මේ ආණ්ඩු වෙනස පිළිබඳව ජී.ඇල්. පීරිස්ලා ව්‍යවස්ථාවේ තර්ක පෙන්වන අතරේ ඔබ කීවා මේක ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයක් නොවෙයි, ආණ්ඩු බලය පිළිබඳ කාරණයක් කියලා…
අධිකරණයට පුලූ‍වන් ව්‍යවස්ථා ප‍්‍රශ්න තීන්දු කරන්න. මේක ව්‍යවස්ථා ප‍්‍රශ්නයක් නෙවෙයි. දේශපාලන ප‍්‍රශ්නයක්. එ.ජා.ප. පාර්ශ්වය සහ අපේ පාර්ශ්වය කියන දෙපැත්තම මේ මොහොතේ ආණ්ඩු බලය අල්ලාගැනීමටයි උත්සාහ කරන්නෙ.

ඔබ කලෙක පටන් වත්මන් ආණ්ඩුව පරාජය කිරීම පිළිබඳ සාකච්ඡාවක හිටියා. පාර්ලිමේන්තුව රැුස්වුණු අවස්ථාවක, වත්මන් ආණ්ඩුව විශ්වාසභංගයක් හෝ අයවැය යෝජනාවකින් පරාජය කොට ආණ්ඩුවක් ලබාගැනීම පිළිබඳවයි ඔබ යෙ ා්ජනා කළේ. ඒ ක‍්‍රමය වෙනුවට මෙවැනි ක‍්‍රමයක් පාවිච්චි කිරීම ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද? ඒක නොකළේ පාර්ලිමේන්තුවේ බලය නොතිබුණු නිසාද?
පාර්ලිමේන්තුවේ අපට ඡුන්දය දෙන්න හිටපු අය උනන්දුවක් දැක්වුවා තමන් බැඳී සිටින නායකත්වයේ බලයෙන් තමන්ව නිදහස් කරගැනීම ගැන. දැන් ඒ අය නිදහස්. දැන් පුලූ‍වන් ඒ අයට අප වෙත ඡන්දය දෙන්න.

ඒ කියන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ දිවුරුම් දුන් මොහොත වෙද්දී ඔබේ කණ්ඩායමට බහුතරයක් හිටියේ නැහැ, අනෙක් කණ්ඩායමේ සිටින පිරිසක් තමන්ගේ පිල වෙත ගෙන්වාගැනීමට ගැනීමට බලාපොරොත්තු වූ බව….
ඔවුන්ව නිදහස් කරවාගැනීමටයි අවශ්‍ය වුණේ. ඒ අවශ්‍යතාවය එකක්. අනෙක් අතින් ජනාධිපතිතුමාට ආණ්ඩු බලය වෙනස් කිරීම සඳහා හදිසියක් තිබුණා. හේතුව වුණේ ජනාධිපති ඝාතන සැලැස්ම පිළිබඳ පරීක්ෂණ යට යෑම. එතකොට යටගිය පරීක්ෂණ මෙහෙයවීමේ අවශ්‍යතාවය තිබුණා. ඒ සඳහා සුදුසු ඇමතිවරුන් පත්කරගැනීමේ අවශ්‍යතාවය තිබුණා. ඒක තමයි හදිසි අවශ්‍යතාවය.

ඔක්තෝම්බර් 23 වැනිදා ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන් හමුවූ අවස්ථාවේදීත් මේ සැලසුම ගැන සාකච්ඡා කළේ නැහැ නේද?
ඒ වෙද්දීත් තීරණයක් ගෙන තිබුණේ නැහැ.

මේක දැන සිටියේ කවුද?
දැනගෙන හිටියේ ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන සහ හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ පමණයි. අපි කවුරුත් දැනගෙන හිටියේ නැහැ. අපි මූලිකව මේ ලයින් එක ඉදිරිපත් කරලා තිබුණා ඒකාබද්ධ විපක්ෂය විදියට.

ඒත් ඒකාබද්ධ විපක්ෂය ඇතුලේ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන සමග එක්වීම පිළිබඳ අවසන් තීරණයක් අරන් තිබුණෙ නැහැ. ඒ කණ්ඩායමේ හිටියා ඔබ ඉදිරිපත් කරපු ලයින් එකට අකැමති අය. එසේ තිබියදී මහින්ද රාජපක්ෂ තනිවම තීරණයක් ගත්තා?
ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ කණ්ඩායමක් හිටියා අපි ඉදිරිපත් කරපු වැඩපිළිවෙලට එකඟත්වයක් නොතිබුණු. ආණ්ඩු වෙනසෙන් පස්සෙ ඒ අයත් එකඟ වුණා. අපි හිතාගෙන හිටියෙ ආණ්ඩුව වෙනස් කිරීම සඳහා තීරණාත්මක වෙලාවක් එන්නට ඕනෑ බව. තීරණාත්මක වෙලාවකදී තමයි යම් පිරිසක් එකතුවෙන්නෙ. අයවැය තමයි අපි සුදුසු අවස්ථාව විදියට සැලකුවේ. එහෙම කළොත් අවශ්‍ය සංඛ්‍යාව එකතු කරගන්නට ඕනෑ බව අපි හිතුවා. ඒත් වහාම ආණ්ඩුව පිහිටුවීම අවශ්‍ය බව ජනාධිපතිවරයා සහ හිටපු ජනාධිපතිවරයා වටහාගත්තා. එතකොට ඔවුන් දෙදෙනා තීරණය කර තිබුණා ආණ්ඩුව පිහිටුවලා පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතියකට යා යුතු බවට.

ඔක්තෝම්බර් 26 වැනිදා හවස පහට පමණ ජනාධිපති මන්දිරයට එන්නැයි දැනුම් දෙනකොටවත් ආණ්ඩුව පෙරළෙන බව දැන සිටියාද?
නැහැ. ඒත් ජනාධිපති මන්දිරයට කතා කරපු නිසා අපි අනුමාන වශයෙන් තේරුම් ගත්තා. මොකක්හරි ලොකු සිදුවීමක් වෙන්න යනවා කියලා. ඒ තරම්ම මේක රහසිගතව තබාගත්තා. මේක පිටට ගියොත් හදිසි ප‍්‍රතිචාරයක් එන්නට ඉඩ තිබුණු නිසා.

ඒකාබද්ධ විපක්ෂය සහ ශ‍්‍රීලනිප කණ්ඩායම පහුගිය කාලයේ හිටියේ එකිනෙකාට එරෙහිව. ඉතින් එක ප‍්‍රතිපත්තියක සිට වැඩ කිරීමේ හැකියාවක් තියේවිද?
මොනවා වෙයිද කියලා හිතාගන්න බැහැ. ඕනෑ දෙයක් වෙන්න පුලූ‍වන්. නොවෙන්නත් පුලූ‍වන්. දේශපාලනයේ මහා පෙරළිකාරී දේවල් සිදුවිය හැකි වටපිටාවක අපි ඉන්නෙ. දැන් අපි පළමු සතුරු උපද්‍රවයෙන් බේරීමට කටයුතු කරනවා. දෙවැනියට විරෝධතා සමනය කරගෙන ඉදිරියට යා යුතු අවස්ථාවක ඉන්නෙ. මොකද ජනාධිපතිවරයාට වෙන විදියක් නැහැ. අපටත් වෙන විදියක් නැහැ.

අපි මේ සාකච්ඡාව කරන්නේ ඇන්.ඇම්. පෙරේරා කේන්ද්‍රයේ සිට. ඇන්.ඇම්. පෙරේරා කියන්නේ විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමයට මුල්ම විරෝධය එල්ලකල නායකයෙක්. වාමාංශිකයන් විදියට ජනාධිපතිවරයා විසින් මේ අවස්ථාවේ බලය පාවිච්චි කළ ආකාරය වැරදි බව ඔබ පිළිගන්නවාද?
පාර්ලිමේන්තුවෙන් පත්වෙන ආණ්ඩුවක් වෙනස් කිරීමේ බලයක් විධායක ජනාධිපතිවරයාට නොතිබිය යුතුයි. ඒත් අද මේ ආණ්ඩුව වෙනස් කිරීමට ජනාධිපති බලය යොදාගන්නට පුලූ‍වන් වීම මේ රටට ශාන්තියක්. ප‍්‍රතිපත්තියක් ලෙස මේ විධායක ජනාධිපතිගේ බලය නිවැරදි බව අපි කියන්නෙ නැහැ. පාර්ලිමේන්තුවේ බලයයි ප‍්‍රධාන වෙන්න ඕනෑ. ඊට යටත්ව තමයි ජනාධිපතිවරයා සිටිය යුත්තේ. ඒත් මේ රට එවැනි තැනකට ඇවිත් නැහැනේ. ඒ නිසා භයානක උපද්‍රවයකින් රට ගලවාගැනීමට අපි ව්‍යවස්ථාවේ එකඟ නොවෙන ප‍්‍රතිපාදන ක‍්‍රියාත්මක කරන්න සිද්ධවුණා.

සාධාරණ හේතු මත රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පෙන්වනවා පාර්ලිමේන්තුවේ තමන්ට බලයක් තියෙන බව. පාර්ලිමේන්තුව නොකැඳවීමෙන් එහි බහුතරය බලය ගැන නිශ්චිත තීන්දුවක් නැතිව කල් ගෙවෙනවා. මේක බරපතල තත්වයක් නොවෙයිද?
තමන්ට බහුතරය තියෙන බව ඔහුට කියන්න පුලූ‍වන්. ඔහු කියමින් ඉන්නවා. තමන් තවමත් අගමැති බවයි ඔහු කියන්නෙ. ඉවත් කිරීම් කළ ආකාරය ඔහු පිළිගන්නෑ. තමන් අගමැති බව ඔහු කියනවා. දැන් ආණ්ඩුවක් පත්වෙලා යාන්ත‍්‍රණයක් ක‍්‍රියාත්මක වෙද්දී ඔහු තමන් අගමැති බව කියනවා. ඔහුට ඒ බව කියාගෙන සිටිය හැකියි. එහෙම ගෙවෙන හැම දවසක්ම 16 වැනිදාට ළඟා වෙනවා. 16 වැනිදා අපි අපේ ආණ්ඩුවට පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ලබාගන්නවා.

