■ අරුණ ජයවර්ධන
මේ දවස්වල සමගි ජන බලවේගයේ හැමෝම කතා කරන්නේ රන්ජන් රාමනායකට ජනාධිපති සමාව ලබාගැනීම ගැනය. ඒ සඳහා රන්ජන්ම අත්සන් කළ ලියැවිලි ජනාධිපතිට යැවූ බව කියැවෙයි.
රන්ජන් රාමනායක හිරේ දැම්මේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවෙන් නොවේ. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙනි. අධිකරණයට අපහාස කිරීමේ චෝදනාව මත පැවති එම නඩු විභාගයේදී, අධිකරණයෙන් සමාව ඉල්ලීමේ අවස්ථා කිහිපයක්ම රන්ජන් මගහැර ගියේය. ඒ මදිවාට, අධිකරණයෙන් එළියට ඇවිත්, තමා කියූ (අපහාසාත්මක) කතා ඉල්ලා අස්කර නොගන්නා බවට නැවත නැවත පාරම් බෑවේය. මොළයේ කුඩාබව හා මුඛයේ විශාලත්වය නිසා අනවශ්‍ය කරදරයක වැටෙන කෙනකුට දිය හැකි හොඳම උදාහරණය රන්ජන් රාමනායකය.
අධිකරණයට අපහාස කිරීමේ වරදට සිරගතව සිටියදී, ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමියන්ට මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා සමාව ප්‍රදානය කළේය. එයින් ජනාධිපති සිරිසේන කළේ, අධිකරණයට අපහාස කිරීමකි. ජනාධිපතිට ඇති සමාව දීමේ බලය අවභාවිත කිරීමකි.
අධිකරණයට අපහාස කිරීම නිසා සිරගතව සිටින රන්ජන්ට සමාව දෙන ලෙස විපක්‍ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස ඇතුළු සමගි ජන බලවේගය, ජනාධිපති රාජපක්‍ෂගෙන් ඉල්ලීමෙන්ද කර ඇත්තේ, අධිකරණයට අපහාස කිරීමට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා පෙළඹවීමය. ජනාධිපති සමාව දීමේ බලය අවභාවිත කරන ලෙස ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටීමය.
සමාව ඉල්ලීමට බලාපොරොත්තුවක් තිබුණා නම්, රන්ජන් සමාව ඉල්ලා සිටිය යුතුව තිබුණේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙනි. එය නොකර, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂගෙන් සමාව ඉල්ලීම වනාහි, තම දේශපාලන ආත්මය තමා විසින්ම පාවාදීමකි. මේ කියන්නේ රන්ජන් සිරබත් කෑ යුතුමය යන්න නොවේ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සමාව දී බන්ධනාගාරයෙන් එළියට දමනු ඇත්තේ, රන්ජන් නමැති හපයක් පමණක්ම වීමට ඉඩ ඇති නිසාය. ගෝඨාභය ජනාධිපතිවරයාගේ සමාව ලැබ එළියට එන ඒ හපය, රාජපක්ෂ පවුලත්, ජනාධිපතිත්, ආණ්ඩුවත් ඉදිරියේදී විවේචනය කරනු ඇද්ද? නැද්ද? රන්ජන්ට සමාව දීම ගැන ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂට ස්තුති කරන සජබට, ඒ වහාම දුමින්ද සිල්වාට සමාව දීම ගැනත් ජනාධිපතිට ස්තුති කළ හැකි මොහොතක් එළැඹෙනු ඇත. ■
