20 වැනි සංශෝධනයට එරෙහි ආණ්ඩුව අභ්‍යන්තරයේ විරෝධය තව තවත් දැඩි වෙන්නට පටන්ගෙන තිබේ.
ආණ්ඩු පක්ෂයේ සිටින ලොකුම පක්ෂය ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ වෙද්දී, දෙවැනි විශාලම පක්ෂය ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයයි. ශ්‍රීලනිපය විස්සට විරුද්ධ නැත. පසුගිය සතියේ 20 වැනි සංශෝධනය ගැන සාකච්ඡා කරන්නට පත් කළ, නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා මහතාගේ නායකත්වයෙන් යුත් කමිටුව තීන්දු කර තිබුණේ එම සංශෝධනයට පක්ෂව ඡන්දය ලබා දිය යුතු බවය. ඔවුන් බරපතල විරෝධයක් මතු කළ බව පෙනෙන්නට නැත. ශ්‍රීලනිපය අභ්‍යන්තරයේ විරෝධතා තිබුණත්, ඒ ගැන ඍජුව කතා කර තිබුණේ නැත.
ආණ්ඩුවේ සිටියත්, තමන්ගේ අනන්‍යතාව පෙන්වීමට අමාත්‍ය විමල් වීරවංශ ක්ෂණිකව කටයුතු කර තිබුණි. ශ්‍රීලනිපය නිහඬ වෙද්දී, තමන්ගේ අනන්‍යතාව හා බලය සනිටුහන් කරමින් 20ට එරෙහිව අගමැතිවරයා වෙත ලිපියක් යවා තිබුණි. එම ලිපිය පසුගිය සතියේ ප්‍රසිද්ධ වී තිබුණේ එම විරෝධය නම් වූ ගින්නට පෙට්‍රෝල් ටැංකියක්ම ඇද දමමිනි.
එයට පසු කල් යල් බලා පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විජයදාස රාජපක්ෂද 20 කෙරෙහි තම විරෝධය දක්වා තිබුණි.
දැනට ආණ්ඩු පක්ෂයේ ඉන්නේ මන්ත්‍රීවරුන් 149කි. දැනටත් තුනෙන් දෙකකට අවශ්‍ය මන්ත්‍රීධුර 150 සම්පූර්ණ වී නැත.
මෙවැනි විරෝධතාවන් නිසා 20 වැනි සංශෝධනයට තුනෙන් දෙක සම්පූර්ණ කරගැනීමේ කටයුත්තට බාධාවක් ඇති නොවනු ඇතැයි බොහෝ අය අනුමාන කරයි. කෙසේ හෝ අන්තිමේ සංශෝධනය සම්මත කරගැනීමට ආණ්ඩුවට හැකිවේයැයි ඔවුන් සිතයි. එහෙත්, ආණ්ඩුව පැත්තේ කතාව එසේ නොවේ. දැනටත් ඒ ගැන අවිනිශ්චතාවක් ඇත.
ඔක්තෝබර් 05 වැනිදා ආණ්ඩු පක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායම් රැස්වීම පවත්වා තිබුණි. එයට අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ හෝ ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පැමිණ සිටියේ නැත. එම රැස්වීම මෙහෙයවා තිබුණේ දිනේෂ් ගුණවර්ධනය. එහිදී පවා ආණ්ඩුව අභ්‍යන්තරයේ ඇති නොඑකඟතා පෙනෙන්නට තිබුණි. විස්ස ගැන එහිදී කතා කර තිබුණේ නැත. පාර්ලිමේන්තුවේ ඉදිරි සතියේ කටයුතු පමණක් කතා කර තිබුණි.
කැබිනට් මණ්ඩල රැස්වීමටත් අමාත්‍ය විමල් වීරවංශ පැමිණ තිබුණි. එහෙත්, එය විශේෂ යමක් නැති නිල රැස්වීමක් විය. විස්ස ගැනත් කතාවක් නොවූ බව කැබිනට් මණ්ඩල සාමාජිකයන් පැවසීය.