ඔබ කීවා මේක ව්‍යවස්ථාව සම්බන්ධ කාරණයක් නෙවෙයි, දේශපාලන බලය ලබාගැනීම සම්බන්ධ කාරණයක් කියලයි. ඉතින් රනිල් වික‍්‍රමසිංහත් තමන්ගේ දේශපාලන බලය රැකගැනීම සඳහායි ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නේ….
ඔව්. ඔහු කටයුතු කරන්නේත් බලය ලබාගැනීමට. ඔහු ඒ සඳහා ඝාතන සැලසුමක් පවා සංවිධානය කරලා තියෙනවානේ.

ඔය ඝාතන සැලසුම් චෝදනාව රනිල්ට එල්ල කරන්නෙ එක් පුද්ගලයෙක් කීව දෙයක් මත පදනම් වෙලා නේද?
නැහැ. අපි ඝාතන කුමන්ත‍්‍රණ චෝදනාව එල්ලකරන්නේ සාක්ෂියක් මුල් කරගෙන නෙවෙයි. ලාභ ප‍්‍රයෝජනය මුල් කරගෙන. ඒකට කියනවානේ පර්යේෂණ සාක්ෂි කියලා. යම් පුද්ගලයෙකුට යම් අපරාධයකින් ලාභයක් ලැබෙනවානම් අපි නිගමනය කරනවා ඒ පුද්ගලයා ඒ අපරාධය කිරීමට උනන්දුවෙන් සිටි බව. ජනාධිපතිවරයාව ඝාතනය කිරීම මේ වෙලාවේ වාසිදායක වෙන්නේ අගමැතිවරයාට.

පාර්ලිමේන්තුව 16 වැනිදා දක්වා කල් තැබීම පිළිබඳව විවිධ හේතු ඉදිරිපත් කරන්න පුලූ‍වන්. ඒත් බොහෝ අය කියන්නේ පාර්ලිමේන්තුව කල් තැබීම අල්ලස් ගෙවා මන්ත‍්‍රීවරුන්ව බා ගැනීමට කරන දෙයක් කියලයි…
ඒක දෙපැත්තෙන්ම වෙන්න පුලූ‍වන්. අල්ලස් ලබාදී ආණ්ඩුව පැත්තට ලබාගැනීම හා අල්ලස් ලබාදී ආණ්ඩුවට එක්වීම වැළැක්වීම යන දෙකම වෙන්න පුලූ‍වන්. ඒ නිසා ඒක නියුට‍්‍රල් කරලා දාන්න වෙනවා.

මෛත‍්‍රී – මහින්ද එකතුවක් පිළිබඳව මීට පෙර අප කළ විමසීම්වලදී ඔබ කීවා දෙදෙනා එකතුවීමෙන් පසුව විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි වීමක් වුණත් විය හැකි බව. විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කරන්න ඉඩ තියෙනවාද?
අහෝසි කිරීමේ අදහස අප තුළ තියෙනවා. ඒක ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට ඉඩ තියෙන්නෙ අපේ එකඟත්වයේ ප‍්‍රමාණයට විතරයි. මේක දැන් ආන්ඩුවක්නෙ. තීරණයක් ගත යුතුයි. අපි නම් කියන්නේ පාර්ලිමේන්තුවෙන් පත්වෙන ජනාධිපතිවරයෙක් සිටිය යුතුයි.

පාර්ලිමේන්තුව රැස්වීමෙන් පසුව ඔබේ කණ්ඩායමට ආණ්ඩුවක් පිහිටුවන්න හැකිවුණොත් ක්ෂණිකව ගන්නා පියවර මොකක්ද?
අපි ඉක්මන් මැතිවරණයට යෑමට බලාපොරොත්තු වෙනවා. අපට වුවමනාවක් තියෙනවා තුනෙන් දෙකක කැමැත්තක් අරගෙන වහාම මහමැතිවරණයකට යන්න. ඒ සඳහා ලොකු උත්සාහයක් යනවා. එජාපය සහයෝගය දුන්නොත් මීළඟ ආණ්ඩුව පිළිබඳව තීරණය ගැනීමේ අයිතිය ජනතාවට දීමේ හැකියාව තියෙනවා.

මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාට මීළඟ ජනාධිපතිවරණයේදී සහාය දැක්වීමට මහින්ද රාජපක්ෂ එකඟ වී සිටින බව කියනවා. එහෙම වුණොත් ඒකාබද්ධ විපක්ෂයෙ පාක්ෂිකයන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට සහයෝගය ලබාදෙයිද?
දෙන්නා එක්ක එකට අවුරුද්දක් ආණ්ඩුව කරනකොට ඒ සුදුසුකම එනවා. ඒකට ජනතාව ලෑස්ති කරන්න වෙනවා. එකට ආන්ඩුව කරගෙන යද්දී මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනට සුදුසුකම නිර්මාණය වේවි. මොකද මේ දෙපාර්ශ්වය අතර දේශපාලන ප‍්‍රතිපත්ති වශයෙන් එකඟතාවයක් තියෙනවා.

ප‍්‍රතිපත්ති කෙසේ වෙතත් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මත ආලේප කළ ද්‍රෝහීභාවය මකා දාන්න පුලූ‍වන් වේවිද?
ඒ ද්‍රෝහීභාවය මකාගන්න ඕනෑ. පරණ කෝන්තර උඩ නෙවෙයි දේශපාලනය කරන්නෙ. එදිනෙදාට වුවමනා ක‍්‍රමෝපායන් එක්ක.

දැනට පෙනෙන විදියට එජාපයෙන් ඔබේ පාර්ශ්වයට එන කණ්ඩායම පිළිබඳව නිශ්චිත අදහසක් තවමත් නැහැ. විශ්වාසයක් පමණයි තියෙන්නෙ. පාර්ලිමේන්තුව රැුස්වන අවස්ථාවේදී මහින්ද රාජපක්ෂට බහුතරය පෙන්විය නොහැකි වුණොත්?
එදාට පරාජය වුණොත් ආණ්ඩුව විසිරී යනවා. ව්‍යවස්ථාව අනුව ආණ්ඩුව යම් මුදල් පනතක් හෝ රෙගුලාසියක් පරාජය වුණොත් ආණ්ඩුව විසිර යනවා. නැවත ආණ්ඩුවක් නිර්මාණය කළ යුතුයි.

ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා බවට පත්වීමේ වුවමනාවෙන් සිටි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ දැන් විශාල සිත් රිදීමකට පත්වෙලා ඇති නේද?
ගෝඨාභය මහත්තයා ඉතා කැමැත්තෙන් හිටියා. ඔහු මේ වැඩපිළිවෙලට සම්පූර්ණයෙන් එකඟයි. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඔහු මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනගේ විශ්වාසවන්ත දේශපාලන සම්බන්ධයක්.

මීළඟට කරන දේ ගැන සැලසුම් කළාද?
අපට හුඟක් කතාබහ කරන්න වෙනවා ඉදිරි සැලැස්ම ගැන. එකිනෙකට වෙනස් සැලසුම් කිහිපයක් තියෙනවා. මහමැතිවරණයකට යන්න උත්සාහ කිරීම. එසේ නොහැකිනම් වහාම මැතිවරණයක් පැවැත්වීම. ඒ එක්ක ආණ්ඩුවේ ඉතිරි කාලය පවත්වාගෙන යෑම වගේ එකිනෙකට වෙනස් විධිපිලිවෙත් කිහිපයක් තියෙනවා.

ජනාධිපතිවරණය සියල්ලට කලින් කැඳවීමේ ඉඩක් තියෙනවාද?
එහෙම වෙන්නත් පුලූ‍වන්. මේ ජනාධිපතිවරයා තරග කරනවානම් ඒක කරන්න පුලූ‍වන්. ඒ පිළිබඳව සාකච්ඡුාවක් තියෙනවා. කොහොම වුණත් ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමෙන් පස්සෙ තියෙන උද්යෝගය මාසයක් හමාරක් පවතීවි. ඒ කාලය තුළ ගතයුතු තීරණ තියෙනවා.

ජනාධිපතිවරයා විවස්තා කුමන්ත‍්‍රණයකින් අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ එම ධූරයෙන් ඉවත්කරලා එම තනතුරට මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පත්කරලා රටතුළ විශාල අස්ථාවරත්වයක් ගොඩනගලා තිබෙනවා. මේ ව්‍යවස්ථා කුමන්ත‍්‍රණය එක රැුයින් වුණා කියලා හිතන්න අමාරුයි…
ඔව්.. දීර්ඝකාලීන සුක්ෂ්ම වැඩපිළිවෙලක අවසාන ප‍්‍රතිඵලය. ඇත්තටම මොකද වුණේ? ප‍්‍රධානම දේ තමයි වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා පොදු අපේක්ෂකයා විදිහට මැතිවරණය දිනලා ජනාධිපති වුණාට පස්සේ 19 වැනි සංශෝධනය ගෙනල්ලා ජනාධිපති ධුරයේ බලතල සීමාකරන්න කටයුතු කළත් ඔහු තුළ දෙවෙනි ධූර කාලයකට තරග කරන්න තිබුණු අපේක්ෂාව. ඊළඟට එතුමා දීර්ඝකාලයක් ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ වැඩකරපු කෙනෙක්. එතකොට මැතිවරණය දිනලා ජනාධිපති වුණාට පස්සේ එජාපයේ නයකාධිකාරින් සමග වැඩකරන්න යෑමේදී පන්ති ගැටුමක් නොපැහිමක් වැනි දෙයක් ඇතිවෙන්නත් ඇති.

මේ තත්ත්වයන් කොහොම වුණත් මැතිවරණය දිනුවට පස්සේ තර්කානුකූලවනම් එතුමා රැඳිය යුතුව තිබුණේ එජාපයේ. එහෙත් තමන්ට ඡන්දය දුන්න ඡන්දදායකයින්ගේ වෛරයට පාත‍්‍ර වෙන තැනක තමයි ඔහු ගිහින් නැවතුණේ. ඒ ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නායකත්වය ලබාගැනීම හරහා. මේ විදිහට නායකත්වයට පත්වුණාට එතුමාට ඒ නායකත්වය පවත්වාගෙන යන්න හැකිවුණේ නැහැ. තමන් ළඟ හිටපු තම පක්ෂයේ මන්ත‍්‍රීවරුන් 95කින් 50ක් පමණ මහින්ද රාජපක්ෂ සමග විපක්ෂයට ගියා. එතනින් පටන්ගත්ත අර්බුදය පසුගිය පළාත් පාලන ඡුන්දයේදී තවත් තහවුරු වුණා. මේ මැතිවරණයේදී ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය 3වැනි තැනට වැටීමත් සමග එතුමාට වැටහෙනවා ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය විදිහට ඡන්දය ඉල්ලලා ආයිත් දිනන්න බැහැ කියලා. ඊළඟට 2020 ජනවාරි 8 වෙනිදා වෙනකොට එතුමාගේ ධුර කාලය ඉවර වෙනවා. එතකොට 2019 අග ජනාධිපතිවරණය පැවැත්විය යුතුයි. මේ තත්ත්වය තුළ පාර්ලිමේන්තුව තුළ ඔහුට යම් බලපෑමක් කරන්න පුළුවන් අවසන් අවස්ථාව එන්නට නියමිත අයවැය ලේඛනය. එහෙත් දැන් ඔහු ළඟ රැුඳිලා ඉන්නේ මන්ත‍්‍රීවරුන් 23 යි. මේ තත්ත්වයන් තුළ එතුමා කල්පනා කරන්න ඇති යම් බලයක් භාවිතා කරන්න ඕනි කියලා.

