සමගි ජන බලවේගය ප්‍රමුඛ සන්ධානයේ නායකයන් කිහිපදෙනෙකු මීළඟ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකත්වය බලාපොරොත්තු වන නිසා නායකයන් අතර සීතල යුද්ධයක් ඇතැයි අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක් වූ එම බලවේගයේ ප්‍රබලයෙක් කීය.
සජිත් ප්‍රේමදාස, චම්පික රණවක, සරත් ෆොන්සේකා සහ රාජිත සේනාරත්න යන අය මේ වන විට ඉදිරි ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකත්වය බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින බව ඔහු කීය.
එම සීතල යුද්ධය නිසා සමගි ජන බලවේගයේ පක්ෂ යාන්ත්‍රණයක් සකසා ඇතත්, ඒ තනතුරුවලට පත්වන්නේ කවුදැයි එකඟතා ඇති කරගැනීම අසීරු වී තිබෙන බව ඔහු පැහැදිලි කළේය. චම්පික රණවක, සරත් ෆොන්සේකා, රාජිත සේනාරත්න යන තිදෙනාම සමගි ජන බලවේගයේ ඉහළම තනතුරු බලාපොරොත්තු වන බවද ඔහු කීය.■
සමගි බලවේගයේ සීතල යුද්ධයක්
මහ බැංකුව ඇතුළු නියාමන ආයතන බලය අහෝසි කෙරේ
ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව ඇතුළු රටේ විවිධ කේෂත්‍රයන් නියාමනයට ලක්කරන ආයතන සිය කටයුතුවලට බාධාවක් බැවින් එම ආයතන සතු බලතල සංශෝධනයට ලක්කළ යුතු බව අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කළ යෝජනාවක සඳහන්වේ.
ශ්‍රී ලංකා මහජන උපයෝගිතා කොමිසමේ වත්මන් කාර්යය අහෝසි කිරීම සඳහා පසුගිය දෙසැම්බර් 21 වැනිදා අගමැතිවරයා කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කළ යෝජනාවේ මේ බව සඳහන් වේ.
ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව, ශ්‍රී ලංකා රක්ෂණ නියාමන කොමිෂන් සභාව, ශ්‍රී ලංකා සුරැකුම් පත් හා විනිමය කොමිෂන් සභාව, පරිසර අධිකාරිය, සමාගම් රෙජිස්ටාර්, පාරිභෝගික අධිකාරිය, ඖෂධ අධිකාරිය, විශ්වවිද්‍යාල කොමිෂන් සභාව, මහජන උපයෝගිතා කොමිෂන් සභාව හා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාව එම ආයතන වශයෙන් සඳහන් කර ඇති අතර එය තවදුරටත් පැහැදිලි කර ඇත්තේ මේ ආකාරයටය.
”මෙයට අමතර තවත් නියාමන ආයතන පවතින අතර මෙම ආයතන නියාමන ක්‍රියාවලිය තුළ, ඒකාධිකාරි ආයතනවලට තරඟකාරි පරිසරයක් ඇතිකර, පාරිභෝගිකයන්ට තරඟකාරි මිල හා ඉහළ ප්‍රමිතියකින් යුත් සේවා සැපයීමට අවශ්‍ය පියවර ගැනීම වෙනුවට, එම සේවා සපයන ආයතන කලමනාකරණය හා පාලනය කිරීමේ තැන දක්වා සිය ක්‍රියාවලිය පුළුල් කර තිබීම ආර්ථික හා සමාජ සංවර්ධනයට ඉමහත් බාධාවක් වී ඇත. තවද මහජන උපයෝගිතා කොමිසම විදුලිය, ජලය, අපද්‍රව්‍ය කළමනාකරණය, ඛනිජ තෙල් වැනි සේවා නියාමනයන්ද ඇතුලත්වන පුළුල් රාජ්‍ය හා පෞද්ගලික තරඟකාරිත්වය තුළ ආයෝජන, මහජන සුභසාධනය හා ගුණාත්මකභාවය වැඩිවන අයුරින් කටයුතු කළ යුතු වූවත් මෑතකාලීන අත්දැකීම් තුළ ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුවේ සිට මහජන උපයෝගිතා කොමිසම දක්වාම අමිහිරි අත්දැකීම් වාර්තාකර ඇත.”
එහි වැඩිදුරටත් පැහැදිලි කර ඇත්තේ රජයට විකල්ප දෙකක් ඇති බවත් ඉන් එකක් වන්නේ නියාමන ආයතන නොවෙනස් කර, එමඟින් ආර්ථික වර්ධනය හා සමාජ ස්ථායිභාවය අනතුරේ තබා ගනිමින් එම ආයතන එසේම පවත්වාගෙන යෑමට ඉඩදීම බවයි. අනෙක් විකල්පය වන්නේ අයවැය මඟින් යෝජනා කර ඇති පරිදි හා ජනාධිපතිවරයා ලබාදී ඇති උපදෙස් පරිදි උගත් පාඩම් සැලකිල්ලට ගෙන එම ආයතන සතු බලය ආයතන කිහිපයක් තුළින් විමසා බැලෙන පරිදි ප්‍රතිපත්ති සකස්කළ යුතු බවයි.■
‘පැණි’ බේරෙන අවුරුද්දක් ගතවිය!
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ පාලන කාලය ආරම්භයෙන් පසු එළැඹෙන දෙවැනි කැලැන්ඩර වර්ෂයේ ආරම්භය අදින් (2021 ජනවාරි 01) පටන්ගැනේ. ඔහුගේ පදවිප්‍රාප්තියෙන් පසු පළමු කැලැන්ඩර වර්ෂය ආරම්භයේදී, එනම් 2020 ජනවාරි 01 වැනිදා වන විට මේ රට තිබුණේ අලුත් ප්‍රාර්ථනා පිරුණු තැනක් වශයෙනි. ඒ වන විට ඔහු බලයට පත්වී මාස එකහමාරක් ගතව තිබුණි. එදා හෝ ඊට ආසන්න දිනවල අපේ රූපවාහිනී නාලිකා සහ මුද්‍රිත මාධ්‍ය ඇතුළු සියලු සන්නිවේදන මාර්ගවල පෙනී සිටි ජ්‍යොතිෂඥයන් කී කතා තව තවත් රටේ අපේක්ෂා දල්වනසුලු විය. කොටින්ම, 2020 වර්ෂය, පශ්චාත්-නිදහස් සමස්ත ඉතිහාසය තිස්සේ මේ රට අත්දැක නොතිබුණු තරමේ සෞභාග්‍යමත්, නීතිගරුක, විනයගත, දූෂණයෙන් තොර, කාර්යක්ෂම, සපුරා අලුත් සමාජයක් බිහි කරවන හෝ එවැනි සමාජයකට අඩිතාලම වැටෙන වර්ෂයක් වශයෙන් එකහෙලා අපේක්ෂා කෙරුණි. ඔහු බලයට පත්කිරීම සඳහා ඡන්දය පාවිච්චි කළ 69 ලක්ෂය පමණක් නොව, ඔහුට ඡන්දය පාවිච්චි නොකළ ඇතැම් සමාජ කොටස් පවා අපේක්ෂා කෙළේ එක්තරා ආකාරයක ප්‍රාතිහාර්යයකි.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ බලයට පත්වන 2019 නොවැම්බරය වන විට රාජ්‍ය පාලනය අරභයා මිථ්‍යාවන් තුනක් රටේ බහුතරය විසින් හිසින් ගෙන තිබුණි. ඒවා නම්:
1. යුද්ධය ජයගත් ආකාරයටම සමාජ ප්‍රශ්නත් විසඳිය හැකි බවට වන විශ්වාසය
2. ආර්ථිකය සංවර්ධනය කිරීම යනු නගර සෝබනය වැනි දෙයක්ය යන විශ්වාසය
3. නිදහසින් පසු ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමය තුළ තිබූ සකල රෝග නිවාරණය කළ හැක්කේ, දැඩි මතධාරී තනි පුද්ගලයෙකු අතට බලය පැවරීමෙන්ය යන විශ්වාසය.
69 ලක්ෂය සමන්විත වුණේ මේ පිරිසගෙනි.
ඒ පිරිසේ විශ්වාසයන් අතරින් පළමු දෙක සහමුලින්ම අතාර්කික ය. අවිද්‍යාත්මක ය. තුන්වැන්න, ඇතැම් කොන්දේසි යටතේ ඇතැම් රටවල ඇතැම් විටෙක සාර්ථක විය හැකිය.
ඉහත කී විශ්වාසයන් ඒ 69 ලක්ෂය විසින් එසේ හිසින් ගනිද්දී, රාජපක්ෂවරුන් කෙළේ ඒ ජනතාව තමන්ට රිසි සේ පාවිච්චියට ගත හැකි යැයි හිසින් ගැනීමයි. ගත වූ කාලය තුළ රාජපක්ෂවරුන් කළ ලොකුම වැරැද්ද එයයි. රාජපක්ෂවරුන් එවැනි මතයක් හිසින් ගැනීම වරදක් වන්නේ ඇයි? ඔවුන්ගේ 69 ලක්ෂය තුළ රාජපක්ෂවාදී නොවන විශාල සුළුතරයක්ද සිටි බැවිනි. ඒ කවුරුන්ද යන්න වටහාගැනීම සඳහා රාජපක්ෂවාදීන් යනු කවුරුන්දැයි මුලින් වටහාගැනීම අවශ්‍ය කෙරේ.
රාජපක්ෂවාදීන් යනුවෙන් මා අදහස් කරන්නේ මෙයයි:
1 ලංකාව එක ජාතියකට පමණක් අයත් රටක් වශයෙන් ගන්නා,
2. ඒ රටේ එකී අයිතිය ආරක්ෂා කර දිය හැක්කේ රාජපක්ෂවරුන්ට පමණකැයි ගන්නා,
3. ඒ වෙනුවෙන් ඕනෑම දෙයක් කිරීමට, එනම් දූෂණය සහ හොරකම පවා ඉවසීමටත්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පවා කැප කිරීමට සහ පරිත්‍යාග කිරීමටත් සමාජයක් වශයෙන් තමන් සූදානම් විය යුතු යැයි ගන්නා පිරිසකි.
රාජපක්ෂවාදියෙකු යනු මේ කාරණා තුනම එක විට විශ්වාස කරන පුද්ගලයෙකි. එයින් පළමු කාරණය පමණක් විශ්වාස කරන කෙනා අනිවාර්යයෙන් රාජපක්ෂවාදියෙකු වන්නේ නැත. එවැනි පුද්ගලයන්, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය, එක්සත් ජාතික පක්ෂය සහ සමගි ජන බලවේගය තුළ පමණක් නොව, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ තුළ පවා සිටිය හැකිය. ඒ නිසා, සැබෑ රාජපක්ෂවාදියා වැඩියත්ම නිර්ණය වන්නේ, දෙවැනි සහ තුන්වැනි කොන්දේසිවලිනි. එහෙත් 69 ලක්ෂය තුළ සිටි රාජපක්ෂවාදී-නොවන පිරිස, අනිත් විශ්වාසයන් කෙසේ වෙතත්, ඉහත කී තුන්වැනි විශ්වාසය නොදැරූ පිරිසකි. අද පිපිරෙමින් සිටින්නේ වැඩියත්ම ඒ පිරිසයි.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යනු අමුතුවෙන් අසාර්ථක නායකයෙකු නොවේ. ඔහු විසින් දෙන ලද පොරොන්දු සහ රට තුළ ඇති කරන ලද අපේක්ෂා වෙන නායකයෙකු අතින් සිද්ධ වූවත් ඇති වනු ඇත්තේ මේ අසාර්ථකත්වයමයි. ඔබේ සාර්ථකත්වය/අසාර්ථකත්වය තීන්දු වන්නේ, ඔබ දෙන පොරොන්දු සහ ඔබ ඇති කරන අපේක්ෂා, පවතින තත්වයන් තුළ කොපමණ දුරට ප්‍රායෝගික වන්නේද යන්න මතයි. එහිදී නායකයා තරමටම, අනුගාමිකයෝද නායකයාගේ අසාර්ථකත්වයට කෙළින්ම බලපාති. එහෙත් අවසානයේ සමස්ත ගිණුම බැර වන්නේ නායකයාගේ නාමයෙනි.
