උතුර කියූ සැණින් අපේ මතකයට එන භූමි දර්ශනය ලස්සන කරන්නේ අහස සොයන තල් ගස් ය. උතුරට අප ගියාම සොයන්නේ තිත්ත පැණි රස තල් රා ය. කොවිඩ් 19 වසංගතය ලංකාව තුළ ව්‍යාප්තිය සමග සහ දිවයිනම ඇඳිරිනීතිය යටතට ගැනුණි. යාපනය, කිලිනොච්චිය, මුලතිව් සහ මන්නාරමටත් එය වෙනසක් වුණේ නැත. ස්විස් පාස්චර්වරයෙකු නිසා යාපනේ මිනිසුන් බොහෝ දෙනෙකුට කොවිඩ් ආසාදනය වී ඇතැයි නොයෙක් කතාද ප‍්‍රචාරය විය.
ඒ අතර හමුවුණ කොවිඩ් 19 ආසාදිතයා නිසා ඔහු ජීවත්වුණ යාපනේ නගරයට කිලෝමීටර් 7ක් පමණ ඈත කන්කසන්තුරෙයි පාරේ පිහිටි ටාවඩි නම් ගමට ප‍්‍රවේශ මාර්ග වසාදමන්නට යුද හමුදාව විසින් පියවර ගනු ලැබුණි. ඒ සමග කොවිඩ් භීතිකාවකින් මුළු යාපනයම වෙලීගිය බව ලියුම්කරු සමග එහි වැසියෙක් ප‍්‍රකාශ කළේය. එම සාමාන්‍ය ජනතාවගේ භීතිය යාපනේ සමහර පුවත්පත් ව්‍යාජ පුවත් මගින් තවත් වැඩිකළ බව ඔහු වැඩිදුරටත් ප‍්‍රකාශ කළේය.
මේ අතර අපේ‍්‍රල් 5 වෙනිදා යාපනේ ප‍්‍රදේශය තුළින් ඇඳිරිනීතිය කඩකළ පුද්ගලයින් 37 දෙනෙකු පොලිස් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. ඒ යාපනයෙන් දිනකදී අත්අඩංගුවට ගත් වැඩිම ප‍්‍රමාණයයි. ඊට ප‍්‍රථම බොහෝ දෙනෙක් තරුණයින් යාපනේ නගරය තුළ ඇඳිරිනීතිය නොතකා එහෙ මෙහේ ගිය බවත් පොලිසිය කිසිත් නොකර බලාසිටිය බවත් යාපනේ මිතුරෙක් මේ ලියුම්කරු හට පැවසීය. මේ අතර දකුණට යාපනෙන් පෑයු තරුවක් වන ආවා කල්ලියේ නායකයා විනෝදන් නැමැත්තා පසුගිය අපේ‍්‍රල් 6වෙනිදා උපන්දින සාදයක් පවත්වා ඇත. එම සිද්ධිය අරඹයා තුන් දෙනෙකු පොලිස් අත්අඩංගුවට පත්වී ඇතැයි දැනගන්නට ලැබේ. මෙවැනි සිද්ධි වලට අමතරව කොවිඩ් නිසා දැන් යාපනය, කිලිනොච්චිය සහ මුලතිව් ප‍්‍රදේශයේ ජනතාවට උද්ගතවී ඇති ගැටලු මොනවාද? මෙම ප‍්‍රදේශවල කුලී වැඩ කරමින් එදා වේල හම්බකරගෙන ජීවත්වූ බොහෝ දෙනෙකුට මේ වනවිට කරගන්නටම දෙයක් නැත.
