තරිඳු ශ‍්‍රී ලොකුගමගේ

සුපුරුදු පරිදිම අගක් මුලක් වටහාගත නොහැකි තවත් විකාර දවසක් ඔහේ ගෙවී ගියේ ය.

පාර දිගේ ඇවිදගෙන යන විට මට දැනුණේ මගේ දෙපා අප‍්‍රාණික වී ඇති බවකි. යන්නේ කොහේද, කරන්නේ මොනවාද කියා පැහැදිලිව සිතන්නට තරම් හැකියාවක්ද මට ඒ මොහොතේ තිබුණේ නැත. මට වුවමනා වූයේ රැුය පහන් වනතුරු කොහේ හෝ හිඳ මධුවිත තොලගා, අද දවසේ අත්දුටු විසූක දස්සන සියල්ල අමතක කර දමා, යළිත් වරක් හෙට උදෑසන ජීවිතය අලූ‍තින් පටන් ගන්නට උත්සාහ කිරීම පමණි.

මේ නගරයට මා ආවේ, ජීවිතයෙන් මා පැතූ සියල්ල මෙයින් උරාගත හැකි වෙතැයි යන බලාපොරොත්තුව ඇතිව ය. එහෙත් ඒ සියල්ල දැන් මතක පමණි. දහස් ගණනක් මිනිසුන් ජීවත් වුවද මේ නගරයේ බින්දුවක හෝ ළතෙත් බවක් නොමැති බව වටහාගන්නට මට මෙපමණ කාලයක් ගතවිය. ඒ අවබෝධය දැන් සර්වාංගය කිළිපොළා යවන සීතලක් මා තුළ ඇතිකරයි.

මීට අවුරුදු ගණනකට පෙර මා සිතුවේ ජීවිතයේ සිහින සැබෑ වීම අතමානයේ ඇති බවකි. ඒ ගැන අනුන්ට මෙන්ම මටමත් පාරම් බාන්නට මම පුරුදු වී සිටියෙමි. ජීවිතය ටිකෙන් ටික සංකීර්ණ වන බව දැනෙන විට පවා, ඊළඟ අවුරුද්ද වන විට සියල්ල යහපත් වනු ඇතැයි හිත හදාගැනීමට මට හැකි වී තිබිණි.

ඒ සියල්ල දැන් අවසන් ය…

සිහින සැබෑවීම වෙනුවට මගේ ජීවිතය දවසින් දවස ඇදි ඇදී යන අරගලයක් බවට පත්වී තිබේ…

දැන් මගේ ජීවිතයේ ඇත්තේ තිත්ත කළුවරක පත්තු වන පුංචි පහන් සිළක් බඳු එකම එකම මිතුරු ඇසුරක ආලෝක බිඳිත්තක් පමණි. මේ දැන් ගොස් මා ඔහුගේ දොරට තට්ටු කළද ඔහු දොර අරිනු ඇත. ඔහුගේ මුහුණේ ඇඳෙන්නේ මට අරුත් නැගිය නොහැකි හැඟු‍ම් පෙළකි. ඔහු හැමදාමත් මගෙන් නොපමාව ආ ගිය වගතුග විමසයි. මට ඔහුත් සමග ඕනෑම දෙයක් කියන්නට පුළුවන.

ඔහුට හැමදාමත් වුවමනා වූයේ කවදා හෝ දවසක ජීවන ගැඹරේ රළ නගන මධුවිත හැර දමා, පතුලක් නැති හුදෙකලාවක ඡුායාවක් පමණක් ඉතිරි කර එක් රැුයකින් අවසන් වන කෙළවරක් නැති පේ‍්‍රමාලිංගනයන්ගෙන් ඈත්වී, කොහෙන් හෝ පුංචි ඉඩම් කෑල්ලක් මිලදීගෙන, දුර ඈත කවුරුත් නොඑන කවුරුත් නොහොයන හුදෙකලා නිහඬ නගරයක කවුරුන් හෝ සමග අලූ‍ත් ජීවිතයක් පටන් ගැනීම ය.

එහෙත් ඔහු නොනවතින බව මම දනිමි.

ඔහුට නවතින්නට නොහැක. ඔහු හැමදාමත් ජීවිතයේ සැඩ නොසැඩ සුළං සමග ගසාගෙන යන වරා මලක් වැනි ය.

අන්තිමේදී, පෙර දවසේ හිත තලා දැමූ දහසකුත් එකක් දේවල් ගැන හරිහමන් මතකයක් නැතිව මම උදෑසන අවදි වෙමි. එය අලූ‍ත් උදෑසනකි. ඒ ඉර එළිය, නිල් අහස, පිනි බින්දු, විහඟ ගීත සහ මිනිස් කටහඬවල් සියල්ල අලූ‍ත් ය.

මම ගෙදර යන්නට පිටත් වෙමි…!

(මෙය Gerry Rafferty ගීතයේ පදවැල්, සංගීතය සහ වේදනාව ඇසුරින් කරන ලද ගද්‍යමය අනුවාදයකි. Baker Street ගීතය මුලින්ම දොරට වැඩියේ 1978 වසරේ පෙබරවාරි මාසයේදී ය.

එදා පටන් අද දක්වා එය ලොව බිලියන ගණනක් දෙනා අසා ඇතුවා වන්නට පිළිවන. එදා පටන් අද දක්වාම එය දිගු ගමන්වල යෙදෙන බොහෝ දෙනෙකුගේ ප‍්‍රියතමdriving song එකකි. කොටින්ම මීට මාස කිහිපයකට පෙර කතරගම යන්නට පිටත් වෙද්දී මා මුලින්ම චැබ එකට දමාගත්තේ Baker Street ගීතයයි. Gerry Rafferty ගැන, 70 දශකයේ පොප් සංගීතය ගැන හෝ ඊ්නැර ීඑරුැඑ ගීතය ගැන වැඩි විස්තර ලිවීමට මෙතැන ඉඩක් නැත.

Baker Streetයනු ජීවිතය, මධුවිත, ලිංගිකත්වය, මිත‍්‍රත්වය සහ විශාදය යනාදි මාතෘකා රැුසක් විනාඩි පහ හයක් තුළට කැටිකොටගත් අපූර්ව කාව්‍යමය ගීතයකි. අප බොහෝ දෙනෙකු නැති අරුත් සොයමින් පතුරු ගසන කවිවලට වඩා අරුතක් මේ පොප් ගීතයේ තිබේ. මෙය සිංහලයට අනුවාදය කරන්නට ආශාව කලක පටන්ම තිබුණද එය ගීයක් ලෙස හෝ කවියක් ලෙස අනුවාදය කිරීම විකාරයක් බව මම දැන සිටියෙමි.

නමුත් එක්තරා රැුයක, ලිවිල්ලේ ආවේගය නහයට උඩින් අඟල් හතරක් පමණ උඩට නැගුණු විට මම එහි ගද්‍යමය අනුවාදයක් එක හුස්මට ලීවෙමි. ඉහතින් ඔබ දකින්නේ ඒ ගද්‍යමය අනුවාදයයි.

