No menu items!
23.1 C
Sri Lanka
12 September,2025
Home Blog Page 558

ගොරකා දඩමස් කරපු පොලිසිය

0

සීගිරිය පොලිසියට බොහෝ වැදගත් කාර්යක් පසුගි යදා පැවරිණි. ඒ පිදුරංගල රජමහා විහාරයේ දායක සභාවේ යැයි කියාගන්නා ලියන ගෙදර අබේසිංහ නැමැත්තෙක්, පිදුරංගල විහාරයට කොල්ලෝ වගයක් පස්සා පැත්ත හරවා ඡායා රූප ගෙන ඒවා මුහුණු පොතට දමා, එම රහතුන් වැඩසිටි පින්බිමට අපහාසයක් කරා යැයි පැමිණිල්ලක් කිරීම නිසා ය. මේ පිදුරංගල ඉන්නේ සිගිරි අප්සරාවන් දෙස උදේහවා නෙත් යෝමාගෙනය. එහෙයින් එම ක‍්‍රියාව යම්හෙයකින් අපහාසයක් නම් මේ සිගිරි චිත‍්‍රද කටුගා දැමිය යුතු බව මුලින්ම කිව යුතුය. බොහෝ සිදුවීම් අරභයා භාවනානුයෝගීව සිටින පොලිසිය මෙම පැමිණිල්ල හමුවේ සහ මේ පිළිබඳව සමාජ මධයේ ගිය ඝෝෂාව අබිමුව නිහඩව නොසිටියේ ය. මේ ඝෝෂාවේ මැදට පැන්න අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහද මේ පස්සා පැත්ත හරවා නිරුවත් පස්සවල් ඡායා රූප ගෙන ඒවා මුහුණු පොතට මුදාහල දරුණු අපරාධකරුවන් වහාම සොයන්න යැයි පොලිසියට උපදෙස් දුන්බව මාධ්‍ය වාර්තා කළේය.

ඒ අනුව පොලිසිය ගලේවෙල ප‍්‍රදේශයේ ජීවත්වන තරුණයින් පස්දෙනෙකු පිළිබඳව පරීක්ෂණ පවත්වා ඇත. එහිදී දීමන්ත සපුමල් බණ්ඩාර, චමිත දිල්සාන් අබේවික‍්‍රම, චන්දික පියුමාල් යන තිදෙනෙක් අත්අඩංගුවට පත්වෙන අතර අනෙක් දෙදෙනෙක් රජයේ සාක්ෂිකරුවන් වී ඇත. ඔවුන් නම් ඉෂාර ලංකා සමරවීර, රවිදු කාංචන රණසිංහ යන අයයි. මොවුන් පස්දෙනාම 19වැනි වියේ පසුවෙන මිතුරන් ය. ඔවුන් පස්දෙනා පසුගිය සැප්තැම්බර් මාසයේ 23 වැනි දින පිදුරංගල කන්ද නැග ඇත. එහිදී වුණා යැයි කියන සිද්ධිය එක් සාක්ෂිකාර මිත‍්‍රයෙක් පොලිසියට කියන්නේ මෙවැනි කතාවක් ය. ඔහු ඉෂාර ලංකා සමරවීරය. ඔහු කියන්නේ පස්වරු 2.30ට පමණ ඔවුන් පස්දෙනා පිදුරංගල නැග්ග බවය. එහිදී සංජු නොහොත් චන්දික පියුමාල් කලිසම ගලවා පස්ස පැත්ත පෙන්වා පොටෝ එකක් ගන්නට සපුමල් ට යෝජනා කළ බවය. එහිදී එයට තමන් සහ රවිදු කාංචන විරුද්ධ වූ බවය. පසුව ඔවුන් දෙදෙනා ගලෙන් පහළට බැස එම පොටෝ ගත් බව තමන් දැක්ක බවය. මෙළෙස දෙදෙනෙකු සාක්ෂි ලබාදෙන අතර එම සාක්ෂිකරුවන් දෙදෙනා අතර සිගිරිය පොලිසියේ ස්ථානාධිපතිවරයාගේ හිතවතෙකුගේ දරුවෙක්ද වනබව දැනගන්නට ලැබේ.

මේ කියන සිද්ධියට අදාළව එක පස්සා පැත්ත නිරුවත් ඡුායා රූපයක් පොලිසිය අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර ඇත. එහි සිටින්නේ තරුණයින් දෙදෙනෙක් පමණි. එම ඡුායා රූපයද ඔරිජිනලයන් නොවෙන අතර එයද මුහුණු පොතින් බාගත කරනු ලැබූ එකකි.. මේ අනුව පසුගිය සැප්තැම්බර් 26 වැනිදා සීගිරිය පොලිසිය තරුණයින් තිදෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන දඹුල්ල අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන අතර එහිදී පොලිසිය නින්දිත ලෙස මෙම තරුණයින්ට ඇප ලබාගැනීමට නොහැකිවෙන පරිද්දෙන් පුරාවිද්‍යා පනත් යටතට ගැනෙන 1940 අංක 09, 1998 අංක 24 හි 31 වගන්තිය යටතේ සහ 2005 අංක 12 දරන දඩමුදල් සංශෝධන පනත යටතේ සහ 1983 අංක 22 දරන අසභ්‍ය ප‍්‍රකාශන සංශෝධිත පනත යටතේ චෝදනා ගොනුකර ඇත. ඒ මේ පස්ස පැත්ත පෙන්නු කොල්ලන්ට ඔවුන්ගේ තාරුණ්‍යට හොද පාඩමක් උගන්නන යැයි සිතාගෙන විය යුතුය.

එහෙත් ඔවුන් පස්ස නිරුවත් කර එය පිදුරංගල දෙසට හරවා මුහුණු පොතේ තිබෙන ඡුායා රූපය පරිදි ඡුායා රූප ගෙන නැති බවද දැනගන්නට ලැබෙන්නේ ය. එය එසේනම් පොලිසිය ලියා ඇත්තේ බොරු සාක්ෂිද නැතිනම් මේ සාක්ෂිකාර යාළුවන් පොලිසියට පවසා ඇත්තේ බොරුද?.. තත්ත්වය කුමක් උවත් තරුණකමට මුහුණු පොතේ අගියෝගයක් වෙනුවෙන් මේ කරපු ක‍්‍රියාවට මෙලෙස බරපතල දඩුවමක් ලබාදීම යුක්තිසහගත නැත. රටේ සැමටම එකම නීතියක් ක‍්‍රියාත්මක නොවෙන තත්වය තුළ මෙය නරි නාටකයක් ය. අනෙක් පැත්තෙන් මෙය පුරාවිද්‍යා ස්ථානයක් සේ ගැසට් කළ ස්ථානයක් බව කියන්නේ කවුරුන්ද ඒ සදහා ලිඛිත සාක්ෂි තිබෙන්නේ ද? පොලිසියට සොයාබලන්නට තිබුණි. එහෙත් ආගමික උමතුව සහ දේශපාලකයින්ගේ බහට රැුවටුන පොලීසිය හතර අතේ අසූචි තවරාගත් බව පෙනෙන්නේ ය.

මේ පිළිබඳව අදහස් දක්වන මෙම ළමයින් වෙනුවෙන් පෙනීසිටින නීතිවේදී උදුල් පේ‍්‍රමරත්න කියන්නේ පොලිසිය දේශපාලන අවශ්‍යතා මත මෙම ළමුන්ට ඇප ලබාගන්නට නොහැකිවන ලෙස මේ නඩුව ගොනුකර ඇති බවය. මෙම ඡුායා රූපයට අදාළ ඔරජිනලය වත් පොලිසියට සොයාගන්නට බැරිවී ඇතිබව කියා සිටින ඒ මහතා වැඩිදුරටත් කියන්නේ මෙම ස්ථානය පුරාවිද්‍යා ස්ථානයක් ලෙස ගැසට් මගින් ප‍්‍රකාශයට පත්කළ ස්ථානයක්ද යන්නවත් පොලිසිය නොදන්නා බවය. මෙලෙස පුරාවිද්‍යා පනත යටතේ නඩු පවරන්නේ නම් නීතිපති උපදෙස් ලබාගත යුතු බවද අදාළ ස්ථානය පුරාවිද්‍යා ස්ථානයක් ද යන්න පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස්වරයාගෙන් සහතික කරගත යුතු බවද ඔහු කියන්නේය. පොලිසිය මේ කිසිවක් සපුරා නැත. ඒ අනුව අදාළ ස්ථානය පුරාවිද්‍යා ස්ථානයක්දැයි අධිකරණයට වර්තකරන්න යැයි දඹුල්ල මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා පොලිසියට නියෝග නිකුත් කරන අතර අදාළ ළමුන් නිකරුණේ ඔක්තෝම්බර් 3 වෙනිදා දක්වා රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාර ගතකරන්නේය. ඒ මේ පනත යටතේ මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයට ඇප ලබාදිය නොහැකි නිසාය. ඉන්අනතුරුව ඔක්තෝම්බර් 3 වැනි දින නඩුව නැවත කැදවන අතර, එහිදීද මෙම ස්ථානය පුරාවිද්‍යා ස්ථානයක් දැයි පොලිසිය අධිකරණයට කරුණු කියන්නේ නැත. එහිදී මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා පොලිසියට පවසා ඇත්තේ පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස්වරයා දුරකථනයෙන් අමතා හෝ විස්තර ලබාගන්නා ලෙසය. ඒ අනුව පසුගිය 3 වැනිදා මෙම නඩුව මදකට කල්තබුනු ලැබූ බවද දැනගන්නට ලැබේ. එහිදීද පොලිසියට අදාළ කරුණ පුරාවිද්‍යාවෙන් තහවුරු කරගන්නට නොහැකිවී ඇත. ඒ අනුව නැවත මෙම නඩුව ඔක්තෝම්බර් 10 වැනිදා දක්වා කල් දමා ළමුන් නැවත රක්ෂිත බන්ධනගාර ගතකර ඇත.

මාතලේ දිස්ත‍්‍රිකයට අයත් පුරාවිද්‍යා ස්ථාන පිළිබඳ දත්ත පිරිස්සිමේදී මෙම සිද්ධිය සිදුවුණා යැයි කියන පිදුරංගල මෙම ස්ථානය පුරාවිද්‍යා ස්ථානයක් සේ ගැසට් කරනැති බව දැනගන්නට ලැබේ. එය එක කාරණයකි. මෙම ළමුන් පිදුරංගල මේ ස්ථානයේදී කලිසන් ගලවා ඡායාරූපවලට පෙනී නොසිට ඇති බව

අනෙක් කාරණයයි. ඒ අනුව මෙම මුහුණු පොතේ පළවූ පින්තූරය ඡුායා රූප සංස්කරණ මෘදුකාංගයක් මගින් සංස්කරණය කරනු ලැබූ පින්තූරයක් බවද දැනගන්නට ලැබේ. ඔවුන් එය මුහුණු පොතේ පළවූ අභියෝගයකට ප‍්‍රතිචාර ලෙස සංස්කරණය කර පළකරනු ලැබූ ඡුායා රුපයක් නම්? ඒ අනුව මේ කරුණු සත්‍යනම් පොලිසිය මේ ළමුන්ට බරපතල අපරාධයක් කර ඇත. පොලිසිය මේ ළමුන්ගේ මානව හිමිකම් කෙලෙසා ඇත. ඔවුන්ගේ මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංගණය කර ඇත. ඒ නිකරුණේ බොරු චෝදනාවකට පටලවා රිමාන්ඞ් කිරීම හරහා ය.
මෙම සිද්ධියට අදාළ නඩුව කැදවූ පසුගිය ඔක්තෝම්බර් 3 වැනිදා උදුල් පේ‍්‍රමරත්න ප‍්‍රමුඛ නීතිවේදීන් අධිකරණයෙන් මෙම ළමුන්ට ඇප ඉල්ලා සිටිමින් කියා ඇත්තේ පුරාවිද්‍යා ස්ථානයක්ද යන වාර්තාව ලැබෙන තුරු මෙම ළමුන්ට ඇප ලබාදෙන්න කියා ය. එහෙත් අධිකරණය එහිදී ද ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ ඒසදහා මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයට බලයක් නොමැති බවය. මේ අතර මෙම පැමිණිල්ල දැමුවා යැයි කියන දායකයා සිටින පන්සලේ හිමිනම ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ මේ ළමුන්ට ලිහිල් දඩුවමක් ලබාදී ඔවුන් නිදහස් කළ යුතු බවය. එහෙත් දැන් පොලිසියට එහිමිගේ හඩට කන්දී දඩමස් ගොරකා කරන්නට බැරිය. ගොරකා දඩමස් කරන්නට ප‍්‍රථම පොලිසියට ඒ ගැන හිතුවානම් මේ ළමුන්ද, ඔවුන්ගේ දෙමාපියන්ද, මෙතරම් කරදරයට හිරහැරයට පත්වන්නේ නැත. මේ නඩුව පිළිබදව කටයුතු කරන නීතිවේදීන් කියන්නේ මේ සිද්ධිය අරබයා ඉදිරි දින කිහිපයේදී පොලිසියට විරුද්ධව මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් ගොනුකරන බවය. මේ අනුව දැන් පෙනෙන්නේ දේශපාලන සහ ආගමික උවමනාවන් වෙනුවෙන් කඬේ ගිය පොලිසිය අමාරුවේ වැටී ඇති බවය.

සමාජයේ ඉහලින් වැජබෙන ධනය සහ බලය තිබෙන මිනිසුන් යම්යම් වැරදිවලට හසුවූ විට ඔවුන්ට ලේසියෙන්ම ඇප ලබාගැනීමට පුළුවන් වෙන විදිහට චෝදනා ගොනුකරන පොලිසිය, සමාජයේ පහළින් සිටින පීඩිතයින් ඉදිරියේදී හැසිරෙන්නේ මෙහෙමය. රටේ අගමැතිවරයා ද තාජුදීන්, එක්නැළිගොඩ, ලසන්ත වැනි අය පිළිබදව කෙරෙන පරීක්ෂණ දිරිගන්වන්නට කතා කරන්නේ නැත. එහෙත් කොල්ලෙක් කොලූ‍කමට පස්ස පැත්ත පෙන්නා අඩ නිරුවත් ඡුායාරූපයක් මුහුණු පොතට දැමුවිට අගමැතිවරයටද නීතිය මතක් වෙන්නේ ය. පොලිසියට උපදෙස් දෙන්නට මතක් වෙන්නේ ය. මේවාට අප කොහෙන් සිනාසිය යුතුද? යහපාලකයෝ එය කියා දිය යුතුය

මංගල සමග සිටගනිමු නසා ගැනීම මොනවා කිව්වත්..

0

 

මැල්කම් රංජිත් කාදිනල්වරයා මානව හිමිකම් සම්බන්ධයෙන් කළ අපුල දනවන කතාවට එරෙහි ව අදහස් පළ කිරීම නිසා, ලංකාවේ සියලූ ම ජාතිවාදීන්, ජාතිකවාදීන් හා අන්තවාදීන් දැන් ඉන්නේ ඇමති මංගල සමරවීරට එරෙහි ව අවි අමෝරා ගෙන ය.

බොදු බල සේනාව, රාවණා බලය වැනි අන්තවාදී සංවිධාන වහා ම සරරවීර ඇමතිවරයාගේ අදහසට එරෙහි ව අවි එස වූ අතර, හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ ද නොපමා ව ම ඒ අන්තවාදීන් සමග එකතු විය. ඒ සඳහා නිමල් ලාන්සා, අරුන්දික ප‍්‍රනාන්දු මතු නොව, ජීඑල් පීරිස් වැන්නන්ගේ ද සහාය හිටපු ජනාධිපතිවරයාට ලැබිණ.

