සත්‍යයට ගරු කිරීම ජනමාධ්‍යවේදියාගේ පළමු යුතුකම වේ යැයි සඳහන්වේ. එහෙත් ඔක්තෝබර් 26 රාත‍්‍රියෙන් ආරම්භ වී මේ දක්වා විසඳුමක් නොලැබී තිබෙන ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථා විරෝධී දේශපාලන අර්බුදය තුළ ශ‍්‍රී ලංකාවේ ජනමාධ්‍යවල හැසිරීම සත්‍යයට ගරු කිරීමක්ද යන ප‍්‍රශ්නාර්ථය මතු කර ඇති බව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. එහිදී අසත්‍යය වැපිරීමද සත්‍යය හැංගීමද අධිපතිවාදී මාධ්‍යයේ න්‍යාය පත‍්‍රය බවට පත්වී ඇත.
රජයේ මාධ්‍ය වූ ලේක්හවුස් ආයතනයේ පුවත්පත්ද, රජයේ රූපවාහිනි සේවයද වූ ජාතික රූපවාහිනිය හා ස්වාධීන රූපවාහිනියද රජයේ ගුවන් විදුලිය වූ ශ‍්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලිය මේ ප්රශ්නකාරී හැසිරීමේ පෙර ගමන්කරුවන් වී සිටියි.
පෞද්ගලික හිමිකරුවන්ගේ පුවත්පත්වලින් ‘මව්බිම’ පුවත්පත රජයේ මාධ්‍ය වැනි හැසිරීමක් එළිපිටම සිදුකරමින් පවතී. අනෙකුත් දිනපතා පුවත්පත් හා ඒවාහි ඉරිදා ප‍්‍රකාශන එළිපිටම නැති වුවත් එම හැසිරීමේම හොරගල් අහුලමින් සිටියි. දෙරණ, හිරු හා සිරස යන රජයේ නොවන පෞද්ගලික අංශයේ මාධ්‍ය ජාලයන් ව්‍යාජ අපක්ෂපාතීත්වයක් පෙන්වමින් ඒ දේම සිදුකරමින් සිටී.
අපක්ෂපාතී මාධ්‍යයක් නැතැයිද සියල්ලෝම කාට හෝ පක්ෂපාතී යැයිද යමෙකුට තර්ක කළ හැකිය. එහෙත් මෙහි ඇති භයානකකම වන්නේ මේ මාධ්‍ය ආයතන දිනපතා පුවත්පත් නිකුත් කරන හා දිනපතා පුවත් විකාශයන් මුදාහරින මාධ්‍ය ජාලයන් වන බැවින්ය. රටේ වැඩිම පාඨක, ශ‍්‍රාවක හා පේ‍්‍රක්ෂක සංඛ්‍යාවක් සිටින්නේ ඔවුන් වටා බැවින්ය.
එක් අතකින් මෙම අසත්‍ය ප‍්‍රකාශන හා සත්‍යය සැඟවීම මඟින් එම බහුතර ජනතාව නොමඟ යයි. තවත් අතකින් ඔවුහු සත්‍යය සොයා ගැනීමේ අභිලාෂයෙන් වගකීම් සහගත නොවන අන්තර්ජාල හා සමාජ මාධ්‍ය තොරතුරු කෙරේ යොමුවීම සිදුකරති. එහිදී සමහරවිට ඔවුන්ට සිදුවන්නේ තවදුරටත් වැරදි තොරතුරුවලින් මංමුලාවීමටය.
ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන ව්‍යස්ථා විරෝධීව පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂ පත්කිරීම මේ මාධ්‍ය ප‍්‍රශ්න කරන්නේ නැත. එම ප‍්‍රශ්න කිරීමට තරම් හැකියාවක් ඔවුන්ට නැතැයි සිතමු. එහෙත් එම ප‍්‍රශ්න කිරීම සිදුකරන පාර්ශ්වවලටත් එම ඉඩප‍්‍රස්ථාව ඔවුන් ලබාදෙන්නේද නැත.
පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂ තනතුරට පත් කළායැයි ප‍්‍රචාරය තුළද අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ ඒ පිළිබඳ ස්ථාවරය එදින රාත‍්‍රී ඔහු මාධ්‍ය අමතන තෙක්ම වාර්තාකරණයට මොවුන් උත්සුක වූයේ නැත. අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ ගාල්ලේ සිටින බවත් ඔහුට නැවත කොළඹ පැමිණීම සඳහා ශ‍්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාව හෙලිකොප්ටර් ලබා නොදුන් බවත් ඒ නිසාම කාරයකින් කොළඹ ඒමට ඔහුට පැය ගණනාවක් ගතවූ බවත් මේ මාධ්‍ය කීවේ නැත. එහෙත් පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂට සුභ පතන අයුරුද, ජනතාව ප‍්‍රීති ඝෝෂා කරන අයුරුද රතිඤ්ඤා පත්තුකරන අයුරුද ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේනගේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණය සාධාරණීකරණය කරන අයුරුද මේ මාධ්‍ය ජනතාවට පෙන්වූවේය. වාර්තා කළේ්ය.
තමා ඒ ඒ කාලවල ළගින දේශපාලන කඳවුර වෙනුවෙන් නීතිය අර්ථකථනය කරන ජී.එල්. පීරිස් මහාචාර්යවරයාගේ කෙස් පැලෙන තර්ක නම් පෙන්නුවේය. වාර්තා කළේය. එහෙත් ඊට ප‍්‍රතිවිරුද්ධ අදහස් පළකළ ආචාර්ය ජයම්පති වික‍්‍රමරත්නගේ ප‍්‍රකාශයන්ට කිසිවෙක් අවශ්‍ය තැන ලබා දුන්නේ නැතිය.
ඒ තබා ජී.එල්. පීරිස් මහාචාර්යවරයා අර්ථනිරූපණ පනත උදාහරණයට ගෙන පත්කිරීම් බලධාරියාට ඉවත්කිරීමේ බලයක් තිබෙන බවට ගොන් තර්ක ඉදිරිපත් කරන විට මාධ්‍ය සාකච්ඡා අල කරමින් ප‍්‍රශ්න නගන මාධ්‍ය බොල් වීරයන්ට අගවිනිසුරුවරයා ඇතුළු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරයන් ජනාධිපතිවරයා පත් කළද, ඔහුට ඔවුන් ඉවත් කිරීමේ බලයක් තිබේද යන සරල ප‍්‍රශ්නයවත් අසන්නට හැකියාවක් තිබුණේ නැත.
පළමු සිදුවීමෙන් පසු සිදුවූයේ පාර්ලිමේන්තුවේ වාර අවසාන කිරීමය. එම බලය ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ජනාධිපතිවරයාට ලබා දී ඇතත් එය අවභාවිත කිරීම පිළිබඳව සාකච්ඡුාවක් සිදුවුණේම නැත. මුදලට මන්ත‍්‍රීවරුන් බිලි බා ගැනීමත් ඊට ඈඳා කුමන හෝ අමාත්‍ය තනතුරක් ලැබිය නොහැකි පුද්ගලයන්ට පවා අමාත්‍ය තනතුරු ලබාදීමත් ප‍්‍රශ්න කළේම නැත. අඩුම තරමේ රංගේ බණ්ඩාර මන්ත‍්‍රීවරයා විසින් ප‍්‍රවෘත්ති සාකච්ඡුාවක් තබා රටට හෙළිකළ තමා බිලිබාගැනීමේ අල්ලස් චෝදනාවට ප‍්‍රමුඛත්වයක් ලැබුණේ නැත. අල්ලස් හෝ දූෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිසම අධිකරණය ඉදිරියේ ගොනුකර ඇති අල්ලස් චෝදනා නඩුවල අල්ලස් මුදලට වඩා මේ අල්ලස් මුදල් ප‍්‍රමාණයන් වැඩි බවත් එම තත්ත්වය ඉතා නරක දේශපාලන සංස්කෘතියක් බවත්, මේ මාධ්‍යයට පෙනුණේ් නැත. කොටින්ම නාමල් කුමාර නමැති හමුදාවෙන් පැන ගිය මුදලට පොලීසියට ඔත්තු සැපයූ ඔත්තුකාරයෙකුගේ ඝාතන කුමන්ත්රණයක් නැති නාටකයට ලබාදුන් මාධ්‍ය ආවරණය රංගේ බණ්ඩාර මන්ත‍්‍රීවරයාගේ හඬපටවලට ලැබුණේ නැත.
