No menu items!
22.4 C
Sri Lanka
25 August,2025
Home Blog Page 313

පිළියන්දලට, බණ්ඩාරනායක මාවතට කොවිඞ්-19 ආ හැටි අවිනිශ්චිතයි

– සමාජ හුවමාරු තත්වය ගැන අවදානමක්

– පරීක්ෂණ වැඩි කරන්නැයි විශේෂඥයෝ කියති

පිළියන්දල ප‍්‍රදේශයෙන් වාර්තා වූ රෝගියා, කොළඹ 12, බණ්ඩාරනායක මාවතෙන් වාර්තා වූ රෝගීන් ඇතුළු කොවිඞ්-19 රෝගීන් කණ්ඩායම්වලට වෛරසය ආසාදනය වූණේ කෙලෙසදැයි තවම තහවුරු කරගෙන නොමැතිි නිසා කොවිඞ්-19 වසංගතයේ භයානක තත්වය වන සමාජ හුවමාරු තත්වයට ඉදිරියේදී ශ‍්‍රී ලංකාව ගමන් කරනු ඇතිදැයි සැකයක් ඇතිව තිබෙන බව සෞඛ්‍ය ක්ෂේත‍්‍රයේ නිලධාරීහු කිහිපදෙනෙක් පැවසූහ.

දැනට කරන පරීක්ෂණ සංඛ්‍යාව දිනකට පරීක්ෂණ 600ක් පමණ බවත්, එම සංඛ්‍යාව මෙන් කිහිපගුණයක් පරීක්ෂණ කළ යුතු බවත්, සමාජයෙහි සිටින ආසාදිතයන් වැඩි වේගයකින් හඹා යා යුතු බවත් ඔවුහු පැවසූහ.

අනිද්දා සමඟ නිර්නාමිකව අදහස් දැක්වූ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ නිලධාරියෙක්, සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරීවරයෙක් සහ මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්ෂකවරු කිහිපදෙනෙක් ඇතුළු නිලධාරීහු කිහිපදෙනෙක් මෙම තත්වය පිළිබඳව අනතුරු හැඟවීම් සිදුකළෝය.

බණ්ඩාරනායක මාවතෙන් හමුවූ පළමු රෝගී කාන්තාව ඉන්දියාවේ සිට පැමිණි කාන්තාවක නිසා ඇගෙන් අනෙකුත් පුද්ගලයන්ට රෝගය ආසාදනය වී ඇතැයි දැනට විශ්වාස කරන නමුත්, එම කාන්තාවට රෝගය ඇතැයි තහවුරු වී තිබුණේ ඉන්දියාවේ සිට පැමිණ දින 31කට පසුවය. ඒ අනුව ඇයට ලංකාවේදී රෝගය බෝවී ඇතිදැයි සැකයක් පවතින බව අනිද්දා සමඟ අදහස් දැක්වූ නිලධාරීහු පැවසූහ.

මේ අතර ඬේලි මිරර් පුවත්පතේ වෙබ් අඩවිය වාර්තා කර තිබුණේ පිළියන්දල ප‍්‍රදේශයෙන් වාර්තා වූ රෝගියාට කොවිඞ්-19 වෛරසය ආසාදනය වුණේ කෙලෙසදැයි තහවුරු වී නොමැති බවය. එම රෝගියා සමඟ ආශ‍්‍රය කළ කොවිඞ්-19 ඇතැයි තහවුරු වූ පුද්ගලයෙකු නොමැති බවත්,  ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ සිට පැමිණි එම රෝගියාගේ සහෝදරයාට කොවිඞ්-19 නොමැති බව පරීක්ෂණයකින් තහවුරු වූ බවත් ඬේලි මිරර් පුවත්පත වාර්තා කර ඇත.

පිළියන්දල ප‍්‍රදේශයෙන් හමුවූ රෝගියා පිළියන්දල, වෑතර මාළු අලෙවිසැලේද සේවය කර ඇති අතර, රෝගය තිබියදී මාළු වෙළඳසැලට ගොස් ඇතැයි හෙළිවී තිබේ. මේ වන විට එම රෝගියා සමඟ ආශ‍්‍රය කළ 81 දෙනෙකු නිරෝධායනය සඳහා යොමුකර ඇති අතර ඔවුන් පරීක්ෂාවට ලක් කිරීමද ආරම්භ කර ඇත.

මාළු අලෙවිසැලේ සිට කෙතරම් දුරට රෝගය පැතිර ගොස් තිබේදැයි තවම නිශ්චිතව හඳුනාගෙන නොමැත.

පවතින තත්වය යටතේ හැකි ඉක්මනින් රෝගය පාලනය කරගැනීමට නම් දැනට කරන පරීක්ෂණ ප‍්‍රමාණය විශාල වශයෙන් වැඩි කිරීමත්, විවිධ පරීක්ෂණ ක‍්‍රම පාවිච්චි කිරීමත්, සමාජය හඹා ගොස් පරීක්ෂණ සිදුකිරීමත් ඇතුළු ක‍්‍රියාමාර්ග ගත යුතු බව වෛද්‍ය රසායනාගාර විද්‍යා වෘත්තියවේදීන්ගේ විද්වත් ආයතනයේ සභාපති රවී කුමුදේශ් පැවසීය.

ඔහු ප‍්‍රකාශ කළේ දැනට පෙනී යන ආකාරයට, දැනටමත් සමාජ හුවමාරු තත්වයක් නොමැති බව ප‍්‍රකාශ කිරීමත් අසීරු බවය. සමාජ කොටස් අතර රෝගය පැතිර යන බවත් වහා ක‍්‍රියාත්මක විය යුතු බවත් ඔහු කීය.

තමන්ද සාමාජිකත්වය දරන, කොවිඞ්-19 පරීක්ෂණ පැවැත්වීම පිළිබඳව නිර්දේශ ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය පත්කළ විශේෂඥ කමිටුවෙන් කාර්යක්ෂමව පරීක්ෂණ කිරීමට අදාළව නිර්දේශ රැසක් ඉදිරිපත් කර ඇති බවද ඔහු පෙන්වාදුන්නේය.

හඳුනාගත් පුද්ගලයන්ගේ සාම්පල් ලබාගෙන, පරීක්ෂණ කිරීම සඳහා දැනට ගෙනයන ක‍්‍රියාකාරීත්වය කාර්යක්ෂම නොවන බවත් ජංගම රසායනාගාර සේවාවක් ක‍්‍රියාත්මක කොට සමාජයෙහි සිටින රෝගීන් හඹා යා යුතු බවත් ඔහු පැවසීය. දැනට පරීක්ෂණ වැඩි සංඛ්‍යාවක් සිදුකරන වෛද්‍ය පර්යේෂණ ආයතනය රෝග ලක්ෂණ පෙන්වන පුද්ගලයන් පරීක්ෂා කිරීමට වෙන් කොට, කොළඹ ජාතික රෝහල වැනි වෙනම ස්ථානයක් කේන්ද්‍ර කරගනිමින් සමාජයේ සිටින රෝග ලක්ෂණ නොමැති ආසාදිතයන් පරීක්ෂාවට ලක් කළ යුතු බව ඔහු කීය.

තරිඳු උඩුවරගෙදර/ රේඛා නිලූක්ෂි හේරත්

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය කීවොත් කරු පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන්න ලෑස්තියි

Ephantus Mbatia, owner of the only bookshop at the church, attends the live internet streaming and broadcasting of the Good Friday service without worshippers, following the government measure to suspend church services to curb the spread of the COVID-19 coronavirus, at the All Saints' Cathedral in Nairobi, Kenya, on April 10, 2020. (Photo by Yasuyoshi CHIBA / AFP) (Photo by YASUYOSHI CHIBA/AFP via Getty Images)

පවතින තත්වය යටතේ ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුවක් රැස් නොකර සිටියත්, කථානායකවරයාට පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමේ හැකියාවක් ඇති බවට ඉදිරිපත්ව තිබෙන නීති තර්කය පිළිගනිමින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීන්දුවක් ලබාදුන්නොත්, හිටපු කතානායක කරු ජයසූරිය පාර්ලිමේන්තුව කැඳවනු ඇතැයි වාර්තා වේ.

මෙම තත්වය පිළිබඳව හිටපු කතානායකවරයාගේ හිතවතුන් කළ විමසීම්වලදී පිළිතුරු දෙමින් ඔහු ඒ බව ප‍්‍රකාශ කර තිබේ.

හිටපු කතානායකවරයා ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ උක්ත නීති තර්කය පාවිච්චි කරමින්, තමන් මේ මොහොතේ පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීම සුදුසු නොවන බවය. එසේ වුවහොත් ව්‍යවස්ථාදායකය හා විධායකය අතර අනවශ්‍ය ගැටුමක් ඇතිවනු ඇති බව ඔහු කියා තිබේ. කෙසේ වෙතත්, එම නීති තර්කය මත ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීන්දුවක් ලබාදීමක් සිදුකළොත් ඒ අනුව පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමේ හැකියාව ඇති බව ඔහු කියා තිබේ.

ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70 වැනි ව්‍යවස්ථාව අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා මාස තුනක් ගෙවී යෑමට පෙර දිනයක් නැවත පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන දිනය ලෙස ජනාධිපතිවරයා නියම කළ යුතුය. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මාර්තු 02 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැර ඇති අතර, වසංගත තත්වය නිසා මාස තුනක් ගෙවී යෑමට පෙර නව පාර්ලිමේන්තුව රැස් කළ නොහැකිය. එම නිසා මීට පෙර පැවති පාර්ලිමේන්තුව රැස් කළ යුතු බවට නීති තර්කයක් ඉදිරිපත් වී තිබේ.