ඊළඟට ලංකාවේ බෞද්ධ අන්තවාදයේ එක් පාර්ශ්වයක් නියෝජනය කරන අස්ගිරි මහා විහාරයේ ලේඛකාධිකාරි මැදගම ධම්මානන්ද වැනි හිමිවරුද, ඉඳුරාගාරේ ධම්මරතන වැනි හිමිවරු ද මේ පිරිසට එකතු වූහ. පුදුමයකට මෙන් එක්සත් ජාතික පක්‍ෂයේ පසු පෙළ තරුණ මැති ඇමතිවරු ද එහෙටත් නැති මෙහෙටත් නැති කතා කියමින්, එහෙත්, කාදිනල්වරයාට අගෞරවයක් කළැ’යි කියන පැත්තේ සිට ගත්හ. දැන් මේ සියල්ලන් එකතු වී සිටින්නේ, කාදිනල්වරයා වෙනුවෙනි. කතෝලික පල්ලියේ ඇතැමුන් ද එක්ව ගත් කල, මේ සියල්ලන්ගෙන් සැදි අශුද්ධ සන්ධානය කුමක්දැ’යි පැහැදිලි ය. ඒ නම්, මේ රට වහලූන් හා වහල් හිමියන් සිටි අතීතයක් කරා ආපස්සට ඇද ගෙන යන්නට නිතර දෙවේලේ වැඩ කරන, මානව හිමිකම් විරෝධී, මර්දනකාරී සන්ධානයයි.

මේ පිරිස එක පෙළට ගත් කල, මානව හිමිකම්වලටත් විරුද්ධ ය. දෙමළ ජනතාව සමග බලය බෙදා හදා ගැනීමටත් විරුද්ධ ය. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අවසන් කොට, රටේ නියම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය පිහිටුවනවාටත් විරුද්ධ ය. අලූත් ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවකටත් විරුද්ධ ය. කෙටියෙන් කියනවා නම්, රට ඉදිරියවට ගෙනයන්නට තබන තබන හැම පියවරකට ම විරුද්ධ ය. ඔවුන්ගේ හිස් හැරී හෝ හරවා තිබෙන විදිය අනුව, ඉදිරියට තබන හැම පියවරක් ම ඔවුන්ට පෙනෙන්නේ, වැරදි පියවරක් හැටියට ය.

මංගල සමරවීර කිව්වේ සහතික ඇත්ත ය. ඒ මෙසේ ය. ‘මානව හිමිකම් පිළිබඳ අවශ්‍යතාව මතු වුණේ කොල්ලකාරී ආගමික අන්තවාදීන්ගේ භීෂක සෝදිසිය සහ කුරුස යුද්ධය විසින් තොග ගණනින් නොඅදහන්නන් ඝාතනය කිරීම හේතුවෙනි. අනේ අපොයි, ජනප‍්‍රිය වීමට වීරිය කරන හැම අවස්ථාවක ම කාදිනල් වැඩ වරද්දා ගන්නා පාටයි.’

ලංකාවේ කතෝලික සභාවට නායකත්වය දුන් ගෞරවනීය කාදිනල්වරුන් ගණනාවකට පසු ව ඒ ධුරයට පත් වූ මැල්කම් රංජිත් කාදිනල්වරයා වනාහි, තමා නියෝජනය කරන කිතුනු ජන සමූහයාගේ අනන්‍යතාව, රටේ සිංහල බෞද්ධ බහුතරය තුළ දිය කර හැරීම ම සිය දේව වරය ලෙස සලකන්නෙකි. ඒ නිසා, කාදිනල් පදවියට පත් වූ දා සිට ඔහු කියන්නේ, කරන්නේ සිංහල බෞද්ධ බහුතරය දෙස බලාගෙන, ඔවුන්ට රුචිකර වේ යැ’යි තමා සිතන දේ ය. ඒ බහුතරය තුළ තමාට ජනප‍්‍රියභාවයක් ලබා ගන්නට හැකියාවක් ඇතැ’යි ඔහු සිතන දේ ය.

ඒ ජනප‍්‍රියත්වය ලබා ගැනීම සඳහා ඔහු පසු ගිය කාලයේ ගබ්සාවට විරුද්ධ විය. මරණ දඬුවම නැවත ක‍්‍රියාත්මක කරනවාට පක්‍ෂ විය. රට තුළ මහා පරිමාණයෙන් මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය වන නිසා ඉවත් කරන ලද ජීඑස්පී ප්ලස් සහනය ලබාගැනීම සඳහා, ඒ මානව හිමිකම් උල්ලංඝනයන් ගැන කිසිම විවේචනයක් රට තුළ නොකර, යුරෝපා සංගමයේ බලධාරීන් හමුවට ගොස් රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුවේ රුධිරය වැකුණු රෙදි සෝදා හරින්නට සම්මාදම් වුණේ ය. මේ සියලූ පියවර විසින් කාදිනල්වරයා ඇද දමනු ලැබුවේ අපකීර්තියේ ම අඳුරු දොරටුව වෙතට නොවේ ද?

කාදිනල්වරයා කිව්වේ, මානව හිමිකම් පිළි ගන්නට එපා කියා මිස අන් යමක් නොවේ. එය ඉතා පැහැදිලි ය.

අද ලෝකයේ තිබෙන මානව හිමිකම්, ආගමක් නම්, මිනිසුන් විවිධ ආගම් අතහැර ඒ ආගම වැළඳගත හොත් ලෝකය මීට වඩා යහපත් වනු ඇත. මංගල සමරවීර කිව්වේ ඒ ඇත්ත ය. ඇත්ත කියන මිනිසුන්ට එරෙහි ව එන අන්තවාදීන්ගේ ප‍්‍රහාරයන්ට එරෙහි ව, ඇත්ත කියන මිනිසුන් සමග සිට ගැනීම අපේ වගකීමකි. ලෝකය ඉදිරියට ගෙන යනු ඇත්තේ ඔවුන් වැනි මිනිසුන් සමූහයා මිස, චීවර හෝ කබා දරන-නොදරන අන්තවාදී ගෝත‍්‍රිකයන් නොවන නිසා ය.

ජනාධිපති කාර්යාලයට ගත්, නාමල්ගේ සමාගම්වල සිටි ශී‍්‍රලන්කන් සේවිකාව

අනුයුක්ත කිරීම් බොහෝ විට සිදුකරන්නේ රාජ්‍ය සේවය තුළය. ඒ අමාත්‍යංශයකින් අමාත්‍යංශයකට, දෙපාර්තමේන්තුවකින් දෙපාර්තමේන්තුවකට අමාත්‍යාංශය කින් දෙපාර්තමේන්තුව කට හෝ දෙපාර්තමේන්තුවකින් අමාත්‍යාංශය කට වශයෙනි. සමහර විට රාජ්‍ය ආයතන වශයෙන් සැළකෙන සංස්ථා, මණ්ඩල, අධිකාරි වැනි ආයතනවලට හා එම ආයතනවලින් අනුයුක්ත කිරීම් සිදුවේ. මෙම අනුයුක්ත කිරීම් බොහෝ විට සිදුවන්නේ වෘත්තීමය අවශ්‍යතා සඳහා නොව දේශපාලන අවශ්‍යතා සඳහාය.

අවශ්‍යතාවය දේශපාලන වුවද රාජ්‍ය සමාගමකින් රජයේ කාර්යාලයකට අනුයුක්ත කිරීම් සිදුකරන ලද අවස්ථා අසන්නට ලැබී නැති තරම්ය. ගැහැනියක පිරිමියෙකු කරන්නට හා පිරිමියෙකු ගැහැනියක කරන්නට පමණක් බැරි යැයි කියූ ජේආර් ජයවර්ධනගේ විධායක ජනාධිපති බලය ඔහුටත් වඩා හොඳට අත්හදා බැලූ මහින්ද රාජපක්‍ෂ පාලන සමයේදී ඇදහිය නොහැකි ඒ ආකාරයේ අනුයුක්ත කිරීම්ද සිදුවි තිබුණි.
ඒ ශී‍්‍ර ලන්කන් ගුවන් සමාගමේ සේවිකාවක් ජනාධිපති කාර්යාලයට අනුයුක්ත කිරීමක් ගැනය. මෙම සිදුවීම ශී‍්‍රලන්කන් ගුවන් සමාගම ගැන පරීක්‍ෂා කරන ජනාධිපති කොමිෂමේදී පසුගි ය සතියේ අනාවරණය වී තිබුණි. හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ ලේකම්වූ (ජනාධිපති ලේකම්) ලලිත් වීරතුංග විසින් ශී‍්‍රලන්කන් ගුවන් සමාගමේ සේවිකාවව වූ නීත්‍යා සේනානි සමරනායකව එසේ ජනාධිපති කාර්යාලයට අනුයුක්ත කරන ලෙස වාචිකව මෙන්ම ලිඛිතවද දැනුම් දුන් බව එම කොමිෂමේ සාක්ෂි විභාගයේදී සාක්ෂියක් වශයෙක් කියවුණි.

ශී‍්‍ර ලන්කන් ගුවන් සමාගමේ එම සේවිකාව ජනාධිපති කාර්යාලයට අනුයුක්ත කරන ලෙසට කරන ලද දැනුම්දීම තුළ ඇත්තේ අතිශය පෞද්ගලික වුවමනාවක් බව පැහැදිලිය. අඩුම තරමේ එය දේශපාලනික අවශ්‍යතාවයක් කියාවත් අපට සැළකිමට හැකියාවක් නැත. ඒ එම සේවිකාවගෙන් ජනාධිපති කාර්යාලයට ඇති අතිශය අවශ්‍යතාවය පිළිබඳව දේශපාලන කුලකයට පවා ප්‍රෙහේලිකාවක් ඇති නිසාය.

එසේ වුවද හිටපු ජනාධිපති ලේකම් ලලිත් වීරතුංග ගැන සමහරුන් කථා කරන්නේ ඔහු පරිපාලන සේවයේ දක්ෂයෙකු බවය. ඇත්තය මෙම ගුවන් සමාගම් සේවිකාව අනුයුක්ත කිරීමෙන් පමණක් නොව මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ බොහෝ දේවල් වෙනුවෙන් ඔහු දක්ෂයෙකු බව පෙන්වා ඇත. සිල්රෙදි නඩුව දැනට කරලියට ආ ඉන් එකක් පමණය.

රාජ්‍ය ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා වශයෙන් කටයුතු කරද්දී ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ එම තනතුරට හිමි වරප‍්‍රසාදයක් නොවන ප‍්‍රසිද්ධ දේශපාලන මැතිවරණ රැුස්වීම්වලට සහභාගිවීම පිළිබඳව ලියුම්කරු එදා මැතිවරණ කොමිසාරිස් මහින්ද දේශපි‍්‍රයට පැමිණිල්ලක් ඉදිරිපත් කරනු ලැබීය. පැමිණිල්ල සම්බන්ධයෙන් ගත් පියවර කුමක්දැයි මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයාගේන් විමසූ විට ලිඛිතව ලැබුන පිළිතුර වූයේ ඒ සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපති ලේකම්වරයාට දැන්වූ බවය. (ලලිත් වීරතුංග එවකට ජනාධිපතිලේකම්වරයාය) මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයාගේ පැහැදිළි කිරීම වූයේ අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරුන්ගේ ප‍්‍රධානියා ජනාධිපති ලේකම්වරයා බැවින් ඔහුට එම දැනුම්දීම කළ බවයි. ඒ අනුව මා මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයාගේ පිළිතුරත් සමග (එහි පිටපතක්ද අමුණමින්) එවක ජනාධිපති ලේකම්වූ ලලිත් වීරතුංගගෙන් ලිඛිතව විමසා සිටියේ ඔහුවෙත යොමුකර ඇති මාගේ පැමිණිල්ල සම්බන්ධයෙන් ගත් පියවර කුමක්ද යන්නයි. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂට එරෙහිව ඔහුට පිටවරක් ගැනීමට නොහැකි බව සැබෑය. එහෙත් මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයා යොමුකළ පැමිණිල්ල ඔහුට ලැබුන බව සඳහන් පිළිතුරක්වත් එවීමට තරම්වත් ඔහු ලිපි හුවමාරුවකදී සිදුවන මුලිකම කාර්යය ඉටුකිරීමට පවා අපොහොසත් විය. එය තනිකරම රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ බලපරාක‍්‍රමයන්ට වඩා ඔහුගේ ප‍්‍රශ්නයක්ය. ඔහු සැහැදී පැහැදී සිටියේම රාජපක්‍ෂවරුන් කරන ඕනෑම නියෝගයක් ඉටුකරදීමට පමණය. ඉන් එහාගිය ජනාධිපති ලේකම්වරයෙකුට ඔබින භූමිකාවන් ඔහු සතුව පැවත නැති බව ශී‍්‍රලන්කන් ගුවන් සමාගමට එහි සේවිකාවක ජනාධිපති කාර්යාලයට අනුයුක්ත කරන ලෙස ලිඛිතව දුන් නියෝගයෙන් පැහැදිලිවේ. සිල් රෙදි නඩුවද එයාකාරය. විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂමේ සභාපතිවරයා වශයෙන් නොව ජනාධිපති ලේකම්වරයා වශයෙන් එම නීති විරෝධී කටයුත්තට නියෝගදී තිබුණේ ඔහුය.

හිටපු ජනාධිපති ලේකම් ලලිත් වීරතුංග ශී‍්‍රලන්කන් ගුවන් සමාගමට එම සේවිකාව මුදාහරින ලෙස නියෝග දී තිබුණේ නාමල් රාජපක්‍ෂ වෙනුවෙන් බවට කිසිඳු සැකයක් නැත. නාමල් රාජපක්‍ෂ හා අදාළ සේවිකාව අතර ඇති ව්‍යාපාරික සම්බන්ධතාවය ලියුම්කරු පෙන්වාදෙන ලද්දේ නාමල් රාජපක්‍ෂගේ සමාගම් පිළිබඳ සිදුකරන ලද හෙළිදරව් කිරීම්වලදීය. අංක 11 උයන, මොරටුව යන ලිපිනය සමාගම් අධ්‍යක්‍ෂවරියක වශයෙන් භාවිත කර ඇති නීත්‍යා සේනානි සමරනායක වන ඇය නාමල් රාජපක්‍ෂගේ NR කන්සල්ටන්ට් නම් වූ නීති උපදෙස් සමාගමේ අධ්‍යක්‍ෂිකාවකි. එසේම කළු සල්ලි සුදු කිරීමේ නාමල් රාජපක්‍ෂට එරෙහි චෝදනාවට අදාළ ගවර්ස් කෝපරේට් සමාගමේ ද ඇය අධ්‍යක්‍ෂිකාවකි.

ඒ අනුව පෙනී යන්නේ ඇය නාමල් රාජපක්‍ෂගේ සමාගම්වල කටයුතු කළ රාජකාරි කළ තැනැත්තියක් බවය. ශී‍්‍රලන්කන් ගුවන් සමාගමෙන් ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයට යැයි කියා ඇයව මුදා ගත්තද ඇත්තටම ඇය සේවය කර ඇත්තේ ජනාධිපති කාර්යාලයට නොව නාමල් රාජපක්‍ෂගේ සමාගම්වලටය. ශී‍්‍රලන්කන් ගුවන් සමාගමෙන් වැටුප්, දීමනා ඇතුළු සියළු වරප‍්‍රසාද ලබමින් ජනාධිපති පුත‍්‍රයෙකුගේ සමාගම්වල කටයුතු කරන්නට පමණක් නොව ඒවාහි අධ්‍යක්‍ෂවරියක් වශයෙන් කටයුතු කරන්නටද ඇය දක්වා තිබු දක්ෂතාවය සුළුපටු එකක් නොවේ. සමහරවිට එය නීයෝග කි‍්‍රයාත්මක කිරීම පමණක් රාජකාරිය වශයෙන් හඳුනාගෙන කටයුතු කළ හිටපු ජනාධිපති ලේකම් ලලිත් වීරතුංග පවා අභිබවා ගිය දක්ෂතාවයක් විය හැකිය.

