No menu items!
21.4 C
Sri Lanka
3 August,2025
Home Blog Page 348

රාජපක්ෂ පාලනයේ බැඳුම්කර පාඩුව කෝටි 1047යි

  • ඊපීඑෆ් ආයෝජන පාඩුව කෝටි 5798
  • ඊපීඑෆ් බැඳුම්කර ගනුදෙනු පාඩුව කෝටි 871
  • කබ්රාල් සහෝදර සහෝදරියන්ගේ සමාගම්වලට සලකලා

පසුගියදා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ වෝහාරික විගණන වාර්තා පහ අතරින් පළවැනි වාර්තාවෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ පාලන සමයේදී ඍජු ක්‍රමයට බැඳුම්කර ගනුදෙනු සිදුකිරීමේදී ගැනුම්කරුවන්ට වාසි සහගත ලෙස බැඳුම්කර නිකුත් කිරීම නිසා රුපියල් බිලියන 10.47ක හෙවත් රුපියල් කෝටි 1047ක පාඩුවක් රජයට සිදුවී ඇතැයි සඳහන් කර තිබේ.

ඊට අමතරව එම කාලසීමාව තුළ ඊපීඑෆ් අරමුදලෙහි මුදල් කොටස් වෙළඳපොලේ ආයෝජනය කිරීමේදී සමාගම් 17 ක කර ඇති රුපියල් බිලියන 57.98ක හෙවත් කෝටි 5798ක් වටිනා ආයෝජන වලින් ඊපීඑෆ් අරමුදල පාඩු ලබා ඇතැයි එම විගණන වාර්තා අතරින් තුන්වැනි වාර්තාව පෙන්වාදී ඇත.

යහපාලන ආණ්ඩුව සමයේ 2015 හා 2016 වර්ෂවල සිදුව ඇති මෑතකාලීන බැඳුම්කර වෙන්දේසි වලින් රුපියල් කෝටි 660ත් රුපියල් කෝටි 960ත් අතර පාඩුවක් ලබා ඇති බව එම විගණන වාර්තා අතරින් හතරවැනි විගණන වාර්තාවේ සඳහන් වේ.

මෙම වාර්තා වලින් පෙන්වාදෙන්නේ 2002 – 2015 අතර කාලසීමාවේදී ප්‍රාථමික බැඳුම්කර ගණුදෙනුකරුවන් කිහිපදෙනෙකු සමඟ ශ්‍රී ලංකා මහබැංකුවේ හිටපු අධිපති අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල්ගේ සම්බන්ධතා තිබුණු බවත්, එම සම්බන්ධතා මත එම සමාගම්වලට විශේෂයෙන් ඍජු ක්‍රමයට බැඳුම්කර නිකුත් කර ඇති බවත්ය. අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල්ගේ සහෝදරියක වන සිරෝමි නොඑල් වික්‍රමසිංහ, සහෝදරයෙකු වන අමල් කබ්රාල් නියෝජනය කළ ආයතනවලට එලෙස විශේෂත්වයක් දක්වා ඇති බවත් එහි සඳහන් වෙයි.

අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල්ගේ සහෝදරයෙකු වන අමල් කබ්රාල් හැටන් නැෂනල් බැංකුවේ අධ්‍යක්ෂවරයෙකු ලෙස සේවය කළ අවධියේ එම බැංකුවත්, ඩීඑෆ්සීසී බැංකුවත් ඒකාබද්ධව පිහිටුවාගත්  ඇකුයිටි සෙකියුරිටීස් ප්‍රයිවෙට් ලිමිටඩ් නම් ප්‍රාථමික ගනුදෙනුකාර ආයතනය වෙත විශාල ප්‍රමාණයක බැඳුම්කර නිකුත් කර ඇති බව එහි සඳහන්ය. 2002 – 2015 අතර කාලසීමාවේදී එම ප්‍රාථමික ගැනුම්කාර සමාගම ලබාගෙන ඇති මුළු බැඳුම්කර ප්‍රමාණයෙන් සීයට 80 ක ප්‍රමාණයක් අමල් කබ්රාල් හැටන් නැෂනල් බැංකුවේ අධ්‍යක්ෂකවරයෙකු ලෙස කටයුතු කළ  2013 – 2014 කාලසීමාවේදී ලබාගෙන ඇති බව පෙන්වාදී ඇත. 2013 – 2014 කාලයේදී ඇකුයිටි සමාගමට බැඳුම්කර ලබාදීම මගින් ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව ලබා ඇති පාඩුව රුපියල් කෝටි 6ක් පමණ වන බවද සඳහන්ය.

අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් මහතාගේ සහෝදරියක් වන සිරෝමි නොඑල් වික්‍රමසිංහ කොමර්ෂල් බැංකුවේ කටයුතු කළ 2009 වර්ෂයේදී කොමර්ෂල් බැංකුව වෙත නිකුත් කර ඇති බැඳුම්කර සංඛ්‍යාව තීරණාත්මකව වැඩිවී ඇති බවද එම වාර්තාවෙහි සඳහන්ය. 2008 වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 355ක් වටිනා බැඳුම්කර කොමර්ෂල් බැංකුවට නිකුත් කර තිබුණු බවත්, 2009 වෙද්දී රුපියල් කෝටි 2511ක් දක්වා එම බැඳුම්කර ප්‍රමාණය වැඩිවී ඇති බවත් එහි සඳහන්ය.

මීට අමතරව 2002 – 2015 කාලසීමාවේදී ඊපීඑෆ් අරමුදල බැඳුම්කර ගනුදෙනුවලින් ලබා ඇති පාඩුව පිළිබඳව දෙවැනි වෝහාරික වාර්තාවෙහි තොරතුරු ඇතුලත්ව ඇත. එලෙස ලබා ඇති පාඩු අතර ඍජු බැඳුම්කර නිකුතු වලදී අඩු ඵලදා අනුපාතිකයක් යටතේ බැඳුම්කර නිකුත් කිරිමෙන් පමණක් රුපියල් කෝටි 871.6ක් පාඩු ලබා ඇතැයි සඳහන් වේ.

තෙවැනි වාර්තාවෙහි පාඩු ලැබූ සමාගම්වල ආයෝජනය කරමින් ඊපීඑෆ් අරමුදල ලබා ඇති පාඩු පිළිබඳ විස්තර සඳහන් වේ. එම වාර්තාවෙහි බ්‍රවුන් ඇන්ඩ් කම්පැණි ප්‍රයිවෙට් ලිමිටඩ්හි ආයෝජනය කිරීමෙන් රුපියල් කෝටි 130.42ක පාඩුවක්ද, සිලෝන් ග්‍රේන් එලිවේටර්ස් ප්‍රයිවෙට් ලිමිටඩ්හි ආයෝජනය කිරීමෙන් රුපියල් කෝටි 65.19ක පාඩුවක්ද, ගලධාරි හොටෙල්ස් ලංකා ප්‍රයිවෙට් ලිමිටඩ්හි ආයෝජනය කිරීමෙන් රුපියල් කෝටි 62ක පාඩුවක්ද, කලම්බු ඩොක්යාඩ්හි ආයෝජනයෙන් රුපියල් කෝටි 186.8ක් පාඩුවක්ද, බුකිට් ඩාරාහ් ප්‍රයිවෙට් ලිමිටඩ්හි ආයෝජනයෙන් කෝටි 170.7ක් පාඩුවක්ද, කාර්සන් කුම්බර්බැච් ප්‍රයිවෙට් ලිමිටඩ්හි ආයෝජනයෙන් රුපියල් කෝටි 162.5ක් පාඩුවක්ද, ශ්‍රී ලංකන් එයාලයින්හි ආයෝජනයෙන් රුපියල් කෝටි 270ක් පාඩුවක්ද ලබා ඇතැයි සඳහන් වේ.

මේ පිළිබඳ සම්පූර්ණ වාර්තාව ජනවාරි 28 අනිද්දා පුවත්පතෙන් කියවන්න..

අපි තවදුරටත් රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ කාලසටහනට වැඩකරන්නේ නෑ

0


රංජිත් මද්දුම බණ්ඩාර

එක්සත් ජාතික පක්ෂය අර්බුදය මේ වෙනකොට මොන වගේ තත්ත්වයකද තියෙන්නේ?

දේශපාලන පක්ෂයකට නායකයෙක් තෝරනකොට ඒකට තිබෙන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීම ක‍්‍රමය තමයි ඡුන්දයකට ගිහිං අදාළ පුද්ගලයා තෝරාගැනීම. එක්සත් ජාතික පක්ෂය තුළත් ඉස්සර මේ සාම්ප‍්‍රදාය ක‍්‍රියාත්මක වුණා. අපි හැමෝම දන්න මෑතම උදාහරණය තමයි 1994දී විපක්ෂ නායකයා තෝරාගැනීම. ඒ වෙලාවේ ගාමිණි දිසානායක මහතා සහ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා අතර තරගයක් තිබුණා. රහස් ඡුන්දයකින් තමයි තෝරාගත්තේ. ඉතිං අපි කියන්නේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී කණ්ඩායම තමයි ජනතාව නියෝජනය කරන්නේ, එහෙනම් ඔවුන්ට ඡුන්දයකින් මේ පක්ෂයට නායකයෙක් තෝරාගන්න අවස්ථාව දෙන්න ඕනෑ. ජේආර් ජයවර්ධන අපේ පක්ෂයේ හිටපු නායකයා අගමැති වෙලා ඊළඟට විධායක ජනාධිපති වෙලා ඉඳලා යනකොට ඔහු නායකයෙක් තේරුවා. ඒ වෙලාවේ දෙන්න හිටිය හොඳම මිනිහාට ඔහු නායකත්වය ලබාදුන්නා. මේ පක්ෂයේ බෙදීමක් ඇතිවුණේ නෑ. පක්ෂය ආරක්ෂා වුණා. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ වර්තමාන නායකයාට එහෙම මේ පක්ෂය කඩන්නේ නැතුව, මේ පක්ෂයේ නායකත්වය සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහත්තයාට දෙන්න බැරි නම්, අපි කියන්නේ වහාම ඡුන්දයක් තියන්න. අපි ඒකට සූදානම්.

ඔබ මොනවා කිව්වත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ව්‍යවස්ථාවෙන් එහි වර්තමාන නායකයාට දීලා තියෙන අසීමිත බලතල නිසා මේ ප‍්‍රතිසංස්කරණයන් කරගැනීම කතාකරනවා තරම් ලේසි නැහැ නේද?


පක්ෂ ව්‍යවස්ථාවෙන් මිනිස්සු ගාවට ගිහිං ඡුන්දය ඉල්ලන්න බැහැ. ඒකට ජනතාව කැමති නායකයෙක් පක්ෂයට නායකත්වය දෙන්න ඕනෑ. අද එජාප පාක්ෂිකයා කියන්නේ අලූත් නායකත්වයක් යටතේ පක්ෂයට නව මුහුණුවරක් දෙන්න, දීලා පක්ෂය අලූත් කරලා ඡුන්දයට එන්න කියලා. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මේ පක්ෂයේ නායකයා වෙලා දැන් අවුරුදු 30ක් වෙනවා. ඔහුගේ නායකත්වය යටතේ මේ පක්ෂයට ආණ්ඩු බලය ගන්න පුළුවන් වෙලා තිබෙන්නේ අවුරුදු හයක් විතර. ඒකත් තනි බලයක් නෙවෙයි. ජනාධිපතිවරණ 5ක් තියලා තියෙනවා මේ නායකයා යටතේ, එයින් 3කට අපේක්ෂකයෙක් ඉදිරිපත් කරගන්නවත් එජාපයට බැරිවුණා. ඒකයි ඇත්ත කතාව.

මේවා අපි තේරුම් ගන්න ඕනෑ. ව්‍යවස්ථාවට මුවා වෙලා බෝලේ පාස් කරලා දිගටම නායකත්වයේ හිටියා කියලා හරියන්නේ නෑ. තවදුරටත් කතා සාද තියලා මේ ප‍්‍රශ්නය වෙනුවෙන් කල් මරන්න සූදානම් නැහැ කියන එකත් අපි කියන්න ඕනෑ. අපි අත්දැකීමෙන්ම දන්නවා පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී මොකද වුණේ කියලා. අපේක්ෂකත්වය දෙනකොට ඡුන්ද ව්‍යාපාරක් තියන්නවත් කාලයක් නෑ. ඒ නිසා මේ එන මැතිවරණයටත් ඒක කරන්න අපි ඉඩ තියන්නේ නෑ.