උදාහරණයක් වශයෙන්, ශුද්ධ සිංහල ජනවරමක් තමන්ට ලැබුණු බව බලයට පත්වූ සැණින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියන විට ශුද්ධ සිංහල ආණ්ඩුවක් පිළිබඳ බලාපොරොත්තු අනුගාමිකයෝ ඇති කරගත්හ. එහෙත්, ජනතා ඡන්දයක්වත් නැති මුස්ලිම් ජාතික අලි සබ්රි වැදගත්ම කැබිනට් ඇමති ධුරයකට පත්කරගන්නා විට සහ 20 වැනි සංශෝධනය සම්මත කරගැනීම සඳහා ප්‍රධාන මුස්ලිම් පක්ෂ දෙකක සාමාජිකයන් පිරිසකගේ ඡන්දය පාර්ලිමේන්තුවේදී ලබාගන්නා විට, ශුද්ධ සිංහලයෝ කුපිත වූහ. ඊළඟට ඒ සිංහලයන්ගේ සිතැඟියාව පරිදි මුස්ලිම් ජාතික කෝවිඞ් මළසිරුරු ආදාහනය කිරීමට රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව තීරණය කරන විට අලි සබි්‍රටත්, අර කියන මුස්ලිම් පක්ෂ දෙකේ සාමාජිකයන්ටත් ඔවුන්ගේ සමාජයට මුහුණදිය නොහැකි තත්වයක් උදා විය. මෙය, නායකයා සහ අනුගාමිකයා එකිනෙකා මත යැපෙමින් ඇති කරගත් සාමූහික පරස්පරයකි. නොකෙරෙන වෙදකමකට ඉදිරිපත් වන වෙදා මෙන්ම, කෝඳුරු තෙල් හත්පට්ටයක් හොයන ලෙඩාද එකිනෙකාගෙන් වෙනස් වන්නේ, පළමුවැන්නා කපටියෙකු වීමත් දෙවැන්නා මෝඩයෙකු වීමත් යන කාරණයෙන් පමණි.
වැඩිම ජනප්‍රියත්වයක් සහ අලුත්ම වෙනසක් අපේක්ෂාවෙන් පත්කරගත් ආණ්ඩුවක් කෙටිම කාලයකින් වැඩිම ජනතා අප්‍රසාදයට පත්වීමෙන් වර්තමාන ආණ්ඩුව මේ වන විට වාර්තාවක් තබා තිබේ. ගත වූ අවුරුද්ද තුළ ආණ්ඩුව විසින් ගත් යම් තීරණයක් රටේ අප්‍රසාදයට සහ සිනාවට ලක් නොවී ගත වූ කිසි මාසයක් නොවුණි.
ආණ්ඩුවේ අසාර්ථකත්වය කෙරෙහි, ආණ්ඩුවේ පාලනයට යටත් නැති, ලෝකයාවම බිළිගනිමින් සිටින කෝවිඞ් වසංගතයත් බලපෑ බව අප පිළිගත යුතුය. ඒ බර ආණ්ඩුව පිට පැටවිය යුතු නැත. එහෙත්, කෝවිඞ් දෙවැනි රැල්ලක් රටට ඇතුළු වීමට ඉඩ හැරීමත්, එම රැල්ල පාලනය කරගැනීමේදී දැක්වූ අසමත්භාවය සහ හාස්‍යාකාරභාවයත්, හුදෙක් කෝවිඞ් වසංගතයට බැර කළ හැකි කාරණා නොවේ. එහිදී ආණ්ඩුවකට ඉතා පහසුවෙන් නොකර හැරිය හැකිව තිබූ දේවල් තිබුණි. කෝවිඞ් වසංගතයට ප්‍රතිකර්මයක් වශයෙන්, හොර වෙදෙකුගේ උපදෙස් මත, ගඟට වතුර කළයක් අතහැරීම සඳහා සෞඛ්‍ය ඇමතිනිය සහභාගී වීම වැළැක්විය හැකිව තිබුණි. තවත් හොර වෙදෙකුගේ ‘පැණියක්’ පානය කොට උත්කර්ෂයට නැංවීම සඳහා සෞඛ්‍ය ඇමතිනිය සහ කතානායකවරයා සහභාගී වීම වැළැක්විය හැකිව තිබුණි. ‘වියත් මග’ යනු මෙතරම් පුස්සක් බව ඒ වන තෙක් රට්ටු දැන සිටියේ නැත.
කෝවිඞ් පළමු රැල්ල අවසන් වන විට ලංකාවේ කෝවිඞ් මරණ සංඛ්‍යාව 11 කට සීමා වී තිබුණි. දෙවැනි රැල්ලක් ආවේ බ්‍රැන්ඩික්ස් නමැති ආයතනයේ ව්‍යාපාරිකයාට පහසුකම් සැපයීමට යාමෙනි. මේ දෙවැනි රැල්ල ආරම්භ වීමත් සමග, ගත වූ මාස තුනක කාලය තුළ, මරණ සංඛ්‍යාව 11 සිට 199 දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත. රෝගීන් සංඛ්‍යාව, 3300 සිට 42,700 ඉක්මවා ගොස් ඇත. එසේ තිබියදී, මීට දින තුනකට කලින්, යුක්රේනයෙන් සංචාරකයන් පිරිසක් උත්සවශ්‍රීයෙන් ලංකාවට ගෙන එන ලදි. මේ වන විට ඒ පිරිසෙන් 6 දෙනෙකුට කොරෝනා වැලඳී ඇති බව සොයාගෙන තිබේ. මෙය නම්, ‘තුන්කල් දකින’ නායකත්වයකින් අපේක්ෂා කළ හැක්කක් නොවේ.
විනයගත රාජ්‍ය පාලනයක් යනු ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සමග ඈඳී තිබූ තවත් සන්නාමයකි. විනය යන්න තුළ අන්තර්ගත අවසාන ලෞකික තර්කණය වන්නේ නීතියයි. එහෙත් ඔහු බලයට පත්වූ වහාම, දරුවන් තුන් දෙනෙකු ඇතුළු අට දෙනෙකු ඝාතනය කොට එල්ලුම්ගසට නියමව සිටි පුද්ගලයෙකුට ජනාධිපති සමාව දුන්නේය. එම පුද්ගලයා හමුදා නිලධාරියෙකි. අදාළ ඝාතන සිද්ධකොට තිබුණේ හමුදා රාජකාරියේ යෙදී සිටියදී ය. ඉතිං, හමුදා විනය අතින් ගත්තත්, රටේ නීතිය අතින් ගත්තත් වැරදිකාරයෙකු විය යුතු පුද්ගලයෙකුට සමාව දීමෙන් පෙන්නුම් කෙරුණේ විනයගත රටක් කෙසේ නම් ගොඩනැඟ්විද යන පැනයයි. එපමණක් නොවේ, තවත් මිනීමැරුමක් සම්බන්ධයෙන් එල්ලුම්ගහට නියම වී සිටින අපරාධකරුවෙකු පාර්ලිමේන්තුවට ගෙන්වා ගත්තේය. එම පුද්ගලයා මහජන ඡන්දයෙන් තේරී පත්ව සිටියත්, ඉතා පහසුවෙන් ඔහුගේ මන්ත්‍රී අසුන වැළැක්වීමට, ‘විනයගත’ නායකයෙකුට හැකියාව තිබිය යුතුය. ‘එක රටක්, එක නීතියක්’ යන්න අර්ථවත් විය හැකිව තිබුණේ එවිටයි.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ඊළඟ කීර්තිමත් සන්නාමය වුණේ ‘දූෂණයෙන් තොර රටකි.’ මේ පිළිබඳ අලුත්ම හෙලිදරව්ව පසුගිය දා අනුර කුමාර දිසානායක විසින් කරන ලදි. කතාව මෙසේ ය: පසුගිය දෙසැම්බර් 13 වැනිදා මෙරටට ආනයනය කෙරෙන පොල්තෙල් කිලෝවක් සඳහා වන බද්ද වුණේ රුපියල් 125 කි. එදා මධ්‍යම රාත්‍රියේ නිකුත් කළ ගැසට් පත්‍රයකින් මේ බද්ද රුපියල් 25 කින් අඩු කරන ලදි. දෙසැම්බර් 14 වැනිදා පොල්තෙල් මෙටි්‍රක් ටොන් 7000 ක් රැගත් නෞකාවක් කොළඹ වරායේ තිබුණි. මේ තෙල් තොගය, අලුත් තීරුබද්ද හෙවත් රුපියල් 100 ගණනේ බා ගැනුණි. ඉන්පසු එදාම මධ්‍යම රාත්‍රියේ තවත් ගැසට් පත්‍රයක් නිකුත් විය. ඒ මගින් තෙල් කිලෝවක ආනයන තීරුබද්ද යළිත් රුපියල් 125 දක්වා වැඩි කෙරුණි. මේ තෙල් ආනයනය කර තිබුණේ විල්මා නමැති සමාගමකි. මේ ගැසට් පත්‍ර දෙක අතර ගත වූ පැය කිහිපයේදී රුපියල් මිලියන 175 ක අමතර ලාභයක් එකී ආයතනයට රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් ලබා දී තිබේ. එනම්, රටට හෙවත් ජනතාවට රුපියල් මිලියන 175 ක් හිතාමතා අහිමි කොට තිබේ. මෙය, ගත වූ වසරේ දූෂණ ක්‍රියාවලියේ එක් තනි සිද්ධියක් පමණි. මෙවැනි සිද්ධි ගණනාවක් මේ කාලය තුළ වාර්තා වී ඇත.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ තවත් සන්නාමයක් වශයෙන් පැවතියේ, කාර්යක්ෂම ආර්ථික කළමනාකරණයයි. මේ ලිපියේ ඉඩ සීමාව නිසා, කරුණක් දෙකක් පමණක් දැක්වීමට සිදුව ඇත. මේ ආණ්ඩුව වැඩ පටන්ගත්තේම රාජ්‍ය බදු ආදායම අතහැර දැමීමෙනි. එය සිදුවුණේද, අර විල්මා ආයතනයට තීරුබදු සහනය ලබා දුන් ආකාරයට බොහෝදුරට සමානවයි. එනම්, ව්‍යාපාරිකයාට දෙන බදු සහනය, පාරිභෝගිකයාට සහනයක් නොවන ආකාරයෙනි. ව්‍යාපාරිකයන්ට බදු සහන ලබාදීම, විශේෂයෙන් මෙවැනි වසංගත කාලයක, වරදක් නොවේ. එහෙත් එය සැපයිය යුත්තේ පාරිභෝගිකයාටත් ඒ සහනයෙන් කොටසක් කාන්දු වන ආකාරයෙනි. එවැනි තත්වයක් මේ කියන බදු සහන පසුපස දක්නට නොලැබේ. මේ නිසා අදින් ලබන වසරේ අයවැය හිඟය සියයට 8.9 ක් බව අයවැය කතාවෙන් කියැවුණි. මෙවර අයවැය, වැරදි සංඛ්‍යා ලේඛන මත පදනම්ව ඇති බව මේ වනවිටත් ආර්ථික විද්‍යාඥයන් පෙන්වා දී ඇති නිසා, ඒ කියන හිඟය ඊට වඩා බෙහෙවින් වැඩි විය හැකිය.
මේ කරුණු සම්බන්ධයෙන් ලංකාවේ වැසියන්ට බොරු කළත් ලෝකයාට බොරු කිරීම දුෂ්කර ය. රටක මූල්‍ය හැකියාව පිළිබඳ ඇස්තමේන්තු ඉදිරිපත් කරන ලෝක ආයතන තුනක් තිබේ. ඒ ඇස්තමේන්තු ඉදිරිපත් කෙරෙන්නේ ණය සපයන්නන්ට අත්වැලක් වශයෙනි. උදාහරණයක් වශයෙන්, ‘ඒ’ නමැති රට ‘බී’ නමැති රටෙන් ණයක් ඉල්ලා සිටින අවස්ථාවක, ‘ඒ’ නමැති රටේ පැටිකිරිය මේ ඇස්තමේන්තුව හරහා ‘බී’ නමැති රටට දැනගත හැකිය. ඒ අනුව, ‘ඒ’ නමැති රට ඉල්ලා සිටින ණය මුදල දෙන්නේද, දෙන්නේ නම් ඒ කුමන පොලී අනුපාතිකයකටද යන්න ණය සපයන්නා තීරණය කරන්නේ එකී ඇස්තමේන්තුව හරහා ය. පසුගිය මාසයේ ඉහත කී ආයතන තුනම, ලංකාවේ ජාත්‍යන්තර රේට්ටුව පහළම මට්ටමට දැම්මේය. එය මීට කලින් කිසි අවස්ථාවක ලංකාව වැටී නැති අපහාසාත්මක තත්වයකි. තවත් විදිහකින් කිවහොත්, ලංකාව යනු, ‘ණයට දීමෙන්, ණයත් මිතුරාත් දෙන්නාම නැති වන ස්ථානයක්’ වශයෙන් ජාත්‍යන්තරය විසින් අපව හඳුන්වනු ලැබූ බව ය. එපමණක් නොව. අපේ ලංකා බැංකුවෙන් සහ මහජන බැංකුවෙන් නිකුත් කෙරෙන ණයවර ලිපි ජාත්‍යන්තර ආයතන මගින් ප්‍රතික්ෂේප කෙරෙණු බව පසුගිය දා මාධ්‍ය වාර්තා කෙළේය. එයද මීට පෙර කිසි දවසක් අත්දැක නැති තත්වයකි. (ණයවර ලිපියක් යනු, මෙරටට භාණ්ඩයක් ආනයනය කරන කෙනෙකුගේ මූල්‍ය හැකියාව ගැන තමන් ඇප වන බවට මෙරට පිළිගත් මූල්‍ය ආයතනයක් (බැංකුවක්) මගින් විදේශික අපනයනකරුවෙකු වෙත නිකුත් කරන ලිපියකි).
