඉරිප්පු රෝහල තුළ ප්‍රහාරවලින් 60ක් පමණ සිවිල් වැසියන් මිය ගිය බවය.


වට්ටුකාල් පාලමේදී ජනතාව 58 සේනාංකයට බාර වුණ බව එක්සත් ජාතීන්ගේ වාර්තා ප්‍රකාශ කරන බව පවසන මෙම තොරතුරු ගොනුව, පසුව මෙම බාර වූ පිරිසේ මළ සිරුරු වට්ටුකාල් පාලමේ අනික් පස තිබෙනු දැක ඇති අයගේ සාක්ෂි ඉදිරිපත් කරයි. එහි එක තැනක පුද්ගලයෙක් ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙහිදී බාර වූ එල් ටී ටී ඊ නායකයින් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා විසින් අතට අතදී බාර ගත් බවය. වාර්තාවේ තව තැනක තිබෙන්නේ මෙසේ 58 සේනාංකයට බාර වූ එල් ටී ටී ඊ නායකයින් අතර නඬේෂන්, පුලිදේවන් සහ නඬේෂන්ගේ සිංහල බිරිඳ විනීතා ද සිටි බවය. එහෙත් අද මොවුන් ආගිය අතක් නැත. මෙම වාර්තාවේ තව තැනක තිබෙන්නේ හමුදාවට යටත් වී පැමිණි පිරිස අතර සිටි එල්. ටී. ටී. ඊ සාමාජිකයින් 500 දෙනෙකුගේ නම් කතෝලික පියනමක් විසින් හමුදාවට ලබා දුන් පසුව, මෙගා හෝන් එකක් භාවිත කරමින් ඔවුන්ගේ නම් අඬගසා බස් රථවලට නග්ගාගෙන රැගෙන ගිය බවය. එම අවස්ථාවේ එම ස්ථානයේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා, ජගත් ජයසූරිය වැනි හමුදාවේ උසස් නිළධාරීන් සිට ඇති බව එම වාර්තාව කරුණු ඉදිරිපත් කරයි.

යුද මුක්ත කලාපයේ සිටිනු ලැබූ සාමාන්‍ය සිවිල් ජනතාව ඉලක්ක කරමින් 58 සේනාංකය එල්ල කළ ප්‍රහාර පිළිබඳව හදවත කම්පනය වන තොරතුරු රාශියක් මෙම ගොනුව තුළ අන්තර්ගතය. එම ප්‍රහාර ඇසින් දුටු සාක්ෂිකරුවන් එම බිහිසුණු ප්‍රහාර විස්තර කරන ආකාරය කියවීමේදී හද සසල වේ.


මෙම අවසන් යුද්ධයේ තොරතුරු වලට අමතරව 1988/1989 දකුණේ පැවති ජන සංහාරය ගැනද ඔවුන් තොරතුරු ඉදිරිපත් කරන්නේය. එහිදී එම වාර්තාව කියන්නේ එම ඝාතනයන් ද රාජ්‍ය අනුග්‍රහය යටතේ සිදුවුණ බවය. 60000ක් පමණ මෙම සංහාරයේදී මරාදමනු ලැබ ඇතැයි විශ්වාසය පළකරන වාර්තා කියන්නේ, මෙම අවධියේදී ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යටතේ එවක මාතලේ ප්‍රදේශයේ, ගජබා රෙජිමේන්තුව යටතේ වැඩ කළ බවය. මාතලේ සමූහ මිනීවළ පිළිබඳව සඳහන් කරන වාර්තාව ප්‍රකාශ කරන්නේ 154 දෙනෙකුගේ සිරුරු එයින් සොයාගෙන ඇති බවය. මේ නිසා මාතලේ ප්‍රදේශයේ එවක ක්‍රියාත්මක වූ මෙම අපරාධ සඳහා මෙම හමුදා නිළධාරීන් වඟකිව යුතු බව එම වාර්තාව කියයි.


මාතලේ ශාන්ත තෝමස් විද්‍යාලයෙන් මුලික අධ්‍යාපනය ලැබ 1984 වසරේදී කැඩෙට් නිලධාරියකු ලෙස යුද හමුදා සේවයට එක්වූ මේ නිළධාරියා, හමුදාව තුළ 34 වසරක වෘත්තීය ජීවිතයක් ගතකර ඇත. අවසන් යුද්ධයෙන් පසුව මොහු 2010 – 2015 කාලය තුළ එක්සත් ජාතීන්ගේ නිත්‍ය නියෝජ්‍ය තානාපති ධුරය හෙබවීය. එම අවධියේදී ද මොහුට වරින් වර යුද අපරාද චෝදනා එල්ල වූ අතර 2012 වර්ෂයේදී දකුණු අප්‍රිකාවේ නියෝජ්‍ය මහකොමසාරිස් ධුරය සඳහා යෝජනා වුණත් එරට තුළින් එයට බලවත් විරෝධයක් පළවීම නිසා, ඔහුට එම තනතුර අහිමි විය. මෙනිසා මේ හමුදා නිළධාරියාට මේ එල්ලවෙන යුද අපරාධ චෝදනා අද ඊයේ දේවල් නොවන බවද කිවයුතුය.

ප්‍රශ්නය තිබෙන්නේ ලංකා රජය මෙම චෝදනා පිළිබඳව නිවැරදි පරීක්ෂණයක් කර රටට ලෝකයට ඇත්ත ප්‍රකාශ නොකිරීමය. වැරද්දක් කර ඇත්නම් නීතියට අනුව දඬුවම් ලබා නොදීමය.
එම ක්‍රියා නොකරන ආණ්ඩුව එම චෝදනාලාභී පුද්ගකයින් තෝරා ඔවුන්ට රටේ ඉහළම වඟකිවයුතු තනතුරු ප්‍රධානය කිරීම බරපතළ ප්‍රශ්නයක් ය. මෙම ක්‍රියා නිසා අන්තර්ජාතිකව හෑල්ලුවට ලක්වෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවය. ■