No menu items!
30.2 C
Sri Lanka
12 May,2025
Home Blog Page 438

පාර්ලිමේන්තුවට බෝම්බ බියක් මැවූ හැටි

0

මෙහි එන ඡුායාරූපයෙහි පළවෙන්නේ අපේ‍්‍රල් 21 ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයෙන් දින පහකට පසුව අපේ‍්‍රල් 26 වැනිදා, මව්බිම පුවත්පතේ ප‍්‍රධාන පුවතයි. බලංගොඩ ප‍්‍රාදේශීය මාධ්‍යවේදීන්ගෙන් ලද තොරතුරු මත චාමර අමරසූරිය නම් මව්බිම කර්තෘ මණ්ඩල මාධ්‍යවේදියා මේ පුවත පළකර තිබුණි.

ලොකු අකුරින් එහි තිබුණේ ‘පාර්ලිමේන්තුවට පහරදෙන්න සැලසුමක්’ කියාය. උපසිරස්තල කිහිපයක ‘බලංගොඩින් හමුවූ ලොරියේ, මැතිසබයට ඇතුළුවීමේ අවසරපත් 6ක්, පිවිසුම් මාර්ගයේ සැලසුමක්, රහසිගත තට්ටුවක්, සැකකරු වැඩ කරලා තියෙන්නේ කොල්ලූපිටියේ, ජංගම ¥රකථන 3ක්, සිම්කාඞ් 13ක්, බැංකු කාඞ් තොගයකුත් තිබිලා’ යැයි සඳහන් වී තිබුණි.

හිරු, අද දෙරණ, දිවයින ඇතුළු අනෙක් ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍ය ආයතන සියල්ලම මේ පුවත මෙලෙසම වාර්තා කර තිබුණු අතර, පාර්ලිමේන්තුවට බෝම්බ ප‍්‍රහාරයක් එල්ලවිය හැකි බව රෝහිත අබේගුණවර්ධන ඇතුළු දේශපාලනඥයන් කිහිපදෙනෙකුම ප‍්‍රකාශ සිදුකළේ ඒ ප‍්‍රවෘත්තිය අනුවය.
බලංගොඩ, කිරිමැටිතැන්න ප‍්‍රදේශයේ නිවසක් පරීක්ෂා කිරීමේදී පාර්ලිමේන්තු සංකීර්ණයට පිවිසෙන මාර්ගයේ දළ සැලැස්මක්, පාර්ලිමේන්තු අවසර පත‍්‍ර 06ක්, ටී56 උණ්ඩ දෙකක්, සිම් කාඞ් 13ක්, ජංගම ¥රකථන 03ක්, ටැබ් පරිගණකයක්, ක්‍රෙඩිට් කාඞ් කිහිපයක් සහ කැබ් රථයක් සමඟ 27 හැවිරිදි මුස්ලිම් තරුණයෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති බව මාධ්‍ය සියල්ලම පාහේ පොදුවේ වාර්තා කර තිබුණු පුවතයි.


පාර්ලිමේන්තුවට ඇතුළුවෙන අවසරපත් හයක් හා පාර්ලිමේන්තුවේ සිතියමක් අත්අඩංගුවට ගත් තරුණයා සතුව තිබී ඇත. එය පාර්ලිමේන්තුවට බෝම්බ ප‍්‍රහාරයක් එල්ලකිරීමේ සැලසුමක් ඇතැයි සැක කරන්නට එකම හේතුව වී තිබේ. පාර්ලිමේන්තුවේ සිතියමක්යැයි කීවද එහි පාර්ලිමේන්තුවේ සියලූ ගොඩනැඟිලි ගැන විස්තර තිබී නැත. ඒ සිතියමෙහි තිබුණේ පාර්ලිමේන්තුවේ ඉහළින් නැරඹීමේදී පෙනීයන අන්දමේ දළ සිතියමක් පමණි. ඒ සිතියම ඔහු සතුව තිබුණේද හේතුවක් නැතිව නොවේ. මේ වෙද්දී බී/309/19 නඩු අංකය යටතේ අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර ඇත.


ඔහු පාර්ලිමේන්තුවට පිවිසීමේ මාර්ගය පිළිසකර කිරීමේ උපකොන්ත‍්‍රාත්තුවක් බාරගත් සමාගමක සේවකයෙකි. එම සමාගමේ නම පුබුදු කන්ස්ට‍්‍රක්ෂන්ය. එහි හිමිකරුගේ නම අලියාර් අලි ඛාන්ය. ඔහු ඉදිරිපත් වී පොලීසියට කටඋත්තරයක් ලබාදෙමින් තහවුරු කර ඇත්තේ අත්අඩංගුවට ගත් තරුණයා තමන්ගේ ආයතනයෙහි සේවය කර ඇති බවය.


පුබුදු කන්ස්ට‍්‍රක්ෂන් සමාගමට උපකොන්ත‍්‍රාත්තුව බාර දී තිබුණේ මගනැගුම රෝඞ් කන්ස්ට‍්‍රක්ෂන් ඉක්විමන්ට් ප‍්‍රයිවෙට් ලිමිටඞ් ආයතනය විසින්ය. මේ ආයතය පෞද්ගලික සමාගමක් ලෙස ලියාපදිංචි කර තිබුණද ආයතනයක් නොවේ. මහාමාර්ග අමාත්‍යාංශය යටතේ තියෙන රජයේ සමාගමකි. එම සමාගමට භාර වී තිබුණු පාර්ලිමේන්තු පිවිසුම් මගෙහි වළගොඩැලි වසා පිළිසකර කිරිමේ කටයුත්තෙහි උපකොන්ත‍්‍රාත්තුවක් පුබුදු කන්ස්ට‍්‍රක්ෂන් සමාගමට භාර වී තිබේ. අත්අඩංගුවට පත්ව තිබෙන්නේ ඒ උපකොන්ත‍්‍රාත්තුව බාරගත් සමාගමේ සේවකයෙකි.


ඔහු සතුව තිබී අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණු නැගෙනහිර පළාතේ ලියාපදිංචි කළ මහේන්ද්‍රා බොලෙරෝ වර්ගයෙහි ට‍්‍රක් රියක් ගැන ප‍්‍රවෘත්තිවල සඳහන් විය. එහි පසුපස අමතර තට්ටුවක් සවිකර ඇති බවත්, ඒ නිසා ට‍්‍රක් රියෙහි ඔරිජිනල් තට්ටුවත් සවිකළ තට්ටුවත් අතර රහස් කුටියක් ට‍්‍රක් රියේ පසුපස තිබුණු බවත් ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනීමට අදාල පුවත්වල තිබුණු බිය වඩවන කාරණයකි. මේ රහස් කුටියෙහි බෝම්බ ප‍්‍රවාහනය කරනු ඇති බවට ඒ කරුණෙන් ඉඟිකර තිබුණි. එහෙත් මෙම අමතර තට්ටුව සවිකර තිබුණේ එම ට‍්‍රක් රියෙහි තිබුණු තට්ටුව දිරාපත්වීම නිසාය. ඒ අමතර තට්ටුව නිසා රහස් කුටියක් නිර්මාණය වෙන්නේ නැත. තට්ටු දෙක අතර එතරම් පරතරයක් නැත. මෙම ට‍්‍රක් රිය නැගෙනහිර පළාතේ පදිංචි ආයතනයේ සේවකයෙකුගේ නාමය යටතේ ලියාපදිංචි කළ එකක් බව සැබෑය. එහෙත් එය නීති විරෝධීව ළඟ තබාගත් එකක් නොවේ.


ඊට අමතරව ඔහු සතුව තිබී අත්අඩංගුවට ගත් භාණ්ඩ අතර සිම්පත් 13ක්, ජංගම ¥රකථන 3ක් ඇත. ඒ සියල්ලම ඔහු ළඟ තිබෙන්නට හේතුවක් ඇත. ඔහු මීට පෙර බලංගොඩ නව බස් නැවතුම්පළේ ඉහළ මහලේ ‘ෆෝන් 4 යූ’ යන නමින් ජංගම ¥රකථන අලෙවිසැලක් පවත්වාගෙන ගොස් ඇත. මේ වෙද්දී ඔහු එම අලෙවිසැල පවත්වාගෙන නොගියද ඔහුගේ නිවසෙහි ඒ වෙළඳසැලෙහි බිල්පොත්ද තිබී ඇත.


මේ තරුණයා සතුව තිබුණු එකම නීතිවිරෝධී භාණ්ඩ වී ඇත්තේ ජීව උණ්ඩ දෙකය. ඔහු බලංගොඩ විද්‍යාලෝක නවෝදා විද්‍යාලයේ කැඩෙට් කණ්ඩායමෙහි සිටි සාමාජිකයෙකි. 2010-11 පමණ කාලයේදී ඔහු කැඩෙට් කණ්ඩායමේදී ලද සහතික පත‍්‍ර පවා ඔහු සතුව තිබී ඇත. ඔහු ප‍්‍රකාශ කරන අන්දමට ඒ ජීව උණ්ඩ දෙක ඔහු ලබාගෙන ඇත්තේ කැඬේට් කඳවුරකින්ය. එය ළඟ තබාගැනීම පුපුරන ද්‍රව්‍ය ආඥා පනත යටතේ නීතිවිරෝධී ක‍්‍රියාවක් බව සැබෑය. පාසල් යන කාලයේ කැඩෙට් කණ්ඩායම්වල සිටි අය මෙන්ම යුද හමුදා සෙබළුන් කී දෙනෙකුගේ නිවෙස්වල සිහිවටන ලෙස ජීව උණ්ඩ තබාගෙන සිටීදැයි අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. එහෙත් ඔහු අත්අඩංගුවේ ඉන්නේ පුපුරන ද්‍රව්‍ය ආඥාපනත කඩකිරීම මත නොවේ. ත‍්‍රස්ත ක‍්‍රියාවකට සැලසුම් කළේයැයි චෝදනාව මත මහජන ආරක්ෂක පනත යටතේ හා හදිසි නීති තත්වය යටතේය.


මෙම සිදුවීම පිළිබඳව පරීක්ෂණ කරන පොලිස් නිලධාරීන් පවසන අන්දමට මෙය බැලූ බැල්මටම පාර්ලිමේන්තුවට බෝම්බ ප‍්‍රහාරයක් එල්ලකිරීම ගැන සිදුවීමක් නොවේ. මේ තරුණයාගේ නිවස පරීක්ෂා කර ඇත්තේ අත්අඩංගුවට පත් ත‍්‍රස්ත කල්ලි සාමාජිකයෙකුගේ කටඋත්තරයක් මත නොවේ. අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් පසු මේ තරුණයා ත‍්‍රස්ත කල්ලි සමඟ සම්බන්ධතා පැවැත්වූ බව කරුණු හෙළිවීද නැත. ඔහුගේ නිවස පරීක්ෂා කරන්නට හේතුව වී තිබුණේ නැගෙනහිර පළාතේ ලියාපදිංචි කළ ට‍්‍රක් රථයක් තිබුණු බවට ලැබුණු ඔත්තුවක් පමණි.


ත‍්‍රස්ත ක‍්‍රියා ගැන පදනම් සහගත කරුණු නැතත් ඔවුන්ට මෙලෙස ත‍්‍රස්ත චෝදනා මත ඔහු අත්අඩංගුවේ තබාගැනීමට සිදුවී තිබෙන බව පොලිස් නිලධාරීහු කියති. ඒ තරුණයා ඇප මත නිදහස් කළොත් ත‍්‍රස්තවාදී සැකකරුවෙකු අනිසි බලපෑම් මත නිදහස් කළේයැයි පොලීසියට චෝදනා එල්ලවේයැයි බියෙනි. පොලිස් නිලධාරීන්ගේම භාෂාවෙන් පැවසුවහොත් මීඩියාවලට හා හාමුදුරුවරුන්ට බියෙනි. මේ තරුණයා නිදහස් කළොත් පහුවදාම ‘පාර්ලිමේන්තු බෝම්බ ප‍්‍රහාරයේ සැකකරු නිදහස්’ යන සිරස්තලයෙන් ප‍්‍රවෘත්ති පළවෙනු ඇති බවත් ප‍්‍රදේශවාසීන් බලංගොඩ පොලීසිය වටලනු ඇති බවත් ඔවුහු පවසති. එමෙන්ම දැනටමත් මාධ්‍යවලින් මේ තරුණයාගේ නම්ගම් පවා හෙළිකර තිබෙන නිසා ඔහු නිදහස් කළොත් තරුණයාගේ ජීවිතයටද හානි වනු ඇතැයි ඒ නිලධාරීහු කියති.


පුංචි කාලයේ දරුවන්ට චිත‍්‍ර ඇඳීම හුරු කරවන්නට ගුරුවරු තිත් සහිත චිත‍්‍ර ලබාදෙති. ඒ තිත් එකිනෙක යා කොට චිත‍්‍රයක් නිර්මාණය කරගැනීමත්, ඒ චිත‍්‍රය පාට කරගැනීමත් දරුවන්ට පැවරෙයි. චිත‍්‍රයේ ඉන්නේ හාවෙකු නම් චිත‍්‍රයට ඉහළින් හාවා යැයි මාතෘකාව සඳහන් කර ඇත. මාතෘකාවේ හාවා යැයි තිබුණද, මුලින් හාවෙක් නැත. ඇත්තේ තිත් පමණි. යා කළ පසු හාවා නිර්මාණය වෙයි. මේ දිනවල මාධ්‍ය කරන්නේ පුරවැසියන්ට යා කොට පාට කරගැනීම සඳහා තිත්වලින් යුත් චිත‍්‍ර මැවීමයි. චිත‍්‍රවලට ඉහළින් නම් සඳහන් කර ඇත. ඒත් ඒ තිත් යා කොට පාට කිරීමේ අභ්‍යාසය පාඨකයන්ට පවරයි. ඉහතින් කී ලොරි රථ, සිම්කාඞ්, අවසරපත‍්‍ර, උණ්ඩ ආදි තිත් ගොඩක් තැබූ මව්බිමේ චාමර අමරසූරිය ‘පාර්ලිමේන්තුවට පහර දෙන්න සැලසුමක්’ නම් චිත‍්‍රය පාටකිරීමේ කටයුත්ත පාඨකයන්ට පවරා තිබුණි.

ඉහත කී ‘සැකකටයුතු’ දේවල් අතර බැංකු කාඞ්පත්, ටැබ් පරිගණක ආදිය ඔහු සතුව තිබුණේ ඇයිදැයි අමුතුවෙන් පැහැදිලි කළ යුතුයැයි අපි නොසිතමු. කොල්ලූපිටියේ හෝටලයක සේවය කිරීමත් මේ සැකයෙන් පිරි කතාවේ තවත් තිත් කිහිපයක් මිස, ඒවා තනිව ගත්තොත් සැකයක් ඇති නොකරන කාරණාය.


කෙසේ වෙතත් මේ තරුණයා මුස්ලිම් වීම නිසාම මාසයකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ ඉන්නේ අත්අඩංගුවේය. ඔහුගේ ජීවිතය මේ සිදුවීමෙන් පසුව සම්පූර්ණයෙන් උඩු යටිකුරු වනු ඇත. ඒ ගැන මාධ්‍ය ආයතනවලට වගකීමක් නැත. ඛේදවාචකය එයයි. x

‘දිවයින’ බොරුවෙන් ඇරඹුණු වෛද්‍ය සාෆිගේ කතාව

පිරිසක් පවසන්නේ කුරුණෑගල රෝහලේ වෛද්‍යවරයෙකු වඳ සැත්කම් 4000ක් කර ඇතැයි මේ වෙද්දී සාක්ෂි සහිතව ඔප්පු වී ඇති බවය. කතා දෙකක් නැත. මේ වෙද්දී සාමාන්‍ය සිංහල සමාජයේ විශාල පිරිසක් ඉදිරිපත් කර ඇති සාක්ෂිවලින් සෑහීමට පත්වෙමින් මුස්ලිම් ජාතිකයන් සිංහල ජාතිය වඳ කරන්නට පැය විසිහතරේ සැලසුම් කරන්නේය යන සැකය තහවුරු කරගෙන ඇත. අපේ මේ උත්සාහය සාක්ෂි සහිතව ඔප්පු වී ඇතැයි කියන මේ කතාවේ තියෙනවායැයි කියන සාක්ෂි එකිනෙක ලිහාගැනීමය.

දිවයින පුවත


මැයි 23 වැනිදා දිවයින පුවත්පතෙහි හේමන්ත රන්දුණු ලියා තිබුණු ප‍්‍රධාන පුවතේ ‘තවුහිද් ජමාත් දොස්තර සිංහල මවුවරුන් හාරදහසක් වඳකරලා’ යැයි සඳහන් කර තිබුණි. එම වෛද්‍යවරයා පිළිබඳ සාක්ෂි සහිතව තොරතුරු හෙළිදරව් වී තිබෙන බවත්, වෛද්‍යවරයා අල්ලන්නට පොලීසියෙන් පුළුල් පරීක්ෂණ සිදුකරන බවත් සඳහන් කර තිබුණි. සූක්ෂ්ම ලෙස පැලෝපීය නාලය ගැටගසා වඳකිරීම් කර ඇතැයි එම පුවතෙහි තිබුණි.


මෙම පුවත්පත පිටවූ දිනයේම උදේ වරුවේ පොලිස් මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශක රුවන් ගුණසේකරගෙන් කළ විමසීමකදී ඔහු කියා තිබුණේ මෙම පුවත බැලූ බැල්මටම ව්‍යාජ එකක් බවය. කාන්තාවන් වඳභාවයට පත්කළ වෛද්‍යවරයෙකු පිළිබඳව කිසිදු පරීක්ෂණයක් නොකරන බව ඔහු කියා තිබුණි. එහෙත් ඉන්පසුව ඔහු වෙනත් මාධ්‍ය වෙත කියා තිබුණේ කාන්තාවන් වඳභාවයට පත්කළ වෛද්‍යවරයෙකු ගැන කිසිදු පරීක්ෂණයක් නැතත්, වෙනත් වෛද්‍යවරයෙකු පිළිබඳව පොලීසිය පරීක්ෂණයක් කරමින් පවතින බවය. එය වෙනත් පරීක්ෂණයක් බවය. ඒ ප‍්‍රකාශයෙන් පසුව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට දිවයින පුවත පිළිබඳ විශේෂ විමර්ශනයක් බාරදී තිබුණි. ඒ මේ පුවතෙන් කියන ආකාරයේ සිදුවීමක් ඇතිදැයි සොයා බැලීමටය. මුලින්ම අප එක් කාරණයක් පැහැදිලිව තේරුම් ගත යුතුය. දිවයින පුවත අසත්‍ය එකකි. එහි එක් වෛද්‍යවරයෙකු කළායැයි කියන සිසේරියන් සැත්කම් සංඛ්‍යාවත් වඳ සැත්කම් සංඛ්‍යාවත් නිශ්චිතව බෙදා වෙන්කොට ප‍්‍රවෘත්තියෙහි දත්ත ඉදිරිපත් කර තිබුණි. දිවයින පුවත්පත ප‍්‍රකාශ කළ නිශ්චිත කරුණු සැබෑවක් නම් මව්වරුන් 4000කගේ දත්ත යම් පරීක්ෂණ අංශයක් සතුව තිබිය යුතුය. එසේ නැතිනම් වෛද්‍යවරයා හෝ මේ පිළිබඳ තොරතුරු හොඳින් දන්නා අයෙකු මේ ගැන පොලිසියට විධිමත් කටඋත්තරයක් ලබාදී තිබිය යුතුය. දිවයින පුවත ලියද්දී ඒ දෙකම තිබී නැත. ඒ වෙනුවට කවුරුන් හෝ කටවචනයෙන් කී දෙයක් ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවෘත්තියක් බවට පත් කර ඇත. මේ මොහොත වෙද්දී තහවුරු වී ඇත්තේ ඒ පුවතෙහි තිබෙන කරුණු බොහොමයක් අසත්‍ය ඒවා බවය.

සියාබ්දීන් සාෆි


එහෙත් දිවයිනේ පුවත පිළිගන්නා අය මේ කරුණු ඉදිරිපත් කිරීමෙන් නැවැත්විය නොහැක. කුරුණෑගලදී අත්අඩංගුවට ගත් වෛද්‍ය සියාබ්දීන් සාෆි අත්අඩංගුවට ගත්තේ මන්දැයි ඔවුහු විමසන්නෝය. ඇත්තෙන්ම ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණේ වඳසැත්කම් කතාවකට නොවේ. වෙනත් කාරණයකටය.


වෛද්‍ය සියාබ්දීන් සාෆි කුරුණෑගල වැව රවුමේ රියෝ ගොඩනැගිල්ලට ඉදිරිපිටින් පිහිටි කෝටි 13 ක වටිනාකමකින් යුත් ඉඩමක් මිලදී ගෙන තිබිණි. එම ඉඩම මිලදී ගැනීමට තවත් ව්‍යාපාරිකයෙකු බලාපොරොත්තුව සිට ඇත. කුරුණෑගල දිස්ත‍්‍රික්කය සිංහල බෞද්ධ ජාතිකවාදයේ ප‍්‍රමුඛ කඳවුරක් බව ප‍්‍රසිද්ධ කාරණයකි. කුරුණෑගල නගරයේ සිංහල ව්‍යාපාර සංගමය නම් සංවිධානයක් ශක්තිමත්ව ඇත. ඉහත කී ඉඩම මිලදී ගැනීමට උත්සාහ කර තිබුණේ කුරුණෑගල සිංහල ව්‍යාපාර සංගමයේ සාමාජිකයෙකි. ඉඩම අලෙවි කළ පුද්ගලයාද සිංහල ජාතිකයෙකි. සිංහල ව්‍යාපාර සංගමය නම් කණ්ඩායමේ එක් ප‍්‍රධාන අරමුණක් වී තිබුණේ මුුස්ලිම් ජාතික ව්‍යාපාරිකයන්ට ඉඩම් හා ව්‍යාපාර ස්ථාන අලෙවි නොකිරීමය. මුස්ලිම් අයට ඉඩම් නොදීම මේ වෙද්දී රටේ බොහෝ අය ප‍්‍රසිද්ධියේ ආඩම්බරයෙන් කරන අන්ත ගෝත‍්‍රිකවාදී ක‍්‍රියාවක් බවත් පිළිකුලෙන් ලියා තැබිය යුතුය. මෙම සංගමයේ බොහෝ අය කුරුණෑගල මලියදේව විද්‍යාලයේ ආදි ශිෂ්‍යයෝය. ප‍්‍රදේශයේ ඉහළම පොලිස් නිලධාරියෙක්ද මලියදේව විද්‍යාලයේ ප‍්‍රකට ආදි ශිෂ්‍යයෙකි.


ඉඩම සිංහල ජාතිකයෙකුට නොදී මුස්ලිම් ජාතිකයෙකුට ලබාදීම නිසා එයට එරෙහිව යමක් කිරීමේ අරමුණෙන් ඉහත කී පොලිස් නිලධාරියාගේ සහාය ව්‍යාපාරිකයන් පිරිසක් ඉල්ලා ඇති අතර, එහි ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස මුස්ලිම් වෛද්‍යවරයා අයථා වත්කම් උපයා ඇති බවට චෝදනා කරමින් විමර්ශනයක් ආරම්භ කර ඇත. පොලිස් මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශකවරයා පසුව කී විමර්ශනය එයයි. ඒ විමර්ශනය යටතේ වෛද්‍ය සාෆි වහා අත්අඩංගුවට ගැනීමේ සැලසුමක් තිබී නැති බව පොලිස් ආරංචි මාර්ගවලින් වාර්තා වෙයි.


