No menu items!
23 C
Sri Lanka
5 August,2025
Home Blog Page 358

කංසා ගැන පර්යේෂණ කළාට ආචාර්යවරයෙකුට එරෙහිව පෙත්සම් ගහලා

රජරට විශ්වවිද්‍යාලයේ ව්‍යවහාරික විද්‍යා පීඨයේ කථිකාචාර්යවරයෙකු ලෙස කොන්ත‍්‍රාත් පදනමින් සේවය කරමින් සිටි ආචාර්ය වසන්ත වැලිඅංග මහතා වෙනුවෙන් මේ වනවිට අන්තර්ජාල පෙත්සමක් අත්සන් කෙරෙමින් පවතී. විශ්වවිද්‍යාල ක්ෂේත‍්‍රයේ උන්නතිය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින කණ්ඩායමක් එම ක‍්‍රියාවට මැදිහත්ව සිටිති.


මෙම පෙත්සම අත්සන් කිරීමට හේතුව වන්නේ වැලිඅංග මහතාගේ සේවය අවසන් කිරීමට රජරට විශ්වවිද්‍යාලය තීන්දු කිරීමය. සාධාරණ පරීක්ෂණයක් නොමැතිව ස්ථීර විශ්වවිද්‍යාල කථිකාචාර්යවරයෙකුගේ සේවය අවසන් කිරීමේ හැකියාවක් විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනයට නැතත් කොන්ත‍්‍රාත් පදනමින් සේවය කරන කෙනෙකුගේ සේවය අවසන් කිරීමේ හැකියාවක් ඇත. ඒ අනුව ගැටලූව ඇත්තේ ඔහු ඉවත් කිරීමේ නීත්‍යනුකූලභාවය පිළිබඳව නොවේ.


ශ‍්‍රී ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාලවලට ආචාර්යවරුන් බඳවාගැනීම, ඔවුන් උසස් කිරීම, අංශාධිපතිවරුන් තෝරාගැනීම මෙන්ම උපකුලපතිවරුන් තෝරාගැනීම දක්වා කටයුතු සිදුවෙන්නේ ප‍්‍රමාණවත් විනිවිදභාවයකින් තොරව බව විශ්වවිද්‍යාල සමාජයේ මතය වේ. විටෙක සුදුස්සන් පත්වෙද්දී තවත් විටෙක දේශපාලන ගැතිභාවය අනුව පත්වීම් ලැබෙන බවට චෝදනා ඇත. විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් තෝරාගැනීම හා ඔවුන්ගේ මට්ටම ගැන පුළුල් සංවාදයක් රටේ පවතී. එමනිසා මෙම සිදුවීම සැලකිය යුත්තේ සංවාදයෙහි දිගුවක් ලෙසය.


වසන්ත වැලිඅංග ආචාර්යවරයා විශ්වවිද්‍යාලය ශිෂ්‍යයන් අතර හා සාමාන්‍ය සමාජයෙහි කංසා ප‍්‍රවර්ධනය කරනවායැයි ඔහුට විරුද්ධව පෙත්සමක් අත්සන් කොට තිබුණි. කංසා මේ වනවිට ශ‍්‍රී ලංකාවේ නීතියෙන් තහනම් කර ඇති නිසා එම චෝදනාව සැබෑවක් නම් එය ගැටලූවකි. එහෙත් එවැනි චෝදනාවක් ඔප්පු කර නැත. ඒ වෙනුවට ඔහුට චෝදනා කිරීමට පදනම වී ඇත්තේ කංසා ශාකය පිළිබඳව ඔහු කර ඇති පර්යේෂණයක් හා එය පදනම් කරගනිමින් ප‍්‍රකාශයට පත්කර ඇති ‘තෛලෝක විජයපත‍්‍ර‘ නම් කෘතියය.


ඒ පිළිබඳව වසන්ත වැලිඅංග මහතා පවසන්නේ මෙසේය.
‘මාව වසර දෙකක කොන්ත‍්‍රාත් පදනමකින් විශ්වවිද්‍යාලයේ කථිකාචාර්යවරයෙක් විදියට බඳවාගන්න කොට කංසා පිළිබඳව පොතක් මම ලියුවා කියලා දැනගෙන හිටියේ නැහැ. මට දැනුම් දුන්නා මාස තුනක් වගේ කාලයක් ඇතුළත ස්ථීර කරනවා කියලා. එහෙත් මම විශ්වවිද්‍යාලයට බැඳිලා මාස කිහිපයක් ඇතුළත තමයි පාලන මණ්ඩලය දැනගත්තේ මම කංසා පිළිබඳව පොතක් ලියා තියෙනවා කියලා. ඔය අතරේ මම පොළොන්නරුවේ කෞතුකාගාරයේ දේශනයකට සහභාගි වෙමින් කංසා ශාකය ගැන අදහස් දැක්වුවා. ඒ ගැන විශ්වවිද්‍යාලයේ පෙත්සමක් ගහලා තිබුණා. ඉන්පස්සේ විශ්වවිද්‍යාලයේ සංගීත සංදර්ශනයක් තිබුණා. මගේ පත්වීම ස්ථීර කරගැනීම සඳහා සම්මුඛ සාකච්ඡුාවක් තිබුණා. එහෙත් මට දැනුම්දුන්නා මාව ස්ථීර නොකරන බව. දෙසැම්බර් 02 වැනි දින මට ලිපියකින් දැනුම් දුන්නා මගේ සේවය අවසන් කරනවා කියලා.‘ ඔහුගේ අදහස වන්නේ එම පෙත්සම තමාගේ සේවය අවසන් කිරීමට බලපෑ බවයි. සම්මුඛ සාකච්ඡුාවේදී හෝ ඉන්පසුව වෙනත් කිසිදු සාධාරණ හේතුවක් ඉදිරිපත් නොවූ බවයි.


‘ඒ පොත හැරෙන්න පර්යේෂණ පත‍්‍රිකා සහ පොත් 80 කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් මම ලියලා තියෙනවා. ඒවායේ ඇති කරුණු වැරදි බවට කිසිවෙක් මට විද්වත් මට්ටමෙන් අභියෝග කරලා නැහැ. පරිසර සංරක්ෂණය, මත්ස්‍ය සංරක්ෂණය, සොබාදහම, පාරම්පරික දැනුම වගේ විෂයන් ගැන තමයි මම වැඩිපුර පර්යේෂණ කරලා තියෙන්නේ. කංසා පිළිබඳවත් මම කළේ ජෛව විද්‍යාත්මක පරීක්ෂණයක්. ඒක ප‍්‍රවර්ධනය කිරීමේ අරමුණක් නැහැ. ශ‍්‍රී ලංකාවේ ආයුර්වේද වෛද්‍යවරුන් කංසා ශාකය ගැන පාරම්පරිකව අධ්‍යයනය කරලා තියෙනවා. ඒ පාරම්පරික දැනුම ගැන විද්‍යාත්මකව සොයාබැලීම විශ්වවිද්‍යාල සමාජයේ වගකීමක් ලෙසයි මම සැලකුවේ.
මට චෝදනාවක් තියෙනවා විශ්වවිද්‍යාලය ඇතුළත මම කංසා ප‍්‍රවර්ධනය කළා කියලා. එහෙත් විශ්වවිද්‍යාලයේ සිසුන් සමඟ මම කිසිදාක කංසා බීලා නැහැ. සමහර ළමයි මා එක්ක කතා කරන්න ආසයි කියලා කිව්වත් මගේ විශ්වවිද්‍යාල කාර්යාලයෙන් පිට කිසිම සිසුවෙක්ව හම්බවෙලා නැහැ. මම එහෙම කළා නම් ඒක මේ වෙද්දීත් එළියට ඇවිත්. ඒ ගැන ඔප්පු වෙලා. මට කංසා ශාකය ගැන විද්‍යාත්මකව අදහස් දරන්න අයිතිය තියෙනවා. එහෙත් මම කාටවත් කිසිම අයුරකින් කංසා බොන්න කියලා නැහැ.


ලෝකයේ රටවල කංසා ඇසුරෙන් නිර්මාණය කළ ඖෂධ වර්ග සඳහා පේටන්ට් බලපත‍්‍ර 650ක් පමණ තියෙනවා. ඒ පේටන්ට් සඳහා පර්යේෂකයන් පර්යේෂණ කළේ ඒ ඒ රටවල්වල කංසා තහනම්ව තිබියදී තමයි. කංසා සුරුට්ටු උරන එක සහ ඒ ගැන පර්යේෂණ කරන එක අතර ලොකු වෙනසක් තියෙනවා. එහෙත් මා විශ්වාස කරන්නේ ඒ ගැන පර්යේෂණ කරපු නිසා මට අසාධාරණයක් සිදුවූ බව.‘


ඉහත සිදුවීම ගැන අප කාරණා කිහිපයක් සිහිතබාගත යුතුය. රජරට විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනයට රිසි පරිදි විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් තෝරාගැනීමේ බලයක් ඇත. එමනිසා විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනයට අප කරන්නේ චෝදනාවක් නොවේ.


එහෙත් ඉහත සිදුවීම ගැන සංවාද කිරීමට අපට බාධාවක් නැත. විශේෂයෙන්ම විද්‍යාත්මක පරීක්ෂණයක් ගැන විශ්වවිද්‍යාලයක් තුළින්ම පෙත්සම් යැවීම අප සංවාදයට ලක් කළ යුතු කාරණාවකි. නීති විරෝධී කාරණාවක් ගැන වුව විමර්ශනය කිරීම හා මත සම්පාදනය කිරීම විශ්වවිද්‍යාල සමාජයක් තුළ සිදුවිය යුත්තක් බවද අප අමතක කළ යුතු නොවේ. ඊට අමතරව විශ්වවිද්‍යාල සමාජයට විවිධ ක්ෂේත‍්‍ර ගැන උනන්දු වෙමින් ස්වෙච්ඡුාවෙන් පර්යේෂණ සිදුකරන ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන්ගේ හිඟයක් පවතින බවද අප සංවාදයට ලක් කළ යුතු කාරණාවකි.

ලොකු ව්‍යවස්ථා වෙනසක් වීමේ ඉඩක් නෑ

ජල සම්පාදන රාජ්‍ය අමාත්‍ය වාසුදේව නානායක්කාර



විශාල වෙනසක් පෙන්වා බලයට පත්වූ ආණ්ඩුවේ ක‍්‍රියාකාරීත්වය ප‍්‍රමාණවත් නොවන බව කියන අයත් ඉන්නවා නේද?
විධායක මට්ටමෙන් කරන්න පුළුවන් දේවල් සිදුවෙමින් තිබෙනවා. නමුත් ව්‍යවස්ථාදායකය හරහා කරන්න ඕනෑ දේවල් තවත් ඉතිරි වෙලා තියෙනවා. නීති පැනවීම්, යම් රෙගුලාසි අනුමත කිරීම් වගේ දේවල් ඉතිරිවෙලා තියෙන්නේ. අපි පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය ලබාගත්තාට පස්සේ තමයි ඒවා කරගන්න පුළුවන් වෙන්නේ.


මෙය තාවකාලික ආණ්ඩුවක් බව කියමින් ආණ්ඩුව වගකීම් පැහැර හරිනවාද?
එහෙම දෙයක් නැහැ. අර්ධ වශයෙන් අන්තර්කාලීන ආණ්ඩුවක් වගේ තමයි කටයුතු සිද්ධවෙන්නේ. වඩාත් තිරසාරව දුරදිග යන සැලසුම් හා වැඩපිළිවෙළක් අනුව යන ක‍්‍රියාදාමයකට එන්න වෙන්නේ අපට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරයක් එක්ක ආණ්ඩුව ගෙනයන්න අවස්ථාවක් ලැබුණාම කියලයි මමත් හිතන්නේ.


ඉදිරියේදී ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ වෙනස්කම් කරන බව කියනවා. ඒ සඳහා තුනෙන් දෙකක් පවා ඉල්ලනවා. ඒත් ඒ වගේ දේවල් ගැන සාකච්ඡුා කරලා එකඟතාවක් තියෙනවාද?
මම හිතන්නේ නැහැ තවම ඒක අපි අතරේ කතාබහකට ලක්වුණා කියලා. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ 19 වැනි සංශෝධනය ගැන අදහසක් කියලා තියෙන බව දැක්කා. එහෙත් අපේ සන්ධානයේ සිටින පක්ෂ ඇතුළේ මේ ගැන කතාකරන්න ඕනෑ. පොදුජන පෙරමුණේ අභ්‍යන්තරයේ වුණත් මේ ගැන කතාබහක් කළාට පස්සේ තමයි තීන්දුවකට එන්න පුළුවන් වෙන්නේ.


ව්‍යවස්ථා වෙනසකට තුනෙන් දෙකක් ඉල්ලනවා නම් නිශ්චිතව වෙනස ගැන අදහසක් ඇතිකරගත යුතුයි නේද?
අපට සාකච්ඡුා කරන්න ඕනෑ. උදාහරණයකට ගත්තොත් ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල යම් ආකාරයකට සීමා කරපු යම් වගන්ති නැවත අහෝසි කරමින් තිබුණු තත්වයට ජනාධිපති බලතල ගෙන ඒමේ යෝජනාවක් තියෙනවාද කියන එක සොයා බලන්න ඕනෑ. දැනට ස්වාධීන කොමිෂන් සභා ආදිය පත්කිරීම සඳහා තිබෙන ව්‍යවස්ථා සභාව පිළිබඳ කාරණයක්ද කියලා පැහැදිලිව කතාකරන්න ඕනෑ. ඒ ගැන ජනාධිපතිවරයාගේ අදහසත් පැහැදිලිව දන්නේ නැහැ. එහෙත් එක දෙයක් පැහැදිලියි. දෙපැත්තකට බලය තිබීම උඩ කටයුතු සිදුකිරීමේ අසීරුතාවක් තියෙනවා. ඒ නිසා හටගන්න ආණ්ඩු පාලනයේ ගැටලූ ගැන කුමක් කළ හැකිද කියන ප‍්‍රශ්නය කල්පනා කළ යුතු බව මාත් හිතනවා. ජනාධිපතිවරයා එක් ස්ථාවරයකුත්, අගමැති ප‍්‍රමුඛ කැබිනට් මණ්ඩලය තවත් ස්ථාවරයක් ගන්න තත්වයකදී කරන දේවල් ගැන කතාකරන්න ඕනෑ. ඒවා සම්බන්ධයෙන් කරන්න ඕනෑ මොනවාද කියන එකයි ජනාධිපතිවරයා කල්පනා කරනවා ඇත්තේ.


විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය පැවතිය යුතු බවටත් දැන් මතයක් තියෙනවා. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ මතය මොකක්ද?
අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා මා දන්න අවසාන මොහොත දක්වාම හිටියේ විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කළ යුතුය යන මතයේ. ඔහුත් අපේ වාමාංශික පක්ෂත් බලතල පාර්ලිමේන්තුවට ලබාදිය යුතු බව විශ්වාස කරනවා.


ප‍්‍රායෝගිකව ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් විය හැකිද?
මට පෙනෙන්නේ නැහැ. ලොකු ව්‍යවස්ථා වෙනසක් වීමේ ඉඩක් නෑ. මම ඒක කියන්නේ අද තියෙන සියලූ සාධක සැලකීමට අරගෙන. දැන් තියෙන බල තුලනය එක්ක සලකද්දී ලොකු වෙනසකට 19 වැනි සංශෝධනය ගෙනයා හැකියි කියලා හිතන්න අමාරුයි. එයට රටේ අනෙක් දේශපාලන බලවේගවල සහයෝගය ලැබෙන එකකුත් නැහැ.

අපි ලබාදෙන්නේ දැනට තියෙන රැුකියා. දැනට රාජ්‍ය සේවය තුළ ඉඩකඩ තිබෙන තැන්වල රැුකියා ලක්ෂයක් සඳහා ඉඩ විවෘත කරගන්න පුළුවන්. අලූත් තනතුරු ඇතිකිරීමක් අපි බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නැහැ. මේක එක දවසකින් හෝ මාසයකින් රැුකියා ලබාදීමක් නෙවෙයි. දුප්පත් පවුල්වලට රැුකියා ලබාදීමේදී ප‍්‍රමුඛතාවය දක්වන්න අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා. එය දිළිඳුකම තුරන් කිරීමේ වැඩපිළිවෙලක්.


බලයට පත්ව ටික දවසක් ගෙවෙද්දී ආණ්ඩුව බටහිර රටවල් එක්ක ගැටෙනවා නේද?
ඒක අපි දකින්නේ වෙන දෘෂ්ටිකෝණයකින්. බටහිර රටවල් මේ ආණ්ඩුවත් එක්ක ගැටීමේ ලකුණු පහළවෙලා තියෙනවා. මේ ආණ්ඩුව තමන්ගේ හිතවත් හා මිත‍්‍රශීලී ආණ්ඩුවක් හැටියට නොසලකන බව මුල ඉඳලාම පේනවා. ඒත් අපි බටහිර ලෝකය ගැන එහෙම හිතන්නේ නැහැ. අපි බටහිර ලෝකය ගැන අනෙක් රටවල් වගේම මිත‍්‍රශීලීව කල්පනා කරමින් තමයි වැඩකරගෙන යන්නේ. ස්විට්සර්ලන්ත තානාපති කාර්යාලයේ සේවිකාවක් පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයේදී වුණත් අපි බොහොම හෙමින් රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රික විදියට පියවර ගන්න බව මට පෙනෙන්න තියෙනවා. තත්වය උග‍්‍ර අර්බුදයකට යෑම වළකමින් අපේ රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රික සබඳතා ආරක්ෂා කරමින් වැඩ කරනවා. ඒත් ලංකාවේ නීතිය සාමාන්‍ය විදියට ක‍්‍රියාත්මක වීම මෙතැනදී සිදුවෙන්න නියමිතයි. ඒක නවත්වන්න හේතුවක් නෑ. ආණ්ඩුව ඒ නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කෙරෙව්වා නෙවෙයි. සිද්ධිය අනුව නීතිය ක‍්‍රියාත්මක වීමේදී ආණ්ඩුව මැදිහත් නොවී, නීතිය ක‍්‍රියාත්මක වීමට ඉඩ හරින්න තීන්දු කළා.


බලයට පත්ව ටික දිනක් ඇතුළත ආණ්ඩුවට දේශපාලන පළිගැනීම් ගැන චෝදනා එල්ලවෙනවා..
මම හිතන්නේ නැහැ ඒවා දේශපාලන තීන්දු කියලා. කලින් ආණ්ඩුව යටතේ කොමිටියක් තිබුණා. ඒක අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතාගේ නිවෙසේ පවත්වාගෙන ගියා. පෙර තිබුණු අපේ රජයේ සැකකරුවන්, වැරදිකරුවන් හා වගකිවයුත්තන් පිළිබඳව දේශපාලන වශයෙන්ම තීන්දු අරගෙන ඒවා විශේෂ පොලීසියකට යොමුකිරීම සිදුවුණා. එවැනි ක‍්‍රියාදාමයක් අද නෑ. අපි පොලීසියට තිබෙන අයිතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට බාධා කරන්නේ නැහැ. ඒවා වැළැක්වීමෙන් තොරව අපි ඉඩහැර තිබෙනවා. මේක කරන්න එපා ආදි වශයෙන් කළයුතු හෝ නොකළ යුතු දේවල් ගැන මඟපෙන්වීමක් අපි කරන්නේ නෑ. අපේ සමහර උදවිය ටිකක් වැඩිපුර ඒ ගැන කතාකරනවා. ඒ නිසා කෙනෙකුට හිතෙන්න පුළුවන් දේශපාලන වශයෙන් තීන්දු තීරණ අරගෙන පොලීසිය ක‍්‍රියාත්මක වෙන බව. ඒත් එහෙම නෙවෙයි වෙන්නේ. වෙච්ච සිදුවීම් තියෙනවා. පොලීසියේ යටපත් වී තිබුණු ඒ සිදුවීම් නැවත මතුවීමක් තමයි දැන් වෙන්නේ.


ඉදිරි මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙන ආකාරය ගැන ආණ්ඩුව අභ්‍යන්තරයේ ගැටුම් තිබෙනවාද?
ප‍්‍රධාන වශයෙන්ම අපේක්ෂකයන්ව තීරණය කිරීමයි අසීරු කාරණය. ලකුණ තීරණය කිරීම නෙවෙයි. ඒ ඒ දිස්ත‍්‍රික්වල කුමන පක්ෂවලට කෙතරම් අපේක්ෂකයන් ලබාදිය හැකිද යන ප‍්‍රශ්නය තියෙනවා. ඒ කාරණය නිරාකරණය කරගත්තොත් ලකුණ පිළිබඳව ලොකු ගැටලූවක් වෙන එකක් නැහැ. නාමයෝජනා හදන්නේ කවුද, ඒක ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නේ කොහොමද කියන එකයි ඔතැන තියෙන කාරණය. අපි අතර එකඟත්වයන් තියෙනවාද කියන එක ගැනයි සැලකිලිමත් වෙන්න ඕනෑ. එකඟත්වය පිළිබඳව යම් ආකාරයකට ගැටලූ සහිත වෙන්න පුළුවන්. ඒක ලේසි දෙයක් නෙවෙයි. පක්ෂ ගණනාවක් එක්වූ සන්ධානයක ඒ ඒ දිස්ත‍්‍රික්කවල අපේක්ෂකයන් තීන්දු කිරීමේදී හැම පක්ෂයක්ම සතුටු වෙන ආකාරයට ඒ ගැන තීන්දු ගත හැකිද කියලා අපට ගැටලූ තියෙනවා. නැතිවා නෙවෙයි.


2018 පළාත් පාලන මැතිවරණයේදීත් පොදුජන සන්ධානයේ පක්ෂ අතර අභ්‍යන්තර මතභේද ඇතිවුණා නේද?
ඒක තමයි ගැටලූව. හැම පක්ෂයක්ම තමන්ගේ පක්ෂයට හැකි වැඩිම අපේක්ෂක සංඛ්‍යාවක් ගැනීම ගැන කල්පනා කරනවා. ඒ වගේම බලවත්ම පක්ෂය තමන්ගේ පංගුව වැඩියෙන්ම තමන්ට ලබාගැනීමට කල්පනා කරනවා. මේ දෙක අතරේ තරගයක් තිබෙනවා. එහෙත් අවසානයේ අපි ජයග‍්‍රහණය ගැනයි සිතන්නේ.


ශ‍්‍රීලනිපයට නිසි ගෞරවය නොදෙන බව පෙනෙනවා..
ඒ පක්ෂයට හිමි බලය සන්ධානය ඇතුළේත් දීලා තියෙනවා. විධායක සභාව තුළ, සන්ධානය තුළ ඔවුන්ට බලය තිබෙනවා. දෙවැනි ප‍්‍රධාන පක්ෂය ලෙස ඔවුන්ට පිළිගැනීමක් තියෙනවා. එහෙත් ඔවුන් පොදුජන පෙරමුණ එක්ක ගිවිසුමක් අත්සන් කළ නිසා, එහි කොන්දේසි කඩවුණොත් ඔවුන්ගේ ගෞරවයට ප‍්‍රශ්නයක් ඇතිවේවි. එහෙත් අපි හැමෝම දන්නවා හැමෝගේම එකඟත්වය හා සමගිය ආරක්ෂා කරගැනීම අපි හැමෝටම අවශ්‍ය බව. ඒ නිසා මොන වෙනස්කම් තිබුණත් අවසාන වශයෙන් අපි හැමෝම එකඟත්වයකට පැමිණිය යුතුමයි. සන්ධානය රැුකගත යුතුමයි. එසේ නොවුණොත් සන්ධානයේ හැම පාර්ශ්වයටම හානියක් වේවි.


