අභියාචනාධිකරණය විසින් නීතිවිරෝධී ආ ණ්ඩු වට අතුරු තහනම් නියෝගයක් නිකුත් කිරී මෙන් පසුව දෙසැම්බර් 03 වැනිදා ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේ න සමග සාකච්ඡාවේදී සිදුවුණේ කුමක්ද?
අපි ජනාධිපතිතුමාට කීවා කළ යුත්තේ කුමක්ද කියලා. අභියාචනාධිකරණය විසින් වැදගත් තීන්දුවක් ලබාදුන්නා. මීට කලින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් විසුරුවාහැරීම තාවකාලිකව තහනම් කරලා නියෝගයක් දීලායි තියෙන්නේ. ඒ නිසා ව්‍යවස්ථාදායකය වගේම අධිකරණය විසිනුත් මේ කුමන්ත්‍රණය ප්රතික්ෂේප කරලා තියෙන බව පැහැදිලියි. ඒ නිසා අපි කතා කරන මේ මොහොත වෙනකොට ආණ්ඩුවක් නැහැ. ආණ්ඩුවේ පුද්ගලයෙකුට ඉන්නෙ ජනාධිපතිවරයා විතරයි. ඒත් මට පේන්නේ නැහැ ජනාධිපතිතුමාට මේක තේරුම් ගිහින් තියෙන බවක්. එතුමා කියෙනවා ජර්මනියේත්, ඉතාලියේත් මේ වගේ වෙලා තියෙනවාලු. එහෙත් ඒ රටවල තියෙන ව්‍යුහය අනුව අමාත්‍ය මණ්ඩලයක් සිටීම අත්‍යවශ්‍ය නැහැ. යුරෝපීය රටවල පුංචි ඇමති මණ්ඩලයක් තියෙන්නේත් ඒ නිසා. ඒ රටවල ඇමති මණ්ඩලයෙන් ප්‍රතිපත්ති හදනවා පමණයි. එදිනෙදා වැඩකටයුතු පවත්වාගෙන යන්නට ඇමති මණ්ඩලයක් ඕනෑ නැහැ. ඒත් ලංකාවේ ඇමතිවරයා නැතිව අමාත්‍යාංශයක් දුවන්නේ නැහැ. ව්‍යුහය හැදිලා තියෙන්නේ එහෙම. මම සෞඛ්‍ය ඇමති විදියට අමාත්‍යාංශයේ උඩ තට්ටුවේ ඉඳලා යට තට්ටුවට බැලු‍වේ නැත්නම් අමාත්‍යාංශය දුවන්නේ නැහැ. ඒ නිසා තමයි මම නිතර ලොකු ඇමති මණ්ඩලයක් ලංකාවට අවශ්‍ය වෙනවා කියලා කියන්නේ. මේ වෙද්දී අමාත්‍යාංශ ඇනහිටලා රට හිරවෙලා තියෙනවා. මේ තත්වය ජනාධිපතිවරයාට පෙනෙන්නේ නැහැ. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිතුමාට එදා ජනාධිපතිවරු කරපු දේවල් මේ ව්‍යවස්ථාවෙන් කරන්න බැහැ. ඔහු ලැජ්ජාවට පිළිනොගත්තත් බලතල නැති බව දන්නවා. ඔහු හිතනවා ඇති ජේ.ආර්. ජයවර්ධනගේ ව්‍යවස්ථාව තවම තියෙනවා කියලා. අද තටු කපලා තියෙන්නේ. පාර්ලිමේන්තුවට බලය දීලා තියෙන්නේ. ඔහු පාර්ලිමේන්තුවටත් අධිකරණයටත් ස්වාධීන කොමිෂන්වලටත් යටත්. මම අහන්නේ එයා අගමැතිව වෙනස් කරන්නේ කොහොමද ඕ.අයි.සී. කෙනෙක්වත් මාරු කරලා යවන්න බැරි නම්.
එසේ නම් ඉදිරියට කරන්නේ මොකක්ද?