වෛද්‍ය සාෆි අයථා ලෙස වත්කම් උපයා නැතැයි අපට කිව නොහැකිය. ඔහු කෝටි ගණනක දේපළක් මිලදී ගත්තේ කෙසේදැයි අපි නොදන්නෙමු. ඔහුට අයත්ව කුරුණෑගල දිස්ත‍්‍රික්කයේ වෛද්‍ය රසායනාගාර තුනත් තිබෙන අතර, ඔහු අනෙක් සියලූ වෛද්‍යවරුන් මෙන් කුරුණෑගල දිස්ත‍්‍රික්කයේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය සේවයේද යෙදෙන්නෙකි. එහෙත් මෙලෙස කෝටි ගණනක දේපල තිබෙන වෙනත් වෛද්‍යවරුන්ද ඕනෑ තරම් අප දන්නා බව පමණක් කිව හැකිය. ඕනෑ නම් රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයේ ඉදිරිපෙළ වෛද්‍යවරුන්ගේ දේපළ ගැන සොයා බැලිය හැකිය.


අපට කියන්නට ඇති වැදගත්ම කාරණය නම් මේ වෛද්‍යවරයා අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණේ වඳ සැත්කම් 4000ක් පිළිබඳ සැකය නිසා නොවන බවය. වඳ සැත්කම් 4000ක කතාව ආවේ අප ඉහත කී පොලිස් නිලධාරියා දිවයින මාධ්‍යවේදියාට ¥රකථනයෙන් කී කතාවක් නිසා බවය. මාධ්‍යවේදියා සමඟ ඉහත කී පොලිස් නිලධාරියා මේ කතාව කියන්නට ඇත්තේ පරීක්ෂණවලින් ලැබුණු තොරතුරු නිසා නොවන බව දැනට පැහැදිලි වී තිබේ. ඒවා ගැන සොයාබලන්නේ නැතිව කෙනෙකු යමක් කී විගස පුවත් පළකිරීම දිවයිනේ මාධ්‍ය භාවිතාවය. ඒ ගැන වෙනම කතාකළ යුතුය.


කෙසේ වෙතත් අත්අඩංගුවට ගත් වෛද්‍ය සාෆි සීඅයිඞීයට බාරදී තිබුණි. ඒ සීඅයිඞීයෙන් දිවයින පුවත ගැනද පරීක්ෂණයක් කරන නිසාය. එහෙත් වෛද්‍යවරයා අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණේ අයථා වත්කම් පිළිබඳ චෝදනා මතය. අයථා වත්කම් පිළිබඳ විමර්ශනය කිරීම පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවට අයත් වගකීමක් නොවන අතර එය අල්ලස් හෝ ¥ෂණ විමර්ශන කොමිසමේ වගකීමකි.

සැත්කම් ප‍්‍රමාණය


කුරුණෑගල රෝහලේ අධ්‍යක්ෂ සරත් වීරබණ්ඩාර මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවක් පවත්වමින් තමා සිසේරියන් සැත්කම් 8000ක් කර ඇතැයි වෛද්‍ය සාෆි තමන්ට පැවසූ බව කියා තිබුණි. එමෙන්ම වෛද්‍ය සාෆි පිළිබඳව එක් පැමිණිල්ලක් ලැබී සතියක් ගතවී ඇතැයි කියා තිබුණි. ඔහු පැවසූ කරුණු අනුව වසර ගණනාවක් තිස්සේ සේවයේ සිටි වෛද්‍ය සාෆි ගැන ඊට පෙර පැමිණිලි ලැබී නැත.
ඊට අමතරව 2018 පෙබරවාරියේ පැවති පළාත් පාලන මැතිවරණයට පෙර වෛද්‍ය සාෆි පුවත්පතකට සාකච්ඡුාවක් ලබාදෙමින් තමන් සිසේරියන් සැත්කම් 8000ක් සිදුකර ඇති බව කියා තිබුණි. එමෙන්ම පැය දෙකක් තුළ සැත්කම් අටක් කළ බවද එම වෛද්‍යවරයා මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවේදී කියා තිබේ. ඒ ප‍්‍රකාශ දෙකම මැතිවරණයේදී හැකි තරම් ඡුන්ද ගන්නට අපේක්ෂා කරන අපේක්ෂකයෙකුගේ ප‍්‍රකාශ බව සිහි තබාගත යුතුය.


මේ කතාවලට සාපේක්ෂව කුරුණෑගල ශික්ෂණ රෝහලේ වාර්ෂිකව කරන සිසේරියන් සැත්කම් ප‍්‍රමාණය සැසඳිය යුතුය. එහි මෑත වර්ෂවල සිසේරියන් සැත්කම් පිළිබඳ දත්ත නැත. එහෙත් 2013 ට පෙර වාර්ෂික දත්ත ඇත. ඒවා අනුව වසරකට සිසේරියන් සැත්කම් පන්දහසකට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක් කුරුණෑගල ශික්ෂණ රෝහලේදී සිදු කරන්නේය.


කුරුණෑගල ශික්ෂණ රෝහලේ නිල වෙබ් අඩවියෙහි 2013 දක්වා දත්ත වාර්තා ඇත. එහි වාර්ෂික සිසේරියන් සැත්කම් ප‍්‍රමාණයද ඇත. ඒ අනුව සිසේරියන් සැත්කම් 4953ක් 2012 වර්ෂයේදී කර ඇත. 2013 වර්ෂයේදී සිසේරියන් සැත්කම් 5135ක් කර ඇත. එහෙත් ඒ සැත්කම් කර ඇත්තේ අංශ තුනකින්ය. 2012 දී පළවැනි අංශයේ සැත්කම් 2435 කි. දෙවැනි අංශයේ සැත්කම් 1478කි. තෙවැනි අංශයේ සැත්කම් 1040කි. 2013 දීි පළවැනි අංශයේ සැත්කම් 2423 කි. දෙවැනි අංශයේ 1397 කි. තෙවැනි අංශයේ 1315 කි.


මේ සැත්කම් සියල්ල කරන්නේ එක් වෛද්‍යවරයෙක් නොවේ. කුරුණෑගල රෝහල වෛද්‍යවරුන් 250කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් සිටින ශික්ෂණ රෝහලකි. මාතෘන් පිළිබඳ අංශයේ සිටින්නේ වෛද්‍ය සාබ්දීන් පමණක් නොවන අතර සාමාන්‍යයෙන් මෙවැනි අංශයක වෛද්‍යවරයෙකු සැත්කම් කරන්නේ සතියට දින දෙකකි. එපමණක් නොව මේ තිබෙන්නේ සිංහල බෞද්ධ මව්වරුන් පිළිබඳ දත්තද නොවේ. මේ දත්ත අනුව, එක් අංශයක වාර්ෂික සැත්කම් ප‍්‍රමාණයෙන් අඩක් වෛද්‍ය සාෆි කළායැයි විශ්වාස කළත් වෛද්‍යවරයාට සැත්කම් අටදහසක් කරන්නට වසර ගණනාවක් ගතවනු ඇත. ඒ සම්පූර්ණ කාලය තිස්සේ එකුදු මවකටවත් වෛද්‍ය පරීක්ෂාවකින් තමන්ගේ පැලෝපීය නාලය අවහිර කර ඇති බව දැනගන්නට නොහැකි වුණේ මන්දැයි වෙනම විමසිය යුතුය.

කාර්ය මණ්ඩලය


අනෙක් ප‍්‍රශ්නය වසර ගණනාවක් තිස්සේ මෙසේ හොරෙන් වඳ සැත්කකම් කළායැයි කියන මුස්ලිම් වෛද්‍යවරයාට නිදැල්ලේ කටයුතු කරන්නට ඉඩ දී රෝහලේ කාර්ය මණ්ඩලය නිහඬව සිටීමය. අධ්‍යක්ෂවරයාද නිහඬව සිටීමය. ඇත්තෙන්ම රෝහල් අධ්‍යක්ෂවරයා ඇතුළු කාර්ය මණ්ඩලය මේ චෝදනාවෙහි චුදිතයන්ය. මුස්ලිම් වීම නිසාම එක් අයෙකු විතරක් මෙහි චුදිතයා කිරීම පුදුම සහගතය.


ඇත්තෙන්ම කුරුණෑගල ශික්ෂණ රෝහලේ කාර්ය මණ්ඩලය මේ චෝදනාව තමන්ට එල්ලවූ චෝදනාවක් ලෙස සැලකිය යුතුය. එහෙත් මේ වෙද්දී රෝහල් කාර්ය මණ්ඩලය මේ වෛද්‍යවරයාට පමණක් එරෙහිව අවි අමෝරාගෙන සිටියි. එහෙත් වෛද්‍ය සාෆි කළේ තුවාලවලට බෙහෙත් දැමීම නොවේ. සිසේරියන් සැත්කම්ය. මේ කියන විදියට ශල්‍යාගාරයට ඇතුළුවෙද්දී නිර්වින්දන කාර්යය, සැත්කම් කටයුත්ත, හෙද කාර්යය ආදි සියල්ලම කළ සහාය නිලධාරීන් මවගේ පැලෝපීය නාලය අවහිර කරන තෙක් එක්කෝ දෑස් වසාගෙන සිටියා විය යුතුය. නැත්නම් ඔවුන් වෛද්‍ය සාෆිට සහාය පළකළා විය යුතුය. ඒ අනුව මේ චෝදනාව ගැන පරීක්ෂණ කරනවා නම් කළ යුත්තේ කණ්ඩායමක් අත්අඩංගුවට ගනිමින්ය.

මව්වරුන්


වැදගත්ම කාරණය මෙයයි. මේ වෛද්‍යවරයා අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් පසුව පොලිස් මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශක රුවන් ගුණසේකර වෛද්‍ය සාෆි ලවා සිසේරියන් සැත්කමක් කොට, දරු උපත් නැතැයි සැකයක් තිබෙන මව්වරුන්ට ඉදිරිපත් වන ලෙස කියා තිබුණි. ඒ අනුව තමන් වඳභාවයට පත්කර ඇතැයි සැකයක් තිබෙන මව්වරුන් දෙසීයකට වැඩි ප‍්‍රමාණයක් සටහන ලියැවෙන මොහොත වෙද්දී පොලීසියට ඉදිරිපත් වී ඇත. දැන් වෛද්‍ය සාෆි වඳ සැත්කම් කර ඇතැයි පිළිගන්නා අයට තිබෙන අංක එකේ සාධකය එයයි. ඒත් ඇත්තටම මව්වරුන් පෝලිමේ පැමිණ දරුවන් නැති බව කීමම චෝදනාවක් ඔප්පු කිරීමට සාක්ෂියක් කරගත හැකිද?

දිවයින පුවත්පත මුලින් කීවේ සැත්කම් 4000ක් කළ බවට සාක්ෂි ඇති බවයි. එහෙත් තවම එකදු මවක්වත් වඳභාවයට පත්කළ බව ඔප්පු වී නැත. ඒ වෙනුවට තමන්ව වඳභාවයට පත්කර ඇතැයි සැක බව කියන මව්වරුන් පමණක් ඉදිරිපත් වී ඇත. මෙවැනි ප‍්‍රවෘත්තියක් පළවීමෙන් පසුව මේ වෛද්‍යවරයාගෙන් සැත්කම් කරගත් ඕනෑ මවක ඉදිරිපත් වනු ඇති බවට සැකයක් නැත.


ඒ අතර සිසේරියන් සැත්කමෙන් පසුව අත්කකුල්වල වේදනා, හිසේ කැක්කුම් ඇතිවූ අය විශාල ප‍්‍රමාණයක් සිටින බව එම මව්වරුන් මාධ්‍යවලට කළ ප‍්‍රකාශවලට ඇහුම්කන් දීමෙන් දැනගත හැකිය. ඇතැම් මව්වරුන්ගේ සිසේරියන් සැත්කමෙන් වසරක්වත් ගෙවී ගොස් නැත. තවත් මවක් ඉතා පැහැදිළිව කියා තිබුණේ තමන් ලක්ෂ ගණනක් දෙවැනි දරුවෙකු ලබන්නට වියදම් කළ බවයි. ඉහළම විශේෂඥයන්ව හමුවූ බවයි. තමන්ගේ සිරුරෙහි කිසිදු වරදක් නැතැයි ඒ විශේෂඥයන් කී බවයි. ඒ මවගේ කතාවේදී පැහැදිළි වෙන්නේ ඇයගේ පැලෝපීය නාලය අවහිර කර නැති බවය.


තවත් අපූරු කාරණාවක් කිව යුතුය. වෛද්‍ය සාෆිගෙන් සැත්කම් සිදු කරවාගෙන දෙවැනි දරුවන් නොලද මව්වරුන් සැකය නිසා ඉහත කී ලෙස ඉදිරිපත් වෙයි. එහෙත් දෙවැනි දරුවන් ලද මවුවරුන්ට ඉදිරිපත් වෙන ලෙස ඉල්ලීමක් කර නැත. ඔවුන් ඉදිරිපත් වෙන්නේද නැත. අපි එවැනි මව්වරුන්ව සොයන්නට උත්සාහ කළෙමු. අපට කුරුණෑගල ප‍්‍රදේශයේ ප‍්‍රකට ගුරුවරියක් හමුවිය. ඇය මෙසේ කීවාය.


‘මගේ දරුවෝ තුන්දෙනාවම සීසර් කලේ ඩොක්ටර් සාෆි. 2004 දී මගේ පලවෙනි බබා හම්බවෙන්න හිටියේ සාමාන්‍ය විදියට . නමුත් ඇඞ්ම්ට්වෙලා මාව ලේබර් ?ම් ඒකට දාලා පරීක්ෂා කරනකොට එතැනින් කිව්වා. දරුවාට ඇතුලේදී මලපහ වෙලා නිසා සීසර් කරන්න ඕනෑ බව. මාව සීසර් කරන්න අරගෙන ගියා. වෛද්‍ය සාෆි තමයි සීසර් කරන්න හිටියේ. මාව ලේබර් ?ම් ඒකට ගන්න කොටත් වෙන අම්මා කෙනෙක්ගේ සීසර් ඒකක් කරමින් තමයි හිටියේ. නමුත් ඒ් සීසර් ඒක අතරතුර මාවත් සාෆි සීසර් කලා. මගේ බබාව ඒළියට ගන්නකොටම බබාගේ මළපහ පිටදිගේ ගිහින් බෙල්ල දක්වා ඇවිත් තිබුණේ. සාෆි වෛද්‍යවරයා තමයි මගේ දරුවාව බේර ගත්තේ. මගේ පළවෙනි දරුවා ලැබුණේ 2004 , දෙවනි දරුවා 2007 , තුන්වෙනි දරුවා 2011 දි ලැබුනේ . ඒ් හැම උපතක්ම සිද්ද වුනේ සාෆි වෛද්‍යවරයා අතින්. මට නම් ප‍්‍රශ්නයක් වුණේ නැහැ.’

සේවයේ නැවත පිහිටුවීම


මේ වෛද්‍යවරයා මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමේදී අහිමිවූ තනතුරෙහි නැවත සේවයේ පිහිටුවීමේ කතාවද පැහැදිළි කළ යුතුය. අමාත්‍ය මන්ඩල පත‍්‍රිකා අංක 16 / 0636/ 718 / යටතේ මැතිවරණයට ඉදිරිපත් විම සඳහා රජයේ සේවයෙන් ඉල්ලා අස් වූ වෛද්‍ය නිලධාරීන් නැවත සේවයේ පිහිටු වීම යන මැයෙන් සෞඛ්‍ය , පෝෂණ හා දේශිය වෛද්‍ය රාජිත සේනාරත්න එම වෛද්‍යවරයාව සේවයේ පිහිටුවා තිබුණි. එහෙත් එය අලූත් කාරණයක් නොවේ. එම කැබිනට් පත‍්‍රිකාවේම සඳහන් වන පරිදි 2009 .11.18 සහ 2010 .11.17 දිනැති අමාත්‍ය මණ්ඩල තීරණ වලින් මීට පෙරද එසේ වෛද්‍යවරුන්ව සේවයේ පිහිටුවා ඇත. වෛද්‍යවරුන් පමණක් නොව විදුහල්පතිවරුන්ද එලෙස සේවයේ පිහිටවා තිබේ. මේ කියන කැබිනට් පත‍්‍රිකාවෙන් වෛද්‍යවරුන් තිදෙනෙක්ව සේවයේ පිහිටුවා තිබුණි. වෛද්‍ය සාෆි ඉන් එක් අයෙකු පමණි. මෙය සාමාන්‍ය තත්වයක් වුව ඕනෑම සාමාන්‍ය දෙයක් මෙවැනි අවස්ථාවක අසාමාන්‍ය දෙයක් බවට පත්විය හැකිය.

පරීක්ෂණ කමිටුව


මේ වෙද්දී සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයෙන් ශ‍්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ නියෝජිතයන්ද, මෙම ක්ෂේත‍්‍රය පිළිබඳ විශේෂඥ වෛද්‍යවරුන්ගේ කොලීජියේ නියෝජිතයන්ද සහිත හයදෙනෙකුගේ පරීක්ෂණ කමිටුවක් පත් කර ඇත. වෛද්‍ය සභාව හා කොලීජිය යනු මෙම ක්ෂේත‍්‍රය පිළිබඳව සිටින ඉහළම විද්වතුන්ය. එහෙත් එම කමිටුව පිළිබඳ විශ්වාස නැති බව දැන් ඇතැම් අය චෝදනා කරන්නට පටන්ගෙන තිබේ. පිළිගත් කෙනෙකු ඉදිරියට පැමිණ මෙම කමිටුවේ එක් එක් සාමාජිකයන්ව නම් කොට ඔවුන්ව විශ්වාස කළ නොහැක්කේ මන්දැයි පැවසිය යුතුය. මන්ද යත් එම කමිටුවෙහි ලංකාවේ ප‍්‍රවීණම විශේෂඥයන් සිටින නිසාය.
ඉදිරිපත්ව සිටින මව්වරුන් පරීක්ෂා කිරීමෙන් හා ඉහත කී වෛද්‍යවරයා අතින් සිසේරියන් සැත්කම් සිදු කරවාගත් මව්වරුන් පිළිබඳ සොයා බැලීමෙන් පහසුවෙන්ම ඉහත කී චෝදනා ගැන සොයාගත හැකිය. මැයි 29 දින දිවයින පුවත්පත ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවෘත්තියෙන් කියා තිබුණේ පැලෝපීය නාලය අවහිර කර ඇති බව ලංකාවේදී පරීක්ෂණ කර සොයාගත නොහැකි බවය. මෙසේ කියන්නට හේතුව පැහැදිළිය. ඉහත කී පරීක්ෂණ කමිටුවෙන් පරීක්ෂණය අවසන් කරද්දී, එහි වාර්තා පිළිනොගන්නා තැනට ජනතාව පෙළගැස්වීම ඒ පුවතෙහි අරමුණය. කුඩා පිළිකා සෛල මෙන්ම ශරීරයේ පුංචි අභ්‍යන්තර තුවාල පවා සොයන්නට තාක්ෂණය තිබෙන යුගයක පැලෝපීය නාලය අවහිර කර ඇති බව සොයාගත නොහැකි බව කියද්දී, ඒවා පිළිගන්නේ ගෝත‍්‍රිකයන් පමණි.


මේ අතර කුරුණෑගල රෝහලේ අධ්‍යක්ෂකවරයා මාධ්‍ය සාකච්චාවක් පවත්වමින් පවසා තිබුණේ අදාල කමිටුවෙන් සිදු කරන පරික්ෂණ කුරුණැගල රෝහලේ නිලධාරීන්ට පිලිනොගත හැකි බවයි. එම කමිටුවට කුරුණෑගල රෝහලේ සිටිනා නිලධාරීන් කිහිපදෙනෙකුවත් එක් කර ගන්නා ලෙස ඔහු දන්වා තිබුණි. පෙර කී පරිදි කුරුණෑගල රෝහලේ නිලධාරීන් යනු මේ සිදුවීමෙහි චූදිතයන්ය. චෝදනා ඇත්ත නම් මේ සියල්ල සිදුවෙන්නට ඉඩහැර තිබෙන පරිපාලන ප‍්‍රධානියා වන සරත් වීර බණ්ඩාර අධ්‍යක්ෂවරයාද චූදිතයෙකි. ඔහු ඉල්ලන්නේ චූදිතයන්ගේ නියෝජිතයෙකු පරීක්ෂණ කමිටුවට පත් කරන ලෙසය.

චෝදනාව බොරුද?


අප මේ සටහනෙන් කියන්නට උත්සාහ කළේ වෛද්‍යවරයාට තිබෙන චෝදනාව සම්පූර්ණයෙන්ම වැරදි චෝදනාවක් බව නොවේ. ඒ චෝදනාව ඇත්තක් යැයි පිළිගැනීම දැනට ඇති කරුණු මත අපහසු බවය. එමෙන්ම එකිනෙකට සම්බන්ධයක් නැති සිදුවීම් ගණනාවක් එකතු කොට කතාවක් ගොඩනඟා සාමාන්‍ය ජනතාව බියවැද්දීම දිවයින ඇතුලූ මාධ්‍යවලින් සිදුකර ඇති බවය. අප කියන්නේ සාෆි පිළිබඳ පරීක්ෂණයකින් තහවුරු වන තෙක් බුරා පනින්නේ නැතිව ඉවසාගෙන සිටින ලෙසය. x

කොළ බෙලි රස සාගරය

0

බෙල්ලෝ කිව්වහම එක එක නෙක නෙක වර්ග. ගොඩබිමේ කරිජ්ජේ මිරිජ්ජේ මේ හැමතැනම ඉන්න සත්ව විශේෂයක්. මේ සත්ව විශේෂය මිනිස්සු වුණ අපි අපේ ඉතිහාසයේ මුල ඉඳලාම ආහාරයට ගත්තා. ඉස්සරනම් බෙල්ලෙක් ඇහිදලා අරගෙන සුටුස් ගාලා කටට දාගත්තා වෙන්න පුළුවන්!! ඉස්සර අපේ ගමේ හිටපු වංසපාල මාමා පුවක් ගස්වල හිටපු ගොලූබෙල්ලන්ගේ (කැහිබෙල්ලෝ කියලත් කියනවා* ජූස් එක සුරුස් ගාලා බිව්වා අපි ඇස්දෙකටම දැක්කා.

බලංගොඩ බටදොඹ ලෙනේ හිටපු ආදි මානවයෝ, ඒ කිව්වේ අපේ පූර්වයෝ, බෙල්ලෝ අහාරයට අරගෙන තියෙන විදිහ පොසිල වුණ කවච කියනවා. දැන් ඉතිං මේ කතාව ඒක නෙවෙයි. මේ කතාව මට්ටි කියලා අපි පොදුවේ හඳුනාගන්නා මුහුදු බෙල්ලෝ ගැන. ඊටත් එහාට ගිහිං ‘ග‍්‍රීන් මසල්’ කියන මුහුදු ජීවියා, වඩාත් ලස්සනට ශිෂ්ට විදිහට කටට රහට බඩට දාගන්නේ කොහොමද කියලා කියන්නයි මේ යන්නේ. ඊට කලින් චූට්ටක් මේ බෙලි ලෝකයේ කිමිදිලා එමු.


