No menu items!
22.3 C
Sri Lanka
17 August,2025
Home Blog Page 386

ශ‍්‍රීලනිපය දියවෙලා ඉවරයි


පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රිනී සුදර්ශනී ප‍්‍රනාන්දුපුල්ලේ



ඔබ මේ වෙද්දී ශ‍්‍රීලනිපයේ සාමාජිකාවක් නෙවෙයිද?
අපි කොහොමත් ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේනේ. අපි ආණ්ඩු එපා කියලා විශ්වාසභංගයේදීම අයින්වුණා. අපි දැන් පොදුජන පෙරමුණත් එක්ක අපි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාව දිනවීමේ වැඩකටයුත්තේ යෙදී ඉන්නවා.


ශ‍්‍රීලනිපය ඔය ජනාධිපතිවරණ ව්‍යාපාරයට එකතු කරගැනීමේ සාකච්ඡුාවලට ඔබේ කණ්ඩායමේ මැදිහත්වීමක් නැද්ද?
ගම් මට්ටමෙන් යූඇන්පී විරෝධී සියලූ කොටස් එකතු කරගන්නට අපි වැඩ කරමින් ඉන්නවා. මිනිස්සු තමයි ඡුන්දය දෙන්නේ. ඒ නිසා අපි එකතු කරගන්න ඕනෑ මිනිස්සුන්ව මිසක් පක්ෂවල නායකයන්ව නෙවෙයි.


කෙසේවෙතත් ශ‍්‍රීලනිපය පෙන්වන්නේ තමන් නැතිව කාටවත් ජනාධිපතිවරණය දිනන්න බැරි බව නේද?
ඒක ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මතය. එයාලා කේවල් කරද්දී ඒක පාවිච්චි කරනවා. ඒත් ඡුන්දය දෙන මිනිස්සු කල්පනා කරන්නේ ඒක නෙවෙයි. එයාලා කල්පනා කරන්නේ කොහොම හරි යූඇන්පී ආණ්ඩුව ගෙදර යවලා රටට හිතකර, මේ රටට වැඩ කරන්න පුළුවන් ආණ්ඩුවක් හදාගැනීම ගැනයි. රට සුරක්ෂිත කරන්න පුළුවන් ආණ්ඩුවක් හදාගන්න එක ගැනයි. මිනිස්සුන්ට ඔය විවිධ කතාන්දර වැඩක් නැහැ. ඔවුන් බෙදී යන්නේ නැතිව රටේ අවශ්‍යතාව වෙනුවෙන් එක අපේක්ෂකයෙක්ව දිනවන්නට වැඩ කරනවා. ජනතාව අපට වඩා බුද්ධිමත්. එයාලා හරි තීන්දුවක් ගනීවි කියලා මම හිතනවා. ශ‍්‍රීලංකා නිදහස් පක්ෂය ඒ ජනතා තීන්දුව එක්ක ඉන්නවාද නැද්ද කියන එක එයාලා තීරණය කරන්න ඕනෑ.


පොදුජන පෙරමුණ එක්ක එකතුවුණොත්, තම පක්ෂය දියවී යනු ඇතැයි ශ‍්‍රීලනිපයේ නායකයන්ට සාධාරණ බයක් තියෙනවා නේද?
ඒ බය දැන් ඇති කරගෙන වැඩක් නැහැ. දැන් පක්ෂයේ මොනවා ආරක්ෂා කරන්නද. දැන් ශ‍්‍රීලනිපයෙන් ලොකු පිරිසක් පොහොට්ටුවට ගියා. ඒක අපි කැමැත්තෙන් හෝ අකැමැත්තෙන් පිළිගන්න එපැයි. ඒ බය ඇතිවෙන්න ඕනෑ වෙලාවේ තමයි බය වෙන්න තිබුණේ. ශ‍්‍රීලනිපය දියවෙලා ඉවරයි. දැන් පක්ෂයේ බහුතරයක් ඉන්නේ පොදුජන පෙරමුණත් එක්ක. පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී වැටුණු ඡුන්ද සංඛ්‍යාව ගැනම අපට කතාකරන්න බැහැ. එතැන ප‍්‍රාදේශීය මට්ටමෙන් අපේක්ෂකයෝ ගොඩක් හිටියා. දැන් තත්වය වෙනස්. මේ නියෝජිතයන්ව පත්කරන ඡුන්දයක් නෙවෙයි. ඒ නිසා අකැමැත්තෙන් වුණත් අපට කියන්න වෙනවා ශ‍්‍රීලනිපය දැන් බොහොම දුර්වල වෙලා, අඩපණ වෙලා බව. අපි ආදරෙයි ශ‍්‍රීලනිපයට. ඒකේ කඩාවැටීම පිළිගන්න අපි කැමති නැහැ. ඒ අකැමැත්ත නිසයි අපි එතැන පුළුවන් තරම් කල් හිටියේ. ඒත් දැන් ශ‍්‍රීලනිපය බෝඞ් ලෑල්ලකට සීමා වෙලා.


ශ‍්‍රීලනිපය සන්ධානගතවෙන්න අකමැති නැති බවත්, පොදු ලකුණක් අවශ්‍ය බවත් පැහැදිළිව කියනවා නේද?
නම රැුකගෙන මොනවා කරන්නද. ලකුණ රැුකගෙන මොනවා කරන්නද. දැන් මිනිස්සු නායකත්වය ගැනයි බලන්නේ. මේ වෙලාවේ අපි මිනිස්සුන්ගෙන් පාඩමක් ඉගෙනගන්න ඕනෑ. මිනිස්සු බලන්නේ වැඩපිළිවෙල හා නායකත්වයයි. පහුගිය ඡුන්ද ගණනාවකදීම පරණ ලකුණු වෙනුවට අලූත් ලකුණුවලට මිනිස්සු ඡුන්දය දුන්නා. ඡුන්දය දෙනකොට ඔවුන් බැලූවේ නායකත්වය දිහායි. පක්ෂ පාට සලකුණුවලට කොටුවෙන්නේ නැතිව රට ගැන හිතුවානම් එකතුවීම ප‍්‍රශ්නයක් නෙවෙයි. සමහරු එකතු නොවෙන්න කොන්දේසි දානවා. බොහෝ අය එකතු වෙන්න කැමති වෙද්දී. එතකොට තමයි විවිධ කොන්දේසි එන්නේ.


ඔබ අදහස් කරන්නේ දැන් පොදුජන පෙරමුණ තියෙන හින්දා ශ‍්‍රීලනිපය අවසාන විය යුතු බවද?
අපි බලමු. එහෙම දෙයක් අපට කියන්න බැහැ. ඒක ජනතාව සහ අනාගතය තීන්දු කරන්න ඕනෑ දෙයක්. ඒ නිසා පක්ෂයක් වැහිලා යන එක ගැන අපි මොනාවත් කියන්න හොඳ නෑ. ජනතාව අනාගතයේදී ඒ පක්ෂය වටා එකතුවෙන්නත් ඉඩ තියෙනවානේ. ඒත් බලවත් පක්ෂය වරින් වර වෙනස් වෙනවා. එක් කලෙක සමසමාජ පක්ෂය වටේට තමයි වමේ බලවේග එකතුවුණේ. ඒත් පසුකාලීනව සමසමාජ පක්ෂයට තිබුණු බලය දුර්වල වුණා. ප‍්‍රතිපත්ති සහ නායකත්වය තමයි වැදගත් කාරණය. රටට හිතකර ප‍්‍රතිපත්ති ටිකක් තමයි වැදගත් වෙන්නේ. අනෙක් පැත්තෙන් මේ වෙලාවේ ජනප‍්‍රිය පක්ෂය මොකක්ද කියන එක තමයි වැදගත් වෙන්නේ.


එහෙත් ශ‍්‍රීලනිපයේ ඉඳලා පසුව පොදුජන පෙරමුණට ආපු කණ්ඩායම්වලට පොදුජන පෙරමුණේ ලොකු කැපිල්ලක් තියෙන බව ප‍්‍රසිද්ධියේම පේනවා නේද?
හැමෝම මනාප වලටනේ වැඩ කරන්නෙ. එකම පක්ෂය ඇතුලේ තමයි වැඩිම කුලල් කාගන්නේ. ඡුන්දය එද්දී එකම පක්ෂයක අනෙක් කෙනාට චෝදනා කරනවා. මනාප ක‍්‍රමය තියෙන තාක් කල් ඔය වගේ දේවල් තියේවි. කෙනෙක් පස්සේ ආවා, කලින් ආවේ මම වගේ කතා කියනවා. අහවලා යූඇන්පීයට යනවා කියලා චෝදනා කරනවා. කැලෑ පත්තර ගහනවා. මනාප කාලෙට ඕවා එනවා. ඒවාට මුහුණදෙන්න ඕනෑ.


ඔබටත් පහුගිය කාලයේ එවැනි අභියෝග තිබුණා නේද?
අද ඊයේ නෙවෙයිනේ. පළවැනි ඡුන්දය විතරක් මම කිසිම කරදරයක් නැතිව කළා. ඒත් දෙවැනි ඡුන්දය එනකොට අභියෝග ටිකක් වැඩිවුණා. ටික ටික දේශපාලනයේ ඉස්සරහට එනකොට අභියෝග එන්න එන්නම වැඩිවුණා. බලය වැඩිවෙද්දී අභියෝග වැඩියි. දුර්වල නම් අභියෝග නැහැ. දේශපාලනය ඔහොම තමයි. ඒක බොහොම අමාරු ක්ෂේත‍්‍රයක්. කුහකකම හැමතැනම. හැමෝටම ඕනෑ මනාප ලක්ෂ ගණන් වැඩිපුර අරගෙන එක වෙන්න. අනෙක් ක්ෂේත‍්‍රවල වගේ මෙතැන ඉන්න බැහැ. ඒ ඒ අයගේ ඉලක්ක තියෙනවා. දීර්ඝකාලීන සැලසුම් තියෙනවා. ආශාවන් තියෙනවා. ඒවාට බාධා ආවාම විරුද්ධ වෙනවා. බොරුව මෙතැන ඉක්මනට දුවනවා. මිනිස්සු තමයි බලලා හරි අපේක්ෂකයන්ට ඡුන්දය දෙන්න ඕනෑ.


පොදුජන පෙරමුණේත් ඡුන්දය ලබන්න නුසුදුසු අය ඉන්නවාද?
ඕනෑ පක්ෂයක අපේක්ෂකත්වය දිහා බලලා වැඩක් කරන්න පුළුවන්, තීන්දු තීරණ ගන්න පුළුවන් අපේක්ෂකයන්ව තෝරාගත්තොත් හොඳයි.


ශ‍්‍රීලනිපයෙන් පොදුජන පෙරමුණට ගිය අයව තම තමන්ගේ ආසන සංවිධානය කිරීම වෙනුවට උතුරු පළාතේ ආසන සංවිධානය කරන්න බාරදීම ඔවුන්ව පහළට දැමීමක් නෙවෙයිද?
අපිත් සැප්තැම්බර් 15, 16 දවස් දෙකේ උතුරට ගියා. මට මාන්තෙයි නැගෙනහිර දීලා තිබුණා. මුලතිව් ආදී ප‍්‍රදේශවට අපි ගියා. ශාඛා සමිති හැදුවා. හදලා රැුස්වීම් පවත්වලා අපි ආවා. ඒක අපව පහළට දැමීමක් නෙවෙයි. ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ ඒ ප‍්‍රදේශවල සංවිධානය කරන්නයි අපට ඕනෑ වුණේ. එහේ මිනිස්සුන්ගේ ප‍්‍රශ්න දැනගන්නත් අපට ඕනෑ වුණා. ඒ වැඩ හරිම සාර්ථකයි. කිසිම ප‍්‍රශ්නයක් වුණේ නැහැ. කාගෙන්වත් චෝදනා එල්ලවෙන බවක් මම දැක්කේ නැහැ. මිනිස්සු උන්දුවෙන් පොදුජන පෙරමුණත් එක්ක එකතුවුණා.


උතුරේ මිනිස්සු කියන්නේ මොනවාද?
එයාලා කිව්වේ 2015ට කලින් තමයි සංවර්ධනය තිබුණේ කියලා. පාරවල් හැදුණේ, සායනය හැදුණේ, පාසැල හැදුණේ ඒ කාලයේ බව ඔවුන් කිව්වා. සංවර්ධන ප‍්‍රශ්න තමයි ඔවුන්ට තිබුණේ. අපි ඉල්ලූවා අපිත් එක්ක එකතුවෙන්න කියලා. අපේ ආණ්ඩුවක් හැදුණොත් අපි සංවර්ධනය ගමට ගේන බව කිව්වා. එයාලාට වැව් අමුණු පිළිසකර කරලා, ගොවිතැනට වතුර ටික දීලා, පාරවල් ටික හදාගන්න එක තමයි කරගන්න ඕනෑ වෙලා තිබුණේ. පානීය ජල ප‍්‍රශ්න තිබුණා. ඒ පහසුකම් ලැබුණානම් සංවර්ධනය ඔවුන්ට ඒවි.


අතුරුදන්වූවන්ගේ ප‍්‍රශ්න ආදී දෙමළ ජනතාවටම වැඩිපුර තියෙන ප‍්‍රශ්න ගැන අහන්න ලැබුණේ නැද්ද?
ඔවුන්ට ඕනෑ ආර්ථිකය දියුණු කරගන්න. එයාලා කිව්වා දැන් තියෙන යූඇන්පී ආණ්ඩුවෙන්වත් පළාත් සභාවෙන්වත් වැඩ කරගන්න බැහැ කියලා. ඒවාට ඡුන්දය දීලා වැඩක් නැති බව ඔවුන් කීවා. රාජපක්ෂවරුන් එක්ක එකතුවෙලා, ආණ්ඩුව එක්ක සුහදතාවයෙන් හිටියොත් වැඩක් කරගන්න පුළුවන්ය කියන පිළිගැනීම ඔවුන්ට තියෙනවා. ඔවුන්ට ගොඩක්ම තියෙන්නේ මූලික ප‍්‍රශ්න.


කෙසේවෙතත්, ඉදිරි මැතිවරණයේදී දෙමළ හා මුස්ලිම් ඡුන්ද ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට නොලැබීමේ අවදානමක් තියෙන බව පැහැදිළිව පේනවා නේද?

වැඩිපුර ඡුන්ද තියෙන්නේ දකුණු පළාතේනේ. දකුණේ ජනතාවට ජාතික ආරක්ෂාව ලොකු ප‍්‍රශ්නයක් වෙලා. ආර්ථිකය ලොකු ප‍්‍රශ්නයක් වෙලා. ආණ්ඩුව කරපු බොරුව ගැන ඔවුන්ට ලොකු ප‍්‍රශ්නයක් තියෙනවා. දකුණේ ජනතාවට එහෙම ප‍්‍රශ්න තියෙද්දී දකුණේ කැමැත්ත තියෙන කණ්ඩායමටනේ බලය ගන්න පුළුවන්. දැන් ලොකු විශ්වාසයක් ආණ්ඩුව ගැන නැහැ. යුද්ධය ඉවරකරලා බෝම්බ බිය නවත්වලා තිබුණු රටක, දැන් ජීවත්වෙන්න බයයි. මිනිස්සුන්ට ඕනෑ ජාතික ආරක්ෂාව තහවුරු කරපු, වැඩ කරපු, වැඩක් කරන්න පුළුවන් ආණ්ඩුවක් පත්කරගන්නයි. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයා ගැන ලොකු විශ්වාසයක් තියෙනවා. එතුමා යුද්ධය ඉවරකරන්න ලොකු දායකත්වයක් දුන්නානේ. නාගරික සංවර්ධන අධිකාරියත් එක්ක පැල්පත් අයින් කරන්න, ගංවතුර නැති කරන්න එතුමා වැඩකටයුතු කළා. ඔහු කරපු වැඩ අදටත් ඉතිරිවෙලා තියෙනවා. එතුමා තුළ විනයක්, හික්මීමක් තියෙනවා. එතුමා තුළ රටට වැඩපිළිවෙලක් තියෙනවා. වෙන අපේක්ෂකයන් රටට වැඩපිළිවෙලක් කියලා නැහැනේ.


අගමැතිවරයායි ජනාධිපතිවරයායි ඡුන්දය ළඟට ඇවිත් 20 වැනි සංශෝධනය ගේන්න හැදුවත්, මීට කලින් ජනාධිපතිවරණවලදී තිබුණු විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමේ පොරොන්දුව යටගිහින් නේද?
ඒ සංශෝධනය ඡුන්දයක් බලාගෙන අරගෙන හරියන්නේ නැහැනේ. එහෙනම් ඒක කලින් ගන්න තිබුණා. අවංක වුවමනාවක් තිබුණානම් දැන් ඕක ගේන්නේ නැහැ. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ අගමැතිතුමා සජිත්ව කපන්නට ගෙනාපු උප්පරවැට්ටියක්නේ ඒක. නැත්නම් ඔවුන්ට තිබුණානේ රට ඇතුළේ ඒ ගැන ලොකු සංවාදයක් ඇති කරන්න. මොකද කොහොමත් ජනමතවිචාරණයකට ගියාම ඒ ගැන සංවාදයක් ඇතිවෙනවානේ. ලොකු ප‍්‍රශ්නයක් තියෙනවා. දැන් පළාත් සභා ක‍්‍රමය ඇතුළේ ජනාධිපති ධූරය තමයි පළාත් සභාවල පාලනය කරන්නේ. ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කළොත් පළාත් සම්බන්ධීකරණය හා ජාතික ආරක්ෂාව නැතිවේදැයි බයක් තියෙනවා. ඒ ගැන ලොකු සංවාදයක් ඇති කරන්න ඕනෑ ඒ හින්දායි. ඉන්පස්සේ තමයි විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කරනවානම් කරන්න ඕනෑ.


විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහොසි කිරීමේ පොරොන්දුව දැන් මැතිවරණවලට ඉදිරිපත් කරලා වැඩක් නැති බව ඔබ හිතනවාද?
ඉස්සර ලොකුවට කතාකළාට දැන් 19 වැනි සංශෝධනය තියෙනවානේ. දැන් ජනාධිපතිවරයාට ඕනෑ විදියට පත්වීම් කරන්න බැහැ. ජනාධිපතිවරයාට පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවන්න බැහැ. ඉහළ තනතුරුවලට නිලධාරීන්ව පත් කරන්න බැහැ. 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් පස්සේ ජනතාවට මේ ක‍්‍රමය ගැන ලොකු ප‍්‍රශ්නයක් කියලා මම හිතන්නෙ නැහැ. ජනතාවට ඊට වඩා ප‍්‍රශ්න දැන් තියෙනවා. ජාතික ආරක්ෂාව ලොකූ ප‍්‍රශ්නයක්නේ. ඒ නිසා විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය ලොකුවට මාකට් කරන්න පුළුවන් වේවි කියලා. ජාතික ආරක්ෂාව තමයි මිනිස්සු බලන්නේ.


මේ වෙද්දී මිනිස්සු දේශපාලඥයන් ගැන කළකිරීමක් ඇතිව දේශපාලනයෙන් පිට මිලිටරි නායකයන්, වෘත්තිකයන් වගේ අයව බලයට ගේන්න උත්සාහ කරනවා නේද?
එහෙම අය ආවාට කවදාවත් පත්වෙලා නැහැනේ. රටේ මිනිස්සු තවමත් ප‍්‍රධධාන පක්ෂවලට තමයි ඉන්නේ. ඒ නිසා ඔය කවුරු ආවත් මං හිතන්නේ නැහැ දිනන්න පුළුවන් වේවි කියලා. ඒත් අපි එයාලාට කියන්නේ මේ වෙලාවේ ඡුන්ද කඩන ව්‍යාපෘති කරන්න එපා කියලයි. ඇතැම්විට රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවලින් ඡුන්ද කඩන ජාත්‍යන්තර මෙහෙයුම්වලට වැඩ කරනවා. මේක රට ගැන හිතන්න ඕනෑ වෙලාවක්.