එපමණක්ද, නැත. ජනාධිපතිවරයාගේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී පත්කිරීම නීත්‍යනුකූල එකක් බවට නීතිපතිවරයාම කළ බරපතළ ප‍්‍රකාශය වෙනත් කිසිදු තහවුරු කරගැනීමකින් තොරව සත්‍ය ලෙස ජනතාවට ප්රකාශ කිරීමම එම මාධ්‍යවල සැබෑ වුවමනාව ප‍්‍රකට කරවන්නක් විය.
නීති විරෝධී පත්වීම් ලැබූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂ විසින්, පාර්ලිමේන්තුව නොවැම්බර් 05 වැනිදා යළි විවෘත කරන බවට ජනාධිපතිවරයා තමාට පැවසූ බවට කියූ ප‍්‍රකාශය සත්‍යයක් නොවීම, ජනාධිපතිවරයා ඒ ආකාරයටම පාර්ලිමේන්තුව විවෘත කිරීම සම්බන්ධයෙන් කතානායකවරයාට කියූ දින වකවානු සත්‍යයක් නොවීම පිළිබඳවද ප‍්‍රශ්න කළේ නැත. එසේ වුවද පාර්ලිමේන්තුව යළි විවෘත කරන්නට කතානායකවරයාට බලයක් නැතැයි කියන නීති තර්ක නම් ගෙනහැර පෑවෝය. එහි තේරුම වන්නේ පාර්ලිමේන්තුව වසා දමා පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන් ඔවුන් ලබාදුන් ජනවරමට පිටින් මුදලට බිලිබා ගන්නට කාලය ලබාගන්නා හා රට අස්ථාවර කිරීමේ දේශපාලන සංස්කෘතියට මේ කියන මාධ්‍ය කැමති බවය.
එසේම මේ මාධ්‍ය තවදුරටත් කළේ අපට මෙච්චරක් සිටිනවා, මෙච්චරක් තව එන්නට ඉන්නවා වැනි වාචාලයන්ගේ වාචාල කථාවලට ප‍්‍රමුඛත්වය දී වාර්තා කරමින් විශේෂයෙන් රාජ්‍ය තන්ත‍්‍රයටත්, ජනමතයටත් බලපෑම් කිරීමය. තවදුරටත් මේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී තත්වයන් ජාත්‍යන්තරයට කියමින් රට අස්ථාවර කිරීමට හා ජාත්‍යන්තර බලපෑම් රටට සිදුකිරීමට අග‍්‍රාමාත්‍ය රනිල් වික‍්‍රමසිංහ පාර්ශ්වය කටයුතු කරන බව මේ රටේ භික්ෂූන් ඇතුළු ජාතිවාදී බලවේග මඟින් ප්රකාශ කරවාගනිමින් ජාතිවාදය හා ආගම්වාදය මේ අවුල අස්සේම යළි ස්ථානගත කරන්නට උත්සාහ කිරීමය.
