කොළඹ ග‍්‍රෑන්ඞ්පාස් ප‍්‍රදේශය අසල කෙසෙල්වත්තේ බණ්ඩාරනායක මාවතෙන් අපේ‍්‍රල් 20 වැනිදා වනවිට හමුවී ඇති කොවිඞ්-19 රෝගීන් සංඛ්‍යාව 53 කි. බහුතරයක් රෝග ලක්ෂණ නොපෙන්වන පුද්ගලයන්ය. මේ වන විට කොවිඞ්-19 ඇතැයි වාර්තා වූ පුද්ගලයන් සමඟ ඇසුරු කළ පුද්ගලයන් ගැන තොරතුරුද වාර්තා වෙයි.
ඒ අතර ග‍්‍රෑන්ඞ්පාස් ප‍්‍රදේශයේ මැල්වත්ත පාර ප‍්‍රදේශයේත් පුද්ගලයෙකුට කොවිඞ්-19 ඇතැයි තහවුරු වී ඇති බව වාර්තා වී තිබේ. සටහන ලියන මොහොත වන විට මැල්වත්ත පාර වසා ඇත. එම ප‍්‍රදේශයේ රෝගය පරීක්ෂා කිරීමට සූදානම්ය.
මේ තත්වය ලෙහෙසි පහසු කාරණයක් නොවේ. අපේ‍්‍රල් 23 වැනිදා වනවිට ලිහිල් කරන බව කී පොලිස් ඇඳිරි නීතිය අපේ‍්‍රල් 28 දක්වා කල්දමා ඇත.
අඳුරු කලාපයක
සියල්ලට පෙර කරුණක් කිව යුතුය. දේශපාලන හේතු නිසා අප මේ වන විට කොවිඞ්-19 වසංගතයේ අඳුරු කලාපයකට ඇතුළු වී ඇත. දැන් අප ඉන්නේ මේ රටේ ජනාධිපතිවරයා, ආණ්ඩුව සහ පිළිගත් මාධ්‍ය ආයතන ගණනාවක් විශ්වාස කළ නොහැකි තැනකය.
ආණ්ඩුවට ඕනෑ ඡන්දයකට යන්නටය. ඒ වුවමනාව සාධාරණීකරණය කරමින් ප‍්‍රවෘත්ති පෙළගැස්වීම, තත්ව වාර්තා සකස් කිරීම මෙන්ම වසංගතයට මුහුණදීමේ සැලසුම් සකස් කිරීමද සිදුවන බව සක්සුදක් සේ පැහැදිලිය.
තවදුරටත් මේ ආණ්ඩුව අප සියලූදෙනාගේම ආණ්ඩුවක් ලෙස නොසිතා, ඡන්දය ඉල්ලන දේශපාලන පක්ෂයක් ලෙස සලක්නනට සිදුවේ. මෙවැනි අසීරු කාලසීමාවක ඡන්දයක් ඉදිරියට ගැනීමේ අඳුරුම පැත්ත වන්නේ එයයි.
එක්කෝ ආණ්ඩුවේ ඡන්ද උමතුව සුවවන තුරු, නැතිනම් ඡන්දය පවත්වන තුරු වසංගතයෙහි සැබෑ තත්වය වසන් කොට ඡන්දය පවත්වන්නට සුදුසු පරිසරයක් ඇතැයි මහජනතාව ඉදිරියේ පෙන්වීමට ආණ්ඩුව උත්සාහ කරන බවට සාමාන්‍ය පුරවැසියන්ගේ සිත් තුළ සැකයක් පවතිනු ඇත.
මේ තත්වය නිසා ආණ්ඩුව කියන සත්‍ය කරුණු වුව, ජනතාව විශ්වාස නොකිරීමේ භයානක ඉඩක්ද ඇත.
අනෙක් පැත්ත ආණ්ඩුව ඇත්තටම සැබෑව වහන් කිරීමේ ඉඩක් ඇති බවය.