මෙතැනින් නොනැවතී,Gerry Raffertyගේ Baker Street ගීතය අසන්නටත්, පද පෙළ කියවන්නටත්, ඉන් පසුව Gerry Raffertyගැන YouTube අඩවියේ ඇති අපූර්ව වාර්තාමය වැඩසටහන රස විඳින්නටත් ඔබට ආරාධනා කරමි*.x

කේ. සංජීව

මම නැවතත් පානම ගියෙමි. මේක ඉවරයක් නැති ගමනක් බව මට දැන් වැටහී ගොඩක් කල් ය. එහෙත් මම පානමට, පානම මිනිසුන්ට බෙහෙවින් ආදරය කරමි. එනිසා මොනරාගල පැත්තට හිස හැරුණු විටෙක බොහෝවිට ගමනේ කෙළෙවර පානම වන්නට ඉඩ තිබෙන බව කිව යුතුය.
මුලින්ම පානම ගැන ආසාව හිත අස්සට පැන්නේ වැවක් පිළිසකර කරමින් සිටි යාළුවෙක් හමුවෙන්න කෝමාරියෙන් හැරී සෝමකුලමට ගොස් ආපසු එන ඇසිල්ලක පොතුවිල්වලින් මොනරාගලට හැරෙන්නේ නැතුව පානමටම කැබ් එකේ ගිය නිසාය. කොළට කොළේ කුඹුරුද, නිලට නිලේ නිල් මුහුදද, කඩොල් කැලෑ කැටිතිද, ශුෂ්ක බිම්ද, වල් වූ කුඹුරු සරන ගව සමුහයාද, සිංහල දෙමළ මිශ‍්‍ර මිනිස් කැලද මගේ පානම පේ‍්‍රමයට ඉන්ධන සම්පාදනය කළේය. ඉන්පසු මා නිතර නිතර පානම ගියේ රස්සාවටය. හැබැයි හිත යට පේ‍්‍රමය ඒ දුෂ්කර ගමනට නිබඳවම ශක්තිය දුන්නේය. රාජකාරියට (පත්තර වාර්තාකරණයට) මම මුලින්ම පානම යන්නේ 2013 තරම් ඈතකදීය. ඒ යුගය රාජපක්ෂ මාරයා හැමතැනම සැරිසැරූ යුගය විය. ඉතිං මම එකල පානම ගියේ රාජපක්ෂ මාර සේනාව පානම මිනිසුන් මුහුදට විසිකර ඉඩම් අත්පත් කරගැනීමේ කතාව ලියන්නය. යුද්ධය අවසන් කර ඒ රස්නයෙන් සුද්ධය දෙන අවධිය ගැන, එවැනි මහා සුද්ධයක් ගැන කරුණු ලියන්නය. කරුමය වන්නේ මම අද ද එහි යන්නේ ඒ සුද්ධය නිසා නිපන් ගැටලූ ගැනම ලියන්න වීමය. ඒ ගැටලූ රාජපක්ෂවරුන් නැති පාලනයකදී ද විසදී නැති බව කියන්නටය. 2013දී එහි යනවිට මාරයා අරගෙන යාවිදැයි යන බය තිබුණි. දැන් එහෙම බයක් නැත. එහෙත් මෙවර පානම යනවිට මියගියායැයි අප සිතමින් සිටි රාජපක්ෂ අවතාර නැවත හිස ඔසවා විකාරරූපි නර්තනයක නිරතවීම ජනාධිපති සිරිසේන කෙරෙහි කෝපයද අපම කෙරෙහි ලැජ්ජාවද උපදවන බව කිවයුතුය.
පානම ජනාවාස වන්නේ 1818 කැරැුල්ල නිසාය. කැරැුල්ලෙන් පසුව සුද්දාගෙන් බේරෙන්න කැලේ පැනපු නුවරුන්ගෙන් වෙල්ලස්සේ මිනිස්සුන්ගෙන් පානම ජනාවාස වීම පානම අතීතයයි. ඉන්පසුව නැගෙනහිර විසු දෙමළුන් සමග ලෙයින් බද්ධවීම නිසා මේ මිනිස්සු තවත් ලස්සනය. ඔවුන්ගේ නම්ද ගම්ද කතා විලාසයද අමුතු පැහැයකින් වර්ණිතය. පානම යනු මුහුද අයිනේ වුවත් ලූ‍ණු රස නැති වතුර තිබෙන සශ‍්‍රික තැනි බිමක් ය. ගම වටකර එක පැත්තකින් වෙල් යායද නිල් මුහුදද තවත් පැත්තකින් මහා කැලයද තවත් පැත්තකින් කඩොල්වලින් සුසැදි පානම කළපුවද පානම ගම තවත් ලස්සන කරයි. මේ ලස්සන ගම යුද්ධය අවධියේද ස්වපාලනයකින්ම වගේ නඩත්තු විය. ගමේ එකුදු හමුදා කදවුරක් හෝ නොවීය. එහෙත් හතරවට මහා කැලයේ එල්ටීටීඊ සෙබළ සමූහයා නම් නම් ඕසේට කඳවුරු බිම් තනාගෙන විසුවෝය. එහෙත් යුද්ධය ඉවරවී පැමිණි සාමය මේ සුන්දර ගම වටා හතු පිපෙන්නා සේ කඳවුරුද මුර කපොලූද ඉදිකළේය. අවසන උසස් හමුදා නිලධාරීන්ට සැප ගන්නට කළපුවද, මේ දුප්පතුන්ගේ වගා බිම්ද, අත්පත් කරගෙන ඒ හමුදාවම හයිබි‍්‍රඞ් කඳවුරු හෝටල් සංකීර්ණ ගොඩනැගුවේය. එවැනි කතා පොකුරක් පානමට ඇත. අප මේ කතාකරන්නට යන කතාව එක කතාවක් පමණය.
පානම ඉඩම් අරගලයේ අතීතය
ඒ මැදියම් රාත‍්‍රියේ මුහුද කෑගහන ඇසිල්ලක ඒ ඉතිහාසගත ප‍්‍රහාරය පානම පීනට් ෆාම් වගා බිමට ඇතුළුවූ කළු ඇඳ මුහුණු ආවරණය කරගත් සන්නද්ධ කල්ලියක් විසින් සිදුකරනු ලැබිණි. දිනය 2010 ජූලි 17 වැනි දාය. ගම්මුන් කියන්නේ මේ කල්ලිය එස්ටීඑෆ් සෙබළුන් බවය. එකල ආරක්ෂක ලේකම් තනතුරේ වැඩ කළේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂය. ඉතිං එකල තිබුණේ හමුදාවට පොලීසියට සින්නක්කර ලියා දී තිබුණු රටක් ය. කරුමය අපි කැසකවන්නේ ඉදිරියටත් එවැනි පාලනයක් ගෙන්නා ගැනීමට වීමය. ගෝටා මතකයට ආ විගස කතාව කැලේ ගියේය. ඒ ගෝටා -භය නිසා වන්නට පුළුවන්ය. මෙලෙස ෆිනට් ෆාම් ගම්මානයට කඩාවැදුණු කළු ඇඳ මුහුණු ආවරණය කරගත් සන්නද්ධ කල්ලිය, ප‍‍්‍රහාරයක් එල්ල කර, ගෙවල් ගිනිතබා, නිවැසියන් කැලෑවට පන්නා දැමුවේය. එදිනට පසුව යහපාලනය පැමිණෙන තුරු නැවත ඒ මිනිසුන්ට තමන්ගේ ඒ ඉඩමට එන්නට ඉඩ නොලැබිණි.
