ජාතික තරුණ සේවා සභාව ඉදිරිපිට උද්ඝෝෂණයක් තිබුණි. රට පුරා තැනින් තැන පැන නැගුණ විරෝධතා ගණනාවක සන්ධිස්ථානයකි. යෞවන සමාජ පිහිටුවන තරුණ සේවා සභාව එමගින් තරුණන් අතරින් කොටසක් විනෝද, අධ්‍යාපන, පුහුණු හා ප්‍රජා කටයුතුවලට යොමු කරයි. නූතන තරුණ පෙළ පොදු කටයුතුවලින් බැහැරය. ඔවුහු සමාජ මාධ්‍යවලට ඇබ්බැහි වී සිටිති. දශක ගණනකට කලින් තරුණන්ට මෙබඳු පරිසරයක් තිබුණේ නැත. ඔවුහු නිතර මුණ ගැසුණ අවස්ථා ගැන සාකච්ඡා කළ පොත පත කියවන කණ්ඩායමකි. මෙම තරුණ පිරිස සඳහා රජයේ මැදිහත්වීමෙන් සංවිධානාත්මක ක්‍රමවේදයක අවශ්‍යතාව 1960 ගණන්වල සිට මතු කර ඇත.
තරුණ සේවා සභාව පිහිටුවීම තරුණ පෙළ මුහුණ දෙන ප්‍රශ්නවලට උත්තරයක් වූයේ නැත. වරින් වර පැන නැගුණු දකුණේ කැරලි එය අවධාරණය කළේය. තරුණ අසහනයට හේතු සෙවීම සඳහා කොමිසමක් පසුව පත් කරන ලද අතර එහි නිර්දේශ පවා දැනට ක්‍රියාත්මක නොවේ. දැනට පවතින පසුබිම අනුව තරුණ තරුණියන්ගේ අවශ්‍යතා වෙනස්ය. ඔවුන්ගේ ආකල්ප, හැසිරීම හා ක්‍රියාකරන විලාසය ඉතාම සංකීර්ණය. තරුණ ජවය තුළ ආවේගශීලීභාවය තිබේ. ධෛර්යයක් ඇත. ක්‍රමය වෙනස් කර සාධාරණ අවස්ථා සඳහා පෙළ ගැසෙන සමාජය එයට සාක්ෂියකි. ශ්‍රී ලංකාවේ තරුණ පෙළ පදනම් කරගෙන අලුතින් සොාය බැලීමක් අවශ්‍ය කෙරේ. තරුණ අවශ්‍යතා සලකා බලන ජනාධිපති කොමිසමක් පත්කිරීම පමණක් නොව එහි නිර්දේශ අනුව තීරණ ගැනීම ද අරගලයකින් බලයට පත්, අරගලකාරී අදහස් සහිතව දීර්ඝ කාලයක් නියැලි දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් වගකීමකි. ස්වකීය ගැටලු සඳහා ආණ්ඩු සමග ගැටුණ අත්දැකීම් ඇති කණ්ඩායමක් බලයේ සිටින වකවානුවක එවැනි පියවරක අවශ්‍යතාව බලවත්ය.
තරුණ සේවා සභාව ආණ්ඩුවේ ආයතනයකි. එය නිර්දේශපාලනික කරන සේ බලකිරීමම අර්ථ විරහිතය. විවිධ අදහස්, විවිධ දේශපාලන පසුබිම් සහිත පිරිස් යෞවන සමාජවලට එකතු වේ. මෙම පිරිස් රට ගැන කැක්කුමක් ඇති, සාරධර්මවලින් පෝෂිත, සෞන්දර්යාත්මක වින්දනාත්මක පිරිසක් බවට පත් කළ යුතුවේ. ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වභාවය අනුව දේශපාලනය නැති තැනක් නැත. ඉතාම දක්ෂ ව්‍යාපාරිකයන්ට පවා ආණ්ඩු වෙනස් වූ පසු සබඳතා ඇති කරගන්නට සිදුවේ. අධ්‍යාපනය, ප්‍රවාහනය පමණක් නොව සෞඛ්‍ය පවා දේශපාලන අන්තර්ගතයෙන් යුක්තය. තරුණ කටයුතු ද එහි කොටසකි. කෙසේ වෙතත් ආයතනයක කටයුතු අතර ප්‍රසිද්ධියේ දේශපාලනය සුදුසු තත්ත්වයක් නොවේ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය දියුණුම නැති අතර වාසි ලබාගැනීම සඳහා දේශපාලනඥයෝ පෙළැඹී සිටිති. තමන්ගේ දේශපාලනය කරගැනීම සඳහා සූදානමක් නැති සම්පූර්ණයෙන්ම පවිත්‍ර ක්‍රමයක් අපේක්ෂා කළ යුතු නැත.
