No menu items!
23.1 C
Sri Lanka
23 September,2025
Home Blog Page 85

අරාජකභාවය නැතිවන්නේ ගෝඨාභය-මහින්ද ඉල්ලා අස්වීමෙනි

0

‘රට අරාජික වීමට කිසිසේත් ඉඩ නොතබන බවත් රටේ දේශපාලන ස්ථාවරභාවය පවත්වාගෙන යාම සඳහා ගන්නා තීරණ සමඟ කටයුතු කිරීමට සූදානම් බවත් අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පැවසීය. පූජ්‍ය ඕමල්පේ සෝභිත ස්වාමීන්වහන්සේ ප්‍රධාන මහා සංඝරත්නය 26දා පස්වරුවේ අරලියගහ මන්දිරයේ දී හමු වූ අවස්ථාවේ අගමැතිතුමා මේ බව කියා සිටියේය.
අන්තර්වාර පාලන ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීම සම්බන්ධයෙන් මෙහිදී මහා සංඝරත්නය සිය අදහස් පළ කළහ. අන්තර්වාර පාලන ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට අවශ්‍ය නම් ඒ සම්බන්ධව මහා නායක ස්වාමීන්වහන්සේලා ප්‍රධාන ආගමික නායකයින්ගේ සහ සියලු පක්ෂ නායකයින්ගේ එකඟතාව ලබා ගැනීමට කටයුතු කරන ලෙස අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා මෙහිදී මහා සංඝරත්නය හමුවේ ප්‍රකාශ කළේය.


රටේ ආර්ථිකය යථා තත්ත්වයට පත් කිරීම සඳහා දේශපාලන ස්ථාවර භාවය වැදගත්වන බවත්, ඒ හේතුවෙන් කිසිම මොහොතක රට අරාජික වීමට තමන් ඉඩ නොතබන බවත් අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා මෙහිදී අවධාරණය කළේය.’


ඉහත දැක්වෙන්නේ ඕමල්පේ සෝභිත හිමි ඇතුළු භික්‍ෂූන් පිරිසක් අගමැතිවරයා හමුවූ අවස්ථාව ගැන අගමැති මාධ්‍ය ඒකකය නිකුත් කළ නිවේදනයෙහිය.


මේ හමුවෙන් පසු මාධ්‍ය හමුවේ අදහස් දැක්වූ ඕමල්පේ හිමි, මෙසේ පවසා තිබේ.

‘අග්‍රාමාත්‍යවරයා කියනවා මා ඉල්ලා අස්වෙන්නම් කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැහැ. ඉල්ලා අස්වීමට මම සූදානම්. එහෙත් ඒ ඉල්ලා අස්වීමෙන් පසුව ඇතිවන හිඩැස පිරිවීමට කල්ගත වුණාම රටට, රාජ්‍ය පාලනයක් නැති වෙනවා කියලා. මෙන්න මේ හිඩැස පුරවන්න කොච්චර කාලයක් යනවාද? ඒ කාලසීමව තුළ රට සම්පූර්ණයෙන් අරාජික වෙනවා කියලා.


අපි කිව්වා ජනාධිපතිවරයාට තියෙන විධායක බලතල යටතේ රටේ පරිපාලනය මෙහෙයවා ගන්න පුළුවන් කියලා. අගමැතිවරයා දිගින් දිගටම කිව්වා ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල යටතේ රට පවත්වාගෙන යන්න බැහැ. අගමැතිවරයා ප්‍රධාන අමාත්‍ය මණ්ඩලය ඉවත්වන විට රට අස්ථාවර වෙනවා කියලා.


අස්ථාවර වුණොත් මේ තියෙන තත්ත්වය භීෂණයක් බවට පත්වෙයි. තවත් අර්බුද පහළවෙයි. ඒ නිසා මා ඉල්ලා අස්වෙනවා කිසිම සැකයක් නැහැ ඒකාන්තයි. පාර්ලිමේන්තුවේ අනෙක් සියලු‍ම පක්ෂ එකතුකරගෙන ඊළඟ පියවර තබන හැටි ස්ථිරවම තීරණය කරන්න කළාට පස්සේ කියලා.’


අගමැති මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා දැන් සිටින්නේ ශාරීරික වශයෙන්, මානසික වශයෙන් දුර්වල අඩියක වගේම, තමාගේ අගමැති ධුරයෙහි ගතකරන අවසාන කාලයෙහිය. තව ඉතාමත් කෙටි කාලයකින් ඔහුගේ ආණ්ඩුවට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතර බලය නැතිවී යාමට නියමිත අතර, එසේ වූ විට අගමැති පුටුවෙන් ඉවත්වීමට ඔහුට සිදුවෙයි. එහෙත් ඒ අවසාන මොහොත දක්වා තමා ශක්තිමත්ව අගමැති පුටුවේ වාඩිවී සිටින බව පෙන්වීමට ඔහු ඉතාමත් දුප්පත් ලෙස උත්සාහ ගනිමින් සිටියි.


ඔහුගේ උත්සාහය කොපමණ දුප්පත්දැයි කියනවා නම්, මේ දිනවල ඔහු කරන්නේ රට පුරා සිටින ප්‍රාදේශීය සභා මන්ත්‍රීවරුන් වැනි පහළම ස්තරය වරින් වර අරලියගහ මන්දිරයට ගෙන්වාගනිමින් ඔවුන් ලවා අගමැතිතුමා ඉවත් නොවී දිගටම තනතුරේ සිටිය යුතුය කියන යෝජනා සම්මත කරගැනීමත්, ‘මම යන්නේ නැහැ, පුළුවන් නම් යවන්න’ වැනි බොරු පුරසාරම් කතා ඔවුන් ඉදිරියේ කීමත්ය. එහෙත් අවාසනාවකට මෙන්, ඔහු ධුරයේ සිටිය යුතුයැයි යෝජනාවක් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කණ්ඩායම තුළ අත්සන් කිරීමට පටන් ගත්තත්, අත්සන් 46කට වඩා එකතු කරගන්නට නොහැකි වුණු බව වාර්තා වෙයි.


එහෙත්, ඕමල්පේ සෝභිත හිමිට ඔහු කියා ඇත්තේ ඉවත්ව යන්නට සූදානම් බවත්, එහෙත් ඉන් පසු ඇතිවන අරාජිකභාවය නැති කරන ක්‍රමයක් කිව්වොත් පමණක් ඉවත් වන බවත්ය. රට අරාජිකභාවයට පත්කිරීමට තමා ඉඩ නොදෙන බවද ඔහු කියයි.


තමා ධුරයෙන් ඉවත් වුවහොත් රට අරාජික වන්නේ යැයි කීම ඔහු විසින්ම ගොතන ලද බොරුවකි. ‘මං ගියොත් රටට මහා විනාසයක් වෙන්නේ. ඒ නිසා යන්නේ නැහැ’ ඔහුගේ ප්‍රකාශයේ අර්ථයයි. එහෙත්, දැන් කවුරුත් පසක් කරගෙන ඇති ඇත්ත වන්නේ, රට අරාජිකත්වය කරා ඇදී යමින් තිබෙන්නේ ඔහුත් ඔහුගේ සොහොයුරු ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂත් දිගින් දිගටම තනතුරුවල රැඳී සිටින නිසා බවයි.


අද මහින්ද රාජපක්‍ෂට තනතුර හැර යන ලෙස කියන්නේ ඔහුගේ ආණ්ඩුවේම සිටි මන්ත්‍රීවරුන් ඇමතිවරුන්ය. මහින්ද සුළඟ නිර්මාණය කරමින්, පරාජය වී සිටි මහින්ද නැවතත් දේශපාලන ලෝකයේ ඔසොවා තැබූ විමල් වීරවංස, උදය ගම්මන්පිල ඇතුළු සියලු දෙනාම ඔහු තනතුරෙන් ඉවත් විය යුතු බව කියති. ඩලස් අලහප්පෙරුම, චරිත හේරත්, අරුන්දික ප්‍රනාන්දු ඇතුළු ආණ්ඩු පක්‍ෂයේ බහුතර පිරිසක් ඍජුව හෝ වක්‍රව ඒ බව කියා තිබේ. ඒ නිසා, අද මහින්ද යනු තමාට හිමි නැති කිරුළක් පැළඳගෙන සිටින්නට තැත් දරන කබල් දේශපාලකයෙකි. සංඛ්‍යා මගින් ඔහුට බලයක් නැති බව තවම පෙන්වා නැති නමුත්, නිසැකවම ඔහුට පාර්ලිමේනක්තුව තුළ බලයක් නැත.


ජනාධිපතිවරයා පත්කර ඇත්තේද ළමා ළපටින්ගෙන් යුක්ත ඇමති මණ්ඩලයකි. කන්කෙඳිරි ගාන තරමට, තර්ජනය කරන තරමට තව තවත් ඇමති තනතුරු අලුතෙන් දීම තාමත් සිදුවෙයි. හැබැයි, ඒ කිසිම දෙයකින් රට වැටී තිබෙන අර්බුදයට විසඳුම් නොලැබෙන බව කවුරුත් දනිති. මේ ඇමති මණ්ඩලය සමග රට පාලනය කළ නොහැකි බව ජනාධිපතිද දනියි. වෙනත් ඇමති මණ්ඩලයක් පත්කළ නොහැකි වන තරමටද ඔහු බෙලහීනය.


එවැනි තත්වයක් යටතේ, තමා අගමැතිධුරයෙන් ඉවත් වුවහොත් අරාජිකභාවයක් ඇතිවේයැයි මහින්ද රාජපක්‍ෂ කියන්නේ බොරුවක් මවා පාන්නටය. ඔහු පමණක් නොව, ඔහුගේ සොහොයුරු ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපති ධුරයෙන් ඉවත් වුණත් රටේ අරාජිකභාවයක් කිසිසේත් ඇති නොවේ.


ඊට එක හේතුවක් නම්, දැනටමත් ඔවුන් රට පාලනය කරන්නේ නැතිවීමය. දැනටත් නැති පාලනයක් යළිත් ‘නැති වුණොත්’ රට අරාජිකභාවයට පත්වෙන්නේ කෙසේදැයි ප්‍රශ්නයකි. දෙවැන්න, ඔවුන් ඉවත් වුණොත් සිදුවන දේශපාලන වෙනස්කම් දැනටමත් ගණන් හැදිය හැකි ඒවා නිසාය. ඒ කියන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ පක්‍ෂ අතර ඒ ගැන විවිධ එකඟතා ඇතිවී සහ ඇතිවෙමින් පවතින නිසාය. ඒ නිසා, කළ යුතු හොඳම දේ වන්නේ, ජනාධිපතිත් අගමැතිත් ධුරවලින් ඉවත්වී රට අරාජකභාවයට පත්වීම වැළැක්වීමය.


ජනාධිපතිවරයාට කථානායකවරයා වෙත යවන ලියුමකින් ඉල්ලා අස්විය හැකිය. එවිට කිසිම අරාජිකත්වයක් ඇති නොවේ. ඔහුගේ ඉතිරි ධුර කාලය වෙනුවෙන් පාර්ලිමේන්තුව විසින් වැඩි ඡන්දයෙන් හෝ ඒකමතිකව අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපතිවරයකු පත්කරගත යුතුය. විමල් වීරවංස මෙහිදී කියන්නේ, පාර්ලිමේන්තුවෙන් බැසිල් රාජපක්‍ෂ ජනාධිපති හැටියට පත්විය හැකි බවය.
ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ තවදුරටත් ජනාධිපති තනතුරේ තබාගැනීමට වීරවංස එසේ කියතත්, පාර්ලිමේන්තුව තුළින් තවදුරටත් රාජපක්‍ෂ කෙනෙකු ජනාදිපතිධුරයට පත්වන්නට ඉඩක් නැත. බහුතර බලයක් ඔහුට ලැබෙන්නට ඉඩක් නැත. යම් හෙයකින් එසේ සිදුවේ නම්, එය පරාජයක් වන්නේද විමල් වීරවංසලාගේමය. ආණ්ඩුවෙන් එළියට බට ගමන්ම ඔවුන් පුරසාරම් දෙඩුවේ ආණ්ඩුවේ බහුතරය නැති කරන බවටය. එහෙව් කතා කී වීරවංසම, පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි ඡන්දය අරගෙන බැසිල් ජනාධිපති වනු ඇතැයි කියන විට, අප එය කෙත්රුම් ගත යුත්තේ වීරවංසලාගේ බැරි බැරියාවක් හැටියට නොවේද? ඉන් පෙනෙන්නේ වීරවංසලාගේ පුරසාරම්වලට පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි බලයක් නැති බව නොවේද?


මුළු රටම රාජපක්‍ෂ පවුලම ගෙදර යායුතු යැයි කියන මේ වෙලාවේ, වෙනත් රාජපක්‍ෂ කෙනකු අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපතිධුරයට පත්කරගන්නා පිස්සුවක් පාර්ලිමේන්තුවට ඇතැයි සිතිය නොහැකිය. ඒ නිසා ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ තනතුරෙන් ඉල්ලා අස්වුණොත්, පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි කැමැත්ත ඇති මන්ත්‍රීවරයා අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපති හැටියට පත්කළ හැකිය. අගමැති ඉවත් වුවහොත් ද ඒ විදියටම පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි කැමැත්ත හිමි අය අගමැති කරගත හැකිය. උදාහරණයකට, ගෝඨාභය ඉවත් වුණොත්, කරු ජයසූරිය වැනි ප්‍රධාන දේශපාලන පක්‍ෂ ප්‍රවාහයෙන් වෙන්වී සිටින, කාටත් පිළිගත හැකි කෙනකු අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපති හැටියට පත්කළ හැකිය. එහෙත් ඊට පෙර ඔහු පාර්ලිමේන්තුවේ අසුන්ගත යුතුය. ඒ සඳහා මයන්ත දිසානායක පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයා තමන්ගේ ජාතික ලැයිස්තු අසුන ලබාදීමට සූදානම් බව දැනගන්නට තිබේ. ඔහු ඉල්ලා අස්වීමත්, කරු ජයසූරිය පාර්ලිමේන්තුවේ අසුන් ගැනීමත්, ඉන්පසු ඔහු අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපති හැටියට තෝරා ගැනීමත්, කෙටි කලකින් කළ හැකි දේවල්ය. කරු ජයසූරිය වැන්නකු අනුප්‍රාප්තික ජනාධිපති වීමෙන්, ආණ්ඩුව තුළ අලුත් ගතිකයන් වැඩ කරන්නට පටන් ගනු ඇති අතර, ඔහුගේ මැදිහත්වීමෙන් පාර්ලිමේන්තුවේ දේශපාලන පක්‍ෂවල සම්බන්ධතාව සහ එකට වැඩකිරීමේ ලක්‍ෂණය වැඩි දියුණු වනු ඇත. අනෙක් අතට, කරු ජයසූරිය, දේශපාලන වුවමනාවකින් ආණ්ඩුක්‍රම ප්‍රතිසංස්කරණ න්‍යාය පත්‍රයක් සඳහා පෙනීසිටින්නෙකි. එවැන්නකු රටේ ජනාධිපති වීම එම ප්‍රතිසංස්කරණ න්‍යාය පත්‍රය ඉදිරියට ගැනීමටද අගනා අවස්ථාවකි.


මේ විදියට අලුත් ජනාධිපති කෙනකු අගමැති කෙනකු කෙටිකාලීන ආණ්ඩුවකටට පත්වුණොත් ආණ්ඩුවේ මුහුණුවර සම්පූර්ණයෙන්ම නිසැකවම වෙනස් වෙයි. එය ගෝඨාභය -මහින්ද ජනාධිපතිකමේ අගමැතිකමේ තියාගෙන හදන අච්චාරු පාරාජිකා ආණ්ඩුවක් මෙන් නොවනු ඇත. මේ ක්‍රියාවලිය, වෙනසක් සඳහා දැනටමත් පෙරට පැමිණ සිටින පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරුන් සහ වෙනත් විශේෂඥයන්ගේද දායකත්වයෙන් සිදුවිය හැකි බැවින්, සැලසුම්සහගත ලෙස එකක් පසුපස එකක් වෙනස්කම් කළ හැකිය. එකඟත්වයෙන් කෙරෙන එවැනි බල හුවමාරුවකදී, අරාජිකභාවයක් ඇති නොවන්නට හොඳින්ම වගබලා ගත හැකිය.