දැනට නියමිතව තියෙන්නේ දෙසැම්බර් 05 වැනිදා ඉලෙක්ට්‍රොනික ක්‍රමයට විශ්වාසභංග යෝජනාව නැවත සම්මත කරගැනීම. කොහොම වුණත් ජනාධිපතිතුමා රනිල් වික්‍රමසිංහට අගමැතිධුරය ලබාදෙන්න කැමති නැති බව කියනවා. ඒත් එතුමාට එහෙම කරන්න බැහැ. මෙතෙක් කල් තිබුණු ව්‍යවස්ථාවේ අග්‍රාමාත්‍යවරයා තේරුවේ ජනාධිපතිවරයා විසින්. 19 වැනි සංශෝධනයෙන් පසුව අග්‍රාමාත්‍යවරයාව තෝරන්නේ පාර්ලිමේන්තුව විසින්. අභියාචනාධිකරණය විසින් දුන්න අතුරු තහනම් නියෝගයේ තියෙනවා රජයේ බලය තියෙන්නේ අග්‍රාමාත්‍යවරයා ප්‍රමුඛ කැබිනට් මණ්ඩලයට බව. මම ඒක ජනාධිපතිතුමාටත් ඇහෙන්න කියෙව්වා. එතුමාට ඕනෑ කෙනෙක්ව පත් කරන්න බලයක් නැති බව මම පෙන්නුවා. එතකොට එතුමා කීවා බැරිම නම් ඉල්ලා අස්වෙන බව. මම කිව්වා එහෙම අවශ්‍ය නැහැ කියලා. අපි කියන්නේ නැහැ ඉල්ලා අස්වෙන්න කියලා. ඉල්ලා අස්වෙනවා නම් ඒක එතුමාගේ ප්‍රශ්නයක්. එතුමා ඉල්ලා අස්වුණොත් මේක ජනාධිපතිවරයාත්, අගමැතිවරයාත්, ඇමතිවරුනුත් නැති රටක් බවට පත්වෙනවා. ඉන්පසුව කථානායකවරයාට තාවකාලිකව ජනාධිපතිධුරයේ වැඩකටයුතු ආවරණය කරන්න සිදුවේවි.
ජනාධිපතිවරයාට ඇහුම්කන් දීලා, රනිල් වික්‍රමසිංහ වෙනුවට වෙනත් පුද්ගලයෙකු අගමැතිවරයා ලෙස යෝජනා කරන්න බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවාද?
මම ජනාධිපතිතුමාට කිව්වා මෙතැන තියෙන්නෙ ප්‍රශ්න දෙකක්. ව්‍යවස්ථා අර්බුදය අවසාන කිරීම තමයි පළවැනි ප්‍රශ්නය. අගමැති ධුරයට රනිල් වික්‍රමසිංහ සුදුසුද නැද්ද කියන කාරණයත්, නව අගමැති අපේක්ෂකයෙක් අවශ්‍යද කියන ප්‍රශ්නයත් දෙවැනි ප්‍රශ්නයක්. පළවැනි දේ තමයි ව්‍යවස්ථා අර්බුදය නිවැරදි කිරීම. අර්බුදයට කලින් තිබුණු තැනට යන්න ඕනෑ. අපව නීත්‍යනුකූලව තනතුරුවලින් ඉවත් කළේ නැහැ. ඉතින් ඒ කැබිනට් මණ්ඩලයට නැවත ක්‍රියාත්මක වෙන්න දෙන්න ඕනෑ. ඉවත්වුණ ශ්‍රීලනිප ඇමතිවරුන් නැවත එනවා නම් ඔවුන්ට ඇමතිධුර ලබාදීම හෝ නොදීම ගැන බලන්න පුළුවන්. නැත්නම් එජාපෙ අයව පත් කරලා, හිටපු තත්වය යළි ඇති කරන්න ඕනෑ. මම කියන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහ කියලා පුද්ගලයෙක් ගැන නෙවෙයි. අර්බුදය ඇතිවෙද්දී හිටපු අගමැතිවරයාට තනතුර දිය යුතුයි. ඒත් ජනාධිපතිතුමා තවමත් මේ ප්‍රශ්න මිශ්‍ර කරගෙන ඉන්නවා.