එහෙත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා දේශපාලනයට එන්නේත් දේශපාලඥයෙක් නොවන, මිලිටරි නායකයෙක් විදියට. ඔහු පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වයත් අරගත්තේ නැහැ නේද?
ඔව් ඔව්. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයාගේ කැම්පේන් එක යන්නේත් විද්වතුන් එකතු කරගෙන. එළිය, වියත් මග වැනි සංවිධාන එක්කනේ එතුමා යන්නේ. වෘත්තිකයන්ගේ ඉල්ලීමක් තියෙනවානේ රටට කරන්න පුළුවන් ශක්තිමත් නායකයෙක් ඕනෑ කියලා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඒ වගේ කෙනෙක්. ඔහු යන්නේ ජාතික අපේක්ෂකයෙක් විදියට. එතුමා තවම පොදුජන පෙරමුනේ සාමාජිකත්වය ගත්තේ නැත්තේ ඒකයි. එතකොට ඕනෑ කෙනෙකුට ඡුන්දය දෙන්න පුළුවන්නේ. ඔහු වටේට හැමෝටම එකතු වෙන්න පුළුවන්. පක්ෂෙකට කොටු වෙලා නැහැ. එතකොට පොදුජන පෙරමුණේ නැති අයටත් එකතුවෙන්න පුළුවන්නේ.


ජනාධිපතිවරණයෙන් හා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකදී පොදුජන පෙරමුණ ජයගත්තොත්, ආණ්ඩුවේ දේශපාලන නායකත්වය තියෙන්නේ කාටද?
ඒක අපි බලමු. අවස්ථාව අනුව සුදුසු විදියට වේවි. දේශපාලන නායකයා වෙන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා. එතුමාට තමයි දේශපාලන අත්දැකීම් තියෙන්නේ. ජනතා විශ්වාසය හා ආකර්ශණය තියෙන්නේ එතුමාට. මම හිතන්නේ නැහැ ඒක ගැටලූවක් වේවි කියලා. මම පොදුජන පෙරමුණ එක්ක එකතුවුණේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයාගේ නායකත්වය පිළිගනිමින්. ජනාධිපතිතුමා හැටියට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මැතිතුමා ආවාම එතුමා එක්කත් අපට රට වෙනුවෙන් එකතුවෙන්න පුළුවන්.


ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා පොදුජන පෙරමුණේ දේශපාලඥයන්ව අත්හැරලා වියත් මග හා එළිය සංවිධානවල නිලධාරීන්ට වැඩි තැනක් දුන්නොත් වෙන්නේ මොකක්ද?
මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා දැන් අපේ පක්ෂයේ නායකයානේ. එතුමා එක්කනේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මැතිතුමා යන්නේ. ඒ නිසා දෙන්නා කතාබහ කරලා විද්වතුන්ට වගේම දේශපාලඥයන්ටත් තැන ලබාදේවි. විද්වතුන්වත් සංවර්ධනයට දායකත්වය දෙන්න එකතු කරගන්න එපැයි. දේශපාලඥයන් එපා කියන යුගයක දෙගොල්ලම එකතුවෙලා සංකලනයකින් වැඩක් කරන්න පුළුවන්. මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයානේ අගමැති වෙන්නේ. පක්ෂ ව්‍යුහය තියෙන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා යටතේ. මිනිස්සු එක්ක ඔහුට සම්බන්ධතා තියෙනවා. ඔවුන් දෙදෙනා අවබෝධයෙන් රට පාලනය කරයි. එකම පක්ෂයක, එකම පසුබිමකින් ආපු දෙන්නෙක්නේ. දැන් වගේ දෙපැත්තට යන්නේ නැතිව ඔවුන් හොඳ ගමනක් යයි.


මේ වෙද්දී ශ‍්‍රීලනිපයෙන් මන්ත‍්‍රීවරුන් පස්දෙනෙකුට එරෙහිව විනය පියවර අරන්. ඉදිරියේදී ඔබේ කණ්ඩායමටත් විනය පියවර ගනීවිද?
කමක් නැහැ. අපි රට වෙනුවෙන් හරි තීන්දුවක් ගත්තාය කියන සතුට අපට තියෙනවා. ජනතාව කියන දේ අපි කළේ. ජනතාව නැතිව දේශපාලනය කරන්න බැහැනේ. අනෙක දේශපාලන උපක‍්‍රමයක් විදියට දැන් අපව අයින් කරලා වැඩක් නැහැනේ. දැන් ඕවා කරන්න ගියාම ඒක අපේ කැම්පේන් එකටත් හොඳයි. අපට උදව්වක් කරනවා වගේ. අනෙක් ප‍්‍රශ්නය තමයි අයින් කරනවානම් පාර්ලිමේන්තුවේ හැමෝවම අයින් කරන්න වෙනවා. එහෙම කරන්නත් බැහැ.

උතුරට යන්න බය ජනපති අපේක්ෂක


උසාවියෙන් කට්ටි පැනීමට ඉහළ අධිකරණවලින් නියෝග රැුගෙන ගිනස් වාර්තාවක් තැබීමේ බලාපොරොත්තුවක් ඇති කෙනෙකු මෙන් එක දිගට අධිකරණ නියෝග ගන්නා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ වාර්තා පොතට තවත් අභියාචනාධිකරණ නියෝගයක් පසුගිය සතියේ එක්වී තිබුණි. ඒ නියෝගය ගෙන තිබුණේ ජන අරගල ව්‍යාපාරයේ ක‍්‍රියාකාරිකයන්ව සිටි (ජන අරගල ව්‍යාපාරය පසුව පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂය විය.* ලලිත් කුමාර් වීරරාජ් හා කූගන් මුරුගානන්දන් අතුරුදන් කිරීමට අදාළ විමර්ශනය සඳහා යාපනය මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණය ඉදිරියේ පෙනී සිටින ලෙස හිටපු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයා වන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට යාපනය අධිකරණය ලබාදී ඇති නියෝගයට එරෙහිවය. ලලිත් හා කූගන් අතුරුදහන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අභියාචනාධිකරණය ඉදිරියේ විභාග වන හේබියස් කෝපුස් නඩුවේ සාක්‍ෂි විභාගය පැවැත්වෙන්නේ යාපනය මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයේය.


අභියාචනාධිකරණය ඉදිරියේ පෙත්සමක් ගොනු කරමින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා කියා තිබුණේ ලලිත් සහ කූගන් දෙදෙනා අතුරුදහන්වීම සම්බන්ධයෙන් යාපනය අධිකරණයේ ගොනු කර ඇති නඩුවට අදාළව සාක්ෂි දීම සඳහා තමාට සැප්තැම්බර් මස 27 වන දින යාපනය මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණය හමුවේ පෙනී සිටින ලෙස දන්වා සිතාසි නිකුත් කර ඇති බවත්, ආරක්ෂක හේතුන් මත තමාට යාපනයේ අධිකරණය හමුවට ගොස් සාක්ෂි දීමට නොහැකි තත්වයක් උද්ගතව ඇති බවත්ය. පෙත්සමේ සඳහන් වන්නේ උතුරු නැගෙනහිර ප‍්‍රදේශ හැර වෙනත් ප‍්‍රදේශයක ඇති ඕනෑම අධිකරණයක සාක්ෂි දීම සඳහා තමා සූදානම් බවය.


ගෝඨාභය රාජපක්ෂ උතුරු නැගෙනහිර තමන්ට ආරක්ෂාවක් නැතැයි කියා තිබුණේ යුද්ධයට තමාගේ මැදිහත්වීම නිසාය. ඔහුට උතුරු නැගෙනහිර ප‍්‍රදේශ අනාරක්ෂිත බව ඔහු කියා තිබුණි. පසුගිය සතියේ සිංහල පුවත්පත් සමහරක පළකළ ප‍්‍රවෘත්තියකින් කියවුණේ ගෝඨාභය නඩුවේ සාක්‍ෂි දීම සඳහා යාපනයට යෑම ඔහුගේ ආරක්‍ෂාවට තර්ජනයක් බව ‘බුද්ධි අංශ’ පවසන බවයි. මේ ප‍්‍රවෘත්ති අධිකරණයේ තීරණයට බලපෑමක් වන ලෙස ‘අතින් පැළ කළ’ ප‍්‍රවෘත්ති බව කියන්නට අප ඉක්මන් වන්නේ නැත. එහෙත්, ගෝඨාභයගේ මේ ඉල්ලීම සමග කිසියම් සමගාමීත්වයක් ඒ ප‍්‍රවෘත්තිවල තිබෙන බව නම් අපට පෙනේ.


මේ වෙද්දී ලංකාවේ ජනාධිපතිධුරය බලාපොරොත්තු වන අපේක්ෂකයෙකු වන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ උතුරට යෑමට නොහැකි බව කීම අප කියවාගත යුත්තේ කෙසේද? ලංකාවේ පළාත් දෙකකට යන්නට බයක් දක්වන පුද්ගලයෙකුට ජනාධිපතිධුරය ලබාදිය හැකිද?


තේ කොළ වර්ග කිහිපයක අසාත්මිකතාවක් තිබෙන කෙනෙකුට තේ රස පරීක්ෂකයෙකු විය නොහැකිය. මිදි වර්ග අසාත්මික නම් වයින් රස පරීක්ෂකයෙකු විය නොහැකිය. එහෙම අසාත්මිකතාවන් තිබේ නම් වෙනත් රැුකියාවක් ගැන කල්පනා කළ යුතුය. රටෙන් පැත්තක් අසාත්මික නම් ජනාධිපතිධුරයක් බලාපොරොත්තු නොවිය යුතුය.


කරුණු කෙසේවෙතත් අභියාචනාධිකරණය සැප්තැම්බර් 24 දින ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා බලාපොරොත්තු වූ අතුරු තහනම් නියෝගය නිකුත් කර තිබුණි. රජයේ නීතිඥයාද එම නියෝගයට විරෝධය පළ නොකරන බව කියා තිබුණි. මේ පෙත්සම දෙසැම්බර් 3 වැනිදා යළි කැඳවීමට නියමිතය. නොවැම්බර් 16 වැනිදා ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වීමට නියමිතය. නැවත මෙම පෙත්සම කැඳවද්දී ජනාධිපතිවරණය අවසන්ය.


අප විමසිල්ලෙන් බලා සිටිය යුතු එක් කාරණයක් ඇත. ඒ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ඉදිරි කාල සීමාව ඇතුළත මැතිවරණ ප‍්‍රචාරණ කටයුතු වෙනුවෙන් උතුරට යනවාද නැද්ද යන කාරණයයි. එසේ නොගියොත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරයෙහි නිරුවත් ජාතිවාදී ස්වභාවය හෙළිවෙයි. දෙමළ, මුස්ලිම් බහුතරයක් වෙසෙන උතුරු නැගෙනහිර ප‍්‍රදේශවල මැතිවරණ ප‍්‍රචාරණය කරන්නට ඔහුගේ කැමැත්තක් නැති බව එයින් හෙළිවනු ඇත. එපමණක් නොවේ, තමන්ට දෙමළ මිනිසුන් අතරේ ආරක්‍ෂාවක් නැති බව පෙන්වීමෙන් ඔහු සිංහලයන්ගේ ජාතිවාදී මනසට ආමන්ත‍්‍රණය කර ඡුන්ද කඩාගැනීමේ උත්සාහයක යෙදෙන බවද එයින් පැහැදිලිව පෙනේ.


ඔහු උතුරු නැගෙනහිර ප‍්‍රචාරණ කටයුතුවලට සහභාගි වුණොත් හෙළිවෙන්නේ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ලලිත්-කූගන් අතුරුදන් කරවීමේ සිදුවීමට අදාළව අධිකරණය මඟහැරීමේ අරමුණෙන් බොරු කියා ඇති බවය. උතුරු නැගෙනහිර තමන්ට ආරක්ෂාවක් නැතැයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කීවේ බොරුවට බවය.


ගෝඨාභය රාජපක්ෂලා යාපනයේ ත‍්‍රස්තවාදය අවසන් කළ බවත්, දැන් නිදහසේ රටේ ඕනෑ කෙළවරකට යා හැකි බවත් කියන රාජපක්ෂ පිළේ කයිවාරු අපට අසන්නට ලැබෙයි. අභියාචනාධිකරණයට ඔහු ඉදිරිපත් කළ මේ පෙත්සමෙන් කියන්නේ තමන් ත‍්‍රස්තවාදය අවසන් නොකළ බවද? රටේ ඕනෑ කෙළවරකට යන්නට නිදහසක් නැති බවද?


ගෝඨාභය දැන් උතුරු නැගෙනහිරට යන්නට බය බව කීමම එක්තරා විදියකට උත්ප‍්‍රාසජනක කතාවක් ලෙසත් ගත හැකිය. ඔහු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාව සිටි කාලයේ උතුරු නැගෙනහිරට ගමන් කිරීම බියජනක අත්දැකීමක් වුණේ වෙනත් පිරිසකටය. ඒ රාජපක්ෂවරුන්ගේ න්‍යාය පත‍්‍රවලට පිටින් දේශපාලනය කළ ක‍්‍රියාකාරිකයන්ටය. ඇත්ත සෙවූ මාධ්‍යවේදීන්ටද උතුරේ යෑම අතුරේ යෑම අනාරක්ෂිත විය. ලලිත් හා කූගන් යන දෙදෙනා ඒ අවදානම නොතකා උතුරේ ක‍්‍රියාකාරී වූ සුළුතරයක් අතර සිටී. ඔවුන්ට අත්වුණු ඉරණම ‘අතුරුදන් වීම’යි.


ඔවුන් 2011 දෙසැම්බර් 9 වැනිදා අතුරුදන් කර තිබුණි. ඒ, අතුරුදන් වූ පුද්ගලයන් සොයාදෙන මෙන් රජයට බල කරමින් මානව හිමිකම් දිනය වෙනුවෙන් මාධ්‍ය හමුවක් සංවිධානය කරමින් සිටි අතරේය. ලලිත් සහ කූගන්ගේ පවුලේ සාමාජිකයන් පැවසුවේ සුදු වෑන් රථයකින් පැමිණි පිරිසක් මොවුන් පැහැරගෙන ගිය බවට තමන්ට දැනගන්නට ලැබුණු බවය. සිද්ධියෙන් පසුව ලලිත් සහ කූගන් දෙදෙනා ගමන් ගත් යතුරු පැදිය කෝපායි පොලීසීයේ තිබී හමුවිය.


ලලිත් කූගන් පැහැරගැනීමෙන් අනතුරුව එකල කැබිනට් මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශක කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල මහතා දෙසැම්බර් 15 දින පැවති කැබිනට් තීරණ දැනුම්දීමේ මාධ්‍ය හමුවේදී පවසා තිබුණේ, ලලිත් හා කූගන් අතුරුදන් වී නැති බවයි. ඔවුන් අත්අඩංගුවේ සිටින බව ඔහු කියා තිබුණි. එය එවකට රජයේ නිල ප‍්‍රකාශකයාගේ කතාවකි. අතුරුදන් කිරීම ආණ්ඩුවේ ක‍්‍රියාවක් බව තේරුම් ගන්නට එයම ප‍්‍රමාණවත්ය. ඒ අනුව ආරක්ෂක අංශ මේ දෙදෙනා අතුරුදන් කරවීමට අදාළ ප‍්‍රධාන භූමිකාවක් ඉටුකළ බවට සැක කරන්නට සිදුවෙයි. 2016 මැයි 13 වැනිදා යාපනය මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණය ඉදිරියේ සාක්ෂි දෙමින් කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල මහතා කියා තිබුණේ ඔහු එවන් ප‍්‍රකාශ කරන්නේ ආරක්ෂක මණ්ඩලයෙන් විමසීමෙන් පසුව වන නිසා, ඔවුන්ගේ උපදෙස් මත නිසා මේ ප‍්‍රකාශයද එවන් ප‍්‍රකාශයක් බවයි.


ලලිත්-කූගන් අතුරුදන් කරවීමට අදාළව සීඅයිඞී පරීක්ෂණ කළේ නැත. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවෙන් නඩු පැවරුවේ නැත. දැන් යාපනය මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයේ ක‍්‍රියාත්මක වන නඩුව පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂය අභියාචනාධිකරණයට හේබියස් කෝපුස් පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කරමින් ආරම්භ කළ නඩුවකි. හේබියස් කෝපුස් පෙත්සමට අදාළව අභියාචනාධිකරණය යාපනය මහේස්ත‍්‍රාත් උසාවියට නියෝග කර ඇත්තේ රජය ලලිත් හා කූගන් රඳවාගෙන සිටිනවාදැයි සොයා බැලීමට මහේස්ත‍්‍රාත් විමර්ශනයක් කරන ලෙසයි. වසර ගණනක් පුරා මේ ඇදී ආවේ ඒ නඩු විභාගයයි.


ලලිත්-කූගන් අත්අඩංගුවේ සිටින බව කියා තිබුණු ආරක්ෂක මණ්ඩලයේ ප‍්‍රධානීන්ගෙන් ප‍්‍රශ්න කිරීම මෙම නඩුව ඉදිරියට ගෙනයෑමට නම් අනිවාර්යයෙන්ම කළ යුතුය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යනු එකල ආරක්ෂක මණ්ඩලය සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ මෙහෙයවූ පුද්ගලයා බව නොරහසකි. ඉතින්, ඔහුගෙන් කරුණු විමසීම අත්‍යවශ්‍ය කටයුත්තකි. එහෙත් අධිකරණයකට ගොස් තමන්ගේ නිර්දෝෂීභාවය ඔප්පු කිරීමේ හැකියාවක් නැති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා, තමන්ගෙන් පළිගන්නවායැයි කියමින් මේ නඩුවද මඟහැරීමට පියවර ගනිමින් සිටියි.

අතීතයෙන් කඩාවැදුණු හිපි විලාසිතාව ටයි-ඩයි


අපි කතාකරන්නේ ඇඳුම් විලාසිතාවක් ගැන. ඒත් හැම ඇඳුමකටම දේශපාලනයක් තියෙනවා. ඒ නිසා කතාව පටන්ගන්නේ දේශපාලනයෙන්. ඉන්පසුව බතික් මාතෘකාවට ගොසින් අපේ මූලික මාතෘකාව වන ඇඳුම් විලාසිතාව ගැන කතාවට අපි යොමු වෙනවා.


ප‍්‍රති-සංස්කෘතිය


හැටේ දශකයේදී සීතල යුද්ධය භයානක තත්වයකට පැමිණෙමින් හිටියා. නව ලිබරල් ධනවාදී ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපද පාලකයන් හා එහි ප‍්‍රතිවිරුද්ධ සීතල යුද්ධ සතුරා වූ කොමියුනිස්ට්වාදී සෝවියට් දේශයද අඩිය පසුපසට ගන්නට අකැමතිව ලෝක දේශපාලනයේ අනවරත බල අරගලයක හිටියා. මේ මහා රටවල් දෙකම තමන්ගේ රට පිළිගත් ලිබරල්වාදය හා කොමියුනිස්ට්වාදය යන ලේබල් දෙකෙන් ලෝක බලය ඇල්ලීමේ අරමුණෙන් සීතල යුද්ධයේ පැටලූණා.


ඇමෙරිකානු ඔත්තු සේවා ලෝකයේම දේශපාලනය හසුරුවනු පිණිස ඇමෙරිකානු බදු මුදල් නාස්ති කරමින් හිටියා. ඇමෙරිකානු සෙබළුන් ඇමෙරිකානුවන්ට කිසිසේත්ම අදාළ නැති වියට්නාමය වැනි රටවල යුද්ධවලට යැව්වේ කොමියුනිස්ට්වාදයට එරෙහි වූ නිසා පමණයි. මේ මහා සීතල යුද්ධය කුමන මොහොතක හෝ ආයුධ සන්නද්ධ ලෝක යුද්ධයකට හැරීමේ අවදානමක් තිබුණා. ඒ වෙද්දීත් න්‍යෂ්ටික අවි පිළිබඳව ලෝකය සතු වූ දැනුම නිසා යුද්ධයක් ඇවිළුණා නම් එය ලෝකයම වනසන න්‍යෂ්ටික යුද්ධයක් වීමේ අවදානමක් තිබුණා.