ඒ අතර ජනාධිපතිවරයා, ආණ්ඩුවේ පක්‍ෂ නායකයන් වෙත යැවූ ලිපියකින් අගමැතිත් වර්තමාන ආණ්ඩුවත් ඉල්ලා අස්වූ පසු සර්ව පාක්‍ෂික ආණ්ඩුවක් හැදීමට තමා එකඟ බව දන්වා තිබේ. එහි තේරුම අගමැතිගේ ඉවත්වීම ජනාධිපතිවරයා ද බලාපොරොත්තු වන බවය. එහෙත්, ඔහු කිසිවිටෙක ඉවත්වන්නයැයි සිය වැඩුමහල් සහෝදරයාට නොකියනු ඇත. අතින් අල්ලාගෙන පොහොට්ටු වේදිකාවට ගෙනැවිත් තමා ජනාධිපති අපේක්‍ෂක හැටියට හඳුන්වා දුන් දේශපාලනයේ ලොකු අයියාට ඉවත් වන්නට යැයි කීම ඔහුට අපහසු දෙයක් වන්නට ඇත. මහින්ද රාජපක්‍ෂද මේ බව දනියි. තවමත් ගෝඨාභය තමාට ඉල්ලා අස්වන්නට කියා නැති බවත්, ඉදිරියටද නොකියනු ඇති බවත් මහින්ද රාජපක්‍ෂ කියන්නේ ඒ ලේ බැම්ම ගැන තිබෙන විශ්වාසය නිසාය. එහෙත්, රට මෙතැනින් ඉදිරියට යන්නට නම් මහින්ද අගමැතිකමෙන් ඉවත් විය යුතුය. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂත් ඉවත් විය යුතුය. ඉන් රටේ තත්වය යහපත් වනු ඇත.
මහින්ද රාජපක්‍ෂ අගමැතිධුරයෙන් ඉවත් නොවීමට හේතුව ඇත්තේ අන් තැනකය. තමාගේ පුත්‍රයාට දේශපාලන අනාගතය සුරක්‍ෂිත කර දීම සඳහා තවදුරටත් අගමැතිධුරයේ සිටියු යුතු බවට ඔහුග් පවුලෙන් විශාල පීඩනයක් ඇතිකර ඇතිවාට සැකයක් නැත. මහින්ද ඇතුළු සියලු රාජපක්‍ෂලා, සියලු දේශපාලන තීන්දු ගන්නේ රට වෙනුවෙන් නොව පවුලේ යහපත වෙනුවෙනි. ඇමති ධුරයෙන් ඉවත්වීමෙන් පසු නාමල් රාජපක්‍ෂ දැන් සිටින්නේ දේශපාලන අඳුරකය. රට පුරා නැගෙන රාජපක්‍ෂ විරෝධය නිසා ඔහුගේ අනාගත දේශපාලනයද ඒ තරම් සුවපහසු නොවනු ඇත. ඒ නිසා ඔහුට ආවරණයක් ආරක්‍ෂාවක් ලබාදීමට නම්, මහින්ද තාත්තා තවදුරටත් අගමැතිකමේ සිටිය යුතුය.


එහෙත්, මේ රාජපක්‍ෂ වුවමනාවන් පරාජය කළ යුතුය. එය කළ හැක්කේ ජනතාවටය. ඒ සඳහා රාජපක්‍ෂවරුන් ඉවත් වීමෙන් කිසිසේත් රට අරාජකභාවයට පත් නොවන බවත්, ඒ වෙනුවට එය වඩාත් ආරක්‍ෂිත හා ස්ථායි වනු ඇති බවත් මහජනතාවට තේරුම් කරදීම අවශ්‍යය. ■

2020දී මහජන පෙත්සම් පිළිබඳ විමර්ශන පාර්ලිමේන්තුව කර නෑ

0

■ ඉඳුවර බණ්ඩාර

පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර ඇති ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුවේ 2020 වර්ෂයට අදාළ වාර්ෂික කාර්ය සාධන වාර්තාව සඳහන් කරන ආකාරයට ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුව 1982 වර්ෂයේදී ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර කෝට්ටේ නව පාර්ලිමේන්තු සංකීර්ණයට පැමිණීමෙන් පසු ආහාරපාන හා ගෘහ පාලන දෙපාර්තමේන්තුව අලුත්ම දෙපාර්තමේන්තුවක් වශයෙන් බිහිවී ඇති අතර එය බිහිවී ඇත්තේ තරු පංතියේ අන්තර්ජාතික ප්‍රමුඛ පෙළේ හෝටලයක් වූ ඔබරෝයි හෝටලයේ තාක්ෂණික හා වෘත්තීමය ප්‍රවීණත්ව මෙහෙයුම් හා උපදේශකත්වය යටතේය.


ආපන ශාලා, විධායක භෝජනාගාර, ආහාර හා සැපයුම් අංශය හා ප්‍රභූ භෝජනාගාරය වශයෙන් එම දෙපාර්තමේන්තූව යටතේ කටයුතු ක්‍රියාත්මක වේ.


එහි සම්බන්ධීකරණ ඉංජිනේරු දෙපාර්තමේන්තුව 1990 වර්ෂයේදී පිහිටුවා ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තු සංකීර්ණයේ, කතානායකවරයාගේ නිල නිවසේ, ශ්‍රාවස්තියෙහි, මාදිවෙල හා ජයවඩනගම නිවාස සංකීර්ණයනිහි සහ නුවරඑළියේ පිහිටි සෙන්පති නිවස යන ඒවාවල නඩත්තු කටයුතු සිදුකිරීම සඳහාය.


2020 වර්ෂයේදී පාර්ලිමේන්තුවේ පවත්වා ඇත්තේ රැස්වීම් 59ක් පමණය. එම රැස්වීම්වලදී පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් වාචික පිළිතුරු අපේක්ෂාවෙන් ප්‍රශ්න 529ක් යොමු කර තිබේ. එම කාලයේදී ජනාධිපතිවරයාගෙන් ලැබුණ සංදේශ 06ක්ද, කතානායකවරයාගේ නිවේදන 62ක්ද, රජයේ පනත් කෙටුම්පත් 18ක් හා පෞද්ගලික මන්ත්‍රී කෙටුම්පත් 14ක්ද පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් වී තිබේ.


2020 වර්ෂයේදී පාර්ලිමේන්තුව තුළ ඇති අමාත්‍යාංශ උපදේශක කාරක සභා සියල්ලම එක් වරක් පමණක් රැස්වී ඇති අතර පාර්ලිමේන්තුවේ ඇති උපදේශක කාරක සභා ප්‍රමාණය 28කි.
ආංශික අධීක්ෂණ කාරක සභා අතරින් ආර්ථික සංවර්ධනය පිළිබඳ, ජාත්‍යන්තර සබඳතා පිළිබඳ, ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ හා තිරසර සංවර්ධන, පරිසර හා ස්වාභාවික සම්පත් පිළිබඳ කාරක සභාව හා කෘෂිකර්මය හා ඉඩම් පිළිබඳ, ව්‍යාපාර හා වානිජ කටයුතූ, බලශක්ති යන කාරක සභා එක් වරක් පමණක් රැස්වී ඇත.


කාන්තා හා ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ කාරක සභාව හා නෛතික කටයුතු (දූෂණ විරෝධී) හා මාධ්‍ය පිළිබඳ කාරක සභාව 4 වරක් රැස්වී ඇත.


අධ්‍යාපන හා මානව සම්පත් සංවර්ධනය පිළිබඳ කාරක සභාව 5 වරක් රැස්වී ඇති අතර සෞඛ්‍ය හා මානව සුඵසාධනය, සමාජ සවිබලගැන්වීම පිළිබඳ කාරක සභාව සහ ප්‍රවාහන හා සන්නිවේදන පිළිබඳ හා නිෂ්පාදන හා සේවා පිළිබඳ කාරක සභා 2 වරක් රැස්වී ඇත.
එසේ වුවද තරුණ, ක්‍රීඩා කලා සහ උරුමයන් පිළිබඳ, අභ්‍යන්තර පරිපාලන රාජ්‍ය කළමනාකරණ හා ප්‍රතිසන්ධානය හා උතූර නැගෙනහිර නැවත ගොඩනැගීම පිළිබඳ ආංශික අධීක්ෂණ කාරක සභා එක් වරක් හෝ රැස්වී නැත.


එමෙන්ම අනෙකුත් කාරක සභා අතරින් රජයේ මුදල් පිළිබඳ කාරක සභාව 11 වරක් රැස්වී ඇති අතර තේරීම් කාරක සභාව 6 වරක් රැස්වී ඇත. ස්ථාවර නියෝග පිළිබඳ කාරක සභාව 4 වරක් රැස්වී ඇති අතර ආචාර ධර්ම හා වරප්‍රසාද පිළිබඳ කාරක සභාව එක් වරක් රැස්වී ඇත.
ශ්‍රී ලංකාවේ ජාතික ඇගයීම් ධාරිතාව සහතික කිරීම පිණිස අධ්‍යයනය කර සිය නිර්දේශ පාර්ලිමේන්තූවට වාර්තා කිරීම සඳහා වන පාර්ලිමේන්තූ විශේෂ කාරක සභාව, පාර්ලිමේන්තූ මන්ත්‍රීවරියන්ගේ සංසදය 2 වරක් රැස්වී ඇත. උසස් නිලතල පිළිබඳ කාරක සභාව 9 වරක් රැස්වී ඇත. එසේ වුවද පාර්ලිමේන්තූ ළමා සංසදය එක් වරක් හෝ රැස්වී නැත.


එම වර්ෂයේදී රජයේ ගිණුම් පිළිබඳ කාරක සභාව දේශීය ආදායම් දෙපාර්තමේන්තූව, රේගූ දෙපාර්තමේන්තූව, සුරාබදු දෙපාර්තමේන්තුව යන ආයතන සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනය කර ඇත. ඊට අමතරව එම කාරක සභාව තිරසර සංවර්ධන අරමුණු ක්‍රියාත්මක කිරීමේ පෙර සූදානම හා තිරසර සංවර්ධන අරමුණු ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ ලංකාවේ අලි මිනිස් ගැටුම පිළිබඳව විශේෂ සාකච්ඡා පවත්වා ඇත.


පොදු ව්‍යාපාර පිළිබඳ කාරක සභාව ශ්‍රී ලංකා විදේශ සේවා නියුක්ති කාර්යාංශය, ශ්‍රී ලන්කන් ගුවන් සමාගම, ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් සමාගම, ලංකා කෝල් පුද්ගලික සමාගම, මධ්‍යම අධිවේගී මාර්ගය, ලක් විජය විදුලි බලාගාරය, කැලණි ගඟේ ජල දූෂණය, ලොතරැයි පත්වල ප්‍රසම්පාදනය හා ශ්‍රී ලංකා තොරතුරු හා සන්නිවේදන තාක්ෂණ ඒජන්සිය යන ආයතන හා කරුණු සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනය කර ඇත.


2020 වර්ෂයේ 8 වැනි පාර්ලිමේන්තුවේ හතරවැනි සැසිවාරය සඳහා තේරීම් කාරක සභාව විසින් මහජන පෙත්සම් පිළිබඳ කාරක සභාව පත්කර නොමැති බැවින් එම කාරක සභාවේ රැස්වීම් පවත්වා නැත. එහෙත් 9 වැනි පාර්ලිමේන්තුවේ පළමු සැසිවරය සඳහා රැස්වීම් වාර දෙකක් පවත්වා ඇති අතර ඒ එම කාරක සභාවට සභාපතිවරයකු පත්කර ගැනීම සඳහා හා කොවිඩ් වසංගතය හමුවේ කාරක සභාවේ ඉදිරි කටයුතු සාකච්ඡා කිරීම සඳහාය. එසේ වුවද එම වර්ෂයේදී මහජන පෙත්සම් පිළිබඳ කිසිදු විමර්ශනයක් කර නැත. එහෙත් එම වර්ෂයේදී එම කාරක සභා කාර්යාංශයට පෙත්සම් 637ක් ලැබී ඇති අතර ඒ 8 වැනි පාර්ලිමේන්තුව සඳහා 64ක් හා 9 වැනි පාර්ලිමේන්තුව සඳහා 573ක් වශයෙන්ය. ඒ අතරින් ස්ථාවර නියෝගවලට අනුකූල නොවන නිසා කාර්යාංශය විසින් 9 වැනි පාර්ලිමේන්තුව සඳහා පෙත්සම් 157ක් බාර ගෙන නැති අතර ඉදිරි කටයුතු සඳහා පෙත්සම් 416ක් යොමු කර තිබේ.


2020 දී නුවරඑළියේ පිහිටි සෙන්පති නිවස නිවාඩු නිකේතන පහසුකම් මන්තීවරුන් 76 දෙනෙකු ලබාගෙන ඇති අතර ඒ අනුව එම මන්ත්‍රීවරුන්ට කාමර 324ක් වෙන්කර තිබේ. එමෙන්ම පාර්ලිමේන්තු කටයුතු අමාත්‍යාංශය සමග සම්බන්ධීකරණයෙන් සමූහ වෛද්‍ය රක්ෂණය මගින් මැති ඇමතිවරුන් 72 දෙනෙකුට පහසුකම් ලබාදී ඇත.■

ගෝඨාභය ඝාතන කුමන්ත්‍රණය ගැන දැන් නොසොයන්නේ ඇයි? ආරක්ෂක ලේකම් වෙත විවෘත ලිපියක්‍

0

■ ප්‍රියන්ත ජයකොඩි
විශ්‍රාමලත් නියෝජ්‍ය පොලිස්පති

ආරක්ෂක ලේකම්තුමනි,


මෑත කාලයේ ශ්‍රී ලංකාව තුළ සිදුවූ බරපතළම ම්ලෙච්ඡ මිනිස් ඝාතනය ලෙස 2019 අප්‍රේල් 21 වන දින සිදු වූ පාස්කු දින ප්‍රහාර මාලාව සැලකිය හැක. ශ්‍රී ලාංකීය මෙන්ම විදේශිකයන්ද ඇතුළු සාමකාමි පුරවැසියන් 229 දෙනෙකුට ජීවිත අහිමි කරමින්, තවත් සිය ගණනකට මාරාන්තික තුවාල සිදු කර මෙරට ආර්ථිකය සම්පූර්ණයෙන්ම කඩා බිඳ දැමීමට මෙම ප්‍රහාරය සමත් වූ බව අප සැමට නොරහසකි.


ප්‍රහාරය සිදු මුල් අවස්ථාවේ සිටම ප්‍රහාරයට ලක්වූ වින්දිතයන්ට සහන සැලසීමට අතිඋතුම් කාදිනල් හිමිපාණන් එදා සිට පුරා වසර තුනක් ගතවීමෙන් පසුවත් මේ මොහොත වනතුරුත් සිය බැටළු රැළට නායකත්වය මෙන්ම ආරක්ෂාවද සලසන සැබෑ එඩේරකු ලෙස මිලේච්ඡ ඝාතන සිද්ධියට වගකිව යුත්තන් සහ එය පසුපස ඇතැයි සැක කරන දේශපාලන කුමන්ත්‍රණය හෙළි කර ගැනීමට අපිරිමිත සටනක යෙදී සිටී. මෙරට තුළ පමණක් නොව ජාත්‍යන්තරය වෙත ද තම හුදෙකලා සටන පුළුල් කිරීමට මේ වන විටත් එතුමා සමත්ව සිටින බව අප කාටත් නොරහසකි.
මෙවැනි තත්ත්වයක් හමුවේ රටේ ආරක්ෂාව භාරව සිටින ප්‍රධාන සිවිල් නිලධාරියා ලෙස ඔබ පසුගිය දිනක පුවත්පත් නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කාදිනල් හිමිපාණන් වෙත දන්වා සිටියේ තැන් තැන්වල කතා නොපවත්වා දන්නා දෙයක් වේ නම් මෙම සිද්ධීන් සම්බන්ධව පරීක්ෂණ කටයුතු පවත්වන අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව නොහොත් සීඅයිඩීයට දන්වන ලෙස ය.

