■ පනත සංශෝධනයෙන් විදුලි උත්පාදනයේ සීමා ඉවතට
■ අදානි ගිවිසුම අත්හිටුවයිද?

ජුනි 09 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර එදිනම සම්මත කරගැනීමට නියමිතව තිබුණු ශ්‍රී ලංකා විදුලි බල (සංශෝධන) හෙවත් 2013 අංක 31න් සංශෝධිත 2009 අංක 20 දරන ශ්‍රී ලංකා විදුලි බල පනත සංශෝධනය කිරීමේ යෝජනාවට ලංකා විදුලි බල මණ්ඩල ඉංජිනේරු සංගමය දැඩි විරෝධය පළකරමින් වැඩ වර්ජනයක් කැඳවීය.

ජුනි 08 වැනිදා මධ්‍යම රාත්‍රියේ සිට ආරම්භව ජුනි 09 වැනිදා දවස පුරා ක්‍රියාත්මක කිරීමට නියමිතව තිබූ එම වැඩ වර්ජනය ජනාධිපතිවරයා සමඟ දූරකථනය ඔස්සේ කළ සාකච්ඡාවකින් පසු අත්හිටුවූ බව 09 වැනිදා උදෑසන වාර්තා විය. ඒ එදිනම වර්ජකයන්ගේ ඉල්ලීම් සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයා සාකච්ඡාවක් ලබාදෙන බවට ලබාදුන් පොරොන්දුවක් මතය.
එම වැඩ වර්ජනය අත්හිටුවූවද ජුනි 09 වැනිදා උදෑසන පැය ගණනාවක් මුළු රටම පැවතියේ අඳුරේය. එදින උදෑසන ශ්‍රී ලංකා මහජන උපයෝගිතා කොමිසම නිවේදනය කළේද නොරොච්චෝලේ ගල්අඟුරු බලාගාරයේ සියලුම විදුලි ජනක යන්ත්‍ර පද්ධතියට සම්බන්ධ කර ඇතත් විදුලි බලාගාර ඒ වනවිටත් පද්ධතියට සම්බන්ධ කර නැති බවය. ඒ නිසාම රටේ බොහෝ ප්‍රදේශවලට විදුලිය නැති තත්වයක් පැවතුණි. උදෑසන පැවති විදුලිය නොමැති තත්වය අනුව දක්නට ලැබුණේ විශේෂයෙන්ම ගුරුවරුන්ට මෙන්ම සිසුන්ටද පාසල් ඒමට බැරි වීමෙන් ඒවායේ කටයුතු අඩපණ වී ඇති අයුරක්ය.

වැඩ වර්ජනය සම්බන්ධයෙන් ඉංජිනේරු සංගමය එහි සාමාන්‍යාධිකාරිවරයාට ජුනි 07 දින සහිතව දැනුම් දීමක් කර තිබූ ඇති අතර එහි පිටපත් ජනාධිපතිවරයාට, අගමැතිවරයාට, විදුලි බල හා බලශක්ති ඇමතිවරයාට, ජනාධිපති ලේකම්වරයට, විදුලි බල අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයාට, ලංවිම සභාපතිවරයාට හා ලංවිම අතිරේක සාමාන්‍යාධිකාරීවරුන්ට යොමු කර තිබුණි.

මෙම වැඩ වර්ජනය 1996 වර්ෂයෙන් පසු ඉංජිනේරු සංගමය ඒ ආකාරයෙන් සිදුකරන පළමු වැඩ වර්ජනය ලෙස හඳුන්වා දුන් අතර ඒ තුළ තිබුණේ දැනට සිදුවන විදුලිය කපා හැරීම්වලට අමතරව විදුලිය නොමැතිව බොහෝ දුෂ්කරතාවලට මුහුණ දෙන්නට සාමාන්‍ය ජනතාවට සිදුවීමේ අනතුරු ඇඟවීමකි. එම දැනුම් දීමේ ලිපියේ සඳහන් වූයේ ජුනි 08 වැනිදා මධ්‍යම රාත්‍රියේ සිට සිය සාමාජිකයින් සේවයෙන් ඉවත්වන බවත්, එසේ ඉවත්වන ස්ථානවලට පළපුරුදු හා සුදුසුකම්ලත් වෘත්තිකයින් යොදවන ලෙසත් හා එසේ නොමැති නම් සියලුම බලාගාර, සම්ප්‍රේෂණ හා බෙදා හැරීමේ ජාල ආරක්ෂිතව වසා දමනු ඇති බවය. එසේම සාමාන්‍ය ජනතාවට සිදුවන පීඩාව සම්බන්ධයෙන් වූ වගකීම ආණ්ඩුව හා බලධාරීන් බාරගත යුතු බවද එහි සඳහන් කර තිබුණි.

ඉංජිනේරු සංගමය මෙම වර්ජනය සම්බන්ධයෙන් වූ ඉල්ලීම් 4ක් එම දැනුම් දීමේ ලිපියේ සඳහන් කරන අතර ඒවා වන්නේ ඉදිරිපත් කර ඇති විදුලි බල සංශෝධන පනත වහාම ඉල්ලා අස්කර ගැනීම, රටේ සුළං හා සූර්ය බල සම්පත් තරගකාරී ලංසු කැඳවීමකින් තොරව ඉන්දියාවේ අදානි සමූහයට ලබාදීම අත්හිටුවීම (ඒ මගින් නිෂ්පාදනය කරන විදුලි ඒකක සඳහා ඩොලර්වලින් ගෙවීම්ද ඇතුළුව), ප්‍රතිසංස්කරණය මුවාවෙන් ලංවිම පෞද්ගලීකරණය කිරීම නැවැත්වීම හා ලංවිම සභාපති තනතුර සඳහා සුදුසුකම්ලත් වෘත්තිකයෙකු ඉක්මණින්ම පත්කිරීම යන ඒවාය.

මෙම වර්ජන ක්‍රියාමාර්ගය සම්බන්ධයෙන් ජුනි 08 වැනිදා ප්‍රකාශයක් කරමින් අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ ඉංජිනේරු සංගමයට පැවසුවේ රට අඳුරේ තබා ඉන්දියාවෙන් ඉන්ධන ඉල්ලන ලෙසට තමාගෙන් ඉල්ලීම් නොකරන ලෙසය. එමෙන්ම විදුලිබල ඇමති කාංචන විජේසේකර පැවසුවේ මෙම වර්ජන ක්‍රියාමාර්ගය විදුලි මාෆියාව ක්‍රියාත්මක කරන පිරිසගේම ක්‍රියාවක් බවය.

වැඩ වර්ජනය සම්බන්ධයෙන් දැනුම් දුන් ලිපියේ විදුලි බල මණ්ඩල ඉංජිනේරු සංගමය විදුලිබල පනතට ගෙනඑන සංශෝධන හඳුන්වා ඇත්තේ සියලුම පාර්ශ්වකරුවන් සමඟ නිසි හා ප්‍රමාණවත් උපදේශනයකින් තොරව ගෙනඑන වංචනික සංශෝධන ලෙසය. එම සංශෝධනවල අරමුණ තරගකාරී ලංසු කැඳවීම් සම්පූර්ණයෙන්ම අහෝසි කිරීම බව එම සංගමයේ මතයයි.
අදානි සමූහය වෙත මන්නාරම හා පුනරීන් සාරවත් සුළං සංචිතය ලබාදී, දැනට සුළං විදුලිය මිලදී ගන්නා මිල මෙන් දෙගුණයක් වන මිලකට හෙවත් විදුලි ඒකකයක් ඇමරිකානු ඩොලර් ශත 7.55ක මිලකට මිලදී ගැනීමට නියමිත බවත්, රටේ පවතින ඩොලර් අර්බුදය හමුවේ ඒ මගින් රටින් ඩොලර් පිටට යෑම වැළැක්විය නොහැකි බවත් එහි සඳහන් කර ඇත. එමෙන්ම දේශීය සුළං බල නිෂ්පාදකයින් ඊට වඩා අඩු දැන් මිලදී ගන්නා මිලට සුළං බල විදුලිය ලබාදීමට කැමැත්තෙන් සිටින බවද එහි සඳහන් කර තිබේ.

එමෙන්ම එම දැනුම් දීමේ ලිපියේ සඳහන් කර ඇත්තේ ඉන්දියාවේ අදානි සමාගම මෙන්ම කෙරවළපිටිය යුගදනවි සමාගමේ සියයට 40ක කෙටස් අයිතිය ලබාදුන් ඇමරිකාවේ නිව් ෆෝට්රස් යන සමාගම් ඉන්දියාවේ හෝ ඇමරිකාවේ රාජ්‍ය සමාගම් නොවන බව හා තරගකාරි ලංසු කැඳවීමකින් තොරව ස්වෙච්ඡා යෝජනාවක් පිළිගත හැක්කේ රාජ්‍යයන් දෙකක් අතර සිදුකරන ගනුදෙනුවකදී පමණක් බවය. විදුලි බල පනතට සිදුකරන වෙනස්කම් මගින් මෙම තත්වයන් වෙනස්වන බවද, ප්‍රතිසංස්කරණ මුවාවෙන් විදුලි බල මණ්ඩලය පෞද්ගලීකරණය කිරීමට සැරසෙන බවද චෝදනා කර ඇත.

