No menu items!
29.7 C
Sri Lanka
29 March,2024

වගඋත්තරකරුම කමිටු පත්කිරීම සහ දඬුවම් දීම

Must read

අප්‍රේල් 21 වැනිදා පාස්කු ප්‍රහාරය වළක්වා නොගැනීමේ පළමුවැනි වගඋත්තරකරු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනය. ප්‍රහාරය පිළිබඳව ලැබුණු මූලික බුද්ධි අංශ තොරතුරු ජනාධිපතිවරයා දැන සිටි බවත්, ඔහුට සුදුසු ලෙස ඒවා දැනුම් දී තිබුණු බවත්, මේ වන විට විවිධ මාධ්‍ය ඔස්සේ හෙළිදරව් වී තිබේ. ඒ නිසා, ජනාධිපතිවරයා මේ වගකීම් පැහැර හැරීමේ ක්‍රියාවලියේ විනිශ්චයකාරයා නොවන බව අවධාරණය කළ යුතුය. ඔහු වගඋත්තරකරුවෙකි.


එසේ තිබියදී, අප්‍රේල් 21 ප්‍රහාරය පිළිබඳව වගකීම් පැහැර හැරි කිසිවකු සිටීදැයි සොයා බලා තමාට නිර්දේශ සති දෙකක කාලයක් තුළ ඉදිරිපත් කරන්නැයි බලය දෙමින් ජනාධිපතිවරයා විසින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරයකුගේ සභාපතිත්වයෙන් කමිටුවක් පත්කරන ලදි. විජිත් මලල්ගොඩ මහතා එහි සභාපතිත්වය දරන අතර හිටපු පොලිස්පති එන්කේ ඉලංගකෝන් හා හිටපු අමාත්‍යාංශ ලේකම් පද්මසිරි ජයමාන්න එහි සෙසු සාමාජිකයෝ වෙති.


ජනාධිපතිවරයාට මෙවැනි කමිටු පත්කිරීමට බලය ඇති අතර, මේ වන විට ඔහු එවැනි කමිටු රාශියක්ද පත්කර තිබේ.
කෙසේ වෙතත් මේ අවස්ථාවේදී ජනාධිපතිවරයා පත්කළ කමිටුව ගැන වැදගත් කාරණා ගණනාවක් පැනනගියි.


පළමුවැන්න නම්, පළමුවැනි වගඋත්තරකාරයාම විනිශ්චයකාරවරුන් පත්කිරීමයි. එවැනි කමිටුවකින් සාධාරණ හා අපක්‍ෂපාතී විභාගයක් හා නිර්දේශ ලැබේයැයි ඇති විශ්වාසය කුමක්ද? නීතියේ වැදගත් මූලධර්මයක් වන්නේ, තමාගේ නඩුවේ විනිශ්චයකාරයා තමා ම නොවිය යුතු බවයි. එනම්, තමාගේ නඩුව තමාම නොඇසිය යුතු බවයි. ජනාධිපතිවරයා මේ විමර්ශනය පෞද්ගලිකව නොකළත්, ඔහුම පත්කරන කමිටුවක් මගින් ඒ විමර්ශනය සිදුවේ නම් එහි න්‍යායාත්මක අර්බුදයක් තිබේ. එහි අවසාන නිගමනයන් හෝ නිර්දේශ හෝ මේ සිදුවීමේ වගඋත්තරකරුවකු වන ජනාධිපතිවරයාට එරෙහිව ඉදිරිපත් වීමට මේ තත්ත්වය යටතේ සාධාරණ ඉඩක් තිබේද?


දෙවැන්න, ජනාධිපතිවරයා මේ කමිටුව ඉදිරියේ විනිශ්චයට යටත් නොවීමයි. ඉතාම පැහැදිලිව පසුගිය අප්‍රේල් 21 වැනිදා විනාශයට හේතුවුණු ආරක්‍ෂක බිඳවැටීම ගැන පළමුවැනි වගකිවයුත්තා ජනාධිපතිවරයා වන විට, ඔහු මේ කමිටුව ඉදිරියට කැඳවීම අත්‍යවශ්‍යය. දැනටමත් ප්‍රසිද්ධ වී ඇති ජනාධිපතිවරයාගේ විත්තිවාචකය වන්නේ, තමාට කිසිවකු මෙවැනි තත්ත්වයක් ප්‍රහාරය වන තුරුත් නොදැන්වූ බවයි. සිංගප්පූරුවේදීද එය දැනගත්තේ ෆේස්බුක් මාර්ගයෙන් බවයි. රටේ ආරක්‍ෂක ඇමතිවරයා ලෙසත්, නීිතිය හා සාමය භාර ඇමතිවරයා ලෙසත්, ඔහු එවැනි ප්‍රකාශයක් කර ඇති විට, එය පසුගිය ආරක්‍ෂක බිඳවැටීමට බලවත්ම හේතුවක් වන බව ඕනෑම කෙනකුට වැටහෙයි. එනිසා, අපට නම් හැඟෙන්නේ ඔහුද මේ කමිටුව ඉදිරියේ විමසීමට බඳුන් විය යුතු බවයි. එහෙත්, එසේ වේද නොවේදැයි බලාගත හැක්කේ කමිටුව තමන් ඉදිරියට කැඳවන පුද්ගල ලැයිස්තුව බැලීමේදීය. ඒ ලැයිස්තුවේ ජනාධිපතිවරයා නැතිනම්, එයින් අභියෝගයට ලක්වන්නේ කමිටුවේ සුජාතභාවයයි.