එය එක්තරා ආකාරයක අභියෝගයක් ලෙස ද සැලකිය යුතු අතර මේ වනවිටත් කාදිනල් හිමිපාණන් පාස්කු ප්‍රහාරයේ වින්දිතයන් වෙත සාධාරණයක් ඉටු කිරීම සඳහා සීඅයිඩීය නොහොත් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් ඔබ්බට මෙම පරීක්ෂණය රැගෙන ගොස් ඇත්තේ සිද්ධිය සිදුවී වසර තුනක් ගතවීමෙන් පසුවත් මෙතෙක් සිදුකරන ලද පරීක්ෂණවල ප්‍රගතිය පරීක්ෂා කිරීමේදී මෙරට නෛතික පද්ධතිය තුළ එතුමාට සාධාරණයක් බලාපොරොත්තු වීමට නොහැකි තත්වයක් යටතේ බව ඔබට මතක් කර දීමට කැමැත්තෙමි. තවද මෙම පරීක්ෂණ කටයුතු සිදුවන ආකාරය සහ ඒ තුළ ඇති හිදැස් මෙන්ම දේශපාලනමය අතපෙවීම් ගැනත් පසුගිය වසර තුන පුරාවටම කාදිනල් හිමිපාණන් ප්‍රසිද්ධියේ ජනමාධ්‍ය තුළින් මහජනතාවට හෙළි කර ඇතත් එවන් කරුණුවලට අදාලව සාර්ථක පිළිතුරක් ලබා දීමට මෙරට බලධාරීන් මෙතෙක් අපොහොසත් සිටින බවත් කාදිනල් හිමිපාණන්ගේ ඉල්ලීම් ”‍බිහිරි අලින්ට වැයෙන වීණා”‍ බවට පත්වී ඇති බවත් ඔබට මතක් කර දීමට සිදු වීම කනගාටුදායක තත්ත්වයක් බව සඳහන් කරමි. එබැවින් රටේ ආරක්ෂාව භාරව සිටින ප්‍රධාන සිවිල් නිලධාරි තනතුර වන ආරක්ෂක ලේකම් තනතුර හොබවන ඔබ විසින් කළ යුතුව ඇත්තේ මෙම පරීක්ෂණ කටයුතු කඩිනමින් අවසන් කර මෙම සිද්ධීන්වලට වගකිවයුත්තන් සියල්ල රටට හෙළි කිරීම විනා කාදිනල්තුමාට අභියෝග කිරීම නොවේ.


කතෝලිකයෙකු මෙන්ම වසර හතළිහක් මෙරට රාජ්‍ය සේවයට සම්බන්ධව සිටි රාජ්‍ය නිලධාරියකු ලෙසද මේ අවස්ථාවේදී පාස්කු ප්‍රහාරය සම්බන්ධ ඉතා වැදගත් ඉසව්වකට ඔබගේ අවධානය යොමු කිරීමට සුදුසු යයි මම අදහස් කරමි. මෙම විවෘත ලිපිය ඔබ වෙත යොමු කිරීමට ප්‍රධාන හේතුව වන්නේද එම වැදගත් කරුණු සම්බන්ධව ඔබගේ අවධානය යොමු කිරීමයි.


ශ්‍රී ලංකා පොලිසියේ ජේ්‍යෂ්ඨ තනතුරක් දැරූ නිලධාරියෙකු වන මා දන්නා ආකාරයට පාස්කු ප්‍රහාරය සිදු කළ ත්‍රස්ත කණ්ඩායමේ නායකයා ලෙස සැලකෙන ”‍සහරාන් හෂීම්”‍ අත්අඩංගුවට ගැනීමට ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය තුළ ක්‍රියාත්මක වූ ප්‍රධානම පුද්ගලයා වූයේ ත්‍රස්ත විමර්ශන කොට්ඨාසයේ එවකට අධ්‍යක්ෂවරයාව සිටි මගේ සමකාලීනයකු වන නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නාලක සිල්වා මහතාය. එතුමා හැර වෙනත් පොලිස් නිලධාරියකු හෝ කණ්ඩායමක් සහරාන් හෂීම් පසුපස ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීමට කටයුතු කළ බවක් ජේ්‍යෂ්ඨ පොලිස් නිලධාරියකු ලෙස මා නොදන්නා බව සඳහන් කරමි.


සහරාන් සම්බන්ධ සියලු‍ම විමර්ශන කටයුතු නාලක සිල්වා සිදු කළා පමණක් නොව ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය අධිකරණය වරෙන්තු පවා ලබා ගැනීමට ඔහු සමත්ව සිටියේය. මේ ආකාරයට නාලක සිල්වා කටයුතු කරමින් සිටියදී කුප්‍රකට නාමල් කුමාර නාටකය කරළියට පැමිණි අතර එවකට ජනාධිපතිවරයාව සිටි මෛත්‍රිපාල සිරිසේන මහතා සහ හිටපු ආරක්ෂක ලේකම් වර්තමාන ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඝාතනය කිරීමට කුමන්ත්‍රණය කිරීමේ චෝදනා මත නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නාලක සිල්වා මහතා සීඅයිඩිය විසින් අත්අඩංගුවට ගන්නා ලදි. මෙම සිදුවීම් මාලාව සිදුවූයේ එවකට ජනාධිපතිවරයා සිටි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා නීති විරෝධී ලෙස අග්‍රාමාත්‍ය තනතුරෙන් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ඉවත් කර මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අග්‍රාමාත්‍යවරයා ලෙස පත් කිරීමේ සිද්ධීන් මාලාවට සමගාමීවය. මෙම අත්අඩංගුවට ගැනීම නාලක සිල්වාගේ කටයුතු අකර්මණ්‍ය කිරීමටත් වඩා ඔහු නායකත්වය දුන් ත්‍රස්ත විමර්ශන කොට්ඨාසය සම්පූර්ණයෙන්ම නිෂ්ක්‍රිය කිරීමට සමත් වූ බව කිව යුතුය. බලයේ සිටින ජනාධිපතිවරයා ඝාතනය කිරීමට කුමන්ත්‍රණය කරන ලද පොලිස් නිලධාරියකු නායකත්වය සැපයූ කොට්ඨාසයක නිලධාරීන් දෙස පොලිස් නිලධාරින් මෙන්ම සිවිල් පුරවැසියන් ද එම වකවානුවේ සලකනු ලැබුවේ දරුණු ගණයේ අපරාධකරුවන් කණ්ඩායමක් ලෙස බව සඳහන් කරන අතර මෙම අත්අඩංගුවට ගැනීම සිදු සිදුවී මාස කීපයක් යනතුරුත් ත්‍රස්තවාදී විමර්ශන කොට්ඨාසය මගින් කිසිදු අත්අඩංගුවට ගැනීමක් හෝ විමර්ශනයක් සිදු නොකළ බව මා හොඳින්ම දන්නා කරුණක් ලෙස සඳහන් කරමි.


මෙම ඝාතන කුමන්ත්‍රණ සිද්ධීන් සම්බන්ධ පහත සඳහන් කරුණු එකල මුද්‍රිත විද්‍යුත් මෙන්ම සමාජ මාධ්‍ය ජාලා ඔස්සේ ද විශාල ප්‍රසිද්ධියක් සහිතව ප්‍රචාරය වූ බව ඔබට මතක ඇතැයි සිතමි.


ජනාධිපතිවරයා ඇතුළු ප්‍රභූ ඝාතනයන් සඳහා නාලක සිල්වා විසින් තෝරා ගත් පොලිස් කණ්ඩායමක් මඩකලපුව ප්‍රදේශයට පිටත් කර යැවීම.


දිග දුර මෙහෙයුම් බලය සහිත ගිනි අවි ලබා ගැනීමට නාලක සිල්වා විසින් පොලිස්පතිවරයාගේ ඉල්ලු‍ම් කිරීම.


එවකට අග්‍රාමාත්‍යවරයා ව සිටි රනිල් වික්‍රමසිංහ සමඟ මෙම කුමන්ත්‍රණය සම්බන්ධව සාකච්ඡා කිරීම.


විදේශගතව සිටින ඝාතන කුමන්ත්‍රණකරුවෙකු වන තුෂාර පීරිස් නමැත්තකු සම්බන්ධ සිදුවීම්
කුප්‍රකට පාතාල අපරාධකරුවකු වූ ”‍මදුෂ්”‍ නැමැත්තා මෙම ඝාතන සිද්ධීන් සඳහා යොදවා ගැනීමට සැලසුම් කිරීම.


මෙම සිද්ධීන් ඇතුළත් හඬ පට එකල නාමල් කුමාර විසිනි විශේෂයෙන් විද්‍යුත් මාධ්‍ය ඔස්සේ මහජනතාව වෙත වාදනය කර ශ්‍රවණය කිරීමට සැලැස්වූ අතර මෙම ඝාතන කුමන්ත්‍රණය ප්‍රබලභාවය ඒත්තු ගැන්වීමට එකල විද්‍යුත් මෙන්ම මුද්‍රිත මාධ්‍ය ද විශාල උත්සාහයක් දැරූ බව ද සඳහන් කිරීමට කැමැත්තෙමි.


මෙම කුමන්ත්‍රණ සිද්ධීන් සම්බන්ධව හිටපු නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නාලක සිල්වා අත්අඩංගුවට ගෙන ජනාධිපතිවරයා සහ හිටපු ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ඇතුළු ප්‍රභූ ඝාතන කුමන්ත්‍රණයක් සම්බන්ධ ඔහු රිමාන්ඩ් භාරයට පත් කළ අතර මේ හේතුවෙන් ඔහු යටතේ ක්‍රියාත්මක වූ සහරාන් හෂීම් ඇතුළු ඇතුළු ත්‍රස්ත කල්ලිය අත්අඩංගුවට ගැනීමේ මෙහෙයුම් එහෙම පිටින්ම අඩාල වීම සිදුවිය. නාලක රිමාන්ඩ් බන්ධනාගාරගතව සිටියදී සහරාන් තමන්ට රිසි සේ දිවයින තුළ ඔබ මොබ සංචාරය කරමින් ඔහුගේ දුෂ්ට අරමුණු ඉටුකර ගැනීමට ක්‍රියා කළ අතර මෙම නාටකයේ කූටප්‍රාප්තිය සටහන් කිරීම සිදුවූයේ 2019 අප්‍රියෙල් 21වන දින කටුවාපිටිය, කොච්චිකඩේ ඇතුළු කතෝලික දේවස්ථාන දෙකක් සහ මඩකලපුවේ සියෝන් ක්‍රිස්තියානි දේවස්ථානය, කොළඹ ෂන්ග්‍රි-ලා සහ කිංස්බරි හෝටල් ඇතුළු ස්ථාන 5කට ත්‍රස්තවාදීන් විසින් සිදුකරන ලද ම්ලේච්ඡ ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය හේතුවෙන් සිදු වූ ජීවිත හා දේපල විනාශය මගිනි.
මෙම සිද්ධි මාලාව සිදුවීමෙන් පසුව රටේ ජාතික ආරක්ෂාව ප්‍රබල ලෙස බිඳවැටීමේ තත්වයක් උද්ගත වූ අතර ප්‍රහාරය සිදු වී මාස කීපයක් ගතවීමෙන් පසුව පැවති ජනාධිපතිවරණය තුළින් නාලක සිල්වා විසින් ඝාතනය කිරීමට කුමන්ත්‍රණය කරන ලද සැලකුණු එවකට හිටපු ආරක්ෂක ලේකම්වරයාව සිටි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා හැට නව ලක්ෂයකට අධික ජනතා කැමැත්තෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ දසවන විධායක ජනාධිපතිවරයා ලෙස පත්වූ අතර ජනාධිපතිවරණයෙන් පසුව පැවති පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයෙන් මෙරට නව වන විධායක ජනාධිපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළ ඉහතින් සදහන් කළ ඝාතන කුමන්ත්‍රණයේ තවත් ඉලක්කයක් බවට පත්ව සිටි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා පාලක පක්ෂය සමග සන්ධානගතව තරග කරමින් පොලොන්නරුව දිස්ත්‍රික්කය නියෝජනය කරමින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස තේරී පත්වීම සිදුවිය.


මෙම සියලු‍ මැතිවරණ ජයග්‍රහණවල ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඝාතන කුමන්ත්‍රණයන්හි ඉලක්ක බවට පත්ව සිටි ප්‍රධාන ප්‍රභූන් දෙදෙනාම රටේ පාලන තන්ත්‍රය හොබවන ප්‍රධාන තනතුරුවලට පත්වූ අතර, රටේ ආරක්ෂාව භාරව සිටින ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා ලෙස ප්‍රධාන රාජ්‍ය නිලධාරි තනතුරට පත් වීමේ වරම ඔබ වෙත ද උදා විය.


මෙම තත්වය යටතේ විධායක ජනාධිපතිවරයා විසින් තමා ඇතුළු ප්‍රභූන් ඝාතනය කිරීමට කුමන්ත්‍රණය කරන ලද සිද්ධිය සම්බන්ධව පරීක්ෂණ කටයුතු ඉතා ඉක්මනින් සිදු කිරීමට උපදෙස් දී එවැනි ඉතා දරුණු ගණයේ සිද්ධීන් මාලාවකට සම්බන්ධ සියලු‍ සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණය ඉදිරියට ප්‍රමාදයකින් තොරව පත් කරනු ඇතැයි අපි සැම බලාපොරොත්තු සහගතව සිටිමු.


1962 වර්ෂයේ එවකට අග්‍රාමාත්‍ය ධුරය දැරූ සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනිය ඝාතනය කර බලය රාජ්‍ය බලය ලබා ගැනීම සඳහා හමුදා නායකයන් විසින් සිදුකරන ලද අසාර්ථක හමුදා කුමන්ත්‍රණය මේ අවස්ථාවේදී අපට සිහි වූ අතර ඒ අවස්ථාවේදී පාලකයන් ක්‍රියා කළ ආකාරයට සියලු‍ විමර්ශනයන් ඉතා ඉක්මනින් අවසන් කර කිසිවකුගේ නිලය බලය හෝ තත්ත්වය නොසලකා කුමන්ත්‍රණකරුවන් ජාතිය ඉදිරියේ නිරුවත් කර ඔවුන්ට හිමි නිසි දඬුවම් ලබාදීමේ සිද්ධිය අපගේ මතකයෙන් ඈත් කිරීමට තවම කාලය සමත්වී නැත. මහජනතාව බලාපොරොත්තුව සිටියද මෙම ප්‍රභූ ඝාතන කුමන්ත්‍රණ සිද්ධිය සිදුවී වසර තුනහමාරකටත් වැඩි කාලයක් ගතවී ඇති අද වන විටත් එම විමර්ශන කටයුතු ඉතා මන්දගාමීව සිදුවන බව පැහැදිලිය.


පසුගිය දිනෙක ඔබ විසින් කරන ලද ප්‍රකාශයක් අනුව මෙම විමර්ශන කටයුතු සම්බන්ධව නීතිපති උපදෙස් විමසා ඇති බව සඳහන් කිරීම නිරීක්ෂණය වූ අතර ඕනෑම සිද්ධියක් යටගැසීමට සිදුකළ හැකි ප්‍රධාන ක්‍රියාමාර්ගය අතර නීතිපතිවරයාගේ උපදෙස් සඳහා යොමු කිරීම හෝ කොමිසමක් පත් කර එම කොමිෂන් වාර්තාව කිසිදා එළි නොදැක්වීම තුළින් එය සාර්ථකව සිදුකළ හැකි බව මෙරට සාමාන්‍ය ජනතාව හොඳින් අවබෝධ කරගෙන සිටින බව ඔබට මතක් කරදීමට කැමැත්තෙමි.


එබැවින් රාජ්‍ය ආරක්ෂාව භාරව සිටින ප්‍රධානම සිවිල් නිලධාරියා ලෙස මෙම සිද්ධීන් මාලාව හා බැඳුණු පහත සඳහන් ප්‍රශ්නවලට ඔබගෙන් පිළිතුරු බලාපොරොත්තු වෙමි.

