No menu items!
27.4 C
Sri Lanka
8 July,2025
Home Blog Page 74

දෙන්නෙක් එකතුවෙලායි කෑම එකක් අරගෙන කන්නේ ඉහළ යන ඉන්ධන මිල හමුවේ
පහළ වැටෙන ජීවිත

0

ජීවන වියදම ඉහළ යාම මේ දිනවල සාකච්ඡා වන බරපතළ මාතෘකාවකි. කලින් කලට ඉහළ ගිය ජීවන වියදම මේ වන විට දිනෙන් දිනම ඉහළ යාම ඊට හේතුවයි. මීට මාස කිහිපයකට ඉහත දී යම් භාණ්ඩයක් අලෙවි වූ මිලට සාපේක්ෂව එම මිල මෙන් කිහිප ගුණයක් දක්වා මේ වන විට මිල ඉහළ ගොස් තිබේ. අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩවල මිල ඉහළ යාම සහ ආහාර ද්‍රව්‍යවල මිල ඉහළ යාම මේ වන විට ජන ජීවිතයට දැඩි බලපෑමක් එල්ල කර තිබේ.


ජෝන් හෝකින්ස් විශ්වවිද්‍යාලය විසින් නිකුත් කළ උද්ධමන දර්ශකයේ මාර්තු මාසයේ උද්ධමනයෙන් ශ්‍රී ලංකාව ලෝකයෙන් ම දෙවැනි ස්ථානයේ පසුවෙයි. එහි පෙන්වා දෙන උද්ධමන අගය 132කි.


ජෝන් හෝකින්ස් විශ්වවිද්‍යාලය විසින් පෙබරවාරි මාසයේ නිකුත් කළ උද්ධමන දර්ශකයේ ශ්‍රී ලංකාව තෙවැනි ස්ථානයේ රැඳී සිටි අතර වාර්තා වී තිබූ උද්ධමන අගය 130කි. කෙසේ වෙතත් ඒකක දෙකකින් උද්ධමන අගය වැඩි වීම නිසා එම දර්ශකයේ දෙවන ස්ථානයේ රැඳී සිටි ලෙබනනය පසු කර ශ්‍රී ලංකාව වැඩිම උද්ධමනයක් පවතින රටවල් අතරින් දෙවන ස්ථානයට පත් වී තිබේ. අවසන් වරට නිල වශයෙන් ජන හා සංඛ්‍යා ලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව විසින් නිකුත් කර ඇති වාර්තා අනුව පෙබරවාරි මාසයේ උද්ධමනය අගය 21.5ක් වුවද ජෝන් හෝකින්ස් විශ්වවිද්‍යාලය පෙන්වා දෙන්නේ ප්‍රකාශිත අගයට වඩා කිහිපගුණයක් සැබෑ ඉද්ධමනය ඉහළ බවයි. උද්ධමනය ගණනය කිරීම සඳහා ජන හා සංඛ්‍යා ලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව භාවිත කරන්නේ කොළඹ පාරිභෙබා්ගික මිල දර්ශකයයි. නමුත් එම දර්ශකයේ දත්ත යාවත්කාලීන වී නොමැති නිසා එලෙස උද්ධමන අගය අඩු අගයක් ගෙන ඇති බව ජෝන් හෝකින්ස් විශ්වවිද්‍යාලයේ අදහසයි.


තත්වය මෙසේ තිබිය දී ඉන්ධන මිල අවසන් වරට වැඩි වී මාසයක් ගෙවී යනවාත් සමගම යළිත් විශාල පරාසයකින් ඉන්ධන මිල ඉහළ ගියේ ය. ඔක්ටේන් 92 පෙට්‍රල් මිල රුපියල් 338 සිට රුපියල් 420 දක්වා මිල වැඩි වූ අතර ඔක්ටේන් 95 රුපියල් 373 සිට රුපියල් 450 දක්වා මිල ඉහළ ගියේ ය. ඒ අනුව පෙනී යන්න ඔක්ටේන් 92 පෙට්‍රල් මිල 24.26%කින් ද ඔක්ටේන් 95 මිල 20.64%කින් ඉහළ ගොස් ඇති බවයි. මීට අමතරව ඔටෝ ඩීසල් මිල රුපියල් 289 සිට 400 දක්වාද සුපිරි ඩීසල් මිල රුපියල් 329 සිට 445 දක්වා වැඩි වී තිබේ.
මෙම තත්වය යටතේ ඔටෝ ඩීසල් මිල රුපියල් 11කින් ඉහළ යාමත් සමග එනම් 38.40%ක ප්‍රතිශතයකින් ඉහළ යාමත් සමග පොදු ප්‍රවාහන සේවාවල මිල ගණන් යළිත් ඉහළ ගියේ ය. පසුගිය අප්‍රේල් මාසයේ දී අවම බස් ගාස්තුව රුපියල් 27ක් ලෙස සංශෝධනය වූ අතර එසේ සංශෝධනය වී මසක් ගත වන තැන අවම බස් ගාස්තුව රුපියල් 32ක් දක්වා ඉහළ ගොස් තිබේ. සමස්ත ලංකා පෞද්ගලික බස් හිමියන්ගේ සංගමය මේ වන විට ප්‍රකාශ කර තිබෙන්නේ දැන් පැවැත්වෙන සාමාන්‍ය පෙළ විභාග කටයුතු අවසන් වූ වහාම බස් ධාවනයෙන් ඉවත් වන බවයි.


මෙම ඉන්ධන මිල වැඩි වීමත් සමග ම ආහාරවල මිල ද ඉහළ ගිය අතර සමස්ත ලංකා ආපනශාලා හිමියන්ගේ සංගමයේ කැඳවුම්කරු අසේල සම්පත් පවසන්නේ බත් පාර්සලයක මිල හා කොත්තුවක මිල රුපියල් 10කින් වැඩි කිරීමට සිදු වන බවයි. නමුත් උද්ගත වී ඇති මූලිකම ගැටලුව වන්නේ මේ වන විට කෑම පැකට්ටුවක මිල ස්ථාවර තත්වයක නොතිබීමයි. විවිධ ආපනශාලා විවිධ මිල ගණන්වලට ආහාර මිල පවත්වාගෙන යයි. නමුත් මේ වන විට සාමාන්‍ය කෑම පැකට්ටුවක මිල රුපියක් 300 හා 350 දක්වා ඉහළ ගොස් තිබේ. කොත්තුවක මිල ද රුපියල් 350 දක්වා ඉහළ ගොස් තිබේ. මෙම මිල ගණන්වලට වඩා ඉහළ මිලටත්, මීට වඩා ආසන්න පහළ මුදලකටත් කෑම පාර්සලයක මිල ගණන් පවතියි.


මෙම අර්බුදයට මූලිකවම මුහුණ දී සිටින්නේ දිනපතා රැකියාවලට යාමට සිදුව ඇති අයටයි. සාමාන්‍යයෙන් බහුතරයක් එලෙස සේවයට යන අයගේ මාසික පඩිය රුපියල් 50,000ක් පමණ වේ. විධායක ශ්‍රේණිවල නොවන සේවකයන්ගේ වැටුප් ඊටත් වඩා අඩුය. ඇමරිකානු ඩොලරයේ අගය ඉහළ යාමත් සමග එම වැටුපේ අගයද විශාල ගණනකින් පහත ගොස් තිබේ. මෙම වසරේ ජනවාරි මාසයේ ඇමරිකානු ඩොලරයේ අගය රුපියල් 202.91ක් වූ අතර රුපියල් 50,000ක වැටුපක් ලබන පුද්ගලයෙකුගේ වැටුප ඇ.ඩො. 246.41කි. මෙම ලිපිය සම්පාදනය කරන මැයි 26 වන දිනට ඇමරිකානු ඩොලරයක අගය රු. 358.69ක් වන අතර ඒ අනුව රු. 50,000ක වැටුපක් ලබන පුද්ගලයෙකුගේ වැටුප ඇ.ඩො. 139.69කි. වැටුපේ අගය අඩු වී ඇති ආකාරය එම ගණනය කිරීම් හරහා පැහැදිලි කරගත හැකිය. එලෙස වැටුපේ අගය අඛණ්ඩව අඩු වීම සහ භාණ්ඩ මිල අඛණ්ඩව ඉහළ යාම ජනතාවගේ ක්‍රය ශක්තියට එනම්, භාණ්ඩ මිල දී ගැනීමට ඇති හැකියාවට දැඩි බලපෑමක් එල්ල කර තිබේ.


බයිසිකලයෙන් පාසල වෙත යන හල්දුම්මුල්ල ප්‍රදේශයේ පදිංචි ගුරුවරයෙකු වන එස්.

ආරිඅයරත්න අප සමග පැවසුවේ තමාට පාසලට දිනපතා යාමට ඇති දුරත් සමග සාමාන්‍යයෙන් දිනකට පෙට්‍රල් ලීටර 1.5ත් 2ත් අතර වැය වන බවයි. දිනකට පෙට්‍රල් ලීටර 1.5ක් වැය වුවද ඒ සඳහා රුපියල් 630.00ක මුදලක් ඔහුට දැරීමට සිදුව ඇත.


මෙම අර්බුදයට වැඩියෙන් ම මුහුණ පා සිටින කණ්ඩායම වන්නේ කොළඹ සහ ප්‍රධාන නගර ආශ්‍රිතව බෝඩිම්වල රැඳී සිටිමින් රැකියාවලට යන කණ්ඩායමයි. ඔවුන්ට මෙම ප්‍රවාහන ගාස්තු ඉහළ යාම සහ ඒත් සමගම ආහාර මිල ඉහළ යාම ඉතා දැඩි බලපෑමක් එල්ල කර තිබේ.
ඒ පිළිබඳව පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවක් කරන තරුණයෙක් අනිද්දා සමග මෙලෙස අදහස් හුවමාරු කරගත්තේ ය.


‘මට දවසකට වැඩට යන්න බයිසිකලයට පෙට්‍රල් ලීටරයක් වැය වෙනවා. දැන් ඒකට රුපියල් 420ක මුදලක් දරන්න ඕනෑ. කෑම එකක් කන්න බෑ, අපි දෙන්නෙක් එකතු වෙලා රෑට කෑම එකක් අරගෙන කන්නේ. මම සේවය කරන ආයතනය විගණන කටයුතු කරන ප්‍රසිද්ධ ආයතනයක්. ඒ ආයතනයේ දෙන්නෙක් එකතු වෙලා කෑම කන්න තහනම්. ඒ නිසා තනියම කන්න කෑම එකක් අරන් යන්න වෙනවා. උදේට කෙටි කෑමක් අරගෙන දවල්ට විතරක් කෑම එකක් අරගෙන ගියත් ඒකටත් රුපියල් 350ක්වත් අඩුම යනවා. මගේ වැටුපත් රුපියල් 35,000යි. බෝඩිමට කලින් ගෙවුවේ රුපියල් 4,000යි. පසුගිය මාසයේ දී ඒකත් 5,000ක් කළා. දැන් ලැබෙන වැටුපෙන් අපට පුළුවන් වැඩට යන්න වියදම් වෙන මුදල පියවාගන්න විතරයි. සමහරවිට ඉදිරියේ දී රැකියාවට යන්න වියදම් වෙන මුදල වැටුපට වඩා වැඩිවෙයි කියලයි මට හිතෙන්නේ”


තමන්ගේ පුද්ගලික වාහනවලින් නොව පොදු ප්‍රවාහන සේවය හරහා සේවයට වාර්තා කරන අයට ද මෙම ප්‍රශ්නයට මුහුණ දීමට සිදුව ඇත්තේ බස් ගාස්තු මුල ද ඉහළ යන නිසා ය. එමෙන් ම බහුතරයක් පුද්ගලික වාහන භාවිත කළ අය ද පොදු ප්‍රවාහන සේවා භාවිත කිරීමට පටන් ගෙන ඇත්තේ පුද්ගලික වාහනවලට වියදම් වන මුදල දරාගැනීමට නොහැකි නිසාය. මේ නිසාම පොදු ප්‍රවාහන සේවයන්හි යම් තදබදයක් ද නිර්මාණය වී ඇත.


මෙම තත්වය යටතේ කොළඹ සහ තදාසන්න ප්‍රදේශවල නේවාසිකව සේවයේ නියුතු කාන්තාවන්ට ද මුහුණ දීමට සිදුව ඇත්තේ මෙම අපහසුතාවයන්ටම ය. අප සමග අදහස් දැක් වූ තරුණියක වන නිරෝෂානි එදිරිසූරිය පැවසුවේ මේ වන විට ආහාර වල මිල ගණන් දරාගත නොහැකි මට්ටමකට පැමිණ ඇති බවයි. ”අපේ බෝඩිමට මාසයකට රුපියල් 6000ක් ගෙවන්න ඕනෑ. කලින් නම් අපි කෑම උයාගෙන කෑවා. දැන් ගෑස් නැති නිසා කෑම උයන්න හැකියාවක් නෑ. ඒ නිසා තුන් වේලටම කඩෙන් කන්න වෙලා තියෙන්නේ. ඒකට විශාල වියදමක් යනවා. ඇත්තම කිව්වොත් කටට රසට බත් කටක් කාපු කාලයක් මතක නෑ. කෑමවල මිල ගණන් ඉහළ යනවා වගේ ම අනෙක් පැත්තෙන් බස් ගාස්තු සහ ත්‍රීවීල් ගාස්තු පුදුම විදිහට වැඩිවෙලා. දැනට මාස කීපයකට කලින් මට බස් ගාස්තුව ගියේ දිනට රුපියල් 90ක් වගේ. දැන් බස් ගාස්තුව රුපියල් 180ක් විතර වැයවෙනවා. පැහැදිලිවම බස් ගාස්තුව දෙගුණ වෙලා. පයින් යන්න අමාරු දුරක් ත්‍රීවීල් එකකවත් යන්න බෑ අවම ගාස්තුව රුපියල් 100ක් වෙලා නිසා. මීට අමතරව අපට අවශ්‍ය සනීපාරක්ෂක ද්‍රව්‍යවල මිලත් හිතාගන්න බැරි විදිහට ඉහළ ගිහින්. ඒ දේවලුත් අපට අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය. මේ මාසේ වියදම පියවගන්න මේ මාසේ ලැබෙන්න නියමිත වැටුප මදිවෙයි කියලායි මට හිතෙන්නේ.’