ආරංචි හැටියට ආණ්ඩුවේ ප්‍රධානීන් දැනට ගණන් හදමින් ඉන්නේ විස්සට පක්ෂ මන්ත්‍රීධුර 142ක් පමණක් සිටින බවය. විමල් වීරවංශ සහ ඔහුගේ පක්ෂයෙන් තේරී පත් වූ මන්ත්‍රීවරුන් වන ජයන්ත සමරවීර, ගාමිණී වලේබොඩ, උද්දික ප්‍රේමරත්න, නිමල් පියතිස්ස සහ මොහොමඞ් මුසම්මිල් යන අය ඡන්දය ලබා නොදීමේ ඉඩක් ඇතැයි ඔවුන් ගණන් හදා ඇත. ඡන්දය ලබා නොදෙනු ඇතැයි අනුමාන කරන අනෙක් පුද්ගලයා විජයදාස රාජපක්ෂය.
ඒ නිසා මන්ත්‍රීධුර 10ක් පමණ විපක්ෂයෙන් ගත යුතු යැයි ආණ්ඩුවේ කණ්ඩායම් ගණන් හදා ඇත. විමල් වීරවංශ ඇතුළු පිරිස් අන්තිමේ ආණ්ඩුවට පක්ෂව ඡන්දය ලබාදීමේ ඉඩක් තිබුණත්, විරෝධය සුළු එකක් නොවන බව පෙනේ.
විජේදාසගේ ලියුම
විජයදාස රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා වෙත යොමු කරන ලද ලිපියෙහි තිබුණු වැදගත්ම කාරණයක් වුණේ 19 වැනි සංශෝධනය පෙර ආණ්ඩුවේ අඩුපාඩු සඳහා හේතු වී යැයි ආණ්ඩුවේම පිරිස් ගෙන යන ප්‍රචාරය බොරුවක් බව පෙන්වා දීමය. ලිපියේ මෙසේ ඇත. ‘පසුගිය ආණ්ඩු සමයේ ආණ්ඩු පාලනය ගැටලුකාරී තත්වයට පත් වූ බව සැබෑය. එය සිදු වූයේ ආණ්ඩුව පත් ව වසර දෙකහමාරක පමණ කාලයක් ගත වූ පසුවය. ඊට හේතුව මෙරට පැවති වෛරී දේශපාලන සංස්කෘතිය තුළ එකිනෙකාට එරෙහිව කටයුතු කළ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නායකයා ජනාධිපති ධුරය හෙබවීමත්, එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායකයා අග්‍රාමාත්‍ය ධුරය හෙබවීමත්ය.’
එතැනින් එහාට ඒ කාලයේ ආණ්ඩුවේ අස්ථාවරත්වයට හේතු වූ කරුණු එම ලිපියේ ඔහු පැහැදිලි කර ඇත. එහි වැඩිදුරටත් පෙන්වා දී ඇත්තේ වත්මන් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හා අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ සොයුරන් වන නිසා ගැටලුවක් ඇති නොවන බවය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂගෙන් පසු ජනාධිපතිවරුන් බලය අවභාවිත කිරීමේ ඉඩක් ඇති බවද එම ලිපියෙන් පෙන්වා ඇත.
එතැනින් එහාට 20 වැනි සංශෝධනයට එරෙහිව අදහස් ගණනාවක් විජයදාස රාජපක්ෂගේ ලිපියෙහි සඳහන්ය. ‘මහජන පරමාධිපත්‍යයට ගරු කරන මන්ත්‍රීවරයෙකුට හෘදය සාක්ෂියට එකඟව 20 වන සංශෝධනයට පක්ෂ ව ඡන්දය දීම කළ හැකි ද යන්න පිළිබඳ මා තුළ බරපතල ප්‍රශ්නයක් මතු වී ඇත.’ ඔහුගේ ලිපියෙහි එසේ සඳහන් කර තිබේ.
බැලූ බැල්මට මෙය තමාට අමාත්‍යධුරයක් ලබා නොදීම ගැන විරෝධය පළ කිරීමක් පමණි. අන්තිමේ ඔහු පක්ෂව ඡන්දය ලබා දෙනු ඇතැයි සමහරුන් කියයි. එහෙත්, මෙවැනි ලිපියකින් සිදුකරන බලපෑම සුළුපටු නොවේ. එමෙන්ම ඔහු 20ට විරුද්ධව ඡන්දය දුන්නොත් හෝ ඡන්දය ප්‍රකාශ නොකර සිටියොත් පුදුම වෙන්නට ඕනෑ නැත.