  1. නාමල් කුමාර විසින් හෙළි කරන ලද ඝාතන කුමන්ත්‍රණ සිද්ධීන්වල වර්තමාන විමර්ශන තත්ත්වය ඔබ විසින් අප්‍රමාදව රටට හෙළි කරන්නේ ද?
    2.මෙම සාපරාධි ක්‍රියා දාමය සිදුවී වසර තුනකට වැඩි කාලයක් ගත වී ඇතත් ඒ සම්බන්ධව හිටපු නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නාලක සිල්වා හෝ එයට සම්බන්ධ යැයි සඳහන් කිසිදු සැකකරුවකුට වේ මේ වන තුරුත් අධිකරණය ඉදිරියේ නඩු පවරා නැත්තේ ඇයි?
  2. නාමල් කුමාර විසින් හෙළිකරන ලද එම ඝාතන කුමන්ත්‍රණය සම්බන්ධ සියලු‍ කරුණු නිවැරදි බවට විමර්ශකයන් විසින් තහවුරු කර ඇද්ද? එසේ නම් මෙම සිද්ධියට සම්බන්ධව අනෙක් සැකකරුවන් මෙතෙක් අත්අඩංගුවට ගැනීම ප්‍රමාද කරන්නේ ඇයි? අත්අඩංගුවට ගනු ලැබූ සැකකරුවන්ට මෙතෙක් අධිකරණය ඉදිරියේ නඩු පැවරීම ප්‍රමාද වීමට හේතු වූ කරුණු මොනවාද ?
    4.නාමල් කුමාර විසින් හෙළි කරන ලද කරුණු සත්‍යයෙන් බැහැර ඒවා බව විමර්ශකයන් අවබෝධ කරගෙන සිටී ද? එසේ නම් මේ වනතුරු ඔහුට අසත්‍ය පැමිණිල්ලක් කිරීම සම්බන්ධයෙන් නඩු නොපැවරීම ට හේතු මොනවාද ?
  3. ඝාතන කුමන්ත්‍රණයේ ප්‍රධාන ඉලක්ක බවට පත්ව සිටි හිටපු ආරක්ෂක ලේකම්වරයා දැනට මෙරට විධායක ජනාධිපතිවරයා වන අතර අනෙක් පුද්ගලයා හිටපු ජනාධිපතිවරයකු මෙන්ම වර්තමාන පාර්ලිමේන්තුවේ පක්ෂ නායකයෙකු මෙන්ම පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකුද වෙයි. එබැවින් එම ජනාධිපතිවරයාගේ නායකත්වය දරන රජයක් යටතේ වසර තුනක් ගත වී හෝ මෙම විමර්ශනවල සත්‍යතාව හෙළිකරගෙන අපරාධකරුවන් මෙතෙක් අත්අඩංගුවට ගෙන නඩු පැවරීමට ක්‍රියාත්මක නොවීමට ප්‍රධාන වූ හේතු කවරේද ?
    මෙම ප්‍රශ්නවලට සහ මෙම කුමන්ත්‍රණය සිදුවීම සම්බන්ධව හෙළිවී ඇති වෙනත් කරුණු වේ නම් ඒවා මහජනතාව වෙත දැනුම්දීම රාජ්‍ය නිලධාරියකු ලෙස ඔබගේ යුතුකමකි. මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් පවත්වා මෙම නාමල් කුමාර නාටකයට සම්බන්ධ සියලු‍ම කරුණු ඔබ ඉතා නුදුරේදීම මහජනතාව වෙත හෙළිකරනු ඇතැයි අපි බලාපොරොත්තු වෙමු. නැතහොත් නාමල් කුමාර ජවනිකාව පාස්කු නාටකයේ සමාරම්භක ජවනිකාව ලෙස මේ වන විටත් මහජනතාව තුළ ඇතිව ඇති සැකය පහ නොවනු ඇති බව වැඩිදුරටත් අවධාරණය කරමි.■

රාජපක්ෂලාගේ ඊළඟ ඇම: සර්ව-පාක්ෂික අන්තර්වාර ආණ්ඩුවක් !

මේ තත්වය තුළ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඉල්ලා අස් නොවුණොත් අපට ඉතිරි වන්නේ එක ‘විසඳුමකි’. එය රාජපක්ෂවාදී එකකි. එනම්, අන්තර්වාර පාලනයත් ජනාධිපතිවරයාට සහ ඔහුගේ කඳවුරටම භාර කිරීමයි. ඒ වෙනුවෙන් අප යෝජනා කළ යුත්තේ මෙයයි: විමල් වීරවංශ, ගම්මන්පිල සහ වාසුදේව වැනි පුද්ගලයන් ඇතුළත්, අන්තර්වාර පාලනයක්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ජනාධිපතිත්වය යටතේ පිහිටුවිය යුතුය.

ආණ්ඩු කළ හැකි පිරිසකට ආණ්ඩුව භාරගන්නැයි මීට සති කිහිපයකට කලින් ජනාධිපතිවරයා කී බවක් මාධ්‍ය වාර්තා කොට තිබුණි. එහෙත් ඒ සඳහා කිසිවෙකු ඉදිරිපත් වූ බවක් දැනගන්නට නැත. ආණ්ඩුවට එරෙහිව ගෙන ඒමට නියමිත විශ්වාසභංගය ජයගත්තොත්, විපක්ෂය විසින් ආණ්ඩුව භාරගත යුතු බවට තවත් අදහසක් තිබේ. එවැන්නක් අනිවාර්ය කෙරෙන දෙයක් අපේ පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය තුළ නැත. උදාහරණයක් වශයෙන් සමගි ජනබලවේගය විසින් ගෙන ඒමට නියමිත විශ්වාසභංගය ජයගත්තොත් ඊළඟට එම සමගි ජන බලවේගය විසින් ආණ්ඩුව භාරගත යුතු බවට අනිවාර්ය නියමයක් නැත.


ඕමල්පේ සෝභිත හිමියන් ඇතුළු භික්ෂූන් වහන්සේලා පිරිසක් අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ සමග සාකච්ඡාවක් පැවැත්වීමෙන් අනතුරුව ඒ ගැන ඊයේ (27) ප්‍රකාශයට පත් ප්‍රවෘත්ති වාර්තාවක් මෙසේ ය: භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ සහ මහජනතාවගේ ඉල්ලීම පිට අගමැතිවරයා ඉල්ලා අස්වීමට කැමතියි. එහෙත්, තමන් ඉල්ලා අස්වුණොත් රටේ අස්ථාවරත්වයක් ඇති විය හැකි යැයි අගමැතිවරයා සිතන නිසා, එය වැළැක්වීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුවේ සියලු පක්ෂවල සහභාගිත්වයෙන් පියවරක් ගත යුතු බව ඔහු කියා සිටියේලු. ඒ අනුව, ඕමල්පේ සෝභිත හිමියන් ඇතුළු සංඝයා වහන්සේලා පාර්ලිමේන්තුවේ පක්ෂ නායකයන් හමු වී ඒ ගැන වැඩිදුරටත් සාකච්ඡා කිරීමට සූදානම් වෙති. සියලු පක්ෂ සහභාගිත්වයෙන් අලුත් ආණ්ඩුවක් පත්කර ගැනීම සඳහා පක්ෂ නායකයන් අතරේ ඒකමතිකත්වයක් ඇති කරගැනීම, තමාගේ ඉල්ලා අස්වීම සඳහා පූර්ව කොන්දේසියක් වශයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ බලාපොරොත්තු වන බව ඕමල්පේ සෝභිත හිමියෝ තවදුරටත් කීහ.


එදාම ‘ඩේලි මිරර්’ පුවත්පතට මහින්ද රාජපක්ෂ දී තිබෙන සම්මුඛ සාකච්ඡාවක මෙසේ කියා තිබේ: තවම ජනවරම ඇත්තේ ඔහු ඇතුළු පොහොට්ටුවටයි. ඒ ජනවරම නැති වී ඇති බවක්, පාරේ විරෝධතාවලින් නිගමනය කළ නොහැක. මෙවැනි විරෝධතා කවදත් තමන්ට විරුද්ධව තිබී ඇත. දහස් ගණනක විරෝධතාවකින් 69 ලක්ෂයක ජනවරම අහෝසි වන්නේ නැත. එම ජනවරම වෙනස් කරගත යුතු නම්, එය කරගත යුත්තේ අලුත් මැතිවරණයක් හරහා ය. මන්ද යත්, අප ප්‍රජාතාන්ත්‍රවාදී රටක් වන බැවිනි.


මේ අවස්ථා දෙකේදීම ඔහු කියා ඇත්තේ එකම කාරණයකි. එනම්, අගමැති තනතුරින් ඉල්ලා අස්වීමට ඔහු එකඟ නැති බවයි. පාර්ලිමේන්තුවේ සියලු පක්ෂවල ඒකමතිකත්වයෙන් ඇති කරගන්නා අලුත් ආණ්ඩුවක් පිළිබඳ ඔහු ඉදිරිපත් කරන කොන්දේසිය, එවැනි ආණ්ඩුවක් කිසි දවසක ඇති නොවන බවට සහතිකයකි. අනිත් පැත්තෙන්, 69 ලක්ෂයේ ජනවරම තවමත් තමන්ට ඇතැයි ඔහු කියන විට එයින් අදහස් වන්නේද, ඉල්ලා අස්වීමේ ව්‍යවස්ථානුකූල අවශ්‍යතාවක් තමාගේ පැත්තෙන් පැනනොනඟින බවයි.


පොහොට්ටුවෙන් මෑතකදී වෙන් වූ ඊනියා ස්වාධීන කඳවුරට ඇත්තේ තවත් මතයකි. එනම්, අගමැතිවරයාට සහ ආණ්ඩුවට විරුද්ධව ගෙනෙන විශ්වාසභංගයක් ජයගැනීම හරහා අගමැතිවරයාව බලයෙන් පහකොට, ස්වාධීන කඳවුරද ඇතුළත් විපක්ෂයෙන් තෝරාගත් පිරිසකින් අන්තර්වාර තාවකාලික ආණ්ඩුවක් පිහිටුවිය යුතු බවයි. මේ මතය තවත් දෙවගකට බෙදෙයි. සජබ සහ ඉහත කී ඊනියා ස්වාධීන කඳවුර තුළ සිටින තෝරාගත් පිරිසක් සහභාගි කරගෙන එකී අන්තර්වාර පාලනය පිහිටුවාගත යුතු බව ඉන් එකකි. දෙවැනි මතය වන්නේ, සජබය මොන විදිහකින්වත් ආණ්ඩුකරණයට සහභාගි නොවන තත්වයක් තුළ, ඊනියා ස්වාධීන පිරිසගෙන්ම එකී අන්තර්වාර ආණ්ඩුව පිහිටුවාගත යුතු අතර අවශ්‍ය තන්හිදී ඊට සජබයේ සහයෝගය ලැබිය යුතු බවයි.


මේ අතර, සර්ව-පාක්ෂික අන්තර්වාර පාලනයක් සඳහා තමන් එකඟ බවත්, ඒ සඳහා සාකච්ඡා කිරීමට හෙට පැමිණෙන ලෙසත් ජනාධිපතිවරයා පක්ෂ නායකයන්ට ඊයේ (27) ආරාධනා කොට තිබේ. ඒ සර්ව-පාක්ෂික අන්තර්වාර පාලනය තුළ මහින්ද රාජපක්ෂත් සිටීද නැද්ද යන්න නිශ්චිත නැත.


මේ විසිරුණු සහ පරස්පර කරුණු සියල්ල සිහියේ තබාගෙන සමස්ත ප්‍රශ්නය ගැන අපට සලකා බැලිය හැකිය.

අසමත් වීම කුමක්ද, එය කාගේද?


මුල්ම කාරණය මෙයයි. අන්තර්වාර පාලනයක් අවශ්‍ය කොට තිබෙන්නේ, ජනාධිපතිවරයා ප්‍රමුඛ රාජපක්ෂ පාලනය මේ දක්වා අසමත්ව තිබීම නිසා ය. අසමත් වීම යන්නෙන් අදහස් වන්නේ කුමක්ද? රාපක්පක්ෂලා උදා කර දෙනවා යැයි කියූ සෞභාග්‍යය උදා කර දීමට ඔවුන්ට නොහැකි වීම නොවේ. දේශපාලනඥයන් දෙන එවැනි පොරොන්දු ඉටු කිරීමට ඔවුන් කවදත් අසමත් වීම ඕනෑ තරම් අප දැක තිබේ. නැත, ප්‍රශ්නය වන්නේ, 2019 නොවැම්බර් මාසයේ තිබුණු තත්වයෙන් ගව් ගානක් ආපස්සට රාජපක්ෂලා විසින් මේ රට ගෙන ගොස් තිබීමයි. ඒ තත්වයට කෙළින්ම වගකිව යුතු පුද්ගලයා හෙවත් ‘මුල් පාපය’ ගෝඨාභය රාජපක්ෂයි. ඒ නිසා ඔහුට ඉල්ලා අස්වන්නැයි රට පුරා නැඟෙන ඉල්ලීම නොසලකා ඔහු දිගටම ජනාධිපති තනතුරේ රැඳී සිටින්නේ නම්, 2019 තිබුණු තත්වයට මේ රට ආපසු ගෙනැවිත් දීම ඔහුගේ පමණක්ම වගකීමක් බවට පත්වන්නේය. අද මිනිසුන් ඔහුගෙනුත්, හිටපු සහ දැනට සිටින රාජපක්ෂවාදීන්ගෙනුත් ඉල්ලන්නේ, උදා කර දෙනවා යැයි කියූ අමතර සෞභාග්‍යය නොව, 2019 තිබුණු ගෑස් සිලින්ඩරය, පෙට්‍රල් ලීටරය, කිරි පැකට්ටුව, හාල් කිලෝව, සීනි කිලෝව, අඛණ්ඩ විදුලිය සහ රුපියලේ අගය තමන්ට ආපසු ලබා දෙන ලෙසයි.


මේ නිසා අන්තර්වාර පාලනයක් ඇති කරන්නේ නම්, එය ඇති කිරීමේ පූර්ණ වගකීම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ භාරගත යුතු බව පැහැදිලියි. ඉහතින් කී ඔහුගේ සහ ඔහුගේ වරිගයාගේ ප්‍රායෝගික අසමත් කම පැත්තකින් තියන්න. 20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් ඔවුන් කරගත් දෙය ඔබට මතකද? සරල සිංහලෙන් කිව්වොත්, එයින් කරනු ලැබුවේ සියලු බලය ජනාධිපතිවරයා අතේ ගොනු කර ගැනීමයි. ඒ අනුව, පාර්ලිමේන්තුව ඇතුළු සියලු ආයතන ඔහු තමන්ට යටත් ආයතන බවට පත්කෙළේය. ඒ නිසා, ඉහතින් කී ප්‍රායෝගික අසමත් කම පැත්තෙන් ගත්තත්, පසුව කී 20 වැනි සංශෝධනය හරහා අනුන්ගේ බලයත් තමාගේ ඔඩොක්කුට දාගෙන සිටීමත් නිසා, අන්තර්වාර පාලනයක් පිහිටුවීමේ සහ 2019 දී රට තිබුණු තත්වයට නැවත ගෙනයාමේ වගකීම පූර්ණ වශයෙන්ම පැවරෙන්නේ විධායක ජනාධිපතිවරයාටයි.


ඔහු විසින් ඇති කරන ලද මහාමේරු බරක්, ඔහුගේ ස්වාමීත්වය යටතේම වෙනත් අය විසින් (සර්ව-පාක්ෂිකව) භාරගත යුත්තේ ඇයි? මෙහිදී, ආණ්ඩු පක්ෂයට පමණක් නොව, විපක්ෂයටත් රට ගැන වගකීමක් ඇති බව කෙනෙකු පෙන්වා දිය හැකිය. රාජපක්ෂලා වෙනුවෙන් ඡන්දය පාවිච්චි කළ 69 ලක්ෂය පමණක් නොව, රාජපක්ෂලාට විරුද්ධව ඡන්දය පාවිච්චි කළ ජනතාවත් අද එක සේ දුක් විඳින නිසා, මේ අවස්ථාවේ රටේ යහපත සඳහා විපක්ෂයත් යම් බරක් කරට ගත යුතු යැයි කෙනෙකු පෙන්වා දිය හැකිය. සදාචාරමය වශයෙන් ඒ තර්කයේ ඇත්තක් තිබේ. එහෙත් ප්‍රායෝගික දේශපාලනය තුළ එවැන්නක් ක්‍රියාත්මක කිරීමට උත්සාහ කිරීම, රාජපක්ෂලාගේ තවත් ඇමක් ගිලීමකට මෙහා දෙයක් නොවනු ඇත. එපමණක් නොව, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපති වශයෙන් සිටියදීම, ඔහුගේ ප්‍රතිවාදී කඳවුරේ ඕනෑම පිරිසක් විසින් (සර්ව-පාක්ෂිකය හරහා) රට ගොඩගැනීමෙහි ලා සාර්ථකවත්වයක් පෙන්වනු ලැබුවහොත්, රට පැත්තකින් තියා පවුලේ අනාගතය ගැන සිතීමට රාජපක්ෂලා හපනුන් බවත් අපි දනිමු. කොටින් කිවහොත්, අවුරුදු දෙක හමාරක කාලයක් තිස්සේ තමන්ගෙන් ප්‍රදර්ශනය වූ අන්ත අසරණ අසාර්ථකත්වය, තමන්ගේ ප්‍රතිවාදීන් විසින් සාර්ථකත්වයක් දක්වා ගෙන යාමේ නැමියාවක් පෙන්නුවොත්, එයට තිරිංග දැමීමට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ නොපසුබට වනු ඇත. ඒ නිසා, ඕනෑම සැබෑ විකල්පයක් පටන්ගත යුත්තේ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඉල්ලා අස්වීමෙන් හෝ ව්‍යවස්ථානුකූලව එම තනතුරෙන් ඔහුව පන්නා දැමීමෙන්ම පමණි.


