No menu items!
23.3 C
Sri Lanka
16 September,2025
Home Blog Page 525

ඔහු පක්ෂයෙන් ඉවත්කරනවා

 

එම්.ඒ. සුමන්තිරන්
දෙමළ ජාතික සන්ධානය

 

ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරින්නට නිකුත් කළ ගැසට් නිවේදනයක් තාවකාලිකව අත්හිටුවා තිබියදී පාර්ලිමේන්තුව රැස්වීම නීති විරෝධීයැයි නීති විරෝධී ආණ්ඩුව ප්‍රකාශ කරනවා නේද?
පාර්ලිමේන්තුව නීති විරෝධීයි කියන්න බැහැ. පාර්ලිමේන්තුවේ කටයුතු පාර්ලිමේන්තුව තමයි තීන්දු කරන්නේ. වෙන ආයතනයකට ඒ ගැන කියන්න බැහැ. පාර්ලිමේන්තුවේ යම් වැරැද්දක් වෙලා තියෙනවා නම් පාර්ලිමේන්තුවේදී තමයි ඒක නිවැරදි කරන්න ඕනෑ. ඒ නිසා එහෙම කියන එක පිළිගන්න බැහැ. ජනාධිපතිවරයාගේ ගැසට් නිවේදනය දැනට ක්‍රියාත්මක තත්වයේ නැහැ. ඒ නිසා ඒ ගැසට් නිවේදනය මත පාර්ලිමේන්තුව කටයුතු නොකර ඉන්න බැහැ.

දෙමළ ජාතික සන්ධානය රාජපක්ෂලාගේ ක්‍රියාමාර්ගවලට විරුද්ධ වෙන්නේ මොන පදනමකින්ද? එය එක්සත් ජාතික පක්ෂයට වාසිදායක අන්දමින් ක්‍රියා කිරීමක්ද?
අපි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පක්ෂව තමයි ක්‍රියා කරන්නේ. ව්‍යවස්ථාවේ පැහැදිලිව කියන ස්ථාවරයක් තියෙනවා. ඒකට එරෙහිව ජනාධිපතිවරයා කටයුතු කළා. ජනාධිපතිවරයාගේ ඒ ක්‍රියාවට විරුද්ධව අපි කටයුතු කරනවා. අපි දැන් සිටින ස්ථාවරයේම ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සහ එක්සත් ජාතික පක්ෂය ඉන්නවා වෙන්න ඇති. ඔවුන්ගේ ස්ථාවරයන්ට හේතු අපි දන්නේ නැහැ. අපේ ස්ථාවරයේ අපි ඉන්නේ ඔවුන් නිසා නොවෙයි.

දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ මන්ත්‍රීවරයෙක් මහින්ද රාජපක්ෂ කණ්ඩායමට සහයෝගය දක්වන බව ප්‍රකාශ කර තිබෙන වා. දෙමළ ජාතික සන්ධානය ඒ සම්බන්ධයෙන් පියවරක් ගන්නවාද?
අපි ඔහු සම්බන්ධයෙන් විනය පියවර අරගෙන තියෙනවා. එතුමාගෙන් අපි කරුණු විමසනවා. පරීක්ෂණයක් පවත්වනවා. වැරදිකරු වුණොත් අපි ඔහුව පක්ෂයෙන් ඉවත් කරනවා. පක්ෂයෙන් ඉවත් කළොත් ඔහුගේ පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීධුරය අහෝසි වෙනවා.

ජ.වි.පෙ. සහ දෙමළ ජාතික සන්ධානය මහින්ද රාජපක්ෂ නීති විරෝධී අගමැතිවරයාට එරෙහි විශ්වාසභංගයට සහයෝගය පළකළත් නිල වශයෙන් එජාපයට සහයෝගය පළ කරන්නේ නැහැ. එහෙම වුණොත් එජාපයටත් බහුතරයක් තිබේදැයි ගැටලු‍වක් පැනනඟිනවා නේද?
රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැතිධුරය දරන ආණ්ඩුවක් තිබුණා. ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා ඒ ආණ්ඩුව පාර්ලිමේන්තුවේ මුදල් පනතකුත් සම්මත කරගත්තා. ඒ නිසා ඒ වෙලාවේ වෙනත් අගමැතිවරයෙක්ව පත් කරන්න ජනාධිපතිවරයාට බලයක් තිබුණේ නැහැ. අපි කියන්නේ එදින තිබුණු තත්වයට පාර්ලිමේන්තුව යළිත් යන්නට ඕනෑ බව. ඉන්පස්සේ එජාපයට බහුතරයක් නැත්නම් විශ්වාසභංග යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කළ හැකියි.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන් කණ්ඩායමක් ඒ වෙද්දී එජාපයට සහයෝගය පළකළා නේද?
අපේ ස්ථාවරය තමයි එජනිසය ආණ්ඩුවෙන් ඉවත්වුණා නම් රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැතිවරයාට එරෙහිව විශ්වාසභංගයක් ගෙනෙන්න තිබුණා. ඒ වෙලාවෙ අපට තීරණයක් ගන්න පුළුවන් සහයෝගය දෙන්නේ කාටද කියලා. අප්‍රේල් මාසයේදී අපි විශ්වාසභංග යෝජනාවට විරුද්ධව ඡන්දය දුන්නා. ඒ කියන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහට පක්ෂව. අපි පමණක් නෙවෙයි ශ්‍රීලනිපයත් එදින විශ්වාසභංගයට විරුද්ධ වුණා. දැනට ඒ තීරණයේ වෙනසක් නැහැ. නැවතත් බහුතරය ගැන ප්‍රශ්නයක් ආවොත් අපට ඒ වෙලාවේදී තීරණයක් ගන්න පුළුවන්. දැනට තිබෙන්නේ ව්‍යවස්ථා විරෝධී ක්‍රියාදාමයට පක්ෂද විරුද්ධද කියන කාරණයයි.

යහපාලන රජය සමග දෙමළ ජාතික සන්ධානය සහයෝගිතා ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කළා. ඒකෙන් දෙමළ ජාතික සන්ධා නය බලාපොරොත්තු වුණේ කුමක්ද?
අපි නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් හදන ක්‍රියාවලියට තමයි සහයෝගය දුන්නේ. ඒක සම්මත කරගන්නට නම් පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක බලයක් ආණ්ඩුවට අවශ්‍යයි. ඒ බලය ලබාදීම සඳහා අපි සහයෝගය දුන්නා. පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක බලයක් පෙන්වන්නට අවශ්‍ය වුණා. අපි ඒ කටයුත්තේ හිටියා. ව්‍යවස්ථාව සඳහා කෙටුම්පතකුත් හදමින් හිටියා. ව්‍යවස්ථාව තමයි දෙමළ ජනතාවට තියෙන ප්‍රධානම ප්‍රශ්නය. අපට අවශ්‍ය වුණේ ජනවාර්ගික ප්‍රශ්නයට ව්‍යවස්ථාමය විසඳුමක් ලබා ගැනීම. අපි කටයුතු කළේ ඒ වෙනුවෙන්.

දෙමළ ජාතික සන්ධානය 2015 දී ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට සහයෝගය දුන්නේ දෙමළ ජනතාවගේ අපේක්ෂා රැසක් සමග. ජනාධිපතිවරයා ඒ අපේක්ෂාවන්ට පිටුපෑ බව හිතනවාද?
අපි ජනාධිපතිතුමා එක්කත් ජනවාර්ගික ප්‍රශ්නයට සුළු හෝ විසඳුමක් ලැබෙන ව්‍යවස්ථාවක් ගැන කතාකරලා තිබුණා. අපි එතුමාටත් කියලා තිබුණා ඔබතුමා තමයි මේකට නායකත්වය දිය යුත්තේ කියලා. එතුමා කීවේ කෙටුම්පතක් ආවොත් සහයෝගය දිය හැකිද නැද්ද කියා බලන්න පුළුවන් කියලා. පිළිගත හැකි කෙටුම්පතක් නම් ජනතාව ඉදිරියට ඔහු එය රැගෙන යන බව කීවා. බඩු නැතිව විකුණන්නේ කොහොමද කියලා ඔහු ඇහුවා. පාර්ලිමේන්තුවෙන් කෙටුම්පතක් දුන්නොත් තමන් ඒක ජනතාව අතරට රැගෙන යන බව ඔහු කීවා. නොවැම්බර් 07 වැනිදා කෙටුම්පතක් එන්නට නියමිතව තිබුණා. ඒක තමයි මඟ ඇනහිටියේ. මේ අර්බුදය අවසාන වුණාම අපි කෙටුම්පත අවසන් කරන්න ඕනෑ. ඉන්පසුව ජනාධිපතිවරයාට ඒක ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ, ඔහුගෙන් ඉල්ලන්න ඕනෑ මේකට ජනතාවගේ සහයෝගය ලබාගන්න කියලා.

මේ අර්බුදයේ සැබෑ වින්දිතයන් වන්නේ දෙමළ ජනතාවයැයි දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ නායක ආර්. සම්බන්ධන් මහතා කියා තිබුණා. ඔහු එසේ කීවේ ඇයි?
අපි නිතරම දකින කාරණයක් ඒක. ඉතිහාසය පුරාම වුණේ ඒක. රටේ දේශපාලන අර්බුදයක් එද්දී ඒක සුළු ජාතිකයන්ට එරෙහි තැනට හැරෙනවා. රටේ දේශපාලන අර්බුද යටපත් කරන්නට ජාතිවාදය ඇවිස්සීමේ පුරුද්දක් ලංකාවේ දේශපාලනයට තියෙනවා. ඒක තමයි අපි කිව්වෙ මේක ජාතිවාදය පැත්තට හැරෙන බව. ඒ නිසා තමයි දෙමළ ජනතාව වින්දිතයන් බවට පත්වෙන්නේ.

මේ තත්ත්වය අවසාන වූ පසුව පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකකට වැඩි පිරිසකගේ අනුමැතිය ලබාගෙන මැතිවරණයක් පැවැත්විය යුතු බව ඔබ විශ්වාස කරනවාද?
අපේ ස්ථාවරය තමයි මේක අවුරුදු පහකට දුන් ජනවරමක් බව. දැන් මැතිවරණයකට යන්න අවශ්‍ය නැහැ. ඒත් ඕනෑ වෙලාවක ඡන්දයකට මුහුණදෙන්න අපට ගැටලු‍වක් නැහැ.

2019 ජනවාරි 08 වැනිදායින් පසුව ජනාධිපතිවරණයක් අවශ්‍ය බව හිතනවාද?
ඇත්තටම ජනාධිපතිවරණයක් තමයි මුලින් අවශ්‍ය වෙන්නේ. ජනාධිපතිවරයා තමයි ජනවරමට පිටින් කටයුතු කරලා තියෙන්නේ. එතුමා තමන්ගේ මතවාදය වෙනස් කරගෙන තියෙනවා. ඔහුට සිද්ධ වෙනවා තමන්ගේ නව දේශපාලන මතවාදයට ජනවරමක් ලබාගන්නට. එතුමා කලින් නියෝජනය කරපු දේශපාලන මතවාදයටත් නව ජනවරමක් ලබාගැනීමේ අවශ්‍යතාවක් තියෙනවා. ඉදිරියේදී රටේ සමස්ත පුරවැසියන්ගෙන් 50% කට වැඩි පිරිසක් කැමති කුමන මතවාදයටදැයි ජනාධිපතිවරණයකදී බලාගත හැකියි.

මේ වෙද්දී පවතින තත්ත්වය සම්බන්ධයෙන් ඉදිරියේදී කුමක් සිදුවේවිද?
මේක වෙනස් වේවි කියලා අපි හිතනවා. දැන් අධිකරණයට ගිහින් තියෙනවා. අධිකරණයේ නඩු තුනක් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමට එරෙහිව ඉදිරිපත් කළ පෙත්සම් විභාග වෙනවා. ඊට අමතරව විශ්වාසභංගයක් සම්මතවීමෙන් පසුව මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා නීතිවිරෝධී ලෙස අගමැතිධුරයේ කටයුතු කිරීමට එරෙහිව අධිකරණයට ගිහින් තියෙනවා. අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා අධිකරණය ඒවා සම්බන්ධයෙන් සාධාරණ තීන්දුවක් ගනීවි කියලා. ඒ තීන්දුව ලැබීමෙන් පසුව අපට පුළුවන් මේ අර්බුදය යථා තත්වයට පත් කරන්නට.■

ඩොලර් බිලියන 2.93 ක සංචාරක කර්මාන්තය අනතුරේ

 

උද්ගත වී ඇති දේශපාලන අර්බුදය මත මෙරට සංචාරක කර්මාන්තය ශීඝ්‍රයෙන් කඩා වැටී තිබෙන බව ශ්‍රී ලංකා හෝටල් සංගමය සහ ශ්‍රී ලංකා සංචාරක මෙහෙයුම්කරුවන්ගේ සංගමය කියා තිබුණේ නොවැම්බර් 18 වැනිදා පැවති මාධ්‍ය සාකච්ඡාවකදීය. ඔවුන් සංචාරක කර්මාන්තයේ කඩාවැටීම පිළිබඳව පැහැදිලිවම පෙන්වා තිබුණි. එසේ වුව බොහෝ මාධ්‍යවල ඒ මාධ්‍ය සාකච්ඡාව මඟහැරී තිබුණි. ඒ ගැන වාර්තා කර තිබුණේ සන්ඬේ අයිලන්ඞ් පුවත්පත පමණි.
ලංකාවට පැමිණෙන සංචාරකයන් ප්‍රමාණය අඩුව ඇති බව ගුවන්තොටුපළේ ආගමන විගමන දෙපාර්තමේන්තුවේ ආරංචි මාර්ගවලින්ද පැවසෙයි. ඒවාද මාධ්‍යයට කතාකිරීම තහනම් වූ මාතෘකාවක් විය. සංචාරක කර්මාන්තයේ කඩාවැටීම පිළිබඳව ඉංග්‍රීසි පුවත්පත් කිහිපයක් හැර, බොහෝ මාධ්‍ය කතාකිරීම මඟහැර තිබුණේ ලංකාවට විශාල ආර්ථික පාඩුවක් සිදුකරන ඒ අර්බුදය ගැන තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිය සීමා කරමින්ය.

හෝටල් කර්මාන්තය
කෙසේ වෙතත් ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා නීතිවිරෝධී ආණ්ඩුවක් පත්කිරීමෙන් පසුව ජාත්‍යන්තර සමාජය විසින් ලංකාවේ අර්බුදයක් ඇතැයි හඳුනාගැනීමත්, ඒ තත්වය පිළිබඳව ජාත්‍යන්තර මාධ්‍ය හරහා ප්‍රචාරය වීමත් නිසා සංචාරකයන් ප්‍රමාණය පහළ බැස ඇති බව ශ්‍රී ලංකා හෝටල් සංගමය හා ශ්‍රී ලංකා සංචාරක මෙහෙයුම්කරුවන්ගේ සංගමය පෙන්වාදෙයි. මෙය බරපතළ තත්ත්වයකි.

ජෙට්වින්ග් හෝටල් සහ ජෙට්වින්ග් ට්‍රැවල්ස්හි සභාපතිනි ශිරෝමාල් කුරේ මහත්මිය හෝටල්කරුවන් නියෝජනය කරමින් නොවැම්බර් 18 වැනිදා පැවති මාධ්‍ය සාකච්ඡාවේදී පෙන්වාදී ඇත්තේ දේශපාලන අර්බුදයත් සමග ජෙට්වින්ග් හෝටල් සමූහයේ සංචාරක වෙන්කිරීම් සීයයට 20ක අඩු වීමක් පසුගිය කාලය තුළ ඇති වී තිබෙන බවය.
ශ්‍රී ලංකා හෝටල් සංගමයේ සභාපති සනත් උක්වත්ත සහ ශ්‍රී ලංකා සංචාරක මෙහෙයුම්කරුවන්ගේ සංගමයේ උපසභාපති නලින් ජයසුන්දර එහිදී පෙන්වාදී ඇත්තේ සංචාරක කර්මාන්තයේ මේ උද්ගතවී ඇති අර්බුදය හරහා කොතරම් පාඩුවක් සිදු වී දැයි තවමත් ගණන් බලා නොමැති බවත් එය විශාල පාඩුවක් ලෙස අනුමාන කළ හැකි බවත්‍ ය.
කෙසේ වෙතත් ඔවුන් පෙන්වාදී තිබෙන්නේ 2017 දෙසැම්බර් මාසයේ පමණක් මෙරටට විදේශිකයන් 244,000 ක් පමණ පැමිණි බවයි. 2017 දෙසැම්බර් සිට 2018 වර්ෂයේ මාර්තු මාසය දක්වා කාලසීමාව තුළ ශ්‍රී ලංකාවට සංචාරකයන් 230,000 කට ආසන්න පිරිසක් පැමිණි බව ඔහු පෙන්වාදෙයි.

සමස්තයක් ලෙස ගතහොත් පසුගිය මාස 10 තුළ පමණක් ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණි සංචාරකයන් සංඛ්‍යාව මිලියන 1.88 ක් බවත් එය පසුගිය වසරවලට සාපේක්ෂව සියයට 10.6 ක ඉහළ යෑමක් බවත් සනත් උක්වත්ත මහතා පෙන්වාදී තිබේ. ඒ අනුව ශ්‍රී ලංකාව ක්‍රමයෙන් සංචාරක කර්මාන්තයේ දියුණුවක් ලබමින් සිට ඇත. යුද්ධයත්, මර්දනකාරි පාලනයත් ඉවත් වෙද්දී ශ්‍රී ලංකාව සංචාරයට සුදුසු සාමකාමී රටක් ලෙස ලෝකයේ ගෞරවය ක්‍රමයෙන් ලබමින් සිටියේය. 2018 වසර අවසානයේදී මිලියන 3 ක සංචාරකයන් සංඛ්‍යාවක් මෙරටට පැමිණෙනු ඇතැයි බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි බව හෝටල්කරුවන්ගේ සංගමය කියයි. ඔවුන් පෙන්වාදෙන්නේ ශ්‍රී ලංකා මහබැංකුවේ දත්ත අනුව 2018 වසරේ මුල් මාස 08 තුළදී සංචාරක කර්මාන්තයෙන් ශ්‍රී ලංකාව උපයා ගත් මුදල ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 2.93 ක් බවයි.