මේ දිනවල හමුවන ඕනෑම කෙනෙකුගෙන් විමසූ විට අසන්නට ලැබෙන්නේ මේ අත්දැකීමමය. මේ අතර පසුගිය මැයි 24 දින ඉන්ධන මිල ඉහළ ගිය පසු විදුලිබල හා බලශක්ති ඇමති කාංචන විජේසේකර පැවසුවේ රුපියල් 420ට පෙට්‍රල් ලීටරයක මිල ඉහළ ගියද තවදුරටත් පෙට්‍රල් ලීටරයකින් රුපියලක් ඛනිජ තෙල් සංස්ථාවට පාඩු බවයි. එසේම ඔහු තවදුරටටහ් පැවසුවේ සති දෙකෙන් දෙකට ඉන්ධන මිල සූත්‍රය ක්‍රියාත්මක කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බවයි. තත්වය නිශ්චිතවම පුරෝකථනය කළ නොහැකි වුවද ඉන්ධන මිල සූත්‍රය හරහා සිදුවීමට වැඩියෙන්ම ඉඩකඩ තිබෙන්නේ තෙල් මිල ඉහළ යාමට නිසා සති දෙකෙන් දෙකට ඉන්ධන මිල ඉහළ යාමට තිබෙන ඉඩකඩ විශාලය. එය එසේ වන්නේ නම් සති දෙකෙන් දෙකට බස් ගාස්තු සංශෝධනය වීම, ආහාර වල මිල ගණන් සංශෝධනය වීම ද කරන්නට සිදුවේ. එවැනි තත්වයක් යටතේ ජනතාවගේ ජීවිත දැවැන්ත අර්බුදයකට ඇද වැටීමට නියමිත බව පැහැදිලිවම පෙනෙන්නට තිබේ. මේ වන විටත් ජනතාවගේ ජීවිත පවතින්නේ අර්බුදකාරී තත්වයක ය. එසේ නම් මීට පෙර ආර්ථික විශේෂඥයන් විසින් අනතුරු හැඟවූ ආර්ථික අර්බුදයේ සුළි කුණාටුව දැන් දැන් ආරම්භ වී ඇති බව මෙම තත්වය අනුව නිශ්චිතවම පැහැදිලි වන කරුණයි.■

ජීවිත කාලයක් යනු නැති වූ දෙයක් යළි සොයාගැනීමට නාස්ති වන කාලයක්ද?

අප උපදින විට බොහෝ දේවල් අපට ලැබී තිබුණි. ඒ, අපට කලින් පරම්පරාව අත්පත් කරගත් දේවල් ය. මා උපදින විට මේ රටට නිදහස ලැබී තිබුණි. ඒ වෙනුවෙන් මා කිසි ලෙසකින්වත් වෙහෙසී නැත. එබැවින්, ඒ නිදහස දිනාගත් කලින් සිටි පරම්පරාවට ඒ ගැන නිර්ලෝභීව කෘතවේදී වීමට මට හැකිය. මා උපදින්නට කලින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මේ රටට ලැබී තිබුණි. මගෙන් ඒ සඳහා කිසි වියදමක් හෝ වෙහෙසක් වැය වී තිබුණේ නැත. ඒ ගැනත් අපේ මුතුන්මිත්තන්ට ගෞරවය පිරිනැමිය හැකිය. කෝල්බෘක්-කැමරන් ප්‍රතිසංස්කරණවල සිට ඩොනමෝර් ප්‍රතිසංස්කරණවලට එන විට අපේ රටට සර්වජන ඡන්ද බලය ලැබුණි. ඉතිං, මා ඉපදුණේ, වයස සපිරුණු දවසක ඡන්දය පාවිච්චි කළ හැකි සර්ව-ජන ඡන්දදායකයෙකු ලෙසිනි.
මා උපදින්නට කලින්, එතෙක් තිබුණු දෙයක් නැති කරගෙන සිටියේ උඩරට දෙමළ ජනතාව පමණි. 1949 දී, එතෙක් ඔවුන්ට තිබුණු ඡන්ද බලය ඩී. එස්. සේනානායක විසින් උදුරාගෙන තිබුණි. සිංහලයෙකු නිසා ඒ සිද්ධිය මට කෙලින්ම බලපෑවේ නැතත්, යම් තරමකට හෝ එය පිළිසකර කරගැනීමට එම ජනතාවටත් මේ රටේ ප්‍රගතිශීලි ජනතාවටත් තවත් දශක ගණනාවක් ගත විය.


එසේ වෙතත්, ලංකා ඉතිහාසය ආපස්සට තල්ලු කරන එම සිද්ධිය, මේ රටේ සියලු සුළු ජාතිකයන් සම්බන්ධයේ අනිටු පෙරනිමිත්තක් මෙන් විය. ඒ සමගම එය මේ රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ ඉදිරි ගමන අවුරන පෙරනිමිත්තක්ද විය. ඡන්ද බලය අහිමි කිරීමකින් නොව, ඊට වඩා ආත්මීය වශයෙන් පැවති ජාතික සහ සංස්කෘතික උරුමයන් දෙමළ ජනතාවගෙන් උදුරාගැනීමේ ව්‍යායාමය ඉන්පසු ඇරැඹිණ. එම ජනතාව තවමත් අරගල කරන්නේ, ඉතිහාසය පුරා ඔවුන්ට තිබුණු, එහෙත් පසුව නැති වුණු ඒ අයිතීන් ලබාගැනීමටයි.

තීරණාත්මක 70 දශකය


ඔවුන්ගේ ඒ මහා කතාව අස්සේ, දකුණේ වෙසෙන සිංහල අපටත් 70 දශකයේ සිට ආරම්භ වුණේ, තිබෙන දේවල් නැති වන කලදසාවකි. ඒ දශකය පටන්ගත්තේ කැරැල්ලකිනි. එතෙක් තිබුණු සරල රාජ්‍ය යන්ත්‍රය වෙනුවට එතැන් පටන් දත් විලිස්සන රුදුරු රාජ්‍ය යන්ත්‍රයක සම්ප්‍රාප්තිය ඇරැඹුණි. රාජ්‍යය යනු, මර්දනය සඳහා පහසුවෙන් පාවිච්චියට ගත හැකි සුහුරු මෙවලමක් විය යුතුය යන අදහස සමාජගත වීම ඇරැඹුණි. උතුරේ කැරලිකාරී නැඟිටීම එය කූටප්‍රාප්තියට ගෙනාවේය.


ආපස්සට හැරී බලන විට, අපේ ජීවිත කාලය මේ දක්වා ගෙවී ඇත්තේ තිබුණු දෙයක් යළි ලබාගැනීමේ අරගලම සඳහා නොවේද යන ප්‍රශ්නය ඒ අනුව නිතැතින් මතුවෙයි. අලුත් දේවල් සොයාගත යුතුව ඇති නූතන යුගයක, නැති වූ පරණ දේවල්ම සොයා ගැනීමට කාලය යෙදවීමට සිදුවීම මොන තරම් අභාග්‍යයක්ද යන්න සිතට නැඟෙයි. ඒ දීර්ඝ ඉතිහාසය ගැන දුක්බර කතාවට නොයමින්, මේ කල්පනාව මගේ සිතට ආවේ මෑත භාගයේ ඇති වූ සිදුවීම් කිහිපයක් හේතුවෙන් නිසා මේ ලිපිය යොමුවන්නේ ඒ ගැනයි.


තනි පුද්ගලයෙකු ඒකාධිපතියෙකු නොකරන ජනරජවාදී ආණ්ඩුක්‍රමයක් 1978 දක්වා අපට තිබුණි. එහෙත්, ඒ ක්‍රමය වෙනුවට තනි පුද්ගලයෙකු රජ කරවන ක්‍රමයක් ගැන කැමැත්තක් හිටිහැටියේ අපට ඇති විය. එය දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ ජේ. ආර්. ජයවර්ධන තුළ තිබුණු ආශාවකි. අප කෙළේ, ඔහුගේ ආශාව අපේ ආශාවක් බවට පෙරලා ගැනීමකි. දැන් ඔබ ගණන හදන්න: අවුරුදු 44 ක් තිස්සේ එම ක්‍රමය නැති කරගැනීම සඳහා මේ වන විට අප වැය කොට ඇති මුළු කාලය යනු අපේ ජීවිත කාලයෙන් සිදු කරගත් නාස්තියක් නොවන්නේද? තියෙන දේවල් නැති කරගැනීම අප පටන්ගත්තේ එතැනිනි. එදා සිට ව්‍යවස්ථා සංශෝධන 20 ක් මේ වන විට අප ලියා තිබේ. එයින්, දෙකක් හැරුණුකොට අනිත් සියල්ලම පාහේ, අර කියන ඒකාධිපතියා නඩත්තු කිරීම සඳහා ඇති කරගත් සංශෝධනයි. ඒ වර්ගයට නොවැටෙන්නේ සහ ඒ ඒකාධිපතියා දමනය කිරීම සඳහා අප පනවාගෙන ඇත්තේ 17 වැනි සහ 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධන දෙක පමණි.


දැන් ඒ දෙක උදාහරණයට ගන්න: 17 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් එසේ පිළිසකර කරගත් සියල්ල 2005 රාජපක්ෂ පවුල බලයට පත්වීමෙන් පසු ආපස්සට හැරවුණි. ඒ මොන පාරේ යමින්ද? ජේ. ආර්. ජයවර්ධන ගිය පාරේම යමිනි. 17 වැනි සංශෝධනය බල රහිත කොට, 18 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ඔවුන් ගෙනාවේ ඒ අනුවයි. නැවතත් තනි මිනිසා රජෙකු වීම ඇරැඹුණි. ඉන්පසු, 2015 දී බලයට පත් යහපාලන ආණ්ඩුව නැවතත්, අර කී නැති වූ දෙය ලබාගැනීම සඳහා, 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගෙනාවේය. එහි ආයු කාලය අවුරුදු 4 කට සීමා වුණි. 2019 දී ගෝඨාභය රාජපක්ෂ බලයට පත්වූ වහාම එය අහෝසි කොට, ඔහු 20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගෙනාවේය. ඒ, අර රජතුමා නැවත සිංහාසනාරූඪ කරවීමට ය.

පාස්කු බෝම්බය පරමානුවකි


පාස්කු ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරය අපේ වර්තමාන හැරවුම් ලක්ෂ්‍යය විය. ජාතිය බේරාගනිමින්, ‘කන්න නැතත් ඉන්න රටක්’ ලබාදෙන අලුත් ගැලවුම්කරුවෙකු සිංහල ජනතාවට අවශ්‍ය විය. එතෙක් කල් දේශපාලනඥයන්ට කළ නොහැකි වූ හාස්කම්, ‘නිර්-දේශපාලනික’ යැයි කියන, කිසි දවසක පාර්ලිමේන්තුවක තියා ගම් සභාවකවත් අත්දැකීම් නැති පුද්ගලයෙකු ලවා කරවා ගැනීමට ජනතාවට අවශ්‍ය වුණි. 69 ලක්ෂයක් ඒ මායා බන්ධනයට හසු වූහ. එතෙක් පැවති 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය අයින් කොට, 20 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය රාජපක්ෂලා ගෙනාවේ ඒ මායාබන්ධනයේ අනුහසිනි. එය, ජේ. ආර්. ජයවර්ධනගේ ව්‍යවස්ථාවටත් උඩින් ගොස් ඒකා-අධිපති කරවන සංශෝධනයකි. එපමණක් නොව, ඇමරිකානුවෙකුට පවා ලංකාවේ රජ විය හැකි ප්‍රතිපාදන එහි අඩංගු විය. ඒ අනුව, කපුටා නමින් අද පරසිඳු ඇමරිකානුවා මේ රටේ මහබැංකුවත්, මහභාණ්ඩාගාරයත් භාර ඇමතියා බවටත් පත්විය.


ඊට කලින් 19 වැනි සංශෝධයටත්, ඊටත් කලින් 17 වැනි සංශෝධනයටත් පක්ෂව ඡන්දය පාවිච්චි කළ අයත්, මේ කියන 20 වැනි සංශෝධනයටත් පක්ෂව අත් එසවූහ. ජාතිහිතෛෂීයව, දේශප්‍රේමීත්වයෙන් යුතුව සිංහලකම වෙනුවෙන් මරාගෙන මැරෙන එවුන්ද ඒ අතරේ වූහ. අද උන් සියල්ලෝම තමන්ම ගෙනා ඒ 20 වැනි සංශෝධනය අහෝසි කරමින්, වරක් තමන් විසින්ම අවලංගු කරන ලද 19 වැනි සංශෝධනය නැවත ගෙන ආ යුතු යැයි කියති. මුන්ගේ වැරදි හරිගස්සාගෙන කලින් සිටිය පරණ තැනකට ආපසු එන්නට රටේ ජනතාව තමන්ගේ ජීවිත කාලයෙන් කොපමණ කාලයක් සහ ශ්‍රමයක් නාස්ති කරගත යුතුද?


අර 69 ලක්ෂයෙන් අතිබහුතරය අද ‘ගෝඨා ගෝ හෝම්’ කියති. ඉන් බොහෝ දෙනා එය කීමට තවම ගෝල්ෆේස් පිටිය තෝරාගෙන නැත. ඒ වෙනුවට ඔවුන් විවිධාකාරයේ පෝලිම් තෝරාගෙන තිබේ. ඒ පෝලිම්වල සිටින අතරේ, රටටම ඇසෙන සේ ඔවුහු තමන්ටම එසේ කියාගනිති. වැඩ සඳහා බැඳගත් යක්ෂයාගෙන් ගැලවීම රටේ ලොකුම ප්‍රශ්නය බවට අද පත්ව ඇත. ඉතිං, ඉබ්බන් කැස්බෑවන් තරම් දීර්ඝ කාලයක් ජීවත් නොවන අප, ලැබුණු කෙටි ජීවිත කාලයත් මෙසේ නාස්ති කරගන්නා මනුෂ්‍යයන් විය යුතුද?