මීට පෙර 2018 නොවැම්බර් මාසයේදී හිටපු ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ව්‍යවස්ථා විරෝධීව ගැසට් පත‍්‍රයක් නිකුත් කරමින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියේය. ඒ මොහොතේද එම තීන්දුව ව්‍යවස්ථා විරෝධී බවත්, කතානායකවරයාට පාර්ලිමේන්තුව රැස් කළ යුතු බවත් නීති තර්ක ඉදිරිපත් විය. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නියෝගයක් නිකුත් කරන තෙක් පාර්ලිමේන්තුව රැස් නොකරන බව ඒ මොහොතේ කරු ජයසූරිය මහතා කියා තිබුණි.

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය කීවොත් කරු පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන්න ලෑස්තියි

Ephantus Mbatia, owner of the only bookshop at the church, attends the live internet streaming and broadcasting of the Good Friday service without worshippers, following the government measure to suspend church services to curb the spread of the COVID-19 coronavirus, at the All Saints' Cathedral in Nairobi, Kenya, on April 10, 2020. (Photo by Yasuyoshi CHIBA / AFP) (Photo by YASUYOSHI CHIBA/AFP via Getty Images)

පවතින තත්වය යටතේ ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුවක් රැස් නොකර සිටියත්, කථානායකවරයාට පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමේ හැකියාවක් ඇති බවට ඉදිරිපත්ව තිබෙන නීති තර්කය පිළිගනිමින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීන්දුවක් ලබාදුන්නොත්, හිටපු කතානායක කරු ජයසූරිය පාර්ලිමේන්තුව කැඳවනු ඇතැයි වාර්තා වේ.

මෙම තත්වය පිළිබඳව හිටපු කතානායකවරයාගේ හිතවතුන් කළ විමසීම්වලදී පිළිතුරු දෙමින් ඔහු ඒ බව ප‍්‍රකාශ කර තිබේ.

හිටපු කතානායකවරයා ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ උක්ත නීති තර්කය පාවිච්චි කරමින්, තමන් මේ මොහොතේ පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීම සුදුසු නොවන බවය. එසේ වුවහොත් ව්‍යවස්ථාදායකය හා විධායකය අතර අනවශ්‍ය ගැටුමක් ඇතිවනු ඇති බව ඔහු කියා තිබේ. කෙසේ වෙතත්, එම නීති තර්කය මත ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීන්දුවක් ලබාදීමක් සිදුකළොත් ඒ අනුව පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමේ හැකියාව ඇති බව ඔහු කියා තිබේ.

ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70 වැනි ව්‍යවස්ථාව අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා මාස තුනක් ගෙවී යෑමට පෙර දිනයක් නැවත පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන දිනය ලෙස ජනාධිපතිවරයා නියම කළ යුතුය. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මාර්තු 02 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැර ඇති අතර, වසංගත තත්වය නිසා මාස තුනක් ගෙවී යෑමට පෙර නව පාර්ලිමේන්තුව රැස් කළ නොහැකිය. එම නිසා මීට පෙර පැවති පාර්ලිමේන්තුව රැස් කළ යුතු බවට නීති තර්කයක් ඉදිරිපත් වී තිබේ.

මීට පෙර 2018 නොවැම්බර් මාසයේදී හිටපු ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ව්‍යවස්ථා විරෝධීව ගැසට් පත‍්‍රයක් නිකුත් කරමින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියේය. ඒ මොහොතේද එම තීන්දුව ව්‍යවස්ථා විරෝධී බවත්, කතානායකවරයාට පාර්ලිමේන්තුව රැස් කළ යුතු බවත් නීති තර්ක ඉදිරිපත් විය. කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නියෝගයක් නිකුත් කරන තෙක් පාර්ලිමේන්තුව රැස් නොකරන බව ඒ මොහොතේ කරු ජයසූරිය මහතා කියා තිබුණි.

වසංගතයක් මැද විසුරුවාහැරීම ජනාධිපති බලය අවභාවිත කිරීමක්ද?

Ephantus Mbatia, owner of the only bookshop at the church, attends the live internet streaming and broadcasting of the Good Friday service without worshippers, following the government measure to suspend church services to curb the spread of the COVID-19 coronavirus, at the All Saints' Cathedral in Nairobi, Kenya, on April 10, 2020. (Photo by Yasuyoshi CHIBA / AFP) (Photo by YASUYOSHI CHIBA/AFP via Getty Images)

– ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීන්දු කළ යුතුයි

– ජනාධිපතිවරයාට බලය තිබුණත්, සුජාතභාවයක්  ඕනෑ

– ජුනි 20 මැතිවරණය පවත්වන්න බැරි වුණොත්?

(මේ සටහන සැකසෙන්නේ කථිකාචාර්ය මේනක හරන්කහ සමඟ කළ සංවාදයක් ඇසුරෙනි.)

කොවිඞ්-19 වසංගතය දෙවැනි ලෝක යුද්ධයෙන් පසුව ලෝකය මුහුණදෙන දැවැන්තම අර්බුදය බව විද්වතුන් පිළිගන්නවා. දෙවැනි ලෝක යුද්ධය සමයේදීත් ලෝකයේ රටවල් ගණනාවක මැතිවරණ පැවැත්වීමට අසීරු තත්වයක් උදා වුණා. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටවල නියමිත කාලය ඉක්මවමින් ව්‍යවස්ථාදායක, විධායක ආයතන ක‍්‍රියාත්මක වුණා.

රටක් පවත්වාගෙන යෑමට ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය, අධිකරණය යන ආයතන තුනම වැදගත්. විශේෂයෙන්ම මෙවැනි කාලසීමාවක එම ආයතනවලට වගකීමක් තියෙනවා.

අප පැහැදිලිව තේරුම් ගන්න  ඕනෑ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් නිර්මාණය කිරීමේදී ඇතැම් සිදුවීම් ගැන නිශ්චිතවම කල් තියා කීමේ හැකියාවක් නැහැ. ඇතැම් අවස්ථාවල අප ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව කළ යුත්තේ කුමක්ද කියා අපැහැදිලිතාවක් ඇතිවෙනවා. විවිධ අදහස් ඇතිවෙනවා. එවැනි අවස්ථාවක කළ යුත්තේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියට ගොස් ව්‍යවස්ථාමය ගැටලූව පැහැදිලි කරගැනීම. මේ මොහොතේත් වඩා සුදුසු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියට යෑම.

ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙහි 70 වගන්තියට අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමෙන් මාස තුනක් ඇතුළත නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්විය යුතුයි. නව පාර්ලිමේන්තුවක් රැස්වෙන දිනය දක්වා බලය හිමිවන්නේ භාරකාර ආණ්ඩුවකට. මැතිවරණය පැවැත්වීමේ වගකීම පැවරෙන්නේ මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට. කොමිසම මැතිවරණය පවත්වා මාස තුනක් ඇතුළත නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්කිරීමට අවශ්‍ය පසුබිම සකස් කළ යුතුයි.

ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා මාර්තු 02 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ නිවේදනය නිකුත් කළා. ඒ අනුව ජුනි 02 වැනිදාට පෙර දිනයක නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වෙන්න  ඕනෑ.

එහෙත් දැන් ජුනි 02 වැනිදාට පෙර මැතිවරණය පවත්වන්න බැහැ. මැතිවරණය පවත්වන්න බැරිවෙලා තියෙන්නේ පාලනය කළ නොහැකි හේතුවක් නිසා. වසංගතයක් නිසා. මැතිවරණයක් යැයි කියන්නේ මැතිවරණ කොමිසම ජනතාවගේ ඡන්දය  විමසා, ඡන්ද ගණනය කොට ප‍්‍රතිඵල ලබාදීම පමණක් නොවෙයි. එය ක‍්‍රියාවලියක්. මැතිවරණ ප‍්‍රචාරණය, සිවිල් ක‍්‍රියාකාරීත්වය, මාධ්‍ය ක‍්‍රියාකාරීත්වය, මැතිවරණ නිරීක්ෂණය, ජාත්‍යන්තර මැතිවරණ නිරීක්ෂකයන් වගේම ජාත්‍යන්තර මැතිවරණ නිරීක්ෂකයන්, ජාත්‍යන්තර මාධ්‍ය ආදි කටයුතු ගණනාවක් මැතිවරණයක කොටස්  ලෙස පවතිනවා. ලක්ෂ ගණනක් රජයේ නිලධාරීන් මැතිවරණ රාජකාරී සඳහා යෙදවීමට සිදුවෙනවා.

ඒ නිසා මේ මොහොතේ මැතිවරණය පැවැත්වීමේ නොහැකියාව පැහැදිලිව පෙනෙන්නට තිබෙනවා. ඒ නිසා අපට ජුනි 02 වැනිදාට පෙර නව පාර්ලිමේන්තුව රැස් කිරීමේ හැකියාවක් නැහැ.

කොමිසම දැන් මාස තුනක් ඉක්මවූ දිනයක් මැතිවරණය සඳහා නියම කර තිබෙනවා. ඒ අනුව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70 වැනි ව්‍යවස්ථාවෙන් පෙන්වාදෙන ආකාරයට මාස තුනක් ඇතුළත පාර්ලිමේන්තුවට රැස්වෙන්න බැහැ. ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කළ නොහැකියි.

දැන් කොමිසම මාස තුන ඉක්මවූ දිනයක් මැතිවරණය සඳහා නියම කර තිබෙනවා. ඒ ජුනි 20 වැනිදා.

