මේරියන්ස්කරණය වනාහි – නලීන් පෙරේරා සමග කතාබහක්..!

February 19, 2024

මේ දවස්වල රසිකයන් අතර ඉතාමත් ජනප්‍රිය වෙලා තියෙන ඔබගේ “කඩියෝ ඩියෝ ඩියෝ” අලුත්ම සිංදුවෙන්ම කතාව පටන් ගනිමු.

“කඩියෝ ඩියෝ” මගේ අලුත්ම සිංදුව. මේ සිංදුවේ පදමාලාව නිසා තමයි මම තනුවක් දාන්න කැමති වුණේ. පදමාලා නිතර දෙවේලේ මගේ අතට ලැබෙනවා. නමුත් මේ කඩියෝ ඩියෝ සිංදුවේ පදමාලාව හරි අමුතුයි. ඒ වෙනස මම දැක්කා. වෙනම ආරෙකට වෙනම ලීලාවකට ලියවෙච්ච පද පේළි ටිකක්. මේ සිංදුව ලිව්වේ මගේ මිතුරෙක් වන අතුල කල්දෙමුල්ල. එයා ඉන්නේ ඕස්ටේ්‍රලියාවේ සිඩ්නි නුවර. මීට කලිනුත් ඔහු මට ගීතයක් ලියලා දුන්නා. “සුන්දරයි සුන්දරී” ගීතය ලිව්වේ අතුල. සෑහෙන්න කාලයකට පස්සේ මට ලස්සන වචන ටිකක් ලැබුණාට පස්සේ ඒකෙන් මොකක් හරි කරන්න ඕනෑ කියලා හිතුණා. මේ පද මාලාවට මෙලඩිය දැම්මේ නවසීලන්තයේ දී. මෙලඩිය දැම්මට පස්සේ භාතිය සහ සන්තූෂ්ව හමුවුණා කැනඩාවෙදී ටුවර් එකකට ගිය වෙලාවක. මෙලඩියත් එක්ක පොඩ්ඩක් සිංදුව ගැන කතා කරද්දි තමයි භාතිය මට කිව්වේ මේක මරු වැඩක් කියලා. එතැනින් තමයි වැඩේ පත්තුවෙන තැනට කර ගන්න පුළුවන් වුණේ.

මේක ඩාන්ස් සෝං එකක්. සිංදුවෙත් තියෙන්නේ සරල තේරුමක්. නිකන් ඔහේ ඉන්නේ නැතුව ජීවිතය විඳගන්න කියන දේ තමයි සිංදුව පුරාවටම කියන්නේ. වෙනම ආරෙකට කියන, නිදහසේ ජීවත්වෙන්න කියලා කියන ලස්සන කතාවක් සිංදුව ඇතුළේ තියෙනවා. මම කැමතියි ඒ සරල බවට. මම හැමදාම ඒ වගේ ගීත ගායනා කළ කෙනෙක්. මිනිස්සු ඒ සිංදුව අද වෙද්දි තදින් වැළඳගෙන තියෙනවා. පොඩි ළමයා පවා ඒ සිංදුවෙන් සතුටු වෙනවා දකිද්දි මට ලොකු තෘප්තියක් ආස්වාදයක් දැනෙනවා. අපි අපේ ජීවිතයේ වැඩි හරියක්ම සංගීතයත් එක්ක තමයි හිටියේ. එතැනදි හැමදාම දෙයක් කරන්න උත්සාහ ගත්තේ මිනිස්සුන්ගේ සතුට වෙනුවෙන්. ඉතින් මේ ගත්ත උත්සාහය අද වෙද්දි සාර්ථක වෙලා තියෙනවා.

කණ්ඩායම් සංගීතය ගැන කතා කරද්දි සංගීතයේ අනන්‍යතාවක් ගොඩනංවාගෙන පැමිණීම ඉතාමත් වැදගත්. මේරියන්ස් එක්ක ඒ හදාගත්ත අනන්‍යතාව ගැන අපිට පුළුවන් කතාකරන්න.

සංගීත අනන්‍යතාව ගැන කතා කරන්න කලින් එතැනට යන්න තමා තුළ ටේස්ට් එකක් තියෙන්නට ඕනෑ. ඒ ටේස්ට් එක මත තමයි සියල්ලම ගොඩනැගෙන්නේ. මගේ අවුරුදු 35ක සංගීත ඉතිහාසයේ මේරියන්ස් සංගීත කණ්ඩායමේ ශිල්පීන් 10ක් 12ක් විතරම සංගීත කණ්ඩායමේ ඉඳලා ගිහින් තියෙනවා. හැබැයි ඒ වෙනුවට මොන සාමාජිකයා ආවත් මේරියන්ස් රසය තියා ගන්න මම වගබලා ගත්තා. චෙෆ්ලා වෙනස් වුණාට රෙසිපිය වෙනස් වෙන්න බැහැනේ. ඒ රසය ආරක්ෂා කර ගැනීම නායකයෙක් සතු වගකීමක්. මේ වෙනකොට සංගීත කණ්ඩායමේ අවුරුදු 20ට වැඩි කාලයක් හිටපු ශිල්පීන් ඉන්නවා.

අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ එකට වැඩ කරලා අපි එක රිද්මයකට එක තාලයකට හැඩගැහිලා තියෙනවා. ඒකත් හේතුවක් වෙනවා අනන්‍යතාව තබාගෙන මේ දක්වා පැමිණීමට. මට විවිධ මාදිලියේ වාදන ශිල්පීන් මට මුණගැහිලා තියෙනවා. මට ඔවුන් කලින් කොහේද හිටියේ කියන එක අදාළ නැහැ. හැබැයි ඉන්න තැන වැඩේ වෙන්න ඕනෑ මෙහෙමයි කියන දේ සාකච්ඡා කරලා, පුහුණුවීම්වලදී ගැටලු අඩුපාඩු තියෙනවානම් ඒවා හදාගෙන, මගේ කනට ඇහෙන දේවල් එක්ක මම සතුටු වෙනවනම් ඒ විදිය හොඳයි කියලා, අනෙක් අයත් එක්කත් කතා කරලා අපි ඒ දේවල් රෙසිපියට ගන්නවා. ඒ වගේම තමයි, බෑන්ඩ් එකේ ඉන්න අනෙක් අයටත් රහක් තියෙන්න ඕනෑ මම වගේ කෙනෙක් එක්ක වැඩ කරන්න. ඒ අයට රහක් නැත්නම්, මම මොනතරම් රහ ඉල්ලුවත් ඒගොල්ලන්ට රහ දෙන්න දන්නේ නැහැ. හැබැයි මේරියන්ස් බෑන්ඩ් එකේ ඉන්නේ රසය මොකද්ද කියලා හොඳට දන්න පිරිසක්. ඒ නිසා තමයි මම කලින් කියපු රෙසිපිය මේ වගේ ලෙවෙල් එකකට හදා ගන්න පුළුවන් වෙලා තියෙන්නේ.

අපි අපේ ඔරිජිනල් සිංදුවට අමතරව කවර් සෝන්ස් කරන්න පුළුවන්, ටැමිල්, හින්දි, ඉංග්‍රීසි සිංදුත් කරන්න පුළුවන්, නමුත් මේ හැම දෙයක්ම එළියට යන්නේ මේරියන්ස්කරණයක් වෙලා. ඒක අපේ ටේස්ට් එකට දාගෙන තමයි අපි ඒක අලුත් නිෂ්පාදනයක් විදියට ගේන්නේ. උදාහරණයක් විදියට ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන කියන්නේ මේ ක්ෂේත්‍රය තුළ ලොකු ඊරා එකක් නිර්මාණය කරපු යුග පුරුෂයෙක්. එතුමාගේ මිනිස්සු ගොඩක් ආදරය කරන නිර්මාණ අපි ඒවා අපේ කරගෙන ඉදිරිපත් කරනවා. ඒ 2008 ක්ලැරන්ස් අන්ප්ලග් කරන කාලයේ. ඒවා දුන්නේ මේරියන්ස් රහට. මිනිස්සු ඒවා වැළඳගත්තේ ඒ රසය නිසයි. ඒක තමයි එතන තියෙන බියුටි එක. ඒක හැඩ ගස්සවා ගන්නේ අපි ඇතුළෙන්මයි. ඒ ඩිසිප්ලින් එක අපි ගාව තියෙන්න ඕනෑ. නැත්නම් හිතෙන හිතෙන විදියට කරන්න ගියොත් සංගීතය අයාලේ යනවා. කිසියම් වූ සංයමයකින් සංගීතමය විනයක් තියාගෙන, ඒ දේ කරන නිසා තමයි අවසානයේ මේරියන්ස් රසයක් විදියට එළියට යන්නේ.

මේරියන්ස්ලාට අනුව ඔබ ඒ මතු කළ සංගීතමය විනය ගැන තවදුරටත් කතාකළොත්..

මම හිතන්නේ සංගීතමය විනය කියන දේ ගොඩනැගෙන්නේම අත්දැකීම් තුළින්. තරුණ සංගීත කණ්ඩායම් ඔබ කියන ප්‍රශ්නය තුළ ඉන්නවා. මටත් ඒවා ඇහෙනවා. අපි වුණත් අපේ ආරම්භක යුගයේ දී නොතේරිච්ච ගොඩක් දේවල් කළා. අපිට වැරදිච්ච ගොඩක් දේවල් නිසා තමයි අපි හරි දේ හොයන්න පුරුදු වුණේ. ඒ නිසා මම හිතනවා නවක සංගීත කණ්ඩායම්වලටත් අත්දැකීම් එකතුවෙනකොට, ඔවුන්ට ලෝකය තුළ තියෙන සංගීතය ඇහෙනකොට, මම හිතනවා පුරුදු සංගීත චර්යාව කාලයත් එක්ක වෙනස් පැත්තකට යාවි කියලා. ඒක හොඳටයි නරකටයි දෙකටම බලපානවා. මගේ ඇස් දෙකට දැකලා තියෙනවා අපේ ආරම්භක කාලයේ හොඳටම කළ සංගීත කණ්ඩායම්, පසු කාලීනව සංගීතයෙන් පිරිහිලා ගිහිල්ලා තියෙනවා. ඒ වගේම සමහර සංගීත කණ්ඩායම් දිනෙන් දින ඔවුන්ගේ මියුසික් කොලිටි එක ප්‍රගුණ කරගෙන ඇවිත් තියෙනවා. ඒක තමා සතුව තියෙන වගකීමක් මේ සුක්කානම මොන පැත්තටද කරකවන්න ඕනෑ කියලා. සංගීත විනයක් ඇතිව කරනවාද නැතිනම් ඒ සංගීතයට දස වද දීලා කාලා දානවාද කියලා තීරණය කරන්නේ තමාමයි. වෙනස්කම් කරන්න ඕනෑ කියලා මිනිස්සුන්ට විඳින්න බැරි විදියට වෙනස්කම් කළොත් ඒක යා දෙන්නේ නෑ. ඉතාම කෙටි කාලයක් තුළ ඒ සංගීතය මැරිලා යනවා. ඒ වගේ දේවල් මගේ අවුරුදු 35ක කාලය තුළ ඇති තරම් දැකලා තියෙනවා, ඇහිලා තියෙනවා. එහෙමයි කියලා අපිට ඒවා විවේචනය කර කර ඉන්න බැහැ. අපිට කළ හැකි හොඳ දෙයක් තියෙනවානම් ඒක කරලා පෙන්වන එකයි කළ යුත්තේ.

මිනිස්සුන්ව කුමක් හෝ රිද්මයකට නටවනවා ඇරෙන්න සංගීතයේ තිබෙන සෞදර්යයකට ගෙනියන්න බැරිද, විශේෂයෙන්ම කණ්ඩායම් සංගීත කාලාවේ එළිමහන් ප්‍රසංගවල දී..

බැරිකම නෙවෙයි. ඒකට ප්‍රධාන හේතුව තමයි, තමාගේ කන් දෙකට ඇහෙන දේ හරියි කියලා තීරණය කළ අයට ඇහිලා තියෙන මියුසික් එක තමයි ඒක. මියුසික් කියන දේ පදනම් කරගෙන ගොඩනැගෙන පිරිසකුත් ඉන්නවා. ඔවුන් අහලා තියෙන්නේ මේ ලෝකේ සංගීතයෙන් බොහොම සීමා සහිත ප්‍රමාණයක්. මට මතකයි අන්ප්ලග් කොන්සට් එක පටන් ගන්න කලින් අපි ලෝකයේ විවිධ සංගීතයන් ඇහුවා. මේගොල්ලෝ කොහොමද මේ දේවල් කරලා තියෙන්නේ, මෙච්චර රසයක් එන්නේ කොහොමද කියන දේවල් හොයලා, ඒවාට ට්‍රයි කරලා සංගීතය පැත්තෙන් වගේම තාක්ෂණය පැත්තෙනුත් ගොඩක් දේවල් හොයන්න පුරුදු වුණා. ඒ රසය එතනට ගේන්න.

ඔබ කලින් කිව්ව විනයක් නැතිව ඇහෙන සංගීතය තුළ මම දකින්නේ ඒ සංගීතයෙන් එළියට දෙන්නේ ඔවුන් සංගීතය අහලා තියෙන ප්‍රමාණය කියලයි. සංගීතය කියන්නේ පුදුමාකාර දිව්‍ය ඖෂධයක් වගේ දෙයක්. මිහිරක් විඳින්න තමයි සංගීතය තියෙන්නේ. ඒක පදනම් කරගෙනවත් හිතනවානම් අඩුම තරමේ තමා තුළ ස්වයංවිනයක් ගොඩනැගෙනවා ඒ සංගීත භාවිතයේ. නමුත් ඒ දේ වත් අහන්නේ නැතිව ඇහෙන දේ ගිරව් වගේ ඒකම අරගෙන අනිත් පැත්තට දාගෙන තලනවානම් මම හිතන්නේ ඒක සංගීතය නෙවෙයි තනිකරම කොපිය අනිත් පැත්තට තියලා ගහනවා වගේ දෙයක්. මම දන්නවා මගේ සංගීත කණ්ඩායම තුළ දවස ගානේ රසයට ඉඩකඩ හදලා දෙන්න පුදුමාකාර වෙහෙස මහන්සියක් ගන්නවා. පරණ සිංදුවක් අපි දොළොස් පාරක් වාදනය කරලා, දොළොස්වෙනි වතාවේ දී තව රහට ඇහෙන තැනක් තියෙනවානම් අන්න ඒ තැන මතු කරන්න තමයි අපි උත්සාහ කරන්නේ. තව කෙනෙක් මේක අහනවානේ, විඳිනවානේ කියලා හිතලා තමයි අපි අපේ සංගීතය කරන්නේ හැම වෙලාවකම. එතකොට ඒ හරි දේ එළියට එනවා.

එළිමහන් සංගීත කලාවෙන් පොඩ්ඩක් බ්‍රේක් කරලා අලුත් විදියට සංගීතය පටන් ගත්තානේ. දැන් නැවත වතාවක් එළිමහන් සංගීත කලාවට එන්න තීරණය කරලා තියෙනවාද? ඒ ගැනත් දැනගන්න කැමතියි.

එළිමහනට නැවත එන්න තීරණයක් අරගෙන හොරණ තක්ෂිලාවේ, ජනවාරි 11 අවුට් ඩෝ කොන්සට් එකක් පවත්වනවා. නමුත් ඒක කොන්සට් එකක්. ඒ කොන්සට් එක ඇතුළේ බෑන්ඩ් එකේ රාජකාරි ගොඩක් තියෙනවා. අපේ ඇඳුම් මාරු වෙනවා, විෂුවල් ඉම්පැක්ට් එකක් ලොකුවට හදලා තියෙනවා, ලයිටින් පැත්තත් මෙගා වැඩක් ඒ වගේම සංගීතයේ මුසුව. මේ සියල්ලම තුළින් බලන් ඉන්න කෙනාට උපරිම රසයක් දැනෙන විදියට ඒ කොන්සට් එක හදලා තියෙනවා. ඒක නිසා තවත් විදියක එළිමහන් සංගීත ප්‍රසංගයක්ම නෙමෙයි මේක. මාසයේ දවස් තිහේම සංගීත වැඩ කරපු සංගීත කණ්ඩායමක් මේරියන්ස් කියන්නේ. ඒ වැඩ ඕනෑවටත් වැඩිය තියෙද්දි තමයි අපි වෙනස් මාවතක් හොයන්න ගත්තේ. අපි ඒ විදියේ රිස්ක් එකක් ගත්තේ ඒ වෙනස හොයන්න වුවමනාව තිබුණ නිසා. අපි මේ වෙනකොට අවුරුදු 13 කට වැඩි කාලයක් එළිමහනේ සෙල්ලම් කරලා නැහැ. දැන් අපිට ඒ බ්‍රේක් එක හොඳ දෙයක් වුණා නව මුහුණුවරකින් නැවත එළිමහනට එන්න. ඉතින් අපි ඒ නව මුහුණුවර අරගෙන තමයි මේ එන්න යන්නේ.

ඇන්තනී වෙරංග පුෂ්පික

යාළුයි අපි යාළුයි…!

සංස්කාරක

February 19, 2024

ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක ඇතුළු නියෝජිතයන් කණ්ඩායමේ ඉන්දීය සංචාරය, ලංකාවේ දේශපාලනය තුළ යම් කැළඹිල්ලක් මේ මොහොතේ ඇති කර තිබේ. එය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හා ජාතික ජන බලවේගය විසින් හා ඔවුන්ගේ සමාජ මාධ්‍ය දායක සභා විසින් සැලසුම් සහගතව ඇතිකරන ලද කැළඹිල්ලකි. ඒ කැළඹිල්ල තුළ දේශපාලන මනසක් ඇතියවුන්ට සතුටු විය හැකි විවිධ තර්ක, විතර්ක, විවේචන රැසක් හුවමාරු වනුද දක්නට ලැබේ.

දිසානායක මහතා ඉන්දියාවට යාම, එම පක්‍ෂය අත්පත් කරගත් මහා ජයග්‍රහණයක් ලෙස දකින ජවිපෙ/ජාජබ අනුගාමී පිරිස සමාජ මාධ්‍යවල විශාල ඉඩක් අල්ලාගෙන සිටිති. අනුර කුමාර නායකයාත්, ජාජබ පක්‍ෂයත් ඉන්දියාවට ගෙන්වා ගෙන ඇත්තේ ඊළඟ මැතිවරණවලදී ජයගෙන ආණ්ඩුව පිහිටුවන්නේ ඔවුන් බවට තක්සේරුවක් ඉන්දියාවට ඇති නිසා බව ඔවුන් ප්‍රචලිත කරන ප්‍රවාදයයි. ඊළඟ ආණ්ඩුවෙන් රට ගොඩනැගීමේ ජාජබ කාර්යයට මේ ඉන්දියානු සංචාරයෙන්, විශාල පිටිවහලක් ලැබන බව ඔවුහු පෙන්වා දෙති. ‘ඉන්ටර්නැෂනල් හෙල්ත් පොලිසි’ (අයිඑච්පී) නමින් යුක්ත ලංකාවේ මාසික ජනමත සමීක්‍ෂණ වාර්තාවේ 2023 දෙසැම්බර් ප්‍රතිඵලවලට අනුව, අනුර කුමාර දිසානායක ඡන්දදායක පර්ෂදයෙන් 50%ක කැමැත්ත ලබාගනිමින් අංක එකේ ම සිටින නිසා, (සජිත් 33%කි. රනිල් වික්‍රමසිංහ 9%කි. පොහොට්ටුව 8%කි.) ඔහු ඊළඟ ජනාධිපති වන බව දැනගෙන ඉන්දීය සංචාරය සඳහා ආරාධනා කරන ලදැයිද ඔවුහු කියති.

සමීක්‍ෂණයෙන් අනුර පහළට

අයිඑච්පී ආයතනයේ 2023 දෙසැම්බර් මාසයට අදාළ සමීක්‍ෂණ වාර්තාවේ 50%ක් ලබමින් අනුර කුමාර දිසානායක ඉහළින්ම සිටින බව ඇත්තය. එහෙත්, මීට මාසයකට පෙර, එනම් 2023 නොවැම්බරයේදී අනුර දිසානායකගේ ප්‍රතිශතය 52%කි. ඒ අනුව, ඔහු 2%ක පසුබැස්මක් දෙසැම්බර්වලදී පෙන්නුම් කරයි. ජාජබ සිය මුළු වැර යොදා ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරය පවත්වාගෙන යන අතරතුර 2%කින් ජනප්‍රියත්වය පහළ යාම ජාජබ බැතිමත් ජනතාව පැහැදිලි කරන්නේ කොහොමද? ඒ අතර, ගිය අවුරුද්දේ සැප්තැම්බර්, ඔක්තෝබර් මාසවල 30%හි සිටි සජිත් ප්‍රේමදාස, නොවැම්බරයේදී 32%ක්ද, දෙසැම්බරයේදී 33%ක්ද ලෙස ඉදිරියට පැමිණ තිබේ. ඒ අනුව සජිත් ඉහළටත්, අනුර කුමාර පහළටත් ගමන් කර ඇත. උත්කර්ෂවත් ජාජබ අනුගාමිකයන්ට නොපෙනී ඇති, නැතිනම් නොදැක්කා වාගේ සිටින ඇත්ත එයයි. තමන්ගේ දේශපාලන ජනප්‍රියභාවය තහවුරු කරන්නට අයිඑච්පී සමීක්‍ෂණ ප්‍රතිඵල නිතර නිතර හුවා දක්වන ජාජබ අනුගාමිකයන්, දෙසැම්බර් මාසයේදී තම ජනප්‍රියත්වය 2%කින් අඩුවී ඇති බවද පිළිගත යුතුය. මේ අනුව බලන කල, 50%ක් ගන්නා නිසා අනුර කුමාරට ඉන්දියාව ආරාධනා කළැයි කීම සතුටෙන්ම සිටිනවුන්ට හොඳ උත්තේජකයකි. එහෙත්, විචාරශීලීව බලන්නන්ට හොඳ නිරීක්‍ෂණයකි.

ජාජබට කළ ආරාධනය

අනුර කුමාර ඇතුළු කණ්ඩායමට ඉන්දියාවට එන්නටයැයි ආරාධනා කළේ, ඉන්දියාවේ ෂක්‍ක්‍ඍ හෙවත් ඉන්දියන් කවුන්සිල් ඔෆ් කල්චරල් රිලේෂන්ස් ආයතනයයි. එය ඉන්දියාවේ විදේශ අමාත්‍යාංශය යටතේ පවතින ස්වාධීන ආයතනයකි. ඉන්දියාව වටා පිහිටි සහෝදර රටවල දේශපාලන හා අනෙකුත් නායකයන් සමග සම්බන්ධතා සංවිධානය කිරීම එම ආයතනයේ එක් අතිශය සාමාන්‍ය කාරියකි. යම් නියෝජිතයකුට ඉන්දියාවට එන්නට ආරාධනා කළා නම්, ඔහු හෝ ඇය හමුවන ඉන්දීය නියෝජිතයන් කවුද, ඔවුන්ට අදාළ වැඩසටහන කුමක්ද යන්න සැලසුම් කිරීම බාරවී ඇත්තේ මෙම අයිසීසීආර් ආයතනටය. අනුර ඇතුළු නියෝජිත පිරිසට, ඉන්දියාවේ දිල්ලිය, අහමදාබාද් හා ත්‍රිවේන්ද්‍රම් යන ප්‍රදේශවල සංචාර සැලසුම් කොට තිබිණ. ව්‍යාපාරිකයන්, කර්මාන්තකරුවන්, චින්තන පර්ෂද, කාර්මික හා කෘෂිකාර්මික මධ්‍යස්ථාන, රාජ්‍ය ආයතන ආදි විවිධ සංචාර හා හමුවීම් මේ පිරිස වෙනුවෙන් සංවිධානය කර තිබිණ.
අනුර කුමාර දිසානායකගේ සංචාරය කිසියම් දේශපාලන පසුබිමක් සහිතව වූවක්දැයි මෙරට ඉන්දීය මහකොමසාරිස් කාර්යාලයෙන් විමසූ විට, එහි ප්‍රකාශකයකු මනුවර්ණට දැනුම් දුන්නේ එහි කිසිම දේශපාලන සම්බන්ධයක් නැති බවයි. එය අයිසීසීආර් ආයතනයේ සාමාන්‍ය කටයුතුවල අංගයක් ලෙස පමණක් සිදුවූ බවයි.

එහෙත්, ජාජබ ප්‍රචාරක අංශය, එය තම දේශපාලනයට ඉතා වාසිදායක වන ලෙස සූක්‍ෂ්මව යොදාගත්තාය යන්න අවිවාදිතය. අනුරට ඉන්දියාව එන්න කිව්වේ, ඊළඟ ජනාධිපති ඔහු නිසාය යන ප්‍රවාදය ශක්තිමත්ව ජනගත කරන්නට ඔවුන්ට හැකිවීම ඔවුන්ගේ ප්‍රචාරණ දක්‍ෂතාවේ ජයග්‍රහණයකි.