රනිල් වික්‍රමසිංහ:අවලංගු කාසියකට වලංගුභාවයක් ලැබීම


යහපාලන ආණ්ඩුව නිසා වැඩියෙන්ම අසාර්ථකත්වයට පත් දේශපාලනඥයා වශයෙන් සනිටුහන් වුණේ රනිල් වික්‍රමසිංහයි. මේ රටේ ඡන්දදායකයන් වැඩියෙන්ම දඬුවම් කෙළේ ඔහුටයි. ඒ කෙතෙක්ද යත්, ඔහුද ඇතුළු ඔහුගේ පක්ෂයේ එක පුද්ගලයෙකුවත් පාර්ලිමේන්තුවට වැද්ද නොගන්නා තරමට ඔවුන් එකතු වී සාමූහිකව, ඔහුවත් ඔහුගේ පක්ෂයත් පරාජයට පත්කළෝය. අවුරුදු දෙකක් ගත විය. ඒ අන්ත අසාර්ථක යැයි තීන්දු කළ පුද්ගලයා රටේ අගමැති තනතුරට පත්කරගත යුතු යැයි පොහොට්ටුකාරයන් අද තීන්දු කොට තිබේ. එදා මහබැංකුව සොරාකෑවේ යැයි කී ඔහුට, දැන් මහබැංකුවත්, මහභාණ්ඩාගාරයත් යන දෙකම පාලනය කිරීමේ මුදල් අමාත්‍යාංශයත් භාර දී තිබේ. මෙය, මහබැංකුව නැවත සොරාකයිදැයි යන්න අත්හදාබලන අලුත් පර්යේෂණයක්ද, නැතහොත් එදා සොරාකෑවේ යැයි කී කතාව බොරුවක් යැයි තමනුත් පිළිගැනීමක්ද? ඒ දෙකෙන් කොයි එක වෙතත්, ඒ සඳහා අවුරුදු දෙකක් මෙසේ නාස්ති කරගත්තේ සහ විනාශ කරගත්තේ ඇයි?


දැන් අපි සිල්ලර කාරණාවලට යමු: අලුතෙන් පත් වූ බලශක්ති ඇමතිවරයා තමන්ගේ ප්‍රථම කැබිනට් රැස්වීමෙන් පසු මාධ්‍ය අමතමින් යම් කාරණයක් ගැන සමාව ඉල්ලා සිටියේය. එනම්, යහපාලන ආණ්ඩුව කාලයේ මංගල සමරවීර අමාත්‍යවරයා පෙට්‍රල් මිල සම්බන්ධයෙන් හඳුන්වා දුන් ‘මිල සූත්‍රය’ ගැන එදා අපහාස මුඛයෙන් තමන් කතා කර තිබීම ගැන ය. මිල සූත්‍රයක් යනු රොකට් සයන්ස් නොවේ. පෙට්‍රල් මිල ලෝක වෙළෙඳපොළේ මිල දර්ශකයට අනුකූලව යම් කාල සීමාවක් ඇතුළත දේශීය වෙළෙඳපොලේදී යාවත්කාලීන කළ යුතු බව එහි අදහසයි. එහි ආර්ථික තාර්කිකත්වය අවබෝධ කරගැනීමට වසර හතරකටත් වැඩි කාලයක් කා දමන පුද්ගලයෙකු රටේ ආර්ථිකයේ මර්මස්ථානයක් බඳු බලශක්ති අංශය මෙහෙයවීමට තරම් සුදුස්සෙකු වන්නේ කෙසේද? 92 වර්ගයේ පෙට්‍රල් ලීටරයක් සඳහා දැන් වැඩි කර ඇති මුදල රුපියල් 82 කි. මේ ඇමතිවරයා ඊයේ කියා ඇති පරිදි, එම වැඩි කිරීමෙන් පසුව පවා, එකී පෙට්‍රල් ලීටරයකින් තවත් රුපියලක් ආණ්ඩුවට පාඩුයිලු. ඉතිං, රුපියල් 82 කින් ඊයේ වැඩි කළ ලීටරය ඇයි දෙයියනේ රුපියල් 83 කින් වැඩි නොකළේ! හෝඩියේ පංතියේ ළමයෙකුට පවා තේරෙන තර්කණයක් පවා මොවුන්ට මෙලෙසින් මගහැරෙයි නම්, මීට වඩා සංකීර්ණ කාරණා සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් කෙසේ වැඩ කරනු ඇත්දැයි අපට සිතාගත හැකිය.

ඥානක්කා, වෘත්තීය වේශයෙන් සහ මහණ වේශයෙන්


මිනිස්සු තමන්ගේ පාඩුවේ ගොවිතැන් කරගෙන සිටි කාලයක් තිබුණි. කිසි විද්‍යාවක් හදාරා නැති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, එක් ළමා fදාස්තර කෙනෙක් සහ මහණ කෙනෙක් සියලු විද්‍යාවන්හි පරතෙරට ගොස් සිටිතැයි විශ්වාස කෙළේය. ඥානක්කා කෙරෙහි ඔහු තැබූ විශ්වාසයට එය නොදෙවෙනි ය. ඉතිං, ඔවුන්ගේ බසට කන් දී, අර ගොවියන්ගේ ගොවිතැන් සියල්ල ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කාබාසිනියා කෙළේය. එය වරදක් බව වටහාගැනීමට කන්න දෙකක්ම බලා සිටීමට ඔහුට සිදු විය. තව කන්න කිහිපයක්වත් ඉදිරියට එහි ආනිශංස රටට පල දෙනු ඇත. දැන්, ගොවියන් ඉල්ලන්නේ අලුත් දෙයක් නොව, එතෙක් තිබුණු රසායනික පොහොර ටිකයි. ගොවිතැන් කරගෙන යාමට අවශ්‍ය කරන ඉන්ධන ටිකයි.


පෝලිම්වල සිටින දස දහස් ගණන් ජනතාව ඉල්ලන්නේ එතෙක් කල් තමන්ට ලැබුණු ගෑස් ටික, පෙට්‍රල් ටික සහ භූමිතෙල් ටික මිස අන් කවරක්ද? මේ කිසිවක් අලුත් දේවල් නොව, එතෙක් තිබුණු සහ මෑතකදී නැති වුණු දේවල් ය. පෙරේදා (24) මධ්‍යම රාත්‍රියේ සිට පෙට්‍රල් ලීටරයක මිල රුපියල් 420 ක් දක්වා ඉහළ ගියත් ඒ මිලට පවා ඒවා ලබාගැනීමට මිනිස්සු පොරකති. ඒත්, ඒවා සැපයිය නොහැකිව පාලකයෝ දත්මිටි කති.


රටේ ගෙවුම් ශේෂ ප්‍රශ්න (ඩොලර් හිඟය) පැනනඟින විට ‘ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ’ සහාය පැතීම සාමාන්‍ය ක්‍රමයයි. එහෙත්, කිසි ආර්ථික විද්‍යාවක් නොදත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට, අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් යනු අර්ථශාස්ත්‍රයේ කෙලපැමිණි කෞටිල්‍ය කෙනෙක් විය. අපේ ඩොලර් ටික බිංදුවට හිඳෙන තෙක් මේ පුද්ගලයා, “කිසිවකට බිය නොවන්න, අපේම ඔසුවක් මම සොයා දෙමි” කියමින් ආණ්ඩුව ඇන්දුවේය. අද රට පුරා පැනනැඟී ඇති මහජන උද්ඝෝෂණ ජාතක කළ පියා ඔහු ය. (බාප්පා හෝ මහප්පා විය හැකි, පී. බී. ජයසුන්දර නමැති තවත් කෙනෙක්ද සිටී).


ආණ්ඩුවක් ගෙන යාමට ශක්තිමත් බදු පද්ධතියක් තිබිය යුතුය. තවත් විදිහකින් කිවහොත්, ආණ්ඩුවේ වියදම දැරිය හැකි වන තරමේ ආදායමක් ආණ්ඩුවකට තිබිය යුතුය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ බලයට පත්වූ සැණින් කළ පළමු කාර්යය වුණේ, එතෙක් තිබුණු බදු පද්ධතියෙන් විශාල කොටසක් අත්හැර දැමීමයි. එය, වෙස්සන්තර ජාතකයට සමාන ය. එයින්, මේ රටේ ධනපතියෝ ගොඩ ගියහ. ඒ අනුව, වසරකට රුපියල් බිලියන 500 කට අධික ආදායමක් ආණ්ඩුව අහිමි කරගත්තේය. එසේ අහිමි කරගත් ආදායම පියවාගැනීමට රුපියල් ටි්‍රලියන 3 කට අධික මුදලක් අලුතෙන් අච්චු ගැසුවේය. ප්‍රතිඵලය, අද ඔබ අත්දකින අහස උසට ගිය මිල ගණන්වලින් කියැවෙන අධි-උද්ධමනයයි. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඒ සරල ආර්ථික විද්‍යා පාඩම අවබෝධ කරගෙන ඇත්තේ දැන් ය. ඒ නිසා, පරණ තිබුණු බදු පද්ධතිය යළි ඇති කරගැනීමට සිදුවන බව අලුත් අගමැතිවරයා හරහා ඔහු අපට සන්නිවේදනය කරවයි. යළිත් ඔහු මේ කරන්නට යන්නේ කුමක්ද? එතෙක් තිබුණු දෙයක්, වරක් නැති කොට, යළිත් ඇති කරගැනීමට බැලීමකි.


එය පහසු දෙයක් නොවන බව පෙන්වීමට, සංකේතීය මානව සංසිද්ධියක් ගෙනහැර දැක්වීම යෝග්‍ය වෙතැයි සිතේ. උතුරේ සිය ගණන් අම්මාවරු තවමත් තමන්ගේ නැති වූ දරුවන් සොයති. සන්ධ්‍යා නමින් දන්නා දකුණේ ගැහැනියක් හිස මුඩු කරගෙන, තමන්ගේ නැති වූ සැමියා සොයයි. උතුරත් දකුණත් යන දෙකම, අලුත් දේවල් සොයනවා නොව, තිබී අහිමි වූ දේවල් වෙනුවෙන් තමන්ගේ ඉතිරි ජීවිත කාලයත් වැය කරනවා වැන්න. තවත් විදිහකින් කිව්වොත්, අප කවුරුත්, නැති වූ ශිෂ්ටත්වයක් යළි සොයමින් සිටින ජාතියක් බවට පත්ව ඇත.■

ධීවර කර්මාන්තය බිමට සමතලා වෙලා යාත්‍රා 75%ක් මුහුදු යන්නේ නැහැ

0

■ ධනුෂි ලිහිණිකඩුව

පවතින ඉන්ධන අර්බුදය හේතුවෙන් මෙරට විවිධ ක්ෂේත්‍රවල ගැටලු රැසක් මතු වී ඇති බව නොරහසකි.


සිය යාත්‍රා සඳහා ඉන්ධන සපයා ගැනීමට අපොහොසත් වීමෙන් ධීවර කර්මාන්තය ද මේ වන විට පත් ව ඇත්තේ දැඩි අසීරුතාවකට බව ධීවර ප්‍රජාව පවසයි.


සිය කර්මාන්තය සඳහා අවශ්‍ය පරිදි ඉන්ධන ලබා දෙන ලෙස ධීවරයින් ඉල්ලා සිටින්නේ ඉන්ධන ගැටලුව ආරම්භ වූ වකවානුවේ සිට වුව ද මේ වන තෙක් ඔවුන්ට නිසි විසඳුම් නොලැබුණු බවට ඔවුහු චෝදනා නගති.


මේ පිළිබඳව අනිද්දා වෙත අදහස් දක්වමින් එක්සත් ධීවර හා ධීවර කම්කරුවන්ගේ සමිතියේ ප්‍රධාන ලේකම් එම්. විජේන්ද්‍ර මෙලෙස ප්‍රකාශ කර සිටියේ ය.


‘ධීවර අමාත්‍යාංශයෙන් සියලු ඉන්ධනහල් දැනුවත් කරලා තියෙනවා ධීවරයන්ට නියමිත වෙලාවට ඉන්ධන ටික දෙන්න. මොකද ඒ අය රෑට මුහුදු යන්නෙ. පාන්දරට ගොඩට එන්නෙ, ඒ අයට පෝලිම්වල ඉන්න බැහැ. ඒ නිසා ප්‍රධාන බෙදුම් මධ්‍යස්ථානවලින් ධීවරයන්ට අවශ්‍ය ඉන්ධන යම්කිසි ක්‍රමයකට අනුව වෙනම නිකුත් කරන්න කියලා. නමුත් ඒක මොනම ඉන්ධන පිරවුම්හලකවත් සිද්ධ වුණේ නැහැ.’


ධීවරයන්ට සිදු ව ඇති අසාධාරණකම් සහ ඉන්ධනහල්වල සිදුවන අක්‍රමිකතා පිළිබඳවද ඔහු මෙලෙස සිය අදහස් ප්‍රකාශ කර සිටියේ ය.


‘ඉන්ධන පිරවුම්හල්වල තමයි සියලුම දූෂණ සහ අක්‍රමිකතා සිද්ධ වෙන්නෙ. හේතුව තමයි ඒ අය දැන් ටෝකන් එකක් නිකුත් කරනවා. නිකුත් කරන ටෝකන් එතන ඉන්න පාතාලෙ අයයි, කුඩුකාරයොයි, එකම පවුලෙ කිහිපදෙකුයි අතරෙ බෙදිලා යනවා සහ සමහරු ඒ ටෝකන් එළියෙ විකුණනවා. මේක හැම තැනම දකින්න තියෙන දෙයක්.’


ධීවර කටයුතු සඳහා ප්‍රධාන වශයෙන් අවශ්‍ය වන භූමිතෙල් මිල අනෙකුත් ඉන්ධන වර්ගවලට සාපේක්ෂව ඉහළ නොගිය ද අවශ්‍ය තරමට භූමිතෙල් ලබා ගැනීමට නොහැකි වීමම විශාල ගැටලුවක් බව විජේන්ද්‍රන් වැඩිදුරටත් පවසයි.


