No menu items!
22.3 C
Sri Lanka
14 September,2025
Home Blog Page 545

කුමන්ත‍්‍රණය පරාජය කළ යුතුය

0

 

ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා රාති‍්‍රයේ ජනාධිපති මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේන විසින් සිය විධායක බලතල අත්තනෝමතික ලෙස භාවිතා කරමින් අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ධුරයෙන් ඉවත්කර එම තනතුරට පාර්ලිමේන්තු මන්තී‍්‍ර මහින්ද රාජපක්‍ෂව නම් කිරීම රට තුළ තියුණු දේශපාලන අර්බුදධයක් නිර්මාණය කර ඇත.

ජනාධිපතිවරයාගේ මෙම කි‍්‍රයාව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කිරීමකි. ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව ඒ ආකාරයට අග‍්‍රාමත්‍යවරයාව ධූරයෙන් ඉවත් කිරීමේ බලයක් ජනාධිපතිවරයාට නැත. අග‍්‍රාමාත්‍ය ධූරය සම්බන්ධයෙන් වූ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ප‍්‍රතිපාදන පැහැදිලිය. අග‍්‍රාමාත්‍යවරයෙකුට ධූරය අහිමි වන්නේ කෙසේද යන්න එහි පැහැදිලිව දක්වා තිබේ. ඒ එක් අවස්ථාවක්වත් මෙහිදී සම්පූර්ණ වී නැත.
මේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී ජනාධිපතිවරයාගේ අත්තනෝමතික තීරණයට එරෙහිව දැනටමත් ජාත්‍යන්තර ප‍්‍රජාව සිය දැඩි අවධානය යොමු කර තිබේ. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය, මහා බි‍්‍රතාන්‍යය, ජර්මනිය, යුරෝපා සංගමයට අයත් රටවල් ඇතුලූ රටවල් රාශීයක් දැනටමත් ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ ශී‍්‍ර ලංකාව සිය නීතියට අනුව කටයුතු කළ යුතු බවය. අසල්වැසි ඉන්දියාවද ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ ශී‍්‍ර ලංකාව තුළ සිදුවන දෑ පිළිබඳව ඔවුන් නිරීක්‍ෂණය කරමින් සිටින බවයි.

ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටවල දේශපාලන බලපෙරළි සිදුවිය යුත්තේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ආකාරයටය. පාර්ලිමේන්තු මන්තී‍්‍රවරුන්ගේ බහුතර කැමැත්ත වත්මන් අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහට නොමැතිනම් එය පාර්ලිමේන්තුව තුළින් ඔප්පු කළ යුත්තක්ය. අග‍්‍රාමාත්‍යවරයා විශ්වාසභංග යෝජනාවකින් පරාජයට පත් කිරීම, අයවැය යෝජනාව පරාජයට පත්කිරීම ආදිය ඒ සඳහා ගත හැකි කි‍්‍රයාමාර්ගයන්ය. එහෙත් මෙහිදී ඒ කිසිවක් සිදුවී නැත. ඒ නිසාම මෙය ආණ්ඩුක‍්‍රම විව්‍යස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණයක් ලෙස මිස වෙනත් නමකින් හැඳින්විය නොහැකිය.
මේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණය නිසාම රට දැන් ඇත්තේ අවිනිශ්චිත තත්ත්වයකය. රාජ්‍ය යාන්ත‍්‍රණය අකර්මණ්‍ය වී ඇත. ජනතාව නොසන්සුන්වී ඇත. ඒ ආණ්ඩු පාලනය ඇත්තේ කාහටද යන්න පිළිබඳ නිශ්චිතතාවයක් නැති නිසාය.

මේ නිශ්චිතභාවය ඇති කිරීම සඳහා ඇත්තේ සරළ කි‍්‍රයාමාර්ගයක් පමණය. ඒ පාර්ලිමේන්තුව කැඳවා එහි බහුතර බලය හිමි වී ඇත්තේ කාහටද යන්න තීරණය කිරීමය. අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහද මේ කුමන්ත‍්‍රණය සිදුවූ දිනම ජනාධිපතිවරයාට අභියෝග කරනු ලැබුයේ පාර්ලිමේන්තුව කැඳවා එහි බහුතරය ඇත්තේ කාහටදැයි තීරණය කරන ලෙසය.

එහෙත් මෙම කුමන්ත‍්‍රණයේ හවුල්කරුවන් වූ ජනාධිපති මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේන හා පාර්ලිමේන්තු මන්තී‍්‍ර මහින්ද රාජපක්‍ෂ සිදුකළේ පාර්ලිමේන්තුවේ වාර අවසාන කරන ව්‍යවස්ථාවේ ප‍්‍රතිපාදනවල එල්ලී සිය නිරුවත ඒ මඟින් වසා ගැනීමය. පාර්ලිමේන්තුව නැවත රැුස්වන දිනය තෙක් අමාත්‍යධූර වරදාන හා රුපියල් කෝටි ගණනින් අල්ලස්දී මන්තී‍්‍රවරුන් බිලිබා ගැනීමේ කි‍්‍රයාන්විතය ආරම්භ කිරීමය.
ඒ වූ කලී ව්‍යවස්ථා විරෝධී, සදාචාර විරෝධී අල්ලස් සංස්කෘතියකට රට ගෙන යෑමය. එහි අනෙක් පැත්ත නීතියේ ආධිපත්‍යය නොසලකන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී නොවන මැර ප‍්‍රචන්ඩ දේශපාලන යය.

ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා රාති‍්‍රයේ රාජ්‍ය මාධ්‍ය ආයතනවල සිදුවූයේ එයය. එදා සිට අනෙකුත් රාජ්‍ය ආයතනවල හා ගම්මට්ටමින් සිදුවෙමින් පවතින්නේ එයය. තමා අමාත්‍ය ධූරය දැරූ අමාත්‍යාංශ කාර්යාලයට පාර්ලිමේන්තු මන්තී‍්‍රවරයෙකු වන මහජන නියෝජිතයෙක්ට වත් පිවිසිය නොහැකි බවට ඛනිජ තෙල් අමාත්‍යංශන පරිශ‍්‍රයේදී විදහා දැක්වූයේ එයය.

මේ සියල්ල සිදුවන්නේ කුමන්ත‍්‍රණකාරී ලෙස ලබාගන්නට උත්සාහ කරන බලය තවමත් තහවුරු කරගන්නට නොහැකි තත්ත්වයක් යටතේය. කුමන්ත‍්‍රණකාරීන්ගේ බලය තහවුරුවූවා නම් ඇතිවිය හැකි විනාශකාරී තත්ත්වය අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.
ඒ මඟින් සංඥා කරන්නේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට ගරු නොකරන, නීතියේ ආධිපත්‍යය නොසලකන ප‍්‍රචන්ඩ, ඒකාධිපති ආඥාදායකත්වයක් ඉදිරියේදී රට තුළ බිහිවිය හැකි බවය.

ඊට ම් රටේ හෘදය සාක්ෂියක් ඇති ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට ගරු කරන මිනිසුන්ට කිසිසේත්ම එකඟවිය නොහැකිය.
එම නිසාම තීරණාත්මක මොහොත එළඹී ඇත්තේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී මෙම කුමන්ත‍්‍රණය පරාජය කිරීම සඳහාය. සියලූ වාද භේද නොසලකා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට ගරුකරන හෘදය සාක්ෂියක් ඇති මිනිසුන් ඒ සඳහා එක්ව සිටගත යුතුය.

රාජපක්ෂලාගේ සිරකරුවෙකු බවට පත්වීමෙන් අවසන් විය හැකි සිරිසේන පුරාවෘත්තයට පූර්විකාවක්

 

සිරිසේන යනු සංස්කෘතියේ දිළිඳු භාවය විසින්ම දේශපාලනික අනාථයෙකු බවට පත් පුද්ගලයෙකු බව දැන් ඔහු ආදර්ශයෙන් පෙන්වා තිබේ. මෙවැනි පුද්ගලයන් තමාගේ තරම පෙන්වීමට ගන්නා සෑම උත්සාහයක්ම අවසන් වන්නේ තමා මොන තරම් පුංචි මිනිසෙකු ද යන්න මුළු ලොවටම ප‍්‍රදර්ශනය කිරීමෙනි. පසුගිය දා තමාගේ සහ අගමැතිවරයාගේ සංස්කෘතිය වෙනස් යැයි කියා සිටින විට ඔහු අවිඥානිකව ගම්‍ය කෙළේ ඒ යථාර්ථයයි.

2015 ජනවාරි 8 වැනි දා සිට ගත වූ අවුරුදු හතරකට ආසන්න කාලය තුළ, ජනාධිපති සිරිසේන මොන විදිහකින්වත් අගමැති වික‍්‍රමසිංහගේ හෝ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ සිරකරුවෙකු වුණේ නැත. තවත් විදිහකින් කිවහොත්, තමාට අවශ්‍ය සෑම දෙයක්ම ජාතික ආණ්ඩුව යටතේ කර ගැනී මට කිසි බාධාවක් අගමැතිවරයාගෙන්වත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන්වත් ඔහුට එල්ල නොවුණු බවයි. ඇත්ත වශයෙන්ම සිදුවුණේ එහි අනිත් පැත්තයි. සමස්තයක් වශයෙන් ගත් විට, සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාගේ නාමයෙන්, වෙනත් වචනවලින් කිවහෙ ාත් ‘ජාතික ආණ්ඩුවේ’ නාමයෙන්, එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයාව පැත්තකින් තැබීමට අගමැතිවරයා හැම වෑයමක්ම ගත්තේය. එය, එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අතීත සම්ප‍්‍රදාය පසෙකින් තැබීමකි. ඒ නිසාම, ඒ පාක්ෂිකයෝ විශේෂයෙන් තම නායකයා කෙරෙහිත්, පොදුවේ එක්සත් ජාතික පක්ෂය කෙරෙහිත්, බෙහෙවින් කලකිරුණෝය.

මුලින්ම, පරාජිත මහින්ද රාජපක්ෂට කුරුණෑගලින් අපේක්ෂකත්වය ලබා දීමේදීත්, ජනතාව විසින් මැතිවරණයෙන් පරාජයට පත්කරන ලදුව අතරමංව සිටි දේශපාලන අනාථයන්ට කැබිනට් ඇමති ධුර පිරිනැමීමේදීත්, අල්ලස් කොමිසමේ අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල්වරියව පන්නා දැමීමේදීත්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඇතුළු හිටපු හමුදා නායකයන් කිහිප දෙනෙකු අක‍්‍රමිකතා සම්බන්ධයෙන් අධිකරණය ඉදිරියට කැඳවූ අවස්ථාවේ ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් වීමේදීත්, සජින් වාස් ගුණවර්ධන සහ මහින්දානන්ද අලූත්ගමගේ වැනි බොහෝ දේශපාලනඥයන්ට එරෙහිව නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීම වැලැක්වීමේදීත්, ශිෂ්‍යයන් 11 දෙනෙකු පැහැරගෙන යාම සම්බන්ධයෙන් හිටපු නාවුක හමුදාපති රවි විජේගුණවර්ධනට එරෙහිව නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීම වැලැක්වීමේදීත්, (ලැයිස්තුව තව බොහෝ දිග ය) මේ ජනාධිපතිවරයා ගැන අගමැතිවරයා හෝ එක්සත් ජාතික පක්ෂය කටක් ඇර වචනයක් කීවේ නැත. කොටින්ම, මේ පුවත්පතට පුංචි හෝ දැන්වීමක් ලබා දීම, අපේ දීර්ඝ කාලීන මිතුරෙකු වන මංගල සමරවීර ඇමතිවරයා එක දිගටම ප‍්‍රතික්ෂේප කෙළේය. ඔහුගේ තර්කය වුණේ, ‘අනිද්දා’ පුවත්පත සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයා තුළ පවතින දැඩි ක්‍රෝධය මධ්‍යයේ තමාගේ අමාත්‍යාංශයකින් දැන්වීමක් ලබා දීම ජනාධිපතිවරයාගේ නොසතුටට හේතු විය හැකි බවයි. ඒ තරමට, ඔහුගේ සිත නොරිදවා කටයුතු කිරීමට එක්සත් ජාතික පක්ෂ නායකත්වය වගබලාගත් බව මේ ලියුම්කරු පෞද්ගලිකව දන්නා කාරණයකි.

මා මේ කියන්ට යන කතාව, ඉදිරියේදී ජනාධිපති සිරිසේනට අත්විය හැකි එහි අනිත් පැත්තේ යථාර්ථය පිළිබඳ පුරෝකථනයකි.
එක්සත් ජාතික පක්ෂය සමග ජනාධිපති සිරිසේනගේ ආරෝව පටන් ගන්නේ ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සභාපතිත්වය භාර ගැනී මත් සමග ය. එවැනි ආරෝවක් ඇති වීම, වැළැක්විය නොහැකි, ස්වාභාවික තත්ත්වයකි. මන්ද යත්, තමා එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයෙකු නොවන බව නොපෙන්වා ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ බිම් මට්ටමේ පක්ෂපාතීත්වයක් ලබා ගැනීමේ කිසි ඉඩක් ඔහුට නැති බැවිනි. මුලදී මේ අවශ්‍යතාව, තවත් ප‍්‍රධාන සාධකයක් සමග පෑහුණි. එනම්, රාජපක්ෂලාගෙන් ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නායකත්වය තමන්ගේ පැත්තට දිනා ගැනීමේ අවශ්‍යතාවයි. ඉහත කී සැකක ාර පුද්ගලයන්ගේ නෛතික ආරක්ෂාව සහ පරාජිත අනාථයන්ගේ දේශපාලනික අභිලාෂයන් වෙනුවෙන් ඔහු පෙනී සිටියේ, ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ අතීත අවනීතික ක‍්‍රියා කලාපයන්ට සම්බන්ධ පුද්ගලයන් ඇතුළු ඕනෑම ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පාක්ෂිකයෙකුගේ ආරක්ෂාව සහතික කරලීමේ ‘අවසාන බලය’ තමන් සතුව ඇති බව සාමාන්‍ය පාක්ෂිකයාට ප‍්‍රදර්ශනය කොට ඔවුන්ගේ හොඳ හිත දිනා ගැනීමට ය. එය, එක්සත් ජාතික පක්ෂයට විකල්පව, මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනගේ අලූත් ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයක් නිර්මාණය කර ගැනීමේ ආයාසයක් වශයෙන් අපට හැඳින්විය හැකිය. 2015 ජනවාරියේ බලයට පත්වූ සැණින්, ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නායකත්වය ලබා ගැනීම පිළිබඳ ලණුව ඔහුට දුන් පුද්ගලයන් ඒ කාර්යය සැලකුවේ, ඉතා පහසුවෙන් සාක්ෂාත් කර ගත හැකි, සරළ ඉලක්කයක් වශයෙනි. රාජපක්ෂලා මැදමුලනට වී බවුන් වැඞීමට හිත හදාගෙන කටයුතු කෙළේ නම් සිරිසේනගේ ඒ ආයාසය සාර්ථක වන්නට තිබුණි.
අබග්ගයක මහත කෙතෙක් ද යත්, පෙබරවාරි 10 වැනි දා ජනාධිපති සිරිසේ න මහ පොළොවට කඩාගෙන වැටුණි. දැන්, ඉහතින් කී අරමුණු දෙක, එනම්, එක පැත්තක ින් එක්සත් ජාතික පක්ෂය කෙරෙහි වන දේශප ාලනික විරෝධයක් පවත්වා ගැනීමත්, තවත් පැත්තකින් ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ බලය රාජක්ෂලාගෙන් ඩැහැ ගැනීමත් යන දෙකෙන් එකක් අතහැරීම ඔහු සම්බන්ධයෙන් ගත් විට අනිවාර්ය කෙරුණි. ඔහු අතහැරිෙ ය් පළමු වැන්න නොව, දෙවැන්නයි. පළමු වැන්න අතහැරීමට ඔහුට හැකිය ාවක් නෙ ාවුණි. ඒ වන විට, ඒ තරමට එක්සත් ජාතික පක්ෂය, පසමිතුරෙකුගේ සිට ජන්මාන්තර හතුරෙකුගේ තත්වයට ඔහු විසින්ම පත්කරගෙන තිබුණු බැවිනි. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ එදා පටන් සිරිසේනගේ ‘අංක එකේ හතුරා’ විය.

අගමැතිවරයාට එරෙහි පාර්ලිමේන්තුවේ විශ්වාස භංගය ජනාධිපතිවරයාගේ උසිග ැන්වීමෙන් කරලියට එන්නේ එහි ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙනි. තමාගේ ක‍්‍රියාවක, විශේෂයෙන් තමාගේ සුරුවිරු කමක් වශයෙන් ගෙන සිටි මෝඩ ක‍්‍රියාවක ප‍්‍රතිවිපාකය තමා නොසිතූ ආකාරයෙන් තමාටම ඉමහත් අනර්ථයක් වූ විට, එහි වරද හැම විටකම ඉතා සාහසික අන්දමින් වෙනත් කෙනෙකු මත පැටවීමට උත්සාහ දැරීමේ ඉතා ප‍්‍රාථමික මානසික ප‍්‍රවණතාවක් අප කා තුළත් තිබේ. පෙබරවාරි 10 වැනි දා පළාත් පාලන මැතිවරණයෙන් ලද තමාගේ අන්ත පරාජයට වගකිව යුත්තා රනිල් වික‍්‍රමසිංහ බවට සිරිසෙ ්න අර්ථ ගන්වා ගන්නේ එබැවිනි. එසේ නොමැතිව, සියයට 13 ක් වැනි ඡුන්ද ප‍්‍රතිශතයක් සහිත තමාගේ පරාජයට වඩා, සියයට 32 ක ඡුන්ද ප‍්‍රතිශතයක් ලැබූ වික‍්‍රමසිංහගේ පරාජය, අගමැතිවරයා කෙරෙහි විශ්වාස භංගයක් ගෙන ඒමට තරම් ප‍්‍රමාණවත් තර්කයක් වශයෙන් කෙනෙකුට අර්ථ ගන්වා ගත හැක්කේ කෙසේද?

2015 ජනවාරි 9 වැනි දා හෝ 10 වැනි දා වැනි දිනයක සිටම (මලිත් ජයතිලකගේ පොතේ සඳහන් වන පරිදි) රාජපක්ෂලා සමග රහස් සාකච්ඡුා අවකාශයක් නිර්මාණය කරගෙන සිටි සිරිසේන, 2017 පෙබරවාරි 10 වැනි දායින් පසු තීරණාත්මක දේශපාලන ික තීරණයකට පැමිණියේය. එනම්, (විශ්වාස භංගය හරහා) ව්‍යවස්ථානුකූල මාර්ගයෙන් අගමැතිවරයා සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂය පරාජයට පත් කිරීමට ගත් අසාර්ථක තැත, දැන් ව්‍යවස්ථානුකූල නොවන ආකාරයකින් හෝ වහා සාර්ථක කර ගත යුතුව ඇති බවයි. මෙහිදී සිරිසේන ඉතා මූලික දේශපාලනික යථාර්ථයක් අමතක කෙළේය. එනම්, ව්‍යවස්ථානුකූල නොවන ආකාරයකින් පවතින රජයක් ගෙදර යැවීම සහ තමා ලද එකම ජනවරමින් වරක් ප‍්‍රතික්ෂේප කරනු ලැබ ඇති බලවේගයක් (මහින්ද) ඒ වෙනුවට රාජ්‍යත්වයට පත්කර ගැනීම, රනිල් වික‍්‍රමසිංහ හෝ එක්සත් ජාතික පක්ෂය පිළිබඳ සරළ ප‍්‍රශ්නයකින් ඔබ්බට යන, පක්ෂ භේදයකින් තොරව සියලූ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රීය බලවේග අවදි කරවන සහ ඒකරාශී කරවන නිමිත්තක් විය හැකි බවයි.

