භාණ්ඩ හා සේවාවලට අදාළ ප්‍රමිතිය නිශ්චය කිරීම සම්බන්ධයෙන් පාරිභෝගික කටයුතු පිළිබඳ අධිකාරි පනතේ 12 වගන්තිය යටතේ නිකුත් කරන වලංගු විධාන අතරින් එකක් වන්නේ පැතලි සහ රැලි සහිත ඇස්බැස්ටෝස් සඳහා වන එස්එල්එස් ලාංඡනය සඳහා වන විධානයයි. ඇස්බැස්ටෝස් ෂීට් සඳහා ශ්‍රී ලංකා ප්‍රමිති පිරිවිතර යනුවෙන් ඒ සඳහා වන විධානය 2007 වර්ෂයේ සැප්තැම්බර් 06 වන දින රජයේ ගැසට් මගින් පාරිභෝගික අධිකාරිය විසින් ප්‍රකාශයට පත්කර ඇත. එහෙත් ජාතික විගණන කාර්යාලය විසින් ‘පාරිභෝගිකයා ආරක්ෂා කිරීමෙහිලා පාරිභෝගික කටයුතු පිළිබඳ අධිකාරියේ දායකත්වය’ මැයෙන් සිදුකර ඇති කාර්යසාධක විගණනයේ සඳහන් කරන්නේ එම ප්‍රමිති විධානයට අදාළ සාම්පල පරීක්ෂා කිරීම පාරිභෝගිත කටයුතු අධිකාරිය විසින් සිදුකර නැති බවයි.

එසේම ඒ සම්බන්ධයෙන් එම කාර්ය සාධක විගණනයේ සඳහන් කරන්නේ, සිවුරු අටපිරිකර සඳහා 2007.09.21 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, සිමෙන්ති සඳහා 2008.01.25 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, පීවීසී පයිප්ප සහ උපාංග සඳහා 20008.09.08 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, දන්තාලේප සඳහා 2009.02.10 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, දත් බුරුසු සඳහා 2010.11.10 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, පැතලි සහ මුදුන් උළු සඳහා 2011.01.26 නිකුත් එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, ගිනිපෙට්ටි සඳහා 2012.01.27 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, විදුලි රැහැන් සඳහා 2013.12.13 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, මදුරු දඟර සහ මදුරු මැට් සඳහා 2013.12.13 නිකුත් කළ එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය සඳහා වන විධානවලට අදාළ සාම්පල් පරීක්ෂා කිරීම සිදුකර නොමැති බවයි.

පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරිය ඊට අදාළ පනතේ 12 වගන්තිය යටතේ නිකුත් කර ඇති විධානවලින් සාම්පල් පරීක්ෂා කර ඇත්තේ වානේ දඬු සඳහා වන එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, තීන්තවල අඩංගු විය යුතු ඊයම් ප්‍රමාණය සඳහා ප්‍රමිතිය, ගෘහස්ථ ගෑස් සිලින්ඩර උපාංග සඳහා වන එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, පානීය ජල බෝතල් (පොලිමර්) සඳහා එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, ආරක්ෂිත හිස් වැසුම් සඳහා වන එස්එල්එස් ප්‍රමිතිය, සමෙහි ආලේප කරන ක්‍රීම් සහ දියර වර්ගවල අඩංගු විය යුතු බැර ලෝහ පරිමාව සම්බන්ධයෙන් වන ප්‍රමිතිය, යහපත් නිෂ්පාදන පිළිවෙත් සඳහා වූ සහතිකය(ජීඑම්පී) යන ප්‍රමිති සම්බන්ධයෙන් වන විධාන පිළිබඳව පමණය.

පාරිභෝගිකයන්ගේ ජීවිත හා දේපලවලට උපද්‍රවයක් සිදුවන භාණ්ඩ අලෙවි කිරීමට සහ සේවා සැපයීමට එරෙහිව පාරිභෝගිකයින් ආරක්ෂා කිරීම, අසාධාරණ වෙළඳ පිළිවෙත්වලට විරුද්ධව පාරිභෝගිකයින් ආරක්ෂා කිරීම සහ පාරිභෝගිකයින්ගේ අයිතිවාසිකම්වලට නිසි සැලකිල්ල දැක්වීමට සහතික වීම, හැකි සෑම විටම පාරිභෝගිකයින්ට තරගකාරි මිලට භාණ්ඩ හා සේවාවලට ප්‍රමාණවත් ප්‍රවේශයක් ලබාදීමට සහතික වීම සහ අසාධාරණ වෙළඳ පිළිවෙත්, සීමිත වෙළඳ පිළිවෙත් හෝ වෙළෙන්දන් විසින් සිදුකරන වෙනත් යම් ආකාරයක පාරිභෝගික සූරාකෑම්වලට සහනයක් ලබාදීම යන අවශ්‍යතාවයන් ඉටුකර ගැනීමේ අරමුණි්න් 2003 අංක 9 දරන පාරිභෝගික අධිකාරි පනත මගින් පාරිභෝගික කටයුතු පිළිබඳ අධිකාරිය පිහිටුවා තිබෙන බව කාර්ය සාධක විගණනයේ සඳහන් වේ.

එම අරමුණු ඉටුකර ගැනීම සඳහා පාරිභෝගික කටයුතු පිළිබඳ අධිකාරියට කළ හැකි කාර්යභාරය ඉතා වැදගත් වන බවත්, ඒ සඳහා පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරි පනත මගින් විධිවිධාන සපයා ඇති බවත් එම වාර්තාව සඳහන් කරයි. පනතේ විධිවිධාන ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ පනතේ අරමුණු ළඟාකර ගැනීම සඳහා පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරිය කටයුතු කර ඇති ආකාරය සම්බන්ධයෙන් ඇගැයීම සඳහා ජාතික විගණන කාර්යාලය විසින් මෙම විගණනය සිදුකර ඇත.

එම කාර්ය සාධක විගණනයේ ප්‍රධාන නිරීක්ෂණයන් වශයෙන් සඳහන් කරන්නේ, 2003 අංක 9 දරන පාරිභෝගික කටයුතු පනත යටතේද ක්‍රියාත්මක විය යුතු වන 1979 අංක 01 දරන පාරිභෝගිකයන් ආරක්ෂා කිරීමේ පනත යටතේ හඳුන්වා දී තිබූ පොදු විධාන 62ක් වර්තමානයට ගැළපීම් කිරීම සඳහා පත්කළ කමිටුවේ යෝජනා පරිදි ගැළපීම් සිදුකර නොතිබීම, 2004 වර්ෂයේදී ආරම්භ වූ පනත සංශෝධන කටයුතු වසර 19ක් ගතවීත් සමාලෝචිත වර්ෂය වනවිටත් අවසන් වී නොතිබීම, ආනයනික භාණ්ඩ සම්බන්ධයෙන් උපරිම මිල සහතික නිකුත් කිරීමේදී උපරිම සිල්ලර මිල ලකුණු කර තිබිය යුතු බවට භාණ්ඩ වර්ග 5ක් සම්බන්ධයෙන් පමණක් විධාන නිකුත් කර තිබීම, භාණ්ඩ වර්ග විශාල ප්‍රමාණයක් වාර්ෂිකව රටට ආනයනය කළද එම භාණ්ඩ මිල ලකුණු කිරීම සඳහා අධිකාරියට නෛතික හැකියාවක් නොමැති වීම, අධිකාරියේ දත්ත පද්ධතිය ප්‍රකාරව ආනයනකරුවන් විසින් භාණ්ඩ මත සලකුණු කරනු ලබන මිල ගණන් වලට වඩා වැඩි මිලකට එම භාණ්ඩ වෙළඳපොලේ විකිණීමට තබා තිබීම හා සලකුණු කරන ලද ලේබල් ගලවා ඉවත් කර නැවතත් ලේබල් අලවා ඇති අවස්ථාවන්ය.
එසේම භාණ්ඩ අදාළ ප්‍රමිති හා පිරිවිතරවලට අනුකූල දැයි තහවුරු කර ගැනීම සඳහා කරන ලද පරීක්ෂාවන්හිදී එසේ අනුකූල නොවූ භාණ්ඩ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රමාද වී නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග ගත් අවස්ථා 60ක් පවතින බවත්, එම ප්‍රමාද කාලය මාස 03 සිට 22 දක්වා පරාසයක පැවති බවත් විගණනය නිරීක්ෂණය කර ඇත.

එහිදී තවදුරටත් නිරීක්ෂණය කර ඇත්තේ වෙළඳපොලේ පවතින භාණ්ඩ වර්ග අතරින් ප්‍රමිති අනිවාර්ය කරමින් ගැසට් නිවේදන නිකුත් කර ඇත්තේ භාණ්ඩ වර්ග 16කට පමණක් බවත්, ඉහතින් සඳහන් කළ ආකාරයට එසේ ප්‍රමිති අනිවාර්ය කරන ලද භාණ්ඩවලට අදාළව සාම්පල් ලබා ගෙන තිබේදැයි පරීක්ෂා කිරීමේදී භාණ්ඩ වර්ග 10ක් සම්බන්ධයෙන් සාම්පල පරීක්ෂාවන් සිදු කර නොමැති බව නිරීක්ෂණය කළ බවත්ය.

එම වාර්තාවේ පැමිණිලි සම්බන්ධයෙන් සඳහන් කරන්නේ, 2015 වර්ෂයේ සිට 2022 වර්ෂයේ ජුනි මස දක්වා පාරිභෝගික කටයුතු සභාව වෙත යොමු කර තිබූ පැමිණිලි 07ක් සම්බන්ධයෙන් තීරණ ලබාදී නැති බවත්, එම සභාව වෙත යොමු කරන ලද පැමිණිලි විසඳීම සඳහා දිගු කාලයක් ගෙන ඇති බවත්, 2015 වර්ෂයේ සිට 2022 වර්ෂය දක්වා නීති අංශයේ ලියාපදිංචි කරන ලද පැමිණිලි 1888කින් පැමිණිලි 296ක විමර්ශන කටයුතු 2022 දෙසැම්බර් 31 දින තෙක් නිමවී නොතිබුණ බව නිරීක්ෂණය කළ බවයි. එසේම කෘෂිකාර්මික උපකරණ සඳහා ලැබී ඇති පැමිණිලි සම්බන්ධව පනතේ විධිවිධාන ප්‍රකාරව කටයුතු කිරීමට ප්‍රතිපාදන නොමැති බවද, එබැවින් පරික්ෂා කර නියෝග ලබා දීමට හෝ නීතිමය පියවර ගැනීමට හැකියාවක් නොමැති බවද නිරීක්ෂණය කළ බවයි.

රු. 5,401,428 ක වියදමක් හා ප්‍රචාරණ කටයුතු සඳහා රු. 3,786,942ක වියදමක් දරා අරඹා ඇති 1977 පාරිභෝගික විමසුම් ව්‍යාපෘතිය මගින් පාරිභෝගික ජනතාවට තම පැමිණිලි සම්බන්ධයෙන් වන අංකය හා විමර්ශනයේ ප්‍රගතිය දැනුම් දීමට ක්‍රමවේදයක් සකස් කර නොමැති බවත්, දිස්ත්‍රික් කාර්යාල සමග සම්බන්ධ කිරීමෙන් දත්ත ඇතුලත් කිරීමට හැකි ක්‍රමවේදයක් සකස් කර නොමැති බවත් නිරීක්ෂණය කර ඇත. එසේම වෙළඳපොල අධ්‍යයනයන් සම්බන්ධයෙන් වන ප්‍රතිඵල පාරිභෝගිතකයා දැනුවත් කිරීම සහ ආරක්ෂා කිරීම සඳහා යොදාගෙන නොතිබීමද නිරීක්ෂණය කර ඇත.

