මහාධිකරණයේදී සාක්ෂි දුන්, දුමින්ද
සිල්වාගේ ප‍්‍රධාන ආරක්ෂක නිලධාරියකු වූ උපපොලිස් පරීක්ෂක හරිශ්චන්ද්‍ර, 2011 ජනවාරි සිට දුමින්ද සිල්වාගේ ආරක්ෂක කටයුතු
භාරව සිටියේය. සිය සාක්ෂියේදී ඔහු, දුමින්ද සිල්වා
හා භාරත ලක්ෂ්මන් අතර කොළොන්නාවේ දේශපාලන අධිකාරිය සඳහාවූ බලඅරගලය විස්තර කළේය.
භාරත ලක්ෂ්මන් හා දුමින්ද සිල්වා කිසිම පොදු ස්ථානයකදී මුහුණට මුහුණ හමුවීමක්
සිදුවීම වැළැක්වීමට තමා පෞද්ගලිකවම උත්සාහ ගත් බවද සාක්ෂිකරු කියාසිටියේය. එක් අවස්ථාවකදී දුමින්ද
සිල්වාට නොදන්වාම භාරත ලක්ෂ්මන් හමුවීමට ඔහුගේ නිවෙසට ගිය මේ පොලිස් නිලධාරියා, එසේ මුහුණට මුහුණ හමුනොවීමට වගබලාගන්නා ලෙස භාරත ලක්ෂ්මන්ගෙන් ඉල්ලා
සිටියේය. භාරත ලක්ෂ්මන්ද ඒ සම්බන්ධයෙන් යහපත් ප‍්‍රතිචාරයක් දැක්වූ අතර, මේ නිසා තමා ඇමතීමට නියමිතව සිටි දේශපාලන රැුුස්වීම්වලට පවා නොයන්නට තරම්
ඔහු සැලකිලිමත් වූයේය. මේ සාක්ෂියෙන් පැහැදිලි වන්නේ කුමක්ද? භාරත ලක්ෂ්මන් මුහුණට මුහුණ හමුවුණොත්, දුමින්ද සිල්වාගේ පැත්තෙන් විය හැකි අනතුර ගැන යම් පූර්ව අදහසක් මේ
උපපොලිස් පරීක්ෂකවරයාට තිබුණු බව නොවේද?
එහෙත්, අවාසනාවකට මෙන්, මේ පොලිස් නිලධාරියා, ඝාතනය සිදුවුණු
මොහොතේදී දුමින්ද සිල්වාගේ ආරක්ෂක කණ්ඩායමේ නොසිටියේය.
පුංචි පොලිසියක්
දුමින්ද සිල්වාගේ ආරක්ෂාව සඳහා
ඇමති ආරක්ෂක කොට්ඨාසයේ පොලිස් නිලධාරීන් 10දෙනකු අනුයුක්ත
කර තිබුණි. ඒ මිරිහාන පොලිසියෙන් අනුයුක්ත කර සිටි නිලධාරීන් 3කට අමතරවය. මේ ඇමති ආරක්ෂක කොට්ඨාසයේ නිලධාරීන් සඳහා පිස්තෝල 9ක්, එක් රිවෝල්වරයක් හා
මිරිහාන පොලිසියේ නිලධාරීන් තිදෙනාට ටී56 ගිනි අවි
දෙකක්ද නිකුත් කර තිබුණි. අන් කිසිම සාමානය මන්ත‍්‍රීවරයකුට නොලැබුණ අන්දමට තිබුණු
මේ ආරක්ෂාව පෙනුණේ, පුංචි
පොලිසියක් ලෙසය.
තනි සිද්ධියක් නොවේ
භාරත ලක්ෂ්මන් ඝාතනය එදා ඇතිවුණු හුදෙකලා සිද්ධියක් නොවේ. ක‍්‍රියාදාමයකි.