යූ ටර්න් එක

කෙසේ වෙතත්, අනුර ඇතුළු ජාජබ නායකයන් ඉන්දියාවට යාම, එම පක්‍ෂයේ දේශපාලන ජයග්‍රහණයක් ලෙස දකින අයට වෙනස්ව, ඒ ගමන ජවිපෙ දේශපාලනයේ ‘යූ හැරවුමක්’ ලෙසද දකින්නට හැකිය. එහෙත්, ඒ ගැන පසුවිපරමක් ජාජබයේ බුද්ධි ස්තරවලින් හෝ ඔවුන්ට සහාය දෙන දේශපාලන විචාරවලින් නොපෙනෙන්නේ, ඔවුන්ද ජාජබ සාමාන්‍ය සාමාජිකයන් තත්වයෙන්ම මේ ‘ජයග්‍රහණය’ ගැන ගිනි කන වැටී සිටින නිසා බව සිතන්නට හැකිය. නැතිනම්, මේ දවස්වල ප්‍රසිද්ධ වී තිබෙන ආකාරයට, ‘පොඩි පොඩි දේවල් ඇදගෙන රටේ පාලනයේ ඇතිවෙන්නට යන මහා වෙනසට බාධා කරන්නට හොඳ නැහැ’ කියන අදහසට යටත් වීම නිසාය.

ජවිපෙ උපතේ සිටම දැඩි ඉන්දියානු විරෝධී පක්‍ෂයකි. ජවිපෙ කුප්‍රකට දේශපාලන පන්ති පහෙන් එකක නම ‘ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය’යි. පක්‍ෂයේ උපතේ සිට, මේ දිනවල ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ආණ්ඩුව, ලංකාවේ විවිධ රාජ්‍ය ආයතන හා ව්‍යාපෘති ඉන්දියාවේ සමාගම්වලට පවරන්නට ගන්නා උත්සාහයන් දක්වාම ජවිපෙ/ජාජබ සිටියේ දැඩි ඉන්දියානු විරුද්ධ ස්ථාවරයකය. ජාජබ නායකයා, එවැනි රාජ්‍ය ආයතන ‘ඉන්දියාවට විකිණීම’ දැඩි ලෙස විවේචනය කරන අන්දම දැක්වෙන කතා සමාජ මාධ්‍යවල යහමින් තිබේ. පසුගිය කාලයේ අත්සන් කරන්නට ගිය එට්කා ගිවිසුමට විරුද්ධව ජවිපෙ කළ අදහස් දැක්වීම් පක්‍ෂයේ වෙබ් අඩවියේ ප්‍රකාශන ලෙස අදත් දැකිය හැකිය. අනුර කුමාර, ජවිපෙ නායකයා, ඉන්දියාවට යන විට, ලංකාව හා ඉන්දියාව අතර හිතවත්කම කෙබඳු තත්වයක පවතින්නේද?

ලංකාව ගැන ඉන්දියාව

රනිල් වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුව ශීඝ්‍රයෙන් රටේ රාජ්‍ය ආයතන හා විවිධ ව්‍යාපෘති ඉන්දීය සමාගම් හා ව්‍යාපාරිකයන්ට විකුණමින් සිටියි. මිල්කෝ කිරි නිෂ්පාදන සමාගම, ඉන්දියාවේ අමුල් සමාගමට පවරන්නට සියලු කටයුතු සූදානම් කරමින් තිබේ. (අමුල් ඉන්දියාවේ සුප්‍රකට සමුපකාර සහභාගිත්ව ආයතනයකි.) ශ්‍රී ලංකා ටෙලිකොම්හි ඉතිරිව තිබෙන ආණ්ඩුවේ 29%ක කොටස් මුළුමනින්ම ලබාගැනීමට ඉන්දියාවේ අදානි සමාගමද තරග වදියි. අදානි යනු ඉන්දීය අගමැති මෝදිගේ සමීපතමයෙකි. අගමැතිවරයා ඉන්දියාව තුළ අදානි සමාගම වුවමනාවෙන්ම ප්‍රවර්ධනය කරයි. කොළඹ වරායේ නැගෙනහිර ජැටිය අදානි වෙත පවරා දෙන්නට මැදිහත්කාරයා වුණේ අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදිය. නැගෙනහිර සූර්ය බල පද්ධතියද හෙටානිද්දා වන විට අදානිලාටම පවරන්නට තිබෙන ඉඩ වැඩිය. මේ වන තෙක්, භාණ්ඩවලට පමණක් සීමාවී තිබුණු ඉන්දීය නිදහස් වෙළඳ ගිවිසුම, භාණ්ඩ, සේවා, ආයෝජන, ආර්ථික සහයෝගිතාව ආදි ක්‍ෂෙත්‍ර ඇතුළත් වන විස්තීරණ ගිවිසුමක් හැටියට පුළුල් කර මාර්තු මාසය තුළ අත්සන් කරන්නට ඉන්දියාව සහ ලංකාව සූදානම් වෙමින් සිටියි.

ඒ අනුව, ශ්‍රී ලංකාව සහ ඉන්දියාව අතර 2018 වසරේ සිට අත්හිටුවා තිබූ ආර්ථික හා තාක්ෂණ සහයෝගිතා ගිවිසුම (The Economic and Technology Co-operation Agreement හෙවත් එට්කා) නැවත ආරම්භ කරමින් එහි 12 වැනි සාකච්ඡා වටය 2023 ඔක්තෝබර් මාසයේ කොළඹදී පැවැත්වුණේය. අත්හිටුවා තිබූ එට්කා පිළිබඳ සාකච්ඡා නැවත ආරම්භ කිරීමට දෙරටේම රාජ්‍ය නායකයන් එකඟ වුණේ, 2023 ජූලි 29 දා ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ඉන්දීය සංචාරයේදීය. එට්කා ගිවිසුමට විරෝධය පාමින් හා රාජ්‍ය ආයතන විකුණා දැමීමට එරෙහිව 2016 සැප්තැම්බර් මාසයේදී ජවිපෙ නායක අනුර කුමාර දිසානායක කළ දීර්ඝ කතාවක් ‘විකිණීම, බිලිදීම සහ එට්කා’ නමින් ජවිපෙ වෙබ් අඩවියේ තිබේ. ඒ සියල්ලටමත් වඩා ඉන්දියාව, 13 වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්පූර්ණයෙන්ම ක්‍රියාත්මක කිරීම වෙනුවෙන් කැපවී සිටියි. ජාජබ නායකයා ඇතුළු කණ්ඩායම ඉන්දියාවේදී විශේෂයෙන් හමුවුණු ඉන්දීය විදේශ අමාත්‍ය එස් ජයිශංකර් ලංකාවට එන සෑම වාරයක් පාසාම, අපේ දේශපාලකයන්ට මතක් කරන්නේ 13 වැනි සංශෝධනය සම්පූර්ණයෙන් ක්‍රියාත්මක කරවීමේ අවශ්‍යතාවයි.

ඉන්දීය ජාතික ආරක්‍ෂක උපදේශක අජිත් කුමාර් දොවාල්ද ජාජබ නියෝජිතයන් හමුවුණු අතර, ඔහුද සම්පූර්ණයෙන්ම පෙනී සිටින්නේ, ඉන්දියාවේ ජාතික ආරක්‍ෂක සැලසුම් තුළ ලංකාව සිටිය යුතු ස්ථානය ගැන සලකුණු කර දීම වෙනුවෙනි. එහෙත් ජාජබ, 13 වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්පූර්ණයෙන්ම ක්‍රියාත්මක කිරීමට සපුරා විරුද්ධය. පළාත් සභා පවත්වාගෙන යාම සම්බන්ධයෙන් පවා ඔවුන්ගේ අදහස ඉන්දියාවට පරස්පරය. ඔවුන්ට අනුව, දෙමළ ජනතාවට විශේෂ බලයක් දිය යුතු නැති අතර, රටේ නීතිය සැමට සමානව ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන් ජනවාර්ගික ප්‍රශ්නය විසඳිය හැකිය.

මේ කී නොකී සියලුම අවස්ථාවලදී ජාජබ සිටින්නේ ඉන්දීය ස්ථාවරයන්ට එරෙහිව බව අමුතුවෙන් කිවයුතු නැත. එවැනි තත්වයක් යටතේ, ජවිපෙ ඉන්දියාට ගොස්, ඉන්දියාවේ ස්ථාවරයන් ගැන තමන්ගේ වෙනස් අදහස කියා ආවාදැයි තවමත් පැහැදිලි නැත. නැතිනම්, තමන්ගේ ආණ්ඩුවක් පත්වුණු පසුව, ඉන්දියාවේ වුවමනාවන් වෙනුවෙන් සහයෝගය ලබාදෙන්නේ කෙසේදැයි ඔවුන් සමග සාකච්ඡා කළාදැයි කියාද පැහැදිලි නැත. ඒ අනුව බලන කල, ඉන්දියාව සමග ජාජබ නියෝජිතයන් හමුවීම, ජාජබ අනුගාමිකයන් කියන ආකාරයෙන්, මහා ප්‍රාතිහාර්යයක් නොවේ. ඊට වඩා සංකීර්ණ ප්‍රතිඵල ජවිපෙටද, ජාජබටද අත්කර දෙන කාරණයකි. (රටට යහපත් ප්‍රතිඵල අත්කර දෙන කාරණයකි.)

ජවිපෙ ගැන භක්තිමත් ස්ථාවරයක සිටින ජාජබ බුද්ධිමත් හා කලාකාර ස්තරයන් එහි ප්‍රශ්නයක් ඇති බවක් නොදකිනවා වුණාට, ‘ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය’ යනුවෙන් පන්ති පහෙන් එකකට සහභාගි වී ඇති ජවිපෙ කේඩරයන්ට නම් ප්‍රශ්න නැතිවා වන්නට නුපුළුවන. ඒ ප්‍රශ්නය විසඳා ගැනීම ජවිපෙහි වගකීමකි.

එහෙත්, ජාජබ සිටින්නේ ඉන්දියාව සමග සහයෝගයෙන් තමන්ගේ ඊළඟ ආණ්ඩුවකදී කටයුතු කරන්නට ඕනෑය කියන ස්ථාවරයේ නම්, එය මෙතෙක් කාලයක් තිස්සේ ජවිපෙ සිටි අන්තවාදී ගුහාවෙන් එළියට ඒමකි. ඇවිත්, කලාපීය බලවතා සහ ලංකාවේ සදාකාලික අසල්වැසියා වන බලවත් රටේ බලපෑම් සාධකය හොඳින් තේරුම් ගැනීමකි. විය යුතුව තිබෙන්නේ එයයි. ඒ අනුව සිතන කල ‘ඉන්දියානු ව්‍යාප්තවාදය’ යන්න අලුතෙන් සැකසිය යුතු පන්තියක් බව ඔවුන්ට පැහැදිලි වෙනවා ඇත. ලෝකයේ විශාලතම ආර්ථිකයක් බවටත්, ලෝක බලවතකු බවටත් ශීඝ්‍රයෙන් පත්වෙමින් සිටින ඉන්දියාව, තවත් සැලකිය යුතු කාලයක් අගමැති මෝදි ප්‍රමුඛ බීජේපී පාලනය යටතේ පවතින බවත්, එම බලවත් අරමුණු මුදුන්පත් කර ගැනීමට අවශ්‍ය ආක්‍රමණශීලී බලපෑම් ආර්ථික, දේශපාලනික, සමාජ හා සංස්කෘතික වශයෙන් ලෝකය පුරා පතුරන බවත්, ලංකාව ඒ බලපෑමට අනිවාර්යයනේම හසුවන අසල්වාසී දුර්වල, කුඩා දූපත් රාජ්‍යයක් බවත් තේරුම් ගන්නවා ඇත. ඉන්දියාව මේ දවස්වල වැඩ කරන්නේ අමෙරිකාව සමග යහළුකමෙන් බවත් ඔවුන් තේරුම් ගන්නවා ඇත.

ඒ දෙරටම, බලවත් චීන විරෝධයක් පවත්වන බවත් තේරුම් ගන්නවා ඇත. එහෙත් ලංකාවට, අමෙරිකාවත්, ඉන්දියාවත්, චීනයත්, රුසියාවත් වැනි බලවත් රටවල් ‘බැලන්ස්’ කරන්නට සිදුවන බවත් තේරුම් ගන්නවා ඇත. ඒ නිසා රටේ එක ව්‍යාපෘතියක් චීනයට දෙන විට, තවත් ව්‍යාපෘතියක් ඉන්දියාවට දෙන්නට ප්‍රායෝගිකව සිදුවන බවද, ඉන්දියාව, කොරෝනා වසංගතයෙන් ලංකාව පැත්ත වැටී සිටින විට, (අයිඑම්එෆ් ණයටත් වැඩි) ඩොලර් බිලියන 4ක ණයක් නොපැකිළව ලංකාවට දුන් බවද, ඉන්දියාවේ මහජනතාවගේ විවේචන මැද කොරෝනා එන්නත් ලංකාවට නොමිලේ ලබාදුන් බවද මතක් කරගන්නවා ඇත. ඉන්දියාව පෙනී සිටින්නේ පළාත් සභා එහි නියම අර්ථයෙන් ක්‍රියාත්මක කිරීමට බවත්, ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවගේ දුක්ගැනවිලි කියාපාන්නට හා අසන්නට ඇති ප්‍රධානතම රට ඉන්දියාව බවත්, ජාතික මැතිවරණ ළංවන විට, ලංකාවේ දෙමළ ජනතාව ගැන ඉන්දියාවේ උනන්දුව වැඩි වන බවත් ජාජබ තේරුම් ගන්නවා ඇත.

ජාජබ තමන්ගේ නායකයන්ගේ ඉන්දීය සංචාරය ගැනත්, අලුත් ඉන්දීය යාළුමිත්‍රකම් ගැනත් තවමත් කිසිවක් ප්‍රකාශ කර නැත. ජවිපෙ හිත රිදවන්නට අකමැති ජාජබ බුද්ධිමය ස්තරයන්ට එවැන්නක් අවශ්‍ය ද නොවනු ඇත. එහෙත්, ජවිපෙ පරණ කේඩරයන්ට නම්, පක්‍ෂය මෙතෙක් තමන්ට ඉගැන්වූ දේ සහ දැන් සිදුවන දේ ගැන තේරුම්ගන්නට එවැනි පැහැදිලි කිරීමක් අවශ්‍ය වනවා ඇත. ඊටත් වඩා ලංකාවේ දේශපාලන වෙනස්කම් සිදුවන ආකාරය ගැන උනන්දුව දක්වන අයට, ජාජබ පැහැදිලි කිරීම් ඓතිහාසික වටිනාකමක් සහිත ඇත.

සාගල වෙනුවෙන් ප්‍රොටෝකෝල් කඩන රාජ්‍යතාන්ත්‍රික රනිල්

ලසන්ත රුහුණගේ

February 19, 2024

රාජ්‍ය නිල ධුරාවලියේ ඉදිරියෙන් සිටින ජනාධිපති ලේකම් පසුපසට කර සාගල නිල නොවන ආකාරයට ඉදිරියට ගනියි.

රොටෝකෝල් හෙවත් රාජ්‍ය උත්සව අවස්ථාවන්හිදී භාවිතයට ගතයුතු වත්පිළිවෙත්වලට අදාළ ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාතාන්ත්‍රික සමාජවාදී ජනරජයේ රාජ්‍ය ධුරාවලියේ ප්‍රමුඛතා අනුපිළිවෙළ සම්බන්ධයෙන් මීට වසර දෙකකට පමණ පෙර සාකච්ඡාවක් ඇති වූයේ එහි එතෙක් තිබූ අනුපිළිවෙළ විශාල වෙනසකට ලක්කරමින් ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුවේ අධිපතිවරයා පියවර ගණනාවකින් එම ලැයිස්තුවේ ඉදිරියට ගැනීම නිසාය.

රාජ්‍ය ධුරාවලියේ එම ප්‍රමුඛතා ලේඛනය අවසන් වරට 2021 ඔක්තෝබර් 12 දින ප්‍රකාශයට පත්කර තිබූ අතර එහි ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකු අධිපතිවරයා රාජ්‍ය ධුරාවලියේ 5 වන ස්ථානයේ විපක්ෂ නායක, කැබිනට් අමාත්‍යවරුන්, පීල්ඩ් මාෂල් සමග තබා තිබුණි. එහෙත් ඊට පෙර එම ප්‍රමුඛතා වගුවේ ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකු අධිපතිවරයා තබා තිබී ඇත්තේ සොලිසිටර් ජනරාල් හා මහාධිකරණ විනිසුරුවරුන් සමග ධුරාවලියේ 23 වන ස්ථානයේය.

අවසන් වරට ප්‍රකාශයට පත්කර ඇති එම ධුරාවලි ප්‍රමුඛතා ලේඛනයේ කරුණු තුනක් අවධාරණය කර ඇත. එකක් එම ධුරාවලි ලේඛනය රාජ්‍ය උත්සව අවස්ථාවන් සඳහා භාවිතයට ගත යුතු බවය. එම ලේඛනයේ ඇතුළත් නොවන ආගමික නායකයින්ට සුදුසු ප්‍රමුඛත්වය ලබාදිය යුතු බවය. ප්‍රමුඛතා ලේඛනයේ නොතැබූ ඕනෑම තැනැත්තෙකුට හෝ නිලධාරියෙකුට ආචාරශීලී ප්‍රමුඛත්වය ලබාදීමට ජනාධිපතිවරයාට තම අභිමතය පරිදි කටයුතු කළ හැකි බවය.
ඉහතින් සඳහන් කළ අවසාන අවධාරණය ඉතා වැදගත්ය. ඒ ජනාධිපතිවරයාට සිය අභිමතය අනුව කටයුතු කළ හැක්කේ එම ප්‍රමුඛතා ලේඛනයේ නොතැබූ තැනැත්තෙකු හෝ නිලධාරියෙකු සම්බන්ධයෙන් පමණක් යන්නය. එම ප්‍රමුඛතා ලේඛනයේ සඳහන් තැනැත්තෙකු හෝ නිලධාරියෙකු සම්බන්ධයෙන් එසේ සිය අභිමතය අනුව ජනාධිපතිවරයාට කටයුතු කළ හැකි වගක් එහි සඳහන් වන්නේ නැත. (එම ප්‍රමුඛතා ලේඛනය මෙහි වෙනම දක්වා ඇත)

හත සඳහන් ප්‍රවේශය ලබා ගැනීමට සිදුවූයේ 76 වන නිදහස් සමරුවේ ප්‍රධාන අමුත්තා වශයෙන් සහභාගි වූ තායිලන්ත අගමැති සේතා සවිසින් පෙබරවාරි 03 වැනිදා ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණීමෙන් පසු ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ විසින් නිල වශයෙන් පිළිගනු ලැබීමේ උත්සවය නිසාය. ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයේදී පැවති එම නිල පිළිගැනීමේ උත්සව අවස්ථාව රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික අවස්ථාවකි. එවැනි අවස්ථාවල විදේශ අමුත්තන්ට එම අවස්ථාවට සහභාගි වන ශ්‍රී ලංකා නියෝජිතයින් හඳුන්වා දීම සිදුවන්නේ ධුරාවලි ලේඛනයේ අනුපිළිවෙළ අනුවය. එමෙන්ම සාකච්ඡා සඳහා අසුන් ගැනීමේදී ආසන පනවන්නේ එම ධුරාවලි අනුපිළිවෙළ අනුවය. එම කටයුතු බාර වන්නේ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ප්‍රොටෝකෝල් අංශයට හෙවත් සන්ධාන අංශයට වන අතර ඒ සඳහා ප්‍රොටෝකෝල් හෙවත් සන්ධාන නිලධාරියෙකු පත් කිරීම සිදුවේ. එය එම විදේශ අමුත්තා ගුවන් තොටුපළෙන් රටට පැමිණීමේ සිට රටෙන් බැහැරවීම දක්වා කාලය තුළ සිදුවන සියලු අවස්ථාවන්ට අදාළව සිදුවන්නකි.

ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයේ පැවති තායිලන්ත අගමැතිවරයා පිළිගැනීමේ නිල රාජ්‍ය උත්සව අවස්ථාව සඳහාද විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ප්‍රධාන ප්‍රොටෝකෝල් නිලධාරියා පත්කර තිබූ අතර තායිලන්ත අගමැතිවරයාට ආචාර වෙඩිමුර පැවැත්වීමෙන් පසු එම අවස්ථාවට සහභාගි වන ශ්‍රී ලංකාවේ නිල නියෝජිත පිරිස සහ තායිලන්තයේ නියෝජිත පිරිස තායිලන්ත අගමැතිවරයාට හා ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපතිවරයාට හඳුන්වා දීම සිදුකෙරුණු අතර ඒ සඳහා දෙරටේ නියෝජිත පිරිස ධුරාවලි අනුපිළිවෙළ අනුව පෙළගස්සවා තිබුණි. එහෙත් එහි වූ විශේෂත්වයක් වූයේ රාජ්‍ය නිල ධුරාවලියේ ඉදිරියෙන් සිටින ජනාධිපති ලේකම් සමන් ඒකනායකට පෙර ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී හා ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ ජනාධිපති ජ්‍යෙෂ්ඨ උපදේශක සාගල රත්නායක පෙළ ගස්සවා තායිලන්ත අගමැතිවරයාට හඳුන්වාදීමයි.

මෙම තත්වය මීට පෙරත් විදේශ රටවල රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයින් හමුවීමේ අවස්ථා ඇතුළු කටයුතුවලදී අපට දැක ගන්නට ලැබුණ එකකි. එම අවස්ථාවලදී ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ සිදුකරන්නේ රාජ්‍ය ධුරාවලියේ ඉහළින් සිටින ජනාධිපති ලේකම් සමන් ඒකනායකට පෙර සිය කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී හා ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ ජ්‍යෙෂ්ඨ ජනාධිපති උපදේශක සාගල රත්නායක එම විදේශ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයින්ට හඳුන්වාදීමය. එමෙන්ම එම අවස්ථාවල සිදුකරන සාකච්ඡා අවස්ථාවල අසුන් පැනවීමේදී ජනාධිපති ලේකම්වරයාට පෙර සාගල රත්නායකට අසුන් පැනවීමද සිදුකරයි. ඒ සම්බන්ධයෙන් වන ඡායාරූප මෙන්ම වීඩියෝ ජනාධිපතිවරයාගේ නිල වෙබ් අඩවිය, ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශයේ නිල වෙබ් අඩවිය මෙන්ම විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ වෙබ් අඩවියෙන්ද ඕනෑ තරම් දැකගත හැකිය.

මෙසේ නිල රාජ්‍ය ධුරාවලියේ පසුපසින් සිටින අයකු රාජ්‍ය උත්සවයකදී හෝ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික උත්සවයකදී ඉදිරියට පන්නා කටයුතු කළ නොහැකි අතර එය ඒ සම්බන්ධයෙන් වන ප්‍රොටෝකෝලය උල්ලංඝනය කිරීමකි. නැත්නම් නොතකා හැරීමකි. මෙවැනි රාජ්‍ය හෝ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික කටයුත්තකදී විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය විසින් ප්‍රොටෝකෝල් හෙවත් සන්ධාන නිලධාරියෙකු පත්කරන්නේ එම වගකීම ඔවුන්ට පැවරී ඇති නිසා මෙන්ම එම උත්සවයේ හඳුන්වාදීම් සිදුකිරීම, අසුන් පැනවීම හා අනෙකුත් කටයුතු රාජ්‍ය ධුරාවලි ලේඛන අනුපිළිවෙළ අනුව සිදු කිරීම වගබලා ගැනීම සඳහාය.

තායිලන්ත අගමැතිවරයා පිළිගැනීම සඳහා ජනවාරි 03 වැනිදා ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයේ පැවති උත්සවයේදීත් විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ප්‍රධාන ප්‍රොටෝකෝල් හෙවත් සන්ධාන නිලධාරියා සිටියත්, සිදුවූයේ ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ යටතේ ප්‍රොටෝකෝල් සම්බන්ධයෙන් මෙතෙක් සිදුවූ උල්ලංඝනය කිරීමයි. මෙහිදී තේරුම් ගත හැකි කාරණය වන්නේ එම ප්‍රධාන ප්‍රොටෝකෝල් නිලධාරියා ජනාධිපතිවරයා ලබාදී ඇතැයි සිතිය හැකි නියෝගයක් අනුව ඔවුගේ රාජකාරිය නිසි අයුරින් කිරීමට නොහැකිව අසරණ වී ඇතිය යන්නයි.
ජනාධිපතිවරයා ඇඟිලි ගැසුවේ නැත්නම්, නීති විරෝධී නියෝග ලබා දුන්නේ නැත්නම් හා ප්‍රොටෝකෝල් නිලධාරියා සිය රාජකාරිය නිසි ලෙස ඉටුකළේ නම් දැනට බලපවත්වන ශ්‍රී ලංකාවේ නිල රාජ්‍ය නිලධාරි ධුරාවලි අනුපිළිවෙළ අනුව සාගල රත්නායකට ජනාධිපති ලේකම් සමන් ඒකනායකට පෙර සිටිය නොහැකි අතර ඔහු සිටිය යුත්තේ අගමැති ලේකම්වරයා, කැබිනට් මණ්ඩල ලේකම්වරයා, අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරු හා ජනාධිපති ජ්‍යෙෂ්ඨ අතිරේක ලේකම්වරුන්ටද පසුපසිනි. ජනාධිපති උපදේශකවරුන් සම්බන්ධයෙන් ගත්තද එම ප්‍රමුඛතා අනුපිළිවෙළේ ඇත්තේ එම ස්ථානයමය.