මේ මිනිස්සු 2010 ජූලි 18 වැනිදා සිට මේ අවනඩුව කියන්නට යායුතු හැමතැනටම ගියෝය. එහෙත් කිසිදු නීතියක් ක‍්‍රියාත්මක නොවුණි. ක‍්‍රියාත්මක වුණේ ගෝටාස් ලෝ විතරය. මෙලෙස නීතියේ සරණ සොයාගෙන ගිය මේ මිනිසුන්ට එකල සිදුවූයේ අත්අඩංගුවට පත්වන්නටය. නැතිනම් නඩුත් දමාගෙන ජීවිත තර්ජනත් අරං ගෙදර එන්නටය. අන්තිමට රාජපක්ෂවරුන්ගේ මරුවා සමග වාසය මොඩලයේ පාලනය තුළ හමුදාව යටතට පත්වූ පානම පාරම්පරික වගා ඉඩම් ප‍‍්‍රමාණය මෙලෙසින් දැක්විය හැකිය. රාගම්වෙල (පීනට් ෆාම් ඇතුළුව* අක්කර 264, ශාස්ත‍‍්‍රවෙල අක්කර 115, උල්පස්ස අක්කර 800ක්ය. මෙම ඉඩම් තුළ මේ අත්පත් කරගැනීමෙන් පසුව සිදුවූවේ කුමක් ද? ගිනිකොණ දිග නාවික විධානය නම් විශාල නාවික කඳවුරු බිමද එයටම මූට්ටු කළ පානම ලැගුන් හෝටලයද මුලින්ම ඉදිවූ අතර ඉන්පසුව යුද, ගුවන්, එස්ටීඑෆ් ඉදිකිරීම් සිදුවිණි. මේ පානම පාරම්පරික වගාබිම් ඒ මිනිස්සුන්ගෙන් අහිමි කිරීමේ මෙන්ම එම ඉඩම් නැවත ලබාගැනීමේ අරගලයේ ඉතිහාසයයි. පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස ජනපතිවරණයට පැමිණි මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන එම තරගයෙන් ජයග‍්‍රහණය කරවා ඔහු ජනපති පුටුවේ හිඳවීමට මෙම ගොවි අරගලයද සෑහෙන්න හේතුවක් වූවාට සැක නැත. එයට හේතුව විශාල ගොවි ජනතාවක්ද සිවිල් ක‍්‍රියාකාරිකයන් විශාල ප‍්‍රමාණයක්ද මේ ඉඩම් නිදහස් කරගැනීමේ අරගලය වටා එකතුවීම ය. මෙහිදී අරගලයේ කේන්ද්‍රය ලෙස ක‍්‍රියාත්මක වෙමින් පානම පත්තුව සුරැුකීමේ සංවිධානය සුවිශාල කාර්යභාරයක් සිදුකළ බවද කිව යුතුය.
දැන් තත්ත්වය කුමක්ද?
මෛත‍්‍රී පාලනයක් පැමිණි විගස පානම සංචාරය කරන එජාපයේ නැගෙනහිර බලවතා වන දයා ගමගේ කියන්නේ ඉතාමත් ඉක්මණින් මේ ඉඩම් ජනතාව වෙත නැවත නිදහස් කිරීමට ඔහු වගබලාගන්නා බවය. ඔහුගේ මේ උජාරු ප‍්‍රකාශයද ඒ සංචාරයේ රූප සටහන්ද සමාජ මාධ්‍යයේ හොඳ පුවතක් ලෙස ඉහළ ජනප‍්‍රියතාවක්ද එකල අත්කරගත්තේය. යහපාලන දින 100 අස්සේ ටක්කෙටම මේ ගැටලූ‍ව විසඳෙයි කියා එකල අපි සිතුවෙමු. අන්තිමට කැබිනට්ටුවද තීරණය කළේ මේ ඉඩම් වහාම අදාළ ජනතාවට නිදහස් කළයුතු බවය. ඒ හමුදා ඉදිකිරීම් සහිත භූමින් හමුදාවටම තබා ඉතිරිය බෙදා දෙන පදනමින්ය. පානම අරගලයට එකතුවුවෝද ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය යහපාලනය අගය කරන මිනිස්සුද ඒ අතර වූහ. එහෙත් කාලය ගතවිය. කැබිනට් තීරණය කැබිනට්ටුවට දමා ඉබියතුරු ලා එය දයාගමගේගේ ව්‍යාපාරික ලෝකය තුළ අතුරුදන් කරැුත. එහෙත් දැන් පීනට් ෆාම් කොටසේ අක්කර 65කට ආසන්න බිමක නිදහසේ ඇවිදිය හැකිය. අහෝ යහපාලනයක් දුන් නිදහසක් කියා දැන් පානම ජනතාව මේ ඉඩම් කොටසේ තාවකාලික කුඩාරම් අටවාගෙන පොඩිපොඩි වගාවන් කරමින් සිටිති. ඔවුන් මේ බිමේ විහාරයක් හදන්නට වූ විට ලාහුගල ප‍්‍රාදේශීය ලේකම් වහාම මැදිහත්වී එය වළකා ඇත.
දැන් තත්ත්වය ගැන පුංචිරාළ සෝමසිරි කියන්නේ මෙවැනි කතාවක් ය.
‘කැබිනට් තීරණයත් ක‍්‍රියාත්මක කරන්නේ නැහැ කියලා දැනගත්ත ගමන් අපි මෙතැනට ඇවිත් බලෙන් පදිංචි වුණා. දැන් අවුරුදු 1 1/2ක් විතර වෙනවා මෙහෙම වාඩි ගහගෙන පදිංචි වෙලා. දැන් පවුල් 26ක් විතර තමයි මෙතැන ඉන්නේ. අපි අක්කරය ගානේ විතර කොටුකරගෙන දැන් කව්පි මුං මෑ වගේ බෝග මේ කන්නයට හිටවලා තියෙනවා. දැන් අපි කැබිනට් තීරණය ක‍්‍රියාත්මක කරගන්න නඩුවක් දාලා තියෙන්නේ. මේ යන විදිහට මොන දෙයක්වත් ෂුවර් නැහැ. හැබැයි අපි මේක අතැරලා යන්නෙත් නැහැ. රජය අපෙන් බලෙන් ගත්ත ඉඩම් තව කොච්චර තියෙනවද, ඒ සේරම අපිට වගාවට නිදහස් කරනකම් අපි පානම සුරැුකීමේ සංවිධානය මේ අරගලය අතාරින්නෙ නැහැ.’
සෝමසිරිලා තවමත් ශක්තිමත්ය. එහෙත් ඔවුන්ද පසු ගිය පළාත් පාලන ඡුන්දයේදී ඇමති දයා ගමගේගේ ගැටයට හසුවී එජාප ලාහුගල ලිස්ටෙකට වැටෙනවිට අප සිතුවේ පානම අරගලය එතැනින් ඉවරයි කියා ය. මේ කතාබහෙන් පෙනෙන්නේ එය එසේ නොවන බවය. කොහොම වුණත් සෝමසිරිලා තවතවත් පරිණත මෙන්ම ශක්තිවන්තයන් විය යුතුය. ඒ මන්ද මේ භූමිය ඩැහැගත්ත කැණහිලූ‍න්ම හෙට දවසේ මේ බිමේ පාලකයන් වියහැකි බැවින්ය.
‘අපි ඇත්තටම හිතුවේ ඡුන්දය ඉල්ලලා මේ ප‍්‍රශ්නයට ඒකෙන් විසඳුමක් ගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා. හැබැයි අපි මේ වෙනකොට එතනින් සම්පූර්ණයෙන්ම අයින්වෙලා තමයි ඉන්නේ. කොහොමත් දැන් ලාහුගල ප‍්‍රාදේශීය සභාව පිහිටුවලා තියෙන්නේ පොහොට්ටුව ඒ ආසන 7කින්. විපක්ෂයේ ඉන්න එජාපයට ආසන 5ක් සහ ශ‍්‍රීලනිපයට ආසන 5ක් ජේවීපී එකට එක ආසනයක් තියෙනවා. දැන් විපක්ෂය තමයි වැඩි. ඉතිං දැන් ලාහුගල ප‍්‍රාදේශීය සභාව අකර්මන්‍යයි.”‍ මේ ලංකාවේ දේශපාලනයේ හැටිය. දයා ගමගේ මේ මිනිසුන්ගේ අරගලය කුඩුපට්ටම් කර දැමුවා මදිවාට ඔවුන්ට දේශපාලන සිහිනයක් ලබා දී අරගලය මේ බිමෙන් අතුගා දමන්නටද පිඹුරු පත් සකස් කළේ එසේය. මේ මිනිස්සුන්ගේ මොකක් හෝ වාසනාවකට අද පොහොට්ටුව ප‍්‍රාදේශීය සභාව පිහිටුවා ඇත. එය එසේ නොවුණා නම් සමහර විට මේ වනවිට පීනට් ෆාම් ඉඩම් කොටසේත් හෝටල සංකීර්ණයකට අත්තිවාරම වැටී තිබෙන්නට පුළුවන්කම තිබුණි.