කමර් නිසාම්දීන් සහ වගකීම් විරහිත මාධ්‍ය කලාව

 

 

ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ සිඞ්නි නගරයෙහි උසස් අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටි ශ‍්‍රී ලාංකික ශිෂ්‍යයෙකු වන කමර් නිසාම්ඞීන්ට සැප්තැම්බර් 28 වැනිදා ඇප ලැබුණි. අගෝස්තු 30 වැනිදා කමර් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණේ ප‍්‍රභූන් ඉලක්ක කරගනිමින් ප‍්‍රහාරයක් එල්ලකිරීමට ඔහු සූදානම් වී සිටියේයැයි සැකපිටය. ඔහුට එරෙහිව ඒ වෙද්දී තිබුණු සාක්ෂිය වී තිබුණේ ඔහු සතුව තිබුණු සටහන් පොතකි.

කමර්ගේ පාර්ශ්වයෙන් කියන අන්දමට එම සටහන් පොත ඊට පෙර කමර්ට අයත්ව තිබී පසුව අස්ථානගත වූ එකකි. එම සටහන් පොතේ ප‍්‍රභූන් සහ ප‍්‍රසිද්ධ පුද්ගලයන් පිළිබඳව සටහන් තිබී ඇත. එම සටහන් පොත හමුවී තිබුණේ කමර් ළඟ තිබී නොවේ. කෙසේ වුවද කමර් අත්අඩංගුවට ගත් අතර ඔහුගේ කාමරයේ තිබුණු භාණ්ඩ රැසක්ද අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි. මේ වෙද්දී කමර් නිසාම්දීන්ට එරෙහි ප‍්‍රබල සාක්ෂි නොමැති නිසා අධිකරණය ඔහු ඇප මත නිදහස් කර ඇත.

අනිද්දා සමග අදහස් දැක්වූ කමර්ගේ පවුලේ සමීපතමයෙකු ප‍්‍රකාශ කළේ ඉදිරියේදී ඔහු නිර්දෝෂී බව ඔප්පු කිරීමට හැකිවෙතැයි බලාපොරොත්තු වන බවය. කමර්ට සමීප ආරංචි මාර්ග පවසන ආකාරයට කමර් අත්අඩංගුවට ගත් මොහොතේ සිට ඔහුට එරෙහිව පරීක්ෂණ කළ නිලධාරියා විසින් බලපෑම් කර තිබුණේ මේ සටහන් පොතෙහි ඇති අත්අකුරු ඔහුගේ යැයි පිළිගන්නා ලෙසය. එසේ පිළිගැනීම කමර් විසින් ප‍්‍රතික්ෂේප කර තිබුණි. අත්අකුරු විශේෂඥයන් ලවා සටහන් පොතේ ඇති අත්අකුරු පරීක්ෂා කරන ලෙස කමර් ඉල්ලා තිබුණි. අවසානයේදී විශේෂඥයන් පරීක්ෂා කොට මෙම අත්අකුරු කමර්ගේ නොවන බවට සාක්ෂි ලබාදී තිබේ.

කොහොම වෙතත් පරීක්ෂණයේ ඉදිරි කටයුතු ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ විමර්ශන අංශවලට භාර කටයුත්තකි. තීන්දුව ගැන කටයුතු ඕස්ටේ‍්‍රලියානු අධිකරණයට භාරය. කමර් තවම සැකකරුවෙකි. එසේ වුව කමර් ගැන පළවූ වාර්තාවල තිබුණු තරම් බරපතළ සාක්ෂි ඔහුට එරෙහිව නැති බව දැන් පැහැදිලි කාරණයකි. කමර් ළඟ තිබුණායැයි කියන ඉලෙක්ට්‍රොනික උපකරණ, මාධ්‍ය පෙන්වූ අන්දමේ සැකකටයුතු විදේශ ගමන් ආදිය පිළිබඳව දැන් කතාබහක් නැත.

කමර් නිසාම්ඞීන් අත්අඩංගුවට පත් මොහොතේ අනිද්දා පුවත්පතෙහි පළවූ ලිපියෙහි මාතෘකාව වී තිබුණේ ‘මුස්ලිම් නම්, නිවැරදිකරු යැයි ඔප්පුවන තෙක් වැරදිකරුවෙකු’ යන්නය. ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේදීත් කමර් නිසාම්දීන් මුහුණදුන් අත්දැකීම එවැන්නක් බව මේ වෙද්දී පැහැදිලි වී තිබේ.

කමර් නිසාම්දීන් අත්අඩංගුවට ගෙන සති තුනක් පමණ තිස්සේ ඔහුට පවුලේ අය සමඟ දුරකථනයෙන් කතාකරන්නට අවස්ථාව ලැබී තිබුණේ නැත. ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේදී වුව නීතියෙන් ඇති අයිතීන් ඔහුට ලැබුණේ නැත. දුරකථන ඇමතුමක් ලබාග ැනීම, නීතිඥයන් සම්බන්ධ කරගැනීම ඇතුළු සහනයන් ඔහුට ලැබුණේ නැත. ඔහු බරපතළ අපරාධයක් පිළිබඳව සැකකරුවෙක් විය. ලංකාවේ මෙන්ම ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ මාධ්‍යවලටද කමර් නිසාම්දීන් බරපතළ අපරාධකරුවෙක් විය. ඒ අතරින් ලංකාවේ මාධ්‍ය මේ සිදුවීම ගැන වාර්තා කළ ආකාරය පිළිබඳව මඳක් සොයාබැලීම වටින්නේය.

‘‘ ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ අයි.එස්.අයි.එස්. ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයක් සැලසුම් කළ ශ‍්‍රී ලාංකිකයෙක් අත්අඩංගුවට.’’ නෙත් නිව්ස් වෙබ් අඩවියේ චම්ලි ඒකනායක එසේ ලියා තිබුණි. චම්ලි ඒකනායක සටහන් කර තිබුණේ ඕස්ටේ‍්‍රලියානු මාධ්‍ය වාර්තා කර ඇති අන්දමට කමර් නිසාම්දීන් අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානය සමඟ ත‍්‍රස්ත සබඳතා පවත්වා ඇති බවයි.

ශ‍්‍රී ලංකන් මිරර් වෙබ් අඩවියේ පළවී තිබුණු පුවතක මාතෘකාව වී තිබුණේ ‘ඔසීවල ඝාතන’ සැලසුම් කළේ ෆයිසර්ගේ ඥාති පුත‍්‍රයා යන්නයි. එම වෙබ් අඩවියේ තිබුණු තවත් පුවතක මාතෘකාව වී තිබුණේ ‘ලංකාවේ දේශපාලන ඥාතියා ඔසීවල කළ ඝාතන සැලසුම් හෙළිවෙයි’ යනුවෙනි. මේ පුවත් දෙකම ලියූ වාර්තාකරුවෙකුගේ නමක් නොවීය.

අද දෙරණ වෙබ් අඩවියේ පළවී තිබුණු වාර්තාකරුවෙකුගේ නමක් නොමැති වාර්තාවක ත‍්‍රස්තවාදී චෝදනාවලට සැකපිට අත්අඩංගුවට ගෙන ඇතැයි සඳහන් කර තිබුණද එම පුවතේදී වුව සංවේදී වීමේ අවශ්‍යතාව හඳුනාගෙන තිබුණේ නැත. එම වෙබ් අඩවියේ වාර්තාව අවසන් වී තිබුණේ මේ පුද්ගලයාට එරෙහි චෝදනා බරපතළ බව, විද්‍යුත් උපකරණ කිහිපයක් ළඟ තිබුණු බව ආදියයි. මේ විද්‍යුත් උපකරණ යනු ඔහුගේ දුරකථනය, එක්ස්බොස් ක‍්‍රීඩා උපකරණය, ලැප්ටොප් උපකරණය ආදිය බව ඔවුන් සොයාබලා දැනගත්තේ නැත. කමර් නිසාම්දීන්ගේ ළඟ නොතිබුණු සටහන් පොත, දෙරණ විසින්ද ළඟ තිබී හමුවූ සටහන් පොතක් බවට පත්කර තිබුණි.

ලංකාදීප වෙබ් අඩවියෙහි පළවූ, තිළිණි ද සිල්වා ලියූ පුවතක මාතෘකාව වී තිබුණේ ‘‘ත‍්‍රස්ත ක‍්‍රියාවලට සම්බන්ධ ශී‍්‍ර ලාංකිකයෙක් ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේදී අත්අඩංගුවට’’ යනුවෙනි.

ලංකා සීනිව්ස් වෙබ් අඩවියේ නමක් නොමැතිව වාර්තා කර තිබුණු පුවතක තිබුණේද ‘‘අත්අඩංගුවට ගත් ත‍්‍රස්තයාගේ මාමා ඇමති ෆයිසර් මුස්තාෆා. විදෙස් මාධ්‍ය ලොවටම කියයි. ලංකාව භයංකාර රාජ්‍යයක් වෙයි.’’ යනුවෙනි.

හිරු පුවත් වෙබ් අඩවියේ වාර්තා වී තිබුණු පුවතක සිරස්තලය වී තිබුණේත් ‘ලාංකික අයි.එස්. සැකකරුගේ සැලසුම් හෙළිවේ’ යනුවෙනි. ඒ පුවතෙන්ද ඔහු අපරාධයක් සැලසුම් කරමින් සිටි අපරාධකරුවෙකු බවට පත් කර ඇත. හිරු ටීවී නාළිකාවේ ප‍්‍රවෘත්ති විකාශයෙන්ද නිසාම්දීන්ට ඇති චෝදනා බරපතළ බව ඇතුළුව නිසාම්දීන් වරදකරුවෙකු යැයි හැෙඟන අන්දමේ වාර්තාවක් පළ කර තිබුණි. තවත් මෙවැනි වාර්තා රැසක් පෙන්වාදිය හැකිය. බොහෝ මාධ්‍යවලට ඔහු සැකකරුවෙකු නොව වැරදිකරුවෙක් විය. කමර් නිසාම්දීන් ගැන එලෙස වාර්තා කළේ ලංකාවේ මාධ්‍ය පමණක් නොවේ. ඕස්ටේ‍්‍රලියානු මාධ්‍යද ඔහු පිළිබඳව ඒකපාර්ශ්වීය සහ වැරදි තොරතුරු සමාජගත වෙන අන්දමට වාර්තා පළ කර තිබුණි.

එහෙත් ඔක්තෝබර් 01 වැනිදා කමර් නිසාම්දීන් ඕස්ටේ‍්‍රලියානු පොලීසිය ඇප මත නිදහස් කර තිබුණි. ඔහුගේයැයි කියූ සටහන් පොතේ තිබුණු අත්අකුරු ඔහුගේ නොවන බව තහවුරු විය. ඔහුගේ ලැප්ටොප් පරිගණකය ඇතුළු මාධ්‍ය ඉහළින් පෙන්වූ ‘ඉලෙක්ට්‍රොනික උපකරණ’වල ඔහුගේ නීතිවිරෝධී ක‍්‍රියා පිළිබඳව තොරතුරු නොවීය. ඔහුට එරෙහිව පදනම් සහගත සාක්ෂි හමුවී තිබුණේද නැත.
ආරක්ෂාව භාර ආයතන විසින් සැකපිට පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට ගැනීම සාමාන්‍ය කාරණයකි. ආරක්ෂාවේ නාමයෙන් එවැනි පියවර ගැනීම පිළිබඳව කිසිවක් කිව නොහැකිය. එහෙත් සැකපිට අත්අඩංගුවට ගත් පුද්ගලයන්ගේ අනන්‍යතාව ප‍්‍රසිද්ධ කරමින් ඔවුන් අපරාධකරුවන් යැයි හැඟවෙන තොරතුරු සමාජගත කිරීම බරපතළ වැරැුද්දක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.

ඔවුන්ට එවැනි ප‍්‍රවෘත්තියක් තමන් විසින් වාර්තා කරන ප‍්‍රවෘත්ති බොහොමයක් අතරින් තවත් එකක් පමණි. එහෙත් ඔවුන් සැලකිල්ලට නොගන්නා කාරණය වන්නේ එවැනි ප‍්‍රවෘත්තිවලට පාත‍්‍ර වෙන පුද්ගලයන්ගේ ජීවිතය වෙනස් කරන්නට එවැනි පුංචි පුවතක් සමත් වෙන බවය. එතැනිනුත් එහාට මෙවැනි ප‍්‍රවෘත්තියක් වාර්තා කිරීමේදී මාධ්‍යවේදීන් සැලකිලිමත් විය යුතුය. මෙවැනි ප‍්‍රවෘත්තියක පුද්ගලයන්ගේ ජාතිය පිළිබඳව හැඟවීම් ඇති නිසා එවැනි ප‍්‍රවෘත්තියක් පළකිරීම සමාජයක ආකල්ප හැඩගස්වන්නට හේතුවෙයි.

මෙවැනි වගකීම් විරහිත වාර්තාකරණයක් පවතින තෙක් ලංකාව වැනි රටක ජාතීන් අතර සැකය වර්ධනය වීම පුදුමයට කාරණාවක් නොවේ. කමර්ගේ සිදුවීම හුදෙකලා සිදුවීමක් නොව, ලංකාවේ වගකීම් විරහිත මාධ්‍ය භාවිතය මොන තරම් භයානකද යන්න පැහැදිලි කරන සිදුවීමක් බව මේ සියලූ කාරණා විසින් තහවුරු කෙරෙන්නේය.

මෛත‍්‍රී පුබුදන්න ඩොලර් මිලියන 947ක නාස්තිකාර කෝච්චි පාරක්

 

 

යහපාලන ආණ්ඩුව බලයට පත්වූ විගස යහපාලන රජයේ නායකයන් අතරින් බහුතරයක් යහපාලන ප‍්‍රතිපත්ති අනුව කටයුතු කරන්නට හැකි උත්සාහයන් ගත බව අප පිළිගත යුතුය. යහපාලන ජනාධිපතිවරයා වුව තමන්ගේ බලය සහ ධුර කාලය අඩු කරන්නට අවංකව උත්සාහ ගත් බව ඔහුට ගෞරවයක් ලෙස සටහන් කර තැබිය යුතුය. ඒ බව 19 වැනි සංශෝධනය පිළිබඳව 2015දී ජනාධිපතිවරයා සමඟ සංවාද කළ අය තහවුරු කරන්නේය.

දුම්රියට යහපාලනය
එවැනි පසුබිමක දින සීයේ ආණ්ඩුව යටතේ සිටි ප‍්‍රවාහන ඇමතිවරයා වන රංජිත් මද්දුමබණ්ඩාර ඇමතිවරයාද යහපාලන තීන්දු ගත්තේය. ඒ අනුව ලංකාවේ දුම්රිය මාර්ග ඉදිකිරීම හා දුම්රිය සේවයේ විවිධ මිලදීගැනීම් සඳහාත් විනිවිදභාවයෙන් යුත් යහපාලන ප‍්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කිරීමට ඔහු කටයුතු කළේය. එපමණක් නොව ප‍්‍රියාල් සිල්වා නම් ඉංජිනේරුවරයාගේ ප‍්‍රධානත්වයෙන් යුතු කමිටුවක් පත්කළේ රාජපක්ෂ පාලන සමයේදී ඉදිකළ උතුරු දුම්රිය මාර්ග ව්‍යාපෘතියේදී සිදුවූ අඩුපාඩු පිළිබඳව විමසීමටය. එම කමිටුව සකස් කළ වාර්තාවෙන් උතුරු දුම්රිය මාර්ග ව්‍යාපෘතිය ඉහළ මිලකට නියම කළ නාස්තිකාර ව්‍යාපෘතියක් බව සාධක සහිතව පෙන්වා දී තිබුණි. ඉහළ මිල ගණන් ගෙවා බාල සිල්පර, බාල සංඥා පද්ධති ඇතුළු බාල භාණ්ඩ යෙදීම පිළිබඳව පෙන්වා දී තිබුණි.