එහෙත් ඇත්තටම මාස තුනක් ඇතුළත මැතිවරණය අවසන් කරන්නට බැරි නම් කොමිසම කළ යුත්තේ කුමක්ද? මාස තුනකට පසු දිනයක් නියම කිරීමද? නැතිනම් දිනයක් නියම නොකර සිටීමද?

ජනාධිපතිවරයාට බලය ලැබිලා නැහැ එම දිනය මාස තුනකට වැඩි කාලයක් දක්වා විසුරුවලා තියන්න. ඔහුට නැති බලයක් ආරෝපණය වෙන්නේ නැහැ.

මෙවැනි මොහොතක ජනාධිපතිවරයාටත් වගකීමක් පැවරෙනවා. ජනාධිපතිවරයා විසුරුවා හැරියේ තවත් මාස හයක ධුර කාලයක් තිබෙන පාර්ලිමේන්තුවක්. විසුරුවාහැරියේ පාර්ලිමේන්තුවේ වරදක් නිසා නෙවෙයි. ඇත්තටම මේ පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය ආණ්ඩුවට තියෙනවා. අගමැතිවරයා පත්වෙලා ඉන්නේ ඒ අනුව. අගමැතිවරයාට එරෙහි විශ්වාසභංග යෝජනාවක් ඉදිරිපත් වෙලාත් නැහැ. අයවැය යෝජනාවක් ඉදිරිපත් වෙලා, ආණ්ඩුවට එය සම්මත කරගැනීමට නොහැකි වුණේත් නැහැ.

දැන් පවතින වසංගතය පිළිබඳව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරින මොහොතේදීත් ජනාධිපතිවරයාට අවබෝධයක් තිබුණා. එවැනි පසුබිමක පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීම තමන්ගේ බලය අවභාවිත කිරීමක් ලෙස විග‍්‍රහ කිරීමේ හැකියාවක් තියෙනවා. ජනාධිපතිවරයාට වසර හතරකුත් මාස හයක් ගෙවී ගිය පසුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ බලය ලැබෙනවා තමයි. එහෙත් එම බලය අවභාවිත නොකිරීම ඔහුට ලැබෙන වගකීමක්. ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව ආරක්ෂා කිරීමට ඔහු බැඳී සිටිනවා.

අප මීට වඩා වෙනස් තත්වයකින් උදාහරණයක් ගනිමු. අපි හිතමු, ලංකාවේ දැවැන්ත විනාශයක් සිදුවූ යුද්ධයක්, ගංවතුරක් වැනි තත්වයකින් මැතිවරණය පැවැත්විය නොහැකි බව හොඳින්ම පෙනෙන තත්වයක් උදා වුණා කියලා. එවැනි මොහොතක මැතිවරණය මාස තුනක් ඇතුළත පවත්වන්නට බැරි බව දැන දැනම ජනාධිපතිවරයා සිතාමතා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරියොත් මොනවා සිදුවේවිද? එවැනි ආපදා තත්වයකින් රට ගොඩගත නොහැකිව, වසරකටත් වැඩි කාලයක් තිස්සේ මැතිවරණය පැවැත්විය නොහැකි තත්වයක් ඇතිවුණොත් කුමක් සිදුවේවිද? ජනාධිපතිවරයෙක් ව්‍යවස්ථාදායකය සම්පූර්ණයෙන්ම නොතකා හැර, ඒකාධිපතිත්වයක් කරා ගමන් කිරීමට මේ සිදුවීම පූර්වාදර්ශයක් කරගතහොත් මොනවා සිදුවේවිද?

දැන් පවතින තත්වය පවා එසේ විය හැකියි. ජුනි 20 වැනිදාත් මැතිවරණය පැවැත්වීමට නොහැකි වුණොත්, තවත් කාලයකට මැතිවරණය පැවැත්විය නොහැකි වුණොත් සිදුවන්නේ කුමක්ද? පාර්ලිමේන්තුවක් හෙවත් ව්‍යවස්ථාදායකයක් නොමැතිව අප සිතනවාට වඩා දිර්ඝ කාලයක් රට පවතීවිද? මේ මොහොතේ ජනාධිපතිවරයාට තම වගකීමෙන් ගැලවිය නොහැකියි.

ජනාධිපතිවරයාට යම් කටයුතු සඳහා ව්‍යවස්ථාවෙන් බලතල ලැබුණත්, ඔහු ඒ කටයුතු සිදු කිරීමේදී එයට සුජාතභාවයක් ලැබෙන්න  ඕනෑ. දැන් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමට එවැනි සුජාතභාවයක් තිබෙනවාද කියා ප‍්‍රශ්න කළ හැකියි.

මෙවැනි ගැටලූ සහගත තත්වයකදී ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීම ඉතාම වැදගත්. මේ මොහොතේ පවතින තත්වය අනාගතයේදී වැරදි පූර්වාදර්ශයක් ලෙස පාවිච්චි කිරීමට ඉඩ නොතැබිය යුතුයි.

ඡායාරූපය: Getty Images

වසංගතයෙන් දේශපාලන වාසි එපා

0

– කිතුනු ක්‍රියාකාරිකයෝ ඉල්ලති

කොවිඞ්-19 වසංගත තත්වයෙන් දේශපාලන වාසි ගැනීම නවතන ලෙසත්, පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන ලෙසත් කිතුනු පියවරුන් ඇතුළු කිතුනු ක්‍රියාකාරිකයන් පිරිසක් නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් රජයෙන් ඉල්ලීම් කර ඇත.

අප්‍රේල් 21 වැනිදා එම නිවේදනය නිකුත් කර ඇත.

විශාල රාඡ්‍ය සේවයක් පවතින, දූපතක් වන ශ්‍රී ලංකාව වැනි රටක් අභ්‍යන්තරයෙන් එකුදු කොවිඞ්-19 රෝගියෙකුවත් වාර්තා නොවන ආකාරයට රෝගය පාලනය කරගැනීමට පසුබිම තිබුණත් එසේ කරගැනීමට නොහැකි වීම පිළිබඳව රජය අවංකව වරද පිළිගත යුතු බව එම නිවේදනයෙන් පෙන්වාදී තිබේ.

ආපදා කළමනාකරණ දෙපාර්තමේන්තුව වැනි නෛතික ව්‍යුහයන් පසෙක දමා තම අධිකාරි බව තහවුරු කරන ක්‍රියාමාර්ග ගැනීම වැනි මේ රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආයතන ව්‍යුහය හා නෛතික රාමුව හෑල්ලූවකට ලක් කරමින් ක්‍රියා කිරීම නතර කරන ලෙසද එම නිවේදනය මගින් රජයෙන් ඉල්ලීම් කර ඇත.

මේ මොහොතේ මැතිවරණයක් පැවැත්වීම ජන ජීවිතය අනතුරේ හෙළීමක් බවත්, එම මැතිවරණය කල් දමා පෙර පාර්ලිමේන්තුව රැස්කරන ලෙසත් එම නිවේදනයෙන් ඉල්ලීම් කර ඇත.

බලලෝභී දේශපාලන න්‍යායපත්‍ර හකුළා ගන්නා ලෙසද එයින් ඉල්ලා ඇත. තවදුරටත් කාලය තිබියදී ලෝකය කොවිඞ් වසංගතය හිස ඔසවද්දී පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැර මැතිවරණයක් කැඳවීම, මැතිවරණ කොමිසමේ ඉල්ලීම නොසලකා හැර ගැටුම්කාරී තත්වයක් පෙන්වීම, අග්‍රාමාත්‍යවරයා මැතිවරණ කොමිසම මොකක්දැයි විමසීම වැනි රජය දැනටමත් මැතිවරණයක් පැවැත්වීම පිළිබඳ ගත් ක්‍රියාමාර්ග හා කළ ප්‍රකාශන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටකට හා මේ සා වසංගත තත්වයකට කිසිසේත් නොගැළපෙන බව එම නිවේදනයෙහි සඳහන් කර ඇත.

රට තුළ ජාතිවාදය හා ආගම්වාදය ව්‍යාප්ත කිරීමට රජයේ ඇමතිවරු පවා මැදිහත්වන තත්වයක් පවතින බවත්, එම තත්වය වහාම නතර කර ජන වර්ගයක් වෙත වෛරය යොමු කිරීම වැළැක්වීමට ක්‍රියා කරන ලෙසත් නිවේදනයෙන් ඉල්ලා ඇත.

වැඩිදුරටත් ඉල්ලා ඇත්තේ කොවිඞ්-19 තත්වය ප්‍රයෝජනයට ගෙන අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ නිදහසට කරන සීමා කිරීම් වහා නතර කරන ලෙසය.

මෙම ලිපියට පියවරුන් හා සිවිල් ක්‍රියාකාරිකයන් 25 දෙනෙකු අත්සන් තබා ඇත. අත්සන් තැබූ අය මෙසේය.

