මතවාදී ව කොයිතරම් ගැටුණත් මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා පිළිබඳව මා තුළ තියෙනවා එක්තරා ගෞරවයක්. ඔහු චින්තකයෙක්. ඔහුටම අනන්‍ය දාර්ශනික චින්තනයක් තියෙන කෙනෙක්. ඒ වෙනුවෙන් ජීවිත කාලයක් නොසැලී පෙනී සිටින කෙනෙක්. ඔහු ඉතා සරලව, දාර්ශනික අදහස් උපහාසයෙන් මෙන්ම අපහාසයෙනුත් ලියන්න දන්නා කෙනෙක්. ඒ නිසා ඉඩක් ලැබෙන හැම විටම ඔහු ලියන දේවල් කියවන එක මගේ පුරුද්දක්.
ඔහු නිතරම කියන කතාවක් තමයි, (බටහිර)විද්‍යාව කියන්නේ ‘පට්ටපල් බොරුවක්’ බව. විද්‍යාවද ඇතුළු සියලූ වාදයන් ‘යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි’ චින්තනයේ ව්‍යුත්පන්නයන් derivative )* බව. ඒ අතරම ඔහු කිවූ කතාවක් තමයි, සිංහලයා ‘යක්කුන්ගෙන්’ පවා වැඩ ගත් බව. මහසෝනාගෙන් හරි කමක් නැහැ වැඩක් ගන්නවා නම්!. මහසෝනා කියලා එකෙක් නැහැ, මහසෝනා කියන්නේ මිථ්‍යාවක් කියකියා ඉන්නවාට වඩා ‘මහසෝන් සංකල්පයෙන්’ වැඩක් ගන්න පුළුවන්නම් ඒක ප‍්‍රයෝජනවත් තමයි.
බටහිර විද්‍යාව විසින් සොයා ගත් නිරපේක්ෂ සත්‍යයන් නැති බව ඇත්ත. ඒවා සත්‍ය වන්නේ එක් එක් රාමූන් ( frame )* තුළ. එක් රාමුවක සත්‍යයක් තවත් රාමුවක බොරුවක් වෙන්න පුළුවන්. නිවුටන්ගේ චලිතය පිළිබඳ නියාම, අයින්ස්ටයින් සාපේක්ෂතාවාදය හඳුන්වාදීමත් එක්ක බිඳ වැටුණා. කළු කුහර ගැන අධ්‍යයනය කරද්දී අයිස්න්ටයින්ගේ සමහර නියාම බොරු වුණා. එහෙම වුණත්, අපි තාමත් නිවුටන්ගේ නියමවලින් වැඩ ගන්නවා. මහසෝන් සංකල්පයේ තර්කය මෙතෙනටත් අදාළයි. බටහිර විද්‍යාව ‘පට්ටපල් බොරුවක්’ වුණත් මොකද, වැඩක් ගන්න පුළුවන් නම්?
මහාචාර්ය නලින් එයාගේ ‘කාලය’ බ්ලොග් එකේ ‘එකම කතාව’ කියලා සටහනක් ලියල තිබුණා. මේ ඉන් උපුටා ගත් කොටසක්.
‘පහළොස්වැනි සියවසේ අග සිට සමස්තයක් ලෙස ගත්තාම ලෝකයේ තියෙන්නේ එකම කතාවක්. ඒ කතෝලික චින්තනයෙන් මිදී නව ලෝක රටාවක්, චින්තනයක් ප‍්‍රචලිත කිරීම හා තහවුරු කිරීම පිළිබඳ කතාව. එහි ආධිපත්‍යය ලොවෙහි පිහිටුවීම පිළිබඳ කතාව. ඒක බොහෝ ම දිග කතාවක්. බටහිර විද්‍යාව, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය, ධනවාදය, ඉංගිරිසි පාර්ලිමේන්තුව, ප‍්‍රංශ විප්ලවය, ඇමරිකන් විප්ලවය, බටහිර දර්ශනය, යටත්විජිතවාදය ආදි මේ ඔක්කොම එකම කතාවක කොටස්. ඒවා වෙන වෙන පරිච්ඡෙදත් නොවෙයි.’
ඔහු කියන්නේ ලෝකයට තියෙන්නේ ‘එකම කතාවක්’. ‘ඉංග‍්‍රීසි ක‍්‍රිස්තියානි නූතන සංස්කෘතිය’ ව්‍යාප්ත කරන කතාව.