අවසානයේ හැරී බලන විට සිරිසේනගේ දේශපාලනය නිශ්චිතවම තුඩුදී ඇත්තේ රාජපක්ෂලාගේ දේශපාලනය යළි ස්ථාපිත කිරීමට ය. ලබන 16 වැනි දා හෝ ඊට පෙර දවසක පාර්ලිමේන්තුවේදී විසඳා ගැනීමට නියමිත බල අරගලයේ ස්වභාවය තීරණය වන්නේ ඒ දේශපාලනික යථාර්ථය තුළයි.

තරගයක පරාජය අවමානයක් නොවේ. සමහර පරාජයන් ජයග‍්‍රහණයන්ට වඩා තේජාවිත ය. ගෞරවාන්විත ය. ඉදිරි සතියක හෝ දෙකක කාලය තුළ පාර්ලිමේන්තුවේදී විසඳා ගැනීමට නියමිත තරගය, සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා සම්බන්ධයෙන් ගත් විට, විශේෂිත ස්වභාවයක් ගනී. දැනට පවතින තත්ත්වය අනුව, ඔහුගේ අත්තනෝමතික විධායක ක‍්‍රියාව (අලූත් අගමැතිවරයෙකු පත් කිරීම) පාර්ලිමේන්තුවේ දී පරාජයට පත්වීමට නියමිත ය. නොවැම්බර් 16 දක්වා වන දීර්ඝ කාලයකට ඔහු පාර්ලිමේන්තු සැසිවාරය කල්දමා ගත්තේ ඒ පරාජය ආපසු හරවා ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය කරන බිම් මට්ටම සකස් කර ගැනීමටයි.

එදාට ඔහු පරාජය වුණොත්, එනම් පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරයකින් ඔහුගේ විධායක ක‍්‍රියාව සම්මත කර ගැනීමට ඔහු අසමත් වුණොත් ඔහු ලබන පරාජය අසාමාන්‍ය එකක් නොවේ. ඒ සඳහා ඔහුට ගෙවීමට සිදුවන මූලික වන්දිය වන්නේ ලජ්ජාව (එවැන්නක් තවමත් ඉතිරිව ඇතොත්) ගිල ගැනීම පමණි. එහෙත් ඔහුගේ සදාතන ඉරණම තීන්දු කෙරෙන නිශ්චිත මොහොත එළැඹෙනු ඇත්තේ ඔහු මෙයින් ජයග‍්‍රහණය කළොත් ය. එය අතිශය අන්තරායකාරී ජයග‍්‍රහණයකි. තවත් විදිහකින් කිවහොත්, ඔහුව සදාතනික පරාජිතයෙකු බවට පත්කරවන ජයග‍්‍රහණයකි.

පසුගිය 26 වැනි දා ව්‍යවස්ථා විරෝධී සහ නීති විරෝධී අගමැතිවරයෙකු දිව්රුම් දීමත් සමග රාජ්‍ය මාධ්‍ය ආයතන ඇතුළු අනෙකුත් මර්මස්ථාන සියල්ල අත්පත් කර ගත්තේ මහින්දවාදීන් මිස සිරිසේනවාදීන් නොවේ. මේ ලිපියේ මුලින් අවධාරණය කළ, පසුග ිය වසර හතරකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ජාතික ආණ්ඩුව තුළ භුක්ති විඳි නිදහස සහ බලය, රාජපක්ෂලා විසින් එවැනි බිම් මට්ටමේ අත්පත් කර ගැනීමකින් පසු, සිරිසේනගේ ළඟපාතක ඉතිරි වන්නේ නැත. රාජපක්ෂලා හිටු කියන විට හිටගන්නටත්, ඉඳු කියන විට ඉඳගන්නටත් සිදුවන ඉරණම්කාරී තත්වයක් එවැනි ‘ජයග‍්‍රහණයක්’ තුළ පැහැදිළිවම කෙටී තිබේ.

රාජපක්ෂලා බලයට පත්විණි නම් තමන්ට අත්විය හැකිව තිබූ අඩි හයේ වළක කතාවක් මීට කාලයකට පෙර සිරිසේන කීවා අපට මතක ය. එය දැන් (විශ්වාස භංගය මහින්දලා ජය ගත්තොත්* වෙනත් ආකාරයකින් සිරිසේන කෙරෙහි ක‍්‍රියාත්මක වීමට නියමිත ය. ඒ, දේශපාලනික හිඟන්නෙකුගේ සහ රාජපක්ෂලාගේ සදාතන සිරකරුවෙකුගේ තත්වයට සිරිසේන පත්වීමෙනි. එය මිනී වළක් නොව, නරා වළකි.

රාජපක්ෂ සංස්කෘතිය නැවත එයි

 

ඔක්තෝම්බර් 26 වැනිදා ආණ්ඩු වෙනස් කිරීම සඳහා වූ කුමන්ත‍්‍රණය පිළිබඳව ශ‍්‍රීලනිපයේ සහ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන්ද දැනගත්තේ එදින හැන්දෑවේය. මාධ්‍ය දැනගත්තේද ඒ අස්සේය. ඉන් පැයක් යද්දී රටේ තැන් රැුසක අපූරු ක‍්‍රියා රැසක් දැකගත හැකිවිය. පහරදීම්, කලහකාරීත්වය දකින්නට ලැබුණි. මාධ්‍ය හරහා දකින්නට ලැබුණේ මාධ්‍ය ආයතනවල ඇතිවූ කලබලයන් පමණි. එහෙත් බොහෝ ස්ථාන රැුසක ආණ්ඩු මාරුවෙන් උද්දාමයට පත් රාජපක්ෂ පාක්ෂිකයන් තමන්ට පුරුදු මැර බලය පෙන්වන්නට පටන්ගෙන තිබුණි. වත්මන් ආණ්ඩුවට හිතවත් පුද්ගලයන්ගේ නිවෙස් ඉදිරිපිට කෑ ගැසීමේ සිදුවීම්, නිවෙස්වලට රතිඤ්ඥා දැමීමේ සිදුවීම් රාජපක්ෂ පාක්ෂිකයන්ගෙන් සිදුවූ අවස්ථා රැුසක් පිළිබඳව දැනගන්නට ලැබුණි.

කුමන්ත‍්‍රණය දියත් වූ මොහොතේ සහ ඉන් පසුව බොහෝ ස්ථානවල තිබුණු කටවුට් ගිනිතැබීම් සහ විනාශ කිරීම් දකින්නට ලැබෙයි. රාජ්‍ය ආයතවල තිබුණු කටවුට් රැසක් ගිනිතබා ඇති අතර එවැනි සිදුවීම් ගණනාවක් වාර්තා වෙයි. කුමන්ත‍්‍රණ ආණ්ඩුවට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරයක් ලැබෙන්නටද පෙර සංවිධානය වීමෙන් තම බලය පෙන්වීමට බොහෝ පිරිස් උත්සාහ දරා ඇත.

මාධ්‍ය
මාධ්‍ය ආයතනවලට පහරදීමේ සිදුවීම ගැන ස්වාධීන රූපවාහිනී ආයතනයේ ප‍්‍රධානියෙක් කී කතාවක් ඇත. සිකුරාදා හැන්දෑවේ ස්වාධීන රූපවාහිනී පරිශ‍්‍රයෙන් පිටවූ ඔහු පන්නිපිටියට ළං වෙද්දී ආණ්ඩු පෙරළීමේ කුමන්ත‍්‍රණය ගැන ආරංචිය ලැබී ඇත. නිවසට ඇතුළුවෙද්දී ස්වාධීන රූපවාහිනී පරිශ‍්‍රයට සුධර්මන් රදලියගොඩ ළඟා වී ඇත. ස්වාධීන රූපවාහිනියේ සේවය කළ සුභාෂ් ජයවර්ධනට ‘උඹේ කාලය අවසන්’යැයි කියමින් පහරදී ඇත. ශාලික විමලසේන, දයා නෙත්තසිංහ වැනි ස්වාධීන රූපවාහිනියට වත්මන් ආණ්ඩුව සමයේදී පත්වීම් ලද නිලධාරීන් රැුසකට පහරදීමට උත්සාහ කර ඇත.

ජාතික රූපවාහිනී පරිශ‍්‍රයේ සිදුවූ සිදුවීම බොහෝ දෙනෙක්ට දකින්නට ලැබුණි. මංගල සමරවීර, චතුර සේනාරත්න ඇතුළු පිරිස ජාතික රූපවාහිනී පරිශ‍්‍රයට ගොස් තිබුණේ පවතින තත්වය පිළිබඳව විශේෂ වැඩසටහනක් සඳහා බව සැබෑය. ජාතික රූපවාහිනිය වැනි ආයතන
කෙසේ වෙතත් රජයේ මාධ්‍ය ආයතන හතර වන ස්වාධීන රූපවාහිනිය, ජාතික රූපවාහිනිය, ශ‍්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලි සංස්ථාව හා ලේක්හවුස් යන ආයතන හතරටම කණ්ඩායම් මෙහෙයවා තිබුණේ කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල විසින්ය. කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල විසින් රජයේ මාධ්‍යවලින් කුමන්ත‍්‍රණකාරී ආණ්ඩුවට හිතවත් පුවත් පළ කරවාගැනීම සඳහා කටයුතු සූදානම් කර තිබුණි.

තෙල් සංස්ථාව
තෙල් සංස්ථාවේ ඔක්තෝම්බර් 28 වැනිදා සිදුවූ වෙඩි තැබීමේදී අර්ජුණ රණතුංගගේ ආරක්ෂකයන් විසින් කටයුතු කළ ආකාරය සම්බන්ධයෙන් විවිධ අදහස් ඇතිවිය හැකිය. එහෙත් සරලවම ඛණිජ තෙල් සංස්ථාව භාර නීත්‍යානුකූල අමාත්‍යවරයා වන අර්ජුණ රණතුරංග තමන් යටතේ පවතින ආයතනයකට ඇතුළුවීම කිසිසේත්ම නොකළ යුතු ක‍්‍රියාවක්යැයි හැඳින්විය නොහැකිය. නීතිවිරෝධී ආණ්ඩුවට සහාය පළකරන බොහෝ මාධ්‍යවලින් කියන ආකාරයට අර්ජුණ රණතුංග දැන් හිටපු ඇමතිවරයෙක් වුව තෙල් සංස්තාවට ඇතුළුවීම වැරදි ක‍්‍රියාවක්යැයි අර්ථකතනය කිරීමට පසුබිමක් නිර්මාණය වෙන්නේ නැත. හදිසියේ ආණ්ඩුව වෙනස් වුවත් හිටපු ඇමතිවරයෙකු තමන් යටතේ ඇති ආයතයකට ඇතුළුවීම සාමාන්‍ය කාරණයකි.

එහෙත් රාජපක්ෂලාට හිතවත් මැර කණ්ඩායම් තෙල් සංස්ථාවට ඇතුලූ‍වී සිටියේය. ඔවුන් ක‍්‍රියා කළේ තෙල් සංස්ථාව තමන්ගේ දේපලක් ලෙස සලකමින්ය. සුදර්මන් රදලියගොඩලා ස්වාධීන රූපවාහිනියට ඇතුළු වූ සේම තෙල් සංස්ථාවේ සේවකයන් නොවන රාජපක්ෂ හිතවාදීන්ද ආයතනයේ සිටියේය. අර්ජුණ රණතුංගට හිතවත් නිලධාරිනියන්යැයි කියමින් නිලධාරිනියන් දෙදෙනෙක්ව සිර කරගෙන තබාගත් බවද වාර්තා විය.

තම නිල කාමරයේ තිබු තමන්ගේ පෞද්ගලික බඩුබාහිර ආදිය රැුගෙන ඒමට ගිය මොහොතක එම ස්ථානයට පැමිණි ඛනිජ තෙල් සේවකයන් පිරිසක් සමග පැමිණි මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට ලැදි නාගරික මන්ත‍්‍රිවරයෙකුද තමන්ට පහර දීමට තැත්කල බවත් එම අවස්ථාවේ අර්ජුන රණතුංග මහතාගේ ආරක්ෂක නිලධාරියා විසින් වෙඩි තැබීමක් සිදු කර ඇති බවත් අර්ජුණ රණතුංග ඇමතිවරයා කියයි. ඛණිජ තෙල් සංස්ථා සේවකයන්ගේ පැත්තෙන් කියන්නේ සිදුවීම පොලීසියෙන් පාලනය කරද්දී ත් ඇමති ආරක්ෂකයා වෙඩි තැබූ බවයි. කෙසේ වෙතත් මේ ගැටුම් සියල්ල හදිසි කුමන්ත‍්‍රණයකින් ආණ්ඩුව පෙරළන්නට ගොස් සිදුවූවක් බව පැහැදිළි කාරණයකි.

අවසානයේදී ඛන්ජ තෙල් සේවකයන් තිදෙනෙකුට වෙඩි වැදුන අතර එක් අයෙකු ජීවිතක්ෂයට පත්විය. ඛණිජ තෙල් සේවකයන්ගේ විරෝධතා නිසා අර්ජුණ රණතුංගව අත්අඩංගුවට ගත්තද ඔහුට මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයෙන් ඇප ලැබුණි.

ඛණිජ තෙල් සංස්ථාවේ ජාතික සේවක සංගමය නියෝජනය කරමින් ආනන්ද පාලිත මහතා මෙසේ අදහස් දැක්වීය. ‘මහින්දලගේ මැරයන් ගහලා තෙල් සංස්ථාවේ ජාතික සේවක සංගමයේ සභාපති වරයා රෝහල් ගත කරලා. ඒ් ව‌ගේම තේල් සංස්ථාවේ ජාතික සේවක සංගමයේ කාර්යාලය බලහත්කාරෙයන් වහලා වෘත්තිය සමිති වලට දුන්න පහසුකම් බලහත්කාරයෙන් අත්පත් කරගන. මේ වෙන කොට රටේ තැන් කීපයක දීම් සිදුවෙලා තියෙනවා. නමුත් 2015 ජනාධිපති වරයෙන් පස්සේ කිසිදු පහර දීමක් කිසිම රාජ්‍ය ආයතනයක සිදුවුනේ නෑ.’

තවත් සිදුවීම්
හම්බන්තොට සිදුවීම් රැුසක් පිළිබඳව වාර්තා වී ඇත. ගම්උදාව යටතේ සජිත් පේ‍්‍රමදාසගේ ප‍්‍රධානත්වයෙන් නිර්මාාණය කර තිබූ නිවාස රැුසකට පහරදී ඇත. ඊට අමතරව නාමපුවරු රැුසක් කඩා දමා ඇත. මේ පහරදීම් සිදුව ඇත්තේ 27 වැනිදාය.

ඔක්තෝම්බර් 26 වන දින රාත‍්‍රියේදී හම්බන්තොට ලූ‍ණු සංස්ථාවේ සභාපතිවරයාගේ නිල නිවසට පිරිසක් ඇතුල් වී ඔහුට පහර දීමට උත්සාහ කර ඇත. සභාපතිවරයාව නිල තනතුරෙන් පමණක් නොව නිල නිවසෙන්ද පන්නා දැමීමට ඒ පිරිස උත්සාහ කර තිබේ. අවසානයේදී ලූ‍ණු සංස්ථාවේ කාර්යාල වලටද සීල් තබා ඇත.

මීට අමතරව කොළඹ වරායේ සිදුවීමක් පිළිබඳවද ස්වාධීන වරාය සේවක සංගමයේ සභාපති ලාල් බෙංගමුව අනිද්දා සමඟ අදහස් දක්වමින් කීය. ‘වරාය සභාපති පරාක‍්‍රම දිසානායක මහත්තයාගේ නිල නිවසට බලහත් කාරයෙන් ඇතුළුවූ මහින්ද රාජපක්ෂ පාර්ශවයේ මැර කණ්ඩායමක් සභාපතිවරයාගේ නිල වාහනය වීවෘත කර ලිපි ගොනු කීපයක් පැහැර ගැනීමට උත්සහ කරලා, පසුව සභාපතිවරයාට තර්ජනය කරලා ගිහින්.’

නිවාස සංවර්ධන අධිකාරියේ ඉහළ නිලධාරියෙක් පසුගිය 27 වැනිදා තම නිල රථයෙන් සේවයට පැමිණි පසුව සේවකයන් විසින් එම නිලධාරියාව ත‍්‍රීරෝද රථයෙන් ගෙදර යවා ඇත.

ඊට අමතරව පක්ෂ කාර්යාලවලට පහරදීම් සිදුව ඇත. ශ‍්‍රීලනිප මීරිගම කාර්යාලයටද එලෙස පහරදී ඇත. 30 වැනිදා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ත‍්‍රිකුණාමලය නගර සභා මන්ත‍්‍රිනියකගේ මෝටර් රියකට පහර දී ඇත.

රාජ්‍ය ආයතන රැුසක් අරාජික වී ඇති බවත් වාර්තා වෙයි. ආයතනවල නිලධාරීන් විසින් තම ප‍්‍රධානීන්ගේ නියෝග පිළිනොපැදීමේ සිදුවීම්ද ඇත. සමස්ථයක් ලෙස පෙනී යන්නේ නැවත රාජපක්ෂ රජයක් ඇතිකරගැනීමේ කුමන්ත‍්‍රණය ක‍්‍රියාත්මක වෙද්දී රාජපක්ෂලාගේ දේශපාලන සංස්කෘතියද අවදි වී ඇති බවය. බොහෝ රටවල් හැත්තෑ ගණන් අසූ ගණන්වලදී අත්හැර දමා ඇති මෙවැනි දේශපාලන සංස්කෘතියකට නැවත රට බාරදීමේ වගකීම බාරගත යුත්තේ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ය.