කෙසේ වෙතත් අර්බුදය අවසානයක් කරා යමින් තිබෙනවා නේද?
අවසාන වෙන්නේ පක්ෂයක් විදියට අපටත්, රටේ ජනතාවටත් වාසිදායක විදියට. ඔවුන් බලයේ ඉන්නවා නම් ඒ ඉන්න හැම දවසක් ගානෙම අවාසිය ඔවුන්ටමයි. මහින්ද රාජපක්ෂ ගැන දන්න අය දන්නවා කූඩැල්ලෙක් වගේ මේකෙ එල්ලිලා ඉන්නෙ තමන්ගේ සහ පවුලේ අයගේ නඩුවලින් ගැලවෙන්නට බව. මහින්ද කවුද කියන එක ලංකාවට නිරාවරණය වුණා. එජාපෙටත් තිබුණා නොයෙකුත් චෝදනා. අභ්‍යන්තර විරසක තිබුණා. දැන් ඒවා බොහොමයක් තුරන් වෙලා. අඩුපාඩු තිබුණත් අපි සාපේක්ෂව හොඳ බව ජනතාව හඳුනාගත්තා.
ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ප්‍රමුඛ අධිකරණය විසින්, තම ආයතනය ශ්‍රේෂ්ඨ බව ඔප්පු කරලා තියෙනවා නේද?
අද මහින්ද රාජපක්ෂලා බලයේ ඉන්නට හැකි සියලු‍ම දේවල් කරනවා. ඒත් අධිකරණයේ මැදිහත්වීම නිසා ඔවුන් කරපු ව්‍යවස්ථා විරෝධී වැඩපිළිවෙළ ලෝකයටම නිරාවරණය වෙලා තියෙනවා. අපි සතුටුවෙනවා අධිකරණය ස්වාධීන වීම ගැන. එදා තිබුණු තත්ත්වය එක්ක විනිශ්චයකාරවරුන් බිය වෙන්න ඉඩ තිබුණා. සම්පූර්ණ අමාත්‍ය මණ්ඩලයක් ප්‍රමුඛ ආණ්ඩුවක්ම තහනම් කිරීම ලංකාවේ අධිකරණ ඉතිහාසයේ දැවැන්තම තීන්දුවක්. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට ගරු කරන පුරවැසියන් එවැනි තීන්දුවක් ලැබීම ගැන සතුටු වෙනවා. ඔවුන්ට වැඩක් නැහැ දේශපාලන ප්‍රශ්න මොනවාද කියන එක. ඔවුන් ව්‍යවස්ථාව රකිනවා.
එක්සත් ජාතික පෙරමුණ මේ මොහොතේ කරන්නේ මොනවාද?
අපි දේශපාලනිකව ඉතාම පුළුල් සංවිධානයක් හදනවා. වෙනම පාටකින්, ලකුණකින් හා නමකින් තමයි මැතිවරණයට එන්නේ. සියලු‍දෙනාටම දොරවල් විවෘත කරනවා. මේ වෙද්දීත් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයෙ විශාල කොටසක් අපට එකතුවෙන බව සහතික වෙලා තියෙනවා. දැන් අපි ඔවුන්ටත් දොරවල් විවෘත කරලා තියෙනවා. කොහොම වුණත් බොහෝ අයට කොළපාට හා යූඇන්පී ලකුණ වටා එක්වෙන්න බැරිකමක් තියෙනවා. ඒ නිසා අපි සියලුදෙනාට එක්විය හැකි සන්ධානයක් හදන්නේ. ඒ වෙනුවෙන් අපි හදනවා නායකත්ව මණ්ඩලයක්. ඒකේ සභාපතිත්වය එජාපයට ලැබෙන්න ඉඩ තියෙනවා. මොකද බහුතරයක් ඔවුන්ට ඉන්න නිසා. ඒත් තීන්දු ගනිද්දී සියලු‍ම නායකයන්ගේ අදහස් විමසනවා.
ඔබත් තවම එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සාමාජිකයෙ ක් නො වෙන නිසා, ශ්‍රීලනිපයෙන් එන කණ්ඩායමට ඔබ නායකත් වය දෙන වාද?