ෂෙරාඞ් ජයවර්ධන පියනම (කතෝලික), නිශාන්ත ගුණරත්න පියනම (මෙතෝදිස්ත), එම්. සතිවේල් පියනම (ඇන්ග්ලිකන්), ගරු හෙලන් ප්‍රනාන්දු පැවිදි සොයුරිය ශු.ප. (කතෝලික), සෑම් පොන්නයියා පියනම (ඇන්ග්ලිකන්), කිංස්ලි වීරසිංහ පියනම (මෙතෝදිස්ත), කැලිස්ටා ප්‍රනාන්දු පැවිදි සොයුරිය ශු.ප. (කතෝලික), මැක්ස්වල් ඩොස් පියනම (ඇන්ග්ලිකන්), ඇලෝසියස් පීරිස් ජේ.නි. පියනම (කතෝලික), ලෙස්ලි  දරිජු පියනම (මෙතෝදිස්ත), එස්.වී.පි. සෙල්වම් පියනම (ඇන්ග්ලිකන්), සරත් ඉද්දමල්ගොඩ පියනම (කතෝලික), ගරු. එස්. පි. නේසකුමාර් පියනම (ඇන්ග්ලිකන්), නාලි ජැන්ස් පැවිදි සොයුරිය ශු.ප. (කතෝලික), ගරු දුෂ්‍යන්ත රුද්‍රිගෝ පියනම (ඇන්ග්ලිකන්), ටෙරන්ස් ප්‍රනාන්දු පියනම (කතෝලික), ඇන්ටන් ජයනන්ද පියනම (කතෝලික), බෙනට් මැල්ලව පියනම (කතෝලික), රීඞ් ෂෙල්ටන් පියනම (කතෝලික), මහින්ද නාමල් මයා, ඞී.අයි.ජි. වීරසිංහ මයා, රැල්ස්ටන් වයිමන් මයා, රුකී ප්‍රනාන්දු මයා, අරුණ ශාන්ත නෝනිස් මයා (කර්තෘ-සචම් වෙබ් අඩවිය), ජූඞ් ප්‍රේමන් මයා.

අනුරංග ජයසිංහ

ජනාධිපති ඇඳිරි නීතිය පනවන්න දන්නේ නැද්ද?

Ephantus Mbatia, owner of the only bookshop at the church, attends the live internet streaming and broadcasting of the Good Friday service without worshippers, following the government measure to suspend church services to curb the spread of the COVID-19 coronavirus, at the All Saints' Cathedral in Nairobi, Kenya, on April 10, 2020. (Photo by Yasuyoshi CHIBA / AFP) (Photo by YASUYOSHI CHIBA/AFP via Getty Images)

-ඇඳිරි නීතිය පිළිපදින්න, එහෙත් නීතියට අනුව ඇඳිරි නීතිය පනවා නැහැ

පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි රන්ජන් රාමනායක පසුගිය සතියේ අත්අඩංගුවට ගත් අතර ඒ මොහොතේ මාධ්‍යවලින් වාර්තා කර තිබුණේ ඇඳිරි නීතිය කඩකිරීම හා පොලීසියේ රාජකාරිවලට බාධා කිරීම යන චෝදනා මත ඔහු අත්අඩංගුවට ගත් බවය. එහෙත් මේ වන විට රන්ජන් රාමනායකට ඇප ලැබී තිබේ. ඇප ලබාගත් අවස්ථාවේ රන්ජන් රාමනායක වෙනුවෙන් පෙනීසිටි ජනාධිපති නීතිඥ එම්.ඒ. සුමන්තිරන් පෙන්වාදී තිබුණේ ඇඳිරි නීතිය නීත්‍යානුකූල නොවන නිසා, රන්ජන් රාමනායක වරදක් කර නැති බවය. මේ කතාවට සමාජ මාධ්‍යවලින් ප්‍රචාරයක් ලැබී තිබේ.

ඇඳිරි නීතිය කඩකළ 34,956 දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගත් බව අප්‍රේල් 22 වැනිදා වනවිට පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ජාලිය සේනාරත්න ප්‍රකාශ කර ඇත. වාහන 8,948ක්ද අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. මෙලෙස අත්අඩංගුවට ගත් බොහෝ දෙනෙකුට වහා ඇප ලැබීම සිදුවෙයි.

ඇඳිරි නීතිය නීත්‍යානුකූල නොවන බව මෙවැනි පසුබිමක සංවාදයක් මතුවෙන අතර, රජය පැනවූ ඇඳිරි නීතිය පිළිනොගෙන කොවිඞ්-19 වසංගතය පැතිරෙන ආකාරයෙන් මහජනතාව හැසිරීමේ ඉඩකඩක් මෙවැනි පසුබිමක නිර්මාණය වෙයි. ඒ නිසා නීතීයට අනුව ඇඳිරි නීතිය පැනවීමේ අවශ්‍යතාව ඇත.

එහෙත් ඇඳිරි නීතිය කඩකළේයැයි මීට පෙර අත්අඩංගුවට ගත් හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි රන්ජන් රාමනායකට ඇප ලබාදී තිබෙන්නේ ඇඳිරි නීතිය කඩකිරීම නීතිමය වරදක් නොවන බව අධිකරණය ඉදිරියේ පෙන්වාදීමෙන් පසුවය. ඒ පිළිබඳව අප කළ විමසීමකදී ජනාධිපති නීතිඥ එම්.ඒ. සුමන්තිරන් පැවසුවේ වසංගතය පැතිරීමට ඉඩ නොදී මේ මොහොතේ රැඳී සිටිය යුතු වුණත් මේ මොහොතේ පනවා ඇති ‘ඇඳිරි නීතිය’ කඩකිරීම නීතිමය වරදක් නොවන බවය.

ඔහු පෙන්වාදෙන්නේ නීත්‍යානුකූලව ඇඳිරි නීතිය පැනවීමට නීතිමය ප්‍රතිපාදන ජනාධිපතිවරයාට තිබෙන නමුත්, ජනාධිපතිවරයා එසේ නොකිරීම දැන් පවතින ගැටලූව බවයි. ඇඳිරි නීතිය කඩකළායැයි දහස් ගණනක් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇතත්, ඔවුන්ට අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසු ඇප ලබාදීම සිදුකරන බව ඔහු පැවසීය.

මෙවැනි පසුබිමක ඇඳිරි නීතිය පනවන්නේ කෙසේදැයි ජනාධිපතිවරයා හරිහැටි නොදන්නේදැයි ගැටලූවක් ඇතිවෙයි.

රන්ජන් රාමනායකට ඇප ලබාගැනීම පිළිබඳව ජනාධිපති නීතිඥ එම්.ඒ. සුමන්තිරන් මෙසේ පැවසීය.

‘රන්ජන් රාමනායක මහතාට අද ඇප දුන්නා. රන්ජන් රාමනායක මන්ත්‍රිවරයාව අත්අඩංගුවට ගැනීමට හේතු ඉදිරිපත් කිරීමේදී පොලීසිය කතාව පටන්ගත්තේ ඇඳිරි නීතිය කඩකළා කියලයි. රන්ජන් රාමනායක මන්ත්‍රිවරයා කරපු නීතිමය වරද විදියට සඳහන් කරලා තිබුණේ පොලීසියේ රාජකාරීවලට බාධා කිරීම කියන එක.

එහෙත් මොකක්ද බාධා කිරීම කියලා අහනකොට දුන්නේ ඇඳිරි නීති බලපත්‍රයක් නැති වාහනයක් සම්බන්ධයෙන් මැදිහත් වුණා කියලා. ඒත් නීත්‍යානුකූලව ඇඳිරි නීතියක් නැතිනම්, ඇඳිරි නීති බලපත්‍රයක් ගැන කතාකරන්නේ කොහොමද කියලා අපි ප්‍රශ්න කළා. නීත්‍යානුකූලව ඇඳිරි නීතිය නැති වෙලාවක ඇඳිරි නීති බලපත්‍රයක් ගැන විමසලා, රාජකාරියට බාධා කළ බව තර්ක කරන්න බැහැ.

නීතිමය ඇඳිරි නීතියක් මේ රටේ නෑ. අපි හැම කෙනාම ඒක පිළිපදිනවා. අපි ඒක පිළිපදින්නේ රටේ තියෙන වසංගත තත්වය නිසා. මා පැහැදිලිව කියනවා අපි මේ මොහොතේ වසංගතය පැතිරෙන්නේ නැති ආකාරයට කටයුතු කරන්න  ඕනෑ.

ලොකුම ප්‍රශ්නය තමයි ජනාධිපතිවරයාට ඇඳිරි නීතිය පැනවීමේ හැකියාවක් තිබීම. එහෙත් ඔහු එය නොකර සිටීම. ඔහු ඇඳිරි නීතිය පනවා නැත්තේ කුමන හේතුවක් නිසාද කියා මා දන්නේ නැහැ.

මහජන ආරක්ෂක පනත යටතේ හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශ කොට ඇඳිරි නීතිය පැනවීමේ හැකියාව ජනාධිපතිවරයාට තියෙනවා. ඊට අමතරව හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් නොකර වුණත්, ඇඳිරි නීතිය පනවන්න ජනාධිපතිවරයාට පුළුවන්. එය ගැසට් මගින් ප්‍රකාශයට පත් කරන්න  ඕනෑ. එහෙත් එහෙම නොකර මාධ්‍යවලින් ඇඳිරි නීතිය යැයි කියමින් ඉන්නවා. ඒක වැරදියි. එහෙත් මා නැවත සිහිපත් කරනවා, දැන් තියෙන වසංගත තත්වය නිසා හැමෝම නිවෙස්වල රැඳී ඉන්න  ඕනෑ බව.

කෙසේවෙතත් රජය කරමින් ඉන්නේ ලොකු වරදක්. පුද්ගලයන් වගකීම් විරහිත ලෙස ඇඳිරි නීතිය කඩකිරීමේ අවදානමක් මේ නිසා මතු වෙනවා.’

නීතිමය ප්‍රතිපාදන නැති පසුබිමක නම් දැන් කරගෙන යන ක්‍රියාවලිය තේරුම් ගත හැකිය. එහෙත් ඇඳිරි නීතිය ගැසට් කරන්නට පුළුවන්කම තිබියදී ජනාධිපතිවරයා එසේ නොකරන්නේ නොදන්නාකම නිසාද යන්න දැන් ඇති ගැටලූවය.