රේඛා නිලූ‍ක්ෂි හේරත් / ධම්මික ප‍්‍රියදර්ශන

බිය ජනිත සති අන්තයක සිට

0

 

පසුගිය 26 වැනි සිකුරාදා හවස කොළඹ සිට ගෙදර යමින් සිටියෙමි. බසය ගමනාන්තයට ළං වෙන්විට රියදුරු මහතාට කොන්දොස්තර මහතා කියනු ඇසුනේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අගමැති ලෙස දියුරුම් දී ඇති බවය. ඉන්පසු ඔවුන් අතර මත ගැටුමකි. කියන කියුම් අනුව එජාප පාක්ෂිකයෙකුයැයි සිතිය හැකි රියදුරා කීවේම උබ බොරු නොකියා හිටපං කියා ය. කොන්දොස්තර මහතාද ඇරියේ නැත. ඔහු කතාකලේ ඔහුගේ ජීවිතයේ තිබූ ලොකුම ගැටලූ‍වක් විසඳුන ආකාරයටය. අද හොඳට බොන්න පුළුවන් ඔහු කියනවා ඇසුණි. ඒ මහින්ද රාජපක්ෂ පත්වූ සතුටට ය. මම මේ හතර බීරි කතාව අසාගෙන සිටියෙමි. අන්තර් ජාල පහසුකමත් නැත්තේ දුරකථනයේ බැටරි බැස එය නිවී තිබූ නිසාය. මම බසයෙන් බැස අසල කඩයකට දිව ගියෙමි. කතාව හරිය මම කොළඹින් බසයට නගිනවිට තිබුණු ආණ්ඩුව ගාල්ලෙන් බසින විට වෙනස් වී තිබුණි. ඒ අම්මටසිරි ලංකාවේ හැටිය. ව්‍යාවස්ථාවේ සියලූ‍ ප‍්‍රතිපාදන සුනු කරමින් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී ලෙස ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ප‍්‍රවර්ධනය කරන්න හැටදෙලක්ෂයක් දෙනාගේ මනාපයෙන් පැමිණි මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා කටයුතු කර තිබුණේ එලෙසය. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා බලයෙන් පහ කිරීමද අලූ‍ත් අගමැති ලෙස මහින්ද රාජපක්ෂ පත් කිරීමටද සුළු කාල පරතරයකදී සිදුකර තිබුණි. මේ පත්කිරීම කන වැකුණු විට මට සිතුනේ 113ක සරල බහුතරයක් මන්ත‍්‍රීවරුන් මහින්ද අගමැති ලෙස පිළිගනු ඇතැයි කියාය. එහෙත් පසුව ගොඩනැගුණු තත්ත්වයන් කීවේ සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා අගමැතිවරයා පත්කර ආණ්ඩුවක් සැදීම සඳහා 113 ක් මන්ත‍්‍රීවරුන් සොයමින් සිටින බවය. මේ අනුව පෙනෙන්නෙ දැනුවත්ව ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කලා මදිවට ඔහු දැනුවත්වම රට අරාජික කර ඇති බවය. ඔහුගේ මේ මුග්ධ ක‍්‍රියාව නිසා දැන් රට තුළ ආණ්ඩු දෙකක් ඇත. එක ආණ්ඩුවක් ව්‍යාවස්ථාවට එකඟ නීතියට එකඟ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ආණ්ඩුවය. අනික නැති බලයක් පවරාගෙන අත්තනෝමතිකව ක‍්‍රියාත්මක, විධායකයේ තේජසින් සහ ඉන්ධන වලින් දුවන නීතියට පටහැනි ලොකයේ කිසිදු රටක් තවමත් නීතියානූකූලව පිළිගෙන නැති මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවය. අහෝ! මේ අරාජිකත්වය නොවන්නේද?..

කුමන්ත‍්‍රණය
මේ කුමන්ත‍්‍රනය ගැන බොහෝ දේවල් මේ සතියේ අනිද්දා තුළ ලියවෙනු ඇත. මේ එහි එක් පැත්තකි. ජනාධිපතිවරයා සහ අගමැතිවරයා අතර කාලයක් තිස්සේ පැවති සීතල යුද්ධය මේ කුමන්ත‍්‍රණයේ හදවත බව බොහෝ දෙනෙකු කියයි. එම සීතල යුද්ධයට හේතුව සිරිසේන ජනාධිපතිගේ ඊගෝ ප‍්‍රශ්නයක් ලෙසද කෙනෙකුට දකින්නටද පුළුවන් ය. එය මෛත‍්‍රී නියෝජනය කරන සිංහල මැදපන්තිය සහ රනිල් නියෝජනය කරන නාගරික ඉංග‍්‍රීසි බස වහරන පන්තිය අතර ප‍්‍රශ්නයක් ගැටුමක් සේද කෙනෙකුට දකින්නට පුළුවන් ය. ගමේ භාෂාවෙන් කියන්නේ නම් මෛත‍්‍රීට රනිල් සෙට් වී නැත. එය මෛත‍්‍රීපාල ජනාධිපතිවරයා ජාතිය අමතා කළ කතාවෙන්ද ඔප්පු වන්නේය. මේ ගැටුමේ ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස නාමල් කුමාර නම් චරපුරුෂයෙකු වේදිකාවට නගින්නේය. ඔහු කුමන්ත‍්‍රන කතාවක් ගොතන්නේ ය. ඒ කුමන්ත‍්‍රන නූල් බෝලයේ පැටළෙන සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා එජාපයේ නියෝජ්‍ය නායක සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතාට 6 වරක් පමණ කතාකර ඉල්ලීම් කර ඇත්තේ අගමැතිකම බරගන්නට කියා ය. සජිත් පේ‍්‍රමදාස මහතා එයට එකගවී නැති බව දැනගන්නට ලැබෙන්නේය. ඒ ඔහුට එජාපය තුළ විශාල මන්ත‍්‍රී කණ්ඩායමක් නැති නිසාදැයි අපි දන්නේ නැත. කෙසේ හෝ අවසානයේ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා අගමැති ලෙස දියුරුම් දෙන්නේ ය. ඒ රටේ මූලික නීතියට පිටින් ය.

තටුකපා 19 වැනි ව්‍යවස්ථාව සංශෝධනය පාර්ලිමේන්තුවේදී සම්මත කරගත්තද, නැවත ජනාධිපති තරගයට නොයෙන්නේ මැයි සපථ කර කීවද, ජනපති මෛත‍්‍රී හට දෙවනි ධූර කාලයක් පිළිබඳව සිත තුළ ආසාවක් තිබෙන්නෙට ඇත. එම ආසාව ඉටුකරගැනීමට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සහය දෙන්නට ඉදිරිපත්වී ඇති බව දැන ගන්නට ලැබෙන්නේය. පාඩුවක් නැත. මෙමගින් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට සහ එම පවුලේ උදවියට බොහෝ දේවල් ලබා දෙනවා ඇත.

බියකරු අනාගතය
තාජුඞීන් ඝාතනය, එක්නැළිගොඩ අතුරුදන් කිරීම, කීත් නොයාර් පැහැරගෙන යෑම ආදී සිද්ධීන් මුල්කරගත් පරීක්ෂණවලදී අනාවරණය වී තිබෙන තොරතුරු අනුව මේ බොහෝ අපරාද සඳහා රාජපක්ෂවරුන් සම්බන්ධ බවට සැක කෙරෙන්නේ ය. මිග් යානා ගනුදෙනුව, ඬේසි ආච්චීගේ මැණික් මල්ල ආදී සිද්ධීන් පිළිබඳව එෆ් සී අයි ඞී ය මෙහෙයවන පරීක්ෂණවල තත්ත්වයමද එයමය. මෙම පරීක්ෂණ පසුගිය කාලයේදී රාජපක්ෂවරුන්ට මහත් හිසරදයක් වූ බවට සැක නැත. මෙම තත්ත්වය තුළ අගමැතිකම පිළිගෙන ආණ්ඩුවක් සෑදීමේ යටි අරමුණ මේ පරීක්ෂණ අවසන් කරගැනීම විය හැකිය. තත්ත්වය මෙසේ තිබියදී දැනගන්නට ලැබෙන්නේ එෆ් සී අයි ඞී ය සතු සමහර පරීක්ෂණ වලට අදාළ ගොනු මේවනවිට අයදින්නට ගොස් නැවත පැමිණෙන බවය. එලෙස පැමිණෙන විට එෆ් සී අයි ඞී යෙන් පිටවූ ගොනුවේ බර අඩුවී ඇතැයි පොලීසිය දෙසින් එන ආරංචි ප‍්‍රකාශ කරයි. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා නීතියට පිටින් අගමැති ලෙස පත්වූ දාට පසුදින පොලිස්පති පූජිත් ජයසිංහ ඔහු හමුවී ඇත. එම හමුවට හිටපු ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාද සහභාගිවී ඇත. ඉන්අනතුරුව නියෝජ්‍ය පොලිස්පති ලතීෆ් මහතාද මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා මුණගැසී ඇත. මේ තත්ත්වය තුළ පොලීසිය ඉහත ආකාරයෙන් කටයුතු නොකරන්නේනම් පුදුමයකි. තත්ත්වය මෙසේ නම් මෙම පරීක්ෂණ මෙහෙයවූ පොලිස් නිළධාරීන්ට අත්වන්නට නියමිත ඉරණම පිළිබඳව සිතාගත හැකිය. ඔවුන් දැන් බියෙන් පසුවෙනවා නියතය. අනෙක් පැත්තෙන් මෙලෙස ඝාතනය හෝ අතුරුදන් වූවන් පිළිබඳව, ඔවුන්ට යුක්තිය ඉටුකරගැනීම පිළිබඳව වෙහෙසෙන මිනිසුන්ට ඉදිරියේදී මෙම තත්ත්වය තවදුරටත් පැවතියහොත් සිදුවන්නට නියමිත දේ බියකරුය.

මේ තත්ත්වය පිළිබඳව අදහස් දක්වන ප‍්‍රගීත් එක්නැළිගොඩගේ බිරිඳ සන්ද්‍යා එක්නැළිගොඩ කියා සිටින්නේ ජනාධිපතිවරයා තමන්ගේ ඡුන්දය කොල්ලකෑවා මදිවට තමන්ගේ, තම දරුවන්ගේ අනාගතයද අන්තුරේ හෙළා ඇති බවය. මේ ඉදිරියේදී උදාවන්නට නියමිත අනතුරේ සහ දැන් සිද්ධ වෙමින් තිබෙන ව්‍යසනයේ වර්තමාන තත්ත්වයයි. මේ අරාජික සමයෙන් පසුව නැවත කොල්ලකාරී භීෂණකාරී යුගයක් උදාවන්නට නියමිතය. රාජපක්ෂ ඉතිහාසය කියන්නේ එයයි. ඒනිසා වළදමනු ලැබූ එම ඉතිහාසය ජනාධිපති සිරිසේනට ගොඩගන්නට දෙන්නට බැරිය.

කුණු මාළු මන්ත‍්‍රී ජීවිත
මේ ලිපිය ලියන පසුගිය 31 වැනි දිනය වනවිට වෙළෙඳපොළේ මන්ත‍්‍රීවරයෙක් ගේ මිල ලෙස සටහන් වූවේ රුපියල් ලක්ෂ 5000ක මුදලක් ය. ඒ කෝටි 25ක සිට මිල වැඩිවූ ප‍්‍රමාණයයි. මේවනවිට පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී දුනේෂ් ගන්කන්ද , ආනන්ද අලූ‍ත්ගමගේ, වසන්ත සේනානායක, වඩිවෙල් සුරේෂ්, විජේදාස රාජපක්ෂ යන පිරිස මහින්ද රාජපක්ෂ පාර්ශවයට එකතුවී, ඇමති තනතුරුද රාජ්‍ය ඇමති තනතුරුද ලබා ඇත. දුනේෂ් ගන්කන්ද ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන සහ මහින්ද රාජපක්ෂ හමුවෙන විඩියෝවක් මුහුණු පොතේ සංසරණය වෙමින් තිබෙන්නේ ය. එම විඩියෝවට අනුව,

එම අවස්ථාව විඩියෝ ගතකර තිබෙන්නේ ජනාධිපති සොයුරු ඩඞ්ලි සිරිසේනය. ඔහු ප‍්‍රකට ව්‍යාපාරිකයෙක් බව ප‍්‍රකටය. දුනේෂ් ගන්කන්ද යනු කැසිනෝ නිසා ආර්ථිකය විනාශකරගත් පුද්ගලයෙක් බව බොහෝ දෙනෙක් දන්නා සත්‍යක්‍ ය. මෑතකාලයේදී ඔහු ආර්ථික පැත්තෙන් විශාල ප‍්‍රශ්න ගොඩක පැටලී සිටි අයෙක් බවද දැන ගන්නට ඇත. ඞීල් දමන්නට රුසියන් සොයා යන්නේ මෙවැනි පුද්ගලයින්ය. එවැනි පුද්ගලයන් තව ඕන තරම් බව පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන බොහෝ දෙනෙකුගේ මතයයි. දුනේෂ් ගන්කන්ද යයි කියා එජාපයේ කිසිවෙකු සිතුවේ නැත. ඔහු පාර්ලිමේන්තුව වහා විවෘත කරන්න යැයි කොළඹ පැවති ජනහමුවට පුද්ගලයින් සහභාගී කළ බවද දැනගන්නට ඇත. අනෙක් පැත්තෙන් වසන්ත සේනානායක එහෙට මෙහෙට් දෙපැත්තටම පැනපැන සිට අන්තිමේදී ඇමතිකමක් ගත්තේය. වඩිවේල් සුරේෂ් ද ඔහුට දෙවෙනි නොවේ. මේ ජනතා පරමාධිපත්‍ය විකිණෙන අයුරුය. හිරුණිකා පේ‍්‍රමචන්ද්‍ර මන්ත‍්‍රීතුමියටද ලක්ෂ 2500ක ලංසුවක් මුල්ම අවස්තාවේ ලැබී ඇත. මේ ලියුම්කරු කතාකළ එජාපයේ එක් මන්ත‍්‍රීවරයෙක් කීවේ මේවනවිට තමන්ගේ මන්ත‍්‍රී ධූරයට ලංසු ඉදිරිපත් කිරීම සාමන්‍ය දෙයක් වී ඇතිබවය. ව්‍යාපාරිකයින්, අදාළ මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ හිතවතුන් බිරින්ඳෑවරුන් මාර්ගයෙන් මේ ගනුදෙනු කතා සිද්ධ වෙනබව දැනගන්නට ලැබේ. මන්තී‍්‍ර බිරින්ඳෑවන් මෙම විකුණුම් ක‍්‍රියාවලියට බොහෝ කැමතිබවද එනිසා ඔවුන්ගේ මැදිහත්වීම වැඩි බවද දැනගන්නට ලැබේ. මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන පාර්ශවයෙන් මන්ත‍්‍රීවරුන් බිලීබා ගැනීමේ ක‍්‍රියාන්විතය බැසිල් රාජපක්ෂ, ඩඞ්ලි සිරිසේන, චතුරිකා සිරිසේන ආදීන්ගේ මැදිහත්වීමෙන් සිදුවන බව දැනගන්නට ලැබේ. අපි වටිනවා යැයි කියන පරමාධිපත්‍ය බලයට අද ලංකාවේ වටිනාකමක් ලැබෙන්නේ එසේය. සෝභිත හිමියන් මේ ගෙබි නාටකය අවසන් කිරීමට ව්‍යවස්ථාවට වගන්තියක් ඇතුළත් කරන්නට යෝජනා කළ විට පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කළ බොහෝ දෙනෙකු එයට විරෝධය දක්වනු ලැබීය. දැන් එයට හේතුව පැහැදිලිය.
මීට අමතරව එජාපය පාර්ශවයෙන්ද මන්ත‍්‍රීවරුන් බා ගැනීමේ මෙහෙයුමක් ඇරඹී ඇත. මෙම මෙහෙයුම් දෙකෙන් ජයග‍්‍රහනය කරන්නේ කවුරුන්ද ප‍්‍රශ්නාර්ථයකි. මේ මන්ත‍්‍රීවරුන් බිලී බාගන්නා මෙහෙයුම අවසන් වනතුරු නොයිද ජනාධිපතිවරයා වහාම පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුතුය. නැතිනම් රට අදුරෙන් අදුරට යනවා නියතය. නැතිනම් කථානායකවරයා මැදිහත් වී පාර්ලිමේන්තුව කැඳවා පාර්ලිමේන්තු සාම්ප‍්‍රදාය ආරක්ෂා කළ යුතුය.

ළඟ සිටි අයටත් නොකී කුමන්ත‍්‍රණයේ කථාව

 

 

ඔක්තෝම්බර් 26 වැනිදා පැහැදිළිවම ආණ්ඩුව වෙනස් කිරීමේ කුමන්ත‍්‍රණයක් සිදුවිය. එය ව්‍යවස්ථා විරෝධී ලෙස බලය ඇල්ලීමේ කුමන්ත‍්‍රණයක් විය. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කළ යුතු බව ඇන්.ඇම්. පෙරේරාගේ සිට සෝභිත හිමියන් දක්වා පෙන්වාදී ඇති කරුණු සනාථ කළ අවස්ථාවක් විය. විධායක ජනාධිපතිවරයා තමන්ට හිමි බලයටත් වඩා වැඩි බලයක් පාවිච්චි කරමින් අත්තනෝමතික තීරණයක් ගෙන තිබුණි. එයින් රට විශාල අර්බුදයකට මුහුණදුන්නේය. මේ කුමන්ත‍්‍රණය ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණයක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. එය රටේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය කෙළෙසීමකි. මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා විසින් තමන්ට දුන් ජනවරම කෙලෙසීමකි. මේ ලිපියෙන් අප පෙන්වන්නේ මේ කුමන්ත‍්‍රණය අඩු තරමේ රටේ ජනතාවගේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රීය අයිතියට පමණක් නොව, කුමන්ත‍්‍රණයට මුහුණදුන් ප‍්‍රධාන කණ්ඩායම් දෙකේ අභ්‍යන්තර ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයටත් එරෙහි ක‍්‍රියාවක් බවය.

ඔක්තෝම්බර් 26
කුමන්ත‍්‍රණය සිදුවුණේ ඔක්තෝම්බර් 26 වැනිදාය. එදින හැන්දෑවේ පහට පමණ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන්ට ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයට පැමිණෙන ලෙස දැනුම්දී තිබුණි. ඒ අනුව ඔවුන් ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයට ගොස් තිබේ. ඒකාබද්ධ විපක්ෂ නායකයන් එහි යද්දී ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයේ ශ‍්‍රීලනිප නායකයන්ද රැුඳී සිට ඇත. මේ කණ්ඩායම් දෙකටම ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයේ ශාලාවක රැුඳී සිටින ලෙස දන්වා ඇත. ටික වෙලාවක් ඔවුන් එසේ සිටියදී මහින්ද රාජපක්ෂ සමයේ සිටි කුප‍්‍රකට ජනාධිපති ලේකම්වරයා වන ලලිත් වීරතුංග එහි පැමිණ ඇත. අනෙක් පස ශාලාවට එන ලෙස දැනුම් දී ඇත්තේ ලලිත් වීරතුංග විසින්ය. පිරිස අනෙක් ශාලාවට යද්දී මහින්ද රාජපක්ෂ සහ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන දිවුරුම් දීමට සූදානමින් සිට ඇත. එහි පිරිස පැමිණෙද්දී දිවුරුම් දීම ආරම්භ වී තිබේ. කුමන්ත‍්‍රණය සිදුවුණේ ඒ ආකාරයටය.