ග‍්‍රීන් මසල්ස්ලා ගැන කතාකරනකොට නවසීලන්තය අමතක කරන්න බැහැ. නවසීලන්ත ක‍්‍රිස්ටල් නීල මුහුද, හරිත පැහැ කවචයක් දරාගත්ත මේ බෙල්ලෝ විශාල ප‍්‍රමාණයකට ජීවය දෙනවා. ග‍්‍රීන් කිව්වාට මෙයාලගෙ ගෑනු සතාගේ කවචය යෙලෝ නැත්තං කහ වර්ණිකයි. නවසීලන්තයේ මොහාරි ගෝත‍්‍රිකයන්ගේ ප‍්‍රධාන ආහාරයක් වුණ මේ හරිත මසල්ස්ලාවන්, ඒ කාලා කාලත් ඉවරවුණේ නෑ. ලෝකය පුරා විසිරුණු මසල්ස්ලා රස ඉල්ලන මිනිස් කටවල්වලට දැන් මේ මුහුදු ජීවියාගේ රස මාංසය සපයන ප‍්‍රධාන ලෝක සැපයුම්කරුවාත් නවසීලන්තය. ඒ ඔවුන් මේ ජීවීන් අද මහා පරිමාණයෙන් වගාකරන නිසා. රට වටකර මූද තිබුණට අපේ දිවවල් තාම ඇඹුල්තියල් විතරක්ම ඉල්ලන නිසාදෝ අපි මේවා වගාකරන්න කල්පනා කරන්නෑ.


නවසීලන්තයේ වගේම ලංකාවෙත් වටේටම නො ගැඹුරු මුහුදේ කළපු දිය සැරැුලි අස්සෙ මෙයා මොකක් හරි දෘඪ දේකට ඇලී ජීවත්වෙනවා. ක‍්‍රිස්ටල් නීල මුහුදක කොළපාට හරි පාට වුණත් අපේ ¥ෂණය වුණ කලපු තීරයක ඉතිං කළුපාට කවචයක් දරාගෙන වුණත් මෙයා ඉන්න පුළුවන්!! අපේ මුහුද අවට මිනිස්සුත් මේ බෙලි විශේෂය කඩලා ගෙනල්ලා තම්බලා පොතු ඇරලා කෑවා. නැතිනම් සූප විදිහට ආහාරයට ගත්තා. අපි ගොඩාක් වෙලාවට මෙයාලාට කිව්වේ ‘මට්ටියෝ’ කියලා. මට්ටියෝ කඩලා උණු හැලියේ නටවලා සුප් බිව්වේ කොලූකමට මූදුකරේ කොල්ලෝ. එහෙම සුප් හදාගෙන බීපු අතීතයක් මේ ලියුම්කරුටත් තිබුණා. ඒ බෙන්තර ගඟ මුහුද සොයන මෝය ඉසව්වේ. ඒ කොහොම වුණත් අපේ මිනිස්සු ගිනියමයි කියලා මේ මසල්ස්ලාවන් පස්සේ පැන්නුවේ නෑ. එච්චර පස්සෙන් වැටුණේ නෑ. ඒත් නවීන ලෝකය කියන විදිහට හදවතට සහ මොළයට සුවය අරගෙන එන ‘ඔමේගා3’ පෝෂකය වැඩිපුර තිබෙන ස්වාභාවික මූලාශ‍්‍රය තමයි බෙල්ලෝ. ඒ අතරිනුත් මේ කොළ පැහැ මසල්ස්ලාවන් විශේෂයි. ඊට අමතරව යකඩ, විටමින් බී12, විටමින් සී මේ මසල්ස්ලාවන් එයාලගේ මාෂ් මෙලෝස් ඇඟෑතුළේ තැම්පත් කරගෙන ඉන්නවා.

රස
පටලගන්න


මම සිංගප්පූරුවේ ඉන්න කාලේ Green Mussels නෙක නෙක විදිහට කාලා කාලා, ඔයිස්ට‍්‍රස් අමුවෙන්ම ගුඩුස්ගාලා ගිලලා, ඒ රස එක්ක බෙල්ලෝ නම් ඉතිං දෙන්නම් බඩපැලෙන්න කියන මානසික සූදානමකින් තමයි හිටියේ. ඒම ඉන්නකොට තමයි මීගමුවේ නාමල්ලයියා (ජූඞ් නාමල්* බයිටට බෙල්ලෝ අරං ආවේ. ඊට පස්සේ ඉතිං මම මිනිහාත් එක්ක මීගමු කලපුවේ කිමිදිලා කොළ පැහැ මසල්ස්ලාවන් අහුරු අහුරු කැඩුවා.


එක එක ක‍්‍රමයට එක එක රෙසිපියට මෙයාලා හදන්න පුළුවන්. මුලින්ම කිමිදිලා ගල්වල ඇලිලා ඉන්න මෙයාලා කඩාගෙන එන්න ඕනෑ. ඊළඟට කවචය හොඳට බ‍්‍රෂ් කරලා සෝදගන්න ඕනෑ. නවසීලන්තය වගේ රටවල මුහුද දූෂණය වෙලා නැති නිසා මෙහෙම සෝදාගන්න අවශ්‍ය නැතුව ඇති. ඊළඟට අමුවෙන් කන්න ආසාවක් නැත්තං වතුර භාජනයක් ළිප තියලා නටනකොට මසල්ස්ලාවන් ඒකට දාගන්න ඕනෑ. ඊළඟට කල්පනාවෙන් ඉඳලා උන්ගේ දෙපියන් කවච විවර වෙනකොට ළිපෙන් බාගන්න ඕනෑ. ඊට පස්සේ ඉතිං රස ගොඩාක් තමන්ගේ ඉස්සරහ තියෙනවා. තමන් කැමති කොහොමද, ලෙසටම හදාගන්නයි තියෙන්නේ..


කටට රහට ආහාර හදාගන්නවා කියන්නේ කලාවක්. ගල් ගැහුණ වට්ටෝරු නෑ. දැන් ලෝකේ පුරා තියෙන වට්ටෝරු සෙට්ටෝරුවෙලා සැලඞ්කරණය වෙලා තියෙන්නේ. ඊස්ට් වෙස්ට් නෝත් සවුත් කලවම් වීලා නෙක නෙක රස බෝවීලා තියෙන්නේ. ඒ හින්දා ඕනෑනම් චීස් ටිකක් බටර් ටිකක් උඩින් ඉහලා කෙනෙකුට මේ මසල්ස්ලාවන් බේක් කරලා විස්කෝතු ක‍්‍රමයට රස විඳින්න තහනමක් නෑ. තවත් කෙනෙක්ට අමු හිංගල ක‍්‍රමයට කිරිහොද්දක කාරලා ගිල්වලා නටවලා සුවඳින් කුස්සිය නහවලා කරලා කන්න පුළුවන්. ඒ වෙලාවට අම්මෝ ගිනියමයි දෙයියෝ කියලා හිත කියනවනම් හට්ටිය බාගන්න කලින් මුරුංගා කොළටිකක් උඩින් විසිකරන්න.. ඒක මරු වෙයි. තව කාටහරි රටින් ගෙනල්ලා නෝනා බොන්න නොදී ඉන්න වයිට් වයින් වගේ දෙයක් තියනවනම් බටර් ටිකක් දාලා වයිට් වයින් එක්ක මේක උයලා අරන් පිහලාම කන්න පුළුවන්.. එතකොට ඒක නිකම්ම ඉටෑලියන් වෙනවා. ඕනෑ නම් එතකොට උජාරුවෙන් අල්ලපු ගෙදර එක්ක බෙදාගන්න පුළුවන්. එහෙම නැත්තං අර කලින් කිව්ව අමු හිංගල රෙසිපිය බටහිර බෙල්පෙපර්, ගාලික්, අනියන්, වෙජි ස්ටොක් වගේ ඒවා දාලා මික්ස් කරලා කායමක් විදිහට දූෂණය කරලා ගන්නත් පුළුවන්. හොඳට මතක තියාගන්න අරෙහෙන් මෙහෙන් මික්ස් වෙලා ඔම්ලට්කරණය වුණාම එන අමුතුම රස, වහක් වගේ රහක් කියලා.. මේ හැම විදිහකදිම කුළු බඩු විසිකරන එක ලෙසටම වෙන්න ඕනෑ.

දැන් ඉතිං නාමලයියගෙ කතාව


ඕම ඕම එක එක රිසිපියට චව්චව් ගාලා දෙසාබාන්න මේක කොහෙන් හරි සොයා ගන්න එපැයි. ඒකට ඉතිං කියාපු බඩුවක් මීගමුවේ ජූඞ් නාමල් සහෝදරයා.


‘මම මේක එක්ක අවුරුදු 10ක් ඔට්ටු වෙනවා. රජයෙන් හරි කිසිම ආයතනයකින් පුංචි හරි උදව්වක් නෑ. මම මේක නීත්‍යනුකූලව කරන්න බලපත‍්‍රයක් ඉල්ලූවා ඒකත් නෑ. මම මුලින් මුලින් මේ බෙල්ලෝ පැටව් ගෙනාවේ ත‍්‍රිකුණාමලයේ කල්අරාව, පොඩුවාකට්ටු, කින්නියා කියන පැතිවලින්. ගෙනල්ලා මීගමු කලපුවට දාලා සෑහෙන්න කාලයක් ට‍්‍රයි කළා. ඒත් බාගෙට බාගයක් මැරුණා. පස්සේ සුදු මහත්තයෙක් මට පෙන්නලා දුන්නා මීගමු කලපුවට හොඳ වතුර එන මාස 6ක වගේ කාලයට තමයි මේ බෙල්ලෝ මැරෙන්නේ කියලා. එතකොට ලවණතාවයේ අඩුවැඩි වීම තමයි මේකට හේතුව. ඒ එක්කම මීගමු කලපුවේ තැනින් තැනට පීඑච් අගය වෙනස් වෙන්නේ කොහොමද කියලා මිනිහා මට කියලා දුන්නා. මේ දැනුවත්වීමට පස්සේ මම දැන් අවුරුදු 3ක විතර ඉදලා සාර්ථකව මේ බෙල්ලෝ හදනවා. දැන් මම කලපුවේ පීඑච් අගය වෙනස් වෙන විදිහට මගේ බෙල්ලෝ ස්ථානගත කරනවා. දැන් ඉස්සර වගේ මැරෙන්නේ නෑ. මම විතරයි ලංකාවේ ඨරුැබ ඵමිිැකි හදන්නේ’


මුහුද සුස්ම ගන්න හැටි හොඳටම දන්නේ මීගමුවේ මිනිස්සුයි කියලා කියන කතාව හරියට හරි. අවුරුදු 10ක් ට‍්‍රයි කරලා මේ කොළ මසල්ස්ලාවන් මීගමු කලපුවේ කොහොමහරි හදාගත්ත නාමල් අයියාගෙ කතාවෙනුත් ඒක ඔප්පු වෙනවා. මේ බෙල්ලාට ලංකාවේ විතරක් නෙවෙයි ලෝකෙම තියෙන්නේ ලොකු ඉල්ලූමක්. ඒක නාරා ආයතනය වගේ ආයතනවල පුටු රත්කරන ලොක්කෝ දන්නේ නැතුව ඇති.


‘මේ බෙල්ලන්ගේ ඇගේ බැරලෝහ සාන්ද්‍රණය ඉහළයි කියලා කතාවට කියනවා’ මගෙන් ප‍්‍රශ්නයක්. ‘ඔව් ඒක එහෙම වුණොත් වෙන්නේ අපේ මුහුදු වතුර ¥ෂණය වෙලා නිසා. හැබැයි මේ බෙල්ලෝ ඇ`ග ඇතුලේ හිරකරගෙන ඉන්න ඒ බැරලෝහ එළියට දාන්න ෆිල්ටරින් සිස්ටම් එකක් තියෙනවා. මම ඒක මගේ ගෙදර කරනවා. මුහුදු වතුර ගෙනල්ලා කොට්න්, චාකෝල් වගේ ෆිල්ටර්ස් තුනක් හරහා යවනවා. ඊට පස්සේ ඒ වතුරට මෙයාලා දාලා, ඒ වතුර රොටේට් වෙමින් මෙයාලා හරහා යන්න සලස්සනවා. එතකොට මෙයාලා ඇඟ ඇතුළේ තියාගෙන ඉන්න බැර ලෝහ එළියට දානවා. එහෙම කරලා තමයි මම මේ බෙල්ලෝ විකුණන්නේ’


නාමල් අයියා අවුරුදු 10ක් වෙනකොට කොළ මසල්ස්ලාවන්ගේ ජීවිතය ඇතුළටම රිංගලා. මිනිහාගේ ඊළඟ අරමුණ තමයි මේ කර්මාන්තය තවත් දියුණු කරලා මේ මුහුදු ජීවියා වාණිජව වගාකරන්න උත්සාහ කරන එක. ඒකට ඉතිං රාජ්‍යය අතහිත දෙන්න ඕනෑ. ඒත් අතහිත වෙනුවට අවහිර බාධක තමයි ජයටම ලෙසටම තියෙන්නේ. මේ වගේම තවත් බෙල්ලෝ විශේෂයක් වුණ ඔයිස්ට‍්‍රර් දැන් ටිකටික ලංකාව ඇතුළේ හදනවා කියලා තමයි තොරතුරු ලැබෙන්නේ. ඔයිස්ට‍්‍රර් කියන්නෙත් මේ මසල්ස්ලා මාංසය වගේම රස කෑමක්. කොහොම වුණත් මේ වගේ මුහුදු ආහාර විශාල ප‍්‍රමාණයක් හැම වර්ෂයකම ලංකාවට ආනයනය කරනවා. ඒ සංචාරකයන්ගේ දිවට රස දෙන්න. අපිට මේ ප‍්‍රමාණයවත් රට අස්සේ නිෂ්පාදනය කරගන්න බැරිද? එක එක රසට මේ බෙල්ලෝ කන්න ට‍්‍රයි කරන ගමන් චුට්ටක් හිතන්න..x

කොළ බෙලි රස සාගරය

0

බෙල්ලෝ කිව්වහම එක එක නෙක නෙක වර්ග. ගොඩබිමේ කරිජ්ජේ මිරිජ්ජේ මේ හැමතැනම ඉන්න සත්ව විශේෂයක්. මේ සත්ව විශේෂය මිනිස්සු වුණ අපි අපේ ඉතිහාසයේ මුල ඉඳලාම ආහාරයට ගත්තා. ඉස්සරනම් බෙල්ලෙක් ඇහිදලා අරගෙන සුටුස් ගාලා කටට දාගත්තා වෙන්න පුළුවන්!! ඉස්සර අපේ ගමේ හිටපු වංසපාල මාමා පුවක් ගස්වල හිටපු ගොලූබෙල්ලන්ගේ (කැහිබෙල්ලෝ කියලත් කියනවා* ජූස් එක සුරුස් ගාලා බිව්වා අපි ඇස්දෙකටම දැක්කා.

බලංගොඩ බටදොඹ ලෙනේ හිටපු ආදි මානවයෝ, ඒ කිව්වේ අපේ පූර්වයෝ, බෙල්ලෝ අහාරයට අරගෙන තියෙන විදිහ පොසිල වුණ කවච කියනවා. දැන් ඉතිං මේ කතාව ඒක නෙවෙයි. මේ කතාව මට්ටි කියලා අපි පොදුවේ හඳුනාගන්නා මුහුදු බෙල්ලෝ ගැන. ඊටත් එහාට ගිහිං ‘ග‍්‍රීන් මසල්’ කියන මුහුදු ජීවියා, වඩාත් ලස්සනට ශිෂ්ට විදිහට කටට රහට බඩට දාගන්නේ කොහොමද කියලා කියන්නයි මේ යන්නේ. ඊට කලින් චූට්ටක් මේ බෙලි ලෝකයේ කිමිදිලා එමු.


ග‍්‍රීන් මසල්ස්ලා ගැන කතාකරනකොට නවසීලන්තය අමතක කරන්න බැහැ. නවසීලන්ත ක‍්‍රිස්ටල් නීල මුහුද, හරිත පැහැ කවචයක් දරාගත්ත මේ බෙල්ලෝ විශාල ප‍්‍රමාණයකට ජීවය දෙනවා. ග‍්‍රීන් කිව්වාට මෙයාලගෙ ගෑනු සතාගේ කවචය යෙලෝ නැත්තං කහ වර්ණිකයි. නවසීලන්තයේ මොහාරි ගෝත‍්‍රිකයන්ගේ ප‍්‍රධාන ආහාරයක් වුණ මේ හරිත මසල්ස්ලාවන්, ඒ කාලා කාලත් ඉවරවුණේ නෑ. ලෝකය පුරා විසිරුණු මසල්ස්ලා රස ඉල්ලන මිනිස් කටවල්වලට දැන් මේ මුහුදු ජීවියාගේ රස මාංසය සපයන ප‍්‍රධාන ලෝක සැපයුම්කරුවාත් නවසීලන්තය. ඒ ඔවුන් මේ ජීවීන් අද මහා පරිමාණයෙන් වගාකරන නිසා. රට වටකර මූද තිබුණට අපේ දිවවල් තාම ඇඹුල්තියල් විතරක්ම ඉල්ලන නිසාදෝ අපි මේවා වගාකරන්න කල්පනා කරන්නෑ.


නවසීලන්තයේ වගේම ලංකාවෙත් වටේටම නො ගැඹුරු මුහුදේ කළපු දිය සැරැුලි අස්සෙ මෙයා මොකක් හරි දෘඪ දේකට ඇලී ජීවත්වෙනවා. ක‍්‍රිස්ටල් නීල මුහුදක කොළපාට හරි පාට වුණත් අපේ ¥ෂණය වුණ කලපු තීරයක ඉතිං කළුපාට කවචයක් දරාගෙන වුණත් මෙයා ඉන්න පුළුවන්!! අපේ මුහුද අවට මිනිස්සුත් මේ බෙලි විශේෂය කඩලා ගෙනල්ලා තම්බලා පොතු ඇරලා කෑවා. නැතිනම් සූප විදිහට ආහාරයට ගත්තා. අපි ගොඩාක් වෙලාවට මෙයාලාට කිව්වේ ‘මට්ටියෝ’ කියලා. මට්ටියෝ කඩලා උණු හැලියේ නටවලා සුප් බිව්වේ කොලූකමට මූදුකරේ කොල්ලෝ. එහෙම සුප් හදාගෙන බීපු අතීතයක් මේ ලියුම්කරුටත් තිබුණා. ඒ බෙන්තර ගඟ මුහුද සොයන මෝය ඉසව්වේ. ඒ කොහොම වුණත් අපේ මිනිස්සු ගිනියමයි කියලා මේ මසල්ස්ලාවන් පස්සේ පැන්නුවේ නෑ. එච්චර පස්සෙන් වැටුණේ නෑ. ඒත් නවීන ලෝකය කියන විදිහට හදවතට සහ මොළයට සුවය අරගෙන එන ‘ඔමේගා3’ පෝෂකය වැඩිපුර තිබෙන ස්වාභාවික මූලාශ‍්‍රය තමයි බෙල්ලෝ. ඒ අතරිනුත් මේ කොළ පැහැ මසල්ස්ලාවන් විශේෂයි. ඊට අමතරව යකඩ, විටමින් බී12, විටමින් සී මේ මසල්ස්ලාවන් එයාලගේ මාෂ් මෙලෝස් ඇඟෑතුළේ තැම්පත් කරගෙන ඉන්නවා.

රස
පටලගන්න


මම සිංගප්පූරුවේ ඉන්න කාලේ Green Mussels නෙක නෙක විදිහට කාලා කාලා, ඔයිස්ට‍්‍රස් අමුවෙන්ම ගුඩුස්ගාලා ගිලලා, ඒ රස එක්ක බෙල්ලෝ නම් ඉතිං දෙන්නම් බඩපැලෙන්න කියන මානසික සූදානමකින් තමයි හිටියේ. ඒම ඉන්නකොට තමයි මීගමුවේ නාමල්ලයියා (ජූඞ් නාමල්* බයිටට බෙල්ලෝ අරං ආවේ. ඊට පස්සේ ඉතිං මම මිනිහාත් එක්ක මීගමු කලපුවේ කිමිදිලා කොළ පැහැ මසල්ස්ලාවන් අහුරු අහුරු කැඩුවා.


එක එක ක‍්‍රමයට එක එක රෙසිපියට මෙයාලා හදන්න පුළුවන්. මුලින්ම කිමිදිලා ගල්වල ඇලිලා ඉන්න මෙයාලා කඩාගෙන එන්න ඕනෑ. ඊළඟට කවචය හොඳට බ‍්‍රෂ් කරලා සෝදගන්න ඕනෑ. නවසීලන්තය වගේ රටවල මුහුද දූෂණය වෙලා නැති නිසා මෙහෙම සෝදාගන්න අවශ්‍ය නැතුව ඇති. ඊළඟට අමුවෙන් කන්න ආසාවක් නැත්තං වතුර භාජනයක් ළිප තියලා නටනකොට මසල්ස්ලාවන් ඒකට දාගන්න ඕනෑ. ඊළඟට කල්පනාවෙන් ඉඳලා උන්ගේ දෙපියන් කවච විවර වෙනකොට ළිපෙන් බාගන්න ඕනෑ. ඊට පස්සේ ඉතිං රස ගොඩාක් තමන්ගේ ඉස්සරහ තියෙනවා. තමන් කැමති කොහොමද, ලෙසටම හදාගන්නයි තියෙන්නේ..


කටට රහට ආහාර හදාගන්නවා කියන්නේ කලාවක්. ගල් ගැහුණ වට්ටෝරු නෑ. දැන් ලෝකේ පුරා තියෙන වට්ටෝරු සෙට්ටෝරුවෙලා සැලඞ්කරණය වෙලා තියෙන්නේ. ඊස්ට් වෙස්ට් නෝත් සවුත් කලවම් වීලා නෙක නෙක රස බෝවීලා තියෙන්නේ. ඒ හින්දා ඕනෑනම් චීස් ටිකක් බටර් ටිකක් උඩින් ඉහලා කෙනෙකුට මේ මසල්ස්ලාවන් බේක් කරලා විස්කෝතු ක‍්‍රමයට රස විඳින්න තහනමක් නෑ. තවත් කෙනෙක්ට අමු හිංගල ක‍්‍රමයට කිරිහොද්දක කාරලා ගිල්වලා නටවලා සුවඳින් කුස්සිය නහවලා කරලා කන්න පුළුවන්. ඒ වෙලාවට අම්මෝ ගිනියමයි දෙයියෝ කියලා හිත කියනවනම් හට්ටිය බාගන්න කලින් මුරුංගා කොළටිකක් උඩින් විසිකරන්න.. ඒක මරු වෙයි. තව කාටහරි රටින් ගෙනල්ලා නෝනා බොන්න නොදී ඉන්න වයිට් වයින් වගේ දෙයක් තියනවනම් බටර් ටිකක් දාලා වයිට් වයින් එක්ක මේක උයලා අරන් පිහලාම කන්න පුළුවන්.. එතකොට ඒක නිකම්ම ඉටෑලියන් වෙනවා. ඕනෑ නම් එතකොට උජාරුවෙන් අල්ලපු ගෙදර එක්ක බෙදාගන්න පුළුවන්. එහෙම නැත්තං අර කලින් කිව්ව අමු හිංගල රෙසිපිය බටහිර බෙල්පෙපර්, ගාලික්, අනියන්, වෙජි ස්ටොක් වගේ ඒවා දාලා මික්ස් කරලා කායමක් විදිහට දූෂණය කරලා ගන්නත් පුළුවන්. හොඳට මතක තියාගන්න අරෙහෙන් මෙහෙන් මික්ස් වෙලා ඔම්ලට්කරණය වුණාම එන අමුතුම රස, වහක් වගේ රහක් කියලා.. මේ හැම විදිහකදිම කුළු බඩු විසිකරන එක ලෙසටම වෙන්න ඕනෑ.