බඩු මිල ගැන කිසිවක් නොකියමි. පොල් ගෙඩියේ වට ප්‍රමාණය කෝදුවකින් මැන බලා මිල තීන්දු කිරීමේ ගැසට් පත්‍රයක් නිකුත් වූ බව පමණක් මතක් කරමි. බඩු මිල පාලනය කිරීමේ හැකියාවක් තමාට නැති බව බන්දුල ගුණවර්ධන ඊයේ පෙරේදා කී බවත්, අද සිටින්නේ එදා සිටි (ආර්ථික ඝාතක?) පී. බී. ජයසුන්දර නොව, වෙනස් වූ පී. බී. ජයසුන්දර කෙනෙකු බව විමල් වීරවංශ කියා ඇති බවත් පමණක් මතක් කරමි.■
ආචාරශීලී කොල්ලා පර්ස් එකට විද්දා – මොහාන් රාජ් මඩවල
මොහාන් පොතක් ලියලා ඉවරවෙලා ලෝකෙ වටේ සංචාරයක් යන කෙනෙක්. සංචාරයට හිත ගියේ කොහොමද?
ඒකත් එක්තරා ආශාවක් තමයි. මම ආසයි විවිධත්වය දකින්න. හැම තිස්සේම දකින මිනිසුන්ට වඩා වෙනත් මිනිසුන්, සංස්කෘතීන් දකින්න ආසයි. ස්වභාවධර්මය දකින්න, වෙනස අත්විඳින්න ආසයි. මම ලංකාව වටේ බලන්න වටින හැම තැනටම වගේ ගිහින් තියෙනවා. රටවල් තිහකට විතර ගිහින් තියෙනවා. අපේ ජීවිතෙත් නිස්සාරයි. ඉතිරිවෙන දේකුත් නෑ. සල්ලි හම්බකරලා ඉතිරි කරලා මැරුණොත් මොකටද? අපි ඊළඟ පරම්පරාවට දීලා යන එකනේ කරන්නේ. ඊළඟ පරම්පරාවට දැනුමයි කුසලතාවයි දුන්නාම ඇති. දේපල ගොඩගහන්න ඕනෑ නෑ. මම හම්බකරන්නේ මගේ පැවැත්ම සඳහා පමණයි. මගේ ප්‍රකාශන ආයතනය පුළුල් කරලා, ලොකු ප්‍රකාශන ආයතනයක් කරගන්න ඉඩක් තියෙනවා. ඒත් හිතාමතාම ඒකට උත්සාහ කරන්නෙ නෑ. අතිවිශාල මුදලක් එකතු කරන්න මට ඕන්නෑ. මෙතැනින් එහා ව්‍යාපාරයක් හදනකොට මට ඒක වෙනුවෙන් කැපවෙන්න වෙනවා. ඒවා කළොත් ජීවිතේ බොහෝ දේ මඟහැරෙනවා.
ඔබ ලොකු රැකියා අත්හැරියා…
අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ අතිශය කාර්යබහුල මනුස්සයෙක් වෙලා හිටියා. මාධ්‍ය ආයතනවල දවසට පැය දාහතර පහළොව වැඩකරලා තියෙනවා. නිවේදකයෙක්, පරිපාලකවරයෙක් විදියට හිටියා. හිරු එෆ්එම් එකේ ප්‍රචාරක අංශයේ හිටියා. ශ්‍රී එෆ්එම් එකේ ප්‍රධානියා වෙලා හිටියා. වගකීම් එක්ක අතිශය කාර්යබහුලයි. එක්තරා මොහොතක මං හිටපු පීඩනය පිපිරුවා. නිමල් ලක්ෂපතිආරච්චි මැරුණානේ. ඔහු සිරස ගොඩ දාලා, හිරු ටීවී එකටත් සැලසුමක් හැදුවා. එච්චර වැඩක් කළ මනුස්සයාට අන්තිමට මොකක්ද ලැබුණු වැදගත්කම? ඔහු කළ විප්ලවයේ තරමට හඳුනාගැනීමක් නෑ. ඔහුට එහෙම නම්, මම කළ දේවල්වලට ලැබෙන්නේ මොකක්ද? විද්‍යුත් මාධ්‍ය කරන්නේ නිර්මාණශීලී අයගේ සාරය සූරාගෙන පෝෂණය වෙලා, හපයක් වගේ මිනිහා එළියට දාන එක. මම අහම්බෙන් ලියන්න පටන්ගත්තා. එතකොට මට නමක් හැදේවි කියලා හිතුවේ නෑ. යම් මාකට් එකක් හැදුණ නිසා ගියා.
ඇවිදින පුරුද්ද මුලින්ම ආවේ කොහොමද?
ඔන්න අනූගණන්වල මැද විතර උසස්පෙළ ඉවරවෙලා විශ්වවිද්‍යාලයට යනකොට වගේ. එතකොට කොළඹ නවතින්න තැනක්වත් නෑ. ආදායමකුත් නෑ. තාත්තාට වියදම් කරන්නත් බෑ. උසස්පෙළ කාලෙ තැනක නැවතිලා හිටියාට, හරියට සල්ලි ගෙවාගන්න බැරිව එතැනින් එළියට විසිවුණා. ඒ කාලෙ අශෝක කාරියවසම්, දිලිප් කුලතුංග වගේ කවි ලියන යාළුවන් හිටියා. කවි ලියපු අයත් එක්ක මට සම්බන්ධතා තිබුණා. හරි රස්තියාදුව. සංචාරයට පසුබිම් වුණේ ඒ රස්තියාදු පුරුද්ද. නවතින්න තැනක් නැති නිසා මම එක එක දවසට එක එක තැන්වල. දවසක් දෙකක් මහින්ද කුමාර දලුපොතගේ තැන. ඔහු ජයවර්ධනපුර විශ්විද්‍යාලයේ. හැමදාම එතැන ඉන්න බෑනේ. ඊළඟ දවසේ නවරත්න ගමගේ හෙවත් නවාගේ ගෙදර. අනුන්ගේ බෝඩිම්වලට හැමදාම යන්න බැරි නිසා මාසෙකට දවස් කිහිපයක් ගෝල්ෆේස් එකේ, කොටුව ඉස්ටේසම ඉස්සරහා බස්ටෑන්ඞ් එකේ.
ඔන්න දවසක් අශෝක කාරියවසම්, දිලිප් සහ මම මුණැහිලා යන්න තැනක් හොයනවා. තුන්දෙනාගේම අතේ රුපියල් 50ක් විතර තිබුණා. යන්න තැනක් නැතිව ඉස්ටේසමට ගියා. එතකොට බදුල්ල රෑ තැපැල් දුම්රිය ස්ටාට් කරලා. අපි ටිකට් ගත්තෙත් නැතුව ගොඩවුණා. ඊට පස්සේ කොහෙද යන්නෙ කියලා කතාවුණා. ‘තුමුල නමුණුකුළ ගිරිහිස’ සිංදුව ලීව සුදත් ගාමිණී බණ්ඩාර බදුල්ලේ හාලිඇල ගුරුවරයෙක්. එහේ යන්න කතාවුණා. ගම්පහින් ටිකට් ගත්තා. කෝල් කරන්න ෆෝන් ඇත්තෙත් නෑනේ. හාලිඇල ඉස්ටේසමෙන් බැහැලා, හොයාගෙන ගියාමයි ඔහු මුණගැහුණේ.
සංචාරය පටන්ගත්තේ ඒ විදියට…
ඔව්, අතේ සල්ලිත් නෑ. වතාවක් වාහනයක්වත් නැතිව පයින්ම ලෝකාන්තෙට නැග්ගා. කැම්පස් කාලෙ හැම තැනම ගියා. නිතර පේරාදෙණිය කැම්පස් එකට ගිහින් එක එක හොස්ටල්වල නැවතුණා. මාධ්‍යවල හිටපු කාලෙත් සමහර තැන්වල ඇවිද්දා. ශ්‍රී එෆ්එම් පටන්ගත්තේ මම. ඒක සම්පූර්ණ වෙළඳ අවශ්‍යතා මත පටන්ගත් එකක්. අපි මිනිසුන් අතරට යන්න ක්‍රම හෙව්වා. ඒ වෙනුවෙන් ලංකාවේ පළවැනි වතාවට මාධ්‍ය ආයතනයක් ඇතුළේ සමීක්ෂණ අංශයක් පටන්ගත්තා. එක් එක් ප්‍රදේශවල මිනිසුන් රූපවාහිනියකින් හා ගුවන් විදුලියකින් බලාපොරොත්තු වූ දේවල් මොනවාද කියා අපි හෙව්වා. ඒකේ වැඩ වෙනුවෙන් මම ගොඩක් පැතිවලට ගියා. සමහර ගම්වලට ගිහින් මිනිසුන් එක්ක දවස් ගණන් ගතකළා. මිනිසුන් එක්ක ජීවත්වුණා. එයාලා එක්ක කෑවා බීවා. ඒ ඇවිදීම වෙනුවෙන් මට ගෙවීමක් සහ පහසුකම් ලැබුණා. ඒ කාලෙ මම ආසාවෙන් වැඬේ කළා.
ලංකාවෙන් එළියටත් යන්න පටන්ගත්තා..
ලංකාව ඇතුළේ මම ආසම තැන් ගොඩක් තියෙනවා. තලෙයිමන්නාරම, කල්පිටිය, පුත්තලම, බත්තලංගුණ්ඩුව, කයිට්ස්, කෝකිලායි වගේ නොයෙක් තැන්වල ගියා. ඒවා ගැන කතා කරනවා නම්, දවස් ගණන් කතා කරන්න පුළුවන්. ඕනෑ කෙනෙකුට ලංකාවේ ඇවිදින්න හරි ලස්සන තැන් තියෙනවා. ලංකාවේ ඇවිදලා ඉවරවෙනකොට ලෝකෙ වටේ යන්න මට ලොකු ආසාවක් තිබුණා. යුරෝපයේ හැම රටකටම වගේ. ජපානය, චීනය, ඕස්ටේ්‍රලියාව, ඇමෙරිකාව, කැනඩාව, ඉන්දියාව ආදි නොයෙක් රටවල ඇවිද්දා. මම ගිය රටකට ආපහු යනවාටත් වඩා අලුත් රටක් බලන්න ආසයි. විවිධාකාර සංස්කෘතීන්, විවිධාකාර මිනිසුන් මුණගැහෙන්න ආසයි. ලංකාවේ විවිධ ප්‍රදේශවලත්, විවිධ රටවලත් කන කෑම වර්ග විඳින්න මම මාර ආසයි. විවිධ රසයන් තමයි විවිධ තැන්වල තියෙන්නේ.
ගමන් බිමන් සැලසුම් කළේ කොහොමද?
බොහෝ අය යන්නේ පැකේජ් අරගෙන යන සංචාර. මම ඒකට ආස නැහැ. ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් හොයාගෙන මම තනියම යනවා. වතාවක් මම පවුලේ අය එක්ක ඉන්දියාවේ ලොකු චාරිකාවක් ගියා. මගේ බිරිඳත් මේ ඇවිදිල්ලට සෙට්. කොළඹ ඉඳන් දිල්ලියට. දිල්ලියේ ඉඳන් කෝච්චියෙන් අග්‍රාවලට ගියා. ටජ්මහල් තියෙන්නේ එහේ. වරණාසි හෙවත් බරණැසට ගියා. කුසිනාරා ගියා. හැමතැනම ගියේ කෝච්චියේ. ඊට පස්සේ නේපාලයට ගියා. ලුම්බිණියටත්, ඉන්පස්සේ පොකාරා කියන නේපාලයේ හිමාලයේ අන්තිමට තියෙන ගමට ගියා. එතැනින් පොඞ්ඩක් ගියාම එවරස්ට් පේනවා. ඒත්, අපි ගිය කාලයේ මීදුම නිසා පෙනුණේ නෑ. දුකයි ඉතින්. වැඬේ අතෑරලා ආපහු කත්මන්ඩු ආවා. එතැනින් දිල්ලි එන්න ගුවන් යානයට නැග්ගා. යානය ඉහළ නගිනකොට මෙන්න බොලේ එවරස්ට් පේනවා. හරිම පැහැදිලියි. ෆොටෝසුත් තවම තියෙනවා. කිසිම පැකේජ් එකක් නැතිවයි ඔය අත්දැකීම් ලැබුවේ.