මුස්ලිම් වෙළෙඳ ආධිපත්‍යයකට තිබෙන බිය
‘‍මෙහෙමයි, පොතුවිල් ඉඳලා ගත්තොත් පානමට යනකම් දැනට ඉතුරුවෙලා තිබෙන සංචාරක කර්මාන්තයට හොඳම වෙරළ අයිනේ බිම තමයි මේක. මම පුද්ගලිකව හිතනවා මේක මේ මිනිස්සුන්ට කොටස්කරලා දුන්නොත් අනිවාර්යෙන් මුස්ලිම් වෙළෙන්දෝ අතට යනවා කියලා. දැන් බලන්න ආරුගම්බේ මුහුදු වෙරළ ගත්තොත් සේරම මුස්ලිම් මිනිස්සු අල්ලලා ඉවරයි. සර්ෆින්වලට ලංකාවේ තියෙන හොඳම වෙරළ මේක. දැන් පානම බහුතරය සිංහල. හැබැයි මේක මේ මිනිස්සුන්ට දුන්නොත් මේ ටිකත් මුස්ලිම් මිනිහාට යනවා අනිවාර්යෙන්. ඇත්තටම දයා ගමගේ ඇමතිතුමා එහෙම වැරදියි. එයාලා තමයි මේ මිනිස්සු කුලප්පු කළේ. දැන් එයාලාටත් මේකේ රහ වැටිලා. දැන් ඉතිං අවුලක්. මේ ඉඩම් ගැන නඩු තීන්දුවක් තිබෙනවා. හැබැයි ඒකට වැඩිය කැබිනට් තීරණය ප‍්‍රබලයි. අපි දිස්ත‍්‍රික් ලේකම් කාර්යාලය මේ කැබිනට් තීරණය ක‍්‍රියාත්මක කරන්න යනකොට දයා ගමගේ මහත්තයා කියනවා මේ ප‍්‍රදේශය සංචාරක කර්මාන්තය මගින් දියුණු කරන්න සැලැස්මක් රජයට තිබෙනවා කියලා. ඔන්න ඕකයි තත්ත්වය.”‍ මෙලෙස අදහස් දක්වන්නේ අම්පාර දිසාපති කාර්යාලයේ ඉහළ නිලධාරියෙක්ය. ඔහුගේ හඬට අනුව මේ ඉඩම් නැවත මේ මුල් පදිංචිකරුවන්ට නිදහස් කිරීම සිරවී ඇත්තේ කොතැනද යන්න සිතාගැනීම අමාරු නැත.
දැන් මේ ඉඩම් සම්බන්ධයෙන් රජයට හෝ ආණ්ඩුවට තිබෙන්නේ වෙළෙඳාම පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයක් ය. මේ ඉඩම පිටරටකට හෝටලයක් ඉදිකරන්නට ලබාදී කොමිස් මුදලක් ලබාගැනීමේ ප‍්‍රශ්නයක් මේ අර්බුදයේ කෙළවර තිබෙන්නට පුළුවන්ය. රටේ අනාගතයට හෝ සංචාරක කර්මාන්තයට හෝ පොදුවේ සෙතක් වෙන යෝජනාවක් වේ නම් මේ ලියුම්කරුට එයට විරුද්ධ වීමේ හැකියාවක් නැත. එහෙත් මෙතැන පැහැදිලි ලෙසම දුවන්නේ පුද්ගලික වෙළෙඳ න්‍යාය පත‍්‍රයක්ය. ලොකු වෙළෙන්දෙක් කූට උපක‍්‍රමයක් මගින් තමන්ගේ දේශපාලන බලය අවභාවිතකර ඉතා වටිනා ඉඩමක් සන්තක කරගැනීම පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයක් ය. රටේ සංචාරක කර්මාන්තයේ ප‍්‍රවර්ධනයේම එක් අංගයක් ලෙස මේ ඉඩම ලබාගැනීමට රජය අදහස් කරන්නේ නම් දැන් ඔවුන්ට තිබෙන්නේ නීත්‍යනුකුලව මේ මිනිසුන්ගේ ඉඩම් අයිතිය පිළිගෙන ඔප්පු ලබාදී ඉන්පසුව ඔවුන්ගේ කැමැත්ත මත ඊළග පියවරවලට යෑමය. එහෙත් මෙතැන තිබෙන්නේ කූට අරමුණක් නිසා මේ කිසිදෙයක් සිද්ධවෙන්නේ නැත. බලහත්කාරයම පමණක් ක‍්‍රියාවේ යොදවමින් මේ ආණ්ඩුවද මේ නටන්නේ රාජපක්ෂ සෙල්ලමම බව එනිසා පැහැදිලිය. අවසානයේ කිවයුතු වන්නේ රාජපක්ෂ රෙජීමය යටතේ සිදුවූ බරපතළ වැරදි නිවැරදි කරම් යැයි හත්පොලේ දිව්රා ජනපති පුටුවට පැනගත් මෛත‍්‍රී මහත්තයා ද දැන් සිටින්නේ කොලය ඉරාගෙන හොදි ඇගේ හලාගෙන බවය. මෛත‍්‍රී මහත්තයාට උවමනාවක් හෝ අභිලාෂයක් හෝ තිබෙන්නේ නම් මේ ෆිනට් ෆාම් ඉඩම් මිනිස්සුන්ට ලබාදීම සඳහා තමන්ගේ කැබිනට්ටුව ගත් තීරණය පැය 24න් ක‍්‍රියාත්මක කළ හැකිය. එහෙත් එසේ නොවන්නේ අප පත්කරගත් ජනපතිට එදා ඔහුම වේදිකාවක් වේදිකාවක් ගානේ මොරදුන් සටන් පාඨ සහ පොරොන්දු පිළිබඳව කිසිදු දැනීමක් හෝ ඒවා ඉටුකිරීමේ හෝ අභිලාෂයක් නොමැති නිසාය.
ධීවර සමිතියේ නිමාඩු නිකේතනයටත් සීල්
‘අපිට ඉඩම් දෙනවා තියා අපේ ධීවර සමිති දෙකෙන් පාලනය කරපු පානම කළපු මෝයේ තිබුණු නිවාඩු නිකේතන දෙකට මේ ළඟදී ප‍්‍රාදේශීය ලේකම් සහ ධීවර අමාත්‍යාංශයේ සහකාර අධ්‍යක්ෂ කියන කෙනෙක් ඇවිත් සීල් තියලා ගියා. පානම අබේසිංහපුර ධීවර සමිතියෙන් සහ පානම කළපු ධීවර කළමනාකරණ කමිටුවෙන් තමයි මේ නිවාඩු නිකේතන දෙක පාලනය කරේ. මේකෙන් එන මුදල්වලින් ධීවර සමිතියේ සාමාජිකයන්ගේ පවුල්වල සුභසාධනය තමයි කළේ. ’ මේ හඬද පුංචිරාළ සෝමසිරිගේය. ඔවුන් කියන්නේ පවුල් 500කට ආසන්න පානම සුළුපන්න ධීවරයන් මේ ක‍්‍රියාව සමග ආණ්ඩුව පිළිබඳව දැඩි අප‍්‍රසාදයකින් පසුවෙන බවය. මේ සීල් කිරීමේ ඇතුළත කතාව කියන්නේද ධීවරයන්ගේ බිස්නස් එක ධීවර අමාත්‍යාංශය සන්තක කරගන්නට යනවා කියන එකය. එයින් නැවතත් ඔප්පුවෙන්නේ මේ පානම වෙරළ තීරයට තිබෙන අසීමිත වාණිජ වටිනාකම් හමුවේ මේ මිනිසුන්ගේ දුක්ඛිත ජීවිත පවා නොසලකා කටයුතු කිරීමට යහපාලකයන්ද සූදානම් බවය. මේ නිසා අපට අවසන කියන්නට වෙන්නේ යහපාලකයන්ද වයන්නේ රාජපක්ෂ සිංදුවම බවය.