තුනෙන් දෙකක බහුතරයක් ලබාගැනීමේ ඉලක්කය ඔබ ප‍්‍රායෝගිකව විශ්වාස කරනවාද?
ඒක තියෙන්නේ මේ ආණ්ඩුව ගැන රටේ තියෙන බලාපොරොත්තුව හා විශ්වාසය මත. ජනතාව ආණ්ඩුව කෙරෙහි දක්වන ආකල්පය කුමක්ද කියන එක අනුවයි ඒක තීන්දු වෙන්නේ. මේ දෙසැම්බරයේ ඉඳලා එළැඹෙන අපේ‍්‍රල් වෙනකොට මේ ආණ්ඩුවේ කටයුතු පිළිබඳව ජනතාවගේ තක්සේරුව අනුව තීන්දුව දෙනු ඇති. ඒ නිසා අපි අපි අතරේ ඇතිවෙන ගැටුම්වලටත් හේතු වෙන්නේ අන්තිමට රජයේ තිබෙන ජනප‍්‍රියත්වය පැවතීම හෝ නොපැවතීමයි.


රාජ්‍ය ආයතනවල හා සමාගම්වල පත්කිරීම් ප‍්‍රමාද වී තිබෙනවා. ඇමතිවරුන්ට ආයතන ප‍්‍රධානීන්ව පත්කිරීම් බලය තිබුණත් ජනාධිපතිවරයා ඒ බලය පවරාගෙන. මේ ප‍්‍රමාදය ගැන ඇමතිවරුන් ජනාධිපතිවරයා සමග කතාකළාද?
ප‍්‍රමාදය ගැන අපි කවුරුත් කතාකරලා තියෙනවා. අමාත්‍යාංශවලට අදාල ආයතන, මණ්ඩල පවත්වාගෙන යෑමේ නායකත්වය උසුලන්නේ ඒ ප‍්‍රධානීන්. ඒ අය පත්කිරීම ප‍්‍රමාද වෙන එක අපට මේ වෙලාවේ එක්තරා විදියක අමාරුවක් ඇතිකරලා තියෙනවා. එහෙත් මේ ක‍්‍රියාදාමය වටිනාකම අතින් වඩා හොඳයි කියන එක තමයි පොදු මතය. පත්කිරීම් ප‍්‍රමාද වීම නිසා අමාරුවක් තියෙනවා. එහෙත් මේ ක‍්‍රමය කල් ගතවෙන ක‍්‍රමයක් වීම වළක්වන්න අමාරුයි. මේ ක‍්‍රමයේ තියෙන හොඳකම තක්සේරු කරන්න ඕනෑ. එහෙම වෙද්දී ප‍්‍රමාදයේ තිබෙන අලාභයට වඩා ලාභය වැඩියි කියලා මම හිතනවා.


ඇමතිවරුන්ගේ බලතල රාජ්‍ය ඇමතිවරුන්ට පැවරීම හරිහැටි සිද්ධවෙලා තියෙනවාද?
එහෙම එකක් වෙලා නැහැ මම දන්න හැටියට. අපේ ඇමතිවරු 15ක් සහ අගමැතිවරයා තමයි ඉන්නේ. ඔවුන්ට විෂයන් විශාල සංඛ්‍යාවක් තියෙනවා. ඒවා ඒ ඇමතිවරුන්ට කොහොමත් තනියෙන්ම කරගන්න බැරි බව අපි දන්නවා. ඒ නිසා ඒ විෂයන් එකතුකරලා හෝ වෙන් වෙන්ව රාජ්‍ය අමාත්‍යවරුන්ට බාර කිරීම අවශ්‍යතාවක් හැටියට මතුවෙලා තියෙනවා. උදාහරණයක් විදියට අපේ අගමැතිතුමාට තියෙන ආයතන හා විෂය රාශිය අතරින් එකක් තමයි ජලය. අපේ පානීය හා සේදීම් සදහා ජනයාට ඕනෑකරන ජල පහසුව. ඒක ජල සම්පාදන රාජ්‍ය ඇමතිවරයා හැටියට මට බාර කරලා තියෙනවා. විෂයන් වෙනුවෙන් රාජ්‍ය ඇමතිවරු පත්කිරීමෙන් තමයි අමාත්‍යවරුන් 15ක සීමාවේ වැඩ කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ. රාජ්‍ය ඇමතිවරුන් නැතිව කරගෙන යන්න අමාරුයි.


විශ‍්‍රාම ගිය හමුදා නිලධාරීන් ඇතැම් තනතුරුවලට පත්කළ නිසා දේශපාලනික දැනුවත්භාවයක් තිබෙන සමාජය තුළ මිලිටරිවාදය ගැන යම් සැකයක් ඇතිවෙලා..
මම දන්නේ නැහැ හමුදාවලින් විශ‍්‍රාම ගිය කීදෙනෙක් මේ වනවිට තනතුරු කීයකට පත්කරලා තියෙනවාද කියලා. ඉස්සරත් විශ‍්‍රාම ගිය හමුදා නිලධාරීන් රාජ්‍ය තනතුරුවලට පත්කරලා තියෙනවා. හැම ආණ්ඩුවක්ම ඒක කරලා තියෙනවා. මේ ආණ්ඩුව යටතේ හමුදාවෙන් විශ‍්‍රාම ගිය වැඩි පිරිසක් පත්කරලා තියෙනවා නම් ඒකත් අලූත් ලක්ෂණයක් තමයි. ඒ ලක්ෂණය ඇතිවෙන්නේ මහජනයා අතර තිබෙන සංවාදයක ප‍්‍රතිඵලයක් විදියට වෙන්න පුළුවන්. ඇමතිවරුන්ගේ ඥාතීන් හා උදව්කාරයන් රාජ්‍ය ආයතනවලට පත්කිරීමේ වරද එක්ක සංසන්දනය කරද්දී මිලිටරි නිලධාරීන් පත්කිරීම වරදක් හැටියට මහජනයා සලකන්නේ නැහැ. ඔවුන්ගේ සුදුසුකම බලලා, ආයතනයේ වුවමනාව ඉටු වෙනවාද කියලාත් බලන්න ඕනෑ. ඒවා හරිහැටි සිද්ධවෙනවා නම් ඔවුන් විශ‍්‍රාම ගිය හමුදා නිලධාරීන්ද කියලා බරපතළ ලෙස සැලකිය යුතු නැහැ.


එහෙත් අපි ඒ විශ‍්‍රාම ගිය හැම නිලධාරියෙක්ම අනිවාර්යයෙන්ම ඔවුන්ගේ හමුදා අතීතයෙන් වෙන්වෙන්න ඕනෑ බව මතක් කරන්න ඕනෑ. ඔවුන් බාරගන්නේ මහජන ආයතනයක්. ඒවා ප‍්‍රධාන වශයෙන්ම පුරවැසියන්ගේ අයිතිය පිළිගන්න ඕනෑ. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී සාකච්ඡුාව හා සම්මුතිය තමන්ගේ ක‍්‍රමවේදය කරගන්න ඕනෑ. වෘත්තීය සමිතිවල අයිතිය ගැන විශේෂ සැලකීමක් කරගන්න ඕනෑ. වෘත්තීය සමිති හා සේවකයන්ව වඩාත් හවුල් කරගැනීමෙන් ඒ ආයතන කාර්යක්ෂම කරගැනීම ගැන හිතන්න ඕනෑ. ඒ කටයුතු සිද්ධවෙනවා නම් ඔවුන් හමුදාවේ හිටියාද නැද්ද කියන කාරණාව එතරම් බරපතළ නැති බවයි අපි හිතන්නේ.

යන්නේ ආපස්සට නම්..

0

අලූත් ජනාධිපතිවරයකු හා ආණ්ඩුවක් පත්ව මාසයකට වැඩි කාලයක් ගත වෙද්දී, අලූත් පාලනය ගැන විවිධ සැකසංකා සහිත සංකේත සමාජය තුළ ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් මතු වෙමින් තිබේ. ඉන් ප‍්‍රධාන එකක් වන්නේ, රට යම් විදියකින් 2015න් ආපස්සට යමින් තිබෙනවා ද යන්නයි.

2020 ජාතික නිදහස් උත්සවයේ දී ජාතික ගීය සිංහලෙන් පමණක් ගැයීමට තීරණයක් ගෙන ඇති බව ස්වදේශ කටයුතු අමාත්‍ය ජනක බණ්ඩාර තෙන්නකෝන් මාධ්‍යට පවසා තිබේ.

එය ඇත්තක් නම්, යළි ආපස්සට හරවන්නට යන්නේ, 2015 ජාතික නිදහස් දින උළෙලේදී තබනා ලද ඓතිහාසික පියවරකි. එම නිදහස් උළෙලේදී ජාතික ගීය දමිළ භාෂාවෙන් ගැයීමටත්, එය උත්සවය අවසානයේ ගැයීමටත් තීරණය කිරීමට පුරෝගාමී මැදිහත් වීමක් කළේ හිටපු ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ය. එම විශිෂ්ට තීරණය අනුව, 2015 නිදහස් උත්සවය අවසානයේ ජාතික ගීය දමිළ භාෂාවෙන් ගැයෙන විට, රටේ සාමය, සංහිඳියාව හා ජනවාර්ගික සහෝදරත්වය ගැන අදහසක් හා හැඟීමක් ඇති ව සිටි සියලූ දෙනාගේ ම ඇස්වලට කඳුළු පිරුණු බව අපේ අත්දැකීම ය. නමක් හැටියට කිවහොත්, පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී ඩිලාන් පෙරේරා ද වරෙක ගුවන්විදුලි සම්මුඛ සාකච්ඡුාවකදී, ඒ මොහොතේ තමාගේ දෑසින් කඳුළු කඩා හැළුණු බව කීවේ ය.

ජාතික ගීය දමිළ භාෂාවෙන් ගැයීම ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවට එකඟ ද, නැද්ද, වෙනත් රටවලත් භාෂා දෙකකින් හෝ තුනකින් ජාතික ගීය ගැයෙනවා ද වැනි තර්ක විතර්ක පසෙක තැබුවොත්, එදා, එනම්, 2015 පෙබරවාරි 4 වැනි දා ජාතික ගීය දමිළ භාෂාවෙන් ගැයුණ විට, සංහිඳියාව සහෝදරත්වය ගැන අලූත් හැඟීමක් හැම දෙනාගේ ම සිත් තුළ පිරෙනන්ට ඇති බවට සැකයක් නැත. ඊටත් වඩා වැදගත් වන්නේ, තමන්ගේ මව්බිමට ඇති ආදරය, තමන්ගේ ම භාෂාවෙන් ප‍්‍රකාශ කරන්නට දමිළ සහෝදර ජනතාවට ලැබුණු අවස්ථාවයි. එදා ජාතික නිදහස් උළෙලට සහභාගි වී සිටි දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ නායක ආර් සම්පන්දන් මහතාගේ මුහුණ ද ඒ සාඩම්බරයෙන් හා ආහ්ලාදයෙන් පිරී තිබෙනවා දකින්නට හැකි විය. ‘මේ රට අපටත් අයිති ය. අපිත් මේ රටේ පුරවැසියෝ ය. අපේම මව්බසින් අපේ රටට ඇති ආදරය අපි කියමු.’ වැනි සාඩම්බරයක් දමිළ මිනිසුන් තුළ එදා ඇතිවන්නට ඇත.

එදා සිට ගත වූ සෑම පෙබරවාරි 4 වැනිදාවක ම ජාතික නිදහස් උත්සවයේදී ජාතික ගීය දමිළ භාෂාවෙන් ගයන ලදි.

දැන් ජනක බන්ඩාර තෙන්නකෝන් මහතා කියන දේ ඇත්තක් නම්, ආපස්සට හරවන්නට හදන්නේ ඒ වැදගත් පියවරයි.

ඊට අමතරව අතුරලියේ රතන හිමි මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද ආඥා පනත අහෝසි කිරීම සඳහා පනත් කෙටුම්පතක් පෞද්ගලික මන්ත‍්‍රීවරයකුගේ පනත් කෙටුම්පතක් හැටියට ඉදිරිපත් කරන්නට සූදානම් වන බව මාධ්‍ය වාර්තාවල දැක්වෙයි. මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද ආඥා පනත පැවතීම නිසා රටේ කිසිම අකටයුත්තක්, අපරාධයක් සිදු නොවේ. එක ම වෙනස  රටේ බහුතරය, සාමාන්‍ය විවාහ හා දික්කසාද ආඥා පනත යටතේ විවාහ වීමත්, මුස්ලිම් ජාතිකයන් මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද ආඥා පනත යටතේ විවාහ වීමත් ය. ඊට අමතරව උඩරට ප‍්‍රදේශවල ජීවත් වන සිංහලයන් සඳහා උඩරට විවාහ ආඥා පනතක් ද තිබෙන බව අමතක නොකළ යුතු ය. රතන හිමියන්, ‘රටට එක නීතියක් තිබිය යුතු යැ’යි කියන අදහසින් මුස්ලිම් විවාහ පනත අහෝසි කිරීමට කල්පනා කරන්නේ නම්, ඒ සමගම උඩරව විවාහ ආඥා පනත ද අහෝසි කිරීමට කෙටුම්පතක් ගෙන ආ යුතු නොවේ ද? එවැන්නක් නොවීමෙන් පෙනෙන්නේ මුස්ලිම් ජනතාවට එරෙහි ව රතන හිමිගේ අසද්භාවය ම මිස අන් කුමක් ද? නැතිනම්, රටේ සාමාන්‍ය ජන ජීවිතයේ යහපැවැත්මට කිසිම අහිතකර බලපෑමක් නොවන නීතියක් වෙනස් කිරීම සඳහා මෙවැනි හදිසියක් ඇති වුණේ ඇයි?

ඒ අතර, තවත් භික්‍ෂුවක් පාසල් දරුවන්ට අත්‍යවශ්‍ය ම ලිංගික අධ්‍යාපනය ලබා දෙන අතිරේක කියවීම් පොතක් වහා ඉවත් කළ යුතු යැයි කියයි. (දැනටමත් එය ඉවත් කර ඇති බව වෙන ම කාරණාවකි.*

මේ සියලූ දෙනා ම ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා ජනාධිපති ධුරයට පත් කිරීම සඳහා වෙහෙස මහන්සි වී කටයුතු කළ පිරිසට අයත් ය. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා වරෙක කියා තිබුණේ, තමාට සිංහල ජනතාවගෙන් පැහැදිලි ජනවරමක් ලැබී ඇති බවත්, ඒ අනුව කටයුතු කිරීම තමාගේ වගකීම බවත් ය. තමාට ඡුන්දය දුන් පිරිස වෙනුවෙන් බැඳී සිටීම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී දේශපාලනය තුළ මහජන නියෝජිතයකුගේ වගකීමකි. දේශපාලන විද්‍යාවේ වචනවලින් ‘සමාජ ගිවිසුම’ කියන්නේ එයට ය.

එහෙත්, සීරුවෙන් සැලකිය යුත්තේ බහුතරයේ අදහස වූ පමණින් එය නිවැරදි අදහස වන්නට ඉඩක් නැති බව ය.

බහුතරයේ අදහස නිවැරදි නොවන බවට ඉතා ම හොඳ උදාහරණයක් සැපයෙන්නේ කිතු දහමෙනි. නිදහස් කළ යුත්තේ යේසුස් ද, බරබ්බස් දැ’යි පිලාත් ඇසූ විට, රැුස්ව සිටි මහජනතාවගෙන් සාතිශය බහුතරයක් එක පැහැර ඉල්ලා සිටියේ ‘බරබ්බස්’ බව ය. ඒ මත බහුතර මහජනතාවගේ කැමැත්තෙන් යේසුස් කුරුසියට තබා ඇණ ගසනු ලැබීමේ ඉරණමට මුහුණ දුන්නේ ය. පිලාත් පන්නයේ නායකයන්ගේ භූමිකාව ඉතිහාසයේ අවසන් කැරුණු පරිච්ඡෙදයක් බවට අපට පත් කළ හැකි ද?x

නායකයා නිවාඩු ගනිද්දී මර්දනයට මුහුණදෙන එජාපෙය

එක්සත් ජාතික පක්‍ෂ නායක රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මේ වන විට සිටින්නේ ඉන්දියාවේ නත්තල් නිවාඩුව ගතකරමින්ය. අවුරුද්දේ අවසානයේ නිවාඩු ගතකිරීම අවුරුද්ද පුරා ක‍්‍රියාශීලී මිනිසුන්ගේ සාමාන්‍ය පිළිවෙතකි. එහෙත් එවැනි සුවදායක වසරාවසානයක් ගත කළ හැක්කේ, ගතවුණු අවුරුද්ද පුරා සියල්ල හොඳින් සිදුවන කාලයකය. පරිසරයකය. එජාප නායකයා නත්තල් නිවාඩුව ගතකරද්දී එජාපය තිබෙන්නේ ගිනි ගොඩක රත් වෙමිනි. ඇතුළතින් මෙන්ම පිටතින්ද කැළඹෙමිනි.

එකක්, ආණ්ඩුව එජාපයේ හා එජාපෙරමුණේ නායකයන් තෝරා බේරාගෙන දඩයම් කිරීම අරඹා තිබේ. නීතිය අනුව කටයුතු කරනවාය වාගේ පෙනුණත්, ආණ්ඩුවේ මේ වැඩපිළිවෙළ ඇතුළත ඇත්තේ විරුද්ධවාදීන් මර්දනය කිරීමේ, ඔවුන් දඩයම් කිරීමේ වුවමනාව බව ඉතාම පැහැදිලිය. ‘අපි අතගහන්නේ නෑ. නීතිය අනුවයි වැඩ සිද්දවෙන්නේ’යි ආණ්ඩුවේ නායකයන් කිව්වත්, වැඬේ සිදුවන්නේ ඒ අනුව නොවන බවත්, දේශපාලන පළිගැනීමේ වුවමනාවකින් බවත් පැහැදිලිය.

2015න් පසුවද විවිධ චෝදනා යටතේ, ඊට පෙර ආණ්ඩුවේ දේශපාලන නායකයන්, නිලධාරීන් අත්අඩංගුවට ගැනීම් සිදුවිය. එහෙත්, ඒ සියල්ලේම පොදු ගුණාකාරය වුණේ, ඔවුන් සියල්ලන්ම රටේ මහජන දේපළ සම්බන්ධ අපරාධ හා පුද්ගලයන් පැහැරගෙන යෑම, අතුරුදන් කිරීම, ඝාතනය වැනි අපරාධ සම්බන්ධව අත්අඩංගුවට ගනු ලැබීමය. අද චම්පික රණවකට වන්නාක් මෙන්, රාජිත සේනාරත්නට වන්නාක් මෙන්, පරණ නඩු ඉදිරියට ගෙන හෝ මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවලදී කියන කරන දේ මත ඒ කිසිවකු අත්අඩංගුවට ගැනුණේ නැත.

වර්තමාන ආණ්ඩුවේ සමහරුන්, 2015 නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීම ගැන නිතර වැරදි විදියට කතාකරන නිසා ඒ ක‍්‍රියාවලිය ගැන යම් විස්තරයක් කළ යුතුය.

2015 පෙබරවාරියේදී මහජන මුදල් අවභාවිතය, වංචාව, අල්ලස් හා ¥ෂණ, වෙනත් අපරාධ චෝදනා සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කරන නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ ආයතන අතර සම්බන්ධීකරණයක් පවත්වා ගැනීම සඳහාත්, ඔවුන්ට අවශ්‍ය උපදෙස් හා පහසුකම් ලබාදීම සඳහාත් කමිටුවක් පත්කරන ලද්දේ කැබිනට් තීරණයක් අනුවය. ඒ කමිටුවට විජේදාස රාජපක්‍ෂ ඇතුළු ඇමතිවරු 13 දෙනෙක් ඇතුළත්වූහ.

බාහිර විශේෂඥයන් තිදෙනකුගෙන්, ප‍්‍රමුඛ නීතිඥවරුන්ගෙන්,  නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ ඉහළ නිලධාරීන්ගෙන්, පොලිස්පතිවරයාගෙන්, අල්ලස් හෝ ¥ෂණ කොමිසමේ නිලධාරින්ගෙන්, මුදල් අමාත්‍යාංශයෙන්, එම කමිටුව සමන්විත විය.

2015ට පෙර ආණ්ඩුව සම්බන්ධයෙන් මහජනතාවගෙන් ලැබුණු මූල්‍ය වංචා පිළිබඳ පැමිණිලි එකම ආකාරයේ නොවීය. ඒවා සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කළ යුතු වූයේ විවිධාකාරයෙන්, විවිධ ආයතන මගින්ය. ඒ සමහර චෝදනා පිළිබඳ විමර්ශන ඉතාම සංකීර්ණ හා බැ?රුම් ඒවාද විය. ඒ සමහර ඒවා පිළිබඳ කටයුතු කිරීමට ලංකාවේ අපරාධ විමර්ශකයන්ට තිබුණු දැනුමත් පළපුරුද්දත් ප‍්‍රමාණවත් වුණේ නැත. එනිසා, එවැනි පැමිණිලි යොමු කළ යුත්තේ කුමන විමර්ශන ආයතනයටද, කුමන ආකාරයේ විමර්ශනයක් පැවැත්විය යුතුද යන්න ගැන උපදෙස් දීම එම කමිටුවෙන් සිදුවිය.

පොලිස් මූල්‍ය අපරාධ කොට්ඨාසය හෙවත් එෆ්සීඅයිඞීය නිර්මාණය වන්නේද මෙම කමිටුවේ යෝජනාවක් වශයෙනි.

ඊට අමතරව කැබිනට් අනුමැතියෙන් ¥ෂණ මර්දන ලේකම් කාර්යාලයක් ස්ථාපිත කෙරිණ. එහි ලේකම් ලෙස පළපුරුදු රාජ්‍ය නිලධාරියකු වූ ආනන්ද විජේපාල පත්කෙරිණි. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ, විගණකාධිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ, මුදල් අමාත්‍යාංශයේ, ලේකම් -අතිරේක ලේකම් මට්ටමේ ඉහළ නිලධාරීහු මේ කාර්යාලයේ විශේෂඥයන් හැටියට නිල වශයෙන් කටයුතු කළෝය. කාර්යාලය සම්බන්ධීකරණය කෙරුණේ අගමැති ලේකම්වරයා විසිනි. ලේකම් කාර්යාලයට ලද පැමිණිලි සම්බන්ධයෙන් සමාලෝචනය කිරිමෙන් පසු ඒවා පොලිස්පතිවරයාට, අල්ලස් කොමිසමට යනාදි නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ ආයතනවලට යවන ලදි. ඉදිරි විමර්ශන සම්බන්ධයෙන් පියවර ගැනුණේ එම ආයතන විසිනි.

2015 අලූත් ආණ්ඩුව පිහිටුවූ වහාම වාගේ නිර්මාණය කරන ලද එම කාර්යාලය, එවකට ආණ්ඩුවේ සියලූ පාර්ශ්වයන්ගේම පාහේ දායකත්වයෙන් පවත්වාගෙන ගිය එකකි. ඒ තුළින් දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් හඹායාමක් සිදුවුණාදැයි කිව නොහැකි නමුත්, පැහැදිලිව පෙනුණේ, එමගින්, මහා පරිමාණයෙන් මහජන මුදල් අවභාවිත කළ පුද්ගලයන්ට හා අපරාධ කළවුන්ට එරෙහිව අපරාධ විමර්ශන ආරම්භ කොට පවත්වාගෙන යන බවයි.

වැදගත් කාරණයක් වන්නේ, රටක මහජන මුදල් මහා පරිමාණයෙන් අවභාවිත කිරීම හා වෙනත් අපරාධ සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කිරීම වනාහි, දේශපාලනමය කාරණයක් බවයි. මන්ද යත්, ඒවාට සම්බන්ධ වන්නේ බොහෝ විට පැවැති ආණ්ඩුවක ඉහළ නිලතල දැරූ දේශපාලකයන් මෙන්ම නිලධාරීන් හා ආණ්ඩුවේ සමීපතමයන් වන නිසාය. ඔවුන්ට එරෙහිව නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීම වූකලි හුදෙක් පුද්ගලයන්ගේ හෝ නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ ආයතනවල හෝ වැඩකොටසක් පමණක් නොවේ. අනෙක් අතට, ඒවාට සම්බන්ධ අයගේ විශාල ප‍්‍රතිරූප නිසාම, ඔවුන්ට එරෙහිව කටයුතු කිරීම පහසු දෙයක්නොවේ. එනිසා ඒවාට එරෙහිව කටයුතු කිඍිම අවශ්‍යයෙන්ම දේශපාලනමය කාර්යභාරයකි.

