No menu items!
25.2 C
Sri Lanka
14 May,2025
Home Blog Page 393

ලෝකය අතහැර ශවේන්ද්‍ර තෝරාගැනීම

0

හිටපු යුද හමුදාපති ලුතිනන් ජෙනරාල් මහේෂ් සේනානායක සිය ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගිය පසු 23වැනි යුද හමුදාපති ලෙස පැත්වීම් ලැබුවේ මහේෂ් සේනානායක යටතේ දෙවෙනියා ලෙස සිටි මේජර් ජෙනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ය. ඒ ලුතිනන් ජෙනරාල් නිළයට උසස්වීම් ලබමින් ය. මෙම පත්වීම කරන්නේ ජනාධිපතිවරයා විසින් ය. මෙහිදී අදාළ තනතුර ජේ්‍යෂ්ඨයාටම දියයුතු යැයි නියමයක් නැත. එහෙම දුන් ඉතිහාසයක්ද නැත. මේ පත්වීම මෙලෙස අප ප්‍රශ්න කරන්නේ ඇයි? මෙම තනතුර මෙම පුද්ගලයාට දෙන්නට ජනපති තීරණය කර ඇතැයි යන්න සැලවූ වහාම අපහට නැගුණු ප්‍රධාන ප්‍රශ්නය වන්නේ යුද අපරාද චෝදනා බරපතළ ලෙස, දේශීයව මෙන්ම විදේශීයවද එළ්ලවන පුද්ගලයෙකුට මෙම තනතුර ලබාදීම තුළින් 2015 ජනවාරි 08ට පසුව මානව හිමිකම් පිළිබඳව ලෝකය පුරා අප විසින් ගොඩනගාගත් ප්‍රතිරූපයට කුමන ඇබැද්දියක් වෙනු ඇතිද කියන එකය. ඊළඟ ප්‍රශ්නය වුණේ නොයෙක් කූටඋපාය උපක්‍රම මතින් ජනපති සටනට පැනගෙන තිබෙන හිටපු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ සමීපතම හමුදා නිළධාරියෙකු හමුදාපති නිළයට පත් කරන්නේ කෙසේද යන්නයි. අබමල් රේණුවක බුද්ධියක් තිබෙන පාලකයෙකු නම් කවදාවත් මෙවැනි තීරණයක් ගන්නේ නැත. කෙසේ හෝ බුද්ධියෙන් තොර මෙම තීරණය නිසා ජී එස් පී බදු සහනය ඇතුළු ලෝකයෙන් අපිට ලැබෙන බොහෝ දේ නැතිවී යාමේ අවදානමක් ඇතිවී ඇත. ඊටත් වඩා දේශීයව අප දිනාගෙන සිටි අසල්වැසි දෙමළ ජනයාගේ සිත් අප මෙම තීරණය සමගින් බිඳ ඇත. එය රට තුළ සහජීවනමය අනාගතයට හොඳ නැත.

සතර අතින් විරෝධය


මෙම පත්කිරීම පිළිබඳව මේ වන විට ලෝකයේ සතර අතින් දැවැන්ත විරෝධයක් ගලාගෙන එමින් තිබෙයි. එය බරපතළ ප්‍රශ්නයක් ය. එහෙත් අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ ද ඔහේ බලාගත් අත බලාගෙන සිටින්නේය. ඇවන්ගාඞ් චෝදනා නිසා කාලයකට කලින් ඇමති පට්ටම ගැලවී දැන් විදේශ අමාත්‍යවරයා සේ කටයුතු කරන තිලක් මාරපන නම් මේක ස්වෛරීත්වය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් යැයි ප්‍රකාශ කරමින් අන්තර්ජාතික මතය අප ගණන් ගන්නේ නැති බව ලෝකයට පෙන්වා ඇත.


මෙම පත්වීමත් සමග එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහකොමසාරිස් කාර්යාලය නිවේදනයක් නිකුත් කළේය. එහිදී එහි මහ ලේකම් මිෂෙල් බැචලේ ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙම පත් කිරීම බරපතළ ප්‍රශ්නයන් සහ මානව හිමිකම් පිළිබඳ සැකසංකා තමන් තුළ ඇති කරන බවය. එහිදී ඇය අවධාරණය කරන්නේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සාම සාධක හමුදා ක්‍රියාන්විතයන් සඳහා ලංකාවේ සන්නද්ධ හමුදා යෝදාගැනීම පිළිබඳවද මේ නිසා බරපතළ ප්‍රශ්න ඇතිවෙන බවය.
මෙම පත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් සිය දැඩි අවධානය යොමු කරන බව ප්‍රකාශ කරන ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය ප්‍රකාශ කරන්නේ, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය සහ වෙනත් රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන සංවිධාන ලේඛනගත කර ඇති ආකාරයට ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට එරෙහිව මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් පිළිබඳ බරපතළ චෝදනා ඇති බව සහ එම චෝදනා විශ්වසනීය බවය. සංහිඳියාව හා සමාජ සමගිය සඳහා වන උවමනාව අතිශය ලෙස පවතින අවස්ථාවක, මෙම පත්වීම ශ්‍රී ලංකාවේ කීර්තිනාමය, යුක්තිය සහ වගවීම ප්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහා වූ කැපවීම් හෑල්ලුවට ලක් කරන බවය.


කොළඹ ඇමරිකා එක්සත් ජනපද තානාපති කාර්්‍යාලය මෙම නිවේදනය නිකුත් කළ පමාවෙන් සිංහල බෞද්ධ විමල් වීරවංස ප්‍රමුඛ කල්ලිය එකින් එක ප්‍රකාශ නිකුත් කරන්නට විය. තවමත් යැංකි බව රැකගෙන සිටින පුද්ගලයෙකු ජනාධිපති පුටුවට ඔසවාගෙන යමින් සිටින ඔවුන් මෙවැනි විරෝධතා දැක්වීම විහිළුවක්මය.


මේ පිළිබඳව යුරෝපා සංගමයද බරපතළ නිවේදනයක් නිකුත් කළ අතර එහිදී ඔවුන් කියා සිටියේ සංහිඳියාව ඇති කිරීම සහ වගවීම යන කාරණා මෙමගින් බරපතළ ලෙස ප්‍රශ්න කෙරෙන බවය. ඉන්පසුව කැනඩාවද මෙවැනි බරපතළ ප්‍රකාශයක් කරමින් සංහිඳියාව සහ යුක්තිය වගවීම පිළිබඳව මෙරට ගෙනයන වැඩ පිළිවෙළ පිළිබඳව සිය සැකසංකා ජනිත කර ඇත. මෙම අන්තර්ජාතික තත්ත්වයන්ට ලංකාව ළදරු ලෙස ප්‍රතිචාර දක්වමින් සිටීම ප්‍රශ්නය තව තවත් උග්‍ර කරනු ඇත.

දෙමළ ජනතාව

මෙම පත් කිරීම පිළිබඳව උතුරේ දෙමළ ජනතාව තුළ සැකය ජනිත කර ඇත. අතුරුදන් වූ දෙමාපියන්, දරුවන්, නෑදෑයින් සොයා යමින් ද ඔවුන්ට යුක්තිය ඉටු කර ගැනීම උදෙසා ද නොනවතින අරගලයක නිරත උතුරේ මිනිසුන් මෙම පත් කිරීම නිසා නැවත සිංහල සමාජය දෙස කෝපයෙන් බලන තත්ත්වයක් උදාවී ඇත. ඔවුන්ගේ දේශපාලන නියෝජිතයන් වන ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය මෙම පත් කිරීමට සිය දැඩි විරෝධය, ආණ්ඩුව හමුවේ පළකර ඇත. ට්විටර් පණිවිඩයක් යොමුකරන එම සන්ධානයේ මාධ්‍ය ඒකකය, මෙම පත් කිරීම පිළිකුලෙන් යුතුව හෙලා දකිමින් ප්‍රකාශ කරන්නේ, මේ පත්වීම උතුරේ දෙමළ ජනතාවට කළ අවමානයක් සේ සලකන බවය.

මෙලෙස වර්තමාන යුද හමුදාපතිවරයාට චෝදනා ගොනුවෙන්නේ ඇයි සොයා බැලිය යුතුය. හමුදාපති තනතුරට ඔහු සුදුසු නැති බව කියන්නේ ඇයි? සොයා බැලිය යුතුය.

යුද අපරාධ චෝදනා


ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට එරෙහිව යුද අපරාධ සහ මානව වර්ගයාට එරෙහි අපරාධ සඳහා නඩු පැවරීමට ප්‍රමාණවත් සාක්ෂි තිබෙන බව දකුණු අප්‍රිකාවේ සිට ක්‍රියාත්මක ශ්‍රී ලංකාවේ සත්‍ය සහ යුක්තිය සඳහා ව්‍යාපෘතිය (ෂඔන්‍ඡ), ශවේන්ද්‍ර සිල්වා පිළිබඳ පිටු 137ක සවිස්තර වාර්තාවක් පළකරමින් කියා සිටී. ඔවුන් එම වාර්තාව ප්‍රකාශයට පත්කරන්නේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා යුද්ධ හමුදාවේ දෙවැනි නිළයට නැතිනම් හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානී තනතුරට පත් කළ පසුගිය ජනවාරියේ දීය. ලංකාවේ උසස් හමුදා නිළධාරියෙකුට එරෙහිව යුද අපරාධ සම්බන්ධයෙන් පළකරනු ලැබූ සවිස්තරම වාර්තාව සහ තොරතුරු ගොනුව මෙය බව මෙම ව්‍යාපෘතිය භාරව කටයුතු කරන අන්තර්ජාතිකව නමක් දිනාගෙන සිටින නීතිවේදිනියක වන යස්මින් සූකා මහත්මිය ප්‍රකාශ කරන්නීය. යස්මින් සූකා යනු ශ්‍රී ලංකාවේ යුද්ධයේ අවසන් අදියරේදී සිදුවූ දේවල් පිළිබඳව සොයා බැලීමට 2010දී එක්සත් ජාතීන්ගේ මහලේකම්වරයා පත් කරනු ලැබූ නීතිවේදීන් තිදෙනාගෙන් කෙනෙකි.


ඔවුන්ගේ මෙම සවිස්තර තොරතුරු ගොනුව තුළ 2008/2009 කාලයේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ අණ යටතේ 58 සේනාංකය උතුරේ ගම් සහ නගර තුළ එල්ල කළ ප්‍රහාර පිළිබඳව සාක්ෂි සහිත සවිස්තර වාර්තා පළ කරයි. කිසිදු වගවිභාගයකින් තොරව සාමාන්‍ය ජනතාවට හිතාමතාම ප්‍රහාර දියත් කිරීම, රෝහල් සහ වෛi කාර්්‍ය මණ්ඩල ප්‍රහාරවල ඉලක්ක බවට පත් කරගැනීම, තහනම් අවි යොදාගැනීම ආදී වූ වපසරීන් ගණනාවක් ආවරණය කරමින් මෙම තොරතුරු සම්පිණ්ඩනය කර ඇත. මෙහිදී ඔවුන් පවසන්නේ ජාත්‍යන්තර නීතියට අනුව මෙම යුද නිළධාරියා ඍජුව වගකීමෙන් බැඳෙන බවය. තමන් යටතේ සිටින කාර්ය මණ්ඩලයට නීති විරෝධී ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා ලෙස අණ කිරීම, ඔහු යටතේ සිටින කාර්ය මණ්ඩලයේ පුද්ගලයින් නීති විරෝධී ක්‍රියා සිදුකරන විට එයට එරෙහිව කටයුතු නොකිරීම යන ප්‍රධාන කරුණු දෙක ඔස්සේ ඔහුට මෙහිදී චෝදනා එල්ල කර ඇත.

