අපි කැමතියි සජිත් ඉල්ලනවාට. හේතුව අනිවාර්යයෙන්ම සජිත් පරදිනවා.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඒ කඳවුරෙන් මෙතෙක් ඉදිරිපත් වූ සියලු අපේක්ෂකයන්ට වඩා දුර්වල කෙනෙක්.
කේ.ඩී. ලාල්කාන්ත
ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විධායක ජනාධිපති ක්රමය අහෝසි කිරීම සඳහා 20 වැනි සංශෝධනය සම්මත කරගැනීමේ අදහස අත්හැරියාද?
නැහැ. මෛත්රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා මීට පෙර මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාගෙන් පෙර සිටි ජනාධිපතිවරුන්ට තිබුණු තරම් බලයක් නැති කෙනෙක්. ඔහුට ජනාධිපතිවරයා ලෙස පාවිච්චි කළ හැකි බලතල සීමා වෙලා තියෙනවා. ඊළඟට පත්වෙන ජනාධිපතිවරයාට දැන් ජනාධිපතිවරයාගේ බලතලවත් නැහැ. ඇත්තටම බැලුවොත් ඊළඟ ජනාධිපතිවරයාට වඩා පාර්ලිමේන්තුව බලවත් වෙනවා. අද ජනාධිපතිවරණයට ලොකු තරගයක් තියෙනවානේ. හැමෝම ජනාධිපතිවරණය ගැන ලොකුවට කතා කරනවානේ. ජනාධිපතිවරණයට ඒ වගේ පෙළගැස්මක් හැදිලා තියෙන්නේ පරණ ජනාධිපතිවරයාට තිබුණු බලතල ගැන අදහසක් එක්කයි. ඒ දේශපාලන සංස්කෘතිය පරණ බලය මවාපාමින් හදන එකක්. රට හදන්න පුළුවන් මහා බලවත් ජනාධිපතිවරයෙක් එනවා වගෙයි කතාකරන්නේ. එහෙත් එය කිසිසේත්ම එසේ වන්නේ නැහැ. ඉතාමත්ම දුර්වල, බලතල අඩු, සීමිත කාර්යභාරයක් පැවරී තිබෙන ජනාධිපතිවරයෙක් තමයි එන්නේ. එය දැවැන්ත වෙනසක්.
ඉන්පසුව වෙන්නේ මොනවද?
මෙවර ජනාධිපතිවරයා පත් කරගැනීමෙන් පසුව ඊළඟට ජනතාවට ප්රශ්නයක් එනවා. බලතල අඩු ජනාධිපතිවරයෙක් මහජන ඡන්දයෙන් පත් කරගන්නේ කුමටද කියලා. එවැනි තත්වයක් තුළ අපි විසිවැනි සංශෝධනයෙන් යෝජනා කරන වෙනත් ආකාරයකින් ජනාධිපතිවරයෙක්ව පත් කරගැනීමේ ක්‍රියාවලියට තර්කානුකූල පදනමක් හැදෙනවා. රටේ ජනතාව සූදානම් නම් එම තර්කානුකූල තත්වය පිළිඅරගෙන පාර්ලිමේන්තුවේ ක්රියාත්මක වීමකින් විසිවැනි සංශෝධනය සම්මත කරගන්න පුළුවන්. ඒකෙන් විධායක ජනාධිපති ක්රමය අහෝසි කිරීම කියන වැදගත් කාර්යය ඉෂ්ටවෙලා තවත් ශක්තිමත් පාර්ලිමේන්තුවක් ලංකාවේ බිහිවේවි.
ඒ අනුව ජවිපෙ මීළඟ ජනාධිපතිවරණයට පෙර 20 වැනි සංශෝධන යෝජනාව විවාද කිරීම සඳහා දින යොදාගැනීමට තියෙන ඉඩකඩ අඩුයි නේද?