එවැනි පසුබිමක ඇමෙරිකාවේ දැවැන්ත විකල්ප සංස්කෘතික දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් පැනනැංගා. ඒ ව්‍යාපාරය එක තැනකට හෝ එක් දේශපාලන මතවාදයකට සීමා වී නැහැ. එක් නායකයෙක් ඒ ව්‍යාපාරයට නැහැ. ලෝක ඉතිහාසයේ මනුෂ්‍යත්වය, අයිතිවාසිකම්, සහෝදරත්වය වැනි සංකල්ප ඉදිරියට ගනිමින් ක‍්‍රියාත්මක වූ ඒ තරම් සුන්දර දේශපාලනික හා සමාජීය ව්‍යාපාරයක් ගැන තවත්් කල්පනා කළ නොහැකියි. කළු ජාතිකයන් මාටින් ලූතර් කිං වැන්නන්ගේ අයිතිවාසිකම් ව්‍යාපාරයේ ඉදිරිපෙළ හිටියා. මාධ්‍යවේදින් හිටියා. ස්ත‍්‍රීවාදී ක‍්‍රියාකාරිනියන් හිටියා.


‘මට අදාළ නැති අනුන්ගේ රටක ගිහින්, මම නොදන්නා අයට වෙඩි තියන්න මට බැහැ. වියට්නාමයේ කොල්ලන් මට වැරැුද්දක් කරලා නැහැ.’ මොහොමඞ් අලි වැන්නන් එලෙස කියමින් වියට්නාමයේ යුද්ධයට විරුද්ධ වුණා. ජෝන් ලෙනන්ලා සාමයට අවස්ථාවක් දෙන්නැයි ගීත ගැයුවා. ජිමී හෙන්ඩි‍්‍රක්ස්ලා වාදනයේ යෙදුණා. ලක්ෂ ගණන් මිනිසුන් එක්රැුස්ව විකල්ප දේශපාලන ගී රසවින්දේ ඇමෙරිකාව ලෝක දේශපාලන බලය ලබන්නට කළ කී දේවල්වලට විරෝධය පාමිනුයි.


ඇමෙරිකාවෙන් පටන්ගත් ප‍්‍රතිසංස්කෘතිය යුරෝපයටත්, අන්තිමේදී ප‍්‍රාග් වසන්තයෙන් සෝවියට් දේශය හා ඒ ආශ‍්‍රිත රටවල්වලටත් පැතිර ගියා. යුද්ධය එපා සාමය දෙන්න වැනි අදහස් වේගයෙන් පැතිරයද්දී සීතල යුද්ධයේ උණුසුම නිමාවී නූතන ලෝකයට ඉඩකඩ විවර වුණා.



අපේ කතාබහට තේමා වන විලාසිතාව ලංකාවේ දැනටමත් ඇති බතික් කලාවට සමානකම් දක්වනවා. පැරණි ඊජිප්තු ශිෂ්ටාචාර, සෙනගල්, අප‍්‍රිකාව, ඉන්දියාව, චීනය මෙන්ම ජපානයද බතික් කලාවේ පැරණිම සලකුණු රැුගත් රටවල්. පසුකාලීනව ලංකාවත් ඇතුළු රටවල් ගණනාවක බතික් කලාව සංවර්ධනය වී තිබුණා. එහෙත් බතික් කලාව ඉතා දියුණු මට්ටටෙමන් පවත්වාගෙන ශිෂ්ටාචාරය වන්නේ ඉන්දුනීසියානු ජාවා ¥පත්වාසීනුයි.
මෝස්තර නිර්මාණ ශිල්පියෙක් උණු කරගත් ඉටි, කුඩා තඹ උපකරණයක් ආධාරයෙන් රෙදි මත මෝස්තරයක් අඳිනවා. ඉටි වේළුණු පසු එම රෙදි සායම්වල දමා වර්ණ ගන්වනවා. ඉටි තැවරුණු ස්ථානවලට සායම් උරාගන්නේ නැහැ. වර්ණ කිහිපයකින් යුත් මෝස්තරයක් නිර්මාණය කිරීමට මෙම ක‍්‍රියාවලිය කිහිප විටක් කිරීමට සිදු වෙනවා. බතික් කලාව යන්නෙන් සරලව ඒ ක‍්‍රියාවලිය හැඳින්විය හැකියි.


අපේ කතාවට තේමා වන ඇඳුම් විලාසිතාව වන්නේ බතික් කලාව නොවෙයි. බතික් කලාවට සමානකම් දක්වන ජපානයේ රෙදි වර්ණ ගන්වන ක‍්‍රමයක් වන ෂිබෝරි ක‍්‍රමය ගැනයි අප කතාකරන්නට සූදානම් වන්නේ.


ටයි-ඩයි


ලෝකයේ අනෙක් හැම රටකම තිබෙන දේවල් ඇමෙරිකානුවන් තමන්ගේ කරගන්නේ තමන්ගේම නම් පවා ආරෝපණය කරමින්. මුළු ලෝකයම කිලෝමීටර්වලින් දුර මනිද්දී ඇමෙරිකානුවන් මයිල්වලින් දුර මනිනවා. ලෝකයම කිලෝග‍්‍රෑම්වලින් බර මනිද්දී ඇමෙරිකානුවන් රාත්තල්වලින් බර මනිනවා. ලෝකයේම විදුලි ස්විච් ඉහළ සිට පහළට ‘ඔන්’ කරද්දී අමෙරිකානුවන් පහළ සිට ඉහළට ‘ඔන්’ කරනවා. ඉංග‍්‍රීසි භාෂාවේ සර්වියට්වලට ඇමෙරිකානුවන් කියන්නේ නැප්කින් කියායි. අප නැප්කින් කියන්නේ කුඩා දරුවන්ගේ මලමුත‍්‍ර වෙනුවෙන් අන්දවන ඇඳුම්වලටයි. අනෙක් අය ‘වොෂ් රූම්’ කියද්දී අමෙරිකානුවන් ‘රෙස්ට් රූම්’ කියනවා. මෙලෙස කල්පනා කළොත් බොහෝ දේවල්වලට ලෝකයේ අනෙක් රටවල් පාවිච්චි කරන නාමකරණයෙන් මිදී ඇමෙරිකානුවන් භාණ්ඩ හා ස්ථානවලට තමන්ගේම නාමකරණයන් පාවිච්චි කරන අවස්ථා බොහොමයක් දැකිය හැකියි.


ජපානයේ ෂිබෝරි විලාසිතා කලාව ඇමෙරිකාවට යද්දී ඇමෙරිකානුවන් අයට ටයි-ඩයි යන තමන්ගේම නම ලබාදුන්නේ ඔවුන්ගේ ඒ අලූත් නම් යෙදීමේ පුරුද්ද නිසායි. අප මුලින්ම විස්තර කළ සීතල යුද්ධයේ තීරණාත්මක කාල සීමාවකදී බිහිවූ ප‍්‍රතිසංස්කෘතියේ සිටි ප‍්‍රධානම කණ්ඩායම වුණේ හිපි ජීවිතයක් පිළිගත් උදවියයි.


විවිධාකාර මත්ද්‍රව්‍ය පාවිච්චි කරමින්, විකල්ප ගීත අසමින් මහපාරට බැස ආදරය, සාමය, ලිංගික අයිතිවාසිකම්, සමානාත්මතාව වැනි සංකල්ප වෙනුවෙන් උද්ඝෝෂණවල යෙදුණු හිපි සංස්කෘතියට අයත් තරුණ තරුණියන් අතර තිබුණු ජනප‍්‍රියම විලාසිතාව වුණේ ටයි-ඩයි විලාසිතාවයි. ජෝන් ලෙනන්, ජිමී හෙන්ඩි‍්‍රක්ස් වැනි ප‍්‍රතිසංස්කෘතියේ ජනප‍්‍රියම තරු පවා එදා ටයි-ඩයි විලාසිතාවේ ඇඳුම් ඇන්දා.


නැවත පැමිණීම


අතීත මතකයන් වරින් වර අපේ ජීවිතවලට කඩාවැදී වර්තමානය ආක‍්‍රමණය කරනවා. ෂිබෝරි හෙවත් ටයි-ඩයි විලාසිතාව නැවත 2019 වසරේත් ඇමෙරිකානු ජනප‍්‍රිය සංස්කෘතියට අතරට පැමිණ තිබෙන්නේ ඒ අයුරිනුයි. විලාසිතා වෙනුවෙන් වූ වෝග් සඟරාව 2019 වසන්ත සමයේ ජනප‍්‍රියම ඇඳුම් විලාසිතා අතරට ටයි-ඩයි විලාසිතාව එකතු කර තිබෙනවා. ජනප‍්‍රියම පොප් ගායක ගායිකාවන් ටයි-ඩයි විලාසිතාවෙන් වර්ණ ගැන්වුණු ඇඳුම් හැඳ 2019දී ප‍්‍රසංගවලට සහභාගි වුණා. නළුනිළියන් ටයි-ඩයි ඇඳුම් හැඳ සිටින අයුරු දකින්නට ලැබුණා. ටයි-ඩයි ජනප‍්‍රිය වෙද්දී ඇමෙරිකාවේ ජනප‍්‍රියම කෝපි අවන්හල් ජාලය වන ස්ටාර්බක්ස් ආයතනය ටයි-ඩයි විලාසිතාව ආශ‍්‍රයෙන් වෙළඳ දැන්වීමක් පළකර තිබුණා. ඒ ඇසුරෙන් ආයතන ගණනාවක් ටයි-ඩයි විලාසිතාව තමන්ගේ ප‍්‍රචාරණයට පාවිච්චි කර තිබුණා.


ටයි-ඩයි විලාසිතාව නැවත පැමිණෙන්නේ විලාසිතාමය අහම්බයක් විදියටම නෙවෙයි. ඒ පසුපස පුංචි දේශපාලනයකුත් තියෙනවා. හැට ගණන්වල ලෝක දේශපාලනයේ තිබුණු ආතතිය නැවතත් ඇමෙරිකාව ප‍්‍රමුඛ ලෝකයටම ඇවිත්. නැවත න්‍යෂ්ටික යුද්ධයක් ඇතිවේදැයි බොහෝ අය බියෙන් ඉන්නවා. ඒකාධිපතියන් ලොව පුරා නැගී එද්දී ජාතිවාදය, යුදවාදය ඇමෙරිකානු සංස්කෘතිය පවා වෙළාගන්නවා.


ඒ ආතතියට විරෝධය පළකිරීම ටයි-ඩයි විලාසිතාව ඇමෙරිකාවේ නැවත මතුවීමට එකම එක හේතුව නොවෙයි. එසේ කියනවා නම් එතරම්ම නිවැරදි නැහැ. එහෙත් හේතු ගොඩක් අතර ඒ දේශපාලන තත්වයත් ටයි-ඩයි විලාසිතාවට බලපා තිබෙනවා. හැම ඇඳුම් විලාසිතාවක් පසුපසම දේශපාලනයක් තිබෙන බව අමතක කළ යුතු නැහැ. ලංකාවේ දේශපේ‍්‍රමයක් නැගී එද්දී ජනප‍්‍රිය ඇඳුම් අලෙවිසල් ශ‍්‍රී ලංකාව හා දේශීය අලි ඇතුන් තේමා කරගත් ටී-ෂර්ට් විලාසිතා ජනප‍්‍රිය කළ අන්දම මතක ඇති.


ෂිබෝරි


දේශපාලනය අත්හැර මින් ඉදිරියට ඇඳුම් ගැනම කතාකිරීම සුදුසුයි. ෂිබෝරි විලාසිතාව ජපානයේ ඇඳුම් වර්ණ ගන්වන තාක්ෂණ ක‍්‍රමයක්. ෂිබෝරි ක‍්‍රමයෙන් ඇඳුම් වර්ණ ගන්වන ක‍්‍රියාව 8 සියවසේ සිට පැවත එන බව කියවෙනවා. ඒ අනුව ඉන්දුනීසියානු බතික්වලට වඩා ෂිබෝරි පරණයි. ලෝක ප‍්‍රකට ඍ්කචය ඛ්මරුබ, සහ ෘසදර වැනි විලාසිතා ආයතන පවා මේ වෙද්දී ෂිබෝරි හෙවත් ටයි-ඩයි තාක්ෂණයෙන් සිදු කරන විලාසිතාවලට ප‍්‍රමුඛ තැනක් ලබා දී තිබෙනවා.


ජපන් භාෂාවෙන් ෂිබෝරි යැයි පවසන්නේ ගැටගැසීම, තද කිරීම හා මිරිකා ගැනීමට. ෂිබෝරි යන වචනය උච්චාරණය කිරිමට අපහසු බැවින් එම වචනය ඉංශ‍්‍රිසියෙන් පරිවර්තනය කරමින් ටයි-ඩයි ලෙස භාවිත කරන්න මේ වන විට පුරුදු වෙලා තියෙනවා.


සාම්ප‍්‍රදායික ෂිබෝරි තාක්ෂණයෙන් සිදු කරන්නේ රෙදි නවා ගනිමින්, රැුලි සාදා ගනිමින්, මැහුම් දමා, ගැට ගසා හෝ අඹරා වර්ණ ගැන්වීම. මෙම වර්ණ ගැන්වීම් ඉතා සෙමෙන් ඉවසිමෙන් සිදු කළ යුතුයි. වර්ණ ගැන්වීම්වලින් අනතුරුව වර්ණ ගන්වන ලද නිර්මාණය දෙස බලන ඕනෑම කෙනෙකුට තමන් විජ්ජාවක් කළා වැනි හැඟීමක් එනවා.


ෂිබෝරි කලාවේ තාක්ෂණ විධි හයක් තියෙනවා. මේ ක‍්‍රම හය ඕනෑම කෙනෙකුට බොහෝ ලේසියෙන් පුරුදු විය හැකියි. කැනෝකෝ ක‍්‍රමය බොහෝ සරල ක‍්‍රමයක්. වර්ණ ගැන්වීමට සුදානම් වන රෙදි වර්ගය ගෙන නුල්වලින් හෝ රබර් පටිවලින් රෙද්ද තැනින් තැන තදින් බැඳගන්නවා. මෙසේ තදින් බැඳගන්නේ වර්ණවල ගිල්වූ විට රබර් පටිවලින් හා නූල්වලින් ගැට ගසාගත් කොටසට වර්ණ නොයන ලෙසට. බොහෝ අවස්ථාවල ෂිබෝරි තාක්ෂණයෙන් රෙදි වර්ණ ගන්වන්න ආධුනික පුද්ගලයන් අත්හදා බැලීමක් විදියට යොදා ගන්නේ මේ ක‍්‍රමය.


රෙද්ද මත නූල්වලින් මැහුම් යොදා ගනිමින් රෙදි වර්ණ ගැන්වීම මියුරා තාක්ෂණය ලෙස හඳුන්වනු ලබනවා. කූමෝ තාක්ෂණයෙන් කරනු ලබන්නේ වර්ණ ගන්වන්නට සූදානම් වන රෙද්ද බටයක් වැනි ආධාරකයක් වටේ ඔතා එය තදින් නූල්වලින් ඔතාගැනීමයි.


නූයි තාක්ෂණයෙන් කරනු ලබන්නේ රෙද්ද මත මැහුම් මෝස්තර දමා ඉන්පසුව රෙද්ද හොඳින් බැඳගැනීමයි.


ආරාෂියි තාක්ෂණය යනු වර්ණ ගැන්වීමට සුදානම් වන රෙද්ද හතරැුස් ආකාරයට නවා ක්ලිප් වැනි ආධාරකවලින් තදින් සවිකර වර්ණ ගැන්වීමයි.
අවසාන ෂිබෝරි තාක්ෂණය වන්නේ ලිටාජිමා තාක්ෂණයයි. හතරැුස් ආකාරයට නවා ගත් වර්ණ ගැන්වීම සූදානම් වන රෙද්ද හතරැුස් ආකාරයෙන් කපා ගත් ලී පතුරු දෙකක් දෙපැත්තට තියා හොඳින් බැඳගැනීම එහිදී කරනවා. අප රෙද්ද නවාගන්නා වාර ගණන අනුව මෝස්තරයද වෙනස්වෙනවා.


ෂිබෝරි තාක්ෂණයෙන් ඇඳුම් හෝ රෙදි වර්ණ ගන්වනවා නම් අනිවාර්යයෙන්ම වර්ණ ගැන්වීමේ අනුපිළිවෙළ පිළිබඳව සැලකිලිමත් විය යුතුයි. ඒ විදියට වර්ණ ගැන්වීමට සුදානම් වනවා නම් මුලින්ම කළ යුත්තේ අවශ්‍ය කරන ඇඳුම් වතුරවල පැය භාගයක් පමණ පොඟවා ගැනීම. ඒ වතුරවලට ලූණු මේස හැඳි කිහිපයක්ද එකතු කළ යුතුයි. ලූණු රෙද්දට උරාගත් විට වර්ණ ඉක්මනින් රෙද්දට උරාගන්නවා.


රෙදි වර්ණ ගැන්වීමට පෙර වර්ණ මිශ‍්‍රණය සාදාගත යුතුයි. වර්ණ මිශ‍්‍රණය කිරීමට උණු වතුර භාවිත කළ යුතුයි. උණු වතුර මිශ‍්‍රණයට ලූණු හා සුදු විනාකිරි මේස හැඳි කිහිපයක් එකතු කළ යුතුයි. ඉන්පසුව කළ යුත්තේ සෙමින් වර්ණ මිශ‍්‍රණය මිශ‍්‍ර කර ගැනීමයි.


වර්ණ ගැන්වීමට කැමති කෙනෙකුට කෘත‍්‍රිම වර්ණක අන්තර්ජාලයෙන් ඇණවුම් කිරීමත් කළ හැකියි. ඩොලර් 9 සිට වර්ණක බෝතල් තියෙනවා.
අවසානයේ කළ යුත්තේ වර්ණ ගැන්වීමට සූදානම් කළ රෙදි විනාඩි 30ක පමණ කාලයක් වර්ණ මිශ‍්‍රණය තුළ ගිල්වා තැබීමයි. මතක තබා ගත යුතු වැදගත්ම කරුණක් වන්නේ රෙදි වර්ණ ගන්වන විට අත්මේස් පැළඳ සිටීමයි. විනාඩි 30ක් පමණ ගිල්වා තබන ලද ඇඳුම් හෝ රෙදි ඉවතට ගෙන නූල්, රබර් පටි හා මැහුම් ගලවා ඇල් ජලයෙන් වර්ණ ගැන්වූ රෙදි සෝදා ගත යුතුයි. ඉන්පසුව ඇඳුම හෝ වර්ණ ගැන්වූ රෙද්ද දිගහැර වර්ණ ගැන්වී ඇති ආකාරය බලා ගත හැකියි.


දොර රෙදි, ඇඳ ඇතිරිලි, කුෂන් කවර ආදි වුවමනා ඕනෑම රෙදි නිෂ්පාදනයක් ටයි-ඩයි ක‍්‍රමයෙන් වර්ණ ගන්වාගත හැකියි. අන්තර්ජාලයෙන් ටයි-ඩයි කරන අන්දම පහසුවෙන් ඉගෙනගත හැකියි. ඇමෙරිකාවේ මෙන්ම ලංකාවේත් ආතතිකාරී දේශපාලනයක් තිබෙන නිසාම අවශ්‍ය නම් ලංකාවේ තරුණයන් අතරද ප‍්‍රතිසංස්කෘතික විප්ලවයක් අරඹන්නට ටයි-ඩයි හෙවත් ෂිබෝරි කලාව පාවිච්චි කළ හැකියි.