වැටලීම් සම්බන්ධ නිරීක්ෂණ වශයෙන් සඳහන් කරන්නේ, 2018-2022 අතර කාලයේ සිදුකර තිබූ සත්‍ය වැටලීම් සංඛ්‍යාව ඉලක්කගත වැටලීම් සංඛ්‍යාවට වඩා අඩු අගයක හෙවත් සියයට 56 සිට 74 දක්වා පරාසයක පැවතුණ බවයි. එමෙන්ම විමර්ශන නිලධාරින් අනුයුක්ත කිරීමේදී දිස්ත්‍රික්ක 09ක විමර්ශන නිලධාරින් 23ක් අතිරික්තවද, දිස්ත්‍රික්ක 12ක විමර්ශන නිලධාරින් 47ක් අඩුවෙන්ද අනුයුක්ත කර තිබූ බවයි. එසේම 2018 සිට 2021 දෙසැම්බර් 31 දක්වා සිදුකරන ලද වැටලීම් 3715කින් වැටලීම් 3616ක් සම්බන්ධයෙන් නඩු පැවරීමට වර්ෂ දෙකකට අධික කාලයක් ගත වී තිබෙන බවයි.

ආනයනය කරනු ලබන කලින් ඇසුරුම් කරන ලද භාණ්ඩ, අයිතමයන් හා නිෂ්පාදනයන් සම්බන්ධයෙන් එම භාණ්ඩ රටට ඇතුළු වන ස්ථානයේදී උපරිම සිල්ලර මිල, නිෂ්පාදකයාගේ, ආනයනකරුගේ හෝ බෙදාහරින්නාගේ නම හා ලියාපදිංචි ලිපිනය පැහැදිලිව සඳහන් කර තිබිය යුතු බවට ගැසට් නිවේදනයක් මගින් ප්‍රකාශ කර ඇතත් විගණනය නිරීක්ෂණය කර ඇත්තේ, භාණ්ඩ 56ක් සම්බන්ධයෙන් ඒ පිළිබඳව නිකුත් කර තිබූ විධානයක් ඉන්පසු අවලංගු කර තිබූ බව හා ඉන්පසු නිකුත් කර තිබූ විධානයක් මගින් රස කැවිලි (චුයින්ගම් ඇතුළුව), චොකලට්, බිස්කට්, කේක් හා සුවඳ සබන් යන භාණ්ඩ වර්ග 5ක් සඳහා එම විධානය නිකුත් කර තිබූ බවයි.

එමෙන්ම විගණනය අවධාරණය කරන්නේ, ශ්‍රී ලංකා රේගුවේ දත්ත අනුව නූඩ්ලස්, පැස්ටා, චීස් වැනි භාණ්ඩ වාර්ෂිකව විශාල වශයෙන් ආනයනය කරනු ලැබුවද අවසන් වරට නිකුත් කරන ලද 2022 නොවැම්බර් 01 දින දරන ගැසට් නිවේදනයේ එම භාණ්ඩ ඇතුළත් කර නොතිබීම හේතුවෙන් එම භාණ්ඩ මිල ලකුණු කිරීම සඳහා පාරිභෝගික අධිකාරියට හැකියාවක් නොතිබුණ බවයි.

උපරිම සිල්ලර මිල සම්බන්ධයෙන් වන විධාන අංක 12 අදාළත්වය පිළිබඳව අධ්‍යයන වාර්තාවක් පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරියේ තරගකාරි ප්‍රවර්ධන අංශය විසින් 2018 පෙබරවාරි 20 දින නිකුත් කර ඇති අතර එම අධ්‍යයනයේදී අනාවරණය වී ඇත්තේ උපරිම සිල්ලර මිල සම්බන්ධ විධානය අනුගමනය කරන්නේ ආනයනකරුවන් අතරින් ඉතා කුඩා ප්‍රමාණයක් බවයි.
එමෙන්ම ඒ සම්බන්ධයෙන් තවදුරටත් සඳහන් කරන්නේ වෙළඳපොලේ පවතින බොහෝ ආනයනික භාණ්ඩ නියමිත ක්‍රමවේදයෙන් බැහැරව රේගුවෙන් නිදහස් කෙරෙන බව හෝ ගමන් මලුවල දමා ආනයනය කරන බවයි. නියමිත ක්‍රමවේදයට ආනයනය කළද එම භාණ්ඩ රේගුවෙන් නිදහස් කළ පසු වෙනස් කිරීම්වලට ලක්කරන බවයි.

එම අධ්‍යයනයෙන් පෙන්වා දී ඇති කරුණු වළක්වා ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට වර්තමානය වනවිටද පාරිභෝගික අධිකාරිය අපොහොසත් වී ඇති බව විගණනය පෙන්වා දෙයි.
ඒ අනුව මෙම කාර්ය සාධන විගණනයෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ පාරිභෝගිකයින් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ඇතකර ඇති ප්‍රධානතම ආයතනය වන පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරිය සිය වගකීම නිසි ආකාරයෙන් ඉටු කරන්නට අසමත්වී ඇති බවයි. එමෙන්ම එම අධිකාරිය පිහිටුවීමට අදාළ පනතද බලාත්මක නොවන හුදු නීතියක් බවට පත්වී ඇති බවයි.

එවැනි තත්වයක් තුළ අසාධාරණ වෙළඳ පිළිවෙත්වලින් පාරිභෝගිකයන් ආරක්ෂා වීම කෙසේ වෙතත් පාරිභෝගකයින් සූරා කෑමට හා රැවටීමට ලක්වීම සිදුවන බව කිව හැකිය. මෙවැනි තත්වයක් තුළ ජනතාවගේ මුදලින් නඩත්තු වන පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරිය විෂය අයත් ඇමතිවරු මෙන්ම එහි නිලධාරින්ද ඔවුන්ගේ වගකීම ඉටු නොකරමින් සිදු කරන්නේ ජනතාවට එරෙහි අපරාධයක් බවද කිව හැකිය. රජයේ රෝහල් පද්ධතියට ප්‍රමිතියෙන් බාල බෙහෙත් සැපයීමේ හා මෙම තත්වයේද එතරම් වෙනසක් නැත.

ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමි, දෙවැනි වරටත් හිරගෙදරට නියම වුණේ 2024 මාර්තු 28 දාය. ඒ කොළඹ මහාධිකරණය දුන් තීන්දුවකිනි. දඬුවම වසර හතරක බරපතළ වැඩ ඇති සිරදඬුවමකි. මීට පෙර ඥානසාර හිමි හිරේට නියම වුණේ, අභියාචනාධිකරණයෙනි. ඒ අධිකරණයට අපහාස කිරීමේ වරදට අයත් චෝදනා හතරක් වෙනුවෙන්ය. ඒ අවස්ථාවේදී චෝදනා හතරට අවුරුදු 19ක බරපතළ වැඩ ඇතිව සිරදඬුවම් නියම කෙරුණු අතර, අවුරුදු 6කින් එම දඬුවම් නිම වන ලෙස නියම කරන ලදි. එවර ඥානසාර හිමි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිගෙන් ජනාධිපති සමාව ලැබුවේය. ඥානසාර හිමිට සමාව දීමෙන්, ‘අධිකරණයට අපහාස කිරීම හොඳ දෙයක් යැයිද එය කළාට කමක් නැතැයි’ද කියන පණිවිඩය, සිරිසේන ජනාධිපති සමාජයට දුන්නේය. කෙසේ වෙතත්, එම සමාව දීම මේ වන විට අධිකරණය ඉදිරියේ අභියෝග කොට තිබේ.

බීමත් ඥානසාර

ඥානසාර හිමි අධිකරණය ඉදිරියේ වරදකරු වී ඇත්තේ මේ දෙවාරයේ පමණක් නොවේ. 2000.04.14 දින රාත්‍රී 2ට පමණ, මත්පැන් බී අංක 6 ශ්‍රී 5444 දරන කාරය පාලනයෙන් තොරව පදවා, වැල්ලම්පිටියේදී ත්‍රිරෝද රථයක ගැටී, එහි ගමන් කරමින් සිටි පුද්ගලයකුට බරපතළ තුවාල සිදුකිරීම හා රථය නොනවත්වා පලායාම, අනතුර ගැන පොලිසියට වාර්තා නොකිරීම යනාදි වරද 9ක් සම්බන්ධයෙන් ඔහු, 2000 මැයි 22 වැනිදින අලුත්කඩේ රථවාහන අධිකරණය ඉදිරියේ පැවති නඩු අංක 6315/2000 අංකය යටතේ වරද පිළිගත්තේය. චෝදනා 9ට අධිකරණය රුපියල් 12,000ක දඩයක් ඒ අවස්ථාවේදී නියම කර තිබේ.
සිවුරක් හැඳ බුද්ධ පුත්‍රයකු වේශයෙන් සිටියත්, අධිකරණය ඉදිරියේ වරින් වර වරදකරුවකු වී ඇති ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමිට පසුගිය මාර්තු 28 වැනිදා, අවුරුදු හතරක සිරදඬුවමක් නියම කෙළේ කොළඹ මහාධිකරණ විනිසුරු ආදිත්‍ය පටබැඳිගේය. ඒ, නීතිපති විසින් ගොනුකරන ලද නඩුවට අනුව, දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 291 ආ වගන්තිය යටතේ අධිචෝදනා දෙකකට වරදකරු කරමින්ය.

අයිසීසීපීආර් යටතේ දැමිය යුතු නඩුවක්

ඥානසාර හිමිට දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය යටතේ නඩු පැවරීම නීතිපතිගේ වංක චේතනාව සංකේතවත් කරන්නකි. හරි නම්, ඔහුට නඩු පැවරිය යුතුව තිබුණේ, 2007 අංක 56 දරන සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්‍යන්තර සම්මුතිය පනත හෙවත් අයිසීසීපීආර් පනත යටතේය. නටාෂා එදිරිසූරියට, ශක්තික සත්කුමාරට, අහ්නාෆ් ජසීම්ට නීතිපති නඩු පැවරුවේ අයිසීසීපීආර් යටතේය. ඒ යටතේ වරදකට වරදකරු වුවහොත් අවම වශයෙන් අවුරුදු 10ක් දක්වා මහාධිකරණයක් වෙතින් සිරදඬුවම් ලැබිය හැකිය. එහෙත්, දේශපාලන හා වෙනත් විවාදාත්මක කාරණා සම්බන්ධයෙන් හැමදාම පක්‍ෂපාතී ලෙස හැසිරෙන නීතිපතිවරයා, ඥානසාර හිමිට නඩු පවරා තිබුණේ දනීසංයේ 291 ආ යටතේය. ඒ නිසා, එක් චෝදනාවකට වසර දෙකක සිරදඬුවමක් තරම් සුළු දඬුවමක් විඳින්නට ඥානසාරට හැකිවිය.
ඥානසාර හිමි වෙනුවෙන් මේ දවස්වල පාර්ලිමේන්තුවේ වැළපෙන සරත් වීරසේකර, අනුප පැස්කුවල් වැනි මන්ත්‍රීවරුන් කියන්නේ ඥානසාර ප්‍රකාශය ඒ තරම් බරපතළ නැති එකක්ය කියාය. ඔවුන් කියන්නේ ඇත්තද නැද්දැයි බලන්නට, නඩුවේදී ඉදිරිපත් කරන ලද ඥානසාරගේ ප්‍රකාශ දෙක නැවත කියවිය යුතුය. මේ ප්‍රකාශ නැවත නැවතත් උපුටා දැක්වීමෙන් නැවත නැවතත් ඉස්ලාම් ආගමිකයන්ට හිරිහැරයක් සිදුවන නමුත්, ඥානසාරගේ ප්‍රකාශ කෙතරම් දුෂ්ට හා ද්වේෂ සහගතදැයි කෙනකුට තේරුම් ගැනීම සඳහා එම ප්‍රකාශ දෙක යළි උපුටා දැක්වීමට සිදුවෙයි.