දැන් මෙසේ සිතන්න: fදාස්තර පාදෙනියගේ සහ අතුරලියේ රතන හිමියන්ගේ අනුශාසනා පරිදි රසායනික පොහොර තහනම් කළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඊට මාස හයකට පසු ඒ තීන්දුව ආපස්සට හැරෙව්වේය. අද පාදෙනියවත්, අතුරලියේ රතන හිමියන්වත්, ඊට එරෙහිව රට ගිනි තියන්නේ නැත. එම ප්‍රතිපත්තිය ආපසු හැරවීමේ තීරණය ගත්තේ, උදාහරණයක් වශයෙන්, විපක්ෂයේ අන්තර්වාර පාලනයක් විසින් යැයි මොහොතකට සිතුවොත් ඇඳෙන චිත්‍රය කුමක්ද? සියලු දේශීය බලවේග එම අන්තර්වාර පාලනයට එරෙහිව නැඟිටුවීමට රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයත්, රතන සංඝ සාසනයත් පියවර ගනු ඇත. තවත් උදාහරණයක් ගන්න: පී. බී. ජයසුන්දර, මහාචාර්ය ඩබ්. ඩී. ලක්ෂ්මන් සහ අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල්ගේ උපදෙස් පරිදි, අවුරුදු දෙකකටත් වැඩි කාලයක් තිස්සේ ‘ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල’ වෙත යාමේ ප්‍රතිපත්තිය ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ප්‍රතික්ෂේප කරමින් සිටියේය. අපේම වන දේශීය මූල්‍ය ඔසුවක් ඇතැයි නිවාඩ් කබ්රාල් කීවේය. ‘ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල’ වෙත යාම ජාතිය පාවා දීමකැයි වාසුදේව නානායක්කාර කියා සිටියේය. එහෙත් අවසානයේ, දැන් සති දෙකකට පෙර, එම අරමුදලේ පිහිට පතා යාමට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ තීරණය කෙළේය. දැන් මෙසේ සිතන්න: ‘ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල’ වෙත මෙතෙක් නොයා සිටීමේ ප්‍රතිපත්තිය එසේ වෙනස් කෙළේ, විපක්ෂයේ අන්තර්වාර පාලනයක් විසින් නම්, ඊට එරෙහිව මේ වන විට නැඟී ආ හැකි ‘දේශප්‍රේමී’ බලවේග කොපමණදැයි ඔබට සිතාගත හැකිය.

රාජපක්ෂලා යනු පුනරුත්ථාපනය වන පවුලක් නොවේ


දැන් කෙනෙකු මෙවැනි ප්‍රශ්නයක් මතු කළ හැකිය: ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මේ වන විට ඉහත කී ප්‍රතිපත්ති දෙක පිළිබඳ එක්තරා ආකාරයක පාපෝච්චාරණයක් කර තිබීමෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ, වැරදි හදාගැනීමට ඔහු තුළ ඇති කැමැත්ත නොවේද යන්න එම ප්‍රශ්නයයි. එසේ නම්, අන්තර්වාර පාලනයක් යටතේ වූවත්, සිදු වූ වැරදි නිවැරදි කරගන්නේ නම් ඒ සඳහා ඔහුගේ සහයෝගය ලැබෙනු ඇති බව, එම විශ්වාසයේ ඊළඟ දිගුවයි.


නැත, අද ඔහු පාපෝච්චාරණයකට හිත හදාගන්නේ, තමාගේ වැරදි නිසා ඇති වී තිබෙන මහා විනාශයේ තනි භුක්තිය තමා වෙත පමණක්ම මේ මොහොතේ පැවරී ඇති නිසාවෙනි. “මේ අර්බුදය මා විසින් නිර්මාණය කළ එකක් නොවේ” යැයි ඔහු කීවේම, එය තමා විසින් නිර්මාණය කළ එකක් බවට මුළු රටම විශ්වාස කරන බව ඔහු හොඳින්ම දන්නා බැවිනි. යම් හෙයකින් මේ විනාශයේ යම් කොටසක වගකීම පැවරීම හෝ භාර කිරීම සඳහා වෙනත් පාර්ශ්වයක් සොයාගැනීමට අන්තර්වාර පාලනයක් තුළින් හැකි වෙතොත්, ඔහුගේ වර්තමාන සහනශීලී ආකල්පය වෙනස් වී අනෙකාට ඇඟිල්ල දිගු කිරීමක් බවට එය වර්ධනය වනු ඇත.
මේ තත්වය තුළ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඉල්ලා අස් නොවුණොත් අපට ඉතිරි වන්නේ එක ‘විසඳුමකි’. එය රාජපක්ෂවාදී එකකි. එනම්, අන්තර්වාර පාලනයත් ජනාධිපතිවරයාට සහ ඔහුගේ කඳවුරටම භාර කිරීමයි. ඒ වෙනුවෙන් අප යෝජනා කළ යුත්තේ මෙයයි: විමල් වීරවංශ, ගම්මන්පිල සහ වාසුදේව වැනි පුද්ගලයන් ඇතුළත්, අන්තර්වාර පාලනයක්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ජනාධිපතිත්වය යටතේ පිහිටුවිය යුතුය. දැනට පවතින තත්වයන් යටතේ, රාජපක්ෂවාදයත්, රාජපක්ෂ කඳවුරත් එක මිටට ගෙන රටවැසියාට ගනුදෙනුව කරගත හැකි ඒකායන මාවත එයයි.


ඔවුන් හැර වෙනත් කිසිවෙකුට අන්තර්වාර පාලනයක් සඳහා ව්‍යවස්ථාපිත ‘ජනවරමක්’ නැත. අන්තර්වාර සහ සර්වපාක්ෂික යන අංග දෙකම ඇතුළත් කරගත් පාලන මාදිලි නැතිවා නොවේ. එහෙත් එවැන්නක් සාර්ථක විය හැක්කේ, විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයක් නැති, සියලු බලකඳවුරු අව්‍යාජව එක්සේසත් කළ හැකි, ස්වභාවික ව්‍යසනයක් වැනි තත්වයකදී ය. අප අද මුහුණදෙන්නේ එවැනි ස්වභාවික ව්‍යසන තත්වයකට නොවේ. මෙය, පුද්ගල කණ්ඩායමක් සහ විශේෂිත මතවාදයක් විසින් ඇති කරන ලද කෘත්‍රිම ව්‍යසනයකි. එහිදී, හදිසි විසඳුමක් සඳහා යොමු වන්නේ නම්, ඒ සඳහා වන පූර්ව කොන්දේසිය වන්නේ, එකී පුද්ගල කණ්ඩායමත්, මතවාදයත් වහා ඉල්ලා අස්වීමට සැලැස්වීමයි. “ගෝටා ගෝ හෝම්” තුළින් සංකේතවත් කරන්නේ එයයි.

ජනවරම යනු කුමක්ද?


රාජපක්ෂලා කියන ජනවරම සහ අප කියන ජනවරම, එකක් නොව දෙකකි. රාජපක්ෂලා කියන්නේ 69 ලක්ෂයක් ගැන ය. එය සංඛ්‍යාත්මක හැඳින්වීමකි. අප කියන්නේ, ප්‍රමිතියක් හෙවත් ගුණාත්මක දෙයක් ගැන ය. ඇත්ත වශයෙන්ම, 69 ලක්ෂය යනු, හරියට බැලුවොත්, ගුණාත්මක අගයක් සංඛ්‍යාත්මකව ප්‍රකාශයට පත්වීමකි. වරද තිබෙන්නේ, මේ සංඛ්‍යාව ස්ථිතික යැයි ගැනීම තුළ ය. එනම්, 69 ලක්ෂයේ වලංගුව ඊළඟ ඡන්දයක් දක්වා එක සේ වලංගු යැයි ගැනීම තුළ ය. දැන් අපි මෙසේ සිතමු: 2019 නොවැම්බර් මාසයේ සිටි 69 ලක්ෂයෙන් කිසිවෙක්, පෙට්‍රල්-ඩීසල්-භූමිතෙල් පෝලිමක හෝ ගෑස් පෝලිමක පැය ගණන් සිටීමටවත්, විදුලිය නැතිව දිනපතා පැය ගණන් දුක් විඳීමටවත් ඉල්ලා රාජපක්ෂලාට ඡන්දය පාවිච්චි කළෝද? ආහාර හිඟයක් ඇති කළ යුතු යැයි ඉල්ලා රාජපක්ෂලාට ඡන්දය පාවිච්චි කළෝද? දෛනික ජීවිකාව කරගෙන යාමට බැරි තත්වයක් ඇති කළ යුතු යැයි ඉල්ලා රාජපක්ෂලාට ඡන්දය පාවිච්චි කළෝද? සියයට 170 කින් උද්ධමනය උදා කර දෙන්නැයි කියා රාජපක්ෂලාට ඡන්දය පාවිච්චි කළෝද? නැත, එදා එක රාජපක්ෂවාදීයෙකුවත් තමන්ගේ කතිරය ගැසුවේ මේ කිසිවක් රාජපක්ෂලාගෙන් හීනෙකින්වත් ඉල්ලා නොවේ. එසේ නම් තමන්ට තවමත් ඇතැයි රාජපක්ෂලා කියන ‘ජනවරම’ කුමක්ද?


‘මුල් පාපය’ හෙවත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඉවත් කිරීමකින් තොරව මේ ප්‍රශ්නයට විසඳුමක් සෙවීමේ ප්‍රයත්නයක් ගැනීමේ පුළුවන්කමක්වත් නැත. එසේ නොකරන තාක් කල්, මේ රටටත් ජනතාවටත් සිදුවිය හැකි සෑම ව්‍යසනයකටම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වගකිව යුතුය. ඒ, මේ මොහොතේ ඔහු වෙත පැවරෙන සාපරාධී වගකීමට අමතරව ය.■

මහානායක නිවේදන නවතින ලකුණු

0

■ ඉඳුවර බණ්ඩාර


ජනතාව මුහුණ දෙන ගැටලු සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා ලෙස ඉල්ලා ත්‍රෛනායික මහානායක හිමිවරුන්ගේ ඒකාබද්ධ නිවේදන ඉදිරියේදී නිකුත් නොවීමේ තත්වයක් නිර්මාණය වී ඇතැයි වාර්තාවේ.


ඊට හේතුවී ඇත්තේ අප්‍රේල් 20 වැනිදා ත්‍රෛනායික මහානායක හිමිවරුන්ගේ සිහිකැඳවීමක් ලෙසට ජනාධිපතිවරයාට නිකුත් කළ නිවේදනයේ ඇතුළත් සිය අත්සන සම්බන්ධයෙන් අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ මහානායක හිමියන් විරෝධය පළකිරීමේ සිදුවීමක්ය.


එම අප්‍රේල් 20 වැනිදා නිවේදනය නිකුත් කර තිබුනේ ඊට පෙර ජනාධිපතිවරයාට යවන ලද විසඳුම් යෝජනා සම්බන්ධයෙන් ප්‍රතිචාර නොදැක්වීම මත සිහිකැඳවීමක් වශයෙන් වන අතර එම සිහිකැඳවීමේ නිවේදනයට තම අත්සන යොදා ඇත්තේ අනුමැතියකින් තොරව බවට අස්ගිරි මහානාහිමියන් චෝදනා කර ඇත. ඒ අනුව එම නිවේදනය සකස්කළ මල්වතු පාර්ශ්වයේ හිමිවරුන් දෙදෙනෙකු කැඳවා අවවාද කිරීමෙන් පසු එම හිමිවරු දෙදෙනා අස්ගිරි මහානායක හිමියන්ගෙන් සමාව ගෙන ඇත.


එහෙත් මල්වතු පාර්ශ්වයට සම්බන්ධ අපගේ ආරංචි මාර්ග පවසන්නේ නිවේදනයට ඇතුළත් වන කරුණු සම්බන්ධයෙන් මහානායක හිමිවරුන් දැනුවත් කිරීමෙන් පසු එකී නිවේදන සකස් කරන බවත්, එම අනුමැතිය මත මහානායක හිමිවරුන්ගේ ස්කෑන් කරන ලද අත්සන් යෙදීම මෙතෙක් සිදුකළ බවත් හා ඒ සම්බන්ධයෙන් විරෝධයක් පෑවේ මෙම අවසන් අවස්ථාවේදී බවත්ය.
ජනාධිපතිවරයා සිය යෝජනා ක්‍රියාත්මක නොකළහොත් සංඝ සම්මුතියක් නිකුත් කරන බව අවසන් නිවේදන මගින් ත්‍රෛනායික මහානායක හිමිවරුන් නිවේදනය කර තිබුණි.■

ජනාධිපති සමඟ ආණ්ඩුවලට විපක්ෂය නෑ

0

■ අමන්දිකා කුරේ


ජනාධිපතිවරයාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් නිර්මාණය කරන සර්වපාක්ෂික ආණ්ඩු වකට සම්බන්ධ නොවන බවට එක්සත් ජාතික පක්ෂය, සමගි ජනබලවේගය සහ ජාතික ජන බලවේගය පවසා ඇත.


විපක්ෂය නියෝජනය කරන දමිළ ජාතික සංධානය ඒ පිළිබඳව දරන අදහස පිළිබඳව එම පක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී එම්. ඒ සුමන්තිරන්ගෙන් කළ විමසීමකදී මෙසේ අදහස් පළ කළේ ය.


”විධායක ජනාධිපති ධුරය ඉවත් කරන්න අදාල ප්‍රතිපාදන පාර්ලිමේන්තුවට ගෙනැවිත් ඉන්පසුව ඒ සඳහා ජනමත විචාරණයක් සඳහා දිනයක් නම් කරන්නේ නම් හා විශ්වාසය කඩ වී ඇති ආණ්ඩුව විසිරුවා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකුත් එම ජනමත විචාරණය පවත්වන දිනට ම පවත්වන්නට දින නියම කළහොත් පමණක් එම අතරමැදි කාලය සඳහා පමණක් සර්වපාක්ෂික ආණ්ඩුවක් හරහා පාලන කටයුතු කරගෙන යාමට සම්බන්ධ වීමට අපේ පක්ෂය එකඟයි.”
මන්ත්‍රීවරයා පෙන්වා දෙන්නේ සිය පක්ෂය සර්වපාක්ෂික ආණ්ඩුවකට සම්බන්ධ වන්නේ එම කොන්දේසි මත පමණක් බවයි.


කෙසේවෙතත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වාමාංශික පෙරමුණේ නායක පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී වාසුදේව නානායක්කාර පවසන්නේ අගමැතිවරයා ඉල්ලා අස් වන්නේ නම් සිය පක්ෂය ජනාධිපතිවරයා සමග ආණ්ඩුවක් සෑදීමට සූදානම් බවයි.


සිය පක්ෂය එසේ කරන්නේ විධායක ජනාධිපති ධූරය අහෝසි කිරීමට ජනාධිපතිවරයාගේම බලය යොදාගැනීමට ඇති අවශ්‍යතාවය නිසා බව ඔහු පෙන්වා දෙයි.■

හමුදාවේ 3500ක් සූදානමින්

රට තුළ සාමාන්‍ය නොවන තත්වයකදී ක්‍රියාකරන ආකාරයට යුද හමුදා සාමාජිකයින් 3500ක පමණ ප්‍රමාණයක් මේ වනවිට කොළඹ හා ඒ අවට ප්‍රදේශයේ සූදානම් තත්වයෙන් තබා ඇති බව වාර්තාවේ.


රටේ සාමාන්‍ය තත්වයක් යටතේ එක් රෙජිමේන්තුවක එක් ප්ලැටූනයක් පමණක් සූදානම්ව තබන අතර එවැනි ප්ලැටූනයක් සාමාන්‍යයෙන් 30ත් 35ත් අතර ප්‍රමාණයකින් සමන්විත වේ. කොළඹ හා හෝමාගම පනාගොඩ පිහිටුවා ඇති රෙජිමේන්තු ප්‍රමාණය ගත් කල සාමාන්‍යයෙන් 300ක පමණ ප්‍රමාණයක් සූදානම් තත්වයෙන් තැබිය හැකි අතර මේ ආකාරයට විශාල යුද හමුදා සාමාජිකයින් පිරිසක් සූදානම් තත්වයෙන් කොළඹ හා ඒ අවට ස්ථානගත කර ඇත්තේ කොළඹින් පිට පළාත්වල ස්ථාපිත කර ඇති රෙජිමේන්තු සාමාජිකයින් කොළඹට කැඳවීම මගින්ය.


