පසුගිය සති කිහිපය තුළ මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත (එම්එම්ඞීඒ* ප‍්‍රතිසංස්කරණය කිරීම පිළිබඳව දැඩි කතාබහක් ඇති විය. මෙම පෞරාණික පනත ප‍්‍රතිසංස්කරණය කිරීම සඳහා වූ මුස්ලිම් කාන්තාවන්ගේ දශක තුනක අරගලය නොතකා, මුස්ලිම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන් පසුගිය වසරේ මුල් භාගයේදී විනිසුරු සලීම් මර්සූෆ්ගේ කමිටුව විසින් ලබාදුන් නිර්දේශ කාණ්ඩ දෙකෙහි වෙනස්කම් ඉවත් කිරීමට ඉදිරිපත්වී ඇත්තේ දැන්ය. මගේ මතය අනුව, මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත වටා ‘එක් රටක් එක් නීතියක්’ ඇතුළු විවිධ කතාබස් හමුවේ, මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත බේරාගැනීම සඳහා වගකීමෙන් යුතුව කටයුතු කළ යුතු බවට මුස්ලිම් මන්ත‍්‍රීවරුන්ට අවසානයේදී වැටහෙන්නට ඇත. එබැවින් ප‍්‍රතිසංස්කරණ සඳහා වූ ඔවුන්ගේ යෝජනාව ප‍්‍රසිද්ධියට පත්කරන ලදි. අග‍්‍රාමාත්‍යවරයාද පීඩනයක් එල්ල කළේය –
එසේ හෙයින් පාස්කු ඉරිදා බෝම්බ පිපිරීමෙන් පසු වර්ධනයවන ඉස්ලාමීය අන්තවාදයට එරෙහිවීම සඳහා මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත ප‍්‍රතිසංස්කරණය නිරායාසයෙන්ම ක‍්‍රියාකාරකම් මාලාවක ප‍්‍රධාන අංගය බවට පත්විය.
අද පමණක් නොව වසර ගණනාවක් තිස්සේ ප‍්‍රතිසංස්කරණ ක‍්‍රියාවලීන්හි දැවැන්තයා වුයේ සමස්ත ලංකා ජමියතුල් උලමා සංවිධානයයි. මෙම නීතිය ප‍්‍රතිසංස්කරණය සඳහා දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ වෙර දරන ක‍්‍රියාකාරීන් මෙම උද්දච්ච ස්තී‍්‍ර විරෝධීන්ගේ කල්ලිය සමඟ සම්බන්ධවීමෙන් වෙහෙසට පත්ව සිටිති. මාර්සූෆ් කමිටුව සිය අවසන් වාර්තාව ඉදිරිපත් කිරීමට වසර නවයක් ගතකිරීමට එකම හේතුව වුයේද කමිටුවේ උලමා සංවිධානයෙහි නියෝජිතයන් වන එම්.අයි.එම්. රිස්වි (වසර 20ක් වැනි දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ සංවිධානයේ ඉහළම තනතුර දරන්නාවූ* සහ එහි ලේකම් මුබාරක් වැනි අයට උගත් ඉස්ලාමීය විද්වතුන් සහ නීති විශාරදයන් සමඟ එක් නිර්දේශ මාලාවක් සම්බන්ධයෙන් එකඟවිය නොහැකිවීමයි. මෙම අවසන් අදියරේදී ප‍්‍රතිසංස්කරණ ක‍්‍රියාවලිය තම පාලනයට ගැනීමෙන් උලමා සංවිධානය මාර්සූෆ් කමිටුවේ කටයුතු පැහැදිලිවම කඩාකප්පල් කරමින් සිටියිි. ප‍්‍රතිසංස්කරණ සඳහා නිර්දේශ ඉදිරිපත් කරන අවස්ථාවේදී මාර්සූෆ් කමිටුව විසින් අදාල සියලූ පාර්ශ්වකරුවන් (උලමා සංවිධානයද ඇතුළුව* සමඟ සාකච්ඡුා කරන ලදි.