ප්‍රකාශ දෙකක්

1 ප්‍රකාශය: ‘කූරගල මහරහතන් වහන්සේලා දොලොස් දහසකට වැඩිය වැඩහිටපු මහා ඓතිහාසික තැනක්. සලකනවා සමහරු මේක තමයි දිවා ගුහාව කියන්නේ කියලා. මොකද හරිම ලස්සන සානුවක් එතන තියෙන්නේ. දැන් මේක අල්ලාගත්තා. ඒක අල්ලා ගත්තේ සෙයිලානි මුස්ලිම්ලා. දැන් මේක මාර කෙලියක්නේ යකෝ. දෙවියෙක් ඇත්තෙත් නෑ. ඒ දෙයියගේ මුහුණකුත් නෑ. ඉතින් අපි අහන්නේ මොන ලබ්බක්ද පෙන්නන්නේ’

2 ප්‍රකාශය: ‘මේ අල්ලාහ් හිටියේ මෙතන. මෙතන තමසයි චූ කරේ. මෙතන තමයි කියලා ඒක අල්ලගෙන ඊට පස්සේ අතන කියලා පය තිබ්බා. ඔය කියන විදියට මහා බූවල්ලෙක් අල්ලා. අල්ලා කියන්නේ මහා බූවල්ලෙක්. එක තැනක චූ දානවා. තව තැනක බෙටි දානවා. තව තැනක එහෙමනේ මුන් මුළු ලෝකේම අල්ලාගෙන කියලානේ කියන්නේ. ඒ නිසා මේ මිථ්‍යාවට ඉඩ දෙන්න පුළුවන්කමක් නැහැ.’

නඩු තීන්දුව කෙසේ වෙතත්, මේ ප්‍රකාශ දෙක කියවන සාධාරණ මනසක් හිමි කිසිවකුට පැහැදිලි වන්නේ කුමක්ද? ඥානසාර භික්‍ෂුව වුවමනාවෙන්ම මුසල්මානුවන්ට, ඉස්ලාම් ආගමට, එහි නිර්මාතෘවරයාට අගතියක් වන කරුණු මෙහි නොකියන්නේද?
මහාධිකරණය ඉදිරියේ නීතිපති නඩු පවරා තිබුණේ දනී සංග්‍රහයේ 291 ආ වගන්තිය යටතේ වෙන වෙනම චෝදනා දෙකක් යටතේය. පැමිණිල්ල වෙනුවෙන් අසාත් සාලි හා මුජිබර් රහුමාන් සාක්‍ෂි දුන්හ. ඥානසාර ප්‍රකාශයෙන් ඉස්ලාම් ආගමට අගතියක් වන බවට අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට (සීඅයිඩීයට) පැමිණිලි කර තිබුණේ ඒ දෙදෙනාය. ඥානසාර හිමි විසින් පවත්වන ලද මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් මුස්ලිම් ජනතාවගේ සිත් රිදවීමට මෙන්ම ඔවුන් අදහන දෙවියන්ට, නබි නායකතුමාට පහරදීමක් සිදුවන බවට නිරීක්‍ෂණය කළ හෙයින් යූටියුබ් චැනලයෙන් පිටපත් කරගත් සීඩී තැටියක් සමග ඔවුන් අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට පැමිණිලි කර ඇත. ඥානසාර ප්‍රකාශය ඇතුළත් එම සීඩී තැටි ඔවුහු සිය සාක්‍ෂියේදී අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළෝය.

විත්තිකූඩුවේ සිට පිළිගනියි

පැමිණිල්ලේ සාක්‍ෂිවලින් පසු විත්තිකාර ඥානසාර භික්‍ෂුව විත්තිකූඩුවේ සිට ප්‍රකාශයක් කළේය. විත්තිකූඩුවේ සිට ප්‍රකාශයක් කරන කල, විත්තියෙන් හෙවත් චුදිතගෙන් හරස් ප්‍රශ්න අසන්නට පැමිණිල්ලට ඉඩක් නැත. එය චුදිතයකුට ලැබෙන එක්තරා විදියක ආරක්‍ෂාවකි.
විත්තිකූඩුවේ සිට කළ ප්‍රකාශයෙන්, චුදිත 2016 දෙසැම්බර් 1 වැනිදා පවත්වන ලද පුවත්පත් සාකච්ඡාව, එහි අන්තර්ගත කරුණු සියල්ල පිළිගත්තේය. එහෙත් එම ප්‍රකාශය තමා හිතාමතාම නොකළ බවත්, එමගින් යම් සිත් රිදවීමක් වූයේ නම් කනගාටුව පළකරන බවත් පවසා තිබිණ. ඔහුගේ ස්ථාවරය වූයේ එය කිසිදු ජන කොට්ඨාසයකට සිත් රිදවීමක් කිරීමේ අරමුණෙන් චේතනාන්විතව නොකළ එකක් බවයි. සිත් රිදවීමක් ඇති වුණි නම් කනගාටුව පළකරන්නටත් සමාව ඉල්ලන්නටත් සූදානම් බව ඔහු කීවේය. මෙය ඇතැම් විට වැරදි මාධ්‍ය භාවිතාව නිසා සිදුවී ඇති බවද ඔහු කිව්වේය. (මීට පෙර හෝමාගම මහේස්ත්‍රාත් උසාවිය තුළට කඩා පැන මහ කලබැගෑනියක් කළ අවස්ථාවේදීත් ඔහු කිව්වේ තමා අධිකරණයට අපහාස කිරීමේ චේතනාවෙන් එය නොකළ බවය.)

චුදිත වෙනුවෙන් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළ ලිඛිත සැලකිරීමේදීද දක්වා ඇත්තේ චුදිත මෙම ප්‍රකාශය කළේ චේතනාන්විතව හෝ ද්වේෂ සහගතව නොවන බවයි. ‘චුදිත මුස්ලිම් සහ සිංහල සමාජය අතර ගැටුම් ඇතිවීම වැළැක්වීමටද පියවර ගෙන ඇති බවත් ඉදිරිපත්වී ඇති සාක්‍ෂිවලින් චුදිත ද්වේෂ සහගත ලෙස චේතනාන්විතව කටයුතු කර ඇති බවට ඔප්පු කර නොමැති බවත්’ එම සැලකිරීමෙහි සඳහන් කර ඇත. තමා ඉදිරියේ ඇති සාක්‍ෂි විශ්ලේෂණය කරමින්, ආදිත්‍ය පටබැඳිගේ විනිසුරුවරයා, මාර්තු 28 දුන් තීන්දුවේ මෙසේ සඳහන් කර තිබේ.

‘2016 දෙසැම්බර් 01 හෝ ආසන්න දිනකදී බොදු බල සේනා කිරුළපන කාර්යාලයේදී මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් පවත්වා ඇති බව (නඩුවේදී) අභියෝගයට ලක්වී නැත. එම අවස්ථාවේ බොදු බල සේනා සාමාජිකයන් හා මාධ්‍යවේදීන් ද සිට ඇති බව පෙනීයයි. චුදිත සිය ප්‍රකාශ දෙක කර ඇති බවට පැමිණිල්ලෙන් සාධාරණ සැකයෙන් තොරව ඔප්පු කර ඇත. තමා එසේ පැවසූ බව චුදිත විත්තිකූඩුවේ සිට කළ ප්‍රකාශයෙන්ද පිළිගෙන ඇත. ඒ නිසා අධිකරණය තීරණය කළ යුත්තේ චුදිතගේ ප්‍රකාශ දනීස 291ආ ට වැටෙන්නේද යන්නයි.

‘291ආ. මහරජතුමාණන්ගේ යටත් වැසියන් පන්තියක ආගමික හැඟීම් කෙළෙසීම සඳහා ඒකාන්ත සහ ද්වේෂසහගත අදහසින් භාෂිත හෝ ලිඛිත වචනයෙන් හෝ දැකිය හැකි නිරූපණවලින් එකී පන්තියේ ආගමට හෝ ආගමික විශ්වාසවලට නින්දා කරන හෝ නින්දා කිරීමට තැත් කරන තැනැත්තකුට අවුරුදු දෙක දක්වා කාලයක දෙයාකාරයකින් එක් ආකාරයක බන්ධනාගාරගත කිරීමකින් හෝ දඩයකින් හෝ දෙකින්ම දඬුවම් කළ යුතුය.’

ලංකාවට ඉන්දියාවෙන්

අප දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය ඉන්දිය දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේම අනුකරණයක් වන අතර, අප දනීස 291ආ වගන්තියට අනුරූප ඉන්දිය දනීස වගන්තිය 295 ආ වෙයි. ඉන්දීය දනීස 1860දී බි්‍රතාන්‍ය පාලකයන් විසින් හඳුන්වා දෙන ලද අතර, ආරම්භක දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ නොතිබුණු මේ වගන්තිය හඳුන්වා දී ඇත්තේ 1927දීය. ලංකාවේ දනීසට 291ආ හඳුන්වා දී ඇත්තේ 1945දී අංක 40 දරන සංශෝධනයෙනි.

ඉන්දීය අධිකරණය මෙම වගන්තිය අර්ථ දැක්වීමේදී භාෂණයේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහස සමග මෙකී වරද තුලනාත්මකව සංසන්දනය කිරීමට උත්සාහ දරා ඇත. එනම් ඉන්දීය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් සුරක්‍ෂිත කර ඇති භාෂණයේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහස සුරකින ගමන්ම යම්කිසි ජන කොට්ඨාසයක ආගමික හැඟීම්වලට චේතනාන්විතව හා ද්වේෂ සහගතව කරනු ලබන ක්‍රියා පමණක් අපරාධමය වැරදි ලෙස අර්ථ දැක්වීමට උත්සාහ දරා ඇත.

මේ නිසාම දනීස 291ආ වගන්තිය යටතේ චෝදනා සලකා බැලීමේදී එහි භාවිත කර ඇති වචන හිතාමතාම සහ ද්වේෂසහගත චේතනාවෙන් සිදුකර ඇති බව පැමිණිල්ල ඔප්පු කළ යුතුය.
ඉලක්කය මුස්ලිම් ජන සමාජයයි.

මේ නඩුවේ ඉදිරිපත්වූ කරුණු සලකා බැලීමේදී චුදිත කළේයැයි කියනු ලබන වාක්‍ය ඛණ්ඩ දෙක පමණක් හුදෙකලාව සලකා නොබලා මාධ්‍ය සාකච්ඡාවේ සමස්තය ලෙස සලකා බැලීම වැදගත්ය. ..එම මාධ්‍ය සාකච්ඡාව පුරාවටම ඉලක්කගතවී ඇත්තේ මුස්ලිම් ජන සමාජයයි. සිරිපාද භූමියේ හෝ ඒ අවට හෝටලයක් තනන්නේ මුස්ලිම්වරයකු හෝ මුස්ලිම්වරුන්ගෙන් සමන්විත සමාගමක් හෝ ආයතනයක් විය හැකිය.

එම මාධ්‍ය සාකච්ඡාවට අනුව, එම හෝටලය තනන පුද්ගලයා හෝ පුද්ගල කණ්ඩායම හෝ අයතනය හෝ නොව මාධ්‍ය සාකච්ඡාව පුරාවටම ඉලක්කගතවී ඇත්තේ මුස්ලිම් සමාජය සහ ඔවුන් විසින් තම මැවුම්කරුවා සහ ආරක්‍ෂකයා ලෙස අදහන එකම දෙවියන් වයන අල්ලාහ් දෙවියන් වහන්සේ වේ. ඉස්ලාම් භක්තිකයන් අල්ලාහ් දෙවියන් සලකන්නේ ලෝකයේ ස්වාමියා, මහෝත්තමයා ලෙසිනි. ඔහුට සමාන කිසිවෙක් නැත. එබැවින් අල්ලාහ් දෙවියන් වහන්සේ තම ආරක්‍ෂකයා සහ එකම ඇදහිලිවන්තයා ලෙස සලකනු ලබයි.