ලෝන්ලි ප්ලැනට්
‘ද ලෝන්ලි ප්ලැනට්’ සඟරාව විසින් ශ්‍රී ලංකාව සංචාරය කිරීම සඳහා සුදුසුම රටක් ලෙස වාර්තාවක් පළ කිරීමත් සමගම පසුගිය ඔක්තෝබර් මාසය මුලදී මෙරටට සංචාරකයන්ගේ පැමිණීම අනෙක් මාසවලට සාපේක්ෂව සීයයට 0.5කින් ඉහළ ගිය බව සංචාරක මෙහෙයුම්කරුවන්ගේ සංගමය පවසයි. පසුගිය ඔක්තෝබර් මාසයේදී ලන්ඩනයේදී ‘සෝ ශ්‍රී ලංකා’ නමින් සංචාරක වෙළෙඳ නාමයක් ප්‍රචාරණය කිරීමේ ව්‍යාපෘතියක් ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් ආරම්භ කර ඇති බවද සංචාර මෙහෙයුම්කරුවන්ගේ සංගමය පෙන්වාදෙයි. එම ප්‍රචාරණ ව්‍යාපෘතියද මේ වන විට කිසිදු ප්‍රයෝජනයක් නොමැති තත්ත්වයට පත්ව ඇතැයි ඔවුහු පෙන්වති. එම ව්‍යාපෘතිය වෙනුවෙන් ශ්‍රී ලංකා රජය විශාල මුදලක් වෙන් කර ඇත.
ලෝන්ලි ප්ලැනට් සඟරාවේ දැන්වීම් ප්‍රචාරය කිරීම් ආදි කටයුතු සඳහා ශ්‍රී ලංකා සංචාරක ප්‍රවර්ධන දෙපාර්තමේන්තුව විසින් ඇමරිකානු ඩොලර් තුන්ලක්ෂ පනස් දාහක පමණ මුදලක් වැය කර ඇතැයි ඔවුහු පෙන්වාදෙති. මෙම දේශපාලන අර්බුදය නිසා ලෝන්ලි ප්ලැනට් සඟරාවේ සියලු‍ ප්‍රචාරණ කටයුතු අපතේ යන බව ඔවුන්ගේ ගණන් බැලීමය.
ශ්‍රී ලංකා සංචාරක මෙහෙයුම්කරුවන්ගේ සංගමය පෙන්වාදෙන ආකාරයට ඔවුන් ශ්‍රී ලංකාවේ සංචාරක ප්‍රවර්ධන කටයුතු සඳහා විශාල ඉදිරි සැලසුම් රැසක් තිබී ඇත. රජය සමඟද, ජාත්‍යන්තර ආයතන සමගද සාකච්ඡා පවත්වා ඇත. සාකච්ඡා කිරීමට සැලසුම් කර ඇත. සංචාරක කර්මාන්තය වේගයෙන් ඉදිරියට යමින් තිබී ඇත. එහෙත් ඔවුන් පෙන්වාදෙන ආකාරයට මේ දේශපාලන අර්බුදය එම දියුණුවට බරපතළ ප්‍රහාරයකි.

ඕස්ට්‍රේලියාව
‘ඉන්ඩිපෙන්ඩන්ට්’ වෙබ් අඩවිය පෙන්වාදෙන ආකාරයට ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණෙන සංචාරකයන්ගෙන් 4.5%ක් ඕස්ටේ්‍රලියානු ජාතිකයන්ය. ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණෙන ඕස්ට්‍රේලියානු සංචාරකයන්ගේ ප්‍රමාණය වේගයෙන් වර්ධනය වෙමින් තිබී ඇත. 2018 වර්ෂයේ මුල් කාලසීමාව තුළ පෙර වර්ෂවලට වඩා ඕස්ට්‍රේලියානු සංචාරකයන් ප්‍රමාණය 45%කින් වර්ධනය වී තිබේ. ඒ නිසාම ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සමාගම ඕස්ට්‍රේලියාව සමඟ ඍජු ගුවන් සේවයක් ආරම්භ කර තිබුණු බවත්, මේ වෙද්දී ඒ හරහා පැමිණෙන්නට තිබුණු ගුවන් ගමන් අතරින් බොහොමයක් අවලංගු වෙමින් පවතින බවත් ඉන්ඩිපෙන්ඩන්ට් වාර්තා කරයි. 2018 වසරේ මුල් මාස 09 තුළ මෙරටට පැමිණි 78,756 කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් පැමිණ ඇත.

දකුණු ඉන්දියානුවෝ
දකුණු ඉන්දියානුවන් සංචාරයට තෝරාගන්නා රටවල් අතරින් ශ්‍රී ලංකාව ඉදිරියෙන්ම සිටියි. පවුල් සහ කණ්ඩායම් වශයෙන් ලංකාවට පැමිණෙති. බොහෝවිට මුහුදු තීරයන්හි මෙවැනි සංචාරකයෝ සංචාරය කරති. ඉන්දියාවේ ‘ද හින්දු’ පුවත්පතේ පළ වී තිබෙන වාර්තාවක සඳහන් කර ඇත්තේ ඉන්දියාවෙන් ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණීමට නියමිතව තිබු සංචාරකයන් 2000ත් 6000ත් අතර පිරිසක් මේ වනවිට තම සංචාරක වෙන්කිරීම් අවලංගු කර ඇතැයි තමිල්නාඩු සංචාරක හා සුව සේවා සංගමය ප්‍රකාශ කළ බවයි. තමිල්නාඩු සංචාරක හා සුව සේවා සංගමය පවසන්නේ මේ වන විට ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණීමට බලාපොරොත්තු වු ඉන්දීය සංචාරකයන් ශ්‍රී ලංකාව වෙනුවට සංචාරය කළ හැකි විකල්ප රටවල්වලට තම සංචාර සැලසුම් කරන බවය.

තමන්ගේ නිවාඩු කාලය ගතකිරීම සඳහා විදේශ සංචාරයක නිරත වෙන කිසිවෙකු අවදානම් සහගත ලෙස සංචාරය කිරීමට බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නැත. ශ්‍රී ලංකාව සාමකාමී රටක් වන තරමට සංචාරකයෝ ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණීමට පෙළඹෙන්නෝය. මේ වෙද්දී ව්‍යවස්ථා විරෝධී කුමන්ත්‍රණයකින් ශ්‍රී ලංකාව අහිමි කරගත් බොහෝ දේ අතර ඩොලර් බිලියන ගණනක් ආදායම් ලබන කර්මාන්තයක් අහිමිව ඇත්තේ කනගාටුදායක ලෙසය.■

මෛත්‍රීගේ කොමිසමෙන් ඔප්පු වූ මහින්දගේ ලක්ෂ 1,129ක දූෂණය

 

ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විසින්ම පත්කළ බරපතළ වංචා, දූෂණ, රාජ්‍ය සම්පත්, වරප්‍රසාද, බලය හා අධිකාරිය අනිසි ලෙස භාවිත කිරීම සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනය කිරීම සඳහා වූ ජනාධිපති පරීක්ෂණ කොමිෂන් සභාව විසින් ජනාධිපතිවරයාට නිර්දේශ කර තිබුණේ මහින්ද රාජපක්ෂට අගමැතිධුරය ලබා දෙන ලෙස නොවේ. මහින්ද රාජපක්ෂට අධිචෝදනා මත නඩු පවරන ලෙසය. රාජපක්ෂ වැනි පුද්ගලයන්ට නැවත කිසිදා දේශපාලන නියෝජිතයන් ලෙස පත්වීම වැළැක්වීමට නීතිරීති නිර්මාණය කරන ලෙසය.

මෙම ජනාධිපති විශේෂ විමර්ශන කොමිෂන් සභාව අර්ධ අධිකරණයක ස්වරූපයෙන් කටයුතු කර තිබුණි. දඬුවම් කිරීමේ බලතල නොතිබුණද, විරුද්ධ පාර්ශ්වයෙන් කරුණු දැක්වීමට නීතිඥයන් ඉදිරිපත් වී සිටි අතර සාක්ෂි විමසීම, හරස් ප්‍රශ්න ඇසීම ඇතුළු විධිමත් අධිකරණයක කටයුතු රැසක් එහිදී සිදුවිය. කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයන් ලෙස ක්‍රියාකාරී අධිකරණ විනිසුරුවරු සිටියෝය. අභියාචනාධිකරණයේ සභාපති ප්‍රීති පද්මන් සූරසේන කොමිසමේ සභාපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළේය. මහාධිකරණ විනිසුරුවරුන් වන මෙන්ඩිස් සෙනෙවිරත්න, ගිහාන් කුලතුංග හා විකුම් කළුආරච්චි යන විනිසුරුවරුන්ට අමතරව විශ්‍රාමික විගණකාධිපති ආරච්චිගේ ප්‍රේමතිලක මහතා කොමිසමේ සාමාජිකයන් විය.
ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල පත්කළ මෙම කොමිෂන් සභාව ස්වාධීන නැති හෝ දේශපාලනික පළිගැනීම් වෙනුවෙන් නිර්මාණය කළ ආයතනයක් නොවන බව පැහැදිලිය. මෙම කොමිසමේ සිටින සාමාජිකයන් එවැනි දේශපාලන පළි ගැනීමක් කරනු ඇතැයි මහින්ද රාජපක්ෂට හෝ කිසිවෙකුට චෝදනා කළ නොහැක. එමෙන්ම මෙම කොමිෂන් සභා වාර්තාවේ ඇත්තේ බී වාර්තා හෝ හුදු චෝදනා නොවේ. චෝදනා විභාග කිරීමෙන් පසුව තහවුරු කරගත් කරුණුය.
ඒ අනුව දූෂණය නම් වරද සම්බන්ධයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ වරදකරු ලෙස කොමිෂන් සභාව තීරණය කර ඇත.
මහින්ද රාජපක්ෂට චෝදනා එල්ල වී ඇත්තේ ස්වාධීන රූපවාහිනී මාධ්‍ය ජාලයට ලැබිය යුතු මුදල් නොගෙවා 2015 ජනවාරි 08 ජනාධිපතිවරණය වෙනුවෙන් දැන්වීම් පළකිරීම සම්බන්ධයෙනි. එමෙන්ම දැන් මහින්ද රාජපක්ෂ නළවමින් සිටින මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ දැන්වීම් පළ නොකර අසාධාරණ ලෙස ක්‍රියාකිරීම සම්බන්ධයෙනි. ජනාධිපති පරීක්ෂණ කොමිෂන් සභාවේ තුන්වැනි චෝදනාව එය විය. එම පරීක්ෂණයේ චෝදනා ලත් පාර්ශ්වයන් 6ක් විය. පිළිවෙළින්, හේවගේ අනුර සිරිවර්ධන, විජේසිංහ පණ්ඩිතගේ අරුණ මූර්ති විජේසිංහ, ජයසිංහ ආරච්චිලාගේ උපාලි රංජිත, දිලිප් ප්‍රියන්ත වික්‍රමසිංහ, කෙහෙළිය බණ්ඩාර දිසානායක රඹුක්වැල්ල, පර්සි මහේන්ද්‍ර රාජපක්ෂ යන පුද්ගලයන් එසේ චෝදනා ලබා තිබුණි.

පරීක්ෂණයෙන් අනතුරුව චෝදනා ලත් පාර්ශ්වයන් අතරින් ස්වාධීන රූපවාහිනියේ සභාපතිවරයා ලෙස කටයුතු කළ අනුර සිරිවර්ධන, නියෝජ්‍ය සාමාන්‍යාධිකාරී (අලෙවි) වශයෙන් ක්‍රියා කළ උපාලි රංජිත, සහකාර කළමනාකරු දිලිප් වික්‍රමසිංහ හා විශේෂ සැලකීමක් ලද ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙකු වූ මහින්ද රාජපක්ෂ යන පුද්ගලයන් විසින් අල්ලස් පනතේ 70 වන වගන්තියෙහි විස්තර කර ඇති දූෂණය නැමැති වරද, දූෂණයට කුමන්ත්‍රණය කිරීමේ වරද, දූෂණයට අනුබල දීමේ වරද යන මෙම වැරදි එකක් හෝ ඊට වැඩි ගණනක් සිදු කර ඇති බව කොමිෂන් සභාව විසින් තීරණය කර තිබුණි. ඒ අනුව මෙම කොමිෂන් සභාව විසින් මහින්ද රාජපක්ෂ ‘දූෂණය’ නම් වරද සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවෙක් යැයි තීන්දු කර තිබුණි.

මෙම වාර්තාවෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති අපේක්ෂකයෙකු ලෙස මිසක ජනාධිපතිවරයා ලෙස පෙන්වාදී නොමැති බවත් පැහැදිලි කරගත යුතුය. ජනාධිපතිවරයාට මුක්තියක් තිබුණද ජනාධිපති අපේක්ෂකයන්ට නීතියෙන් මිදී සිටිමට මුක්තියක් නැත. ඒ නිසා මෙම චෝදනා සම්බන්ධයෙන් හෙට වුව නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග ගත හැක. මහජන බදු මුදල් වියදම් කරමින් මෙම කොමිසම පත් කළේ වාර්තා හංගාගෙන සිටින්නට නොවේ. ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමටය.

පරීක්ෂණයෙන් අනතුරුව තහවුරු කරගත් චෝදනා රැසක් විය. පුරප්පාඩුවක් නොමැති මොහොතක අනුර සිරිවර්ධන ස්වාධීන රූපවාහිනී මාධ්‍ය ජාලයේ සභාපතිවරයා ලෙස පත්කිරීම එලෙස තහවුරු කරගත් පළමුවැනි චෝදනාව විය.
2015 ජනාධිපතිවරණයේ අපේක්ෂකයෙකු ලෙස ඉදිරිපත් වූ මහින්ද රාජපක්ෂගේ දැන්වීම් නොමිලයේ විකාශය කිරීම තුළින් රුපියල් 101,773,058 ක මූල්‍යමය පාඩුවක් සිදු කර ඇති බව තහවුරු වූ තවත් චෝදනාවකි. ‘මීඩියා ෆැක්ටරි’ නම් ආයතනයක් හරහා ඒ දැන්වීම් විකාශය කර තිබුණි.

ඊට අමතරව ‘ස්පෙෂල් සොලියුෂන්’ නම් දැන්වීම් ආයතනයක්ද මහින්ද රාජපක්ෂ නම් අපේක්ෂකයා වෙනුවෙන් මුදල් නොගෙවා දැන්වීම් විකාශය කර තිබුණි. ඒ හේතුවෙන් රුපියල් 2,467,812 ක මූල්‍යමය පාඩුවක් සිදුව තිබේ.
2015 ජනාධිපතිවරණ මැතිවරණ කාලසීමාව තුළදි අපේක්ෂක මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ මැතිවරණ ප්‍රවර්ධන ප්‍රචාරක දැන්වීම් විකාශනය කිරිමට පෙර ලබාගෙන තිබුණි. එම දැන්වීම් ප්‍රචාරය කර නොතිබුණු අතර, ලබා ගත් මුදල්වලින් රුපියල් 8,663,768 ක මුදලක් ආපසු ‘වික්ටරි ඇඞ්වටයිසින්’ නම් දැන්වීම් ලබාදුන් ආයතනය වෙත නැවත ගෙවා තිබුණි.
ඊට අමතරව මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට අසාධාරණ ලෙස සැලකීමටද කටයුතු කර තිබුණි. දැන්වීම් සඳහා ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂක මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගෙන් අය කරගෙන තිබුණේ මහින්ද රාජපක්ෂට මැතිවරණ ප්‍රචාරක දැන්වීම් සඳහා නියම කළ මිල මෙන් දෙගුණයක වටිනාකමින් යුත් මුදලකි. පැහැදිලිවම මහින්ද රාජපක්ෂට විශේෂ සැලකීමක් දක්වමින්, අනෙක් ප්‍රධාන අපේක්ෂකයාට අසාධාරණ ලෙස සලකා තිබුණි.

එකම මැතිවරණයකදී සමාන අපේක්ෂකයන් දෙදෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට අසමාන ලෙස සැලකීමකට බඳුන් කර වැඩිපුර මුදලක් ස්වාධීන රූපවාහිනී පාලන අධිකාරිය මගින් ලබා ගැනීමට කටයුතු කිරීම සහ ස්වාධීන රූපවාහිනි මාධ්‍ය ජාලයට රුපියල් 112,904,863 මූල්‍යමය පාඩුවක් සිදු කිරීම ඒ අනුව ඔප්පු වූ අවසාන චෝදනාව විය.

‘දූෂණය’ නම් වරදෙන් ආවරණය වෙන්නේ රාජ්‍ය සේවකයෙකු අයුතු ලෙස රාජ්‍ය බලය අවභාවිත කරමින් තමන්ට හෝ වෙනත් කෙනෙකුට වාසි සහගත ලෙස කටයුතු කිරීම හෝ ආණ්ඩුවට පාඩු සිදුවන අයුරින් ‘රාජ්‍ය සේවකයෙකු’ කටයුතු කිරීමය. රාජ්‍ය සේවකයෙක් යන්නට මහජන නියෝජිතයන්ද අයත් වන බව අල්ලස් පනතේ 90 වගන්තියෙහි සඳහන් වෙයි. ස්වාධීන රූපවාහිනිය වැනි 100% රජය සතු වූ සමාගමක් අයත් වන්නේ රාජ්‍ය සේවකයා යන්නටය.