අපට ඕනෑ කරන්නේ අපි ඉදිරිපත් කරලා තියෙන යෝජනාව පාර්ලිමේන්තුවට දාලා විවාදයක් කරලා පරාද කරන තත්වයකට යන්න නෙවෙයි. එහෙම තත්වයකට යනවා කියලා කියන්නේ දේශපාලනිකව ඉතාම නරක තත්වයක්. විධායක ජනාධිපති ක්රමය අහෝසි කිරීමේ යෝජනාවක් පාර්ලිමේන්තුවේදී පරාජය වුණොත්, එය දීර්ඝකාලීනව භයානක තත්වයක්. ඒ නිසා එවැනි යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කරන අයට දැවැන්ත වගකීමක් තියෙනවා. එවැනි යෝජනාවක් විවාදයට ගත යුත්තේ ඒ සඳහා තුනෙන් දෙකක් ලබාගැනීමට අවශ්‍ය තරම් දේශපාලන බලවේගවල එකඟතාවක් ඇතුවයි. අපි මේක ගෙනාවා, පාර්ලිමේන්තුවට දැම්මා ඒත් ඒක පරාජය කළා කියලා ඕනෑ නම් අපට ගැලවිජ්ජාවට කියන්න පුළුවන්. ඒත් ඒකෙන් ඇති වැඩක් නැහැ. ඒ නිසා රනිල් වික්‍රමසිංහ ප්‍රමුඛ එක්සත් ජාතික පක්ෂ කණ්ඩායමත්, මහින්ද රාජපක්ෂ ප්‍රමුඛ කණ්ඩායමත්, දෙමළ ජාතික සන්ධානයත් යම්කිසි එකඟතාවකට අරගෙන තමයි විසිවෙනි සංශෝධනය පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත කළ යුත්තේ. යෝජනාව පාර්ලිමේන්තුවට දාපු පමණින් ප්‍රයෝජනයක් නැහැ. ඒක සම්මත කරගන්න ඕනෑ. අපි උත්සාහ කරන්නේ ශක්තිමත් පාර්ලිමේන්තු ක්රමයක් කවුරුත් පිළිඅරගෙන ඒ සඳහා එකඟතාවකින් මේක සම්මත කරගැනීමටයි.
ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයේ ප්‍රතිඵලය ජනාධිපති ක්‍රමයේ අර්බුදය පෙන්වන අවස්ථාවක් වෙන්න ඉඩ තියෙනවා නේද?
අපි ජාතික ජන බලවේගය නමින් ගොඩනඟලා තියෙන ව්‍යාපාරය තීරණයක් අරගෙන තිබෙනවා එම ව්‍යාපාරය මගින් මෙවර ජනාධිපතිවරණයට ප්රබල අපේක්ෂකයෙක් ඉදිරිපත් කරනවා කියලා. අපේ රටේ ජනතාවට ජනාධිපතිවරණ හැමදාම මුණගැහිලා තියෙන්නේ දෙපැත්තක සටනක් විදියට. කාගෙවත් ඔලුවේ තුන්වැනියෙකුගේ නමක් ගැන අදහසක් තිබිලා නැහැ. ගිය වතාවේ මහින්ද, මෛත්‍රී. ඊට කලින් වතාවේ මහින්ද, ෆොන්සේකා. ඔය විදියට බැලුවාම දෙකට බෙදුණු සටන් තමයි තිබිලා තියෙන්නේ. මෙවර අනිවාර්යයෙන්ම තුන්කොන් සටනක් නිර්මාණය වෙනවා. අපි එක්සත් ජාතික පක්ෂය ඉදිරිපත් කරන අපේක්ෂකයාටත්, මහින්ද රාජපක්ෂලා ඉදිරිපත් කරන අපේක්ෂකයාටත් එරෙහිව මෙවර ජනාධිපතිවරණය තුන්කොන් සටනක් බවට අනිවාර්යයෙන්ම පත් කරනවා. ජනතාවගෙන් අපි ඉල්ලනවා මේ තුන්කොන් සටන සාර්ථක කරමු කියලා. එතකොට දෙවැනි මනාපය ගණින්න වෙනවා. දෙවැනි මනාපය ගැනලා ඉවරවෙලා පත්වෙන ජනාධිපතිට ලෝකය තුළ, අපේ රට තුළ ඇතිකරනු ලබන දේශපාලන පිළිගැනීම යම් මට්ටමකින් අඩු වෙනවා. අනෙක 19 වැනි සංශෝධනය තුළ ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල සීමා කරලා තියෙන තත්වයත් ගත්තාම ජනාධිතිවරයා කියන කෙනා අදාළ නැති කෙනෙක් බවට පත්වෙනවා. එසේ පත්කිරීම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ඉල්ලා සිටින සමස්ත ශ්රී ලාංකික ජනතාවගේ වගකීමක්. ජනතාවට ඒක කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ එළැඹෙන ජනාධිපතිවරණය තුන්කොන් සටනක් බවට පත්කිරීමෙන්. මෙවර වැඩිපුරම ඡන්ද ගන්න අපේක්ෂකයාට සීයට 50කට වැඩි ඡන්ද නැති කරන්න ඕනෑ.