අරුණ ජයවර්ධන

ඔහු ලෝකයේ සිටින බරපතළම පරිගණක අපරාධකරුවකු හෙවත් සයිබර් ක‍්‍රිමිනල් කෙනෙකු හැටියට සැලකෙයි.
අනුන්ගේ වෙබ් අඩවිවලට ඇතුළු වී මූල්‍ය අපරාධ හෝ වෛරස පැතිරවීම හෝ කරන පරිගණක අපරාධකරුවෝ ලෝකයේ හිඟ නොවෙති. ලංකාවේදීද එවැනි කිහිප දෙනකු වරින් වර අත්අඩංගුවට පත්වී තිබේ. අත්අඩංගුවට පත්වී නැති එවැනි අපරාධකරුවෝ තවත් බොහෝ සේ සිටිති. පරිගණ අපරාධකරුවන් අතරද ප‍්‍රභේද තිබේ. සමහරු, පෞද්ගලිකව තමාගේ ලාභය සඳහා එවැනි අපරාධවල යෙදෙන්නෝය. තවත් සමහරු සංවිධානාත්මකව මූල්‍යමය අපරාධවල යෙදෙන්නෝය. ඔවුන් දෙකොටසටම ඒවායේ දේශපාලන අරමුණක් නැත. හුදෙක් මුදල් සොරාගැනීම පමණෙකි. එහෙත්, තුන්වැනි සයිබර් අපරාධකරුවන් ප‍්‍රභේදය මූල්‍ය අපරාධද කරන අතර, යම් රටක රාජ්‍යයක හෝ සංවිධානයක මෙහෙයවීමෙන් රට රටවල අභ්‍යන්තර කරුණුවලට දේ්ශපාලන අර්ථයකින් මැදිහත් වන්නෝය.
මේද සිල්ලර පන්නයේ අපරාධකරුවෙක් නොවේ. අමෙරිකාවේ ‘ඉතාම අවශ්‍ය’ සයිබර් අපරාධකරුවන් 180 පමණ පිරිසකගේ නම් ලැයිස්තුවක් තිබේ. මේ පුද්ගලයා එම ලැයිස්තුවේ 6 වැනි තැන සිටින බරපතළ සයිබර් අපරාධකාරයෙකි. එපමණක් නොවේ, රුසියාවේ දේශපාලන ක‍්‍රියාන්විතයන්වල කොටසක් හැටියට සයිබර් අපරාධවල යෙදෙන්නෙකි.
නමින් ඔහුFarkhad Manokhin ය. හරියටම කිව්වොත්, Manokhin Fedor Raufovich ය. රුසියානු ජාතිකයෙකි. පරිගණක පරිහරණය කරන්නන්ට පුරුදු වචනයකින් කිවහොත් හැකර් කෙනෙකි.