දැන් ඉතිං නාමලයියගෙ කතාව


ඕම ඕම එක එක රිසිපියට චව්චව් ගාලා දෙසාබාන්න මේක කොහෙන් හරි සොයා ගන්න එපැයි. ඒකට ඉතිං කියාපු බඩුවක් මීගමුවේ ජූඞ් නාමල් සහෝදරයා.


‘මම මේක එක්ක අවුරුදු 10ක් ඔට්ටු වෙනවා. රජයෙන් හරි කිසිම ආයතනයකින් පුංචි හරි උදව්වක් නෑ. මම මේක නීත්‍යනුකූලව කරන්න බලපත‍්‍රයක් ඉල්ලූවා ඒකත් නෑ. මම මුලින් මුලින් මේ බෙල්ලෝ පැටව් ගෙනාවේ ත‍්‍රිකුණාමලයේ කල්අරාව, පොඩුවාකට්ටු, කින්නියා කියන පැතිවලින්. ගෙනල්ලා මීගමු කලපුවට දාලා සෑහෙන්න කාලයක් ට‍්‍රයි කළා. ඒත් බාගෙට බාගයක් මැරුණා. පස්සේ සුදු මහත්තයෙක් මට පෙන්නලා දුන්නා මීගමු කලපුවට හොඳ වතුර එන මාස 6ක වගේ කාලයට තමයි මේ බෙල්ලෝ මැරෙන්නේ කියලා. එතකොට ලවණතාවයේ අඩුවැඩි වීම තමයි මේකට හේතුව. ඒ එක්කම මීගමු කලපුවේ තැනින් තැනට පීඑච් අගය වෙනස් වෙන්නේ කොහොමද කියලා මිනිහා මට කියලා දුන්නා. මේ දැනුවත්වීමට පස්සේ මම දැන් අවුරුදු 3ක විතර ඉදලා සාර්ථකව මේ බෙල්ලෝ හදනවා. දැන් මම කලපුවේ පීඑච් අගය වෙනස් වෙන විදිහට මගේ බෙල්ලෝ ස්ථානගත කරනවා. දැන් ඉස්සර වගේ මැරෙන්නේ නෑ. මම විතරයි ලංකාවේ ඨරුැබ ඵමිිැකි හදන්නේ’


මුහුද සුස්ම ගන්න හැටි හොඳටම දන්නේ මීගමුවේ මිනිස්සුයි කියලා කියන කතාව හරියට හරි. අවුරුදු 10ක් ට‍්‍රයි කරලා මේ කොළ මසල්ස්ලාවන් මීගමු කලපුවේ කොහොමහරි හදාගත්ත නාමල් අයියාගෙ කතාවෙනුත් ඒක ඔප්පු වෙනවා. මේ බෙල්ලාට ලංකාවේ විතරක් නෙවෙයි ලෝකෙම තියෙන්නේ ලොකු ඉල්ලූමක්. ඒක නාරා ආයතනය වගේ ආයතනවල පුටු රත්කරන ලොක්කෝ දන්නේ නැතුව ඇති.


‘මේ බෙල්ලන්ගේ ඇගේ බැරලෝහ සාන්ද්‍රණය ඉහළයි කියලා කතාවට කියනවා’ මගෙන් ප‍්‍රශ්නයක්. ‘ඔව් ඒක එහෙම වුණොත් වෙන්නේ අපේ මුහුදු වතුර ¥ෂණය වෙලා නිසා. හැබැයි මේ බෙල්ලෝ ඇ`ග ඇතුලේ හිරකරගෙන ඉන්න ඒ බැරලෝහ එළියට දාන්න ෆිල්ටරින් සිස්ටම් එකක් තියෙනවා. මම ඒක මගේ ගෙදර කරනවා. මුහුදු වතුර ගෙනල්ලා කොට්න්, චාකෝල් වගේ ෆිල්ටර්ස් තුනක් හරහා යවනවා. ඊට පස්සේ ඒ වතුරට මෙයාලා දාලා, ඒ වතුර රොටේට් වෙමින් මෙයාලා හරහා යන්න සලස්සනවා. එතකොට මෙයාලා ඇඟ ඇතුළේ තියාගෙන ඉන්න බැර ලෝහ එළියට දානවා. එහෙම කරලා තමයි මම මේ බෙල්ලෝ විකුණන්නේ’


නාමල් අයියා අවුරුදු 10ක් වෙනකොට කොළ මසල්ස්ලාවන්ගේ ජීවිතය ඇතුළටම රිංගලා. මිනිහාගේ ඊළඟ අරමුණ තමයි මේ කර්මාන්තය තවත් දියුණු කරලා මේ මුහුදු ජීවියා වාණිජව වගාකරන්න උත්සාහ කරන එක. ඒකට ඉතිං රාජ්‍යය අතහිත දෙන්න ඕනෑ. ඒත් අතහිත වෙනුවට අවහිර බාධක තමයි ජයටම ලෙසටම තියෙන්නේ. මේ වගේම තවත් බෙල්ලෝ විශේෂයක් වුණ ඔයිස්ට‍්‍රර් දැන් ටිකටික ලංකාව ඇතුළේ හදනවා කියලා තමයි තොරතුරු ලැබෙන්නේ. ඔයිස්ට‍්‍රර් කියන්නෙත් මේ මසල්ස්ලා මාංසය වගේම රස කෑමක්. කොහොම වුණත් මේ වගේ මුහුදු ආහාර විශාල ප‍්‍රමාණයක් හැම වර්ෂයකම ලංකාවට ආනයනය කරනවා. ඒ සංචාරකයන්ගේ දිවට රස දෙන්න. අපිට මේ ප‍්‍රමාණයවත් රට අස්සේ නිෂ්පාදනය කරගන්න බැරිද? එක එක රසට මේ බෙල්ලෝ කන්න ට‍්‍රයි කරන ගමන් චුට්ටක් හිතන්න..x

එකම කතාවක (දුෂ්ට) චරිත දෙකක්

0

මතවාදී ව කොයිතරම් ගැටුණත් මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා පිළිබඳව මා තුළ තියෙනවා එක්තරා ගෞරවයක්. ඔහු චින්තකයෙක්. ඔහුටම අනන්‍ය දාර්ශනික චින්තනයක් තියෙන කෙනෙක්. ඒ වෙනුවෙන් ජීවිත කාලයක් නොසැලී පෙනී සිටින කෙනෙක්. ඔහු ඉතා සරලව, දාර්ශනික අදහස් උපහාසයෙන් මෙන්ම අපහාසයෙනුත් ලියන්න දන්නා කෙනෙක්. ඒ නිසා ඉඩක් ලැබෙන හැම විටම ඔහු ලියන දේවල් කියවන එක මගේ පුරුද්දක්.


ඔහු නිතරම කියන කතාවක් තමයි, (බටහිර)විද්‍යාව කියන්නේ ‘පට්ටපල් බොරුවක්’ බව. විද්‍යාවද ඇතුළු සියලූ වාදයන් ‘යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි’ චින්තනයේ ව්‍යුත්පන්නයන් derivative )* බව. ඒ අතරම ඔහු කිවූ කතාවක් තමයි, සිංහලයා ‘යක්කුන්ගෙන්’ පවා වැඩ ගත් බව. මහසෝනාගෙන් හරි කමක් නැහැ වැඩක් ගන්නවා නම්!. මහසෝනා කියලා එකෙක් නැහැ, මහසෝනා කියන්නේ මිථ්‍යාවක් කියකියා ඉන්නවාට වඩා ‘මහසෝන් සංකල්පයෙන්’ වැඩක් ගන්න පුළුවන්නම් ඒක ප‍්‍රයෝජනවත් තමයි.


බටහිර විද්‍යාව විසින් සොයා ගත් නිරපේක්ෂ සත්‍යයන් නැති බව ඇත්ත. ඒවා සත්‍ය වන්නේ එක් එක් රාමූන් ( frame )* තුළ. එක් රාමුවක සත්‍යයක් තවත් රාමුවක බොරුවක් වෙන්න පුළුවන්. නිවුටන්ගේ චලිතය පිළිබඳ නියාම, අයින්ස්ටයින් සාපේක්ෂතාවාදය හඳුන්වාදීමත් එක්ක බිඳ වැටුණා. කළු කුහර ගැන අධ්‍යයනය කරද්දී අයිස්න්ටයින්ගේ සමහර නියාම බොරු වුණා. එහෙම වුණත්, අපි තාමත් නිවුටන්ගේ නියමවලින් වැඩ ගන්නවා. මහසෝන් සංකල්පයේ තර්කය මෙතෙනටත් අදාළයි. බටහිර විද්‍යාව ‘පට්ටපල් බොරුවක්’ වුණත් මොකද, වැඩක් ගන්න පුළුවන් නම්?


මහාචාර්ය නලින් එයාගේ ‘කාලය’ බ්ලොග් එකේ ‘එකම කතාව’ කියලා සටහනක් ලියල තිබුණා. මේ ඉන් උපුටා ගත් කොටසක්.
‘පහළොස්වැනි සියවසේ අග සිට සමස්තයක් ලෙස ගත්තාම ලෝකයේ තියෙන්නේ එකම කතාවක්. ඒ කතෝලික චින්තනයෙන් මිදී නව ලෝක රටාවක්, චින්තනයක් ප‍්‍රචලිත කිරීම හා තහවුරු කිරීම පිළිබඳ කතාව. එහි ආධිපත්‍යය ලොවෙහි පිහිටුවීම පිළිබඳ කතාව. ඒක බොහෝ ම දිග කතාවක්. බටහිර විද්‍යාව, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය, ධනවාදය, ඉංගිරිසි පාර්ලිමේන්තුව, ප‍්‍රංශ විප්ලවය, ඇමරිකන් විප්ලවය, බටහිර දර්ශනය, යටත්විජිතවාදය ආදි මේ ඔක්කොම එකම කතාවක කොටස්. ඒවා වෙන වෙන පරිච්ඡෙදත් නොවෙයි.’


ඔහු කියන්නේ ලෝකයට තියෙන්නේ ‘එකම කතාවක්’. ‘ඉංග‍්‍රීසි ක‍්‍රිස්තියානි නූතන සංස්කෘතිය’ ව්‍යාප්ත කරන කතාව.
මංගල සමරවීර ඇමතිතුමා ‘මේ රට සිංහල බෞද්ධ රටක් නෙවෙයි’ කියා කියූ කතාවකට බොහෝ දෙනෙකු කිපිලා. පාර්ලිමේන්තුව කුලප්පු වෙලා. මහාචාර්ය නලින්ටත් ‘මල පැනලා’. මංගල කියන කතාව එක වාක්‍යයකට සංස්කරණය කරලා එහෙම අරුතක් මතු කරගත්තාට ඔහු කියන්නේ එහෙම එකක් නෙවෙයි. ඒ මුළු කතාව යූ-ටියුබ් එකේ තියෙනවා. ඔහු කියන්නේ, ‘මටත් ඕන නම් කාඞ්බෝඞ් වීරයෙක් වෙන්න, කියන්න පුළුවන් මේ ලංකාව කියන්නේ සිංහල බෞද්ධයන්ගේ රටක්. ඒ නිසා තමුසෙලාට ඕන විදියට ජීවත් වෙන්න බැහැ කියලා. නැහැ. මම කියන්නේ ලංකාව සිංහල බෞද්ධයන්ගේ (විතරක්) රටක් නෙවෙයි. ලංකාව කියන්නේ ශ‍්‍රී ලාංකිකයන්ගේ රටක්. ඒ රටේ බහුතරය සිංහල බෞද්ධ. ඒ වගේම ඒ රටේ ඉන්නවා දෙමළ, මුස්ලිම්, කතෝලික, ක‍්‍රිස්තියානි, හින්දු අය. ඒ හැමෝටම සිංහල බෞද්ධ අපට තියෙන අයිතිවාසිකම් තියෙනවා’ කියලා. ඔහු කියන්නේ ශිෂ්ටසම්පන්න මානුෂික කතාවක්. මේ කතාවට එරෙහි වෙන්න ශිෂ්ට පුරවැසියෙකුට පුළුවන්ද? සුපුරුදු පරිදි මේ මුළු කතාව මහාචාර්යතුමා අහලා නැතුව ඇති. තමන් අකමැති අයගේ කතා ඔහු අහන්නේ නැහැ. පත්තර ඇතුළු මාධ්‍යවල පළවෙන කතාවට තමයි මංගලට ‘බේගලයා’ කියලා බනිමින් නලින් ප‍්‍රතිචාර දක්වන්නේ. ‘මංගලට ඡුන්ද නැති වුණත් ඔහු දක්ෂ බේගලයෙක් (බේගල් කියන්නෙක්.’ නලින් කියනවා.

නලීන් ම කියනවා, ”..නීතිය ඉදිරියේ කවුරුත් සමානයි ඒත් සංස්කෘතීන් සමාන නැහැ. අද මේ රටෙත් අධිපතිවාදී සංස්කෘතිය ඉංගිරිසි ක‍්‍රිස්තියානි” කියා. අපේ උගත් මහාචාර්ය තුමා ම නොකියා පිලිගන්නවා ලංකාවේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියක් කියා දෙයක් නැති බව. තියෙන්නේ ඉංග‍්‍රීසි ක‍්‍රිස්තියානි එකක් බව. ලංකාවේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියක් තියෙන්න ඇති.

හැබැයි ඒ සියවස් ගණනකට ඉස්සර. ඒක බොහොම විවෘත එකක්. විවිධ සංස්කෘතීන්ගෙන් පෝෂණය වන්නට දොර කවුළු ලෝකයට හැර දාපු එකක්. ඒ නිසාම ඒ කාලේ ලංකාව කියන්නේ ආර්ථික සහ සංස්කෘතික අතින් සාපේක්ෂව බොහොම පොහොසත් රටක්. ලංකාවට මුස්ලිමුන් එන්නේ ක‍්‍රිස්තු වර්ෂ 7 වන සියවසේ විතර අරාබියෙන්; වෙළෙන්දන් විදියට. ඔවුන්ගෙන් සමහරක් ලංකාවේ ගැහැනුන් විවාහ කරගෙන මෙහිම පදිංචි වුණා. ඒ සමහර ගැහැනුන් මුස්ලිම් ආගම වැළඳගෙන මුස්ලිම් වුණා. එහෙම කළා කියලා,

එහෙම වෙනස් වුණු ගැහැනුන් එක්ක වෛර බැඳගත්තේ නැහැ. නෑදෑ සබඳකම් නැතිකර ගත්තේ නැහැ. (හරි බෞද්ධයා කියන්නේ ඇලෙන්නේ ගැලෙන්නේ නැති කෙනෙක් නේ. ඊට පස්සේ දකුණු ඉන්දියාවෙනුත් මුස්ලිමුන් ආවා. 15 වන සියවසේ විතර පෘතුගීසින් එන්න පටන් ගත්තාට පස්සේ මේ මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවට පෘතුගීසින්ගෙන් තර්ජන ආවා. මුස්ලිමුන් ආරක්ෂා කළේ සිංහලයින්. බටහිර වෙරළබඩ මුස්ලිමුන් රට මැදටත් නැගෙනහිරටත් සංක‍්‍රමණය වුණා. ඒ පදිංචි කිරීම්වලට මුල් වුණේ සෙනරත් රජ්ජුරුවෝ. ඔවුන්ගේ ප‍්‍රධාන වෘත්තීන් වුණේ, වෙළෙඳාම, ධීවර කර්මාන්තය සහ වී ගොවිතැන. ලංකාවේ ආර්ථිකයට විශාල දායකත්වයක් දක්වපු ප‍්‍රජාවක්.
සංස්කෘතියක් හැදෙන්නේ අපි ජීවත් වෙන විදියෙන්. අපි ජීවත් වෙන විදිය නිශ්චය වෙන්නේ අපි පරිහරණය කරන භාණ්ඩවලින්. අපි අද පරිහරණය කරන භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය කරන ‘දැනුම’ එන්නේ කොයි තරම් ‘පට්ටපල් බොරුවක්’ වුණත් බටහිර විද්‍යාවෙන්. නලින්ගේම තර්කයට අනුව ගියොත්, යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි චින්තනයෙන්. අපේ පාසල්වල, විශ්වවිද්‍යාලවල විතරක් නෙවෙයි පිරිවෙන්වල පවා බෙදා හරින්නේ මේ දැනුම. යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි චින්තනයෙන් උපන් දැනුමින් නිපදවුණු භාණ්ඩ පරිහරණය කරන ගමන්, ‘සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියක්’ තැනෙන්නේ කොහොමද කියන ගැටලූවට මහාචාර්යතුමා කොහෙවත් පිළිතුරු දුන් අවස්ථාවක් මට හමු වෙලා නැහැ.


2007 අවුරුද්දේ විතර මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්නගේ ‘දෙමළ බෞද්ධයා’ කෘතිය සාකච්ඡුාවට බඳුන් කෙරෙන දේශනයකදී, නලින් කියනවා මේ බටහිර යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට අභියෝග දෙකයි ලෝකේ තියෙන්නේ කියලා. එකක්, අරාබි මුස්ලිම් අභියෝගය. අනික ථෙරවාදී අභියෝගය. ඒ දේශනයේදීම අරාබි මුස්ලිම් අභියෝගය අගය කරමින් ඔහු ඉරාකයේ සහ ඇෆ්ගනිස්තානයේ ඇමරිකන් හමුදාව ප‍්‍රමුඛ බටහිර හමුදා ක‍්‍රියාන්විතයන්ට ප‍්‍රචණ්ඩ ලෙස ප‍්‍රතිරෝධය දක්වන ඇෆ්ගන් සහ ඉරාක සටන්කරුවන් ගැන උද්දාමයෙන් කතා කරනවා..
මුස්ලිම් ගැහැනුන් අඳින බුර්කාව (බුර්කාවත් නෙවෙයි ඔහු පාවිච්චි කරන වචනය ‘පර්දාව’* බටහිර රටවල තහනම් කිරීම පිළිබඳ සිය විවේචනය සහ විරෝධයත් පළකරනවා. මුස්ලිම් ගැහැනුන්ට තියෙන ඒ අයිතිය උල්ලංඝනය කරමින්, ‘ඊනියා මානව හිමිකම්’ ගැන කතා කිරීම ගැන සිය දැඩි විවේචනයත් ඉදිරිපත් කරනවා.


ඉතිං මහාචාර්ය නලින් කියන විදියට යුදෙව් ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියේ ආක‍්‍රමණයට මුළු ලෝකයම නතු වෙලා. මේ සංස්කෘතික ආක‍්‍රමණය ක‍්‍රමිකව වළක්වන්න නම්, අපි සංස්කෘතිකව වෙනස් වෙන්න ඕන. ධනවාදයේ යාන්ත‍්‍රණයට අනුව ලෝකය පුරා ව්‍යාප්ත වන බටහිර දැනුමින් නිපදවෙන භාණ්ඩ පරිහරණය කරන තාක්, ඒක කරන්න බැහැ. අපේ විශ්වවිද්‍යාලවල, පාසල්, පිරිවෙන්වල මේ දැනුම බෙදන කල් ඒක කරන්න බැහැ. ශක්තිමත් පෙරදිග ආර්ථිකයන් වන චීනය ජපානය වුණත් නිපදවන්නේ බටහිර භාණ්ඩ. නලින්ගේම තර්කයට අනුව ඒ රටවල අධිපති සංස්කෘතීන් පවා ක‍්‍රිස්තියානි යුදෙවු සංස්කෘතීන්. අපි ශික්ෂණය වන්නේ මේ භාණ්ඩ සහ දැනුම හරහා. ඒ නිසා අපේ සංස්කෘතිය සැකසෙන්නේ ඒ අනුව. රනිල් වික‍්‍රමසිංහත්, මහින්ද රාජපක්ෂත්, අනුර කුමාරත් කියන්නේ ‘එකම කතාවක’ චරිත. ඇඳුම ඇරෙන්න වෙනසක් නැහැ. නලින්ට අනුව මේ ‘එකම කතාවේ’ දුෂ්ට භූමිකා දෙක අරාබි-මුස්ලිම් සහ ථෙරවාදය.


මහාචාර්ය නලින් කියන මේ ‘එකම කතාව’ වෙනස් කරන්න එක විකල්පයයි දැනට පෙනෙන්න තියෙන්නේ. ඒ අයිඑස් එක. අයිඑස් ‘එකම කතාව‘ වෙනස් කරන්න සටන් මගට බැහැලා. ලෝකය පුරා ව්‍යාප්ත වන අයිඑස් ප‍්‍රහාරයන් කියන්නේ බටහිර යුදෙව් ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට දැක්වෙන ප‍්‍රචණ්ඩ ප‍්‍රතික‍්‍රියාවන්. මෙහි සටන්කරුවන් බොහෝ දෙනෙක් බටහිර විශ්වවිද්‍යාලවල උගත් අය වුණත්, බටහිර සංස්කෘතික බලපෑමෙන් ඉවත් වුණ අය. ආක‍්‍රමණයක් හෝ ආරක්ෂාව සඳහා උපක‍්‍රමශීලී වෙනසකට හැරෙන්න ඔවුන් අඳින්නේ අරාබි මුස්ලිම් ඇඳුම. අයිඑස් එකේ ලෝකල් ඒජන්ට් මෙහෙ ගැහුවෙත් පල්ලිවලට.! යුදෙව් ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට.


ජර්මනියේ නාසිවාදය පරාජය කළේ ඊට විරුද්ධව මිත‍්‍ර හමුදාවන් එකාබද්ධව කළ ප‍්‍රතිප‍්‍රහාරවලින්. ඉතිං ඇයි අපේ ථෙරවාද බලවේග වන ඥානසාර හාමුදුරුවන්ගේ බොදු බල සේනා, අමිත් වීරසිංහගේ මහසෝන් බලකාය, ඩෑන් ප‍්‍රියසාද්ගේ නව සිංහලේ, මධු මාධවගේ පිවිතුරු හෙළ උරුමය වගේ සංවිධාන මුස්ලිම් මිනිස්සුන්ට ගහන්නේ? බටහිර ශික්ෂණයට එරෙහි ඇඳුමක් වන මුස්ලිම් ගැහැනුන් අඳින බුර්කා ගලවන්න හදන්නේ.? මුස්ලිම් ශික්ෂණය උගන්වන, ලබා දෙන මද්‍රසා පාසල්, ෂරියා විශ්වවිද්‍යාල තහනම් කරන්න කියන්නේ.? මුස්ලිමුන් කියන්නේ ක‍්‍රිස්තියානි යුදෙව් චින්තනයට අභියෝග කරන, ථෙරවාදී අපේ ‘මිත‍්‍ර‘ හමුදාවක් නේ !x

අශෝක හඳගම

බි‍්‍රතාන්‍යයේත් ස්වෝත්තමවාදය

0

සුළුතර ජනවර්ග පීඩාවට පත්කරන ස්වෝත්තමවාදී අදහස් යනු ලංකාව පමණක් මුහුණදෙන ප‍්‍රශ්නයක් නොවෙයි. මේ වෙද්දී ඇමෙරිකාව, ඉන්දියාව වැනි රටවල්වලට පවා ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිරයෑම බරපතළ ප‍්‍රශ්නයක්ව තිබෙනවා. දේශපාලන නායකයන්ගේ පැහැදිලි ආශීර්වාදයෙන් ඒ රටවල ස්වෝත්තමවාදී අදහස් සාමාන්‍යකරණය වෙමින් පැතිර යනවා. අද බි‍්‍රතාන්‍යයද මුහුණදෙන ප‍්‍රධාන දේශපාලන අභියෝගයක් වන්නේ ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිර යෑමයි.