ආණ්ඩුව ඉන්නේ ළැදියාවන් අතර ගැටුමකය. මුළු සමාජයටම නිවැරදි තොරතුරු සපයමින්, ගත යුතු පියවර ගනිමින් කොවිඞ්-19 වසංගත අවදානමෙන් සැබෑ ලෙස ගලවාගැනීමේ වුවමනාවත්, මැතිවරණය වෙනුවෙන් වසංගතය අඩු වෙමින් පවතින බව ජනතාවට පෙන්වීමේ වුවමනාවත් අතර ආණ්ඩුව දෝලනය වනු ඇත.
කොවිඞ්-19 වසංගතයේදී ජනතාව බියට පත්වෙන අන්දමේ ව්‍යාජ කරුණු සඳහන් කිරීම බරපතළ ගැටලූවක් බව ඇත්තය. එහෙත් වැරදි කරුණු පිළිබඳ තවත් භයානක පැත්තක් ඇත. ඒ ජනතාව බියට පත් විය යුතු සැබෑ කරුණු තිබේ නම් ඒවා හෙළි නොකර සිටීමය. බොරු කියා මිනිසුන් බියගැන්වීමත්, බොරු කියා භයානක සත්‍යයන් යටපත් කිරීමත් එක සේ භයානකය.
ලංකාදීප පුවත්පත ප්රධාන පුවතකින් කොරෝනා අවදානම පහව යන බව කියන්නට උත්සාහ කළේය, දෙරණ ආයතනය දත්ත විකෘති කරමින් ප‍්‍රස්තාර සකස් කොට අවදානම අඩු බව මවා පෙන්වීය. ආණ්ඩු පක්ෂයෙන් මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වෙන තිලංග සුමතිපාල ඩෙංගු රෝගයට තරම් කොවිඞ්-19 භයානක නැති බව පෙන්වන්නට උත්සාහ කළේය.
ඇඳිරි නීතිය ඉවත් කිරීමේ තීන්දුවක් හදිසියේම එළියට ආවේය. අපේ‍්‍රල් 18 හා 19 දින දෙකේ රෝගීන් 30කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් වාර්තා වුණත්, රෝගය අඩු වෙමින් පවතින බව කියන්නට උත්සාහ කරමින් සිටී.
මේ ටික කීමෙන් අප බිය අවුස්සන වගකීම් විරහිත මාධ්‍ය භාවිතාවක යෙදෙන බව කෙනෙකුට තර්ක කළ හැකිය. එහෙත් වසංගත මර්දනයට පක්ෂ දේශපාලනයක් ඇදගෙන වගකීම් විරහිත භාවිතාවක යෙදෙන්නේ ආණ්ඩුවය.
උදාහරණයක් ලෙස මේ මොහොතේ ගොඩනඟන එක් ජනප‍්‍රිය කතාවක් වන්නේ දැන් හමුවෙන රෝගීන් බහුතරයක් කොවිඞ්-19 රෝග ලක්ෂණ ඇති අය නොවන නිසා, බයවෙන්නට දෙයක් නැති බවය. බරපතළ රෝග ලක්ෂණ නොමැති රෝගීන් හමුවෙන බවත්, සමාජය තුළ පරීක්ෂණ කරන නිසා මේ රෝගීන් හමුවෙන බවත් එමගින් කියන්නට උත්සාහ කරයි.
රෝග ලක්ෂණ නොපෙන්වන, අසාධ්‍ය තත්වයේ නොවන රෝගීන් හමුවීම එක් පැත්තකින් සැනසිල්ලට කරුණක් බව ඇත්තය. මරණ සංඛ්‍යාව වැඩි නොවීම, රෝහල්වල පහසුකම් පිළිබඳ ගැටලූ ඇති නොවීම වැනි ධනාත්මක කාරණා ඇත. එහෙත් රෝග ලක්ෂණ නොමැති රෝගීන් වැඩි වැඩියෙන් හමුවෙන තරමට වෙනත් අඳුරු පැත්තක් හෙළිවෙයි. ඒ මෙලෙස රෝග ලක්ෂණ නොපෙන්වන රෝගීන් කෙතරම් දුරට සාමාන්‍ය සමාජයෙහි සැරිසරා තිබේද යන්න සිතාගැනීමත් අසීරු වීමය.