ජනවාරි 16වෙනි බ‍්‍රහස්පතින්දා සිරිකොත පක්ෂ මූලස්ථානයට ඔබලා නැවත එකතුවෙනවා පක්ෂයට අලූත් නායකයෙක් පත්කරගැනීම සඳහා. මේ රැුස්වීම තුළින්වත් මේ ප‍්‍රශ්නයට විසඳුමක් ලැබෙයිද?

පසුගියවර තිබුණ සාකච්ඡුාවෙදිත් අපි පැහැදිලිව කිව්වා අපි මේ ප‍්‍රශ්නය අල්ලාගෙන කාලය කාදමන්න තවදුරටත් සූදානම් නැහැ කියලා. අනිවාර්යයෙන්ම විසඳුමක් ඕනෑ. එහෙම නැතිවුණොත් අපි තීරණයක් ගන්නවා. අපි සමග ඉන්න සුළු පක්ෂ සියල්ලම ඉල්ලන්නේත් සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහත්තයාගේ නායකත්වයෙන් යුතු අලූත් ගමනක්. අපි කවදාවත් මේ පක්ෂය කඩන්නේ නෑ. හැබැයි මේ පක්ෂයේ බහුතර පක්ෂ සාමාජිකයා නියෝජනය කරන පාර්ශ්වය විදිහට අපි අපේ මන්ත‍්‍රී කණ්ඩායම සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාගේ නායකත්වයෙන් වෙනම සංවිධානය කරලා අනෙකුත් සුළු පක්ෂ සමග සන්ධානගත වෙන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒක එක්සත් ජාතික පෙරමුණම වෙන එකක් නැහැ. නමුත් සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාගේ නායකත්වයෙන් බිහිවෙන අලූත් දේශපාලන සන්ධානයක් වේවි. අපි පක්ෂයට, වර්තමාන නායකයාට කියන්නේ මේ පක්ෂයට ඒ ඉරණම උදාකරන්නේ නැතුව සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහත්තයාට පක්ෂයේ නායකත්වය ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීව දෙන්න කියලා.


අපි දන්න විදිහට ඔබලාගේ පාර්ශ්වය වෙනුවෙන් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන් 70ක් පමණ ඉන්නවා. ඒත් රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා වෙනුවෙනුත් කණ්ඩායමක් ඉන්නවා. මේ කණ්ඩායම කියන දෙයක් තමයි සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතා පක්ෂ නායකත්වයට පැමිණියොත් තම කණ්ඩායමේ එජාප දේශපාලනය ඉවරයි කියන දේ. මේ කණ්ඩායමේ ප‍්‍රශ්නයට විසඳුමක් ඔබලාගේ පාර්ශ්වයට තිබිය යුතුයි නේද?

අපිට මේ පක්ෂය බෙදාගෙන ගමනක් යන්න කිසිම උවමනාවක් නෑ. අපිට අවශ්‍ය එකතු කරගත්ත ගමනක්. ඒත් බහුතර මන්ත‍්‍රී කණ්ඩායම ජනතා අදහසට ගරුකරමින් අලූත් නායකයෙක් වෙත පක්ෂය භාර කරන්න යනකොට සුළු පිරිසක් ජනතාව, පාක්ෂිකයා පැත්තකට වීසිකරලා තමන් ගැන සිතීම තමයි මෙතැන තියෙන ලොකුම අවුල. සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතා නායකත්වයට ආවා කියලා අපිට පළිගැනීම් දේශපාලනයක් කරලා මේ සුළු පිරිස පක්ෂයෙන් එළවාදැමීමේ උවමනාවක් නැහැ. අපිට ඕනෑ එකතුවෙලා මේ පක්ෂය ජයග‍්‍රහණය වෙත අරගෙන යන්න. අවුරුදු 30ක් එකම නායකයා. මේක වෙනස් කරන්න ඕනෑ. ඒකට පුද්ගලික ලාභ ප‍්‍රයෝජන බලලා වැඩක් නෑ.

නැවතත් කරු ජයසූරිය මහතාගේ නායකත්වයෙන් යුත්ත නායකත්ව මණ්ඩලයක් ගැන කතාවකුත් තිබෙනවා නේද?

මේවා විහිළු විදිහට තමයි අපිට පෙනෙන්නේ. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ දිගටම නායකත්වයේ ඉන්නවා. ප‍්‍රශ්නය යට ගහන්න තවත් නායකයෙක් නායකත්ව මණ්ඩලයක් හරහා පත් කරනවා. මේ වගේ බෝල පාස් කිරීම් අපි මේ අවුරුදු 30ක ඉතිහාසයේ ඕනෑ තරම් දැකලා තිබෙනවා. මෙවර අපි මේ විහිළුවලට අහුවෙන්නේ නෑ. අපි කියන්නේ පක්ෂයේ නායකත්වය වහාම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීව ඊට සුදුසුම පුද්ගලයා වන වර්තමාන විපක්ෂ නායකවරයාට, සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාට ලබාදෙන්න කියන එකයි.

මනෝ ගනේෂන් මන්ත‍්‍රීවරයා පසුගිය දවසක කියලා තිබුණා තමන්ගේ පක්ෂය ඇතුළු සුළු ජාතික පක්ෂ එජාප සන්ධානයෙන් එළියට වීසිකරලා, වර්තමාන එජාප නායකයන් ආණ්ඩුවට තුනෙන් දෙකක බලයක් අරං දෙන්න දේශපාලන ගේම් එකක් ගහනවා කියලා.


අපි එළඹෙන ඡුන්දයට කුමන ආකාරයේ සන්ධානයක් යටතේ මොන විදිහකටද යන්නේ කියන එක ගැන අපිට තව ඉදිරියට සාකච්ඡුා කරන්න පුළුවන්. යම් යම් උපාය උපක‍්‍රම අපිට අනුගමනය කරන්න වෙයි. ඒක සාකච්ඡුාවලට විවෘතයි. එතැනදී සුළු ජාතික පක්ෂ එකතු කරගත්ත ගමනක් තමයි අපිට තිබිය යුත්තේ. නමුත් පක්ෂයේ මේ අර්බුදය ඉදිරියට ඇදගෙන යන්න හදන එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සුළුතරයට මේ ආණ්ඩුවට ඊළඟ ඡුන්දයෙන් තුනෙන් දෙකක බහුතර බලයක් අරගෙන දීමේ අවශ්‍යතාවක්ද මේ තියෙන්නේ කියන සැකය අපිට තිබෙනවා.

පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී මේ පුද්ගලයන් හැසිරුණ විදිහ එක්ක බලනකොට ඒ සැකය සාධාරණයි කියලයි මට හිතෙන්නේ. ඒ නිසා මම අපේ පාක්ෂිකයන්ට කියන්න කැමතියි. අපි තවදුරටත් රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ කාල සටහනට වැඩකරන්නේ නෑ කියන එක. අපි පහුගිය සාකච්ඡුාවේදීත්, මම, සජිත් පේ‍්‍රමදාස අපි එළියට බැහැලා ආවා සාකච්ඡුා අසාර්ථකයි කියලා. ඒ නිසා නායකත්ව මණ්ඩල හදලා ඒ මණ්ඩලේ නායකත්වය කරු ජයසූරිය මහත්තයාට දීලා අගමැති අපේක්ෂකයා විදිහට සජිත් පේ‍්‍රමදාස පත්කරලා මේ කරන්න හදන නාඩගමට අපි නෑ.

දැන් අපි වර්තමාන ආණ්ඩුව දිහාට හැරුණොත් මේ ආණ්ඩුවෙ ගෙවුණු මාස දෙකක කාලය ගැන ඔබගේ තක්සේරුව මොකද්ද?

මේ ආණ්ඩුව මේ මාස දෙකට කරපු දෙයක් නෑ. ¥ෂිත පුද්ගලයන් නැවත රජයේ ඉහළ තනතුරු සඳහා පත්කරලා තිබෙනවා, එච්චරයි. වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා පරිණත නැති දේශපාලනය, ආර්ථිකය ගැන දැක්මක් නැති නායකයෙක් කියලා රටට ඔප්පුකරලා ඉවරයි. බඩු මිල අහස උසට නැඟලා. ආණ්ඩුවට අද කරගන්න දෙයක් නැතුව උඩ බලාගෙන ඉන්නවා. බන්දුල ගුණවර්ධන වගේ ඇමතිවරු ජනතාවට කියනවා පටි තදකරගන්න කියලා. නමුත් ඔවුන් ඡුන්දයේදී පටි බුරුල් කරන විදිහ තමයි කතා කළේ. මොකවත් කරගන්න බැරිවුණාම දැන් කියනවා මන්ත‍්‍රීවරු 86යි ඉන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය නැහැ කියලා. අපි ඔවුන්ට කියන්න කැමතියි අපි දින 100 වැඩපිළිවෙළ යටතේ මේ රටේ විශාල වෙනසක් කළේ මන්ත‍්‍රීවරුන් 45කගෙන් කියන එක. අපිට එදා බහුතරය තිබුණේ නැහැ. නමුත් අපි මේ රට විශාල පරිවර්තනයකට අරං ගියා. ඒ නිසා හැකියාව තිබෙනවා නම් බහුතරය අවශ්‍ය නැහැ රටට වැඩක් කරන්න. මේ බහුතරය නැතිකම නෙවෙයි නොහැකියාව.

පසුගිය ආණ්ඩුව කාලේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ වැඩකළ පොලිස් නිලධාරීන් විශාල ප‍්‍රමාණයක් මේ වෙනකොට දේශපාලන පළිගැනීමේ ගොදුරු බවට පත්වෙලා. රාජ්‍ය අංශයේ අනෙකුත් ආයතනවල තත්ත්වයත් මීට වෙනස් නැහැ. බඩු මිල අහසට නැඟලා. මර්දනය, මේ දේවල්වලට විරුද්ධව එජාපය ප‍්‍රමුඛ විපක්ෂය හඬ නඟන්නේ නැහැ නේද?

නැහැ අපේ පාර්ශ්වය, අපට පුළුවන් ආකාරයට ඒ සටනට නායකත්වය ලබාදෙමින් ඉන්නවා. මේ පක්ෂයේ නායකත්ව අර්බුදය නොවිසඳී තිබීම තමයි මේ තත්ත්වයට හේතුව. සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතා මේ පක්ෂයේ නායකයා වුණා නම් අපිට පුළුවන් වෙයි මේ පක්ෂයේ මුළු යාන්ත‍්‍රණයම යොදවලා ආණ්ඩුවේ මේ ගමනට විරුද්ධ විශාල ජනබලයක් ගොඩනඟන්න. නමුත් සුළු පිරිසක් ඒකට ඉඩ නොදෙන බවක් තමයි පෙනෙන්නේ. අපි දන්නවා ඔවුන් බොහෝ දෙනෙක්ට වර්තමාන ආණ්ඩුවෙ ලොක්කෝ සමග තියෙන්නේ මොනවගේ ගනුදෙනුද කියලා. ඒ නිසා රටේ වර්තමාන තත්ත්වය සලකලා ශක්තිමත් විපක්ෂයක් ගොඩනඟා ගැනීමට නම් මේ පක්ෂයේ නායකත්වය වහාම වෙනස් වෙන්න ඕනෑ. ඒක යුගයේ අවශ්‍යතාවක්. අද හෙටම මේ ප‍්‍රශ්න විසඳිලා සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහත්තයාට මේ පක්ෂය මෙහෙයවීමේ සම්පූර්ණ බලය ලබාදුන්නොත් අපිට ළඟ එන මැතිවරණය ජයග‍්‍රහණය කරන්න අමාරු නැහැ. මේ ආණ්ඩුව දැනටමත් රටට ජනතාවට එපාවෙලා.

ආණ්ඩුවට විරුද්ධව ප‍්‍රබල ජනහඬක් නැෙඟන්න නියමිතව තිබෙනකොට තමයි රංජන් රාමනායක පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයාගේ හඬපට එළියට එන්නේ. මේ සිද්ධිය නිසා බඩුමිල වගේ දේවල් ජනතාවට අමතක වුණා.


