නොවැම්බර් 18 වැනි දා අප ගත යුතු තීරණය ගැන ස්ථිරසාර අදහසක් ගන්නට, ඉහත දැක්වෙන ඡුායාරූප හයේ සිටින හයදෙනාත්, ඔවුන්ට අදාළ බිහිසුණු, එමෙන්ම දුෂ්ට පසුබිම් කතාන්දර හයත්, ඕනෑවටත් වැඩි ඉඩක් අපට සපයා දෙයි. එහි බැ?රුම්කම තවත් වැඩි වන්නේ, මෙවැනි බිහිසුණු හා දුෂ්ට කතාන්දර තිබෙන සිය දහස් ගණනක් අතුරින් මේ අය හුදෙක් හය දෙනකු පමණක් වීම නිසා ය.
ඒ බිහිසුණු කතාන්දර සියල්ලේ ම එක් පොදු ගුණාකාරයක් වන්නේ, එක ම රාජ්‍ය පාලන කාලයක් තුළ ඒවා සිදු වීමත්, ඒ හැම කතාවක ම එක් පොදු පාත‍්‍රයකු, නැතිනම් කණ්ඩායමක් සිටීමත් ය. ඒ සියලූ කතාන්දර, මනුෂ්‍ය ඝාතන, අතුරුදහන් කිරීම්, පැහැරගෙන යෑම්, තර්ජනය කිරීම්, පහරදීම්, වධබන්ධනයට ලක් කිරීම් වැනි අපරාධවලට සම්බන්ධ ය. ඒ වාගේ ම හැම සිදුවීමකට ම පාහේ, ආරක්‍ෂක අංශවල නිලධාරීන්, සෙසු නිලයන් කිහිප දෙනකු, නැතිනම් පැරා මිලිටරි කණ්ඩායම් සම්බන්ධ බවට, 2015න් පසු කරන ලද අපරාධ විමර්ශනවලදී තොරතුරු සොයා ගෙන තිබේ.
ඒ හැම කතාවක් ම සිදු වුණු කාලයේ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා, ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා විය. ජනාධිපතිටත්, අගමැතිටත්, ඇමති මණ්ඩලයටත් පහතින් හුදෙක් අමාත්‍යාංශයක ලේකම්වරයකු හැටියට සිටියත්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා නොදැන, අනුමත නොකර, නොහඟවා, කිසිදු හමුදා සාමාජිකයකුට හෝ පැරා මිලිටරි කණ්ඩායම් සාමාජිකයකුට කිසි ම අපරාධයක් කරන්නට නොහැකි තත්ත්වයක් එදා තිබුණි. ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ අසහාය බලධාරියා වූයේ ඔහු නිසා ය. එපමණක් නොවේ.
සමහර අපරාධවලට ඔහු ඍජුව ම සම්බන්ධ ය. උදාහරණයටක් හැටියට, සන්ඬේ ලීඩර් හිටපු කර්තෘ ෆ්‍රෙඞ්රිකා ජෑන්ස්, ‘ඔබේ බිරිඳට සුරතල් බලූ පැටවකු ගෙනෙන්නට ශ‍්‍රීලංකන් ගුවන් යානාවක්, එහි යන්නට නියමිත මගීන් බස්සවා, විශේෂයෙන් යැව්වා නේදැ’යි ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂගෙන් විමසූ විට, ‘උඹ ගූ කන ඊරියක්’යැයි කියා ඔහු ඇයට බැන වැදුණේ ය. අදත් ඇය ඉන්නේ ස්වයං-පිටුවහල් ව ය. තමා වෙත ගෙන්වා, ආණ්ඩු විරෝධී උද්ඝෝෂණ නවත්වන්නැ’යි පෝද්දල ජයන්ත ඇතුළු මාධ්‍ය සමාජ නායකයන්ට මුහුණට ම තර්ජනය කෙළේ ද ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ය.
රාජපක්ෂ පාලන කාලයේ සිදු වුණ ඒ සියලූ අපරාධවලට අදාළ අපරාධ විමර්ශන ලිපි ගොනු තිබුණේ ‘වසා දමන ලදි’ ලේබලය යටතේ ය.
ලසන්ත වික‍්‍රමතුංගගේ ඝාතනයෙන් අවුරුදු කිහිපයකට පසුව, උදේ පාතරාස-මාධ්‍ය ප‍්‍රධානීන් හමුවේ දී, මේ ලියුම්කරු, ලසන්ත වික‍්‍රමතුංග ඝාතනය පිළිබඳ පරීක්‍ෂණවල තත්ත්වය කුමක්දැයි ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂගෙන් විමසූ විට, ‘සාක්කි කිසිවක් නැහැ. ඔබ ළඟ සාක්කි තිබෙනවා නම් දෙන්නැ’යි කියුවේ ය. එහෙත්, 2015න් පසු, ලසන්ත ඝාතනයට හමුදා සාමාජිකයන් පිටත් ව ආවේ මරදාන ටි‍්‍රපොලි හමුදා කඳවුරෙන් බව සොයා ගන්නට ලැබිණ. වසීම් තාජුදීන්ගේ ‘හදිසි අනතුරකින්’ සිදු වී යැයි පොලිස් පොත්වල සඳහන් ව තිබුණු මරණය ද ‘ඝාතනයක්’ බවට සොයා ගැනුණේ 2015න් පසුව ය.
එදා ඒ අපරාධ කැරුණේ, ඒ අපරාධ ගැන යළි කිසි දාක විමර්ශන, නඩු පැවරීම් සිදු නොවන බව සහතික කර ගෙන ය. දණ්ඩ මුක්තිය ගැන සහතික ඇතිව ය.
තමා ආරක්‍ෂක ලේකම් ව සිටි කාලයේ සිදු වුණු මේ අපරාධ ගැන එක්කෝ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂට දැනුමක් තිබිය යුතුය. එවැනි දේ හේතුවෙන්, තමාගේ සහෝදරයාගේ ආණ්ඩුවට අවමානයක් සිදු විය හැකිව තිබුණු නිසා, ඔහු මැදිහත් වී වහ වහා අපරාධවල වගඋත්තරුකරුවන් අල්ලා ගත යුතු ව තිබිණි. ඊට අදාළ සියලූම විමර්ශන ආයතන තිබුණේ ඔහුගේ අයියාත්, ඔහුත් අත ය. එහෙත් කිසි ම පරීක්‍ෂණයක් සිදු නොවී ය. එහි තේරුම කුමක් ද?
අද, ජනාධිපති අපේක්‍ෂක ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, අලූත් මිනිසකු වී සිටින්නේ, ඉහත අපරාධ එකක් වත් තමාගේ ධුර කාලය තුළ නොවූවාක් සේ ය. ඒ මදිවාට ඔහු අතීතය අමතක කර අනාගතය දෙස පමණක් බලන්නට යැයි අපට ද ආරධනා කරයි.
එහෙත්, මේ බිහිසුණු අතීතය, අප නැවත නැවතත් මතක් කළ යුත්තේථ යළි කිසි දාක එවැනි බිහිසුණු පාලනයක්, පාලකයන් අප කැන්දා නොගත යුතු නිසා ය. එවැනි පාලනයක මහ මොළකරුවකු වූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, දැන් රටේ ප‍්‍රධානියා වන්නට මහජන අනුමැතිය ඉල්ලන විට, මේ අතීතය මතක තිබෙන අය, නැති අයට ද මතක් කර දිය යුතු ය. යළිත් රාජපක්ෂ භීෂණය මේ රටට කැන්දා නොගත යුතු නිසා ය.x
