දැන් තමයි ෆිල්ම්වලට ඉන්ඩ්‍රස්ටි්‍රයක් හදන්න ට්‍රයි කරන්නෙ. තියටර් එක සම්බන්ධයෙන් වෙරි සොරි, කොල්ලො කෙල්ලන්ට තියෙන අමාරුවට තමන්ගෙ ගේම ගහගෙන නාට්‍ය කරනව ඇරෙන්න. මේ අයව රැකගන්න කිසිම වැඩපිළිවෙළක් නැහැ.
■ ඇන්තනී වෙරංග පුෂ්පික
2018 වසරේ යෞවන සම්මාන උළෙලේ කෙටි වේදිකා නාට්‍ය අංශයෙන් ‘සබන් පෙණ’ නාට්‍යයෙන් හොඳම සහය නළුවාට හිමි සම්මානය දිනා ගන්නා ස්ටෙෆාන් තිරිමාන්න දයානන්ද ගුණවර්ධනගේ ගජමන් පුවත, මධුර ජවනිකා ඇතුළු වේදිකා නාට්‍ය කිහිපයකටම රංගනයෙන් දායක වී ඇත. නිලංක නිසලාංජලගේ ‘අතරමැදියා’ හා අශෝක හඳගමගේ ‘ඇන්ටික් කඩයක මරණයක්’ නාට්‍යවල ප්‍රධාන රංග භූමිකා ඉටුකළ රංගන ශිල්පියෙකි. ඉන්දික ෆර්ඩිනෑන්ඩුගේ ‘වෙඩි නොවදින ළමයි’ චිත්‍රපටයේ ද ප්‍රධාන භූමිකාවක් නිරූපණය කරන ස්ටෙෆාන් සෞන්දර්ය කලා විශ්වවිද්‍යාලයේ බාහිර කථිකාචාර්යවරයෙකි.
ඔබ රංගන ශිල්පියෙක් විදිහට කොතැනද ස්ථානගත වෙන්නෙ?
මම අවුරුදු 19ක් මේ ක්ෂේත්‍රයේ වැඩ කරලා තියෙනවා. මට නාට්‍යයක් ඇතුළේ විඳීමක් වගේම අධ්‍යයනයකුත් තියෙන්න ඕනෑ. මම ප්ලේස් වෙන්නේ ඇක්ටර් කෙනෙක් විදිහට. ජනප්‍රිය වෙන්න හෝ මාව මිනිස්සු අඳුනාගන්න හෝ කොමර්ෂල්වලට පෙනී ඉඳිමින් යැපෙන්න මට ඕනෑ නෑ. කොච්චර සල්ලි හම්බවුණත්, ජනප්‍රිය පුද්ගලයෙක්ගෙ වැඩක් වුණත් මම විශ්වාස කරන දේවල් ඒකෙ ඇතුළෙ නැත්නම් මම ඒක කරන්නෙ නැහැ. ඒ පණ්ඩිතකමකට නෙමෙයි. අනිත් අයට පෙන්නන්න කලින් නිර්මාණයක් විඳින්න ඕනෑ ඒක කරන කෙනා. නිර්මාණයක තියෙන අදහසත් එක්ක වැඩ කරන්න මම ගොඩාක් කැමතියි. එතැන තමයි මම මුලින්ම ප්ලේස් වෙන්නෙ.
ඔබ සෞන්දර්ය කලා විශ්වවිද්‍යාලයේ ප්‍රධාන විෂය විදිහට තෝරගන්නෙ අධ්‍යක්ෂණය. නමුත් රංගන ශිල්පියෙක් විදිහට පමණයි තවම ඔබව හඳුනාගන්න පුළුවන්.
රංගනය තමයි මගේ ප්‍රධාන විෂය. ඉස්සරහට කරන්නෙත් ඒකම තමයි. හැබැයි ඩිරෙක්ටින් මම කරලා නැහැ. ඒ නිසා කැම්පස් එක ඇතුළේ ඩිරෙක්ටින් අත්දැකීමත් ගන්න මට වුවමනාව තිබුණා. මම එළියට ගිහින් ඩිරෙක්ටින් කරන්න ගියේ නැහැ, මොකද මම දැනගත්තා මගේ පාත් එක ඇක්ටින් කියලා. මම විශ්වාස කරනවා ඩිරෙක්ටින්වලින් එළියට යමක් කරන්න මට තව කාලය අවශ්‍යයි කියලා. සාමාන්‍ය විදිහට ස්වාභාවික නාට්‍යයක් කරන්න මට උවමනාවක් නැහැ. මම කැම්පස් එකේදි කළ ‘සෙලෝටේප්’ කියන ප්‍රඩක්ෂන් එකෙත් ඩයලොග් දෙකක් තියෙනවා, අමතරව මුළු නාට්‍යයම පැය එකහමාරක් විතර තියෙන්නේ කිසිම ඩයලොග් එකක් නැතිව. මම හොයමින් ඉන්නේ ලංකාවෙ මෙතෙක් විඳපු නැති එක්ස්පීරියන්ස් එකක් මිනිසුන්ට දෙන්න. ඒක සෙට් වුණොත් මම තීරණය කරයි ඒ දේ ඩිරෙක්ට් කරන්න ඕනෑ කියලා.