මමත් තවම එජාප සාමාජිකයෙක් නෙවෙයි. කෙසේ වෙතත් ශ්‍රීලනිපයෙන් එන කණ්ඩායමට අපි කියලා තියෙන්නේ ඔවුන්ගේ නායකයෙක් යටතේ එන්න කියලායි. ස්වාධීන කණ්ඩායමක් විදියට. එතකොට ඔවුන්ටත් සාධාරණ නියෝජනයක් ලැබෙනවා.
මේ වෙද්දී පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයක් අවශ්‍ය බව ඇතැම් අය කියන නිසා, පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක බලයෙන් මැතිවරණයකට යෑමට බලාපොරොත්තු වෙනවාද?
ඒක කරන්න පුළුවන්. ඒත් ඒක තීන්දු කරන්නේ මේ කුමන්ත්‍රණය අවසාන කිරිමෙන් පස්සේ. ජනතාව බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ඉක්මන් මැතිවරණයක්ද, නැතිනම් ආර්ථික අර්බුදයෙන් රට ගොඩ අරගෙන සහන දීමෙන් පස්සේ එන මැතිවරණයක්ද කියලා අපට සාකච්ඡා කළ හැකියි.
දෙමළ ජාතික සන්ධානය එක්සත් ජාතික පෙරමුණට පාර්ලි මේන්තුවේ බහුතරය පවත්වාගෙන යෑම සඳහා සහයෙ ා්ගය දෙන්නේ කුමන පදනමෙන්ද?
එයාලා අපි එක්ක එකඟ වෙන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කියන කරුණේදීයි. ඔවුන්ටත් අවශ්‍ය වෙලා තියෙන්නේ ව්‍යවස්ථාව ආරක්ෂා කිරීම. ඔවුන් අප සමඟ මිත්‍රයන් වශයෙන් ක්‍රියා කරනවා. ඔවුන් කීවේ බලවේගයක් විදියට මේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී ක්‍රියාවලියට එරෙහිව දැඩිව හා එක්සත්ව කටයුතු කරන බව. මේක හොඳ තත්ත්වයක්. දකුණේත් උතුරේත් දේශපාලන පක්ෂ එකට කතාබහ කිරීම හොඳ තත්ත්වයක්. ඒක නව දේශපාලනයක්. මගේ බලාපොරොත්තුව තමයි අනාගතයේදී ඔවුන්ගේ මූලික දේශපාලන ප්‍රශ්න විසඳීමත්, ඉන් පස්සේ ඔවුන් හා අපි එකට ඉඳගෙන කරන පාලනයක් ඇති වීමත් ඉතාම යහපත් කාරණයක් බව.
දෙමළ ජාතික සන්ධානය ඉතා අන්තවාදී පක්ෂයක්යැයි එක් කලෙක දකුණේ ජනතාව අතර විශ්වාසයක් තිබුණා. එහෙත් ගෙවුණු වසර තුනේදී ඔවුන් ජාතික දේශපාලනයේ වැදගත් හා ගෞරවනීය කාර්යභාරයක් ඉටු කිරීමෙන් දකුණේ ජනතා වගේත් විශ්වාසය දිනාගත් බව පෙනෙනවා. එහෙත් එක්සත් ජාතික පෙරමුණ දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ විශ්වාසය කඩ කළහොත්, ඔවුන්ට උතුරේ ජනතාවට මුහුණදෙන්න බැරි තත්ත්වයක් උදාවේවි නේද?
ඔව්. එහෙම වුණොත් ඒක සම්පූර්ණයෙන් වැරදි පූර්වාදර්ශයක් වේවි. ඉතින් අපි පුළුවන් තරම් උත්සාහ කරන්න ඕනෑ ඔවුන් එකට තබාගෙන කටයුතු කරන්න. ඔවුන් සමග බලය බෙදාගෙන, එක රටක් විදියට කටයුතු කරන්න ඕනෑ බව මම හිතනවා. ඔවුන් සතුව හොඳ බුද්ධිමතුන් ඉන්නවා. ඒ බුද්ධියත් රටේ සංවර්ධනයට පාවිච්චි කරනවා.