නඩුවේ පැමිණිල්ලේ ස්ථාවරයත් නීතිමය තත්ත්වයත් ගොඩනැගෙන්නේ එම ක‍්‍රියාදාමය මතය.
එදා පළාත් පාලන මැතිවරණය පැවැති දිනයයි. දුමින්ද සිල්වා ඇතුළු විත්තකරුවන්
එදා මුලින්ම එකතුවුණේ තමිල්නාඩු වත්ත නම් ස්ථානයකදීය. නඩුවට හේතුවන ‘නීති විරෝධී රැුස්වීම’ ආරම්භවන්නේ
එතැන සිටය. ඊට එකතුවුණු සියලූ දෙනා ඒ අනුව නීති විරෝධී රැුස්වීමේ සාමාජිකයෝය.
ඉන්පසු කන්දේ විහාරය නම් ස්ථානයකට ඔවුහු ආහ. ඉන්පසු වාහනවලින් රාජසිංහ විදුහල
ආසන්නයට පැමිණියෝය. රාජසිංහ විදුහල අසළදී තරුණයකුට, දුමින්ද සිල්වා ඇතුළු මේ ‘නීති විරෝධී
රැුස්වීමේ’ සාමාජිකයන්ගෙන් කෙනෙක්
පහර දුන්නේය. එතැනින් පසු ඔවුහු රාහුල විද්‍යාලයේ පැවැති ඡුන්ද මධ්‍යස්ථානය අසළට
ආහ. ඉන් පසුව ඝාතනය සිදුවුණු හිඹුටාන ප‍්‍රදේශයට ආවෝය. තමිල්නාඩු වත්තෙන්
ආරම්භවුණු නීති විරෝධී රැුස්වීම මෙලෙස තැන් කිහිපයකට ගියේය.
නීති විරෝධී රැස්වීම
දණ්ඩ නීති සංග‍්‍රහය අනුව, යම්කිසි නීති
විරෝධී පොදු අරමුණක් ඉටුකර ගැනීම සඳහා පස්දෙනෙකු හෝ ඊට වැඩි පිරිසක් එක්ව කටයුතු
කරන අවස්ථාවක් නීති විරෝධී රැුස්වීමකි. එම නීති විරෝධී රැුස්වීමට සහභාගි වුණු සියලූම දෙනා, එහිදී සිදුවන
සියලූ අපරාධවලට, තම තමන්
පෞද්ගලිකව කළාක් මෙන් වගකිව යුතුය. පැමිණිල්ල මෙහෙයවූ නියෝජ්‍ය සොලිසිටර්
ජෙනරාල්වරයා අධිකරණයට පැහැදිලි කළේ, නීති විරෝධී
රැුස්වීම ආකාර දෙකකට පවතින බවය. ඒවා නම්,
වරද මුල් කරගත් නීති විරෝධී රැුස්වීම් හා පුද්ගලයා මුල් කරගත් නීති විරෝධී
රැුස්වීම් වශයෙනි. නීති විරෝධී රැුස්වීම්වල කලාතුරකින් දක්නට ලැබෙන ලක්ෂණයක් වන්නේ
නායකත්වයක් තිබීමයි. මේ සිදුවීම් දාමයේදී දුමින්ද සිල්වා, මේ නීති විරෝධී රැුස්වීමට නායකත්වය දුන් බව සාක්ෂිවලින් තහවුරු වී තිබේ.