පළමුවෙන්ම, උලමා සංවිධානය විසින් 2019 ජූලි 18 වැනි දින ජ්‍යෙෂ්ඨ කැබිනට් අමාත්‍යවරුන්ද ඇතුළුව නීත්‍යනුකූලව තේරීපත් වූ මුස්ලිම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන් දොළොස් දෙනෙකුට අනතුරු අඟවමින් ප‍්‍රකාශ කළේ ඔවුන් අතර එකඟවන ලද කරුණු 14 ඇතුළත් කරමින් මෙම නීතිය ප‍්‍රතිසංස්කරණය කළහොත් ඔවුන් ඵෙතිහාසික ද්‍රෝහිකමකට සහ පාවාදීමකට මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවට වගකිව යුතු බවයි. ඉන්පසුව ප‍්‍රතිසංස්කරණ අවශ්‍ය වූ අමාත්‍යවරුන්ට සහ මන්ත‍්‍රීවරුන්ට එරෙහිව මුස්ලිම් වෙළෙඳුන් සහ මුස්ලිම් පල්ලි බලමුළු ගැන්වූ ඔවුහු යෝජිත කැබිනට් පත‍්‍රිකාව කඩාකප්පල් කළහ. ඔවුන්ට සිතැඟි පරිදි මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත ප‍්‍රතිසංස්කරණය කිරීමට හෝ එය සම්පූර්ණයෙන්ම අවහිර කිරීමට අත්වැල් බැඳගන්නා ලෙස ඔවුහු දැන් වෙනත් කණ්ඩායම් (තාරිකා කණ්ඩායම් වැනි* වෙත කැඳවීම් කරති.
මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත ප‍්‍රතිසංස්කරණය සඳහා වූ මාර්සූෆ් කමිටුවේ සාමාජිකයෙකු ලෙස කි‍්‍රයා කරන අතරම, ඒ සමඟම මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත දිව්‍යමය නීතියක් බවත්, එය ස්පර්ශ කළ නොහැකි බවත්, දේශන ආසනයෙහි සිට දේශනා කරමින්, උලමා සංවිධානය සිය කුහකකම හෙළිකළේය. ඔවුන්ගේ අඛණ්ඩ කුහකකම මඟින් ප‍්‍රචාරය කරනු ලබන්නේ අමාත්‍යවරුන් වන රවුෆ් හකීම්, හලීම් සහ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී ෆයිසර් මුස්තාපා සමඟින් රිස්වි පාර්ලිමේන්තු කමිටුවෙහි සිව්වන සාමාජිකයා බවයි. උලමා සංවිධානයට අවශ්‍ය කුමක්ද? ප‍්‍රතිසංස්කරණ අවහිර කිරීමට උලමා සංවිධානය උනන්දුවන ගැටලූ පිළිබඳව විමසිලිමත්ව බැලූ විට පිළිතුර පැහැදිලි වේ:
කාන්තා ක්වාසිවරුන් සහ ක්වාසිවරුන් සුදුසුකම්ලත් නීතිඥයින් වීමේ අවශ්‍යතාව 2. විවාහය අනිවාර්ය ලියාපදිංචිය 3. විවාහයේ අවම වයස අවුරුදු 18 ලෙස නියම කිරීම
කාන්තා ක්වාසිවරුන් සහ ක්වාසිවරුන් සුදුසුකම්ලත් නීතිඥයින් වීමේ අවශ්‍යතාවx
උලමා සංවිධානය පසුගිය වසර 10 තුළ ක්වාසි උසාවි ව්‍යුහය තුළට තම අණසක ව්‍යාප්තකර ඇත. මෙම නීතිය ෂරියා/ඉස්ලාමීය රාමුවක් තුළ අර්ථ නිරූපණය කළ යුතු බවට ප‍්‍රකාශ කිරීමෙන් ඔවුන් බොහෝ ප‍්‍රදේශවල ක්වාසිවරුන් ලෙස ඔවුන්ගේ සාමාජිකයන් පත්කර ගැනීමට සමත්වී තිබේ. හලාල් සහතික කිරීම පාලනය කළ ආකාරයටම, උලමා සංවිධානයට මුස්ලිම් ප‍්‍රජාව කෙරෙහි ඔවුන්ගේ ග‍්‍රහණය තවදුරටත් තදකර ගැනීමටත්, ඉස්ලාමය වඩා දැඩි කුරිරු ඔවුන්ගේ අර්ථ නිරූපණයක් පිළිබිඹු කිරීමටත්, දිවයින පුරා ක්වාසි උසාවි 65ක සම්පූර්ණ පාලනය අවශ්‍යව ඇත. කුරානය පිළිබඳ උලමා සංවිධානයේ අර්ථ නිරූපණය ශ‍්‍රී ලංකාවේ දශක දෙකකට අධික කාලයක් තිස්සේ ඔවුන් විසින් ප‍්‍රවර්ධනයකර ඇති වහබිවාදයට අනුකූල බව සහතික කිරීමට ඔවුන්ට අවශ්‍යය.