බි‍්‍රතාන්‍ය රජයට බ්‍රෙක්සිට් ප‍්‍රශ්නය අවසාන කරගැනීමට නොහැකි වී තිබෙන්නේද ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිරයන නිසායි. ගෙවුණු සතියේදී බි‍්‍රතාන්‍යයෙහි ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිරගොස් ඇති අන්දම පැහැදිලි කරන දත්ත එකතුවක් ප‍්‍රසිද්ධ කර තිබුණේ ‘ඔපීනියුම්’ නම් ආයතනයෙනුයි.
බ්‍රෙක්සිට් අර්බුදය දේශපාලනයට පැමිණීමෙන් පසුව බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළුතර ජනවර්ගවලට අයත් පුද්ගලයන් අතරින් 71%ක් ජාතිවාදී පීඩාවලට මුහුණදෙන බව ඔපීනියුම් ආයතනය කර ඇති සමීක්ෂණයකින් පෙන්වාදෙනවා. එහිදී සුළුතර ජනවර්ගවලට අයත් පුද්ගලයන් සමීක්ෂණයට ලක් කළා. 2016ට පෙර ජාතිවාදී පීඩාවන් පිළිබඳව සුළුතර කණ්ඩායම්වලින් ලබාගත් දත්ත හා 2019 පෙබරවාරි මාසයේදී ලබාගත් වත්මන් දත්ත සංසන්දනය කර තිබෙනවා.


2016දී බ්‍රෙක්සිට් පිළිබඳ ජනමත විචාරණය පැවැත්වීමෙන් පසුව, වැඩිවැඩියෙන් ජාතිවාදී පීඩාවන්ට බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළුතර ජනකොටස් මුහුණදී තිබෙන බව සමීක්ෂණයෙන් පවසනවා. සමීක්ෂණය පැති රැුසකින් ජාතිවාදී පීඩාවන් ගැන සොයාබලා තිබුණා. ආයතන තුළ අපහසුතාවට පත්කිරිම, පළිගැනීම, උසස්වීම් ලබා නොදීම, වාග් ප‍්‍රහාරයන්ට ලක් කිරීම, වැරදි තොරතුරු ප‍්‍රචාරය කිරීම ආදි ක‍්‍රියාවන්ට මුහුණදීමට සිදුවීම මෙන්ම ශාරීරික හිංසනයට මුහුණදීමද ජාතිවාදී පීඩාවන් අතර තිබෙනවා.


බ්‍රෙක්සිට් ඡුන්ද විමසීමට පෙර සුළුතර ජනවර්ගවල පුද්ගලයන්ගෙන් 58%ක් පමණ පීඩාවන්ට මුහුණදී තිබුණා. ඒ සංඛ්‍යාවද බරපතළ තත්වයක්. හිරු නොබසින අධිරාජ්‍යය යැයි කලෙක තමන්ව හඳුන්වාගත් බි‍්‍රතාන්‍යයේ වැසියන්, සුළුතර ජනවර්ගවලට පීඩාකාරී ලෙස හැසිරීම පුදුමයක් විය නොහැකියි. කාලය ඉදිරියට ගමන් කරද්දී මේ තත්වය ක‍්‍රමයෙන් යහපත් අතට හැරෙනු ඇතැයි ඕනෑම කෙනෙකුගේ බලාපොරොත්තුව වෙන්නට ඇති, ශිෂ්ටාචාරය ඉදිරියට යන නිසා. එහෙත් බ්‍රෙක්සිට් ආගමනයෙන් පසුව ජාතිකවාදය, දේශපේ‍්‍රමය, ජාතිකාභිමානය බි‍්‍රතාන්‍යය දේශපාලන සංවාදවල ඉදිරියට ගෙනැවිත් තිබුණා. ලංකාවේ ජාතිකාභිමානය සිංහලයන්ට පමණක් සීමා වූ දෙයක් ලෙස වර්ධනය වී ඇතිවා මෙන්ම බි‍්‍රතාන්‍යයේ ජාතිකාභිමානය සුදු ජාතික බි‍්‍රතාන්‍යයන්ට පමණක් සීමා වූ අදහසක් ලෙස වර්ධනය වී තිබුණා. ඒ නිසාම විදේශ රටවලින් එරටට ගිය සුළුතර ජනකොටස්වලට සුදු ජාතික බි‍්‍රතාන්‍යයන්ගේ පීඩාවන්ට මුහුණදෙන්නට සිදුවී තිබුණා.


සමාජ මාධ්‍යවලද ජාතිවාදය සාමාන්‍යකරණය වී තිබෙනවා. සමාජ මාධ්‍යවල ජාතිවාදය දෙගුණයකටත් වඩා වර්ධනය වී තිබෙනවා. පෙර කී සමීක්ෂණය අනුව 2016 දී 37%ක්ව තිබුණු සමාජ මාධ්‍යවල ජාතිවාදී අදහස් දැක්වීම් 50% දක්වා වර්ධනය වී තිබෙනවා. එයිනුදු වැඩිපුරම ජාතිවාදී අදහස් පළකරන්නේ වයස අවුරුදු 18-34 අතර තරුණ පරම්පරාව බව හඳුනාගෙන තිබෙනවා.


සමීක්ෂණයේදී තවත් තත්වයන් කිහිපයක් ගැන අවධානය යොමුකර තිබුණා. හාස්‍යමය වැඩසටහන්වලදී හාස්‍යය මතුකිරීම පිණිස ජාතිවාදී අදහස් පළකිරිම 2016දී 30%-40%ක් අතර තිබුණත්, අද 50% ඉක්මවා තිබෙනවා. සංක‍්‍රමණිකයන් පිළිබඳ වෛරී අදහස් පළකිරීම 30%ට අඩු මට්ටමේ තිබී 50% ඉක්මවන තත්වයට වර්ධනය වී තිබෙනවා. මාධ්‍යවල ජාතිවාදී අදහස් පළකිරීම 25% පමණ සිට 40% දක්වා වර්ධනය වී තිබෙනවා.


ආසියාවෙන් සංක‍්‍රමණය වූ සුළුතර කොටස් හා කළු ජාතිකයන් ලෙස පීඩාවට පත්වෙන පුද්ගලයන්ද හඳුනාගෙන තිබුණා. ඒ අනුව කළු ජාතිකයන් ඉහළම මට්ටමේ පීඩාවට මුහුණදෙන සුළුතර ජනවර්ගය ලෙස හඳුනාගෙන තිබුණා. 2016 දී කළු ජාතිකයන් පීඩාවට පත්ව තිබුණේ 59%ක් පමණයි. එය අද 74%ක් දක්වා වර්ධනය වී තිබෙනවා. ඔවුන් අතරිනුත් සුළුතර කාන්තාවන් මුහුණදෙන පීඩාව ඉහළටම වර්ධනය වී තිබෙනවා. බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළුතර ජනවර්ගවලට අයත් පුද්ගලයන් 10 දෙනෙකුගෙන් 7 දෙනෙකුම ජාතිවාදී අදහස් බි‍්‍රතාන්‍යයෙහි බරපතළ ලෙස පැතිරගොස් ඇතැයි විශ්වාස කරන බවත් සමීක්ෂකයන් පෙන්වනවා.
මේ සමීක්ෂණය පිළිබඳව ගාර්ඩියන් වෙබ් අඩවියේ පළවූ ලිපියකින් පෙන්වාදෙන්නේ ජාතිය පදනම් කරගත් අපරාධ ප‍්‍රමාණයත් වැඩිව ඇති බවයි. 2018දී එංගලන්තයේ හා වේල්සයේ ජාතිය පදනම් කරගත් සිදුවීම් 71,251ක් වාර්තා වී ඇතැයි කියනවා. එය 2013 වර්ෂයේ තිබුණු තත්ත්වය දෙගුණ වීමක්.


ප‍්‍රසිද්ධ පුද්ගලයන් ජාතිවාදී අදහස් පළකිරීමේ සිදුවීම්ද වර්ධනය වී ඇති බව මාධ්‍ය පවසනවා. බීබීසීයේ සේවය කළ ඩැනී බේකර්ද, මේගන් මර්කෙල් හා හැරී කුමරුට දරුවෙකු හිමිවීමෙන් පසුව කුඩා චිම්පන්සියෙකු සමඟ සිටින යුවළකගේ ඡුායාරූපයක් මාධ්‍යවල පළ කර තිබුණේ මේගන් මර්කෙල්ගේ සම්භවය ගැන සිය ජාතිවාදී අදහස් ප‍්‍රකට කරමින්. ඉන්පසුව බීබීසීය ඩැනී බේකර් සේවයෙන් නෙරපුවා. සමාජ මාධ්‍යවල මෙවැනි අන්තවාදී අදහස් එළිපිට පළකිරීමේ සිදුවීම් දිගටම වර්ධනය වී තිබුණා. බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළු ජාතික පාපන්දු ක‍්‍රීඩකයන්ටද පාපන්දු පිටියේ මෙන්ම සමාජ මාධ්‍යවලද ජාතිවාදී අදහස්වලට මුහුණදෙන්නට සිදුවූ බව වාර්තා කර තිබුණා.
මේ අතර බි‍්‍රතාන්‍යයේ ඉස්ලාමෝෆෝබියාව හෙවත් ඉස්ලාම් ජාතිකයන් කෙරෙහි ඇති කරගන්නා අනිසි බිය වර්ධනය වී ඇති බවද චෝදනා එල්ලවෙනවා. දක්ෂිණාංශික පක්ෂයක් වන යුකිප් පක්ෂයත්, කන්සර්වේටිව් පක්ෂයත් ඉස්ලාම් විරෝධී අදහස් පතුරවද්දී ලේබර් පක්ෂයේ කන්සර්වේටිව් අදහස් දරන මන්ත‍්‍රීවරුන්ටද ඉස්ලාමෝෆෝබියාව පිළිබඳ චෝදනා එල්ලවෙනවා.


මේ දිනවල යුරෝපා පාර්ලිමේන්තුව සඳහා මැතිවරණය පැවැත්වෙනවා. බි‍්‍රතාන්‍යය තවමත් යුරෝපා සංගමයෙන් ඉවත්ව නැති නිසා බි‍්‍රතාන්‍යයේද එම මැතිවරණය පැවැත්වෙනවා. එයට ඉදිරිපත්ව සිටින අපේක්ෂකයන් වන යුකිප් පක්ෂයේ කාල් බෙන්ජමින්, ස්වාධීන අපේක්ෂකයෙකු වන ටොමී රොබින්සන් වැනි අය අන්ත ජාතිවාදී අදහස් දැක්වීම ගැන ප‍්‍රසිද්ධියට පත්ව සිටිනවා. ඒ නිසාම ක‍්‍රමයෙන් ජාතිවාදී අදහස් ඇති අය ඉදිරියට පැමිණ ඒ අදහස් ප‍්‍රසිද්ධියේ නිර්භයව ප‍්‍රකාශ කරන්නට පටන්ගෙන තිබෙනවා.


බි‍්‍රතාන්‍යයේ ලේබර් පක්ෂයේ සාමාජිකයෙකු වන, ජාතිවාදයට එරෙහිව අදහස් දක්වන දේශපාලනඥයන් අතර ප‍්‍රමුඛයෙකු වන ඬේවිඞ් ලැමී පවසන්නේ, මේ සමීක්ෂණයේ සොයාගැනීම් දෙසට දැඩිව අවධානය යොමු කළ යුතු බවයි. එමෙන්ම ‘රනිමෙඬේ පදනම’ නම් චින්තකයන්ගේ එකතුවෙහි ප‍්‍රධාන විධායක ඕමාර් ඛාන් පෙන්වාදෙන්නේ බ්‍රෙක්සිට් යනු ජාතිවාදයේ මූලාශ‍්‍රය නොවුණත්, එය ජාතිවාදී අදහස් පිටකිරීමේ සිදුවීම් වර්ධනය කරන්නට හේතුවක් වී තිබෙන බවයි. ඇත්තෙන්ම බ්‍රෙක්සිට් කරළියට එන්නට පෙර සිටම බි‍්‍රතාන්‍යයෙහි සුළුතරය පීඩාවට පත්කරන ජාතිවාදී අදහස් තිබුණු බව ඔහු පෙන්වනවා. එහෙත් ඒ තත්වය යහපත් අතට හැරෙන්නට නොදී, තවත් දරුණු තත්වයකට වර්ධනය කරන්නට බ්‍රෙක්සිට් හේතුවූ බව ඔහු පෙන්වනවා.


ශිෂ්ටාචාරය යා යුත්තේ ඉදිරියට වුණත්, මේ ප‍්‍රවණතාවලින් පෙනෙන්නේ ලෝකයේම ජනවාර්ගික පීඩනය නොසිතූ ලෙස වර්ධනය වී ඇති බවයි. එනම් ශිෂ්ටාචාරය පසුපසට යමින්, එකිනෙකා අතර සැකය, බිය හා ගැටුම් ඇතිවීමේ පසුබිමක් නිර්මාණය වී තිබෙන බවයි. නවසීලන්තයේ අගමැතිනිය ජෙසින්ඩා ආර්ඩෙන් වැනි සුළුතරයක් හැර ලෝකයේ බොහෝ දේශපාලන නායකයන් ඉන්නේ මේ ප‍්‍රවණතාවන් පරාජය කිරීමේ සැබෑ වුවමනාවක් වෙනුවට ඒ ප‍්‍රවණතා වර්ධනය කොට දේශපාලන වාසි ලබාගැනීමේ පටු අරමුණකයි. බි‍්‍රතාන්‍යයේ මීළඟ නායකත්වයටත් යෝජනා වෙන ප‍්‍රසිද්ධ නායකයෙකු වන බොරිස් ජොන්සන්, වත්මන් ඇමෙරිකානු ජනාධිපති ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් ආදින් ස්වෝත්තමවාදී අදහස්වල ප‍්‍රමුඛ ප‍්‍රකාශකයන් බවට පත්ව සිටිනවා. x

x අනුරංග ජයසිංහ

බි‍්‍රතාන්‍යයේත් ස්වෝත්තමවාදය

0

සුළුතර ජනවර්ග පීඩාවට පත්කරන ස්වෝත්තමවාදී අදහස් යනු ලංකාව පමණක් මුහුණදෙන ප‍්‍රශ්නයක් නොවෙයි. මේ වෙද්දී ඇමෙරිකාව, ඉන්දියාව වැනි රටවල්වලට පවා ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිරයෑම බරපතළ ප‍්‍රශ්නයක්ව තිබෙනවා. දේශපාලන නායකයන්ගේ පැහැදිලි ආශීර්වාදයෙන් ඒ රටවල ස්වෝත්තමවාදී අදහස් සාමාන්‍යකරණය වෙමින් පැතිර යනවා. අද බි‍්‍රතාන්‍යයද මුහුණදෙන ප‍්‍රධාන දේශපාලන අභියෝගයක් වන්නේ ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිර යෑමයි.


බි‍්‍රතාන්‍ය රජයට බ්‍රෙක්සිට් ප‍්‍රශ්නය අවසාන කරගැනීමට නොහැකි වී තිබෙන්නේද ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිරයන නිසායි. ගෙවුණු සතියේදී බි‍්‍රතාන්‍යයෙහි ස්වෝත්තමවාදී අදහස් පැතිරගොස් ඇති අන්දම පැහැදිලි කරන දත්ත එකතුවක් ප‍්‍රසිද්ධ කර තිබුණේ ‘ඔපීනියුම්’ නම් ආයතනයෙනුයි.
බ්‍රෙක්සිට් අර්බුදය දේශපාලනයට පැමිණීමෙන් පසුව බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළුතර ජනවර්ගවලට අයත් පුද්ගලයන් අතරින් 71%ක් ජාතිවාදී පීඩාවලට මුහුණදෙන බව ඔපීනියුම් ආයතනය කර ඇති සමීක්ෂණයකින් පෙන්වාදෙනවා. එහිදී සුළුතර ජනවර්ගවලට අයත් පුද්ගලයන් සමීක්ෂණයට ලක් කළා. 2016ට පෙර ජාතිවාදී පීඩාවන් පිළිබඳව සුළුතර කණ්ඩායම්වලින් ලබාගත් දත්ත හා 2019 පෙබරවාරි මාසයේදී ලබාගත් වත්මන් දත්ත සංසන්දනය කර තිබෙනවා.


2016දී බ්‍රෙක්සිට් පිළිබඳ ජනමත විචාරණය පැවැත්වීමෙන් පසුව, වැඩිවැඩියෙන් ජාතිවාදී පීඩාවන්ට බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළුතර ජනකොටස් මුහුණදී තිබෙන බව සමීක්ෂණයෙන් පවසනවා. සමීක්ෂණය පැති රැුසකින් ජාතිවාදී පීඩාවන් ගැන සොයාබලා තිබුණා. ආයතන තුළ අපහසුතාවට පත්කිරිම, පළිගැනීම, උසස්වීම් ලබා නොදීම, වාග් ප‍්‍රහාරයන්ට ලක් කිරීම, වැරදි තොරතුරු ප‍්‍රචාරය කිරීම ආදි ක‍්‍රියාවන්ට මුහුණදීමට සිදුවීම මෙන්ම ශාරීරික හිංසනයට මුහුණදීමද ජාතිවාදී පීඩාවන් අතර තිබෙනවා.


බ්‍රෙක්සිට් ඡුන්ද විමසීමට පෙර සුළුතර ජනවර්ගවල පුද්ගලයන්ගෙන් 58%ක් පමණ පීඩාවන්ට මුහුණදී තිබුණා. ඒ සංඛ්‍යාවද බරපතළ තත්වයක්. හිරු නොබසින අධිරාජ්‍යය යැයි කලෙක තමන්ව හඳුන්වාගත් බි‍්‍රතාන්‍යයේ වැසියන්, සුළුතර ජනවර්ගවලට පීඩාකාරී ලෙස හැසිරීම පුදුමයක් විය නොහැකියි. කාලය ඉදිරියට ගමන් කරද්දී මේ තත්වය ක‍්‍රමයෙන් යහපත් අතට හැරෙනු ඇතැයි ඕනෑම කෙනෙකුගේ බලාපොරොත්තුව වෙන්නට ඇති, ශිෂ්ටාචාරය ඉදිරියට යන නිසා. එහෙත් බ්‍රෙක්සිට් ආගමනයෙන් පසුව ජාතිකවාදය, දේශපේ‍්‍රමය, ජාතිකාභිමානය බි‍්‍රතාන්‍යය දේශපාලන සංවාදවල ඉදිරියට ගෙනැවිත් තිබුණා. ලංකාවේ ජාතිකාභිමානය සිංහලයන්ට පමණක් සීමා වූ දෙයක් ලෙස වර්ධනය වී ඇතිවා මෙන්ම බි‍්‍රතාන්‍යයේ ජාතිකාභිමානය සුදු ජාතික බි‍්‍රතාන්‍යයන්ට පමණක් සීමා වූ අදහසක් ලෙස වර්ධනය වී තිබුණා. ඒ නිසාම විදේශ රටවලින් එරටට ගිය සුළුතර ජනකොටස්වලට සුදු ජාතික බි‍්‍රතාන්‍යයන්ගේ පීඩාවන්ට මුහුණදෙන්නට සිදුවී තිබුණා.


සමාජ මාධ්‍යවලද ජාතිවාදය සාමාන්‍යකරණය වී තිබෙනවා. සමාජ මාධ්‍යවල ජාතිවාදය දෙගුණයකටත් වඩා වර්ධනය වී තිබෙනවා. පෙර කී සමීක්ෂණය අනුව 2016 දී 37%ක්ව තිබුණු සමාජ මාධ්‍යවල ජාතිවාදී අදහස් දැක්වීම් 50% දක්වා වර්ධනය වී තිබෙනවා. එයිනුදු වැඩිපුරම ජාතිවාදී අදහස් පළකරන්නේ වයස අවුරුදු 18-34 අතර තරුණ පරම්පරාව බව හඳුනාගෙන තිබෙනවා.


සමීක්ෂණයේදී තවත් තත්වයන් කිහිපයක් ගැන අවධානය යොමුකර තිබුණා. හාස්‍යමය වැඩසටහන්වලදී හාස්‍යය මතුකිරීම පිණිස ජාතිවාදී අදහස් පළකිරිම 2016දී 30%-40%ක් අතර තිබුණත්, අද 50% ඉක්මවා තිබෙනවා. සංක‍්‍රමණිකයන් පිළිබඳ වෛරී අදහස් පළකිරීම 30%ට අඩු මට්ටමේ තිබී 50% ඉක්මවන තත්වයට වර්ධනය වී තිබෙනවා. මාධ්‍යවල ජාතිවාදී අදහස් පළකිරීම 25% පමණ සිට 40% දක්වා වර්ධනය වී තිබෙනවා.


ආසියාවෙන් සංක‍්‍රමණය වූ සුළුතර කොටස් හා කළු ජාතිකයන් ලෙස පීඩාවට පත්වෙන පුද්ගලයන්ද හඳුනාගෙන තිබුණා. ඒ අනුව කළු ජාතිකයන් ඉහළම මට්ටමේ පීඩාවට මුහුණදෙන සුළුතර ජනවර්ගය ලෙස හඳුනාගෙන තිබුණා. 2016 දී කළු ජාතිකයන් පීඩාවට පත්ව තිබුණේ 59%ක් පමණයි. එය අද 74%ක් දක්වා වර්ධනය වී තිබෙනවා. ඔවුන් අතරිනුත් සුළුතර කාන්තාවන් මුහුණදෙන පීඩාව ඉහළටම වර්ධනය වී තිබෙනවා. බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළුතර ජනවර්ගවලට අයත් පුද්ගලයන් 10 දෙනෙකුගෙන් 7 දෙනෙකුම ජාතිවාදී අදහස් බි‍්‍රතාන්‍යයෙහි බරපතළ ලෙස පැතිරගොස් ඇතැයි විශ්වාස කරන බවත් සමීක්ෂකයන් පෙන්වනවා.
මේ සමීක්ෂණය පිළිබඳව ගාර්ඩියන් වෙබ් අඩවියේ පළවූ ලිපියකින් පෙන්වාදෙන්නේ ජාතිය පදනම් කරගත් අපරාධ ප‍්‍රමාණයත් වැඩිව ඇති බවයි. 2018දී එංගලන්තයේ හා වේල්සයේ ජාතිය පදනම් කරගත් සිදුවීම් 71,251ක් වාර්තා වී ඇතැයි කියනවා. එය 2013 වර්ෂයේ තිබුණු තත්ත්වය දෙගුණ වීමක්.


