අටුළුගම ගැන ලියනවා යනු දැලිපිහියෙන් කිරි කනවා වැනි වැඩකි. චුට්ටක් එහෙට මෙහෙට වුණොත් සංහිඳියාවට කෙළවන්නට මානබලන ජාතිවාදී අමනයෙකු වන්නට පුළුවන් ය. එය එසේත් නැතිවුණොත් මුසල්මානුවන්ට කඬේ යන සංජීව මොහොමඞ් කෙනෙකු වෙන්නට පුළුවන් ය. එහෙත් සත්‍යය මගේ පැත්තෙනුත් වාර්තා කළ යුතුයැයි සිතෙයි. ඒ නිසා කරුණු සෙව්වෙමි. ඒ කරුණු මේ විදිහට එක පෙළට ඇමිණුවෙමි.

අබ්දුල් හසන් ෆාතිමා හයිෆාගේ කතාව

‘අපේ ගම් මෙහෙ නෙවෙයි බේරුවල මරදානේ. සුනාමියට ගෙවල් ලැබිලා බණ්ඩාරගම අටුළුගමට ආවා. මං කොළඹ රස්සාවක් කළා. එහෙම ඉන්නකොට තමයි 2005දී මට මගේ සිංහල මහත්තයා හමු වුණේ. අපි 2008දී විවාහ වුණා. ඊට පස්සේ අපි මගේ ගෙදර ගියා. මහත්තයා තඹුත්තේගම. ගෙදර ගියාම සිංහල කෙනෙක් බැඳලා ඉන්නෙ කියලා අපිට පල්ලියෙන් සෑහෙන්න කරදර ආවා. මහත්තයාට කිව්වා ආගම මාරු කරන්න කියලා. මහත්තයා කැමති වුණේ නෑ. මම කැමති උනෙත් නෑ එයා ආගම වෙනස් කරනවාට. එයත් කැමති උනේ නෑ මම මුස්ලිම් ආගම අතාරිනවාට. ඉතිං අපි දෙන්නා බඳින්න කලින් හිටියා වගේම හිටියා. ඒක පල්ලියට හරි ගියේම නෑ. ඊට පස්සේ අපිව එළවන්න හැදුවා. මහත්තයාට තර්ජනය කළා. ඊට පස්සේ අපි ඉන්න බැරිම තැන මාලබේ පදිංචියට ගියා. ඒත් දරුවා හම්බ වෙන්න එනකොට මට අටුළුගම අම්මා ගාවට එන්න උනා. ඊට පස්සේ මහත්තයා මාව බලන්න ආවේ ගමට හොරෙන් රාත‍්‍රියේ.

අපි සෑහෙන්න අමාරු කාලයක් ගත කළේ. අපි මේවා පොලිසියට පැමිණිලි කළත් පොලිසිය බැලූවේ නෑ. පස්සේ මහත්තයා රට ගියා. ඊට පස්සේ පල්ලියෙන් මට කිව්වේ මිනිහා අමතක කරන්න කියලා. දරුවෝ භාරගන්න සහ කසාද බඳින්න මුස්ලිම් කෙනෙක් හොයලා දෙන්නම් කියලාත් කිව්වා. ලොකු ලොකු හාජ්ජියාර්ලා පවා එක එක යෝජනා ගෙනාවා. මෙහෙම දිගටම කරදර වුණා. මම ඒත් ඉවසගෙන ජීවත් වුණා. මම කවදාවත් මූණ වහන්න උනන්දු වුණේ නෑ. බයික් පැද්දා. මට දරුවෝ දෙන්නෙක් ඉන්නවා. දෙන්නාම ගැහැනු ළමයි. එයාලා දෙන්නාම සිංහල ඉස්කෝලවලට යන්නේ. ඉතිං මම කළු ඇන්දෙ නෑ. පල්ලියට මේකත් ලොකු ප‍්‍රශ්නයක් වුණා. මම බයික් පදිනකොට අනික් මුස්ලිම් ගෑනුත් ඒවාට පෙළඹෙයි කියලා පල්ලිය බයවුණා.’

ෆාතිමා හයිෆා තමාගේ කතාව මාධ්‍යට කියන්නේ මෙසේය. මේ කතාව මෙලෙස මාධ්‍ය ඉදිරියට එන්නේ බොදු බල සේනාවේ හෙළිදරව්වක් ලෙසය. එනිසා බොහෝ දෙනෙකු සිතුවේ මුස්ලිම් කාන්තාවක යොදාගනිමින් මුස්ලිම් සමාජයට මඩ ගැසීමට සහ අටුළුගමට ගිනි තැබීමට ඥානසාර හිමි ප‍්‍රමුඛ කණ්ඩායම මේ හරහා උත්සාහ කරන බවය. කාන්තා අයිතිවාසිකම්, මානව හිමිකම් පිළිබඳව ඕනෑම වෙලාවක හඬ අවදි කිරීමට බලාගෙන සිටින මානව හිමිකම් ක‍්‍රියාකාරිකයන්ද මේ කාන්තාව වෙනුවෙන් සිට ගත්තේ නැත. ඒ බොදු බල සේනාව මේ කාන්තාව පිටුපස සැඟවී නූල් සූත‍්‍ර ආගමික අන්තවාදී දේශපාලනයක් කරනවා යැයි සාධාරණ සැකයකින් වන්නට ඇත. එහෙත් මේ ගමේ සිංහල කාන්තාවන් කණ්ඩායමක් යොදාගෙන මෙම කාන්තාවගේ ඇත්තට විරුද්ධ ඇත්තක් සමාජගත කරන්නට වූ විට මේ චිත‍්‍රයේ තවත් අඳුරු පැත්තක් එළියට ආවේය. ඒ පිළිබඳව කතාකිරීමට ප‍්‍රථම අප නැවත ෆාතිමාගේ කතාවට යා යුතුය.

‘2011 රට ගිය මගේ මහත්තයා ආවාට පස්සේ ආයිත් නිතරම පල්ලියෙන් සීඩි තැටි පොත් එහෙම ගෙනත් දීලා ආයිත් ආගමට එන්න කියලා බලපෑම් කරන්න පටං ගත්තා. අවුරුදු 33ක් පැවිදි වෙලා හිටපු හිමිනමක් ඉස්ලාම් ආගමට ඇවිත් පල්ලියේ පූජකවරයෙකු වෙලා ඉන්නවා කියා බලන්න කියලා සීඞී තැටියක් ගෙනත් දුන්නා. ඊට පස්සේ ඉතිං ආයිත් පුරුදු විදිහටම කරදර වුණා.