විවාහය අනිවාර්ය ලියාපදිංචිය. උලමා සංවිධානය විසින් කොන්දේසි සහිත බහු විවාහයන් සඳහා එකඟවී තිබුණද, ඔවුන් විවාහය අනිවාර්යයෙන් ලියාපදිංචි කිරීමට විරුද්ධය. වර්තමානයේදී බොහෝ කාන්තා කණ්ඩායම් මුස්ලිම් විවාහ ලියාපදිංචි නොකිරීමෙන් පැනනගින සංකීර්ණ ගැටලූ පිළිබඳව වාර්තාකර ඇත. විවාහය ලියාපදිංචිකර නොමැති නම්, මුස්ලිම් පුරුෂයෙකු කොපමණ වාරයක් විවාහවී ඇත්දැයි ගණනය කිරීමට ක‍්‍රමයක් නොමැත. පිරිමින් මෙම අවස්ථාව ප‍්‍රයෝජනයට ගනිමින් කාන්තාවන් 4කට වඩා විවාහකරගත් අවස්ථා මට පෞද්ගලිකව හමුවී තිබේ. එක් විශේෂිත අවස්ථාවක, එම පුරුෂයාට භාර්යාවන් 13ක් සිටියේය. කිසිම ගෙවීමකින් තොරව ලිංගික සේවාවන් ලබාගැනීමේ ක‍්‍රමයකිx මෙම උලමාවරුන්ට ඔවුන්ගේ පිරිමින් මෙවැනි නොමිලේ ලිංගික සේවාවන් ලබාගැනීමෙහි යෙදීමට අවශ්‍යදැයි (අනිවාර්ය විවාහ ගෙවීම හෝ මහාර් නොමැතිව* මම විමතියට පත්වන්නෙමි. මා සමඟ වැඩ කරන එක් සංවිධානයක් මේ වසරේ පමණක් ලියාපදිංචි නොකළ විවාහ 658ක් පමණ වාර්තාකර ඇත (බොහෝමයක් දෙවන හෝ තෙවන විවාහ වේ*.
වලංගු විවාහ සහතිකයක් නොමැතිව, මෙම භාර්යාවන්ට තම දරුවන් සඳහා උප්පැන්න සහතික ලබාගැනීමට හෝ, දරුවන් පාසලට යැවීමට හෝ තම ස්වාමිපුරුෂයන් ඔවුන් අතහැරදමා හෝ වෙනත් කාන්තාවන් සමඟ විවාහ වූ විට දරුවන් නඩත්තු කිරීමට ඉල්ලා සිටිය නොහැකිය.
විවාහයේ අවම වයස. කාන්තා කණ්ඩායම් මුස්ලිම් විවාහ සඳහා අවම වයස අවුරුදු 18ක් ලෙස ඉල්ලා සිටින අතර එය අනෙක් ප‍්‍රජාවන්ගේ අවම වයසට අනුකූල වේ. මෙම ප‍්‍රතිසංස්කරණයට විරුද්ධවීමේදී උලමා සංවිධානය සහ එහි සාමාජිකයන් ගැහැනු ළමයින්ගේ විවාහ වයස පිළිබඳව එල්බගෙන සිටිමින්, තර්ක කරන්නේ අවම වයස අවුරුදු 18 වන විට එමඟින් විවාහයට පෙර ලිංගික සම්බන්ධතා සහ විවාහයෙන් පිටත උපත ලබන දරුවන්ට ඉඩ දෙනු ඇතැයි යනුවෙනි. එය ඉතා ප‍්‍රාථමික තර්කයක් වන අතර එයින් ඇඟවෙන්නේ උලමා සංවිධානය කුඩා කල සිටම මුස්ලිම් කාන්තාවන්ගේ භූමිකාව ලිංගිකකර ඇති බවයි. උලමා සංවිධානය ගැහැනු ළමයින්ගේ විවාහ වයස ගැන පමණක් සැලකිලිමත් වන්නේ ඇයි? වයස අවුරුදු 18ට පෙර ගැහැනු ළමයෙකු ලිංගිකව හැසිරුණත්, එය වැළැක්වීමට විවාහය නිසැකවම පිළිතුරක් නොවේ. තවද, ගැහැනු ළමයෙකු ¥ෂණය වන සෑම අවස්ථාවකම බලහත්කාරයෙන් විවාහ කරදීමෙන් ඇයට දඬුවම් කළ යුතුයැයි ඔවුන් සිතනවාද? එසේත් නැතිනම්, ගැහැනු ළමයෙකුට ශාරීරිකව සුදානම්වූ වහාම ඇය දරුවන් බිහිකිරීම ආරම්භ කළ යුතුයැයි ඔවුන් සිතනවාද? මෙය මුස්ලිම් ජනගහනය වැඩිකිරීම සඳහා කාන්තාවකට ප‍්‍රජනනය කිරීමට බලකිරීම පිළිබඳවද? එසේනම්, දශක කිහිපයකින් ශ‍්‍රී ලංකාව ඉස්ලාමීය රටක් බවට පත්වීම ගැන සමහර අන්තවාදී භික්ෂූන් සහ මන්ත‍්‍රීවරුන් බියවීම නිවැරදිද? එසේ නැතිනම්, ඔවුන්ට තරුණියන් හා ගැහැනු ළමයින් ඔවුන්ගේ ලිංගික සතුට හා මනඃකල්පිතයන් ඉටුකර ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය වන්නේද?