අධිචෝදනා පත‍්‍රයේ තිබුණු චෝදනා නගා තිබුණේ, මේ නීති විරෝධී රැුස්වීම ගමන් කළ විවිධ ස්ථානවලදී එහි සාමාජිකයන් කළ අපරාධ
සම්බන්ධයෙනි. රාහුල විද්‍යාලය අසළ සිදුවීම සම්බන්ධයෙන්, කැරලි ගැසීමේ වරද, එම ස්ථානයේ
රාජකාරි කළ විශේෂ කාර්ය බලකායේ පොලිස් කොස්තාපල් දමිත් සුරංගගේ පපුවට පිස්තෝලයක්
තබා තර්ජනය කිරීම, ප‍්‍රසන්න
සෝලංගආරච්චිගේ බිරිඳ මධුෂානි පතිරණ සාපරාධි ලෙස බියගැන්වීම යන චෝදනා එල්ලවී
තිබුණි. හිඹුටාන අපරාධ ස්ථානයට අදාළව භාරත ලක්ෂ්මන් ඇතුළු 4දෙනකු වෙඩි තබා ඝාතනය කිරීම, භාරතගේ ආරක්ෂක
නිලධාරියකු වුණු උපපොලිස් පරීක්ෂක ගාමිණීට වෙඩි තබා මිනිමැරීමට තැත්කිරීම යන චෝදනා
නගා තිබුණි. ඉහත සියලූම චෝදනාවල පසුබිම,
ගිනි අවි පෙන්වා ඡුන්දදායකයන් සාපරාධී ලෙස බියගැන්වීම වෙයි.
ඡන්දදායකයන් බියගැන්වීම
නීති විරෝධී රැුස්වීම ආරම්භ වුණු තමිල්නාඩු වත්තේ, එක ළඟ පිහිටා තිබුණු ඡුන්දපොළ දෙකක් අතර, ඡුන්දය ආරම්භ වූ මොහොතේ සිට පැය හතරකට අධික කාලයක්, දුමින්ද සිල්වා නමැති ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ අධීක්ෂක පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයා පුටුවක් තබා හිඳගෙන සිටියේය. ඔහු කළේ කුමක්ද? ඡුන්දපොළවලට යන ඡන්දදායකයන්ට, එජාපයට ඡුන්දය නොදෙන ලෙසත්, ආණ්ඩු පක්ෂයට ඡුන්දය දෙන ලෙසත්, එජාපයට ඡන්දය දෙන්නට ආවා නම් ආපසු හැරී යන ලෙසත් බලපෑම් කිරීමයි. ඒ අවස්ථාවේදී සිවිල් ඇඳුමෙන් සැරසුණු පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනකු දුමින්ද සිල්වා දෙපස ටී56 ගිනිඅවි අත දරාගෙන හිඳ ඇත. නිල ඇඳුමක්වත් නැති ටී56 දරා සිටින දෙදෙනකුද තබාගෙන නිදහසේ ඡුන්දය දැමීමට ඇති අයිතියටද බාධා කළේය. එම ස්ථානයට ආ ප‍්‍රදේශයේ ද්‍රවිඩ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයෙකු දුමින්ද සිල්වා එතැනින් ඉවත්කිරීමට උත්සාහ දරා තිබේ. පසුව සහකාර පොලිස් අධිකාරිවරයකු පැමිණ, ‘මන්ත‍්‍රීතුමාගේ ක‍්‍රියාකලාපය නිසා ඡුන්දපොළවල් අවලංගු වීමේ අවදානමක් තිබෙන බව’ කීවේය. ඉන්පසු දුමින්ද සිල්වා එතැනින් ඉවත්ව, අසළ පිහිටි රමේෂ් යන අයගේ නිවෙසට ගොස් මත්පැන් පානය කරන්නට පටන් ගත්තේය.
සවස 2.45ට පමණ, තමිල්නාඩු වත්තෙන් පිටත්වී මේ නීති විරෝධී රැුුස්වීමේ සාමාජිකයෝ වාහන
ගණනාවකින් රාහුල විද්‍යාලය අසළට ආවෝය.