ඡායාරූපය: Getty Images

ජනාධිපති ඇඳිරි නීතිය පනවන්න දන්නේ නැද්ද?

Ephantus Mbatia, owner of the only bookshop at the church, attends the live internet streaming and broadcasting of the Good Friday service without worshippers, following the government measure to suspend church services to curb the spread of the COVID-19 coronavirus, at the All Saints' Cathedral in Nairobi, Kenya, on April 10, 2020. (Photo by Yasuyoshi CHIBA / AFP) (Photo by YASUYOSHI CHIBA/AFP via Getty Images)

-ඇඳිරි නීතිය පිළිපදින්න, එහෙත් නීතියට අනුව ඇඳිරි නීතිය පනවා නැහැ

පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි රන්ජන් රාමනායක පසුගිය සතියේ අත්අඩංගුවට ගත් අතර ඒ මොහොතේ මාධ්‍යවලින් වාර්තා කර තිබුණේ ඇඳිරි නීතිය කඩකිරීම හා පොලීසියේ රාජකාරිවලට බාධා කිරීම යන චෝදනා මත ඔහු අත්අඩංගුවට ගත් බවය. එහෙත් මේ වන විට රන්ජන් රාමනායකට ඇප ලැබී තිබේ. ඇප ලබාගත් අවස්ථාවේ රන්ජන් රාමනායක වෙනුවෙන් පෙනීසිටි ජනාධිපති නීතිඥ එම්.ඒ. සුමන්තිරන් පෙන්වාදී තිබුණේ ඇඳිරි නීතිය නීත්‍යානුකූල නොවන නිසා, රන්ජන් රාමනායක වරදක් කර නැති බවය. මේ කතාවට සමාජ මාධ්‍යවලින් ප්‍රචාරයක් ලැබී තිබේ.

ඇඳිරි නීතිය කඩකළ 34,956 දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගත් බව අප්‍රේල් 22 වැනිදා වනවිට පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ජාලිය සේනාරත්න ප්‍රකාශ කර ඇත. වාහන 8,948ක්ද අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. මෙලෙස අත්අඩංගුවට ගත් බොහෝ දෙනෙකුට වහා ඇප ලැබීම සිදුවෙයි.

ඇඳිරි නීතිය නීත්‍යානුකූල නොවන බව මෙවැනි පසුබිමක සංවාදයක් මතුවෙන අතර, රජය පැනවූ ඇඳිරි නීතිය පිළිනොගෙන කොවිඞ්-19 වසංගතය පැතිරෙන ආකාරයෙන් මහජනතාව හැසිරීමේ ඉඩකඩක් මෙවැනි පසුබිමක නිර්මාණය වෙයි. ඒ නිසා නීතීයට අනුව ඇඳිරි නීතිය පැනවීමේ අවශ්‍යතාව ඇත.

එහෙත් ඇඳිරි නීතිය කඩකළේයැයි මීට පෙර අත්අඩංගුවට ගත් හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රි රන්ජන් රාමනායකට ඇප ලබාදී තිබෙන්නේ ඇඳිරි නීතිය කඩකිරීම නීතිමය වරදක් නොවන බව අධිකරණය ඉදිරියේ පෙන්වාදීමෙන් පසුවය. ඒ පිළිබඳව අප කළ විමසීමකදී ජනාධිපති නීතිඥ එම්.ඒ. සුමන්තිරන් පැවසුවේ වසංගතය පැතිරීමට ඉඩ නොදී මේ මොහොතේ රැඳී සිටිය යුතු වුණත් මේ මොහොතේ පනවා ඇති ‘ඇඳිරි නීතිය’ කඩකිරීම නීතිමය වරදක් නොවන බවය.

ඔහු පෙන්වාදෙන්නේ නීත්‍යානුකූලව ඇඳිරි නීතිය පැනවීමට නීතිමය ප්‍රතිපාදන ජනාධිපතිවරයාට තිබෙන නමුත්, ජනාධිපතිවරයා එසේ නොකිරීම දැන් පවතින ගැටලූව බවයි. ඇඳිරි නීතිය කඩකළායැයි දහස් ගණනක් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇතත්, ඔවුන්ට අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසු ඇප ලබාදීම සිදුකරන බව ඔහු පැවසීය.

මෙවැනි පසුබිමක ඇඳිරි නීතිය පනවන්නේ කෙසේදැයි ජනාධිපතිවරයා හරිහැටි නොදන්නේදැයි ගැටලූවක් ඇතිවෙයි.

රන්ජන් රාමනායකට ඇප ලබාගැනීම පිළිබඳව ජනාධිපති නීතිඥ එම්.ඒ. සුමන්තිරන් මෙසේ පැවසීය.

‘රන්ජන් රාමනායක මහතාට අද ඇප දුන්නා. රන්ජන් රාමනායක මන්ත්‍රිවරයාව අත්අඩංගුවට ගැනීමට හේතු ඉදිරිපත් කිරීමේදී පොලීසිය කතාව පටන්ගත්තේ ඇඳිරි නීතිය කඩකළා කියලයි. රන්ජන් රාමනායක මන්ත්‍රිවරයා කරපු නීතිමය වරද විදියට සඳහන් කරලා තිබුණේ පොලීසියේ රාජකාරීවලට බාධා කිරීම කියන එක.

එහෙත් මොකක්ද බාධා කිරීම කියලා අහනකොට දුන්නේ ඇඳිරි නීති බලපත්‍රයක් නැති වාහනයක් සම්බන්ධයෙන් මැදිහත් වුණා කියලා. ඒත් නීත්‍යානුකූලව ඇඳිරි නීතියක් නැතිනම්, ඇඳිරි නීති බලපත්‍රයක් ගැන කතාකරන්නේ කොහොමද කියලා අපි ප්‍රශ්න කළා. නීත්‍යානුකූලව ඇඳිරි නීතිය නැති වෙලාවක ඇඳිරි නීති බලපත්‍රයක් ගැන විමසලා, රාජකාරියට බාධා කළ බව තර්ක කරන්න බැහැ.

නීතිමය ඇඳිරි නීතියක් මේ රටේ නෑ. අපි හැම කෙනාම ඒක පිළිපදිනවා. අපි ඒක පිළිපදින්නේ රටේ තියෙන වසංගත තත්වය නිසා. මා පැහැදිලිව කියනවා අපි මේ මොහොතේ වසංගතය පැතිරෙන්නේ නැති ආකාරයට කටයුතු කරන්න  ඕනෑ.

ලොකුම ප්‍රශ්නය තමයි ජනාධිපතිවරයාට ඇඳිරි නීතිය පැනවීමේ හැකියාවක් තිබීම. එහෙත් ඔහු එය නොකර සිටීම. ඔහු ඇඳිරි නීතිය පනවා නැත්තේ කුමන හේතුවක් නිසාද කියා මා දන්නේ නැහැ.

මහජන ආරක්ෂක පනත යටතේ හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශ කොට ඇඳිරි නීතිය පැනවීමේ හැකියාව ජනාධිපතිවරයාට තියෙනවා. ඊට අමතරව හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශයට පත් නොකර වුණත්, ඇඳිරි නීතිය පනවන්න ජනාධිපතිවරයාට පුළුවන්. එය ගැසට් මගින් ප්‍රකාශයට පත් කරන්න  ඕනෑ. එහෙත් එහෙම නොකර මාධ්‍යවලින් ඇඳිරි නීතිය යැයි කියමින් ඉන්නවා. ඒක වැරදියි. එහෙත් මා නැවත සිහිපත් කරනවා, දැන් තියෙන වසංගත තත්වය නිසා හැමෝම නිවෙස්වල රැඳී ඉන්න  ඕනෑ බව.

කෙසේවෙතත් රජය කරමින් ඉන්නේ ලොකු වරදක්. පුද්ගලයන් වගකීම් විරහිත ලෙස ඇඳිරි නීතිය කඩකිරීමේ අවදානමක් මේ නිසා මතු වෙනවා.’

නීතිමය ප්‍රතිපාදන නැති පසුබිමක නම් දැන් කරගෙන යන ක්‍රියාවලිය තේරුම් ගත හැකිය. එහෙත් ඇඳිරි නීතිය ගැසට් කරන්නට පුළුවන්කම තිබියදී ජනාධිපතිවරයා එසේ නොකරන්නේ නොදන්නාකම නිසාද යන්න දැන් ඇති ගැටලූවය.

ඡායාරූපය: Getty Images

නීතියේ ආධිපත්‍යය රැකගෙන වසංගතය මැද මැතිවරණ පැවැත්වීම

0
Ephantus Mbatia, owner of the only bookshop at the church, attends the live internet streaming and broadcasting of the Good Friday service without worshippers, following the government measure to suspend church services to curb the spread of the COVID-19 coronavirus, at the All Saints' Cathedral in Nairobi, Kenya, on April 10, 2020. (Photo by Yasuyoshi CHIBA / AFP) (Photo by YASUYOSHI CHIBA/AFP via Getty Images)

මහාචාර්ය රොහාන් සමරජීව

මහා මැතිවරණය පැවැත්විය යුත්තේ කෙලෙසද, කවදාද යන්න පිළිබඳව එකිනෙකට පරස්පර අදහස්වලට සවන්දෙද්දී මසිතට ආවේ වඩා පුළුල් ප්‍රශ්නයකි. සාකාවට සහභාගි වූ පාර්ශ්වකරුවන්  වැඩි දෙනෙකු ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ වගන්ති උපුටා දක්වනු මට දැකගන්නට ලැබිණි. අප ඉදිරියේ ඇති විශේෂිත ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව නිහඬ බවට තර්ක කළ මැතිවරණ කොමිසමද ඇතුළුව බොහෝ දෙනා කීවේ  ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසඳුමක් දිය යුතු බව යි. අලූත් තත්වය යටතේද සමහරුන් යෝජනා කරන්නේ ව්‍යවස්ථාව සහ අධිකරණ හරහා සැකසෙන විසඳුම්ය. මේ සියල්ලෙන් පෙනෙන යහපත් ලක්ෂණය නම් ලංකාවේ අප තවමත් ව්‍යවස්ථාවාදය අත්හැර දමා නැති බවයි.