දැනට රජයේ ගැසට් පත්‍රය මගින් ප්‍රකාශයට පත්කර ඇති විදුලිබල සංශෝධන පනතේ සඳහන් කර ඇත්තේ 2009 අංක 20 දරන විදුලි බල පනතේ 8 වන වගන්තිය ඒ මගින් සංශෝධනය කරනු ලබන බව හා ඒ මගින් සිදුකරනු ලබන්නේ ඕනෑම පුද්ගලයකුට විදුලි බලය සැපයීම සඳහා ලංසු තැබීමේ ක්‍රියාවලියකට සහභාගි වීමට හැකියාව ලබාදීම බවයි.

ඒ සම්බන්ධයෙන් 2009 පනතේ 8 වන වගන්තියේ සඳහන් වන්නේ ‘යම් තැනැත්තෙකුට විදුලි බලය උත්පාදනය කිරීම සඳහා වූ ලංසු තැබීමේ ක්‍රියාවලියකට සහභාගි වීමට හැකියාව තිබුණද 9 වන වගන්තියේ (1) වන උප වගන්තිය යටතේ උත්පාදන බලපත්‍රයක් ලබා ගැනීමට සුදුසුකමක් ලබා ගැනීමට නම් එවැනි තැනැත්තකු එම උප වගන්තියේ ඈ ඡේදයේ නිශ්චිතව දක්වා ඇති අවශ්‍යතාවට අනුකූල වීම අවශ්‍ය වන්නේය යනුවෙන්ය.

එහි 9 (1) යටතේ දැක්වෙන්නේ පහත දැක්වෙන තැනැත්තන් අතුරින් යම් තැනැත්තකු හැර වෙනත් කිසිම තැනැත්තකු උත්පාදන ධාරිතාව මෙ.වො. 25 ඉක්මවා සහ අබිබවා ශ්‍රී ලංකාව තුළ විදුලිය උත්පාදනය කිරීම පිණිස උත්පාදනය කිරීමේ බලපත්‍රයක් නිකුත් කිරීම සඳහා ඉල්ලුම් කිරීමට සුදුසු නොවන්නේය යනුවෙන්ය.

එසේ සුදුසුකම් ලත් තැනැත්තන් වශයෙන් සඳහන් කර ඇත්තේ ලංකා විදුලි බල මණ්ඩලය, පළාත් පාලන ආයතනයක්, සමාගම් පනත යටතේ ස්ථාපිත කරන ලද මුදල් විෂයභාර ඇමතිවරයාගේ එකඟත්වය ඇතිව භාණ්ඩාගාර ලේකම්වරයා විසින් තීරණය කරනු ලබන කොටස් ප්‍රමාණයක් දරනු ලබන රජය, රාජ්‍ය සංස්ථාවක්, රජය විසින් කොටස්වලින් සියයට 50කට වැඩි කොටස් ප්‍රමාණයක් දරනු ලබන සමාගමක් හෝ එවැනි සමාගමක පාලිත සමාගමක් යන ආයතනයන්ය.ඒ අනුව විදුලි බලය උත්පාදනය සඳහා එසේ නිශ්චිතවම සඳහන් කර ඇති ආයතනයන්ගෙන් බාහිර ආයතනවලටද මෙම සංශෝධනය සම්මත වුවහොත් විදුලිය නිෂ්පාදනය කිරීමේ හැකියාව ලැබෙනු ඇත. එසේ වුවද ලියුම්කරුට දැනට පැහැදිලි නැති එක් තත්වයක් වන්නේ ලංකා විදුලි බල මණ්ඩලය, ඒ යටතේ පිහිටුවා ඇති සමාගම් හෝ පාලිත සමාගම් හැර මෙගාවොට් 25ට වැඩියෙන් විදුලිය උත්පාදනය කරන ඒස්, සොජිට්, කොළඹ වරාය බාජ් යන පෞද්ගලික විදුලි බලාගාර මේ වනවිටත් පවතින්නේ කෙසේද යන්නය. ඒ සම්බන්ධයෙන් විදුලි බල මණ්ඩල ඉංජිනේරු සංගමයේ නිලධාරියකුගෙන් මෙම සටහන ලිවීමට පෙර ලියුම්කරු විමසීමක් කළද ඒ සඳහා සාර්ථක පිළිතුරක් ලැබුණේ නැත.

කෙසේ වෙතත් මෙම සංශෝධනයෙන් පෙනෙන්නේ විදුලි බලය උත්පාදනය සම්බන්ධයෙන්වූ රාජ්‍ය ඒකාධිකාරිත්වයට මේ මගින් යම් ප්‍රහාරයක් එල්ල කරන බවය. ඒ සඳහා ඇතුල් වීමට පෞද්ගලික අංශයටද ඉඩ ලබාදීමට ආණ්ඩුව සූදානම් බවය. විශේෂයෙන්ම ලංකා විදුලි බල මණ්ඩලයේ විදුලි උත්පාදන ඒකාධිකාරිත්වයද ඒ මගින් අභියෝගයට ලක්වන බවය.

කෙසේ වෙතත් දැනට පෙනෙන ආකාරයට ඉදිරියේදී සිදුවිය හැක්කේ මේ වනවිට අවබෝධතා ගිවිසුමක් අත්සන් කර ඇති කෙරවළපිටිය යුගදනවි බලාගාරයේ කොටස් අයිතිය ලබාගත් ඇමරිකාවේ නිව් ෆෝට්රස් සමාගමට තරගකාරී ලංසු කැඳවීමකින් තොරවම රටවල් දෙකක් අතර සිදුකරන ගනුදෙනුවක් ලෙසට පාවෙන ගෑස් පර්යන්තයක් හා ගෑස් නල මාර්ගයක් එළීමේ ව්‍යාපෘතිය ලබාදීමත්, ඉන්දියාවේ අදානි සමාගමට මන්නාරමේ හා පුනරීන්වල සුළං විදුලි හා සූර්ය විදුලි බලාගාර තරගකාරී ලංසු කැඳවීමකින් තොරව ලබාදීමත්ය.

විදුලි බල මණ්ඩල පනත සංශෝධනය කිරීම යනු ඒ සඳහා නීත්‍යනුකූල අවසරය ලබා ගැනීම සඳහා ගන්නා උත්සාහයක් හෝ ඒ සඳහා ප්‍රථම පියවරක් විය හැකිය. එම පියවර සම්බන්ධයෙන් ලංකා විදුලි බල මණ්ඩලයේ ඉංජිනේරු සංගමය හා එහි වෘත්තීය සමිතිවලට සෑහීමකට පත්විය හැකි පිළිතුරු නොලැබුණහොත් ඊළඟට සිදුවිය හැක්කේ කුමක්ද? අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ඇතුළු අත්‍යවශ්‍යතා නැතිව හා මිලදී ගැනීමට හැකියාවක් නැතිව දැනට පැය ගණනාවක් අඳුරේ සිටීම වෙනුවට දින ගණනාවක් අඳුරේ සිටීමේ අත්දැකීමක් විඳින්නට සිදුවීමද?■

තමාට ධුරයේ කටයුතු කිරීමට ජනාධිපතිවරයා ලබාදී ඇති කාලය තවදුරටත් ඉදිරියට තිබෙන බව සිරස රූපවාහිනියේ ප්‍රශ්න 10ක් වැඩසටහනට එක්වෙමින් ප්‍රකාශ කළ යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට, එම ප්‍රකාශයෙන් සතියක් ගතවන්නටත් පෙර මැයි 31 දින සිට විශ්‍රාම යන්නට සිදුවන බව නිවේදනය කෙරිණි. ඒ අනුව මැයි 31 දින යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගත් අතර ඔහු එතෙක් වැඩ බලමින් සිටි ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානි ධුරයේ ස්ථීර ලෙස පිහිටුවනු ලැබීය.

වයස අවුරුදු 55 පිරීම නිමිත්තෙන් 2019 වර්ෂයේ ජුනි 21 දින යුද හමුදාවෙන් විශ්‍රාම යායුතුව සිටි ඔහු එවක ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විසින් ලබාදුන්නේ යැයි කී මාස 6ක සේවා දිගුවක් සමඟ තවදුරටත් යුද හමුදාවේ කටයුතු කිරීමට වරම් ලබා ගත්තේය. ඉන්පසු ඔහු එම සේවා දිගු කාලයේදී යුද හමුදාපති ධුරයට පත්කරනු ලැබීය. එතැන් සිට මේ දක්වා ඔහු යුද හමුදාපති ධුරයේ කටයුතු කළේය. එහෙත් එම කාලය තුළ කටයුතු කිරීමට ඔහුට සේවා දිගු ලැබුණාද යන්න අවිනිශ්චිත විය. ඊට හේතුව ඔහුට ලබාදුන්නා යැයි කී සේවා දිගු සම්බන්ධයෙන් ප්‍රකාශයට පත්කළ රජයේ කිසිදු ගැසට් නිවේදනයක් සොයා ගැනීමට නොහැකි වීමයි.