ශරීරය ප්‍රමුඛ කරගත්ත කායික රංගයක් තමයි ගොඩක් වෙලාවට ඔබගෙන් දකින්නේ.
මම මාව වැඩිපුරම අඳුනාගෙන තියෙනවා, ෆිසිකල් ඇක්ටර් විදිහට. කරපු වැඩවලින් වැඩිපුරම කරලා තියෙන්නෙ ෆිසිකල් පර්ෆෝමන්ස්. රියලිස්ටික්ම ප්ලේ කරන තැන නෙමෙයි මම හිටියේ. අවුරුදු දෙකකට කලින් මම ඒකටත් ට්‍රයි කළා. හැබැයි තවමත් ෆිසිකල් ඇක්ටින්වලට මගේ ලොකු කැමැත්තක් තියෙනවා. මම විශ්වාස කරනවා ඩයලොග්වලින් නාට්‍ය යන අතරෙම ෆිසිකල් පර්ෆෝම් එකක් ඇතුළේ මිනිස්සුන්ට අලුත් අත්දැකීමක් ගේන්න ශරීරයත් එක්ක වැඩ කරලා වෙන අදහසක් නිර්මාණය කිරීමත් දකින්න ඕනෑ කියලා. ෆිසිකල් පර්ෆෝමිං ලංකාවෙ හරි අඩුයි. අවුරුදු ගාණක් ෆිසිකල් නළුවෙක් විදියට වැඩ කරපු නිසා රියල් එකේ වැඩ කරන එක මට චැලේන්ජ් එකක්. මම ඒ චැලේන්ජ් එකට කැමතියි. ඒක තමයි මම ‘අතරමැදියා’ එකේ කරන්නෙ.
හඳගමගේ ඇන්ටික් කඩයක මරණයක් නාට්‍යයේ ඔබ සාමාන්‍ය චරිතයකින් ප්‍රේක්ෂකයා ඉදිරියට එනවා. අවස්ථා කිහිපයකදී ප්‍රේක්ෂාගාරය සමඟ සජීවී කතාබහක ඉන්න ගමන් ප්‍රේක්ෂාගාරය මෙහෙයවීමේ භූමිකාවකුත් ඔබගෙන් දකිනවා. චරිතයක් කරන ගමන් ප්‍රේක්ෂාගාරයත් එක්ක සජීවීව සම්බන්ධ වෙන එක ලේසි වැඩක් නෙවෙයි.
මේ නාට්‍යයේදී අශෝක අයියාට බර්ටෝල්ඩ් බ්‍රෙෂ්ට්ගෙ තියරිය දාලා බලන්න ඕනෑකම තිබුණා. එයා ට්‍රයි කළා නළුවො තමන්ගෙ කැරැක්ටර් එක කරන ගමන් ඒ කැරැක්ටර් එකෙන් ගැලවිලා ඕඩියන්ස් එකත් එක්ක සම්බන්ධ කරන්න. ඒක ටිකක් සංකීර්ණයි. එතැනදි ඒ කැරැක්ටර් එකේ ඉන්නත් ඕනෑ, කැරැක්ටර් එකෙන් මිදිච්ච මිනිහෙක් ඉන්නත් ඕනෑ. ඒ ස්ටයිල් එකට තමයි අපි අනුගත වෙලා ඇක්ට් කරන්න ඕනෑ. මේක ලොකු රිහසල් ප්‍රොසෙස් එකක් ඇතුළෙ වුණු වැඩක්. අදටත් අපිට කරන්න ෂෝ එකක් තියෙනවා නම්, ඊට කලින් දවසේ රිහසල් එකක් කරලා පහුවදා අපි ෂෝ එක කරන්නෙ නැහැ. ගොඩක් නාට්‍යවල නාට්‍යයට කලින් දවසෙ තමයි සෙට් වෙන්නේ. අශෝක අයියාත් එක්ක එහෙම බෑ, එයා දවස් හතරක් විතර කලින් ඉඳන් රිහසල් කරනවා. ඒක ඇතුළේ අපි නැවත වැඩකරලා ඒ ප්‍රැක්ටිස් එකත් එක්ක තමයි ෂෝ එකට යන්නේ. මීට කලින් මම වන් ඇක්ට් ප්ලේ එකක් කරලා තියෙනවා විනාඩි 40ක වගේ. ඒක ඇතුළේ කොහොමද ඕඩියන්ස් එක අල්ලගන්නෙ කියන එක මීට කලින් මම කරලා තියෙනවා. නමුත් මේ නාට්‍යයේ අශෝක අයියාගේ භාෂාව සාමාන්‍යයෙන් අපි කතා කරන භාෂාව නෙමෙයි. ඒ භාෂාවත් එක්ක මිනිහෙක් ඇක්ට් කරන ගමන් ඕඩියන්ස් එකක් අල්ලන් ඉන්නවා කියන්නෙ වෙනම වැඩක්. ඒක කරන්න පුළුවන් ප්‍රැක්ටිස් එක ඇතුළේම විතරයි.