අල්ලස් පනත අනුව අනුර සිරිවර්ධන, උපාලි රංජිත, දිලිප් වික්‍රමසිංහ හා පර්සි මහේන්ද්‍ර රාජපක්ෂ යන පුද්ගලයන් දඬුවම් ලැබිය යුතු බව එම වාර්තාවෙන් පැහැදිලිව පෙන්වා දී තිබේ. ඒ අනුව මේ පිළිබඳව නඩු පැවරීමේ කටයුතු සඳහා අල්ලස් හෝ දූෂණ චෝදනා විමර්ශන කොමිෂන් සභාවට විමර්ශනයේ ලිපිගොනු ලබාදීමටදත් කොමිසම තීරණය කර ඇත. ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විසින්ම පත්කළ කොමිසම ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනට උපදෙස් ලබා දී තිබෙන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළුව ඉහතින් නම් සඳහන් කළ සිව්දෙනාට අධිචෝදනා ඉදිරිපත් කොට අධිකරණයේ නඩු පැවරිය යුතු බවය.

කොමිසම විසින් වරදකරු බවට පත්කළ සිව්දෙනා අතරින් තිදෙනෙකුම රජයේ සේවකයන්ව සිටි අයයි. ඒ තිදෙනාට නැවත රජයේ තනතුරු ලබා නොදිය යුතු බව කොමිසම නිර්දේශ කර ඇත. සිව්වැන්නා වන මහින්ද රාජපක්ෂ මහජන නියෝජිතයෙකි. ඔහු සම්බන්ධයෙන් මෙසේ කියා ඇත.

‘දූෂණය අද මුළු රටම වෙලාගත් ව්‍යවසනයක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ. දූෂණයට හෝ වෙනත් අපරාධ නඩුවකට අධිකරණයකදී වරදකරු වී දඬුවම් ලැබූ අයෙකු මහජන නියෝජිතයෙකු වශයෙන් තේරී පත්වීමේදී ඇති නුසුදුසුකම් පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාතන්ත්‍රික සමාජවාදී ජනරජයේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 89 වැනි ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් වේ. 89 ( ඇ) ව්‍යවස්ථාවේ ඇති කරුණු කොමිෂන් සභාවේ වාර්තාව විසින් පෙන්වා දි තිබේ. 89 (ඉ) වගන්තියද පෙන්වා දෙයි. දැනට ඇති නීතිය අනුව අධිකරණයේ දඬුවම් ලැබූ පුද්ගලයෙකු ජනතා නියෝජිතයෙකු ලෙස තේරී පත්වීමට වසර හතක් ගතවෙන තෙක් නුසුදුස්සෙක් බවද එම වාර්තාවෙන් පෙන්වාදෙයි. එසේ වුව කොමිෂන් වාර්තාව නිර්දේශ කරන්නේ දූෂණය වැනි වරදකට වරදකරු වූ දේශපාලනඥයෙකු වසර හතකට පසුව වුව මහජන නියෝජිතයෙකු පත්වීමට නුසුදුසු වන බවයි. ඒ නිසා අනාගතයේදී එවැනි චෝදනා සඳහා වරදකරුවන් වන පුද්ගලයන්ට කිසිදා මහජන නියෝජිතයන් ලෙස පත්වීමට සුදුසුකම් නොමැති වන ලෙස නීති සකසන්නැයි කොමිසම ජනාධිපතිවරයාට නිර්දේශ කර ඇත.
මහින්ද රාජපක්ස පත්කළ ස්වාධීන රූපවාහිනියේ සභාපති අනුර සිරිවර්ධන විසින් ස්වාධීන රූපවාහිනිය තමන්ගේ පුද්ගලික දේපලක් ලෙස සලකා ඇති බවත්, මහින්ද රාජපක්ෂත් එලෙසම කටයුතු කර ඇති බවත් කොමිසම කියයි. මෙවැනි වැරදි සිදු කළ අය රට වෙනුවෙන් සහ රටේ ජනතාව වෙනුවෙන් සේවයක් සිදු කරතැයි අපේක්ෂා කළ නොහැකි බව එම කොමිසම කියයි.

දැන් වරද ඇත්තේ කොතැනකදැයි අපට කියාදිය යුත්තේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාමය.
මේ වෙද්දී බැඳුම්කර ගනුදෙනුව පිළිබඳ කොමිෂන් සභාව විසින් ලබාදුන් සම්පූර්ණ වාර්තාව ප්‍රසිද්ධ කරන බවට ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන තර්ජනය කරමින් සිටියි. අප බලා සිටින්නේද එම වාර්තාවත් ප්‍රසිද්ධ කරන තුරුය. වාර්තාව සඟවාගෙන සිටියේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා විසින් මිස අප විසින් නොවේ. කෙසේ වෙතත් තමන්ගේ දේශපාලන වුවමනාවන් වෙනුවෙන් පාවිච්චි නොකර, එක් චෝදනාවක් රැගත් බැඳුම්කර ගනුදෙනුව පිළිබඳ ජනාධිපති පරීක්ෂණ කොමිෂන් සභා වාර්තාවත් මහින්ද රාජපක්ෂ කල්ලියේ සිටින දූෂිතයන් ගණනාවක් සම්බන්ධයෙන් චෝදනා 34 ක් රැගත් මහා පරිමාණ අපරාධ පරීක්ෂණ කොමිෂන් සභා වාර්තාවත් යටපත් වෙන්නට නොදී නීතිය ඉදිරියට ගෙන ආ යුත්තේ ජනාධිපතිවරයා විසින්මය.■

රාජපක්ෂ ක්‍රමය යනු කුමක් ද? එය පැරදවිය යුත්තේ ඇයි?

0

 

 

ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන සහ මහින්ද රාජපක්ෂ අතර ඇති වූ කුමන්ත්‍රණකාරී ප්‍රතිසංවිධානය මගින් දියත් කරන ලද රාජ්‍ය විරෝධී කුමන්ත්‍රණයට මේ වන විට මාසයක් ගත වී තිබේ. බහුතර සහයෝගය නොමැති ආණ්ඩුව මෙම සටහන තබන මොහොත වන විට පාර්ලිමේන්තුව වර්ජනය කරමින් කැළෑ වැදී තිබේ. පාලනය අස්ථාවර තත්වයට පත් වී තිබෙන අතර එය අමාරුවෙන් තුලනය කරගෙන පවත්වාගෙන යන ලද ආර්ථිකයට මරු පහරක් එල්ල කර තිබේ. පසුගිය මාසයක ආර්ථික හානියෙන් මේ රටට ගොඩ ඒමට සැලකිය යුතු කාලයක් ගත වනු ඇත.

නිදසුන් ලෙස, මූඩි ණය දර්ශකය විසින් ශ්‍රී ලංකාව පහළ මට්ටමක ශ්‍රේණිගත කිරීම ණය ලබාගැනීමේදී බරපතළ ගැටලු‍ ඇති කරයි. සහන පොලී මත විදේශ සංචිත ශක්තිමත් කරගැනීම සඳහා ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් ලබා දෙන ලද ණය වාරිකය නවතා තිබේ. විදේශ සංචිත දුර්වල වීම ශ්‍රී ලංකාවේ ණය ලබාගැනීමේ හැකියාවට දැඩි ලෙස බලපාන අතර මුල්‍ය වෙළඳපොළෙන් ඉහළ පොලියට ණය ලබාග ැනීමේ විකල්ප වෙත ඊනියා ආණ්ඩුව දැනටමත් යොමු වී තිබේ. එක්සත් ජනපදය, ජපානය වැනි රටවල් ශ්‍රී ලංකාව සමග ගිවිස ගැනීමට නියමිතව තිබූ සංවර්ධන ව්‍යාපෘති අත්හිටුවා තිබේ. යුරෝපා සංගමය ජී.එස්.පී. ප්ලස් බදු සහන සම්බන්ධයෙන් අනතුරු ඇඟවීම් කර තිබේ. කොටස් වෙළඳපොළෙන් හා බැඳුම්කර ද්විතීයික වෙළඳපොළෙන් විදේශ ආයෝජන විශාල වශයෙන් ඉවත් කරගනිමින් තිබේ. සංචාරක වාරය උපරිම තලයට පිවිසෙමින් තිබියදී සංචාරක වෙන් කරගැනීම් අවලංගු කරමින් තිබේ.

මේ සියල්ලම මැද පවා බලලෝභී ලෙස හා පෞද්ගලික ගැටලු‍ ඉදිරියට දමමින් ජනාධිපති සිරිසේන හා මහින්ද රාජපක්ෂ කටයුතු කරන ආකාරය දැකිය හැකි ය. මෙම තත්වය විසින් එක පැත්තකින් ජනාධිපති සිරිසේන හා ඔහු නායකත්වය දෙන ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය දේශපාලනික වශයෙන් විනාශයේ මුවවිටට ම තල්ලු‍ වී ගොසිනි. අනෙක් පැත්තෙන් රාජපක්ෂ පවුල හා ඔවුන්ගේ දේශපාලන පක්ෂය වන පොදුජන පෙරමුණ සම්බන්ධයෙන් නිර්මාණය වී තිබූ බලාපොරොත්තුවල හිස්බව ද හෙළිදරව් වෙමින් තිබේ.

මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් නායකත්වය දෙනු ලබන දේශපාලනය වනාහි හුදු පවුල්වාදයකට ලඝු කළ නොහැකි දෙයකි. එය දේශපාලන ධාරාවකට පමණක් ලඝු කරන්නට ද බැරි ය. එය දේශපාලන, ආර්ථික, සමාජ, සංස්කෘතික දේහය වසා පැතිරෙන ආගමික ස්වරූපයක් ගත් දෘෂ්ටිවාදයකි. අප එය හඳුන්වන්නේ රාජපක්ෂවාදය හෝ රාජපක්ෂ ක්‍රමය හෝ ලෙසයි. අප එය නිවැරදිව විග්‍රහ කර ගත යුතු ය. එය ධනවාදය, ෆැසිස්ට්වාදය, නව ලිබරල්වාදය, බටහිර විරෝධය, මුස්ලිම් විරෝධය, සිංහල ජාතිවාදය, සිංහල-බෞද්ධ ආගම්වාදය, ගොවිගම කුලවාදය, පුරුෂෝත්තමවාදය වැනි දෘෂ්ටිවාදයන් රැසක් රැසක් ඒකරාශී කරගෙන ගොඩනැගෙන අනන්‍ය දෘෂ්ටිවාදයක් ලෙස සැලකීමේ වරදක් නැත.
රාජපක්ෂවරුන්ගේ හා ඔවුන්ගේ අනුගාමිකයන්ගේ භාවිතාව තුළින් රාජපක්ෂවාදය සරලව තේරුම් ගත හැකි ය. නිදසුනක් ලෙස, බැසිල් රාජපක්ෂ ප්‍රසිද්ධ වී තිබෙන්නේ මන්ත්‍රීවරුන්, නිලධාරීන්, විනිසුරුවරුන්, ව්‍යාපාරිකයන් වැනි ඕනෑම කෙනෙකු මිළ දී ගත හැකි අපූරු තැරැව්කරුවකු ලෙස ය. එය රාජපක්ෂවාදයේ බල ව්‍යාපෘතියේ මූලික ලක්ෂණයකි. එසේ ම, එසේ විකිණුණ පුද්ගලයන්ට හෘදය සාක්ෂියක් නොපැවතීම ද, ඔවුන් රාජපක්ෂවරුන් කියන ඕනෑම දෙයක් අනුමත කරන්නන් බවට පත් වීම ද, රාජපක්ෂ අනුගාමිකයන්ගේ සිට ඡන්දදායකයන් දක්වා ම තර්ක බුද්ධිය වළලා දැමූ අන්ධ ඇදහිලිවන්තයන් වීම ද රාජපක්ෂවාදයේ ලක්ෂණයි.

මේ මොහොතේ රාජපක්ෂවාදයේ නැගීම මූලිකව ම පදනම් වන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කෙරෙහි දක්වන නුරුස්නාබව සහ ඒකාධිපතිවාදයක් ඔස්සේ ලංකාවට ගොඩ යාමට පාරක් සොයාගත හැකි ය යන අන්ධ විශ්වාසය මත ය. එකී අන්ධ විශ්වාසය හැරෙන්නට වෙනත් කිසිදු ආකාරයක රට ගොඩනැගී මේ වැඩපිළිවෙළක් රාජපක්ෂවරුන්ට නැති බව පසුග ිය මාසයක කාලය තුළ සක්සුදක් සේ ඔප්පු විය. මූලික වශයෙන් ඔවුන්ගේ ආර්ථික වැඩපිළිවෙළ රාජ්‍ය කේන්ද්‍රීය ධනවාදයකි. එහිදී ඔවුන් තම ධනෝපායන මාර්ග කේන්ද්‍රගත කරන්නේ ම රජයට ය. එක පැත්තකින් රජයෙන් අතිවිශාල වැටුප්, වරප්‍රසාද හා විශාල රාජ්‍ය ධනයක් හැසිරවීමේ බලය තමන් අතට ගන්නා ඔවුහු අනෙක් පැත්තෙන් රජය සමග කොන්ත්‍රාත් හසුරුවමින් එයින් විශාල වශයෙන් කොමිස් ලබාගනිති. මෙම මුදල් නිර්ලෝභී අන්දමින් තම ප්‍රතිරූප ගොඩනැංවීමේ හා ප්‍රචාරණ ව්‍යාපෘති වෙනුවෙන් ද, තමන්ට පක්ෂ සංවිධාන ගොඩනගාගැනීම වෙනුවෙන් ද වැය කරති. ඒ තුළ සිදු වන අතිවිශාල නාස්තිය පිළිබඳ ඔවුන්ගේ සැලකිල්ලක් නැත. තම වාසිය වෙනුවෙන් දැවැන්ත රජයක් ගොඩනැගීම රාජපක්ෂ ක්‍රමයේ මූලික ලක්ෂණයකි. උදාහරණයක් ලෙස තමන් වෙනුවෙන් දේශපාලන කටයුතුවලට යොදාගැනීම සඳහා ම ඔවුන් විසින් සමෘද්ධි නිලධාරි බලකායක් නිර්මාණය කරගන්නා ලදි. විමල් වීරවංශ පසුගියදා සමෘද්ධි විෂය භාර ඇමති ධුරයට පත් වූ හැටියේ ම පවා ඔහු කළේ මේ සමෘද්ධි බලකාය ශක්තිමත් කරගැනීමයි. රාජපක්ෂවරුන් බලයේ සිටි කාලයේ ශ්‍රී ලන්කන් ගුවන් සේවය රජයට පවරා ගන්නා ලදි. මිහින් එයා නමින් තවත් ගුවන් සේවාවක් ආරම්භ කරන ලදි. තම ඥාති හිතවතුන් ඒවායේ ඉහළ නිලධාරී තනතුරු සඳහා පත් කර ඉහළ වැටුප් හා වරප්‍රසාද ලබා දෙන ලද අතර මිළ දී ගැනීම් හරහා ද දැවැන්ත දූෂණ කරන ලදි.

රාජපක්ෂවාදය මත පදනම් වන රාජපක්ෂ ක්‍රමයේ මූලික ම ආර්ථික ගැටලු‍ව නිර්මාණය කරන්නේ ද මෙම දැවැන්ත රජය විසිනි. වැඩ නොකරන අතිවිශාල පිරිසක් විසින් සාරය උරා බොනු ලබන රජය නඩත්තු කිරීම සඳහා අතිවිශාල බදු බරකට මුහුණ දීමට වැඩ කරන ජනතාවට හා ව්‍යවසායකයන්ට සිදු වේ. මේ රජය පවත්වාගෙන යාම සාධාරණීකරණය සඳහා ඔවුන් රටට ඔරොත්තු නොදෙන තරමේ, ඇස් ගිනිකණ වට්ටන මෙගා සංවර්ධන ව්‍යාපෘති වෙත යොමු වෙති. ඒ වෙනුවෙන් අතිවිශාල වශයෙන් විදෙස් ණය ලබාගැනීමට ද, ඒ ණයට ගෙවීමට සිදු වන පොලිය හා අනාගතයේ ඒ ණය ගෙවන ආකාරය ගැන නොසිතා සිටීමට ද ඔවුන්ට පුළුවන. රජය යනු මහජන සේවය සඳහා පවත්වාගෙන යන, රටට සෞභාග්‍යය උදා කරන, ඒ අන්දමින් ම රැකගත යුතු දෙයක් ය යන ව්‍යාජය ඔවුහු සමාජය තුළ නිර්මාණය කරති. එය විඥානයක් ලෙස කෙතරම් සමාජ දේහය පුරා පැතිරී තිබේ ද යත්, අද වන විට රජය පවත්නා සැටියෙන් ආරක්ෂා කරගැනීම සඳහා දිවි හිමියෙන් පෙනී සිටින්නේ වාමාංශිකයන් සහ විප්ලවවාදීනුයි.

