ශ‍්‍රී ලංකා ප‍්‍රජාතාන්ත‍්‍රික සමාජවාදී ජනරජයේ ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල
සිරිසේන එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ 73වන මහා මණ්ඩල රැස්වීම අමතමින් ලෝක නායකයන්ට ‘පොර ටෝක්’ දී ඇත. ඒ අපේ හෙවත් ශ‍්‍රී ලංකාවේ කටයුතු අපි බලාගන්නම්, ඔයගොල්ලන්ගේ කටයුතු ඔයගොල්ලන් බලාගන්න යනුවෙන්ය.
ජනාධිපතිවරයා ‘අපේ කටයුතු’ යනුවෙන් එහිදී අදහස් කර ඇත්තේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ සංහිඳියා ක‍්‍රියාවලියට අදාලව ජාත්‍යන්තර වශයෙන් විටින් විට මතකයට නංවන කරුණුය. මිනිස් ඝාතන, පැහැරගෙන යෑම්, අතුරුදන් කිරීම් යන අපරාධ සඳහා යුක්තිය ඉටුකිරීම් යන අපරාධ සඳහා යුක්තිය ඉටුකිරීම එම මතක් කිරීම් අතර ප‍්‍රධාන දේය.
ඒවා ජනාධිපතිවරයාගේ ඇහැට පමණක් නොව වෙනත් තැන්වලටත් ඇනෙන බව පසුගිය කාලය පුරාම එම චෝදනා සම්බන්ධයෙන් ඔහු හැසිරුණු, කතාකළ හා නියෝග දුන් ආකාරය අනුව පෙනේ. අපේ රටේ ජනාධිපතිවරයා, මිනීමරු ව්‍යාජ රණවිරු ආරක්ෂක, ව්‍යාජ දේශපේ‍්‍රමී ජනාධිපතිවරයෙකු වී හමාරය. රටක ජාතික සංහිඳියාව පිළිබඳව මෑත ඉතිහාසයේ ආදර්ශවත්ම උදාහරණය පෙන්නූ
දකුණු අප‍්‍රිකානු නායක නෙල්සන් මැන්ඩෙලා සමරු උත්සවයට සහභාගිවෙමින් මැන්ඩෙලා ආදර්ශයට ගන්නැයි අපේ රටේ ජනාධිපතිවරයා බණ දේශනා කිරීම ඔහුගේ භාවිතය දන්නා අපට මෙන්ම ජාත්‍යන්තරයට හුදු විහිළුවක් සැපයුවාට වැඩි දෙයක් නොවේ.
දේශපේ‍්‍රමී අපේ රටේ ජනාධිපතිවරයාගේ ‘මිනීමරු රණවිරුවන්’ මරාදමා ඇත්තේ, අතුරුදහන් කර ඇත්තේ හෝ පහරදී ඇත්තේ සන්නද්ධ හමුදා සාමාජිකයන් නොවන, පුරවැසියන් වන නිසා රණවිරු ලේබලය යටතේ එම මිනීමරුවන් ආරක්ෂා කිරීම ජනාධිපතිවරයාගේ අද දවසේ එකම කාර්යය වී ඇත. මිනීමරු රණවිරුවන් පිරිසක් හෝ මිනීමරු නොවන රණවිරුවන් පිරිසක් විසින් ඔහුගේ ගෞරවාදරයට හේතුවී ඇති තවත් රණවිරුවන් සමූහයක් රවටා ඇත්නම්, එම රණවිරුවන්ගේ මාසික පඩිපතෙන් කොටසක් මුදලක් වංචනිකව සතුකරගෙන ඇත්නම් ඔහු ඒ ගැන කියන්නේ කුමක්ද? ක‍්‍රියාකරන්නේ කෙසේද?
පොලීසියේ විමර්ශන අංශ නිලධාරීන් කැඳවා සිදුකරන නියෝග ලබාදීම්වලදී, ජනමාධ්‍ය නියෝජිතයන් කැඳවා සිදුකරන සාකච්ඡුාවලදී හෝ කැබිනට් මණ්ඩල සාමාජිකයන්ගේ හමුවලදී කෙළින් නොව වහෙන් ඔරෝ භාෂාවෙන් අනිද්දා පුවත්පතට බැණ නොවැදී ප‍්‍රසිද්ධීයේම ඉහත ප‍්‍රශ්නය ගැන ඔහුගේ පිළිතුර කියන ලෙස අවධාරණය කරමින් ජනාධිපතිවරයාද දන්නා, නොදන්නා සේ ඉන්නා එම කතාව මෙසේ සටහන් කරමු.