ඉහතින් සඳහන් කළ ආකාරයටම ජනාධිපතිවරයාට ඔහුගේ අභිමතය අනුව කළ හැක්කේ රාජ්‍ය නිල ධුරාවලි ලේඛනයට ඇතුළත් කර නැති තැනැත්තෙකුට හෝ නිලධාරියෙකුට ආචාරශීලී ප්‍රමුඛත්වය ලබාදීම පමණය. එහි ඇතුළත් නිලධාරියෙකුට හෝ තැනැත්තෙකුට එසේ ප්‍රමුඛත්වයක් ලබාදිය නොහැකිය. ඒ නිසා එහි ඇතුළත් නිලධාරියෙකු හෝ තැනැත්තෙකු නිසා සාගල රත්නායක සම්බන්ධයෙන් මේ ආකාරයට ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහට විශේෂයෙන් සැලකිය නොහැකිය.

ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී යන්න ප්‍රථම විධායක ජනාධිපති ජේආර් ජයවර්ධනගේ සිට අපට අසන්නට ලැබුණ හුරු පුරුදු නිල තනතුරක් නොවේ. ඒ සම්බන්ධයෙන් අපගේ මතකය අවදි කරන්නේ හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ පාලන සමයයි. ගාමිණී සේදර සෙනරත් නැත්නම් ගාමිණී එස් සෙනරත් මහින්ද රාජපක්ෂ පාලන සමයේ වෙනත් රාජ්‍ය ආයතන හා රාජ්‍ය සමාගම් කිහිපයක සභාපතිකම් සමග ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී ලෙස නම කියවුණ පුද්ගලයායි. ඔහු රාජපක්ෂවරුන්ගේ ළඟම ඥාතියෙක් විය.

සාගල රත්නායකට ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහට ඇති ඥාති සම්බන්ධයක් අප දන්නේ නැතත්, ඔහුට ජනාධිපතිවරයා සමග සමීප සබඳතාවක් තිබෙන බව නම් රටම දන්නා කරුණකි. ඥාතිකම්, පෞද්ගලික දැන හැඳුනුම්කම් හෝ වෙනත් සමීප සබඳතා යනු පෞද්ගලික දේවල් වන අතර ඒවා රාජ්‍ය පාලනයට මෙන්ම රාජ්‍ය කටයුතුවලටද ඈඳාගත යුතු නැති අතර බාධාවක් කරගත යුතුද නැත. එම සම්බන්ධකම් පිළිබඳ සැලකීම් සැමවිටම තබාගත යුත්තේ රජයේ කටයුතුවලින් බැහැරවය. ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ පෞද්ගලික කටයුතුවලදීය. එවැන්නකදී කිසිවකුට ප්‍රශ්නයක් වන්නේ නැති අතර රාජ්‍ය නිලධාරි ධුරාවලි ප්‍රමුඛතා අනුපිළිවෙළ කඩකිරීමක් සිදු වන්නේද නැත.
එහෙත් රාජපක්ෂවරුන්වත් ඔවුන් ජනාධිපති ධුරයේ සිටියදී ඔවුන්ගේ කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානීන් සම්බන්ධයෙන් අනුගමනය නොකළ ආකාරයේ වත් පිළිවෙත් හෙවත් ප්‍රොටෝකෝල් කැඩීමක් ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ සාගල රත්නායක නම් සිය කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානියා සම්බන්ධයෙන් සිදුකරමින් පවතී. මහින්ද රාජපක්ෂගේ ජනාධිපති ලේකම් ලෙස කටයුතු කළ ලලිත් වීරතුංගට පෙර ගාමිණී සෙනරත්ට අසුන් පැනවූයේ නැති අතර රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික කටයුතුවලදී ලලිත් වීරතුංගට පෙර කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී ගාමිණී සෙනරත් මහින්ද රාජපක්ෂ හඳුන්වා දුන්නේද නැත.

මෙම තත්වය රාජ්‍ය නිලධාරීන්ද ප්‍රශ්න කරන්නේ නැත. ‘සන්ධාන අංශය ශ්‍රී ලංකා රජයේ ප්‍රමුඛතා අනුපිළිවෙළ පවත්වාගෙන යයි’ යනුවෙන් විදේශ අමාත්‍යාංශයේ ප්‍රොටෝකෝල් හෙවත් සන්ධාන අංශය සිය වෙබ් අඩවියේ රාජ්‍ය කටයුතු සම්බන්ධයෙන් සිය මෙහෙවර යටතේ සඳහන් කර ඇතත්, ඔවුන්ද කරබාගෙන කටයුතු කරන අයුරක් මෙම සිදුවීම්වලින් පෙන්නුම් කරයි. එමෙන්ම රටේ දේශපාලන විපක්ෂය මෙන්ම රාජ්‍ය පරිපාලනයට අදාළ කිසිදු සංවිධානයක් එය ප්‍රශ්න කරන බවක්ද පෙනෙන්නේ නැත.

රාජ්‍ය ධුරාවලියේ මෙම ප්‍රමුඛතා අනුපිළිවෙළ කඩකරමින් ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ හැසිරෙන හා කටයුතු කරන ආකාරයෙන් පෙනෙන්නේ, රාජ්‍යයද, එහි නීති රීතිද, සම්ප්‍රදායන්ද, වත් පිළිවෙත්ද තමා බව ඔහු සිතන බවයි. ශ්‍රී ලංකාව නම් රටේ තමා තරම් අත්දැකීම් ඇති රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයෙකු නැති බව තමා විසින්ම මෙන්ම ඔහුගේ අනුගාමිකයන් ලවාද කියවා ගන්නා රනිල් වික්‍රමසිංහ, එකී රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකභාවය සාගල රත්නායක සම්බන්ධයෙන් නම් රෙද්ද පල්ලෙන් බේරා ගන්නා බව මේ පොටෝකෝල් කැඩීමෙන් පෙන්නුම් කෙරේ.

රාජ්‍ය ධුරාවලියේ ප්‍රමුඛතා ලැයිස්තුව මෙසේය.

ජනරජයේ ජනාධිපතිවරයා
අගමැතිවරයා
කතානායකවරයා
අගවිනිසුරුවරයා
විපක්ෂ නායකවරයා, කැබිනට් අමාත්‍යවරුන්, ෆීල්ඩ් මාර්ෂල් හා මහ බැංකු අධිපතිවරයා
පළාත් ආණ්ඩුකාරවරු
පළාත් ප්‍රධාන අමාත්‍යවරුන් හා රාජ්‍ය අමාත්‍යවරුන්
නියෝජ්‍ය කතානායක, නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරුන්, පාර්ලිමේන්තුවේ නියෝජ්‍ය කාරක සභාපති හා පාර්ලිමේන්තුවේ ආණ්ඩු පක්ෂයේ ප්‍රධාන සංවිධායක
තානාපතිවරු හා මහ කොමසාරිස්වරු, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ නිත්‍ය නියෝජිත
ව්‍යවස්ථා සභාවේ සාමාජිකයන්
නීතිපතිවරයා
ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ විනිසුරුවරුන් හා අභියාචනාධිකරණයේ සභාපති විනිසුරු
අභියාචනාධිකරණයේ විනිසුරුවරු
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්
පළාත් සභාවල සභාපතිවරු, පළාත් සභා අමාත්‍යවරු හා පළාත් සභා විපක්ෂ නායකවරු, පළාත් සභා මන්ත්‍රීවරු
ජනාධිපති ලේකම්වරයා
අගමැති ලේකම්වරයා
කැබිනට් මණ්ඩල ලේකම්වරයා
විගණකාධිපතිවරයා
අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරු, ජනාධිපති ජ්‍යෙෂ්ඨ අතිරේක ලේකම්වරු, පාර්ලිමේන්තුවේ මහ ලේකම්, ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 41 ව්‍යවස්ථාව යටතේ පිහිටුවන ලද කොමිෂන් සභාවල සභාවල සභාපතිවරු, පාර්ලිමේන්තුවේ ඔම්බුස්ඩ්මන්වරයා, පළාත් ප්‍රධාන ලේකම්වරු, ජනාධිපති උපදේශකවරු, භාණ්ඩාගාර නියෝජ්‍ය ලේකම්, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවේ මහලේකම්, විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාවේ සභාපති, විශ්වවිද්‍යාල උප කුලපතිවරු
රාජ්‍ය අමාත්‍යාංශවල ලේකම්වරු හා ජනාධිපති අතිරේක ලේකම්වරු
ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී, යුද, නාවික හා ගුවන් හමුදාපතිවරු හා පොලිස්පතිවරයා
සොලිසිටර් ජනරාල්, මහාධිකරණ විනිසුරුවරු
මහ කොමසාරිස්වරු හා තානාපතිවරු
අගමැති අතිරේක ලේකම්වරු හා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 41 බී ව්‍යවස්ථාව යටතේ පිහිටුවන ලද කොමිෂන් සභාවල සාමාජිකයන්
රාජ්‍ය පරිපාලන චක්‍රලේඛ 06/2006 එස්එල් 4-2006 වැටුප් තත්වයේ සිටින රාජ්‍ය නිලධාරීන්
අමාත්‍යාංශ අතිරේක ලේකම්වරු, දිස්ත්‍රික් ලේකම්වරු, රජයේ ඒජන්තයන් හා පළාත් සභා අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරු
ප්‍රධාන ප්‍රොටෝකොල් නිලධාරියා
එක්සත් ජාතීන්ගේ නියෝජිතායතන නියෝජනය කරන නිලධාරීන්, කොළඹ සැලසුම් කාර්යාංශයේ අධ්‍යක්ෂ හා අනෙකුත් ජාත්‍යන්තර සංවිධානවල ප්‍රධානීන්
රජයේ දෙපාර්තමේන්තු ප්‍රධානීන් හා එම තනතුරට සමාන අනෙකුත් රාජ්‍ය නිලධාරීන් (එස්එල් 3-2006 වැටුප් තල හිමි)
රජයේ දෙපාර්තමේන්තු ප්‍රධානීන් හා අනෙකුත් රාජ්‍ය නිලධාරීන් (එස්එල් 1-2006 වැටුප් තල හිමි), රාජ්‍ය සංස්ථා හා මණ්ඩලවල සභාපතිවරු
විදේශ කොන්සල් ජනරාල්වරු, කොන්සල්වරු හා වෙළඳ කොමසාරිස්වරු
නගරාධිපතිවරු, නගර සභාවල සභාපතිවරු, නියෝජ්‍ය නගරාධිපතිවරු, පළාත් පාලන ආයතනවල උප සභාපතිවරු, නගර සභාවල නියෝජිතයන් හා පළාත් පාලන ආයතනවල නියෝජිතයන්

ඖෂධ වංචාව ගැන හොඳ හොඳ සෙල්ලම් ඉස්සරහට ද?

කේ සංජීව

February 19, 2024

අධිකරණ නියමයෙන් පසුගිය පෙබරවාදි 02 දා කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල හිටපු සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා සීඅයිඩීයට පැමිණියේ ප්‍රකාශයක් දෙන්නට ය. මෙම හියුමන් ඉමියුනොග්ලොබියුලීන් ප්‍රතිදේහජනක ඖෂධ වංචාවට අදාළ පරීක්ෂණ ඉදිරියට කරගෙන යනවා නම් වහාම අමාත්‍යවරයා අත්අඩංගුවට ගතයුතු යැයි ඒ වෙනවිටත් සීඅයිඩීය තීරණයක් ගෙන තිබුණි.

එහි සිටින සමහර පළපුරුදු විමර්ශකයන් කියා තිබුණේ සියලු තොරතුරු අනාවරණය වී තිබියදී කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල අත්අඩංගුවට නොගැනීම මෙම විමර්ශනය විහිළුවක් වන්නට හේතුවනු ඇති බවයි. එහෙත් සීඅයිඩීයට මෙන්ම නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට ද බරපතළ ප්‍රශ්නයක් තිබුණි. එයට හේතුව ජනාධිපති කාර්යාලය දෙසින් පැමිණෙන දේශපාලන බලපෑම් ය. එම බලපෑම් නිසා සීඅයිඩීය මෙන්ම නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවද වටේ යන ස්වභාවයක් පෙනුණි. කෙසේ හෝ අවසානයේ මාධ්‍යයෙන් සහ සිවිල් ක්‍රියාකාරිකයන්ගෙන් දිගින් දිගටම පැමිණි බලපෑම් නිසා, මෙම අවස්ථාවේදී හිටපු අමාත්‍යවරයා අත්අඩංගුවට නොගෙන ගෙදර යවන්නට, සීඅයිඩීයට බැරිවිය.

ඒ අනුව, හිටපු සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා පොදු දේපල පනතේ 5/1 වගන්තිය යටතේ රජයේ මුදල් සාපරාධී පරිහරණය සඳහා ආධාර අනුබල දීමේ චෝදනාව යටතේ අත්අඩංගුවට ගත් බවත්, ඔහු මෙම නඩුවේ 8වන සැකකරු ලෙස නම් කරන බවත් මාලිගාකන්ද මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේදී නීතිපති වෙනුවෙන් පෙනීසිටි අතිරේක සොලිසිටර් ජනරාල් ලක්මිණී ගිරිහාගම මහත්මිය ප්‍රකාශ කළාය. මෙම සියලු කරුණු සලකා බැලූ මාලිගාකන්ද මහේස්ත්‍රාත් ලෝචනා අබේවික්‍රම මහත්මිය හිටපු සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා පෙබරවාරි 15 වෙනිදා දක්වා රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කරන්න යැයි නියෝග කළාය. මේ අනුව ලංකා ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වතාවට අමාත්‍ය ධුරයේ සිටින පුද්ගලයෙකු රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කරන්නට අධිකරණයට සිදුවිය.

ජනපතිටත් ලැජ්ජාවක් නෑ

පසුගිය කාලයේ බෙහෙත් විෂ වීම නිසා පුද්ගලයන් හයදෙනෙකු ජීවිතක්ෂයට පත්වුණ අතර සමහර පුද්ගලයෝ අන්ධභාවයට පත්වූහ. මෙම තත්ත්වය සමග සෞඛ්‍ය අමාත්‍ය කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ලට බාල ඖෂධ චෝදනාව දිගින් දිගටම එල්ල විය. එහෙත් ජනාධිපතිවරයා හෝ ආණ්ඩුව හෝ ඒ කිසි චෝදනාවක් කනකට ගත්තේ නැත. අවසානයේ හියුමන් ඉමියුනොග්ලොබියුලීන් ප්‍රතිදේහජනක ඖෂධ වංචාව අතේ පත්තුවිය. හරි නම් ඒ අවස්ථාවේ හෝ ජනාධිපතිවරයා කළ යුතුව තිබුණේ සීඅයිඩී විමර්ශන භාර නිලධාරීන්ගෙන් කරුණු විමසා හෝ කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල අමාත්‍යවරයා සෞඛ්‍ය අමාත්‍ය ධුරයෙන් ඉවත් කිරීමය. එහෙත් ජනාධිපතිවරයා එවැනි පියවරක් ගත්තේ නැත.

මෙම බෙහෙත් අවුල සමග කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ලට විරුද්ධව විශ්වාසභංග යෝජනාවක් පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණි අතර එහිදී ද ජනාධිපතිවරයා පුද්ගලිකව මැදිහත් වෙමින්, සොයා බලමින්, එම විශ්වාසභංගය පරාජයට පත් කර කෙහෙළිය ආරක්ෂා කරගැනීමේ ලැජ්ජාවක් නැති ප්‍රතිපත්තියක් පවත්වාගෙන ගියේ ය. එම අවස්ථාවේ කෙහෙළියගේ පරාජය ඔහු දැක්කේ ආණ්ඩුවේ පරාජයක් ලෙසය. ඒ අනුව එම පරාජයෙන් ආණ්ඩුව මුදවා ගැනීම වෙනුවෙන් ඔහු කැපවුණ බව පෙනුණි. මෙයින් පෙනෙන්නේ කුමක්ද? වංචාව දූෂණය පිටු දකිනවාට වඩා වැදගත් දේවල් ජනාධිපති වික්‍රමසිංහට තිබෙන බව එයින් හැඟවෙයි.

අවසානයේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍ය ධුරය කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ලගෙන් ගලවා, වෛද්‍ය රමේෂ් පතිරණ වෙත ලබාදෙන්නට ජනාධිපතිවරයා කටයුතු කළත් ඔහු කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල කැබිනට් මණ්ඩලයෙන් ඉවත් කළේ නැත. ඒ වෙනුවට ජනාධිපති වික්‍රමසිංහ කළේ කෙහෙළියට පරිසර අමාත්‍ය ධුරය ලබාදීමය. අවසානයේ කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල අත්අඩංගුවට ගෙන රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කළ විට ජනාධිපති වික්‍රමසිංහ කළේ කුමක්ද? ඔහු කළේ පරිසර අමාත්‍ය ධුරයෙන් ඉල්ලා අස්වෙන්නට කටයුතු කරන්න යැයි දැනුම් දීමය. එයින් පෙනෙන්නේ කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ලට ගෞරවාන්විතව අමාත්‍ය ධුරයෙන් ඉවත්වෙන්නට ඉඩ හැදීම ජනාධිපතිගේ අරමුණ වූ බවයි. අනෙක් පැත්තෙන් මේ හරහා අපට පෙනෙන්නේ කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල ආරක්ෂා කරගැනීම වෙනුවෙන් ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ තවදුරටත් කටයුතු කරන බවය. එයින් වක්‍රව ඇඟවෙන්නේ ජනාධිපති වික්‍රමසිංහ වංචා දූෂණවලට උඩගෙඩි දෙන බවය.

කැබිනට් මණ්ඩලයේ වගකීම කුමක්ද?

මෙම ඖෂධ වංචාවට අදාළව අත්අඩංගුවට ගත් කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල සීඅයිඩීයට ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ තමන් අමාත්‍ය මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කළ කැබිනට් පත්‍රිකා පිළිබඳව කිසිවක් නොදන්නා බවය. ඒවා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ඖෂධ සැපයුම් අංශයෙන් හදලා දුන් ඒවා බවය. අනෙක් පැත්තෙන් කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල වෙනුවෙන් අධිකරණයේ පෙනීසිටි ජනාධිපති නීතිඥ අනුජ ප්‍රේමරත්ත ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ තම සේවාදායකයා කැබිනට් මණ්ඩලය නොමඟ යවා ඇති නම් ඒ පිළිබඳව විමසීම සඳහා කැබිනට් මණ්ඩලයම කැඳවිය යුතු බවය.

මෙසේ දිග හැරෙන කරුණු අනුව පෙනෙන්නේ හිටපු සෞඛ්‍ය අමාත්‍ය කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල මෙන්ම ඔහුගේ කැබිනට් පත්‍රිකා අනුමත කළ අමාත්‍ය මණ්ඩලයද එම මණ්ඩලයේ ප්‍රධානියා සේ කටයුතු කළ ජනාධිපතිවරයාද මෙම ඖෂධ මඟඩියට අදාළ සිදුවීමේදී ළදරුවන් සේ කටයුතු කර ඇති බවය. ඔවුන් ඇස් පියාගෙන කෙහෙළිය දමන දමන කැබිනට් පත්‍රිකාවන් අනුමත කර ඇත. එම කැබිනට් පත්‍රිකා මොනවාද ඒවා අමාත්‍ය මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කළේ කවදාද වැනි තොරතුරු අප කලින් ලියූ ලිපියක සඳහන් කළ බැවින් ඒවා නැවත ලියන්නේ නැත. එහෙත් කෙහෙළියගේ කැබිනට් පත්‍රිකාවන් පිළිබඳව විගණන විමසුම් දෙකක සවිස්තර තොරතුරු පළවී ඇත. ඒවා සීඅයිඩීය මෙන්ම නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවත් අපට කලින් දන්නවාට සැක නැත. අප ඒ පිළිබඳව ද කලින් කතාකර ඇත. එනිසා අතිරේක සොලිසිටර් ජනරාල් ලක්මිණි ගිරිහාගම පසුගිය දා මාලිගාකන්ද අධිකරණයේදී ප්‍රකාශ කළ බොහෝ තොරතුරු අප කලින් ප්‍රකාශ කරමින් ඇසුවේ කෙහෙළිය සිටින්නේ නීතියට ඉහළින්ද කියා ය. කල්ගතවී හෝ නීතියට කෙහෙළිය පෙනී ඇත. එහෙත් දැන් මෙම කැබිනට් පත්‍රිකා සඳහා මූලාශ්‍ර කරගත් කිසිදු ලිපි ගොනුවක් සොයාගන්නට නැත. ඒ අනුව ඒවා අතුරුදන් වී ඇත. මුළු රටම ගලවාගන්නට මුළු සෞඛ්‍යයම බේරාගන්නට මහා වෙර වීර්යයක් ගන්නා බව පෙන්වන කැබිනට් පත්‍රිකා ලිවීම සඳහා එහි සඳහන් ඖෂධ හිඟයට මූලාශ්‍ර වූ කරුණු මොනවාද යන්න, දත්ත මොනවාද යන්න, ඒවා බහාලු ලිපිගොනු මොනවාද යන්න, දැන් සොයාගන්නට නැත. අහෝ ලංකාවේ සෞඛ්‍ය සේවයට ගිය කලක්..!

කැබිනට් මණ්ඩලය වෙත පැමිණෙන සියලු කැබිනට් පත්‍රිකා සම්මත නොවෙන බවත් සමහර කැබිනට් පත්‍රිකා විසිවෙන බවත් අප අසා ඇත. සමහර කැබිනට් පත්‍රිකා විසි වෙන්නේ එම පත්‍රිකාව ඉදිරිපත් කළ අමාත්‍යවරයා ද සමගින් ය. තවත් කැබිනට් පත්‍රිකා අනුමත වෙන්නේ හෝ වීසි වෙන්නේ දැඩි සේ විවේචනයට ලක් කිරීමෙන් පසුවය. එහෙත් කෙහෙළියගේ කැබිනට් පත්‍රිකා ආශ්චර්යකින් වාගේ ගොඩගිහිං තිබෙයි. හිටපු ක්‍රීඩා අමාත්‍ය රොෂාන් රණසිංහ අමාත්‍ය ධුරයෙන් ඉවත් කිරීම සඳහා රනිල් වික්‍රමසිංහ නොබියව කටයුතු කළත් කෙහෙළියට කිසිදු ආපදා තත්ත්වයක් උදා වුණේ නැත. එයට හේතුව කුමක්ද? කෙහෙළිය දාන දාන කැබිනට් පත්‍රිකාව සම්මත වුණේ කෙසේද? ඒවාට විරුද්ධ වුණ එකුදු ඇමතියෙක් හෝ සිටිත්ද? අනේ පුරවැසි අපි නම් මේවා දන්නේ නැත..!

ඖෂධ මගඬිය සිදුවෙන අවධියේ මේ හා සම්බන්ධව ජනාධිපති කාර්යාලයේ රැස්වීම් තුනක් තිබී ඇති බවත් එම රැස්වීම්වල මුලසුන ජනාධිපති කාර්යාලයේ ඉහළම පුද්ගලයෙකු දරා ඇති බවත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ඉහළම නිලධාරීහු ප්‍රකාශ කරති. එම රැස්වීම් සඳහා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ හිටපු ලේකම්වරයා, සැපයුම්, නිෂ්පාදන සහ නියාමන භාරව සිටි අතිරේක ලේකම්වරයා මෙන්ම ඖෂධ නියාමන අධිකාරියේ හිටපු ප්‍රධාන විධායක නිලධාරියා ද අයිසුලේට් බයෝටෙක් ෆාර්මා සමාගමේ හිමිකරු හේවගේ සුදත් ජානක ප්‍රනාන්දු ද සහභාගි වී ඇතැයි තහවුරු කරන්නේද එම නිලධාරීන්මය.

මේ කියන හමුවීම් වෙනුවෙන් ජනාධිපති කාර්යාලයේ සිටින ඉහළ දේශපාලන බලවතා සහ ඖෂධ සමාගමේ හිමිකරුවා අතර සම්බන්ධීකරණය එජාපයට සම්බන්ධ සෞඛ්‍ය වෘත්තීය සමිති ලොක්කෙකු විසින් සිදුකර ඇති බවට තවත් චෝදනාවක් ය. මෙම තොරතුරු පිළිබඳව සීඅයිඩීය නොදන්නවා විය නොහැකිය. එනිසා අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව මේ කියන අවශේෂ කාරණා පිළිබඳව ද සොයා බැලිය යුතුය. මේ කියන කතා ඇත්ත නම් හියුමන් ඉමියුනොග්ලොබියුලීන් ප්‍රතිදේහජනක ඖෂධ වංචාවට අදාළ මුදල් විශාල පිරිසක් අතර බෙදීගොස් ඇතුවාට කිසිදු සැකයක් නැත. එය එසේ නොවේ නම් එළඹෙන ජනාධිපතිවරණයේ වියදම පියවාගැනීම සඳහා මෙසේ මුදල් එකතු කළා වෙන්නටත් පුළුවන් ය.

සමන් රත්නායක සහ විජිත් ගුණසේකර අත්අඩංගුවට ගන්නේ කවදාද?