ඒ වගේම තමයි අනසුයා සුබසිංහගේ (නොමළෙ කෝළම්) නාට්‍යය කෝළම් නාටකය ඇසුරෙන් කරන හාස්‍යය මුසු රංගනයක් තියෙන නාට්‍යයක්. ඒ නාට්‍යයේදී ඔබට ලැබෙන ප්‍රධාන කාර්යයක් තමයි හාස්‍යෝත්පාදනය කරන ගමන්ම රංග කාර්යයේ යෙදීම. නමුත් ඒක ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් කළ නාට්‍යයක්. සිංහල කෝළම් ගැමි නාටකයෙ එන හාස්‍යෝත්පාදන කාර්යය ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් කරද්දි කොයි තරම් දුරකට සාර්ථක වුණාද?
අනසුයා සුබසිංහ මේ නාට්‍යය කළේ එයාගෙ ආචාර්ය උපාධියට. ඕස්ටේ්‍රලියාවෙ මෙල්බන්වල කළේ. එයා මේ නාට්‍යයට පදනම් කරගත්තෙ කෝළම්. ලංකාවෙ කෝළම් එක තැනකින් එහාට ගියේ නැහැ. කෝළම් කියන්නෙ හාස්‍යය විතරක් නෙමෙයි, සමාජයකට බය නැතිව කතා කළ කලාවක්. ආරච්චි ඉස්සරහ තියාගෙන ආරච්චිගෙ වැරදි කියනවා වෙස් මුහුණු දාගෙන. අනසුයා මේක කළේ ආචාර්ය උපාධියට නිසා මේක සිංහලෙන් කරන්න බැහැ. නමුත් අපි සමහර ඩයලොග් සිංහලෙනුත් පාවිච්චි කළා. කෝළම්වල තියෙන මුකරි ගතිය එන්නෙ සිංහලෙන්ම කියනකොට. ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් කෝළම් කරන එක ලේසි නැහැ. අනසුයා ඒකට මාර විදියට මහන්සි වුණා. ඒ අදහස එන විදිහට භාෂාව හසුරුවන්න, මෙලඩි එක, කවි ගායනා ඒ සඳහා යොදාගත්තා. එහේදි මේ වැඩේ ඉන්ග්ලිෂ් ඕඩියන්ස් එකත් සෑහෙන්න හොඳින් බාරගත්තා. සමහර ඉන්ග්ලිෂ්වලට දාන්න බැරි සිංහල කොමඩි ඉන්ග්ලිෂ්වලට ට්‍රයි කරලාත් බැලු‍වා. ඒක ඇතුළේ අපිට තේරුණා වැඩේ වැඩ කරනවා කියලා. අපි දෙවැනි වතාවට පෙන්නපු ෂෝ එකෙත් සෑහෙන්න මිනිස්සු හිටියා, ඉන්දියාවෙ ගිහිල්ලාත් මේ නාට්‍යය පෙන්නුවා. ලංකාවෙ කළ ඉතා හොඳ නාට්‍යයක් විදිහට ඒගොල්ලො ඒක දැක්කා.
ලංකාවෙ වෘත්තීය නළුවෙක් විදියට වැඩ කරන එක කොයි තරම් දුරට ප්‍රායෝගිකද?
ලංකාවෙ වෘත්තීය නළුවෙක් වෙනවා කියන එක අත්‍යවශ්‍ය දෙයක් වගේම හරිම භයානක දෙයක්. ඒක ඒ තරම් භයානක වෙන්න හේතුව වෘත්තීය නළුවො විදියට එන ගොඩක් අය ඉන්ඩස්ටි්‍රයක් නැති නිසාම අනාථ වෙනවා.