ඒ අනුව ජවිපෙ පාර්ශ්වයට ඡන්දය දීමෙහි වැදගත්කමක් ඇති බව ඔබලා තර්ක කරනවා නේද?
අපි කල්පනා කරන දෙයක් තියෙනවා. ජාතික ජන බලවේගය මගින් ඉදිරිපත් කරන අපේක්ෂකයාව ශක්තිමත් කිරීම තමයි 1978 ඉඳලා මේ විධායක ජනාධිපති ක්රමය අහෝසි කරලා පාර්ලිමේන්තුව ශක්තිමත් කිරීමේ දේශපාලන වුවමනාව ඉදිරිපත් කරපු අයගේ වගකිම. එන පුද්ගලයාගේ නාමය හෝ මුහුණ දිනවීම නෙවෙයි වැඬේ. මේ මැතිවරණය ඒ තත්වයට පත්කිරීම විසින් විධායක ජනාධිපති ක්රමය අහෝසි කරලා පාර්ලිමේන්තු ක්රමය ශක්තිමක් කරන්න මග පෑදෙනවා.
ජවිපෙ මේ ජනාධිපතිවරණයට දිනන්න බැරි අපේක්ෂකයෙක්ව දාලා ඡන්ද කඩමින් සැබෑ සතුරාව පරාජය කරන්න තියෙන අවස්ථාව නැතිකරන බව ප්රධාන පක්ෂ දෙකේම චෝදනාව වෙනවා නේද?
ඒක චෝදනාවක් විදියට අපි බාරගන්නේ නැහැ. ඒක ගෞරවයක්. ඔව්, අපි ඡන්ද කඩනවා. දැන් ඡන්ද කඩන එක තමයි කරන්න ඕනෑ. ඒක තමයි වැඬේ. ජනතාව කරන්න ඕනෑ සාම්ප්‍රදායිකව මහින්ද රාජපක්ෂලාත්, යූඇන්පීයත් ගේන අපේක්ෂකයන්ව ප්රතික්ෂේප කරලා තුන්වැනි කෙනෙක්ට ඡන්දය දෙන එකයි. ඒ තුළම තමයි බහුවිධතාවයෙන් යුතු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වටපිටාවක් හදාගන්නට පාර කපාගන්න පුළුවන්. ඒ නිසා ඒක අපි චෝදනාවක් විදියට බාරගන්නේ නැහැ.