මෙම ඖෂධ වංචාවට අදාළව බොහෝ දේ සිදුව ඇත්තේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ අතිරේක ලේකම් සමන් රත්නායක යටතේ ය. ඔහුගෙන් මේ පිළිබඳව ප්‍රකාශයක් සටහන් කරගන්නා සීඅයිඩීය ඔහු අත්අඩංගුවට ගන්නේ නැත. ඔහු රජයේ සාක්ෂිකරුවෙකු වෙන්නට යනවා කියා කතාවක් ද ඇත. ඒ ගැන වැඩිදුර විස්තරයක් නැත. එහෙත් මේ කියන නිලධාරියා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයට එන්නේම මෙම වංචාවන් වෙනුවෙන්ම බව සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ඉහළ සිටින එහෙත් මෙම වංචාවට හවුල් නැති බොහෝ දෙනෙකුගේ මතයයි. මේ කියන පුද්ගලයා යටතේ පැවති කාර්ය අතර මෙම කැබිනට් පත්‍රිකාවන් සෑදීම, පුද්ගලයන් සහ ඖෂධ සමාගම් සම්බන්ධීකරණය කිරීම පැවතී ඇත. එහෙත් එහි ලිඛිත සටහන් අතරේ ඔහුගේ අත්සනක් හෝ නැති බවත් ඔහු එතරම් බුහුටිබවකින් මේ රාජකාරියේ නිරතව සිට ඇති බවත් කරුණු වාර්තා වෙයි.

එයට හොඳම නිදර්ශනය ඖෂධ 182ක් සඳහා රාජ්‍ය ඖෂධ නීතිගත සංස්ථාව වෙත රුපියල් බිලියන 04ක් වටිනා ඇණවුම් ඉදිරිපත් කර දිනකට පසු එනම් 2022 සැප්තැම්බර් 27 දින ඖෂධ නිෂ්පාදන, සැපයීම හා නියාමන අංශයේ අතිරේක ලේකම්වරයා වන මොහු විසින් සෞඛ්‍ය ලේකම්වරයාට ඉදිරිපත් කළ අභ්‍යන්තර සටහනක් මගින් ‘2022 සැප්තැම්බර් 22 දින ඉන්දියානු ණය ආධාර භාවිතයෙන් මාස 3ක් සඳහා වැදගත් හා අත්‍යවශ්‍ය ඖෂධ ආනයනය කර සැපයීමට අදාළව සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා සහ ඖෂධ සැපයුම්කරුවන් අතර පැවති රැස්වීමේ තීරණයකට අනුව’ යැයි සඳහන් කරමින් අමාත්‍ය මණ්ඩල අනුමැතිය ලැබීමටත් ප්‍රථම (කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය භාරගත් පසුව මෙම ඖෂධ මිලදී ගැනීම්වලට අදාළව පළමු කැබිනට් පත්‍රිකාව කැබිනට්ටුව වෙත ඉදිරිපත් කරන්නේ 2022 සැප්තැම්බර් 26 දිනයේදී ය. එහි අංකය 22/1523/610/018 ය. මෙම ඖෂධ මිලදී ගැනීමේ යෝජනාවට 2022/10/03 දිනයේදී අමාත්‍ය මණ්ඩලය අනුමැතිය ලබාදී ඇත) ඉන්දියානු ණය ආධාර ක්‍රමය යටතේ ඖෂධ 285ක් මිලදී ගැනීමට සෞඛ්‍ය ලේකම්වරයාගේ අනුමැතියෙන් අභිලාෂයන් කැඳවා තිබීමයි. මේ කියන වර්ගයේ රැස්වීම් කොපමණ ප්‍රමාණයක් කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල අමාත්‍ය ධුරය දරන සමයේ පවත්වා තිබෙයිද? ඒවා ගැන තොරතුරු සමන් රත්නායක සීඅයිඩීයට සමහර විට ලබාදෙන්නට ඇත.

මෙම ඖෂධ වංචාවට අදාළ ගනුදෙනු මෙසේ සමන් රත්නායකගේ මෙහෙයවීමෙන් සිදුවෙන අතරේ ජාතික ඖෂධ නියාමන අධිකාරියේ ප්‍රධාන විධායක නිලධාරියා සේ කෙහෙළියගෙන්ම පත්වීම් ලබා පැමිණි වෛද්‍ය විජිත් ගුණසේකරද මෙම වංචාවට සිය දායකත්වය උපරීමයෙන් සලසා ඇත.

ලියාපදිංචි නැති ඖෂධ සැපයුම් ආයතනයන් සඳහා ිචැජස්ක ච්එයඅ්හ නම් ක්‍රමයක් හඳුන්වා දෙමින් හිතූ හිතූ ලෙස ඖෂධ ගෙන්වීම සඳහා ඖෂධ නියාමන අධිකාරියේ එතෙක් පැවති යාන්ත්‍රණය වෙනස් කර ඇත්තේ මේ කියන ප්‍රධාන විධායක නිලධාරියා ය. ලියාපදිංචියෙන් නිදහස් කිරීමේ ලිපි නිකුත් කිරීමේ ක්‍රමවේදය සම්බන්ධයෙන් අධිකාරිය විසින් 2019 ඔක්තෝබර් 15 දිනැතිව මාර්ගෝපදේශයක් පිළියෙළ කර තිබුණ අතර ඊට අනුකූලව ඖෂධ ලියාපදිංචියෙන් නිදහස් කිරීමේ අනුමැතිය ඊට අදාළ අනුකමිටුව මගින් ලබාගත යුතු වුවත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ඉල්ලීම පදනම් කරගනිමින් 2022 සැප් 16 දිනැති අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල තීරණය ප්‍රකාරව අනුකමිටු අනුමැතිය සඳහා යොමුකිරීමෙන් තොරව ිචැජස්ක ච්එයඅ්හ ක්‍රමය වශයෙන් හඳුන්වනු ලබන වේගවත් යාන්ත්‍රණයක් හරහා ප්‍රධාන විධායක නිලධාරියාගේ අනුමැතිය මත පමණක් ලියාපදිංචියෙන් නිදහස් කිරීමේ ලිපි නිකුත් කර ඇත.

ඒ අනුව මෙම වංචාව සිදුවීම සඳහා අවශ්‍ය මූලික කොන්දේසිය සපුරා ඇත්තේ මෙම ක්‍රමවේදය වෙනස් කිරීම හරහාය. ඒ අනුව කිසිදු පරීක්ෂාවක් නැත. කැඳවන්නා විසින්ම අනුමැතියත් ලබාදී ඇත. මෙම අරුමපුදුම ඖෂධ නියාමන ක්‍රමවේදය නිර්මාණය කළාට මොහු හරි නම් මේ වෙන විටත් අත්අඩංගුවේ සිටිය යුතුය. එහෙත් මොකද්දෝ හේතුවකට මේ කියන නිලධාරියා අත්අඩංගුවට ගන්න සීඅයිඩීය තවමත් කටයුතු කරන බවක් පෙනෙන්නට නැත.

මෙම ඖෂධ වංචාව සක්‍රිය පසුගිය කාලයේ, සමහර ඖෂධ නියාමන ලොක්කන් එංගලන්තයේ සිටින තම සමීපතමයන් බැලීම සඳහා ගුවන්ගතවී ඇත්තේ ව්‍යාපාරික පන්තියේ ය. එසේ ගිය වාර ගණන 16ක් බව දැනගන්නට ලැබෙයි. මේ සියලු තත්ත්වයන් ගැන සීඅයිඩීය සොයා බැලිය යුතුය. ඇත්ත වශයෙන්ම නම් අත්අඩංගුවට ගෙන සිටින පුද්ගලයන්ගේ මෙන්ම අත්අඩංගුවට ගන්නට සිටින අප ඉහත සඳහන් කළ ප්‍රධාන පුද්ගලයන්ගේ ද වත්කම් පිළිබඳව ද සීඅයිඩීය පරීක්ෂා කළ යුතුය.

කුඩුකාරයන්ගේ මුදල් පමණක් කළු සල්ලි වන්නේ නැති බව සීඅයිඩීය දත යුතුය. විශේෂයෙන් පසුගිය කාලයේ මෙම පුද්ගයන් මුදල් හම්බ කළේ කෙසේද, ඔවුන් පසුගිය කාලයේ උපයාගත් වත්කම් මොනවාද යන්න සීඅයිඩීය සෙවිය යුතුය.

දේශපාලනඥයන් සහ මරණින් පසු ජීවිතය

ජයදේව උයන්ගොඩ

February 17, 2024

ආණ්ඩු පක්‍ෂයට සම්බන්ධ සනත් නිශාන්ත මන්ත්‍රීවරයා රිය අනතුරකින් හදිසියේ සහ ඛේදජනක ලෙස මිය යාමේ පුවත විසින් ඇතිකරන ලද්දේ ඉතා තියුණු සහ දෙපිලකට බෙදුණ විවාදයකි. පොහොට්ටු පක්‍ෂයටත්, පොහොට්ටු-එජාප සන්ධාන ආණ්ඩුවටත් සම්බන්ධ සහ හිතවත් පිරිස්ද, එම කඳවුරට විරුද්ධ මෙන්ම දේශපාලන පක්‍ෂ අනන්‍යතා නැති ස්වාධීන පිරිස්ද වශයෙන් මෙම පිල් දෙක හඳුනාගත හැකිය. තරමක් දුරට වේගවත් හැඟීම් පළකරමින්ද සමාජ මාධ්‍ය තුළ ප්‍රධාන වශයෙන් පැතිරුණ එම විවාදයෙන් නිරන්තරයෙන් එහෙත් වක්‍රව අවධාරණය කරන ලද එක් වැදගත් තේමාවක් තිබේ. එය නම් ලංකාවේ වෘත්තීය දේශපාලක පන්තියේ දේශපාලන-චර්යාධාර්මික පරිහාණිය සහ ඒ පිළිබඳව ඇතැම් පුරවැසියන් අතර පවත්නා අත්‍යන්ත කලකිරීම, අපේක්‍ෂා භංගත්වය සහ කෝපයයි. දේශපාලනඥයකුගේ හදිසි මරණයකදී මහජන මතය එදිරිවාදී දෙපිළකට බෙදී සිදුවූ මෙම වාදය අප රටේ දේශපාලනයේ පොදුවේ සිදුවී තිබෙන පසමිතුරු පිල් දෙකකට බෙදීමේ, ප්‍රවණතාවෙහිද පිළිබිඹුවක් වෙයි.

මෙම ලිපියේ අරමුණ, මෙම විවාදයේදී වක්‍රව මතුවූ දේශපාලන තේමාවක් පිළිබඳව කල්පනා කිරීමයි. එය නම් අප රටේ දැනට බලයේ සිටින ‘දේශපාලන පංතියේ’ ස්වභාවය සහ එම පන්තිය සහ පුරවැසියන් අතර ගොඩනැගී තිබෙන එදිරිවාදී දුරස්තර වීමයි. මියගිය මන්ත්‍රීවරයා අයත්ව සිටි ලංකාවේ ‘දේශපාලන පන්තිය’ එනම් වෘත්තීය දේශපාලනඥයන් වී ඇති සමාජ ස්තරය සතු එයටම ආවේණික ලක්‍ෂණ ගණනාවක් තිබේ. ඒවා වැඩිපුරම සාධනීය නොව නිෂේධනීය ගති ලක්‍ෂණයි. මියගිය මන්ත්‍රීවරයාගේ පුද්ගලික අවාසනාවට මෙන්ම ඔහු තමාද අයත් දේශපාලන පංතියේ නිෂේධනීය ගති ලක්‍ෂණවල ප්‍රබල සංකේතයක් වූවා පමණක් නොව, එම ගති ලක්‍ෂණ හිමි වීම ගැන සහ ඒවා නියෝජනය කිරීම ගැන මහත් ආඩම්බරයෙන් සිටි කෙනෙක්ද විය. ඔහුගේ මරණයෙන් පසු ක්‍ෂණිකව හා ස්වයංක්‍රියව මතුවූ නිෂේධනීය ප්‍රතිචාරවලින් පෙනුණේ බොහෝ පුරවැසියන්ට මෙම දේශපාලන පන්තිය පිළිබඳව කෝපයට අමතරව එක්තරා ආකාරයක තියුණු අවබෝධයක් සහ විවේචනයක්ද තිබෙන බවයි.

මියගිය මන්ත්‍රීවරයාද අයත් වූ දේශපාලන පන්තිය පිළිබඳ අප රටේ පුරවැසියන් අතර තිබෙන විවේචනය ඉතා ප්‍රබලව ප්‍රකාශ වූයේ 2022 වසරේ පුරවැසි අරගලයෙහිදීය. එම පන්තියේ නිෂේධනීය ගති ලක්‍ෂණ ලෙස පුරවැසියන් අවධාරණය කළ කරුණු අතර, මුල් තැන ගත්තේ, දූෂණය, බල ලෝභය, දේශපාලන බලය අයුතු ලෙස ප්‍රයෝජනයට ගැනීම, දේශපාලනය ධනය සැපයීමේ මාධ්‍යයක් කරගැනීම, ඥාති සංග්‍රහය, මහජන විශ්වාසය සහ මහජන සේවය නොසලකා හැරීම, රට විනාශය කරා ඇද දැමූ දේශපාලන හා රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාවලියේ සක්‍රිය හවුල්කරුවන් වීම, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රියාවලිය සීමාන්තිකව අවභාවිත කිරීම සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය දේශපාලන අවියක් ලෙස භාවිත කිරීම යන මේවාය. මෙය වනාහි තරමක් දිග ලැයිස්තුවකි. එය තවත් දිග්ගැස්සීමටද හැකියාව තිබෙන ලැයිස්තුවකි.

බිහිවීම සහ ව්‍යාප්තිය

මෙම දේශපාලන පන්තිය දැනට බලයේ සිටින පොහොට්ටුව සහ එජාපයට පමණක් සීමා වී ඇති එකක් නොවේ. 1977න් පසු ආණ්ඩු බලයේ සිටි සෑම දේශපාලන පක්‍ෂයක හා සන්ධානයකම මන්ත්‍රී-ඇමතිවරුන්ගෙන් පටන් ප්‍රාදේශීය සභා මන්ත්‍රීවරුන් දක්වා පහළට යන දේශපාලන ආයතන ව්‍යුහය තුළ තිබෙන දේශපාලන පක්‍ෂවලට ඔවුන් සම්බන්ධය. එජාපයෙන් සහ ශ්‍රීලනිපයෙන්ද, පොහොට්ටුවෙන්ද කැඩී අලුතෙන් පිහිටුවා තිබෙන පක්‍ෂ සහ කණ්ඩායම්වලද සිටින්නේ මෙම දේශපාලන පන්තියේම කොටස්ය. ප්‍රධාන පක්‍ෂවලින් කැඩී ගොස් සිටින දේශපාලනඥයන්ගෙන් තමන්ද අයත් වන ‘දේශපාලන පන්තිය’ ගැන විවේචනයක් සිදුවන්නේ නැත. එය මතුවන්නේ පුරවැසියන්ගෙන්ය. පුරවැසියන්ගේ එම විවේචනය ප්‍රබල ලෙස මතුවන විට එයින් ප්‍රකාශ වන වැදගත් දේශපාලන සත්‍යයක් තිබේ. එය නම්, මෙම දේශපාලන පන්තිය අතහැර දැමීමට පුරවැසියන් තීරණය කර ඇති බවයි. අරගලය සමයේදී එළියට පැමිණියේ ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලනයට අලුතෙන් එකතු වී තිබෙන එම අනාවරණයයි.
සනත් නිශාන්ත මන්ත්‍රීවරයාද අයත් වූ මෙම දේශපාලන පන්තියට එක්තරා ඉතිහාසයක් තිබේ. එය ආරම්භ වූයේ 1977 එජාපයේ මැතිවරණ ජයග්‍රහණයත් සමගය.

‘දේශපාලනයට මැර බලය ගෙනඒම’ සහ එය ලංකාවේ නූතන පක්‍ෂ ක්‍රමයෙහිද, මැතිවරණ දේශපාලනයෙහිද අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් බවට පත්කිරීම සිදුවූයේ 1977 එජාප ආණ්ඩුව යටතෙහිය. එහි නිර්මාතෘවරයා එජාප නායක ජේආර් ජයවර්දනය. ජේආර්මැතිවරණ දේශපාලනයට මැර බලය සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය ගෙන ඒමේ දීර්ඝ ඉතිහාසයක් තිබෙන වෘත්තීය දේශපාලනඥයෙකි. එය 1947 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය තෙක් ආපසු යන ඉතිහාසයකි. ඔහු කැලණිය ආසනය ජය ගත්තේ, පුළුල් ලෙස සහ විවෘතව මැර බලය යොදාගනිමිනි. එම මැර පිරිස් කැලණිය ආසන ප්‍රදේශයේ ජීවත්වූ එක්තරා පීඩිත කුලයකට අයත් වූ පුරවැසියෝද වූහ.

1977න් පසුවද එජාපයට සම්බන්ධ මැර කණ්ඩායම් සහ ඔවුන්ගේ ප්‍රාදේශීය නායකයන් ප්‍රභූ, අධිපති නොවන පීඩිත හෝ ආන්තික කුල ප්‍රජාවන් වෙතින් බඳවාගැනීම ජයවර්දන යටතේ එජාපයේ මැර දේශපාලනයේ තිබි එක් සමාජ විද්‍යාත්මක සාධකයක් විය. 1977-1994 කාලය තුළ එජාපය පුළුල් ලෙස යොදාගත් මැර දේශපාලනයට සම්බන්ධ මන්ත්‍රීවරුන්, ඇමතිවරුන් සහ ප්‍රාදේශීය දේශපාලනඥයන් පිළිබඳ මතුපිට අධ්‍යයනයක් හෝ කළ විට දැකගත හැකි දුක සිතෙන සමාජ විද්‍යාත්මක සත්‍යයක් නම්, මැතිවරණ දේශපාලනයේදී මැර බලය දේශපාලන අවියක් ලෙස භාවිත කිරීමේ කාර්යයේදී දේශපාලන ප්‍රභූ පන්තිය සහ පන්ති සහ සමාජ ව්‍යුහයේ පහළ ශ්‍රේණිවලින් එන දේශපාලන ක්‍රියාකාරිකයන් අතර පැහැදිලි ශ්‍රම විභජනයක් තිබුණේය යන්නයි. කොළඹ, ඉංග්‍රීසි කතාකරන ප්‍රභූ පන්තියට අයත් දේශපාලන පක්‍ෂ නායකයන් තම අත්වල ලේ, මස්, ගාගන්නේ නැත. එය කරන්නේ බිම් මට්ටමෙන්, ගම් මට්ටමෙන් පැමිණි දේශපාලන ක්‍රියාකාරීන්, ආසන සංවිධායකයන්, මන්ත්‍රීවරුන් සහ මන්ත්‍රී අපේක්‍ෂකයන් යන අයයි. ඇමතිවරුන් වූ පසුවද ඔවුන් ඉදිරියට ගෙනයන්නේ එම පුහුණුවයි.

1977න් පසු එජාපය සංවිධානාත්මක මැර බලය සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය මැතිවරණ දේශපාලනයේ නැතිවම බැරි අංගයක් බවට පත්කළ විට, විපක්‍ෂයේ සිටි ශ්‍රීලනිපයට සිදුවූයේ මැර දේශපාලනය සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය තමන්ගේ දේශපාලනයේද අනිවාර්ය අංගයක් බවට පත්කිරීමටයි. ආණ්ඩු බලයේ සිටින දේශපාලන පක්‍ෂය යොදාගත් ප්‍රචණ්ඩත්වය හා මැර බලයට සම්බන්ධ තවත් ප්‍රබල සාධකයක් තිබිණ. එය නම්, ජයවර්දන සහ ප්‍රේමදාස යන ජනාධිපතිවරුන් යටතේ විවෘත ලෙසම සිදුවූ පොලිසිය සහ ගම් මට්ටමේ රාජ්‍ය නිලධාරීන් එම මැර දේශපාලනයේම හවුල්කාරයන් හා ආරක්‍ෂකයන් බවට පරිවර්තනය කිරීමයි. 1994දී එජාපය පරාජය වූ මැතිවරණයේ ප්‍රධාන ප්‍රචාරක පාඨයක් වූයේ එජාපයේ මැර දේශපාලනය අවසන් කිරීමයි.
එහෙත් 1994න් පසුව, ලංකාවේ පක්‍ෂ ක්‍රමයටත්, මැතිවරණ දේශපාලනයටත් සම්බන්ධ මැර දේශපාලනය අවසන් වූයේ නැත. ඒ වෙනුවට සිදුවූයේ 1977 සිට එජාපයේ මැර බලයේ වින්දිතයන් වී සිටි ශ්‍රීලනිපය, එජාපයේ ආදර්ශය අනුව යමින්, මැර බලය සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය මැතිවරණ ජය ගැනීමේත්, පක්‍ෂයේ බලය සමාජය මත බලහත්කාරයෙන් පවත්වාගැනීමේත් මාධ්‍යය බවට පිළිගෙන, එය තම පක්‍ෂයේත් සාමාන්‍ය දේශපාලන චර්යාවේ සහ සංස්කෘතියේ කොටසක් කර ගැනීමයි.

මැර බලය වෘත්තීයකරණයට පාත්‍ර කිරීම

1977 සිට ලංකාවේ පැවති එජාප, ශ්‍රීලනිප සහ පොදු ජන පෙරමුණු (පොහොට්ටු) යන පක්‍ෂ තුනේ දේශපාලන හැසිරීම තුළ තිබෙන එක් ප්‍රධාන සමානකමක් ලෙස තවමත් තිබෙන්නේ දූෂණය, මැර බලය, ප්‍රචණ්ඩත්වය භාවිත කිරීමේ විශේෂඥයන් ප්‍රාදේශීය හා ග්‍රාමීය මට්ටමේ දේශපාලන නායකත්වයට පත්කර, ඔවුන්ට මහජන නියෝජිතයන්ද, මන්ත්‍රී සහ ඇමතිවරුන්ද වශයෙන් උසස්වීම් ලබාදෙමින්, පක්‍ෂය ඇතුළත ප්‍රචණ්ඩත්වයේ බල ව්‍යුහයක් ගොඩනගා එය පෝෂණය කර පවත්වා ගැනීමයි. තමන් අයත් පක්‍ෂයට මැතිවරණවලදී ඡන්දය ලබාදීමේ ග්‍රාමීය සහ ප්‍රාදේශීය මට්ටමේ බ්‍රෝකර්වරුන් වන්නේද ඔවුන්ය. විවිධ මාර්ගවලින් ධනය රැස්කිරීමටත් ඉක්මණින් ධනවතුන් වීමටත් දක්‍ෂ ඔවුන්ගේ කාර්යයක් නම් මැතිවරණ අරමුදලට සහ පක්‍ෂ නායකයන්ගේ පවුල්වල සුබසාධනයට ධනය සපයා දීමයි. තමන්ගේ පක්‍ෂය ආණ්ඩු බලයේ සිටින විට දේශපාලන බලයත්, ආර්ථික බලයත් ගොඩනගා ගැනීමට ඔවුහු සමත් වෙති. තමන්ගේ පක්‍ෂය මැතිවරණයකින් පැරදුණු විට, දිනූ පක්‍ෂයේ ආණ්ඩුවට බැඳීමට සහ තනතුරු ලබාගැනීමටද ඔවුන්ට විවෘත අවකාශ තිබේ. එම පසුබිම තිබෙන කී දෙනෙක් පසුගිය දශක තුන පමණ කාලයේ එජාපයේ සිට ශ්‍රීලනිපයටත්, ශ්‍රීලනිපයේ සිට එජාපයටත්, එජාපයේ සිට පොහොට්ටු පක්‍ෂයටත් සිය දේශපාලන ළැදියාව මාරුකර ඇත්ද?

එවැනි දේශපාලකයන්ගේ දේශපාලන ජීවිතය ගැන මතක් කරන විට, සනත් නිශාන්ත මන්ත්‍රීවරයා සහ මන්ත්‍රීවරුන් විශාල සංඛ්‍යාවක් වැළඳගෙන ඇති පිරිහුණු, ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට හානිකර සහ මහජනතාවගේ පිළිකුලට පත්වී තිබෙන දේශපාලන සංස්කෘතියක දරුවන් බව පහසුවෙන්ම පෙනෙනු ඇත. පසුගිය වසර දෙක තුළ රාජපක්‍ෂ කඳවුරේ එක් පයකුත්, රනිල් කඳවුරේ හෝ මෛත්‍රී කඳවුරේ තවත් පයකුත් තබාගෙන ඉන්නේ මෙම පිරිස්ය. ඔවුන්ගේ දේශපාලන චර්යාව හැඳින්වීමට ‘අවස්ථාවාදය’ වැනි සාම්ප්‍රදායික සංකල්ප කිසිසේත් ප්‍රමාණවත් නැත.