ප‍්‍රියාල් සිල්වා වාර්තාව ඉදිරිපත් වීමෙන් පසුව ප‍්‍රවාහන අමාත්‍ය රංජිත් මද්දුමබණ්ඩාර, දුම්රිය සම්බන්ධ ඉදිකිරීම්වලදී අනුගමනය කළයුතු ප‍්‍රතිපත්ති මාලාවක් කැබිනට් පත‍්‍රිකාවක් ලෙස ඉදිරිපත් කොට අනුමත කරගත්තේය. ඒ ප‍්‍රතිපත්තිය අනුව ලංකාවේදී සිදු කළ හැකි කිසිදු දුම්රිය සම්බන්ධ නිෂ්පාදනයක් විදේශ සමාගම්වලට ලබා නොදීම, ලංකාවට සිදු කළ නොහැකි ඉදිකිරීම් හෝ නිෂ්පාදන වේ නම් ඒවා තරගකාරී මිල කැඳවුම් හරහා පමණක් ගෙනඒම, ලංකාවේ ආණ්ඩුව සතුව අවශ්‍ය මුදල් නොමැති නම් ණය ලබාගැනීමේදී ද්විපාර්ශ්වීය ණය වෙත නොයා බහුපාර්ශ්වික ණය ගිවිසුම්වලට එළැඹීම, යම් හෙයකින් බහුපාර්ශ්වික ණය ලබාගත නොහැකි නම් තරගකාරි මිල කැඳවුම්වලට යෑමේදී ටෙන්ඩර් ඉදිරිපත් කරන සමාගම තම රටෙන් ණය ලබාගෙන ‍ටෙන්ඩර්වලට ඉදිරිපත් විය යුතුයැයි දැනුම් දීම යන ප‍්‍රතිපත්ති එහිදී සම්මත විය.

ඉන්පසුව මධ්‍යම ඉංජිනේරු කාර්යාංශයේ ඉංජිනේරුවරයෙකු විසින් චීන ආධාර මත ඉදිකර තිබූ මාතර – බෙලිඅත්ත දුම්රිය මාර්ගයේදී සිදුව ඇති අතිදැවැන්ත නාස්තියද පෙන්වා දෙනු ලැබ තිබුණි. මාතර – බෙලිඅත්ත දුම්රිය මාර්ග ව්‍යාපෘතියේදීද නියමිත මිල ගණන්වලට වඩා වැඩි මුදල් සටහන් කරමින් මුදල් වංචා කර තිබුණි.
එහෙත් ප‍්‍රවාහන අමාත්‍ය ධුරයට නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා බලයට පත් වූ දිනයේ සිට කළේ දින සීය තුළදී කැබිනට් මණ්ඩලය ගෙන තිබුණු ප‍්‍රතිපත්ති සියල්ල හැකි තරම් කැඞීමය. ඇතැම් අවස්ථාවල නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා අමාත්‍යවරයාගේ එවැනි කැබිනට් පත‍්‍රිකාවලට රංජිත් මද්දුමබණ්ඩාර, අමාත්‍ය චම්පික රණවක වැනි ඇමතිවරුන්ගේ විරෝධය එල්ලවී තිබුණි. එහෙත් ඒ විරෝධයන් නොතකා යහපාලන ආණ්ඩුවේම ප‍්‍රතිපත්ති කඩාදැමීම දිගින් දිගටම සිදුවිය.

ඔහු එය ආරම්භ කළේ දින සීය ආණ්ඩුවේ ධුර කාලය අවසන්ව මාස කිහිපයකට පසුවය. 2015 නොවැම්බරයේදීමය. ඉන්දීය ආධාර යටතේ ගොඩනඟා, අබලන්ව ඇති මහව-අනුරාධපුර, අනුරාධපුර- ඕමන්ත දුම්රිය මාර්ග සංඥා පද්ධතිය හා දුම්රිය මාර්ග ඉන්දීය ණය ආධාර යටතේම යළි පිළිසකර කිරීමට කැබිනට් පත‍්‍රිකා ඉදිරිපත් කර තිබුණි. ඊට මාස කිහිපයකට පෙර ප‍්‍රියාල් සිල්වා වාර්තාව හරහා ඉන්දීය ඉර්කොන් සමාගම විසින් දූෂිත ලෙස බැසිල් රාජපක්ෂලාගෙන් ව්‍යාපෘතිය ලබාගෙන ක‍්‍රියාත්මක කිරීම ගැන හෙළිදරව් කර තිබියදී එම සමාගමටම ව්‍යාපෘතිය පවරා තිබුණි.

මාතර – බෙලිඅත්ත දුම්රිය මාර්ගයේ සංඥා ව්‍යාපෘතිය අඩු වියදමකින් දේශීය ඉංජිනේරුවන්ට ලබා නොදී වැලි, ගල්වලිනුත් වංචා කර තිබුණු චීන සමාගමකටම සංඥා ව්‍යාපෘතිය බාර දී තිබුණි.

යහපාලන ප‍්‍රතිපත්ති බල්ලාට දමා කුරුණෑගල සිට හබරණ දක්වා දුම්රිය මාර්ග ව්‍යාපෘතියක් ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට කැබිනට් මණ්ඩල පත‍්‍රිකාවක් ඉදිරිපත් කරන්නේ නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා ඇමතිවරයාගේ මෙතෙක් කටයුතුවල දිගුවක් ලෙසය.

කුරුණෑගල – හබරණ
අගෝස්තු 30 දිනය සහිතව ප‍්‍රවාහන අමාත්‍ය නිමල් සිරිපාල ද සිල්වා ඉදිරිපත් කර තිබුණු කැබිනට් මණ්ඩල පත‍්‍රිකාවක් හරහා මේ දුම්රිය මාර්ගය ඉදිකිරීමට යෝජනා කර තිබුණි. අමාත්‍ය මණ්ඩල සංදේශ අංක එම්.ටී.සී.ඒ./106/2018 යටතේ එය ඉදිරිපත් කර තිබුණි. අවසර ඉල්ලා තිබුණේ ‘රජරට නවෝදය’ නම් ව්‍යාපෘතියෙහි ‘පිබිදෙමු පොළොන්නරුව’ නම් 2016-2020 පස් අවුරුදු සැලැස්මට සමගාමීව කුරුණෑගල සිට දඹුල්ල හරහා හබරණ දක්වා දුම්රිය මාර්ගයක් ඉදිකිරීම සඳහාය. මාර්ගය කිලෝමීටර් 88ක් වෙයි. ප‍්‍රධාන දුම්රිය ස්ථාන 6ක් හා උපදුම්රිය ස්ථාන 4ක් වෙයි. යෝජිත මාර්ගයේ බිංගෙවල් තුනක් වෙයි. ඊට අමතරව පාලම් කිහිපයක්ද අලිමංකඩවල්ද ඉදිකිරීමට නියමිතය.

ඉදිරිපත් කර ඇති අමාත්‍ය මණ්ඩල සංදේශයට අනුව ව්‍යාපෘතිය සඳහා ඇමෙරිකන් ඩොලර් මිලියන 947ක් වැයවෙන බව ඇස්තමේන්තුගත කර ඇත. ඒ ලංකාවේ රජය විසින් අයවිය යුතු වැට්, එන්.බී.ටී., රේගු ගාස්තු සහ අනෙකුත් ගාස්තු මෙම ව්‍යාපෘතියට අදාළව අය නොකිරීමේ ප‍්‍රතිපත්තිය මතය. ඒ නිසා ඒ බදුවලට වැයවෙන මුදල නැතිව මෙම ගණනය කිරීම සිදුකර ඇත. ඒ නිසා ව්‍යාපෘතියේ වියදම ඊට වැඩි විය හැකිය. ව්‍යාපෘතියට අවශ්‍ය ණය මුදල් චීන එක්සිම් බැංකුවෙන් ‘ද්විපාර්ශ්වීය ණය’ ලෙස ලබාගැනීමට සූදානම් වෙයි. මේ සටහනේ ඉහළින් අප පෙන්වාදුන්නේ ද්විපාර්ශ්වීය ණය ලබාගැනීමේ ප‍්‍රතිපත්තිය ක‍්‍රියාත්මක නොකරන බවට යහපාලන කැබිනට් තීන්දුවක්ද ඇති බවය. රට ණය උගුලක සිර කළායැයි රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට වත්මන් අගමැතිවරයා චෝදනා කරන්නේය. රට ණය උගුලක හිරවීමට ප‍්‍රධාන හේතුව වී තිබුණේ ඉහළ පොලියට මෙවැනි ද්විපාර්ශ්වීය ණය ලබාගැනීමය.

කිලෝමීටර් 27ක දිගින් යුත් මාතර – බෙලිඅත්ත දුම්රිය මාර්ග ව්‍යාපෘතිය සමඟ මෙම මුදල සැසඳිය හැකිය. මාතර-බෙලිඅත්ත දුම්රිය මාර්ගයට ලංකාවේ දිගම දුම්රිය උමග ඉදිකළේය. ව්‍යාපෘතිය පොළොව මට්ටමට ඉහළින් පස් කඳු ගොඩගසා නාස්තිකාර ලෙස ඉදිකර තිබුණි. ඇතැම් තැන්වල අනවශ්‍ය ගුවන් පාලම්ද විය. ඒ නිසා එම ව්‍යාපෘතියේ වියදම විශාල වශයෙන් අඩු කරගත හැකිව තිබුණි. මේ දුම්රිය මාර්ගය වෙනුවෙන් වියදම් වූ ඇමෙරිකන් ඩොලර් මිලියන 270ක මුදල ව්‍යාපෘතියේ කිලෝමීටර් ගණනින් බෙ¥ කල එක කිලෝමීටරයකට වියදම ඇමෙරිකන් ඩොලර් මිලියන 10 කි. මේ ව්‍යාපෘතියේ කිලෝමීටර් 27 තුළ දුම්රිය ස්ථාන තුනක් සඳහාද මුදල් වෙන් කර තිබුණු බව සැලකිල්ලට ගත යුතුය. වවුනියාව – ඕමන්ත දුම්රිය මාර්ග කොටස යුද්ධයෙන් පසුව දේශීය කාර්මිකයන් ඉදිකළේ කිලෝමීටරයකට ඇමෙරිකන් ඩොලර් මිලියන 0.4ක් වැය කරමින්ය.
අලූ‍තෙන් ඉදිකරන්නට යන කුරුණෑගල – හබරණ ව්‍යාපෘතියේ මුළු ඇස්තමේන්තුගත මුදල කිලෝමීටර් ගණනින් බෙ¥ කළ එක කිලෝමීටරයකට ඇ.ඩො. මිලියන 10.76කි. පෙර කී නාස්තිකාර වියදම් එලෙසම මේ ව්‍යාපෘතියේදීද ක‍්‍රියාත්මක වන බව පෙනෙන්නට තිබේ. මේ ව්‍යාපෘතියද පොළොව මට්ටමට ඉහළින් ගෙනයෑමට බලාපොරොත්තු වෙනවා විය හැකිය. මේ ව්‍යාපෘතියේදීද රුපියල් 51,000ක ගල් කියුබ් එකක මිල රුපියල් 1,65,000ක් ලෙස ඇස්තමේන්තුගත කර තිබෙනවා විය හැකිය. මාතර – බෙලිඅත්ත පාර තැනුණේ එලෙස ව්‍යාජ මිල ගණන් සටහන් කරමින්ය. මේ ව්‍යාපෘතියේද ඒ තරම්ම ඇස්තමේන්තු මිල ගණන් වෙයි.

මේ ව්‍යාපෘතිය බාරදී තිබුණේ චයිනා ස්ටේට් කන්ස්ට‍්‍රක්ෂන් ඉංජිනියරින් කෝපරේෂන් ප‍්‍රයිවෙට් ලිමිටඞ් නම් චීන සමාගමටය. මිල ගණන් කැඳවීම සඳහා වූ යහපාලන ප‍්‍රතිපත්තිය ක‍්‍රියාත්මක නොකර එම සමාගමට ව්‍යාපෘතිය බාර දී තිබුණි. යහපාලන ආණ්ඩුවම දින සීය තුළදී ගත් ප‍්‍රතිපත්තිමය තීන්දු අතරින් රැසක් කඩා බිඳ දමා පිබිදෙමු පොළොන්නරුව සංවර්ධන වැඩසටහන යටතේ දුම්රිය මාර්ගයක් ඉදිකිරීමට සැලසුම් කර ඇත්තේ ඒ ආකාරයටය.

පිබිදෙමු පොළොන්නරුව
මේ ව්‍යාපෘතිය ගැනත් අවසාන වශයෙන් කෙටියෙන් පැවසිය යුතුය. පිබිදෙමු පොළොන්නරුව නම් දිස්ත‍්‍රික් සංවර්ධන වැඩසටහන යටතේ චීන සමාගම් වෙත පැවරුණු එකම ව්‍යාපෘතිය මෙය නොවේ. දිනමිණ පුවත්පතේ අගෝස්තු මාසයේදී පළවී තිබුණු ජනපති වර්ණනා ලිපියකට අනුව පිබිදෙමු පොළොන්නරුව නමින් හැඳින්වෙන සමස්ත ව්‍යාපෘතියට රුපියල් කෝටි 6000ක් වැයකිරීමට නියමිතය.
චීන එක්සිම් බැංකුවෙන් ලබාගන්නා ඩොලර් මිලියන ගණනක ණය මුදල් හරහා ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට බලාපොරොත්තු වන ව්‍යාපෘති කිහිපයක්ම වෙයි. පානීය ජල ව්‍යාපෘතියක්, මහාමාර්ග සංවර්ධන ව්‍යාපෘතියක්, කෘෂිකර්මාන්තයට අදාළ කාර්මික ව්‍යාපෘතියක් සහ මාදුරු ඔය සංවර්ධන ව්‍යාපෘතිය ඇතුළු ව්‍යාපෘති රැුසක් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට අදාලව එඟතාවන්ට චීනය සහ ශ‍්‍රී ලංකාව 2016 අපේ‍්‍රල් මාසයේදී අත්සන් තබා ඇත.

එලෙස යෝජනා වී තිබුණු ජල සම්පාදන ව්‍යාපෘතියට අදාළව ටෙන්ඩර් කැඳවීම්ද 2016 වර්ෂයේ කර තිබුණි. විවෘත මිලගණන් කැඳවීම්වලට අදාලව දැන්වීම්ද පළකර තිබුණි. එහෙත් එක්වරම එම ව්‍යාපෘතිය අවලංගු කර තිබුණු අතර ඇමෙරිකානු ඩොලර් මිලියන 300කට වැඩි එම ව්‍යාපෘතිය චයිනා හාබර් ඉංජිනියරින් සමාගමට පවරා තිබුණි. මේ සමාගම පෝට් සිටි ව්‍යාපෘතිය ක‍්‍රියාත්මක කරන සමාගමයි. ටෙන්ඩර් ගැන, විනිවිදභාවය ගැන පම්පෝරි ගැසූ යහපාලන ආණ්ඩුව පොළොන්නරුවේ ව්‍යාපෘති ක‍්‍රියාත්මක කරන්නට මේ තරම් දැවැන්ත ව්‍යාපෘති, ටෙන්ඩර් නැතිවම පැවරීම ගැන කිසිදු පැහැදිලිකිරීමක් නොවීය.