යොදා ගනිමින් රෙදි වර්ණ ගැන්වීම මියුරා තාක්ෂණය ලෙස හඳුන්වනු ලබනවා. කූමෝ තාක්ෂණයෙන් කරනු ලබන්නේ වර්ණ ගන්වන්නට සූදානම් වන රෙද්ද බටයක් වැනි ආධාරකයක් වටේ ඔතා එය තදින් නූල්වලින් ඔතාගැනීමයි.


නූයි තාක්ෂණයෙන් කරනු ලබන්නේ රෙද්ද මත මැහුම් මෝස්තර දමා ඉන්පසුව රෙද්ද හොඳින් බැඳගැනීමයි.


ආරාෂියි තාක්ෂණය යනු වර්ණ ගැන්වීමට සුදානම් වන රෙද්ද හතරැුස් ආකාරයට නවා ක්ලිප් වැනි ආධාරකවලින් තදින් සවිකර වර්ණ ගැන්වීමයි.
අවසාන ෂිබෝරි තාක්ෂණය වන්නේ ලිටාජිමා තාක්ෂණයයි. හතරැුස් ආකාරයට නවා ගත් වර්ණ ගැන්වීම සූදානම් වන රෙද්ද හතරැුස් ආකාරයෙන් කපා ගත් ලී පතුරු දෙකක් දෙපැත්තට තියා හොඳින් බැඳගැනීම එහිදී කරනවා. අප රෙද්ද නවාගන්නා වාර ගණන අනුව මෝස්තරයද වෙනස්වෙනවා.


ෂිබෝරි තාක්ෂණයෙන් ඇඳුම් හෝ රෙදි වර්ණ ගන්වනවා නම් අනිවාර්යයෙන්ම වර්ණ ගැන්වීමේ අනුපිළිවෙළ පිළිබඳව සැලකිලිමත් විය යුතුයි. ඒ විදියට වර්ණ ගැන්වීමට සුදානම් වනවා නම් මුලින්ම කළ යුත්තේ අවශ්‍ය කරන ඇඳුම් වතුරවල පැය භාගයක් පමණ පොඟවා ගැනීම. ඒ වතුරවලට ලූණු මේස හැඳි කිහිපයක්ද එකතු කළ යුතුයි. ලූණු රෙද්දට උරාගත් විට වර්ණ ඉක්මනින් රෙද්දට උරාගන්නවා.


රෙදි වර්ණ ගැන්වීමට පෙර වර්ණ මිශ‍්‍රණය සාදාගත යුතුයි. වර්ණ මිශ‍්‍රණය කිරීමට උණු වතුර භාවිත කළ යුතුයි. උණු වතුර මිශ‍්‍රණයට ලූණු හා සුදු විනාකිරි මේස හැඳි කිහිපයක් එකතු කළ යුතුයි. ඉන්පසුව කළ යුත්තේ සෙමින් වර්ණ මිශ‍්‍රණය මිශ‍්‍ර කර ගැනීමයි.


වර්ණ ගැන්වීමට කැමති කෙනෙකුට කෘත‍්‍රිම වර්ණක අන්තර්ජාලයෙන් ඇණවුම් කිරීමත් කළ හැකියි. ඩොලර් 9 සිට වර්ණක බෝතල් තියෙනවා.
අවසානයේ කළ යුත්තේ වර්ණ ගැන්වීමට සූදානම් කළ රෙදි විනාඩි 30ක පමණ කාලයක් වර්ණ මිශ‍්‍රණය තුළ ගිල්වා තැබීමයි. මතක තබා ගත යුතු වැදගත්ම කරුණක් වන්නේ රෙදි වර්ණ ගන්වන විට අත්මේස් පැළඳ සිටීමයි. විනාඩි 30ක් පමණ ගිල්වා තබන ලද ඇඳුම් හෝ රෙදි ඉවතට ගෙන නූල්, රබර් පටි හා මැහුම් ගලවා ඇල් ජලයෙන් වර්ණ ගැන්වූ රෙදි සෝදා ගත යුතුයි. ඉන්පසුව ඇඳුම හෝ වර්ණ ගැන්වූ රෙද්ද දිගහැර වර්ණ ගැන්වී ඇති ආකාරය බලා ගත හැකියි.


දොර රෙදි, ඇඳ ඇතිරිලි, කුෂන් කවර ආදි වුවමනා ඕනෑම රෙදි නිෂ්පාදනයක් ටයි-ඩයි ක‍්‍රමයෙන් වර්ණ ගන්වාගත හැකියි. අන්තර්ජාලයෙන් ටයි-ඩයි කරන අන්දම පහසුවෙන් ඉගෙනගත හැකියි. ඇමෙරිකාවේ මෙන්ම ලංකාවේත් ආතතිකාරී දේශපාලනයක් තිබෙන නිසාම අවශ්‍ය නම් ලංකාවේ තරුණයන් අතරද ප‍්‍රතිසංස්කෘතික විප්ලවයක් අරඹන්නට ටයි-ඩයි හෙවත් ෂිබෝරි කලාව පාවිච්චි කළ හැකියි.

කොළඹ එස්එස්සී සිට මීගමුව අපි බඹරු දක්වා ක‍්‍රීඩාවෙන් ප‍්‍රචලිත වූ උප ගම්නගර

0



ක‍්‍රීඩාව නිසා බැබළෙන, නම කියැවෙන ක‍්‍රීඩක ක‍්‍රීඩිකාවන් පමණක් නොව ගම් හා නගරද තිබේ. එය අප රටට පමණක් නොව විදේශයන්ටද පොදු කාරණයකි.


අප රටේ වත්මන් ජනප‍්‍රිය ක‍්‍රීඩාව ක‍්‍රිකට් වුවද ක‍්‍රිකට් නිසා බැබළෙන විශේෂ ගම් නගර නැත. මීට සියවසකට පෙර කොළඹ නගරය කේන්ද්‍ර කරගනිමින් ප‍්‍රධාන ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩා සමාජ බිහිවීම එයට හේතුවූවා විය හැකිය.


එස්.එස්.සී. හෙවත් සිංහලයන් සඳහා වූ සිංහල ක‍්‍රීඩා සමාජයද, ටැමිල් යුනියන් හෙවත් හෙවත් ද්‍රවිඩ ජාතිකයන් සඳහා ද්‍රවිඩ ක‍්‍රීඩා සමාජයද, මැලේ ජාතිකයන් සඳහා මැලේ ක‍්‍රීඩා සමාජයද, මුවර්ස් ස්පෝටර් ක්ලබ් හෙවත් යෝනකයන් සඳහා යෝනක ක‍්‍රීඩා සමාජයද, බී.ආර්.සී. හෙවත් බර්ගර්වරුන් සඳහා බර්ගර් ක‍්‍රීඩා සමාජයද කොළඹ නගරය කේන්ද්‍ර කරගනිමින් මීට සියවසකට පෙර පිහිටුවා තිබුණි. මීට අමතරව මේ කිසිදු ජාතිකත්වයකට සීමා නොවුණු ඕනෑම ජාතිකත්වයකට ඇතුල්විය හැකි ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩා සමාජයක්ද එම කාලයේ ආරම්භ කර තිබුණි. ඒ එන්.සී.සී. හෙවත් භදබාැිජරසචඑි ක‍්‍රිකට් ක්ලබ්ය. වර්ගයක් ජාතියක් නොසැලකීම එහි තේරුමය. ඊටත් අමතරව කෝල්ට්ස්, සැරසන්ස්, නොමෑඞ්ස්, සීසීසී හෙවත් කලම්බු ක‍්‍රිකට් ක්ලබ් ආදි ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩා සමාජද එම කාලයේ බිහිවී තිබුණි.


ලංකා ජාතික කණ්ඩායමටද පසුව ශ‍්‍රී ලංකා ක‍්‍රිකට් කණ්ඩායමටද ක‍්‍රීඩා කළෝ මේ ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩා සමාජවලින් තෝරාගත් ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩකයෝය. පසු කාලයේදී ගාලූ ක‍්‍රීඩා සමාජය, බදුරලිය ක‍්‍රිඩා සමාජය, හලාවත මේරියන්ස් ක‍්‍රීඩා සමාජය, රාගම බැසිලිකා ක‍්‍රීඩා සමාජය ආදිය බිහිවුණද ඒවා එතරම්ම ක‍්‍රීඩා සමාජයට අදාලව බැබළුණේ නැත.


මලල ක‍්‍රීඩාව සම්බන්ධයෙන් ගත් කලද තිබුණේ ඒස්, ට‍්‍රැක් ඇන්ඞ් ෆීල්ඞ් හෙවත් ජවන හා පිටිය ක‍්‍රීඩා සමාජයන්ය. පසුකාලයේ ට‍්‍රැක්මාස්ටර්ස්, ලංකා ලයන්ස් වැනි ක‍්‍රීඩා සමාජ බිහිවිය. ඒත් ඒවාද කොළඹ කේන්ද්‍රීය ක‍්‍රීඩා සමාජය.
රගර් ක‍්‍රීඩාවද එසේමය. හැව්ලොක්ස්, සී.ආර්. ඇන්ඞ් එෆ්.සී., සී.එච්. ඇන්ඞ් එෆ්.සී. ක‍්‍රීඩා සමාජ කොළඹ කේන්ද්‍රීය ඒවාය. පසුව ඇතිවූ කැන්ඩි හෙවත් මහනුවර ක‍්‍රීඩා සමාජය කොළඹ කේන්ද්‍රීය ක‍්‍රීඩා සමාජවලට දැන් තර්ජනයක් වී ඇත.


පාපන්දුවල තත්වයේද වෙනසක් නැත. සෝන්ඩර්ස්, රත්නම්, රිනවුන්, ඕල්ඞ් බෙන්ස්, සනිමවුන්ට්, යෝක්, බ්ලැක්ස්ක්වෙයාර් ආදිය කොළඹ කේන්ද්‍රීයය. පසුව නිගම්බූ යූත්, කළුතර බ්ලූස්ටාර්, වෙන්නප්පුව නිව්යංන්ස් ආදිය කොළඹින් පිට සිට පාපන්දු ප‍්‍රබලයෝ් වූහ.


වොලිබෝල් නම් කොළඹ කේන්ද්‍රීය වූයේම නැත. ප‍්‍රබල නාමය ගම්පහ සියනෑ තරුය. නාත්තන්ඩිය යුනයිටඞ්, වැල්ලම්පිටිය මිත‍්‍ර ආදිය කියැවුණ නම්ය.
පැසිපන්දු හෙවත් බාස්කට්බෝල්හි තත්වයද වඩාත් කොළඹ කේන්ද්‍රීයය. අතීතයේ ෂැම්රොක් ක‍්‍රීඩා සමාජය තිබුණි. අද ඒ තැන ඇත්තේ කළම්බූ බීසී හෙවත් කොළඹ බාස්කට්බෝල් සමාජයටය. ඊට අමතරව ඕල්ඞ් බෙන්ස්, ඕල්ඞ් ලාසාලියන්, රෝයල් බීසී, ඕල්ඞ් ආනන්දියන් ආදිය තිබුණි. නගරයෙන් පිට වත්තල, මොරටුව ආදි ප‍්‍රබල ක‍්‍රීඩා සමාජ තිබුණි. අම්බලන්ගොඩ ශෝකියන්ස්, බැටික්ලෝ හෙවත් මඩකළපුව ශාන්ත මයිකල් විදුහල් ආදි සිසුන්ගේ ක‍්‍රීඩා සමාජය ආදිය ප‍්‍රබල කණ්ඩායම්ය.


එල්ලේ ක‍්‍රීඩාව නම් ඊට වෙනස්ය. කොළඹ, ගම්පහ හා පුත්තලම් දිස්ත‍්‍රික්කවල ක‍්‍රීඩා සමාජ සිය ගණනක් ඇත. එහිදී ගම්නගරවලටත් වඩා උපනගර හා උපගම් ක‍්‍රීඩා සමාජ නාමයන් සමඟ ක‍්‍රීඩාලෝලීන් අතර ප‍්‍රසිද්ධියට පත්වී ඇත.
කොළඹින්ම මෙය පටන් ගතහොත් මෝදර ගමේ උප ඒකකයක් වූ හේනමුල්ල ප‍්‍රදේශය මුල් කරගනිමින් හේනමුල්ල ශූරයා එල්ලේ ක‍්‍රීඩා සමාජය බිහිවී ඇත. ශූරයා ක‍්‍රීඩා සමාජය ඊට පෙර මෝදර ශූරයා ක‍්‍රීඩා සමාජය නම් විය. පසුකලෙක එය නැවත ආරම්භ වුණේ වත්මන් නමිනි. එසේ වුවද මෝදර විස්ට්වයික් ක‍්‍රීඩා සමාජයද තිබේ.


මුලින් මැද කොළඹ විජය වී පසුව මැද කොළඹ ශ‍්‍රී විජය වූ එල්ලේ ක‍්‍රීඩා සමාජයද විශේෂය. ඒ පාර්ලිමේන්තු ඡුන්ද කොට්ඨාසයක නමක් ගම හෝ නගරය වශයෙන් ඊට යොදා ගැනීම නිසාය.


කොළොන්නාව මැතිවරණ කොට්ඨාසයේ වැල්ලම්පිටිය ග‍්‍රාමයට අයත් ක‍්‍රීඩා සමාජ කිහිපයකි. එකක් තිත්තම්පහුව ගාමිණීය. තව එකක් වෙලේවත්ත ගැමුණුය. උස්වත්ත නැගෙනතරුය. වැල්ලම්පිටිය නමින් හැඳින්වූ වැල්ලම්පිටිය රණකාමී ක‍්‍රීඩා සමාජය අද නැත. සේදවත්ත ගමේ උප ප‍්‍රදේශයක් වූ වදුල්ලවත්ත සන්රයිස් තිබේ. ඊට එහායින් ඔරුගොඩවත්ත ශ‍්‍රී මදාරා තිබේ.
කැලණි ගෙඟන් එගොඩ හෙවත් ගම්පහ දිස්ත‍්‍රික්කට යොමුවූ කල වත්තල හැඳල ප‍්‍රදේශයේ උප නම්වලින් හැඳින්වෙන ක‍්‍රීඩා සමාජ කිහිපයක්ම තිබේ. මාටාගොඩ ආනන්ද, කෙරවළපිටිය මුදිත ආදිය ඒවාය. එමෙන්ම හැඳල නමින් හැඳින්වෙන හැඳල සාගර හා හැඳල එක්සත්ද තිබේ.


එතැනින් කැලණියට ආ විට හුණුපිටිය ශ‍්‍රී එකමුතු තිබේ. වේවැල්¥ව ශ‍්‍රී ලංකා එක්සත් තිබේ. අද නැතත් නුවර පාරේ පට්ටිය හන්දිය නාමයෙන් හැඳින්වුණු පට්ටිය හන්දිය යං ඊගල් එදා තිබුණි. පී.ඞී. රූබන් නැමැති හැට හා හැත්තෑව දශකවල දක්ෂ ක‍්‍රීඩකයා ක‍්‍රීඩා කළ දිප්පිටිගොඩ අතුල එදා තිබුණි.
මහර මැතිවරණ කොට්ඨාසයට යන විට කිරිමැටියාගාර පුබුදු තිබේ. රාගමට එනවිට පේරලන්ද ශාන්ත අන්තෝනි තිබේ. කෝපියාවත්ත ජය ශ‍්‍රී තිබේ. කඳානට යන විට නාගොඩ ශ‍්‍රීමාලි තිබේ. ජාඇළට එනවිට උදම්මිට ගාමිණී, යක්කඩුව ශ‍්‍රී වීරයමිණී, ජොසිටාවත්ත රශ්මි තිබේ. ඒ අතර ජාඇල සිත්ටීස් බ‍්‍රදර්ස් ද තිබේ. ගනේමුල්ලේ හොරගොල්ල දීපශිකා ඇත.


මීගමුවේදී සෙත්තප්පාඩුව සාගර තරු හමුවෙයි. ඒ මීගමුව ‘අපි බඹරු’න්ට අමතරවය. ඉන්පසු මීගමු කොච්චිකඬේ පාලම පසුකර යනවිට නයිනමඩම ශාන්ත මරියා, බොරලැස්ස ශාන්ත ආනා, රංගම්මුල්ල එක්සත්, මුදුකටුව පාතිමා ආදි ක‍්‍රීඩා සමාජ අපට හමුවේ.


මේවාහිදී ක‍්‍රීඩා සමාජ නම් බොහොමයක් එක්සත්, ගාමිණී ආදී ලෙස සමානකම් දරන නිසාම මේ බොහෝ ක‍්‍රීඩා සමාජත්, ඒවාහි ක‍්‍රීඩකයනුත් හඳුන්වනු ලැබුයේ එම ක‍්‍රීඩා සමාජයට හිමි උපගමේ හෝ නගරයේ නමිනි. ඒවා ව්‍යාහාරයේදී ‘යක්කඩුවත් එක්ක මැච් එකක්‘, ‘උදම්මිටට දැන් සෙල්ලම් කරන්නේ‘ ආදි වශයෙන් ව්‍යවහාර විය. ඒ අනුව එම උපගම් හා උපනගර එල්ලේ ක‍්‍රීඩා ලෝලීන් අතරට ගෙන යෑමට ඉහත කී නොකී එල්ලේ ක‍්‍රීඩා සමාජ විශාල දායකත්වයක් දක්වා තිබෙන බව පෙනේ.

දුරාතීතෙක හිත නවත්තන චිත්ත කම්පන සිත්තමක්

0


මා කුඩා කල අප නිවසේ බිත්තියක එල්ලා තිබූ රාමු කළ සිතුවමක් විය. මෑත දිනෙක වෙනත් තැනකදී නැවතත් ඒ සිතුවම දකින්නට ලැබිණි. මා එය දුටුවේ දශක දෙකකට පමණ පසුව බව නිසැක ය. එහෙත් වහා ම මසිත හට ගත්තේ හොඳින් දන්නා හඳුනන හිතවතෙකු දුටුවාක් වැනි හැඟීමකි. ඒ සිතුවම කාලයේ කටු ලැහැබ් තුරු වදුලාදියෙන් වැසී ගිය බාලවියට අයත් හුදකලා ආලෝකවත් දෙණි පෙතක් දෙසට දෙපියන් ඇරෙන කවුළුවක් බවට පත් වූයේ පුදුමාකාර අයුරිනි. සිතුවමේ සිටින කුඩා දරුවාගේ රුව, කුඩා කල පාළුවක දැවටුණු, කඳුළු බිඳුවක දිලිසුම දරන මගේ ම ජීවිතය මට පෙන්වා දෙන සෙයකි. ශෝකී වූත්, ආදරණීය වූත් නොස්ටැල්ජික නොඉවසිල්ලකින් හද පිරී යත් ම ජීවන සැරියේ අතරමග හමු වී වෙන් වී ගිය ළබැඳියන් ඒ අතීත දෙණිපෙතෙහි එක්කාසු වී සිනහ නගනු දකිමි. මගේ සිතිවිලි පා වෙන්නේ මගේ ම ළමා විය දැවටුණු පුංචි අවට වෙතයි. එහි මා දකින්නේ මගේ ම ජීවිතයයි. හීලෑ නැති සිත කුමක් හෝ හේතුවක් නිසා ඊළඟට වහා යන්නේ සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ ගීයක රිද්මය සොයාගෙන ය.


පොත් පිටු අතරේ නොරැුඳුණු දෑසින්
වන වදුලේ අසිරිය දකිනා
ගම් දරුවන් මැද මේ දරු පැටියා
මගේ නෙතට කඳුළක් නැගුවා
ඔහුට මුවා වී පාසල් යන්නේ
මා දැයි නිකමට මට හිතුණා


පැරණි ගමත්, දුහුවිලි හුස්ම පිට කළ ගුරු පාර සහ ඉර එළිය දිය වුණු ඇළ දිය දහරාවත් සංවර්ධනයේ තාර සහ කොන්ක‍්‍රීට් පටලයන්ගෙන් වැසී ඇති වටපිටාවක හිඳ, දුරාතීතෙහි හිත නවත්තන සිතුවමකින් ගලා එන චිත්ත කම්පන නිමේෂයක තනි වන මට මහගම සේකරයන්ගේ පන්හිඳෙන් ඉහිරුණු කවියක් ද මතක් වෙයි.