දූෂණය, මැරබලය සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය යන මේවා දේශපාලනයේ සාර්ථක වීම, මැතිවරණ ජයගැනීම, බලයේ රැඳී සිටීම, බලය ලබාගැනීම යන අරමුණු දිනාගැනීම සමග බද්ධ වී තිබෙන විට, එහි එක් විනාශකාරී ප්‍රතිඵලයක් වී තිබෙන්නේ, ග්‍රාමීය, ප්‍රාදේශීය සහ ජාතික මටට්මේ දේශපාලනඥයන්ගේ වෘත්තීය විශේෂඥභාවය සම්පූර්ණයෙන් විකෘති එකක් බවට පත්වීමයි. මේ තත්වය ඉතා හොඳින් ප්‍රදර්ශනය වන්නේ දැනට තිබෙන පාර්ලිමේන්තුවෙහිය. ජයවර්දන ජනාධිපතිවරයාගේ කාලයේ තිබුණ පාර්ලිමේන්තුවද වර්තමාන පාර්ලිමේන්තුවට සමාන නිෂේධනීය දේශපාලන සංස්කෘතියකින් සහ විකෘති දේශපාලන වෘත්තීයභාවයකින් සමන්විත ආයතනයක් විය. ආණ්ඩුව විසින් ඉතා බරපතළ ලෙස විනාශකාරී සහ ජනතා විරෝධී රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති සහ නීති ඉදිරිපත් කරනු ලැබ පාර්ලිමේන්තුවේ විවාද වෙද්දී ආණ්ඩු පක්‍ෂයේ ඇමතිවරුන්ද මන්ත්‍රීවරුන්ද කතා කරන සහ හැසිරෙන ආකාරය නිරීක්‍ෂණය කරන දේශපාලන විඥානය ටිකක් හෝ සහිත පුරවැසියන්ට පෙනෙන්නේ, රටේ නීති සම්පාදන සහ ආණ්ඩුකරණ ක්‍රියාවලිය දේශපාලන අධ්‍යයනයක්, සංයමයක් හෝ ශික්‍ෂණයක් නැති, තමන්ට ඡන්දය දී බලයට ගෙනා පුරවැසියන් ලජ්ජාවට පත්කරන පිරිසක් අතට දේශපාලන බලය පැවරීමට තරම් තමන් අවාසනාවන්ත වී සිටින බවයි.

සනත් නිශාන්ත මන්ත්‍රීවරයාගේ අවාසනාවන්ත මරණයේ ආරංචිය පැතිරුණු වහාම සමාජ මාධ්‍යයේ පැතිරුණු විවේචන, බැණ වැදීම් සහ හෙළාදැකීම්වලින් ප්‍රකාශ වූයේ එම මන්ත්‍රීවරයාද අයත් වන ලංකාවේ දේශපාලන පන්තිය පිළිබඳ ඇති මහජන කලකිරීම සහ කෝපයයි. මීට පෙර මෙවැනි සහ ඊට වඩා බෙහෙවින් පැතිරුණු ප්‍රතිචාරයක් ලැබුණේ හිටපු ජනාධිපති ප්‍රේමදාස මහතා ඛේදජනක ලෙස මරාදමනු ලැබූ විටය. මෙම සිදුවීම් දෙකෙන්ම අප රටේ ජීවත්ව සිටින දේශපාලනඥයන් උගත යුතු සරල පාඩමක් තිබේ. එය නම් දේශපාලනඥයකු වහයෙන් තමන්ට ලැබෙන අසීමිත බලය පාවිච්චි කළ යුත්තේ, තම මරණය සිදුවූ මොහොතේ පටන් තමන්ට ලැබෙන මහජන ප්‍රතිචාර ගැනත් සැලකිලිමත් වෙමින්ය යන්නයි. මෙම සරල පාඩම සිහියේ තබාගෙන දැන්වත් තම දේශපාලන චර්යාව ප්‍රතිංසස්කරණය කරගත යුතු දේශපාලනඥයන් කී දෙනෙක් වර්තමාන ආණ්ඩුවේ හෝ විරුද්ධ පක්‍ෂවල සිටින්නාහුද යන්නද අමතක නොකළ යුතු කරුණකි. එසේ ප්‍රතිසංස්කරණය වීමට මෙම පන්තියට හැකියාව ඇත යන මිථ්‍යාවේද අප රටේ පුරවැසියන් නොසිටිය යුතුය. මැතිවරණයකදී ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීව එම පන්තිය ඔවුන් සතු දේශපාලන බලයෙන් ඉවත් කිරීම හැර වෙන විකල්පයක් පුරවැසියන් ඉදිරියේ නැත.

2022 අරගලයේදී නව දේශපාලන සංස්කෘතියක් ගොඩ නැගීම සඳහා ඉදිරිපත්වූ මහජන ඉල්ලීම අලුත් කිරීමට සහ ඒ සඳහා සටන් කිරීම සනත් නිශාන්ත මන්ත්‍රීවරයාගේ මරණයෙන් පසු ඇතිවූ මහජන සාකච්ඡාව සාධනීය දිසාවකට යොමු කිරීමට ඇති එකම මගයි.

මර්දන මිරිඟුවේ සිට ගැලවුමේ සිහිනය දක්වා

තිසරණී ගුණසේකර

February 17, 2024

කොවිඩ් වසංගතයට මුහුණ දීම සඳහා ලංකාව වසා දැමුණ් 2020 මාර්තු 15 දාය. ඉන් දෙසතියකට පසු පොලිස් මාධ්‍ය ඒකකය සියලුම මාධ්‍යයන්ට නිවේදනයක් නිකුත් කළේය. ‘කොවිඩ් වසංගතය සමයේ විවිධ රාජකාරි කටයුතුවල නිරත වන රජයේ නිලධාරීන්ගේ ‘සුළු අඩුපාඩුකම්’ මතුකර පෙන්වමින් ඉතා බරපතළ ලෙස එම රජයේ සේවකයන්ගේ රාජකාරියට බාධා කරමින් සහ ඔවුන්ට බැන තර්ජනය කරමින් අසත්‍ය හෝ ද්වේෂ සහගත ප්‍රකාශ ප්‍රසිද්ධ කරන බව වාර්තා වී ඇත. එම තැනැත්තන්ට එරෙහිව ඉතා තදින් නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමටත්.. අත්අඩංගුවට ගෙන නීතිමය පියවර ගන්නා ලෙසත්.. උපදෙස් ලබාදී ඇත.’ වසංගතය පිළිබඳව ආණ්ඩුවට අනුචිත වන ප්‍රකාශයන් සිදුකළ සමාජ මාධ්‍ය පරිශීලකයන් අත්අඩංගුවට ගැනීම මේ වන විටත් ආරම්භ වී තිබුණි. උදාහරණයක් ලෙස සමාජ මාධ්‍ය හරහා වසංගතය පිළිබඳ වැරදි තොරතුරු පතුරුවන 40 දෙනකු අත්අඩංගුවට ගැනීමට මෙහෙයුමක් දියත් කළ බව පොලිසිය මාර්තු 17දා නිවේදනය කළේය.

විවිධ අණපනත් භාවිත කරමින් මුද්‍රිත හා විද්‍යුත් මාධ්‍යවලට මුකවාඩම් දමමින් සමාජ මාධ්‍ය පරිශීලකයන් දඩයම් කිරීමත් මහින්ද රාජපක්‍ෂ හා ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ පාලන සමයන් තුළ සාමාන්‍යයක් විය. මෙම ක්‍රියාමාර්ගයන්හි සැබෑ අරමුණ වූයේ ජනතාව ආරක්‍ෂා කිරීම නොව, රාජපක්‍ෂ පාලනය ආරක්‍ෂා කිරීමයි. මෙයට හොඳම උදාහරණයක් නම් 2021 මැයි මස සමාජ මාධ්‍යයන් හරහා අසත්‍ය තොරතුරු පතුරුවන චෝදනාව මත සීඅයිඩීය විසින් ගෙලිඔය නියෝජ්‍ය ඉඩම් කොමසාරිස්වරයා අත්අඩංගුවට ගැනීමේ සිද්ධියයි. ඔහුගේ ‘වරද’ වූයේ තම කලාපයේ සිදුවන වන විනාශය පිළිබඳව තමන්ගේ පෞද්ගලික මුහුණු පොතේ වාර්තා කිරීමයි.

මහින්ද රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයා ඉතාමත්ම දැඩි මාධ්‍ය (සමාජ මාධ්‍යද ඇතුළුව) මර්දනයක් ක්‍රියාත්මක කළද, 2015 ජනපතිවරණ පරාජයෙන් ගැලවීමට ඔහුට නොහැකි විය. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනපතිවරයා එවැනිම වූ මාධ්‍ය මර්දනයක් ගෙනගියද ජනතා කෝපය ඉදිරියේ පලා යාමට ඔහුට සිදුවිය. 2022 අප්‍රේල් මස 3 වෙනිදා පැවැත්වීමට තිබූ මහජන විරෝධය වළකාලීමට පැය 36ක ඇඳිරි නීතියක් ප්‍රකාශයට පත් කොට සියලුම සමාජ මාධ්‍යයන් තහනම් කිරීමට රාජපක්‍ෂ පාලනය කටයුතු කළේය. නමුත් ජන ජීවිතය ඉතාමත්ම අවම මට්ටමකින් හෝ පවත්වා ගැනීමට නොහැකිවීම හේතුවෙන් ගොඩනැගුණු සමාජ පීඩනය පුපුරා යාම වැළැක්වීමට මෙම අණපනත් හා මර්දනයන්ට නොහැකි විය.

වත්මන් පාලනය විසින් කඩිමුඩියේ නීතිගත කළ සමාජ මාධ්‍ය පනත පිළිබඳව කියන්නට ඇත්තේත් ඒ ටිකමය. පනතේ අරමුණ ජනතාව ආරක්‍ෂා කිරීම නොව පාලකයන් රැකීමයි. එහි ක්‍රියාත්මකය මර්දනකාරී වීම නොවැළැක්විය හැක. නමුත් එළඹෙන ජනපතිවරණ හා මහා මැතිවරණ ප්‍රතිඵල වෙනස් කිරීමට මේ පනතට කිසිසේතම නොහැක. මාධ්‍ය (සමාජ මාධ්‍යද ඇතුළුව) මර්දනයෙන් හා/හෝ වෙනත් ආකාරවල මර්දනයෙන් මැතිවරණ ජය ගත හැකිනම් තවමත් රටේ ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාය. වෙන්ඩ ජනපතිවරයා නාමල් රාජපක්‍ෂ මහතාය. අප අද ජීවත්වනුයේ රාජපක්‍ෂ යුගයකය.

සමාජ මාධ්‍ය පනත සම්මත කරගත් අසම්මත ආකාරයටම නව ත්‍රස්ත – විරෝධී පනතත් සම්මත කරගැනීමට වික්‍රමසිංහ පාලනය සැරසෙන බව වාර්තා වේ. එය සම්මත කරගත්තද ජනපතිවරණ හෝ මහා මැතිවරණ පරාජයෙන් ගැලවීමට ජනපතිවරයාට හෝ ආණ්ඩුවට නොහැකි වනු ඇත.
ෂ්‍යඡ ආයතනය මාසිකව සිදුකරන ජනතා මත විමසුම්වල 2023 දෙසැම්බර් වාර්තාව මේ සතියේ නිකුත් විය. ඒ අනුව එළඹෙන ජනපතිවරණයකදී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට ලැබෙනු ඇත්තේ 9%කි. පොහොට්ටු අපේක්‍ෂකයකුට ලැබෙනු ඇත්තේ 8%කි. එළඹෙන මහ මැතිවරණයකදී එජාපයට 6%කුත් පොහොට්ටුවට 10%කුත් ලැබෙනු ඇත. මෙම මත විමසුමට අනුව 2023 සැප්තැම්බරයේදී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට 18%ක මනාපයක් තිබුණි. මාස තුනක් තුළ වික්‍රමසිංහ මහතාගේ මනාපය 18%න් 9%ක් දක්වා පහත වැටී ඇත්තේ සමාජ මාධ්‍යවල ලියැවෙන දේ නිසා නොව සාමාන්‍ය ජනතාව මුහුණ දෙන ආර්ථික පීඩනය ඉහළ යාම නිසාය. උදාහරණයක් ලෙස විදුලි බිල වැඩිවීමේ වැඩි බරක් නැති-බැරි පාරිභෝගිකයන් මත පැටවීම හා වැට් බද්ද ඉහළ දැමීම වැනි කාරණා මෙම කඩාවැටීමට මූලික හේතුන් වූවා නිසැකය.

මෙරට ඡන්දදායකයන් බහුතරයක් තම මැතිවරණ තීන්දු ගනුයේ තර්කණ බුද්ධියෙන් නොවන හැඟීම් හා ඇත්දැකීම්වලිනි. 2015 මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා පරාජය වූයේ ආර්ථික හේතූන් නිසාය. 2019 ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාට 69 ලක්‍ෂයක් ලැබුණේ මුස්ලිම්/දෙමළ භීතිය හා විරෝධය නිසාය. වසර දෙකහමාරකින් ඔහුට තනතුර හා රට අත්හැර පලායාමට වූයේ තෙල් හා ගෑස් පෝලිම් නිසාය. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට ජන මනාපයක් නැත්තේ ඉදිරි වසර කිහිපය තුළ තම ආර්ථික පීඩනය සමනය වනු ඇත යන බලාපොරොත්තු බහුතර ජනතාව තුළ ජනිත කිරීමට ඔහු අසමත්ව ඇති හෙයිනි. 2048 වනවාය කියන සංවර්ධනයක් වෙනුවෙන් 2024දී ඡන්දය දෙන්නේ කවුද?

මර්දනය පාරාවළල්ලකි

2001 ජුලි මස එජාපය ප්‍රමුඛ පක්‍ෂය චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංග ආණ්ඩුවට එරෙහිව විශ්වාස භංග යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කළේය. යෝජනාව ජයග්‍රහණය කිරීමට ඉඩ ඇති බව පෙනී ගිය විට එය වළක්වාලීම සඳහා ජනාධිපතිනිය ජුලි 10දා පාර්ලිමේන්තුව වාර අවසාන කළාය.
ජනාධිපතිනියගේ මෙම ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ක්‍රියාවට එරෙහිව එජාපය 2001 ජුලි 19දා ජනබල මෙහෙයුම නම් උද්ඝෝෂණයක් සංවිධානය කළේය. වත්තල, තොරණ හන්දිය, නුගේගොඩ, පෑලියගොඩ හා ගල්කිස්සෙන් ආරම්භ වූ පෙළපාලි 5ක් කොළඹට රැස්වීමට නියමිත විය. කොළඹට ළඟාවන විට උද්ඝෝෂකයන්ට එරෙහිව දැවැන්ත පොලිස් ප්‍රහාරයන් දියත් විය. පොලිසිය කඳුළු ගෑස්වලට අමතරව රබර් උණ්ඩද භාවිත කළේය. උද්ඝෝෂකයන් දෙදෙනකු මිය ගිය අතර, විශාල ප්‍රමාණයකට තුවාල සිදුවිය. උද්ඝෝෂකයන් ඇමතීමට ගිය එජාප නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාද කඳුළු ගෑස් ප්‍රහාරයන්ට ලක්විය. කොතරම් මර්දනයක් දියත් කළද, බලය රැකගැනීමට පොදු ජන පෙරමුණු (පීඒ) පාලනයට නොහැකි විය. 2001 දෙසැම්බරයේ පැවැති මහ මැතිවරණයෙන් ජය ගත්තේ එජාපයයි. 2000එජාපය 2001දී 45%ක් දක්වා තම ඡන්ද ප්‍රතිශතය ඉහළ දමාගත් අතර, 2000දී 45%ක් ලැබූ පොදු පෙරමුණට 2001දී ලබාගත හැතකිවූයේ 37%ක් පමණි. උද්ඝෝෂණ මර්දනයෙන් මැතිවරණ ජය ගත හැකි නම් 2001 දෙසැම්බරයේදී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා (දෙවන වරට) ලංකාවේ අගමැති ධුරයට පත්වන්නේ නැත.

විපක්‍ෂයේ පක්‍ෂ විසින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රාමුව තුළ සිදුකරන සාමකාමී උද්ඝෝෂණවලට එරෙහිව උපරිම පොලිස් බලය යෙදීමේ පිළිවෙතක් වත්මන් වික්‍රමසිංහ පාලනය ක්‍රියාත්මක කරන බව සඳුදා පැවැති සජබ උද්ඝෝෂණයට එල්ල කළ ප්‍රහාරයෙන් යළිත් සනාථ විය. ජනප්‍රසාදය අහිමි පාලනයක් විපක්‍ෂයට එල්ල කරන මෙවැනි අසාධාරණ ප්‍රහාරයන්ගෙන් වාසි වනුයේ ආණ්ඩුවට නොව විපක්‍ෂයටමය. සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාට හා සජබයට ඇති ජනතා මනාපය සුළු ප්‍රමාණයකින් හෝ වැඩිවීමට මෙම ප්‍රහාරය හේතුවනවා නිසැකය. එළඹෙන මැතිවරණයන්හිදී තම ප්‍රධාන ප්‍රතිවාදියා සජබෙ බව (නිවැරදිව) දකින ජවිපෙද ඉදිරි සති කිහිපය තුළ ආණ්ඩුවේ අනුවණ මර්දනය අපේක්‍ෂාවෙන් මහා උද්ඝෝෂනයක් සංවිධානය කළහොත් පුදුම විය යුතු නැත. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාට තනතුර අත්හැර පලායාමට සිදුවූයේ ඔහු විපක්‍ෂය මර්දනය නොකළ නිසා නොවේ. මර්දනයෙන් නවතා ලිය නොහැකි තරමට ජනතා විරෝධය දෙගොඩ තලා ගිය නිසාය.

2019 සිටම ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ පාලනය දිගින් දිගටම අනුගමනය කළේ සුළු විරෝධයකට වුවද ඉඩ නොදෙන පිළිවෙතකි. මෙයට හොඳම උදාහරණයක් නම් අමෙරිකාවේ ජෝජ් ෆ්ලෝයිඩ් නම් කළු ජාතිකයා පොලිසිය විසින් ඝාතනය කිරීමෙන් පසුව එරටත් ලොව පුරාත් පැන නැගුණ උද්ඝෝෂණයන්ට සමගාමීව උද්ඝෝෂණයක් සංවිධානය කිරීමට උත්සාහ කළ ලාංකිකයන්ට අත්වූ ඉරණමයි. සියලු කොවිඩ් රෙගුලාසිවලට ගරු කරමින් පැවැත්වුණු මෙම සාමකාමී උද්ඝෝෂණයට කඩා වැදුණු පොලිසිය නීතිඥයන් දෙදෙනකුද ඇතුළුව 58 දෙනෙක් අත්අඩංගුවට ගත්තේය. ඇමෙරිකාවේ ට්‍රම්ප් පාලනය පවා උද්ඝෝෂණයන්ට අත තැබීමට බිය වුවද ලංකාවේ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ පාලනය තුළ එවැනි දේශපාලන වශයෙන් ආන්තික (ලාංකික සන්දර්භය තුළ) උද්ඝෝෂණයකට පවා ඉඩක් නොතැබීය.

අවසානයට ඔහුට අත්වූ ඉරණමත් මර්දනකාරී ගමන් මගම යාමට සැරසෙන වත්මන් පාලනයට අමතක වූයේද? මේ මැතිවරණ වසරකි. ආණ්ඩු විරෝධී උද්ඝෝෂණ පැවැත්වීමට වඩා වැදගත් වනුයේ පරාජය වීමට නියමිත පාලනයක් ගෙන එන මර්දනකාරී අණ පනත් නතර කිරීමයි. එය කළ හැක්කේ පාර්ලිමේන්තුව තුළය. විපක්‍ෂය මෙම කාර්යය නිසි ලෙස ඉටු කරනවාද යන්න ගැටලුවකි. ජනාධිපතිවරයා තේරීම සඳහා 2022දී පාර්ලිමේන්තුවේ පැවැති ඡන්දයේදී රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට ඡන්ද 134ක් ලැබුණු අතර විපක්‍ෂය නියෝජනය කළ ඩලස් අලහප්පෙරුම මහතාට ඡන්ද 82ක් ලැබුණි. 2024 අයවැයට පක්‍ෂව ඡන්ද 122ක් ලැබුණු අතර විරුද්ධව ඡන්ද 81ක් ලැබිණි. නමුත් සමාජ මාධ්‍ය පනතට විරුද්ධව ලැබුණේ ඡන්ද 62ක් පමණි. මෙයින් අදහස් වනුයේ විපක්‍ෂයේ 19 දෙනෙකු කවර හේතුවක් නිසා හෝ පනතට එරෙහිව ඡන්දය භාවිත නොකළ බවය. ඒ මන්ද? ඔවුන් පනතට පක්‍ෂද? නැතහොත් පනත පරාජය කිරීම නොවැදගත්යැයි ඔවුන් සිතුවාද? පනතට පක්‍ෂ ඡන්දද ඇඩුව ඇති බැවින් විපක්‍ෂය ඒකාබද්ධව උත්සාහයක් දැරුවා නම් පනතට විරුද්ධ ඡන්ද ප්‍රමාණය වැඩි කරගැනීමටත්, පක්‍ෂ ඡන්ද ප්‍රමාණය අඩු කරගැනීමටත් ඉඩකඩත් තිබුණු බව අනුමාන කළ හැක. ආණ්ඩුව ත්‍රස්ත විරෝධී පනත යළිත් ගෙන ආවොත් විපක්‍ෂය ක්‍රියාකරනුයේ මෙවැනිම වගකීම් විරහිත හා උදාසීන ආකාරයකටද? මර්දන පනත් පරාජය කිරීමේ සැබෑ උවමනාවක් ඔවුන්ට නැතිද?

අයිඑච්පී ආයතනයේ 2023 දෙසැම්බර් මත විමසුමට අනුව ජනපතිවරණයකින් ජවිපෙට 50%ක්ද සජබෙට 33%ක්ද ලැබීමට ඉඩ තිබේ. මහා මැතිවරණයකින් ජවිපෙට 39%ක්ද සජබෙට 27%ක්ද ලැබීමට ඉඩ ඇත. මේ අනුව මැතිවරණ දෙකේ තරගය ඇත්තේ ජවිපෙ හා සජබය අතරය. සමාජ මාධ්‍ය පනත වැනි සමාජයට හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට හානිකර පනත්වලට එරෙහිව හෝ එක්ව කටයුතු කිරීමට මෙම පක්‍ෂ දෙක අකමැති වනුයේ මෙම තරගකාරිත්වය නිසා විය හැක. සමහර විට මෙවැනි අණ පනත් තමන් පිහිටුවීමට බලාාපොරාත්තු වන අනාගත පාලනයකට වාසිදායක බැවින් ඒවා පරාජය කිරීමට ඔවුන් වැඩි උවමනාවක් නොදක්වනවා විය හැක. එජාපය ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත (පීටීඒ) ගෙන එන විට එවකට විපක්‍ෂය ඊට විරුද්ධ විය. නමුත් එම විපක්‍ෂයම බලයට පත්වූ පසු ඒ මර්දනකාරි පනත තම වුවමනාවන් වෙනුවෙන් භාවිත කළේය. සජබෙ හා ජවිපෙද ඊට වෙනස්ව කටයුතු කරතැයි සිතීම උගහටය. අනාගත සජබ හෝ ජවිපෙ පාලනයක් යටතේද සමාජ මාධ්‍ය පනත විරුද්ධවාදීන් දඩයමට භාවිත කෙරෙනු ඇත. වික්‍රමසිංහ පාලනය ඉදිරි මාස කිහිපය තුළ ත්‍රස්ත -විරෝධී පනතද සම්මත කරගතහොත් අනාගත සජබෙ හෝ ජවිපෙ ආණ්ඩුවක් එයද තම බල උවමනාවන් වෙනුවෙන් භාවිත කරනු ඇත.

සමාජ මාධ්‍ය පනත ගෙනඅවුන්ටම හා එයට අත් එසවූවන්ටම එය අනාගතයේදී පාරා වළල්ලක් වනු නිසැකය. අවි ගත්තෝ අවියෙන් නැසෙති යැයි කියමනක් තිබේ. අද මර්දන අණ පනත් ගෙනන්නවුන් හෙට ඒවායේ ගොදුරු බවට පත්වනවාය යන්න අපේ අතීත අත්දැකීමයි. ප්‍රශ්නය නම් අවියෙන් නැසෙනුයේ අවි ගත්තවුන් පමණක්ම නොවීමය. කවුරු මර්දන අණපනත් ගෙන ආවත් ඉන් වැඩිපුරම තැලෙනුයේ සාමාන්‍ය ජනතාවයි, ඉන් වඩාත්ම හානියක් වනුයේ ලාංකීය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයටයි.

ගෝඨභය 2024?

2022 ජූලි 11 දා ස්වර්ණවාහිනී නාලිකාවේ ‘ඉර හරි කෙලින්’ වැඩසටහනේ අරාධිතයා වූයේ ජවිපෙ නායක අනුර කුමාර දිසානායක මහතාය. ඒ වන විට සමාජය ඉහවහා ගිය අර්බුදය පිළිබඳ කතාකරමින් ඔහු කියා සිටියේ තමන්ට සහාය දීමට පාර්ලිමේන්තු බහුතරයක් කැමති නම් මාස 3-6ක අන්තර්කාලීන පාලනයක් ස්ථාපිත කිරීමට තමන් සූදානම් බවයි. ඒ පාලනයේ අරමුණ වනුයේ ‘සමාජය යථාවත් කිරීම’ බව ඔහු කීවේය. ඒ සඳහා ප්‍රමුඛතා ඔහු සඳහන් කළේ මෙසේය. ‘පාසල් ටික අරින්න, රෝහල්වලට බෙහෙත් ටික ලබාදෙන්න, රජයේ කාර්යාල ටික අරින්න, තෙල් පෝලිම් නැති කරන්න, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ ටික බෙදීම වැනි කෙටිකාලීන වැඩසටහනක්’. ධීවරයාට මුහුදු යාමටත්, ගොවියාට ගොවිතැන් කිරීමටත් අවශ්‍ය පසුබිම නිර්මාණය කිරීම ගැනද ඔහු සඳහන් කළේය. ඒ විශ්ලේෂණය ඉතාමත් නිවැරදිය. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනපතිවරයාගෙන් පසු බලයට පත්වන ඕනෑම පාලනයක මූලික කර්තව්‍යය වනුයේ දිසානායක මහතා කීවාක් මෙන් ‘සමාජය යථාවත් කිරීමයි. ජන ජීවිතය අවම මට්ටමකින් හෝ පවත්වා ගත හැකි සමාජ-ආර්ථික පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීමයි.’