අමෙරිකාවේ අධිචෝදනා පත‍්‍රයක්
අමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ ෆ්ලොරිඩා ප‍්‍රාන්ත අධිකරණයේදී 2015 මාර්තු 26 වැනිදා ඔහුට එරෙහිව අධිචෝදනා පත‍්‍රයක් ඉදිරිපත් කර තිබිණි. එහි අඩංගු වුණු චෝදනා තුනකි. පළමුවැන්න, මුදල් විශුද්ධිකරණය සඳහා කුමන්ත‍්‍රණය කිරීමයි. දෙවැන්න, මුදල් විශුද්ධිකරණයයි. තුන්වැන්න, විශුද්ධිකරණය කරන ලද මුදල් සාපරාධී ලෙස හුවමාරු කිරීමයි. අමෙරිකාව ඇතුළු විවිධ රටවල බැංකුවල පරිගණක පද්ධතියට ඇතුළු වී මුදල් සොරාගැනීම ඔහුගේ කාර්යයයි. බොහෝ විට ඒ මුදල් සොරාගෙන ඇත්තේ ගනුදෙනුකරුවන්ගේ ගිණුම්වලින් නොවේ. කෙලින්ම බැංකුවේ මුදල්ය. මෙලෙස සොරාගන්නා ලද මුදල දළ වශයෙන් ඩොලර් මිලියන 8ක් පමණ වේයැයි ගණන් බලා තිබේ. බැංකුවල පරිගණක පද්ධතියටම ඇතුළු වී මෙසේ මුදල් සොරාගන්නා සයිබර් අපරාධකරුවන් ඉන්නේ අතළොස්සකි. අමෙරිකාවේ බැංකු ඔහුගේ මේ අපරාධවලට ගොදුරුබිමක් වීම හේතුවෙන් 2012-2013 කාලයේ සිටම අමෙරිකානු ෆෙඩරල් ඉන්වෙස්ටිගේෂන් බියුරෝව හෙවත් එෆ්බීඅයි ඔහු ගැන සෙවිල්ලෙන් සිටියේය. එහි ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙනි, ෆ්ලෝරිඩාවේදී ඔහුට විරුද්ධව අධිචෝදනා පත‍්‍රයක් ගොනුවන්නේ. එහෙත්, ඒ ඔහු අධිකරණයේ පෙනී නොසිටියදීය. ඔහු අධිකරණය ඉදිරියේ නොමැතිව වුවද, ඔහුට විරුද්ධව නඩු ඇසීමට හැකියාවක් අමෙරිකානු අධිකරණ පද්ධතිය තුළ තිබේ.
2017 මාර්තු මාසයේ වැලිගම හෝටලයක සිටියදී සැක සහිත විදේශිකයක් ලංකාවේ පොලිසිය විසින් අත්අඩංගුවට ගැනෙන්නේය. ඒ, වැලිගම, කල්දේරම් වත්තේ, බ්ලූ ස්ටාර් විලා හෝටලයේ සිටියදීය. විදේශිකයකු හා රුසියානු ජාතිකයකු බව මූලික සොයාබැලීම්වලදී හෙළිදරව් වූයෙන් ඔහු ගැන වැඩිදුර විස්තර හොයද්දී, අමෙරිකාවට අවශ්‍යව සිටි කුප‍්‍රකට සයිබර් අපරාධකරු මොහු බව අපරාධ විමර්ශන අංශ විසින් හඳුනාගැනෙන්නේය. ඔහු අමෙරිකාවට අවශ්‍ය අපරාධකරුවකු වශයෙන් හඳුනාගත් කල, අමෙරිකානු රජය, අමෙරිකාවේ ශ‍්‍රී ලංකා තානාපතිවරයා අමතා, ඔහු අමෙරිකාවට ‘ඉතාමත් අවශ්‍ය’ පුද්ගලයකු බවත්, ඔහු සිය රටට භාරදීම සඳහා අවශ්‍ය නීතිමය පියවර ගන්නා ලෙසත් ඉල්ලීය. අමෙරිකාව ලංකාව සම්බන්ධයෙන් පසු ගිය කාලයේ අනුගමනය කළ සහනශීලී ක‍්‍රියා පිළිවෙත්වලට මේ සිද්ධිය තීරණාත්මක ලෙස බලපෑ හැකි බවත් තවදුරටත් කියා සිටියේය. අමෙරිකාවේ මේ අදහස වහාම ශී‍්‍ර ලංකා තානාපති කාර්යාලය විසින් ලංකාවේ ජනාධිපතිවරයාටත්, අගමැතිවරයාටත් දන්වන ලදි. අවසානයේ, ඔහු තමන්ගේ රටට ලබාදෙන ලෙස හෙවත් උදර්පණය කරන ලෙස ශ‍්‍රී ලංකාවේ රජයෙන් අමෙරිකාව විධිමත් ඉල්ලීමක් කළේය.

ලංකාවේ උදර්පණ නඩුව
ලංකාවේ ‘උදර්පණ බලය’ හෙවත්, යම් රටක අපරාධයක් කර පැමිණ ලංකාවේ වාසය කරමින් සිටින තැනැත්තකු අදාළ රටට පිටිවහල් කිරීමේ බලය තිබෙන්නේ කොළඹ මහාධිකරණයටය. මේ අපරාධකරු තමන්ට ලබාදෙන ලෙස අමෙරිකාව ඉල්ලීමත් සමග ලංකාවේ පොලිසිය ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන කොළඹ මහාධිකරණ අංක 5 ඉදිරියට පමුණුවන්නේය. ඒ උදර්පණ නඩුව සඳහාය. නඩු අංකය 316/2017 ය. එහිදී ඔහු රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරයේ තැබීමට මහාධිකරණය විසින් නියම කැරෙයි. නඩුව මෙසේ ඉදිරියට යද්දී ලංකාවේ රුසියානු තානාපති කාර්යාලය මේ අපරාධකරු සමබන්ධයෙන් හා නඩුව සම්බන්ධයෙන් විශේෂ උනන්දුවක් දක්වන බව පෙනෙන්නට පටන්ගත්තේය. එවකට ලංකාවේ හිටපු රුසියානු තානාපතිවරයා පෞද්ගලිකවම නඩුවේ තත්ත්වය සොයාබලමින් ඊට මැදිහත් වීමට පටන්ගනියි. මහාධිකරණ නඩුවාරවලදී ඔහු අධිකරණයට පැමිණ අසුන්ගෙන සිටියි. පසුව කොළඹ මහාධිකරණයෙන් විත්තිකරුට ඇප ලැබෙන්නේය. එහි එක් ඇප කොන්දේසියක් වන්නේ, මාසයකට සැරයක් අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට පැමිණ අත්සන් කිරීමයි. ඊට අමතරව රුපියල් 50000ක මුදල් ඇපයක්ද, රුපියල් 5,00,000 බැගින් පුද්ගල ඇප දෙකක්ද ඔහුට නියමවෙයි.
එහෙත්, කල් නොයවාම අපරාධකරු මේ ඇප කොන්දේසි කඩකරමින් නඩු දිනවල අධිකරණයටද ඉදිරිපත් නොවී සැඟවී සිටින්නට පටන් ගනියි. (මුලින් ඔහු කොළම පෞද්ගලික රෝහලක නේවාසිකව සිටි අතර, පසුව කොළඹ, මරදානේ කවුරුත් දන්නා කුඩා හෝටලයක දවස් ගතකළේය.* එහි ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස මහාධිකරණය ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා වරෙන්තුවක් නිකුත් කරයි. ඒ 2017 දෙසැම්බර් 8වැනිදාය. එම වරෙන්තුව අනුව ක‍්‍රියාත්මක වුණු අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව, කොළඹ පෞද්ගලික රෝහලක නේවාසිකව සිටි ඔහු අත්අඩංගුවට ගනියි.