මංගල සමරවීර ඇමතිතුමා ‘මේ රට සිංහල බෞද්ධ රටක් නෙවෙයි’ කියා කියූ කතාවකට බොහෝ දෙනෙකු කිපිලා. පාර්ලිමේන්තුව කුලප්පු වෙලා. මහාචාර්ය නලින්ටත් ‘මල පැනලා’. මංගල කියන කතාව එක වාක්‍යයකට සංස්කරණය කරලා එහෙම අරුතක් මතු කරගත්තාට ඔහු කියන්නේ එහෙම එකක් නෙවෙයි. ඒ මුළු කතාව යූ-ටියුබ් එකේ තියෙනවා. ඔහු කියන්නේ, ‘මටත් ඕන නම් කාඞ්බෝඞ් වීරයෙක් වෙන්න, කියන්න පුළුවන් මේ ලංකාව කියන්නේ සිංහල බෞද්ධයන්ගේ රටක්. ඒ නිසා තමුසෙලාට ඕන විදියට ජීවත් වෙන්න බැහැ කියලා. නැහැ. මම කියන්නේ ලංකාව සිංහල බෞද්ධයන්ගේ (විතරක්) රටක් නෙවෙයි. ලංකාව කියන්නේ ශ‍්‍රී ලාංකිකයන්ගේ රටක්. ඒ රටේ බහුතරය සිංහල බෞද්ධ. ඒ වගේම ඒ රටේ ඉන්නවා දෙමළ, මුස්ලිම්, කතෝලික, ක‍්‍රිස්තියානි, හින්දු අය. ඒ හැමෝටම සිංහල බෞද්ධ අපට තියෙන අයිතිවාසිකම් තියෙනවා’ කියලා. ඔහු කියන්නේ ශිෂ්ටසම්පන්න මානුෂික කතාවක්. මේ කතාවට එරෙහි වෙන්න ශිෂ්ට පුරවැසියෙකුට පුළුවන්ද? සුපුරුදු පරිදි මේ මුළු කතාව මහාචාර්යතුමා අහලා නැතුව ඇති. තමන් අකමැති අයගේ කතා ඔහු අහන්නේ නැහැ. පත්තර ඇතුළු මාධ්‍යවල පළවෙන කතාවට තමයි මංගලට ‘බේගලයා’ කියලා බනිමින් නලින් ප‍්‍රතිචාර දක්වන්නේ. ‘මංගලට ඡුන්ද නැති වුණත් ඔහු දක්ෂ බේගලයෙක් (බේගල් කියන්නෙක්.’ නලින් කියනවා.
නලීන් ම කියනවා, ”..නීතිය ඉදිරියේ කවුරුත් සමානයි ඒත් සංස්කෘතීන් සමාන නැහැ. අද මේ රටෙත් අධිපතිවාදී සංස්කෘතිය ඉංගිරිසි ක‍්‍රිස්තියානි” කියා. අපේ උගත් මහාචාර්ය තුමා ම නොකියා පිලිගන්නවා ලංකාවේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියක් කියා දෙයක් නැති බව. තියෙන්නේ ඉංග‍්‍රීසි ක‍්‍රිස්තියානි එකක් බව. ලංකාවේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියක් තියෙන්න ඇති.