2015දී ඒ කාර්යභාරය ඉටුකිරීම සඳහා මහජන වරමක් ලැබී තිබිණ. ඒ වරම ලැබුණේ, හුදෙක් දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් මර්දනය සඳහා නොවේ. මහජනතාවගේ දේපළ හා මුදල් මංකොල්ල කෑ පුද්ගලයන් නීතිය ඉදිරියට ගෙනවුත්, නීතිමය පියවර ගැනීමටය.

ප‍්‍රශ්නය තිබුණේ, ඒ විමර්ශන නිසි පරිදි ඉදිරියට ගෙනයෑමට යහපාලන ආණ්ඩුවට දේශපාලන අධිෂ්ඨානයක් නොතිබීම ගැනය. එක පැත්තකින් ආණ්ඩුවේ නායකයන් අතර තිබුණු බෙදීම එම විමර්ශනවලටය බලපෑවේය. ජනාධිපති සිරිසේන සිටියේ පසුගිය ආණ්ඩුවේ දේශපාලන නායකයන් හා නිලධාරීන් ආරක්‍ෂා කරන ස්ථාවරයකය. අගමැතිවරයාද, විපක්‍ෂය සමග වංක සහයෝගයෙන් කටයුතු කරමින්, එම විමර්ශන ඉදිරියට ගෙනයෑමට අවශ්‍ය ධෛර්යය නොදුන්නේය. නීතිය හා සාමය බාර ඇමති සාගල රත්නායක, මුළුමනින්ම අකාර්යක්‍ෂම, දුර්වල හා එවැනි කාර්යභාරයක් ඉටුකිරීමට අවශ්‍ය දේශපාලන දැක්මකින් වියුක්ත අයෙක් විය.

එහි සම්ප‍්‍රයුක්ත ප‍්‍රතිඵලය වුණේ, එම විමර්ශන අවශ්‍ය පරිදි වේගයෙන් ඉදිරියට නොයෑමත්, ඒවාට අවශ්‍ය පහසුකම් නිසි ආකාරයෙන් නොලැබීමත්, අවශ්‍ය නීතිමය හා ආයතනික වෙනස්කම් සඳහා ආණ්ඩුවෙන් සුදුසු සහායක් නොලැබීමත්ය. ඒ වැඩ පිළිවෙළ නිසි ආකාරයෙන්, නිසි වේගයෙන් හා කාර්යක්‍ෂමතාවෙන් ඉදිරියට ගියේ නම්, රටේ තත්ත්වය මීට වඩා බොහෝ වෙනස් වන්නට තිබිණ.

ඒ අතර සමහර චුදිතයෝ, ඉහළ අධිකරණවලට ගොස් මූලික අයිතිවාසිකම් නඩු පවරා, තමන් අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් වැළැක්වීමේ නියෝග ලබාගත්හ. ඒවා තවමත් ක‍්‍රියාත්මක වෙයි. එම නියෝග අනියම් ආකාරයෙන් විමර්ශන සම්බන්ධයෙන්ද බලපෑ අතර, චුදිතයන්ට නීතිය ඉදිරියට නොගොස්, ආරක්‍ෂාව ලැබීමේ හැකියාවක් ඉන් ලැබිණ. ඒ අනුව මේ ක‍්‍රියාවලියේ සමස්ත දුර්වලකම් විසින් චුදිතයන්ට දඬුවමින් මිදී සිටීමේ අවස්ථාවක් හිමිකර දෙන ලද්දේය. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂද, ඒ ලෙස අධිකරණයෙන් ලබාගත් අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් වැළැක්වීමේ නියෝග මත අදත් සිටින්නෙකි. වර්තමාන ආණ්ඩුවේ මැති ඇමතිකම් දරන බොහෝ දෙනෙක්ද විවිධාකාර චෝදනා සම්බන්ධයෙන් අධිකරණ ඉදිරියේ පැවැත්වෙන නඩු විභාගවල චුදිතයෝ වෙති.

එදා සහ අද වෙනස වන්නේ, අද චම්පික රණවක හෝ රාජිත සේනාරත්න පසුපස නීතිය හඹායන්නේ ඔවුන් මහජනතාවට, ඔවුන්ගේ දේපළ, මුදල්වලට එරෙහිව කළ වැරදි සම්බන්ධ චෝදනාවලට නොවීමය. මහජන අරමුදල්වලින් කෝටි හයක මුදලක් යොදවා, ජනාධිපති අපේක්‍ෂක මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ ප‍්‍රචාරණය සඳහා සිල් රෙදි බෙදීම ගැන ඔහුගේ ලේකම් ලලිත් විරතුංග අධිකරණයෙන් වැරදිකරු වන විට, චම්පික රණවකට එල්ලවන චෝදනාව නම්, 2016දී සිදුවුණු රිය අනතුරකදී වාහනය පදවා, වෙනත් කෙනෙකු ඒ වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් කිරීමය. කාල දෙකක හා පාලන දෙකක වෙනස එයයි.

චම්පික රණවක මන්ත‍්‍රීවරයාට අදාළ රිය අනතුර ගැන සැලකිල්ලෙන් බලන විට පෙනෙන්නේ, එය කිසිසේත් සිතාමතා කරන ලද්දක් නොවන බවය. පොලිසිය කියන පරිදිම, පැහැදිලි ආලෝක තත්ත්වයන් යටතේ, මීටර සියයක පමණ ඉදිරිය පැහැදිලිව පෙනෙද්දී, මහපාරෙන් අතුරු පාරකට රිය හරවා යද්දී රියේ පසුපස කොටසේ ගැටෙන  මෝටර් සයිකලයක් සම්බන්ධ සිද්ධිය, ‘හිට් ඇන්ඞ් රන්’ හෙවත්, හප්පා පලායෑම යන ගණයට වැටෙන ආකාරයක් තිබේද යන්න ගැන අවබෝධයක් රිය පදවන සියල්ලන්ටම ඇතිවාට සැකයක් නැත. අනෙක් අතට, රිය අනතුරට ලක්ව දැඩි ලෙස රෝගාතුර වන තරුණයා, පදවාගෙන පැමිණි මෝටර් සයිකලය, සීසී1000 ගණයේ, මහාමාර්ගවල ධාවනය සඳහා අවසරයක් නොමැති මෝටර් බයිසිකලයක් වීමත්, මහමග හොඳින්ම ආලෝකය තිබෙන හා මීටර් 100ක පමණ ඉදිරි දුර දර්ශනය වන තත්ත්වයක, මහමගෙන් හරවා යන වාහනයක පසුපස කොටසේ වැදීමත් ගැන කිසිවකු, විශේෂයෙන් චම්පික රණවක මන්ත‍්‍රීවරයාට එළව එළවා පහර දෙන හිරු, දෙරණ නාලිකා මෙන්ම මව්බිම පුවත්පතද අවධානයක් යොමු නොකරන බව පෙනෙයි. ආබාධිතව සිටින තරුණයා ගැන අනුකම්පාවක්, කනගාටුවක් ඇතිකර ගැනීම අත්‍යවශ්‍යය. එහෙත්, මේ රිය අනතුර වනාහි ඔහුගේ සම්පූර්ණ දායකත්වය නිසා සිදුවුවක් බව පැහැදිලිවම කිව යුතුය.

මේ මොහොතේ ආණ්ඩුව සමග සිටින මාධ්‍ය ඇතුළු සියල්ලන්ගේ පොදු අරමුණ චම්පික රණවක මහතාට බලවත් ලෙස පහර දීම බව පෙනෙයි. ඒ සඳහා අවශ්‍යතාවක් ඇතිවන්නේ, පසුගිය කාලය තුළ, රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ දේශපාලනයට එරෙහිව චම්පික රණවකගේ භාවිතය නිසා බව නිරුවත් ඇත්තයි.

රාජිත සේනාරත්න මන්ත‍්‍රීවරයා සම්බන්ධයෙන්ද ක‍්‍රියාත්මක කෙරෙන්නේ විරුද්ධවාදීන් මර්දනය කිරීමේ වැඩපිළිවෙළකි. මැතිවරණ වේදිකාවලදී, මැතිවරණ මාධ්‍ය හමුවලදී කියන දේ සම්බන්ධයෙන් ඉන්පසු නීතිමය මැදිහත්වීමක් නොකිරීම ලංකාවේ පමණක් නොව ලෝකයේ හැම රටකම සාමාන්‍ය සම්ප‍්‍රදායයි. එවැනි දේ ගැන ඊට පසුව නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට ගියා නම්, අද පාර්ලිමේන්තුවේත් ඉන් පිටතත් සිටින සියලූම දේශපාලකයන් පාහේ සිටිය යුත්තේ සිරගෙවල බව නිසැකය.

රාජිත සේනාරත්න මහතාට එරෙහිව චෝදනා කෙරෙන්නේ සුදුවෑන් භීෂණයක් ගැන බොරුවක් කීවායැයි කියා නම්, ආණ්ඩුව පළමුව කළ යුත්තේ 2015ට පෙර සුදුවෑන්වලින් පැහැර ගැනීම් ගැන වාර්තා නැවත ගෙන්වා පරීක්‍ෂා කිරීමයි. ඒ කාලයේ සුදුවෑන්වලින් පැහැර ගැනීමේ සංස්කෘතියක් තිබුණු බව සරත් ෆොන්සේකා මහතාද අද ප‍්‍රසිද්ධියේ කියයි. සුදුවෑන්ද කළුවෑන්ද කියා විශේෂයක් නොතිබුණත්, විවිධ පුද්ගලයන් පැහැරගෙන යෑම්, අතුරුදහන් කිරීම් ඒ කාලයේ ප‍්‍රවණතාවක් ලෙස සිදුවුණු බව අලූත් දැනුමක් නොවේ.

දැනට රටින් පිටුවහල්ව සිටින පෝද්දල ජයන්ත වැනි මාධ්‍යවේදීන් කාලයකට පෙර පොලිසියට කර ඇති පැමිණිලි ගැන ස්වාධීන, විනිවිද පෙනෙන විමර්ශන අලූතෙන් පටන් ගත්තා නම්, සුදුවෑන් භාවිතය ගැන නිශ්චිත තොරතුරු සොයාගන්නට ඉඩ ලැබෙනවා ඇත.  අනෙක් අතට, සුදුවෑන් ගැන රාජිත සේනාරත්නගේ මාධ්‍ය හමුවේදී ප‍්‍රකාශ කළ පුද්ගලයන් විවිධ අපරාධවලට සම්බන්ධ පුද්ගලයන් බව දැන් පොලිසිය කියයි. ඔවුන් එවැනි අපරාධකාරයන් බව කීමෙන්, සුදුවෑන් පැහැර ගැනීම් ගැන ඔවුන්ගේ කතාවල සත්‍ය අසත්‍යතාව ගැන නිගමනයක් ලැබෙන්නේ නැත.

එජාපෙරමුණ මුහුණදී සිටින දේශපාලන මර්දනය මේ සිදුවීම් දෙකෙන් පෙනේ.

ඊටත් පෙර, පොලිස් පරීක්‍ෂක නිශාන්ත ද සිල්වාට රට හැර යන්නට සිදුවීමත්, ශානි අබේසේකර හා තිසේරා යන නිලධාරීන්ට දඬුවම් හැටියට සේවයෙන් පහත්කිරීම් ලැබීමත්, මේ දේශපාලන පළිගැනීම් ක‍්‍රියාවලියේම මුල් පියවර බව පැහැදිලිය. වෙනස, ඒ නිලධාරීන් කිසිවකු එක්සත් ජාතික පෙරමුණ වෙනුවෙන් හෝ වෙනත් දේශපාලන පක්‍ෂයක් වෙනුවෙන් කටයුතු නොකිරීමත්, ස්වාධීනව හා අපක්‍ෂපාතීව, ඉහළින් තමන් වෙත පවරන ලද සිය රාජකාරිවලම යෙදීමත් පමණි. මේ මර්දනය ඉදිරියේදී කාට එරෙහිව යෙදවෙනවාද යන්න තවමත් පැහැදිලි නැත.

ප‍්‍රශ්නය ඇත්තේ මෙවැනි මර්දනකාරි පසුබිමක, ඊට ශක්තිමත්ව මුහුණ දීමට එජාපෙරමුණ දක්වන ඈලිමෑලි දුබල ගතියයි. නැතහොත් විනාශකාරී නොසැලකිල්ලයි. බාහිරින් එන එම මර්දනයට සාමූහිකව මුහුණ දී ආරක්‍ෂා වෙනවා වෙනුවට  පක්‍ෂය තුළ ආරාවුල් විසඳාගැනීමේ මාරාන්තික සටනක එජාප දේශපාලකයෝ නිරතව සිටිති.

සජිත් පේ‍්‍රමදාස, තමාට පක්‍ෂ නායකත්වය ලැබිය යුතුයැයි සටන් කරද්දී රනිල් වික‍්‍රමසිංහ සුපුරුදු කල්මැරීමේ හුරුපුරුද්ද පවත්වාගෙන යමින් සියලූ ප‍්‍රශ්න උඩුදුවන තුරු විවේකය ගතකරයි.

ජනාධිපතිවරණ අපේක්‍ෂකකම ලබාගන්නට රට පුරා මහජන රැුස්වීම් පවත්වමින් පක්‍ෂය තුළට බලය යෙදවීමට සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතා පසුගිය ඔක්තෝබරයට පෙර සමත්වුණත්, අද තමා ඉන්නේ ඒ තරම් ශක්තිමත් නොවන තැනක බව ඔහුම දැනගත යුතුය. ඔහු අද ඉන්නේ ජනාධිපතිවරණ ඉතිහාසය තුළ තමාගේ ඡුන්ද කොට්ඨාසය ඉතාම ලජ්ජාසහගත ලෙස පරාජය වුණ දේශපාලකයකු ලෙසය. ඒ, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා තිස්සමහාරාමයෙන් සියයට 62.55ක ප‍්‍රතිශතයක් ලබද්දී සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතා සියයට 29.68ක ප‍්‍රතිශතයක් ලැබීම නිසාය. මේ ප‍්‍රතිශත විශේෂයෙන් දැක්වූයේ පක්‍ෂය තමාගේ කකුලෙන් ඇද්දේයැයි ඔහු කියන කතාව, ඒ හැටියටම ඇත්තක් නොවේයැයි පැහැදිලි කරන්නටය. තිස්සමහරාම ආසනයෙන් හා හම්බන්තොට දිස්ත‍්‍රික්කයෙන් ඔහු බිම් මට්ටමටම ඇදදැමීමට සමත් ‘එජාප කුමන්ත‍්‍රණයක්’ තිබීමට ඉඩක් නැත. ඒ නිසා එය සජිත් පේ‍්‍රමදාසගේ ‘ඇත්ත තරම’යැයි සිතන්නට අපට හැකිය. තමාට ජනාධිපතිවරණ අපේක්‍ෂකකම ලබාගැනීම සඳහා ඔහු මවා පෙන්වූ ප‍්‍රතිරූපයත්, ඡුන්ද පදනමත්, මහජන සහායත් ඒ ලෙසම ඔහුට නැති බව සමස්ත ජනාධිපතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයෙන් පෙනෙයි. ඒ නිසා, ෂයිලොක් පන්නයේ ඉල්ලීම් ඉල්ලන්නට සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතා ශක්තිමත් නැත. ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු වදවේදනා විඳිමින් ඔහු ‘නිහඬව’ ගතකළ කාලයද නායකත්වය සඳහා ඔහුගේ නුසුදුසුකම වැඩි කළේය.

දැන් එජාපය ගිලී තිබෙන අර්බුදයෙන් මිදිය හැක්කේ, පොදු සාමූහික ක‍්‍රියාමාර්ගයකින්, පාක්‍ෂිකයන් මෙන්ම, රාජපක්‍ෂ පාලනය ගැන දැනටමත් කලකිරී සිටින, පළි ගැනීමට ලක්ව සිටින, මිනිසුන් ඒකරාශි කිරීම තුළින් පමණය. අවාසනාවකට එජාපයට ඒ ඥානය තවම නැත.x

විශිෂ්ටයෙක් නික්ම ගියේය

0

වර්තමාන ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරුන් අතර සිටි විශිෂ්ට ගණයේ විනිසුරුවරයෙකු මෙන්ම විශිෂ්ට නීතිඥවරයකු ද වූ ප‍්‍රසන්න ජයවර්ධන මහතා මේ සතියේ ජීවිතයෙන් සමුගත්තේය. ඒ වන විට ඔහුට වයස අවුරුදු 63කි.

ප‍්‍රසන්න ජයවර්ධන මහතා වූකලි අධිකරණ ක්‍ෂෙත‍්‍රයට මෙන්ම නීති වෘත්තියටද කාලයකින් පහළ වන දුර්ලභ ගණයේ මිනිසෙකි.

එක පැත්තකින් ඔහු නීතිය පිළිබඳ ප‍්‍රාමාණික දැනුමකින් හෙබි ඉහළ ගණයේ නීතිඥවරයෙක් විය. අනෙක් අතින්, සිය නීතිය පිළිබඳ දැනුුම නඩුවලදී විශිෂ්ට ලෙස යොදාගෙන ඉතාම වැදගත් නඩු තීන්දු දුන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරයෙක් විය. තවත් පැත්තකින් හේ, නීති වෘත්තිය තුළත්, අධිකරණ ක්‍ෂෙත‍්‍රය තුළත් උස්මිටිකම් නොබලා, ආධුනික-ජ්‍යෙෂ්ඨකම් නොබලා සියලූ දෙනා සමග සුහදත්වයෙන් හා එකම ගෞරවයකින් කටයුතු කළ සමීපතම මිතුරෙකු මෙන් විය. තමන්ගේ වෘත්තීය සාර්ථකභාවයෙන් හිස උදුම්මා නොගත් මිත‍්‍රශීලී, විනෝදකාමී හා ඒ සියල්ලටමත් වඩා, තමාගේ වෘත්තීයභාවයත්, නීතිය පිළිබඳ ප‍්‍රාමාණික දැනුමත් හරහා කිසිදු බලවේගයකට නොනැමී, නොසැලී, ඍජුව කටයුතු කළ යෝධයෙකු බඳු විය.

දිර්ඝ කාලයක් තුළ නීතිඥ වෘත්තියේද, කෙටි කාලයක් තුළ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු වෘත්තියේද කටයුතු කරද්දී ඔහු ඉහත කී ගුණාංග සියල්ලෙන් අගතැන්පත් නියම මහත්මයකු සේ සිය වෘත්තීය කාර්යභාරය ඉටු කෙළේය. ඒ සමගම නීිති වෘත්තියේ හා අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වයට, ගෞරවයට එල්ලවන දේශපාලන හෝ වෙනයම් බලපෑම් සියල්ලකටම එරෙහිව පෙනීසිටිමින් ඒවාට මුහුණ දුන්නේය.

ආචාර්ය ශිරානි බණ්ඩාරනායක අගවිනිසුරු ධුරයෙන් ඉවත්කරමින් රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුව දෝෂාභියෝගයක් ගෙන ආ අවස්ථාවේ ශ‍්‍රී ලංකා නීිතිඥ සංගමයේ සභාපතිවරයාව සිටි විජේදාස රාජපක්‍ෂ, ඊට එරෙහිව නීතිඥ ප‍්‍රජාව පෙළ ගස්වන්නට අදිමදි කරද්දී, සිය වගකීමෙන් පැනයද්දී සංගමයේ උපසභාපතිවරයා හැටියට ප‍්‍රසන්න ජයවර්ධන මහතා ඉදිරියට පැමිණ කළ කාර්යභාරය, ඒ සටනේ සිටි සියලූම නීති වෘත්තිකයන්ගේ මතකයේ රැුඳී පවතියි.

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිශ්චයකාර අසුනට නැගුණු පසුද සිය සාමාන්‍ය පරිචය ඔහුගෙන් දිස්විය. ඉංග‍්‍රීසි භාෂාව නිසි ලෙස හැසිරවීමට නොදත් ආධුනික නීතිඥවරුන්ටත් එය ව්‍යක්තව හසුරුවන ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතිඥවරුන්ටත් ජනාධිපති නීතිඥවරුන්ටත් ඔහුගේ සැලකිල්ල, සවන් දීම එක හා සමාන විය. ආධුනිකබව නිසා යම් වරදක් නීතිඥවරයකු අතින් සිදුවුන විට ඉතාම සුහදව එය පෙන්වාදුන් ඔහු ඉල්ලා සිටින කිසියම් සහනයක් නීතිය අනුව ලබාදීමට නොහැකි වන විටෙකදී පවා ඒ බව නිහතමානීව පැහැදිලි කෙලේය. 

හිටපු ජනාධිපති මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන මහතා විසින් පාර්ලිමේන්තු නිල කාලය සම්පූර්ණ වීමට පෙර පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැර මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට අගමැති ධුරය ලබාදීමේ සිද්ධිය සම්බන්ධ නඩුවේදී එම ක‍්‍රියාව නීති විරෝධී බව ප‍්‍රකාශ කළ සත්පුද්ගල විනිසුරු මඬුල්ලේ ඔහු සාමාජිකයෙකි. සයිටම් පෞද්ගලික වෛද්‍ය පීඨය සම්බන්ධ අධිකරණ තීන්දුව, යාපනය උතුරු ජනනී විදුලිබලාගාරය අත්හිටුවීමේ තීන්දුව ඇතුළු වැදගත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ නඩු තීන්දු රැුසක් ලබාදුන් විනිසුරුවරයෙකි.

ජනාධිපති සිරිසේන විසින් මහබැංකුවේ බැඳුම්කර වංචාව සම්බන්ධයෙන් කරුණු සොයාබැලීම සඳහා පත්කරන ලද ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයකු වූ ප‍්‍රසන්න ජයවර්ධන මහතා, එහිදී ඉතාම ගෞරවනීය හා අද්විතීය ලෙස හැසිරෙමින්, එවකට සොලිසිටර් ජෙනරාල් දප්පුල ලිවේරාගේ විකාර හැසිරීම් පවා පාලනය කරමින් ඔහුට අවවාද කරමින් වෘත්තීය ගෞරවය ආරක්‍ෂා කළේය.

හෙතෙම හුදෙක් නඩුකාරයෙක් නොවේ. නීතිය පිළිබඳ විද්වතෙකි. ප‍්‍රාමාණිකයෙකි. සිය දැනුමෙන් අන් අයට සංග‍්‍රහ කළ හිතවෙතෙකි. ඊටත් වඩා ඍජු හා මනස්කාන්ත මිනිසෙකි.x

x අරුණ ජයවර්ධන

සහල්, එළවළු මිල ඉහළ යද්දී ආණ්ඩුවේ ආර්ථික සැලසුම් කොට උඩ

සහල් මිල ඉහළ යෑමේ ප‍්‍රශ්නය විසඳීමට යැයි කියමින් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා දෙසැම්බර් 19 වැනිදා සහල් වෙළඳසැල් කිහිපයකට ගොස් තිබුණි. එම අවස්ථාවල ඡුායාරූප සහ වීඩියෝ ප‍්‍රසිද්ධ කර තිබුණි. එහෙත් ඊට පසුදින පවා දකින්නට තිබුණේ සහල් මිලේ වෙනසක් නැති බවය. එළවළු මිලද තිබුණු තත්වයේමය. එහෙත් දැන් ජනාධිපතිවරයා උනන්දුවක් පෙන්වා ඇති නිසා වැඩි මිලට හෝ සහල් කන්නට ඇතැම් පුරවැසියන්ට ශක්තිය ලැබෙනු ඇත. එහෙත් සහල් මිලේ ප‍්‍රශ්නය වෙනසක් නැතිව එලෙසම පවතිනු ඇත.