තාවකාලිකව එහෙම දෙයක් තිබෙනවා. ඒත් ඒක දිගටම පවත්වාගෙන යන්න ලේසි නැහැ. රංජන් රාමනායකට විරුද්ධව මීට කලින් මේ පක්ෂ විනය පරීක්ෂණයක් තිබ්බා. ඒ කමිටුවට මමත් හිටියා. ඒ වෙලාවෙත් අපි කිව්වේ ඔහු පක්ෂයෙන් ඉවත්කරන්න ඕනෑ කියලා. නමුත් එදා ඒක සමහරුන්ගේ උවමනාවට සිද්ධවුණේ නෑ. ඒක එහෙම වුණා නම් මේ ප‍්‍රශ්න මොකුත් නැහැ. නමුත් අපි මේ දේ කියන්න ඕනෑ. එක් පුද්ගලයෙක් කළ දේකට මේ පක්ෂයම වගකිව යුතු නැහැ.

ඔහු අධිකරණයට නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන වෙනත් ආයතනවලට බලපෑම් කරලා තිබෙනවා නම් ඒ පිළිබඳව පරීක්ෂණ කරලා නිසි ක‍්‍රියාමාර්ග ගතයුතුයි. මේ හඬපට සිදුවීමට සම්බන්ධ පිරිස්වලට විරුද්ධව, ඔවුන් අපගේ පක්ෂයේ නම්, විනය ක‍්‍රියාමාර්ග ගතයුතුයි. ඒ නිසා අපි ආණ්ඩුවට කියන්නේ ජනතාවට කසඩ හඬපට අහන්න දෙමින් ඔවුන් ගොනාට අන්දන්නේ නැතුව ආපු වැඬේ කරලා පෙන්නන්න කියලා. එම් සී සී අත්සන් කරනවද නැද්ද කියලා හරියට රටට කියන්න. ඉඩම් විකුණනවාද නැද්ද කියලා හරියට රටට කියන්න. ¥ෂිත පුද්ගලයෝ රජයේ ඉහළ තනතුරුවලට පත්කරලා තිබෙනවාද නැද්ද කියලා කියන්න. රාජපක්ෂ පවුලට සම්බන්ධ කීදෙනෙකුට මේ වෙනකොට රජයේ ඉහළ තනතුරු දීලා තියෙයිද නැද්ද කියලා කියන්න. ඒ නිසා හඬපට ඉස්සරහට දාලා වෙන වෙන ගේම් ගහන්න එපා කියලා අපි ආණ්ඩුවට කියන්න කැමතියි.


ආණ්ඩුව ඉදිරි ඡුන්දයෙන් තුනෙන් දෙකක ජනවරමක් අරන් ඒකාධිපති ගමනක් යන්න සැලසුම් කරමින් ඉන්නවා. මේ උත්සාහය වළක්වන්න ඔබලා මොකද කරන්නේ.


අපි ජනතාවට කියනවා කොමිෂන් සභා වගේ ජනතා ජයග‍්‍රහණ ආපසු හරවන්න ඉඩදෙන්න එපා කියලා. අපි එම ආයතන තවත් ශක්තිමත් කරන පාලනයකට තමයි මේ රට භාරදෙන්න ඕනෑ. ඒ නිසා මේ ඒකාධිපති ගමනට විරුද්ධව ජනතාව සංවිධානය කරන්න සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාගේ නායකත්වයෙන් අපිට වැඩපිළිවෙළක් තිබෙනවා.

දුවන මුවන් දැක නෙළුෑ පලා අත්හරින සජිත්

0

ජනාධිපතිවරණය අවසන් වී මේ වන විට මාස දෙකක් ගතවී තිබේ. ජනාධිපතිවරණයේදී පරාජය වුණු ප‍්‍රගතිශීලී පිල නියෝජනය කළ ලක්‍ෂ 55ක ජනතාවගෙන් බහුතරය නිහඬව හා බියෙන් කල් ගත කරද්දී, සටන එසේ අතහැර දැමිය නොහැකි පිරිස්, දේශපාලන නායකත්වයක් අහිමිව, කළ යුත්තේ කුමක්දැයි තමන්ට විෂය වන පරිද්දෙන් විවිධ කතාබහවල මේ වන විට නිරතවී සිටිති. ඔවුන්ට යා යුතු මගක් කියන දේශපාලන නායකත්වයක් තවමත් අහිමිය.

ලක්‍ෂ 55ක් වූ ඒ ජනතාවට දේශපාලන නායකත්වයක් දිය හැකි ප‍්‍රමුඛ බලවේගය එක්සත් ජාතික පක්‍ෂයයි. එහෙත් කනගාටුදායක ලෙස එජාපය ඒ වගකීම අද ඉටුකරන්නේ නැත.

මේ තත්ත්වය 2015 ජනවාරි 8 දේශපාලන ජයග‍්‍රහණයත් සමග සසඳා බැලිය යුතුය. ජනවාරි 8 වැනිදා පරාජයට පත්වුණු දේශපාලන බලවේගය, ඒ පෙබරවාරි මාසය වන විට ‘මහින්ද සුළඟ’ සමග එළියට ආවේය. ඒ මොහොත වන විටත් බැසිල් රාජපක්‍ෂ සිටියේ විදේශගතවය. එහෙත් එක් කණ්ඩායමක්, එක පැත්තකින් පරාජය වී සිටි මහින්ද රාජපක්‍ෂ නගාසිටුවීම සඳහාත්, අනෙක් පැත්තෙන් දුර්මුඛ වී සිටි සිය අනුගාමිකයන් නගා සිටුවීම සඳහාත් ‘මහින්ද සුළඟ’ ආරම්භ කළහ. මුලින්ම ඒ බලවේගය නැගඑද්දී බැසිල් රාජපක්‍ෂ සැලකුණේ පිටස්තරයකු හැටියටය. ජනවාරි 8 පරාජයට වගකිව යුත්තේ ඔහු බවට මහින්ද සුළඟ සංවිධායකයෝ ප‍්‍රසිද්ධියේත් අප‍්‍රසිද්ධියේත් දෝෂාරෝපණය කළහ. එහෙත් පසුව ඒ අවුල් තුනීකරගෙන බැසිල් රාජපක්‍ෂද කැඳවාගන්නා ලදි. අවසානයේ අවුරුදු පහක් ඇතුළත, ලක්‍ෂ 69ක ජනතාවක් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට හැකිවන තරම් දේශපාලන ක‍්‍රියාන්විතයක් ආරම්භ කරන්නට ඒ පිරිසට හැකිවිය.

ඒ ආදර්ශයට ප‍්‍රතිපක්‍ෂව ජනාධිපතිවරණයෙන් මාස දෙකක් පසුවීත්, එජාපෙය සිටින්නේ එකිනෙකා සමග කුලල්කාගන්නා තත්ත්වයකය. ජනවාරි 8 වැනිදා පැවැති එජාප මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ රැුස්වීම අවසන් වුණේ විශාල ගෝරියකින් බව මාධ්‍ය වාර්තා කළේය. පුවත්පත මුද්‍රණයට යන 15 වැනිදා පැවැත්වුණු රැුස්වීමද එලෙස අවසන් වන්නටත්, රනිල් වික‍්‍රමසිංහ තවදුරටත් නායකත්වයේ සිටින්නටත්, සජිත් පේ‍්‍රමදාස වෙනම දේශපාලන බලවේගයක් හදනවායැයි වහසි බස් දොඩමින් සිටින්නටත් හොඳටම ඉඩකඩ තිබුණි.

ජනාධිපතිවරණය අවසන් වුණු වහාම, සජිත් පේ‍්‍රමදාස වෙනුවෙන් වෙහෙසවුණු දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිකයන් එකිනෙකා දේශපාලන වශයෙන් දඩයම් කිරීම ආරම්භ වෙද්දී, ජනාධිපති අපේක්‍ෂක සජිත් පේ‍්‍රමදාස සිටියේ පෞද්ගලික ශෝක කාලයක් ගතකරමින් හුදෙකලාවේය. කිසිවෙක් ඔහු සිටි යන එන තැනක් දැන නොසිටියේය. සමීපතමයන්ට පවා ඔහුගේ නිශ්ශබ්දතාව පැහැදිලි කරගත නොහැකි විය. ප‍්‍රහේලිකාවක් විය. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ නායකයාද, සජිත් පේ‍්‍රමදාසගේ වැරදි සහ දොස් දැකීමේ ප‍්‍රචාරක වටයක් ආරම්භ කළේය. පක්‍ෂයත් එහි ප‍්‍රධාන ආධාරකරුවනුත් හඹායමින් දඩයම් කෙරෙද්දී, නායක රනිල් වික‍්‍රමසිංහ අවුරුදු අවසාන නිවාඩුව සැහැල්ලූවෙන් ගතකිරීමට ඉන්දියාවේ හිම වැටෙන පැත්තකට ගියේය. සජිත් පේ‍්‍රමදාස, නීතිය අනුව ඒ අභියෝගවලට මුහුණ දෙන බව දියාරුවට කියා මුහුණ හංගා ගත්තේය.

නිශ්ශබ්දතාව බිඳ සජිත් ඉදිරියට ගෙනඒමට කල්පනා කළ සමීපතමයෝ. සජිත් මුල් කරගෙන ‘ස්තුති කිරීමේ’ රැුස්වීම් වටයක් සංවිධානය කළෝය. ජනාධිපතිවරණයේදී දහස් ගණනක් මිනිසුන් රැුස්වුණු රැුලිවලදී කටමැත දෙඩවූ අපේක්‍ෂකයෙක්, මිනිසුන් සිය ගණනක් පමණක් රැුස්වන, සංවිධායකවරුන්ගේ නිවෙස්වල පිළිකන්නේ පැවැත්වුණු ස්තුති කිරීමේ ‘පොකට්’ රැුස්වීම්වලට සහභාගි වන කනගාටුදායක තත්ත්වයට වැටී තිබුණේය.

එහෙත් ඒ වුවද, දකුණේ, ප‍්‍රධාන වශයෙන් සිංහල බෞද්ධ ප‍්‍රදේශවලය. අද වන තුරු, තමාට සියයට අසූගණනක ප‍්‍රතිශතයකින් ඡුන්දය දුන් උතුරු නැගෙනහිරවත්, අසීරු තත්ත්වයන් යටතේ තමා දිනවූ මීගමුව වැනි ප‍්‍රදේශයකවත් සජිත් පේ‍්‍රමදාස සිය ‘ස්තුතිකිරීමේ මෙහෙයයන්’ පැවැත්වූ බවට සාක්‍ෂියක් නැත. සිංහල බහුතරයක් වෙසෙන ඡුන්ද කොට්ඨාසවල සියයට විසි තිස් ගනනකින් ඡුන්දය ලබාගත් සජිත් පේ‍්‍රමදාසට සියයට අසූ ගණන්වලින් ඡුන්දය දුන් උතුරු නැගෙනහිර ජනතාවත් මීගමුවේ ජනතාවත් අමතක වීම අහම්බයකින් සිදුවූවක්ද? ඇත්ත වශයෙන්ම නැත. එය වුවමනාවෙන්ම කරන ලද අත්හැරීමකි.

එක පැත්තකින් සජිත් පේ‍්‍රමදාස භූගෝලීය වශයෙන් ඒ ජනතාව අත්හැර දමා තිබේ. ඒ භෞතිකව ඒ ප‍්‍රදේශවලට නොයෑමෙනි. ඔවුන්ට ස්තුති නොකිරීමෙනි. දෙවනුව මතවාදීමය වශයෙන් ඔවුන් අත්හැර දැමීමෙනි. ඔවුන් වෙනුවෙන් දේශපාලන වශයෙන් මේ වන තෙක් වුවමනාවෙන්ම පෙනී නොසිටීමෙනි. ඊළඟ නිදහස් උත්සවයේදී දෙමළ භාෂාවෙන් ජාතික ගීය ගැයීම අත්හැර දමන බව, 13 වැනි ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් පළාත් සභාවලට ලබාදී ඇති බලතල ක‍්‍රියාත්මක නොකරන බව, එම සංශෝධනය වෙනස් කළ යුතු බව, උතුරේ ප‍්‍රශ්නය වනාහි දේශපාලකයන් විසින් නිර්මාණය කරන ලද්දක් පමණක් හා දෙමළ ජනතාවට භෞතික සංවර්ධනය පමණක් ප‍්‍රමාණවත් වන බව ජනාධිපතිවරයා ඇතුළු ආණ්ඩුව පුන පුනා කියද්දී, දෙමළ මිනිසුන් වෙනුවෙන් කතාකරන්නට විපක්‍ෂ නායක සජිත් පේ‍්‍රමදාස කෙනෙකු සිටින බවක් පෙනුණේ නැත.