ඉහළින් දොස්
මේ අතර, අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ හා විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයේ ඉහළම නිලධාරීන් දෙදෙනකු තමා වෙත කැඳවූ ලංකාවේ ඉහළම දේශපාලකයෙකු, සයිබර් අපරාධකාරයා අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් ‘රුසියාවට අපහසුවක් ඇතිකිරීම’ ගැන ඒ නිලධාරීන් දෙදෙනාට දොස් කියා ඇති බවද වාර්තා වෙයි.
කෙසේ නමුත්, වැලිගමදී අත්අඩංගුවට පත්වීමෙන් පසු, තමාට එරෙහිව ඇති උදර්පණ නඩුවේ ඉදිරි කටයුතු අත්හිටුවන ලෙස මේ අපරාධකරු අභියාචනාධිකරණයේ රිට් ආඥාවක් ඉල්ලා පෙත්සමක් ගොනුකරන්නේය. එය විභාගයට ගැනෙන්නේ, පසුගිය ‘අනිද්දා’ කලාපයකින් හෙළිදරව් කළ, තමා ඉදිරියේ ඇති නඩු සිය ගණනක තීන්දු නොදීම සම්බන්ධයෙන් චෝදනාවට ලක්වී සිටින විනිසුරු දිලිප් නවාස් ඉදිරියේය. (මේ නඩු ගොනුවේ විස්තර හොයාගන්නට නැත.) කෙසේ වුවත් අභියාචනාධිකරණයෙන් මේ පුද්ගලයා මුදාහරින්නට නියම කෙරෙයි. ඒ අතර කොළඹ මහාධිකරණයෙන්ද මේ පුද්ගලයාට ඇප ලැබේ.
එහෙත්, ඔහු ඊළඟ නඩු දිනයේදී අධිකරණයට ඉදිරිපත් වන්නේ නැත. ඒ හේතුවෙන් ඇධිකරණය ඔහුට විරුද්ධව වරෙන්තුවක් නිකුත් කරන අතර අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව ඔහු සැඟවී සිටින තැන් සොයමින් ඔහු අත්අඩංගුවට ගන්නට උත්සාහ කරයි.

පෙට්ටියක බහා ගුවන් යානයට
සිද්ධියේ විස්මය ජනක අවස්ථාව උදාවන්නේ එවිටය.
අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව සොයාගන්නා අන්දමට, ඔහු කොළඹ කටුනායක ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපළේ නවත්වා තිබුණුGLJ 74UC  දරන පෞද්ගලික ගුවන් යානයක නැගී ලංකාවෙන් පිටව ගොස් තිබේ. පෞද්ගලික ගුවන් යානයක් වුවද, රටේ ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපොළක නවත්වා තිබියදී, ඕනෑම කෙනකුට එහි ගොඩවන්නට හැකියාවක් නැත. ඒ කටයුතුද සම්පූර්ණයෙන් කෙරෙන්නේ රටේ ආගමන විගමන නීති අනුවය. කිසිදු නීති විරෝධී දෙයක් කරන්නට එහිදී සාමාන්‍යයෙන් ඉඩ නොලැබේ. එහෙත්, පුදුමයකට මෙන්, ඒ සියලූ නීතිරීතිවලට පිටින් යමින් මේ සයිබර් අපරාධකරුවා එම ගුවන් යානයට ගොඩනැගී තිබේ. නැතිනම්, කවුරුන් විසින් හෝ ගුවන් යානයට ගොඩනංවා තිබේ. විමර්ශකයන් තවදුරටත් සොයාගත් තොරතුරු අනුව ඔහු එහි නංවා ඇත්තේ ගුවන් යානයට ඇතුළු කළ පෙට්ටියක් තුළ සඟවා ය
තහවුරු නොකළ ආරංචි මාර්ග කියන්නේ රුසියානු ඔත්තු සේවය වන කේජීබීහි නියෝජිතයන් දෙදෙනකු ලංකාවට පැමිණ, මේ පරිගණක අපරාධකරු සමග, කොල්ලූපිටියේ Movenpick හෝටලයේ සිට කටුනායක නවත්වා තිබුණු, ව්‍යාපාරිකයන් පිරිසක් පැමිණි පෞද්ගලික ගුවන් යානයට නංවන්නට සැලසුම් සකස් කළ බවයි. එතැන් සිට ඉන්දියාවට මේ පිරිස ගොස් ඇති බවට තොරතුරු තිබේ. කෙසේ වෙතත්, අපරාධකරු ගුවන් යානයට නංවන්නට පෙර දිනයේ කේජීබී සාමාජිකයන් ලංකාවෙන් පිටව ගොස් ඇති බවටද තොරතුරු තිබේ.
මේ ගුවන් යානයද විශේෂ එකකි. එයින් ලංකාවට පැමිණ තිබුණේ, රුසියානු ව්‍යාපාරිකයන් පිරිසකි. ආරංචි මාර්ග කියන්නේ ඔවුන් ලංකාවට පැමිණියේ ලංකාවේ රජයත් සමග නාවික යාත‍්‍රාවක ගනුදෙනුවක් සඳහා බවයි. මේ ගනුදෙනුව පසුගිය කාලයේ ආන්දෝලනයට ලක්විය.
මේ පරිගණක අපරාධකරුගේ නඩුව රුසියාවට කොයිතරම් විශේෂ එකක් වීද යන්න, ඒ සම්බන්ධයෙන් ලංකාවේ රුසියානු තානාපති කාර්යාලය මැදිහත් වුණු ආකාරයෙන් පෙනෙයි. හිටපු රුසියානු තානාපතිවරයා නඩුව සම්බන්ධයෙන් විශේෂ උනන්දුවක් දැක්වූ බව ඉහත සඳහන් විය. ඔහුගේ නිල කාලය අවසන් කිරීමෙන් පසු ලංකාවට පත්ව ආ රුසියානු තානාපතිවරයා, සිය අක්ත පත‍්‍රය රාජ්‍ය නායකයා වන ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට බාරදෙන්නට පෙර සිටම මේ වැඬේට අත ගැහුවේය. සාමාන්‍යයෙන්, තානාපති නිලධාරියකු හැටියට කිසියම් රටකට යන පුද්ගලයකු, සිය අක්ත පත‍්‍රය රාජ්‍ය නායකයාට භාරදෙන තුරු නිල තානාපතිවරයා ලෙස සැලකෙන්නේ නැති අතර ඒ වන තෙක් ඔහු හෝ ඇය කිසිම නිල කටයුත්තක යෙදෙන්නේද නැත. එහෙත්, මේ තානාපතිවරයා, අක්ත පත‍්‍ර භාරදීමට පෙරම ලංකාවේ නීතිපතිවරයා හමුවීමට යන්නේය. ඒ වන විට නීතිපතිවරයා ලංකාවේ නොසිටි අතර, දප්පුල ලිවේරා මහතා නීතිපති හැටියට වැඩ බලමින් සිටියේය. ඔහු ඇතුළු දෙපාර්තමේන්තකුවේ උසස් නිලධාරීන් හමුවූ මේ (තවමත් නිල වශයෙන් පත් නොවූ) තානාපතිවරයා, ‘ලංකාවේ ජනාධිපතිවරයා රුසියානු ජනාධිපතිවරයා හමුවූ අවස්ථාවකදී, මේ පුද්ගලයා අමෙරිකාවට බාර නොදී රුසියාවට භාරදෙන බවට පොරොන්දු වූ බවත්, ඒ අනුව කටයුතු කරන ලෙසත් ’ ඉල්ලා සිටියේය. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ ඉහළ නිලධාරීහු අක්ත පත‍්‍ර භාරදීමටත් පෙර පැමිණ සිටි මේ තානාපති නිලධාරියා ගැනත්, ඔහු කරන ඉල්ලීම ගැනත් විමතියට පත්වූහ. අනෙක් අතට, රටක තානාපතිවරයකු සාමාන්‍යයෙන් අනෙක් රටේ නීතිපතිවරයා හමුවීමට යන්නේද නැත. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට යම් සහායක් දීමට, තාක්‍ෂණික වශයෙන් පුහුණු හෝ වෙනත් සහායන් ලබාදීමට වැනි අවස්ථාවකදී නිතිපතිවරයා එලෙස හමුවිය හැකිවා මිස, අනෙක් සියලූම කටයුතු කෙරෙන්නේ විධිමත් ලෙස රාජ්‍ය තාන්ත‍්‍රික පිළිවෙත් හරහාය. විශේෂයෙන් නඩුවක් වැනි දෙයක් ගැන තානාපතිවරයා නීතිපති හමුවට ගොස් කතාකිරීමක් සිදුවන්නේ ම නැත. රටේ ස්වෛරීභාවය පිළිබඳ අදහසක් ඇති නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීහුද මේ පුද්ගලයා දෙස බැලූවේ බලවත් විරෝධයක් ඇතිවය. ඒ නිසාම උදර්පණ ක‍්‍රියාවලිය නීතියට අනුව ඉදිරියට ගෙනයන්නට නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව පියවර ගත්තේය.