මෙහිදී සිවිල් ජනතාවට එරෙහිව හිතාමතාම ප්‍රහාර එල්ල කළ බවට සාක්ෂි සපයන එම වාර්තාව කියන්නේ කිලිනොච්චිය රෝහල්වලට සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ ආයතනවලට දිගින් දිගටම ප්‍රහාර එල්ල කරන විට සහ කිලිනොච්චිය අල්ලා ගන්නා විට එම සේනාංකය (58) සඳහා ශවේන්ද්‍ර සිල්වා අණ දුන් බවය. පුදුකුඩුඉරිප්පු අල්ලා ගැනීමේ 58 සේනාංකයේ මෙහෙයුම පිළිබඳ තොරතුරු සහ සාක්ෂි සම්පිණ්ඩනය කරන එම වාර්තාව කියන්නේ හඳුනාගැනීම සඳහා ඕනිවාටත් වඩා හැකියාව තිබියදී හමුදා සේනාංකය රෝහල් තුළට ප්‍රහාර එල්ල කළ බවය. පුදුමාතලන්, වල්ලියාමඩම්, මුල්ලිවයිකාල් ආදී ප්‍රදේශ තුළ 58 සේනාංකය සිවිල් ජනතාවට එරෙහිව ඉවක් බවක් නොමැතිව එල්ල කළ ප්‍රහාර මාලාව සහ ඒ සඳහා ඔවුන් තහනම් අවි භාවිත කිරීම පිළිබඳව සාක්ෂි සහ තොරතුරු රාශියක් මෙම වාර්තාව ඉදිරිපත් කරයි. මෙහිදී සමහර ස්ථානවලදී මෙම ප්‍රහාර නිසා මියගිය පුද්ගලයන්ගේ සංඛ්‍යා දත්තද ඔවුන් ඉදිරිපත් කරනු ලබයි. එලෙස සඳහන් කරමින් ඔවුන් ප්‍රකාශ කරන්නේ පුදුකුඩුඉරිප්පු රෝහල තුළ ප්‍රහාරවලින් 60ක් පමණ සිවිල් වැසියන් මිය ගිය බවය.


වට්ටුකාල් පාලමේදී ජනතාව 58 සේනාංකයට බාර වුණ බව එක්සත් ජාතීන්ගේ වාර්තා ප්‍රකාශ කරන බව පවසන මෙම තොරතුරු ගොනුව, පසුව මෙම බාර වූ පිරිසේ මළ සිරුරු වට්ටුකාල් පාලමේ අනික් පස තිබෙනු දැක ඇති අයගේ සාක්ෂි ඉදිරිපත් කරයි. එහි එක තැනක පුද්ගලයෙක් ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙහිදී බාර වූ එල් ටී ටී ඊ නායකයින් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා විසින් අතට අතදී බාර ගත් බවය. වාර්තාවේ තව තැනක තිබෙන්නේ මෙසේ 58 සේනාංකයට බාර වූ එල් ටී ටී ඊ නායකයින් අතර නඬේෂන්, පුලිදේවන් සහ නඬේෂන්ගේ සිංහල බිරිඳ විනීතා ද සිටි බවය. එහෙත් අද මොවුන් ආගිය අතක් නැත. මෙම වාර්තාවේ තව තැනක තිබෙන්නේ හමුදාවට යටත් වී පැමිණි පිරිස අතර සිටි එල්. ටී. ටී. ඊ සාමාජිකයින් 500 දෙනෙකුගේ නම් කතෝලික පියනමක් විසින් හමුදාවට ලබා දුන් පසුව, මෙගා හෝන් එකක් භාවිත කරමින් ඔවුන්ගේ නම් අඬගසා බස් රථවලට නග්ගාගෙන රැගෙන ගිය බවය. එම අවස්ථාවේ එම ස්ථානයේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා, ජගත් ජයසූරිය වැනි හමුදාවේ උසස් නිළධාරීන් සිට ඇති බව එම වාර්තාව කරුණු ඉදිරිපත් කරයි.

යුද මුක්ත කලාපයේ සිටිනු ලැබූ සාමාන්‍ය සිවිල් ජනතාව ඉලක්ක කරමින් 58 සේනාංකය එල්ල කළ ප්‍රහාර පිළිබඳව හදවත කම්පනය වන තොරතුරු රාශියක් මෙම ගොනුව තුළ අන්තර්ගතය. එම ප්‍රහාර ඇසින් දුටු සාක්ෂිකරුවන් එම බිහිසුණු ප්‍රහාර විස්තර කරන ආකාරය කියවීමේදී හද සසල වේ.


මෙම අවසන් යුද්ධයේ තොරතුරු වලට අමතරව 1988/1989 දකුණේ පැවති ජන සංහාරය ගැනද ඔවුන් තොරතුරු ඉදිරිපත් කරන්නේය. එහිදී එම වාර්තාව කියන්නේ එම ඝාතනයන් ද රාජ්‍ය අනුග්‍රහය යටතේ සිදුවුණ බවය. 60000ක් පමණ මෙම සංහාරයේදී මරාදමනු ලැබ ඇතැයි විශ්වාසය පළකරන වාර්තා කියන්නේ, මෙම අවධියේදී ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යටතේ එවක මාතලේ ප්‍රදේශයේ, ගජබා රෙජිමේන්තුව යටතේ වැඩ කළ බවය. මාතලේ සමූහ මිනීවළ පිළිබඳව සඳහන් කරන වාර්තාව ප්‍රකාශ කරන්නේ 154 දෙනෙකුගේ සිරුරු එයින් සොයාගෙන ඇති බවය. මේ නිසා මාතලේ ප්‍රදේශයේ එවක ක්‍රියාත්මක වූ මෙම අපරාධ සඳහා මෙම හමුදා නිළධාරීන් වඟකිව යුතු බව එම වාර්තාව කියයි.


මාතලේ ශාන්ත තෝමස් විද්‍යාලයෙන් මුලික අධ්‍යාපනය ලැබ 1984 වසරේදී කැඩෙට් නිලධාරියකු ලෙස යුද හමුදා සේවයට එක්වූ මේ නිළධාරියා, හමුදාව තුළ 34 වසරක වෘත්තීය ජීවිතයක් ගතකර ඇත. අවසන් යුද්ධයෙන් පසුව මොහු 2010 – 2015 කාලය තුළ එක්සත් ජාතීන්ගේ නිත්‍ය නියෝජ්‍ය තානාපති ධුරය හෙබවීය. එම අවධියේදී ද මොහුට වරින් වර යුද අපරාද චෝදනා එල්ල වූ අතර 2012 වර්ෂයේදී දකුණු අප්‍රිකාවේ නියෝජ්‍ය මහකොමසාරිස් ධුරය සඳහා යෝජනා වුණත් එරට තුළින් එයට බලවත් විරෝධයක් පළවීම නිසා, ඔහුට එම තනතුර අහිමි විය. මෙනිසා මේ හමුදා නිළධාරියාට මේ එල්ලවෙන යුද අපරාධ චෝදනා අද ඊයේ දේවල් නොවන බවද කිවයුතුය.

ප්‍රශ්නය තිබෙන්නේ ලංකා රජය මෙම චෝදනා පිළිබඳව නිවැරදි පරීක්ෂණයක් කර රටට ලෝකයට ඇත්ත ප්‍රකාශ නොකිරීමය. වැරද්දක් කර ඇත්නම් නීතියට අනුව දඬුවම් ලබා නොදීමය.
එම ක්‍රියා නොකරන ආණ්ඩුව එම චෝදනාලාභී පුද්ගකයින් තෝරා ඔවුන්ට රටේ ඉහළම වඟකිවයුතු තනතුරු ප්‍රධානය කිරීම බරපතළ ප්‍රශ්නයක් ය. මෙම ක්‍රියා නිසා අන්තර්ජාතිකව හෑල්ලුවට ලක්වෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවය. ■

වර්ග අඩියක් රුපියල් 260යි විදුලිබල අමාත්‍යාංශ ගොඩනැගිලි ගනුදෙනුව තවත් කෘෂිකර්ම ගොඩනැගිලි ගනුදෙනුවක්ද?

රජයෙන් නොමිලයේ ලබාදෙන සුඛෝපභෝගී පහසුකම් තනතුරු මාරුවක් සමඟ අලුත් කිරීමේ මේනියාවක් ශ්‍රී ලංකාවේ අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ සමහර සාමාජිකයන්ට ඇත.
අමාත්‍ය මණ්ඩල විෂය වෙනස් වීමකදී අලුත් අමාත්‍යාංශයෙන් ලැබෙන වාහන අලුත් ඇමතිට පරණය. අමාත්‍ය කාර්යාලය පරණය. එය අලුත්වැඩියා කළ යුතුය. ගෘහභාණ්ඩ පරණය. ඒවා අලුතින් ගත යුතුය. තිර රෙදිද අලුත් කළ යුතුය.


සමහරුන්ට අමාත්‍යාංශ ගොඩනැගිල්ල පරණය. නැත්නම් ඉඩ ප්‍රමාණය මදිය. ඒ සඳහා ඉඩ වැඩි අලුත් සුඛෝපභෝගී ගොඩනැගිලි සොයයි. එසේ අලුත් ගොඩනැගිල්ලක් සොයාගතහොත් ඊට ගෙවිය යුත්තේ මහජනයාගේ මුදල්ය. ඇමතිවරුන්ගේ සාක්කුවෙන් නොවන නිසා ඔවුන්ට ප්‍රශ්නයක් නැත.


මේ ආකාරයට අලුත්ම ගොඩනැගිලි ගාය වැළඳී ඇත්තේ විදුලිබල, බලශක්ති හා ව්‍යාපාර සංවර්ධන අමාත්‍ය රවී කරුණානායකටය.
දැනට විදුලිබල අමාත්‍යාංශය පවත්වාගෙන යන කොළඹ 07 ආනන්ද කුමාරස්වාමි මාවතේ ලක්ෂ්මන් කදිරගාමර් ගොඩනැගිල්ල අලුත් අමාත්‍යවරයාගේ කටයුතුවලට ඉඩ මදිවී ඇතැයි කියනු ලැබේ. ඇත්තම හේතුව ඉඩම මදිවීමද, නැතිනම් සුඛෝපභෝගී නොවීමදැයි දන්නේ අමාත්‍යවරයාම පමණි.


ඒ නිසාම දැන් විදුලිබල, බලශක්ති හා ව්‍යාපාර සංවර්ධන අමාත්‍යාංශය කොළඹ 02 නවම් මාවතේ පිහිටි ගොඩනැගිල්ලකට ගෙනයෑමට විෂයභාර අමාත්‍ය රවී කරුණානායක තීරණය කර ඇත.


අලුත් ගොඩනැගිල්ල වර්ග අඩි 40,000කි. එක් වර්ග අඩියක් සඳහා රුපියල් 260ක් ගෙවීමට නියමිතය. දැන් අමාත්‍යාංශය ඇති ගොඩනැගිල්ල වර්ග අඩි 19000කි. එහි වර්ග අඩියක් සඳහා ගෙවන්නේ රුපියල් 74කි.


ඒ අනුව නව ගොඩනැගිල්ලේ මාසික කුලිය රුපියල් මිලියන 10.4කි. නැත්නම් රුපියල් එක්කෝටි හාරලක්ෂයකි. අවුරුද්දක් සඳහා කුලිය රුපියල් මිලියන 124කි. මේ ගොඩනැගිල්ල මුලින්ම කුලියට ගන්නට යන්නේ අවුරුදු දෙකක් සඳහාය. ඒ අනුව ඒ සඳහා යන වියදම රුපියල් මිලියන 248කි.