හැබැයි ඒ සියවස් ගණනකට ඉස්සර. ඒක බොහොම විවෘත එකක්. විවිධ සංස්කෘතීන්ගෙන් පෝෂණය වන්නට දොර කවුළු ලෝකයට හැර දාපු එකක්. ඒ නිසාම ඒ කාලේ ලංකාව කියන්නේ ආර්ථික සහ සංස්කෘතික අතින් සාපේක්ෂව බොහොම පොහොසත් රටක්. ලංකාවට මුස්ලිමුන් එන්නේ ක‍්‍රිස්තු වර්ෂ 7 වන සියවසේ විතර අරාබියෙන්; වෙළෙන්දන් විදියට. ඔවුන්ගෙන් සමහරක් ලංකාවේ ගැහැනුන් විවාහ කරගෙන මෙහිම පදිංචි වුණා. ඒ සමහර ගැහැනුන් මුස්ලිම් ආගම වැළඳගෙන මුස්ලිම් වුණා. එහෙම කළා කියලා,
එහෙම වෙනස් වුණු ගැහැනුන් එක්ක වෛර බැඳගත්තේ නැහැ. නෑදෑ සබඳකම් නැතිකර ගත්තේ නැහැ. (හරි බෞද්ධයා කියන්නේ ඇලෙන්නේ ගැලෙන්නේ නැති කෙනෙක් නේ. ඊට පස්සේ දකුණු ඉන්දියාවෙනුත් මුස්ලිමුන් ආවා. 15 වන සියවසේ විතර පෘතුගීසින් එන්න පටන් ගත්තාට පස්සේ මේ මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවට පෘතුගීසින්ගෙන් තර්ජන ආවා. මුස්ලිමුන් ආරක්ෂා කළේ සිංහලයින්. බටහිර වෙරළබඩ මුස්ලිමුන් රට මැදටත් නැගෙනහිරටත් සංක‍්‍රමණය වුණා. ඒ පදිංචි කිරීම්වලට මුල් වුණේ සෙනරත් රජ්ජුරුවෝ. ඔවුන්ගේ ප‍්‍රධාන වෘත්තීන් වුණේ, වෙළෙඳාම, ධීවර කර්මාන්තය සහ වී ගොවිතැන. ලංකාවේ ආර්ථිකයට විශාල දායකත්වයක් දක්වපු ප‍්‍රජාවක්.
සංස්කෘතියක් හැදෙන්නේ අපි ජීවත් වෙන විදියෙන්. අපි ජීවත් වෙන විදිය නිශ්චය වෙන්නේ අපි පරිහරණය කරන භාණ්ඩවලින්. අපි අද පරිහරණය කරන භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය කරන ‘දැනුම’ එන්නේ කොයි තරම් ‘පට්ටපල් බොරුවක්’ වුණත් බටහිර විද්‍යාවෙන්. නලින්ගේම තර්කයට අනුව ගියොත්, යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි චින්තනයෙන්. අපේ පාසල්වල, විශ්වවිද්‍යාලවල විතරක් නෙවෙයි පිරිවෙන්වල පවා බෙදා හරින්නේ මේ දැනුම. යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි චින්තනයෙන් උපන් දැනුමින් නිපදවුණු භාණ්ඩ පරිහරණය කරන ගමන්, ‘සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියක්’ තැනෙන්නේ කොහොමද කියන ගැටලූවට මහාචාර්යතුමා කොහෙවත් පිළිතුරු දුන් අවස්ථාවක් මට හමු වෙලා නැහැ.
2007 අවුරුද්දේ විතර මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්නගේ ‘දෙමළ බෞද්ධයා’ කෘතිය සාකච්ඡුාවට බඳුන් කෙරෙන දේශනයකදී, නලින් කියනවා මේ බටහිර යුදෙවු ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට අභියෝග දෙකයි ලෝකේ තියෙන්නේ කියලා. එකක්, අරාබි මුස්ලිම් අභියෝගය. අනික ථෙරවාදී අභියෝගය. ඒ දේශනයේදීම අරාබි මුස්ලිම් අභියෝගය අගය කරමින් ඔහු ඉරාකයේ සහ ඇෆ්ගනිස්තානයේ ඇමරිකන් හමුදාව ප‍්‍රමුඛ බටහිර හමුදා ක‍්‍රියාන්විතයන්ට ප‍්‍රචණ්ඩ ලෙස ප‍්‍රතිරෝධය දක්වන ඇෆ්ගන් සහ ඉරාක සටන්කරුවන් ගැන උද්දාමයෙන් කතා කරනවා..
මුස්ලිම් ගැහැනුන් අඳින බුර්කාව (බුර්කාවත් නෙවෙයි ඔහු පාවිච්චි කරන වචනය ‘පර්දාව’* බටහිර රටවල තහනම් කිරීම පිළිබඳ සිය විවේචනය සහ විරෝධයත් පළකරනවා. මුස්ලිම් ගැහැනුන්ට තියෙන ඒ අයිතිය උල්ලංඝනය කරමින්, ‘ඊනියා මානව හිමිකම්’ ගැන කතා කිරීම ගැන සිය දැඩි විවේචනයත් ඉදිරිපත් කරනවා.