රජය මූලික කරගත් ආර්ථිකය එතැනට සීමාවෙන්නේ නැත. එය සමාජ විඥානයක් බවට ද පත් වේ. සමාජයේ ජීවන පරමාදර්ශ නිර්මාණය වන්නේ රජය හා එහි කළමනාකරුවන් වන දේශපාලකයන්, නිලධාරීන් හා රජයේ සේවකයන්ගේ ජීවන විලාසය අනුවයි. අඩුවෙන් වැඩ කර වැඩියෙන් වැටුප් ලැබීම, මහජන මුදලින් විදෙස් චාරිකාවේ සිට දුම්රිය සීසන් ටිකට්ටුව දක්වා වරප්‍රසාද ලබාගැනීම, සෙසු වැඩකරන ජනයාට අහිමි විශ්‍රාම වැටුප් ක්‍රමයක් ලබාගැනීම ආදිය අනුව ගොඩනගාගන්නා ශ්‍රමය පිළිබඳ මූලික ආකල්ප රාජපක්ෂ ක්‍රමයේ මූලික ලක්ෂණයි. ඉක්මණින් හා පහසුවෙන් සල්ලි හෙවීමට නම් රජය සමග සම්බන්ධ විය යුතු ය. දේශපාලකයකු, දොස්තර කෙනෙකු විය යුතු ය. කය, මනස මෙහෙයවා වැඩ කිරීම කාලකණ්ණිකමකි.

රාජපක්ෂ ක්‍රමයේ වින්දනීය අක්ෂය සරල විනෝදාස්වාදයක් මත පදනම් වේ. ඔක්ටොපෑඩය මූලික කරගත් රාත්‍රී සංගීත සංදර්ශනවල සිට කඨින පෙරහැර දක්වා වන චොකා බයිලා සංදර්ශන හැර ගැඹුරු රසවින්දනයක් රාජපක්ෂ සංස්කෘතියේ නැත. උසස් කලාව හා රසාස්වාදය රාජපක්ෂ සංස්කෘතියට අරහං ය. එහි හිස්බව වසාගන්නේ ජාතිවාදයේ හා ආගම්වාදයේ දීප්තිමත් වර්ණ යෙදූ ඝන අයිසිං තට්ටුවකිනි. එතැනින් එහාට රාජපක්ෂ ක්‍රමය වන්නේ අධික පාරිභෝජනයයි. නිරුවත් භාණ්ඩ වන්දනාවයි. සරලව කිවහොත්, වස්තුව හා දේපල මිළ දී ගැනීම හා ගොඩගසාගැනීමයි. ඒ වෙනුවෙන් දුක් විඳීමයි.

මේ සියලු‍ තත්වයන් සමග සමාජය තුළ දිනෙන් දින මෝදු වන ආතතිය පාලනය කරගැනීම සඳහා රාජපක්ෂවාදය හැමවිට ම සරණ යන්නේ ජාතිවාදය හා ආගම්වාදය ඇතුළු සකලවිධ පසුගාමිත්වයන් මත ය. එහි ප්‍රචණ්ඩත්වය වරින් වර තීව්‍ර කිරීමට ද ඔවුන්ට සිදු වේ. මෙම ස්වෝත්තමවාදී ප්‍රවණතා බොහෝ විට ස්ත්‍රීන්, සමලිංගිකයන්, සංක්‍රාන්ති ලිංගිකයන් වැනි අය වෙත ද යොමු වේ.
රාජපක්ෂ ක්‍රමය තුළ තිබෙන මෙම මූලික ලක්ෂණ එක්සත් ජාතික පක්ෂය මූලික කරගත් පාලනය තුළ නැති බවක් එයින් අදහස් වන්නේ නැත. එහි ද රාජපක්ෂවාදී ලක්ෂණ එමට ය. එසේම, රාජපක්ෂ ක්‍රමය රාජපක්ෂ ජනාධිපති වෙන්නට පෙර සිට ම මේ රටේ පැවති එකකි. රාජපක්ෂ පාලන සමය තුළ එය රාජපක්ෂ විසින් භුක්තියට ලියාගන්නා ලදි. නිදසුනක් ලෙස රාජපක්ෂට පෙර බොහෝ සිංහල ජාතිවාදී ප්‍රවණතා තිබුණමුත්, දැන් එය රාජපක්ෂවාදය විසින් තනි භුක්තියට අත්පත් කරගෙන හමාර ය. ලංකාවේ පසුගාමිත්වය රාජපක්ෂ ක්‍රමය ලෙස නාමකරණය වන්නේ රාජපක්ෂවාදය එහි නායකත්වය අත්පත් කරගත් නිසා ය. රාජපක්ෂ ක්‍රමයට එරෙහි ප්‍රවණතා රාජපක්ෂ අනුගාමිකයන් අතර මෙන් ම ඇතැම් විට රාජපක්ෂ පවුලේ පවා තිබේ. උදාහරණයක් ලෙස බැසිල් රාජපක්ෂ අනුගාමිකයන් හා බැසිල් රාජපක්ෂ ම පවා යම් ලිබරල් ලක්ෂණවලින් යුක්ත ය. විටෙක මහින්ද ළඟ පවා ඒ ලක්ෂණ තිබේ.

රාජපක්ෂවාදය හා රාජපක්ෂ ක්‍රමය තව දුරටත් විග්‍රහ කළ යුතු එකකි. එසේම, කොන්දේසි විරහිතව පරාජය කළ යුතු එකකි.■

■ අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ

මෛත්‍රී, ජනවාරි පෙරළිය සනීපද?

0

 

 

සුරංගනා කතාවල යක්ෂයෝ වාමනයෝ එක එක දේ කරති. ඒවා අසන දරුවෝ බයෙන් බිරාන්ත වෙති. වටපිට බලති. ජනාධිපති මෛත්‍රී කල්පනා කළ කිසිවක් සිදු නොවන්නේ ඒ නිසාය. ඔහු හිතුවේ ජනවාරි පෙරළිය තමන් ඇලඩින් වෙමින් නිර්මාණය කළ සුරංගනා කතාවක් කියාය. සුරංගනා කතාවල මන්තර මැජික් පොල් මිස, යහ පාලනය පිරිත් සෙත් සාන්ති නැත.

ජනවාරියට වෛර කළ බොහෝ දෙනා ගිය වසර තුනේ කළේ මොනවාද? දැන් සනීපදැයි මහින්දලා නිතර ඇසූහ. යහ පාලනයේ නිමිත්ත වූ ජනාධිපති මෛත්‍රී ව්‍යවස්ථා කූඩුවේ කොටු වී හමාරය. ඔහු දැන් කෝනංගියෙකි. කෝලමෙකි. යන්නේ කතා කරන්නේ උත්තර දෙන්නේ රුයිතෙටය. අගමැති මාරු කළාට ජනාධිපති මෛත්‍රීට පොලිස්කාරයෙකු මාරු කිරීමට බැරිය. ජනාධිපති මෛත්‍රීට මහින්ද කළා වාගේ පොලිස් කොමිසම අක්‍රිය කරන්නට බැරිය. ජනාධිපති මෛත්‍රී සමග රටේ මිනිස්සු ජනවාරියේ මහින්ද නැති කළාහුය. මෙහි පෙළගස්වන්නේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන දියත් කළ ශ්‍රී ලංකාවේ ඔක්තෝබර් විප්ලවය යහ පාලනය හමුවේ පසු බසින හැටිය.

මෛත්‍රීට අනුව, ඔක්තෝබර් විප්ලවයට හේතු දෙකකි. එක මෛත්‍රී ගෝඨා ඝාතන කුමන්ත්‍රණය. දෙක රනිල්ට ඇති අකමැත්තය. මහින්දට අනුව, ආර්ථිකය කඩා වැටීම බවය. පිළිගන්නේ කෝකද? ලංකාව දකින්නේ 2020 ජනාධිපති අපේක්‍ෂකත්වය බවය. කුමාර වෙල්ගමට අනුව මහින්ද පොහොට්ටුව පාවා දී හමාරය. ජනාධිපති මෛත්‍රීට අනුව එජාපයේ කරු-සජිත් බලය අගමැතිකමට කෑදරව එජාප පාවා දුන්නේ නැත. ජනවාරි 8 වෙනිදා රාත්‍රිය කුරුණෑගල පොල්වත්තක සැගවී සිටි, සිරිසේන පවුල මෙවර ආරක්ෂාවට මැදමුලන වලව්වට රිංගාගෙන ඇත. නාකි හිවලෙකුවත් මෙසේ හතුරාගේ ගුබ්බෑයමට දුවන්නේ නැත. දැන් රනිල් නැත. එහෙත් විශේෂ අපරාධ විමර්ශන ඒකකයේ පොලිස් නිලධාරීන් මාරු කිරීමට ජනාධිපති මෛත්‍රීට ඇති තදියම ඝාතන කුමන්ත්‍රණ සෙවීමට නැත. නිදහස් ලංකාවේ රාජ්‍ය නායක ඝාතන දෙකකි. 1959 බණ්ඩාරනායක ඝාතනය සමග දහනායක අගමැති වී රටම අවුලක් කළේය. 1993 මැයි පළවෙනිදා ජනාධිපති ප්‍රේමදාස ඝාතනය විය. එවකට 45 හැවිරිදි රනිල් වික්‍රමසිංහ එක් පැයක් තුළ ව්‍යවස්ථානුකූලව රට සන්සුන් කළේය. එකී විශිෂ්ට මැදිහත්වීම කළ රනිල් ඝාතනයක් සිදු නොවූ ඔක්තෝබර් විප්ලවයටද ජයග්‍රාහීව මුහුණ දෙමින් සිටියි. ඔක්තෝබරයේ සත්‍ය හේතුව කුමන්ත්‍රණයද? ආර්ථීකයද? රනිල්ද? බොරු ගොඩක් කී ජනාධිපති මෛත්‍රී ගොලු වෙලාය.

යහ පාලන ලාංඡනය වූ ජනාධිපති මෛත්‍රී පාර්ලිමේන්තු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ හිසට පහර දී හමාරය. ජනාධිපති මෛත්‍රී රනිල්ට කැමති නැත. රට ජනාධිපති මෛත්‍රීට කැමති නැත. අගෝස්තුවේ පනස් ලක්ෂයක් දෙනා එක්ව එජාපයේ රනිල්ට දුන් අගමැතිකම, හතලිස් හත් ලක්ෂයක් කැමතිවූ මහින්දට දෙන්නේ පෙබරවාරියේ දා හතර ලක්‍ෂයක් සමග තනිවූ ජනාධිපති මෛත්‍රීය. පාර්ලිමේන්තු බහුතරය යනු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී යථාර්ථයකි. මෛත්‍රී රනිල් අරගලයට බිලිවූ මහින්ද ප්‍රතිරූපය කුණුවී ඕජස් ගලයි. විෂ්ණු ශර්මන්ගේ පංචතන්ත්‍රයේ අලි ජෝඩුවගේ සංසර්ගයට උදව් දෙන්න ගිය වඳුරෙක් අලි බොක්කට තල්ලු වී හිරවිය. ඌ එළියට එනවිට පාටත් වෙනස් වී තිබුණ නිසා රැළෙන් පන්නා ගත් බව කියැවේ. මහින්ද තවම අලි බොක්කේ හිරවී ඇත.

ඝාතන කුමන්ත්‍රණය නම් හුළං ගිය බෝලය ඩෑෂ් පාරක් ලෙස උස්සා දීම නිසා මේවා සිදුවිය. උක්ත නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නාලක සිල්වා වහා අත්අඩංගුවට ගත යුතුව තිබිණ. කළේ නැත. වැඩ තහනම් වූ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති ආවේ ගියේද පොලිස් නිලරථයෙනි. නාලක සිල්වා අත්අඩංගුවට ගැනීමත් මහින්ද අගමැති වීමත් එක දිනෙක සිදුවිය. ප්‍රභූ ආරක්ෂක ක්‍රමෝපායන් අනුව, ආණ්ඩුවේ හැසිරීම බිංදුවය. ජනාධිපති අගමැති සංචාරවලදී ජංගම ලේ බැංකුවක් පවා ගෙන යන ප්‍රශස්ථ සූදානමක් අපට ඇත. සමහර විට, විශේෂ පුද්ගලයෙකු යන මාර්ගයේ සියලු පාලම් බෝක්කු පරීක්‍ෂා කොට, සෙබළුන් රඳවති. මෙහිදී එවැන්නක් සිද්ධ වුණේ නැත. එසේම තොරතුරු සැපයූ නාමල් කුමාරගේ ජීවිතයට අනතුරක් හෝ සිදුවී නම්…..? යහ පාලනයේ හැසිරීම මෙහිදී අයහපත්ය. ඔක්තෝබරයේ සත්‍ය හේතුව කුමන්ත්‍රණයද? ආර්ථීකයද? රනිල්ද? නිවැරදි උත්තරය රටම දනී.

ජනාධිපති මෛත්‍රී මහින්ද තෝරා ගැනීමේදී රටේ ආරක්ෂාව ගැන තඹ දොයිතුවක් හිතුවේ නැත. විශේෂ අපරාධ විමර්ශන ඒකකයේ නිලධාරීන්ට ගල් ගසා මරන බවට මන්ත්‍රී ඩී.වී. උපුල් කියා තිබිණ. රාජපක්ෂලාට ඇඟිල්ල දිගු කෙරෙන ඝාතන අපරාධ හා වංචා රැසක විමර්ශන අවසන් ය. සමහර නඩු විභාග වේ. ඒවාට කුමක් වේදැයි රට්ටු අසන්නේ ඔල්මාදයෙන් නොවේ. මහින්ද අගමැති කළ සැණින් රාජ්‍ය ආයතනවලට දාමරිකයෝ කඩා පැන්නාහ. ඝාතන දෙකක් සිදුවිය. ජගත් කීර්තියට පත් අර්ජුන රණතුංග නිරුවත් කිරීමට ගත් උත්සාහය නින්දිතය. රාජ්‍ය මාධ්‍ය ආයතන සියල්ල වෘත්තිය සමිතිවල අත්අඩංගුවට පත් විය. මෙවැනි ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා පිළිකුලෙන් ප්‍රතික්‍ෂේප කළ ජනවාරි ජයග්‍රහණයට ජනාධිපති මෛත්‍රී හතුරෙකි.

මහින්දට බහුතරය ලබා දීමට බැරි වූ ජනාධිපති මෛත්‍රී නීතිය හා සාමය පිළිබඳ අමාත්‍යාංශය ද, රජයේ මුද්‍රණාලයද පවරා ගත්තේය. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියේය. ජනාධිපති මෛත්‍රීට එදාම නීතිය හා සාමය අමාත්‍යාංශය පවරා කුමන්ත්‍රණකරුවන් තරාතිරම නොබලා අත්අඩංගුවට ගත හැකිව තිබිණ. එය කවදාවත් සිදු නොවේ. ඒ එවැනි කුමන්ත්‍රයක් නොතිබුණ නිසාය.

ජනවාරි ජයග්‍රහණයට පසුවදා ජනාධිපති මෛත්‍රි ඩඞ්ලි මල්ලී සමග ගෝඨාභයගේ නිවෙසට යාමෙන් ජනවාරි සටන පාච්චල් කළේය. මේ ඝාතන කුමන්ත්‍රණය ඒ හමුවේ කොටසකි. මහ බැංකු මංකොල්ලය, ශිරන්ති රාජපක්ෂට එරෙහි අපරාධ චෝදනා යටපත් කිරීම, විමල් වීරවංශගේ සාවද්‍ය ගමන් බලපත්‍ර නඩුවට රනිල් අත පෙවීම, ගාමිණි සෙනරත් සඟවා තැබීම ආදි කුමන්ත්‍රණවලට මෛත්‍රී රනිල් දෙදෙනාම වගකිව යුතු වේ. ශිරන්තිට ලැබුණ කරුණාව සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩ සහ දරු පවුලට නොලැබිණ. ගෝඨාභය සහ රවි විජේගුණරත්න වෙනුවෙන් විධායක ජනාධිපති ප්‍රසිද්ධියේ කළ ප්‍රකාශ අධිකරණ පද්ධතියට තර්ජනයකි. එසේම රවි විජේගුණරත්නග් දෑතට මාංචු වැටෙන විට, ජනවාරිය දිනාදුන් නීතියේ ආධිපත්‍යය හමුවේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන දෙකට නැමී ගිය බව ඔහු තේරුම් ගත යුතුය. හිරගෙදර සමූලඝාතන සහ ලසන්ත වික්‍රමතුංත සහ එක්නැලිගොඩ ඝාතනවල සැකකරුවන් නාමල් කුමාර හරහා, ජනාධිපති මෛත්‍රී ලවා මහින්ද අගමැති කරවීය.

පාර්ලිමේන්තු බලය මහින්දට නැති බව පෙන්වා අවසානය. එය පිළි නොගන්නා ජනාධිපති මෛත්‍රී දෙකේ පන්තියට වැටී අවසන්ය. ඔහු ව්‍යවස්ථාව තබා ප්‍රජාචාරයවත් දන්නේ නැත. 1970දී එජාපය පරදිනු දුටු අගමැති ඩඞ්ලි වහා අස්වීමේ ලිපිය අග්‍රාණ්ඩුකාර විලියම් ගොපල්ලව වෙත යැවීය. එය ආපසු එවූ අග්‍රාණ්ඩුකාරවරයා අවසන් ඡන්ද ප්‍රතිඵලය ලැබෙන තෙක් අගමැතිගේ අස්වීමේ ලිපිය භාරගත නොහැකි බව දැන්වීය. 1965දී එජාපයට ලැබුණේ සුළු බහුතරයකි. එයින් උද්දාමවූ බණ්ඩාරනායක මැතිනිය ආණ්ඩුව භාර නොදී සිටියාය. තෙදිනක් ගතවූ තැන, අග්‍රාණ්ඩුකාර විලියම් ගොපල්ලව පැය දෙකක් තුළ ආණ්ඩුව භාර නොදුන්නොත් නරක මිනිහයි කියන්න එපා කියා මැතිනියට පණිවිඩ යැවීය. මැතිනිය තම මාමා අග්‍රාණ්ඩුකාර තනතුරට ගොපල්ලව පත් කළා යයි සමහරු මැතිනියට චෝදනා කළහ. අද ජනාධිපති කියන්නේ එදා අග්‍රාණ්ඩුකාරයාටය. එදා අග්‍රාණ්ඩුකාරයා වගකීවේ රැජිණටය. අද ජනාධිපති වගකියන්නේ ජනතාවටය. නෑකම ඕනෑකම සහ වැදගත්කම යටකළ ගොපල්ලවගේ හැදිච්චකම ජනාධිපති මෛත්‍රීට නැත. මුල් විය යුත්තේ හැදිච්චකමය. ජනාධිපති මෛත්‍රීට හැදිච්චකම උගන්වන්ට සෝභිත හාමුදුරුවෝත් අසමත් වූහ. නැහැදිච්ච එවුන්ට කතා කරන බාසාව දඹර අමිල හාමුදුරුවෝ දනිති. සාදු සාදු සාදු.