ව්‍යවස්ථාවාදය යනු බලය දරන්නන්ට කළ හැකි හා කළ නොහැකි මොනවාදැයි කියන නෛතික ලියවිලිවල තිබෙන දෙයට, අකුරට ගරු කිරීමයි. එය නීතියේ ආධිපත්‍යයට කේන්ද්‍රීයයි. 2010 ජනාධිපතිවරණයට පෙර මා ලියූ ලිපියක ද, ඉන්පසුව 2015 ජනාධිපතිවරණය ආසන්නයේ දී හා ජනාධිපතිවරණයට පසුව අනුමත කර ගත් 19 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගැන ලෙස අවස්ථා දෙකක දී මා ලියූ ලිපි දෙකක ද ශ්‍රි ලංකාවේ දේශපාලනය මා විස්තර කළේ මහනුවර යුගයේ වැඩවසම් මානසිකත්වය හා ව්‍යවස්ථාවාදය අතර දෝලනයක් වශයෙනි. 2010 දී අප, එනම් ජනතාව, එක් පැත්තකට ගමන් කළ අතර 2015 දී අනෙක් පැත්තට ගමන් කළ බවට යම් සාක්ෂි ඇත. 2020 දී අප දෝලනය වන්නේ කොයි අතටද?

රට යථා තත්ත්වයට පත්වීමට පෙර මැතිවරණය පැවැත්විය යුතු යයි කියන උදවිය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ වගන්ති උපුටා දැක්වීම හොඳ දෙයකි. දැන් ජුනි මාසයේ දිනය ගැන විවාද කරන්නේත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ වගන්ති උපුටා ගනිමින්ය. එයින් පෙනී යන්නේ විවිධ ආයතනවලට කළ හැකි හා නොහැකි දේ පිළිබඳව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ කියන දේ පිළිබඳව කවුරු කවුරුත් සැලකිල්ලක් දක්වන බවයි. 

එසේ නමුත් සන්දර්භය සුබවාදී නැත.

අවනීතික හදිසි නීතිය

ඇඳිරි නීතිය හා ඒ සමඟ සම්බන්ධ වෙනත් නියෝග ගැන අපි දැන් විමසා බලමු. ඇඳිරි නීතිය යනු නිදහස බරපතළ ලෙස සීමා කිරීමකි. දශ ලක්ෂ ගණන් ජනයාට ඔවුන්ගේ ජීවනෝපාය අහිමි කොට ඇත. බොහෝ දෙනාට තම ඉතුරුම් වියදම් කිරීමටත් තම වටිනා භාණ්ඩ උකස් තැබීමටත් සිදුවී ඇත. ව්‍යාපාරවලට අලාභ සිදුවීම ඇතුළු තවත් බොහෝ දේ සිදුවී ඇත. ඇඳිරි නීතිය උල්ලංඝනය කිරීම ගැන දහස් ගණනක් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත.

මෙහි දී මගේ අදහස පැහැදිලි කළ යුතු ය. මේවා අවශ්‍ය කැපකිරීම් ය. වසංගත පාලනය පිළිබඳව ආණ්ඩුවේ විශේෂඥයන් සහ රජයේ වෛද්‍යවරුන් නියෝජනය කරන වෘත්තීය සමිති ඇතුළු විවිධ පාර්ශ්වවල උපදෙස් මත ක්‍රියාත්මක කළ හදිසි පියවර මම අනුමත කරමි. රෝග පාලනයට ගත්  පියවරයන්ගේ සාර්ථකත්වය රෝගීන්ගේ සාපේක්ෂ අඩු බව මගින් පෙන්නුම් කරයි. එහෙත් රෝගය සම්බන්ධයෙන් දකුණු ආසියාවේ සුවිශේෂ තත්ත්වයක් ඇති බවට වූ සාක්ෂි සලකා බැලිය යුතුය.

ද හින්දු පුවත්පතෙහි අලූත් ම වාර්තාවකට අනුව ”අලූත් ම සංඛ්‍යාලේඛන අනුව, අසන්න වශයෙන් 22,65,727ක් වන ලෝකයේ සමස්ත කොරෝනා වෛරස් ආසාදිත සංඛ්‍යාවෙන් සාක් රටවල් අටෙහි වාර්තා වන්නේ සියයට 1.1 ක ප්‍රතිශතයකි. මරණ සංඛ්‍යාව සැලකු විට වෛරසයෙන් මියගිය 155,145කින් 768ක් ලෙස සාක් රටවල සමස්තය පෙර කී ප්‍රතිශතයෙන් ද අඩක් (0.49ක්) ලෙස සටහන් වෙයි.”  මෙම කරුණු සලකා බැලිය යුත්තේ මෙම රටවල් අටෙහි ලෝක ජනගහනයෙන් සියයට 22ක් ජීවත් වන්නේය යන කරුණත් සමගය.  ලංකාවේ සාර්ථකත්වය හුදෙක්ම රාජ්‍ය ක්‍රියාවලියක් මගින් උත්පාදනය කර ඇති බවට නිගමනය කිරීමට ඉහත දත්ත නිසා නොහැක.

කෙසේ වෙතත්, කොවිඞ් 19 පාලනයට ගත්  පියවර අවනීතිකව සිදුවීම ගැන මට ඇත්තේ කැලඹීමකි. නීති ගරුක සමාජයන්හි, ලිඛිත නීතියකින් පවරන බලතල අනුව මිස ඉන් පරිබාහිරව පුරවැසියන්ගේ නිදහස උල්ලංඝනය කිරීම රජය මගින් සිදුකරනු නොලබයි. නීතියේ ආධිපත්‍යයට මූලිකත්වය දෙන රටවල ස්වාභාවික විපතක්, මහජන කැළඹීමක් හෝ වසංගතයක් වැනි අසාමාන්‍ය අවස්ථාවලදී ක්‍රියා කිරීමට විධිවිධාන ”ව්‍යතිරේක අවස්ථා” සඳහා  හෝ ශ්‍රි ලංකාවේ හැඳින්වෙන ආකාරයට ”හදිසි අවස්ථා” ලෙස වන නීති මගින් ක්‍රියාත්මක කරනු ලබයි. 

මෙහි මූලික අරමුණ වන්නේ හදිසි අවස්ථාවේ ආරම්භය හා අවසානය ව්‍යවස්ථාදායකය විසින් අනුමත කිරීම හා අවශ්‍ය පරිදි වරින් වර සංශෝධනය කිරීම යි. එමෙන් ම හදිසි අවස්ථාව පවතින කාලයේ ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග සියල්ල නීතිය යටතේ ප්‍රකාශයට පත්කොට ඇති හදිසි අවස්ථා රෙගුලාසි අනුව සිදුවිය යුතු බවත් ය. මෙම රෙගුලාසි විධායකය මගින් ක්‍රියාවට නැගිය හැකි අතර ඒවා ක්‍රියාත්මක වීමට පෙර ව්‍යවස්ථාදායකයේ අනුමැතිය අවශ්‍ය වන්නේ නැත. එසේ වුව ද ඒවා ලිඛිත නීති ලෙස පැවතීම නිසා ව්‍යවස්ථාදායකයට පසුව අවශ්‍ය විටෙක සංශෝධනය කිරීමට හෝ ඉවත් කිරීමට ඉඩ ලැබෙන අතර වඩාත් වැදගත් වන්නේ රෙගුලාසි මගින් ඉඩ දී ඇති ප්‍රමාණය ඉක්මවා ක්‍රියා කළ අවස්ථාවක එයට නීතිමය වශයෙන් අභියෝග කිරීමට පුරවැසියන්ට අවස්ථාව ලැබීමයි.

1947 අංක 25 දරන මහජන ආරක්ෂක ආඥාපනත, විශේෂයෙන් ම 1970-77 සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනියගේ ආණ්ඩුව ඇතුළු විවිධ ආණ්ඩු විසින් අවභාවිත කිරීම නිසා හදිසි නීතිය දීර්ඝ කිරීම සඳහා මාස්පතා ව්‍යවස්ථාදායකයේ අනුමැතිය අවශ්‍ය වන පරිදි 1978දී එම නීතිය සංශෝධනය කරනු ලැබී ය. 1994-2000 දක්වා බලයේ සිටි සභාග ආණ්ඩුවට තිබුණේ ඉතා සුළු බහුතරයක් වුව ද, මාස්පතා මෙම ක්‍රියාවලිය අනුගමනය කරමින් හදිසි නීති බලතල භාවිත කරන්නට හැකියාව ලැබිණි.

අවනීතිය

හදිසි තත්ත්වයක් ප්‍රකාශ කිරීමට සුදුසු අවස්ථාවක් වී නම් ඒ මෙම අවස්ථාවයි. එසේ වුවද, මහජන ආරක්ෂක ආඥාපනතේ බලතල භාවිත කොට නැත. ඇඳිරි නීතිය ප්‍රකාශයට පත්කිරීම, මහජනයා අත්අඩංගුවට ගැනීම, ජීවනෝපාය අවහිර කිරීම, ව්‍යාපාර වැසීම හා විවෘත කිරීම ආදි සියල්ල සිදුවන්නේ මහජන ආරක්ෂක පනතේ සඳහන් කොට ඇති රෙගුලාසි මගින් ලබා දී තිබෙන විශේෂිත අධිකාරී බලය නොමැතිව ය.