ප‍්‍රසිද්ධ පුද්ගලයන් ජාතිවාදී අදහස් පළකිරීමේ සිදුවීම්ද වර්ධනය වී ඇති බව මාධ්‍ය පවසනවා. බීබීසීයේ සේවය කළ ඩැනී බේකර්ද, මේගන් මර්කෙල් හා හැරී කුමරුට දරුවෙකු හිමිවීමෙන් පසුව කුඩා චිම්පන්සියෙකු සමඟ සිටින යුවළකගේ ඡුායාරූපයක් මාධ්‍යවල පළ කර තිබුණේ මේගන් මර්කෙල්ගේ සම්භවය ගැන සිය ජාතිවාදී අදහස් ප‍්‍රකට කරමින්. ඉන්පසුව බීබීසීය ඩැනී බේකර් සේවයෙන් නෙරපුවා. සමාජ මාධ්‍යවල මෙවැනි අන්තවාදී අදහස් එළිපිට පළකිරීමේ සිදුවීම් දිගටම වර්ධනය වී තිබුණා. බි‍්‍රතාන්‍යයේ සුළු ජාතික පාපන්දු ක‍්‍රීඩකයන්ටද පාපන්දු පිටියේ මෙන්ම සමාජ මාධ්‍යවලද ජාතිවාදී අදහස්වලට මුහුණදෙන්නට සිදුවූ බව වාර්තා කර තිබුණා.
මේ අතර බි‍්‍රතාන්‍යයේ ඉස්ලාමෝෆෝබියාව හෙවත් ඉස්ලාම් ජාතිකයන් කෙරෙහි ඇති කරගන්නා අනිසි බිය වර්ධනය වී ඇති බවද චෝදනා එල්ලවෙනවා. දක්ෂිණාංශික පක්ෂයක් වන යුකිප් පක්ෂයත්, කන්සර්වේටිව් පක්ෂයත් ඉස්ලාම් විරෝධී අදහස් පතුරවද්දී ලේබර් පක්ෂයේ කන්සර්වේටිව් අදහස් දරන මන්ත‍්‍රීවරුන්ටද ඉස්ලාමෝෆෝබියාව පිළිබඳ චෝදනා එල්ලවෙනවා.


මේ දිනවල යුරෝපා පාර්ලිමේන්තුව සඳහා මැතිවරණය පැවැත්වෙනවා. බි‍්‍රතාන්‍යය තවමත් යුරෝපා සංගමයෙන් ඉවත්ව නැති නිසා බි‍්‍රතාන්‍යයේද එම මැතිවරණය පැවැත්වෙනවා. එයට ඉදිරිපත්ව සිටින අපේක්ෂකයන් වන යුකිප් පක්ෂයේ කාල් බෙන්ජමින්, ස්වාධීන අපේක්ෂකයෙකු වන ටොමී රොබින්සන් වැනි අය අන්ත ජාතිවාදී අදහස් දැක්වීම ගැන ප‍්‍රසිද්ධියට පත්ව සිටිනවා. ඒ නිසාම ක‍්‍රමයෙන් ජාතිවාදී අදහස් ඇති අය ඉදිරියට පැමිණ ඒ අදහස් ප‍්‍රසිද්ධියේ නිර්භයව ප‍්‍රකාශ කරන්නට පටන්ගෙන තිබෙනවා.


බි‍්‍රතාන්‍යයේ ලේබර් පක්ෂයේ සාමාජිකයෙකු වන, ජාතිවාදයට එරෙහිව අදහස් දක්වන දේශපාලනඥයන් අතර ප‍්‍රමුඛයෙකු වන ඬේවිඞ් ලැමී පවසන්නේ, මේ සමීක්ෂණයේ සොයාගැනීම් දෙසට දැඩිව අවධානය යොමු කළ යුතු බවයි. එමෙන්ම ‘රනිමෙඬේ පදනම’ නම් චින්තකයන්ගේ එකතුවෙහි ප‍්‍රධාන විධායක ඕමාර් ඛාන් පෙන්වාදෙන්නේ බ්‍රෙක්සිට් යනු ජාතිවාදයේ මූලාශ‍්‍රය නොවුණත්, එය ජාතිවාදී අදහස් පිටකිරීමේ සිදුවීම් වර්ධනය කරන්නට හේතුවක් වී තිබෙන බවයි. ඇත්තෙන්ම බ්‍රෙක්සිට් කරළියට එන්නට පෙර සිටම බි‍්‍රතාන්‍යයෙහි සුළුතරය පීඩාවට පත්කරන ජාතිවාදී අදහස් තිබුණු බව ඔහු පෙන්වනවා. එහෙත් ඒ තත්වය යහපත් අතට හැරෙන්නට නොදී, තවත් දරුණු තත්වයකට වර්ධනය කරන්නට බ්‍රෙක්සිට් හේතුවූ බව ඔහු පෙන්වනවා.


ශිෂ්ටාචාරය යා යුත්තේ ඉදිරියට වුණත්, මේ ප‍්‍රවණතාවලින් පෙනෙන්නේ ලෝකයේම ජනවාර්ගික පීඩනය නොසිතූ ලෙස වර්ධනය වී ඇති බවයි. එනම් ශිෂ්ටාචාරය පසුපසට යමින්, එකිනෙකා අතර සැකය, බිය හා ගැටුම් ඇතිවීමේ පසුබිමක් නිර්මාණය වී තිබෙන බවයි. නවසීලන්තයේ අගමැතිනිය ජෙසින්ඩා ආර්ඩෙන් වැනි සුළුතරයක් හැර ලෝකයේ බොහෝ දේශපාලන නායකයන් ඉන්නේ මේ ප‍්‍රවණතාවන් පරාජය කිරීමේ සැබෑ වුවමනාවක් වෙනුවට ඒ ප‍්‍රවණතා වර්ධනය කොට දේශපාලන වාසි ලබාගැනීමේ පටු අරමුණකයි. බි‍්‍රතාන්‍යයේ මීළඟ නායකත්වයටත් යෝජනා වෙන ප‍්‍රසිද්ධ නායකයෙකු වන බොරිස් ජොන්සන්, වත්මන් ඇමෙරිකානු ජනාධිපති ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් ආදින් ස්වෝත්තමවාදී අදහස්වල ප‍්‍රමුඛ ප‍්‍රකාශකයන් බවට පත්ව සිටිනවා. x

x අනුරංග ජයසිංහ

දීපානි සිල්වා: වීදියේ කැරලිකාරිය

දීපානි සිල්වා නම් වූ ඇයට ඇත්තේ වරු ගණනක් කතාකරමින් සිටින්නට තරම් අත්දැකීම්වලින් පිරුණු ජීවිතයකි. අපූරු අත්දැකීම් ගොන්නකි. දීපානි අවිවාහකය. එහෙත් ඇය හුදෙකලාව ජීවත්වෙන කාන්තාවක් නොවේ. ඇය අදටත් නළුනිළියන්ගේ යහපත වෙනුවෙන් කටයුතු කරන ක‍්‍රියාකාරිනියකි. ඒ අතරේ දේශපාලන වේදිකාවට නැග විවෘතව අදහස් දක්වන්නියකි.
වටිනාම කාරණය වන්නේ රඟපෑමට අත්පොත් තැබූ තරුණ වියේ සිට අද දක්වාම ඇය වීදිනාට්‍යවල රංගන ශිල්පිනියක ලෙසද කටයුතු කිරීමය. මේ දිනවල ඇය ඉන්නේ විවේකයෙනි. ලංකාවේ ටෙලිනාට්‍ය කර්මාන්තය අද පවතින තත්වය නිසාම, රඟපෑමෙන් ඈත්වය.

යුක්තිය ගැන තේරුම් ගන්න
දේශපාලන පොත්පත් කියවන්න ඕනෑ නෑ

දීපානි සිල්වාත්, ලංකාවේ වීදිනාට්‍ය කලාවත් අතර ඇත්තේ වෙන් කළ නොහැකි බැඳීමකි. ඇය අදටත් වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමක සාමාජිකාවකි. ඉඳහිට හෝ වීදි නාට්‍යයක රඟපෑමට ඈ අදත් ප‍්‍රිය කරන්නීය. ඒ නිසා වත්මනෙහි වුව දීපානි සිල්වා වීදියේදී දැකිය හැකිය.


ගාමිණී හත්තොටුවේගමගේ මැදිහත්වීමෙන් එච්.ඒ. පෙරේරා, පරාක‍්‍රම නිරිඇල්ල ඇතුළු කණ්ඩායමක් නිර්මාණය කළ විවෘත වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමේ උරුමය මේ වෙද්දී කණ්ඩායම් දෙකක් රැුගෙන යයි. මේ කණ්ඩායම් දෙක අතර ගැටුමක් නැත. දෙපාර්ශ්වයේම අරමුණ හත්තොටුවේගම උරුමය ඉදිරියට ගෙන යෑමයි. වෙනසකට ඇත්තේ ඒ දෙපාර්ශ්වයම ‘විවෘත වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායම’ නමින් ක‍්‍රියාත්මක වීමයි. එක් පාර්ශ්වයක බර කරට ගෙන මෙහෙයවන්නී දීපානිය.
රංගනයට යොමුවූ දින සිටම ඇගේ ගමන වැටී තිබුණේ වීදිනාට්‍ය කලාව ඔස්සේය. ඇය මේ කලාපයට යොමුවී තිබුණේ අහම්බයෙනි. ඇය කළුතර දිස්ත‍්‍රික්කයේය. ඇගේ පියා කොමියුනිස්ට් පක්ෂයට සම්බන්ධ ගුරු වෘත්තිය සමිති ක‍්‍රියාකාරිකයෙකි. දීපානි ඉගෙනුම ලබා තිබුණේ බෞද්ධ කාන්තා විද්‍යාලයේය. යව්වනියක ලෙස කාලය වැය කරන්නට ක‍්‍රමයක් නැතිකමට ලයනල් වෙන්ඞ්ට්හි තිබුණු ‘රංග ශිල්ප ශාලිකාවේ’ පාඨමාලාවට සම්බන්ධ වී තිබුණි.


‘1972දී රංග ශිල්ප ශාලිකාව පටන් අරගෙන තිබුණා. රංග ශිල්ප ශාලිකාව කියන්නේ එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර, ධම්ම ජාගොඩ ඇතුළු කණ්ඩායමක් එකතුවෙලා රංගනය හදාරන්නට හදපු ආයතනයක්. මම එතැනට සම්බන්ධ වුණේ 1975දී. ඇත්තටම මම කරන්න දෙයක් නැතිව යාළුවෝ එක්ක රවුම් ගහමින් හිටියේ. මාත් එක්ක ආ පස්දෙනෙක් අයදුම්පත් දාලා තිබුණු අය. එයාලා අයදුම්පත් බාරදීලා ඇතුළට ගියා. මම එළියේ හිටියා. ධම්ම ජාගොඩ මහත්තයා ඇහුවා ඔයා යන්නේ නැද්ද කියලා. මම අයදුම්පත් බාර නොදුන්න බව කීවාම ඔහු අයදුම්පතක් පුරවලා දෙන්න කියලා කිව්වා. අන්තිමේදී මමත් ඒ පාඨමාලාවට ගියා.’


රංග ශිල්ප ශාලිකාවට යොමුවූ ඇයට ගාමිණී හත්තොටුවේගම ගුරුවරයා මුණගැසුණි. ගාමිණී හත්තොටුවේගම හා දීපානි සිල්වා අතර ඇත්තේ අපූරු පියෙකු හා දියණියකගේ සම්බන්ධයකි. ඔහු මුල් කාලයේදී ඇය ඉහළින් අගය නොකළ බව ඇයම කියන්නීය. ඇයද වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමට එකතුවුණේ හත්තොටුවේගම ගැන හෝ වීදිනාට්‍ය ගැන අවබෝධයක්, ගෞරවයක්, දැක්මක් ඇතිව නොවේ.


‘මම රෙදි පොට්ටනිය අරන් බස් එකේ නැඟලා ඔහේ ගියා. වීදිනාට්‍ය නිසාම විශේෂ ඇල්මක් එදා තිබුණේ නැහැ. 1975 පොසොන් එකේදී මුල් වතාවට අපි දඹුල්ලෙන් බැහැලා කඬේකින් තේ එකක් බිව්වා. ඉන්පස්සේ බෙරයක් ගහගෙන අපි නාට්‍යයක් පෙන්වන්න යන බව කෙනෙක් කෑගහලා කිව්වා. අපි නාට්‍යය පෙන්වන තැනට ඇවිදගෙන ගියා. මිනිස්සු පෙරහැරක් වගේ අපේ පිටිපස්සෙන් ගියා. ඉන් පස්සේ අපි ලොකු රවුමක් හදලා දඹුලූ ගල පාමුල නාට්‍යය පෙන්වන්න පටන්ගත්තා. බැලූවාම මහා සෙනඟක් රවුමක් හැදිලා ඉන්නවා. ‘මිනිහෙකුට එල්ලිලා මැරෙන්න බැරිද’ කියන නාට්‍යය පෙන්වන්න ලෑස්තිවුණේ. ඒ චරිතය මට ලැබුණේ කලින් රඟපාන්න හිටපු නිළිය එදා නොආ හින්දා. මාත් එක්ක රඟපෑ ලින්ටන් සේමගේට චරිතය ලැබුණේත් ඒ විදියට. එදා අපට වීදිනාට්‍ය කියන්නේ මොනවාද කියලා හත්තොටුවේගම සර් ඉගැන්නුවේ නැහැ. අපිම ඒ වැඬේ කරමින් ඉගෙනගත්තා. මුල්ම නාට්‍ය දර්ශන ටික අවසන් වෙලා එච්.ඒ. සහ පරාක‍්‍රම කොහොමද අලූත් ගෝලයා කියලා සර්ගෙන් ඇහුවා. එතකොට ඔහු උත්තර දුන්නේ, ‘ලකුණු තිස්පහක්වත් දෙන්න බැහැ’ කියලා. එයාගෙන් ඇගයීමක් ලබන්න හරිම අමාරුයි.’


ඇය දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමේ සිටියා, විවිධ අය විවිධ හේතු මත කණ්ඩායමෙන් ඉවත් වෙද්දීය. දීපානිද ටික කාලයක් හත්තොට්ටුවේගම ගුරුවරයා සමඟ මතවාදී ගැටුමක් නිසා කණ්ඩායමෙන් ඉවත්වී සිටියාය. ඒ ගුරුවරයාගේ අවසාන සමයේදීය. එහෙත් හත්තොටුවේගම නාට්‍ය කණ්ඩායමේ මුල සිටම අඛණ්ඩව රැුඳී සිටි ශක්තිමත් කාන්තාව ඇයයි. ඇගේ කතාවේ වටිනාම පරිච්ෙඡ්දය එයයි.


xxxxxxx

දීපානිගේ ජීවිතයම සම්මතයට එරෙහි අරගලයකි. වීදි නාට්‍ය සමඟ තරුණ කෙල්ලක ලෙස රස්තියාදු ගැසීමත් අරගලයකි. රස්තියාදුව කොල්ලන්ට ආඩම්බරයක් වෙද්දී, කෙල්ලන්ගේ චරිතයට හානියක් වූ යුගයක දීපානි ඒ රස්තියාදුව ගැසුවාය. දීපානි සිල්වා වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමේ දීර්ඝතම කාලයක් රැුඳී සිටි කාන්තාව වන්නීය. කාන්තාවකට එසේ කිරීම කැරැුල්ලක් බව අමුතුවෙන් ලිවිය යුතු නැත. ඇයට එය අභියෝගයක් වූ අවස්ථාද ඇත.


ගලේවෙලදී වතාවක් වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායම පොලීසියේ ප‍්‍රශ්න කිරීම්වලට ලක්විය. එහිදී පොලිසිය මුලින්ම අසා තිබුණේ ගෑනු ළමයෙකුට වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමක් සමඟ රට වටේ ඇවිදින්නට ලැජ්ජාවක් නැතිද? කියාය. රඟපාන්නට ඕනෑ නම් වේදිකා නාට්‍යයක රඟපාන්න තිබුණා නේදැයි ඔවුන් තවදුරටත් අසා තිබුණි. දීපානිට මෙවැනි කතාන්දරවලට ඇහුම්කන් දෙන්නට ලැබී ඇති වාර ගණන බොහෝය. එහෙත් කණ්ඩායම තුළදී තමා කාන්තාවක නිසා පීඩාවට පත් නොවූ බව ඇය කියන්නීය. එයට ඇගේ දේශපාලන සවිඥානකත්වයත් හේතුවන්නට ඇත.


‘ඒ අසූව දශකයේ. ඒ කාලයේ කාන්තා සංවිධාන බිහිවුණා. මම ඒ සංවිධාන එක්ක වැඩ කළා. මම කාන්තාවක් විදියට ශක්තිමත් වෙන්නට ප‍්‍රධාන හේතුව තමයි සුනිලා අබේසේකර මහත්මිය. මම ඇය එක්කත් වැඩ කළා. මට මතකයි එක පාරක් කාන්තා දිනයක අපි වීදිනාට්‍යයක් සංවිධානය කළා. එහෙම වෙලාවක ගෆූර් කියන පොලිස් නිලධාරියා ඇතුළු පිරිසක් අපට ගහන්න ආවා. අපි කඩයක් ඇතුළේ හැංගුණා. එළියේ විවියන් ගුණවර්ධනට ගෆූර් පයින් ගැහුව හැටි මට මතකයි. කොහොම වුණත් ඒ වගේ සිදුවීම් නිසාත්, වීදිනාට්‍ය එක්ක මහපාරේ ඇවිද්ද නිසාත් මට කාන්තාවක් විදියට ලොකු හයියක් ලැබුණා. ඒ නිසා කාන්තාවක් හැටියට පීඩාවට පත් නොවී ජීවත්වීමේ ශක්තිය මට ලැබුණා. ඒ ස්ත‍්‍රීවාදී ව්‍යාපාරය ගැන අද කවුරු මොනවා කිව්වත්, මට ශක්තිය ලැබුණේ ඔවුන්ගේ ක‍්‍රියාකාරීත්වයෙන්.‘

xxxxxxx

ඇය අවිවාහකව මෙතෙක් ගෙවන ජීවිතයත් කැරැුල්ලකි. අවිවාහක පිරිමින් නිතර දකින්නට ලැබුණත් අවිවාහක කාන්තාවන් දකින්නට ලැබෙන්නේ කලාතුරකිනි. විවාහ නොවීම, කාන්තාවකට අනාරක්ෂිත බව කෙනෙකුට කිව හැකිය. එහෙත් දීපානි අදත් ආරක්ෂිතව මෙන්ම සතුටින් අවිවාහක ජීවිතයක වැඩිමල් සමයේ පියවර නඟන්නීය. පසුගිය වසර විසිපහක පමණ කාලයක් ඇය ජීවත්වෙන්නේ ඇගේ සමීප යෙහෙළියකගේ නිවසේය. යෙහෙළියගේ දරුදැරියන් දීපානිගේද දරුවන් බඳුය. ඒ නිසා ඇය මවකි. එක් විදියකට ඇය මේ සමාජයටම මවකි. මුස්ලිම් ජාතික තරුණයන්ටද ‘අපේ දරුවන්’ යැයි ඇය නිර්භයව කියන්නී ඒ නිසාය.


‘පවුල් ජීවිතයක් ගත කරන්න කසාද බඳින්නම ඕනෑ නැහැ. මවක් වෙන්න නම් ළමයි හදන්නම ඕනෑ නැහැ. සමාජය එක්ක අවංකව හා විවෘතව ඉන්න ඕනෑ. එහෙම වුණොත් හුදෙකලා වෙන්නේ නැහැ. මම මේ මොහොතේදීත් හුදෙකලාව නෙවෙයි ඉන්නේ. මම තනිකඩ නැහැ. තනිකඩ වචනය මම පිළිගන්නේ නැහැ. ඒක මට ගැළපෙන්නේ නැහැ. මට සහෝදර සහෝදරියන් ඉන්නවා. දරුදැරියන් ඉන්නවා. මාපියන් ඉන්නවා. මම මිනිස්සුන්ව ආශ‍්‍රය කරන්න දන්නවා. මම තනිවෙලා නැහැ. අවුරුදු විසිපහක් තවත් කෙනෙක්ව ගෙදර තියාගන්නේ කවුද? එහෙම මාව තියාගත්ත යෙහෙළියක් මට ඉන්නවා.’


අවිවාහක වීම ඇය ගත් නිර්භීත තීන්දුවකි. එහෙත්, ඇය පවසන අන්දමට එය මහා දාර්ශනික අදහස් සමඟ ගත් තීන්දුවක් නොවේ. ඇගේ නිදහස්කාමී අදහස් නිසා ආ තීන්දුවකි.
‘පොඩි කාලේ අපි සෙල්ලම් ගෙවල් හදනවා. ඒ සෙල්ලම් ගෙවල්වල අපි ගෙදර අම්මාගේ චරිතය රඟපානවා. තරුණ කාලයේ පෙම් පළහිලව්වලදී විවිධ හීන මවනවා. ඒ සමාජයේ ඒ ආකෘති තිබුණු හින්දා. ඒත් මම මේ කලා ලෝකයට අඩිය තැබුවාම ඒ ඔක්කෝම වෙනස් වුණා. වෙනස් විදියට හිතන්න පුරුදු වුණා. මම ක්ෂේත‍්‍රයට අඩිය තැබුවේම වීදිනාට්‍යවලින්. මම ආශ‍්‍රය කළ ගාමිණී හත්තොටුවේගම, එච්.ඒ. පෙරේරා, විජිත ගුණරත්න වගේ මිනිස්සු හරි විවෘතයි. සුනිලා අබේසේකර වැනි අය හරිම විවෘතයි. ඉතින්, මට ලොකු දැනුමක් හා අවබෝධයක් ලැබුණා. ඒ අවබෝධය මගේ තීරණවලට හේතු වුණා. මගෙන් තනිකඩද කියලා අහන්නේ විවාහ වෙලා ලැයිසන් ක‍්‍රමයට මම අයත් නොවුණ හින්දා. කාගෙවත් අයිතිවාසිකමකට මම යටත් නොවුණ හින්දා. ඒත් දරුවන්ගේ උණුසුම, සහෝදරයන්ගේ උණුසුම, මවගේ උණුසුම විඳින්නට ඒ ලැයිසන් ක‍්‍රමයේ කොටසක් වෙන්නම ඕනෑ නැහැ.’

xxxxxxx

දීපානි, 2014දී මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට එරෙහිව ‘පුරවැසි බලයේ’ වේදිකාවට ගොඩවුණාය. පුරවැසි බලය රැුස්වීම්ක මුලින්ම වේදිකාවේ කතාකිරීමට අවස්ථාවක් ඉල්ලූවේ තමා ම බව ඇය නිහතමානීව කියන්නීය. එතැන් පටන් ඇය දේශපාලන වේදිකා ගණනාවකම කතාකර ඇත. ඒ අදහස් දැක්වීම්ද ජනප‍්‍රිය සමාජ මතය පුනරුච්චාරණය කිරීමක් වෙනුවට, ඇය අවබෝධ කරගත් යුක්තිය වෙනුවෙන් කැරලි ගැසීමක් විය.


‘වීදි නාට්‍යවලින් කරන්න පුළුවන් දේශපාලනයට යම් සීමාවක් තියෙනවා. සමහර දේවල් වීදි නාට්‍යවලින්ම කියන්න බැහැ. 2014 වෙද්දී ඇතිවෙමින් තිබුණු තත්ත්වය මට දැනුණා. මොනවා හරි කරන්න ඕනෑ කියලා මට හිතුණා. ඒ නිසායි පක්ෂ දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන් ඍජුව අදහස් දැක්වුවේ. මම ඒ වෙනතුරුම දේශපාලන වේදිකාවල කතාකරලා තිබුණේ නැහැ. ඒත් පුරවැසි බලයේ මම මුලින්ම කළ කතාවෙන් පස්සේ මට තවත් වේදිකා ගණනාවක කතාකරන්න අවස්ථාව ලැබුණා. ඒ මම කියූ දේවල් සමාජයට වැදගත් නිසා වෙන්න ඇති. පසුකාලීනව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ වේදිකාවටත් මම ගොඩවුණා. ඒ ජවිපෙ සාමාජිකයෙක් නිසා නෙවෙයි. දේශපාලන අදහස් හුවමාරු කරන්නට ඒක හොඳ වේදිකාවක් විදියට සැලකූ හින්දා.