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විධායක ජනාධිපතිට අල්ලේ නැටවිය හැකිද? ඊට උත්තරය දෙසැම්බර් මුල් සතියේ ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට නියමිතය. රටේ අගමැති වෙනස් කළ ජනාධිපති මෛත්‍රීට පාර්ලිමේන්තුව බය නැත. මේ හාස්කම කළේ ජනවාරි පෙරළියයි. ඊට සහාය වූ ජනාධිපති මෛත්‍රී දැනටම ඉතිහාසයේ කුණු ගොඬේ වැතිර සිටී. සිව් විසි වසරක එජාප කැළඹිල්ල එසේමය. එහෙත් කිසිම අලියෙකු ජනාධිපති මෛත්‍රීට කඬේ යන්නේ නැත. සබුද්ධික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජයද යෝධ හයියෙන් පෙළ ගැසී සිටියි. 2015දී මෛත්‍රීපාල සිරිසේන හමුවේ මහින්ද රාජපක්ෂ හැකිළිණ. අද ජනාධිපති මෛත්‍රී, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී රනිල් වික්‍රමසිංහ හමුවේ හැකිලෙමින් පොඩිවෙමින් ඇඹරෙන හැටි දකින ලෝකයම බක බක ගා සිනාසෙයි. එසේම ජනවාරි වෙනස සැපදැයි මහින්ද මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගෙන් අසනු ඇත. ජනවාරි පෙරළිය අදටත් සාධාරණ සමාජයට මිස, පල් හොරුන්ට අයිති නැත.■

■ චන්ද්‍රසිරි සෙනෙවිරත්න

මේක රටටත් අපටත් ලැබුණු අවස්ථාවක්

පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී
අජිත් පී. පෙරේරා

 

පාර්ලිමේන්තුවේ දැන් තියෙන තත්ත්වය මොකක්ද?
පාර්ලිමේන්තුව නීත්‍යනුකූලව රැ ස්වෙනවා. පාර්ලිමේන්තුවට වලංගු රජයක් නැහැ. ඒ නිසා තමයි න්‍යාය පත්‍රයට රජයේ කටයුතු පිළිබඳව ඇතුළත් කරන්න බැරි. එහෙත් රජයක් නැතිව වුණත් පාර්ලිමේන්තුවට සිමිත කටයුතු ප්‍රමාණයක් කරන්න අවස්ථාව තියෙනවා. මොකද රජයේ තීන්දුවලට අනුමැතිය ලබාදීම පාර්ලිමේන්තුවේ එකම රාජකාරිය නෙවෙයි. ඒ අතරින් එකක් තමයි පාර්ලිමේන්තුවේ සභාව කල්තැබීමේ යෝජනා ඉදිරිපත් කිරීම. පාර්ලිමේන්තුවේ කමිටු වශයෙන් රැස්වීම. කමිටුවලට තෝරාගැනීමේ ක්‍රියාවලිය. මූල්‍ය පාලනය සහ ඒවාට අදාළ, පනත් සම්මත කිරීම් නොවන යෝජනා සම්මත කිරීම කරන්න පුළු‍වන්. ඒවා නීත්‍යනුකූලයි. ව්‍යවස්ථානුකුලයි. සම්ප්‍රදායට අනුකූලයි. ස්ථාවර නියෝගවලට අනුකූලයි. රටේ ඇතිවෙලා තියෙන කලබලකාරී තත්ත්වය එක්ක යම් විශේෂිත කටයුතු කිරීමේ හැකියාව තියෙනවා.

පහුගිය දිනයේ පාර්ලිමේන්තුවේ කළේ මොනවාද?
මේ දින කිහිපයේම අපි කළ කටයුතු කිහිපයක් තිබුණා. ආණ්ඩුවක් පිහිටුවන තුරු රටේ ජනතාවට ජාතික වශයෙන් වැදගත් වෙන ප්‍රශ්න ස්ථාවර නියෝග 19 ඇතුළේ ඉදිරිපත් කොට, පාර්ලිමේන්තුව තුළ සාකච්ඡා කරන්න පුළුවන්. 29 හා 30 දිනවල නීති විරෝධී ආණ්ඩුවේ ඊනියා අගමැතිවරයාගේ සහ ඊනියා කැබිනට් මණ්ඩලයේ වියදම් කපා දැමීමට අදාළ යෝජනා ඉදිරිපත් කරලා තියෙනවා. ඒවා ස්ථාවර නියෝග අනුව කළ හැකි දේවල්.

අල්ලස් ගෙවමින් මන්ත්‍රීවරුන් ඩැහැගැනීම නීතිවිරෝධී ආණ්ඩුව පාර්ශ්වයෙන් යළි උත්සාහ කරන බව කියනවා. එජාපයේ මන්ත්‍රීවරු නීතිවිරෝධී ආණ්ඩුවට එක්වීමේ ඉඩක් තියෙනවාද?
මං හිතන්නෑ එහෙම වේවි කියලා. යන කට්ටිය ගියා. අපට පාර්ලිමේන්තුවේ අතිමහත් බහුතරයක් තියෙනවා. ජනාධිපතිවරයාගේ සහ මහින්ද රාජපක්ෂගේ ආණ්ඩු විරෝධී කුමන්ත්‍රණය සම්බන්ධයෙන් විශාල ජනතා විරෝධයක් තියෙනවා. එක්සත් ජාතික පක්ෂය කවදාටත් වඩා ශක්තිමත්. එහෙම අවස්ථාවක තමන්ගේ ගෞරවය විනාශ කරගනිමින් නීතිවිරෝධී ඊනියා ආණ්ඩුව සමඟ එක්වීමේ අවශ්‍යතාවක් කිසිම මන්ත්‍රීවරයෙක්ට ඇතැයි මම හිතන්නේ නැහැ.

එසේ වුවහොත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ පාර්ශ්වයට කළ හැකි දෙයක් නැහැ නේද?
කොහොමත් මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයාට තව දින කිහිපයයි තියෙන්නේ. දේශපාලන වශයෙන් මොනවා හරි වටිනාකමක් ඉතිරිකරගන්න අවශ්‍ය නම් ඒ දින කිහිපය තුළ තමන්ට ඉල්ලා අස්වෙන්න පුළුවන්. තමන්ගේ පැත්තෙන් කරුණු දක්වන්නත් පුළුවන්. දේශපාලන වශයෙන් කුණුබක්කියට යන්න අවශ්‍ය නම්, ඊනියා ආණ්ඩුවක් විදියට බහුතරයක් නැතිව වැඩකටයුතු කරන්න පුළුවන්. ඒත් ඔවුන් කරන ඒ වැඩකටයුතු පාර්ලිමේන්තුවෙන් අනුමත කරගන්නට කෙහොමත් අවස්ථාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. එහෙම නැත්නම් ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධීම නායකයෙක් හැටියට ඉතිහාසගත වෙන්න පුළුවන්.

රනිල් වික්‍රමසිංහව අගමැතිධුරයට පත් කරන්න බැරි බව ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා කියලා තියෙනවා නේද?
කිසිම දෙයක් නිල වශයෙන් කතාකරලා නැහැ. ඔහු මාධ්‍යවේදීන්ට තමයි ඔය කතාව කිව්වේ. ඔහු කියන්නේ මොකක්දැයි ඔහුම දන්නේ නැතිව ඇති. තමන්ගේ තනතුර මොකක්ද, ඔහු පත් කළ යුතු තනතුර මොකක්ද කියලා ඔහු දන්නේ නැතිව ඇති. තමන්ගේ වත්තේ සුපිරින්ටෙන්ඩන්ට් පත් කරනවා නම් ඔහුට මූණ බලලා තමන් කැමති කෙනෙක්ව පත් කරන්න පුළුවන්. තමන්ගේ දුවට විවාහයක් කරලා දෙන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා නම් හොයලා බලලා තමන් කැමති කෙනෙක්ව විවාහ කරලා දෙන්න පුළුවන්. අකමැති කෙනෙක්ව ප්‍රතික්ෂේප කරන්න පුළුවන්. පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය දිනාගත හැකි පුද්ගලයාව අග්‍රාමාත්‍යවරයා වශයෙන් පත් කිරීම පෞද්ගලික ආශාවන් මත කළ හැකි දෙයක් නෙවෙයි. ඒක ඔහුගේ ධුරයට පැවරිලා තියෙන වගකීමක්. ඒ නිසා ඔහුගේ එවැනි ප්‍රකාශයන්ට කිසිම වලංගුභාවයක් නැහැ. ඔහු ඉල්ලා සිටියොත් ඕනෑම මන්ත්‍රීවරයෙක් ඉදිරිපත් වෙන්න කියලා, අපට පුළුවන් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාව ඉදිරිපත් කරන්න.

ජනාධිපතිවරයාගේ කැමැත්ත අනුව යමින් සජිත් ප්‍රේමදාස වැනි වෙනත් පුද්ගලයෙක්ව අගමැති අපේක්ෂකත්වයට පත් කිරීමේ ඉඩක් තියෙනවාද?
අපි එහෙම සාකච්ඡාවක් කරලා නැහැ. අපි කියන්නේ අපේ නායකයා රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා. ඔහුට තමයි නීත්‍යනුකූලව අගමැතිධුරය සඳහා අයිතිය තියෙන්නේ. අපි ඉදිරිපත් කරන්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැතිතුමාව.

දෙමළ ජාතික සන්ධානය සහ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මහින්ද රාජපක්ෂට විරුද්ධව කටයුතු කළත්, එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ආණ්ඩුවකට ඔවුන්ගේ සහාය ලැබෙන්නේ නැති බවයි පෙනෙන්නට තියෙන්නේ. ඒ නිසා එජාපයටත් බහුතරයක් නැතිවේවිද?
අපට ද්‍රවිඩ සන්ධානය හා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ නැතිවම 113ක් ලබාග න්න හැකියාව තියෙනවා. බහුතරය ලබාග ැනීම අපට ගැටලු‍වක් නෙවෙයි. ඒ තත්ත්වය උදාවෙන්නේ නව අගමැතිවරයාව පත් කළාම. අපට ආරාධනාව ලැබුණු විගස ඒ අමතර මන්ත්‍රී සංඛ්‍යාව පෙන්වන්න අපට පුළුවන්. එජාපයට තනිව 113ක් ලබාග න්න අවශ්‍ය එකඟතා ඇති කරගෙන හමාරයි. ඊට අමතරව ද්‍රවිඩ සන්ධානයත්, පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් වෙන යෝජනා අනුව තමන්ගේ මතය තීරණය කරනු ඇති.

දෙමළ ජාතික සන්ධානය එලෙස සහාය පළ කරන්නට එකඟ වුණාද?
මීට කලිනුත් එහෙම කරලා තියෙනවානේ. බොහෝ අවස්ථාවල ආණ්ඩුවට පක්ෂව දෙමළ ජාතික සන්ධානය ඡන්දය ප්‍රකාශ කරලා තියෙනවා.

අයවැයක් ඉදිරිපත් නොවීම නිසා රටට සිදුවෙන ආර්ථික බලපෑම පිළිබඳ තක්සේරුවක් තියෙනවාද?
දැනටමත් අපි ගණන් හදලා තියෙනවා, මේ මාසය තුළ පමණක් සිදුවූ ආර්ථික හානිය රුපියල් බිලියන 720ක් පමණ වෙන බව. දැවැන්ත හානියක් මේ රටේ ආර්ථිකයට සිද්ධවෙලා තියෙනවා. හැම දවසක් ගානෙම බිලියන ගණනක් රටට පාඩුයි. පාර්ලිමේන්තුව තමයි රාජ්‍ය මූල්‍ය පිළිබඳ අනුමත කිරීම් කරන්නේ. පාර්ලිමේන්තුව අකර්මණ්‍ය කිරීම තුළ මහා විනාශයක් මේ රටට සිද්ධවෙනවා.

එජාපය ඡන්දයට බයද කියන ප්‍රශ්නය නීතිවිරෝධී ආණ්ඩුව විසින් අහනවා. මේ කුමන්ත්‍රණය පරාජය කළාට පස්සේ මැති වරණයකට යෑමේ බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවාද?
පළමුවැනි ඉලක්කය තමයි නීත්‍යනුකූල ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීම. ඕනෑම මැතිවරණයක් නීත්‍යනුකූලව පවත්වන්න පුළුවන් නීත්‍යනුකූල ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමෙන් පස්සෙ. ඒ වගේම ජනවාරි 08 වෙනකොට නීත්‍යනුකූලව ජනාධිපතිවරණයක් පවත්වන්න හැකියාව තියෙනවා. අනෙක් පක්ෂවලින් තුනෙන් දෙකක සහයෝගයක් ලබාගන්න පුළුවන් වුණොත් නීත්‍යනුකූල මැතිවරණයක් පවත්වන්න අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා. අපේ මතය තමයි නීත්‍යනුකූලව පාර්ලිමේන්තු මහමැතිවරණයක් එක්ක ජනාධිපතිවරණයක් එකම දිනයක පැවැත්විය යුතු බව. ඒකෙන් ජනමතයක් පැහැදිලිවම ලබාගන්න පුළුවන්. අලු‍ත් ආරම්භයක් ගන්න පුළුවන්. සෑහෙන වියදමක් ඉතිරි වෙනවා. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිතුමාට ජන අනුමැතියක් තිබෙනවාද යන්නත් බලාගන්න පුළුවන්.

එවැනි මැතිවරණයකදී සජිත් ප්‍රේමදාසව අගමැති අපේ ක්ෂකයා විදියට ඉදිරිපත් කරනවාද? සජිත් – රනිල් වෙනුවෙන් එජාපයේ අභ්‍යන්තර ගැටුමක් ඇතැයි ඇතැම් අය කියනවා.
අපි අනිවාර්යයෙන්ම සජිත් ප්‍රේමදාස මැතිතුමාව පක්ෂයේ අනාගත නායකයා විදියට පිළිගන්නවා. ඔහු පක්ෂයේ විශාලම ජනප්‍රියතාවක් තියෙන නායකයෙක්. එහෙත් ඔහුව පක්ෂයේ නායකයා විදියට කවදා පත් කරනවාද කියන එක පක්ෂයේ තීරණයක්. අපි කතාකරලා ඒ තීරණය ගන්නම්. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා ඒ ගැන කලබල විය යුතු නැහැ.

ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයෙක් ගැන සාකච්ඡාවක් තියෙන වාද?
අපි ඒ ගැන ඇතුළේ කතාකරලා නැහැ. විවිධ අදහස් ඇති. ඒත් ඒකත් පක්ෂයේ තීන්දුවක්. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමා ජනාධිපතිවරණයක් ප්‍රකාශය පත් කළාට පස්සෙ අපි ඒ ගැන තීන්දුවක් ගන්නවා. කොහොමත් අපි ඉදිරිපත් කරන්නේ එජාප සාමාජිකයෙක්ව.

නීතිවිරෝධී ආණ්ඩුව පාර්ශ්වයෙන් අතුරු සම්මත ගිණුමක් සම්මත කරගැනීම සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡාවක්වත් පවත්වලා තියෙනවාද?
එහෙම කිසිම යෝජනාවක් ඉදිරිපත් වෙලාත් නැහැ. දැන් ඊනියා රාජපක්ෂ පිල පාර්ලිමේන්තුවට එන්නේත් නැහැ. ඇත්තටම ඔවුන්ට අසූපහකටත් වඩා අඩු පිරිසක් ඉන්නේ. කවදාවත් ඔවුන්ට බහුතර බලයක් මේ අටවැනි පාර්ලිමේන්තුවේ තිබිලාම නැහැ. ඉස්සර ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ 69ක් හිටියා. දැන් ඒකට සුළු පිරිසක් එකතුවෙලා තියෙනවා. ඒක තමයි යථාර්ථය. ඉතින් ඔවුන්ට එවැන්නක් සම්මත කරගන්න බැහැ.

පාර්ලිමේන්තුව හරහා තවත් අමාත්‍යාංශවල වැය ශීර්ෂ කපා හරින්න බලාපොරොත්තු වෙනවාද?
30 වැනිදා ඉදිරිපත් වෙන්නේ දැනට අපි ඉදිරිපත් කරලා තියෙන යෝජනා ටික. අපි හිතනවා තව ටික දිනකින් මේක අවසාන වේවි කියලා. ඒත් ඊට පස්සේත් දිගටම මේ තත්වය පැවතුණොත් අපට සිද්ධවෙනවා පාර්ලිමේන්තුවේ ඔවුන්ට බලයක් නොමැති බව පෙන්වීම සඳහා තවත් යෝජනා සම්මත කරන්න.