විශේෂයෙන්ම චුදිත බෞද්ධ භික්‍ෂුවක වශයෙන් එහිදී මාධ්‍ය සාකච්ඡාවට සහභාගි වී වචන හසුරුවන්නේ ආවේගශීලීව සහ උද්වේගකරව වේ. එහිදී අප රටේ ජීවත් වන මුස්ලිම් සමාජයේ ආගමික නායකයකු හෝ මුස්ලිම් කණ්ඩායමක් නොව ඔහු ආවේගශීලීව සහ උද්වේගකරව තම වචන හසුරුවන්නේ සමස්ත ලෝකවාසී මුස්ලිම් ජනතාවගේ එකම ඇදහිලිවන්ත දෙවියා වන අල්ලාහ් දෙවියන්ට එරෙහිව වේ. එහිදී ඔහු චේතනාන්විතව සහ ද්වේෂ සහගත ලෙස එම වචන භාවිත කරන බව ඉතාමත්ම පැහැදිලි වේ.

ඉස්ලාම් ආගම අදහන පුද්ගලයන්ගේ එකම ඇදහිලිකරු වන්නේ අල්ලාහ් දෙවියන්ය. අල්ලාහ් දෙවියන්ගේ ඡායාරූපයක් දැක නැත. නමුත් එය ඉස්ලාම් භක්තිකයන්ගේ ඇදහිල්ල සහ විශ්වාසය වේ. මෙම සියලුම කරුණු සලකා බැලීමේදී චුදිත විත්තිකූඩුවේ සිට කරන ප්‍රකාශයෙන් මෙන්ම ඔහු වෙනුවෙන් කර ඇති ලිඛිත සැලකිරීම්වල සඳහන් කර ඇති ආකාරයට ඉහත ප්‍රකාශයන් කෙළේ ‘ඉස්ලාම්වරුන්ට එරෙහිව ද්වේෂයෙන් සහ චේතනාන්විතව නොවන බවට’ කරනු ලබන ප්‍රකාශය මම සම්පූර්ණයෙන්ම ප්‍රතික්‍ෂප කරමි.

නින්දා කිරීමේ චේතනාව පැහැදිලියි

ඉහතින් විස්තර කළ පරිදි, චුදිත විසින් උද්වේගකර වාග් විලාසය තුළ ‘..ඒක අල්ලාගත්තේ ෂෙයිලානි මුස්ලිම්ලා. දැන් මේක මාර කෙළියක්නෙ යකෝ. දෙවියෙක් ඇත්තෙත් නෑ. ඒ දෙයියාගේ මුහුණකුත් නෑ. ඉතින් අපි අහන්නේ මොන ලබ්බක්ද පෙන්නන්නේ’ යන වාක්‍ය ඛණ්ඩය තුළ එය හුදෙකලාව ගත් විට මෙන්ම සමස්තයක් ලෙස ගත්විටද ඉස්ලාම් ආගම අදහන සමස්ත මුස්ලිම්වරුන්ගේ ආගමික හැඟීම් කෙලෙසා ඇති බව පැමිණිල්ල සාධාරණ සැකයෙන් ඔබ්බට ඔප්පු කර ඇති බවට මම තීරණය කරමි. චුදිත සිතාමතා සහ ද්වේෂ සහගත අදහසින් ඉස්ලාම් ආගම අදහන අයගේ ආගමික විශ්වාසයන්ට නින්දා කිරීමේ චේතනාවෙන් සහ සිතාමතාම මෙම වචන භාවිත කර ඇති බවට සාධාරණ සැකයෙන් තොරව ඔප්පු කර ඇති බවට තීරණය කරමි. ඒ අනුව (පළමු ප්‍රකාශයට අදාළ) පළමු චෝදනාවට වැරදිකරු කරමි.

දෙවැනි ප්‍රකාශය

‘මේ අල්ලාහ් හිටියේ මෙතන. මෙතන තමයි චූ කරේ. මෙතන තමයි කියලා ඒක අල්ලගෙන ඊට පස්සේ අතන කියලා පය තිබ්බා. ඔය කියන විදියට මහා බූවල්ලෙක් අල්ලාහ්. අල්ලාහ් කියන්නේ මහා බූවල්ලෙක්. එක තැනක චූ දානවා. තව තැනක බෙටි දානවා. තව තැනක. එහෙමනේ මුන් මුළු ලෝකේම අල්ලාගෙන කියලානේ කියන්නේ. ඒ නිසා මේ මිථ්‍යාවට ඉඩ දෙන්න පුළුවන්කමක් නැහැ.’ යන ප්‍රකාශය වෙන්ව ගත් කල සහ සමස්තයක් ලෙස සලකා බැලුවද ඉන් නින්දා කරන්නේ, අපහාස කරන්නේ ලෝකවාසී ඉස්ලාම්වරුන් අදහන අල්ලාහ් දෙවියන්ටය.

මේ ප්‍රකාශය හුදු අහම්බයක්, නොසලකා හැරීමක්, නොසැලකිල්ලකින් කරන ලද්දක් නොව, සමස්ත ඉස්ලාම් ආගම අදහන්නන්ගේ හැඟීම් සහ සිතුවිලිවලට සිතා මතා චෙතනාන්විතව ඔවුන්ගේ ආගමික හැඟීම් කෙලෙසීම සිදුකිරීමේ චේතනාවෙන් සිදුකර ඇති බවට ඉතා පහැදිලිව පෙනීයයි. උගත් බෞද්ධ භික්‍ෂුවක් වශයෙන් භාවිත කරන උද්වේගකර හා ආවේගශීලි වාග් විලාසය සැලකීමේදීද මෙය අහම්බෙන් නොසැලකිල්ලෙන් සිදුකරන ලද්දක් ලෙස කිසිසේත්ම සැලකිය නොහැකිය. ඒ අනුව දෙවැනි චෝදනාවද පැමිණිල්ල සාධාරණ සැකයෙන් තොරව ඔප්පු කර ඇති බවට මම තීරණය කරමි.’

මේ අනුව, මහාධිකරණ විනිසුරුවරයා, එක් චෝදනාවකට අවුරුදු දෙක බැගින් දෙකට අවුරුදු හතරක සිරදඬුවමක් නියම කළ අතර, එම දඬුවම් දෙක එකකට පසුව එකක් ලෙස වෙන වෙනම ගෙවීයන ලෙසද නියම කළේය. ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර යනු බෞද්ධ චීවරයට කිසිසේත් නොගැළපෙන ජාතිවාදී, ආගම්වාදී උද්දච්ච අන්තවාදියකු බව ඔහුගේ පසුගිය හැසිරීම් නිරීක්‍ෂණය කරන්නකුට පහසුවෙන් අවබෝධ වෙයි. ඔහු කෙතරම් ජාතිවාදය, ආගම්වාදය අවුස්සා සාමයට සංහිඳියාවට හානි කළද, ඔහුට විරුද්ධව නීතිය ක්‍රියාත්මක වන්නේ ම නැති තරම්ය. ඒ, ලංකාවේ ආණ්ඩු චීවරධාරීන්ට අත තැබීමට ඇති බිය නිසා පමණක් නොව, එම ආණ්ඩුද මනසින් ජාතිවාදී ආගම්වාදී නිසාය. එහෙත්, රටේ අධිකරණ පද්ධතියේ විනිසුරුවරුන්ට ගෞරවයක් වන්නට, ඔවුන් වරින් වර ඥානසාරගේ මේ නොදැමුණු ක්‍රියාකලාපයන්ට එරෙහිව නඩු තීන්දු දී තිබේ.

ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ අතුරුදහන් කිරීම පිළිබඳව හෝමාගම මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ පැවැති නඩුවේදී, මැරයකු හැටියට හැසිරී නඩු විභාගය අතරමැදට කඩාපැන ඥානසාර කළ අධිකරණ අපහාසය සම්බන්ධයෙන් අභියාචනාධිකරණය ඔහුට වසර 6ක සිරදඬුවම් නියම කළේය. ඊට එරෙහිව ඥානසාර කළ අභියාචනයද ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නිෂ්ප්‍රභ කළේය. එහෙත්, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ඥානසාරට සමාව ප්‍රදානය කර හිරගෙයින් එළියට ගත්තේය.
බුද්ධ චීවරය දරමින් මෙවැනි අදාන්ත හා දුෂ්ට ක්‍රියාවල යෙදෙන්නන්ට විරුද්ධව පළමුව කටයුතු කළ යුත්තේ බුද්ධ ශාසනයේ ඔවුන් අයත් නිකායවල විනයාධිකාරී නායක හිමිවරුන්ය. එහෙත් ඔවුන්ට එවැනි හැකියාවක්වත් වුවමනාවක්වත් නැත. ඒ නිසා හැමදාම චීවරයේ සිටිමින්, එහි බලය උපයෝගි කරගනිමින් මෙවැනි පුද්ගලයෝ දිගින් දිගටම රටට හානි කරමින් සිටිති. එහෙත්, කොතැනින් හෝ ඒවාට පාඩම් ඉගැන්විය යුතුය. කොළඹ මහාධිකරණය මාර්තු 28දා දුන් තීන්දුව වැදගත් වන්නේ ඒ අර්ථයෙනි.

ඇප ඉල්ලීම

තමාට දී ඇති දඬුවමට එරෙහිව ඥානසාර හිමි අභියාචනාධිකරණයට අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කර ඇති නිසා, ඔහුට ඇප ලබාදෙන ලෙස ඉල්ලීමක් අප්‍රේල් 2 වැනිදා, මහාධිකරණය වෙත ඉදිරිපත් විය. මහාධිකරණ තීන්දුවකට විරුද්ධව ඇප ඉල්ලීමක් කරන විට, එය කළ යුත්තේද නඩුව විමසූ මහාධිකරණ විනිසුරු ඉදිරියේදීය. එහිදී ඇප දීම හෝ නොදීම පිළිබඳ අභිමතය විනිසුරුවරයා වෙත පවතී.

වරදකරුවකුට ඇප ලබාදීම, සැකකරුවකුට ඇප ලබාදීමට වෙනස්ය. සැකකරුවකුට ඇප ලබාදීමේදී ඇප පනත ක්‍රියාත්මක වෙයි. ඇප පනතේ මුලික පිළිගැනීම වන්නේ ‘ඇප දීම රීතිය විය යුතු බවත්, ඇප නොදීම ව්‍යතිරේකය විය යුතු බවත්ය.’ එයින් අදහස් කරන්නේ සැකකරුවකුට ඇප ලබාදිය හැකිදැයි අධිකරණය පළමුව දෙවනුව හා තුන්වනුවත් සලකා බැලිය යුතු බවයි. එහෙත්, වරදකරුවකු සම්බන්ධයෙන් ඇප පනත අදාළ නොවේ. වරදකරුවකුට ඇප ලබාදීමට නම්, හේතු හැටියට ‘සුවිශේෂ කරුණු’ අධිකරණයට ඉදිරිපත් විය යුතුය. සුවිශේෂ කරුණු යනු මොනවාදැයි නඩුවෙන් නඩුවට තීරණය වන අතර, නඩු තීන්දු ගනනාවක ඊට උදාහරණ දක්වා තිබේ.