සහල් මිල


පෙර ආණ්ඩුව සහල් සඳහා පාලන මිලක් නිකුත් කරමින් ගැසට් පත‍්‍රයක් නිතුක් කළේ 2019 මැයි 30 වැනිදාය. ගැසට් පත‍්‍රය 2125/66 අංකය යටතේ නිකුත් කර තිබුණි. 2003 අංක 09 දරන පාරිභෝගික කටයුතු පිළිබඳ අධිකාරිය පනත අනුව එම ගැසට් නිවේදනය නිකුත් කර තිබේ. එම පනතේ 20(5* වගන්තිය අනුව කිසිම නිෂ්පාදකයෙකු, බෙදාහරින්නෙකු හෝ වෙළෙන්දෙකු විසින් පහත දක්වා ඇති සහල් වර්ග එහි සඳහන් උපරිම සිල්ලර මිලට වඩා ඉහළ මිලකට වෙළඳාම් කිරීම, වෙළඳාම් කිරීම සඳහා ඉදිරිපත් කිරීම, වෙළඳාම සඳහා ප‍්‍රදර්ශනය කිරීම නොකළ යුතු බව පාරිභෝගික කටයුතු පිළිබඳ අධිකාරිය මෙයින් නියෝග කරනු ලබන බව ගැසට් පත‍්‍රයේ සඳහන්ය.


සහල් මිල ගැන ඒ ගැසට් පත‍්‍රයේ සඳහන් වන්නේ මෙසේය. සුදු සම්බා – වාෂ්පයෙන් තැම්බූ / තම්බන ලද – දේශීය (කීරි සම්බා හා සූදුරු සම්බා හැර* කිලෝවක් රුපියල් 85ට, සුදු නාඩු තම්බන ලද / වාෂ්පයෙන් තැම්බූ – දේශීය (මොට්ටයිකරුපන් හා ආට්ටකාරි හැර* කිලෝවක් රුපියල් 80ට, රතු නාඩු – තම්බන ලද / වාෂ්පයෙන් තැම්බූ – දේශීය (මොට්ටකරුපන් හා ආට්ටකාරි හැර* රුපියල් 74ට ලබාදිය යුතුය.
එම පාලන මිල මෙන් දෙගුණයක් පමණ මිලකට සහල් අලෙවි කරන්නට පටන්ගෙන තිබුණේ එවැනි පසුබිමකය. එයට ප‍්‍රතිචාර ලෙස වත්මන් ආණ්ඩුව කළේ සහල්වලට උපරිම මිලක් කැබිනට් මණ්ඩලයෙන් නියම කළ බවට නිවේදනයක් නිකුත් කිරීමය. ගත්තායැයි කියන කැබිනට් තීන්දුවට අනුව නාඩු සඳහා රුපියල් 98ක් හා සම්බා සඳහා රුපියල් 99ක් උපරිම සිල්ලර මිල ලෙස නියම කර ඇත.


වී අලෙවි මණ්ඩලයේ ඇති වී මෙටි‍්‍රක් ටොන් 42,000ක් වෙළඳපොළට නිකුත් කිරීමටද ආණ්ඩුව තීරණය කර ඇත. සහල් හිඟයක් තිබේ නම් (හිඟය මවාපාන එකක් බව සියල්ලෝම පාහේ දනිති* එයට විසඳුම ලෙස සහල් වැඩිපුර වෙළඳපොළට නිකුත් කිරීම සැලකිය හැකිය. එසේ වෙද්දී සහල් පෙර ආණ්ඩුවෙන් නියම කළ පාලන මිලට අලෙවි කිරීම අසීරුවක් නොවේ. සහල් සඳහා තිබුණු පාලන මිල ඉහළ දැමීමට අමතරව ආණ්ඩුව කර තිබුණේ තිරිඟු පිටි වැඩිපුර ආනයනය කිරීමට තීන්දු ගැනීමයි.

මැයි මාසයේ නිකුත් කළ ගැසට් පත‍්‍රය ක‍්‍රියාත්මක නොකළ, එය නිසි පරිදි අහෝසි නොකර එම උපරිම මිලට වඩා වැඩි මිලක් සහල්වලට නියම කරමින් වත්මන් ආණ්ඩුව පාලන මිලක් නියම කර ඇත. ඒ අනුව නව පාලන මිලට සහල් ගන්නා කෙනෙකුට නාඩු කිලෝවක් සඳහා පාලන මිලට වඩා රුපියල් 18ක් වැඩිපුර ගෙවන්නට සිදුවේ. කිලෝ 1000ක් අලෙවි කරද්දී රුපියල් 18,000ක ලාභයක් වැඩිපුර ලබන්නට සහල් අලෙවි කරන්නන්ට හැකියාව ඇත.


එක්සත් ජාතික පක්ෂ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී හර්ෂ ද සිල්වා සහල් මිල පිළිබඳව මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවක් පවත්වමින් මෙසේ කියා තිබුණි. ‘වෙළඳපොළේ සහල් මිල අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ පාලනය කළේ සහල් හිමියන් හතර පස් දෙනෙක්. මේ සහල් හිමියන් වෙළඳපොළේ ඒකාධිකාරියක් ගෙන ගියා. මේ නිසා කුඩා සහ මධ්‍යම පරිමාණ මෝල් වැසී ගියා.


මේ සහල් හිමියන් අඩු මිලට වී මිලදී ගෙන ගබඩා කළා. කෘත‍්‍රිම හාල් හිඟයක් මවා පාමින් හාල් මිල වැඩිවීමට ඉඩ හරිනවා. ඒ ලෙස සහල් මිල වැඩිවුණාම මේ අය තමන්ගේ සහල් තොග පොඞ්ඩ පොඞ්ඩ එළියට දානවා.
හාල් හිඟය මවාපාමින් පිටරටින් සහල් ගෙන්වනවා. ඒ සහල් සඳහාත් මේ අයගේ සහල් තොග කවලම් කරමින් වෙළඳපොළට එකතු කරනවා. මේ හාල් මාෆියාව නිසා මේ රටේ ගොවියන්, කුඩා සහල් මෝල් හිමියන් මෙන්ම පාරිභෝගික ජනතාවත් විශාල අපහසුතාවකට පත්වෙනවා.

මේ හාල් මාෆියාව පාලනය කිරීම සඳහා අපේ රජයේ ආර්ථික කටයුතු සහ පොදු සැපයුම් අමාත්‍යාංශය යටතේ මගේ මූලිකත්වයෙන් අපි මේ ශක්ති සහල් වැඩපිළිවෙළ ආරම්භ කළා. ආහාර කොමසාරිස්වරයා ඇතුළු කමිටුවක් මගින් මේ කටයුතු අධීක්ෂණය කෙරුණා.
අපේ මේ වැඩපිළිවෙළ නිසා සාධාරණ මිලට වෙළඳපොළට සහල් නිකුත් කිරීමට හැකිවුණා. ඒ වගේම වෙළඳපොළේ පැවති සහල් ඒකාධිකාරිය බිඳ දැමීමටත්, වැසී ගිය කුඩා සහ මධ්‍යම පරිමාණ මෝල් 200ක් නැවත විවෘත කිරීමටත්, සතොස ආයතනය මගින් මෙන්ම ප‍්‍රධාන සුපිරි වෙළඳසැල් මගින් මේ සහල් අඩු මුදලට ජනතාව අතට පත්කිරීමටත් ඒ අනුව රුපියල් 85ක පමණ ස්ථාවර මිලකට සහල් මිල පවත්වාගෙන යන්නත් අපිට හැකිවුණා.


දිස්ත‍්‍රික්ක අටක අපි මේ වැඩපිළිවෙළ ක‍්‍රියාත්මක කළා. ඊළඟ කන්නයේ වී ලැබෙන තෙක් අපි මෙටි‍්‍රක් ටොන් 48,000ක් පමණ සහල් තොග ගබඩා කරලා තිබුණා. මේ ආණ්ඩුව ඒ වැඩපිළිවෙළ විනාශ කර තිබෙනවා.


දැන් අපි ඒ ගබඩා කර තිබූ මෙටි‍්‍රක් ටොන් 48,000 ක ප‍්‍රමාණයත් මහා පරිමාණ මෝල් හිමියන් අතට පත්වෙලා තිබෙනවා. යළිත් මේ හාල් මාෆියාව ආරම්භ වෙලා තිබෙනවා. ඒ නිසා තමයි සහල් මිල 120 ට වැඩිවුණේ.


රුපියල් 40ට අඩුවෙන් ගන්න වී කිලෝවක් ලාභයකුත් තියාගෙන රුපියල් 85ක පමණ මුදලකට වෙළඳපොළට නිකුත් කිරීමේ හැකියාව තිබෙනවා. එහෙම තිබියදී රජය නාඩු සහල් කිලෝවක් සඳහා රුපියල් 98ක් සහ සම්බා සහල් කිලෝවක් සඳහා රුපියල් 99ක උපරිම මිලක් නියම කර තිබෙනවා. මේක සහල් සඳහා වැඩි මුදලක් නියම කර ගැසට් කිරීමක් විදියට අපි දකිනවා. ශක්ති සහල් වැඩපිළිවෙළ කුඩුපට්ටම් කර සහල් මාෆියාව ශක්තිමත් කිරිමට රජය ගෙන ඇති මේ කටයුත්ත අපි පිළිකුලෙන් හෙළාදකිනවා.‘


රත්නපුර දිස්ත‍්‍රික් සහල් නිෂ්පාදකයන්ගේ සමුපකාර සංගමය මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවකදී කියා තිබුණේ සහල් කිලෝ ලක්ෂ 60ක් පමණ රත්නපුර හා හම්බන්තොට දිස්ත‍්‍රික්කවල මධ්‍යම හා කුඩා පරිමාණ වී මෝල් ගබඩාවල ඇති බවයි. ගැටලූව ඇත්තේ ඔවුන්ට මහා පරිමාණ සහල් නිෂ්පාදකයන්ගේ මාෆියාවෙන් මිදී මේවා වෙළඳපොළට නිකුත් කිරීමේ හැකියාවක් නොතිබීමයි.


රත්නපුර දිස්ත‍්‍රික් සහල් නිෂ්පාදකයන්ගේ සමුපකාර සංගමයේ ලේකම් එච්.ජී. ගුණදාස මාධ්‍ය වෙත මෙසේ කියා තිබුණි. ‘දැන් මෝල් හිමියන් ළඟ සහල් කිලෝ හැට ලක්ෂයක් තියනවා. දවසකට ගන්නේ සහල් කිලෝ ලක්ෂ දෙකක් විතර. මෙහෙම ගියොත් මේ තියන සහල් තොග අරන් ඉවර වෙන්න තව මාස දෙකක්වත් ගතවෙයි. එතකොට මේ කොටපු සහල් නරක් වෙන්නත් පුළුවන්. වෙළඳපොළේ සහල් හිඟ වුණාට රජයෙන් අරගත්තු වී කොටපු සහල් මෝල්වල තියනවා. ඒවා කඩිනමින් වෙළඳපොළට එවන ක‍්‍රමවේදයක් තමයි හදන්න කියලා අපි කියන්නේ.’


මෙම සහල් මිලදී ගැනීමෙන් මැයි 31 වැනිදා නිකුත් කළ උපරිම සිල්ලර මිලට සහල් අලෙවි කිරීමේ හැකියාවක් පවතී. ජනවාරි මාසයේදී පමණ 2019 මාස් කන්නයේ ගොයම් කැපෙන්නට පටන්ගන්නා අතර පවතින කාලසීමාවේදී සහල් හිඟය අවම කළහොත් මෝල් හිමියන්ට මෝල්වල ඉඩකඩ ලබාගැනීමේ හැකියාවක්ද ඇත. එසේ නැතිනම් සිදුවන්නේ මෙම සහල් විසිකර දැමීමටය.


මහා පරිමාණ සහල් වෙළෙන්දන් ආණ්ඩුව රවටාගෙන ඇතැයි ඇතැම්මු කියති. එහෙත් ඇත්තටම කතාව වන්නේ මහා පරිමාණ සහල් වෙළෙන්දන්ගේ යහපත වෙනුවෙන් ආණ්ඩුව කටයුතු කිරීම විය හැකිය. සහල් වෙළෙන්දන් හා ආණ්ඩුව අතර පවතින සම්බන්ධය ගැන අලූතින් පෙන්වාදිය යුතු නොවේ. සහල් මිල යනු හිටපු ආණ්ඩුව පැවති සමයේද මතුවූ ප‍්‍රශ්නයකි. 2018 දෙසැම්බර් මාසයේදීත් සහල් මිල රුපියල් සියය ඉක්මවා තිබුණි. ඒවාටද හේතුවුණේ ආණ්ඩුව සාමාන්‍ය ජනතාවගේ නොව මෝල් හිමියන්ගේ වුවමනාවට කටයුතු කළ නිසා බව චෝදනා එල්ලවිය.


එළවළු මිල


එළවළු මිල ඉහළයෑමට හේතුව බව කියන්නේ දඹුල්ල ආර්ථික මධ්‍යස්ථානයට ලැබෙන එළවළු තොග ප‍්‍රමාණය විශාල වශයෙන් අඩු වීමයි. එහි සභාපති යූ.බී. ඒකනායක ඒ පිළිබඳව මාධ්‍ය වෙත අදහස් දක්වා තිබුණි. වර්ෂා තත්වය මේ හිඟයට බලපෑ බව ඔවුන්ගේ අදහසය. ලැබෙන එළවළු තොග ප‍්‍රමාණය කිලෝග‍්‍රෑම් ලක්ෂ 12ක පමණ මට්ටමේ පවතින බව ඔහු කියා තිබුණි. ඒ අනුව වට්ටක්කා සහ කැකිරි හැර අනෙක් ආහාර වර්ගවල මිල ඉහළ ගොස් ඇති බව කියැවේ. දඹුල්ලේ තොග මිල මෙන් දෙගුණයක් පමණ මිලකට සිල්ලර වෙළඳපොලේ එළවළු අලෙවි වේ.


බෝංචි කිලෝවක් රුපියල් 450ත් 500ක්, ලීක්ස් කිලෝවක් රුපියල් 600ක්, කැරට් කිලෝවක් රුපියල් 500ත් 550ද, වම්බටු කිලෝවක් රුපියල් 300ක්, කරවිල සහ වැටකොලූ කිලෝවක් රුපියල් 400 සිට 450ක් දක්වා ඉහළ ගොස් තිබේ.


කීල්ස් වෙළඳසැල් ජාලයේ වෙබ් අඩවියට අනුව දෙසැම්බර් 19 වැනිදා බෝංචි කිලෝවක් 570කි. බීට්රූට් කිලෝවක් 320කි. වම්බටු කිලෝවක් 290කි. කැරට් කිලෝවක් රුපියල් 530කි. අමුමිරිස් කිලෝවක් 420කි. පතෝල, තලන බටු, තිබ්බටු ආදි එළවළු වර්ග බොහොමයක් ඉහළ ගොස්ය.


කෙසේ වෙතත් අප කළ සොයාබැලීම්වලදී ගොවීන්ගේ පැත්තෙන් කියැවෙන්නේ වර්ෂාවෙන් පසුව වුව ඔවුන්ගේ එළවළු තොග අලෙවි වුණේ අඩු මිලට බවය. මෙය අලූත් කතාවක් නොව සුපුරුදු කතාවකි. වර්ෂාව නොව කුමන තත්වයක් පැමිණියද එහි පාඩුව දරාගන්නට වෙන්නේ ගොවීන්ටය. වර්ෂාව ඇතුළු සියලූ කාරණා හේතු ලෙස ඉදිරිපත් කරමින් වැඩිපුර ලාභ ලබන්නේ අතරමැදි වෙළෙන්දන්ය.
ඒ අනුව වට්ටක්කා, කැකිරි, අල, පරිප්පු ආදි ආහාර වර්ග සඳහා ඉල්ලූම වැඩිවී තිබේ. එහි ප‍්‍රතිඵලය වී තිබුණේ එම ආහාර වර්ගවල මිලද වෙළෙන්දන් ඉහළ දැමීමය. අර්තාපල් කිලෝවක් රුපියල් 100ක පමණ සිට රුපියල් 130ක් පමණ දක්වා ගෙවුණු සතියේදී ඉහළ ගොස් තිබුණි. මේ එළවළු මිල ගණන් ප‍්‍රශ්නය ජනවාරි මාසය මැද භාගය දක්වාම පවතිනු ඇති බව තොග වෙළෙන්දන් කියා තිබුණි. ඒ කතාවම හෙක්ටර් කොබ්බෑකඩුව ගොවි කටයුතු පර්යේෂණ මධ්‍යස්ථානයද කියා ඇත.


කෙසේ වෙතත් මීට මාස ගණනාවකට පෙර එළවළු නිෂ්පාදනය අධික වීම නිසා එළවළු විසිකරන තත්වයක් පවා ඇතිවී තිබුණි. ඉතා පහළ මිලකට එළවළු වැටීමෙන් ගොවීන් දුක්විඳින තත්වයක් ඇතිවී තිබුණි. වැලිමඩ කන්දක් මුදුනේ ගෝවා වගා කරන ගොවියෙකුට රුපියල් පහකට ගෝවා කිලෝවක් විකුණන්නට සිදුවන තත්වයක් ඇතිවෙද්දී ගෝවා ගලවන්නට එන සහායකයාට ගෙවන කුලිය හා ගෝවා ප‍්‍රවාහනයට යන වියදමවත් ආවරණය කළ නොහැකි තත්වයට වැටී තිබුණි. දැන් එළවළු හිඟය එන්නේ එවැනි පසුබිමකය.


ලංකාවේ ආහාර නිෂ්පාදනය කෙතරම් අවිධිමත්ද යන්න මේවායින් හොඳින්ම දැකගත හැකිය. ජනාධිපතිවරයාට සැබෑ වුවමනාවක් තිබේ නම් කළ යුත්තේ ආහාර නිෂ්පාදනයට නවීන ක‍්‍රම පාවිච්චි කිරීමය. ගොවි කටයුතු පර්යේෂණ මධ්‍යස්ථානයකට අප වැටුප් ගෙවන්නේ එළවළු මිල අඩු වන්නේ කුමන කාලයේදැයි කියාදෙන්නට නොවේ. එය තොග වෙළෙන්දන්ද කරනු ඇත. පර්යේෂණ මධ්‍යස්ථාන ඇත්තේ එළවළු ටින්කිරීම හෝ පැකට් කිරීම සඳහා නව ක‍්‍රමවේද සොයාගෙන ඒවා ප‍්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහාය. එසේ වුවහොත් ගොවියාට පවා ස්ථාවර මිලකට එළවළු අලෙවි කිරීමට හැකිවනු ඇත. රටේ වාර්ෂික ආහාර ඉල්ලූම හඳුනාගෙන එයට සැපයුම සැකසීම ආණ්ඩුවේ දෙපාර්තමේන්තු ආදියට කළ හැකිය.


කෙසේ වෙතත් ඉහත සියලූම කාරණා රටේම ආර්ථිකය පැත්තට යොමුකළ යුතුය. ඉහත කී මිල නියමවීම් සිදුවී තිබුණේ ආණ්ඩුව කළ විශාල බදු කප්පාදුවකින් පසුවය. ආණ්ඩුව බදු කප්පාදුවේදී පොරොන්දු වුණේ ජීවන වියදම එමගින් අඩුවෙන බවත්, එසේ වීමෙන් රටේ ජනතාවගේ පරිභෝජනය වැඩිවනු ඇති බවත්ය. එසේ වීමෙන් මිනිසුන්ගේ ආර්ථික කටයුතු වර්ධනය වී, රටේම ආර්ථික ක‍්‍රියාකාරීත්වය ඉහළ ගොස් රජයට වැඩි ආදායමක් ලැබෙනු ඇති බව ආණ්ඩුවේ අනුමානය විය.


එහෙත් දැන් රජයේ ඇමතිවරුන් කියන්නේ මිල වැඩි එළවළු මිලදී නොගන්නා ලෙසය. මිල අඩු එළවළු මොනවාදැයි බලද්දී දැන් කන්නට ඇත්තේ කෙසෙල් මුව, වට්ටක්කා, කැකිරි හා බතලය. දැන් යෝජනා කරන්නේ පටි අඩු කරගන්නා ලෙසය. එහි ප‍්‍රතිඵලය වන්නේ බදු අඩු කිරීමෙන් පසු රජය ආඩම්බරයෙන් කී ආර්ථික සැලසුම් වතුරේ ගොස් තිබෙන බවය. එහි ප‍්‍රතිඵලය වැඩි වැඩියෙන් ණය ගැනීම විය හැකිය.

තරුණ ජීවිතයක් බිලිගත් ඌරුමීවල කුසලඥාන හිමියන්ගේ රථගාය

0

ලංකාවේ නීතිය යටතේ තවමත් භික්ෂූන්ට වාහන ධාවනය කරන්නට අවසර නැත. මෙය විවාදයට තුඩුදී ඇති කරුණකි. ඒ අනුව රියදුරු බලපත‍්‍රයක් භික්ෂුවකට ලබාගන්නට නොහැකිය. එහෙත් ඕනෑ තරම් භික්ෂූහු රියදුරු බලපත‍්‍රයක් නොමැති වුණත් රිය ධාවනය කරති. එහෙම කර පොලිසියට කොටුවුණ අවස්ථාද එමටය. එහෙත් කසාවතේ බලය නිසා ඔවුන්ට විරුද්ධව නීතිය ක‍්‍රියාත්මක වෙනවා අඩුය.


කලවාන පොතුපිටිය මිහිඳුතලාව ආරණ්‍ය සේනාසනය ප‍්‍රදේශයේ තිබෙන බෙහෙවින් ආකර්ෂණීය විහාරයක් ය. ඒ පන්සලේ බොහෝ භික්ෂූන්ට හිටපු පාලකයන් සමග මෙන්ම වර්තමාන පාලකයන් සමගද ඇත්තේ සමීප බැඳියාවකි. මහින්ද රාජපක්ෂ හිටපු ජනාධිපතිවරයාගේද නොමඳ අනුග‍්‍රහය ලැබූ විහාරයකි මෙම විහාරස්ථානය. පසුගිය 13වෙනිදා මෙම විහාරයේ වාසය කරන ඌරුමීවල කුසලඥාන හිමියන් තමන්ගේ අලූත ගත් ජීප්රථය ධාවනය කළේ තරුණයන් දෙදෙනෙකුගේ ශරීර මතින් ය. ඒ කලවාන රත්නපුර මාර්ගයේ දෙණියකඬේ ප‍්‍රදේශයේදී ය. මෙම රිය අනතුරින් පසු තරුණයන් දෙදෙනා රත්නපුර ශික්ෂණ රෝහලට ඇතුළත් කර තිබුණ අතර එම දිනයේදීම හවස් වනවිට ධනුෂ ලක්ෂාන් තරුණයාගේ ජීවිතය මරණයෙන් කෙළවරවී තිබුණි.

ධනුෂ ලක්ෂාන් සහ ප‍්‍රසාද් ප‍්‍රියදර්ශන පසුගිය 13 වෙනිදා කලවාන නගරයේදී මුණගැසී ඇත. ඒ දවල් 12ට පමණය. පසුව මෙම දෙදෙනා රත්නපුර ප‍්‍රදේශයේ ප‍්‍රබල දේශපාලකයෙකු මුණගැසීම සඳහා ඔහුගේ නිවිතිගල පිහිටි නිවසට යන්නට ධනුෂ ලක්ෂාන්ගේ යතුරුපැදියෙන් පිටත්වී ඇත. මොවුන් ඉදිරි දිනකදී සංවිධානය කරන ක‍්‍රිකට් තරගයකට අනුග‍්‍රහය ලබාගැනීම සඳහා මෙලෙස එම දේශපාලකයාගේ නිවසට යන්නට පිටත්වූ බව දැනගන්නට ලැබේ.