නොදන්න තැනක, අමාරුවේ වැටුණොත්…
වතාවක් ප්‍රංශයෙ ඉඳන් කෝච්චියෙන් මම ස්පාඤ්ඤයට ගියා. බාසිලෝනා නගරයේ හෝටලයක් බුක් කරලා හිටියා. මම බැහැපු තැන ඉඳන් හෝටලයට යන හැටි දැනගෙන හිටියේ නෑ. එක ආචාරශීලී කොල්ලෙක් මගේ ටිකට් එක බලාගෙන හෝටලයට එක්කාගෙන ගියා. හෝටලය ළඟට ආවාම ආචාරශීලී කොල්ලා සිප වැළඳගෙන සමුගත්තා. එයාලාගේ තියෙනවා අතට වෙලාගෙන, කකුලට කකුල වෙලාගෙන සමුගන්න ක්‍රමයක්. ඕකත් කළා. වැළඳගත්තා. ඊට පස්සේ හෝටලය ඇතුළට ගියා. ඇතුළෙ ඉඳන් කලිසම බලනකොට පර්ස් එක නෑ. ආචාරශීලී කොල්ලා පර්ස් එකට විදලා. නන්නාඳුනන තැනක, කිසිම සරණක් නැතිව හිර වුණා. අයිඩෙන්ටිටිය, ක්‍රෙඩිට් කාඞ් වගේ ඔක්කොම මඟෑරුණා. හොඳ වෙලාවට පාස්පෝට් එක වෙනම තිබුණා. දවස් තුනකින් නැවත යන ටිකට් එක වෙනම තැනක තිබුණා. සාක්කුවේ යුරෝ 50ක් විතර තිබුණා. ඒත් දවස් තුනක් තිස්සේ අස්සවල්වල ගිහින් හැකි තරම් ලාභෙට තියෙන පාන් වගේ ඒවා කකා හිටියේ. ඒත්, ගමන අත්හරින්නත් බැරි නිසා බාසිලෝනා නගරය ඇතුළේ පයින් ඇවිද්දා. පිකාසෝගේ ගෙයක් බාසිලෝනාවල තිබුණා. මම සල්ලිත් නැතිව, හොයාගෙන ගිහින් ඒක බැලුවා. සමහරවිට නොදන්න තැනකට යෑම අවදානමක් තමයි. ඒත් ඒ අවදානමත් රසයක්.
හැම අත්දැකීමක්ම විනෝදබර සැහැල්ලු ඒවා නෙවෙයි…
අවුෂ්විට්ස් නාසි කඳවුර තමයි මා ගිය හිත කිලිපොළන ගමන. ගාමිණී වියන්ගොඩත් එහේ ගැන කියා තිබුණා මතකයි. යුද්ධය, ජාතිවාදය, ඒකාධිපතිවාදය මොන තරම් කුරිරුද කියන එක දකින්න ලැබෙනවා එතැනදී. මනුෂ්‍යත්වයට කොච්චර පහළට වැටෙන්න පුළුවන්ද කියන එක පෙනුණා. ඇතුල්වෙද්දීම මිනී ගඳ ඇටකටුවලටම දැනෙනවා.
සමහර තැන් වෙනත් ග්‍රහලෝක වගේ ඇති…
අයිස්ලන්තය එහෙම තැනක්. ලෝකයේ උතුරු කෙළවරේ ඉහළින්ම තියෙන රටක්. පෘථිවියේ පිහිටීම අනුව එහේට ඉර පායන්නේ පාන්දර හතරට විතර වගේ. ඉර බහින්නේ රෑ දහයට, එකොළහට. දීර්ඝ දවල් කාලයක් තියෙනවා. ශීත කාලයේදී රාත්‍රිය දිගයි. අයිස්ලන්තයේ ග්ලැසියර් තියෙන බව අපි අනුමාන කරනවා. ඒත්, අයිස්ලන්තයේ ගිනිකඳුත් තියෙන බව දන්නේ නෑ. කෙටි දුර පරාසයක් ඇතුළේ ලාවා සහ අයිස් තියෙනවා. සමහර වැව්වලට අඩිය තියන්න බෑ ගොජ ගොජ ගාලා වතුර නටනවා. තව ඒවාට අඩිය තියන්න බෑ අයිස් සීතල. වතුර නටන ජලාශ්‍ර ආශ්‍රිතව පස් යට දාලා බිත්තර තම්බන මිනිසුන් මම දැක්කා.
යන්නම ඉන්න සංචාරය මොකක්ද?
මැරෙන්න කලින් ලතින් ඇමෙරිකාවට යන්න ඕනෑ. වතාවක් මම බ්‍රසීලයට යන්නත්, ඒ එක්කම කොලොම්බියාවට යන්නත් හිටියා. ඒ මාකේස් ජීවත් වුණ කාලේ. මම හිතුවේ එයාට ඊමේල් එකක්වත් දාලා, පුළුවන් නම් එයා ඉන්න තැනකට හරි යන්න. දුර ඉඳන් හරි දකින්න. ගමනට ඔක්කොම ලෑස්ති කරගත්තාට පස්සේ, බ්‍රසීලයේ ඉඳන් මගේ ගමන සැලසුම් කරන්න උදව් කළ යාළුවා අසනීප වුණා. වැඬේ කල් ගියා. ඒ අතරතුරේ මාකේස් ජීවිතෙන් සමුගත්තා. ඒ වෙලාවේ ලතින් ඇමෙරිකා ගමන අත්හැරුණා. මාකේස් නැතිව ගිහින් වැඩක් නෑ වගේ. ඒත් කවදාහරි ලතින් ඇමෙරිකා යනවා.
ඇවිදීමට යන වියදම ගැන හිතෙන්නේ මොකක්ද?
වියදම් යන වැඩක් තමයි. සමහර ගමන්වලට ලක්ෂ හත අටක් යනවා. ඒත්, මට තව පරම්පරාවකට සල්ලි හම්බ කරන්න ඕනෑ නැහැ. මම හම්බකරන සල්ලිවලින් සීයට අසූවට වඩා වියදම් කරන්නේ ඇවිදින්න. මොකද, ජීවිතයේ එකම තේරුම සතුට විතරයි. ඇවිදින තරමට මම කොච්චර පුංචිද කියලා දැනෙනවා. අපි නොදකින ලෝකය කොච්චර ලොකුද කියලා දකිනවා. ඇවිදීම කියන්නේ මගේ කුදු බව පසක් කරන අත්දැකීමක්.■
චීනයට ‘හ්ම්’ නැති ජවිපෙ
■ පුරවැසියා
ශ්‍රී ලංකා මහජන උපයෝගිතා කොමිෂන් සභාව අහෝසි කිරීම සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුව ගන්නා උත්සාහය ගැන දේශපාලන පක්ෂ නියෝජිතයෝ විවිධ අදහස් ප්‍රකාශ කරමින් සිටිති. අධි මිල අදිසි විදුලිය මිලදී ගැනීම්වලට එම කොමිසම දිගින් දිගටම අනුමැතිය ලබානොදීම, මහා පරිමාණ විදුලි ව්‍යාපෘති විදුලිබල පනත අනුව ක්‍රියාත්මක කරන ලෙස නිර්දේශ ඉදිරිපත් කිරීම ආදිය මඟින් ආණ්ඩුවේ උත්සාහයන් බඳවැටීම මේ තීරණයට හේතුව බව පැහැදිලිය.
අධික මිල හදිසි විදුලිය මිලදී ගැනීමේ විදුලි බලාගාර වූ කලි රට තුළ වසර ගණනාවක් තිස්සේ ස්ථාපිතව පවතින පෞද්ගලික විදුලි බලාගාරය. එම සමහර බලාගාරවල අයිතිය ඇත්තේ දේශීය ව්‍යාපාරිකයන්ටය. මහා පරිමාණ විදුලි ව්‍යාපෘති වූ කලි විදේශ රටවල් හෝ එම රටවල සමාගම් එම රටවල ආශීර්වාදයෙන් ගෙනෙන බලාගාරය.
මහජන උපයෝගිතා කොමිසම අහෝසි කිරීමේ ආණ්ඩුවේ තීරණයට විරෝධය පෑම දේශපාලන පක්ෂයක් ලෙස ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ කරමින් සිටී. එහි නියෝජිතයෝ ඒ ගැන අදහස් දක්වමින් සිටිති. එහි හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී වෛද්‍ය නලින්ද ජයතිස්ස ඒ ගැන කීවේ ඇමරිකානු විදුලි යෝජනාව ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා ආණ්ඩුව එම කොමිසම අහෝසි කිරීමට යන බවය. මයික් පොම්පියෝ ලංකාවට ආවේ නිකම් නොව එම විදුලි යෝජනාව සඳහා බවය.
ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාලයෙන් විදුලි යෝජනාවක් ආණ්ඩුවට ලැබී ඇති බව ඇත්තය. ඒ මුහුදේ නවතා තබන බාජ් තුළ සිට ක්‍රියාත්මක කරන ද්‍රවිකෘත ගෑස් බලාගාරයක් සම්බන්ධයෙන්ය. කැබිනට් මණ්ඩලය තීරණය කර තිබුණේ එම යෝජනාව ස්විස් චැලෙන්ජ් ක්‍රමයට සලකා බලන්නටය. එහි අර්ථය ඇමරිකානු යෝජනාව ප්‍රසිද්ධියට පත්කර ඒ සඳහා අභියෝග යෝජනා කැඳවීමය. මේ ක්‍රමයේදී අභියෝග යෝජනා වඩා වාසිදායක නම් යෝජනාව ක්‍රියාත්මක කිරීමේ අවස්ථාව ලැබෙන්නේ අභියෝග කරන්නාටය. ඇමරිකානු යෝජනාවට එම අවස්ථාව ලැබෙන්නේ නැත.
මේ ඇමරිකානු යෝජනාවට අමතරව නොරොච්චෝලේ හතරවන අදියර යැයි කියමින් චීනයේ ස්වෙච්ඡා යෝජනාවක්ද ඉදිරිපත් වී ඇත. මේ ස්වෙච්ඡා යෝජනාවලට අභියෝග යෝජනා කැඳවන්නේ නැත. කිසිදු තරගයකින් තොරව චීනය ව්‍යාපෘතිය ක්‍රියාත්මක කරයි. එවැනි ව්‍යාපෘතිවල මිලෙහි මෙන්ම ප්‍රමිතියේද තරගකාරීත්වයක් නැති නිසා ඕනෑම කුණුගොඩක් කියන මිලට අප බාරගත යුතුය. නොරොච්චෝලේදී මේ වනවිටත් අප අත්විඳින්නේ ඒ ආකාරයේ චීන යෝජනාවල ප්‍රතිඵලය. කොහොමත් ස්වෙච්ඡා යෝජනා යනු අපේ අවශ්‍යතාවකට අප ඉල්ලූ යෝජනා නොවේ. අපට ඕනෑ යැයි චීනයට හිතුණු යෝජනාය. එතරම්ම අපේ සිත් කියවීමේ හෙවත් රාජපක්ෂවරුන්ගේ සිත් කියවීමේ හැකියාවක් චීනයට තිබේ.
මේ අතීත යෝජනා ගැනවත් අලුත් යෝජනාව ගැනවත් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණවත් එහි නියෝජිතයන්වත් වචනයක්වත් කතා කරන්නේ නැත. හම්බන්තොට වරාය, කොළඹ දකුණු වරාය හා කොළඹ පෝට්සිටි වැනි චීන ව්‍යාපෘති ගැන මේ අය නිහඬය. හරියට ලොකු සර් එනවිට ළමයින් මීයට පිම්බාක් මෙන් සිටිනා අයුරින්ය. ඇමරිකාවට විරුද්ධව එම තනාපති කාර්යාලය ඉදිරිපිට උද්ඝෝෂණය කරන එම පක්ෂය චීනයට විරුද්ධව උද්ඝෝෂණය කරනවා තබා කටක් හැර වචනයක්වත් කියන්නේ නැත.
රටට සිදුකරන චීන බලපෑම ගැන, රට චීන ණය උගුලේ සිරවීම ගැන මේ අය ගොලුවන් බිහිරන් සේ නිහඬය. මහා විප්ලවාදී සටන්කාමී කතා දක්නට නැත. රට තුළ චීනය කරන ඕනෑම දෙයක් හොඳ වීමටත් අනෙකුත් රටවල් කරන දේවල් නරක් වීමටත් හේතුව කුමක්ද යන්න පැහැදිලි නැත. ඒ චීනය සමාජවාදී හෝ කොමියුනිස්ට් යන ඔවුන් සිතන ආකාරයේ ලේබලය අලවාගත් රටක් නිසාද? නැතහොත් එම පක්ෂය සමඟ ඇති වෙනයම් සම්බන්ධයක් නිසාද? ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ප්‍රසිද්ධියේම ඒ ගැන රටට පැහැදිලි කළහොත් මතුවී ඇති ප්‍රශ්න නිරාකරණය කරගත හැකිය.■
මෙය විධායක ආඥාදායකයක් – පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී ජනාධිපති නීතිඥ එම්ඒ සුමන්තිරන්
- රටක අධිකරණය මෙලෙස වන්නේ ඇයි? මෙනිසා තමයි අපි ප්‍රකාශ කරන්නේ අපට අධිකරණය ගැන විශ්වාසයක් නැහැ කියලා. අපට වැරැද්දක් කියන්න පුළුවන්ද?
අයවැය තෙවැනි වර කියවීමේ විවාදයේ අධිකරණ අමාත්‍යාංශ වැය ශීර්ෂය පිළිබඳ විවාදයේදී කළ කථාවේ පරිවර්තනය.