මෙසේ සූදානම් තත්වයෙන් තබා ඇති හමුදා සාමාජිකයින් අතරින් යුද හමුදාපතිවරයාගේ සෘජු අණ යටතේ ක්‍රියාකරන එයාර් මොබයිල් යනුවෙන් හඳුන්වන හමුදා ඒකකයද කොළඹට කැඳවා ඇති අතර එහි සාමාජිකයින් 300ක පමණ ප්‍රමාණයක් මේ වනවිට කොළඹ මාර්ගවලට යොදවා ඇතැයි වාර්තාවේ. ■

විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය ඉල්ලන අයද ගෝ හෝම් ගෝඨා ලෙස ගෙදර යැවිය යුතුය

මේ රටේ තරුණ තරුණියන් ආරම්භ කර ඇති හා මේ වනවිට විදේශගත ශ්‍රී ලාංකිකයින් දක්වා පැතිරී ඇති ගෝ හෝම් ගෝඨා යනුවෙන් සඳහන් සටන් පාඨයේ තේරුම නිකම්ම නිකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාව ගෙදර යැවීම නොවේ. ජනාධිපතිවරයා ඇතුළු මුළු රාජපක්ෂ පවුලත් ඔවුන් විසින් වගා දිගා කරන ලද දේශපාලන සංස්කෘතියත් ගෙදර යැවීමය.
ඒ අනුව එහි යළි විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයක් තිබිය නොහැකිය. තිබෙනවා නම් තිබිය හැක්කේ විධායක නොවන නාමික ජනාධිපති ක්‍රමයක් පමණය. තවදුරටත් තේරෙන සරල භාෂාවෙන් කිවහොත් ජේආර් ජයවර්ධන විසින් 1978 දී ස්ථාපිත කරන ලද වෙනම ඡන්දයකින් තේරී පත්වන විධායක ජනාධිපති කෙනෙකු නොව ඊට පෙර පැවති පාර්ලිමේන්තුව විසින් පත්කරනු ලබන ජනාධිපතිවරයකු සහිත පාලන ක්‍රමයක් ඇති කිරීමය.


මේ පැහැදිලි කිරීම මෙසේ කරන්නට හිතුණේ පසුගිය සතියේ සරත් ෆොන්සේකා මන්ත්‍රීවරයා පාර්ලිමේන්තවේදී කළ කතාවක් පිළිබඳ අවධානය යොමු කිරීම සඳහාය. ඔහු පාර්ලිමේන්තුවේදී විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමට එරෙහිව කතාවක් කළේය. ඒ ඔහු නියෝජනය කරන පක්ෂයේ නායක හා විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කළ යුතු බවට හා එය අහෝසි කිරීම සඳහා යෝජනාවක් ගෙනෙන බවට පාර්ලිමේන්තුවට කළ ප්‍රකාශයට ප්‍රතිචාර වශයෙන්ය.


සරත් ෆොන්සේකා සිය ප්‍රතිචාරය දැක්වීමේ දී උදාහරණයක් ගෙනහැර පාමින් කීවේ පාසලක විදුහල්පතිවරයකු ළමයකු අපයෝජනය කළ පමණින් පාසලේ විදුහල්පති තනතුර අහෝසි කිරීම සිදුකරනවාද යන්න හා එසේ කළහොත් ප්‍රධානියක නැතිව පාසලක් පවත්වාගෙන යන්නේ කෙසේද යන්නය.


විධායක ජනාධිපති තනතුර සම්බන්ධයෙන් ෆොන්සේකා මහතාගේ එම උදාහරණය එතරම් ගැළපෙන්නේ නැත. මන්ද විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය පවත්වාගෙන යනවාද නැද්ද යන්න රටක පාලන මාදිලිය ගැන ප්‍රශ්නයක් මිස රටට දේශපාලන ප්‍රධානියකු නැති කරන බවට කරන යෝජනාවක් නොවන නිසාය.


ෆොන්සේකා මහතාගේ උදාහරණයෙන්ම ඔහුට සරල ලෙස පිළිතුරක් ලබාදෙන්නේ නම් කිව හැක්කේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම යන්නේ තේරුම නම් පාසලේ විදුහල්පති නම් ප්‍රධානී තනතුර අහෝසි කිරීම නොව එකී ප්‍රධානියාට ළමයින් අපයෝජනය කිරීමට ඇති හැකියාව අහෝසි කිරීමය. එමෙන්ම ගුරුවරියන් අපයෝජනයට ලක්කිරීමට ඇති හැකියාවද අහෝසි කිරීමය.


විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය ජේආර් ජයවර්ධන ඇති කිරීමෙන් පසු කීවේ එයට කළ නොහැක්තේ ගැහැනියක පිරිමියකු කිරීමත් පිරිමියකු ගැහැනියක කිරීමත් බවය. එවැනි තත්වයක් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය වටා ගොඩනැගුනේ ව්‍යවස්ථාවේ ඇති කරන ලද ප්‍රතිපාදන නිසාම පමණක් නොවේ. එම ජනාධිපති ධුරය ජනතාවගේ වෙනම ඡන්දයකින් හෙවත් වෙනම බලයකින් උත්පාදනය වූ නිසාය. ඒ නිසාම සිදුවූයේ ජනතාව විසින්ම ඡන්දයකින් තෝරාපත් කර එවන ව්‍යවස්ථාදායකය හෙවත් පාර්ලිමේන්තුව විධායක ජනාධිපතිවරයා ඉදිරියේ හුදු රූකඩයක් බවට පත්වීමය. නීති සෑදීමේ බලය හා මුදල් බලය පාර්ලිමේන්තුවට තිබෙනවා යැයි කීවත් ජනාධිපතිවරයාගේ පක්ෂයේ බහුතර බලයක් සහිත පාර්ලිමේන්තුවක් තුළ එම බලය මේ රටේ කවදාකවත් යථාර්ථයක් බවට පත්වූයේ නැත. යථාර්ථයක් බවට පත්වූයේ ජේආර් ජයවර්ධනගේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයටත් වඩා වැඩි බලයක් සහිතව 20 වැනි ආණ්ඩුකම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මගින් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඒකාධිපතියකු බවට පත් කිරීමය.


පසුගිය යහපාලන ආණ්ඩුව 19 වැනි සංශෝධනය මගින් සිදුකළේ ඉදිරි පූර්ණ ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් මගින් විධායක ජනාධිපති ධුරය සම්පූර්ණයෙන් අහෝසි කරන තෙක් එහි අත්තනෝමතික බලතල ක්‍රියාත්මක කළ නොහැකි ආකාරයට පාර්ලිමේන්තුව තුළින් කප්පාදු කිරීමය. එවැන්නක් පවා ඵලදායක නොවන බව අපට පෙන්නුම් කළේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වෙනුවෙන් 20 වැනි සංශෝධනය සම්මත කර මෙම පාර්ලිමේන්තුව 19 වැනි සංශෝධනයේ හරයන් ආපසු 18 වැනි සංශෝධනයටත් වඩා බලවත් ලෙස ආපසු හැරවීම නිසාය. ඒ නිසා මෙම විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයේ බලය කප්පාදු කිරීම පමණක් ප්‍රශ්නයට විසඳුම නොවන බව අපට පෙන්නුම් කර දී ඇත. ඕනෑම අවස්ථාවක පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරයක් ලබාගන්නා ජනාධිපතිවරයකුට ඔහුට වුවමනා ආකාරයට ඒවා යළි ලබාගත හැකිය.


විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය ඕනෑ යැයි කියන්නේ හා එහි රසට ඉව අල්ලන්නේ සංවරණ හා තුලන ක්‍රමවේදයන් සහිත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනයන් ප්‍රතික්ෂේප කරන ඒකාධිපතිත්වයට ආශා කරන පුද්ගලයින් පමණය. ඔවුන්ගේ සුදු ඇඳුම යට සැඟවී සිට්න්නේ වියරු ඒකාධිපති ආශාවන් පමණය.


2015 යහපාලන ජයග්‍රහණයට පෙර විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අවසන් කිරීමේ සටන් පාඨය බොඳ කරමින් එවක ජනාධිපති අපේක්ෂකයා වූ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන සමග විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අවසන් නොකිරීමේ වෙනම ගිවිසුම් ගැසුවේද එවැනි ඒකාධිපති ආශාවන් තිබූ පුද්ගලයින්ය. අද මෙම කතාව තුළින් සරත් ෆොන්සේකා පෙන්නුම් කරන්නේද එම වියරු ආශාවය.


කොහොමත් අවුරුදු 35කට වැඩි හමුදා ජීවිතයක් තළ ෆොන්සේකා අත්දැක ඇත්තේ හා ක්‍රියාත්මක කර ඇත්තේ අණ මත පදනම් වූ සංවරණ හා තුලනයකට ඉඩක් නැති ක්‍රමයකි. ඉතිං ඔහු රටේ දේශපාලනයෙන් තවදුරටත් එවැන්නක් බලාපොරොත්තුවීම එක අතකට පුදුම වියයුතු එකක් නොවේ. මන්ද ඔහු වැනි පුද්ගලයින් කැමති ඒ ආකාරයට බලය හෙබවීමට වන නිසාය.
වත්මන් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය මුළුමනින්ම අහෝසි කිරීමට හැකි වුවහොත් ඡන්ද ක්‍රමය තුළ වසර පහකට වරක් එළැඹෙන එක් ඡන්දයක් අපට අහිමි වනු ඇත. ඒ මගින් රටට විශාල මුදලක් ඉතිරි කරගත හැකි වනු ඇත. ඉතිං එයම පමණක් නරකක්ද?


එපමණක්ද නැත. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීමත් සමග ඇති කරන අනිකුත් ප්‍රතිපාදන මත ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරුන්, නීතිපතිවරයා, මුදල් මණ්ඩල සාමාජිකයින්, මහා බැංකු අධිපතිවරයා, මැතිවරණ, අල්ලස්, රාජ්‍ය සේවා, පොලිස්, මානව හිමිකම්, තොරතුරු, විගණන ආදි කොමිෂන් සභාවලට සාමාජිකයින් පත්කිරීම මෙන්ම අනෙකුත් පත්කිරීම්ද ජනාධිපතිවරයාට හිතුමනාපයට කිරීමේ හැකියාව ලැබෙන්නේ නැත. විශ්වවිද්‍යාලවලට උපකුලපතිවරුන් පත්කිරීමේදී ජනාධිපතිවරුන් සිය හිතුමතයට කටයුතු කිරීමේ උදාහරණ අවස්ථාවක් මේ වනවිට කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුලපතිවරයා පතිකිරීම මගින් ජනාධිපතිවරයා පෙන්නුම් කර ඇත. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කළහොත් එවැනි දේවල් ඉදිරියේදී කරන්නට හැකි වන්නේ නැත. ඉහත සඳහන් කළ හා නොකළ තනතුරු සඳහා සුදුසු පුද්ගලයින් ආණ්ඩුක්‍ර ව්‍යවස්ථා සභාව හෝ ඒ ආකාරයේ ඇතිකරන ව්‍යුහයන් මගින් නිර්දේශ කරනු ඇත. එවැනි නිර්දේශ වූකලී තනි පුද්ගල නිර්දේශ නොවේ. පුද්ගල කණ්ඩායමක් විසින් එකී තනතුරු සහ ධුරයන් සඳහා සුදුසු නුසුදුසු භාවයන් සාකච්ඡා කර සිදුකරන නිර්දේශයන්ය. පත්කිරීම් බළධාරියා ලෙස ජනාධිපතිවරයා කළ යුත්තේ ඒවා පත්කිරීම පමණය.

ජනාධිපතිවරයකුගේ අත්තනෝමතික තනි පුද්ගල තීරණයකට වඩා එවැන්නක් වඩා හොඳ නැද්ද?


එසේම අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරුන් ලෙස හමුදා සාමාජිකයින් හා කූට ව්‍යාපාරිකයින් පත් කිරීමේ තනි බලයද ජනාධිපතිවරයාගෙන් ඉවත් කළ යුත්තක්ය. මෙම ක්‍රමය ඉවත් කළහොත් කැබිනට් මණ්ඩලයට සාමාජිකයින් පත් කිරීම හා ඉවත් කිරීමද, පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමද හිතු හිතු ආකාරයට ජනාධිපතිවරයාට කළ නොහැකි වනු ඇත.


මෙසේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම තුළින් අධිකරණය මගින් දඩුවම් ලබාදුන් අපරාධකරුවන්ට හිතු හිතු ලෙස සමාව දීමේ හැකියාවද ජනාධිපතිවරයකුට ලැබෙන්නේ නැත. ඒ සඳහාද සාධාරණ හේතු මත නිර්දේශ කිරීමේ කමවේද සකස් වනු ඇත. ඇත්තටම වර්තමාන තත්වය ගත්තද එසේ අධිකරණය මගින් මරණ දණ්ඩනය ලැබූවකු ජනාධිපතිවරයාට නිදහස් කළ හැක්කේ එම දඬුවම නියම කළ විනිශ්චය මණ්ඩලයේ සාමජිකයින්ගේ වාර්තාවක් හා අධිකරණ අමාත්‍යවරයාගේ වාර්තාවක් සලකා බැලීමෙන් පසුවය. එහෙත් මරණ දඬුවම ලැබූ දුමින්ද සිල්වාට ජනාධිපතිවරයා සමාව ලබාදීමේදී එවැනි වාර්තා කැඳවූවාද නැද්ද යන්න හා එසේ කැඳවූ වාර්තාවල ඇති කරුණු අනුව එම තීරණය ගත්තාද යන්න අවිනිශ්චිතය. ඒ ඒ කිසිදු වාර්තාවක් ප්‍රසිද්ධියට පත්කර නැති තත්වයක් තුළ හා එම වාර්තා ලබදෙන ලෙස කළ ඉල්ලීම් මේ දක්වා ඉටුකර නැති තත්වය තුළය.


අවුරුදු හතලිස් හතරක විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයක් යටතේ දැන් අප ඉගෙනගෙන ඇති පාඩම් හොඳටම ඇතිය. එය එසේ නොවේ යැයි සිතන්නෝ ඒකාධිපතියෝ මිස ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදියෝ නොවෙති. පොදු අපේක්ෂක සිහිනයෙන් ජනාධිපති ධුරයට යෑමට බලාගෙන සිටින ඒකාධිපති ආශාව ඇත්තන්ට විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය හොඳ වීමෙන් පෙනෙන්නේ පොදු අපේක්ෂක නාමකරණය තුළ තිබෙන රටට අවශ්‍ය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ප්‍රතිසංස්කරණයන් සිදු කිරීමේ අපේක්ෂාවන් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන තරම්වත් ඔවුන්ට නැති බවය. ඔවුන් එසේ බලයට පත් වූවොත් කටයුතු කරනු ඇත්තේ කොයි ආකාරයටද යන්න ඒ අනුව අපට දැන්ම සිතා ගැනීමට බැරි නැත. ජනාධිපතිවරණයක දෙවන පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස බලයට ගෙන ආ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන අඩුම තරමේ එම න්‍යාය පත්‍රයේ තිබූ සියල්ලම කිරීමට උත්සාහ නොකළත් එම ආණ්ඩුවේ අර්බුද ඇතිවීමට පෙර අවශ්‍ය ප්‍රතිසංස්කරණවලට අනුමැතිය ලබාදෙමින් කටයුතු කළේය.


මෙහිදී විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයට එරෙහි විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාසගේ වත්මන් ආස්ථානය වඩා ඉදිරිගාමී එකක් ලෙස අප සැලකිය යුතුය. ඒ වෙන කිසිවක් නිසා නොව මේ වනවිට විපක්ෂයේ වැඩිම බලය හිමි පක්ෂයේ නායකයා ලෙස ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයකදී ජයග්‍රහණය කිරීමේ වැඩි සම්භාවිතාවක් ඔහු සතුව පවතින තත්වය තුළ පවා විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය සම්බන්ධයෙන් ඔහු එවැනි ආස්ථානයක් කරා මේ වනවිට පැමිණ ඇති නිසාය.


එවැනි තත්වයන් තුළ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය තවදුරටත් පවත්වාගෙන යෑමට මතවාදී දායකත්වය සපයන දේශපාලන නායකයින් අලුත් රටක් ගොඩනැඟීමේ ගෝ හෝම් ගෝඨා සටන් පාඨයේදී පළමු වටයෙන්ම දේශපාලන ගමන් මාර්ගයෙන් ඉවත් කළ යුතු පිරිසක්ය. එසේ නොවුණහොත් ඒකාධිපති භාවිතාවක් ඇති ජනාධිපතිවරුන්ට විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය තවදුරටත් පවත්වාගෙන යෑමට ඉන්ධන සපයනු ඇත්තේ ඔවුන්ය.