එහෙත් අතරමගකදී ධනුෂගේ ¥රකථනයට පැමිණෙන ඇමතුමක් නිසා ඔහු තම යතුරුපැදිය මාර්ගය අසල නවතා එයින් බැස එම ඇමතුමට කතාකර ඇත. මොහොතකින් ඌරුමීවල හිමියන්ගේ ජීප්රථය පාරෙන් ඉවතට පැන මෙම තරුණයන් යට කරගෙන ගොස් අසල කොස් ගසක හැපී නතරවී ඇත. එවිට දහවල් 12.45ට පමණ වෙන්නට ඇති බව ප‍්‍රදේශවාසීහු ප‍්‍රකාශ කරති. මෙහිදී ප‍්‍රදේශවාසීන් පැමිණ මෙම භික්ෂුව වටකරගෙන කළහකාරී ලෙස හැසිරෙන්නට වූ අතර එම අවස්ථාවේ එම ස්ථානයට පැමිණි ආණ්ඩුවේ ප‍්‍රබලයෙකු භික්ෂුව එම ස්ථානයෙන් රැුගෙන, නිවිතිගල පොලිසියට ඇරලවා ඇති බව දැනගන්නට ලැබේ. ප‍්‍රදේශවාසීන් මෙම භික්ෂුව වටකරගෙන දෝෂාරෝපණය කරන අයුරු සහ එය ගානකට නොගෙන මෙම භික්ෂුව කිසියම් පුද්ගලයෙකු සමග ¥රකථන සංවාදයක නිරතව සිටින වීඩියෝවක් සමාජ මාධ්‍යයේ සංසරණය වෙමින් තිබේ. එම වීඩියෝව කියන්නේ නීතිය කැඩුවත් මිනිහෙකු මරණයට පත් කළත් කසාවතක් දරයි නම් බය වෙන්නට දෙයක් නැති බවය.

මෙලෙස අනතුරට පත් තරුණයන් දෙදෙනාම කලවාන වැද්දාගල ප‍්‍රදේශයේ පදිංචිකරුවන් ය. මියගිය තරුණයා උසස් පෙළ විභාගයට මුහුණ දී ප‍්‍රතිඵල පැමිණෙන තුරු සිටි තරුණයෙක් ය. එදිනම මෙම රිය අනතුර සම්බන්ධව නිවිතිගල පොලිසිය මෙම හිමිනම අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරනු ලැබූ අතර පසුගිය දෙසැම්බර් 17වැනි දින රත්නපුර අතිරේක මහේස්ත‍්‍රාත් දුලාන් වීරවර්ධන රුපියල් ලක්ෂ 15ක ශරීර ඇපයක් මත මෙම භික්ෂුව නිදහස් කිරීමට නියෝග ලබාදී ඇත.


නිවිතිගල පොලිසිය අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළ බී වාර්තාවට අනුව මෙම භික්ෂුවට රියදුරු බලපත‍්‍රයක් නැත. ඒ අනුව මෙම භික්ෂුව මෙලෙස කලවාන පොතුපිටියේ සිට නිවිතිගල දෑල තමන් උගන්වන පිරිවෙනට දිනපතා රැුකියාව සඳහා ගොස් ඇත්තේ පොලිස් ඇසට වැලි ගසමින් තම රථය පදවාගෙනය. නිවිතිගල පොලිසියේ හෝ කලවාන පොලිසියේ රථවාහන අංශයට මීට ප‍්‍රථම මේ භික්ෂුවගේ මෙම නීති විරෝධී ක‍්‍රියාව හසුනොවුණා යැයි කිව නොහැකිය. මේ භික්ෂුව සතු දේශපාලන බලපුළුවන්කාරකම නිසා නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට බැරිවෙන්නට ඇත. කෙසේ හෝ දැන් තරුණ ජීවිතයක් අකාලයේ විනාශ වී ගොස් අවසන් ය. දැන් තිබෙන්නේ කසාවතක් දැරූවත් මෙම භික්ෂුවට විරුද්ධව නීතිය සාධාරණව ක‍්‍රියාත්මක කිරීම ය. රිය අනතුරු අරබයා වර්තමාන ආණ්ඩුව දැඩිව කටයුතු කරන බව පාඨලී චම්පික රණවක මන්ත‍්‍රීවරයා අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් පෙනෙයි. එම දැඩි නීතියම මෙම භික්ෂුව අරබයාද ක‍්‍රියාත්මක වෙනු ඇතැයි අපි සිතමු..

බොරිස්ගේ ඓතිහාසික ජයග‍්‍රහණය

0


‘අපි ඒක කළා. අපි වැඬේ ගොඩදැම්මා. මේ බහුතරය එක්ක එය කළ හැකියි. මෙම මැතිවරණයේදී බ්‍රෙක්සිට් අහවර කළ යුතුව තිබුණා. ඉතින්, බ්‍රෙක්සිට් අහවර කරමු. ඒත් සියල්ලට කලින් මිත‍්‍රවරුනි, අපි බ්‍රෙක්ෆස්ට් එක අහවර කරලා ඉමු.‘ නාට්‍යරූපී කතාබහට කැමති බි‍්‍රතාන්‍ය කොන්සර්වේටිව් පක්ෂයේ අගමැති අපේක්‍ෂක ලෙස බි‍්‍රතාන්‍ය මහමැතිවරණයට ඉදිරිපත් වූ බොරිස් ජොන්සන් මහමැතිවරණය අවසන් පසුව කළ කතාව අවසන් කළේ ඒ ආකාරයට.

මෙවර මහමැතිවරණයේදී බි‍්‍රතාන්‍ය කන්සර්වේටිව් පක්ෂය සිය නූතන ඉතිහාසයේ දැවැන්තම ජයග‍්‍රහණය ලබාගත්තා. එය 1987 වර්ෂයේදී යකඩ ගැහැනිය මාග‍්‍රට් තැචර් ලබාගත් ජයග‍්‍රහණයෙන් පසු කොන්සර්වේටිව් පක්ෂය ලද දැවැන්තම ජය ලෙස සලකනවා. කන්සර්වේටිව් පක්ෂය ආසන 357ක් දිනාගත්තා. ලේබර් පක්ෂයට ලබාගත හැකිවුණේ ආසන 202ක් පමණයි. ඊට අමතරව ස්කොට්ලන්ත ජාතික පක්ෂයට ආසන 48ක්, ලිබරල් ඩිමොක‍්‍රටික් පක්ෂයට ආසන 10ක්, උතුරු අයර්ලන්තයේ වැඩි බලයක් ඇති ඩිමොක‍්‍රටික් යුනියනිස්ට් පක්ෂයට ආසන 8ක් හා අනෙකුත් පක්ෂවලට ආසන 14ක් ආදී වශයෙන් බෙදී ගියා. බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තුවෙහි බහුතරය ලබාගැනීම සඳහා අවශ්‍ය වන්නේ ආසන 326ක් පමණයි.

ජනප‍්‍රියවාදය

අප ඇතුළු බොහෝදෙනෙකු මෙම මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලය හඳුන්වන්නේ ලොව පුරා පැතිර යන ජනප‍්‍රියවාදී ආණ්ඩු බිහිවීමේ රැුල්ලක දිගුවක් ලෙසයි. මෙය රැුල්ලක් ලෙස හඳුන්වන්නේ ඇයිද යන්න අප තේරුම්ගත යුතුයි. බොරිස් ජොන්සන් ප‍්‍රමුඛ නායකයන් තමන්ගේ මැතිරවරණ ව්‍යාපාරය සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ ලොව මෙවැනි ජනප‍්‍රියවාදී නායකයන්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරවලින් ආභාසය ලබා තිබුණා.

මීට පෙර 2016 ජනාධිපතිවරණයේදී ඇමෙරිකානු ජනාධිපති ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් මහතා තමන්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරය ගෙනගියේ ‘මේක් ඇමෙරිකා ගේ‍්‍රට් අගේන්‘ හෙවත් ඇමෙරිකාව නැවත ශ්‍රේෂ්ඨත්වයට පත්කරමු යන තේමා පාඨය ඇතිවයි. ඒ තේමා පාඨයෙන් අදහස් වන්නේ කුමක්දැයි විස්තරාත්මකව කියන්නැයි ට‍්‍රම්ප් පාක්ෂිකයන් අතරින් කෙනෙකුගෙන් ඉල්ලීමක් කළහොත් එය පැහැදිලි කිරීමේ හැකියාවක් තිබුණේ නැහැ. උග‍්‍ර ට‍්‍රම්ප් පාක්ෂිකයෙකුගෙන් විමසුවොත් කියනු ඇත්තේ ‘ඒක ට‍්‍රම්ප්ට පුළුවන්. ඔහු කොහොමහරි ඒක කරයි‘ වැනි පිළිතුරක්. මෙවැන් සටන්පාඨ රැුගත් නායකයන් තනි වාක්‍යයක පොරොන්දුවක් දීමත්, එය ඉටු කරන්නේ කෙසේදැයි විමසද්දී පිළිගත හැකි අන්දමේ පැහැදිලි පිළිතුරක් නොදීමත් නිතර දකින්න ලැබුණු තත්වයක්. මේක් ඇමෙරිකා ගේ‍්‍රට් අගේන් යන සටන්පාඨය පසුව එම සටන්පාඨයේ ඇති වචනවල මුල් අකුරු වන එම්.ඒ. ජී.ඒ. යන අකුරු හතරින් පමණක් සමන්විත ‘මාගා’ නම් කෙටි වචනයකට සීමා වුණා.


ඉහත කී ප‍්‍රධාන සටන්පාඨයට අමතරව තේරුමක් නැති උප සටන්පාඨ කිහිපයක්ද මෙවැනි මැතිවරණ ව්‍යාපාරවල දකින්න ලැබෙනවා. ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් ජනාධිපතිවරයා 2016 ජනාධිපතිවරණය දුන් කුප‍්‍රකට පොරොන්දුවක් තිබුණා. ‘මෙක්සිකෝ දේශසීමාවේ අපි තාප්පයක් හදනවා. ඒකට මෙක්සිකෝව ගෙවනවා.‘ ඔහුගේ උප පොරොන්දුවක් ලෙස එය පැවතුණා. එහෙත් තාප්පය හදන්නේ කෙලෙසද, එයට මෙක්සිකෝව ගෙවන්නේ කෙලෙසද යන ප‍්‍රශ්නවලට ඔහුගේම පාක්ෂිකයන්ට පිළිතුරු තිබුණේ නැහැ. අඩුම තරමේ ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් ජනාධිපතිවරයාම ඒ ගැන විවිධ අවස්ථාවල දුන්නේ විවිධ පිළිතුරු.

ඉහත කී ට‍්‍රම්ප් දේශපාලනයෙහි ආභාසය ලොව පුරා මැතිවරණ ගණනාවකදීම දකින්නට ලැබුණා. බි‍්‍රතාන්‍ය මහමැතිවරණයේදීත් දකින්නට ලැබුණේ එයයි. ඇත්තෙන්ම මේ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයෙන් පසු ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් ජනාධිපතිවරයා කියා තිබුණේ, බි‍්‍රතාන්‍ය මහමැතිවරණයෙන් 2020 ඇමෙරිකානු ජනාධිපතිවරණ ප‍්‍රතිඵලය පිළිබඳ ඉඟි සපයන බව. ජනප‍්‍රියවාදය එක් රටකින් තවත් රටකට වේගයෙන් පියාඹනවා. බොරිස් ජොන්සන් ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපාරයෙන් ඇමෙරිකාව ප‍්‍රමුඛ ලොව පුරා රටවල් ගණනක ජනප‍්‍රියවාදී දේශපාලන ව්‍යාපාර නැවත ජීවය ලබනු ඇති.

බ්‍රෙක්සිට් පොරොන්දු

බොරිස් ජොන්සන්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේ සරල තේමාව වුණේ ‘ගෙට් බ්‍රෙක්සිට් ඩන්‘ හෙවත් බ්‍රෙක්සිට් අහවර කරමු යන්නයි. බ්‍රෙක්සිට් අර්බුදය ඉතා සංකීර්ණ එකක් බව අප මීට පෙර විස්තර කර තිබෙනවා. එහෙත් ඔහුගේ බ්‍රෙක්සිට් අහවර කිරීමේ පොරොන්දුවෙන් නිතරම පෙන්වුවේ එය ඉතා සරල දෙයක් බව. ඔහු බ්‍රෙක්සිට් අහවර කරන්නේ කෙලෙසදැයි විස්තර ඇතිව පෙන්වුවේ නැහැ.

බ්‍රෙක්සිට් පිළිබඳ ජනමතවිචාරණය 2016 දී පැවැත්වීමෙන් පසුව බලයට පත්වූ තෙරේසා මේ අගමැතිනියගේ ආණ්ඩුවට දිගින් දිගටම බ්‍රෙක්සිට් ප‍්‍රශ්නය විසඳාගැනීමට නොහැකි වුණේ එය අතිශය සංකීර්ණ ප‍්‍රශ්නයක් වූ නිසායි. මේ මහමැතිවරණයට පෙර බොරිස් ජොන්සන් අගමැතිධුරයට පත්වුණේ ප‍්‍රශ්නය විසඳාගත නොහැකිව ඇය ඉල්ලා අස්වීමෙන් පසුවයි. ඉන්පසුව මහමැතිවරණය තෙක් ගෙවුණු කාලසීමාවේදීත් ප‍්‍රශ්නය විසඳීම සඳහා බොරිස් ජොන්සන් අගමැතිවරයා ප‍්‍රමාණවත් පියවර ගත්තේ නැහැ. ඒ වෙනුවට ඔහු පාර්ලිමේන්තුවට අනවශ්‍ය බලපෑම් කරමින් පාර්ලිමේන්තුව රැුස් නොකර සිටීමට පවා උත්සාහ ගත්තා. අවසානයේදී ඔහුට එරෙහිව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීන්දු පවා ලැබුණා.

යුරෝපා සංගමයේ නියෝජිතයන් සමඟ සාර්ථක සාකච්ඡුා පවත්වන්නට පවා ඔහු අසමත් වුණා. ඔහු සාර්ථක රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රිකයෙකු නොවෙයි.


ඒ සියල්ලෙන් පසුව ඔහු ඉතා සරල සටන්පාඨයක් රැුගෙන මැතිවරණ ව්‍යාපාරයකට ගියා. ‘බ්‍රෙක්සිට් ගැන කතාකළා ඇති. දැන්වත් මේක ඉවරකරමු’ යන්න ඔහු සමාජගත කළ පණිවුඩයයි. ඒ පණිවුඩය ඉතා ඉක්මනින් ජනතාව අතර ඇවිළුණු බව පෙනුණා. ඔහුගේ මැතිවරණ ප‍්‍රචාරණය පවා අතිශය වෙනස්. ගඩොල් බිත්තියක් බ්‍රෙක්සිට් යැයි සඳහන් කළ ඩෝසරයකින් කඩා දැමීම, බේකරිවලට ගොස් වැඩකිරීම ආදි අසාමාන්‍ය ප‍්‍රචාරණ උපක‍්‍රම ඔහු පාවිච්චි කර තිබුණා.
මේ වර්ණවත් ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපෘතියත් සමඟ බොරිස් ජොන්සන්ට සාර්ථකව බ්‍රෙක්සිට් ප‍්‍රශ්නය අවසාන කිරීමට තරම් රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රික දැනුමක් තිබෙනවාද නැද්ද යන්න ජනතාව කල්පනා නොකළ බව පෙනුණා. ජනප‍්‍රියවාදයේ ස්වභාවය එයයි.

ප‍්‍රතිවාදී පක්ෂය වූ ලේබර් පක්ෂයේ ප‍්‍රධාන අපේක්ෂකයා ලෙස කටයුතු කළේ ජෙරමි කෝර්බින්. ඔහු වාමවාදියෙක්. ඔහුගේ ප‍්‍රතිපත්ති වඩා විස්තර සහිත ඒවා වුණා. ඒවායේ වැඩිපුර තිබුණේ තර්ක බුද්ධිය මෙහෙයවා තේරුම්ගත යුතු කරුණු. ජනතාවට හිසරදයක්ව තිබුණු බ්‍රෙක්සිට් වැනි කාරණා ගැන ඔවුන්ගේ තිබුණු ප‍්‍රතිපත්තිමය පිළිතුරු ජනතාවගේ හිස තවත් අවුල් කරන්නට ඇති. බොහෝ ලේබර් පාක්ෂිකයන් පවා ජෙරමි කෝර්බින්ට අකැමැත්තක් දැක්වූ බව පෙනුණා.


ලේබර් පක්ෂයේ සාමාජිකයන් අතර ජෙරමි කෝර්බින් කෙරෙහි තිබුණු අකැමැත්ත බොරිස් ජොන්සන් ප‍්‍රයෝජනයට ගෙන තිබුණා. ඔහු ලේබර් පක්ෂයට වැඩි බලයක් තිබුණු ප‍්‍රදේශවල ජනතාව ඉලක්ක කරමින් විශේෂ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයක්ද ගෙනගොස් තිබුණා. එහිදී ඒ ප‍්‍රදේශවල මහජන සුබසාධනය, සෞඛ්‍ය පහසුකම් ලබාදීම ආදි තේමාවලට විශාල බරක් ලබාදී තිබුණා.


මුලින්ම නිකුත් වූ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵල අතර නොතම්බර්ලන්ඞ් ප‍්‍රදේශය තිබුණා. නවසිය පණස් ගණන්වල සිට ලේබර් පක්ෂයට ඡුන්දය ලබාදුන් එම ප‍්‍රදේශය කන්සර්වේටිව් පක්ෂයට හිමිවුණේ බොරිස් ජොන්සන්ගේ ගණන් හැදීම් සාර්ථක බව පෙන්වමින්. මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵල ඉදිරිපත් කරන ලද රාත‍්‍රිය ගෙවෙද්දී ලේබර් පක්ෂයේ බලකණු එකිනෙක බිඳවැටුණා. යෝක්ෂයර්, මිඞ්ලන්ඞ් හා උතුරු නැගෙනහිර ප‍්‍රදේශවල බලකණු සියල්ල බිඳවැටුණා. ටෝනි බ්ලෙයාර්ගේ ආසනය වූ සෙජ්ෆීල්ඞ් පවා බොරිස් ජොන්සන්ට හිමිවුණා. එය ඉතිහාසයේ හැමදාම ලේබර් පක්ෂයට හිමිවූ අසුනක්.


‘මෙම මැතිවරණයේදී අප ගැන කිසිදා විශ්වාසය නොතැබූ පුද්ගලයන්ගේ විශ්වාසය අපට ලැබුණා. ඔවුන්ට ඕනෑ වෙනසක්. අපි ඔවුන් අත්නොහැරිය යුතුයි. වෙනසක් ඇතිකිරීම සඳහා අප වෙනසක් කළ යුතුයි.’ මැතිවරණයෙන් පසු බොරිස් ජොන්සන් කළ කතාවේදීත් එසේ කියා තිබුණා.

බොරිස්ගේ බ්‍රෙක්සිට්

බොරිස් ජොන්සන් මහතාගේ ජනප‍්‍රිය බ්‍රෙක්සිට් සටන්පාඨයේ මොනවා තිබුණත් බ්‍රෙක්සිට් අවසාන කිරීම සිතන තරම් සරල කාරණයක් නොවෙයි. එය ඉතා සංකීර්ණ විෂයක්. මෙහි සංකීර්ණත්වයට උදාහරණ මේ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයේම පෙනෙන්නට තිබෙනවා. මුළු එංගලන්තයම පාහේ බොරිස් ජොන්සන්ගේ බ්‍රෙක්සිට් අවසාන කිරීමේ සටන්පාඨයට පක්ෂව ඡුන්දය පාවිච්චි කර තිබුණත්, ස්කොට්ලන්ත ජාතික පක්ෂය ස්කොට්ලන්තයේ මැතිවරණය ජයගත්තා. ස්කොට්ලන්ත ජාතික පක්ෂය මේ ජයග‍්‍රහණය සලකන්නේ ස්කොට්ලන්තයේ නිදහස වෙනුවෙන් ලද ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස. ස්කොට්ලන්තය බ්‍රෙක්සිට් තීන්දුවට විරුද්ධයි. ඒ නිසා ස්කොට්ලන්ත නිදහස් සටන අනාගතයේදී නව ප‍්‍රවේශයකින් නැගී සිටීවි. ශ‍්‍රී ලංකාවේ මැතිවරණයේදී අපට දකින්නට ලැබුණු ධ‍්‍රැවීකරණය වැනි තත්වයක් බි‍්‍රතාන්‍ය මහමැතිවරණයේදී ස්කොට්ලන්තයට අදාළවත් දකින්නට ලැබුණා.

එක් පැත්තකින් බි‍්‍රතාන්‍යය කල්පනා කළ යුත්තේ යුරෝපා සංගමයෙන් ඉවත්වූ පසුව ඒ ඒ රටවල් අතර ආගමන විගමන කටයුතු පාලනය කළ යුත්තේ කෙසේද යන්න පිළිබඳව. යුරෝපා සංගමයෙන් වෙන්ව පරිබාහිර රටක් බවට බි‍්‍රතාන්‍යය පත්වුවහොත් ඉන්පසුව වෙළඳ ගනුදෙනු කරන්නේ කෙලෙසද කියා කල්පනා කළ යුතුයි. දේශසීමා පාලනය කරන්නේ කෙලෙසද යන්න අලූතින් කල්පනා කළ යුතුයි. බි‍්‍රතාන්‍ය ආර්ථිකයේ හැම අස්සක් මුල්ලක්ම පාහේ හැඩගැසී ඇත්තේ යුරෝපයේ කොටසක් ලෙස බි‍්‍රතාන්‍යය පැවතීමට ගැළපෙන ලෙසයි. තනි රටක් බවට පත්වීමෙන් පසු බි‍්‍රතාන්‍යයේ ආර්ථිකය හැඩගැසෙන්නේ කෙලෙසද යන්න අලූතින් කල්පනා කළ යුතුයි. සියල්ලට වඩා බරපතළ ප‍්‍රශ්නය වන්නේ උතුරු අයර්ලන්තය හා ස්වාධීන අයර්ලන්තය පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයයි. අයර්ලන්තය යුරෝපා සංගමයේ සාමාජිකත්වය දරන රටක්. උතුරු අයර්ලන්තය ඊට පරිබාහිර බි‍්‍රතාන්‍යයක කොටසක් වුවහොත් රටවල් දෙක අතර දේශසීමාවට කුමක් කරන්නේදැයි කල්පනා කළ යුතුයි. මීට පෙර රටවල් දෙකම යුරෝපා සංගමයට අයත් වූ නිසා ගැටලූවක් තිබුණේ නැහැ. එහෙත් අලූත් තත්වය යටතේ දේශසීමා ඇති කරන්නට සිදුවෙනවා. දේශසීමා ඇතිවීමෙන් පසුව දේශසීමාවේ ගැටුම් පවා ඇතිවීමේ අවදානමක් තියෙනවා.

මේ සියලූ කාරණා ගැන එකිනෙකට විස්තර කෙරෙන පනතක් බි‍්‍රතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තුවෙහි සම්මත කිරීමෙන් පසුවයි බ්‍රෙක්සිට් අවසාන කරන්නට හැකිවන්නේ. ඇත්තෙන්ම මීට පෙර තෙරේසා මේ අගමැතිනිය කිහිප වතාවක්ම ඒ සඳහා පනත් ඉදිරිපත් කළා. එහෙත් තමන්ගේ පක්ෂය තුළම එයට ප‍්‍රතිවිරුද්ධ අදහස් තිබුණු නිසායි එය සම්මත කරගැනීමට නොහැකි වුණේ.