දිවුරුම් දෙන මොහොත වෙද්දීත් නිල අගමැතිවරයා වූ රනිල් වික‍්‍රමසිංහට නිසි දැනුම්දීමක් සිදුකර තිබුණේ නැත. ඒ වෙනුවට රනිල් වික‍්‍රමසිංහව ගාල්ලේ අතරමං කර තිබුණි. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ගාල්ලට ගොස් සිටි අතර ඔහු ක්ෂණිකව නිල හෙලිකොප්ටරයකින් නැවත පැමිණීමට සූදානම් වෙද්දී ගුවන් හමුදා නිලධාරීන් විසින් කියා ඇත්තේ හෙලිකොප්ටරයේ දෝෂයක් හටගෙන ඇති බවයි. එවැනි අවස්ථාවක සාමාන්‍යයෙන් සිදුකළයුත්තේ විකල්ප හෙලිකොප්ටරයක් වහා ලබාදීමය. එහෙත් වෙනත් හෙලිකොප්ටර්ද නැතැයි දැනුම්දී ඇත. අන්තිමේදී රනිල් වික‍්‍රමසිංහට කොළඹට පැමිණීම සඳහා පැය තුනක කාලයක් ගතවී තිබේ.

කුමන්ත‍්‍රණය සැලසුම් කළේ මහින්ද රාජපක්ෂ, මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන යන දෙදෙනා විසින් බව පැහැදිළිය. අන් කිසිවෙකු ඒ ගැන හරිහැටි දැන සිටියේ නැත. ඩඞ්ලි සිරිසේන, චතුරිකා සිරිසේන වැනි මෛත‍්‍රී පවුලේ සමීපතමයන් දැන සිට ඇත. බැසිල් රාජපක්ෂ දැන සිටියාදැයි ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ බොහෝ නායකයන් පවා හරි හැටි දන්නේ නැත. කෙසේ වෙතත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂට නම් දැනුම් දී නැත. ඒ අනුව ප‍්‍රධාන කුමන්ත‍්‍රණකරුවන් වන දෙදෙනාම රටේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව ආරක්ෂා කරන බවට දිවුරුම් දී සිටින වත්මන් ජනාධිපතිවරයා සහ හිටපු ජනාධිපතිවරයාය.

මේ දෙදෙනාට අවශ්‍ය වී තිබුණේ සුළු මොහොතක් තුළ සියල්ල අවසාන කරන්නටය. විරුද්ධ පාර්ශ්වයට කිසිදු පියවරක් ගත නොහැකි ලෙස සියල්ල අවසන් කරන්නටය. තම කණ්ඩායම්වලට සැලසුම ගැන කලින් දැනුම් දුන්නොත් දිවුරුම් දෙන අවස්ථාවේ ශාලාවට පිරිස ගෙන්වාගැනීමටද අසීරු වන බව කුමන්ත‍්‍රණකරුවන් දැන සිට ඇත. මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති ලෙස දිවුරුම් දීමේ අවස්ථාවකට පැමිණෙන්නැයි හදිසියේ දැනුම් දුන්නොත් එතැනට පැමිණි දෙපාර්ශ්වයේම කණ්ඩායමෙන් අඩක්වත් නොපැමිණෙන බව කුමන්ත‍්‍රණකරුවන් දෙදෙනාම දැන සිටියේය.

මේ සිදුවීමෙන් පසුව ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන් මහින්ද රාජපක්ෂට ඍජුවම තමන්ගේ විවේචනය පෙන්වා ඇත. විශේෂයෙන්ම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සමඟ හිතවත් නායකයන් විරෝධය පළ කර ඇත. අනෙක් පැත්තෙන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාටද ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නායකයන් මුහුණට විවේචනය කර ඇත. දුමින්ද දිසානායක ඇමතිවරයා ඇතුළු ශ‍්‍රීලනිප නායකයන්ව මෙම දිවුරුම් දීමට ගෙන්වා ඇත්තේද හේතුවක් නොදන්වා ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයට පැමිණෙන ලෙස දන්වමිනි. එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය ජාතික ආණ්ඩුවෙන් ඉවත්වීමේ තීරණය ගත්තේ සන්ධාන විධායක කමිටුව විසින් තීරණයක් ගෙන නොවේ. තමන්ට නොකියාම තම තමන්ගේ පාර්ශ්වයන්ගේ නායකයන් විසින් ගත් තීන්දුව ගැන කණ්ඩායම් දෙකේම සාමාජිකයන් දැඩි නොසතුටට පත්ව ඇත. දුමින්ද දිසානායක ඇමතිවරයා මාධ්‍ය ඉදිරියට හෝ මෙම ආණ්ඩුවේ සාකච්ඡුා මණ්ඩපවවලට නොපැමිණියේද ඒ නිසාය.

ඒකාබද්ධ විපක්ෂය
අනිද්දා පුවත්පතේ ඔක්තෝම්බර් 28 වැනිදා කලාපය සුපුරුදු පරිදි වෙළඳපොලට පිටවුණේ ඔක්තෝම්බර් 26 වැනි සිකුරාදාය. පුවත්පතේ මුල් පුවත වුණේ ‘ආණ්ඩුව පෙරළීම මහින්ද අත්හරියි’ කියාය. එදින හැන්දෑවේ මහින්ද රාජපක්ෂ ජාතික ආණ්ඩුව පිහිටවීය. අනිද්දා මුල් පුවත ව්‍යාජයක් වූ බව බොහෝ අය කියා තිබුණි. කවුරුන් හෝ අනිද්දාට බොරු පුවතක් දී බව කියැවිණ. බැලූ බැල්මට අනිද්දා පුවත එදා හැන්දෑවේම ව්‍යාජයක් විය.

එහෙත් අනිද්දා මුල් පුවත ලියුම්කරු විසින් වාර්තා කළේ දේශපාලන අනාවැකියක් ලෙස නොවේ. එපමණක් නොව, එක් මූලාශය‍්‍රක් මත පදනම්ව ලියූවක්ද නොවේ. පුවතේ තිබුනු කරුණුවල තිබුණේ ව්‍යාජ කරුණු නොවේ. මූලාශ‍්‍ර කිහිපයකින් තහවුරු කරගත් සැබෑ කරුණුය. පුවතේ තිබුණේ ඉදිරි මහමැතිවරණයට පෙර ආණ්ඩුව වෙනස් කිරීමේ සාකච්ඡුාව අත්හරින්නට සිදුව ඇති බවත්, මැතිවරණයකදී මිස ආණ්ඩුවේ වෙනසක් සිදු නොවනු ඇති බවත් ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ පක්ෂ නායකයන් අතර ඔක්තෝම්බර් 23 වැනිදා පැවති සාකච්ඡුාවකදී සාකච්ඡුාවට ලක්ව ඇති බවය. සැබෑ වශයෙන්ම ඔක්තෝම්බර් 23 වැනිදා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන්ගේ රැස්වීමේදී සාකච්ඡුා වී තිබුණේ එම කරුණුමය. අපි මේ පුවත ලියන්නේ ඔක්තෝම්බර් 25 වැනිදාය. ඔක්තෝම්බර් 25 වැනිදා පාර්ලිමේන්තු ගර්භයෙදී ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන් එකිනෙකා මුණගැසී සාකච්ඡුා කර තිබුණි. ඒ අවස්ථාවේදී පවා ආණ්ඩු පෙරළිය කළ නොහැක්කක් බව නායකයන්ගේ අදහස වී තිබුණි.

එය කළ නොහැකි දෙයක් බව කී අය මෙන්ම එය නොකළ යුතු දෙයක් බව කී අයද ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ බොහෝ සිටියේය. ඇත්තෙන්ම ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මන්ත‍්‍රීවරුන් හෝ නායකයන් කිසිම අවස්ථාවක මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන සමඟ එක්වීමට තීරණය කර නැත. ඒකාබද්ධ විපක්ෂය අභ්‍යන්තරයේ ඒ පිළිබඳව සිදුකළ සාකච්ඡාවලදීද එයට අකැමැත්ත පළකර තිබුණි. එපමණක් නොව රංජිත් සොයිසා වැනි මන්ත‍්‍රීවරුන් ප‍්‍රසිද්ධියේ එයට විරෝධය පළ කර තිබුණි. රංජිත් සොයිසා කියා තිබුණේ මහින්ද – මෛත‍්‍රී එක්ව ආණ්ඩුවක් නිර්මාණය කළහොත් තමන් සියදිවි නසාගන්නා බවයි.

එස්.බී. දිසානායක විසින් ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ පක්ෂ නායකයන්ගේ සතිපතා රැුස්වීමට එක්ව ආණ්ඩුවක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනගේ යෝජනාව ඉදිරිපත් කර තිබුණි. එස්.බී. දිසානායක විසින් ඉදිරිපත් කළ යෝජනාවට අනුව මහින්ද රාජපක්ෂට අගමැතිධූරය ලබාදීම වෙනුවෙන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ඉදිරිපත් කර තිබුණු එකම කොන්දේසිය වන්නේ තමන්ට මීළඟ ජනාධිපතිවරණයේ අපේක්ෂකත්වය ලබාදීමය. ඔක්තෝම්බරයේ මහින්ද රාජපක්ෂ සහ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන අතර සිදුව තිබුණු සාකච්ඡාවේදීද කොන්දේසිය වී තිබුනේ එයයි. මහින්ද රාජපක්ෂගේ කොන්දේසිය වී තිබුනේ තම පවුලට ඇති නඩුහබ ඉවත් කරවාගැනීමය.

ඒ වෙද්දීත් ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන් අතරින් බහුතර පිරිසක් හදිසි ආණ්ඩු වෙනසක් පිළිබඳව සිටියේ අකැමැත්තෙනි. ඒ අකැමැත්තට පදනම් වූ හේතු විවිධාකාර විය. විමල් වීරවංශ, උදය ගම්මන්පිල, මහින්දානන්ද අලූ‍ත්ගමගේ, ජෝන් සෙනෙවිරත්න වැනි නායකයන් සිටියේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂව ජනාධිපති අපේක්ෂකයා බවට පත්කිරීමේ වුවමනාවෙන්ය. මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන සමඟ එක් වුවහොත් මෛත‍්‍රීපාලට ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකත්වය දීමට සිදුවෙයි. ඒ පිළිබඳව ගෝඨා පිලට තිබුණේ දැඩි විරෝධයකි. ඒ බව පැහැදිළි වචනයෙන් එම නායකයන් වරින් වර පෙන්වා දී තිබුණි.

ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය
ශ‍්‍රීලනිපයේ තත්ත්වයද මෙබඳුමය. ජාතික ආණ්ඩු සංකල්පය මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන විසින්ම පක්ෂයට ගෙන ආ එකකි. ජනාධිපතිවරණයේදී මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට සහයෝගය දුන් අය අතරින් ශ‍්‍රීලනිප මධ්‍යම කාරක සභාවේ සිටියේ දුමින්ද දිසානායක පමණකි. අනෙක් සියලූ‍දෙනාම මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන නිසා ජාතික ආණ්ඩුවට එක්වූ අයයි. ඒ නිසාම මැතිවරණයෙන් පරාජය වීමටද සිදුවූ මන්ත‍්‍රීවරුන්ද සිටියේය. මෛත‍්‍රීට සහයෝගය දැක්වීම නිසා මැතිවරණයේදී සැලසුම් සහගත ලෙස පරාජයට ලක්වූ බොහෝ දෙනෙක්ව ‘පිං’ ඇමතිවරුන් ලෙසද ලේබල් විය. මේ සියල්ල සමග ඔවුන් විශ්වාසයෙන් ජාතික ආණ්ඩුවේ සිටියේ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන නිසාය.

ශ‍්‍රීලනිපයේ තීරණ ගන්නා ආයතනය වන මධ්‍යම කාරක සභාව රැුස්වී තිබුණේ ඔක්තෝම්බර් 16 වැනිදාය. එදින 15 කණ්ඩායම විසින් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට අග‍්‍රාමාත්‍ය ධූර ලබාදෙන ලෙස ලිඛිතව දන්වා තිබුණි. එම ලියුම සභාගත කිරීම පමණක් සිදුවිය. එම මධ්‍යම කාරක සභා රැුස්වීමේදීද ආණ්ඩුව පිහිටුවීම කළ නොහැක්කක් සහ නොකළ යුත්තක් බවට අදහස් පළ වී තිබුණි. කෙසේ වෙතත් මේ කාරණය පිළිබඳව කිසිදු නිශ්චිත තීන්දුවක් ගෙන නොතිබුණි.

දෙපැත්තේම අප‍්‍රසාදය
නායකයන් දෙදෙනාම කුමන්ත‍්‍රණය සැලසුම් කළේ තම කණ්ඩායම්වල මතය නොවිමසාය. විමසීමේ අවශ්‍යතාවය පිළිබඳවවත් නොසිතාය. තම තමන්ගේ නායකයන්ව විශ්වාස කරමින් කටයුතු කළ මේ දෙපාර්ශ්වයම ඒ නිසා කුමන්ත‍්‍රනයෙන් පසු සිටියේ දැඩි නොසතුටකින්ය. කුමන්ත‍්‍රණයෙන් පසුව ඔක්තෝම්බර් 27 වැනිදා ඒකාබද්ධ විපක්ෂ කණ්ඩායම පදනම් ආයතනයේදී පැවැත්වූ මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවේදීද ඒ නොසතුට සියල්ලන්ගේ මුහුණුවල පෙනෙන්නට තිබුණි. මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට මහින්ද රාජපක්ෂ ලබා දී තිබුණු එකම පොරොන්දුව වන මෛත‍්‍රීගේ ජනාධිපති අපේක්ෂකත්වයද විමල් වීරවංශ ප‍්‍රසිද්ධියේ ප‍්‍රතික්ෂේප කළේ එතැනදීය.

එදිනම හැන්දෑවේ ශ‍්‍රීලනිප කණ්ඩායම විසින් ඩාලි පාරේ පැවැත්වූ මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවේ ශ‍්‍රීලනිප නායකයන් තම නොසතුට ප‍්‍රකාශ කර තිබුණි. පරණ ආණ්ඩුව මෙන් කටයුතු නොකරන ලෙස එහිදී නායකයන් ප‍්‍රසිද්ධියේ කීය. විජිත් විජයමුණි සොයිසා ආණ්ඩුව වෙනස් වුණායැයි කලහකාරී ලෙස හැසිරුණු පුද්ගලයන්ට අඥාණයන් ලෙස බැණ වැදුණේය. යහපාලනයෙන් ආපස්සට නොගොස් ඉදිරියට යා යුතු බව මහින්ද සමරසිංහ අවවාදාත්මකව කීවේ එම සාකච්ඡුාවේදීය.

අසම්පූර්ණ කුමන්ත‍්‍රණයක්
එහෙත් නොසිතූ ලෙස කුමන්ත‍්‍රණය සම්පූර්ණ කරගත නොහැකි විය. එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නායක රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පසුබැසීමට පුරුදු නායකයෙක් ලෙස ප‍්‍රකටය. කුමන්ත‍්‍රණකරුවන් අනුමාන කර තිබී ඇත්තේ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පරාජය බාරගනු ඇති බවය. ඔහු ඉවත්ව යනු ඇතැයි ඔවුන් අනුමාන කර ඇත. රනිල්ව ගාල්ලේ සිර කළේද එහි කොටසක් ලෙසය. එහෙත් ඒ කිසිවක් සිතූ ආකාරයෙන් සිදු නොවීය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය අත්හැරීමට සූදානම් නොවීය. එපමණක් නොව මෙතෙක් එජාපයට පවා විවේචනය එල්ලකරමින් සිටි සිවිල් සමාජයද මහින්ද – මෛත‍්‍රී කුමන්ත‍්‍රණයට දැඩි විරෝධය දක්වන්නට විය.

ඒ නිසාම නව ආණ්ඩුව ආරක්ෂා කරගැනීමත්, කණ්ඩායමේ විශ්වාසය රැුකගැනීමත්, තම කණ්ඩායමෙන් මන්ත‍්‍රීවරුන්ට වෙන්ව යන්නට ඉඩ නොදී රැකගැනීමටත් විශාල වෙහෙසක් දරන්නට රාජපක්ෂ කණ්ඩායමට සිදුවී ඇත. මේ වෙද්දී එජාපයෙන් පැමිනෙන මන්ත‍්‍රීවරුන්ට ඇමතිධූර සහ නියෝජ්‍ය ඇමතිධූර ලබාදෙන්නට සිදුව ඇත. ඒ සියල්ල හේතුවෙන් කුමන්ත‍්‍රණය අවසානයේදී රාජපක්ෂ – සිරිසේන පිළට සැහැල්ලූ‍වෙන් නින්දට යෑම වෙනුවට බියෙන් අවදිවී සිටින්නට සිදුව ඇත.

සිරිසේන – මහින්ද කුමන්ත‍්‍ර‍ණය පැරදවීම ප‍්‍ර‍ජාතන්ත‍්‍ර‍වාදය රැකගැනීමේ මාර්ගයයි

0

 

 

මෙය වනාහි රට දරුණු ආර්ථික අර්බුදයක ගිලී ඇති මොහොතකි. එම අර්බුදයට මූලික හේතු වන්නේ ඇමරිකානු ජාතිකවාදී ප‍්‍රතිපත්ති නිසා ඩොලරය ශක්තිමත් වීම, ආනයන වැඩි වීම නිසා ගෙවුම් ශේෂය ඉහළ ගොස් රුපියල අවප‍්‍රමාණ වීම හා තෙල් මිළ ඉහළ යාමයි. මේ සාධක අභ්‍යන්තරිකව පාලනය කිරීම පහසු නැත.

අර්බුදයෙන් ගොඩ ඒමට ක්ෂණික පිළියම් නැත. එයට අවශ්‍ය වන්නේ ඉවසීම, බුද්ධිය හා ස්ථාවරත්වයයි. ආණ්ඩුව, විපක්ෂය හෝ මහජනතාව එය පසුගිය සමයේදී ප‍්‍රදර්ශනය කළේ නැත. ඒ වෙනුවට ප‍්‍රදර්ශනය කළේ මුග්ධත්වය, අවස්ථාවාදය, මජරකම, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධය හා නොඉවසිල්ලයි.

වර්තමාන බල පෙරළිය එම තත්ත්වයේ ම දිගුවකි. රාජපක්ෂ පවුල බලය ලබාගැනීම ඉක්මන් වීමට ප‍්‍රධාන හේතුව ලෙස සැලකිය හැක්කේ අන් කිසිවක් නොව පසුගිය සමයේ අධිකරණය වෙතින් පළ වූ ස්වාධීනත්වයයි. දුමින්ද සිල්වාගේ මරණීය දණ්ඩනය තහවුරු කිරීමේ නඩු තීන්දුවෙන් මෙන් ම ජොන්ස්ටන් ප‍්‍රනාන්දුට එරෙහි සොරකම් චෝදනාවලින් ඔහු නිදොස් කොට නිදහස් කිරීමේ නඩු තීන්දුවෙන් ද මෙකී තත්වය ප‍්‍රදර්ශනය කෙරිණි. රාජපක්ෂ පවුලේ අයට එරෙහි ඇති දූෂණ චෝදනාවලදී අධිකරණය මෙල්ල කර තබා ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය ය.
මෙම මොහොතේ බලයට පැමිණෙන නව ආණ්ඩුවකට රට ගොඩගැනීමට අලූ‍තින් කරන්නට තෝරාගැනීම් ගොඩක් නැත. එහෙත්, එක් දෙයක් කළ හැකි ය. එනම්, මේ මොහොතේ රට පුරා පැන නැගී තිබෙන උද්ඝෝෂණ රැල්ල මර්දනය කිරීමයි. පැවති ප‍්‍රජාතාන්ත‍්‍රික වටපිටාව අපහරණය කරමින් සිටි රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය, අන්තර් විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලය, අන්තවාදී වෘත්තීය සමිති, බස් සංගම්, වාමාංශික අන්තවාදී කණ්ඩායම් ආදිය මෙම වෙනස තුළ කෙසේ ක‍්‍රියා කරනු ඇද්ද යන්න ඉදිරියේදී දැකගත හැකි වනු ඇත. බොහෝ විට සිදු වන්නට ඉඩ තිබෙන්නේ මේ සියලූ‍ පාර්ශ්ව මර්දනය හමුවේ සිය ඊනියා රැඩිකල් න්‍යායපත‍්‍ර හකුළාගැනීමයි.