ඒ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රශ්න කරමින් යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වා සිය ධුරයේ රැඳී සිටින්නේ නීත්‍යනුකූලවදැයි අපි ප්‍රශ්න කළෙමු. එම ප්‍රශ්න කිරීම ආශ්‍රයෙන් වෙබ් හා සමාජ මාධ්‍ය ජාලාවල පළවූ විවිධ වාර්තා දැඩි කතබහට ලක්විය. ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් විශ්‍රාමික මේජර් ජෙනරාල් කමල් ගුණරත්න ඒ සම්බන්ධයෙන් විශේෂ නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් සඳහන් කළේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට ජනාධිපතිවරයා නීත්‍යනුකූලව සේවා දිගු ලබාදී ඇති බව හා ඒ අනුව ඔහුට තවදුරටත් එම ධුරයේ කටයුතු කළ හැකි බවයි. එහෙත් ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට ලබාදී ඇති සේවා දිගුවලට අයත් රජයේ ගැසට් පත්‍ර පිළිබඳ විස්තර කිසිවක් ඔහු සඳහන් කළේ නැත.
එම ප්‍රශ්න කිරීමෙන් ඔබ්බට යමින් ලියුම්කරු යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට ලබාදී ඇති සේවා දිගුවලට අදාළ රජයේ ගැසට් පත්‍රවල විස්තර ජනාධිපති කාර්යාලයෙන්, ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයෙන් හා යුද හමුදාවෙන් තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතිවාසිකම පනත යටතේ ඉල්ලා සිටියේය. ඒ පසුගිය අප්‍රේල් මස 13 හා 14 දින යටතේය. එහෙත් එම ඉල්ලීම ලැබුණ බවට පිළිතුරක් හෝ ලැබුණේ ජනාධිපති කාර්යාලයෙන් හා යුද හමුදාවෙන් පමණය. එසේ වුවද මාසයකට අධික කාලයක් ගතවීත් තවමත් ඒ සඳහා පිළිතුරු නැත.

යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ධුරයෙන් විශ්‍රාම ලැබුවාට එම පිළිතුරු ලබා ගැනීමේ කාර්යය අවසන් වන්නේ නැත. සේවා දිගු සම්බන්ධයෙන් නිකුත් කර ඇති රජයේ ගැසට් පත්‍රවල විස්තර යන සරල තොරතුරුවත් ලබාදීමට අසමත් වීමෙන් පෙනෙන්නේ ඒ සම්බන්ධයෙන් රජයේ ගැසට් පත්‍ර නිකුත් කර නොමැති බවය.

මෙම සටහන ලියන අතරවාරයේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය ඊමේල් මාර්ගයෙන් අපගේ තොරතුරු ඉල්ලීම සම්බන්ධයෙන් පිළිතුරක් එවා ඇති අතර ඒ මගින් කියා ඇත්තේ ‘1949 අංක 17 දරන යුද්ධ හමුදා පනතේ 155 වගන්තිය යටතේ සාදන ලද රෙගුලාසිවල යුද්ධ හමුදා නිලධාරියකුගේ සේවයට අදාළව රජයේ ගැසට් පත්‍රයේ පළකළ යුතු අවස්ථා ප්‍රකාශිතවම දක්වා ඇති අතර යුද්ධ හමුදා නිලධාරීන්ගේ සේවා දීර්ඝ කිරීම මෙලෙස ගැසට් පත්‍රයේ පළකළ යුතු බවට දක්වා නොමැතිය’ යන්නය.

මෙම පිළිතුර කෙසේවත් පිළිගත හැක්කක් නොවන අතර මෙම පිළිතුරෙන්ද පෙනී යන්නේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා යුද හමුදාපති ධුරයේ නීත්‍යනුකූල නොවන ආකාරයට කටයුතු කර ඇති බවට අප කරන ලද ප්‍රශ්න කිරීම තවදුරටත් අදාළ බවයි.

ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ සේවා දිගු සම්බන්ධයෙන්වූ අපගේ පළමු ප්‍රශ්න කිරීමෙන් පසු එහි ඇතුළත් තොරතුරු ආශ්‍රයෙන් ජනප්‍රිය යූ ටියුබ් නාලිකාවක් කළ වාර්තා කිරීමකින් පසු ශවේන්ද්‍ර සිල්වා එය ඉදිරිපත් කරන මාධ්‍යවේදියාට කතා කරමින් පවසා ඇත්තේ ඔහුගේ සේවා දිගුවට අදාළව පමණක් නොව මීට පෙර සේවා දිගු ලබාදුන් අය සම්බන්ධයෙන්ද ගැසට් නිවේදන පළවී නැති බවත්, සේවා දිගු ලබාදුන් එක් නිලධාරියකු සම්බන්ධයෙන් පමණක් ගැසට් නිවේදන පළවී ඇති බවත්ය. ඉන් අදහස් වන්නේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය පිළිතුරු වශයෙන් කුමක් කීවත් සේවා දිගු සම්බන්ධයෙන් ගැසට් නිවේදන අවශ්‍ය බවය. නැත්නම් එත් නිලධාරියකු සම්බන්ධයෙන් පමණක් ගැසට් නිවේදන පළකිරීමේ අවශ්‍යතාවක් මතුවිය නොහැකිය. වයස අවුරුදු 55 සම්පූර්ණ වීමෙන් පසු යුද හමුදාවේ මේ දක්වා සේවා දිගු ලබාදී ඇත්තේ කිහිප දෙනෙකුට පමණය. එම ගණන අතේ ඇඟිලි ගණනටත් වඩා අඩු විය හැකිය. එම අවස්ථා සම්බන්ධයෙන් පවා ගැසට් නිවේදන පළ කිරීමට ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයට නොහැකි වීම එසේ සේවා දිගු ලබන නිලධාරීන්ගේ නොව ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ දුර්වලතාවක් හෝ අතපසු වීමකි.

වයස අවුරුදු 55 සම්පූර්ණ වීමෙන් පසු සෑම යුද හමුදා නිලධාරියකුම විශ්‍රාම ගතයුතූ අතර යුද හමුදා පනත යටතේ ජනාධිපතිවරයා විසින් සාදා ඇති 1981 යුද හමුදා විශ්‍රාමික හා පාරිතෝෂික සංග්‍රහයේ ඒ බව පැහැදිලිවම සඳහන් කර තිබේ.

යුද හමුදා පනත යටතේ 1993 අගෝස්තු 17 වැනිදා අංක 780/7 දරන අති විශේෂ ගැසට් පත්‍රය මගින් ප්‍රකාශයට පත්කර ඇති ජනාධිපතිවරයා සෑදූ නියෝගයේ පැහැදිලිවම සඳහන් වන්නේ හමුදාපතිවරයා ලෙස පත්කරන නිලධාරියා ඔහුගේ වයස අවුරුදු 55 ඉක්මවීමෙන් පසු නිල කාලය දීර්ඝ කිරීමෙන් පසු හෝ විශ්‍රාම යෑමෙන් පසු ඔහුව නැවත පත්කිරීමෙන් ජනාධිපතිවරයාට සේවයේ රඳවාගත හැකි බවය.

ඒ නිසාම නීත්‍යනුකූල නොවන ආකරයට යුද හමුදාපති ධුරය දැරුවකු එම තනතුරෙන් විශ්‍රාම යෑමත් සමඟ ඔහුගේ නීත්‍යනුකූලභාවය ගැන මතුකළ ප්‍රශ්නය නිකම්ම අවසන් වන්නේ නැත. මන්ද එම නීත්‍යනුකූල නොවන කාලයේ ඔහු විසින් යුද හමුදාපතිවරයා වශයෙන් ගනු ලැබූ තීන්දු තීරණ මෙන්ම, එම ධුරය වෙනුවෙන් රජයෙන් ලබාගත් වැටුප් දීමනා හා අනෙකුත් වරප්‍රසාදද නීත්‍යනුකූල නොවන නිසාය.

යුද හමුදා නිලධාරීන්ට වැටුප් ගෙවීම අනෙකුත් ගෙවීම් සිදුකිරීම සඳහා එම අංශවලට ඔවුන් අධිකාරියේ පිහිටුවීම, ඉන්පසු ලබාදෙන උසස්වීම් හා සේවය දීර්ඝ කිරීම්වලට අදාල රජයේ ගැසට් පත්‍ර හා අනෙකුත් ලියවිලි අවශ්‍ය වේ.

2019 ජුනි මස 22 යෙදුණු සිය වයස අවුරුදු 55 සැපිරීමෙන් පසු 2022 මැයි 31 දින විශ්‍රාම යෑම දක්වා ශවේන්ද්‍ර සිල්වා අවුරුදු 2ක් හා මාස 11ක කාලයක් යුද හමුදාව තුළ කටයුතු කරමින් යුද හමුදාපතිවරයාට හිමි වැටුප්, දීමනා හා අනෙකුත් පහසුකම් ලබාගෙන ඇත. ඔහුගේ සේවා දීර්ඝය නීත්‍යනුකූලව සිදුවී නැත්නම් එම ලබාගත් දෑ අපට සලකන්නට සිදුවන්නේ නීත්‍යනුකූල නොවන ආකාරයට ඔහු ලබාගෙන ඇති දේ හැටියටය.