‘අපි පාවිච්චි කරන්නෙ භූමිතෙල්, එන්ජිම ක්‍රියාත්මක කරන්න පෙට්‍රල් සහ ලිහිසිකාරකයක් විදිහට යොදනවා එන්ජින් ඔයිල්. භූමිතෙල් මිල දැන් ටික කාලයක් ස්ථාවරව තිබුණාට අනෙක් ඉන්ධන සියල්ල අහස උසට ගණන් ගිහින් තියෙන්නේ. ඒකෙන් විශාල පාඩුවක් තියෙනවා මේ ධීවර කර්මාන්තය කරගෙන යාමට. බහුදින යාත්‍රා ගත්තාම ඒ අයට අවශ්‍ය ඉන්ධන නිසි වෙලාවට ලැබෙන්නේ නැහැ. විශේෂයෙන් මීගමුව වගේ ප්‍රදේශවලට.


බෝට්ටුවට දැල් පටවලා අයිස් ගහලා සේරම සූදානම් කරලා තියලා තෙල් ගන්න ආවම තෙල් ඉවරයි කියනවා. එතකොට එතනත් අපිට පාඩුයි. තෙල් නැති එක තව පාඩුවක්. මුහුදු යන්න බැරි වෙන එක තවත් පාඩුයි. අනික් අය තෙල් අරන් යන්නෙ ගෙදර. අපි තෙල් අරන් යන්නෙ මුහුදට. අපිට ප්‍රමාණවත් විදිහට ඉන්ධන ලැබෙන්න ඕනෑ. මේක අනිවාර්යයෙන් ම බෙදුම්කරුවන්ගේ ප්‍රශ්නයක්. එක අතකින් තෙල් නැහැ. එක අතකින් තෙල් ආවත් ගන්න විදිහක් නැහැ. සතියට දවස් දෙකයි තුනයි තෙල් ලැබෙන්නේ. ඒ ලැබෙන එකත් දහස් ගණන් පෝලිම් මැද අපිත් ඉන්න ඕනෑ. මේක කිසිම පිළිවෙළක් නැති ක්‍රමවේදයක්. උදේ ඉඳන් හවස් වෙනකන් පෝලිමේ ඉඳලා අපි කොහොමද මුහුදු යන්නෙ. මේකයි දැනට අපිට තියෙන ලොකු ම ගැටලුව.’


නිසි ක්‍රමවේදයකට අනුව ඉන්ධන නිකුත් කරන ලෙස ධීවර අමාත්‍යාංශයෙන් සියලු ඉන්ධන පිරවුම්හල් දැනුවත් කර ඇතත් එය මෙතෙක් සිදු වී නොමැති බවට ඔහු චෝදනා එල්ල කරයි.
‘ධීවර අමාත්‍යාංශයේ අධ්‍යක්ෂවරු, සහකාර අධ්‍යක්ෂවරු ආදි සියලු නිලධාරීන් සමග අපි සාකච්ඡා කරලා තියෙන්නේ ඉන්ධන නිසි ක්‍රමවේදයකට බෙදා හැරීම ගැන. නමුත් ඛනිජ තෙල් නීතිගත සංස්ථාවයි, ඉන්ධන පිරවුම්හල්වල හිමිකරුවොයි අතේ මේ වැඩ පිළිවෙළ ක්‍රියාත්මක වීම තියෙන්නේ. අපි අවශ්‍ය ප්‍රදේශවල ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලවල පිහිටි ඉන්ධනහල් හිමිකරුවන් ගෙනල්ලා දැනුවත් කළා මේ ඉන්ධන අවශ්‍යතාව පිළිබඳ සලකා බලන්න කියලා. නමුත් මේ ඉන්ධනහල් හිමිකරුවන් ඒක ප්‍රතික්ෂේප කරලා තියෙනවා ධීවරයින්ට වෙනම පෝලිමක් දෙන්න බැහැ කියලා. හැබැයි පෞද්ගලික බස් රථවලට ඉන්ධන නිකුත් කරන එක, ඒ අයගෙ අවශ්‍යතාව පරිදි කෑන්වලට ඉන්ධන ගබඩා කරගන්න ඉඩ දෙන ඒවා සියල්ල හැම පිරවුම්හලක ම අඩු නැතුව සිද්ධ වෙනවා.’


අත්‍යවශ්‍ය සේවා ගණයට ගිලන් රථ පමණක් ඇතුළත් කිරීම නිසා පසුගිය දා ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරුන් අත්‍යවශ්‍ය සේවාවන්ට ඉන්ධන ලබා දීමට ඔවුන් සැකසූ ක්‍රමවේදය අතහැර එම කටයුත්තෙන් ඉවත් වීමේ සිදුවීම පිළිබඳව ලේකම්වරයා මෙලෙස අදහස් දැක්වීය.


‘මීට දවස් කිහිපයකට උඩදී තවත් සිදුවීමක් වුණා. ලංකාවෙ සියලුම ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරු අත්‍යවශ්‍ය සේවා කොමසාරිස් ජෙනරාල්ගෙ චක්‍රලේඛයකට අනුව ක්‍රමවේදයක් හැදුවා අත්‍යවශ්‍ය සේවාවන්ට ඉන්ධන නිකුත් කරන්න. ඒ යටතට ධීවර, කෘෂිකර්ම, මුද්‍රණ වගේ අංශ අයත් වුණා. ඒ ක්‍රමවේදය සකස් කරමින් යද්දී වර්තමාන ඛනිජ තෙල් අමාත්‍යවරයා කිව්වා අත්‍යවශ්‍ය සේවා යටතට ගැනෙන්නේ ගිලන් රථ පමණයි කියලා. එතකොට ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරුන්ගේ සංගමය මේ වැඩෙන් ඉවත් වුණා, ගිලන් රථවලට විතරක් තෙල් දෙන්න ඒ අය අවශ්‍ය නැහැ සහ ගිලන් රථවලට ඉන්ධන නිකුත් කරන්න සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ වෙනම ක්‍රමවේදයක් ක්‍රියාත්මක වෙනවා කියලා ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශයක් කරලා.’


අප කළ විමසීමේ දී ධීවර සංවිධාන එකමුතුවේ කාරක සභික ජූඩ් නාමල් දැක්වූයේ මෙවන් අදහසකි.


‘පෙට්‍රල්, ඩීසල් සහ ගෑස් මිල ඉහළ යාමත් භූමිතෙල් ඇතුළු ඉන්ධන ලබා ගැනීමට දිගු පෝලිම්වල රැඳී සිටීමට සිදුවීමත් නිසා ධීවරයන්ට සිය වෘත්තිය කරගෙන යාමට නොහැකි වෙලා තියෙනවා මේ වෙද්දි. මුහුදු ගියත් තේරුමක් නැහැ විකිණෙන මාළු ප්‍රමාණය වියදම පියවීමට තරම්වත් නොමැති වුණාම. අපි කොහොමද ගොඩට ගේන මාළු ප්‍රවාහනය කරන්නෙ වාහනවලට ඉන්ධන නැතිව. ධීවරයො මුහුදෙත් ගොඩබිමත් දෙතැනම අසරණ වෙලා.’
ඉන්ධන පමණක් නොව ඒ හා සාපේක්ෂව සියලු දේ මිල ඉහළ යාම නිසා ධීවරයින් කබලෙන් ළිපට වැටී ඇති බවත් පවතින රජය මගින් ඔවුනට කිසිදු සහනයක් නොමැති බවත් ඔහු වැඩිදුරටත් ප්‍රකාශ කළේ ය.


‘ආර්ථික බර උසුලන්න බැරි නිසා යෙදවුම්වලට මුදල් වෙන් කරගන්න අපට බැහැ. ප්‍රමිතියෙන් තොර දැල් සහ අනෙකුත් ආම්පන්න දැන් පරණයි සහ පාවිච්චි කළ නොහැකි තත්ත්වයේ තියෙන්නේ. ඒවා මිල දී ගන්න බැහැ මේ තත්ත්වය මත. බහුදින ධීවර යාත්‍රාවල මිල සය ගුණයකින් පමණ ඉහළ ගිහින්. ඒවට අවශ්‍ය ෆයිබර් ගෑස් ගන්න විදිහක් නැහැ. බෝට්ටු නිෂ්පාදන යාත්‍රාංගණවල කටයුතු සම්පූර්ණයෙන් ම නවත්තලා දාලා තියෙන්නේ මේ වෙද්දි. ඒවගේ ම යාත්‍රාවල අලුත්වැඩියා කටයුතු කරන්නත් විශාල මුදලක් වැය කරන්න සිදු වෙනවා පවතින තත්ත්වයත් එක්ක. ඒ හා සාපේක්ෂව අයිස් කර්මාන්තය පවා කඩා වැටීමට ලක්වෙලා. ධීවර කාන්තාවො සහ දරුවො කරකියා ගත නොහැකිව අසරණව ඉන්නෙ. දරුවො පාසල් යන්නෙ කොහොමද. තුන් වේල කන්නෙ කොහොමද?


රාජ්‍ය මේ වෙද්දි ධීවර ජනයා අතහැරලා දාලා ඉවරයි කියලා තමයි අපිට නම් හැඟෙන්නෙ. ධීවර අමාත්‍යාංශ තියෙනවා, ඒ හා අනුබද්ධ කාර්යාලය තියෙනවා ඒවායෙ අධ්‍යක්ෂවරු, නිලධාරීන් ඉන්නවා. නමුත් ධීවර ජනතාවට සැලසුණු සෙතක් නෑ. ධීවර කර්මාන්තය මුළුමනින් ම බිමට සමතලා වෙලා.’


තවදුරටත් අදහස් දක්වමින් එක්සත් ධීවර හා ධීවර කම්කරු සමිති සභාපති වර්ණකුලසූරිය මැක්සිමස් මෙසේ පැවසීය.


‘ඉන්දික අනුරුද්ධ හිටපු මන්ත්‍රීවරයා අපිත් එක්ක සාකච්ඡා කරලා තිබුණා සහ තෙල් එවන බවට පොරොන්දු වුණා. නමුත් ඒ කිසිවක් සිදු වුණේ නැහැ. ධීවරයන්ට වෙන් වුණ ඉන්ධන පිරවුම්හල් තියෙනවා. ඒවායෙ අපිට ප්‍රමාණවත් විදියට තෙල් ගන්න නැහැ. මීට දින කිහිපයකට ඉහත බැසියාවත්ත ඉන්ධන පිරවුම්හලට ධීවරයින් පිරිසක් පහර දීලා තියෙනවා මේ තෙල් අර්බුදය නිසා. තමන්ගෙ ජීවිකාව කරගන්න නොහැකිව ඔවුන් ඉන්නෙ දැඩි පීඩනයකින්. මේකට කඩිනමින් විසඳුම් අවශ්‍යයි කියලා තමයි අපිට කියන්න තියෙන්නෙ. සම්පූර්ණ ධීවර කර්මාන්තය ම බිඳ වැටෙනවා විසඳුම් නොලැබුණොත්.’


මේ වන විට කුඩා යාත්‍රා සඳහා ඉන්ධන ලැබෙන්නේ අවශ්‍ය ප්‍රමාණයෙන් 20%ක් පමණ වන බව ද ධීවර යාත්‍රා 12000ක් පමණ මුහුදු ගමන් අතහැර දමා ඇති බව ද ධීවරයෝ ප්‍රකාශ කළහ. මැයි ජූනි ජූලි අගෝස්තු යන මාස ලංකාවේ වැඩිම මත්ස්‍ය අස්වැන්නක් ලබා ගත හැකි කාල වකවානුව බවත් ඛනිජ තෙල් ඇමතිවරයා, ධීවර ඇමතිවරයා සහ අදාළ බලධාරීන් එක් ව මේ කටයුතු හැකි ඉක්මනින් නිරවුල් නොකළහොත් ධීවර කර්මාන්තයේ ඉරණම ඛේදාන්තයක් වනු නොවැළැක්විය හැකි බවත් ඔවුහු වැඩිදුරටත් ප්‍රකාශ කළහ.


කෙසේ නමුත් පසුගිය මාර්තු මස ධීවර සම්මේලනයේ ජාතික මහා සභාවට සම්බන්ධ වූ ධීවර අමාත්‍ය ඩග්ලස් දේවානන්ද ප්‍රකාශ කළේ පවතින ඉන්ධන ගැටලුව නිසා ධීවරයන්ට යම් අපහසුතාවක් මතු වී ඇත්නම් ඒ සඳහා කඩිනම් විසඳුම් දීමට කටයුතු කරන්නැයි ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා තමන්ට උපදෙස් දුන් බවයි. එමෙන්ම මෙම රජය බලයට පත්වීමෙන් පසු ධීවර මහා සම්මේලනයේ ජාතික සභාව කැඳවීම තුළින් රටේම ධීවර සංවිධානවල නියෝජිතයන් හමු වී සමස්ත ධීවර ජනතාවගේ ගැටලු පිළිබඳ පැහැදිලි අවබෝධයක් තමන්ට ලැබුණ බවද ඇමැතිවරයා කීය. මෙහිදී ධීවර නියෝජිතයන් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද සියලු ගැටලු පිළිබඳ තමන්ගේ විශේෂ අවධානය යොමු කරන බවත්, ඒවා විසඳීමට ඉදිරියේදී පියවර ගන්නා බවත් පැවැසූ ඇමැතිවරයා වැඩිදුරටත් ප්‍රකාශ කළේ ධීවර ජාතික මහා සම්මේලනය ශක්තිමත් සංවිධානයක් ලෙස ගොඩනඟන බවයි. අද මැයි 25 වනදායි. ඊයේ නැවත වතාවක් ධීවර අමාත්‍ය ධුරයේ දිවුරුම් දීමෙන් පසු සිය අමාත්‍යාංශයට පැමිණ පෙරේදා (මැයි 23) පෙරවරුවේ රාජකාරි ආරම්භ කරමින් පැවැසූයේ ද ධීවර ජනතාව මේ වන විට මුහුණ දී ඇති ගැටලු සඳහා කඩිනමින් විසඳුම් දීමට පියවර ගන්නා බවයි. ඒ අනුව අපට විමසීමට ඉතිරිව ඇත්තේ ඇත්තේ ඩග්ලස් දේවානන්ද මහතාගේ ‘කඩිනම් විසඳුම් ලබා දීම’ සිදු වීමට තව කොපමණ මාස ගණනක් ගත වන්නේ ද යන්න පමණි.■

21, 19 තරම් ප්‍රබල නෑ විපක්ෂයේ පක්ෂ කියයි

0

■ අමන්දිකා කුරේ


යෝජිත 21 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ඇති ප්‍රතිපාදන 19 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ඇති ප්‍රතිපාදන තරම් බලපෑම් සහගත ඒවා නොවන බවට විපක්ෂය නියෝජනය කරන සමගි ජන බලවේගය, දමිළ ජාතික සංධානය සහ ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසය පවසයි.