මේ අරමුණ ඉටුකරගැනීම සඳහා ජවිපෙ වැඩපිළිවෙළ කුමක්දැයි සාකච්ඡාවට සහභාගිවූ මාධ්‍යවේදියෝ ජවිපෙ නායකයාගෙන් ඇසූහ. ඔහුගේ පිළිතුර වූයේ, ‘ගෙවන්න තියෙන රාජ්‍ය ණය පස්සට දා ගැනීම, අලුතින් ණයක් ලබාගැනීමට උත්සාහ කිරීම, සංචාරක ව්‍යාපාරය දියුණු කිරීම, විදේශ ශ්‍රමිකයන්ගේ ප්‍රේෂණ යළිත් ලබාගැනීම හා අපේ පරිභෝජන රටාව වෙනස් කිරීමයි.’ මේ වන විට ලංකාව සියලුම ණය ගෙවීම නවතා ඇති බවට මාධ්‍යවේදියෙක් දිසානායක මහතාට මතක් කළේය. නමුත් ඊට විනාඩි ගණනාවකට පසු සමාජය යථාවත් කිරීමේ ජවිපෙ වැඩ පිළිවෙළ කුමක්දැයි යළිත් ඇසූ විට කට පාඩම් කරගත් ලැයිස්තුවක් කියවනවාක් මෙන් දිසානායක මහතා ‘ගෙවන්න තියෙන ණයක් ආපස්සට දාගැනීම…’ යයි කතාව ආරම්භ කළේය.

අලුත් ණයක් ලබාගැනීම සඳහා තමන් නම සඳහන් කොකළ රටක් සමග සාර්ථක සාකච්ඡා ආරම්භ කර ඇති බවත්, සංචාරක ව්‍යාපාරය නගා සිටුවීමට තමන්ට වැඩ පිළිවෙළක් ඇති බවත්, විශ්වාසයක් නැති ආණ්ඩුවකට විදේශ ශ්‍රමික ප්‍රේෂණ නොලැබුණද තම පාලනයක් ඇතිවූ වහාම ඒවා යළි ලැාබෙන බවත්, පරිභෝජන රටාව වෙනස් කිරීම තමන්ගෙන් පටන් ගන්නා බවත් ඔහු කියා සිටියේය. දිසානායක මහතාගේ මෙම මාධ්‍ය සාකච්ඡාවත් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා ජනාධිපති අපේක්‍ෂකයා ලෙස සිදුකළ එකම මාධ්‍ය හමුවත් අතර ඇත්තේ තීරණාත්මක සමානකමකි. ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් කවර වැඩපිළිවෙළක් ක්‍රියාත්මක කළ යුතුද යන්න පිළිබඳව ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාට කිසිම දැනුමක් තිබුණේ නැත. වසර 2 1/2කින් ලංකාව බංකොලොත් කිරීමට ඔහුට හැකිවුණේ මේ අසීමිත නොදැනුවත්කමට විධායක ජනපති ක්‍රමයේ අසීමිත බලයත්, 69 ලක්‍ෂයක ජනතාවගේ හෘදයංගම කැමැත්තත් එක් වීම නිසාය.

ආර්ථිකයේ ඇති ප්‍රශ්න පිළිබඳව දිසානායක මහතාට ප්‍රමාණවත් දැනුමක් තිබේ. මෙම දැනුම ඉතාමත් ආකර්ෂණීය ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාවද ඔහුට ඇත. සිදුවී ඇත්තේ කුමක්ද යයි දැනගෙන සිටියද කළ යුත්තේ කුමක්ද යයි ඔහු නොදනී. ඔහුගේ පස් වැදෑරුම් වැඩපිළිවෙළ 2022 ජුලි මස වූ තත්වය සමනය කිරීමට කොහෙත්ම ප්‍රමාණවත් වන්නේ නැත. තෙල් හා ගෑස් පෝලිම් නිමා නොකොට සංචාරක කර්මාන්තය නගා සිටුවිය කොහැක. විදේශ ශ්‍රමික ප්‍රේෂණ ලැබෙන්නේද නැත. ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත නොකර යළිත් ණයක් ලබාගතද නොහැක. ඇතැම් විට විශාල දේශපාලන මිලකට ඉන්දියාවෙන් හෝ චීනයෙන් යම් ණයක් ලැබෙනු ඇත. නමුත් ‘සමාජය යථාවත් කිරීමට’ එය කොහෙත්ම ප්‍රමාණවත් නොවේ. තෙල්-ගෑස් පෝලිම් අවසන් කිරීම පිළිබඳ නිවැරදි විසඳුමක් ඒ මොහොතේ ජවිපටවත් සජබටවත් නොතිබුණි. සුනිල් හඳුන්නෙත්ති මහතා කීවේ විදේශගත ශ්‍රී ලාංකික සහෝදරවරුන් එවන ඩොලර්වලින් ප්‍රශ්නය විසඳන බවය. සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා කීවේ මිතුරු අරාබි රටකින් තෙල් ඉල්ලන බවය.

ඒ වන විටත් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ඉන්ධන බෙදීම සඳහා කිව්ආර් ක්‍රමයක් සකස් කිරීමේ කාර්යය විශේෂඥයන්ට පවරා තිබුණි. ඊට කිසිදු දේශපාලන ඇඟිලි ගැසීමක් සිදු නොවීමටද ඔහු වග බලා ගත්තේය. ඔහු අගමැතිධුරයට පත්වූ විට ඇරඹි ඒ වැඩ පිළිවෙළ ඔහු ජනාධිපති වූ පසු ක්‍රියාවට නැංවිණි. අගෝස්තු මස නව වැඩපිළිවෙළ ක්‍රියාත්මක වූ අතර ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ඉන්ධන පෝලිම් අහෝසි විය. ගෑස් අර්බුදයට එක් හේතුවක් වූයේ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයා ලිත්‍රෝ ගෑස් සමාගමේ සභාපතිත්වය විෂය පිළිබඳ කිසිදු දැනුමක් නොතිබූ අනුගාමිකයන්ට ලබාදීමය. පිපිරෙන ගෑස් සිලින්ඩර් නිර්මාණය වූයේත්, එතෙක් ලාබ ලැබූ ලිත්‍රෝ ගෑස් සමාගම පාඩු ලබන්නට පටන්ගත්තේත් දේශපාලන එහෙයියන්ගේ වැරදි කළමනාකරණය හේතුවෙනි.

රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැතිවරයා 2022 ජුනි මස විෂය පිළිබඳ ප්‍රාමාණික දැනුමක් ඇතියකු ලිත්‍රෝ ගෑස් සභාපතිත්වයට පත්කළේය. ගෑස් හිඟය නතර වීමේ මුල් පියවර තැබුණේ එතැනිනි. ඉන්ධන හා ගෑස් වැනි අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ සැපයුම යථාවත් වෙත්ම සංචාරකයන් පැමිණීම වර්ධනය වන්නට විය. 2022 දෙසැම්බරයේ 91,961ක් දක්වා වර්ධනය වූ සංචාරකයන්ගේ පැමිණීම 2023 වසරේදී මිලියන 1.48ක් විය. 2022 ජුලියේදී ඩොලර් මිලියන 279.5ක් දක්වා පහත වැටී තිබුණු විදේශ සම්ප්‍රේෂණ 2022 දෙසැම්බරය වන විට ඩොලර් මිලියන 475.6ක් තෙක් ඉහළ නැගුණි. 2023 මුල් මාස 11 තුළ මෙය ඩොලර් බිලියන 5.4ක් විය. 2022 ජුලි මස කාගේත් අවශයතාව වූයේ අනුර කුමාර දිසානායක මහතාගේ වචනවලින්ම කියනවා නම් ‘සමාජය යථාවත් කිරීම’ ය. වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා ඒ කාර්යය සාර්ථකව සිදු කළේය. මෙම සාර්ථකත්වයට යම් ජනතා පිළිගැනීමක් වූ බව අයිඑච්එස් ආයතනයේ මත විමසුමෙන් පැහැදිලි වේ. 2022 දෙසැම්බරය වන විට රටේ ජනප්‍රිය නායකයෝ කිසිවෙක් නොවූහ. වූයේ ජන-අප්‍රිය නායකයන්ය. මේ අතුරින් 2022 දෙසැම්බරයේදී අඩුවෙන්ම ජන-අප්‍රිය වූයේ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාය. ඔහුගේ ජන-අප්‍රිය භාවය 45%ක් විය. සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාගේ ශුද්ධ ජන-අප්‍රියභාවය 57%ක්ද, අනුර කුමාර දිසානායක මහතාගේ 55%ක්ද විය.

2023 වසර තුළ මෙම තත්වය ක්‍රමයෙන් වෙනස් විය. ‘සමාජය යථාවත්’ වුවද පහළ ආදායම් ලබන ස්තරවල ආර්ථික පීඩනය අඩු කිරීමට වික්‍රමිසිංහ පාලනය අසමත් වීම මෙයට ප්‍රධාන හේතුවක් විය හැක. අයිඑච්පී ආයතනය 2022 ජුලි මස සිදු කළ මත විමසුමකට අනුව අපේ සමාජයේ දුප්පත්ම 33%න් වැඩි කොටසක සහාය තිබුණේ එජාපය/සජබටය. සමාජයේ ඉහළම ආදායම් ලබන 33% බහුතරයක සහාය තිබුණේ ජවිපෙටය. මැද සිටින 33%න් බහුතරයක් ජවිපෙටද, සුළුතරයක් එජාප/සජබටද සහාය දැක්වූහ. අයිඑච්පී සංවිධානය 2022 දෙසැම්බරයේ නිකුත් කළ මත විමසුමකට අනුව සමාජයේ දුප්පත්ම 33%න් 89%ක් ආර්ථික අර්බුදය ප්‍රමුඛ ප්‍රශ්නය ලෙස සැලකීය. සිංහල නොවන ලාංකිකයන්ගෙන් 95%ක්ද ප්‍රමුඛතාව දුන්නේ ආර්ථික අර්බුදයටය. 2022 නොවැම්බර් අයිඑච්පී මත විමසුමකට අනුව රාජ්‍ය මුදල් වියදම් කිරීම සම්බන්ධයෙන් ලාංකිකයෝ 66%ක් සෞඛ්‍යයටද, 60%ක් අධ්‍යාපනයටද, 49% කෘෂිකර්මයටද ප්‍රමුඛතාව දිිය යුතු බව කීහ. ප්‍රමුඛතා ලැයිස්තුවේ පහළම තුන ලැබුණේ හමුදාවට පොලිසියට හා මහාමාර්ගවලටය.

2022 රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනපතිවරවයාට යම් පිළිගැනීමක් වූයේ ඔහු ‘සමාජය යථාවත්’ කළ නිසාය. 2023 ඒ පිළිගැනීම ඔහුට අහිමි වූයේ ජනතාවගෙන් බහුතරයකගේ ඊළඟ අපේක්‍ෂාවන් ඉටු කිරීමට ඔහු අසමත් වූ නිසාය. ඒ අඩුව පිරවීම මර්දන නීතිවලින් කළ හැකියැයි ඔහු සිතනවා විය හැක. එය මිරිඟුවකි. ඒ මිරිඟුවේ ප්‍රතිඵලය වනු ඇත්තේ ආර්ථික වශයෙන් කළ යුත්තේ කුමක්දැයි නොදන්නා තවත් ‘ගැලවුම්කරුවකුට’ දොර විවර වීමයි.

2000-2022 අතර අනාරක්ෂිත දුම්රිය ගේට්ටු හේතුවෙන් 298ක් මියගොස් 1054ක් තුවාල ලබලා

සංස්කාරක

February 17, 2024

ශ්‍රී ලංකාවේ දුම්රිය හරස් මාර්ග සඳහා ආරක්ෂණ පද්ධති ස්ථාපනය කිරීම සම්බන්ධයෙන් වූ විශේෂ විගණන වාර්තාවක් ජාතික විගණන කාර්යාලය විසින් නිකුත් කර ඇති අතර එහි විධායක සාරාංශයේ සඳහන් කරන්නේ දුම්රිය හරස් මාර්ග නොමැති වීම නිසා හා පවත්නා දුම්රිය ගේට්ටුවල අනාරක්ෂිත බව හේතුවෙන් 2000-2022 අතර කාලයේදී පුද්ගලයින් 298ක් මියගොස් පුද්ගලයින් 1054ක් තුවාල ලබා ඇති බවයි.
එසේම 2022 මාර්තු 11 දිනට පවත්නා දත්ත අනුව දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවේ වගකීමට යටත්වන දුම්රිය හරස් මාර්ග 1362කින් කුමන හෝ හරස් මාර්ග ආරක්ෂණ පද්ධති තිබී ඇත්තේ 855කට බවයි.

2013 වර්ෂය වනවිට ආරක්ෂා නොකළ දුම්රිය හරස් මාර්ග 533කින් 200ක් සඳහා සීනු හා විදුලි පද්ධති 200ක් ස්ථාපනය කිරීම සඳහා 2013 වර්ෂයේ ප්‍රසම්පාදන කටයුතු ආරම්භ කර ඇති අතර ඒ ද්විත්ව දුම්රිය මාර්ගයේ හරස් මාර්ග 25ක් සඳහා හා තනි මාර්ගයේ හරස් මාර්ග 175ක් සඳහාය. හරස් මාර්ග ආරක්ෂණ පද්ධතිය ස්ථාපිත කිරීම, අත්හදා බැලීම හා භාරදීම එම ප්‍රසම්පාදනයට අයත්වී ඇත. ඒ අනුව අදාළ ප්‍රසම්පාදනය Consortium Consisting of M/S. N- Able (pvt) Ltd සමාගම සමග ඒකාබද්ධ වූ jQ Uni Consultancy Services- Univercity of Moratuwa වෙත ප්‍රදානය කර තිබේ. එම ආයතනය මොරටුව විශ්වවිද්‍යාලයට සම්බන්ධ ආයතනයක් බැවින් SLS සහතිකය නොමැතිව ප්‍රසම්පාදනය ලබාදීමට තාක්ෂණික කමිටුව නිර්දේශ කර තිබේ. එහෙත් එම ආයතනය මොරටුව විශ්වවිද්‍යාලයට අනුබද්ධ ආයතනයක් නොවන බව එහි උප කුලපතිවරයා විසින් විගණනයට දන්වා තිබේ. එහෙත් එම ආයතනයේ ලිපිනය ලෙස සඳහන් කර තිබී ඇත්තේද අංක 272, බණ්ඩාරනායක මාවත, කටුබැද්ද, මොරටුව යන මොරටුව විශ්වවිද්‍යාලයේ ලිපිනයමයි.

එම ප්‍රසම්පාදනයෙන් ස්ථාපනය කරන ලද විදුලි පද්ධති 200න් පද්ධති 50ක් 2023 ජුනි 23 වනවිට අක්‍රියව පැවති බව විගණනයට නිරීක්ෂණය වී ඇති අතර ඒ අනුව ඒ වෙනුවෙන් දරන ලද රුපියල් මිලියන 242.13ක මුදල අනාර්ථික වී ඇති බව හා ඒ මගින් අපේක්ෂිත කාර්යය ඉටුකර ගැනීමට නොහැකි වී ඇති බව නිරීක්ෂණය කර ඇත. 2000 වර්ෂයේ සිට 2021 වර්ෂයේ දෙසැම්බර් 31 දක්වා දුම්රිය හරස් මාර්ග ආරක්ෂණ සීනු හා ආලෝක පද්ධති ඉදිකිරීම සඳහා දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුව විසින් වැයකර ඇති මුදල රුපියල් 1,452,893,571ක් වන අතර ස්ථාපනය කර ඇති සීනු හා ආලෝක මාර්ග ආරක්ෂණ පද්ධති ගණන 252කි.

මෙම විගණයේදී විෂය පථය සීමාවීම සඳහා කරුණු කිහිපයක් බලපා තිබූ අතර ඉන් එකක් වන්නේ දුම්රිය හරස් මාර්ගවල යථා ස්වභාවය පිළිබඳ දත්ත කාලානුරූපීව පිළියෙළ කර නොතිබීමය. ඒ හේතුවෙන් මාර්ග ආරක්ෂණ පද්ධතිවල අවශ්‍යතාව පිළිබඳ නිවැරදි තොරතුරු ගැනීමේ දුෂ්කතරතාවක් පැනනැගී ඇත. එමෙන්ම ගැසට් නිවේදන, අණ පනත් හා ලේඛන දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුව විසින් යාවත්කාලීනව පවත්වාගෙන ගොස් නොතිබෙන අතර ඇතැම් ලේඛන දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුව සතුව තිබී නැත.

1856 දී හා 1960දී දුම්රිය ආඥා පනතට සිදුකරන ලද සංශෝධන මගින් සඳහන් කර ඇත්තේ ගේට්ටු දුම්රිය සුළු හරස් මාර්ගවලදී මාර්ගය හරස් වන පරිදි ඉබි යතුරු දමා ඒවා වසා දැමිය යුතු බවත්, එම ගේට්ටුවල යතුරු දුම්රිය සාමාන්‍යාධිකාරිවරයා විසින් අනුමැතිය ලබාදුන් පුද්ගලයෙකු භාරයේ තැබිය යුතු බවත්ය. එම සුළු ගේට්ටු හරස් මාර්ගය භාවිත කිරීමට අවශ්‍ය වූ විට එම පුද්ගලයා විසින් අවශ්‍යතාව සඳහන් කරමින් බලයලත් පුද්ගලයා වෙත ඉල්ලීමක් ඉදිරිපත් කළ යුතු බව හා බලයලත් පුද්ගලයා විසින් මහජනතාවගේ ආරක්ෂාව සහතික වන පරිදි විධිවිධාන සලසා ගෙට්ටුව විවෘත කිරීමට ඉඩ දෙනු ලැබිය යුතු බව එහි සඳහන් කර තිබේ.

2022 මාර්තු 11 දින වනවිට ශ්‍රී ලංකාවේ දුම්රිය හරස් මාර්ග ස්ථාන 1362ක් තිබී ඇත. ඉන් සීනු හා ආලෝක පද්ධති තිබී ඇති සංඛ්‍යාව 310ක් වන අතර විදුලියෙන් ක්‍රියාත්මක බාධක තිබී ඇත්තේ 46කය. අතින් ක්‍රියාත්මක වන බාධක 38ක් තිබී ඇති අතර යාන්ත්‍රිකය ක්‍රියාත්මක වන බාධක 70ක් තිබී ඇත. විදුලියෙන් හා යාන්ත්‍රිකව ක්‍රියාත්මක වන බාධන 01ක් තිබී ඇත. අන්තර් අගුළු බාධක 40ක් තිබී ඇති අතර අනාරක්ෂිත හරස් මාර්ග 36ක් තිබී ඇත. සීනු හා ආලෝක ක්‍රියාත්මක නොවන බම්බු ගේට්ටු 08ක් තිබී ඇති අතර ගේට්ටුකරු නොමැති බම්බු ගේට්ටු 07ක් තිබී ඇත. සම්පූර්ණ විධිමත් ගේට්ටු 20ක් හා විධිමත් ගෙට්ටු 01ක් තිබී ඇත. යාන්ත්‍රික බැරියර් සහිත ගේට්ටු 16ක් හා ස්වයංක්‍රීය බැරියර් සහිත ගේට්ටු 01ක් තිබී ඇත. පොලීසිය මගින් ආරක්ෂා කරන ගේට්ටු 463ක් තිබී ඇති අතර ගොවිපල ආකාරයේ බාධක 18ක් තිබී ඇත. පෞද්ගලික හරස් මාර්ග 119ක් තිබී ඇති අතර පොදු හරස් මාර්ත (රජයේ) 15ක් තිබී ඇත. හම්ප් 03ක් තිබී ඇත.

2000-2012 අතර කාලයේදී දුම්රිය හරස් මාර්ග ආශ්‍රිතව සිදුවී ඇති අනතුරු සංඛ්‍යාව 740ක් වන අතර ඉන් සිදුවී ඇති ජීවිත හානි සංඛ්‍යාව 194කි. තුවාල ලබා ඇති පුද්ගලයින් සංඛ්‍යාව 615කි. 2013 දී අනතුරු 77ක් සිදුවී ඇති අතර ඉන් ජීවිත හානි 11ක් සිදුවී ඇත. තුවාල ලැබූ සංඛ්‍යාව 46කි. 2014 දී අනතුරු 39ක් සිදුවී ඇති අතර ජීවිත හානි 03ක් සිදුවී ඇත. 27 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2015 දී අනතුරු 67ක් සිදුවී ඇති අතර පුද්ගලයින් 12 දෙනෙකු මියගොස් ඇත. 35 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2016 දී අනතුරු 84ක් සිදුවී ඇති අතර 14 දෙනෙකු මියගොස් ඇත. 47 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2017 දී අනතුරු 86ක් සිදුවී ඇති අතර 12 දෙනෙකු මියගොස් ඇත. 59 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2018 දී අනතුරු 101ක් සිදුවී ඇති අතර 13 දෙනෙකු මියගොස් ඇත. 69 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2019 දී අනතුරු 82ක් සිදුවී ඇති අතර 10 දෙනෙකු මියගොස් ඇත. 30 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2020 දී අනතුරු 61ක් සිදුවී ඇති අතර 09 දෙනෙකු මියගොස් ඇත. 36 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2021 දී අනතුරු 70ක් සිදුවී ඇති අතර දෙදෙනෙකු මියගොස් ඇත. 45 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත. 2022 දී අනතුරු 94ක් සිදුවී ඇති අතර 18 දෙනෙකු මියගොස් ඇත. 45 දෙනෙකු තුවාල ලබා ඇත.

(2021 වර්ෂයට අදාළ දුම්රිය අනතුරු එහි නැත. ඒ කොවිඩ් වසංගතය නිසා රට වසා දැමීම නිසා විය හැක)

ඉඳුවර බණ්ඩාර

නසසප විසින් මන්ත්‍රීකම උදුරාගැනුණු ජීවා, නිර්ප්‍රභූ මිනිසුන්ගේ සුසුම් මැද අවසන් ගමන් ගියේය

ලසන්ත රුහුණගේ

February 17, 2024

මෙතෙක් නව සම සමාජ පක්ෂයෙන් කොළඹ මහ නගර සභාවට මහජන ඡන්දයෙන් තේරී පත්වූ එකම මන්ත්‍රීවරයා වූ ෂන්මුගම් ජීවරත්නම් ජනවාරි 29 වැනිදා කොළඹ මාදම්පිටිය පොදු සුසාන භුමියේදී අවසන් ගමන් ගියේය. ඔහු ජීවිතයේ වැඩිම කාලයක් ජීවත් වූ මට්ටක්කුලිය සමිට්පුර ප්‍රදේශයේ ආදරණීයයන්ගේ විශාල සහභාගිත්වයක් අවසන් කටයුතු අවස්ථාවේදී මාදම්පිටිය පොදු සුසාන භූමියේදී දක්නට ලැබුණත්, නව සම සමාජ පක්ෂයේ දේශපාලන සගයෝ නම් එහි දක්නට නොවූහ. ඔහුට එම පක්ෂය උදාකළ ඉරණම එම පක්ෂයටද අත්වී තිබෙන බව ඉන් පැහැදිලි විය.

ෂන්මුගම් ජීවරත්නම් හෙවත් ජීවා 1991 පැවති කොළඹ මහ නගර සභා මැතිවරණයෙන් තේරී පත්වන තෙක්ම එම පක්ෂයේ ක්‍රියාකාරිකයෙක් නොවීය. වතුකරය හා අනෙකුත් ප්‍රදේශවලින් පැමිණ කාලාන්තරයක් තිස්සේ කොළඹ මූලික කරගනිමින් ජීවත්වන අඩු කුල දෙමළ ජනතාව වෙනුවෙන් කටයුතු කිරීමේ යම් ව්‍යාපාරයක් එම දිනවල ජීවාගේද සහභාගිත්වය ඇතිව කටයුතු කරමින් සිටි අතර නව සම සමාජ ලැයිස්තුවෙන් එම කණ්ඩායමේ කිහිප දෙනෙකුටද ඡන්දය ඉල්ලීමේ අවස්ථාව උදා වී තිබුණි.

එම මැතිවරණයෙන් එක්සත් ජාතික පක්ෂය විශිෂ්ට ජයක් ලැබූ අතර රත්නසිරි රාජපක්ෂ නගරාධිපති විය. ඒ ආසන 30ක් ලබා ගනිමින්ය. කොළඹ හිටපු නගරාධිපතිවරයෙකු වූ ඒඑච්එම් ෆවුසිගේ නායකත්වයෙන් ස්වාධීන කණ්ඩායමක් ලෙස ඉදිරිපත් වූ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ප්‍රමුඛ සන්ධානය දෙවන ස්ථානයට පත්වූ අතර ඒ ආසන 17ක් ලබා ගනිමිනි. ලංකා සම සමාජ පක්ෂයේ හා ශ්‍රී ලංකාවේ කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ සාමාජිකයන්ද තේරී පත්වූයේද එම ස්වාධීන කණ්ඩායමෙනි. ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසය වෙනම තරග කර ආසන 02ක් දිනාගත් අතර ශ්‍රී ලංකා මහජන පක්ෂයද වෙනම තරග කර ආසන 03ක් දිනා ගත්තේය. ඊට අමතරව එක් ආසනයක් දිනා ගැනීමට හැකි වූයේ නව සම සමාජ පක්ෂයට පමණි. ඒ සඳහා මනාප ඡන්දයෙන් තේරී පත්වූයේ ජීවා හෙවත් ෂන්මුගම් ජීවරත්නම්ය.