මගේ වෘත්තීය සගයෙකු හා මිත්‍ර ගරු අලි සබ්රි මහතා අධිකරණ අමාත්‍යවරයා ලෙස සිටියදී අධිකරණ අමාත්‍යාංශයේ ඡන්ද විමසීම සම්බන්ධව, අයවැය තෙවනවර කියවීමේදී මගේ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට ලැබීම ගැන මා සතුටු වෙනවා. ඔහු අද අධිකරණ අමාත්‍යවරයා ලෙස හොබවන්නේ ඉතා කීර්තිමත් තනතුරක්. අතීතයේදී මෙම තනතුර හොබවනු ලැබුවේ සෙනෙට් සභිකයෙකු විසින්, ඒ මෙය කීර්තිමත් තනතුරක් නිසා. එනමුත්, ඔහුට අද, තමා ඇෆ්ගනිස්ථානයේ වරාය හා නාවික කටයුතු අමාත්‍යවරයා ලෙසට හැඟෙනවා ඇති. මම මෙලෙස කියන්නේ, අධිකරණ අමාත්‍යවරයා, ආණ්ඩු පාර්ශ්වය හා ප්‍රධාන විපක්ෂය සමග පැවති සංවාදයට සවන්දීමෙන් අනතුරුව මේ දෙපාර්ශ්වයම අධිකරණය හෑල්ලු‍වට ලක් කරන්නේද යන සිතුවිල්ලෙන් මග හැර නොයා හැකි නිසායි. මොකද, අනෙක් පාර්ශ්වය අධිකරණයට අනවශ්‍ය ලෙස මැදිහත්වීම් කළ බවට චෝදනා කරමින්, ඒ බවට වන අධිකරණ තීන්දු ඉදිරිපත් කරමින් ඒවා වැරදි බවටත්, එම තීන්දු එවක විධායකයේ බලපෑම මත සිදු කළ බවටත් කීමෙන් පෙනීයන්නේ දෙපාර්ශ්වයම අධිකරණය හෑල්ලු‍වට ලක්කරන බවයි. සමහර විට මෙය මෙරට පවතින යථාර්ථය වෙන්නට ඇති. මොකද එම විනිසුරුවරුන්ම අදටත් එම තනතුරුවලම සිටින නිසායි.
මහාචාර්ය ජීඑල් පීරිස් මහතා පළකළ අදහස් සමග මා එකඟ වෙනවා. ඔහුගේ කථාවේදී සඳහන් කළ කරුණක් වුණේ මුල් අවස්ථා අධිකරණවලට (නඩුවක් මුලින්ම අසා නිම කළ හැකි මහාධිකරණය, දිසා අධිකරණය හා මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය වැනි අධිකරණ. /අවධාරණය සංස්කාරකගේය.) මූලික අයිතිවාසිකම් විභාග කිරීමේ බලය ලබාදිය යුතු බවයි. 1978 ව්‍යවස්ථාවේ, මෙම බලය ඉහළ උසාවිවලට ලබාදීමට කටයුතු කරන්නට ඇත්තේ එය මිනුම් සලකුණක් ලෙස ස්ථාපිත කිරීමට වන්නට ඇති. එදා සිට අද දක්වා වසර 42ක් ඉක්ම ගොස් තිබෙනවා, පළාත් මහාධිකරණයට හෝ මෙම බලය ලබාදීමට කටයුතු කරන්නට තිබුණා. ඔහු ප්‍රකාශ කළ අන්දමට එය මුල් අවස්ථා අධිකරණය මෙන්ම අවසාන ඇපෑල් අධිකරණයද විය යුතු වනවා. නමුත් මෙතන ගැටලුවක් තිබෙනවා. මුල් අවස්ථා අධිකරණය මෙන්ම අවසාන ඇපෑල් අධිකරණයද එකම අධිකරණය වනවිට, විනිසුරුවරුන් හේතු දැක්වීමකින් තොරව, ඔවුන්ට වගවීමකින් තොරව කටයුතු කළ හැකි බව හැඟීයනවා. සමහර අවස්ථාවල හේතු දැක්වීම අවශ්‍ය වන්නේ නැහැ. නමුත්, වර්තමානයේදී විනිසුරුවරුන් රිට් ආඥා පෙත්සම් වැනි නඩුවලදී පරිපාලකයන්ගේ වැරදි සොයාගන්නා විට හේතු දැක්වීමේ යුතුකම අතිශයින්ම වැදගත් වුණත් ඔවුන්ම එය ඉෂ්ට කරන්නේ නැහැ. පහළ උසාවි සාමාන්‍යයෙන් හේතු දැක්වීමට පරිස්සම් වනවා හෝ තීන්දු දීමේදී පරිස්සම් වනවා. ඔවුන් දන්නවා ඉහළ අධිකරණයකට එම තීන්දු ප්‍රතිශෝධනය කිරීමට බලය තිබෙන බව. නමුත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ප්‍රථම හා අවසාන ඇපෑල් අධිකරණය වනවිට එම බිය නැහැ. මේ අනුව මූලික අයිතිවාසිකම් විභාග කිරීමේ අධිකරණ බලය, පළාත් මහාධිකරණයට හෝ අභියාචනාධිකරණයට පළාත්බදව රැස්වීමට හැකි නම්, ලබාදීමට ගරු අමාත්‍යවරයා ඉදිරිපත් කළ යෝජනාවට මම එකඟ වෙනවා.
රටේ යුක්තිය පසිඳලන ආකාරය රට පිළිබඳ අඳුරු චිත්‍රයක් මැවීමට කරුණක් වෙනවා. දශක ගණනාවක සිට යුක්තිය අපේක්ෂාවෙන් සිටින මිනිසුන් පිළිබිඹු වන නඩු පවතිනවා. එවැනි නඩුවල ලැයිස්තුවක් ඉදිරිපත් කරන්නේ නම් ඉතා දිගයි. බොහෝ විට මෙයට හේතුවී ඇත්තේ අධිකරණයේ කටයුතුවලට දේශපාලන මැදිහත්වීම් පවතින නිසා. ජයන්ත ද අල්මේදා, කිෂාලි පින්ටෝ ජයවර්ධන සහ ගෙහාන් ගුණතිලක විසින් රචිත ඔයැ න්‍මාසජස්ක ඵසබා සබ ීරස ඛ්බන්ත රුිචදබාසබට එද එයැ චරදඑැජඑසදබ දf පසබදරසඑහ රසටයඑි කෘතිය සුළු ජනතාව කෙරෙහි අධිකරණයේ ආකල්පය හෙළිදරවු කරන කෘතියක්. මෙහි මුලින්ම පුරවැසි පනත සම්මත වූ ආකාරය හා කොඩක්කන් පිල්ලෙයි එදිරිව මුදන්නායක නඩුව හා කෝඩෙස්වරන් නඩුවේ සිට වර්තමානයේදී සුළු ජාතික අයිතිවාසිකම් සම්බන්ධයෙන් අනෙකුත් නඩු සමග සැසඳීමේදී වෙනස් ආකාරයකට කටයුතු කර ඇති බව පෙනීයනවා. මෑත කාලයේ සිදුවීමක් ගැන අධිකරණ ඇමතිවරයා බලාපොරොත්තු සුන්වූ ආකාරය සිය ට්විටර් ගිණුමේ සඳහන් කර තිබුණා. මුස්ලිම් ජනතාවගේ භූමදානය කිරීමේ අයිතිය ගැන ඔහුට කළ හැකි වූයේ ට්විටර් ගිණුමේ සටහනක් තැබීම පමණයි. එම කරුණද ලඝු කාර්යපටිපාටිය යටතේ බහුතර මතයෙන් නිෂ්ප්‍රභ කරනු ලැබුවා. එක විනිසුරුවරයෙකු පමණක් මෙය තව සලකා බැලිය යුතු බවට තීරණය කළත් හේතු දැක්වීම කර නැහැ. බරපතළ නඩු කීපයක්ම මෙලෙස ලඝු කොට සලකා තිබෙනවා. තවත් නඩුවල පරීක්ෂණ පවා පවත්වා නැහැ. 1983 වැලිකඩ බන්ධනාගාරයේ සිදුවීම සම්බන්ධයෙන් කිසිවෙකුටත් දඬුවම් දී නැහැ. මෑතකදී මහර සිදුවීම සිදුවුණා. මෙය යහපත් කරුණක් නොවෙයි. 2000 බිඳුණුවැව සිදුවීමේදී 27 දෙනෙකු ඝාතනය වුණා. 2012 වවුනියා බන්ධනාගාරයේදී නිමලරූබන් සහ දිල්රුක්ශාන් ඝාතනය වුණා. තවත් සිදුවීමක් කළුතරදී. මේ ආකාරයෙන් සිදුවීම්වල ලැයිස්තුවක් මට කියන්න පුළුවන්.
මම කථාකරන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රජයක හිරබාරයේ /අත්අඩංගුවේ සිටියදී සිදුවූ මරණ ගැන. තමන්ට හොඳම යුක්තිය පසිඳලන ක්‍රියාවලියක් සහිත බව කියන රජයක. එහෙමනම් හිරබාරයේ/අත්අඩංගුවේදී සිදුවූ මරණවලට වරදකාරයෙක් නැතිව සිටින්නේ කොහොමද? මම කියන්නේ මේවා සිදුවුණා කියලා නොවේ, එය සිදු නොවිය යුතු දෙයක් ලෙසයි. සිදුවුණත් ඒවාට දඬුවමක් නැහැ. රටක අධිකරණ පද්ධතියකට තිබෙන බරපතළම කැළල මෙයයි. වින්ස්ටන් චර්චිල් ප්‍රකාශ කළ පරිදි ‘රටක් තම සිරකරුවන්ට සලකන ආකාරයෙන් එම රටේ ආත්මය විනිශ්චය කරනු ලැබේ.’ අපේ රටේ සිරකරුවන්ට සලකන්නේ කෙසේද? වවුනියා සිදුවීමේ නිමලරූබන් සහ දිල්රුක්ශාන් යන තරුණයන් සැකපිට අත්අඩංගුවේ පසුවූ අය. ඔවුන්ට මැරෙන තෙක් පහරදී තිබුණා. ඔවුන්ගේ අත්පාවල අස්ථි බිඳීගොස් තිබුණා. නිමලරූබන් වෙනුවෙන් මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක්ද ගොනුකරනු ලැබුවා. මෙයට මූලික අවසරය දීම ප්‍රතික්ෂේප කරනු ලැබුවේ අගවිනිසුරු ධුරය දරනු ලැබූ හා ඉන් ඉවත්වීමට සිදුවූ පුද්ගලයෙක්. දැන් ඔබලා ඔහුව එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ නිත්‍ය නියෝජිතයා ලෙස පත්කර තිබෙනවා. වෙනත් සුදුසු පුද්ගලයෙක් සිටියේම නැද්ද? ඔහු විනිසුරු මඬුල්ලේ සිටියදී කළ ප්‍රකාශයන් සංවිධාන හා කෘති කීපයකම පළවී තිබෙනවා. මා කලින් සඳහන් කළ කෘතියේත් පළකර තිබෙනවා. එවැනි ප්‍රකාශ විනිසුරුවරයෙකුගේ මුවින් පිට නොවිය යුතු ප්‍රකාශ. දැන් මා කරුණු දක්වන්නේ හිරබාරයේ හෝ අත්අඩංගුවේ සිටියදී වූ ඝාතන සම්බන්ධව නොවෙයි. නමුත් බොහෝ පිරිසක් ඝාතනය වූ සිදුවීම්. කුමාරපුරම්හිදී 24 දෙනෙකුත්, මුරුසුවිල්වලදී කීපදෙනෙකුත් ඝාතනය වූවා. එක් අයෙකුට දඬුවම් ලබාදුන්නත් මෑතකදී ඔහුට ජනාධිපති සමාව දුන්නා. මෙයින් රටට ලබාදෙන පණිවිඩය කුමක්ද? ඉතාම කලාතුරකින් හෝ මුල් අවස්ථා අධිකරණයකින් වරදකරු ලෙස ඔප්පු වී තීන්දුවක් දුන් වරදකරුවකු අභියාචනාධිකරණයක් විසින් නිදහස් කරනවා, එහෙම නැත්නම් ජනාධිපති සමාව ලබාදෙනවා.