තරුණ කටයුතු ඉතාම ඉහළින් තිබුණ අවධියක තරුණ කටයුතු ඇමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ගෙන් සම්මාන ගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම එකල දේශපාලන මතාන්තරවල කොටසකි. යොවුන් පුරය, යොවුන් පාර්ලිමේන්තුව වැනි වැඩසටහන් දරුණු විවේචනයට හසුවිය. බෙල්වුඩ් ගම්මානයේ සංගීත හා නැටුම් අංග සහ ඒවායේ අභ්‍යන්තරය ගැන ද විවිධ මත පතුරුවන ලද බව මතක් කළ යුතුය. එකල සාර්ථක තරුණ වැඩසටහන්වල පිටුපස චරිත රත්වත්තෙ මහතාගේ දක්ෂ පාලනය තිබුණි. අසූව දශකයේ විවේචනයට ලක් වූ එම අංග වර්තමානයේ වෙනස්ම මුහුණුවරකින් මහත් උද්දාමයකින් ක්‍රියාත්මක වන බව ද වැදගත් කරුණකි. අනෙක එම අංශවලින් අවස්ථා ලබාගෙන ඉදිරියට පැමිණි කලාකරුවන්, දේශපාලනඥයින්, ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන් සැලකිය යුතු පිරිසක් සිටින බව ද පිළිගත යුතුය.
ශ්‍රී ලංකාවේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය නිදහස්ය. එහෙත් පාසලකට ඇතුළු කරගැනීමේ සිට දේශපාලනඥයන්ගේ සහාය අවශ්‍ය වේ. විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය තුළ අතට මුදලක් දෙන ශිෂ්‍යත්ව ක්‍රම ද ඇත. උපාධිය ලබාගැනීමෙන් පසු රජයේ රැකියා ඉල්ලා බලකරන සංස්කෘතියක් ද තිබේ. ආණ්ඩුවක් බලයට පත් කිරීම සඳහා තරුණ විරුකියාව අවස්ථාවක් කරගත් දේශපාලන පක්ෂ බලයට පත් වූ පසු ලක්ෂ ගණනින් රජයේ තනතුරුවලට බඳවාගැනීමේ ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කළහ. ඒවා ප්‍රමාණවත් නැති අවස්ථාවේ දී රාජ්‍ය බැංකුවලින් ව්‍යවසාය ණය පිරිනමා ඒවා අය කරගත නොහැකි තැනට තල්ලු කළහ. මෑත දශක ගණන තුළ කරන ලද අවිධිමත් රාජ්‍ය අංශයේ පත් කිරීම් හේතු කොටගෙන රටට බරක් සහිත රාජ්‍ය සේවයක් තිබේ. රජයේ ආදායමෙන් වැඩිම කොටසක් වැටුප් හා විශ්‍රාම වැටුප් ගෙවන්නට වැය කරන බව මහ බැංකු වාර්තා පෙන්වයි. විශේෂඥ වාර්තා අනුව රජයේ රැකියා අඩුකර ප්‍රතිසංස්කරණයක් කළ යුතු නමුත් වත්මන් ආණ්ඩුව පවා රජයේ රැකියා පසයන වැඩ පිළිවෙළ ඉදිරියට ගෙන යන සූදානමක සිටී. මෙම කරුණ සඳහන් කරන කාරණය ඉතා වැදගත්ය. තරුණ කටයුතුවල නිර්දේශපාලනීකරණය ඉල්ලා සිටින සමාජය අධ්‍යාපනය අවසන් කිරීමෙන් පසු ආණ්ඩුවෙන් රැකියා අවස්ථා බලකිරීම ගැටලුවකි.
ලෝකයේ රටවල් ගණනාවක් ව්‍යවසායකත්වය සඳහා අවස්ථා පුළුල් කරමින් සිටී. අලුතින් බිහිවන ව්‍යවසායකයන්ගේ නිෂ්පාදන හා සේවා අංශ ආර්ථිකය පෝෂණය කරන ක්‍රියාවලියකි. ශ්‍රී ලංකාවේ තරුණන්ට ව්‍යවසායකත්වය සඳහා අවකාශයක් නැත. යමක් අලුතින් කරන ධෛර්යයක් ඇති නමුත් ඒ සඳහා මුලික අවශ්‍යතා සපුරාගත නොහැක. මෙහි අවසානය වෙනත් රටකට පැන ගැනීමේ නොතිත් කැමැත්ත බව පෙනේ. රට නිර්දේශපාලනික කරන අතර වෙනත් රටකින් අවස්ථා ගැනීමට සූදානම් අනාගත පරපුරක් වෙනුවට අනන්‍ය අවශ්‍යතා වටහා ගෙන ශ්‍රී ලංකාව ඉහළට ඔසවා තබන තාරුණයක් බිහිකරන වගකීමක් බලධාරීන්ට ඇත.