මේ අතර කාලයේ කොහිල කටු ඇනෙනවා වගේ සිදුවීම් සිදුවෙන්නත් ඇති. ඒ මොකද පටන්ගැන්මේදී ඉදලා දුෂිතයින්ට දඬුවම් කිරීම කියන කාරණයේදී එජාප නායකයින් රාජපක්ෂවරුන් බේරලා තමයි කටයුතු කළේ. ඔවුන් හිතුවා රාජපක්ෂවරු එළියේ හිටියහම ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය දෙකඩ කරලා තමන්ට සදාකාලිකව බලයේ ඉන්න පුළුවන් කියලා. ඇවන්ගාර්ඞ් සිද්ධියේදී විජේදාස රාජපක්ෂ විතරක් නෙවෙයි ඒ පිටිපස්සේ එජාප යේ තවත් ප‍්‍රභල ඇමතිවරුන් දෙදෙනෙක් හිටියා. ඔවුන් අදටත් ඇමතිවරු. අද ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ මුලස්ථානය හැඳිලා තියෙන්නේ එතන. ඊළඟට කොටින්ට සල්ලි දුන්න රාඩා සිද්ධිය ගන්න. ඒ සිද්ධියට මුල්වුණ ව්‍යාපරිකයාගේ මවුබිම පත්තරේ පවත්වාගෙන ගියේ ප‍්‍රභල ඇමතිවරුන්ගේ වෙළෙඳ දැන්වීම් ලබා දීම මත. අනික් පැත්තෙන් අපිට එරෙහිව දැවැන්ත ප‍්‍රචාරණයක් ගෙනියන සමහර රූපවාහිනී ආයතන දිව්වේ අපේ ඇමතිවරුන් ඔවුන්ට ලබාදුන් වෙළෙඳ දැන්වීම් නිසා. 24 පැයම බනින අයට අපි ස්පොන්සර් කළා. අන්තිමට එජාපයේ මැතිවරණ ප‍්‍රචාරණ කටයුතු ලබාදුන්නෙත් ඔවුන්ට. මේ විදිහට ඇමතිවරු ඩිල් දාන්න සල්ලි හම්බකරන්න ගියාම එකෙන් මෛත‍්‍රී වගේම රනිලූ‍ත් දුර්වල වුණා.

ආර්ථිකය ගන්න වර්තමාන ලෝක තත්ත්වය ගැන කිසිම වැටහීමක් නැති 80 ගණන්වල ඔළුවලින් හිතන පිරිස් අතට ආර්ථිකය පත්කිරීම නිසා අදට අවශ්‍ය ආර්ථික ප‍්‍රතිසංස්කරණ කරන්න බැරිවුණා. ඒනිසා මේ කාලයේ ආර්ථිකය කඩාගෙන වැටුණා. මම පොඩි උදාහරණයක් කියන්නම් වරාය නගරය ගන්න. ජනාධිපතිවරයා පත්වුණ ගමන් අපි මේ ව්‍යාපෘතිය නතර කළා. ඊළඟට ආපු බලපෑම් නිසා අපිට නැවත මේ ව්‍යාපෘතිය පටන්ගන්න සිද්ධ වුණා. එතකොට මට තමයි මේක පැවරුණේ. මේවෙනකොට ධීවර විරෝධතා තිබුණා. පල්ලියෙන් විරෝධතා තිබුනා. පරිසරය කෙළසනවා කියලා විරෝධතා ආවා. එක පුවත්පතක් කිව්වා මේ ව්‍යාපෘතිය නිසා කොළඹ ගිලාබහිනවා කියලා. වෙන රටවල්වලිනුත් ලොකු විරෝධයක් ආවා. අන්තිමට මාස 20ක් අතහැරලා තිබුණු ව්‍යාපෘතිය මම පටන්ගත්තා. මම භෞතික ගොඩනැංවීම පටන්ගත්තා, ඒ අතර මේ ඉඩම් ලංකා භූමියට එකතුකරන්න ඒකට අවශ්‍ය නීතිමය ප‍්‍රතිපාදන හදන්න, ගැසට් කරන්න, බදු ප‍්‍රතිපත්තිය හදන්න ආර්ථික කටයුතු අමාත්‍යංශයට භාර දුන්නා. ඊට පස්සේ අපි සැලසුම්කලා මේ භුමියේ පළමු ඉඩම් කට්ටි 4 උත්සවාකාරයෙන් පිරිනමන්න සහ එම ඉඩම්වල වැඩකටයුතු පටන්ගන්න. අපි ඒ වැඬේට දිනය විදිහට දාගෙන තිබුණේ මේ ඔක්තෝම්බර් මාසේ 15 වැනිදා. එත් අවුරුදු 3ක් ගිහිනුත් ආර්ථික කටයුතු අමාත්‍යංශය අපිට අරටික කරලා දුන්නේ නැහැ. අපි මේවෙනකොට අමාරුවෙන් හෙක්ටයාර් 269ක් ගොඩනැගුවා. සීතල කාමරවල ඉන්න මේ අමාත්‍යංශ නිලධාරීන්ට මේ භූමියට අවශ්‍ය නීතිමය තත්ත්වයන් ටික නිර්මාණය කරන්න බැරිවුණා. නිදහස් වෙළෙඳ කලාප, විදුලි බලාගාර මේ කිසිවක් අපිට කරගන්න බැරිවුණා. අපි එනකොට කොළඹ වරායේ නැගෙනහිර පර්යන්තයේ දොඹකර හයිකරන්න විතරයි තිබුණේ, අපිට ඒකවත් කරන්න බැරිවුණා. මේ දේවල් සේරටම මේ ජනාධිපතිවරයා සහ අගමැතිවරයා යන දෙන්නම වගකියන්න ඕනි. අන්තිමට මේ කොහෙන්ද ආපු ඝාතන කුමන්ත‍්‍රණ චෝදනාවක් එක්ක කොහිලකටු අනෙනෙක ඉවසන්න බැරිව ජනාධිපති හැල කිඹුලාගේ මඩවලට පැන්නා. දැන් රට ඉවරෙටම ඉවරයි. මේ අර්බුදය කොහොම විසඳුණත් ජනාධිපතිවරයා ඉවරයි. ජනාධිපති විසින්ම එයාගේ ඉරණම තීන්දු කරගෙන ඉවරයි.

ජනාධිපතිවරයා කරන්න බැරිවුණ වැඩ පිළිබදව එජාපයට එහි නායකත්වයට චෝදනා එල්ලකරනවා. සිරිලිය සවිය ගිණුම පිළිබද සිද්ධියේදී ශිරන්ති රාජපක්ෂ ආරක්ෂා කලේ ජනාධිපති බව අපි හැවෝම දන්නවා..
අනිවාර්යයෙන්ම.. ඒකයි මම කියන්නේ මේ දෙන්නම මේවට වගකියන්න ඕනි කියලා. සමහර දේවල් ජනාධිපති නැවැත්තුවා ශ‍්‍රී ලංකා කාරයාගේ වෛරයට පාත‍්‍ර වෙයි කියලා. රනිල් සමහර දේවල්වලට මැදිහත් වුණා ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ බිඳවීම තමන්ගේ දේශපාලන අනාගතයට හොඳයි කියලා. හොඳ උදාහරණයක් කියන්නම් අපි මේ ආණ්ඩුව හදපු ගමන් තීරණයකට ආවා දූෂණය පිටු දැකීම සඳහා වැරදිකරුවන්ට තරාතිරම නොබලා දඬුවම් දෙනවා කියලා. එහිදී අපි තීරණය කළා රාජපක්ෂ පවුලට වුණත් ඒකෙ වෙනසක් නැහැ කියලා. ඒත් අවුරුදු 3ක් විතර ගියාට පස්සේ මේ දෙන්නා කැබිනට් එකේදී කියනවා ඒ දෙන්නා එකඟවෙලා හිටියලූ‍ කිසිම විදිහකින් මහින්ද, ගෝඨාභය, ශිරන්ති අත්අඩංගුවට ගන්නේ නැහැ කියලා. අපිට මේවා කලින් කිව්වනම් අපි ආණ්ඩු හදන්න එකතු වෙන්නේ නැහැ. ඒකයි ඇත්ත. මේවා ජනතාව දැනගන්න ඕනි. එනිසා තමයි අවන්ගර්ඞ් නඩුව විසිවෙන්නේ. එනිසා තමයි මිග් ගනුදෙනුව විසිවෙන්නේ.

කොහොමහරි අන්තිමට මයිත‍්‍රී මහින්ද එකතුවෙනවා. මහින්ද අගමැති වෙනවා.
ඔව් ජනපති ගත්ත මේ අත්තනෝමතික තීන්දුව ව්‍යවස්ථා විරෝධියි. පාර්ලිමේන්තු සාම්ප‍්‍රධායට පටහැනියි. සදාචාර විරෝධියි. මම හිතන්නේ මෙතැනදී වර්තමාන ජනාධිපතිවරයාට ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්වෙන්න අවස්ථාව සලසනවා කියලා මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පොරොන්දුවක් දී තිබෙනවා. මොකද ලබන ජනවාරි 8 වෙනිදායින් පසුව ජනාධිපතිවරයාට නැවත ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවිය හැකියි. මේ කුමන්ත‍්‍රණය පිටුපස සැඟවෙලා තිබෙන සත්‍ය එයයි. මෙතැනදී මහින්දට ඇත්තේ තාජුදීන් ඝාතන සිද්ධිය වගේ රාජපක්ෂවරුන්ට විරුද්ධව තිබෙන නඩුහබවලට අදාළ සාක්ෂී විනාශ කිරීම හෝ එම නඩු ඉවරකර ගැනීම වෙන්න පුළුවන්. බැසිල්ට තිබෙන උවමනාව තමයි පළාත් සභා ඡුන්දය ඉක්මනින් තියලා එජාපය නැවත සැරයක් පරාජය කිරීම.

මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති ධූරයට පත්කිරීමත් සමග අපේ ආර්ථිකයේ තිබුණ ප‍්‍රශ්න තවත් උග‍්‍ර වෙලා තිබෙනවා නේද?
ඔව් ඇත්තටම ආර්ථිකය කඩාවැටීමේ අවධානම තවදුරටත් ඉහළ ගිහිං තිබෙනවා. ණයගැතිභාවය උග‍්‍ර වෙලා තිබෙනවා. පහුගිය කාලයේ අප රටට ආපු ආයෝජන, සේවා දිහා බලනකොට ඉදිකිරිම ක්‍ෂේත‍්‍රයේ සහ සංචාරක කර්මාන්තයෙන් තමයි අපිට ඩොලර් වැඩියෙන් ආවේ. මේ අර්බුදය එක්ක මේ අංශ දෙකේම ලොකු පසුබෑමක් තිබෙනවා. සංචාරක කර්මාන්තය ගත්තොත් මේක තමයි යුරෝපයේ මිනිස්සු සංචාරය කරන කාලය, එහෙත් සංචාරක තහංචි සහ විදේශ මාධ්‍ය අප රට ගැන මේ සිද්ධිය අළලා පළකරන මාධ්‍ය වාර්තා නිසා මෙවර සංචාරකයින්ගේ පැමිණීම විශාල වශයෙන් අඩුවෙන්න පුළුවන්. අනික රටක් විදිහට පහුගිය කාලයේ විදෙස් රටවල් අප කෙරෙහි ඇතිකරගෙන තිබූ ප‍්‍රසාදය මේ හරහා නැතිවී යමින් තිබෙනවා. ඉදිරියේදී යුරෝපයෙන් අපට ලැබුණු ජී එස් පී බදු සහනය පවා නැතිවී යාමේ අවදානමක් තිබෙනවා. මේ වනවිට මම හොදටම දන්නවා ඩොලර් මිලියන 700ක 800ක ඉදිකිරීම් අංශයේ ආයෝජන 4ක් විතර අපේ රටට අහිමි වෙලා තිබෙනවා. ඩොලරයට සාපේක්ෂව රුපියල තවදුරටත් අවප‍්‍රමාණය වෙමින් තිබෙනවා. රාජපක්ෂ ජුන්ටාව පාලනය අතට ගත්තා කියලා ආශ්චර්යකින් වගේ මේවා වෙනස් වෙන්නේ නැහැ. ඕනිනම් රුපියල අවප‍්‍රමාණය වීම මාසෙකට දෙකකට අඩුවෙන්න පුළුවන්. ඉන්ධන මිල උනත් මාසයක් අඩුකරයි. එහෙත් පවත්වාගෙන යන්න බැහැ.

නවීන ශ‍්‍රී ලංකාවකට එකම බාධාව රාජපක්ෂවරුන් බව පේනවා. නූතන ලාංකීය දේශපාලනයේ රාජපක්ෂ භූමිකාව ගැන ටිකක් කතාකළොත්..
1977 ඉඳලා මේ රටේ වර්ධනය වුණ ලූ‍ම්පන් දේශපාලනයේ කූටප‍්‍රප්තිය තමයි මහින්ද රාජපක්ෂ. මහින්ද ඒ ලූ‍ම්පන් ජනකාන්ත වාදයේ සුපිරි තරුව. ඔහු ඔහුගේ පාලනයේදී තමන්ගේ පවුල ටිකක් ඇතින් තියාගෙන වඩා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී වුණානම් ඔහුට තව දුරක් යන්නත් තිබුණා. ඉස්සර මේ ලූ‍ම්පන් බලවේග සිටියේ එජාපය වටේ. මහින්ද කලේ ඒක තමන්ගේ යටතට ගත්ත එක. ඊට පස්සේ බණ්ඩාරනායකගේ සඟ වෙද ගුරු ගොවි කම්කරු බෝඞ් ලෑල්ලකට සීමාකලා. ඔහු අලූ‍ත් ජාවාරම්කාර ව්‍යාපාරික, දේශපාලන පැලැන්තියක් හැදුවා. බලන්න ඔහු යටතේ පත්වුණ පළාත් පාලන නියෝජිතයින් හැසිරෙන විදිහ මේ ලූ‍ම්පන් සංස්කෘතියේ ප‍්‍රකාශකයා තමයි මහින්ද. ඔහු අසුරුකළේ කවුද? ප‍්‍රබුද්ධ පුද්ගලයින් වියතුන් ඔහු අසුරුකලේ නැහැ. ඔහු අසුරුකලේ ජූලම්පිටියේ අමරේ, චණ්ඩි මල්ලි වගේ අය.

මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය ලංකාව ඇතුලේ සුජාතකරණය කිරීම සදහා චීනය විශාල වශයෙන් මුදල් පොම්ප කරමින් සිටිනවා කියලා ආරංචි වෙනවා.
ඒකනම් එච්චර විශ්වාස කරන්න පුළුවන් කතාවක් නෙවෙයි. 1980 දී චීන ආර්ථිකය ඩෙන් සියා ඕ පින් විසින් විවෘත කරාට පස්සේ 1980ත් 2000ත් අතර කාලයේ චීනය විශාල ආර්ථික වර්ධනයක් අත්පත් කරගත්තා. ඒක හිතාගන්න බැරිතරම් විශාල වර්ධනයක්. යුරෝපය අවුරුදු 100කින් ලබාගත්ත ඉංජිනේරු තාක්ෂණය වගේ ක්‍ෂේත‍්‍රයන්ගේ වර්ධනය චීනය මේ අවුරුදු 20ක කාලයේ ලබාගත්තා. රාජ්‍ය සමාගම් විශාල වශයෙන් දියුණු වුණා. අනෙක් පැත්තෙන් හුවාවී, අලිබබා වගේ පුද්ගලික සමාගම් විශාල වශයෙන් ඇතිවුණා. මෝටර් රථ ගුවන් යානා වල ඉඳලා සපත්තු නිමි ඇඳුම් වගේ හැම ක්‍ෂේත‍්‍රයකම අපනයනයන් වැඩිවුණා. මෙන්න මේකත් එක්ක තමයි 2000 දී විතර චීනය තීරණය කරන්නේ අපි දැන් බාහිර ලෝකයට යන්න ඕනි ආයෝජනය කරන්න ඕනි කියලා. ඒ අනුව තමයි චීනය ලංකාවට එන්නේ. එහෙම ඇවිත් අපේ ජාතික භෞතික සැලැස්ම බලන්නේ. මේක සිද්ධවෙන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂගේ කාලේ නෙවෙයි. මේක සිද්ධවෙන්නේ චන්ද්‍රිකාගේ කාලේ. ඒ අනුව තමයි කටුනායක අධිවේගී මාර්ගය හැදෙන්නේ. පුත්තලම විදුලි බලාගාරය හැදෙන්නේ. ගොඩාක් සංවර්ධන ව්‍යාපෘති එන්නේ එහෙම. රාජපක්ෂලා කලේ මේ ක‍්‍රියාදාමයට ඉවක්බවක් නැතිව රටට එන්න ඉඩදුන්න එක. මේ ණය ආපහු ගෙවන්නේ කොහොමද, මේ ව්‍යපෘතියෙන් අපිට හිමිවෙන ප‍්‍රතිලාභය මොකද්ද, ඒ මොකවත් මෙයාලා කල්පනා කලේ නැහැ. අසීමිතව ණය ගත්තා. අද මුළු ජාතියම ඒකට වන්දි ගෙවනවා. ඉතිං පහුගිය කාලයේ ඔය ඇති වුණා කියන ඉදිකිරීම් ක්‍ෂේ්ත‍්‍රයේ විප්ලවය රාජපක්ෂ විප්ලවයක් නෙවෙයි. ඒක චීන ආර්ථික විප්ලවයේ ප‍්‍රතිඵලයක්. මේක වුණ ලෝකයේ පළවෙනි රට ලංකාව නෙවෙයි. ලූ‍ලා ද සිල්වා ගේ කාලයේ බ‍්‍රසීලය දියුණු වුණේ චීනය නිසා. නවාස් ෂරිෆ් යටතේ පකිස්තානෙත් මේක වුණා. පෝලන්තය මේ රටවල්වලත් මේ දේම චීනය නිසා සිද්ධ වුණා. එහෙම නැතුව මේක බැසිල්ගේවත්, ගෝඨාගේවත් මහින්දගේවත් හාස්කමක් නිසා වුණ දෙයක් නෙවෙයි. එහෙම හාස්කම් වෙනවනම් හෝ මේ පුද්ගලයින් සතුව තිබුණා යැයි කියන ඔය මහා දැනුම සහ කළමනාකරණ හැකියාව නිසා මේවා සිද්ධ වුණා කියලා කියනවනම් ගෝඨාභය තනියෙන්ම පාලනය කරපු මිහින් ලංකා ගුවන් සමාගමට මොකද වුණේ? බැසිල් හදපු එක රාජ්‍ය ආයතනයක් මට කියන්න. මහින්ද ඔච්චර දක්ෂයෙක්නම් ඇමතිවරයෙක් විදිහට ඉන්නකොටත් වැඩ කරන්න තිබුණනේ. මොනවද එහෙම කරපු වැඩ. මෙයාලා දැනගෙන හිටියේ මුදල් කාබාසිනියා කරන්න විතරයි. අද අපි ඒවාට ජාතියක් විදිහට වන්දි ගෙවනවා. මේ ජුන්ටාව තවත් තිබුණොත් අනාගතයත් එහෙම තමයි. අනික් පැත්තෙන් මේකත් අපි දැන් මතක තියාගන්න ඕනි. දැන් චීනයේ මේ ආයෝජන සුළඟ ඉවරයි. යුරෝපයේ වෙළෙඳපොළ ඉවරයි. ඇමෙරිකාවේ විවෘතභාවය ඉවරයි. එනිසා දැන් රටට නව ආර්ථික ප‍්‍රතිපත්තියක් අවශ්‍යයි. මේ ජුන්ටාවට ඒක රටට දෙන්න පුළුවන්කමක් නැහැ.