ඥානසාර හිමි වෙනුවෙන් ජනාධිපති නීතිඥ මෛත්‍රී ගුණරත්න කරුණු දෙකක් අධිකරණයට දැක්විය. ‘මෙවැනි අවස්ථාවක සානුකම්පිත ආකාරයෙන් කටයුතු කරමින් උන්වහන්සේට ඇප ලබාදීමට අධිකරණයට හැකියාවක් තිබෙනවා. වර්තමානයේ අභියාචනාධිකරණයේ විනිසුරු පුරප්පාඩු කිහිපයක් පවතිනවා. එම නිසා අභියාචනා විභාගවලද ප්‍රමාදයක් මතුවී තිබෙනවා. සාමාන්‍යයෙන් වසර තුනක් හෝ හතරක් සිරදඬුවම් නියම වී සිටින විත්තිකරුවන්ගේ අභියාචනා විභාග කිරීමට ඊටත් වඩා කාලයක් ගතවන තත්ත්වයක් පවතිනවා. එවැනි කාලයක් යම් විත්තිකරුවකු රක්ෂිත බන්ධනාගාරගතව සිටීම යුක්ති සහගත නැහැ. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මෙන්ම ඇප පනත ප්‍රකාරව පුද්ගල නිදහස උතුම් කොට සැලකිය යුතුයි. එම නිසා ඥානසාර හිමියන්ට ඇප ලබාදීමට අධිකරණයට අභිමතය පැවරී තිබෙනවා. එසේම ඥානසාර හිමියන්ට අසනීප තත්ත්වයන් කිහිපයක්ද තිබෙනවා.’

ඔහු දැක්වූ එක් ‘සුවිශේෂ කරුණක්’ නම් අභියාචනාධිකරණයේදී ඥානසාර හිමිගේ අභියාචනා නඩුව විමසීමේ ප්‍රමාදයයි. බන්ධනාගාර පරිචය අනුව, ඥානසාරට ලබාදී ඇති අවුරුදු හතරක සිරදඬුවම අවුරුදු දෙකහමාරකින් පමණ ගෙවීයනු ඇත. එහෙත් ඔහුගේ අභියාචනය අසා නිමවීමට ඊට වඩා කාලයක් ගත විය හැකිය. ඒ කාලය තුළ ඔහු හිරගෙදර සිටීම අයුක්ති සහගතය. අනෙක් කාරණය ඥානසාර හිමි පෙළෙන විවිධාකාර රෝගාබාධයන්ය.
ඇප ඉල්ලීම සම්බන්ධයෙන් කරුණු දක්වමින් රජයේ නීතිඥවරිය මෙසේ කීවාය. ‘වර්තමානයේ අභියාචනාධිකරණයට වැඩි විනිසුරුවරු සංඛ්‍යාවක් පත් කර තිබෙනවා. එසේම අභියාචනා පෙත්සම් විභාගයත් කාර්යක්ෂම වී තිබෙනවා.

එම නිසා අභියාචනා විභාගවල ප්‍රමාදයක් පවතින බවට විත්තිය ඉදිරිපත් කරන කරුණු ඇප ලබාදීමේදී සුවිශේෂ කරුණු වශයෙන් සලකන්න බැහැ. එසේම ඥානසාර හිමියන්ට අසනීප තත්ත්වයක් පවතින බව සඳහන් කළත් එහෙත් උන්වහන්සේට බන්ධනාගාර රෝහලේ දී ප්‍රතිකාර ලබාගැනීමට නොහැකි වන ආකාරයේ අසනීප තත්ත්වයක් තිබේදැයි පැහැදිලි කිරීමට විත්තියේ නීතිඥවරයා කටයුතු කළේ නැහැ.’

තීන්දුව ප්‍රකාශයට පත් කරමින් විනිසුරුවරයා සඳහන් කළේ වරදකරු කෙරුණු ඥානසාර හිමියන්ට ඇප ලබාදීමට තරම් සුවිශේෂ කරුණු අනාවරණය නොවන බැවින් ඇප ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කරන බව ය.

‘වරදකරුවන් සම්බන්ධයෙන් ඇප ප්‍රදානය කිරීමට ඇප පනත යටතේ අධිකරණයට හැකියාවක් තිබෙන බව විත්තිය ප්‍රකාශ කළා. එහෙත් ඇප පනතේ ප්‍රතිපාදන අදාළ වන්නේ සැකකරුවන්ට මිස වරදකරුවන්ට නොවෙයි. අධිකරණය මගින් වරදකරු වූ පුද්ගලයෙකුට ඇප පනතේ ප්‍රතිපාදන අදාළ නොවන බවට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් විනිශ්චිත තීන්දු ගණනාවකම සඳහන් කර තිබෙනවා. ඒ අනුව අධිකරණය මගින් වරදකරු කෙරුණු විත්තිකරුවකුට ඇප ප්‍රදානය කිරීමේදී අදාළ වන්නේ සුවිශේෂ කරුණු පමණයි. මෙම නඩුකරයට අදාළව විත්තිය සුවිශේෂ කරුණු දෙකක් ප්‍රධාන වශයෙන් ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා. අභියාචනා නඩු ප්‍රමාදය සහ විත්තිකරුගේ රෝගී තත්ත්වය. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය මගින් විනිශ්චිත නඩු තීන්දු ප්‍රකාරව අභියාචනා නඩු විභාග ප්‍රමාදය වරදකරුවකුට ඇපදීමේදී සුවිශේෂ කරුණු වශයෙන් සැලකිය නොහැකි බව දක්වා තිබෙනවා. මෙම තත්ත්වය හමුවේ විත්තිකාර ස්වාමීන් වහන්සේට ඇප නියම කිරීමට තරම් සුවිශේෂ කරුණු අනාවරණය වන්නේ නැහැ.’ විනිසුරුවරයා ප්‍රකාශ කෙළේය.

භික්‍ෂූහු උසාවි එති

ඥානසාරට ඇප ඉල්ලීම කළ අප්‍රේල් 2දා කොළඹ මහාධිකරණ භූමියට භික්‍ෂූහු පිරිසක්ද පැමිණ සිටියහ. ඔවුන්ට උසාවි ශාලාවෙන් පිටතට වී සිටීමට සිදුවිය. මැදගොඩ අභයතිස්ස, බෙංගමුවේ නාලක, මැඩිල්ලේ පඤ්ඤාලෝක, ඉත්තෑකන්දේ සද්ධාතිස්ස වැනි නම් වැලක් කියවන විට එදා එහි පැමිණ සිටියෝ කවුරුදැයි කාටත් අවබෝධ වනවා ඇත. ඔවුන් සිතන්නට ඇත්තේ පිරිසක් එකතුවී පැමිණීමෙන් ඇප ඉල්ලීමට යම් බලපෑමක් කළ හැකිය කියාය. එහෙත්, ලංකාවේ අධිකරණ තවදුරටත් මේ බලපෑම්වලට යටත් වන්නේ නොවේ. යුක්තිගරුක ජනතාවට ඇති විශ්වාසය එයයි.

ඥානසාර හා නටාෂා

ඥානසාර හිමිට දඬුවම් දීම සම්බන්ධයෙන් මහත් විස්සෝපයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේදී කතාකළ සරත් වීරසේකර මන්ත්‍රීවරයා, මීට ඉහත අවස්ථාවකදී අයිසීසීපිආර් පනත යටතේ අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද නටාෂා එදිරිසූරියට, විනිසුරු ආදිත්‍ය පටබැඳිගේම ඇප නියම කරමින් දුන් තීරණය හා මේ තීන්දුව අතර වෙනසක් ඇති බව පෙන්වන්නට උත්සාහ කළේය.

එහෙත්, වීරසේකර මහතා නොදන්නා දේ නම්, නටාෂා රිමාන්ඩ් බන්ධනාගාරගතව සිටියදී සැකකාරියක වශයෙන් ඇප අයැදුම්පතක් ඉදිරිපත් කර තිබුණු බවයි. අයිසීසීපීආර් පනත යටතේ කටුනායක ගුවන්තොටුපොළේදී අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණු ඇයට ඇප ලබාදීමට මහේස්ත්‍රාත්වරයාට බලයක් නැත. ලබාගත යුත්තේ මහාධිකරණයෙනි. 2023 ජුලි 5 දා, ඇගේ ඇප අයැදුම්පත සම්බන්ධයෙන් පටබැඳිගේ මහාධිකරණ විනිසුරුවරයා දීර්ඝ වශයෙන් සඳහන් කළේ, අයිසීසීපීආර් පනත පිළිබඳ නිතිමය මුලධර්මයන් යටතේ නටාෂාට ඇප ලබානොදීමට හේතුවක් නැති බවයි. අනෙක් අතට, නටාෂා එදිරිසූරිය තවමත් සැකකාරියකි. අයිසීසීපීආර් යටතේ ඇගේ නඩුව තවමත් විභාගයට ගෙන නැත. ඇයට දඬුවමක් නියම වී නැත. ඒ නිසා ඇප පනත ඇයට අදාළ වන අතර, ඇප ලබාදීම පිළිබඳ තීන්දුවේදී මේ කරුණු සියල්ල ඉතාමත් පැහැදිලිව විනිසුරුවරයා දක්වා තිබේ. එහෙත් ඥානසාර හිමි වනාහි අවුරුදු හතරක සිරදඬුවම් ලද වරදකරුවෙකි.

ඥානසාර හා නටාෂා කළ ප්‍රකාශ කිසිසේත් සමාන නැත. මෝඩාභිමානය නමින් කොළඹ පැවැති ‘ස්ටෑන්ඩ් අප් කොමඩි’ වැඩසටහනකදී ඉදිරිපත් කිරීමක් කරමින් ඇය කළ ප්‍රකාශය මෙසේය. ‘අර සුද්ධෝදනගේ ළමයා, ඒ ළමයා ඉපදුණ දවසේ ඉඳන් ඇවිදිනවා. ඒකට මේගොල්ලො.. තාම කෙළින් කරලා වඩා ගත්තම බෙල්ල කඩන් වැටෙනවා, අර සුද්ධෝනගේ පොඩි එකා ඉපදුණු දවසේ කවියක් කියලා. ඒකට මේ ‘පුහ්’ ගානවා. ඒ ළමයගේ අම්මත් නෑ. මුන්ට දෙන්නම ඉන්නවා, මොනවයින් අඩුවක්ද?”

නටාෂාගේ ප්‍රකාශය හා ඥානසාරගේ ප්‍රකාශය අතර ආගමට, ආගමික නායකයන්ට හා භක්තිවන්තයන්ට අපහාස කිරීම සම්බන්ධයෙන් සැසඳීමක් කළ විට තත්වය කෙබඳුද? ඒ ප්‍රකාශ දෙක එක සමාන යැයි මිනිය හැක්කේ කුමන ආකාරයකින්ද?

ඥානසාරගේ ජම්පරය

බන්ධනාගාරයට ගෙන යන ඕනෑම වරදකරුවකුට පළමුව ලැබෙන්නේ එහිදී ඇඳිය යුතු ජම්පරයයි. හෙවත් නිල ඇඳුමයි. මීට පෙර අධිකරණයට අපහාස කිරීම යටතේ අවුරුදු හයක සිරදඬුවම් නියම වී වැලිකඩ බන්ධනාගාරයට ගෙනගිය ඥානසාර හිමි එහිදී ජම්පරය ඇඳීම ප්‍රතික්‍ෂෙප කළ බවට මාධ්‍ය වාර්කතාවල පළවිය. ඒ විරෝධය සඳහා ඔහු සිය සිවිල් බලයත් බාහු බලයත් යොදාගත්තේය. ඔහු බන්ධනාගාර රෝහලේ එක් තැනක, මේසයක් පුටුවක් තබාගෙන වෙනම සිටින බවද ඒ දවස්වල කියැවිණ. එහෙත් මෙවර තමා ජම්පරය අඳින්නට සූදානම් බව ඔහු පැවසීයැයි මාධ්‍ය වාර්තාවල දැක්විණ. බන්ධනාගාරගත වන වරදකරුවකු ජම්පරය ඇඳීම ඔහුගේ කැමැත්ත අකමැත්ත අනුව තීන්දු නොවේ.