එහෙත් බොරිස් ජොන්සන්ට මේ මැතිවරණයෙන් පසු විශේෂ දේශපාලන වාසියක් තිබෙනවා. තෙරේසා මේ අගමැතිනියට මෙන් නොව බොරිස් ජොන්සන්ට ලැබුණු මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයෙන් බිහිවුණේ ඔහු ඉදිරිපත් කරන ඕනෑම යෝජනාවකට අත ඔසවන වර්ගයේ මන්ත‍්‍රී කණ්ඩායමක් බව විචාරකයන් අනුමාන කරනවා. ඒ අනුව බොරිස් ජොන්සන්ට පාර්ලිමේන්තුවේදී වැඩි වාසියක් තිබෙනවා. කුමන හෝ යෝජනාවක් සම්මත කරගැනීමට ඔහුට හැකිවේවි.
දැනටමත් ඔහු පැහැදිලිවම කියා තිබෙන්නේ ජනවාරි මාසය අවසාන වෙද්දී යුරෝපා සංගමයෙන් වෙන්වෙන බව. බලයට පත්ව මාසයක් ඇතුළත එසේ කරන බව කීමෙන්ම පෙනී යන්නේ ඔහු යුරෝපා සංගමය සමඟ වැඩිදුර සාකච්ඡුා කිරීමට උනන්දුවක් නොදක්වන බව. යුරෝපා සංගමය සමඟ බි‍්‍රතාන්‍යයට ගනුදෙනු කළ හැකි අන්දමේ එකඟතාවලට පැමිණීමේ උනන්දුවක් නොදක්වන බව. ඒ අනුව ඔහු කෙසේ කටයුතු කරනු ඇතිදැයි අනුමාන කිරීම අතිශයින්ම අසීරුයි.
කිසිවෙක් නොසිතූ ලෙස බි‍්‍රතාන්‍යය ගොඩගැනීමේ හැකියාවක් බොරිස් ජොන්සන්ට තිබිය හැකි බවත් අමුතුවෙන් කිවයුතු නැහැ. අනෙක් අතට බොරිස් ජොන්සන් දීර්ඝ කාලයක් එකම මතයක සිටින අන්දමේ කෙනෙකුත් නොවෙයි. උදාහරණයක් ලෙස ඔහු මීට පෙර යුරෝපා සංගමයෙන් බි‍්‍රතාන්‍යය ඉවත්වීමට විරුද්ධව අදහස් දැක්වූ නායකයෙක්ව සිටියා. කොන්සර්වේටිව් පක්ෂයේ වඩා සාම්ප‍්‍රදායික අදහස් ඇති කණ්ඩායම්වලට මේ මොහොතේ ඔහු නායකත්වය දුන්නත්, මීට පෙර ඔහු සිටියේ කොන්සර්වේටිව් පක්ෂයේ ලිබරල් අන්තයේ. වතාවක් ඔහු සමකාමීන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවේදී ඡුන්දය පාවිච්චි කර තිබෙනවා. ඊටත් පසුව සමකාමීන්ට අපහාසයක් වන පරිදි වචන පාවිච්චි කර තිබෙනවා.

මේ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලය නිසා බි‍්‍රතාන්‍යය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් වන බව පැහැදිලියි. එහෙත් බොරිස් ජොන්සන් බි‍්‍රතාන්‍යය රැුගෙන යන්නේ කුමන මාර්ගයේද යන්න තවමත් අපැහැදිලියි. අප වැඩි විස්තර කිරීමක් නොකළත්, ඔහුගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරය තුළදී බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුදු ජාතික ස්වෝත්තමවාදය වර්ධනය කරන අදහස් තිබුණා. මුස්ලිම් ජාතිකයන් ප‍්‍රමුඛව අනෙකුත් ජනවර්ග කෙරෙහි සැකය හා අවිශ්වාසය වර්ධනය කරන අදහස් තිබුණා. අප මුලින්ම උදාහරණයක් ලෙස පෙන්වූ ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් මැතිවරණ ව්‍යාපාරයට මෙන්ම ශ‍්‍රී ලංකාවේ පැවති පසුගිය ජනාධිපතිවරණයට සමාන ප‍්‍රවණතා තිබුණා. අනෙකුත් ජනවර්ග පිළිබඳව දැවැන්ත ව්‍යාජ ප‍්‍රවෘත්ති ප‍්‍රචාරය වුණා.


බොරිස් ජොන්සන් වැනි අය අතිශය ආන්දෝලනාත්මක නායකයන්. ඔවුන්ට පක්ෂව ඡුන්දය දුන් සාමාන්‍ය මහජනතාව එම නායකයන් දැඩිව විශ්වාස කරනවා. එවැනි නායකයන්ගේ භයානක බව දකින, ප‍්‍රබුද්ධ ඡුන්දදායකයන් ඔවුන් දැඩිව විවේචනය කරනවා. එමනිසා මෙවැනි නායකයන් පත්වීමෙන් පසු රට තුළ දැවැන්ත බෙදීමක් ඇතිවෙනවා. ඇමෙරිකාවේ පවතින්නේත් මෙවැනි තත්වයක්. මේ බෙදීම් වර්ධනය වීමට ඉඩ නොදීම බොරිස් ජොන්සන් අගමැතිවරයාගේ වගකීමක්.


ලේබර් පක්ෂය


කෙසේ වෙතත් අප අවධානය යොමු කළ යුතු වැදගත්ම කාරණය වන්නේ ප‍්‍රධාන විපක්ෂය බවට පත්වූ ලේබර් පක්ෂයේ කතාවටයි. මෙය ශ‍්‍රී ලංකාවටත් වැදගත් වේවි. මේ මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයෙන් පසු ලේබර් පක්ෂයේ අනාගතය සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ වෙනස් වේවි. මෙය නවසිය තිස් ගණන්වලින් පසු ලේබර් පක්ෂය ලද විශාලම පරාජය.


ජනප‍්‍රියවාදී නායකයන් රටවල බලය අල්ලාගනිද්දී අර්බුදයට යන්නේ එයට එරෙහිව තරග කරන ප‍්‍රධාන විපක්ෂය. ජනප‍්‍රියවාදයට ප‍්‍රතිවිරුද්ධව තමන් ගතයුතු මාර්ගය කුමක්දැයි එවැනි කණ්ඩායම්වල අභ්‍යන්තර වාද විවාද ඇතිවෙනවා. ශ‍්‍රී ලංකාවේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයටත්, ඇමෙරිකාවේ ඩිමොක‍්‍රටික් පක්ෂයටත් මේ තත්වය පොදුයි. ඇමෙරිකානු මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලය පිළිබඳව අදහස් දක්වමින් ඇමෙරිකාවේ ඩිමොක‍්‍රටික් පක්ෂයේ ජනාධිපතිවරණට අපේක්ෂකත්වය බලාපොරොත්තු වන ජෝ බයිඩන් කියා තිබුණේ වැඩිපුර වාමවාදී අපේක්ෂකයන් ඉදිරිපත් කිරීමේ ආදීනව ලේබර් පක්ෂයේ පරාජයෙන් තහවුරු වූ බව. ජෝ බයිඩන් එසේ කියන්නේ ඇමෙරිකානු ඩිමොක‍්‍රටික් පක්ෂයේ තමන්ට අභියෝගයක්ව සිටින වාමවාදී ඩිමොක‍්‍රටික් අපේක්ෂකයා වන බර්නි සෑන්ඩර්ස්ට එරෙහිව.
ලේබර් පක්ෂ නායක ජෙරමි කෝබින් පවසන්නේ තමා ඉක්මනින් ඉවත් නොවන බව. යම්කිසි කාලයක් කල්පනා කිරීම සඳහා ලබාදෙන බව ඔහු කියා තිබෙනවා. කෙසේ වෙතත් ලේබර් පක්ෂයේ බොහෝ පිරිසක් ජෙරමි කෝබින්ට ඉවත්වෙන ලෙස බල කරමින් සිටිනවා. එමනිසා ලේබර් පක්ෂ නායකත්වය සඳහා නුදුරේදීම නිලවරණයක් පවත්වන්නටත් ඉඩ තිබෙනවා. එහිදී නායකත්වය සඳහා හයදෙනෙකුගේ නම් යෝජනා වී තිබෙනවා. ඒ අතරින් පස්දෙනෙක්ම කාන්තාවන්. ඇතැම්විට ඉදිරි කාලසීමාවේදී නැවත ලේබර් පක්ෂය අවදි කිරීමට අලූතින් බිහිවන නායකයෙකුට හැකිවේවි. අප ජනප‍්‍රියවාදී ආණ්ඩු ගැන මෙන්ම එම ආණ්ඩුවලට එරෙහිව සටන් වදින විපක්ෂ කණ්ඩායම් ගැනත් අවධානය යොමු කළ යුතුයි. ලේබර් පක්ෂයේ අනාගතය අධ්‍යයනය කිරීම අපේ විපක්ෂයටත් වැදගත් වේවි.

අනුරංග ජයසිංහ

වෛද්‍ය වසන්තගේ අන්තවාදය ඉදිරියේ ආණ්ඩුව නිහඬද?

අපේක්ෂා රෝහලේ අධ්‍යක්ෂවරයා ලෙස කටයුතු කරන වසන්ත දිසානායක නම් වෛද්‍යවරයා මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවක් පවත්වමින් දෙසැම්බර් 12 වැනිදා එල්ලකර තිබුණු චෝදනා අතර ‘මේ කළු ත‍්‍රස්තවාදීන්ගේ කළු සල්ලිද‘ යන පැනය කිහිප වතාවක් අසා තිබුණි. අපේක්ෂා රෝහලේ ගිණුම යැයි කියමින් පෞද්ගලික ගිණුමකට මුස්ලිම් ජාතිකයන් කිහිපදෙනෙකු මුදල් එකතු කරන බවත්, තමන් ඒ ගැන පොලීසියට පැමිණිලි කළ බවත් ඔහු කළ ප‍්‍රකාශයේ හැඟවුම විය.
අධ්‍යක්ෂවරයා අදහස් දක්වා තිබුණේ ‘ෆයිට් කැන්සර්’ නම් ව්‍යාපෘතියෙන් මුදල් එකතුකිරීම සඳහා පාවිච්චි කරන ගිණුමක් ගැනය. අධ්‍යක්ෂවරයා අදහස් දැක්වීමේදී කියා තිබුණු පරිදි මේ ගිණුම නාඳුනන, නොදන්නා, පෞද්ගලික එකක් නොවේ. අපේක්ෂා රෝහලේ අධ්‍යක්ෂවරයා මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවක් තියමිනුත්, දෙරණ ටීවී හා හිරු ටීවී ඇතුළු මාධ්‍ය ආයතන වගකීමකින් තොරව ඒවා විකාශය කරමිනුත් ඇවිළවූ ගින්න ගැන වැඩිදුර කතාකරන්නට කලින් මේ ගිණුම මොකක්දැයි සරලව පැහැදිලි කළ යුතුය. කතාවේ ඉතිරි කොටස්වලට ඉන්පසුව යා හැකිය.


ගිණුම


මෙම ගිණුම ජාතික සෞඛ්‍ය සංවර්ධන අරමුදල නමින් හඳුන්වන ගිණුමකි. එය සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ගිණුමකි. එය 1981 අංක 31 ජාතික සෞඛ්‍ය සංවර්ධන අරමුදලෙන් එම අරමුදල පිහිටුවා ඇත. එම අරමුදලට අයත් මෙම ගිණුම ලංකා බැංකුවේ මහරගම ශාඛාවේ පිහිටුවූ එකකි. ගිණුම් අංකය 71275069 වේ. එම ගිණුමේ නෛතික බලය පැවරී ඇත්තේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් ලෙස පත්වන පුද්ගලයාටය. අපි මේ ගැන කතාකරන්නට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංයේ ලේකම්වරිය ලෙස කටයුතු කළ පී.එස්.එම්. චාල්ස් මහත්මිය ඇමතුවෙමු. එහෙත් චාල්ස් මහත්මිය සම්බන්ධ කරගත නොහැකි විය. ඒ අනුව මෙම අරමුදල භාරව කටයුතු කරන ගිණුම් අංශයට කතාකළෙමු. එහි නිලධාරියෙක් අප සමඟ මෙසේ පැවසීය.

‘ජාතික සෞඛ්‍ය සංවර්ධන බැංකු ගිණුම අයිති වෙන්නේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයට. ඒ ගිණුමේ මෙහෙයුම් සිදු වෙන්නේත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයෙන්. වෙන කිසිම බාහිර පුද්ගලයෙකුට එහි ගනුදෙනු කරන්නට බැහැ. ජාතික සෞඛ්‍ය සංවර්ධන ගිණුමේ සභාපති ලෙස නිල බලයෙන් පත් වෙන්නේ අමාත්‍යංශයේ ලේකම්වරයා. දැන් ඉන්න ලේකම්වරයා මාරුවෙලා වෙනත් කෙනෙක් ආවත් ගිණුමේ නෛතික බලය ඉබේම අලූත් ලේකම්වරයා පත්වෙනවා. මේ ගිණුමට කොතරම් මුදල් ප‍්‍රමාණයක් එකතු වෙලා තියෙනවාද කියලා මට කියන්න බැහැ. වැඩි විස්තර දැන ගන්නට අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරිය අමතන්න.‘


ෆයිට් කැන්සර්


ඉහත කී ගිණුමට මුදල් එකතු කිරීමේ ව්‍යාපෘතියක සිටි ෆයිට් කැන්සර් ව්‍යාපෘතියේ කතාව බොහෝ දෙනෙකු දැනටමත් දන්නවා විය හැක. එහෙත් නැවත එය කෙටියෙන් හෝ සිහිපත් කරගැනීම වටී. අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක්වූ එම ව්‍යාපෘතියේ නිර්මාතෘ එම්.එස්.එච්. මොහොමඞ් මෙසේ කීය.


‘මගේ පුතා පිළිකා රෝගයෙන් මියගියා. අවුරුදු දෙකක් තිස්සේ අපි පුතාව එක එක රටවලට අරගෙන ගිහින් ප‍්‍රතිකාර කළා. නමුත් කිසිම සුවයක් පුතාට ලැබුණේ නැහැ. 2015 වර්ෂයේදී අපි මහරගම අපේක්ෂා රෝහලට ආවා. අපි මානසිකව සහ කායිකව සෑහෙන්න වැටුණා අපේක්ෂා රෝහලේ තත්වය දැකලා. පිටරටවල තියෙන දියුණු තාක්ෂණයි, අපේ රටේ තිබුණ මලානික ප‍්‍රතිකාරවලයි අතර වෙනස අපි හොඳටම දැක්කා. රෝහලේ පෙට් ස්කෑනර් එකක්, එම්.ආර්.අයි. මැෂින් එකක් නැහැ කියලා අපි දැනගත්තා. තිබුණු සී.ටී. ස්කෑනර් එක අවුරුදු 20ක් පරණයි. ජාන විද්‍යාගාරයක් නෑ. ඒ යන්ත‍්‍රවලින් කරන පරීක්ෂණ සඳහා ලක්ෂ ගණනක් වියදම් කරලා පෞද්ගලික රෝහල්වලට යන්න සිද්ධවුණා.


අපේක්ෂා රෝහලේ කාර්ය මණ්ඩලය අතිවිශිෂ්ට, ප‍්‍රශංසනීය මිනිසුන්. ගැටලූව තිබෙන්නේ පහසුකම්වල. අවශ්‍ය යන්ත‍්‍ර නැතිකමින් මිනිස්සු අසරණ වෙන හැටි මම දැක්කා. එම්.ආර්.අයි. පරීක්ෂණයකට පෞද්ගලික අංශයේ රුපියල් 40,000 ක් විතර අය කළා. පෙට් යන්ත‍්‍ර යන්ත‍්‍රයක් නැතිකම නිසා ලක්ෂ එකහමාරක් විතර ලෙඩෙකුට වියදම් වුණා. තිබුණු පැරණි සීටී ස්කෑනර් එකෙන් පරීක්ෂණයක් කරන්නට නම් ලෙඩෙකුට මාස ගණනක් බලාගෙන ඉන්න සිද්ධවුණා. මේ ඛේදවාචකය මම අවුරුදු තුනක් තිස්සේ බලාගෙන හිටියා. මම ඒ ගැනම කල්පනා කළා. අපේ රටේ මිනිස්සු නොවැදගත් දේවල්වලට මොනතරම් මුදලක් වියදම් කරනවාද. ලංකාවේ මිනිස්සු අතරින් වැඩිම පිරිසක් පිළිකා රෝගයෙන් මියයද්දී එයට ප‍්‍රතිකර්ම කරන්නට වැය වෙන්නේ අඩු මුදලක්.


මගේ පුතාට පෙට් ස්කැන් පරීක්ෂණ 08ක් කළා. ඒ අතරේ පෙට් ස්කෑනර් යන්ත‍්‍රණයෙන් කරන පරීක්ෂණය කරන්නේ නැතිව පුතාගේ ඇඳ අසල කෙනෙක් මියගිහින්. ඒ ගැන කම්පාවෙන් පුතා මගෙන් ඉල්ලූවා පෙට් ස්කෑනර් යන්ත‍්‍රයක් අරන් දෙන්න කියලා. පුතා මගෙන් ඇහුවා, ඩඩා අපි හොස්පිටල් එකට පෙට් ස්කෑනර් එක් අරන් දෙමුද කියලා. එහෙත් මම උත්තර දුන්නේ අපට සල්ලි කොහෙන්ද, ඔයාට වියදම් කරලාම සල්ලි ඉවරයිනේ කියලා. ඉන්පස්සේ තමයි ඔහු යෝජනා කළේ මුදල් එකතුකරමු කියලා.


මම මැදිහත් වෙලා ෆයිට් කැන්සර් ටීම් නමින් කණ්ඩායමක් පිහිටුවාගෙන මාස 03 ක් ඇතුළත රුපියල් කෝටි 25ක් එකතු කළා. මම මුදල් එකතුකළේ පෞද්ගලික ගිණුමකට නොවෙයි. ජාතික සෞඛ්‍ය සංවර්ධන අරමුදලට. අපි එකතු කරපු හැම සතයක්ම ගියේ රජයට. ඒකේ බලය තිබුණේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයාට.
ඒ ගිණුමේ නෛතික බලය තියෙන්නේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයාට. එයාට තමයි පුළුවන් මේ ගිණුම හසුරුවන්න. 2018 අපේ‍්‍රල් 01 වෙනිදා වැල්ලවත්තේ ඉඳලා මහරගමට එනකම් පයින් ඇවිදගෙන ගිහින් අපි මේ පෙට් ස්කෑනර් යන්ත‍්‍රය අපේක්ෂා රෝහලට භාරදුන්නා. ෆයිට් කැන්සර් ටීම් හැදුණේ එම ව්‍යාපෘතියේදී.


ඒ ව්‍යාපෘතිය ඉවර වුණාට පස්සේ අපේක්ෂා රෝහලේ වෛද්‍යවරු කණ්ඩායමක් අපෙන් ලිඛිතව ඉල්ලීමක් කළා ටෝමෝතෙරපි ලීනියර් ඇක්සිලේටර් දෙකක් පරිත්‍යාග කරන්න කියලා. අපි ඒ ගැන සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ නිලධාරීන් දැනුවත් කළා. ඒ ව්‍යාපෘතිය පටන් ගන්න අරමුදලක් ආරම්භ කිරීම සඳහා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයත් එක්ක ෆයිට් කැන්සර් ටීම් එක ගිවිසුම්ගත වුණා.


ටෝමෝතෙරපි යන්ත‍්‍ර ලංකාවටම තියෙන්නේ එකයි. ඒ යන්ත‍්‍රය තියෙන්නෙත් පෞද්ගලික රෝහලක. දුප්පත් අහිංසක රෝගියෙකුට පිළිකාවක් හැදුණොත් ටෝමෝතෙරපි එක කරන්න යන්ත‍්‍රයක් නැහැ. එක්කෝ ඒ රෝගියාට වෙන්නේ මරණය වැළඳගන්න. නැත්නම් ලක්ෂ ගාණක් වියඳම් කරලා පෞද්ගලික රෝහලෙන් ඒ සේවය ලබා ගන්න.
ඒ ගිවිසුම්ගත කිරීමට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශය වෙනුවෙන් අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල් අනිල් ජාසිංහ මහතාත්, සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා වෙනුවට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශයේ උපලේකම් නිමල් බාලසූරිය මහතාත් ෆයිට් කැන්සර් කණ්ඩායම වෙනුවෙන් මමත් ගිවිසුම් අත්සන් කළා. 2019 අපේ‍්‍රල් 01 වෙනිදා එම ව්‍යාපෘතියේ වැඩ පටන් ගත්තා. මේ ව්‍යාපෘතිය කෝටි 100ක ව්‍යාපෘතියක්. අපට මේ ගිණුමට එකතුවෙන මුදල් ප‍්‍රමාණය දැනගන්න ඍජු ක‍්‍රමයක් නැහැ.

අපට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයෙන් දැනුම් දුන්නොත් තමයි අපි එය දැනගන්නේ. රෝහල් අධ්‍යක්ෂවරයා චෝදනා කළ වෙලාවේ කියලා තියෙනවා කෝටි 14ක මුදලක් ගිණුමට එකතුවෙලා තියෙන බව.
මේ වෙද්දී ෆයිට් කැන්සර් ටීම් වෙනුවෙන් ස්වෙච්ඡුාවෙන් එකතුවුණ සාමාජිකයන් 1500ක තරම් පිරිසක් ඉන්නවා. රටවල් 6ක ඔවුන් විහිදී ඉන්නවා. අපි ගිණුමට මුදල් දාන්න කියලා යොමු කරනවා හැර, කිසිම විදියකට පෞද්ගලිකව මුදල් එකතු කිරීමක් කරලා නැහැ.


වසන්ත දිසානායක මහතා කීවා පාස්කු ඉරිදා ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයට පසු දිනය වන අපේ‍්‍රල් 22 වැනිදා කෝටි දෙකක් මගේ ගිණුමකට වැටුණු බව. ඒක බොරුවක්. ඒ මුදල් වැටිලා තිබුණේත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ගිණුමට. මම හොයලා බලද්දී දැනගන්නට ලැබුණේ එදා අටදාස් හයසීය හතලිස් අටක් දෙනෙක් මේ ගිණුමට මුදල් පරිත්‍යාග කරලා තිබුණු බව. කෝටි දෙකක් එකතුවෙන්නේ ඒ හැමෝගේම මුදලින්.


ත‍්‍රස්තවාදී සංවිධානයකින් මේ මුදල් ලැබුණාදෝ කියලා ඔහු කියනවා. ඔහු චෝදනා කරන්නේ මගේ ගිණුමකට වැටුණු බවනේ. මම ඔහුගෙන් අහනවා ඔය කියන ගිණුම් අංකය හෙළි කරන්න කියලා. බැංකුවේ නම, ගිණුමෙහි හිමිකරුවා ලෙස බැංකුවේ සටහන් වෙලා තියෙන නම හෙළිකරන්න කියලා. ඔය තරම් තොරතුරු ඔහු ළඟ තියෙනවා නම් පැහැදිලිව හෙළි කරන්න. මම මගේ බැංකු ගිණුමේ විස්තර පරීක්ෂා කරලා බැලූවා. මගේ ගිණුම ඕඞී වෙලා තිබුණේ. ඒ කියන්නේ මම බැංකුවට ණයයි.


අපේ ව්‍යාපෘතියට සහයෝගය ඉල්ලලා අපි මාධ්‍ය ආයතන තිහකට විතර ලියුම් යැව්වා. ඒවායේ ප‍්‍රතිඵලයක් විදියට විජය පුවත්පත් ආයතනය කෝටි 2ක පමණ නොමිලේ දැන්වීම් පළකළා. දෙරණ අපේ මාධ්‍ය සහකරු විදියට ඉදිරිපත් වුණා. ඔවුන් මේ ව්‍යාපෘතියෙහි ගිණුම් අංකය දාලා ඔවුන්ගේ මනුසත් දෙරණ ව්‍යාපෘතියේ කොටසක් විදියට මේකට ප‍්‍රචාරය දුන්නා. ඇත්තටම ඔවුන් ප‍්‍රචාරය කළේ මේ ව්‍යාපෘතිය ඔවුන් තනිවම කරන එකක් විදියට. ඔවුන් මේ ව්‍යාපෘතිය තමන්ගේ අතට ගන්න ඒ වෙලාවේ උත්සාහ ගත්තා.