මේ කතාව ආරම්භ වෙන්නේ සන්නද්ධ හමුදා හා පොලිස් සාමාජිකයන්ට සහන පොලියක් යටතේ ණයක් ලබාදීමේ වැඩපිළිවෙළ යටතේය. ඒ පසුගි ය මහින්ද රාජපක්ෂ පාලන කාලයේදීය. වැඩපිළිවෙළ සම්බන්ධීකරණය කරන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ අමාත්‍යාංශ ලේකම් ධුරය දැරූ රාජ්‍ය ආරක්ෂක හා නාගරික සංවර්ධන අමාත්‍යාංශය ය. එම වැඩපිළිවෙළ හඳුන්වන ජනප‍්‍රිය නාමය වන්නේ ‘රණවිරු පෞද්ගලික ණය යෝජනා ක‍්‍රමය’ යන්නය. එය ක්රියාත්මක කරනු ලබන්නේ ජාතික ඉතිරිකිරීමේ බැංකුව විසින්ය. එහිදී නිලධාරී නොවන සන්නද්ධ හමුදා හා පොලිස් සාමාජිකයන්ට රුපියල් ලක්ෂ 15 දක්වා ණය මුදලක් ලබාගත හැකිය. නිලධාරීන් වන සන්නද්ධ හමුදා හා පොලිස් සාමාජිකයන්ට රුපියල් ලක්ෂ 30 දක්වා ණය මුදලක් ලබාගත හැකිය. සහන ණයේ පොලී අනුපාතය වශයෙන් සඳහන් වන්නේ 12%ක් 13%ක් අතර පොලී අනුපාතයන්ය. මේ ආකාරයට ලබාගන්නා ණය වසර 7 ක කාලයකින් සමාන වාරික 84කින් ගෙවා දැමිය යුතුය. එම ණය කටයුතු සම්බන්ධීකරණය සඳහා මේජර් ජෙනරාල් වසන්ත කුමාරගේ ප‍්‍රධානත්වයෙන් යුතු සන්නද්ධ හමුදා පොලිස් සුභසාධන අංශය යනුවෙන් යුතු වෙනම ඒකකයක්ද, රාජ්‍ය ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතේ බත්තරමුල්ල සෙත්සිරිපාය පැරණි ගොඩනැගිල්ලේ පවත්වාගෙන ගොස් තිබී ඇත.
ඒ ආකාරයට විධිමත්ව ප‍්‍රධානියෙකු ඇතුළු අංශයක් සහිතව රාජ්‍ය ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය මැදිහත්වීමෙන්ම සන්නද්ධ හමුදා හා පොලිස් සාමාජිකයන්ට විශේෂ ණය යෝජනා ක‍්‍රමයක් ක්රියාත්මක කිරීම නරකක්ද යනුවෙන් කෙනෙක් ප‍්‍රශ්න කළ හැකිය. අපේ පිළිතුර නැත යන්නය.
නරක ඇත්තේ මෙම ණය යෝජනා ක‍්‍රමය යටතේ රක්ෂණය නමින් සිදුකර ඇති වංචනික ක‍්‍රියාවන් නිසාය. ණය මුදල ලබාගන්නා පුද්ගලයා මියගියහොත් හෝ සදාකාලික ආබාධිත තත්වයට පත්වුවහොත් ලබාගත් ණය මුදල පියවා ගැනීම සඳහා හා ඇපකරුවන්ගෙන් එම ණය මුදල පියවාග ැනීමේදී ඇපකරුවන් පීඩාවට පත්වීම වැළැක්වීම සඳහා යැයි කියමින් රක්ෂණ යෝජනා ක‍්‍රමයක් හඳුන්වාදී ඇත.
ණය මුදලේ ආරක්ෂාවට ණය ලබාගැනීමේදී සෑම බැංකුවක්ම පාහේ යෝජනා කර ලබාදෙන ණය ආරක්ෂණ රක්ෂණයක් වෙනුවට මෙහිදී ලබාදී ඇත්තේ සෑම ණය ලබාගන්නෙකුටම ජීවිත රක්ෂණයක්ය. ඒ ඒ.අයි.ඒ. රක්ෂණ සමාගම මඟින්ය. සෑම මසකම ණය මුදලේ වාරිකය සමග රක්ෂණ වාරිකයද වැටුපෙන් අය කරගෙන ඇත. ණය මුදල් ලබාගන්නවුන්ගේ වැටුපෙන් ණය වාරිකයක් සමඟ රක්ෂණ මුදල් තවමත් අය කර යැවේ.