කනගාටුවට කරුණ නම්, මතභේදයට ලක්ව ඇති මහ මැතිවරණයේ දී ජනතාව නියෝජනය කිරීමට අවස්ථාව ඉල්ලා සිටින උදවිය ඇතුළුව කිසිවකු පුදුමාකාර ලෙස මේ ගැන උනන්දුවක් නොදැක්වීම යි. මේ ගැන ප්‍රමාදවී හෝ කතා කළේ ජනාධිපති නීතිඥ සුමන්තිරන් මහතා පමණි.  නීතියේ ආධිපත්‍යය මෙලෙස බරපතළ ලෙස නොතකා හැරීම පිළිබඳව කිසිවෙක් මැසිවිලි නොනගති.

ශ්‍රි ලංකාවේ ව්‍යවස්ථාවාදය පිළිබඳව මා අශුභවාදී වන්නේ ඒ නිසා ය. පුරවැසියන්ගේ හා මත සම්පාදකයන්ගේ නිහඬතාව හා ව්‍යංග අනුමැතිය මගින් පෙන්නුම් කරන්නේ මහනුවර යුගයේ වැඩවසම් මානසිකත්වයේ ආධිපත්‍යයයි. ඒ අනුව රජුට සම්පූර්ණ බලය ඇති අතර   ඕනෑ දෙයක් කළ හැකි ය. එසේ නම් අපට ලිඛිත නීතියක් අවශ්‍ය වන්නේ කුමකට ද ?

ඡායාරූපය: ඉෂාර එස් කොඩිකාර/ Getty Images

බණ්ඩාරණායක මාවතට වෛරසය ආවේ කොහොමදැයි හරියටම දන්නේ නැහැ

වෛද්‍ය ඩබ්ලිව්. කේ. චන්දපාල

සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී – කොළඔ නගර සභාව

අපේ‍්‍රල් 21 වනවිට බණ්ඩාරණායක මාවතෙන් කොවිඩ්-19  ආසාදිතයන් කී දෙනෙක් වාර්තා වෙලා තියෙනවාද?

රෝගීන් 62 ක් වාර්තා වෙලා තියෙනවා.

කීදෙනෙක්ව කොවිඩ් 19 පරීක්ෂණයට යොමු කරලා තියෙනවාද?

අපි මේ වෙනකොට 240 කට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක් පරීක්ෂණ වලට යොමු කරලා තියෙනවා. ඒ අතරින් තමයි පුද්ගලයන් 62 ක් මේ වන විට කොවිඩ් 19 රෝගය වැළදී ඇති බවට තහවුරු වෙලා තියෙන්නේ.

කොවිඩ් 19 රෝගය වැළදී ඇති අයට වෛරසය ආවේ කොතැනින්ද කියා හරියටම හඳුනාගන්න පුළුවන් වුණාද? නැතිනම් තව තියෙන්නේ අනුමානයක්ද?

පළවැනි රෝගියා අපි හඳුන ගත්තේ අපේ‍්‍රල් 15 වෙනිදා. එදින සිට මුල් රෝගීයා වාර්තා වුණ වත්තෙන් තවත් කොවිඩ් 19 ආසාදනය වුණ පුද්ගලයන්  57 දෙනෙක් වාර්තා වුණා. ඉන්පස්සේ ඒ වත්තෙන් එම රෝගීන් 57 දෙනා ඉවත් කරගෙන අපේ‍්‍රල් 20 වන දින නැවත අපි අවට වතු වලින්  තවත් 90  කණ්ඩායමකට කොවිඩ් පරීක්ෂාව සිදු කළා. ඒ පරික්ෂාවන් වලින් තමයි ඉතිරි රෝගීන් 5 දෙනා වාර්තා වුණේ. ඒ ඒ අයට වෛරසය වැළඳුණේ කොහොමද කියා තවම හරියටම කියන්න බැහැ.

මුලින් වාර්තා වුණ පළවෙනි රෝගියා සහ ඉන්පසුව වාර්තා වුණ රෝගීන් අතර ඥාති සම්බන්ධතා හෝ ඔවුන් එම නිවෙසට ගොස් ඇති බව වාර්තා වුණාද?

නැහැ, එහෙම කිසි ඥාති සම්බන්ධතාවයක් තිබුණා කියලා අපිට වාර්තා වුනේ නැහැ. මුලින්ම කොවිඩ් 19 තිබුණා කියලා වාර්තා වුණ රෝගීන් 57 දෙනා අනෙක් නිවෙස් වලට යන්න එන්න ඇති. ඒ විදියට අනුමාන කරන්න පුළුවන්. ඒක සාමාන්‍යයෙන් වෙන  දෙයක්. ඒ විදියට නිවෙස් වලට ගිය නිසා ඒ අවට සිටි අය කොවිඩ් 19 වෛයිරසය ආසාදනය වෙන්න ඇති. ඒක තමයි අපට තියෙන අනුමානය.

බණ්ඩාරනායක මාවතේ කොවිඩ් ආසාදය වී ඇති බවට තහවුරු වුණ පුද්ගලයන් එම මාවෙත් පිට බාහිර පුද්ගලයන් සමඟ සම්බන්ධතා පවත්වා තිබෙන්න ඇති නේද? ඒ සියළු සම්බන්ධතා හඳුනාගෙන තියෙනවාද?

පිට අයත් එක්ක සම්බන්ධතා පවත්වලා තියෙනවා. අපි මේ වෙනකොට බණ්ඩාරනායක මාවතේ සිටි ආසාදිතයන් සමඟ ගනුදෙනු කළ ග‍්‍රෑන්ඩ්පාස්,කොටහේන, වැල්ලම්පිටිය, කොලොන්නාව, කොළඔ 12 ප‍්‍රදේශවල සිටින පුද්ගලයන් 10 ක්ව හඳුනාගෙන ඒ අයව නිරෝධායනය මධ්‍යස්ථාන වලට යවලා තියෙන්නේ. ඊට අමතරව ග‍්‍රෑන්ඩ්පාස් ප‍්‍රදේශයේ 11 දෙනෙක්ව සහ නීතීපති දෙපාර්තමේන්තුවේ සේවය කළ ආරක්ෂක නිලධාරීන් 06 ක්ව නිරෝධායන මධ්‍යස්ථාන වලට යවලා තියෙන්නේ.

හමුවූ කාන්තාව ඉන්දියාවෙන් පැමිණ නිරෝධායනයට ලක්වුණ කාන්තාවක්. එහෙත් ඇයට රෝගය ඇතැයි තහවුරු වුණේ ඉන්දියාවෙන් ඇවිත් මාසයකට පසුව. ඒ අනුව ඇයට රෝගය ඉන්දියාවෙන් වැළඳුණු බවත්, ඇගෙන් අනෙක් අයට බෝ වුණත් නිශ්චිතව කියන්න බැහැ නේද?

ඒ කාරණාව සම්බන්ධයෙන් ගැටළු කිහිපයක් මේ වන විට මතු වෙලා තියෙනවා. පළවෙනියාට අපි අඳුනගත්ත, ඔය කාන්තාවගේ ගෙදර සාමාජිකයන් හතරදෙනාට කොවිඩ් ආසාදනය වෙලා තියෙනවා කියලා වාර්තා වුණේ හතර වතාවකදී. මුලින්ම කාන්තාව, ඉන්පස්සේ ඇගේ බාල පුත‍්‍රයා, ඉන්පස්සේ ඇගේ සැමියා සහ ඇගේ තවත් පුතෙක්. ඊට අමතරව තවත් දරුවෙක් ඉන්නවා. මේ පවුල එක්ක සම්බන්ධකම් පැවැත්වූ ඒ දරුවාට කොවිඩ් 19 ආසාදනය වෙලා නැහැ. ඔවුන්ගේ නිවස අසලම තවත් පවුලකට කොවිඩ් 19 හැදිලා තියෙනවා. ඒ පවුලේ සාමාජිකයන් 12 ක් සිටින පවුලක්. නමුත් කොවිඩ් ආසාදනය වෙලා තියෙන්නේ පුද්ගලයන් 10 ක්ට පමණයි.

අපි හොයා ගත්ත තොරතුරු අනුව අපේ මූලික සැකය තියෙන්නේ ඉන්දියාවේ ගිහින් ආපු කාන්තාවගෙන් රෝගය ආ බව. එහෙත් අපට තවත් සැකයක් තියෙනවා. සාමාජිකයන් 10 ක් හමුවුණ පවුලට මුලින්ම ආවාද කියන සැකය තමයි තියෙන්නේ. ඔවුන්ගෙන් බෝ වෙලා ඉන්දියාවේ සිට ආපු කාන්තාවට වැළඳුණාද කියා අපි දන්නේ නැහැ. මේ කාරණා අපට තවම හරියටම ඔප්පු කරගන්න බැහැ. මුලින්ම හඳුනාගත්තේ ඉන්දියාවේ සිට ආ කාන්තාව වුණත්, එයින් කියැවෙන්නේ නැහැ මුලින්ම ආසාදනය වුණේ ඇයට කියලා. ඒ නිසා බණ්ඩාරණායක මාවතට වෛරසය ආවේ කොහොමද කියා අපි හරියටම දන්නේ නැහැ.