ලාංකේය දේශපාලනයේ ප්රධාන පක්ෂ කියලා තමන්ව හඳුන්වාගැනීමේ කලාව ඉවර කරන්න ඕනෑ. ඒකට අපිත් උත්සාහ කළා. ඒක තවමත් බැරිවුණා. ජනාධිපතිවරණයක් නැති කාලවලදී ඔය මූලික යැයි කියන බලවේග දෙකට පිටින් සමාජය තුළ විශාල ක්‍රියාකාරීත්වයක් තියෙනවා. තට්ටු මාරු සංස්කෘතිය ප්රතික්ෂේප කරනවා. නැවත ජනාධිපතිවරණයක් ආපු ගමන් මේක ගොඩවල් දෙකක් බවට පත් කරනවා. ඒ නිසා මේ සම්ප්‍රදාය කඩලා තුන්කොන් සටනක් නිර්මාණය කළ යුතුමයි. වාමාංශික, විකල්ප, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී, ජාතික සමගිය අගය කරන, සමානාත්මතාව හොයන, හොරකමට විරුද්ධ, දූෂණයට විරුද්ධ, වංචාවට විරුද්ධ සියලුදෙනාගේම බලවේගයක් අඛණ්ඩව පවත්වාගෙන යා යුතුයි. අපට ස්වයං විවේචනයකුත් තියෙනවා ඒ අඛණ්ඩතාව මීට කලින් ජනාධිපතිවරණවලදී පවත්වාගෙන නොයෑම ගැන. ඒ වැඬේ කළා නම් මේ ප්රධාන යැයි කියන කණ්ඩායම් එක්කෝ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය දෙසට මාරු වෙනවා. වෙනස් වෙනවා. අර බලවේග පරාජය වෙනවා. ලංකාවේ ප්‍රගතිශීලී, රට ගැන හිතන බලවේගය සමත් වෙලා නැහැ අර බලවේගයට අභියෝගයක් දෙන්න පුළුවන් දැවැන්ත බලවේගයක් හදාගන්නට. එහෙම බෙදීමක් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට අවශ්‍යයි.
පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණවලට වඩා ජනාධිපතිවරණයකදී වෙනත් පක්ෂවලට ඡන්දය නොදෙන තැනට ජන මනස හැඩගැහිලා නේද?
ඇත්තටම ජනතාවට ඒක වෙනස් කරන්න පුළුවන්, දිනන්න පුළුවන් තැනක් ඕනෑ. පහුගිය කාලයේදී අපේ යාළු මිත්‍රයනුත් කිව්වේ ඔයාලාට දුන්නාට වැඩක් නැහැ, ඕගොල්ලෝ දිනන්නේ නැහැ කියන එක. සමාජයට රටේ කුණුවූ බලවේග දෙක ගැන විවේචනයක් තිබුණත්, ප්රබල උත්තරයක් දෙන්නෙත් නැහැ. එහෙම උත්තරයක් පේන්න නැහැ. අපි උත්සාහ කරන්න ඕනෑ අපි අතර මොන වෙනස්කම් තිබුණත් ප්රබල උත්තරයක් ලබාදෙන්න. ඒ උත්තරය ජවිපෙට තනිවම හෝ තව එක්කෙනෙක්ට දෙන්නෙක්ට දෙන්න බෑ. ඒක ජාතික කාර්යභාරයක් විදියට සලකා සියලු ප්‍රගතිශීලී බලවේග එක්විය යුතුයි. ලිබරල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිගන්නා අයට පවා ඒක ඕනෑ නම් මම කියන ආකාරයේ තුන්වැනි පාර්ශ්වයක් ශක්තිමත් කළ යුතුමයි.
ජාතික ජන බලවේගය කියන නාමය යටතේ ජවිපෙ සන්ධානගත වූ කණ්ඩායම් අතර සමකාමී හා සංක්‍රාන්ති ලිංගික ප්‍රජාව නියෝජනය කරන සංවිධානයක් තියෙනවා. ප්රධාන දේශපාලන පක්ෂයක් විදියට සමාජයෙන් කොන්කරන එවැනි සංවිධානයක් සමඟ සන්ධානගතවීම දැනෙන්නේ කොහොමද?