තුන්වැනි කාරණය, කමිටුවේ නිර්දේශ ලැබෙන්නට පෙරම, ජනාධිපතිවරයා දඬුවම් දීමේ බලය තමාගේ අතට ගෙන මේ වන විටත් ක්‍රියාත්මක කර තිබීමයි. මේ කමිටුව පත්කෙළේ සිදුවීම ගැන සොයාබැලීමට නම්, එහි වාර්තාවක් ලැබෙන්නට පෙරාතුව ඒ සම්බන්ධයෙන් වගකිවයුත්තන් කවුදැයි නිගමනය කළ හැකිද? එසේ පූර්ව නිගමනය කරයි නම් එය කෙතරම් සාධාරණද? එහෙත් එය ජනාධිපතිවරයා සිදුකර තිබේ. ඒ අනුව, ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාට හා පොලිස්පතිවරයාට ඉල්ලා අස්වන ලෙස ඔහු දැනුම් දුන්නේය. පොලිස්පතිවරයා හා ලේකම්වරයාට ඉල්ලා අස්වන ලෙස දැනුම් දෙන්නේ ඔවුන්ගේ වරදක් තිබෙන නිසා නම්, කමිටුවේ වාර්තාව එන්නට පෙර ඉහත නිගමනයට එන්නට ජනාධිපතිවරයාට හැකියාවක් ලැබුණේ කුමන දැනුමකින්ද? ජනාධිපතිවරයා දැනටත් වරදකරුවන් කවුදැයි තීන්දු කොට ඔවුන්ට දඬුවම් දී අවසන් නම්, කමිටුවක් පත්කිරීමේ තේරුම, මහජන මුදල් කාබාසිනියා කිරීම හැර, අන් කුමක්ද? අනෙක් අතට, තමන් දැනටත් දඬුවම් විඳින වරදක් සම්බන්ධයෙන් මේ කමිටුවෙන් සාධාරණ පරීක්‍ෂණයක් පැවැත්වෙතැයි ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාටත්, පොලිස්පතිවරයාටත් කල්පනා කළ හැකිද?


ජනාධිපතිවරයා ඉල්ලා සිටි විට ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයා සිය ධුරයෙන් ඉල්ලා අස්වීමේ ලියුම බාරදුන්නේය. එහෙත් පොලිස්පතිවරයා තවමත් ඉල්ලා අස්වීමේ ලිපියක් බාරදී නැත. ඔහු අසන්නේ, තමා වරදක් නොකළ බවත්, එවැනි තත්ත්වයක් යටතේ ඉල්ලා අස්වන්නේ කුමකටද කියාත්ය. තවදුරටත් ඔහු කියන්නේ, පසුගිය මාස හතරක කාලය තුළ ආරක්‍ෂක මණ්ඩලයේ රැස්වීම්වලටවත් තමා නොකැඳවූ බවයි.


ආරක්‍ෂක මණ්ඩලයේ නිත්‍ය සාමාජිකයකු වන පොලිස්පතිවරයා එලෙස රැස්වීම්වලට නොකැඳවීම ගැන වගකිවයුත්තේද ජනාධිපතිවරයාය. ජනාධිපතිවරයා සද්භාවයෙන් කටයුතු කරනවා නම්, පොලිස්පතිවරයා නැතිව රැස්වීම් පැවැත්වෙන විට පොලිස්පතිවරයා නොපැමිණෙන්නේ මන්දැයි කැඳවීමේ නිලධාරීන්ගෙන් විමසා බැලිය යුතු නොවේද? එසේ විමසා බැලුවේ නැතිනම්, ඒ, ජනාධිපතිවරයාගේ වුවමනාවෙන්ම පොලිස්පතිවරයා රැස්වීම්වලින් බැහැර කර තැබීමේ අවශ්‍යතාවක් පිට පමණෙකි. පොලිස්පතිවරයා කියන මේ කතාව ඇත්තක් නම්, යළිත් වගඋත්තරකරු වන්නේ ජනාධිපතිවරයාමය. එවැනි ජනාධිපතිවරයකු කමිටුවේ විමර්ශනයෙන් බැහැරව තැබිය හැකිද? ඔහු කැඳවා කමිටුව ඔහුගෙන් ප්‍රකාශ සටහන් කරගත යුතු නොවේද?


බැහැරට පෙනෙන පරිදි නම්, ජනාධිපතිවරයා තමාගේ වරද වසාගෙන ඒ වරද ගැන හොයන්නට කමිටුවක් පත්කර තිබේ. තමා වගකිව යුතු වරදට තමා වගකීම පිළි නොගෙන, ‘පහත් තැනින් යයි ගලා ජලේ‘ න්‍යායෙන් තමාගේ පහළ නිලධාරීන්ගෙන් වාඩුව අරගෙන තිබේ.


ජනාධිපති කමිටුව අපක්‍ෂපාතී නම්, මේ හැම පැත්තක් ගැනම ඔවුන්ගේ අවධානය යොමුවිය යුතුය. කිසිවකු රටේ නීතියට පිටින් සිටින්නේ නැත. ජනාධිපතිවරයාම පත්කළත්, ස්වාධීනව අපක්‍ෂපාතීව මහජන විශ්වාසයට හේතුවන ලෙස සිය වගකීම ඉටුකිරීමට මේ කමිටුවට වගකීමක් පැවරී තිබේ. එය සිදු නොවේ නම්. යළිත් වටයකින් යුක්තිය ඉෂ්ට නොවීමකි ඒ.■

■ ප්‍රියන්ත හේවගේ

- Advertisement -

පුවත්

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisement -

අලුත් ලිපි