විපක්‍ෂ නායකකම ලබාගැනීම සඳහා රනිල් වික‍්‍රමසංහ නායකයා සමග තවත් සටනක පැටලූණ සජිත් පේ‍්‍රමදාස, ජනාධිපති අපේක්‍ෂකකම ලබාගත්තා සේම විපක්‍ෂ නායකකමද බලහත්කාරයෙන් ලබාගත්තේය. එහෙත් ඉන්පසු ඔහුට ‘සිංහල බෞද්ධකම’ද ලබාගන්නට වුවමනා විය.
ලබාගන්නට නොව, තමා සිංහල බෞද්ධයකු බව රටට පෙන්වන්නට වුවමනා විය. විපක්‍ෂ නායකකමට පත්වුණ වහාම ඔහු කීවේ, දැන් හොඳ සිංහල බෞද්ධයකු විපක්‍ෂ නායකකමට පත්වී ඇති බවයි. ඒ සිංහල බෞද්ධ විපක්‍ෂ නායකයා නමෝ විත්තියෙන් කළ එක් දෙයක් නම්, විපක්‍ෂ නායක කාර්යාලයේ පෝදා මාසික ධර්ම දේශනා මාලාවක් ආරම්භ කිරීමයි. එදා මෙදා තෙක් කෙටි කාලය තුළ සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාගේ එකම අභිලාෂය වී ඇත්තේ, තමා නියම සිංහල බෞද්ධ නායකයකු බව මහජනතාව අතරේ තහවුරු කරගැනීම බව පෙනේ.

ඉන් කියැවෙන ඇත්ත කුමක්ද? තමා නොවැම්බර් 16 වැනිදා පරාජය වුණේ හුදෙක් සිංහල බෞද්ධ ඡුන්ද අහිමිවීමෙන් බව පේ‍්‍රමදාස මහතා සිතන බවයි. එයින් පෙන්වන්නේ නොවැම්බර් ජනාධිපතිවරණයේදී ක‍්‍රියාත්මක වුණු සංකීර්ණ දේශපාලන ගතිකයන් තේරුම් ගැනීමට ඔහු තවමත් දක්වන අසමත්කමයි. වෙනත් විදියකින් කියනවා නම්, පර බරවායට පිටිකර ප‍්‍රදේශයේ බෙහෙත් බඳින්නට දැන් ඔහු දක්වන නැමියාවයි.

සජිත් පේ‍්‍රමදාස පැහැදිලිව තේරුම්ගත යුතු එක දෙයක් නම්, ඔහුට කෙසේ කවරදාවත්, රාජපක්‍ෂවරුන්ගෙන් සිංහල බෞද්ධ ආධිපත්‍යයේ කොඩිය උදුරාගන්නට නොහැකි බවයි. 2005න් පසු මහින්ද රාජපක්‍ෂ විසින් ලංකාවේ සමාජය තුළ නිර්මාණය කරන ලද සිංහල බෞද්ධ වර්ගවාදී මානසිකත්වය, කිසි ලෙසකින්වත් රාජපක්‍ෂලාගේ ආධිපත්‍යයෙන් පිටතට හැරෙන්නේ නැත. එල්ටීටීඊ සංවිධානයේ සන්නද්ධ ක‍්‍රියාකාරිත්වය නිසා ස්ථාපිතව තහවුරු වූ ඒ මානසිකත්වය, 2018 අපේ‍්‍රල් 21 ප‍්‍රහාරයෙන් පසු කිසිවකුටත් නොසෙල්විය හැකි සේ මුල් බැසගත්තේය. කවරකුටවත් පූර්වාපේක්‍ෂණය කළ නොහැකි වුණු නොවැම්බර් 16 වැනිදා, ලක්‍ෂ 15කට අධික වැඩි ඡුන්ද ප‍්‍රමාණයෙන් සංකේතවත් කරන්නේ එයයි.

සජිත් පේ‍්‍රමදාසට අලූතෙන් සිංහල බෞද්ධ ප‍්‍රතිරූපයක් මවාගන්නට වුවමනා නැත. ජනාධිපතිවරණයේදී ඔහුද ඉදිරිපත් වුණේ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂට හරි හරියට සටනක් දිය හැකි සිංහල බෞද්ධ ප‍්‍රතිරූපයක් ඇතිවය. රටේ සෑම පළාතකම රණවිරු සෑය බැගින් හදනවායැයි එදා කී මහින්ද රාජපක්‍ෂටත් එහා යමින්, සජිත් පේ‍්‍රමදාස, චෛත්‍ය 1250ක් රට පුරා හදන බව කීවේ ඒ ඡුන්දයේදීය. ගෝඨාභයවත් එහෙම කිව්වේ නැත. දහම් පාසල් ගොඩනැගිලි 1000ක් හදන්නටද ඔහු පොරොන්දු විය. ගෝඨාභයවත් එහෙම කිව්වේ නැත. ඒ වන විටත් තමා යටතේ තිබුණු මධ්‍යම සංස්කෘතික අරමුදල යහමින් බෞද්ධ විහාරස්ථානවල අවශ්‍යතා සඳහා ඔහු තනි කැමැත්තට මුදාහැර තිබිණ. හැම විහාරස්ථානයකටම බත ලබාගැනීම සඳහා කුඹුරු හැටියට යොදාගැනීමට රජයේ ඉඩම් ලබාදෙන බවද ඔහු කිව්වේය. ඉතින් මේ සා බෞද්ධ පොරොන්දු දෙන නායකයකු සිංහල බෞද්ධ නොවන්නේ කෙසේද? ඇත්ත වශයෙන්ම නම්, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ සිංහල බෞද්ධ වර්ගවාදී මතවාදයේ ආධ්‍යාත්මික නියෝජනය වන විට, සජිත් පේ‍්‍රමදාස ඒ මතවාදයට බැලමෙහෙවර කරන ප‍්‍රධාන දායකයා වීමේ වුවමනාවක් ප‍්‍රකට කෙළේය. එහෙත්, අවසානයේ ජයගත්තේ මතවාදය මිස දායකයා නොවේ.

දැන් ඔහුට සිතී ඇත්තේ, තමා සිංහල-බෞද්ධ වුණා මදි වාගේය කියාය. ඒ නිසා තවත් සිංහල බෞද්ධ කතා කියයි. ක‍්‍රියාකාරකම් අරඹයි.

නොවැම්බරයේදී සජිත් පේ‍්‍රමදාස ලබාගත් ලක්‍ෂ 55 වනාහි සිංහල බෞද්ධ ස්වෝත්තමවදාය අනුමත කරමින් දෙන ලද ඡුන්ද නොවේ. චෛත්‍ය 1250ක් හදන බවත්, දහම් පාසල් ගොඩනැගිලි 1000ක් හදන බවත්, රටේ ඊළඟ සිංහල බෞද්ධ ජනාධිපති තමා බවත්, මරණ දඬුවම ක‍්‍රියාත්මක කරන බවත්, එම්සීසී ගිවිසුම් ඉරා දමන බවත්, බලය බෙදීම වෙනුවට රටේ හැම තැනම එක නීතියක් ක‍්‍රියාත්මක කරන බවත් ඔහු කියන විටත්, කොටින්ම අනාගත රාජ්‍ය නායකයකුට කිසිසේත් සුදුසු නොවන ලදබොළඳ කතා කියන විටත්, බොහෝ පිරිසක් ඔහුට ඡුන්දය දුන්නේ නැහැය වසාගෙනය. ඒ ඡුන්දවල එකම අරමුණ වී තිබුණේ, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ඇතුළු දුර්දාන්ත රාජපක්‍ෂ බලඇණිය රාජ්‍ය බලය අල්ලාගෙන රට ෆැසිස්ට් පාලනයකට ගෙනයෑමේ අනතුර පහකරගන්නටය. ඒ සඳහා සටනක් දිය හැකි එකම අපේක්‍ෂකයා හැටියට ඔවුන් දුටුවේ සජිත් පේ‍්‍රමදාසය. වෙන කිසිම වැදගත්කමක් සජිත් පේ‍්‍රමදාස කෙරෙන් ඔවුන් දුටුවේ නැති බවට පැහැදිලි සාක්‍ෂි ඕනෑ තරම් තිබේ.

ඒ ඡුන්දදායක තීරුවත්, උතුරු නැගෙනහිර හා රට පුරා විසිර සිටින දෙමළ හා මුස්ලිම් ඡුන්දදායකයා සම්පූර්ණයෙනුත්, මීගමුව ඇතුළු කතෝලික බහුතර තීරුවල ජනතාව අඩුවැඩි වශයෙනුත් ඡුන්දය දුන්නේ සිංහල බෞද්ධ සජිත් පේ‍්‍රමදාස කෙනකුට නොවේ. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂගේ ප‍්‍රතිවාදියාටය. එහි තේරුම, ඒ ඡුන්ද සජිත් පේ‍්‍රමදාස කෙරෙහි සදාකල් ඇලී ගැලී සිටින ඡුන්ද නොවන බවය.

හරි නම් සජිත් පේ‍්‍රමදාස කළ යුත්තේ, තමන්ට මේ වන විටත් ලැබී ඇති ඒ ඡුන්ද පදනම තවදුරටත් ස්ථාවර කරගෙන අඩුවුණු ඡුන්ද මොනවාදැයි සිහි නුවණින් බලා ඒවා ලබාගැනීමට වැඩපිළිවෙළක් දියත් කිරීමයි. ඒ ඡුන්ද පදනම ස්ථාවර කරගැනීමට තනි සිංහල බෞද්ධ දේශපාලකයකුට හැකි නොවේ. සිංහල බෞද්ධ දේශපාලකයකුට හැකි වුණත්, පැයකට වරක් ඒ සිංහල බෞද්ධකම ගැන වහසිබස් දොඩමින් තොරොම්බල් කරන දේශපාලකයකුට නම් හැකි නොවේ.

දැන් සජිත් පේ‍්‍රමදාස කරන්නේ තමාට මේ වන විටත් ලැබී තිබෙන ඡුන්ද පදනම අවදානමේ හෙළාගෙන සිංහල බෞද්ධකම පසුපස යෑමයි. ඒ වනාහි ජාතිකත්වය ගැන, සිංහල බෞද්ධ ඡුන්ද පදනම ගැන ඔහු වටා සිටින උපදේශකයන් දෙන වැරදි උපදේශ නිසා බව පැහැදිලිය. අඩු ගණනේ සජිත් පේ‍්‍රමදාස චම්පික රණවක තරම්වත් ජාතිකත්ව ප‍්‍රතිරූපයක් සහිතවූවකු නොවන තැන, සිංහල බෞද්ධ ඡුන්ද පදනම මත රාජපක්‍ෂලාගේ ආධිපත්‍යයට ඇඟිල්ලකින්වත් අභියෝගයක්් එල්ල කරන්නට නොහැකි වන බව කිව යුතු නැත.

දෙමළ, මුස්ලිම් සුළුතර ජනතා විරෝධී සියලූම බලවේග අද සිටින්නේ රාජපක්‍ෂවරුන් සමගය. වියත්මග වැනි නූතනවාදී පෙනුමක් සහිත පිරිසක් ද ඔවුන් සමග සිටියත්, ඒ පිරිසද රාජපක්‍ෂවරුන් සමග බැඳෙන පොදු ගුණාකාරය වන්නේ සිංහල බෞද්ධ ආධිපත්‍යයයි. තම තමන්ගේ වෘත්තීන්වල, ව්‍යාපාරවල, ව්‍යවසායන්වල මෙන්ම එදිනෙදා සමාජය තුළ දෙමළ මුස්ලිම් සුළුතර ජාතික නියෝජනයට එරෙහි, අනාගතයේ මුස්ලිම් ජනගහනය දෙගුණ තෙගුණ වී ලංකාව ඔවුන් අල්ලාගනීදැයි අනවරත බියකින් පසුවන මේ පිරිස, පිටතින් කලිසම් කෝට් ඇන්දත් ඇතුළතින් මහත් ගෝත‍්‍රික ලක්‍ෂණ රැුගත්තෝ වෙති. මේ සාර්ව කුලකය විනිවිදින්නට, කුමන සිංහල බෞද්ධ දහංගැට දැමුවත් සජිත් පේ‍්‍රමදාසට නම් නොහැකිය.