අප කළ විමසීමක දී සමගි ජන බලවේගයේ මහ ලේකම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී රංජිත් මද්දුම බණ්ඩාර පැවසුවේ මෙම යෝජිත ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ඇති සංශෝධන 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ තරම් ප්‍රබල ඒවා නොවන බවයි.


ඒ නිසා තම පක්ෂය යෝජනා කළ ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගෙන ඒම වඩාත් යෝග්‍ය බව ඔහු පැවසුවේ ය.


ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසයේ ලේකම් නීතිඥ නිශාම් කාරියප්පර් පෙන්වා දෙන්නේ මේ හරහා ජනාධිපතිවරයාගේ විධායක බලතල ප්‍රමාණවත් අන්දමින් කප්පාදු කිරීමට සහ ව්‍යවස්ථාදායකයට අවශ්‍ය බලය ලබා දීමට තරම් ප්‍රමාණවත් ප්‍රතිපාදන ඇතුලත් වී නොමැති බවයි.

කැබිනට්ටුව හරහා ගෙන එන මේ සංශෝධනය බැසිල් රාජපක්ෂ ඇතුළු ආණ්ඩුවේ ප්‍රබලයන් ආරක්ෂා කිරීමට ගෙන එන්නක්දැයි දැඩි සැකයක් පවතින බව ඔහු පෙන්වා දෙයි.


19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය බලාත්මක කරන ඕනෑම පාර්ශවයකට සිය සහයෝගය හිමිවන බව පෙන්වා දුන් කාරියප්පර් මහතා වැඩිදුරටත් පැවසුවේ මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ප්‍රතිපාදන 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයටත් වඩා අඩු මට්ටමක පවතින බවයි.


දමිළ ජාතික සන්ධානයේ මාධ්‍ය ප්‍රකාශක නීතීඥ එම්.ඒ සුමන්තිරන් ද පැවසුවේ යෝජිත ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ඇති ප්‍රතිපාදන ජනාධිපතිවරයාගේ විධායක බලතල අඩු කිරීමට ප්‍රමාණවත් නොවන බවයි. ජනාධිපතිවරයාට ඇමතිධූර දැරීමට ඇති හැකියාව මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් ඉවත් නොවන බව නිසාම් කාරියප්පර් හා එම්ඒ සුමන්තිරන් යන දෙදෙනාම පෙන්වා දුන් අතර මෙම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මේ වන විට සිය පක්ෂ විසින් අධ්‍යනය කරමින් පවතින බව ප්‍රකාශ කළහ.■

ශ්‍රීලනිපයෙන් 21ට සංශෝධන

කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කර මේ වනවිට දේශපාලන පක්ෂවලට යොමුකර ඇති 21 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්බන්ධයෙන් සිය පක්ෂයේ සංශෝධන කිහිපයක් ඉදිරිපත් කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බව ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මහ ලේකම් දයාසිරි ජයසේකර පැවසීය.


එම සංශෝධන යෝජනා ඉක්මණින් ඉදිරිපත් කරන බවද, 21 වන සංශෝධනයට සිය පක්ෂයේ සහාය ලබාදෙන බවද ඔහු පැවසීය.


මේ අතර එම පක්ෂයේ තවත් නිලධාරියකු පැවසුවේ ස්වාධීන කොමිෂන් සභා ලැයිස්තුවට ජාතික විගණන කොමිසම ඇතුළත් කිරීම සහ ද්විත්ව පුරවැසියන්ට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීධුර පමණක් නොව රජයේ කිසිඳු තනතුරක් ලබාගත නොහැකි බවට හා ද්විත්ව පුරවැසියන්ගේ දැනට දරන තනතුරු අහෝසි වී යායුතු බවට යෝජනා කිරීමට නියමිත බවය.


පක්ෂයේ තීරණයට පටහැනිව ආණ්ඩුවේ ඇමති ධුර බාරගත් නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා හා මහින්ද අමරවීර සම්බන්ධයෙන් විනය ක්‍රියාමාර්ග ගන්නේදැයි දයාසිරි ජයසේකර මහතාගෙන් වැඩිදුරටත් කළ විමසීමේදී පැවසුවේ ඒ පිළිබඳ මෙතෙක් තීරණයක් ගෙන නැති බවය.■

නීතිමය අභියෝගයට පෙර ශවේන්ද්‍ර ඉවතට

0

■ ඉඳුවර බණ්ඩාර


යුද හමුදාපති ජෙනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා ජුනි මස 01 වැනිදා සිට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි හදිසියෙන්ම එම ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගැන්වීම ඔහුගේ සේවා දිගු නීත්‍යනුකූලව සිදුවී නැති තත්වය තුළ ඒ සම්බන්ධයෙන් නීතිමය අභියෝගයක් එල්ලවේ යන පදනම මත සිදුවී ඇති එකක් බව වාර්තාවේ.


යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වාට ලබාදී ඇතැයි කියන සේවා දිගු සම්බන්ධයෙන් වන ගැසට් නිවේදන නැති බව හා එම තත්වය තුළ ඔහුගේ හමුදාපති තනතුරේ කටයුතු නීත්‍යනුකූල නොවන බව අනිද්දා පුවත්පත වාර්තා කළ අතර එය සමාජය තුළ ආන්දෝලනයකට ලක්විය.

ඒ සම්බන්ධයෙන් අනිද්දා පුවත්පතට සෘජු පිළිතුරක් නොදෙමින් ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් සඳහන් කළේ ඔහුගේ සේවා දිගු නීත්‍යානුකූලව සිදුවී ඇති බවයි.
එම සේවා දිගුවලට අදාල ගැසට් නිවේදන ඉල්ලා අනිද්දා පුවත්පතේ නියෝජ්‍ය කර්තෘ ලසන්ත රුහුණගේ තොරතුරු දැනගැනීමේ පනත යටතේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය, ජනාධිපති කාර්යාලය හා යුද හමුදාවට ඉල්ලුම්පත් යොමු කර ඇතත් ඒ සඳහා මෙතෙක් පිළිතුරු ලබාදී නැත.
මේ තත්වය මත යුද හමුදාපතිවරයාගේ ධුරය නීත්‍යානුකූල නොවන බවට අධිකරණ ක්‍රියාමාර්ගයක් ගැනීමේ කටයුතුද සිදුවෙමින් පැවතුණි.


මැයි 20 වැනිදා සිරස රූපවාහිනිය විකාශය කළ ප්‍රශ්න 10ක් වැඩසටහනට එක්වූ ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගෙන් කවදා තෙක් ධුරයේ සිටින්නේදැයි කළ විමසුමට පිළිතුරු වශයෙන් ප්‍රකාශ කළේ ජනාධිපතිවරයා ලබාදුන් කාලය තවදුරටත් ඔහුට තිබෙන බැවින් ධුරයේ කටයුතු කරන බවයි. එසේ වුවද ඉන් සතියක් යන්නටත් ප්‍රථම ඔහුව ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගන්වන බව නිවේදනය කර ඇත.


යුද හමුදාපතිවරයාගේ උපන් දනය යෙදෙන දිනය ජුනි මස 22ට යෙදී තිබෙන අතර එදිනට ඔහුට අවුරුදු 58ක් සැපිරේ. යුද හමුදාපති ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගැන්වුවද ඔහු ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ධුරයේ තවදුරටත් කටයුතු කරන බව වාර්තවේ.


මේ අතර අපගේ යුද හමුදා ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරන්නේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා යුද හමුදාපති ධුරයෙන් විශ්‍රාම ගත්තද ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියා ලෙස නිල නොවන ආකාරයට කටයුතු කරනු ඇති බවය. ඒ සඳහා හේතුව වශයෙන් සඳහන් කරන්නේ නව යුද හමුදාපතිවරයා වශයෙන් නම්කර ඇති යුද හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානී මේජර් ජෙනරාල් විකුම් ලියනගේ ශවේන්ද්‍ර සිල්වා නියෝජනය කළ ගජබා රෙජිමේන්තුවේ සාමාජිකයකු ලෙස කටයුතු කිරීමත්, යුද හමුදාව තුළ ඔහු පිළිගැනීමට ලක් වූවකු නොවීමත්ය.■

ඉන්දීය ආධාර කම්කරු කොංග්‍රසයෙන් බෙදයි

0

■ ධනුෂි ලිහිණිකඩුව


ඉන්දීය රජය විසින් මෙරටට පරිත්‍යාග කරන ලද රුපියල් බිලියන 02කට අධික වටිනාකමකින් යුත් මානුෂීය ආධාර වතුකරයට බෙදීම ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසය මැදිහත් වීමෙන් සිදුවන බව වාර්තා වේ.


ආධාර බෙදාහැරීමේ කටයුතුවලට කම්කරු කොංග්‍රසය මැදිහත් වීමේ චෝදනාව පිළිබඳව අප කළ විමසීමේ දී ලංකාවේ සියලු ම අඩු ආදායම්ලාභීන්ට ප්‍රමාණවත් තරම් ආධාර තොග මාසයක් වැනි කාලයක් තුළ දී ඉන්දියාවෙන් මෙරටට ලැබෙන බවත්, බෙදා හැරීම් කටයුතු සිදු වන්නේ ඒ ඒ ප්‍රදේශවල දිසාපතිවරු හරහා බවත්, තමා එහි දී සිදු කරන්නේ සම්බන්ධීකරණය පමණක් බවත් කම්කරු කොංග්‍රස් නායක සෙන්තිල් තොන්ඩමාන් ප්‍රකාශ කළේ ය. මේ වන විට ලංකාවේ දිස්ත්‍රික්ක 4ක හෝ 5ක ප්‍රමාණයකට නිශ්චිතවම ආධාර යවා ඇති බවත් ඉතිරි ප්‍රදේශවලට කඩිනමින් බෙදා හැරීම් කටයුතු සිදුකරන බවත් ඔහු වැඩිදුරටත් ප්‍රකාශ කරන ලදි.

මෙම ආධාර තොගයෙන් කොටසක් ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණි අවස්ථාව ගැන ඉන්දියානු මහකොමසාරිස් කාර්යාලය විසින් නිකුත් කරන ලද නිවේදනයේ සඳහන් වන්නේ විදේශ අමාත්‍ය ජී. එල්. පීරිස්, අමාත්‍ය නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා, වජිර අබේකෝන්, සාගල රත්නායක සමග ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසයේ නායක සෙන්තිල් තොණ්ඩමන් ද මෙම අවස්ථාවට සම්බන්ධ වූ බවයි..


සහල් මෙට්‍රික් ටොන් 9000ක් කිරිපිටි මෙට්‍රික් ටොන් 50ක් සහ ඖෂධ ඇතුළු වෙනත් වෛද්‍ය සැපයුම් මෙට්‍රික් ටොන් 25කට අධික ප්‍රමාණයක් සහිතව මෙම ආධාර තොගය ලැබී තිබේ.■

ද්විත්ව පුරවැසි අහෝසියට පොහොට්ටුවේ සහාය නෑ

ලසන්ත රුහුණගේ/ අමන්දිකා කුරේ


වත්මන් ආණ්ඩවේ කැබිනට් මණ්ඩලය අනුමත කර ඇතැයි සඳහන් වන 21 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට සහයෝගය ලබා නොදීමට ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ හෙවත් පොහොට්ටු පක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන් තීරණය කර ඇතැයි වාර්තාවේ.

එම තීරණය සඳහා හේතුව වශයෙන් සඳහන් වන ප්‍රධාන කරුණ වන්නේ 21 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ඇති ද්විත්ව පුරවැසියන්ට පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කළ නොහැකි බවට වන යෝජනාවයි. එම යෝජනාව සම්මත වුවහොත් පොහොට්ටු පක්ෂයේ නිර්මාතෘවරයා වශයෙන් සැළකෙන බැසිල් රාජපක්ෂට පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කිරීමේ වරම් අහිමි වේ.


මේ තත්වය මත 21 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට තුනෙන් දෙකක පාර්ලිමේන්තු අනුමැතිය ලබා ගැනීම අසීරූ වනු ඇතැයි පැවසෙන අතර පාර්ලිමේන්තුව තුළ මේ වනවිටත් බහුතර මන්ත්‍රීවරු සංඛ්‍යාවක් සිටින්නේ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණටයි. ආණ්ඩුවෙන් වෙන්වී දැනට පාර්ලිමේන්තුවේ ස්වාධීනව කටයුතු කරන විමල් වීරවංශ මන්ත්‍රීවරයා ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට දැනට ආණ්ඩුව වශයෙන් කටයුතු කරන ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට ඇත්තේ මන්ත්‍රීවරුන් 103ක බලයක් පමණය. එම මන්ත්‍රීවරුන්ගෙන් 75කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් 21 වන සංශෝධනයට විරුද්ධ වුවහොත් එම සංශෝධනය සඳහා පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක් හෙවත් මන්ත්‍රීවරුන් 150කගේ සහාය ලබා ගැනීම අසීරු වනු ඇත.


ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන ගෙන ඒමේදී පුද්ගලයන් ඉලක්ක කරගනිමින් දේශපාලන අරමුණු ඉටු කරගැනීමට යම් පාර්ශවයක් කටයුතු කරන්නේ නම් සිය පක්ෂය ඒ පිළිබඳව සාකච්ඡා කර තීරණයක් ගනු ඇති බවට ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී මධුර විතානගේ පවසයි.