කොවිඩ් 19 ආසාදිතයන් පිළිබඳව සොයා බැලීමට සිටින සෞඛ්‍ය සේවකයන් ප‍්‍රමාණවත්ද?

කොළඔ නගරයේ මට පැවරිලා තියෙන භූමි ප‍්‍රමාණයේ 140,000 කට ආසන්න ප‍්‍රමාණයක් ජනගහණය ඉන්නවා.ඒ 140,000 ටම ඉන්න එකම සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරියා මම විතරයි. ඒ සියළුම ජනතාව පරික්ෂා කරන්න ඉන්නේ මහජන සෞඛ්‍ය නිලධාරීන් 10 ක් පමණයි. සංඛ්‍යාත්මකව අපි බැලූවොත් එක වෛද්‍ය නිලධාරියෙකුට මේ තරම් ජනතාවක් පරික්ෂා කරන්න අමාරුයි. ප‍්‍රයෝගික හැකියාවක් නැහැ. අපේ මහජන සෞඛ්‍ය පරික්ෂක  මහත්වරු 10න් එක්කෙනෙක් 14,000 කට ආසන්න  මිනිස්සු  ප‍්‍රමාණයක් බලා ගන්න  ඕනෑ. නමුත් අපි මේ සියළු අඩුපාඩුකම් මඟහැරලා වැඩ කටයුතු කරගෙන යනවා.

හඳුනාගත් ආසාදිතයන් කොවිඩ් රෝග ලක්ෂණ පෙන්නුම් කළාද?

නැහැ, අපිට හම්බවුණ කොවිඩ් ආසාධිතයන් 62 කුගෙන් එකම පුද්ගලයෙක් පමණයි රෝග ලක්ෂණ පෙන්වුවේ. ඔහු බාබර් රැකියාව කරන පුද්ගලයෙක්. ඔහුට දවස් 7 ක් පමණ උණ තිබුණා. මුල්ම කොවිඩ් ආසාදනය වුණ  කාන්තාවටත් කොවිඩ්-19 රෝග ලක්ෂණ පෙන්නුම් කලේ නැහැ. ඇය කිවේ පපුවේ අමාරුවක් තියෙනවා කියලා විතරයි. රෝග ලක්ෂණ නොපෙන්වුවත් අපි රෝගීන් රෝගීන් හඳුනාගත්තා. අපි කළේ අපිට සැක හිතෙන සියළු දෙනාවම පරීක්ෂාවට යොමු කිරීම. ඒ නිසා අපිට කාර්ය මණ්ඩලය මදි වුනා කියලා අපෙන් කිසිම අඩුපාඩුවක් සිදුවෙලා නැහැ. අපි රෝගය අනෙක් අයට පැතිරෙන්න කලින් ආසාදිතයන්ව සොයා ගත්තා.

බණ්ඩාරනායක මාවත මෙන් තවත් අවදානම්  ප‍්‍රදේශ තියෙනවාද?

දැනට නැහැ. මේ ආකාරයෙන් අනාරක්ෂිත වේවියැයි අවදානමක් ගන්නට බැරි නිසා අපි අද දවසේ සොයා ගත්ත ආසාදිතයන් නිරෝදායන මධ්‍යස්ථානවලට අපි යැවුවා. නිරෝධායනයට යැවුවාට පස්සේ ඒ ප‍්‍රදේශවල අනෙක් අයට කොවිඩ් වෛරසය පැතිරි යෑමට ඇති ඉඩ කඩ නැති වෙලා යාවි.

බණ්ඩාරනායක මාවතේ පවුල් සහ ඒ පවුල්වලට අයත් පුද්ගලයන් කොතරම් සිටිනවාද?

අපේ‍්‍රල් 19 වන දින රාත‍්‍රියේදි බණ්ඩාරනායක මාවතේ 146 කියන වත්තෙන් අපි මුලින්ම පවුල් 52 කට අයක් පුද්ගලයන් 221 ක් අපි නිරෝදායන මධ්‍යස්ථාන වලට පිටත් කළා. අපේ‍්‍රල් 21 වෙනි දිනයේ දී පවුල් 242 කට අයත් පුද්ගලයන් 1010 ක් නිරෝදායන මධ්‍යස්ථාන වලට අපි පිටත් කළා. හෙට දිනයේ දී බණ්ඩාරනායක මාවතේ ඉතිරි වතුවල සිටින පවුල් පරික්ෂා කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. 

හිතුවක්කාර නොවී ජනපති පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුතුයි

Ephantus Mbatia, owner of the only bookshop at the church, attends the live internet streaming and broadcasting of the Good Friday service without worshippers, following the government measure to suspend church services to curb the spread of the COVID-19 coronavirus, at the All Saints' Cathedral in Nairobi, Kenya, on April 10, 2020. (Photo by Yasuyoshi CHIBA / AFP) (Photo by YASUYOSHI CHIBA/AFP via Getty Images)


ජනාධිපතිවරයා මේ මොහොතේ හිතුවක්කාර ලෙස කටයුතු නොකර පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමට කටයුතු කළ යුතු බවත්, පාර්ලිමේන්තුව යනු විධායකය වග විය යුතු ආයතනය වන නිසා එය රැස්වීම අත්‍යවශ්‍ය බවත් ජනාධිපති නීතිඥ ආචාර්ය ජයම්පති වික‍්‍රමරත්න පවසයි.


පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය ජුනි 20 වැනිදාට නියම කිරීමෙන් පසුව ඇතිව තිබෙන තත්වය පිළිබඳව මතය විමසීමකදී අදහස් දක්වමින් ඔහු එසේ කීය.


ආචාර්ය ජයම්පති වික‍්‍රමරත්න වැඩිදුරටත් මෙසේ පැවසීය. ‘ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70 ව්‍යවස්ථාව අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමෙන් මාස තුනක කාලයක් ඇතුළත මැතිවරණයකින් තෝරා පත් කරගත් පාර්ලිමේන්තුව නැවත රැස්වෙන්න ඕනෑ. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරින මොහොතේම නැවත පාර්ලිමේන්තුව රැුස්වන දිනයත් ජනාධිපතිවරයා නියම කරන්න ඕනෑ.


කෙසේ වෙතත් වසංගතය නිසා මාර්තු මාසයේදී මැතිවරණය දින නියමයක් නැතිව කල් දැමීමට සිදුව තිබුණා. එතැන් සිට අපේ‍්‍රල් 20 වැනිදා දක්වා පැවති තත්වය අනුව මැතිවරණ දිනයක් තිබුණේ නැහැ. ඒ අනුව ඒ මොහොතේ ගත හැකි විකල්ප පියවර දෙකක් තිබුණා.


පළමුවැන්න තමයි පාර්ලිමේන්තුව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70 (7* ව්‍යවස්ථාව අනුව හදිසි තත්වය යටතේ කැඳවන එක.


දෙවැන්න තමයි පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ ප‍්‍රකාශය ජනාධිපතිවරයා ඉවත් කරගැනීම. එලෙස ඉවත් කරගැනීමෙන් සැප්තැම්බර් 01 වැනිදා දක්වා තිබුණු ධුර කාලය මේ පාර්ලිමේන්තුවට සම්පූර්ණ කරන්න පුළුවන්.


කෙසේ වෙතත් අපේ‍්‍රල් 20 වැනිදායින් පස්සේ තත්වය වෙනස්. දැන් මහමැතිවරණය සඳහා දින නියම කරලා තියෙනවා. ඒ අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ නියෝගය ඉවත් කරගැනීමත්, ඉන්පස්සේ සැප්තැම්බර් 01 දක්වා පාර්ලිමේන්තුව පවත්වාගෙන යෑමත් ගැන කතාකළ නොහැකියි.


කෙසේ වෙතත් දැනටත් ලොකු ව්‍යවස්ථාමය අර්බුදයක් තියෙනවා. මාස 03කින් පසුව තමයි මහ මැතිවරණයෙන් තේරී පත්වෙන නව පාර්ලිමේන්තුවට රැුස්වෙන්න පුළුවන්. මෙම තත්වය අප බලාපොරොත්තු නොවූ තත්වයක්. නිශ්චිතවම මේ වගේ තත්වයක් ඇතිවේවි කියලා 1978 දී ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව සකස් කරන විට බලාපොරොත්තු නොවන්නට ඇති. එහෙත් දැන් අපි මේ තත්වයට මුහුණදෙනවා.


මේ මොහොතේ පාර්ලිමේන්තුව නැතිව යමු කියලා නොයෙකුත් යෝජනා ඉදිරිපත් වෙන බවත් පේනවා. එවැනි කුමන අදහස් තිබුණත් පාර්ලිමේන්තුව කියන්නේ අත්‍යවශ්‍ය ආයතනයක්. විශේෂයෙන්ම පාර්ලිමේන්තුවට තමයි විධායකය වගවෙන්නේ.


ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) ව්‍යවස්ථාවට අනුව හදිසි තත්වයක් යටතේ පාර්ලිමේන්තුව රැස්කිරීමේ හැකියාව ජනාධිපතිවරයාට තියෙනවා. දැන් ජනාධිපතිවරයා විසුරුවාහරින ලද පාර්ලිමේන්තුව රැස් කළ යුතුයි.


එහෙත් විධායකය පාර්ලිමේන්තුවට වගවීමට කැමති නැති නිසා තමයි පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන්නේ නැතිව ඉන්න උත්සාහ කරන්නේ. මෙය හිතුවක්කාර තීන්දුවක්. එහෙත් ජනාධිපතිවරයා හිතුවක්කාර නොවී පාර්ලිමේන්තුව කැඳවිය යුතුයි.