ඊට පස්සේ මේ මාර්තු 24 රාත‍්‍රියේ තමයි ලොකුම සිද්ධිය වුණේ. එදා දුව පන්ති ගිහිං ? අටට විතර තමයි එක්කරගෙන ආවේ. එදා ? පල්ලියේ පිරිස ගේ වටේටම ඇවිත් හිටියා. නිවෙසට තට්ටු කරලා දොර අරින්න පල්ලියෙන් ආවේ කියලා කෑගැහුවා. එයාලා කිව්වේ නීතිය කරන්න ආවේ කියලා. අපි හොඳටම බය වුණා, මමයි දුවලා දෙන්නායි අම්මයි ගේ ඇතුළට වෙලා ඇඬුවා. ඊට පස්සේ ගෙදර වහලෙන් එබිකම් කළා. අපි අඬන හැටි වීඩියෝ කළා. කොහොම හරි අපි අඬන හැටි වීඩියෝ කරන්න පිරිස ගේ ඇතුළට රිංගන්න ආවා. මං 119ට කෝල් කළා. පැය එකහමාරක් විතර ගියාට පස්සේ පොලිසිය ආවා.

පොලිසියත් එක්කම එළියේ හිටිය සෙනඟත් ගේ ඇතුළට ආවා. අපි බයට කාමරයට පැනලා දොර ලොක් කර ගත්තා. මම බය වැඩිකමට දොරට ජුකී මැෂිමත් තිබ්බා. ඒත් එයාලා කාමරයේ දොර කැඩුවා. කඩලා අපිව එළියට ඇදලා ගත්තා. පොලිසිය ඔහේ බලාගෙන හිටියා. ඊට පස්සේ මට හොඳටම ගැහුවා. මගේ ඇඳුම් ඉරුවා. අපි පාර දිගේ පයින් අරං ගියා. ඒ මිනිස්සු අපිව වීඩියෝ කළා. මගේ දරුවෝ දෙන්නා හොඳටම බයවෙලා. ඊට පස්සේ අපි ත‍්‍රීවිලර් එකක බණ්ඩාරගම පොලීසියට ගියා. මාව කූඩුවට දාන්නමයි හැදුවේ. ළමයි දෙන්නාගේ කෑගැහිල්ලටම තමයි මාව කූඩුවට දැම්මේ නැත්තේ.’

ඇයගේ කතාවට අනුව මෙම සිද්ධිය වන අවස්ථාවේ මෙම ස්ථානයට, ඇයගේ නිවසට පොලිස් නිලධාරීන් 4 දෙනෙකු පැමිණ ඇත. ඒ ඇය 119ට කළ දැනුම් දීමටද නැතිනම් අටුළුගම මාරාව පල්ලියේ මෙම මෙහෙයුම පිළිබඳ දැනුවත් කිරීමට දැයි අප දන්නේ නැත. කෙසේ හෝ පොලිස් නිලධාරීන් පැමිණියත් රාජකාරි කර ඇත්තේ ඇයගේ නිවසට බලහත්කාරයෙන් පැන්න දාමරිකයෝය. එම අවස්ථාවේ නිවස ඇතුළත සිදුවන සියල්ල වීඩියෝ ගතකළ පිරිසට පිංසිදුවන්නට ඒ සියල්ල ඕනෑම කෙනෙකුට නැරඹිය හැකිය. එහෙත් මොකද්දෝ කරුමයකට බොදු බල සේනාව මෙම සිද්ධිය අතට ගන්නා තෙක් බණ්ඩාරගම පොලීසිය සිට ඇත්තේ හොර නින්දකය.

‘මගේ මහත්තයා පාන්දර දෙක වෙනකොට පොලිසියට ආවා. ඒත් ගෙදර යන්න දුන්නෙ නෑ. එදාම හවස දෙකටයි ඇප දුන්නේ. ඒත් පල්ලියේ කට්ටිය ගෙදර වට කරගෙන හිටපු නිසා අපි මගේ යාළුවෙකුගේ ගෙදර දවස් හතරක් ගිහිං හිටියා. මම මේ ගැන පොලිසියේ පැමිණිලි නවයක් දැම්මා. ඒ කිසිම පැමිණිල්ලක් විභාග කළේ නෑ. මං ගියා ඒඑස්පී ඔෆිස් එකට තුන්පාරක්. ඊට පස්සෙ අපේ‍්‍රල් 6 වැනිදා තමයි මුල් වරට පැමිණිල්ල විභාග කළේ. එදා මායි, මහත්තයායි අම්මායි ළමයි දෙන්නායි අපි කට්ටියම ගියා. පල්ලියේ භාරකාර හතර දෙනෙක් ඇවිත් හිටියා. ඕඅයිසීි මහත්තයා ගම් සභාවක වගේයි තමයි ප‍්‍රශ්නය කතා කළේ. එයාලා කිව්වේ 28,000ක් දෙන්නම් කැඩිච්ච ගෙවල් දොරවල් හදාගන්න කියලා. එතනින් ඒක ඉවරයි. අන්තිමට ජූනි 20 තමයි පොලිසිය මේක ගැන හරියට බලලා මොනවා හරි කළේ.’

ඇයගේ කතාව මේකය. හාමුදුරුකෙනෙකු තර්ජනාත්මකව මාධ්‍ය හමුවක් තබා මුළු රටේම අවධානය මෙම කාන්තාවගේ දෙසට යොමුකරන තුරු බණ්ඩාරගම පොලිසිය කළේ හොරගල් ඇහිඳීමය. දැන් පොලිසිය හරිම උනන්දුය. මෙම කාන්තාව එම බිහිසුණු සිදුවීම වෙන අවස්ථාවේ එම ස්ථානයේ සිටි පුද්ගලයන් විසිදෙදෙනෙකු පිළිබඳව පොලිසියට තොරතුරු ලබා දී ඇත. ඒ අනුව පොලිසිය ක‍්‍රියාත්මක වී ජූනි 19 වැනි දිනයේදී මුස්ලිම් ජාතිකයින් 6 දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන පසු දින අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන්නට කටයුතු කළේය. එහෙත් ප‍්‍රධාන සැකකරුවා සමග ඉතිරි පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට ගන්නට බණ්ඩාරගම පොලිසියට හැකියාව ලැබෙන්නේ නැත. මෙලෙස අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද පිරිස පාන්දුර මහේස්ත‍්‍රාත් චන්දන කලන්සූරියගේ නියෝග ප‍්‍රකාරව ජූලි 4 දක්වා රක්ෂිත බන්ධනාගාර ගතවී පසුව දැඩි ඇප කොන්දේසි මත ඇප ලබා ඇත.

එහෙත් මෙම සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට පත්වූ පසුවද මෙම කාන්තාවගේ නිවසට ගල් ප‍්‍රහාරයන් එල්ලවී ඇත. එම සිදුවීම පිළිබඳව පැමිණිලි පාර්ශ්වය අධිකරණය දැනුවත් කර ඇති අතර ඒ අනුව වින්දිතයන් සහ සාක්ෂිකරුවන් ආරක්ෂා කිරීමේ පනතේ ප‍්‍රතිපාදනයන්ට අනුව කටයුතු කරන්න යැයි අධිකරණය බණ්ඩාරගම පොලිසියට උපදෙස් ලබා දී ඇත. ඇයගේ කතාව මෙලෙස කියවෙන විට සහ අප එම කතාව මෙලෙස ලියන විට අටුළුගම ගමේ කතාව කුමක්ද?..