මේවනවිට පාර්ලිමේන්තුව සති තුනකින් කල්දමා තිබෙනවා. නීත්‍යානුකූල අගමැතිවරයෙක් සහ නීතියට පිටතින් පත්කරනු ලැබූ අගමැතිවරයෙක් සිටිනවා. අරාජික තත්ත්වයක් තමයි බැලූ‍බැල්මට තිබෙන්නේ. ජනතාව පාර්ලිමේන්තුව විවෘත කරගැනීම සඳහා සටනක් ආරම්භ කර තිබෙනවා. වෙනදා වගේ නෙවෙයි ජනතාව මේ අරගලය වටා උද්‍යෝගයෙන් එකතුවෙන බවක් තමයි පෙන්න තිබෙන්නේ…
ඒක ස්භාවිකයි.. පහුගිය කාලේ කූට ක‍්‍රමවලට මුදල් හම්බ කරපු වෙළෙන්ඳන්ගේ කුණු මාධ්‍ය ආයතන එක පැත්තක් අරගෙන කතා කරනකොට ස්භාවිකම අනික් පැත්ත උඩට මතුවෙනවා. ඒක තමයි මේ වෙන්නේ. අනික ලංකාවේ මිනිස්සුන්ට අරගලය නුහුරු නැහැ. කැරැලි සටන්වල ඉතිහාසයක් තමයි අපිට තිබෙන්නේ. 1953 කැරැුල්ලක් ගැහුවා 13ක් මැරුණා. 1971 කැරැුල්ලක් ගැහුවා 20000ක් මැරුණා. 1989 කැරැුල්ලක් ගැහුවා 60000ක් මැරුණා. උතුරේ කැරැුල්ලක් තිබුණා දෙපැත්තෙන්ම 40000කට වැඩිය මැරුණා. එනිසා මහින්ද මේක තේරුම් ගන්න ඕනි. නිහතමානි අහිංසක මිනිස්සු ටිකක් නෙවෙයි ලංකාවේ ඉන්නේ කියලා ඔවුන් මතක්කරගන්න ඕනි.
දැන් උද්ගතවී තිබෙන අවුල නිවැරදි කිරීමේ හැකියාව කථානායකවරයාට තිබෙන බව තමයි අපි විශ්වාස කරන්නේ. ඔහුට පුළුවන් මේ අවස්ථාව සුවිශේෂ අවස්ථාවක් සේ සලකා පාර්ලිමේන්තුව විවෘත කරන්න. එයින් පමණයි ජනතාවගේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතිය රැුකලා දෙන්න පුළුවන්. එයින් විතරයි මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කර දෙන්න පුළුවන්. ලංකාවේ දේශපාලනය වෙලා ගත්ත දරුණු රෝගයන් දෙකක් තිබෙනවා. ඒ තමයි පවුල්වාදය සහ ගජමිතුරුවාදය මේ අර්බුදය තුළින් මේ රෝග දෙකටම බෙහෙත් දෙන්න පුළුවන් උනොත් අපි දිනුම්. මෙවැනි අර්බුදයන් තමයි නායකයන් බිහිකරන්නේ. රටවල් වැටුණු තැනින් නැගිට්ටවන්නේ. ඉතිං මම අවසාන වශයෙන් එජාප නායකත්වයට කියන්නේ මේ අරගලය අපි ජයග‍්‍රහණය කලාට පස්සේ නායකත්ව මණ්ඩලයක් මගින් තරුණයින්ට වැඩි අවස්ථා හිමිවෙන පාලන තන්ත‍්‍රයක් නිර්මාණය කළයුතුයි. එහෙම කළොත් විතරයි ලංකාව මේ වැටී තිබෙන අර්බුදයෙන් ඇත්තටම ගොඩගන්න පුළුවන්. එජාපය පහුගිය කාලේ තරුණයින්ට ඉඩ දුන්නේ නැහැ, ඒ තත්ත්වය වෙනස් කරගත යුතුයි. ලෝකයේත් මේවෙනකොට සම්ප‍්‍රදායික පැරණි පක්ෂ අභාවයට යමිනුයි තිබෙන්නේ. ප‍්‍රංස ජනාධිපති ගන්න. පැරණි පක්ෂයකින් ආවත් ඇමරිකානු ජනාධිපති ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ෆ් අලූ‍ත් මිනිහෙක්. ඉන්දියාවේ දිල්ලිය කියන මර්මස්ථානයේ බලය ඇල්ලූ‍වේ අලූ‍ත් පක්ෂයක්. ලෝකය ගමන් කරමින් තිබෙන මේ රටාව අපි තේරුම් ගත යුතුයි. ඒක තේරුම් ගත්ත, ආර්ථිකය හැසිරවීම පිළිබඳව අලූ‍ත් අදහස් තිබෙන නායකයෙකුට විතරයි මේ අර්බුදයෙන් රට ගොඩගන්න පුළුවන්. දැන් බලන්න මන්ත‍්‍රීවරයෙකුගේ මිල. දැන් ඔවුන් විකිණෙමින් තිබෙනවා. මේවා රටක් විදිහට අපි පිටු දැකිය යුතුයි. මිනිහෙකුගේ හෘදය සාක්ෂිය වෙනස් කරන්න යන්නේ කෝටි 50ක විතර මුදලක්. මේක තමයි රාජපක්ෂ ජුන්ටාව හදපු ලංකාව. එකයි අපි කියන්නේ මේ අරගලය අපි ජයගන්න ඕනි කියලා. එනිසා මේ වටේ මිනිසුන් එක්විය යුතුයි.

මා මා ගැන සිතන්නේ දේශපාලන අනාවැකි කියන්නෙකු ලෙස නොව, දේශපාලන විග‍්‍රහයේ හා විචාරයේ යෙදෙන්නෙකු ලෙසය. අනාවැකියකට සමාන දෙයක් මගේ ලිපියකින් වක‍්‍රවශයෙන් හෝ ප‍්‍රකාශ වූ විට ‘‘අන්න මම ඕක ඕගොල්ලන්ට කල් තියාම සිදුවේවිය කියලා කිව්වා නේද?’’ කියා ස්වයං වර්ණනයේ යෙදීමද මම නොකරන්නෙමි. එහෙත් පසුගි ය සිකුරාදා ‘‘අනිද්දා’’ පත‍්‍රයේ පළවූ මගේ ලිපිය, පසුගිය අඟහරුවාදා කියවූ මගේ භාර්යාව, ‘‘අයිසේ මෙන්න ඔයා රනිල්ට මෛතී‍්‍ර කරපු දේ ගැන සිකුරාදා උදේම කියලා තියනවානේ. ඔයාට මෛතී‍්‍ර කලින් දවසේ කෝල් එකක්වත් දුන්නද දන්නේ නෑ. යි උපහාසාත්මකව කීවාය.

ගිය සතිය
ඇත්ත වශයෙන්, මෛතී‍්‍ර, රනිල් අගමැති ධූරයෙන් එළවා තම දේශපාලන පසමිතුරු මහින්ද අගමැති කළ 26 වැනි සිකුරාදා අයත් වූ සතිය දෙස ආපසු හැරී බලනවිට, එම සතියේ දේශපාලනයේ ප‍්‍රධාන ලක්ෂණ දෙකක් තිබිණ. පළමුවැන්න, මෛතී‍්‍ර සහ රනිල් අතර ප‍්‍රතිවිරෝධය, සාමකාමීව විසඳිය නොහැකි ලෙස තියුණු වීමේ ලකුණු පහළවීමය. දෙවැන්න, භාරකාර ආණ්ඩුව සැදීමට මහින්ද පාර්ශවය දියත් කළ තිබුණු මෙහෙයුම යටතේ වීමට,නැතහොත් තාවකාලිකව අත්හිටුවීමය. අනිද්දා පත‍්‍රයේ එම සිකුරාදා තිබුණු ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවෘත්තිය ෆේක් නිව්ස් එකක් නොවූයේ නම් ඒ මඟින්ද කියැවුණේ මේ කාරණයයි. රනිල්ගේ ආණ්ඩුව පෙරළීමේ කෙටිකාලීන අරමුණ මහින්ද අතහරින්නට ඇති බවයි.
එහෙත් ගිය සතිය දෙස නැවත බලන විට පෙනෙන්නේ එම ඇස්තමේන්තුව නිවැරදි නොවන බවයි. සමහර විට, ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂය පැත්තෙන් ‘අනිද්දා’ මාධ්‍යවේදීන්ට දී තිබුණු ඉඟිය හිතා මතා කළ එකක් බව දැනේ. එය වනාහී කුණාටුවට පෙර නිහඬතාවක් හිතාමතාම නිර්මාණය කිරීමක් නොවේද?

26 දා
26 වැනිදා සිකුරාදා සැන්දෑවේ සිදුවූ දේශපාලන සිදුවීම ආණ්ඩුව ඇතුළේ එක කණ්ඩායමක් එළවා තවත් කණ්ඩායමක් බලය ඇල්ලීම පිළිබඳව ඉතා අගනා සිද්ධි අධ්‍යයනයකි. එය වනාහී රාජ්‍ය බලය ඇල්ලීම පිළිබඳවූ නීති විද්‍යාලයේ හෝ විශ්ව විද්‍යාලයේ (මා සම්බන්ධ කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ නම් නොවේ) හෝ පවත්වන සෙමෙස්තර පාඨමාලාවක අධ්‍යයන මොඩියුල් එකක් කිරීමට තරම් සාරගර්භ දේවල් තිබෙන සිද්ධි අධ්‍යයනයකි.

බලය ඇල්ලීමට පාඩම්
ආණ්ඩුවක් ඇතුළේ සිට රාජ්‍ය බලය අල්ලන්නට අපේක්‍ෂා කරන දේශපාලනඥයින්ට පහත සඳහන් පාඩම් එම සිද්ධියෙන් ලබාගත හැකිය.
* ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ සාරය, මූලධර්ම වගන්ති සහ වචන නොසලකා හැර, තමන්ට හිතු පරිදි ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථකථනය කිරීම පළමු වැන්නයි. රනිල් අගමැති ධූරයෙන් ඉවත් කිරීමත්, මහින්ද අගමැති ධුරයට පත් කිරීමත්, සම්පූර්ණයෙන්ම ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව සිදුකළ බව ජනාධිපතිතුමා කියයි. දැනට බල පවත්වන්නේ 19 වැනි සංශෝධනයයි. ජනාධිපතිට තම හිතුමතේ අගමැතිවරයෙකු අස් කිරීමට බලය පවරන කිසිදු වගන්තියක් 19 වැනි සංශෝධනයේ නැත. එහෙත් ඒ ගැන පසුබට විය යුතු නැත. ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව යනු පාලකයින් විසින් උල්ලංඝණය නොකළ යුතු ශූද්ධ ලියවිල්ලක් ලෙස සැළකිය යුතු නැත. දේශපාලන බලය රැක ගැනීම පිළිබඳව අභියෝගය තියුණු වී තිබෙන මොහොතක, උල්ලංඝණය නොකරන ව්‍යවස්ථාවකින් ඇති වැඬේ කුමක්ද? කියා සිතන්න.