බන්ධනාගාරයට එන්නේ වරදකරුවකු ලෙස නම්, එහි රීතිවලට යටත් විය යුතුය. එය තීරණය කිරීම ඥානසාරට හැකි දෙයක් නොවේ. එහෙත්, එයින් පෙන්වන්නේ අපේ රටේ බන්ධනාගාර තුළද ක්‍රියාත්මක වන පක්‍ෂග්‍රාහී සැලකිල්ලයි. හමුදාවේ ඉහළම නිල ඇඳුම ඇඳි සරත් ෆොන්සේකා බන්ධනාගාරගතව සිටියදී ඇන්දේද ජම්පරයයි. සිවුර, ජම්පරයෙන් මිදීමට ඥානසාර හිමිට බලපත්‍රයක් නොවේ. ඔහු දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය යටතේ අපරාධයකට වරදකරු කරනු ලැබ බන්ධනාගාරගතව සිටින්නෙකි. එසේ මෙසේ අපරාධයක් නොවේ. රටේ වෙනත් ආගම්වලට, ආගමික නායකයන්ට හා ඇදහිලිවලට එරෙහිව ද්වේෂ සහගත ප්‍රකාශ හිතාමතාම කළ අපරාධයටය.

සමාව දෙන්නේ කවුද?

ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමිට දිගටම හිරගෙදර ඉන්නට සිදුවුණොත් ඔහුගේ හිතමිතුරන් ඊළඟට උත්සාහ කරනු ඇත්තේ ඔහුට කෙසේ හෝ ජනාධිපති සමාවක් ගන්නටය. එහෙත් වර්තමාන ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ නම්, සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා කළ ජනතා-ද්‍රෝහී ක්‍රියාව වැන්නක් කරන්නේ නැති බව පැහැදිලිය. එසේ නමුත්, මේ අවුරුද්දේ ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු ජනාධිපති වන විරුද්ධ පක්‍ෂයේ ප්‍රධාන පක්‍ෂ දෙකේ නායකයන් නම්, ජනාධිපතිධුරයට පත්වී පළමු අවස්ථාවේදීම ඥානසාර හිමිට ජනාධිපති සමාවක් දුන්නොත් පුදුම විය යුතු නැත.

පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය පිටුපස සිටි මහ මොළකරුවන් කවුද යන්න පිළිබඳ තමාට සති කිහිපයකට පෙර දැන ගන්නට ලැබුණේ යැයි හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා කළ ප්‍රකාශය යළි එම ප්‍රහාරය පිළිබඳ සාකච්ඡාවක් ඇති කරන්නට සමත් වී තිබේ. එසේ පාස්කු ප්‍රහාරය පිළිබඳ කරුණු දැනගෙන එය හෙළිනොකර සඟවාගෙන සිටීම සම්බන්ධයෙන් ඔහු අත්අඩංගුවට ගත යුතු බවට අදහස් පළවූ අතර එසේ ඔහු අත්අඩංගුවට ගන්නා ලෙස ඉල්ලමින් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට පැමිණිලිද ඉදිරිපත් විය. ඊට අමතරව පොලිසිය බාර ඇමති ටිරාන් අලස් මෙන්ම පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ද පැවසුවේ ඔහුගෙන් ප්‍රකාශයක් ලබා ගන්නා ලෙස අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට උපදෙස් ලබාදුන් බවයි.

මේ සියලු හාහෝ මැද අමාරුවෙන් කෙකර ගාමින් හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ගොස් ප්‍රකාශයක් ලබාදී තිබුණි. එම ප්‍රකාශය ලබාදීමෙන් පසු ඔහු අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් පිටවී තිබුණේ එහි පිටුපස දොරටුවෙනි. ඒ මාධ්‍ය මග හැරීම සඳහාය. ඉන් දින කිහිපයකට පසු ඔහු ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයන් සමග අනුරාධපුරයට ආගමික වතාවත් සඳහා ගිය ගමනේදී මාධ්‍යයට සම්මුඛ වුවද පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ලබාදුන් ප්‍රකාශය සම්බන්ධයෙන් යමක් කීම මග හැරියේය.

එහෙත් ඔහු අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ලබාදුන් ප්‍රකාශය සම්බන්ධයෙන් සන්ඩේ ටයිම්ස් පුවත්පත වාර්තා කර තිබුණේ එම ප්‍රහාරය පිටුපස ඉන්දියාව සිටි බවට ඔහු කියා ඇති බවයි. එසේම ඔහුට එම කරුණ කියා ඇත්තේ මීට සති කිහිපයකට පෙර සාදයකදී හමුවූ විදේශීය පුද්ගලයෙකු බවත් වාර්තා විය.

එම ප්‍රකාශයෙන් පසු අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව උපුටා දක්වමින් තවදුරටත් මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණේ ඔහු විසින් ලබාදෙන ලද ප්‍රකාශය අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන බවත්, එම තොරතුරු ලබාදුන් විදේශිකයා ඔහුට හමුවූ බව කියන ස්ථානයට අදාළ සීසීටීවී දර්ශන පරීක්ෂා කරමින් සිටින බවත්ය. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාගේ එම ආන්දෝලනාත්මක ප්‍රසිද්ධ ප්‍රකාශය අවස්ථාවේදී ඔහු කී තවත් දෙයක්ද විය. ඒ, ඒ සම්බන්ධයෙන් වන තොරතුරු ඔහු අධිකරණයක් හමුවේ රහසේ හෙළිකිරීමට කැමති බවත්, ඒ සඳහා ඔහුට හා ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ට ආරක්ෂාව ලබාදිය යුතු බවත්ය. එම අතිරේක දෙය ඔහු කියනු ලැබුවේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ප්‍රකාශ ලබාදීමෙන් වැළකීමට වුවත්, අවසානයේ ඔහුට ප්‍රකාශයක් ලබාදීමට සිදුවුණේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවටමය.

එසේ කී දැන් ඔහු අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ගොස් ඇත. අධිකරණය යෑම මගහැර ඇත. ඒ ඔහුට මාලිගාකන්ද මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ පෙනී සිට ඒ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රකාශයක් ලබාදෙන ලෙසට මහේස්ත්‍රාත්වරිය ලබාදී තිබුණ දැනුම් දීම ප්‍රතික්ෂේප කරමින්ය. මාලිගාකන්ද මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට අප්‍රේල් 03 වැනිදා මෝසමක් ඉදිරිපත් කරමින් ඔහු වෙනුවෙන් පෙනී සිටි ජනාධිපති නීතිඥ අනූජ ප්‍රේමරත්න කියා ඇත්තේ හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන අප්‍රේල් 04 වැනිදා එම අධිකරණයේ පෙනී සිට පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරයේ මහ මොළකරුවන් දන්නා බවට ඔහු කළ ප්‍රකාශය පිළිබඳව ප්‍රකාශයක් ලබාදෙන්නේ නැති බවයි. ඒ සම්බන්ධයෙන් ඔහු අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ප්‍රකාශයක් ලබාදී තිබීම ඊට හේතුව වශයෙන් ඉදිරිපත් කර ඇත.

මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාගේ මෙම ප්‍රකාශය සම්බන්ධයෙන් අදහස් දක්වමින් කොළඹ අගරදගුරු මැල්කම් කාදිනල් රංජිත් හිමිගේ මාධ්‍ය ප්‍රකාශක සිරිල් ගාමිණී ප්‍රනාන්දු පියතුමා පවසා තිබුණේ පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය පිළිබඳව මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා මුල සිටම දැන සිටි බවත්, එය ඔහු සති කිහිපයකට පෙර දැනගත් එකක් නොවන බව ඔවුන්ගේ අදහස බවත්ය. පියතුමා වැඩිදුරටත් කියා තිබුණේ හිටපු නීතිපති දප්පුල ද ලිවේරා පවා පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය පිටුපස කුමන්ත්‍රණයක් තිබෙන බව ප්‍රකාශ කර තිබූ බවය.

මැතිවරණ පිළිබඳ දේශපාලන උණුසුමක් රට තුළ ඇතිවී ඇති මෙම අවස්ථාවේ සිදුකළ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාගේ මෙම ආන්දෝලනාත්මක ප්‍රකාශය පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය පිටුපස සිටි සැබෑ මහ මොළකරුවන් බේරා එහි සැකය වෙනත් පාර්ශ්ව වෙත යොමු කිරීම සඳහා කරන ලද එකක් බවට දසතින්ම චෝදනා එල්ල වී ඇති අතර එම චෝදනාවලට පදනමක්ද තිබේ. ඒ පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් එම ප්‍රහාරයට පෙර අවස්ථා කිහිපයකදීම ශ්‍රී ලංකාවේ බුද්ධි අංශ දැනුවත් කරන ලද්දේ ඉන්දියාව විසින් බවට ඒ සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂා කරන ලද පාර්ලිමේන්තු කමිටු වාර්තාව, ජනාධිපති කොමිෂන් සභා වාර්තාව සහ අධිකරණ ක්‍රියාදාමයන්වලදී හෙළිවී ඇති නිසාය.

ඉන්දියාව නම් මෙම ප්‍රහාරය පිටුපස සිටියේ ඔවුන් ඒ සම්බන්ධයෙන් වන ඔවුන්ට ලැබුණ බුද්ධි තොරතුරු කිසිසේත්ම ශ්‍රී ලංකාවට ලබා දෙන්නේ නැත. මෙය තේරුම් ගැනීමට අමාරු නැති සරල කාරණයකි. යම් ප්‍රහාරයක් පිටුපස සිටින මහ මොළකරුවන් එම ප්‍රහාරයට ලක්වන පාර්ශ්වයට එම ප්‍රහාරය පිළිබඳ තොරතුරු ලබාදෙනවා යැයි යමෙකු සිතන්නේ නම් ඔහු හොඳ මානසිකත්වයකින් සිටින අයෙක් නොවේ. එය ඔහුගේ මානසිකත්වය පිළිබඳ සොයා බැලිය යුතු තත්වයකි.

එමෙන්ම පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් යහපාලන ආණ්ඩු සමයේදී අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව භාර ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති රවී සෙනෙවිරත්නගේ හා එහි අධ්‍යක්ෂ ශානි අබේසේකරගේ ප්‍රධානත්වයෙන් කළ විමර්ශනවලදී හෙළි වූයේ මෙම ප්‍රහාරය පිටුපස විදේශීය නොව දේශීය මහ මොළකරුවන් පිරිසක් සිට ඇති බවයි. එහෙත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා ලෙස පත්වීමෙන් පසු එම පරීක්ෂණ ඉදිරියට ගෙනගියේ නැතිවා පමණක් නොව, එම පරීක්ෂණ සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කළ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ සියලු නිලධාරීන් මාරු කළේය. ජනාධිපති ධුරයට පත්වී ඔහුගේ පළමු රාජකාරිය වශයෙන් ශානි අබේසේකර දකුණු පළාතේ නිfායා්ජ්‍ය පොලිස්පතිවරයාගේ පෞද්ගලික සහකාර ලෙස පත්කර පළි ගත්තේය. ඉන් පෙන්නුම් කළේ පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් දේශීය මහ මොළකරුවන් බියට පත්වී සිටි බවයි. ඔවුන් බියට පත් නොවූයේ නම් එම පරීක්ෂණ සාර්ථක අවසානයක් කරා ඉදිරියට යා යුතුව තිබුණි. ඇත්ත වශයෙන්ම එම පරීක්ෂණ කණ්ඩායමට පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් තවදුරටත් විසඳා ගැනීමට තිබුණේ ඉතා සුළු කරුණු කිහිපයක් පමණී.