මේ සමාජය ඇතුළේ ඉන්න පීඩාවට පත්වූ හා ප්රතික්ෂේප කරනු ලැබූ සියලු බලවේගවලට තැනක් ඕනෑ. ස්ථානයක් ඕනෑ. ඇත්තටම ඒ සියලුදෙනාගේ වගකීම තමයි එහෙම ස්ථානයක් ශක්තිමත් කරගැනීම. ඒක අවශ්‍යයි. ජාතික ජන බලවේගය උත්සාහ කරන්නේ ඒ කාර්යය ඉටු කරගන්නයි. විසිරිලා, පැතිරිලා ඉන්න අයව එකතු කරගැනීමයි. පිටමං කරන ලද හා පීඩාවට පත්කරන ලද අයගේ වුවමනාවන් වෙනුවෙන් යුක්තියට ආදරය කරන මිනිස්සු එක්රැස් විය යුතුයි. 71 කැරැල්ලේදී යුක්තියට ආදරය කරපු මිනිස්සු මියගියා. 89දීත් මියගියා. උතුරු නැගෙනහිර අරගලයේත් යුක්තියට ආදරය කරපු මිනිස්සු ඕනෑ තරම් හිටියා. ඒ අයත් මියගියා. දැන් අපි මේ ක්රමය තුළ මරණයෙන් කෙළවර නොවී අරගලයක් කරන මාදිලියක් සොයාගත යුතුයි. අපි හිතන්නේ මේ ජනාධිපතිවරණය ඒකට හොඳ අවස්ථාවක්. ඒ අවස්ථාව නිර්මාණය කරන්න තමයි අපි මහන්සි වෙන්නේ. අපි හිතනවා ජවිපෙ හැටියට අපට ඒ වෙනුවෙන් යම් කාර්යභාරයක් තියෙන බව. අපේ කොටස අපි උපරිමයෙන් කරනවා.
මේ අතර එජාපයෙන් අපේක්ෂත්වයට යෝජනා කරන ජනප්‍රියම නම බවට ‘සජිත් ප්‍රේමදාස’ පත්වෙලා නේද?
එජාප ඉතිහාසයේ මහා දැවැන්ත නායකයන් අතර සජිත් ප්‍රේමදාස කියන්නේ තවම පියාගේ හෙවණැල්ල යට වැඩෙන කෙනෙක්. එයාට පියාගෙන් ස්වාධීනව තමන්ගේ පෞරුෂයකින් නැගී සිටින්න බැරි කෙනෙක්. එක්තරා ආකාරයකට මිථ්‍යා දෘෂ්ඨික, පසුගාමී, සමාජ ආකල්ප නියෝජනය කරන කෙනෙක්. අපේ රටේ පීඩාවට පත්වූ ජනවර්ග හා ජන කණ්ඩායම් ගැන සැලකිල්ලක් නොදැක්වූ කෙනෙක්. එක පැත්තකින් මහින්ද රාජපක්ෂලාගේ දේශපාලනයයි සජිත්ගේ දේශපාලනයයි අතර ලොකු වෙනසක් නෑ. ඒ නිසා සජිත් ශක්තිමත් ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක් ලෙස පෙරට ගේන්න පුළුවන්කමක් නැහැ කියන එකයි මගේ අදහස. අපි කැමතියි සජිත් ඉල්ලනවාට. හේතුව අනිවාර්යයෙන්ම සජිත් පරදිනවා.
රාජපක්ෂ පෙරමුණේ ඉන්නේ ගෝඨාභය. ඔහුව දකින්නේ කොහොමද?
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියන්නේ ඒ කඳවුරෙන් ඉතිහාසයේ මෙතෙක් ඉදිරිපත් වූ සියලු අපේක්ෂකයන්ට වඩා දුර්වල කෙනෙක්. ඔහු ඉතාම භයානක චෝදනා ගණනාවකට ලක්වූ කෙනෙක්. ප්රාදේශීය සභාවක සිට ඉහළට කිසිම තැනක දේශපාලනය කරලා නැති කෙනෙක්. ඉතින්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ශක්තිමත් අපේක්ෂකයෙක් වෙන්නේ නැහැ. ඒත් එයා ආවොත් ඒකත් හොඳයි. ඒ තත්වය තුළ මේක තුන්කොන් සටනක් බවට පත් කරගන්නට තියෙන ඉඩකඩ තවත් සාර්ථක වෙනවා.