ඒ නිසා, කවදා හෝ රටේ අනාගත නායකයා වන්නට සජිත් පේ‍්‍රමදාස උත්සාහ කරන්නේ නම්, පළමුව බැලිය යුත්තේ තමාගේ දෙඅත්ල දෙසය. දැනටමත් එහි රැුඳී ඇති ඡුන්දදායක පදනම රැුකගන්නේ හා දියුණු කරගන්නේ කෙසේද යන්න දෙසය. ඒ ගැන නොසලකා වැඩ කරන්නට ගියොත් සිදුවන සරල දේ වන්නේ ඇඟිලි අතරින් දැනටමත් තමා අතේ තිබෙන දේවල් ගිලිහී බිම වැටීමය.

මීගමුවේ ජාතිවාදය පතුරවන්න උත්සාහ කරනවා

නීතිඥ වින්සන්ට් බුලත්සිංහල – ජනාවබෝධය කේන්ද්‍රය


ජනාවබෝධය කේන්ද්‍රය මීගමුව ආශ‍්‍රිතව ක‍්‍රියාත්මක වන ප‍්‍රමුඛතම සිවිල් සංවිධානයකි. නීතිඥ වින්සන්ට් බුලත්සිංහල එම සංවිධානයෙහි ප‍්‍රමුඛ ක‍්‍රියාකාරිකයෙකි. ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳව දැනුවත් කරමින් සංවිධානය කිරීමට එම සංවිධානය කටයුතු කරයි.

මීගමුවේ ජනතාව මේ වෙද්දී මුහුණදෙන අභියෝග ගැන කතාකළොත්..

ලොකුම ප‍්‍රශ්නය තමයි දිළිඳුකම. 2000 සිදු කළ සංගණනයට අනුව මීගමුවේ දිළිඳුභාවය සීයයට 39යි. නමුත් 2012 වෙද්දී මීගමුවේ සමෘද්ධිලාභී පවුල් 9743ක් ඉන්නවා. දිළිඳුකම වර්ධනය වෙලා. අනෙක් කාරණය තමයි නිවාස සහ ඉඩම් ප‍්‍රශ්නය. මේ වෙනකොට පුද්ගලයෝ 20,000 කට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක් නිවාස සහ ඉඩම් ප‍්‍රශ්නයෙන් පීඩා විඳිනවා. සීමිත භූමියක් තුළ ජීවිත ගැටගසාගන්නා විශාල පිරිසක් මීගමුවේ ඉන්නවා. ඔවුන්ට තියෙන දුප්පත්කම නිසා ඒ අයට ජිවත්වෙන්නට ස්ථිර නිවාසයක් මිලදී ගන්න මුදල් නැහැ.

මීගමුවේ ධීවරයන්ට තියෙන අභියෝග මොනවාද?

මීගමුවේ කළපුව මේ වෙනකොට විනාශ වෙමින් යනවා. කළපුවට කර්මාන්ත අපද්‍රව්‍ය එකතු වෙනවා. මතුපිට කාණු ක‍්‍රමයක් ක‍්‍රියාත්මක වුණා. ඒ කාණු ක‍්‍රමයෙන් නගරයේ තියෙන අපජලය ගලා යන්න ක‍්‍රමයක් ඇති වුණත් ඒ අපජලය සියල්ලම යන්නේ කළපුවට. මේ කාණු ක‍්‍රමය හදන්න පටන් ගන්නකොට මුල් සැලැස්මට අනුව කාණු හරහා එකතු වෙන අපජලය කළපුවට මුදාහරින්නට පෙර පිරිසිදු කළ යුතුයි. එහෙත් ඒ සැලසුමට අනුව පිරිසිදු කිරීමේ කොටස වුණේ නැහැ. මහ නගර සභාවට තමයි මේ ව්‍යාපෘතිය භාරව තිබුණේ. අපජලය පිරිසිදු කිරීමේ කාර්යය මීගමුව නගර සභාවෙන් වුණේ නැහැ. ඒ ව්‍යාපෘතිය තුළින් කලපුව තවත් අපිරිසිදු වුණා.

මේ අපිරිසිදුකම ධීවර රැුකියාවට බලපාන්නේ කොහොමද?

කළපුව සහ ඒ අවට මුහුද කර්මාන්ත ශාලාවල අපද්‍රව්‍ය, ඉන්ධන, වැසිකිළි අපද්‍රව්‍ය වගේ දේවල් නිසා දිනපතා ¥ෂණයට ලක්වෙනවා. එක වතාවක් අපිට මාළුවෙක් හම්බවුණා. ඒ මාළුවාගේ ඇඟ ඇතුළේ කපපු දියමන්ති කෑලි තිබුණා. සමහර මාළු භුමිතෙල් ගඳයි. අනෙක් ප‍්‍රශ්නය කළපුව ගොඩකිරීම.

දිනෙන් දින කළපුව ගොඩකරලා කළපුවේ භුමි ප‍්‍රමාණය බරපතළ ලෙස අඩුවීගෙන යනවා. මේ වෙනකොට මීගමුවේ කළපුව මියගිය කළපුවක් බවට පත්වෙලා. එහි හෝටල් හදනවා. ඒවා නීත්‍යනුකුල නැහැ. ධීවර කණ්ඩායම් මේ හෝටල් සම්බන්ධයෙන් අධිකරණයට පවා ගියා. නමුත් කිසි ඵලයක් වුණේ නැහැ. මුතුරාජවෙල සංරක්ෂිත කලාපයක් වුණත් මේ වෙනකොට මුතුරාජවෙල පවා හෝටල් හදලා.

හෝටල් ව්‍යාපාරවලින් එල්ලවෙන බලපෑම මොන වගේද?

මේ හෝටල්වල බාල වයස්කාර අය පවා රැුකියා කරනවා. නමුත් මේ සම්බන්ධයෙන් කිසිම නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමක් නැහැ. අවනීතිය වඩාත් ශක්තිමත් වෙලා. ලංකාවේ මේ වන විට වාර්තා වෙලා තියෙන කඩොලාන වර්ග 22න් 20ක් මීගමුව කළපුවේ තියෙනවා. නමුත් මේ වන විට ව්‍යාපාර සදහා හෝටල් හදන්න කඩොලාන කපනවා. ඒවා සම්බන්ධයෙනුත් කිසිම නීතියක් ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නේ නැහැ.

ධීවරයන්ට තිබෙන වෙනත් අභියෝග ගැන විස්තර කළොත්.

රටේ ඉන්න ධීවර ජනතාවගෙන් සීයයට දොළහක් විතර ධීවර ප‍්‍රජාවක් ඉන්නේ මීගමුවේ. රටේ ධීවර නිෂ්පාදනයෙන් සීයයට 16ක් සැපයෙන්නේ මීගමුවෙන්. ධීවර ප‍්‍රශ්න විශාල වශයෙන් මීගමුවේ තියෙනවා. ඉන්ධන මිල හා ආම්පන්න මිල ඉහළ යෑම නිසා ධීවරයන් පීඩාවට පත්වෙලා තියෙනවා. අනෙක් ගැටලූව තමයි ධීවරයන්ගේ නිෂ්පාදන මිලට ගන්න හෝ ඒවාවලට හොඳ මිලක් නියම කිරීමට රජයේ කිසිම වැඩ පිළිවෙළක් නැතිකම.

මහා පරිමාණ ධීවර ව්‍යාපාරිකයන්ට වඩා සුළු ධීවරයන් පීඩා විඳිනවා නේද?

ඇත්තටම සුළු ධීවරයන්ගේ ගැටලූ පිළිබඳව සොයාබලන්න විධිමත් පරිපාලනයක් නැහැ. ධීවර අමාත්‍යාංශයට සුළු ධීවරයෙකුගේ ගැටලූවක් කිව්වාම අමාත්‍යාංශයේ නිලධාරීන් කරන්නේ එක් එක්කෙනාට බෝලය පාස් කරගැනීම විතරයි. අපි දිස්ත‍්‍රික් ලේකම්තුමාට මේ කාරණය සම්බන්ධයෙන් පැවසුවාම ලේකම්තුමා පිළිගත්තා එවැනි ගැටලූව තියෙන බව. ඒ ප‍්‍රශ්න සම්බන්ධයෙන් විධිමත් පියවර ගන්න ඕනෑ.

තහනම් පන්න ක‍්‍රියාත්මක වෙනවාද?

ධීවර අමාත්‍යාංශයෙන් තහනම් කරලා තියෙන තහනම් පන්න ක‍්‍රම භාවිත කිරීම නිසා මිනිස්සු අතර ගැටුම් පවා ඇතිවෙලා තියෙනවා. ඒ නිසා මත්ස්‍යයන් බෝවීම පවා මේ වන විට අඩුවෙලා. සමහර අවස්ථාවල ඉන්දියාවේ ධීවරයෝ ඇවිත් අපේ ධීවරයන්ගේ දැල් පවා කපාගෙන ගිහින් තියෙනවා. සාමාන්‍ය සුළු ධීවරයෝ මේ කාරණා නිසා බොහෝම අසරණයි. මිනිස්සුන්ගේ ආරක්ෂාවට රජයෙන් කිසිම පියවරක් අරගෙන නැහැ.

නිතරම අසන්නට ලැබෙන කුණු ප‍්‍රශ්නයට විසඳුමක් ලැබිලාද?

නගර සභාවෙන් සිදු කළ යුතු කුණු ඉවත් කිරීම සමහර කාලවලදී නියාමාකාරයෙන් වෙන්නේ නැහැ. මේ දිනවල නම් ඒ ගැටලූව නැහැ. නමුත් ඩෙංගු වසංගතය බොහෝම බරපතළ විදියට වර්ධනය වෙනවා. මීගමුවේ රෝහලේ හෘදය රෝග ඒකකයක් නැහැ. අපි දිගින් දිගටම මහින්ද රාජපක්ෂ, මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරුන්ගෙන් ඉල්ලීම් කළා මීගමුවේ රෝහල මධ්‍යම රජයට ගන්න කියලා. මධ්‍යම රජයට මීගමුව රෝහල ගත්තොත් පමණයි රෝහලට ප‍්‍රතිපාදන වැඩියෙන් ලැබෙන්නේ.

අධ්‍යාපනය සම්බන්ධයෙන් ඇති ගැටලූ මොනවාද?

අධ්‍යාපනයේ ශිෂ්‍ය කේන්ද්‍රීය ගැටලූ රාශියක් තියෙනවා. මීගමුවේ පාසල්වල බහුතරයක් ඉන්නේ වැඩබලන විදුහල්පතිවරුන්, ඒ වගේම ගුරු හිඟයක් තියෙනවා. අධ්‍යාපනයේ ගුණාත්මක වර්ධනය බොහෝම අඩුයි. මීගමුව කියන්නේ දේදුනු නගරයක්. හැම ජාතියකම මිනිස්සු බොහෝම සහජීවනයෙන් ජීවත් වෙනවා. නමුත් කටුවාපිටියේ පිපුරුණු බෝම්බයත් සමඟ මිනිස්සු කිහිපදෙනෙක් මීගමුවේ මිනිස්සු අතරේ ජාතිවාදය පතුරවන්න උත්සාහ කරනවා. එහෙත් මීගමුවේ මිනිස්සු ජාතිවාදයට යට වෙන්නේ නැතිව බොහෝම සමගියෙන් ඉන්න බව අපි සතුටින් කියන්න ඕනෑ.

එක චරිතයක් ඇවිත් වැඬේ අවුල් කළා : කෞශල්‍ය කුමාරසිංහ


කෞශල්‍ය කුමාරසිංහගේ දෙවැනි නවකතාව වන ‘නිම්නාගේ ඉතිහාසය’ වෙළඳපොළට නිකුත් වී තිබේ. මේ එම නවකතාව ලිවීමේ අත්දැකීම පිළිබඳව කළ සංවාදයකි.



නවකතාවේ ප‍්‍රධාන චරිතය වන නිම්නා උපත ලද දිනය විශේෂයි නේද?