කලාතුරින් දවසක ගමට යන විට
අපේ පරණ ඉස්කෝලය පෙනෙයි මට
පොල් අතු සෙවිලි කළ ඒ පොඩි වහල යට
සැඟවී තිබේ මගෙ ජීවිතයෙහි සතුට


එකල අප නිවසට පැමිණි ඇතැම් අමුත්තෙකු ඒ හැඬූ කඳුළින් සිටින පොඩිත්තාගේ සිතුවම දැක කලබල වූ ආකාරය මට සිහිපත් වේ. මව්පියන් මිය ගොස් අනාථව සිටින ඒ අවාසනාවන්ත දරුවාගේ දුක්බර රූපය නිවසේ එල්ලා ගෙන නොසිටින ලෙසත්, එමගින් නිවසේ අයට ‘වගතුවක්’ නැති වන බවත් එවැන්නෙකු මගේ පියාහට පැවසූ බව මතක ය. දැන් සොයා බලන විට පුදුමයකට මෙන් මේ සිතුවම පිළිබඳ පෙර අපර දෙදිග ප‍්‍රකට විශ්වාසය ද එය ම ය. කෙසේ වෙතත් එකල ඒ හඬන දරුවාට අපේ ගෙදර බිත්තියේ හිමි වූ ස්ථානය අහිමි කරන්නට ඒ අදහස්වලට හැකි නොවූ බව ද කිව යුතු ය.


ඒ ”හඬන දරුවාගේ සිතුවම” අඳින ලද්දේ ඉතාලියේ ඉපිද, ස්පාඤ්ඤයේ ජීවත් වූ බෲනෝ අමඩියෝ (1911-1981* නම් සිත්තරා විසිනි. ඔහු වඩාත් ජනප‍්‍රිය වූයේ ”ගියෝවන්නි බ‍්‍රැගොලින්” නමිනි. බ‍්‍රැගොලින් අඳින තරමක් ඇඳ ඇත්තේ හඬා වැටෙන දරු දැරියන්ගේ දුක්බර මුහුණු ය. හැදෑරීමක් සහිත චිත‍්‍ර ශිල්පියෙකු වූ ඔහු 1960 දශකයේ පශ්චාත් යුද සමයේ වැනීසියේ වාසය කරමින් සංචාරකයන්ට අලෙවි කිරීම සඳහා කුඩා දරුවන්ගේ සිතුවම් නිර්මාණය කළ බව කියැවේ. අනාථ නිවාස සෙවණේ විසූ සහ වීදි සරන ”ජිප්සි” දරු දැරියන් එහිදී ඔහුගේ සිතුවම්වලට පාදක වී ඇති බව කියැවුණ ද, සාමාන්‍ය දිවියක් ගත කළ සෞන්දර්යකාමී සිත්තරෙකු වූ බ‍්‍රැගොලින්, ඇත්තෙන් ම සිත්තමට නගා ඇත්තේ පාසල් අධ්‍යාපනය ලබන සාමාන්‍ය පවුල්වල දරු දැරියන් ය යන්න නූතන විචාරකයන්ගේ අදහසයි. සිතුවම් 65ක් පමණ ඇතුළත් වෙතියි කියැවෙන ඔහුගේ මේ සිතුවම් මාලාව ”ක්‍රහසබට ඊදහි” නමින් අතිශයින් ජනප‍්‍රියව, පිටපත් ප‍්‍රතිමුද්‍රණ වශයෙන් ලොව පුරා අලෙවි වුව ද, ඔහුට කිසි දින ඒවා වෙනුවෙන් කර්තෘ භාග ගෙවීම් ලැබුණේ නැත. එපමණක් ද? එම චිත‍්‍ර දෙස බොහෝ දෙනෙකු බැලූවේ ද යම්කිසි බියපත් බවකිනි. සත්‍යයට ආසන්න හැඟීම් පිළිබිඹු කරමින් ඔහු ඉතා දක්ෂ ලෙස එම චිත‍්‍ර ඇඳ තිබූ නිසා ම දෝ ඒවා අවාසනාව කැඳවන සිතුවම් විශේෂයක් ලෙස ප‍්‍රචලිතව ගියේ ය.


1985 සැප්තැම්බර් 5 වැනිදා බි‍්‍රතාන්‍යයේ ” නමැති ටැබ්ලොයිඞ් පුවත්පත අරුම පුදුම පුවතක් පළ කර තිබිණි. එසෙක්ස්හි නිවසක් දැවී හළු වී තිබූ අතර එම නිවසේ තිබූ ක්‍රහසබට ඉදහි සිතුවම් කිහිපයක් පමණක් නිරුපද්‍රිතව ඉතිරි වී තිබුණෙන් ”හඬන දරුවාගේ සාපය” නම් නවතම උවදුරක් පිළිබඳව එතැන් පටන් ප‍්‍රකට වන්නට විය. මෙබඳු සිදුවීම් කිහිපයකින් පසුව බ‍්‍රැගොලින්ගේ සිතුවම් පිළිබඳ කවරාකාර බියක් ජනිත වී ද යත් ” The Sun˜ ” පුවත්පතේ සංවිධායකත්වයෙන් එම සිතුවම් රැුස් ගොට ගිනි තැබීමේ ව්‍යාපෘතියක් පවා දියත් විය. මෙවන් විශ්වාසයකට හේතු වී තිබුණේ බ‍්‍රැගොලින් සිය අවසාන කාලයේ ස්පාඤ්ඤයේ ළමා අනාථ නිවහනක සිත්තම් අඳිමින් සිටියදී හදිසි ගින්නක් ඇති වී එම නිවහන විනාශ වී ගිය බවට ඇති ප‍්‍රවෘත්තිය විය හැකි ය.


ඔහු විසින් අඳින ලද ළමා කඳුළු රූප ප‍්‍රමාණය 65ක් නොව දහස් ගණනක් විය හැකි යැයි අද වන විට විශ්වාස කෙරේ. ඒ සෑම සිතුවමක් ම මිනිස් ජීවිතයට හිමි වේදනා හැඟීමක් ජනනය කරන ආකර්ෂණීය බවක් දරා සිටින බවට සැකයක් නැත. නිවසක් තුළ එල්ලා තිබිය යුත්තේ ධනාත්මක අදහස් උපදවන මුදල් නෝට්ටු, මුතු මැණික් සහ මහා මන්දිරවල රූප හෝ ඉහළ යාම සංකේතවත් කරන උස් ගස් සහ ගුවන් යානාවල රූප පමණක් ද යන්න මම නොදනිමි. එහෙත් මම බ‍්‍රැගොලින්ගේ ”හඬන දරුවා” සිතුවමක විශාල පිටපතක් ඉක්මනින් ම අත් කර ගැනීමට අදහස් කරන්නේ මගේ ම ළමා වියත්, ඒ සිතුවමේ සිර වී ඇති හැඟීම් කැටියත් කෙරෙහි ඇති ආදරය පෙරදැරිව ය. අද ඒ දුර්වර්ණ සිතුවම ඈත අවිඥාන සිතුම් අඩවියක සිට මතු වී, මසිත තුළින් ම එහි පිළිබිඹුව සොයා ගෙන මිහිරි අතීතකාමයකින් කොනහන විට, ලොව ම ශාපයකැයි කියා බැහැර කළ ද, මම කෙසේ නම් ඒ සිතුවම මනසින් සිප නොගෙන සිටිම් ද?

ලත්පඳුර සමන් දේවාලය සොයා ගියෙමි

0



ඇවිදීම ජීවිතයෙන් ගැලවිලා ගිහිං. ඒ වෙනුවට වේදනාව කලකිරීම ජීවිතේ කොහේ බැලූවත්. ඉතිං ආයි ඇවිදින්න ඕන කියලා හිතුණා. ළඟින්ම පටං ගත්තාම ලේසියි. ඇවිද්දින්නේ කොහේද කියලා හිත හිතා ඉන්නකොට ටිකක් මෑතකදි කියවපු ඉතිහාස පොතක් මතක් වුණා. පෝල් ඊ පීරිසුන් ලියපු අභය හේවාවසම් පරිවර්තනය කරපු ‘ලංකාව පෘතුගීසි යුගය’ ඒක තමයි පොත.
එම පොතේ 238 පිටුවේ පාද සටහනක මෙහෙම තියෙනවා.


‘පැලෑඳේ සිට සැතපුම් දෙකක් ගිය තැන ඇති ලත්පඳුර සමන් දේවාලයේ පෘතුගීසි අලියෙකුගෙන් ගත් බව පැවසෙන රෙද්දක් තවමත් (1909දී* දක්නට ලැබේ.’ මේ සටහන එන්නේ කෝට්ටේ රාජධානි යුගයේ සිටි අසහාය යුද වීරයා වන විදියේ බණ්ඩාර ගැන කරන විස්තරයකට අදාළව. සපරගමු මහ සමන්දේවාලය, බොල්තුබේ සමන් දේවාලය, මහියංගණය සමන් දේවාලය සහ දැරණියගල සමන් දේවාලය ගැන අසා ඇති මට මේ සමන් දේවාලය සොයාගෙන යන්නට හිතුණා. මොකද මම හිතාගෙන හිටියේ පැරණි සමන් දේවාල හතරයි ලංකාවටම තියෙන්නේ කියලා. ඊටත් එහාට වීදියේ බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය එක්ක බැඳුණ ජීවමාන සාක්ෂියක් තිබෙනවා කියන මේ තැන බලන්න යන්නම ඕන කියලා හිතුණා.


වීදිය බණ්ඩාර ගැන මම කාලයක ඉඳලා සොයමින් තොරතුරු එකතුකරමින් ඉන්නවා. ඉතිං ඒකත් එක හේතුවක් මේ සොයාගෙන යෑමට. ඉතිං ඔන්න මම රෙඞී. දකුණු රටේ ඉඳලා අවිත්තාව ගඟ (බෙන්තර ගඟ* පැනලා යගිරල කැලේ පාරෙන් වළල්ලාවිට කෝරලයට ඇවිත් ලත්පඳුරට යන්න ඕන. දැන්නම් ගූගල් මැප් තියෙන නිසා ගමනාන්තය දෙන්න විතරයි තියෙන්නේ. ඒත් ලත්පඳුර සමන් දේවාලයක් නම් ගූගල්ට සොයාගන්නත් නෑ. මතුගම රත්නපුර පාරේ නිතරම සරන මට කවදාවත් ලත්පඳුරේ සමන් දේවාලයක් මුණ ගැහිලත් නෑ. ඒත් ඉතිං වැඬේ අතාරින්නත් බෑ. වසර 1909දි තිබුණ දේවාලයක් සමහර වෙලාවට දැන් විනාශවෙලා ගිහිං ඇති. අන්තිමට ඉතිං යගිරල කැලේ පැනලා වළල්ලාවිට හරහා යකුපිටිය පාරෙන් ලත්පඳුරට ගියා. ගියාට පස්සේ තමයි දන්නේ ලත්පඳුර කියන නම හැදිලා තියෙන්නෙත් මේ සමන් දේවාලය නිසා සහ වීදියේ බණ්ඩාර නිසා කියලා. ඔන්න අහන්නකෝ ඉතිං ඒ කතාව!!


ලත්පඳුර සමන් දේවාලය


කියන්න අමතක වුණානේ, ගූගල් මැප්ස්වල හොයලා නැති කල මම මතුගම යාළුවෙක්ට කතාකළා. ඉතිං මිනිහා කිව්වෙ ලත්පඳුරට සමන් දේවාලයක් නම් නෑ මචං, පත්තිනි දේවාලයක් නම් තියෙනවා කියලා. මට නිකමට හිතුනා සමන් දේවාලය දැන් පත්තිනි දේවාලය වෙලා ඇති කියලා. මොකද ලංකාවේ සමන්ට වැඩිය ඉන්දියාවේ පත්තිනි මෙහේ ජනප‍්‍රියයි නේ!!
ඒත් ලත්පඳුරට ආවාම තේරුණා, නෑ ලත්පඳුරේ බොහෝ දෙනෙක් අතරේ තවමත් මේ දේවාලය ප‍්‍රචලිතයි කියලා. තවමත් දේව කාර්යයන් මේ භූමියේ සරුවට කෙරෙන බවයි ආරංචි වුණේ. අන්තිමට ලත්පඳුර හන්දියෙන් හැරිලා මෝල්කාව පාරේ ගිහිං මඳ දුරකින් වමට හැරුණ පාරක යනකොට මෙන්න හොයපු සමන් දේවාලය.


බැලූබැල්මට පැරණියි. ඒත් ඒ පැරණි ගොඩනැගිල්ලට ඉස්සරහින් අලූතින් හිටවලා තිබුණ අමානෝ සෙවිලි කරපු මඩුව ඉපැරණි දේවාලය යකාට පුදලා තිබුණා. කොන්ක‍්‍රීට් මකර තොරණ නොමසුරු ආධාරකරුවෙක් හොයනවා. ඒකේ බැඳිලා තියෙන පෙඳපාසී වලට අනුව නම් මේ සෙවිල්ලට සෑහෙන්න කාලයක්!!


‘මම දන්න විදිහට මේ හයවෙනි පරම්පරාව. මේ සමන් දේවාලය අද තියෙන තැන නෙවෙයි ඉස්සර තිබුණේ. ඉස්සර තිබුණේ පටබැඳිගොඩ කියන ඉසව්වෙ. සියන් කපු මහත්තයාගේ, ඒ කියන්නේ මගේ සීයගෙත් සීයගේ කාලේ තමයි මේ දේවාලේ මෙතනට ඇවිත් තිබෙන්නේ.’


මේ විදිහට අද මේ දේවාලය භාරව ඉන්න කපු මහත්තයා ගමඇතිගේ ජයරත්න නැත්තං හින්නි මහත්තයා මහත්තයා අපි එක්ක කතාවට වැටුණා. මේ දේවාලයේ ඉතිහාසය කොච්චර දුරකට දිගයිද? මම අහනවා.
‘හරියටම කියන්න දන්නේ නෑ. ඒත් පරම්පරාවෙ එන කතාවල හැටියට කෝට්ටෙ කාලෙට යනවා. මේ දේවාලයට ඉඩම් දීලා කුඹුරු දීලා මේක නගා සිටුවලා තියෙන්නේ වීදියේ බණ්ඩාර රජ්ජුරුවෝ. ඒකට සාක්ෂිත් තවම අපි ළඟ තියෙනවා.’ කපු මහත්තයා වීදියේ බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසයට සමන් දේවාලය ගැටගැසුවෙ එහෙමයි.


මේ දේවාලය ඉස්සර තිබුණ පටබැඳිගොඩ කියන පැත්තෙන් තමයි කෝට්ටේට පාර තිබුණා කියන්නේ. දවසක් රජ්ජුරුවෝ පිරිවර සේනාව එක්ක ඇතා පිට ඇවිත් තියෙනවා. ඇතා මේ දේවාලය ළඟට ආවට පස්සේ එතනින් එහාට අඩියක් ගිහිං නෑ. රජ්ජුරුවෝ රාජ¥තයෝ යවලා අවට විපරම් කරනකොට තමයි, දේවාලය භාරව හිටපු අපේ මුත්තා රජ්ජුරුවෝ ළඟට ඇවිත් දේවාලය සහ දේව ආභරණ ගැන කියලා තියෙන්නේ. ඊට පස්සේ කපු මහත්තයා අවශ්‍ය යන්ත‍්‍ර මන්ත‍්‍ර කියලා වතුර ටිකක් ඉස්සට පස්සේ තමයි ඇතා නැගිටලා තියෙන්නේ. ඊට පස්සේ වීදිය බණ්ඩාර රජ්ජුරුවෝ ඇතාපිට දාලා ඉඳගෙන ආපු රත්න කම්ඹිලිය දේවාලයට පඬුරක් විදිහට දීලා තියෙනවා. ඒ එක්කම කපු කුඹුර කියන අක්කර අටක විතර කුඹුර දේවාලයට දීලා තියෙනවා. එදායින් පස්සේ තමයි පඬුරු ලත් තැන කියන අදහසින් ලත් පඬුර ලත් පඳුර වුණේ’.
ගමක නමක් අස්සේ කොතරම් දුර ඉතිහාසයක් රැුඳිලා තියෙන්න පුලූවන්ද? ලත්පඳුර කියලා කියනකොට අපිට මේ ලත් පඬුර කියන අදහස එන්නේ නෑ. ඒත් කතාව ඒකයි. ඒවගේම පාලින්ද නුවර හතර අතේ බොහෝ ග‍්‍රාම නාම වීදිය බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය එක්ක බැඳිලා. ඇත්තටම කෝට්ටේ යුවරජු විදිහට ඉඳලා පෘතුගීසි අඬදබර නිසා, පෘතුගීසින්ගේ හිරෙන් මිඳිලා රයිගමට එන වීදිය බණ්ඩාර එතනින් පැලෑඳට එනවා. පෘතුගීසීන්ගෙන් පළිගන්න අදහසින් තමයි පැලෑඳට මේ වීරයා එන්නේ. පිළන්ද ග‍්‍රාම කියන පාලි නාමය පැලෑඳ වුණා කියලා අපේ පැලෑඳ රජමහා විහාරයේ දේවමුල්ලේ කල්‍යාණ වංශ හාමුදුරුවෝ කියනවා. පිළන්ද කියන්නේ පාලි බසින් පබළුවලට. ඒක එහෙමනම් කෝට්ටේ යුගයට කලින් යුගවල පබළු මාල හදපු ගම තමයි පැලෑඳ ගම වුණේ.


‘මෙහේ පැරණි සමන් දේවාලයක් තිබුණා. ඒත් ඒ දේවාලයේ කපු මහත්තුරු ඒක අභාවයට අරගෙන ගියා’ වීදිය බණ්ඩාරගේ මාළිගාව තිබුණ තැන පන්සලේ අපේ නායක හාමුදුරුවෝ මේ දේවාලය ගැන එහෙම කියනවා. මට හිතෙන්නේ පටබැඳිගොඩ තිබුණ පැරණි දේවාලය ගැන තමයි මේ කියන්නේ.


ග‍්‍රාම නාම


මේ පැත්තේ ග‍්‍රාම නාම ගැන කතා සරිත් සාගරයකට මරු බඩුවක් සෙට් වුණා. අජිත් ප‍්‍රියන්ත. මිනිහා ගමයි, ගමේ නමේ තේරුමයි ලස්සනට වීදිය බණ්ඩාරට ගැටගැහුවා. එහෙම කිව්වට, මේවා හිතලූ නෙවෙයි ආයුබොවන්! මේවා ජනප‍්‍රවාදයේ එන කතා. අවුරුදු පන්සීයක් මිනිස්සුන්ගෙ හිත් අස්සේ ජීවත්වුණ කතා. ඉතිං ඇහිඳිමු කතා. එන්න පාළින්ද නුවරට!