මේ භයානකබව නිසාම, මැතිවරණ ප්රචාරක ව්‍යාපාරයක් දියත් කිරීම තබා එදිනෙදා කටයුතු පවා ප‍්‍රවේශමෙන් කළ යුතුය.
ඊළඟ අදියර
ශ‍්‍රී ලංකාව කොවිඞ්-19 වසංගතයට අදාළව ඉන්නේ ‘ක්ලස්ටර්ස් ඔෆ් කේසස්’ නමින් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය හඳුන්වන තත්වයේය. රෝගය ඇතැයි තහවුරු වන පුද්ගලයන්ට රෝගය ආවේ කොතැනින්ද යන්න සිතියම්ගත කිරීමටත්, ඒ පුද්ගලයන් ආශ‍්‍රය කළ අය කලින් හඳුනාගෙන වෙන් කිරීමටත් සෞඛ්‍ය අංශවලට හැකියාව තිබෙන රටක් ඉන්නේ ක්ලස්ටර්ස් ඔෆ් කේසස් යන තත්වයේය.
ඊළඟ භයානක අදියර වන්නේ ‘කමියුනිටි ට‍්‍රාන්ස්මිෂන්’ නම් තත්වයය. අප පෙර කී දාමයට පිටින්, නොසිතූ ලෙස සමාජයේ විවිධ තැන්වලින් රෝගීන් මතුවෙන්නට පටන් ගතහොත් එය ‘කමියුනිට් ට‍්‍රාන්ස්මිෂන්’ ලෙස හඳුන්වයි.
කමියුනිටි ට‍්‍රාන්ස්මිෂන් තත්වයට ගියහොත් දිනෙන් දින රෝගීන් සංඛ්‍යාව ඉහළ යෑමත්, රෝහල්වලට දරාගත නොහැකි තරම් රෝගීන් පැමිණීමත් සිදුවන අතර, සෞඛ්‍ය පහසුකම් නොමැති වීම නිසා මියයන රෝගීන් සංඛ්‍යාව වැඩි වේ. ලංකාව මාසයකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ එම තත්වයට නොගොස් රෝගය පාලනය කරගන්නට සමත් විය. ඉතාලිය, ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය, බි‍්‍රතාන්‍යය, ඉරානය ඇතුළු රටවල් අසමත් විය.
‘කමියුනිටි ට‍්‍රාන්ස්මිෂන්’ තත්වයට රටක් ගමන් කිරීම තනි සිදුවීමක් හෝ සිදුවීම් දෙකතුනක් වටා සිදුවිය හැකිය. සෞඛ්‍ය අංශ තමන්ගේ සූක්ෂ්ම ක‍්‍රියාකාරීත්වය මොහොතකටවත් ලිහිල් නොකළ යුත්තේ ඒ නිසාය.
බණ්ඩාරනායක මාවත
බණ්ඩාරනායක මාවතේ හමුවුණ රෝගීන් පිළිබඳ භයානක කාරණය වන්නේ, අප ‘කමියුනිටි ට‍්‍රාන්ස්මිෂන්’ තත්වයට යනු ඇතිද යන බිය හා සැකය මතුවන කරුණු ගණනාවක් එලෙස හමුවූ රෝගීන්ට අදාලව පවතින බවය. මෙතෙක් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ නිලධාරීන් ඉදිරිපත් කර ඇති කරුණු මෙන්ම, මෙම සිදුවීමට අදාල සෞඛ්‍ය නිලධාරීන් කිහිපදෙනෙකු අප සමඟ දැක්වූ අදහස් මත සිදුවීම් පෙළ මෙසේ පෙළගැස්විය හැකිය.