එය කීමට පහසු ක‍්‍රමයක් නොමැත. විවාහයට අවම වයස අවුරුදු 18 සහ මුස්ලිම් විවාහ අනිවාර්ය ලෙස ලියාපදිංචි කිරීම පිළිබඳව දැඩි ලෙස විරුද්ධ වීමෙන් උලමා සංවිධානය විසින් මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත භාවිත කරන්නේ මුස්ලිම් කාන්තාවන්ගේ සෞඛ්‍යය හා මානසික යහපැවැත්ම සහ අප ජීවත්වන රටේ සමාජ සම්මතයන් නොසලකා හරිමින්, මුස්ලිම් කාන්තාවන් ලිංගික යන්ත‍්‍ර බවට, ඔවුන්ගේ ස්වාමිපුරුෂයන්ගේ ලිංගික අවශ්‍යතා සපුරාලීම සහ දරුවන් බිහි කිරීම සඳහා සීමා කිරීමටයි. නීතිඥයන් සහ කාන්තාවන් ක්වාසිවරුන් වීමට විරුද්ධ වීමෙන් සමස්ත ලංකා ජමියතුල් උලමා සංවිධානය පෙන්වාදී ඇත්තේ, මුස්ලිම් කාන්තාවන් මුස්ලිම් නොවන කාන්තාවන්ට වඩා පහත් බවත්, මුස්ලිම් කාන්තාවන් සිවිල් අධිකරණවල විනිසුරුවරියන් ලෙස පත්කර තිබියදීත් ඔවුනට විනිසුරුවරියන් වීමට මානසික හැකියාවක් නොමැති බවත්ය. වඩාත් වැදගත්ම වන්නේ, ඔවුන්ගේ න්‍යාය පත‍්‍රය ඔවුන්ගේ පාලනය යටතේ පවතින නිල නොවන අධිකරණ පද්ධතියක් හරහා ක්රියාත්මක කිරීමට අවශ්‍යව ඇතx එතුළින් ඉස්ලාමීය ලෝකයේ වර්ධනය මුළුමුනින්ම නොසලකා හරිමින්, ඔවුන්ගේ ස්වෝත්තමවාදී අභිමතයන්ට සරිලන පරිදි අර්ථ නිරූපණය කරන ෂාෆි නිකායට දැඩි ලෙස අවනතවීමයි.
ජමියතුල් උලමා සංවිධානය මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවේ ප්රකාශක නොවිය යුතුය. ශ‍්‍රී ලංකා රජය විසින් මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත ප‍්‍රතිසංස්කරණය පිළිබඳව උලමා සංවිධානය සමඟ කතා කිරීම නතර කළ යුතුය. මුස්ලිම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන් දොළොස් දෙනෙකු විසින් දැනට එකඟව ඇති කරුණු 14, මුස්ලිම් විවාහ හා දික්කසාද පනත ප‍්‍රතිසංස්කරණයෙහි මුලික අවමයන් විය යුතු අතර, ඒවා තවත් වැඩි දියුණු කරමින්, කිසිදු ප‍්‍රමාදයකින් තොරව ප‍්‍රතිසංස්කරණ කි‍්‍රයාවලිය ආරම්භ කළ යුතුව ඇත.x
මේ ජනාධිපති ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රකාශන
වලංගු ඒවා නොවේ
x සිතාරා ශ‍්‍රීන් අබ්දුල් සරූර්