මෙම තත්වයන් සමග බැලූ විට ජේආර් ජයවර්ධන ඇතිකළ ජනාධිපති ධුරයටත් වඩා 20 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා වන සංශෝධනයෙන් බලතල ලබාගත් මේ ජනාධිපති ක්‍රමය අනිවාර්යයෙන්ම ආපසු හැරවිය යුතුමය. එසේ නොවුණහොත් රටට අනාගතයක් නැතිවනු ඇත. නැතහොත් අපට සිදුවන්නේ ඒකාධිපති විධායක ජනාධිපතිවරුන්ගේ කාබනික වගාව, බදු කපා හැරීම වැනි අත්තනෝමතික තීරණ යටතේ මීටත් වඩා රටක් ලෙස දුක් විඳින්නටය. එය නොතේරෙනවුන් සහ තේරුණත් ඊට පටහැනිව යෑමට කැමතිවුන් යනු ගෝ හෝම් ගෝටා ලෙස ඉල්ලන අලුත් රටක් බලාපොරොත්තු වන තරුණ අපේක්ෂාවන්ගේ ප්‍රතිවිරුද්ධ පැත්ත නියෝජනය කරන්නවුන්ය.■

අප් වෙන බඩු මිල හමුවේ ඩවුන් වෙන ජනතාව

0

■ ධනුෂි ලිහිණිකඩුව

අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හා සේවාවල මිල පාලනය රටක ජනතාවගේ ආර්ථික සුබ සිද්ධිය කෙරෙහි දැඩි ලෙස බලපානු ලබයි. ඒ අනුව අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍යයන්හි මිල ගණන් සාධාරණව පාලනය කිරීම සඳහා පාරිභෝගික අධිකාරිය විසින් 2003 අංක 9 දරන පාරිභෝගික කටයුතු පිළිබඳ අධිකාරී පනත ප්‍රකාරව එම සේවාව පවත්වාගෙන යන අතර වර්තමානය වන විට මෙරට අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හා සේවා රැසක් එකී මිල පාලනයෙන් තොරව වෙළඳපොළ තුළ අලෙවි වේ. දෛනිකව මහජනයාට සැපයිය යුතු සේවා රැසක මිල ගණන් ඉහළ යත් ම ඒවායේ කාර්යක්ෂමතාව ද වේගයෙන් පහළ බසිමින් ඇත. එවන් වකවානුවක දිනෙන් දින ඉහළ යන බඩු මිල හමුවේ මහජනයා පත්ව ඇත්තේ කබලෙන් ලිපට වැටීමකට ය.


2021 වර්ෂයේ නොවැම්බර් මස අති විශේෂ ගැසට් නිවේදනයක් මගින් වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි භාණ්ඩ 17කට පනවා තිබූ පාලන මිල ඉවත් කිරීමට පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරිය ගත් තීරණයත් සමග සුදු සීනි, දුඹුරු සීනි, බී ලූණු, මයිසූර් පරිප්පු, ටින් මාළු, බඩ ඉරිඟු, කුකුළු මස්, කරවල, පොල්, වියලි මිරිස්, උම්බලකඩ, වියලි හාල්මැස්සන්, මුං ඇට, ආනයනික අර්තාපල්, ආනයනික කිරි පිටි සහ තිරිඟු පිටි ආදි භාණ්ඩ රැසක් සඳහා වූ උපරිම සිල්ලර මිල අහෝසි විය. රජය විසින් පෙර සිදු කළ සහල් සඳහා වන පාලන මිල ඉවත් කර දැමීමත් සමග සහල් මිල තීරණය කිරීම ද මහා පරිමාණ සහල් මෝල් හිමියන් අතට පත් ව තිබූ අවස්ථාවක, මෙම ගැසට් නිවේදනයත් සමග වර්තමාන භාණ්ඩ හා සේවා රැසක් වෙළඳපොලට නිකුත් වන්නේ නිෂ්පාදකයන්ගේ සහ වෙළඳුන්ගේ අභිමත මිල ගණන්වලට වීම ඛේදවාචකයකි. කොවිඩ් වසංගත තත්ත්වය හමුවේ සිය එදිනෙදා ජීවනෝපාය මාර්ග ද අවහිර ව සිටින ජනතාවට මෙලෙස ශීඝ්‍රයෙන් ඉහළ යන බඩු මිල ද තවත් මරු පහරක් ම වී ඇත.


වසංගත තත්ත්වය හේතුවෙන් මෙරට කර්මාන්තයන්ගේ පසුබෑමත්, ඩොලර් හිඟය සහ මෙරට තුළ පැවති ගැටලු සඳහා රජය විසඳුම් සෙවූ ආකාරයත් නිසා පසුගිය සති කිහිපයක් තිස්සේ දිගින් දිගට ම වැඩි වෙමින් තිබූ, මෙම සටහන ලියැවෙන අද අප්‍රේල් (27) දින වන විට රුපියල් 350ක අගයේ පවතින ඩොලරයේ වටිනාකම ක්‍රමික ව ඉහළ යාමත් සමග, ශ්‍රී ලංකාව තුළ භාණ්ඩ මිල ශීඝ්‍ර ලෙස ඉහළ යාම නිසා මෙරට ආර්ථික වශයෙන් අතිශය තීරණාත්මක අඩියකට පත් ව තිබේ.


ශ්‍රී ලංකාව ජාත්‍යන්තර ණය ශ්‍රේණිගත කිරීමේ ආයතන විසින් පහත හෙලා ඇති බවත් අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ ආනයනය කිරීමට අවශ්‍ය විදේශ විනිමය අවසන් වීමත් සමග ඩොලර් බිලියන 51ක් වූ විදේශ ණය ගෙවීම පැහැර හැර ඇති බවත් ජාත්‍යන්තර පුවත් සේවා රැසක් වාර්තා කර ඇති පසුබිමක ප්‍රංශ පුවත් සේවය පවසන්නේ නිදහසින් පසු ශ්‍රී ලංකාව සිය දරුණුතම ආර්ථික පසුබෑමට මුහුණ දී සිටින බවයි. එවන් වකවානුවක ආණ්ඩුව ජනතාවට අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හා සේවා මිල අසාධාරණ ලෙස ඉහළ දැමීම හේතුවෙන් ජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකම් කඩ වී ඇතැයි දක්වමින් ශ්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමය පසු ගිය 25 වන දා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය හමුවේ මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් ගොනු කර ඇති බවද වාර්තා වේ.


කෙසේ වෙතත් මෙරට තුළ උද්ගතව ඇති අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හිඟය තාවකාලිකව පොඩි ප්‍රශ්නයක් පමණක් බව පවසමින් හිටපු මුදල් ඇමති බැසිල් රාජපක්ෂ කළ ප්‍රකාශය අවඥාවට ලක් කරමින් මේ වනවිට රට පුරා උද්ගතව ඇත්තේ පැහැදිලි භාණ්ඩ හා සේවා හිඟයක් බව කිරි දරුවෙකුට පවා නොරහසකි. දිවයිනේ බොහෝ ප්‍රදේශවල සතොස ඇතුළු තවත් වෙළඳසැල් රැසක අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩවල පැහැදිලි හිඟයක් පවතින බව පාරිභෝගික ජනතාව චෝදනා කරති. හිඟ ද්‍රව්‍ය අතර සීනි, පරිප්පු, කිරිපිටි, සබන් ඇතුළු තවත් අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ රැසක් පවතින බව ඔවුහු තවදුරටත් ප්‍රකාශ කර සිටිති.


අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ මෙන් ම අත්‍යවශ්‍ය නොවන නමුත් ගෘහස්ථ පරිභෝජනය සඳහා අවශ්‍ය භාණ්ඩ රැසක ද මිල ඉහළ ගොස් ඇති බව වෙළඳපොල නිරීක්ෂණය කිරීමේ දී දැකගත හැකි අතර විශේෂත්වය වන්නේ මෙම මිල ඉහළ යාම සිදු වී ඇත්තේ මාස 2 – 3 අතර කාලය තුළ වීමයි.


ජනවාරි මාසයට සාපේක්ෂව මාස කිහිපයක් තුළ මෙරට වෙළඳපොලේ භාණ්ඩ කිහිපයක සිල්ලර මිල ඉහල ගොස් ඇති ආකාරය ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව මගින් නිකුත් කරන දෛනික ආර්ථික දර්ශකයට අනුව පහත දැක්වේ.


ජනවාරි මාසයේ රතු කැකුළු සහල් කිලෝවක් මිල රුපියල් 160ක් ව පැවති අතර එය මෙම මස 27 වන දින වන විට එය රුපියල් 18කින් ඉහළ ගොස් ඇත. ඒ අනුව එහි නව මිල රුපියල් 178කි.


මයිසූර් පරිප්පු කිලෝවක් රුපියල් 469ක් දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත්තේ ජනවාරි මාසයට සාපේක්ෂව රුපියල් 191කින් වැඩි වීමෙනි.


කිරිපිටි කිලෝ එකක පැකට්ටුවක මිල රුපියල් 1020 සිට 1920ක් දක්වා ඉහළ ගොස් ඇති අතර ආනයනික වියලි මිරිස් කිලෝවක මෙම මස මිල සටහන් වූයේ රුපියල් 1400ක් ලෙසයි. ඒ අනුව එය රුපියල් 606කින් මිල වැඩි වී ඇත.


සුදු සීනි කිලෝවක මිල ජනවාරියේ සටහන් වූයේ රුපියල් 139.50ක් ලෙස වන අතර එය මේ වන විට රුපියල් 220ක මිලට අලෙවි වේ.


රුපියල් 80ක මිලට පැවති පාන් රාත්තලක නව මිල රුපියල් 140කි. කුඩා මාරි බිස්කට් පැකට්ටුවක් රුපියල් 25කින් පමණ ඉහළ ගොස් ඇති අතර එහි නව මිල රුපියල් 60කි.
වෙළඳපොල තුළ ඇඟ ගල්වන කුඩා සබන් කැටයක නව මිල සටහන් වන්නේ රුපියල් 135ක් ලෙසයි.


පැලවත්ත කිරිපිටි සමාගම 400ට කිරිපිටි පැකට්ටුවක මිළ රුපියල් 105කින් ඉහළ දමා තිබෙන අතර ඒ අනුව පැකට්ටුවක නව මිල රුපියල් 625කි.


රුපියල් 90කට අලෙවි වූ මිරිස් කුඩු ග්‍රෑම් 100ක් රුපියල් 110ක් දක්වා වැඩි වී ඇත.


තුනපහ ග්‍රෑම් 100 රුපියල් 90කට පැවති අතර නව මිල රුපියල් 112කි.


ඊට අමතරව රුපියල් 250ක්ව පැවති සැමන් ටින් එකක මිල තවත් රුපියල් 110කින් වැඩි වී ඇති අතර එහි නව මිල 360කි.


මේ අයුරින් අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ රැසක මිල ඉහළ යාමට හේතුව ඩොලරයට සාපේක්ෂව දිගින් දිගට ම රුපියලේ අගය අවප්‍රමාණය වීම හරහා සිදු වන තෙල් මිල ඉහළ යාම බව බලධාරීහු පවසති.


මෙම වසර තුළ පමණක් සිව් වතාවක් පමණ ඉහළ ගිය ඉන්ධන මිල මේ වන විට සටහන් වන්නේ ඔක්ටේන් 92 වර්ගයේ පෙට්‍රල් ලීටරයක් රුපියල් 338ක්, ඔක්ටේන් 95 වර්ගයේ පෙට්‍රල් ලීටරයක් 367ක් සහ ඔටෝ ඩීසල් ලීටරයක මිල රුපියල් 289ක් ලෙසයි.


ඉන්ධන මිල ඉහළ යාම හේතුකොටගෙන බස් ගාස්තු මෙන් ම ත්‍රීරෝද රථ ප්‍රවාහන ගාස්තු ද අවමය රුපියල් 80 දක්වා වර්ධනය කිරීමට සිදු වූ බව ත්‍රීරෝද රථ රියැදුරන්ගේ සංගමය පවසයි. ප්‍රවාහන ගාස්තු ඉහළ යාමත් සමග වක්‍රාකාරයෙන් බඩු මිල ඉහළ යාම වෙළඳසැල් රැසක භාණ්ඩ මිල පරීක්ෂා කිරීමේ දී දැකගත හැකි ය. තෙල්, ගෑස් සහ අනෙකුත් භාණ්ඩ මිල දී ගැනීම සඳහා රටපුරා ජනතාව දිගු පෝලිම්වල රැඳී සිටීම සති ගණනාවක් පුරාවට සුලබ දසුනකි.


කිරිපිටි හා ගෑස් මිළ ඉහළ දැමීම හේතුවෙන් කිරි තේ එකක මිළ රුපියල් 100ක් දක්වා ඉහළ දැමීමට සිදුවන බව සමස්ත ලංකා ආපනශාලා හිමියන්ගේ සංගමය නිවේදනය කළේ ය.


රුපියල අවප්‍රමාණය වීම හමුවේ ප්‍රීමා සමාගම රුපියල් 35 – 45 අතර අගයකින් ද, සෙරන්ඩිබ් සමාගම රුපියල් 35කින් ද තිරිඟු පිටි මිල ඉහළ දමා ඇත.


බත් පැකට්ටුවක මිල රුපියල් 20කින් ඉහළ දැමීමට සමස්ත ලංකා ආපනශාලා හිමියන්ගේ සංගමය පියවර ගෙන ඇති අතර කොත්තුවක මිල රුපියල් 10කින් හා කෙටි ආහාර මිල රුපියල් 5කින් ඉහළ දැමීමට සිදු වන බව ද එම සංගමයේ සභාපති අසේල සම්පත් මහතා ප්‍රකාශ කළේ ය. ඔහු කියා සිටියේ ගෑස්, සහල් හා සෙසු කුළුබඩු වර්ගවල ද මිල ගණන් බොහෝ සෙයින් ඉහළගොස් තිබීම මෙයට හේතුව බවයි. ඒ අනුව බිත්තර රෝල් එකක් රුපියල් 65ත් 70ත් අතර මිලකට ඉදිරියේදී අලෙවි කිරීමට සිදු වන බවත් සාමාන්‍ය එළවළු කොත්තුවක හා එළවළු ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකක නව මිල රුපියල් 300 ඉක්මවීමට ඉඩ පවතින බවත් ආපනශාලා හිමියෝ පැවසූහ.


මෙවන් වාතාවරණයක් තුළ වෙළෙඳසැල්වල ඇති පැරණි මිල සහිත සබන් කැට මිල දී ගැනීමට පාරිභෝගිකයින් ලහි ලහියේ උත්සාහ කරන ආකාරය මේ දිනවල නිරන්තරයෙන් දැකිය හැකි ය. පාරිභෝගිකයින් විසින් සබන්, ඇඟ ගල්වන සබන් දියර, රෙදි සෝදන කුඩු, දත් බෙහෙත් ආදිය මසකට සෑහෙන ප්‍රමාණයටත් වඩා වැඩියෙන් මිල දී ගැනෙන ආකාරය සාමාජ මාධ්‍යවල පවා විශේෂ අවධානයට ලක්වී ඇත. මේ අතර මිල ඉහළ ගිය වෙනත් භාණ්ඩ අතර බෝතල් කල පානීය ජලය, රස කැවිලි, සේදුම් කැට (විම් වැනි), යෝගට්, මුඛ ආවරණ, පාසල් පොත් බෑග්, පාසල් පාවහන්, පොත් සහ ලිපි ද්‍රව්‍ය ආදිය වෙයි.


මීට අමතරව ශීඝ්‍රයෙන් ඉහළ යන ඉන්ධන මිල හේතුවෙන් රුපියල් 17ක් වූ අවම බස් ගාස්තුව ක්‍රමයෙන් රුපියල් 20 දක්වා වර්ධනය වී අද වන විට එය රුපියල් 27 දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත.
ශ්‍රී ලංකාවේ උද්ධමනය අතින් ලොව තෙවැනි තැනට පත් ව ඇති අතර, එය 119%ක් පමණ බව ජෝන් හොප්කින්ස් විශ්වවිද්‍යාලයේ ආර්ථික විද්‍යාඥ ස්ටීව් හැන්ක් පවසයි. ශ්‍රී ලංකාවේ ජනලේඛන හා සංඛ්‍යාලේඛන දෙපාර්තමේන්තුවේ දත්ත අනුව මාර්තු මාසයේ ජාතික පාරිභෝගික මිල දර්ශකයට අනුව උද්ධමනය සියයට 21.5 වන අතර, ආහාර උද්ධමනය සියයට 29.5කි. කොළඹ පාරිභෝගික මිල දර්ශකයට අනුව මාර්තු මාසයේ මතුපිට උද්ධමනය 18.7%කි.