* තමන් කරන්නට යන දෙයෙහි ව්‍යවස්ථානුකූලභාවය ගැන සැකයක් තිබේ නම් ඒ ගැන උපදෙස් ලබාගත යුත්තේ ව්‍යවස්ථාව හදාරා ඉන්නා අයගෙන් නොව, නීති විද්‍යාලයට ඇතුල්වීමේ විභාගයට උපකාර පන්ති යන හිතවතෙකුගෙනි. ගිය සිකුරාදා ජනාධිපති සිරිසේන මහතා ගත් පියවරේ ව්‍යවස්ථානුකූල භාවය ගැන එතුමා නීති මහාචාර්යවරුන්ගෙන් සහ ජනාධිපති නීතිඥ වරුන්ගෙන් උපදෙස් ලබාගත්තා යැයි මතයක් රටේ පැතිරේ. එය සත්‍ය විය නොහැකිය. එතුමාගේ මෙම නීති උපදේශකයින් තවමත් නීති පීඨයටට හෝ නීති විද්‍යාලයට හෝ ඇතුල්වුවන බවට සාධක නැත.

* තුන්වැනි පාඩම මෙයයි. ‘‘දේශපාලන බලය පිළිබඳ ප‍්‍රශ්න නිරාකරණය කිරීමේදී මාර්ගය නිවැරදි දැයි නොසිතන්න. අරමුණ සහ ප‍්‍රතිඵලය ගැන පමණක් සිතන්න’’ මෙය මහාභාරතයේත්, මධ්‍යකාලීන කි‍්‍රස්තියානි දේවධර්මවාදයේත් එන ආචාරධර්මික මූල ධර්මයකි. එය බෞද්ධ මූලධර්මයක් නම් නොවේ. බෞද්ධ මූලධර්මය වන්නෙ මාර්ගයත්, අරමුණත් දෙකම පිරිසිදු විය යුතුය යන්නයි. රාජ්‍ය බලය පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයේදී බෞද්ධයෙකු නොවන්න. හින්දු කෞටිල්‍යවාදී සහ මාධ්‍යකාලීන කි‍්‍රස්තියානිවාදී යථාර්ථවාදියෙකු වන්න.
* සිව්වැන්න, දේශපාලන බලය ගැන තීරණාත්මක මොහොතවල්වලදී සාදාකාලින මිතුරන්ද, සදා කාලික සතුරන්ද නැත. ඇත්තේ දේශපාලන ආත්මාර්ථය පමණි. එම දිව්‍යමය මූලධර්මය අපේ මෛතී‍්‍ර නොදන්නේ නම්, රනිල් පන්නනේත්, මහින්ද වැළඳ ගන්නේත් කෙසේද?

මේ විග‍්‍රහය තවත් දිග්ගැස්සිය හැකිය. එහෙත් දේශපාලන බලය ඇල්ලීම පිළිබඳ පාඩම් මීට වඩා නොමිලේ කියා දියයුතු නොවන නිසා, එය නවතා 26 වැනි සිකුරාදා සිදුවීම් වල දේශපාලන ඇඟවීම් කෙටියෙන්වත් කතා කළ යුතුය.

දේශපාලන ඇඟවීම්
26 සිකුරාදා සිදු වූයේ ව්‍යවස්ථානුකූල නොවන දේශපාලන කි‍්‍රයාවකි. අගමැති රනිල් ධූරයෙන් ඉවත් කිරීමේදී ජනාධිපතිතුමා ලියූ ලිපියේ සඳහන් කරන 42 (4) වගන්තියට අනුව, අගමැතිවරයෙකු ව්‍යවස්ථාවට අනුව සිටියදී, අලූත් අගමැතිවරයෙකු පත් කිරීමට ජනාධිපතිතුමාට ව්‍යවස්ථානුකූල බලයක් නැත.

* ජනාධිපතිතුමාට අලූත් අගමැතිවරයෙකු පත් කිරීමට ව්‍යවස්ථානුකූල බලය ලැබෙන්නේ අගමැතිධූරයේ පුරප්පාඩුවක් ඇති වූ විට පමණි. මෙය 19 වැනි සංශෝධනය යටතේ ජනාධිපති සහ අගමැති අතර ඇති සම්බන්ධයේ ඇති සුවිශේෂ ලක්ෂණයකි. 1978 මුල් ව්‍යවස්ථාව සහ 18 වැනි සංශෝධනය යටතේ එම හිතුවක්කාර බලය ජනාධිපතිතුමාට තිබුණත්, 19 වැනි සංශෝධනයෙන් එම බලය ඉවත් කෙරිණ.

* 19 වැනි සංශෝධනය යටතේ අගමැති ධූරයේ පුරප්පාඩුවක් ඇති වන්නේ සීමිත අවස්ථා කිහිපයකදීය. ධූරයේ සිටියදී අගමැතිවරයා මිය යාම හෝ අස්වීම, අගමැතිවරයා තමන් අත්සන් කර ලිපියකින් තමන් අස්වන බව ජනාධිපතිවරයාට දැනුම් දීම විශ්වාසකාංග යෝජනාවකින් අගමැතිවරයා පරාජය වීම, අගමැතිවරයාගේ පාර්ලිමේන්තු මන්තී‍්‍ර ධූරය නැවතීම, සහ අයවැය වාර්තාව පාර්ලිමේන්තු ඡුන්දයෙන් පරාජය වීම එම අවස්ථාවන්ය. 26 සිකුරාදා වන විට අගමැතිව සිටි රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ නිල ධූරය, මෙම එක් හේතුවක් නිසා හෝ අහෝසි වී නොතිබුණි.

* 19 වැනි සංශෝධනයේදී, අගමැතිවරයා, ඔහු රනිල් හෝ මහින්ද වුවත්, ව්‍යවස්ථාවට අනුකූල ලෙස හිතුවක්කාරව ධූරයෙන් ඉවත් කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට නෛතික බලයක් නැත. එහෙත් සිකුරාදා ජනාධිපතිතුමා කළ දේ ව්‍යවස්ථානුකූල යැයි පිළිගතහොත් මහින්දගේ ධූරකාලයද තාවකාලික විය හැකිය.

* ජනාධිපතිතුමා නීතිමය වශයෙන් නොමග යවා තිබෙන බව පෙනේ. ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා නීතිය පිළිබඳ එතුමා සතු මඳ දැනුම, ස්වාර්ථය පමණක් සලකන නීතිවේදීන් හෝ උපදේශකයින් හෝ කිිහිපදෙනෙකුගේ හිතාමාතාම කළ සාවද්‍ය දේශපාලන උපදේශයකට’’ එතුමා හසුවී තිබෙන බව පෙනේ.

* ජනාධිපති මෛතී‍්‍ර ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව පිළිබඳව තම උපදේශකයින්ගේ හිතාමතා නොමග යැවීමට පාත‍්‍ර වූ තුන්වැනි අවස්ථාව මෙයයි. ස්වාර්ථයෙන් හෝ පටු අපේක්‍ෂාවන්ගෙන් තොරව අවංකව තමන්ට නීති උපදෙස් දෙන උපදේශකයින් එතුමා සොයා ගන්නා විට ඒ සඳහා දැන් ප‍්‍රමාද වී තිබේ.

* ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව යනු පාරිශූද්ධ ලියවිල්ලකි. එය ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයත් යහ පාලනයත්, පුරවැසි අයිතිවාසිකමුත් ආරක්ෂා කිරීමට ඇති එකම සහ අවසාන වරපත‍්‍රයයි. එය තම සිතැඟිවලට අනුව උල්ලංඝණය කිරීමට සූදානම් පිරිස් අප රටේ ඕනෑ තරම් සිටිති. ජනාධිපති සිරිසේන මහතා දැන් ළං කරගෙන වැළඳගෙන සිටින්නේ එවැනි පිරිස්ය. ඒවායින් පරෙස්සම් වන ලෙස එතුමාට උපදෙස් දීමටද දැන් ප‍්‍රමාද වැඩියි.

* ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව හිතාමාතා උල්ලංඝණය කරමින් සිදුවූ මෙම ආණ්ඩුවේ අභ්‍යන්තර යළි සකස් වීම, ලංකාවේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ අනාගතය සඳහා කිසිසේත්ම පෙර සුබ ගමන් නිමිති පළ කරන්නක් නම් නොවේ. ඉදිරි කාලයේ සිදුවීමට බොහෝ විටඉඩ තිබෙන්නේ 2015 ජනවාරි මාසයේදී ආරම්භ වී, ඉතා අමාරුවෙන් සහ අසම්පූර්ණව ඉදිරියට ආ ප‍්‍රජාතන්තී‍්‍රකරණ කි‍්‍රයාවලිය තීරණාත්මක ලෙස ආපස්සට ඇඳ දැමීමයි. එයට සිරිසේන සහ වික‍්‍රමසිංහ යන දෙපළම වග කිව යුතුය.

* මෙම දේශපාලන පාපය ජනාධිපති මෛතී‍්‍රට පමණක් පටවා නිර්දෝෂ වීමට රනිල්ට නොහැකිය. එම දෙදෙනාම පසුගිය අවුරුදු තුන හමාරේම කි‍්‍රයා කළේ මාදුලූවාවේ සෝභිත හිමිගේ සිට මා පටන්, අනේකවිධ හිතවතුන්, හිතවත්ව දුන් කාරුණික උපදෙස් අවවාද සහ අනතුරු ඇඟවීම්, සරත් විජේසුරිය මහතාගේ වචනවලින් කියන්නේ නම් අලූයම ලූ කෙළපිඩක් සේවත් නොසලකාය.

* මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා සහ ඔහුගේ පිරිස්, රාජ්‍ය / දේශපාලන බලය යනු කුමක්ද යන්න ගැන රනිල් සහ මෛතී‍්‍ර යන දෙපළට වඩා ඉතා හොඳ අවබෝධයක් සහ ග‍්‍රහණයක් ඇති කණ්ඩායමකි. දේශපාලන බලය සඳහා ඔවුන් සතු අධිෂ්ඨානය (will to power) සමාන කළ හැක්කේ රුසියානු ජනාධිපති ඇලෙක්සැන්ඩර් පුටින්ට සහ ඔහුගේ කණ්ඩායමටය. ඔවුන් ඉදිරියේ රනිල් සහ මෛතී‍්‍ර අහිංසක දේශපාලන නොදරුවන් වීමට බොහෝ විට ඉඩ තිබේ.

පා.ලි. මේ සතියේදී සමාජ මාධ්‍යය ඉටුකරන අගනා දේශපාලන කාර්යය ගැන අගය කිරීමක් නොකර මේ ලිපිය මා අවසන් නොකළ යුතුය. ලංකාවේ මා දුටු ඉතාම තියුණු, දියුණු සහ දේශපාලන වශයෙන් පරිණත දේශපාලන හාස්‍යය සහ උපහාසය මා දුටුවේ පසුගිය සතියේ සමාජ මාධ්‍යවලය. ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවාහයේ මාධ්‍යය ආණ්ඩුව ඉදිරියේ දණින් වැටී, අප‍්‍රබුද්ධ දේශපාලන ප‍්‍රචාරණයේ යෙදෙද්දී, මෙරට පුරවැසියන්ගේ දේශපාලන විඥානය තියුණු කිරීමට සමාජ මාධ්‍යයේ උපහාසය විසින් ඉටුකරන වැඩ කොටස අසම සමය. සමාජය මාධ්‍යයේ එක කාටුනයක් වුවද දේශපාලන වශයෙන් තියුණු විවේචනයක් මෛතී‍්‍ර සහ මහින්ද සම්බන්ධව කරන බව කීම අතිශයෝත්තියක් නොවේ.

රට තුළ ඇති වී ඇති තියුණු දේශපාලන අර්බුධය හමුවේ දැඩි පුවත් පිපාසයකින් ජනතාව පෙළේ. සිදුවී ඇත්තේ කුමක්ද යන්න හා සිදුවන්නේ කුමක්ද යන්න දැන ගැනීමට ඔවුන්ට අවශ්‍යය. එහෙත් සම්මත ධාරාවේ විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍ය එම කාර්යය නිසියාකාරව ඉටුකරමින් තිබේද යන්න ප‍්‍රශ්නය නැවතත් මතුවී තිබේ.

ජනාධිපති මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේන විසින් අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහව ධූරයෙන් ඉවත් කර පාර්ලිමේන්තු මන්තී‍්‍ර මහින්ද රාජපක්‍ෂව එම ධූරයට පත්කළා යැයි සඳහන් කිරීම නීති විරෝධිබව අමුතු අර්ථකථන අවශ්‍ය නොවන ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව පෙරළා බැලූවිට තේරුම් ගත හැකි කාරණයක්ය.

එහෙත් මහින්ද රාජපක්‍ෂ මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේන හිතවාදීන් තර්ක කරන්නේ එය ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පටහැනි නොවන බවය. ඒ සම්බන්ධයෙන් ඒ ආකාරයට අදහස් දැක්වීමට හා තර්ක කිරීමට ඇති අයිතියට මාධ්‍ය මඟින් ඉඩ ලැබීම ප‍්‍රශ්නයක් නොවේ. එසේම ජනාධිපතිවරයාගේ එම ව්‍යවස්ථා විරෝධිභාවය පැහැදිලි කරන පාර්ශවයන්ටද ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍යයේ සාධාරණ ඉඩක් වෙන්විය යුතුය.
නමුත් සුපුරුදු ලෙසම එම සාධාරණ ඉඩ වෙන්නොවන බව මේ අර්බුධකාරී අවස්ථාවේදී ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍ය පෙන්නුම් කර ඇත. විශේෂයෙන්ම ප‍්‍රධාන ධාරාවේ විද්‍යුත් මාධ්‍ය සිදුකරන්නේ මේ පත් කිරීම ව්‍යවස්ථා විරෝධී බවට වූ පැහැදිලි කිරීම මඟ හැර එවන් පැහැදිලි කිරීම් සිදුකරන විශේෂඥයන්ගේ කථාවේ වෙනත් කොටසක් ප‍්‍රචාරය කිරීමය. නැතහොත් එම පැහැදිලි කිරීමේ ප‍්‍රවෘත්ති සාකච්ඡුාවට පරිබාහිරව සිදුවූ වෙනත් සිදුවීමක් විකාශය කිරීමය.

කොටින්ම ව්‍යවස්ථා විරෝධී බව පැහැදිලි කරන හා එය විවේචනය කරන මාධ්‍ය සාකච්ඡුා ආවරණයට පවා ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍ය උත්සාහ කරන්නේ නැත. එහි අවසන් ප‍්‍රතිඵලය වන්නේ එම මාධ්‍ය පරිශීලනය කරන මහජනතාවට ඇතිවී ඇති අර්බුදයේ සත්‍ය ස්වභාවය දැනගැනීමට මඟක් නොමැතිවීමය. ඒක පාර්ශවීය අදහස් පරිභෝජනය කර ඔවුන්ට සෑහීමකට පත්වන්නට සිදුවන්නේය. අවසානයේ ඔවුන් ගන්නා තීන්දු තීරණ සමබර එකක් නොවීමට මේ නිර්ලජ්ජී මාධ්‍ය භාවිතාව හේතුවේ අනෙක් පැත්තෙන් මේ අර්බුදය සම්බන්ධයෙන් මතුවන කරුණුද කිසිදු වග විභාගයකින් තොරව මාධ්‍ය විසින් විකාශය කිරීම ප‍්‍රචාරය කිරීම දක්නට ලැබේ. ඊට හොඳම උදාහරණය වන්නේ නීතිපතිවරයා විසින් ජනාධිපතිවරයාගේ මෙම කටයුත්ත ව්‍යවස්ථානුකූල එකක් බවට කථානායකවරයාට දන්වා යවා ඇති බවට මහින්ද රාජපක්‍ෂ ‘‘හොර ආණ්ඩුවේ’’ සම කැබිනට් ප‍්‍රකාශක මහින්ද සමරසිංහ කළ ප‍්‍රකාශයක් සත්‍ය ලෙස ගෙන හැර දක්වමින් රාජපක්ෂවාදී ප‍්‍රධාන ධාරාවේ මාධ්‍ය විසින් ප‍්‍රචාරය කිරීමය.

මේ නිර්ලජ්ජිත හැසිරීමේදී රාජ්‍ය මාධ්‍ය නැවතත් 2015 ජනවාරියට පෙර සිටි තැනට පල්ලම් බැස ඇත. ඊට අඩුවැඩිය සපයමින් පෞද්ගලික අංශයේ විද්‍යුත් මාධය නාලිකාද නැවත 2015ට පෙර වූ රාජපක්‍ෂවාදී පක්ෂග‍්‍රාහී මතවාදයට ගොස් ඇත. එමෙන්ම ප‍්‍රධාන ධාරාවේ පුද්ගලික අංශයේ මුද්‍රිත මාධ්‍යයද තමන්ගේ හාම්පුතුන් සොයා යළි පල්ලම් බැස ඇති අයුරු පෙනේ.

ජනමාධ්‍යයේ කාර්යභාර්ය සම්බන්ධයෙන් අප සාකච්ඡුා කිරීමේදී කියන්නේ ජනමාධ්‍ය විසින් හඬක් නැති මිනිසුන්ට හඬක් ලබාදිය යුතු බවය. අද හඬක් නැති මිනිසුන් බවට පත්වී ඇත්තේ අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ප‍්‍රමුඛ ආණ්ඩුවය. අද ඇති වී ඇති ජනමාධ්‍ය සංස්කෘතිය තුළ මේ හඬක් නැති පාර්ශවයට හඬක් ලබාදෙන බවත් පෙනෙන්නට නැත. හඬක් ලබාදී ඇත්තේ වින්දිතයාට නොව පීඩකයාටය.
මුද්‍රිත මාධ්‍ය හෝ විද්‍යුත් මාධ්‍ය වේවා ඒ සැමකෙටම සමාජ වගකීමක් ඇත්තේය. ඒ ඔවුන්ව පිරිශීලනය කරන මිනිසුන්ට රාජ්‍ය පාලනය සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි තීන්දු තීරණ ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය සත්‍ය තොරතුරු සම්පාදනය කිරීමෙන්ය. පෙනෙන්නට තිබෙන්නේ එම වගකීම වෙන කවරදාටත් වඩා මේ අවස්ථාවේදී මාධ්‍ය විසින් අවභාවි කරන අයුරකි. පොදු මහජන දේපලක් වන තරංග භාවිත කරමින් සන්නිවේදනයේ යෙදෙන රූපවාහිනී හා ගුවන්විදුලි නාලිකා වලට මේ සම්බන්ධයෙන් වඩා වැඩි වගකීමක් තිබේ. ඒ ඔවුන් අවභාවිත කරන්නේ මහජන දේපලක් බැවිනි.

ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන විසින් සිදුකරන ලද ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන‍්‍රත‍්‍රණය අවුල් කර ඇත්තේ මේ රටේ රාජ්‍ය යාන්ත‍්‍රණය හා ජන ජීවිතය පමණක් නොවේ. ඒ මඟින් අලූ‍ත් දේශපාලන කුමන්ත‍්‍රනද, අර්බුදද, අභියෝගද ඇති කර තිබේ.
මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනගේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා කුමන්ත‍්‍රණයේ හවුල්කරුවා වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂට මේ අවස්ථාවේ ඇත්තේ ඔහුට හා ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ට ක්ෂණිකව ඉටු කරගැනීමට ඇති අවශ්‍යතා කිහිපයක් විය හැකිය. ඊට අමතරව දීර්ඝකාලීන බලාපොරොත්තු ද තිබිය හැකිය.

මේ ක්ෂණික බලාපොරොත්තුවල මුල්තැන ශිරන්ති රාජපක්ෂ, නාමල් රාජපක්ෂ, බැසිල් රාජපක්ෂ හා ගෝඨාභය රාජපක්ෂට එරෙහිව ඇති මූල්‍ය අපරාධ හා මූල්‍ය අවභාවිතයන්ට අදාල චෝදනා හා නඩු කටයුතු තිබිය හැකිය. එම පරීක්‍ෂණ හා නඩු කටයුතු තාවකාලිකව හෝ අතරමඟ නතර කර ගැනීම රාජපක්ෂවරුන්ට රාත‍්‍රියට හොඳට නිදා ගැනීමට ඖෂධයක් වනවාට කිසිඳු සැකයක් නැත.