අපේ‍්‍රල් 15 වන දින උදෑසන සෞඛ්‍ය අංශයට දූරකථන ඇමතුමක් ලැබී තිබුණි. එම දූරකථන ඇමතුමෙන් දැනුම් දී තිබුණේ බණ්ඩාරනායක මාවතේ ඉන්දියාවේ සිට පැමිණ නිරෝධායනයේ සිටි කාන්තාවකට පපුවේ වේදනාවක් ඇති ඇති බැවින් ඇය රෝහල් ගත කිරීමට උදව් කරන මෙන්ය.
ඉන්පසුව සෞඛ්‍ය නිලධාරීන් නිවස වෙත ගොස් පරික්ෂා කර ඇත. නිවැසියන් පවසා තිබුණේ රෝගී තත්වයේ සිටි කාන්තාවට අපේ‍්‍රල් 14 වන දින රාත‍්‍රියේ පපුවේ වේදනාවක් ඇති වු නිසා සුදුළුෑණු තම්බා දුන් බවත් ඉන්පසුව සුව වු බවත්ය. සෞඛ්‍ය නිලධාරීන් වැඩිදුරටත් රෝග ලක්ෂණ විමසන විට ඔවුන් පවසා ඇත්තේ ඇයට හුස්ම ගැනීමේදී අපහසුතාවක් සහ බඬේ අජීර්ණ ගතියක් ඇතිවූ බවය.
මෙය කොවිඞ් 19 රෝගයේ ලක්ෂණ විය හැකි බැවින් 1990 අමතා කාන්තාව සහ ඇගේ වැඩිමල් පුත‍්‍රයා කොළඔ ජාතික රෝහල වෙත යවා පීසීආර් පරීක්ෂණයට යොමු කර තිබුණි. 15 වන දින රාත‍්‍රියේදී කාන්තාවට කොවිඞ් 19 රෝගය ඇති බවට පරීක්ෂණවලින් තහවුරු විය.
එදින රාත‍්‍රියේදී යුදහමුදාව ඇගේ සැමියා සහ පුත‍්‍රයන් දෙදෙනෙකු යුද හමුදා නිරෝධායන මධ්‍යස්ථානයට රැගෙන ගොස් තිබුණි. කාන්තාවගේ බාල පුත‍්‍රයා පමණක් නිවසේ දමා ගොස් තිබුණි. එම පුද්ගලයා නිවසේ දමා ගොස් තිබුණේ ඔහුගේ වසය අවුරුදු 18 ට අඩු නිසාත් ඔහුට රෝග ලක්ෂණ කිසිවක් නැති බව පෙනී ගිය නිසාත්ය.
අපේ‍්‍රල් 16 වන දින නැවත නිවෙස වෙත ගොස් පරික්ෂා කර නිවසේ ඉතිරි වී සිටි බාල පුත‍්‍රයාද පරීක්ෂණයට යොමු කර නාවික හමුදා නිරෝධායන මධ්‍යස්ථානයට යවා තිබුණි. බාල පුත‍්‍රයාටද රෝගය ඇතැයි තහවුරු විය.
මේ සිදුවීම් මාලාවේ එක් භයානක කරුණක් පෙන්වාදිය යුතුය. ඒ මෙම පවුලේ පියා කොළඹ නගර සභාවේ කොන්ත‍්‍රාත්තු මත කොළඹ නගරයේ කසළ ඉවත් කිරීම සිදුකරන පෞද්ගලික ආයතනයක සේවය කිරීමය. ඒ අනුව ඔහු කසළ එකතු කිරීමට සම්බන්ධය. ඔහුගේ සිරුරේ වෛරසය තිබියදී, ඒ බව නොදැන කසළ එකතු කිරීමට ගොස් ඇත. ඔහු සමඟ කසළ එකතු කළ පුද්ගලයන්ද පරීක්ෂණවලට යොමුකර ඇත. මේ පවුලේ අනෙක් පුත‍්‍රයා කොළඹ මැනිං වෙළඳපොළේ සේවය කර ඇත.