යෝජිත 21 වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය හරහා ද්විත්ව පුරවැසියන්ට පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කිරීමට නොහැකි බවට වගන්තියක් ඇතුළත් නිසා එයින් බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීධූරය අත් හැරීමමට සිදුවේදැයි අප විමසූ විට මන්ත්‍රීවරයා ඒ බව පැවසුවේ ය.


ඊට අමතරව විවිධ කොමිෂන් සභා හරහා කාලය නාස්ති කිරීමක් සිදු නොකර සෘජුව නීතිය ක්‍රියාත්මක කළ හැකි සංශෝධනයක් ගෙන ආ යුතු බවත් ඔහු පැවසුවේ ය.


ජනාධිපතිවරයා එක් තීරණයකත් අගමැතිවරයා තවත් තීරණයකත් සිටිය හැකි දෙපැත්තට අදින සංශෝධන මේ මොහොතේ ගෙන නොආ යුතු බවට ද ඔහු වැඩි දුරටත් පැවසුවේ ය.


එම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන ලියවිල්ල තමාට ලැබුණේ මැයි 26 දින බවත් ඉදිරියේ දී පක්ෂය සමග සාකච්ඡා කර එයට සහය දෙන්නේ දැයි තීරණය කරන බවත් ඔහු පැවසුවේ ය.


අප කළ විමසීමක දී පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී පියල් නිශාන්ත ද පැවසුවේ ඒ පිළිබඳව තවමත් ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ මන්ත්‍රීවරුන් අතර සාකච්ඡාවක් නොපැවැත්වුණු බවයි.


මේ තත්වය අනුව දැනට විපක්ෂය ලෙස නිල වශයෙන් කටයුතු කරන මන්ත්‍රීවරුන්ගේත්, ස්වාධීන වී ආණ්ඩුවට එක්වී නැති මන්ත්‍රීවරුන්ගෙත් සහාය ලබා ගැනීමට අමතරව ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ මන්ත්‍රීවරුන් 25කට අධික සංඛ්‍යාවක සහාය ලබා ගැනීමට සිදුවේ.■

ඉන්ධන නැතිව රාජ්‍ය සේවයත් කප්පාදු කරන රටේ යුද හමුදාවේ ඉහළ නිලධාරීන්ට නාස්තිකාර වාහන සැප

■ වර්ෂයකට ඉන්ධන ලීටර් 2,703,520ක්
■ කාර් කුලිය මිලියන 1330ක්
■ දරුවන්ට පාසල් යන්න, මැඩම්ට මාර්කටින් යන්න හමුදාවෙන් වාහන, රියැදුරු සමග සහායක

රට තුළ පවතින ඉන්ධන අර්බුදය හේතුවෙන් ඉන්ධන පාවිච්චිය අඩුකර ගැනීම සඳහා පසුගිය මැයි 20 වැනිදා අත්‍යවශ්‍ය රාජ්‍ය සේවකයින් හැර අනෙකුත් රාජ්‍ය සේවකයින් සේවයට නොකැඳවන්නැයි රාජ්‍ය ආයතනවලට උපදෙස් ලැබුණි. ඒ අනුව බොහෝ රාජ්‍ය සේවකයින්ට එදින නිවාඩු දිනයක් බවට පත්වූ අතර පාසල්වලට පවා නිවාඩු දෙනු ලැබීය. මෙම ඉන්ධන අර්බුදය හමුවේ රජයේ අවධානය යොමු වී ඇත්තේද කාර්යාලවලට කැඳවිය යුතු අත්‍යවශ්‍ය රාජ්‍ය සේවකයින් පමණක් කැඳවා ඉතිරි රාජ්‍ය සේවකයින්ට නිවසේ සිට රාජකාරි කිරීමට අවස්ථාව සලසා දීමටය. පොදු ප්‍රවාහනයේ ගමනාගමනයේ යෙදෙන ලෙස ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටීම, පෞද්ගලික වාහනවල එක් අයකු පමණක් ගමන් නොකරන ලෙස ඉල්ලීම් කිරීම ආදිය රජය පාර්ශ්වයෙන් මේ වනවිට කෙරී ඇත.


මහමඟ යනෙන විට පෙනෙන දිගු ඉන්ධන පෝලිම්වලට හේතු වූ සත්‍යය හා මේ ඉල්ලීම් හා කරුණු කාරණාවලින් පෙනෙන්නේ රට තුළ ඇතිවී ඇති ඉන්ධන අර්බුදයේ භයංකර තත්වය මිස වෙනකක් නොවේ. මහමඟදී දුටුවහොත් යම් ප්‍රවාහන පහසුකමක් ලබාදෙන ලෙස මේ දිනවල ආරම්භ වී ඇති අපොස සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයට පෙනී සිටින ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් වෙනුවෙන් කර ඇති ඉල්ලීමෙන්ද පෙනෙන්නේද ඉන්ධන අර්බුදයේ ඇති භයානක ස්වරූපයයි.


අප මේ මතු කරන්නට යන කරුණද එම ඉන්ධන අර්බුදයට සම්බන්ධ කරුණකි. ඊට අදාළ කරුණු ගෙනහැර දැක්වීමට පෙර එහි ප්‍රවේශයට අදාළ කරුණක් ගැන කීවොත් මෙසේය.
රටේ උතුරු හා නැගෙනහිර පළාත්වල දශක කිහිපයක් තිස්සේ පැවති යුද්ධය අවසන් කිරීමේ ආණ්ඩුවේ විජයග්‍රහණයේ සැමරුම පැවැත්වූයේ පසුගිය මැයි 19 වැනිදාය. ඊට සමගාමීව යුද හමුදාපතිවරයා විසින් නිවේදනය කරනු ලැබූයේ එම යුද ජයග්‍රහණයේ සැමරුම වෙනුවෙන් යුද හමුදා නිලධාරීන් 396 දෙනෙකුට හා සෙසු නිලයන් 8110කට මැයි 18 සිට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි උසස්වීම් ලබාදුන් බවය.


උසස් වීම් ලබාදීමේදී යුද හමුදා නිලධාරීන් සම්බන්ධයෙන් ඔවුන්ට අධිකාරි ලත් පත්වීම් ලබාදෙන ජනාධිපතිවරයා සෘජුවම එම උසස් කිරීම් සිදුකරන අතර සෙසු නිලයන් සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයාගෙන් විමසා යුද හමුදාපතිවරයා එම උසස් වීම් ලබාදීම සිදුකරයි. අප මෙහිදී මතු කරන අතුරු කාරණයක් වන්නේ යුද හමුදාපතිවරයා මෙවර මෙන්ම මීට පෙරද ධුරයට පත්වීමෙන් පසු ලබාදුන් උසස්වීම් නීත්‍යනුකූලද යන්නයි. ඒ සඳහා හේතුව වන්නේ වයස අවුරුදු 55 සම්පූර්ණ වීමෙන් පසු හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මෙන්ම වත්මන් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඔහුට ලබා දුන්නා යැයි කියන සේවා දීර්ඝවලට අදාළ කිසිදු ගැසට් පත්‍රයක් සොයා ගැනීමට නොහැකි නිසාය. ඔහුගේ ධුරයේ රැඳී සිටීම ඒ අනුව නීත්‍යනුකූලදැයි ප්‍රශ්න කරමින් අපි මීට පෙර වාර්තා කළෙමු.


ඊට අමතරව ඔහුගේ සේවා දීර්ඝයන්ට අදාළ ගැසට් නිවේදනවල විස්තර ඉල්ලමින් ලියුම්කරු පෞද්ගලිකවම තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතිවාසිකම් පනත යටතේ යොමු කරන ලද ඉල්ලීම්වලට මෙතෙක් ලැබී ඇත්තේ සාර්ථක පිළිතුරු නොවේ. එම තොරතුරු ඉල්ලා යුද හමුදාවට, ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයට හා ජනාධිපති කාර්යාලයට ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කළද ඉල්ලීම ලැබුණ බවට පිළිතුරක් හෝ ලැබුණේ යුද හමුදාවෙන් හා ජනාධිපති කාර්යාලයෙන් පමණය. යුද හමුදාව අපගේ 2022 අප්‍රේල් 14 දින ඊමේල් මගින් යොමු කරන ලද තොරතුරු ඉල්ලීමට අප්‍රේල් 21 දින සහිතව (ලිපිය ලැබුණේ ඊට දින ගණනාවකට පසුය. එම ලිපියේ ලියාපදිංචි කරන ලද දිනය ඇත්තේ අපේ්්‍රල් 25 ලෙසය.) පිළිතුරක් ලබාදෙමින් සඳහන් කර ඇත්තේ තොරතුරු ඉල්ලීම ලැබුණ බව හා ඒ සම්බන්ධයෙන් වූ ඉදිරි පියවර දින 14ක කාලයක් තුළ අපට දන්වන බවයි. මේ ලිපිය ලියන මැයි මස 25 දින වනවිටත් එම දින 14ක කාලය යුද හමුදාවට උදාවී නැත.


එමෙන්ම ජනාධිපති කාර්යාලයද අපගේ තොරතුරු ඉල්ලීමට අප්‍රේල් 22 දින සහිතව පිළිතුරක් එවමින් සඳහන් කර ඇත්තේද දින 14ක කාලයකදී එම තොරතුරු ඉල්ලීම සම්බන්ධයෙන් ඉදිරි පියවර දැනුම් දෙන බවය. යුද හමුදාවට මෙන්ම ජනාධිපති කාර්යාලයටද තවම දින 14ක කාලය උදාවී නැත.


පිළිතුරු තිබේ නම්, හෙවත් යුද හමුදාපති ශවේන්ද්‍ර සිල්වාගේ සේවා දිගුවලට අදාළ ගැසට් නිවේදන පිළිබඳ තොරතුරු තිබේ නම් මේ තරම් කල් ඇදීමේ හෝ තොරතුරු ලබා නොදීමේ වුවමනාවක් එම ආයතනවලට ඇති වන්නේ නැති බව පැහැදිලිය.


ඉහත සඳහන් කළ පරිදි ඉන්ධන අර්බුදය සමඟ සාකච්ඡා කිරීමට අදාළ කරුණට යළි පිවිසුණහොත් එය මේ ආකාරයට පැහැදිලි කළ හැකිය.


යුද හමුදාව එහි පළමු ශ්‍රේණියට පත්වන නිලධාරීන් සඳහා වාහන පහසුකමක් හෙවත් කාරයක් ලබාදීම සිදුකරයි. ඒ රියැදුරකු හා සහායකයකුද සමඟය. යුද හමුදාව තුළ අනුගමනය කරන ක්‍රමවේදය අනුව ලුතිනන් කර්නල් නිලයට පත්වන නිලධාරීන් පළමු ශ්‍රේණියට පක්වන අතර ඊට අමතරව ඊට පහළින් ඇති මේජර් නිලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරීහු කිහිප දෙනෙක්ද පළමු ශ්‍රේණියට සුදුසුකම් ලබති. මේ පහසුකම ගුවන් හමුදාවේ මෙන්ම නාවික හමුදාවේද අනුගමනය කරන්නක් වන අතර එය වැරදි හෝ එපා යැයි අප කියන්නේ නැත.


එහෙත් අප කියන්නට යන කරුණ වන්නේ ගුවන් හමුදාවේ හා නාවික හමුදාවේ නොවන ආකාරයට යුද හමුදාවේ මෙම තත්වයට පත්වන නිලධාරීන් එම පහසුකම අවභාවිත කරමින් සිටින බවයි. එම අවභාවිතය සිදුවන්නේ එකී කාරය සමඟ රියැදුරු හා සහායක පහසුකම් ලබාගනිමින්ම යුද හමුදා වාහන සංචිතයේ ඇති වාහනයක්ද පළමු ශ්‍රේණියට පත්වූ නිලධාරීන් අති බහුතරය භාවිත කිරීම මගින්ය. එම අතිරේක වාහනය බොහෝ විට ඔවුන් අනුයුක්ත රෙජිමේන්තුව හෝ හමුදා මූලස්ථානයෙන් ලබා ගන්නක් වන අතර ඒ සඳහාද රියැදුරකු හා සහායකයකු ලබා ගැනීම සිදුකරයි. මෙය පසුගිය යුද්ධයත් සමඟ ඇති වී ඇති තත්වයක් වන අතර එම නිලධාරීන්ට ලබාදෙන කාරයට අදාළ රාජකාරි කටයුතු යුද හමුදාව තුළ හාස්‍යයෙන් හඳුන්වන්නේ ‘ ‘ස්කූල් ඩීටේල්’ හා ‘මැඩම්ගේ මාර්කටින් ඩීටේල්’ වශයෙන්ය. එහි තේරුම වන්නේ එම කාර් එම නිලධාරීන්ගේ ළමයින්ගේ පාසල් කටයුතු සඳහා හා බිරින්දෑවරුන්ගේ කටයුතුවලට භාවිත කරන බවය. ඒ අනුව එම කාර්වල රියැදුරාට හා සහායකට සිදුවන්නේ නිලධාරියාගේ පවුලේ එකී කටයුතු සිදුකිරීමටය. නිලධාරියාට ඔහුට ලබාදුන් කාරය නැතිවීම ප්‍රශ්නයක් නොවේ. මන්ද ඔහු යුද හමුදා වාහන සංචිතයේ ඇති ජීප් හෝ කැබ් රථයක් තවත් රියැදුරකු හා සහායකයකු සමඟ භාවිත කරන බැවිනි.


මේ කාරයක් වෙනුවෙන් මාසිකව රුපියල් ලක්ෂයක පමණ මුදලක් කුලී වශයෙන් ලබාදෙන අතර එකී නිලධාරීන් ඔවුන්ගේ කාර්ම ඒ සඳහා භාවිත කරති. ඊට අමතරව මෙම කාරයක් සඳහා කාර්තුවකට හෙවත් මාස තුනක කාලයකට ඉන්ධන ලීටර් 610ක් ලබාදෙයි.