වාසු හොරෙන්ම යැවූ ලියුම
කැබිනට් මණ්ඩල රැස්වීම්වලදී 20 වැනි සංශෝධනය ඉදිරිපත් කළ මොහොතේ සිට වැඩිපුරම ඇතුළේ හඬ නැගූ පුද්ගලයා වාසුදේව නානායක්කාරය. සියල්ල අවසානයේ ඔහු 20 වැනි සංශෝධනයට පක්ෂව ඡන්දය දෙනු ඇත. 20ට එරෙහිව පොදු මතයක් හදන්නටත් ඔහු දායක වන බවක් නොපෙනේ. එහෙත්, කැබිනට් මණ්ඩලය තුළ ඔහු දිගින් දිගටම හඬ නැගීය.
ඔක්තෝබර් 07 වැනිදා ඔහු 20 වැනි සංශෝධනයට එරෙහිව කරුණු කිහිපයක් ඇතුළත් ලිපියක් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂට යවා තිබේ. එම ලිපියෙන් ද්විත්ව පුරවැසිභාවය පිළිබඳ වගන්තියට දැඩි විරෝධය පළ කර ඇත. ඊට අමතරව පාර්ලිමේන්තුව සහ ජනාධිපති අතර බලය සංවරණ හා තුළණ මූලධර්ම අනුව පවත්වාගෙන යා යුතු බවත් ඔහු පෙන්වා දී ඇත. විගණනය දුර්වල කිරීමටත් ඔහු විරෝධය දක්වා ඇත.
ඊට පෙර වාසුදේව නානායක්කාර මන්ත්‍රීවරයා තවත් යෝජනාවක් ආණ්ඩුවට ලිඛිතව ඉදිරිපත් කර තිබුණි. ඒ, දැනට පවතින ජීවන වියදම පිළිබඳ ප්‍රශ්නය විසඳීමට කටයුතු කරන ලෙසය. ඒ සඳහා වැඩපිළිවෙලක් සකසන ලෙසත්, අත්‍යාවශ්‍ය භාණ්ඩ මිල අඩු කිරීමට කටයුතු කරන ලෙසත් ඔහු ඉල්ලා තිබුණි. එම ලිපිය බාරගෙන ඇතත්, තවමත් ඒ පිළිබඳ කිසිම පියවරක් ගත් බවක් පෙනෙන්නට නැත.
රිෂාඩ් යයිද?
‘රිෂාඞ් බදුර්දීන් මන්ත්‍රීවරයා සමඟ කිසිදු දේශපාලන ගනුදෙනුවක් (ඩීල් එකක්) අප රජය ඇතිකරගෙන නොමැති බැව් අවධාරණය කරමි.’ ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ සමාජ මාධ්‍ය පිටුවල තිබුණු නිවේදනයක එසේ සඳහන් වී තිබුණි.
මෙසේ නිවේදන නිකුත් කරන්නේ මීට පෙර රිෂාද් බදියුදීන්ද අමාත්‍යධුරයක් දැරූ කැබිනට් මණ්ඩලයක් යටතේ ලේකම්ධුරයක් දැරූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වීම අපූරුය. ‘සහෝදර බලය’ අතින් ඒ ආණ්ඩුවේ රිෂාද්ට ඉහළින් සිටියත්, තනතුර අතින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා සිටියේ රිෂාද්ට පහළින්ය. ඒ කාලයේ උතුරු වසන්තය නිසා බැසිල් රාජපක්ෂ සමග සමීපව රිෂාද් බදියුදීන් කටයුතු කළ බවත් ප්‍රකටය. එසේ තිබියදී දැන් ‘කිසිදු ගනුදෙනුවක්’ නොමැති බව කියන්නට ඉක්මන් වෙන්නේ ඇයිදැයි විමසිය යුතුය.
රිෂාද් බදියුදීන්ගේ සහෝදරයා අත්අඩංගුවට ගත් මොහොතේ ඔහුත්, පාස්කු ඉරිදා ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයත් සම්බන්ධ කළ කරුණු කෙතරම් කීවත්, දැන් ඒවා තහවුරු වී නොමැති බව චමල් රාජපක්ෂම කියා ඇත. සැප්තැම්බර් 06 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවේදී චමල් රාජපක්ෂ කියා තිබුණේ මෙසේය.
‘මේ සම්බන්ධයෙන් සිදුකරන ලද විමර්ශනවලදී මෙම පුද්ගලයා බෝම්බ පිපිරවීමට සහාය වී ඇති බවට හෝ ත්‍රස්ත ක්‍රියාවලට සම්බන්ධ බවට මෙතෙක් අනාවරණය වී නැති බැවින් ඒ අනුව රැඳවුම් නියෝග අවලංගු කිරීම සඳහා අවශ්‍ය ලිපිගොනු සකස් කර 2020 සැප්තැම්බර් 28 වැනි දින ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය වෙත ඉදිරිපත් කර සැකකරු මුදා හැර තිබෙනවා.’ යැයි ආරක්ෂක රාජ්‍ය අමාත්‍යවරයා ලෙස චමල් රාජපක්ෂ කියා තිබුණි.