මේ අතර රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය අනතුරු අඟවන්නේ පවතින උද්ධමන තත්ත්වයට කඩිනමින් විසඳුම් සලසා නොගතහොත් රට තුළ මන්දපෝෂිත සමාජයක් බිහිවීමේ අවදානමක් පවතින බවයි. දරුවන්ට කිරිපිටි මිලට ගත නොහැකිව අසරණව හඬන අම්මලා ද කුසගින්න නිවනු වස් තුන් වේල සැපයීමට අපොහොසත් ව තැවෙන තාත්තලා ද උදේ සවස තෙල් පෝලිම්, ගෑස් පෝලිම්, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ මිල දී ගැනීම සඳහා වන පෝලිම්වල හෙම්බත්ව සිටින ජනතාව ද පමණටත් වඩා බදු ගෙව්වා මිසක කිසිවක් කිසි දා නොමිලයේ ලබාගෙන නැත. දැන් දැන් ජනතාව ජීවන සටනේ කරවටක් ගිලී අවසන් ය. ජනතාවගේ මූලික අවශ්‍යතා අතරින් වැදගත්ම සාධකය වන අත්‍යවශ්‍ය ආහාර වර්ගවල ඉහළ යන මිල හමුවේ ජනතාවගේ ආදායම වැඩි නොවන්නේ නම් මෙරට තුළ සාගතයක් ඇති වීම නොවැළැක්විය හැකි කරුණක් වන බව අවධාරණයෙන් සිහි කළ යුතු ය.■

හෘදයරෝගවලට, පිළිකාවට බෙහෙත් නෑ ශල්‍යකර්මවලට බෙහෙත්, උපකරණ නැහැ රෝගීන්ට මරණය උරුම කරදෙන ආණ්ඩුවක්

0

■ අමන්දිකා කුරේ

භාණ්ඩ හිඟය දැන් ශ්‍රී ලංකාවේ කාටත් හුරුපුරුදු දෙයක් බවට පත් වී තිබේ. භාණ්ඩ හිඟයට ද ජන ජීවිතයට එල්ල වන දැඩි පීඩනයක් වනවා සේම මේ වන විට ඖෂධ හිඟයක්ද ඇති වී තිබෙන්නේ ජනතාවට මරු පහරක් එල්ල කරමිනි. ඖෂධ හිඟය පිළිබඳව අප පුවත්පතේ ද අප කිහිපවරක් ම අවධානය යොමු කළෙමු. සාමාන්‍යයෙන් එදිනෙදා අවශ්‍ය වන පැරසිටමෝල්වල සිට විවිධ ඖෂධවල හිඟයන් අප වාර්තා කළ අතර පසුගිය සතියක වාර්තා වූ අන්දමට ඉදිරියේ දී උපත් පාලන ඖෂධවල හිඟයක් ද මතුවීමේ අවදානමක් ඇතිව් ඊ තිබේ.


එමෙන් ම හෘදය රෝගීන්ගේ ජීවිතාරක්ෂක ඖෂධයක් හිඟ වීම නිසා මේ වන විට හෘදය රෝගීන්ගෙන් 30%ක පමණ ප්‍රතිශතයකට පමණ මරණ අවදානමක් ඇති වී තිබීම ඉතා අර්බුදකාරී තත්වයකි. මෙලෙස එක් එක් රෝහල්වලින් ඖෂධ ලබා ගැනීමට ගිය රෝගීන්ට දුෂ්කරතාවලට මුහුණ දීමට සිදුවූයේ මෙම ඔවුන් ලබා ගන්නා අත්‍යවශ්‍ය ඖෂධ හිඟ වීම නිසා ය.


සෞඛ්‍ය වෘත්තීයවේදීන්ගේ විද්වත් සංගමයේ කැඳවුම්කරු රවී කුමුදේශ් පෙන්වා දෙන්නේ මේ වන විට ඖෂධ හිඟයක් පමණක් නොව ශල්‍ය උපකරණ හිඟයක් ද පවතින බවයි. මේ වන විට සියලුම රෝහල්වල පාහේ බොහෝ ශල්‍යකර්ම නවත්වා ඇත. පසුගිය දිනක නාගොඩ ශික්ෂණ රෝහලට එම ප්‍රදේශයේ ජීවත් වූ පුද්ගලයෙකු උදරයේ ශල්‍යකර්මයක් සඳහා ඇතුළත් වූ විට නැවත ඔහුව හරවා යවා තිබුණේ නිර්වින්දන ඖෂධ නොමැති නිසා යැයි පවසමිනි.


මෙම තත්වය යටතේ පසුගිය දිනවල රිජ්වේ ආර්යා ළමා රෝහලේ රෝහල් බලධාරීන් සහ මහරගම අපේක්ෂා රෝහලේ රෝහල් බලධාරීන් විසින් සිය රෝහල්වල හිඟ ඖෂධ පිළිබඳව ලැයිස්තුවක් මාධ්‍යට නිකුත් කර තිබුණේ එම ඖෂධ හැකි නම් පරිත්‍යාගශීලීන්ට පරිත්‍යාග කරන ලෙස ඉල්ලමිනි. ඖෂධ හිඟයට විරෝධය දක්වමින් රිජ්වේ ආර්යා ළමා රෝහලේ වෛද්‍යවරුන් විරෝධතාවක් ද සංවිධානය කර තිබූ අතර ඔවුන් පෙන්වා දෙන්නේ දරුවන්ගේ ජීවිතාරක්ෂක ඖෂධ පවා නොමැති වීම නිසා දරුවන්ගේ ජීවිත පිළිබඳ අවදානමක් නිර්මාණය වී ඇති බවයි. විශේෂයෙන් ම හදිසි හෘදය අකර්මණ්‍ය වීම් සඳහා ලබා දෙන ඖෂධය, ප්‍රතිජීවක ඖෂධ ගණනාවක් ම රිජ්වේ ආර්යා ළමා රොහලේ හිඟ වී තිබේ.


මේ තත්වය හෘදය රෝගීන්ට ද බලපාන අතර සාමාන්‍යයෙන් හෘදයාබාධයක් වැළඳී රෝහලට ඇතුළත් කරන රෝගියෙකුගේ ජීවිතය ආරක්ෂා කරගැනීමට ලබා දෙන ටෙනෙක්ටප්ලේස් ඖෂධය හිඟ වීම නිසා හෘදය රෝගීන්ගේ ජීවිත පිළිබඳව විශාල අවදානමක් මතුව තිබේ. එමෙන් ම මෙවැනි රෝගීන් සඳහා ශල්‍යකර්ම සිදු කිරීමේ දී සිහිනැතිකිරීමේ දී මාංශපේශී සැහැල්ලු කරන්නට ලබා දෙන ඇට්‍රාකියුරියම් නම් ඖෂධයේ හිඟයක් ද පවතින බැවින් එම හෘදය රෝගීන්ට ශල්‍යකර්ම සිදුකිරීමේ දී ද ගැටලුවක් මතුව තිබේ.


අපේක්ෂා රෝහලේ ද මෙම තත්වය ඇතිව තිබෙන අතර පිළිකා රෝගීන්ට සිදු කරන ප්‍රධාන ප්‍රතිකාර ක්‍රමවේදයක් වන කිමෝතෙරපි ප්‍රතිකාර සඳහා අවශ්‍ය ඖෂධ ද නොමැති බැවින් ඒවා පරිත්‍යාග කරන ලෙසට අපේක්ෂා රෝහලේ රෝහල් බලධාරීන් ඉල්ලීම් සිදු කර තිබේ. පිළිකා සහ අනෙකුත් බරපතළ බෝ නොවන රෝග සඳහා ලබා දෙන බෙහෙත් අඛණ්ඩව භාවිත කළ යුතුය. නමුත් දැන් රෝගීන්ට එම ඖෂධ පෞද්ගලික ඔසු සැලකින් හෝ මිලදී ගැනීමට නොහැකි වී ඇත.


ඖෂධ හිඟය හේතුවෙන් තමා පත්ව තිබෙන අපහසුතාව පිළිබඳව පිළිකා රෝගියෙකුගේ පියෙකු පැවසුවේ මෙවැනි අදහසකි. ”මගේ දුවට වයස 42යි. එයාට පියයුරු පිළිකාවක් වැළඳිලා ඉන්නේ. එයාට එක දිගට බොන්න බෙහෙත් දීලා තියෙනවා. සමහර බෙහෙත් රෝහල්වල ගන්න නෑ. අපි ෆාමසිවලත් බැලුවා ඒවාගේත් මිලදී ගන්න නෑ. පසුව අපේ ඥාතියෙකු ලවා එක ඖෂධයක් රට ඉඳන් ගෙන්වා ගත්තා. ඒත් තියෙන ආර්ථික ප්‍රශ්නත් එක්ක අපට ඒක හැමදාම කරන්න බෑ. නමුත් මගේ දරුවා මැරෙනවා බලන්න මම කැමති නෑ. තියෙන වස්තුවක් විකුණලා හරි බෙහෙත් අරන් දෙන්න තමයි වෙලා තියෙන්නේ. එහෙම කරන්නත් බෙහෙත් නෑ. අපි පුදුම අසරණකමකින් ජීවත් වෙන්නේ. දරුවෝ මැරිලා යනවා බලබලා අපි ජීවත් වෙලා මොකටද?”


නිර්නාමිකව සිටිනු කැමති වූ වෛද්‍යවරයෙක්ද අප සමග අදහස් දැක්වූවේ ය.


”මම දැන් වෛද්‍යවරයෙකු විදිහට සේවය කරන්න පටන් අරන් අවුරුදු කිහිපයක් වෙනවා. ඒ කාලය තුළ අපි දැක්කා කොරෝනා වෛරසය නිසා රෝගීන් මිය යන ආකාරය. ඒක ජීවිතයට එකතු කරපු ලොකු කම්පනයක්. අපි ඒ මොහොතේදී ප්‍රාර්ථනා කළා යළි එවැනි දේ සිදු වෙන්න එපා කියලා. නමුත් කොරෝනා වෛරසය නැතිවෙලා යන්නත් කලින් ම අපි විශාල ඛේදවාචකයකට මුහුණ පාමින් ඉන්නවා. මේ මොහොතේ දී ආණ්ඩුව පැත්තෙනුත් සෞඛ්‍ය බලධාරීන්ගෙ පැත්තෙනුත් අපට හරි විසඳුමක් ලැබිලා නෑ. සායන සඳහා එන රෝගීන්ට දෙන්න අවශ්‍ය ඖෂධ ශීඝ්‍රයෙන් ඉවර වීගෙන යන්නේ. හෘදය රෝග, ස්නායු රෝග, පිළිකා වගේ රෝගීන්ට අත්‍යවශ්‍යයෙන් ම ඖෂධ ලබා දිය යුතුයි. ඔවුන්ගේ ජීවිත රැඳිලා තිබෙන්නේ ඒ ඖෂධ මත. නමුත් අපට ලබා දෙන්න ඖෂධ දැන් නැති වෙලා තියෙනවා. ඊට පස්සේ ඖෂධ නැතිවෙලා අසාධ්‍ය වෙලා ගෙන එන රෝගීන්ට අවශ්‍ය ජීවිතාරක්ෂක ඖෂධ අපි ළඟ නෑ. හදිසි ශල්‍යකර්මවලට උපකරණ නෑ. අපිට දැන් සිදුවෙලා තිබෙන්නේ ඖෂධ හිඟය නිසා මිනිස්සු මැරෙනවා බලන් ඉන්න. අපි අවුරුදු ගානක් වෛද්‍යවරයෙකු වෙන්න ඉගෙනගත්තත් මෙහෙම ඖෂධ නැතිව රෝගීන් මැරෙනවා නම් අපි ඉන්න එකේ කිසි තේරුමක් ඇත්තේ නෑ. අපට තිබෙන ආරංචි මාර්ග අනුව ඉදිරියේ දී මේ තත්වය තවත් දරුණු වෙයි කියලා තමයි දැනගන්න ලැබෙන්නේ.”


ඔහු පවසන කාරණයේ බැරෑරුම් ම කරුණ වන්නේ කොතරම් වෛද්‍යවරුන් සහ සෞඛ්‍ය කාර්යමණ්ඩල සිටියත් රෝගීන්ට ලබා දීමට ඖෂධ නොමැති නම් එම රෝගීන්ගේ ජීවිත ආරක්ෂාකරගැනීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් පවතින බවයි. එය ඉතා බරපතළ තත්වයකි. පැනඩෝල් පෙත්තෙන් ආරම්භ වූ ඖෂධ හිඟය දැන් රෝහල් පද්ධතිය ගිලගෙන තිබේ.


මේ පිළිබඳව රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය ද අදහස් දක්වා තිබූ අතර එහි මාධ්‍ය ප්‍රකාශක වෛද්‍ය සමන්ත ආනන්ද මෙලෙස අදහස් දැක්වූවේ ය.


”ලංකාවේ හැමදාමත් අපි ඖෂධ තොග පවත්වාගත්තේ නෑ. සාමාන්‍යයෙන් හෘදය රෝග, පිළිකා රෝග වගේ රෝගවලට අදාළව තිබෙන ඖෂධ ඉතාම මිල අධිකයි. අඛණ්ඩ සැපයුමක් තිබුණා මිසක් මේ ඖෂධ ගෙනැවිත් ගබඩා කරගැනීමේ හැකියාවක් අපට මුල සිටම තිබුණේ නෑ. දැන් තිබෙන ප්‍රශ්නය උද්ගත වෙන්නේ අඛණ්ඩ සැපයුම බිඳ වැටීමත් එක්ක. අපට ඖෂධ තොග නෑ. එවැනි තත්වයක් තුළ අඛණ්ඩ සැපයුම බිඳ වැටෙනවා කියන්නේ ඖෂධ හිඟයක් නිර්මාණය වෙනවා. ඒ විදිහට තමයි මේ ඖෂධ හිඟය නිර්මාණය වුණේ.


සාමාන්‍යයෙන් හදිසි හෘදයාබාධයක් වැළඳිලා එන කෙනෙක්ට අපි පළමු පැය දෙක තුළ ලබා දෙන් බෙහෙත් තිබෙනවා. එයින් ඔහුගේ හෘදයාබාධය වර්ධනය වන්නට ඉඩ නොදී ඔහුගේ ජීවිතය රැකගන්නවා. ඒ වගේම හිරවෙලා තිබෙන රුධිර කැටිය දියවීමට දෙන බෙහෙත් මගින් ඔහුගේ ජීවිතය බේරාගන්නවා. ඒ ඖෂධවල හිඟයක් දැන් මතුවෙලා තියෙනවා.


ඒ වගේ ම පිළිකා රෝගීන්ට කරන ප්‍රධාන ප්‍රතිකාරයක් තමයි කිමෝතෙරපි කියන්නේ. එයින් කරන්නේ විශේෂ ඖෂධයක් හරහා පිළිකා සෛල විනාශ කිරීම. ඒව දිනපතා අඛණ්ඩව පාවිච්චි කළ යුතුයි. එවැනි බෙහෙත් දෙන විශේෂ ක්‍රමවේද තිබෙනවා. නිශ්චිත කාලයක් නිශ්චිත මාත්‍රාවකින් එම බෙහෙත් ලබා ගැනීම කළ යුතුයි. එවැනි අවස්ථාවක ඒ අඛණ්ඩ ප්‍රතිකාරය ඇණහිටියොත් ඒ ප්‍රතිකාරය කඩා වැටෙනවා.


ඒ හැරුණාම රෝගීන්ගේ ජීවිත බේරාගැනීමට හදිසි අවස්ථාවල ලබා දෙන ඖෂධවල හිඟයක් තිබෙනවා. ඒවායින් තමයි අපි මුලින් ම රෝගියාගේ ජීවිතය රැකගන්නේ. ඉන්පසුව තමයි අපි දීර්ඝකාලීන ප්‍රතිකාරවලට යොමු වන්නේ. හදිසි ප්‍රතිකාර ඖෂධ ඉතාම වැදගත්. ඒ ඖෂධවලත් හිඟයක් තිබෙනවා.


ඊට අමතරව අක්ෂි ශල්‍යකර්ම, කැඩුම් බිඳුම් ශල්‍යකර්මවලට අවශ්‍ය උපකරණවල හිඟයක් තිබෙනවා. දණහිසේ සකස් කිරීමකට අවශ්‍ය ඇණ, යකඩ කොටස් හිඟයක් තිබෙනවා. හදිසි අනතුරුවලට ලක් වෙලා එන රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කිරීමේ අර්බුදයක් තිබෙනවා. ශල්‍යකර්මවලට අවශ්‍ය උපකරණ හිඟ නිසා අපි දැනට කලින් දින යොදාගෙන සිදු කරන සාමාන්‍ය ශල්‍යකර්ම නවත්වලා තිබෙන්නේ. ඒ ඒවාට යොදාගන්නා උපකරණ හදිසි ශල්‍යකර්ම සඳහා යොදාගැනීමට ඉතිරි කරගැනීමට. මේ වගේ බරපතළ තත්වයක් තමයි දැනට රෝහල් පද්ධතිය තුළ තිබෙන්නේ.”


මේ තත්වයේ ඇති බරපතළභාවය පිළිබඳ තවත් පැහැදිලි කළ යුතු නැත. ඖෂධ හිඟයට විසඳුමක් පේනා මානයක නැත. එසේ නම් බෝ නොවන රෝගීන්ගේ ජීවිතවල වගකීම භාරගන්නේ කවුරුන් විසින් ද යන්න්න ඇසිය යුතුව තිබේ.■