ජනාධිපති මාධ්‍ය සම්මාන උළෙල නොවැම්බර් 11 වැනිදා සවස නෙලුම් පොකුණ රඟහලේදී පැවැත්විණි.
එදිනට නියමිතව තිබුණේ 2023 වසර වෙනුවෙන්, දීප්තිමත් ජනමාධ්‍යකරුවන්ට සම්මාන පිදීමය. එහෙත්, නෙලුම් පොකුණ පරිශ්‍රයට ජනමාධ්‍යවේදීන්ගේ වාහන ඇතුළුවීම තදබල ලෙස සීමා කර තිබිණි. නෙලුම් පොකුණ පරිශ්‍රය සැලසුම් කර තිබෙන්නේ, රඟහලේ පැවැත්වෙන ඕනෑම උත්සවයකට පැමිණෙතැයි සිතිය හැකි විශාල වාහන සංඛ්‍යාවක්, එම පරිශ්‍රය තුළම ගාල් කළ හැකි වන පරිදිය ඉඩකඩ ඇතිවය.
එහෙත්, එදින ඉඩ දුන්නේ එම වාහන ප්‍රමාණයෙන් තුනෙන් එකකටත් අඩු ප්‍රමාණයක් පරිශ්‍රය තුළ ගාල් කිරීමට පමණක්ය. පැමිණෙන වාහන සියල්ල ප්‍රධාන ගේට්ටුවෙන් ඇතුළු කරන මුත්, ඇතුළට ගිය විට, ඉඩ නැතිය කියා ආපසු හරවා පිටතට යැවීම සිදුවිය. එහෙත්, එම පරිශ්‍රයේ ඉතා විශාල ඉඩක් හිස්ව තිබුණි. රඟහලේ පිවිසුම ඉදිරිපිට මුළුමනින්ම හිස්ව තිබිණ. ඒ ගැන විමසූ විට ආරක්ෂක නිලධාරීන් පැවසුවේ, අගමැතිනිය එන නිසා එම ඉඩ හිස් කර තිබෙන බවයි. ඒ අනුව, රාජ්‍ය මාධ්‍ය සම්මාන උළෙලේ විශේෂ සැලකිල්ල ජනමාධ්‍යවේදීන් වෙත නොව, අගමැතිනිය වෙනුවෙන් බව පැහැදිලි විය.
එදින සම්මාන උළෙලට ආරාධනා ලැබ පැමිණියේ රටේ සිසයලුම විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍යවල ජනමාධ්‍යවේදීන් හා අනෙකුත් සාමාජිකයන්ය. සම්මානවලට නාමයෝජනා ලද අය තම පවුල්වල සාමාජිකයන්ද සමග පැමිණ සිටියහ. රියැදුරකු සමග වාහනයක පැමිණියේ නම්, වාහනය පිටතට යවා, ශාලාවට පැමිණිය හැකි විය. එහෙත් තමාම පදවාගෙන ආ රථ කලාභවනටත් ඈත එපිටින් නවත්වා පයින් නෙලුම් පොකුණ පරිශ්‍රයට එන්නට බොහෝ මාධ්‍යවේදීන්ට සිදුවිය.
දැනගන්නට ලැබුණු පරිදි, ජීවිතයේ එක් වරක් පමණක් ලබන සම්මානය වෙනුවෙන් ආරාධනා ලද පස් දෙනාගෙන් කෙනකු වූ, පුවත්පත් කලාවේ පුරෝගාමියකු වන ලංකාදීප හිටපු කර්තෘ සිරි රණසිංහ මහතාගේ වාහනයටද පරිශ්‍රය තුළ ගාල් කිරීමට ඉඩ දී නොතිබිණ. ඔහු සමග පැමිණි ඥාතියා ඊට විරුද්ධත්වය පා, වාහනය පරිශ්‍රය තුළ ගාල් කරන්නට ඉඩ නොදෙන්නේ නම්, සම්මානලාභියාද සමග ආපසු ගෙදර හැරී යන බව කීවෙන් ඔවුන්ට වාහනය නැවැත්වීමට ඉඩ දෙන ලදි.
අවසානයේ සිදුවූයේ. නෙලුම් පොකුණ පරිශ්‍රයේ තුනෙන් දෙකක්ම අගමැතිනිය වෙනුවෙන් හිස්ව තබා ජනමාධ්‍යවේදීන් විශාල පිරිසක් එම පරිශ්‍රයෙන් පිටමං කිරීමය. සිස්ටම් චේන්ජ් කරන්නට පැමිණි ආණ්ඩුව, මහින්ද රාජපක්ෂ වැනි ජනාධිපතිවරුන්ටවත් නැති ආරක්ෂාවක් ලබන නිසා මෙවැනි අවමාන මාධ්‍යවේදීන්ට සිදුවිය හැකි බවට සිතිය හැකිය.
සවස 3.15ට පටන් ගත් සම්මා උළෙලේ අගමැතිනිය රැඳීසිටියේ හරියටම පැයක් පමණි. 4.15ට ඇය ශාලාවෙන් පිටතට ගියාය. ඉන් පසුද, නෙලුම් පොකුණ පරිශ්‍රයේ අගමැති වෙනුවෙන් වෙන් කළ මහා ඉඩ හිස්වම තැබීම ගැන අප ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යාංශයට ප්‍රශංසා කළ යුතුය.
ජනාධිපති සම්මාන උළෙලක් වුණත් ජනාධිපති නැතිව පැවැත්වුණු (ඔහු පැමිණීම අනිවාර්ය නොවේ.) එය, පැයකට පසුව අගමැතිද නැති එකක් බවට පත්විය.