එහි අනෙක් කරුණ වන්නේ ඔහු තනතුරේ රැදී සිටියේ නීත්‍යනුකූලව නොවේ නම් එම තනතුර යටතේ ඔහු දැරූ යුද හමුදා ප්‍රසම්පාදන මණ්ඩලවල ප්‍රධානියා ලෙස කටයුතු කිරීම්ද ප්‍රශ්නකාරී වන බවයි. මන්ද යුද හමුදා ප්‍රසම්පාදන මණ්ඩලවල ප්‍රධානියා වශයෙන් ඔහුගේ මූලිකත්වයෙන් ගනු ලැබූ සියලු තීන්දු තීරණ නීත්‍යනුකූලද යන ප්‍රශ්නය පැන නඟින නිසාය.

ජනාධිපතිවරයා සමඟ පවතින සමීප සබඳතාව හේතුවෙන් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා යුද හමුදාව තුළ කටයුතු කළේ කළ නොහැක්කක් නොමැති යන මානසිකත්වයෙනි. ඔහු විශ්‍රාම යෑමේ සාදය ඊට ඇති එක් හොඳ උදාහරණයකි. මැයි 31 වැනිදා එය පැවැත්වූයේ කොළඹ වෝටර්ස් ඒජ් හෝටලයේය. යුද හමුදාපතිවරුන් විශ්‍රාම යෑමේදී එහි ඉහළ නිලධාරීන්ට සාදයක් පැවැත්වීම සාමාන්‍ය දෙයක් වූවත් එය පවත්වනු ලබන්නේ යුද හමුදා මූලස්ථානයේ නිලධාරී ආපන ශාලාව හෙවත් ඔෆිසර්ස් මෙස් තුළය. වෝටර්ස් එජ් හෝටලයට විශ්‍රාම සාදය පැවැත්වීමට ඔහු ගොස් ඇත්තේ අලුතින් ගොඩනැඟූ යුද හමුදා මූලස්ථානය ඒ සඳහා මදි හෝ නොගැළපෙන නිසා විය යුතුය. ඒ සඳහා ඔහුගේ අතින් මුදල් වියදම් කරනවා නම් අපට කමක් නැත. එහෙත් ප්‍රශ්නය වන්නේ මේ සඳහා වියදම් කරන්නේ රජයේ මුදල් වීමය.

ඒ නිසා පසුගිය කාලයේ අප අවධානය යොමු නොකළත්, යුද හමුදාව ඇතුළු ත්‍රිවිධ හමුදාව තුළ සිදුවන නීත්‍යනුකූල නොවන තත්වයන් හා ඒ මගින් ඇතිකරන නීතියට පටහැනි මූල්‍ය භාවිතයන් හා අනෙකුත් භාවිතයන් ගැන අවධානය යොමු කිරීම ඉදිරියේදී ගොඩ නගන්නට වෙර දරන අලුත් රටක් සඳහා අත්‍යවශ්‍යය. ඒ සම්බන්ධයෙන් අවධානයෙන් අවධානයෙන් සිටිය යුත්තේ නීතියේ ආධිපත්‍යය වෙනුවෙන් හා පුරවැසි අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් නෛතික ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා පුද්ගලයින් හා ආයතනයන්ය.■

හිටපු ඇමති විමල් වීරවංශගේ බිරිඳ ශෂී වීරවංශ, ආගමන හා විගමන දෙපාර්තමේන්තුවට ව්‍යාජ තොරතුරු ඉදිරිපත් කර රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගැනීමේ චෝදනාවට කොළඹ අතිරේක මහේස්ත්‍රාත් බුද්ධික සී රාගල විසින් මැයි 27 වැනිදා වැරදිකාරිය කරන ලදි. එම වරද සඳහා අවුරුදු දෙකක බරපතළ වැඩ සහිත සිරදඬුවමක් නියම කරන ලද අතර, ලක්‍ෂයක දඩයක්ද නියම විය.

මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණ තීන්දුවට එරෙහිව ඇය ඉදිරිපත් කළ අභියාචන දැන්වීම සලකා බැලූ කොළඹ ප්‍රධාන මහේස්ත්‍රාත්වරයා, මැයි 31 වැනිදා ඇය ඇප මත නිදහස් කිරීමට නියම කළේය.

ශෂී වීරවංශ මහත්මියට එරෙහි චෝදනාව, එහි නඩු විභාගය සහ අධිකරණ තීරණය, ලංකාවේ රාජ්‍ය පාලන තන්ත්‍රය පිළිබඳව දේශපාලකයන්ගේ බලපෑම, දේශපාලකයන්ගේ බලය ඔවුන්ගේ පවුල්වල උදවියද අපයෝජනය කරන ආකාරය, දේශපාලකයන්ට වැරදි කිරීමට රාජ්‍ය නිලධාරීන් දක්වන සහාය යන ආකාර කිහිපයකින්ම වැදගත් එකකි.

ශෂී වීරවංශ මහත්මිය මෙම වරදට වරදකාරිය වී සිරදඬුවම් ලැබුවත්, ඇත්ත වශයෙන්ම ඇයට එම වරද සඳහා අපරාධ සහාය ලබාදී ඇත්තේ පුරුෂයෝ තිදෙනෙකි. පළමුවැන්නා ඇගේ සැමියා විමල් වීරවංශය. එවකට ඇමති ධුරයක් දැරූ ඔහුත් සමග, ‘හදිසි’ විදේශ සංචාරයකට සහභාගිවීමට අවශ්‍ය බව දක්වමින් මෙම අවිධිමත් රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගෙන තිබුණි. එය ලබාගැනීම සඳහා අදාළ ඉහළ රාජ්‍ය නිලධාරීන්ට පෞද්ගලිකව අමතා, ඇය එම කාර්යාලවලට පිටත්කර හරින්නේ ඇමතිවරයාය. එහිදී ඔහු අපයෝජනය කරන්නේ සිය ඇමති බලයයි.

මේ අපරාධයට සහාය දුන් අනෙක් දෙදෙනා, එවකට පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ කොමසාරිස් ජෙනරාල් ජගත් විජේවීර හා ආගමන විගමන පාලක චූලානන්ද පෙරේරාය. ඔවුන් දෙදෙනාම මේ අපරාධයට සහාය වී ඇත්තේ, තමන්ගේ දෙපාර්තමේන්තුවල වංචා වැළැක්වීම සඳහා සාමාන්‍යයෙන් පනවා තිබෙන සියලු විධිවිධාන හා කාර්ය පටිපාටි උල්ලංඝනය කරමින්, දැන දැනම ඇයට අවිධිමත් ජාතික හැඳුනුම්පතක් සහ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබා දීමෙනි. ඒ සඳහා අනුමැතිය දීමට එම දෙපාර්තමේන්තුවල පහළ නිලධාරීන් අදිමදි කරද්දී, මේ ප්‍රධානීන් දෙදෙනා ඔවුන්ට එම වරද කරන ලෙස නියම කර තිබේ.

කොළඹ අතිරේක මහේස්ත්‍රාත් බුද්ධික සී රාගල මැයි 13 වැනිදා ලියූ අධිකරණ තීරණයෙන්, මේ ඉහළ නිලධාරීන් දෙදෙනාගේ නීති විරෝධී හැසිරීම ගැන දීර්ඝ ලෙස නිරීක්‍ෂණය සහ විවේචනය කර තිබේ. මැයි 27වැනිදා තීරණය ප්‍රකාශයට පත්කළ අවස්ථාවේදී අධිකරණය ඇමතූ පැමිණිල්ල වෙනුවෙන් පෙනීසිටි නියෝජ්‍ය සොලිසිටර් ජෙනරාල් දිලීප පීරිස් කීවේ, මේ වරද සඳහා ඉහත කී ප්‍රධාන නිලධාරීන් දෙදෙනා හවුල් වී ඇති බව පැහැදිලිව පෙනෙන බැවින්, ඔවුන් සම්බන්ධයෙන් පියවර ගැනීමට අදාළ බලධාරීන්ට අධිකරණයෙන් දන්වා යැවිය යුතු බවයි. අධිකරණය ඒ අනුව අදාළ නියෝග නිකුත් කළේය.

පහත පළවන්නේ ශෂී වීරවංශ මහත්මිය වරදකාරිය කරමින් කොළඹ ප්‍රධාන මහෙස්ත්‍රාත් අධිකරණය දුන් තීන්දුවෙන් පැනනගින කරුණුවල සම්පිණ්ඩනයකි.

නඩුවේ පැමිණිල්ල අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ, නීති විරෝධී ලෙස පුද්ගලයන් විදේශගත වීම වැළැක්වීමේ අංශයයි. චුදිත වූයේ රණසිංහ රන්දුනු මුදියන්සේලාගේ ශිර්ජා උදයන්ති රණසිංහයි.

චෝදනාව වූයේ, 2010 සැප්තැම්බර් 13 සහ 2015 පෙබරවාරි 26 අතර කාලය තුළ අංක ඩී3642817දරන අවිධිමත් ශ්‍රී ලංකා ගමන් බලපත්‍රය නීත්‍යනුකුල බලයක් නැතිව සන්තකයේ තබාගැනීමයි.