ඔප්පු කළ නොහැකි කරුණු මත රිෂාද් ත්‍රස්තවාදියෙකු කිරීමට උත්සාහ ගැනීම කිසිසේත්ම සුදුසු නැත.
කෙසේවෙතත් ඒ ගැන හරස් ප්‍රශ්න පාර්ලිමේන්තුවේදී අසා තිබුණේ බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කයෙන් තේරී පත් වූ සමගි ජන බලවේගයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී චමින්ද විජේසිරිය.
‘ඇමතිතුමා, මේ සම්බන්ධයෙන් පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක අවස්ථා දෙකකදී මත දෙකක් ප්‍රකාශ කර තිබෙනවා. මුලින් මෙම සැකකරු පාස්කු ප්‍රහාරයට සම්බන්ධ බවට ප්‍රකාශ කළා. දැන් ඔහු සම්බන්ධ නැතැයි කියනවා. මෙතැන මත දෙකක්. අපට මේ ප්‍රකාශ නිසා සැකයක් ඇති වෙනවා.’ යැයි චමින්ද විජේසිරි කියා තිබුණි.
එයට පිළිතුරු ලෙස චමල් රාජපක්ෂ කියා තිබුණේ ‘පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක එහෙම ප්‍රකාශ කිරීම සුදුසු නැහැ. දේශපාලනඥයෝ මාධ්‍ය සංදර්ශන දානවා වගේ. ඒ ගැනත් සොයනවා. මෙම සැකකරුට අදාළව ඍජුව මේ ගැන සාක්ෂි නැති නිසයි මුදාහැරීමට තීරණය කරලා තියෙන්නේ. ඔහු මුදාහැරියා මිස නිදහස් කරලා නැහැ. පොලීසිය තවදුරටත් නිදහස් කරනවා. විමර්ශන නතර කරලා නැහැ. සමහරවිට ඉදිරියේදී තව තව අය අත්අඩංගුවට ගන්න පුළුවන්.’ යනුවෙනි.
රියාද් බදියුදීන් අත්අඩංගුවට ගත් මොහොතේ එය දේශපාලන පළිගැනීමක්දැයි විමසන්නට කටයුතු නොකළ සමගි ජන බලවේගයේ නායකයන්, දැන් ඔහු නිදහස් කිරීම ප්‍රශ්නයක් ලෙස ඉස්මතු කරන්නට උත්සාහ කිරීම පුදුම සහගතය.
පසුගිය සතියේ රජයේ ඉහළ ඇමතිවරුන් කිහිපදෙනෙක්ම උතුරු පළාතේ සංචාරය කර තිබුණි. රාජ්‍ය පරිපාලන හා අපදා කළමණාකරණ අමාත්‍ය චමල් රාජපක්ෂද උතුරු පළාතේ සංචාරය කර තිබුණේ ඒ අනුවය. රිෂාද් බදියුදීන් සහ චමල් රාජපක්ෂ එක් වේදිකාවකට නැග තිබුණේ වවුනියාවේදීය. ඒ දෙදෙනා සමීපව සිටින අයුරු ඡායාරූපවලින් දක්නට ලැබුණි.
එලෙස හමු වූ අවස්ථාවේ ගෙන තිබූ ඡායාරූපවලට ඉහළ මාධ්‍ය අවධානයක් යොමු වීමත්, රිෂාද් බදියුදීන් ආණ්ඩුවට සම්බන්ධ වනු ඇතැයි කතාන්දර ප්‍රචාරය විය.
කෙසේ වෙතත් රිෂාද් බදියුදීන් මන්ත්‍රීවරයාගේ පැත්තෙන් කියන්නේ එදා චමල් රාජපක්ෂ සමග හමුවේදීත් විසිවැනි සංශෝධනයේ ඇති ඇතැම් කරුණුවලට එකඟවිය නොහැකි බව ඒ මොහොතේදීත් චමල් රාජපක්ෂ කෙවත කියූ බවය. කෙසේ වෙතත් විසිවැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සහයෝගය දෙනවාද, නැද්ද යන්න පිළිබඳ තීන්දුවක් ගෙන නැතැයි රිෂාද් බදියුදීන් එහිදී කියා තිබුණි.