ණය මුදල කපා ගැනීමේ උපරිම කාලසීමාව අවුරුදු 7ක් හෙවත් මාස 84ක කාලයක් වුවද රක්ෂණාවරණයේ කාලය අවුරුදු 15කි. ණය මුදල ගෙවීම උපරිම අවුරුදු 7කින් අවසන් වුවද ණය මුදලේ ආරක්ෂාවට යැයි කියූ රක්ෂණය වෙනුවෙන් තවත් අවුරුදු 8ක් රක්ෂණ වාරික ගෙවිය යුතුය. ඒ ණය ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් යැයි කියා අනිවාර්ය කළ රක්ෂණය කල්පිරීම අවුරුදු 15කින් සිදුවන නිසාය.
බැංකුවලින් ණය ලබාගෙන ඇති බොහෝ දෙනා සාමාන්‍ය වශයෙන් දන්නා ණය ආරක්ෂණ රක්ෂණයක් යනු වසර ගණනාවක් වාරික වශයෙන් ගෙවීම් සිදුකරන රක්ෂණ යෝජනා ක‍්‍රමයක් නොවේ. ණය ලබාගැනීමේදී එක්වරක්, එක් වාරිකයක් පමණක් අයකරගන්නා රක්ෂණ යෝජනා ක‍්‍රමයක්ය. උදාහරණයකට අවුරුදු 15ක කාලයකට රුපියල් ලක්ෂ 20 ක පමණ ණයක් ලබාගත්තේ නම් එම ණය ආරක්ෂණ රක්ෂණයේ එක් වරක් අයකරගන්නා එකම වාරිකය රුපියල් 25,000ක් පමණ වේ.
ණය ආරක්ෂණ ආවරණයක් යැයි කියා වැටුපෙන් අනිවාර්යයෙන් අඩුකර ඒ.අයි.ඒ. රක්ෂණ සමාගමට යවන දළ වශයෙන් මාසයකට රුපියල් 2,000ක් පමණ වන රක්ෂණ වාරිකය වෙනුවෙන් අවුරුදු 15ක කාලයකට සන්නද්ධ හමුදා හෝ පොලිස් සාමාජිකයන් රුපියල් 3,60,000ක පමණ මුදලක් ගෙවිය යුතුය.
මෙය ණය ආරක්ෂණයක් නොවන ජීවිත රක්ෂණයක් නිසාම, ජීවිත රක්ෂණ ඔප්පුව ණය ලබාදුන් ජාතික ඉතිරිකිරීම් බැංකුව භාරයට ගෙන ඇත. ඒ ණය ලබාගත් පුද්ගලයා හදිසියේ මියගියහොත් ඔහුට ලැබෙන ජීවිත රක්ෂණ මුදලින් ගෙවීමට ඇති ඉතිරි ණය වාරික අඩුකරගැනීම සඳහාය. ඇත්තේ ජීවිත රක්ෂණයක් නම්, ඒ සඳහා මුදල් ගෙවන්නේ රක්ෂණ හිමිකම හිමිකම ඇති පුද්ගලයා නම්, බැංකුවකට හෝ වෙනත් පුද්ගලයෙකුට එම රක්ෂණ හිමිකම ඇපයට හෝ වෙනත් ආකාරයකට තබාගැනීමේ හැකියාවක් ඇතිද? රක්ෂණයේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ නියාමකයා වන ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ මණ්ඩලය වැනි ආයතනයක් ඒ ගැන පැහැදිළි කිරීමක් කළ යුතුය.
ණය ආරක්ෂණ රක්ෂණයක් වෙනුවට ණය මුදලක් වෙනුවෙන් මෙවැනි ජීවිත රක්ෂණ යෝජනා ක‍්‍රමයකට ගොස් ඇත්තේ ඇයි? පැහැදිලිවම එමඟින් ලැබෙන කොමිස් මුදල් එම ව්‍යාපෘතියට සම්බන්ධ පුද්ගලයන් අතර බෙදාගැනීමේ වංචනික ක‍්‍රියාවලියක් උදෙසාය. රජයේ රක්ෂණ සමාගම වන ශ‍්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාව පවා ජීවිත රක්ෂණයක් සම්බන්ධයෙන් පළමු වසරේ ගෙවන කොමිස් මුදල ආරම්භ කරන්නේ 35% ක් වැනි ප‍්‍රතිශතයකින්ය. එම කොමිස් ප‍්‍රතිශතය වසරෙන් වසර ක‍්‍රමානුකූලව අඩුවී වසර කිහිපයකදී 5%ක ස්ථාවර කොමිස් මුදලක් බවට පත්වේ.