දැවැන්ත භෞතික ඉදිකිරීම් ඇතත්, ඒ ඉදිකිරීම්වලට ගැළපෙන තරම් ජනගහනයක් නැති නගර හඳුන්වන්නේ හොල්මන් නගර යනුවෙනි. පෙනෙන අන්දමට මේ කරන්නේ හම්බන්තොට හොල්මන් නගරයක් නිර්මාණය කිරීමට රාජපක්ෂලා ක‍්‍රියාත්මක ප‍්‍රතිපත්තියම පොළොන්නරුවට අදාළව ක‍්‍රියාත්මක කිරීමය. දැන් හම්බන්තොට මංතීරු කිහිපයක් ඇති අධිවේගී මාර්ග වැනි පාරවල් ඇත. එහෙත් ඉඳහිට ගමන් කරන්නේ මන්දගාමී ත‍්‍රීවීලර් සහ අත්ට‍්‍රැක්ටර්ය. මහා කර්මාන්ත සංවර්ධනයක් ඒ ප‍්‍රදේශයේ ඇති කරන බව කියමින් පාරවල්, දුම්රිය මාර්ග තැනීම පමණක් සිදුවිය. ඒවාට දරාගන්නට බැරි තරම් විදේශ ණය මුදල් යට කළේය. පිබිදෙමු පොළොන්නරුව යෝජනාවලියේ ඇති ව්‍යාපෘති අතරින් බොහොමයක් රාජපක්ෂලා නිර්මාණය කළ ගුවන් යානා නැති ගුවන්තොටුපොලවල් තරම් අරුත්සුන් ඒවා නොවේ. ඒ අතර කෘෂිකාර්මික ව්‍යාපෘති, වකුගඩු රෝහල් ආදි ව්‍යාපෘතිද ඇත. එහෙත් ඒ මැද මෙවැනි නාස්තිකාර භෞතික ඉදිකිරීම් සහිත ව්‍යාපෘතිද ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නේය. එහෙත් මේ යුගයේ නාස්තිය යන්න සංවර්ධනයට සමාන පදයක් වී ඇති නිසා ආණ්ඩුව ඒ ගැන කල්පනා නොකරනු ඇත.

‘‘පළමුව ජාතිය, දෙවැනුව මෝක්ෂය’’ කාදිනල් මැල්කම් රංජිත්

 

ඕනෑම රටක ගිහියෙකුට, අවශ්‍ය නම්, ඉහත සටන් පාඨය වලංගු කර ගත හැකිය. මන්ද යත්, ගිහියන් මුලින්ම ලෞකික වන බැවිනි. එහෙත් කිසි ආගමක පූජ්‍ය පක්ෂයට එය වලංගු වන්නේ නැත. මන්ද යත්, සෑම පූජ්‍ය පක්ෂයක්ම, ගිහිගෙය අත්හළ හෝ ලෞකිකත්වයෙන් එහා ලෝකෝත්තර සත්‍යයක් වෙනුවෙන් දෛනිකව පෙනී සිටින පිරිසක් වන බැවිනි.

කාදිනල් මැල්කම් රංජිත් පසුගිය දවසක මානව හිමිකම් ගැන දේශනයක් පවත්වා තිබුණි. ඔහු කියා තිබුණේ, මානව හිමිකම් ගැන බටහිර ලෝකයා දැන් කොච්චර කෑගැහැව්වත්, ඊට බොහෝ කලකට පෙර සිට ලංකාවේ ජනතාව අතර මානව හිමිකම් තිබූ බවයි. ඊට හේතුව, මේ රටේ ජනතාව එදා සිටම ප‍්‍රධාන ආගම් කිහිපයක්ම ඇදහූ නිසාලූ.

බුද්ධාගම, ක‍්‍රිස්තියානිය, ඉස්ලාම්, යුදෙව් සහ හින්දු ආදි ලෝකයේ සියලූ ආගම් ගෙන බැලූවත්, මානව හිමිකම්වලට ගරු කරන ඕනෑ තරම් දේශනා කෙනෙකුට ඒ ධර්ම කොටස් අතරින් පහසුවෙන් සොයා ගත හැකිය. හේතුව, ආගමක් යනු මූලික වශයෙන් ගත් විට මනුෂ්‍යයා වෙනුවෙනුත්, ජෛන සහ බුද්ධාගම වැනි ආගම් සම්බන්ධයෙන් ගත් විට, සතා සීපාවා වෙනුවෙනුත් දේශනා කොට ඇති ධර්මයන් වන බැවිනි. නමුත් ප‍්‍රශ්නය වන්නේ, මේ කියන කිසි ආගමකට ඒ මානව හිමිකම් මහ පරිමාණයෙන් උල්ලංඝනය වීම් නතර කිරීමට බැරි වී තිබීමයි.

මිනිස් ඝාතනය සෑම ආගමක්ම පිටුදකී. ඒ නිසා අප කළ යුත්තේ මිනිස් ඝාතන වැළැක්වීම සඳහා අද ලෝකයේ සෑම දණ්ඩ නීති සංග‍්‍රහයකම ඒ වරද සඳහා දඬුවමක් පනවා තිබීම අපහාසයට, උපහාසයට ලක්කිරීම ද? කාදිනල්වරයා මානව හිමිකම් පිළිබඳ අවඥාවෙන් කතා නොකළ බව හෝ එවැන්නක් අදහස් නොකළ බව පැවසීමට, එතුමාගේ නියෝජිතයෙකු විශේෂ නිවේදනයක් නිකුත් කොට තිබුණි. ඒ නිසා කාදිනල්වරයාගේ වචනයෙන්ම අපි එය කියවා බලමු:

‘‘බටහිර ලෝකයේ අලූත් ආගම වෙලා තියෙන්නේ මානව හිමිකම් කියන කාරණය.. මේ මානව හිමිකම් කියන ඒවා ආවේ ඊයේ පෙරේයිදා. හරියට, අලූතෙන් හොයා ගත්ත පුදුමාකාර දෙයක් වගේ ඔළුව උඩ තියාගෙන ඕක තමයි හැම තිස්සේම අපට කියන්නේ. මානව හිමිකම්.. මානව හිමිකම්.. ඒ වුණාට, විශේෂයෙන් අපේ රටේ ජනතාව ආගම් අදහන්න ගත්තේ අවුරුදු බොහෝ ගණනාවකට කලින්.

‘‘අපේ රටේ සමහර ඈයෝ කතා කරනවා අනාගමික සමාජයක් ගැන. අනාගමික සමාජයක් නැහැ. මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතය කියන්නේ කෑමබීම, ඇඳුම් පැළඳුම් සහ සැප විහරණ පමණක් නෙවෙයි. අපි ආගම අදහනවා නම් මානව හිමිකම් ගැන කතා කරන්න ඕනේ නැහැ. මානව හිමිකම්වලටත් එහා ගිය විදිහට අපිට ජීවත් වෙන්න පුළුවන්. මානව හිමිකම්වල එල්ලීගෙන ඉන්නේ, ආගම් අදහන්නේ නැති මිනිස්සු. ආගමක් අදහනවා නම් මානව හිමිකම් ඕනේ නැහැ. මිනිස්සු මේ මායාවට රැුවටෙන්න හොඳ නැහැ. අපි බුද්ධිමත්ව මෙහිදී කටයුතු කළ යුතුයි.’’

දැන් අපේ පාඨකයාට, කාදිනල්වරයා සැබවින්ම අදහස් කෙළේ කුමක් ද යන්න කියා දීමට එතුමාගේ පෙරකදෝරු නියෝජිතයන්ගේ විශේෂ නිවේදන අවශ්‍ය නොකරයි. මන්ද යත්, උන්වහන්සේ විසින් ඉතා පැහැදිලිව කාරණය අපට නිවේදනය කොට ඇති බැවිනි. (මීට කලකට පෙර, අස්ගිරියේ අනුනායක හිමිනමක් ද මීට සමානම ප‍්‍රකාශයක් කිරීමෙන් පසුව, තමන් අදහස් කෙළේ වෙන දෙයක් බව කියා සිටීමට දත්මිටි කෑ සැටි අපට මතකයි.)

කාදිනල්වරයාගේ ප‍්‍රකාශයේ සඳහන් එක වාක්‍යයක් අපි ගනිමු: ‘‘මානව හිමිකම්වල එල්ලීගෙන ඉන්නේ ආගම් අදහන්නේ නැති මිනිස්සු.’’ මෙය, සම්මත ආගම් නොඅදහන, මානව හිමිකම ‘ආගමක්’ වශයෙන් සලකන මා වැනි අය සම්බන්ධයෙන් සත්‍යයකි. එහෙත් මා ඒ තත්වයට පත්ව ඇත්තේ, ආගම් අදහන මිනිසුන් මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කළ ඉතිහාසයක් දැන කියාගෙන සිටින නිසා බව කාදිනල්වරයාට මතක් කර දිය යුතුය.

බිහිසුණු කුරුස යුද්ධ ඉතිහාසයක් මේ කාදිනල්වරයාගේ පසුපස්සෙන් තිබේ. කුරුස යුද්ධ යනු කුමක් ද? වචනයෙන්ම කියැවෙන පරිදි, කුරුසය වෙනුවෙන් මිනිසුන් මැරීමකි. එනම්, ක‍්‍රිස්තුස් වහන්සේව ඇණ ගසා ඝාතනය කිරීමට පාවිච්චි කළ කුරුසය කරේ එල්ලාගෙන රටක් ගානේ ගොස් ලක්ෂ සංඛ්‍යාත මිනිසුන් ඝාතනය කිරීමකි. එය, එක යුද්ධයක් නොව, යුද්ධ මාලාවකි. සුළු පරිමාණයේ යුද්ධවලට අමතරව ප‍්‍රධාන පෙළේ කුරුස යුද්ධ 6ක් දියත් විය. මේ යුද්ධ මාලාව ශත වර්ෂ දෙකක් තිස්සේ දිග්ගැස්සුණි. එහි ආරම්භකයා වුණේ, දෙවැනි උර්බන් පාප් වහන්සේ ය. ඒ, 1098 දී ය. මේ පාප් වහන්සේ, පළමු ඇලෙක්සියෝ අධිරාජයාගේ සේනාවන් සඳහා ගොවියන් යුද්ධයට කැඳවීමේ දී දුන් පොරොන්දු කවරේ ද? එකක් වුණේ, ඒ ‘පිනෙන්’ සියලූ සොල්දාදුවන්ට යෙරුසලම නැමැති නගරයෙන්ම එක රොත්තට ස්වර්ගයට ප‍්‍රවිෂ්ට විය හැකි බවයි. දෙවැන්න වුණේ, ඔවුන් එතෙක් කර ඇති සෑම පාපයකටම දෙවියන් වහන්සේගෙන් සාමූහික සමාවක් ලැබෙන බවයි. මේ යුද්ධ දියත් කෙරුණේ කුමක් සඳහා ද? තමන්ගේ ශුද්ධ වූ භූමිය (යෙරුසලම) යළි අත්පත් කර ගැනීම සඳහා ය.

මේ සඳහන් කෙළේ, ‘‘මානව හිමිකම්වල එල්ලීගෙන නොසිටි, එහෙත් ආගම්වල එල්ලීගෙන සිටි’’ උන්දැලාගේ අතීතයෙන් බිඳක් පමණි. (ඇත්ත වශයෙන්ම, මේ යථාර්ථය තේරුම්ගෙන සිටින වත්මන් පාප් වහන්සේ ඇතුළු පල්ලිය ඒ අතීතයෙන් කැඞී වෙන් වීමට යම් වෙහෙසක් ගනිමින් සිටින බව ද, ඔවුන්ට කරන ගෞරවයක් වශයෙන් සඳහන් කළ යුතුය).

මානව හිමිකම් පිළිබඳ විශ්ව ප‍්‍රඥප්තියක් ඇති කර ගැනීමට මානවයාට සිදුවීමම, ආගමේ අසාර්ථකත්වය සනාථ කිරීමකි. මේ ප‍්‍රඥප්තිය ඇති කර ගන්නා විට, කාදිනල්වරයාගේ ආගමට වසර 1948ක් ගතව තිබුණි. බුද්ධාගමට වසර 2492ක් ගතව තිබුණි. එහෙත් එවැනි දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ කාදිනල්වරයාගේ ආගමේ නාමයෙන්ම ඉහත සඳහන් ආකාරයේ සහගහන අපරාධ සිදුව තිබේ නම්, තවමත් ලෝකයේ විවිධ රටවල්, එකම ආගමක සඳහන් යම් වචනයක හෝ දෙකක වෙනසක් උඩ (උතුරු අයර්ලන්තය) මිනිමරා ගන්නේ නම්, තවදුරටත් මිනිසාගේ ජීවිතය පිළිබඳ අයිතිය තහවුරු කිරීම ආගම්වලට භාර දී බලාගෙන සිටිය නොහැකි බව ලෝකයා තේරුම් ගත්හ. මානව හිමිකම් පිළිබඳ විශ්ව ප‍්‍රඥප්තියට තුඩුදුන් එක් මූලාශ‍්‍ර දැනුමක් ආවේ එතැනිනි.

දැන් අපි කාදිනල්වරයාගේ වර්තමාන අරටුවට යමු. ඔහු මේ කියන්නේ, මිනිසුන් මානව හිමිකම් වෙනුවට ආගම හරියට ඇදහිය යුතු බව ද? තිතටම ආගම ඇදහුවත්, ආගමේ ‘පාපය’ වශයෙන් ගැනෙන වැරදි සහ අපරාධ ඇති වීම වැළැක්විය හැකි යැයි කෙනෙකු නෝන්ජල්කමටවත් සිතන්නේ නැත. කාදිනල්වරයා මේ කියන්නේ එවැනි නෝන්ජල් කතාවක් නොවේ. ‘‘ඔළුව උඩ තියාගෙන ඕක තමයි අපිට හැම තිස්සෙම කියන්නේ.’’ මේ අවඥාව එන්නේ, ආගම කෙරෙහි මිනිසුන්ව නම්මවා ගැනීමට ද, නැත්නම්, ඉහත කී කුරුස යුද්ධ ඇතුළු, ඉන්පසුව 20-21 සියවස්වල ඒකාධිපතියන්, ප‍්‍රජා-පීඩකයන් විසින් ජනතාව තලා පෙලා දැමු මානව-විරෝධී ක‍්‍රියාකලාපය නූතන ජාත්‍යන්තර (බටහිර) කක්ෂයේ ඇසෙන් මුදවා ගැනීමට ද?

ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර නැමැති භික්ෂුව සහ මේ කාදිනල්වරයා අතර එක් භයානක සාම්‍යත්වයක් මම දකිමි. මේ දෙන්නාම, ආගමට ඉහළින් ජාතිය තබා තිබේ. එක් කෙනෙක් ‘සිංහල-බෞද්ධයෙකි’. අනෙකා ‘සිංහල-කිතුනුවෙකි’. ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාරට එසේ කිරීමට ‘අවසරයක්’ තිබේ. එනම්, ඔහුගේ ජාතිය සහ ආගම යන දෙක, ඓතිහාසිකව අනන්‍ය වී තිබීමයි. පිරිසුදු බුද්ධාගම අවුරුදු 5000 ක් නොනැසී පවතින්නේ ලංකාවේ නිසා එරට රැුකබලා ගැනීම බුදුන් වහන්සේ විසින්ම දෙවියෙකුට භාර කළැයි කියන මහාවංශ ඉතිහාසයක් ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාරට තිබේ. එහෙත් කාදිනල්වරයාට ඇත්තේ කුමක් ද? ගෝත‍්‍රය පමණි. ආගම අනුව වෙනස් වන මේ දෙන්නා ගෝත‍්‍රිකව සමානයෝ වෙත්.

අපි තවත් පැත්තකින් මේ දෙස බලමු. ඔහු කළ මේ ප‍්‍රකාශය, මීට සමාන අර්ථයෙන්, කී සැරයක් මහින්ද රාජපක්ෂ සහ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඇතුළු මේ රටේ ජාතිකවාදී සහ ජාතිවාදී කොටස් විසින් මතුරනු ලැබ තිබේදැ යි නිකමට සොයා බලන්න. කාදිනල්වරයාගේ ප‍්‍රකාශය ගැන මංගල සමරවීර ඇමතිවරයා දැක්වූ බුද්ධිමත් ප‍්‍රතිචාරයට එරෙහිව සකලවිධ සිංහල බෞද්ධ අවස්ථාවාදී සහ ජාතිවාදී කොටස් පෙරට විත් තිබුණි. එක්සත් ජාතික පක්ෂය පවා, සුපුරුදු පරිදි, ඇඟ බේරාගෙන තිබුණි. එහෙත් ඔවුන්ට වැටහී නැති එක දෙයක් තිබේ. එනම් කාදිනල්වරයාගේ අලූත් සූත‍්‍රය, දීර්ඝ කාලීනව සිංහල බෞද්ධයන්ටම අවාසිදායක විය හැකි බවයි. ඒ කෙසේ ද? ආගම සහ ජාතිය ඒකීය කිරීමෙන් සිංහල-බෞද්ධ බහුතරයක රටක් බවට පත්වූ ලංකාව, ඒ සූත‍්‍රයම පාවිච්චියට ගැනීමෙන් සිංහල-ක‍්‍රිස්තියානි බහුතරයක රටක් බවට පත්කර ගැනීමටත් බැරි කමක් නැති බව ය. පැහැදිලිවම කාදිනල්වරයාගේ වර්තමාන අරමුණ එය නොවෙතත්, ඔහු ආමන්ත‍්‍රණය කර ඇත්තේ කිතුනුවන්ට වඩා සිංහලයන්ට බව පැහැදිලි ය. මානව හිමිකම් පිළිබඳ කාදිනල්වරයාගේ අවඥාව එන්නේ, යුද්ධය අවසානයේ පටන් මේ සමාජය අරක්ගත් අධිපතිවාදී මතවාදයක් ඔස්සේ ය.