ගොඩනැගිල්ල කුලියට ගැනීම සඳහා ඉල්ලන ලද මුදල ලබාදීම මුදල් අමාත්‍යාංශය ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. දැන් එම මුදල ලබාගැනීමට යන්නේ විදුලිබල අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ලංකා විදුලි පෞද්ගලික සමාගම හෙවත් ලෙකෝ සමාගමෙන්ය. මේ වනවිටත් එම ගනුදෙනුව සඳහා ලංකා විදුලිබල මණ්ඩලයේ වෘත්තිය සමිති විරෝධය දක්වා ඇත.


මේ ගොඩනැගිලි ගනුදෙනුව අනුමත කරගැනීම සඳහා විදුලිබල, බලශක්ති හා ව්‍යාපාර සංවර්ධන අමාත්‍ය රවී කරුණානායක අමාත්‍ය මණ්ඩලයට අවසන් සටහන ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ 2019 ජුලි 31 වැනිදාය. ඊට අනුව මේ සඳහා මුල්ම කැබිනට් පත්‍රිකාව ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ 2019 ජුනි 14 වැනිදාය. පසුව ඊට අදාල අමාත්‍ය මණ්ඩල සටහනක් 2019 ජුලි 02 වැනිදා ඉදිරිපත් කර ඇත.
මේ ගොඩනැගිලි ගනුදෙනුව සඳහා විවෘත තරගකාරී ලංසු කැඳවා ඇත්තේ 2019 මාර්තු 03 වැනිදාය. ඒ ඔහු අලුත් අමාත්‍යධුරයට පත්වී මාස තුනක් ගතවෙද්දීය. එම ලංසුවේදී ලංසු 5ක් ඉදිරිපත් කර ඇත. තාක්ෂණික ඇගයීම් කමිටුව හා ස්ථාවර ප්‍රසම්පාදන කමිටුව ඒවා සලකා බලා ඇත.


එම ලංසුවේදී ඉදිරිපත් වූ කොන්දේසි හා අනෙකුත් දුර්වලතා නිසා නැවත දින දහයක හදිසි මිල ගණන් කැඳවීමක් සිදුකර ඇත. එහිදී ලංසු දෙකක් ඉදිරිපත් වී ඇති අතර ඒවා තාක්ෂණික ඇගයීම් කමිටුව ඇගයීමට ලක්කර ඇත. කුලී මුදල සම්බන්ධයෙන් රජයේ තක්සේරුකරුගේ මතය ලබාගන්නා ලෙස ස්ථාවර ප්‍රසම්පාදන කමිටුව දන්වා ඇත.


ඒ අනුව රජයේ තක්සේරුකරු මෙම ගොඩනැගිල්ලේ එක් අඩියක් සඳහා තක්සේරු කර ඇති මුදල රුපියල් 212.50කි. එහෙත් රජයේ තක්සේරුකරුගේ නිගමනය පසෙක දා මිල සඳහා කැබිනට් මණ්ඩලය අනුමැතිය ලබාදී ඇත.
නව ගොඩනැගිල්ලේ එක් අඩියකට රුපියල් 260ක් වූ මිල ඉදිරිපත් කළ ලංසුකරු ඉදිරිපත් කර ඇති මිල වී ඇත්තේ වර්ග අඩියකට රුපියල් 285කි. එම මිල රුපියල් 260 දක්වා අඩු කරගෙන ඇත්තේ ඒ සඳහා කරන ලද සාකච්ඡාවකින් පසුවය. මේ ආකාරයට සාකච්ඡා කර මිල තීරණය කිරීමේ හැකියාව ලැබී ඇත්තේ අවසන් හදිසි මිල කැඳවීමේදී ලංසුකරුවන්ට අභියාචනා සඳහා අවස්ථාව නොදීම නිසාය. මේ තෝරාගත් ලංසුකරුම පළමු මිල කැඳවීමේදී වර්ග අඩියක් සඳහා රුපියල් 300ක මුදලක් ඉදිරිපත් කර ඇත.


එළැඹෙන සැප්තැම්බර් 15 දින විදුලිබල බලශක්ති හා ව්‍යාපාර සංවර්ධන අමාත්‍යාංශය නවම් මාවතේ අලුත් ගොඩනැගිල්ලකට යන බව ප්‍රකාශයට පත්කර ඇත. ඒ අනුව ඊට අදාල ගිවිසුම්ද අත්සන් කර සම්පූර්ණ කුලී මුදල හෝ ඉන් කොටසක් මේ වනවිට ගෙවා අවසන්ද විය හැක. කොහොමත් ලෙකෝ සමාගමෙන් ලැබෙන රුපියල් මිලියන 200ක මුදලින් අවුරුදු දෙකේ සම්පූර්ණ කුලී මුදල ගෙවිය නොහැකිය.


මෙහිදී පැනනගින ප්‍රශ්නය වන්නේ අමාත්‍ය රවී කරුණානායක වර්ග අඩියක් සඳහා වැඩිම කුලී මුදලක් ගෙවා අමාත්‍යාංශයක් පවත්වාගෙන යෑමේ වාර්තා ගොන්නට ඔහුගේ නමද ඇතුළත් කරගැනීමට උත්සාහ දරනවාද යන්නයි.


ඒ වෙන කිසිවක් නිසා නොව පසුගිය කාලයේ මහත් ආන්දෝලනයකට ලක්වූ රාජගිරියේ කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශ ගොඩනැගිල්ල දුමින්ද දිසානායක හිටපු ඇමතිවරයා කුලියට ගෙන තිබුණේ වර්ග අඩියක් රුපියල් 228කට වන නිසාය.


වත්මන් යහපාලන ආණ්ඩුවේ බරපතළ වංචා දූෂණ සොයාබලන ජනාධිපති විමර්ශන කමිටුව දැන් එම ගොඩනැගිල්ල කුලියට ගැනීම පිළිබඳව කරුණු විමසමින් සිටියි. ඊට කරුණු කීම සඳහා හිටපු අමාත්‍ය දුමින්ද දිසානායක ඇතුළු කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශයේ නිලධාරීන්ටද, ගොඩනැගිලි හිමිකාර පාර්ශ්වය වූ ඩී.පී. ජයසිංහ සමාගම වෙනුවෙන් නිළි සබීතා පෙරේරාටද එහි යන්නට සිදුවී තිබුණි.


රවී කරුණානායක අමාත්‍යවරයාගේ මේ ගොඩනැගිලි ගනුදෙනුව තවත් කෘෂිකර්ම ගොඩනැගිලි ගනුදෙනුවක් මෙන් නොවනු ඇතැයි කිව නොහැකිය.■

ආදරෙන් උයන්න ඕනෑ

0

කෑම කියන්නේ ඔහේ කන්නන් වාලේ කන්න තියෙන දෙයක් නෙවෙයි. පෝෂණය ඇරුණාම, ඒකට රසයක් පාටක් කලාවක් විතරක් නෙවෙයි සංස්කෘතියකුත් තියෙනවා. හුදු කෑම වට්ටෝරුවකින් එහාට හිතුවොත්, කෑම යනු වින්දනීය පරාසයක්.


එහෙව් කෑම ගැන අසංවිධිත කතාබහක් පදනම් කරගෙන අපිළිවෙළකට ලියැවෙන සටහනක් මේ. කතාබහට ඉඳගත්තේ අනෝමා විජේතුංග සහ ආචාර්ය උදන් ප‍්‍රනාන්දු. අනෝමා, ‘අනෝමා’ස් කිචන්’ නමැති සුප‍්‍රකට යූටියුබ් නාලිකාව හරහා ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාත එතෙර මෙතෙර ගැහැනු පිරිමි සමග කෑම ගැන හෘදය සංවාදයක යෙදෙන්නියක්. ආචාර්ය උදන් කෑමලෝලියෙක්. රසවතෙක්. අත්හදා බලන්නෙක්. මේ දෙදෙනාගේ සරල, අවිධිමත් කතාව තුළ ඔබ කැමැති තැනකුත් තිබිය හැකියි.

උදාන්: අපේ ගෙදර අම්මා සාමාන්‍යයෙන් ඉව්වේ නැහැ. ඒකට වෙනම කෙනෙක් හිටියා. අපි බැඳලා සුමානයකින් ගෙදර ආවාම හැලප හදන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන මායි වයිෆුයි අතර වාදයක් ඇතිවුණා. මම එක විදියක් කිව්වා. එයා එක විදියක් කිව්වා. අවසානයේදී එයා ජයගත්තා. එදා ඉඳලා කෑම ගැන වාද කරන එකත් එයාගේ ඉවිල්ලට මැදි වෙන එකත් මං අතහැරියා. එතැන ඉඳන් මම අක‍්‍රිය සහභාගිකයෙක් හැටියට එයා උයන විදිය ගැන බලාහිටියා. ඒ විදියට මං වයිෆ් උයන එක ඔබ්සර්ව් කරලා තියෙනවා අවුරුදු විස්සක් විතර වගේ. ඒකෙන් තමයි මම උයන හැටි ඉගෙනගන්නේ. අද මම උයන විදිය කවුරුහරි දැක්කොත්, පළපුරුදු විදියට උයනවා කියලා කියනවා. ඒක පැසිව් නොලේජ් එකක් වගේ ඔළුවට ගිහිං තියෙනවා.
අනෝමා: දැං අපි පිටරට කෑමක් උයන්න ගත්තාම ගොඩක් දේවල් ගන්න නැහැ.

උදාන්: මට මේ අවුරුදු දෙකකට තුනකට ඉස්සර පාස්කුවකට ස්පැනිෂ්-ෆ්‍රෙන්ච් කෑමක් හදන්න වුවමනා වුණා, ‘පෝක් ඉන් මිල්ක්’ කියලා. ඒකට ඉන්ග‍්‍රීඩියන්ස් ගොඩක් ඕනෑ නැහැ. මෙඩිටෙරේනියන් ස්පයිසස් ටිකක් තමයි ඕනෑ. ලොකු ඌරුමස් කුට්ටියක් ඕනෑ. ඒකට ලෙමන් පීල්ස් ඕනෑ. මම ගල්කිස්සෙ, දෙහිවල හැම තැනම ඇවිද්දා. අන්තිමට වැඬේ නතර කළා. පස්සේ දවසක ඒක හැදුවා. මේකෙදි මස් කුට්ටිය පැය දෙකක් විතර කිරෙන් ස්ලෝ කුක් වෙනවා. මස් කුට්ටිය හරිම සොෆ්ට් වෙනවා.


අනෝමා: මං හිතුවාටත් වඩා ලොකු දැනුමක් ඔයාට කෑම ගැන තියෙන පාටයි.


උදාන්: නෑ එහෙම නෑ.. 1987 ඉඳලා මගේ රස්සා නිසා මට ගොඩක් පිටරට යන්න වෙනවා. ඉතින් විවිධ කෑම කනවා. ඒවාට ආසා හිතෙනවා.
අනෝමා: හැබැයි මං දැකලා තියෙන්නේ පිටරට ගියාම ගොඩක් අය එහෙම කන්න හිතන්නේ නැහැ. එහේ ගිහිල්ලාත් අපේ පොල් සම්බෝලයක් බතක් හදාගෙන කන්න තියෙනවා නම් හොඳයි කියලා තමයි හිතන්නේ.


උදාන්: ඒකෙත් වැදගත් පොයින්ට් එකක් තියෙනවා. මමම විවේචනය කරනවා සමහර වෙලාවට පිටරට ගිහිං අපේ දේවල්ම කෑම. අපි තායිලන්තයට යනවා කියලා හිතමු. ප‍්‍රටුනාම්වල තියෙන සිංහල කඬේට තමයි හැමෝම යන්නේ. ඒකේ කෑම හරි රහයි. ඒ වාගේම තායි කෑමත් හරි රහයිනේ. මට හිතෙනවා, තායි කෑම තියාගෙන අපි අපේ දේවල්ම ආයෙත් කන්නේ ඇයි කියලා.