ශෂී වීරවංශ මහත්මිය, විදේශ ගමන් බලපත්‍ර දෙකක් හා ජාතික හැඳුනුම්පත් දෙකක් භාවිත කරන බවට 2015දී ලද පැමිණිල්ලක් අනුව, විමර්ශනයක් කර තිබේ. එහිදී ඇය ඩී3642817 දරන රාජ්‍යතාන්ත්‍රික බලපත්‍රයක් ළග ලබාගෙන තිබුණු බවට අනාවරණය විය. එම බලපත්‍රය ලබාගැනීමට ඇය ඉදිරිපත් කර ඇති ජාතික හැඳුනුම්පත, ඇගේ නියම නම හා උපන්දිනය වෙනුවට වෙනත් නමක් සහ උපන් දිනයක් ඉදිරිපත් කොට ලබාගන්නා ලද එකකි.

එවකට පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ දෙපාර්තමේන්තුවේ කොමසාරිස් ජගත් විජේවීර, විමල් වීරවංශ මහතාගේ සමාජ තත්වය සහ ඔහු කළ ඉල්ලීම සලකා, ශෂී වීරවංශ ඉදිරිපත් කළ තොරතුරු මත පදනම්ව ජාතික හැඳුනුම්පතක් සකස්කර දී ඇත.

නඩුවට විෂය වී ඇති රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රයට පෙර ශෂී වීරවංශ තවත් ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගෙන තිබී ඇත. ඒ ගැන විමර්ශනයේදී ඊට අදාළ අයදුම්පත සහ ඉදිරිපත්කොට තිබුණු ලේඛන පරීක්‍ෂා කොට ඇත. රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගෙන ඇත්තේ එම මුල් ගමන් බලපත්‍රය ලබාගැනීමට ඉදිරිපත් කළ නම, උපන්දිනය වැනි තොරතුරුවලට වෙනස් තොරතුරු ඉදිරිපත් කරමිනි. රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගැනීමට ජාතික හැඳුනුම්පත ලබාගැනීමේදී, ඒ වන තෙක් භාවිත කරමින් සිටි ජාතික හැඳුනුම්පත සහ සියලු ලේඛන අස්ථානගතවූ බවට ඇය පොලිස් ස්ථානයට පැමිණිල්ලක් කර ඇත.

රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගැනීමට ඉදිරිපත් කළ ජාතික හැඳුනුම්පත ලබාගැනීමට ඉදිරිපත් කර තිබුණු තොරතුරු ඇගේ සත්‍ය තොරතුරු නොවේ. ඇය කර ඇත්තේ එම සත්‍ය තොරතුරු අනාවරණය වීම වැළැක්වීමට ‘තමා සතුව තිබුනු පරණ ලිපිලේඛන නැතිවී ඇති බව’ට පොලිස් ස්ථානයට පැමිණිල්ලක් කිරීමයි.

එසේ සකස් කරගත් ජාතික හැඳුනුම්පතේ ඇතුළත් තම නම සහ උපන් දිනය සත්‍ය නොවන බව හොඳින්ම දැනසිටිමින්, එම ව්‍යාජ තොරතුරු සහිත හැඳුනුම්පත ඉදිරිපත් කොට රාජ්‍යතාන්ත්‍රික විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ඇය ලබාගෙන තිබේ. ඒ නිසා රාජ්‍යතාන්ත්‍රික විදේශ ගමන් බලපත්‍රය අසත්‍ය තොරතුරු මත පදනම්ව ලබාගත් එකකි.

නඩු විභාගයේදී ශෂී වීරවංශගේ ස්ථාවරය පහත පරිදි විය.

‘රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගත් කාලයේ වීරවංශ ඇමතිවරයාත් සමග විදේශගත වීමට අවශ්‍යතාවක් මතුවිය. ඒ වන විට ඔවුන් පදිංචිව සිටි නිවස මාරු කර තිබුණු අතර, ඒ මාරුවන අවස්ථාවේදී ඔවුන්ට අයත් පෞද්ගලික ලේඛන සියල්ල අස්ථානගත වී ඇත. රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගැනීමට හදිසි විය. ඇමතිවරයා ඒ අවශ්‍යතාව එවක ආගමන විගමන පාලක චූලානන්ද පෙරේරාට දන්වා ඒ ගැන විමසීය. ඊට ජාතික හැඳුනුම්පත අවශ්‍ය බව ඔහු දැන්වීය. නමුත් ඒ වන විට එයද අස්ථානගතවී තිබිණ. ඒ නිසා නැවත ජාතික හැඳුනුම්පතක් ලබාගැනීමට ඉල්ලීමක් කරන ලදි.

හැඳුනුම්පත ලබාගැනීමට ඉල්ලීම කළ දිනයේ ශෂී වීරවංශ එම කාර්යාලයට ගොස් අදාළ අයැදුම්පත අත්සන්කොට, එහි අනික් විස්තර පිරවීමට වෙනත් අයකුට පවරා වෙනත් කාර්යයක් සඳහා පිටව ගියාය. එනිසා අයැදුම්පතේ තොරතුරු සම්පූර්ණ කළේ කවුදැයි ශෂී වීරවංශ නොදනියි. අසත්‍ය තොරතුරු ඉදිරිපත් කර විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගැනීමට අවශ්‍යතාවක් ඇයට තිබී නැත. 2015දී ඇගේ ස්වාමියාගේ ආණ්ඩුව පරාජයට පත්වීමෙන් පසුව දේශපාලන වශයෙන් පළිගැනීමට පුද්ගලික අමනාපයක් ඇති කෙනෙකු කළ පැමිණිල්ලක් මත මේ නඩුව පවරා තිබේ.

මේ ගැන පොලිස් විමර්ශනය පවතින අවස්ථාවේ පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ දෙපාර්තමේන්තුවේ තිබුණු අදාළ ලියවිලිද අස්ථානගත වී ඇත. ඇයට එරෙහිව නඩු පැවරීම සඳහා අවශ්‍ය ලේඛන පමණක් පසු අවස්ථාවක කවුරුන් හෝ එම කාර්යාලයට එවා ඇත. ඒ අනුව එම ලේඛන මත පමණක් පදනම්ව ශෂී වීරවංශ මහත්මියට නඩු පවරා තිබේ.

කෙසේ වෙතත්, රාජ්‍යතාන්ත්‍රික විදේශ ගමන් බලපත්‍රය නීත්‍යනුකූල බවට ආගමන විගමන පාලකවරයා ලියුමකින් තහවුරු කොට දී තිබිණි. ඒ මත, එය ව්‍යාජ නැති බවට වුණු විශ්වාසය මත වීරවංශ මහත්මිය එය පාවිච්චි කර ඇත.’

පැමිණිල්ලේ 7 වැනි සාක්‍ෂියෙන්හෙ ළිවන කරුණු

ශෂී වීරවංශ මහත්මියට ජාතික හැඳුනුම්පත් දෙකක් තිබී ඇත. එකක අංකය 675320233වී ය. අනෙක 715344696වී ය. අංක 675320233වී හැඳුනුම්පතේ නම රණසිංහ මුදියන්සේලාගේ ශිර්ජා උදයන්ති රණසිංහය. 715344696වී හැඳුනුම්පතේ නම රන්දුනු මුදියන්සේලාගේ ෂෙහාෂා උදයන්ති රණසිංහය. දෙකේම ඡායාරූපවල කොණ්ඩයේ වෙනසක් හැර රූපයේ වෙනසක් නැත. එකම තැනැත්තියකගේය. හැඳුනුම්පත් දෙක සඳහා වෙන වෙනම ඉල්ලුම් පත්‍ර දෙකක් (අවස්ථා දෙකකදී) ඉදිරිපත් කර ඇත.

2වැනි හැඳුනුම්පත ලබාගැනීමට අදාළ ඉල්ලුම්පතේ උපන්දිනය 1971.02.03ය. එම ඉල්ලුම්පත පළමුවරට හැඳුනුම්පතක් ලබාගැනීමට ඉල්ලීමක් කරන ඉල්ලුම්පතක් මිස, මුලින් ලබාගත් එකක් වෙනස් කරන ඉල්ලුම්පතක් නොවේ. එම ඉල්ලුම්පත සමග ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ, රියැදුරු බලපත්‍රයක පිටපතක් සහ පදිංචි නිවාස මාරුකිරීමේදී තමාගේ ලේඛන නැතිවුණු බවට පොලිසියට කරන ලද පැමිණිල්ලක් පමණි. රියැදුරු බලපත්‍රයේ හැඳුනුම්පත් අංකයක් නැත. මෙය අභව්‍ය තත්වයකි. පොලිස් පැමිණිල්ලේ, නැතිවුණු ලේඛන මොනවාද කියා සඳහන් කර ඇත්තේද නැත.

මේ තත්වය යටතේ, එම (දෙවැනි) ජාතික හැඳුනුම්පත නිකුත් කර ඇත්තේ පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ කොමසාරිස් ජගත් විජේවීර, ඇයට හැඳුනුම්පතක් නිකුත් කරන ලෙස නිලධාරීන්ට කළ නිර්දේශය මතය. ‘සහායක ලේඛන පසුව ඉදිරිපත් කිරීමේ’ පදනම මත එම නිර්දේශය කර ඇති නමුත්, එම ලේඛන පසුව ඉදිරිපත් කරද නැත.