අටුළුගම ගමේ කතාව

බොදු බල සේනා සංවිධානයේ මෙම ආන්දෝලනාත්මක මාධ්‍ය හමුවට පසුව මෙම කතාවේ ඇත්තම ඇත්ත මේක යැයි නොයෙක් වීඩියෝ සමාජ මාධ්‍යට නිකුත්වන්නට විය. ඊට අමතරව අටුළුගම ප‍්‍රදේශයේ මුස්ලිම් පල්ලිවල මව්ලවිතුමන්ලාද විශේෂ මාධ්‍ය හමුවක් තබා, ඇත්තම ඇත්ත මේකයැයි කීවෝය. ඒ ඇත්ත කුමක් ද? අපි සොයා යමු.

මොකද්ද ඇත්ත? ‘මේ ගෑනි රස්සාවට කළේ ඇඟ විකුණන එක. මිනිස්සු ගෙදරට ගෙන්න ගත්තා. මෙයා මොනා කිව්වත් මෙයා ඉස්සර මුස්ලිම් කෙනෙක් බැඳලා හිටියා බේරුවල ඉන්නකොට. ඊට පස්සේ ඒක අතෑරලා තමයි මේ සිංහල කෙනාව බැන්දේ. ඒ බැඳලාත් ඒ මනුස්සයා ඉන්නකොටම වෙන මිනිස්සු ගෙදරට ගෙන්න ගත්තා. අපිට අපේ ළමයි හදාගන්න ඕනෑ. මේ මනුස්සයා ගමේ හිටියොත් ඒක කරගන්න බෑ. අනික ගෑනු ළමයි දෙන්නෙක් ඉන්නේ. මේ ළමයි ලොකු වෙනකොට අපිට අපේ පිරිමි ළමයි වුණත් පරිස්සම් කරගන්න බැරිවෙයි. අපි මේ දේවල් අතාරින්න කියලා මේ මනුස්සයාට කටකැඩෙනකම් කියලා ඇති. ඔය සිද්ධිය වුණේ, එදා ගමේ අයට ආරංචි වුණා මනුස්සයා නැති අතරේ මේ ගෑනි වෙන මනුස්සයෙක් ගෙදරට ගෙන්නගෙන කියලා. ඊට පස්සෙ තමයි ගමේ අය එකතුවෙලා ගේ වට කළේ. ඊට පස්සේ ගේ ඇතුළේ මොකද වෙන්නේ කියලා බැලූවා. ඒ මනුස්සයා ඒ වෙලාවෙ ගේ ඇතුළේ හිටියා. පොලිසිය ආවාට පස්සේ හූ තියතියා තමයි අරං ගියේ. පොලිසියට කෝල් කරලා පොලිසිය ගෙන්නුවා. ගෙදරින් එළියට ගන්නකොට පොඩි ප‍්‍රශ්නයක් වුණා තමයි. ඒත් ඔය කියන තරම් හිරිහැරයක් නම් වුණේ නෑ. පොලිසියට වුණත් ජීප් එකේ නෙවෙයි එක්කරගෙන ගියේ. ත‍්‍රීවිලර් එකක තමයි එක්කරගෙන ගියේ. අපි ළඟ ඒ වීඩියෝ සේරම තියෙනවා ඕනෑනම් පෙන්නන්න පුළුවන්’.

මේ ගමේ කතාවය. මේ කතාවත් දැන් කියන්නේ බේරුවල මුහුද අයිනේ සිට සුනාමිය නිසා අටුළුගමට පැමිණි පවුල් 12ක් පමණ වන සිංහල ගෙදරක කාන්තාවක් ය. ඇයගේ මේ කතාවට සමාන බොහෝ කතන්දර දැන් සමාජ මාධ්‍යයේ ඕසෙට හුවමාරු වෙමින් තිබෙන්නේය. ඒ හැම වීඩියෝ එකකම අවසාන බලාපොරොත්තුව මෙම වින්දිත කාන්තාව ලිංගික ශ‍්‍රමිකයෙකු කියා ගැරහීමය. සල්ලිවලට ඇඟ විකුණනවා යැයි කියා සමාජය ඉදිරියේ ඇයට අවමාන කරන මේ සිංහල ගැහැනුන් ද මුස්ලිම් ගැහැනුන් ද කණ්ණාඩියක් ඉදිරියට ගොස් තමන්ගේ හදවත සමග සංවාදයක් ඇරඹිය යුතුය. පොලිසියද මෙම ගමේ ගැහැනුන්ගේ සහ පල්ලියේ පූජකයන්ගේ මග යමින් මේ ගැහැනියට උපදෙස් දී ඇත්තේ වහාම පදිංචිය මාරු කරන ලෙසය. අහෝ පොලිසියට ගිය කල!!

මගේ කතාව

ෆාතිමා හයිෆා, ඇය කියන විදිහට ඇය දැන් බොහෝ කාලයක් අටුළුගම මුස්ලිම් පල්ලිය සමග තමන්ගේ පුද්ගලික ජීවිතයේ නිදහස වෙනුවෙන් සටන් කරන්නීය. ඇය තමන්ට ජීවත්වන්නට රිසි මිනිසෙකු තමන්ගේ ආගමට පිටතින් සොයා ගන්නීය. ඊට අමතරව මුස්ලිම් ආගමේම සිටිමින් බෞද්ධ ආගමේ පිරිමියෙකු සමගින් සිය ජීවිතය බෙදාහදා ගන්නීය. පල්ලිය කියන ලෙස ඇය කළු අඳින්නේ නැත. මුහුණ වහන්නේද නැත. පල්ලියේ දැඩි විරෝධය නොතකමින් යතුරු පැදියක්ද පදින්නීය. ඇය කියන්නේ ඇයගේ මෙම සටන නිසා පල්ලිය ඇයට පහර පිට පහර ගැසූ බවය. නින්දා අපහාස උපහාස හිරිහැර කළ බවය. පල්ලිය මේවාට දෙන උත්තරය කුමක් ද? ඔවුන් කියන්නේ මෙම කාන්තාව බොහෝ පිරිමින් ඇසුරු කරන දුෂ්චරිතවත් ගැහැනියක නිසා ගමක්ම එකතුකර ඇයට තරවටු කළ බව නොවේද?