මම දේශපාලනය ගැන තියරි ඉගෙනගෙන නැහැ. අත්දැකීම්වලින්, ආශ‍්‍රය කරපු අයගෙන් ලබපු අත්දැකීම්වලින් තමයි මගේ දේශපාලන අදහස් ඉගෙනගත්තේ. අනෙක් පැත්තෙන් මගේ තාත්තා ගුරු වෘත්තීය සමිති ක‍්‍රියාකාරිකයෙක්. ඔහුගෙන් ලබපු පන්නරයකුත් තියෙනවා. ඒවා එක්ක මට දේශපාලනය ගැන අවබෝධයක් ලැබුණා. පොතපතින් ලබපු දේශපාලන දැනුමක් මට නැහැ. ඒත් මට සමාජ සාධාරණත්වය ගැන අදහසක් තියෙනවා. යුක්තිය ගැන තේරුම් ගන්න දේශපාලන පොත්පත් කියවන්න ඕනෑ නෑ.’


xxxxxxx

දීපානි සිල්වා වැනි නළුනිළියෝ රැුසක් අද ටෙලිනාට්‍ය රැුල්ලෙන් ඈත්ව සිටින්නෝය. මුලින්ම එය ඔවුන්ගේ තෝරාගැනීමකි. කල් යද්දී ඔවුන්ට ආරාධනා ලැබෙන්නේ නැත. මේ වෙද්දී දීපානි සිල්වාට නිතර ටෙලිනාට්‍යවලට ආරාධනා ලැබෙන්නේ නැත. එයට හේතු ගණනාවකි. ඇය සොච්චම් ගෙවීමකට රඟපාන්නේ නැත. ඍජු දේශපාලන අදහස් නිසා ඇය ආන්දෝලනාත්මක කාන්තාවකි. මේ වෙද්දී රූපවාහිනී නාලිකාවලින් මෙහෙයවන මාෆියාවක් බවට ටෙලිනාට්‍ය කලාව පත්ව ඇති බව ඇය කියන්නීය. එයට එරෙහිව ඇය කතාකරන්නීය. නළුනිළියන්ට සොච්චම් වැටුප් ගෙවීමට එරෙහිව ඇය හඬනඟන්නීය. ඒ වෙනුවෙන් තවත් කලාකරුවන් සමඟ ‘ටෙලි නිර්මාණවේදීන්ගේ ජාතික සංසදය’ නම් සංවිධානය නිර්මාණය කරගැනීමට ඇයද වෙහෙස වූවාය.


බොහෝ අය මෙවැනි සංවිධානවලට සම්බන්ධ වීමට දක්වන්නේ මහත් බියකි. ඒ නිසාම මේ සංවිධානයේ ක‍්‍රියාකාරීව කටයුතු කරන්නේ සුළු පිරිසකි. ඒ අනුව ලංකාවේ ටෙලිනාට්‍ය ක්ෂේත‍්‍රය සම්බන්ධයෙන් යෝජනාවලියක් රජයට ඉදිරිපත් කිරීමටත්, විදෙස් ටෙලිනාට්‍ය විකාශය කිරීම පිළිබඳ පනතක් යෝජනා කිරීමටත් ඔවුන් මැදිහත්වී තිබුණි. එහෙත් ආණ්ඩුව පාර්ශ්වයෙන් ඒ යෝජනාවලිය උනන්දුවෙන් ක‍්‍රියාත්මක කර තිබුණේ නැත. එහෙත් ඔවුහු නොනවත්වා සටනේය.
මේ වෙද්දී රූපවාහිනී නාලිකා වෙනුවෙන්ම ලියැවුණු නළුනිළියෝ සිටිති. ඒ නළුනිළියෝ ඒ ඒ නාලිකාවල අවුරුදු උත්සව, නත්තල් උත්සව, රියැලිටි වැඩසටහන්, රූපවාහිනී සංවාද වැඩසටහන් ආදියට එක්වෙති. ඒවායින් මුදල් ලබති. ඒ රැුල්ලට එරෙහිව දීපානි කැරලි ගැසුවාය. රටේ පවතින දේශපාලනය ගැන විවෘතව අදහස් දක්වන, ස්වාධීන මතයක් තිබෙන කලාකරුවන්ට ඒ මාෆියාව ඇතුළේ දොරටු ඇරෙන්නේ ඉඳහිටය. එහෙත් ඇය සතුටින්ය. කැරලි ගැසීම ඇයට අලූත් අත්දැකීමක් නොවන නිසාය.x

දීපානි සිල්වා: වීදියේ කැරලිකාරිය

දීපානි සිල්වා නම් වූ ඇයට ඇත්තේ වරු ගණනක් කතාකරමින් සිටින්නට තරම් අත්දැකීම්වලින් පිරුණු ජීවිතයකි. අපූරු අත්දැකීම් ගොන්නකි. දීපානි අවිවාහකය. එහෙත් ඇය හුදෙකලාව ජීවත්වෙන කාන්තාවක් නොවේ. ඇය අදටත් නළුනිළියන්ගේ යහපත වෙනුවෙන් කටයුතු කරන ක‍්‍රියාකාරිනියකි. ඒ අතරේ දේශපාලන වේදිකාවට නැග විවෘතව අදහස් දක්වන්නියකි.
වටිනාම කාරණය වන්නේ රඟපෑමට අත්පොත් තැබූ තරුණ වියේ සිට අද දක්වාම ඇය වීදිනාට්‍යවල රංගන ශිල්පිනියක ලෙසද කටයුතු කිරීමය. මේ දිනවල ඇය ඉන්නේ විවේකයෙනි. ලංකාවේ ටෙලිනාට්‍ය කර්මාන්තය අද පවතින තත්වය නිසාම, රඟපෑමෙන් ඈත්වය.

යුක්තිය ගැන තේරුම් ගන්න
දේශපාලන පොත්පත් කියවන්න ඕනෑ නෑ

දීපානි සිල්වාත්, ලංකාවේ වීදිනාට්‍ය කලාවත් අතර ඇත්තේ වෙන් කළ නොහැකි බැඳීමකි. ඇය අදටත් වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමක සාමාජිකාවකි. ඉඳහිට හෝ වීදි නාට්‍යයක රඟපෑමට ඈ අදත් ප‍්‍රිය කරන්නීය. ඒ නිසා වත්මනෙහි වුව දීපානි සිල්වා වීදියේදී දැකිය හැකිය.


ගාමිණී හත්තොටුවේගමගේ මැදිහත්වීමෙන් එච්.ඒ. පෙරේරා, පරාක‍්‍රම නිරිඇල්ල ඇතුළු කණ්ඩායමක් නිර්මාණය කළ විවෘත වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමේ උරුමය මේ වෙද්දී කණ්ඩායම් දෙකක් රැුගෙන යයි. මේ කණ්ඩායම් දෙක අතර ගැටුමක් නැත. දෙපාර්ශ්වයේම අරමුණ හත්තොටුවේගම උරුමය ඉදිරියට ගෙන යෑමයි. වෙනසකට ඇත්තේ ඒ දෙපාර්ශ්වයම ‘විවෘත වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායම’ නමින් ක‍්‍රියාත්මක වීමයි. එක් පාර්ශ්වයක බර කරට ගෙන මෙහෙයවන්නී දීපානිය.
රංගනයට යොමුවූ දින සිටම ඇගේ ගමන වැටී තිබුණේ වීදිනාට්‍ය කලාව ඔස්සේය. ඇය මේ කලාපයට යොමුවී තිබුණේ අහම්බයෙනි. ඇය කළුතර දිස්ත‍්‍රික්කයේය. ඇගේ පියා කොමියුනිස්ට් පක්ෂයට සම්බන්ධ ගුරු වෘත්තිය සමිති ක‍්‍රියාකාරිකයෙකි. දීපානි ඉගෙනුම ලබා තිබුණේ බෞද්ධ කාන්තා විද්‍යාලයේය. යව්වනියක ලෙස කාලය වැය කරන්නට ක‍්‍රමයක් නැතිකමට ලයනල් වෙන්ඞ්ට්හි තිබුණු ‘රංග ශිල්ප ශාලිකාවේ’ පාඨමාලාවට සම්බන්ධ වී තිබුණි.


‘1972දී රංග ශිල්ප ශාලිකාව පටන් අරගෙන තිබුණා. රංග ශිල්ප ශාලිකාව කියන්නේ එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර, ධම්ම ජාගොඩ ඇතුළු කණ්ඩායමක් එකතුවෙලා රංගනය හදාරන්නට හදපු ආයතනයක්. මම එතැනට සම්බන්ධ වුණේ 1975දී. ඇත්තටම මම කරන්න දෙයක් නැතිව යාළුවෝ එක්ක රවුම් ගහමින් හිටියේ. මාත් එක්ක ආ පස්දෙනෙක් අයදුම්පත් දාලා තිබුණු අය. එයාලා අයදුම්පත් බාරදීලා ඇතුළට ගියා. මම එළියේ හිටියා. ධම්ම ජාගොඩ මහත්තයා ඇහුවා ඔයා යන්නේ නැද්ද කියලා. මම අයදුම්පත් බාර නොදුන්න බව කීවාම ඔහු අයදුම්පතක් පුරවලා දෙන්න කියලා කිව්වා. අන්තිමේදී මමත් ඒ පාඨමාලාවට ගියා.’


රංග ශිල්ප ශාලිකාවට යොමුවූ ඇයට ගාමිණී හත්තොටුවේගම ගුරුවරයා මුණගැසුණි. ගාමිණී හත්තොටුවේගම හා දීපානි සිල්වා අතර ඇත්තේ අපූරු පියෙකු හා දියණියකගේ සම්බන්ධයකි. ඔහු මුල් කාලයේදී ඇය ඉහළින් අගය නොකළ බව ඇයම කියන්නීය. ඇයද වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමට එකතුවුණේ හත්තොටුවේගම ගැන හෝ වීදිනාට්‍ය ගැන අවබෝධයක්, ගෞරවයක්, දැක්මක් ඇතිව නොවේ.


‘මම රෙදි පොට්ටනිය අරන් බස් එකේ නැඟලා ඔහේ ගියා. වීදිනාට්‍ය නිසාම විශේෂ ඇල්මක් එදා තිබුණේ නැහැ. 1975 පොසොන් එකේදී මුල් වතාවට අපි දඹුල්ලෙන් බැහැලා කඬේකින් තේ එකක් බිව්වා. ඉන්පස්සේ බෙරයක් ගහගෙන අපි නාට්‍යයක් පෙන්වන්න යන බව කෙනෙක් කෑගහලා කිව්වා. අපි නාට්‍යය පෙන්වන තැනට ඇවිදගෙන ගියා. මිනිස්සු පෙරහැරක් වගේ අපේ පිටිපස්සෙන් ගියා. ඉන් පස්සේ අපි ලොකු රවුමක් හදලා දඹුලූ ගල පාමුල නාට්‍යය පෙන්වන්න පටන්ගත්තා. බැලූවාම මහා සෙනඟක් රවුමක් හැදිලා ඉන්නවා. ‘මිනිහෙකුට එල්ලිලා මැරෙන්න බැරිද’ කියන නාට්‍යය පෙන්වන්න ලෑස්තිවුණේ. ඒ චරිතය මට ලැබුණේ කලින් රඟපාන්න හිටපු නිළිය එදා නොආ හින්දා. මාත් එක්ක රඟපෑ ලින්ටන් සේමගේට චරිතය ලැබුණේත් ඒ විදියට. එදා අපට වීදිනාට්‍ය කියන්නේ මොනවාද කියලා හත්තොටුවේගම සර් ඉගැන්නුවේ නැහැ. අපිම ඒ වැඬේ කරමින් ඉගෙනගත්තා. මුල්ම නාට්‍ය දර්ශන ටික අවසන් වෙලා එච්.ඒ. සහ පරාක‍්‍රම කොහොමද අලූත් ගෝලයා කියලා සර්ගෙන් ඇහුවා. එතකොට ඔහු උත්තර දුන්නේ, ‘ලකුණු තිස්පහක්වත් දෙන්න බැහැ’ කියලා. එයාගෙන් ඇගයීමක් ලබන්න හරිම අමාරුයි.’


ඇය දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමේ සිටියා, විවිධ අය විවිධ හේතු මත කණ්ඩායමෙන් ඉවත් වෙද්දීය. දීපානිද ටික කාලයක් හත්තොට්ටුවේගම ගුරුවරයා සමඟ මතවාදී ගැටුමක් නිසා කණ්ඩායමෙන් ඉවත්වී සිටියාය. ඒ ගුරුවරයාගේ අවසාන සමයේදීය. එහෙත් හත්තොටුවේගම නාට්‍ය කණ්ඩායමේ මුල සිටම අඛණ්ඩව රැුඳී සිටි ශක්තිමත් කාන්තාව ඇයයි. ඇගේ කතාවේ වටිනාම පරිච්ෙඡ්දය එයයි.


xxxxxxx

දීපානිගේ ජීවිතයම සම්මතයට එරෙහි අරගලයකි. වීදි නාට්‍ය සමඟ තරුණ කෙල්ලක ලෙස රස්තියාදු ගැසීමත් අරගලයකි. රස්තියාදුව කොල්ලන්ට ආඩම්බරයක් වෙද්දී, කෙල්ලන්ගේ චරිතයට හානියක් වූ යුගයක දීපානි ඒ රස්තියාදුව ගැසුවාය. දීපානි සිල්වා වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමේ දීර්ඝතම කාලයක් රැුඳී සිටි කාන්තාව වන්නීය. කාන්තාවකට එසේ කිරීම කැරැුල්ලක් බව අමුතුවෙන් ලිවිය යුතු නැත. ඇයට එය අභියෝගයක් වූ අවස්ථාද ඇත.


ගලේවෙලදී වතාවක් වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායම පොලීසියේ ප‍්‍රශ්න කිරීම්වලට ලක්විය. එහිදී පොලිසිය මුලින්ම අසා තිබුණේ ගෑනු ළමයෙකුට වීදිනාට්‍ය කණ්ඩායමක් සමඟ රට වටේ ඇවිදින්නට ලැජ්ජාවක් නැතිද? කියාය. රඟපාන්නට ඕනෑ නම් වේදිකා නාට්‍යයක රඟපාන්න තිබුණා නේදැයි ඔවුන් තවදුරටත් අසා තිබුණි. දීපානිට මෙවැනි කතාන්දරවලට ඇහුම්කන් දෙන්නට ලැබී ඇති වාර ගණන බොහෝය. එහෙත් කණ්ඩායම තුළදී තමා කාන්තාවක නිසා පීඩාවට පත් නොවූ බව ඇය කියන්නීය. එයට ඇගේ දේශපාලන සවිඥානකත්වයත් හේතුවන්නට ඇත.


‘ඒ අසූව දශකයේ. ඒ කාලයේ කාන්තා සංවිධාන බිහිවුණා. මම ඒ සංවිධාන එක්ක වැඩ කළා. මම කාන්තාවක් විදියට ශක්තිමත් වෙන්නට ප‍්‍රධාන හේතුව තමයි සුනිලා අබේසේකර මහත්මිය. මම ඇය එක්කත් වැඩ කළා. මට මතකයි එක පාරක් කාන්තා දිනයක අපි වීදිනාට්‍යයක් සංවිධානය කළා. එහෙම වෙලාවක ගෆූර් කියන පොලිස් නිලධාරියා ඇතුළු පිරිසක් අපට ගහන්න ආවා. අපි කඩයක් ඇතුළේ හැංගුණා. එළියේ විවියන් ගුණවර්ධනට ගෆූර් පයින් ගැහුව හැටි මට මතකයි. කොහොම වුණත් ඒ වගේ සිදුවීම් නිසාත්, වීදිනාට්‍ය එක්ක මහපාරේ ඇවිද්ද නිසාත් මට කාන්තාවක් විදියට ලොකු හයියක් ලැබුණා. ඒ නිසා කාන්තාවක් හැටියට පීඩාවට පත් නොවී ජීවත්වීමේ ශක්තිය මට ලැබුණා. ඒ ස්ත‍්‍රීවාදී ව්‍යාපාරය ගැන අද කවුරු මොනවා කිව්වත්, මට ශක්තිය ලැබුණේ ඔවුන්ගේ ක‍්‍රියාකාරීත්වයෙන්.‘

xxxxxxx

ඇය අවිවාහකව මෙතෙක් ගෙවන ජීවිතයත් කැරැුල්ලකි. අවිවාහක පිරිමින් නිතර දකින්නට ලැබුණත් අවිවාහක කාන්තාවන් දකින්නට ලැබෙන්නේ කලාතුරකිනි. විවාහ නොවීම, කාන්තාවකට අනාරක්ෂිත බව කෙනෙකුට කිව හැකිය. එහෙත් දීපානි අදත් ආරක්ෂිතව මෙන්ම සතුටින් අවිවාහක ජීවිතයක වැඩිමල් සමයේ පියවර නඟන්නීය. පසුගිය වසර විසිපහක පමණ කාලයක් ඇය ජීවත්වෙන්නේ ඇගේ සමීප යෙහෙළියකගේ නිවසේය. යෙහෙළියගේ දරුදැරියන් දීපානිගේද දරුවන් බඳුය. ඒ නිසා ඇය මවකි. එක් විදියකට ඇය මේ සමාජයටම මවකි. මුස්ලිම් ජාතික තරුණයන්ටද ‘අපේ දරුවන්’ යැයි ඇය නිර්භයව කියන්නී ඒ නිසාය.


‘පවුල් ජීවිතයක් ගත කරන්න කසාද බඳින්නම ඕනෑ නැහැ. මවක් වෙන්න නම් ළමයි හදන්නම ඕනෑ නැහැ. සමාජය එක්ක අවංකව හා විවෘතව ඉන්න ඕනෑ. එහෙම වුණොත් හුදෙකලා වෙන්නේ නැහැ. මම මේ මොහොතේදීත් හුදෙකලාව නෙවෙයි ඉන්නේ. මම තනිකඩ නැහැ. තනිකඩ වචනය මම පිළිගන්නේ නැහැ. ඒක මට ගැළපෙන්නේ නැහැ. මට සහෝදර සහෝදරියන් ඉන්නවා. දරුදැරියන් ඉන්නවා. මාපියන් ඉන්නවා. මම මිනිස්සුන්ව ආශ‍්‍රය කරන්න දන්නවා. මම තනිවෙලා නැහැ. අවුරුදු විසිපහක් තවත් කෙනෙක්ව ගෙදර තියාගන්නේ කවුද? එහෙම මාව තියාගත්ත යෙහෙළියක් මට ඉන්නවා.’


අවිවාහක වීම ඇය ගත් නිර්භීත තීන්දුවකි. එහෙත්, ඇය පවසන අන්දමට එය මහා දාර්ශනික අදහස් සමඟ ගත් තීන්දුවක් නොවේ. ඇගේ නිදහස්කාමී අදහස් නිසා ආ තීන්දුවකි.
‘පොඩි කාලේ අපි සෙල්ලම් ගෙවල් හදනවා. ඒ සෙල්ලම් ගෙවල්වල අපි ගෙදර අම්මාගේ චරිතය රඟපානවා. තරුණ කාලයේ පෙම් පළහිලව්වලදී විවිධ හීන මවනවා. ඒ සමාජයේ ඒ ආකෘති තිබුණු හින්දා. ඒත් මම මේ කලා ලෝකයට අඩිය තැබුවාම ඒ ඔක්කෝම වෙනස් වුණා. වෙනස් විදියට හිතන්න පුරුදු වුණා. මම ක්ෂේත‍්‍රයට අඩිය තැබුවේම වීදිනාට්‍යවලින්. මම ආශ‍්‍රය කළ ගාමිණී හත්තොටුවේගම, එච්.ඒ. පෙරේරා, විජිත ගුණරත්න වගේ මිනිස්සු හරි විවෘතයි. සුනිලා අබේසේකර වැනි අය හරිම විවෘතයි. ඉතින්, මට ලොකු දැනුමක් හා අවබෝධයක් ලැබුණා. ඒ අවබෝධය මගේ තීරණවලට හේතු වුණා. මගෙන් තනිකඩද කියලා අහන්නේ විවාහ වෙලා ලැයිසන් ක‍්‍රමයට මම අයත් නොවුණ හින්දා. කාගෙවත් අයිතිවාසිකමකට මම යටත් නොවුණ හින්දා. ඒත් දරුවන්ගේ උණුසුම, සහෝදරයන්ගේ උණුසුම, මවගේ උණුසුම විඳින්නට ඒ ලැයිසන් ක‍්‍රමයේ කොටසක් වෙන්නම ඕනෑ නැහැ.’

xxxxxxx

දීපානි, 2014දී මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට එරෙහිව ‘පුරවැසි බලයේ’ වේදිකාවට ගොඩවුණාය. පුරවැසි බලය රැුස්වීම්ක මුලින්ම වේදිකාවේ කතාකිරීමට අවස්ථාවක් ඉල්ලූවේ තමා ම බව ඇය නිහතමානීව කියන්නීය. එතැන් පටන් ඇය දේශපාලන වේදිකා ගණනාවකම කතාකර ඇත. ඒ අදහස් දැක්වීම්ද ජනප‍්‍රිය සමාජ මතය පුනරුච්චාරණය කිරීමක් වෙනුවට, ඇය අවබෝධ කරගත් යුක්තිය වෙනුවෙන් කැරලි ගැසීමක් විය.


‘වීදි නාට්‍යවලින් කරන්න පුළුවන් දේශපාලනයට යම් සීමාවක් තියෙනවා. සමහර දේවල් වීදි නාට්‍යවලින්ම කියන්න බැහැ. 2014 වෙද්දී ඇතිවෙමින් තිබුණු තත්ත්වය මට දැනුණා. මොනවා හරි කරන්න ඕනෑ කියලා මට හිතුණා. ඒ නිසායි පක්ෂ දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන් ඍජුව අදහස් දැක්වුවේ. මම ඒ වෙනතුරුම දේශපාලන වේදිකාවල කතාකරලා තිබුණේ නැහැ. ඒත් පුරවැසි බලයේ මම මුලින්ම කළ කතාවෙන් පස්සේ මට තවත් වේදිකා ගණනාවක කතාකරන්න අවස්ථාව ලැබුණා. ඒ මම කියූ දේවල් සමාජයට වැදගත් නිසා වෙන්න ඇති. පසුකාලීනව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ වේදිකාවටත් මම ගොඩවුණා. ඒ ජවිපෙ සාමාජිකයෙක් නිසා නෙවෙයි. දේශපාලන අදහස් හුවමාරු කරන්නට ඒක හොඳ වේදිකාවක් විදියට සැලකූ හින්දා.