සභානායකතුමා තලතා අතුකෝරල මන්ත්‍රීතුමියට පිළිතුරු දෙමින් ප්‍රකාශ කළේ, ගරු සිවනේසතුරෛ චන්ද්‍රකාන්තන් මන්ත්‍රීතුමා වසර 4ක් තිස්සේ රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාරගතව සිටින බවයි. ඔහු සිතන්නේ එය දීර්ඝ කාලයක් බවයි. එය දීර්ඝ කාලයක් බවට මම එකඟවෙනවා. නමුත් දෙමළ දේශපාලන සිරකරුවන්ගේ තත්වය කෙසේද? සත්‍ය දෙමළ දේශපාලන සිරකරුවන්ට වෙලා තිබෙන්නේ කුමක්ද? මම කථාකරන්නේ දෙමළ ජාතික සන්ධාන මන්ත්‍රී ජෝසෆ් පරරාජසිංහම් ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් චුදිත ශිවනේසතුරෛ චන්ද්‍රකාන්තන් ගැන නොවෙයි. සත්‍ය දේශපාලන සිරකරුවන්ගේ තත්වය කුමක්ද? වසර කීයක් ඔවුන් රිමාන්ඞ් බාරයේ පසුවෙනවාද? ඔබ ඔවුන් වෙනුවෙන් හඬනගන්නේ නැත්තේ ඇයි? ඔවුන් වසර 20,25 හෝ සමහරක් වසර 30කටත් වඩා කාලයක් රිමාන්ඞ් භාරයේ පසුවෙනවා. ඔවුන් නිදහස් කරන්න බැරි ඇයි? නීතිපතිතුමා ඔවුන්ගේ ඇප ඉල්ලීම් අනුමත කරන්නේ නැත්තේ ඇයි? නීතිපතිතුමා ත්‍රස්තවාදය වැළක්වීමේ පනත යටතේ සිවනේසතුරෛ චන්ද්‍රකාන්තන්ගේ ඇප ඉල්ලීම පමණක් පිළිගන්නේ ඇයි? ත්‍රස්තවාදය වැළක්වීමේ පනත යටතේ එක නඩුවකට ඇප ලබාදීම අනුමත කරන නීතිපතිතුමා තවත් නඩුවකදී ප්‍රකාශ කරන්නේ ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනතේ 7(1) වගන්තියේ අතුරු විධානය යටතේ, තම අභිමතය පරිදි මහාධිකරණයක ඇප ඉල්ලීමක් පිළිගත නොහැකි බවයි. මේ දෙබඩි ප්‍රතිපත්තිය කුමක්ද? මා කථාකරන්නේ මේ සියලු නඩුවල දෙබිඩි ප්‍රතිපත්ති ගැනයි. ත්‍රිකුණාමලයේ පංච පුද්ගල ඝාතනය ගැන කුමක්ද? විවිධ ජාත්‍යන්තර සංසදවල ඔබ සහතික වුණා. නමුත් එම සිසුන් පස්දෙනාට යුක්තිය ඉටුවෙලා නැහැ. මුතුර් ්ක්‍ඵ 17 දෙනාගේ ඝාතනය ගැන කුමක්ද? කොළඹදී පැහැරගැනීමට ලක්වූ තරුණයන් 11 දෙනාට සිදුවුණේ කුමක්ද? ඒ සියලු දෙනාට යුක්තිය ඉටුවුණාද?
මම ජෝසෆ් පරරාජසිංහම් ගැන ප්‍රකාශ කළා. රවිරාජ් හා සිවනේසන් ගැන කුමක්ද? මෙම සභාවේ ගරු මන්ත්‍රීවරු තිදෙනෙක්, ඔවුන් මන්ත්‍රී ධුරයේ සිටියදීම ඝාතනයට ලක්කෙරුණා. රවිරාජ්ගේ නඩුව කොළඹ මහාධිකරණයේ සිංහල ජූරි සභාවක් ඉදිරියේ විභාග කෙරුණා. ත්‍රස්තවාදය වැළක්වීමේ පනත යටතේ ජූරි සභාවක් ඉදිරියේ නඩු විභාගයක් පවත්වන්නේ නැහැ. නමුත් චුදිතයාට ජූරි සභාවක් ඉදිරියේ විභාගයක් ලබාදීමටම ඔහුට අපරාධ නඩු විධාන සංග්‍රහය යටතේද චෝදනා එල්ල කරනු ලැබුවා. දීර්ඝ නඩු විභාගයකට අනතුරුව ඔවුන් නිදොස් කරනු ලැබුවා. නීතිපතිතුමා මෙයට අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා. මෙම නඩුවේ චුදිතයන් වූයේ නාවික බුද්ධි අංශ නිලධාරීන්. නීතිපතිතුමා විසින්ම ඔවුන්ට අධිචෝදනා ඉදිරිපත් කොට තිබුණා. එනම් රාජ්‍ය බුද්ධි අංශවල මැදිහත්වීම ගරු නීතිපතිතුමා විසින්ම පිළිගෙන තිබෙනවා. මෙම නඩු පමණක් නොවේ. ලසන්ත වික්‍රමතුංග, කීත් නොයාර්, ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ සහ බොහෝ දෙමළ මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනයට ලක්වුණා. මෙම ලැයිස්තුව 34ක්. මේ සම්බන්ධයෙන් එක සිදුවීමක මහේස්ත්‍රාත් පරීක්ෂණයක් පමණක් සිදුවුණත් අනෙක් සිදුවීම් සම්බන්ධයෙන් එකම පරීක්ෂණයක් හෝ සිදුකොට නැහැ.
රටක් මේ ආකාරයට හැසිරෙන්නේ ඇයි? රටක අධිකරණය මෙලෙස වන්නේ ඇයි? මෙනිසා තමයි අපි ප්‍රකාශ කරන්නේ අපට අධිකරණය ගැන විශ්වාසයක් නැහැ කියලා. අපට වැරැද්දක් කියන්න පුළුවන්ද? පැය කීපයකට පෙර ඔබ දෙපාර්ශ්වයම එකිනෙකාට චෝදනා එල්ලකර ගන්නා විට අපට වැරැද්දක් කියන්න පුළුවන්ද? සෑමවිටම පාහේ යුක්තියේ අවසානම කෙළවරේ සිටින අපට වැරැද්දක් පටවන්නේ කෙසේද? ඒ නිසාම තමයි මේ රටේ සිදුවී ඇති බරපතළ ගණයේ හා ජාත්‍යන්තර අපරාධ සම්බන්ධයෙන් අප ජාත්‍යන්තර මැදිහත්වීමක්, පරීක්ෂණයක්, ක්‍රියාවලියක් ඉල්ලා සිටින්නේ. ඔබ එය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ කෙසේද? අපේ රටේ අධිකරණය වැටී තිබෙන තත්වය ඔබ විසින්ම ප්‍රකාශ කළා. ඔබ සිතුවේ ඔබ අනෙක් පාර්ශ්වය විවේචනය කරනවා කියලා. නමුත් ඔබ විවේචනය කළේ අධිකරණයයි.
මෑත කාලයේදී වූ සිදුවීම් සලකා බලමු. මම මගේ වෘත්තීය සගයෙකු හා දක්ෂ නීතිඥයෙකු වන හිජාස් හිස්බුල්ලා ගැන කථා කිරීමට කැමතියි. මොහුගේ දක්ෂතා ගැන ගරු අධිකරණ අමාත්‍යවරයා පවා හොඳින් දන්නවා. තරුණ, දක්ෂ නීතිඥයෙකුට මාස 8ක් තිස්සේ යුක්තිය ඉෂ්ට වී නැහැ. ඔහු වරදක් කර ඇති බවට සාක්ෂි ඇත්නම් ඔබට ඒ සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාව තිබුණා. ඔහුට එරෙහිව විවිධ බොරු චෝදනා ඉදිරිපත් කොට තිබෙනවා. ඔහුගේ නිවස සෝදිසි කිරීමේදී හා අත්අඩංගුවට ගැනීමේදී නඩු ෆයිල් දෙකක් ඉවත් කරගෙන තිබෙනවා. අධිකරණයට හෝ නීතිඥවරයා හා සේවාදායකයා අතර සංවාදයන් පිළිබඳ ප්‍රශ්න කිරීමට නොහැකියි. මේ සම්බන්ධයෙන් වන වරප්‍රසාදයන් 2ක් පවතිනවා. එකක් ස්වාමිපුරුෂයා සහ භාර්යාව අතර. අනෙක නීතිඥවරයා සහ සිය සේවාදායකයා අතර. නීතිඥවරයා හා සේවාදායකයා අතර පවතින සංවාදයන් ඒ තරමටම ශුද්ධවූ දෙයක්. නමුත් ඔහුගේ සේවාදායකයන්ගේ නඩු ෆයිල් පවා අරගෙන තිබෙනවා. ඔහුට සේවාදායකයන් සිටින්නට බැරිද? පසුව වරදකරුවන් බවට පත්වූ පුද්ගලයන් සේවාදායකයන් ලෙස කටයුතු කිරීමට නොහැකිද? එයට නීතිඥවරයාට වරද පැටවිය යුතුද? එම ෆයිල්වල යම් දෙයක් සොයාගත්තා නම් එය හෙළිකරන්නට තිබුණා. ඔබට ඔහුව උසාවියට ඉදිරිපත් කිරීමට තිබුණා. අද වනතුරු ඒ කිසිවක් සිදුවී නැහැ. නොයෙක් ව්‍යාජ චෝදනා ඔහුට එල්ල කර තිබෙනවා. ඔහු යම් පාසලක් සමග සම්බන්ධ වී සිටින බව කියනවා. නමුත් ඒ පාසල අදටත් ක්‍රියාත්මක වනවා. එම පාසලට සම්බන්ධ වෙනත් කිසිවෙක් අත්අඩංගුවට ගෙන නැහැ. නමුත් එම පාසලට සම්බන්ධ වීම නිසා ඔහුව අත්අඩංගුවට ගෙන තිබෙනවා. මෙය හරි විහිළුසහගත තත්වයක්. ඔහුට කටාර් චැරිටි ආයතනයෙන් ආධාර ලැබී ඇති බව කියනවා. කටාර් චැරිටි ආයතනය අදටත් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. මේ රටේ රජයත් එම ආයතනයෙන් ආධාර ලබනවා. එහෙමනම් කටාර් චැරිටි ආයතනයේ ඇති වැරැද්ද කුමක්ද? ඔහු එම ආයතනයට සම්බන්ධ බවට චෝදනා කළත් ඒ සම්බන්ධයෙන් කිසි සාක්ෂියක් නැහැ. මම හිජාස් හිස්බුල්ලා ගැන අද වනතුරු කථාකරලා නැහැ. ඒ හොඳ හේතුවක් සහිතව. මේ සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණ සිදුකළා, එම පරීක්ෂණ නිදහසේ කරගෙන යාහැකි විය යුතුයි. නමුත් මාස 8ක් දැන් ඉක්ම ගොස් තිබෙනවා. ඔහුගේ දරුවා මේ ළඟදි මෙලොව එළිය දුටුවා. ඔහුට ඔහුගේ භාර්යාව මුණගැසීමට හෝ නීතිඥවරයෙකු මුණගැසීමට හෝ අවසර ලැබී නැහැ. ඇතැම් අවස්ථාවල නීතිඥවරයෙකු මුණගැසීමට අවස්ථාව ලැබුණත් එය සිදු කළේ පොලිස් නිලධාරියෙකුගේ සහභාගිත්වයෙන් සහ පොලිස් නිලධාරියා ඔවුන් පවසන සියලු දේ ලියාගන්නා පරිසරයකයි. මෙය නීතිඥවරයෙකුට ප්‍රවේශය ලබාදෙන ආකාරයද? මා ඉදිරිපත් කළේ එක් සංකේතාත්මක සිදුවීමක් පමණයි. මේ වගේ දහස් ගණනක් පීඩා විඳිනවා. මා මේ සිදුවීම තෝරාගත්තේ ඔහු නීතිඥයෙකු නිසා. නීතිඥයෙකුට සලකන්නේ මේ ආකාරයට නම් අනිත් අයට සලකන්නේ කෙලෙසද? දක්ෂ නීතිඥයෙකුට මේ ආකාරයට සලකන අවස්ථාවක වෙනත් කෙනකුට නම් අධිකරණ අමාත්‍යධුරයේ රැඳී සිටින්නට බැහැ. ඒ නිසා තමයි මම කලින් ප්‍රකාශ කළේ අධිකරණ අමාත්‍යවරයාට හැඟෙනවා ඇති ඔහු ඇෆ්ඝනිස්ථානයේ වරාය හා නාවික කටයුතු අමාත්‍යවරයා වෙන්නට ඇති කියලා. මේ රටේ යුක්තිය ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ මේ ආකාරයටයි.
ස්වාධීන කොමිෂන් සභා ගැන සලකා බලමු. එම කොමිෂන් සභාවල සාමාජිකයන් ඉවත් කිරීමට මෙම සභාවට බලය තිබෙනවා. ඔබ සිතාගෙන ඉන්නේ මෙය තාමත් 18 වන ශතවර්ෂය වගේ ඔබේ කැමැත්ත පරිදි ඔවුන් සේවයේ නියුතු විය යුතුයි කියලාද? එහෙමනම් ස්වාධීන කොමිෂන්වල අරමුණ කුමක්ද? මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාවට සිදු වන්නේ කුමක්ද? එහි සාමාජිකයන්ගේ ධුර කාලය තව ඉතිරිව තිබියදී ඔවුන්ට ඉල්ලා අස්වන ලෙස බලපෑම් කරන්නේ ඇයි? වත්මන් සාමාජිකයන් ධුරයේ රැඳී සිටියදීම අලුත් සාමාජිකයන් පත්කිරීමට උත්සාහ කරන්නේ ඇයි? නැගෙනහිර පළාත් ආණ්ඩුකාරවරිය, නැගෙනහිර පළාත් රාජ්‍ය සේවා කොමිසමට නව සභාපතිවරයෙක් පත් කළේ එහි සාමාජිකයන් ධුර කාලයේ සිටියදීමයි. වාසනාවකට අපට හැකිවුණා ක්වෝවොරන්ටෝ රිට් ආඥාවක් මගින් එම වරද නිවැරදි කරගන්නට. ඊළඟට ඔවුන්ව ධුරයෙන් ඉවත් කර තිබුණා. ඇයට ස්වාධීන කොමිෂන් සභාවල සාමාජිකයන් ඉවත් කිරීමට බලයක් නැහැ. පළාත් ආණ්ඩුකාරවරයාට කොමිෂන් සභාවල සාමාජිකයන් ඉවත් කිරීමට බලය ඇත්නම් ස්වාධීන පළාත් රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභා තබා ගැනීමේ අරමුණ කුමක්ද? ඊයේ අපට මහජන උපයෝගිතා කොමිසම ගැන අසන්නට ලැබුණා. මම මේ ගැන කථාකරන විට වාසුදේව නානායක්කාර ඇමතිතුමා අගමැතිතුමාට ලිපියක් යවමින් සඳහන් කරලා තිබුණා, මෙය වැදගත් කොමිෂන් සභාවක් බව. නමුත් සිදුවූයේ කුමක්ද? භාණ්ඩාගාර ලේකම්තුමා සඳහන් කරනවා මෙම කොමිෂන් සභාව අහෝසි කරන බව. නීතියෙන් ස්ථාපිත කොමිෂන් සභාවක් අහෝසි කරන්නේ කෙසේද? මහජන උපයෝගිතා කොමිසම පිහිටුවන ලද්දේ 2002 පාර්ලිමේන්තු පනතක් මගින්. එහි සඳහන් වනවා මෙය ස්වාධීන කොමිෂන් සභාවක් බව. එසේනම් මෙලෙස කරන්නේ කොහොමද? මෙය විධායක ආඥාදායකයක්. ජනාධිපතිතුමා අකමැති නම් පාර්ලිමේන්තු පනතකින් හෝ ස්ථාපිත කොමිෂන් සභාවක් අහෝසි කළ හැකියි. එතුමා සඳහන් කළ පරිදි ඔහුගේ වචන චක්‍රලේඛ ලෙස සැලකිය යුතුයි. එතුමාව දැන් හඳුන්වන්නේ “සර්-කියුලර්” ලෙසටයි.