පල්ලියේ පිළිතුරද ගමේ පිළිතුරුද කදිමය. ගැහැනියක තමන්ගේ නිවසේ තමන් කැමති පිරිමියෙකු සමග ලිංගිකව හැසිරුණායැයි කියමු. තත්ත්වය එය වනවිට ඒ ගමේ මිනිසුන්ට හෝ පල්ලියට හෝ පොලිසියට ඒ ගෙදරට කඩා පැන වහලයේ උළු කැට ඉවත්කර ඒ ගෙදර ඇතුළත වෙන දේවල් වීඩියෝ කරන්නට පුළුවන්ද? ඊටත් එහාට ගොස් දොරවල් කඩා නිවසට ඇතුළු වී ඒ කාන්තාවට සහ පුරුෂයාට දඬුවම් කරන්නට ඔවුන්ට තිබෙන අයිතිය කුමක් ද? ඒ කඩා වැදීම වීඩියෝ කර සමාජ මාධ්‍යයට අතෑරීමට පුද්ගලයෙකුට තිබෙන අයිතිය කුමක් ද?.. 119ට කතා කළ පමණින් පැමිණ නිවසක් තුළට හාර පන්සීයක සෙනඟක් සමග ඇතුළු වීමට පොලිසියට තිබෙන අයිතිය කුමක්ද? මෙම සිද්ධිය සමාජය මතට ගෙන එන බරපතළ ප‍්‍රශ්න මේවාය. අටුළුගම මාරාව මුස්ලිම් පල්ලියද ඒ පල්ලිය වටා ගොනුවී සිටින මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවද, ඒ ගම සිටින සුළුතර සිංහල ප‍්‍රජාවද, බණ්ඩාරගම පොලීසියද මෙම කාන්තාවගේ ඕනෑම ප‍්‍රදේශයක නිදහසේ ජීවත්වන්නට, රැුකියාවක් කරන්නට, ආගම අදහන්නට තිබෙන අයිතිය සාමූහිකව කෙළෙසා ඇත. මෙම සිද්ධිය දෙස කුමන කෝණයකින් බැලූවත් ඇත්තම ඇත්ත එයයි.

එනිසා වරිග සභාවක් ලෙස රැුස්වී මෙම කාන්තාවගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය උදුරාගත් මුස්ලිම්වරුන් පිළිබඳව මෙන්ම මෙම සිද්ධිය යටගසා පල්ලියට ඕනෑ විදිහට කටයුතු කළ බණ්ඩාරගම පොලිස් ලොක්කාට විරුද්ධවද නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කළ යුතුය. පොලිස් මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශක රුවන් ගුණසේකර කියන්නේ දැනටමත් මෙම සිද්ධියේදී බණ්ඩාරගම පොලීසියේ හැසිරීම පිළිබඳව විශේෂ විමර්ශනයක් පොලිස් මූලස්ථානයේ විශේෂ විමර්ශන ඒකකය කරන බවය. මේ කියන මාර්තු 24 වෙනි දින මෙම නිවසට කඩා පැන්න සුචරිතවත් මිනිස් හමුදාවද වහාම අත්අඩංගුවට ගෙන ඔවුන්ට විරුද්ධව නීතිය ක‍්‍රියාතමක කළ යුතුය. පොලිසිය නිවැරදි නම් මෙම පුද්ගලයන්ට විරුද්ධව අයි.සී.සී.පී.ආර් පනත යටතේ කටයුතු කළ යුතුය. එහෙත් පොලිසිය එහෙම කටයුතු කරන්නේ ශක්තික සත්කුමාර වැනි අසරණයන්ට විරුද්ධව පමණි.

මුස්ලිම් පල්ලියේ මවුලවිතුමන්ලාද මාධ්‍ය හමු තබමින්, මෙම කාන්තාවගේ ජීවිතය සුචරිතවත් නොවීම සහ එයට ගම්මුන් දැක්වූ ප‍්‍රතිචාරයක් ලෙස, මෙම සිද්ධියට වෙනත් මානයක් දෙමින් තම ආගමික සංස්ථාව බබාලාගෙන් සැදුම්ලත් අහිංසකයන්ගෙන් ආරාමයක් බවට රූපාන්තරණය කරමින් ඇත. ඒ සඳහා තමන්ගේ කැත වසාගන්න නොයෙක් ආලේපන අත්හදා බලමින් සිටින්නේය. මීට ප‍්‍රථමද පල්ලියට විරුද්ධව යන්නන්ට මෙලෙස සලකා ඇති ආකාර පිළිබඳව නිදර්ශන ඇත. එනිසා මවුලවිතුමන්ලා ප‍්‍රශ්නය දෙස නිවැරදිව බලමින් තමන්ගේ ආගමික සංස්ථාව මීට වඩා පිරිසිදු තැනක් කරගන්නට මහන්සි ගත යුතුය.

නැතිනම් අප සියල්ලන්ටම සදාකාලිකව හාන්සිවන්නට සිද්ධවෙනු ඇත.

………………………………………………………………………………………….

බණ්ඩාරගම පොලිස් හැසිරීම

ෆාතිමා හයිෆාගේ සිද්ධියට අදාළව 2008 වැනි ඈත කාලයක සිට බණ්ඩාරගම පොලිසියේ හැසිරීම ප‍්‍රශ්නකාරිය. ඇය 2008 තරම ඈතක සිට ඇයට මුස්ලිම් පල්ලියෙන් සිදුවෙන අඩත්තේට්ටම් පිළිබඳව පොලිසියට පැමිණිලි දමා ඇත. මෙම එකුදු පැමිණිල්ලක් හෝ පොලිසිය විභාගයට ගෙන නැත. අඩුම තරමින් දෙපාර්ශ්වය ගෙන්වා මෙම සිද්ධිය සමථය සඳහා හෝ උත්සාහ කර නැත. 2019 අවුරුද්දේ මුල් කාලය තුළ ද 03/03, 03/25, 03/26, 03/30, 03/29, 05/24, 06/12, යන දින තුළ ඇය පොලිසියට මේ හිරිහැර පිළිබඳව පැමිණිලි කර ඇත. පොලිසියේ මෙම හැසිරීමට හේතුව බණ්ඩාරගම පොලිසියේ ඉහළම නිලධාරියාගේ සිට නිලධාරීන් කිහිප දෙනෙකු මෙම අටුළුගම ප‍්‍රදේශයේ ධනවත් හාජ්ජියාර්ලා දෙතුන් දෙනෙකු කිට්ටුවෙන් ඇසුරු කිරීමය.

මෙම සිද්ධියට අදාළව 6 දෙනෙකු පමණක් අත්අඩංගුවට ගැනීමත් ප‍්‍රශ්නකාරීය. 22 දෙනකුගේ නම් පොලිසියට දී තිබියදී එම ගොනුවේ සිටින දුබලයන්ම තෝරා අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. මෙම වින්දිත කාන්තාවගේ මවට බණ්ඩාරගම ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ මන්ත‍්‍රීවරයෙකු වන ඉමිටියාස් නැමැත්තෙකු තර්ජනය කර ඇත. එම පුද්ගලයා අත්අඩංගුවට ගන්නැයි අධිකරණය පොලිසියට කියද්දී අධිකරණයේ විභාග වන නඩුවකට බලපෑම් කළායැයි වෙනත් නඩුවක් අටවා එම පුද්ගලයා අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන්න පොලිසිය කටයුතු කර ඇත. පොලිසියේ මෙම හැසිරීම විවෘත අධිකරණයේ දී දෝෂ දර්ශනයට ලක්කර ඇති පානදුර මහේස්ත‍්‍රාත්වරයා මෙම සිද්ධිය පිළිබඳ පරීක්ෂණ බණ්ඩාරගම පොලිසියෙන් ඉවත්කර මිරිහාන පොලිසිය වෙත පැවරීමට කටයුතු කර ඇත. ඉන්පසුව වින්දිතයන් සහ සාක්ෂිකරුවන් සුරැුකීමේ පනත යටතේ ඉමිටියාස් නැමැත්තා රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත කර ඇත.