මේ අතර අපේ‍්‍රල් 18 දින නැවත සෞඛ්‍ය අංශ මැදිහත් වී බණ්ඩාරනායක මාවතේ පුද්ගලයන් 60කගේ පමණ පීසීආර් පරීක්ෂණ සිදුකර තිබුණු අතර එම පරීක්ෂණවලින් පුද්ගලයන් 13 දෙනෙකුට කොවිඞ් 19 රෝගය වැළදී ඇති බව තහවුරු විය. එම පුද්ගලයන් 13 දෙනා මුල්ලේරියාව නැගෙනහිර කොළඔ මූලික රෝහල වෙත යවා තිබුණි.
එදිනම එම ප‍්‍රදේශයේ තවත් පුද්ගලයන් දෙදෙනෙකුටද කොවිඞ් 19 වැළදී ඇති බවට තහවුරු විය. රෝහල් ගත කළ එක් අයෙකු ගර්භණි කාන්තාවකි. අනෙක් පුද්ගලයාගේ ශරීර උෂ්ණත්වය වැඩි වීම නිසා රෝහල්ගත කර තිබුණු අතර ඔහුටත් රෝගය ඇතැයි තහවුරු විය.
අපේ‍්‍රල් 19 වන දින බණ්ඩාරනායක මාවතේ පදිංචි වී සිටින තවත් පුද්ගලයන් 90ක් කොවිඞ් 19 පරීක්ෂණවලට යොමුකර තිබුණේ ඔවුන් පුනානි ප‍්‍රදේශයේ නිරෝධායන මධ්‍යස්ථානයකට යොමු කරමින්ය. අපේ‍්‍රල් 20 වැනිදා උදෑසන ඒ අය අතරින් 24 දෙනෙකුට කොවිඞ්-19 ඇතැයි තහවුරු විය.
බණ්ඩාරනායක මාවතට රෝගය ආවේ ඉන්දියාවට ගොස් නැවත ලංකාවට පැමිණි, මුලින්ම රෝගය ඇති කාන්තාවගෙන් බව සරල පැහැදිලි කිරීමය. ඒ අනුව මෙය විදේශයකින් ලංකාවට පැමිණි නව ‘ක්ලස්ටර්’ එකක් හෙවත් පොකුරක් ලෙස දැනට හඳුනාගෙන ඇත.
ප‍්‍රදේශයේ පුද්ගලයන් විශාල පිරිසකට රෝගය වැළඳුණේ එම ප‍්‍රදේශයේ පුද්ගලයන් වගකීම් විරහිත ලෙස එකිනෙකාගේ නිවෙස්වලට ගමන් කිරීම නිසා බව අනෙක් පුද්ගලයන්ට රෝගය පැතිරීමට අදාල පැහැදිලි කිරීමය.
ඒ අනුව අපි තවම ‘ක්ලස්ටර්ස් ඔෆ් කේසස්’ තත්වයේ සිටින්නෙමු. මෙය ‘කමියුනිටි ට‍්‍රාන්ස්මිෂන්’ හෙවත් සමාජයෙන් එකවර රෝගීන් මතු වීමට මුහුණදී නැත.
එහෙත් ඉහත පැහැදිලි කිරීම් දෙකම බොහෝ දුරට සැබෑවක් වීමේ වැඩි ඉඩක් ඇත. අපගේ බලාපොරොත්තුවද ඉහත කරුණු සැබෑවක් වුවහොත් හොඳ බවය. එහෙත් විද්‍යාව සහ සැබෑව පවතින්නේ අපේ ‘බලාපොරොත්තු’ සහ ‘වැඩි ඉඩකඩක්’ පවතින්නේ කුමන තත්වයකට අදාලවද යන කාරණාව මත නොවේ. සීයට සීයක් තහවුරු වූ ඇත්ත කුමක්ද යන තත්වය අනුවය.