2022 වසර ආරම්භ වනවිට යුද හමුදාවේ ජ්‍යෙෂ්ඨත්ව ලැයිස්තුව අනුව යුද හමුදාපතිවරයාගේ සිට ලුතිනන් කර්නල් නිලය දක්වා සිටින නිලධාරීන් ගණන 1108කි. ඒ ජෙනරාල්වරයකු වශයෙන් යුද හමුදාපතිවරයා හැරුණු විට මේජර් ජෙනරාල්වරු 56ක්, බි්‍රගේඩියර්වරු 181ක්, තාවකාලික බි්‍රගේඩියර්වරු 37ක්, කර්නල්වරු 98ක්, තාවකාලික කර්නල්වරු 149ක්, ලුතිනන් කර්නල්වරු 522ක් හා තාවකාලික ලුතිනන් කර්නල්වරු 64ක් වශයෙන්ය. මේ සියල්ලෝම හමුදාවේ පළමු ශ්‍රේණියට ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය ලැබූවෝය. මීට අමතරව තවත් ජ්‍යෙෂ්ඨ මේජර්වරු පිරිසක්ද ඒ අතර සිටිති. ඉහත සඳහන් කළ නිලධාරීන්ගේ උසස්වීම්, යම් නිලධාරීන් පිරිසක් විශ්‍රාම යෑමේද සම්භාවිතාවක් තිබෙන බැවින් අමතක කර, ගණනයේ පහසුව සඳහා ඉහළ සිට පහළට ලුතිනන් කර්නල් දක්වා වූ පළමු ශ්‍රේණියේ නිලධාරීන් සංඛ්‍යාව ගත් කල ඔවුන්ගේ කාර් වෙනුවෙන් (පෞද්ගලික පරිහරණයට) වර්ෂයකට ලබාදෙන ඉන්ධන ලීටර් ප්‍රමාණය 2,703,520කි. එය පෙට්‍රල් මෙටි්‍රක් ටොන් 1946ක් පමණ වේ. වර්තමාන පෙට්‍රල් ලීටරයක මිල වන රුපියල් 420 සමඟ සැසැඳීමේදී ඒ සඳහා වැයවන මූල්‍ය පිරිවැය ආසන්න වශයෙන් රුපියල් මිලියන 1135කි.


මැයි මාසයේ රාජ්‍ය සේවකයින්ට වැටුප් ගෙවීමට මුදල් අච්චු ගසන්නට සිදුවේ යැයි අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ කියූ ආකාරයේ රටේ ඇති මූල්‍ය අර්බුදය සමඟ ගත්කල, මේ එක් කාරයක් වෙනුවෙන් මාසයකට රුපියල් ලක්ෂයක් කුලී වශයෙන් වැය කිරීම ගණනය කළ විට, ඒ සඳහා වර්ෂයකට ආසන්න වශයෙන් රුපියල් මිලියන 1330ක මුදලක් වැයවේ. ඊට අමතරව මේ පෞද්ගලික පරිහරණයට ගන්නා කාර් වෙනුවෙන් යොදවන රියැදුරා හා සහායකගේ වැටුප් සඳහා වැයවන වියදමද අප ගණනය කළ යුතුය. සාමාන්‍යයෙන් නිල ඇඳුම් දීමනා නොමැතිව මේ එක් අයකුට රුපියල් 75,000ක පමණ මුදලක් ලැබෙන බව වාර්තාවන අතර ඒ අනුව දෙදෙනාගේම ගෙවීම්වල එකතුව රුපියල් 150,000කි. එම රියැදුරන්ගේ හා සහායකයින්ගේ වැටුප් සඳහා වාර්ෂිකව වැයවන මුදල ආසන්න වශයෙන් රුපියල් මිලියන 1994කි. යුද හමුදාවේ පළමු ශ්‍රේණියේ නිලධාරීන්ගේ කාර් අවභාවිතය නිසා ඒ අනුව නාස්තිවන මුදල ආසන්න වශයෙන් රුපියල් මිලියන 4459කි.


මේ රටකට දරාගත නොහැකි මට්ටමේ හමුදාවක් නඩත්තු කරමින් එහි එක් අවභාවිතයක් වෙනුවෙන් අප කරගෙන ඇති දේය. ඉන්ධන ප්‍රශ්නයට විසඳුම් වශයෙනුත් රටේ මූල්‍ය ප්‍රශ්නයට විසඳුම් වශයෙනුත් අවශ්‍ය නම් ඉහත පෙන්වා දුන් කරුණ සම්බන්ධයෙන් පියවරක් ගෙන ජනාධිපතිවරයාටත් යුද හමුදාපතිවරයාටත් රටට ආදර්ශයක් ලබාදිය හැකිය.


මන්ද රටට දරාගත නොහැකි තරමට වැඩි වී ඇති රාජ්‍ය සේවය හා අර්ධ රාජ්‍ය සේවය ගැන අප කතා කළද එසේ දරාගත නොහැකි යුද හමුදාව ගැන අප කතා නොකරන හෙයිනි.■

සීරිච්ච උගුරු ගැන පෑරිච්ච අකුරු ගැන කවියො හෙට ලෝකෙට කියයි: අරගලයට පණ දුන් කව් ගී

0

■ ධනුෂි ලිහිණිකඩුව

ගාලු මුවදොර අරගලය මෑත ඉතිහාසය තුළ මෙතෙක් අප නොදුටූ විරූ අන්දමේ අරගලයක් බව ඊට පක්ෂ විපක්ෂ මත දරන සැමගේ අදහස වනවාට සැක නැත. අරගලය තුළින් සමාජගත වූ දේ බොහෝ වෙයි. ඒ අතර කලාකාමී අදහස්වලට වැඩි ඉඩක් හිමි වීම විශේෂත්වයකි. කලාවට හුරු වූ සිත කැළෑවට නොයන්නාක් මෙන් බොහෝ අරගලකරුවෝ කලාව තුළින් ප්‍රේමය ම පමණක් සමාජගත කිරීමට වෑයම් කරති. ඒ අතර අරගලය භූමිය තුළ කවිය උදෙසා තැනුණු වේදිකාව සුවිසල් ය. බොහෝ තරුණ, වැඩිහිටි අරගලකරුවන් සටන් පාඨවලට අමතරව ‘කවි, ගී’ සිය ප්‍රකාශන අවිය බවට පත්කරගෙන සිටිනු අප ඇස ගැටුණි.


අරගලයේ ගී යන්න සවනොත් විට අප මනසෙහි ඇඳෙන එක් අපූර්ව චරිතයකි. ඒ සුදු වත හැඳි කතයි. නමින් නන්දා මාලනී ය. දස දහසක් අරගලයේ නිරත දූ දරුවන්ට කිරි මව් ලෙස හිඳිනා බවට ශපථ වන ඇගේ ‘යදමින් බැඳ‘ ගීතය මෑත ඉතිහාසය තුළ මෙරට වැඩි ම වාර ගණනක් ගැයුණු, වැඩි ම වාර ගණනක් සවන වැකුණු ගීය බවට සැක නැත. අරගල ඉතිහාසයක සිහිවටනයක් එසේ රැව් පිළිරැව් දෙද්දී අරගලයේ වර්තනයද ඇගේ හඬින් සවි ලබන අයුරු ‘දඩබිමේ‘ ගීතය තුළින් අපට දක්නට ලැබුණි.


බිහිරි හදවත් දහක් අතරේ
කුමට සැමරුම් වැසී
අන්ධ මිනිසුන් පිරුණු අරණේ
කුමට මැයි මල් පිපී
රුදුරු රකුසන් සෙවණැලි ඇහැරී
තවම නර බිලි යදී
නුඹයි පෙරමුණ ගමනට යන්නේ
මගෙ පුතා ණය නැතී..


නන්දා මාලනිය හඬ මුසු කරන මෙම ගීතය ‘රතු කඳුළු මල්‘ ටෙලි නාට්‍යය වෙනුවෙන් රචනා කරන්නේ බුද්ධික සේමසිංහ විසිනි. ගී තනු නිර්මාණය හා සංගීතය තිළිණ රුහුණගේ කලාකරුවා විසිනි. ‘දඩ බිමේ රතු කඳුළු මල් පිපේ – පරපුරේ විරු යශෝ අතරින් නික්ම යන මගෙ පුතේ‘ යැයි ඇසෙන විට සවන මනස යා වී ‘යදමින් බැඳ විලංගු ලා මගේ පුතා රැගෙන යන්න – ඉඳිකටු ඇන ඇඟිලි තලා දෙතිස් වදය පමුණුවන්න‘ ගී රාවය රැව් දෙනු ඇසේ.
කෝටි දෙකකට ආසන්න මිනිස් සමාජයක හිස් තුළට විස එන්නත් කර යුගයෙන් යුගය කොටස්වලට බෙදා ඔවුනොවුන් හා ගැටීමට සැලැස්වූ පාලන ක්‍රමයක් හමුවේ රට දැන් මඩ ගොහොරුවක් වී හමාර ය. රාජ්‍යයේ සාරය උරා බිව් පල් හොර රැළට අතිශය උද්වේගකර ආමන්ත්‍රණයක් කරන්නේ ඉන්දිකා උපමාලිගේ ස්වරයෙනි. වචන මංජුල වෙඩිවර්ධනයන්ගේ ය.


පල් හොරුනි !
මල් නොවන මගේ කවි
ගල් වගේ දමා ගසනෙමි නුඹලාට
පල් වලක් කෙරුවාට
මල් සුවඳ හමා ගිය මගේ රට..


මංජුල වෙඩිවර්ධනගේ පද සැබැවින් ම වෙඩි උණ්ඩ මෙනි. ඒවා ඉලක්ක නොමැතිව තැබුව ද කෙලින් ම ගොස් ඇමිණෙන්නේ හදවතේ ම ය.


මව් බිමක මව් ළමැද
රිද්දමින් සපා කන
වෘකයන් හට කිරුළු පළඳමු ද ?
වල් වැදුණු මදහසට
ඇස් අතර පිපෙන්නට
සුන්දර ම මල් සුවඳ අතුරමු ද ?


පාලක පක්ෂයේ වහල්භාවයෙන් මිදී, පාට කණ්නාඩි ගලවා පසෙකට කර නිදහස් දෑසින් ලොව දෙස බැලීමෙහිලා පෙළඹවීමට තරම් ඔහුගේ කවි ප්‍රබුද්ධ ආමන්ත්‍රණයකි.


හයිකු කවියක ආකෘතියෙන් ලාංකීය කාව්‍ය සාහිත්‍ය පෝෂණය කරන්නට සමත් වූ මෑත කාලීන ජනප්‍රිය තරුණ කවියෙකු වන රුවන් බන්දුජීවගේ කවි කිහිපයක් ද අරගල බිමේ ඒ මේ අත ඇවිද යනු ඇසුණි.


තවත් එක් පඹයෙක් හදන්නට
ගිහින් එක්කහු වෙනව වෙනුවට
උපන් කමතට පොහොර වෙන එක
සැපකි සතුටකි පිදුරු ගසකට


ඔහුගේ ‘මීළඟ මීවිත’ කෘතියෙන් උපුටා ගැනුණු එම කවිය ලක්ෂ ගණනක් මිනිසුන් අරගල බිම් කරා කැඳවා තිබිණි. පඹයින් පසුපස සිට නොගන්නා කොඳු බිඳ නොගත් ජාතියක් ලෙස උපන් බිමට ණය නොවීමට එක් වූ ජනතාව අත විරෝධතා පුවරු අතරේ මේ කවි ද තිබෙනු දක්නට ලැබුණි.


නිදි සුව බින්ද මැඩියා
අන්දරේගෙන් මැරුම් කෑ පසු
මහ රජ සුවෙන් සැතපෙයි
ඒ වුණත් අන්දරේ
රෑට හීනෙන් බය වෙයි
තියුණු හීයක් ඇමිණූ
දුන්නක් අතින් ගත් මැඩියෙක්
‘බක බක‘ ගා හිනැහෙයි..


රාජ නියෝගයන්ට අනුව මැඩියන් මරා දැමූ අන්දරේලා මේ මොහොතේ පසුතැවෙන අයුරු බන්දුජීවගේ ‘අන්දරේ නැවතෙයි තිගැස්සී’ කවි පෙළින් වර්තමානය තුළ චිත්‍රණය කරයි. මෙය ද අරගලය මැද වෙඩි උණ්ඩවලින් ජීවිතය සිදුරුවූවන්ගේ සිද්ධි අළලා සමාජ මාධ්‍ය තුළ මෙන් ම අරගල බිමේ ද ඇසුණු කවියකි. රජ අණ තකා, මහජන දිවි නොතැකූ අන්දරේලාට මඳක් නැවතී සිතීමට යමක් කවියා ඒ තුළ ගැබ් කර ඇතැයි හැඟේ.


අරගලය ඉදිරියේ කවි අසිපත ලෙළවීමට එස්. මහින්ද පරපුරේ කිවි හිමි නමක් ද අපට මුණ ගැසුණි.ඒ ලියන්ගහවෙල පඤ්ඤාසේකර හෙවත් ‘සේකර හාමුදුරුවෝ‘ ය. රජ ගෙදර තාප්පය මත රත් පැහැ අකුරින් එහිමියන්ගේ කවියක් රැඳුණේ එහිමියන්ගේ ම අතින් වීම සුවිශේෂත්වයකි.


කොකා ගස්සපු එකා තාමත්
ඉඹින’වැති උගෙ ඇඟිල්ල
හීනෙනුත් රෑ දකිනවා ඇති
උරෙ’ක තරු පටි ඇඳිල්ල
කනට ලෝදිය වගේ වෙන්නැති
මැරුණු කොල්ලගෙ යැදිල්ල
දිනෙක රජුටත් හැරෙනවාමයි
ඉතිං අද තැබු වෙඩිල්ල
කපා ඇති බැව් දැන දැනත් උන්
පරපුරක ඉගිලෙන තටූ
තරු හිඟාකන කාකි වහලුනි
රස ද එතරම් මස් කටු


පොලිස් වෙඩිපහර හමුවේ අහිමිව ගිය අරගලකරුවන්ගේ ජීවිත වෙනුවෙන් නිළදරුවන්ගේ සැබෑ හෘදය සාක්ෂිය එලෙස අවදි කරවීමට එහිමියන් උත්සාහ දරා ඇත.