මේ අවස්ථාවේ ව්‍යාජ මධ්‍යස්ථභාවයක් නොපෙන්වමින් ඉදිරියට පැමිණ කතාකළ සිවිල් සංවිධාන, ජ.වි.පෙ, මුස්ලිම් පක්ෂ ඇතුළු සියලු‍ම කණ්ඩායම්වල විශ්වාසය රැකීම එක්සත් ජාතික පෙරමුණේ වගකීමක් නේද?
ඒ නිසයි අපි පොදු සන්ධානයක් හදන්නේ. අපි ඉටු කළ යුතු වගකීම් බොහොමයක් තියෙනවා. රටේ යහපත සඳහා සියලු අය එකතු කරලා හදන ආණ්ඩුවක් පිළිබඳවයි. අපි ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ. පැවති ආණ්ඩුවේ අඩුපාඩු මකාගෙන යහපාලනයක් වෙනුවෙන් ගෙනා ඉතා හොඳ ප්‍රතිපත්ති ඉදිරියට ගෙනයෑමයි බලාපොරොත්තුව.
ව්‍යවස්ථා සම්පාදන ක්‍රියාවලිය ඉදිරියට යනවාද?
ඉදිරියේදී විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කළ, සංහිඳියාවක් ගොඩනැඟෙන ආකාරයට බලය බෙදූ ඒකීය රටක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා පසුබිම තියෙන ව්‍යවස්ථාවක් එන්න ඕනෑ. මගේ බලාපොරොත්තුව නම් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන්න ඕනෑ බව. නාමික ජනාධිපතිවරයෙක් සිටියාට කමක් නැහැ. ඒත් එයාව පත් කරන්නට මේ තරම් විශාල මුදලක් වියදම් කරලා මැතිවරණ පවත්වන්න ඕනෑ නැහැ. ඉන්දියාවේ වගේ පාර්ලිමේන්තුව හරහා පත් කරන්න පුළුවන්. ජනාධිපතිවරු පත්කරලා විඳපු දුක ඇති. එදා ජේ.ආර්. සිට මහින්ද දක්වා පාවිච්චි කළේ තිබුණ බලතල. මේ ජනාධිපතිවරයා එතැනින් එහාට ගිහින්. නැති බලතලත් පාවිච්චි කරලා. දැන් එදා කොල්වින් ආර්. ද සිල්වා කිව්වා වගේ මානසික රෝගි යෙක් මේ තනතුරට ආවොත් කුමක් වේවිද කියලා. එහෙම කෙනෙක් නැතිවත් මෙහෙම වෙනවා නම්. මේක අවසන් කරන්න ඕනෑ. එදා රතන හිමි ඇතුළු පිරිසක්නේ අකැමති වුණේ. නැත්නම් මේක කරන්න තිබුණා. මම කියන්නේ මොන අර්බුද ආවත් මේ තනතුර ඉවත් කරන්න ඕනෑ. මේ තරම් අති බලගතු තනතුරු ඕනෑ නැහැ රටක් හදන්න. මානව දයාවක් තියෙන නායකයන් පමණයි අවශ්‍ය.
එහෙත් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙන අපේ ක්ෂක යා කවුදැයි සාකච්ඡාවකුත් යනවා නේද?
ජනාධිපති ක්‍රමය තිබුණොත් ජනාධිපතිවරණයට තරග කරන එක ගැන හිතා බලන්න පුළුවන්. ව්‍යවස්ථා අර්බුදයෙන් පස්සේ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා පිළිබඳ සංවාදයට අපි එනවා. මම නම් කැමතියි ලබන අවුරුද්දේ වුණත් ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරනවා නම්. කොහොම වුණත් අපි තරග කළොත් පරදින්න තරග කරන්නේ නැහැ. ජනතාව දිනාගත හැකි පුද්ගලයාව තමයි ඉදිරිපත් කරන්නෙ.
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාට එරෙහිව දෙ ා්ෂාභි යෙ ා්ග යක් ගැනත් කතාවෙනවා නේද?