දැන් තමයි ෆිල්ම්වලට ඉන්ඩ්‍රස්ටි්‍රයක් හදන්න ට්‍රයි කරන්නෙ. තියටර් එක සම්බන්ධයෙන් වෙරි සොරි, කොල්ලො කෙල්ලන්ට තියෙන අමාරුවට තමන්ගෙ ගේම ගහගෙන නාට්‍ය කරනව ඇරෙන්න. මේ අයව රැකගන්න කිසිම වැඩපිළිවෙළක් නැහැ. ලංකාවෙ වෘත්තීය මට්ටමේ රංගන ශිල්පියෙක් නම් එයාට කොමර්ෂල්වලට ඇක්ට් කරන්න වෙනවා, ටෙලිනාට්‍ය තියෙනවා, කාගෙ හරි ෆිල්ම් ටිකක් එනවා, මියුසික් වීඩියෝවලට ඇක්ට් කරනවා, වේදිකාවෙ ඉන්නවා නම් වේදිකාවෙත් වැඩ කරනවා. ඔය ටික වෘත්තීය මට්ටමෙන් කරනවා කියන්නෙ සල්ලිවලට වැඩ කරන්න වෙන්නෙ. සල්ලිවලට වැඩ කරන්න වෙනවා කියන්නෙම එතන වෘත්තීයභාවය විනාස වෙනවා. හැබැයි හරියට වෘත්තීය මට්ටමෙන් වැඩ කරන පිරිසකුත් ඉන්නවා. වෘත්තීය මට්ටම කියන්නෙ සල්ලි නෙමෙයි. වෘත්තීය මට්ටම කියන්නේ එයා ඒ විෂය වෙනුවෙන් කොයි තරම් දුරට ඉන්නවාද, ඒ සම්බන්ධව එයාගෙ ප්‍රැක්ටිස් එක මොනවගේද කියන එක. මම වැඩ කරන්නෙ වෘත්තීය මට්ටමේ නළුවෙක් විදිහට කියලා විශ්වාස කරනවා. හැබැයි මාව රැකෙන්න මට අවශ්‍ය මුදල් හොයන්න මම නළුකම තියාගන්නෙ නැහැ.
නිලංක නිසලාංජල්ගෙ ‘අතරමැදියා’ ආදරය ගැන වෙනස් විදිහකට කතා කරන යූත් ඩ්‍රාමා එකක්. ඔබ එහි ප්‍රධානම චරිතයක් විදිහට ෂේන්ගෙ චරිතය නිරූපණය කරනවා. ෆෙස් බුක් එකේ, ලව් රියැලිටිවලින්, ටික්ටොක් එකෙන්, වට්ස්සප් ස්ටේටස්වලින් ආදරය හඳුනන පරම්පරාවකට ෂේන්ගෙ චරිතයෙන් ආදරය ගැන කියන්න උත්සාහ කරන්නෙ මොකද්ද?
ආදරවන්තයන්ගෙ දිනයට කලින් දිනයේ නැවත අතරමැදියා පෙන්වන්නටත් නියමිතයි.
නිලංක නිසලාංජල් තේරුම් අරන් තියෙනවා, මේ මොහොතෙ තරුණ පරම්පරාව ආදරය කොහොමද කරගෙන යන්නෙ කියලා. පරණ කාලෙ ලියුම් ලියලා කළ එක නෙමෙයි, මේක වෙනම ප්ලැට්ෆෝම් එකක්. මේකෙ ඉන්න ෂේන් කියන එකා කෙල්ලව සෙට් කර ගන්නෙත් සමාජ මාධ්‍ය හරහා. ඒකත් වෙන්නෙ අහම්බෙන්. මේ නාට්‍යයේ තියෙන බේසික් කන්සෙප්ට් එකක් තමයි අහම්බය. අහම්බෙන් හම්බෙන ආදර සම්බන්ධයක් වුණත් ඒක පවත්වාගෙන යන්න සිස්ටම් එකක් තරුණයන්ට නැහැ. හැබැයි දැන් තියෙන ටෙක්නොලොජි එකයි, තරුණයො අප්ඩේට් වෙලා ඉන්න තැනයි එක්ක මේකෙ ඉන්න තරුණයා ඒ සම්බන්ධය ගෙනියන්න සිස්ටම් එකක් හදනවා. ඒ සිස්ටම් එක ඇතුළෙ ආදරය ගෙනියන්න පුළුවන්ද බැරිද කියන එක තමයි ෂේන් හරහා කතා කරන්නෙ. පෙබරවාරි 13 වෙනිදා මේ නාට්‍යය පෙන්වීම හරහා, එදා මේ නාට්‍යය බලලා පෙබරවාරි 14 ඉඳන් හරි වෙනස් විදිහකට ආදරය කියවාගන්න කියන යෝජනාව තමයි අපි කරන්නෙ.■