හදිසියේම මහජන උපයෝගිතා කොමිසමේ සාමාජිකයන්ට ඉල්ලා අස්වන ලෙස කියා සිටිනවා. ඔවුන්ට එවැනි ඉල්ලීමක් කරන්නේ ඇයි? භාණ්ඩාගාර ලේකම්තුමා ඔවුන්ට තර්ජනය කරමින් කියා සිටිනවා ඉල්ලා අස්වන ලෙසට, එහෙම නැත්නම් ශිරානි බණ්ඩාරනායකට සිදුවූ ආකාරයෙන් පාර්ලිමේන්තු ක්‍රියාවලියක් හරහා ඉවත් කරනවා. ක්ෂේත්‍රයන්වල නිපුණ අවංක නිලධාරීන් බොහෝ දේ පරිත්‍යාග කරමින් මෙම නියාමන කොමිෂන් සභාවල සේවය කරනවා. ඔවුන්ට මඩ ගැසිය යුතු නැහැ, ඔවුන්ව මේ ආකාරයෙන් දේශපාලන පළිගැනීම්වලට ලක්කළ යුතු නැහැ. ඒ නිසා ඔවුන් ඉල්ලා අස්වී යනවා. එවිට පාලනය ගැන ප්‍රශ්නයක් මතුවෙනවා. දශක ගණනාවක් තිස්සේ මෙම පාර්ලිමේන්තුව පාලනය යහපත් කිරීමට නීති පනවනවා, එම නියාමන කටයුතු කරන්නේ ස්වාධීන පුද්ගලයන් විසින්. මෙය අලුත් දෙයක්වත් පුදුමයට කරුණක්වත් නොවෙයි. විධායකය සාමාන්‍යයෙන් නියාමනයට අකමැතියි. නමුත් එය තමයි සුදුසු සහ විය යුතු දෙය. එය තමයි පාර්ලිමේන්තුවේ කැමැත්ත. ඔබලා හැසිරෙන්නේ ඉතා නිර්දය ලෙස මෙය සැඟවීමට හෝ උත්සාහ නොදරා. අලුත් ඇමතිවරයෙකු පත්කරලා තිබෙනවා බන්ධනාගාර කළමනාකරණයට. එය කලින් හැඳින්වූයේ බන්ධනාගාර ප්‍රතිසංස්කරණ අමාත්‍යාංශය ලෙස. රත්වත්තේ මහතා අමාත්‍යවරයා ලෙස පත් කිරීමත් සමගම එයට සුදුසු නමක් ලබාදී තිබෙනවා. “බන්ධනාගාර කළමනාකරණය.” ඔහුට එය ගැළපෙනවා. ඔබගේ නම නිසා ජනතාව දැනගන්නවා ඔබ බන්ධනාගාර කළමනාකරණය කරන්නේ කෙසේද කියලා. සෑම සිරකරුවෙක්ම ඔබේ නම ඇසූ පමණින් භීතියට පත්වෙනවා. බොහොම ස්තුතියි.■
සංවිධානාත්මක මිථ්‍යා ප්‍රචාරණයේ අන්ධකාර දේශපාලනය
- සංවිධානාත්මක මිථ්‍යා ප්‍රචාරණය දේශපාලන අවියකි. එය වනාහි දේශපාලන අධිකාරවාදයේත්, ෆැසිස්ට්වාදයේත් පෙරගමන්කරුවෙකි.
නූතන සමාජයක් එහි සාමූහික පැවැත්ම පිළිබඳ දරුණු අර්බුදයකටත්, සන්ධිස්ථානයකටත් මුහුණපාමින් සිටින බව ප්‍රදර්ශනය කරන සලකුණු ලංකාවේ සමාජයෙන්ද මේ දිනවල ප්‍රකාශ වෙමින් පවතී. එයින් ප්‍රධාන දෙකක් මේ දිනවල හඳුනාගත හැකිය. එනම් සුළුවාර්ගික ප්‍රජා කණ්ඩායමක් පිළිබඳ වාර්ගික-සංස්කෘතික වෛරෝන්මාදය පාලක පන්තියේ කොටසකගේ අනුග්‍රහයෙන් පැතිරවීමයි. දෙවැන්න, විද්‍යාව වෙනුවට අවිද්‍යාව, මිථ්‍යාව සහ මෝහයද එම පිරිස විසින්ම පතුරුවනු ලැබීමයි. මේ දෙකටම රාජානුග්‍රහය ලැබීමත්, ඒවා පාලක පන්තියේ බල ව්‍යාපෘතියේම අංගයක් වීමත් නිසා ඒවා දේශපාලන තලයටද ගෙන එනු ලැබ තිබේ.
ඇරිස්ටෝටල් මීට වසර දෙදහස් පන්සීයකට පමණ පෙර කියූ දෙයක්, මේ තත්වය ගැන සිතීමකදී අදටත් අදාළ වේ. වෛද්‍ය විද්‍යාවේ කාර්යය මනුෂ්‍යයාගේ ශරීර දේහයේ ව්‍යාධි හඳුනාගෙන ඒවාට ප්‍රතිකාර කිරීමයි. දේශපාලන විද්‍යාවේ කාර්යය, මනුෂ්‍ය ප්‍රජාවගේ සමාජ සහ දේශපාලන දේහයේ ඇති ව්‍යාධි හඳුනාගෙන ඒවාට ප්‍රතිකාර කිරීමයි. ප්‍රතිකාර කිරීම කෙසේ වෙතත්, අඩු ගණනේ ව්‍යාධි ලක්‍ෂණ හඳුනාගෙන, ඒවා ගැන අන් අයට කීම, දේශපාලන න්‍යාය තරමක් හෝ දන්නා පුරවැසියන්ගේ වගකීමක්ද වෙයි. එය නොකරන්නේ නම්, එම නිහඬ වීම අනාගත පරම්පරාව සමාව නොදෙන වරදක්ද විය හැකිය.
රාජ්‍යය වෙනස්වීම
මෙම අර්බුදයේ කේන්ද්‍රය තුළ තිබෙන්නේ, ලංකාවේ රාජ්‍යය සහ දේශපාලනය, අන්ධකාරවාදී ස්වභාවයක් ගන්නා පරිවර්තන මාවතකට එළඹ තිබෙන බවයි. එම පරිවර්තනයට නායකත්වය දෙන්නේ වර්තමාන පාලක පන්ති සන්ධානයේ සිටින වර්ගවාදී, බලතණ්හාවාදී, නිර්-ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී, ලිබරල් සහ සමාජවාද විරෝධී සහ සබුද්ධිකත්ව විරෝධී දෘෂ්ටිවාද සහ සමාජ විඥානවල ආභාසයට තදින්ම හසුවී සිටින, උගත්, වෘත්තික සහ ව්‍යාපාරික ස්තරයකි. ඔවුහු පාලක පක්‍ෂයේ දේශපාලන ප්‍රභූන් සමග සන්ධානගතව සිටිති. රාජ්‍යයේ ප්‍රධාන ක්‍රියාධර පිරිසක්ද වී සිටිති.
‘කොරෝනා පැණිය’ යනුවෙන් ජනමාධ්‍යයේ හාස්‍යයෙන් හැඳින්වෙන පැණිබීම නිර්මාණය කළ පුද්ගලයාත්, ඔහු වටා ඒකරාශිවී සිටින දේශපාලනඥයන්, විද්‍යාඥයන්, වෛද්‍ය වෘත්තිකයන්, විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් සහ ජනමාධ්‍යකරුවනුත් මේ දිනවල නිර්මාණය කර ඇති සංසිද්ධිය හුදෙක් අපගේ සිනහවට සහ උපහාසයට ලක්විය යුතු දෙයක්ම නොවේ. සිනහවෙන් සහ උපහාසයෙන් එයට ප්‍රතිචාර දැක්වීම අත්‍යවශ්‍යය. ඒ සමගම එහි දේශපාලනය තේරුම් ගැනීමද අවශ්‍යය.
මෙම සංසිද්ධිය වෙතින් ලංකාවේ රාජ්‍යය ලබාගන්නා අන්ධකාර ස්වභාවය කුමක්ද? එය නම්, අප රටේ සමාජය විසින්ද, නිදහස් අධ්‍යාපනය විසින්ද, දුර්වල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය විසින්ද, පරිහාණියට පත්වූ ආගම් විසින්ද, යුරෝපීය නට්සිවාදී මතවාදය විසින්ද බිහිකරන ලද පසුගාමී, සබුද්ධික විරෝධී සහ වර්ගවාදී සමාජ හවුලක් විසින්, ලංකාවේ රාජ්‍යය සහ දේශපාලන ව්‍යුහයන් අත්පත් කරගනු ලැබීමයි. මෙයට සමාන්තර පරිවර්තනයක් මේ දිනවල ඉන්දියාවේද සිදුවෙමින් පවතියි.
අවිද්‍යාව සහ මිථ්‍යාව අවියක් කිරීම
මෙම ‘රාජ්‍යය අත්පත් කරගැනීමේ’ ව්‍යාපෘතියේ, ඉන්දියාවේ සහ ලංකාවේද සමකාලීනව සහ සමාන්තරව සිදුවන දෙයක් නම් අවිද්‍යාව සහ මිථ්‍යාව දේශපාලන අවියක් බවට යොදාගැනීමයි. මහ ඇමති යෝගී අදිත්‍යනවාත් නම් හින්දු පූජකයා යටතේ ඉන්දියාවේ උත්තර් ප්‍රදේශ ප්‍රාන්තයේ දැන් අවුරුදු තුනක පමණ කාලයක් තුළ සිදුවන්නේ ඉන්දියානු දේශපාලනයේ සහ රාජ්‍යයේ සිදුවන මෙම අන්ධකාරවාදී පරිවර්තනයයි. මේ වසරේදී ඔහු කර ඇත්තේ කොරෝනා වසංගතය විසින් ඇතිකරන ලද සමාජ අර්බුදය, අනාරක්‍ෂාව පිළිබඳ මහජන අනාරක්‍ෂාව, හින්දු ආගම්වාදය සහ හින්දු වාර්ගික සහ සංස්කෘතික අන්තවාදී මුස්ලිම් විරෝධය එකතු කර, අලුත්ම ආකාරයේ ෆැසිස්ට්වාදී දේශපාලන ‘පැණියක්’ නිර්මාණය කිරීමයි.