මේ විදියට දඩබ්බර වුණොත් ඉවර වෙන්නෙ දෝෂාභියෝගයකින්. අවසානයේදී දෝෂාභියෝගයක් ගේන්න වෙනවා. රිෂාද් බදියුදීන් ඇමතිතුමා පැහැදිලිවම පෙන්නුවා ව්‍යවස්ථාව කැඩීම සම්බන්ධයෙන් හිරේ දාන්න පුළුවන් කියලා. එතකොට ජනාධිපතිතුමා ඇහුවා මාව හිරේ දාන්න තර්ජනය කරනවාද කියලා. එතකොට රිෂාද් ඇමතිතුමා කිව්වා, තමන් කියන්නේ තමන්ගේ නීතිඥවරු පෙන්වපු දෙයක් කියලා.
දෝෂාභියෝගයක් ආවොත් මහින්ද පිළත් සහයෝගය දෙන්න ඉඩ තියෙනවා නේද?
සමහරවෙලාවට ඒකත් සිද්ධවෙයි.
ව්‍යවස්ථාවේ ඇති වගන්ති වෙනුවට, රට ගලවාගන්නට මැතිවරණයක් දෙන්න කියලා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙන් ඉල්ලමි න්, රාජපක්ෂ පිළ විසින් රට ඇතුළේ දැවැන්ත ව්‍යපාරයක් ගෙනයනවා..
මුලින්ම ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේදීත් මහින්ද රාජපක්ෂ පාර්ශ්වයෙන් පෙන්වන්න උත්සාහ කළා තහනම් නියෝගයක් දුන්නොත් රට විශාල අර්බුදයකට යාවි කියලා. එතකොට විනිශ්චයකාරවරු කිව්වා දේශපාලන කාරණා මෙතැන කතාකරන්න එපා කියලා. මෙතැන බලන්නේ නීතිමය කාරණයක් බව ඔවුන් කීවා. ඔවුන්ට මැතිවරණයක් පැවැත්වීම වැඩක් නැහැ. ඇත්තටම මැතිවරණයක් පැවැත්වීමේ අවශ්‍යතාවක් උද්ගත වෙලා නැහැනේ. ජනාධිපතිවරයා කළ දේ ව්‍යවස්ථානුකූලද නැද්ද කියන ප්‍රශ්නය තියෙන්නේ. ඒක මැතිවරණයක් පිළිබඳ කාරණයක් නෙවෙයි.
මේ අර්බුදයේදී මාධ්‍ය කටයුතු කළ ආකාරය ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද?
ඉතාම කැතයි. මේ රටේ නියම නිදහස් මාධ්‍යයක් වෙනුවෙන් වරප්‍රසාද දුන්නාට වැඩක් නැහැ. එහෙම නිදහස් මාධ්‍යයක් හැදෙන්නේ නැහැ. හරි නම් මාධ්‍ය විසින්මයි නිදහස ඉල්ලලා ගන්න ඕනෑ. ඒත් මාධ්‍ය පෙනී සිටින්නේ වහල් ක්‍රමයක් වෙනුවෙන්. තමුන්නාන්සේලාගේ පුවත්පත වගේ මාධ්‍යයක් දෙකක් හැරුණුකොට කිසිම මාධ්‍යයක් නිදහස් විදියට කටයුතු කළේ නැහැ. මාධ්‍යවේදීන්ට ආණ්ඩුවලින් නිදහස තිබුණාට කළු ව්‍යාපාරිකයන්ගෙන් නිදහස් වෙලා නැහැ. මාධ්‍යයට ඉතා කුරිරු අන්දමින් ජන මනස වෙනස් කරන්න පුළු0වන්. ඒක කරන්න දෙන්න බැහැ. මාධ්‍යවලට රටක් ගෙනියන්න දෙන්න බැහැ. මාධ්‍ය තිබිය යුත්තේ රටක යහපතට. ඒත් මාධ්‍ය අද වැඩ කරන්නේ මාධ්‍ය ආයතනයේ මුදලාලිගේ වුවමනාවට. අපට අවශ්‍ය නැහැ මාධ්‍ය මුදලාලිලාට නිදහස දෙන්න. අපට ඕනෑ මාධ්‍යවේදීන්ට නිදහස දෙන්න.■