පැවති ආණ්ඩුව රටට අවශ්‍ය මහජන විනය ඇති කිරීම සඳහා කටයුතු නොකළ බව ඇත්තකි. එහෙත්, ඔවුහු සාපේක්ෂ වශයෙන් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට හා නීතියේ ආධිපත්‍යයට ගරු කළ හ. එසේම, දැඩි වගකීමකින් කටයුතු කරන ස්වභාවයක් හා හොඳ නායකත්වය පෞරුෂයක් ද ඔවුන් වෙතින් පළ වූයේ නැත. ආණ්ඩුව ද හැසිරුණේ තවත් එක් රාජ්‍ය ආයතනයක ස්වරූපයෙනි. එවැනි පැවැත්මකට සුදුසු පරිදි ලංකාවේ ආයතන ශක්තිමත් වී නැති බව ද, දැවැන්ත අකාර්යක්ෂම රජය පාලනය නොකර ඉදිරියට යා නොහැකි බව ද ඔවුහු වටහා නොගත් හ. අවසානයේදී රට අර්ධ අරාජිකත්වයක ගිලී යද්දී ද ඔවුහු සතුටින් සැරිසරමින් කාලය ගෙවූ හ.

ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන විසින් අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඉවත් කර ඇති ආකාරය ව්‍යවස්ථා විරෝධී ය. ඒ පිළිබ ඔවුන්ගේ තර්ක ඉතා පහසුවෙන් බි දැමිය හැකි ඒවා ය. අපට දෙන්නට තිබෙන පිළිතුර මෙසේයි: සම්ප‍්‍රදායන්, සදාචාරය, ආචාරධර්ම, හෘදය සාක්ෂිය ආදී කිසිවක් ගණන් නොගෙන ව්‍යවස්ථාවෙන් පමණක් තර්ක කරන්නේ නම් 46 (5) වගන්තිය අනුව, එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය ජාතික ආණ්ඩුවෙන් ඉවත් වූ පළියට ජාතික කැබිනට් මණ්ඩලය අහෝසි වන්නේ නැත. එයට හේතුව ජාතික ආණ්ඩුව පිහිටුවා තිබෙන්නේ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය සමග පමණක් නොව ශ‍්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසයත් එහි සිටීමයි. මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසය ආණ්ඩුවෙන් අයින් වෙන්නට තීරණය කළේ නැත.

එසේම, ජාතික ආණ්ඩු සංකල්පය අදාළ වන්නේ ඇමති තනතුරු සංඛ්‍යාවට පමණි. උදාහරණයක් ලෙස අපි හිතමු පාර්ලිමේන්තුවේ ආසන 200ක් තිබෙන පක්ෂයක් ඉතුරු 25 හිමි පක්ෂය එක්ක යහපත් අරමුණකින් ජාතික ආණ්ඩුවක් පිහිටුවනවා ය කියා. එවිට අර 25 හිමි පක්ෂය අයින් වුණා ය කියා ජාතික ආණ්ඩුව බිඳවැටෙනවා ද? ජාතික ආණ්ඩු සංකල්පයෙන් අයින් වීම යනු ආණ්ඩුව අහෝසි වෙන්නට හේතුවක් නොවේ. එයින් සිදුවන්නේ එක දෙයයි. ඇමති මණ්ඩලය පත් කිරීමේදී 46(1) වගන්තියට අනුකූල සීමා තුළ එය කරන්නට සිදුවීමයි.
ජාතික ආණ්ඩුව පිහිටුවන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාවක් තිබෙන පක්ෂයෙයි. ඒ අනුව ඒ පිළිබඳ තීරණ ගැනීමේ අයිතිය තිබෙන්නේ මෙ පක්ෂයට මිස ඒ සමග එක් වෙන අනෙක් පක්ෂවලට නොවේ. කිසියම් හේතුවක් මත එකී වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාවක් තිබෙන පක්ෂය ජාතික ආණ්ඩුවෙන් ඉවත් වන්නට තීරණය කළොත්, එය අදාළ වන්නෙ ඇමති තනතුරු සංඛ්‍යාවට පමණක් බව ඉතා පැහැදිලි ය.
අගමැතිවරයාට පාර්ලිමේන්තුවේ තිබෙන බහුතර විශ්වාසය පිළිබඳ විමසීමක් නොකළ යුතුයි කියා තර්කයකුත් දැන් මතු වෙමින් තිබේ. එහෙම තර්ක කරන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතර ආසන සංඛ්‍යාවක් නැති නිසායි. ඒ තර්කය ම අවුලකි. එසේ නම්, නව අගමැතිවරයකු පත් කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට කිසිම හේතුවක් නැත. මන්ද, මීට කලින් ජනාධිපතිවරයා ඔහුගේ මතය අනුව තීරණය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩිම විශ්වාසය ඇති පුද්ගලයා බව තීරණය කර ඇත. ඒ මතය වෙනස් කරන්නට කිසිදු හේතුවක් අලූ‍තෙන් නිර්මාණය වී නැත. හේතුව පාර්ලිමේන්තුවේ බලතුලනය කිසිදු අයුරකින් වෙනස් වී නොතිබීමයි. එය 2015දි තිබුණු විදියමයි දැනුත් තිබෙන්නේ. ජනාධිපති සිරිසේන නායකත්වය දරණ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය මහින්ද රාජපක්ෂට විපක්ෂ නායකකම නොදුන්නේත් ඔය පදනමින්මයි. හේතුව ඔහු සිටියේ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ මන්ත‍්‍රීවරයකු විදියටයි. එම පක්ෂය ආණ්ඩුවේ හවුල්කරුවකු නිසා ඊළඟ ලොකුම පක්ෂය වුණ දෙමළ ජාතික සන්ධානයට විපක්ෂ නායකකම හිමි විය. දැන් මහින්ද රාජපක්ෂට හෝ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ වෙන කෙනෙකුට හෝ විපක්ෂ නායකකම ලබාගැනීමේ කිසිදු ගැටලූ‍වක් නැත. එම පක්ෂය ආණ්ඩුවේ නැත. ජනාධිපතිගේ අභිමතය යනු එක එක වෙලාවට හිතෙන හිතෙන විදියට වැඩ කරන්නට පුළුවන්කම නෙමෙයි. එය වගකිවයුතු තීරණ ගැනීමේ ක‍්‍රියාවලියකි. කලින් ගත් තීරණයක් වෙනස් කරන්නට හේතු වන සංදර්භයක් තිබිය යුතුයි. අගමැතිවරයාට එරෙහි විශ්වාසභංග යෝජනාවක් ගෙන ආ වෙලාවේ එවැනි සංදර්භයක් තිබිණි. එහෙත් ඔහු එය ජය ගෙන පෙන්නුවේ ය. මෙතනදි එහෙම සාධාරණ සංදර්භයක් නිර්මාණය වී නැත. ඉහත දැක්වෙන්නේ පුරවැසියකු ලෙස මා මේ පිළිබ කරන සරල විග‍්‍ර‍හයකි. නිති විශාරදයන්ට සිරිසේන ඉදිරිපත් කරන තර්ක පහසුවෙන් බිඳ දැමිය හැකි ය.

කුමන්ත‍්‍රණයෙන් බලය අල්ලා ගත් රාජපක්ෂ පවුල මේ වන විට බරපතල ගැටලූ‍වකට මුහුණ දී සිටියි. ඒ වනාහි අන් යමක් නොව, සරළ බහුතරය වන මන්ත‍්‍රීන් 113දෙනෙකුගේ සහයෝගය තමන්ට ඇති බව පෙන්වීමට ඔවුන් අසමත් වීමයි. කෙතරම් මුදල් විසි කළත්, රාජපක්ෂ පවුල සිතූ අන්දමින් මන්ත‍්‍රීවරුන් බාගැනීමට නොහැකි වීම ඔවුන් ලැබූ දරුණු පරාජයකි. රාජපක්ෂ පවුලේ ආධිපත්‍යය හා එයින් නිර්මාණය විය හැකි ව්‍යසනය පිළිබඳ කුකුස හේතුවෙන් බොහෝ අය පස්ස ගසමින් සිටීම එයට හේතුවයි. එසේම, පිහිටුවන්නට යන ඇමති මණ්ඩලය තාවකාලික එකක් වීම ද පැති මාරු වීම දිරිගන්වනසුළු තත්වයක් නොවේ.

මේ අතර ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මෛත‍්‍රී පිලේ ද යම් පිරිසක් රාජපක්ෂ පවුල සමග නැවත එක් නොවන ප‍්‍රවණතාවක සිටිති. මේ හේතුවෙන් ඉදිරි දින කීපය තුළ සිදු වන ක‍්‍රියාකාරකම්වල අතිශය වැදගත්කමක් නිර්මාණය වී තිබේ.

රාජපක්ෂ පවුල් පාලනයට කටයුතු කරන්නට සිදු වී තිබෙන්නේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී, නීති විරෝධී පසුබිමක් තුළ වන අතර, මේ වන විට ඔවුන්ට ජාත්‍යන්තර සහයෝගයක් යම් දුරකට ලැබී තිබෙන්නේ චීනයෙන් පමණි. එහෙත්, චීනයට බදු දුන් හම්බන්තොට වරාය නැවත ලබාගත යුතු ය යන රාජපක්ෂ පවුලේ ස්ථාවරය සමග මෙම ගනුදෙනුව කෙසේ පෑහේ ද යන්න තවම පැහැදිලි නැත.

ඉන්දීය කුමන්ත‍්‍රණ චෝදනාව සමග ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන යන ගමන ද රාජපක්ෂ පවුල් පාලනයට දැඩිව බලපානු ඇත.
කෙසේ වෙතත්, මෙම අර්බුදය අවසානයේ විසෙක්‍ෂන්නේ ලංකාවේ මහපොළවේ ය. රාජපක්ෂ පවුල බලාපොරොත්තු වූ තරම් සරල අන්දමේ බල හුවමාරුවක් සිදු වන්නේ නැති බව පෙනේ. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඔවුන් බලාපොරොත්තු වූ තරම් සරල ලෙස අතහැර යන බවක් නොපෙනේ. මෙය ඔහුගේ පමණක් නොව, ලංකාවේ දේශපාලනයේ බොහෝදෙනෙකුගේ අවසන් අවස්ථාව විය හැකි බව පැහැදිලි ය. මෙය ගල උඩ සටනක් වන්නේ ඒ නිසා ය.

මෙකී ප‍්‍ර‍ජාතන්ත‍්‍ර‍ විරෝධී තත්වයට එරෙහිව සටන් කිරීමට තිබෙන එඩිතරකම පසුගිය 30දා කොල්ලූ‍පිටියේදී පැවැත්වුණු දැවැන්ත, අධිෂ්ඨානශීලී ජන රැළියෙන් නිරූපණය කෙරිණි.

අප මෙම ප‍‍්‍රජාතන්ත‍‍්‍ර විරෝධී ක‍්‍රියාවලිය ආපසු හරවා ශ‍‍්‍රී ලංකාවේ දිගුකාලීන ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික උරුමය ආරක්ෂා කරගත යුතු ය. මෙය දේශපාලන බලය පිළිබඳ ප‍‍්‍රශ්නයක් නොව ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික හරයන් පිළිබඳ ප‍‍්‍රශ්නයකි. ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික අන්දමින් බලය ලබාගැනීමට ඕනෑම කෙනෙකුට අයිතිය තිබිය යුතු ය. එම අයිතිය රැක ගත යුතු ය.

මේ මොහොතේ දේශපාලන භේදයකින් තොරව අප සැම ප‍‍්‍රජාතන්ත‍‍්‍රවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටිය යුතු ය. මෙම ජඩ කුමන්ත‍‍්‍රණය මුලින් ම පරාජය කළ යුතු ය. ඉන්පසු දේශපාලන වෙනස්කම් අවශ්‍ය නම් ඒවා ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික අන්දමින් සිදුකිරීමට පුරවැසියන් ලෙස අපට පුළුවන.

අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ

සිරිසේන – මහින්ද කුමන්ත‍්‍ර‍ණය පැරදවීම ප‍්‍ර‍ජාතන්ත‍්‍ර‍වාදය රැකගැනීමේ මාර්ගයයි

0

 

 

මෙය වනාහි රට දරුණු ආර්ථික අර්බුදයක ගිලී ඇති මොහොතකි. එම අර්බුදයට මූලික හේතු වන්නේ ඇමරිකානු ජාතිකවාදී ප‍්‍රතිපත්ති නිසා ඩොලරය ශක්තිමත් වීම, ආනයන වැඩි වීම නිසා ගෙවුම් ශේෂය ඉහළ ගොස් රුපියල අවප‍්‍රමාණ වීම හා තෙල් මිළ ඉහළ යාමයි. මේ සාධක අභ්‍යන්තරිකව පාලනය කිරීම පහසු නැත.

අර්බුදයෙන් ගොඩ ඒමට ක්ෂණික පිළියම් නැත. එයට අවශ්‍ය වන්නේ ඉවසීම, බුද්ධිය හා ස්ථාවරත්වයයි. ආණ්ඩුව, විපක්ෂය හෝ මහජනතාව එය පසුගිය සමයේදී ප‍්‍රදර්ශනය කළේ නැත. ඒ වෙනුවට ප‍්‍රදර්ශනය කළේ මුග්ධත්වය, අවස්ථාවාදය, මජරකම, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධය හා නොඉවසිල්ලයි.

වර්තමාන බල පෙරළිය එම තත්ත්වයේ ම දිගුවකි. රාජපක්ෂ පවුල බලය ලබාගැනීම ඉක්මන් වීමට ප‍්‍රධාන හේතුව ලෙස සැලකිය හැක්කේ අන් කිසිවක් නොව පසුගිය සමයේ අධිකරණය වෙතින් පළ වූ ස්වාධීනත්වයයි. දුමින්ද සිල්වාගේ මරණීය දණ්ඩනය තහවුරු කිරීමේ නඩු තීන්දුවෙන් මෙන් ම ජොන්ස්ටන් ප‍්‍රනාන්දුට එරෙහි සොරකම් චෝදනාවලින් ඔහු නිදොස් කොට නිදහස් කිරීමේ නඩු තීන්දුවෙන් ද මෙකී තත්වය ප‍්‍රදර්ශනය කෙරිණි. රාජපක්ෂ පවුලේ අයට එරෙහි ඇති දූෂණ චෝදනාවලදී අධිකරණය මෙල්ල කර තබා ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය ය.
මෙම මොහොතේ බලයට පැමිණෙන නව ආණ්ඩුවකට රට ගොඩගැනීමට අලූ‍තින් කරන්නට තෝරාගැනීම් ගොඩක් නැත. එහෙත්, එක් දෙයක් කළ හැකි ය. එනම්, මේ මොහොතේ රට පුරා පැන නැගී තිබෙන උද්ඝෝෂණ රැල්ල මර්දනය කිරීමයි. පැවති ප‍්‍රජාතාන්ත‍්‍රික වටපිටාව අපහරණය කරමින් සිටි රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය, අන්තර් විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලය, අන්තවාදී වෘත්තීය සමිති, බස් සංගම්, වාමාංශික අන්තවාදී කණ්ඩායම් ආදිය මෙම වෙනස තුළ කෙසේ ක‍්‍රියා කරනු ඇද්ද යන්න ඉදිරියේදී දැකගත හැකි වනු ඇත. බොහෝ විට සිදු වන්නට ඉඩ තිබෙන්නේ මේ සියලූ‍ පාර්ශ්ව මර්දනය හමුවේ සිය ඊනියා රැඩිකල් න්‍යායපත‍්‍ර හකුළාගැනීමයි.

පැවති ආණ්ඩුව රටට අවශ්‍ය මහජන විනය ඇති කිරීම සඳහා කටයුතු නොකළ බව ඇත්තකි. එහෙත්, ඔවුහු සාපේක්ෂ වශයෙන් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයට හා නීතියේ ආධිපත්‍යයට ගරු කළ හ. එසේම, දැඩි වගකීමකින් කටයුතු කරන ස්වභාවයක් හා හොඳ නායකත්වය පෞරුෂයක් ද ඔවුන් වෙතින් පළ වූයේ නැත. ආණ්ඩුව ද හැසිරුණේ තවත් එක් රාජ්‍ය ආයතනයක ස්වරූපයෙනි. එවැනි පැවැත්මකට සුදුසු පරිදි ලංකාවේ ආයතන ශක්තිමත් වී නැති බව ද, දැවැන්ත අකාර්යක්ෂම රජය පාලනය නොකර ඉදිරියට යා නොහැකි බව ද ඔවුහු වටහා නොගත් හ. අවසානයේදී රට අර්ධ අරාජිකත්වයක ගිලී යද්දී ද ඔවුහු සතුටින් සැරිසරමින් කාලය ගෙවූ හ.

ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන විසින් අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඉවත් කර ඇති ආකාරය ව්‍යවස්ථා විරෝධී ය. ඒ පිළිබ ඔවුන්ගේ තර්ක ඉතා පහසුවෙන් බි දැමිය හැකි ඒවා ය. අපට දෙන්නට තිබෙන පිළිතුර මෙසේයි: සම්ප‍්‍රදායන්, සදාචාරය, ආචාරධර්ම, හෘදය සාක්ෂිය ආදී කිසිවක් ගණන් නොගෙන ව්‍යවස්ථාවෙන් පමණක් තර්ක කරන්නේ නම් 46 (5) වගන්තිය අනුව, එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය ජාතික ආණ්ඩුවෙන් ඉවත් වූ පළියට ජාතික කැබිනට් මණ්ඩලය අහෝසි වන්නේ නැත. එයට හේතුව ජාතික ආණ්ඩුව පිහිටුවා තිබෙන්නේ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය සමග පමණක් නොව ශ‍්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසයත් එහි සිටීමයි. මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසය ආණ්ඩුවෙන් අයින් වෙන්නට තීරණය කළේ නැත.