පෞද්ගලික අංශයේ රක්ෂණ සමාගමක ආරම්භක කොමිස් ප‍්‍රතිශතය 40% හෝ සමහරවිට 50% හෝ විය හැකි බව රක්ෂණ ක්ෂේත‍්‍රයේ නිරතවූවන්ගේ අදහසය. ඒ අනුව මෙම රක්ෂණයේ ඒ.අයි.ඒ. කොමිස් මුදලද පළමු වසරේදී 40% හෝ 50% අතර ප‍්‍රතිශතයකින් ආරම්භ වී ඇතිවාට සැක නැත.
මේ ණය මුදල යුද, ගුවන් හා නාවික යන ත‍්‍රිවිධ හමුදාවල සාමාජිකයන් හා පොලීසියේ සාමාජිකයන් 25,000ක් මුල් අවස්ථාවේ ලබාගත්තේයැයි සැලකුවහොත් පළමු වසරේ රක්ෂණ වාරිකය වෙනුවෙන් රුපියල් මිලියන 600ක මුදලක් ගෙවිය යුතුය. එහි පළමු වසරේ කොමිස් ප‍්‍රතිශතය 40%ක් ලෙස සැලකුවහොත් කොමිස් මුදල රුපියල් මිලියන 240කි. එතැන් සිට අද දක්වා ලැබුණ කොමිස් මුදල සමහරවිට මිලියන 1,000කට ආසන්න විය හැකිය. මේ රක්ෂණ ක‍්‍රමයේ භයානකකම තේරුම් ගත යුතු එක් ආකාරයක් වන්නේ ඒ සා විශාල මුදලක් මේ යටතේ කොමිස් වශයෙන් සංසරණය වීමට හැකි නිසාය.
ව්‍යාජ දේශපේ‍්‍රමී, රණවිරු හිතැති ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මේ පිළිබඳව දන්නවායැයි අප මුලින් සඳහන් කළේ මතු සටහන් කරන කරුණු නිසාය.
ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය විසින් 2017.02.01 දින සහිතව යුද, ගුවන් හා නාවික හමුදාපතිවරුන් අමතා ලිපියක් යොමුකරන්නේය. එහි මාතෘකාව වන්නේ, ‘ත‍්‍රිවිධ හමුදාවේ හා විශේෂ කාර්ය බලකාය වෙනුවෙන් ජාතික ඉතිරිකිරීමේ බැංකුව මඟින් හඳුන්වාදෙන ලද පෞද්ගලික ණය යෝජනා ක‍්‍රමය’ යන්නය. එම ලිපියෙන් දන්වනු ලබන්නේ, ‘උක්ත ණය යෝජනා ක‍්‍රමය ක්රියාත්මක කිරීම සඳහා 2017.02.01 දින සිට ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය කිසිදු මැදිහත්වීමක් සිදු නොවන බව කාරුණිකව දන්වා සිටිමි’ යන්නය. ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ හිටපු ලේකම් කරුණාසේන හෙට්ටිආරච්චි විසින් එයට අත්සන් තබා ඇත. තවද නාවික හමුදා මූලස්ථානය විසින් ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා වෙත 2017.07.16 දින සහිතව යොමුකරන ලද ලිපියක සඳහන් කරන්නේ මෙම රක්ෂණ යෝජනා ක‍්‍රමය තුළ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයෙන් පත්කරන ලද ව්‍යාපෘති නිලධාරියා රක්ෂණ නියෝජිතයෙකු ලෙස ක‍්‍රියාකරමින් එම ජීවිත රක්ෂණ මුදල්වලින් කොමිස් ලබා ගැනීම පිළිබඳව 2017 පෙබරවාරි 22 ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ පැවති සාකච්ඡුාවේදී සාකච්ඡා කළ බවයි.
ඉතින් මෙම කරුණු දන්නා දේශපේ‍්‍රමී රණවිරු හිතැති ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට ඔහු කියන රණවිරුවන්ට සැබෑ ලෙසම ආදරේ නම් කළ හැකි එක කාර්යයක් තිබේ. ඒ ජාවාරම්කාර රණවිරුවන් විසින් හෝ ඔවුන් මෙහෙයවනු ලැබූ පිරිස් විසින් සිදුකර ඇති මෙම මහා වංචාව පිළිබඳව පරීක්ෂා කර ඊට වගකිවයුත්තන්ට එරෙහිව නීති මගින් කටයුතු කිරීමය. ඔහු එය එසේම කරනවා නම් ඔහු සිය රණවිරුවන්ට ඔහු කියන ලෙසම ආදරේ බව අපට සිතිය හැකිය. නොඑසේනම් අප සිතිය යුත්තේ ඔහුගේ රණවිරු පේ‍්‍රමයද රාජපක්ෂලාගේම වැනි ව්‍යාජයක් බවය.