හැබැයි එක දෙයක් තියෙනවා, ඒ වචනෙට හරි සිංහල පරිවර්තනයක් නැහැ මං හිතන්නේ. ඉංග‍්‍රීසියෙන් කියනවා ‘කම්ෆර්ට් ෆුඞ්‘ කියලා. ගොඩාක් වෙලාවට අපි අසනීීප වුණාම කන්න කැමති කෑම ජාති ටිකක් තියෙනවාලූ. මාත් මේ ළඟදී සිංගප්පූරුවට ගිය වෙලාවක, මට උණක් හැදිලා හොඳ වෙන කාලේ.. මගේ පෝසත් යාළුවෙක් එක්ක සිංගප්පූරුවේ තියෙන ෆුලර්ටන් කියන හොඳම හෝටලයට ගියා. සෙවන් ස්ටාර් හෝටලයක්. යාළුවා කිව්වා මෙනු එකේ මේ පැත්ත බලන්න එපා.. මේ පැත්ත විතරක් බලලා ඕඩර් කරන්න කියලා. නමුත් මං ඕඩර් කළේ, බුරියානි එකකුයි ලෑම්බ් කරි එකකුයි. ඒ වෙලාවේ ඒක තමයි මට අවශ්‍ය වුණු කෑම. ඒකේ තියෙන ස්පයිසස් වගේ රසට. ඒකට කියන්නේ කම්ෆර්ට් ෆුඞ් කියලා.


අනෝමා: මං දකින්නේ ලංකාවේ අය ඔය ෆ්‍රෙන්ච් කෑමවලට එහෙම කැමති නැත්තේ, හරි ස්ට්‍රෝංනේ අපි.. පොල් සම්බෝලවලටත් හොඳට මිරිස්, හොඳට ඇඹුල් ඕනෑ. අපි පුරුදු වෙලා තියෙන්නේ ඒ වාගේ ස්ට්‍රෝං ෆ්ලේවර්ස්වලට. ෆ්‍රෙන්ච් වගේ කුකිංවල තියෙන්නේ සට්ල් ෆ්ලේවර්ස්නේ. හරියට චුට්ටක් ගම්මිරිස් දාලා චුට්ටක් කිරිවලින් වගේ.. ඒවා විඳින්න අපේ දිව පුරුදු නෑ. අපේ දිව ඊට වඩා ගොඩාක් රසවලට පුරුදු වෙලා.. මං නං දකින්නේ එහෙමයි. සමහර විට මේකේ මිරිස් නෑ කියයි.. මෙකේ ලූණුු මදි කියයි.. එහෙම කියන්නේ ඒ හින්දා.


උදාන්: ඇත්තටම ලංකාවේ කෑම උයන්න ලේසියිනේ. හැම දේටම ඕනෑ ලූණු ටිකක් කපලා.. කරපිංච ටිකක් කපලා.. එකම දේනේ. සමහර විට අබ ටිකක් දානවා, අමු තුනපහ වගේ පොඩි වෙනසක් විතරක් කරනවා.


අනෝමා: ඔයා දන්නවාද දැන් ලංකාවේ ගොඩක් අය උයන්නේ නෑ කියලා. කාන්තාවෝ උයන්නේ නෑ. තරුණ ළමයි උයන්න දන්නෙවත් නෑ.


උදාන්: මං පිටරට ඉද්දි.. මං කියන්නේ පිටරට හැම දෙයක්ම හොඳයි කියන මතයේ නෙවෙයි මම ඉන්නේ.. සම්ප‍්‍රදායන් දෙනවා කියන එක පිටරටවල තියෙනවා සීරියස්ලි. අපිත් ඔය කියන්නේ ‘ග‍්‍රෑන්ඞ් මා’ස් රෙසිපි’ එහෙම කියලා. පරම්පරාවකින් එනවා කියන අර්ථයක්නේ ඒකේ එන්නේ.


අනෝමා: ඒත් මෙහේ මොකද වෙලා තියෙන්නේ. මං ඒක තේරුම් ගත්තේ. මට ඇහිලා තියෙනවා සමහර කාන්තාවන් කියනවා.. ඉඳිආප්පයි කිරිහොදියි අද කඩෙන් ගත්තා කියලා. අපි වුණත් හදිසි වෙලාවක ඉඳිආප්ප, ආප්ප කඩෙන් ගන්න එක කරනවා.. ඒත් කිරිහොදි? කිරිහොදි වගේ දෙයක් මං හිතන්නේ කවදාවත් ගෙදර උයන රස ගන්න බැහැ කඩෙන් ගත්තොත්. මං කල්පනා කරනවා, අයියෝ ඇයි මේ ඉඳිආප්ප ටික විතරක් ගෙනිහින් කිරිහොදි ගෙදර හදාගත්තනං හොඳයි නේද කියලා. බලන්නකො ?ට කඩවල්වල පෝලිම.. හරියට කඩෙන් කනවානේ. මම හිතන්නේ ඒක අපරාදයක් කියලා. මම නං සිංහල කෑම ගෙදර රසට වෙන කොහේදිවත් කාලා නැහැ.


පිට්සා එකක් වගේ නං, ඒ ඒ රෙස්ටොරන්ට්වල පිට්සා ඒ රසම තමයි. ඉතිං ගැරන්ට් කරලා ගිහිං ඒකේ කන්න පුළුවන්. නමුත් මාතර බත් කඬේ කියලා හැම තැනම තිබ්බාට හරි රසක් ඒ හැම තැනින්ම එන්නේ නැහැ. අද කඬේ හොඳට උයලා, ඊළඟ දවසේ සෙනඟ එනවා නම් කොලිටිය අඩුකරනවා.
මං බැලූවා ඇයි මේ උයන්නේ නැතුව කඩෙන් කන්නේ කියලා. හේතුවක් හැටියට මම දැක්කේ, අම්මලා තමයි ඒකට වැරදි. අම්මලා ළමයින්ට උයන්න පුරුදු කරන්නේ නැහැ. ළමයින්ට ක්ලාස් යන්න බලකරනවා මිසක. ළමයකුට උයන්න වෙලාවක් නෑ. අපි පොඩි කාලේ, මං කොන්වන්ට් එකක හොස්ටල් එකක හැදිච්ච ළමයෙක්.. හැබැයි නිවාඩුවට ආවාම අපේ අම්මා, හෙල්පර්ව ගෙදර යවලා අපිව කුස්සියට දානවා. මම හිතන්නේ කොන්වන්ට් එකේ ඉඳලා ආවාම අම්මා කන්න සූදානම් කරලා දේවි කියලා. කුස්සියට දැම්මාම අපි ආස නෑ ඒ හින්දා. ඒත් එහෙම තමයි අපි ඉගෙන ගත්තේ. දැන් ඒක වෙන්නේ නැත්තේ අම්මලා ළමයින්ට උයන එක උගන්වනවාට වැඩිය ඉගෙනීමේ තරගෙ යොදවන්න හදන නිසා.


බලන්න ගොඩාක් මැරි කළ අය උයන්න දන්නේ නෑ.. ඉගෙන ගත්ත ළමයි කැම්පස් ගිිහින් රස්සාවක් කරලා මැරි කරලා බොහෝ විට පිටරට යනවා. පිටරට ගියාම උයන්න දන්නේ නැහැ. ඉතිං මම යූටියුබ් එකෙන් උයන එක ඒ අයට ගොඩාක් වටිනවා. මම පොල් සම්බෝලෙන් තමයි පටන් ගත්තේ. බටුද, කරවිලද, තුඹ කරවිලද ඔක්කොම දේවල් මම දැන් හදලා තියෙනවා.
සමහර ආච්චිඅම්මලා එහෙම දන්න රෙසිපිස්, මම හිතන්නේ අපරාදෙ ඒ කාලේ අහගත්තේ නැත්තේ කියලා.


උදාන්: මං ළඟ තියෙනවා, ‘ඬේලිනිව්ස් කුකරි බුක්’ කියලා පරණ පොතක්. එක්දාස් නවසිය තිස් ගණන්වල තමයි පළමුවැනි මුද්‍රණය. බ්‍රෝහියර් හරි කවුරුහරි ගෑනු කෙනෙක් තමයි ලියලා තියෙන්නේ. ඒකේ පෙරවදන හරිම ලස්සනයි. ඒකේ තියෙන්නේ මේ උයන එක විතරක් නෙවෙයි. ඒකේ තියෙන්නේ ‘ගෘහණිය සහ සර්ව සම්පූර්ණ නිවසක තිබිය යුතු ගුණාංගය’ කියලා. ඉවීම කියන එක ගන්නේ එතැනින්. පරණ බාසාවෙන් ලියලා තියෙන්නේ. හරිම ලස්සනයි. නිකං මේ බඩට දාගන්න මොකක් හරි කෑමක් හදනවා කියන එක නෙවෙයි. ඒකේ තියෙනවා මේසය පවුල ආදි ලෙස, හෝල්සම් එකක් කියන එක.
අනෝමා: ඉස්සර අම්මලා අපිට කෑම මේසේ තනියෙන් කෑම කන්න දෙන්නේ නෑ.. දැන් ටීවී එක නිසා එක එක්කෙනා පිඟන් අරන් එක එක තැන්වල කනවා.

මගේ යූටියුබ් චැනල් එකේ ‘කුකිං විත් ලව්’ කියලා ගහලා තියෙන්නේත් ඒ නිසාමයි. සමහර අය, මුන්ට මොනවා හරි තම්බලා දෙන්න ඕනෑ කියන හැඟීමෙන් උයන්නත් පුළුවන්. එහෙම නැතුව ඒක ආදරෙන් උයන්නත් පුළුවන්. ආදරෙන් උයනවා කියන්නේ හොඳට හැඳි ගාලා, ඒක බලලා, හොඳට ලූණු බලලා, සැලකිල්ලෙන් කරන ඉවීම. හොද්ද ඔහේ හැඳිගාලා ටක් ගාලා බෙදලා දුන්නොත් වැඩක් නෑ.


කෑම කියන්නේ ගෙදර තියෙන වැදගත්ම දෙයක්. මම හිතන විදියට හස්බන්ඞ්, ළමයි ගෙදර හැමෝම එකට තියාගන්න ඕනෑ බැඳීමේ එක පුරුකක් තමයි කෑම. එතකොට කොහේ ගියත්, සමහරවිට ළමයි කියනවා, අයියෝ ගෙදර වගේ නෑ රස නෑ අම්මා කියලා. පවුලේ බැඳීම ඇතිකරගන්න නං හස්බන්ඞ්ට ආදරේ වෙනවා වගේම එකක් තමයි හොඳට උයන එක. ඒක තමයි අද නැත්තේත්.


මගේ දුව කියන එකක් තමයි, දැන් ඔයාගේ ගෙදර උයන්නේ නෑ කිව්වාට..
උදාන්: නෑ අපේ ගෙදර ඉව්වේ නෑ කියලා නෙවෙයි, ඉව්වා. අපේ අම්මා ඉව්වේ නෑ. ඒ කාලේ පිටින් කන එකක් කියලා නෑ. පානදුරේ ඒ කාලේ අපි හිටියේ. එහේ තියෙනවා ගල්කන්ද බේකරිය සහ හෝටලය කියලා එකක්. එතැනට අපි ඉඳලා හිටලා භාජන හට්ටි වගේ දේවල් ගෙනිහිල්ලා කෑම අරගෙන එන්නේ. ඉස්සර ‘ටේක් අවේ’ කියලා එකක් නෑනේ.


මං ඇම්ස්ටර්ඩෑම්වල ඉද්දි මගේ යාළුවෙකුගේ අම්මා හිටියා, එයාට මතකයි ඉස්සර කාලේ දේවල්. ඉස්සරම චයිනිස් ටේක් අවේ තිබුණෙත් එහෙමලූ. ගෙදරින් භාජන අරගෙන ගිහින් කෑම ගේනවාලූ. ප්ලාස්ටික් භාජන තිබුණෙත් නෑනේ ඒ කාලේ.