එසේම, ජාතික ආණ්ඩු සංකල්පය අදාළ වන්නේ ඇමති තනතුරු සංඛ්‍යාවට පමණි. උදාහරණයක් ලෙස අපි හිතමු පාර්ලිමේන්තුවේ ආසන 200ක් තිබෙන පක්ෂයක් ඉතුරු 25 හිමි පක්ෂය එක්ක යහපත් අරමුණකින් ජාතික ආණ්ඩුවක් පිහිටුවනවා ය කියා. එවිට අර 25 හිමි පක්ෂය අයින් වුණා ය කියා ජාතික ආණ්ඩුව බිඳවැටෙනවා ද? ජාතික ආණ්ඩු සංකල්පයෙන් අයින් වීම යනු ආණ්ඩුව අහෝසි වෙන්නට හේතුවක් නොවේ. එයින් සිදුවන්නේ එක දෙයයි. ඇමති මණ්ඩලය පත් කිරීමේදී 46(1) වගන්තියට අනුකූල සීමා තුළ එය කරන්නට සිදුවීමයි.
ජාතික ආණ්ඩුව පිහිටුවන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාවක් තිබෙන පක්ෂයෙයි. ඒ අනුව ඒ පිළිබඳ තීරණ ගැනීමේ අයිතිය තිබෙන්නේ මෙ පක්ෂයට මිස ඒ සමග එක් වෙන අනෙක් පක්ෂවලට නොවේ. කිසියම් හේතුවක් මත එකී වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාවක් තිබෙන පක්ෂය ජාතික ආණ්ඩුවෙන් ඉවත් වන්නට තීරණය කළොත්, එය අදාළ වන්නෙ ඇමති තනතුරු සංඛ්‍යාවට පමණක් බව ඉතා පැහැදිලි ය.
අගමැතිවරයාට පාර්ලිමේන්තුවේ තිබෙන බහුතර විශ්වාසය පිළිබඳ විමසීමක් නොකළ යුතුයි කියා තර්කයකුත් දැන් මතු වෙමින් තිබේ. එහෙම තර්ක කරන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතර ආසන සංඛ්‍යාවක් නැති නිසායි. ඒ තර්කය ම අවුලකි. එසේ නම්, නව අගමැතිවරයකු පත් කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට කිසිම හේතුවක් නැත. මන්ද, මීට කලින් ජනාධිපතිවරයා ඔහුගේ මතය අනුව තීරණය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩිම විශ්වාසය ඇති පුද්ගලයා බව තීරණය කර ඇත. ඒ මතය වෙනස් කරන්නට කිසිදු හේතුවක් අලූ‍තෙන් නිර්මාණය වී නැත. හේතුව පාර්ලිමේන්තුවේ බලතුලනය කිසිදු අයුරකින් වෙනස් වී නොතිබීමයි. එය 2015දි තිබුණු විදියමයි දැනුත් තිබෙන්නේ. ජනාධිපති සිරිසේන නායකත්වය දරණ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය මහින්ද රාජපක්ෂට විපක්ෂ නායකකම නොදුන්නේත් ඔය පදනමින්මයි. හේතුව ඔහු සිටියේ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ මන්ත‍්‍රීවරයකු විදියටයි. එම පක්ෂය ආණ්ඩුවේ හවුල්කරුවකු නිසා ඊළඟ ලොකුම පක්ෂය වුණ දෙමළ ජාතික සන්ධානයට විපක්ෂ නායකකම හිමි විය. දැන් මහින්ද රාජපක්ෂට හෝ එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයේ වෙන කෙනෙකුට හෝ විපක්ෂ නායකකම ලබාගැනීමේ කිසිදු ගැටලූ‍වක් නැත. එම පක්ෂය ආණ්ඩුවේ නැත. ජනාධිපතිගේ අභිමතය යනු එක එක වෙලාවට හිතෙන හිතෙන විදියට වැඩ කරන්නට පුළුවන්කම නෙමෙයි. එය වගකිවයුතු තීරණ ගැනීමේ ක‍්‍රියාවලියකි. කලින් ගත් තීරණයක් වෙනස් කරන්නට හේතු වන සංදර්භයක් තිබිය යුතුයි. අගමැතිවරයාට එරෙහි විශ්වාසභංග යෝජනාවක් ගෙන ආ වෙලාවේ එවැනි සංදර්භයක් තිබිණි. එහෙත් ඔහු එය ජය ගෙන පෙන්නුවේ ය. මෙතනදි එහෙම සාධාරණ සංදර්භයක් නිර්මාණය වී නැත. ඉහත දැක්වෙන්නේ පුරවැසියකු ලෙස මා මේ පිළිබ කරන සරල විග‍්‍ර‍හයකි. නිති විශාරදයන්ට සිරිසේන ඉදිරිපත් කරන තර්ක පහසුවෙන් බිඳ දැමිය හැකි ය.

කුමන්ත‍්‍රණයෙන් බලය අල්ලා ගත් රාජපක්ෂ පවුල මේ වන විට බරපතල ගැටලූ‍වකට මුහුණ දී සිටියි. ඒ වනාහි අන් යමක් නොව, සරළ බහුතරය වන මන්ත‍්‍රීන් 113දෙනෙකුගේ සහයෝගය තමන්ට ඇති බව පෙන්වීමට ඔවුන් අසමත් වීමයි. කෙතරම් මුදල් විසි කළත්, රාජපක්ෂ පවුල සිතූ අන්දමින් මන්ත‍්‍රීවරුන් බාගැනීමට නොහැකි වීම ඔවුන් ලැබූ දරුණු පරාජයකි. රාජපක්ෂ පවුලේ ආධිපත්‍යය හා එයින් නිර්මාණය විය හැකි ව්‍යසනය පිළිබඳ කුකුස හේතුවෙන් බොහෝ අය පස්ස ගසමින් සිටීම එයට හේතුවයි. එසේම, පිහිටුවන්නට යන ඇමති මණ්ඩලය තාවකාලික එකක් වීම ද පැති මාරු වීම දිරිගන්වනසුළු තත්වයක් නොවේ.

මේ අතර ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මෛත‍්‍රී පිලේ ද යම් පිරිසක් රාජපක්ෂ පවුල සමග නැවත එක් නොවන ප‍්‍රවණතාවක සිටිති. මේ හේතුවෙන් ඉදිරි දින කීපය තුළ සිදු වන ක‍්‍රියාකාරකම්වල අතිශය වැදගත්කමක් නිර්මාණය වී තිබේ.

රාජපක්ෂ පවුල් පාලනයට කටයුතු කරන්නට සිදු වී තිබෙන්නේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී, නීති විරෝධී පසුබිමක් තුළ වන අතර, මේ වන විට ඔවුන්ට ජාත්‍යන්තර සහයෝගයක් යම් දුරකට ලැබී තිබෙන්නේ චීනයෙන් පමණි. එහෙත්, චීනයට බදු දුන් හම්බන්තොට වරාය නැවත ලබාගත යුතු ය යන රාජපක්ෂ පවුලේ ස්ථාවරය සමග මෙම ගනුදෙනුව කෙසේ පෑහේ ද යන්න තවම පැහැදිලි නැත.

ඉන්දීය කුමන්ත‍්‍රණ චෝදනාව සමග ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන යන ගමන ද රාජපක්ෂ පවුල් පාලනයට දැඩිව බලපානු ඇත.
කෙසේ වෙතත්, මෙම අර්බුදය අවසානයේ විසෙක්‍ෂන්නේ ලංකාවේ මහපොළවේ ය. රාජපක්ෂ පවුල බලාපොරොත්තු වූ තරම් සරල අන්දමේ බල හුවමාරුවක් සිදු වන්නේ නැති බව පෙනේ. රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ඔවුන් බලාපොරොත්තු වූ තරම් සරල ලෙස අතහැර යන බවක් නොපෙනේ. මෙය ඔහුගේ පමණක් නොව, ලංකාවේ දේශපාලනයේ බොහෝදෙනෙකුගේ අවසන් අවස්ථාව විය හැකි බව පැහැදිලි ය. මෙය ගල උඩ සටනක් වන්නේ ඒ නිසා ය.

මෙකී ප‍්‍ර‍ජාතන්ත‍්‍ර‍ විරෝධී තත්වයට එරෙහිව සටන් කිරීමට තිබෙන එඩිතරකම පසුගිය 30දා කොල්ලූ‍පිටියේදී පැවැත්වුණු දැවැන්ත, අධිෂ්ඨානශීලී ජන රැළියෙන් නිරූපණය කෙරිණි.

අප මෙම ප‍‍්‍රජාතන්ත‍‍්‍ර විරෝධී ක‍්‍රියාවලිය ආපසු හරවා ශ‍‍්‍රී ලංකාවේ දිගුකාලීන ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික උරුමය ආරක්ෂා කරගත යුතු ය. මෙය දේශපාලන බලය පිළිබඳ ප‍‍්‍රශ්නයක් නොව ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික හරයන් පිළිබඳ ප‍‍්‍රශ්නයකි. ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික අන්දමින් බලය ලබාගැනීමට ඕනෑම කෙනෙකුට අයිතිය තිබිය යුතු ය. එම අයිතිය රැක ගත යුතු ය.

මේ මොහොතේ දේශපාලන භේදයකින් තොරව අප සැම ප‍‍්‍රජාතන්ත‍‍්‍රවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටිය යුතු ය. මෙම ජඩ කුමන්ත‍‍්‍රණය මුලින් ම පරාජය කළ යුතු ය. ඉන්පසු දේශපාලන වෙනස්කම් අවශ්‍ය නම් ඒවා ප‍‍්‍රජාතාන්ත‍‍්‍රික අන්දමින් සිදුකිරීමට පුරවැසියන් ලෙස අපට පුළුවන.

අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ

කුමන්ත්‍රණයට එරෙහිව…

ඔක්තෝම්බර් 26 වැනිදා ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විසින් ගෙන තිබුණු තීරණය බරපතල ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී තීරණයක් බව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අගයන ජනතාවගේ පොදු අදහසයි. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ගත් තීරණය ව්‍යවස්ථාවට, සදාචාරයට සහ ඔහුගේම පොරොන්දුවලට පටහැනි බව 2015 දී මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ ජනාධිපතිවරණ සටනට සහයෝගය දුන් අය පෙන්වාදුන්නේය. මේ ඒ අදහස් අතරින් කිහිපයක් පමණි.

 

ඒකාධිපතියෙක් වෙන්න එපා

ආචාර්ය චන්දගුප්ත තේනුවර

අපි කලාකාරයෝ හැටියට පහුගිය කාලයේදි යහපාලන රජයක් ගේන්න විශාල සහයෝගයක් දැක්වූවා. නමුත් පසුගිය  කාලය පුරා වරින් වර යහපාලන රජය විසින් කලාකරුවන්ගේ භාෂණ නිදහස වාරණය කළ අවස්ථා තිබුණා. එහෙත් අඩු තරමේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තියෙනවා. දැන් දේශපාලන  කුමන්ත්‍රණයක් සිද්ධ වෙලා තියෙනවා. ඒ සිද්ධවෙලා තියෙන්නේ ම අප විසින් අනුග්‍රය දැක්වු ජනාධිපතිවරයා  වීම තමයි කණගාටුවට  කරුණ. ඒ නිසා අපට මෙය බලාසිටීමට බැහැ. ඒ මාර්ගයේ යන්න නෙවෙයි හැටදෙලක්ෂයක් ජනතාවත් කලාකරුවොත් ප්‍රගතිශීලී  ජනකොටස් නිර්පාක්ෂිකයන් මේ සියල්ලම සම්බන්ධ වුණේ. අපි කලා කරුවන් විදියට ඉල්ලන්නේ ජනාධිපතිවරයාගෙන් වහාම ජනතා විරෝධි නොවී ඒකාධිපතියෙකු නොවී වහාම පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන්න කියලා. පහුගිය  කාලයේ මේ රටේ ජනතාව දිනාගත් යම් දෙයක් තියෙනවා නම් ඒ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පමණයි. ඒක දුර්වල කරන්න එපා.

 

මේක සංස්කෘතීන් අතර ප්‍රශ්නයක්

සිනමාවේදී චින්තන ධර්මදාස

රනිල් ද මෛත්‍රිද කියන පුද්ගල ප්‍රශ්ණයක් නෙවෙයි දැන් මතුවෙලා තියෙන්නේ . මේක සංස්කෘතීන්  දෙකක් පිළිබඳ  ප්‍රශ්ණයක්. මොකද 2015 ජනවාරි 08 වෙනිදා ජනතාව පරාජය කලේ මහින්ද රාජපක්ෂ  කියන පුද්ගලයෙක්ව නෙවෙයි. ඒ පුද්ගලයා එක්ක බැදිච්ච සංස්කෘතිය. ඒ තමයි හරිම අශිෂ්ඨ, අධම, පාදඩ විදියට තමයි 2015 ජනවාරි  08 වෙනිදා වෙන කම් ලංකාව තිබුනේ. ඒ සංස්කෘතිය  පරාජය කරලා තමයි මෛත්‍රීපාල  කියන චරිතය වටේ ජනතාව රොද බැදුනේ. ජනතාව ප්‍රධාන වශයෙන් බලාපොරොත්තු  වුනේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය  ස්ථාපිත කරන සමාජයක් සහ නිදහස් මිනිස් අයිතිය සුරකින සමාජයක්. යහපාලනයේ අඩුපාඩු තිබුණා තමයි. ඒත් අපි 2015 කලින් හිටිය තත්වයට ආපහු ගියේ නැහැ.

ඒ වෙනුවට ටිකෙන් ටික බාධක මැද්දේ අපි බොහෝ සටන් කලා. කලා නිර්මාණ වාරණය කළ අවස්ථාවේ ඒකට විරුද්ධවුණා. ජාතිවාදයට විරුද්ධව අපි අරගල කලා. ඒවා කරන්න අපිට නිදහස තිබුණා. කවුරුහරි අපිට ගහයි අපිව මරයි කියන බය අපිට දැනුනේ නැහැ. නමුත් දැන් මිනිස්සුන්ට ඒ බය දැනෙනවා. මේ තත්වය යටතේ කතා කලොත් මොකක් වෙයිද කියලා බය අද මිනිස්සුන්ට ආයෙමත් මතුවෙලා. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන නැවතත් අශිෂ්ඨත්වය රටට කැඳවුවා. රූපවාහිනියට කරපු පහරදීමෙන් අපි දැක්කෙ ඒක. එහෙම මොහොතක නැවත එයට එරෙහි විය යුතුයි.

 

 

විධායක පිල්ලියෙන් ආයාචනය කරන්න වෙලා

ප්‍රවීණ කලාකරු – ලුෂන් බුලත්සිංහල

මගේ ජිවිතයේ හොඳම කාලය ගෙවිලා ගියේ විධායක ජනාධිපති කියන  කියන නරක චරිතයත් එක්ක. මේ නරක චරිතය හීලෑ කරන්න කරන ආයාචනා තමයි කරන්න වෙන්නෙ. ඒක හීලෑ කරන්න ක්‍රමයක් නෑ. පාර්ලිමේන්තුව කැදවන්න. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදි විදියට වැඩ කරන්න . ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධිව වැඩ කරන්න එපා කියලා අපි ආයාචනා කරන්නේ අර නරක චරිතයට. මේක නැති කිරීම වෙනුවෙන් හැම බලවේගයක් එක්කම අපි හැප්පුනා. 2015 දිත් අපි ගියේ ඒ ගමන. අපිට මේ චරිත හදන්න බැහැ. මේක හරියට පිල්ලියක් වගේ. මේ පිල්ලිය ජිවත් කරන්නේ ජාතිවාදයෙන්, ආගම්වාදයෙන්, කුලවාදයෙන්, දුෂණයෙන් හා භිෂණයෙන්. ඒ නිසා මම කලාකරුවෙක් හැටියට නීරික්ෂණ කරන්නේ මේ චරිතය අපේ සමාජයෙන් තුරන් නොකර  මේකට මොනතරම් ආයාචනා කරත් මොනතරම් ඉල්ලීම් කලත් මෙයා හොදට හැසිරෙන්නේ නැහැ. අදත් අපිට වෙලා තියෙන්නේ එයාට ආයාචනා කරන්න. කරුණාකරලා පාර්ලිමේන්තුව කැදවලා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදි ක්‍රියාමාර්ග අනුව කටයුතු කරන්න කියලා‍.

දක්ෂිණාංශිකයන්ගේ රණ්ඩුවක් කියලා වාමාංශිකයින්ට බජව් දාන්න බැහැ

මාධ්‍යවේදී විමල් කැටිපේආරච්චි

2015 බල හුවමාරුවෙන් පස්සේ  ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අවකාශයක්  තිබුනේ නැහැ කියලා  කියනවා නම් ඒක කුහක ප්‍රකාශයක්. යහපාලන තුල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ වෙනසක් සිද්ධ වුණා. ඒක තමයි ඇත්ත කතාව.මම වැඩ කලේ රාජ්‍ය  මාධ්‍යක. රාජ්‍ය  මාධ්‍ය වලට අදහස් ප්‍රකාශ කරන්න විකල්ප මතධාරීන්ට ඉඩ ලැබුණා. සංක්‍රාන්තිය ලිංගිකත්වය  වගේ  තහනම් කරලා තිබ්බ මාතෘකා ගැනත් කතා කරන්න අපිට පුළුවන්  වුණා. ඒක කේතුමතී තත්වයත් නෙවෙයි.  එහෙම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අවකාශයක් තිබුණු රාජ්‍ය මාධයවල දැන් හොරු තක්කඩි පැල් බැදගෙන ඉන්නවා. දැන් ඉන්නෙ සුදර්මන් රදලියගොඩ වගේ මිනිස්සු. සමාජයේ බොටුව හිරවෙන කොට වාමාංශිකයින්ද දක්ෂිණාංශිකයින් ද කියලා භේද වෙලා වාද කරගෙන වැඩක් නැහැ. තෝර තෝරා බොටුව හිර කරන්නෙ නැහැ. මුළු මහත් සමාජයටම මේක සංයුක්තයි. මේක දක්ෂිණාංශිකයින්ගේ රණ්ඩුවක් කියලා වාමාංශිකයින්ට බජව් දාන්න බැහැ. මෙතනදි අපි හැමෝම පොදු අර්බුදයක ඉන්නෙ. සංස්කෘතික, න්‍යායික කාරණා පැත්තකින් තියලා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්න කියලා මම හැමෝගෙන්ම ඉල්ලනවා.

 

ආණ්ඩු හැදිල්ල පුංචි කාලෙ සෙල්ලම් ගෙවල් හැදුවා වගේ වෙලා

චිත්‍ර ශිල්පී සුජිත් රත්නායක

මෙතන මහා පටලවිල්ලක් වෙලා තියෙන්නෙ. ලංකාවේ ඉහලින් ඉන්න අය පිස්සු කෙලිනවා. මේකේ පව් ගෙවන්නෙ පොඩි එවුන්. යහපාලන රාජ්‍ය සමයේ කිසියම් දියුණුවක් අපේ රටේ තිබ්බා. තොරතුරු  දැනගැනීමේ  පනත , පොලිස් කොමිසම  වගේ විවිධ දේවල් තිබුණා. ඒ අස්සෙ අනපේක්ෂිත  මොහොතක අපිට ආරංචි වෙනවා මහින්ද රාජපක්ෂ  අගමැති  හැටියට දිවුරුම් දෙනවා කියලා. සාමාන්‍යයෙන් රටක ආයතනයක වැඩ කරන පිලිවෙලක් තියෙනවා. අපි කියන්නේ අන්න ඒ පිලිවෙලට වැඩ කරන්න කියලා. දැන් ආණ්ඩු හැදිල්ල අපි පුංචි කාලෙ සෙල්ලම් ගෙවල් හැදුවා වගේ වෙලා. ඩීල්, ගේම් නැතිව ක්‍රමයට වැඩ කරන්නැයි අපි ඉල්ලනවා.