ගෙදර මනුස්සයෙක් සිටියා

මාර්තු 24 සිද්ධිය පිළිබඳව අදහස් දක්වන ගම්මුන් කියන්නේ එදින මෙම නිවස ඇතුළත ආගන්තුක පිරිමියෙකු සිට ඇති බවය. ඔහු මෙම කාන්තාවගේ අනියම් සැමියෙකු බවය. එදින මෙම නිවස ඇතුළත සිට අත්අඩංගුවට පත්වෙන පුද්ගලයා බණ්ඩාරගම පොලිසියට ප‍්‍රකාශයක් ලබාදෙමින් පවසා ඇත්තේ තමන් පොලිස් නිලධාරියෙකු බවය. විමර්ශන කටයුත්තකට පැමිණි අතරතුර වූ සිදුවීමක් නිසා මෙම නිවස තුළට ගිය බවය. මේ පිළිබඳව අදහස් දක්වන ෆාතිමා හයිෆා කියන්නේ මේ පුද්ගලයා ද මෙම පල්ලියේ ප‍්‍රබලයන් විසින්ම තමන් උගුලක සිරකිරීමට සැලසුම් සහගතව නිවසට එවනු ලැබූ පුද්ගලයෙකු විය හැකි බවය. මෙම පුද්ගලයා නිවසට පැමිණීම සහ ගම්මුන් මෙම නිවස වැටලීම අතර කාලය ඉතාමත් කෙටි බව ඇයගේ එම සිතීමට හේතුව ලෙස දක්වන්නීය. ෆාතිමා පිළිබඳව මාධ්‍යට අදහස් දක්වන සිංහල ගැහැනුන් පිළිබඳව ෆාතිමාගේ පාර්ශ්වයේ අයට තිබෙන්නේ මෙවැනි අදහසක් ය. ‘පවුල් 12ක් විතර තමයි සිංහල අය ඉන්නේ. ඒ අය අන්ත අසරණ දුප්පත් මිනිස්සු. එයාලට මේ හාජ්ජියාර්ලා පල්ලිය සෑහෙන්න උදව් කරනවා මේ වෙලාවෙ. ඉතිං හාජ්ජියාර්ලට ඕනෑ දේවල් තමයි ඔවුන් කියන්නේ.’

පාස්කු ඉරිදා ත‍්‍රස්ත ප‍්‍රහාරයෙන් පසුව බෞද්ධ හිමිවරු නැට්ටුවන් බවට පත්වූහ. යූටියුබ් වැනි සමාජ මාධ්‍ය අවකාශයට ගිය කල ‘කොටුවේ හාමුදුරුවන්‘ නම් බෞද්ධ හිමිනමක් විවිධාකාර ආන්දෝලනාත්මක ප‍්‍රකාශ සිදුකරමින් සිටියි. ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමියන්ට ජනාධිපති සමාව දීමෙන් පසුව එහිමියන්ද දින දෙකතුනකට සැරයක් කුමන හෝ නැටුමක් පාන අන්දම දකින්නට ලැබෙයි. වෛද්‍ය සාෆිට ගල් ගසන්නට මහානාහිමිවරුන් යෝජනා කරද්දී, අනෙක් හිමිවරුද ඊට නොදෙවනි ලෙස ප‍්‍රකාශ කරමින් සිටිති.
උසාවියට අපහාස කළ ඥානසාර හිමියන්ට හිමි දඬුවම ලබානොදී එහිමියන්ට සමාව දීමෙන්ම මේ හිමිවරුන් ඉන්නේ නීතියට උඩින් බව පෙන්වා ඇත. එතැනින් එහාට ජාතීන් අතර වෛරය ඇතිකරන ප‍්‍රකාශ කළ හිමිවරුන් ගණනාවකට එරෙහිව ක‍්‍රියාත්මක කළ යුතු නීතිරීති ක‍්‍රියාත්මක කළේ නැත. ෂරියා නීතිය අනුව පුද්ගලයන්ට මරණ දඬුවම දී ඇතැයි ඇසින් දුටුවාක් මෙන් කී හිමිනමක්ද ඒ අතර විය.

බෞද්ධ හිමිවරුන් දැන් ඉන්නේ තමන් නීතියට යටත් නැතැයි සිතමින්ය. මේ හිමිවරුන්ට නීතිය අදාළම නැත. මේ තත්වයේ කූටප‍්‍රාප්තියක් ලෙස ආරක්ෂක අංශ නොතකා පාහියන්ගල ආනන්ද සාගර හිමි ‘වෙඩි තියනවා‘ යැයි කියමින් අරලියගහ මන්දිරයට කඩාවැදීමේ සිදුවීම සැලකිය හැකිය. මෙය ගෙවුණු සතියේ, ජුලි 13 වැනිදා සිදුවූවකි.

මේ සිදුවීම ගැන හිරු ටීවී වැනි මාධ්‍ය ආයතන වාර්තා කර තිබුණේ බෞද්ධ හිමිවරුන්ට අරලියගහ මන්දිරයේ දොරටු වැසී ඇති බව කියමිනි. බෞද්ධ හිමිනමකට නොව ඕනෑම පුරවැසියෙකුට අරලියගහ මන්දිරයට ඇතුළුවෙන්නට නම් පිළිගත් ක‍්‍රමවේදයක් ඇත. ඒ ක‍්‍රමවේද හරියට ක‍්‍රියාත්මක නොවන්නේදැයි කතාකිරීම වෙනම කළ යුත්තකි. එහෙත් තමන්ට ඕනෑ මොහොතක කඩාවැදී බලෙන් ඇතුළුවෙන්නට කිසිදු රාජ්‍ය ආයතනයක ඉඩක් නැත.

පසුගිය සතියක තමන්ගේ දරුවා සමග සාමාන්‍ය පාසලකට ඇතුළු වූ පියෙකුට හමුදා සෙබළෙකු වෙඩිතබා තිබුණි. ඒ පියා දියණියත් සමඟ සිටියදීය. චීවරයට අරලියගහ මන්දිරය වැසී ඇතැයි කඳුළු හෙළුෑ මාධ්‍ය ආයතන වෙඩි තැබූ සෙබළාගේ පැත්තෙන් ඒ සිදුවීම වාර්තා කළේ මියගිය පියාට අසාධාරණයක් කරමින්ය.