එවක නව සම සමාජ ක්‍රියාකාරීන් වූ අප ඔහු දැන සිටියේ නැති අතර ලැබුණු ආරංචිය අනුව මෝදර පදිංචිව සිටි අපි එම ප්‍රදේශයේම පදිංචිව සිටි ඔහු සොයා ගියෙමු. විදුලි බලයද නොමැති, පේළි ලෑලි ගෙයක ඔහු පදිංචිව සිටියේය. (එම ඉඩම පෞද්ගලික අයිතිකාරයෙකුට අයත් එකක් වූ අතර පසු කලෙක එහි පදිංචිව සිටි පිරිසට ඉවත් වීමට සිදුවිය.) ජීවා නම් එහි සිටියේ අනවසරයෙන් පදිංචි වූ අයෙකුගෙන් එම පේළි ලෑලි නිවස කුලී පදනම මත ලබා ගනිමින්ය. පසු කලෙක ආණ්ඩුවෙන් නිවාස නොමැති පිරිස් වෙත මට්ටක්කුලිය ශ්‍රී වික්‍රමපුරෙන් බිම්කැබලි ලබාදීමේදී එවක පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු වූ නව සම සමාජ පක්ෂයේ සංවිධායක ලේකම් වාසුදේව නානායක්කාරගේ මැදිහත්වීමෙන් ජීවාට පර්චස් දෙකක ඉඩම් කැබැල්ලක් ලැබුණ අතර ඔහු වියයන තුරුම ජීවත් වූයේ එම නිවසේය. එහෙත් ජීවාගේ උපන් ගම වූයේ කොළඹ කොම්පඤ්ඤවීදියේ වොක්ෂෝල් වීදියයි. ඔහු තමාගේ ජනතාව සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කර තිබුණේද එහි සිටය. නව සම සමාජ පක්ෂය කොම්පඤ්ඤ වීදියේ බැරැක්ක පටුමගේ හා කිව් පාරේ සිය කාර්යාල පවත්වාගෙන ගිය නිසා ජීවා ඇතුළු කණ්ඩායම ගැන දෙපාර්ශ්වයටම යම් අවබෝධයක් තිබෙන්නට ඇත.

නව සමසමාජ පක්ෂයේ ඒ වනවිටත් ක්‍රියාකාරිකයෙකු නොවූ ජීවා තේරී පත්වීම සම්බන්ධයෙන් එම පක්ෂයෙන් තරග කළ මනාප ලැයිස්තුවේ ඊළඟට සිටින අපේක්ෂකයින් අතර නොමනාපයක් ඇතිවී තිබුණ අතර ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම වූයේ ජීවාට එම මන්ත්‍රී ධුරය ලබානොදී ඔවුන්ට ලබාදෙන ලෙසයි. ඒ අතර සිටි එක් අයෙකු වූයේ අද බොහෝ අය දන්නා චරිතයක් බවට පත්වී සිටින මහින්ද කහඳගමයි. (මෑතකදී ඔහු කොළඹ මහ නගර සභාවේ මන්ත්‍රීවරයෙකු බවට පත්වූයේ වාසුදේව නානායක්කාරගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වාමාංශික පෙරමුණේ අපේකෂකයෙකු ලෙස එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයෙන් තරග කරමිනි.)

ජීවා මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස තේරී පත්වීමෙන් පසු එතෙක් කරමින් සිටි පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවද ඔහුට අහිමි විය. ඔහු නගර සභාවෙන් ලැබෙන අඩු දීමනාවෙන් ඉතා අමාරුවෙන් ජීවත් වූ අතර සිය නගර සභා මන්ත්‍රී කාර්යයද නිසියාකාරයෙන් ඉටු කළේය. අනෙකුත් නාගරික මන්ත්‍රීවරුන් නගර සභාවේ මාසික රැස්වීමට හා කාරක සභා රැස්වීම්වලට පමණක් සහභාගි වුවද ජීවා එසේ නොවීය. ඔහු සෑම දිනකම පාහේ නගර සභා කාර්යාලයට ගොස් එහි රැඳී සිටියේය. සිය අවශ්‍යතා ඉටුකර ගැනීම සඳහා නගර සභා කාර්යාලයට පැමිණි නගරයේ පුරවැසියන් වෙනුවෙන් අවශ්‍ය ලියකියවිලි පුරවා දී ඒවාට අත්සන් යොදා ඔහුගේ කාර්යය කළේය. එහිදී ඔහුට පක්ෂ භේදයක් තිබුණේ නැත. ඒ නිසාම ඔහු නාගරික මන්ත්‍රීවරුන් අතර මෙන්ම නිලධාරීන් අතරද ප්‍රියමනාප පුද්ගලයෙක් විය.

මේ කාර්යයන්වලට තිත තැබුණේ නව සම සමාජ පක්ෂයේ ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න වෙනුවෙන් පෙනී සිටි පුද්ගලයින් කිහිප දෙනෙකු ගත් අමනෝඥ තීරණයක් නිසාවෙනි. ඔවුන් මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ප්‍රකාශ කළේ ෂන්මුගම් ජීවරත්නම් පක්ෂයේ ප්‍රතිපත්තිවලට විරුද්ධව කටයුතු කිරීම හේතුවෙන් ඔහු පක්ෂයෙන් ඉවත් කළ බවයි. මෙම පුවත්පත් නිවේදනය දුටු විට මම ජීවාට කතා කළෙමි. ඔහුට කනගාටුව තිබුණේ මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කර ඔහු අපහසුතාවට පත්කිරීම සම්බන්ධයෙන්ය. ඔහු කීවේ ‘ලසා, මට අඬගහලා බාහුට දේශපාලන වශයෙන් ඉදිරියට යන්න නගර සභාවට යවන්න ඕනෑ කිව්වා. මම ඒකට හා කියලා අස්වෙන්නම් කියලත් කිව්වා. ඒක කතා කරලා එනකොටම අස්වෙන්න ඉස්සර මේ කරලා තියෙන්නේ මාව නැති කරන දෙයක්’ කියාය. ජීවාට ඒ වනවිටත් නගර සභාවේ සිටි වෙනත් පක්ෂවල මන්ත්‍රීවරුන් කියා තිබුණේ නඩුවක් දමා මන්ත්‍රීධුරයේ සිටින ලෙසය. නඩු සඳහා අවශ්‍ය මුදල් ඔවුන් ලබාදෙන්නම් කියාය. එහෙත් ජීවා කීවේ එසේ නොකරන බවත්, බාහු සහෝදරයාට එරෙහිව තමා කිසිවක් නොකරන බවත් හා බාහු සහෝදරයාට නගර සභාවට යෑමට ඉඩදෙන බවත්ය. (ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න නව සම සමාජ පක්ෂයෙන් 1991 කොළඹ නගර සභාවට ඉදිරිපත් කළ අපේක්ෂක ලැයිස්තුවේ සිටි අයෙක් නොවේ. එකල පැවති පළාත් පාලන ආයතන ඡන්ද නීතිය අනුව වසරක කාලයකින් පසු ලැයිස්තුවෙන් පිට පත් කිරීමේ හැකියාවක් පක්ෂයේ ලේකම්වරුන්ට තිබුණි)

ජීවා ඉවත් කිරීමේ තීරණයට හේතු වී තිබුණේ පුරප්පාඩු වන මන්ත්‍රී ධුරයට පක්ෂ නායක ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න පත්කිරීමය. ජාතික දේශපාලනයේ ඒ වනවිට ජනප්‍රිය චරිතයක් වී සිටි ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්නට කොළඹ නගර සභාවට ගොස් කළ හැකි කිසිවක් තිබුණේ නැත. ඒ මගින් ඔහුගේ ප්‍රතිරූපය අමුතුවෙන් ගොඩනගා ගැනීමට හේතුවක්ද තිබුණේ නැත. වාසුදේව නානායක්කාර යම් සේද ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්නව රට දැන සිටියේය. ඒ මගින් සිදුවූයේ ආචාර්ය වික්‍රමබාහුගේ දේශපාලනය හෑල්ලුවට ලක්වීම පමණය. ඉන්පසු ජීවා ඉවත් කිරීමට උපදෙස් ලබාදුන් පක්ෂයේ කණ්ඩායම විසින් ආචාර්ය වික්‍රමබාහුගේ නමට ඉදිරියෙන් නව සම සමාජ පක්ෂ නායක යන හැඳින්වීමට අමතරව කොළඹ මහ නගර සභාවේ නාගරික මන්ත්‍රී යන කෑල්ලද එල්ලනු ලැබීය. ඒ ගැන හිරිකිතයක් මෙන්ම ජීවාගේ මන්ත්‍රීධුරය උදුරා ගැනීම ගැන හිරිකිතයක් හෝ ලැජ්ජාවක් ආචාර්ය වික්‍රමබාහුටද දැනුණේ නැත.

දරු පවුල ජීවත් කිරීම සඳහා ඉන්පසු ඔහු සමග සිටි නගර සභාවේ මන්ත්‍රීවරුන් කිහිප දෙනෙක් ළඟ ඔහු සේවය කළත්, ඒ වෙනත් දේශපාලන පක්ෂවලින් ඔහුට දේශපාලනය කිරීම සඳහා පැමිණි ඉල්ලීම් ඔහු බාරගත්තේ නැත. ආදායම් මාර්ගයක් හෝ රැකියාවක් නොමැතිව ඔහු අමාරුකම් මාධ්‍යයේ, අවසානයේ දරුවන්ගෙන් යැපෙමින් හුදකලා ජීවිතයක් ගතකළේය.
ජීවාලගේ මූලිකත්වයෙන් ආරම්භ කළ කොළඹ අඩු කුල දෙමළ ජනතාවගේ එම ව්‍යාපාරය ගැන ඉන්පසු අසන්නට ලැබුණේ නැත. එහෙත් පසු කාලයක මනෝ ගනේෂන් ආමන්ත්‍රණය කළේ කොළඹ එම ජනතාවටය. නව සම සමාජ පක්ෂයට හෝ පසුකාලීනව නව වාමාංශික පෙරමුණ ලෙස මැතිවරණවලට ඉදිරිපත් වූ එම පක්ෂයට කොළඹ මහ නගර සභාවට මන්ත්‍රීවරයෙකු පත් කිරීමට හැකි වූයේ නැත. ජීවාගෙන් ඔහු නියෝජනය කළ එම ධාරාවේ ඡන්ද නව සම සමාජ පක්ෂයට ලබාගැනීම අවසන් විය.

සාමදාන විනිසුරුවරයෙකු ලෙස සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් නිර්ප්‍රභූ මිනිසුන්ගේ අවශ්‍යතා ඉටුකරමින් කාගේත් හිත දිනාගෙන හුදකලාව වූවත් ජීවා ජීවත් විය. ඒ කිසිවකට ඔහු කිසිවක් බලාපොරොත්තු නොවූ අතර කිසිවක් ලබා ගත්තේද නැත. ඔහුගේ අවසන් කටයුතු සිදුවූ ජනවාරි 29 වැනිදා මාදම්පිටිය පොදු සුසාන භූමියේදී දැකගන්නට හැකි වූයේ එකී නිර්ප්‍රභූ මිනිසුන්ගේ කෘතගුණ සැලකීමයි.

ජනප්‍රිය පක්ෂවල දෙබඩිකම පෙන්වූ ලිංගික ශ්‍රමිකයන් පිළිබඳ ප්‍රවාදය

කේ ඩබ්ලිව් ජනරංජන

February 17, 2024

‘ජාතික ජන බලවේගයේ නායකයන් හරි කවුරුහරි කරන විග්‍රහයක් ප්‍රකාශයක් අරගෙන එහි සමස්ත අර්ථය තේරුම් නොගෙන එම කතාවේ යම් යම් කොටස් වචන කෑලි අරගෙන පක්‍ෂයට අවලාද නගන මත ගොඩනගමින් සිටිනවා. ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කරන ප්‍රතිපත්තියක් අපේ පක්‍ෂයට නෑ. අපේ ප්‍රතිපත්තිය කාන්තාවන් ඇඟ විකුණන සමාජයක් වෙනුවට කාන්තාවන්ට ගෞරවයෙන් ජීවත්විය හැකි සමාජයක් ගොඩනගන එකයි.’ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ලේකම් ටිල්වින් සිල්වා කීවායැයි කියන මේ අදහස, ෆේස්බුක්හි පළවූවකි. (2024 01 20).

ඔහු ඒ අදහස පළකර තිබුණේ, ජාතික ජන බලවේගයේ විධායක සභික සමන්මලී ගුණසිංහ, ‘මීමැස්සෝ’ ටීවී නමැති යූටියුබ් නාලිකාව සමග සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී කියා තිබෙන කාරණයක් ගැන ප්‍රතිචාර දක්වමිනි. එය එසේ නොවේ නම් අප නිවැරදි කළ හැකිය. සමන්මලී එහිදී කී කතාව පොදු අවකාශයේ ව්‍යාප්ත වුණේ. ‘ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කළ යුතුයි’ යනුවෙන් කී බවයි. ‘ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කරන ප්‍රතිපත්තියක් අපේ පක්‍ෂයට නෑ.’ යනුවෙන් සිල්වා මහතා අවධාරණය කරන්නේ ඇගේ ඒ අදහස වැරදි බවයි. එනම් සිය පක්‍ෂයට එවැනි ප්‍රතිපත්තියක් නැති බවයි.

මේ ගැන සොයන්නට, ඇගේ පෙර කී යූටියුබ් සාකච්ඡාවට යොමුවීම වැදගත්ය. එහිදී ඇගෙන් මීට අදාළව අසන ලද ප්‍රශ්නත්, ඊට ඈ දුන් සම්පූර්ණ පිළිතුරුත්, ‘එම කතාවේ යම් යම් කොටස් වචන කෑලි අරගන්නේ නැතිව’ උපුටා දැක්වුවහොත් මෙසේය.

ප්‍රශ්නය: ගණිකා වෘත්තිය සම්බන්ධයෙන් මොකක්ද ඔබේ පක්‍ෂයේ ස්ථාවරය?

සමන්මලී ගුණසිංහ: අපෙ ව්‍යවස්ථාවෙත් තියෙනවා ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කරන්න ඕනෑ. ඒ වගේම ඒකට රීති පද්ධතියකුත් ඇතිකරන්න ඕනෑ. මේක අපි කැමති වුණත් අකමැති වුණත් මේ සංස්කෘතිය තුළ තියෙන දෙයක්. ගණිකා වෘත්තිය නැති කරන සමාජයක් තමයි අපි හදන්න ඕනෑ. මේ සිස්ටම් එක තුළ ඇයට වෙන අසාධාරණකම් කවුද කතා කරන්නේ? ඇගේ සේවය ලබන සේවාදායකයා පිරිමි කෙනෙක්. ගණිකා වෘත්තිය ගැන කතා කරනවා. පිරිමි ගැන කවුරුත් කතා කරන්නේ නැහැ. හැබැයි යම් නීති රාමුවක් තියෙනවා නම්, (මං වැඩි කරන්න කියනවා නෙවෙයි,) ඇයට ආරක්‍ෂාවක් තියෙනවා. ඇයට වෙන අසාධාරණකම්වලට ඇයට නීතිමය පිළිසරණක් තියෙනවා. එහෙම නැත්නම් අද තියෙන පාදඩ නීතිය (පාදඩ ආඥා පනත) යටතේ ඇයව අත්අඩංගුවට ගන්නවා. පිරිමි කෙනා අත්අඩංගුවට ගන්නේ නැහැ. ඒ නීති රීති වෙනස් වෙන්න ඕනෑ. ගණිකා වෘත්තිය කියලා කියන්න මම සූදානම් නැහැ. මං කියන්නේ ‘ලිංගික ශ්‍රමික කාන්තාවන්.’ ඔවුන් ඇඟ විකුණන්නේ තමන්ට වෙන කරන්න දෙයක් නෑ. එක්කෝ එයා අසාධාරණයට ලක්වුණ කෙනෙක්. එයා සමාජයෙන් පිළිකුල් කරන කෙනෙක්. එහෙම නැත්නම් ඇයට අධ්‍යාපනයක් නැති කෙනෙක්. එහෙම නැත්නම් තව කෙනෙක් යොමු කිරීම නිසා.. ඒ වගේ විවිධ සමාජ කාරණා තියෙනවා. ලිංගික ශ්‍රමිකයන් බවට පත්වෙන ගැහැනුන් වෙනුවට යම් ගරුත්වයකින් රැකියාවක් කරන්න පුළුවන් රැකියාවක් දෙන එක තමයි අපේ වගකීම. වෙනත් වෘත්තියක් අපි ඇයට දෙනවා නම්, ගරුත්වයෙන් වැඩ කරන්න පුළුවන් දෙයක් දෙනවා නම්, ශ්‍රමය අමානුෂික ලෙස සූරා නොකන රස්සාවක් අපිට දෙන්න පුළුවන් නම්, ඒකෙන් විතරයි ලිංගික ශ්‍රමිකයා කියන වෘත්තිය නැති කරන්න පුළුවන්. අපි මේ සිස්ටම් එක තුළ කියනවා ගණිකා වෘත්තියට යම් නීති පද්ධතියක් ඕනෑ කියලා.

ප්‍රශ්නය: ලංකාවේ සංස්කෘතිය සභ්‍යත්වය එක්ක කොහොමද ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කිරීම කියන එක ගැටගැහෙන්නේ?

සමන්මලී: දැන් මේ තියෙන සභ්‍යත්වය තුළ ගණිකා වෘත්තිය වැඩිවෙනවානේ. ගණිකා වෘත්තිය වැඩි කරන එකක්නේ දැන් තියෙන්නේ. ගැහැනියට කන්න දෙන්නේ නැත්නම්, ගැහැනියගේ ළමයින්ට ආරක්‍ෂාවක් නැත්නම්, රැකියා නැත්නම්, ගණිකා වෘත්තිය වැඩි කරනවානේ. ගණිකා වෘත්තිය නැති කරන, ලිංගික ශ්‍රමිකයාගේ ඇඟ විකුණන ව්‍යාපෘතිය රස්සාව නැති කරන වැඩපිළිවෙළක් ගෙනෙන්නේ ජාතික ජන බලවේගය. මේ පාදඩ සමාජය තුළ කරන දේ තමා ගණිකා වෘත්තිය වැඩි කරන එක. ලිංගික ශ්‍රමිකයන් වැඩි කරලා ඇගේ ශ්‍රමය අමානුෂික ලෙස සූරාකන එක. ඇයගේ ආරක්‍ෂාව වෙනුවෙන් නීති පද්ධතියක් තියෙන්න ඕනෑ. නීතිගත කරනවා කියලා මම කිව්වේ ඒක. හැබැයි ඒ වෘත්තිය අපි ප්‍රොමෝට් කරන්න ඕනෑ නෑ. මේ සිස්ටම් එක තුළ ප්‍රොමෝට් වෙනවා. හැබැයි අපි කියන්නේ ජාතික ජන බලවේගය විදියට ඇයට රැකියාවක් දෙන්න පුළුවන් නිෂ්පාදන ආර්ථිකයට සේවා ආර්ථිකයට එකතු කර ගැනීමට වැඩපිළිවෙළක් රටට දෙන්න ඕන.

ප්‍රශ්නය: ජාතික ජන බලවේගය ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කරනවා කියන එක පිළිගන්නවා කියන එකද?

සමන්මලී: ඔව්, පිළිගන්නවා.’ (මීමැස්සෝ ටීවී, යූටියුබ් නාලිකාව)

මේ අදහස් පරීක්‍ෂාවෙන් කියවන කෙනකුට ඇය ලිංගික ශ්‍රමිකයන්ට අදාළ නීති හා රීති තිබිය යුතු බව පිළිගන්නා බව පැහැදිලිව පෙනේ. ඇය කියන්නේ ව්‍යවස්ථාවේම ඒ ගැන තිබෙන බවයි. ඒ කියන්නේ රටේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවද, පක්‍ෂයේ ව්‍යවස්ථාවද යන්න අපැහැදිලිය. එහෙත්, ඇගේ පැහැදිලි ස්ථාවරය සංක්‍ෂිප්තව මෙයයි. ‘වර්තමාන තත්වය අනුව ලිංගික ශ්‍රමික සේවය පවතිනවා. එය නැතිකළ හැක්කේ ආර්ථික ශක්තිය ඇයට ලබාදීමෙනි. ඒ සඳහා වැඩ පිළිවෙළක් ඇත්තේ ජාජබට පමණයි. එහෙත් පවතින තත්වයන් යටතේ ඇගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්‍ෂා කිරීමට හා සූරාකෑම වලක්වාගන්නට නීති රීති පද්ධතියක් තිබිය යුතුයි.’

මේ කාරණාවලින් හැම පැත්තකින්ම නැතිවුණත්, බොහෝ දුරට දියුණු ඉදිරිගාමී අදහසක් ලිංගික ශ්‍රමිකයන් ගැන ඇය දරන බව පෙනේ. ඇය පෙනීසිටින්නේ ලිංගික ශ්‍රමිකයන් ප්‍රොමෝට් කිරීම වෙනුවෙන් නොවේ. එහෙත් ඔවුන්ගේ ආරක්‍ෂාව වෙනුවෙන් නීති සෑදීම ගැනය.
මේ කතාව සම්පූර්ණයෙන්ම කියවූ විට, ටිල්වින් සිල්වා මහතාටද ඉගෙන ගත හැකි කරුණු සමන්මලීගේ කතාවේ තිබෙන බව පැහැදිලි වෙයි. ටිල්වින් සිල්වා කලබල වී ඇත්තේ, තමන්ගේ දේශපාලන කණ්ඩායමේ කෙනකු ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කරනවා යැයි කීමෙන් තමන් ඉලක්ක කරගෙන සිටින සිංහල-බෞද්ධ ඡන්ද ටිකට මොනවා වේවිද යන පදනමෙනි. ඒ නිසා ඔහු ඉදිරියට පැමිණ ‘නෑ එහෙම දෙයක් පක්‍ෂයේ නැතැයි’ කියයි.

සමන්මලීද සිය ජීවිතයෙන් සැලකිය වයුතු කාලයක් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ක්‍රියාකාරිනියක හැටියට ඉදිරි පෙළෙහිම සිටිමින් සිය බුද්ධිමය ශාරීරික ශ්‍රමය පක්‍ෂය වෙනුවෙන් හෙලූ එකියකි. ඒ නිසා, සිය පක්‍ෂය, එහි මතය ගැන නිවැරදි අදහසක් ඇයටද තිබෙන බව සිතන්නට අපට සිදුවෙයි. එහෙත්, එවැනි කතාවක් කීම, පක්‍ෂයේ සිංහල – බෞද්ධ පදනමට මහත් හානියක් බව ටිල්වින් සිල්වා ඇතුළු ඉහළ නායකයන්ට පෙනේ.

සමන්මලීගේ අදහස් වුවද සම්පූර්ණ නොවන්නේ, ලිංගික ශ්‍රමිකයන් ඇතිවීම හුදෙක් ආර්ථික කරුණු මතම පදනම් වූවක් ලෙස දැකීමත්, එම ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු දුන් වහාම, එවැනි ශ්‍රමිකයන් සමාජයෙන් නැතීවි යනු ඇතිය ආදි වහයෙන් ජවිපෙ හැමදාමත් වේදිකාවල කතා කරන පරිද්දෙන්, සංකීර්ණ ප්‍රශ්න අතිශය සරල කොට දැකීම නිසාය. ලිංගික ශ්‍රමිකයන් අතර ඉන්නේ හුදෙක් ආර්ථික ප්‍රශ්න නිසා ඊට යොමුවූ අයමත් නොවේ. ඒ නිසා, ඒ සියලු දෙනාට ආර්ථික ස්වාධීනතාව දුන්නත්, එම සේවාව ලෝකයෙන් කිසිදාක නැතිවන්නේ නොවේ. එවැනි තත්වයක් යටතේ එම ක්‍ෂෙත්‍රයට අදාළ ප්‍රශ්න ගණනාවක් තිබේ. ශ්‍රමය සූරාකෑම, සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්න, පුද්ගලික ආරක්‍ෂාව ගැන ප්‍රශ්න, එම සේවා සඳහා දේශීයව මෙන්ම විදේශීයවද මිනිස් ජාවාරම් සිදුවීම, නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්නවුන් මේ ශ්‍රමිකයන් අපයෝජනය කිරීම යනාදිය ඉන් කිහිපයකි. නීති පද්ධතියක් මගින් මේ ක්‍ෂෙත්‍රය නියාමනය වන විට, ඉහත කී ප්‍රශ්න ආමන්ත්‍රණය කළ හැකිය. එම සේවය, සංස්කෘතියට, සභය්තවයට, ආගමට හානිකර ලෙස පටු විදියට සිතන අයට ඒ දුර නොපනෛයි.