ටී56 මාරුකිරීම
කන්දේ විහාරය ආසන්නයේදී, තමාගේ රියට ඉදිරියෙන්
ගමන්ගත් ලෑන්ඞ් රෝවර් රථයේ එක ටී56 ගිනිඅවියක්
පමණක් තිබෙනු දුමින්ද සිල්වාට දැනගන්නට ලැබිණ. ඒ ගැන ඔහු තම රියේ සිටි දෙමටගොඩ
චමින්ද ගෙන් විමසුවේය. එවිට දෙමටගොඩ චමින්ද හා ඉදිරි රියේ සිටි අනුර තුෂාර ද මෙල්
රියවලින් බැස, දුමින්ද
සිල්වාගේ රියට පසුපසින් පැමිණි වෑන් රියේ තිබුණු ටී56 ගිනිඅවිය තුෂාර වෙත ලබාදී තිබේ. අවිය ගත් ඔහු යළිත් ඉදිරියෙන් තිබුණු
ලෑන්ඞ් රෝවර් රියට ගොඩවී ගමන්කොට තිබේ. මෙලෙස ගිනිඅවිය මාරු කළේ කුමක් සඳහාද?
රාහුල විද්‍යාලයේ ඡුන්දපොල අසළදී ඔවුහු මහජනතාව බියගැන්වීම යළි ආරම්භ කළහ.
නීති විරෝධී රැුස්වීමේ සාමාජිකයෝද එහි සිටි ගැහැනුන්ට හා පිරිමින්ට පහර දුන්හ. ඒ
මොහොතේ, ටී56 ගිනිඅවිවලින් සන්නද්ධ පොලිස් විශේෂ කාර්ය බලකායේ නිලධාරීන් දෙදෙනකු එහි
සිටියත්, සිය අවිවලින් වෙඩි නොතබා, මේ මැරයන් පාලනය කරගැනීමට ඔවුහු මහත් වෙහෙසක් ගත්හ. විශේෂ කාර්ය බලකා
නිලධාරීන්ගේ මේ සාමකාමී මැදිහත්වීම නොසැලකූ දුමින්ද සිල්වාගේ එක් මැරයෙකු කළේ
කුමක්ද? එක් නිලධාරියකුගේ පපුවට
පිස්තෝලයක් තබා තර්ජනය කරන්නට තරම් චණ්ඩිකමක් පෙන්වීමයි. යම් හෙයකින් මෙම
නිලධාරීන් සිය ගිනිඅවි පාවිච්චි කළා නම් එතැන විය හැකිව තිබුණු විනාශය කොතෙක් විය
හැකිද?
කොන්ද පණ නැති පොන්නයෝ
මේ අවස්ථාවේදී පහරකෑමට ලක්වුණු කාන්තාවෝ, ‘ගෑනුන්ට ගහන පිරිමි පොන්නයෝ, කොන්ද පණ නැති
පිරිමි’ කියමින්
බැනවැදුණෝය.
කොහොම නමුත් අවසානයේ දුමින්ද සිල්වා හා පිරිස දමනය කරගන්නට විශේෂ කාර්ය
බලකායේ නිලධාරීන්ට හැකිවිය. පිරිස තම වාහනවල නැගී එතැනින් ඉවත්ව ගියහ. පහර කෑ
කාන්තාවන්ගේ කෝපය, තමන් ආරක්ෂා කර
නොගැනීම ගැන, විශේෂ කාර්ය බලකා පොලිස්
නිලධාරීන් වෙතද එහිදී එල්ලවිය. ‘පොන්න
පොලිස්කාරයෝ, ගෑනුන්ට සත්තුන්ට වගේ
ගහලා යනකං බලාගෙන හිටියා.’ කියමින් ඔවුහු
නිලධාරීන්ටද දොස් කීහ. තමන් ගිනිඅවි භාවිත කළේ නම් සිදුවිය හැකිව තිබුණු විනාශය, කාන්තාවන් පහරකෑමට වඩා ඉතා භයානක බව පොලිස් නිලධාරීන් පැහැදිලි කළ පසු, ඔවුන් නිහඬවුණු බවද සාක්ෂිවලදී පැහැදිලි කොට තිබේ.
එතැන සිටි කාන්තාවන් අතර ප‍්‍රසන්න සෝලංගආරච්චිගේ බිරිඳද එක් අයෙකි.