තමා කවුදැයි දන්නේ නැතිදැයි අරලියගහ මන්දිරයට බලෙන් ඇතුළුවෙද්දී ආනන්ද සාගර හිමියන් ආරක්ෂක නිලධාරීන්ගෙන් විමසනු ඒ පිළිබඳ වීඩියෝවේ පෙනෙන්නට ඇත. ආනන්ද සාගර හිමියන් කවුදැයි අපි හොඳින් දනිමු. එහිමියන් අතුරලියේ රතන හිමියන්ට සමීපව වැඩකරන හිමිනමකි. විල්පත්තුව කපා ඇතැයි බොරු කියමින්ට ජනතාව උසිගන්වා පරිසර හිතවාදය ජාතිවාදයකට ඇන්¥ සටනේදී ආනන්ද සාගර හිමි ඉදිරියෙන්ම සිටියේය. යුද්ධයෙන් අවතැන්වූ මුසලි ප‍්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාසයේ පුරවැසියන් පදිංචි කරවූ නිවාස ව්‍යාපෘතියකින් විල්පත්තුව කපා ඇතැයි එහිමියන් ප‍්‍රමුඛ ජාතිවාදී බොරු පරිසර හිතවාදී කඳවුර කියද්දී විලපත්තුව අඟලක්වත් කපා නැතැයි අපි පෙන්වාදුන්නෙමු.

අප පෙන්වාදුන් කරුණු ජාතික මට්ටමේ සංවාදයකට ලක්වීමෙන් පසුව මේ හිමියන් ඇතුළු කණ්ඩායමේ සටන්පාඨ වෙනස්වූ අතර, පසුව විල්පත්තු සටන්පාඨ යටපත්වී තිබුණි. ඔය අතරවාරයේ ආනන්ද සාගර හිමි උපායමාර්ගික ව්‍යවසාය කළමනාකරණ ආයතනයේ (සෙමා*ද නිල නොවන වශයෙන් ක‍්‍රියාකාරීව සිටි, ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේනගේ සමීපතමයෙකු බව වැසීගිය එම ආයතයේ ලියකියවිලි හා තොරතුරුවල ඇත. එහි සේවය කළ ඇතැම් විද්වත් නිලධාරීන් පවසන්නේ ආනන්ද සාගර හිමි වැනි අයගේ ක‍්‍රියාකලාපයන් එම ආයතනය වැසීයෑමට හේතුවූ කාරණා අතර තිබුණු බවයි. කලක් ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ළඟ සිටි ආනන්ද සාගර හිමි, ඒ නැව ගිලෙද්දී දැන් අලූත් නැවකට ගොඩවීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් දේශපාලනයේ නිරත වෙමින් සිටියි.

අප ආනන්ද සාගර හිමියන් දන්නවා වුව, රටේ සාමාන්‍ය පුරවැසියන් බොහෝදෙනෙකු එහිමියන් දන්නේ නැත. රටම හඳුනාගන්නට තරම් මහා සේවාවක් එහිමියන් රටට කර ඇත්තේද නැත. ඒ නිසා ඇතැම්විට අගමැති ආරක්ෂක අංශයේ සිටි නිලධාරීන් මේ ආනන්ද සාගර හිමිද නැතිනම් සෝමාරාම හිමිද කියා හරිහැටි හඳුනාගන්නට නැතිවා විය හැකිය.
චීවරයක් පැළඳ සිටි හිමිනමක් රටේ අමැතිවරයෙකුට වෙඩි තබා ඝාතනය කළ බව අප සිහි තබාගත යුතුය. තමන්ට කියා අනන්‍යතාවක් නැතිව, අනන්‍යතා අර්බුදයක ගිලී සිටින මේ හිමිවරුන් මොනවායින් මොනවා කරාවිදැයි ආරක්ෂක නිලධාරියෙකු විශ්වාස කරන්නේ කෙලෙසද?

බෞද්ධ හිමිවරුන්ගේ මේ විකාර හැසිරීම් හා ක‍්‍රියාකලාපයන් තවදුරටත් රාජ්‍යයක් ලෙස හෝ සමාජයක් ලෙස ඉවසාගෙන සිටිය යුතු නැත. මෙවැනි සිදුවීම්වලින් මධ්‍යස්ථ පුරවැසියන්ගේ සිත්වල ඇතිවන අපුල නිර්භයව ප‍්‍රකාශ කළ යුතුය. මේවාට ඍජුව විරෝධය පෑ යුතුය. දැඩිව විවේචනය කළ යුතුය.
උදාහරණයක් ලෙස අරලියගහ මන්දිරයේ සිටි ආරක්ෂක නිලධාරීන් ආනන්ද සාගර හිමි වැන්නෙකුගෙන් තමා කවුදැයි ඍජුව විමසිය යුතුව තිබුණි. ආරක්ෂක අංශ නොතකා බලහත්කාරයෙන් කඩාවැදුණොත් සාමාන්‍ය පුරවැසියෙකුට දක්වන සැලකිලිම මේ හිමියන්ගේ චණ්ඩි ක‍්‍රියාවට එරෙහිවද දැක්විය යුතුව තිබුණි. කෙලින් වැඩකරන රාජ්‍ය නිලධාරීන්, ආරක්ෂක නිලධාරීන්ගෙන් පාඩමක් දෙකක් ඉගෙනගත් පසුව මේ හිමිවරුන්ගේ චණ්ඩි ක‍්‍රියා නවතිනු ඇත.

රාජ්‍යයේ සීමාව තුළ ආගමට වඩා රාජ්‍යය ඉහළින් තිබෙන බව පෙන්වූවේ නැතිනම්, ආගමික ප‍්‍රජාවත් ඊට වඩා ඉහළට මතුවුණොත් රාජ්‍යය යන්නේ අගාධයටය. නූතන ලෝකයේ තිබෙන මුස්ලිම් ආගමික රාජ්‍යයන් ඊට හොඳම උදාහරණ වෙයි. අතීතයේ තිබුණු කතෝලික ආගමික රාජ්‍යයන්ද ඊට උදාහරණ වෙයි. ඒ නිසා බෞද්ධ හිමිවරුන් රාජ්‍යයෙහි බලය ඉක්මවා යන මේ රැුල්ල නැවැත්වීම අත්‍යවශ්‍ය කාරණයකි.

24 වන ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරිය ජුලි 22 වන සිට අගෝස්තු 02 දක්වා ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ බටහිර වර්ජීනියාහිදී පැවැත්වීමට නියමිතයx ඒ සඳහා ශ‍්‍රී ලංකාවෙන් බාලදක්ෂ කණ්ඩායමක් සහභාගි වන බවට වූ ඡුායාරූපද සහිත මාධ්‍ය වාර්තා පළ වූයේ මීට ටික කලකට පෙරය.