අප මීට පෙරද වාර්තා කර ඇති පරිදි පොඩි සහරාන් සමග ගනුදෙනු කළ රාජ්‍ය බුද්ධි සේවයේ සේවය කළ සොනික් සොනික් යනුවෙන් හඳුන්වන පොලිස් පරීක්ෂක බණ්ඩාරට මහ මොළකරුවන් සමග ඇති සම්බන්ධය, දෙහිවල ට්‍රොපිකල් ඉන් හෝටලයේ බෝම්බය පුපුරුවා ගත් ජමීල්ගේ නිවසට ගිය හමුදා බුද්ධි අංශ සාමාජිකයන්ට මහ මොළකරුවන් සමග තිබූ සම්බන්ධය, එම බෝම්බකරු ටාජ් සමුද්‍රා හෝටලයේ සිටියදී ඔහුට ඇමතුමක් දුන්නේ කවුද යන්න, සහරාන් හෂීම්ට ඉහළින් සිටියේ යැයි කියන අබු හින්ද් කවුද, සහරාන් හෂීම් නිතරම කතා කළ බවට තහවුරු වූ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ප්‍රශ්න කිරීමට ඉඩ ලබානොදුන් මුස්ලිම් ජාතික හමුදා බුද්ධි අංශ සාමාජිකයා කවුද, මීගමුව කටුවාපිටිය බෝම්බ ප්‍රහාරකයා වූ හස්තුන්ගේ බිරිඳ වන සාරා ජෙස්මින් හෙවත් පුලස්තිනිට සිදුවූයේ කුමක්ද යන්නය.

ආණ්ඩු මාරු නොවී හා බලපෑම් එල්ල නොවී පරීක්ෂණ සඳහා තවත් සුළු කාලයක් ලැබුණේ නම් පාස්කු ප්‍රහාරයේ මහ මොළකරුවන් අද ඉන්නේ මන්දිර තුළ නොව හිර ගෙවල්වලය. අප්‍රේල් 02 වැනිදා පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේ අදහස් දක්වමින් විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස තවත් අලුත් කරුණක් කියා තිබුණි. ඒ පාස්කු ඉරුදින ප්‍රහාරකයින්ගේ නායකයා වශයෙන් කටයුතු කළ සහරාන් හෂීම්ගේ බිරිඳ වන හාදියාගෙන් විමර්ශනවලදී ප්‍රශ්න කිරීම් කළ පොලිස් නිලධාරියා අබිරහස් ලෙස මියගොස් ඇති බවයි.

එසේම ඔහු කියා අසා තිබුණේ පාස්කු ප්‍රහාරයට දින කිහිපයකට පෙර දක්ෂිණ අධිවේගී මාර්ගයේ ගැලනිගම පිවිසුමේදී අල්ලාගත් සැක කටයුතු වාහනය නිදහස් කරන ලෙස නියෝග කළ ඉහළ පොලිස් නිලධාරියා කවුද යන්නයි. ඒ පිළිබඳව එම පිවිසුමේ රාජකාරි කළ පොලිස් නිලධාරියා සටහනක් තබා ඇති බවද විපක්ෂ නායකවරයා කීවේය.

පාස්කු ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් වූ පරීක්ෂණ අවස්ථාවලදී මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මීට පෙර පුන පුනා කීවේ එවක රාජ්‍ය බුද්ධි ප්‍රධානී වශයෙන් කටයුතු කළ ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නිලන්ත ජයවර්ධන ඒ සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියාවෙන් ලැබුණා යැයි කී කිසිදු තොරතුරක් පිළිබඳ ඔහුව දැනුවත් කළේ නැති බවයි. ඒ පිළිබඳ ඇත්ත නැත්ත දන්නේ ඔහුත් නිලන්ත ජයවර්ධනත් පමණය. කෙසේ වෙතත් රට දන්නා සත්‍යය වන්නේ නිලන්ත ජයවර්ධන පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයේ පරීක්ෂණ සඳහා ඔහු රාජකාරි සඳහා භාවිත කළ ජංගම දුරකථනය හා ලැප්ටොප් පරිගණක ඉදිරිපත් කළේ ඒවායේ තිබූ දත්ත මකා දමා බවයි.

පාස්කු ප්‍රහාරයේ වගකීම සම්බන්ධයෙන් වැරදිකරු වී රුපියල් මිලියන 100ක වන්දියක්ද ගෙවීමට නියමිතව සිටින මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට සති කිහිපයකට පෙර යම් පුද්ගලයෙකු එම ප්‍රහාරයේ මහ මොළකරුවන් ගැන කීවේ නම් ඔහු ඒ මොහොතේම කළ යුතුව තිබුණේ ඒ පිළිබඳව විමර්ශන අංශ දැනුවත් කර එම පුද්ගලයා සම්බන්ධ කර එම ප්‍රහාරයේ මහ මොළකරුවන් හෙළිදරව් කර ගැනීමට උත්සාහ කිරීමය. මන්ද මෙම ප්‍රහාරය සිදුවුණේ ඔහුගේ පාලන කාලයේ වන නිසා හා ඔහුට ඒ පිළිබඳව අධිකරණ තීන්දුවක් ඇතත් නැතත් එහි වගකීමක් ඇති නිසාය.

ඒ අනුව මෛත්‍රීපාල සිරිසේන පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයේ අලුත් මහ මොළකරුවන් සම්බන්ධයෙන් ආන්දෝලනාත්මක ප්‍රකාශයක් සිදුකළේ කාගේ හෝ කොන්ත්‍රාත්තුවකට බව පැහැදිලිය. එම කොන්ත්‍රාත්තුව මේ අවස්ථාවේ ඔහුව අමාරුවේ දමනු ඇත්ද නැද්ද යන්න පිළිබඳව කිව නොහැකි වූවත්, පෙනෙන්නට ඇත්තේ මේ අවස්ථාවේ ඔහු ඇන ඇත්තේ කෙසෙල් ගහකට බවය.

‘නිලධරයකු විසින් රාජකාරි විෂය පථය තුළ සිදු කරන ලද ක්‍රියාදාමයන් සම්බන්ධයෙන් යම් නීති කෘත්‍යයකට භාජනය වුවහොත් සහ එයට අදාළව නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව මගින් රජයේ නීති සහාය ලබාදීම ප්‍රතික්ෂේප කරන හෝ නීති සහාය ලබා නොදෙන අවස්ථාවලදී, පුද්ගලික නීතිඥ සහාය ලබා ගැනීම සහ වෙනත් නීති සේවාවන් ලබා ගැනීම වෙනුවෙන් පොලිස් නිලධරයන්ට සිදුවන ආර්ථික අපහසුතාවන් සඳහා, මෙම යෝජනා ක්‍රමය භාවිත කර නිලධාරීන් වෙත යම් මූල්‍යමය සහනයක් ලබා දීම ප්‍රධාන අරමුණ වේ.’

ඒ බව සඳහන් වන්නේ පොලිස් නිලධරයන් සඳහා ‘නීති සහන යෝජනා ක්‍රමය’ ස්ථාපිත කිරීම යනුවෙන් පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් පොලිස්පති චක්‍රලේඛ 2770/24 යටතේ හා පාලන චක්‍රලේඛ 04/24 2024.02.29 දින නිකුත් කළ චක්‍රලේඛයේය. ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරුන්, නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරුන්, අණදෙන නිලධාරීන්, කොට්ඨාශ භාර නිලධාරින්/අධ්‍යක්ෂවරුන්, ගණකාධිකාරිවරුන්, දිස්ත්‍රික් භාර ජ්‍යෙෂ්ඨ රාජ්‍ය නිවේදිත නිලධාරින්, මූලස්ථාන පොලිස් පරීක්ෂකවරුන්/ ස්ථානාධිපතිවරුන් සහ අධ්‍යක්ෂක සිවිල් පරිපාලන, ශ්‍රී ලංකා පොලිසියේ ප්‍රධාන ගණකාධිකාරි හා සියලුම ගණකාධිකාරිවරුන් එම චක්‍රලේඛය මගින් අමතා ඇත.

එම චක්‍රලේඛයේ පළමුවෙන්ම සඳහන් කරන්නේ පොලිස් නිලධාරීන් සඳහා නීති ආධාර ලබාදීම පිණිස ‘නීති සහන යෝජනා ක්‍රමය’ නමින් යෝජනා ක්‍රමයක් 2022.06.22 දිනැති අමප/22/0908/527/005 දරන අමාත්‍ය මණ්ඩල සංදේශය මගින් මහජන ආරක්ෂක ඇමතිවරයා විසින් අමාත්‍ය මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කළ බව හා 2022.07.04 දින පැවති අමාත්‍ය මණ්ඩල රැස්වීමේදී ඒ සඳහා අනුමැතිය ලැබී ඇති බවයි.

අප කළ සොයා බැලීමේදී එම දිනයට අදාළ අමාත්‍ය මණ්ඩල රැස්වීමේ අමාත්‍ය මණ්ඩල තීරණ යටතේ එවැනි තීරණයක් ගැන සඳහන් නොවන අතර මෙවැනි වැදගත් තීරණයක් අමාත්‍ය මණ්ඩල තීරණ යටතේ ප්‍රකාශයට පත් නොකිරීම සිතාගත නොහැක්කකි.

එම චක්‍රලේඛයේ නීති සහන යෝජනා ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක වීම සම්බන්ධයෙන් සඳහන් කරන්නේ අමාත්‍ය මණ්ඩල අනුමැතිය හිමිවූ 2022.07.04 දින සිට එය ක්‍රියාත්මක වන බවයි.
ශ්‍රී ලංකා පොලීසියේ දැනටමත් සේවයේ නියුතු සාමාජිකත්වය ලබා ගන්නා නිලධාරීන්ට එහි සාමාජිකත්වය හිමිවන අතර ඊට අමතරව යෝජනා ක්‍රමයේ සාමාජිකත්වය ලබා සිටි විශ්‍රාමික නිලධාරින්ටද එහි සාමාජිකත්වය හිමිවන බවයි. මෙහි සාමාජික ගාස්තුව මාසයකට රුපියල් 10ක් වන අතර එම සාමාජික ගාස්තුව ගෙවීම ආරම්භ වන දිනයේ සිට සාමාජිකත්වය හිමිවේ. එසේ වුවද මෙම යෝජනා ක්‍රමය කැබිනට් මණ්ඩලය එය අනුමත කළ 2022.07.04 දින සිට ක්‍රියාත්මක වන බැවින් එදින සිට සාමාජිකත්වය ලබා ගැනීමට අපේක්ෂා කරන නිලධාරීන්ට 2022 ජුලි මාසයේ සිට සාමාජික ගාස්තු ගෙවීම මගින් එහි සාමාජිකත්වය ලබාගත හැකිය.
නමුත් එහි ඇති අපහැදිලි බව වන්නේ දැනට සේවයේ නිරතව සිටින පොලිස් නිලධාරියෙකුට ගෙවී ගිය කාලයටද සාමාජික මුදල් ගෙවා එහි සාමාජිකත්වය ලබාගත හැකි වුවද, මේ වනවිටත් විශ්‍රාමික නිලධාරියෙකුට ගෙවී ගිය කාලයට අදාළව සාමාජික මුදල් ගෙවා සාමාජිකත්වය ලබාගත හැකිද යන්නයි.

එම යෝජනා ක්‍රමයට අදාළ ව්‍යවස්ථාවක්ද පොලිස්පතිවරයාගේ චක්‍රලේඛයට අමුණා යවා ඇති අතර එයට අනුව යෝජනා ක්‍රමයට මුදල් ලැබෙන ක්‍රමවේද ලෙස සඳහන් කර ඇත්තේ සාමාජික ගාස්තු, නඩු වියදම් ප්‍රතිපූර්ණයේදී ලැබෙන අමතර මුදල්, පොලිස් ත්‍යාග අරමුදලෙන් නැවත ආපසු ගෙවීමට යටත්ව ලබා ගන්නා රුපියල් මිලියන 200ක මුදල, මුදල් ආයෝජනයෙන් ලැබෙන පොලිය, අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ අනුමැතිය පරිදි මහා භාණ්ඩාගාරයෙන් ලැබීමට නියමිත මුදල් හා පාලන කමිටුව විසින් තීරණය කරන ක්‍රමවේදයන් මගින් අරමුදල් රැස්කිරීම ලෙස සඳහන් කර ඇත.