අනෝමා: මම කියාගෙන ආවේ… මගේ දුව කියනවා, අම්මා අපි හරි ආසයි ඔයා ඉස්කෝලෙ යනකොට ලන්ච් බොක්ස් එකට මොනවද දාන්නේ කියලා බලන්න. එයා දවසක ඇවිත් කිව්වා, මං ආසයි මගේ චයිල්ඞ්හුඞ් හැපිනස් එක මගේ ළමයින්ටත් දෙන්න. ඒ නිසා මං උයන්න ඕනෑ කියලා. මම ලබපු ලොකුම ජයග‍්‍රහණයක් තමයි ඒක.


අනිත් එක හොද්දක් බතක් විතරක් උයන්න ඉගෙනගෙන වැඩක් නෑ. ඔයා වගේ ඉන් එහාටත් යන්න ඕනෑ.. අද ලෝකෙ විශ්ව ගම්මානයක් වෙලා. යූටියුබ් එකෙන් ඕනෑ දෙයක් සර්ච් කරගන්න පුළුවන්. ඒ නිසා විවිධ දේවල් කරන්න ඕනෑ.


අනිත් එක මම කියන දෙයක් තමයි හස්බන්ඞ් උදව් කරන්න කියන එක. ඔයාට පිටරට අත්දැකීම් තියෙන නිසා දන්නවානේ හස්බන්ඞ් උදව් කරනවා උයන්න.
උදාන්: එහෙම නැතුව බෑ වැඬේ කරන්න.


අනෝමා: දෙන්නාම මහන්සි වෙලා ගෙදර ආවාම හස්බන්ඞ් ටීවී එක බලනවා මිසක් එන්නේ නෑනේ වයිෆ්ට උදව් කරන්න. ඒකත් හරියට හදාගන්න ඕනෑ එකක් තමයි ලංකාවේ. යං ක‍්‍ර‍්‍රවුඞ් එක නං ටිකක් හැදීගෙන එනවා වාගේ.
උදාන්: ඉස්සර ගෙවල්වල කුස්සිය තියෙන්නේ ගෙයි ටිකක් පහළට ඈතට වෙන්නනේ. අපේ තාත්තා ඒ පළාතට යන්නේ නැහැ. කුස්සියේ උයන්න හිටපු ජේන් වෙන කවුරුත් එනවට කැමතිත් නැහැ. ආවොත් අප්සෙට් එකක් වගේ. ඒවාත් හැබැයි වෙනස් වෙන්න ඕනෑ කාලානුරූපව.


අනෝමා: සමහර විට ඔයාගේ තාත්තා එහෙම වැඩකරනවාට ඔයාගේ ආච්චි අම්මා එහෙමත් කැමති නැතිවෙන්න ඇති.. අන්න මගේ පුතාගෙන් වැඩ ගන්නවා කියලා හරි අවනම්බුවක් විදියට තමයි පුතෙක් ගිහින් වයිෆ්ට උදව් කරන එක සලකන්නේ.


උදාන්: පහුගිය පෝය දවසෙ හවසක මායි යාළුවෙකුයි ගියා ලයනල් ප‍්‍රනාන්දු මහත්තයාලගේ ගෙදර කෑම ටිකකුත් අරගෙන. මට ඔය ලයනල් ප‍්‍රනාන්දුව මුලින්ම හමුවුණේ, මගේ යාළුවාගේ ගෙවල් තිබුණේ මිනුවන්ගොඩ. අපි ගියා එයාගේ තාත්තාගෙ මළගෙදර. අපි යනකොට එයාගෙ ගෙදර කුස්සියේ පුංචි බංකුවක වගේ ලෑල්ලක වාඩිවෙලා ලයනල් ප‍්‍රනාන්දු මහත්තයා කොස් වගයක් ලියනවා. හැබැයි ලස්සනට අත්දෙක දිගට දාලා, එයා මේස් දාන්නැතුව දිග සපත්තු දෙකක් දානවානේ. ඒකත් දාගෙන.. ස්මාට් මනුස්සයානේ. ඒත් කොස් ලියනවා. ඉතිං එහෙම මොඞ්ල්ස් වෙනස්. එහෙම කට්ටියත් ඉන්නවා.


මට මතකයි, කෙලී සේනානායක කියනවා, සුනිලා අබේසේකර බැඳලා ඉන්න කාලේ. එයා ඒ ගෙදර ඉන්නකොට, උදේ මුලින්ම නැගිටින්නේ චාල්ස් අබේසේකරලූ. ඒ කියන්නේ සුුනිලාගේ තාත්තා. නැගිටලා එයාලූ තේ හදන්නේ ගෙදර හැමෝටම. හැමෝටම ගෙනැත් දෙන්නෙත් එයාලූ. හොඳට සීනි කිරි දාපු රස තේ එකක්. ඉතිං කෙලීට අප්සෙට්ලූ චාල්ස් තේ එක තමන්ට ගෙනත් දෙනකොට. ඒත් චාල්ස්ගේ පුරුද්ද ඒකයි.


අපි කියන සමහර දේවල් ගමේ සහ දුප්පත් කියන අය අතරත් නැහැ. මම දන්න සමහර පවුල් තියෙනවා, පිරිමි අය සේරම වැඩ කරනවා. හොඳට උයන්න පුළුවන්. ඕක එන්නේ ඔය මිඞ්ල් ක්ලාස් එකේදී තමයි.


අනෝමා: අම්මලාගෙන් තමයි වැඩියම. මගේ ඥාතියෙක්ගේ් පුතා කොළඹ නෝනා කෙනෙක් බැඳලා එයාත් එක්ක ගමේ ගිහිල්ලා ආච්චිඅම්මලෑ ගෙදරදි එයා බබාගෙ බෝතලේ හෝදන්න උදව් කරනකොට, ගේ ඇතුළෙ ලොකු කසුකුසුවක්, පුතා වැඩකරනවා, බබාගේ බෝතලූත් හෝදනවා කියලා. ඒ වගේ ආකල්ප තියෙනවා. අපි කොහොමද මේ ළමයා හැදුවේ. ඒත් දැන් බලන්නකෝ වෙලා තියෙන දේ ආදි වශයෙන්. හරි ලොකු වැරැුද්දක් වුණා කියලා තමයි හිතන්නේ.


උදාන්: දැන් මගේ නෝනා පුතාට උයන්න දෙනවා. අම්මා අසනීප වුණාම එයා තමයි උයලා දෙන්නේ. ඒක අපි ඇප්රිෂියේට් කරන්න ඕනෑ.
අනෝමා: හැබැයි හරි කලාතුරකින් ඒ වගේ අවස්ථාවක් දකින්න ලැබෙන්නේ. දුවලාටත් උගන්නන්නෙ නැති එකේ පුතාලට කොහොමටත් නෑනේ. ලංකාවේ තියෙන්නේ පුතාට තාත්තාට කරලා දෙන්න ඕනෑ, ළඟට ගෙනත් දෙන්න ඕනෑ කියලානේ. x

x අරුණ ජයවර්ධන


ලබන සතියට.

කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයට යන්න බැරිකොට පානම ගියා වගේ

0


කුමාර සංගක්කාර, මහේල ජයවර්ධන, දර්ශන් මුණිදාස් එකතුවෙලා තමයි ‘මිනිස්ටි‍්‍ර ඔෆ් ක‍්‍රැබ්’ රෙස්ටුරන්ට් එක පටං ගත්තේ. මට මතක විදිහට ආසියාවේ හොඳම රෙස්ටුරන්ට් 50 අතරට ගිය එකම ලංකාවේ රෙස්ටුරන්ට් එක තමයි මේ කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රය. මුහුදු ආහාරවලට ප‍්‍රසිද්ධ මේ රෙස්ටුරන්ට් එක නමේ විදිහටම කකුළු දීසිවලට තමයි ප‍්‍රසිද්ධ. රුපියල් 6000 ඉඳලා රුපියල් 39000ක් විතර වෙනකම්, ‘අම්මේ’ කියවෙන ගණන්වලට කකුළුවෝ ඉන්නවා මේ රෙස්ටුරන්ටුවේ. ඒ එක එක ක‍්‍රමයට රෙසිපිකරණය වෙලා.

එක එක රසට එක එක පැහැයට එක එක අඩුම කුඩුම එක්ක මාත්තුවෙලා තෙම්පරාදු වෙලා බේක් වෙලා චොප් වෙලා මොක වුණත් මේ ඉන්නේ ලංකාවෙ කකුළුවෝම තමයි. සිංගප්පුරුව වගේ මුහුදු ආහාර ජනප‍්‍රිය තැනකට ගියාම සිලෝනය මිනිස්සු අඳුනගන්නේ මේ කකුළු මතකයෙන්. ඒ තරමට මඩ කොළපාට මේ කළපු කකුළුවෝ ලෝකේ පුරාම දිවවල් රසින් ඇද කරනවා. ඉතිං කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයට ගිහිං ග‍්‍රෑම් 500කවත් කකුළුවෙක් එහි අඩුම මිලට ඒ කියන්නේ රුපියල් 6000කට විතරවත් කන්න වත්කමක් නැති අපි වගේ අයට කොරන්න පුළුවන් නොමිලේ කන්න පුළුවන් අහක් හොයාගෙන ඇහැක් විදිහට යන එක. රස කියන්නේ දිවේම දිගුවක්. රස කියන්නේ සංස්කෘතික දෙයක්. එතකොට කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයේ කකුළුවෝ කනවා වගේ නෙවෙයි ආයිබොවන් වෙන අහක ගිහිං කකුළුවෝ කෑම. ඒත් ඉතිං සල්ලි නෑ කියලා වැඬේ අතාරින්න බෑ. රජ්ගම කළපුව කකුළුවන්ට ප‍්‍රසිද්ධයි කියලා මගේ මිත‍්‍රයෙක් නිතරම කියනවා. ඒත් තවම එහේ යන්න බැරිවුණා. ඒ අස්සේ රූපවාහිනී නාලිකාවක් පෙන්නුවා කළපුවෙන් කකුළු පැටව් අල්ලාගෙන ඇවිත් වැවක දාලා කන්න බොන්න දීලා බලා හදාගෙන ලොකු මහත්කරලා විකුණලා ගතමන්ට් එකක් සොයාගන්න දිරිය කොල්ලෝ සෙට් එකක්. ඉතිං ඒකත් එක්ක කකුළුවෝ කෑමේ ආසාව දෙගුණ වුණා. ඔන්න ඉතිං කකුළුවෝ හොයාගෙන ඇදේට නෙවෙයි කෙලින්ම ගියා පානමට.