විය හැකි පරිදිම, ආණ්ඩුවේ හා සමගි ජන බලවේගයේ පවා විවිධ ස්තරවල අය සමන්මලීගේ මේ කතාව දැක්කේ ජවිපෙට/ජාජබට ගසා බිම දැමිය හැකි ආයුධයක් වශයෙනි. ආණ්ඩුවේ පුවත්පත් හා රූපවාහිනී නාලිකා මේ කාරණය ඉස්මත්තට අරගෙන, ‘ජවිපෙ ලංකාවේ සංස්කෘතිය විනාස කරන්නට යනවායැ’යි කෑගාන්නට වන්නේය. මෙහි උත්ප්‍රාසය නම්, සිංහල බෞද්ධ පදනම ගැන සංස්කෘතිය ගැන සිතාමතාම, ජවිපෙ නායකයන් සමන්මලීගේ ප්‍රකාශය ප්‍රතික්‍ෂෙප කරද්දී, ආණ්ඩුවේ මාධ්‍ය හරහා ‘ජවිපෙ සංස්කෘතිය විනාස කරන්නට හදනවා, තමන්ගේ පක්‍ෂයේ කාන්තාවන්ට ගණිකා වෘත්තිය හිමි කර දෙන්නට හදනවා යැ’යි අමූලික බොරු වැපිරීමය. ඒ මදිවාට, සමගි ජන බලවේගයේ රෝහිණී කවිරත්න වැනි, පසුගිය කාලයේ යම් ඉදිරිගාමී අදහස් දැක්වූ මන්ත්‍රීවරියකද, ආගමික සංස්කෘතික මඩවලේම ලගිමින්, මේ කාරණය අරබයා, ජවිපෙට පහර ගසන්නට ඉදිරියට ඒමය. බොහෝ දෙනකුගේ වචන ඉදිරිගාමී වුණත්, නිශ්චිත ලක්‍ෂ්‍යයකදී එය අනිත් පැත්තට හැරෙන්නට ඕනෑ තරම් ඉඩ තිබෙන බව කවිරත්න මන්ත්‍රීවරියගේ හැසිරීමෙන් පෙනෙයි.

ප්‍රහ්නය ඇතිවුණේ, සමන්මලී ගුණසිංහ කී ප්‍රකාශය නිසා ඇවිස්සී, ජවිපෙ/ජාජබ ඉහළ නායකයන් ඉදිරියට ඇවිත් අපේ එහෙම ප්‍රතිපත්තියක් නැතැයි කියන්නට යාම නිසාය. නැතිනම්, සිය ගෝත්‍රික ස්වභාවය ජවිපෙ නායක ස්තර විසින් ප්‍රදර්ශනය කෙරුණු නිසාය. එහෙත්, ජවිපෙ දැන් සන්ධානගතවී සිටින ජාජබහි ප්‍රමුඛ පෙළේ විද්වතුන්, ක්‍රියාකාරිකයන්, කලාකරුවන් මේ ප්‍රශ්නය ගැන ටිල්වින් සිල්වාට වඩා අවංකවම ඉදිරිගාමී අදහස් දරනු ඇත. පසුගිය කාලය පුරාම, කාන්තා අයිතිවාසිකම්, ස්ත්‍රීපුරුෂ සමාජභාව, ලිංගික අයිතිවාසිකම් ගැන ඉදිරිගාමී ලෙස පෙනීසිටි හා ඒ ගැන ගැඹුරු අධ්‍යයනයන්හි යෙදුණු විශාල පිරිසක් ජාජබ තුළ සිටින නිසා, ඒ තුළින් සමන්මලීගේ අදහස් වෙනුවෙන් හඬක් නොනැගෙන්නේ මන්දැයි පැහැදිලි නැත. සමහර විට ජවිපෙ හා ජාජබ අභ්‍යන්තරයේ මේ ගැන දියුණු සාකච්ඡාවක් මේ මොහොතේත් පවතිනවා විය හැකිය.

එහෙත්, ජාජබ හිරවී සිටි දෙකොන විලක්කුව කොයිතරම් තදින් දැල්වෙන්නට පටන්ගත්තාද කියනවා නම්, විශ්‍රාමික ත්‍රිවිධ හමුදා සාමූහිකයේ මාතර රැස්වීමකදී ජවිපෙ නායකයා, අයිටීඑන් සභාපති සුදර්ශන ගුණවර්ධනට ‘ගංකබරයා’ කියන ගානටම වැඩේ පත්තු විය. මේ අවලාදය ජවිපෙ නායකයාගෙන් අසන්නට සුදර්ශන ගුණවර්ධන මහතාට සිදුවුණේ, එහි ප්‍රවෘත්ති අංශයෙන්, පෙර කී පරිදිම, මේ ප්‍රශ්නය අරබයා භික්‍ෂූන්ගේ අන්තගාමී අදහස් සහිත ජවිපෙට විවේචනාත්මක විශේෂාංගයක් විකාශය කිරීම නිසාය. ඒ නිසා, සමන්මලීගේ කතාව නිසා මොකක් කරන්නද කියන තත්වයට පත්වී සිටි ජවිපෙ නායකයන්ට අයිටීඑන් සභාපතිවරයා ගංකබරයකු තත්වයට වැටී පෙනුණේය. කොටින්ම, රටේ ඊළඟ නායකයා විය හැකි කෙනකු විශාල පිරිසක් ඉදිරියේ ‘ගංකබර ‘ කතා කියන සරල තත්වයකට වැටී සිටියේය. සුදර්ශන ගුණවර්ධන ගංකබරයකු ලෙස කියන්නට ඇත්තේ ඔහු වඳුරඹ වැනි ප්‍රදේශයක උපත ලද්දකු නිසා නම්, අනුර කුමාර දිසානායකද ගංකබරයකු වන්නේ ඔහුගේ ගම තඹුත්තේගම නිසාය. ගුණවර්ධන මහතාට ජවිපෙන් නැගුණු අවලාදය වුණේ ඔහු නියෝ ලිබරල් අදහස් දරන්නකු හැටියට පෙනීසිටිමින්, ලිංගික ශ්‍රමික සේවයට විරුද්ධ අදහස් ඇතුළත් විශේෂාංගයක් අයිටීඑන්හි ප්‍රචාරය වීම (‘කිරීම’ නොව) නිසාය.

ඇත්ත වශයෙන්ම ප්‍රශ්නගත වෙන්නේ සුදර්ශන ගුණවර්ධනගේ නියෝ ලිබරල් අදහස් නොවේ, සමන්මලී ගුණසිංහ කියූ දේ ගැන ජවිපෙ දෙබිඩි ස්ථාවරයයි. ඒ දුක්ඛදායක දෙබිඩි හැසිරීම වසං කරගන්නට, තමන්ගේ ගමේකම, දුර බැහැරකින් පැමිණීම, ගමට තිබෙන ඊනියා බැඳීම වැනි දේවල් තම දායක සභාවල කිසිදාක තොරොම්බල් නොකළ, සුදර්ශන ගුණවර්ධන වැන්නකු ගංකබරයකු බවට පත්කිරීම, භයානක විහිළුවකි. තමන්ගේ අදහසට විරුද්ධ අදහසක් කියන්නකු ගංකබරයකු කර හෙළාදැකීමකි. මේවා කොයිතරම් භයානක පෙරනිමිතිදැයි බැලිය හැක්කේ ඉදිරියටය.

රජය අන්තර්ජාතික ප්‍රජාවෙන් සහාය ලබාගැනීමට උත්සාහ කරයි

සංස්කාරක

February 17, 2024

ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ නායකත්වය යටතේ ශ්‍රී ලංකාව යළිත් වරක් හැකියාවට වැඩි යමක් කරන්නට යන බව පෙනෙන්නට තිබේ. නොබැඳි ජාතීන්ගේ ව්‍යාපාරයේ 19 වැනි රාජ්‍ය නායකයන්ගේ සමුළුව සහ උගන්ඩාවේ කම්පාලා හි පැවැති ‘චීනය සහ 77 කණ්ඩායමේ 3 වැනි දකුණු සමුළුවේදී‘ ජනාධිපතිවරයා ප්‍රධාන වේදිකාවට පැමිණියේය. ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශය සඳහන් කළේ, උගන්ඩාවේ ජනාධිපති යොවේරි මුසවේනිගේ ආරාධනයෙන් ජනාධිපති වික්‍රමසිංහ මෙම තීරණාත්මක ගෝලීය රැස්වීම්වලට සහභාගී වූවා පමණක් නොව, නොබැඳි ජාතීන්ගේ සමුළුව සහ ‘දකුණු සමුළුව‘ යන දෙකම ඇමතූ බවයි. කම්පාලා සංචාරය අතරතුර, ඔහු අප්‍රිකානු කලාපයේ නායකයන් සමඟ සබඳතා ශක්තිමත් කිරීම කෙරෙහි විශේෂ අවධානයක් යොමුකරමින් ගෝලීය දකුණේ සගයන් සමඟ සාකච්ඡා කළ බව වාර්තා වේ.

නොබැඳි ව්‍යාපාරයේ නායකයන් 120 දෙනාගේ ඡායාරූපයේ දැක්වෙන්නේ, සමුළුවේ සත්කාරක උගන්ඩාවේ ජනාධිපති මුසවේනි අසල ඉදිරි පේළියේ ශ්‍රී ලංකා ජනාධිපතිවරයා සිටින බවයි. ශ්‍රී ලංකාව මේ ආකාරයෙන් අවසන් වරට ඉස්මතු වූයේ 1976 දී සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක අගමැතිනියගේ මූලිකත්වයෙන් නොබැඳි ජාතීන්ගේ සමුළුව කොළඹදී පැවැත්වූ අවස්ථාවේදීය. එය සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් අන්තර්ජාතික ආර්ථික යුක්තිය සඳහා වැඩි ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කිරීමට නැඹුරු වූ වැදගත්ම රැස්වීම්වලින් එකකි. එකල ශ්‍රී ලංකාව සමානාත්මතාවෙන් යුතුව සංවර්ධනය කිරීමේ හැකියාව පෙන්නුම් කළ බැවින්, අන්තර්ජාතික තලයේ ආර්ථික ප්‍රවණතා සකසන්නෙක් විය. ඉහළ ඒක පුද්ගල ආදායමක් ඇති අනෙකුත් බොහෝ රටවල් අබිබවා යන භෞතික ජීවන තත්ත්ව දර්ශකයක් එකල ශ්‍රී ලංකාව සතු විය.

සමුළුවේ දී ජනාධිපති වික්‍රමසිංහ ප්‍රවණතා සකස් කරන දේශනයක් පැවැත් වූ අතර, එහිදී රැස්ව සිටි ලෝක නායකයන්ගේ ගෞරවය ඔහුට හිමිවිය. ශ්‍රී ලංකා ජනාධිපතිවරයා සිය කතාවේදී සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලට අදාළ කේන්ද්‍රීය කරුණු දෙකක් සම්බන්ධයෙන් නිර්භීතව අදහස් පළකළේය. ඔහු ගාසා තීරයේ යුද්ධය සහ ගෝලීය උතුර විසින් ගෝලීය දකුණේ අඛණ්ඩ ආධිපත්‍යය පැතිරවීම පිළිබඳව ප්‍රශ්න කළේය. ගාසා තීරයේ මානුෂීය අර්බුදය පෙන්වාදුන් ඔහු, ශ්‍රී ලංකාවේ ජනවාර්ගික ගැටුමට මුහුණදීමේ අත්දැකීම් සමඟින්, “එක්සත් ජාතීන්ගේ බහුවිධ යෝජනා සහ මෙම සමුළුවේ ප්‍රකාශනයට අනුකූලව, අන්තර්ජාතික ප්‍රජාව බටහිර ඉවුර පිළිගත යුතුය. ගාසා තීරය සහ නැගෙනහිර ජෙරුසලම පලස්තීන රාජ්‍යයට අයත් භූමි ප්‍රදේශ වන අතර ඊට අමතරව ගාසා තීරයේ ජනවාර්ගික සංයුතියේ කිසිදු වෙනසක් සිදු නොවිය යුතුය” යැයි අවධාරණය කළේය.

ක්‍රමාංකනය කරන ලද ප්‍රවේශය

එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ අන්තර්ජාතික නාවික හමුදාව සමග එක්වීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ යුද නැව් රතු මුහුදට යැවීමට ජනාධිපතිවරයා ගත් මතභේදාත්මක තීරණයෙන් පසුව, ශ්‍රී ලංකාවේ මෙන්ම අන්තර්ජාතික වශයෙන් ද මුස්ලිම් හැඟීම් සමනය කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට බොහෝ දේ කිරීමට ඇත. සාගරයේ නිදහස ආරක්ෂා කිරීම සඳහා සැතපුම් දහස් ගණනක් ඈතට ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවට අයත් නැව් යැවීමට ජනාධිපතිවරයා ගත් තීරණය ශ්‍රී ලංකාවේ සිටින සියලුම මැද පෙරදිග තානාපතිවරුන් ඔහු හමුවීමට හේතුවිය. ජනගහණයෙන් හතරෙන් එකකට වඩා දරිද්‍රතා රේඛාවට පහළින් සිටින රටකට මෙවැනි මෙහෙයුමක් වෙනුවෙන් වැයකෙරෙන අධික පිරිවැය දැරිය නොහැකි බවට කනස්සල්ල පළකිරීම් ද ඉදිරිපත්ව ඇත. මීට අමතරව, පලස්තීනය වෙනුවෙන් සහයෝගය දක්වන ශ්‍රී ලංකාව, රතු මුහුදට නෞකා යැවීම ඔස්සේ මුස්ලිම් ජනතාවගේ හැඟීම් නොසලකා හරින බවක්ද ප්‍රදර්ශනය කර ඇත.

ජනාධිපතිවරයාගේ අනුගාමිකයකු වන එජාප සභාපති වජිර අබේවර්ධන, ජනාධිපතිවරයාගේ නොයෙකුත් විදේශ සංචාරවල තාර්කිකත්වය පැහැදිලි කර ඇත්තේ, අන්තර්ජාතික ප්‍රජාව ඉදිරියේ රටේ අවශ්‍යතාවලට මුල්තැන දීමේ අවශ්‍යතාව මත සිදුකෙරෙන්නක් ලෙසිනි. රටට අනවශ්‍ය ලෙස අමතර වියදම් දැරිය නොහැකි කාලයක ජනාධිපතිවරයා අධික ලෙස මුදල් වියදම් කරන බවට විවේචන එල්ල වී තිබේ. වසර එකහමාරක් වැනි කෙටි කාලයක් තුළ රට අර්බුදකාරී තත්වයක අද්දර සිට, සංවර්ධන මාවතකට ගෙනයෑමට ගත් උත්සාහය හේතුවෙන් ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ ලෝක අවධානයට ලක්ව ඇති බවත්, මෙම ඉලක්කය සපුරා ගැනීම සඳහා විදේශ සංචාර ජනාධිපතිවරයා විසින් ඵලදායී ලෙස භාවිත කළ බවත් එජාප සභාපතිවරයා ප්‍රකාශ කර ඇතැයි වාර්තා වේ. ලෝක බැංකුව, අන්තර්ජාතික මූල්‍ය අරමුදල, ආසියානු සංවර්ධන බැංකුව, ජයිකා වැනි අන්තර්ජාතික ආයතනවල සහාය ඇතිව රට ඉදිරියට ගෙනයෑමට විභව අවස්ථාවක් තිබෙන බව ඔහු සඳහන් කර ඇත. මේ අනුව බලන විට පෙනීයන්නේ, ජනාධිපතිවරයා රටට ලැබෙන ප්‍රතිලාභ උපරිම කිරීම සඳහා ක්‍රමාංකනය කළ විදේශ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රවේශයක් අනුගමනය කරන බවයි. රජය හෝ ජනාධිපතිවරයා රතු මුහුදේ නාවික මෙහෙයුම සම්බන්ධ සිය ස්ථාවරය වෙනස් නොකිරීමට කටයුතු නොකිරීම විශේෂත්වයකි.

උගන්ඩාවේ පැවැති නොබැඳි සමුළුවේදී ජනාධිපතිවරයා කළ කතාවේ දෙවැනි භාගයද පළමු භාගය තරම්ම ප්‍රබල එකක් විය. ජනාධිපතිවරයා නොබැඳි රටවල බුද්ධිමත් නායකත්වය එහිදී නියෝජනය කරනු ලැබීය. ඔහු උතුරු-දකුණු භේදය සහ ගෝලීය දකුණ තමන් විසින්ම ශක්තිමත් කරගැනීමේ අවශ්‍යතාව ගැන කැළඹෙන ලෙස කතා කළේය. ඔහු පැවසුවේ “අද අපගේ සාමාජිකත්වය තවදුරටත් දුර්වල රාජ්‍යයන් සමූහයක් නොවේ. ඇතැම් ආසියානු, අප්‍රිකානු සහ ලතින් ඇමරිකානු රාජ්‍යවල ශීඝ්‍ර ප්‍රගතිය සහ ආර්ථික දියුණුවේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අප එය හඳුනාගත යුතුයි. 2050දී ලොව ප්‍රමුඛ ආර්ථිකයන් 10න් බහුතරයක් මෙම කණ්ඩායමට අයත් වේ. ගෝලීය කටයුතුවලදී නායකත්වය සඳහා නැගී එන අපේක්ෂකයන් අපි අතර දකිමු. ඔවුන් නායකත්වය ලබාදීමට සූදානම් විය යුතුයි.”

විශ්වාසය දිනාගැනීම

උගන්ඩාවට පැමිණ සිටි රටවල් 120න් අඩකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් අප්‍රිකානු මහාද්වීපය නියෝජනය කරන අතර, ඉදිරියේදී ඔවුන්ගේ සහයෝගය තමන්ට අවශ්‍ය වන බව ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ දැන සිටින බව නිසැකය. “ශ්‍රී ලංකාවේ සංහිඳියාව, වගවීම සහ මානව හිමිකම් ප්‍රවර්ධනය කිරීම” යන තේමාව යටතේ 46/1 සහ 51/1 යෝජනා ක්‍රියාත්මක කිරීම සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡා කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකාව මේ වසරේ මාර්තු මාසයේදී සහ සැප්තැම්බර් මාසයේදී ජිනීවාහි එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලය හමුවට පැමිණේ. 2009 වසරේ යුද්ධය අවසන් වූ දා සිට ශ්‍රී ලංකාව එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ දැඩි තර්ජනවලට ලක්විය. එය ජයගැනීමට හැකිවූයේ එක් වරක් පමණක් වන අතර, පශ්චාත් යුද ප්‍රශ්නවලට ආමන්ත්‍රණය කිරීමේදී සිය අවංක බව ගෝලීය දකුණේ රටවලට ඒත්තු ගැන්වීමට ආචාර්ය දයාන් ජයතිලක ප්‍රමුඛ එහි රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයෝ සමත් වූහ. එහෙත් එදා සහ පසුව දුන් පොරොන්දු ක්‍රියාත්මක නොකිරීම නිසා, ඉන් පසුව ශ්‍රී ලංකාවට සෑම ඡන්දයක්ම අහිමි විය.

වර්තමානය වන විට ශ්‍රී ලංකාවට පශ්චාත් යුද වකවානුවේ ඉටුකරන බවට පොරොන්දු වූ බොහෝ දේ ඉතිරිව ඇත. බලයට පත් වූ ආණ්ඩු තම වචනය ඉටුකිරීමට අපොහොසත් වීම නිසා අන්තර්ජාතික මානව හිමිකම් ප්‍රජාව ජිනීවාහි අන්තර්ජාතික දත්ත රැස් කිරීමේ ඒකකයක් පිහිටුවා ඇත. “ශ්‍රී ලංකාවේ මානව හිමිකම් බරපතල ලෙස උල්ලංඝනය කිරීම් හෝ අන්තර්ජාතික මානුෂීය නීතිය බරපතල ලෙස උල්ලංඝණය කිරීම් සඳහා අනාගත වගවීමේ ක්‍රියාවලීන් වෙනුවෙන් තොරතුරු සහ සාක්ෂි එකතු කිරීම, ඒකාබද්ධ කිරීම, විශ්ලේෂණය සහ සංරක්ෂණය කිරීම සහ වින්දිතයන් සහ දිවි ගලවාගත් අය වෙනුවෙන් පෙනීසිටීම සහ අදාළ අධිකරණයන්ට සහායවීම හා අනෙකුත් ක්‍රියාදාමයන් සිදුකිරීමට නිසි අධිකරණ බලය” මෙම ඒකකය හරහා සාමාජික රාජ්‍යයන් ලබාදී ඇත. කෙසේවෙතත්, ජනාධිපතිවරයාගේ උගන්ඩාවේ බලපෑම් කිරීමේ උත්සාහයෙන් පසුව, 2009 දී මෙන්, එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේදී බොහෝ රටවල් ඔවුන්ගේ නිරීක්ෂණ අවසන් කිරීමට නම්මවා ගැනීමට ශ්‍රී ලංකාවට නැවත වරක් හැකිවනු ඇත.

ගාසා තීරයේ මානව හිමිකම් ආරක්ෂා කිරීමේ වෙනසක් කිරීමට ඇති නොහැකියාව හමුවේ එක්සත් ජාතීන්ගේ විශ්වසනීයත්වය දැඩි ලෙස ඛාදනය වීම, ශ්‍රී ලංකා රජයේ කාර්යය අන්තර්ජාතිකව ජයගැනීම පහසු කර ඇත. රජය සිය සංහිඳියා යාන්ත්‍රණයන්, විශේෂයෙන්ම මේ මස මුලදී පාර්ලිමේන්තු පනතක් සම්මත කර ස්ථාපිත කළ ජාතික සමගිය හා ප්‍රතිසන්ධාන කාර්යාලය සහ දැන් මේ මාසයේ ගැසට් කරන ලද පනත් කෙටුම්පතක් හරහා සත්‍යය, එකමුතුකම සහ ප්‍රතිසන්ධානය පිළිබඳ කොමිෂන් සභාව පිහිටුවීම ඔස්සේ ඉදිරියට යමින් තම සාර්ථකත්වය දෙගුණ තෙගුණ කරමින් සිටී. අන්තර්ජාතික ප්‍රජාව ශ්‍රී ලංකා රජයේ මෙම මුලපිරීම් කෙරෙහි පැහැදීමක් ඇති කර ගැනීමට අසමත් වනු ඇතැයි සිතිය නොහැක. ආණ්ඩුව අන්තර්ජාතික තලයේ සටන් එකින් එක ජයගනිමින් සිටී. ජනතාවගේ විශ්වාසය දිනාගැනීමද මෙහිදී අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් වන නමුත්, ශ්‍රී ලංකාව තුළ එය පවතිනු ඇත්ද යන්න ප්‍රශ්නයකි. අනෙක් අතට පසුගියදා පැවැති ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන දෙමළ දේශපාලන පක්ෂයේ නව නායකයා තෝරාගැනීමේ මැතිවරණයේදී මධ්‍යස්ථ අපේක්ෂකයා පරාජයට පත්වීමෙන් ඇඟවෙන්නේ තවත් බොහෝ දේ අනාගතයේදී සිදුකළ යුතුව ඇති බවයි.

– ජෙහාන් පෙරේරා –

1...323334...619 Page 33 of 619

<img class="tdb-logo-img td-retina-data" data-retina="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" src="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" alt="Logo" title="" data-eio="l" />

<img class="tdb-logo-img td-retina-data" data-retina="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" src="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" alt="Logo" title="" data-eio="l" />

<img class="tdb-logo-img td-retina-data" data-retina="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" src="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" alt="Logo" title="" data-eio="l" />

මේ දවස්වල රසිකයන් අතර ඉතාමත් ජනප්‍රිය වෙලා තියෙන ඔබගේ “කඩියෝ ඩියෝ ඩියෝ” අලුත්ම සිංදුවෙන්ම කතාව පටන් ගනිමු.

මේරියන්ස්ලාට අනුව ඔබ ඒ මතු කළ සංගීතමය විනය ගැන තවදුරටත් කතාකළොත්..

ඇන්තනී වෙරංග පුෂ්පික

සමීක්‍ෂණයෙන් අනුර පහළට

ජාජබට කළ ආරාධනය

යූ ටර්න් එක

ලංකාව ගැන ඉන්දියාව

රාජ්‍ය ධුරාවලියේ ප්‍රමුඛතා ලැයිස්තුව මෙසේය.

ජනපතිටත් ලැජ්ජාවක් නෑ

කැබිනට් මණ්ඩලයේ වගකීම කුමක්ද?

සමන් රත්නායක සහ විජිත් ගුණසේකර අත්අඩංගුවට ගන්නේ කවදාද?

බිහිවීම සහ ව්‍යාප්තිය

මැර බලය වෘත්තීයකරණයට පාත්‍ර කිරීම

මර්දනය පාරාවළල්ලකි

ගෝඨභය 2024?

ඉඳුවර බණ්ඩාර

ප්‍රශ්නය: ගණිකා වෘත්තිය සම්බන්ධයෙන් මොකක්ද ඔබේ පක්‍ෂයේ ස්ථාවරය?

ප්‍රශ්නය: ලංකාවේ සංස්කෘතිය සභ්‍යත්වය එක්ක කොහොමද ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කිරීම කියන එක ගැටගැහෙන්නේ?

ප්‍රශ්නය: ජාතික ජන බලවේගය ගණිකා වෘත්තිය නීතිගත කරනවා කියන එක පිළිගන්නවා කියන එකද?

ක්‍රමාංකනය කරන ලද ප්‍රවේශය

විශ්වාසය දිනාගැනීම

– ජෙහාන් පෙරේරා –

<img class="tdb-logo-img td-retina-data" data-retina="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" src="https://www.anidda.lk/wp-content/uploads/2024/07/544-180-01-300x99-1.png" alt="Logo" title="" data-eio="l" />