දුමින්ද සිල්වා තමාට පහරදී තමාගේ් ඇඳුමෙන් කොටසක්ද ඉරාදැමූ හැටි ඇය සාක්ෂි දෙමින්
පැහැදිලි කර ඇත. අවසානයේ ඇය බේරාගත්තේ වෙනත් ඥාති කාන්තාවක විසින්, අසළ තිබූ යකඩ වැටකට ඇය මුවා කරගැනීමෙනි. එහෙත්, විත්තිකරුවන්ගේ පාර්ශ්වයෙන් කියැවුණේ,
දුමින්ද සිල්වා ඇය වෙතට ගොස්, ‘නංගී ඔයා කාටද
ඡුන්දේ දැම්මේ’ යනුවෙන්
කුළුපගව විමසුවා පමණක් බවය. එහෙත් ඉදිරිපත්වුණු සාක්ෂි අනුව, රාහුල විදුහල අසළ පහරදීම්වලට දුමින්ද සිල්වා නායකත්වය දෙමින් පෞද්ගලිකවම
මැදිහත්වී තිබේ. ඒ නිසා රාහුල විදුහල ආසන්න සිදුවීම ගැන නගා ඇති චෝදනාවලට දුමින්ද
සිල්වා පැහැදිලිවම වැරදිකරුය.
ඒ මොහොත එළැඹිණි
රාහුල විදුහලෙන් නික්මී ඉන්පසු ඔවුන් පැමිණියේ ඊට කිලෝමීටර් බාගයක් පමණ
දුරින් පිහිටි අවසන් වෙඩි තැබීම සිදුවුණු තැනටය. හිඹුටානටය.
මහාධිකරණයේදී පැමිණිල්ලේ එක් වැදගත් සාක්ෂියක් වුණේ, පොලිස් කොස්තාපල් ලසන්ත වනසුන්දරගේ සාක්ෂියයි. ඔහු දුමින්ද සිල්වාගේ
පෙරගමන් රථයේ පිස්තෝලයක්ද අතැතිව ගමන් කොට තිබේ. හිඹුටාන ඝාතන ස්ථානයේදී ඔවුන්
ගමන් කළ රථයට පිටුපසින් දුමින්ද සිල්වා සිටි ලෑන්ඞ් ක‍්‍රෑෂර් රථය ආවේය.
ඒ මොහොත එළැඹිණි. උපපොලිස් පරීක්ෂක හරිශ්චන්ද්‍ර වරෙක මැදිහත්වී, වුවමනාවෙන්ම වළක්වාගන්නට මහත් පරිශ‍්‍රමයක් ගත් බිහිසුණු මොහොතයි ඒ. දුමින්ද ගමන් කළ දිසාවට ප‍්‍රතිවිරුද්ධ දිසාවෙන් භාරත ලක්ෂ්මන් ජීප් රථයකින් පැමිණියේය. භාරතගේ රථය, දුමින්ද සිල්වාගේ පෙර ගමන් රථය පසුකළ සැණින්, දුමින්ද සිල්වාගේ ජීප් රථය පාර හරහට දමා භාරතගේ රථයේ ගමන නවත්වන ලදි. දුමින්ද රියෙන් බැස භාරතගේ රිය අබිමුව සිටගත්තේය. ඔහු සිටියේ හොඳටම බීමත්වය. භාරත ලක්ෂ්මන්ද රියෙන් බැස දුමින්ද වෙත පැමිණ තමාට බාධා කළේ ඇයිදැයි ඇසීය. එකෙණෙහි කිසිම හේතුවක් නැතිව දුමින්ද සිල්වා භාරතගේ මුහුණට අතින් පහරක් ගැසුවේය. භාරත වැටෙන්නට ගියේය. ඒ මොහොතේ භාරත සිටි දිශාවෙන් වෙඩි පහරක් ආවේය. එය දුමින්ද සිල්වාගේ නළලට වැදී ඔහු බිම වැටිණි.