නිම්නා කියන ගෑනු ළමයා උපදින්නේ 1989 නොවැම්බර් 9 වැනිදා. ඒ දවස ගෝලීයවත්, ලංකාවේත් ඉතිහාසයේ ඝෝෂාව වැඩි දවසක්. බර්ලින් තාප්පය බිඳවැටුණු දිනය කියලා ඓතිහාසිකව හඳුන්වන්නේ එදා. නැගෙනහිර ජර්මනිය හා බටහිර ජර්මනිය අතර දේශසීමා විවෘත කිරීමයි එදින සිද්ධවුණේ. ඒක තනි පුද්ගලයෙකුගේ උපත එතරම් තදින් නොදැනුණු දවසක්. න්‍යායිකව සලකමින් විසිවැනි සියවස අවසාන වන දිනය ලෙස ඒ දිනය හඳුන්වනවා. ලෝක දේශපාලනයෙහි නිදහස හා සමානත්මතාව අතර පසමිතුරුතාව අවසන් වෙලා නිදහස ජයගත් බව කීවේ බර්ලින් තාප්පය බිඳවැටීම යන සංකේතාත්මක සිදුවීමෙන් පසුව.


ෆ‍්‍රැන්සිස් ෆුකුයාමා වැනි විද්වතුන් ඉන්පස්සේ ඉතිහාසය අවසන් වූ බව කීවා. බදියු වැනි කෙනෙක් විසිවෙනි සියවසේ අවසානය ලෙස සංකේතවත් කරන්නේත් 1989 වර්ෂය. මේ වගේ න්‍යායාත්මක කරුණු නවකතාවේ නැහැ. එහෙත් ඇය උපදින්නේ ඒ අවුරුද්දේ. නවකතාව ඇගේ වයස අවුරුදු විසිපහක් වන තුරු ගමන් කරනවා. එහෙත් ඒ අවුරුදු විසිපහ තුළ අවුරුදු සීයක විතර කතාවක් තියෙනවා. ඇගේ මවගේ, මිත්තණියගේ සහ මී මිත්තණියගේ චරිත තියෙනවා. පිරිමි චරිත පවා එහි ඉන්නවා. එහෙත් මේ නවකතාවෙහි ගැහැනු චරිතවලට තියෙන අවධානය වැඩි බව මටත් ඇහෙනවා.


නවකතාවක් ලිවීම අත්දැකීමක් ලෙස ඔබට දැනෙන්නේ කොහොමද?


නවකතාවක් ලියන වෙලාව මම ජීවිතය බොහොම තීව‍්‍ර ලෙස විඳින වෙලාවක්. බොහොම රසවත්ව කරන වැඩක්. පළවැනි නවකතාවෙන් අවුරුදු පහකට පසුවයි දෙවැනි නවකතාව එළිදක්වන්නේ. පොතක් කියවන පාඨකයන්, ඒ ගැන ලියැවෙන විචාර, ඇතිවෙන සංවාද නවකතා ලියද්දී අත්‍යවශ්‍ය බව මම දන්නවා. ‘මේ රහස් කවුළුවෙන් එබෙන්න’ නවකතාව ගැන තවමත් විවිධ ප‍්‍රතිචාර එනවා. එය දෙමළ, හින්දි හා උර්දු භාෂාවලට පරිවර්තනය වූ නිසා නවකතාව ගැන විවිධ භාෂාවලින් කරපු සංවාදවලට පවා මම ගියා.


ඒ සංවාද තිබුණත් නැතත් ලිවීම කියන්නේ මගේ පැවැත්මේ කේන්ද්‍රීය දෙයක්. ලිවීම කියන්නේ කල්පනා කිරීම සඳහා තියෙන වෙනත් ක‍්‍රමයක්. ලියන කෙනෙකුට මා කියන දේ වැටහෙනවා. ලියද්දී ඇඟිලි තුඩු එක්ක බද්ධ වෙලා අකුරු ලෙස මතුවෙන ඇතැම් සිතිවිලි, නොලියන මොහොතක අපි කල්පනා කරද්දී එන්නේ නැහැ. ලියපු දෙයක් කියවන මොහොතක ඒ අදහස මම කලින් හිතපු එකක් නෙවෙයි නේද කියලා හිතනවා. ලිවීම තුළ වෙනම තර්කණයක් තියෙනවා. ඒ දැනුමට පිවිසීමේ හැකියාව ලැබෙන්නේ ලීවොත් විතරයි. ලීවීම තමන් නොදන්නා අඳුරු කලාපයකට ආලෝකයක් වැටීමක්.


ඔබේ පළමු නවකතාව ‘මේ රහස් කවුළුවෙන් එබෙන්න’ ගැන සැලකිය යුතු තරමේ සංවාදයක් ගොඩනැගුණා. ඒ සංවාදයෙහි උණුසුම තිබියදීම දෙවැනි නවකතාව එළිදක්වන්නට උත්සාහ නොකළේ ඇයි?


ලෝකයේ ඕනෑම නවකතාකරුවෙක් පළවැනි නවකතාව ලියා ඉතා කෙටි කාලයකින් දෙවැනි නවකතාව ලියනවා. මුල් නිර්මාණය ගැන මතකය යන්න කලින් තවත් නිර්මාණයක් වෙනවා. එසේ ලිවීම වරදක් නෙවෙයි, සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. අවුරුද්දකට වතාවක් පොතක් ලියන්න පුළුවන් නම් හොඳයි. ඒත් මට ඒක බැහැ.


ඔබ දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිකයෙකු වීමත්, විශ්වවිද්‍යාල කථිකාචාර්යවරයෙකු ලෙස ඔබට ඇති අත්දැකීමත් නවකතාවට බලපෑවාද?


මගේ අධ්‍යාපනික වැඩකටයුතු සහ මා කළ සමීක්ෂණ ආදියෙන් ලද දැනුමත්, මගේ සමාජ ක‍්‍රියාකාරිත්වයත් නවකතාවට පෝෂණය සැපයුවා. එහෙත් මගේ දේශපාලනයේදී, සමීක්ෂණයකදී හෝ අධ්‍යාපන කටයුත්තකදී ලියන්නේ නැති දේවල් බොහොමයක් නවකතාවේ තියෙනවා. ප‍්‍රබන්ධයක් ලියද්දී මට අනෙක් කලාපවලදී නොලියන දේවල් ලියන්න පුළුවන්. දේශපාලන, සමාජ ක‍්‍රියාකාරිකයෙක් වෙද්දී මට සීමාවක් තියෙනවා. ඒ සීමාව තුළ මා කියන දේවල් මෙන්ම නොකියන දේවල් තියෙනවා. නවකතාවට ඒ සීමා නැහැ.


උදාහරණයක් කීවොත්..


මම යම්කිසි දේශපාලන පක්ෂයකට යම් කාලයකදී පෙනීසිටින බව හිතමු. ඒ පක්ෂයට මේ නවකතාවේදී විවේචන පවතින්න ඉඩ තියෙනවා. මම එකඟ නොවෙන අදහස් මේ නවකතාවේ චරිතයකට තියෙන්න පුළුවන්. ජාතිවාදී ක‍්‍රියාකාරකම්වල යෙදෙන චරිතයක් සිටින බව හිතමු. මම ජාතිවාදයට විරුද්ධ වුණත් ඒ චරිතයෙහි බර රකින්නට මට සිද්ධවෙනවා. සමාජ ක‍්‍රියාකාරිකයෙක්ට සාමාන්‍ය සමාජයේදී ජාතිවාදී අදහස් තියෙන කෙනෙක්ව දැඩිව විවේචනය කරමින් කතාකරන්න පුළුවන්. එහෙත් නවකතාකරුවෙක්ට තමන්ගේ චරිතයකට එතරම් නපුරු වෙන්න බැහැ. අප බොහෝ නිර්මාණවලදී දකිනවා යම් නිර්මාණකරුවෙකුගේ අදහස් අනවශ්‍ය තැන්වලින් චරිතවලට බලපෑම් කරන බව. එහෙත් ඒ චරිතයටත් ජීවිතයක් තියෙනවා.


ලංකාවේ නිර්මාණවලදී බොහෝ චරිත නිර්මාණකරුවාගේ පූර්ව නිගමන මත පාලනය කෙරෙන බව පෙනෙනවා. ඒ චරිත කතාකරන දේවල් පවා නිර්මාණකරුවන්ගේ අධිකාරයට අහුවෙනවා…
එසේ කළොත්, ප‍්‍රචාරකවාදී ගතියක් එනවා නේද. අපට අදහස් තියෙන්න පුළුවන්.

නවකතාකරුවා ආගමට පක්ෂ හෝ විරුද්ධ කෙනෙක් වෙන්න පුළුවන්. ඒත් ආගමට බර අයිති චරිතයකට ස්වාධීන පැවැත්මක් තියෙනවා. ඇත්තටම නවකතාවක් ලියද්දී අපි මොනතරම් සැලසුම් හැදුවත්, සමහරවිට එක් චරිතයක් ඇවිල්ලා ඒ සැලසුම් සියල්ල අවුල් කරලා දාන්න පුළුවන්. චරිතයට ජීවිතයක් තියෙන නිසා. සමහර වෙලාවට පොත ඉවරවෙද්දී අපි අකමැති අදහස් තියෙන චරිතයක් ඉතා ශක්තිමත්ව මතුවෙන්නත් පුළුවන්.


මමංකාරය තදින් තියෙනවා නම්, හොඳ නවකතාවක් ලියන්න අමාරුයි. මට අනෙක් හැම චරිතයක් තුළටම දියවෙන්න පුළුවන්කම තියෙන්න ඕනෑ. දුබල මමංකාරයක් තිබීම වැදගත්. ඇතැම් නවකතාකරුවන්ගේ එදිනෙදා ජීවිතයේ මමංකාරය ඔවුන්ගේ නිර්මාණවල දකින්න පුළුවන්. එවැනි නවකතාකරුවන්ට නිර්මාණය අබිබවා මතුවෙන්න ඕනෑ. ඇත්තටම තවත් මනුෂ්‍යයෙක් හිතන විදිය නිරූපණය කිරීම අසීරු කටයුත්තක්. තවත් කෙනෙකු ලෝකය දකින විදියට ලෝකය දකින්න සිද්ධවෙනවා.


ඔබේ නවකතාවෙහි සිදුවීම් පෙළ කලින් හදාගත්ත ආකෘතියකට අනුව පෙළගස්වනවාද?


මම ගොඩක් අපිළිවෙළ කෙනෙක්. මම කටු සටහන් තොගයක් හදාගෙන ලියන කෙනෙක් නෙවෙයි. ඡුායාමය අදහසක් මට තියෙනවා. කෙටි සටහනකුත් තියෙනවා තමයි. එහෙත් ඒක මූලිකම අදහසක් විතරයි. මම නවකතා දෙකම ලීවේ පරිගණකයෙන්.


ඇත්තටම මේ නවකතාව මේ තරම් දිග ඉතිහාසයකට රැුගෙන යන්න මම සැලසුම් කළේ නැහැ. මගේ මුල් නවකතාව ලියද්දී පද්මි වැනි චරිතයකට දීර්ඝ ඉඩක් ලබාදෙන්න මම හිතුවේ නැහැ. ඇය පොඩි වැඩකට ආපු චරිතයක්. ඒත් ඇය දිගින් දිගටම කතාවේ රැුඳෙන්න ගත්තා. ඉන්පස්සේ ඒ චරිතය මා හදාගත් සැලසුම් සියල්ල අවුල් කළා.


මේ නවකතාවේත් එක චරිතයක් ඇවිත් වැඬේ අවුල් කළා. ඒ චරිතය පුංචි කටයුත්තකට ආවා. ඒත් පසුව එයා සම්පූර්ණයෙන්ම වැඬේ අතට ගත්තා. නැවත හැරිලා බලනකොට මේ නවකතාව ගැන මට තිබුණු මූලික අදහස තියෙනවා. ඒත් මම නොසිතූ බොහෝ දේවල් එකතු වෙලා තියෙනවා.


එහෙත් සටහන් තබාගැනීමත් වැදගත්. මම පොඩි නෝට් බුක් එකක් පාරේ යනකොටත්, ?ට නිදාගන්නකොටත් ළඟ තියාගන්නවා. යම් දෙබස් කොටසක්, යම් සිදුවීමක් මට ක්ෂණිකව මතක් වෙනවා. ඒක අමතක වෙන්න කලින් එහි ලියාගන්නවා. ඒ සටහන් බැලූවොත් කිසි කෙනෙක්ට වැටහෙන්නේ නැහැ. දැක්කොත් මට පිස්සු කියලා හිතයි. එතරම් අපිළිවෙළයි. සම්පූර්ණ කතාවේ ආකෘතිය මම සටහන් තබාගන්නේ නැහැ.