‘බුලත්සිංහලට වැඩි දුරක් නෑ. මෝල්කාවෙ ඉඳලා කිලෝමීටර් අටයි. වීදිය බණ්ඩාර පැලෑඳට ආවට පස්සේ කෝට්ටේ (පෘතුගීසි* එක්ක යුද්ධ කරන්නයි සීතවක මායදුන්නේ එක්ක යුද්ධ කරන්නයි සේනාව සංවිධානය කළා. එහෙම සේනව සංවිධානය කරනකොට බුලත්සිංහල ප‍්‍රදේශයටත් ගිහිං තියෙනවා. ගිහිං හේවායෝ කරගන්න යුද්දෙට මිනිස්සු හොයනකොට, ඒ පැත්තේ මිනිස්සු අපේ රජ්ජුරුවන්ට බෑ කියලා තමයි කියලා තියෙන්නේ. වීදිය බණ්ඩාර කියන්නේ කුකුල් කේන්තිකාරයා. මිනිහා අහලා තියෙනවා බොලත් සිංහල ද කියලා බොලත් සිංහලද? කියන එක තමයි බුලත්සිංහල වෙලා තියෙන්නේ. ඔන්න කතාව’. ඔහු සිනාසෙනවා. වීදිය බණ්ඩාර කුමාරයාගේ උප්පත්තියේ මූලය දෙමළ. තවත් ඉතිහාසඥයන් වීදිය බණ්ඩාරගේ පවුල් ගසේ මූලය විදිහට ගන්නේ දෙවනපෑතිස් රජ දවසේ ශ‍්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ රැුගෙන පැමිණි කණ්ඩායමේ සිරිය වර රාම තේවර කියන කුමාරයාට. කොහොම හරි වීදිය බණ්ඩාර කුමාරයාගේ පියා සහ මව වෙන්නේ පිලැස්සේ වීදිය බණ්ඩාර සහ තනිය වල්ලභ කුමාරයාගේ දියණිය. වීදිය බණ්ඩාරගේ උප්පැත්තිය මොකක් වුණත්, වීදිය බණ්ඩාර හැමවෙලාවෙම දළඳාව ඉනේ බැඳගෙන හිටියා කියලා තමයි රාජාවලිය කියන්නේ. ඒක එහෙම වෙලත් සිංහලයෝ සේනාවට එකතුවුණේ නෑ කියන්නේ කේන්තිය සාධාරණයි තමයි ඉතිං!!


‘මේ ළඟ ගෙඟන් එගොඩ තියෙනවා පරගොඩ කියලා ගමක්. පරයෝ නැතිනම් පෘතුගීසිකාරයෝ ගොඩක් හිටපු තැන පරගොඩ වුණා. එතන වීදිය බණ්ඩාරට විරුද්ධව සටන් කරන්න ආපු පෘතුගීසි සෙබල මුළුවක් ඉන්න ඇති. එතනම ගෙඟ් අනික් පැත්තේ තමයි වීදිය බණ්ඩාරගේ මුරකාව ඉඳලා තියෙන්නේ. මුරකාව මෝල්කාව වුණා කියලා තමයි කියන්නේ. ඊළඟට පැලෑඳට මතුගම පාරෙන් ප‍්‍රවේශයක් තියෙනවා. එතනට කියන්නේ මොරපිටිය කියලා. මුර පිටිය මොරපිටිය වුණා කියලා තමයි කියන්නේ. එතකොට පැලෑඳට කිට්ටුවෙන් විධානගොඩ ඉඳලා කන්දට පාරක් තියෙනවා ඒකට අද කියන්නේ බාන් පාර කියලා. බලන් පාර කියන එක තමයි බාන් පාර වුණේ. එතන කන්දේ ඉඳලා සතුරු සේනාව එනවද කියලා බලාගෙන ඉඳලා තියෙනවා. බදුරලියේ ඉඳලා අගලවත්තට යනකොට හම්බවෙනවා යකුපිටිය කියලා ගමක්. එතනත් ඉඳලා තියෙන්නේ වීදිය බණ්ඩාරගේ සේනාවක්. යක්කුවගේ මිනිස්සු හිටපු නිසා තමයි යකුපිටිය වුණේ.’


ඔය වගේ පිළන්ද ග‍්‍රාමය වටේට තියෙන ගම්වල නම් වීදිය බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය එක්ක මාත්තුවෙලා. ඒ මාත්තුවීම තමයි අද පරපුරෙන් පරපුරට මේ වීරයා ගැන මතකය අරගෙන යන්නේ. අපේ නායක හාමුදුරුවෝ කියන විදිහට වීදිය බණ්ඩාරගේ මාලිගාවෙ නටබුන් තියෙන ප‍්‍රදේශයට කියන්නේ විදාන ගොඩ කියලා. ඒ කියන්නේ විධානයන් දීපු තැන. ඊට යාබදව තමයි ලේකම්ගොඩ. ඊළඟට කපුවත්ත. මේ නම් විසංයෝජනය කළොත් වීදියේ බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය තමයි අපිට දකින්න හම්බවෙන්නේ. ඇත්තටම කවුද මේ වීදිය බණ්ඩාර? අපේ නායක හාමුදුරුවෝ නම් කියන්නේ ඔහු නොසිටින්න මීගමුව පුත්තලම කලාපය වගේම පානදුරේ ඉඳලා මාතරට වැලිගමට යනකම් කතෝලිකකරණය වෙන්න තිබුණා කියලා. ක‍්‍රිව 1553 විතර තමයි ඉතිහාසය කියන විදිහට වීදිය බණ්ඩාර පැලෑඳට එන්නේ. 1555 විතර වෙනකම් ඔහු පැලෑඳට විතරක් නෙවෙයි රයිගම ඉඳලා මුළු දකුණටම රජා වෙනවා. මේ කාලාවකාශයේ මිනිහගේ ප‍්‍රධානම වැඬේවෙන්නේ පෘතුගීසීන් පානදුරේ ඉඳලා දකුණට අටවා අටවා ගිය ජේසුයිට් නිකායික පල්ලි විනාශ කරන එක.

මායාදුන්නේ පෘතුගීසි කෝට්ටේ එක්ක එකතුවෙලා වීදියේ පැලෑඳින්, නුවරින්, සත්කෝරලයෙන් යාපනයට පන්නනකම් ඔහු වීරයෙක් වගේ, සමහර වෙලාවට පාතාල නායකයෙක් වගේ සටන් කරනවා. ප‍්‍රාදේශිය රාජ්‍යයන් අටවා ගන්නවා. රජ වෙනවා. බදු අය කරනවා. යුද්ධ කරනවා. ඔහුත් එක්ක යුද්ධ කරන්න ලේසියෙන් බෑ. අවසානයේ අනපේක්ෂිත මොහොතක අනවබෝධය නිසා හටගන්න මහා සටනකින් මියැදෙනවා. ඒ යාපනයේ නල්ලූර්වලදී. මේ අතර කාලයේදී ඔහුගේ යුද ජීවිතය ලිංගික ජීවිතය ආගමික ජීවිතය ගැන කතාකරන්න බොහෝ දේ ඉතුරු කරනවා. ඒවා අපි වෙන වෙලාවක වෙන විදිහකට කතාකරමු.


ලත්පඳුර සමන්දේවාලයේ තවමත් සමන් දෙවියන් වෙනුවෙන් වාර්ෂිකව පුද නමස්කාර සිද්ධ වෙනවා. පෙරහැර පැවැත්වෙනවා. මුරුතැන්බත් ඉෙක්‍ෂනවා. පත්තිනි වෙනුවෙන් දෙවොල් මඩු නටනවා. ඉතිං පැලෑඳ නුවර මිනිස්සුන්ගේ සංස්කෘතික ඉතිහාසයෙන් වීදිය බණ්ඩාර ගලවලා දාන්න අමාරුයි. මේ බිමේ මිනිස්සු අද වීදියේ බණ්ඩාර දේවත්වයෙන් අදහනවා. බොහෝ දෙනෙක් කියනවා සමහර කෙම්මුර දවස්වල මැදි රැුයට අශ්ව කුර ඝෝෂාවක පැටලිලා වීදියේ බණ්ඩාර මේ ගම් මැදින් සුළඟක් වගේ හමාගෙන යනවා කියලා. පැලෑඳ රජමහා විහාර භූමියේ තිබෙන ගල්කනු අතර බිම කැණීම් කළොත් මේ මිනිස්සුන්ගේ අධ්‍යාත්මය අස්සේ තියෙන ඉතිහාසයට වෙනත් හැඩයක් දෙන්න පුළුවන් වෙයි. ඒත් ලංකාවේ පුරා විද්‍යාව කියන්නේ නටබුන් වුණ තැනක්. ඉතිං මෙවැනි ජනකතාවල ඇත්ත නැත්ත මොකද්ද කියලා විද්‍යාත්මක පර්යේෂණයට තිබෙන ඉඩ අවමයි. ආයිත් දවසක අපිට පුළුවනි වීදිය බණ්ඩාර පැලෑඳ නැතිනම් පාලින්ද නුවරට වගේම සත් කෝරළයේ මුණ්ඩකොණ්ඩපොළ නුවරට යන්න. ඊට පස්සේ නල්ලූර්වලට.

ලත්පඳුර සමන් දේවාලය සොයා ගියෙමි

0



ඇවිදීම ජීවිතයෙන් ගැලවිලා ගිහිං. ඒ වෙනුවට වේදනාව කලකිරීම ජීවිතේ කොහේ බැලූවත්. ඉතිං ආයි ඇවිදින්න ඕන කියලා හිතුණා. ළඟින්ම පටං ගත්තාම ලේසියි. ඇවිද්දින්නේ කොහේද කියලා හිත හිතා ඉන්නකොට ටිකක් මෑතකදි කියවපු ඉතිහාස පොතක් මතක් වුණා. පෝල් ඊ පීරිසුන් ලියපු අභය හේවාවසම් පරිවර්තනය කරපු ‘ලංකාව පෘතුගීසි යුගය’ ඒක තමයි පොත.
එම පොතේ 238 පිටුවේ පාද සටහනක මෙහෙම තියෙනවා.


‘පැලෑඳේ සිට සැතපුම් දෙකක් ගිය තැන ඇති ලත්පඳුර සමන් දේවාලයේ පෘතුගීසි අලියෙකුගෙන් ගත් බව පැවසෙන රෙද්දක් තවමත් (1909දී* දක්නට ලැබේ.’ මේ සටහන එන්නේ කෝට්ටේ රාජධානි යුගයේ සිටි අසහාය යුද වීරයා වන විදියේ බණ්ඩාර ගැන කරන විස්තරයකට අදාළව. සපරගමු මහ සමන්දේවාලය, බොල්තුබේ සමන් දේවාලය, මහියංගණය සමන් දේවාලය සහ දැරණියගල සමන් දේවාලය ගැන අසා ඇති මට මේ සමන් දේවාලය සොයාගෙන යන්නට හිතුණා. මොකද මම හිතාගෙන හිටියේ පැරණි සමන් දේවාල හතරයි ලංකාවටම තියෙන්නේ කියලා. ඊටත් එහාට වීදියේ බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය එක්ක බැඳුණ ජීවමාන සාක්ෂියක් තිබෙනවා කියන මේ තැන බලන්න යන්නම ඕන කියලා හිතුණා.


වීදිය බණ්ඩාර ගැන මම කාලයක ඉඳලා සොයමින් තොරතුරු එකතුකරමින් ඉන්නවා. ඉතිං ඒකත් එක හේතුවක් මේ සොයාගෙන යෑමට. ඉතිං ඔන්න මම රෙඞී. දකුණු රටේ ඉඳලා අවිත්තාව ගඟ (බෙන්තර ගඟ* පැනලා යගිරල කැලේ පාරෙන් වළල්ලාවිට කෝරලයට ඇවිත් ලත්පඳුරට යන්න ඕන. දැන්නම් ගූගල් මැප් තියෙන නිසා ගමනාන්තය දෙන්න විතරයි තියෙන්නේ. ඒත් ලත්පඳුර සමන් දේවාලයක් නම් ගූගල්ට සොයාගන්නත් නෑ. මතුගම රත්නපුර පාරේ නිතරම සරන මට කවදාවත් ලත්පඳුරේ සමන් දේවාලයක් මුණ ගැහිලත් නෑ. ඒත් ඉතිං වැඬේ අතාරින්නත් බෑ. වසර 1909දි තිබුණ දේවාලයක් සමහර වෙලාවට දැන් විනාශවෙලා ගිහිං ඇති. අන්තිමට ඉතිං යගිරල කැලේ පැනලා වළල්ලාවිට හරහා යකුපිටිය පාරෙන් ලත්පඳුරට ගියා. ගියාට පස්සේ තමයි දන්නේ ලත්පඳුර කියන නම හැදිලා තියෙන්නෙත් මේ සමන් දේවාලය නිසා සහ වීදියේ බණ්ඩාර නිසා කියලා. ඔන්න අහන්නකෝ ඉතිං ඒ කතාව!!


ලත්පඳුර සමන් දේවාලය


කියන්න අමතක වුණානේ, ගූගල් මැප්ස්වල හොයලා නැති කල මම මතුගම යාළුවෙක්ට කතාකළා. ඉතිං මිනිහා කිව්වෙ ලත්පඳුරට සමන් දේවාලයක් නම් නෑ මචං, පත්තිනි දේවාලයක් නම් තියෙනවා කියලා. මට නිකමට හිතුනා සමන් දේවාලය දැන් පත්තිනි දේවාලය වෙලා ඇති කියලා. මොකද ලංකාවේ සමන්ට වැඩිය ඉන්දියාවේ පත්තිනි මෙහේ ජනප‍්‍රියයි නේ!!
ඒත් ලත්පඳුරට ආවාම තේරුණා, නෑ ලත්පඳුරේ බොහෝ දෙනෙක් අතරේ තවමත් මේ දේවාලය ප‍්‍රචලිතයි කියලා. තවමත් දේව කාර්යයන් මේ භූමියේ සරුවට කෙරෙන බවයි ආරංචි වුණේ. අන්තිමට ලත්පඳුර හන්දියෙන් හැරිලා මෝල්කාව පාරේ ගිහිං මඳ දුරකින් වමට හැරුණ පාරක යනකොට මෙන්න හොයපු සමන් දේවාලය.


බැලූබැල්මට පැරණියි. ඒත් ඒ පැරණි ගොඩනැගිල්ලට ඉස්සරහින් අලූතින් හිටවලා තිබුණ අමානෝ සෙවිලි කරපු මඩුව ඉපැරණි දේවාලය යකාට පුදලා තිබුණා. කොන්ක‍්‍රීට් මකර තොරණ නොමසුරු ආධාරකරුවෙක් හොයනවා. ඒකේ බැඳිලා තියෙන පෙඳපාසී වලට අනුව නම් මේ සෙවිල්ලට සෑහෙන්න කාලයක්!!


‘මම දන්න විදිහට මේ හයවෙනි පරම්පරාව. මේ සමන් දේවාලය අද තියෙන තැන නෙවෙයි ඉස්සර තිබුණේ. ඉස්සර තිබුණේ පටබැඳිගොඩ කියන ඉසව්වෙ. සියන් කපු මහත්තයාගේ, ඒ කියන්නේ මගේ සීයගෙත් සීයගේ කාලේ තමයි මේ දේවාලේ මෙතනට ඇවිත් තිබෙන්නේ.’


මේ විදිහට අද මේ දේවාලය භාරව ඉන්න කපු මහත්තයා ගමඇතිගේ ජයරත්න නැත්තං හින්නි මහත්තයා මහත්තයා අපි එක්ක කතාවට වැටුණා. මේ දේවාලයේ ඉතිහාසය කොච්චර දුරකට දිගයිද? මම අහනවා.
‘හරියටම කියන්න දන්නේ නෑ. ඒත් පරම්පරාවෙ එන කතාවල හැටියට කෝට්ටෙ කාලෙට යනවා. මේ දේවාලයට ඉඩම් දීලා කුඹුරු දීලා මේක නගා සිටුවලා තියෙන්නේ වීදියේ බණ්ඩාර රජ්ජුරුවෝ. ඒකට සාක්ෂිත් තවම අපි ළඟ තියෙනවා.’ කපු මහත්තයා වීදියේ බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසයට සමන් දේවාලය ගැටගැසුවෙ එහෙමයි.


මේ දේවාලය ඉස්සර තිබුණ පටබැඳිගොඩ කියන පැත්තෙන් තමයි කෝට්ටේට පාර තිබුණා කියන්නේ. දවසක් රජ්ජුරුවෝ පිරිවර සේනාව එක්ක ඇතා පිට ඇවිත් තියෙනවා. ඇතා මේ දේවාලය ළඟට ආවට පස්සේ එතනින් එහාට අඩියක් ගිහිං නෑ. රජ්ජුරුවෝ රාජ¥තයෝ යවලා අවට විපරම් කරනකොට තමයි, දේවාලය භාරව හිටපු අපේ මුත්තා රජ්ජුරුවෝ ළඟට ඇවිත් දේවාලය සහ දේව ආභරණ ගැන කියලා තියෙන්නේ. ඊට පස්සේ කපු මහත්තයා අවශ්‍ය යන්ත‍්‍ර මන්ත‍්‍ර කියලා වතුර ටිකක් ඉස්සට පස්සේ තමයි ඇතා නැගිටලා තියෙන්නේ. ඊට පස්සේ වීදිය බණ්ඩාර රජ්ජුරුවෝ ඇතාපිට දාලා ඉඳගෙන ආපු රත්න කම්ඹිලිය දේවාලයට පඬුරක් විදිහට දීලා තියෙනවා. ඒ එක්කම කපු කුඹුර කියන අක්කර අටක විතර කුඹුර දේවාලයට දීලා තියෙනවා. එදායින් පස්සේ තමයි පඬුරු ලත් තැන කියන අදහසින් ලත් පඬුර ලත් පඳුර වුණේ’.
ගමක නමක් අස්සේ කොතරම් දුර ඉතිහාසයක් රැුඳිලා තියෙන්න පුලූවන්ද? ලත්පඳුර කියලා කියනකොට අපිට මේ ලත් පඬුර කියන අදහස එන්නේ නෑ. ඒත් කතාව ඒකයි. ඒවගේම පාලින්ද නුවර හතර අතේ බොහෝ ග‍්‍රාම නාම වීදිය බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය එක්ක බැඳිලා. ඇත්තටම කෝට්ටේ යුවරජු විදිහට ඉඳලා පෘතුගීසි අඬදබර නිසා, පෘතුගීසින්ගේ හිරෙන් මිඳිලා රයිගමට එන වීදිය බණ්ඩාර එතනින් පැලෑඳට එනවා. පෘතුගීසීන්ගෙන් පළිගන්න අදහසින් තමයි පැලෑඳට මේ වීරයා එන්නේ. පිළන්ද ග‍්‍රාම කියන පාලි නාමය පැලෑඳ වුණා කියලා අපේ පැලෑඳ රජමහා විහාරයේ දේවමුල්ලේ කල්‍යාණ වංශ හාමුදුරුවෝ කියනවා. පිළන්ද කියන්නේ පාලි බසින් පබළුවලට. ඒක එහෙමනම් කෝට්ටේ යුගයට කලින් යුගවල පබළු මාල හදපු ගම තමයි පැලෑඳ ගම වුණේ.


‘මෙහේ පැරණි සමන් දේවාලයක් තිබුණා. ඒත් ඒ දේවාලයේ කපු මහත්තුරු ඒක අභාවයට අරගෙන ගියා’ වීදිය බණ්ඩාරගේ මාළිගාව තිබුණ තැන පන්සලේ අපේ නායක හාමුදුරුවෝ මේ දේවාලය ගැන එහෙම කියනවා. මට හිතෙන්නේ පටබැඳිගොඩ තිබුණ පැරණි දේවාලය ගැන තමයි මේ කියන්නේ.


ග‍්‍රාම නාම


මේ පැත්තේ ග‍්‍රාම නාම ගැන කතා සරිත් සාගරයකට මරු බඩුවක් සෙට් වුණා. අජිත් ප‍්‍රියන්ත. මිනිහා ගමයි, ගමේ නමේ තේරුමයි ලස්සනට වීදිය බණ්ඩාරට ගැටගැහුවා. එහෙම කිව්වට, මේවා හිතලූ නෙවෙයි ආයුබොවන්! මේවා ජනප‍්‍රවාදයේ එන කතා. අවුරුදු පන්සීයක් මිනිස්සුන්ගෙ හිත් අස්සේ ජීවත්වුණ කතා. ඉතිං ඇහිඳිමු කතා. එන්න පාළින්ද නුවරට!