එහිදි පැමිණිල්ල වෙනුවෙන් පෙන්වා දෙන ලද්දේ, දුමින්ද සිල්වාට එසේ තුවාල වීමටත් පෙර, ඔහු නායකත්වය දුන් නීති විරෝධී රැුස්වීමේ පරමාර්ථය භාරත ලක්ෂ්මන්ට පහර
දීමෙන් ඉටුකරගත් බවයි.
භාරතට ඇමති ආරක්ෂක අංශයේ නිලධාරීන් දෙදෙනකු, ගිනි අවි සහිතව ආරක්ෂාවට ලබාදී තිබුණි. කරන ලද විමර්ශනවලදී හෙළිවුණේ, දුමින්දට වෙඩි තබන ලද්දේ එම ආරක්ෂකයන් දෙදෙනාගෙන් කෙනකු බවය.
ආරක්ෂකයා වෙඩි තබයි
ඒ ආරක්ෂකයා කළ දේ නිවැරදිය. තම ප‍්‍රභූවරයා වෙත එල්ලවූ ප‍්‍රහාරය මැඬ
පැවැත්වීම සඳහා ඔහු කළ දේ නීත්‍යනුකූලද,
සිය රාජකාරිය නිසි පමණින් ඉටුකරමින් කරන ලද්දක්ද වෙයි. ප‍්‍රභූවරුන් සඳහා
ආරක්ෂාව සැපයීමේදී පොලිස් නිලධාරීන් අනුගමනය කළ යුතු ක‍්‍රියා පටිපාටිය විස්තර
කෙරෙන චක‍්‍රලේඛ උපුටා දක්වමින් නියෝජ්‍ය සොලිසිටර් ජෙනරාල්වරයා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට
පැහැදිලි කළේ, භාරත ලක්ෂ්මන්ගේ
ආරක්ෂක නිලධාරියා සිය යුතුකම්, වගකීම හා
පුද්ගලික ආරක්ෂාව යන සිද්ධාන්ත තුළ ක‍්‍රියා කිරීමේදී දුමින්ද සිල්වාට තුවාල
සිදුවුණු බවයි.
දුමින්දට වෙඩි වැදීමෙන් පසු අවට සිටි පිරිස ක්ෂණයකින් එතැනින් ඉවත්වුණු අතර, අනුර තුෂාර ද මෙල් නමැති පොලිස් නිලධාරියා තම අත තිබුණු ගිනි අවියෙන් අහසට
වෙඩි තබන්නට විය. එකෙණෙහි සරත් බණ්ඩාර නමැති විත්තිකරු එම ගිනිඅවිය උදුරාගෙන භාරත
ඇතුළු ඔහුගේ පිරිස දෙසට දිගින් දිගටම වෙඩි තැබීය.
තවත් පාතාලයෙක්
දුමින්ද සිල්වා සතුව නිල පිස්තෝලයක් තිබිණ. එය මන්ත‍්‍රීවරයකු වන ඔහුට
රජයෙන් ආරක්ෂාව සඳහා සැපයුණකි. මේ පිස්තෝලය කිසිවකුට හදිසියකදී තියාගන්නට
දෙන්නටවත් මන්ත‍්‍රීවරයාට නීතියෙන්
තහනම්ය. එහෙත් ඒ මොහොතේ දුමින්දගේ පිස්තෝලය තිබුණේ ඔහු ළඟ නොවේ. 10 වැනි විත්තිකාර ගලගොඩ ළඟය. මේ ගලගොඩ,
හිටපු යුදහමුදා කොමාන්ඩෝ සෙබළෙකි. ඔහුට විරුද්ධව කොල්ලකෑමේ වරද සඳහා නඩු දෙකක්
පානදුර හා අවිස්සාවේල්ල මහාධිකරණවල විභාග වෙමින් පැවැත්තේය.