ආරම්භයේදී අතොරක් නැතිව වචන නාස්ති කරන නිවේදකයාගේ විස්තරයෙන් පසුව, ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්ද, ජනමාධ්‍ය ඇමතිද කතා පැවැත්වූහ. තමන් ආ කාරිය ගැන අමතක වීමෙන් දෝ, ඇමතිවරයා කතාකළේ මේ දිනවල පැවැත්වෙන අයවැය විවාදය ගැනත්, මේ අයවැය කෙතරම් සංවර්ධනාත්මක එකක්ද යන්නත්, මේ ආණ්ඩුව රටේ ඇතිකරමින් යන වෙනස්කම් ගැනත් යන දේශපාලන කාරණාය. පැය විසිහතරේම මේ ඇමැත්තන්ගේ කයිවාරු වාර්තා කරන ජනමාධ්‍යවේදීන් ඉදිරියේ නැවතත් ආණ්ඩුවේ පම්පෝරිය ගැසීමට තරම්, මාධ්‍ය සම්මාන උළෙළේදීම ඇමතිවරයා ‘දනිස්සෙන් පහලට බැසීම’ සිස්ටම් චේන්ජ්හිම අංගයක් විය යුතුය.
ඒ දේශපාලන කාරණාවලට අමතරව ඇමතිවරයා කීවේ, පසුගිය ආණ්ඩුවලින් ආරම්භ කර පවත්වාගෙන එන විවිධ ක්‍රියාකාරකම් තමන්ද නොකඩවා ඉදිරියට ගෙන යන බවයි. කතා කරන්නටම ඕනෑ නම්, ආණ්ඩුවේ පම්පෝරියට කාලය නාස්ති කිරීම පැත්තක තබා, අඩු ගණනේ ජනමාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ වර්තමාන මුහුණුවර හා අභියෝග, ජනමාධ්‍ය වාර්තාකරණයට හානිදායක යැයි ඡන්දයට පෙර තමන්ම පිළිගත් ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත, මාර්ගගත ආරක්ෂණ පනත ආදිය සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුවෙ ස්ථාවරය, තමන් ඡන්දය ඉල්ලන්නට තොරොම්බල් කළ ජනමාධ්‍යවේදී ඝාතන හා වෙනත් අපරාධ විමර්ශනවල වර්තමාන ප්‍රගතිය වැනි දේ ගැන වචනයක්වත් කියන්නට ඇමතිවරයාට ඉඩ තිබිණ.
තමන් පැමිණ සිටින්නේ වෙනදාට තමන් ගැන වාර්තා කරන ජනමාධ්‍යවේදීන්ට සම්මාන දීමට බවත්, මෙදින ප්‍රධානත්වය ලැබෙන්නේ ඔවුන්ට බවත් ඇමතිවරයා කීවත්, එම ශාලාවෙන් එළියේ ජනමාධ්‍යවේදීන්ට සැලකුණේ එසේ නොවේ.
ඉන්පසුව පුවත්පත්වලට සම්මාන දීම ඇරඹිණ. අගමැති, ඇමති, නියෝජ්‍ය ඇමති හා නිලධාරීහු වේදිකාවට පැමිණ සම්මාන තුන හතරක් දෙන විට, හදිසියේම එය නවත්වා අගමැතිනියට කතාව සඳහා ඇරියුම් කෙරුණේය. පිටව යාමට ඇති හදිසිය නිසාදෝ ඇය කිසිවකු විසින් ලියා දෙන ලද කතාවක් ඉතා වේගයෙන් සිංහලෙන් කීමට පටන්ගත්තාය. ඇය හෙම්බිරිස්සාවෙන් පෙළෙන බවද පෙනෙන්නට තිබිණ. ඒ කතාවේ මාතෘකාව ‘ලංකාවේ පුවත්පත්, රේඩියෝ සහ ටෙලිවිෂන් ආරම්භය’යි. පුවත්පත් ආරම්භ වූ දිනය, රේඩියෝ, ටෙලිවිෂන් ආරම්භවූ දිනය, ආරම්භ කළ අය ආදිය ගැන පාසල් දරුවකුට වුවද ගූගල් සෙවුමකින් සොයාගත හැකි ප්‍රාථමික කරුණු කතාව ලියූ කවුරුන් හෝ රටේ අගමැතිනියට සපයා තිබිණ. එහෙත් ලංකාවේ පළමුවැනි සිංහල පුවත්පතේ නම (ලංකාලෝකය (1860) වෙනුවට ඥානාර්ථ ප්‍රදීපය (1866) ලෙස) ඇයට වරදවා ලබාදී තිබිණ. ගුවන් විදුලියේ සිටි නන්දන ජයමාන්න කෙනකු ගැන ඈ කීවාය. ඊටත් වඩා ඇය ජනමාධ්‍ය හැඳින්වූයේ රාජ්‍යයේ ‘5 වැනි කුලුන’ ලෙසයි. 4 සිට 5 ස්ථානය දක්වා ඊට ‘ස්ථාන මාරුවක්’ කතාව ලියූ අය ලබාදී තිබිණ. අගමැතිවරිය අමාරුවේ දැමීම සඳහා විය හැකිය. කතාවෙන් පසු වහාම ඇය නික්ම ගියාය.
රජයට ව්‍යාපාර කළ නොහැකි බව ජනාධිපතිවරයා පසුගියදා කිව්වේය. දේශපාලනයෙන් හා ආධුනිකභාවයෙන් තොරව හරියට කරගන්නට බැරි නම්, මෙවැනි සම්මාන උළෙල වුවද දැමිය යුත්තේ ජනාධිපතිවරයා කී ලැයිස්තුවටය.