‘බුලත්සිංහලට වැඩි දුරක් නෑ. මෝල්කාවෙ ඉඳලා කිලෝමීටර් අටයි. වීදිය බණ්ඩාර පැලෑඳට ආවට පස්සේ කෝට්ටේ (පෘතුගීසි* එක්ක යුද්ධ කරන්නයි සීතවක මායදුන්නේ එක්ක යුද්ධ කරන්නයි සේනාව සංවිධානය කළා. එහෙම සේනව සංවිධානය කරනකොට බුලත්සිංහල ප‍්‍රදේශයටත් ගිහිං තියෙනවා. ගිහිං හේවායෝ කරගන්න යුද්දෙට මිනිස්සු හොයනකොට, ඒ පැත්තේ මිනිස්සු අපේ රජ්ජුරුවන්ට බෑ කියලා තමයි කියලා තියෙන්නේ. වීදිය බණ්ඩාර කියන්නේ කුකුල් කේන්තිකාරයා. මිනිහා අහලා තියෙනවා බොලත් සිංහල ද කියලා බොලත් සිංහලද? කියන එක තමයි බුලත්සිංහල වෙලා තියෙන්නේ. ඔන්න කතාව’. ඔහු සිනාසෙනවා. වීදිය බණ්ඩාර කුමාරයාගේ උප්පත්තියේ මූලය දෙමළ. තවත් ඉතිහාසඥයන් වීදිය බණ්ඩාරගේ පවුල් ගසේ මූලය විදිහට ගන්නේ දෙවනපෑතිස් රජ දවසේ ශ‍්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ රැුගෙන පැමිණි කණ්ඩායමේ සිරිය වර රාම තේවර කියන කුමාරයාට. කොහොම හරි වීදිය බණ්ඩාර කුමාරයාගේ පියා සහ මව වෙන්නේ පිලැස්සේ වීදිය බණ්ඩාර සහ තනිය වල්ලභ කුමාරයාගේ දියණිය. වීදිය බණ්ඩාරගේ උප්පැත්තිය මොකක් වුණත්, වීදිය බණ්ඩාර හැමවෙලාවෙම දළඳාව ඉනේ බැඳගෙන හිටියා කියලා තමයි රාජාවලිය කියන්නේ. ඒක එහෙම වෙලත් සිංහලයෝ සේනාවට එකතුවුණේ නෑ කියන්නේ කේන්තිය සාධාරණයි තමයි ඉතිං!!


‘මේ ළඟ ගෙඟන් එගොඩ තියෙනවා පරගොඩ කියලා ගමක්. පරයෝ නැතිනම් පෘතුගීසිකාරයෝ ගොඩක් හිටපු තැන පරගොඩ වුණා. එතන වීදිය බණ්ඩාරට විරුද්ධව සටන් කරන්න ආපු පෘතුගීසි සෙබල මුළුවක් ඉන්න ඇති. එතනම ගෙඟ් අනික් පැත්තේ තමයි වීදිය බණ්ඩාරගේ මුරකාව ඉඳලා තියෙන්නේ. මුරකාව මෝල්කාව වුණා කියලා තමයි කියන්නේ. ඊළඟට පැලෑඳට මතුගම පාරෙන් ප‍්‍රවේශයක් තියෙනවා. එතනට කියන්නේ මොරපිටිය කියලා. මුර පිටිය මොරපිටිය වුණා කියලා තමයි කියන්නේ. එතකොට පැලෑඳට කිට්ටුවෙන් විධානගොඩ ඉඳලා කන්දට පාරක් තියෙනවා ඒකට අද කියන්නේ බාන් පාර කියලා. බලන් පාර කියන එක තමයි බාන් පාර වුණේ. එතන කන්දේ ඉඳලා සතුරු සේනාව එනවද කියලා බලාගෙන ඉඳලා තියෙනවා. බදුරලියේ ඉඳලා අගලවත්තට යනකොට හම්බවෙනවා යකුපිටිය කියලා ගමක්. එතනත් ඉඳලා තියෙන්නේ වීදිය බණ්ඩාරගේ සේනාවක්. යක්කුවගේ මිනිස්සු හිටපු නිසා තමයි යකුපිටිය වුණේ.’


ඔය වගේ පිළන්ද ග‍්‍රාමය වටේට තියෙන ගම්වල නම් වීදිය බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය එක්ක මාත්තුවෙලා. ඒ මාත්තුවීම තමයි අද පරපුරෙන් පරපුරට මේ වීරයා ගැන මතකය අරගෙන යන්නේ. අපේ නායක හාමුදුරුවෝ කියන විදිහට වීදිය බණ්ඩාරගේ මාලිගාවෙ නටබුන් තියෙන ප‍්‍රදේශයට කියන්නේ විදාන ගොඩ කියලා. ඒ කියන්නේ විධානයන් දීපු තැන. ඊට යාබදව තමයි ලේකම්ගොඩ. ඊළඟට කපුවත්ත. මේ නම් විසංයෝජනය කළොත් වීදියේ බණ්ඩාරගේ ඉතිහාසය තමයි අපිට දකින්න හම්බවෙන්නේ. ඇත්තටම කවුද මේ වීදිය බණ්ඩාර? අපේ නායක හාමුදුරුවෝ නම් කියන්නේ ඔහු නොසිටින්න මීගමුව පුත්තලම කලාපය වගේම පානදුරේ ඉඳලා මාතරට වැලිගමට යනකම් කතෝලිකකරණය වෙන්න තිබුණා කියලා. ක‍්‍රිව 1553 විතර තමයි ඉතිහාසය කියන විදිහට වීදිය බණ්ඩාර පැලෑඳට එන්නේ. 1555 විතර වෙනකම් ඔහු පැලෑඳට විතරක් නෙවෙයි රයිගම ඉඳලා මුළු දකුණටම රජා වෙනවා. මේ කාලාවකාශයේ මිනිහගේ ප‍්‍රධානම වැඬේවෙන්නේ පෘතුගීසීන් පානදුරේ ඉඳලා දකුණට අටවා අටවා ගිය ජේසුයිට් නිකායික පල්ලි විනාශ කරන එක.

මායාදුන්නේ පෘතුගීසි කෝට්ටේ එක්ක එකතුවෙලා වීදියේ පැලෑඳින්, නුවරින්, සත්කෝරලයෙන් යාපනයට පන්නනකම් ඔහු වීරයෙක් වගේ, සමහර වෙලාවට පාතාල නායකයෙක් වගේ සටන් කරනවා. ප‍්‍රාදේශිය රාජ්‍යයන් අටවා ගන්නවා. රජ වෙනවා. බදු අය කරනවා. යුද්ධ කරනවා. ඔහුත් එක්ක යුද්ධ කරන්න ලේසියෙන් බෑ. අවසානයේ අනපේක්ෂිත මොහොතක අනවබෝධය නිසා හටගන්න මහා සටනකින් මියැදෙනවා. ඒ යාපනයේ නල්ලූර්වලදී. මේ අතර කාලයේදී ඔහුගේ යුද ජීවිතය ලිංගික ජීවිතය ආගමික ජීවිතය ගැන කතාකරන්න බොහෝ දේ ඉතුරු කරනවා. ඒවා අපි වෙන වෙලාවක වෙන විදිහකට කතාකරමු.


ලත්පඳුර සමන්දේවාලයේ තවමත් සමන් දෙවියන් වෙනුවෙන් වාර්ෂිකව පුද නමස්කාර සිද්ධ වෙනවා. පෙරහැර පැවැත්වෙනවා. මුරුතැන්බත් ඉෙක්‍ෂනවා. පත්තිනි වෙනුවෙන් දෙවොල් මඩු නටනවා. ඉතිං පැලෑඳ නුවර මිනිස්සුන්ගේ සංස්කෘතික ඉතිහාසයෙන් වීදිය බණ්ඩාර ගලවලා දාන්න අමාරුයි. මේ බිමේ මිනිස්සු අද වීදියේ බණ්ඩාර දේවත්වයෙන් අදහනවා. බොහෝ දෙනෙක් කියනවා සමහර කෙම්මුර දවස්වල මැදි රැුයට අශ්ව කුර ඝෝෂාවක පැටලිලා වීදියේ බණ්ඩාර මේ ගම් මැදින් සුළඟක් වගේ හමාගෙන යනවා කියලා. පැලෑඳ රජමහා විහාර භූමියේ තිබෙන ගල්කනු අතර බිම කැණීම් කළොත් මේ මිනිස්සුන්ගේ අධ්‍යාත්මය අස්සේ තියෙන ඉතිහාසයට වෙනත් හැඩයක් දෙන්න පුළුවන් වෙයි. ඒත් ලංකාවේ පුරා විද්‍යාව කියන්නේ නටබුන් වුණ තැනක්. ඉතිං මෙවැනි ජනකතාවල ඇත්ත නැත්ත මොකද්ද කියලා විද්‍යාත්මක පර්යේෂණයට තිබෙන ඉඩ අවමයි. ආයිත් දවසක අපිට පුළුවනි වීදිය බණ්ඩාර පැලෑඳ නැතිනම් පාලින්ද නුවරට වගේම සත් කෝරළයේ මුණ්ඩකොණ්ඩපොළ නුවරට යන්න. ඊට පස්සේ නල්ලූර්වලට.

සත්‍යය සාහිත්‍යයට වඩා අමු ය

0


පසුගිය දා එළිදුටු සුරත් ද මැල්ගේ ‘තී හා තා’ කියැවීමට කිසිදු උනන්දුවක් නොතිබූ මට, පොත කියවා බැලිය යුතු බවට අවිඥානික ඉඟියක් සැපයුවේ පොත පිළිබඳව පවත්වන ලද පුවත්පත් සම්මුඛ සාකච්ඡුාවලදී අහන ලද ප‍්‍රශ්නවලට කතුවරයා දී තිබුණු අහංකාර පිළිතුරු ය. ඒ අනුව දීර්ඝ ආදර වෙහෙසක් හේතුවෙන් හටගත් ජීවිත වෙහෙසක් ගැන වූ මේ කතාව එක හුස්මට කියවා දැමීමි.


තී හා තා කියවා නිම කළ පසු දැනෙන්නේ පරිපූර්ණ හිස්කමකි. පාඨකයා බලාපොරොත්තු වූයේ සුඛාන්තයක් ද ශෝකාන්තයක් ද යන වග නොතකා හරින කතුවරයා පාඨකයා පිනවීම පසෙක තබා, සැබෑ ලෝකයේ දී සිදු වීමට නියමිත ආකාරයේ අවසානයක් කරා නවකතාවේ අවසානය මෙහෙයවයි. සාහිත්‍යයේ තිබිය යුතු බවට පොදුවේ සැලකෙන සියුම් අතිශයෝක්තිය, නොඑසේ නම් සත්‍ය ලෝක පැවැත්මට එහා ගිය සූක්ෂ්ම මැජික් එක වෙනුවට, ඊට බොහෝ පහළින් ඇති සැබෑ ලොව අමු රියැලිටිය ඔහු එහෙම පිටින් කඩදාසි මත අතහැර දමා බලයි. එවිට ප‍්‍රබන්ධය පාඨකයා ඉල්ලා සිටින සාහිත්‍යමය ජීවිතයට නොව, පාඨකයාගේ සාමාන්‍ය ජීවිතයට සමපාත වේ.

එහෙයින් කෘතියේ අන්තර්ගතය ප‍්‍රබන්ධයක් නොව සත්‍යය යැයි පිළිගැනීමට මෙය කියවන්නෙකු වහා පෙළඹෙයි. එනයින් මේ කෘතිය ‘සත්‍යය සාහිත්‍යයට වඩා පුදුමාකාර ය’ යන කියමන අතික‍්‍රමණය කර, සත්‍යය සාහිත්‍යයට වඩා අමු අශිෂ්ට කැත එකක් බව සනාථ කරයි. ශෝකී පේ‍්‍රම කතා වශයෙන් අප හඳුනන්නේ කඳුළු සලමින් කියවන වේදනාත්මක සාහිත්‍ය රචනා ය. තී හා තා හි එන මේ කතාවම වඩා අරුමෝසම් සහිත සාහිත්යික ආකෘතියක බහා ලීවේ නම් ලියැවෙනු ඇත්තේ ගොළු හදවත පන්නයේ විරහව වෑහෙන ශෝකාලාපයකි. ඒ වෙනුවට මේ නවකතාවේ දී සිදු වන්නේ කථකයාගේ හැඟීම්බර බව පුන පුනා කියැවෙන්නට ඉඩ නොදී සිදුවීම් ගොන්න පමණක් එක හුස්මට පෙළ ගැසීමයි. උත්තම පුරුෂ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් කතාව කියමින්ම එබන්දක් කිරීම අසීරු වෑයමකි. ඒ අනුව කෘතිය කියවා විප‍්‍රලම්භ රස විඳ හැඟුම්බරව නහයෙන් අඬන පාඨකයෙකු වෙනුවට මින් බිහි වන්නේ කතාව අවසානයේ උපදින හිස්කම සුසුමකින් පිට කරන, වඩා පරිණත පාඨකයෙකි. වෙන් වීමේ වේදනාවෙන් හඬා වැටිය යුතු කථකයාගේ හඬා වැටීම ඇඟිල්ලෙන් ඇන පාඨකයාට නොපෙන්වීමෙන් උපදින උපේක්ෂාව ඔස්සේම ජීවිතයේ හරසුන් ගැඹුර ජනනය වෙයි.


පේ‍්‍රම කතා වශයෙන් ලියැවෙන සිංහල නවකතා බහුතරයක ඉන්නේ සිය පෙම්වතා හෝ පෙම්වතිය හැර අන් අයෙකු දෙස ඇහැක් ඇර නොබලන සදාචාරවාදී පේ‍්‍රමවන්තයෝ ය. තී හා තා වසර දාහතක දීර්ඝ පේ‍්‍රම කතාවකි. එහෙත් පේ‍්‍රමවන්තයෝ දෙදෙන සදාචාරවාදීහු නොවෙති. ගීත් හා දිව්‍යා හැරුණු කොට මේ කතාවට අයත් අනෙකුත් සකලවිධ තරුණ චරිත පවා පැතලි චරිත නොව, සංකීර්ණ මනෝභාවයන් හිමි මහ පොළොවේ චරිත ය. ඔවුහු කිසිවෙක් පේ‍්‍රමය අහිමි වූ පමණින් ගිහිගෙය හැර ගොස් මහණ වන පන්නයේ ශාන්තුවරු නොවෙති. එබන්දන් ගැවසෙන්නේ ‘ජනප‍්‍රිය ධාරාව’ යැයි නාමිත බොළඳ පේ‍්‍රම කතාවන්හි ය. තී හා තා ජනප‍්‍රිය සහ ප‍්‍රබුද්ධ වශයෙන් නාමිත නවකතා ශානර දෙකටම අයත් නොවී සිටීමට අරගල කරන කෘතියකි. මතුපිටින් අතගා බැලිය හැකි සරල බවත්, යටි වියමනෙන් මතු වන ගැඹුරත් එක්තැන් වූ විට ජනනය වන, මෙය කැටගරිගත කරගැනීමේ නොහැකියාව, පුහුණු කියවීමක් සහිත පාඨකයෙකු වුව අර්බුදයට යවයි. නාගරිකත්වය ප‍්‍රස්තුත වීමත්, තරුණ ලේඛකයෙකු විසින් ලියැවී තිබීමත් මෙම අර්බුදයට තවදුරටත් බලපායි. මේ, ඉපැරණි රජ කතා සහ ඓතිහාසික ගැමි කතා විශිෂ්ට කෘති බවට අධිනිශ්චය කොට, ඒවා හොය හොයා සාහිත්‍ය සම්මාන දෙන සමයකි. එහෙයින් සම්භාව්‍ය නවකතා ශානරයේ වැජඹෙන සියලූ සිංහල නවකතා අතීත කුණු වළවල් ගොඩ දමමින් ලියැවුණු ඒවා ය.

මෙය එක අතකින් ලේඛකයන් නාගරිකත්වය ගැන ලියන්නට පැකිළෙන හේතුවකි. අනෙක් අතට නාගරිකත්වය ගැන ලියන්නට තරම් නාගරික අත්දැකීම් සහිත ලේඛකයෝ අපට සිටිත් ද? ප‍්‍රවීණ යැයි සැලකෙන සකලවිධ ලේඛක මහල්ලෝ කටුරොද ගම්මානවල සිට කොළඹ පැමිණියෝ ය. ඔවුන් තවමත් ලියමින් සිටින්නේ ඔවුන්ගේ නොසංසිඳුණු ඉතිහාස නොස්ටැල්ජියාවයි. එබඳුම ඊනියා සාහිත්‍ය විනිශ්චය මණ්ඩල සහ විචාරකයෝ ද නාගරිකත්වය ගැන ලියැවෙන කෘති ඉදිරියේ පසුබාති. මීට අභියෝග කළ හැකි, නාගරිකත්වය පිළිබඳ අත්දැකීම් සහිත තරුණ සිංහල ලේඛකයන් බිහිව ඇත්තේ සොච්චමකි. කෞශල්‍ය කුමාරසිංහ එහිදී මඟ හැර යා නොහැකි ය.

කෞශල්‍ය ලියූ ‘මේ රහස් කවුළුවෙන් එබෙන්න’ නවීන නාගරික ජීවිතවලට කැඩපතක් අල්ලා පෙන්වන අමුතු නවකතාවකි. එබන්දක් භාර ගැනීමට සිංහල සාහිත්‍ය ක්ෂේත‍්‍රය තවම සූදානම් නැත. තී හා තා සහ රහස් කවුළුව අතර වෙනස්කමක් වේ නම්, ඒ කෘති දෙකේ අන්තර්ගත කතාන්දරවල එන කාල වකවානුවල වෙනස සහ ඒ ඒ චරිත අයත් සමාජීය පන්ති පිළිබඳ වෙනස ය. තී හා තාට පසුබිම් වන්නේ අර්ධ නාගරික පරිසරය වන අතර රහස් කවුළුවට පසුබිම් වන්නේ අති නාගරික පරිසරයයි. ඒ හැර දෙදෙනාගේම ලේඛන වෑයම, නාගරිකත්වය හා බැඳුණු තරුණ ජීවිත පිළිබඳව කිසිදු විනිශ්චයකින් තොර කියැවීමක් ගෙනහැර පෑමයි.


පෙම්වතුන් යුවළ පමණක් නොව, ඔවුන්ගේ කතාව කියවන්නා ද වෙහෙසට පත් වන තරමට මේ පේ‍්‍රම කතාව දිගු ය. පේ‍්‍රම සම්බන්ධයක් වසර දාහතක් තරම් දිගු වූ විට සාමාන්‍ය සමාජය එය වර නඟන්නේ පරමාදර්ශී පේ‍්‍රමයක් ලෙසිනි. තී හා තා හිදී කියවන්නා වඩාත් සසල වන්නේ එකී පරමාදර්ශී පේ‍්‍රමය ජෝක් වීමෙනි. ගීත් හා දිව්‍යා සිය පේ‍්‍රම සම්බන්ධය තුළ පිරිසිදු නිර්මල ආදරයක් හොයමින්ම පිටස්තරයන් හා පේ‍්‍රමයෙන් වෙළෙති. රණ්ඩු වෙති. තරහ වෙති. ගහබැන ගනිති. අනෙකා එපා වූ පසු ද පුරුද්දට හෝ යුතුකමට ‘හැපිලි එවර් ආෆ්ටර්’ එකක් ගැන බලාපොරොත්තු තබති. බොහෝ දිගුකාලීන බැඳීම් යනු ආදරය යැයි වරදවා වටහා ගත්, ඔවුනොවුන්ට ඇබ්බැහි වීම් ය. ගීත් හා දිව්‍යාගේ අන්දරයේ අවසානය ඒ බව ඔප්පු කරන කූටප‍්‍රාප්තියයි. ආදර කතාව ගැන ලියූ තරම් ඉවසිල්ලකින් එහි අවසානය ගැන නොලීවේ මන්දැයි පැහැදිලි කරන කථකයා පවසන්නේ තමා වියෝව විඳ ගත්තේ එළඹ සිටි සිහියෙන් නොවන බවයි. කතාවසානය දඩිබිඩියේ ලියා දමා ඇතැයි හැඟුණ ද වියෝ දුක ගයන අඩෝවැඩියාවෙන් තොරව උපේක්ෂාවට බරව කතාව හමාර කිරීම සාර්ථක උපක‍්‍රමයකැයි සිතේ.