පැමිණිල්ලේ සාක්‍ෂි 16, ජගත් විජේවීරගේ පෞද්ගලික සහකාර කී අන්දමට, 2010දී කාන්තාවක් පැමිණ තමා ශෂී වීරවංශ බව හඳුන්වා දෙමින් ජාතික හැඳුනුම්පතක් සකස් කර ගැනීමට අවශ්‍ය බව දැන්වීය. කොමසාරිස්වරයා හමුවීමට අවශ්‍ය බව කීවාය. ඒ අනුව කොමසාරිස් හමුවට යැවිණ. කොමසාරිස්ගේ නියමය මත, ‘මුල් වරට හැඳුනුම්පතක් ඉල්ලුම් කිරීමේදී ඉදිරිපත් කළ යුතු අයදුම්පතක්’ (නැතිවූ හෝ දෙවැනි හැඳුනුම්පතක් නැවත ලබාගැනීමට ඉල්ලුම්පතක් නොවේ.) ඇයට දෙන ලදි. එම අයදුම්පත මත හැඳුනුම්පත එදිනම එක්දින සේවයෙන් නිකුත් කර ඇත. වීරවංශ මහත්මිය අත්සන් කර එය ලබාගෙන ඇත. ඇයට දිය යුතුව තිබුණේ නැතිවුණු හැඳුනුම්පතක පිටපතක් ලබාගැනීමේ ඉල්ලුම්පතක් වුවද දී ඇත්තේ අලුත් හැඳුනුම්පතක් ලබාගැනීමේ ඉල්ලුම්පතකි. සාක්‍ෂිකරු ඒ බව දැනගෙනත් ලබාදී ඇත්තේ කොමසාරිස්වරයාගේ නිර්දේශය එය වූ බැවින්ය.

තවත් සාක්‍ෂිකරුවකු දුන් සාක්‍ෂිය අනුව, රන්දුනු මුදියන්සේලාගේ ෂෙහාෂා උදයන්ති රණසිංහගේ (දෙවැනි) අයැදුම්පතේ උපන් දිනය 1971.02.03 ලෙස සඳහන්ව තිබුණු නමුත්, එම තොරතුරු තහවුරු කිරීමට සහායක ලේඛන තිබී නැත. සහායක ලේඛන නොමැතිව අයැදුම්පතක් අනුමත කිරීම ගැටලු සහගත බැවින් ඔහු ඒ ගැන සහකාර කොමසාරිස්ට දන්වා ඇත. සහකාර කෙමෙසාරිස් කියා ඇත්තේ ඒ ගැටලුව කොමසාරිස් සමග විසඳාගත යුතු බවයි. ඒ නිසා සාක්‍ෂිකරු කොමසාරිස්ට කියා ඇත. කොමසාරිස් විජේවීර අදාළ ලේඛන පසුව ඉදිරිපත් කිරීමට යටත්ව හැඳුනුම්පත නිකුත් කිරීමට සටහනක් සහිතව සාක්‍ෂිකරුට අයැදුම්පත නැවත දී තිබේ. සාක්‍ෂිකරු එය අනුමත කොට ඇත. කොමසාරිස්ගේ සටහනේ තිබී ඇත්තේ, ‘එම අයැදුම්පත විමල් වීරවංශ ඇමතිගේ බිරිඳගේ බවත්, ඇයට අයත් ලේඛන නිවාස මාරුකිරීමේදී අස්ථානගතවී ඇති බැවින්, ඒවා පසුව ඉදිරිපත් කිරීමට යටත්ව එදිනම ඇයට ජාතික හැඳුනුම්පත නිකුත්කිරීමට’ නියෝගයකි.

සාක්‍ෂි 11 විජේවීර කංකානම්ලාගේ ප්‍රේමලාල් විජේවීර (ජගත් විජේවීර),
පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ කොමසාරිස්

2010 සිට 2014 දක්වා පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරිමේ කොමසාරිස් හැටියට කටයුතු කර ඇති ජ්‍යෙෂ්ඨ පරිපාලන නිලධාරියෙකි. ශෂී වීරවංශ ලෙස විජේවීර ඇය හඳුනයි. ඇගේ පුරුෂයා හෙවත් විමල් වීරවංශ ඇමතිවරයා, ඇය මේ කටයුත්ත සඳහා එන බවට පූර්ව දැනුම්දීමක් කර ඇත. ඇය පැමිණ විජේවීර හමුවී තිබේ.

අධිකරණය නිරීක්‍ෂණය කරන්නේ, ශෂී වීරවංශගේ වයසේ අයකු ඒ වන විටත් හැඳුනුම්පතක් තිබිය යුතු කෙනකු බවට විශ්වාස කරන්නට කරුණු තිබියදී, ලේඛන පරීක්‍ෂා කොට ඊට පෙර හැඳුනුම්පතක් නිකුත්කර තිබුණාද යන්න තහවුරු කරගැනීම පැහැරහැර හෝ චේතනාන්විතව එය නොකොට, ඇයට අලුත් හැඳුනුම්පතක් ගැනීමට අදාළ ඉල්ලුම්පතක් දී ඇති බවයි. සහායක ලේඛන නැතිවුණු බවට ඇය පොලිසියට කළ පැමිණිල්ල මත පමණක් පදනම්ව, නියමිත කාර්ය පටිපාටියෙන් බැහැරව හැඳුනුම්පත සකස්කර දීමට කටයුතු කර ඇත.

අයැදුම්පතක් ඉදිරිපත් කරන කෙනෙකු තමන්ගේ ලේඛන නොමැති බවට සඳහන් කළ පමණින් ජාතික හැඳුනුම්පතක් නිකුත් නොකෙරේ. ඒ සම්බන්ධයෙන් සම්මුඛ පරීක්‍ෂණයක් කැඳවා එය තහවුරු කරගැනීමේ ක්‍රමයක් අනුගමනය කෙරේ. මේ අවස්ථාවේදී එවැන්නක් හෝ සිදුකර නැත. ඒ අනුව ඔහු වීරවංශ බිරිඳ සම්බන්ධව විශේෂ අනුග්‍රහයකින්, පවතින කාර්ය පටිපාටියෙන් බැහැරව කටයුතු කර ඇති බව පැහැදිලි වේ.

එපමණක් නොව, ඔහු තමා යටතේ සිටි නිලධාරීන්ටද බලපෑම් කර ඇත. වගකිවයුතු රාජ්‍ය නිලධාරියකු කටයුතු කළ යුතු ආකාරයෙන් බැහැරව ඔහු ක්‍රියාකොට ඇති බව පෙනේ. ඒ අනුව, යම් කෙනකුගේ සැබෑ අනන්‍යතාව අනාවරණය කරගැනීමට නිකුත් කළ යුතු ජාතික හැඳුනුම්පතක් නියම ක්‍රමවේදයෙන් බැහැරව ශෂී වීරවංශගේ මනාපය පරිදි ලබාගැනීමට කටයුතු සලසා දී ඇති බවද පෙනේ.

විජේවීර කර ඇති මෙම වගකීම් විරහිත, ශෂී වීරවංශ කෙරෙහි නැමියාවකින් යුතුව කළ අවිධිමත්, වැරදි ක්‍රියාව යුක්ති සහගත කිරීමට, ‘අහිංසක අසරණ පුද්ගලයන්ගේ අවශ්‍යතා සොයාබලා ඉටුකිරීමේදී කටයුතු කරන ආකාරයට සද්භාවයෙන් කටයුතු කළ බවට’ සඳහන් කර ඇත. එවැනි දෙයක් කිරීම වරදක් නොවුණත්, ඒ සඳහා වුණත් පවතින නීති රෙගුලාසි අබිබවා කටයුතු කරන්නට ඔහුට හැකියාවක් නැත.

පොලිස් පැමිණිල්ලේ ඇය තමාට ‘හැඳුනුම්පතක් නොතිබුණු’ බවට සඳහන් කොට තිබේ. ඒ මත නව හැඳුනුම්පතක් නිකුත් කිරීමේදී දෙන ඉල්ලුම්පතක් ලබාදුන් බව විජේවීර කියා ඇතත්, ඒ ගැන අවම වශයෙන් විමසීමක් හෝ නොකිරීමෙන්, එය තම වරද වසාගැනීමට ඔහු කියන දෙයක් බව පෙනේ. මෙවැනි ආයතනයක කොමසාරිස් හැටියට එය ඔහුට නොතරම් ප්‍රකාශයකි.
තමා සද්භාවයෙන් ක්‍රියාකළ බව විජේවීර කියතත්, ඇගේ රියැදුරු බලපත්‍රයේ ඇති නමත්, ජාතික හැඳුනුම්පත ලබාගැනීමේ ඉල්ලුම්පතේ තිබුණු නමත් අතර නොගැළපීමක් ඇති බව දකිමින්ම ඇගේ නමට වෙනස් නමකින් යුක්ත හැඳුනුම්පත නිකුත් කිරීමට ඔහු කටයුතු කර ඇති බව පෙනේ.