සමස්ත මිනිස් පැවැත්ම ආගම විසින් පාලනය කළ කාලයක් තිබුණි. ගොවිතැන සහ ලෙඩරෝග ආදියේ සිට ස්වාභාවික විපත් සහ මගුල්තුලා දක්වා සමස්ත මිනිස් පැවැත්ම එදා භාර කෙරුණේ ආගමටයි. පැල සිටුවීමේ සිට අස්වනු නෙලා ගැනීම දක්වා, ලංකාවේ නම්, පන්සල ආශ‍්‍රිත, බටහිර නම් පල්ලිය ආශ‍්‍රිත, පූජාවිධි මත මිනිසුන් යැපුණි. වැස්ස සඳහා පමණක් නොව, කෘමීන්ගෙන් සහ පලිබෝධවලින් භවභෝග ආරක්ෂා කර ගැනීමටත් ආගම අත්‍යවශ්‍ය විය. අද 21 වැනි සියවසේ දී ආගමේ ඒ කර්තව්‍යය විද්‍යාව භාරගෙන තිබේ.

එසේම එදා යතිවරු වෙදවරු ද වූහ. යේසුස් වහන්සේ පවා, රෝගීන් නිරෝගී කළෝය. අන්ධයන්ට පෙනීම ලබා දුන්නෝය. බිහිරන්ට ඇසීම ලබා දුන්නෝය. පිස්සන්ව සුවපත් කළෝය. අද ඒ කාර්යය, වෛද්‍ය විද්‍යාවේ සන්තකයට පත්ව තිබේ. තවමත් පිරිත් නූල් ගැටගහන බව, දෙහි කපන බව, තොවිල්පවිල් කරන බව ඇත්ත. එහෙත් කිසිවෙකු ලෙඩ දුකකට රෝහලකට නොගොස් සිටින්නේ නැත.

සමාජ ආර්ථිකය ගැන බැලූවත් ඊට වෙනස් නැත. ඉපැරණි වේද ග‍්‍රන්ථ පරිශීලනය කළ මහත්මා ගාන්ධි, ඉන්දියාව ස්වයං-පෝෂිත කෘෂිකාර්මික රටක් කිරීමට සිතා, අඳින වස්ත‍්‍රය පවා අතින් වියා ගැනීමට පුරුදු කෙළේය. අද නව ලිබරල් ආර්ථික විද්‍යාවට ළං වීමට ඒ වේද ග‍්‍රන්ථවලට පුළුවන්කමක් නැත. ඊළඟට නීති පද්ධති ගන්න. 16 වැනි සියවසේ මිථ්‍යා දෘෂ්ටිකයන්ව දරසෑයේ දමා අළු කළ පල්ලියේ දණ්ඩාධිකරණ නීතිරීති වෙනුවට අද ඇත්තේ, ශිෂ්ට සම්පන්න බටහිර නීතිරීති ය. මේ සියල්ලෙන් පෙන්වා දීමට අදහස් කෙළේ, ආගමේ අදාළත්වය (නිෂ්පාදනය, සෞඛ්‍ය, නීතිය සහ ආර්ථිකය ආදි) ලෞකික මිනිස් පැවැත්මෙන් ශීඝ‍්‍රයෙන් අහෝසි වී ගොස් ඇති සැටියයි.
එතකොට ආගමේ කාර්යභාරය ඉවරදැ යි කෙනෙකු අසන්නට පුළුවන. නැත, එයට තව එක කඳවුරක් ඉතිරිව තිබේ. එනම්, අනන්‍යතා කඳවුරයි. (මෙහිදී ආධ්‍යාත්මික විමුක්තිය පිළිබඳ කාරණය සාකච්ඡුාවට නොගනිමි. හේතුව, ප‍්‍රායෝගිකව එවැනි දෙයක් නැති බැවිනි).

අනන්‍යතාව යනු, තනි පුද්ගලයා කාණ්ඩය සමග නෑකමක් ගොඩනගා ගැනීමේ ක‍්‍රියාවලියයි. මිනිසා තනිකම නැති කොට ශක්තිය වඩවා ගන්නේ සාමූහික සහයෝගය මතයි. සාමූහිකත්වය ගොඩනගා ගැනීම සඳහා සාමූහික අනන්‍යතාවන් අවශ්‍ය කෙරේ. උදාහරණයක් වශයෙන්, සිංහල, දෙමළ, ප‍්‍රංශ, ජරමානු ආදි වශයෙන් ද, බෞද්ධ, ක‍්‍රිස්තියානි, ඉස්ලාම්, යුදෙව්, හින්දු ආදි වශයෙන් ද සාමූහික අනන්‍යතා අවශ්‍ය කෙරේ. එම ක‍්‍රියාවලිය බොහෝ විට සිදුවන්නේ, ඓතිහාසික මිථ්‍යාවන් (සිංහබාහු) සහ අතීත ආගමික ගැටුම් (කුරුස යුද්ධය) වැනි දේවල් හරහා ය.

දීර්ඝ කතාවක් කෙටියෙන් කිවහොත්, සිංහලයාගේ ආධ්‍යාත්මික අවශ්‍යතාවන්ට වඩා ගෝත‍්‍රික අනන්‍යතාවට ආමන්ත‍්‍රණය කිරීමේ ඇති වටිනාකම සහ පහසුව කාදිනල්වරයා වටහාගෙන තිබේ. එනම් ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාරගේ පූජාවට, සිවුරක් නැතිව වෙනත් ඉවුරක සිට අත ගැසීමකි. ලංකාවේ බුද්ධාගම රැුඳී පවතින්නේ ජාතිය උඩ නම්, ලංකාවේ ක‍්‍රිස්තියානියත් ඒ ජාතිය උඩ පදනම් කර ගැනීමට බැලීමේ ඇති වරද කිම?

මේ චෝදනාව නිෂ්ප‍්‍රභ කිරීමේ එක ක‍්‍රමයක් කාදිනල්වරයාට තිබේ. මානව හිමිකම් උල්ලංඝනයන් පිළිබඳ ජිනීවා ක‍්‍රියාවලිය ගැනත් ඔය කියන ‘කන්ද උඩ දේශනාවේ’ දී එතුමා සඳහන් කළ යුතුව තිබුණි. ඒ කාරණයත් ඇතුළත් කරගෙන, ජා-ඇළ දී කළ දේශනාව ඊළඟට වන්නියේ පල්ලියකට ගොස් කරන ලෙසත් එතුමාගෙන් ගෞරව සම්ප‍්‍රයුක්තව ඉල්ලා සිටිමි.

ජනපති, අගමැති වැය ශීර්ෂ කෝටි ගණනින් ඉහළට

ලබන වර්ෂයට අදාළ රජයේ වියදම හෙවත් විසර්ජන පනත් කෙටුම්පත ප‍්‍රකාශයට පත්කර ඇත. ඊට අදාළ අයවැය යෝජනා නොවැම්බර් 05 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කිරීමට නියමිතය. විසර්ජන පනත් කෙටුම්පතට අනුව රජයේ මුළු වියදම රුපියල් බිලියන 4376 ක් වන අතර එම වියදම අයවැය පරතරය රුපියල් බිලියන 644ක් වශයෙන් සඳහන්ය.

මෙම විසර්ජන පනත් කෙටුම්පත තුළ ජනාධිපතිවරයා, අගමැතිවරයා ඇතුළු සෑම අමාත්‍යාංශයකම වැය ශිර්ෂද, සෘජුවම අමාත්‍යාංශයකට අයත් නොවන අධිකරණ පද්ධති ඇතුළු ස්වාධීන කොමිෂන් සභාවල වැය ශිර්ෂද ඇතුළත්ය.

ඇමරිකානු ජනාධිපති ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප්ගේ වික‍්‍රමය අනුව හෝ වෙනත් හේතුවක් නිසා ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේක්‍ෂව ශී‍්‍ර ලංකා රුපියල අවප‍්‍රමාණය වීම, එය වැළැක්වීම සඳහා මෝටර් රථ ඇතුළු ඉලෙක්ට්‍රෝනික භාණ්ඩ ආනයනය සීමා කිරීම මේ වන විට ප‍්‍රකාශයට පත්කර ඇත. අනෙක් පැත්තෙන් ප‍්‍රවාහන ගාස්තු වැඩිකිරීම ඇතුළු අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හා සේවා වන්හි මිල ද ආණ්ඩුව විසින් වැඩිකර ඇත. එහිදී ඛනිජතෙල් මිල සූත‍්‍රයේ ඇති විහිළු සහගත තත්ත්වයද, දුම්රිය ගාස්තු වැඩිවීමේ ප‍්‍රකාශයට පත් කළ ප‍්‍රතිශතවල ඇති විහිළු සහගත භාවයද, විරුද්ධ දේශපාලන කඳවුර පමණක් නොව ජනාතාව විසින්ද ප‍්‍රශ්න කරමින් පවතී.

2015 වසරේ ජනවාරි 8 දින බලයට පැමිණී මෙන් පසු පෙබරවාරි මස පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන ලද සංශෝධිත විසර්ජන පනත් කෙටුම්පත අනුව ඊට පෙර වර්ෂයේදී හිටු ජනාධිපති මඟින්ද රාජපක්‍ෂ විසින් ජනාධිපතිවරයාට වෙන්කර ගෙන තිබූ මුදල සංශෝධනය කරමින් රුපියල් කෝටි 256ක් එය අඩු සංශෝධනය කරගනු ලැබීය. එය පෙන්නමින් රටට කීවේ තමා සරළ ජනාධිපතිවරයෙකු බවය. පැජට් පාර් නිවසේ සිටිනවා හැර තමා ජනාධිපති මන්දිරයට යන්නේ නැති බවය. ජනාධිපති මන්දිරය නිල උත්සවවලට භාවිත කරන බව නම් ඇත්තය. එහෙත් පැජට් පාරේ ඔහු ඉන්නේ රජයේ නිල නිවාස දෙකක් එකක් බවට පරිවර්ථනය කරගෙනය.

කෙසේ වෙතත් ඊළඟ වර්ෂයේදී එනම් 2016 වර්ෂයේ විසර්ජන පනත් කෙටුම් පතේ ජනාධිපතිවරයාගේ වියදම තවදුරටත් අඩුවෙමින් එය රුපියල් කෝටි 239 දක්වා අඩුවිය. 2017 වර්ෂයේදී සිදුවූයේ කුමක්ද? සරළ යැයි කියූ ජනාධිපතිවරයා තමා සරළ නැති බව ක‍්‍රමානුකූලව කියන්නට සැලැස්වීමය. 2017 වසරේ ඔහුගේ ඇස්තමෙන්තුව රුපියල් කෝටි 645ක් වීමෙන් එය පෙන්නුම් කෙරිනි. එය තවදුරටත් පෙන්නුම්කරනු ලැබූයේ 2018 හෙවත් මෙම වසර සඳහා ඔහුගේ ඇස්තමේන්තුව රුපියල් කෝටි 998ක් බව ප‍්‍රකාශයට පත්කරමින්ය. දැන් අප කථා කරමින් සිටින 2019 වර්ෂයට අදාළ විසර්ජන පනත් කොටුම්පත අනුව සිදුවී ඇත්තේ කුමක්ද? මේ සරළ ජනාධිපතිවරයාගේ වැය ශිර්ෂය රුපියල් කෝටි 1347 දක්වා ඉහළ යෑමය. බලයට පැමිණි වර්ෂය අතරමග එකක් නිසා එය අතහැර 2016 වර්ෂයෙන් පටන්ගතහොත් රුපියල් කෝටි 239කින් ඇරඹී එම ගමන වසර හතරක කාලයකදී රුපියල් කෝටි 1347 දක්වා එමෙන් හතර ගුණයක් දක්වා වැඩිවීම අප තේරුම් ගත යුත්තේ ජනාධිපතිවරයෙකුගේ ප‍්‍රතාවත් බවේ ඇති කෙතරම් සරළකමක් වශයෙන්ද?

මෙම වියදම මෙතැනින් නවතින්නේ නැත. ජනාධිපතිවරයා වශයෙන් ඔහු ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයා වශයෙන්ද, කටයුතු කරයි. අමතරව ඔහු කැමතිම මහවැලි හා පරිසර යන අමාත්‍ය ධූරයේද කටයුතු කරයි. ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයා වශයෙන් ඔහුගේ වැය ශිර්ෂය (ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ති‍්‍රවිධ හමුදා හා අනෙකුත් ආයතනවලට නොවේ) 2019 වර්ෂය සඳහා රුපියල් කෝටි 1694 දක්වා ඉහළ නැඟ තිබේ. මෙහෙයුම් හා සංවර්ධන වැඩසටහන්වල පුනරාවර්ථන විදයම් හා මුලධන වියදම් වශයෙන් එම මුදල සඳහන්වේ.
මහවැලි හා පරිසර අමාත්‍යවරයා වශයෙන්ද (එම අමාත්‍යාංශ යටතේ ඇති ආයතනවලට ඇති වියදම් නොවේ.) 2019 වර්ෂයට රුපියල් කෝටි 3881 ක් ඇස්තමේන්තු ගත කර තිබේ. ඒද මෙහෙයුම් හා සංවර්ධන වැඩසටහන් සඳහා පුනරාවර්ථන වියදම් හා මූලධන වියදම් වශයෙනි.

ජනාධිපතිවරයා, වශයෙන් පමණක් නොව තවත් අමාත්‍යධූර දෙකක වගකීම් වෙනුවෙන් රාජ්‍ය වැයෙන් විශාල පංගුවක් මේ සරළ යැයි කියූ ජනාධිපතිවරයා භාවිත කරන බව මේ වැය ඇස්තමේන්තු ගැන අවධානය යොමු කිරීමේදී පෙනී යයි. එය හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ ආසියාවේ ආශ්චර්ය දෙසට ගමන් කිරීමක් බව දිස්වීම වැළැක්විය නොහැකිය. එසේම සරළ ජනාධිපතිවරයෙක් එසේ නම් සරළ නොවූ ජනාධිපතිවරයෙක් අපට ලැබුණේ නම් කෙසේද යන්න සිතා ගැනීමටවත් නොහැකිවනු ඇත.

ජනාධිපති සිහිනය අතැතිව සිටින යහපාලන හා ආණ්ඩුවේ අනෙක් හවුල්කරුවා වන අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ තත්ත්වය කෙබඳුද? 2015 පෙබරවාරි මස සංශෝධිත වැය ඇස්තමේන්තු අනුව අග‍්‍රාමාත්‍යවරයා රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ වැය ශිර්ෂය රුපියල් කෝටි 27ක්ය. එය 2016 වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 48 දක්වාද, 2017 වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 177දක්වාද, ඉහළ නැඟ ඇත. එහෙත් පුදුමයකට මෙන් 2019 ඇස්තමේන්තුවේ එය දැක්වෙන්නේ රුපියල් කෝටි 166ක් වශයෙන් ය. එසේ වුවද අප දන්නා සත්‍ය වන්නේ වැය ඇස්තමේන්තු යනු ශ‍්‍රී ලංකාවේ සැබෑ ලෙසම වැය කළ හැකි සීමාව නොවන බවය. පරිපුරක ඇස්තමේන්තු වසර පුරාම පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර වැය ඇස්තමේන්තුවට වඩා වැඩි මුදලක් වියදම් කිරීමට මුදල් වෙන්කරවා ගන්නා බවය. ඊට හොඳම උදාහරණය රනිල් වික‍්‍රමසිංහට සුඛෝපභෝගි වාහන දෙකක් ලබා ගැනීමට පසුගිය කාලයේ පාර්ලිමේන්තුයට ඉදිරිපත් වූ පරිපුරක ඇස්තමේන්තුවය.