ඔබ ලියන්නේ පහළ මධ්‍යම පන්තික මිනිසුන්ගේ ඉතිහාසය. ප‍්‍රභූන්ගේ ඉතිහාසය ලියනවාට වඩා එය අසීරු කටයුත්තක් වුණාද?


මේක ඓතිහාසික නවකතාවක් බව මම කියන්නේ නැහැ. මගේ මූලික අවධානය වර්තමානය වටහාගැනීම. මේ වර්තමානය බිහිවන ක‍්‍රියාදාමය ගැන මම අවධානය යොමු කරනවා. කොළඹ නගරයේ මහා නිවාස අතරමැද්දේ තියෙන ඉතාම පුංචි පහළ මධ්‍යම පන්තික ගෙවල් දැකලා ඇති. නිම්නාගේ ගෙදර එවැන්නක්. මම නවකතාවට තෝරාගන්නේ කළුබෝවිල, කිරුළපන හා නුගේගොඩ ආශ‍්‍රිත කලාපය. මට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ සිට කළුබෝවිලට පයින් එන පුරුද්දක් තිබුණා. මහාචාර්ය ජයදේව උයන්ගොඩත් එහෙම එන කෙනෙක්. ඔහුත් මාත් එකට එන අවස්ථා තිබුණා. ඔහු සමග ගත කරන හැම මොහොතක්ම බුද්ධිමය මොහොතක් බවට පත්කිරීමේ හැකියාව ඔහුට තිබුණා.


ලංකාවේ ඉන්නවා ඒ වගේ ඇත්තටම විද්වතුන් යැයි හඳුන්වන්න පුළුවන් සුළුතරයක්. මහාචාර්ය උයන්ගොඩ ඒ සුළුතරය අතර ඉන්න කෙනෙක්. ඔහුට බුද්ධිමය තර්කණයක් පත්තියම් වෙලා තියෙනවා. ඔහු ඉතාම සාමාන්‍ය දෙයක් කියනවා. එහෙත් එය පසුපස න්‍යායාත්මක දැනුමකුත් තියෙන බව පේනවා. අපි දෙන්නා අර පාරේ ඇවිදගෙන එනකොට ඒ පාරෙදී කතාකළ දේවල් මට මේ ප‍්‍රදේශය තෝරාගැනීමට හේතු වුණා.


මම නවකතාව ලියන්න පටන්ගත්තාට පස්සේ ලේඛනාගාරයට ගිහින් පැරණි පුවත්පත් බැලූවා. පැරණි වෙළඳ දැන්වීම් ආදිය දැක්කා. ඊට අමතරව මම පශ්චාත් උපාධිය වෙනුවෙන් ආදරය සම්බන්ධයෙන් අධ්‍යයනය කරද්දී ආදරයේ ඉතිහාසය ගැනත් අධ්‍යයනය කළා. ලංකාවේ සාහිත්‍යයේදී ආදරයේ විකාශනය සිද්ධවුණ විදිය ගැන මා අධ්‍යයනය කළා.


යටත් විජිතකරණය කරන්නේ චින්තනමය ආක‍්‍රමණයක්. අපි ලෝකය දකින විදිය යටත් විජිතකරණයෙන් පස්සේ සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් වෙනවා. අපි අපේකමක් හොයන්න පටන්ගන්නේ ඒ ආක‍්‍රමණයෙන් පස්සේ. ජාතියක්, ආගමක්, එක ගැහැනියක් ආදිය ඒ පසුබිමෙහි හැදුණු රාමුවක්. මේ කතාවේ ඉන්න මිලිනෝනා කියන චරිතය ඒ රාමුවේ අග්ගිස්සේ ඉන්න කෙනෙක්. එහෙත් මෙහි ඉන්න අනෙක් චරිත සියල්ල ඒ රාමුව තුළ ඉන්නවා. මට යම් සිදුවීමක් ගැන කරුණු දැනගන්නට අවශ්‍යතාවක් ආවොත් කලින් පරම්පරාවේ අය සමග කතාබහ කළා. වැඩිපුරම මා එක්ක කතාකළ කෙනෙක් තමයි චන්ද්‍රා කළුආරච්චි මහත්මිය. ඇයත් එක්ක සාමාන්‍ය කතාබහක් පටන්ගන්නවා. ලක්ෂ්මන් විජේසේකර මහතාත් එවැනි කතාබහකට එක්වෙනවා.


ඔබ ආචාර්ය උපාධිය සඳහා ඉන්දියාවේ දිල්ලි නගරයට ගියා. එහි ගතකළ වසර කිහිපය නවකතාව ලිවීමට බලපෑවාද?


ඔය කාලයෙන් සැලකිය යුතු කාලසීමාවක් මහාචාර්ය ජයදේව උයන්ගොඩත් ඉන්දියාවේ හිටියා. අප නිතර මුණගැහුණා. අපි දෙන්නා හැන්දෑවට මුණගැහිලා කෑම කන ගමන් කතාකරනවා. නැත්නම් අපි ටිකක් ඇවිදින්න යනවා. සසංක පෙරේරා, ප‍්‍රදීප් ජෙගනාදන් ඇතුළු ඉන්දියාවේ හිටපු ලාංකිකයන් එක්ක කළ ගනුදෙනුව පවා බලපෑවා. ඊට අමතරව මේ කලාපීය චින්තනය තියෙන පිරිස් හමුවුණා. එවැනි මුණගැසීම්, අත්දැකීම් බෙදාගැනීම් එක්ක මේ නවකතාවට පොදු බවක් තියෙනවා. මගේ අත්සනින් පොත පළවුණාට ඒ පසුපස තවත් අය ඉන්නවා.


මට ගෙදරදී හෝ නවාතැනේදී ලියන්න බැහැ. ගෙදරදී ලියන්නට බැරි බව කීම ටිකක් බොළඳ අදහසක් ලෙස පෙනෙන්න පුළුවන්. මම ලියන්නේ කැෆේවලදී. හොඳ කැෆේ වෙන්න ඕනෑ නැහැ. මම සාමාන්‍ය බාර්වලදී පවා ලියනවා. දිල්ලියේ හිටියත්, මම බොහෝවිට දිල්ලියෙන් ටිකක් ඈතට ගිහින් ලීවා. රිෂිකේශ්, හිමාචල් වගේ පැත්තකට ගිහින් පොඩි හෝටලයක සති දෙකක් පමණ නැවතිලා එක දිගට වැඩකළා. දිල්ලියේ හිටියත් මම බොහෝවිට කැෆේ එකක එක දිගට වැඩ කරනවා. ඒවායේ ඉතාම අඩු මිලට තේ එකක් බොන ගමන් විවේකීව කාලය ගත කරන්න පුළුවන්. මම කතාබහට තේමා කරගන්න එදිනෙදා පරිසරයෙන් ඈත්වීම මට උදව්වක් වුණා. භෞතික යථාර්ථයෙන් ටිකක් ඈත්වෙලා, පරිකල්පනයට වැඩි ඉඩක් ලබාගැනීමට හැකි වුණා.

ලංකාවෙන් ඈත්වුණාම ලිවීමේදී විනයකුත් ඇතිවෙනවා. ලංකාවේදී යාළුවන්ව මුණගැහෙන්න සිද්ධවෙනවා. විවිධ දේවලට මැදිහත් වෙන්න වෙනවා. මේ නවකතාව මම අවුරුදු තුනහමාරක් තිස්සේ ලීව විශාල නවකතාවක්. ලංකාවේ හිටියා නම් කතාවෙහි සියලූ දේ හිසේ දරාගන්න අමාරුයි. විදේශගත වීම සෑහෙන පහසුවක්. පොතෙන් සීයට දහයක් පමණයි ලංකාවේදී ලීවේ. මම මුලින්ම කීවා ලිවීම රසවත් අත්දැකීමක් බව. ඒ අත්දැකීම මට දැන් හුරුවෙලා තියෙන්නේ ඇවිදිමින් ලිවීමෙහි.

ප‍්‍රසිද්ධ කළත්, නොකළත් පටිගත කිරීම සදාචාර විරෝධීයි

0
woman holding a smartphone with sound recorder on screen. All screen graphics are made up.


‘රජෙක් සහ ඇමතියෙක් වෙස්වලාගෙන යන අතරේ නිවසකින් කුඩු කෑවාලූ. රජු කුඩු කෑ විත්තිය කිසිවෙක්ට කියාගත නොහැකිව ඇමති පීඩාවෙන් සිටියාලූ. පීඩාව දරාගන්නට බැරිම තැන හිතේ බර නැතිවෙන්නට බෙනයකට ඒ බව කියා කෑගැසුවාලූ. තවත් මිනිසෙක් ඒ බෙනය කපා බෙරයක් හැදුවාලූ. ඒ බෙරය වාදනය කරද්දී රජා කුඩු කෑ බවට ඇමතිගේ කෑගැසීම බෙර වාදනයෙන් ඇහෙන්නට ගත්තාලූ. කුඩු කෑ විත්තිය රටම දැනගත්තාලූ.‘


කුඩු කෑ විත්තිය යන නමින් ප‍්‍රකට ඉහත කී කතාවෙහි එන්නේ රජතුමාගේ පෞද්ගලිකත්වය පිළිබඳ අතිශය රහසිගත කාරණයක් නොසිතූ ලෙස හෙළිදරව් වූ ආකාරයය. රජතුමාගේ රහස රටට කියන්නට ඇමතිට කිසිදු ඕනෑකමක් තිබී නැත. එහෙත් ඔහු ඒ පෞද්ගලික කාරණාව තමා තුළ තබා නොගෙන, එකම එක තැනක තැන්පත් කර ඇත. එසේ තැන්පත් කිරීමම ඒ රහස ප‍්‍රසිද්ධ වීමට හේතු විය.

රන්ජන් රාමනායක මන්ත‍්‍රීවරයාගේ ¥රකථන ඇමතුම් ප‍්‍රසිද්ධ කිරීමෙන් පසුව එලෙස ඇමතුම් පටිගත කිරීමට අදාල නීතිමය තත්වය, සදාචාරාත්මක පසුබිම ආදිය ගැන බොහෝ දෙනෙක් අවධානය යොමු කරති. එහෙත් මෙවැනි දත්තයක ආරක්ෂාව ගැනත් අප කල්පනා කළ යුතුය.
ලංකාවේ බොහෝ දෙනෙකු තමන්ගේ ස්මාර්ට් ජංගම ¥රකථනවල ඇමතුම් පටිගත කෙරෙන අන්දමේ ඇප්ලිකේෂන් ක‍්‍රියාත්මකව තබාගෙන සිටින බව නොරහසකි. ඇමතුම් පටිගත කරන්නෝ ලංකාවේ බොහෝය. ඇමතුම් පටිගත කිරීම පමණක් නොව, තමන්ගේ හෝ තවත් කෙනෙකුගේ රහසිගත ඡුායාරූප, වීඩියෝ මෙන්ම හඬපටද රහසිගතව ළඟ තබාගන්නෝ සිටිති. ඒ බොහෝ දෙනෙකු ඉන්නේ එම දත්ත මාධ්‍යවලින් ප‍්‍රසිද්ධ කිරීම තබා, තමන්ගේ මිතුරු මිතුරියන් අතර ප‍්‍රසිද්ධ කිරීමටවත් කැමැත්තෙන් නොවේ.


තමන් ප‍්‍රසිද්ධ පුද්ගලයෙකු නොවුණත්, එවැනි ඇතැම් හඬපටයක් තුන්වැනි පාර්ශ්වයකට අසන්නට ලැබුණොත්, ගැටලූවක් ඇතිවිය හැකිය. නැතිනම් එවැනි ඡුායාරූපයක් තුන්වැනි පාර්ශ්වයකට දකින්නට ලැබුණොත් ගැටලූවක් විය හැකිය.


තමන්ගේ රහසිගත ජීවිතයට අදාල දත්තයක් නිර්මාණය කරන්නේ (පටිගත කිරීමක් හෝ ඡුායාරූප ගැනීමක් * ඒ දත්තයේ ආරක්ෂාව ගැන දැඩි විශ්වාසයකිනි. අප මුලින්ම කී රජු, බෙනයට කෑගැසුවා සේය.