දුමින්ද සිල්වාට වෙඩි වැදුණු සැණින් ගලගොඩද තමා සතුව තිබුණු දුමින්ද
සිල්වාගේ පිස්තෝලයෙන් භාරත ලක්ෂ්මන්ගේ ආරක්ෂක නිලධාරියාට වෙඩි තැබීය. එයින් ආරක්ෂක
නිලධාරියාගේ බාහුවකට, වම් ඇසට, හා මොළයට මාරාන්තික තුවාල සිදුවිය. එසැණින්, දුමින්ද සිල්වාගේ ආරක්ෂක, 1 විත්තිකාර
අනුර ඇතුළු අන් අය ටී56 ගිනිඅවි භාවිත
කරමින් භාරත ලක්ෂ්මන් දෙසට වෙඩි වරුසාවක් එල්ල කරන ලදි. භාරතගේ අතේ කිසිම අවියක්
තිබුණේ නැත. ඔහු සමග එතැන ඝාතනය වුණු අනෙක් තිදෙනා වන දමිත ජයතිලක, මනිවේල් කුමාරස්වාමි හා මොහොමඞ් අස්මි යන අය අතද කිසිම ගිනිඅවියක් තිබුණේ
නැත. ඔවුහු පස්දෙනාම සිටියෝ නිරායුදවය. ඔවුන් ජීවිතවලින් වන්දි ගෙවූයේ භාරත
ලක්ෂ්මන් සමග ඒ මොහොතේ එකට ගමන් ගනිමින් සිටි පාපයටය.
ඇත්ත වශයෙන්ම වෙඩි තැබීම ඇරඹීමත් සමග භාරත ලක්ෂ්මන් ජීවිතාරක්ෂාව පතා එම ස්ථානයේ
පිටුපසට දිවගියේය. ඔහු දුවමින් සිටින විට පිටුපසින් එළවමින් ටී56 ගිනිඅවියකින් වෙඩිතබා තිබේ. අවම වශයෙන් වෙඩි පහරවල් 24ක් මේ පසුපස හැරී දුවමින් සිටි නිරායුද මිනිසාගේ සිරුරේ පිටුපසට වැදී
තිබුණේය.
එල්ටීටීඊයෙන් ගත් අවි
අපරාධ ස්ථානයේ තිබී ටී56 වර්ගයේ හිස් පතොරම්
කොපු 27ක් පොලිසිය භාරයට ගන්නා
ලදි. ටී56 ගිනි අවියක මැගසින් එකක
වරකට ගබඩා කළ හැකි පතොරම් සංඛ්‍යාව 30කි. ඒ අනුව, සම්පූර්ණ මැගසිනයකින් මේ අවස්ථාවේ වෙඩි තබා ඇත. ඒ සියලූම පතොරම් නික්මී
ඇත්තේ එකම ගිනි අවියකින් බව රස පරීක්ෂකවරයා තහවුරු කළේය. එම ගිනි අවිය, 2011 නොවැම්බර් 1වැනිදා සොයාගත්තේ දෙමටගොඩ චමින්දගේ භාරයේ තිබියදීය. එහි අනුක‍්‍රමික අංකය
සොයා බලන විට, එය යුද හමුදාවට
නිකුත් කරන ලද ගිනි අවියක් බව තහවුරු විය. 2000 අපේ‍්‍රල් 22 දින යුද හමුදාව හා එල්ටීටීඊ සංවිධානය සමග අලිමංකඩදී සිදුවුණු ගැටුමකදී
එල්ටීටීඊ සංවිධානය විසින් රැුගෙන ගොස් තිබුණු අවියකි ඒ. නඩුවේදී සාක්ෂි දුන් බි‍්‍රගේඩියර්
ගමගේ නම් හමුදා නිලධාරියා ඒ බව තහවුරු කළේය. එල්ටීටීඊය පැහැරගෙන ගොස් තිබිණු ගිනි
අවියක් දෙමටගොඩ චමින්ද අතට ආවේ කෙසේද? මහාධිකරණය
ඉදිරියේ මේ ප‍්‍රශ්නය පැනනැගුණු අවස්ථාවේදී පැහැදිලි කළ යුතුව තිබුණු නමුත්
එවැන්නක් සිදුනොවීය.