දියවන්නා ඔයේ ලගිනා හිවල් කැල
දඟලනු පෙනේ රැකගන්නට උන්ගෙ බල
ඔලුගෙඩි මාරු කළ පමණින් නොමැත ඵල
මගෙ රට කෑව තොපි සේරම ගෙදර පල
ලන්දේ නරින් ලෙස කෑවද මගේ රට
ඇන්දේ උන්ය විලි වැහුමට ශ්වේත පට
බින්දේ බලය අපිමය පැන රාජ ගෙට
නන්දේ හැකිද බේරෙන්නට ගසා බට


නොබියව නොපැකිලී කවි අවිය දිගු කරමින් රාජ මහාමාත්‍යාදීන්ට පහර දෙන එහිමියන් රට තවත් විනාශ නොකර ඉවත් ව යන ලෙස පාලකයන්ට බල කර සිටින්නේ මහා ජන ගඟක හඬ සිය පෑන් තුඩ අග රඳවමිනි.


තරකර ගත්තෙ රටටත් කෙලවා මඩිය
දැන් නම් පුටුවෙ හිටියා හොඳටම වැඩිය
ඨද කිව් තීරණේ බුරුලක් නැත දැඩිය
ලැගගෙන කරන්නේ තව මොන රිම්පිඩිය
කැව්වා නේද උඹ මුළු රටටම පුඩිය
මර්දනයටත් දැන් තෝරන්නේ වෙඩිය
බලපං ඒත් නිව් ජෙනරේෂන් එඩිය
අයියගෙ මන්දිරෙත් දැම්මා සුදු කොඩිය


මෑත ඉතිහාසයේ අතිශයින් ජනාදරයට පත්, උපහාසය පෙරදැරි කරගනිමින් කාව්‍යකරණයේ නියැලුණු ප්‍රියන්ත කොඩිප්පිලි කවියා අරගලය තුළ තවක් ප්‍රබල කවි හඬකි. රජ මැදුරුවල සුදු කොඩි දමන නිර්භය ජනතාවට උපහාර වනු පිණිස ඔහු සිය පන්හිඳ මෙහෙයවීය.


එනවා මර්දනය යළි තව වටේකින්
රට වියවුලක පවුලක හුටපටේකින්
ආවත් කියාගෙන මම වෙමි රටේ කිං
විළි වහගන්නවද නන්දේ බටේකින්
ගණනය කරන්නට බෑ මිනිසුන් තොගය
මේ හැම කියන්නේ උන් එළවන වගය
⁣අරගලේ බිමේ ජය දැන් දැන් අත ළඟය
හිටගමි මේ මමත් ඔබ අසලින් සගය
ප:ලි:
ජන ගඟ දුටුව නන්දෙට යන්නේ බොගය


සාමකාමීව ගොඩනැගුණු අරගලය මර්දනය කරනුවස් රජ මැදුරුවලින් දිගු වූයේ ගිනි බට ය. විසි වූයේ කඳුළු ගෑස් ය. ඇටවූයේ බැරියර් සහ යකඩ බට වැටවල් ය. එනමුදු රොද බැඳ ගලන මිනිස් හිස් දහස් ගණනක් හමුවේ ඒවා පයට යටවන දූවිල්ලකි. ඒ බව සිය කවිය තුළින් ජනගත කිරීමට කොඩිප්පිලි කවියා උත්සුක වී ඇත.


නව පරපුරේ සම්මානනීය කිවියර මහින්ද ප්‍රසාද් මස්ඉඹුල පසුගිය අප්‍රේල් 18 වන දින ගාලු මුවදොර පිටියේ දී සිය කවි සිත අවදි කළේ මෙලෙසිනි.


ෂැන්ග්‍රිලා ඔන්නොහොම
ඉස්සිලා බැලුවහම
ඇත්ත තත්ත්වය නුඹට පෙනෙයි
නුඹේ පාමුළ ගෙතුණු මේ මිනිස් පබළු වැල
ඇත්තටම අපිට හරි අගෙයි
යෝධයෙක් වගෙ හිටපු බණ්ඩාරනායකත්
බෝ පුංචි වෙච්ච බව හැබැයි
ඒ අයත් ඒ කාලෙ හොඳටෝ ම කරල නෑ
කළා නම් අද මෙහෙම නෙවෙයි
නිදිවරව් සකියනි කෑ ගාව් සකියනි
සත්‍ය කටුකයි සත්‍ය එයයි
සීරිච්ච උගුරු ගැන පෑරිච්ච අකුරු ගැන
කවියො හෙට ලෝකෙට කියයි


දශක හතකට වැඩි කාලයක් රට සූරා කෑ පාලනයට එරෙහිව කෑ ගසන්නට, අභියෝග කරන්නට එක්වන ලෙසට මස්ඉඹුල ඇරියුම් කරන්නේ සීරුණු පෑරුණු අකුරු, උගුරු ගැන කවියන් විසින් ලෝකයට කියාවි යන දිරිය ද ලබා දෙමිනි. ඔහුගේ ම තවත් ප්‍රකාශයක් ලෙස ‘අරගලය කියන්නේ ආදරයට තව නමක්‘ යන අදහස අරගල භූමියේ සැමගේ හදවත් තුළ එක ලෙස තැන්පත් ව ඇති එකක් බව පැහැදිලි වෙයි.


රුහුණ සරසවියේ ආර්ථික විද්‍යාව අංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය ආචාර්ය නන්දසිරි කීඹියහෙටිටි අරගලයට රැගෙන ආ කවි රැසකි. වරින් වර අමන අදමිටු පාලකයන් වෙත සිය කවියෙන් දමා ගැසූ ඔහු අද කරළියට කවි සංදේශයක් ම රැගෙනවිත් තිබේ. ‘කපුටු සංදේශය‘ යන මැයින් කවි 122කින් යුත් ඔහුගේ පද්‍යාවලිය ඉකුත් මැයි 17 වන දින මාර්ගගතව දොරට වැඩීය.


හකුපාඩේ සුදු බුදුරැස් තියාගෙන
බොකු බඩවැල්වල දඩමස් උයා කන
ලොකු හැන්දෙන් මිතුරන්ටත් බෙදා දෙන
දකුණත්සව් බැහැදැකපන් උදෑසන


හක්කේ බුදු රැස් බබළන, බොක්ක තුළ දඩමස් ඇඹරෙන ශ්වේතාම්බර හැඳි පාලකයන්ගේ හැසිරීම උත්ප්‍රාසයට නගන්නට කවියා දෙවරක් සිතා නැත. සංදේශය පුරාවට ම ඇත්තේ වරදකාරී ළයෙහි ඇමිණෙන උල් හැඩැති අකුරු ය.


පුල් ම සයිස් අධි බලතල තියාගෙන
ගැල්වනයිස් බට බංකර ගසාගෙන
වොල්කනයිස් කර ලොකු හිල් වසාගෙන
ප්ලේජරයිස් රජු දැකගන් උදෑසන
අරගල යට ගියත් උඩ මතු වෙනවාමයි
අර ගල යට වුණත් උන් හැංගෙනවාමයි
අර ගල යට මිනී අළු ඇටකටු බෝමයි
අරගල නිසා අර ගල පෙරළෙනවාමයි


සාහිත්‍ය ලෝකයේ එක්තරා යුගයක සන්ධිස්ථානයක් නියෝජනය කරන රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ කවියාගේද කවියක් අරගලය තුළ ලියැවී තිබෙනු දක්නට ලැබුණි. ජාති ආගම් පාට පක්ෂ පංති භේද නොසොයා එකට බැඳුණු හදවත් යෝධ බළඇණියකට වඩා බලවත් බව ඔහු කියයි.
සුන්දර ම මහ පොළොව තිබුණේ


එදා රෑ ඒ ගාලු මුවදොර
සිය දහස් පා ගැටුණු තැන්වල
සිය දහස් අත් බැඳුණු තැන්වල
ජාති ආගම් කිමැයි නොසොයා
එකට එක් වී බැඳුණු හදවත්
යෝධ බල වීරියෙන් පිරි හිත්
බළ ඇණියකට වඩා බලවත්..


බණ්ඩාර ඇහැළියගොඩ කවියා විසින්ද ‘ජය කණුව අත ළඟයි’ මැයෙන් රචිත කවි පෙළක් අරගල කවි අතර විය.


හැටනම ලක්ෂයකගෙන් අරගෙන ඡන්දේ
සම්මත කර විස්ස රජ සළු පිළි ඇන්දේ
අවුරුදු දෙකහමාරක් මොනවද දුන් දේ
ජනයා පෝලිමේ මහ උන් මර නින්දේ


තනතුරෙහි ලොබ බැඳ මව් බිම මුඩු බිමක් බවට පත් කොට, පවුල් මඩි තර කරගත් මැති ඇමැතිවරුන් එකෙකු නෑර දඬුවම් ලැබිය යුතු බව ඔහු කවිපෙළ අවසානයේ දෙවියන්ට ද කියයි.
කොළඹ සෞන්දර්ය විශ්වවිද්‍යාල සංගීත ආචාර්යවරුන්ගේ ‘විරෝධයේ ගී’ නම් වූ අපූර්ව විරිදු පෙළකින් පවතින රජය කෙරෙහි සිය අප්‍රසාදය පළ කළ අයුරු මෙසේය.


එපා එපා අතාරින්න
සටන ඕන පෙරට යන්න
උන්ට ඕන අපි මරන්න
අපිට ඕන උන් යවන්න
කරා කරා හොඳට කරා
හිඟා කකා අපිව මරා
එපා එපා අතාරින්න
අපිට ඕන මුන් යවන්න..


අජිත් කුමාරසිරි ගායකයාගේ ගීත ද ගාලු මුවදොර පිටියේ ගැයෙනු ඇසිණි. එම ගීත තුළ ද වූයේ අරගලයට පණ දෙන ප්‍රබල වූ හැඟීම් සමුදායක් ජනගත කිරීමේ අභිප්‍රාය බවට නිසැක ය.
ගාලු මුවදොර කෙරෙන තරුණ අරගලයට ශක්තිය සපයනු පිණිස ගෝඨාගම මාතර ශාඛාවට ඒකරාශි වූ දකුණේ කවි කිවිඳියෝ පිරිසක් මහ කවි අරගලයක් දියත් කළහ. ඉකුත් අප්‍රේල් 23 වැනිදා සවස මාතර සනත් ජයසූරිය ක්‍රීඩාංගණයේදී පැවැති ඊට ජ්‍යෙෂ්ඨ ප්‍රවීණ, තරුණ කවි කිවිඳියන් රැසක් එක් ව සිටි බව වාර්තා වේ.


මාතර කවි අරගලයේ දී පියංකාරගේ බන්දුල ජයවීර කවියා ඔහුගේ ‘කවන්ධයක කන්දරය‘ කෙටි කවිය ඉදිරිපත් කළේය.


”කුමට දැයකට කිරුළක්?
නැතුව රජෙකුට ඔළුවක්.!”
එහි දී මිරාන් දමීන්ද්‍ර පෙරේරා සහ දිනූ රාජගුරු කිවිඳිය, රඹුක්කන ඛේදවාචකය ගැන ලියූ කවියක් ගායනා කළෝ ය.
අතපය හකුළුවා බෙනයක ලැග නොසිට
ඉගිළෙන්නට සිතා උදයෙම ආ නැඟිට
රැළකින් එකෙක් තහවුරු විය මළ බවට
උණ්ඩය වැදී තිබුණේ හිස්වුණු බඩට
සියොතුනි දැන් ඉතින් මළ කඳ වළලමුද
වියළුණු පරඬලා යට සඟවා ගමුද
හිස අත්ගසා ගෙන පස් කා වැලපෙමුද
අතිනත අල්ලගෙන ඉස්සරහට යමුද
පොළොවත් බිඳුණාය අහසත් ඉරුණාය
තරුවක් කැඩුණාය මලකුත් මැඩුණාය
ඔරුවක් ගිලුණාය වරුවක් හැඬුණාය
එකෙකුට තැබුණාය රටකට වැදුණාය
දෑතම රුධිරයෙන් නැහැවුණු මහලුන්ය
සාටකයෙන් වැසුණු ගොරතර ගහලුන්ය
කපටිය, හොරුය, ලැජ්ජා නැති හිවලුන්ය
තාමත් ආවඩන මිනිසුන් වහලුන්ය


අවියෙන් අරගලය කරනු වෙනුවට නව පරපුර කවියෙන් අරගල කිරීමට පෙළඹීම ජයග්‍රහණයේ පෙරමග සුබ ලකුණු පෙන්වා දෙන්නකි. ගඟක වුව ද පැවැත්මක් රඳන්නේ අවැසි තැන නිසළ වීමේ දී ය. නියම තැන සසළ විමේ දී ය. හැරී යා යුතු තැන හැරීමේ දී ය. කෙසේ ගමන් ගත්ත ද ගමනාන්තය දක්වා අඩියක් හෝ පසුපසට ගැනිම අරගලයකවත් ගඟකවත් සැටි නොවේ. කෙතරම් සාමකාමී වුව ද මර්දනයට ලක් වීමේ ඉඩකඩ ඇත. පාලක පන්තිය ඒ සඳහා නොයෙක් උපක්‍රම යොදනු ඇත. එහෙත් අරගලය කිසි දා මිය නොයයි. ඒ මන්ද යන්න මියන්මාර කවියක මෙසේ සටහන් ව ඇත.


ඔවුහු අපේ හිසට වෙඩි තැබූහ.
නමුත්,
අරගලය පණ ගැහුණේ අපේ හදවතිනි.


එබැවින් අතිශය තීරණාත්මක යුගය අතිශය තීරණාත්මක අරගලයක් කලාවෙන් ඔප දැමූ කලාකාමී හදවත් ඉතිහාසයේ නොමැකෙන ලෙස ලියැවෙනවාට සැක නැත.■