එහෙත් අපි ඒකට කැමැත්තක් දැක්වුවේ නැහැ. ඒ මාධ්‍ය ආයතන අපි ගැන නොදන්නවා නෙවෙයි. අපේ ව්‍යාපෘතිය ගැනත්, එහි ගිණුම් අංක ගැනත් නොදන්නවා නෙවෙයි. ඔවුන් දැන දැනම ජාතිවාදී අරමුණෙන් අපට එල්ලකළ චෝදනා අපෙන් කිසිම විමසීමක් නොකර ප‍්‍රසිද්ධ කළා.
මෑතකදී එතුමා ෆෙස්බුක් අඩවියේ මට නින්දා අපහාස කරලා තිබුණා. ඌරා, සූකරයා, තම්බියා, හම්බයා, හරක්ගේ බෙල්ල කපන එවුන් වගේ ඉතාම ග‍්‍රාම්‍ය, ජාතිවාදී සහ නින්දිත ආකාරයට තමයි අපහාස කරලා තිබුණේ. ඒ අතරේ ඔහු කියලා තිබුණා ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට සුළු ජාතිකයන්ගේ ඡුන්ද ඕනෑ නැති බව. ජනාධිපතිවරයාට මේ කතාව එක්ක කිසිම සම්බන්ධයක් නැහැ. ඔහුවත් මේකට ඇදලා අරගෙන තිබුණා.


මම ඔහුට මරණ තර්ජන කළ බවත් කියනවා. එසේ කළා නම් ඒවා මාධ්‍යවලට පෙන්වන්න පුළුවන්. මම තර්ජනය කරපු දිනය, වෙලාව හෙළිකරන්න පුළුවන්. මම අන්තිමට ඔහුට ¥රකථන ඇමතුමක් ගත්තේ මාස 7කට කලින්. මීට පෙර සිටම ඔහුගේ හැසිරීම නිසා මට ඔහුව එපා වෙලයි තිබුණේ.‘


ඔහුට මේ සියලූ චෝදනා ඔහුගේ නමේ ඇති මොහොමඞ් කොටස නිසා බව පැහැදිලිය. රටේ ජනතාව මේ සිදුවීම හරස්කඩක් ලෙස ගත යුතුය. එම්.එස්.එච්. මොහොමඞ් මහතා රටේ ගෞරවය දිනාගත් කෙනෙකු වන නිසා ඔහුට එල්ලකර ඇති චෝදනා බොහෝ දෙනෙකු විශ්වාස නොකරන බව පැහැදිලිය. කෙසේ වෙතත් අනෙක් මොහොමඞ්ලාට එල්ලකරන චෝදනා පවා මේ වර්ගයේම ඒවා විය හැකි බව උගත්, බුද්ධිමත් මිනිසුන් තේරුම්ගත යුතුය. එවැනි චෝදනාවලට ඉතා ප‍්‍රවේශමෙන් ඇහුම්කන් දී ඇත්ත නැත්ත අවබෝධ කරගත යුතුය.


වසන්ත දිසානායක


පිළිකා රෝගය යනු කෙතරම් භයානක තත්වයක්ද යන කාරණාව පිළිබඳව රෝහල් අධ්‍යක්ෂ වසන්ත දිසානායකට කිසිම අවබෝධයක් නැති බව පෙනී යයි. පිළිකා රෝගය කෙතරම් මරණය සමග ගැටගැසී ඇත්ද යන්නත්, පිළිකා රෝගය කෙරෙහි සමාජය දක්වන ආකල්පය කෙතරම් සංවේදීද යන්නත් ඔහුට කිසිම අවබෝධයක් නැත. අවශ්‍ය උපකරණ නැතිකම නිසා පිළිකා රෝගීන් විඳින පීඩාව ගැනත් ඔහුට කිසිදු අදාලත්වයක් නැත. ඔහුට අවැසි බව පෙනෙන්නේ තමන්ගේ පෞද්ගලික වුවමනා වෙනුවෙන් චෝදනා එල්ලකිරීම පමණි.


එම්.එස්.එච්. මොහොමඞ් මහතාගේ පැත්තෙන් මානුෂීයව මෙම ප‍්‍රකාශ සැලකුවොත්, ඔහුගේ හිතේ ඇතිවන වේදනාව, කෝපය සහ කළකිරීම කෙතරම්ද යන්න අනුමාන කළ නොහැකි තරම්ය. ඔහුට තිබුණු විශාලම සම්පත වු පුත‍්‍රයාගේ ජීවිතය පිළිකා රෝගයෙන් අහිමි වී ඇත. ඉන්පසුව ඔහු මනුෂ්‍යයෙකුට කළ හැකි වටිනාම කටයුත්තක් වෙනුවෙන් ස්වෙච්ඡුාවෙන් ඉදිරිපත්ව සිටී. ඔහුට ලැබෙන ලාභයක්ද නැත. එතරම් දෙයක් කරද්දීත් තමන්ගේ ජාතිය අල්ලාගෙන මාධ්‍යවලින් පහරදීම ගැන ඔහුට දැනෙන්නේ කෙබඳු හැඟීමක්ද යන්න අනුමාන කරන්නටත් අසීරු තරම්ය.


කෙසේ වෙතත් වෛද්‍ය වසන්ත දිසානායකගේ ඉතිහාසයේ මෙවැනි අසංවේදී සිදුවීම් ඇත. ඔහු රංගන ශිල්පිනී රෙබෙකා නිර්මලී මහත්මිය මියයෑමෙන් පසුව 2014 අගෝස්තු තුන්වැනි සතියේ සරසවිය පුවත්පතකට කියා තිබුණේ බොහෝ කලාකරුවන් පිළිකාවෙන් මිය යන බවයි. වැරදි ලිංගික ක‍්‍රියාකාරකම් එවැනි මරණ සඳහා හේතු වන බව ඔහු කියා තිබුණි.


එල්ටීටීඊ සංවිධානයේ දේශපාලන අංශයේ සිටි තමලිනී ජෙයක්කුමාරන් යුද්ධයෙන් පසු සාමකාමීව සමාජයේ ගැවසුණු කාන්තාවකි. රජයේ ගෞරවය පවා ඇයට ලැබී තිබුණු අතර උතුරේ සංහිඳියාවට අදාල වැඩසටහන්වලදී රාජපක්ෂ රජය සමඟද ඇය සමීපව කටයුතු කළාය. තමන්ගේම කැරලිකාර ජීවිතය ගැන මධ්‍යස්ථව දකිමින් ඇය ජීවිත කතාවක්ද ලියා තිබුණි. ඇය අවසාන කාලයේ මහරගම පිළිකා රෝහලේ ගත කර තිබුණු අතර මියගියේ පිළිකා රෝහලේදීය.


පිළිකා රෝහලේ වෛද්‍යවරුන් කිහිපදෙනෙකුම අප සමඟ කීවේ තමලිනී ජෙයක්කුමාරන්ගේ මරණයෙන් පසු මාධ්‍යවේදීන්ද රැුගෙන වසන්ත දිසානායක වෛද්‍යවරයා පැමිණ තිබුණු බවය. කොටි කාන්තාවක රෝහලට ඇතුලත් කළේ කවුදැයි අසමින් ඔහු පැමිණ තිබූ බවත්, කොටි කාන්තාවගේ සිරුර මාධ්‍යවලට පෙන්වන්නට ඕනෑ බව කියමින් තමලිනීගේ සිරුර කැමරා අතැති මාධ්‍යවේදීන්ට පෙන්වන්නට උත්සාහ කළ බවත් එම වෛද්‍යවරු කියති. ඒ මොහොතේ තමලිනී ජෙයක්කුමාරන්ට ප‍්‍රතිකාර කළ පිළිකා රෝග විශේෂඥ වෛද්‍ය මහේන්ද්‍ර පෙරේරා එයට දැඩිව විරුද්ධ වී තිබුණි. එම සිදුවීමෙන් පසුව පිළිකා රෝහලේ වෛද්‍යවරුන් අතර වෛද්‍ය වසන්ත පෙරේරා පිළිබඳව විරෝධයක් මතුවී තිබුණු අතර ඔහු කෑගල්ල රෝහලේ අධ්‍යක්ෂවරයා ලෙස පත්කර යවා තිබුණේ ඉන් පසුවය. ඉහත සිදුවීම ගැන අප විමසීමේදී වෛද්‍ය වසන්ත දිසානායක අදහස් දැක්වීම ප‍්‍රතික්ෂේප කළේය.


එම්.එස්.එච්. මොහොමඞ් මහතාට එරෙහිවත් ජාතිවාදී ආකාරයෙන් සමාජ මාධ්‍යවල අපහාස කරමින් වසන්ත දිසානායක මහතා හැසිරුණු ආකාරය සමාජ මාධ්‍යවල විශාල කතාබහකට ලක්ව තිබුණි. මේ වෙද්දී වසන්ත දිසානායක මහතාගේ ෆෙස්බුක් ගිණුම අවලංගු කර තිබේ. ෆෙස්බුක් ගිණුමේ හිමිකරු අවලංගු කරගැනීම හෝ වෛරී ප‍්‍රකාශ කිරීමෙන් පසු ෆෙස්බුක් ගිණුම අනෙකුත් පරිශීලකයන්ගේ පැමිණිලි නිසා අවලංගු කිරීම සිදුවිය හැකිය.
කෙසේ වෙතත් රෝහල් අධ්‍යක්ෂවරයාගේ අදහස් ප‍්‍රකාශ කිරීම් හා හැසිරීම් අතිශය වෛරී සහ භයානක ඒවා බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. එමෙන්ම රෝහල් අධ්‍යක්ෂවරයා පිටතට පැමිණ මෙලෙස හැසිරීම් දක්වන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ජනාධිපතිවරණයෙන් ජයගත් පසුව බවද පැහැදිලිය. ඔහු කල්පනා කරනවා ඇත්තේ තමන් එවැනි ප‍්‍රකාශ කිරීමෙන් ආණ්ඩුවේ හිත දිනාගැනීමටත්, ආණ්ඩුවේ ආශීර්වාදය ලැබීමටත් හේතුවනු ඇති බවය. ඔහු ඍජුවම ජනාධිපතිවරයාගේ මැතිවරණ ජයග‍්‍රහණය ගැනත් කතාකරමින් අදහස් සමාජගත කරන්නේ ඒ නිසාය. වෛද්‍ය වසන්ත දිසානායක වත්මන් ආණ්ඩුවෙහි ප‍්‍රබල හිතවතෙකුදැයි අප දන්නේ නැත. එහෙත් ඔහු පෙන්වන හැසිරීම ආණ්ඩුවට කොහෙත්ම සුබදායක නොවන බව නම් කිවයුතුය.


දැන් අපට බලාසිටින්නට සිදුවෙයි. ඒ, ආණ්ඩුව කුමක් කරනවාද යන්නය. මේ කතාවේ කේන්ද්‍රය ඇත්තේ එතැනය. ආණ්ඩුව ගන්නා පියවර කුමක්ද යන කාරණය මතය. වසන්ත දිසානායක මහතා කර ඇත්තේ කුමක්දැයි ඉතා පැහැදිලිය. ඔහු අතිශය ගෞරවනීය ස්වෙච්ඡුා සංවිධානයකට ත‍්‍රස්තවාදී චෝදනාවක් එල්ලකර තිබේ. චෝදනාවෙහි බරපතළකම අතිශයින් භයානක බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. මෙය ඊටත් වඩා භයානක වන්නේ ආණ්ඩුව මේ ජාතිවාදී රෝහල් අධ්‍යක්ෂවරයා ආරක්ෂා කළහොත්ය. සත්‍යය සමාජගත කිරීම හා වෛරී ප‍්‍රකාශ කළ නිලධාරියාට එරෙහිව පරීක්ෂණයක් කිරීම ආණ්ඩුවේ වගකීමය. එසේ නොවුණහොත් ශ‍්‍රී ලංකාවේ මුස්ලිම් ජනතාවට ඉතා භයානක පණිවුඩයක් යනු ඇත. සුළුතර ජනතාව දිනාගැනීමට උත්සාහ කළ යුතු ආණ්ඩුවක් එයට සම්පූර්ණයෙන්ම ප‍්‍රතිවිරුද්ධ මාවතක ගමන් කරන බව සමාජයට තහවුරු වනු ඇත.


දෙසැම්බර් 12 වැනිදා මාධ්‍ය හමුවකදී රෝහල් අධ්‍යක්ෂ වසන්ත දිසානායක එල්ලකළ චෝදනා


මහරගම අපේක්ෂා රෝහලට විකිරණ යන්ත‍්‍ර ලබාදෙන්න කියලා මොහොමඞ් නමැති පුද්ගලයෙක් මුදල් එකතු කරනවා. ඒ තැනැත්තා මීට කලින් මේ රෝහලට පෙට්ස්කෑනින් යන්ත‍්‍රයක් ලබාදීලා තියෙනවා. ඇත්තටම අපි ඒ ගැන ඔහුට ස්තුතිවන්ත වෙනවා. ඔහු මෙවර රුපියල් කෝටි සියයක් එකතු කරනවා. ඒ ගන්න යන්ත‍්‍රය කොහෙද තියන්නේ. ඒ ගැන කිසිම දෙයක් කතා කරලා නැහැ. මට තියෙන ප‍්‍රශ්නය ඔහු හැමවේලාවේම පාවිච්චි කරනවා අපේක්ෂා රෝහලේ ගිණුම කියලා. නමුත් මම දැඩි වගකීමකින් යුතුව කියනවා. මම මේ ගැන මිරිහාන රෝහලයි, මහරගම රෝහලයි දැනුවත් කළා. මිරිහාන පොලිසියේ එස්එස්පීවරයා මගේ දැනුවත් කිරීමට ප‍්‍රතිචාර දැක්වුවා. මේ ලිපි ගොනුව අධ්‍යක්ෂ, අපරාධ විමර්ශන දෙපාර්තමේන්තුවට යොමු කරලා තියෙන්නේ අගෝස්තු මාසයේ. නමුත් කිසිම ක‍්‍රියාවක් ගත්තේ නැහැ. කලින් හිටපු ජනාධිපතිවරයාට මම පෞද්ගලිකව කතා කරලා කිවුවා මේ ක‍්‍රියාව නවත්වන්න කියලා. නමුත් කිසිම පියවරක් ගත්තේ නැහැ.


මේ මොහොමඞ් ගැන මට තව ප‍්‍රශ්නයක් තියෙනවා. අපේ‍්‍රල් 21 සහරාන් බෝම්බ ගැහුවේ. අපේ‍්‍රල් 22 රුපියල් මිලියන 20ක් මොහොමඞ්ගේ ගිණුමට වැටිලා තියෙනවා. මගේ ගාව තියෙනවා ඔහුගේ ගිණුමේ විස්තර. අපේ‍්‍රල් 21 කොහොමද ඔහුට මිලියන 20ක් ලැබුණේ. මිනිස්සු බැංකුවට ගියාද? මේ කාගේ සල්ලිද? මේ ත‍්‍රස්තවාදීන්ගේ කළු සල්ලිද? හංගන්න ඕනෑ නිසා මේ ගිණුමට දැම්මාද? මට කරන්න පුළුවන් හැමදේම මම කළා. බැරිම තැන තමයි ජනාධිපතිතුමාට මෙහෙම ඇමතුවේ. මම හිතනවා මේ සැරේ සාධාරණයක් වෙයි කියලා.

http://www.health.gov.lk/moh_final/english/public/elfinder/files/publications/2019/act-13-1981.pdf

ආගමික ඇඳුමක් නිසා හලාවත මන්ත‍්‍රී සභාවෙන් පිටතට

0

”අයියප්පන් කෝවිල වදින්න යන්න කලින් දින 55ක් පේවෙන්න ඕනෑ. තපස් ජීවිතයක් ගත කරන්න ඕනෑ. කළු ඇදුම් ඇඳගෙන ඉන්න ඕනෑ. පාවහන් දැමීමෙන් වැළකී ඉන්න ඕනෑ.” හලාවත ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ එජාප මන්ත‍්‍රීවරයෙකු වන කෝකිලනාත් සිං ජෙයනන්ද සිං මහතා මෙලෙස පැහැදිලි කළේ හින්දු ආගමික චාරිත‍්‍රයක් පිළිබඳවය.


ඔහු ඉහත කී චාරිත‍්‍රයට අනුව කළු හැඳ දෙසැම්බර් මස 12 වෙනි දින පැවැති හලාවත ප‍්‍රාදේශීය සභා රැුස්වීමට පැමිණ තිබුණි. ඒ මොහොතේ ඔහුට සභාවේ රැුඳී නොසිටින ලෙස කියමින් විරෝධතා එල්ලවී තිබුණි. එය තමන්ගේ ආගමික නිදහසට බාධාවක් එල්ලවීමක් බව කෝකිලනාත් සිං මහතා පෙන්වාදෙයි.


ඔහු පවසන පරිදි ඔහුට විරෝධතාව දක්වා ඇත්තේ ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ මන්ත‍්‍රීවරයෙකු විසිනි. පසුගිය වසරේ මෙම කාලයේදීද තමන් අයියප්පන් කෝවිල වන්දනාමාන කරන්නට ගිය බවත්, ඒ වෙනුවෙන් පසුගිය වසරේ කළු වස්ත‍්‍රයෙන් පැමිණි තමන්ට කිසිදු විරෝධතාවක් එල්ල නොවූ බවත් ඔහු පවසයි. මෙවර විරෝධතාවක් සිදු වූයේ දේශපාලන බලපෑමක් හේතුවෙන් බව ජෙයනන්ද සිං මහතා වැඩිදුරටත් පවසන්නේය.


ඔහු හලාවත මුන්නේශ්වරම ශ‍්‍රී ඊශ්වර දේවාලයේ ගිනි පෑගීමේ පූජාවේ ප‍්‍රධානියා වශයෙන්ද කටයුතු කරන්නෙකි. දකුණු ඉන්දියාවේ කේරළ ප‍්‍රාන්තයේ පිහිටි සබරිමලේ අයියප්පන් දේවාලයේ වාර්ෂික මංගල්‍යයට වසර 14ක පමණ කාලයක සිට කණ්ඩායමක් සමග වන්දනාමාන කිරීමට තමන් යන බව ඔහු කීය. ඒ අනුව එම කාලසීමාවේදී ප‍්‍රාදේශීය සභා රැුස්වීම්වලට ඔහු සහභාගී වී තිබුණේ කළු ඇඳුමෙන්ය. එහෙත් සාමාන්‍ය දිනවලදී ඔහු සම්ප‍්‍රදායට අනුකූල ඇඳුමෙන් සැරසී ප‍්‍රාදේශීය සභා රැුස්වීම්වලට සහභාගි වෙයි.


මීළඟ සභාවාරය පැවැත්වෙන්නේ ජනවාරි මස 12 බවත් එදිනට සාමාන්‍ය ඇඳු1මෙන් සභා රැුස්වීමට සහභාගි වන බවත් ඔහු පැහැදිලි කළේය. උපවාසය ආරම්භ කරනු ලැබ ඇත්තේ නොවැම්බර් මස 15 වෙනි දින බැවින් ජනවාරි 12 වෙනි දිනට පෙර දින 55 සපිරෙන නිසා ඔහු සාමාන්‍ය ඇඳුමෙන් සභාවට යන බව වටහා ගත හැකිය.


මෙම සිදුවීම පිළිබඳව හලාවත ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ සභාපති සරත් ද සිල්වාගෙන් විමසූ විට ඔහු පැවසුවේ කෝකිලනාත් සිං ජෙයනන්ද සිං මන්ත‍්‍රීවරයාට පොදුජන පෙරමුණේ මන්ත‍්‍රීවරයෙකු විරෝධතා සිදු කළේ නව ආණ්ඩුව පත් වී රැුස්වුණ පළමු සභා රැුස්වීමේ නිසා එයට විරෝධය පෑමට මෙසේ කළු ඇඳුමෙන් පැමිණියා යැයි සිතූ නිසා බැවින් බවය.


පසුගිය වසරේ මේ අයුරින් කළු ඇදගෙන පැමිණි බවක් මතක නැතැයි සභාපතිවරයා පවසයි. තවද ප‍්‍රාදේශීය සභා රැුස්වීමකට සහභාගි වීමේදී ඇඳිය යුතු නිල ඇඳුමක් පිළිබඳව රීතියක් නොමැති වුවද සාමාන්‍ය සම්ප‍්‍රදාය පරිදි සුදු හෝ ළා පැහැති ඇඳුමකින් පැමිණ සහභාගි විය යුතු බව ඔහු පවසයි. ඔහු වැඩිදුරටත් පවසන්නේ කෝකිලනාත් සිං ජෙයනන්ද සිං මන්ත‍්‍රීවරයා ඔහුගේ ආගමික වතාවන් පිළිබඳව පැහැදිලි කිරීමක් සිදු කළා නම් විරෝධතා මතු නොවන බවයි. ඒ බව වැඩිදුර පැහැදිලි කිරීමක් සිදු නොකර ඔහු සභාවෙන් පිට වී ගිය බවද මෙම විරෝධය සිදු වූයේ නොදැනුවත්කම හා කලබලකාරීත්වය අනුව එම මන්ත‍්‍රීවරයා කටයුතු කළ ආකාරය අනුව බවද ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසීය.

කෙසේ වෙතත් සභා රැුස්වීම්වලට සහභාගීවීමට නියමිත නිල ඇඳුමක් පිළිබඳව නීතියක් නැති බැවින් ඔවුනොවුන්ගේ ආගමික හේතූන් මත ඔවුනට අවශ්‍ය ඇඳුමකින් සැරසී සිටීමේ අයිතිය අනිවාර්යයෙන් ම තිබිය යුතුය. එය අපක්ෂපාතීව, කිසිදු ජාති භේදයකින් තොරව සිදු විය යුතුය.


ශ‍්‍රී ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තුවේදී අඳින්නට සම්ප‍්‍රදායානුකූල ඇඳුම් කිහිපයක් ඇත. බටහිර ඇඳුම, ජාතික ඇඳුම, සාරිය ආදි ඇඳුම් ඒ අතර වෙයි. එහෙත් එම සම්ප‍්‍රදායානුකූල ඇඳුම්වලට පිටින් පසුගිය දශක දෙකක කාලයක් තිස්සේ බෞද්ධ හිමිවරු චීවරය හැඳ පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණෙති. එය එම හිමිවරුන්ගේ ආගමික අයිතියක් ලෙස සැලකීමෙහි වරදක් නැත.


එහෙත් අනෙකුත් ආගම් අදහන පුද්ගලයන්ට ද එම අයිතිය තිබිය යුතුය. මේ පිළිබඳව සියල්ලන් තුළම අවබෝධයක්, දැනුවත්භාවයක් තිබිය යුතුය. ආගමික හේතූන් මත හෝ වෙනයම් හේතූන් මත සභාවේ සාමාජික සාමජිකාවන්ට සුදු හෝ ඊට ආවේණික වූ වර්ණයන්ගෙන් යුක්ත වූ ඇඳුම් භාවිත කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වූවක් නොවන බව ඔවුනොවුන් තුළ දැනුවත්භාවයක් ලබා දීම තුළින් විරෝධතා හෝ ගැටුම් හෝ ඇතිවීම වළක්වා ගත හැකිය.

අනුරුද්ධිකා දිල්රංගි

ඡන්දය පාවිච්චි කරන්න බලපෑවේ ආර්ථික පීඩනය

ගොවි සංවිධාන ක‍්‍රියාකාරික කවුඩුල්ලේ ජයතිස්ස


රජරට ජනතාව යැයි හඳුන්වන ප‍්‍රදේශවල ජනතාව පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී විශාල වශයෙන් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ඡුන්දය දීමට හේතු විදියට ඔබ දකින්නේ මොනවාද?