 

අදහස් දැක්වීම් යම් විදියකින් වාරණය කරලා

සිනමාවේදී විමුක්ති ජයසුන්දර

මගේ ජිවිතයේ යම්කිසි අවස්ථාවක දේශපාලන  කාරණයකට  දේශපාලනය කළේ පොදු අපේක්ෂකයෙකු  ගෙන එන මොහොතේ පමණයි. අද ඒ පොදු අපේක්ෂකයා  අපේ බලාපොරොත්තු  සුනු විසුණු කළා. දැන් නැවතත් දේශපාලන කාරණයක් ගැන කතාකරන්න වෙලා. කලාකරුවන්  විදියට අපි මේ මොහොතේ කතා කරන්නෙ පුද්ගලයෙක් හෝ පක්ෂයක් වෙනුවෙන් නෙවෙයි. අපි මේ මොහොතේ  භුක්ති විදින යම් නිදහසක් තියෙනවා  නම් අන්න ඒ දේ ආරක්ෂා කර ගැනීම සදහායි. මේ රට ආසියාවේ තිබෙන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක්. මට හිතාගන්නත් බැහැ මෙවැනි ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සහමුලින්ම උල්ලංඝනය කිරීම ගැන. අද සියළු අදහස් දැක්වීම් යම් විදියකින් වාරණය කරලා. මාධ්‍ය පවා පක්ෂග්‍රාහී වෙලා තියෙන බව පේනවා.

 

ගැහුවත් මැරුවත් අපව පරද්දන්න බෑ

ගායන ශිල්පී ජයතිලක බණ්ඩාර

මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාගේ අපරිණත බවත් මුග්ධ බවත්, මහින්ද රාජපක්ෂගේ ම්ලේච්ඡකමත් බලලෝභීත්වයත් නිසා රට අරාජිකවෙලා. ශ්‍රි ලාංකියන්ගේ ජන ජීවිතය අවුලෙන් අවුලට පත්වෙලා. මිනිස්සු ඇණ කොටා ගන්නවා. මරාගන්නවා. මේ තත්වය ඉතාම භයානකයි. ඉදිරියේදි තවදුරටත් මේ මුග්ධ  සහ බලලෝභී ක්‍රියාකලාපය යනවානම් තත්වය  තවත් දරුණු වෙනවා. මේ  මොහොතේ අපි ඉල්ලා සිටින්නේ මිනිස්සුන්ගේ අණට කන්දෙන්න කියලා. මේ රට ලේ විලක් බවට පත් නොකර පාර්ලිමේන්තුව  නැවත  කැඳවා අගමැතිවරයෙක් පාර්ලිමේන්තුවෙන් බහුතරය මතය විමසා පත් කර ගන්නා ලෙස අපි ඉල්ලනවා. සියළු මැර බලය තිබෙද්දි මුදල් තිබෙද්දී ඔය මහින්ද රාජපක්ෂව බිමට ඇඳලා දැම්මේ මිනිස්සු. මේ රටේ ජනතාවගේ සහයෝගයෙන්. ඒ නිසා පාර්ලිමේන්තුව   කැඳවන්නේ නැතිව මේ ම්ලේච්ඡ ක්‍රමය තවදුරටත් අනුගමනය කරන්නේ නම් අත් නොහරින අරගලයක් කරන්න අපිට සිදු වෙනවා. අතීතයේදී අපි ඒ අරගලය සිද්ද කලා. අපි ගුටි කෑවා තමයි. නමුත් අපිව පරාජය කරන්න කාටවත් බැරිවුණා. මෙවරත් අපිට ගහන්නට පුළුවන්. මරන්නට පුළුවන්. නමුත් කිසි දවසක අපිව පරාජය කරන්න බැහැ. මොකද අපි නියෝජනය කරන්නෙ එක පාර්ශ්වයක් නෙවෙයි. මහජනතාව.

රජ කෙනෙකුගෙන් බලු ගැත්තන් පාලනය වෙන ක්‍රමයක් ඇතිවේවි

සිනමාවේදිනී ලංකා බණ්ඩාරනායක

මම මේ රටේ පුරවැසියෙක් . පුරවැසියෙක් විදියට  මට තියෙන පරමාදිපත්ති බලය නරකාදි තැනකට ගිහින් තියෙනවා. අපි හැමෝම දන්නවා රට අරාජිකවෙලා  තියෙන මොහොතක මිනිස් බිලි දෙන්න වෙනවා. පහුගිය දවස්වල එහෙම දේවල් සිද්ද වුනා. අපි දන්නෙ නැහැ ඉදිරියට අපිට මිනිස් බිලි කියක් දෙන්න වෙයිද කියලා. මම හිතන්නේ යහපාලනය කියාගෙන ආපු රටේ ජනාධිපතිවරයා විදියට මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට වගකීමක් තියෙනවා මේ වෙලාවේ කල් අරගන්නේ  නැතිව වහාම පාර්ලිමේන්තුව කැඳවලා මේ අරාජිකත්වයෙන් රට ගොඩගන්න. පහුගිය කාලේ අපේ දේශපාලනය තිබුණේ රජකෙනෙකුගෙන් බලු ගැත්තන් පාලනය වෙන ආකාරයට. නැවත ඒ තත්වය  ඇතිවේවි . මේ සියළු දේට වගකියන්න ඕන මෛත්‍රීපාල  සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා.

 

දේශපාලුවෝ හිතන්නෙ මිනිස්සු ගොන්නු කියලා

නාට්‍යවේදී අසංක සායක්කාර

මේ මොහොතේ දේශපාලුවෝ හිතන්නේ මිනිස්සු හරක් මෝඩයෝ ගොන්නු කියලා. අපේ ජනාධිපතිවරයා හුරුවෙලා තියෙන්නේ සප්‍රයිස් දේශපාලනයකට. හැම තිස්සේම සප්‍රයිස්  දෙමින් මිනිස්සුන්ට විනෝදයක් දෙන්න තමයි ඔහු හුරු වෙලා තියෙන්නෙ. ඔහුගේ ස්ප්‍රයිස්  ඇතුලේ තියෙන කුමන්ත්‍රණය මිනිස්සු දන්නවා. අපි මෝඩයෝ නෙවෙයි. 16 වෙනකම් පාර්ලිමේන්තුව  කල්දාන්නෙ සල්ලි වලට මන්ත්‍රිවරුන් බාගන්න කියලා අපි දන්නවා. ඒ නිසා ගොං පාට් දාන්න අවශ්‍ය  නැහැ. ඔබට ආවශය  වෙනත් අගමැතිවරයෙක් පත්කරගන්න නම් දැනට තියෙන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමය අනුගමනය කරන්න.

 

තවත් මරණ කොච්චර ඕනෑද කියලාවත් හරියට කියන්න

වෘත්තිය සමිති නායක – සමන් රත්නප්‍රිය

මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහත්මයා අපි වගේ සංවිධාන 49ක් එක්ක ගිවිසුමක් අත්සන් කළා. ඉන්පස්සෙ 110ක් එක්ක ගිවිසුම් අත්සන් කළා. ඒවායේ මෙහෙම කුමන්ත්‍රණ ගැන තිබුණෙ නැහැ. නීතියේ ආධිපත්‍යය, සමාජ සාධාරණත්වය වගේ කාරනා තිබුණෙ. ඒවා ඉටුකරන්න ප්‍රතිඥා පවා දුන්නා. දැන් එ්වා මතක නැහැ. දැන් කියනවා ආර්ථිකය කඩන් වැටුණා, තිබුණු අපේක්ෂා කරන්න බැරිවුණා, අගමැති සහ ජනාධිපති ගැලපෙන්නෙ නැහැ කියලා. නොගැලපෙන නිසා වෙන්වෙන්න මේක කසාදයක් නෙවෙයි. එකට යන්න බැරිනම් ඔහුට නීත්‍යානුකූල තීන්දුවක් ගන්න තිබුණා. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහත්තයා කියන යහපාලනය මේකද? පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන්න තවත් මරණ කොච්චර ඕනෑද කියලාවත් හරියට කියන්න. පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන්න මෙච්චර ජීවිත ප්‍රමාණයක් ඕනෑ බව කියන්න.

දැන් අගමැතිවරයාගේ ආරක්ෂාව 10ට අඩු කරලා. මේක සදාචාර සම්පන්නද. සාධාරණද. අපි දන්නවා මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයා පරාජය වෙලා ගිය දවසේ ඉඳන් 201 දෙනෙකුගේ ආරක්ෂාවක් ඔහුට දීලා තිබුණා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියන්නේ දේශපාලඥයෙකුත් නෙවෙයි. ඔහුට 70ක් හිටියා. ඔහුට කිසි තනතුරක් නැහැ. රනිල් වික්‍රමසිංහ කියන්නේ මේ දේශපාලන සිදුවීම ඇතුලේ තවමත් අගමැති. අපි මොහොතකට ඔහුව අගමැතිවරයා නොවන බවට කියන තර්කය පිළිගනිමු. එහෙම වුණත් රනිල් වික්‍රමසිංහ කියන්නෙ රටේ ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකෙන් එකක නායකයෙක්. ඔහුට ආරක්ෂකයන් 10ක් ලබාදීම තමයි රටේ ජනාධිපතිවරයාගේ සදාචාරය. කථානායකවරයා පාර්ලිමේන්තුව වහා කැඳවන්නැයි ලිඛිතව ඉල්ලලා තියෙනවා. ඒකවත් පිළිගෙන නැහැ. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන සිහියෙන්ද මේවා කරන්නෙ කියලයි අපට අහන්න තියෙන්නෙ.

 

යහපාලනයක ඉන්නවාද අවපාලනයක ඉන්නවාද කියන ප්‍රශ්නය තියෙන්නෙ

ආචාර්ය දඹර අමිල හිමි

ඕනෑම ආගමක දාර්ශනිකයො සරලවම කියනවා කෙලෙහිගුණ දක්වන්න කියලා. දුෂ්ඨ වෙන්න එපා කියලා. තමන්ට උදව්වක් කළාම යහපත් විදියට ප්‍රතිචාර දක්වන්න කියලා. ඔහු කෙළෙහිගුණය කඩ කළා. අර්ජුන රණතුංග කියන්නෙ කීර්තිමත් මනුස්සයෙක්. ලෝක කුසලානය රටට ගෙනා කෙනෙක්. ඒ සියල්ල පැත්තකින් තැබුවොත් ඔහු යහපාලන ආණ්ඩුව හරහා මෛත්‍රීපාල සිරිසේනව බලයට ගේන්න රටපුරා ගිය කෙනෙක්. ඔහුව කාමරයකට කොටු කරලා මරන්න හැදුවා. අර්ජුණ රණතුංග මරණීය තර්ජනයකට මුහුණදුන්නාට පස්සේ කෝල් එකකින් කතාකරලාවත් මොකද වුණේ කියලා බැලුවේ නැහැ. ඒක තමයි මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ අකෘතඥකමේ ප්‍රමාණය.

මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගෙන් අපි අහනවා ජනවාරි අට ඔහු එක්ක හිටපු කිසිම කෙනෙක් අද ඔහු එක්ක ඉන්නවාද කියලා. ඔහුගේ සදාචාර විරෝධී බවට සමාන කළ හැකි ලෝකයේ කිසිම උදාහරණයක් නැහැ. මෑත කාලයේ ඉඳන් අපට තේරුණා ඔහු ජනවාරි අටවැනිදා ප්‍රතිපත්ති එක්ක නැති බව. ඒ බව ඔහු 26 වැනිදා ඔප්පු කරලා පෙන්වුවා. රාජ්‍ය නායකයා අද රාජ්‍යය විරෝධීයෙක් වෙලා. මේක පක්ෂයක නායකයෙක්, අගමැතිවරයෙක් හෝ කණ්ඩායමක් පිළිබඳ ප්‍රශ්ණයක් නෙවෙයි. මේක සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් මිනිස්සුන්ගෙ ප්‍රශ්ණයක්. යහපාලනයක ඉන්නවාද අවපාලනයක ඉන්නවාද කියන ප්‍රශ්ණය තියෙන්නෙ. මේක මාතෘ භූමියෙ ප්‍රශ්ණයක්.  සිංහල දෙමළ මුස්ලිම් මිනිස්සු අතර දැන් භීතියක් ඇතිවෙලා තියෙනවා. ඇත්ත සතුරා තේරුම් නොගෙන, ඩමි සතුරෙක් හදාගෙන කලබල වෙලා හදිසි තින්දුවක් අරගෙන.

 

 

 

 

කිසිදා උත්තරයක් නොලැබෙන ප‍්‍රශ්නයක් ජෝර්දාන්ද? ලේබ්‍රෝන්ද

0

 

 

බාස්කට්බෝල් කියන්නේ ලෝකයෙ හත්වැනියට ජනප‍්‍රියම ක‍්‍රීඩාව වුණත් අමෙරිකාවේ දෙවැනියට ජනප‍්‍රියම ක‍්‍රීඩාව. ඒ නිසාම බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩාවට ලෝකයේ දැවැන්ත වටිනාකමක් ලැබෙනවා. බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩකයන්ටත් දැවැන්ත වටිනාකමක් හිමිවෙනවා. උණුසුම්ම බාස්කට්බෝල් තරගාවලිය වෙන්නේ ඇමෙරිකාවේ පැවැත්වෙන එන්.බී.ඒ. ලීග් තරගාවලිය. පසුගිය වසර ගණනාවක් තිස්සේ එහි වටිනාම ක‍්‍රීඩකයා වන්නේ ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස්.

එන්.බී.ඒ. තරගාවලියේ 2018-19 තරගවාරය ඔක්තෝබර් 16 වැනිදා ආරම්භ වුණා. ලොවපුරා බාස්කට්බෝල් රසිකයන් ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් තරග කරන ලේකර්ස් කණ්ඩායම දෙසට ඇස් යොමාගෙන සිටියා. ක්ලීව්ලන්ඞ්, මියාමි හීට් යන කණ්ඩායම් දෙක වෙනුවෙන් මීට පෙර තරග කර ඇති ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස්, ලොස් ඇන්ජලීස් ලේකර්ස් කණ්ඩායමට එක්වීමෙන් පසුව තරග කරන පළමු තරගාවලිය මෙයයි.
ලේකර්ස් කණ්ඩායම තම පළමු තරග තුන වූ, ඔක්තෝබර් 18 වැනිදා පෝට්ලන්ඞ් කණ්ඩායම සමග තරගයත්, ඔක්තෝම්බර් 20 වැනිදා හූස්ටන් රොකට්ස් කණ්ඩායම සමග තරගයත්, ඔක්තෝබර් 22 දා සැන් ඇන්තෝනීයෝ ස්පර්ස් සමග තරගයත් පරාජය වුණා.

පිළිතුරු නැති ප‍්‍රශ්න
ක‍්‍රීඩාවේදී හමුවෙන සමහර ප‍්‍රශ්නවලට පිළිතුරු කිසිදා ලැබෙන්නේ නැහැ. එවැනි ප‍්‍රශ්න ගැන ක‍්‍රීඩාවට ආදරය කරන අය විසින් වාද විවාද කරගැනීම පමණක් නිතිපතා සිදුවෙනවා. මොහොමඞ් අලී සහ මයික් ටයිසන් එකම වයසකදී බොක්සින් තරගයක් තරග කළොත් දිනන්නේ කවුද, ඩොනල්ඞ් බ‍්‍රැඞ්මන් සහ සචින් තෙන්දුල්කාර් එකම යුගයක එකම තත්වයන්ට මුහුණදුන්නොත් වැඩිම ලකුණු ගන්නේ කවුද. රොනාල්ඩෝ, මැරඩෝනා සහ පේලේ එකට තැබුවොත් දක්ෂයා කවුද. පේලේගේ 1970 පාපන්දු කණ්ඩායම සහ කාෆුගේ (රොනාල්ඩෝද ඇතුළත් වූ) 2002 පාපන්දු කණ්ඩායම මුහුණට මුහුණ ක‍්‍රීඩා කළොත් දිනන්නේ කවුද.

විස්සයි විස්ස බිහිවීමෙන් පසුව සනත් ජයසූරිය ක‍්‍රීඩාවට ආවානම් ඔහුගේ මල්වෙඩි සංදර්ශන කෙබඳු වේවිද. ක‍්‍රිස්ගේල් සනත් ජයසූරියට වඩා දක්ෂ වේවිද. අනෙක් පැත්තෙන් 2011 දී බ‍්‍රයන් ලාරා ප‍්‍රසිද්ධ දේශණයකදී කී විදියට විස්සයි විස්ස ක‍්‍රිකට් ක‍්‍රීඩාව ආරම්භ කරන්නට අයි.සී.සී.ය තීරණය කළේ සනත් ජයසූරියගේ පිතිහරඹ නිසාමද.

මුරලිදරන් සහ ෂේන් වෝන් දෙදෙනා අතරින් වැඩිපුර දක්ෂයා කවුද? ෂේන් වෝන්ගේ කණ්ඩායමේ වෙනත් දක්ෂ පන්දු යවන්නන් රැුසක් සිටි නිසාත්, ශ‍්‍රී ලංකාවේ දඟ පන්දු යවන්නන්ට සුදුසු තත්වයන් තිබුණු නිසාත්, මුරලි එක් තරගයක වැඩි පන්දුවාර සංඛ්‍යාවක් යැවූ නිසාත් වෝන්ට වඩා මුරලිට වාසි තිබුණාද.

මෙවැනි සැසඳීම් හරිම රසවත්. ඒත් මේ ප‍්‍රශ්න කිසිවකට පිළිතුරු සපයන්න බැහැ. ඒත් විවාද කරන්නට වරු ගනන් වෙන් කළ හැකියි. ඉතින් මෙවැනි කිසිදා නොවිසඳෙන ප‍්‍රශ්න ක‍්‍රීඩාවෙහි අලංකාරත්වයේ තවත් එක කොටසක්. මේ සටහනට පාදක වන්නේ බාස්කට්බෝල් ලෝකයේ දැන් පවතින ලොකුම විවාදය. ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස්ද? මයිකල් ජෝර්දාන්ද?

ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස්
ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් දෙස ක‍්‍රීඩා රසිකයන්ගේ අවධානය යොමු වෙන්නේ පාසල් කාලයේදීමයි. සාමාන්‍යයෙන් උසස් පාසල් අතර බාස්කට්බෝල් තරග නරඹන්නට සාමාන්‍ය පේ‍්‍රක්ෂකයන් පැමිණෙන්නේ නැහැ. එවැනි තරග ජාතික රූපවාහිනී නාලිකාවල විකාශය වීමත් බොහොම කලාතුරකින් සිදුවන දෙයක්. එවැනි තරඟ අන්තර්ජාලයෙන් මුදල් ගෙවා නැරඹීම කිසිසේත් වෙන්නේ නැහැ. එහෙත් ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් උසස් පාසල් අවධියේ, වයස අවුරුදු 18ක්ව තිබියදී ඔහුගේ ක‍්‍රීඩා විලාශය නිසාම එවැනි සිදුවීම් සිදුවුණා.