රියැදුරු බලපත්‍රයේ නම රණතුංග රන්දුනු මුදියන්සේලාගේ ශිර්ජා උදයන්තිය. හැඳුනුම්පත් ඉල්ලුම්පතේ ඇති නම රන්දුනු මුදියන්සේලාගේ ශෙහාෂා උදයන්ති රණසිංහය.

ශෂී වීරවංශගේ අනන්‍යතාවට අදාළ නියම ලේඛන පරීක්‍ෂා කළා නම්, මේ ඉල්ලුම්පතේ ඇති නම හා උපන්දිනය වෙනුවට, ඇගේ නියම නම හා උපන්දිනයට අනුව හැඳුනුම්පතක් නිකුත් කිරීමට සිදුවන බැවින්, එයින් ඇයගේ වුවමනාව ඉටු නොවන බැවින්, ඇය හා කොමසාරිස්වරයා එක්ව, ඔහුගේ සහායෙන් ඇගේ නියම නම හා අනන්‍යතාවට අදාළ තොරතුරුවලින් වෙනස් තොරතුරු සහිත ඉල්ලුම්පතක් ලබාගෙන ඇත.

පැසා 10 චූලානන්ද පෙරේරා, ආගමන විගමන පාලක ජෙනරාල්

වීරවංශ මහත්මිය රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගැනීමට ඉල්ලීමක් කර ඇති අතර, ඒ වන විට ඇය ඇමතිවරයකුගේ බිරිඳ බැවින් එය ලබාගැනීමට ඇයට නීතිමය බාධාවක් තිබීද නැත. මෙම ඉල්ලීම කළ අවස්ථාවේදී ඇයට අතිතයේ මුහුණු දීමට සිදුවූවා යැයි කියන සිදුවීම් මතත්, ජීවිතයට තිබුණු තර්ජනත් හේතුවෙන් විවිධ ස්ථානවලක ජීවත් වී ඇති හෙයින්, පෙර ලබාගත් ගමන් බලපත්‍රයට ඉදිරිපත් කළ තොරතුරු වැරදි බවට දන්වා, නව බලපත්‍රයේ නිවැරදි තොරතුරු ඇතුළත් කරවා ගැනීමට අවශ්‍ය කරන උපදෙස් ලබාගෙන ඇත.

ඒ අනුව නිවැරදි තොරතුරු රැගෙන එන ලෙස ඇයට දැන්වූ විට, දින කිහිපයකට පසුව අයැදුම්පත සහ ජාතික හැඳුනුම්පතක් හා අනිකුත් ලේඛන රැගෙන පැමිණ ඇත. රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගැනීමට කළ අයැදුම්පතේ ඇගේ නම රණසිංහ රන්දුනු මුදියන්සේලාගේ ෂෙහාෂා උදයන්ති රණසිංහය. ජාතික හැඳුනුම්පත් අංකය 715344696වී ය. ඇය ඒ අවස්ථාවේදී පරණ ගමන් බලපත්‍රයද ඉදිරිපත් කර ඇත. එහි අංකය එන්1284124ය. ඊට අදාළ ගොනුවේ ජාතික හැඳුනුම්පතේ පිටපතක් සහ ඇගේ දරුවන් දෙදෙනාගේ උප්පැන්නවල පිටපත් තිබී ඇත. බලපත්‍රය ලබාගැනීමට කල ඉල්ලුම්පත්‍රයේ ඇගේ නම ‘ශීර්ජා උදයන්ති වීරවංශ’, විවාහයට පෙර නම ‘ආර් ආර් එම් ශීර්ජා උදයන්ති’ ලෙසත්, උපන් දිනය 1967.02.01 ලෙසත් සඳහන්ව ඇත. දරුවන්ගේ උප්පැන්න සහතිකවල මවගේ තොරතුරු තීරුවේ, නම වශයෙන් රන්දුනු රණසිංහ මුදියන්සේලාගේ ශිර්ජා උදයන්ති රණසිංහ ලෙසත් උපන් දිනය, 1967.02.01 ලෙසත් සඳහන්ව ඇත. එම උප්පැන්න සහතිකවල ඇති ජාතික හැඳුනුම්පතේ සඳහන් නමද අලුත් ඉල්ලුම්පතේ නමට වෙනස්ය. එසේ තිබියදීත් අලුත් හැඳුනුම්පතේ තොරතුරු පදනම් කරගෙන විදේශ ගමන් බලපත්‍රය නිකුත් කිරීමට ආගමන විගමන පාලක චූලානන්ද පෙරේරා කටයුතු කර ඇත.

නව රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ඉල්ලීමට ඇය තම පරණ ගමන් බලපත්‍රයද ඉදිරිපත් කර ඇත. ඇගේ සහ ඇගේ දරුවන්ගේ උප්පැන්න සහතිකද ඉදිරිපත් කර ඇත. එයින් පෙනෙන්නේ, මුලින් ජාතික හැඳුනුම්පත ඉල්ලන වේලාවේදීත් පැරණි ජාතික හැඳුනුම්පතෙහි තොරතුරු ඇතුළත් විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් සහ ඇගේ නම සනාථ කළ හැකි දරුවන්ගේ උප්පැන්න සහතිකද ඇය සතුව තිබී ඇති බවයි. එහෙත්, තමාගේ නියම නම වසන් කරමින් ඊට අදාළ ලේඛන අස්ථානගතවී ඇති බවට ඇය පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ දෙපාර්තමේන්තුවට ප්‍රකාශ කර ඇත. එම ලේඛන අස්ථානගතවූ බවට පොලිස් පැමිණිල්ල කර ඇත්තේ 2013.09.12 දිනය. එහෙත් ඊඨ පසුදින, එනම් 13 දින, ඒ ලේඛන ඇය ආගමන විගමන පාලක වෙත ඉදිරිපත් කර තිබේ.

ආගමන විගමන පාලකගේ රාජකාරිය වන්නේ, පෙර නිකුත් කර තිබූ ගමන් බලපත්‍රයේ තොරතුරුවලට වඩා නව අයැදුම්පත්‍රයේ තොරතුරු වෙනස් ඇයිද යන්න සොයාබැලීමයි. ඒ ගැන සොයා නොබලාම පාලකවරයා රාජ්‍යතාන්ත්‍රික බලපත්‍රය නිකුත් කර තිබේ. පසුව එය වරදක් බව ඔහු පිළිගෙන ඇත. වීරවංශ මහත්මියගේ සහෝදරයකු පාර්ලිමේන්තු බෝම්බ සිද්ධියේ සැකකරුවකු වීම මත ජීවිත ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ගැටලුවක් ඇයට තිබුණු නිසා, වෙනස් තොරතුරු ඉදිරිපත් කොට මුල් ගමන් බලපත්‍රය ලබාගත් බව කියූ නිසා, ‘මානුෂික හේතු මත එසේ කළ බවට’ ඔහු ප්‍රකාශ කර තිබේ. නමුත් කවර හෝ හේතුවක් මත කිසිවකුට නියම තොරතුරු වසන්කොට විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගත නොහැකි බවට මේ නිලධාරියා අවධාරණය කරගත යුතුව තිබියදී, ඒ බව අවධානයට යොමුකර නැත.

එහෙත් ශෂී වීරවංශ පළමු බලපත්‍රය ලබාගෙන ඇත්තේ 2004දීය. ඒ කාලය වන විට රටේ භීෂණ තත්වයක් තිබුණේ නැත. පාර්ලිමේන්තු බෝම්බ සිද්ධිය ඊට බොහෝ කලකට පෙර සිදුවූවකි. ඒ නිසා තමා නිවැරදි තොරතුරු පළ නොකළේ ඒ හේතුව මත යැයි ඇය කියූ කතාව, චූලානන්ද පෙරේරා කීම විශ්වාස කළ නොහැක්කකි. එය වරද වසාගැනීමට කියන කතාවකි. මනුෂ්‍යත්වය සලකා තමා අදාළ විදේශ ගමන් බලපත්‍රය නිකුත්කළ බව කීවත්, මනුෂ්‍යත්වය සලකාවත්, අක්‍රමිකතා වළක්වාගැනීමට ආයතනය විසින් ස්ථාපිත කර ඇති ක්‍රමවේදයෙන් බැහැරව නීතියට පටහැනිව ක්‍රියාවක් කළ නොහැකිය.

විශේෂයෙන් විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් වැනි යම් අයකුගේ නියම අනන්‍යතාව විදේශ රාජ්‍යයකින් සැඟවිය හැකි පරිදි, එසේත් නැතිනම් විදේශ ගමන් තහනම් කර ඇති අයකුට එය මගහැර යාම සඳහා යොදාගත හැකි ආකාරයට ගමන් බලපත්‍රයක් නිකුත් කළ නොහැකි අතර, එය ඔහුට දී තිබූ බලය අයුතු ලෙස ක්‍රියාවේ යෙදවීමකි.

ගමන් බලපත්‍රය ව්‍යාජ එකක් නොවන බව විත්තිය යෝජනා කළත්, නම උපන් දිනය, වැරදි ලෙස ඉදිරිපත් කොට ලබාගත් ගමන් බලපත්‍රයක්, ඉදිරිපත් කර තිබුණු ලේඛන මත පිහිටා නිකුත් කළ පමණින්, එහි ඇතුළත් තොරතුරු නිවැරදි නොවේ නම්, එය නිසි ආකාරයෙන් ලබාගත් ගමන් බලපත්‍රයක් ලෙස සැලකිය නොහැකිය.