විශේෂයෙන්ම රාජ්‍ය දේපළ අවභාවිත කිරීමට අදාල ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විත්තිකරුවා වී සිටින මැදමුලන ඞී.ඒ. රාජපක්ෂ කෞතුකාගාර නඩුවත්, දිවිනැගුම මූල්‍ය අවභාවිතාව සම්බන්ධයෙන් බැසිල් රාජපක්ෂට එරෙහි නඩුවත්, ගවර්ස් කෝපරේට් සමාගමට සම්බන්ධ කළු සල්ලි සුදු කිරීමේ නාමල් රාජපක්ෂට එරෙහි නඩුවත් ඉදිරියට ගියහොත් බොහෝ විට එම රාජපක්ෂවරුන් තිදෙනාටම සිදුවනු ඇත්තේ ඉදිරි මැතිවරණවලට පෙර මහ උළුගෙදර ජම්පරය අඳින්නටය.

ඒ මඟින් බේරිය හැකි එක් මාර්ගයක් වන්නේ ආණ්ඩු බලය රාජපක්ෂවරුන් සතු කර ගැනීමය. දුර ගැන සිතීම කෙසේ වෙතත් ලඟ එන අනතුරෙන් බේරීම සඳහා එවන් යෝජනාවක් ආ විට රාජපක්ෂවරුන් කැමතිවීම අරුමයක් නොවේ. රාජපක්ෂවරුන් වටේ සිටින අනෙකුත් දේශපාලන ආධාරකරුවන් සමඟ වූ එකඟතා එහිදී වැදගත් වන්නේ නැත.

මේ තත්වය මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා තේරුම්ගෙන සිටීම ඔහුගේ කුමන්ත‍්‍රණයට පහසුවක් වී ඇත. ජනාධිපතිවරයාටද මෙවැනි කුමන්ත‍්‍රණයක් කිරිමට පාර කපා ඇත්තේ ඔහුගේ ඊඟට ජනාධිපතිවරණ සිහිනයය. ඊට එක්සත් ජාතික පක්ෂය සහයෝගය නොදෙන බව ජනාධිපතිවරයා පසක් කරගත්තේ මීට කලකට පෙරය. ශ‍්‍රීලනිප අපේක්ෂකයා ලෙස ඔහු ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වුවහොත් දිනන්නට තබා දෙවැනියා වන්නටවත් බැරි බව ඔහු දනි. රාජපක්ෂවරුන්ට දෙන වරදානයක් මත එම සිහිනය සැබෑ කර ගැනීමට ඔහු උත්සාහ දරා ඇත. රාජපක්ෂවරුන්ගේ පොරොන්දු කෙසේ වුවත් ජනාධිපතිවරයාගේ එම සිහිනය සාර්ථක වන්නට තිබෙන ඉඩකඩ ඉතා අවමය. මන්ද රාජපක්ෂවරුන් වටේ සිටින රාජපක්ෂවරයෙකු පමණක් ඊළඟ ජනාධිපති විය යුතු යැයි සිතන බලවේග ඒ සඳහා සහයෝගය දේද යන ප‍්‍රශ්ණාර්ථය මතුවන බැවින්ය. සමහරවිට ඊළඟට එන්නේ ජනාධිපතිවරණය නම් ඒ සඳහා පොහොට්ටුව ලකුණින් රාජපක්ෂවරයෙකුම ඉදිරිපත් විය හැකිය. පෙර කී ලෙසම එවැනි තත්වයකදී ජනාධිපති සිරිසේනට සිදුවන්නේ තරඟයේ තුන්වැනි ස්ථානයෙන් සෑහීමට පත්වීමට පමණය.

අනෙක් පැත්තෙන් තවමත් ස්ථාපිත වී නැති කුමන්ත‍්‍රණකාරී ආණ්ඩුව ගැන රාජපක්ෂවරුන්ටද විශ්වාසයක් නැති බව පෙනී යයි. ඔවුන් කියන්නේ තාවකාලික අන්තර්වාර ආණ්ඩුවක් ඇතිකරන බවය. ඒ සඳහා පාර්ලිමේන්තුවේ අනෙකුත් පාර්ශ්වයන්ටද ආරාධනා කරන බවය. ඒ මතින් රාජපක්ෂවරුන් නොකියා කියන්නේ වත්මන් පාර්ලිමේන්තුවේ සංයුතිය ඔවුන්ගේ පාලනයට හිතකර එකක් නොවන බවය.
මේ අතර යන යන පැත්ත අනුව නීති තර්ක ගොඩනඟන විජයදාස රාජපක්ෂ දැන් ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අලූ‍ත් අර්ථකතනයක්ද එක්කර ඇත. ඒ මුදල් යෝජනාව පැරදුණහොත් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමේ බලයක් ව්‍යවස්ථාවේ නැතත් ජනාධිපතිවරයාට නෛසර්ගිකව ලැබී ඇති බවය.

ඒ අනුව ව්‍යවස්ථා විරෝධීව අගමැතිවරුන් පත්කිරීම පමණක් නොව ව්‍යවස්ථා විරෝධීව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවීම වැනි බලය අත්තනෝමතික ලෙස භාවිතා කිරීමේ සදුවීම් ඉදිරියේදී ජනාධිපතිවරුන් අතින් සිදුවීමේ විභවයක් පවතී. ව්‍යවස්ථා විරෝධීව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැර මහමැතිවරණයක් පවත්වා ඉන් මහින්ද රාජපක්ෂ බලයට ආවද රනිල් වික‍්‍රමසිංහට ඉවත් කිරීමේ පූර්ව දර්ශනය අනුව ඔහුවද ඉවත් කිරීමේ හැකියාවක් ජනාධිපතිවරයාට ලැබෙන්නේය.

ඒ නිසාම වත්මන් ව්‍යවස්ථා විරෝධී තත්වය ඔවුන්ටද පාරාවළල්ලක් විය හැකි බවට රාජපක්ෂවරුන්ද අමතක කළ යුතු නැත.
එපමණක් නොව මේ තත්වය වත්මන් ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනටද පාරාවළල්ලක් විය හැකිය. මහින්ද රාජපක්ෂට ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමට නොහැකි කමත්, වයස සම්පූර්ණ නොවීම හේතුවෙන් නාමල් රාජපක්ෂට ඊළඟ ජනාධපතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමට නොයැකි කමත් හේතුවෙන් විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අරහෝසි කරන ජවිපෙ 20 වැනි සංශෝධනය වැනි හෝ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයකට මහින්ද රාජපක්ෂ කැමති විය හැකිය. එවැනි සංශෝධනයකදී අහෝසි වී යන්නේ ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනය. එසේත් නැතිනම් එක්සත් ජාතික පක්ෂය විසින් ජනාධිපතිවරයාට එරෙහිව ගෙනෙන දෝෂාභියෝග යෝජනාවකදී ඊට අවශ්‍ය තුනෙන් දෛකක සහයෝගය ලබාදී මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේන ගෙදර යවන්නටත් රාජපක්‍ෂවරුන්ට බැරිකමක් නැත. ව්‍යවස්ථාවේ ප‍්‍රතිපාදන රාජපක්‍ෂවරුන්ට බැරිකමක් නැත. ව්‍යවස්ථාවේ ප‍්‍රතිපාදන කෙසේ වෙතත් තුන්වන වරටත් ජනාධිපතිවීමේ හැකියාව ඒ මඟින් මහින්ද රාජපක්‍ෂට ලැබෙන්නේය.

මේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණයේ අනෙක් ප‍්‍රථිපලය වී ඇත්තේ ජාත්‍යන්තරයේ අවදානය දැඩි ලෙස ශ‍්‍රී ලංකාව දෙසට යොමු වීමය. යුරෝපා සංගමය දෙවැනි වරටත් නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කියා ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුව වහාම කැඳවා මේ ප‍්‍රශ්ණය විසඳා ගන්නා ලෙසය. මීට පෙර එක්සත් ජාතීන්ගේ සංගමයද, යුරෝපා සංගමයද, ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයද, මහා බි‍්‍රතාන්‍යයද ඇතුළු රටවල් කිහිපයක්ද අනතුරු අඟවමින් ශ‍්‍රී ලංකාවට දැනුම් දුන්නේ නීතියට අනුව කටයුතු කර ඇතිවී ඇති අර්බුදය විසඳාගන්නා ලෙසය.

සාමාන්‍යයෙන් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ආකාරයට රටක ආණ්ඩුබලය ලබාගන්නා පුද්ගලයන්ට එම රට සමඟ රාජ්‍යතාන්ත‍්‍රික සබඳතා පවත්වන රටවල් සුභපැතීම සිරිතක් වුවද මේ දක්වා මහින්ද රාජපක්ෂගේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී අගමැති ධූරයට කිසිදු රටක් සුභපතා නැත. එහි අර්ථය වන්නේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ ඇතිවී ඇති මෙම තත්වය අනෙකුත් රටවල් පිළිනොගන්නා බවය. රාජපක්ෂවාදී මාධ්‍ය කඳවුර චීනය ඔහුට සුභපැතුවායැයි ප‍්‍රචාරය කළද එවැනි නිල නිවේදනයක් චීනය තවමත් නිකුත් කර නැත. සිදුවූයේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ චීන තානාපතිවරයා ඔහුව පමණක් නොව අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහවද හමුවීමය.

ජාත්‍යන්තරයේ එම සංඥාවල ප‍්‍රතිවිපාක දැනටමත් ප‍්‍රදර්ශනය වෙන්නට පටන්ගෙන ඇත. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ණය වාරිකයක් සම්බන්ධයෙන්ද, ජී.එස්.පී. ප්ලස් බදු සහනය සම්බන්ධයෙන්ද අනතුරු ඇඟවීම් ලැබී ඇත.

මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන, මහින්ද රාජපක්ෂ හවුල විසින් ඔවුන්දෙදෙනාගේ බලලෝභය උදෙසා ව්‍යවස්ථා විරෝධීව ඇති කර තිබෙන මේ දේශපාලන අස්ථාවරත්වය අවසානයේ ඔවුන් දෙදෙනාට පමනක් නොව රටට ප‍්‍රතිවිපාක විඳින්නට සිදුවන එකක් බවට පත්වීම වැළැක්විය නොහැකිය.