පානම කියන්නේ එක විදිහක ගමක්!! අම්මෝ ඉතිං දිවට රස දෙන්න මෙහෙම ගමක්. දඩ මසේ ඉඳලා රස තමයි. තුනපහ මිරිස් උනත් හදා කොටා ගන්නේ ගෙදරමයි. ගෝඩාක් මාළුව (කරි වර්ග* කිරට කිරේ තමයි. ඉතිං රහයි. ඒක වෙන කෙළියක්. කොහොම හරි පානම පුංචිරාළ සෝමසිරි එක්ක සෙට් වෙලා හැන්දෑකරේ කළපුවට බැහැලා, බැහැලා කිව්වට ඔරුවට නැගලා රවුමක් ගිහිං සඳ මද්දහනේ කකුළුවෝ රස බලපු අතීතයක් ලියන්නයි මේ යන්නේ.
සඳ කළපුවට බහින්න ඔන්න මෙන්න හැන්දෑවක තමයි අපි ඔරුව දියත් කළේ. තුන්දෙනයි ඔරුවේ. පුංචිරාළයයි මායි තව එක්කෙනෙකුයි. කළපු දිය සරසරේට සින්දු කීනකොට අපි කිරල ගොමු අස්සෙන් අස්සෙන් කළපුවට මුහු වුණා. ඈතින් ‘පානම ලැගූන් විලා’ කියලා නාවික හමුදාව මිනිස්සු එළවලා අත්පත් කරගත්ත ඉඩම්වල හදපු හෝටලය මලානික එළියක් වීසිකරනවා. ඉතිං අපි ඔරුව ධීවරයෝ අස්සට අරං ගිහිං ඔවුන්ගේ ඔරුවලට එබෙනවා. මේක එක අතකට අහිංසක මංකොල්ලයක්!! ගොඩාක් ඔරුවල ඇතුල් වකේ දඩස් බඩස් ගගා උඩ පැන පැන නළියන මාළු ඉස්සෝ කකුළුවෝ අපේ ඔරුව ආවේ ඒ ධීවරයන්ගේ හිත හොඳ වැඩිකමටද කොහේද. හැවෝම හිනාවෙලා තමයි ඉතිං උන් අපිට විසි කළේ. පුංචිරාළේ කියන්නේ ඉතිං පානමට එසේ මෙසේ චරිතයක්යැ.


අන්තිමට අපි පානම කළපුව මැද ගල් තලාවට සෙට් වුණා. තවත් දෙතුන් දෙනෙක් ඔරු අරං ආවා. අපිත් එක්ක කයියක් ගහන ගමන් කකුළුවෝ කන්න. ගල මැද ගල් තුනක් තියලා පත්තු කරපු ළිපේ ගිනි හිනැහෙන්න වැඩි කාලයක් ගියේ නෑ. ඒ අස්සේ අනික් අය මාළු කකුළුවෝ ඉස්සෝ සුද්ද බුද්ද කළා. අඩුම කුඩුම හෙව්වා. කකුළුවෝ වෙනම. අනික මාළු කලවමට. අපි කළපුවට එනකොට පාන් අරගෙනයි ආවේ.


කකුළුවෝ සුද්ධ කරනකොට එකෙක් කියනවා ‘මෙයා හැව අරින්න ලෑස්ති වුණ කෙනෙක්.’ මම අහනවා කොහොමද එහෙම කියන්නේ කියලා. ‘මේ කහපාටට තියෙන්නේ’ කපාට මාංස කොටසක් පෙන්නනවා. ඒක මාර රහයි. උඩ කට්ට ගැලෙව්වා එහෙමම ඇතිලියට දැම්මා. ඊළඟට මිරිස් තුනපහ. සේරම දේවල් ගෙදරම හදාගත්ත රස. ඊළඟට පොල් කිරි. ඊළඟට අමු දිවුල්. නැත්තං ජූල්. දිවුල් දැම්මාම හොද්ද උකුයි. වෙනස් රහක් එනවා. සුළඟ, හොද්ද ඉදෙනකොට සුවඳ නහයට අරං එනවා. කස්ටිය පාන් කපනවා. ඒ අස්සේ අනික් ළිපේ කලවම් මාළු ඉස්සෝ ඉදෙනවා.


කකුළුවෝ හදනවා නම් කිරට කියලා තමයි අපේ අම්මලා කියන්නේ. ඒ උෂ්ණ ආහාරයක් කියලා. තවත් සමහරු මුරුංගා කොළ එකතු කරනවා. උෂ්ණය සමනය කරගන්න අපිට තියෙන ජනප‍්‍රියම ක‍්‍රමය. මම නම් ඕවා මොකවත් බලන්නේ නෑ. ඉස්සෝ දැල්ලෝ කකුළුවෝ බූවල්ලෝ මොකා මුලිච්චි වුණත් දෙනවා වැඬේ. පස්සේ ඉතිං ඇහැට එහෙම ඒක දැනෙනවා. තොල් පැලෙනවා නැත්තෙමත් නෑ. ඒත් ඉතිං මේ රහ දිවේ ගාගන්නේ නැතුව මක්කටෙයි!!


අපි හරි සීමිත ක‍්‍රම ටිකකින් තමයි කකුළුවෝ හදාගන්නේ. අනික අපි එක එක හේතු නිසා උන්ට හරියට වද දෙනවා. රහ මරනවා. ඒම හොඳ නෑ හරිද? ඒත් ඉතිං ආහාර ගැනීමත් කලාවකට කරන ජාතීන් එක එක සෝස් වර්ග එහෙම තවරලා කල් මරලා අරං බේක් කරලා එක එක රහට මේක හදනවා. කෑම ගන්න එක දුවන ගමන් කරන්න පුළුවන් මඟුලක් නෙවෙයි. ඒ හින්දා ආයි කකුළු මාංසයක් ලැබුණාම පොඞ්ඩක් අන්ත‍්‍රජංජාල ගතවෙලා රෙසිපියක් දෙකක් හොයාගෙන ලූණු ඇඹුල් ඇතුව කටට ගන්න එකයි තියෙන්නේ.


ලංකාවට වටේටම කළපුවල ඕසෙට කකුළුවෝ හිටියාට මේ කකුළුවන්ට ලෝකෙ පුරා ඉල්ලූමක් තිබුණාට අපි තාම කකුළු ෆාමින්වලට අත තියලා නෑ. රට වටේට මුහුද තිබුණාට අපිට මෙලෝ අලබෝලයක් මුහුදත් එක්ක නවීන විද්‍යාවට අනුව කරන්න තේරෙන්නේ නෑනේ. ඒකයි හේතුව. කවුරුහරි ඇම්මක් තියෙන එකෙක් කරන්න අත ගැහුවොත් නාරා වගේ ආයතනවල ඉන්න අය කරන්නේ ඒ උත්සාහය අල්ලලා මුහුදට විසිකරන එක. ඉතිං අපි අලූතින් සමුද්‍ර ආර්ථිකයක් ගැන හිතන්න ඕන කියන එකයි මේ කියන්නේ. අනික තමයි එකම විදිහට කාලා කාලා දිව මොට කරගන්නේ නැතුව නෙක නෙක ක‍්‍රමයට කාලා රහ හොයාගෙන යන්න කියලා තමයි මේ කියන්නේ. එක ගමනක් මාතර යාළුවෙකුගෙ ගෙදර ගියාම කකුළුවෝ කැබැලි කරලා කකුළු හොද්දක් උයලා තිබුණා. කිරට කිරේ. ඒක රහයි. ඒත් එහෙම කකුළුවා කොටලා මැල්ලූම් කළාම මාංසෙ රහ දිවෙන් ගිලිහෙනවා.


අපේ අම්මා ඉස්සර කකුළුවෝ උයන්නේ කළුපොල් මාළුව උයන්නැහේ. ඒකත් මාර රහයි. පොල් මිරිස් බැදලා. කිරි සුඟක් එක්කරලා. රස කලතලා. කරපිංචා ඉහලා, සුවඳ මුහුකරලා. උඩින් රට ලූණු රන්වන් පාටට බැදලා ඉහලා. ඉතිං එහෙමත් කකුළුවෝ කන්න පුළුවන්. ඉතිං කකුළුවෝ හොයාගෙන යන්න. කකුළුවෝ රහ තියෙන්නේ කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයේ විතරක් නෙවෙයි.x

කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයට යන්න බැරිකොට පානම ගියා වගේ

0


කුමාර සංගක්කාර, මහේල ජයවර්ධන, දර්ශන් මුණිදාස් එකතුවෙලා තමයි ‘මිනිස්ටි‍්‍ර ඔෆ් ක‍්‍රැබ්’ රෙස්ටුරන්ට් එක පටං ගත්තේ. මට මතක විදිහට ආසියාවේ හොඳම රෙස්ටුරන්ට් 50 අතරට ගිය එකම ලංකාවේ රෙස්ටුරන්ට් එක තමයි මේ කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රය. මුහුදු ආහාරවලට ප‍්‍රසිද්ධ මේ රෙස්ටුරන්ට් එක නමේ විදිහටම කකුළු දීසිවලට තමයි ප‍්‍රසිද්ධ. රුපියල් 6000 ඉඳලා රුපියල් 39000ක් විතර වෙනකම්, ‘අම්මේ’ කියවෙන ගණන්වලට කකුළුවෝ ඉන්නවා මේ රෙස්ටුරන්ටුවේ. ඒ එක එක ක‍්‍රමයට රෙසිපිකරණය වෙලා.

එක එක රසට එක එක පැහැයට එක එක අඩුම කුඩුම එක්ක මාත්තුවෙලා තෙම්පරාදු වෙලා බේක් වෙලා චොප් වෙලා මොක වුණත් මේ ඉන්නේ ලංකාවෙ කකුළුවෝම තමයි. සිංගප්පුරුව වගේ මුහුදු ආහාර ජනප‍්‍රිය තැනකට ගියාම සිලෝනය මිනිස්සු අඳුනගන්නේ මේ කකුළු මතකයෙන්. ඒ තරමට මඩ කොළපාට මේ කළපු කකුළුවෝ ලෝකේ පුරාම දිවවල් රසින් ඇද කරනවා. ඉතිං කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයට ගිහිං ග‍්‍රෑම් 500කවත් කකුළුවෙක් එහි අඩුම මිලට ඒ කියන්නේ රුපියල් 6000කට විතරවත් කන්න වත්කමක් නැති අපි වගේ අයට කොරන්න පුළුවන් නොමිලේ කන්න පුළුවන් අහක් හොයාගෙන ඇහැක් විදිහට යන එක. රස කියන්නේ දිවේම දිගුවක්. රස කියන්නේ සංස්කෘතික දෙයක්. එතකොට කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයේ කකුළුවෝ කනවා වගේ නෙවෙයි ආයිබොවන් වෙන අහක ගිහිං කකුළුවෝ කෑම. ඒත් ඉතිං සල්ලි නෑ කියලා වැඬේ අතාරින්න බෑ. රජ්ගම කළපුව කකුළුවන්ට ප‍්‍රසිද්ධයි කියලා මගේ මිත‍්‍රයෙක් නිතරම කියනවා. ඒත් තවම එහේ යන්න බැරිවුණා. ඒ අස්සේ රූපවාහිනී නාලිකාවක් පෙන්නුවා කළපුවෙන් කකුළු පැටව් අල්ලාගෙන ඇවිත් වැවක දාලා කන්න බොන්න දීලා බලා හදාගෙන ලොකු මහත්කරලා විකුණලා ගතමන්ට් එකක් සොයාගන්න දිරිය කොල්ලෝ සෙට් එකක්. ඉතිං ඒකත් එක්ක කකුළුවෝ කෑමේ ආසාව දෙගුණ වුණා. ඔන්න ඉතිං කකුළුවෝ හොයාගෙන ඇදේට නෙවෙයි කෙලින්ම ගියා පානමට.