ආණ්ඩුවේ ප්රධාන පක්ෂය වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂයත් විපක්ෂයේ ප්රධාන පක්ෂ වූ දෙමළ ජාතික සන්ධානය හා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණත් ජනාධිපතිවරයා විසින් ඇතිකළ තත්වය නීති විරෝධි බවත් පාර්ලිමේන්තුව වහා රැස් කළ යුතු බවත් සඳහන් කරමින් කතානායකවරයාට ලබාදුන් අත්සන් සහිත ලේඛනයවත් ඔවුන් ඒ සඳහා පාර්ලිමේන්තුවට ගොස් කටයුතු කළ ආකාරයට පිළිබඳවවත් හරි යමක් රටට කියන්නට මේ මාධ්‍යවලට හැකිවුණේ නැත.
ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් වර්ධනය වී ආ සියලූම සිදුවීම් අධ්‍යයනය කිරීමෙන් පසු කතානායක කරූ ජයසූරිය මාධ්‍යයට නිකුත් කළ සිය ස්ථාවරය පවා වාර්තා කළේද කථානායකවරයාගේ ස්ථාවරයට අභියෝග කළ හොර ආණ්ඩුවේ සාමාජිකයන්ගේ ප්රකාශ උලූ‍ප්පා දක්වමින් වීම මේ අපක්ෂපාතී යැයි කියාගන්නා මාධ්‍යවල සැබෑ වුවමනාව ප‍්‍රකට කරවන්නක් විය. හොර ආණ්ඩුවේ සම කැබිනට් මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශකවරුන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකු වන කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ලට කැබිනට් අමාත්‍යධුරයක් පවා නැති බවත් දිවුරුම් දුන් හොර කැබිනෙට්ටුවේ සාමාජිකයන් ඇතුළු රාජ්‍ය හා නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරුන් බහුතරයක් තවම සිය අමාත්‍යාංශවල වැඩ බාරගෙන නැති බවත් හොර කැබිනට් මණ්ඩලයද තවම සම්පූර්ණ කර නොමැති බවත් ජනාධිපතිවරයා අතිවිශාල අමාත්‍යාංශ සංඛ්‍යාවක් හා අතිවිශාල රාජ්‍ය ආයතන සංඛ්‍යාවක් තමා යටතේ තබාගෙන ඇති බවත් මේ මාධ්‍යවලට පෙනෙන්නේ නැත. ඒ ගැන ඔවුන්ගේ වෛවර්ණ සාකච්ඡුා හා වැඩසටහන් තැනෙන්නේ නැත.
මේ අර්බුද අවස්ථාවේ රටේ අතිමහත් පොදු ජනතාව දැනගතයුතු මේ අර්බුදය හොඳින්ම වටහා ගත හැකි ඉහත කී හා නොකී ආකාරයේ ප්රධාන කරුණු වාර්තා කිරීම සැඟවීම හා ඒ වෙනුවට අර්බුදයේ කේන්ද්‍රීය නොවන වාචාලයන්ගේ කතාවලට ප‍්‍රමුඛස්ථානය ලබා දෙමින් වාර්තා කිරීම අප හඳුනාගත යුත්තේ කෙසේද?
එය පළමුවෙන්ම ජනතාවගේ සත්‍ය තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතියට බාධාකරන්නක් වශයෙන්ය. ඒ මඟින් ජනතාව ගොනාට ඇන්දවීමට උත්සාහ කරන මාධ්‍ය භාවිතාවක් වශයෙන්ය. අපක්ෂපාතී ලේබලය යටතේ සිය දේශපාලන හාම්පුතුන්ගේ ව්‍යස්ථා විරෝධී කුමන්ත‍්‍රණ සාධාරණය කරන දේශපාලන කුමන්ත‍්‍රණවලින් රට අස්ථාවර වූවාට ජන ජීවිතය අඩාල වූවාට රාජ්‍ය යාන්ත‍්‍රණය අකර්මණ්‍ය වූවාට අපට කමක් නැතැයි සිතන තුච්ඡ හා නිහීන මාධ්‍ය භාවිතාවක් වශයෙන්ය. පක්ෂපාතීත්වයෙන් ඔජ වැඩෙමින් ජයපැන් බොන මාධ්‍ය භාවිතාවක් වශයෙන්ය.