මෙම ‘පැණිය’ යන්න ලංකාවේද ඇත්ත වශයෙන් භාවිත වන, එම නිසා දේශපාලන විග්‍රහයටද කදිම ලෙස භාවිත කළ හැකි රූපකාර්ථ දෙන පදයකි. රූපකයකි. එනම් මෙටැෆර් එකකි. මෙය බැලූ බැල්මට හානියක් නැති, පානය කරන්නාගේ මුවෙහි තාවකාලික පැණි රසක් සහ ආශාවක්ද, සුවවීමේ අපේක්‍ෂාවද ඇති කරන සුවකිරීමට දැනට බෙහෙත් නැති ව්‍යාධියකට සුවය ලබාදෙන හාස්කම් බෙහෙතක් ලෙස ජනතාවට ඉදිරිපත් කරන්නේ, ඉස්සර කොළඹ ඇස් රෝහල ඉදිරිපිට බේත් විකිණූ බේත්තෙල් වෙළෙන්දන්ම නොවේ. අගමැති, සෞඛ්‍ය ඇමති, මන්ත්‍රීවරුන්, විද්‍යුත් ජනමාධ්‍ය සහ විශ්වවිද්‍යාල මහාචාර්යවරුන්ගේ ඍජු සහභාගිත්වයද, රාජ්‍යානුග්‍රහයද ඇතිවය. කොරෝනා අර්බුදය විසින් ඇතිකරන ලද දරුණු ආර්ථික හා සමාජ අර්බුදය, දිනෙන් දින උග්‍රවන මහජන අනාරක්‍ෂාව, ආණ්ඩුව පිළිබඳව තියුණු වන මහජන කළකිරීම යන මේවා මැද්දේ මිථ්‍යාව, අවිද්‍යාව සහ අන්ධකාරය පැතිරීම, පාලක පන්තියේ දේශපාලන ව්‍යාපෘතියේ අලුත්ම අගංයද වී තිබේ. එය පාලක පන්තිය විසින් පුරවැසියන්ගේ මනස අන්ධකාර කිරීමට යොදාගනු ලබන, සංස්කෘතික අවියක්ද වී තිබේ. ‘දේශීය වෙදකමේ ආශ්චර්යය’ සහ ‘රහස් බෙහෙත්’, ‘පාරම්පරික බෙහෙත්’ සහ විවිධ භූතයන්ද, දෙවිවරුන්ද විසින් මානසික ආතතීන් සහිත පුද්ගලයන්ට සිහිවිකල්ව සිටින විට ලැබෙන ‘දේව පණිවුඩ’ ලෙසද මහජනතාවට ඉදිරිපත් කරන නව ‘සංස්කෘතික’ කතිකාවක්ද මේ දිනවල ගොඩ නැගී තිබෙන්නේ මෙම පසුබිම තුළය.
ඉන්දියාවේ මෙන්ම ලංකාවේද වර්තමාන පාලක පන්තීනුත්, ඔවුන්ට සම්බන්ධ බුද්ධිමතුන්, ආගමික පූජකවරුන් සහ ටෙලිවිෂන් ජනමාධ්‍යය විසින් මෑත කාලයේදී දියත් කර ඇති නව ව්‍යාපෘතියක් මෙම සිදුවීම් තුළින් ප්‍රකාශයට පත්වන බවද අපට දැකිය හැකිය. එම නව ව්‍යාපෘතිය නම්, මිථ්‍යාව සහ අන්ධකාරය සමාජයේ පැතිරවීම සංවිධානාත්මක ලෙස සිදුකිරීමයි. එය ‘සංවිධානාත්මක මිථ්‍යා නිර්මාණය’ (ධඍඨ්භෂ’ෑෘ ඵශඔ්‍ය ඵ්ණෂභඨ) යනුවෙන් හඳුන්වා එය වනාහි අපේ ආණ්ඩුවත්, එහි මැති ඇමති, මන්ත්‍රීවරුනුත්, මාධ්‍ය හිමිකරුවනුත්, තානාපතිවරුත්, නූතන සමාජ න්‍යායට සිදුකරන නිර්මාණාත්මක නව එකතුවක් ලෙස හැඳින්වීමට පවා පුළුවන් දෙයකි.
පුද්ගල මනෝව්‍යාධීන් සමාජ ප්‍රපංච බවට පත්වීම
‘කොරෝනා පැණිය’ට සමාන්තර සංසිද්ධියක් 1990 ගණන්වලදී දොළුකන්දේ හාමුදුරුවන්ගේ පිරිත් පැන් සහ පිරිත් නූල් පිළිබඳවද ඇතිවී තිබුණි. මේ සංසිද්ධීන් දෙකම පිළිබඳව පොදුවේ අදාළ වන නිරීක්‍ෂණයක් කළ හැකිය. එය නම්, මෙම සංසිද්ධීන් දෙකෙහිම ප්‍රධාන පුද්ගලයන් දෙදෙනා සුව කළ හැකි මානසික ආතතීන්ගෙන් පෙළෙන බවයි. ඔවුන් පිළිබඳ එම යථාර්ථය රටට ප්‍රකාශ කිරීමට අප රටේ මනෝවෛද්‍ය විශේෂඥ ප්‍රජාව තවමත් ඉදිරිපත් නොවී ඇත්තේ, සමහර විට එය ඔවුන්ගේ වෘත්තීය ආචාර ධර්මවලට පටහැණි නිසා විය හැකිය. එහෙත් සුව කළ හැකි මානසික ගැටලු සහිත පුද්ගලයන්ගේ ව්‍යාධිසහගත චර්යාව සහ කියමන්වලින් අයුතු ප්‍රයෝජන ගැනීමට දේශපාලනඥයන්ද, ජනමාධ්‍ය ව්‍යාපාරිකයන්ද, ආත්මලාභවාදී උගතුන්ද සංවිධානාත්මකව ක්‍රියාකරන විට, අප රටේ මනෝවිද්‍යා විශේෂ වෘත්තිකයන් කුමක් හෝ කළ යුතුයැයි මට සිතේ. කොරෝනා රෝගීන්ගෙන් අන් අයට විය හැකි හානිය ගැන ප්‍රසිද්ධියේ කියන්නට ශාරීරික වෛද්‍යවරුන්ට හැකි නම්, මානසික ගැටලු සහිත පුද්ගලයන් රාජානුග්‍රහය සහිතව සංවිධානාත්මකව සමාජයට සිදුකරන හානිය වැළැක්වීමට පියවර ගැනීමට මනෝ වෛද්‍යවරුන්ගේ සංගමයට ආචාරධාර්මික සහ වෘත්තීමය අවසරයක් තිබේය යන්න මගේ අදහසයි. මහර සිරගෙදර සිද්ධියේදී, මනෝ ප්‍රතිකාර බෙහෙත් පෙති පිළිබඳව විමල් වීරවංශ ඇමතිතුමා සහ ජනමාධ්‍ය ඉදිරිපත් කළ මිථ්‍යාව සහ සාවද්‍ය මතය හෙළාදැක එය නිවැරදි කිරීමෙන්, ශ්‍රී ලංකා මනෝ වෛද්‍ය සංගමය කදිම පූර්වාදර්ශයක්ද දී තිබේ.
සංවිධානාත්මක මිථ්‍යා ප්‍රචාරණය දේශපාලන අවියකි. එය වනාහි දේශපාලන අධිකාරවාදයේත්, ෆැසිස්ට්වාදයේත් පෙරගමන්කරුවෙකි. එහි නරකම දෙය නම්, දේශපාලන කණ්ඩායම්ද රාජ්‍යයද විසින් ජනඝාතක අපරාධ සිදුකරනු ලැබීමටත්, ඒවා සාධාරණය කිරීමටත් සුදුසු මතවාදී අවියක් බවට එය පත්කළ හැකි හෙයිනි. ඉතාලියේ, ජර්මනියේ සහ ජපානයේ, 1920 සහ 1940 ගණන් අතර කාලයේ මතුවූ ෆැසිස්ට්වාදයෙන් අප ඉගෙනගත යුතු පාඩම වන්නේ, එයයි. රාජ්‍යානුග්‍රහය සහිතව සංවිධානාත්මකව මිථ්‍යා ප්‍රචාරණය සිදුවන සමාජයක, ඕනෑම අතිදුෂ්ට, ම්ලේච්ඡ ක්‍රියාවක් සාධාරණය කිරීමේ දේශපාලනයක් මතුවීමට ඇති සමාජ-මනෝවිද්‍යාත්මක ඉඩකඩ විවෘත වීම යන්න සිතීමටත් භයංකර මාතෘකාවකි. එහෙත් ලංකාවේ අය දැන් ඒ ගැන බැරෑරුම්ව සිතන්නට පටන්ගත යුතුව තිබේ. මේ කාර්යයේදී මනෝ විද්‍යා වෘත්තික ප්‍රජාවටද වගකීමක් තිබේ. ■
හමුදා ජජ් ඇඞ්වකේට් නිරෝධායනයට
■ ප්‍රියන්ජිත් ආලෝකබණ්ඩාර
ශ්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමයේ සභාපති ධුරයට තරඟ කරන අපේක්ෂක ජනාධිපති නීතිඥ කුවේර ද සොයිසාට යුද හමුදා නීතිඥවරුන්ගේ සහාය ලබාගැනීම සඳහා පැවති රැස්වීමකට හා සුහද හමුවකට සහභාගිවූ යුද හමුදා ජජ් ඇඞ්වකේට් කාර්යාලයේ සේවකයකුට කොවිඞ් වැළඳී ඇතැයි තහවුරු වීම නිසා යුද හමුදා ජජ් ඇඞ්වකේට්වරයා නිරෝධායනයට යොමුකර එම කාර්යාලය වසා දමා ඇත.
ජජ් ඇඞ්වකේට් කාර්යාලයේ පැවති සහාය ලබා ගැනීමේ එම සාකච්ඡාව සඳහා යුද හමුදා සේවයේ නියුතු සියලු නීතිඥවරුන් කැඳවා ඇති අතර ඒ සඳහා යුද හමුදාපතිවරයාගේ අනුමැතිය ලැබී ඇත. මෙම අනුමැතිය ලැබීමට හේතු වී ඇත්තේ හමුදාපතිවරයාගේ වත්මන් බිරිඳ සුජීවා නෙල්සන්ගේ දික්කසාද නඩුව සඳහා ජනාධිපති නීතිඥවරයා පෙනී සිටීමය. මෙම සාකච්ඡාවේදී ජනාධිපති නීතිඥවරයා මෙන්ම ඔහු වෙනුවෙන් සහාය දක්වන නීතිඥ සංගමයේ හිටපු ලේකම්වරයෙක්ද හමුදා නීතිඥයන් අමතා කතා පවත්වා ඇත.
ඒ පිළිබඳ විමසීමේදී යුද හමුදා මාධ්‍ය ප්‍රකාශක බි්‍රගේඩියර් චන්දන වික්‍රමසිංහ පැවසුවේ එම අංශය වසා දමා ඇතැයි තමා නොදන්නා බවය. නිරෝධායන ක්‍රියාවලියක් සිදුවන බව ඔහු තහවුරු කළේය.■
සැකකරුවන්ගේ ඡායාරූප පළ නොකිරීමට කර්තෘවරු තීරණය කරති
ළමා අපයෝජන, ස්ත්‍රී දූෂණ, මංකොල්ලකෑම් සහ මහාමාර්ගයේ සිදුකරන අමානුෂික පහරදීම් ආදි වැරදි සම්බන්ධයෙන් පොලිසිය අත්අඩංගුවට ගන්නා සැකකරුවන්ගේ ඡායාරූප මාධ්‍ය වෙත නිකුත් කිරීමට මහජන ආරක්‍ෂක අමාත්‍ය සරත් වීරසේකර පොලිසියට කළ නියමය අනුව නිකුත් කෙරෙන ඡායාරූප තමන් කර්තෘත්වය දරන පුවත්පත්වල පළ නොකිරීමට ශ්‍රී ලංකා කර්තෘ සංසදය තීරණය කරයි.
පොලිස් අත්අඩංගුවේ සිටින්නේ සැකකරුවෙකු මිස වරදකරුවෙකු නොවන අතර, අධිකරණයකින් වරදකරුවකු බවට තීරණය කරන තෙක් සැකකරුට නිර්දෝෂිභාවය පිළිබඳ පූර්ව නිගමනයේ ආරක්‍ෂාව ලැබිය යුතු බව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ මූලික අයිතිවාසිකම් පරිච්ඡෙදයේ දැක්වෙන බැවින් සැකකරුවන්ගේ ඡායාරූප මාධ්‍ය මගින් ප්‍රසිද්ධ කිරීමෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ එම මූලික අයිතිවාසිකම මෙන්ම, ශ්‍රී ලංකා කර්තෘ සංසදයේ ආචාර ධර්මද කඩවන බවට කර්තෘ සංසදයේ විශේෂ මහා සභා රැස්වීමේදී තීරණය කරන ලදි.
සභාපති සිරි රණසිංහ හා ලේකම් සිසිර පරණතන්ත්‍රී මහත්වරුන්ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් දෙසැම්බර් 23 වැනිදා රැස්වූ කර්තෘ සංසදය මේ තීරණයට එළඹියේය.■
එජාපයෙන් මංගලට කොක්ක
■ ඉඳුවර බණ්ඩාර
මංගල සමරවීර මහතා යළි එජාපයේ දේශපාලන කටයුතුවලට සහභාගි කර ගැනීමේ අරමුණින් රනිල් වික්‍රමසිංහ ඇතුළු නායක මට්ටමේ කිහිප දෙනෙකු මංගල සමරවීර මහතාට දූරකථන ඇමතුම් ලබාදී ඇතැයි වාර්තාවේ.
රටේ අනාගතය රැඳී ඇත්තේ සමාජ ප්‍රජාත්‍රන්තවාදී එජාපය සමඟ යැයි සිය මාතර සමාජය ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරය අමතමින් මංගල සමරවීර මහතා ප්‍රකාශ කිරීම මේ ඇමතුම්වලට හේතුවී ඇත. එම දූරකථන සාකච්ඡාවලදී යළි එජාපයේ දේශපාලන කටයුතුවලට සහභාගිවීම සම්බන්ධයෙන් සමරවීර මහතා කිසිදු අදහසක් දක්වා නැතැයි මේ සම්බන්ධයෙන් කළ විමසීමකදී එජාපයේ හිටපු මන්ත්‍රීවරයෙක් පැවසීය.■