ජනපතිගේ පොරොන්දුව
එහෙත් ඇත්ත වශයෙන්ම අපේ ජනාධිපති සිරිසේන, රුසියානු ජනාධිපති ව්ලැදිමිර් පුටින්ට එවැනි පොරොන්දුවක් දුන්නේද? දන්නේ දෙවියන් පමණකි. එසේ නොදුන්නේ නම්, රුසියානු තානාපතිවරයා නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට එවැනි දෙයක් කිව්වේ ඇයි?
එහෙත්, නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව හා අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව හරහා තමන්ට වුවමනා දේ කරගන්නට රුසියානු තානාපතිවරයාට නොහැකි විය. එහි ප‍්‍රතිඵලය වුණේ, ඉහත කී ලෙස ගුවන් යානයක පටවා මේ සයිබර් අපරාධකාරයා රටින් පිට කිරීමයි.
දැන් මේ කුප‍්‍රකට පරිගණක අපරාධකරුවා ලංකාවෙන් පිටව ගොස්ය. අමෙරිකාව කළ ඉල්ලීමට ප‍්‍රතිචාර වශයෙන් පටන්ගත් උදර්පණ නඩුවද අවසානයක් නොදැක තවමත් අධිකරණයේ තිබේ. අමෙරිකාව සිටින්නේ සිදුවුණු දෙය ගැන කනස්සල්ලෙනි. විදේශ සම්බන්ධතා අංශ පිළිගන්නා අන්දමට, මේ සිදුවීම ලංකාව හා අමෙරිකාව අතර රාජ්‍ය තාන්ත‍්‍රික සම්බන්ධතා කෙරෙහි විශාල බලපෑමක් කරන්නට තිබෙන ඉඩ වැඩිය.
තවත් කරුණක් තිබේ. ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් අමෙරිකානු ජනාධිපතිධුරයට පත්වුණු පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී රුසියාව, අමෙරිකානු පරිගණක පද්ධතිවලට ඇතුළුවී ප‍්‍රතිඵලයට බල පෑ බවට විශාල ආන්දෝලනයක් ලෝකය පුරා ඇතිවිය. එය එක් අතකින් අමෙරිකාව සයිබර් අවකාශයෙහි පවත්වාගෙන ආ ආධිපත්‍යයට මහත් කැළලක් වූවා පමණක් නොව, අමෙරිකාවේ ජනාධිපතිවරණය වැනි ලෝකයේ හැම අතින්ම ඉහළ තැනක ස්ථානගත වන ක‍්‍රියාවලියකට වුවද රුසියාවට සිරි සේ ඇතුළුවී හසුරුවන්නට හැකිය යන අදහසද තහවුරු කළේය. අමෙරිකාව විෂයෙහි මේ තත්ත්වය මහත් නින්දාවක් බව අලූතෙන් කිවයුතු නොවේ. ඒ ගැන තවමත් එෆ්බීඅයි පරීක්‍ෂණ පැවැත්වෙයි. තහවුරු නොකරන ලද ආරංචි මාර්ග කියන්නේ, මේ සයිබර් අපරාධකරු එම රුසියානු ක‍්‍රියාන්විතයේ මහ මොළකරුවකු බවයි. එවැනි අපරාධකරුවකු ලංකාව තුළ සැඟ වී සිටියදී, තම රටට ලබාදෙන ලෙස විධිමත් රාජ්‍ය තාන්ත‍්‍රික ක‍්‍රියාමාර්ගත් අරගෙන තිබියදී, ඒ සම්බන්ධයෙන් ලංකාවේ මහාධිකරණය ඉදිරියේ නඩුවක් විභාග වෙමින් තිබියදී, නීති විරෝධී ලෙස හොර රහසේ මේ පුද්ගලයා රටින් පැන්නවීම අමෙරිකාව සිතනු ඇත්තේ හුදෙක් පුද්ගලයන් කිහිප දෙනකුගේ ක‍්‍රියාන්විතයක් හැටියටද? නැතිනම්, ශ‍්‍රී ලංකා රාජ්‍යයේ සමහර අංගෝපාංගද එක්වී කරන ලද රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රික සොරකමක් හැටියටද?