ඉදිරියේදී ජනාධිපති කාර්යාලය වටලා හෝ ප්‍රශ්නය විසඳා ගන්න බලාපොරොත්තු වෙන බව කියා තිබෙනවා නේද?
අපි අනිවාර්යයෙන්ම එහෙම ක්‍රියාමාර්ගවලට යනවා. අපි හැමදාම උත්සාහ කරන්නේ හැකි තරම් සාමකාමීව ප්‍රශ්න විසඳන්න. අපි අවිහිංසාවාදී ක්‍රියාමාර්ග හරහා මේ ප්‍රශ්නය විසඳන්නට හැකි තරම් උත්සාහ ගන්නවා. බැරි නම් ජනතාව සමග පාරට බහිනවා. දැනටමත් ඒකට සැලසුම් සකස් කරලා තියෙන්නේ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යටපත් කරන පුද්ගලයෝ කවුරු වුණත් ඔවුන්ට ජනබලය පෙන්වනවා. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන විය හැකියි. මහින්ද රාජපකෂ විය හැකියි. ඔවුන් නීතිවිරෝධීව ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග පරාජය කරලා මහජනතාවගේ බලය ශක්තිමත් කරන වැඩපිළිවෙළකට අපි යනවා. අපි බලාගෙන ඉන්නෙ නැහැ. මෙතෙක් අපි අවිහිංසාවාදීව කටයුතු කළා. අපි රට පුරා ඒ පිළිබඳව දැනුවත් කරගෙන යනවා.

ඒ අර්ථයෙන් ගතහොත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයට මේ අර්බුදය වාසිදායක වුණා නේද?
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමා එජාපය අවදි කළා. අපේ ලක්ෂ ගණනක් වෙච්ච සාමාජිකයො ඉතාමත්ම හැඟීමෙන් සහ ආවේගයෙන් ඉන්නවා. ඒ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ආණ්ඩුවක් පිහිටුවන්න. එහෙත් තව විශේෂ ලක්ෂණයක් අපි දැක්කා. එජාප ආණ්ඩුවක් පිහිටුවන්නට එන එජාප පාක්ෂිකයන් වගේම මධ්‍යස්ථ පුරවැසියන් බොහෝ දෙනෙක් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වෙනුවෙන් අප වටා එකතුවෙනවා. අපි කළුතරදී පැවති ජනරැලියට ඒ විදියේ විශාල පිරිසක් ආ හැටි දැක්කා. ඒ නිසා මහපාරේ සටනක් කරන්න අපට පුළුවන්. ඒත් අපට ඒ තත්වයට යන්නට ඕනෑ නැහැ. අපි තවමත් හිතන්නේ අවිහිංසාවාදීව මේ පක්ෂය විසඳාගන්න. මේ ක්‍රියාවලියෙන් මිනිස්සු පක්ෂ භේද නැතිව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වෙනුවෙන් එකතු වුණා. අපේ රජයේත් අඩුපාඩු ගොඩක් තිබුණා. අපි විශ්වාස කරනවා ඉක්මනින්ම පාලන බලය ලබාගන්න පුළුවන් වේවි කියලා. එහෙම පුළුවන් වුණොත් අඩුපාඩු හදාගෙන ඉදිරියට යන්න අපට වුවමනාව තියෙනවා.

එවැනි එක්වීමක් එජාපය තමන්ගේ පෞද්ගලික බල අරමුණු වෙනුවෙන් පාවිච්චි කරනවාද? නැත්නම් රටේ පොදු යහපත වෙනුවෙන් පාවිච්චි කරනවාද?
අපි පළවැනි පියවර විදියට ලංකාවේ දේශපාලන ඉතිහාසයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වෙනුවෙන් ගොඩනැඟු‍ණු විශාලම සන්ධානය ගොඩනංවනවා. ඒක පක්ෂයකට සීමා නොවූ දැවැන්ත සන්ධානයක්. පක්ෂයක් විදියට අපි අපේ පක්ෂයේ අඩුපාඩු නිවැරදි කරගන්නවා. අපට දේශපාලන පක්ෂයක් විදියට දැවැන්ත වගකීමක් තියෙනවා අපේ අඩුපාඩු හදාගන්නට. අපි පැරණිම සහ විශාලම දේශපාලන පක්ෂය. ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ආරක්ෂා කරගැනීම අපේ පක්ෂයේ වගකීමක්.

ඉදිරි එජාප රජයකින් කරන්නට බලාපොරොත්තු වෙන්නේ මොනවද?
පළමුවැනි දේ තමයි අපි නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම සම්බන්ධයෙන් විශාල ප්‍රගතියක් ලබා තිබීම. අපි යහපාලන ආණ්ඩුවට කළ නොහැකි වූ දේවල් සම්පූර්ණ කරගනිමින් හිටියා. බරපතළ පරීක්ෂණ 120කට වඩා අපි අවසන් කරලා තියෙනවා. මහාධිකරණවල නඩු 20කට වඩා ගොනු කරලා තියෙනවා. එක් නඩුවක් අවසන් වුණා. තවත් ගණනාවක් විභාග වෙමින් තියෙනවා. ඒ වගේම අපි ත්‍රිපුද්ගල දූෂණ විරෝධී මහාධිකරණ තුනක් පිහිටෙව්වා. තුන්වැනි අධිකරණයත් පත් කළ යුතුව තියෙනවා. අපි ඒවා හරහා දූෂණ වංචා ගැන විභාග කරලා වරදකරුවන් ඉන්නවා නම් දඬුවම් දෙන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒ හරහා දූෂණය මර්දනය කරන්න බලාපොරොත්තු වුණා. ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිවල අඩුපාඩු අපි දැක්කා. ඒවාත් හදාගන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. මේක අපි දකින්නේ දෙවැනි ඉපදීමක් විදියට. අපට ගහපු බරපතළ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ප්‍රහාරය තුළ අපි ශක්තිමත්ව ආරක්ෂා වුණා. මේ අවස්ථාව මේ රටටත් අපටත් ලැබුණු අවස්ථාවක්. දැන් අපි කරන්න ඕනෑ අපේ ගමන නිවැරදි කරගැනීම.

නව ව්‍යවස්ථාවක් බිහිකරගැනීම අවශ්‍යයි නේද?
අනිවාර්යයෙන්ම ඉක්මන් කරන්න ඕනෑ, අපි පහුගි ය කාලය තුළ ඒ ගැන ගැඹුරු සාකච්ඡාවක් කළේ නැහැ. කොහොම වෙතත් ඒ ක්‍රියාවලිය ඉදිරියට ගෙන යා යුතුයි. ඒ ගැන සැලකිය යුතු සාකච්ඡාවක් ඉදිරියේදී කරනවා.

විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන්නට ඉදිරියේදී එජාප යෙන් ඉදිරිපත් වන ජනාධිපති අපේක්ෂකයෙක්
කැමති වේවිද?
දැනටත් ඕකේ මහා බලතල ප්‍රමාණයක් නැහැ. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මැතිතුමාට තේරුම් ගන්න බැරි ඒකයි. ඉස්සර තිබුණු විධායක බලතලවලින් විශාල ප්‍රමාණයක් දැන් කපාහැරලා තියෙන්නෙ. ඉදිරියේදී අපි විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය සම්පූර්ණයෙන් අහෝසි කළ යුතුයි. මේ අත්දැකීමෙනුත් අපට ලැබෙන පාඩම ඒකයි. බල කේන්ද්‍ර දෙකක් තියෙන්න බැහැ. නායකයන් දෙන්නෙක් ඉන්න බැහැ. එක් කණ්ඩායමකට බලය තිබිය යුතුයි.

කථානායකවරයාගේ ක්‍රියා කලාපය ගැන නීතිවිරෝධී ආණ්ඩුව පැත්තෙන් විශාල චෝදනා එල්ල වෙනවා. ඒ ගැන අදහස මොකක්ද?
කථානායකතුමා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට සහ ස්ථාවර නියෝගවලට පක්ෂපාතයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට පක්ෂපාතයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට විරුද්ධ අයට පෙනෙන්නේ එතුමා විරුද්ධවාදියෙක් හැටියට.

මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයාගේ ක්‍රියාකලාපය ගැන තක්සේරුව මොකක්ද?
එතුමා දේශපාලනිකව සියදිවි නසාගත්තා. එතුමාට ඉතිහාසයේ හිමිවෙන තැන තීරණය වෙලා ඉවරයි. මගේ විනිශ්චය නම් එතුමා දැනටමත් ඉන්නේ දේශපාලන කුණු බක්කියේ.■

බලහත්කාරීත්වයේ මොහොත

0

 

සිංහල ජාති(ක)වාදීන්ට අනුව වර්තමාන දේශපාලන මොහොත යනු බහුතර ජනතාව විසින් එකඟවන තත්වයකි. එබැවින් ඔවුන්ගේ බහුතරය පවතින්නේ වත්මන් පාර්ලිමේන්තු නියෝජනය තුළ නොව උපකල්පිත ජාතිකවාදී ඡන්ද කොට්ඨාසය තුළය. පාර්ලිමේන්තුව තුළ බහුතරයේ අවඥාවට හසුවෙමින් හා ඉන් පිටත දී ජාතිවාදී වාණිජ මාධ්‍යය හරහා තමන් විසින් සිදුකළ අවඥාසහගත බල කොල්ලයේ ව්‍යාජ සුජාතභාවය පිළිබඳ වාගාලංකාර සංදර්ශන මවමින් යටත්වැසි ජන මානසිකත්වය ග්‍රහණයට ගැනීම උපාය කරගත් වාර්ගික ජාතික දේශපාලනය විසින් මේ මොහොත තුළ රාජ්‍යය ප්‍රතිසංවිධානය කරන ආකාරය සිදුවිය හැක්කේ කෙසේද?

එය තව දුරටත් සිදුවනු ඇත්තේ බහුතරයේ අක්‍රිය එකඟතාව මතද? නැතිනම් මර්දනීය බලහත්කාරීත්වයේ මාවත භාවිතාවෙන් හා එය තවදුරටත් පෘථුල කරමින් ද? අපගේ සාධාරණ උපකල්පනය නම් එළඹෙමින් පවතින්නේ ‘එකඟතාමය මොහොතේ‘ අවසන් හෝරා කිහිපය විය හැකි බවයි. එනම් ජාතිකවාදී ආධිපත්‍ය රාජ්‍යය තුළ ඓන්ද්‍රීයකරණයෙහිලා තවදුරටත් (මෘදු) අධිකාරීවාදී රාජපක්ෂ භාවිතාව නොසෑහෙන බව ගම්‍යමාන වෙයි. එනම් ජාතිකවාදයේ දිගුකාලීන දේශපාලනික මොහොත නඩත්තුවට ෆැසිස්ට්මය ආකෘතියේ මර්දනයක් ක්‍රමයෙන් ගොඩනැංවීම වලංගු විය හැකිද යන පැනය යමෙකුට මතුකළ හැකිය.

දක්ෂිණාංශික ලිබරල් කඳවුර සහ වාමාංශික ලිබරල් ජාතිකවාදීන් එක විට දෙපසකින් ප්‍රහාර එල්ල කරන විට හා ජාත්‍යන්තර ප්‍රාග්ධන දේශපාලනයේ සම්බාධක තර්ජනාංගුලිය විසින් රාජ්‍ය ආර්ථිකයේ ගෙළ සිර කෙරෙන විට ජාතික වාර්ගික දේශපාලනයේ මුලෝපාය වියහැක්කේ බලහත්කාරීත්වය හා ආඥාදායකත්වය තවදුරටත් තීව්‍ර කිරීමේ උපක්‍රමයයි. එහි කෙළවර හා තීව්‍රතාව සැබවින්ම නැවත තීරණය කරනු ලබන්නේ ආඥාදායකත්වයේ උපාය ජාතිකවාදී ආර්ථිකමය පදනම වෙනුවට නවලිබරල්, ආඥාදායක දෘෂ්ටිවාදයක් දෙසට ප්‍රතිදිශානත වනවාද යන අහඹුතාව මතය.
වත්මන් සංදර්භය සමඟ දෛනිකව වඩාත් පැහැදිලි වෙමින් පවතින සත්‍යය වන්නේ කුමක්ද? එනම් සදාචාරමය නොවන හා අවනීතික බල ක්‍රීඩාව වඩාත් නිරුවත් ආකාරයෙන් ප්‍රකාශ වන තත්වය සමඟ තවදුරටත් ජාතිකවාදී උපක්‍රමයේ සීසරියානු නායක කැරිස්මාව වන රාජපක්ෂ කඳවුරට සිය ව්‍යාජ ජාතිකවාදය තුළ නඩත්තුවන දූෂණ වංචා රාජ්‍යය සඟවමින් ජනප්‍රියවාදයේ ආකර්ෂණය පවත්වාගත නොහැකි බවයි.

ජාතිකවාදයේ ජනප්‍රිය ප්‍රකාශකයා සහ එහි වඩාත්ම ශක්තිමත්ම නියෝජිතයා වන රාජපක්ෂවාදය එහි පැවැත්ම පිළිබඳ තියුණුතම අභියෝගයට වර්තමාන දේශපාලන මොහොත තුළ මුහුණපාමින් සිටී. පළමුව එයට කිසිවිටෙකත් ජාතිකවාදයේ පූර්ණ හෙජමොනිකතත්වයක් මෙරට තුළ ස්ථාපිත කිරීමට නොහැකිවිය. නමුත් එහි ඓන්ද්‍රීය බුද්ධිමය කොට්ඨාසයන් සකලවිධ රාජ්‍යය පුරාම ව්‍යාප්ත කරගැනීමට එයට හැකියාව ලැබී තිබුණි. ඒ සැබැවින්ම ජාත්‍යන්තර ණය සමඟ බද්ධව ගමන් කළ ආර්ථික සංවර්ධන උපක්‍රමය ආධාරයට ගනිමිනි. එහෙත් 2015 දී රාජ්‍යය ඉතාමත් ශක්තිමත්ව රාජපක්ෂ අභියෝගයට මුහුණ දුන්නේ බහුතරවාදී ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට විශාල පහරක් ගසමින් බහුත්වවාදයේ දිශාවට රාජ්‍යය නැවත හරවමින්ය. එය එසේවුව ද වික්‍රමසිංහගේ නවලිබරල් ආර්ථික මූලධර්මවාදය විසින් ඉතාම කෙටිකලකින් ජාතිකවාදී අවතාරයට යළි හුස්ම පිඹ තිබේ.

රාජපක්ෂ කඳවුර නැවත කැඳවනු ලැබීම ධනවාදී ආර්ථික අර්බුදය විසින් මතුවන මනෝභාවයන් තුළ තාවකාලිකව පිළිගැනුණ ද එහි දීර්ඝකාලීන පැවැත්ම එහි ප්‍රතිස්ථාපනය තුළම අර්බුදයට ගෙනගොස් තිබෙයි. නිදහස් පක්ෂය හා සිරිසේනගේ උපාය තුළින් නිදහස්වීමේ උපාය වන නව දේශපාලන පක්ෂය වන පොදුජන පෙරමුණ යනුම එය දෘෂ්ටිවාදීමය වශයෙන් ශ්‍රීලනිපයෙන් විතැන්වීමේ ප්‍රතිඵලයයි. ශ්‍රීලනිපය ස්වාභාවික මරණයට හෙළන විට එය රාජපක්ෂට හා ජාතිකවාදයට අවශ්‍ය ජයග්‍රහණය ඉබේම තහවුරු නොකරයි. ඒ වෙනුවට ගොඩනැඟී තිබුණු එකඟතාවේ කඳවුර ක්‍රමයෙන් විසිරීමේ තර්ජනයකට මුහුණ පා තිබේ. මෙයට ප්‍රධානතම හේතුව වන්නේ රාජපක්ෂ කඳවුර ඓන්ද්‍රීයව ජාතිකවාදී නොවීමත් ඓන්ද්‍රීය ජාතිකවාදය පිළිබඳව වර්තමාන මොහොත තුළ රාජපක්ෂවරුන් අතරමත් බෙදීමක් හටගෙන තිබීමත්ය. කෙසේමුත් පවත්නා සියලු‍ම අවාසිදායක තත්වයන් මධ්‍යයේ වූවත් ජාතිකවාදී දේශපාලනය අවතීර්ණ වන ඉදිරි ක්‍රියාමාර්ගයන් සැකසිය හැක්කේ අතිශය පීඩාකාරීමය අත්දැකීමක් වශයෙන් පමණි. එය වඩාත් පුළුල් ලෙස රාජ්‍යයේ වාර්ගික බෙදීම් ඉස්මතු කරනු ඇති අතරම හා දේශපාලනික සිවිල් සමාජය සමඟ ප්‍රතිපාර්ශ්වීය ගැටුමකට ගමන් කරන තත්වයක් බවට පත්විය හැක. එනයින්ම ප්‍රජාතන්ත්‍රික විභවතාව තුළම පමණක් විසඳුම් සම්පාදනය කරගැනීමට අනෙකුත් කිසිදු පාත්‍රයකුට පහසු නොවනු ඇත.