මම දේශපාලනය ගැන තියරි ඉගෙනගෙන නැහැ. අත්දැකීම්වලින්, ආශ‍්‍රය කරපු අයගෙන් ලබපු අත්දැකීම්වලින් තමයි මගේ දේශපාලන අදහස් ඉගෙනගත්තේ. අනෙක් පැත්තෙන් මගේ තාත්තා ගුරු වෘත්තීය සමිති ක‍්‍රියාකාරිකයෙක්. ඔහුගෙන් ලබපු පන්නරයකුත් තියෙනවා. ඒවා එක්ක මට දේශපාලනය ගැන අවබෝධයක් ලැබුණා. පොතපතින් ලබපු දේශපාලන දැනුමක් මට නැහැ. ඒත් මට සමාජ සාධාරණත්වය ගැන අදහසක් තියෙනවා. යුක්තිය ගැන තේරුම් ගන්න දේශපාලන පොත්පත් කියවන්න ඕනෑ නෑ.’


xxxxxxx

දීපානි සිල්වා වැනි නළුනිළියෝ රැුසක් අද ටෙලිනාට්‍ය රැුල්ලෙන් ඈත්ව සිටින්නෝය. මුලින්ම එය ඔවුන්ගේ තෝරාගැනීමකි. කල් යද්දී ඔවුන්ට ආරාධනා ලැබෙන්නේ නැත. මේ වෙද්දී දීපානි සිල්වාට නිතර ටෙලිනාට්‍යවලට ආරාධනා ලැබෙන්නේ නැත. එයට හේතු ගණනාවකි. ඇය සොච්චම් ගෙවීමකට රඟපාන්නේ නැත. ඍජු දේශපාලන අදහස් නිසා ඇය ආන්දෝලනාත්මක කාන්තාවකි. මේ වෙද්දී රූපවාහිනී නාලිකාවලින් මෙහෙයවන මාෆියාවක් බවට ටෙලිනාට්‍ය කලාව පත්ව ඇති බව ඇය කියන්නීය. එයට එරෙහිව ඇය කතාකරන්නීය. නළුනිළියන්ට සොච්චම් වැටුප් ගෙවීමට එරෙහිව ඇය හඬනඟන්නීය. ඒ වෙනුවෙන් තවත් කලාකරුවන් සමඟ ‘ටෙලි නිර්මාණවේදීන්ගේ ජාතික සංසදය’ නම් සංවිධානය නිර්මාණය කරගැනීමට ඇයද වෙහෙස වූවාය.


බොහෝ අය මෙවැනි සංවිධානවලට සම්බන්ධ වීමට දක්වන්නේ මහත් බියකි. ඒ නිසාම මේ සංවිධානයේ ක‍්‍රියාකාරීව කටයුතු කරන්නේ සුළු පිරිසකි. ඒ අනුව ලංකාවේ ටෙලිනාට්‍ය ක්ෂේත‍්‍රය සම්බන්ධයෙන් යෝජනාවලියක් රජයට ඉදිරිපත් කිරීමටත්, විදෙස් ටෙලිනාට්‍ය විකාශය කිරීම පිළිබඳ පනතක් යෝජනා කිරීමටත් ඔවුන් මැදිහත්වී තිබුණි. එහෙත් ආණ්ඩුව පාර්ශ්වයෙන් ඒ යෝජනාවලිය උනන්දුවෙන් ක‍්‍රියාත්මක කර තිබුණේ නැත. එහෙත් ඔවුහු නොනවත්වා සටනේය.
මේ වෙද්දී රූපවාහිනී නාලිකා වෙනුවෙන්ම ලියැවුණු නළුනිළියෝ සිටිති. ඒ නළුනිළියෝ ඒ ඒ නාලිකාවල අවුරුදු උත්සව, නත්තල් උත්සව, රියැලිටි වැඩසටහන්, රූපවාහිනී සංවාද වැඩසටහන් ආදියට එක්වෙති. ඒවායින් මුදල් ලබති. ඒ රැුල්ලට එරෙහිව දීපානි කැරලි ගැසුවාය. රටේ පවතින දේශපාලනය ගැන විවෘතව අදහස් දක්වන, ස්වාධීන මතයක් තිබෙන කලාකරුවන්ට ඒ මාෆියාව ඇතුළේ දොරටු ඇරෙන්නේ ඉඳහිටය. එහෙත් ඇය සතුටින්ය. කැරලි ගැසීම ඇයට අලූත් අත්දැකීමක් නොවන නිසාය.x

අයි.එස්.අයි.එස්. ලංකාව තෝරාගත්තා නොව, ලංකාවේ කණ්ඩායමක් අයි.එස්.අයි.එස්. තෝරාගෙන ඇත

0

‘‘රෑන්ඞ්’’ ආයතනයේ
ජ්‍යෙෂ්ඨ දේශපාලන විද්‍යාඥ
ජොනා බ්ලෑන්ක්
නිලන්ත ඉලංගමුව සමග කළ
සාකච්ඡුාවක් ඇසුරිනි.

මුලින්ම, අපේ පාඨකයන්ට ඔබ කවුදැයි කියන්න.


මම ‘‘රෑන්ඞ්’’ ආයතනයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ දේශපාලන විද්‍යාඥයෙක්. මගේ විෂය කලාපය වෙන්නේ, දකුණු ආසියාව සහ අග්නිදිග ආසියාව. මම වෘත්තිය පුහුණුව ලබලා තියෙන්නේ මානව විද්‍යාඥයෙක් විදිහට. දැනට මගේ සේවා ස්ථානය ඉන්දුනීසියාව. මං පොත් දෙකක් ලියලා තියෙනවා. ඉන්දියාව සහ ශ‍්‍රී ලංකාව පාදක කරගත් ‘රාමායනය’ පිළිබඳ සොයා බැලීමක් වන, ‘‘ඇරෝ ඔෆ් ද බ්ලූ-ස්කින්ඞ් ගෝඞ්’’ (නිල් පාට දෙවියන්ගේ ඊතලය* එයින් එකක්. ඉස්ලාම් ආගම සහ නූතනත්වය ගැන සොයා බැලෙන ‘‘මුල්ලාස් ඔන් ද මේන්ෆේ‍්‍රම්’’ (ප‍්‍රධාන රාමුවේ මුල්ලාවරු* අනිත් එකයි.

දැනට ඔබේ සේවා මධ්‍යස්ථානය වන ඉන්දුනීසියාවේ හතුරෝ දෙන්නෙක් ඉන්න බව පේනවා. එක හතුරෙක් තමයි ස්වාභාවික විපත්. දෙවැනි හතුරා තමයි, ජිහාඞ් අන්තවාදය. ඒ කියන්නේ, දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ මධ්‍යස්ථ ඉස්ලාම් ආගමක් තිබුණු රටක්, හෙමිහිට වුණත් පැහැදිලිවම, මූලධර්මවාදීන්ගේ ජනප‍්‍රිය රැුල්ලට යට වෙලා පොඩිපට්ටම් වෙමින් තියෙනවා. වහබ්වාදයට එරෙහිව පෙනී සිටින ‘නද්නාතුල් උලමා’ වගේ මධ්‍යස්ථ ව්‍යාපාරත් ඒ රටේ තියෙද්දී තමයි එහෙම වෙන්නේ. ඔබ ඒක දකින්නේ කොහොමද?


මං හිතන්නේ ඔය ප‍්‍රශ්නය අතිශයෝක්තියක් කියලායි. ඉන්දුනීසියාවේ ඉස්ලාම් ආගම වෙනස් වෙනවා තමයි. ඒ වගේම, ගෝලීයකරණය වෙනවා. ඒත් ඒක ඉස්ලාම් ආගමට වගේම වෙනත් සෑම ආගමකටත් පොදු ලක්ෂණයක්. සුහර්තෝ බලයෙන් පහවුණාට පස්සේ ගතවෙච්ච අඩ දශකය තුළ තිබුණු ප‍්‍රචණ්ඩකාරී ඉස්ලාම් කණ්ඩායම්, අද ඉන්න කණ්ඩායම්වලට වඩා ක‍්‍රියාකාරීව සහ බලවත්ව හිටියා. එදා තිබිච්ච ප‍්‍රධාන ත‍්‍රස්තවාදී කල්ලිය- ‘ජෙමා ඉස්ලාමියා’ මේ වෙනකොට විසිරිලා ගිහිල්ලා. අඩු ගානේ, දැන් තියෙන්නේ ඉස්සර තිබුණු සංවිධානේ සෙවණැල්ලක් විතරයි කියලා කියන්න පුළුවන්. මේකෙන් කියන්නේ නැහැ, අන්තවාදය දුරු වෙලා කියලා. මං කියන්නේ, මීට අවුරුදු 15 කට කලින් තිබුණට වැඩිය, ඒ අන්තවාදයේ ත‍්‍රස්තවාදී තීරුව අද පාලනය කරලා තියෙනවා කියන එකයි.

අපි ශ‍්‍රී ලංකාව ගැන කතා කරමු. ‘ඉස්ලාමීය රාජ්‍යය’ කියලා හඳුන්වා ගන්න ලංකාවේ කල්ලියක් මැතකදී මරාගෙන මැරෙන ප‍්‍රහාරයක් දියත් කළා. ඒක ගැන මොකද හිතන්නේ?


ඒ ප‍්‍රහාර මාලාව, හිතාගන්න බැරි තරම් අවාසනාවන්තයි. මුළුමණින්ම අනපේක්ෂිතයි. ශ‍්‍රී ලංකාව, බිහිසුණු සිවිල් යුද්ධයක් තිබිච්ච රටක්. ඒකෙදී ත‍්‍රස්තවාදය ඕනෑ තරම් දැක්කා. ඒත්, මේ විදිහේ දෙයක් එදා දැකලා නැහැ. ඒ කියන්නේ, එදා ත‍්‍රස්තවාදය මුළුමණින්ම වගේ පදනම් වෙලා තිබුණේ, දේශපාලනය සහ වාර්ගික අනන්‍යතාව මත මිසක් ආගම මත නෙවෙයි කියන එකයි. කිතුනුවන් එදා ආගම නිසා ප‍්‍රහාරයකට ලක්වුණේ නැහැ. ඒ වගේම අයි.එස්.අයි.එස්. වගේ ගෝලීය ත‍්‍රස්තවාදී ව්‍යාපාර එදා ක‍්‍රියාකාරීව තිබුණේ නැහැ.

ඇයි ඒගොල්ලෝ ශ‍්‍රී ලංකාව තෝරාගත්තේ?


මට පේන විදිහට, අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානය ශ‍්‍රී ලංකාව තෝරාගත්තා නෙවෙයි, ශ‍්‍රී ලංකාවේ කල්ලියක් අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානය තෝරාගෙන තියෙනවා. ඒක ඕනෑම තැනක වෙන්න පුළුවන් දෙයක්. නමුත් මේ අවස්ථාවේ ඒක ශ‍්‍රී ලංකාවේ ත‍්‍රස්තවාදීන් අතට ගිහිල්ලා තියෙනවා. ඒගොල්ලන්ට ඕනෑ කරන නිපුණත්වය සහ පුහුණුව වගේ දේවල් අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානෙන් ලැබිලා තියෙනවා.

ඔබ හිතනවාද, අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානය මේ වෙලාවේ පාවිච්චි කරලා තියෙන්නේ ‘හුදෙකලා වෘකයෙක්ගේ මූලෝපායක්’ කියලා?


නැහැ. මේක ඒ මූලෝපායේ අනිත් පැත්ත. ‘හුදෙකලා වෘකයෙක්ගේ මූලෝපායක්’ කියන්නේ, තනි පුද්ගලයෙක් (කණ්ඩායමක් නෙවෙයි* සැලසුම් කරලා ක‍්‍රියාවේ යොදවන ප‍්‍රහාරයක්. බාහිර ආධාර නැහැ. තියෙන්නේ, බාහිරින් එන මතවාදයක් විතරයි. ඒ වගේ ප‍්‍රහාරයක් දියත් කරන එක හරි සරලයි. උදාහරණයක් විදිහට, සෙනග ගොඩක් මැද්දට වාහනයක් පදවාගෙන යන එක. හතර අතේට වෙඩි තියාගෙන යන එක. ශ‍්‍රී ලංකාවේ ප‍්‍රහාරය ඒකේ අනිත් පැත්ත. ඒක, ඉතා පරීක්ෂාවෙන් සැලසුම් කරපු සහ ක‍්‍රියාත්මක කරපු ප‍්‍රහාරයක්. අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානයේ බාහිර ආධාර බොහෝ විට තියෙන්න ඇති.

එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානය දියත් කරපු සන්නද්ධ නැගිටීම සහ ශ‍්‍රී ලංකාවේ ජිහාඞ් අන්තවාදය අතර තියෙන වෙනස්කම් මොනවද?


මේ දෙක අතර සම්බන්ධයක් නැහැ. ඉඳලාහිටලා එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානය මුස්ලිම් මිනිස්සුන්ට පහරදීලා තියෙනවා. හැබැයි ඒ, දේශපාලනික හේතු උඩ මිසක් දෘෂ්ටිවාදී හේතු උඩ නෙවෙයි. උදාහරණයක් විදිහට, එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානයේ දෘෂ්ටිවාදය භාරගන්න මුස්ලිම් කණ්ඩායම් ප‍්‍රතික්ෂේප කරන කොට ඔවුන්ට පහර දීලා තියෙනවා. බලපෑම් කණ්ඩායමක් විදිහට ගත්තොත්, 2009 දක්වා පැවති එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානය, කිසිම ඉස්ලාම් කණ්ඩායමකින් ලංකාවට ඇති විය හැකි තර්ජනයට වඩා විශාල තර්ජනයක් වුණා කියලා කියන්න පුළුවන්. ඒත්, පාස්කු ඉරිදා ප‍්‍රහාරයන්ගෙන් පෙන්නුම් කරනවා, කැපවෙච්ච පුංචි ත‍්‍රස්තවාදී කල්ලියකට වුණත් මොන තරං විනාශයක් කරන්න පුළුවන්ද කියන එක.

හුඟාක් දෙනා කියනවා, බුද්ධි අංශවල අසාර්ථකත්වයක් මේ ප‍්‍රහාරයට බලපෑවා කියලා. ඒත් ඉතිහාසය පිරික්සලා බැලූවහම පේනවා බුද්ධි අංශ වාර්තා නොසලකා හැර තිබෙන බව. මොකද ඒ ගැන හිතන්නේ?


සිද්ධියක් වුණාට පස්සේ වෙච්ච දේට හේතු කියන එක එච්චර අමාරු දෙයක් නෙවෙයි. ඒත්, මේ සිද්ධියේදී පෙනී යනවා, ඉතා බරපතළ දේශපාලනික අසාර්ථකත්වයක් නිසා ආණ්ඩුව පැත්තෙන් දුර්වලතාවක් ඇති වුණා කියලා. විදේශ බුද්ධි සේවාවකින් (බොහෝ විට ඉන්දියාවෙන්* අවශ්‍ය කරන බුද්ධි තොරතුරු සහ අනතුරු ඇඟවීම් ජනාධිපති සිරිසේනගේ කාර්යාලයට ලබා දීලා තියෙනවා. ඒත්, ඒවා අනුව ප‍්‍රමාණවත් පරිද්දෙන් පියවර අරගෙන තියෙන බවක් පේන්න නැහැ. ඒ තොරතුරු අගමැති වික‍්‍රමසිංහට දීලා නැහැ. ඒකට හේතු දෙකක් තියෙනවා: එකක් තමයි, අගමැතිවරයා ගැන ජනාධිපතිවරයාගේ විශ්වාසයක් නැතිකම. (ඔහුව එම තනතුරින් පහ කරන්නත් ජනාධිපතිවරයා බැලූවා*. ඒක නිසා මේ දෙන්නා අතර තියෙන්නේ මහා විරසකයක්. දෙවැනි කාරණේ තමයි, ඉන්දියාව තමන්ට වඩා අගමැතිවරයාට බරයි කියලා ජනාධිපතිවරයා හිතන නිසා, ඉන්දියාවෙන් එන බුද්ධි තොරතුරුත් ගණන් නොගෙන ඉන්නට ජනාධිපතිවරයා පෙළඹුණා වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා.

ශී‍්‍ර ලාංකික තරුණයෝ විදේශවල අධ්‍යාපනය ලබන අතරේ අන්තවාදී ආගම්වලට බර වෙමින් සිටි බවට විදේශ බුද්ධි සේවාවන් සතුව තිබුණු තොරතුරු ඔවුන්් අදාළ පාර්ශ්ව සමග බෙදාගත්තේ නැහැ කියලා වාර්තා වෙලා තියෙනවා. මොකද හිතන්නේ?


අමු බුද්ධි තොරතුරු හැම මොහොතකම අනන්තවත් සංසරණය වෙනවා. ඒවායින් අහවල් එක බාරගත්තා නම් මේක වළක්වා ගන්න තිබුණා කියන කතාව මෝඩයි. ඔව්, ඒ අතරේ සැබෑ වූත්, වැදගත් වූත් තොරතුරුත් තිබුණා තමයි. ඒත්, තවත් දහස් ගාණක් ව්‍යාජ බුද්ධි තොරතුරු අස්සේ හරි එක අපි කොහොමද එක පාරටම තෝරාගන්නේ?

මේ වගේ ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාර අනාගතේ ඇති වීම වළක්වාගත හැකි යැයි ඔබ සිතන යෝජනා තියෙනවද?


ඔව්. ශ‍්‍රී ලංකාව ගැන එහෙම යෝජනා කිහිපයක් කරන්න පුළුවන්.

  1. ජනාධිපතිවරයා සහ අගමැතිවරයා අතර තියෙන කඹ ඇදිල්ල ඉවරයක් කරන්න. රටේ ඉන්න ඉහළම දෙන්නා කුලල් කා ගන්නකොට, රටේ මිනිස්සුන්ගේ ආරක්ෂාව ඒ දෙන්නා සහතික කරන්නේ කොහොමද? අත්‍යාවශ්‍යම නම් මැතිවරණ තියන්න. එහෙම නැත්නම්, දෙන්නාට එකට වැඩ කරන්න පුළුවන් ක‍්‍රමයක් හොයාගන්න.
  2. ප‍්‍රති-ත‍්‍රස්ත ක‍්‍රියාකාරකම් පිළිබඳ බුද්ධි තොරතුරු බෙදා ගැනීමට වෙනත් රටවල් සමග සහයෝගයෙන් කටයුතු කරන්න. මේ සැරේ වුණේ ඉන්දියාවෙන් ලැබිච්චි තොරතුරු මත කටයුතු නොකිරීමයි. මේ අංශය ගැන ඉන්දියාවට විශාල තොරතුරු සම්භාරයක් තියෙනවා. ඇමරිකාව, බි‍්‍රතාන්‍ය සහ වෙනත් රාජ්‍යයන්ටත් එහෙම බුද්ධි තොරතුරු තියෙනවා.
  3. ශ‍්‍රී ලංකාවේ මුස්ලිම් ප‍්‍රජාව සමග එකට වැඩ කරන්න. මීට කලින් ලංකාවේ ත‍්‍රස්ත-විරෝධී සහ කැරලි-විරෝධී ක‍්‍රියාකාරකම් පිළිබඳ වාර්තාව හොඳ එකක් නෙවෙයි. ආණ්ඩුවේ දරුණු ක‍්‍රියාකාරකම් නිසා දෙමළ ජනතාව එදා ආණ්ඩුවට අහිමි වුණා. ඒකෙන් එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානයේ ජනතා පදනම ශක්තිමත් වුණා. ඒ කැරලිකාරී/ත‍්‍රස්තවාදී කණ්ඩායමේ ශක්තියත් තර වුණා. ලංකාවේ ආණ්ඩුව දෙමළ ජනතාව සම්බන්ධයෙන් කරපු ඒ වැරැුද්ද මුස්ලිම් ජනතාව සම්බන්ධයෙන් මෙවර නොකළ යුතුයි.

බුද්ධිමත්, පොතපත හොඳින් කියවපු සමහර තරුණයෝ, සුඛෝපභෝගී ජීවිතත් අතඇරලා දාලා අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානෙට බැඳිලා මරාගෙන මැරෙන බෝම්බකාරයෝ බවට පත්වෙනවා. මානවවිද්‍යාඥයෙක් විදිහට ඒ කාරණය දිහා ඔබ බලන්නේ කොහොමද?

දැන්, විද්වත් සමාජයේ වගේම ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදන අංශවලත් පොදුවේ පිළිගැනෙන කාරණයක් තමයි, ත‍්‍රස්තවාදයට තල්ලූව එන්නේ ආර්ථික අඟහිඟකම්වලින් නෙවෙයි කියන එක. මරාගෙන මැරෙන බෝම්බකරුවන් ඇතුළු අද ත‍්‍රස්තවාදියෝ, සාමාන්‍ය වශයෙන් ගත්තහම, ඉගෙනගත්ත, මැද පංතික නැත්නම් පහළ මැද පංතික පිරිස්. එහෙම වෙන එක සාමාන්‍ය දෙයක් නෙවෙයි. ඔසාමා බින් ලාඩන් ගත්තොත් ඔහු ප‍්‍රකෝටිපතියෙක්.

වෙනත් රටවලවලට අමතරව විශේෂයෙන් ඇමරිකාවට එල්ල වෙන චෝදනාවක් තමයි, මේ ජිහාඞ් ත‍්‍රස්ත කල්ලි බෝ කළා කියන එක. ඒ තත්වය තූළ ඇමරිකාවේ විදේශ ප‍්‍රතිපත්තිය සහ උපාය මාර්ග වෙනස් විය යුතු යැයි ඔබ සිතනවද?


ඔව්, ඇමරිකාවේ විදේශ ප‍්‍රතිපත්තියේ හුඟාක් අංශවලට ප‍්‍රයෝජනයක් වෙන්න පුළුවන්, එම ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රතිසූත‍්‍රගත කර ගත්තොත්.

අන්තිම කාරණයක්: මිනිසුන්ගේ සිත් අන්තවාදයට බැඳෙන එක සහ ජිහාඞ් ත‍්‍රස්තවාදය මැඬළීම සඳහා අපේ ජනතාවට, අපේ ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන්ට සහ නීතිය බලාත්මක කිරීමේ ආයතනවල පුද්ගලයන්ට දිය හැකි ඔබේ පණිවිඩය මොකක්ද?


ලංකාවේ හෝ වෙනත් ඕනෑම තැනක ත‍්‍රස්තවාදය මැඬලන්න තියෙන හොඳම මාර්ගය තමයි, බුද්ධි තොරතුරු එකතු කිරීම සහ බෙදාහදා ගැනීමත්, ඒ වගේම, ත‍්‍රස්තවාදී ව්‍යාපාරවලට තරුණයන් බඳවා ගැනීම් සිද්ධ වෙමින් තියෙන රටවල් සමග සහයෝගයන් වැඩ කිරීමත්. ශ‍්‍රී ලංකාවේ බෝම්බකරුවන්ව ඔවුන්ගේම ප‍්‍රජාවෙන් දැනටමත් ප‍්‍රතික්ෂේප වෙලයි තියෙන්නේ. ඒ මුස්ලිම් ජනතාවත් එක්ක ආණ්ඩුව මීට වැඩිය සහයෝගෙන් කටයුතු කළා නම්, මේ ත‍්‍රස්තවාදින් ගැන මීට කලින් දැනගන්නට තිබුණා.x


(2019 මැයි 17 වැනි දා ‘ඬේලි එෆ්.ටී’ පුවත්පතේ පළවූ (  ISIS didn’t Choose Sri Lanka, but Sri Lankan Group Chose ISISI- (RAND) සම්මුඛ සාකච්ඡුාවේ පරිවර්තනය ‘යහපාලනය ලංකා’ අනුග‍්‍රහයෙනි.*