තවමත් 20 වැනි සංශෝධනය ගැන අවසන් තීන්දුවක් ගෙන නැති බව රිෂාද් බදියුදීන්ගේ පක්ෂයෙන් කියන කතාවය. එහෙත් තමන් 20ට පක්ෂ බව රිෂාද් බදියුදීන් කියා නැත. ඔහු තවම ඉන්නේ සමගි ජන බලවේගයේය.
රිෂාද්ගෙන් දොස්
චමල් රාජපක්ෂ සහ රිෂාද් බදියුදීන් හමුවෙන් පසු පෙනී ගියේ රිෂාද් බදියුදීන් ආණ්ඩුවට යැවීමේ වැඩි වුවමනාවක් ඇත්තේ සමගි ජන බලවේගයේ නායකයන්ට බවය. පසු ගිය කාලයක් තිස්සේ විවිධ අවස්ථාවල රාජපක්ෂ පිළට පැති මාරු කළේ මුස්ලිම් මන්ත්‍රීවරුන් නොවේ. එහෙත්, මුස්ලිම් මන්ත්‍රීවරුන් අවස්ථාවාදීව ආණ්ඩුව පැත්තට යනු ඇතැයි සමගි ජන බලවේගයේ කණ්ඩායම් ඉස්මතු කරයි.
සමගි ජන බලවේගයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කණ්ඩායම් රැස්වීමක් ඔක්තෝබර් 05 වැනිදා සවස 3.30ට විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාසගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පාර්ලිමේන්තුවේදී පවත්වා තිබුණි. එහිදී, රිෂාද් බදියුදීන් මන්ත්‍රීවරයා මේ ගැන ප්‍රශ්න කර තිබුණි.
‘එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් ඉවත් වෙලා රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට එල්ලවුණ කට්ටිය අද අපට චෝදනා එල්ල කරනවා. ඒ කාලෙ එහෙම පැනලා ගියපු අය දැන් එහෙම කියනවා. ඒක සාධාරණද? එදා 2015 දී අපි රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවෙන් එළියට ඇවිල්ලා මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා දිනවන්න කටයුතු කරනකොට රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව පැත්තට පැනලා ඇමතිකම් ගත්තේ කවුද? එහෙම එදා කටයුතු කරපු අය අද පස්ස දොරෙන් ඇවිල්ලා අපට අපහාස කරනවා.’ තිස්ස අත්තනායක ඉලක්ක කරමින් රිෂාද් එසේ කී බව පුවත්පතක් වාර්තා කර තිබුණි. ඔහු එසේ කී බව සමගි ජන බලවේගයේ මන්ත්‍රීවරයෙකු තහවුරු කළේය.
එහිදී රිෂාද් බදියුදීන් මහතා ප්‍රශ්න කර තිබුණේ තමන් ආණ්ඩුවට යන බව ප්‍රචාරය කරන අය අතර සමගි ජන බලවේගයේ පිරිස්ද සිටින්නේ ඇයිද කියාය. ඇත්තටම අප විමසිය යුත්තේද රිෂාද් බදියුදීන් ආණ්ඩුවට යැවීමේ වුවමනාවක් සමගි ජන බලවේගයට තිබෙනවාද යන්නය. සමගි ජන බලවේගයට ලැබුණු ඡන්දවලින් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් ඔහුගේ පක්ෂය නිසා ලැබී තිබුණි. එහෙත් මුල සිටම, රිෂාද්ට සතුරෙක් මෙන් සලකන පිරිස් සමගි ජන බලවේගයේ සිටියේය. ඔහුගේ මුස්ලිම් ජාතිකත්වය එයට හේතුව බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ.
මෙරට සිංහල, කතෝලික හා දෙමළ ජනකොටස් අතර පැතිරෙන මුස්ලිම් විරෝධය සමනය කරන්නට, දුර්මත නැති කරන්නට පියවර ගත යුතු සමගි ජන බලවේගයේ ඇතැම් පිරිස් එම මුස්ලිම් විරෝධය තමන්ගේ වාසියට ගැනීම පටු අවස්ථාවාදයකි. බලය ලබාගැනීම මිස, හෘදය සාක්ෂියට එකඟව කටයුතු කිරීමේ අරමුණක් එවැනි පුද්ගලයන්ට නැති බව පෙනේ.■
