තමාගේ කීර්තානිමයට හානි කළේ යැයි පවසා ඒ ගැන පරීක්ෂණයක් කරන්න සීඅයිඩීයට පැමිණිලි කළ ජාතික ජන බලවේගයේ හත්වැනි දේශපාලනඥයා බවට මැයි 4 වැනි දා ජනාධිපතිවරයා පත්විය. මීට පෙර හර්ෂණ නානායක්කාර (2024.12.16), කුමාර ජයකොඩි (2024.12.16), කෞශල්‍යා ආරියරත්න (2024.12.27), නිලන්ති කොට්ටහච්චි (2024.12.31), චතුරංග අබේසිංහ (2025.04.14), මහින්ද ජයසිංහ (2025.04.18) යන ජාජබ දේශපාලනඥයෝ සීඅයිඩීයට පැමිණිලි කළෝ ය.
ජනාධිපතිවරයාට ග්‍රීසියේ ආයෝජනය කරන ලද මුදල් ඇති බවට පුද්ගලයකු කළ ප්‍රකාශයක් පිළිබඳව මේ පැමිණිල්ලල ඉදිරිපත් කර තිබේ. එම පැමිණිල්ල ගැන නිවේදනයක් නිකුත් කරන ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශය කියන්නේ, ‘ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක මහතාගේ නම යොදාගනිමින් සිදුකරන ලද ඉහත ප්‍රකාශය හරහා ඔහුගේ කීර්තිනාමයට අහිතකර හා දැඩි අගතිදායී බලපෑමක් සිදුවිය හැකි බැවින්’ මෙම පැමිණිල්ල ඉදිරිපත් කළ බවයි.
මේ පැමිණිල්ල භාරගත් වහා ම, අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හෙවත් සීඅයිඩීය හරි නම් කළ යුතුව තිබුණේ, ‘මෙය අපට විභාග කළ හැකි පැමිණිල්ලක් නොවේ. ජනාධිපතිතුමාගේ කීර්තියට හානියක් සිදුවිණි නම් කරුණාකර සිවිල් නඩුවක් පවරා වන්දි අයකරගන්න.’ යනුවෙන් දැක්වෙන නිල ලිපියක් ජනාධිපති ලේකම්වරයා වෙත යැවීම ය. එහෙත්, සීඅයිඩීය එසේ නොකරයි. ඒ, පැමිණිල්ල කර ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයා නිසා ය. ඒ අනුව සීඅයිඩීය ප්‍රකාශය කළ පුද්ගලයා ගෙන්වා ප්‍රකාශ සටහන් කිරීමත්, එම ප්‍රකාශය ප්‍රසිද්ධ කළ සමාජ මාධ්‍යකරුවන් ගෙන්වා ප්‍රකාශ සටහන් කිරීමත් කරනු ඇත. ඉන්පසු ඔවුන් උසාවියට ඉදිරිපත් කරනු ඇත. උසාවියට ඉදිරිපත් කළත් එය දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ ඇති අති-පැරණි වගන්තියක් වන 120 යටතේ වනු ඇත. එයින් වරදකරු කළත් දිය හැක්කේ අවුරුදු දෙකක ලිහිල් වැඩ ඇති සිරදඬුවමකි. එය ද අත්හිටුවන්නට හැකි ය.
ජනාධිපතිවරයාගේ පැමිණිල්ල අනුව, සිදුවන මේ මුළු ක්‍රියාදාමයට ම වැයවන්නේ රජයේ මුදල් ය. ජනාධිපතිතුමා පැමිණිලි කළ නිසා ඔය කියන පියවර අනුගමනය නොකර ඉන්නට සීඅයිඩීයට ද බැරි ය. එහෙත් අවසානයේ ඉතිරි වන්නේ පලුවක් නැති බෙරයක් පමණි.
එහෙත් වෙනත් දෙයක් සිදුවෙයි.
එනම්, ආණ්ඩුව විසින් සීඅයිඩීය අවභාවිත කරනු ලැබීමයි. ජනාධිපතිතුමාත් ඔහුට පෙර සීඅයිඩීයට පැමිණිලි කළ දේශපාලනඥයෝත් කර ඇත්තෝ, සීඅයිඩීය අවභාවිත කිරීමයි. ‘අපේ ආණ්ඩුව, අපේ සීඅයිඩීයෟ’
වැදගත්ම කාරණය නම්, ජනාධිපතිතුමාගේ හෝ වෙනත් කිසිවකුගේ කීර්තියට හානියක් වන අවස්ථාවක සීඅයිඩීයට පැමිණිල්ලක් බාරගන්නට බලයක් නැති බව ය. පරීක්ෂණ පවත්වන්නට බලයක් නැති බව ය. ඒ මාතෘකාව වැටෙන්නේ සිවිල් නීතියේ විෂය පථයටය. සිවිල් නීතියේ දී සීඅයිඩීයට කළ හැක්කක් නැත. පැමිණිලිකරු තමාගේ අතින් වියදම් කරගනිමින් සිවිල් නඩු පැවරිය යුතු ය. එහෙත්, සීඅයිඩීයට පැමිණිලි කිරීමේ දී කාටවත් අතින් වියදම් යන්නේ නැත.
තමාගේ කීර්තිනාමයට හානියක් වූ කල, පොලිසියට පැමිණිලි කළ හැකි කාලයක් ද තිබිණ. ඒ දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ සාපරාධී අපහාසය නමැති වරදක් තිබුණු කාලයයි. 2002දී එම වරද දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයෙන් ඉවත් කරන ලදි. ඒ නිසා කීර්තිහානිය, දැන් අපරාධ වරදක් නොවේ. පොලිසියට පැමිණිලි බාරගත හැකි වරදක් ද නොවේ.
ඒ කාලයේ සාපරාධී අපහාසයට විරුද්ධව ප්‍රමුඛ වශයෙන් ජනමාධ්‍යවේදීන්ගේ විරෝධය පැනනැගුණේ, නීතිපතිගේ භූමිකාව ද නිසාය. තමන් ගැන පුවත්පතක ලියැවී ඇති දෙයක් නිසා කිර්තිනාමයට හානි වේ යැයි කියමින් රජයේ දේශපාලනඥයකු පොලිසියට කළ පැමිණිල්ලක් අනුව, නීතිපතිවරයා මහාධිකරණයේ දී සාපරාධී අපහාසය යටතේ නඩු පවරයි. මේ ක්‍රියාවලිය සම්පූර්ණයෙන් අවභාවිත කරන ලද්දේ ඒ ඒ ආණ්ඩුවේ හිටපු දේශපාලනඥයන් විසිනි. ඔවුහු පැමිණිලි කරති. නීතිපති නඩු පවරයි. වියදම් වන්නේ මහජනතාවගේ මුදල් ය. පීඩනයට පත්වන්නේ ජනමාධ්‍යවේදීන් ය.
දැන් ජාජබ ආණ්ඩුව ද කරන්නේ ඊට සමාන කාර්යයක් නොවේ ද?