ආර්ථික අර්බුදය තවදුරටත් ස්ථායිවීම තුළ හා මතුවිය හැකි අත්තනෝමතික දේශපාලන හා හමුදාමය මැදිහත්වීම්වල වර්ධනය සමඟ ඉදිරියේ දී ජාතිකවාදී බලවේගය සිය ජනප්‍රිය ආකර්ෂණය බොහෝ දුරට අහෝසි කරගැනීමට නියමිතය. එහෙත්, එම බලාධිපත්‍යය දේශපාලනික, නෛතික හා දෘෂ්ටිවාදීමය ආකෘතීන් තුළින් ගොඩනැගෙමින්, බලහත්කාරීත්වය මත පදනම් වන ‘ව්‍යතිරේකීය’ රාජ්‍යය බිහිවීමට හේතුවනු ඇත. රාජ්‍ය සමස්තයක් ලෙසට ‘පොලිස්කරණයට’ ලක්කිරීම හැර මතුවෙමින් පවතින එකුදු අර්බුදයකට හෝ පිළිතුරු සැපයීමට නවලිබරල් ආර්ථික මූලධර්මවාදයට සේම ජාතිකවාදී ෆැසිස්ට් නඩයට ද හැකිවන්නේ නැත. එම තත්වයන් තුළ පුළුල් විකල්ප වාම කේන්ද්‍රීය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජවාදී බලවේගයක් සඳහා විශාල විභවතාවක් නිර්මාණය වීමට නියමිතය. එම අර්ථයෙන් බලහත්කාරීත්වයේ මොහොත වඩාත් දේශපාලනික වෙයි.■

අතුලසිරි සමරකෝන්

යුක්තිගරුක මිනිසුන්ගේ ජයක්

 

 

කිසිවකු අත්අඩංගුවට ගැනීම, රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගත කිරීම, සිරදඬුවම් විඳීම යම් රටක යහපත්කම පෙන්වන දර්ශකයක් නොවේ. ඒ වාගේම, කිසිවකු අත්අඩංගුවට ගැනීම, රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගත කිරීම හෝ සිරදඬුවම් ලැබීම තවත් කෙනකුට සතුටු විය හැකි අවස්ථාද නොවේ. ඒ වාගේම, රටේ ආරක්‍ෂාව භාර ප්‍රධාන නිලධාරියකු, රටේ නීතිය කැඩීම හෙවත් අපරාධයක් සිදුකිරීම සම්බන්ධයෙන් අත්අඩංගුවට පත්වීමද රටක් හැටියට සතුටු විය හැකි අවස්ථාවක් නොවේ. එහෙත්, ඒ සියල්ලට ඉහළින්, ඒ සෑම ක්‍රියාවකින්ම පෙන්වන්නේ, රටේ නීතිය කිසිවකුට යටත් නොවී ක්‍රියාත්මක වන බව නම්, රටේ අධිකරණ ඍජුව හා නීත්‍යනුකූලව ක්‍රියාත්මක වන බව නම්, මහජනයාට එය සතුටුදායක අවස්ථාවකි.

ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියා යනු ලංකාවේ හමුදා ධුරාවලියේ ඉහළම නිලධාරියාය. එසේම අද්මිරාල් රවි විජේගුණරත්න ඒ ධුරයට දන්නා කාලයක පත්වුණු අපකීර්තිමත්ම පුද්ගලයාය. අද ඔහු සිටින්නේ රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගතවය. ඔහුට එදිරිව ඇති චෝදනාව, තරුණ ශිෂ්‍යයන් පස්දෙනකු ඇතුළුව එකොළොස් දෙනකු පැහැරගෙන ගොස් රඳවා තබාගෙන පසුව ඝාතනය කර සිරුරු මුහුදට විසිකිරීමේ අපරාධයක ප්‍රධාන චුදිතයාට, නීතිය හා අධිකරණය මගහැර සිටීමට ආධාර හා අනුබල දීමයි. සංයුක්තව කියතොත්, මේ එකොළොස් දෙනා පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය කිරීමේ අපරාධයේ ප්‍රධාන විත්තිකරු වන නාවික හමුදාවේ ලුතිනන් කමාන්ඩර් චන්දන ප්‍රසාද් හෙට්ටිආරච්චිට නීතියෙන් ගැලවීමට රැකවරණ සැපයීමය. අද්මිරාල් රවි විජේගුණරත්න, මේ චුදිතයාට නාවික හමුදා මූලස්ථානය තුළම රැකවරණ සපයා තිබේ. මිල මුදල්වලින් ද සංග්‍රහ කොට තිබේ. හෙළිවී ඇති තොරතුරුවලට අනුව, මේ චුදිතයාට නීතියෙන් ගැලවී රටින් පැනයන්නටද රවි විජේගුණරත්න ආධාර අනුබල සපයා තිබේ.

මෙවැනි චෝදනාවලට ලක්වන සාමාන්‍ය පුද්ගලයකු වහාම අත්අඩංගුවට ගනු ලැබ නීතිය ක්‍රියාත්මක වන පසුබිමක, මේ ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියා, නොවැම්බර් 28 වැනිදා, අධිකරණයට ඉදිරිපත් වන තුරුත් සිටියේ සියලු වරප්‍රසාද හා බලතල පාවිච්චි කරමින්, රටේ ඉහළම පුද්ගලයන්ගේ රැකවරණ ලබමින්, නිදැල්ලේය.

මේ අපරාධ චුදිතයාට රැකවරණ සැපයූ ප්‍රධාන පුද්ගලයා ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනය. ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියා පත්කිරීමේ බලය මෙන්ම ඉවත් කිරීමේ බලයද ඇත්තේ සේනාධිනායකද වන ජනාධිපතිවරයාටය. තමා පත්කළ නිලධාරියකුට එරෙහිව අපරාධ චෝදනාවක් එල්ලවන විට ජනාධිපතිවරයා කළ යුත්තේ වහාම එම පුද්ගලයා තනතුරෙන් ඉවත්කිරීමයි. එහෙත් ඒ වෙනුවට ජනාධිපතිවරයා කළේ කුමක්ද? ඔහුට තවත් සේවා දිගු ලබාදෙමින් තවදුරටත් ඔහුගේ ධුරයේ සුරක්‍ෂිත කිරීමයි. මේ අපරාධය ගැන විමර්ශනය කරන අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ හෙවත් රහස් පොලිසියේ නිලධාරීන්ට විවිධාකාර බලපෑම් කරමින්, එම විමර්ශනවලට ජනාධිපතිවරයා බාධා කළා පමණක් නොව, ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියා කිසිසේත් අත්අඩංගුවට නොගත යුතු බවට එම විමර්ශන නිලධාරීන්ට තර්ජනය ද කළේය. ඒ ලක්‍ෂ දහයක හමුදා ඡන්ද ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයේදී තමාට නොලැබී යාහැකියැ’යි බියෙනි. ජනාධිපතිගේ බලය අතට ගත්, ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියාද පසුගිය කාලය තුළ හැසිරුණේ නීතියට ඉහළිනි.

බිහිසුණු අපරාධයක ප්‍රධාන චුදිතයාට නීතියෙන් ගැලවී සිටිමට ආධාර කළ බවට රවි විජේගුණරත්නට එරෙහිව තොරතුරු තිබෙන බව රහස් පොලිසිය කොටුව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට වාර්තා කළ විට, අධිකරණය නියම කළේ ඔහු අත්අඩංගුවට ගෙන ඉදිරිපත් කරන හැටියටය. එහෙත්, විවිධ හේතු මත එසේ අත්අඩංගුවට ගැනීම කල් ගියේය. ඒ අවස්ථාවේදී අධිකරණය කීවේ, මේ පුද්ගලයා අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් නොකරන්නේ නම්, රහස් පොලිස් නිලධාරීන්ට විරුද්ධව පියවර ගන්නා බවයි.

මේ නියමය මත, රහස් පොලිසියට පැමිණ ප්‍රකාශයක් ලබාදෙන්නැයි ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියාට දැන්වූ හැම මොහොතකම ඔහු වුවමනාවෙන්ම ඊට යටත්වීම මගහැරියේය. එක් අවස්ථාවක, රහස් පොලිසියට ආ යුතු දිනයේ පාන්දර ඔහු රටින් පලාගියේය. ඒ මෙක්සිකෝවේ ජාතික දින උත්සවයට තමාට ආරාධනයක් ලැබී ඇතැ’යි කියමිනි. ඔහුට එදින රහස් පොලිසියට එන ලෙස දන්වා ඇති බව ජනාධිපතිවරයාද හොඳින්ම දැනසිටියේය. සේනාධිනායක වශයෙන් තමා යටතේ සිටින නිලධාරියකුට එරෙහිව අපරාධ චෝදනාවක් නැගී තිබෙන විට නීතිගරුක ජනාධිපතිවරයකු නම් කළ යුත්තේ කුමක්ද? වහාම නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන ආයතන ඉදිරියට ගොස් තමන්ගේ නිර්දෝෂිභාවයක් තිබේ නම් ඒ ගැන කරුණු දක්වන ලෙස නියම කිරීමය. එහෙත්, ඒ වෙනුවට ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන කළේ, තමා දැනුවත්වම රටින් පැනයෑමට රවි විජේගුණරත්නට අවසර දීමය. ජනාධිපතිවරයා නොදැන, ඔහුගෙන් අවසර නොගෙන රටින් පිටව යෑමට ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියකුට හැකියාවක් නැත.

යළි දිවයිනට පැමිණි පසුවද ඔහු රහස් පොලිසියට ගියේ නැත. එහෙත් ජනාධිපතිවරයා සමග ප්‍රධාන වේදිකාවල එකට පෙනීසිටියේය. තමා මේ වේදිකාවේ සිටින්නේ, පුද්ගලයන් එකොළොස් දෙනකු පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය කළ නඩුවක චුදිතයකු සමග බැවින් ජනාධිපති සිරිසේනට පොළව පලාගෙන යන ලජ්ජාවක් දැනුණු බවක්ද පෙනුණේ නැත.
ඒ අතර, චුදිත රවි විජේගුණරත්න, තමා සම්බන්ධයෙන් අපරාධ විමර්ශනය කරන රහස් පොලිස් නිලධාරියා එයින් ඉවත්කිරීමට නිහීන උත්සාහයක යෙදුණේය. ඒ සඳහා යොදාගත් ආයුධය වුණේ, රටේ අන්තවාදීන් කෝකටත් තෛලය සේ පාවිච්චි කරන එල්ටීටීඊ ලේබලය ඇලවීමයි. ජනාධිපතිවරයාට ඒ ගැන ගතු කියා පොලිස් නිලධාරියා ඉවත් කරන්නට ජනාධිපති ලවා තර්ජනය කිරීමට අමතරව, ඔහු පෞද්ගලිකවම පොලිස්පතිවරයාට කතා කොට, තමා සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන මෙහෙයවන පොලිස් පරීක්‍ෂක නිශාන්ත සිල්වා රහස් පොලිසියෙන් මාරු කර යවන ලෙස තර්ජනය කළේය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස නිශාන්ත සිල්වා, මීගමුව පොලිස් කොට්ඨාසයට මාරුකෙරිණි. එහෙත්, මේ අසාධාරණයට විරුද්ධව රටේ යුක්ති ගරුක මහජනතාව එක පෙළට සිටගත් බැවින්, ඒ මාරුව වහාම අවලංගු කිරීමට පොලිස්පතිට සිදුවිය.

පසුගිය 27 වැනිදා, නැවතත් රහස් පොලිසියට එන ලෙස ඔහුට නිල වශයෙන් දැනුම් දෙන ලදි. ඒ දැන්වීම ඔහු වෙනුවෙන් ඔහු යටතේ සේවය කරන කපිතාන්වරයකු නිල වශයෙන් භාරගත්තේය. එහෙත්, ඔහු එදින රහස් පොලිසියට නොගොස් මගහැරියේය. 28 වැනිදා, කෙලින්ම කොටුව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් වුණේය. ඒ නිලඇඳුමෙනි. අපරාධයක් පිළිබඳ චෝදනා ලද්දකු මෙසේ නිල ඇඳුමෙන් අධිකරණයේ විත්ති කූඩුවට නගින විට, ඒ ආරක්‍ෂක හමුදාවන්හි ගෞරවයට වන්නේ කුමක්දැයි ජනාධිපතිවරයාවත්, මේ චුදිතයාවත් සලකා බැලූ බවක් නොපෙනෙයි.

අධිකරනය ඍජුව සිටියේය. රවි විජේගුණරත්නට එරෙහි චෝදනාත්, දිගින් දිගටම ඔහු පොලිසිය මගහැර සිටීම ගැනත් අවධානයට ගත් අධිකරණය, ඔහු රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගත කරන්නට නියම කළේය. ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානි නිල ඇඳුම ගලවා යළි අධිකරණයට ආ ඔහු අත්අඩංගුවට ගැනිණ.

මේ අපකීර්තිමත් ක්‍රියාදාමය අවසානයේ පැහැදිලිව පෙනෙන්නේ, ජනාධිපතිවරයාගේත්, ආරක්‍ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියාගේත් දුෂ්ට වෑයම පරදවා, නීතියත්, අධිකරණයත් සිය බලය පෙන්වූ බවයි. එය රටේ යුක්ති ගරුක මහජනතාවගේ ජයග්‍රහණයක් වන්නේ එහෙයිනි. ඒ ගැන ප්‍රණාමය පළමුව හිමි විය යුත්තේ, රාජ්‍ය බලයේ විවිධාකාර තර්ජන හා පීඩනයන්ට ලක්වෙමින් වුවද මේ අපරාධය පිළිබඳ අවශ්‍ය පියවර ගත් රහස් පොලිසියේ නිලධාරීන්ටය. තමා ඉදිරියේ සිටින්නේ කවර තරාතිරමක පුද්ගලයකුද යන්න ගැන නොසලකා, නීතියේ පාලනය වෙනුවෙන්ම නොසැලී තීන්දු තීරණ ගත් කොටුව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ පූර්වගාමී මහේස්ත්‍රාත්වරිය ලංකා ජයරත්න මෙන්ම, වත්මන් මහේස්ත්‍රාත් රංග දිසානායකද ඒ බහුමානයට සුදුස්සෝය.

රට කාගේවත් දේපළක් නොවේ

0

 

ගිය සතියේ විදෙස් මාධ්‍ය වාර්තාකරුවන් හමු වු විට ද ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන, සුපුරුදු පරිදි, ප්‍රසිද්ධියේ ස්වයං-නිර්වස්ත්‍ර වූයේ ය. ‘මේ මොහොතේ එහෙම වුණාට ඊළඟ අවස්ථාවේ දී වත් ඔහු නියම රාජ්‍යතාන්ත්‍රිකයකු හැටියට හැසිරෙනු ඇතැ’යි සිතන්නට කිසි ම ඉඩක් නොතබමින්, මොහොතක් මොහොතක් පාසා මේ ජනාධිපතිවරයා සිය අසමත්කමත්, චින්තනමය දුප්පත්කමත් නොමසුරු ව ප්‍රදර්ශනය කරමින් සිටියි.

රට යනු ඔහුගේ පෞද්ගලික දේපළක් නම්, මේ සා ලජ්ජාසහගත ලෙස ඒ රටේ නායකයා හැසිරෙනු ඉවසා සිටින්නට අපට හැකි ය. එහෙත්, ලංකාව යනු මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ පෞද්ගලික දේපළක් නොවේ. ඔහු කෝටි දෙකහමාරකට ආසන්න එහි වැසියන්ගෙන් එකෙකු පමණෙකි. එක පුද්ගලයකුට මුළු මහත් රටක් අනතුරේ හෙළන්නට කිසි ම අයිතියක් නැත. එවැන්නකට ඉඩ දී කිසිවකුත් බලා සිටිය යුතුත් නැත.

විදෙස් මාධ්‍ය නියෝජිතයන් සමග කළ සාකච්ඡාවේ දී ඔහු පුන පුනා කියා සිටියේ, තමා කිසි ම විදියකින් රනිල් වික්‍රමසිංහට යළිත් අගමැතිකම නොදෙන බවයි. ඒ මොහොතේ එතැන සිටි, විදෙස් මාධ්‍ය වාර්තාකාර තනතුරකට කිසිසේත් නොහොබින ඇතැම් අය ඒ ගැන කිසි ම ප්‍රශ්නයක් නොනගා සිටියා වුණත්, රටක තිබෙන නීතියක්, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ගැන අල්පමාත්‍රයෙන් දන්නා හඳුනන, කොන්දක් ඇති කිසිවකු එතැන සිටියා නම්, ‘මේ නම් පහේ පන්තියේ ළමයකුගේ කතාවකැ’යි ජනාධිපතිවරයාගේ මුහුණට ම කියනු නිසැක ය.

නොදැනුවත්කමත් උද්දච්චබවත් සම සේ මිශ්‍ර කර ගෙන සිටින ජනාධිපති සිරිසේන, තමාට වුවමනා වුවමනා දේ කරන්නට හෝ නොකරන්නට හෝ ඉඩක් නීතියෙන් කිසි ම ඉඩක් දී නැති බව තේරුම් ගන්නේ කවදා ද?

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව, පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි විශ්වාසය හිමියැ’යි තමා සිතන පුද්ගලයා අගමැතිවරයා හැටියට පත් කරන්නට ඔහුට බලයක් තිබෙන බව ඇත්ත ය. එහෙත්, ඒ බලය සීමා රහිත බලයක් නොවේ. වඳුරකු අත පත් දැලිපිහියක් මෙන් හැසිරවිය හැකි එකක් ද නොවේ. නීත්‍යනුකූලවත්, සදාචාරාත්මකවත් අභ්‍යාස කළ යුතු බලයකි.

‘තමාට සිතෙන’ පුද්ගලයා ගැන ජනාධිපතිවරයා තීන්දුවක් ගත යුත්තේ, මහපොළොවේ පවතින තත්ත්වය අනුව ය. තමා සිතන පුද්ගලයාට පාර්ලිමේන්තුව තුළ බහුතරයක් නැති බව බැලූ බැල්මට පැහැදිලි නම්, ඔහු අගමැති හැටියට නම් කළා වුණත්, ඒ තනතුරේ තවදුරටත් කටයුතු කළ නොහැකි ය. ඒ වාගේ ම, පාර්ලිමේන්තුව තුළ වැඩි විශ්වාසයක් ඇත්තේ අහවල් මන්ත්‍රීවරයාටයැ’යි බැලූ බැල්මට පෙනෙන විට ඒ මන්ත්‍රීවරයා අගමැති හැටියට පත් කරන්නට ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථානුකූලව බැඳී සිටින්නේ ය.