පානම කියන්නේ එක විදිහක ගමක්!! අම්මෝ ඉතිං දිවට රස දෙන්න මෙහෙම ගමක්. දඩ මසේ ඉඳලා රස තමයි. තුනපහ මිරිස් උනත් හදා කොටා ගන්නේ ගෙදරමයි. ගෝඩාක් මාළුව (කරි වර්ග* කිරට කිරේ තමයි. ඉතිං රහයි. ඒක වෙන කෙළියක්. කොහොම හරි පානම පුංචිරාළ සෝමසිරි එක්ක සෙට් වෙලා හැන්දෑකරේ කළපුවට බැහැලා, බැහැලා කිව්වට ඔරුවට නැගලා රවුමක් ගිහිං සඳ මද්දහනේ කකුළුවෝ රස බලපු අතීතයක් ලියන්නයි මේ යන්නේ.
සඳ කළපුවට බහින්න ඔන්න මෙන්න හැන්දෑවක තමයි අපි ඔරුව දියත් කළේ. තුන්දෙනයි ඔරුවේ. පුංචිරාළයයි මායි තව එක්කෙනෙකුයි. කළපු දිය සරසරේට සින්දු කීනකොට අපි කිරල ගොමු අස්සෙන් අස්සෙන් කළපුවට මුහු වුණා. ඈතින් ‘පානම ලැගූන් විලා’ කියලා නාවික හමුදාව මිනිස්සු එළවලා අත්පත් කරගත්ත ඉඩම්වල හදපු හෝටලය මලානික එළියක් වීසිකරනවා. ඉතිං අපි ඔරුව ධීවරයෝ අස්සට අරං ගිහිං ඔවුන්ගේ ඔරුවලට එබෙනවා. මේක එක අතකට අහිංසක මංකොල්ලයක්!! ගොඩාක් ඔරුවල ඇතුල් වකේ දඩස් බඩස් ගගා උඩ පැන පැන නළියන මාළු ඉස්සෝ කකුළුවෝ අපේ ඔරුව ආවේ ඒ ධීවරයන්ගේ හිත හොඳ වැඩිකමටද කොහේද. හැවෝම හිනාවෙලා තමයි ඉතිං උන් අපිට විසි කළේ. පුංචිරාළේ කියන්නේ ඉතිං පානමට එසේ මෙසේ චරිතයක්යැ.


අන්තිමට අපි පානම කළපුව මැද ගල් තලාවට සෙට් වුණා. තවත් දෙතුන් දෙනෙක් ඔරු අරං ආවා. අපිත් එක්ක කයියක් ගහන ගමන් කකුළුවෝ කන්න. ගල මැද ගල් තුනක් තියලා පත්තු කරපු ළිපේ ගිනි හිනැහෙන්න වැඩි කාලයක් ගියේ නෑ. ඒ අස්සේ අනික් අය මාළු කකුළුවෝ ඉස්සෝ සුද්ද බුද්ද කළා. අඩුම කුඩුම හෙව්වා. කකුළුවෝ වෙනම. අනික මාළු කලවමට. අපි කළපුවට එනකොට පාන් අරගෙනයි ආවේ.


කකුළුවෝ සුද්ධ කරනකොට එකෙක් කියනවා ‘මෙයා හැව අරින්න ලෑස්ති වුණ කෙනෙක්.’ මම අහනවා කොහොමද එහෙම කියන්නේ කියලා. ‘මේ කහපාටට තියෙන්නේ’ කපාට මාංස කොටසක් පෙන්නනවා. ඒක මාර රහයි. උඩ කට්ට ගැලෙව්වා එහෙමම ඇතිලියට දැම්මා. ඊළඟට මිරිස් තුනපහ. සේරම දේවල් ගෙදරම හදාගත්ත රස. ඊළඟට පොල් කිරි. ඊළඟට අමු දිවුල්. නැත්තං ජූල්. දිවුල් දැම්මාම හොද්ද උකුයි. වෙනස් රහක් එනවා. සුළඟ, හොද්ද ඉදෙනකොට සුවඳ නහයට අරං එනවා. කස්ටිය පාන් කපනවා. ඒ අස්සේ අනික් ළිපේ කලවම් මාළු ඉස්සෝ ඉදෙනවා.


කකුළුවෝ හදනවා නම් කිරට කියලා තමයි අපේ අම්මලා කියන්නේ. ඒ උෂ්ණ ආහාරයක් කියලා. තවත් සමහරු මුරුංගා කොළ එකතු කරනවා. උෂ්ණය සමනය කරගන්න අපිට තියෙන ජනප‍්‍රියම ක‍්‍රමය. මම නම් ඕවා මොකවත් බලන්නේ නෑ. ඉස්සෝ දැල්ලෝ කකුළුවෝ බූවල්ලෝ මොකා මුලිච්චි වුණත් දෙනවා වැඬේ. පස්සේ ඉතිං ඇහැට එහෙම ඒක දැනෙනවා. තොල් පැලෙනවා නැත්තෙමත් නෑ. ඒත් ඉතිං මේ රහ දිවේ ගාගන්නේ නැතුව මක්කටෙයි!!


අපි හරි සීමිත ක‍්‍රම ටිකකින් තමයි කකුළුවෝ හදාගන්නේ. අනික අපි එක එක හේතු නිසා උන්ට හරියට වද දෙනවා. රහ මරනවා. ඒම හොඳ නෑ හරිද? ඒත් ඉතිං ආහාර ගැනීමත් කලාවකට කරන ජාතීන් එක එක සෝස් වර්ග එහෙම තවරලා කල් මරලා අරං බේක් කරලා එක එක රහට මේක හදනවා. කෑම ගන්න එක දුවන ගමන් කරන්න පුළුවන් මඟුලක් නෙවෙයි. ඒ හින්දා ආයි කකුළු මාංසයක් ලැබුණාම පොඞ්ඩක් අන්ත‍්‍රජංජාල ගතවෙලා රෙසිපියක් දෙකක් හොයාගෙන ලූණු ඇඹුල් ඇතුව කටට ගන්න එකයි තියෙන්නේ.


ලංකාවට වටේටම කළපුවල ඕසෙට කකුළුවෝ හිටියාට මේ කකුළුවන්ට ලෝකෙ පුරා ඉල්ලූමක් තිබුණාට අපි තාම කකුළු ෆාමින්වලට අත තියලා නෑ. රට වටේට මුහුද තිබුණාට අපිට මෙලෝ අලබෝලයක් මුහුදත් එක්ක නවීන විද්‍යාවට අනුව කරන්න තේරෙන්නේ නෑනේ. ඒකයි හේතුව. කවුරුහරි ඇම්මක් තියෙන එකෙක් කරන්න අත ගැහුවොත් නාරා වගේ ආයතනවල ඉන්න අය කරන්නේ ඒ උත්සාහය අල්ලලා මුහුදට විසිකරන එක. ඉතිං අපි අලූතින් සමුද්‍ර ආර්ථිකයක් ගැන හිතන්න ඕන කියන එකයි මේ කියන්නේ. අනික තමයි එකම විදිහට කාලා කාලා දිව මොට කරගන්නේ නැතුව නෙක නෙක ක‍්‍රමයට කාලා රහ හොයාගෙන යන්න කියලා තමයි මේ කියන්නේ. එක ගමනක් මාතර යාළුවෙකුගෙ ගෙදර ගියාම කකුළුවෝ කැබැලි කරලා කකුළු හොද්දක් උයලා තිබුණා. කිරට කිරේ. ඒක රහයි. ඒත් එහෙම කකුළුවා කොටලා මැල්ලූම් කළාම මාංසෙ රහ දිවෙන් ගිලිහෙනවා.


අපේ අම්මා ඉස්සර කකුළුවෝ උයන්නේ කළුපොල් මාළුව උයන්නැහේ. ඒකත් මාර රහයි. පොල් මිරිස් බැදලා. කිරි සුඟක් එක්කරලා. රස කලතලා. කරපිංචා ඉහලා, සුවඳ මුහුකරලා. උඩින් රට ලූණු රන්වන් පාටට බැදලා ඉහලා. ඉතිං එහෙමත් කකුළුවෝ කන්න පුළුවන්. ඉතිං කකුළුවෝ හොයාගෙන යන්න. කකුළුවෝ රහ තියෙන්නේ කකුළු මිනිස්ටි‍්‍රයේ විතරක් නෙවෙයි.x

තෝරා ගත යුත්තේ මරණ දඬුවම අහෝසි කරන අපේක්‍ෂකයා ය

0

ජනාධිපතිවරණ අපේක්‍ෂකයන් මත්ද්‍රව්‍ය උවදුර මඬින බවටත්, මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්කරුවන්ට මරණ දඬුවම දෙන බවටත් පොරොන්දු විය යුතුයැ’යි ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන කියා තිබේ.

ඔවා දෙනු පරහට- තමා සම්මතෙහි පිහිටා සිට යැ’යි කතාවක් තිබේ. ඒ අනුව, ජනාධිපතිවරයා මේ උපදෙස් දෙන්නේ තමා දුන් පොරොන්දු ඉටුකර දැ’යි ප්‍රශ්න කළහොත්, උත්තරය හාස්‍යයකට වඩා භීතියක් නිර්මාණය කරනු ඇත. 2015දී තමා දුන් සකලවිධ පොරොන්දු ඔහු කැඩුවා පමණක් නොව, එහි ප්‍රතිඵලය ලෙස රට බලවත් ව්‍යාකුල තත්ත්වයකට ඇද දමා ද ඇති නිසා ය. එහෙව් කම්මුතුකාරයෙකි, මේ අනුන්ගෙන් පොරොන්දු ගන්න යන්නේ.

ජනාධිපතිවරණ අපේක්‍ෂකයන් පොරොන්දු වුණා හෝ නැතා හෝ මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම, පාවිච්චිය මර්දනය කළ යුතු ය. එය අලුතෙන් පොරොන්දු වෙන්නට වත් තරම් දෙයක් නොවේ. ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වන දේශපාලකයන් මතු නොව, හැම පුද්ගලයකු ම සතු මග හැරිය නොහැකි දෛනික වගකීමක් හෙයිනි.

එහෙත්, මරණ දඬුවම ක්‍රියාත්මක කිරීමට ජන වරමක් පතන කිසිදු අපේක්‍ෂකයකුට ඡන්දය නම් දිය යුතු නැතෟ

එවැන්නකු ළංවන්නේ මනුෂ්‍යයකුට නොව, අතීතයේ විසූ ගෝත්‍රිකයකුට නිසා ය. එවැනි ගෝත්‍රිකයකු රටේ ජනාධිපති පදවියට කිසි සේත් පත් කර ගත යුතු නැත. 2015 වන විට, තමා මරණ දඬුවම ක්‍රියාත්මක කරනවා යැයි පොදු අපේක්‍ෂක මෛත්‍රීපාල සිරිසේන කීවේ නම්, අද ඔහු ජනාධිපති පුටුවේ නැත.

ජනාධිපති සිරිසේන මරණ දඬුවම යළි ක්‍රියාත්මක කරන්නට ගොස්, රට තුළත්, ජාත්‍යන්තරවත් තෙමේ ම අවමානයට අපවාදයට පත් වුණා පමණක් නොව, ශ්‍රී ලංකාව රටක් හැටියට ජාත්‍යන්තර සමාජයේ ද කොන් වන තැනට වැඩ සැලසුවේ ය. තමාගේ මිනිස් ඝාතන ක්‍රියාන්විතයට එරෙහි ව, මානව අයිතිවාසිකම් හා ශිෂ්ටත්වය වෙනුවෙන් අදහස් පළ කළ යුරෝපා සංගමය, ශ්‍රී ලංකාවට තර්ජනය කරන බවට බොරු ප්‍රවාදයක් ද ඔහු ජනගත කරන්නට වෑයම් කෙළේ ය.

එහෙත්, තවමත් රටේ නීතියේ ආධිපත්‍යය පවතින හෙයින්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ජනාධිපතිවරයාගේ අපරාධකාරී මනසට තිරිංග යොදමින්, ඔක්තෝබර් මාසය දක්වා මරණ දඬුවම ක්‍රියාත්මක කිරීම අත්හිටුවූයේ ය. රටේ වාසනාවකට, ඒ කාලය වන විට ජනාධිපති සිරිසේන දේශපාලන වශයෙන් අවලංගු වන කාසියක් බවට පත් වන්නේ ය. තමාට ඡන්දය දුන් මහා ජන සන්නිපාතයක් පාවා දුන් පුද්ගලයා හැටියට ඔහුට ඉතිහාස ගත වන්නට සිදු වන්නේ ය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය එම ගෞරවාන්විත නියෝගය නිකුත් නොකරන්නට, ලංකාව අද තිබෙන්නේ, නීති විරෝධී ලෙස, කිසි ම සාධාරණ නිර්ණායකයක් නැති ව, තෝරා ගත් තුන් හතර දෙනකු එල්ලා මැරූ ම්ලේච්ඡයන්ගේ රටක තත්ත්වයේ ය.