පහුගිය ආණ්ඩුව අවුරුදු හතරහමාර මුලදී හොඳ න්‍යායපත‍්‍රයක් පටන්ගෙන තිබුණා. 2015 ජනාධිපතිවරණයේදී මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට විශාල වශයෙන් ඡුන්දය ලැබුණා. රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව ගැන තිබුණු කලකිරීමක් ඒකට හේතුවුණා. සෝභිත හිමියන්ගේ නායකත්වයෙන් සිවිල් සමාජය එකතුව විශාල හඬක් නැගුවා. එහෙත් ආණ්ඩුව බලයට පත්වුණාට පස්සේ නාඩගම් නැටුවා මිසක් සමාජ ප‍්‍රශ්නවලට උත්තර හෙව්වේ නැහැ. බලලෝභීත්වය නිසා අභ්‍යන්තරයේ ගහගත්තා. බලය වෙනුවෙන් යටිකූට්ටු වැඩ, කැතකම් කළා. අපේ ප‍්‍රදේශවල අතිශය දරුණු දිළිඳුකමක් තිබුණා. එතෙක් හිටියේ සමෘද්ධිලාභීන් ලක්ෂ 21ක් තරම් දැවැන්ත ප‍්‍රමාණයක්. ඒ ප‍්‍රමාණය අඩු කිරීම වෙනුවට තවත් ලක්ෂ 6කින් සමෘද්ධිලාභීන් වැඩි කිරීමයි සිද්ධවුණේ. විෂමතාවට පිළිතුරු ඒ ආණ්ඩුව සමයේදී ලැබුණේ නැහැ. මිනිස්සුන්ට කෘෂිකර්මාන්තයට නිසිපරිදි ජලය ලැබුණේ නැහැ. ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නය පිළිකාවක් වගේ වර්ධනය වුණා. නිවසකට වකුගඩු රෝගීන් දෙතුන්දෙනෙක් සිටින තැනට පත්වුණා. නියඟය මෙන්ම ගංවතුරෙන් මිනිස්සු පීඩා වින්දා. මේ සියලූ පීඩාවන් තමයි මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයට ප‍්‍රධාන හේතු වුණේ.


කෘෂිකර්මාන්තයේත් වෙනසක් සිදුවුණේ නැහැ නේද?


කෘෂිකර්මයේදී වැදගත්ම දේ විදියට දැන් ඉස්මතු කරන්නේ පොහොර. එහෙත් ඇත්තටම ඔවුන්ට ඕනෑ පොහොර නෙවෙයි. පොහොර නැතත් කමක් නැහැ. ඕනෑ ජලය. ගොවීන්ට වගා සඳහා ජලය ලබාදෙනකොට කාරණා හතරක් සැලකිල්ලට ගත්තා.

කෘෂිකර්මාන්තය, විදුලිය, සංචාරක ව්‍යාපාරය හා පානීය ජලය කියන කාරණා තමයි සැලකිල්ලට ගත්තේ. රටේ වතුර සංචිත නිදහස් කළේ ඒවා සැලකිල්ලට අරගෙන. එහෙත් ගොවීන්ට හැමදාම වතුර දුන්නේ අන්තිමට. ගොවියාගේ ජල අවශ්‍යතාව කිසිසේත්ම සැලකිල්ලට ගත්තේ නැහැ. විෂම දේශගුණ තත්වයක් තිබුණේ. ඒත් ඒ කාරණා ගැන හරිහැටි අධ්‍යයනය කළේ නැහැ. ඒ ගැන සැලකිල්ලක් තිබුණේ නැහැ. ජල කළමනාකාරීත්ව ආයතනය කියන විදියට වතුර දුන්නා. ගොවියාට නිසි වෙලාවට වතුර ඕනෑ. ජලය පිළිබඳ කාරණා අමාත්‍යාංශ හයකින් විතර පාලනය වෙන්න බෑ.


ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නය මැතිවරණයට බලපෑවාද?


මේ ණය ලබාදෙන ආයතන පටන්ගත්තේ 2002 දී. එහෙත් දරුණුම විදියට මේ මූල්‍ය ආයතනවලට අවස්ථාව ලැබුණේ මෑත කාලයේදී. ලක්ෂ 28කට වැඩි ප‍්‍රමාණයක් ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නයේ ඉන්නවා.

බහුතරයක් කාන්තාවන්. සැලකිය යුතු තරම් මිනිස්සු සියදිවි නසාගත්තා. මේක ආර්ථික ප‍්‍රශ්නයක් පමණක් නොවෙයි. සමාජීය ප‍්‍රශ්නයක් බවටත් පත්වුණා. ඊට අමතරව වගා ණය, ෆිනෑන්ස් වගේ දේවල්වලට හිරවෙලා. අපේ ගම්වල මිනිස්සු පික්පොකැට්කාරයන් වගේ වෙලා. පික්පොකැට්කාරයන්ගේ ගෙදර ඉදිරිපස දොර හැමදාම වහලා. මිනිස්සු හොයාගෙන එන නිසා කවුරුහරි ගෙදරට හොයාගෙන ආවොත්, ගෙදර කවුරුත් නෑ කියලයි කියන්නේ. අපේ ගම්වල ගොවියොත් ඒ තත්වෙට පත්වෙලා. හිඟුරක්ගොඩ වගේ හන්දියකට ආවොත් මූල්‍ය ආයතන කොපමණ තියෙනවාද කියලා බලාගන්න පුළුවන්. බොහෝ ඒවා නියාමනය කරන්නේත් නැහැ.

මිනිස්සු මේ ආයතනවල උගුල්වලට හිරවෙනවා. පසුව අපට දැනගන්න ලැබෙනවා බොහෝ ආයතනය මහබැංකුවේ ලියාපදිංචි කරලාත් නැති බව. අපේ ගම්වල එක් ගමකට රජයේ නිලධාරීන් 17 දෙනෙකු ඉන්නවා. ග‍්‍රාම නිලධාරී, සමෘද්ධි නිලධාරී ආදි වශයෙන්. මේ නිලධාරීන් හරහා මේ වගේ ග‍්‍රාමීය ප‍්‍රශ්න ඉහළට දැනගන්න ලැබෙන්නේ නැද්ද. ඔවුන්ගේ ඇස්වලට හොරෙන් මේවා ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නේ කොහොමද.


ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නය සමාජීය ප‍්‍රශ්න ඇතිකරන බව ඔබ කීවා.


මම ගම්වල සංවිධාන කටයුතු කරන කෙනෙක්. මිනිසුන් එක්ක මම නිතර කතාබහ කරනවා. මේවා නිසා ඇතිවෙලා තියෙන සමාජීය ප‍්‍රශ්න මට පෙනෙනවා. උදාහරණයක් විදියට ගමේ ඉන්න අම්මලාගේ පෞරුෂය දරුවන් ඉදිරියේ විනාශ වෙලා තියෙන්නේ. සල්ලි එකතුකරන බයික්කාරයා එනකොට අම්මා කියනවා මම ගෙදර නෑ කියපං කියලා. නිලධාරියා ළමයා ඉදිරියේ අම්මාට දරුණු විදියට බැණලා යනවා. දරුවා අම්මාගෙන් අඬමින් අහනවා බැණුම් අහන්නේ ඇයි කියලා. දොර වහලා ගේ ඇතුළේ අම්මා කෙනෙක් හැංගෙද්දී දරුවන් අහනවා අම්මේ ඇයි හැමදාම දොරවල් වහලා හැංගිලා ඉන්නේ කියලා. මේවා අංගුලිමාලලාව බිහිකරන විදියේ වැඩ.


වකුගඩු රෝගයත් පසුගිය රජයේ ප‍්‍රමාණවත් අවධානය යොමු නොවූ ප‍්‍රශ්නයක් නේද?


එක ගෙදර වකුගඩු රෝගීන් පහක් හයක් ඉන්න තැනට දැන් පත්වෙලා. ආණ්ඩුව හැමදාම ආවේ ඵලයට වෙදකම් කරන්න මිසක් හේතුව හොයන්න නෙවෙයි. මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ආසියාවේ ලොකුම රෝහල පොළොන්නරුවේ හැදුව බව ඇත්ත. පහුවෙලා හෝ ඒක කිරීම රෝගීන්ට යහපතක්. එහෙත් වකුගඩු රෝගය කියන ප‍්‍රශ්නය විසඳන්න පුළුවන් වෙන්නේ රෝගයට හේතුව දැනගත්තාමයි. අදටත් කියන්නේ වකුගඩු රෝගය හඳුනා නොගත් එකක් කියලා. මේවා තමයි මිනිස්සුන්ට තියෙන දැවෙන ප‍්‍රශ්න.

වකුගඩු රෝගය සූදුවක් වෙලා. සමහර මිනිස්සු සල්ලි අරගෙන නුවර ඔපරේෂන් කරනවා. පස්සේ දැනගන්නවා ඔපරේෂන් එක කරපු බව පෙන්නුවාට ඇත්තටම වකුගඩුව බද්ධ කරලා නැති බව. බොහෝ තැන්වල ගමම වාට්ටුවක් වෙලා. රාත‍්‍රී දොළහට පවා මිනිස්සු ඩයලයිසීස්වලට යනවා. ඩයලයිසීස් කරන ලෙඩෙක් දවසකට හතරපාරක් රෝහලට යන්න ඕනෑ. වකුගඩු රෝගයට අමතරව අනෙක් රෝගවලටත් ප‍්‍රතිකාර කරන පහසුකම් නෑ. ප‍්‍රාදේශීය රෝහල්වල සේවා අඩපණ වෙලයි තියෙන්නේ. මෑතකදී අපි දරුවෙක්ව ඇඞ්මිට් කරන්න ගියාම කාර්ය මණ්ඩලයක් නෑ. එන හැම රෝගියෙක්ම පොළොන්නරුවට යවන බව එතැන ඉන්න කෙනෙක් කීවා. රජයේ සේවා නැති නිසා ප‍්‍රයිවෙට්වලට තමයි යොමු කරන්නේ.

ඒත් අපේ ගම්වල මිනිස්සුන්ට පෞද්ගලික වෛද්‍ය සේවා ලබන්න මුදල් නැහැ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා තේරුම් ගන්න ඕනෑ මිනිසුන් අතර මෙවැනි ප‍්‍රශ්න නිසා තියෙන අසහනය දුරලන්න බැරිවුණොත් නැවත දැවැන්ත ලේ ගංගාවක් ඇතිවෙන විත්තිය. තරුණ පරම්පරාව තමන්ගේ අසහනය වර්ධනය වුණොත් නොසිතූ ගමනක් යනවා.


ගොවිතැන හා ආහාර නිෂ්පාදනය සම්බන්ධයෙන් රජය වෙනස්ම මැදිහත්වීමක් කළ යුතුයි නේද?


ගොවිතැන පිළිබඳව අලූතින් කල්පනා කරන්න ඕනෑ. මේ වෙද්දී ගොවිතැන වගේම ආහාර සම්පූර්ණයෙන්ම විෂ සහිතයි. මෑතකදී එක්තරා කෘමි වර්ගයක් අපේ මිතුරෙකුගේ වගාවක හිටියා. තවත් මිතුරෙක් මේ ප‍්‍රශ්නය දැකලා පරිප්පු හෝදපු වතුර ඒ වගාවට ගහන්න කිව්වා. පසුව ඒ මිත‍්‍රයා මගේ ළඟට දුවගෙන ඇවිල්ලා කිව්වා පරිප්පු හෝදන වතුරෙන් කෘමීන් විනාශ වූ බව. ඒ කියන්නේ පරිප්පුවලත් කෘමිනාශක විෂ. අද වියලි ආහාරවල ගුල්ලෝ නැත්තේ ඇයිද කියලා අපි කල්පනා කරන්න ඕනෑ. අපි එදිනෙදා අත්දකිනවා ආහාර ද්‍රව්‍යවලට මොනතරම් විෂ එකතු කරනවාද කියලා. නාටාමි වැඩ කරන කෙනා කියනවා ලොරියකින් කොළඹට හාල් ගෙනයනකොට හාල් ගොඩ අතරේ පෙත්තක් තබන බව.

කොළඹට යනකොට පෙත්ත අළුවෙලා. ඒකේ තියෙන විෂෙන් ගුල්ලන්ව මර්දනය වෙනවා. මම දෑසින් දැකලා තියෙනවා මෙවැනි රසායනික ද්‍රව්‍යවලින් ගබඩාවල ඉන්න තලගොයි, ගේ කුරුල්ලෝ වගේ සතුන් පවා මැරෙන බව. මෑතකදී බැල්ලියක් පැටව් දාලා හිටියා. ඒ පැටව් පවා මැරිලා. මේ ආහාර නිෂ්පාදනය ගැන සිදුවීම් දෙකක් පමණයි. මේවා ගැන සොයාබැලිය යුතුයි.


නියඟය ජනතාවට බලපෑමේ කොහොමද?


ඒකත් දැවැන්ත ප‍්‍රශ්නයක්. පත්තර ටික ගත්තාම මාස දෙකකට කලින් තිබුණා රජරට නියඟය කියලා. වැස්ස ඇවිල්ලා මාසයක් යද්දී කියනවා රජරට යටවෙලා කියලා. මේ වර්ෂාව හා නියඟය කළමනාකරණය බැරි ඇයි. වගා කරන කන්නයකදී වතුර දෙන්නේ නැහැ. එහෙත් අනවශ්‍ය වෙලාවට ගංවතුර ගලනවා. මේ ටික කළමනාකරණය බැරි ඇයි. ආපදා කළමනාකරණ අමාත්‍යාංශය ආදි ඒවා මුදල්වලට සැලසුම් කරනවා. විද්‍යාත්මකව මේ කාරණා අධ්‍යයනය කරන්න ඕනෑ. මේවායේ ආධිපත්‍යය සමාගම්වලින් අල්ලාගෙන ඉවරයි. සමහර සමාගම්වල දිනක ආදායම රටේ වාර්ෂික ආදායමට සමානයි. නියඟය, ගංවතුර ආදි කාරණා කළමනාකරණයට දැක්මක් ඕනෑ. එහෙත් ලංකාවේ රජයට එවැනි දැක්මක් නැහැ.

ගොවීන්ගේ කන්න රැුස්වීම් තියන්නේ පහුවෙලා. පොළොන්නරුවේ කෘෂිකාර්මික කමිටු රැුස්වීම මාස ගාණකින් පවත්වලා නැහැ. ඒක මාසිකව පැවැත්විය යුතු රැුස්වීමක්. මේ වගේ කාරණා හරිහැටි ඉටු වෙනවා නම් ගොවියන්ට වෙන කිසිවක් ඕනෑ නැහැ.


මේ ප‍්‍රදේශවල අධ්‍යාපන පහසුකම් කෙබඳුද?


පහසුකම්වලටත් වඩා අධ්‍යාපන පද්ධතියේම ගැටලූව තමයි බලපාන්නේ. අද තියෙන්නේ නොගැළපෙන අධ්‍යාපනයක්. අපි විද්‍යාව, ගණිතය වගේ විෂයන් සඳහා දරුවන්ව පංතිවලට යැව්වා හැර වෙන කිසිම දෙයක් කළේ නැහැ. දැන් විභාග සඳහා දැවැන්ත තරගයක් තියෙනවා. අපි අපේ දරුවෝ අයින් කරගෙන ඉවරයි අධ්‍යාපනය හා දේශපාලනය නිසා. ලංකාව කෘෂිකාර්මික රටක් කියලා කියනවා. ප‍්‍රධාන ආහාරය බත්. අනූ ලක්ෂයක් ගොවිතැනේ ඉන්නවා. වීවලට විතරක් අක්කර විසිලක්ෂයක් තියෙනවා. එහෙත් දැන් දරුවන් කුඹුරකට බහින්නෙ නෑ. කෘෂිකර්මයට තුන්වැනි පරම්පරාවක් නෑ.

මේක කාලකණ්ණි රස්සාවක් වෙලා. මගේ දරුවා කිසිදාක කෘෂිකර්මයට දාන්නේ නැහැ. අපි දරුවෙක්ව කුඹුරට දාන්නේ එල්ලූම්ගහට යවනවා වගේ. සූපශාස්ත‍්‍රයට හා මැහුම් ගෙතුම් සඳහා අද අධ්‍යාපනයක් තියෙනවා. මිනීමැරීමට පවා කැඩෙටින් කියලා විෂය බාහිර අධ්‍යාපනයක් දෙනවා. එහෙත් ගොවිතැනට පාසලක් නෑ. ගොවි පාසල් නෑ. තිබුණු ටිකත් වැහුණා. පොළොන්නරුව දිස්ත‍්‍රික්කයෙන්ම වෛද්‍ය විද්‍යාවට වාර්ෂිකව තෝරාගන්නේ 15 දෙනෙක්. ඒ වගේ අධ්‍යාපනික අවස්ථාවලින් මඟහැරෙන අය ආහාර නිෂ්පාදනයට යවන්න අධ්‍යාපනයක් නැහැ.


එහෙත් බොහෝ අය හිතන්නේ ග‍්‍රාමීය ජනතාව ඡුන්දය පාවිච්චි කරනකොට බෞද්ධ හිමිවරුන්ගේ ආගම්වාදී ප‍්‍රකාශ සහ නායකයන් ගැන අන්ධ භක්තිය විතරක් බලපෑ බව. ඒ නිසා එජාපය පවා විශ්වාස කරන්නේ හිමිවරුන්ගේ හිත දිනාගත්තොත් ඊළඟ මැතිවරණ ජයගන්න පුළුවන් වේවි කියලයි.


ඒක විකාර අදහසක්. ඕක විපක්ෂය අනාගන්න හදන වැඩක්. මේ වගේ කාරණාවලදී නම් දෙගොල්ලොම එකයි. දැන් අපි තේරුම් ගන්න ඕනෑ හරිහැටි විපක්ෂයට තත්වය අවබෝධ නොවීමෙන්, ආණ්ඩුව තුනෙන් දෙක ගත්තොත් රට අර්බුදයට යන බව. රටට හොඳ විරුද්ධ පක්ෂයක් ඕනෑ. යූඇන්පීය ආපහු යන්නේ අනෙක් පැත්තට. මේක දැලිපිහියෙන් කිරි කනවා වගේ වැඩ කරන්න ඕනෑ වෙලාවක් වෙලාවක්. හොඳ අවබෝධයකින් හා ඥානයකින් ඉන්න ඕනෑ මොහොතක්.


මම කලින් කීව ප‍්‍රශ්න දේශපාලනඥයන් ඇතිකරපු දේවල් බව මිනිස්සු හිතුවා. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාත් ඇතුළු දේශපාලනඥයන් ගැන මිනිසුන් අතර යම් කලකිරීමක් තිබුණා. ඒක ගමටත් පොදුයි. දේශපාලනයට පිටින් ආ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ගැන මිනිසුන් විශ්වාසය තැබුවා. ඇත්තටම මහින්දටත් වඩා ඔහුව විශ්වාස කරපු බව මම හිතනවා. යම් විදියක ආගමික ප‍්‍රවණතාවක් රටේ තිබුණු බව ඇත්ත. බෞද්ධකම ගැන කතාකළ බව ඇත්ත. ඒ ප‍්‍රවණතා ගැන මට එකඟ වෙන්න බැහැ. මෙවැනි ආගමික ප‍්‍රවණතා නිසා ලෝකයේ සිද්ධවූ දේවල් භයානකයි. ඒත් මෙවැනි ආගමික ප‍්‍රවණතාවල වැඩිම බලපෑම තිබෙන්නේ මධ්‍යම පන්තියට. ඒ ප‍්‍රවණතාවට වඩා අපේ මිනිස්සුන්ගේ ඡුන්දය පාවිච්චි කරන්න බලපෑවේ ආර්ථික පීඩනය.

ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ආගමික බලවේග ගැන තැකීමක් නොකර ජනතාව විඳින පීඩනය ගැන බැලූවොත් අනාගත ජයග‍්‍රහණය ලැබේවි. එසේ නොවී හොරු එක්ක ඉදිරියට ගියොත් කිසිවක් නැතිවේවි. ගෝඨාභය ගැන තබා තිබෙන බලාපොරොත්තුව ලංකාවේ ආගමික රාජ්‍යයක් ගොඩනැඟීම නෙවෙයි. මිනිස්සු විඳින පීඩාවට විසඳුම් සෙවීමයි. ඒ වගේම හොරුන්ව ඉවත් කරලා හරිහැටි රාජ්‍ය පාලනය ගෙනයෑමයි. පරණ ඇමතිවරුන්ගේ වංචාවලට දඬුවම් නොලැබුණා මිසක්, ඔවුන් වෙනත් කිසිවක් කරයිද කියන එක ගැන සාමාන්‍ය ජනතාවට සැකයක් තියෙනවා. ඇත්තටම ඔය බොහෝ දේශපාලනඥයන් ඇමතිකම් ගත්තේ පරණ ගේම් එකට තමයි. 2015 දී එජාප කණ්ඩායමේ දේශපාලනඥයන් කළේත් හොරකම් කරන්න බලාගෙන ඇමතිකම් ගත්ත එක. ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය හා පොදුජන පෙරමුණත් ඒ වගෙයි. ඉතින්, සුපුරුදු විදියට වැඩ කරන්න ගියොත් නැවත ජනතා පීඩනය පුපුරා යාවි. මිනිස්සුන්ට මොන ආගමික ව්‍යාපාරය තිබුණත්, තමන් පීඩා විඳින ප‍්‍රශ්නවලට විසඳුමක් නැත්නම් එතැනින් එහා වැඩක් නෑ. තමන්ගේ ප‍්‍රශ්නවලට විසඳුම් නැතිනම් මොන ආගමික කතාන්දරය කීවත් වැඩක් නැහැ.


දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව ගැන සාමාන්‍ය ජනතාවගේ අදහස මොකක්ද?


අපට ජනාධිපතිවරු දෙන්නෙක් ඉන්නවා කියලයි මම දකින්නේ. එක්කෙනෙක් සජිත් පේ‍්‍රමදාස. ඔහුට දෙමළ, මුස්ලිම් හා සිංහල ඡුන්ද දුන්නා. ඉතින්, ඔහුව ජනාධිපති කරන්න ඕනෑ විශාල පිරිසක් ඉන්නවා. කෙසේ වෙතත් බහුතරය ලබා ජනාධිපති වූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ඉදිරියේදීවත් දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව දිනාගන්න ඕනෑ. ඒක නොවුණොත් තමයි භයානකම දේවල් වෙන්නේ. මට බයක් තියෙන්නේ ඒ ගැන. ජනවර්ග බෙදිලා ඉන්න බව පැහැදිලියි. මේක නොවිය යුතු දෙයක්. මහමැතිවරණයකදී මේක වෙනස් කරගත්තොත් රටට අනාගතයක් තියෙනවා.

අපි අහලා තියෙනවා ඉතිහාසයේ වැඩිම ලේ ගංගා හැදිලා තියෙන්නේ ආගම හා දේශපාලනය මුහුවුණාම බව. කුරුස යුද්ධ ඇතිවුණේ ඒ නිසයි. සොක‍්‍රටීස්ට වහබොන්න සිද්ධවුණේ ආගම්වලට මුල්වුණ අය හින්දා. පූජකයාගේ පයට පෑගෙන ශ‍්‍රී ලංකාවක් දැන් තියෙන්නේ. ඇත්තටම හාමුදුරුවරුන් දේශපාලනයට අත තැබීම හරිම භයානකයි. ලංකාවේ ඉතිහාසයේ ඒ ගැන තිබෙන හොඳම උදාහරණය තමයි බණ්ඩාරනායක මහතාට සිද්ධවුණ ඛේදවාචකය. ආගම්වල නායකයන් මුල් කරගෙන දේශපාලනය කරලා මැතිවරණ ජයගත්තොත් ඔවුන්ගේ පදයට නටන්න වෙනවා. දැන් ටීවි එකක් බැලූවොත් විවිධ නම්වලින් කතාකරන හාමුදුරුවරුන් කී දෙනෙක් ඉන්නවාද. ඒ හිමිවරුන් කතාකරන්නේ හමුදා භටයන් වගෙයි. මම ගොවියෙක් හැටියට ඒ තත්වය ප‍්‍රතික්ෂේප කරනවා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියන මනුස්සයාට අපි වගේ මිනිස්සුන්ගේ ප‍්‍රශ්නවලට ඇහුම්කන් දීලා ඒවා විසඳමින් රට කරන්න ඉඩදෙන්න ඕනෑ.