මේ වෙද්දී ලෙබ්‍රෝන් තරග 1,145 කදී ලකුණු 31,088 ක් රැුස්කරගෙන තිබෙනවා.30,000 කියන්නේ ලොව බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩකයෙකුට පසු කළ හැකි ඉහළම ලකුණු ප‍්‍රමාණයක්. ලොව ලකුණු 30,000 පසුකළ ක‍්‍රීඩකයන් සිටින්නේ 7 ක් පමණයි. ලකුණු 30,000 අඩුම වයසකින් පසුකළ ක‍්‍රීඩකයා වන්නේ ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස්.

ලෙබ්‍රෝන්ට ඉහළම ලකුණු ප‍්‍රමාණය වන කරීම් අබ්දුල් ජබ්බර්ගේ ලකුණු 38 387 වාර්තාව පසු කරන්නට අවශ්‍ය වසය තිබෙනවා. සියල්ල හොඳින් සිදුවුණොත් ඔහු ඉහළම ලකුණු ප‍්‍රමාණය පසු කර යාවි. කොහොම වුණත් මේ ක‍්‍රීඩාවාරය අවසාන වෙද්දී ඔහු පහසුවෙන්ම ලකුණු 31,419 ක් ඉක්මවමින් ලකුණු ලබාගෙන මේ ඉහළම ලකුණු ලැයිස්තුවේ පස්වැනියා විය හැකියි.

ඔහු වසර ගණනාවක් තිස්සේ තමන්ගේ සාර්ථකත්වය එලෙසම පවත්වාගෙන යනවා. තරගයක ජයග‍්‍රහණ දායකත්වය නම් මිනුම් දර්ශකයක් තිබෙනවා. බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩකයෙකු සහභාගී වූ සියලූ‍ ජයග‍්‍රාහී තරගාවලදී එම ක‍්‍රීඩකයා ජයග‍්‍රහණයට දක්වා ඇති දායකත්වය ගණනය කිරීම එයින් සිද්ධවෙනවා. එවැනි තරගයක කණ්ඩායමේ අනෙක් ක‍්‍රීඩකයන් සියලූ‍ දෙනාගේම දායකත්වයට සාපේක්ෂව එම ක‍්‍රීඩකයාගේ දායකත්වය ප‍්‍රතිශතයක් ලෙස එයින් දැක්වෙනවා. ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස්ගේ ජයග‍්‍රහණ දායකත්වය 50% යි. ජයග‍්‍රහණයකට ඉහළම දායකත්වයක් දී ඇති ක‍්‍රීඩකයා ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස්. ඔහුගේ ප‍්‍රතිශතයට ළඟාවීම අතිශය අසීරුයි. එම දර්ශකය අනුව ලෙබ්‍රෝන්ට ජෝර්දාන් දෙවැනි වෙනවා. ජෝර්දාන්ගේ ජයග‍්‍රහණ දායකත්වය 39% යි. මේ දර්ශකයෙනුත් පැහැදිළි වෙන අන්දමට ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් බොහෝවිට හැකියාවෙන් අඩු කණ්ඩායම් ජයග‍්‍රහණය කරා රැුගෙන ගිය ක‍්‍රීඩකයෙක්.

පවර් ෆෝවඞ්, ෂූටින් ගාඞ් සහ ස්මෝල් ෆෝවඞ් ඇතුළු ඕනෑම ස්ථානයක තරඟ කිරීමට ඔහුට ඇති හැකියාවයි. ආරක්ෂක ක‍්‍රීඩකයෙකු ලෙසත්, ප‍්‍රහාරක ක‍්‍රීඩකයෙකු යන අංශ දෙකෙන්ම ඔහු ලෝකයේ බිහිවූ විශිෂ්ඨතම ක‍්‍රීඩකයන් අතර ඉන්නවා. ක‍්‍රීඩා විචාරක බිල් සිමන්ස් විසින් 2012 දී ලියූ සටහනකින් කොටසක් මෙසේ උපුටා ගත හැකියි.

‘ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් තමන්ගේ ක‍්‍රීඩා දිවියේ මැද භාගය වෙනතෙක්ම ඔහු කවුදැයි විචාරකයන්ට අනුමාන කරන්නට ඉඩ හරිමින් සිටියා. ඔහු කවුද. ඔහු විටෙක පුංචි ජෝර්දාන් යැයි හැඳින්වුවා. පුංචි ඩොක්යැයි හැඳින්වුවා. පුංචි පිප්පෙන් යැයි හැඳින්වුවා. විවිධාකාර පැරණි ශ්‍රේෂ්ඨතමයන්ගේ ක‍්‍රීඩා විලාශයන්ට ඔහුව සන්සන්දනය කළා. ඔහු පවර් ෆෝවඞ් ක‍්‍රීඩකයෙක්ද? ස්මෝල් ‍ෆෝවඞ් ක‍්‍රීඩකයෙක්ද? ටිකක් විශාල පොයින්ට් ගාර්ඞ් කෙනෙක්ද? විචාරකයන් ඔහු ක‍්‍රීඩා කරන විවිධ ස්ථානයන්ගේ ප‍්‍රවීණයෙක් ලෙස ඔහුව හැඳින්වුවා. ඒත් 2013 තරගවාරය අවසාන වෙද්දී විචාරකයන් හඳුනාගත්තා, ඔහුගේ ස්ථානය කුමක්ද යන්න. ඔහුගේ ස්ථානයට දිය හැකි එකම නම තමයි ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් කියන්නේ. ඔහුගේ වර්ගයට සිටින්නේ එකම එක්කෙනෙක් පමණයි. රක්ෂක අර්ධයේදීත් ප‍්‍රහාරක අර්ධයේදීත් අතිවිශිෂ්ඨ හැකියාව පෙන්වන සුපිරි ක‍්‍රීඩකයෙක්. බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩාවේ ක‍්‍රීඩකයන් රැුඳවෙන ස්ථාන පහේම එක මෙන් හැකියාව පෙන්වන දිව්‍යමය හැකියාවක් ඇති ක‍්‍රීඩකයෙක්.’

ක්ලීව්ලන්ඞ් ශාපය
ඇමෙරිකාවේ ප‍්‍රධාන ක‍්‍රීඩා තරගාවලි ලෙස හඳුන්වන ඇමෙරිකන් පාපන්දු, බාස්කට්බෝල්, බේස්බෝල් වැනි ක‍්‍රීඩා තරගාවලි එකකවත් ජයග‍්‍රහණයක් ලබන්නට වසර 52 ක් තිස්සේ ක්ලීව්ලන්ඞ් දිස්ත‍්‍රික්කය අසමත් වුණා. ක්ලීව්ලන්ඞ්හි ශාපය, ක්ලීව්ලන්ඞ්හි නියඟය වැනි නම්වලින් මෙම වසර 52 ක කාලසීමාව හැඳින්වුවා. නියඟය අවසන් කරමින් ක්ලීව්ලන්ඞ් වෙත එන්.බී.ඒ. 2016 තරගාවලියේ ජයග‍්‍රහණය ලබාදෙන්නට ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් සමත් වුණා. ක්ලීව්ලන්ඞ් ජයග‍්‍රහණය ලෙබ්‍රෝන්ට හිමි ජයග‍්‍රහණයක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැහැ.

ලෙබ්‍රෝන්ද? ජෝර්දාන්ද?
මේ වෙද්දී ලොව ප‍්‍රකට බාස්කට්බෝල් විචාරකයන් කිහිපදෙනෙක්ම ලෙබ්‍රෝන් ජේම්ස් ඉතිහාසයේ විශිෂ්ඨතම ක‍්‍රීඩකයා ලෙස නම් කර තිබෙනවා. ‘ඔහුට හිමි නමෙන් ඔහුව අමතන්න කාලය ඇවිත්. ඉතිහාසයේ ශේෂ්ඨතම බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩකයා ඔහු’ ඇතැම් විචාරකයන් එසේ ලියනවා.

කොහොම වෙතත් මයිකල් ජෝර්දාන් ශ්‍රේෂ්ඨතමයායැයි දැඩි සේ කියන අය ඉදිරිපත් කරන්නේ කිසිදා බිඳිය නොහැකි තර්කයක්. ජෝර්දාන් එන්.බී.ඒ. තරඟාවලි අවසන් තරඟ හයකට සහභාගී වී තිබෙනවා. ඒ හයම ඔහු ජයග‍්‍රහණය කර තිබෙනවා. ලෙබ්‍රෝන් සහභාගී වූ අවසාන තරග දෙකක් පරාජය වී තිබෙනවා. ලෙබ්‍රෝන්ලේ කණ්ඩායම් හය වතාවක් ජයග‍්‍රහණය කර නැහැ. අනාගතයේ ජයග‍්‍රහණ හයක් දක්වා යන්නට හැකිවුණත්, ඔහුට මීට පෙර ලැබූ පරාජයන් දෙක මකා දැමිය නොහැකියි. ඒ නිසා ජෝර්දාන් යනු බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩා ඉතිහාසයේ විශිෂ්ඨතම කතාව රැුගත් ක‍්‍රීඩකයායැයි බොහෝ අය කියනවා.

ඒත් ලෙබ්‍රෝන්ට ලැබුණු ප‍්‍රතිවාදීන් වගේම ලෙබ්‍රෝන්ට ලැබුණු කණ්ඩායම් කිසිදා ජෝර්දාන්ට ලැබී නැහැ. ලෙබ්‍රෝන් වැඩිපුර ක‍්‍රීඩා කර ඇත්තේ ජෝර්දාන්ට ලැබුණු කණ්ඩායම්වලට වඩා සාපේක්ෂව දුර්වල කණ්ඩායම්වල. බොහෝවිට ඔහුට තමන්ගේ කණ්ඩායම කර තබාගෙන අවසන් තරග වෙත යෑමට සිදුවුණා. ඒ නිසා ඔහු ඉතිහාසයේ ශේෂ්ඨතම ක‍්‍රීඩකයා වුණත් නැතත් ඔහු බාස්කට්බෝල් ක‍්‍රීඩා ඉතිහාසයේ දක්ෂතම ක‍්‍රීඩකයා යන්න කිසි කෙනෙකුට බැහැර කළ නොහැකියි. මෙවර තරඟවාරය ආරම්භය ලෙබ්‍රෝන්ට එතරම් සුවදායක එකක් නොවෙයි. ඒත් තරගවාරය අවසාන වෙද්දී තමන් කවුදැයි ලෙබ්‍රෝන් පෙන්වනු ඇතැයි ඔහුට ආදරය කරන බාස්කට්බෝල් රසිකයන් ඇස් දල්වා බලා සිටිනවා.

අනුරංග ජයසිංහ

ජනබලයේ විරුද්ධාභාසය

0

 

ආණ්ඩුවේ අර්බුදය ඉන්දියාව තෙක්ම පැතිර ඇත. කැබිනට් මණ්ඩලය හා ජනපති අතර පවතින සහයෝගයේ තරම හින්දු පුවත්පත පසුගියදා යහමින් වාර්තා කළේය. මෙලෙස යහපාලන ප‍්‍රභූන් අතරවන විරසකය අවසානයේ දී රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රික අර්බුදයක් දක්වාම දිග්ගැසී තිබේ. මේ අතර ආණ්ඩුවට එරෙහි ජනබලය ද, ආණ්ඩුවේ පිල්මාරුවක් තුළින් ම වෙනත් ආණ්ඩුවක් සඳහා මානබලන පිරිස් ද සක‍්‍රිය වී තිබේ. මෙවන් දේශපාලන ව්‍යාකුලත්වයක් තුළ කළ යුත්තේ කුමක්ද?

වාමාංශික බලවේග මෙවන් සන්දර්භයක් තුළ පවත්නා ධනපති ප‍්‍රභූ සන්ධානයන් බලයෙන් පහකිරීමට ජනබලය රැුස්කිරීමට යාම ඓතිහාසික පාඩමක පුනරුච්චාරණයකි. ඒ අනුව ඔවුන් නැවත ලෙනින්ගේ කෘති සොයාගෙන කියවමින් සිටිනවා විය හැක. ජනතාව සිටින්නේ තමන් සමග බැව් ඔප්පු කිරීමට රාජපක්ෂලා මීට ඉහතදී කොළඹ වැටලූවේය. ජවිපෙද සිය බලය ප‍්‍රදර්ශනය කොට ‘ජනපීඩක ආණ්ඩුවට’ ගෙදර යන ලෙස බලකළේය. එහෙත් මැතිවරණයක් පැමිණෙන තෙක් අල්ලාගෙන සිටීමට ආණ්ඩුව වෙරදරනු ඇත. ප‍්‍රබල රැුඩිකල් ව්‍යාපාරයක් දියත් නොවෙන සන්දර්භයකදී මැතිවරණවලින් ජය ලබනුයේද දූෂිත යැයි කියන පිරිසමය. මෙරට ජනයා සිය දූෂණ විරෝධීභාවය මැතිවරණවලින් හෙළිනොකරති. දූෂණය වැරැුද්දක් බව දැන දැනම දිගින් දිගටම දූෂිත පාලකයන්ට ආවැඞීමේ සංස්කෘතිය වෙනස් කළ හැකි සබුද්ධික තර්කණයක් සොයාගැනීමට අප අපොහොසත් වී තිබේ.

මේ තත්වය ‘සහභාගිත්වයේ විරුද්ධාභාසය’ නැතිනම් ජනබලයේ විරුද්ධාභාසය වශයෙන් හඳුනා ගතහැක. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ සහභාගි කරුවන් නැතිනම් පාත‍්‍රයන් ලෙසට ජනතාවගේ හැසිරීම, විශේෂයෙන්ම මැතිවරණවලදී, වෙනස් කිරීමේ ප‍්‍රවේශයක් අවශ්‍යවී තිබේ. එය වාමාංශික පෙරමුණුවලට මේ තාක් ඔවුන්ගේ දේශපාලන පණිවුඩය හරහා සන්නිවේදනය කරවීමට නොහැකිවූ ප‍්‍රවේශයක් බව හඳුනාගත හැක. ජනතාව මැතිවරණවලදී තමන්ගේ තර්කණය නැතිනම් සබුද්ධිකභාවය භාවිත කරති. එම චර්යාව පදනම් විය හැකි මානයන් ගණනාවක් පවතී. පළමුව මානව චර්යාව, සබුද්ධික වරණ න්‍යායට අනුව, සවිඥානක ඉලක්ක හඹායයි. එනිසා ඡන්දදායකයා යනු ඉලක්කයක් වෙනුවෙන් මෙහෙයවෙන පුද්ගලයෙක්ය. මෙම සබුද්ධික මිනිසා හැමවිටම තමන්ට ලැබී ඇති විකල්පයන් තුළින් ඉහළම ප‍්‍රතිලාභ ලැබෙන විකල්පය තෝරාගැනීමට යොමුවනු ඇත.

ජනතාවට ලැබෙන විකල්පයන් වෙනස් නොවන තාක් ඔවුන් පවතින විකල්පයන් අතර තමන්ට වඩාත්ම ඉහළයැයි හැෙඟන විකල්පය තෝරාගනී. මෙරට පවත්නා ප‍්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂ දෙකට අභියෝගයක් වියහැකි විකල්පයක් නොමැතිකම නිසාම එම පක්ෂ තට්ටු මාරු ක‍්‍රමයට බලයට පැමිණෙයි. ජනතාව සබුද්ධික තාර්කික පිරිසක් නිසා ඔවුන් තෝරාගන්නා විකල්පයේ පවතින ‘අවිනිශ්චිතතාව’ පිළිබඳව මූලිකව සැලිකිලිමත් වෙති. 2015දී රාජපක්ෂට විරුද්ධව සිරිසේන බලයට පැමිණෙන්නේ එම අවිනිශ්චිතබව හේතුවෙනි. තාර්කික මිනිසාට සැමවිටම ‘පුරෝකථනය කළ හැකි සමාජ පර්යායක්‘ අවශ්‍ය වෙයි. එමනිසා ඔවුන් අලූ‍ත් අත්හදාබැලීම්වලට ප‍්‍රවේශ වන්නේ පරිස්සමෙනි. එහෙත් එම අලූ‍ත් පරීක්ෂණය සාර්ථක වන බවට එ්ත්තුගැන්විය හැකි නම් තාර්කික මිනිසා එදෙසට යොමු කළ හැකිය.

තාර්කික මිනිසාගේ සමස්ත චර්යාව ‘ආත්මාර්ථය’ වශයෙන් නැතිනම් ‘ඊගෝ කේන්ද්‍රීය’ වශයෙන් ඌනනය කළ හැක. බොහෝවිට, පැහැදිලි උදාහරණයක් ලෙස ‘ලොබි දේශපාලනය’ (lobby politics) යොමුවන්නේ කිසියම් සුවිශේෂී කණ්ඩායක පටු වාසිය පිණිස විය හැක. අනෙක් අතට සාමාන්‍ය ජනයාද සිය කතිරය භාවිතයෙන් ළඟා කරගැනුමට අපේක්ෂා කරනුයේ පුද්ගලිකව තමන්ට වඩාත් වාසි සහගතම දේශපාලන පරිසරයයි.

ඒ නිසා මෙරට මැතිවරණවලදී ජාතිවාදය, යුදවාදය, ආගම්වාදය, ප‍්‍රාදේශීය හා කුලවාදයන් ප‍්‍රබල ඉලක්ක වන විට, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය හා සමාජවාදය කැටි කොටගත් දූෂණ විරෝධය දෙවෙනි තැනට පත්ව තිබේ. අපගේ දේශපාලන පද්ධතිය තුළ වන ‘ස්වාර්ථකාමී මනෝභාවය’ සහ ‘සමාජ විරෝධී’ ගුණය පරාජය කිරීම සරල කරුණක් විය නොහැක.

සමස්ත දේශපාලන සහභාගිත්වයේ මහා පොදු සාධකය වන්නේ ‘තමන්ට යමක් කරගත යුතුය’ යන පෙළඹීමයි. මෙය හුදු උපකල්පනයකට එහා ගිය මැතිවරණ දේශපාලනය ‘ප‍්‍රයෝජ්‍යතාවාදී වීමේ’ ආදීනවය වශයෙන් හඳුනාගත හැක. සමාජීය හා විශ්වීය යුක්තිය වෙනුවට ප‍්‍රාදේශීයවාදයන්ට කොටුවූ චින්තනයකට තාර්කික මිනිසා කැඳවාගැනීම වඩා පහසුවී තිබේ. එම තත්වයට ආමන්ත‍්‍රණය කළ හැක්කේ අතිශය ප‍්‍රබල වැඩපිළිවෙළකට හා ජයග‍්‍රහණය පිළිබඳ නිසැක එළඹුමක් සහිත පුළුල් ජනබලයක් සහිත සංධානයකට පමණි. එය, සබුද්ධික තාර්කික මිනිසාගේ නුදුරු ඉලක්ක සේම සමස්ත රාජ්‍යයේම මූලෝපායික දැක්ම කැටිකොටගත්, තාර්කික-ආත්මාර්ථකාමී මිනිසාටද එක සේ ආකර්ෂණීය වන වැඩපිළිවෙළක්, ප‍්‍රතිමානිය දැක්මක් හා බල ව්‍යාපෘතියක් විය යුතුය.

අතුලසිරි සමරකෝන්