වීරවංශ මහත්මියගේ තොරතුරු ගමන් බලපත්‍රයේ වැරදි ලෙස සඳහන් ව ඇති බව පෙනුණේ නම් ඇය කළ යුතුව තිබුණේ එය භාවිත නොකර නිවැරදි කරවාගැනීමය. නමුත් එසේ නොකර ඇය අවස්ථා ගණනාවකදී එය භාවිත කොට විදෙස්ගතවී ඇත.

ඒ අනුව පැමිණිල්ලේ සාක්‍ෂිද අනෙකුත් නෛතික කරුණුද සැලකිල්ලට ගෙන වීරවංශ මහත්මිය අවිධිමත් විදේශ ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගෙන එය සන්තකයේ තබාගෙන ඇති බවට ප්‍රබල සාක්‍ෂි මගින් තහවුරුවී ඇතැයි මහේස්ත්‍රාත්වරයා තීරණය කර තිබේ.

විත්තියේ සාක්‍ෂි

වීරවංශ මහත්මිය විත්තිකුඩුවේ සිට ප්‍රකාශයක් කළාය.

ඇය කිව්වේ ස්වාමිපුරුෂයා වන විමල් වීරවංශ ඇමතිවනරයා සමග හදිසියේ විදේශගතවීමට අවශ්‍ය වුණු බවත්, ඒ වන විට තමන්ගේ නිවාස මාරුකිරීමේදී තම පෞද්ගලික ලේඛන අස්ථානගතව තිබුණු බැවින් ගමන් බලපත්‍රය ඉක්මනින් ලබාගත යුතුව තිබුණු බැවින්ද ආගමන විගමන පාලක චූලානන්ද පෙරේරාගෙන් විමසූ බවත්, ඔහු දුන් උපදෙස් අනුව එක් දින සේවාවෙන් ජාතික හැඳුනුම්පත ලබාගත් බවත්ය. එම හැඳුනුම්පතට ඉල්ලුම් කළ අවස්ථාවේ ලේඛන අස්ථානගත වීම සම්බන්ධයෙන් පොලිසියට කළ පැමිණිල්ලේ පිටපතක් ඉදිරිපත් කරන ලදි. හැඳුනුම්පත ලබාගැනීමට අදාළ ඉල්ලුම්පතේ තමා අත්සන් කළ නමුත් පිරෙව්වේ වෙන අයකු විසිනි. එහිදී තම නම සහ උපන්දිනයට අදාළ තොරතුරු වැරදියට පුරවා ඇත. ඒ නිසා ලැබී ඇති ජාතික හැඳුනුම්පතේ තොරතුරු වැරදිය. එම වරද නිවරද කර ගැනීමට වාර ගණනාවකදී ඉල්ලීම කළද එය නිවැරදි කර නොතිබිණි. ඒ නිසා එය ඉදිරිපත් කර ලබාගත් විදේශ ගමන් බලපත්‍රයේද වැරදි තොරතුරු ඇතුළත්ව ඇත. හැඳුනුම්පත හා විදේශ ගමන් බලපත්‍රය නිවැරදි කරවා ගැනීමට කල්වේලා මදි නිසා, ගමන් බලපත්‍රය භාවිත කිරීමට බාධාවක් නැති බවට ආගමන විගමන පාලක සහතික කොට තිබුණු බැවින්, එය භාවිත කරන ලදි.
ඇය කියා ඇත්තේ නිවාස මාරුකිරීමේදී පවුලේ අයගේ විදේශ ගමන් බලපත්‍ර, උප්පැන්න සහතික ඇතුළු ලේඛන සහිත ගොනුව අස්ථානගතවූ බවයි. එම භාණ්ඩ ප්‍රවාහනය කළ පෞද්ගලික ආයතනය ගැන තොරතුරු නැති බවයි. එය නොවිය හැකි හා විශ්වාස කළ නොහැකි ප්‍රකාශයකි. නැතිවූ වැදගත් ලේඛන සොයාගැනීම සඳහා අවම වශයෙන් භාණ්ඩ ප්‍රවාහනය කළ සමාගම පිළිබඳ සොයාබැලීමක් කර නැත. එසේම 2019.09.13 දිනය වන තෙක් නැතිවූ ගමන් බලපත්‍ර ගැන පොලිසියට පැමිණිල්ලක්වත් කර නැත. භාණ්ඩ ප්‍රවාහනයට ආයතනයකට බාරදී ඇති විට භාණ්ඩවලට හානියක් වුණොත් ඒ ගැන පියවරක් ගැනීමටවත් ආයතනය ගැන කිසිම කොරතුරක් තබා නොගනිතියි සිතිය නොහැකිය. වගකිව යුතු තනතුරක් දරන ඇමතිවරයකු, එවැන්නකුගේ බිරියක වැනි අයකුට භාණ්ඩ ප්‍රවාහනය කළේ කවුරුද යන්න සොයාගැනීමේ අපහසුතාවක්ද නැත. එනිසා අදාළ ලේඛන අස්ථානගතවී ඇති බවට කළ ප්‍රකාශය පිළිගත නොහැකිය.

වෙනත් අයකු වැරදි ලෙස ඉල්ලුම්පත පුරවා තිබුණද කළ යුතුව තිබුණේ එම තොරතුරු නිවැරදි කරවා ගැනීමය. නමුත් ඇය එලෙස නොකොට, කර ඇත්තේ, වැරදි හැඳුනුම්පත භාවිත කොට රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගමන් බලපත්‍රය ලබාගැනීමයි. එසේම දරුවන්ගේ උප්පැන්න සහතිකවල සඳහන් කර තිබු තම නම වෙනස් කරවාගැනීමත්ය. වැරදි තොරතුරු මත සෙසු ලේඛන වෙනස් කිරීමට සාමාන්‍යයෙන් කිසිවකු ක්‍රියාකරන්නේ නැත. ඒ නිසා ඇගේ අනුදැනුමකින් තොරව වෙනකත් අයකු විසින් කළායැයි කීවද එය එසේ නොවන බවත්, එය සිතාමතාම ඇය විසින් කළ බවත් පැහැදිලි වේ. හිතාමතාම කොට, ‘එය සිදුවුණේ ඉහත ආකාරයෙන් බව’ කියන බව පැහැදිලි වේ. වීරවංශ මහත්මියගේ සාක්‍ෂියෙන් පෙනෙන්නේ, තමාගේ නියම තොරතුරු ඉදිරිපත් කළේ නම්, නියම උප්පැන්න ඉදිරිපත් කළේ නම්, තමාට රිසි නමක් හා උපන් දිනයක් සඳහන් කොට හැඳුනුම්පත ලබාගත නොහැකි බැවින් ‘ලේඛන අස්ථානගතවූ බවට අසත්‍ය ප්‍රකාශ කොට’ හැඳුනුම්පත ලබාගැනීමට ක්‍රියාකර ඇති බවයි.

එක් දිනකින් ගමන් බලපත්‍රයක් ලබාගැනීමට හැකි අයකුට වරදක් තිබුණේ නම් එයද වහාම නිවැරදි කරගැනීමට බැරියැයි සිතිය නොහැක. අනෙක, ගමන් බලපත්‍රය ලබාගෙන ඇත්තේ 2010.09.13 දිනය. ඇය විදේශගතව ඇත්තේ එම මස 23 දිනය. විදේශගත වීමට හදිසි නිසා වරද නිවැරදි කර ගැනීමට කාලයක් තිබුණේ නැතැයි කීම එනිසා පිළිගත නොහැකිය.
හැඳුනුම්පතට අදාළ ඉල්ලුම්පතට වීරවංශ මහත්මිය අත්සන් තබා තිබීමෙන් එහි තොරතුරු සත්‍ය වන බවට ඇය වගකීම භාරගත යුතුය. අදාළ තොරතුරු වෙන අයකුට ලබාදී තිබියදී එම තොරතුරුවලට වෙනස් තොරතුරු අයැදුම්පතට ඇතුල් කිරීමෙන් වැරදි තොරතුරු සහිත හැඳුනුම්පතක් ලැබුණා වුවද (එය එසේ සිදුව නැති බවට තහවුරු වී ඇත.) එම දෝෂය නිවැරදි කරගෙන නැත. එම ලේඛනය භාවිත කොට වෙනත් ලේඛනවල තොරතුරුද සංශෝධනය කරගෙන ඇත. එනිසා වරද සිදුව ඇත්තේ වෙනත් අයකු වැරදි ලෙස තම තොරතුරු ඇතුළත් කිරිම නිසා බවට කරන ප්‍රකාශය පිළිගත නොහැකිය. එය චෝදනාවෙන් ගැලවීමට කරන අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් ලෙස සලකා බැහැර කරමි.

..ඒ අනුව චුදිතට එරෙහි චෝදනාව සාධාරණ සැකයෙන් ඔබ්බට ඔප්පු කිරීමට පැමිණිල්ල සමත්ව ඇති බවට තීරණය කොට චුදිත චෝදනාවට වරදකරු කරමි.■