කනගාටුදායක සත්‍යය වන්නේ අප තවම සීයට සීයක් කරුණු තහවුරු කරගෙන නොතිබීමය. අපේ‍්‍රල් 19 වන දින කැමරා රැගත් මාධ්‍යවේදීන් කළ විමසීම්වලට පිළිතුරු දෙමින් කොළඔ නගර සභාවේ සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී ඩබ්ලිව්. කේ. චන්දපාල පවසා තිබුණේ බණ්ඩාරනායක මාවතේ කොව්ඞ් 19 රෝගය වැළඳුණු මුල් පවුල සමඟ කොවිඞ් 19 වැළදී ඇති අනෙක් පවුල් සමීපව ගනුදෙනු කළාදැයි තහවුරු කර කිව නොහැකි බවය. ඒ පුද්ගලයන් අතර ඥාති සම්බන්ධතා නොමැති බව ඔහු කීවේය. තහවුරු වූ පුද්ගලයන්ගේ නිවෙස් එකම ස්ථානයක පිහිටා නැති බවත්, තැනින් තැන පිහිටා නැති බවත් ඔහු කීය.
අප සමඟ නිර්නාමිකව අදහස් දැක්වූ තවත් සෞඛ්‍ය නිලධාරියෙක් මේ තත්වය තහවුරු කළේය. මේ ප‍්‍රදේශයේ සියලූදෙනාටම රෝගය පැතිරුණේ එකිනෙකාගෙන්ද, නැත්නම් මේ ප‍්‍රදේශයට යම්කිසි භාණ්ඩ අලෙවි කරන්නට පැමිණි පුද්ගලයෙකුගෙන්ද, නැතිනම් වෙනත් හේතුවක් නිසාද යන්න තවම සීයට සීයක් තහවුරු කරගෙන නැති බව එම නිලධාරියා කීය.
අනෙක් බරපතළ කාරණාව වන්නේ දැනට හමුවූ අය අතරින් වැඩි පිරිසක් රෝග ලක්ෂණ නොපෙන්වන අය වීමය. පසුගිය කාලසීමාව තුළ ඔවුන් සමාජයේ වෙනත් ප‍්‍රදේශවලට ගමන් කර තිබේද, කෙතරම් දුරට බණ්ඩාරනායක මාවතෙන් පිට ප‍්‍රදේශවලට රෝගය පැතිර ගොස් තිබේද වැනි කාරණා අතිශය ප‍්‍රවේශමෙන් සලකා බැලිය යුතුය. යම් පුද්ගලයෙකු පොදු ස්ථානයක කැස්සකින්, කෙළ ගැසීමකින් හෝ වෛරසය ඇතිව ස්පර්ශ කිරීමකින් ඒ පොදු ස්ථානයට එන වෙනත් පුද්ගලයෙකු වෙත රෝගය බෝ වීමේ අවදානමක් ඇත.
අප අනවශය බියක් ඇතිකරගත යුතු නැත. සෞඛ්‍ය අංශ අවශ්‍ය පියවර ගනිමින් සිටී. කෙසේ වෙතත්, අප නැවත අවදානම් කලාපයකට ඇතුළු වී සිටින බවත් බවත් ඉදිරි දින කිහිපය විමසිලිමත් විය යුතු බවත් පැහැදිලි කාරණයකි. පෙනෙන විදියට ඇඳිරි නීතිය 23 වැනිදා ඉවත් කිරීමට ගත් තීන්දුව කල් දැමීමට මෙම සිදුවීම් බලපාන්නට ඇත.
ආණ්ඩුවේ මැතිවරණ උමතුව සනීප කරගත යුතු බව බොහෝ අය කියන්නේ ඉදිරියේදීත් අපට අවදානම් කලාප පසු කර යන්නට සිදුවන බව දන්නා නිසාය.
රේඛා නිලූක්ෂි හේරත් / තරිඳු උඩුවරගෙදර