1993 දකුණු හා වයඹ පළාත් සභාවල ප්‍රධාන ඇමතිවරුන් පත්කිරීම පිළිබඳව පැවරුණු නඩුවල දී, අභියාචනාධිකරණය තීන්දු කළේ, දිවුරුම් පෙත්සම් මගින් හෝ වෙනත් පිළි ගත හැකි ආකාරයකින්, තමන්ගේ විශ්වාසය ඇත්තේ අහවල් මන්ත්‍රීවරයා වෙතයැ’යි සභාවේ බහුතරයක් කියන විට, ඒ තත්ත්වය නොසලකා, සුළුතරයේ විශ්වාසය දිනා ගත් පුද්ගලයා ප්‍රධාන ඇමති ලෙස පත් කිරීම වැරදි බව ය.

ඒ නඩුතීන්දුවලින් ද ආලෝකයක් ගත් විට, පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරයකගේ විශ්වාසය දිනා ගත් පුද්ගලයා අහවලායැ’යි පැහැදිලි ව පෙනී යන මොහොතක දී සිය මනෝ විකාරයන්ට අනුව යමින් හිතුවක්කාර ලෙස අගමැති පත් කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට නොහැකි බව පෙනෙයි.

රනිල් වික්‍රමසිංහ හැර එක්සත් ජාතික පක්‍ෂයේ ඕනෑ ම කෙනකුට අගමැතිකම දෙනවායැ’යි කීම ජනාධිපති සිරිසේනගේ අනෙක් මුග්ධ ප්‍රකාශයයි. තමන් විශ්වාසය පළ කරන්නේ කාට ද යන්න තීරණය කිරීම එජාපයේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ අයිතියක් වනවා සේ ම, එලෙස විශ්වාසය දිනා ගත් පුද්ගලයා අගමැතිවරයා ලෙස පත් කරනු ලැබීම ඔවුන්ගේ නීත්‍යනුකූල අයිතියක් ද වෙයි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ඒ අයිතිය නොසලකා හරින්නට ජනාධිපතිවරයාට කිසි ම බලයක් නැත.

ජනාධිපති අසුනේ වාඩි වුණත්, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන වනාහි බුද්ධියෙන්, සිහි කල්පනාවෙන් හා රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකභාවයෙන් කෙතරම් කුඩා කෙනෙකුදැ’යි මේ හැම ක්‍රියාවකින් ම ඔහු ඔප්පු කරමින් සිටියි.■

ව්‍යවස්ථාවට එරෙහිව යක්ෂාවේශව සිටින ජනාධිපතිවරයෙක්

 

රටේ පවතින ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස් ථාවට අනුව නොව, රටේ විධායක ජන ාධිපති වරයාගේ ආශ ාවන්ට සහ රුචිකත්වයන්ට අනුව රාජ්‍ය පාලනයක් පවත්වාගෙන යන නිදහස් ලංකාවේ ප්‍රථම අවස්ථාව මෙයයි. ජනාධිපතිවරයා විසින් ඉවත් කරන ලදැයි කියන ආණ්ඩුවක් සහ ජනාධිපතිවරයා විසින් පත්කරන ලදැයි කියන ආණ්ඩුවක් වශයෙන් ආණ්ඩු දෙකක් මේ අවස්ථාවේ රටේ පවතින බවක් පෙනේ. ආණ්ඩු දෙකක් එක විට රටක පැවතීම තාර්කික නැත. ව්‍යවස ්ථානුකූල නැත. ඒ නිසා, දැනට රටේ කිසි ආණ්ඩුවක් නොපවතින බව කතානායකවරයා ප්‍රකාශයට පත්කොට තිබේ. එවැනි තත්ත්වයක් හැඳින්වෙන්නේ අරාජකත් වයක් වශ‍‍යෙනි.

ඉවත් කරන ලදැයි කියන ආණ්ඩුව පාර්ලිමේන්තුවේ සිටී. පත්කරන ලදැයි කියන ආණ්ඩුව, පාර්ලිමේන්තුවෙන් පිටත සිට රට මෙහෙයවයි. ඒ පාර්ලිමේන්තුවෙන් පිටස්තර ආණ්ඩුව විධායක ජන ාධිපති වරයාගේ මනදොළ අනුව පත්කර ගත් ‘ආණ්ඩුව’ වන නිසා, පොලී සිය සහ අමාත්‍යාංශ ඇතුළු රාජ්‍ය පාලනයේ මර්මස්ථාන ඔවුන් අත්කරගෙන සිටී. ඇඟට දැනෙන ආණ්ඩුව ඔවුන්ගේ ය. ඒ නිසාම, විධායකය සතු ව්‍යවස්ථා-විරෝධී එකී පාලනය ‘ආණ්ඩුව’ වශයෙනුත්, ව්‍ය වස්ථානුකූල පාර්ලිමේන්තු ආණ්ඩුව ‘විප ක්ෂය’ වශයෙනුත්, බහුතරයක් මාධ්‍ය තුළ සහ සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරය තුළ, මේ අවස් ථාවේ හැඳින්වෙනු දක්නට ලැබේ.

තමන් ආණ්ඩුව යැයි කියා ගන්නා පක්ෂයක් පාර්ලිමේන්තුව වර්ජනය කරන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෝකයේ එකම රටත් ලංකාවයි. සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන්නේ, විපක්ෂ කණ්ඩායම් සහ සුළුතර කණ් ඩායම් විසින් පාර්ලිමේන්තුව වර්ජනය කරනු ලැබීමයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෝකයෙ හැම තැනකම පාහේ පාර්ලිමේන්තු බහු තරයකි න් ආණ්ඩුවක් සම න්විත වන්නේ වුවත්, සුළුතරයේ ආණ්ඩු රටවල් කරවන අවස්ථා ද ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෝකය තුළ නැතිවා නොවේ. එහෙත් ඒ, පාර්ලිමේන්තුවේ වෙනත් පාර්ශ්ව සහ පක්ෂවල නිල නොවන සහයෝගය මත ය. මන්ද යත්, රාජ්‍ය පාලනය සඳහා සෑම කටයු ත්තකටම පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය අවශ්‍ය කරන බැවිනි. එනිසා, තනි පක්ෂයකට බහුතරයක් නැතත්, වෙනත් පක්ෂවල සහයෝගයෙන් සුළුතර ආණ්ඩුවක් කරගෙන යාමට පුළුවන් කමක් තිබේ.

එහෙත් ලංකාවේ ජනාධිපතිවරයාගේ වර්තමාන ‘ආණ්ඩුව’, ඒ දෙකෙන් එකකටවත් නොගැනෙන පාලනයකි. එය, බහු තර ආණ්ඩුවක් වන්නේත් නැත. සුළුතර ආ ණ්ඩුවක් වන්නේත් නැත. බහුතර ආණ් ඩුවක් නොවන්නේ, පාර්ලිමේන්තුව තුළ තමන් කෙරෙහි වන බහ ුතරයක් පෙ න්වීමට මේ දක්වා එය අසමත්ව ඇති බැවිනි. සුළුතර ආණ්ඩුවක් නොවන්නේ, එවැනි සුළුතර ආණ්ඩුවක් වශයෙන් පවා පාර්ලිමේන්තුව තුළ පෙනී සිටීම ඔවුන් ස්වේච්ඡාවෙන්ම මේ මොහොතේ අතහැර දමා ඇති බැවිනි. එය අද හුදෙක්, විධායක බලය දරන එක පුද්ගලයෙකුගේ ආශ ාව ක් සහ රුචිකත්වයක් මත කටයුතු කිරීම සඳහා, පාර්ලි මේන්තුවෙන් පිටස්තරව පවත්වාගෙන යන රංචු ගැසී මකි. මේ කාරණය, හුදෙක් දේශපාලන සංවාදයක් තුළ සාමා න්‍යයෙන් කෙරෙන ආකාරයේ ‘අනෙකා’ හෙළාදැකීමක් වශයෙන් නොගන්න. එය ඔබටම වාස්තවික පරීක්ෂාවට ලක්කළ හැකිය.

දැන් පාර්ලිමේන්තුව වර්ජනය කර සිටින මන්ත්‍රීන් සංඛ්‍යාව කීයද? එය ගණන් බැලිය හැකි එක ක්‍රමයක් වන්f න්, දැන් පාර්ලිමේන්තුවට සහභාගී වන මන්ත්‍රී න් සංඛ්‍යාව ගණන් බැලීමෙනි. ඒ ප්‍රමා ණය, (අර, සේනානායක පවුලෙන් පැවත එන්න්‍ෙ යැයි කියන ‘භාණ්ඩය’ මේ මොහොතේ සිටින ස්ථානය අනුව ගත් විට) 123 කි. පාර්ලිමේන්තුවේ මුළු මන්ත්‍රීන් සං ඛ්‍යාව 225 කි. ඒ අනුව, පාර්ලිමේන්තුව වර්ජනය කරන්නේ 102 කි. (ඒ අතරේ, වර්ජනය කිරීමට නොව, වෙනත් හේතු නිසා පාර්ලිමේන්තුවට නොඑන පිරිසකුත් සිටිති.) ඒ කෙසේ වෙතත්, මේ සමස්තය, මොන පැත්තකින් ගත්තත් සුළුතරයක් මිස බහුතරයක් නොවේ. පසු ගිය ඔක්තෝබර් 26 වැනි දා සිට, ජනාධිපති සිරිසේන ගණිත පටලැවිල්ලක සිරව සිටී. ගණිතය තරම් නිශ්චිත දෙයක් විද්‍යාව තුළ නැත. ඒකක දෙකට, ඒකක දෙකක් එක් කළ විට, එය ඒකක හතරක් බව ව්‍යවහාරික ලෝකය ඒකමතිකව පිළිගනී. එහෙත් එතරම් නිශ්චිත නැති මුත් සාමාන්‍ය ඇසට පැහැදිලිව පෙනෙන තවත් කප්පරක් දේවල් ගැන කිසි ලැජ්ජාවකින් තොරව මේ වන විට බෙ ාරු කරන සහ බොරු කියන සිරිසේන, මේ අංක ගණිතය ගැනත් දැන් මාසයකට වැඩි කාලයක් තිස් සේ බොරු කරමින් සිටී. ඔහු කියන්නේ, 102 යනු පාර්ලිමේන්තුවේ බහු තරය බවයි.

මේ මගින් රාජපක්ෂලා සැක හැර ඔප්පු කොට පෙන්වා ඇත්තේ, පාර්ල ිමේන්තුවේ බහුතරයක් තමන්ට නොමැති බවයි.
පසුගිය 25 වැනි දා විදේශ මාධ්‍යවේදී න් සමග පැවැත්වූ ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවේදී මෛත්‍රීපාල සිරිසේන කියා සිටි ය්‍ෙ, පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරයකගේ කැමැත්ත තිබු ණත් රනිල් වික්‍රමසිංහට හෝ සරත් ෆොන්සේකාට තමා අගමැති ධුරය නොදෙන බවයි. මේ ගැන අපේ රටේ උත්තරීතර ලියවිල්ල වන ආණ් ඩුක්‍රම ව්‍ය වස්ථාව කිය න්නේ කුමක් ද?
“ජනාධිපතිවරයාගේ මතය අනුව, පාර්ලිමේන්තුවේ විශ්වාසය උපරිමයෙන් ඇති මන්ත්‍රීවරයා ජනාධිපතිවරයා විසින් අග්‍රාමාත්‍යවරයා ලෙස පත්කරනු ලැබිය යුත්තේය.” (ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 42 (4) වගන්තිය).

එහෙත් ඉහත කී පරිදි, රනිල් වික්‍රමසිංහ හෝ සරත් ෆොන්සේකා වෙත පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය පෙන්නුම් කළත් තමා ඒ දෙන්නාගෙන් කිසි කෙනෙකු අග්‍රාමාත්‍ය ධුරයට පත්කරන්නේ නැතැයි ජනාධිපතිවරයා කියන විට, ඉහත කී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ වගන්තිය අපට කියැවීමට සිද්ධ වන්නේ මෙසේය:

“ජනාධිපතිවරයාගේ මතය අනුව, පාර්ලිමේන්තුවේ විශ්වාසය උපරිමයෙ න් ඇති, රනිල් වික්‍රමසිංහ හෝ සරත් ෆොන්සේකා නොවන, මන්ත්‍රීවරයා ජන ාධිපති වරයා විසින් අග්‍රාමාත්‍යවරයා ලෙස පත්කරනු ලැබිය යුත්තේය”.
මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපති වරයා අවබෝධ කරගෙන ඇති පරිදි, රටේ ආණ් ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව යනු, තමාගේ අභි මතයට අනුගතව, තමාට පහළි න් සහ තමාට යටත්ව සිටින ලියවිල්ලක් විය යුතුය. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන නැමැති පුද්ගලයා මේ රට කරවන්නේ 1815 ට කලින් දවසක විණි නම්, ඔහුගේ මේ කල්ක්‍රියාව අපට යුක්ති සහගත කර ගැන ීමට ඉඩ තිබු ණි. එදා ලංකාවේ පැවති රජ ක්‍රමයට අනුගත සම්ප්‍රදාය යටතේ, රජුට බලය පැවරුණ්‍ෙ දළදා ස්වාමීන් වහන්සේගෙ න් ය. දළඳා ස්වාමීන් වහන්සේ අත්පත් කර ගත් තැනැත්තා ලංකාවේ රජ කමට සුදුස්සා බවට සම්මතයක් එදා තිබුණි. ඊට තරමක් ඈත කාලයක, එනම් 18 වැනි සියවසේ අවසාන කාලයට ඉහතින් යුරෝපයේ රාජ්‍ය ක්‍රමයේ සම්මත සම්ප්‍රදායත් එයම විණි. ඔවුන්ගේ රජවරුන්ට රාජ්‍යත්වය්‍ෙ බලය ලැබුණු බව විශ්වාස කෙළේ දෙවිය න් වහන්සේගෙනි. එනම්, ලෝකයේ හැම තැනකම රජුගේ හෝ නායකයාගේ බලය්‍ෙ උල්පත වුණේ ලෝකෝත්තර ප්‍රභවයක් බවයි. මේ ලෝකෝත්තර මූලාශ්‍රය හෙවත් බලයේ ප්‍රභවය සාමාන්‍ය ජනතාවට පරීක්ෂාවට ලක්කළ නොහැකි විය. ඒ රාජකාරිය එදා ඉෂ්ට කෙළේ, පූජක පංතියයි. යුරෝපයේ නම් පල්ලිය ය. ලංකාවේ නම්, පන්සල ය.
ලෝකයා, එම රාජ්‍ය ක්‍රමයෙන් ප්‍රජ ානත්ත්‍රවාදී රාජ්‍ය ක්‍රමයට සංක්‍රමණය වූ පසු, මේ බල මූලාශ්‍රය උඩුයටිකුරු විය. එය, ‘ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය’ යන වචනය තුළම ගැබ්ව තිබේ. ප්‍රජාව යනු ජනතාවයි. තන්ත්‍රය යනු පාලනයයි. එනම් ජනතාවගේ පාලනයක් බව ය. එහිදී, බලය උත්පාදනය වන්න්‍ෙ හෙවත් බලයේ තිඹිරිගෙය වන්න්‍ෙ, දෙවියන් වහන්සේ හෝ ආගමක් හෝ නොව, ජනතාව ය. එය අපේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 3 වැනි වගන්තියේ මෙසේ සඳහන් කොට තිබේ:
“ශ්‍රී ලංකා ජනරජයේ පරමාධිපත්‍යය ජනතාව කෙරෙහි පිහිටා ඇත්තේය.”

ඒ පරමාධිපත්‍යයේ ස්වභාවය සහ එය ක්‍රියාත්මක වන ආකාරය දන්වා ඇති ලියවිල්ල ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා වයි. දෙවිය න් වහන්සේගෙන් එදා රජුට ලැබුණු බලය පාලනය කිරීමට දෙවියන් වහන්සේ මහ පොළොවේ වැඩ සිටියේ නැත. මහ පොළොවේ පය ගසා සිටි මහජනතාවට දෙවියන් වහන්සේව ප්‍රශ්න කිරීමට බලයක් තිබුණේ නැත. අද එය මුළුමණින් අනිත් පැත්තට හරවමින්, බලයේ අයිතිකාරයා වන මහජනතාව, තමාව පාලනය කිරීමට පාලකයාට බලය පවරන්නේ, පාලක යා විසින් එම බලය ජනතාව වෙනුවෙන්, ජනතාවගේ අභිවෘද්ධිය වෙනුවෙන් යොදවන්නේ ද යන්න බලාකියා ගැනීමට මාර්ගයක් වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ද සකසා එය රටේ රාජ්‍යකරණයේ මුල්ගල වශයෙන් ස්ථාපිත කර ඇති තත්වයක් තුළ ය. එතැ න් පටන් පාලකයා කටයුතු කළ යුත්තේ, ඒ ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් ආකාරයට මිස, හිතු වක්කාරීව හෝ අත්තනෝමතිකව හෝ නොවේ.

රාජ්‍යකරණයට අදාළව රටක ව්‍යවස්ථාවක අඩංගු ඒ මූලික නියාමය සිරිසේන මුලින්ම අවබෝධ කර ගත යුතුය. ඔහු කියන ‘සම්ප්‍රදාය’ අයත් වන්නේ රජ කාලයට බව එවිට ඔහුට වැටහෙනු ඇත. රජ වෙන්නට සිටි මහින්ද රාජපක්ෂට 2015 ජනවාරි 8 වැනි දා අත්වූ ඉරණම, මේ රටේ වෙනත් ඕනෑම පුද්ගලයෙකුටත් අනාගතය්‍ෙ වලංගු වන බව, අවසාන වශ යෙන්, මේ අවස්ථාවේ සිරිසේනට සිහිකැඳවීමට කැමැත්තෙමි.■