දැන් මරණ දඬුවම ලංකාවේ නීති පොතෙන් ඉවත් කිරීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුවට පනත් කෙටුම්පතක් ඉදිරිපත් ව තිබේ. ඊට එරෙහි ව කිසිවෙකු අධිකරණයට ගියේ නැත. එම පනත් කෙටුම්පත ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුකූලයැ’යි ප්‍රකාශ කරන ලෙස ඉල්ලා ඉදිරිපත් කළ පෙත්සම් තුනක් පසු ගිය සතියේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නිෂ්ප්‍රභ කෙළේ ය. පනත් කෙටුම්පතක්, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුකූල යැ’යි ප්‍රකාශ කිරීමට බලයක් තමන්ට නැතැ’යි එහි දී ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය කීවේ ය.

දැන්, මරණ දඬුවම නීති පොතෙන් ඉවත් කිරීම සඳහා වන පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත කිරීම සඳහා කිසිදු බාධාවක් නැත. පෞද්ගලික ව මන්ත්‍රීවරයකු විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද නමුත්, ආණ්ඩුවේ සහාය ඒ සඳහා ලබා දී, එම පනත් කෙටුම්පත වහා ම සම්මත කළ යුතු ය. ඊට එරෙහි වන්නට විපක්‍ෂයටවත්, අන් කවරකුටවත් හැකියාවක් තිබෙන්නට නොහැකි ය. මරණ දඬුවම එතරම් ම ම්ලේච්ඡ දඬුවමක් වන හෙයිනි. මිනිසුන් මරා දමා ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් සෙවිය හැකි නොවන හෙයිනි.

එහෙත්, ඒ පනත් කෙටුම්පතට එරෙහි එක් පුද්ගලයෙක් සිටියි. ඒ ජනාධිපති සිරිසේන ය. ඔහු කියන්නේ පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත වන දා ඔහු ජාතික ශෝක දිනයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන බව ය. මිනිසුන් මරා දැමීම වළක්වන නීතියක් සම්මත කරන විට එය ජාතියේ ශෝක දිනයක් වන්නේ කෙසේ දැයි ජනාධිපතිතුමා කරුණු සහිත ව මහජනතාව ඉදිරියේ පැහැදිලි කළ යුතු ය. අඩු ගණනේ මරණ දඬුවම නිසා අපරාධ අඩු වන ආකාරය වත්, ඔහු මාධ්‍ය ඉදිරියට පැමිණ පිළිගත හැකි සාක්‍ෂි යොදා ගනිමින් පැහැදිලි කළ යුතු ය. ඒ කිසිවක් නැති ව මයික්‍රෆෝනයක් ඉදිරියට ගොස්, හිතුමනාපේ මානව ශිෂ්ටත්වයට එරෙහිව ප්‍රකාශ කරන විට, එය ජනාධිපතිවරයකුට නම් නොගැළපෙන බව කනගාටුවෙන් වුවත් කිව යුතු ය.

අතීතයටත් බලපාන සේ මරණ දඬුවම ලංකාවේ නීතියෙන් ඉවත් කෙරෙන පනත් කෙටුම්පත ඉක්මනින් සම්මත කරනු ඇතැ’යි නැවතත් අපි බලාපොරොත්තු වෙමු. මේ අවස්ථාවේ දී සිරිසේන ජනාධිපතිතුමාට අප ස්තුතිවන්ත විය යුත්තේ මෙතෙක් කල් කළ නොහැකි ව තිබුණු, මරණ දඬුවම නීතියෙන් ම ඉවත් කරන්නට පෙර මඟ සැලසීම ගැන ය.■

ගෝඨා හැර ඕනෑම කෙනෙක් : විගී

පොදුජන පෙරමුණේ ජනපති අපේක්ෂක ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හැර වෙන ඕනෑම අපේක්ෂකයෙකුට කොන්දේසි සහිතව තම කණ්ඩායම සහයෝගය ලබා දීමට කැමැත්තෙන් සිටින බව උතුරු පළාත් සභාවේ හිටපු මහ ඇමති සී.වි. විග්නේෂ්වරන් අනිද්දාට පැවසීය.

දෙමළ ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳා දීමට එකඟවන බවට ලිඛිතව පොරොන්දු වූවහොත් පමණක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට එරෙහි අපේක්ෂකයාට සහයෝගය දෙන බව ඔහු කීය. ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ හිටපු ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කවුරුදැයි දන්නා කිසිදු දෙමළ ජාතිකයෙකු ඔහුට සහයෝගය දෙමින් ඡන්දය ලබා නොදෙන බවත් යුද්ධ සමයේ දී අහිංසක මිනිසුන් මිය යාම පිළිබඳව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ ශවේන්ද්‍ර සිල්වාත් වගකිව යුතු බව ඔහු කීය.■

ගෝඨා හැර ඕනෑම කෙනෙක් : විගී

පොදුජන පෙරමුණේ ජනපති අපේක්ෂක ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හැර වෙන ඕනෑම අපේක්ෂකයෙකුට කොන්දේසි සහිතව තම කණ්ඩායම සහයෝගය ලබා දීමට කැමැත්තෙන් සිටින බව උතුරු පළාත් සභාවේ හිටපු මහ ඇමති සී.වි. විග්නේෂ්වරන් අනිද්දාට පැවසීය.

දෙමළ ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳා දීමට එකඟවන බවට ලිඛිතව පොරොන්දු වූවහොත් පමණක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට එරෙහි අපේක්ෂකයාට සහයෝගය දෙන බව ඔහු කීය. ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ හිටපු ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කවුරුදැයි දන්නා කිසිදු දෙමළ ජාතිකයෙකු ඔහුට සහයෝගය දෙමින් ඡන්දය ලබා නොදෙන බවත් යුද්ධ සමයේ දී අහිංසක මිනිසුන් මිය යාම පිළිබඳව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ ශවේන්ද්‍ර සිල්වාත් වගකිව යුතු බව ඔහු කීය.■

අරලියගහ මන්දිරය වටලන්න හදයි

0

එළැඹෙන ජනාධිපතිවරණයේදී එජාප පාර්ශ්වයේ ජනාධිපති අපේක්ෂකත්වය අමාත්‍ය සජිත් ප්‍රේමදාස වෙත රනිල් වික්‍රමසිංහ අග්‍රාමාත්‍යවරයා නොදෙන්නේ නම් අපේක්ෂකත්වය බලහත්කාරයෙන් හෝ ලබා ගන්නා ආකාරය පිළිබඳව සජිත් පාර්ශ්වයේ මන්ත්‍රී කණ්ඩායම සාකච්ඡා පවත්වා ඇත.

කොළඹ බාන්ස් පෙදෙසේ රාජ්‍ය අමාත්‍ය සුජීව සේනසිංහගේ සොහොයුරියකගේ නිවසේ පසුගිය 20වැනි දින රාත්‍රියේ මෙම සාකච්ඡාව පවත්වා ඇත. එහිදී රනිල් වික්‍රමසිංහගේ කල්මැරීමේ ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳව මෙන්ම එයට ප්‍රතිචාර දක්වා සැප්තැම්බර් 2වෙනි දාට ප්‍රථම අපේක්ෂකත්වය ලබා ගන්නා ආකාරය පිළිබඳව ද දීර්ඝව සාකච්ඡා කර ඇත.

ඒ අනුව සිරිකොත ඉදිරිපිට උපවාසයක්, අරලියගහ මන්දිරය පක්ෂිකයන් ලවා වැටලීම ආදි කරුණු ගණනාවක් පිළිබඳව එහිදී සාකච්ඡා වී ඇත. එහිදී මන්ත්‍රීවරුන් බොහෝ දෙනෙක් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති අපේක්ෂකයන් ලෙස ඉදිරිපත් වී තිබෙන පසුබිමක තම පාර්ශ්වයෙන් ඉදිරිපත්වන්නේ කවුරුන්දැයි ඉක්මනින් ජනතාවට ප්‍රකාශ කළ යුතු බවය. මෙම සාකච්ඡාවේදී රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැති අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් කරන්නට සජිත් පාර්ශ්වයේ බහුතරය කැමැත්ත පළ කර ඇත.

මෙම සාකච්ඡාවට සජිත් ප්‍රේමදාස, මංගල සමරවීර, තලතා අතුකෝරල, මලික් සමරවික්‍රම ඇතුළු එජාප මන්ත්‍රීවරුන් 50දෙනෙකු පමණ සහභාගිවී ඇත. පිරිස අතර ජේසී අලවතුවල, ලක්ෂ්මන් විජේමාන්න වැනි රනිල් හිතවාදී මන්ත්‍රීවරුන්ද සිට ඇත.■

කාශ්‍යප උඩවත්ත

අරලියගහ මන්දිරය වටලන්න හදයි

0

එළැඹෙන ජනාධිපතිවරණයේදී එජාප පාර්ශ්වයේ ජනාධිපති අපේක්ෂකත්වය අමාත්‍ය සජිත් ප්‍රේමදාස වෙත රනිල් වික්‍රමසිංහ අග්‍රාමාත්‍යවරයා නොදෙන්නේ නම් අපේක්ෂකත්වය බලහත්කාරයෙන් හෝ ලබා ගන්නා ආකාරය පිළිබඳව සජිත් පාර්ශ්වයේ මන්ත්‍රී කණ්ඩායම සාකච්ඡා පවත්වා ඇත.

කොළඹ බාන්ස් පෙදෙසේ රාජ්‍ය අමාත්‍ය සුජීව සේනසිංහගේ සොහොයුරියකගේ නිවසේ පසුගිය 20වැනි දින රාත්‍රියේ මෙම සාකච්ඡාව පවත්වා ඇත. එහිදී රනිල් වික්‍රමසිංහගේ කල්මැරීමේ ප්‍රතිපත්තිය පිළිබඳව මෙන්ම එයට ප්‍රතිචාර දක්වා සැප්තැම්බර් 2වෙනි දාට ප්‍රථම අපේක්ෂකත්වය ලබා ගන්නා ආකාරය පිළිබඳව ද දීර්ඝව සාකච්ඡා කර ඇත.

ඒ අනුව සිරිකොත ඉදිරිපිට උපවාසයක්, අරලියගහ මන්දිරය පක්ෂිකයන් ලවා වැටලීම ආදි කරුණු ගණනාවක් පිළිබඳව එහිදී සාකච්ඡා වී ඇත. එහිදී මන්ත්‍රීවරුන් බොහෝ දෙනෙක් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති අපේක්ෂකයන් ලෙස ඉදිරිපත් වී තිබෙන පසුබිමක තම පාර්ශ්වයෙන් ඉදිරිපත්වන්නේ කවුරුන්දැයි ඉක්මනින් ජනතාවට ප්‍රකාශ කළ යුතු බවය. මෙම සාකච්ඡාවේදී රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැති අපේක්ෂකයා ලෙස ඉදිරිපත් කරන්නට සජිත් පාර්ශ්වයේ බහුතරය කැමැත්ත පළ කර ඇත.

මෙම සාකච්ඡාවට සජිත් ප්‍රේමදාස, මංගල සමරවීර, තලතා අතුකෝරල, මලික් සමරවික්‍රම ඇතුළු එජාප මන්ත්‍රීවරුන් 50දෙනෙකු පමණ සහභාගිවී ඇත. පිරිස අතර ජේසී අලවතුවල, ලක්ෂ්මන් විජේමාන්න වැනි රනිල් හිතවාදී මන්ත්‍රීවරුන්ද සිට ඇත.■

කාශ්‍යප උඩවත්ත