ඒ අනුව අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහද 2015 වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 27න් පටන් ගෙන 2019 වන විට ඇස්තමේන්තුගත වැය රුපියල් කෝටි 166 දක්වා වැඩිකර ගනිමින් ඔහුගේ ලිච්චවී ගමන් මාර්ගය පෙන්නුම් කරමින් සිටින පුද්ගලයෙක්ය. ජනාධිපතිකම ලැබුණහොත් ඔහුද මහින්ද රාජපක්‍ෂ හා මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේනට නොවෙනස් බව ඒමඟින් පෙන්වා ඇත.

එපමණක්ද නැත. අග‍්‍රාමාත්‍යවරයා ජතික ප‍්‍රතිපත්ති හා ආර්ථික කටයුතු අමාත්‍යවරයා වශයෙන්ද කටයුතුකරයි. 2015 වසරට අදාළව එම අමාත්‍යාංශය තවත් විෂයයන් ගණනාවක් සමග මිශ‍්‍රවී තිබූ හෙයින් මේ සටහන සඳහා එම වසර අදාළ කරගත නොහැකිය. එහෙත් 2016 වසරේ සිට මේ දක්වා එම අමාත්‍යංශය යටතේ එහි අමාත්‍යවරයා වන අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහට මෙහෙයුම් හා සංවර්ධන යන වැඩසටහන් සඳහා පුනරාවර්ථන හා මූලධන වියදම් වශයෙන් වෙන්කර ගෙන ඇති මුදල ජනාධිපතිවරයා යටතේ ඇති මහවැලි සංවර්ධනය හා පරිසර අමාත්‍යංශ වැය කිරීම්වලටත් වඩා වැඩිය. (මෙම මුදල් එම අමාත්‍යාංශය සඳහා වෙන්කර ඇති මුළු මුදල නොවේ.) ඒ අනුව 2016 වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 932කින් ඇරඹි එම ගමන 2017 වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 1083 දක්වා ඉහළ නැග ඇත. එය 2018 හෙවත් මෙම වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 2402 දක්වාද එළඹෙන 2019 වර්ෂයේදී රුපියල් කෝටි 5669 දක්වාද වැඩිකරගෙන ඇත. එය 2016 හා සැසඳීමේදී එමෙන් පස්ගුණයකට වඩා වැඩිවීමකි. ඉතින් මේ සංඛ්‍යා දත්ත ගැන අවධානය යොමු කිරීමේදී ජනාධිපති මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේනගෙන් හා අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහගෙන් අපට අසන්නට සිදුවන්නේ මේ කොහි යන්නේ කියා පමණය.

පොලිසිය නොසොයා සිටින රංගන ශිල්පී උපාලි කීර්තිසේනගේ අතුරුදන්වීම

0

 

 

2016 පෙබරවාරි 24දා ජාඇළ ඒකල, රජ මාවතේ, පොළ හන්දියට මීටර් 50කට ආසන්න දුරකින් කුණුගොඩක් අසල කාණුවේ තිබී නරක්වූ මළසිරුරක් ජාඇළ පොලීසිය විසින් ‍සොයාගනු ලැබීය. දින 4ක් තිස්සේ අවට ප‍්‍රදේශයේ පවතින අධික දුර්ගන්ධය නිසා එම කුණුගොඩට ගිනි තැබීමට ඊට යාබද නිවසක කාන්තාවක උත්සාහ කර තිබිණි.

‘ඉවසාගන්න බැරිව එන කුණු ගඳ නිසා මම කුණුගොඩට ගිනිතිබ්බා. පෝර උරයක දාලා තිබුණ දෙයක් භූමිතෙල් දාලාත් පිච්චෙන්නේ නැති නිසා උරය කෝටුවකින් කූරුගාලා ලිහලා බැලූ‍වා, පණුවෝ ගහපු මිනී ඔළුවක් මතුවුණා. ඒ ගැන අපි ජාඇළ පොලීසියට කිවුවා.’‍ ඇය ප‍්‍රකාශ කළාය.

මෙම සිදුවීමට දින 14කට පෙර, ඉහත සඳහන් නාඳුනන මළසිරුර හමුවූ ස්ථානයට කිලෝමීටරයකටත් අඩු දුරකින් වූ ඒකල ගුවන් හමුදා කඳවුරට යාබද ගේ‍්‍රලයින් වත්තේ, රූපලාවන්‍යාගාරයක රැුඳීසිටියදී රංගන ශිල්පී උපාලි කීර්තිසේන අතුරුදහන් විය. මෙම රූපලාවන්‍යාගාරය උපාලි ඇතුළු පිරිස නිතර රැස්වීමටත් මත්පැන් සාද පැවැත්වීමටත් භාවිත කළ බව ඒ අවට පිරිස් පවසති. එමෙන්ම උපාලි අතුරුදහන් වීමට පෙර සතියක කාලයක් එම ස්ථානයේ රැදී සිට තිබේ.

මෙය තවත් අතුරුදන්වීමක් පිළිබඳ කතාවකි. අපිට දැනගන්නට තිබෙන ලෙස මේ පිළිබඳව පොලිස් පරීක්ෂණ යම් තාක් දුරකට කෙරී ඇත. එහෙත් මොනයම් හේතුවක් නිසා හෝ දැන් මේ පිළිබඳව පොලිසිය නිහඬය. එනිසා අපි මේ අතුරුදන් කිරීම පිළිබඳව කතා කරන්නට සිතුවෙමු.

උපාලිගේ සොයුරිය කියන කතාව
‘2016 පෙබරවාරි 3දා මල්ලි ගෙදරින් ගියා. ඒ යන වෙලාවේ කිවුවා මම නිලංගලාත් එක්ක අනුරාධපුරයේ යනවා ගිහින් දවස් දෙකකින් එනවා කියලා. ඒ කිවුව විදිහට එයා ආවේ නැති නිසා මම පෙබරවාරි 7 වෙනිදා උපාලි‍ට කතා කළත් ෆෝන්එක වැඩ කළේ නෑ. මම ඒ වෙලාවේ නිලංගට කතාකරලා ඇහුවා මල්ලි කෝ කියලා. නිලංග කිවුවා එයා යාළුවො වගයක් එක්ක සිරීපාදේ ගියා කියලා. පෙබරවාරි 10 වෙනිදා හවස නැවත කෝල් කළාම ෆෝන්එක රිංවෙලා කට් වෙන්න පටන්ගත්තා. නමුත් උපාලි මල්ලි එදා උදේ අපේ ඥාති වෙන නංගි කෙනෙකුට කතාකරලා තියෙනවා, නිලංගට දුන්න සල්ලි වගයක් ගැන අහන්න. ඒ වෙලාවේ නිලංගත් එතැන ඉඳලා තියෙනවා. උපාලි මල්ලි එයාට කියලා තියෙනවා නිලංගගෙන් සල්ලිත් ඉල්ලගන්න, හෙට උදේ ‍(පෙබරවාරි 11) එනවා කියලා. නමුත් එයා කිව්ව විදියට සල්ලි දෙන්න ඇවිත් නෑ. ෆෝන්එක වැඩ කරන්නේත් නෑ. අවසානයට මම නිලංගගෙන් ඇහුවා මල්ලි කවුරු එක්කද සිරීපාදේ ගියේ කියලා. එයාට උත්තරයක් තිබණේ නෑ. පස්සේ කිවුවා කැලණියේ යාළුවෙක් එක්ක ගියා කියලා. ඒ හින්දා මල්ලිගේ අතුරුදහන් වීම ගැන නිලංග ලක්සිරිව සැකයි කියලා 2016 පෙබරවාරි 15 දා වැලිකඩ පොලීසියට පැමිණිලි කළා. පස්සේ මල්ලි අතුරුදහන් වෙච්ච දිනවල ජාඇළ පැත්තේ නාඳුනන මළසිරුරක් හම්බවුණා කියලා අපිට පොලීසියට එන්න කිවුවා. අවසානයේ ඇටකටු වගයක් පෙන්නන්න කියලා රාගම ඉස්පිරිතාලෙට අපිව එක්කගෙන ගියා. නමුත් රාගම ඉස්පිරිතාලෙන් කිවුවා එහෙම දෙයක් ගෙනාවේ නෑ කියලා. අපි ආපහු හැරිලා ආවා. 2017 අගෝස්තු 8 වෙනිදා නැවත් ඞීඑන්ඒ පරීක්ෂණයක් කරන්න ජාඇළ පොලීසියෙන් අම්මාව එක්කගෙන එන්න කිවුවා. නමුත් ජින්ටෙක් ආයතනයට යවපු සාම්පල්වල වාර්තාව අවුරුද්දක් ගිහිල්ලාත් තවම ආවේ නෑ.”‍

මේ අප මුලින් කියූ මළසිරුර මේ අතුරුදන් වීමට ගැටගැසෙන අයුරුය. නිලංග ලක්සිරි යනු උපාලිගේ සමීපතමයෙකි. උපාලි මුදල් පොලියට දුන්නේ මේ කියන නිලංග ලක්සිරි හරහාය. එයත් මතක තබාගනිමින් අපි මෙය කියවමු.

උපාලිගේ මෙම අතුරුදහන්වීමට සැකකරන නිලංග ලක්සිරි, තමා උපාලිත් සමග අනුරාධපුරයේ යන බවට 2016 පෙබරවාරි 4 වෙනිදා සිය මුහුණුපොතේ සටහනක් තබා තිබේ. එමෙන්ම 2016 පෙබරවාරි 7දා දිවුලපිටිය ප‍්‍රදේශයේ පැවති සංගීත ප‍්‍රසංගයකට උපාලි කීර්තිසේන, නිලංග ඇතුළු මිතුරන් පිරිසක් සමග සහභාගි වී ඇත. ඊට දින දෙකකට පසු පෙබරවාරි 9 දින ඒකල ප‍්‍රදේශයේ ඔවුන් නැවතී සිටි නිලංගට අයත් රූපලාවන්‍යාග ාරයේදී රාත‍්‍රී සාදයක් පවත්වා ඇති අතර එම සාදයේදී ලබාගත් ඡුායාරූප කිහිපයක්ද නිලංග සිය මුහුණුපොතට ඇතුළත් කර ඇත. එම ඡුායාරූපවලින්ද උපාලි, නිලංග සහ මිතුරන් සමග සිටි බවට තහවුරු වෙයි. එමෙන්ම ඒ අසල වෙළෙඳසැලක ව්‍යාපාරිකයෙකුගේ ප‍්‍රකාශයට අනුවද තහවුරු වන්නේ උපාලි පෙබරවාරි 9 හවස්වරුවේ හා 10 වෙනි දින උදේ කාලයේ රූපලාවන්‍යාගාරයේ රැුඳීසිටිනු දුටු බව හා ඔහුට අවශ්‍ය යමක් ලබාගැනීමට තම වෙළෙඳසැලට පැමිණි බවය.

‘‍ඔය කියන නළුවා එදා තිබුණ පාටිය දවසේ හිටියා. සමහර දවස්වලට ඔතන සැලූ‍න් එකේ කට්ටිය නැවතිලා ?ට පාටි දානවා. පෙබරවාරි 10ට පස්සේ නම් කාවවත් එච්චර දැක්කේ නෑ. පස්සේ ඔය සැලූ‍න් එක කරපු කෙනාට මොකද්ද ප‍්‍රශ්නයක් ඇවිත් පොලිසියට එන්න කිවුවා කියලා ආරංචියක් ආවා.’‍ මේ වෙළෙඳසැලේ අයිතිකරු පවසන කතාවය.

මෙම ප‍්‍රකාශවලට හා තොරතුරුවලට අනුව හෙළිවන කරුනු මගින් තහවුරු වන්නේ උපාලි අතුරුදහන් වන්නේ පෙබරවාරි 10 දිනයේ බවයි. නැතහොත් ඔහු සිරීපාදේ ගිය බවට ඔහුගේ මිතුරා කළ ප‍්‍රකාශයෙන් දින 4කට පසුව බවයි. එමෙන්ම මෙම සිදුවීමෙන් පසු උපාලිගේ ඥාතීන්ගේ ප‍්‍රකාශ සම්බන්ධයෙන් ජාඇළ පොලීසිය විමර්ශනයක් පවත්වා ඇති අතර එහිදි උපාලිගේ දූරකථන අංකය සම්බන්ධයෙන් වාර්තාවක් ලබාගෙන ඇත. එම වාර්තාවෙන් තහවුරු වන්නේද උපාලි‍ අවසන් වරට ඇමතුමකට පිළිතුර දුන් අවස්ථාවේ, සංඥා ලැබී ඇත්තේද ඒකල මෙම ප‍්‍රදේශය ආවරණය කරන දූරකථන සංඥා කුලූනුවලින් බවය. එමෙන්ම පෙබරවාරි 15 වන දින පසුවන තුරුත් ‍මෙම කුලූනින් 0714802452 දූරකතන අංකයට සංඥා ලබාදී, පසුව විසංධිවී ඇති බව හෙළිව තිබේ.

මෙම අතුරුදහන්වීම සම්බන්ධයෙන් උපාලිගේ ඥාතීන් සැකකරන මිතුරා නිලංග, උපාලිට හමුවී ඇත්තේ රඟපෑම්වලට අදාල රූපලාවන්‍ය කටයුතුවලදීය. ඔහු උපාලිගේ වේශ නිරූපණ ශිල්පියා වශයෙන්ද කටයුතු කර තිබේ. මෙම හිතමිතුරුකම මතම උපාලි හා නිලංග අප මුලින් කියූ ලෙස පොලියට මුදල් ලබාදීමේ ව්‍යාපාරයක්ද පවත්වාගෙන ගොස් තිබේ. එහිදි උපාලිට අයත් මුදල්වල අයිතිකරු ලෙස පෙනීසිටිමින් නිලංග අවශ්‍යතා මත විවිධ පුද්ගලයන්ට පොලිය ලබාදෙන පදනමින් මුදල් ලබාදී ඇත. මේ සම්බන්ධයෙන් පොලිස් නිලධාරියෙකු අනාවරණය කළ ආකාරයට නිලංග උපාලිගෙන් ලබාගත් මුදල ලක්ෂ 8ත් 10ත් අතර ප‍්‍රමාණයකි. එමෙන්ම උපාලිගෙන් නිලංග තම අවශ්‍යතාවන් වෙනුවෙන් සැලකිය යුතු මුදලක් ලබාගෙන ඇතත්, ඒ කොපමණ මුදල් ප‍්‍රමාණයක්ද යන්න හෙළිවී නැත. ඇතැම් මුදල් උපාලි සිය මිතුරාට ලබා දී ඇත්තේ තම ඥාතීන්ට අයත් බව පවසමිනි. කෙසේ වෙතත් පොලි ව්‍යාපාරයෙන් ලැබෙන ආදායම් මුදල් හා උපාලිගෙන් ලබාගත් මුදල් නැවත ආපසු ගෙවීමට උපාලිගේ මිතුරා වන නිලංගට උනන්දුවක් තිබී නැත.