යාපනේ අර්ධද්වීපය තුළ බොහෝ ජනයාට විදේශයන් තුළ ජීවත්වන තම ඥාතීන් අඟහිඟකම් පිරිමසන බව දැනගන්නට ලැබේ. එම ඩයස්පෝරා ජනතාව යාපනේ නෙක ජනතා සුබසාධන සංවිධාන හරහා අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය බෙදහැරීම සඳහා මූල්‍ය ශක්තිය ලබාදෙමින් ඇත. එහෙත් කිලිනොච්චිය සහ මුලතිව්, මන්නාරම යන ප‍්‍රදේශ තුළට එනවිට මෙම තත්ත්වය දකින්නට නැත. එහි සමෘද්ධි පවුල් සඳහා ලබාදෙන රුපියල් 5000ක දීමනාව හෝ බඩු මල්ල හෝ තවම නිසි පරිදි බෙදෙන්නේ නැත. ඒවා බෙදාහැරෙන්නේ ඒ ඒ ප්රාදේශීය ලේකම්වරුන්ගේ හැකියාව දක්ෂතාව සහ ඔවුන්ගේ වැඩ රටාවට අනුව බව දැනගන්නට ලැබේ. තිස් වසරක යුද්ධයෙන් නැවත නැවතත් අනාථවූ මේ ජනතාව මෙම ඇඳිරිනීතිය සමග හොඳටම අසරණකමට වැටී ඇත. ඒ අතර යාපනේ ප‍්‍රදේශයේ සමහර ආණ්ඩු හිතවාදී දේශපාලකයන් තමන්ගේ ආධාරකරුවන් තෝරමින් සිටින බවද වාර්තා වෙයි. මේවා සිදුනොවිය යුතු දේවල් ය.
අසරණ කුල පීඩිතයෝ
මෙලෙස යාපනය, කිලිනොච්චිය, මුලතිව් සහ මන්නාරම යන ප‍්‍රදේශ තුළ ජනතාව අසරණ වී සිටින අතර ඔවුන් අතර සිටින සුවිශේෂ ජන කොටසක් බෙහෙවින් අසරණව ඇතැයි කරුණු වාර්තා වේ. ඒ තල් ගසෙන් ජීවිතය ගැටගසා ගන්නා ‘පල්ළරන්’ කුලයේ ජනතාව ය. උතුරේ කුල ක‍්‍රමය අනුව ඔවුහු පහත්ම කුලයක් නියෝජනය කරති. උතුර යනු කුල ප‍්‍රශ්නය සමාජය මත පිළිකාවක් සේ ව්‍යාප්ත ප‍්‍රදේශයක් ය. මෙම කුලයේ පිරිමින් බොහෝ දෙනෙක් අධ්‍යාපනයෙන් ද සිටින්නේ අනෙකුත් උසස් කුලවල පිරිමින්ට සාපේක්ෂව පහළ අඩියකය. රැකියාවක් කරන වයසට ආ විට බොහෝ දෙනෙක් කරන්නේ තල් ගස් බඩගෑමය. ඒ රා, හකුරු හෝ පැණි සඳහා තල් ගසේ මල කැපීමටය. මේ අතරින් රා නිෂ්පාදනය වඩාත් ලාභදායී නිසා බොහෝ ‘පල්ළරන්’ කුලයේ පිරිමින් කරන්නේ රා මැදීමය. මෙනිසා උතුරට ගිය විට තල් අරඹ සෙවණේ ස්ථාපිත තල් රා තබෑරුම් ඕනෑ තරමට ඇත. යාපනය අර්ධද්වීපයේ පමණක් තල් රා මදින මෙම කුල පීඩිතයන් 75000කට ආසන්න බව දැනගන්නට ලැබේ. වඩමාරච්චි, කරෙයිනගර්, මණ්ඩතිව්, පුන්කුඩුතිව්, ඩෙල්ෆ්ට් වැනි යාපනේ බොහෝ ප‍්‍රදේශ තුළ මෙම තල් රා කර්මාන්තය බෙහෙවින් ප‍්‍රචලිතව ඇත.