ඉතිං මහාචාර්ය නලින් කියන විදියට යුදෙව් ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියේ ආක‍්‍රමණයට මුළු ලෝකයම නතු වෙලා. මේ සංස්කෘතික ආක‍්‍රමණය ක‍්‍රමිකව වළක්වන්න නම්, අපි සංස්කෘතිකව වෙනස් වෙන්න ඕන. ධනවාදයේ යාන්ත‍්‍රණයට අනුව ලෝකය පුරා ව්‍යාප්ත වන බටහිර දැනුමින් නිපදවෙන භාණ්ඩ පරිහරණය කරන තාක්, ඒක කරන්න බැහැ. අපේ විශ්වවිද්‍යාලවල, පාසල්, පිරිවෙන්වල මේ දැනුම බෙදන කල් ඒක කරන්න බැහැ. ශක්තිමත් පෙරදිග ආර්ථිකයන් වන චීනය ජපානය වුණත් නිපදවන්නේ බටහිර භාණ්ඩ. නලින්ගේම තර්කයට අනුව ඒ රටවල අධිපති සංස්කෘතීන් පවා ක‍්‍රිස්තියානි යුදෙවු සංස්කෘතීන්. අපි ශික්ෂණය වන්නේ මේ භාණ්ඩ සහ දැනුම හරහා. ඒ නිසා අපේ සංස්කෘතිය සැකසෙන්නේ ඒ අනුව. රනිල් වික‍්‍රමසිංහත්, මහින්ද රාජපක්ෂත්, අනුර කුමාරත් කියන්නේ ‘එකම කතාවක’ චරිත. ඇඳුම ඇරෙන්න වෙනසක් නැහැ. නලින්ට අනුව මේ ‘එකම කතාවේ’ දුෂ්ට භූමිකා දෙක අරාබි-මුස්ලිම් සහ ථෙරවාදය.
මහාචාර්ය නලින් කියන මේ ‘එකම කතාව’ වෙනස් කරන්න එක විකල්පයයි දැනට පෙනෙන්න තියෙන්නේ. ඒ අයිඑස් එක. අයිඑස් ‘එකම කතාව‘ වෙනස් කරන්න සටන් මගට බැහැලා. ලෝකය පුරා ව්‍යාප්ත වන අයිඑස් ප‍්‍රහාරයන් කියන්නේ බටහිර යුදෙව් ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට දැක්වෙන ප‍්‍රචණ්ඩ ප‍්‍රතික‍්‍රියාවන්. මෙහි සටන්කරුවන් බොහෝ දෙනෙක් බටහිර විශ්වවිද්‍යාලවල උගත් අය වුණත්, බටහිර සංස්කෘතික බලපෑමෙන් ඉවත් වුණ අය. ආක‍්‍රමණයක් හෝ ආරක්ෂාව සඳහා උපක‍්‍රමශීලී වෙනසකට හැරෙන්න ඔවුන් අඳින්නේ අරාබි මුස්ලිම් ඇඳුම. අයිඑස් එකේ ලෝකල් ඒජන්ට් මෙහෙ ගැහුවෙත් පල්ලිවලට.! යුදෙව් ක‍්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට.
ජර්මනියේ නාසිවාදය පරාජය කළේ ඊට විරුද්ධව මිත‍්‍ර හමුදාවන් එකාබද්ධව කළ ප‍්‍රතිප‍්‍රහාරවලින්. ඉතිං ඇයි අපේ ථෙරවාද බලවේග වන ඥානසාර හාමුදුරුවන්ගේ බොදු බල සේනා, අමිත් වීරසිංහගේ මහසෝන් බලකාය, ඩෑන් ප‍්‍රියසාද්ගේ නව සිංහලේ, මධු මාධවගේ පිවිතුරු හෙළ උරුමය වගේ සංවිධාන මුස්ලිම් මිනිස්සුන්ට ගහන්නේ? බටහිර ශික්ෂණයට එරෙහි ඇඳුමක් වන මුස්ලිම් ගැහැනුන් අඳින බුර්කා ගලවන්න හදන්නේ.? මුස්ලිම් ශික්ෂණය උගන්වන, ලබා දෙන මද්‍රසා පාසල්, ෂරියා විශ්වවිද්‍යාල තහනම් කරන්න කියන්නේ.? මුස්ලිමුන් කියන්නේ ක‍්‍රිස්තියානි යුදෙව් චින්තනයට අභියෝග කරන, ථෙරවාදී අපේ ‘මිත‍්‍ර‘ හමුදාවක් නේ !x
අශෝක හඳගම