තරුණ පෙළ සඳහා අවකාශයක් ගොඩනගන ක්‍රමවේද සකස් කිරීම ආණ්ඩුවකට සීමා විය යුතු නැත. ශ්‍රී ලංකාවේ සංවර්ධන ක්‍රියාවලිය තුළ පුද්ගලික අංශය ද සැලකිය යුතු කොටසකි. රජයේ ප්‍රතිපත්ති හා ආකෘතිය තුළ වැඩිම ආයෝජනයක් පුද්ගලික අංශයෙන් සිදුවේ. ශ්‍රී ලංකාවේ තරුණන් ගැන සොයාබලා අලුත් කාර්යභාරයක් ආරම්භ කිරීමේ වගකීමෙන් කොටසක් පුද්ගලික අංශයට ද ඇත. ජන හා සංඛ්‍යා ලේඛන දෙපාර්තමේන්තුවේ දත්ත අනුව මෙරට ඉහළ තරුණ විරැකියා අනුපාතිකයක් තිබේ. එය බරපතළ ප්‍රශ්නයකි. පසුගිය වසරේ පළමු භාගයේ දී අවුරුදු 15-24 අතර තරුණ තරුණියන්ගෙන් සියයට 29.5 ක් රුකියා විරහිතය. අවුරුදු 25-29 කාණ්ඩයේ තරුණ පිරිස් අතරින් සියයට 22.3 ක් විරැකියාවෙන් පෙළෙති. මෙම ඉලක්කම් ඉතාම යහපත් ලක්ෂණයක් නොවේ. තරුණ පිරිස් තෝරාගෙන ඔවුන්ට වඩා හොඳ අවස්ථා සම්පාදනය කළ යුතුය. තරුණ සේවා සභාව දේශපාලනය කරන චෝදනාව තිබිය දී එයට විකල්ප වැඩපිළිවෙළක් ආරම්භ කිරීම පුද්ගලික අංශයේ වගකීමකි.
තීල් පදනම ඇමරිකාවේ පුද්ගලික අංශයේ ආකෘතියකි. එම පදනම විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයට සුදුසුකම් ඇති තරුණ පිරිස් අතරින් කොටසකට ව්‍යවසායකත්වය සඳහා අවස්ථා සම්පාදනය කරයි. සාර්ථක ව්‍යවසායක් ගැන ව්‍යාපෘති වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරන තරුණ තරුණියන්ට උපාධි සහතිකය ප්‍රතික්ෂේප කර තීල් පදනමෙන් අරමුදල් ලබාගෙන අපේක්ෂිත ව්‍යවසාය කරගෙන යා හැකිය. සාර්ථක වූ තරුණ පිරිසක් ඇමරිකාවේ සිටී. ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන පෙළේ ව්‍යවසායකයන්ට මෙයට සමාන සැලැස්මක් රටට ඉදිරිපත් කළ හැක.
මෙරට දක්ෂ ව්‍යාපාරිකයන් නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් හෝ නිදහසට පසු ආර්ථික සමාජ පසුබිමෙන් ඉදිරියට පැමිණි කණ්ඩායමකි. ඔවුන් මෙරට අනාගත පරපුර ගැන සැලැස්මකට යෝජනා ඉදිරිපත් කළ යුතුය. තරුණන් වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ ශක්තිය හා ධෛර්යය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම සුදුසුය. කෙසේ වෙතත් මෙරට සමාගම් හා ව්‍යාපාර තරුණ ශ්‍රමය කොල්ලකන බව ද මෙහි දී දැක්විය යුතුව තිබේ. උපාධිය හදාරන සිසු සිසුවියන්ට අවුරුද්දක කාලයක් ප්‍රායෝගිකව ආයතනකය කටයුතු කළ යුතු අතර එම කාලසීමාවේ දී දීමනාවක් පවා නිසි ලෙස නොගෙවන අතර පැය අට ඉක්මවන කාලයක් ශිෂ්‍යයන්ගේ ශ්‍රමය කොල්ලකන අවස්ථා බහුලය. උපාධි සහතිකය සඳහා ආතනික නිර්දේශය අවශ්‍යම හෙයින් මෙම තරුණ පිරිස් නිහඬව කැපවන ස්වභාවයක් ද ඇත.
ආණ්ඩුවෙන් පමණක් නොව පුද්ගලික අංශයෙන් ද කෙනිහිලිකම්වලට ගොදුරුවන අතර නිදහස් නියහල් යුගයක් වෙනුවෙන් අපේක්ෂා සහිත පරපුරක උවමනාවන් ගැන සොයා බැලීමේ වගකීමක් රටට තිබේ. තරුණ අවශ්‍යතා ඔවුන්ගේ හැඟීම් හා ඔවුන්ට සමාජයේ හිමිවිය යුතු ස්ථානය ගැන සොයාබැලීමට විශේෂ පර්යේෂණයක අවශ්‍යතාව යළිත් මතු වී තිබේ. යෞවන සමාජයට දේශපාලනය එපා කියන අභ්‍යන්තරය හා සමානව අලුත් අවස්ථා තුළින් ශ්‍රී ලංකාවේ තමන්ට හිමි ස්ථානය තහවුරු කරගැනීමේ විශ්වාසයක් ද තරුණ තරුණියන්ට ලබා දිය යුතුව තිබේ.