මෙහිදී ප්‍රශ්නයක් පැන නගින අවස්ථා දෙකක් ඇත. ඉන් එකක් වන්නේ පොලිස් ත්‍යාග අරමුදලෙන් ආපසු ගෙවීමට යටත්ව පොලිස්පතිවරයාගේ අභිමතය පරිදි රුපියල් මිලියන 200ක මුදලක් ලබාගත හැකිද යන්නයි. අනෙක වන්නේ අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ අනුමැතිය පරිදි මහා භාණ්ඩාගාරයෙන් මෙවැනි යෝජනා ක්‍රමයකට මුදල් ලබාදිය හැකිද යන්නය.

මෙම නීති සහන අරමුදලේ ප්‍රධාන අරමුණ වන්නේ නීතිපතිවරයා විසින් යම් නඩුවක් සම්බන්ධයෙන් පොලිස් නිලධාරීන් වෙනුවෙන් පෙනී නොසිටින අවස්ථාවලදී නීති සහාය ලබා ගැනීම සඳහා මූල්‍යමය සහාය ලබාදීමයි. මෙහිදී අප සලකා බැලිය යුතු වන්නේ නීතිපතිවරයා පොලිස් නිලධාරීන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම ප්‍රතික්ෂේප කරන අවස්ථා මොනවාද යන්නයි. සාමාන්‍යයෙන් නීතිපතිවරයා එසේ පෙනී නොසිටින අවස්ථා වන්නේ පොලිසිය ඔවුන් භාරයේ සිටින සැකකරුවන් වධහිංසාවට ලක්කරන අවස්ථායි. සැකකරුවන්ට දරුණු ලෙස පහර දීම හා සැකකරුවන් ඝාතනය කිරීම අවස්ථාද ඒ යටතේ අපට හමුවේ.

වත්මන් පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ද පොලිසිය භාරයේ සිටි සැකකරුවෙකුට වධහිංසා කිරීම සම්බන්ධයෙන් පසුගියදා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙන් දඬුවම් ලැබූ පුද්ගලයෙකි. එහිදී ඔහුට ඒ සඳහා වන්දි ලෙස පුද්ගලිකවම වන්දි ගෙවීමට පවා සිදුවිය. මෙම යෝජනා ක්‍රමයේ නඩු සඳහා වන නීතිඥ ගාස්තුවලට අමතරව අධිකරණය නියම කරන වන්දි සඳහා ගෙවීම් සිදුකරනවාද යන්න නිශ්චිත නැත. එසේ ගෙවීම් සිදුකරනවා නම් පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ට හා ඔහු සමග එම සිද්ධියේදී මූලික අයිතිවාසිකම් කඩකිරීම නිසා වන්දි ගෙවීමට සිදුවූ අනෙක් පොලිස් නිලධාරින්ටත් එම ගෙවීම් ප්‍රතිපූරණය කර ගැනීමේ අවස්ථාව හිමිවනු ඇත.

නීතිපතිවරයා රජයේ නිලධාරින් සිය රාජකාරි ඉටු කිරීමට යෑමේදී මුහුණ දෙන නීති කෘත්‍යයන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින පුද්ගලයා වන අතර රාජකාරි සීමාවෙන් එපිටට ගොස් කරන කටයුතු සම්බන්ධයෙන් රජයේ නිලධාරියෙකු නීති කෘත්‍යයකට මුහුණ දෙන විට ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නට බැඳී ඇති නිලධාරියෙකු නොවේ.

තමන් භාරයේ සිටින පුද්ගලයන්ට වධ හිංසා කිරීම, පහර දීම හා ඝාතනය කිරීම පොලිස් රාජකාරිය නොවන අතර එම ක්‍රියා පොලිස් රාජකාරියට කිසිසේතම සම්බන්ධ නැති අපරාධ වේ. එවැනි අපරාධ සඳහා පොලිසියට කිසිදු නීතිමය අවසරයක් ලැබී නැති අතර සැකකරුවන්ට දඬුවම් කිරීමේ බලයක්ද පොලිසියට ලබාදී නැත. පොලිසියට ලබාදී ඇත්තේ යම් කරුණක් හෝ අපරාධයක් සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනය කිරීමේ බලය පමණී. එසේ විමර්ශන සිදු කිරීම යනු පුද්ගලයින්ට වධ හිංසා කිරීම, පහර දීම හෝ ඝාතනය කිරීම නොවේ. යම් වරදක් සම්බන්ධයෙන් දඩුවම් කිරීමේ බලය ඇත්තේ අධිකරණයට වන අතර එම බලය අධිකරණය විසින් පොලිසියට පවරා දී නැත.

ඒ නිසා තමන්ගේ රාජකාරියට අයත් නැති අපරාධ සිදු කිරීම සම්බන්ධයෙන් යම් පොලිස් නිලධාරියෙකු නීති කෘත්‍යයකට මුහුණ දෙන විට කෙසේවත් නීතිපතිවරයාගේ සහාය ඔහු වෙනුවෙන් ලබාදිය යුතු නැත. රජයක හෝ ආණ්ඩුවක වගකීම වන්නේ එම රටේ පුරවැසියන්ගේ මානව හිමිකම් ආරක්ෂා කිරීම වන අතර මානව හිමිකම් කඩ කරන්නවුන් ආරක්ෂා කිරීම නොවේ.

පොලිසියේ මෙම නීති සහන සේවාවට අරමුදල් ලැබෙන මාර්ග පිළිබඳව දක්වා ඇති කරුණක් වන ‘අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ අනුමැතිය පරිදි මහා භාණ්ඩාගාරයෙන් ලැබීමට නියමිත මුදල්’ යනු එය යෝජනා කරන හා අනුමැතිය ලබාදෙන ඇමතිවරුන්ගේ පෞද්ගලික බූදල් නොවේ. අපරාධකරුවන් ආරක්ෂා කිරීමට පොදු මහජනයාගේ හෙවත් භාණ්ඩාගාරයේ මුදල් ලබාදීමේ මෙවැනි අනුමැති මගින් කැබිනට් මණ්ඩලය සිදු කරන්නේ මානව හිමිකම් කඩ කිරීමට පොලිසියට දිරි දීමකි. කොටින්ම පොලිසියට අපරාධ කිරීමට දිරි දීමකි.

රටට අවශ්‍ය වන්නේ පොලිසියට අපරාධ කිරීමට දිරි දෙන යෝජනා නොවන අතර පොලිසියේ අපරාධ අවම කිරීමේ හෝ නැති කිරීමේ කැබිනට් මණ්ඩල යෝජනාය. කලක් නතරවී තිබූ සගවා තිබූ ආයුද පෙන්නීමට ගොස් එම සඟවා තිබූ ආයුධයෙන් පොලිසියට වෙඩි තැබීමට උත්සාහ කිරීම හා ආත්මාරක්ෂාව සඳහා තැබූ පොලිස් වෙඩි පහරින් සැකකරුවන් මියයෑමේ හෙවත් සැකකරුවන් ඝාතනය කිරීමේ සෙල්ලම යළි වත්මන් පොලිස්පතිවරයා යටතේ ආරම්භ කර ඇත. එසේ ඝාතනයට ලක්කරන ලද සැකකරුවකුගේ පවුලේ සාමාජිකයෙකු සමහරවිට එම ඝාතනයට වගකිව යුත්තන්ට එරෙහිව ඉදිරියේදී නඩුවක් පැවරිය හැකිය.

සුපුරුදු පරිදිම නීතිපතිවරයා එම නඩුවේ වගඋත්තරකාර පොලිස් නිලධාරින් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම ප්‍රතික්ෂේප කළ හැකිය. එහිදී පුද්ගලික නීති සහාය වශයෙන් ඉදිරියට ඒමට නියමිතව ඇත්තේ මෙම අරමුදලයි. ඒ නිසා මෙම අරමුදල පොලිසියේ අපරාධකරුවන් ආරක්ෂා කිරීමේ අරමුදල වශයෙන් හැඳින්වූවාට වරදක් නැත. පාතාලය මර්දනය කිරීම සඳහා විශේෂ පොලිස් කණ්ඩායම් 20ක් යෙදවූවේ යැයි පොලිස්පතිවරයා පසුගියදා නිවේදනය කළේය. පාතාලය මර්දනය කිරීම හොඳය. එය සිදුවිය යුත්තකි. එහෙත් එය සිදුවිය යුත්තේ නීතියෙන් පොලිසියට පනවා ඇති සීමාව තුළය.

එසේ නොමැතිව නීතිය පොලිසියේ අතට ගෙන නොවේ. එහෙත් පොලිස්පතිවරයාත්, පොලිසිය භාර ඇමති ටිරාන් අලසුත් මාධ්‍ය හමුවේ නිතර නිතර කියන කතා අනුව නම් පෙනෙන්නේ නීතියේ සීමාව තුළ කටයුතු කරන පොලිසියක් ඔවුන්ගේ පාලනය යටතේ බලාපොරොත්තු විය නොහැකි බවයි. ඔවුන් දෙදෙනා හැසිරෙන්නේ හා කතා කරන්නේ නීතිය අතට ගෙන කටයුතු කරන පාතාල සාමාජිකයන් දෙදෙනෙකු ලෙසින් වන නිසා මෙවැනි අරමුදලක් ඉදිරියට අනිවාර්යෙන්ම පොලිසියට අවශ්‍ය වනු ඇත. ඒ නීතියට පිටින් කරන ක්‍රියාවලින් පොලිස් නිලධාරින් ආරක්ෂා කිරීම සඳහාය.

එහිදීත් පැන නගින ප්‍රශ්නය වන්නේ මෙම අරමුදල පොලිසියේ සේවය කරන නිලධාරීන්ට අනිවාර්ය එකක් නොවුණත්, මාසයකට රුපියල් 10ක් වන සොච්චම් මුදලක් සාමාජික ගාස්තු වශයෙන් අයකරන නිසා පොලිසියේ සෑම සාමාජිකයෙකුම එහි සාමාජිකයන් විය හැකි බව හා ඔවුන්ගේ දායක මුදල් නිල නොවන අනිවාර්ය ක්‍රමයකට එම අරමුදලට බැරවිය හැකි බවයි. ඒ අනුව පොලිසියේ සේවය කරන සියලු නිලධාරින් පුද්ගලයන්ට වධ හිංසා කරන, පහර දෙන හා පුද්ගලයන් ඝාතනය කරන අය නොවුණත් ඔවුන්ටත් අපරාධකරුවන් වෙනුවෙන් සිය පඩි පතෙන් දායකත්වය ලබාදීමට සිදුවන බවයි.

රජයේ අනෙකුත් දෙපාර්තමේන්තුවල සේවකයින්ට සිය රාජකාරි ඉටු කිරීමට යෑමේදී නඩුවලට මුහුණ දීමට සිදුවන විට ඒ සඳහා එම දෙපාර්තමේන්තු මට්ටමින් මේ ආකාරයේ අරමුදල් ගොඩ නගා නැත. ඒ නීතිපතිවරයා රජයේ නිලධාරින් රජකාරි ඉටු කිරීමට යෑමේදී මුහුණ දෙන නඩු සඳහා පෙනී නොසිටින තත්වයක් නිර්මාණය වී නැති නිසාය. එම තත්වය නිර්මාණය වී ඇත්තේ පොලිසිය සම්බන්ධයෙන් පමණය. ඒද පොලිස්පතිවරයා මෙන් වන පොලිසියේ අපරාධකරුවන් සම්බන්ධයෙන් පමණක් වන නිසාය.