එහෙත් නූතන ලෝකයෙහි එවැනි දත්තයක් නිර්මාණය කිරීමම එය තුන්වැනි පාර්ශ්වයකට විවෘත කිරීමේ අවදානමට දොරටු විවර කරගැනීමක් බව සිහි තබාගත යුතුය. ඔබ නිර්මාණය කරන්නේ තොරතුරකි. එය රහසිගත තොරතුරක් නම්, ඩිජිටල් මාධ්‍යයකට එය එකතු කිරීමම අවදානමට අත වැනීමකි.


උදාහරණයක් ලෙස තරුණ තරුණියන්ගේ නිරුවත් දර්ශන ආදිය අන්තර්ජාලයට එකතු වෙන්නේ ඒ අවදානම ගැන අවබෝධයක් නැතිව ඔවුන් දත්ත නිර්මාණය කරන නිසාය.
එලෙස නිර්මාණය කරන දත්තයක් මකා දැමීම හෙවත් ඩිලීට් කිරීමක් කළත්, එය නැවත නිර්මාණය කළ හැකිය. ඒ දත්තය තිබුණු පරිගණනය හෝ ¥රකථනය අත්හැර දමා කුණු බක්කියකට දැමුවොත්, කුණු බක්කියෙන් වුව නැවත ඒ දත්තය සොයාගැනීමේ හැකියාව ඇත. කිසිවෙක් අතට ¥රකථනයක් නොදුන්නත් බ්ලූටූත්, වයිෆයි, ඉන්ෆ‍්‍රාරෙඞ් හෝ ඉන්ටර්නෙට් වැනි මාර්ගවලින් ඔබ අතැති යන්ත‍්‍රයට රිංගා දත්ත සොරකම් කළ හැකිය. කෙතරම් ශක්තිමත් මුරපද යෙදුවත් ඒවා කඩා දත්ත සොරකම් කළ හැකිය.


ඒ නූතන ලෝකයේ හැටිය. ඒ නිසා ඔබ දත්තයක් නිර්මාණය කරන මොහොතේදීම, එය ප‍්‍රසිද්ධ වීමේ අවදානමට නිරාවරණය වී හමාරය. ඔබ නිර්මාණය කරන්නේ ඔබේම පෞද්ගලිකත්වයට අදාල දත්තයක් (ඔබේම ඡුායාරූපයක්, වීඩියෝවක් හෝ හඬපටයක්* නම් අවදානම අයිති ඔබට පමණය.


ජනකතාවේ සිටි ඇමති බෙනයට කෑ ගසා කීවේ තමන් කුඩු කෑ විත්තිය පමණක් නම් නිර්මාණය කර ඇත්තේ තමාට හානිවෙන දත්තයක් පමණි. එහෙත් එදා ඒ ඇමතිවරයා රජුගේ පෞද්ගලිකත්වය පිළිබඳ කතාවක් රජුගේ අවසරයත් නැතිව බෙනයට කියමින් අසාධාරණ ලෙස රජතුමාත් අමාරුවේ දමා ඇත.


සදාචාරය පිළිබඳ කතාවට ආ යුත්තේ එතැනින්ය. ඩිජිටල් දත්තයක් ආරක්ෂා කරගැනීම අතිශය අසීරු නිසාම, දෙවැන්නෙකුගේ අවසරයක් නැතිව ඒ කෙනාගේ පෞද්ගලිකත්වයට හානිවන දත්තයක් නිර්මාණය කළොත් ඔබ සදාචාර විරෝධී ක‍්‍රියාවක් කර ඇත. ඔබට ඒ දත්තය ප‍්‍රසිද්ධ කිරීමේ වුවමනාව තිබුණත් නැතත්, ඔබ කර ඇත්තේ බරපතළ වරදකි.


මෙය මැතිඇමතිවරුන්ට හෝ ප‍්‍රසිද්ධ පුද්ගලයන්ට පමණක් අදාල නොවේ. මිතුරු මිතුරියන් අතර, පවුලේ උදවිය අතර වුව පෞද්ගලික දත්තයක් හුවමාරු වුණොත් හානියක් සිදුවිය හැකිය. තාක්ෂණය අත තබාගත් ඕනෑ අයෙකුට මේ කතාව අදාළ වන්නේ ඒ නිසාය.

අමිල රත්නායක

එක්සත් වාමාංශික පෙරමුණ බලවේගයෙන් ඉවත් වෙයි

0

එක්සත් වාමාංශික පෙරමුණේ මධ්‍යම කාරක සභාව ජනවාරි 12 වැනි දින රැුස්වී ජාතික ජන බලවේගයෙන් ඉවත් විය යුතු බවට යෝජනාවක් වැඩි ඡුන්දයෙන් සම්මත කරගෙන ඇතැ’යි වාර්තා වේ. එහෙත් ජාතික ජන බලවේගයේ ප‍්‍රධාන දේශපාලන පක්‍ෂය වන ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සමග තවදුරටත් දේශපාලන සම්බන්ධතා පැවැත්විය යුතු යැයිද එහිදී තීරණය වී ඇත.

මීට පෙර පසුගිය වසරේ ඔක්තෝබර් 23 වැනිදා රැුස්වූ එහි මධ්‍යම කාරක සභාව, ජනාධිපති අපේක්‍ෂක සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාට සහාය දිය යුතු යැයි තීරණය කළේය. එය ඒ වන තෙක් එම පක්‍ෂය පවත්වාගෙන ආ ජාතික ජන බලවේගයේ අපේක්‍ෂකයාට සහාය දිය යුතු යැයි කියන ස්ථාවරයෙන් වෙන්වීමකි.

12 වැනිදා පැවැති මධ්‍යම කාරක සභාවේදී පක්‍ෂයේ නව ලේකම්වරයා හැටියට කීර්ති කාරියවසම් මහතා වැඩි ඡුන්දයෙන් පත්වී තිබේ.

ජාතික ජන බලවේගය සමග තවදුරටත් එක්ව කටයුතු කළ යුතු යැයි මතය දරන පක්‍ෂයේ කණ්ඩායමට සිය මතය පක්‍ෂය තුළ දැරීමට අවසරද එම මධ්‍යම කාරක සභා රැුස්වීමේදී ලබා දී ඇත.

අරුණ ජයවර්ධන

නෙළුම් කුලූන අවට ඉඩම් විකිණේ

0

බේරේ වැවට යාබදව ලේක්හවුස් ආයතනය ඉදිරිපිට ඇති ඉඩමත්, එතැන් සිට නෙළුම් කුලූන දක්වා බේරේ වැව ආසන්නව ඇති තවත් ඉඩම් කැබලි කිහිපයකුත් විදේශීය සමාගම් සඳහා ලබාදීමට ආණ්ඩුව ක‍්‍රියා කරමින් ඇතැයි වාර්තා වෙයි.

එම ඉඩම් කැබලිවල සම්පූර්ණ ප‍්‍රමාණය අක්කර 20කට වඩා වැඩි බව පැවසෙන අතර එය 99 අවුරුදු බදු පදනම යටතේ විදේශීය සමාගම් සඳහා ලබාදීමට සැලසුම් කර ඇති බව වැඩිදුරටත් වාර්තා වෙයි.

මෙම ඉඩම් කැබලි අතර ඇති ලේක්හවුස් ආයතනය ඉදිරිපිට ඇති ඉඩම කුප‍්‍රකට කැසිනෝ ව්‍යාපාරික ජෙම්ස් පැකර්ට කැසිනෝ ක‍්‍රීඩාවද ඇතුළත් මිශ‍්‍ර සංවර්ධන ව්‍යාපෘතියක් සඳහා මීට පෙර ලබාදීමට උත්සාහ කළ ඉඩම වේ. එය පසුගිය යහපාලන ආණ්ඩුව කාලයේ නාගරික සංවර්ධන අධිකාරිය රවී විජේරත්න මහතාගෙන් අත්පත් කරගෙන ‘බැලූනා’ නම් ජපන් සමාගමකට රුපියල් බිලියන 3.2කට බදු දී තිබුණි.

ඊට අමතරව පසුගිය රජය කාලයේ නාගරික සංවර්ධන අධිකාරිය සතුව තිබුණු සතොස ඉඩම, බ්ලූමැන්ඩල් ඉඩමක් සඳහා වරාය අධිකාරිය නාගරික සංවර්ධන අධිකාරිය වෙත හිලව්වට ලබාදුන් ඉඩම් කැබලි කිහිපයක් විකිණීමට නියමිත ඉඩම් අතර වේ.

සුරා බදු ප‍්‍රධානියාට විරෝධය

0

සුරාබදු දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල්වරයා ලෙස ඒ. බෝදරගම මහතා පත්කිරීම සම්බන්ධයෙන් ශ‍්‍රී ලංකා පරිපාලන නිලධාරීන්ගේ සංගමය සිය විරෝධය පළ කර ඇත.

ඒ සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයාට හා අගමැතිවරයාට ලිපියක් යවමින් පරිපාලන නිලධාරීන්ගේ සංගමය පෙන්වාදී ඇත්තේ සුරාබදු දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල් තනතුර ශ‍්‍රී ලංකා පරිපාලන සේවයේ නිලධාරියෙකු හෙබවිය යුතු තනතුරක් බවයි. නව සුරාබදු අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල්වරයා ලෙස පත්කර ඇති ඒ බෝදරගම මහතා ශ‍්‍රී ලංකා පරිපාලන සේවයේ නිලධාරියෙකු නොවන නිසා එම තනතුරට නුසුදුසු බවද එහි සඳහන් කර තිබේ.

එම තනතුර සඳහා සුදුසු පරිපාලන නිලධාරියෙකු කඩිනමින්  පත්කරන ලෙසද එම ලිපිය මගින් පරිපාලන නිලධාරීන්ගේ සංගමය ජනාධිපතිවරයාගෙන් හා අගමැතිවරයාගෙන් ඉල්ලා ඇත.

මේ සම්බන්ධයෙන් කළ විමසීමකදී පරිපාලන සේවා සංගමයේ සභාපති රෝහණ සිල්වා ප‍්‍රකාශ කළේ අතීතයේද මෙවැනි නුසුදුසු පුද්ගලයන් පෞද්ගලික වාසි තකා පත්කර ඇති නමුත් නව රජය එවැනි ප‍්‍රතිපත්ති ක‍්‍රියාත්මක නොකළ යුතු බවත්ය.

අනුරුද්ධිකා දිල්රංගි

වැඩිකළ විශ‍්‍රාම වැටුප නෑ

savings,money concept,coins in a jar

රජයේ මූල්‍ය හිඟයක් පවතින හෙයින් ජනවාරි මාසයේ සිට රජයේ විශ‍්‍රාමිකයන්ට ගෙවීමට තීරණය කර තිබූ විශ‍්‍රාම වැටුප් වැඩිවීම ලබා දී නැත.

මෙම විශ‍්‍රාම වැටුප් වැඩිවීම 2020 ජනවාරි සිට ලබාදෙන බවට තීරණය කර තිබුණේ 2019 නොවැම්බර් 11 වන දින පැවැති අමාත්‍ය මණ්ඩල රැුස්විමේදීය. ඒ පිළිබඳව රාජ්‍ය පරිපාලන අමාත්‍යාංශයේ චක‍්‍රලේඛය නිකුත් කර ඇත්තේ 2019 දෙසැම්බර් 10 වැනිදාය.

එම විශ‍්‍රාම වැටුප් වැඩිවීම ලැබීමට නියමිතව තිබුණේ 2016 ජනවාරි 01 වන දින සිට 2020 ජනවාරි 01 වන දින තෙක් විශ‍්‍රාම ගැනීමට නියමිත නිලධාරීන්ටය.

මේ පිළිබඳව විශ‍්‍රාම වැටුප් දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරියෙකුගෙන් අනිද්දා කළ විමසීමකදී  ඔහු ප‍්‍රකාශ කළේ සංශෝධනය විය යුතු විශ‍්‍රාම වැටුප් පිළිබඳව වාර්තාවක් මේ වන විට රාජ්‍ය පරිපාලන, ස්වදේශ කටයුතු පලාත් සභා සහ පළාත් පාලන අමාත්‍යංශය වෙත යවා ඇති බවය.