එහෙත් එම ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරියට දින කිහිපයක් තිබියදී දැන් වාර්තා වන්නේ ඒ සඳහා සුදුසුකම් ලබා ශ‍්‍රී ලංකාව නියෝජනය කරනවා යැයි ඡුායාරූප වාර්තා සමග ප‍්‍රසිද්ධියට පත් කළ බාලදක්ෂයන් ගණනාවකට එම අවස්ථාව අහිමි වී ඇති බවය. මේ සඳහා ප‍්‍රධාන හේතුව වශයෙන් ප‍්‍රකාශ කෙරෙන්නේ කොළඔ ඇමරිකා තානාපති කාර්යාලය මගින් මේ පිරිසගේ වීසා ප‍්‍රතික්ෂේප කර ඇති බවයි. මේ නිසාම පාසල් ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් වන එකී ඉරණමට මුහුණ පෑ බොහෝ බාලදක්ෂයන් පාසල් නොයන තරමට වූ මානසික කඩාවැටීමකට ලක් වී ඇති බව කියැවෙයි.

වීසා ප‍්‍රතික්ෂේපිත බාලදක්ෂයන්ගේ මාපිය චෝදනා වන්නේ ශී‍්‍ර ලංකා බාලදක්ෂ සංගමය නිසි දැනුවත් කිරීමකින් තොරව හා නිසි වේලාවට වීසා කටයුතු සඳහා ළමයින් යොමු නොකිරීම මේ තත්ත්වයට හේතුව බවයි. එයි ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙන් පසුගිය දින කිහිපයෙහිම මාපියන් ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමයේ මූලස්ථානයට ගොස් එහි වගකිවයුත්තන්ට දොස් පවරා තිබුණි.

දැනගන්නට ලැබුණ පරිදි ජුලි 22 වන දින ආරම්භ වන ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරියට වීසා ලබා ගැනීමේ සම්මුඛ පරීක්ෂණ සඳහා ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාලය ජුලි 18 වන දිනද සමහරුන්ට කැඳවීම් කර තිබේ. එම සම්මුඛ පරීක්ෂණයෙන් පසු වීසා අනුමත කිරීමේ කාර්යාල කටයුතු සඳහා අවම වශයෙන් දින තුන හතරක කාලයක් ගතවේ. වීසා අනුමත වූවත් ඔවුන්ට ලෝක ජම්බෝරිය ආරම්භ වන දිනට එහි යා නොහැක. එමෙන්ම වීසා ප‍්‍රතික්ෂේප වූ අයට අවසන් මොහොත නිසා අභියාචනා කිරීමේ අවස්ථාවද මඟහැරී යයි.

ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරියේ ඇමරිකානු ගමන ගැන පරීක්ෂණ කරන ලෙස ඉල්ලමින් මාපියන් ශ‍්‍රී ලංකා පොලීසියටද, අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයටද පැමිණිලි කර ඇත. එම පැමිණිලි මගින් ඇමරිකානු ගමනේ පියවර ඔවුන් විස්තර කරන්නේ මේ ආකාරයටය.

ඇමරිකාවේ පැවැත්වෙන ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරිය සඳහා සහභාගි වන එක් බාලදක්ෂයෙකු රුපියල් 391,480 මුදලක් ගෙවිය යුතු බවට ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමය 2017.11.18 වන දින අංක 49/2108 යන චක‍්‍රලේඛයෙන් දන්වා ඇත. ඉන්පසු 2018.06.21 දිනට පෙර රුපියල් 200,000ක මුදලක් එක් ළමයෙකු වෙනුවෙන් තැන්පත් කරන ලෙස ඊට සතියකට පෙර දැනුම් දීමක් කර ඇත. ඒ පළමු වාරිකය ලෙසය. දෙවන වාරිකය ලෙස රුපියල් 150,000 මුදලක් 2019.03.23 වන දිනට පෙර ගෙවා එහි රිසිට්පත පළමු පුහුණු සැසියට එන විට රැුගෙන එන ලෙස දැනුම් දී ඇත.

ඒ අනුව පළමු පුහුණු සැසිය කොල්ලූපිටිය ශාන්ත තෝමස් ප‍්‍රාථමික විද්‍යාලයේදී 2019.03.23 වන දින පවත්වා ඇත. එහිදී ප‍්‍රධාන බාලදක්ෂ කොමසාරිස් මෙරිල් ගුණතිලක බාලදක්ෂයන් අමතා, එක් අයෙකු සඳහා ගුවන් ටිකට්පත් මුදලින් රුපියල් 50,000ක මුදලක් ශමින්ද ජයසේකර මහතා අඩු කර දුන් බව පවසා ඔහුට අත්පොළොසන් නාදයක් ලබා දෙන ලෙස දන්වා ඇත. ඇමරිකාවේදී සිදු කරන අභ්‍යන්තර සංචාරයන් හා අමතර නවාතැන් පහසුකම් රුපියල් 350,000 මුදලින් ආවරණය කර ගත හැකි බවද එහිදී දැනුම් දී ඇත. ඉන්පසු 2019.06.16 දිනැති ලිපියක් මගින් දැනුම් දී ඇත්තේ තවත් රුපියල් 50,000 මුදලක් 2019.06.20 දිනට පෙර ගෙවන ලෙසය. එම රුපියල් 50,000ක මුදල ඩොලරයේ අගය ඉහල යාම, නිල ඇඳුමක් හා ගමන් මල්ලක් වෙනුවෙන් වැයවෙන බව දන්වා ඇත.

මෙහිදී එම පැමිණිල්ල මගින් කරුණු කිහිපයක් අවධාරණය කරයි. එකක් ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරියට වසරකට පමණ පෙර එක් අයෙකුගෙන් ලබාගත් රුපියල් ලක්ෂ දෙකක මුදලින් (එසේ ගෙවූ පිරිස 200ක් පමණ විය යුතුය. මන්ද එම ජම්බෝරිය සඳහා 200කට වැඩි පිරිසක් සහභාගි කරවන්නට ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමය අරමුණු කර තිබූ නිසාය.* බැංකු පොලි වශයෙන් විශාල මුදලක් ලබා ගත හැකි බවට අවධාරණයයි. එම මුදලෙන් ඩොලරයේ වැඩි වීමට අදාල වෙනසද, නිල ඇඳුමක් හා බෑගයක් වෙනුවෙන් වූ මුදලද පියවා ගත හැකිව තිබුණු බව මාපියන්ගේ අදහසයි.

අනෙක් ප‍්‍රධාන කරුණ වන්නේ, බාලදක්ෂයන්ගෙන් මුදල් ලබා ගත් සමයේදීම ගුවන් ටිකට් පත් ඇණවුම් කළේ නම් එක් ගුවන් ටිකට්පතක් රුපියල් 170,000ත්, රුපියල් 190,000ත්, අතර මිලකට මිලදී ගත හැකිව තිබූ බවයි. එමෙන්ම විශාල පිරිසක් සඳහා එකවර ගුවන් ටිකට්පත් මිලදී ගැනීම් මගින් එම මුදල තවත් අඩු කරගත හැකිිව තිබූ බවයි.