දුමින්දට වෙඩි වැදීම
මුලින්ම වෙඩි වැදුණේ දුමින්දට නම්,
මිනිමැරුමට දුමින්ද වැරදිකරු වෙන්නේ ඇයි?
මේ ප‍්‍රශ්නය පමණක් ගත් විට එය සාමාන්‍ය ජනතාව නොමග යවනසුලූය. ඒ එහි නීතිමය
අනෙක් පැත්තක් තිබෙන නිසාය. ඒ අනෙක් පැත්ත වුවමනාවෙන්ම හංගන නිසාය.
දුමින්දට එරෙහි චෝදනාවල ප‍්‍රධාන තර්කයක් වන්නේ ‘නීති විරෝධී රැුස්වීම’ක් අරඹා ඊට
නායකත්වය දෙමින්, අපරාධකාරී ක‍්‍රියාවල
යෙදුණ දුමින්ද සිල්වා, එම නීති විරෝධී
රැුස්වීමේ ප‍්‍රතිඵල හැටියට සිදුවුණු හැම අපරාධයකටම වගකිව යුතු බවයි.
උදාහරණයක් මගින් මෙසේ පැහැදිලි කළ හැකිය. කොල්ලකෑමක් සඳහා කොල්ලකරුවන් 5 දෙනකු ගියායැයි සිතමු. කොල්ලකෑම ආරම්භයේදීම ප්රතිප්රහාරයක් මගින් එක්
කොල්ලකරුවකු තුවාල වී එම ස්ථානයේ කිසිවක් කරකියා ගත නොහැකිව සිටියදී, සෙසු කොල්ලකරුවන් විසින් එම අපරාධය කළත්, තුවාල ලද කොල්ලකරුද ඒ අපරාධ වගකීමට බැඳීසිටියි. තුවාල ලද නිසා තමා
කොල්ලකෑමට වගකිව යුතු නැතැයි තර්කයක් ඉදිරිපත් කිරීම පිළිගත හැකි නොවේ.
ඉංග‍්‍රීසි නඩු තීන්දුවකින් දක්වන්නේ,
යම් කෙනකු යම් ඉලක්කයක් වෙත ඊතලයක් මුදාහැරීමෙන් පසුව, එම ඊතලය මුදාහැරීම ගැන පසුතැවිලි වී එය ඉලක්කයට නොවැදේවා කියා ප‍්‍රාර්ථනා
කිරීමෙන් කිසිම පලක් නැති බවයි. කළ යුතුව තිබුණේ ඊතලය මුදාහැරීමෙන් වැළකීමය.
දුමින්ද වගකිව යුතුයි
ඒ නිසා, මහාමාර්ගය
හරස්කොට, භාරත ලක්ෂ්මන් වෙත ප‍්‍රහාරය
ආරම්භ කළ දුමින්ද සිල්වාට අතරමගදී වෙඩි වැදීම නිදහසට කාරණයක් හැටියට ගත නොහැකිය. ප‍්‍රථමයෙන්
වෙඩිවැදුණේ කාටද යන කරුණ මෙහිදී අදාළ නොවේ. භාරත ලක්ෂ්මන්ට පහර දී, ඔහුගේ ආත්ම ආරක්ෂාවේ අයිතිය ඔහුගේ ආරක්ෂක නිලධාරියාට ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට
පදනම සකස් කරන ලද්දේ, දුමින්ද සිල්වා
විසින්ය. එනිසා ඔහුට වෙඩි වැදීමෙන් පසුව වුවද, සිදුවුණු සමස්ත ක‍්‍රියාවලියටම ඔහු වගකිව යුතු වෙයි.x