යාපනේ මෙම අඩුකුල ප‍්‍රජාවගේ දේශපාලන නියෝජනය වන ඩග්ලස් දේවානන්ද මහතාද මෙම ඇඳිරිනීතිය සමග තම ජනතාවට විඳින්නට වී තිබෙන ගැහැට ගැන සිතමින් ඇති බවත් දිනපතා රා මදින පුද්ගලයන්ට ඒ සඳහා විශේෂ අවසරයක් ලබාදී එම රා තල් අරක්කු නිෂ්පාදනය සඳහා යොමුකිරීමට උත්සාහ ගනිමින් ඇති බවත් යාපනේ පුන්කුඩුතිව් ප‍්‍රදේශයේ පුද්ගලයෙක් මෙම ලියුම්කරු සමග පැවසීය. එම ව්‍යායාමය මෙම ව්‍යසනය ඉවර වී ජනජීවිතය සමාන්‍යකරණය වන්නට ප‍්‍රථම සිදුවුණොත් හොඳය. එහෙත් දැනට තිබෙන තත්ත්වය මත එය ඉටුවීමේ සම්භාවිතාව අඩුය. යාපනයට තල් රා වසන්තය පැමිණෙන්නේ ජනවාරි සිට අගෝස්තුව දක්වා ය. මෙම කාලය මෙම පීඩිතයන්ට අවුරුද්දේ අනෙකුත් කාලවලට සාපෙක්ෂව හොඳය. එහෙත් මෙම වසංගතය නිසා මේ අවුරුද්දේ මේ වසන්ත කාලය ඔවුන්ට සාගත සමයක් ය. එනිසා රජය මේ ප‍්‍රජාව පිළිබඳව සිය අවධානය විශේෂයෙන් යොමු කළ යුතුය.
කිලිනොච්චිය, මුලතිව් ප‍්‍රදේශ තුළ අක්කරායන්කුලම්, ආනවිලුන්දාන්කුලම්, වට්ටකච්චි වැනි ප‍්‍රදේශ තුළ මෙම ප‍්‍රශ්නය උග‍්‍රය. කිලිනොච්චියට එනවිට මෙම ප‍්‍රශ්නය තවත් සුවිශේෂ වන්නේ එහි සිටින රටේ මධ්‍ය කඳුකරයෙන් සංක‍්‍රමණයවූ වතුකම්කරු දෙමළ පවුල් නිසාය. උතුරේ කුලවාදයට අනුව මෙම ජනතාව තල් රා මදින ‘පල්ළරන්’ කුලයට වඩා පහත් සමාජ තීරුවක් ය. මේ නොසලකා හැරීම නිසාම ඔවුන් අද සිටින්නේ දරිද්‍රතා රේඛාවටත් පහළින් ය. ඔවුන් අතරින් ද විශාල පිරිසක් තල් රා කර්මාන්තය තුළින් ජීවිතය ගෙනියන අතර තවත් බොහෝ දෙනෙකු ජීවත්වන්නේ දවසේ දෛනික වියදම සඳහා කුලී රස්සාව කරමින් ය. ගොවිපළවල කුලී කිරීමේ සිට මේසන් වැඩ, වඩුවැඩ ආදියේ සිට නගරයේ හෝටල් සේවයේ අත් උදව් දෙන්නන් දක්වා එම රැකියා විවිධය. මෙම ජනතාවද අද ඇඳිරිනීතිය නිසා සිටින්නේ කරකියාගත නොහැකි අන්ත අසරණ තත්ත්වයකය. කිලිනොච්චිය මන්නාරම සහ මුලතිව් ප‍්‍රදේශ තුළ සමෘද්ධි පවුල් සඳහා රජය ලබාදෙන සහන බෙදීම යාපනයටත් වඩා දුර්වලය. එනිසා මේ ජනතාව අද සිටින්නේ අන්ත අසරණ තත්ත්වයකය. එබැවින් වහාම මෙම මිනිසුන් ගැන සොයා බලා කටයුතු කිරීම ආණ්ඩුවේ සහ රාජ්‍යයේ යුතුකමය.