මාපියන්ගේ එම අවධාරණය කිරීම් නම් අසාධාරණ නැත. මන්ද වැඩිපුර මුදලක් වියදම් වූවා නම් එය විඳදරාගන්නට වන්නේ මාපියන්ට නිසාය.

මේ චෝදනා පිළිබඳව අනිද්දා ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමයේ ජාත්‍යන්තර කොමසාරිස් කපිල පෙරේරාගෙන් විමසූ විට, ඔහු දුන් පිළිතුර මෙහි වෙනම පළකෙරේ.

මීට පෙර ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරි සඳහා ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ කණ්ඩායම් ජපානයටද, එක්සත් රාජධානිය හා ස්වීඩනය ඇතුළු යුරෝපා රටවලටද ගොස් ඇත. ඒවයේදී වීසා ප‍්‍රතික්ෂේප වීම් ඇතුළු මූල්‍යමය කාරණා පිළිබඳව මෙතරම් ආන්දෝලනාත්මක චෝදනා ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමයට එල්ලවී නැත.

24 වන ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරියට සහභාගි වන ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ කණ්ඩායම නිල වශයෙන් ශ‍්‍රී ලංකා ජාතික කොඩිය ලබා ගැනීම සඳහා ජුලි 16 වන දින රටේ ප‍්‍රධාන බාලදක්ෂයා වන ජනාධිපති මෛතී‍්‍රපාල සිරිසේන, ඔහුගේ නිවසේදී හමුවී ඇත. එහිදී ජනාධිපතිවරයා ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ වීසා නොලැබුණු දරුවන් සම්බන්ධයෙන් ඔහු ඇමරිකානු තානාපතිනිය දැනුවත් කරන බවයි.

ශ‍්‍රී ලංකා රජයේ නිල වෙබ් අඩවිය වන බැඅිගකන ඒ ගැන වැඩි දුරටත් සඳහන් කරන්නේ එහිදී ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමයේ ප‍්‍රධාන කොමසාරිස් මෙරිල් ගුණතිලක ශ‍්‍රී ලංකාව වෙනුවෙන් විශේෂ සංචාරක ප‍්‍රවර්ධන වැඩසටහනක් ඇමරිකාවේදී කරන බව ප‍්‍රකාශ කළ බවයි.

ඒ අනුව පෙනීයන්නේ ලෝක බාලදක්ෂ ජම්බෝරියේ ශ‍්‍රී ලංකා සහභාගිත්වය වෙනුවෙන් කළ යුතු කාර්යයන්ට වඩා වෙනත් කාර්යයන් සඳහා ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමයේ වගකිව යුතු ප‍්‍රධානීන් පසුගිය කාලයේ වෙහෙස වී ඇති බවයි.

එම වෙහෙස ළමයින්ගේ වීසා කටයුතු වෙනුවෙන් හා අඩු මිලට ගුවන් ටිකට්පත් මිලදී ගැනීම වෙනුවෙන් යෙදවූයේ නම් සමහර විට මීට වඩා පිරිසකට වීසා ලැබෙන්නට හා ගුවන් ටිකට්පත් අඩු මිලකට ලබාගන්නට හැකි වෙනවා සැක නැත.

දැන් වේදනාව ඇත්තේ බලාපොරොත්තු සහගතව සිටි දරුවන්ටයි. දරුවන්ගේ බලාපොරොත්තු ඉටු වන තෙක් දෑස් දල්වා සිටි මාපියන්ටයි. අහිමිවීම් ද පාඩුද සිදුවී ඇත්තේ ඔවුන්ටය. ඒ වෙනුවෙන් වගකීමක් ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමයට බැර නොවේද?

වීසා නොලැබීම අපේ වැරැුද්දෙන් නොවෙයි

කපිල පෙරේරා
ජාත්‍යන්තර කොමසාරිස්
ශ‍්‍රී ලංකා බාලදක්ෂ සංගමය

වීසා පිළිබඳව විශේෂඥ දැනුමක් අපිට නැහැ. ඒ නිසා ගුවන් ටිකට්පත් ඇතුළු එම කටයුතු යෝජනා කැඳවීමකින් පසු බී ඕසී ට‍්‍රැවල්ස් හා ජෝර්ජ් ස්ටුවර්ට්ස් ට‍්‍රැවල්ස් යන ආයතන දෙකට ලබාදුන්නා. අපි ප‍්‍රමාණවත් කාලයක් තුළ තමයි එම කටයුතු ලබා දුන්නේ. එහෙත් එක් ආයතනයක් මෙහෙයවපු වීසා සම්පුඛ පරීක්ෂණ නැවත පසු දිනයකට වෙනස් වී තිබුණා. 214 දෙනෙකු එම සංචාරයට සහභාගි කරගන්න අපි බලාපොරොත්තු වුණා. දැන් තත්ත්වය අනුව 150ත් 160ත් අතර පිරිසකට යන්න පුළුවන් වෙයි. වීසා දෙනවාද නැද්ද කියන එක තානාපති කාර්යාලයේ වැඩක්. අපි සංගමය විදියටත් ජම්බෝරියේ ජාත්‍යන්තර සංවිධායකයන් මගිනුත් වෙනත් දේශීය පුද්ගලයන් මගිනුත් වීසා ලබා ගැනීමට අපේ උත්සාහය ගත්තා.

මේ ලබාගත් මුදල් සියල්ලම බැර වුණේ අපේ ගිණුම්වලට. ලියාපදිංචි ගාස්තු මුලින්ම ගෙවන්න තිබුණේ ගිය අවුරුද්දේ. ඒ සඳහා තමයි මුල්ම වාරිකය ගත්තේ. ඉන්පසු අවස්ථා කිහිපයකදී ජම්බෝරිය වෙනුවෙන් මුදල් ගෙවන්න සිදු වුණා. ඒවා අවසන් වුණාට පසුව තමයි ඇත්තටම ජම්බෝරිය සඳහා සහභාගිවන්නන්ට ආරාධනා ලිපි ලැබුණේ. දිනය වශයෙන් කිව්වොත් මාර්තු 30 තමයි ඒ ලිපි ලැබුණේ. ඉන්පසු අපේ‍්‍රල් මාසයේ රටේ ඇති වු තත්වයත් එක්ක එම කටයුතුවලට බාධාවකුත් ඇති වුණා.

ඇත්තටම මට කනගාටුවක් තියෙන්නේ වීසා නොලැබීම නිසා දරුවන්ට ඇතිවූ සිත්තැවුල ගැනයි. කොහොම වුණත් ජම්බෝරියට යන්න නොලැබුණු ළමයින්ගේ මුදල් ආපසු ගෙවීම සඳහා හැකි ඉක්මනින් අපි කටයුතු කරනවා. ගුවන් ටිකට්පත් අවලංගු කිරීම මගින් හා ලියාපදිංචි ගාස්තු ආපසු ලබාගැනීම මගින් එය කළ හැකි යැයි අපි සිතනවා.