‘‍ඔය නළුවාගේ අතුරුදහන් වීමට හේතුව මුදල් ගනුදෙනුවක් බවට ලොකු සැකයක් තියෙනවා. ‍එයා අතුරුදහන්වෙන කොට ලක්ෂ තුනහමාරක විතර රත‍්‍රන් භාණ්ඩ එයා ළඟ තිබිලා තියෙනවා. රජ මාවතේ පෝර උරයක දාලා තිබුණ බොඩි එක සියයට අනූනමයක්ම උපාලිගේ වෙන්න පුළුවන්. ඒ ගැන පරීක්ෂා කරන්න ජින්ටෙක් ආයතනයට යැවුවා. මම දැන් ජාඇළ පොලීසියේ නැති නිසා ඒ ගැන මොකද වුණේ කියලා දන්නේ නෑ.’ මෙලෙස පවසන්නේ උපාලි අතුරුදන්වන කාලසීමාවේ ජාඇළ පොලීසියේ අපරාධ විමර්ශන අංශයේ සේවය කළ නිලධාරියෙකි. මේ ඝාතනය සහ මුදල් පොලියට දෙන ව්‍යාපාරය එකට ගැටගැසී ඇති බව පෙනුණත් ජාඇළ පොලිසිය ඒ පිළිබඳව පරීක්ෂණ දිගට කළේ නැත. උපාලි පදිංචිව සිටි ප‍්‍රදේශයට අදාළ වැලිකඩ පොලීසියද මේ අතුරුදන් කිරීම පිටුපස එතරම් උනන්දුවකින් දුවන්නේ නැත. ඒ ඇයි, කාගේ උවමනාවටද සොයා බැලිය යුතුය.

අද ගොළු බිහිරි පොලීසිය
හිතාමතාම වැලිකඩ පොලීසිය උපාලිගේ අතුරුදහන්වීම සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන මගහරින නිසා උපාලිගේ සොයුරිය මිරිහාන පොලීසියටත්, කොළඹ අපරාධ විමර්ශන කොට්ඨාසයටත් පැමිණිලිකර ඇති අතර ඒ සම්බන්ධයෙන් ජාඇළ පොලීසියද උපාලිගේ මවගෙන් ප‍්‍රකාශ සටහන් කරගන තිබේ. තම සහෝදරයාගේ අතුරුදහන් වීම සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණ ගැන කරුණු විමසීම සඳහා උපාලිගේ සොයුරිය ගෙවුණු වසර තුනකට ආසන්න කාලය තුළ වැලිකඩ පොලීසියට පැමිණි වාර ගණන ඇගේ මතකයේ නැතත් ඇය පවසන්නේ තමන් පහළොස් වතාවකටත් වඩා වැලිකඩ පොලිසියට පැමිණ තම සොයුරාගේ අතුරුදහන් වීම ගැන දැමූ පැමිණිල්ල ගැන විමසා සිටි බවයි.

එහිදී වැලිකඩ පොලීසියෙන් දී ඇති පිළිතුර වන්නේ ‘ඔයාලා ලොකු තැන්වලට පැමිණිලි කරන්නේ අපි මේ ගැන හොයන්නේ නෑ කියලා හිතලානේ, ඒ හින්දා එයලාටම කියලා කරගන්න’ යනුවෙනි. ඇය මිරිහාන පොලීසියට පැමිණි වාර ගණන දහයකි. පෑලියගොඩ අපරාධ කොට්ඨාසයට ගිය වාර ගණන දොළහකි. ජාඇළ පොලිසියටද ඇය, සිය රෝගාතුර වී සිටින මව සමග ගොස් අවස්ථා තුනකදී තම සහෝදරයාගේ අතුරුදහන්වීම සමන්ධයෙන් විමසා ඇතත්, ඊට නිසි පිළිතුරක් ලබාදීමට පොලීසියේ නිලධාරීන් කටයුතු කර නැත. එමෙන්ම මේ සම්බන්ධයන් පොලිස් මූලස්ථානයට, පොලිස් කොමිසමට හා ශ‍්‍රී ලංකා මානව හිමිකම් කොමිසමට ද පැමිණිලි කර ඇත. එහෙත් උපාලි කීර්තිසේනගේ මෙම අතුරුදහන්වීම සම්බන්ධයෙන් නිසි අවධානයක් යොමුකළ බවක් පෙනෙන්ට නැත.

2016 පෙබරවාරි 15 දින වැලිකඩ පොලීසියට කළ පැමිණිල්ලේ අනුරාධපුරයේ ගිය බවට සඳහන් විය යුතු වුවත් එහි සඳහන් වන්නේ කතරගම ගියා යනුවෙනි. ඉන් තහවුරු වන්නේ පැමිණිල්ල සටහන් කිරීමේ සිටම මේ සම්බන්ධයෙන් පැවති නොසැලකිලිමත් බවයි. 2016 අපේ‍්‍රල් 24 ඉරිදා පුවත්පතක් මෙම විමර්ශනය සම්බන්ධයෙන් කළ විමසීමකදී වැලිකඩ පොලීසිය පවසන්නේ උපාලි අතුරුදහන්වී මාසකයට පසු රාගම දුම්රිය ස්ථානයේ රැඳීසිටිනු දුටු අයෙකුද පොලීසියට ප‍්‍රකාශයක් ලබාදී ඇති බවයි. එම තත්වය තුළ වැලිකඩ පොලීසිය මේ සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කළ ආකාරය ඉතාම අපැහැදිලිය. වැලිකඩ පොලීසිය මේ කතාවේ එන නිලංග පිළිබඳව වුවද එතරම් සැලකිල්ලෙන් බලන්නේ නැත. ඔහු සම්බන්ධයෙන්ද නිසි ලෙස විමර්ශනයක් සිදුකර නොමැති බව හෙළිව තිබේ. වැලිකඩ පොලිසිය පවසන්නේ, පොලිස් මූලස්ථාන නියෝගය පරිදි මෙම විමර්ශන කටයුතු පැලියගොඩ අපරාධ කොට්ඨාසයට පවරා ඇති බවය.

මම යන්නම යනවා උපාලි කියයි.
‘‍දැන් අවුරුදු දෙකකටත් වැඩියි. මම හිතන්නේ උපාලි ආපහු එන එකක් නෑ. එදා (පෙබරවාරි 4) අපි අනුරාධපුරයේ ගිහිල්ලා දවසින් ආවා. එදා ඉඳලා උපාලි මා එක්ක සැලූ‍න් එකේ හිටියා. හත්වෙනිදා අපේ යාළුවෙකුට කියලා තියෙනවා, මම දොලොස් වෙනිදායින් පස්සේ යන්නම යනවා ආයෙත් එන්නේ නෑ කියලා. නමවෙනිදා අපි පාටියක් දැම්මා. උපාලි ඒකටත් හිටියා. එයා යන්න ගිය හේතුව අපි දන්නේ නෑ. අවසානයේ දොලොස්වෙනිදා එයාගේ බෑග් එකත් අරගෙන යාළුවෙක් එක්ක සිරීපාදේ යනවා කියලා යන්න ගියා. යන වෙලාවේ එයාගේ අතේ ෆෝන්එකත් තිබුණා මම දැක්කා. මේ අතුරුදහන් වීමට උපාලිගේ නෑයෝ සැක කරන්නේ මාවයි. නමුත් මම දන්න දේවල් මම පොලීසියට කිවුවා. අන්තිමට මාව පෑලියගොඩ අපරාධ කොට්ඨාසයට ගෙනිහින් දවස් තුනක් හොඳටම ගැහුවා.’ මෙලෙස පවසන්නේ නිලංගය.

උපාලිගේ අතුරුදහන්වීම සම්බන්ධයෙන් කරුණු සෙවීමට ඔහුගේ හිතවත් රංගන ශිල්පියෙකු වූ රොජර් සෙනෙවිරත්න දැඩි වෙහෙසක් දරා තිබිණි. ඒ වෙනුවෙන් ඔහු පෑලියගොඩ අපරාධ කොට්ඨාසයේ අවධානය යොමු කිරීමට දිගින් දිගටම කටයුතු කරමින් උපාලිගේ පවුලේ අයද වරින්වර දැනුවත් කර තිබේ. උපාලිගේ මෙම අතුරුදහන්වීම සම්බන්ධයෙන් රොජර් සෙනවිරත්න අප සමග අදහස් දැක්වූයේ මෙසේය. ‘මම සෑහෙන්න මේ ගැන සොයන්න උත්සහ කළා. හිත හොඳ සහෝදර කලා ශිල්පියෙක්. මේ සිද්ධිය පොලීසිය සතපහකට ගණන්ගත්තේ නෑ. මම හිතන්නේ කලාකරුවන් වශයෙන් මේ ගැන අපි අවධානය යොමුකරන්න ඕනෑ. අපිටත් මේ දෙයම වෙන්න බැරිද? කවුද ඊට පස්සේ කතාකරන්නේ, උපාලිට මොකද වුණේ කියන එක අපි හොයාගන්න ඕනෑ. ඔහුට සහ ඔහුගේ පවුලේ අයට සාධාරණයක් කරන්න පොලීසියට බලපෑම් කරන්න ඕනෑ. සියලූම කලාකරුවන්ගෙන් මම ඉල්ලන්නේ මේ සඳහා එක් වෙන්න කියලායි.’‍

කෙසේ වෙතත් ඒකල රජමාවතේ හමුවූ නාඳුනන මළසිරුර උපාලි කීර්ති‍සේනගේද යන්න මෙතෙක් තහවුරු වී නැත. එහෙත් වෛද්‍ය නීරීක්ෂණවලට අනුව එම නාඳුනන පුද්ගලයාගේ මරණය සිදුව ඇත්තේ පහරදීම්වලින් බවට අනාවරණය වී තිබේ. එම හිස් කබලේ තැලූ‍ම් තුවාල පවතින බවට තහවුරු වී ඇති අතර හිස්කබලේ ඉදිරි කොටසේ වම්පසට මොට ආයුධයකින් පහරදීම නිසා දරුණු ලෙස එහි අස්ථි කොටස් බිඳීගොස් ඇත. එය පිරිමියකුගේ බවට රාගම රෝහලේ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරීවරයා සනාථ කර ඇත. මළසිරුර හමුවන විට අත්පා එතරම් හානි වී නැතත් ශරීරයේ කඳ කොටස දියවී ගොස් අටකැබලි මතුවී තිබේ. ඒ අනුව ඝාතකයන් මෙම නාඳුනන මළසිරුර යම් රසායනික ද්‍රව්‍යයක් යොදවා දියකර හරින්ට උත්සාහ දැරූ බවක් නිරීක්ෂණය වී ඇත. එයට හේතුව යම් හෙයකින් සිරුර හඳුනාගනීවිදැයි යන සැකය වන්නට පුළුවන්ය. එහෙත් ඞීඑන්ඒ පරීක්ෂණ මගින් මේ මළසිරුර කාගේදැයි සොයාගැනීම එතරම් අමාරු නැත.

එනිසා අප අසන්නේ ජින්ටෙක් ආයතනයට යවනු ලැබූ සාම්පල පිළිබඳ වාර්තාවද උපාලි වගේම අතුරුදන් වී තිබෙන්නේ ඇයිද කියාය. අපට නම් පෙනෙන්නේ නොපෙනෙන හස්තයක් මෙම පරීක්ෂණ පිටුපස ක‍්‍රියාත්මක බවය. පොලිස් ස්ථාන කීයක් නම් මේ අතුරුදහන්වීම පිළිබඳව මූලික විමර්ශන සිදුකර ඇතිද? එම ස්ථාන එකකටවත් මේ අපරාධයේ කොනක් සොයාගැනීමට නොහැකිවූවා යැයි සිතන්නට අමාරුය. එනිසා පොලිසිය මේ අතුරුදහන් කිරීමේ පරීක්ෂණ හිතාමතාම යටගසා ඇති බව කිව හැකිය.

ධම්මික ප‍්‍රියදර්ශන

 

සුරක්ෂා තවත් මාස දෙකක් ශ්‍රී ලංකා රක්ෂණයට

 

පාසල් දරුවන් සඳහා අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය කි‍‍්‍රයාත්මක කරන සුරක්ෂා රක්ෂණය ඉදිරි වසර සඳහා කි‍‍්‍රයාත්මක කරන රක්ෂණ සමාගම ගැන තීරණයකට ඒමට තවමත් නොහැකිවීම මත ශී‍‍්‍ර ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාවට ලබාදුන් එම රක්ෂණයේ කාලය තවත් මාස දෙකක කාලයකට දීර්ඝ කර තිබේ.

පසුගිය වසරේ ඔක්තෝබර් පළමුවැනිදා සිට වසරක කාලයක් සඳහා එම රක්ෂණ ශී‍‍්‍ර ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාවට හිමිවූ අතර එය සැප්තැම්බර් 30 වැනිදායින් අවසන් වීමට නියමිතව තිබුණි.

ඉදිරි වසර සඳහා සුදුසු රක්ෂණ සමාගමක් තෝරාගැනීමට අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය පසුගිය කාලයේ යෝජනාවක් කැඳවූ අතර තවමත් ඒ පිළිබඳ අවසන් තීරණයකට පැමිණ නැත.

අයවැය පැරදවීම කොට උඩ

 

අයවැයේදී ආණ්ඩුව පැරදවීම සඳහා කළ සැලසුම් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා පිළිබඳව ඒකාබද්ධ විපක්ෂය තුළ ඇති අවිශ්වාසය හා ඔහුගෙන් ඒ පිළිබඳව ස්ථීර පිළිතුරක් නොලැබීම නිසා ඇනහිටින තත්වයකට පත්ව ඇතැයි අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක්වූ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයෝ කිහිපදෙනෙක් පැවසීය.

අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක්වූ 15 දෙනාගේ කණ්ඩායමේ ප‍්‍රබලයෙකු ප‍්‍රකාශ කළේ එජාපයට හිතවත් දුමින්ද දිසානායක සහ මහින්ද අමරවීරගේ වුවමනාවන්වලට අනුකූලව මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතා කටයුතු කරන බවයි. ඒ නිසා 15 කණ්ඩායමේ කිසිවෙකුත් නැවත ඔහු සමග සාකච්ඡා කරන්නට සුදානමක් නැති බවත් ඉතිරි කෙටි කාලය තුළ පාර්ලිමේන්තුවේ ඔළු‍ගෙඩි ගණන වෙනස් කරමින් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අගමැති කරන්නට සාකච්ඡුා තවදුරටත් නොකරන බවත් පැවසීය. මෙම කණ්ඩායම් දෙක එකතු කිරීම සඳහා පෙරමුණ ගෙන කටයුතු කළ 15 දෙනාගේ කණ්ඩායම ඉදිරියේදී පොදුජන පෙරමුණට එක්වන බවද ඔහු කීය.

මීට පෙර අගමැතිවරයාට එරෙහිව ඉදිරිපත් කළ විශ්වාසභංගයේ ඡන්දය විමසූ අවස්ථාවේදීත් ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන එයට සහයෝගය පළකරන බව ප‍්‍රකාශ කර තිබුණත් ඔහු නිසි නායකත්වයක් නොදුන් බව ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන්ගේ අදහස යැයි අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක්වූ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ තවත් නායකයෙක් පැවසීය. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ බැසිල් රාජපක්ෂට සමීප නායකයන්ගේ අදහස වී ඇත්තේද ආණ්ඩුවේ ධුර කාලයෙන් වසරක් පමණක් ඉතිරි වී තිබියදී ආණ්ඩුව බාරගැනීමෙන් ඉදිරි මැතිවරණයකදී ඉහළ ජයග‍්‍රහණයක් ලැබීම සඳහා තිබෙන අවස්ථාව අහිමි වනු ඇති බවයි. ආණ්ඩුව බාරගතහොත් මාස කිහිපයක් තුළ ආර්ථිකයෙන් විශාල ප‍්‍රතිඵල පෙන්විය යුතු බවත්, එසේ කළ නොහැකි නිසා ආණ්ඩුවට ඉදිරියට යෑමට ඉඩ දී මැතිවරණයකින් පසුව ආණ්ඩුවක් නිර්මාණය කළ යුතු බව ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කණ්ඩායමේ අදහස වී ඇත. ඒ නිසා අයවැය ඡුන්දයෙන් ආණ්ඩු වෙනසක් සඳහා වූ සාකච්ඡුාවට ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන් අතරින් වැඩි පිරිසක් ඇකැමැත්ත පළ කර ඇතැයි වාර්තා වෙයි.