තී හා තාහි මඟ හැර යා නොහැකි අනෙක් විශේෂත්වය වන්නේ කතුවරයා විසින්ම නිපදවා ගන්නා නැවුම් භාෂාවයි. ලිඛිත වහරත් කටවහරත් අතරමැද අපූර්ව යෙදුම් සහිත අමුතු බසක් ඔහු නිර්මාණය කරයි. එබස මීට පෙර සිංහල නවකතාවක දී හමු නුවූවකි.


‘ආදරයට සිව් වසරක් ගෙවිලා, සංවත්සරයේ සතුට මම තනියම සිතින් සමරන අතරේ, විද්‍යාව ටියුෂන් පන්තියේ ගුරුවරයාත් සමග දිව්‍යා පෙමින් බැඳුණා. විද්‍යාව දිව්‍යාව මෝහෙන් මුලා කළා.’


‘මධ්‍යම පාන්තික අම්මලා තාත්තලා සියල්ලම ළමයි දොස්තරලා කරන්න ආසක්ත වෙලා ඉන්න රටක් මේක. ළමයි ඔක්කොම දොස්තරලා. දෙමව්පියෝ ඔක්කොම ලෙඞ්ඩු. දොස්තරලා වෙන්න බැරි ළමයිත් ලෙඞ්ඩු. ඔක්කොන්ටම වැඩිය දොස්තරලත් ලෙඞ්ඩු.’


නවකතාව යනුවෙන් සිංහල පාඨකයාගේ මනසේ නිදන්ගත සම්මත ආකෘතිය බොඳ කරන තී හා තා, සිංහල නවකතා ක්ෂේත‍්‍රයේ කලක පටන් වූ එක් හිස්තැනකට පිළිතුරක් වශයෙන් ඉදිරිපත් වන යෝජනාවක් ලෙස සැලකිය හැකි ය. එනයින් මේ අලූත් ලේඛකයා කියවන්නන්ගේ බලාපොරොත්තු දල්වයි. එහෙත් බලාපොරොත්තු විය හැකි පරිදිම සාහිත්‍ය ක්ෂේත‍්‍රයේ සුධීමතුන් ඔහුව හඳුන්වන්නේ සිය පිය පාර්ශ්ව අනන්‍යතාව හරහා ය. සුරත්ගේ ස්වීය ලේඛන පෞරුෂය දිය කරන්නට ඔවුන්ට හැකි නොවේවායි පතමි.

චතුපමා අබේවික‍්‍රම

ගෝඨාගේ ඇවන්ගාඞ් කතාව


ඇවන්ගාඞ් ආයතනය පිළිබඳ චෝදනාවලට අදාල එක නිලධාරිනියකගේ එකම එක ¥රකථන ඇමතුමකින් කී කතාවක් හා නඩු පැවරීමක ඇති තාක්ෂණික දෝෂයක් අල්ලාගෙන තමන්ට ඇති චෝදනා සියල්ලෙන්ම නිදහස් වීමට රාජපක්ෂ පවුල මේ වෙද්දී උත්සාහ ගනිමින් සිටී.


‘අල්ලස් පනතේ 70 වැනි වගන්තිය යටතේ විස්තර කර ඇති ¥ෂණය නමැති වරද, එකී වරද සිදුකිරීමට කුමන්ත‍්‍රණය කිරීම හා ඊට අනුබැඳීම් යන වරදවල් එකක් හෝ වැඩි ගණනක් සිදුකර ඇති බව සාක්ෂි තුළින් හෙළිදරව් වී ඇති බව කොමිෂන් සභාවේ නිගමනය වේ.‘


එසේ කියන්නේ ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන පත්කළ බරපතළ වංචා, ¥ෂණ, රාජ්‍ය සම්පත්, වරප‍්‍රසාද, බලය සහ අධිකාරිය අනිසි ලෙස භාවිත කිරීම සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනය කිරීම සඳහා වූ ජනාධිපති පරීක්ෂණ කොමිෂන් සභාවේ අවසන් වාර්තාවෙහිය.


මෙසේ නඩු පැවරිය යුතු බව කියන්නේ ගෝඨාභය නන්දසේන රාජපක්ෂ මහතා ඇතුළු කිහිපදෙනෙකු වෙතය. එක් චෝදනාවක් වන්නේ ‘නාවික හමුදාව පවත්වාගෙන ගිය අවි ගබඩා ව්‍යාපෘතිය ඇවන්ගාඞ් මැරිටයිම් සර්විසස් සමාගම වෙත පැවරීම සහ නාවික හමුදාවට ලැබිය යුතු ආදායම් ප‍්‍රතිශතය අඩු කිරීම‘ යන්නයි.



ඉහත කී පරීක්ෂණය මෙහෙයවූ කොමිසමේ සිටියේ සේවයේ නියුතු අධිකරණ විනිසුරුවරුන් තිදෙනෙක් සහ විශ‍්‍රාමික විගණකාධිපතිවරයෙකි. කොමිසම ක‍්‍රියාත්මක වුණේ අර්ධ අධිකරණ කටයුත්තක් පරිද්දෙනි. සාක්ෂි විමසීම, හරස් ප‍්‍රශ්න ඇසීම ඇතුළු කටයුතු එහිදී සිදුවීය. දඬුවම් දීමේ බලය පමණක් කොමිසමට නොතිබුණි. ඒ වෙනුවට කොමිෂන් වාර්තාව පදනම් කරගනිමින් නඩු පැවරීමේ හැකියාවක් තිබුණි.


එම කොමිෂන් සභාව ජනාධිපතිවරයා වෙත ලබා දී තිබුණු වාර්තාවේ තිබුණු කරුණු අධිකරණ තීන්දුවක් ලෙස සැලකිය නොහැක. එසේ වුව සත්‍යය සොයන පුද්ගලයෙකුට එම කොමිෂන් සභාවේ වාර්තාව ස්වාධීන හා විධිමත් පරීක්ෂණ වාර්තාවක් ලෙස සැලකිය හැකිය. එය පොලිස් විමර්ශන අංශයක බී වාර්තාවක් හෝ වෙනත් පරීක්ෂණ වාර්තාවකට එහා ගිය එකකි.


චෝදනා


ඉහත කී ජනාධිපති පරීක්ෂණ කොමිෂන් සභාවෙන් නඩු පවරන ලෙස නිර්දේශ කර තිබුණේ චෝදනා හතරකට අදාලවය.
පළවැනි චෝදනාව වන්නේ රක්නා ලංකා සමාගමේ සේවකයන් පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේ ප‍්‍රචාරක කටයුතුවලට යොදවා ඇති බවට වන චෝදනාවය. 2014.12.01 වැනි දින සිට 2015.01.05 වන දින අතර කාලය තුළ කිසිදු මුදලක් අය නොකර රක්නා ලංකා සමාගමේ සේවකයන් මහින්ද රාජපක්ෂගේ ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපාරයට යොදාගෙන තිබුණි.


දෙවැනි චෝදනාව වන්නේ ඒ වෙද්දීත් ශ‍්‍රී ලංකා නාවික හමුදාව කරමින් සිටි, ලාභ ලැබූ ව්‍යාපාරයක් වන මුහුදු ආරක්ෂක සේවා සපයන ආයතනවලට අයත් අවි තැන්පත් කිරීමේ ව්‍යාපාරය ඇවන්ගාඞ් මැරිටයිම් සර්විසස් සමාගමට බාරදීමයි. ඒ ක‍්‍රියාවෙන් ශ‍්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවට ලැබිය යුතු ආදායම් කොටස අඩු කිරීම තුළින් රජයට පාඩු කිරීම හෝ රජයේ ආදායමට හානි සිදු කර ඇති බවයි.


තෙවැනි චෝදනාව වන්නේ මුහුදු ආරක්ෂක සේවාවන් සැපයීමට අදාල ව්‍යාපාර කටයුතු කිරීමේදී ඇවන්ගාඞ් මැරිටයිම් සර්විසස් සමාගමට අයුතු වාසි ලැබෙන ලෙස කටයුතු කිරීමයි.


සිව්වැනි චෝදනාව වන්නේ ඇවන්ගාඞ් ආයතනයට නිසි බලපත‍්‍ර හා බදු අයකිරීමක් නැතිව අවිආයුධ පාවිච්චි කිරීමට සහාය දීමයි.


චූදිතයෝ


මෙම විමර්ශනයේදී ගෝඨාභය රාජපක්ෂට අමතරව තවත් චූදිතයෝ කිහිපදෙනෙක් සිටිති. ඒ මේ අයය.
රක්නා ලංකා සමාගමේ සභාපති කේ.බී. එගොඩවෙල, ප‍්‍රධාන විධායක නිලධාරී පාලිත ප‍්‍රනාන්දු, ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම් නන්දසේන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, මනමෙල්දුර රෝහණවීර ද සොයිසා, අච්චි මද්දුමාගේ දොන් හසල ධනසිරි අමරතුංග, අරුමාදුර ලෝරන්ස් රොමෙල්ලෝ දුමින්ද සිල්වා, රණවක ආරච්චිගේ දොන් ජනක, හේවාමාතරගේ උපාලි කොඩිකාර, චන්ද්‍රසේකර රෝහිත බෝගොල්ලාගම, දිසානායක මුදියන්සේලාගේ සුජාතා දමයන්ති ජයරත්න, හිටපු නාවික හමුදාපති ජයනාත් සිරිකුමාර කොළඹගේ, සමරසිංහ ආරච්චිලාගේ මැක්සිමස් ජයන්ත පෙරේරා, වයි. එච්. පී. නිශ්ශංක යාපා සෙනවිරත්න.


කතාව


ඇවන්ගාඞ් කතාව විස්තර ඇතිව මීට පෙර මාධ්‍යවලින් වාර්තා කර තිබුණි. අප මෙහි විස්තර කරන්නේ ඇවන්ගාඞ් සමාගමේ කතාව සරලව හා කෙටියෙනි.
දැන් නිදහසට කරුණු ඉදිරිපත් කරන නිශ්ශංක සේනාධිපති ඇතුළු අය කියන්නේ ඇවන්ගාඞ් සමාගම නිසා රටට විශාල ආදායමක් ලැබුණු බවයි. ඔවුන් එය කියන්නේ ඇවන්ගාඞ් සමාගමෙන් ලංකාවට අලූත්ම ව්‍යාපාරයක් හඳුන්වා දුන්නා සේය. එහෙත් ඇවන්ගාඞ් සමාගමට විශේෂ සැලකිලි කරමින් 2012 ඔක්තෝබර් 15 වන දින සිට හිතුමතේ භාරදී තිබුණේ ඒ වෙද්දීත් ලංකාවේ නාවික හමුදාව කරමින් සිටි ව්‍යාපාරයකි. ඒ ව්‍යාපාරය වන්නේ නෞකාවලට ආරක්ෂාව සැපයීමේ හා ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් ආයුධ සැපයීමේ ව්‍යාපාරයයි. විදෙස් නෞකාවලින් ඒ සඳහා විශාල ආදායමක් ගලා එයි.
එය ලංකාවේ නාවික හමුදාවට කළ නොහැකි කටයුත්තක් බව කවුරුන් හෝ හිතනවාද? නාවික හමුදාවට ඒ කටයුත්ත කළ නොහැකි නිසා, තමන් ගැලවුම්කාරයෙකු ලෙස පැමිණ ඒ ව්‍යාපාරයේ යෙදී ලංකාවට ලාභ සෙවූ බව කවුරුන් හෝ කීම විකාරයකි.


එය ඒ වෙද්දීත් නාවික හමුදාව ලාභ ලබමින් සිටි ව්‍යාපාරයකි. ඇවන්ගාඞ් සමාගම නැතිව පහුගිය වසර කිහිපයක් තිස්සේ නාවික හමුදාව ඒ ව්‍යාපාරය සිදුකර ලාභ ලැබීය. ඒ නිසා රටට මහා ආදායමක් හෝ ලාභයක් අත්පත් කරදුන් බව මවා පෙන්වන්නට උත්සාහ කිරීමම විකාරයකි.


ඇවන්ගාඞ් මැරිටයිම් සර්විසස් සමාගම පෞද්ගලික සමාගමකි. ඒ සමාගමත් සමඟ සීයට සීයක් රජයට කොටස් ඇති රක්නා ලංකා සමාගම බද්ධ ගිවිසුම් ඇති කරගෙන තිබුණි. ඉහත කී පරිදි නෞකාවලට ආරක්ෂාව සැපයීමේ කටයුත්ත ඇවන්ගාඞ් සමාගමට දුන්නා පමණක් නොව, ඇවන්ගාඞ් සමාගමට ආයුධ සැපයීම ආදී උදව් පදව් කිරීමද රක්නා ලංකා සමාගමෙන් සිදුකර තිබුණි. එසේ ආරක්ෂක කටයුතුවලට පෞද්ගලික පාර්ශ්වයන් වෙත රජයේ අවි පැවරීම වෙනත් අවස්ථාවලදීත් කර ඇත. එහෙත් එයට විධිමත් ක‍්‍රමවේදයක් තිබේ. ඇවන්ගාඞ්ලාට ආයුධ දී තිබුණේ ඒ ක‍්‍රමවේදයට පිටින්ය.
මෙම අවි ගබඩා කර තිබී ඇත්තේ ගාලූ වරායේය. ගබඩා කිරීම සිදුකර ඇත්තේ නාවික හමුදාවය.


අවි ආයුධ පමණක් නොව, පෞද්ගලික සමාගමක් වන ඇවන්ට්ගාඕ සමාගමේ සීමාෂල්වරුන්ට පුහුණුව ලබාදීමටද ආණ්ඩුවේ පහසුකම් ලබාදී තිබුණි. කටුකුරුන්දේ හමුදා විශේෂ කාර්ය බලකා කඳවුර තුළ අවි පුහුණුව හා ඊට අදාල සහතික නිකුත් කිරීම සිදුකර ඇත. ඒ පුහුණුවට නිසියාකාර බලපත‍්‍ර නැතිව රජයේ අවිආයුධ ලබාදී ඇත. එය 1998 අංක 45 දරන පුද්ගලික ආරක්ෂක නියෝජ්‍යායතතන විධිමත් කිරීමේ පනතෙහි 18 වැනි වගන්තිය උල්ලංඝනය කිරීමකි.


ඒ පුහුණුවෙන් පසුව ඇවන්ගාඞ් ආයතනයෙන් ලබාදුන් සහතිකයට රාජ්‍ය ලාංඡුනයද, ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ අත්සනද යොදා තිබුණි. ඒ අනුව රජයේ ගිනි අවි පුහුණුවක සහතික පත‍්‍ර පවා ඇවන්ගාඞ් ආයතනයට පුදදී තිබේ. ඒ සහතික පත‍්‍ර, පුහුණු ආදි සියල්ල පෙන්වා ඇවන්ගාඞ් නම් පෞද්ගලික ආයතනය ලාභ ලබා තිබුණි. ඒ ලාභයෙන් කොටසක් ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ඉහළ පුටුවලට ගියාදැයි අප දන්නේ නැත. කෙසේවෙතත් ඒ ලාභය පොදු ජනතාවට නම් ලැබුණේ නැත.


සරලව ගත් කල ඇවන්ගාඞ් ගනුදෙනුවට අදාලව ගෝඨාභය රාජපක්ෂට ඇත්තේ රජය සතු දේපළ, තනතුරු, බලය ආදිය බරපතළ ලෙස අවභාවිත කිරීමේ චෝදනාවකි. ඒ අවභාවිත කිරීමෙහි ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස රජයට ලැබිය යුතු විශාල ආදායමක් අහිමි කර ඇත.


ඇවන්ගාඞ් චෝදනාව පමණක් නොව ගෝඨාභය රාජපක්ෂට එරෙහිව ඇති චෝදනා සියල්ලෙන්ම පාහේ ඔහු මේ වෙද්දී නිදහස් වෙමින් සිටිනවා නොවේ. දැන් සිදුවෙන්නේ ඒ චෝදනාවලට විධිමත් නඩු පැවරීම් නැතිව වෙනත් හිල්වලින් රිංගා යෑමකි. ඒ අනුව ලංකාවේ වැඩිම චෝදනා ඇති, එහෙත් ඒවා විධිමත් ලෙස විභාග කොට හරි වැරැුද්දක් තීරණය නොවූ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා ගෝඨාභය රාජපක්ෂ බවට පත්වනු ඇත. අඩුම තරමේ ඔහු නිර්දෝෂී බව විධිමත් නඩුවකින් ඔප්පු වුණා නම් තමන් වරදකරුවෙකු නොවන බව ඔහුට කිව හැකිය. එහෙත් සිදුව ඇත්තේ එය නොවේ.

මිහින්තලේ දායක සභාවට රු.මි. 275ක් දීමට ලෙකෝ රැස්වේ

0

මිහින්තලේ ලෝක උරුම ස්ථානය වැඩිදියුණු කිරීම යටතේ ලංකා විදුලි පුද්ගලික සමාගමෙන් (ලෙකෝ* රුපියල් මිලියන 275ක මුදලක් මිහින්තලේ රජමහා විහාරයේ දායක සභාවට ලබාදීමේ කැබිනට් මණ්ඩල තීරණය පිළිබඳව ලෙකෝ අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩලය සැප්තැම්බර් 20 වැනිදා සාකච්ඡුා කිරීමට නියමිතව ඇතැයි වාර්තා වේ.

ලෙකෝ සමාගමේ අරමුදල් වලින් රුපියල් මිලියන 275ක මුදලක් මිහින්තලේ රජමහා විහාර දායක සභාවට ලබාදීමේ කැබිනට් පත‍්‍රිකා අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ හා විදුලිබල බලශක්ති හා ව්‍යාපාර සංවර්ධන අමාත්‍ය රවී කරුණානායක කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කර ඇත.

මේ පිළිබඳව වූ මුල්ම කැබිනට් පත‍්‍රිකාව අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ අගෝස්තු 13 දිනැතිව කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කර ඇති අතර අමාත්‍ය රවී කරුණානායක සැප්තැම්බර් 09 දින සහිතව කැබිනට් මණ්ඩලයට එම ඉදිරිපත් කිරීම සිදුකර ඇත.

අමාත්‍ය රවී කරුණානායක සිය කැබිනට් සංදේශයේ සඳහන් කර ඇත්තේ මිහින්තලේ රජමහා විහාරාධිපති හා භාරකාර ස්වාමීන් වහන්සේ වන පූජ්‍ය වලවාහැංගුණවැවේ ධම්මරතන හිමියන් එම රුපියල් මිලියන 275ක මුදල සිය අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ආයතනවලින් ආයතනික සමාජ සත්කාරයක් ලෙස ලබාදෙන ලෙස සැප්තැම්බර් 07 දිනැති ලිපිය මගින් ඉල්ලීමක් කර ඇති බවයි.

ඒ අනුව රවී කරුණානායක අමාත්‍යවරයා තීරණය කර ඇත්තේ ලංකා විදුලි පුද්ගලික සමාගමේ මුදලින් එය ලබාදීමටය. එමෙන්ම එම මුදල ඉදිකිරීම් අධීක්ෂණය හා සැලසුම් සිදුකරන මිහින්තලය රජමහා විහාරයේ දායක සභාවට ලංකා විදුලි පුද්ගලික සමාගම ඍජුවම ලබාදීම සුදුසු යැයි අමාත්‍යවරයා වැඩිදුරටත් සිය කැබිනට් පත‍්‍රිකාවේ සඳහන් කර ඇත.